Пасля працы, то есть ?ранку, Сяргей Іванавіч загапава? сігарэтай і пайшо? дамо, а дамо лёг спаць.
Глава 1: сныньне ноч 1.
Сяргею Іванавічу прыйшло сныньне, што ён ідзе на працу ноччу, і раптам бачыць Фічу, які выгляда? агрэсі?на з ноцем. Сяргей Іванавіч пробра?ся ? аддзел іграек, пабра? "Nerf" і пача? страляць па Фічы, а потым кіну? яго, але Фіча лёгка насадзі? на ноць іграеку. Сяргей Іванавіч пробра?ся ? аддзел абутку і за?важы? вялікую скрыню кроссовак "Adidas", залез на верхнюю полику і чака?, пакуль прыйдзе Фіча. Калі Фіча прыйшо?, Сяргей Іванавіч зрасу на яго скрыню, але ухо Фічі отваліла, і званне пачала вылазіць з утробі. Сяргей Іванавіч выпрыгну? з аддзела абутку і пайшо? да ліфта, Фіча не здолела пераследзець Сяргея Іванавіча ? ліфце, таму зламала дзверы і пайшла ? шахту ліфта, Сяргей Іванавіч пайшо? на "-2" этаж. Але чу?шы пінкі крышкі ліфта, спыні?ся на 4 этажы і пайшо? у офіс; заколоты ?дзеленне, зачыні? дзверы на замак. Фіча пробра?ся ? ?дзеленне, зламала дошку і пайшла на Сяргея Іванавіча, які адбівся. Удары? Сяргей Іванавіч, чу?шы, што дзверы ? офіс аховы адкрываюцца, кіну? Фічу ? ?дзеленне. Дзверы адкрыва? начальнік Міхаіл Розін. Розін сказа?:
-Што гэта вы, камрад, заколотіліся?
-Понимаете, э-э тут зацяль бы?? ... охотился - сказа? Сяргей Іванавіч - понимаете?
-Завтра такое не будзе, мы усё абсмотрім!
Глава 2: сныньне 2 ноч.
Сяргей Іванавіч зно? прыйшо? на працу ноччу. Фіча з ноцем, але без уха сустрэ? яго. Сяргей Іванавіч пайшо? па таварачным цэнтры, дума?:
-У нас жа днём адкрылі тир!
Пайшо? Сяргей Іванавіч на 2 этаж да "тира 24 часа.". Там стая? уладальнік тира Мазай Франценко на перекуре. Да Мазаю Франценко падбег Сяргей Іванавіч і сказа?:
Выстрэлы а?тамата Калашнікава не маглі знішчыць Фічу. Мазай кіну? у Фічу гранату. Праз некалькі секунд пасля выстрэлу гранаты прозвучала выстрэла Фічі. Пайшо? Міхаіл Розін, які хаце? дать канец ночнай смены, але ?бачы? белую перазваную галаву Фічі і сказа?:
-Так, рэчы аддзелу іграек порціль?
Ліце Фічі заштурхлася, гаркну? на Розіна. Розін ад страху выроні? галаву з рук. У гэты момант Сяргей Іванавіч ад страху прапра?ся з крыкамі: