Буа-минем туган ягым,
Горурланып яшим мин шуңа.
Киләчәгем Һәм үткәнем,
Бәхетем минем монда.

Якын миңа шуңа һәрбер нәрсә:
Уңган халкы, Зөя буйлары.
Күпме генә эчсәм туя алмам
Шул шифалы чишмә суларын

Җәйләрен тәмле җиләк белән
Сыйлый безне сихри болыннар.
Алтын көздә шатландыра
Сары башаклы кырлар.

Иркен итеп бер сулыйсы килә
Һаваларын чиста урманның.
Сагындыра кайда булсам да мин
Урамнары якын Буамның.