Ðûáà÷åíêî Îëåã Ïàâëîâè÷ : äðóãèå ïðîèçâåäåíèÿ.

Stalİn-12'Nİn Önleyİcİ SavaŞi

Ñàìèçäàò: [Ðåãèñòðàöèÿ] [Íàéòè] [Ðåéòèíãè] [Îáñóæäåíèÿ] [Íîâèíêè] [Îáçîðû] [Ïîìîùü|Òåõâîïðîñû]
Ññûëêè:
 Âàøà îöåíêà:
  • Àííîòàöèÿ:
    Zaten Kasım 1942'ydi. Kar yağmaya başladı. Britanya'nın sömürge güçleri Orta Asya'ya taşındı. Ancak Naziler Moskova'ya yönelik saldırılarını gözle görülür şekilde yavaşlattı. Kara rağmen Komsomol kızları hala sadece çıplak ayakla ve bikinilerle dövüşüyor ve öncü oğlanlar bile soğuktan kırmızıya dönen çıplak topuklarını sergiliyor.
  STALİN-12'NİN ÖNLEYİCİ SAVAŞI
  DİPNOT
  Zaten Kasım 1942'ydi. Kar yağmaya başladı. Britanya'nın sömürge güçleri Orta Asya'ya taşındı. Ancak Naziler Moskova'ya yönelik saldırılarını gözle görülür şekilde yavaşlattı. Kara rağmen Komsomol kızları hala sadece çıplak ayakla ve bikinilerle dövüşüyor ve öncü oğlanlar bile soğuktan kırmızıya dönen çıplak topuklarını sergiliyor.
  . 1. BÖLÜM
  Zaten Kasım 1942'ydi. Çatışma biraz yavaşladı. Hava soğudu ve kar yağmaya başladı. Özellikle koalisyonlar için savaşmak gerçekten korkutucu hale geldi.
  Ve Mihver güçlerinin ana taarruzu, havanın bu dönemde bile nispeten sıcak olduğu Orta Asya'ya kaydırıldı. Elbette sömürge birimlerinizi çok etkili bir şekilde kullanabilirsiniz.
  Komsomol kızları küçük partizan baskınları yaptı. Bu onların taktiğiydi. Ve biraz etkisi oldu.
  Natasha da savaşlara katıldı. Burada sadece bikinili bir grup Alman birliklerine saldırıyor.
  Kızlar çıplak ayak parmaklarıyla el bombası attılar. Ve kaçmak için koştular, dondan pembeleşen çıplak topuklarını gösterdiler.
  Hatta Natasha, savaşın pek başarılı ilerlememesi nedeniyle üzülen güzelleri neşelendirmek için coşkuyla şarkı bile söyledi;
  Komsomol'a katılırken yemin ettiler,
  Kutsal Sovyet bayrağını onurlandırmak için...
  Komsomol üyeleri hasada zamanında gelecek,
  Çünkü Anavatan bizim anamızdır!
  
  Wehrmacht orduları bizimkine saldırdı.
  Büyük, ışıltılı bir ülke...
  Ve Almanlar yulaf lapasını kanla karıştırdılar,
  Şeytanı boynuzlarla ittifaka çağırmak!
  
  Ama kızlar düşmanla savaşmak istiyor.
  Ve onlarla birlikte ışık saçan bir melek...
  Parlak renkli alevden utanmıyoruz,
  Evrenin enginliğini fethetelim!
  
  Biz şövalyeyiz, hâlâ kız olmamıza rağmen,
  Güzel kızıl sarışınlar...
  Ve küçük ses çok net,
  Kozmik başarıyı kutlayalım!
  
  Komünizmin şanı için, bilge Lenin,
  Üzerimize kutsal bir mühür koydu...
  Ne yazık ki nice nesiller geçecek,
  Komünizm dünyasını inşa ettiğimizde!
  
  Stalin bize kalabalıkla savaşma emrini verdi.
  Faşistleri şiddetli bir savaşta yenmek için...
  Makineli tüfeği sırt çantamla birlikte taşıdım.
  Enstitüde sadece beş yıl okudum!
  
  Şimdi soğukta yalınayak kızlar,
  Gülmek ve sırıtmak, gururlu koşu...
  Isırma, bana bir gül ver güzellik,
  Evrende rahatlık olsun!
  
  Moskova yakınlarında yalınayak savaşıyoruz.
  Güzel kızların neden botlara ihtiyacı var?
  Ve gökyüzü o kadar mavi ki...
  Kahrolası bir faşistin ayakları yerden kesiliyor!
  
  Biz eşsiz güzelliğe sahip kızlarız,
  Ateşimiz var, havadar bir hayalimiz...
  Aşk bazen çok tuhaf olabiliyor
  Sonsuza kadar bir erkekle birlikteyken!
  
  Güzelce öpüyorum, saldırıyorum,
  El bombası atmak - Kaplan havaya uçtu...
  Soğuk çıplak ayağın,
  Bir anlığına da olsa alevi ısıttım!
  
  Ve Almanlar bunu çok zorlaştırdı,
  Ateşli tırpanlı kızlardan...
  Hadi komünizme kilometrelerce inanmayı bırakalım,
  Çıplak kadın ayağınla!
  
  Cesurca savaştım, canımı bağışlamadım,
  Öyle mucizeler yarattı ki...
  Ve hiç utanmadan rakibini yendi,
  Muzaffer bir bahar gelsin!
  
  Führer'in kazara bizimle unuttuğu şey,
  Toprak almak istedim, basit köleler...
  Ama Fritz yanlış hesap yaptı, biliyorsunuz, son derece
  Rusları sadece vahşiler olarak görüyoruz!
  
  Buna karşılık el bombaları bir yay çizerek uçuyor,
  Bir kızın çıplak ayağıyla attığı şey...
  Ve makineli tüfekler çok isabetli ateş ediyor,
  Sen Führer'sin, kimsesizsin, onu koru!
  
  Biz havalı Komsomol kızlarıyız,
  Moskova'yı tutacağız, bunu kesin biliyorsun...
  Ve çizgiyi hazırlıksız geçeceğiz,
  Hatta bir komünizm cenneti bile inşa edelim!
  
  Kutsal Sovyet ülkesinde iyilik olacak,
  Işıldayan komünizm doğacak...
  Ve Hitler süngüyle intikam alacak,
  Haydi kudurmuş faşizmi devirelim!
  
  Biz ne kadar vatansever kızlarız
  Bizi daha havalı, daha gürültülü bulamazsınız...
  Biz çıplak ayakken ama spor ayakkabılar beklerken,
  Sonuçta henüz yirmi bile değil!
  
  Böyle bir gençlik ve çok tatlı,
  İçindeki dumanları öğrenip göreceğiz...
  Yakında çikolata bizi bekliyor
  Ve Tanrı'nın sadece çılgın bir hediyesi!
  
  Mesih'i sevin, Tanrı'ya ibadet edin,
  Yakında hediyelerle geldiğinde...
  Paskalya için Paskalya kekleri ve yumurtaları olacak,
  Diriltilen herkes - şan ve şeref!
  
  Kızlar gözyaşlarınızı silin
  Arkadaşlar yas tutmamalısınız...
  İnanın şiddetli donlar geçecek,
  Ve inanın bana, daha sağlıklı olacağız!
  
  Berlin'in altımızda kızlar varken,
  Sokaklarda çıplak ayakla yürüyeceğiz...
  Artık faşistlerin kralı ve yargıcıyız.
  Ve tarlalarda keten altınla olgunlaşacak!
  Çevik kızlar bu kadar serin ve güzel şarkı söylerler, göğüsleri ve uylukları soğuk havada dar doku şeritleriyle zar zor kaplanır.
  Kızlar pes etmez ve pes etmez. Bunlar gerçekten sadece yazılı güzellikler.
  Ve böylesine zarif olanlar, lezzetli ve baştan çıkarıcı bacaklarının izlerini bırakırlar.
  Savaşçılar son derece çekicidir. Ve sadece süper sınıf güzellikler.
  Çatışmaların şiddeti artık güneyde. Koalisyon birlikleri fiilen Aşkabat'ı kuşattı. Ve bu şehir için şiddetli savaşlar yapılıyor.
  Burada hem Türkmen öncü çocukları hem de Ruslar savaşıyor.
  Akmal ve Oleg - birincisi siyah saçlı ve bronz tenli, ikincisi sarı saçlı ve o zaman bile negatif olarak neredeyse siyah. Her iki oğlan da yalınayaktı, şort giymişlerdi ve boyunlarına kırmızı kravat bağlamışlardı.
  Öfkeyle ve büyük bir azimle savaşırlar. Çocukça kahramanlıklarını gösterip aynı zamanda şarkı söylüyorlar;
  Ben yalınayak öncü bir çocuğum
  Kutsal Anavatan Rusya'yı seviyorum...
  Anavatanımıza örnek olduk,
  Dünya dışı bile olsa tutuşturucu tutku!
  
  Bir el bombasıyla öfkeyle tanka koşacağım,
  Makineli tüfek ateşinden korkmayın...
  Führer benden bir kuruş alacak -
  Yakında hızlı çalışma olsun!
  
  Ben halk için bir Sovyet öncüsüyüm.
  Bilge Stalin bizzat bize emri verdi...
  Ve Hitler tam anlamıyla bir ucube,
  Sinirlerimiz çelikten olsun!
  
  Faşistleri yeneceğimize inanıyorum.
  Daha doğrusu bu doğru, bunu kesin olarak biliyorum...
  Üstümüzde İsa'nın bir meleği var,
  Size hızla cennete ulaşmanın yolunu gösterecek!
  
  Kutsal Anavatanımızın şerefi için,
  Yalınayak kızlar kavga edecek...
  Ve öncü savaşçının havalı olduğunu biliyorsun.
  Ve adamların sesi oldukça net!
  
  Kozmik yüksekliklere ulaşacağız,
  Uyuşukluk ve tembellik yoksa...
  Bizim için Stalin'in kendisi Tanrı gibi görünüyor,
  Ve Lenin hatasız ışık saçıyor!
  
  Ben bir öncüyüm, inan bana, Berlin'e geleceğim.
  Kızlar ve ben hızlı bir koşuya çıkacağız...
  Ve Führer cehennemde yanacak,
  Görünüşe göre kasabalı açıkça biradan sarhoşmuş!
  
  Ortodokslukta Rus'u yücelteceğiz,
  Her ne kadar bazen rahipler ne yazık ki yozlaşmış olsa da...
  Ama onun için savaşın ve korkmayın.
  Sen cesur bir öncü çocuksun, inan bana!
  
  Moskova yakınlarındayım, sadece bir çocuk.
  O zamanlar sadece on yaşındaydım...
  Ama aynı zamanda Almanlara bir başarı da gösterdi.
  Rakibin burnunu sıkıca köpürttü!
  
  Ve Stalingrad Almanlar için bir kabus gibidir.
  Naziler için mezarlar orada büyüdü...
  Wehrmacht'ı vurduk,
  Kerubiler çelik kanatlar takıyor!
  
  Ama kız ve ben yalınayaktık.
  Ve kar yığınlarının üzerinden çıplak topuklarla koştular...
  Daha sonra kaynar su ile ısıtılır,
  Komünizmin hayal gücüne verdiler!
  
  Basit bir silahla Almanlara ateş ettim.
  Ve inanın bana çok isabetli bir vuruş yaptı...
  Sonuçta benim için Suvorov ideal,
  Ve Hitler yakında kendisini güçlü bir kafeste bulacak!
  Ona işkence eder ve onu vururdum.
  Ve sonsuza kadar tok kalacaksınız çocuklar!
  Öncüler bu şekilde harika bir duygu ve ifadeyle şarkı söylüyorlar. Ve şarkıları tam anlamıyla kalbe dokunuyor ve titretiyor! Bu gerçekten karşılaştırılamayacak bir şey.
  Ve çocuklar makineli tüfeklerle ateş ediyor. Siyah, kırmızı ve sarı kafalar hızla geçip gidiyor, oğlanlar ve kızlar kahramanca dövüşüyor. Ve son derece havalı görünüyor.
  Koalisyon ilerlemeye devam ediyor, ancak öncü kahramanların inanılmaz ve şaşırtıcı azmi ile karşılaşıyor.
  Buradaki çocuklar toplara mermi, makineli tüfeklere ise kemer getiriyor. Ve kendileri de ateş ediyorlar. Tozdan hafifçe grileşen çıplak topukları titriyor. Bu adamlar gerçekten ihtiyacımız olan şeyler.
  Genç savaşçılar büyük bir gaddarlıkla savaşırlar.
  Oleg, İngiliz ordusundaki bir Arap'a el bombası attı ve şarkı söyledi:
  Görüyorsunuz, sütunlar kitaplardan yapılmış,
  Kahramanlar ortaya çıktı ve kahraman oldular...
  Stalin öncüleri israfa gönderdi -
  Kazanan bir hesap açacağız!
  Kazanan bir hesap açacağız!
  Akmal başını salladı ve çıplak, çocuksu ayağıyla bir el bombası atarak bağırdı:
  - Komünizmin ölümsüz fikirleri adına,
  Ülkemizin geleceğini görüyoruz...
  Ve kızıl bayrak, parlak vatan,
  Her zaman özverili bir şekilde sadık kalacağız!
  Böylece iki oğlan da tıpkı diğer çocuklar gibi büyük bir etki ve büyük bir coşkuyla kavga ederler.
  Aynı zamanda Komsomol üyeleri de olağanüstü akrobasi becerilerini ve boyun eğmez iradelerini göstererek savaşıyorlar.
  Hem cesur hem de yetenekliler. Ve savaşçılar son derece havalı ve benzersizdir. Onların benzerleriyle ne kıyaslanabilir? Bir şey gerçekten onlar gibi insanlara eşitse?
  Kızlar, rakiplerin ilerleyen sütunlarını biçip şarkı söylüyor;
  Ben bir Komsomol üyesiyim, şarkım çalıyor,
  Ekim ayında doğduğum için gurur duyuyorum...
  İlkbaharda fırtınalı dereler akıyor,
  Anavatan için boşuna yaşamayacağız!
  
  Naziler Rusya'ya taşındığında,
  Tehditkar trompet çaldı...
  Ve sen kızım, cesur ol, korkak olma,
  Savaşta ölmek saçmalık!
  
  Ve şimdi düşmanla şiddetli bir şekilde savaşıyorum,
  Makineli tüfekle isabetli atış yapıyorum...
  Soğukta etekli bir kız, yalınayak,
  O cesur bir uçuş kuşudur!
  
  Hayır faşistlere teslim olmayacağız, bunu bilin.
  Bizim için bir tek sen varsın Rusya Ana...
  Gezegende harika bir cennet inşa edelim,
  Rab, En Yüce Tanrı Mesih gelecek!
  
  Ve Lenin sonsuza kadar bizimle olacak,
  Askeri çelikten daha güçlü bir irade oluşturuyoruz...
  Komsomol üyeleri gençliklerinde,
  Ve babamız yoldaş bilge Stalin'dir!
  
  Ve karda çıplak ayakla yürümeyi seviyorum
  Koş, topukların kar yığınlarında parlıyor...
  Faşist piçin kafasını keseceğim.
  Hitler ucubelerini ceza bekliyor!
  
  Bu kudurmuş faşizmi yenelim.
  Ve yakında Berlin yakınlarında olacaksınız...
  Böylece o acımasız intikam gelmez,
  Führer bir palyaço hareketiyle yalan söylediğinde!
  
  Komsomol'a katılarak Mesih'i sevmek,
  Kızlar, erkekler, birlikte söz verdiler...
  Faşizm tamamen yenilecek
  Ve komünizmi uzaktan göreceğiz!
  
  Berlin'e şarkı söyleyerek geldiğimizde,
  Ve kırmızı bayrağı şehrin üzerine çekeceğiz...
  Cesurca Mesih hakkında bir şarkı söyleyeceğiz,
  Bugün kimler bizimle olacak!
  
  Ve Lenin, Stalin - kalbimizdesiniz,
  Komsomol kızları düzeninde yürüyoruz...
  Bu komünizmi rüyalarda canlandıracağız,
  Ve insanlar için yeni bir Cennet olacak!
  O kadar güzel ve bir güzellik duygusuyla alıp söylediler ki. Ve çok güzeldi.
  Komsomol kızları - siz sadece süper kadınlarsınız. Sınıfınız en yüksek olanıdır. Hele ki çıplak ayaklarıyla el bombası atıp Nazi arabalarını parçalıyorlarsa.
  Ama aynı zamanda Alman tarafında da savaşçılar var.
  Burada Gerda, mürettebatıyla birlikte Panther tankı üzerinde çalışıyor ve düşmana doğru mermiler atıyor. Ve otuz dört kişi vuruldu.
  Gerda çıplak ayaklarını yere vuruyor ve bağırıyor:
  - Anavatan'a zafer - zafer,
  Panter çubuğu ileri...
  Kırmızı bayraklı bölümler -
  Rus halkına selamlar!
  Ve savaşçı çikolatalarıyla karın kaslarını sallayacak.
  Charlotte ayrıca Sovyet topunu ateşledi, parçaladı ve şunları söyledi:
  - Islatın, ıslatın,
  Dejenere Stalin
  Islatın, ıslatın,
  Sosyalist ve demokrat!
  
  Hadi dünyayı parçalayalım
  Kuduz bir vampir aramızda...
  Cehennemde kıvranacak
  Ve kaltakla takıl!
  Sonra Christina Panther'in namlusundan ateş etti. Mermi de büyük bir güçle uçtu ve Sovyet havan topuna çarparak hizmetkarları öldürdü.
  Kızlar hemen tankın üzerine atlayıp çığlık atacaklar. Bu son derece havalı görünüyordu.
  Ve sonra ateş eden son kişi Magda oldu. Onu aldı ve Sovyet sığınaklarını kırdı, piyadeleri öldürdü ve ciyakladı:
  Önemli olan kızlar, kalbinizde yaşlanmamak,
  Öyle olsa bile, dört gözle bekleyin!
  Bu muhteşem güzellik onu böyle verdi. Ve dişlerini göstererek cıvıldadı.
  Ekip burada toplandı - savaşan bir ekip diyebiliriz.
  Kızlar en havalı olanlardır.
  Ama öncüye işkence yaptılar. Çocuğu alıp canlı canlı asitte eritmeye başladılar. Gerçekten çok zalimceydi. Bu düşünülemez ve ölümcül etkidir.
  Buradaki kadınlar gerçekten harika. Bu kızlar tam bir çıraktır ve o kadar sinirleneceklerdir ki durmayacaklardır.
  Ve bir çocuğu asitle eritmek büyük bir zulümdür.
  Böylece öncüyü ateşle yakmaya başladılar, hatta saçını bile ateşe verdiler. Bunlar sürtük.
  Başka bir yerde ise Alman cellatlar yakalanan bir Komsomol üyesini sorguya çekti. Güzel kız, külotuna kadar soyunmuş. Ellerimi arkamdan bağladılar ve beni çıplak ayakla karda gezdirdiler. Ve polis onun arkasından yürüyüp onu kırbaçlarla kırbaçladı.
  Kız arkasında güzel, yontulmuş, kadınsı ayakların zarif, yalınayak ayak izlerini bıraktı.
  Ve çok havalı ve havalı görünüyordu. Bu gerçekten bir kızdı. Ve kardaki çıplak ayakları kaz ayakları gibi kırmızıya döndü ve çok güzel görünüyordu.
  Ve çıplak ayaklı kız, kırbaç darbeleri altında, gururla figürünü düzelterek ve göğsünü dışarı çıkararak şarkı söyledi;
  Anavatan bize bir özgürlük ışını verdi,
  Sonsuz sevgi okyanusu...
  Halklar birleşsin
  Sonuçta başka çareleri yok...
  Sonuçta başka çareleri yok...
  
  Rusya tüm gezegen için evrensel bir meşaledir,
  Anavatan: büyük aşk...
  Çocuklar bile mutlulukla gülüyorlar bunda,
  Bazen kan ırmak gibi aksa da,
  En azından bazen kan akıyor!
  
  Süngüyle vurulan faşizm vardı,
  Wehrmacht'ı cesurca yendik...
  Gezegen bile sessizleşti,
  Çelik sürüsünün akışı ezildi,
  Çelik sürüsünün gelgiti ezildi!
  
  Ama yine fırtınalar parlak bir şekilde parlıyor,
  Bir kasırga hızla yaklaşıyor, kötü bir kasırga...
  Bir yerlerde çocuklar gözyaşı döktü,
  Okyanus inliyor, okyanus inliyor,
  Ve okyanus bir volkan gibi kaynıyor!
  
  Gezegeni uluslara açtık,
  Sonsuza dek cennet alemlerine giden yol...
  Kahramanlıklar söylenir,
  Stalin ebedi bir yıldızdır...
  Stalin ebedi bir yıldızdır!
  
  Sonsuza kadar barış olacak, birine inanın,
  Kutsal komünizm bizi birleştirecek!
  Ve melekler üstümüzde uçuyor,
  Faşizmi sonsuza dek ezdiler,
  Faşizmi sonsuza kadar yok ettik!
  
  Ve Rusya'da komünizmin bayrağı,
  Sonsuza kadar gezegenin üstünde olacak...
  Kapitalizmin sürüsü gelmeyecek,
  Ülke kırmızıya boyandı
  Ülke kırmızıya boyandı!
  Komsomol kızı büyük bir coşku ve yoğunlukla şarkı söyledi. Ve çok harika ve havalı görünüyordu. Bu gerçekten ihtiyacınız olan savaşçı.
  Ve elbette ona işkence etmeye devam ettiler. Beni kulübeye götürdüler ve bir direğe bağladılar.
  Ve yanan sigaraları çıplak göğsüne uygulamaya başladılar.
  Kız acıyla inledi ama bir şey söylemedi. Ateşte kavrulmaya dayandı.
  Daha sonra sigaralarını çıplak ayak tabanlarında söndürmeye başladılar. Ve ayağın en hassas noktalarını seçtiniz. Kızlar acıyla inlediler ve kuru, çatlak dudakları fısıldadı:
  - Söylemeyeceğim! Söylemeyeceğim! Söylemeyeceğim!
  Evet, kırılmaz bir güzelliğe sahipti. Ve giderek daha fazla yeni güç savaşa girdi. Durum büyümeye devam etti. Durum oldukça endişe verici ve tehdit edici hale geldi.
  Natasha öfkeyle şunları söyledi:
  - Bırakın bu kel Führer ölsün!
  Zoya kabul etti:
  - Dünyada yağmur ejderhasına yer yok!
  Kızların performansı böyle oldu. Ve çok agresif ve devasa ölçekte hareket ettiler.
  Ve eğer başlarlarsa kimse onları durduramayacak.
  Öncü çocuk Gulliver kızlara sordu:
  - Dövüşecek mi?
  Bir ağızdan cevap verdiler:
  Mucizelere inanmalıyız, inanmalıyız,
  Yapacağım ya da yapmayacağım yerine,
  İrade! İrade! İrade!
  Kızlar da onu alıp çıplak, yontulmuş bacaklarını salladılar. Ve bakışları çok tehditkardı.
  Öncü çocuk Gulliver daha sonra yumruklarını sıktı ve şarkı söylemeye başladı;
  Vatan için sonuna kadar savaşmak,
  Işıldayan Stalin'in bize emrettiği gibi...
  Kalplerimizin birlikte atmasını sağlayalım.
  Kaslarımız çelikten daha güçlü olsun!
  
  Anavatanın kahramanca kaderi,
  Kutsal annem için savaşmak için...
  Yapacak çok önemli işlerimiz var
  Sonuçta Ruslar her zaman nasıl savaşılacağını biliyorlardı!
  
  Sadece öncü bir çocuk olmasına rağmen,
  Ama Anavatanıma selam vereceğim...
  Ve ben daha genç olan olacağım, örneği biliyorum,
  Rusya'nın komünizm altında yaşayacağına inanıyorum!
  
  İnanın muhteşem bir dünya inşa edeceğiz.
  İnan bana, orada yoksulluk olmayacak...
  Orada bedava bir bayram kutluyoruz,
  Ve insanlar sonsuza kadar mutlu kalır!
  
  O zaman rüya sözünü yerine getirecek,
  Işıldayan nesillerin şerefi için...
  Stalin'in kendisi parlak bir yıldız gibi yanıyor,
  Ve proleter öğretmenimiz Lenin!
  
  Ve biz de Tanrıya inanıyoruz, inanın bize,
  Hiç düşünmeden Mesih'e dua edin...
  Canavarın cehennemin yeraltı dünyasına girmesine izin verin
  İkonlardan güzel bir görüntüyle karşılaşacağız!
  
  Parti bayrağı altında Mesih'e gelelim,
  Sosyalizmi ve komünizmi inşa edeceğiz...
  Işığa inanıyorum, ona umut getireceğim,
  Böylece herkes ciddi bir kahraman olur!
  
  CIA MOSADA VE RUS MAFYASININ İTTİFAĞI
  DİPNOT
  Ortak kâr arzusu, istihbarat görevlilerini, çeşitli maceracıları ve sendika üyelerini suç işlemeye itiyor. Ve Rus mafyası dokunaçlarını yayıyor ve neredeyse dünyanın her yerine şubeler açıyor. Ve etki alanlarının yeniden dağıtılması konusunda şiddetli bir mücadele var.
  
  GİRİŞ
    
    
  İntikam bir tür vahşi adalettir.
    
  - SIR FRANCIS BACON
    
    
    
  SACRAMENTO, KALİFORNİYA
  NİSAN 2016
    
    
  Uçuş görevlisi, uçağın genel seslendirme sistemi üzerinden, "Bayanlar ve baylar," dedi, "sizi Sacramento'daki Patrick S. McLanahan Uluslararası Havaalanında, yerel saatle saat sekizde beşte karşılayan ilk kişi ben olayım." Uçak belirlenen kapıya doğru ilerlerken emniyet kemerleri bağlı olarak oturmak ve baş üstü kutularındaki gevşek eşyalara dikkat etmek konusunda olağan uyarılarını sürdürdü.
    
  Birinci sınıf yolculardan biri, iş elbisesi ve kravatsız beyaz Oxford gömleği giymiş, şaşkınlıkla dergisinden başını kaldırmıştı. "Sacramento International'a General Patrick McLanahan'ın adını mı verdiler?" - yanında oturan yoldaşına sordu. Çok hafif bir Avrupa aksanıyla konuşuyordu, bu da etraflarında oturan diğer yolculardan hangi ülkeden olduğunu anlamayı zorlaştırıyordu. Uzun boyluydu, keldi ama esmer, bakımlı bir keçi sakalı vardı ve son zamanlarda emekli olmuş profesyonel bir sporcu gibi son derece yakışıklıydı.
    
  Kadın ona şaşkınlıkla baktı. "Bunu bilmiyor muydun?" - diye sordu. Aynı aksanı taşıyordu; kesinlikle Avrupalıydı ama işitme mesafesindeki diğer yolcular bunu tanımakta güçlük çekiyordu. Arkadaşı gibi o da uzun boyluydu, güzeldi ama seksi değildi, toplanmış uzun sarı saçları, atletik bir vücudu ve çıkık elmacık kemikleri vardı. Seyahat için iş dışı görünmek üzere tasarlanmış bir iş kıyafeti giyiyordu. Kesinlikle güçlü bir çift gibi görünüyorlardı.
    
  "HAYIR. Bir masa ayırttınız, unutmayın. Ayrıca bilet üzerindeki havaalanı kodu, Sacramento Metropolitan Field iken hala 'SMF' olarak okunuyordu.
    
  Kadın, "Eh, burası artık Sacramento-McLanahan Field," dedi. "Bana sorarsan mükemmel uyum. Bence bu büyük bir onur. Patrick McLanahan gerçek bir kahramandı." Koridordaki çiftin karşısındaki yolcular, kulak misafiri olmuyormuş gibi görünmelerine rağmen, onaylayarak başlarını salladılar.
    
  Adam, "Bu adamın kariyeri boyunca yaptıklarının yarısını bildiğimizi sanmıyorum; hepsi en azından önümüzdeki elli yıl boyunca gizli tutulacak" dedi.
    
  Kadın, "Eh, bildiklerimiz doğduğu şehrin havaalanında isminin listelenmesi için fazlasıyla yeterli" dedi. "Arlington Ulusal Mezarlığı'nda kendi anıtını hak ediyor." Çiftin etrafındakilerden daha fazla onay işareti geldi.
    
  Terminal binasında Patrick McLanahan'a anma töreni uçaktan indikten sonra da devam etti. Ana terminalin ortasında, bir buçuk metrelik bir kaide üzerinde Patrick'in üç metrelik bronz bir heykeli duruyordu; bir elinde yüksek teknolojili bir uçuş kaskı, diğerinde ise bir PDA vardı. Yoldan geçenler iyi şans getirsin diye ovuştururken heykelin sağ ayakkabısının burnu parlıyordu. Duvarlar Patrick'in askeri ve endüstriyel kariyeri boyunca yaşanan olayları gösteren fotoğraflarıyla kaplıydı. Sergi panellerine çocuklar EB-52 Megafortress ve EB-1C Vampir bombardıman uçaklarının resimlerini "BOMBALAR UZAKTA, GENERAL!" sözleriyle boyadılar. ve BİZİ UZAK ETTİĞİNİZ İÇİN TEŞEKKÜR EDERİZ, PATRICK!
    
  Adam bagaj atlıkarıncasında bagajlarını beklerken başını elektronik reklam panosuna doğru salladı. "McLanahan ailesinin barı, evi ve columbarium'una yapılacak bu turun bir reklamı var" diye belirtti. "Gitmeden önce bunu görmek isterim."
    
  Kadın, "Vaktimiz yok," diye belirtti. "New York'tan Sacramento'ya giden tek uçuş geç kalmıştı ve sabah saat onda San Francisco'da olmamız gerekiyor, Mezarlık dokuza kadar açılmıyor, bar da on bire kadar açılmıyor."
    
  "Fareler" dedi adam. "Belki erken gideriz ve birisi bizim için açabilir mi diye bakarız." Kadın kaçamak bir tavırla omuzlarını silkti ve başını salladı.
    
  Kısa sürede bagajlarını topladılar ve bagaj atlıkarıncalarının yanındaki araba kiralama gişesine doğru yola çıktılar. Adam yolda bir hediyelik eşya dükkanına girdi ve birkaç dakika sonra büyük bir alışveriş çantasıyla dışarı çıktı. "Ne aldın?" kadın ona sordu.
    
  Adam, "Model uçaklar," diye yanıtladı. "Biri General McLanahan'ın Rusya'ya ilk saldırdığında kullandığı EB-52 Megafortress'ten, diğeri ise Amerika'daki Holokost'tan sonra Rusya Devlet Başkanı'nın sığınağına karşı kullandığı bombardıman uçaklarından biri olan EB-1C Vampire'dan." Atom altı seyir füzelerinin Amerikan hava savunma üslerine, kıtalararası balistik füzelere ve uzun menzilli bombardıman uçaklarına yaptığı devasa saldırı, dünya çapında on beş binden fazla Amerikalının öldüğü Amerikan Holokost'u olarak biliniyordu. Patrick McLanahan, Rus mobil ICBM kurulum alanlarına ve nihayetinde Rusya Devlet Başkanı Anatoly Gryzlov'un yer altı komuta sığınağına karşı bir karşı saldırıya öncülük ederek Gryzlov'u öldürdü ve çatışmayı sona erdirdi.
    
  Kadın, "McLanahan'ın tüm deneysel uçaklarının modellerinin zaten elinizde olduğunu sanıyordum" dedi.
    
  "İstiyorum" dedi adam, Noel sabahı bir çocuk gibi gülümseyerek, "ama o kadar da büyük değil!" Modellerimin en büyüğü 148 ölçekli ama bu kötü çocuklar 124 ölçekli! Diğerlerinin iki katı kadar!"
    
  Kadın sahte bir inanamayarak başını salladı. "Eh, onları taşımak zorundasın," dedi sadece ve Sacramento şehir merkezindeki otellerine gitmek için kiralık bir araba kuyruğunda durdular.
    
  Ertesi sabah ikisi de erken kalktı. Giyindiler, otelin yemek salonunda kahvaltı yaptılar, eşyalarını toplamak için odalarına döndüler, çıkış işlemlerini yaptılar ve yedi buçukta kiralık arabalarıyla otelden ayrıldılar. Kaliforniya'nın başkentinin şehir merkezindeki sokaklar bu hafta sonu sabahı sessizdi, sadece birkaç kişi koşu yapıyor ve alışveriş yapıyordu.
    
  Çiftin ilk durağı, yirminci yüzyılın başında açıldığından beri kolluk kuvvetleri arasında popüler olan küçük bir bar ve restoran olan Mclanahan's oldu. Bir akraba, mülkü Patrick McLanahan'ın, Patrick'in oğlu Bradley dışında hayatta kalan tek aile üyesi olan kız kardeşlerinden satın aldı ve üst kattaki daireyi küçük bir Patrick McLanahan müzesine dönüştürdü. Zemin katta hâlâ bir bar ve restoran vardı, ancak sahibinde Patrick McLanahan'ın hayatındaki olayların yanı sıra Soğuk sırasında Birleşik Devletler Hava Kuvvetleri'nde görev yapanların hayatlarını tasvir eden yüzlerce çerçeveli fotoğraf ve gazete kupürü vardı. Savaş. "Kapalı," diye belirtti kadın. "Sabah on bire kadar açılmıyor. Saat on gibi San Francisco'da olmamız lazım."
    
  "Biliyorum, biliyorum" dedi arkadaşı. "Columbaryumda deneyelim."
    
  Sacramento'nun Eski Şehir Mezarlığı'nın yakın zamanda yenilenen bölümünün girişinde, üzerinde "KAPALI" tabelası bulunan bir erişim geçidi vardı, ancak çift, kapının açık olduğunu ve yaşlı bir adamın X-ışını makinesinin yanındaki masayı sildiğini gördü. Çift yaklaşırken adam gülümsedi ve başını salladı. "Günaydın çocuklar." diyerek onları neşeyle selamladı. "Üzgünüm ama bir saat kadar daha açık olmayacağız."
    
  Avrupalı hayal kırıklığını gizlemek için hiçbir girişimde bulunmadı. "Önemli bir iş için saat onda San Francisco'da olmamız gerekiyor ve geri dönmemizin hiçbir yolu yok. Generalin mezarını görmeyi o kadar çok istiyordum ki."
    
  Bekçi başını salladı, gözlerinde bir pişmanlık belirtisi parladı, sonra sordu: "Nerelisiniz efendim?"
    
  Adam, "Ben Vilnius, Litvanya'lıyım efendim" dedi. "Ülkem Sovyetler Birliği'nden bağımsızlığını ilan ettiğinde babam Litvanya Hava Kuvvetleri'nde General Palsikas komutasında albaydı ve Rusların karşılık olarak işgal ettiği olaylara ilk elden tanık oldu. Patrick McLanahan, Bradley Elliott ve "Madcap Wizard" kod adlı gizli görev gücünün cesur adamlarının ülkem adına verdiği inanılmaz savaşlara dair birçok hikaye anlattı. Patrick'ten o kadar sık söz ediyordu ki akraba olduğumuzu düşündüm." Bekçi bunun üzerine gülümsedi. "Ve şimdi buradayım, mezarının yanında duruyorum, ailemizin gerçek kahramanına veda etmeye çalışıyorum ama yapamıyorum." Yüzü üzgün bir hal aldı. "Pekala, iyi günler efendim." dedi ve gitmek üzere arkasını döndü.
    
  Bekçi "Bekle" dedi. Litvanyalı döndü, yüzü aydınlandı. "Ben burada, anma töreninde doktorum." Bir an düşündü ve sonra şöyle dedi: "Seni mezarı görmeye götürebilirim. İçeri girmek isteyen insan akınıyla karşılaşmamak için sadece kısa bir bakış, saygımdan dolayı fotoğraf yok-"
    
  "Harika olurdu efendim!" - Litvanyalıyı haykırdı. "Tatlım, duydun mu?" Kadın arkadaşının adına mutlu görünüyordu. "Sadece bir bakış, dokunmak yok, fotoğraf yok. Günümü güzelleştirdiniz efendim! Bekçi çifti içeri aldı ve kapıyı arkalarından kapattı.
    
  Bekçi, "Çantanıza bakmam gerekiyor" dedi. Litvanyalı, yanında uçak modellerinin bulunduğu büyük bir çanta getirdi. "Röntgen makinemiz kapalı ve onu ısıtmak uzun zaman alacak..."
    
  "Elbette, elbette" dedi adam. Büyük kutulardan birini aldı. "Model EB-52 Megafortress. Zaten bir tane var..."
    
  Kadın gülümseyerek, "Birkaç tane demek istiyorsun," diye araya girdi.
    
  "Evet, birkaç tane ama bu büyüklükte bir tane değil!" Kutuyu çantasına attı ve ikinci kutuyu aldı. "Vampir EB-1. Bunları bir araya getirmek için sabırsızlanıyorum."
    
  Bekçi gülümsedi ve başını salladı. "İşte beyler" dedi. Hemen ezberlediği rehberli turuna başladı: "Eski Şehir Mezarlığı 1849'da, Kaliforniya Altına Hücum'un başlangıcında kuruldu ve yirmi beş binden fazla ruhun son dinlenme yeridir" diye başladı. "McLanahan'lar İrlanda'dan gelen büyük bir servet avcısı ve maceracı akışının parçasıydı. Ancak küçük sığınak kasabalarının hızla büyüdüğünü ve vahşileştiğini gördüler, bu yüzden altın ve gümüş aramayı bıraktılar ve kanun ve düzeni korumaya yardımcı olmak için kolluk kuvvetlerine başvurdular. Dokuz polis şefi de dahil olmak üzere beş yüzden fazla McLanahan, Sacramento Şehri polis memuruydu.
    
  Mezarlığın bir dönümden fazla alanı kaplayan bu bölümü, McLanahan'ların yedi neslinin kalıntılarını içeriyor; bunlar arasında dört belediye başkanı, iki Roma Katolik piskoposu, bir eyalet valisi, üç ABD Kongre üyesi, birkaç general ve yüzlerce erkek ve kadın var. İç Savaş'a kadar ülkemize hizmet etti. Patrick'in babası ve annesi buraya gömülen son kişilerdi, çünkü yer sonunda tükendi ve ardından aile ve General Patrick McLanahan Memorial Vakfı, general ve ailesinin geri kalan üyeleri için bir columbarium inşa etti."
    
  İki sıra mermer duvarlı bir odaya geldiler. Soldaki duvarda on sekiz inç karelik kriptalar vardı, bunların bazıları zaten işaretlerle süslenmişti; sağdaki duvarda mermere kazınmış, üzerinde Amerikan bayrağı bulunan büyük bir duvar resmi, merkezi kel kartal yönünden izleyiciye doğru uçan birkaç büyük Amerikan jet bombardıman uçağı ve John Gillespie Magee Jr.'ın "Uçan" sonesinin sözleri vardı. Uçakların altında "Yüksek" yazıyor. "Her duvarın on sekiz fit yüksekliğinde, on sekiz inç kalınlığında olduğunu ve duvarlar arasında on sekiz fit aralık bulunduğunu fark edeceksiniz," dedi doktor, "on sekiz, generalin Hava Kuvvetlerinde hizmet ettiği yıl sayısıdır."
    
  Bekçi, iki yanında bir Amerikan bayrağı ve onun yanında da üç gümüş yıldızlı başka bir mavi bayrak bulunan soldaki duvarı işaret etti. "Burası General McLanahan'ın son dinlenme yeri" dedi. Ziyaretçiler büyük gözlerle ve hayranlıkla izlediler. Mermer duvarın üst kısmının ortasında gümüş çerçeveli, üzerinde üç gümüş yıldız bulunan sade mavi metal bir plaket vardı. Karısı Wendy'nin mezarı sağda mezarının yanındadır, ancak külleri denize dağıldığı için külleri boştur. Başkan Kenneth Phoenix'in emriyle, generalin atanmasından sonraki ilk yıl boyunca, columbarium bir zamanlar ordu tarafından günde 24 saat korunuyordu - başkan, general için Washington'daki Arlington Ulusal Mezarlığı'nda özel bir yer istiyordu, ancak aile bunu istemedi. istiyor. McLanahan Columbarium'un mezarlığın geri kalanından ayrılması tamamlandıktan sonra korumalar uzaklaştırıldı. Patrick'in doğum günü, bazı savaşlarının yıldönümleri veya Gaziler Günü gibi özel günlerde, General'i ve Amerika'yı onurlandırmak için burada gönüllü nöbetçilerimiz bulunuyor.
    
  "Generalin solunda, Patrick'in Sacramento Polis Departmanı memuru olan, görev sırasında yaralanan ve daha sonra Sky Masters Inc. tarafından restore edilen kardeşi Paul'un mezarı var. yüksek teknolojili uzuvlara ve sensörlere sahip oldu ve daha sonra 'Gece Avcıları' adı verilen gizli bir terörle mücadele görev gücünün üyesi oldu" diye devam etti bekçi. "Libya'da bir hükümet sözleşmesi için yapılan gizli operasyon sırasında öldürüldü; Bu operasyonla ilgili birçok gerçek hala gizlidir. En üst sıradaki diğer mezarlar General'in iki kız kardeşine ve General'in birkaç yakın arkadaşına ve yardımcılarına ayrılmıştır; bunlara yakın zamanda aktif hizmetten emekli olan Tümgeneral David Luger ve Tuğgeneral Hal Briggs de dahildir. tek gümüş yıldızlı plaketin bulunduğu çatışmada öldürüldü. Patrick ve Wendy'nin evinin hemen altındaki alan, şu anda Cal Poly San Luis Obispo'da havacılık ve uzay mühendisliği okuyan Patrick'in oğlu Bradley için ayrılmış."
    
  Yardımcı doçent dönüp karşıdaki mermer duvarı işaret etti. "Generalin çok geniş bir ailesi var, dolayısıyla bu duvar diğer aile üyelerinin, generalin arkadaşlarının veya buraya gömülmek isteyen general arkadaşlarının kalıntılarının barındırılması için inşa edildi" diye devam etti. "Burada da kriptalar var ama ilk duvar dolduruluncaya kadar bu güzel oyma kireçtaşı diyorama yüzü kaplıyor. Diorama sökülüp taşınacak..." Ancak o zaman görevli Litvanyalının çantasını mermer duvarların arasındaki koltuğa koyduğunu ve uçak maketleriyle dolu kutular çıkardığını fark etti. "Orada ne yapıyorsunuz efendim? Unutma, resim yok.
    
  Bekçinin arkasındaki kadın, "Fotoğraf çekmek için burada değiliz dostum" dedi. Bir saniye sonra bakıcının ağzına ve burnuna bir bez parçası bastırıldı. Kendini kurtarmaya çalıştı ama kadın şaşırtıcı derecede güçlüydü. Bekçi, naftalin gibi kokan çok keskin bir kimyasal maddeyi ciğerlerine çekerken nefesi kesildi. Birkaç saniye sonra sanki columbarium dönüyormuş gibi hissetti ve görüşü bulanıklaştı, renkliden siyah beyaza dönüştü ve ardından renkli flaşlar halinde patlamaya başladı. Otuz saniye sonra adamın bacakları dayanamadı ve yere yığıldı.
    
  Litvanyalının model uçak kutularından metal aletlere benzeyen şeyler çıkardığını görecek kadar uzun süre uyanık kaldı!
    
  Adam Rusça "Bu şey harika çalışıyor" dedi. "Bu şey harika çalışıyor."
    
  Kadın, yine Rusça, "Benim de biraz başım dönüyor" dedi. Parmaklarında kalan sinir gazını silmek için ıslak mendil kullandı. "Dimetiltriptamin yüzünden benim de biraz başım dönüyor."
    
  Adam birkaç saniye içinde kutulardaki parçalardan iki levyeyi ve İngiliz anahtarına benzer bir aleti bir araya getirdi. O aletlerini toplarken, kadın columbarium'dan ayrıldı ve bir dakika sonra büyük, dekoratif bir beton saksıyı yuvarlayarak geri döndü. Adam ekim makinesine tırmandı, kadın ona bir levye verdi ve Teğmen General Patrick Shane McLanahan'ın mezarını kaplayan oymalı mermer taşı parçalamaya başladı.
    
  Kadın, "Güvenlik kameraları yolda" dedi. "Güvenlik kameraları her yerde."
    
  "Önemli değil" dedi adam. Birkaç ince taş parçasını kırdıktan sonra nihayet oyulmuş taşı mezardan çıkarmayı başardı ve onu mermere sabitleyen iki büyük cıvatanın bulunduğu çelik bir paneli ortaya çıkardı. Bir anahtar kullanarak cıvataları sökmeye başladı. "Uyuyan ekiplere yakında yola çıkacağımızı bildirin." Kadın kullanışsız cep telefonundan aradı.
    
  Mezarlığın açılması uzun sürmedi. İçeride basit bir silindirik alüminyum kavanozun yanı sıra şeffaf, hava geçirmez kaplara mühürlenmiş birkaç mektup ve birkaç askeri ödül buldular. Adam bunlardan birini aldı. "Bir lanet!" yemin etti. "Piçin Gümüş Yıldızlı Hava Kuvvetleri Haçı aldığını bilmiyordum!" Yıldız, Hava Kuvvetlerinin Onur Madalyası dışındaki en büyük ödülü olan Hava Kuvvetleri Haçı'nı beş kez almak anlamına geliyordu. "Onlardan biri Başkan Gryzlov'un öldürülmesiyle ilgili olmalı. Sanırım suçlulara şeref madalyası vermiyorlar."
    
  Kadın "Hadi gidelim buradan" dedi. "Şebeke alarma geçirildi"
    
  Birkaç dakika içinde her şey bitti. Mezarın içindekiler bir alışveriş çantasına yüklendi ve iki Rus, dikkat çekmemek için koşmaksızın kiralık arabalarına doğru hızlı adımlarla yürüyerek mezarlıktan ayrıldı. Yakınlarda hiçbir güvenlik sistemi veya trafik kamerası bulunmadığı bilinen bir bölgeye sadece birkaç blok sürdüler ve genç bir adamın kullandığı başka bir arabaya bindiler. Acele etmeden ve herhangi bir trafik ışığından ya da dur işaretinden kaçınarak şehirden çıkıp Tower Bridge üzerinden Batı Sacramento'ya doğru yola çıktılar. Davis, California'nın batısında, güvenlik kameralarının pek bulunmadığı, meyve tezgahlarının bulunduğu ıssız, çakıllı bir otoparka yerleşmeden önce şehrin farklı yerlerinde üç kez daha araba değiştirdiler. Adam, diplomatik plakalı büyük, koyu renkli bir sedana yaklaştı. Pencere aşağı indi; adam paketleri pencereden taşıdı ve arabasına döndü. Siyah sedan, onları batıya, San Francisco'ya doğru giden Interstate 80 otoyoluna götürecek bir çıkışa ulaşana kadar garaj yolundan aşağı doğru ilerledi .
    
  Ön koltuktaki yaşlı adam, "Sen tam bir aptalsın Albay," dedi. Dikkatlice dalgalar halinde şekillendirilmiş uzun beyaz saçları, kalın bir boynu vardı, koyu renkli, pahalı bir takım elbise ve özel tasarım güneş gözlükleri takıyordu ve arka koltuktaki insanlara hitap etmek için dönmeden konuşuyordu. Boris Çirkov adında bir adam, "Sen tam bir aptalsın İlyanov" dedi. Chirkov, San Francisco'daki Rus konsolosluğundan sorumlu elçiydi ve Rusya Dışişleri Bakanlığı, ABD Dışişleri Bakanlığı ve Amerika Birleşik Devletleri'nin batısındaki işletmeler arasındaki tüm ticari konuları koordine ediyordu. "Çok fazla riske atıyorsun."
    
  Arka koltukta oturan Bruno İlyanov, "Başkan Gryzlov'un emirlerini yerine getiriyorum, Ekselansları" dedi. İlyanov, Rus Hava Kuvvetlerinde albaydı ve resmi olarak Washington'daki Rus büyükelçiliğine atanmış hava ataşesi yardımcısıydı. Yanında simsiyah saçlı, çıkık elmacık kemikli, atletik yapılı, koyu renk gözleri güneş gözlüğünün arkasına gizlenmiş bir kadın oturuyordu. "Fakat bu emirlere uymaktan mutluyum. Bu Amerikalılar, özellikle de onun memleketinden olanlar, McLanahan'a bir tanrı gibi davranıyorlar. Bu tüm Ruslara hakarettir. Başkan Gryzlov'un babasını kasten öldüren ve başkentimizi bombalayan adam övgüyü hak etmiyor."
    
  Chirkov, "Siz, daha doğrusu, bu çantalara dokunmadan önce Rusya Federasyonu'nun resmi askeri temsilcisi İlyanov'sunuz" dedi. "Ve sen," kadına döndü, "diplomatik ayrıcalıklara sahip yüksek rütbeli bir güvenlik görevlisisin, Korchkova. Hem diplomatik kimlik bilgilerinizi kaybedip bu ülkeyi kalıcı olarak terk etmek zorunda kalacaksınız, hem de tüm Kuzey Atlantik Antlaşması Örgütü ve NATO ülkelerine girişiniz yasaklanacaksınız. Amerika Birleşik Devletleri'nde altı aydan kısa bir süre önce, yurtdışındaki ilk büyük Kremlin görevinizde ve artık sıradan bir hırsız ve vandaldan başka bir şey değilsiniz. Kariyeriniz sizin için bu kadar az mı şey ifade ediyor?
    
  İlyanov, "Başkan bana geleceğimin güvende olacağına dair güvence verdi efendim" dedi. "Tutuklansam bile Amerikalıların yapabileceği tek şey , bu yozlaşmış ve yıpranmış ülkeyi terk etmek için beni sınır dışı etmek ki bunu memnuniyetle göreceğim."
    
  Chirkov, İlyanov'un bir aptal olduğunu düşündü; Gennady Gryzlov insanları kullanılmış peçeteler gibi atıyordu ve bunu onlarca yıldır yapıyordu. Ancak küresel jeopolitik durum İlyanov'un beyinsiz eylemlerinden çok daha ciddiydi. Chirkov, bunun ABD-Rusya ilişkilerini tamamen yok edebileceğini düşündü, ancak gerçekte bu ilişkiler zaten oldukça kötüydü. Gennady Gryzlov'un babası Anatoly Gryzlov'un, Rus topraklarında onbinlerce Amerikalının ve hatta yüzlerce yurttaşının ölümüyle sonuçlanan emirler verdiğini biliyordu ve oğlunun bu tür iğrenç eylemlerde bulunabileceğinden hiç şüphesi yoktu. Chirkov, ABD'deki Rus diplomatik delegasyonunun dördüncü en kıdemli üyesi olmasına rağmen, Gryzlov'un ailesi kendisininkinden çok daha zengin ve siyasi açıdan daha etkiliydi. Gryzlov'un aklında ne olursa olsun, mezar soygunu dışında Chirkov muhtemelen onu durduramazdı. Ama onu bir şekilde vazgeçirmeye çalışması gerekiyordu.
    
  Çirkov koltuğunda yarı döndü. "Başkan Gryzlov ve İlyanov başka ne planlıyor?" O sordu. "Bir mezarlığın saygısızlık edilmesi ve yağmalanması yeterince kötü."
    
  İlyanov, "Bu mezar, Adolf Hitler zamanından bu yana Rusya Ana'nın en kana susamış saldırganının kalıntılarını içerdiğinde, buna katılmaktan mutluluk duydum" dedi. "McLanahan ülkemin başkanını öldüren bir suçlu. Böyle bir onuru hak etmiyor."
    
  "Bu saldırı uzun zaman önce oldu ve savaş sırasındaydı."
    
  İlyanov, "McLanahan'ın başlattığı savaş efendim, tamamen izinsiz ve yasa dışıdır" dedi. Chirkov başını sallama dürtüsünü bastırarak hareketsiz oturdu. Eski Rusya Devlet Başkanı Anatoly Gryzlov, Patrick McLanahan'ın önderlik ettiği saldırının intikamını, süpersonik nükleer uçlu seyir füzeleri dalgaları ateşleyerek ve birkaç bin Amerikalıyla birlikte Amerika'nın karadaki nükleer caydırıcılığının tamamını neredeyse yok ederek, "Amerikan soykırımı" olarak bilinen olayda aldı. "McLanahan'ın Rusya'ya kalan son Amerikan uzun menzilli bombardıman uçaklarını kullanarak nükleer olmayan saldırısı, her iki ülkeyi de neredeyse eşit sayıda nükleer savaş başlığıyla bırakan bir yanıttı. Patrick MacLanahan'ın bizzat önderlik ettiği son saldırı, Gryzlov'un yedek yeraltı komutanlığına yönelikti. Rusya cumhurbaşkanını öldüren Ryazan'daki hedefli saldırı.
    
  Amerikan Holokost'una ve Ryazan, McLanahan veya Gryzlov'a yapılan saldırıya yol açan bombardıman savaşını başlatmaktan kimin sorumlu olduğu tartışmalı ve muhtemelen anlamsızdı, ancak Gryzlov kesinlikle masum bir seyirci değildi. Rusya'nın uzun menzilli bombardıman kuvvetinin komutanı olan eski bir general, Rus hava savunma tesislerine yapılan neredeyse küçük bir saldırıya nükleer savaş başlıkları fırlatarak ve sürpriz bir saldırıda binlerce Amerikalıyı öldürerek karşılık verdi. Bunlar aklı başında bir insanın yapacağı hareketler değildi. McLanahan, Sibirya'daki bir Rus hava üssünü ele geçirip onu Rus mobil balistik füze sahalarına saldırılar düzenlemek için kullandığında, Gryzlov başka bir nükleer seyir füzesi saldırısı emri verdi... ama bu sefer kendi Rus hava üssünü hedef alıyordu! McLanahan'ı öldürme takıntısı Yakutsk'ta yüzlerce Rus'un ölümüne yol açtı, ancak McLanahan kaçtı ve saatler sonra Gryzlov'un yedek ve sözde gizli komuta merkezini havaya uçurarak Gryzlov'u öldürdü.
    
  Çirkov, "Bana vazoyu ve diğer eşyaları verin Albay," diye ısrar etti. "Onları uygun bir zamanda geri göndereceğim ve güçlü duyguların etkisi altında hareket ettiğinizi ve yas danışmanlığı ya da size biraz sempati kazandıracağını umduğum başka bir şey için Moskova'ya geri gönderildiğinizi açıklayacağım."
    
  İlyanov renksiz bir sesle, "Kusura bakmayın efendim, bunu yapmayacağım," dedi.
    
  Çirkov gözlerini kapattı ve başını salladı. İlyanov, Gennady Gryzlov'un beyinsiz uşağıydı ve çaldığı şeylerden vazgeçmek yerine muhtemelen ölmeyi tercih ederdi. "Başkan onlarla ne yapacak Albay?" - yorgun bir şekilde sordu.
    
  İlyanov, "Çömleği masasına koyup kül tablası olarak kullanmak istediğini ve belki de işediğinde McLanahan madalyalarını şifonyerine tutturmak istediğini söyledi." O, hak ettiği şeref konumundan daha azını hak etmiyor."
    
  Chirkov, "Çocuk gibi davranıyorsun Albay" dedi. "Sizden eylemlerinizi yeniden gözden geçirmenizi rica ediyorum."
    
  İlyanov, "İlk Başkan Gryzlov, McLanahan'ın saldırganlığına yanıt vermek veya yeni saldırılar ve yeni cinayetlerle yüzleşmek zorunda kaldı" dedi. "McLanahan'ın eylemlerine izin verilmiş olabilir veya verilmemiş olabilir, ancak kesinlikle Başkan Thomas Thorne ve generalleri tarafından izin verilmişti. Bu, Başkan Gryzlov'un Rus halkının onurunu ve büyüklüğünü yeniden tesis etmek için yapmayı planladığı şeyin sadece küçük bir örneğidir."
    
  "Başka ne yapmayı düşünüyorsunuz Albay?" Çirkov tekrarladı. "Seni temin ederim ki, zaten yeterince şey yaptın."
    
  İlyanov, "General Patrick McLanahan'ın anısına yönelik başkanlık kampanyası daha yeni başladı Ekselansları" dedi. "McLanahan'ın şimdiye kadar ilgisi olan her kurumu yok etmeye niyetli. Amerika, Patrick McLanahan'ın hayatını kutlamak ve anmak yerine, yakında onun adına lanet okuyacak."
    
  Chirkov'un şifreli cep telefonu bip sesi çıkardı ve Chirkov hiçbir şey söylemeden telefonu yanıtladı ve birkaç dakika sonra aramayı sonlandırdı. "Federal Soruşturma Bürosu ABD Dışişleri Bakanı'na Sacramento'daki soygun hakkında bilgi verdi" dedi duygusuz bir ses tonuyla. "Uşaklarınız muhtemelen bir saat içinde tutuklanacak. Eninde sonunda konuşacaklar." Tekrar sandalyesinde yarı döndü. "Amerikan FBI'ın federal bir yargıçtan tutuklama emri alması durumunda Washington'daki tesislerinize girebileceğini ve faaliyetleriniz resmi bir eylem olmadığı için tutuklanıp dava açılabileceğinizi biliyorsunuz. Diplomatik dokunulmazlık geçerli değildir."
    
  İlyanov, "Biliyorum, Ekselansları" dedi. "Amerikalıların bu kadar çabuk tepki verebileceğini gerçekten düşünmüyordum ama fark edilmem ihtimaline karşı bunu planladım. Beni Woodland, Kaliforniya'dan Mexicali'ye ve oradan da Mexico City, Havana, Fas ve Şam üzerinden evime götürecek özel bir jet ayarlamıştım . Diplomatik güvenlik güçleri yerel geleneklere yardımcı olmaya hazır." Konsolosa bir kartvizit uzattı. "İşte havalimanının adresi; otoyola yakındır. Bizi bırakın ve San Francisco'daki konsolosluğa devam edin, biz de yolumuza devam edelim. Bu konuyla herhangi bir ilginizi inkar edebilirsiniz.
    
  "Bu kaçışınızda başka ne planladınız Albay?" - Chirkov, adresi arabanın GPS navigatörüne giren sürücüye kartı verdikten sonra sordu. "Bunun hırsızlıktan çok daha ciddi olduğunu düşünüyorum."
    
  İlyanov, "Sizi cumhurbaşkanının diğer faaliyetlerine dahil ederek diplomatik statünüzü veya kariyerinizi tehlikeye atmayacağım Ekselansları" dedi. "Ama olayları duyunca anlayacaksınız efendim... Garanti ederim." Büyük alışveriş çantasından alüminyum bir kavanoz çıkardı, parmaklarını yandaki üç gümüş yıldızın ve kapaktaki ABD Uzay Savunma Kuvvetleri kalkanının üzerinde gezdirdi. "Ne şaka" diye mırıldandı. "Rusya neredeyse on yıldır gerçek bir uzay savunma gücüne sahipken, bu birim McLanahan'ın çarpık beyni dışında hiçbir zaman konuşlandırılmadı. Bu adamdan neden bu kadar korkuyorduk? O, hem yaşayan hem de ölü bir kurgu eserinden başka bir şey değildi." Vazoyu tereddütle aldı ve yüzünde şaşkın bir ifade belirdi. "Biliyor musun, daha önce hiç yakılmış insan kalıntısı görmemiştim..."
    
  Chirkov, "Lütfen bu adamın kalıntılarına saygısızlık etmeyin" dedi. "Onları yalnız bırak. Ve onları bana bırakmayı bir kez daha düşün. Senin dahil olmayacağın bir hikaye uydurabilirim ve Başkan'ın öfkesi sana değil bana yönelecektir. Rus hırsızları ve holiganları işlerini yaptılar ama karaborsada satmaya kalkınca onları yakaladık ve konsoloslukta tutuklu tutuyoruz. Samimi bir özür, eserlerin iadesi, sorumluların yargılanacağına dair vaatler ve hasarın onarılması ve columbarium'un onarılması için ödeme yapılması teklifi Amerikalıları tatmin etmeye yeterli olacaktır."
    
  İlyanov, "Sizi artık bu işe karıştırmak istemiyorum, Ekselansları," diye tekrarladı, "ve bunları iade etmeye ya da anıtı bu piç kurusuna iade etmeye de hiç niyetim yok. Umarız bu eşyaların uygunsuz bir şekilde elden çıkarılması McLanahan'ın ruhunun evrende sonsuza kadar dolaşmasına neden olur."
    
  Chirkov, tam da korktuğu şeyin bu olduğunu düşündü.
    
  İlyanov vazoyu tekrar kaldırdı. "Bu düşündüğümden çok daha kolay," diye mırıldandı, sonra kapağı açtı. "Büyük General Patrick Shane McLanahan'ın bin santigrat derece sıcaklıktaki saunada son banyosunu yaptıktan sonra nasıl göründüğünü görelim."
    
  Çirkov dönüp bakmadı, doğrudan önüne baktı ve tiksintisini gizlemeye çalıştı. Ama çok geçmeden, birkaç uzun sessizlik dakikasının ardından kafası karıştı ve omzunun üzerinden bakmak için döndü...
    
  ... Rus Hava Kuvvetlerinden bir albayın, konsolosluğun yemek masasındaki masa örtüsü kadar beyaz yüzünü görmek, sanki bir şey söylemeye çalışıyormuş gibi ağzı açık. "İlyanov...?" Albay yukarı baktı, gözleri yuvarlak ve büyüktü ve Chirkov şimdi Korchkov'un yüzünde aynı şok ifadesini gördü; bu kadar yüksek eğitimli bir güvenlik görevlisi ve suikastçı için çok ama çok sıra dışı bir ifade. "Bu nedir?"
    
  İlyanov şaşkına döndü ve ağzı hâlâ açıktı. Tamamen şaşkınlıkla başını sallayarak, açık oy sandığını yavaşça Chirkov'a doğru eğdi...
    
  ... ve ardından Rusya büyükelçisi oy sandığının tamamen boş olduğunu gördü.
    
    
  BİR
    
    
  Uçurumun kenarına gidin ve oradan atlayın. Aşağı inerken kanatlarınızı oluşturun.
    
  - RAY BRADBURY
    
    
    
  MCLANAHAN ENDÜSTRİYEL HAVALİMANI, BATTLE MOUNTAIN, NEVADA
  BİR KAÇ GÜN SONRA
    
    
  "Boomer, bu adam uyuyor mu?" mürettebatın fizyolojik veri iletim sistemini izleyen uçuş cerrahı telsizle iletişim kurdu. "Onu monitörlere taktığımızdan beri kalp atışları hiç değişmedi. O öldü mü? Onu kontrol et, tamam mı?"
    
  Uçuşun komutanı olan Hunter "Boomer" Noble, "Anlaşıldı" diye yanıtladı. Koltuğundan ayağa kalktı, kokpitteki iki bitişik koltuğun arasına tırmandı, kokpit ile kokpit arasındaki hava kilidinden geçerek dört kişi için tasarlanmış küçük yolcu bölmesine girdi. Uçuştaki iki yolcunun giydiği daha geleneksel turuncu tam basınçlı elbisenin aksine, Noble'ın uzun, ince, atletik vücudu, geleneksel bir uzay giysisiyle aynı işlevleri yerine getiren, EEAS veya Elektronik Elastomerik Spor Elbisesi adı verilen, vücuda oturan bir kıyafetle kaplıydı. Ancak basınçlı oksijen yerine cildi sıkıştırmak için elektronik olarak kontrol edilen fiberler kullanılmış, bu da onun kabin içinde hareket etmesini diğerlerine göre çok daha kolay hale getirmişti.
    
  Görev komutanı ve yardımcı pilot Noble, emekli ABD Deniz Piyadeleri pilotu Yarbay Jessica "Gonzo" Faulkner ve iki yolcu, Amerikan tek aşamalı yörünge uçağının üç versiyonundan ikincisi olan Midnight S-19 uzay uçağındaydı. Bu, ilk S-9 Black Stallion'un 2008'de hizmete girmesiyle uzay yolculuğunda devrim yarattı. Daha büyük deneysel XS-29 Shadow uzay uçaklarının lehine yalnızca üç S-19 üretildi. Uzay uçaklarının tüm versiyonları, ticari uçaklar için inşa edilmiş pistlerde kalkış ve iniş yapabiliyordu, ancak her biri, havayla çalışan süpersonik turbofan motorlardan hipersonik ramjet motorlara ve aracı alçak uçuşlara fırlatabilen saf roket motorlarına dönüşebilen özel üç hibrit motora sahipti. Dünya yörüngesi.
    
  Boomer ilk yolcuya doğru yürüdü ve konuşmadan önce ona dikkatlice baktı. Uzay başlığının vizöründen yolcunun gözlerinin kapalı olduğunu ve ellerinin kucağında kavuşturulmuş olduğunu görebiliyordu. İki yolcu, yolcu kabinindeki ve hatta uzaydaki basınç kaybına dayanacak şekilde tasarlanmış basınçlı giysiler olan turuncu Gelişmiş Mürettebat Kaçış Elbisesi veya ACES giyiyordu.
    
  Evet, diye düşündü Boomer, bu harika bir salatalık; uzaya ilk uçuşuydu ve sanki Hawaii'ye tatile gitmeye hazırlanan geniş gövdeli bir uçaktaymış gibi ya uyuyordu ya da uykunun eşiğindeydi. Öte yandan arkadaşı, ilk uzay yolcusu için normal görünüyordu; alnı terden parlıyordu, elleri sıkılmıştı, nefesi hızlıydı ve gözleri Boomer'a, sonra pencereden dışarı, sonra da arkadaşına odaklanmıştı. Boomer ona baş parmağını kaldırdı ve karşılığında bir tane aldı ama adam hâlâ çok gergin görünüyordu.
    
  Boomer ilk yolcuya döndü. "Sayın?" - dahili telefon üzerinden sordu.
    
  "Evet, Dr. Noble?" İlk adam alçak, rahat ve neredeyse uykulu bir sesle cevap verdi.
    
  "Sadece sizi kontrol ediyorum efendim. Uçuş belgesinde fazla rahat olduğun yazıyor. Bunun yörüngeye ilk gelişiniz olduğundan emin misiniz?"
    
  "Ne dediklerini duyabiliyorum. Ve ilk seferimi unutabileceğimi sanmıyorum Dr. Noble.
    
  "Lütfen bana Boomer deyin efendim."
    
  "Teşekkür ederim, bunu yapacağım." Adam arkadaşına baktı, adamın bariz gerginliği karşısında kaşlarını çattı. "Yer kontrolü arkadaşımın hayati belirtileriyle ilgileniyor mu?"
    
  Boomer, "Şişman bir adam için normal" dedi.
    
  "Ne"?"
    
  Boomer, "Paddy çaylak bir astronot" diye açıkladı. "Adını, mekik astronot adaylarına astronot eğitim programına kabul edildiklerinin müjdesini veren NASA görevlisi Don Puddy'den alıyor. Hiper-gergin olmak deneyimli astronotlar ve dövüşçü sporcular için bile doğaldır; deyim yerindeyse efendim, sizin kadar rahat görünen birini görmek biraz ürkütücü."
    
  Adam, "Bunu bir iltifat olarak kabul ediyorum Boomer," dedi. "Kalkışa ne kadar kaldı?"
    
  Boomer, "Ana pencere yaklaşık otuz dakika içinde açılacak" diye yanıtladı. "Kalkış öncesi kontrolü tamamlayacağız, ardından sizden uçuş güvertesine gidip kalkış için koltuğunuza oturmanızı isteyeceğim. Albay Faulkner aramızdaki atlama koltuğunda oturacak. Hipersonik hale gelmeden önce buradaki koltuğunuza dönmenizi isteyeceğiz ama yörüngeye ulaştığımızda dilerseniz koltuğunuza dönebilirsiniz."
    
  "Burada kalmaktan son derece mutluyum Boomer."
    
  Boomer, "Yaşamak üzere olduğunuz şeyin tam etkisini yaşamanızı istiyorum ve kokpit bunun için en iyi yerdir efendim," dedi. "Fakat hipersonik hale geldiğimizde g kuvveti oldukça yüksektir ve atlama koltuğu hipersonik uçuş için yüklü değildir. Ama kokpite geri döndüğünüzde, efendim, bu asla unutamayacağınız bir an olacak."
    
  Yolcu, "Çok uzun bir süre oksijenle beslendik Boomer" diye sordu. "En azından birkaç saat. Oksijen olmadan istasyonda mı kalacağız?"
    
  Boomer, "Hayır efendim" diye yanıtladı. "İstasyonun atmosferik basıncı, Dünya üzerindeki deniz seviyesi basıncından veya bir uzay uçağı kabinindeki basınçtan biraz daha düşüktür; bir uçak kabinindeki basınca benzer şekilde, kendinizi yaklaşık iki bin fit yükseklikteymiş gibi hissedeceksiniz. Saf oksijeni solumak, inert gazların vücudunuzdan uzaklaştırılmasına yardımcı olacaktır, böylece gaz kabarcıkları kan damarlarınıza, kaslarınıza, beyninize veya eklemlerinize girmez."
    
  "Eğriler" mi? Tüplü ve derin deniz dalgıçları bunu nasıl elde edebilir?"
    
  "Çok doğru efendim" dedi Boomer. "İstasyona vardığımızda bunu çıkarabilirsin. Uzay yürüyüşüne çıkanlarımız için birkaç saatliğine ön nefes almaya dönüyoruz çünkü uzay giysilerindeki basınç daha da düşük. Bazen iyi bir nitrojen kaynağına sahip olduğumuzdan emin olmak için saf oksijenle dolu kapalı bir hava kilidinde bile uyuyoruz."
    
  Kalkış otuz dakika sonra gerçekleşti ve çok geçmeden batı Idaho üzerinden kuzeye doğru uçmaya başladılar. Boomer dahili telefondan "Birinci hız efendim" diye yanıt verdi. "İlk defa süpersonik uçuyor musun?"
    
  "Evet" dedi yolcu. "Anormal bir şey hissetmedim."
    
  "İkinci bir vuruşa ne dersin?"
    
  "Ses hızını iki katına mı çıkardık? Çok hızlı?"
    
  "Evet efendim" dedi Boomer, sesinde heyecan açıkça görülüyordu. "Her görevin başında leoparları zayıflatmayı seviyorum; on ya da on beş makinede sorunların olabileceğini öğrenmek istemiyorum."
    
  "'Leoparlar' mı?"
    
  Boomer, "Turbofan-scramjet-lazer darbeli patlamalı hibrit motorlara taktığım takma ad, efendim," diye açıkladı.
    
  "Sanırım sizin buluşunuz?"
    
  Boomer, "Hava Kuvvetleri mühendisleri ve bilim adamlarından oluşan çok büyük bir ekibin baş mühendisiydim" dedi. "Tanrıya yemin ederim ki, şekerci dükkânındaki küçük çocuklar gibiydik, bok vantilatöre çarptığında bile - dev 'leopar' patlamasını lisede kızlar tuvaletine havai fişek atarmış gibi karşıladık. Ama evet, ekibim 'leoparlar' geliştirdi. Tek motor, üç farklı görev. Göreceksin".
    
  Boomer, gece yarısı uzay uçağını orta süpersonik hıza düşürdü ve kısa süre sonra Nevada üzerinden güneye döndü ve Jessica Faulkner, yolcunun kabinin sağ tarafındaki görev komutanı koltuğuna oturmasına, kemerini bağlamasına ve elbisesinin göbek bağını prize takmasına yardım etmek için geri döndü. ve ardından kabindeki iki koltuğun arasındaki küçük koltuğu açıp sabitledi. "Beni duyabiliyor musunuz efendim?" - Faulkner'a sordu.
    
  Yolcu, "Yüksek sesle ve net bir şekilde Jessica," diye yanıt verdi.
    
  Boomer interkom üzerinden, "Yani bu, üç aşamalı yörünge yerleştirmemizin 'ilk aşaması'ydı efendim," diye açıkladı. "Troposferde otuz beş bin feet yükseklikteyiz. Dünya atmosferinin yüzde sekseninin altımızda olması, yörüngeye girme zamanı geldiğinde hızlanmamızı kolaylaştırıyor. Ancak tankerimizde geleneksel havayla çalışan turbofan motorlar var ve yakıtımız ve oksitleyici maddemiz ile oldukça aşırı yüklü, bu yüzden oldukça düşük kalmamız gerekiyor. Yaklaşık on beş dakika sonra buluşacağız."
    
  Söz verildiği gibi, yanlarında SKY MASTERS AEROSPACE INC yazan değiştirilmiş bir Boeing 767 uçağı görüş alanına girdi ve Boomer gece yarısı uzay uçağını kuyruğunun arkasına doğru manevra ettirdi ve kızak kapılarını yukarıya açmak için düğmeyi çevirdi. Boomer taktik frekansından "Ustalar Yedi-Altı, Gece Yarısı Sıfır-Bir, temas öncesi konum, hazır, lütfen önce bombalayın" diye duyurdu.
    
  Bilgisayarlı kadın sesi, "Anlaşıldı, Geceyarısı, Yedi-Altı ön teması stabilize etti, "bomba" için hazırız, temas pozisyonuna geçiyoruz, Yedi-Altı hazır, diye yanıtladı.
    
  Görev komutanı koltuğunda oturan bir yolcu, "İki uçağın saatte üç yüz milden fazla hızla uçması, aralarında sadece birkaç metre mesafe olması dikkat çekici" dedi.
    
  "Daha da dikkat çekici olanı bilmek ister misiniz efendim?" - Boomer sordu. "Bu tanker insansız."
    
  "Ne?"
    
  Boomer, "Sky Masters dünya çapındaki ordulara çeşitli sözleşmeli hizmetler sağlıyor ve uçaklarının, araçlarının ve gemilerinin büyük çoğunluğu insansız veya isteğe bağlı olarak insanlı" dedi. "Battle Mountain'daki odada bizi uydu video ve ses yayınları aracılığıyla izleyen bir insan pilot ve bir bom operatörü var, ancak onlar bile mecbur kalmadıkça hiçbir şey yapmıyorlar; tüm işi bilgisayarlar yapıyor ve insanlar sadece izliyor. Tankerin kendisi bir bilgisayar dışında hiç kimse tarafından kontrol edilmiyor; uçuş planını bilgisayara aktarıyorlar ve bilgisayar bunu ilk taksiden son durağa kadar, Global Hawk casus uçağı gibi insan pilotlar olmadan yürütüyor. Gerektiğinde uçuş planı değiştirilebilir ve birden fazla arıza durumunda arızaya karşı korumalı pek çok sistem var, ancak bilgisayar bu şeyi kalkış taksisinden ana üsteki motorun kapatılmasına kadar tüm yol boyunca kontrol ediyor."
    
  "İnanılmaz" dedi yolcu. "Çalışmalarınızın bir gün bilgisayara aktarılacağından mı korkuyorsunuz, Dr. Noble?"
    
  Boomer, "Hey, bu şeyi tasarlamalarına yardım ederdim efendim" dedi. "Aslında Ruslar yıllardır Uluslararası Uzay İstasyonuna Soyuz kargo gemileri ve insansız Progress gönderiyordu ve hatta ellerinde tüm uzay görevini insansız olarak uçuran Buran uzay mekiğinin bir kopyası bile vardı. Sanırım bir Rus uzay aracıyla yörüngeye uçuyor olsaydım bir uçuş ekibine sahip olmayı tercih ederdim, ancak birkaç yıl içinde teknoloji o kadar ilerleyecek ki yolcular muhtemelen bunu asla fark etmeyecekler."
    
  Yolcu hayranlıkla izlerken, uzay uçağı tankerin kuyruğunun altına kaydı ve küçük kanatlarla kontrol edilen uzun bir bom, kuyruğun altından uzay uçağına doğru indi. Yanıp sönen yeşil ışıkların ve tankerin karnının altına boyanmış sarı çizginin rehberliğinde Boomer, yeşil ışıklar sönene ve iki kırmızı ışık yanana kadar kuyruğun altında ilerledi.
    
  "Doğru pozisyonda olduğunu nasıl anlarsın Boomer?" yolcuya sordu.
    
  Boomer, "Tankerin alt kısmı ile ön cam çerçevesi arasında tanımayı öğreneceğiniz belli bir 'desen' var. Bu pek bilimsel değil ama her zaman işe yarıyor. Bunu hissedecek ve bileceksiniz" dedi. çok yakın ya da çok uzaksan." geceleri bile ".
    
  "Bunu geceleri mi yapıyorsun?"
    
  "Elbette," dedi Boomer gerçekçi bir tavırla. "Bazı görevler gece operasyonları gerektirir ve elbette gittiğimiz yerde daima gece olur." Boomer konuşurken gücün küçük bir kısmını kesti ve tüm ileri hareket durdu. "Geceyarısı Sıfır Bir, temas konumunda dengelendi, temasa hazır," diye telsizle bildirdi.
    
  Bilgisayar kadın sesiyle "Anlaşıldı sıfır bir" diye cevap verdi. Okun ucundan bir ağızlık uzanıyordu ve bir an sonra hafif bir TIK sesi duydular ve hissettiler! tankerin nozulu kızak yoluna kaydığında ve yakıt ikmali için tankın içine yerleştiğinde. Bilgisayar sesi, "Kişi gösteriliyor" dedi.
    
  Boomer, "İletişim doğrulandı" dedi. İnterkom üzerinden şöyle dedi: "Şu anda tek yaptığım dönüş sinyallerini izlemek ve tankerin orta hattında kalmak."
    
  "Tanker tamamen bilgisayarlıysa, alıcı uçağın da bilgisayar kullanarak randevu vermesi gerekmez mi?" - yolcuya sordu.
    
  Boomer, "Bu mümkün; sadece bu şeyi kendim sürmeyi tercih ediyorum" dedi.
    
  "Gemideki VIP'leri etkiledin, değil mi?"
    
  Boomer, "Bugün gördüklerinizden sonra efendim," dedi, "ben ve benim yetersiz uçuş becerilerim, bu uçuşta göreceğiniz en az etkileyici şey olacağız."
    
  "Akaryakıt değil, "bomba" dediniz" - dedi yolcu. "Yakıt almıyor muyuz?"
    
  , "İlk önce BOHM adı verilen özel bir sıvı oksitleyici veya bor hidrojen metaoksit, 'bomba' - esasen saflaştırılmış hidrojen peroksit kullanıyoruz" dedi ve şöyle devam etti: "Motorlarımız sıvı oksijen yerine BOHM kullanıyor, saf roket motorlarına gittiğimizde bu imkansız. en azından mevcut teknolojiyle, tanker uçaklarından gelen aşırı soğuk sıvı oksijen. 'Bomba' kriyojenik oksijen kadar iyi değil ama idaresi çok daha kolay ve çok daha ucuz. Kalkıştan önce herhangi bir 'bomba' almıyoruz, Ağırlıktan tasarruf etmek için jet yakıtını en son alıyoruz, böylece görevi tamamlamak için maksimum yakıta sahip oluyoruz."
    
  Kalın oksitleyicinin yüklenmesi on beş dakikadan fazla sürdü ve JP-8 jet yakıtı beslemesine geçmeden önce besleme sistemini Bohm oksitleyicinin tüm izlerinden temizlemek için birkaç dakika daha gerekiyordu. Jet yakıtı Midnight Spaceplane'e akmaya başladığında Boomer gözle görülür bir şekilde rahatladığını hissetti. "İster inanın ister inanmayın efendim, bu muhtemelen uçuşun en tehlikeli kısmıydı" dedi.
    
  "Ne oldu? Boma'yı mı taşıyorsun?" - yolcuya sordu.
    
  Boomer, "Hayır; tanker yakıt ikmal sisteminde BOHM'den jet yakıtına geçiş yok" diye itiraf etti. "Jet yakıtı içinden geçmeden önce tüm 'bombayı' temizlemek için bomu ve tesisatı helyumla temizliyorlar. Oksitleyicideki bor katkı maddeleri, geleneksel askeri jet yakıtından çok daha yüksek bir spesifik itici güç oluşturmaya yardımcı olur, ancak BOM ile jet yakıtını küçük miktarlarda bile karıştırmak her zaman tehlikelidir. Tipik olarak, iki karışımı tutuşturmak için bir lazere ihtiyaç vardır, ancak herhangi bir ısı kaynağı, kıvılcım ve hatta belirli bir frekanstaki titreşim bile bunları tetikleyebilir. Sky Masters ve Air Force test tesislerinde yaptığımız deneyler etkileyici patlamalarla sonuçlandı ama çok şey öğrendik."
    
  "'Boomer' lakabını böyle mi aldın?"
    
  "Evet efendim. Mükemmellik hata gerektirir. Onlardan bir ton pişirdim."
    
  "Peki bunu motorlarda nasıl kontrol ediyorsunuz?"
    
  Boomer, "Lazer ateşleyiciler, patlamayı kontrol etmek için birkaç mikrosaniyeden birkaç nanosaniyeye kadar herhangi bir yerde darbelerle çalışır " diye açıkladı. "Malzeme işe yarıyor, inanın bana ve çok güçlü, ancak belirli bir dürtü yalnızca bir an sürüyor, bu yüzden gücü kontrol edebiliyoruz..." Yolcunun kasklı kafasını ona doğru çevirmesine yetecek kadar bir süre durakladı ve ekledi: " .. . çoğu zaman".
    
  Arka koltuktaki ikinci yolcunun gergin olduğunu neredeyse hissedebiliyorlardı ama ön koltuktaki yolcu sadece sırıtıyordu. "Umarım" dedi, "bir şeyler ters giderse hiçbir şey hissetmem, Dr. Noble?"
    
  Boomer, "Efendim, leoparların kontrolsüz patlaması o kadar güçlü ki, bir sonraki hayatınızda bile hiçbir şey hissetmeyeceksiniz" dedi. Yolcu hiçbir şey söylemedi ama sadece büyük, gergin bir "SILP" dedi.
    
  JP-8'e geçiş çok daha hızlıydı ve çok geçmeden Albay Faulkner, ön koltuktaki yolcunun arka koltuğa, hala gergin olduğu açıkça görülen bir yolcunun yanına oturmasına yardım etmeye başladı. Kısa süre sonra herkes yerine oturdu ve ekip bir sonraki evrime hazırdı. Boomer, "Tankerimiz yola çıktı ve planlandığı gibi bizi güneybatı Arizona'ya bıraktı. Doğuya dönüp hızlanmaya başlayacağız. Yarattığımız ses patlamalarının bir kısmı yere ulaşıp aşağıdan duyulabilir ama bunu komşuları rahatsız etmemek için mümkün olduğunca geniş ve ıssız bir alanda yapmaya çalışıyoruz. Tüm kontrol listelerini doldururken araçtaki bilgisayarları izliyoruz ve yola çıkıyoruz."
    
  "Ne kadar sürer?" - ilk yolcuya sordu.
    
  Boomer, "Çok uzun sürmedi efendim" diye yanıtladı. "Yerde söylediğimiz gibi, yaklaşık dokuz dakika boyunca pozitif g kuvvetleriyle uğraşmak zorunda kalacaksınız, ancak bu, yüksek hızlı bir bizjet ile havalanırken, kemerlerinizi bağlayarak hissedeceğinizden biraz daha fazlası. bir dragster ya da çok havalı bir rollercoaster'a binmek ama onları daha uzun bir süre hissedeceksiniz. Takım elbiseniz ve koltuğunuzun tasarımı bilinçli kalmanıza yardımcı olacaktır - aslında biraz "kızarabilirsiniz" çünkü koltuk, g kuvvetleri nedeniyle dışarı çekilmek yerine kanın beyninize akmasına izin verecek şekilde tasarlanmıştır ve Basınç ne kadar artarsa, o kadar çok kan kalacaktır."
    
  "Uzay istasyonunu kovalamadan önce yörüngede ne kadar kalmamız gerekecek?" yolcuya sordu. "Bazen bağlantı kurmanın birkaç gün sürdüğünü duydum."
    
  Boomer, "Bugün değil efendim" dedi. "Uzay uçağının güzelliği, Dünya üzerinde belirli bir yerde bulunan fırlatma rampasına bağlı olmamamızdır. Sadece fırlatma zamanını değil aynı zamanda hedef uzay aracımıza göre yaklaşma açısını ve konumunu da değiştirerek kendi fırlatma penceremizi oluşturabiliriz. Gerekirse kıtayı birkaç saat içinde uçabilir, tekrar yakıt ikmali yapabilir ve doğrudan buluşma yörüngesinde sıraya girebiliriz. Ancak bu uçuşu çok uzun zaman önce planladığımız için, yalnızca ne zaman kalkacağımızı, ne zaman ve nerede yakıt ikmali yapacağımızı planlayarak ve doğru yerde olup yörüngeye girerek uçuş süresini en aza indirebilir, yakıt ikmali yapıp uçabilir ve yakıt tasarrufu sağlayabiliriz. doğru şekilde. Yörüngesel fırlatmamızı tamamlayıp yörüngemize girdiğimizde Armstrong uzay istasyonunun hemen yanında olmalıyız, dolayısıyla onu kovalamaya veya ayrı bir Hohmann transfer yörüngesini kullanmaya gerek yok. Herkes hazır olsun, sıramıza başlıyoruz."
    
  Yolcular bunu pek hissetmedi ama S-19 Midnight doğuya doğru keskin bir dönüş yaptı ve çok geçmeden göğüslerinde sürekli bir baskı hissettiler. Talimatlara göre, parmaklarını veya ayaklarını çaprazlamadan, kollarını ve bacaklarını koltuklara dayayarak oturdular. İlk yolcu, arkadaşına baktı ve kısmi basınçlı elbisenin içindeki göğsünün endişe verici bir hızla yükselip alçaldığını gördü. "Rahatlamaya çalış Charlie," dedi. "Nefesini kontrol et. Yolculuğun tadını çıkarmaya çalışın."
    
  "O nasıl efendim?" - Gonzo dahili telefondan sordu.
    
  "Biraz hızlı nefes alma sanırım." Birkaç dakika sonra aşırı yük giderek arttıkça arkadaşının nefesinin daha normal hale geldiğini fark etti. "Daha iyi görünüyor" diye bildirdi.
    
  Boomer, "Bunun nedeni ana üssün bilincinin kapalı olduğunu bildirmesi" dedi. "Merak etmeyin, onu yakından izliyorlar. Uyandığında ona göz kulak olmamız gerekecek, ama eğer söylendiği gibi hareket hastalığı aşısı olduysa, iyi olur. Oksijen kaskına parçalar üflemesini istemem."
    
  Vicdanlı yolcu, "Bu son ayrıntıyı atlayabilirdim Boomer," diye alaycı bir şekilde sırıttı.
    
  Boomer, "Üzgünüm efendim ama buna hazırlıklı olmamız gerekiyor" dedi. Artık iki G'yi aşan ve hızlandıkça giderek artan g-kuvvetleri nedeniyle yolcunun nefes almakta hiç zorluk çekmemesine şaşırmıştı; sesi Dünya'daki kadar normal geliyordu. "Battle Mountain, sağlık görevlileri gelene kadar onu uykuda tutacak şekilde oksijen seviyelerini ayarlayabilir."
    
  Yolcu, "Benim üssüm bundan hoşlanmayacak" diye belirtti.
    
  Boomer, "Bu onun iyiliği için, inanın bana efendim," dedi. "İşte bu kadar, üç elli bin feete yaklaşıyoruz ve Leoparlar turbofan motorlardan süpersonik ramjet motorlara veya scramjetlere geçmeye başlıyor. Buna 'sıçrama' diyoruz çünkü her motordaki dalgalanma ileri doğru hareket ediyor ve türbin fanlarının etrafındaki süpersonik havayı, havanın sıkıştırılıp jet yakıtıyla karıştırıldığı ve ardından ateşlendiği kanallara boşaltıyor. Scramjet motorunun, turbofan motor gibi dönen parçaları olmadığından, ulaşabileceğimiz maksimum hız, ses hızının yaklaşık on beş katı, yani saatte yaklaşık on bin mildir. Jet motorları yakında çalışmaya başlayacak. Kullanılmayan gazın yakıt tanklarına girmesini önlemek için yakıt tanklarındaki yakıtı helyum ile inertliyoruz. GS'den önde olun."
    
  Bu kez Boomer, dahili telefondan bazı homurtular ve derin iç çekişler duydu; birkaç dakika sonra motorlar tam scramjet moduna geçti ve Midnight Spaceplane hızla hızlandı. Boomer, "Beş vuruş sonra... Altı vuruş" diye duyurdu. "Her şey iyi gözüküyor. Orada nasılsınız efendim?"
    
  "Tamam... tamam Boomer," diye yanıtladı yolcu, ama artık aşırı yüke karşı mücadele ettiği, karın ve bacak kaslarını sıktığı ve göğsüne daha fazla hava çektiği, bu da göğüslere giden kan akışını yavaşlatacağı açıktı. Vücudunun alt kısımlarını ve göğsünde ve beyninde tutulmasına yardımcı olarak bilinçli kalmasına yardımcı olur. Yolcu arkadaşına baktı. Koltuğu otomatik olarak yaklaşık kırk beş derece eğildi ve bu da bilinçsizken G-mekanik yapamadığı için kanının kafasında kalmasına yardımcı oldu. "Nasıl... ne kadar... daha uzun?"
    
  Boomer, "Bunu size söylemekten nefret ediyorum efendim, ancak henüz işin eğlenceli kısmına bile gelmedik" dedi. "Scramjet motorları bize yakıt yakmak için atmosferik oksijeni kullanırken maksimum hız ve irtifa sağlayacak. BOHM oksitleyicimizi mümkün olduğu kadar uzun süre korumak istiyoruz. Ancak altmış mil (üç yüz altmış bin fit) civarında hava, scramjetleri fırlatamayacak kadar inceliyor ve saf roket moduna geçiyoruz. Hissedeceksin... sonra biraz iteceksin. Uzun sürmeyecek ama... farkedilecek. Hazır olun efendim. Bir doksan saniye daha." Birkaç dakika sonra Boomer şunu bildirdi: "Leopar dalışı... dalış tamamlandı, scramjet'ler tamamen kapandığını ve güvenliği bildirdi. Rokete aktarmaya hazırlanın, mürettebat... Turbo pompa sıcaklığı ve basınç okumalarıyla beni destekleyin, Gonzo... gücü hemen artırın... iyi ateşleme, roketler yüzde altmış beşe hızlanıyor, yakıt yeşili, gaz pedalları yükseliyor... " Yolcu buna hazır olduğunu düşündü ama nefes ciğerlerini keskin bir "BAARK" ile terk etti! o anda... "İlk ateşleme iyi, turbo pompanın nominal basıncı, tüm göstergeler normal, %100 güce hazır olun, hadi gidelim... hazır... hazır... şimdi."
    
  Bir araba kazasına benziyordu. Yolcu vücudunun koltuğa doğru itildiğini hissetti - neyse ki bilgisayar kontrollü koltuk aynı anda geriye yaslanarak, yastıklamayı ayarlayarak ve vücut ağırlığını ani kuvvetten koruyarak bunu öngördü. Geceyarısı'nın pruvası dümdüz yukarıyı gösteriyor gibiydi, ancak bu his yalnızca birkaç dakika sürdü ve çok geçmeden yukarı veya aşağı, sol veya sağ, ileri veya geri hakkında hiçbir fikri yoktu. Bir an arkadaşı gibi bilinçsiz olmayı, vücudunda dolaşan tüm bu tuhaf, yabancı güçlerden habersiz olmayı diledi.
    
  Boomer, "Bir-altı...bir-yedi...bir-sekiz" diye duyurdu. Yolcu bunların ne anlama geldiğinden pek emin değildi. "Dört-sıfırı geçiyoruz... beş-sıfırı... altı-sıfırı..."
    
  "Biz...her şeyi...tamam mı, Boomer?" - diye sordu yolcu, bilinç kaybının başlangıcını gösteren gözlerinde büyüyen karanlığı bastırmaya çalışarak. Bir vücut geliştirmeci gibi davrandı, vücudunun her kasını gerdi ve düşmemek için kafasına yeterince kan gelmesini umuyordu.
    
  Boomer, "Yeşil bölgedeyiz efendim" diye yanıtladı. Yolcu, tüm bu kahrolası uçuş boyunca ilk kez Hunter Noble'ın sesinde bir baskı ya da gerginlik sezebildiğini düşündü. Ses tonu hâlâ ölçülü, kısa ve hatta resmiydi ama sesinde kesinlikle acemi bir uzay gezgini için bile en kötüsünün henüz gelmediği anlamına gelen bir endişe havası vardı.
    
  Lanet olsun, diye düşündü yolcu, eğer Hunter Noble (muhtemelen onlarca görev ve binlerce yörüngeye sahip, Amerika'nın en sık seyahat eden astronotu) sorun yaşıyorsa, benim şansım ne olabilir? O kadar yorgunum ki, diye düşündü, kahrolası aşırı yükle mücadele etmeye çalışırken. Rahatlayıp beynimdeki kanın akmasına izin versem sorun olmaz, değil mi? Bana zarar vermez. Baskı biraz midemi bulandırmaya başladı ve Tanrı aşkına kaskımın içine kusmak istemiyorum. Biraz rahatlayacağım, rahatlayacağım...
    
  Sonra, bir an sonra, büyük bir şaşkınlıkla, sanki tüm vücuduna baskı yapan bir mengenenin dönen vidaları sadece birkaç dakika sonra kaybolmuş gibi, basınç durdu. Sonra şaşırtıcı, tamamen beklenmedik bir soru duydu: "Bu muhteşem sabah orada iyi misiniz efendim?"
    
  Yolcu bir şekilde kısaca ve tamamen sıradan bir şekilde cevap vermeyi başardı: "Sabah oldu mu, Dr. Noble?"
    
  Boomer, "Sabah oldu efendim" dedi. "İstasyonda her doksan dakikada bir yeni bir sabah yaşıyoruz."
    
  "Nasıl yapıyoruz? İyiyiz? Başardık?"
    
  Boomer, "Bilgilerinizi kontrol edin efendim" dedi. Yolcu arkasına baktı ve adamın ellerinin hala baygın olan vücudunun yaklaşık on beş santim üzerinde, sanki okyanusta sırtüstü yüzüyormuş gibi uyuyormuş gibi süzüldüğünü gördü.
    
  "Biz...şimdi ağırlıksız mıyız?"
    
  "Teknik olarak yerçekiminin Dünya'ya doğru ivmesi ileri hızımıza eşittir, yani aslında düşeriz ama asla yere çarpmayız. Biz Dünya'ya doğru hızla ilerliyoruz, ancak Dünya biz ona çarpmadan önce yana doğru kaymaya devam ediyor, bu nedenle sonuç ağırlıksızmış gibi hissettiriyor" dedi Boomer.
    
  "Ne demeli?"
    
  Bumer sırıttı. "Özür dilerim" dedi. Bunu Paddy'ye söylemek hoşuma gidiyor. Evet efendim, biz ağırlıksızız."
    
  "Teşekkür ederim".
    
  Boomer, "Şu anda Mach yirmi beşin üzerinde bir hızla uçuyoruz ve yüz yirmi sekiz mil yüksekliğe tırmanarak iki yüz on mil olan son yüksekliğimize ulaşıyoruz" diye devam etti Boomer. "Faiz ayarlamaları nominaldir. Yörünge hızında hareket etmeyi bıraktığımızda, uygun hız, yükseklik ve azimutta Armstrong'un on mil yakınında olmalıyız. Bu çok hoş görünüyor efendim, çok hoş. Uzaya hoş geldiniz. Sen resmi olarak bir Amerikan astronotusun."
    
  Birkaç dakika sonra Jessica Faulkner yolcu bölmesine geri döndü; gözleri uzay giysisi kaskının kapalı vizörünün arkasında hâlâ büyüleyiciydi. Yolcu, televizyonda ve filmlerde sıfır yerçekiminde süzülen çok sayıda astronot görmüştü ama sanki onu ilk kez görüyormuş gibiydi; bu tamamen gerçek dışıydı. Sanki dokunduğu ya da dokunmak üzere olduğu her şey kırılganmış gibi hareketlerinin nazik ve kasıtlı olduğunu fark etti. Hiçbir şeye tutunuyor gibi görünmüyordu ama manevra yapmak için birkaç parmağını bölmelere, tavana veya güverteye hafifçe dokundurdu.
    
  Faulkner ilk olarak Spellman'ın durumunu, elbisesinin ön kısmında bulunan ve elbisedeki koşulları ve kullanıcının yaşamsal belirtilerini gösteren küçük elektronik paneli kontrol ederek kontrol etti. "İyi görünüyor ve takımı güvende" dedi. "Uyandığında jiroskopları patlamadığı sürece, iyi olacağını düşünüyorum." İlk yolcuya doğru yürüdü ve ona çok tatlı bir gülümsemeyle baktı. "Yörüngeye hoş geldiniz efendim. Nasıl hissediyorsun?"
    
  Hafif bir gülümsemeyle, "Roketler fırlatıldığında oldukça zordu; bayılacağımı sandım," diye yanıtladı. "Ama artık iyiyim."
    
  "İyi. Haydi kemerlerinizi çözelim, sonra yaklaşmak için kokpitte Boomer'a katılabilirsiniz. Hatta kenetlenmene bile izin verebilir."
    
  Uzay uçağı yerleştirilsin mi? Uzay istasyonuna mı? BEN? Ben uçamam! Neredeyse sekiz yıldır zar zor araba kullandım!"
    
  Faulkner, kayışların önlerine sarkmasını önlemek için Velcro'yu kullanarak yolcuyu koltuğundan çözüyordu. "Video oyunu oynar mısınız efendim?" - diye sordu.
    
  "Bazen. Oğlumla ".
    
  "Bu sadece bir video oyunu; kontroller yıllardır piyasada olan oyun kontrol cihazlarıyla neredeyse aynı" dedi. "Aslında onları tasarlayan John Masters muhtemelen bunu bilerek yaptı; video oyunlarına takıntılıydı. Ayrıca Boomer iyi bir eğitmendir.
    
  "Yani sıfır yer çekiminde manevra yapmanın sırrı, yer çekiminin etkilerine sahip olmasanız da yine de kütle ve ivmeye sahip olduğunuzu ve bunlara çok dikkatli bir şekilde karşı konulması gerektiğini hatırlamaktır, aksi takdirde sonunda uçurumdan itilirsiniz. duvarlar," dedi Faulkner. "Unutmayın ki bu, küreklerle hareket edebileceğiniz okyanusta yüzerken yaşadığınız ağırlıksızlık hissi değildir - burada yönlendirilmiş herhangi bir harekete ancak kütlenin ivmesine zıt ve eşit bir kuvvetle karşı çıkılarak karşı konulabilir.
    
  "İstasyona vardığımızda kendimizi güvende tutmak için kıyafetlerimizde Velcro ayakkabılar ve yamalar kullanıyoruz, ancak henüz bunlara sahip değiliz, bu yüzden bunu zor yoldan öğrenmeniz gerekecek" diye devam etti. "Çok hafif, nazik hareketler. Önce taşınmayı düşünmeyi seviyorum. Bir hareketi yapmadan önce bilinçli olarak düşünmezseniz, çekirdek kaslarınız devreye girdiğinde tavana çarparsınız. Sadece ayağa kalkmayı düşünürseniz daha fazla küçük kas kullanırsınız. Hareket etmeye başlamak için kütlenizin üstesinden gelmeniz gerekecek, ancak yerçekiminin yön değiştirmenize yardımcı olmayacağını unutmayın. Dene".
    
  Yolcu onun önerdiği gibi yaptı. Kendini koltuktan itmek için bacaklarını ve kollarını kullanmak yerine, bir elinin birkaç parmağını koltuğun rayına veya kol dayanağına hafifçe dokundurarak ayağa kalkmayı düşündü... ve şaşırtıcı bir şekilde, yavaşça kaldırmaya başladı. kendisi koltuktan kalktı. "Hey! İşe yaradı!" - diye bağırdı.
    
  Faulkner, "Çok iyi efendim," dedi. "Kendini iyi hissediyor musun? Sıfır yer çekimine ilk kez girmek pek çok kişinin midesini bulandırıyor."
    
  "İyiyim Jessica."
    
  Faulkner, "Kulaklarınızdaki denge organlarının artık 'yukarı' veya 'aşağı' yönü olmayacak ve beyninize, gördüğünüz veya hissettiğiniz şeylerle eşleşmeyen sinyaller göndermeye başlayacak," diye açıkladı. Yolcular tüm bunlar hakkında evde bilgilendirildi ancak su altında sıfır yerçekimi operasyonunun simüle edilmesi gibi başka herhangi bir astronot eğitiminden geçmediler. "İstasyona vardığınızda durum biraz daha kötü olacak. Biraz mide bulantısı normaldir. İçinden olsun."
    
  Yolcu, "İyiyim Jessica," diye tekrarladı. Gözleri Noel sabahındaki küçük bir çocuğunki gibi iri iri açılmıştı. "Aman Tanrım, bu inanılmaz bir duygu ve aynı zamanda inanılmaz derecede tuhaf."
    
  "Harika gidiyorsunuz efendim. Şimdi kenara çekilip uçuş güvertesine doğru manevra yapmanıza izin vereceğim . Seni koltuğuna oturtmayı deneyebilirim ama eğer mükemmel bir şekilde hizalanmazsam ve doğru miktarda ve yönde kuvvet uygulamazsam seni kontrolden çıkaracağım, o yüzden bunu yapman en iyisi. Bir kez daha, taşınmayı düşünün. Acele etme."
    
  Önerileri işe yaradı. Yolcu vücudunu tamamen gevşetti ve yüzünü kokpiti yolcu bölmesine bağlayan ambar kapağına döndü ve neredeyse hiçbir şeye dokunmadan ambar kapağına doğru sürüklenmeye başladı ve Boomer sağ omzunun üzerinden onun yavaş ilerlemesini izledi, içinden memnun bir gülümseme görünüyordu. vizörlü oksijen kaskı. Göz açıp kapayıncaya kadar yolcu doğrudan kokpit kapağına doğru uçtu.
    
  Boomer, "Bu konuda doğuştan yeteneklisiniz efendim" dedi. "Şimdi Gonzo göbek bağını yolcu koltuğundan çıkarıp bana verecek, ben de onu görev komutanı koltuğundaki sokete bağlayacağım. Biz sizi yeniden bağlarken kapağı dikkatlice tutmanız gerekiyor. Tekrar ediyorum, hiçbir şeyi tekmelemeyin veya itmeyin; hafif dokunuşlar yapın." Yolcu, kısmi basınç giysisindeki küçük şartlandırılmış hava patlamalarını duydu ve hissetti ve çok geçmeden bir bağlantı hortumu ortaya çıktı. Boomer kabinin karşı tarafına uzanıp fişi prize taktı. "Beni duyabiliyor musunuz tamam mı efendim? Klimanın iyi olduğunu düşünüyor musun?"
    
  "Evet ve yine evet."
    
  "İyi. Oturması en zor kısım koltuktur çünkü oldukça sıkı oturmaktadır. Teknik, sanki karın germe yapıyormuş gibi belinizi yavaşça, dikkatlice bükmek ve kalçalarınızı göğsünüze doğru çekmektir. Gonzo ve ben seni orta konsolun üzerinden koltuğuna atacağız. Bize yardım etmeye çalışmayın. Tamam devam et." Yolcu, hafifçe eğilerek tam olarak kendisine söyleneni yaptı ve sadece birkaç beklenmedik çarpma ve dönüşle koltuktaki çok geniş orta konsolun üzerinden geçti ve Faulkner dizlerini ve omuz askılarını arkasına bağladı.
    
  "Houston'daki NASA astronot eğitimi sırasında koridorlarda karşılaşmadığımıza emin misiniz efendim?" - diye sordu Boomer, gülümsemesi oksijen kaskının siperliğinden görülebiliyordu. " Sizin yaptığınız şeyi yaparken ısınan, terleyen ve sinirlenen kıdemli astronotlar tanıyorum . Çok güzel. Bu, tüm bu çalışmaların karşılığında aldığın ödüldür." Ve kabinin dışını işaret etti...
    
  ... ve yolcu ilk kez onu gördü: Dünya gezegeni önünde uzanıyordu. Nispeten dar kokpit pencerelerinden bile bakmak yine de harikaydı. "Bu... bu inanılmaz... güzel... Aman Tanrım," diye nefes aldı. "Dünyanın uzaydan çekilmiş tüm fotoğraflarını gördüm ama bunlar benim gördüklerimle kıyaslanamaz. Bu harika!"
    
  "Buraya gelmek için içinden atlamak zorunda kaldığınız onca engele değer mi efendim?" - Gonzo sordu.
    
  Yolcu, "Sırf bir şans elde etmek için bunu yüzlerce kez yapardım" dedi. "Bu inanılmaz! Lanet olsun, sıfatlarım tükeniyor!"
    
  Boomer, "O halde işe dönme zamanı geldi" dedi, "çünkü burası biraz yoğunlaşmaya başladı. Bir göz at."
    
  Yolcu baktı... ve hayret verici bir ihtişamla gidecekleri yeri gördü. Neredeyse otuz yaşındaydı, büyük ölçüde 1970'lerin teknolojisi kullanılarak inşa edilmişti ve eğitimsiz bir göz için bile, küçük ama oldukça tutarlı yükseltmelere rağmen eskime belirtileri göstermeye başlamıştı, ama yine de büyüleyici görünüyordu.
    
  Boomer, "Armstrong Uzay İstasyonu, adını Ay'da yürüyen ilk insan olan merhum Neil Armstrong'dan alıyor, ancak onun hakkında bir şeyler bilen herkes ona Gümüş Kule diyor" dedi. "Skylab uzay istasyonu projesi ile Başkan Ronald Reagan'ın Uzay İstasyonu Özgürlük Projesi'ni birleştirmek ve geliştirmek için yarı gizli bir Hava Kuvvetleri programı olarak başladı. Özgürlük sonunda Amerika'nın Uluslararası Uzay İstasyonu'na katkısı haline geldi ve Skylab terk edildi ve geri dönüp Dünya atmosferinde yanmasına izin verildi, ancak askeri destekli uzay istasyonu programı göreceli bir gizlilik içinde devam etti; benzer bir canavarı ne kadar gizli tutabilirseniz o kadar gizliydi. Dünyanın yörüngesinde dönen üç milyar dolar. Esasen , daha büyük güneş panelleri ve geliştirilmiş kenetlenme cihazları, sensörler ve manevra sistemleri ile bilimsel araştırmalardan ziyade askeri kullanım için tasarlanmış, birbirine bağlı ve merkezi bir kirişe bağlı dört Skylab'dan oluşuyor ."
    
  "Kırılgan görünüyor; biraz cılız, sanki bu modüller her an düşebilirmiş gibi."
    
  Boomer, "Serbest düşüşte burada olması gerektiği kadar güçlü" dedi. "Kesinlikle Dünya'daki bu büyüklükteki bir bina kadar güçlü değil ama yine de öyle olması gerekmiyor. Tüm modüller, tüm parçaları birbirine bağlayan küçük bilgisayar kontrollü motorlarla donatılmıştır, çünkü istasyon, antenleri Dünya'ya dönük tutmak için kendi ekseni üzerinde dönmektedir.
    
  "Gümüş kaplamanın gerçekten karasal lazerlere karşı koruma sağlaması mı gerekiyor?" yolcuya sordu. "Ona hiç lazer çarptı mı? Rusya'nın her fırsatta ona lazerle vurduğunu duydum."
    
  Boomer, "Sadece Rusya'dan değil, her zaman vuruluyor" dedi. "Şu ana kadar herhangi bir hasara yol açmış gibi görünmüyor; Ruslar, istasyonun yörüngesini izlemek için lazer kullandıklarını iddia ediyor. Püskürtmeyle çökeltilmiş alüminize edilmiş bir poliimid olan gümüş malzemenin, mikrometeoritlere, güneş rüzgarına ve kozmik parçacıkların yanı sıra lazerlere karşı iyi bir kalkan olduğu ve iyi bir yalıtkan olduğu ortaya çıktı. Ama benim için en iyi şey, güneş doğrudan vurduğunda istasyonu Dünya'dan görebilmek - güneş ve ay dışında gökyüzündeki en parlak nesnedir ve bazen gün içinde de görülebilir, hatta ışık saçabilir. Gece gölgeleri."
    
  "Neden ona 'istasyon' yerine 'istasyon' diyorsunuz?" diye sordu yolcu, "Birçoğunuzun bunu bu şekilde söylediğini duydum."
    
  Boomer emniyet kemerlerini göstererek omuz silkti. "Bilmiyorum; Skylab'ın ilk aylarında birisi bunu bu şekilde söylemeye başladı ve öyle kaldı" dedi. "Çoğumuzun burayı sadece bir modüller koleksiyonundan veya hatta bir işyerinden daha fazlası olarak düşündüğünü biliyorum; daha çok önemli veya favori bir varış noktası gibi. Sanki 'Tahoe'ya gidiyorum' diyebilirim. 'İstasyona gidiyorum' ya da 'Armstrong'a gidiyorum' kulağa... doğru geliyor."
    
  İstasyona yaklaştıklarında yolcu istasyonu işaret etti. "Modüllerin her birindeki yuvarlak şeyler nedir?" O sordu.
    
  Boomer, "Cankurtaran sandalları" diye yanıtladı. "Bir kaza durumunda kapatılabilen ve istasyondan denize atılabilen basit alüminyum küreler. Her biri beş kişiliktir ve yaklaşık bir hafta yetecek kadar hava ve suya sahiptir. Atmosfere yeniden giremezler, ancak herhangi bir uzay uçağının kargo bölmesine sığacak şekilde tasarlanmışlardır veya Uluslararası Uzay İstasyonuna çekilip hayatta kalanlara verilebilirler. Her modülde bir tane bulunur; Mutfak, spor salonu, eğlence odası ve sağlık kliniğinin birleşiminden oluşan Galaxy modülünde iki adet cankurtaran botu bulunuyor."
    
  Diğerlerinden daha küçük olan ve alt merkezi modülün "alt" kısmına bağlı olan ve Dünya'ya bakan en alttaki merkezi modülü işaret etti. "Demek bu Başkan Yardımcısı Page'in eseri, öyle mi?"
    
  "İşte başlıyoruz efendim: XSL-5 'Skybolt',   - dedi Boomer. "Bir manyetohidrodinamik jeneratör tarafından desteklenen, klistronlu veya elektronik amplifikatörlü serbest elektron lazeri."
    
  "Ne"?"
    
  Boomer, "İstasyonun enerjisi öncelikle güneş panelleri veya hidrojen yakıt hücreleri tarafından üretiliyor" diye açıkladı ve "bunların hiçbiri multi-megawatt sınıfı bir lazer için yeterli güç üretmiyor. Dünyadaki bir nükleer reaktör, bir türbin jeneratörünü döndürmek için buhar üretmek üzere fisyon reaksiyonundan elde edilen ısıyı kullanır; bu bir uzay istasyonunda imkansızdır çünkü türbin bir jiroskop gibi hareket eder ve istasyonun kontrol sistemlerini bozar; hatta egzersiz bisikletlerimizdeki volanlar bile bunu yapar. Bu. MHD, türbin tarzı bir güç jeneratörüne benzer, ancak MHD, elektron akışı yaratan mıknatısları döndürmek yerine, manyetik alanda plazma döndürmeyi kullanır. MHD jeneratörü tarafından üretilen güç muazzamdır ve MHD jeneratöründe istasyonun yörüngesini etkileyebilecek hareketli veya dönen hiçbir parça yoktur."
    
  "Ama sorun şu ki...?"
    
  Boomer, "Plazma oluşturmak, iyon üreten maddelerin buhardan çok daha yüksek sıcaklıklara kadar ısıtılmasını gerektirir" dedi. "Uzayda bu seviyede ısı üretmenin tek yolu var, o da küçük bir nükleer reaktör. Doğal olarak birçok insan nükleer herhangi bir şeye karşı ihtiyatlı davranıyor ve eğer nükleer bir şey yukarıda uçuyorsa bu durum iki katına çıkıyor."
    
  "Fakat nükleer reaktörler onlarca yıldır Dünya'nın etrafında dönüyor, değil mi?"
    
  Boomer, "MHD jeneratörü, yirmi yıl içinde uzaya gönderilen ilk Amerikan nükleer reaktörüydü ve buradaki her şeyden çok daha güçlü" diye yanıtladı. "Fakat SOVYET, SSCB iflas edene kadar termokupllar kullanarak elektrik üretmek için küçük nükleer reaktörler kullanan yaklaşık üç düzine uyduyu fırlattı. Nükleer reaktörleri hakkında hiçbir zaman bağırmadılar ama SSCB programını iptal ettikten sonra ABD bir MHD jeneratörünü devreye alınca çılgına döndüler. Tipik. Yıllardır Skybolt'u ateşlememiş olmamıza rağmen hala çığlık atıyorlar."
    
  Yolcu bir süre Skybolt modülünü inceledi ve şunları söyledi: "Bütün bunları Ann Page tasarladı."
    
  "Evet efendim" dedi Boomer. "Skybolt'un planlarını yarattığında kendisi henüz yeni yeni başlayan genç bir mühendis ve fizikçiydi. Kimse onu ciddiye almadı. Ancak Başkan Reagan bir Yıldız Savaşları füze savunma kalkanı inşa etmek istiyordu ve çok fazla para harcadı ve Washington çılgınca başlatılacak programlar arıyordu, böylece tüm bu parayı başka bir programa gitmeden önce harcayabileceklerdi. Dr. Page'in planları doğru zamanda doğru ellere geçti; parayı aldı ve Skybolt'u rekor sürede inşa edip Armstrong'a kurdular. Skybolt, Dr. Page'in çocuğuydu. Hatta onu kısmi astronot eğitimi almaya ikna etti, böylece mekiğe çıkıp kurulumu denetleyebilecekti. Astronot eğitimine seçilebilmek için otuz kiloluk 'yönetici yayılımını' kaybettiğini ve onu bir daha asla takmadığını söylüyorlar. Bebeğinin ilk kelimelerini söylemesi dünyayı şok etti."
    
  "Ve bu neredeyse otuz yıl önceydi. İnanılmaz."
    
  "Bu hala son teknoloji ürünü bir cihaz, ancak eğer gerekli araçlara sahip olsaydık muhtemelen verimliliğini ve doğruluğunu önemli ölçüde artırabilirdik."
    
  "Ama artık Skybolt'u yeniden etkinleştirebiliriz, değil mi?" - yolcuya sordu. "Geliştirin, modernleştirin, evet ama yakıtla doldurup şimdi mi yoksa çok kısa bir süre sonra mı fırlatacaksınız?"
    
  Boomer dönüp yolcusuna bir an şaşkınlıkla baktı. "Bütün bunlarda ciddisiniz, değil mi efendim?" - sonunda sordu.
    
  Yolcu, "Eminim öyledir, Dr. Noble," diye yanıtladı. "Eminim öyledir."
    
  Birkaç dakika sonra Armstrong uzay istasyonunun birkaç yüz metre yakınına ilerlediler. Boomer, yolcunun gözlerinin yaklaştıkça büyüdüğünü fark etti. "Sanki küçük bir teknenin içinde bir uçak gemisine yaklaşıyormuşsunuz gibi geliyor, değil mi?"
    
  "Tam olarak öyle görünüyor Boomer."
    
  Boomer, aslında tanıdık bir konsol oyun kumandasına benzeyen kablosuz bir cihazı çıkarıp yolcunun önüne yerleştirdi. "Yolcu olmaktan daha fazlasını yapmaya hazır mısınız efendim?" - O sordu.
    
  "Ciddi misin? Bu şeyi uzay istasyonuna götürmemi ister misin?"
    
  "Bunu otomatik olarak çalıştırabiliriz ve bilgisayarlar bu konuda çok iyi, ama bunun neresi eğlenceli?" Kumandayı yolcunun önüne getirdi. "Başarılı olacağına dair bir his var içimde."
    
  Komutları orta konsoldaki tuş takımına girdi ve ön camda yolcunun önünde bir hedef belirdi. Boomer şöyle devam etti: "Uygun kontrol, uzay uçağını ileri, geri ve yan yana hareket ettirir; uçak gibi yuvarlanmayız, sadece yanlara doğru hareket ederiz," diye devam etti Boomer. "Sol kontroller biraz farklı: Düğmeyi çevirdiğinizde uzay aracı merkezinin etrafında dönüyor, böylece burnu uzay düzleminden farklı bir yöne çevirebiliyorsunuz; ve dikey olarak yukarı doğru başlamak için kolu çekerek veya aşağı doğru hareket etmek için aşağı doğru iterek uzay düzleminin dikey konumunu ayarlayabilirsiniz. Kontrollerin değiştirilmesi, uzay düzleminin her yerinde bulunan küçük roket motorları olan iticileri etkinleştirir. Genellikle yanaşma motorlarının ne kadar yakıt tükettiğine çok dikkat ederiz - güçlerin yanaşma için bilgisayar kullanmayı tercih etmesinin bir başka nedeni de, yanaşma konusunda biz ölümlülerden daha iyi ve daha ekonomik olma eğiliminde olmasıdır - ama bunun için Uçuş sırasında, kalkıştan önce depoları yenilemek için istasyona çok fazla ekstra yakıt yükledik ve her şey yolunda.
    
  "Yani efendim, göreviniz istasyondaki kenetlenme hedefine, yani kenetlenme modülünde gördüğünüz o büyük 'sıfır'a odaklanmadan önce gördüğünüz nişangahı tutmak için kontrolleri değiştirmek. Yaklaştıkça yönetmenin ışıkları yanıp sönecek ve ne yapmanız gerektiğine dair daha fazla ipucu göreceksiniz. Burada önemli not: İstasyonun uzun ekseni boyunca her doksan dakikada bir döndüğünü unutmayın, dolayısıyla antenler ve pencereler yörüngede dönerken daima Dünya'ya doğru yönlendirilir, ancak yönetmenin sinyallerini takip ettiğiniz sürece bunu telafi edecektir. Ayrıca, sadece mızrağı hedefe doğrultmanız gerekmediğini, aynı zamanda uzay uçağını projektörlerin yönüne göre hizalamanız gerektiğini ve ayrıca uzay istasyonuna çarpmamak ve Gece Yarısını bozmamak için ileri hızı da kontrol etmeniz gerektiğini unutmayın; bu kötü olur. katılan herkes için. "
    
  Yolcu zayıf bir sesle, "Bunu yapmamaya çalışacağım" dedi.
    
  "Teşekkürler bayım. Jessica'nın sıfır yerçekiminde hareket ederken size öğrettiği gibi kaba hareketler kötüdür, ancak küçük hareketler ve ayarlamalar iyidir. Hareketi düşünmenin genellikle küçük kaslarda ölçülü, doğru bir tepkiyi harekete geçirmek için yeterli olduğunu bulduk. Bu sabah sandalyenize oturduğunuzda bu kavramı iyi anlamış görünüyordunuz, bu yüzden uzay uçağımıza yanaşmak için manevra yaparken de aynısını yapabileceğinize güveniyorum." Yolcu buna çok belirgin bir sinirli yutkunmayla karşılık verdi.
    
  "Yöneticinizin göstergeleri size saniyede on iki inç hızla yaklaştığınızı, otuz yarda aşağıda, on yarda sağda, yüz otuz üç yarda uzaklıkta olduğunuzu ve dengeye gelmek için on altı derece sola doğru ilerlediğinizi söylüyor. " diye devam etti Boomer. "Elli yardaya yaklaştıkça kapanma hızımızı yavaş yavaş azaltacağız, böylece beş yarda saniyede üç inçten daha az olacağız. Tam hedefe ulaşmak için tam rota ve yükseklikte, saniyede bir inçten daha az bir hızla, bir dereceden daha az yalpalamanız gerekiyor, yoksa yaklaşmayı iptal edip yeniden deneyeceğiz."
    
  "İstasyonu alarma geçirmek ister misin Boomer?" - Faulkner dahili telefondan sordu. Artık Boomer ile yolcunun arasındaki atlama koltuğunda oturuyordu.
    
  Boomer, "Sanırım iyi olacağız, Gonzo," diye yanıtladı.
    
  Boomer, kıyafeti ve kaskına rağmen yolcunun gergin bir şekilde yutkunduğunu görebiliyordu. "Belki de yapmasak daha iyi olur..." dedi.
    
  Boomer, "Sanırım bunu yapabilirsiniz efendim," diye tekrarladı. "Dokunma yeteneğin var."
    
  Boomer, yolcunun doğrulduğunu, kontrol panelini eskisinden daha sıkı tuttuğunu ve elini sol kolunun üzerine koyduğunu fark etti. "Bekleyin efendim" dedi. "Beklemek. Sadece bekle. Derin bir nefes alın, ardından yavaşça nefes verin. Cidden. Derin bir nefes alın efendim. Boomer, yolcunun derin bir nefes aldığını duyana kadar bekledi, sonra nefesi verdi. "Çok güzel. Bu manevranın anahtarı görselleştirmedir. Kontrollere dokunmadan önce yaklaşımı gözünüzde canlandırın. Kontrollere dokunduğunuzda ve etkinleştirdiğinizde ne yapacaklarını hayal edin. Her kontrolün ve girişin ne yapacağını hayal edebiliyor musunuz? , yapamıyorsanız etkinleştirmeyin. Bir adım atmadan çok önce, düşünmek üzere olduğunuz şeyin gerçekten yapmak istediğiniz şey olduğu konusunda net olun. Herhangi bir düğmeye basmadan önce bunu zihninizde planlayın. Bir düğmeyi çevirdiğinizde olanlara asla şaşırmayın. Düğmeye bastığınızda olan her şeyin tam olarak istediğiniz gibi olmasını bekleyin; ve eğer gerçekleşmezse, neden istediğiniz şekilde gerçekleşmediğini hemen belirleyin ve düzeltin. Ama aşırı tepki vermeyin. Tüm tepkiler ve karşı tepkiler düşünceli, ölçülü ve kasıtlı olmalıdır. Motoru yalnızca nereye ve ne kadar hareket ettirdiğinizi değil, neden hareket ettirdiğinizi de bilmeniz gerekir. Hadi yapalım efendim."
    
  Yolcu buna kesinlikle hiçbir şey yapmayarak karşılık verdi ve Boomer bunun yapılabilecek en iyi şey olduğunu düşündü. Gece yarısı zaten neredeyse mükemmel bir buluşma noktasına yaklaşıyordu ve yolcu, bu kadar ileri gitmesine izin veren teknolojinin muhtemelen kendi yetersiz yeteneklerinin çok ötesinde olduğunun farkındaydı, bu yüzden akıllıca otomatik manevranın gelişimini tamamlamasına izin vermeye karar verdi. başka ne yapılması gerektiğini öğrenin - eğer herhangi bir şey varsa - ve eğer yapabiliyorsa tamamlayın.
    
  Armstrong Uzay İstasyonu, Minik, dar ön camı heybetli hacmiyle doldurarak ve diğer tüm görsel verileri yok ederek Midnight uzay uçağına giderek daha da yaklaştı... önemli olan, çok işlevli ekranda bilgisayar tarafından oluşturulan görüntüler dışında hem uçağın komutanının önünde hem de yolcunun önünde sergilenir. Uzay istasyonundaki iskelenin doğru konumlandırılması açıktı; uzay düzleminin hareketlerini düzeltmek için hangi kontrollere dokunulacağı ve ayarlanacağı konusunda biraz düşünmek gerekiyordu.
    
  Yolcu, "Uzay uçağının yana doğru hareketini başlatamıyorum" diye mırıldandı, sesinde hayal kırıklığı duyuldu. "Düğmeye basmaya devam ediyorum ama hiçbir şey olmuyor."
    
  Boomer, "Uyguladığınız düzeltme mevcut; sadece olmasına izin vermelisiniz efendim" dedi. Sesi daha az savaşçı ve daha çok bir şamanın ya da ruhani rehberin sesine benzemeye başladı. "Hoş, hafif, yumuşak, pürüzsüz girdiler. Unutmayın, başparmağınızın verniye kontrollerine hafif bir dokunuşu, yüzbinlerce pound ağırlığındaki, ses hızının yirmi beş katı hızla hareket eden, yerden yüzlerce mil yüksekte hareket eden bir uzay aracının yörüngesini değiştiren yüzlerce poundluk roket itme kuvveti üretir. Toprak. Uzay aracının hareketini görselleştirin ve uçuş yolunu düzeltmek için gereken düzeltici eylemleri görselleştirin, ardından gerekli kontrol girişlerini uygulayın. Düşünmeden tepki vermek kötüdür. Emir almak."
    
  Yolcu ellerini kumandalardan çekti, kumandanın bir iple önünde yüzmesine izin verdi, gözlerini kapattı ve birkaç derin nefes aldı. Bunları açtığında girdiği tüm verilerin gerçekten de günlüğe kaydedilmeye başladığını keşfetti. "Buna ne dersin?" - diye mırıldandı. "Ben tam bir aptal değilim."
    
  Boomer, "Harika gidiyorsunuz efendim" dedi. "Sürtünmeyi yaratacak bir atmosfer veya yol yüzeyi olmadığını ve yer çekiminin etkili olması için birkaç düzine dönüş gerektiğini unutmayın, dolayısıyla yaptığınız tüm ayarlamaların ortadan kaldırılması gerekir. Buradaki veriler ne kadar düzeltme uyguladığınızı ve hangi yönde yani ne kadar düzeltme yapmanız gerektiğini gösteriyor. Ayrıca girdilerinizi uygulamanın ne kadar sürdüğünü de unutmayın, böylece bu size bunları ne zaman kullanacağınız konusunda doğru bir fikir verecektir."
    
  Artık yolcu kesinlikle bölgedeydi. Kucağındaki kumanda uzay uçağıyla aynı yönde olduğundan, tutamaklara parmak uçlarıyla zar zor dokunabiliyordu. Hedef noktasına yaklaştıklarında ileri hız biraz azaldı, böylece artı işareti hedef noktasına çarptığında ileri hız neredeyse saniyede sıfır inç oldu.
    
  Boomer, "İletişime geçin," diye duyurdu. Yolcunun omuzları gözle görülür şekilde gevşedi ve kumandayı elinden bıraktı. "Mandallar sağlam. Uzay uçağı demirlendi. Tebrikler efendim."
    
  "Bunu bana bir daha yapmayın, olur mu Dr. Noble?" diye sordu yolcu, başını kaldırıp birkaç rahat nefes aldıktan sonra sanki radyoaktif bir silahmış gibi el kumandasını bıraktı. "Tek düşünebildiğim felaket ve hepimizin yörüngede sıkışıp kaldığıydı."
    
  Boomer, ilkinin aynısı olan başka bir denetleyiciyi aldı. Gülümseyerek "Arkanızı kolladım efendim" dedi. "Ama harika bir iş çıkardın; hiçbir şeye dokunmadım. Bunu sana söylemedim ama kenetlenme mekanizmasının kilitlenmesi için genellikle saniyede en az sıfır virgül üç fitlik bir ileri hıza ihtiyacımız var; onlar seni daha yavaş bir hızla kilitlerler."
    
  "Bu sinirlerimi zerre kadar rahatlatmayacak Boomer."
    
  Boomer, "Dediğim gibi efendim, yeteneğiniz var" dedi. "Gonzo bizi istasyona transfer için hazırlayacak. Önce arkadaşınızı hazırlayacak, istasyondan birkaç mürettebat önce onu hareket ettirecek, sonra yola çıkacağız. Transfer tünelini kurarken genellikle bir sızıntı ya da hasar olması ihtimaline karşı uçuş güvertesindeki hava kilidini kapatıyoruz ama herkes takım elbiseli, yani bir kaza ya da arıza olsa bile sorun yok."
    
  Boomer ve yolcu dönüp Faulkner'ın bir kontrol listesi çıkarmasını, bunu Velcro ile bölmeye tutturmasını ve işe koyulmasını izlediler. "Midnight uzay uçağının, S-9 Black Stallion'dan daha büyük, ancak Uzay mekiği kadar büyük olmayan küçük bir kargo bölmesi var, ancak hiçbir zaman kargo veya yolcuları yanaştırmak veya taşımak için tasarlanmamıştı - aslında sadece bir teknoloji gösterisi değildi" " diye açıkladı Boomer. "Daha sonra onu bir beygir haline getirdik. Yolcu modülünün önünde, Armstrong'a veya Uluslararası Uzay İstasyonuna yanaşmamıza ve uzaya çıkmadan personel veya kargoyu ileri geri taşımamıza olanak tanıyan bir hava kilidi var."
    
  "Uzaya mı gideceğiz?" - yolcu tekrarladı. Kabin pencerelerini işaret etti. "Yani istasyona gitmek için oraya gitmen gerektiğini mi söylüyorsun?"
    
  Boomer, "S-9 Black Stallion ve erken S-19 Midnight ile uzay istasyonuna ulaşmanın tek yolu buydu" dedi. "Sky Masters, kokpit ile kargo bölümü arasında basınçlı tünel sistemiyle bir hava kilidi tasarlayarak uzay uçağından istasyona ulaşımı kolaylaştırdı. S-9 hava kilidi için çok küçük, dolayısıyla transfer uzay yürüyüşü anlamına geliyor. Kısa ve tatlı bir uzay yürüyüşü. Yakındı ama kesinlikle etkileyiciydi."
    
  Gonzo, "Kargo bölmesi kapıları açılıyor" dedi. Uzay uçağının gövdesi boyunca sessiz bir uğultu duyabiliyorlardı. "Kapılar tamamen açık."
    
  Dahili telefondan bir ses, "Kargo ambarınızın kapıları tamamen açık gibi görünüyor Boomer," dedi. "Armstrong'a hoş geldiniz."
    
  Boomer, "Teşekkür ederim efendim" diye yanıtladı. Yolcuya hitaben şunları söyledi: "Bu, istasyon müdürü Trevor Sheil. Şu anda Armstrong uzay istasyonundaki personelin tamamı müteahhitlerden oluşuyor, ancak neredeyse tamamı eski askeri personel, kapsamlı uzay operasyonları deneyimine sahip ve yaklaşık yarısı geçmişte istasyonda çalışmış. Uzay uçağındaki fazla ısıyı dışarı atmak için kargo bölmesi kapılarını açıyoruz." Dahili telefonda şöyle dedi: "Oldukça iyi bir yaklaşım, değil mi efendim?"
    
  Shale telsizle "Sırtına vurarak kramp sokma Boomer" dedi.
    
  "Ben ya da Gonzo değildim; bizim yolcumuzdu."
    
  Bunu uzun, oldukça tuhaf bir duraklama izledi; Sheil daha sonra tahta bir "Seni yakaladım" ile yanıt verdi.
    
  Yolcu, "Mutlu görünmüyordu" dedi.
    
  Boomer, "Trevor, Geceyarısı'nda yanaşmanız fikrinden hoşlanmadı efendim," diye itiraf etti. "İstasyon müdürü emekli Hava Kuvvetleri Generali Kai Rydon bu fikri onayladı; işi bana bıraktılar."
    
  "İstasyon şefiniz Boomer'ı reddetmenin kötü bir fikir olacağını düşünüyorum."
    
  Boomer, transfer tünelini hava kilidine bağlama sürecini izlerken, "Efendim, sanırım tüm bunları neden yaptığınızı biliyorum ve anlıyorum" dedi. "Önemli bir noktaya değinmek için buradasın ve ben de bunun için varım. Bu çok büyük bir risk ama bence alınmaya değer bir risk. Eğer bunu yapmaya istekliyseniz, ben de sizin gözlerinizi nemlendirmek ve böylece tüm dünyanın gözlerini nemlendirmek için elimden gelen her şeyi yapmaya hazırım. Söylemem gerekirse efendim, bu yolculukta ne yaptığınızı ve ne gördüğünüzü, mümkün olan her yerde, dünyanın her yerinde tekrar tekrar dünyaya anlatacak cesarete sahip olmanızı istiyorum. Sözleriniz dünyayı uzay yolculuğu konusunda benimkinden daha fazla heyecanlanmaya itecek." Yolcu bir an düşündü, sonra başını salladı.
    
  Gonzo, "İletim tüneli bağlandı ve güvenlik altına alındı" dedi. "Hava kilidini kapatıyorum."
    
  "Yani Gonzo hava kilidinde yalnız, kokpitten ve yolcu modülünden izole mi?" yolcuya sordu. "Bunu neden yapıyorsun?"
    
  Boomer, "Tünelin arızalanması veya düzgün şekilde kapatılmaması durumunda tüm uzay uçağının basıncını düşürmememiz için" diye yanıtladı.
    
  "Ama sonra Gonzo...?"
    
  Boomer, "Kısmi bir basınçlı elbise giymiş ve muhtemelen basınç kaybına dayanabilir" dedi, "ama o ve Bay Spellman'ın istasyona ulaşmak için bir uzay yürüyüşü yapması gerekecekti ki bunu eğitim sırasında birçok kez yaptı, ama tabii ki Bay Spellman tek başına katlanmak zorunda kalacaktı. Tehlikeli ama bunu daha önce de yapmıştı. Bay Spellman muhtemelen bu durumdan gayet iyi kurtulur; oldukça sağlıklı bir adam..."
    
  "Aman Tanrım" dedi yolcu. "Bu kadar çok şeyin ters gidebileceği akıllara durgunluk verici."
    
  Boomer, "Bunun üzerinde çalışıyoruz ve sürekli olarak iyileştirmeler yapıyoruz, eğitim veriyoruz, eğitim veriyoruz, eğitim veriyoruz ve ardından biraz daha eğitim veriyoruz" dedi. "Fakat tehlikeli bir oyun oynadığımız gerçeğini kabul etmelisiniz."
    
  Sheil, "İstasyonu açmak için her şey hazır" dedi.
    
  "Seni anlıyorum. Armstrong, "Midnight, istasyon tarafından açılmaya hazır" dedi Boomer, gösterge panelindeki, uzay düzlemindeki, istasyonun yerleştirme modülündeki ve şimdi de istasyonun içindeki hava basıncını gösteren çok işlevli ekranı işaret etti. onları birbirine bağlayan tünel. Tüneldeki basınç sıfırı gösterdi. .. Ve tam o anda tünelin içindeki basınç yavaş yavaş yükselmeye başladı. Tünelin basıncının tamamen artması neredeyse on dakika sürdü. Herkes herhangi bir işaret bekliyordu. bir sızıntıya işaret eden basınç düşüşü, ancak sabit kaldı.
    
  Sheil, "Baskı artıyor Boomer" dedi.
    
  Boomer, "Kabul ediyorum" dedi. "Herkes skoru eşitlemeye hazır mı?"
    
  Gonzo, "İyiyim Boomer," diye yanıtladı. "İkinci yolcu da."
    
  "Açıkçası onu açmak için Gonzo."
    
  Uzay uçağı kabinindeki yüksek basınç, istasyondaki biraz daha düşük basınca eşit olduğundan kulaklarında hafif bir basınç hissettiler, ancak bu acı verici değildi ve yalnızca bir an sürdü. Bir dakika sonra: "Geçiş kapakları açık, ikinci yolcu yolda."
    
  "Anladım Gonzo," dedi Boomer. Oturduğu yerden kendini kurtarmaya başladı. Yolcusuna, "Önce emniyet kemerlerinizi çözeceğim efendim," dedi, "ve sonra siz emniyet kemerlerinizi çözerken ben de hava kilidine gireceğim ve sizi dışarı çıkarıp yukarı çıkaracağım." Yolcu başını salladı ama hiçbir şey söylemedi; Boomer, ilk yolcunun yüzündeki oldukça mesafeli ifadeyi fark etti ve onun bu kadar çok ne düşündüğünü merak etti. En zor kısım tamamlanmıştı; artık tek yapması gereken büyük istasyonun etrafında dolaşmak, etrafına bakmak ve eve dönme zamanı gelene kadar uzay turisti olmaktı.
    
  Ancak Boomer dizlerindeki ve omuzlarındaki emniyet kemerlerini açıp koltuğundan kalkmak üzereyken bir yolcu onu kolundan tuttu. "Bunu yapmak istiyorum Boomer" dedi.
    
  "Ne yapmalıyım efendim?"
    
  Yolcu Boomer'a baktı, ardından başını kabinin sağ tarafına doğru salladı. "Orada. Orada."
    
  Yolcu, Boomer'in kaskının içinden gözlerinin inanamayarak, hatta endişeyle parıldadığını görebiliyordu ama çok geçmeden yüzünde memnun bir gülümseme belirdi. "Bunu yapmak istediğinizden emin misiniz efendim?" - inanılmaz bir şekilde sordu.
    
  "Boomer, bugün inanılmaz derecede harika şeyler yapıyorum" dedi yolcu, "ama eğer Dünya'ya vazgeçip geri dönersem kendime kızacağımı biliyorum." Yeterince oksijen aldık, değil mi? 'Sapıklık' tehlikesi yok, değil mi?"
    
  "Efendim, bir dekompresyon hastalığı vakası bir uzay yürüyüşünün en az tehlikeli yönü olabilir," dedi Boomer, bunu neyin yasaklayacağını görmek için kafasındaki kontrol listesini zihinsel olarak gözden geçirirken. "Fakat sorunuza yanıt vermek gerekirse: evet, dört saatten fazla bir süredir saf oksijen soluyoruz, yani sorun yok." Tıkladı ve gemi-istasyon interkomunu açtı. "General Raydon mu? Bunu yapmak istiyor. Şu anda. Kokpitten ve istasyonun hava kilidinden, tünelden değil."
    
  Başka bir ses, "Hazır ol Boomer," diye yanıtladı.
    
  Yolcu yine gülümseyerek, "Bu istasyonda seninle konuşmaktan rahatsız görünen ikinci adam Boomer," dedi.
    
  Boomer, "İster inanın ister inanmayın efendim, biz de bu konuyu konuştuk" dedi. "Gerçekten tam deneyime sahip olmanızı istedik. Bu yüzden size daha rahat bir kısmi basınçlı elbise yerine tam ACES gelişmiş mürettebat kaçış sistemi kıyafeti giydirdik; kısa uzay yürüyüşleri veya araç dışı aktiviteler için tasarlandı. Ana üsteki adamlarınızın yapacağınız şeyi beğeneceğinden emin misiniz?"
    
  Yolcu, "Bundan hiç hoşlanmayabilirler Boomer," dedi, "ama onlar aşağıda, ben de yukarıdayım. Hadi bunu yapalım ". Sanki bir anlaşma sinyali verirmiş gibi, bir dakika sonra yanaşma modülünün diğer tarafındaki kapaktan, asansör koltuğuna benzer bir cihaz ve mekanik bir pençede iki kablo taşıyan mekanik bir kol ortaya çıktı.
    
  Boomer birkaç düğmeye bastı, ardından yolcu kıyafeti ekipmanlarını ve gösterge değerlerini kontrol ettikten sonra omzuna hafifçe vurup kendinden emin bir şekilde onaylayarak başını salladı. "Perdenizin şeklini beğendim efendim" dedi. "Gitmek". Boomer son düğmeye bastı ve birkaç gürültülü, ağır tıklama ve motorlardan gelen gürültülü bir uğultu ile gece yarısı S-19 uzay uçağının kokpitinin her iki tarafındaki kanopiler ardına kadar açıldı.
    
  Yolcu daha farkına bile varmadan Boomer koltuğundan ayağa kalktı, uzay uçağından tamamen bağımsızdı ve onu herhangi bir şeye bağlayan tek bir ince kayış vardı; daracık uzay giysisi ve oksijen kaskıyla uhrevi bir Peter Pan'a benziyordu. Uzaktan kumanda kolundaki kablolardan birini alıp elbisesine bağladı. "Ayağa kalktım" dedi. "Aşağı inmeye hazırız." Robotik kol Boomer'ı yolcu tarafındaki kabinin dış kısmıyla aynı seviyeye indirdi. Boomer, "Sizi gemiden ayıracağım, sizi bana ve asansöre bağlayacağım ve sizi bu göbek bağına bağlayacağım efendim" dedi. Göz açıp kapayıncaya kadar yapıldı. "Her şey hazır. Nasıl duyuyorsun?
    
  Yolcu, "Yüksek sesle ve net bir şekilde Boomer," diye yanıt verdi.
    
  "İyi". Boomer, yolcunun koltuğundan kalkmasına yardım etti; bu, artık tamamen açık olduğundan, binmekten çok daha kolaydı. "Dışarıda uzun süre kalamayız çünkü mikro meteoritlerden, kozmik radyasyondan, aşırı sıcaklıklardan ve uzayla birlikte gelen diğer her şeyden pek iyi korunamıyoruz, ama sürdüğü sürece eğlenceli bir yolculuk olacak. Göbek bağları temiz Armstrong. Yükselmeye hazırım." Robotun eli onları yavaşça kaldırmaya ve uzay uçağından uzaklaştırmaya başladı ve ardından yolcu kendini kenetlenme modülünün üzerinde serbestçe havada süzülürken buldu...
    
  ... ve birkaç dakika sonra Armstrong'un uzay istasyonunun tüm yapısı yansıyan güneş ışığında parıldayarak önlerinde uzanıyordu. Yapının tüm uzunluğunu görebiliyorlardı, çiftliğin hem üstünde hem de altında büyük laboratuvar, yaşam, mekanik ve depolama modüllerini ve çiftliğin her iki ucunda sonsuza kadar uzanıyormuş gibi görünen sonsuz genişlikteki güneş panellerini görebiliyorlardı - hatta görebiliyordu insanlar bazı modüllerdeki geniş görüntüleme pencerelerinden onları izliyor. "Aman... aman tanrım... Tanrım," diye soludu yolcu. "Bu harika!"
    
  Boomer, "Bu doğru ama saçmalık değil" dedi. Yolcunun uzay giysisini arkadan yakaladı ve aşağı bakacak şekilde çekti...
    
  ... ve yolcu ilk kez Dünya gezegenini altlarında gördü. Herkes onun hayretle nefesini tuttuğunu duyabiliyordu. "İyi tanrı!" - diye bağırdı. "Bu inanılmaz! Bu harika! Aşağıda Güney Amerika kıtasının neredeyse tamamını görebiliyorum! Tanrım! Kokpit pencerelerinden tamamen farklı görünüyor; artık yükseklikleri gerçekten hissedebiliyorum."
    
  Boomer, "Sanırım hoşuna gitti General Raydon," dedi. Yolcunun, havada serbestçe süzülerek yaklaşık bir dakika daha Dünya gezegenine hayran kalmasına izin verdi; sonra şöyle dedi: "Burada daha fazla kalmaya cesaret edemeyiz efendim. Bizi bu işe dahil et Armstrong." Yolcu hâlâ Dünya'ya dönükken, robotun kolu iki adamı da beraberinde çekerek uzay istasyonuna doğru geri çekilmeye başladı. Boomer, büyük ambar kapısına yaklaşmadan hemen önce yolcuyu dik konuma kaldırdı. Ambar kapağına yüzdü, kilidi açtı ve açıklıktan yüzerek geçti, kendini hava kilidinin iç kısmına bağladı, yolcuya başka bir kayış taktı ve onu dikkatlice istasyonun hava kilidi odasına yönlendirdi. Boomer her ikisini de göbek bağlarından ayırdı, dışarı çıkardı, sonra da kapağı kapatıp kapağını kapattı. Kendisini ve yolcuyu hava kilidindeki göbek bağlarına bağladı ve basıncın eşitlenmesini bekledi, ancak yolcu tamamen şaşkına döndü ve iç hava kilidi kapısı açıldıktan sonra bile tek kelime etmedi. Teknisyenler yolcunun uzay giysisini çıkarmasına yardım etti ve Boomer hava kilidinin çıkışını işaret etti.
    
  Yolcu hava kilidinden çıkar çıkmaz, gümüş rengi mürettebat kesimli saçları, keskin hatları ve etkileyici açık mavi gözleri olan şık, atletik bir adam olan Kai Raydon hazırda durdu, kablosuz kulaklığın mikrofonunu dudaklarına kaldırdı ve konuştu: " İstasyon Armstrong'un dikkatine, müdür, tüm personelin dikkatine, Amerika Birleşik Devletleri Başkanı Kenneth Phoenix istasyondadır." Reydon, istasyon müdürü Trevor Sheil, Jessica Faulkner ve diğer birkaç uzay istasyonu çalışanlar ayak parmaklarını bacak desteklerinin arkasına geçirerek, gösterişli ve gösterişli bir şekilde ellerinden geldiğince hazır durumda durdular ve ardından istasyonun genel seslendirme sistemi üzerinden "Yaşasın Şef" sesi duyuldu.
    
    
  İKİ
    
    
  Ölüm korkusu, ölümün kendisinden daha çok korkulmalıdır.
    
  - PUBLILIUS SYRUS
    
    
    
  ARMSTRONG UZAY İSTASYONU
    
    
  Müzik bittiğinde Başkan Kenneth Phoenix, "Sizin de öyle, bayanlar ve baylar" dedi. "Ne tarafta olduğunu bilseydim güverteyi öperdim." Toplanan istasyon personeli uzun süre güldü, alkışladı ve tezahürat yaptı.
    
  Kai, Phoenix'e doğru uçup elini sıkarken, "Ben Kai Rhydon, istasyon müdürü, Sayın Başkan," diye kendini tanıttı. "Armstrong Uzay İstasyonuna hoş geldiniz ve Dünya yörüngesinde uçan ilk devlet başkanı ve şimdi de uzayda yürüyen ilk devlet başkanı olma cesaretini gösterdiğiniz için tebrikler. Kendinizi nasıl hissediyorsunuz efendim?"
    
  Phoenix, "Tamamen şok oldum General Raydon," dedi. "Sizlerin ve sizin sayenizde hayal ettiğimi gördüm ve yaptım. Bana bu inanılmaz fırsatı verdiğiniz için teşekkür ederim."
    
  Kai, "Kevin Martindale'den bu yana her başkan gibi size de bir fırsat verdik ama siz bunu değerlendirmeyi seçtiniz" dedi. "Birçok kişi bunun siyasi bir numara olduğunu söylüyor ancak bugün gösterdiğiniz cesaret bana bunun siyasetten çok daha fazlası olduğunu açıkça gösteriyor." Yanındakilere döndü. "İstasyon Müdürü Trevor Sheil'i, Operasyon Şefi Valerie Lucas'ı ve elbette Uçuş Operasyonları Direktörümüz Jessica Faulkner'ı tanıştırayım." Başkan ellerini sıktı ama aynı zamanda sıfır yer çekiminde bunu yapmanın kolay olmadığını da fark etti; basit bir hareket onu tavana fırlatmakla tehdit ediyordu.
    
  Başkan, "Dr. Noble ve Albay Faulkner beni buraya getirerek mükemmel bir iş çıkardılar, General Raydon," dedi. "Heyecan verici bir yolculuk. Doktor Noble nerede?
    
  Raydon, "Dönüşünüz için yapması gereken bir görev planlaması var efendim, ayrıca uzay uçağının yakıt ikmalini ve bakımını da yönetiyor" dedi. "Boomer, Armstrong uzay istasyonunun ana yüklenicisi olan Sky Masters Aerospace'in havacılık ve uzay geliştirme direktörüdür ve muhtemelen onlar için de işleri vardır. Aynı zamanda şirketin uzay uçağının baş pilotudur ve eğitim programında altı çırağı bulunmaktadır. O meşgul bir çocuk."
    
  Jessica gülümseyerek, "Onu tanıdığım için Sayın Başkan, muhtemelen biraz kestirmeye karar vermiştir," diye araya girdi. "Kendisini havalı uzay sporcusu olarak tanıtmayı seviyor ama bu ziyaret için uçuşları planlamak ve uzay aracını test etmek için bir hafta harcadı."
    
  Başkan, "Eh, çalışmaları karşılığını verdi" dedi. "Harika bir yolculuk için hepinize teşekkür ederim."
    
  "Yayınınıza yaklaşık bir saatimiz var, bu yüzden bir tur ve eğer isterseniz hafif bir şeyler içmek için zamanımız var."
    
  Phoenix, "Bir tur harika olurdu General Raydon," dedi. "Ama önce Gizli Servis ortağım Ajan Spellman'ı kontrol etmek istiyorum."
    
  "Trev?" - Reidon sordu.
    
  "Anladım," dedi Sheil, kablosuz mikrofonu dudaklarına götürerek. Bir dakika sonra: "Ajan Spellman'ın bilinci revirde, efendim," diye yanıt verdi Sheil. "Maalesef olağandışı G'leri pek iyi idare edemiyor. Fiziksel olarak, ekibinizin sizinle birlikte bu göreve gitmeye gönüllü olan en nitelikli üyesiydi Sayın Başkan, ancak atletik yetenek ile vücudunuzdaki anormal basınç ve kinestetik hislerle çalışma yeteneğiniz arasında doğrudan bir ilişki yoktur. Onu Dünya'ya geri döndürmenin en iyi yolunu bulmak için havacılık ve uzay tıbbı ekibine danışmamız gerekecek. Daha önce bilinci yerinde olmayan bir insanı yeniden içeri soktuğumuza inanmıyorum."
    
  Phoenix, "O, bu görevde gerçek bir cesaret işaretidir" dedi. "Buna gönüllü olmak, görev tanımının çok ötesindeydi ve bu, Gizli Servis için çok şey ifade ediyor. Önce onu ziyaret edeyim, sonra vakit kalırsa turneye çıkayım."
    
  Rhydon bizi bağlantı tünelinden geçerek ilk modüle götürdü. Raydon, "Boomer ve Jessica'nın sıfır yerçekimi yolculuğunu size ayrıntılı olarak açıkladıklarına eminim efendim" dedi. "Daha deneyimli mürettebat üyelerinden bazılarının Süpermen gibi daha büyük bölmelerin etrafında uçtuğunu göreceksiniz, ancak yeni başlayanlar için tırabzanları ve ayak dayama yerlerini kullanarak hareket etmek için bir veya iki parmağını kullanmanın ve bunu dikkatli bir şekilde yapmanın en iyisi olduğunu buldum. yavaşça ".
    
  Phoenix, "Eve döndüğümde göstereceğim birkaç morluk olacağından eminim" dedi.
    
  Bağlantı tünelinden, ortasında dairesel bir geçit bulunan, dolaplardan oluşan dairesel bir duvara benzeyen bir yere çıktılar. Reidon, "Bu bir veri depolama ve işleme modülü" diye açıkladı. "Beni takip et". Başkan ve diğerleri onu takip ederken, ellerini dolapların kenarlarına dayayarak orta koridorda yavaşça süzüldü. Başkan çok geçmeden, modül boyunca bir kavanozdaki ananas dilimleri gibi düzenlenmiş, aralarında insan büyüklüğünde büyük boşluklar bulunan bir düzine dairesel dolap sırası keşfetti. "Malzemeler üst ve alt uçlardaki hava kilitlerinden getiriliyor, gerektiğinde toplanıyor veya işleniyor ve burada depolanıyor. Revir üstümüzdeki modülde."
    
  Başkan, "'Yukarı' ve 'yukarı'ya yapılan tüm göndermelerden dolayı biraz başım dönmeye başlıyor" diye itiraf etti, "İkisini de bilmiyorum."
    
  "  'Yukarı' ve 'aşağı' gitmek istediğiniz yönü ifade ediyor" dedi Faulkner. "İki mürettebat üyeniz yan yana olabilir, ancak biri bir yöne, diğeri diğer tarafa işaret ediyor olabilir, dolayısıyla her şey görecelidir. Çalışmak için modüllerin her yüzeyini kullanıyoruz, bu nedenle astronotların tavanda 'asılı' olduğunu, diğerlerinin ise 'zemin' üzerinde çalıştığını göreceksiniz, ancak 'tavan' ve 'zemin' elbette göreceli terimlerdir."
    
  "Baş dönmesine hiç yardımcı olmuyorsun, Gonzo."
    
  Jessica, "Baş dönmesi fiziksel olarak kendini göstermeye başlarsa bize bildirin efendim," dedi. "Maalesef alışılması zaman alan bir şey ve burada o kadar uzun süre kalamayacaksınız. Daha önce de söylediğimiz gibi, sıfır yerçekiminde hareket ettikten kısa bir süre sonra mide bulantısı yaşamaya başlamak alışılmadık bir durum değil."
    
  Başkan, "İyiyim Jessica," dedi ama bu sefer bunun ne kadar süreceğini merak etti.
    
  Kadırga, eğitim modülü, ofis, klinik ve eğlence modülünden oluşan Galaksi'ye giderken, Başkan istasyon personeli ile el sıkışmak için birkaç kez durdu ve durup yeniden başlamak onun manevra becerilerini büyük ölçüde geliştirdi. Raydon, Başkan'ın gemide olduğunu duyurmasına rağmen tanıştığı teknisyenlerin çoğu onu gördüklerinde tamamen şok olmuş görünüyorlardı. "Neden istasyondaki bazı kadın ve erkekler beni gördüklerine şaşırmış görünüyorlar, General?" Phoenix sonunda sordu.
    
  Raydon, "Çünkü siz hava kilidinden geçene kadar mürettebata bilgi vermemeye karar verdim efendim," diye yanıtladı. "Yalnızca ben, Trevor, Gizli Servis, Sky Masters Aerospace'den birkaç yetkili ve Midnight uzay uçağı mürettebatı ve yer ekibi biliyordu. Bu etkinlik için güvenliğin çok önemli olduğunu ve istasyon personelinin Dünya ile iletişim kurmasının çok kolay olduğunu hissettim . Yakın zamanda ailenize ve arkadaşlarınıza göndereceğiniz mesajların sayısının artacağını umuyorum, ancak bu haber duyulduğunda tüm dünyada televizyona çıkacaksınız."
    
  Trevor Sheil, "Ve konuşmanızın zamanlaması, yayına çıktığınızda bilinen herhangi bir Rus veya Çin uydusavar silahının menzilinde olmayacak şekilde seçilmişti" dedi.
    
  Başkanın gözleri şaşkınlıkla büyüdü; bu açıklama kesinlikle onun dikkatini çekti. "Uydu karşıtı silah mı?" diye sordu hayretle.
    
  Raydon, "Rusya'nın kuzeybatısında ve doğusunda en az yarım düzine, Çin'de ise üç tesisin farkındayız efendim" dedi. "Bu istasyonun kendini savunma silahları var - kimyasal lazerler ve kısa menzilli füzeler - ancak Kingfisher'ın Dünya yörüngesindeki füze ve uydu karşıtı sistemleri henüz tam olarak çalışır durumda değil, bu nedenle uzay uçağının koruması yoktu ve biz de risk almak istemedik ."
    
  "Neden bana bundan bahsetmediler!" - başkan bağırdı.
    
  Raydon, "Bu benim için bir meydan okumaydı efendim" dedi. "Açıkçası, benim görüşüme göre, uydusavar silahlardan kaynaklanan tehdit, bu görevde karşılaşacağınız yaşamı tehdit eden tehlikeler listesinin çok altında yer alıyor; size düşünecek daha fazla şey vermek istemedim." Başkan bir şeyler söylemeye çalıştı ama ağzı yalnızca sessizce açıldı. Raydon şöyle devam etti: "Ayrıldığınızda yalnızca bir nesnenin menzilinde olacaksınız ve Boomer, diğerlerinin çoğundan kaçınmak için uçağın yörüngeden çıkış yörüngesini planlıyor. Bizim sizi koruyabildiğimiz kadar siz de uydusavar silahlardan korunacaksınız."
    
  "Yani bu seyahati, ben gemideyken bazı yabancı hükümetlerin gerçekten bir uzay uçağına veya uzay istasyonuna saldırmaya çalışacağı varsayımıyla mı planladınız?" Trevor ve Raydon'ın sessizliği ve yüzlerindeki ifadeler Phoenix'in cevabına dair ipucu verdi. Başkan, bölmedeki bir noktaya bakarak birkaç dakika başını sallamaktan başka bir şey yapamadı ama sonra Raydon'a alaycı bir gülümsemeyle baktı. "Bana söylenmeyen başka tehditler var mı General Raydon?" O sordu.
    
  Raydon açıkça, "Evet efendim, liste kolumdan uzun" dedi. "Fakat ABD Başkanı'nın Armstrong uzay istasyonunu ziyaret etmek istediği bana bildirildi ve bana bunu gerçekleştirmem emredildi ve biz de başardık. Eğer emirlerim sizin buraya gelmenizi engellemek için olsaydı, sanırım ailenize, yönetiminize ve Kongre üyelerine yönelik çok uzun bir gerçek tehdit listesi sunabilirdim, bu da bu görevin de iptal edilmesiyle sonuçlanabilirdi." Bağlantı tünelinin sonunu işaret etti. "Bu taraftan Sayın Başkan."
    
  Veri depolama ve işleme modülü ile küçük uzay uçağı kabini ve yolcu modülünün aksine Galaxy modülü hafif, sıcak ve havadardı. Modülün duvarları boyunca çeşitli pub tarzı masalar ve her yerde bulunan ayak dayama yerleri olan komodinler, çeşitli bilgisayar monitörleri ve dizüstü bilgisayarlar, egzersiz bisikletleri ve hatta bir dart tahtası vardı. Ancak istasyon personelinin çoğu 3'e 1,5 metrelik panoramik pencerenin etrafında toplanmış, fotoğraf çekiyor ve Dünya'yı işaret ediyordu. Büyük bir bilgisayar monitörü, uzay istasyonunun Dünya'nın hangi kısmından geçtiğini gösteriyordu ve başka bir ekran, memleketlerini veya Dünya'nın başka bir dönüm noktasını filme almak için pencere kenarında bir koltuk ayırmış olan isimlerin bir listesini gösteriyordu.
    
  "Buraya ulaşmak için geriye doğru eğilmek zorunda kalan yüksek eğitimli astronotlar ve onların ana eğlence biçimi pencereden dışarı bakmak mı?" - başkan kaydetti.
    
  Raydon, "Bu ve evdeki adamlarla e-posta göndermek ve görüntülü sohbetler yapmak" dedi. "Okullar, kolejler, akademiler, İzciler, ROT'lar ve Sivil Hava Devriyesi birimlerinin yanı sıra medya, aile ve arkadaşlarla birçok görüntülü sohbet oturumuna ev sahipliği yapıyoruz."
    
  "Bu çok iyi bir işe alım aracı olmalı."
    
  Reidon, "Evet, hem ordu için hem de çocukların bilim ve mühendislik eğitimi alması için öyle" dedi.
    
  Başkan, "Yani bazı açılardan buraya gelmem kötü bir fikir olabilir" dedi. "Çocuklar herhangi bir sağlıklı insanın uzay istasyonuna uçabileceğini öğrenirse -bunu yapmak için ileri bilim eğitimi almalarına gerek olmadığını- belki de bu çocuklar sadece uzay turisti haline gelebilirler."
    
  Sheil, "Uzay turizminde yanlış bir şey yok Sayın Başkan" dedi. "Ancak çocukların uzaya gitmek ve belki de onu Ay'a veya güneş sistemimizdeki gezegenlere uçurmak için daha yeni ve daha gelişmiş yollar geliştirip kullanmak isteyeceklerini umuyoruz. Gençlerin hayal gücünü neyin harekete geçireceğini bilmiyoruz."
    
  Raydon, "Endişelenmeyin Sayın Başkan," dedi. "Buradaki varlığınızın dünyanın dört bir yanındaki insanlar üzerinde çok uzun bir süre derin bir etki yaratacağını düşünüyorum."
    
  "Kesinlikle; çocuklar 'Eğer o yaşlı osuruk yapabiliyorsa, ben de yapabilirim' diyecekler, değil mi General?" başkan sakin değil.
    
  Valerie Lucas, "Ne gerekiyorsa Sayın Başkan," dedi. "Ne gerekiyorsa."
    
  Başkan, Ajan Charles Spellman'ı, bölmeye dikey olarak cırt cırtla tutturulmuş, uyku tulumuna benzeyen garip bir keten kozanın içinde bulduğunda şaşırmıştı; bu, bir ağaçtan sarkan bir tür büyük böcek veya keseli hayvana benziyordu. Beyaz tulumlu, koyu renk saçlı, kara gözlü çok çekici bir kadın, ustalıkla yüzerek ona doğru yüzerek elini uzatarak, "Sayın Başkan, hoş geldiniz" dedi. "Ben Dr. Miriam Roth, tıbbi direktör. Armstrong Uzay İstasyonuna hoş geldiniz."
    
  Başkan onun elini sıktı; sıfır yer çekiminde vücut kontrolünün sürekli olarak gelişmesinden memnundu. Phoenix, "Sizinle tanıştığıma çok memnun oldum Doktor," dedi. Gizli Servis ajanına, "Nasıl hissediyorsun Charlie?" diye sordu.
    
  "Sayın Başkan, bunun için çok üzgünüm," dedi Spellman, derin monoton sesi, sıkıntısının derinliğini gizlemiyordu. Yüzü sanki bir sokak kavgasındaymış gibi şişmişti ve yakındaki en hafif kusmuk kokusu açıkça görülüyordu. "Hayatımda hiç deniz tutması yaşamadım , havada veya arabada hareket bulantısı yaşamadım; yıllardır burnum bile tıkanmadı. Ancak bu baskı bana çarptığında başım döndü ve ne olduğunu anlamadan ışıklar söndü. Bir daha olmayacak efendim."
    
  Başkan, "Bu konuda endişelenme Charlie; bana konu taşıt tutması olduğunda, bunu yaşayanlar ve yaşayacak olanların olduğu söylendi" dedi. Roth'a dönerek sordu, "Soru şu ki, başka bir bölüm daha yaşamadan Dünya'ya dönebilir mi?"
    
  Miriam, "Onun da aynı fikirde olacağını düşünüyorum Sayın Başkan," dedi. "Kesinlikle sağlıklı, bu istasyondaki herkesle kolayca kıyaslanabilir. Ona küçük bir doz Phenergan verdim, uzun süredir mide bulantısı atakları için kullanılan standart bir tedavi ve nasıl başa çıkacağını görmek istiyorum. Yaklaşık on beş dakika sonra kozasından çıkmasına izin vereceğim ve istasyonda dolaşmaya çalışacağım." Spellman'a alaycı bir şekilde kaşlarını çattı. "Ajan Spellman'ın kalkıştan önce yazdığım ilaçları tavsiye edildiği gibi almadığına inanıyorum."
    
  Spellman boğuk bir sesle, "Silah seslerinden hoşlanmıyorum," dedi. "Ayrıca görevdeyken ilaç alamıyorum ve hiç hastalanmıyorum."
    
  Miriam, "Daha önce hiç uzaya gitmediniz Ajan Spellman," dedi.
    
  "Şu anda gitmeye hazırım, Doktor. Bulantı geçti. Görevlerime dönmeye hazırım Sayın Başkan."
    
  Başkan, "Doktorun söylediğini yapsan iyi olur Charlie," dedi. "Sadece birkaç saat sonra dönüş uçuşumuz var ve sizden bunu yüzde yüz taahhüt etmenizi istiyorum." Spellman son derece hayal kırıklığına uğramış görünüyordu ama hiçbir şey söylemeden başını salladı.
    
  Bu sefer daha uzun olan başka bir bağlantı tünelinden geçtiler ve bilgisayar konsolları ve yüksek çözünürlüklü geniş ekran monitörlerle dolu üçüncü bir modüle girdiler. Raydon, "Burası komuta modülü Sayın Başkan, istasyonun üst merkezi modülü" dedi. Altı teknisyenin bulunduğu geniş bir konsol sırasının üzerine doğru uçtu. Teknisyenler konsollarının önünde ayakta duruyorlardı, bacakları bacak destekleriyle sabitlenmişti; kontrol listeleri, not defterleri ve pipetlerin dışarı çıktığı içecek kapları yakınlarda güvenli bir şekilde cırt cırtla tutturulmuştu. "Burası bir sensör füzyon merkezi. Buradan binlerce sivil ve askeri radardan, uydudan, gemiden, uçaktan ve kara aracından sensör verilerini topluyor ve bunu küresel askeri tehdidin stratejik ve taktiksel bir resmine entegre ediyoruz. Armstrong uzay istasyonunun, hem uzaydaki hem de Dünya'daki hedefleri menzile getirmek için kullanabileceğimiz kendi radarı, optik ve kızılötesi sensörleri var, ancak büyük resmi oluşturmak için çoğunlukla dünyadaki diğer sensörlere bağlanıyoruz." .
    
  Modül boyunca, üç konsoldan oluşan iki setin ve yine insansız olan bilgisayar ekranlarının arkasındaki dört küçük insansız konsola doğru süzüldü. Raydon, "Burası uzaya dayalı silahlar kullandığımız bir taktik operasyon merkezi" diye devam etti. Elini teknisyenin omzuna koydu ve adam dönüp Başkana genişçe gülümsedi. "Sayın Başkan, sizi Havacılık ve Uzay Silahları Sorumlumuz Henry Lathrop'la tanıştırmak istiyorum." Lathrop kulaktan kulağa sırıtırken iki adam el sıkıştı. Lathrop otuzlu yaşlarının sonlarındaydı, kısaydı, çok zayıftı, kalın gözlük takıyordu ve kafası kazınmıştı. "Henry, burada ne yaptığını açıkla."
    
  Lathrop'un ağzı sanki Başkan'a bir şey söylemeyi beklemiyormuş gibi açık kalmıştı - ki beklemiyordu - ama tam Raydon endişelenmek üzereyken genç mühendis kendini toparladı: "E-evet efendim. İstasyona hoş geldiniz Sayın Başkan. Ben bir havacılık silah subayıyım. İstasyonun uzayda ve Dünya atmosferinde çalışmak üzere tasarlanmış silahlarını kontrol ediyorum. Elimizde bazı kinetik silahlarımız var ama Skybolt lazeri Başkan'ın emriyle devre dışı, dolayısıyla benim tek silahım bobin veya klor-oksijen-iyot lazerdir."
    
  "Bu konuda ne yapabilirsin?" - başkana sordu.
    
  Lathrop yutkundu; artık Amerika Birleşik Devletleri Başkanı'nın doğrudan sorusuna yanıt vermek zorunda kaldığı için gözlerinde panik belirdi. Ancak kendi atmosferindeydi ve eskisinden daha hızlı toparlandı: " Yaklaşık elli mil uzaklığa kadar uzay enkazına karşı savunma yapabiliriz" dedi Lathrop. "Bunu aynı zamanda daha büyük enkazları parçalamak için de kullanıyoruz; enkaz ne kadar küçük olursa, diğer uzay araçları için o kadar az tehlike oluşturur."
    
  "Peki istasyonu diğer uzay gemilerinden korumak için lazeri kullanabilir misin?"
    
  "Evet efendim" dedi Lathrop. "Yaklaşık beş yüz mil öteden gelen uzay aracını veya enkazı görebilen radar ve kızılötesi sensörlerimiz var ve diğer askeri veya sivil uzay sensörlerine bağlanabiliyoruz." Bilgisayar monitörünü işaret etti. "Sistem artık otomatik modda çalışıyor; bu, sensörlerin belirli parametreleri karşılayan bir tehdit tespit etmesi durumunda COIL'in otomatik olarak kapanacağı anlamına geliyor. Siz geldiğinizde elbette manuele ayarladık."
    
  Başkan, "Bunun için teşekkür ederim Bay Lathrop" dedi. "Yani bir lazer istasyonu koruyabilir ve uzaydaki çöpleri parçalayabilir, ama hepsi bu mu? Bir zamanlar Dünya'daki hedeflere saldırma yeteneğine sahip değil miydin?"
    
  Lathrop, "Evet efendim, başardık" dedi. "Skybolt lazeri, araçlar ve uçaklar gibi hafif hedefleri yok edecek, gemiler gibi daha ağır hedefleri devre dışı bırakacak veya onlara hasar verecek kadar güçlüydü. Kingfisher'ın silah atölyeleri, uzay gemilerini veya balistik füzeleri harekete geçirebilecek güdümlü kinetik yüklerin yanı sıra, karadaki veya denizdeki hedefleri vurmak için Dünya atmosferine dönebilecek hassas güdümlü füzeleri de depoladı."
    
  "Hâlâ o Kingfisher garajlarımız var mı? Başkan Gardner'ın bunları onaylamadığını biliyorum; onları daha çok Ruslar ve Çinlilerle pazarlık kozu olarak kullandı."
    
  Lathrop, "Başkan Gardner yedi garajın Dünya atmosferine yeniden girip yanmasına izin verdi" dedi. "On üç garaj daha kurtarıldı ve istasyon çiftliğinde saklanıyor. On garaj hâlâ yörüngede ama etkin değil. Uzay uçakları periyodik olarak onları alıyor, yakıt veriyor, bakımını yapıyor ve uzun vadeli performanslarını inceleyebilmemiz ve tasarım değişiklikleri yapabilmemiz için onları tekrar yörüngeye koyuyor, ancak şu anda aktif değiller."
    
  "Bobin lazeri VP Page'in lazerinden farklı mı?" - Phoenix sordu.
    
  "Evet efendim, öyle. Altmış milden fazla menzile sahip herhangi bir silahı kullanmamız yasaktır ve serbest elektron lazeri olan Skybolt, Dünya atmosferindeki hedefleri vurabilir ve yaklaşık beş yüz mil mesafeden yüzeye çıkabilir, dolayısıyla şu anda aktif değil."
    
  "Etkinleştirilmedi mi?"
    
  Raydon, "Aktif değil ancak gerekirse etkinleştirilebilir" dedi.
    
  "Çok kısa sürede mi?" Başkan sordu.
    
  "Henry?" - Kai sordu.
    
  Lathrop, "Sky Masters'ın veya diğer yüklenicilerin biraz uzmanlığına ve MHD reaktörünü çalışır duruma getirmek için birkaç güne ihtiyacımız var" dedi.
    
  Raydon, "Ve emir sizden efendim," diye ekledi. "Skybolt tartışması neredeyse tüm askeri uzay programımıza mal oldu."
    
  Phoenix, "Çok iyi hatırlıyorum" dedi. "Bunu düzeltmeye kararlıyım. Lütfen devam edin Bay Lathrop."
    
  Lathrop şöyle devam etti: "Bobin, lazer ışığı üretmek için bir kimyasal karışımı kullanıyor ve bu daha sonra güçlendirilip odaklanıyor." "Lazer ışınını odaklamak ve yönlendirmek için Skybolt serbest elektron lazerinden farklı optikler kullanıyoruz, ancak süreç çok benzer. Tehdit oluşturabilecek nesnelere karşı istasyonun etrafını sürekli taramak için radar ve kızılötesi sensörler kullanıyoruz; golf topu büyüklüğündeki nesneleri tespit edip bunlara müdahale edebiliyoruz. Bobinin normal maksimum menzili üç yüz mildir, ancak lazer gücünü artıran reflektörlerin bazılarını ortadan kaldırarak lazer ayarını değiştirdik, dolayısıyla kabul edilebilir sınırdayız. "
    
  "Bana sensörlerin nasıl çalıştığını gösterebilir misin?" - başkana sordu. "Belki de Dünya'daki bir hedefe yönelik bir saldırı simülasyonu gerçekleştirebiliriz?"
    
  Lathrop yine paniğe kapılmış görünüyordu ve başını sallayan Raydon'a döndü. "Başkana bu işin nasıl yapıldığını göster, Henry," dedi.
    
  "Evet efendim," dedi Lathrop, yüzünde heyecan hızla belirmişti. Parmakları konsolun klavyesinin üzerinde gezindi. "Zaman zaman sürekli izlenen ve önceliklendirilen bir dizi hedefe saldırmak için tatbikatlar yapıyoruz." En büyük bilgisayar monitörü hayat buldu. Doğu Sibirya'dan Kuzey Kutbu'na yaklaşan uzay istasyonunun yörüngesi ve konumu ile Dünya'nın geniş bir alanını gösteriyordu. Rusya'nın çeşitli noktalarında bir dizi daire vardı.
    
  "Bu daireler nedir Bay Lathrop?" - başkana sordu.
    
  Lathrop, "Biz onlara Delta Bravos ya da ördek perdeleri diyoruz" diye yanıtladı. "Bilinen uydusavar silahların yerleri. Daireler oradaki silahların yaklaşık menzilini gösteriyor."
    
  "Buna çok yaklaşıyoruz, değil mi?"
    
  Lathrop, "Rusya, Çin ve onlara komşu birçok ülkede bulunanların çoğunun üzerinden bir günde uçuyoruz" dedi. "Bu özellikle MiG-31D savaşçılarının üssü olan ve bildiğimiz gibi havadan fırlatabilecekleri uydusavar silahlarla donatılmış Yelizovo havaalanı. Oradan düzenli olarak devriye geziyorlar ve hatta saldırı denemeleri bile yapıyorlar."
    
  "Onlar yapar?" - başkan inanılmaz bir şekilde sordu. "Bunun gerçek bir saldırı olup olmadığını nasıl anlarsınız?"
    
  Kai, "Füzeyi tarıyoruz" diye açıkladı. "Füzeyi görüyoruz ve savunma silahlarını fırlatmak veya lazerle vurmak için iki dakikadan az zamanımız var. Onları tarar ve ilettikleri sinyalleri analiz ederiz ve bir şey yapmaya hazır olup olmadıklarını öğrenmek için onları radar ve optoelektronik ile inceleyebiliriz. Bizi neredeyse her zaman uzun menzilli radarla takip ediyorlar ama zaman zaman hedef takip ve füze yönlendirme radarıyla da bizi vuracaklar."
    
  "Neden?"
    
  Trevor, "Bizi korkutmaya çalışın, onları Skybolt veya Dünya saldırı silahlarıyla vurmamızı sağlamaya çalışın, böylece ne kadar kötü olduğumuzu kanıtlayabilirler" dedi. "Bunların hepsi Soğuk Savaş kedi-fare saçmalığı. Genellikle bunu görmezden geliyoruz."
    
  Valerie, "Yine de bizi tetikte tutuyor," diye ekledi. "Komuta, Golf Yedi olarak adlandırılan bu savaş simülasyonu hedefi üç dakika içinde menzile girecek."
    
  Raydon, "Skybolt ile simüle edilmiş bir çarpışmaya hazırlanın," dedi. "İstasyona dikkat, üç dakika içinde simüle edilmiş hedef çarpışması. Komuta modülü operasyonları. Tüm mürettebat üyeleri savaş istasyonlarına gitmeli ve rapor vermeli. Tüm iskeleleri ve kapakları emniyete alın. Personel, değil Görev başındayken hasar kontrol istasyonuna rapor verin, kıyafetlerinizi giyin ve ön nefes almaya başlayın. Gece yarısı yanaşmayı simüle edin."
    
  "Bu ne anlama geliyor General?" - başkana sordu.
    
  Kai, "Görev dışı personelin hasar kontrol sorumlulukları vardır" dedi. "Burada bu, uzayda kaybolan ekipmanı veya... personeli geri almak için bir uzay yürüyüşü anlamına gelebilir. Mümkün olduğu kadar uzun süre saf oksijeni önceden solumak, ACES giysisini giymelerine ve uzaya gitmek anlamına gelse bile kurtarma görevlerini yerine getirmelerine olanak tanır. Uzayda birçok onarım ve restorasyon işlemi yapmaları gerekebilir. Aynı nedenden ötürü, sorun çıkması durumunda cankurtaran sandalı olarak kullanmak için istasyondaki tüm uzay gemilerimizi de indiririz; cankurtaran sandalı kürelerini kullanır ve uzay uçağı veya ticari ulaşımla kurtarılmayı beklerdik. Başkan bu karanlık düşünceler karşısında zorlukla yutkundu.
    
  Valerie Lucas bölmedeki yerinden simüle edilmiş çarpışmayı izlerken, "Komuta, ben Operasyonlardanım, MHD'nin dönüşünü simüle etmek için izin istiyoruz" dedi.
    
  "İzin alındı, MHD'nin fırlatılışını simüle edin, simüle edilen yer hedefini vurmak için tüm hazırlıkları yapın." Başkan bunun bir masa oyununun provasına benzediğini belirtti: Herkes kendi rolünü söylüyordu ama aslında hiç kimse hareket etmiyor ya da bir şey yapmıyordu.
    
  "Seni anlıyorum. Mühendislik departmanı, burası operasyon departmanı, MHD'nin başlatılmasını simüle edin, etkinleştirmeyi ve güç seviyesini yüzde elli olarak rapor edin."
    
  Mühendis Memuru Alice Hamilton, "Operasyonlar, Mühendislik, anladınız, MHD dönüşünü simüle etti" dedi. Birkaç dakika sonra: "Operasyonlar, Mühendislik, MHD simülasyonu aktif, güç seviyesi yüzde on ikide ve artıyor."
    
  "Komut bir operasyondur, MHD çevrimiçi olarak simüle edilir."
    
  "Emir kabul edildi. Mücadele edin, şartlı hedefimiz nedir?"
    
  Lathrop, "Simüle edilmiş Golf Seven yer hedefi, Batı Grönland'daki ROSA hattında devre dışı bırakılmış bir radardır" dedi. "Sensörlerden gelen ham veriler SBR'den gelecek. İkincil bir sensör kaynağının görünmesine hazırlanın." Parmakları yine klavyenin üzerinde gezindi. "Simüle edilmiş ikincil sensör kaynağı, altmış saniye içinde Golf Seven ufku üzerinde olacak ve üç virgül iki dakika boyunca hedef menzilinde olacak bir radar görüntüleme uydusu olan USA-234 olacak."
    
  "Bütün bunlar ne anlama geliyor, General?" Başkan Phoenix sordu.
    
  Kai, "Skybolt'u kendi sensörlerimizle oldukça doğru bir şekilde vurabiliyoruz" diye açıkladı. "SBR veya uzay radarı bizim ana sensörümüzdür. İstasyon, Dünya'nın görüntülerini elde etmek için iki X-bant sentetik açıklıklı radarla donatılmıştır. Dünyanın geniş alanlarını 'şerit harita' modunda tarayabilir veya bir hedefi hedeflemek için 'spot ışığı' modunu kullanabilir ve birkaç inç çözünürlüğe kadar hassas görüntüler ve ölçümler elde edebiliriz.
    
  Kai şöyle devam etti: "Fakat dakikada yüzlerce mil yol kat eden bu kadar uzun bir mesafeden çekim yaptığımız için, aynı anda bölgede bulunan diğer sensörlere daha yüksek doğrulukla bağlanabiliyoruz," diye devam etti Kai. "USA-234, radar görüntülerini alıp bunları Washington'daki Ulusal Keşif Ofisine ileten bir ABD Hava Kuvvetleri radar görüntüleme uydusudur. Görüntü kullanıcısı olacak kadar şanslıyız, dolayısıyla uydunun belirli bir hedefe odaklanmasını talep edebiliriz. Hedefin daha doğru bir görünümünü elde etmek için uydu görüntülerini kendi görüntümüzle birleştirebiliyoruz."
    
  Lathrop birkaç komut daha girdi ve ana monitörün solundaki büyük ekranda simüle edilmiş hedefin bir fotoğrafı belirdi; ortasında büyük bir anten kaportası olan uzak bir radar istasyonu, farklı yönleri işaret eden birkaç iletişim sistemi ve birkaç uzun, anten kaportasını çevreleyen alçak binalar. "Yukarıdan çekilen son fotoğrafta böyle görünüyor" dedi. Birkaç dakika sonra, fotoğraf ortadan kayboldu ve yerini başka bir görüntü aldı; bu, çoğunlukla siyah bir arka plan üzerinde H şeklinde bir dikdörtgenle çevrelenmiş bir noktayı gösteriyor. "Bu bir keşif uydusundan alınan bir radar görüntüsü. Arka plan siyah çünkü kar radar enerjisini çok iyi yansıtmıyor ancak binalar açıkça görülebiliyor."
    
  Alice, "Operasyonlar, mühendislik, MHD simüle edilmiş yüzde elli seviyesinde" dedi.
    
  "Anladım mühendis," dedi Valerie. "Savaş, bu bir operasyon, yüzde ellideyiz, Skybolt'un açık hatlarını simüle ediyoruz, silahlar hazır, savaşa hazırlanın."
    
  "Anladım Operasyon, Skybolt'un aktivasyon devrelerinin açılışını simüle ediyorum, silahlar hazır."
    
  Birkaç dakika sonra görüntü tekrar değişti ve daha önce gördükleri fotoğrafa çok benziyordu; görüntünün üzerinde rastgele bir bulut yüzüyordu. Lathrop, görüntüyü ekranda tam olarak ortalamak için hareket topu kullandı. "Ve bu, istasyonun radar görüntüsüne eklenen teleskopik elektro-optik sensörleri sayesinde oldu" dedi. "Operasyon, bu bir savaş, Golf Seven simüle edilen hedefin kesin kimliği, izleme kuruldu, kilitlendik ve hazırız."
    
  "Yakaladım oğlum" dedi Valerie. "Komuta, operasyona odaklandık. MHD Durumu?"
    
  "MHD on saniyede yüzde yüze ulaştı."
    
  "Anladım," diye onayladı Valerie. "Skybolt'un savaş pozisyonuna transferini ve savaşa girmeyi simüle etmek için izin istiyorum."
    
  Raydon, "Burası Komuta," dedi. "Skybolt kontrolünü savaş moduna geçirebilir ve bir hedefi vurmayı simüle edebilirsiniz. Dikkat istasyonu, ben yönetmen, bir "Skybolt" yardımıyla yer hedefini vurmayı simüle ediyoruz.
    
  "Anlaşıldı komutan, Operasyon Departmanı hedefi vurma simülasyonu yapmamıza izin verildiğini doğruluyor. Savaş, operasyonlar, "Skybolt"un savaşa girişi simüle etmesine izin verilir, silah ateşlenmeyi simüle eder."
    
  "Anlaşıldı ajanlar, taklit silah serbest bırakıldı." Lathrop klavyesindeki bir tuşa bastı, sonra başını kaldırdı. "İşte bu kadar Sayın Başkan" dedi. "Sistem ateş etmek için en uygun zamanı bekleyecek ve ardından hedefin yok edildiğini algılayana veya hedef ufkunun altına düşene kadar ateş etmeye devam edecek. Aslında, ana lazere ek olarak iki lazer de devreye girer: Birincisi atmosferi ölçer ve lazer ışınının kalitesini bozabilecek atmosferik koşulları düzeltmek için aynada ayarlamalar yapar; ikincisi ise istasyon yanından geçerken hedefi takip ediyor ve odaklamaya ve ana ışının doğru şekilde yönlendirilmesine yardımcı oluyor. "
    
  "Teşekkür ederim Henry" dedi Kai. Lathrop, endişeyle Başkan'ın elini sıktıktan sonra konsoluna döndüğünde son derece memnun görünüyordu. "Gördüğünüz gibi Sayın Başkan, Kingfisher silah atölyelerimiz yenilenmediği için yalnızca bir taktik mürettebat istasyonunda personel bulunuyor. Ancak durum böyle olsaydı, sensör füzyon operatörleri gördükleri tehditleri algılar, analiz eder ve sınıflandırırlar ve bu tehditler kullandığım bu dört monitörde görüntülenir; Valerie, savaş operasyonları şefim; bir havacılık taktik silah subayı ve bir kara silah subayı. Daha sonra kendi uzay tabanlı silahlarımızla karşılık verebilir veya karadan, denizden veya havadan yanıt verebiliriz."
    
  "Bu Yalıçapkını silah atölyeleri nedir?" Başkan sordu. "Başkan Gardner'ın onlardan hoşlanmadığını hatırlıyorum."
    
  Cai, "Kingfisher silah sistemi, alçak Dünya yörüngesinde 'garaj' dediğimiz bir dizi uzay aracıdır" dedi. "Garajlar buradan kontrol ediliyor ve aynı zamanda Dünya'daki ABD Uzay Komutanlığı karargahından da kontrol edilebiliyor. Garajlar kendi sensörleri, motorları ve kontrol sistemleriyle donatılmıştır ve yakıt ikmali ve yeniden silahlanma için bir istasyona yanaşacak şekilde programlanabilir. Her garajda üç adet uydusavar veya füzesavar silah ve üç adet hassas kara saldırı silahı bulunuyor."
    
  Başkan, "Gardner'ın bu şeylerden gerçekten nefret ettiğini hatırlıyorum" dedi. "Saldırı ıskalayıp fabrikayı yok ettiğinde, birini öldüreceğini düşündüm."
    
  Kai, "Eh, Başkan Gardner programı iptal etmedi, sadece rafa kaldırdı" dedi. "Yalıçapkını takımyıldızının tamamı yörüngede otuz altı Trinity garajına sahiptir, böylece herhangi bir zamanda, GPS navigasyon sistemine benzer şekilde Dünyanın her yerinde en az üç garaj bulunur. Her şey buradan ya da ABD Stratejik Komuta karargahından kontrol ediliyor."
    
  "General Rhydon, bu Uzay Savunma Gücü'nün hiç anlamadığım kısmı: neden her şey Dünya'nın etrafında dönüyor?" Başkan Phoenix sordu. "Bu, Dünya'da halihazırda mevcut olan komuta merkezlerine çok benziyor ve aslında bir uçağın yerleşik radar uyarı ve kontrol sistemiyle aynı görünüyor. Neden aynı şeyi uzaya koyalım?"
    
  Raydon, "Çünkü uzayda çok daha güvendeyiz, bu da burayı her türlü komuta merkezi için ideal bir konum haline getiriyor efendim," diye yanıtladı.
    
  "Sizin deyiminizle kolunuz kadar uzun bir tehlike listesi olsa bile mi General?"
    
  Raydon, "Evet efendim, uzay yolculuğunun tüm tehlikelerine rağmen" dedi. "Bir düşmanın yörüngesel bir komuta merkeziyle ABD'yi tamamen kör etmesi daha az olasıdır. Düşman bir üssü, gemiyi veya uçağı AWACS radarıyla yok edebilir ve biz o sensörü kaybederiz, ancak sensör verilerini herhangi bir yerden alabilir veya kendi sensörlerimizi kullanarak boşluğu hızla doldurabiliriz. Ek olarak, Dünya'nın yörüngesinde olduğumuz için saldırıya uğrama olasılığımız daha düşük. Yörüngemiz elbette biliniyor, bu da bulmayı, takip etmeyi ve hedeflemeyi kolaylaştırıyor, ancak en azından kısa vadede bu istasyona saldırmak bir kara, gemi veya hava komuta merkezine saldırmaktan çok daha zordur. Kötü adamlar nerede olduğumuzu ve nerede olacağımızı biliyor ama aynı zamanda bir saldırı başlatıldığında bilinen ASAT üslerinin ne zaman olası bir tehdit haline geleceğini de tam olarak biliyoruz. Bu ünlü siteleri sürekli izliyoruz. Ayrıca bilinmeyen saldırı üslerini de kontrol ediyoruz ve onlara yanıt vermeye hazırlanıyoruz."
    
  Trevor Sheil, "Daha geniş anlamda efendim," dedi, "istasyona personel yerleştirilmesi ve onu yalnızca sensörler veya laboratuvarlardan oluşan bir koleksiyon yerine aktif bir askeri komuta merkezi haline getirmenin Amerika'nın uzaydaki varlığının geleceği açısından önemli olduğunu düşünüyorum. "
    
  "Nasıl yani Bay Sheil?"
    
  Trevor, "Bunu Amerika Birleşik Devletleri'nin batıya doğru genişlemesine benzetiyorum efendim" diye açıkladı. "İlk başta küçük kaşif grupları yola çıktı ve ovaları, Rocky Dağları'nı, çölleri ve Pasifik Okyanusu'nu keşfetti. Toprak ve kaynak vaatlerinden etkilenen birkaç yerleşimci onların peşinden gitmeye cesaret etti. Ancak ABD Ordusu gönderilip kamplar, ileri karakollar ve kaleler kurana kadar yerleşim yerleri ve nihayetinde köyler ve kasabalar inşa edilebildi ve ülkenin gerçek genişlemesi başladı.
    
  Sheil, "Armstrong uzay istasyonu yalnızca Dünya yörüngesindeki bir ileri karakol değil, gerçek bir askeri tesistir" diye devam etti. "Biz bilgisayarlardan ve konsollardan çok daha fazlasıyız; gemimizde dünya çapındaki askeri operasyonları izleyen ve kontrol edebilen on iki erkek ve kadın var. ABD Ordusu kalesinin varlığının yerleşimciler için büyük bir rahatlık olması gibi, bunun da daha fazla maceracıyı, bilim adamını ve kaşifi uzaya çıkmaya teşvik edeceğini düşünüyorum.
    
  "Uzay Ortabatı'dan çok daha büyük Bay Sheil."
    
  Trevor, "Yirmi birinci yüzyıldaki bizler için evet efendim," dedi. "Ama Büyük Ovaları ya da Rocky Dağları'nı ilk kez gören on sekizinci yüzyıl kaşifinin kendisini evrenin en ucundaymış gibi hissettiğine bahse girerim."
    
  Başkan bir an düşündü, sonra gülümsedi ve başını salladı. "O halde bir sonraki aşamaya geçmenin zamanının geldiğini düşünüyorum" dedi. "Eşim ve Başkan Yardımcısı Page ile konuşmak ve ardından konuşmama hazırlanmak istiyorum."
    
  "Evet efendim" dedi Raydon. "Seni yönetmen koltuğuna oturtacağız." Başkan dikkatlice Raydon'ın konsoluna yaklaştı ve ayaklarını alttaki üzengi demirlerine sıkıştırdı, konsolun önünde durdu ama sanki okyanusta sırt üstü yüzüyormuş gibi hissetti. Önündeki büyük monitör canlandı ve monitörün üst kısmındaki küçük merceğin altında minik beyaz bir ışık gördü ve çevrimiçi olduğunu anladı.
    
  "Sonunda etrafa bakmayı bırakıp bizi aramaya karar verdiniz, değil mi Sayın Başkan?" - Başkan Yardımcısı Anne Page sordu, yüzü monitördeki yerleşik pencerede görünüyordu. Altmışlı yaşlarındaydı, ince ve enerjikti, doğal gri kalmasına utanmadan izin verilen uzun saçları yakasında bir düğümle toplanmıştı. Yakın zamana kadar, ABD bütçe kesintilerinin ardından Anne, Başkan yardımcılığı sorumluluklarının yanı sıra Beyaz Saray'da birçok görevi üstlendi: özel kalem, basın sekreteri, ulusal güvenlik danışmanı ve baş politika danışmanı; sonunda bu ek sorumlulukların çoğunu başkalarına devretti, ancak Ken Phoenix'in en yakın siyasi danışmanı ve sırdaşı ve aynı zamanda Beyaz Saray Genelkurmay Başkanı olarak hizmet etmeye devam etti. "Biraz endişelenmeye başladım."
    
  Ken Phoenix, "Ann, bu kesinlikle inanılmaz bir deneyim" dedi. "Hayal ettiğim her şey ve çok daha fazlası."
    
  Anne, "Ters gidebilecek binlerce şeyden birinin ters gitmesi durumunda görev yeminini yerine getirmek için 7/24 hazır bulunan bir Yüksek Mahkeme yargıcım olduğunu bilin" dedi. "Sen döndükten sonra da bu konuda ısrar etmeye devam edeceğim."
    
  Başkan, "Çok akıllıca bir karar" dedi. "Ama ben iyiyim, uçuş inanılmazdı ve döndüğümde bir göktaşına dönüşmeye mahkum olursam, en azından ulusun emin ellerde olacağını biliyorum."
    
  "Teşekkürler bayım."
    
  Başkan, "Kesinlikle muhteşemdi Anne," diye devam etti. "Dr. Noble, uzay uçağını yanaştırmama izin verin."
    
  Başkan Yardımcısı şaşkınlıkla gözlerini kırpıştırdı. "Yaptın? Şanslı. Bunu hiç yapmadım ve birkaç kez uzay uçaklarıyla uçtum! Nasıldı?"
    
  "Uzaydaki çoğu şey gibi: Sadece bir şeyi düşünün ve o gerçekleşecek. Saniyede beş mil hızla uçtuğumuza inanmak zor ama uzay uçağını saniyede yalnızca birkaç inç hareket ettirmekten bahsediyorduk. Uzaya çıkıp Dünya'yı aşağıda görene kadar gerçekten yükseklik veya hız duygum yoktu...
    
  "Ne?" - diye sordum Ann, gözleri şoktan fırlayarak bağırdı. "Ne yaptın?"
    
  Başkan, "Ann, bana ilk uzay uçaklarından istasyona nasıl geldiğini anlatan ilk kişi sendin" dedi. "İndiğimizde Doktor Noble bana bundan tekrar bahsetti ve ben de bunu yapmaya karar verdim. Sadece birkaç dakika sürdü."
    
  Başkan Yardımcısının ağzı şaşkınlıkla açıldı ve şaşkın sessizliğinden kendini fiziksel olarak kurtarmak zorunda kaldı. "Ben... buna inanmıyorum" dedi sonunda. "Bunu basına mı anlatacaksınız? Dönecekler... halihazırda döneceklerinden daha da fazla."
    
  Başkan, "Muhtemelen görevdeki bir başkanın ilk yolculuğunu bir okyanus gemisiyle yaptığında veya bir lokomotifle, otomobille veya uçakla ilk yolculuğuna çıktığında verdiği tepkinin aynısı" dedi. "On yıllardır uzayda uçuyoruz; Amerika Birleşik Devletleri Başkanının uzayda seyahat ettiğini veya uzay yürüyüşüne çıktığını hayal etmek neden bu kadar zor?"
    
  Başkan Yardımcısı Paige bir an için neredeyse katatonik olan tamamen inançsız durumuna geri döndü, ancak istifa ederek başını salladı. Anne, "İyi olmanıza sevindim efendim" dedi. "Yolculuğun ve manzaranın tadını çıkarmanıza sevindim ve" -devam etmeden önce inanamayarak tekrar yutkundu-"...uzay yürüyüşü efendim, çünkü sanırım gerçekten bir bok fırtınasıyla karşı karşıyayız geri." " Başkan, Anne'i hem kamuya açık hem de özel olarak fikrini söylemesi konusunda açıkça teşvik etti ve o da bunu yapmak için her fırsatı değerlendirdi. "Kedi çoktan ortaya çıktı; istasyondaki insanlar çoktan evini arayıp diğerlerine sizin geldiğinizi haber vermiş olmalı ve söylentiler kontrol edilemeyen bir yangın gibi yayılıyor. Baskı makinesinin gerçekten harika olacağına eminim." Tüm astronotlar gibi Anne de Armstrong uzay istasyonundan "istasyon" olarak bahsetti. "Umarım buna hazırsındır."
    
  "Ben, Anne," dedi Başkan.
    
  "Nasıl hissediyorsun?"
    
  "Çok güzel".
    
  "Baş dönmesi var mı?"
    
  Başkan, "Birazcık" diye itiraf etti. "Çocukken hafif bir anoblefobi (yukarıya bakma korkusu) yaşadım ve bu da kulağa böyle geliyor ama çabuk geçiyor."
    
  "Mide bulantısı? Mide bulantısı?"
    
  "Hayır" dedi başkan. Anne şaşırmış görünüyordu ve hayranlıkla başını salladı. "Sinüslerimin tıkalı olduğunu hissediyorum ama hepsi bu. Sanırım bunun nedeni sıvıların normalde olduğu gibi aşağı akmaması." Anne başını salladı; o ve Phoenix'in doktor olan eşi, onun istasyonda kısa süre kaldığı süre boyunca bile karşılaşabileceği bazı fizyolojik durumlar hakkında ayrıntılı olarak konuşmuşlardı. Bazı astronotların karşılaştığı bazı psikolojik sorunlardan bahsetmekten kaçındı. "Sinir bozucu ama kötü değil. Kendimi iyi hissediyorum. Aynı şeyi Charlie Spellman için söyleyemem."
    
  "Sizinle yukarı çıkmaya gönüllü olan Gizli Servis adamınız mı? O nerede?"
    
  "Revir."
    
  Anne başını sallayarak, "Aman Tanrım," diye mırıldandı. "Durun, basın, bilgileriniz olmadan orada olduğunuzu öğrenecek."
    
  Daha iyi görünüyor. Dönüş uçuşunda sorun olmayacağını düşünüyorum. Ayrıca buraya herhangi bir suikastçının gireceğini sanmıyorum."
    
  "Çok doğru," dedi Anne. "Basın toplantısında iyi şanslar. İzleyeceğiz."
    
  Başkan daha sonra eşi Alexa ile eşleştirildi. "Aman Tanrım, seni görmek ne güzel Ken" dedi. Alexa Phoenix, Başkan Joseph Gardner'ın beklenmedik bir şekilde kocasını başkan yardımcısı olarak seçmesi üzerine özel muayenehanesini bırakan çocuk doktoru kocasından on yaş küçüktü. Zeytin rengi teni, koyu saçları ve koyu gözleri onu Güney Avrupalı gibi gösteriyordu ama o baştan aşağı Güney Floridalı bir sörfçüydü. "Sky Masters Aerospace'den bir telefon aldım ve istasyona geldiğinizi söyledim. Nasılsın? Nasıl hissediyorsun?"
    
  Başkan, "Tamam tatlım," diye yanıtladı. "Biraz sıkıcı ama sorun değil."
    
  Alexa yüzünü elleriyle bir daire şeklinde çerçeveleyerek, "Yüzünde küçük bir şişlik görüyorum; o uzay ay yüzünü almaya başlıyorsun" dedi.
    
  "Bu zaten farkediliyor mu?" - başkana sordu.
    
  "Şaka yapıyorum" dedi karısı. "Çok güzel görünüyorsun. Her iki durumda da bu bir onur madalyasıdır. Sıkışmadan sonra iyi olacak mısın?"
    
  Başkan, "Kendimi iyi hissediyorum" dedi. "Bana şans Dile".
    
  Alexa, sesinde belli belirsiz bir sıkıntıyla, "Bu çılgın küçük yolculuğuna katıldığımdan beri sana her günün her saatinde şans diledim," dedi. "Ama bence harika iş çıkaracaksın. Onları vurun."
    
  "Evet hanımefendi. Andrews'da görüşürüz. Seni seviyorum".
    
  "Orada olacağım. Seni seviyorum". Ve bağlantı kesildi.
    
  Yaklaşık on beş dakika sonra Kai Raydon, Jessica Faulkner ve Trevor Sheil onun yanında dururken dünya, çoğunun şimdiye kadar gördüğü en muhteşem manzarayla karşılaştı: Amerika Birleşik Devletleri Başkanı'nın uzaydaki görüntüsü. "Günaydın, dünyanın her yerinde bu yayını izleyen Amerikalı dostlarım, bayanlar ve baylar. Bu basın toplantısını Dünya'nın iki yüz mil yukarısında yörüngede bulunan Armstrong uzay istasyonundan yayınlıyorum."
    
  Monitördeki küçük bir pencere Beyaz Saray'ın basın odasını gösteriyordu... ve burası tam bir kargaşaya dönüştü. Birkaç muhabir şaşkınlıkla ayağa fırladı, panolarını ve kameralarını düşürdü; birçok kadın ve hatta birkaç erkek dehşet içinde nefeslerini tuttu, inanamayarak başlarını tuttular veya çığlıklarını susturmak için ağızlarına götürdükleri parmak eklemlerini ısırdılar. Sonunda çalışanlardan biri gazetecilerle konuştu ve başkanın devam edebilmesi için onlara yerlerine dönmelerini işaret etti.
    
  "Sadece birkaç dakika önce buraya, Uzay Mekiği'nden çok daha küçük, ancak bir uçak gibi kalkıp inebilen ve ardından kendisini yörüngeye fırlatıp Armstrong'a veya Uluslararası Uzay İstasyonuna kenetlenebilen bir uzay aracı olan Midnight Spaceplane ile uçtum." " diye devam etti başkan. "Söylemeye gerek yok, harika bir yolculuktu. Dünya gezegeninin, her zaman sahip olduğu ve sahip olacağı, Tanrı'nın gemiye yüklediği tüm kaynaklarla ve milyarlarca insanın arka planında gezegenimizin uzaydan görünüşüyle bir uzay gemisinden başka bir şey olmadığı söylendi. yıldızlar, Dünya adlı uzay gemimizi korumaya olan bağlılığımızın gerçekte ne kadar önemli olduğunu gerçekten anlamanızı sağlar.
    
  Başkan, "Yolculuğumu başarılı, güvenli ve büyüleyici kıldıkları için Armstrong'daki personele ve Sky Masters Aerospace'deki çalışanlara minnettarım" dedi. "Yanımda istasyon müdürü, emekli Hava Kuvvetleri Generali ve uzay emektarı Kai Reidon var; istasyon müdürü ve mekik görevi emektarı Trevor Sheil; ve uzay uçağındaki uçuş operasyonları şefi ve yardımcı pilot, emekli Deniz Albayı Jessica Faulkner. Uzay uçağı pilotu Dr. Hunter Noble, dönüşümüzü planlamakla meşgul, ancak bana eşsiz ve harika bir manzaranın yanı sıra, uzayda uçmanın ve çalışmanın zorluklarını deneyimlemem için birçok fırsat sunduğu için ona teşekkür ediyorum. Dünyanın hiçbir yerinde bu kurumu yönetenlerden daha profesyonel ve kendini adamış erkek ve kadınlardan oluşan bir grup bulamazsınız. Bu istasyon faaliyete geçeli neredeyse otuz yıl oldu, ancak eskimiş gibi görünmesine ve biraz modernizasyona ihtiyaç duymasına rağmen hâlâ yörüngede, hâlâ çalışıyor, hâlâ ulusumuzun savunmasına katkıda bulunuyor ve hâlâ mürettebatını önemsiyor.
    
  Başkan hafif bir tavırla, "Personelimin ve benim son birkaç gündür Beyaz Saray basınını kasıtlı olarak yanılttığımızı itiraf etmeliyim: Bir basın toplantısı düzenlemek istedim ama nerede olacağını söylemedim" dedi. gülümsemek. "Geçen yıl Çin Halk Cumhuriyeti'nin saldırısının ardından, bölge sakinleri ve askeri personel ile görüşmek ve Andersen Hava Kuvvetleri Üssü'nde yapılan tadilatları incelemek için gizlice Guam'a gideceğime dair söylentiler olduğunu biliyorum. Ancak eşim Alexa ve çocuklarımın yanı sıra kendisi de deneyimli bir astronot olan Başkan Yardımcısı Paige, personelim ve Kabine, kongre liderleri ve doktorlarım, riski almaya ve yapmaya karar verdim. Birkaç saat sonra Midnight'la Washington'a döneceğim. Danıştığım kişilere tavsiyeleri, duaları ve gezimi sır olarak sakladıkları için teşekkür ederim.
    
  Başkan, "Bu gezinin amacı basit: Amerika'nın uzaya dönmesini istiyorum" diye devam etti. "Uluslararası Uzay İstasyonu ve Armstrong'daki çalışmalarımız yıllar geçtikçe olağanüstü bir hal aldı ancak ben bunu genişletmek istiyorum. Bay Sheil, uzaydaki ileri karakolları, yerleşimcilerin batıya gitmesine yardımcı olmak için Amerika sınırında inşa edilen kalelere benzetti ve bence bu harika bir karşılaştırma. Amerika'nın geleceği uzaydadır, tıpkı Kuzey Amerika boyunca batıya doğru askeri genişlemenin Amerika'nın on sekizinci yüzyıldaki geleceğinin anahtarı olması gibi ve ben bu geleceğin şimdi başlamasını istiyorum. Biraz cesareti ve yüreği olan, oldukça ince bir bele ve iyi genetiğe sahip sıradan bir insanın uzaya gidebileceğini kanıtlamak için sizinle uzaydan konuşuyorum.
    
  Başkan Phoenix şöyle devam etti: "Armstrong Uzay İstasyonu askeri bir ileri karakoldur ve değiştirilmesi gerekiyor, ancak uzaya dönüşümüzün sadece askeri olmaktan çok daha fazlası olmasını istiyorum; geri dönüşümüzün daha fazla bilimsel keşif ve sanayileşmeyi de içermesini istiyorum," diye devam etti Başkan Phoenix. "Dünya yörüngesinde ve ötesinde sürekli olarak faaliyet gösteren muhteşem sistemler ve endüstriler hakkında bilgilendirildim ve planları inceledim ve Kongre ile federal hükümeti, özel sektörün bu inanılmaz yenilikleri uygulamasına ve ilerletmesine destek olmaya ve yardım etmeye çağırıyorum.
    
  "Örneğin, bildiğiniz gibi, uzay enkazı uydular, uzay araçları ve astronotlar için büyük bir sorundur; saatte on yedi bin milden fazla hızla hareket eden küçük bir parçacık bile bir uzay aracını sakatlayabilir veya bir astronotu öldürebilir. Amerikan şirketlerinin enkaz alanlarına girip hasara yol açan büyük enkaz parçalarını robotlarla kaldırmaya yönelik patentli planlarını gördüm. Hatta bir uzay enkazı geri dönüşüm programı için planlar bile gördüm: Harcanmış veya arızalanmış uydular ve atılan güçlendiriciler kurtarılabilir, kullanılmayan yakıt çıkarılabilir, güneş panelleri ve elektronikler kurtarılıp onarılabilir ve piller yeniden şarj edilip yeniden kullanılabilir. Hatta yörüngede, uzay aracını onarabilecek ve hizmete geri döndürebilecek bir uzay tesisinin varlığından bile bahsediyorlar; uzay istasyonunda bunu yapmaya hazır bir mürettebat varken, bir uyduyu Dünya'ya geri getirmek için zaman, enerji, insan gücü ve dolar harcamanıza gerek yok. yani. çalış.
    
  "Bunlar gördüğüm birçok projeden sadece ikisi ve size şunu söylemem gerekiyor: Brifinglerden sonra ve özellikle buraya gelip uzay yolculuğu yaptıktan sonra, kendimi büyük yürüyüşün başlangıç çizgisinde duruyormuş gibi hissediyorum. Batı, dizginleri alıyor Hükümet benim elimde ve ailem, arkadaşlarım ve komşularım yanımda, yeni bir hayata başlamaya hazır ve geleceğe umutla bakıyorlar. Tehlikelerin, başarısızlıkların, hayal kırıklıklarının, kayıpların, yaralanmaların ve ölümlerin olacağını biliyorum. Hem özel hem de kamu açısından çok fazla paraya mal olacak ve bizi yirmi ikinci yüzyıla taşıyacağını düşündüğüm sistemlere kaynak sağlamak için diğer birçok programı iptal edeceğim, erteleyeceğim veya keseceğim. Ancak buraya geldikten sonra, neler yapıldığını gördükten ve neler yapılabileceğini öğrendikten sonra, hemen başlamamızın kritik -hayır, hayati- olduğunu biliyorum.
    
  "Yani Washington'a dönüş uçağım birkaç saat içinde kalkıyor. Özel Ajan Spellman'ı kontrol etmek, nasıl olduğuna bakmak, bu tesisteki özel personelle öğle yemeği yemek, sıfır yerçekimi serbest düşüş tekniğim üzerinde çalışabilmek için bölgeyi biraz daha keşfetmek ve sonra Dünya'ya dönmek istiyorum, ama ben Beyaz Saray Basın Ofisi'nin Washington'daki Beyaz Saray Basın Brifing Odası'ndaki birkaç sorusunu yanıtlamaktan memnuniyet duyarım." Önündeki ekrana, gevşek çenelere, muhabirlerin şaşkın ifadelerine baktı ve gülümsemesini bastırmak zorunda kaldı. "ABC'den Jeffrey Connors, neden bizimle başlamıyorsun?" Muhabir dengesiz bir şekilde ayağa kalktı. Notlarına baktı ve Guam hakkında soracağını varsaydığı sorular dışında hiçbir şey yazmadığını fark etti. "Jeff?"
    
  "Ah... Bayım... Sayın Başkan... nasıl... nasıl hissediyorsunuz?" muhabir sonunda mırıldandı: "Fırlatmanın ve sıfır yer çekiminin... herhangi bir olumsuz etkisi var mı?"
    
  Başkan, "Bu soru bana son birkaç saatte yaklaşık yüz kez soruldu" diye yanıt verdi. "Arada sırada biraz başım dönüyor, sanki yüksek bir binadaymışım gibi, pencereden dışarı bakıyormuşum gibi ve aniden düşüyormuşum gibi hissediyorum ama bu hızla geçiyor. Kendimi iyi hissediyorum. Serbest düşüşe (sıfır yerçekimi) yeni başlayanların da aynı şeyi yapamadığını düşünüyorum. Gizli Servis birimim Özel Ajan Spellman revirde."
    
  "Affedersiniz efendim?" - Connors sordu. Sudaki taze kan kokusunu duyan diğer muhabirlerin şaşkın, şaşkın ifadeleri anında kayboldu. "Orada yanınızda bir Gizli Servis ajanı var mı?"
    
  "Evet" diye onayladı başkan. "Elbette gerekli ve Dünya'nın yörüngesi de farklı değil. Özel Ajan Charles Spellman bu yolculukta bana eşlik etmeye gönüllü oldu. Bu, görev gereğinin çok çok ötesindeydi."
    
  "Ama hasta mı?"
    
  "İzin verirseniz Sayın Başkan?" Kai Rhydon müdahale etti. Başkan başını salladı ve kamerayı işaret etti. "Ben eski ABD Uzay Savunma Kuvvetleri'nden emekli Tuğgeneral Kai Rydon'um ve şu anda Sky Masters Havacılık ve İstasyon Direktörü'nün bir çalışanıyım. Uzay uçuşunun stresi insanları farklı şekilde etkiler. Başkan gibi bazı insanlar g kuvvetlerini ve ağırlıksızlığı çok iyi idare edebilirler; diğerleri - hayır. Özel Ajan Spellman'ın fiziksel durumu, Armstrong'dan önce seyahat eden herkesle aynı seviyede, ancak vücudu geçici olarak deneyimlediği güçlere ve hislere karşı toleranssız hale geldi. Başkanın dediği gibi çok iyi iyileşiyor."
    
  "Dünyaya dönmenin stresini kaldırabilecek mi?" başka bir muhabire sordu.
    
  Kai, "Tıbbi direktörümüz Dr. Miriam Roth'a danışmam gerekecek," dedi. "Ama Özel Ajan Spellman bana iyi görünüyor. Biraz dinlendikten ve hastalığına yönelik ilaç tedavisinin ardından döndüğünde iyileşeceğini düşünüyorum."
    
  "İlaç verilecek mi?" - başka bir muhabire sert bir şekilde karşılık verdi. "Uyuşturucu almışsa görevini nasıl yerine getirecek?"
    
  Kai, "Bu, uzay hastalığı belirtileri yaşayan neredeyse tüm istasyon personeli tarafından kullanılan standart bir ilaçtır" dedi. Tüm bu ani ve oldukça suçlayıcı soruların hedefi olmaktan rahatsız olduğu açıktı. "Phenergan alan kişiler çok kısa bir süre için tüm normal aktivitelerini yerine getirmeye devam edebilirler."
    
  Artık muhabirler hızla tabletlerine dokunuyor ya da not defterlerine hızla bir şeyler karalıyorlardı. Başkan Phoenix, Kai'nin yüzündeki artan öfkeyi görebiliyordu ve hemen müdahale etti. "Teşekkür ederim General Raydon. Peki ya NBC'den Margaret Hastings?" - başkana sordu.
    
  Tanınmış ve uzun süredir baş Beyaz Saray muhabiri ayağa kalktı, gözleri o kadar kısıldı ki milyonlarca Amerikalı televizyon izleyicisi onu pençelerini ona geçirmeye hazır kıdemli bir muhabir olarak tanıdı. New York ve Washington'da geçirdiği yıllara rağmen hiç kaybetmediği kendine özgü Boston aksanıyla, "Sayın Başkan, söylemeliyim ki, hâlâ tam bir şok içerisindeyim" dedi. "Uzay istasyonuna giderek ulusunuza karşı üstlendiğiniz olağanüstü risk düzeyini anlayamıyorum. Tamamen kayboldum, söyleyecek sözüm yok."
    
  Başkan, "Bayan Hastings, hayat risklerle birlikte gelir" dedi. "Başkan Yardımcısı Page'e de bahsettiğim gibi, eminim ki pek çok kişi, görevdeki bir başkanın ilk seyahatini bir gemi, lokomotif, araba veya uçakla yapmaması gerektiğini düşünüyordu; bu çok riskliydi ve teknoloji o kadar yeniydi ki, riske atmaya değmezdi başkanın hayatı gereksiz tehlikede. Ama artık bunların hepsi rutin hale geldi. Theodore Roosevelt, Kitty Hawk'tan on yıldan az bir süre sonra uçakla uçan ilk başkandı. Amerikalılar neredeyse altmış yıldır uzayda uçuyorlar."
    
  "Ama bu tamamen farklı Sayın Başkan!" - diye bağırdı Hastings. "Uzay, uçağı uçurmaktan çok daha tehlikelidir...!"
    
  Başkan, "Bunu şimdi de söyleyebilirsiniz, Bayan Hastings, yirmi birinci yüzyılın ikinci on yılında, uçakların yüz yılı aşkın bir süredir ortalıkta olduğu bir dönemde," diye araya girdi. "Fakat eminim ki yirminci yüzyılın başında pek çok kişi uçmanın bir faytona ya da at sırtında binmekten çok daha tehlikeli olduğunu ve Başkan'ın bir arabaya kolayca binebilecekken hayatını riske atamayacak kadar tehlikeli olduğunu fark ettiğinden eminim. vagon, tren veya gemi. Ancak uzay yolculuğunun, onu ülkemizin ve insanlığın büyümesine yardımcı olmak için kullanmamız gereken noktaya geldiğini biliyorum ve bunu yapmak için seçtiğim yol, bu yolculuğa çıkmak."
    
  Hastings sanki küçük bir çocuğa ders veriyormuş gibi öfkeyle, "Ama bu sizin işiniz değil Sayın Başkan," dedi. "İşiniz Amerika Birleşik Devletleri'nin yürütme organına liderlik etmek ve özgür dünyanın lideri olmaktır. Bu çok önemli çalışmanın yeri Washington DC'de efendim, uzayda değil!"
    
  Başkan, "Bayan Hastings, sizi yıllardır televizyonda izliyorum" diye yanıt verdi. "Kaotik, yıkılmış kentsel savaş alanlarından, kana bulanmış suç mahallerinden, yağmacıların sokaklarda koşarak sizi ve ekibinizi tehdit ettiği afet bölgelerinden gelen raporlarınızı gördüm. Kasırganın gözünden haberciliğin işiniz için gerekli olduğunu mu söylüyorsunuz? Saatte yüz yirmi mil hızla giden rüzgara karşı dışarı çıktınız ya da bir yelek ve kask giyip bir çatışmanın ortasına çıktınız ve bunun bir nedeni var ve bence bu neden, iletmek istediğiniz mesajı iletmekti. izleyicilerinize.
    
  Phoenix, "Ben de buraya gelirken aynı şeyi yapıyorum" diye devam etti. "Amerika'nın geleceğinin uzayda olduğuna inanıyorum ve buraya gelip bunu yapma davetini kabul ederek bunu vurgulamak istedim. Bir uzay giysisi giymenin, uzayda uçmanın, g kuvvetlerini hissetmenin, Dünya'yı iki yüz mil yukarıdan görmenin, uzaya çıkmanın, bu muhteşem şeye bakmanın nasıl bir şey olduğunu deneyimlemek istedim..."
    
  Beyaz Saray basın odasında yeniden şok ve kargaşa patlak verdi ve oturan basın mensupları sanki bir kuklacı tarafından iplerle çekilmiş gibi ayağa fırladılar. "Uzaya yürümek mi?" hepsi sanki hep bir ağızdan bağırdılar. "Uzay yürüyüşü yaptın mı...?"
    
  Başkan, "İki, belki iki buçuk dakika sürdü" dedi. "Uzay uçağının kabininden çıktım, beni çatıya kaldırdılar..."
    
  Hastings, "Uzay uçağının kokpitinde miydiniz?" diye bağırdı.
    
  Başkan, "Yerleştirme sırasında kokpitte oturma fırsatım oldu ve bundan yararlandım" dedi. Hemen kenetlenmeyi yapanın kendisi olduğunu onlara söylememeye karar verdi. "Başkan Yardımcısı Page bana, uzay uçağının ilk modellerinden istasyona ilk geçiş yolunun uzay yürüyüşü olduğunu söyledi. Biz buna hazırlıklıydık ve bunda diğer astronot deneyimlerinden daha fazla tehlike yoktu."
    
  "Ama siz astronot değilsiniz Sayın Başkan!" Hastings yeniden bağırdı. "Sen Amerika Birleşik Devletleri Başkanısın! Bu tür riskleri almanız için size para ödenmiyor! Kusura bakmayın ama Sayın Başkan... Tamamen deli misiniz? "
    
  Kai Rhydon, onun profesyonel olmayan çıkışına kızarak, "O deli değil, Hastings," diye karşılık verdi. "Ve artık yörüngeye girme cesaretine sahip olduğu için elbette bir astronottur; görünüşe göre çok iyi bir astronottur. Sağlıklı, eğitilebilir ve iyi uyum sağlayan herhangi bir kişinin, eğer isterse yıllar süren beden eğitimi, bilimsel veya mühendislik eğitimi almadan astronot olabileceğini kanıtladı."
    
  Sanki Raydon, sınıfına sakinleşip işe koyulmasını söyleyen bir lise öğretmeniymiş gibi, kargaşa hafifliyor gibi görünüyordu, ancak Başkan, muhabir grubunun oldukça sinirlendiğini görebiliyordu ve bu işi bir gün bitirmeye hazırdı. "Başka sorunuz var mı?" O sordu.
    
  Ön sırada oturan bir başka ünlü TV sunucusu ayağa kalktı. "Sayın Başkan, bu uzay endüstrisi önerileri kulağa ilginç geliyor ama aynı zamanda pahalı da görünüyorlar, zira eminim ki uzayla ilgili her şey görünebilir. Bir yılı aşkın süredir mali sorumluluk için kampanya yürütüyorsunuz ve her yeni hükümet programına para ödüyorsunuz. Bütün bunların bedelini nasıl ödemeyi düşünüyorsun ? Diğer programları iptal edeceğinizi, erteleyeceğinizi veya keseceğinizi söylemiştiniz. Tam olarak hangileri?"
    
  Başkan, "Pahalı, gereksiz, şişirilmiş, modası geçmiş ve israf olduğuna inandığım programları hedeflemeyi planlıyorum Bay Wells" dedi. "Kongre liderliğine sunacağım uzun bir teklif listem var. Ulusal bütçenin yüzde seksenini oluşturan üç kategorinin (yardımlar, savunma ve ihtiyari harcamalar) hepsinin dikkate alınması gerekiyor. Ulusumuzun savunmasını modernleştirmek ve yirmi ikinci yüzyılın zorluklarına hazırlanmak benim mutlak önceliğimdir."
    
  "Yani Sosyal Güvenlik, Medicare, Medicaid ve Ekonomik Bakım Yasası'nı keserken uzay silahları mı üreteceksiniz?" - muhabire sordu.
    
  Başkan, "Yeni hükümet yetkilendirme programları eklemeyi bırakmak istiyorum ve tüm yetkilendirme programlarında, yüzyılda ayakta kalabilmeleri için gerçek reformlar görmek istiyorum" diye yanıt verdi. "Savunmayı modernize etmek için kullanabileceğimiz gerçek reformlar yaptığımızda maliyet tasarrufu sağlayabileceğimizi düşünüyorum. Aynı şey ordunun kendisi için de söylenebilir. Bunun bir örneği, ABD cephaneliğindeki nükleer silahların önemli ölçüde azalması olabilir." Dijital kayıt cihazları basın brifing odasındaki hoparlörlere yaklaştıkça, bir kez daha dokunma ve karalama telaşını görebiliyordu. "Alarm durumundaki nükleer savaş başlıklarının sayısını şu anda yaklaşık yedi yüz olan seviyeden yaklaşık üç yüze düşürmemizi önereceğim."
    
  Basın brifing salonunda heyecan yeniden yükselmeye başladı. "Fakat Sayın Başkan, Güney Çin Denizi ve Batı Pasifik'te yaşananlar göz önüne alındığında, Çin'in nükleer derinlik bombası patlattığını, gemilere ateş açtığını, uçağımızı düşürdüğünü ve Guam'a saldırdığını düşünmüyor musunuz? askeri diriliş, nükleer caydırıcılığımızı azaltmak için kesinlikle yanlış zaman mı?"
    
  Başkan, "Sorunuza kendiniz cevap verdiniz Bay Wells," dedi. "Şu anda birkaç saat içinde saldırmaya hazır yaklaşık yedi yüz nükleer savaş başlığımız var ama bunlar tam olarak neyi önledi? Rusya, Çin ve diğer ülkeler buna daha güçlü ve daha cesur davranarak karşılık verdi. Karşılık verdiğimizde onları durdurmak için hangi silahları kullandık? Uçaklardan ve uzay gemilerinden fırlatılan yüksek hassasiyetli nükleer olmayan silahlar.
    
  Başkan, "Nükleer caydırıcılığın artık geçerli olmadığını ve radikal bir şekilde azaltılması gerektiğini düşünüyorum" diye tekrarladı. "Ruslar, Amerikan Holokostu sırasındaki kesintilerin çoğunu hallettiler ve tabii ki bu da Amerikalıların korkunç bir şekilde ölmesine yol açtı. Ancak bombardıman uçaklarının ve ICBM filosunun değiştirilmesi konusunda çok fazla konuşma yapıldı ve ben bunu desteklemeyeceğim. Stratejik nükleer denizaltı filosunun kalıcı nükleer alarma sahip tek güç olmasını ve ikisi Pasifik'te ve ikisi Atlantik'te olmak üzere yalnızca dört stratejik nükleer balistik füze denizaltısının alarmda olmasını ve dördünün daha hazır olmasını sağlayacak şekilde azaltılmasını öneriyorum. acilen denize gitmek. Bildiri. Karada ve denizde konuşlandırılan çeşitli taktik hava kuvvetleri, gerekirse birkaç gün içinde kuvveti nükleer hazırlık durumuna getirmeye hazır olacak."
    
  Muhabirlerin yüzlerinde yine şok olmuş, inanmayan ifadeler belirdi; el cihazlarında editörlerine yanıt vermeyen muhabirler meslektaşlarına şaşkın yorumlarda bulundu, gürültü seviyesi hızla arttı. Başkan bu basın toplantısının neredeyse bitmek üzere olduğunu biliyordu, ancak birkaç önemli nokta daha vardı: "Kesintilerin tamamı savunmayla ilgili olmayacak ama çoğu olacak" diye devam etti. "Ordu ve Deniz Piyadeleri personeli ile tanklar ve toplar gibi silah sistemlerinin azaltılmasını, taşıyıcı savaş gruplarının sayısının sekize düşürülmesini ve Littoral Savaş Gemisi gibi gemilerin ve F-savaş uçağı gibi uçakların gelecekteki satın alımlarının iptal edilmesini öneriyorum. -bombardıman uçağı. 35 Yıldırım."
    
  son yıllarda bize defalarca saldıran Çin ve Rusya gibi düşmanlarla yüzleşmek için orduyu hazırlamamız gereken bir zamanda, orduyu baltaladığınızı mı düşünüyorsunuz ?" - muhabire sordu. "İptal edilen bu silah sistemlerini başka bir şeyle değiştirecek misiniz?"
    
  Başkan, "Evet, yirmi birinci ve yirmi ikinci yüzyılların iki temel ulusal güvenlik zorunluluğunda: uzay ve siber uzay" diye yanıt verdi. "Amerika'nın uzun menzilli saldırı askeri sistemlerinin büyük kısmının uzaydan veya Dünya yörüngesinden konuşlandırılmasını ve savunma askeri sistemlerimizin büyük kısmının da siber uzaydan konuşlandırılmasını önereceğim. Amerika Birleşik Devletleri her iki bölgeye de hakim olmalı ve ben de Amerika'nın tam da bunu yapmasını sağlayacağım. Eğer bunu halledemezsek, hızla ve kaçınılmaz olarak kaybedeceğiz ve bu, ben görevdeyken gerçekleşmeyecek. Amerika, tıpkı bir zamanlar dünya okyanuslarına hakim olduğumuz gibi, uzaya ve siber uzaya da hakim olacak. Bu benim görevim ve Kongre ile Amerikan halkının beni desteklemesini bekleyeceğim. Bana başka soru var mı?"
    
  Margaret Hastings, "Evet efendim, bende çok var" dedi. "Uzayda ve siberuzayda 'hakimiyet' ile tam olarak neyi kastediyorsunuz? Onlara nasıl hükmedeceksin?"
    
  Phoenix, "Birincisi: Son birkaç yıldır devam eden ve neredeyse iş yapmanın maliyetinin bir parçası olarak kabul edilen eylemlere artık tolerans gösterilmemesi" dedi. "Örneğin bana Amerikan şirketlerinin, devlet kurumlarının ve askeri bilgisayarların dünya çapındaki hükümetlerden gelen, ya bir hükümet kuruluşu tarafından desteklenen ya da doğrudan hükümet tarafından gerçekleştirilen izinsiz girişleri ve doğrudan saldırıları günlük olarak tespit ettiği söylendi. Buna artık tahammül edilemez. Bir bilgisayar saldırısı diğer saldırılar gibi ele alınacaktır. Amerika Birleşik Devletleri herhangi bir siber saldırıya uygun şekilde yanıt verecektir.
    
  "Bana ayrıca ABD keşif uydularının optikleri kör etmek veya yok etmek için lazerlerle hedef alındığı da söylendi; sinyal bozucu uyduların, operasyonlarını aksatmak için uydularımızın yakınına yörüngeye yerleştirildiğini; ve Amerikan GPS sinyallerinin düzenli olarak bozulduğu. Bana, birçok ülkenin buradaki çalışmalara zarar vermek veya aksatmak için lazerler, mikrodalgalar ve diğer elektromanyetik enerji türleriyle her gün bu istasyonu hedef aldığı söylendi . Buna artık tahammül edilemez. Bu tür saldırılara uygun şekilde müdahale edilecektir. Herhangi bir ulus veya kuruluşun olası müdahalesi veya saldırısına karşı Dünya'nın yörüngesini yakından izleyeceğiz. Yörüngedeki bir Amerikan uydusu ve yörüngenin kendisi, egemen Amerikan toprağıdır ve biz onu diğer Amerikan kaynakları gibi koruyacağız."
    
  Hastings, "Affedersiniz efendim," dedi. "Ama az önce alçak Dünya yörüngesinin Amerikan malı olduğunu mu düşündüğünüzü söylediniz? Amerika Birleşik Devletleri'nin zaten o yörüngede bir uydusu varsa, başka hiçbir ülkenin yörüngeye uzay aracı yerleştiremeyeceğini mi söylüyorsunuz?"
    
  Phoenix, "Ben de tam bunu söylüyorum Bayan Hastings," dedi. "ABD uzay varlıklarına saldırmanın olağan tekniği, aynı yörüngeye bir uydusavar silah fırlatmak, onu takip etmek ve menzil içinde onu yok etmektir. Ruslar, Kingfisher silah garajımızı bu şekilde yok etti, onu yönlendirilmiş enerji silahlarıyla devre dışı bıraktı ve sonuçta bir Amerikalı astronotun ölümüyle sonuçlandı. Bir ABD uydusu ile aynı yörüngeye fırlatılan herhangi bir uzay aracı, düşmanca bir eylem olarak değerlendirilecek ve bu şekilde muamele görecektir."
    
  Beyaz Saray'ın basın brifing odasında giderek büyüyen ve kontrolden çıkma tehlikesi yaratan kargaşa bu kez dinmemişti ve Başkan bunun muhtemelen çok uzun bir süre daha azalmayacağını biliyordu. Başkan, kaldırılan elleri ve bağırılan soruları görmezden gelerek, "Teşekkür ederim bayanlar ve baylar, teşekkür ederim" dedi. "Sanırım istasyondaki astronotlarla yemeği paylaşmanın zamanı geldi..." Raydon'a döndü, gülümsedi ve ekledi, "... astronot dostlarım, Washington'a dönmeye hazırlanın. Armstrong Uzay İstasyonu'ndan iyi geceler, Tanrı Amerika Birleşik Devletleri'ni korusun." Monitörde o kadar çok gürültü gördü ki, herhangi birinin onun çok net sinyalini duyup duymadığından şüphe etti.
    
  Başkan Yardımcısı Anne Page, görüntüsünün komuta modülündeki müdür istasyonunun monitöründe yeniden belirmesinden birkaç dakika sonra, "İyi konuşma ve sorulara güzel cevaplar, Sayın Başkan," dedi. "Birçok kıdemli astronot, uzaya ilk uçuşlarından sadece birkaç dakika sonra, Dünya'da basın konferansı düzenlemekte zorluk çekiyor. İstediğiniz gibi askeri yeniden yapılanmayla ilgili hiçbir ayrıntıyı sızdırmadım, böylece dünyadaki herkes her şeyi aynı anda anladı. Şu anda bile telefonlar durmadan çalıyor. İstasyona gelen aramalara cevap verecek misin?"
    
  Phoenix bir an düşündü, sonra başını salladı. "Alexa'yı arayacağım ve sonra uzay istasyonu mürettebatıyla buluşacağım, yemeklerini deneyeceğim, zavallı Charlie Spellman'ı kontrol edeceğim, istasyonu biraz daha keşfedeceğim ve geri dönüş uçuşu için hazırlanacağım. Muhabirlerin ve devlet başkanlarının sormasını beklediğimiz birkaç soruyu yanıtlamaktan bahsettik ve ben geri dönüp belgeleri kontrol edene kadar bunlarla ilgilenmeyi size bırakıyorum. Yapmak istediğim son şey son birkaç saatimi istasyonda telefonda konuşarak geçirmek.
    
  "Sizi duyuyorum efendim" dedi Anne. "Devlet başkanlarının, ardından ana akım medyanın çağrılarına cevap vereceğim. Orayı seviyorsun. Artık uzay yürüyüşü yapmak yok, tamam mı efendim? Biz basit uzay yolcuları gibi kenetlenme tünelinden geçin."
    
  Başkan Phoenix gülümseyerek, "İsrar ederseniz Sayın Başkan Yardımcısı," dedi. "Eğer ısrar ediyorsan."
    
    
  ÜÇ
    
    
  Yaklaşan kötülüğün sadece önsezisi bile birçok kişiyi aşırı tehlike durumuna soktu.
    
  - MARCUS ANNEAS LUCANUS
    
    
    
  WATERGATE OTEL
  WASHİNGTON DC
  AYNI ZAMANDA
    
    
  "Elbette gördüm!" eski ABD Senatörü, Senato Çoğunluk Lideri ve Dışişleri Bakanı Stacy Ann Barbeau, otel odasındaki büyük yüksek çözünürlüklü televizyona şaşkınlıkla bakarken telefonda haykırdı. "Kıdemli personeli hemen buraya getirin!"
    
  Altmışlı yaşlarının başında olmasına rağmen Stacy Ann Barbeau hala güzel, enerjik, hırslı bir kadındı ve siyasetin duayeniydi. Ancak bilenler Barbeau'nun tatlı bir Louisiana manolyası olmadığını biliyordu; o bir Venüs sinekkapanıydı; güzelliğini ve güneyli cazibesini erkekleri ve kadınları silahsızlandırmak için kullanıyor, onları savunmalarını düşürmeye ve kendi arzularına boyun eğmeye zorluyor, isteyerek yakutunun arasına sıkıştırılmıştı. kırmızı dudaklar. Tüm dünya onun başkanlık hırsları olduğunu on yıldır biliyordu ve şimdi bu hırslar, görevdeki Başkan Kenneth Phoenix'e karşı yarışta küçük ama tutarlı bir liderliği koruyan güçlü, iyi finanse edilen bir kampanyaya dönüşmüştü...
    
  ...uzaydan gelen bu beklenmedik basın toplantısıyla sarsılan bir yarış.
    
  Barbeau'nun Washington'daki kampanya merkezi, Watergate Oteli ve ofis binasının tüm katını kaplıyordu. Bağış toplama amaçlı bir akşam yemeğinden yeni dönmüştü ve bir başka başarılı performansın heyecanı ve enerjisiyle dolu olarak basın toplantısını izlemek için haberleri açtı. Şimdi tam bir şok içinde duruyordu ve az önce gördüklerini anlamaya çalışan şaşkın yorumcuları dinliyordu: Amerika Birleşik Devletleri Başkanı'nın Dünya yörüngesinden dünyaya seslenmesi.
    
  Barbeau'nun kampanya yöneticisi ve baş danışmanı Luke Cohen, otel odasına ilk giren kişi oldu. Nefes nefese, "Sahte olması ya da CGI olması gerekiyordu" dedi. Uzun boylu, zayıf ve yakışıklı bir New Yorklu olan Cohen, Senato çoğunluk lideri ve dışişleri bakanı olduğu yıllarda Barbeau'nun özel kalemiydi. "Hiçbir ABD Başkanı, özellikle seçimlerden altı ay önce uzaya gidecek kadar aptal olamaz!"
    
  Barbeau, "Sessiz olun, dinliyorum" dedi. Cohen, yorumları dinlerken cep telefonuna cevap vermek için döndü.
    
  Cohen bir sonraki duraklamada "CNN," dedi. "Beş dakika istiyorlar."
    
  Barbeau, "İki tane alabilirler" dedi. Tek görevi Barbeau'nun ağzından çıkan her kelimeyi yazmak olan asistan, hazır tuttuğu tablet bilgisayarla odaya daldı. Onun, "Bu, Washington'da otuz yıldır çalıştığım süre boyunca gördüğüm en küstah, sansasyonel, tehlikeli ve sorumsuz seçim yılı gösterisiydi" dediği aktarıldı. "Başkan Phoenix, pervasız eylemleriyle tüm ulusun ve özgür dünyanın güvenliğini riske atıyor. Tüm Amerikalılar gibi ben de onun yargısını ciddi biçimde sorguluyorum. Milletin iyiliği için, geri döner dönmez, uzayda seyahat etmenin herhangi bir olumsuz etkisine maruz kalmadığından emin olmak için bir dizi tıbbi ve psikolojik muayeneden geçmesi ve eğer olumsuz bir etki bulunursa hemen istifa etmesi gerekiyor. görevinden." Asistan bir düğmeye bastı ve sözler Barbeau'nun baş konuşma yazarına gönderildi; kendisi ve kampanya için konuşma konularını birkaç dakika içinde hazırlayacaktı.
    
  "Luke, astronotların maruz kalabileceği bilinen her hastalığın veya rahatsızlığın semptomlarını bulması için bir araştırmacı görevlendir," diye devam etti Barbeau, "ve ondan Phoenix'in halka açık olduğu her sahneyi her saniye takip ederek bu belirtilerden herhangi birini sergileyip sergilemediğini görmesini istiyorum." bu belirtiler." Cohen hemen cep telefonunu çıkarıp talimat verdi. "Peki geri bildirimin ne olacağını düşünüyorsunuz?"
    
  Cohen, "Sizin görüşlerinize katılıyorum Bayan Sekreter" dedi. "Başlangıçta çoğu seçmenin başkanın uzaya gitmesinin, uzay yürüyüşü yapmasının ve onun cesareti hakkında konuşmasının havalı ve heyecan verici olduğunu düşüneceğini düşünüyorum. Ancak bundan kısa bir süre sonra, belki de sabah talk şovlarında bu konu tartışılmaya başladığında ve insanlar tehlikeler ve riskler hakkında daha fazla şey öğrenmeye başladığında, onun muhakemesini ve görevde kalma becerisini sorgulayabilirler. İstifa etme baskısı yoğun olabilir."
    
  Barbeau, "Eğer süslü uzay silahları ve siber savaşların bedelini ödemek için ordunun içini boşaltacağını sanıyorsa fena halde yanılıyor" dedi. "İki uçak gemisi savaş grubu kaldırılsın mı? Sadece cesedimin üstünde. Daha fazla uçak gemisi savaş grubu oluşturmak istiyorum, onları yok etmek değil! Tersaneleri, deniz gruplarını, hava üslerini ve gazi gruplarını ziyaret ederek, iki uçak gemisi muharebe grubunun ortadan kaldırılmasının ekonomi ve milli savunma üzerinde nasıl bir etki yaratacağını konuşmak istiyorum. Nükleer caydırıcılık gücünü yarı yarıya azaltmak mı? Tankları ve savaşçıları kesecek misiniz? Belki de zaten bir tür uzay hastalığından muzdariptir. Az önce siyasi intihar etti. Bu numaranın bedelini ödediğinden emin olacağım."
    
  Cohen, "Hak reformu hakkında konuşmaya başladığına inanamıyorum" dedi. "Birincil yarıştaysanız bunu kongreden önce yapmanızda bir sakınca yok, ancak o zaten adaylığı aldı. Kimse ona meydan okumaz."
    
  Barbeau iğneleyici bir tavırla, "O da pişman olacak," dedi. "Bu uzay uçaklarının ve bu uzay istasyonunun maliyetinin ne kadar olduğunu öğrenin ve sonra, Amerikalıların yüzde birinin onda dokuzunun ödediği bir uzay uçağı için ödeme yapma avantajının yüzde onunu bile kaybederse kaç kişinin dezavantajlı duruma düşeceğini öğrenin." Uçuştan bahsetmeye bile gerek yok, asla göremeyecekler bile. Onun kıçını ileri geri uçurmanın ne kadara mal olduğunu öğrenin ve sonra Başkan'ın keyif gezisi olmasaydı ne kadar eğitim, altyapı ve tıbbi araştırma yapabileceğimizi hesaplayın."
    
  Stacy Ann Barbeau odasındaki büyük aynaya doğru yürüdü ve makyajını inceledi. "Bugün tarih yazdığınızı mı düşünüyorsunuz Sayın Başkan?" - dedi. "Büyük bir astronot kahramanı olduğunu mu düşünüyorsun? Siyasi kariyerinin en büyük hatasını yaptın dostum ve bu sana pahalıya mal olacak. Ben ilgileneceğim." Aynadan Cohen'e baktı. "Luke, makyaj uzmanlarından birinin benim için hazır olduğundan ve TV stüdyomun yayına hazır olduğundan emin ol ve CNN'e beş dakika içinde hazır olacağımı söyle."
    
    
  KREMLIN, MOSKOVA
  RUSYA FEDERASYONU
  AYNI ZAMANDA
    
    
  "Adam gerçekten deli! Bu adam gerçekten deli!" Rusya Devlet Başkanı Gennady Gryzlov, Kremlin'deki ofisinde televizyonun önünde gürledi. "Phoenix tüm uzayı kontrol edeceğini mi sanıyor? Yakında ne kadar yanıldığını anlayacak!"
    
  Gennady Gryzlov sadece kırk yaşındaydı, eski Başkan Anatoly Gryzlov'un oğluydu ve kariyeri büyük ölçüde babasınınkine paraleldi. Gennady Gryzlov, Yuri Gagarin Hava Kuvvetleri Akademisi'nden mezun oldu ve sadece iki yıl sonra Moskova'daki komuta okuluna seçilmeden önce Armavir'deki Baronovsky Hava Üssü'nde temel uçuş eğitimini ve güneybatı Rusya'daki Engels Hava Üssü'nde bombardıman uçuş eğitimini tamamladı. Sevgili babasının izinden gitmekten başka bir şey istemiyordu ve bunu ailesinin kapsamlı hükümet ve petrokimya endüstrisi bağlantıları olmadan yapmaya kararlıydı.
    
  Ancak Moskova'daki komuta okulundan mezun olduktan kısa bir süre sonra, Tupolev-160 Blackjack süpersonik bombardıman uçaklarından oluşan 121. Muhafız Ağır Bombardıman Alayı'nın komutasını almak için Engels Hava Üssü'ne dönmeden önce, hayatını sonsuza dek değiştirecek bir olay meydana geldi: Engels Hava Kuvvetleri Üssü, Türkmenistan'daki bir terörist yuvasını havaya uçurmak ve yok etmek için emir bekleyen düzinelerce Rus bombardıman uçağını yok eden, ağır şekilde değiştirilmiş bir B-1 Lancer süpersonik bombardıman uçağı olan Amerikan EB-1C Vampire insansız gizli bombardıman uçağı tarafından saldırıya uğradı. Hava saldırısında aralarında Gryzlov'un en yakın arkadaşları ve havacı arkadaşlarının da bulunduğu yüzlerce kişi öldürüldü. Baba ve oğul perişan haldeydi ve bir aydan fazla bir süre boyunca cenazelere ve anma törenlerine katılarak üssün ve bombardıman kuvvetinin nasıl yeniden inşa edileceğini planladılar.
    
  Hiçbir zaman resmi olarak açıklanmadı ancak yaşlı Gryzlov, oğluna hava saldırısını kimin planladığını düşündüğünü söyledi: Patrick McLanahan adında bir ABD Hava Kuvvetleri generali, ABD Beyaz Saray veya Pentagon'un emri veya yetkisi olmadan hareket ediyordu. Her iki adam da yıkımdan duydukları üzüntüyü McLanahan'a karşı hararetli bir intikam arzusuna dönüştürdü.
    
  Engels Hava Üssü'nün yıkılmasıyla Gennady, dikkatini bombardıman uçaklarından uzaklaştırdı ve babasının yardımıyla St. Petersburg'daki Alexander Mozhaisky Askeri Uzay Akademisi'ne girdi. Burada kendisine Kozmonot Eğitim Merkezi'nde zaten yer ayrılmıştı. Yıldız Şehir. Ancak oradaki çalışmaları da kesintiye uğradı. Amerikan bombardıman uçaklarından oluşan bir birlik, Türkmenistan'da Rus savunma amaçlı uçaksavar bataryasına saldırdı...
    
  ...ve çok geçmeden anlaşıldığı üzere, baskın Tümgeneral Patrick McLanahan tarafından planlandı ve emredildi, yine üst düzey subaylardan gerekli yetki alınmadan.
    
  Gennady bu baskının babasını uçuruma sürüklediğini biliyordu. Başkan Gryzlov, bombardıman mürettebatının tüm üyelerini geri çağırdı ve onları eğitim için Sibirya'daki Belaya Hava Üssü'ne gönderdi. Gennady, Mozhaisk'te kalmak için babasının nüfuzunu kullanabildi, ancak Belaya'daki ve Irkutsk, Aginskoye ve Yakutsk gibi diğer üslerdeki çok sayıda uzun menzilli uçağın faaliyetlerini, şık Tu-22 Backfires dahil, yakından takip etti. güvenilir turboprop Ayılar "Tu-95, süpersonik Tu-160 Blackjack'ler ve Ilyushin-62 hava tankerleri." Gennady büyük bir şeyin olmak üzere olduğunu biliyordu.
    
  2004 yazının sonunda bu oldu. Rus uzun menzilli bombardıman uçaklarının dalgaları, AS-17 Kripton anti-radar füzeleri ve AS-16 Otkat süpersonik saldırı füzeleriyle Alaska ve Kanada'daki ABD hava savunma tesislerine ve erken uyarı radarlarına saldırdı, ardından AS-17 uzun menzilli hipersonik seyir füzelerini fırlattı. Amerika Birleşik Devletleri'ndeki kıtalararası balistik füze fırlatma kontrol merkezlerinde, bombardıman üslerinde ve komuta ve kontrol üslerinde düşük verimli nükleer savaş başlıklarına sahip X-19 Koala. ABD, karadaki balistik füze üretim gücünün neredeyse tamamını, stratejik bombardıman filosunun önemli bir bölümünü, onbinlerce askeri personelini, aile bireylerini ve sivilini göz açıp kapayıncaya kadar kaybetti.
    
  Kısa sürede "Amerikan Holokostu" olarak bilinmeye başlandı.
    
  Gennady, birçoğu Amerika Birleşik Devletleri ve Kanada'da ölen ağır bombardıman mürettebatı arkadaşlarının cesaretinden mutlu ve memnundu ve sonunda Amerikalılara karşı kesin darbeyi indirdiği için babasıyla gurur duyuyordu. McLanahan'ın o nükleer savaş başlıklarından birinin altında olduğunu umuyordu. Bu arada Mozhaisk'teki tüm eğitimler iptal edildi ve Gennady'ye, onarımdan geçen ve hizmete dönen yeni Tu-160 Blackjack bombardıman uçaklarının yerleştirileceği yeni bir bombardıman alayı oluşturmak üzere güney Rusya'daki Aginskoye Hava Üssü'ne rapor vermesi emredildi. gönderilmiş. Rusya sıkıyönetime geçmeye başlamıştı ve Gennady, diğer cesur Rus havacılar Amerikalılarla yüz yüze savaşırken kendisinin okulda takılmak zorunda kalmayacağı için mutluydu.
    
  Düşünülemez bir olay gerçekleştiğinde, ABD ile savaş hazırlıkları daha yeni başlamıştı. Sibirya'daki Yakutsk hava üssü, Amerikan komandolarından oluşan küçük bir kuvvet tarafından istila edildi ve ABD, üsten uzun menzilli bombardıman uçakları ve hava tankerleri uçurmaya başladı. Amerikan bombardıman uçakları günlerce Yakutsk'tan Rusya'nın büyük bir kısmını taradı, Rus mobil ICBM rampalarını ve yer altı fırlatma kontrol merkezlerini yere nüfuz eden hassas seyir füzeleri ve bombalarla yakalayıp yok etti.
    
  Gennady, bombardıman kuvvetinin Patrick McLanahan'dan başkasının komuta etmediğini öğrendiğinde şaşırmadı.
    
  Başkan Anatoly Gryzlov önemli bir karar vermek zorunda kaldı: ABD Donanması, Rusya'nın stratejik caydırıcılığının omurgası olan mobil balistik füze kuvvetini yok etmeden önce Yakutsk'u yok etmek. Rusların hâlâ orada tutulduğuna dair önceden uyarıda bulunmadan, bombardıman uçaklarına Amerikan işgali altındaki üsse nükleer uçlu AS-X-19 Koala seyir füzeleri fırlatmalarını emretti. Her ne kadar seyir füzelerinin çoğu Amerikan havadan havaya füzeleri ve birkaç B-52 bombardıman uçağının taşıdığı gelişmiş havadan lazer sistemi tarafından vurulmuş olsa da, birkaçı üssü vurmayı başardı ve hem Rus hem de Amerikalı yüzlerce kişiyi öldürdü. güçlendirilmiş yeraltı barınakları
    
  Gennady, ülkenin ICBM cephaneliğinin büyük çapta yok edilmesini önlemek için korkunç bir karar vermek ve Rusları öldürmek zorunda kalan babası için üzülüyordu. Babasının yanında olmayı ve ona manevi destek sağlamayı o kadar çok istiyordu ki, ama yaşlı Gryzlov hiç şüphesiz Batı ve Orta Rusya'daki bir düzineden fazla alternatif komuta merkezinden birinde güvendeydi. Gennady'nin artık en büyük endişesi üssü ve alayıydı ve bir Amerikan karşı saldırısı korkusuyla gerekli olmayan tüm personele saklanmalarını emretti ve yakında varacağını umduğu Blackjack bombardıman uçakları için hazırlıkları hızlandırdı.
    
  Gennady, ertesi sabah yıkıcı bir haber aldığında alayını organize etmeye ve eylemlerini planlamaya dalmıştı: Modifiye edilmiş B-1 ve B-52 bombardıman uçaklarından oluşan bir Amerikan bombardıman görev gücü, Batı Rusya'daki karmaşık hava savunma ağını kırmıştı ve Moskova'nın 190 mil güneydoğusundaki Ryazan'ın Yedek Askeri komuta merkezine saldırdı. Yıkım tamamlanmıştı... ve Gennady'nin evreninin merkezi, en çok taklit etmek istediği kişi olan babası toz olup gitmişti. Annesi ve ailesiyle birlikte olmak için hemen Moskova'ya dönmek üzere düzenlemeler yaptı, ancak Aginskoye'den ayrılmadan önce kocasıyla ilgili haberi duyan annesinin aşırı dozda uyku ilacı nedeniyle intihar ettiğini öğrendi...
    
  ... ve bir kez daha babasını ve dolayısıyla annesini öldüren bombardıman timi komutanının General Patrick McLanahan olduğunu öğrendi. American Rogue pilotu, saldırıdan kısa bir süre sonra Korgeneral rütbesine terfi ettirildi ve Amerika Birleşik Devletleri'nin yeni/eski Başkanı Kevin Martindale'in Özel Danışmanı olarak Uzun Menzilli Saldırı Gücü'nü yeniden inşa etmekle görevlendirildi.
    
  O günden sonra Gennady Gryzlov bambaşka bir insana dönüştü. İstifa edip askerden ayrıldı. Her zaman yüksek bir enerji seviyesine sahipti ama şimdi kişiliği daha çok sema yapan bir dervişe benziyor. Yirmi birinci yüzyılın ilk on yılının sonunda petrol fiyatları hızla artmaya başladığında, ailesinin petrol, gaz ve petrokimya şirketlerinin kontrolünü eline aldı ve onları iyi bir şekilde konumlandırdı ve Batı Yarımküre'nin en zengin adamlarından biri oldu. Bekar olarak kaldı ve dünyanın en popüler ve tanınan playboylarından biri haline geldi ve her yerde zengin kadın ve erkekler tarafından takip edildi. Zenginliğini, popülaritesini ve yakışıklılığını siyasi sermayeye dönüştürdü ve kısa sürede Rusya Enerji ve Sanayi Bakanı ve Başbakan Yardımcısı olarak atandı ve ardından daha yüksek bir makama ulaşma arzusuyla hiçbir zaman yasama meclisinde görev yapmamış olmasına rağmen Duma tarafından Başbakan seçildi. Daha sonra başkanlığa aday oldu ve 2014 seçimlerinde seçmenlerin yüzde 80'inden fazlası tarafından göreve seçildi.
    
  Ama şimdi, şüphesiz Dünya gezegeninde en çok fotoğrafı çekilen erkek yüzü olan uzun boylu, yakışıklı genç adamın yüzü inançsızlık, öfke ve kararlılığın bir karışımıyla çarpılmıştı. Cumhurbaşkanlığı idaresinin başı Sergei Tarzarov, cumhurbaşkanının çığlıklarını duyunca Gryzlov'un ofisine koştu. Gryzlov genelkurmay başkanına "Sokolov ve Khristenko'yu çift görüşme için buraya getirin," diye bağırdı, ofisinde dolaşırken uzun siyah saçları başının etrafında uçuşuyordu. "Bazı cevaplar istiyorum ve onları hemen istiyorum!"
    
  Tarzarov, "Evet efendim" dedi ve başkanın ofisindeki telefonu aldı. Tarzarov, Gryzlov'dan neredeyse bir nesil daha yaşlıydı, sade kahverengi bir takım elbise giymiş zayıf ve dikkat çekici bir adamdı, ancak Kremlin'deki herkes eski istihbarat görevlisi ve içişleri bakanının başkanlığın arkasındaki güç olduğunu ve babasının iktidara gelmesinden bu yana da öyle olduğunu biliyordu. Gennady. Birkaç dakika sonra, "Yayını gördüler ve yoldalar efendim" dedi.
    
  Gryzlov, "Elbette, bu kendini beğenmiş, gösterişli, cahil piç - Ona dünyaya nasıl bir açıklama yapacağını göstereceğim," diye çıkıştı. "Bu, seçim yılı gösterisinden başka bir şey değildi. Umarım yüzüne patlar! Umarım dönüşünde bir ateş topu tarafından öldürülür. O zaman Amerikan hükümeti tam bir kaos içinde olacak!"
    
  Tarzarov tablet bilgisayarını kontrol ettikten sonra "Savunma Bakanlığı'ndan veri alıyorum" dedi. "Bakan Sokolov, uzay saldırı ve savunma güçlerimizin yanı sıra uzay operasyonlarını destekleyen kara, hava ve deniz kuvvetlerimizin de yenilenmesi emrini verdi . O ve General Khristenko gelir gelmez sizi bilgilendirecekler."
    
  "Phoenix'in o uzay istasyonuna gideceğini neden bilmiyorduk?" - Gryzlov bağırdı. "Piçin ne yaptığını neredeyse farkına bile varmadan biliyoruz ve Washington'un her yerinde kurulumlarımız, dinleme cihazlarımız, kameralarımız ve muhbirlerimiz var. Kazyanov'u da buraya davet edin. Hayır, tüm güvenlik konseyini buraya toplayın." Tarzarov bir telefon görüşmesi daha yaptı ve Rusya'nın en üst düzey casusluk ve karşı istihbarat teşkilatı olan Devlet Güvenlik Bakanı Viktor Kazyanov'un da cumhurbaşkanının ofisine gitmekte olduğunu bildirdi.
    
  Birkaç dakika sonra hızla Başkan'ın ofisine giren Savunma Bakanı Gregor Sokolov, "Sayın Başkan, Phoenix böyle bir gösteriyi başardığına göre tamamen deli olmalı" dedi. "Havaya çıkmadan önce hasar görmemiş olsaydı, kozmik radyasyon ve oksijen eksikliği kesinlikle onu etkilerdi; eğer iddia ettiği her şeyi gerçekten yaptıysa ve bunların hepsi seçim yılı için ayrıntılı bir aldatmaca değilse, o zaman Amerikalı uzay programı, Challenger uzay mekiği kazasından sonra olduğundan daha ölü hale gelecekti."
    
  "Kapa çeneni Sokolov," dedi Gryzlov. "Gerçek şu ki bunu o yaptı ve ben nasıl olduğunu bilmek istiyorum, bunu neden bilmediğimi bilmek istiyorum ve yaptığını söylediği tüm saçmalıkları yapmaya başlarsa ne yapabileceğimizi bilmek istiyorum." , bunu yapacak ve ben bunu hemen şimdi bilmek istiyorum!"
    
  Tarzarov, Gryzlov'un yanına yürüdü, odadaki diğerlerine sırtını döndü ve yumuşak bir sesle şunları söyledi: "Odada ne ben ne de başkası yokken bağırıp çağırmak tamamen normal Gennady, ama ulusal güvenlik personeli geldiğinde sen soğukkanlılığınızı korumanız gerekiyor." ellerinizi." Gryzlov'un başı genelkurmay başkanına doğru döndü ve gözleri parıldadı, ancak öfkeli yüzü Tarzarov'un sert, uyarıcı bakışıyla karşılaştığında rahatladı ve başını salladı. "Ve yorumlarınızı kişiselleştirmeyin. Onların öfkesine değil, kabinenizin desteğine ihtiyacınız var."
    
  Gryzlov sesini alçaltarak, "Cevaplar istiyorum Sergei," dedi, ama çok az. "Günler önce almam gereken cevapları istiyorum!" Ancak Tarzarov'a sırtını döndü, Sokolov'a özür dileyerek hafifçe başını eğdi, sonra masasına döndü ve tablet bilgisayarındaki bazı mesajlara bakıyormuş gibi yaptı.
    
  Gryzlov'un ulusal güvenlik danışmanlarının toplantısı birkaç dakika sonra Dışişleri Bakanı Daria Titeneva'nın cumhurbaşkanının ofisinin yanındaki konferans salonunda Gryzlov ve diğerlerine katılmasıyla başladı. İlk olarak Genelkurmay Başkanı Orgeneral Mihail Khristenko, fotoğrafları ve veri slaytlarını büyük bir düz ekran bilgisayar monitöründe kablosuz olarak görüntülemek için bir tablet bilgisayar kullanarak konuştu: "İzin verirseniz efendim: Kayıtları iki kez kontrol ettim. ve hatta tüm askeri uzay operasyonlarını kontrol eden ABD Stratejik Komutanlığı, Washington'daki büyükelçiliğimiz, hava ataşesi aracılığıyla gece yarısı S-19 uzay uçağını Armstrong uzay istasyonuna fırlatacaklarını bildirdi."
    
  Gryzlov yeniden patlamak üzereymiş gibi görünüyordu ama önce Tarzarov konuştu: "Bakan Titenev?"
    
  Siyah saçlı, gözlü ve dolgun ama çekici bir vücuda sahip, dış ilişkilerde deneyimli bir kişi olan Titeneva, "Bana bilgi verilmedi" diye yanıtladı. "Acil mesajlar hemen ofisime gönderiliyor ama bu konulardan sorumlu genel merkezime düzenli mesajlar gönderiliyor ve her gün aldığım iki özet raporda bunlar yer alıyor. Uzay uçağı ayda birçok kez uzay istasyonlarına ya da yörüngeye gönderiliyor; bu tür uçuşlar rutin sayılıyor."
    
  Tarzarov, "Belki de böyle bir uçuş her gerçekleştiğinde ofisinizin bilgilendirilmesi gerekir" dedi.
    
  "Bu ordu için iyi bir fikir olabilir Bay Tarzarov, ancak ordu veya ulusal güvenlik, uçuşun Anavatan veya müttefiklerimiz için bir tehdit oluşturabileceğine inanmıyorsa, Dışişleri Bakanlığı'nın bunu rapor etmesi için hiçbir neden göremiyorum" - dedi Titeneva, genelkurmay başkanının Güvenlik Konseyi'nin tam toplantısında kendisine meydan okumasından açıkça rahatsız oldu . "ABD'nin uçuşları bize bildirmesini istememizin ana nedeni, onu yörüngeye fırlatmanın kıtalararası bir balistik füzenin fırlatılmasına benzeyebilmesiydi. Elbette bize yolcu listesi vermek gibi bir zorunlulukları yok."
    
  Gryzlov öfkeyle, "Bu uzay uçaklarından biri havalanmak üzereyken ofisinize sizi bilgilendirmesi talimatını vereceksiniz, Bakan," dedi. "O halde kalkış ve dönüş tarih ve saatlerini, varış ve varış noktalarını bana derhal bildireceksiniz. Bu lanet şeylerin başımın üstünde uçup gitmesine ve bu konuda hiçbir şey bilmemesine izin vermeyeceğim!" Devlet Güvenlik Bakanı'na döndü. "Kazyanov, Amerika Birleşik Devletleri Başkanının nerede olduğunu takip etmiyor musun?" O sordu. "Nasıl oluyor da Amerika Birleşik Devletleri Başkanı uzaydan televizyon yayını yapabiliyor ve görünüşe bakılırsa bu kahrolası şehirde hiç kimse bu konuda hiçbir şey bilmiyor?"
    
  Uzun boylu, kel ve komutan görünümlü eski bir albay olan Victor Kazyanov, "Amerika Birleşik Devletleri Başkanını, üst düzey yetkilileri ve üst düzey Ordu subaylarını takip etmek için elimizden geleni yapıyoruz efendim" diye yanıtladı. Amerika Birleşik Devletleri'ndeki Ulusal İstihbarat Direktörü gibi, yeni oluşturulan Devlet Güvenlik Departmanı da yerel, uluslararası ve askeri istihbaratı, başkanlık ve büyükelçilik korumasını ve sınır güvenliği faaliyetlerini doğrudan güvenliğe rapor veren kabine düzeyinde tek bir görevli altında birleştirecek. konsey. .
    
  Ancak istihbarat teşkilatları bilgi paylaşma konusunda son derece isteksizdi ve cumhurbaşkanının ofisine erişimlerini kaybettiler. Federal Güvenlik Servisi (eski adıyla Devlet Güvenlik Komitesi veya KGB), Dış İstihbarat Teşkilatı, Cumhurbaşkanlığı Güvenlik Teşkilatı ve Genelkurmay Ana İstihbarat Müdürlüğü (Ana İstihbarat Müdürlüğü) müdürlerinin görev yaptığı iyi biliniyordu. veya GRU) genelkurmay başkanı aracılığıyla doğrudan başkana rapor veriyordu: çoğu zaman Kazyanov bir şeyler öğrenen son kişiydi. Kazyanov, "Fakat Amerikan başkanının her günün her dakikasında nerede olduğunu tam olarak bilemiyoruz" dedi. "Tüm Amerikan basını onun bu basın toplantısı için Guam'a gideceğine inanıyordu ve biz de onu orada bekliyorduk. Eğer bir süreliğine başkentten ayrılacaksa bunu biliyoruz."
    
  "Eh, başkenti terk ettiğini söyleyebilirim, değil mi?" Gryzlov alaycı bir şekilde karşılık verdi. "Beyaz Saray'ı ve Kongre Binası'nı her zaman izlemiyor musun?"
    
  Kazyanov, "Cumhurbaşkanı, Başkan Yardımcısı, Kabine yetkilileri ve yardımcılarının yanı sıra üst düzey askeri yetkililer ve Savunma Bakanlığı temsilcilerinin herhangi bir hareketi bizim için bir uyarı niteliğindedir efendim" dedi. "Başkan ve büyük bir birlikle seyahat eden herhangi bir yetkili veya seyahat planları hakkında aldığımız herhangi bir bilgi endişe verici. Aksi takdirde hareketlerinden haberimiz olmayabilir. Açıkçası, bu gezi son derece gizli tutuldu ve dikkat çekmemek için minimum güvenlik protokolleri uygulandı."
    
  Gryzlov, "Bu uzay uçaklarından birinin ne zaman uçmak üzere olduğunu ve içinde kim ve ne olduğunu belirlemek için bir yöntem geliştirmeniz çok önemli, Kazyanov" dedi. "Bu kadar düzenli uçuyorlarsa belki de güvenlik prosedürleri başarısız olmaya başlıyordur. Ayrıca, önde gelen ABD yetkililerini, maiyetlerinin büyüklüğünün ötesinde, onların hareketleri konusunda uyarmanın yollarını da düşünmelisiniz. Önümüzdeki hafta yapılacak olağan toplantıda konseye önerileriniz hakkında bilgi vermeye hazır olun." Yüzündeki ifadeden Kazyanov'un cumhurbaşkanı tarafından bile kendisine havlanmasından hoşlanmadığı belliydi ama o da onaylayarak başını salladı. Gryzlov, General Khristenko'ya döndü. "Devam edin General."
    
  Genelkurmay Başkanı "Evet efendim" dedi. Başkan Phoenix'in basın toplantısının sessiz bir tekrarını başlattı. "Personelim Phoenix basın toplantısının videosunu ve birkaç astronotla akşam yemeği yediği Phoenix basın konferansından sonra çekilen birkaç videoyu inceledi ve bu ön görüntülere dayanarak personelim bunun gerçekten Başkan Phoenix olduğuna ve gemide olduğuna inanıyor. Dünya yörüngesinde bulunan, gerçek ağırlıksızlığı deneyimleyen, çok sağlıklı görünen ve uzay uçuşunun veya ağırlıksızlığın olumsuz etkilerinden hiçbirinden etkilenmeyen bir uzay aracı. Videodaki diğer kişilerin emekli Tuğgeneral Kai Raydon, mühendis ve astronot Trevor Sheil, emekli ABD Deniz Piyadeleri Teğmen Albay ve uzay uçağı pilotu astronot Jessica Faulkner olduğu belirtildi.
    
  Khristenko, slaytları kaydırarak şöyle devam etti: "Büyük olasılıkla, ABD Stratejik Komutanlığı'nın büyükelçiliğimize bildirdiği 'Gece Yarısı' lakaplı S-19 uzay uçağındaki uzay aracıyla gerçekten alçak Dünya yörüngesine girdi." uzay uçağı. "İki kişilik bir mürettebat ve beş bin kilograma kadar kargo taşıyor. Görünüşe göre kargo bölümünde dört yolcuya kadar yer olan basınçlı bir modül var."
    
  Gryzlov iğneleyici bir tavırla, "Kapasitesini umursamıyorum General," dedi. "Bu uzay gemisi Rusya için nasıl bir tehdit oluşturuyor?"
    
  "Bu, henüz geliştirmekten birkaç yıl uzakta olduğumuz teknolojiyi temsil ediyor: Dünyadaki hemen hemen tüm ticari pistlerden havalanma, alçak Dünya yörüngesine uçma, uzay istasyonlarına kenetlenme veya uzayda çeşitli aktiviteler gerçekleştirme, Dünya atmosferine girme ve Khristenko, "Tekrar herhangi bir piste inin ve birkaç saat içinde tüm bunları yeniden yapın" dedi. "Kolayca bulunabilen jet yakıtı ve hidrojen peroksit oksitleyiciyi kullanan karmaşık bir tahrik sistemine sahip. Uzay istasyonuna kenetlenebilir ve neredeyse talep üzerine malzeme veya personel teslim edebilir. Eğer atmosferde kalırsa, Amerika Birleşik Devletleri'nin batısındaki üssünden Moskova'ya üç saatten daha kısa bir sürede uçabilir."
    
  "Üç saat!" diye bağırdı Gryzlov. "Sonra da nükleer silahları başımızın üstüne atın!"
    
  Kazyanov, "Bildiğimiz kadarıyla efendim, uzay uçakları uzayda yalnızca nükleer olmayan silahlar kullanıyor" dedi, "ancak "Thor'un Çekici" olarak adlandırılan böyle bir silah başarıyla Dünya'nın atmosferine girdi ve Dünya'daki bir hedefi yok etti. zemin."
    
  Dışişleri Bakanı Titeneva, "İşte o zaman Dış Uzayın Korunması Anlaşması'nın yasalaşması lehinde konuştuk efendim" dedi . "Antlaşma, uzayda bulunan ve Dünya'daki hedefleri vurabilecek her türlü silahı yasaklıyor. Rusya, Çin ve ABD dışındaki tüm uzay yeteneği olan ülkeler, anlaşmaya uyuyor gibi görünmelerine rağmen anlaşmayı onayladılar."
    
  "Kahretsin, Daria, bunun gibi silahların yasaklanmasını istiyorum... onları kendimiz yapmamıza yetecek kadar bir süre!" dedi Gryzlov. Elini kalın saçlarının arasından geçirdi. "Peki bu uzay uçağı gibi bir teknolojimiz yok mu?"
    
  Savunma Bakanı Sokolov, "Amerikalılar Uzay mekiğini inşa etmeden yıllar önce yeniden kullanılabilir bir uzay aracı inşa ettik" dedi. "Elektron uzay uçağı bir SL-16 fırlatma aracıyla yörüngeye fırlatıldı ve bir piste inebildi; hatta güdümlü füzelerle donatılmıştı. Birkaç uzay aracı yaptık, ancak operasyonel durumları bilinmiyor. Buran uzay uçağı Amerikan Uzay Mekiği'ne çok benziyordu. Beş tanesini inşa ettik ve imparatorluk yıkılmadan önce başarılı bir uçuş gerçekleştirdik. Üç Buran daha çeşitli tamamlanma aşamalarındadır; Tamamlanmış başka bir uzay aracı da bir kara kazasında yok oldu."
    
  Gryzlov, "Ve bakın ne oldu: Amerikalıların uzayda bize karşı avantaj elde etmesine izin verdik" dedi. "O halde onları hemen tekrar hizmete alın ve uçun; onları bir kez inşa ettiysek, tekrar inşa edebiliriz. Mümkün olduğu kadar çoğunun bir an önce üretime geçmesini istiyorum."
    
  Sokolov, "Phoenix, ordusunu ve donanmasını uzay silahları uğruna gerçekten düşürmeyi planlıyorsa aptaldır" dedi. "Ve birliklerimiz şehirlerini ele geçirirken o da istediği tüm siber silahları yaratabilir."
    
  Gryzlov, "Bana öyle geliyor ki Phoenix herhangi bir uzay anlaşmasına uzun süre bağlı kalmayacak" dedi. "Uzayı sanayileştirmek istiyorsa onu korumak isteyecektir. Eğer onu uzayı militarize etmeme konusunda ikna edemezsek ve yeniden seçim kazanıp bu planına devam ederse, bu tür hamlelere direnmek için ne yapmamız gerekiyor? Onun uzay gemisine saldırmak için ne kullanabiliriz?"
    
  Khristenko, "Şu anda konuşlandırılmış en güçlü uydusavar silahımız S-500 Autocrat karadan havaya füze sistemidir efendim" dedi. "Maksimum hedef irtifası beş yüz kilometre ve maksimum menzili yedi yüz kilometre, onu ABD askeri uzay istasyonunun menziline sokuyor. Sistem mobildir, taşınması ve yapılandırılması kolaydır, böylece ateşlenebilir ve daha sonra bir karşı saldırıdan kaçınmak için hareket ettirilebilir veya hızlı bir şekilde bir hedefin yörüngesine yerleştirilebilir. S-500 ayrıca hipersonik saldırı füzelerine, hayalet uçaklara, alçaktan uçan uçaklara veya seyir füzelerine ve balistik füzelere karşı da oldukça etkili. Bu, dünyadaki açık ara en güçlü karadan havaya füze sistemidir."
    
  Gryzlov, "Sonunda bazı iyi haberler aldık" dedi.
    
  Sokolov, "S-500'ün tek sorunu şu ana kadar çok az sayıda inşa etmiş olmamızdır efendim" dedi. "Gizli uçaklara ve seyir füzelerine karşı koruma sağlamak için Moskova, St. Petersburg ve Vladivostok civarında hizmet veren yalnızca on iki batarya var."
    
  "On iki?" Gryzlov yüksek sesle itiraz etti. "On iki bin taneye sahip olmalıyız! Ayda on tane inşa etmek için fon alacaksınız ve bunlardan birkaçının dünyadaki her Rus askeri üssünde konuşlandırılmasını istiyorum! Bu uzay istasyonunun ve tüm Batılı uzay gemilerinin 7/24 Rusya'nın hedefinde olmasını istiyorum! Devam etmek".
    
  Khristenko, slaytı tekrar değiştirerek, "Bir sonraki uygulanabilir ve en esnek sistem, MiG-31D uydusavar füze taşıyıcısıdır" dedi. Slaytta büyük, çift kuyruklu, kaslı görünümlü bir savaş uçağının resmi yer alıyordu. "Maksimum hızı ses hızının neredeyse üç katıdır ve maksimum irtifası otuz bin metreyi aşmaktadır. İskender harekatı balistik füzesinde kullanılan füzenin aynısı olan 9K720 Osa füzesini kullanıyor. MiG-31, yer radarı ile hedefine yönlendiriliyor ve yirmi bin metre yüksekliğe ulaştığında füzeyi fırlatıyor. Osa roketinin mutlaka mikronükleer bir savaş başlığı taşıması gerekmiyor, bu nedenle bir roket muhtemelen ABD uzay istasyonunu gökten fırlatmaya yeterli olacaktır. MiG-31 radarı tarafından kontrol edilen Osa füzesi diğer hava hedeflerini de vurabilme kapasitesine sahip."
    
  "Bu iyi" dedi Gryzlov. "Şu anda kaç tane aktif silahımız var General?"
    
  Khristenko, "Şu anda hizmette olan yalnızca otuz uydusavar füze gemisi var efendim" diye yanıtladı. "Batıda iki, doğuda bir filo."
    
  "Askeri teçhizat üretmeyi ne zaman bıraktık?" Gryzlov inledi. "Başka ne?"
    
  Khristenko, "MiG-31 ilk kez kırk yıldan fazla bir süre önce havaya uçtu" dedi. "Radar güncellendi, ancak birkaç yıldır yeni beşinci nesil savaş uçaklarının lehine değil. Uydu karşıtı rolünde MiG-31'in uçuş menzili yalnızca yaklaşık sekiz yüz kilometre ile sınırlıdır. Ancak 9K720 füzesi, alçak Dünya yörüngesindeki herhangi bir Amerikan uzay aracını yok etmeye yetecek kadar dört yüz kilometrelik bir menzile sahip."
    
  "Daha fazlasını inşa edebilir miyiz?"
    
  Khristenko, "Şu anda hizmette olan yaklaşık iki yüz elli MiG-31'imiz var efendim" dedi. "Yaklaşık yüz tanesi aktif."
    
  "Envanterin yarısından fazlası etkin değil mi?" Gryzlov yine şikayet etti. "Ülkemiz petrol parası içinde yüzüyorsa neden uçaklarımızın yarısını boşta bırakıyoruz?" Khristenko cevap vermedi. Gryzlov, "O halde tüm operasyonel MiG-31'leri uydusavar füze taşıyıcılarına dönüştürün" dedi. "MiG-31'den önleme rolünü üstlenebilecek başka savaşçılarınızın olduğunu varsayıyorum?"
    
  "Tabi efendim."
    
  Gryzlov, "Dönüşüm hakkında tam bir rapor istiyorum ve daha fazla S-500 üretmenin ne kadar süreceği konusunda bir tahmin istiyorum" dedi. "Peki ya uzay varlıkları?"
    
  Khristenko, "İnsan gücüyle çalışan bir Soyuz kargo uzay aracımız ve insansız bir Progress kargo uzay aracımızın yanı sıra orta kaldırma kuvveti Proton ve ağır kaldırma Angara roketlerimiz var" diye yanıtladı Khristenko, "İkmal görevlerinde çok fazla deneyimimiz var." Uluslararası Uzay İstasyonu."
    
  "Ve hepsi bu mu? Tedarik görevleri mi? "
    
  Sokolov, "Efendim, özellikle Amerikalılar mekik uçurmayı bıraktıklarından beri Rusya Uluslararası Uzay İstasyonu'nun önemli bir destekçisi oldu" dedi. "Bilimsel deneyler için ISS'nin Rus yörünge bölümüne sınırsız erişimimiz olduğundan, Dünya yörüngesinde başka bir karakola ihtiyacımız yoktu."
    
  Gryzlov, "Fakat burası bir Rus uzay istasyonu değil" dedi. "Kendi askeri uzay istasyonumuzu inşa etme planımız var mı? Kendi uzay istasyonu projelerimize ne oldu? Birkaç tane vardı ama şimdi hiç yok mu?
    
  Khristenko, "Evet efendim" diye yanıtladı. "Projenin adı Orbital İnsanlı Montaj ve Deney Kompleksi. Uluslararası Uzay İstasyonu hizmet dışı bırakılıp atmosfere yeniden girmesine izin verilmeden önce Rusya, Rus yörünge bölümünün modüllerini sökecek ve bunları güneş panelleri ve montaj motorlarıyla birlikte merkezi bir kafes üzerine yerleştirecek. İstasyon, Ay'a veya Mars'a uçuşlar için uzay araçlarının bir araya getirilmesi, deneyler yapılması ve...
    
  "Bunun ne zaman olması gerekiyor?"
    
  Sokolov, "Yaklaşık beş yıl içinde efendim" diye yanıtladı.
    
  "Beş yıl mı? Bu kabul edilemez Sokolov!" - Gryzlov bağırdı. "Bu istasyona ilişkin planların iyileştirildiğini görmek istiyorum. Bunun mümkün olduğu kadar çabuk olmasını istiyorum!"
    
  Dışişleri Bakanı Titeneva, "Fakat bu modüllerin Uluslararası Uzay İstasyonunda kullanılmasına yönelik dokuz ülkeyle anlaşmamız var efendim" dedi. Bu kesinti karşısında Gryzlov'un gözleri parladı. "Ortaklık, ISS'yi kullanmaları ve desteklemeleri karşılığında Rusya'ya zaten ödeme yaptı. Yapamayız-"
    
  Gryzlov, "ABD, Dünya'nın yörüngesini askerileştirme ve sanayileştirme yönündeki bu zorba planı tersine çevirmediği sürece, uzayla ilgili tüm ortaklıklar ve anlaşmalar hükümsüz ve hükümsüzdür" dedi. "Beni anlıyor musun? Eğer Phoenix bu çirkin planda ısrar ederse Rusya misilleme yapacaktır. Buradaki herkes şunu daha iyi anlamıştır: Rusya hiçbir ulusun uzaya hakim olmasına izin vermeyecektir. O piç Kenneth Phoenix az önce bir meydan okuma yayınladı: Rusya bunu kabul ediyor ve biz de karşılık vereceğiz... şu andan itibaren!"
    
  Gryzlov toplantıyı elini sallayarak kapattı ve çok geçmeden o ve Tarzarov yalnız kaldı. Gryzlov purosunu yakarken, "Bu kariyerci bürokratların kıçının altında sürekli ateş yakmak zorunda kalmaktan yoruldum" dedi. "Yedek bakanlar listesini yeniden güncellememiz gerekebilir. Değiştirilecekler listesinin başında Titenov'un adı yer alıyor. Benim isteklerime nasıl meydan okur? Protokollerin ne olduğu umurumda değil; ben istediğimi istiyorum ve bunu benim için elde etmek onun görevi.
    
  Tarzarov, "Artık onlara emirlerini verdiğinize göre nasıl tepki vereceklerini görelim" diye önerdi. "Duma'dan para alıp askeri inşaat projelerine başlamayı başaramazlarsa, onları değiştirmek için iyi bir nedeniniz var. Dediğim gibi Gennady, bunu ciddiye alma."
    
  "Evet, evet," dedi Gryzlov umursamaz bir tavırla.
    
  Tarzarov akıllı telefonunda mesaj olup olmadığını kontrol etti. "İlyanov burada."
    
  "İyi. Onu buraya getirin," dedi Gryzlov. Bir dakika sonra Tarzarov, elinde bir kutu eşyayla Bruno İlyanov ve Ivetta Korchkova'ya başkanın ofisine kadar eşlik etti ve kutuyu başkanın masasına koydu. Onları selamlamak için masadan kalkarak, "İşçileriniz tutuklanmasına rağmen başarılı olduğunuzu duydum Albay" dedi. İlyanov, Rus Hava Kuvvetleri üniforması giymişti. Gryzlov, ihtiyatlı olmaya çalışmadan, yaklaşırken gözlerini Korchkova'nın vücudunda bir aşağı bir yukarı gezdirdi. Kıvrımlarını ve göğüslerini vurgulayacak şekilde tasarlanmış koyu renk bir iş kıyafeti giymişti, ancak Rusya Devlet Başkanı'nın ofisine yapılan bir iş ziyaretinden çok bir kokteyl partisine daha uygun olan çivili yüksek topuklu ayakkabılar giymişti. Korchkov, Gryzlov'un değerlendirici bakışlarına herhangi bir ifade olmadan karşılık verdi. Dikkatini tekrar İlyanov'a çevirdi ve elini uzattı. Rus albay onu aldı ve Gryzlov onun elini tutarak İlyanov'u kendisine yakın tuttu. "Halkınızın yakalanması talihsizlik, Albay" dedi. "Umarım dillerini tutabilirler."
    
  İlyanov, "Önemli değil efendim" dedi. "Hikayemiz doğrulanacak. Bunlar General Patrick McLanahan'dan intikam almak isteyen ünlü soyguncular ve Rus milliyetçileri. Eşyaları diğer bilinmeyen gurbetçilere verdiler. Konuşup beni suçlarlarsa her şeyi inkar ederim. Onların duygularını destekleyebilirsiniz ama bir soruşturma başlatın, beni kovun ve onarım masraflarını ödemeyi teklif edin. Amerikan medyasının gülünç derecede hızlı haber döngüsü ve seks ve şiddet dışındaki her şeye dair genel bilgisizlik, tüm olayı hızla silip süpürecek."
    
  Gryzlov, "Böylesi daha iyi olur Albay," diye uyardı. Masasına döndü, kutudaki eşyaları kapağın üzerine koydu, vazoyu aldı, tarttı ve İlyanov'a baktı. "Boş?"
    
  "Aynen öyle efendim" dedi İlyanov. "Bu ne anlama geliyor?"
    
  Gryzlov sert bir tavırla, "Bu, birisinin bunu zaten kanalizasyona attığı anlamına geliyor," dedi ve "beni bunu yapma fırsatından mahrum bırakıyor." Geriye kalan eşyalara baktı. "Bu yüzden. Hava katili büyük Patrick Shane McLanahan'dan geriye kalan tek şey bu" dedi.
    
  İlyanov, "Her şey değil efendim" dedi. "Yakın ailesi. İki kız kardeş ve bir oğul."
    
  Gryzlov tekrar Korchkov'a bakarak, "Kadınların öldürülmesi emrini ben vermedim Albay," dedi. Rus güzelinin, yakın mesafeden suikastlarda uzmanlaşmış, çok eğitimli bir Vympel Özel Kuvvetler komandosu olduğunu biliyordu... çok yakın mesafeden. "Fakat McLanahan'ın geri kalan tüm mal varlığı bana gidiyor. Oğlunu buldun mu?
    
  İlyanov, "Konumunu gizlemeye çalışmıyor efendim" dedi. "Düzenli olarak sosyal ağlarda paylaşım yapıyor; tüm gezegen onun nerede olduğunu ve ne yaptığını biliyor. Henüz çevrede herhangi bir güvenlik belirtisi bulamadık."
    
  Gryzlov, "Facebook'ta güvenlik hizmetiyle ilgili hiçbir şey paylaşmaması bu hizmetin var olmadığı anlamına gelmiyor" dedi. "Umarım bu görev için daha güvenilir kişileri seçmişsinizdir."
    
  İlyanov, "Bu operasyonları gerçekleştirmek isteyen insan sıkıntısı yok efendim" dedi. "En iyiyi seçtik. Artık pozisyonlarını aldılar ve saldırmaya hazırlar. Halkım, oğlumun kokain içerek intihar ettiğini öne sürecek ve ben de ayrıntıların dünyadaki her gazete ve televizyon programında yer almasını sağlayacağım. Oğlumun babasının ihmali nedeniyle uyuşturucu ve alkol bağımlısı olduğunu, babanın da benzer bağımlılıklar ve duygusal sorunlar yaşadığını da belirteceğim."
    
  "Çok iyi" dedi Gryzlov. Korchkov'u bir kez daha baştan aşağı incelemek için bu duraklamadan yararlanarak purosundan derin bir nefes çekti. "Neden Yüzbaşı Korchkov'u göndermiyorsunuz?" O sordu. "Eminim genç McLanahan'ın yüzünde hoş, kocaman bir gülümseme olurdu... hayatı kısa sürmeden birkaç dakika önce." Kortchkova tamamen kayıtsız kaldı, kolları vücudunun önünde kavuşturuldu, ayakları neredeyse omuz genişliğinde açık, çok hazır, atletik bir duruş sergiledi.
    
  İlyanov, "Seçtiğim kişiler hiçbir zorlukla karşılaşmayacak efendim" dedi. "Kaptanı McLanahan için Amerika Birleşik Devletleri'ne geri göndermek, yumurtayı kırmak için balyoz kullanmaya benziyor."
    
  Gryzlov, "Sadece işin yapıldığından emin olun Albay," dedi. "Patrick McLanahan'dan intikamımı almak için yeterince bekledim . Ona ait olan her şeyin ölmesini ve yok edilmesini istiyorum. Ondan geriye kalan tek şey oğlu ve itibarı ve ben ikisinin de yok edilmesini istiyorum."
    
  "Evet efendim" dedi İlyanov. "Yarın takımımın başarısını rapor edeceğim."
    
  Gryzlov, "Her şey yolunda giderse daha iyi olur Albay," dedi. "McLanahan isminin tamir edilemeyecek şekilde lekelenmesini istiyorum." Tekrar Korchkova'ya baktı, ona kalmasını mı söyleyeceğini yoksa daha sonra onunla iletişime geçmesini mi söyleyeceğini düşündü, sonra elini salladı. "Emirleriniz var Albayım. Yap onları." İlyanov ve Korchkov tek kelime etmeden dönüp gittiler.
    
  İkisi gittikten sonra Tarzarov, "Bu Rusya Federasyonu Başkanı'nın işi değil efendim" dedi.
    
  "Belki de hayır Sergei," dedi Gryzlov, yüzü puro dumanının arasından sert ve uğursuzdu, "ama bu kesinlikle Anatoly Gryzlov'un oğlunun işi. McLanahan'ın oğlu ortadan kaldırıldığında, tamamen ulusumuzu yeniden inşa etmeye ve onu büyüklüğe giden yola sokmaya odaklanabilirim. Çok uzun zamandır doğal kaynaklardan para topluyoruz ve bunu yastığın altına tıkıyoruz Sergei; artık harcamaya başlamanın ve gerçek bir süper güç olarak dünyada hak ettiğimiz yeri almanın zamanı geldi."
    
    
  KALİFORNİYA POLİTEKNİK ÜNİVERSİTESİ
  SAN LUIS OBISPO, KALİFORNİYA
  AYNI ZAMANDA
    
    
  "Bu muhteşem miydi?" - Bradley McLanahan bağırdı. O ve diğer dört öğrenci, Kaliforniya'nın merkez sahiline yakın, kısaca Cal Poly olarak bilinen, San Luis Obispo'daki Kaliforniya Politeknik Üniversitesi'nin genişleyen kampüsündeki Reinhold Havacılık ve Uzay Mühendisliği Binasında profesörlerinin ofisindeydiler ve ofis bilgisayarlarından birinde televizyon izliyorlardı. "Amerika Birleşik Devletleri Başkanı Armstrong uzay istasyonunun yörüngesinde! Eğer o yapabiliyorsa, ben de kesinlikle yapabilirim!" Diğer öğrenciler de onaylayarak başlarını salladılar.
    
  Brad McLanahan, Cal Poly'de havacılık ve uzay mühendisliği öğrencisi olarak ilk yılını bitirmek üzereydi. Vücudundan eğitimine ve deneyimlerine kadar hayatındaki her şey ortalamanın biraz üzerinde görünüyordu. Ortalamadan biraz daha uzun, daha kilolu ve daha sevimliydi; mavi gözleri ve kampüsteki mühendislik öğrencilerinin çoğundan biraz daha uzun olan sarı saçları vardı. Notları muhtemelen ortalamanın biraz üzerindeydi; bu, başvuranların üçte birinden azını kabul eden UC Poly'nin mühendislik fakültesine kabul edilmesini sağlamaya yetiyordu. Cömert bir güven ve rahmetli ebeveynlerinin önemli hayat sigortası poliçelerinin faydaları sayesinde Brad, üniversiteye giderken diğer öğrencilerin çoğundan daha iyi bir mali duruma sahipti: San Luis Obispo'daki kampüs dışındaki evinden okula güzel bir bisikletle gidiyordu. hatta ara sıra babasının türbinli Cessna P210 Silver Eagle uçağıyla yakınlardaki bir havaalanından uçuyordu, bu arada lisans veya yüksek lisans eğitiminden dolayı üniversite harçları veya öğrenci kredisi faturaları olmayacağını biliyordu. eğitim.
    
  Lane Egan, "Bunun için daha iyi bir zamanda gelemezdik Brad" dedi. On beş yaşındaki Lane, Roseburg, Oregon'dandı, sadece iki yıl sonra evde eğitim veren liseden stratosferde not ortalaması alarak mezun oldu ve dört yıllık bir bursla Cal Poly'ye kabul edildi. Ufak tefek, biraz tombul, kalın gözlüklü (bir ineğin klasik Hollywood versiyonuna benziyordu) Lane, Brad'e ağabeyi gibi bakıyordu. Lane, Elektrik Mühendisliği Fakültesi'nde birinci sınıf öğrencisiydi ve bilgisayar ve mikroçip tasarımı ve programlaması alanında uzmanlaştı. "Umarım Profesör Nukage teklifimizi beğenir."
    
  Kim Jong-bae, "Hala uzay çöpü fikrini benimsememiz gerektiğini düşünüyorum Bradley" dedi. Jung Bae (herkes ona "Jerry" diyordu çünkü Jerry Lewis filmlerini seviyordu ve bu takma adı gururla kullanıyordu) Seul, Birleşik Kore'dendi ve Pohang Bilim ve Teknoloji Üniversitesi'nde iki yıl okuduktan sonra üniversiteye transfer oldu. Amerika Birleşik Devletleri. Uzun boylu ve zayıftı, mühendislik laboratuvarında geçirdiği zamanın çoğunu basketbol sahasında da geçiriyordu. Jerry , robotik ve enerji depolama teknolojisinde uzmanlaşmış bir makine mühendisliği öğrencisiydi . "Nukaga'yı tanıyorsun: askeri işlerle pek ilgilenmiyor."
    
  Casey Huggins, "Starfire askeri bir program değil Jerry" dedi. Casey aynı zamanda Cal Poly'deki birinci yılında dört yıllık bir bursun da sahibiydi. Küçük bir kızken geçirdiği su kayağı kazası belden aşağısının felç olmasına neden oldu ve okul onun hayatının önemli bir parçası haline geldi. UCSC'nin çok büyük, altı bin dönümlük kampüsünde manuel tekerlekli sandalye kullanarak ve tekerlekli sandalye basketbolu ve okçuluk gibi uyarlanabilir sporlara katılarak kilosunu düşük tutmak için mücadele etti. Casey, yönlendirilmiş enerji projelerinde uzmanlaşmış bir elektrik mühendisliği öğrencisiydi. "Bazı askeri teçhizat kullanıyoruz ama bu askeri bir program değil." Jung Bae omuz silkti, tamamen ikna olmamıştı ama başka bir tartışmayı kışkırtmak da istemiyordu.
    
  Jodie Cavendish, "Jerry'nin uzay çöpü fikri de hoşuma gitti, ama özellikle Başkan Phoenix'in küçük konuşmasından sonra, önerimize sadık kalmamız gerektiğini düşünüyorum, millet," dedi Jodie Cavendish, uzun sarı saçlarını omuzlarından çekip endişeyle göğsünün etrafında döndürerek. . Jodie, Avustralya'nın Brisbane şehrindendi ve Güney Kaliforniya'dan gelen uzun boylu, formda, mavi gözlü bir sörfçü kız gibi görünmesine rağmen, evinde okyanusa çok yakın yaşıyordu ve yelken açmayı, sörf yapmayı ve kanoya binmeyi öğrenmeyi ve denemeyi sevdiği her şeyden çok seviyordu. laboratuvarda veya bilgisayardaki kütüphanede bulunabilir. Cal Poly ile Queensland Teknoloji Üniversitesi arasındaki iki yıllık öğrenci değişim bursu programını tamamlamaya yaklaşmıştı ve ileri malzemeler ve nanoteknoloji alanında makine mühendisliği eğitimi alıyordu. "Ayrıca sohbetimizin provasını yapmak için çok fazla zaman harcadık."
    
  Brad, "Jodi'nin dediği gibi, her fikre açığım ve uzay çöpü fikrini de ortaya atabiliriz; biz hazırız" dedi. "Ama şimdi bu konuşma ve bu meydan okumayla Starfire'ın kazanan olacağını düşünüyorum."
    
  "Şu anda orada mısınız Bay McLanahan?" - bir adamın sesini duydular ve Kaliforniya Politeknik Üniversitesi'nde havacılık ve uzay mühendisliği profesörü olan Ph.D. Toshuniko Nukaga ofise koştu. Berkeley, California'da doğan, büyüyen ve eğitim gören Nukaga, hem akademik çevrelerde hem de yakın arkadaşları tarafından "Toby" olarak tanınıyor, ister bisiklet yarışı yapmak, ders vermek, ister bir sonraki makaleyi yazıp sunmak olsun, hiçbir şeyi yavaş yapmıyordu. Havacılık ve uzay bilimi dünyasında çığır açan bir gelişme. Havacılık ve uzay endüstrisinden emekli olan altmış yaşındaki Nukaga, yeni uçak ve uzay aracı tasarımında en çok aranan uzmanlardan biriydi. Yönetim kurulunda görev almak ya da dünya çapında yüzlerce şirket ve üniversiteye liderlik etmek arasında bir seçim yapmak zorundaydı ancak emekliliğinin geri kalan yıllarını Kaliforniya'nın Central Valley'inde geçirmeyi, geleneksel bilgeliği keşfetme ve sorgulama konusundaki bilgi ve tutkusunu bir başkasına aktarmayı seçti. yeni nesil mühendisler ve düşünürler.
    
  Brad, "İyi günler, Dr. Nukaga," dedi. "Bu kadar geç saatte bizi kabul ettiğiniz için teşekkür ederiz."
    
  Brad konuşmayı bitirdiğinde Nukaga masaüstü bilgisayarındaki e-postasını kontrol etmiş, tablet bilgisayarını sırt çantasından çıkarmış ve şarja takmıştı. Genç adamın minnettarlığını kabul ederek başını salladı, sonra sandalyesine yaslandı ve oturuyor olmasına rağmen hareket etmeye devam etmek için parmak uçlarını birbirine vurdu. "Rica ederim. 'Kazananınız'dan haber alalım Bay McLanahan."
    
  "Evet efendim" dedi Brad. "Geçenlerde Nevada'daki Sky Masters Aerospace'in üniversiteler ve şirketler için yeni nesil uzay projeleri için teklif talebinde bulunduğunu öğrendim. Görünüşe göre Sky Masters gibi şirketler Phoenix yönetimiyle çalışıyor çünkü Başkan az önce Armstrong Uzay İstasyonu'ndaki konuşmasında da aynı şeyi önerdi. Gökyüzünün Efendileri istiyor..."
    
  "Başkanın ulusa askeri bir uzay istasyonundan seslendiğini mi söylediniz?" - Nukaga inanamayarak sordu. "Şu anda yörüngede mi?"
    
  "Evet efendim" diye yanıtladı Brad. "Ayrıca basın toplantısını da yeni bitirdi. Kendini oldukça iyi hissediyordu, ağırlıksız falan. Sanırım Gizli Servis elemanı pek başarılı olamadı."
    
  "Amerika Birleşik Devletleri Başkanı'nın askeri uzay istasyonunda ne işi var?" Nukaga oldukça acı bir şekilde belirtti. "Bana son derece sorumsuz görünüyor. Binlerce olay yaşanabilir ve bazıları zihnini etkileyebilecek yüzlerce hastalığa yakalanabilir ve kendisi nükleer silahlı bir ordunun başkomutanıdır. Bu delilik". Bir süre sessiz kaldı, sonra elini sallayarak konuyu aklından sildi. "Lütfen devam edin Bay McLanahan."
    
  Brad, "Yörüngeye fırlatılabileceğini ve yıl sonundan önce test edilebileceğini umduğumuz bir proje için bu yaz on iki hafta süreyle bilgisayar, mekanik ve havacılık laboratuvar alanı ve kaynakları talep ediyoruz" dedi. "Biz buna Starfire Projesi diyoruz."
    
  Nukagi'nin kaşları şaşkınlıkla kalktı. "Adınızın Bay McLanahan olduğunu varsayıyorum?"
    
  Lane Egan gururla, "Benimdi efendim," dedi.
    
  "Elbette, Bay Egan," dedi Nukaga, dudaklarına dokunan iki parmağının arkasına küçük bir gülümsemeyi gizleyerek. İlk başta genç adama -aslında bir erkek çocuğa- güvenmedi çünkü anne ve babasının her ikisinin de birden fazla doktorası vardı ve çok zengin, agresif, talepkar araştırmacı bilim adamlarıydı ve Egan'ın başarısının büyük ölçüde onun güçlü, itici etkisine bağlı olduğuna inanıyordu. onun ebeveynleri. Ancak durumun kesinlikle böyle olmadığı ortaya çıktı. Her ne kadar genç Egan zaman zaman kolayca ergenlik çağına dönse de, şüphesiz çok geçmeden kendi doktora koleksiyonunu edinecek ve ebeveynlerinin etkileyici başarılarını gölgede bırakacak yetenekli bir genç adamdı.
    
  Profesör gülümsemeye dair tüm izleri sildi, yeniden taşlaştı ve şöyle dedi: "Gerçekten. O halde neden sunumunuza devam etmiyorsunuz Bay Egan?"
    
  Lane, hiç duraksamadan, "Evet efendim," diye cevap verdi. Aynen böyle, genç gitti ve yerini geleceğin ciddi bir genç bilim adamı aldı. "Bildiğiniz gibi efendim, Dünya yörüngesindeki bir uzay aracından Güneş'ten enerji elde edilmesi ve bu gücün Dünya'ya geri iletilmesi fikri uzun yıllardır öneriliyordu ancak teknik engelleri aştığımızı ve tasarlayabileceğimizi düşünüyoruz. ticari olarak uygun, uzaya dayalı bir güneş enerjisi santrali."
    
  Nukaga, Casey ve Jody'ye baktı. "Takımınızda Bayan Huggins olduğuna göre, uzay geminizin mikrodalgalar gibi bir tür yönlendirilmiş enerji kullandığını varsayıyorum" dedi. "Bayan Huggins mi?"
    
  Casey, "Pek sayılmaz efendim," dedi. "Uzayda güneş enerjisi üretmeye yönelik araştırmaların çoğu, güneşten toplanan elektriği Dünya'ya iletmek için mikrodalgalar veya lazerler kullandı. Lazerlerin bazı siyasi engelleri var. Mikrodalga fırınlar çok verimlidir ve çok fazla enerjiyi çok hızlı bir şekilde aktarabilir. Ancak mikrodalgalar, alanı en az bir kilometre kare olan büyük bir rectenna veya verici antene ve hatta verici antenden belki on kat daha büyük olan daha büyük bir rectenna veya alıcı antene ihtiyaç duyar. Dünyanın dört bir yanındaki ortaklarımız ve biz, Cal Poly'de bir maser geliştirdik: bir mikrodalga lazer. Işını mikrodalga spektrumunda hareket ettirebiliyor ve yönlendirebiliyoruz, böylece çok fazla enerji daha küçük, daha odaklanmış bir ışına sıkıştırılabiliyor. En iyi mikrodalga ve görünür ışık lazer performanslarından bazılarına sahiptir, çok daha küçük antenler kullanır ve çok daha verimlidir. Ayrıca mikrodalga enerjisini elektriğe dönüştüren maser redresörler daha küçük, oldukça taşınabilir ve hemen hemen her yere kurulabiliyor."
    
  Brad, "Ayrıca efendim, enerji üretimi için gereken ana bileşenler ve ekipmanlar Armstrong uzay istasyonunda zaten kurulu durumda" dedi. Nukaga, Brad'e baktı ve sözünün kesilmesini onaylamayarak gözlerini kıstı ama devam etmesine izin verdi. "Skybolt lazeri, manyetohidrodinamik bir jeneratör tarafından çalıştırılan bir klistron tarafından pompalanan serbest elektronlu bir lazerdir. Lazerin içine bir mikrodalga boşluğu oluşturabilir ve Starfire'dan toplanan elektriği lazere güç vermek için kullanabiliriz, böylece MHD kullanmamıza gerek kalmaz. Skybolt'un yönlendirme ve kontrol sistemlerini bile kullanabiliyoruz."
    
  Nukaga, "Bu canavar yıllar önce yörüngeden çıkarılmalı ve yeniden girişte yanmasına izin verilmeliydi" dedi. Sanki uzay tabanlı lazer ona aitmiş gibi Brad'e bir kez daha kaşlarını çattı. "Uzaydan maser ışınlarını ateşlemede herhangi bir sorun görüyor musunuz, Bayan Huggins?" O sordu.
    
  Casey, "Pek çok potansiyel siyasi engel var efendim" diye yanıt verdi. "2006 Dış Uzayı Koruma Anlaşması tüm saldırı amaçlı uzay silahlarını ortadan kaldırmayı amaçlıyor. Özellikle, yüz kilometreden fazla bir mesafe boyunca birden fazla megajoule enerji üretebilen yönlendirilmiş enerji sistemlerinden bahsedilmektedir. Armstrong uzay istasyonundaki Skybolt lazer, uzaydaki, atmosferdeki ve hatta Dünya'daki hedefleri yüz kilometrenin çok ötesindeki mesafelerdeki hedefleri çok daha büyük bir enerjiyle vuruyor." Nukaga'nın yüzünde çok ekşi bir ifade vardı; açıkçası ne olduğunu çok iyi biliyordu. lazer uzay tabanlıydı ve bundan son derece memnun değildi.
    
  Casey şöyle devam etti: "Skybolt füze savunma lazerinin Armstrong Uzay İstasyonu'nda yeniden etkinleştirilmesi ve Kingfisher uzay tabanlı önleyicilerin konuşlandırılmasıyla, anlaşma 2010 yılında Birleşmiş Milletler Genel Kurulu tarafından yeniden sunuldu ve kabul edildi." "Güvenlik Konseyi anlaşmayı kanunlaştırmaya çalıştı; Gardner yönetimi altındaki ABD, veto etmek yerine çekimser kalmayı tercih etti ve anlaşma kabul edildi. Her ne kadar ABD Senatosu tarafından onaylanmamış olsa da, ABD -en azından bugüne kadar- buna uymayı seçmiştir. Bu nedenle, maser enerji transferi kavramı Birleşmiş Milletler tarafından potansiyel bir uzay silahı olarak kabul edilirse, ABD anlaşmayı görmezden gelmediği sürece kullanılamaz."
    
  Nukaga, "Bunun yapılmamasını içtenlikle umuyorum" diye ekledi. "Bu projede başka hangi zorlukların üstesinden geldiniz? Bayan Cavendish, ileri seviye yerleştirme öğrencisi olduğunuza göre neden devam etmiyorsunuz?" Hepsi Nukaga'nın ekipten tek bir üyenin böyle bir sunum yapmasına asla izin vermeyeceğini biliyordu, bu yüzden hepsinin teklife eşit derecede aşina olması ve bunu her an yapmaya hazır olması gerekiyordu.
    
  "Evet efendim" dedi Jodi. "Standart silikon fotovoltaik hücrelerin ağırlığı, basitçe anlaşmayı bozuyor; yüzlerce mekik boyutunda uzay aracı gerektiriyor; muhtemelen kullanamayacağımız ya da harcanabilir bazı Rus uzay araçları dışında, bunlara sahip değiliz. ağır kaldırma fırlatma araçları, işi yapmak için uzay aracına yeterli miktarda fotovoltaik panel yerleştirmek için. Ancak biz ve ortaklarımız, esnek iletken bir alt katman üzerine yerleştirilmiş çok enlemli nanotüpleri kullanarak, sığacak şekilde tasarlanmış tek bir katlanabilir silikon güneş pili ile aynı başlangıç maliyetiyle kilometrelerce uzunlukta bir fotovoltaik hücrenin inşa edilmesine imkan verebilecek bir güneş pili yakalama teknolojisi geliştirdik. Birkaç kat daha fazla enerji üretim kapasitesine sahip, mekik içi."
    
  Toplantı sırasında ilk kez Nukaga bir anlığına kıpırdamayı bıraktı ve değişiklik tüm öğrenciler, hatta genç Lane bile anında fark etti. "İlginç," diye yorumladı profesör, parmağıyla hafifçe vurmaya devam ederek. "Silikon hücresinden daha verimli bir organik karbon nanotüp mü?"
    
  Jodie, "Bu bir karbon nanotüp değil efendim" dedi. Gülümsedi, öne doğru eğildi ve alçak, komplocu bir sesle şöyle dedi: "Bu, nanotüplerden oluşan, değişen genişliklerde inorganik titanyum dioksit yapısına sahip bir optik anten."
    
  Nukagi'nin kaşları bir anlığına kalktı ama etrafındaki öğrenciler odada havai fişek patlamış gibi hissettiler. "İlginç," diye tekrarladı, ancak tüm öğrenciler sesinde hafif bir solukluk fark edebilmişti. "Optik anten".
    
  "Evet efendim" dedi Jodi. "İnorganik nanotüpleri kullanarak, güneş ışığını silikon güneş pillerinden binlerce kat daha verimli bir şekilde elektriğe dönüştürmenin bir yolunu geliştirdik. Daha da iyisi, yapılar silikon güneş pillerinden yüzlerce kat daha hafif ve daha güçlü."
    
  Şaşkınlığını gizlemek için çok uğraştı ama Toshuniko Nukagi sanki sandalyesinden kayacakmış gibi görünüyordu. "İlginç," diye tekrarlamayı başardı ama parmak sesleri tamamen durmuştu. "Böyle bir yapıyı sen mi uydurdun?"
    
  "Henüz yapmadım efendim," dedi Jodie, "ama Cambridge ve Palo Alto'daki araştırmacılarla konuştum ve yazıştım ve uygun destekle bunu burada, kendi laboratuvarlarımızda yapabiliriz. Ve ekip liderimiz Brad sayesinde dünyanın her yerindeki araştırmacılara erişimimiz var."
    
  "Peki bu inorganik nanotüp yapısının avantajları nelerdir Bay Kim?" Jerry, diğerleri kadar aşina olmadığı bir mühendislik alanıyla ilgili bir soruyu yanıtlamakta biraz zorlanıyor gibi görünüyordu, bu yüzden Nukaga, Brad'e döndü. "Belki Bay Kim'e yardım edebilirsiniz, Bay McLanahan?"
    
  Brad, "Enerji üretimi, silikon güneş pillerinden önemli ölçüde daha fazla, ancak çok daha düşük bir ağırlıkta" diye yanıt verdi. "Ayrıca güneş panelleri kendi kendini onarıyor."
    
  "Nasıl yapıyorlar?"
    
  Brad, "Çünkü nanotüplerin oluşturulduğu alt tabaka bir metal değil, elektronların nano yapıdan toplama sistemine daha verimli bir şekilde akmasına izin vermekle kalmayıp aynı zamanda bir amortisör görevi de gören esnek bir sol-jel malzemedir" dedi. . "Eğer bir güneş pili yörüngesel kalıntılarla çarpılırsa, hasar görmüş cilt gibi, kopma elektrokimyasal olarak onarılır. İnsan derisine benzer, orijinali kadar fotovoltaik olmayan ancak en azından matris hala işlevsel olan bir tür yara dokusu oluşturuyor. Ek olarak, Armstrong uzay istasyonundaki savunma lazerleri, nanoanten dizilerine ciddi zarar verebilecek enkazları saptırmak için kullanılabilir."
    
  "Savunma lazerleri mi? Ben öyle düşünmüyorum," dedi Nukaga. "Devam etmek".
    
  Brad, "Titanyum dioksit nanotüpleri kozmik radyasyona ve güneş rüzgarına karşı dayanıklıdır ve sol-jel substratı, iletkenlikte minimum ve geçici değişikliklerle sıcaklıktaki büyük değişikliklere dayanabilir" dedi. "Bir araya getirebileceğimiz yapılar çok büyük olabilir, belki birkaç kilometreye kadar uzanabilir. Bu, sonunda aynı yörüngede dünyanın farklı yerlerine birden fazla enerji atışı yapmamıza olanak sağlayacak."
    
  Nukaga açıkçası Brad'in cevabından etkilenmemişti; bu, üniversiteden araştırma için binlerce hatta milyonlarca dolar ayırmasının istenmesinden önce ekibin çözmesi gereken çok karmaşık bir sürecin büyük ölçüde basitleştirilmesiydi. "Peki Starfire konuşlandırması nasıl çalışacak?" - Nukaga'ya sordu. Jerry'ye döndü. "Başlayın Bay Kim."
    
  Jung Bae kaşlarını çattı, düşüncelerini toparladı ama hafif bir gecikmeyle devam etti. Jerry, "Bu projedeki gereksinimlerimizden biri boyut sınırıydı efendim" dedi. "Uzay tabanlı bileşenler için tercih ettiğimiz teslimat aracı Midnight S-19, kargo bölümünde oldukça küçük bir ayak iziyle yaklaşık dokuz bin poundluk bir yük taşıyabiliyor. Bu ilk başta bir sorundu. Uzay uçaklarıyla birlikte harcanabilir güçlendiriciler kullanılsa bile, Starfire'ı inşa etmek yıllar, hatta belki de on yıllar alır."
    
  "Peki buna nasıl karar verdin? Dokuz bin pound çok gibi görünüyor ama bütün bir uzay gemisini sıfırdan inşa etmek zorunda kaldığınızda bu pek de mümkün değil."
    
  Jerry, "Bu sıfırdan olmaz efendim," dedi. "Bizim teklifimiz Armstrong Uzay İstasyonu'nun, Uluslararası Uzay İstasyonu'nun ya da Çin... Çin'in kullanımını belirtiyor..." Bir kez daha hafızasını geri getirmekte zorlandı.
    
  Nukaga Brad'e baktı ve sessizce yardım etmesine izin verdi. "Çin Tiangong-2 uzay laboratuvarı efendim" dedi.
    
  "Bu uzay gemileri ne işe yarıyor? Bay Egan?
    
  Lane, "Çünkü Tiangong hariç geri kalanlar eski ve yerini insansız platformlar almaya hazır efendim" dedi. "Armstrong neredeyse otuz yaşında ve tasarım ömrünün üzerinden on yıl geçti. ISS yirmi yaşında ve tasarım sınırına yaklaşıyor; planlanan yörüngeden çıkışı beş yıl içinde planlanıyor."
    
  "Ya Tiangong-2?"
    
  Lane, "Çinlilerin Tiangong-3'ü sadece birkaç hafta içinde fırlatması bekleniyor efendim" dedi. "Bu proje için laboratuvarlarını kullanmanın sorun olmayacağını düşünüyoruz. Starfire planlandığı gibi çalışırsa Çin'in en uzak bölgelerine, hatta Himalayaların zirvelerine bile elektrik sağlayabileceğiz!"
    
  "Önümüzde başka ne gibi sorunlar var? Bayan Cavendish mi?
    
  Jodi, "Bu, nanotennaların, kapasitörlerin, kontrol ekipmanlarının, mikrodalga rezonatörlerin, maser jeneratörlerin ve ilgili ekipmanların istasyona getirilmesi meselesi" dedi. "Tüm panelleri yalnızca on uzay uçağı uçuşuyla veya harcanabilir roketler kullanırsak dört uçuşla yörüngeye yerleştirebileceğimizi tahmin ediyoruz."
    
  Nukaga, "İnanılmaz görünüyor" dedi. "Bunu nasıl değerlendirdiniz Bayan Huggins?"
    
  Casey, "Bu Jody'nin nanoten kalınlığına ve gece yarısı uzay uçağı S-19'un kargo bölümünün boyutuna ilişkin tahminine dayanıyor efendim" diye yanıtladı. "Beş yüz metre uzunluğunda ve otuz metre genişliğindeki sarılmış bir nanoanten dizisinin Midnight'ın kargo ambarına sığabileceğini hesapladık; nanotüp yapısı çok hafif olacağından bu da ağırlık sınırları dahilindedir. Orijinal tasarımımız bu tür toplam sekiz panel sağlar. Daha sonra ilave ekipmanı getirmek için iki uçuşa daha ihtiyacımız olacak."
    
  "Bu gerçekçi olmayacak kadar iyimser görünüyor Bayan Huggins. Bay McLanahan?"
    
  Brad, "Bu proje için halihazırda Armstrong uzay istasyonunda bulunan ekipmanların çoğunu kullanmayı öneriyoruz efendim" dedi. "Armstrong projemize özellikle çok uygun çünkü maser için ihtiyacımız olan çok sayıda ışın yönlendirme ekipmanına, kapasitöre ve hedefleme sistemine zaten sahip. Hepsi zaten orada; onu çalıştırmamıza gerek yok, sadece yazılımı ve bazı donanımları güncellememiz yeterli. Bu, yörüngeden çıktıktan sonra her şeyin yanmasından çok daha iyi."
    
  Nukaga, "Bu pek çok şeyin hükümetin projeniz için uzay istasyonunu kullanmanıza izin verip vermeyeceğine bağlı gibi görünüyor" dedi.
    
  Brad, "Armstrong uzay istasyonuyla ne yapacaklarına karar verene kadar bekçilik yapan Sky Masters Aerospace'deki adamlarla temasa geçtim" dedi. "Starfire projesine açık. Taahhüt vermeden önce verilerimizi ve sonuçlarımızı görmek istiyorlar ama kendilerine bir uzay istasyonu satın alma, onu özelleştirme ve faaliyete geçirme fikri de hoşlarına gidiyor."
    
  Nukaga, "Sky Masters Aerospace'in Merkezi İstihbarat Teşkilatının veya hatta gizli bir hükümet casus biriminin paravanı olduğunu düşünüyorum" dedi. "Bu ismi her duyduğumda ağzımda kötü bir tat oluyor." Yine de neredeyse fark edilmeyecek şekilde başını salladı ama öğrenciler için bu çok iyi bir işaretti. Nukaga, "Bana projenizin kara kısmını anlatın Bay Kim," dedi. "Yörüngedeki parçalar hakkında çok şey duydum ama yer sistemleri ve üzerinde çalıştığınız sorunlar hakkında çok az şey duydum."
    
  Kim tekrar cevap verecek durumda değilmiş gibi göründü ama bir süre sonra cevap verdi: "Efendim, yer veri toplama sistemi 200 metrelik yönlendirilebilir doğrultucu anten, alternatif akım jeneratörleri, konumlandırma kontrolleri, çevresel sistemler ve verileri depolamak için bir yöntem içeriyor. doğrultucu tüp tarafından üretilen doğru akım." veya çıkışın yerel elektrik şebekesine entegrasyonu."
    
  "İki yüz metrelik düz bir boru mu?" Nukaga fark etti. "Himalayalar için pek uygun değil, değil mi Bay Egan?"
    
  Lane, "Ön antenin boyutu şu anda Armstrong uzay istasyonunda bulunan ışın yönlendirme sistemine dayanmaktadır efendim" dedi. "Bu kırk yıllık bir teknoloji, birkaç kez güncellenmiş olabilir ama modern standartlara uygun değil. Kodlarını henüz görmedim ama eminim ki yazılımı işaret etme ve odaklanmayı daha doğru hale getirecek şekilde geliştirebilirim ve sonra daha küçük bir düz anten yapabiliriz. Maser ışını mikrodalga ışını kadar genişlemiyor ve yan loblardaki yayılım çok daha düşük ve ayarlanabilir."
    
  Brad, "Öyle olsa bile efendim, yer sistemleri diğer enerji santrallerinden çok daha küçüktür" diye araya girdi. "Güneş ışığından başka doğal kaynak kullanmıyoruz ve bir günlük güneş ışığı, tüm dünyanın bir yıl içinde ürettiğinden daha fazla elektrik üretebilir."
    
  Nukaga oldukça sinirlenmiş bir şekilde, "Web sitesinde iyi görünecek Bay McLanahan, ancak şu anda reklam kampanyasıyla ilgilenmiyorum" dedi ve artık Brad'in müdahalesinden duyduğu hoşnutsuzluğu açıkça gösterdi. Durdu, düşündü, sonra parmağıyla hafifçe vurmaya devam etti. "Peki şu ana kadar ne gibi ilerleme kaydettiniz?" - birkaç dakika sonra sordu.
    
  Brad, "Jodie ve Casey nanoanten ve maser için planlar geliştirdiler ve lazer ve malzeme laboratuvarı onayını ve finansmanını alır almaz imalata başlayabilirler" diye yanıt verdi. "Ayrıca onu bir uzay aracına yerleştirilebilecek şekilde minyatürleştirme planları da var, ancak biz inorganik bir nanotüp nanoteninin teknik olarak mümkün olduğunu göstermeye odaklandık. Bunu yaz sonuna kadar yapabileceklerine inanıyorlar."
    
  "Yazın sonu mu?" diye bağırdı Nukaga. "Sadece birkaç aylık bir çalışmayla nanotüplerden karmaşık yapılar mı oluşturacaksınız?"
    
  Jodie, "Dört yılı aşkın bir süredir inorganik nanotüpler üzerinde çalışıyorum efendim," dedi, "ama çoğunlukla Avustralya'da tek başımayım. Brad yıllar boyunca yaptığım sunumlara dayanarak beni aradı. Ekibimizi bir araya getirdi ve hâlâ dünyanın her yerinden yardımcı olacak uzman ve bilim adamlarını arıyor. Her şey çabuk oluyor."
    
  Nukaga hafifçe başını salladı ve Brad'e devam etmesini işaret etti. Brad, "Jerry ve benim kontrol, güç, çevre, iletişim ve sensör sistemlerini entegre etme planlarımız var, ancak bir uzay aracımız yok, bu yüzden hala dağılmış durumdayız" dedi. "Lane'in halihazırda uzay aracı kontrol sistemleri ve rectenna yer kontrol sistemleri için yazılmış bir yazılımı var ve izin alır almaz hata ayıklamaya ve çipleri yakmaya hazır. Armstrong ışın kontrol üniteleri için halihazırda bir yazılım tasarım taslağı var, ancak Sky Masters henüz yazılımlarını bize yayınlamadı, dolayısıyla bu sadece bir ön taslak."
    
  "Peki tüm bunları boş zamanlarında, derslerin ve diğer sorumlulukların arasında mı yaptın?" Nakuga fark etti. "Ve Bay Kim dışında hepiniz birinci sınıftasınız, değil mi?"
    
  Brad, "Jodie üçüncü sınıf öğrencisi efendim," diye yanıtladı. "Lane, Casey ve ben birinci sınıftayız."
    
  Nakuga hafifçe başını salladı, açıkça etkilenmişti. "Uzay gemisini nereden almayı düşünüyorsunuz Bay McLanahan?"
    
  Brad, "Sky Masters Aerospace, Battle Mountain, Nevada'da efendim" diye yanıtladı. "Trinity modülünü zaten belirledim ve ödünç verdim, laboratuvar için yerimiz olur olmaz onu bize gönderebilirim. Üzerinde Uçmuyorum ama bu gerçek bir uzay gemisi, sadece maket ya da ölçekli bir model değil."
    
  "Üçlülük mü?"
    
  Brad, "Bu, birkaç yıl önce Uzay Savunma Kuvvetleri tarafından kullanılan Sky Masters Aerospace'in otonom yörünge manevra araçlarının birkaç farklı versiyonundan biridir" diye açıkladı. "Gece yarısı uzay uçağı tarafından yörüngeye fırlatıldı. Kendi hedefleme sensörleri vardır veya Kingfisher cephaneliğinden veya Armstrong uzay istasyonundan hedefleme verilerini alabilir ; bir Armstrong veya başka bir insansız hizmet modülünden otonom olarak yakıt ikmali yapılabilir; yapabilir ...
    
  "'Hedefleme' mi? 'Silah garajı mı?'" Nukaga sözünü kesti. "Bunların hepsi uzay silahları mı?"
    
  Brad, "Eh, Trinity çok görevli bir yörünge modülü, ama evet efendim, çeşitli türde uzay tabanlı silahlarda kullanılıyor" dedi. Nukuga'ya Trinity'nin bir uzay silahı olduğunu söylememeyi umuyordu -profesör tanınmış ve orta derecede aktivist, savaş karşıtı bir adamdı - ancak projeyi sunma ve laboratuvar alanını alma konusundaki heyecanı içinde, bunun böyle olmayacağını umduğu sözler söyledi. Projeyi sonlandırmayın.
    
  Nukaga kafa karışıklığı içinde gözlerini kırpmaya başladı. "Uzay silahları yaptığınızı bilmiyordum Bay McLanahan," dedi.
    
  "Yapmayacağız efendim," dedi Brad, kendine olan güveni yavaş yavaş sızdıran bir bisiklet lastiği gibi hızla tükeniyordu. "Starfire, Armstrong uzay istasyonunu temel alan yörüngesel bir enerji santralidir. Sadece itiş sisteminin bileşenlerini tasarlamamız gerektiğini değil, aynı zamanda modern teknolojiyi kullanarak tüm bileşenleri güvenli ve verimli bir şekilde yörüngeye göndermenin yollarını bulmamız gerektiğini hissettik. Eğer bunu gösterebilirsek..."
    
  Brad'e suçlarcasına bakan Nukaga gergin bir şekilde, "Uzay silahları üreten bir şirketle çalışmaktan hiç memnun değilim" dedi. "Eğer bu şirket Starfire'ınız hakkında bilgi alırsa ve daha sonra teknolojiyi daha fazla uzay silahı geliştirmek için kullanmaya karar verirse, bu üniversite uzaydaki silahlanma yarışının suç ortağı haline gelecektir. Maser enerjisini Dünya'daki doğrudan bir antene yönlendirebilen teknoloji kesinlikle bir uzay aracını devre dışı bırakmak ve hatta yerdeki hedefleri yok etmek için kullanılabilir."
    
  Brad, "Sky Masters Aerospace, yeni yörüngesel uzay aracı teknolojisi için elli milyon dolarlık bir hibe teklif ediyor, Dr. Nukaga," dedi. "Bunun bir kısmının bile üniversite için son derece faydalı olacağını düşünüyorum. Yönlendirilmiş enerji laboratuvarları ve bilgisayar laboratuvarlarında laboratuvar alanı ve zamanı sağlamanın, üniversitenin projeye olan bağlılığını göstereceğini ve bu hibe fonunun bir kısmının güvence altına alınmasına yardımcı olacağını umuyoruz ."
    
  Nukaga öfkeyle, "Burada tek düşünce para değil, Bay McLanahan," diye sertçe karşılık verdi... ama bir anlığına başka tarafa baktı ve multimilyon dolarlık bağışın önemli bir kısmını almanın okula kesinlikle fayda sağlayacağı gerçeğini sessizce kabul etti - ve elbette kendi prestiji. "Bu Trinity modülüne nasıl rastladınız Bay McLanahan?" - O sordu.
    
  Brad, "Babam şirketin operasyonlardan sorumlu yöneticisiydi efendim" dedi. "Kısa bir süre orada çalıştım ve hâlâ orada arkadaşlarım var. Mühendislik ve uçuş testi departmanlarındaki adamlarla iletişimimi sürdürüyorum ve bir gün orada çalışmayı umuyorum."
    
  " 'Daha önce miydi'? Baban emekli mi?"
    
  Brad güçlükle yutkundu ve ağzını açtığında hiçbir ses çıkmadı.
    
  Lane yumuşak bir sesle, "Babası öldürüldü efendim," dedi. Nukaga genç adama baktı, ardından Brad'in hâlâ kafası karışmış boş ifadesine baktı.
    
  "Dr. Nukaga, Brad'in babası General Patrick McLanahan'dı," dedi Casey, ses tonu onun bilmediğine inanamadığını açıkça ortaya koyuyordu - büyük havacılık savaşçısı General Patrick McLanahan'ın oğlu Bradley McLanahan, kampüste önemsiz bir ünlü gibi bir şey.
    
  Nukaga sonunda ne olduğunu anladı ama yüzündeki şok ve şaşkınlık ifadesi sadece bir an sürdü. "Ben...özür dilerim Bay McLanahan," dedi sonunda sandalyesinde doğrulup Brad'in omzunun üzerinden duvardaki bir noktaya bakarak. "Bunu bilmiyordum". Hâlâ başka tarafa bakarken boğazını temizledi ve Brad'in elindeki dosyayı işaret etti. Brad ona klasörü verirken, "Projenizi inceleyeceğim, proje komitesine sunacağım ve mümkün olan en kısa sürede sizi bilgilendireceğim" dedi. "Hepinize teşekkür ederim". Öğrenciler ayağa kalkıp oradan ayrıldılar. "Bay Kim. Birkaç kelime lütfen."
    
  Dışarı çıkarken Casey, Jung Bae'ye, "Marketteki Starbucks'ta olacağız, Jerry," diye fısıldadı. Jerry başını salladı, sonra koltuğuna döndü.
    
  Nukaga, bekleme odasında kimsenin olmadığından emin olana kadar birkaç dakika bekledi; sonra: "Bu sunuma pek iyi hazırlanmadığınızı düşünüyorum Bay Kim" dedi. "Her baharda, yalnızca üç alandan oluşan sponsorlu yaz laboratuvarı alanı için birkaç düzine talep alıyorum. Bire bir sunum yapmaya davet ettiğim takımlar yüzlerce saat hazırlık yaptı ve hepsi de oyunlarının zirvesindeler. Ama bu öğleden sonra pek öyle görünmüyordun. Bana nedenini söyleyebilir misiniz Bay Kim?"
    
  Jerry, "Korkarım yapamam efendim" dedi. "Belki biraz sahne korkusu."
    
  Nukaga, "Sanmıyorum Bay Kim," dedi. "Onay verilirse, bu, mühendislik öğrencilerinin yalnızca üçte birinin en az bir tane aldığı bir okulda iki yıl içinde üçüncü sponsorlu laboratuvar projeniz olacak. Güney Kore'deki en iyi mühendislik öğrencisisiniz ve dünyadaki parlak beyinlerden birisiniz. Cal Poly'yi seçtiğine sevindim ama sen MIT'ye ya da Stanford'a aitsin."
    
  Jerry bir anlığına gözlerini kaçırdı, sonra Nukaga'ya baktı. "Aslında efendim... burada olmamın sebebi sizsiniz" dedi. "Kariyerinizi uzun yıllardır takip ediyorum."
    
  "O halde neden havacılık ve uzay mühendisliğinde değilsin oğlum?" - Nukaga'ya sordu. "Kampüsün mühendislik tarafında olmasaydın yan yana çalışabilirdik. Burada bulunduğun bunca yıl boyunca senden yalnızca birkaç ders aldım."
    
  Jerry, "Makine mühendisliği benim için memleketimdeki kurumsal ve hükümet sponsorlarım tarafından seçildi efendim," dedi. "Onlara olan saygımdan dolayı uzmanlık alanımı değiştirmedim. İkinci ana dalımı ailem benim için seçti ve yan dalımın bilim dışı bir alanda olması gerekiyordu, bu yüzden işletmeyi seçtim. Ancak mezun olup diplomalarımı ülkemde aldıktan sonra, diğer dallara devam etme özgürlüğüne sahip olacağım ve sizin rehberliğinizde Yüksek Lisans ve Doktora derecelerim için buraya dönmeyi düşünüyorum."
    
  Nukaga, "Bu harika olurdu Jung Bae" dedi. "Kabul edileceğini neredeyse garanti edebilirim. Hatta orada doktora yapmak istersen Stanford'a transfer olmayı bile düşünürdüm; yıllardır beni kendi fakültelerine katmaya, hatta belki de mühendislik fakültesinin dekanı olmamı sağlamaya çalışıyorlar." Jerry'nin gözleri şaşkınlıkla büyüdü ve çok mutlu bir gülümsemeye büründü.
    
  Nukaga, "Ama hadi şu sözde Starfire projesine geri dönelim evlat," diye devam etti. "Kafam karıştı. Yüksek lisans okuyorsun ama bir grup alt sınıf öğrencisiyle takılıyorsun. Bay Egan neredeyse oğlunuz olacak kadar genç. Bu çocukların hiçbiri sizin entelektüel seviyenizde değil. Ne oluyor? Projeyi beğenmiş olsanız bile (ki beğendiğinizi sanmıyorum) neden en azından projeye liderlik etmiyorsunuz? Bu işi yeni yapan bir oyuncu var ve o takımdaki en akıllı kişi bile değil." Jerry omuz silkti ve başka tarafa baktı. Nukaga durakladı ve öğrencinin bakışları ona döndüğünde Jerry'ye komplocu bir tavırla göz kırptı. "Bu Bayan Cavendish mi, Jung Bae? O kesinlikle çok tatlı. Ne demek istediğimi anlıyorsan, Bayan Huggins'i tekerlekli sandalyesine koyup çıkarmaya bile gönüllü olurdum.
    
  Kim, öğrenci arkadaşlarıyla ilgili kişisel açıklamalara yanıt vermedi. Tekrar omuz silkti; bu, Nukaga'nın böylesine yetenekli bir öğrenci için sinir bozucu bulmaya başladığı çocukça bir hareketti. "Ben... Bay McLanahan'a saygı duyuyorum efendim," diye yanıtladı sonunda.
    
  "McLanahan mı? Saygı duy, bunun nesi var? O sadece iyi ama dikkat çekici olmayan notlara sahip, havacılık ve uzay mühendisliği birinci sınıf öğrencisi. Onun Patrick McLanahan'ın oğlu olduğunu bilmiyordum ama bu benim için pek önemli değil; hatta benim açımdan onu bir adım aşağı çekiyor. Babası, uygun emirler olmadan her türlü iğrenç uluslararası olaya neden olduktan sonra, hapishaneden olmasa bile rütbesinin düşürülmesinden her zaman kaçınan haydut bir pilottu. Ben şahsen, Rusya'nın ABD'ye düzenlediği ve on binlerce kişinin ölümüne yol açan hava saldırısını hızlandıran şeyin onun eylemleri olduğuna eminim."
    
  Kim, "Bay McLanahan, Cal Poly'deki en iyi mühendislik öğrencisi olmayabilir efendim, ama o... nasıl ekip oluşturulacağını biliyor" dedi. "Sadece Starfire fikrini ortaya çıkarmakla kalmadı, aynı zamanda inanılmaz bir ekip oluşturdu, Tuckman'ın grup gelişiminin dört aşaması (oluşturma, fırtına, norm oluşturma ve performans) boyunca bize rehberlik etti ve size sunduğumuz sunum boyunca bize koçluk yaptı. Bir şeyi anlamadığında veya bir sorunla karşılaştığında kendisine bilimi anlatacak birini bulur ve her zaman ekibine katılırlar. Sunumu okuduğunuzda göreceğiniz gibi efendim, Bay McLanahan dünyanın dört bir yanından projeye katkıda bulunmaya istekli öğrenci, öğretmen, bilim insanı ve mühendislerden oluşan önemli ve çok etkileyici bir liste hazırladı.
    
  Nukaga, "Burası bir mühendislik okulu Jung Bae, bir kardeşlik kurumu değil" dedi. "Bay McLanahan ona notları üzerinde biraz daha sıkı çalışmasını ve biraz daha az eğlenmesini tavsiye ederse akıllılık etmiş olur." Kaşlarını çattı ve devam etti: "Ve Bay McLanahan ile Nevada'daki askeri savunma şirketi arasındaki bağlantı konusunda oldukça ihtiyatlıyım. Cal Poly'nin mühendislik fakültesinin yeni ölüm ve yıkım teknolojisinin beşiği haline gelmesine izin vermeyeceğim; bize elli milyon dolar vermeleri umurumda değil." Elbette bu doğru değildi ama Nukaga sadık kaldı. üniversitenin politik gerçekliği değil ilkesidir. Bir an düşündü, sonra kararlı bir şekilde başını salladı. "Teklifi inceleyeceğim ve komiteye sunacağım" dedi, "ama aynı zamanda ihtiyacınız olan kaynakların onaylanmasını da tavsiye edeceğim."
    
  Jerry, "Çok teşekkür ederim efendim," dedi.
    
  Nukaga toplantının bittiğini işaret ederek tekrar başını salladı. Jerry, Nukaga gibi ayağa kalktı. Elini uzattı ve Jerry sıktı. Profesör, "Sana bu projeyi tavsiye etmemin asıl sebebinin senin de bu projeye dahil olman olduğunu söyleyeceğim Jung Bae" dedi. "Keşke adın proje liderleri listesinin başında olsaydı ama şimdilik McLanahan"ın ekibinde sen yetersin. Projeye katılımınızın, başlangıç sermayesinin önemli bir kısmını Nevada savunma müteahhitinden almamızı sağlayacağını düşünüyorum."
    
  Jerry eğilerek, "Tekrar teşekkür ederim efendim," dedi.
    
  "Ama aynı zamanda sana güçlü bir teklifte bulunacağım Jong Bae: Eğer Sky Masters havacılık ve uzay bölümünün teknolojinizi herhangi bir şekilde silah olarak kullanmak istediği ortaya çıkarsa, sizden takımdan ayrılmanızı ve bana rapor vermenizi şiddetle tavsiye ediyorum. dedi Nukaga. "Para olsun ya da olmasın, bu üniversitenin silah teknolojisi fabrikasına dönüşmesine izin vermeyeceğim. Bu ülkede az para karşılığında fahişelik yapmaya istekli yeterince üniversite var ama Cal Poly'nin onlardan biri olmasına izin vermeyeceğim." Bir an durakladı ve sonra sordu: "Söyle bana Jung Bae: başka bir alternatifin var mıydı? Bunun yerine beni bu Starfire olayıyla tanıştırmak güzel olur mu?"
    
  "Evet efendim, yaptım."
    
  Nukagi'nin gözleri ilgiyle büyüdü ve ona ofisine dönmesini işaret etti. "Bana on beş dakika daha zaman ayırın Bay Kim," dedi. "Bu konuyla ilgili her şeyi bilmek istiyorum."
    
    
  GIDA SANAYİ VE KAMPÜS MARKET BİNASI
  KAL POLİ
  Kısa bir süre sonra
    
    
  Brad, "Bunu mahvettim çocuklar," dedi. O ve Starfire takım arkadaşları Campus Market'teki Starbucks verandasında bir masada oturuyorlardı. Gıda İşleme Binası çekici olmayan depo benzeri bir yapıydı, ancak güneydoğu tarafı çekici bir şekilde yenilenerek öğrencilerin taze hazırlanmış yiyecekleri ve geniş bir yelpazedeki diğer eşyaları satın alabilecekleri ve ayrıca geniş, güneşli bir dış mekan oturma alanı olan bir kafe ve mağazaya dönüştürülmüştü. öğrenci ve öğretmenlerin yoğun ilgi gösterdiği alan. "Trinity modülüyle ilgili detaylardan bahsetmemem gerekirdi. Şimdi Nukaga bir ölüm ışını yaratacağımızı düşünüyor. Üzgünüm."
    
  Jodi, "Eninde sonunda teklifimizi okuduğunda öğrenecekti Brad," dedi. "Merak etme. Bu elma".
    
  Casey, "Biliyorsunuz, Nukaga gibi profesörlerle konuştuğunuzda aksanınızın ve argonuzun neredeyse tamamen kaybolduğunu fark ettim" dedi. "Bunu nasıl yapıyorsun Jody?"
    
  Jodi, "Çok fazla aksan yapabilirim ya da hiçbir şey yapamam" dedi. Kalın Rusçaya geçti. "Bunu nasıl buldun? Bunu nasıl buldun?"
    
  Lane kıkırdayarak, "Avustralya aksanınız ve argonuzun komik olduğunu düşünüyorum Jody," dedi.
    
  "Ben komikim, nasıl - komik demek istiyorsun, sanki bir palyaçoymuşum gibi, seni eğlendiriyor muyum? Seni güldürüyor muyum?" " Jodie, en iyi Brooklyn aksanıyla, Good Boys filmindeki Joe Pesci'nin karakteri Tommy DeVito'yu ikna edici bir şekilde kullanarak ve dört harfli kelimeler kullanmamaya çalışarak söyledi. " 'Seni eğlendirmek için mi buradayım?' " Lane tekrar kıkırdadı, bilim adamı gitti ve onun yerini genç bir okul çocuğu aldı. Jodie en kalın Avustralya aksanına geçti ve ekledi: "Kahretsin arkadaşlar, ama bir atı yiyip bir jokeyi kovalayabilirim." Diğerleri birbirlerine baktılar. , sonra Jody'ye: "'Açım' anlamına geliyor. Hadi yiyecek bir şeyler alalım."
    
  Lane, "Kütüphaneye gidiyorum," dedi ve aniden ayağa kalkıp dizüstü bilgisayar sırt çantasını aldı. Göz açıp kapayıncaya kadar, okul çocuğu ortadan kayboldu ve yerini ciddi bir bilim adamı aldı. "Görüşürüz millet."
    
  Casey, "Bizimle akşam yemeği ye Lane," dedi. "Jerry'nin gelip gelmeyeceğini görmek için bekleyeceğiz."
    
  "Hayır, teşekkür ederim" dedi Lane. "Annem ve babam gelip beni oradan alacaklar. Ayrıca tarih ödevimi bitirmem gerekiyor." Brad bu son açıklama karşısında gözlerini kırpıştırdı ama hiçbir şey söylemedi.
    
  "Bunun ne zaman olması gerekiyor?" Casey sordu.
    
  Lane, "Birkaç hafta," dedi, "ama ortalıkta bitmemiş projeler olmasından nefret ediyorum." En iyi Avustralya aksanını kullanarak şöyle dedi: "İyi günler arkadaşlar. Siz şu anda çürük değil misiniz, değil mi?
    
  Jodie peçeteyi buruşturup ona fırlattı. "Lanet olası aptal, Doug!"
    
  Lane, Üniversite Bulvarı'na, sadece birkaç blok ötedeki Robert E. Kennedy Kütüphanesi'ne doğru yöneldi. Brad birkaç dakika sonra ona yetişti. Brad, kendi dizüstü bilgisayar sırt çantasını omzuna atarak, "Ben de seninle geleceğim, Lane," dedi.
    
  Lane, "Benimle gelmene gerek yok Brad," dedi. "Ben çocuk değilim".
    
  Brad, "On beş yaşındasın," dedi. "Ayrıca arkadaş sisteminden de bahsettik. Her zaman yanınızda bir güvenlik görevlisi veya tanıdığınız birini bulun."
    
  "Şehirde sürekli yalnız başına dolaşan çocuklar görüyorum."
    
  Brad, "Biliyorum ve bu akıllıca değil" dedi. "Bir arkadaş bul. Kampüs gönüllüsü ya da güvenlik görevlisi bulamazsanız beni arayın." Başını kaldırıp baktığında Lane'in gülümsediğini gördü; Brad'in onunla gelip ona kişisel güvenlik konusunda ders vermesine memnun olduğu belliydi. "Tarih sınavına girmekle ilgili bu saçmalık neydi? Birkaç ay önce tüm yıl boyunca tüm derslerin için tüm ödevlerini bitirdiğini ve üstelik tam bir A öğrencisi olduğunu kesin olarak biliyorum."
    
  Lane bir süre sonra, "Biliyorum," diye itiraf etti. "Ben sadece..."
    
  "Sadece ne?"
    
  "Hiç bir şey".
    
  "Tükür şunu, Lane."
    
  Lane, "Sadece... Bence ben orada olmasaydım Market'te daha iyi vakit geçirirdiniz," dedi. "Ben... içimden bir ses sizlerin... bilirsiniz, 'çocuk' yanınızda olduğu için eğlenemeyeceğinizi söylüyor."
    
  Brad, "Bu saçmalık Lane," dedi. "Hepimiz arkadaşız. Yapmak istediğimiz şeyi yapıyoruz. Kızlar gidip her zaman yaptıklarını yapıyorlar. Eğer bizimle takılmak istiyorlarsa, yaparlar." Yaklaşık bir dakika kadar sessizce yürüdüler ve ardından Brad ekledi: "Ama on beş yaşında yetişkinlerle çevrili olmak zor olmalı."
    
  "HAYIR. Ben buna alıştım," dedi Lane. "Annem ve babamın bana, arkadaşlarıma veya diğer çocuklara davrandıkları gibi küçük bir çocuk veya ergen gibi davrandıklarını hiç hatırlamıyorum. Kendimi olduğumdan çok daha yaşlı hissediyorum ve ilkokulu bıraktığımdan beri böyleyim. Ama yanınızda olmadığım zamanlarda sizi Starbucks'ta veya şehir merkezinde gördüm ve gerçekten harika vakit geçiriyor gibi görünüyorsunuz. Ben seninleyken, hepiniz... Bilmiyorum, çekingen, kısıtlanmışsınız, çocuğu üzecek ya da yozlaştıracak hiçbir şey söylemediğinizden ya da yapmadığınızdan emin oluyorsunuz."
    
  Brad, "Bakın, hepimiz arkadaşız" dedi. "Biz..." Ve aniden, kütüphanenin karşısındaki otoparkı çevreleyen Üniversite Bulvarı'ndaki ağaçlara ulaştıklarında atladı çünkü birisi kaburgalarına tırnaklarını geçirip "BOO!" onun arkasında. Brad arkasını döndüğünde Jodie Cavendish'in histerik bir şekilde kıkırdadığını gördü ve Lane de çok geçmeden ona katıldı. "Aman Tanrım, Jody, neredeyse altıma sıçacaktım!"
    
  Jodie, "Çevrenden daha fazla haberdar olmayı öğrenmelisin dostum," dedi. "Dünya zorlu bir yer, küçük California Poly bile. Seninle biraz yürüyüşe çıkmayı düşündüm." Lane'e şunları söyledi: "Brad'in arkadaş politikası hakkında her şeyi biliyorum ve onun UCLA'nın kötü sokaklarında tek başına yürümemesi gerektiğini düşündüm."
    
  Brad, "Arkadaşlık Politikası Lane içindir" dedi ama Jodi ona yumuşak bir şekilde gülümseyip göz kırptığında şunu ekledi: "Ama iyi bir arkadaşlık. Peki ya Casey?
    
  Jodie, "Jerry'den vazgeçtik; onun basketbol sahasında olduğundan eminim" dedi. "Casey, erkek arkadaşı du jour'dan bir telefon aldı ve Tanrı bilir neden yurda geri dönecek. Acaba Dr. Nukaga Jerry'den ne istiyordu?"
    
  Lane, "Jerry, Dr. Nukaga'nın havalı olduğunu düşünüyor" dedi.
    
  Brad, "Mühendislik dünyasının yarısı da öyle, Lane," dedi. "Jerry'nin uzay enkazlarını iyon hızlandırıcıyla temizleme fikrini Dr. Nukage'a sunmak üzere seçmediğimiz için üzgün olduğunu biliyorum . Belki şimdi ona sunuyordur."
    
  "Aynı anda iki sponsorlu laboratuvar projesi yapabilir misiniz?" Jodie sordu.
    
  Brad, "Bunu yapabilecek biri varsa o da Jerry'dir" dedi.
    
  Northern Perimeter Caddesi'ni geçip kütüphaneye girdiler ve zemin kattaki Café é'ye yöneldiler. Brad, "Unutma, kampüste tek başına dolaşma Lane," dedi. "Gelip seni almaları için aileni ara ya da beni ara."
    
  Lane, "Evet, Brad Amca," diye sızlandı ama Brad'e yumruk attı ve gülümsedi, birisinin ona göz kulak olmasından memnundu ve o da en sevdiği bilgisayar terminaline koştu.
    
  "Sana bir fincan kahve ısmarlayabilir miyim Jody?" - Brad Lane'in kaybolmasının ardından sordu.
    
  "Neden sana benim evimde bir kadeh şarap ısmarlamıyorum?" - cevap verdi. "Reinhold'un karşısına park ettim."
    
  "Ben de. Kulağa hoş geliyor," diye yanıtladı Brad.
    
  Otoparka iki blokluk kısa bir yürüyüş yapıldı. Jody'nin küçük sedanına bindiler ve Village Drive boyunca kuzeybatıya, Poly Canyon Village apartman kompleksine doğru ilerlediler. Kuzeydeki büyük otoparka park etti ve dairesine kısa bir mesafe yürüdüler. Kompleks, bazılarının zemin katlarında perakende satış mağazalarının bulunduğu ve banklar, sandalyeler ve piknik alanları ile geniş bir ortak alanı çevreleyen beş katlı birkaç konut binasının bulunduğu küçük bir kasaba meydanını andırıyordu. Asansör çalışmadığından Jodie'nin üçüncü kattaki dairesine çıkmak için merdivenleri kullanmak zorunda kaldılar.
    
  "İçeri gel dostum," dedi ve kapıyı ona kadar açtı, ardından dizüstü bilgisayarını masanın üzerine koydu ve şarj olması için açtı. Brad içeride küçük ama konforlu, tek yatak odalı bir daire, küçük ama işlevsel bir mutfağı çevreleyen bir bar ve birleşik bir oturma odası/kahvaltı köşesi/yemek alanı buldu. Oturma odası aynı zamanda Jodie'nin ofisi ve bilgisayar odası olarak da kullanılıyordu; Brad televizyonunun olmamasına şaşırmadı. Sürgülü cam kapıdan ortak alana bakan küçük bir veranda görülebiliyordu ve hatta uzaktan San Luis Obispo şehri bile görülebiliyordu.
    
  Brad, "Bu daireler çok güzel" yorumunu yaptı.
    
  Jodi, "Batı rüzgarının şiddetlenip üniversite depolarının kokusunu almanız dışında" dedi. "Burada pek çok mühendislik işi yapabilirdik ama UC Poly'nin köklerinin ne olduğunu her zaman anlayabilirsiniz: tarım ve hayvancılık." Buzdolabındaki şişeden iki bardağa Chardonnay döktü ve birini ona ikram etti. "Gelecek yıl buraya taşınmayı düşünmedin mi? Birçok mühendislik öğrencisi Poly Canyon'da kalıyor."
    
  Brad, "Buraya ve Cerro Vista'ya başvurum var ama herkes buraya gelmek istiyor, bu yüzden muhtemelen listenin en altındayım ve bisiklete binmek daha uzun sürecek" dedi. "İkisini de duymadım."
    
  "Yakın zamanda bir araba almayı planlıyor musun?"
    
  Brad, "Bunu düşünemeyecek kadar meşguldüm" dedi. "Ve bisikletle her gün biraz egzersiz yapıyorum."
    
  "Nerede yaşıyorsun?" diye sordu. "Komik; Birkaç aydır birlikte çalışıyoruz ama birbirimizi yalnızca kampüste görüyoruz."
    
  "Yakın. Dağ eteklerinden aşağı, Highway 1'in karşı tarafında, Foothill Plaza'nın yanından."
    
  Jodi, "Bunun uzun bir yol olduğunu düşünüyorum" dedi. "Beğendiniz mi?"
    
  Brad omuz silkti. "Fena değil. Yaklaşık bir dönümlük, bölgenin geri kalanından çitlerle çevrili küçük bir çiftlik. Çevredeki mahalleler bazen biraz vahşidir. Babamın bir arkadaşına ait. Sanırım Deniz Piyadeleri'nden emekli oldu ama sürekli yollarda olduğundan ben onun evinde kalıp onunla ilgileniyorum. Bu adamla hiç tanışmadım bile; sadece birbirimize e-posta gönderiyoruz. Çoğu zaman sessizdir, sahibini hiç göremiyorum ve her şey iyi döşenmiş."
    
  "Yani burası bekarlığa veda partisi için bohem bir yer mi?" Jodi gülümseyerek sordu.
    
  Brad, "Sahibini tanımıyorum ama eskiden eğitim eğitmeni falan olduğunu biliyorum" dedi. "Onun evinde parti vermiyorum. Bir parti sırasında şehre gelip kıçımı tekmelediği için şanslıydım. Zaten parti insanı değilim. Bu birinci sınıf öğrencilerinden herhangi birinin, özellikle hafta içi bu kadar çılgın partileri nasıl düzenleyebildiğini bilmiyorum. Hiçbir zaman hiçbir şey yapmaya zamanım olmayacaktı."
    
  Jodi, "Cal Poly'desin dostum" dedi. "UC'ler veya USC ile karşılaştırıldığında biz bir parti okuluyuz."
    
  "Peki ya Avustralya üniversiteleri?"
    
  Jodie, "En prestijli okullarımızla karşılaştırıldığında bile sizlerin parti hayvanları olduğunuza hiç şüphe yok" diye yanıtladı. "Biz Avustralyalılar, en iyi okullara, en iyi burslarla girmek için beynimizi zorluyoruz ve evden çıkıp üniversiteye gittiğimizde öfkeden başka bir şey yapmıyoruz."
    
  "Yani sen de mi parti kızına dönüştün?"
    
  Jodie, "Ben değilim dostum," dedi. "Aslında üniversiteye eğitim almak için gittim. Biraz çalışabilmek için oradan ayrılıp normal bir Amerikan okuluna gitmek zorunda kaldım."
    
  "Ama çok yakında geri döneceksin, değil mi?"
    
  Jodie iç çekerek ve şarabından bir yudum alarak, "Noel'den hemen önce," diye yanıtladı. "Evdeki ilk dönemimiz Şubat ayında başlıyor."
    
  "Bu çok kötü. Starfire ancak projemiz ileriye doğru hareket ederse ısınıyor olmalı."
    
  "Biliyorum" dedi Jodi. "İnternet üzerinden yardım etmeye devam edeceğim ve anahtarı çevirip Dünya'ya ilk watt'ı gönderdiğimizde orada olmak istiyorum, ama gerçekten de projenin lansmanını görmek için kalmak istiyorum. Hibe ve bursların yenilenmesi için başvuruda bulundum ancak henüz bir sonuç çıkmadı."
    
  "Öğrenim ücretinizi, odanızı, yemeklerinizi ve kitaplarınızı kendiniz mi ödemek zorunda kalacaksınız?" - Brad sordu.
    
  Jodie, "Evet ve Amerikan üniversiteleri, Avustralya okullarıyla karşılaştırıldığında özellikle ziyaretçiler açısından büyük bisikletçilerdir" dedi. "Annem ve babam savaşçı ama hepsi benden küçük beş erkek ve kız kardeşim var. Burs almalıydım ya da üniversiteye hiç gitmemeliydim."
    
  Brad, Belki yardımcı olabilirim, dedi.
    
  Jodie bardağının kenarından Brad'e baktı. "Neden Bay McLanahan, bana gülüyorsunuz?" - diye sordu, bir yudum alarak.
    
  "Ne?"
    
  Jodie, "Endişelenme Brad," diye yanıtladı. "Hiç kimseden, özellikle de bir ayakkabı tamircisinden borç almam. Bu benim doğamda yok." Brad'in gözleri yaklaşık on altıncı milyonuncu kez kısıldı. "Bir arkadaşımdan geldi aptal. Bir arkadaşımdan asla borç almam."
    
  "HAKKINDA". Bir an tereddüt etti; sonra: "Ama eğer seni Starfire bitene kadar burada tutacaksa bu bir kredi değil, projeye yatırım olur, değil mi?"
    
  Sözlerindeki gizli niyeti anlamaya çalışarak ona tekrar gülümsedi ama sonunda başını salladı. Jodie, "Bakalım tüm başvurularıma ve projeme ne olacak dostum" dedi. "Ama sunulacak şeker sensin. Daha fazla şarap?
    
  "Birazcık sonra Reinhold'a dönüp bisikletimi alıp eve dönmem gerekiyor."
    
  "Neden kalmıyorsun, ben de bize bir şeyler pişireyim?" Jodie sordu. "Ya da markete gidip bir şeyler alırız." Brad'e yaklaştı, bardağını bıraktı, öne doğru eğildi ve dudaklarına yumuşak bir öpücük kondurdu. "Ya da çayı atlayıp biraz eğlenebiliriz."
    
  Brad onu hafifçe öptü ve "Bunu çözmek için Avustralya argo sözlüğüne ihtiyacım olduğunu sanmıyorum" dedi. Ama büyük hayal kırıklığına uğrayarak bakışlarını kaçırdı. "Ama Nevada'da bir kız arkadaşım var" dedi.
    
  Jodi, "Evde bir veya iki adamım var dostum" dedi. "İlişkilerden bahsetmiyorum. Biz evden uzakta iki arkadaşız Brad; ben evimden senden biraz daha uzaktayım. Bence sen cesursun ve beni nasıl saptırdığını gördüm-"
    
  "Ne! Hayır, bilmiyorum... ne?"
    
  Jodie gülümseyerek, "Yani çok ateşlisin ve bana nasıl baktığını gördüm" dedi. "Evleneceğimizi söylemiyorum dostum ve seni sevgilinden çalmayacağım... en azından hemen ve sonsuza kadar... belki. Elini tutmak için uzandı ve hızla yatak odasına giden koridora baktı. "Sadece... siz Yankee'ler buna ne diyorsunuz, 'sevişmek' istiyorum?" Brad şaşkınlıkla gözlerini kırpıştırdı ve hiçbir şey söyleyemedi. Yüzündeki ve vücut dilindeki tereddütü okudu ve başını salladı. "Sorun değil dostum. Sheila'yı denediği için ya da daha sonra tekrar denediği için suçlama.
    
  "Bence çok ateşlisin Jodie ve gözlerini, saçlarını ve vücudunu beğeniyorum" dedi Brad. mesafe ilişkisi çalışması. Ayrıca sen ve ben birlikte çalışıyoruz ve hiçbir şeyin bunu mahvetmesini istemiyorum.
    
  "Sorun değil Brad" dedi. "Sanırım ikimiz de birkaç yaramaz anımız olsa bile birlikte çalışmaya devam edecek yaştayız ama duygularınıza saygı duyuyorum." Brad'in ciddi yüzünün bir sırıtmaya, sonra da kıkırdamaya dönüştüğünü gördü. "Aksanımla ve argomla dalga geçmeyi bırak, seni aptal!"
    
  Yeni argo kelimeye yüksek sesle güldü. "Avustralya argo sözcüklerinin hepsini duyduğumu sanıyordum, Jodie! Daha bugün on yeni şarkı daha duydum!"
    
  "Yine aksanımla dalga mı geçiyorsunuz Bay McLanahan?"
    
  "Üzgünüm".
    
  Jodie burnunu işaret etti ve çok alçak bir sesle şöyle dedi: "Özür dileme; bu bir zayıflık işareti."
    
  "Hey! Sen de John Wayne'i oynuyorsun! Askeri minibüs, değil mi?" Alkışladı.
    
  Jody eğilerek, "Teşekkür ederim efendim," dedi, "ama sarı bir kurdele takıyordu. Şimdi ben kemiklerine saldırmadan önce buradan çıkalım, dostum!"
    
  Reinhold Havacılık ve Uzay Mühendisliği binasının önündeki otoparka döndüklerinde hava yeni yeni kararmaya başlamıştı. Brad arabasından inip sırt çantasını alıp sürücünün yan camına doğru yürürken Jodi, "Seni eve götürüp sabah tekrar almaktan mutluluk duyarım Brad" dedi. "Tek yapman gereken brekkie satın almak."
    
  Brad gülümseyerek, Sanırım bu kahvaltı anlamına geliyor, dedi. Sahte bir kızgınlıkla gözlerini devirdi. "Hava kötü olduğunda teklifini kabul edebilirim ama sorun olmaz. Henüz çok karanlık değil."
    
  "Ne zaman istersen dostum" dedi Jodie. Brad açık pencereden ona doğru eğilip onu dudaklarından hafifçe öptüğünde hoş bir sürpriz yaşadı. "Ne zaman istersen Brad," diye ekledi bir gülümsemeyle. " 'Gece". Arabayı vitese takıp yola koyuldu.
    
  "Ben gezegendeki en şanslı orospu çocuğu muyum?" diye kendi kendine alçak sesle sordu. Kot pantolonunun anahtarlarını çıkardı, Trek CrossRip hibrit yol/kros bisikletinin kilitlerini çıkardı, farları ve bisikletin her yerine taktığı kırmızı ve beyaz yanıp sönen LED güvenlik ışıklarını açtı, kaskını taktı ve döndü. ışıkları yaktı, sırt çantasını bel kemeriyle bağladı ve eve doğru iki millik yolculuğuna çıktı.
    
  Ana caddelerde çok fazla trafik vardı ama San Luis Obispo bisiklet dostu bir şehirdi ve eve varmadan önce on beş dakikalık sürüşü sırasında dikkatsiz sürücülerden yalnızca bir veya iki kez kaçmak zorunda kaldı. Tek katlı, üç yatak odalı, bir buçuk banyolu ev, bir dönümlük bir arsanın ortasında yer alıyordu ve bitişiğinde iki araçlık müstakil bir garaj vardı; site eski ama bakımlı bir ahşap çitle çevriliydi. Bu yoğun ve oldukça sıkışık bölgede, üniversite nüfusu artırmadan önce bölgeye hakim olan geniş tarım arazilerinin ve çok sayıda küçük çiftliğin küçük bir hatırlatıcısıydı.
    
  Brad bisikletini eve getirdi - garaja birçok kez girildi, bu yüzden içinde değerli hiçbir şey yoktu - ve evin içinde bile onu büyük, çirkin görünümlü bir zincir ve kocaman bir asma kilitle kilitledi. Bölgede suç yoktu ama çocuklar sürekli olarak çitlerden atlıyor, pencerelerden bakıyor ve bazen kolayca çalabilecekleri bir şey bulmak için kapıları açmaya çalışıyorlardı ve Brad zincirlenmiş bir bisiklet görürlerse daha kolay bir yere gideceklerini umuyordu. kurban. Aynı sebepten ötürü, dizüstü bilgisayarını da içeren sırt çantasını dolaba sakladı ve bahçede olsa veya birkaç blok ötedeki mağazaya gitse bile dizüstü bilgisayarını asla masanın veya mutfak masasının üzerine bırakmadı.
    
  Artıkları bulmak için buzdolabını karıştırdı. Annesinin öldürülmesinden sonra bekar bir baba olan ve evdeyken oğlu için sık sık makarna, peynir yapan ve sosisli sandviç dilimleyen babasını belli belirsiz hatırlıyordu ve bu Brad'i her zaman neşelendiriyordu, bu yüzden her zaman yarım kavanozu vardı. buzdolabında.
    
  Lanet olsun, Jodie de kendini iyi hissetti, dedi kendi kendine. Dost canlısı ama genellikle sessiz bir Avustralyalı bilim meraklısının "bağlanmak" gibi bir şey isteyeceğini kim bilebilirdi? Sınıfta ya da laboratuvarda her zaman çok ciddiydi. Başka kimin böyle olduğunu merak etti? Casey Huggins biraz daha gürültücüydü ama aynı zamanda çoğu zaman oldukça ciddiydi . Tanıdığı birkaç kadının listesini gözden geçirmeye başladı ve onları Jodi'yle karşılaştırdı...
    
  ...ve sonra cep telefonunu çıkardı ve Jodi ya da başka biriyle yatmamasının asıl nedeninin muhtemelen onun aramasını beklemesi olduğunu fark etti. Hızla numarasını çevirdi.
    
  Mesaj, "Merhaba, ben Sondra" diye başlıyordu. "Muhtemelen uçuyorum, o yüzden bip sesini duyunca işini yap."
    
  "Merhaba Sondra. Brad," sinyal duyulduktan sonra konuştu. "Saat neredeyse sekiz. Sadece merhaba demek istedim. Bugün Starfire için bir sunum hazırladık. Bize şans dile. Daha sonra."
    
  Brad bir kavanoz makarna bulduğunda Sondra Eddington ve Jodie Cavendish'in birbirine çok benzediğini fark etti. Her ikisi de sarı saçlı ve mavi gözlüydü; Sondra biraz daha uzundu, o kadar zayıf değildi ve birkaç yaş daha büyüktü. Jodi bir öğrenci olmasına ve Sondra zaten işletme alanında lisans ve yüksek lisans derecelerinin yanı sıra çeşitli pilot sertifikaları almış olmasına rağmen, her ikisi de kendi alanlarında profesyoneldi: Jodi laboratuvarda ustaydı, Sondra ise tamamen rahattı ve uçmada mükemmeldi. bir uçaktı ve dağlardaki kokpit eğitimini tamamlar tamamlamaz bir uzay uçağına dönüşecekti.
    
  Ve en önemlisi, her ikisi de, ister profesyonel ister kişisel olsun, kesinlikle kişisel olanın her düzeyinde, akıllarını kullanmaktan ve size tam olarak ne istediklerini söylemekten çekinmediler. Böyle kadınları nasıl cezbedebilirim? Brad kendi kendine sordu. Bu sadece aptalca bir şans olsa gerek, çünkü tabii ki o...
    
  ... ve o anda mutfağın ahşap zeminindeki bir çizmenin gıcırtısını duydu ve arkasında bir varlık görmekten ziyade hissetti. Brad tencereyi yere düşürdü ve döndüğünde iki adamın önünde durduğunu gördü! Birinin elinde bir sırt çantası vardı, diğerinin de aynısı ve sağ elinde bir bez parçası vardı. Brad yarı tökezledi, yarı da şaşkınlıkla buzdolabına doğru sıçradı.
    
  Adamlardan ilki diğerine Brad'in Rus sandığı bir dille, "Garip bir rahatlık," diye homurdandı. "Beceriksiz aptal." Daha sonra , namlusuna susturucu takılı olan otomatik tabancayı pantolonunun bel kısmından rastgele çıkardı , bel hizasında tuttu ve Brad'e doğrulttu. Mükemmel derecede iyi bir İngilizceyle, "Kıpırdamayın veya çığlık atmayın Bay McLanahan, yoksa ölürsünüz" dedi.
    
  "Benim evimde ne halt ediyorsun?" Brad titrek, çatlak bir sesle söyledi. "Beni mi soyuyorsun? Hiçbir şeyim yok!"
    
  İlk adam alçak bir sesle, "Bırak gitsin aptal," dedi. "Bırak gitsin ve bu sefer doğrusunu yap."
    
  İnanılmaz bir hızla hareket eden ikinci adam kemerinden bir şey alıp salladı. Brad'in gözlerinin önünde yıldızlar parladı ve şakağına nasıl bir nesnenin çarptığını ya da vücudunun nasıl bir fasulye torbası gibi yere çöktüğünü hiç hatırlamadı.
    
    
  DÖRT
    
    
  Gereğinden fazla iz bırakan tilki gibi olun, bazıları yanlış yöne doğru. Diriliş alıştırması yapın.
    
  - WENDELL BERRY
    
    
    
  SAN LUIS OBISPO, KALİFORNİYA
    
    
  İlk adam Rusça "Sonunda doğru bir şey yaptın" dedi. "Şimdi arka kapıya dikkat et." İkinci adam copunu tekrar pantolonuna soktu, susturuculu tabancasını çıkardı ve mutfak penceresinin perdelerinden arka bahçeyi görebileceği bir pozisyon aldı.
    
  İlk adam sırt çantasındaki eşyaları yemek masasının üzerine yerleştirmeye başladı: bezelye büyüklüğünde beyaz toz parçaları içeren küçük çantalar, isle kaplı kaşıklar, bütan çakmaklar, sarılmış yüz dolarlık banknotlar, hatıra mumları, 151'e dayanıklı bir şişe rom , hipodermik iğneler ve şırıngalar. Bir uyuşturucu bağımlısının eserlerini yerleştireceği şekilde masanın üzerine yerleştirildikten sonra, ilk adam Brad'i masaya çekti, sol spor ayakkabısını ve çorabını çıkardı ve hipodermik bir iğneyle ayak parmaklarının arasına sokmaya başladı. , kan alıyor. Brad inledi ama uyanmadı.
    
  Arkasında yerde ayak seslerini duydu. İlk saldırgan dişlerini sıkarak Rusça, "Sessiz ol, lanet olsun," dedi. "Kes sesini, seni beceriksiz aptal. Lanet ayaklarını kaldır." Daha sonra Brad'in yüzüne, ağzına ve gömleğinin önüne rom dökmeye başladı. Brad öksürdü, inledi ve güçlü bir sıvı tükürdü. "Lanet olsun, neredeyse uyandı" dedi. Bir çakmak çıkardı ve parmağını ateşleyicinin üzerine koydu. "Yolu açın ve buradan defolup gidelim..."
    
  Adam aniden sanki bir kasırganın içine çekilmiş gibi vücudunun yerden kaldırıldığını hissetti. Arka kapının yanında yerde buruşmuş ve kanlar içinde olan asistanını bir anlığına gördü, sonra geri döndüğünü hissetti... ta ki kendini şimdiye kadar sahip olduğu en korkunç, çarpık, kötü insan formlarından biriyle yüz yüze bulana kadar. Yirmi yıl boyunca, bir zamanlar KGB olarak bilinen Rus hükümetinin Federal Güvenlik Bürosu'na veya Sovyet Sosyalist Cumhuriyetler Birliği'nin güvenlik bürosu olan Devlet Güvenlik Komitesi'ne suikast gerçekleştirdiği görüldü. Ama yüzü sadece bir anlığına gördü, sonra birdenbire kocaman bir yumruk ortaya çıktı ve gözlerinin arasına çarptı ve bundan sonra hiçbir şey hatırlamadı.
    
  Yeni gelen, baygın Rus'un bir metre kadar yere düşmesine izin verdi, ardından Brad'i kontrol etmek için eğildi. "Tanrım, evlat, uyan" dedi, Brad'in solunum yollarının tıkalı olup olmadığını ve gözbebeklerinde beyin sarsıntısı belirtisi olup olmadığını kontrol etti. "Senin koca kıçını sürüklemeyeceğim." Cep telefonunu çıkardı ve hızla numarayı çevirdi. "Benim" dedi. "Çiftliği temizliyorum. Bağlantıyı kes." Konuşmayı bitirdikten sonra Brad'in suratına yumruk atmaya başladı. "Uyan, McLanahan."
    
  "Üzgünüm, ne...?" Brad'in gözleri nihayet açıldı... ve sonra yeni gelenin yüzünü görünce şaşkınlıkla kocaman açıldılar . Şok içinde geriye doğru tökezledi ve adamın elinden kurtulmaya çalıştı ama bu çok güçlüydü. "Saçmalık! Sen kimsin?"
    
  "Korkunç," dedi adam paniğe kapılmış bir halde. "Okul eşyaların nerede?"
    
  "Benim... benim ne...?"
    
  Adam, "Hadi McLanahan, kendini toparla," dedi. Yemek odasına ve koridora baktı ve rafta bir sırt çantasının olduğu, aralık bir dolap kapısı fark etti. "Gitmek". Brad'i yarı sürükleyerek ön kapıya doğru sürükledi, raftan sırt çantasını aldı ve aceleyle kapıdan çıktı.
    
  Giriş kapısının yanındaki sokağa büyük siyah bir SUV park edilmişti. Adam sağ arka yolcu kapısını açarken Brad ona bastırıldı ve elini göğsüne koyarak yerinde tutuldu, ardından onu gömleğinden yakalayıp içeri fırlattı. Korkunç görünüşlü bir adam içeri girip kapı çarparak kapandığında ve SUV hızla uzaklaştığında başka biri onu daha da içeri çekti.
    
  "Neler oluyor?" - Brad bağırdı. İki çok iri adamın arasında sıkışıp kalmıştı ve bu sıkışma çok kasıtlı görünüyordu. "DSÖ-"
    
  "Kapa çeneni, McLanahan!" adam, koltukları ve pencereleri sarsacakmış gibi görünen alçak, tehditkar bir sesle emir verdi. "Hala şehir merkezindeyiz. Yoldan geçenler sizi duyabilir." Ama çok geçmeden 101 numaralı karayoluna binip kuzeye doğru ilerlediler.
    
  Arka koltuktaki ikinci adam üçüncü sıraya geçti, böylece Brad iri yabancıyla birlikte ikinci sıradaydı. Şehrin iyice dışına çıkana kadar ikisi de tek kelime etmedi. Sonunda: "Nereye gidiyoruz?"
    
  "Güvenli bir yere" dedi yabancı.
    
  "Ben ayrılamam. Yapacak işlerim var."
    
  "Yaşamak istiyor musun McLanahan? Eğer bunu yaparsan oraya geri dönemezsin."
    
  Brad, "Yapmak zorundayım," diye ısrar etti. "Yörüngesel güneş enerjisi santralini bir yıl içinde faaliyete geçirebilecek bir projem var." Yabancı ona baktı ama hiçbir şey söylemedi, ardından akıllı telefonuyla çalışmaya başladı. Brad akıllı telefonunun ışığı yüzünü aydınlatırken adama baktı. Parıltı adamın yüzünde derin izler bırakmıştı; görünüşe göre bir tür yaralanma ya da hastalıktan, belki bir yangından ya da kimyasal yanıktan kaynaklanıyordu. "Tanıdık geliyorsun" dedi. Adam hiçbir şey söylemedi. "Adın ne?"
    
  "Öküz" dedi adam. "Chris Wohl."
    
  Birkaç uzun dakika sürdü ama sonunda Brad'in yüzü aydınlandı. "Seni hatırlıyorum" dedi. "Deniz Piyadeleri Çavuş. Sen babamın arkadaşısın."
    
  Wohl alçak bir sesle, neredeyse fısıltıyla, "Ben hiçbir zaman babanın arkadaşı olmadım," dedi. "O benim komutanımdı. Bu kadar".
    
  "Kaldığım evin sahibi sen misin?" Wohl hiçbir şey söylemedi. "Neler oluyor Çavuş?"
    
  "Kıdemli Çavuş," dedi Vol. "İstifa." Akıllı telefonunda yaptığı işi bitirdi ve yaralı yüzü tekrar karanlığa gömüldü.
    
  "Bu adamların evde olduğunu nasıl bildin?"
    
  "Gözlem," dedi Vol.
    
  "Evi mi izliyorsun yoksa beni mi izliyorsun?" Wohl hiçbir şey söylemedi. Brad birkaç dakika sessiz kaldı ve sonra şöyle dedi: "Bu adamlar Ruslara benziyor."
    
  "Bu doğru".
    
  "Onlar kim?"
    
  Wohl, "Eski Federal Güvenlik Bürosu ajanları Bruno Ilyanov adında bir adam için çalışıyor" dedi. "İlyanov, resmi olarak hava ataşesi yardımcısı görevini yürüten bir istihbarat subayıdır. Washington'da diplomatik yetkilere sahip. Doğrudan Gennady Gryzlov'a rapor veriyor. İlyanov yakın zamanda Batı Yakasındaydı."
    
  "Gryzlov mu? Rusya Devlet Başkanı Gryzlov'u mu kastediyorsun? Rusya'nın eski cumhurbaşkanıyla akraba mısınız?"
    
  "En büyük oğlu".
    
  "Benden ne istiyorlar?"
    
  "Emin değiliz," dedi Wohl, "ama McLanahan'lara karşı bir tür kampanyaya dahil olmuş. Ajanları babanın mezarına girdi ve içindeki vazoyu ve diğer eşyaları çaldı."
    
  "Ne? Bu ne zaman oldu?"
    
  "Geçen cumartesi sabahı."
    
  "Geçen cumartesi! Neden kimse bana söylemedi?" Wohl cevap vermedi. "Peki ya teyzelerim? Onlara söylendi mi?
    
  "HAYIR. Onları da gözetim altında tutuyoruz. Onların güvende olduğunu düşünüyoruz."
    
  "Güven içinde? Benim kadar güvende misin? Adamların silahları vardı ve eve girdiler. Beni öldüreceklerini söylediler."
    
  Wohl, "Bunu bir kaza, aşırı dozda uyuşturucu gibi göstermeye çalıştılar" dedi. "Özensizlerdi. Onları birkaç gün önce keşfettik. Kız kardeşlerinin yakınında kimseyi bulamadık. Farkında olmayabilirler ya da hedef olmayabilirler."
    
  "Biz Kimiz'? Polisten misin? FBI? CIA mi?
    
  "HAYIR".
    
  Brad bir açıklama yapmak için birkaç dakika bekledi ama hiçbir açıklama alamadı. "Kimin için çalışıyorsun Başçavuş?"
    
  Vol derin bir nefes aldı ve yavaşça verdi. "Baban Sky Masters'ı devralmadan önce birkaç... özel kuruluşta çalışıyordu" dedi. "Bu kuruluşlar, ordu için geliştirilen bazı yeni teknolojileri ve silah sistemlerini kullanarak hükümet ve diğer kuruluşlar için sözleşmeli çalışmalar gerçekleştirdi."
    
  Brad gerçekçi bir tavırla, "Teneke Woodman zırhı ve sibernetik piyade cihazı robotları kontrol ediyordu" dedi. Vol'un başı şaşkınlıkla yukarı kalktı ve Brad iri adamın nefesinin yavaşlayıp durduğunu görmek yerine hissetti. "Onları biliyorum. Hatta CID'de eğitim bile aldım. Battle Mountain'da bunlardan birine pilotluk yaptım. Bazı Ruslar babamı öldürmeye çalıştı. Onları arabada ezdim."
    
  "Lanet olsun," diye mırıldandı Vol alçak sesle. "CID'yi siz mi yönetiyordunuz?"
    
  Brad kocaman bir gülümsemeyle "Elbette yaptım" dedi.
    
  Wohl başını salladı. "Beğendin, değil mi?"
    
  Brad biraz savunmacı bir tavırla, "Babamı ararken evimi bastılar" dedi. "Gerekirse yine yaparım" Birkaç dakika sessiz kaldı, sonra ekledi: "Ama evet, öyle yaptım. CID harika bir ekipmandır. Bunlardan binlercesini inşa etmeliyiz."
    
  "Güç sana nüfuz ediyor" dedi Vol. "Babanın ve benim arkadaşım General Hal Briggs sarhoş oldu ve bu onu öldürdü. Baban bana... CID ve Teneke Adam ekipleriyle görevler yapmamı emretti ve biz de başarılı olduk, ama gücün beni nasıl etkilediğini görebiliyordum, bu yüzden istifa ettim."
    
  "Babam bir suç soruşturma robotunda ölmedi."
    
  Wohl, "Guam'da ne olduğunu tam olarak biliyorum" dedi. "Çinlilere saldırmak için kendi biriminin ve hatta kendi oğlunun güvenliğini hiçe saydı. Neden? Çünkü elinde bir bombardıman uçağı ve silahları vardı ve bunları kendisi kullanmaya karar verdi. Bu sadece bir iğne batmasıydı..."
    
  "Çinliler saldırıdan hemen sonra teslim oldular, değil mi?"
    
  Wohl, "Bazı Çinli askeri ve sivil liderler saldırıdan sonraki günlerde yeraltında bir karşı operasyon düzenledi" dedi. "Saldırınızla hiçbir ilgisi yok. Bu bir tesadüftü."
    
  Brad, "Sanırım sen bir uzmansın," dedi. Vol başını salladı ama hiçbir şey söylemedi. "Kimin için çalışıyorsun Başçavuş?" - Brad tekrarladı.
    
  Vol, "Bir sürü soruyu yanıtlamak için burada değilim, McLanahan," diye çıkıştı. "Emirlerim saldırı ekibini durdurmak ve güvenliğinizi sağlamaktı. Bu kadar ".
    
  Brad, "Kampüsü terk etmiyorum Başçavuş" dedi. "Yapacak çok işim var."
    
  "Hiç umurumda değil" dedi Vol. "Seni korumam emredildi."
    
  "Emirler? Kimin emri?" Cevapsız. "Cevap vermeyeceksen patronunla konuşacağım. Ama okulu bırakamam. Daha yeni başladım." Vol sessiz kalmaya devam etti. Birkaç dakika sonra Brad tekrarladı: "Ne kadar zamandır babam için çalışıyorsun?"
    
  "Bir süreliğine," dedi Wohl birkaç dakika sonra. "Ve ben onun için çalışmadım: Onun komutası altındaydım, kurmay çavuşu."
    
  "Bundan memnun gibi görünmüyorsun."
    
  Wohl, Brad'e doğru baktı, sonra dönüp pencereden dışarı baktı ve birkaç uzun dakika sessiz kaldı; sonra nihayet: "Annen öldürüldükten sonra, baban... değişti," dedi Vol sakin bir sesle. "Onu tanıdığım bunca yıldır, her zaman bir görevde olan adamdı, azimli ve sert, ama..." Devam etmeden önce derin bir nefes daha aldı, "Ama annen öldürüldükten sonra daha da kötü oldu ve ölümcül. Artık ulusu korumak ya da bir çatışmayı kazanmak değil, zaferin önünde duran Amerikalıları öldürmek, hatta öldürmek ya da tehdit etmekle ilgiliydi. Scion Aviation International'dan ayrılıp Sky Masters'ta kurumsal bir işe girdikten sonra bile kazandığı güç aklını başından almış gibi görünüyordu . Kontrolden çıktığını düşünene kadar bir süre buna katlandım ve sonra bıraktım.
    
  "Çıkış yapmak? Bunun yerine neden ona yardım etmeyi denemedin?"
    
  Vol, sert bir tavırla, "O benim komutanımdı," diye yanıtladı. "Kıdemli subaylara, onlar istemedikçe tavsiyede bulunmuyorum."
    
  Brad, "Bu saçmalık Vol," dedi. "Eğer babamın yaralandığını gördüysen, yardım etmeli ve o kıdemli subay saçmalığını sikmeliydin. Ve bu diğer şeylerin hiçbirini hiç görmedim. Babam iyi bir baba, gönüllü ve ailesini, toplumunu, ülkesini ve şirketini seven kendini adamış bir liderdi. O bir katil değildi."
    
  Vol, "Seni bütün bunlardan koruduğu için onu hiç görmedin," dedi. "Senin yanında tamamen farklı bir adam. Üstelik sen tipik bir çocuktun; çoğu zaman başın dik tutuluyor ve kıçına gömülüyordu."
    
  Brad, "Heveslisiniz Başçavuş," dedi. Yaklaşan bir kamyonun farlarında Vol'un kırışık yüzünü bir kez daha gördü. "Yüzüne ne oldu?"
    
  "Seni ilgilendirmez," diye homurdandı Vol.
    
  "Tanrı bilir ne zamandır beni gözetliyorsun ve ben sana berbat bir kişisel soru soramaz mıyım?" - Brad sordu. "Sanırım Deniz Piyadelerinde çok uzun süre kaldın."
    
  Vol sanki onunla tartışacakmış gibi Brad'e döndü ama o bunu yapmadı ve pencereye geri döndü. Bir süre sonra derin bir nefes aldı ve yavaşça verdi. Sonunda, "Amerikan Holokost'u," dedi. "Sanırım bunu duymuşsundur?"
    
  "Alaycılık mı, Başçavuş? Bu sana yakışmıyor ve uygunsuz. On binlerce kişi öldürüldü."
    
  Vol, Brad'in sözlerini görmezden gelerek, "Baban Amerikan karşı saldırısını planladı ve gerçekleştirdi," dedi. "Bombardıman dalgaları, Batı ve Orta Rusya'nın büyük bir kısmına yayıldı ve mobil kıtalararası balistik füzeleri avladı. Ben onun, komuta ettiği Sibirya hava üssü Yakutsk'tan sorumlu ikinci subayıydım."
    
  Birkaç saniye sürdü ama sonra Brad hava üssünün adını hatırladı ve şaşkınlıkla çenesi düştü. "Ah, kahretsin," diye nefes aldı. "Yani... Rus nükleer seyir füzelerinin vurduğu üssü mü kastediyorsun?"
    
  Vol tepki vermedi ama birkaç dakikalığına yeniden sessiz kaldı. "Açıkçası öldürücü dozda radyasyon almadım -Teneke Adam'ın savaş zırhını giyiyordum- ama General Briggs dışında herkesten daha fazla radyasyona maruz kaldım" dedi sonunda. "Yıllar içinde Rus yer altı sığınağında hayatta kalan kırk yedi kişi radyasyona bağlı hastalıklardan öldü. Sadece biraz daha zamanımı alıyor."
    
  Brad, "Aman Tanrım, Başçavuş, özür dilerim" dedi. "Acı korkunç olmalı." Wohl, Brad'e baktı, genç adamdan gelen sempatiyi duyunca biraz şaşırdı ama hiçbir şey söylemedi. "General Briggs'i öldüren şey bu olabilir. Belki radyasyon onu risk almaya zorladı. Belki de ölmek üzere olduğunu biliyordu ve dışarı çıkıp savaşmaya karar verdi."
    
  "Şimdi bakın uzmanımız kim," diye mırıldandı Vol.
    
  Kuzeydeki 101 numaralı otoyolu takip ettiler, ara sıra yan yolları ve geri yolları kullanarak herhangi bir gözetleme belirtisi olup olmadığını gözlediler. Birkaç dakikada bir, bir otoyol üst geçidi bulduklarında duruyorlar ve SUV'daki adamlardan biri, çok büyük, çok lensli bir dürbün taşıyarak dışarı çıkıyordu. "Ne yapıyor Başçavuş?" - Brad sordu.
    
  Wohl, "Hava takipçilerini arıyorum" diye yanıtladı. "Rusların ABD'deki askeri üsleri ve diğer hassas bölgeleri gözetlemek için insansız hava araçlarını kullandığını biliyoruz ve Gryzlov da bir Rus Hava Kuvvetleri subayıydı. Kesinlikle böyle bir donanıma sahip olurdu . Havadaki veya yerdeki ısı kaynaklarını birkaç mil öteden tespit edebilen kızılötesi dürbünler kullanıyor." Birkaç dakika sonra adam tekrar SUV'a bindi ve yollarına devam ettiler.
    
  San Luis Obispo'dan ayrıldıktan yaklaşık bir saat sonra Paso Robles'in dışındaki havaalanına giden yola saptılar. Sürücü elektronik kilide bir kod girdi ve uzun ağlı kapı açılarak havaalanı alanına girmelerine olanak tanıdı. Üç tarafı tel örgülerle çevrili, yalnızca otopark girişi ve taksi yolu açık olan büyük bir uçak hangarına gelene kadar, yalnızca kenarlarındaki küçük mavi ışıklarla aydınlatılan sessiz, karanlık taksi yolları boyunca ilerlediler. Bu kez sürücü kod yerine başparmağını optik okuyucuya bastırdı ve kilit sessiz bir uğultuyla açıldı.
    
  Çok büyük hangarın iç kısmına, hangarın sol tarafına park edilmiş gri bir General Atomics MQ-1B Predator uzaktan kumandalı uçak hakim oldu. Uçağın ön tarafında "GÜMRÜK VE SINIR KORUMA" yazısı ve kurumun kalkanı boyalıydı ancak kesinlikle bir devlet kurumuna benzemiyordu. Brad ona bakmak için yürüdü ama kot pantolonlu ve siyah tişörtlü bir adam, hızlı çıkarılabilen kemerden omuzlarına asılan bir makineli tüfekle Predator'la arasında durdu ve kollarını önünde çaprazladı, sessizce ve açıkça uzak durması konusunda uyarıyor.
    
  Brad, SUV'sindeki adamlarla ve diğer birkaç kişiyle konuşan Chris Wohl'a döndü. Hangarın loş ışığında Vol'un yüzündeki derin çizikleri daha iyi görebiliyordu, ayrıca boynundaki ve her iki kolundaki derideki hasarı da görebiliyordu. "Burası neresi Başçavuş?" - O sordu.
    
  Vol, "Şimdilik güvenli bir yerde," diye yanıt verdi.
    
  "Kim bunlar..."
    
  Vol boğuk bir sesle, "Şu anda hiçbir soruya cevap vermeyeceğim," dedi. "Bilmen gereken başka bir şey varsa sana söylerler." Predator'ın yanındaki duvarlardan birinde bulunan bir dolabı işaret etti. "İstersen kahve ve su var. Bir daha uçağın yakınına gitmeyin." Brad'e arkasını döndü ve tekrar diğerleriyle konuştu.
    
  Brad başını salladı ve yiyecek bir şeyleri olup olmadığına bakmaya karar verdi; onun yiyecek ya da başka hiçbir teklifini kabul etmediğine pişman oldu. Buzdolabında bir şişe soğuk su buldu, ancak onu içmek yerine başının yan tarafına uygulayarak Rus'un copuyla vurduğu darbeyi yumuşattı. Birkaç dakika sonra hangarın dışından bölgeye yaklaşan bir uçağın sesini duydu, sesine bakılırsa çok hızlı hareket ediyormuş gibi geliyordu. Wohl ve diğer adamlar konuşmayı bırakıp hangar kapısına doğru döndüler ve motorlar rölantideyken dışarıdaki uçağın sesleri biraz azaldı. Brad Vol'a dönüp ona neler olduğunu sormak üzereyken ışıklar daha da karardı ve hangarın çift kapısı açılmaya başladı.
    
  Kapı tamamen açıldıktan sonra, çift kuyruklu küçük bir C-23C Sherpa kargo uçağı içeri girdi. Kuyruğunda bir Amerikan bayrağı ve sivil bir N numarası vardı, ancak başka askeri işaret yoktu ve her zamanki gri yerine simsiyaha boyanmıştı. Büyük turboproplarını döndürerek doğrudan hangara doğru ilerledi ve uçak içeriye doğru ilerlerken Brad, Vol ve diğerleri geri çekilmek zorunda kaldılar. Omzunda makineli tüfek bulunan bir yan hakem tarafından kontrol edilerek, kendisine durma sinyali verilene kadar ileri doğru ilerledi ve ardından motorlar durduruldu. Motorlar durmaya başlayınca hangarın büyük çift kapısı motorlu olarak kapanmaya başladı. Jet motoru egzozunun kokusu çok güçlüydü.
    
  Bir dakika sonra, uçağın sol tarafındaki, kokpit pencerelerinin dışındaki yolcu kapısı açıldı ve dışarı askere benzeyen, takım elbiseli, kravatlı ve altında gözle görülür bir silah çıkıntısı olan iri bir adam çıktı. ceket - hemen ardından daha kısa boylu, takım elbiseli, ancak kravatsız, oldukça uzun gri saçlı ve düzgünce kesilmiş gri sakallı bir adam geldi; Aynı zamanda uçağın arka tarafındaki kargo ambarı/rampası da motor kullanılarak açılmaya başladı. Wohl ve diğer adamlar yeni gelen ikinci kişiye yaklaştılar ve el sıkıştılar. Birkaç dakika konuştular, sonra Wohl Brad'e doğru başını salladı ve yeni gelen ikinci kişi ceketinin düğmelerini açarak ona doğru yürüdü.
    
  "Bay Bradley James McLanahan," dedi yeni gelen, bizden hâlâ birkaç adım uzaktayken yüksek, dramatik, oldukça politik bir ses tonuyla. "Çok zaman geçti. Muhtemelen beni hatırlamıyorsun. Seni kesinlikle tanıyamayacağım."
    
  Brad, şaşkınlığını ve kafa karışıklığını gizlemeye çalışmadan, "Sizi hatırlamıyorum efendim, ama sizi tanıdığıma eminim: siz Başkan Kevin Martindale'siniz" dedi. Martindale genişçe gülümsedi ve Brad'in onu tanımasından memnun görünüyordu ve yaklaşırken elini uzattı. Brad onu salladı. "Sizinle tanıştığıma memnun oldum efendim, ama şimdi kafam daha da karıştı."
    
  Eski başkan, "Seni zerre kadar suçlamıyorum oğlum" dedi. "Her şey hızla gelişiyor ve insanlar buna ayak uydurmakta zorlanıyor. Daha sonra sizinle San Luis Obispo'da yaşanan olay gündeme geldi ve biz de yanıt vermek zorunda kaldık." Brad'in kafasının yan tarafındaki morluğa baktı. "Başın nasıl oğlum? Orada çok kötü bir morluk var.
    
  "Her şey yolunda efendim."
    
  "İyi. Ben tabi ki başçavuşlara sızıntıyı fark ettiğimizde ne yapmamız gerektiğini sordum, o da seni çıkar dedi, ben de evet dedim ve çıkardı. Bu tür şeylerde son derece etkili."
    
  Brad, "Ne yaptığını görmedim ama buradayım, yani öyle olmalı" dedi. "Eğer başçavuş sizin için çalışıyorsa efendim, o zaman bana neler olduğunu anlatabilir misiniz? Bana hiçbir şey söylemedi."
    
  Martindale, "Eğer testislerine araba aküsü bağlı olsaydı sana hiçbir şey söylemezdi oğlum," dedi. "Bu hangardaki herkes gibi. Sanırım bu organizasyonun patronu benim ama aslında onu yönetmiyorum. O yapıyor."
    
  "O? O kim?"
    
  "O," dedi Martindale ve görünen o ki uçağın kargo rampasını işaret etti. Bu sibernetik bir piyade cihazıydı -hareket kabiliyeti, çok yönlülüğü ve tüm ateş gücü de dahil olmak üzere standart bir piyade müfrezesinin savaş alanında yerini alacak şekilde ABD Ordusu için tasarlanmış insanlı bir robottu- ama Brad'in hatırlayabildiği herhangi bir CID'ye benzemiyordu. Bu bir şekilde Brad'in birkaç yıl önce pilotluk yaptığından daha şık, daha hafif, daha uzun ve daha zarif görünüyordu. On iki metreden uzun robotun, geniş omuzlardan biraz daha ince bir bele kadar uzanan geniş bir gövdesi, daha ince kalçaları ve gövdeye bağlı oldukça ince görünen kolları ve bacakları vardı. Sensörler her yere yerleştirilmiş gibi görünüyordu - omuzlara, bele ve kollara. Kafa, kenarları eğimli, gözleri olmayan, yalnızca her iki yanında dokunmatik yüzeyler bulunan altıgen bir kutuydu. Brad'in kullandığından biraz daha uzun görünüyordu.
    
  Sibernetik bir piyade cihazını kullanma hissi, Brad'in daha önce deneyimlediği hiçbir şeye benzemiyordu. İlk olarak sinir sisteminin dijital haritasını elde etti ve bunu robotun bilgisayarlı kontrol arayüzüne yükledi. Daha sonra robotun arkasına tırmandı, oldukça soğuk, jelatinimsi iletken matın üzerine kartallarını açarak uzandı ve kafasını kask ve oksijen maskesine soktu. Kapak arkasından kapandı ve her şey karanlığa gömüldü, bu da kısa sürede hafif bir klostrofobiye neden oldu. Ancak birkaç dakika sonra tekrar görmeye başladı... Robottan alınan yığınla veriyle birlikte sensörler ona görsel olarak sunuldu ve vücudunun duyu sistemine yerleştirildi, böylece o sadece ekranlardan bilgi okumakla kalmıyordu, ancak görüntüler ve veriler hafızasında ya da dokunma, görme ve işitmeden kaynaklanan gerçek girdiler olarak belirdi. Hareket etmeye başladıkça inanılmaz bir hız ve çeviklikle koşabildiğini, onlarca metre zıplayabildiğini, duvarları kırabildiğini ve zırhlı araçları devirebildiğini keşfetti. Robotun kendisine bağlı inanılmaz bir dizi silahı vardı ve hepsini nefes kesici bir hız ve son derece hassas bir şekilde kontrol edebiliyordu.
    
  Brad, "Suç Soruşturması" diye belirtti. "Yepyeni görünüyor. Yeni tasarım da."
    
  Martindale, "Bu, uygulamaya koymayı planladığımız yeni CID kuvvet modelinin ilk örneğidir" dedi.
    
  Harika, dedi Brad. Robota el salladı. "Pilot kim? Charlie Turlock'u mu? Birkaç yıl önce bana nasıl uçulacağını öğretmişti." CID'ye şöyle dedi: "Hey Charlie, nasılsın? Binmeme izin verir misin?"
    
  TIE, boyutuna ve robotik uzuvlarına rağmen hareketleri ürkütücü derecede insani olan Martindale ve Bradley'e doğru yürüdü ve elektronik insansı bir sesle "Merhaba oğlum" dedi.
    
  Brad'in az önce duyduklarının doğru olduğunu anlaması birkaç dakika sürdü ve farkına varıldı, ama sonunda Brad'in gözleri şaşkınlık ve şokla açıldı ve "Baba?" diye bağırdı. Nereye dokunacağını bilemediği için CID'ye uzandı. "Aman Tanrım baba, sen misin? Yaşıyorsun? Yaşıyorsun! "
    
  "Evet oğlum" dedi Patrick McLanahan. Brad hâlâ robotun nereye dokunacağını çözemediği için kendi midesini tutmakla yetinmek zorunda kaldı. Hıçkırmaya başladı. Patrick sonunda uzanıp oğluna sarılırken, "Sorun değil, Bradley," dedi. "Aman Tanrım, seni tekrar görmek ne kadar güzel."
    
  Brad, babasının kollarında geçirdiği birkaç uzun dakikanın ardından, "Ama bunu anlamıyorum baba," dedi. "Onlar... bana senin... yaralarından dolayı öldüğünü söylediler..."
    
  Patrick elektronik olarak sentezlenmiş bir sesle, "Ben gerçekten öldüm, oğlum," dedi. "Sen B-1'i indirdikten sonra beni Guam'daki B-1 bombardıman uçağından çıkardıklarında klinik olarak ölmüştüm ve bunu herkes biliyordu ve haber ortalıkta dolaşıyordu. Ama sen ve diğer mürettebat Hawaii'ye tahliye edildikten sonra beni bir ambulansa bindirip hayata döndürmeye başladılar ve ben de geri döndüm."
    
  Brad hıçkırıklarının arasında, "Onlar... seninle kalmama izin vermediler baba," dedi. "Seninle kalmaya çalıştım ama izin vermediler. Üzgünüm baba, çok üzgünüm, bunu talep etmeliydim..."
    
  Patrick, "Sorun değil oğlum," dedi. "Tüm kurbanlar değerlendirilmek ve önceliklendirilmek için beklemek zorundaydı ve ben o gün yüzlerce kurban arasında sadece bir başkasıydım. Yerel doktorlar ve gönüllüler kurbanlarla ilgilenirken, askerler ve müteahhitler götürüldü. Beni üs dışında, her şeyden uzağa park etmiş küçük bir klinikte bir buçuk gün hayatta tuttular. Yardıma gelen ilk kişiler bölge sakinleriydi ve benim kim olduğumu bilmiyorlardı. Beni Agana"daki başka bir küçük kliniğe götürüp hayatta tuttular."
    
  "Ama nasıl...?"
    
  Patrick, "Başkan Martindale beni saldırıdan birkaç gün sonra buldu" dedi. "Göksel Üstatlar hâlâ deri altı veri bağlantısı aracılığıyla beni takip edebiliyorlardı. Martindale, Sky Masters Inc.'in tüm faaliyetlerini izledi. Güney Çin Denizi bölgesinde bulunan ve saldırıya ilişkin istihbarat ve veri toplamak üzere uçağı Andersen Hava Üssü'ne gönderdi. Sonunda beni buldular ve Amerika'ya kaçırdılar."
    
  "Ama neden CID, baba?"
    
  Martindale, "Bu, Jason Richter'in fikriydi" dedi. "Sanırım Albay Richter'la Battle Mountain'da tanıştınız?"
    
  "Evet efendim. CID pilot uygulamasında kendimi test edebilmem için programlama konusunda bana yardımcı oldu. Kendisi şu anda Sky Masters Aerospace'in operasyon başkanıdır."
    
  Martindale, "Babanızın durumu kritikti ve Hawaii'ye dönüş uçuşunda hayatta kalması beklenmiyordu" dedi. Onu tahliye eden uçağımda çok az tıbbi personel vardı ve hiçbir cerrahi veya travma bakım ekipmanı yoktu... ancak Guam'daki kurtarmaya yardımcı olan bir piyade sibernetik cihazı vardı. Jason, CID'nin mağdurun nefes almasına ve hastaneye ulaşana kadar diğer vücut fonksiyonlarını kontrol etmesine yardımcı olabileceğini söyledi. Richter kurbanın baban olduğunu bilmiyordu."
    
  "O zaman... o zaman iyi misin baba?" - Brad ilk başta mutlu bir şekilde sordu. Ancak kısa sürede babasının iyi olmaktan çok çok uzak olduğunu fark etti, aksi takdirde tek oğlu önünde dururken hâlâ CID'de yer alamazdı. "Baba...?"
    
  Patrick, "Korkarım hayır, oğlum" dedi. "Ceza soruşturması dışında hayatta kalamam."
    
  "Ne?"
    
  Patrick, "Hayatta kalabilirdim Brad, ama kesinlikle solunum cihazına ve kalp atışına bağlı ve muhtemelen bitkisel hayatta olurdum" dedi. Brad'in gözleri yaşlarla doldu ve ağzı şokla açıldı. Robotun her iki eli de uzanıp Brad'in omuzlarına dayandı; cüssesine rağmen dokunuşu hafif, hatta nazikti. "Öyle demek istemedim Brad. Beni iyileştirecek teknolojiye sahip olana veya ölene kadar aileme yıllarca, belki de onlarca yıl yük olmak istemedim. CID'nin içinde uyanıktım, çalışıyordum, ayaktaydım ve hareket ediyordum. Dışarıda yaşam desteğine bağlı olarak komada olurdum. CID'nin içindeyken kendime geldiğimde, yaşam desteğinde kalma, fişi çekme veya CID'de kalma arasında seçim yapma şansım vardı. Bir işe yarayabileceğim bir yerde içeride kalmayı tercih etmeye karar verdim."
    
  "Sen... içeride mi kalacaksın... sonsuza kadar...? "
    
  "Korkarım öyle oğlum," dedi Patrick, "yaşadığım tüm yaraları iyileştirme şansımız olana kadar." Gözyaşları Brad'in yüzünden daha da aşağı yuvarlandı. Patrick, "Brad, sorun değil," dedi; yumuşak, güven verici ses tonu, robotun elektronik sesinde bile açıkça görülüyordu. "Ölmeliydim oğlum, ölmüştüm. Bana olağanüstü bir hediye verildi. Hayat gibi görünmeyebilir ama öyle. Benim adıma mutlu olmanı istiyorum."
    
  "Ama yapamam... Seni göremiyorum?" Brad uzanıp robotun yüzüne dokundu. "Sana dokunamam... gerçekten mi?"
    
  Patrick, "Güven bana oğlum, dokunuşunu hissediyorum" dedi. "Soğuk bileşimler dışında benimkini hissedemediğin için üzgünüm. Ancak alternatifler benim için kabul edilemezdi. Henüz ölmeye hazır değilim Brad. Doğal ve kutsal olmayan bir şey gibi görünebilir ama hâlâ hayattayım ve bir fark yaratabileceğimi düşünüyorum."
    
  "Peki ya anma töreni... Vazo... Ölüm belgesi...?"
    
  Başkan Martindale, "Bu benim işim Brad" dedi. "Babanın dediği gibi kısa süreliğine ölmüştü, durumu kritikti ve hayatta kalması beklenmiyordu. Richter dışında hiç kimse yaralı bir adamın cezai soruşturma departmanına yerleştirilmesinin en fazla birkaç gün süreceğini düşünmemişti. Amerika'ya döndüğümüzde birkaç kez onu CID'den çıkarmayı denedik, böylece onu ameliyata gönderebildik. Her denediğimizde bir tutuklama yaptı. Sanki... sanki bedeni oradan ayrılmak istemiyormuş gibi."
    
  Patrick, "Ben de biraz zor durumdaydım, Brad" dedi. "Fotoğraflarını gördüm. Benden pek bir şey kalmadı."
    
  "Peki ne söylemek istiyorsun? CID tarafından mı iyileştiriliyorsunuz? Bu nasıl işe yarayabilir?
    
  Patrick, "İyileşmedi ama... desteklendi Brad," dedi. "CID vücudumu ve beynimi izleyebilir, oksijen, su ve besin maddeleri sağlayabilir, atıkları işleyebilir ve iç ortamı kontrol edebilir. Beni düzeltemez. Belki zamanla iyileşirim ama kimse bilmiyor. Ancak CID'yi yönetmek veya silahlarını kullanmak için sağlıklı bir vücuda ihtiyacım yok."
    
  Brad babasının neden bahsettiğini anladı ve babasıyla tekrar konuşmaktan duyduğu neşeye rağmen bu durum tüylerinin diken diken olmasına ve yüzünün inanamayarak buruşmasına neden oldu. "Yani... yani sen sadece bir beyin misin... makineyi kontrol eden beyin...?"
    
  Patrick, "Yaşıyorum Brad," dedi. "Makineyi çalıştıran yalnızca beyin değil." Bileşik parmağıyla zırhlı göğsüne hafifçe vurdu. "Burada benim. Bu senin baban. Bedenim karmakarışık ama hâlâ benim. Bu arabayı tıpkı senin Battle Mountain'da kullandığın gibi kullanıyorum. Tek fark istediğim zaman inemiyorum. Dışarı çıkıp sıradan bir baba olamam. Hayatımın bu kısmı o Çinli savaşçının toplarından çıkan mermilerle yok oldu. Ama ben hâlâ benim. Ölmek istemiyorum. Ülkemizi korumak için çalışmaya devam etmek istiyorum. Eğer bunu bu şeyin içinden yapmam gerekiyorsa yapacağım. Eğer oğlum bana dokunamazsa, artık yüzümü göremezse, bu hayatı kabullenmemin cezasıdır. Bu memnuniyetle kabul edeceğim bir hediye ve cezadır."
    
  Brad'in aklı hızla çalışıyordu ama yavaş yavaş anlamaya başladı. Uzun bir sessizliğin ardından, "Sanırım anlıyorum baba," dedi. "Hayatta olduğun için mutluyum." Martindale'le yüzleşmek için döndü. "Seni anlamıyorum Martindale. CID'de olsa bile bana onun hayatta olduğunu nasıl söylemezsin?"
    
  Martindale, "Yüksek teknolojili istihbarat, karşı istihbarat, gözetleme ve diğer yüksek riskli operasyonları yürüten özel bir organizasyonu yönetiyorum Brad" dedi. Chris Wall'un Brad'e doğru hareket ettiğini fark etti ve başını sallayarak onu uzaklaşması konusunda uyardı. "İşimizi daha iyi yapmak için her zaman personel, ekipman ve silah arıyorum."
    
  Brad, "Siz babamdan bahsediyorsunuz, bir donanım parçasından değil, efendim," diye tersledi. Brad'in sözleri karşısında Martindale'in ağzı şaşkınlıkla açıldı ve Vol, kargo uçağının pervanesinden bir parça koparacak kadar öfkeli görünüyordu. Brad daha önce fark etmediği bir şeyi fark etti: Martindale'in alnının üzerinde, her iki gözün üzerinde kıvrılmış, ters şeytan boynuzlarını andıran iki gri saç teli. "Çılgın bir bilim adamı Dr. Frankenstein gibi konuşmaya başladın."
    
  Martindale, "Özür dilerim Brad," dedi. "Dediğim gibi konuştuğumuz doktorların hiçbiri babanın hayatta kalacağını beklemiyordu. Beyaz Saray'a, sana, teyzelerine ne diyeceğimi gerçekten bilmiyordum... kahretsin, tüm dünyaya ne diyeceğimi. Bu yüzden Başkan Phoenix'e bir teklifte bulundum: Kimseye babanın hâlâ CID'de hayatta olduğunu söylemiyoruz. Sacramento'da bir anma törenimiz vardı. Babanız vefat ettiğinde, ki bunun kaçınılmaz olduğuna gerçekten inanıyorduk, onun kalıntılarını gerçekten geri vermiş olacaktık ve Patrick McLanahan efsanesi nihayet sona ermiş olacaktı. Martindale yanındaki piyade sibernetik cihazına baktı. "Fakat şimdi gördüğünüz gibi ölmedi. Bir kez daha bizi şok etmeyi ve şaşırtmayı başardı. Peki ne yapabilirdik? Onu çoktan gömdük. Bir seçeneğimiz vardı: dünyaya onun hayatta olduğunu ancak CID'de yaşadığını söylemek ya da kimseye söylememek. Biz ikincisini seçtik."
    
  "Peki neden şimdi söyle bana?" diye sordu Brad, başı hâlâ dönüyordu. "Babamın öldüğüne inanıyordum. Onu ölü bırakabilirsin ve ben de onu saldırıdan önceki haliyle hatırlayabilirim."
    
  Martindale, "Birçok nedeni var" dedi. "Önce Ruslar babanızın ölü yakma kabını çaldılar ve onu açtıklarını ve boş bulduklarını varsaymak zorundayız; birinin onu çalacağını asla hayal etmedik ve buna ihtiyaç duyulmasının çok uzun sürmeyeceğine karar verdik, bu yüzden ne yazık ki bunu yapmadık. Kimsenin kalıntılarını içine koymayın. Rusların bu gerçeği Başkan Phoenix'e baskı yapmak için kullanabileceğini, hatta bu gerçeği kamuoyuna açıklayabileceğini, sonra da onun tepki vermek zorunda kalacağını düşündük."
    
  Brad sert bir tavırla, "Varsayım hakkında ne derler bilirsin," dedi.
    
  Patrick zırhlı elini Brad'in omzuna koydu. Elektronik ses usulca, "Sakin ol oğlum," dedi. "Bunun kabul edilmesi gereken çok şey olduğunu biliyorum ama yine de biraz saygı göstermeniz gerekiyor."
    
  Brad acı bir tavırla, "Denerim baba, ama şu anda bu biraz zor," dedi. "Ve ikinci olarak?"
    
  Patrick, "Ruslar senin için geliyor" dedi. "Bu benim için bardağı taşıran son damla oldu. Bütün bunlar olduğunda Utah'taki tesisteydim ve sizinle birlikte olmayı istedim."
    
  "Bir obje?"
    
  Patrick, "Vault," dedi.
    
  "Depolamak?"
    
  Kevin Martindale, "St. George'a dönerken uçakta daha fazla konuşabiliriz" dedi. "Hadi yükleyelim ve-"
    
  Brad, "Buradan ayrılamam efendim" dedi. "Cal Poly'deki ilk yılımı tamamlıyorum ve mühendislik departmanına Sky Masters Aerospace'den büyük bir hibe kazandırabilecek bir yaz laboratuvarı projesi için bir sunum yaptım. Öylece ayrılamam . Araştırmacı ve geliştiricilerden oluşan büyük bir ekibe liderlik ediyorum ve hepsi bana güveniyor."
    
  Martindale, "Anlıyorum Brad, ama San Luis Obispo ve Cal Poly'ye geri dönersen çok açıkta kalırsın" dedi. "Güvenliğinizi riske atamayız."
    
  Brad, "Beni oradan çıkaran başçavuşu takdir ediyorum efendim," dedi. "Ama..."
    
  Patrick, "Ben dışarı çekilmeyi istedim, oğlum," diye sözünü kesti. "Bunun hayatınızı tamamen mahvedeceğini biliyorum, ancak işin içinde kaç Rus ajanının bulunduğunu veya bulunabileceğini bilmiyoruz. Gryzlov babası kadar çılgındır ve onlarca saldırı grubu gönderebilir. Üzgünüm. Seni koruyucu gözetim altına alacağız, sana yeni bir kimlik oluşturacağız, eğitimini bitirmen için seni bir yere göndereceğiz ve...
    
  Brad, "Olmaz baba," dedi. "Başka bir yol bulmalıyız. Eğer beni bağlayıp havalı kargo uçağının arka koltuğuna atmazsan, otostop çekmek zorunda kalsam bile geri gelirim."
    
  Patrick, "Korkarım bu imkansız Brad," dedi. "Buna izin veremem. Bu çok tehlikeli. Sana ihtiyacım var-"
    
  Brad, "Artık bir yetişkinim, baba," diye sözünü kesti ve üç buçuk metrelik bir robotla tartışmayı biraz komik buldu. "Anayasal haklarımı zorla elinizden almadığınız sürece, istediğimi yapmakta özgürüm. Üstelik korkmuyorum. Artık neler olup bittiğini bildiğime göre -en azından birkaç saat önce bildiklerimden biraz daha fazla- daha dikkatli olacağım."
    
  Kevin Martindale, Patrick'e doğru eğildi ve "Sanırım sesi McLanahan'a benziyor, bu doğru" dedi ve bir gülümsemeyle yorum yaptı. "Şimdi ne yapacaksınız General? Görünüşe göre sabit bir nesne karşı konulamaz bir kuvvetle çarpışmış."
    
  Patrick birkaç uzun dakika sessiz kaldı. Sonunda: "Kıdemli Çavuş?"
    
  "Sayın?" Vol hemen cevap verdi.
    
  Patrick, "Bradley ve ekibinizle görüşün ve bu ikileme bir çözüm bulun" dedi. "Bradley'nin bu kampüse dönmesi halinde kişiliğine yönelik riskleri ve bu risklerin nasıl azaltılacağına veya hafifletileceğine ilişkin değerlendirmenizi bilmek istiyorum. En kısa sürede bana rapor verin."
    
  "Evet efendim" diye cevapladı Vol, cep telefonunu çıkarıp işe koyuldu.
    
  "Brad, bu iş beni tatmin edecek şekilde çözülene kadar okula dönmeyeceksin ve gerekirse itaatini sağlamak için seni bağlayıp bagaj bölmesine atacağım - ve orası o uçağın körfezi olmayacak" ama çok daha küçük." - Patrick devam etti. "Kusura bakma oğlum ama böyle olacak. Görünen o ki öngörülebilir gelecekte burada kalacağız." Durdu ve sessizce araç bilgisayarının ekranlarını taradı. "Buraya yakın bir yerde bir motel ve restoran var Başçavuş," dedi. "Çok fazla boş yer gösteriyorlar. Kylie'den senin için oda kiralamasını ve sana bilgi göndermesini isteyeceğim. Geceyi orada geçir, sabah bir oyun planı hazırlarız. Adamlardan birini Bradley'e yiyecek getirsin lütfen."
    
  Wohl, "Evet efendim," diye yanıtladı ve dönüp gitti.
    
  "Ama ne yapacaksın baba?" - Brad sordu. "Bir motele kayıt yaptıramazsınız."
    
  Patrick, "Burada oldukça güvende olacağım" dedi. "Artık otel yataklarına veya restoranlara ihtiyacım yok, orası kesin."
    
  Brad, "O halde burada seninle kalacağım," dedi. TIE hareketsiz ve sessizdi. Brad, Burada seninle kalıyorum, diye ısrar etti.
    
  Martindale, "McLanahan'lar yeniden tanışıyor" dedi. "Sevimli." Akıllı telefonunu çıkarıp ekranı okudu. "Uçağım iniyor. O içeri girer girmez St. George'a dönüp değişiklik olsun diye kendi yatağımda uyuyacağım. Genç McLanahan'la nasıl baş edeceğinizin ayrıntılarını siz çözebilirsiniz General. Durdu ve herkes sustu ve hangarın dışından yaklaşan bir jetin sesini duyabilecekleri kesindi. "Arabam geldi. Beyler hepinize iyi şanslar diliyorum. Beni haberdar edin General."
    
  Patrick'in elektronik olarak sentezlenmiş sesi, "Evet efendim," diye yanıt verdi.
    
  "Herkese iyi geceler," dedi Martindale, topuğunun üzerinde döndü ve korumalarıyla birlikte oradan ayrıldı.
    
  Patrick, CID'nin kapsamlı iletişim sistemi aracılığıyla havaya "Kylie?" dedi.
    
  Birkaç dakika sonra: "Evet efendim?" Patrick'in Sky Masters Inc.'deki gerçek hayattaki asistanıyla aynı adı taşıyan otomatik ses tanıma dijital kişisel asistanı "Kylie" diye yanıtladı.
    
  Patrick, "Gece için yakınlarda iki motel veya otel odasına ihtiyacımız var, başçavuşun ekibi için de yarın ve sonraki gün için belki üç tane daha odaya ihtiyacımız var" dedi. "Bu gece burada kalacağım; 'Polis' merkeze geri dönüyor." "Polis" Başkan Martindale'in kod adıydı.
    
  Kylie "Evet efendim" diye yanıtladı. "Güncellenmiş 'Polis' rotasını zaten aldım. Dağıtım bilgisini derhal Başçavuş'a ileteceğim."
    
  "Teşekkür ederim" dedi Patrick. "Dışarı." Brad'e şöyle dedi: "Bir sandalye çek oğlum. Bağlanmak için sabırsızlanıyorum. Brad küçük buzdolabında su şişeleri buldu. Polis kemerinin cebinden kalın bir uzatma kablosu çıkardı, bunu 220 voltluk bir prize taktı, dik durdu, sonra olduğu yerde dondu. Brad CID'ye bir sandalye ve su getirdi. Robotun içindeki Patrick, oğlunun yüzündeki ifadeyi görünce gülümsemeden edemedi. "Oldukça tuhaf, değil mi Brad?" - dedi.
    
  Brad başını sallayarak, "'Tuhaf' bunu tanımlamaya bile yaklaşmıyor baba," dedi ve ardından soğuk şişeyi kafasındaki şişen morluğa bastırdı. Kriminal soruşturma departmanını dikkatle inceledi. "Orada rahat uyuyabiliyor musun?"
    
  "Çoğunlukla uyuyorum. Fazla uykuya ihtiyacım yok. Yemek konusunda da durum aynı." Kemerindeki başka bir zırhlı bölmeye uzandı ve büyük bir şişeye benzeyen kavisli bir kap çıkardı. "Konsantre besinler içime dökülüyor. Kriminal Soruşturma Departmanı kanımı test ediyor ve besin bileşimini ayarlıyor." Brad başını hafifçe sallayarak orada oturdu. Patrick sonunda, "Devam et, bana istediğini sor Brad," dedi.
    
  "Ne yaptın?" Brad birkaç dakika sonra dalgalanan zihnini temizlemesini istedi. "Yani Başkan Martindale sana ne yapmanı emrediyor?"
    
  Patrick, "Zamanımın çoğunu Chris Wall ve diğer doğrudan eylem ekipleriyle çeşitli silahlar ve aletler kullanarak eğitim yaparak geçiriyorum" dedi. "Ayrıca olası görevleri planlamak ve gözetleme yapmak için bilgisayarlarımı ve sensörlerimi kullanıyorlar." Bir an duraksadı, sonra çok bariz bir şekilde kasvetli bir ses tonuyla şunları söyledi: "Ama çoğunlukla bir kasada duruyorum; güce, ilaca, atık imhasına ve verilere bağlıyım, sensör beslemelerini ve interneti tarıyorum, dünyayla etkileşimde bulunuyorum. bir nevi. Dijital olarak."
    
  "Depoda mı kalıyorsun?"
    
  Patrick, "Bir eğitim ya da görevde olmadığımız sürece burada olmak için fazla bir nedenim yok" dedi. "İnsanları zaten yeterince korkutuyorum sanırım."
    
  "Kimse seninle konuşmuyor mu?"
    
  Patrick, "Tabii ki eğitim veya operasyonlar sırasında" dedi. "Gördüklerimin raporlarını toplayıp Martindale'e gönderiyorum ve bunları tartışabiliyoruz. Neredeyse herkesle anlık mesajlaşabiliyor ve telekonferans yapabiliyorum."
    
  Brad, "Hayır, yani... seninle şimdi yaptığımız gibi konuşalım," dedi. "Sen hâlâ sensin. Sen Patrick McLanahan'sın."
    
  Bir duraklama daha; sonra: "Ben hiçbir zaman pek konuşkan biri olmadım, oğlum," dedi en sonunda. Brad bu cevabı beğenmedi ama hiçbir şey söylemedi. "Ayrıca kimsenin cezai soruşturma departmanından olduğumu bilmesini istemedim. Depodayken onun boş olduğunu ve bir grup pilotun onunla birlikte antrenman yapmak için geldiğini düşünüyorlar. Onun günün yirmi dört saati, yedi dakikası meşgul olduğunu bilmiyorlar." Oğlunun yüzündeki mutlak üzüntü ifadesini gördü ve çaresizce ona sarılmak istedi.
    
  "Bu... rütbenin ne olduğunu biliyor musun?" - Brad sordu.
    
  Patrick, "Varsa bile tespit edemiyorum" dedi. "Fakat beni periyodik olarak başka bir cezai soruşturma departmanına transfer ediyorlar."
    
  "Onlar yapar? Yani CID'nin dışında var olabiliyor musun?"
    
  Patrick, "Çok kısa bir süre için evet" dedi. "Bandajları değiştiriyorlar, ihtiyacım olursa bana ilaç veriyorlar, kas tonusu ve kemik yoğunluğu gibi şeyleri kontrol ediyorlar ve sonra beni temiz bir robota indiriyorlar."
    
  "Böylece seni tekrar görebilirim!"
    
  Patrick, "Brad, beni görmek istediğini sanmıyorum" dedi. "Düşen B-1 bombardıman uçağının rüzgarına karşı bu kadar uzun süre oturmaktan oldukça yorulmuştum. Bu arada, bizi sağ salim geri getirdiğin için teşekkürler."
    
  "Rica ederim. Ama yine de seni görmek isterim."
    
  Patrick, "Zamanı geldiğinde bunu konuşacağız" dedi. "Bana birkaç gün önceden haber veriyorlar. Dışarıdayken yaşam desteğine bağlıyım."
    
  Brad eskisinden daha da üzgün görünüyordu. "Bütün bunlar ne için baba?" - uzun bir sessizliğin ardından sordu. " Başçavuşun söylediği gibi ileri teknolojiye sahip bir ölüm makinesine mi dönüşeceksin ?"
    
  Patrick, "Başçavuş bazen drama kraliçesi olabiliyor" dedi. "Brad, yaşam armağanının önemini fark ettim çünkü o neredeyse benden alınıyordu. Şu an hayatın ne kadar değerli olduğunu biliyorum. Ama aynı zamanda ülkemizi de korumak istiyorum ve artık bunu yapabilecek olağanüstü bir yeteneğe sahibim."
    
  "Ve sonra ne?"
    
  Brad bir an için babasının devasa zırhlı omuzlarını silktiğini gördüğünü sandı. Patrick, "Dürüst olmak gerekirse bilmiyorum" dedi. "Ancak Başkan Martindale, onlarca yıldır Amerikan dış ve askeri politikasını koruyan ve destekleyen birçok gizli örgütün kurulmasında yer aldı."
    
  "Bana anlatabileceğin bir şey var mı?" - Brad sordu.
    
  Patrick bir an düşündü, sonra başını salladı. "Üzerinde Gümrük ve Sınır Koruma kalkanı olan Predator'ı gördünüz ama sanırım buradaki korumaların ve diğer personelin CBP olmadığını fark etmişsinizdir. Bu, Amerika Birleşik Devletleri'nde gözetimi yürütmenin ancak tamamen inkarda kalmanın bir yoludur. Bu, Beyaz Saray ve Pentagon'a geniş bir manevra alanı sağlıyor."
    
  "Kulağa çok yasa dışı geliyor, baba."
    
  Patrick, "Bu doğru olabilir ama aynı zamanda dünyayı birkaç kez savaşın dışında tuttuğunu düşündüğüm pek çok harika iş de yapıyoruz" dedi. "Başkan Martindale ve ben, Scion Aviation International adında bir savunma müteahhitlik şirketiyle çalışıyorduk; hava gözetimi ve nihayetinde ABD ordusuna karşı saldırı operasyonları için sözleşme hizmetleri sağlıyorduk. Sky Masters'a katıldığımda Scion'un ne yaptığını bilmiyordum ama artık onun işleri devam ettirdiğini biliyorum. ABD hükümetiyle yaptığı sözleşme kapsamında dünya çapında birçok terörle mücadele gözetleme işi yürütüyor."
    
  Brad, "Martindale beni kızdırmaya başlıyor baba," dedi. "O, yağlı bir politikacı ile bir generalissimo'nun karışımı."
    
  Patrick, "O kalıpların dışında düşünen ve işini yapan türden bir adam; her zaman amaçların araçları haklı çıkarmasını sağlıyor" dedi. "Amerika Birleşik Devletleri Başkan Yardımcısı olarak Martindale, Dreamland'deki ve başka yerlerdeki gizli test alanlarında geliştirilmekte olan deneysel yüksek teknolojili uçakların ve silahların, kendi deyimiyle "operasyonel test uçuşları" olarak kullanılmasının arkasındaki itici güçtü. Amerika Birleşik Devletleri'nde, CIA'yı ve Amerika Birleşik Devletleri de dahil olmak üzere dünya çapındaki operasyonlarda diğer teşkilatları gizlice destekleyen Teşkilat istihbarat desteğini yarattı.
    
  "Bir kez daha söylüyorum baba, bu tamamen yasa dışı görünüyor."
    
  Patrick, "Belki bu günlerde," diye yanıtladı. "Soğuk Savaş sırasında politikacılar ve komutanlar, kanunları veya Anayasayı ihlal etmeden görevlerini yerine getirmenin yollarını aradılar. Yasa, CIA'in ABD topraklarında faaliyet göstermesini yasaklıyordu ancak sivil gözetleme ve istihbarat destek grupları yasa dışı değildi. Tanımları, kimlikleri ve amaçları kasıtlı olarak bulanıklaştırıldı."
    
  "Peki ne yapmak istiyorsun baba?" - Brad sordu.
    
  Patrick, "Bana asla ödeyemeyeceğim bir şey verildi: yaşam hediyesi" dedi. "Bana bu hediyeyi verdiği için Başkan Martindale'e bir şeyler borçluyum. Bundan sonra onun paralı askeri olacağımı söylemiyorum ama beni nereye götüreceğini görmek için bu yolu takip etmeye hazırım." Brad'in yüzünde çok endişeli bir ifade vardı. "Temayı değiştirelim. Her gün dikkat ettiğim şeylerden biri de sizsiniz, en azından bugünlerde oldukça kapsamlı olan dijital yaşamınız. Sosyal medya sitelerinize erişebilirim ve kampüsteki bazı güvenlik kameralarına, evinizdeki ve havaalanındaki uçak hangarındaki güvenlik kameralarına erişebilirim. Gözlerimi senden ayırmadım. Okul ödevleri dışında pek fazla uçuş ya da başka bir şey yapmadın. Starfire projesiyle meşgul olduğunuzu görüyorum."
    
  Brad, "Bu öğleden sonra Dr. Nukaga'ya bunu anlattık" dedi. Patrick, okul hakkında konuşmaya başladığında onun neşelendiğini görmek güzeldi, diye düşündü. "Bunun gizli bir askeri proje olduğunu kafasına sokmadığım sürece ki öyle değil, bence iyi bir şansımız var. Ekip liderlerimizden biri olan Jung Bae Kim, Nukaga ile gerçekten iyi anlaşıyor. Bu delikte bizim asımız olduğunu kanıtlayabilir.
    
  Patrick, "Bütün ekibiniz oldukça muhteşem" dedi. "Lane Egan'ın ebeveynleri birinci sınıf araştırmacılardır ve kendisi muhtemelen ikisinin toplamından daha akıllıdır. Jodie Cavendish, Avustralya'da lisede fen bilimleri okuyan bir süperstardı. Üniversitenin ilk yılını bitirmeden bir düzine patent aldı."
    
  Brad'in yüzü yine düştü. "Sanırım internette gezinmek için çok zamanın var, değil mi baba?" - sessiz ve üzgün bir ses tonuyla belirtti.
    
  Bu sefer Patrick fişi çekip oğlunun yanına yürüdü, zırhlı kollarını ona doladı ve onu yakınına çekti. Birkaç uzun dakikanın ardından, "Benim için üzülmeni istemiyorum Brad," dedi. - "Benim için üzülmeni istemiyorum." Koltuğuna geri döndü, ağa bağlandı, sonra doğruldu ve dondu. "Lütfen yapma. Dediğim gibi seninle güçlü bir bağ hissediyorum çünkü seni internetten izleyebiliyorum ve kontrol edebiliyorum. Hatta sana birkaç kez tweet attım."
    
  Sanki bir fotoğraf flaşı patlamış gibi Brad'in yüzü şaşkınlıkla aydınlandı. "Sende var mı? Sen kimsin? Twitter adın ne?"
    
  "Benim yok. Ben görünmezim."
    
  "Görünmez?"
    
  "Kullanıcı veya diğer ziyaretçiler tarafından görülemez." Brad şüpheci görünüyordu. "Birinin sosyal medya hesaplarını, onlarla 'arkadaşlık kurmadan' gizlice takip etme yeteneğim var Brad. Birçok devlet kurumu ve hatta şirket bu yeteneğe sahiptir. Anahtar kelimeleri kullanarak mesajları arıyorum ve sizin için mesaj bırakıyorum. Bazen sadece bir 'beğeni' veya bir veya iki kelimedir. Sadece seni izlemeyi seviyorum. Sadece izlemek ve okumakla yetiniyorum."
    
  Oğlunun, sosyal medya paylaşımlarına bilinmeyen kişilerin, şirketlerin veya devlet kurumlarının erişebileceği düşüncesiyle ilgili ilk endişesine rağmen Patrick, bunun Brad'in Sherpa'dan ayrıldığından beri gördüğü en mutlu görünüş olduğunu düşündü. "Biliyor musun baba? Her zaman çok güçlü olmasa da ruhumun derinliklerinde bir yerde beni izlediğini hissettim. Bunun dini ya da manevi bir şey olduğunu düşündüm, sanki senin hayaletinmiş ya da cennetteymişsin gibi. Ben de annem için aynısını düşünüyorum."
    
  "Haklıydın. Seni izliyordum... hatta seninle dijital olarak konuşuyordum. Annemin de bize baktığını düşünüyorum."
    
  "Saçmalık. Sanırım duygularına güven," dedi Brad inanamayarak başını sallayarak.
    
  "Cal Poly hakkında konuşalım."
    
  Brad, "Geri dönmem gerekiyor baba," dedi. "Geri geliyorum. Starfire çok büyük bir olay. Eğer bana dikkat ediyorsan bunun ne kadar önemli olduğunu biliyorsundur."
    
  Patrick, "Bu konuda gerçekten çok çalıştığını biliyorum" dedi. "Ama güvende olduğundan emin olana kadar geri dönmene izin vermeyeceğim. Bulunduğunuz ev kapanıyor; fazlasıyla izole."
    
  Brad, "Bundan sonra yurtlarda yaşayacağım ve kafeteryalarda yemek yiyeceğim" dedi. "Oldukça kalabalıklar. Orada ne kadar iş yapabileceğimi bilmiyorum ama Reinhold Havacılık ve Uzay Mühendisliği binasına 7/24 erişimim var; orada çalışabilirim."
    
  Patrick, "Sizi oraya sağ salim geri döndürmenin bir yolunu bulabilecek biri varsa, o da Chris Wohl'dur" dedi. "Peki Cal Poly'yi nasıl seçtin?"
    
  Brad, "Batı Yakası'ndaki notlarımla girebileceğim en iyi havacılık ve uzay mühendisliği okulu" dedi. " Lisede çok fazla futbol, sivil hava devriyesi ve Angel Flight West yardım amaçlı uçuşların notlarımı gerçekten etkilediğini düşünüyorum ." Bir an duraksadı ve sonra sordu, "Yani ben yaşayacak bir yer ararken Rancherita'nın müsait olması tesadüf değil miydi?" Bu gerçekten Başçavuş'a mı ait?"
    
  Patrick, "Bu Scion Aviation'a ait" dedi. "Sana orada bakmanın yurtta olmaktan daha kolay olduğunu hissettim. Peki Cal Poly'yi gerçekten seviyor musun?
    
  "Cal Poly harika bir okul, profesörlerimin çoğunu seviyorum ve P210'a sürüş mesafesinde, bu yüzden fırsat buldukça Sondra Eddington'ı ziyaret etmek için Battle Mountain'a uçabiliyorum."
    
  "Siz ikiniz oldukça iyi anlaşıyordunuz, değil mi?"
    
  Brad, "Evet ama ilerlemek zor" dedi. "O her zaman uzakta ve benim neredeyse hiç boş zamanım yok."
    
  "Hala test pilotu olmak istiyor musun?"
    
  Brad, Eminim öyledir, baba, dedi. "Sky Masters'tan Boomer, Gonzo, Dr. Richter ve Dr. Kaddiri ve Warbirds'ten Albay Hoffman ile her zaman iletişim halinde oldum. Belki notlarımı yüksek tutarsam Nevada'daki Test Pilot Okulu'nda üçüncü ve son yıllarım arasında staj ayarlayabilirler ve hatta belki Sky Masters, Sondra'nın uçma eğitimiyle Warbirds'ın Forever yaptığı gibi sınıfta bir yer için bana sponsor bile olabilirler. Sky Masters'taki uzay uçakları. "Warbirds Forever", Reno, Nevada'daki Steed Havaalanında bulunan bir uçak bakım merkeziydi; bu merkez aynı zamanda sivil pilotları eski klasik çift kanatlı uçaklardan, multi-milyon dolarlık bizjetlerden emeklilere kadar çok çeşitli uçaklar konusunda eğitiyordu; Sondra Eddington onların uçuş eğitmenlerinden biriydi. "Yüksek lisans derecesi ve test pilotu akreditasyonu için bir buçuk milyon dolar. Sonunda ben de uzay uçaklarını yörüngeye uçurmak istiyorum. Belki Sondra benim eğitmenim olur."
    
  "Tebrikler. Bence doğru yoldasın."
    
  "Teşekkürler baba". Brad durakladı, CID'yi yukarı aşağı inceledi ve gülümsedi. Sonunda, "Seninle yeniden konuşabilmek harika, baba," dedi. "Sanırım bir arabanın içinde kilitli olduğun gerçeğine alışmaya başlıyorum."
    
  Patrick, "İlk başta bunun senin için ve belki daha sonra da zor olacağını biliyordum" dedi. "Sherpa'yı terk etmemeyi ya da sana benim olduğumu söylemeyi düşünüyordum, böylece bunun sebep olduğu acıdan kurtulursun. Başkan Martindale ve ben bunun hakkında konuştuk ve o da oyunu benim istediğim gibi oynayacağını söyledi. Sana söylediğime sevindim ve buna alışmaya başladığına da sevindim."
    
  Brad, "Gerçekten orada olmadığını hissediyorum" dedi. "Babam olduğunu söylüyorsun ama ben bunu nereden bileyim?"
    
  "Beni sınamak mı istiyorsun?" - Patrick sordu. "Devam etmek".
    
  "TAMAM. Akşam yemeğinde bana her zaman senin için kolay, benim için sağlıklı bir şeyler pişirirdin."
    
  Patrick hemen, "Makarna, peynir ve dilimlenmiş kızarmış sosisli sandviç" dedi. "Özellikle MRE versiyonunu beğendiniz."
    
  "Anne?"
    
  Patrick, "Onun küllerini Coronado yakınlarında denize saçtın," dedi. "Muhteşemdi: küller gümüş gibi parlıyordu ve sanki suya hiç dokunmamış gibi görünüyordu. Aşağıya değil yukarıya doğru koştular."
    
  Brad, "O günü hatırlıyorum" dedi. "Bizimkiler üzgündü ama sen o kadar da üzgün görünmüyordun."
    
  "Biliyorum" dedi Patrick. "Bir komutan olarak kendi eşime karşı bile üzüntü, korku, güçsüzlük ve üzüntü göstermemem gerektiğine inanıyordum. Bu yanlıştı. Her zaman fark etmediğini düşünmüştüm. Belli ki öyle yapmışsın." Bir anlık tereddütten sonra ekledi: "Özür dilerim oğlum. Annen olağanüstü bir kadındı. Sana onun yaptıklarının hikayelerini hiç anlatmadım. Ben de buna pişmanım. Seni telafi edeceğim."
    
  "Çok güzel olurdu baba." Brad omzunun üzerinden C-23C Sherpa'yı işaret etti. "Bu senin uçağın mı?"
    
  Patrick, "Başkan Martindale'in koleksiyonundaki birçok parçadan biri" dedi. "Avrupa'daki ABD Hava Kuvvetleri fazlası. Bu sığabileceğim en küçük kargo uçağı. Yurtdışı seyahatleri için Boeing 737-800 kargo uçağı var. Ne kadar tehlikeli ve yasa dışı olmasına ve uçağın çevre kontrol sistemlerine ne kadar zarar vermesine rağmen hepsini siyaha boyuyor. Onu tanıdığımdan beri böyle: Her şey bir kontrol ve korkutma aracı, hatta uçağın boyasının rengi bile ve mekanik, sosyal veya politik sonuçları umursamıyor."
    
  "Nancy Teyze'ye ve Margaret Teyze'ye hiç söyleyecek misin?" - Brad sordu.
    
  Patrick, "Asla asla demeyeceğim Brad ama şu anda varlığımın bir sır olarak kalmasını istiyorum" dedi. "Sen de kimseye söyleyemezsin. Yalnızca Başkan Martindale, Başkan Phoenix, Chris Wall ve bir avuç kişi daha biliyor. Sky Masters'tan Dr. Kaddiri ve Dr. Richter bile bilmiyor ve onların şirketi, piyadelere yönelik sibernetik cihazların yaratılmasında ana yüklenici konumunda. Herkes için ben sadece bir çağrı işaretiyim."
    
  "Bu nedir?"
    
  Kısa bir duraklama oldu, ardından Patrick cevap verdi: "'Diriliş.' "
    
  Chris Wall, kendisi ve adamları ertesi sabah erkenden hangara girerken "Bunun yapılabileceğini düşünüyoruz efendim" dedi. Kahvaltı sandviçi torbasını Brad'in uyuduğu konferans odasındaki masanın üzerine koydu.
    
  Brad anında uyandı ve Vol ve adamlarını ceza soruşturma departmanının bulunduğu ana hangara kadar takip etti. "Bu kadar çabuk mu plan yaptın?" farketti. "Saat daha sabahın altısı bile değil."
    
  Vol, sanki hiçbir şey olmamış gibi, "General mümkün olan en kısa sürede dedi," dedi. "Bütün gece çalıştık." CID'den Patrick ile konuşarak şunları söyledi: "Efendim, kampüsün ve çevredeki alanın haritalarını indirdik ve Kampüs Güvenlik Polis Birimi, Şehir Polisi, San Luis Obispo İlçesi Şerif Departmanı, Kaliforniya Otoyol Devriyesi ve federal yasa hakkında bilgi aldık. San Luis Obispo şehri ve çevresinde bulunan icra daireleri. Tüm ajansların personeli çok iyi ve eğitimlidir. Kampüs polisinin kapsamlı bir video gözetim sistemi vardır; akademik ve idari binalardaki hemen hemen her kapı ve koridor, hemen hemen her sokak köşesi ve diğer tüm kampüs binalarındaki her dış kapı, kamerayla donatılmış ve kaydedilmiştir. Kampüsteki büyük suçlar büyük bir sorun gibi görünmüyor.
    
  "Kampüste yaklaşık on dokuz bin öğrenci var" diye devam etti. "Öğrenciler çoğunlukla Kaliforniya'dan, çoğunlukla beyaz, İspanyol kökenli ve Asyalı; öğrencilerin yalnızca yüzde ikisi diğer ülkelerden ve uluslararası öğrencilerin yalnızca yüzde on beşi Doğu Avrupa'dan geliyor. İlçe kırsal ve engebeli bir bölgedir ve önemli bir çete varlığına sahip gibi görünmemektedir, ancak kırsal alanlardaki meth laboratuvarları ve esrar çiftliklerinin birlikte yakın bir şekilde çalıştığı görünen ilçe, eyalet ve federal kurumlar tarafından hızla dağıtıldığına dair çok sayıda rapor bulunmaktadır. . Bir arkadaşıyla.
    
  "Zorluklar: Kampüse ve çoğu binaya erişim genellikle kontrolsüzdür; ancak kampüs binaları, laboratuvarlar ve sınıflar elektronik kampüs güvenliği kullanılarak uzaktan kilitlenebilir; ve kısa mesaj yoluyla acil durum iletişimleri mükemmel," diye devam etti Wohl. "Ancak erişim kontrollü olmadığı için gerekirse ekibimin kampüse girmesi kolay olacaktır. Tüm öğrenciler arasında bir davetsiz misafirin veya gözetlemenin tespit edilmesi zor olacaktır ve Bradley'nin gölgeyi tespit edebilmesi için gözetlemeye karşı taktikler konusunda eğitim zorunlu olmalıdır. Kampüste silaha izin verilmiyor ve bu ilçede ya da eyaletin tamamında gizli tabanca ruhsatı almak neredeyse imkansız, ancak silahlı öğrencilerle ilgili çok sayıda ihbar var. Bir 'polis' gizli ateşli silah taşıma izni almanıza yardımcı olabilir. İlçe hapishanesi üç milden daha az güneydedir ve minimum ve orta güvenlikli bir eyalet hapishanesi olan Kaliforniya Erkekler Kolonisi, üç milden daha az kuzeybatıdadır . San Luis Obispo Bölge Havaalanı dört virgül iki mil güneyde.
    
  Vol, "Ön analizlerimize dayanarak benim tavsiyem, efendim, oğlunuzun mümkün olan en kısa sürede kampüse dönmesi, ancak kamu yurtlarına dönmemesidir" diye bitirdi. "Poly Canyon olarak bilinen bir apartman kompleksine taşınmasını tavsiye ediyoruz. Daha çok bir apartman kompleksine benziyor, daha az öğrencisi var, ana kampüsten daha uzakta, her binanın kendi tam zamanlı yöneticisi ve tam zamanlı güvenlik ekibi var ve her katta dönüşümlü öğrenci asistanları var, yani çok sayıda sakin. gözlerini günün her saatinde açık tutuyor gibi görünüyorlar. Yedi. Karşı gözetleme, meşru müdafaa ve silah uzmanlığı konularında uygun eğitim almış olsaydı ve ateşli silah taşısaydı, hayatta kalma şansının orta ila iyi arasında olacağını tahmin ediyoruz."
    
  "Hepsini yapmayı çok isterim!" - Brad bağırdı. "Ne zaman başlayacağım?"
    
  TIE birkaç uzun dakika hareketsiz kaldı ama sonunda kafasını hareket ettirdi. Patrick, "Mükemmel bir rapor, Başçavuş," dedi. "Teşekkür ederim".
    
  "Bir şey değil efendim."
    
  Patrick, "Bradley için yerel bir spor salonunda veya benzeri bir tesiste bir egzersiz programı hazırlayın" dedi. "Şef Ratel'in hâlâ bölgede olduğunu sanıyorum. Mümkün olan en kısa sürede başlayın. "Polis"le iletişime geçeceğim ve ondan yasal gizli taşıma izni ve Poly Canyon'a giriş üzerinde çalışmasını isteyeceğim. Brad'e silahın nasıl kullanılacağı ve yasal, sınırsız, gizli bir taşıma izni alana kadar onu her zaman nasıl taşıyacağı konusunda eğitim verin.
    
  "Evet efendim," diye yanıtlayan Wohl, takım arkadaşlarıyla birlikte dönüp konferans odasına doğru yürüdü.
    
  "Kylie." Patrick iletişim sistemine konuştu.
    
  "Evet efendim?" Bilgisayarlı asistan cevap verdi.
    
  "Bradley McLanahan için Cal Poly San Luis Obispo Kampüsü'ndeki Poly Canyon öğrenci yurdunda acilen yaz ve yıl boyunca ikamete ihtiyacım var" dedi. "Ayrıca Bradley için, üniversite kampüslerinde taşıma izni de dahil, ülke çapında gizli bir taşıma iznine ihtiyacım var. Bu talebi merkeze ve 'Polise' bildirin; bürokratik veya siyasi engellerin aşılmasında yardıma ihtiyacı olabilir."
    
  "Evet efendim".
    
  Patrick, elektronik asistanıyla bağlantısını keserek, "Bundan hâlâ pek memnun değilim Brad," dedi, "ama seni Poly Canyon'a götürebilirsek ve Başçavuş seni eğitebilirse, kendimi daha iyi hissedeceğim. Umarım Ruslar, Başçavuş Wohl ile görüştükten sonra sizi veya teyzelerinizi rahatsız etmezler, ancak yeniden toplanıp sizi avladıktan sonra geri gelip tekrar deneyeceklerini varsayıyoruz, bu yüzden sizi güvende tutmak ve kalmak için elimizden geleni yapacağız. okulda. Eminim siz vardığınızda Gryzlov arkanızdan daha fazla ekip gönderecektir, bu yüzden sizi eğitmek için sadece kısa bir zamanımız var ve Chris ve ekibi sizinle ilgilenmek için her zaman müsait olmayacak, bu yüzden en kısa zamanda eğitim almanız önemlidir. olabildiğince "
    
  Brad, Teşekkür ederim baba, dedi. CID'ye doğru yürüdü ve babasının her geçen dakika daha da kolaylaştığını düşünerek büyük robotu düşünerek ona sarıldı. "Harika olurdu. Bunun üzerinde çok çalışacağım, söz veriyorum. Ekip liderlerimden biri Poly Canyon'da yaşıyor ve eğer Sondra eve dönmemiş olsaydı kesinlikle onunla birlikte olmak isterdim."
    
  Patrick, "Gözlerinizi ve kulaklarınızı açık tutmayı ve kafanızın arkasından babanızın sizi izlediğini söyleyen o küçük sesi dinlemeyi unutmayın," dedi. "Bu seni tehlikeye karşı uyaracaktır."
    
  "Öyle yapacağım baba."
    
  "İyi. Başçavuşla konuşun ve biz size kampüste bir oda bulana kadar sizi şehirdeki bir otele götürmesini ayarlayın. Muhtemelen hikayenizi açıklığa kavuşturmanız ve çiftlikte olanlar hakkında polisle konuşmanız da gerekiyor. Bu akşam St. George'a dönüyorum."
    
  "Kasaya mı döneceğiz?"
    
  Patrick, "Hedeflerimi test edebileceğim ve yeniden yetişebileceğim yer" dedi. "İletişime geçeceğim Brad. Seni seviyorum evlat."
    
  Brad, "Ben de seni seviyorum baba," dedi. CID'ye bir kez daha sarıldı, sonra konferans odasına yürüdü ve Chris Wall'u buldu. "Bu raporu bu kadar çabuk hazırladığınız için teşekkür ederiz Başçavuş" dedi. "Kampüsün bu kadar güvenli olduğunu bilmiyordum."
    
  "Bu öyle değil" dedi Vol, "en azından Rus suikastçılara karşı senin için öyle değil."
    
  Brad'in gülümsemesi kayboldu. "Ne demeli?" Yüzünde şaşkın bir ifadeyle sordu.
    
  Wohl, "Bir düşünün McLanahan: On dokuz bin öğrenci, muhtemelen beş bin öğretim üyesi ve destek personeli üç mil kareden daha küçük bir alana sıkışmış durumda" dedi. "Herkes 24 saat kampüste istediği yere gelip gidebilir. Vardiyada her bin öğrenciye karşılık yalnızca bir yeminli kampüs polis memuru bulunuyor ve onların ağır silahları ya da SWAT eğitimi yok. Birinci sınıftaki tüm derslerinizi tamamladınız, dolayısıyla artık sınıf mevcutlarınız daha küçük olacak, ancak yine de onlarca çocukla derslere ve laboratuvarlara katılacaksınız."
    
  "Peki neden bana geri dönmemi söyledin?"
    
  Wohl, "Çünkü babanın seni çok fazla önemsediğini düşünüyorum; seni kilit altına almaktan, kendisi gibi güzel, güvenli bir kutuya koymaktan ve internet aracılığıyla dünyaya erişmeni sağlamaktan çok mutlu olacaktır" dedi. "Ne kadar mutsuz olacağın onun umurunda olmazdı, çünkü onun zihninde sen, onun neredeyse tüm hayatı boyunca yaşadığı ve savaştığı tehlikeli dünyadan güvende olurdun."
    
  "Peki babamın bana ne yapmak istediği neden bu kadar umurunda, Başçavuş?" - Brad sordu. "Ben seni tanımıyorum, sen de beni tanımıyorsun. Babamın arkadaşı olmadığını söyledin. Neden umurunda?"
    
  Vol soruyu görmezden geldi. Bunun yerine, "Verdiğim bilgiler doğruydu: Burası nispeten güvenli bir kampüs ve şehir" dedi. "Bir miktar hazırlıkla tehlike yönetilebilir, hatta belki de en aza indirilebilir." Hâlâ oldukça kızgın görünen Brad'e genişçe gülümsedi ve ekledi: "Ayrıca, artık ben ve adamlarım sana sahibiz ve bize, kıçını şekle sokmak ve öğretmek için bir eğitim programı geliştirmemiz için izin verildi. Dünyayı görmenin doğru yolu sensin. Her gün, günde bir saat."
    
  "Her gün? Her gün antrenman yapamam. Sahibim..."
    
  "Her gün McLanahan," dedi Vol. "Her gün antrenman yapacaksın, ister yağmur ister güneş, hasta veya sağlıklı, sınavlar veya randevular, yoksa seni babana geri gönderirim ve o da seni memnuniyetle güney Utah'ın kırmızı kayalarına kilitler. Fiziksel kondisyon için ağırlık ve kardiyo antrenmanları yapacaksınız; kendini savunma için baston-Jah ve Krav Maga; ve gözetleme, karşı gözetleme, soruşturma, gözlem ve kimlik belirleme teknikleri konusunda dersler ve gösteriler düzenlemek." Tekrar o şeytani gülümsemeyi takındı ve ekledi: "Hava Harp Okulu'ndaki İkinci Canavarın havalı olduğunu mu düşündün? Henüz hiçbir şey görmedin Bubba. Vol'un gülümsemesi kayboldu ve yüzünde düşünceli bir ifade belirdi. "Yapmamız gereken ilk şey size çağrı işaretinizi vermek" dedi.
    
  "Çağrı işareti mi? Neden bir çağrı işaretine ihtiyacım var?"
    
  "Çünkü sana 'McLanahan' demekten yoruldum - çok fazla hece," dedi Vol. "Ayrıca MacLanahan öfkesini kaybedene kadar kesinlikle senin babandır ve bunun çok uzun bir süre olacağını sanmıyorum. Konferans odasında yanında olan takım arkadaşlarına baktı, üçü de uzun boylu, kare çeneli ve ağır kaslıydı; Brad'in muhtemelen bir zamanlar öyle olduklarını düşündüğü Navy SEAL'in Hollywood versiyonu. "Siz ne düşünüyorsunuz?" ?"
    
  "Amcık" dedi biri. Üçünün en büyüğüydü, boyu bir buçuk metrenin üzerindeydi ve iki yüz poundun üzerinde ağırlığı vardı; kalın boynu, ince beline doğru daralan geniş omuzları, yeniden kalın kalçaları ve baldırları olacak şekilde genişledi, sonra tekrar ince ayak bileklerine doğru daraldı. Brad, profesyonel bir vücut geliştirmeciye benzediğini düşündü. "Daha da iyisi, onu patrona ver. Çiğneyip tükürecek, General onu St. George'a gönderecek, sonra da onunla uğraşmak zorunda kalmayacağız."
    
  Vol, "Flex, yapacak işlerimiz var" dedi. "Düşüncelerinizi kendinize saklayın. Zar?"
    
  "Kolobok"
    
  Üçüncüsü "Tuhaf" dedi.
    
  "Genç adama iyi davran," dedi Vol, yine o kibirli gülümsemeyi takınarak. "Çok travmatik bir deneyim yaşadı ve aynı zamanda çalışkan bir mühendislik öğrencisi."
    
  "Zeki adam, öyle mi?" - Dice denen kişiye sordu. "Çocuğum televizyonda Dexter'ın Laboratuvarı adında beyinsiz bir çizgi film izlerdi; bu çizgi film gerçekten zeki bir çocuktu ve aptal kız kardeşi tarafından sürekli dövülüyordu. Ona 'Dexter' diyelim. "
    
  Üçüncüsü, "'Doughboy'u hâlâ daha çok seviyorum" dedi.
    
  Vol, "Bu Dexter," diye duyurdu.
    
  Brad, "Bu berbat bir çağrı işareti" dedi. "Kendimi seçeceğim."
    
  "Dexter, çağrı mektupları senin tarafından değil, takım arkadaşların tarafından kazanılır ve seçilir" dedi Vol. "Henüz hiçbir şey kazanmadın. Ancak çağrı işaretleri hem kötüye hem de iyiye doğru değişebilir. Çok çalışın, belki size daha iyi bir şey veririz."
    
  "Çağrı işaretiniz nedir?"
    
  Vol, ciddi bir tehditle Bradley'e bakarak, "Sizin için bu 'efendim' ya da 'başçavuş' demektir" dedi. "İlk seferde doğru yapsanız iyi olur." O da adamlarına şöyle dedi: "Dice, bize bir tane bul San Luis Obispo'da kampüse yakın, konaklamak için güvenli bir otel. Flex, Şef Ratel'le iletişime geç ve bizim için mümkün olan en kısa sürede bir dövüş sanatları, karşı gözetleme ve ateşli silahlar eğitim programı ayarlayıp ayarlayamayacağını sor." Brad'e şöyle dedi: " Bakalım nasıl ateş edeceksin."
    
  "Elini mi vuracaksın? Ateş edecek bir kolum yok."
    
  "O halde burnunu hangi eliyle karıştırıyorsun, Dexter? Hadi ama önümüzde koca bir gün yok." Ox, Brad'in sağ bileğini yakaladı ve Brad elini bıraktı. "Aman Tanrım, minik eller, tıpkı babanınkiler gibi. Muhtemelen Hava Kuvvetlerine katılmasının nedeni de bu; kahrolası kızın silahını bile tutacak kadar büyük elleri yoktu." Üçüncü takım üyesinin Brad'in elini görebilmesi için elini kaldırdı. "Çıngıraklı yılan"?
    
  Takımın üçüncü üyesi derin, hırıltılı bir sesle, "Smith & Wesson M ve .40 cal," dedi. "Ya da ateşli bir tabanca."
    
  "Bu kırk kalorimetre" dedi Vol. "Başla." Üç ekip üyesi cep telefonlarını çıkarıp işe koyuldular. "Son bir şey daha var Dexter."
    
  Brad, "Bu çağrı işaretinden zaten nefret ediyorum" dedi.
    
  Vol, "Bu çağrı işaretinden zaten nefret ediyorum efendim," diye düzeltti. "Sana söyledim: takım ve kendin için değerli bir şey yap, böylece daha iyi bir çağrı işareti alabilirsin. Ve burada üstlerinize biraz saygı göstermeye başlayın. Dün Başkan Martindale'le konuşma şeklin yüzünden kıçını tekmelemeliydim. Bir dahaki sefere yapacağım, sana söz veriyorum." Brad başını salladı ve akıllıca davranarak sessiz kaldı.
    
  Vol, "Tehlikeyi tespit etmenize ve tehlikeden korunmanıza yardımcı olmak için şu anda birkaç şey yapabiliriz, ancak arkadaşlarınız için yapabileceğimiz pek bir şey yok" diye devam etti Vol. "Bu Starfire projesinde araştırma grubunuzdaki inekler dışında hiç kimseyle gerçekten etkileşime girmediğinizi fark ettik, bu iyi bir şey, ancak sizden herkesle halka açık zamanınızı sınırlamanızı istiyorum. Yakalama ekibi size ulaşmak için arkadaşlarınıza saldırmaya başlarsa bu, kontrol altına alamayacağımız herkes için gerçek bir belaya dönüşebilir. Anlamak?"
    
  "Evet" dedi Brad. Vol'un yüzünde öfkenin belirdiğini hissetti. "Evet efendim." diye düzeltti kendini.
    
  "İyi. Kahvaltını yap, eşyalarını topla ve on dakika içinde yola çıkmaya hazır ol."
    
  "Evet efendim" dedi Brad. Konferans odasına döndüğünde kahvaltı sandviçlerinin hepsinin tükendiğini fark etti. "Bu gerçekten berbat bir günün başlangıcı," diye mırıldandı. Ama hangarın diğer ucuna baktığında içeride babasıyla birlikte kriminal soruşturma departmanını gördü ve gülümsedi. "Ama babam yaşıyor. Buna inanamıyorum. Bir rüyada yaşıyorum... Ama umurumda değil çünkü babam yaşıyor!"
    
    
  REINHOLD HAVACILIK UZAY MÜHENDİSLİK BİNASI
  KAL POLİ
  ERTESİ SABAH
    
    
  "Brad! Brad odaya girdiğinde Lane Egan haykırdı sana ne oldu? Diğerleri Brad'in başının ve yüzünün yan tarafındaki uzun, çirkin morluğu gördüklerinde ayağa fırladılar ve dehşet içinde ağzı açık kaldılar - şişlik önemli ölçüde azalmış olmasına rağmen henüz hiçbir buz onu gizleyemezdi.
    
  "Merhaba arkadaşlar" dedi Brad. Hepsi ona doğru geliyordu ve o özellikle Jodie'nin şefkatli dokunuşlarından keyif alıyordu. "İyiyim, iyiyim."
    
  "Sana ne oldu?" - Kim Jong-bae'ye sordu. "Nerelerdeydin? Hastane içinde? Senin için çok endişelendik!"
    
  , "Buna inanmayacaksın, Jerry: Dün gece sunumumuzu yaptıktan sonra bir haneye tecavüz olayına karıştım," diye yalan söyledi. Gözler yuvalarından fırladı ve ağızlar şaşkınlıkla açıldı. "İki adam eve daldı ve kafamın yan tarafına copla ya da beyzbol sopasıyla ya da buna benzer bir şeyle vurdu."
    
  "Hiçbir şey değil mi?" hepsi bağırdı. "Ne oldu?"
    
  Brad, "Hiçbir fikrim yok," diye yalan söyledi. "Uyandım ve her yerde polisler vardı. Sağlık görevlileri beni muayene etti, rapor verdim ve hepsi bu. Mutfak masasında uyuşturucu buldular ve bazı uyuşturucu bağımlılarının bir yerlerde kafayı bulmak isteyebileceğini düşündüler."
    
  Casey soluk soluğa, "Aman Tanrım, Brad," dedi, "Tanrıya şükür iyisin."
    
  Brad onlara, "İyiyim, iyiyim Casey," diye güvence verdi. "Jiroskoplarım zaman zaman biraz eğrilebiliyor ama yine de bisiklete binebiliyorum."
    
  "Nerede durdun?" Jodi sordu ve Brad onun gözlerinde bir parıltı ve hevesli bir gülümseme gördüğünü sandı. "O eve geri dönmeyeceksin, değil mi dostum?"
    
  Brad, Kesinlikle hayır, dedi. "Ev sahibi nöbet geçirdi. Kırılmamış mobilyaları taşıyan işçileri var ve orayı tahtalarla kapatacak. Bundan sonra ne yapacağından emin değilim. Monterey Caddesi'ndeki lüks otellerden birinde kalıyorum. Öğrenciler şehirden ayrılana kadar dönem sonuna kadar orada kalabilirdim. Cerro Vista ve Poly Canyon"a başvuracağım ve mümkün olduğunca yazlık pansiyonlardan uzak durmaya çalışacağım."
    
  Jodie, "İyi şanslar dostum," dedi. "Cerro Vista uygulamalarının iki ay önce çıkması gerekiyordu ve Poly Canyon uygulamalarının da geçen yıl çıkması gerekiyordu. Yurtlarda yaşamak istemezseniz tekrar kampüs dışında yaşamak zorunda kalabilirsiniz."
    
  Brad, "Tamam, bunların hepsi hallediliyor, o yüzden kaybolmadan önce işimize bakalım," dedi ve toplantıları başladı. Bu sadece birkaç dakika sürdü, yani herkesin ekibinin durumunu güncellemesine, laboratuvar programları üzerinde anlaşmaya varmasına ve Brad'e gelecek hafta için malzeme veya bilgi talepleri göndermesine yetecek kadar uzun sürdü ve ardından aceleyle sınıfa gittiler.
    
  Jodi, Brad'in yanına yürüdü. "İyi olduğundan emin misin dostum?" - diye sordu. "Sanırım bu şimdiye kadar gördüğüm en kötü morluk."
    
  Brad, "İyiyim Jody, teşekkürler," dedi. "Keşke 'Diğer adama bakmalısın' diyebilseydim ama bilincim yerinde değildi."
    
  "Neden beni aramadın Brad?"
    
  Brad, "Vaktim olmadı Jody," diye yalan söyledi. "Ateş gibi siyahtım ve sonra polislerle, sağlık görevlileriyle ve ardından ev sahibiyle uğraşmak zorunda kaldım."
    
  "Peki dün neredeydiniz?"
    
  Brad bir kez daha yalan söyledi: "Zorlayan kafamda buz torbalarıyla oturuyorum, ev sahibimin havlama emirlerini dinliyorum ve uyuşturucu bağımlıları, suçlar ve toplumun çöküşü hakkında bağırıp çağırıyorum," diye yalan söyledi. "Sonra otel bulmama yardım etti. Başım o kadar ağrıdı ki sonrasında düştüm."
    
  "Neden dersten sonra beni görmeye gelmiyorsun?" diye sordu. "Kimsenin sana göz kulak olmadığı bir otele tek başına gitmek istemezsin, değil mi?" Bu sefer Brad'in niyetini tahmin etmesine gerek yoktu; uzanıp koluna dokundu. "Ne diyorsun dostum?"
    
  Son birkaç günde başına gelenlerden dolayı biraz başı dönmüştü, bu yüzden cevabı biraz tereddütlüydü ve Jodie'nin gülümsemesi soldu. Kulağa harika geliyor Jodie, dedi ve gülümsemesi geri geldi. "Ama önce laboratuvarımızdan sonra bir randevum var."
    
  "Bir doktora görünmek için mi?"
    
  Brad, elinden geldiğince bu kadına her konuda yalan söylememeye karar verdi. "Aslında ev sahibim eski bir denizci, sanırım sana söylemiştim, benim için bir eğitim programı hazırlıyor. Beden eğitimi ve kendini savunma." Jody'ye karşı istihbarattan, diğer casusluk eğitimlerinden ya da silah eğitiminden bahsetmeyecekti; hey, diye düşündü, bir şeyi söylememek yalan söylemekten farklıdır, değil mi? "Çok yumuşak olduğumu ve haneye tecavüz gibi durumlarda kendime yardımcı olmak için daha fazlasını yapmam gerektiğini düşünüyor."
    
  Jodie şaşkınlıkla gözlerini kırpıştırarak, "Vay canına," dedi. "Bu konuda haklı mısın?"
    
  "Elbette" dedi Brad. "Kıçımın üzerinde oturarak çok fazla zaman harcıyorum; biraz beden eğitimi bana iyi gelir. Günde bir saat. Saat yedi civarında yanınızda olabilirim."
    
  Harika, Brad, dedi Jodi, endişeli ve şaşkın ifadesi hızla soldu. "Akşam yemeği için bize bir şeyler pişireceğim. Eğer bisiklete binecek kadar iyi değilsen seni alıp randevularına götürebilirim."
    
  Brad, "Şu ana kadar iyi durumdayım Jody," dedi. Bu fikir gerçekten hoşuna gitti ama spor salonunun nasıl görüneceğini bilmiyordu ve başkalarını getirmeden önce Vol'dan ve antrenörünün kim olacağı konusunda fikir almak istedi. "Ama teşekkür ederim." O da ona sarıldı ve karşılığında yanağından bir öpücük aldı. "Yedi civarında görüşürüz."
    
  Jodie, "Görüşürüz canım," dedi ve aceleyle bir sonraki sınıfına doğru yola çıktı.
    
  Kampüsteki öğrenciler onun büyük, çirkin morluğunu gördüklerinde pek çok şaşırmış ve hatta şok olmuş ifadelerle karşılaştı ve Brad iyileşene kadar makyaj malzemesi almayı düşündü, ancak kampüsteki çocuklar oldukça açık fikirli ve hoşgörülüydü - ve kesinlikle çok iyi durumdaydı. Chris Wall veya ekibinin üyeleri onu makyaj yaparken yakalasın diye istemedi! - bu yüzden bu düşünceyi kafasından uzaklaştırdı ve bakışları görmezden gelmeye çalıştı. Şans eseri, acıyı dindirmek için ilaçlara ihtiyacı yoktu, bu yüzden derslerini ve Starfire mühendislik laboratuvarı oturumunu çok fazla zorluk yaşamadan tamamladı, yalnızca ara sıra bir baş ağrısı yaşadı ve bu baş ağrısı, düşünmeyi bırakıp bir şeye odaklandığında ortadan kalktı. . sonra bir başkası. Daha sonra bilgisayar sırt çantasını dolaba kilitledi, spor çantasını çıkardı, ardından bisikletine atladı ve ilk fiziksel antrenman seansına çıktı.
    
  Şehrin güney kesiminde, havaalanı yakınında yer alan yerin adı hem Korece hem de Roma harfleriyle yazılmış Chong Jeontu Jib'di. Basit, iki katlı, eski ama çok iyi durumda bir çerçeve binaydı; küçük bir çalışma alanında bazı makinelerin ve ağırlıkların bulunduğu zincir bağlantılı çitlerle çevrili bir avlu vardı. Arkadaki çitin ötesinde, daha önce İkinci Dünya Savaşı bombardıman eğitim uçuşları sırasında yakıt depolayan petrol tanklarını çevreleyen büyük, dairesel bir toprak duvara karşı kurulmuş bir atış hattı vardı. Ön pencerenin içi Amerika Birleşik Devletleri Kore ve AMERİKAN bayraklarıyla kaplıydı ve cam ön kapı büyük bir ABD Hava Kuvvetleri bayrağıyla kaplıydı. İçeride bir tezgah ve arkasında da zemini mavi jimnastik minderi ile kaplı büyük bir spor salonu buldu. Duvarlar her türlü ödül, kupa, fotoğraf ve dövüş sanatı silahlarıyla kaplıydı.
    
  Arka odadan kısa boylu, saçları kazınmış, gri keçi sakallı bir adam yaklaştı. "Dexter'ı mı?" O çağırdı. "Burada". Brad tezgahın etrafından dolaştı ve paspasa dokunmak üzereyken adam bağırdı: "Ayakkabılarınız varken paspasa dokunmayın, sadece saygıyla." Brad minderden muşamba yürüyüş yoluna atladı. İkinci oda birincisinden biraz daha küçüktü, yerde başka bir mavi jimnastik minderi vardı ama dekorasyon ve ödüller yerine bir ağırlık makinesi, bir koşu bandı, hızlı koşmak için bir kum torbası, bir kum torbası ve oklu posterler içeriyordu. İnsan vücudunun çeşitli yerlerini işaret eden Brad, bu şeyler hakkında bilmesi gereken her şeyi yakında öğreneceğinden emindi. Karşı köşede acil durum çıkışı ve soyunma odasına benzeyen bir yer vardı.
    
  Adam, "Geç kaldın," dedi. "Bugün rahatlamana izin vereceğim çünkü buraya ilk gelişin, ama artık buranın nerede olduğunu biliyorsun, o yüzden bir daha geç kalma."
    
  "Yapmayacağım."
    
  "Yapmayacağım efendim" dedi adam. "Başçavuş bana sizin Sivil Hava Devriyesi'nde görev yaptığınızı ve kısa süreliğine de olsa Hava Kuvvetleri Akademisi'ne katıldığınızı, yani askeri nezaket hakkında bir iki şey bildiğinizi söyledi. Benimle veya takımdan herhangi biriyle uğraşırken bunu kullanın. Bizimle başka bir şekilde ne zaman iletişime geçebileceğinizi bileceksiniz. Anlaşıldı?"
    
  "Evet efendim".
    
  "Bir dahaki sefere antrenmana hazırlıklı gelin. Değişmeni bekleyerek zaman kaybetmek istemiyorum. Burası dilediğiniz gibi gelip gidebileceğiniz özel tatil kulübünüz değil."
    
  "Evet efendim".
    
  Adam soyunma odasının kapısına doğru başını salladı. "Üstünü değiştirmek için otuz saniyen var." Brad mavi halının üzerinden aceleyle soyunma odasına gitti. "Durmak!" Brad dondu. "Buraya geri gel." Brad geri döndü. "Mattan kalk." Brad mavi halıdan muşambanın üzerine çıktı. Adam alçak ve ölçülü bir sesle, "Dexter, sen Kore dojangındasın," dedi. "Dojang'ın merkezi, mat, 'ruh' anlamına gelen ki'dir. Dövüş sanatlarının ruhunu, iç huzurun ve dış şiddetin birleşimini mata adım attığınızda benimsemeyi öğrenmek için eğitim alırsınız, bu da onun üzerinde hüküm süren ruha saygı duymanız gerektiği anlamına gelir. Bu, ayakkabılarınız ayağınızdayken mindere asla dokunmamanız, antrenmana hazırlıklı olmanız ve sınıfın gerektirmediği sürece sokak kıyafeti giymemeniz, usta tarafından mindere giriş çıkış izni verilmesi ve beliniz dönük şekilde eğilmeniz anlamına gelir. Üzerine basmadan ve inmeden önce matın ortasını tutun. Aksi takdirde, onu atlayın. Hatırla bunu".
    
  "Evet efendim".
    
  "Şimdi hareket etmeye başla." Brad minderin üzerinden koştu ve rekor sürede antrenman üniformasına geri döndü.
    
  Brad geri döndüğünde adam, "Benim adım James Ratel" dedi, "ama gerçek isimler veya çağrı işaretleri konusunda endişelenmene gerek yok, çünkü senin için ben "Efendim" veya "Şefim." Ben emekli bir Amerika Birleşik Devletleri Hava Kuvvetleri Baş Uzman Çavuşuyum, otuz üç yıllık bir emektarım ve son olarak Birleşik Kore'deki Osan Hava Üssü'nde Yedinci Hava Kuvvetleri Baş Uzman Çavuş olarak görev yapıyorum. Panama, Irak, Kore ve Afganistan'da iki yüzün üzerinde muharebe atlayışının yanı sıra düzinelerce gizli lokasyonda deneyimli bir paraşütçüyüm, Ordu Korucu Okulu mezunuyum ve iki Mor Kalbim ve bir Bronz Yıldızım var. Aynı zamanda Kane Ja'da beşinci derece siyah kuşak ve usta eğitmen, Krav Maga'da beşinci derece uzman siyah kuşak ve ulusal sertifikalı ateşli silahlar ve cop eğitmeniyim. Burada başta emekli askeri personel olmak üzere özel savunma ve ateşli silah dersleri veriyorum. Dojang'ımda olduğun her saniyeyi yüzde yüz on sayıyorum. Saygı gösterin ve karşılığında bunu alacaksınız; rahatla ve benimle geçireceğin vakit tam bir cehenneme dönüşecek."
    
  Ratel boyun askılı küçük bir cihaz çıkarıp Brad"e fırlattı. "Meşru müdafaayı öğrenmek aylar, bazen yıllar alır ve karşılaştığınız tehlike ortadadır" dedi. "Yani sana bu cihazı veriyorlar. Bunu her zaman giy. Ülkenin hemen hemen her yerinde hücresel sinyalle çalışır. Başınız beladaysa bir düğmeye basın; ben veya yakınlarda olabilecek herhangi bir ekip üyesi sizi bulup yardım edebilir. Karşılaşacağınız rakipler göz önüne alındığında, büyük olasılıkla bu, vücudunuzu daha hızlı bulmamıza yardımcı olacaktır, ancak belki de şanslı olabiliriz." Brad hayretle Ratel'e baktı.
    
  Ratel, "Yani bu sizin ilk gününüz olduğu için muhtemelen kafanıza copla vurulduğunuz için hala ağrınız var ve geç geldiniz, bunun için özür dilerim, bugün sadece kondisyon değerlendirmesi yapacağız" dedi. devam etti. "Aralarda doksan saniyeden fazla dinlenme olmayacak şekilde maksimum şınav, mekik, eğilme ve şınav sayınızı ve koşu bandında iki mil koşuda en iyi sürenizi görmek istiyorum. ." Koşu bandının ve diğer egzersiz ekipmanlarının beklediği odanın diğer tarafını işaret etti. "Hareket etmeye başla."
    
  Brad odanın diğer tarafındaki antrenman alanına koştu. Bisikletine bu kadar çok bindiği için minnettardı, bu yüzden oldukça iyi durumda olduğunu düşünüyordu ama spor salonuna gitmeyeli uzun zaman olmuştu ve şınav çekmeyi hiç sevmemişti. Onlarla başladı ve kendini tekrar ayağa kaldırmayı başaramadan önce altı tane başardı. Şınavlar kolaydı; durmak zorunda kalmadan seksen iki şınav çekmeyi başardı. Başarısızlıklar onun için yeniydi. Bir dizi yatay paralel parmaklığın arasında durdu, onları yakaladı, kollarını uzattı, ayaklarını muşambadan kaldırdı, dayanabildiği kadar eğildi, sonra kollarını yeniden uzattı. Yalnızca üç tanesini kaldırabildi ve üçüncüsü bitirmek için titreyen ellerini zorlamak zorunda kaldı.
    
  Artık elleri aslında onunla konuşuyordu, bu yüzden Brad bir sonraki koşu testine girmeye karar verdi ve odanın diğer ucundan izleyen ve not alan Ratel'den hiçbir şikayet almadı. Artık daha çok kendi ortamındaydı. Koşu bandını dokuz dakikalık bir mil hızına çıkardı ve bunun oldukça kolay olduğunu gördü. Bu zamanı, aynı zamanda kolay olacağını düşündüğü şınav için yorgun kol kaslarını dinlendirmek için kullandı. İki millik bir koşudan sonra kolları oldukça iyi hissetti ve şınav çekmek için çömeldi, ancak kolları dayanmadan önce yalnızca yirmi sekizini yapabildiğini fark etti.
    
  Ratel, mavi paspasın etrafından dolaşıp önünde durduktan sonra, "Dexter, Hava Harp Okulu'nu bir yana, bu rakamlarla Hava Kuvvetleri Temel Eğitimi'nden bile mezun olamazsın," dedi. "Üst vücut gücünüz ihmal edilebilir düzeyde. Senin lisede bir futbol oyuncusu olduğunu sanıyordum; sen bir golcü olmalısın. Aslına bakılırsa Brad sadece bir liseli futbolcu değil, aynı zamanda bir bahisçiydi ve futbol topuna yirmi metreden vurabiliyordu. "Bunun üzerinde çalışabiliriz. Ama Az önce yaptığın şeyle ilgili beni en çok rahatsız eden şey senin pis kokulu 'umurumda değil' tavrın."
    
  "Sayın?"
    
  Ratel, "Koşu bandında çok çalışıyorsun, Dexter," dedi. "Bisikletçi olduğunuzu ve oldukça iyi bir aerobik formda olduğunuzu anlıyorum, ancak bana sanki koşu bandında rahatlıyormuşsunuz gibi geldi. Dokuz dakikalık çok kötü bir mil hızı belirlediniz; temel antrenmanınızda 'ortalama' bile değil. İki mil koşusunda en iyi zamanını koşmanı istediğimi söyledim, yavaş bir zamanda değil. Mazeretin nedir?
    
  Brad, "Testleri bitirmeden önce kollarımı dinlendirmem gerekiyordu" dedi. "Dokuz dakikalık kilometrenin başlamak için iyi bir yer olduğunu düşündüm." Söylenen her kelimeyle birlikte küçük adamın minik gözleri daha da öfkeli hale geldi, ta ki sanki kafasından fırlayacakmış gibi görünene kadar. Brad kabul edilebilir tek bir yanıt olduğunu biliyordu: "Üzgünüm Şef. Bahane yok."
    
  Ratel, "Çok haklısın Dexter, mazeret yok," diye homurdandı. "Sana saygıdan bahsetmiştim. İşleri yarım bırakmanın saygılı bir yanı yoktur. Bana saygı göstermiyorsun ve kesinlikle kendine de göstermiyorsun. Buradaki ilk günün ve bana sana saygı duyabileceğim hiçbir şey göstermedin. Geç kaldın, antrenmana hazır değildin ve kendini rahat bırakmadın. Bana squat'ı göstermiyorsun, Dexter. Bunun gibi bir oturum daha yaparsak bu etkinliği iptal edebiliriz. Eşyalarını topla ve gözümün önünden çekil." Brad banyodan spor çantasını aldı ve geri döndüğünde Ratel gitmişti.
    
  Brad bisikletine binip Cal Poly'ye doğru pedal çevirirken kendini berbat hissediyordu ve Poly Canyon ile Jodie Cavendish'in dairesine doğru giderken hâlâ kasvetli bir ruh halindeydi. Geri dönmediği kapıda ona sıkıca sarıldı. "Ooh, birileri yaramazlık yapıyor" dedi. "İçeri gel, bir kadeh şarap iç ve benimle konuş."
    
  Brad, "Teşekkürler Jody," dedi. "Kusura bakma, ayaklarım gibi kokuyorum. Spor salonundan çıktıktan sonra duş almadım ya da üstümü değiştirmedim."
    
  Jodie göz kırparak, "İstersen buradaki duşu kullanabilirsin dostum," dedi. Brad bariz teklifi fark etmedi. Mutfağı çevreleyen tezgâhın yanındaki bar taburelerinden birine doğru yürüdü ve kadın bir bardağa Chardonnay doldurup önüne koydu. "Ama bu beni rahatsız etmiyor. Erkek gibi kokan erkekleri severim, şeker gibi kokanları değil." Birkaç saniye bekledi ama Brad hiçbir şey söylemedi. "Bunun ne olduğunu bile sormayacak mısın? Vay, bugün gerçekten kendini beğenmiş olmalısın. Bana bundan bahset aşkım."
    
  Brad, "Aslında o kadar da büyütülecek bir şey değil" dedi. "Bu eğitime biraz geç kaldım ama ilkinin affedilebilir olduğunu söyledi. Eğitmen, güçlü karaktere sahip emekli bir Başçavuştur. Bana yetenek sınavına girdi. İyi iş çıkardığımı sanıyordum ama o, kendimi tutmam ve tembelliğim nedeniyle beni cezalandırıyor. Her şeyi çözdüğümü sanıyordum. Sanırım ben yapmadım."
    
  Jodi, "Eh, her zaman bir dahaki sefere vardır" dedi. "Fitness eğitmenleri öğrencilerini şaşırtmak ve hayran bırakmak için eğitilmişler ve sanırım o sana Claytonian'ı uyguluyordu. Endişelenme Brad; kafandaki morluk dışında ikimiz de iyi durumda olduğunu biliyoruz. Nasıl hissediyorsun? Morluğunuz hâlâ kanıyor gibi görünüyor. 'Belki de bu durum geçene kadar bu antrenmanları atlamanız gerekir.'
    
  Brad omuz silkti. "Onlara bunu yapacağımı söyledim, o yüzden sanırım bayılana veya kafam patlayana kadar devam edeceğim" dedi. Yapmak istediği son şey, ilk günden bu kadar erken ayrıldığı için Vol'un gazabına uğramaktı. Sandalyesine yaslandı ve ilk kez doğrudan Jody'ye baktı. "Özür dilerim Jodie. Yeni fitness eğitmenim hakkında bu kadar yeter. Günün nasıldı?"
    
  Jody, "Elmalar dostum," diye yanıtladı. Mutfak tezgâhının üzerinden ona doğru eğildi ve beklenmedik bir şey söylemek istediğinde kullandığı her zamanki komplocu fısıltıyla, "Başardım, Brad" dedi.
    
  "Ne yapmış?" - Brad sordu. Daha sonra onun yüzünü ve vücut dilini incelerken anladı. "İnorganik nanotüplerin yapısı...?"
    
  "Sentezlendi," dedi Jodi alçak bir sesle, neredeyse fısıltı gibi ama çok heyecanlıydı. "Tam da Cal Poly'deki kendi laboratuvarımızda. Sadece birkaç nanotüp değil, milyonlarca. Hatta ilk nanoanteni bile yaratmayı başardık."
    
  "Ne?" diye bağırdı Brad. "Çoktan?"
    
  Jodi, "Dostum, nanotüpler neredeyse kendi başlarına bağlanıyor" dedi. "Henüz bir sol-jel substrat üzerine monte edilmediler, henüz onları bir toplayıcıya bağlamadık ve hatta dışarıya bile çıkarmadık, ancak inorganik nanotüplerden yapılan ilk optik nanotenna buranın diğer tarafındaki bir laboratuvarda bulunuyor. kampüs ... çalışma masamda! Beklediğimizden daha ince ve daha güçlü. Dünyanın her yerinden katılmak isteyen bilim adamlarından e-postalar alıyorum. Bunun nanoteknolojide son yıllardaki en büyük ilerlemelerden biri olduğu ortaya çıktı!
    
  "Bu inanılmaz!" - Brad bağırdı. Ellerini ellerinin arasına aldı ve mutfak tezgahının karşısında öpüştüler. "Tebrikler Jodi! Neden beni aramadın?"
    
  "Zaten antrenmandaydın ve seni rahatsız etmek istemedim" dedi. "Ayrıca sana telefonda değil, şahsen söylemek istedim."
    
  "Bu harika bir haber! Şimdi laboratuvar alanı ve finansman almaya kararlıyız!"
    
  "Umarım öyledir" dedi Jodi. "Cal Poly bursuna bile hak kazanabilirim; böyle bir atılımla Avustralya'ya dönmemi istemezler, değil mi?"
    
  Brad, "Kesinlikle burs alacaksın, bunu biliyorum" dedi. "Hadi dışarı çıkıp kutlayalım. Pek lüks olmayan bir yerde hâlâ spor salonu gibi kokuyorum."
    
  Yüzünde sinsi bir gülümseme belirdi ve yatak odasına giden koridora kısa bir süre baktı, bu da açıkça kutlamayı ne kadar istediğini gösteriyordu. Jodi, "Akşam yemeğini çoktan hazırladım" dedi. "On beş dakika daha hazır olmayacak." Tekrar elini tuttu ve sinsice gülümsedi. "Belki de duşta birbirimizin sırtını sabunlayabiliriz?"
    
  Brad genişçe gülümsedi ve gözlerinin içine baktı ama başını salladı. "Jodie..."
    
  "Biliyorum, biliyorum" dedi. "Sana tekrar deneyeceğimi söyledim, muhtemelen tekrar tekrar deneyeceğim. Sana sahip olduğu için çok şanslı dostum." Buzdolabına gitti, bir şişe Chardonnay çıkardı ve bardağını yeniden doldurdu.
    
  Brad spor çantasındaki akıllı telefonunun titrediğini duydu, onu çıkardı ve kısa mesajı okudu. "Peki, buna ne dersin?" - dedi. "Gerçekten harika bir gün oluyor."
    
  "Sorun nedir aşkım?"
    
  "Poly Canyon'da bir oda kiraladım" dedi. Jodie'nin yüzünde tamamen şaşkın bir ifade vardı. "Aliso'da beşinci kat. Yarın taşınabilirim ve eğer yaz laboratuvarı bursu alırsak yazın da kalabilirim, ayrıca ikinci ve üçüncü yıllarımda da kalabilirim."
    
  "Ne?" diye bağırdı Jodi.
    
  "Bu iyi?"
    
  "Aliso, UC'de en çok aranan konut binası!" Jodie açıkladı. "Mağazalara ve otoparka en yakınlar. Üst katlar her zaman ilk önce doluyor çünkü kampüsün ve şehrin en güzel manzarasına sahipler! Ve öğrencilerin yaz boyunca Poly Canyon'da kalmalarına asla izin vermiyorlar ve her yıl yeniden başvurmanız ve odanızı korumanızı ummanız gerekiyor. Bunu nasıl yaptın dostum?"
    
  Brad, "Hiçbir fikrim yok," diye yalan söyledi; babasının ve muhtemelen Başkan Martindale'in bunun gerçekleşmesi için bazı ipler kullandığından emindi. "Biri bana acımış olmalı."
    
  Jodie, "Aferin dostum," dedi. "Burada başın dönüyor." Brad'in Avustralyalı argosuna tekrar gülümsediğini fark etti, bu yüzden bir havlu aldı, ona attı, sonra yanına gidip onu hafifçe dudaklarından öptü. "Tüm çocukça kaprislerinle beni rahatsız etmeyi bırak dostum, yoksa seni bir yatakhaneye sürükler ve Nevada'daki adının ne olduğunu sana unuttururum."
    
    
  BEŞ
    
    
  Çocuğuna kâfir olmayı öğreten bir anne olmamıştır.
    
  - HENRY W. SHAW
    
    
    
  MCLANAHAN ENDÜSTRİYEL HAVALİMANI
  SAVAŞ DAĞI, NEVADA
  ERTESİ SABAH
    
    
  "Ustalar Sıfır-Yedi, McLanahan Sıradağları, Romeo dört sekiz bir üç Alpha ve Bravo ve Romeo dört sekiz bir altı Kasım'da tüm irtifalarda uçmanıza izin verildi, atanan kodları bildirin, alanları terk ederken Auckland Merkezine rapor verin, kuleyle iletişime geçin, başarılı olun." uçuş".
    
  Sondra Eddington bir numaralı VHF radyo üzerinden, "Anlaşıldı, Dünya," diye yanıt verdi. Tüm izni tekrar okudu, sonra kule frekansına geçti. "McLanahan Kulesi, Usta Sıfır-Yedi, bir numara, pist üç-sıfır, kalkışa hazır."
    
  "Usta Sıfır-yedi, McLanahan Kulesi, sakin rüzgarlar, pist üç sıfır, hava hızı iki sıfır sıfır knot ile sınırlı, Charlie sınıfı hava sahasında kalkış temizlendi."
    
  "Usta Sıfır-Yedi pist üç-sıfır için hazır," diye yanıtladı Sondra. Jumbo jeti piste doğru yönlendirdi, kendini merkez çizgisine hizaladı, frenleri tuttu, yavaşça ve yumuşak bir şekilde gaz pedalına bastı, motorlar vites değiştirirken bir sarsıntı hissetti. art yakıcıyı birinci bölgeye getirdiler, frenleri bıraktılar, gaz kolunu yumuşak bir şekilde beşinci bölgeye kaydırdılar ve McLanahan Endüstriyel Havaalanı'nın hava sahasını terk edene kadar yalnızca beş bin fit hızla tırmandılar ki bu da çok uzun sürmedi.
    
  Sondra'nın eğitim uçuşundaki eğitmeni Hunter Noble, "Güzel kalkış, Sondra," dedi. Sky Masters Aerospace'in Mikoyan-Gurevich tandem süpersonik savaş ekipmanı olmayan, aşırı hızlarda ve yüksek irtifalarda uçacak şekilde modifiye edilmiş MiG-25UKS'sinin arka koltuğundaydı . Orijinal Rus MiG-25RU, var olan en hızlı savaş jetiydi, ses hızının neredeyse üç katı ve 60.000 feet irtifa kapasitesine sahipti, ancak Sky Masters Aerospace tarafından yapılan modifikasyondan sonra jet, ses hızının neredeyse beş katı hıza ulaşma kapasitesine sahipti. ses ve yükseklik yüz bin feet. "Frenleme ve güç açısından iyi zamanlama. Frenlerin devrede olduğu ilk bölge iyi ancak bundan sonraki her şey frenlerin arızalanmasına neden olacaktır."
    
  Sondra, "Boomer, seni yakaladım," dedi. Savaş pilotu tabiriyle, bir eğitmenin eleştirisinden sonra "Kabul edildi", öğrencinin bu tutarsızlığı zaten bildiği ve tespit ettiği anlamına geliyordu. "Teşekkürler" genellikle öğrencinin bunu gözden kaçırdığı ve eğitmenin iyi yakaladığını kabul ettiği anlamına geliyordu. "Anladım."
    
  Boomer, "Charlie sınıfı hava sahasından uzak olduğumuzu gösteriyorum" dedi. "İki-sıfır-sıfır rotası bizi kısıtlı bölgeye götürecek."
    
  "Anlaşıldı" dedi Sondra. İki dakikadan kısa bir sürede, Sky Masters Aerospace tarafından kiralanan ve test için Oakland'daki FAA Hava Trafik Kontrol Merkezi ile koordine edilen, Kuzey-orta Nevada'daki Fallon Donanma Hava İstasyonu kompleksindeki iki kapalı askeri test alanı olan R-4813A ve B'ye vardılar. yüksek performanslı uçaklar. "Şu anda yüksek irtifada uçmadan önce kontrol listeleri yapıyorum. Tamamlandığında tekrar rapor verin."
    
  "Yapacağım" dedi Boomer. Kontrol listesi, mürettebatı, geleneksel savaş uçaklarının tipik olarak ulaşamadığı son derece yüksek irtifalarda çalışmaya hazırladı. Sadece birkaç dakika sürdü. "Kontrol listesi tamamlandı. Bize R-4813A'nın içini gösteriyorum. Hazır olduğunda temizlenir."
    
  "Anladım Boomer," dedi Sondra. "Hazırlanmak." Sondra tam güç uyguladı, MiG-25'in gazlarını yavaşça ve yumuşak bir şekilde beşinci bölgeye ulaşana kadar ilerletti ve ardından Mach 1'de burunları altmış dereceye gelinceye ve hala hızlanıncaya kadar kaldırdı. Hız arttıkça yerçekimi kuvvetleri de arttı ve çok geçmeden ikisi de vücutlarına baskı yapan g kuvvetleri nedeniyle homurdanmaya, akciğerlerinden ve beyinlerinden kan sızmasını engellemeye çalışıyorlardı. Her iki pilot da kısmi basınç kıyafetleri ve uzay kasklarının yanı sıra G kuvvetleri nedeniyle bacaklarında kan birikmesini önlemek için bacaklarını ve alt karın bölgelerini daraltıcı bir kumaşla kaplayan yüksek teknolojili elektronik basınçlı kıyafetler giymişti; ancak yine de etkilerine direnmek için çalışmak gerekiyordu. aşırı yükler. Çok geçmeden altmış bin feet yükseklikteydiler ve sesin dört katı hızla uçuyorlardı, yer çekiminin yedi katı kuvvet vücutlarına baskı yapıyordu.
    
  Boomer, "Konuş benimle Sondra," dedi. "Sen...sen iyi misin?"
    
  "Ben... iyiyim... Boo... Boomer," dedi Sondra ama vücudundaki stresle başa çıkmakta zorlandığı açıktı. Aniden MiG-25 keskin bir şekilde sola eğildi ve aşağıya doğru koştu.
    
  "Sondra mı?" Cevapsız. Dövüşçünün burnu Dünya'ya dönüktü. Boomer kontrolü ele almak üzereyken, alçalırken ve kanatlar düzleşirken gaz kelebeğinin rölantiye geçtiğini hissetti ve duydu.
    
  "İyi misin Sondra?" Boomer tekrarladı.
    
  "Evet". Dahili telefondan nefesinin biraz zorlandığını duyabiliyordu ama bunun dışında sesi normaldi. "Ben iyiyim".
    
  Boomer altimetreyi ve hava hızını yakından izleyerek Sondra'nın uçağın tam kontrolüne sahip olduğundan emin oldu. Arka kokpitte gerekirse uçağın tüm kontrolünü ele geçirebilirdi ancak kontrollere dokunmak, kaptan pilot için başarısızlık olurdu ve kesinlikle gerekli olmadıkça bunu yapmak istemiyordu. Yalnızca on bin feet kaybettikten sonra Sondra, ufka doğru burnunu sokmaya başladı ve uçak dengelenip hava hızı ses altı seviyeye düştükçe, irtifayı ve hava hızını sabit tutmak için güç ekledi. "Nasılsın Sondra?" - Boomer sordu.
    
  "İyiyim Boomer," diye yanıtladı Sondra, sesi tamamen normal ve kontrollüydü. "Otuz bin feete geri döneceğim ve yeniden deneyeceğiz."
    
  Boomer, "Başka bir yüksek irtifa, yüksek G gösterisi için yeterli yakıtımız yok" dedi. "Kanatsız birkaç yüksek hızlı yaklaşmayı gerçekleştirebilir ve sonra bunu bir gün olarak adlandırabiliriz."
    
  Sondra, "Yeterince yakıtımız var Boomer," diye itiraz etti.
    
  Boomer, "Ben öyle düşünmüyorum bebeğim" dedi. "Battle Mountain'da ILS irtifasına yaklaşalım ve flapsız yaklaşma yapalım, karar irtifasında ıskalayalım, ardından tam duruşa kadar başka bir yaklaşma yapalım. Apaçık?"
    
  "Ne dersen de Boomer," diye yanıtladı Sondra, sesinde umutsuzluk açıkça görülüyordu.
    
  Yüksek hızlı aletli yaklaşımlar, Kara Aygır veya Gece Yarısı uzay uçaklarının inişlerini simüle etti. MiG-25, uzay uçağı pilotu olmak isteyen adaylar için önemli bir adımdı çünkü pilotların yükseliş sırasında deneyimlediği son derece yüksek g-kuvvetlerini kısaca simüle edebilen tek uçaktı. Sky Masters Aerospace santrifüjü yerde normal yerçekiminin dokuz katı G kuvveti üretebiliyordu, ancak MiG-25 daha iyi bir platformdu çünkü pilotun uçağı G kuvvetlerine maruz kalırken uçurması gerekiyordu. Sondra aletli yaklaşmaları tipik bir hassasiyetle gerçekleştirdi ve iniş tam zamanında gerçekleşti.
    
  Jumbo jeti park ettiler, uzay giysilerini ve elektronik sızdırmazlık malzemelerini bırakmak için yaşam destek mağazasına gittiler, bakım teknisyenleriyle görüştüler, doktorla hızlı bir kontrolden geçtiler ve sonra uçuş hakkında konuşmak için sınıfa döndüler. Sondra, kıvrımlarını vurgulayacak şekilde tasarlanmış mavi bir uçuş kıyafeti giyiyordu ve uçuş botları onu daha da uzun gösteriyordu. Kendine bir fincan kahve doldururken düz sarı saçlarını serbest bıraktı; Hava Kuvvetlerine ait zeytin yeşili uçuş kıyafeti giyen Boomer çoktan buzlu su şişesini almıştı.
    
  Boomer not defterini kontrol ederek, "Uçuş öncesi, kalkış, kalkış, yaklaşmalar, iniş ve uçuş sonrası hazırlıkların hepsi yolunda" dedi. "Bana tırmanıştan bahset."
    
  Sondra, "İyiydim; sanırım çok erken ayrıldım" dedi. "Her zaman yüksek ağırlıklı koşuları bir an önce durdurmanın daha geç olmaktan daha iyi olduğunu söylüyorsunuz. Galiba biraz tedirgin olmaya başlamıştım. İyiydim."
    
  "Aradığımda cevap vermedin."
    
  Sondra, "Seni çok iyi duydum Boomer," dedi. "Yapacak çok şeyim vardı. Yapmak istediğim son şey kompresörü durdurmak ya da döndürmekti." Boomer, kahvesini yudumlayarak arkasını dönen Sondra'ya baktı ve cevabını kabul etmeye karar verdi. Bilgilendirmenin geri kalanı fazla zaman almadı. Ertesi günün ders planlarını ve uçuş eğitimi görevlerini tartıştılar, ardından Sondra mesajları kontrol etmek için telefona gitti ve Boomer mesajları ve belgeleri düzenlemek ve yönettiği birçok laboratuvarı ve tasarım ofisini kontrol etmek için ofisine gitti.
    
  Öğleden sonra şirketin yönetim ekibinin Boomer'in zar zor dayanabildiği bir toplantısıyla başladı, ancak bu onun havacılık ve uzay operasyonları başkanı olarak yeni işinin bir parçasıydı. Toplantıya şirketin yeni operasyonlardan sorumlu başkan yardımcısı, emekli yarbay ve ABD Ordusu'nda merhum Patrick McLanahan'ın yerine görevlendirilen robot mühendisi Jason Richter başkanlık etti. Jason uzun boylu, formda ve atletikti ve güzel bir esmer görünümü vardı. Özellikle robotik alanındaki mühendislik geçmişi nedeniyle Sky Masters Aerospace tarafından işe alındı, ancak yönetim konusunda da aynı derecede becerikli olduğu görüldü ve bu nedenle şirketin araştırma ve geliştirme başkanlığına terfi etti. Her ne kadar evindeki bir laboratuvarda veya tasarım ofisinde olsa da, dünyanın en iyi ve en parlak beyinlerine liderlik etmenin gücünden ve prestijinden keyif alıyordu.
    
  Richter, toplantıyı her zamanki gibi saat tam birde başlatarak, "Hadi başlayalım" dedi. "Havacılık bölümüyle başlayalım. Hunter, Başkan'ı başarıyla Armstrong uzay istasyonuna götürüp sağ salim geri döndüğün için tebrikler. Gerçek bir başarı." Kalabalığın geri kalanı Boomer'a hafif bir alkış verdi - Hunter "Boomer" Noble şirketin yönetim kurulu odasında eksantrik bir karakter olarak görülüyordu, ciddiyetsizdi ve bu nedenle hoşgörülü davranıldı. "Başkan herhangi bir olumsuz sonuçtan etkilenmiş gibi görünmüyor. Gözlemler mi?
    
  Boomer, yönetim kurulu üyelerinden gelen olumlu geri bildirimleri sessizce kabul ederken, aynı zamanda olumsuz tepkilere de dikkat çekerek, "Adam harika bir iş çıkardı" dedi. "Tüm uçuş boyunca sakin ve sakin kaldı. Kenetlenmeyi kabul ettiğinde çok şaşırmadım ama hava kilidine uzay yürüyüşü yapmak istediğinde buna inanamadım. Sanki yıllardır astronot eğitimindeymiş gibi davranıyordu. Bu tür bir cesaret olağanüstü."
    
  Jason, "Uzay uçağı uçuşları için şimdiden talepler alıyoruz ve daha fazla S-19 ve XS-29'un finanse edilmesinden bahsediliyor" dedi.
    
  Boomer, "Ben buna tamamen katılıyorum" dedi, "ancak bir sonraki uzay istasyonları serisi üzerinde ciddi çalışmalara başlamak için kaynakları çekmemiz gerektiğini düşünüyorum. Armstrong orada kalıyor ama günleri sayılı ve eğer Brad McLanahan'ın Starfire projesi ilerlerse, ki bahse girerim ki öyle olacak, Armstrong askeri uzay silahları işinden tamamen çıkabilir. Uzay istasyonu malzemeleri üzerinde çalışan, esas olarak Armstrong yükseltmesi için sistemler geliştiren Harry Felt ve Samantha Yee adında iki kişiyim var. Onları, Başkan Phoenix'in önerileri doğrultusunda yeni askeri ve endüstriyel istasyonlar için tasarımlar geliştiren, başlangıçta üç veya dört kişilik yeni bir tasarım ekibinin başına getirmek istiyorum. Ayrıca sizi ve Dr. Kaddiri'yi lobicilerimizle görüşmeniz ve uzaydaki bu yeni atılımdan kimin sorumlu olduğunu bulmanız için derhal Washington'a göndermemiz gerekiyor." Bir an tereddüt etti, sonra ekledi: "Belki sen ya da Helen bunu yapmaya gönüllü olmalısınız, Jason."
    
  "BEN?" - Jason sordu. "Washington'da? Çöle boğazıma kadar gömülmeyi tercih ederim. Ama fikirlerini beğeniyorum. Teklifi ve bütçeyi hemen bana gönderin, ben de Helen'e ileteyim."
    
  Boomer tablet bilgisayarına birkaç kez dokundu. "Şimdi posta kutunuzda, Comandante."
    
  "Teşekkür ederim. Zaten bir şeyler bulacağını biliyordum. Helen'in bugün almasını sağlayacağım."
    
  O anda şirketin başkanı ve icra kurulu başkanı Dr. Helen Cuddiri toplantı odasına girdi. Kapıda, elli iki yaşında, çok uzun siyah saçları karmaşık bir düğümle toplanmış, koyu gri bir takım elbise giyen, uzun boylu, kara gözlü bir kadın belirdiğinde herkes ayağa kalktı. Helen Qaddiri Hindistan'da doğdu ama öncelikle Amerika Birleşik Devletleri'nde eğitim gördü ve işletme ve mühendislik alanlarında çok sayıda derece kazandı. Onlarca yıl Sky Masters'ta çalıştı; Jonathan Masters ile birlikte çalıştıkları ve başlangıçta iflas etmiş olan havacılık ve uzay şirketini satın alarak onu dünyanın önde gelen yüksek teknoloji tasarım ve geliştirme şirketlerinden biri haline getirdi. Hafif, melodik bir sesle, "Millet, lütfen yerlerinize oturun," dedi. "Böldüğüm için özür dilerim, Jason."
    
  Jason, "Hiç de değil Helen," dedi. "Bizim için bir şeyin var mı?"
    
  "Duyuru" dedi. Odanın önüne doğru yürüdü ve Jason'ın yanında durdu. "Yönetim Kurulu bu yıl hibe için üç proje seçti; bunların hepsi üniversitelerdeydi: Sürü uydu projesi için Buffalo'daki New York Eyalet Üniversitesi; Lazer iletişim sistemi için Allegheny College of Pennsylvania; ve ödülün büyük kısmı, yani yirmi beş milyon dolar, yörüngedeki çok etkileyici bir güneş enerjisi projesi için Cal Poly San Luis Obispo'ya gidecek." Salondaki şube müdürlerinden bir alkış daha.
    
  Boomer, "Brad McLanahan bu projeye liderlik ediyor" dedi. "Bu adam muhteşem. Adama projenin bir kısmı hakkında bir soru soruyorum ve bilmediğini ve beni geri arayacağını söylüyor ve sonra bildiğim şey, Almanya'daki Nobel Ödülü sahibi birinden gelen bir telefon görüşmesi ve cevabı. Ekibinde gözlerinizi yaşartacak uzman ve bilim adamlarından oluşan bir liste var."
    
  Jason, "Projelerine zaten yoğun yatırım yapıyoruz" dedi. "Onlara ölçümler ve arayüz testleri için kullandıkları Trinity modülünü zaten sağladık. Alt sistemleri yapmaya başladıklarında, uzay sistemi parçalarını Midnight ve Black Stallion'daki Armstrong uzay istasyonuna kaldırmak isteyecekler, bu nedenle kargo bölmesi boyutları, sistemler, güç, ortam, sıcaklıklar, titreşim ve gibi parametreler sordular. yakında. . Ayrıca Skybolt yönlendirme sisteminin bilgisayar kodunu da görmek istediler; bunu maser enerjisini Dünya'daki doğrudan bir antene iletmek için kullanmak istiyorlar ve bilgisayar grubunun başkanı bunun doğruluğu artırabileceğini düşünüyor."
    
  Boomer, "Birlikte oynuyorlar, bu kesin" diye ekledi.
    
  Helen, "Üniversitelere iyi haberi vereceğim" dedi. "Bu kadar. Benim için herhangi bir şey?"
    
  Jason, "Boomer'ın aklına harika bir fikir geldi: Başkan Phoenix ve bu yeni uzay girişimine kim liderlik ediyorsa onunla tanışın, onlarla bazı fikirleri paylaşın ve ne yapmak istediklerini görün" dedi. "Ayrıca askeri ve endüstriyel uzay istasyonları tasarlamaya başlamak için bir ekip oluşturmak istiyor. Teklifi ve bütçesi tabletimde" dedi.
    
  Helen, Harika fikirler Boomer, dedi. "Teklifini toplantıdan hemen sonra ofisime gönderin."
    
  "Yapacağım," dedi Jason.
    
  Boomer, "Ayrıca, henüz kimsenin adı belirtilmemişse, sizin veya Jason'ın hükümetin uzay girişimine liderlik etmek için gönüllü olmanızı da önerdim" dedi.
    
  Helen gülümseyerek, "Bir işim var, çok teşekkür ederim ve Jason hiçbir yere gitmiyor - onu buraya çok fazla ikna ve iknadan sonra getirdim" dedi. "Fakat Washington'a gitmek bize iyi geliyor." Birkaç soru ve yoruma daha cevap verdi ve ardından ayrıldı. Jason toplantıya başkanlık etmeye devam etti, masanın etrafında dolaşarak tüm operasyon direktörlerinden raporlar aldı ve toplantı yaklaşık bir saat sonra sona erdi.
    
  Jason birkaç dakika sonra Helen'in ofisine doğru yürüdü ve açık ofis kapısının çerçevesini çaldı. Elinde tablet bilgisayarını tutarak kapının aralığından "Bu raporu sizin için aldım" dedi.
    
  Helen masasındaki dizüstü bilgisayarında çalışırken, "İçeri gel, Jason," dedi. "Kapıyı kapatın". Jason onun emrettiğini yaptı, sonra masasına doğru yürüdü ve tabletinden dizüstü bilgisayarına dosya aktarmaya başladı.
    
  "Oldukça uzun bir dosya" dedi. "Boomer'ı bilirsin; o yirmi kelimeyi bulabilecekken neden sadece iki kelimeyle bir şey söylesin ki?"
    
  "Bu harika" dedi. "Beklerken ne yapmalıyız?"
    
  "Birkaç fikrim var," dedi Jason, eğilip onu derinden öperken gülümseyerek; Jason da buna aynı coşkuyla karşılık verdi. Birkaç uzun, durgun dakika boyunca öpüştüler. "Keşke şu anda saçını açabilseydim," dedi derin, sessiz bir sesle. "Saçlarını tokaladıktan sonra çağlayanını izlemeyi seviyorum... Özellikle de çıplak göğsüme düşüyorsa." Onu kendine çekerek ve derin bir öpücük daha vererek karşılık verdi. "Bu gece boş musun? Birkaç gündür yanında değildim."
    
  Helen, "Jason, bunu yapmamalıydık," diye fısıldadı. "Ben senin patronunum ve senden on yaş daha büyüğüm."
    
  Jason, "Kronolojik olarak kaç yaşında olduğunuz umurumda değil" dedi. "Sen birlikte olduğum en egzotik, en baştan çıkarıcı kadınsın. Seks sizden bir lazer gibi yayılır. Sen benden büyük olabilirsin ama yatakta sana zar zor yetişebiliyorum.
    
  Helen gülümseyerek, "Kes şunu, seni azgın pislik," dedi ama minnettarlığının bir göstergesi olarak ona derin, kalıcı bir öpücük daha verdi. Yüzünü tuttu ve şakacı bir şekilde salladı. "Unutmayın, bu akşam Lander İlçesi Ticaret Odası toplantısında bir konuşmam var ve sonrasında şehir müdürü, planlama komisyonu başkanı ve polis şefi konuşmak istiyor. Bunun, havaalanı yakınında ek birimler inşa etmek için tesislerin genişletilmesi ve havaalanı güvenliği, ilçe ve güvenlik şirketi ile yapılan anlaşma mektubunun revize edilmesiyle ilgili olduğunu düşünüyorum. Konutun gürültülü havaalanı alanının dışında olduğundan emin olmak istiyorum ve güvenlik memurlarımızın şerifler tarafından federal ve eyalet güvenlik anlaşmalarına bağlı kalmasını istemiyorum. Valilikten Charles Gordon da orada olacak ve havaalanının genişletilmesi için başlangıç parası alınması konusunda onunla konuşmak istiyorum."
    
  "Saçmalık".
    
  "Neden benimle gelmiyorsun? Herkes seni, şehri Judah Andorsen'den ve Gerçek Cumhuriyet Şövalyeleri'nden kurtaran sibernetik piyade cihazını tasarlayan ve inşa eden adam olarak tanıyor; eminim seninle tanışmayı çok isterler."
    
  Jason, "Ben politika yapmıyorum" dedi. "Senden hoşlanıyorum. Ellerimi senden uzak tutabileceğimi sanmıyorum."
    
  "Ah, sanırım dürtülerini daha iyi kontrol edebiliyorsun, Jason," dedi. "Ayrıca, Sky Masters Aerospace'in gelecekteki Başkanı ve CEO'su ile tanışmak istediklerinden eminim."
    
  Jason, "Bu konuyu biraz daha konuşmamız lazım, Helen," dedi. Onun karşısına oturdu. "CEO olmaya uygun olduğumu düşünmüyorum. Patrick McLanahan öldürüldükten sonra beni Operasyon Şefi olarak devralmaya ikna etmen gerekiyordu-"
    
  Helen, "Ve harika gidiyorsun," dedi. "Ekibiniz iş dünyasının en iyisi. Sadece birkaç aydır bu pozisyondasın. Siz farkına varmadan bu ikinci doğanız haline gelecektir. Biraz daha işletme eğitimine ihtiyacın var, belki sahip olduğun tüm diğer derecelerin yanı sıra bir MBA'ye de ihtiyacın var, ama belli ki bir lidersin."
    
  "Laboratuvarda kendimi masamdan daha çok evimde hissediyorum."
    
  Helen, "Kimse sana masada kalman gerektiğini söylemiyor," dedi. "Liderler işleri çeşitli yollarla hallederler. Nasıl görevlendireceğinizi, devredeceğinizi ve organize edeceğinizi biliyorsunuz; bu da size mühendislerinizle daha fazla zaman geçirme ve şirket liderlerinin yapması gereken her şeyi yapma fırsatı ve zamanı bırakıyor." Masasından kalktı ve onun hoşuna gittiğini bildiği şekilde göğüslerini ona doğru bastırarak ona doğru yürüdü. "Bu akşam benimle gel. O halde, eğer çok geç değilse, sizi ziyarete davet etmek isterim."
    
  "Bunu yapmamamız gerektiğini söylediğini sanıyordum."
    
  Helen gülümseyerek, "Ah, yapmamalıyız," dedi. Jason ayağa kalktı ve derin, tutkulu bir öpücük daha paylaştılar. "Eğer yönetim kurulu, şirketin kurucu ortağı olmama rağmen başkan yardımcılarımdan biriyle yattığımı öğrenirse işimi kaybedebilirim." Bir öpücük daha. "Kesinlikle kovulursunuz ve muhtemelen imza ikramiyeniz için dava açılırsınız." Bir öpücük daha.
    
  Jason, "Lütfen Bayan Başkan, konuşmayı bırakın artık," dedi.
    
  "Evet, Sayın Başkan Yardımcısı," dedi Helen ve tekrar öpüştüler ve bu öpücük diğerlerinden çok daha uzun sürdü.
    
  Boomer, Sky Masters Havacılık ve Uzay Merkezi'nden ayrılıp evine doğru yola çıktığında vakit gün batımından epey sonraydı. Kuzey-orta Nevada'daki Battle Mountain'ın önceden uykulu, izole küçük madencilik topluluğu, Sky Masters Aerospace Inc.'in kurulmasından bu yana sadece üç yıl içinde inanılmaz bir dönüşüm geçirdi. Las Vegas'tan oraya taşınmıştı: nüfus üç kattan fazla artmıştı, her türden inşaat projesi her yerdeydi ve tüzel kişiliği olmayan bir yerleşim yeriydi; 1840'lardaki kuruluşundan bu yana bir maden kampı ve demiryolu durağı kimliğini korumuştu. Lander County'nin merkezi - sonunda Nevada'nın en yeni şehri ve ülkenin en hızlı büyüyen şehirlerinden biri haline geldi. Boomer, havaalanı ile yeni şehir merkezi arasında yer alan yeni mahallelerden birinde, yeni kumarhaneleri ve lüks restoranları istediği zaman ziyaret edebilecek kadar yakın, ancak işe gidip gelmek için yeterince uygun bir ev kiraladı, özellikle de artık eyaletler arası sabah işe gidiş gelişleri nedeniyle. Sky Masters Aerospace'in operasyonlarını genişletmesinden bu yana bölgede ortaya çıkan düzinelerce işletme sayesinde, havaalanına gidiş geliş sayısı her geçen gün daha da yoğunlaşıyor gibi görünüyordu.
    
  Boomer, Lincoln MKT'sini garaja park etti ve güzel, dinlendirici bir akşam geçirmeyi sabırsızlıkla bekliyordu. Kasabadaki yeni kumarhanelerin birçoğunun müdavimiydi ve bir yılı aşkın bir süredir yiyecek ve içeceklere para ödemek zorunda kalmamıştı; kayıplarını telafi etmeye hazırdı ama bu gece kötü bir gece olacaktı. Belki biraz şarap, belki bir film, belki...
    
  Mutfaktan bir ses, "Eve tam zamanında geldin," dedi. Bu, Boomer'in Sky Masters Aerospace Inc. tişörtlerinden yalnızca birini giyen Sondra Eddington'du; uzun sarı saçları, sanki kendisi bu şekilde tasarlamış gibi göğsüne mükemmel bir şekilde düşüyordu - Boomer, muhtemelen öyle olduğunu düşündü. "Sensiz başlayacaktım."
    
  Boomer, "Geleceğinizi bilmiyordum" dedi.
    
  Sondra yarı yorgun, yarı alaycı bir ses tonuyla, "Bu sabah uçtuktan sonra biraz tedirgindim," dedi. "Koşmayı ve spor salonunda sıkı bir antrenman yapmayı denedim ama hâlâ... biraz gerginim." Yanına gelip onu dudaklarından öptü. "Ben de gelip biraz enerji yakmanın herhangi bir yolunu bilip bilmediğinizi sormaya karar verdim."
    
  Boomer denedi ama kendine hakim olamadı, gözleri vücudunun üzerinde gezinerek onu gülümsetti. "Araban nerede?" - O sordu.
    
  Sondra, "Onu sokağın aşağısındaki markete park ettim" dedi. "Bölgenizde Sky Masters'tan çok fazla insan gördüm ve arabamı evinizin önüne park etmiş halde görmelerini istemedim."
    
  Boomer, kulağa gerçekten iyi bir fikir gibi geliyor, diye düşündü. Onu kol mesafesinde tuttu ve doğrudan gözlerinin içine baktı. "Ya da anlaştığımız gibi doğru olanı yaparız ve artık birbirimizle yatmayız."
    
  "Ah, bunu konuştuğumuzu biliyorum," dedi Sondra hafifçe somurtarak ellerini onun omuzlarına koydu ve ellerini boynuna doladı, "ama elimde değil. O kadar ateşli ve gergin bir vücudun var ki, o kurnaz sırıtışın ve beni deli eden o umursamaz tavrın var. Yatakta bir kaplan olduğundan bahsetmiyorum bile.
    
  "Teşekkür ederim" dedi Boomer. "Sen de oldukça ateşlisin."
    
  "Teşekkür ederim".
    
  "Ama erkek arkadaşın Brad benim arkadaşım oluyor ve eğer bizim hakkımızda bir şeyler öğrenirse yakın gelecekte onunla çalışmamız zor olur. Starfire projesi az önce fon onayı aldı."
    
  "O zaman ondan ayrılacağım."
    
  Boomer şaşkınlıkla gözlerini kırpıştırdı. "Bu kadar basit mi?"
    
  Sondra, "Senden ayrılma zamanı geldiğinde de aynı hızla olacak," dedi. "Brad'i seviyorum ve o da senin kadar dayanıklı ama benden çok daha genç ve üniversitede uzakta ve son zamanlarda beni ziyaret edemeyecek kadar meşgul ve ben evden uzakta olduğum için yalnızım. Ayrıca bağlanmayı sevmiyorum. İstediğimi istediğim zaman istiyorum ve şu anda seni istiyorum."
    
  "Peki Brad burada olduğunda onu da isteyecek misin?"
    
  Sondra omuz silkti. "Belki. Ayrılıktan sonra beni geri alacağını sanmıyorum; kadınlar ve ilişkiler konusunda biraz olgunlaşmamış ve sadece arkadaş olmayı ya da sıradan seks partneri olmayı kaldıramayacağını düşünüyorum." Onu yakınına çekti. "Peki ya oğlum? Motorlarınızı çalıştırıp beni gezdirir misiniz?"
    
  Boomer gülümsedi ama başını salladı. "Sanmıyorum Sondra," dedi.
    
  Bir adım geri atıp ellerini göğsüne dökülen sarı saçlarının arasından geçirdi. "Artık bana ihtiyacın yok mu? Brad'den ayrılacağımı söyledim."
    
  Boomer, "Bir kez seks yaptık, daha sonra bunun hakkında konuştuk ve ikimiz de bunun yanlış olduğuna karar verdik" dedi. "On iki ay daha birlikte antrenman yapacağız. Ben senin eğitmeninim. Birlikte uyumak iyi bir fikir değil."
    
  "Sen öyle diyorsan," dedi Sondra yumuşak bir sesle. Daha sonra yavaşça ve baştan çıkarıcı bir şekilde tişörtünü çıkardı ve nefes kesen vücudunu, sıkı göğüslerini ve düz karnını ortaya çıkardı. Boomer'ın lezzetli vücudunu görmesini engellememeye dikkat ederek tişörtünü uzattı. "Tişörtünüzü geri istiyor musunuz Dr. Noble?"
    
  Boomer uzanıp tişörtü ondan aldı... ve sonra omzunun üzerinden attı. "Kahretsin, zaten cehenneme gideceğim," dedi, Sondra'ya sarıldı ve onu derinden öptü.
    
    
  ON DÖRDÜNCÜ BİNA, KREMLIN, MOSKOVA
  RUSYA FEDERASYONU
  BİR KAÇ GÜN SONRA
    
    
  Başkan Gennady Gryzlov'un Kremlin hükümet kompleksindeki ana resmi ofisleri Birinci Bina olarak da bilinen Senato binasındaydı, ancak On Dördüncü Bina olarak bilinen daha izole yedek başkanlık ofisini tercih etti. Kısa bir süre önce binayı tamamen yenilemiş, onu petrol şirketinin St. Petersburg'daki ofislerinin yüksek teknolojili bir kopyasına dönüştürmüştü; çok katmanlı güvenlik, gelişmiş gözetleme ve karşı gözetleme sistemleri ve son derece güvenli iletişimler bunların hepsi rakiplerle rekabet ediyordu. ve birçok bakımdan en iyi Rus teknolojisini geride bıraktı; Ayrıca onu, Star City'ye hizmet veren kozmonot eğitim havaalanı olan ve artık gerektiğinde onu güvenli bir şekilde uzaklaştırabilecek bir askeri nakliye uçağı birliğine sahip olan, Moskova'nın on sekiz mil kuzeydoğusundaki Chkalovsky Havaalanına götürebilecek acil tahliye için bir yer altı demiryolu da vardı .
    
  Babasının başına geldiği gibi, bir hava saldırısı sırasında yer altı komuta noktasında mahsur kalmamaya kararlıydı: Gryzlov, herhangi bir tehlikenin ilk uyarısı üzerine On Dördüncü Bina'yı bir dakikadan kısa bir sürede terk edebilir, beşten az bir sürede şehri terk edebilirdi. ve bir jete binerek, onu otuzdan kısa sürede Avrupa'nın herhangi bir yerine teslim etmeye hazırız.
    
  Gryzlov On Dördüncü Binada nadiren toplantılar düzenledi, tüm resmi üst düzey kabine toplantılarının Birinci Binadaki ofisinde yapılmasını tercih etti, ancak sabah erkenden Dışişleri Bakanı Daria Titeneva'yı On Dördüncü Binadaki ofisine çağırdı. Kendisine, daha sonra başkanlık idaresindeki "gözden uzak, akıldan uzak" pozisyonunu alan ancak Gryzlov'un bir bakışıyla kovulan yönetim başkanı Sergei Tarzarov tarafından ofise kadar eşlik edildi. Gryzlov kocaman masasının arkasından, "Merhaba Daria," dedi. "Hoş geldin. Çay? Kahve?"
    
  Titeneva, "Hayır, teşekkür ederim Sayın Başkan" dedi. Bir süre ofise göz gezdirdi. Gryzlov'un masasında Kremlin ve Moskova'nın nefes kesen panoramik manzarasını sunan tavandan tabana pencereler vardı ve masanın önündeki duvarlarda uluslararası haberlerden hükümet raporlarına ve hisse senetlerine kadar çeşitli bilgilerin görüntülendiği yüksek çözünürlüklü geniş ekran monitörler vardı. Dünyanın dört bir yanından fiyat teklifleri ve hisse senedi hacimleri. Başkanın solunda yirmi kişilik bir konferans masası, sağında ise sehpayı çevreleyen on iki kişilik konforlu oturma alanı vardı. "Tadilatını bitirdiğinden beri burada kişisel ofisini görmedim. Çok iş gibi. Bu hoşuma gitti Sayın Başkan."
    
  Gryzlov, "Personel kızgınken Senato binasında fazla iş yapamam" dedi. "Tavukların gıdaklamalarını dinlemek için Birinci Bina'ya gidiyorum, sonra buraya dönüp kararlar veriyorum."
    
  Titeneva, "Umarım bahsettiğiniz tavuklardan biri değilim Sayın Başkan" dedi.
    
  "Elbette hayır," dedi Gryzlov, masasının etrafında dolaşıp Titeneva'ya yaklaşıp onu hafifçe yanağından öptü ve karşılığında kibar bir öpücük aldı. "Sen güvenilir bir arkadaşsın. Hava Kuvvetlerinde birlikte görev yaptığınızdan beri babamın yanında uzun yıllar çalıştınız."
    
  Titeneva, "Baban harika bir adamdı" dedi. "Ona hizmet etme ayrıcalığına sahip oldum."
    
  "Seni de tüm yol boyunca yanında sürükledi, değil mi?" dedi Gryzlov. "İkiniz de Hava Kuvvetleri kademelerinde birlikte yükseldiniz, sonra o da sizi hükümet kademelerine taşıdı, değil mi?"
    
  Titeneva, "Baban hem ordu içinde hem de ordu dışında etrafınızda güvenilir insanlara sahip olmanın ne kadar önemli olduğunu biliyordu" dedi. "Ayrıca Kremlin'deki en iyi uzmanlardan bilgi almamı da sağladı."
    
  Gryzlov, "Yanlış hatırlamıyorsam, hain Nikolai Stepashin'den önce kısa bir süre onun genelkurmay başkanıydınız" dedi. "Merak ediyorum: neden onu bırakıp diplomatik hizmete katıldınız? Artık başbakan olabilirsin, hatta cumhurbaşkanı bile olabilirsin."
    
  Titeneva kayıtsız bir tavırla, "İkimiz de yeteneklerimin Washington ve New York'ta daha iyi kullanılabileceğini düşündük" dedi. "O zamanlar kadınlar Kremlin'deki yüksek mevkilerin çoğunu işgal etmiyorlardı."
    
  "Anlıyorum" dedi Gryzlov. Doğruca ona döndü. "Yani babamla uzun süreli bir cinsel ilişki yaşadığıma dair duyduğum söylentiler doğru değil mi?" Titeneva hiçbir şey söylemedi. Gryzlov ona doğru adım attı ve onu dudaklarından öptü. "Babam mutlu bir adamdı. Belki ben de aynı şansa sahip olurum."
    
  "Neredeyse anneniz olacak yaştayım Sayın Başkan," dedi ama Gryzlov onu tekrar öpmek için öne doğru eğildi ve o da geri çekilmedi. Gryzlov ona gülümsedi, bakışlarını vücudunda aşağı yukarı gezdirdi, sonra masasına dönüp masasının çekmecesinden bir puro aldı. "Beni öpmek için özel ofisinize mi davet ettiniz Sayın Başkan?"
    
  Bir puro yakıp hoş kokulu büyük bir duman bulutunu tavana doğru üflerken, "Daha iyi bir neden düşünemiyorum, Daria," dedi. "Neden beni daha sık ziyaret etmiyorsun?"
    
  "Mesela kocam."
    
  Gryzlov, "Kocanız Yuri iyi bir adam ve seçkin bir gazi ve eminim ki siz Moskova'dan uzaktayken onun ne yapacağı, hükümetteki konumunuzu tehlikeye atmadığı sürece sizi ilgilendirmez" dedi. Titeneva hiçbir şey söylemedi. Ona dönmeden puroyu masasının önündeki sandalyeye doğrulttu ve o da puroyu aldı. "Amerikan uzay uçaklarının uçuşlarına ilişkin raporlar alıyor musunuz?"
    
  Titeneva, "Evet Sayın Başkan" dedi. "Askeri uzay istasyonuna uçuş sayısı ayda üçten dörde hafif bir artış gösterdi."
    
  Gryzlov, "Bu yüzde otuzluk bir artış Sayın Dışişleri Bakanı, bunun önemsiz değil önemli olduğunu söyleyebilirim" dedi. "Kargoları mı?"
    
  Titeneva, "İstihbarat raporları, istasyonun muhtemelen lazer ışını kontrolü ve güç dağıtım sistemlerinde bazı önemli iyileştirmelerden geçtiğini gösteriyor" dedi. "Optik sensörler istasyonun dışında çok az değişiklik görebiliyor."
    
  "Bu uzay uçaklarının içeriğiyle şahsen ve resmi olarak ilgileniyorsunuz, değil mi?"
    
  Titeneva, "Elbette Sayın Başkan, fırlatmanın yakın olduğuna dair bildirim alır almaz" diye yanıtladı. "Amerikalılardan gelen genel yanıtlar 'personel', 'tedarik' ve 'gizli' oluyor. Hiçbir ayrıntı vermiyorlar."
    
  "Peki ya gayri resmi olarak?"
    
  "Güvenlik hala çok sıkı efendim" dedi. "Uzay uçağı uçuşları ve Armstrong Uzay İstasyonundaki çoğu operasyon sivil yükleniciler tarafından gerçekleştiriliyor ve güvenlikleri oldukça karmaşık ve çok katmanlı. Washington'daki bağlantılarımdan hiçbiri müteahhitler hakkında hiçbir şey bilmiyor, ancak gördüğümüz gibi bunların çoğu eski askeri subaylar ve teknisyenler. Korkarım yüklenicinin uzay programı hakkında fazla bilgi edinmek benim için çok zor. Bakan Kazyanov'un daha fazla bilgisi olabilir."
    
  "Anlıyorum" dedi Gryzlov. Birkaç dakika sessiz kaldı; ardından: "Amerika'nın çirkin uzay girişimine ilişkin kararımıza ilişkin oylamadan önce Güvenlik Konseyi önünde konuşmanıza izin verildi, değil mi?"
    
  "Evet Sayın Başkan."
    
  Gryzlov masasının üzerindeki havaya bir duman bulutu üfledi, sonra purosunu kül tablasına koydu ve oturduğu yerden kalktı ve protokolün gerektirdiği gibi Titeneva da hemen ayağa kalktı. Gryzlov, ona yaklaşarak ve buz gibi, doğrudan bir bakışla kadını delip geçerek, "Babamı terk ettin, çünkü babamın sana vermek istediği sorumluluk ve inisiyatif düzeyiyle başa çıkamadın," dedi. Onun metresi olarak bile onunla birlikte olacak kadar dayanıklı değildin. Kremlin'in siyasi çıkmazlarında savaşmasına yardım etmek yerine, New York ve Washington'daki sosyal partiler için Moskova'yı terk ettiniz."
    
  "Bu yalanı size kim söyledi Sayın Başkan?" Titeneva gözleri öfkeyle parlayarak sordu. "O yaşlı keçi Tarzar mı?"
    
  Gryzlov, Titeneva'nın beklemediği bulanık bir hareketle açık sağ eliyle Titeneva'nın yüzüne vurdu. Darbeden dolayı sendeledi, yıldızları başından salladı, ancak Gryzlov onun geri çekilmediğini veya bağırmadığını fark etti, ancak bir süre sonra sırtını dikleştirdi ve tam boyuna kadar onun önünde dikildi. Ve yine göz açıp kapayıncaya kadar onun üstüne çıktı, dudakları onunkilere kilitlendi, sağ eliyle başını kendisine doğru çekerken sol eli göğsünün üzerinde gezindi. Uzun ve sert bir öpücüğün ardından onu kendisinden uzaklaştırdı. Elinin tersiyle yanağını, sonra dudaklarını ovuşturdu ama geri adım atmayı reddederek yeniden dimdik onun önünde ayağa kalktı.
    
  Gryzlov, doğrudan gözlerinin içine bakarak, "New York'a gidiyorsun ve Birleşmiş Milletler Güvenlik Konseyi'nde konuşuyorsun," dedi, "ama artık bu kadar olgun, bilge, saygın, içine kapanık bir diplomat olmayacaksın, anlıyor musun beni? Sen babamın isteyip eğittiği ama asla sahip olmadığı kaplan olacaksın. Gözlerinde o kaplanı görüyorum Daria, ama sen Dışişleri Bakanlığı'nda savaş kahramanı kocanla rahat bir hayata saplanıp kalmışsın, rahat işini sürdürmek istediğin için onun küçük işlerine katlanıyorsun. Artık değil.
    
  Gryzlov, "Güvenlik Konseyi'ne gideceksiniz ve Rusya istediğim her şeyi alacak, aksi takdirde Birleşmiş Milletler ile hiçbir ilişkimiz kalmayacak" dedi. "Ya bu kararı geçirirsin, ya da burayı havaya uçurursun. Kimsenin aklında en ufak bir şüphe olmadan hoşnutsuzluğumu ve öfkemi göstereceksin, yoksa New York'tan dönme zahmetine girme."
    
  Titeneva, "ABD kararı veto edecek Gennady," diye çıkıştı. Gryzlov onun ses tonundaki değişikliği fark etti ve gülümsedi; şampiyon bir safkan yarış atı gibi, biraz disipline iyi tepki verdiğini düşündü. "Bunu sen de benim kadar biliyorsun."
    
  "O halde burayı yok edin" dedi Gryzlov. "Bu Meclis ve tüm kahrolası dünya, bu karar geçilmezse ne kadar kızacağım konusunda çok net olmalı." Başının arkasındaki saçlardan tuttu, onu kendine doğru çekti ve derin bir öpücük daha verdi, sonra onu kendinden uzaklaştırdı. "Eğer kaplan değil de tavşan olmaya karar verirsen ve Kremlin'e dönmeye cesaret edersen, o zaman senin birinin küçük tavşanı olmanı sağlayacağım. Belki benim bile. Ve bundan hoşlanmayacağınızı garanti ederim. Şimdi defol git buradan."
    
  Sergei Tarzarov, Titeneva ayrıldıktan birkaç dakika sonra başkanın ofisine girdi. "Sanırım tipik personel toplantınız değil, efendim?" - dedi bir işaret olarak dudaklarına dokunarak.
    
  Gryzlov, ağzındaki ruju elinin tersiyle silerken, boğuk bir sesle, "New York gezisi öncesinde küçük bir motivasyon konuşması," dedi. "İlyanov nerede?"
    
  Tarzarov, "Washington'dan gelen güvenli bir telefonla, üçüncü kanaldan" dedi.
    
  Gryzlov telefonu aldı, kanal düğmesine bastı ve sabırsızlıkla şifre çözme devresinin bağlantı kurmasını bekledi. "Albay mı?"
    
  İlyanov, "Güvenlik efendim," diye yanıtladı.
    
  "Orada ne oldu?"
    
  İlyanov, "Tamamen beklenmedik bir durumdu efendim" dedi. "Görünüşe göre McLanahan'ın güvenliği var çünkü ekibimi yok ettiler, McLanahan'ı aldılar ve güneş doğmadan evi kilitlediler."
    
  "Takımınız nerede?"
    
  "Bilinmiyor efendim" dedi İlyanov. "Yerel sivil kolluk kuvvetlerinin gözetiminde değiller, tek bildiğim bu."
    
  "Lanet olsun," diye yemin etti Gryzlov. "Ya FBI ya da özel güvenlik. Rekor sürede kuşlar gibi şakacaklar, özellikle de sivil karşı istihbarat ajanlarının eline geçerlerse. Size söyledim Albay, hiçbir şeyi varsaymayın. McLanahan şu anda nerede?"
    
  İlyanov, "Az önce yüzeye çıktı efendim" dedi. "Kampüs konut komplekslerinden birinin sakini olarak kayıt yaptırdı. Ekibimin saldırısı sırasında yaralandı ama şu anda iyi görünüyor. Hareketlerini, apartman kompleksinin güvenlik sistemini inceliyoruz ve kişisel güvenlik güçlerinin varlığını araştırıyoruz. Artık şaşırmayacağız. Şu ana kadar hiçbir şey bulamadık. McLanahan'ın işgalden önce bile normal hareketlerine devam ettiği görülüyor. Çevresinde herhangi bir güvenlik tespit edemiyoruz."
    
  "O halde daha dikkatli bakın Albay, kahretsin!" Gryzlov tersledi. "Yok edilmesini istiyorum. Onun peşine koca bir müfreze göndermeniz gerekip gerekmediği umurumda değil; onun yok edilmesini istiyorum. Onunla olsun!"
    
    
  NORVEÇ ODASI, BİRLEŞMİŞ MİLLETLER GÜVENLİK KONSEYİ ODASI
  NEW YORK
  BİR KAÇ GÜN SONRA
    
    
  Rusya Dışişleri Bakanı Daria Titeneva, "Amerika'nın uzaydaki hakimiyetine yönelik bu yasadışı, tehlikeli ve provokatif arayış derhal durdurulmalı" diye bağırdı. New York'taki Birleşmiş Milletler Güvenlik Konseyi toplantısında, Rusya'nın BM Büyükelçisi Andrei Naryshkin'in yanındaki büyükelçilik koltuğunda otururken konuştu. "Başkan Phoenix'in Amerika'nın uzayı kontrol edeceğine dair açıklama yapmasından bu yana Rusya, ABD askeri uzay istasyonuna yapılan uzay uçağı ve insansız hava aracı uçuşlarının sayısında yüzde otuz artış kaydetti. Rusya, ABD'nin Kingfishers adı verilen uzay silahları uydu takımını yeniden etkinleştirdiğine ve aynı zamanda Skybolt adı verilen uzay tabanlı serbest elektron lazerini iyileştirilmiş yönlendirme sistemleri ve artırılmış güçle yeniden etkinleştirerek, onu Dünya'nın herhangi bir yerindeki hedefleri yok etme yeteneğine sahip hale getirdiğine dair kanıtlara sahip. Bütün bunlar bir seçim yılındaki güç gösterisinden başka bir şey gibi görünmüyor, ancak Başkan Phoenix çok tehlikeli bir oyun oynuyor, sırf birkaç oy kazanmak için tüm dünyanın barışını ve istikrarını tehdit ediyor.
    
  "Rus hükümeti, Güvenlik Konseyi tarafından değerlendirilmek üzere, ABD'nin tüm uzay silahlarını yeniden etkinleştirme ve halihazırda Dünya yörüngesinde bulunanları yok etme planlarını iptal etmesini talep eden ve Başkan Kenneth Phoenix'e, herhangi bir olasılığa karşı belirttiği pozisyonunu tersine çevirmesini emreden bir karar taslağı hazırladı. Bir Amerikan uzay aracının işgal ettiği yörünge, askeri güç tarafından savunulabilecek egemen Amerikan bölgesidir. Uzay hiçbir zaman tek bir ulusun veya ittifakın hakimiyetinde değildir ve olmamalıdır. Rus kararının Usul Komitesi'ne ve ardından Güvenlik Konseyi'ne oylanmak üzere sunulması ve ardından "evet" oyu sonrasında derhal uygulanması için Konsey'den izin talep ediyorum. Teşekkür ederim Sayın Başkan." Titeneva konuşmasını bitirdikten sonra hafif bir alkış duyuldu ; tam olarak yüksek bir onay işareti değil, Amerikalılar için oldukça kaygı verici bir zorluk sinyali.
    
  Birleşmiş Milletler Güvenlik Konseyi dönem başkanı Endonezyalı Sofyan Apriyanto, "Teşekkür ederim Sayın Dışişleri Bakanı" dedi. "Başkan, Büyükelçi Ells'i çürütmesi için on dakikaya davet ediyor."
    
  ABD'nin Birleşmiş Milletler Büyükelçisi Paula Ells, "Teşekkür ederim Sayın Başkan" diye yanıt verdi. "Rusya Dışişleri Bakanı'nın açıklamalarını yalanlamak on dakikamı almaz. İfadeleri ve suçlamaları tamamen temelsizdir ve gerçekleri en iyi ihtimalle hatalı, en kötü ihtimalle ise düpedüz yalanlardır."
    
  "Buna nasıl cesaret edersiniz, Büyükelçi!" Titeneva çeviriyi duyunca çığlık attı. "Bana yalancı demeye nasıl cesaret edersin! Kanıtları tüm dünya için ortada! Buradaki yalancı ve kışkırtıcılar siz ve tüm Phoenix yönetimisiniz!"
    
  Büyükelçi Paula Ells şaşkınlıkla gözlerini kırpıştırdı. Kariyeri boyunca Kremlin'in kıdemli bürokratıyla birçok kez tanışmış, onunla vakit geçirmiş ve onu sakin, zeki, tam anlamıyla profesyonel bir insan olarak tanıyordu, ancak New York'a geldiğinden beri neredeyse tanınmaz hale gelmişti. Ells'in daha önce hiç duymadığı sözcükleri kullanarak, dünya basınına çeşitli röportajlar vererek Başkan Phoenix'i ve onun uzay girişimini eleştirdi. Bu tutum burada da daha büyük bir sertlikle devam etti. Ells, "Doğru olduğunu belirttiğiniz tek gerçek, uzay uçağı ve insansız roket uçuşlarındaki artıştır" dedi, "ancak her zamanki gibi, yalnızca yarı gerçekleri sunuyorsunuz ve gerçeklerle desteklenmeyen çılgın suçlamalarda bulunuyorsunuz:
    
  "Uzay aracımızın uçuş sayısının arttığı doğrudur, ancak bunun nedeni Rusya'nın bilinmeyen bir nedenden ötürü Uluslararası Uzay İstasyonuna Soyuz ve Progress uçuşlarının sayısını azaltması ve ABD'nin yoğunlaştırma ve artırma kararı almasıdır. Ortaya çıkan boşluğu doldurma misyonlarımız var," diye devam etti Ells. "Uzay uçaklarımız ve ticari görevlerimiz, Dışişleri Bakanı'nın iddia ettiği gibi sadece Armstrong Uzay İstasyonunu değil, aynı zamanda Uluslararası Uzay İstasyonunu da hedef alıyor. Eğer Rusya, kritik ikmal görevlerini (zaten satın alınan ve parası ödenen görevler) geciktirerek ve iptal ederek uluslararası ilişkileri etkileyebileceğini sanıyorsa tamamen yanılıyorlar.
    
  Ells şöyle devam etti: "Bu karar taslağına ilişkin Sayın Başkan, dil o kadar geniş ve belirsiz ki, yedinci sınıf öğrencisi tarafından daha iyi yazılabilirdi." Titeneva avucunu masaya vurdu ve Naryshkin'e bir şeyler söyledi, öfkeyle parmağını önce Ells'e, sonra ona doğrulttu. "Bu karar geçerse, Birleşmiş Milletler, uzay silah sistemlerinin ayrılmaz bir parçası olduğu için ABD'nin küresel konumlandırma sistemini tüm pratik amaçlarla devre dışı bırakabilir, ancak Rusya'nın GLONASS uydu navigasyon sisteminden hiç söz etmiyor. aynı yetenekler.
    
  "Ayrıca karar, atmosferin üzerinde seyahat eden uzay araçlarıyla uzaktan da olsa ilgisi olan her türlü silah sistemini yasaklamayı amaçlıyor; bu da, bir gün uçaklardan veya karadan balistik füzeleri test edecekleri için Birleşmiş Milletler'in tüm Amerikan ağır uçaklarını yasaklayabileceği anlamına geliyor." Çünkü bir zamanlar uzay silahlarının parçalarını taşıyorlardı," diye devam etti Ells. "Kararın barış ve güvenlikle hiçbir ilgisi yok; sadece Rusya Federasyonu'nun dehşet içinde Amerika'yı işaret edebilmesi ve dünyaya ABD'nin hakimiyet kurmaya çalıştığını söyleyebilmesi için ABD'yi veto eden bir kararı Güvenlik Konseyi'ne sunmakla ilgili." uzay . Amerika Birleşik Devletleri, diğer Konsey üyelerinin bu taktikleri olduğu gibi görmelerini umuyor: uydurma deliller, çarpıtılmış veriler ve korku tacirliği kullanan ucuz bir siyasi manevra. Konseyi, bu kararı komiteye sunmayı reddetmeye ve daha fazla değerlendirmeye almamaya çağırıyorum."
    
  Ells doğrudan Titeneva'ya seslendi. "Bayan Dışişleri Bakanı... Daria, Dışişleri Bakanı Morrison'la müzakere masasına oturalım ve bir uzlaşmaya varalım," diye yalvardı ve sanki teslim oluyormuş gibi ellerini kaldırdı. "Başkan Phoenix'in girişimi uzayın yeniden silahlandırılması değil. Amerika Birleşik Devletleri , uzaydaki niyetlerimizi ve varlıklarımızı test etmek için uluslararası toplumun istediği her şeyi yapmaya hazırdır . Zorundayız-"
    
  "Bana kardeşmişiz gibi davranma, Büyükelçi Ells!" Titeneva öfkesini kaybetti. "Biraz saygı göster. Ve doğrulama zamanı çok uzun zaman önce geçti - Amerika Birleşik Devletleri'nin bunu Phoenix'in askeri uzay istasyonundan yaptığı duyurudan önce düşünmesi gerekirdi! Amerika Birleşik Devletleri'nin samimiyetini, açıklığını ve gerçek barış arzusunu göstermek için tek seçeneği var: Uzay silahlarının tüm altyapısını derhal parçalamak!"
    
  Titeneva'nın artan öfkesini fark eden Ells'in omuzları çöktü. Onunla konuşmak kesinlikle imkansızdı. Sanki Daria Titeneva'nın kostümü içinde bir tür hırlayan canavara dönüşmüştü. Ells, Güvenlik Konseyi Başkanı'na döndü ve şöyle dedi: "Ekleyeceğim başka bir şey yok Sayın Başkan. Teşekkür ederim ".
    
  Başkan Sofyan Apriyanto, "Teşekkür ederim Büyükelçi Ells" dedi. "Rusya'nın kararının komiteye sunulmasına ilişkin teklif hakkında başka yorumlarınız var mı?" Hem lehine hem de aleyhine birkaç kısa konuşma daha yapıldı. "Teşekkür ederim. Başka yorum olmazsa, kararın komiteye iletilmesi yönünde bir önergeyi değerlendireceğim."
    
  Rusya Büyükelçisi Andrei Naryshkin, "Çok etkilendim Sayın Başkan" dedi.
    
  Çin Halk Cumhuriyeti'nin büyükelçisi hemen "Destekliyorum" dedi, görünüşe göre Çin'in tedbiri resmi olarak desteklemesi için önceden hazırlanmıştı.
    
  Apriyanto, "Karar taşındı ve desteklendi" dedi. "Hükümetlerinizle görüşmek veya herhangi bir değişiklik önermek için başka bir fırsat sunuyorum." Alıcı yoktu ve Genel Sekreter hemen işe koyuldu: "Çok iyi. Eğer itiraz yoksa oylama talep ediyorum. Herkes lehine, lütfen elinizi kaldırarak bunu belirtin ve doğru bir sayım yapılabilmesi için lütfen elinizi yukarıda tutun."
    
  İngiltere ve Fransa'dan gelenler de dahil olmak üzere herkesin elleri havaya kalktı... biri hariç, Amerika Birleşik Devletleri Büyükelçisi Paula Ells . "Buna karşı çıkanlar lütfen ellerini kaldırarak bunu belirtsinler." Paula Ells'inki hariç herkesin eli düştü. Apriyanto, "Başkan, Amerika Birleşik Devletleri'nin 'hayır' oyu olduğunu kabul ediyor ve bu nedenle karar uygulanmadı" dedi.
    
  Rusya Dışişleri Bakanı Titeneva, "Bu çok çirkin!" diye bağırdı. "Rusya Federasyonu bu oylamayı mümkün olan en güçlü şekilde protesto ediyor! Bir ülke dışında herkes karara oy verdi! Biri dışında herkes evet oyu verdi! Bu böyle devam edemez!"
    
  Başkan Apriyanto, "Sayın Dışişleri Bakanı, kusura bakmayın ama başkan sizi tanımadı" dedi. "Güvenlik Konseyi size bu konuda Büyükelçinizin yerine üyeleri önünde konuşma ayrıcalığını vermiş ancak herhangi bir oylamanın sonuçlarına ilişkin yorum yapma hakkını size vermemiştir. Çok iyi bildiğiniz gibi, Amerika Birleşik Devletleri, Rusya Federasyonu ve Konseyin diğer daimi üyeleri, "hayır" oyu verdiklerinde büyük güçlerin oy birliği ayrıcalıklarını kullanıyorlar. Rusya Federasyonu ve ondan önceki Sovyet Sosyalist Cumhuriyetler Birliği geçmişte birçok kez böyle bir ayrıcalığa sahip olmuştu. Teşekkür ederim. Konseyin dikkatini şu noktaya çekebilir miyim?"
    
  "Beni bir çocuk gibi reddetme!" Titeneva çığlık attı. "Sayın Başkan, bu bir daha olmayacak! Başkan Kenneth Phoenix uzayın tam ve sınırsız kontrolünü ele geçirmek üzere ve Güvenlik Konseyi onu durdurmak için hiçbir şey yapmayacak mı? Bu delilik!"
    
  Apriyanto küçük bir çekiç aldı ve ses ünitesine sapıyla hafifçe vurarak Rusya Dışişleri Bakanı'nı susturmaya ya da daha kötüsüne çağırmadan sakinleştirmeye çalıştı. "Sayın Dışişleri Bakanı, düzeni bozuyorsunuz. Lütfen-"
    
  "Hayır, bu Konsey kullanım dışı! Bütün bu bina bozuk!" Titeneva çığlık attı. "Rusya buna tolerans göstermeyecek!"
    
  "Sayın Dışişleri Bakanı, lütfen..."
    
  Titeneva yüksek sesle, "Sayın Başkan, Başkan Phoenix'in açıklaması, Üye Devletlerin barışı tehdit etmesini veya saldırgan eylemlerde bulunmasını yasaklayan Birleşmiş Milletler Şartı'nın Yedinci Bölümünün açık bir ihlalidir" dedi. "Yedinci bölüm, Güvenlik Konseyine barışı korumak ve saldırganlığı durdurmak için harekete geçme yetkisi veriyor."
    
  Ells, "ABD hiç kimse için bir tehdit değildir Sayın Dışişleri Bakanı" dedi. "Başkan Phoenix'in programı, uzaya barışçıl erişimi teşvik eden bir teknoloji laboratuvarıdır. Herhangi bir uzay silahını çalıştırmıyoruz. İstiyoruz-"
    
  Titeneva, "İstediğin kadar söyleyebilirsin Ells, ama sözlerin bunu doğrulamıyor" dedi. "Sayın Başkan, bu konuda veto yetkisi geçerli değildir, çünkü ABD karara doğrudan müdahildir ve Güvenlik Konseyi'nin daimi üyesi olan bir devlet, kendisine yönelik bir kararı veto edemez. Çekimser kalmaları gerekiyor ve bu nedenle karar kabul edildi."
    
  Apriyanto, "Parlamento komitesi, kararın, her ne kadar yakın zamanda açıklanan ABD uzay programına açıkça yönelik olsa da, uzay yolculuğu yapan her ülke için geçerli olduğuna ve dolayısıyla vetoya tabi olduğuna zaten karar verdi" dedi. "Sayın Dışişleri Bakanı, düzeni bozuyorsunuz. Genel Sekreter'e itirazda bulunabilirsiniz, Genel Kurul'a itiraz edebilirsiniz ancak karar alınmadı ve konu kapandı. Eylemlerimizi izlemeye devam edebilirsiniz, ancak...
    
  Titeneva ayağa fırlayıp çeviri kulaklığını önündeki masaya fırlatarak, "Oturup bu saçmalığı izlemeye devam etmeyeceğim" dedi. "Beni çok dikkatli dinle. Güvenlik Konseyi harekete geçmezse Rusya harekete geçecek. Rusya, Amerikan askeri uzay programıyla ilgili güvenlik taahhüdümüze karşı çıkan hiçbir ülkeyle işbirliği yapmayacak ve eğer Rusya, ABD'nin uzay ekipmanının herhangi bir yönünü militarize ettiğini keşfederse, Rusya bunu bir savaş eylemi olarak değerlendirecek ve buna göre karşılık verecektir.
    
  Titeneva, "Rusya Devlet Başkanı Gryzlov, Rusya'nın artık Uluslararası Uzay İstasyonuna kargo teslimi yapacak insanlı veya insansız görevleri desteklemeyeceğini size bildirmem için bana yetki verdi" diye gürledi. "Ayrıca Rusya, Uluslararası Uzay İstasyonundaki Rusya'ya ait modüllerin sökülerek kendi yörüngelerine derhal taşınmaya hazır hale getirilmesini talep ediyor. Rus modülleri, egemen Rusya toprakları olarak kabul ediliyor ve serbest bırakılıp Rusya'nın kontrolüne devredilmeli."
    
  "Rus modüllerinin bağlantısını kesmeli miyiz?" Paula Ells itiraz etti. "Oradaki bir Lego oyuncağı değil Daria. Modüller Rusya'nın uluslararası ortaklıklara katkısıydı. Bu ortaklık, modüllerin bakımı için ödeme yapıyor ve ortaklık, Rusya'ya modüllerin kullanımı ve Soyuz destek görevleri için ödeme yapıyor. Sopanızı ve topunuzu alıp evinize gidemezsiniz; yüzlerce yörüngede saatte binlerce mil hızla seyahat eden yirmi tonluk modüllerden bahsediyoruz...
    
  Titeneva, "Senin sıkıcı Amerikan aforizmalarını dinlemek istemiyorum, Ells," dedi, "ve sana ne burada ne de başka bir yerde bana asla ismimle hitap etmemeni söylemiştim! Rusya, uluslararası toplum Rusya'nın ulusal güvenlik çıkarlarını ilerletecek bir şey yapmadığı sürece sözde ortaklığın Ruslar tarafından oluşturulan modülleri kullanmasına izin vermeyecektir ve biz kesinlikle Rusya'ya düşman olan hiçbir ülkenin modüllerimizi serbestçe kullanmasını istemiyoruz. Bunları derhal serbest bırakıp Rusya'ya teslim edeceksiniz, yoksa harekete geçeceğiz" dedi. Bunun üzerine Titeneva dönüp salonu terk etti, peşinden Naryshkin geldi.
    
    
  SAN LUIS OBISPO, KALİFORNİYA
  BİR HAFTA SONRA
    
    
  James Ratel, San Luis Obispo'nun güneyindeki dojangının arka odasına girdiğinde Brad McLanahan'ın muşamba üzerinde şınav çektiğini gördü. "Eh, beş dakika önce... Çok daha iyi," dedi Şef Ratelle. "Ve sen antrenmana hazır geldin. Belki sonunda eğitilebilirsin."
    
  "Evet Şef," diye cevap veren Brad ayağa fırladı ve mavi matın kenarında neredeyse hazır durumda durdu.
    
  "Isındın mı?"
    
  "Evet patron."
    
  "Tamam," dedi Ratel. "Şu ana kadar kuvvet antrenmanlarına odaklandık ve ilerlemeyi görebiliyorum. Artık boş zamanlarınızda bu egzersizlere kendi başınıza devam edeceksiniz. İyi bir egzersiz yapmak için spor salonuna gitmenize gerek yok. Şınavlar, mekikler, eğilmeler ve şınavlar; doksan saniyeyi aşmayan bir ara ile hepsi başarısızlıkla sonuçlandı. Her hafta seni tekrar test edeceğim ve her hafta gelişmeler görmeyi bekliyorum."
    
  "Evet Şef," diye yanıtladı Brad.
    
  Ratel, "Bugün sizin ilk meşru müdafaa dersiniz olacak" diye devam etti. Paketi Brad'e uzattı. "Bundan sonra Japonca'da gi denilen bir beol veya antrenman kıyafeti giyeceksin. Antrenmanlara başladığımızda, daha gerçekçi hissetmeyi öğrenmeniz için sokak kıyafetleriyle yapacağız ama şimdilik bunu giyeceksiniz. Üstünüzü değiştirmek için otuz saniyeniz var." Brad'in on beşten azına ihtiyacı vardı. Ratel ona beyaz kemeri nasıl doğru şekilde bağlayacağını gösterdi ve artık hazırdılar.
    
  "Önce en temel öz savunma aracıyla başlayacağız." Ratel, sivri uçlu bir topuzu ve tahtaya oyulmuş iki yivli sapı olan basit bir ahşap yürüme bastonu aldı; biri topuzun yakınında, diğeri ise şaftın daha aşağısında. "Yıllar önce, Birinci Kore Savaşı'ndan sonra, Güney Koreli bir usta 'Joseon' adlı bir öz savunma okulunda öğretmenlik yapıyordu ve burada kendini savunmak için baston ve tarım aletleri kullanıyordu. Bu tarz öğretildi çünkü Japon işgali sırasında İkinci Dünya Savaşı ve Kuzey Kore işgali sırasında Kore'de, Güney Kore vatandaşlarının bıçak veya silah taşımasına izin verilmiyordu ancak baston, baston ve tırmık, testere ve çekiç gibi tarım aletleri çok yaygındı.Bir ABD Ordusu askeri şunu gözlemledi: yerel halkın bastonu çok etkili bir savunma silahı olarak kullandığını ve kendisinin başkalarına kendini savunma için bastonun nasıl kullanılacağını öğretmek için bir yöntem geliştirdiğini söyledi. Bu, Kane-Ja veya baston disiplini olarak bilinmeye başlandı. Önümüzdeki birkaç hafta içinde, Bastonla yürüyün ve onu her zaman yanınızda taşıyın, tekneyle seyahat ediyor olsanız, uçakta olsanız, okula ya da adliyeye girseniz bile. Bastonla atışta ustalaştıktan sonra, daha şiddetli olan başka biçimlere geçeceksiniz. meşru müdafaa, bastona ihtiyaç duyulmayabileceği veya bastonu kaybederseniz veya kırarsanız kullanılabileceği bir yer.
    
  "Kane mi? Yaşlı bir adam gibi mi demek istiyorsun? Brad itiraz etti. "Yaşlı bir sakat gibi davranıp elimde aptal bir bastonla mı dolaşacağım, Şef?"
    
  Ratel, "Yaşlı bir adam gibi davranmamalısın" dedi. "Asla olmadığınız biri olmaya çalışmayın; çoğu insan başarısız olur, çoğu kişi bunu fark eder ve siz de dikkat çekersiniz. Her zamanki gibi devam edin. Her zaman topallayarak yürümenize, üzerinde ağırlık taşımanıza, hatta bastonun ucunu yere değdirmenize gerek yok ama onu yanınızda taşımalı, hazır bulundurmalı ve asla yere koymamalısınız. Elinize veya kemerinize atın ama asla yere koymayın çünkü unutacaksınız. Ulaşabileceğiniz bir yerdeyse sırt çantanızın askılarına takabilirsiniz. Ve asla ona bir silah ya da meşru müdafaa için gerekli bir şey demeyin. Bu bir yürüme bastonu; onu başka bir şekilde nasıl kullanacağını öğreniyorsun."
    
  Brad, "Bu çok aptalca efendim," dedi. "Her yere yanımda sopa taşımak zorunda mıyım? Bisiklet ile? Sınıfta?"
    
  Ratel, "Her yerde," dedi. "Etrafındaki herkes seni bastonla, bastonu da seninle özdeşleştirmeli. Bu sizin sürekli arkadaşınız olmalı. İnsanlar kafanızdaki ve yüzünüzdeki o morluğu görecek, bastonu görüp bir artı koyacaklar ve bu ilişki yara iyileştikten sonra da uzun süre devam edecek. Saldırganlar ise ikinizi görüp sizin zayıf ve savunmasız olduğunuzu düşünecek ve bu da size avantaj sağlayacak."
    
  Ratel bastonunu kaldırdı. "Bastonun, ucu sivri olan yuvarlak bir sapı, sapa iki yerden kesilmiş sapları ve sapın içine kesilmiş bir sapı olduğunu unutmayın" dedi. "Kamışın arka tarafında da bir çıkıntı var. Bu bastonu boyunuza göre ayarlayacağız ama bunun tam oturması gerektiğini düşündüm." Brad'e verdi. "Her baston gibi, yaslandığınızda vücudunuzu destekleyecek kadar uzun olmalı, ancak etkisini azaltmayacak veya zayıf bir duruş sergilemenize neden olacak kadar kısa olmamalıdır. Vücudunuza yakın tutun." Brad kendisine söyleneni yaptı. "İyi. Kolun pek düz değil. Dirseğinizi hafifçe bükmek istiyoruz. Eğer gerçekten ona yaslandıysanız, doğal görünmeli, sanki üzerine biraz ağırlık koyabilirmişsiniz gibi."
    
  Ratel, gösteri için Brad'in bastonunun yıpranmış bir versiyonu olan kendi bastonunu aldı. Brad'in önünde kayıtsızca durarak, "Genellikle bir veya iki elinizi barın üzerine koyarsınız ve bacaklarınızla böyle bir üçgen oluşturursunuz" dedi. "Bu bir 'rahatlama' pozu. Aslında rahatlamıyorsunuz, ancak amaç rahat ve rahat görünmek, ancak yine de gözlemleriniz veya içgüdülerinizle tanımladığınız potansiyel bir saldırganın, onu korkutabilecek veya onu korkutabilecek bir bastona sahip olduğunuzu görmesine izin vermektir. onu cesaretlendirin. Açıkçası, hazırlandığımız saldırgan türü göz önüne alındığında, bir bastonun görülmesi onları durduramayacak, ancak sizin zayıf olduğunuzu düşünebilirler. Ellerinize ihtiyacınız varsa bastonu belinize klipsleyebilirsiniz, ancak mümkün olduğunda 'rahatlama' pozisyonuna dönün. Bu saldırgan için ilk uyarı pozisyonudur, yeşil ışıktır."
    
  Elini kabzadan şaftın en üstteki tutma kulplarına doğru kaydırdı, böylece kabzanın açık ucu aşağıyı gösteriyordu. "Şimdi saldırganınız size doğru geliyor ve onu görüyorsunuz, dolayısıyla 'müdahale' dediğimiz sarı ışık pozisyonunu alıyorsunuz. Bastonun sapı önünüzdedir ve üstten tutuş kullanırsınız. Çapraz çubuk aşağı bakıyor. Bu ikinci uyarıdır. Sıradan bir gözlemciye veya düşmana bu, uyarı niteliğinde olmayan bir konum gibi görünebilir.
    
  Ratel, "Bu noktadan sonra yapabileceğiniz birçok şey var" diye devam etti. "Elbette en kolay yol, birisini dürterek uzaklaştırmak için baston kullanmaktır." Yakınlarda duran bir kuklaya birkaç darbe indirdi. "Bu, sözlü uyarılarla birlikte genellikle saldırgan bir dilenciyi veya genç bir hırsızı caydırmaya yetecek kadar etkilidir. Açıkçası hazırlandığımız rakipler göz önüne alındığında bu muhtemelen yeterli olmayacaktır. Daha sonra sana bastonunu tutan birine nasıl direneceğini öğreteceğim.
    
  "Engelleme pozisyonunda, yumruk veya bıçakla saldırıya uğrarsanız, bastonu dışarıdan sallayarak, saldırganın kollarına bilek ile dirsek arasına mümkün olduğunca sert bir şekilde vurursunuz. Bu, vücudunu senden uzaklaştırır ve avantaja sahip olursun. Eğri bir vuruşla dizine, uyluğuna veya kasıklarına vurabilirsiniz. Unutmayın, bastonun sapıyla kafaya darbe almak büyük olasılıkla ölüme veya ciddi şekilde yaralanmaya neden olacaktır. Meşru müdafaa amacıyla öldürmek kabul edilebilir ancak "meşru müdafaayı" tam olarak neyin oluşturduğu mahkemede tartışmalıdır. Kendinizi her zaman savunun ancak eylemlerinizin sonuçları olacağını da unutmayın."
    
  Ratel, Brad'e kuklaya karşı hareket alıştırması yaptırdı, her hareketi Ratel'in emrettiği gibi yaptı ve ilerledikçe hızını artırdı. Çok geçmeden Brad'in alnında bir ter parıltısı belirdi. Sadece birkaç saniyelik antrenmandan sonra Brad'in kolları kesinlikle yorulmaya başlamıştı. Ratel sonunda, "Mola," dedi. "Kolları ve omuzları çalıştırdığımızda, hem hızlanabilecek hem de yumruk gücünüzü artırabileceksiniz."
    
  "Ama rakibime uzun süre vurmayacağım, değil mi Şef?" - Brad sordu.
    
  Ratel, "Amacımız, hareketlerinizin ikinci doğanız haline gelmesi için kas hafızasını geliştirmektir" dedi. "Zaman ve pratik gerekecek." Brad'e mankenden uzaklaşmasını işaret etti ve ardından kancayı iki eliyle tutarak yeşil ışık pozunu aldı. Daha sonra kendisini önce sarı, sonra kırmızı ışıkta konumlandırdı ve bastonunu doğrudan kuklaya doğrultarak yüksek sesle "Dur!" komutunu verdi. Bir sonraki anda, Ratel mankeni mümkün olan her yönden vurduğunda, bastonun hareket bulanıklığından biraz daha fazlası oldu ve rahat "yeşil ışık" pozisyonuna kadar üç pozisyonun hepsine geçmeden önce tam bir dakika boyunca saldırdı.
    
  Brad, "Kahretsin," diye bağırdı. "İnanılmaz!"
    
  Ratel, "Hala öğreneceğimiz çekimler ve teknikler var" dedi. "O zamana kadar asıl göreviniz baston takmaya alışmak. Bu, yeni Cane-Ja öğrencileri için en zorlu görevdir. Kullanmadığınız zamanlarda saklayacağınız en iyi yeri bilmeli, otobüse ya da araba koltuğuna koyduktan sonra çıkarmayı unutmamalı ve her zaman yanınızda bulundurmalısınız. Bastonunuzu birden fazla kez kaybedeceğinizi garanti ederim. Bunu yapmamaya çalışın."
    
  "Evet Şef" dedi Brad. Ratel, Brad'e seans bitene kadar bir kukla üzerinde sallanma ve vuruş hareketleri alıştırması yaptırdı; Brad daha sonra tekrar antrenman kıyafetlerini giydi, beol'u dojang'daki küçük bir saklama kutusuna bıraktı ve Cal Poly'ye geri döndü.
    
  Final haftası hızla yaklaşıyordu, bu yüzden hızlı bir duş alıp kıyafetlerini değiştirdikten sonra Brad ders çalışmak için Kennedy Kütüphanesi'ne gitti. Bir masa buldu, dizüstü bilgisayarını taktı ve profesörlerinin kendisine sağladığı ders notlarına ve PowerPoint slaytlarına bakmaya başladı. Jodie Cavendish ona yaklaştığında yaklaşık bir saattir bunu yapıyordu. "Merhaba dostum," diye selamladı onu. "Pekala, lavaboya bak. Seni burada bulacağımı düşündüm. Sigara içmeye hazır mısın?"
    
  "Az önce bana ne dedin bilmiyorum" dedi Brad, "ama umarım iyi bir şeydir."
    
  "Sadece sen çalışkan bir adamsın ve sanırım bir kahve molasının vakti geldi."
    
  "O halde ben de varım." Brad bilgisayarını masasının yanındaki küçük bir dolaba kilitledi ve Jodie'yi takip etmek için ayağa kalktı.
    
  "Buna cevap vermen gerekiyor mu?" diye sordu, masayı işaret ederek.
    
  Brad arkasını döndü ve bastonunu masanın üzerinde bıraktığını gördü. "Ah... evet" dedi ve merdivenlere doğru yöneldiler. "Unutacağımı biliyordum."
    
  Aşağıya doğru yürüdüklerinde Jodie, Brad'in aslında yürümek için baston kullanmadığını fark etti. "Bastona ne gerek var dostum?" - diye sordu. "Bence oldukça iyi hareket ediyor gibi görünüyorsun."
    
  Brad, "Bazen hâlâ başım dönüyor, o yüzden taşıyacağımı düşündüm," diye yalan söyledi.
    
  "Ama hâlâ bisiklete biniyor ve koşuyorsun, değil mi?"
    
  "Evet" dedi Brad. "Buna her zaman ihtiyacım yok. Aslında en çok ihtiyacım olan şey onun hareketsiz durması."
    
  Jodie, "Umarım kafan iyidir dostum" dedi. "Sonunda morluk geçti ama etkisi hâlâ seni etkiliyor olabilir."
    
  Brad, "MR çektirdim ve hiçbir şey bulamadılar" dedi. Kendi kafasına vurdu ve ekledi: "Aslında kelimenin tam anlamıyla hiçbir şey bulamadılar." Jodie şakaya güldü ve konuyu değiştirdi; Brad de buna sevindi. Belki de bastonu bırakmanın zamanı gelmiştir, diye düşündü. Şef Ratel yakında silahsız dövüş sanatlarını uygulamaya başlayacağını ve bu konuda Kane-Ja kadar iyi olduğunda belki Kane'in her zaman onunla birlikte olmak zorunda kalmayacağını söyledi.
    
  Zemin kattaki kahvehane neredeyse gündüzdeki kadar kalabalıktı ve kahvelerini açık havada içmek zorunda kalıyorlardı. Şans eseri akşamın erken saatlerinde hava mükemmeldi. "Çalışmaların nasıl gidiyor?" Brad bir bank bulduklarında sordu.
    
  Jodie, "Bunlar elma" dedi. "Bir dizüstü bilgisayar ve hocalarımın PowerPoint slaytları olmadan final sınavlarına çalıştığıma inanamıyorum; o zamanlar sınavları geçmek için aslında kendi notlarıma güveniyordum! Delilik!"
    
  Brad, "Benim için de aynı şey geçerli," diye itiraf etti. "Berbat notlar alıyorum." Cep telefonunun bir mesajı olduğunu belirten bip sesi duyuldu ve numaraya baktı. "Yönetimden biri ama onu tanımıyorum. Neler olduğunu merak ediyorum?
    
  "Neden bu kadar geç aradılar?" Jodie yüksek sesle düşündü. "Geri arasam iyi olur."
    
  Brad akıllı telefonundan numarayı çevirdi ve bekledi. "Merhaba, ben Brad McLanahan, birkaç dakika önce gelen bir aramaya cevap veriyorum. Az önce bir mesaj aldım... kim? Başkan Harris mi? Üniversite rektörünü mü kastediyorsun? Evet, elbette onu bekleyeceğim."
    
  "Ne?" Jodie sordu. "Başkan Harris seninle konuşmak istiyor mu?"
    
  Brad, "Belki de beklediğimiz şey budur, Jody," dedi. "Evet... evet, o... Evet efendim, aslında burada takım liderlerinden biriyle birlikteyim... evet efendim, teşekkür ederim." Ekrana dokundu ve aramayı hoparlöre aldı. "Jodie Cavendish ile buradayım efendim."
    
  Üniversite Rektörü Marcus Harris, "İkinize de iyi akşamlar" dedi. "İyi haberlerim var. Aslında haber yaklaşık bir hafta önce çıktı ama anlaşmayı yeni tamamladık ve belgeleri imzaladık. Starfire projeniz, Sky Masters Aerospace tarafından araştırma ve geliştirme finansmanı için seçilen üç projeden biriydi. Tebrikler." Jodie ve Brad ayağa fırladılar, Jodie sevinç çığlığı attı ve o ve Brad birbirlerine sarıldılar. Harris birkaç dakika kutlama yapmalarına izin verdi ve sonra şöyle dedi: "Ama hepsi bu değil."
    
  Öğrenciler oturdu. "Sayın?"
    
  Harris, "Ayrıca projenizin Sky Masters havacılık ve uzay hibe fonunun yarısını (yirmi beş milyon dolar) aldığını size bildirmekten memnuniyet duyuyorum" diye devam etti. "Bu, Starfire'ı UC tarihindeki en yüksek ödüllü havacılık ve uzay mühendisliği araştırma projesi haline getiriyor."
    
  Jodie, "Yirmi beş milyon dolar mı?" diye bağırdı. "Buna inanamıyorum!"
    
  Harris, "İkinizi de tebrik ederim" dedi. "Brad, tüm ekibinin mümkün olan en kısa sürede bir araya gelebileceği bir zaman bul, ofisimi ara ve bir basın toplantısı için zaman ayarla. Sona yaklaştığımızı biliyorum ve çok fazla zamanınızı almak istemiyorum ama herkes yaz için ayrılmadan önce bu konuda büyük bir ses getirmek istiyoruz."
    
  "Evet efendim!" Brad dedi. "Bu akşam herkesle iletişime geçeceğim. Genellikle her gün sabah saat 11'de bir ekip toplantısı yapıyoruz, bu yüzden belki yarın daha iyi bir zaman olabilir."
    
  Harika, dedi Harris, her saniye daha heyecanlı görünüyordu. "Programlarınızı alacağım ve öğretmenlerinize derse geç kalacağınızı bildiren e-postalar göndereceğim çünkü eminim ki basın toplantısı ve fotoğraf çekimi biraz zaman alacaktır. Bu projeyle uluslararası bir boyuta ulaşacağız arkadaşlar ve bu projeyle daha fazla mali rekor kırmayı umuyoruz. Güzel bir şey giy. Tekrar tebrikler. Ah, Bayan Cavendish tehlikedeyken bir şey daha var."
    
  "Sayın?"
    
  Harris, "Bayan Cavendish, Cal Poly'ye lisans eğitimini sürdürmesi için öğrenim ücreti, kitaplar, ücretler ve barınma dahil olmak üzere tam burs verildi" dedi. "En iyi lisans öğrencilerimizden birinin bu kadar büyük bir hibe almasına bu kadar yardımcı olduğu halde gitmesine izin veremeyiz, değil mi? Umarım kabul edersiniz Bayan Cavendish."
    
  "Tabii ki yapacağım efendim!" Jodie şaşkın bir neşeyle bağırdı. "Elbette kabul ediyorum!"
    
  Harris, "Mükemmel," dedi. "Tüm Starfire ekibini tebrik ederiz. İyi iş. İyi geceler mustanglar." Ve bağlantı kesildi.
    
  "Buna inanmıyorum!" - Brad telefonu kapatarak bağırdı. "Yirmi beş milyon dolar kucağımıza düştü!" Jody'ye sımsıkı sarıldı. "Bu inanılmaz! Ve aradığınız bursu aldınız! Tebrikler!"
    
  Jodi, "Hepsi senin yüzünden dostum," dedi. "Sen bir jackaroosun. Sen benim pisliğimsin." Jodie ellerini Brad'in yüzüne koydu ve onu sertçe dudaklarından öptü.
    
  Brad o öpücüğün her anından keyif aldı, geri çekildi ve karşılığında ona bir öpücük verdi. Öpücükten sonra ayrıldıklarında Brad'in gözleri Jodie'ye güçlü ve inanılmaz derecede kişisel bir şey söylüyordu ve gözleri hemen evet dedi. Ama dehşet içinde Brad'in şöyle dediğini duydu: "Diğerleriyle temasa geçsem iyi olur. Yarın büyük bir gün olacak."
    
  "Evet" dedi Jodie. Brad telefonuna mesaj atarken en azından şimdilik ona sarılmaktan ve kahvesini yudumlamaktan memnundu.
    
  Brad, kısa mesaj yoluyla ekibin tüm liderleriyle iletişime geçti, ardından projeye yardımcı olan Cal Poly mühendislerini, profesörlerini ve öğrencilerini dahil etti, ardından birkaç saatlik sürüş mesafesinde olan ve projeye yardımcı olan herkesi dahil etmeye karar verdi. üniversiteden Stanford'a ve Amerikan Üniversitesi'ne kadar - basın konferansı salonunu Starfire destekçileriyle doldurmaya kararlıydı. Bunu bitirdiğinde, basın toplantısına katılıp katılmamalarına bakılmaksızın projeyi destekleyen herkese yazmaya karar verdi; projeyle ilişkili herkesin basın konferansından ve yaklaşan dünya çapındaki tanıtımdan haberdar olması gerektiğini düşündü. O. Bu projeyle ilişkili hiç kimse, hibeyi ekip lideri dışında hiç kimseden duymamalıdır.
    
  Jodi'nin mesaj onaylarından biri hariç hepsini okudu. Aldığı tüm mesajlardaki tek Orta Asya ülke koduydu ve Starfire'da yazarı olmayan Kazakistan'dan geliyordu. Mesaj basitçe şöyleydi: Tebrikler. D.
    
  Brad, telefonun tuş takımındaki harfleri mesaj ekranında görünen sayıların karşısına yerleştirdiğinde gönderenin adı Resurrection olarak yazıldı.
    
  Aradan birkaç gün geçti ve Nisan ayının büyük bölümünde mükemmel olan hava, kışı hâlâ tam olarak atlatamadığı için nemli sisli ve yağmurlu oldukça soğuk günler yaşadılar. Son üç gündür Brad bisiklete binmek yerine otobüse biniyor. Şehrin güneyindeki dojang'a doğru güzel ve dinlendirici bir yürüyüştü: Poly Canyon'dan Kennedy Kütüphanesi yakınındaki Route 6B otobüs durağına kadar kolay bir yürüyüş; şehir merkezindeki toplu taşıma merkezine yedi dakikalık kolay bir otobüs yolculuğu; otobüs hattı güzergahı 3'e transfer; Marigold Alışveriş Merkezi'ne yirmi dakikalık daha uzun bir otobüs yolculuğu; ve ardından Tank Çiftliği Yolu boyunca oradan havaalanının kuzeyindeki dojang'a doğru bir başka kolay koşu. Tablet bilgisayarında biraz kitap okumak, sesli kitap dinlemek veya kayıtlı dersleri dinlemek için bolca vakti vardı. Brad her zaman otobüse binmeyi diliyordu -UC öğrencileri için bedavaydı- ama biraz egzersiz yapmak istiyordu, bu yüzden hava uygun olduğunda otobüse biniyordu.
    
  Hafta yağmurla birlikte Krav Maga'nın tanıtımıyla başladı. James Ratel geçen Pazartesi öğleden sonra şöyle başladı: "Krav Maga İsrail'de ordu için geliştirildi." "Karate, judo gibi bir disiplin değil; bu bir spor değil ve asla olimpiyatlarda ya da televizyonda yer almayacak. Krav Maga'nın üç ana hedefi vardır: Kendinizi korumaya dikkat ederken ellerinizle bloklama ve savuşturma yaparak bir saldırıyı etkisiz hale getirmek; savunmadan saldırıya mümkün olduğunca çabuk geçin; ve elinizdeki herhangi bir aleti kullanarak eklemleri manipüle ederek ve vücuttaki zayıf noktalara saldırarak saldırganı hızla etkisiz hale getirin. Bastonunuzu kırdığınızı veya yanlış yere koyduğunuzu tahmin ediyoruz, bu yüzden şimdi kendinizi silahsız ve muhtemelen çok kızgın bir saldırgana karşı savunmanız gerekecek.
    
  "Bazı öğretmenler öğrencilerine bir saldırganı etkisiz hale getirmek için gereken güç miktarının saldırının gücüyle orantılı olması gerektiğini söylüyor; bu da örneğin yumruğunu kullanan bir saldırgana, yumruk kullanan bir saldırgana göre daha az güç uygulayacağınız anlamına geliyor. bir sopa ya da bıçak." - diye devam etti Ratel. "Buna inanmıyorum. Amacınız kaçabilmeniz için saldırganı alt etmektir. Pratikte bunları atabileceğinizi göstermek için üç yumruk atacaksınız, ancak sokakta saldırganınız yere düşene kadar saldırmaya devam edeceksiniz. Gördüğünüz tüm Bruce Lee filmlerini unutun: Bu bir savuşturma, bir yumruk değil ve sonra adamın ayağa kalkıp size tekrar saldırmasına izin verin. Bir saldırganı bloke ettiğinizde, düşene kadar onun zayıf zayıf noktalarına ve eklemlerine vurmaya devam edersiniz, ardından koşabildiğiniz kadar hızlı koşar ve durumdan mümkün olduğunca çabuk çıkarsınız. Anlamak?"
    
  "Evet Şef" dedi Brad.
    
  Ratel dışarıdaki tezgâhın üzerinde duran bir dosyayı işaret etti. "Bu senin ödevin" dedi. "Tepeden başlayarak sayıları kullanarak vücuttaki zayıf noktalara saldırmak için antrenman yapacağız. Yerleri ve sayıları hatırlayın. Ayrıca insan vücudundaki iki yüz otuz eklemin tamamını ve özellikle onlara saldırabilmeniz için nasıl eklemlendiklerini öğreneceksiniz . Gelecek çarşambaya kadar onları bana göstermeye hazır ol."
    
  "Evet patron."
    
  "Çok güzel. Şu ayakkabılarını ve çoraplarını çıkar, sonra da matın üzerine." Brad spor ayakkabılarını ve çoraplarını çıkardı, mavi halının ortasına doğru eğildi ve ortaya doğru yürüdü; Ratel de onu takip etti. Brad, artık beyaz kuşak yerine kırmızı ve siyah kuşaklı beol eğitim üniformasını giyiyordu; birinci seviye poom rütbe işaretleri onun ilk temel eğitim turunu tamamladığını gösteriyordu.
    
  Ratel, "Temel bilgilerle başlıyoruz ve Krav Maga'da bu savuşturmadır" diye başladı. "Dikkat ederseniz 'engelleyin' demedim. Engelleme, hattaki iki futbolcunun birbirine çarpması gibi, saldırganın size karşı kullandığı enerjinin bir kısmını absorbe edebileceğinizi gösterir. Bunun yerine 'savuşturma' terimini kullanıyoruz, bu da saldırının enerjisinin çoğunu veya tamamını güvenli bir yöne yönlendirdiğiniz anlamına geliyor."
    
  "Temel baston hareketleriyle aynı mı efendim?" Brad izledi.
    
  "Kesinlikle," dedi Ratel. "Krav Maga'da ilk savuşturmanın anahtarı öngörüdür ve bu da çevrenizin farkında olmak anlamına gelir. Size yaklaşan potansiyel bir saldırganın sağ eli cebindeyse, silah muhtemelen sağ elindedir, dolayısıyla zihinsel eylem planınız, sağ elini kullanan bir saldırgana karşı savunma yapmaya hazırlanmaktır." Ratel arkasındaki raftan plastik bir bıçak alıp Brad"e fırlattı. "Dene".
    
  Brad bıçağı sağ elinin arkasına koydu ve Ratel'e yaklaştı, ardından elini ona doğru salladı. Ratel'in sol eli fırladı, bıçağı göğsünün üzerinden itti ve Brad'in vücudunu yarı büktü. "Öncelikle bıçak vücudunuzun yakınında değil ve eğer saldırganın sol elinde başka bir silah olsaydı şu anda onu kullanamazdı çünkü ben onu geri çevirmiştim. Tıpkı bastonda olduğu gibi artık vücudun açıkta kalan bölgelerini görüyorsunuz." Ratel, Brad'in gövdesine ve başına yumruklar attı. "Ya da sağ elimle sağ elimi yakalayıp bloke edebilirim, bıçağı benden güvenli bir mesafede tutabilirim ve elimi kilitli tutarak saldırganı kontrol edebilirim." Ratel, Brad'in sağ kolunu aşağıdan yakaladı, avucunu Brad'in trisepslerinin üzerine koydu ve itti. Biraz baskı olsa bile kol ikiye ayrılacak ve Brad yere doğru ilerlemek dışında hiçbir yere hareket edemeyecekmiş gibi hissetti.
    
  Eğitimin ilk günüydü ve üçüncü günün sonunda Brad, bırakın kullanmayı, bu Krav Maga hareketlerinden herhangi birinde ustalaşıp ustalaşamayacağını merak etmeye başladı. Ama aynı şeyi Kane-Ja için de düşündüğünü kendine hatırlattı ve bu konuda oldukça iyi olduğuna karar verdi. Dojang'dan çıktı, yeşil ve altın renkli Cal Poly Mustangs rüzgarlığının kapüşonunu taktı ve Tankfarm Yolu üzerinden doğuya, Broad Caddesi'ne ve otobüs durağına doğru koştu. Henüz gün batımı olmasa da çiseleyen yağmurdaydı, hava serindi, çabuk kararıyordu ve bu ışıksız yoldan bir an önce ana yola çıkıp otobüse binmek istiyordu.
    
  Batıya giden bir araba durduğunda Broad Caddesi'nin yarısında, yolun en karanlık kısmındaydı. Brad kaldırımdan inip kaba çakıllı "uyarı yoluna" adım attı ama koşmaya devam etti. Araba biraz sola doğru hareket etti ve orta çizginin karşısında durdu ve sanki bol bol alanla onun yanından geçecekmiş gibi görünüyordu...
    
  ... aniden daha sola saptığında, sonra kaygan yolda sağa doğru kaymaya başladığında, araba artık yola dikti, frenler ve lastikler gıcırdıyordu - ve doğrudan Brad'e doğru gidiyordu! Ani harekete tepki verecek neredeyse hiç zamanı yoktu. Araba biraz yavaşladı ama çarptığında, lise futbolunda aldığı darbelerden on kat daha sertti.
    
  Adam birkaç dakika sonra Brad'in zihnindeki sisin içinden, "Aman Tanrım, bunun için üzgünüm Bay Bradley McLanahan," dedi. Brad yol kenarında sırtüstü yatıyordu, sersemlemiş ve kafası karışmış bir halde, sağ kalçası ve kolu fena halde acıyordu. Sonra adam Rusça şöyle dedi: "Üzgünüm. Üzgünüm. Islak yolda, biraz fazla hızlı sürüyor olabilirim, önüme bir çakal koştu ve çiseleyen yağmurda seni zar zor görebildim, filan filan. En azından beni bulurlarsa milletvekillerine anlatacağım hikaye bu."
    
  "Ben... sanırım iyiyim," dedi Brad nefes nefese.
    
  "V samom dele mi? Gerçekten mi?" Peki dostum, bunu düzeltebiliriz. Ve aniden adam cebinden siyah plastik bir bahçe çantası çıkardı, onu Brad'in yüzüne bastırdı ve bastırdı. Brad hâlâ nefes alamıyordu çünkü havası dışarı atılmıştı ama panik göğsünden korkunç dalgalar halinde yükseliyordu. Saldırganı uzaklaştırmaya çalıştı ama vücudunun hiçbir yerinin düzgün çalışmasını sağlayamadı.
    
  Adam, sanki bir yabancı ya da eski İngiltere'den gelen yabancı bir kuzenmiş gibi, yatmadan önce bir hikaye anlatıyormuşçasına, İngilizce ve Rusça'yı karıştırarak, "Sadece rahatla. Sadece rahatla genç dostum," dedi. "Sen farkına bile varmadan her şey bitecek."
    
  Brad'in yüzündeki plastiği çıkaracak gücü yoktu ve kulaklarındaki uğultuya ve göğsündeki yakıcı acıya teslim olmayı düşündü... ama bir şekilde ne yapması gerektiğini hatırladı ve bunun yerine Yüzündeki plastiği tutan elleriyle mücadele ederken ya da bastonunu bulmaya çalışırken uzanıp boynunda asılı olan cihazın düğmesine bastı.
    
  Saldırgan ne yaptığını görünce Brad'in yüzündeki baskıyı bir anlığına serbest bıraktı, cihazı buldu, Brad'in boynundan koparıp attı. Brad derin bir nefes aldı. Saldırgan, "İyi deneme, pislik," dedi. Brad üç derin nefes alamadan plastiği Brad'in yüzüne bastırdı. "Dikkatli hemşireleriniz gelmeden çok önce ölmüş olacaksınız."
    
  Brad göremedi ama bir dakika sonra farlar yaklaştı. Adam, Brad'in hiç görmediği ikinci saldırgana omzunun üzerinden Rusça, "Onları uzak tutun," dedi. "Onları uzak tutun. 911'i falan aramalarına izin verin ama onları uzak tutun. Onlara kalp masajı yaptığımı söyle."
    
  Asistan, "Onları uzak tutacağım yoldaş," diye itiraf etti. "Onları uzak tutacağım efendim."
    
  İlk saldırgan, yeni gelenler gidene kadar plastik poşeti Brad'in ağzına ve burnuna bastırmayı bırakmak zorunda kaldı, ancak sanki ağızdan ağza canlandırma yapıyormuş gibi Brad'in üzerine eğildi ve aynı zamanda Brad'in çığlık atmaması için ağzını da kapattı. Birkaç dakika sonra şunu duydu: "İşte bu. Herşey bitti ".
    
  "Aynı . Burada da aynısı," dedi ilk saldırgan... ve sonra bastonun sapı sol şakağına çarpıp onu anında bayılttığında görüşü yıldızlardan ve karanlıktan oluşan bir denizde patladı.
    
  James Ratel, Brad'in yüzüne küçük bir el feneri tutarak, "Tanrım, Dexter, kahrolası bir Şirin kadar mavisin," dedi. Brad'i ayağa kaldırdı ve onu Ford pikapının ön koltuğuna yerleştirdi. Daha sonra iki Rus tetikçiyi bir kamyonetin kargo alanına yükledi ve Tankfarm Yolu'ndan dojang'a doğru yola çıktı. İki Rus'un bileklerine, ayak bileklerine ve ağızlarına plastik kelepçe takarak telefonuna kısa mesaj gönderdi. O zamana kadar Brad kamyonetin yolcu koltuğuna oturmaya başlamıştı. "Dexter!" Ratel çığlık attı. "İyi misin?"
    
  "N-ne...?" - Brad mırıldandı.
    
  Ratel, "McLanahan... Brad, Brad MacLanahan, cevap verin bana," diye bağırdı. "Uyanmak. İyi misin?"
    
  "Ben... ne... ne oldu...?"
    
  Ratel, "Hemen uyanmanı istiyorum McLanahan," diye bağırdı. "Her an saldırıya uğrayabiliriz ve sen uyanıp kendini koruyamazsan seni koruyamayacağım. Orospu çocuğunu hemen uyandır. Siparişimi derhal onaylayın pilot.
    
  Birkaç uzun dakika sürdü ama sonunda Brad başını salladı, konuyu netleştirdi ve şunu söyleyebildi: "Şef? E-evet, uyandım... Ben... iyiyim şef. Ne yapmalıyım? Ne oluyor?"
    
  Ratel, "Beni dinle," dedi. "Fazla zamanımız yok. Sanırım her an yedek saldırı gücü tarafından saldırıya uğrayabiliriz. Tamamen yalnızız ve büyük bir tehlike altındayız. Dikkatli ve duyarlı olmana ihtiyacım var. Ne dediğimi duyuyor musun McLanahan?"
    
  Brad kendi cevabını duydu: "E-evet şef." Hâlâ nerede olduğundan ya da neler olup bittiğinden emin değildi ama en azından Şef Ratel'e cevap verebilmişti. "Bana ne yapacağımı söyle."
    
  Ratelle, "İçeriye girin ve bu adamları koruyacak birkaç mat ve ağırlık alın," dedi. İkisi de içeriye girdiler. Brad antrenman matları ve halterler buldu. Ratel, dojang'ın önünde normal görünümlü bir kupa vitrini açtı; Vitrin altındaki gizli bir çekmecede çok sayıda tabanca, pompalı tüfek ve bıçak saklandı.
    
  Brad, "Onları ben hallettim Şef," dedi.
    
  Ratel pompalı tüfeğini fişek yatağına yerleştirip Brad"e verdi, sonra aynısını iki tabanca için de yaptı. "Tabancalarınızı kemerinize koyun." Kendini iki tabanca, bir AR-15 tüfeği ve birkaç şarjörle silahlandırdı. "Paso Robles'teki hangara ulaşmaya çalışacağız; savunması daha kolay."
    
  "Polisi aramamız gerekmez mi?"
    
  Ratel, "Bundan kaçınmak isterdim ama başka seçeneğimiz olmayabilir" dedi. "Gitmek".
    
  Kuzey yönündeki 101 numaralı karayoluna çıktılar. Karanlık çöktü ve yağmur yağmaya devam ederek görüş mesafesini önemli ölçüde azalttı. Ratel, "Takip ediliyoruz. Bir araba yüz metre kadar geride bizimle birlikte kalıyor."
    
  "Ne yapmalıyız?"
    
  Ratel hiçbir şey söylemedi. Birkaç kilometre sonra Santa Margarita çıkışında otoyoldan çıktı ve çıkışın sonunda silahlanıp beklediler. Onlar yüzünden tek bir araba bile kalmadı. Brad, "Belki de bizi takip etmiyorlardı" dedi.
    
  Ratel, "Muhtemelen kamyonumun bir yerinde bir GPS izleme cihazı vardır, bu yüzden çok yakından izlemelerine gerek yok; kontrol edecek zamanım olmadı" dedi. "Muhtemelen birden fazla takip ekibi var. İlk takım ilerleyecek, sonra bir yerde duracak ve ikinci kovalayan takım görevi devralacak. Havaalanına arka kapıdan gideceğiz."
    
  Nihayet Paso Robles havaalanına ulaşana kadar ilçe yollarında bir saat daha ilerlediler. Güvenlik kapısından geçtikten sonra ekip hangarına doğru yöneldiler ancak çeyrek mil kadar uzakta durdular. Ratel kucağına bir AR-15 tüfeği yerleştirerek, "Havaalanı hâlâ bu adamları içeriye sürükleyemeyecek kadar meşgul," dedi. "Hava sakinleşene kadar bekleyeceğiz." Kendilerine herhangi bir yaklaşma ihtimaline karşı tetikte beklediler. Yaklaşık bir saat sonra çift motorlu küçük bir uçak yaklaştı ve pilot birkaç hangar uzağa park etti. Pilotun arabasını hangardan çıkarması, uçağı içeriye park etmesi, ardından eşyalarını toplayıp ayrılması neredeyse bir saat sürdü ve havaalanı yeniden sessizliğe büründü.
    
  Otuz dakika sonra, hiçbir faaliyet belirtisi olmayınca, Ratel artık daha fazla bekleyemedi. Hangara doğru gitti ve Brad ile birlikte saldırganları içeri sürükledi. Ratel daha sonra kamyoneti çeyrek mil kadar sürdü ve park etti, ardından hangara geri koştu.
    
  Ratel, başından ve AR-15'inden yağmuru silerek, "İşe yaradı" dedi. "Destek ekipleri teslimatı takip edecek ve ardından bizi buraya kadar takip edecek. O zaman muhtemelen saldırmadan önce birkaç saat bekleyecekler."
    
  "Bizi burada nasıl takip edecekler?"
    
  Ratel, "Bir düzine yol aklıma geliyor" dedi. "Eğer iyilerse burada olacaklar. Umarım o zamandan önce yardım gelir."
    
  Bir saatten az bir süre sonra, aralıksız yağan yağmurun ve ara sıra şiddetli rüzgarın ortasında, ana giriş kapısının dışında metalin metale sürtünme sesini duydular. Ratel, "Beni takip edin," diye fısıldadı ve o ve Brad hangara çekildiler. İçeride küçük bir işletme jeti vardı ve siyah rengi bunun Kevin Martindale'in uluslararası Scion Havacılık organizasyonuna ait olduğunu gösteriyordu. Ratel hangarın duvarının yanında dolap büyüklüğünde büyük, tekerlekli bir alet kutusu buldu, onu duvardan uzaklaştırdı ve ikisi de arkasında durdu. Ratel büyük uçak hangarının kapısını işaret ederek , "Tamam, göreviniz şuradaki geçiş kapısına göz kulak olmak" dedi . "Ana ofisin kapısını gözetliyor olacağım. Yalnızca tek çekim. Bunları sayın."
    
  Birkaç dakika sonra başka bir metal sesinin içeri bastırıldığını duydular ve bundan birkaç dakika sonra da hangarın geçiş kapısından metalin metale çarptığı sesleri duydular; bu, kapının zorla açıldığını gösteren bir işaretti. Bir dakika sonra kapı açıldı ve Brad, gece görüş gözlüğü takan bir adamın yere çömelmiş, elinde hafif makineli tüfekle kapı aralığından içeri girdiğini gördü. Bizjet artık bunu saklıyordu. İkinci saldırgan kapıya girdi, kapıyı kapattı ve orada kalarak onu korudu. Ratel aynı anda gece görüş gözlüğü takan ve makineli tüfek taşıyan iki saldırganın daha ofis kapısına girdiğini gördü.
    
  "Kahretsin," diye fısıldadı. "Dört adam. Zamanımız Tükeniyor." Cep telefonunu çıkardı, 911'i aradı, açık bıraktı, sesini sonuna kadar kıstı ve alet kutusunun altına koydu. Silahı kullan. Adamı kapıdan çıkarın. Diğer adam muhtemelen uçağın sağ dümeninin arkasına saklanacaktır." Brad bir alet kutusunun arkasından dışarı baktı ve kısmen parlayan bir acil çıkış işaretiyle aydınlatılan ön kapıdaki adama nişan aldı. Ratel derin bir nefes aldı ve sonra fısıldadı: "Şimdi."
    
  Brad ve Ratel neredeyse aynı anda ateş ettiler. Ratel'in darbesi indi ve saldırganlardan biri düştü. Brad'in atışının nereye çarptığı hakkında hiçbir fikri yoktu ama hangar duvarı dışında hiçbir şeye çarpmadığını biliyordu. Kapıdaki adam hangar duvarı boyunca çömelerek konferans odasına doğru koştu. Tıpkı Ratel'in tahmin ettiği gibi, diğer adam uçağın direksiyonuna geçti... ve ardından hangar, her yönden aynı anda geliyormuş gibi görünen makineli tüfek ateşiyle patladı. Ratel ve Brad bir alet kutusunun arkasına saklandılar.
    
  "Ateş durduğunda ateş açın!" Ratel çığlık attı. Alet kutusu kurşunlarla doluydu ama içerideki aletler kurşunları emiyor gibiydi. Bir dakika sonra, ateşe kısa bir ara verildi ve Brad alet kutusunun arkasından baktı, uçağın lastiğinin yakınında bir hareket gördü ve ateş etti. Mermi lastiğe çarptı ve anında patlayarak saldırganın yüzüne bir şok dalgası gönderdi. Acıyla yüzünü tutarak çığlık attı. Bizjet sağa doğru çökmek üzereymiş gibi görünüyordu ama tekerlek göbeği onun tamamen devrilmesine zar zor engel oluyordu.
    
  Artık atışların yönü değişiyordu; daha fazla mermi alet kutusunun ön tarafı yerine yan tarafına isabet ediyordu. "Etrafa bak!" Ratel çığlık attı. "Deneyecekler... ahhh! Saçmalık! Brad baktı ve Ratel'in bir kurşunla tamamen parçalanmış gibi görünen sağ elini tuttuğunu gördü. Her yere kan sıçradı. "Tüfeği al ve yaklaşmalarına izin verme!" Ratel yaralı kolunu tutarak kanamayı durdurmaya çalışarak çığlık attı.
    
  Brad alet kutusunun arkasından dışarı bakmaya çalıştı ama hareket ettiği anda mermiler uçuşmaya başladı ve şimdi sanki tepelerinde vızıldayan bir yarasa sürüsü gibi mermilerin gittikçe yaklaştığını hissedebiliyordu. Tüfeğini alet kutusuna doğrultup ateş etmeye çalıştı ama tüfeğin namlusu kontrolsüz bir şekilde sıçradı. Ratel sağ eline bir bez sardı ve sol eliyle tabancayı ateşledi ama namlusu hiç sabit değildi ve sanki her an bayılacakmış gibi görünüyordu. Brad yaklaşan ayak seslerini ve Rusça konuşmaları duydu. İşte bu, diye düşündü. Bir sonraki duyduğu silah sesinin hayatındaki son atış olacağından emindi...
    
    
  ALTI
    
    
  Bir yalan asla yaşlılığa kadar hayatta kalamaz.
    
  -SOFOKLES
    
    
    
  PASO ROBLES, KALİFORNİYA
    
    
  Aniden hangarın arkasında korkunç bir patlama oldu. Hava anında toz ve döküntülerle doldu. Sesler Rusça bağırdı... Ve çok geçmeden çığlıklar yerini çığlıklara bıraktı ve bir an sonra çığlıklar sustu.
    
  Elektronik olarak sentezlenmiş bir ses, "Her şey yolunda Brad," dedi. Brad başını kaldırdı ve bizjet'in arkasında bir piyade sibernetik cihazı gördü.
    
  "Baba?" - O sordu.
    
  "İyi misin?" - Patrick McLanahan'a sordu.
    
  Brad, kapalı hangardaki silahlı saldırıların kulaklarındaki çınlamayı bastırarak, "Şef Ratel," dedi. "Yaralandı." Bir dakika sonra iki adam aceleyle Ratel"i dışarı taşıdı. Brad robotun yanına koştu. Babasının, hangar ile ana ofis arasındaki kapının etrafındaki duvarın çoğunu yıkarak kapı aralığından içeri girdiği yeri gördü. Hangara saldıran dördü ve Tankfarm Yolu'nda Brad'e saldıran ikisi olmak üzere altı saldırganın tamamı çoktan götürüldü.
    
  "İyi misin Brad?" - Patrick sordu.
    
  "Evet. Çatışmalardan dolayı pek iyi duyamıyorum ama onun dışında iyiyim."
    
  "İyi. Hadi buradan gidelim. Otoyol devriyesi ve şerifler yaklaşık beş dakika uzaklıkta olacak." Patrick oğlunu aldı ve onu geniş bir açık alandan pistin güney ucundaki bir park alanına taşıdı; orada turbopropları rölantide dönen siyah bir Sherpa kargo uçağı bekliyordu. Patrick, Brad'i yere indirdi, arkadaki kargo rampasından emekleyerek içeri girdi ve kargo güvertesine oturdu; Brad de hemen arkasından biniyordu. Mürettebat üyesi Brad'i kargo fileli koltuğa oturttu, kemerini bağlamasına yardım etti ve ona kulaklık verdi. Birkaç dakika sonra havadaydılar.
    
  "Peki ya Şef Ratel?" Brad babasının onu interkomdan duyabildiğini varsayarak sordu.
    
  Patrick, "Tahliye edilecek ve tedavi edilecek" diye yanıtladı.
    
  "Polisler bu hangarı görünce ne yapacaklar? Bir savaş alanına benziyor. Burası bir savaş alanıydı."
    
  Patrick, "Bunu Başkan Martindale halledecek," diye yanıtladı.
    
  "Buraya nasıl bu kadar çabuk geldin baba?"
    
  Patrick, "San Luis Obispo'da alarmın çaldığında ben St. George'daydım" dedi. "Sherpa'ya iki saatten az uzaklıkta. Tanrıya şükür Şef Ratel zamanında yetişip seni şehirden çıkardı."
    
  "St. George? Şimdi gideceğimiz yer burası mı?"
    
  Patrick, "Evet Brad," dedi. CID, Brad'e döndü ve Brad'in itirazlarını tahmin ederek zırhlı elini kaldırdı. Patrick, "Cal Poly'ye geri dönmek istediğini biliyorum Brad," dedi. "Ve artık Sky Masters'tan bir burs aldığına göre işin daha da önemli hale geliyor. Ayrıca eğitimine devam ettiğini görmek istiyorum. Bu yüzden, Başçavuş Vol'un ekibini peşinizden gelecek diğer saldırı birliklerini bulup yakalamakla görevlendireceğim. Kampüse daha yakın olacaklar, böylece eğitim için şehrin güney tarafına gitmenize gerek kalmayacak. Şef Ratel yeterince iyileşene kadar eğitiminizi devralacaklar."
    
  "Yani onların benim korumalarım falan mı olacağını söylüyorsun?"
    
  Patrick, "Bunların üstesinden gelebileceklerinden emin olsam da Wohl ekipleri kişisel güvenlik işleri için tasarlanmamıştır" dedi. "Karşı istihbarat ve doğrudan eylem misyonları için eğitim veriyorlar. Ama şimdi karşımızda ikişer kişilik dört Rus katil ekibi var. Herhangi bir saldırı gücünün, özellikle de oğlumu hedef alan bir gücün Amerika Birleşik Devletleri'nde istediği gibi dolaşmasına izin vermeyeceğim. Bu nedenle bir eylem planı geliştirmemiz gerekiyor. Yeni başlayanları sorgulayacağız, biraz araştırma yapacağız ve bir plan yapacağız."
    
  "Yani ben de yem gibi olacağım, Başçavuşun onları ortadan kaldırması için kötü adamları tuzağa düşüreceğim, öyle mi?" Brad fark etti. Başını salladı ve gülümsedi. "Cal Poly'ye geri dönebildiğim sürece sorun yok. Cal Poly'ye dönebilirim, değil mi baba?"
    
  Patrick, "Benim fikrimin aksine, evet" dedi. "Ama bugün değil. Başçavuş ve ekiplerinin yeni mahkumları sorgulamasını, biraz bilgi toplamasını ve kampüsü ve şehri araştırmasını sağlayın. Sadece bir veya iki gün sürecek. Final sınavına hazırlıklarınızın çoğunu online yaptığınızı ve derslerinizin çoğunlukla bittiğini, dolayısıyla merkezimizde çalışabileceğinizi biliyorum. Final haftası gelmeden önce kampüse dönebilmelisin."
    
  Brad, "Starfire Takımına bundan bahsetmek için bir bahane bulmam gerekiyor" dedi. "Proje hızla gelişiyor baba. Üniversite dünyanın her yerinden para ve destek alıyor."
    
  Patrick, "Biliyorum oğlum," dedi. "Üniversitenin takdirine göre, Starfire'ı kesinlikle Cal Poly'nin lisans projesi kapsamında tutuyorlar; diğer üniversiteler, şirketler ve hatta hükümetler devralmayı teklif etti. Görünüşe göre şimdilik görev sende kalacak. Projeyi ticari bir operasyon olarak başka birine devretme baskısının kesinlikle artacağını anlayın - büyük olasılıkla Sky Masters Aerospace'e bahse girerim, çünkü artık projeye bu kadar çok yatırım yapmışlar - ve üniversite de bu projeye yönelebilir. Büyük paranın bir şirketin onu devralmasına olanak sağlayacağına dikkat edin. Sadece böyle bir şey olursa kırılmayın. Üniversiteler parayla çalışıyor."
    
  "Alınmayacağım."
    
  "İyi". TIE devasa zırhlı kafasını Brad'e çevirdi. Patrick, "Seninle gurur duyuyorum oğlum" dedi. "Bunu dünyanın her yerinden gelen yüzlerce e-postada gördüm: İnsanlar bu projeyi ileriye taşımak, birinci sınıf bir ekip oluşturmak ve teknik destek almak konusundaki liderliğinizden etkilendiler. Kimse senin birinci sınıf öğrencisi olduğuna inanamaz."
    
  Brad, Teşekkür ederim baba, dedi. "Umarım sizin Hava Kuvvetleri'nde elde ettiğiniz başarının çok küçük bir kısmını bile ben elde edebilirim."
    
  Patrick, "Senin yolunun benimkinden tamamen farklı olacağını düşünüyorum" dedi. Arkasını dönüp uçağın arka kısmına baktı. "Her zaman senin gibi liderlik becerilerine sahip olmak istedim. Eğer senin becerilerine sahip olsaydım ve onları kullanmayı öğrenseydim hayatım tamamen farklı olabilirdi . Belli ki bunları baban dışında birinden ya da Sivil Hava Devriyesi'nden öğrenmişsin."
    
  "Ama sen... yani sen üç yıldızlı bir generalsin, baba."
    
  Patrick, "Evet, ama terfilerim liderlik niteliklerim nedeniyle değil, yaptıklarım sayesinde oldu" dedi; CID elektronik ses sentezleyicisine rağmen sesindeki düşüncelilik hâlâ belirgindi. "Yıllar boyunca birçok komuta pozisyonunda bulundum, ancak hiçbir zaman gerçek bir komutan gibi davranmadım; her zaman yaptığım gibi hareket ettim: operatör, pilot, mürettebat üyesi, lider değil. Yapılması gereken bir iş gördüm ve çıkıp onu yaptım. Bir saha görevlisi veya general olarak, gidip işi kendim yapmak yerine işi bitirmek için bir ekip kurmalıydım. Liderliğin ne anlama geldiğini hiçbir zaman gerçekten anlamadım."
    
  Brad, "Ben de en önemli şeyin işi bitirmek olduğunu düşünüyorum baba," dedi. "Ben bir havacılık ve uzay mühendisliği öğrencisiyim ama öğrenmem beklenen bilimlerin çoğunu zar zor anlayabiliyorum. Bunu bana açıklayacak birini bulmak için çabalıyorum. Ama aslında tek istediğim uçmak. Pilotluk okuluna gidebilmek ve sıcak jetlerle uçabilmek için diploma almam gerektiğini biliyorum ama diploma umurumda değil. Sadece uçmak istiyorum."
    
  Patrick, "Bu senin işine yarayacak oğlum," dedi. "Hedefe odaklanmaya devam edin. Bunu yapabilirsin ".
    
  Sherpa yaklaşık iki saat sonra güney Utah kasabası St. George'un on dört mil kuzeydoğusundaki General Dick Stout Havaalanına indi. St. George'un nüfusu arttıkça havaalanı son birkaç yılda önemli ölçüde genişletildi ve Stout Field hâlâ kulesiz bir havaalanı iken batı kısmı endüstriyel ve ticari bir havacılık merkezi olarak gelişti. Siyah Şerpa, havaalanının endüstriyel bölümünün güney tarafındaki çok büyük bir hangara taksiyle bindi ve kimsenin inmesine izin verilmeden hangarın içine çekildi. Devasa hangarda bir Challenger-5 iş jeti, kanat altı silah montajlı bir Reaper drone ve V-22 Osprey tilt rotorlu uçağın daha küçük bir versiyonu vardı; hepsi elbette siyaha boyanmıştı.
    
  Patrick oğlunu yakındaki bir binaya götürdü. Brad hemen tavanın daha yüksek olduğunu, tüm kapıların ve koridorların normalden daha geniş ve yüksek olduğunu fark etti; bunların hepsi açıkça içlerinden geçen Sibernetik Piyade Cihazını barındıracak şekilde tasarlanmıştı. Brad kapıya yaklaştıklarında kilidin otomatik olarak açıldığını duydu ve binanın ortasındaki bir odaya girdiler. Patrick, "Burası benim evim" dedi. Burası çıplak, penceresiz bir odadan başka bir şey değildi, üzerinde sadece birkaç besin kutusu bulunan bir masa vardı, Patrick'in şarja taktığı bir yerdi...
    
  ... ve uzak köşede sibernetik robotik piyadenin yeni bir modeli. Patrick, tahta gibi bir sesle, "Görüyorum ki yerine başka biri var," dedi. "Aktarımı gerçekleştirmeden önce yeni CID üzerinde tam bir teşhis seti çalıştırmak için genellikle bir veya daha fazla güne ihtiyacımız var."
    
  "O zaman seni görebilirim baba."
    
  Patrick, "Oğlum, eğer yapmak istediğin şeyin bu olduğundan eminsen, o zaman buna izin vereceğim," dedi. "Ama hiç hoş değil."
    
  Brad odanın etrafına baktı. "Lanet olsun, duvarlara resim asmana bile izin vermiyorlar mı?"
    
  Patrick, "İstediğim tüm fotoğrafları, istediğim zaman, tam aklımda oynatabiliyorum" dedi. "Onların duvara asılmasına ihtiyacım yok." Şasisindeki besin kaplarını masanın üzerindeki yenileriyle değiştirdi, ardından odanın ortasında belirlenen yerde durdu ve güç, veri, hijyen, besin ve teşhis kabloları otomatik olarak tavandan aşağıya inerek odaya bağlandı. CID'de doğru konumlar. Patrick, tıpkı köşedeki insansız robot gibi dimdik ayakta durarak olduğu yerde dondu. "Birkaç saat sonra başçavuş gelip size bilgi verecek ve olup biteni anlatacak, sonra da sizi otelinize götürecek" dedi. "Sabah seni geri getirecek ve biraz egzersiz yapabilmen için seni yerleştireceğiz."
    
  Brad bir an sessizce ne söyleyeceğini düşündü; sonra: "Baba, bana bu robotun içinde hâlâ kendin olduğunu söylemiştin."
    
  "Evet".
    
  Brad, "Eh, hatırladığım 'sen'in' duvarlarında ödüller, plaketler ve fotoğraflar vardı" dedi. "Battle Mountain'daki 1,8 metre genişliğindeki küçük karavanda bile eski uçuş kasklarınız, hatıra eşyalarınızın sergilendiği vitrinler, model uçaklar ve ne olduklarını bile bilmediğim her türlü küçük şey vardı, ama onlar' Belli ki senin için çok şey ifade ediyoruz. Neden bunların hiçbiri burada yok?"
    
  Robot birkaç uzun dakika boyunca hareketsiz ve sessiz kaldı; ardından Patrick, "Sanırım bu konuyu hiç düşünmedim Brad," dedi. "İlk başta kimsenin burada benim olduğumu bilmesini istemediğim için böyle olduğunu düşündüm, ancak artık bu binada etkileşimde bulunduğum tüm insanlar benim olduğumu biliyor, bu yüzden bu gerçekten daha uygun değil ".
    
  Brad, "Eh, bir robotun duvarlarında hiçbir şey olmaz" dedi, "ama babamın olurdu." Patrick hiçbir şey söylemedi. "Belki her şey sakinleşip normale döndüğünde -ya da normale olabildiğince yaklaştığında- buraya uçup bazı şeyleri organize edebilirim. Dolaptan ziyade odanıza benzemesini sağlayın."
    
  Patrick, "Bunu isterim oğlum," dedi. "Ben isterim."
    
    
  BAŞKANIN OFİSİ
  ON DÖRDÜNCÜ BİNA, KREMLIN
  MOSKOVA
  BİR KAÇ GÜN SONRA
    
    
  Devlet Güvenlik Bakanı Viktor Kazyanov, istihbarat merkezinden cumhurbaşkanının ofisine video bağlantısı aracılığıyla, "Amerikan askeri uzay istasyonunda faaliyetlerin arttığına dair kesinlikle işaretler var" dedi. Armstrong uzay istasyonunun öncesi ve sonrası fotoğraflarını gösterdi . "Bu uzun yapıları, hem basınçlı hem de basınçsız birçok küçük konteynerle birlikte taşıyan bir ağır kaldırma roketi fırlatıldı. Henüz mühürlü kapların içinde ne olduğundan emin değiliz, ancak bu diğer mühürsüz öğeler çiftlikte halihazırda kurulu olan pillere benziyor, dolayısıyla onların da pil olduğunu varsayıyoruz."
    
  Rusya Devlet Başkanı Gennady Gryzlov, purosunu Kazyanov'un bilgisayar monitöründeki görüntüsüne doğrultarak, "Senden daha fazla varsayım istemiyorum Kazyanov" dedi. "Bana bilgi bul. Lanet işini yap."
    
  "Evet efendim" dedi Kazyanov. Boğazını temizledikten sonra devam etti: "Uzay uçağı uçuşlarının sayısında da ciddi bir artış oldu, bazen ayda üç ya da dört oluyor efendim." Slaytları değiştirdi. "Tek aşamalı yörüngesel uzay uçaklarının en yeni modeli S-29 Shadow, operasyonel testlerini tamamladı ve istasyona bir uçuş gerçekleştirdi. Boyut ve taşıma kapasitesi açısından Elektron uzay uçağımıza benziyor ancak elbette uzaya fırlatılması için rokete ihtiyacı yok."
    
  Başkan Gennady Gryzlov sert bir tavırla "Elbette hayır" dedi. "Bu yüzden. Artık Elektronumuza benzer büyüklükte bir gölge uzay düzlemine sahipler. Kaç elektronumuz var Sokolov?"
    
  Savunma Bakanı Gregor Sokolov şöyle yanıt verdi: "Yedi Elektron uzay uçağını yeniden etkinleştirdik. Bunlardan biri Plesetsk'te fırlatılmaya hazır, diğer uzay uçağı-roket çifti de oraya ulaştı ve bir hafta içinde birleştirilip fırlatma pozisyonuna fırlatılabilir. " sahibiz..."
    
  "Bir hafta?" Gryzlov gürledi. "Bakanım size söyledim, dünyanın yörüngesini Rus uzay uçakları ve silahlarıyla doldurmak istiyorum. Aynı anda iki uzay uçağını fırlatabilmek istiyorum."
    
  Sokolov, "Efendim, Angara-5 fırlatma aracı için Plesetsk'teki yalnızca bir fırlatma rampası yüklendi" dedi. "Orada başka bir tesisin inşası için ayrılan fonlar, Vostochny kozmodromunun inşasına ve Baykonur'un kira sözleşmesinin uzatılmasına yönlendirildi. Zorundayız-"
    
  Gryzlov, "Bakan Sokolov, burada bir düzen seziyorum: Ben emirler veriyorum, siz ise bana sonuçlar yerine bahaneler sunuyorsunuz" dedi. "Vostochny'de Angara-5 fırlatma aracına uygun bir fırlatma rampası var mı, yok mu?"
    
  Sokolov, "Vostochny Kozmodromu önümüzdeki iki yıl içinde tamamlanmayacak efendim" dedi. Gryzlov telekonferans sırasında yüzüncü kez sinirli bir şekilde gözlerini devirdi. "Baikonur şu anda Angara 5'i barındırabilecek diğer tek fırlatma sitesidir."
    
  "Peki Baykonur'da neden Elektron uzay uçağı yok Sokolov?"
    
  Sokolov, "Efendim, anladığım kadarıyla Baykonur'dan artık askeri atışlar istemiyordunuz, yalnızca ticari atışlar istiyordunuz" dedi.
    
  Gryzlov öfkesini zar zor zaptedebiliyordu. "Sokolov, en azından Amerikalılara meydan okuma şansımız olsun diye fırlatma rampalarına olabildiğince hızlı bir şekilde çok sayıda uzay uçağı teslim etmek istediğimi söyledim" dedi. "Bu tesisi kullanmak için iyi para ödüyoruz, kullanmaya başlayacağız. Başka ne?"
    
  Sokolov şöyle devam etti: "Efendim, Plesetsk, Vostochny ve Znamensk kozmodromlarını modernize etmeye devam ediyoruz, ancak soğuk hava nedeniyle çalışmalar yavaşlıyor ve yaklaşık bir ay içinde tamamen durdurulması gerekiyor, aksi takdirde beton dökümlerinin kalitesi bozulacaktır. "
    
  "Yani uzay uçaklarımız için yalnızca iki fırlatma sahamız var ve bunlardan biri kendi ülkemizde bile değil, öyle mi?" dedi Gryzlov tiksintiyle. "Mükemmel".
    
  Dışişleri Bakanı Daria Titeneva, "Sayın Başkan, izleyebileceğimiz başka bir yol daha var: Çin'den Elektron uzay uçaklarını fırlatmak" dedi. "Amerika'nın her iki ülkeye karşı eylemleri sayesinde Çin'le ilişkilerimiz hiç bu kadar iyi olmamıştı. Bu olasılığı Çin Dışişleri Bakanı ile araştırdım ve Çin'in en batısında bir üs kurmayı öneren askeri danışmanıyla konuştum : Xichang. Hainan Adası'ndaki yeni Wenchang Uydu Fırlatma Merkezi'nin açılmasıyla birlikte, tüm ağır roket fırlatma operasyonları Xichang'dan buraya taşındı; böylece üs açık, erişilebilir ve en son teknolojiyle donatılmış hale getirildi. Proton serimizin yanı sıra Angara-5 roketlerimize ayrılmış iki fırlatma rampası var. Fırlatma başarısızlığının yakındaki kasabalara ve fabrikalara daha az menzille enkaz düşmesine yol açabileceğine dair pek çok endişe var, ancak yerel ve bölgesel politikacılara biraz daha fazla ilgi gösterilmelerinin endişelerini hafifletebileceğini düşünüyorum."
    
  Toplantı sırasında ilk kez gülümseyerek, "Harika iş Daria," dedi Gryzlov. "Gördün mü Sokolov? İşte nasıl yapıldığı. Kutunun dışında düşünmek."
    
  "Baykonur'dan fırlatılmaya karşı çıkıyorsunuz ama roketlerimizi ve uzay uçaklarımızı Çin'e göndermeyi düşünüyor musunuz efendim?" Sokolov itiraz etti. "Çin ordusunun Electron ve Angara-5'e daha yakından bakmak isteyeceğinden eminim.
    
  "Fırlatma rampalarına Rus uzay uçakları sipariş ettim Sokolov!" Gryzlov homurdanarak purosunu monitöründeki Savunma Bakanı'nın görüntüsüne doğrulttu. "Eğer onları Rus tesislerinden fırlatamazsam, bunu başka bir yerden yapacağım." Titeneva'ya döndü. "Hazırlıklara devam et Daria" dedi. "Çinliler başka ne hakkında konuşuyordu?"
    
  Titeneva, "Elbette nakitle birlikte Xichang'ın kullanımı karşılığında takas yapmaktan bahsediyorlardı efendim" dedi. "Senkaku Adaları ve Güney Çin Denizi üzerindeki iddialarına destek vermek ve belki de Sibirya'dan Çin'e petrol ve doğal gaz boru hatlarına ilişkin müzakerelerin yeniden başlatılması gibi birkaç şeyden, birkaç politika noktasından bahsettiler, ancak hepsinden önemlisi ilgileniyorlar" Mobil sınıftaki karadan havaya S-500 füzelerinde uydulara saldırabilen son model" dedi.
    
  "Aslında?" dedi Gryzlov coşkuyla başını sallayarak. "Fırlatıcıları, zaten dünyadaki tüm Rus kozmodromlarına ve askeri tesislerine yerleştirmek istediğim S-500 füzeleriyle değiştirin. İyi fikir. Onaylıyorum".
    
  "Efendim, S-500 dünyadaki en gelişmiş hava savunma silahıdır" diyen Sokolov, yüzü şaşkın bir maskeye dönüşerek, cumhurbaşkanının az önce söylediklerine inanamadığını herkese anlatıyordu. "Bu, Çinlilerin ve hatta Amerikalıların sahip olduğu her şeyden en azından bir nesil ileride. S-500'de kullanılan elektronik, sensör ve itiş teknolojileri Rusya'nın en iyisi... hayır, dünyanın en iyisi! On yıllardır bizden çalmaya çalıştıkları şeyi onlara vereceğiz!"
    
  Gryzlov, "Sokolov, Elektronların ve Buranların fırlatma rampalarında olmasını istiyorum," diye bağırdı. "Çinliler bunu yapabilirse ve S-500'ü istiyorlarsa S-500'ü alacaklar." Sokolov'un yüzündeki şok ifadesini görünce kaşlarını çattı. "Diğer yeniden silahlanma programlarımız nasıl gidiyor? Duma, savunma ödeneklerimizi yüzde otuz artırdı; bu, yüzlerce S-500'e, MiG-31D uydusavar sistemlerine ve beş uzay uçağından çok daha fazlasına yol açacaktır."
    
  Sokolov, "Yıllar önce iptal edilen silah programlarının yeniden başlatılması zaman alır efendim" dedi. "S-500 zaten üretime girdi, dolayısıyla önümüzdeki dönemde ayda bir veya iki sistem bekleyebiliriz..."
    
  "Hayır, Sokolov!" Gryzlov sözünü kesti. "Bu kabul edilemez! Ayda en az on tane istiyorum!"
    
  "On?" Sokolov itiraz etti. "Efendim, eninde sonunda ayda on ünite hedefine ulaşabiliriz, ancak üretimi bu seviyeye hızlandırmak zaman alacak. Sadece paraya sahip olmak yeterli değil; eğitimli işçilere, montaj hattında alana, sürekli ve güvenilir yedek parça akışına, test merkezlerine ihtiyacımız var - "
    
  "Eğer S-500 zaten üretimde idiyse neden bunların hepsi henüz gerçekleşmedi?" Gryzlov gürledi. "Ayda yalnızca bir veya iki tane mi inşa etmeyi planladınız? Dünyanın en gelişmiş hava savunma sistemi, ya da öyle diyorsunuz ama biz daha fazlasını yapmıyoruz?"
    
  , "Efendim, savunma harcamaları gemisavar füzeler, uçak gemileri ve savaş uçakları gibi diğer önceliklere kaydırıldı" dedi. "S-500 öncelikle seyir füzelerine ve hayalet uçaklara karşı kullanılmak üzere tasarlanmış bir hava savunma silahıdır ve daha sonra 'S' modeli uydusavar ve füzesavar silahı olarak uyarlanmıştır. Bombardıman uçaklarımız ve seyir füzelerimiz, ABD'ye bombardıman uçaklarını ve ICBM'lerini neredeyse yok eden saldırılar başlattıktan sonra, tehdit neredeyse ortadan kalktığı için hava savunmasına fazla önem verilmedi. Artık alan daha yüksek bir öncelik olduğuna ve S-500'ün başarısını kanıtladığına göre, daha fazlasını inşa etmeye başlayabiliriz, ancak efendim, söylediğim gibi zaman alır...
    
  "Daha fazla bahane!" Gryzlov video konferansın mikrofonuna bağırdı. "Sizden tek duymak istediğim Sokolov, 'evet efendim' ve görmek istediğim tek şey sonuçlar, yoksa emirlerimi başka birine yaptırırım. Şimdi işe koyulun!" Ve savunma bakanıyla iletişimi kesen düğmeye bastı.
    
  Bu noktada Tarzarov başkana video konferans ekranının alt kısmında kayan özel bir mesaj gönderdi: Mesajda şunlar yazıyordu: Kamuoyunda övün, özel olarak eleştirin. Gryzlov "Siktir git" diye cevap verecekti ama fikrini değiştirdi. Telekonferans ağı üzerinden "Daria, aferin" dedi. "Yardım etmem için ne yapmamı istediğini bana bildirin."
    
  Titeneva kendinden emin bir gülümsemeyle "Evet efendim" diye yanıtladı ve telefonu kapattı. Gryzlov sırıttı. Daria Titeneva son birkaç hafta içinde kesinlikle değişti: agresif, yaratıcı, talepkar, hatta bazen kaba... yatağın içinde ve dışında. Gryzlov, kabinesindeki diğer bakanlarla video konferansa birkaç dakika daha devam etti, ardından bağlantı kesildi.
    
  Tarzarov, cumhurbaşkanının bakanlarıyla tüm bağları güvenli bir şekilde kesilir kesilmez, "Öfkeniz ve öfkeniz er ya da geç sizi alt edecek Gennady" dedi. "Seni sürekli bu konuda uyarmanın bir faydası yok gibi görünüyor."
    
  , Tarzarov'un tavsiyesini bir kez daha görmezden gelerek, "Amerikan bombardıman filosu ve kıtalararası balistik füzelerin yok edilmesinin üzerinden on yıldan fazla zaman geçti Sergei," diye şikayet etti . "Amerikalılar askeri uzay istasyonlarını yeniden faaliyete geçirdiler ve bombardıman ve füze silahlarını yeniden inşa etmek yerine uzay tabanlı silahlara geçtiler ve bunu gizlemediler. Zevitin ve Truznev bunca yıldır ne yaptılar, kendi kendileriyle oynadılar?"
    
  Tarzarov, "Genellikle eski başkanların kurumsal, siyasi ve bütçe sorunları vardı Gennady, ayrıca karşı saldırılar sırasında Amerikalılar tarafından yok edilen silahların onarılması ihtiyacı da vardı" dedi. Geçmiş başkanları parmakla göstermenin hiçbir faydası yok. Siz de dahil olmak üzere çok az sayıda devlet başkanı ülkesinin kaderi üzerinde tam kontrole sahip." Akıllı telefonunu kontrol etti ve ardından bıkkınlıkla başını salladı. "Ilyanov ve Korchkov dışarıda bekliyorlar. Bu projeyi henüz bitirmediniz mi efendim? İlyanov sadece hava kuvvetleri üniforması giymiş bir haydut, Kortchkova ise hoşuna gittiği için öldüren akılsız bir makineli tüfek."
    
  Gryzlov, "Görevleri tamamlandığında bu ikisini bitireceğim" dedi. "Fakat şimdilik bu iş için doğru insanlar onlar. Onları buraya getirin." Tarzarov, Rus subaya ve asistanına cumhurbaşkanının ofisine kadar eşlik etti, ardından ofiste "göze çarpmayan yerini" aldı ve etkin bir şekilde duruma karıştı. İlyanov ve Korchkov askeri üniforma giymişlerdi, İlyanov hava kuvvetleri üniforması giymişti ve Korchkov basit siyah bir tunik ve pantolon giymişti, emir veya madalya yoktu, yalnızca elit özel grup "Vympel" komandolarının apoletlerindeki işaretler karakteristikti. Gryzlov onun da kemerinde siyah kılıflı bir bıçak taşıdığını fark etti. "Birkaç gün önce sizden haber almayı bekliyordum Albay," dedi. "Ayrıca McLanahan'ın oğlunun ölümüyle ilgili haberlerde de hiçbir şey duymadım, dolayısıyla ekibinizin başarısız olduğunu tahmin ediyorum."
    
  "Evet efendim" dedi İlyanov. "İlk grup Alpha Komutanlığına McLanahan'ın ellerinde olduğunu bildirdi ve ardından Alpha onlarla iletişimi kaybetti. İkinci ve üçüncü ekipler McLanahan'ı ve McLanahan'ın şehir dışındayken birlikte savunma ve kondisyon antrenmanı yaptığı bir adamı aldı."
    
  "Bu adam kim?" - Gryzlov'a sordu.
    
  İlyanov, "Ratel adında emekli bir astsubay, şu anda meşru müdafaa ve ateşli silahlar eğitmeni" dedi. "Zaman zaman eski asker gibi görünen birkaç kişiyle temasa geçiyor; şu anda onların kimliklerini tespit etme sürecindeyiz. Bir adam sanki kimyasallar ya da radyasyon yüzünden yanmış gibi görünüyor. Eski ordunun sorumlusu gibi görünüyor."
    
  Gryzlov, "Bu daha da ilginçleşiyor" dedi. "McLanahan'ın korumaları mı? Bir tür özel paramiliter grup mu? McLanahan Sr.'ın hem ordu içinde hem de ordu dışında bu tür gruplara ait olduğu bildirildi."
    
  İlyanov, "Düşüncelerimiz tamamen aynı efendim" dedi. "İkinci ekip, keşfedildiğini düşündüğü için kuyruğunu koparmak zorunda kaldı, ancak ekipler Ratel'in aracında elektronik bir işaret ışığı kullanıyordu, bu yüzden kuyruğu koparmaları ve işaretin durmasını beklemeleri emredildi. Kaliforniya'nın merkezindeki küçük bir havaalanına indi. Ekipler terk edilmiş aracı buldu ancak Ratel ve McLanahan'ın hangi havaalanı binasında, büyük bir uçak hangarında saklandığını tespit edebildiler. Komuta, Ekip İki ve Üç'e havaalanındaki faaliyetin durmasını beklemelerini ve ardından farklı yönlerden saldırmalarını emretti ve onlar da öyle yaptılar."
    
  "Ve açıkça başarısız oldu" dedi Gryzlov. "Gerisini tahmin edeyim: Üç takımın da üyeleri kayıp, polis nezaretinde değil ve McLanahan hiçbir yerde bulunamadı. Hangarın sahibi kimdi Albayım?" Elini kaldırdı. "Durun, tekrar tahmin edeyim: sıradan bir havacılık şirketi, dikkat çekici memurları ve bölgede çok uzun süredir bulunmayan birkaç çalışanı var." İlyanov'un yüzündeki ifade başkana doğru tahminde bulunduğunu gösteriyordu. "Belki de hangar bu grubun karargahıdır veya öyleydi. Kuşkusuz dört yöne de uçacaklar. Ekibiniz hangarda arama yapabildi mi?"
    
  İlyanov, "Komuta grubu önce polis, sonra da ağır silahlı özel güvenlik görevlisi yüzünden içeri giremedi" dedi. "Ancak ekip lideri birçok erkek ve kadının kamyonlardaki dosyaları ve ekipmanları çıkardığını ve operasyon sırasında hangarda bulunan bir iş jetinin operasyondan sonraki gece için taksiyle yola çıktığını ve oradan ayrıldığını gözlemledi . İş jeti tamamen siyaha boyanmıştı."
    
  Gryzlov, "Birçok ülkede, hükümete ait veya askeri bir uçak olmadığı sürece bir uçağı siyaha boyamanın yasa dışı olduğunu düşündüm" dedi. "Yine çok ilginç. Gizemli bir paramiliter örgüte rastlamış olabilirsiniz Albay. Başka ne?"
    
  İlyanov, "Ekip lideri, uçak hangarının ana girişinin, muhtemelen ana ofise doğru giden bir araç tarafından içeriye doğru patladığını ve hangarın kendisine çarptığını fark edebildi" dedi. "Ancak hangarın dışında herhangi bir yerde hasarlı bir araç belirtisi yoktu."
    
  Gryzlov bir an düşündü, başını salladı, sonra gülümsedi. "Yani McLanahan'ın paramiliter arkadaşları bir arabayı ön kapıya çarparak insanları mı kurtarıyorlar? Kulağa pek profesyonel gelmiyor. Ama işi hallettiler." Masasından kalktı. "Albay, oraya gönderdiğiniz on adam ya öldürüldü ya da yakalandı, muhtemelen McLanahan çevresindeki karşı gözetleme ya da karşı istihbarat birimi tarafından. Amerika Birleşik Devletleri'nde kimi işe alırsanız alın, bunlar neredeyse işe yaramaz. Siz geri çekilin, biz de oradaki koşulların normale dönmesini bekliyoruz. Açıkçası McLanahan'ın bu okulu bırakmaya niyeti yok, dolayısıyla onu tekrar geri almak kolay olacak."
    
  Gryzlov, Korchkov'un vücudunu baştan ayağa inceledi. "Ve o an geldiğinde, sanırım Kaptan Korchkov'u tek başına göndermenin zamanı geldi" diye ekledi. "İki kişilik ekipleriniz aptal ya da beceriksiz ya da her ikisi de ve şimdi bu paramiliter ekip uyarıldı. Kaptanın işini yapacağından eminim. McLanahan'a varmadan önce bu eski askerlerden birkaçını ortadan kaldırmak zorunda kalabilir." Korchkova hiçbir şey söylemedi ama yüzünde sanki daha fazla cinayet olasılığından keyif alıyormuş gibi bir gülümseme vardı. "Ama birden değil. Bırakın McLanahan ve korumaları avlanmaktan vazgeçtiğimizi düşünsünler. Kaptanı McLanahan'ın yakınında ve bu paramiliter ekibe iyice bakabilecek kadar yakın bir yerde mükemmel bir korumaya almak için biraz zaman ayırın. Onun diplomatik yetkilerini kullanmayın ; tüm büyükelçilik ve konsolosluk personelinin bir süre inceleme altında olacağından eminim."
    
  "Evet efendim" dedi İlyanov.
    
  Gryzlov, Korchkova'ya yaklaştı ve onun kırpılmayan gözlerine baktı. Minik gülümsemesiyle ona baktı. "Buraya bıçakla girmene izin mi verdiler Korchkov?"
    
  Korchkov, "Sizi benden alamazlar efendim," dedi ve bunlar, Gryzlov'un anısına, güzelin duyduğu ilk sözlerdi. "Onu benden almaya cesaret edemediler. Sayın."
    
  "Anlıyorum" dedi Gryzlov. Vücudunu bir kez daha tepeden tırnağa inceledi ve şöyle dedi: "McLanahan'ı idam etmeden önce biraz işkence etmeye karar verirseniz, bu beni hiç rahatsız etmez Yüzbaşı. Daha sonra bana gelip her şeyi detaylı bir şekilde anlatabilirsin."
    
  Korchkov, "Memnuniyetle efendim" dedi. "Memnuniyetle efendim."
    
    
  DÜNYAYA YAKIN YÖRÜNGEDE
  EKİM 2016
    
    
  Sondra Eddington, "Vay canına, şu yeni mücevherlere bak," dedi. O ve Boomer Noble, gece yarısı uzay uçağı S-19'daydı ve yaklaşık bir mil uzaktaki Armstrong uzay istasyonunun yanaşma bölümüne doğru ilerliyorlardı. Bu onun dördüncü uzay uçağı uçuşuydu, S-19 uzay uçağındaki ikinci uçuşuydu -diğerleri daha küçük olan S-9 Black Stallion'daydı- ancak yörüngeye ilk çıkışı ve Armstrong uzay istasyonuna ilk kenetlenmesiydi. Hem kendisi hem de Boomer, kontrolsüz basınç kaybı durumunda oksijeni önceden solumak için dar elektronik elastomerik eşofmanlar ve kasklar giydiler.
    
  Boomer, "Starfire güneş enerjisi projesinin bir parçası" dedi. Yıldızateşi kelimesini söylediğinde Sondra'nın hafifçe başını salladığını görebiliyordu . İstasyonun "üst" modülleri arasındaki kulelere güneşe yönelik iki ek güneş kollektörü setinden bahsediyorlardı. "İnanması zor ama bu yeni fotovoltaik toplayıcılar, boyutlarının dörtte birinden daha küçük olmasına rağmen, tesisin tüm silikon güneş pillerinin toplamından daha fazla elektrik üretiyor."
    
  "Ah, buna inanıyorum" dedi Sondra. "Size bunların nasıl oluşturulduğunu neredeyse açıklayabilir ve nanotüplerin moleküler yapısını çizebilirim."
    
  "Sanırım Brad sana onlardan defalarca bahsetti."
    
  Sondra bitkin bir tavırla, "Kulaklarımda çınlayana kadar," dedi.
    
  Sondra'nın uzay uçağı eğitiminin bu kısmı tamamen bilgisayar kontrollüydü, bu yüzden her iki mürettebat da arkalarına yaslanıp bilgisayarların işlerini yapmasını izledi. Boomer olası sorunlar ve eylemleri hakkında sorular sordu, bazı işaretlere dikkat çekti ve neler beklenebileceğinden bahsetti. Kısa süre sonra istasyonun yalnızca bir modülünü görebildiler ve çok geçmeden görebildikleri tek şey kenetlenme alanı oldu ve birkaç dakika sonra gece yarısı uzay uçağı durduruldu. Boomer, "Mandallar sabitlendi, yerleştirme başarılı oldu" dedi. "Bir bilgisayarın bunu yapması oldukça sıkıcı."
    
  Sondra yerleştirme sonrası kontrol listesini tamamlarken bilgisayarı izlemeyi de bitirdi. Bilgisayar tüm adımları tamamlarken, "Yerleştirme sonrası kontrol listesi tamamlandı" dedi. "Sıkıcı bir uçuştan başka hiçbir şeyi sevmiyorum; bu her şeyin yolunda gittiği ve her şeyin yolunda gittiği anlamına geliyor. Benim için yeterince iyi."
    
  Boomer, "Elimle güvence altına almayı seviyorum" dedi. "Armstrong ya da Midnight için fazladan yakıtımız varsa bunu yapacağım. Aksi halde, bilgisayar çok daha yakıt tasarrufludur, bunu kabul etmekten nefret ediyorum."
    
  Sondra, "Sadece gösteriş yapıyorsun," dedi. "Her zamanki gibi kendime güveniyorum."
    
  "Benim". Bir an sessiz kaldı, sonra sordu: "Yükselme hissi nasıldı? Pozitif G'lerle ilgili hâlâ biraz zorluk çektiğinizi hissediyorum."
    
  Sondra, "Onların önünde gayet iyi durabilirim Boomer," dedi.
    
  "Zirvede kalmaya gerçekten çok konsantre olmuşsun gibi görünüyordu."
    
  "İş ne olursa olsun, değil mi?"
    
  Boomer, "Düşüş konusunda biraz endişeliyim" dedi. "G kuvvetleri daha ağır ve daha uzun ömürlü. Tırmanışta yalnızca iki veya üç G alırsınız, ancak inişte dört veya beş G alırsınız.
    
  "Biliyorum Boomer," dedi Sondra. "İyi olacağım. MiG-25'in tüm uçuşlarını geçtim, S-9 ve diğer S-19 uçuşlarında da başarılı oldum."
    
  Boomer, "Hepsi yörünge altıydı; G'lerden daha kolay kaçınabiliyoruz çünkü o kadar yavaşlamamıza gerek yok" dedi. "Ama şimdi Mach yirmi beşten ineceğiz. G'leri azaltmak için yörüngeden sapma açısını biraz azaltabilirim ama o zaman daha uzun bir süre G'lere karşı gitmeniz gerekir."
    
  Sondra biraz sinirlenerek, "Dergiyi daha önce de dinlemiştim Boomer," dedi. "Hangi iniş açısını seçerseniz seçin, ben iyi olacağım. M-manevralarım üzerinde çalışıyordum." M manevraları, karın kaslarını sıkılaştırma, akciğerleri şişirme ve ardından göğüsteki basınçtan dolayı kanın göğüste ve beyinde kalmasını sağlamak için homurdanma yöntemiydi. "Ayrıca EEAS çok yardımcı oluyor."
    
  "Tamam" dedi Bumer. "Bu Kegel egzersizlerini yapmaya benziyor mu?"
    
  "Kişisel olarak hissetmek istediğin bir şey mi?"
    
  Boomer bu samimi yorumu görmezden geldi ve gösterge tablosundaki ekranları işaret etti. "Bu, bilgisayarın 'İletimden Önce Tüneli Eşleştir' kontrol listesini başlatmaya hazır olduğunu gösteriyor " dedi. "Ben devam edeceğim ve bunu başlatacağım. Transfer tüneli bir makineyle bağlanacağı için (bu yüzden uzay kıyafetleri giyiyoruz) çıkmak istediğimizde tünelin güvensiz olması durumunda güvenli bir şekilde uzaya çıkıp tüneli yeniden bağlayabilir veya istasyona ulaşabiliriz."
    
  "Neden Başkan Phoenix'in geçen baharda yaptığı gibi istasyona ulaşmak için bir uzay yürüyüşü yapmıyoruz?" Sondra sordu. "Eğlenceli görünüyordu."
    
  Boomer, "Bunu daha sonraki bir evrimde yapacağız" dedi. "Bu evrimdeki göreviniz, gemiyi ve istasyonu kokpitten kontrol etmeyi öğrenmek, anormallikleri tanıyabilmek ve harekete geçebilmek."
    
  "Kargonun taşınması ne kadar sürer?"
    
  "Bağlı olmak. Bu uçuşta çok fazla kargo modülü yok. Muhtemelen uzun sürmeyecek."
    
  Transfer tüneli, uçuş güvertesi ile kargo bölümü arasındaki transfer odasının tepesine kaydırılırken Boomer, Armstrong uzay istasyonunun mekanik kollarının basınçlı modülleri açık kargo bölümünden çıkarıp hedeflerine teslim etmesini izledi. Daha küçük modüller mürettebatın kişisel eşyaları (su, yiyecek, yedek parçalar ve diğer temel ihtiyaçlar) içindi ancak en büyük modül sonuncuydu. Bu, Starfire Projesi'nin Armstrong uzay istasyonuna teslim edilecek son bileşenlerinden biriydi: Güneş tarafından üretilen toplanan elektrik enerjisinden maser enerjisi üretmek için istasyonun halihazırda kurulu olan serbest elektron lazerinin içine kurulacak bir mikrodalga jeneratörü.
    
  Astronotların kasklarından bir bip sesi duyuldu ve Boomer mikrofon düğmesine dokundu. "Savaş Dağı, bu Üçüncü Aygır, devam edin" dedi.
    
  "Sondra, Boomer, bu Brad!" Brad McLanahan heyecanla söyledi. "Ekip üyelerim ve ben, en son büyük Starfire bileşeninin piyasaya sürülmesinden dolayı sizi tebrik etmek istiyoruz."
    
  Boomer, "Teşekkürler dostum" dedi. "Lütfen ekibinize tebriklerimizi iletin. Armstrong ve Sky Masters'taki herkes bu projenin son parçasını kurmaya başlamaktan ve çok yakında bir test sürüşüne hazırlanmaktan heyecan duyuyor."
    
  Sondra basitçe, "Burada da aynısı Brad," dedi.
    
  "Nasılsın Sondra? Yörüngeye ilk uçuşunuz nasıldı?"
    
  "Burada daha çok bir dadı gibiyim: her şey o kadar otomatik ki hiçbir şey yapmıyorum, sadece bilgisayarların tüm işi yapmasını izliyorum."
    
  Brad, "Kalkış inanılmazdı, görev kontrolünden kalkışınızı izledik ve toplantı mükemmeldi" dedi. "Şu anda Skybolt modülüne bir mikrodalga boşluğu yüklediklerini görebiliyoruz, kahretsin. Ve az önce yörüngeye ilk uçuşunuzu gerçekleştirdiniz. İnanılmaz! Tebrikler!"
    
  Boomer, "Küçük bir çocuk gibi konuşuyorsun Brad" dedi.
    
  Brad, "Takım ve ben bundan daha heyecanlı olamazdık Boomer" dedi. "Dün gece hiç uyuyamadım... geçen hafta uyuyamadım!"
    
  "Peki bu kötü çocuğu ne zaman serbest bırakacağız Brad?" - Boomer sordu.
    
  Brad, "İşler çok iyi gidiyor Boomer, belki bir hafta kadar sonra" diye yanıtladı. "İlk retennanın inşası tamamlandı ve biz konuşurken testlerden geçiyor ve White Sands Füze Menzilinde ateş denemesine hazırlanıyor. Bilgisayar çipleri ve yeni hedefleme kontrol yazılımı çevrimiçi ve test edildi. Skybolt lazerdeki lityum iyon kapasitörlerinin tamamen boşalmasıyla birkaç aksaklıkla karşılaştık, ancak bunlar üzerinde çalışan bir ordumuz var ve projeye her gün daha fazla uzman ve teknisyen ekliyoruz. Hala Dr. Kaddiri'yi ikna etmeye çalışıyorum ve Dr. Richter beni istasyona uçmaya ikna etti. Benim için güzel bir söz söyle, tamam mı?"
    
  Boomer, "Elbette Brad," dedi.
    
  "Sondra, ne zaman döneceksin?" - Brad sordu.
    
  Sondra sinirle, "Bunu sana güvensiz bir iletim yüzünden söyleyemem Brad," diye yanıtladı. "İstasyonda yapmam gereken bazı dersler ve alıştırmalar olduğunu biliyorum ve doğrudan Battle Mountain'a döneceğimizi sanmıyorum."
    
  Brad, sesinde bariz bir umutsuzlukla, "Yarın sabah Cal Poly'ye dönmem gerekiyor," dedi. "Zaten yeterince dersi kaçırdım."
    
  Sondra, "Bir dahaki sefere Brad," dedi.
    
  Brad, "Pekala, işinize dönmenize izin vereceğim" dedi. "Mikrodalga boşluğunu Skybolt'a entegre etmeye başlama konusunda Armstrong teknisyenleriyle konuşacağız ve ardından ekip Starfire'ın tamamlanmasını kutlamak için şehre doğru yola çıkacak. Keşke siz de yanımızda olsaydınız. Heyecan verici ve başarılı bir uçuş için tekrar teşekkür ederiz."
    
  Boomer, "Tahmin ettin dostum," dedi. "Ayrıca seni ve ekibinin geri kalanını bir uzay uçağıyla Armstrong'a götürme konusunda yetkililerle konuşacağım. İlk atışını yaptığında burada olmalısın."
    
  Brad, "Harika, Boomer," dedi. "Tekrar teşekkürler. Yakında görüşürüz."
    
  "Gece yarısı bedava." Boomer bağlantıyı kesti. Dahili telefon üzerinden, "Dostum, bir adamın bir şey hakkında bu kadar heyecanlandığını duymak çok güzel" dedi. "Ve 'şunu takım' ve 'şunu takım' sözlerini duymak hoşuma gidiyor. Kendisi neredeyse yüz kişiden oluşan ve bütçesi son sayımda iki yüz milyon doların üzerinde olan bir projenin yöneticisi, ancak konu yine de takımla ilgili. Çok harika." Sondra hiçbir şey söylemedi. Boomer ona baktı ama oksijen kaskından yüzünden hiçbir şey okuyamadı. "Haklı mıyım?" O sordu.
    
  "Kesinlikle".
    
  Boomer sessizliğin birkaç uzun dakika sürmesine izin verdi; sonra: "Ondan hâlâ ayrılmadın, değil mi?"
    
  Sondra sinirle, "Gerek yok," dedi. "Bu adamı altı ay içinde yalnızca üç hafta sonu gördüm ve tanıştığımızda sadece Starfire'dan ya da Cal Poly'den bahsediyor ve yaptığı tek şey okul işleri ve Starfire ile ilgili şeyler ve sonra bisiklete biniyor ya da egzersiz yapmak için yüzlerce şınav ve mekik çekiyor. Ben ziyarete geldiğimde bunu her gün yapardı."
    
  "Her gün antrenman yapıyor mu?"
    
  Sondra, "Derse veya spor salonuna bisikletle giderken harcadığınız zamanı saymazsak, günde en az doksan dakika" dedi. "Gerçekten değişti ve bu biraz korkutucu. Gecede yalnızca dört ya da beş saat uyuyor, sürekli telefonda ya da bilgisayarda ya da her ikisinde de konuşuyor ve lanet bir kuş gibi yemek yiyor. Onu ziyaret ettikten sonra eve geliyorum ve sadece benim için peynirli ve sucuklu büyük bir pizza sipariş etmek istiyorum.
    
  Boomer, "İtiraf etmeliyim ki, bugün kalkıştan önce onu gördüğümde gerçekten çok iyi görünüyordu; babası etraftayken onu son gördüğümden çok daha iyi" dedi. "Çok kilo vermiş ve artık bir silahı varmış gibi görünüyor."
    
  Sondra somurtarak, "Hiçbirini vurmak zorunda kaldığımdan değil," dedi.
    
  Boomer ondan ayrıntı vermesini istemedi.
    
    
  ŞEHİR SAVAŞ DAĞI, NEVADA
  BİRKAÇ SAAT SONRA
    
    
  "Starfire'ın yörüngedeki son parçası!" - Brad çevresinde toplanan ekip üyelerine bağırdı. "Mükemmel!" Tüm ekip üyeleri, Latince "daha da yüksek" anlamına gelen yeni sloganlarını tekrarladılar.
    
  Casey Huggins akıllı telefonundaki işini bitirirken, "Harrah's Battle Mountain Steakhouse'da bizim için rezervasyon yaptırdım" dedi. "Saat altıda bizi bekliyor olacaklar."
    
  Brad, "Teşekkürler Casey," dedi. "Ben biraz koşuya çıkacağım. Kumarhane konsiyerj masasında görüşürüz çocuklar."
    
  "Koşmaya mı gidiyorsun?" - Lane Egan'a sordum. "Şimdi? Casey ve Jerry'nin mikrodalga fırını uzay istasyonuna yeni teslim edildi ve birkaç gün içinde kurulacak, ardından Starfire fırlatılmaya hazır olacak. Eğlenmelisin Brad. Starfire test lansmanına neredeyse hazır! Bunu hakettin ".
    
  Brad, "Eğleneceğim arkadaşlar, güvenin bana" dedi. "Ama eğer koşuya çıkamazsam sinirleniyorum. Bir saat sonra Harrah'ın konsiyerj masasında görüşürüz." Kimsenin itiraz etmesine fırsat vermeden kaçtı.
    
  Brad odasına koştu, egzersiz kıyafetlerini değiştirdi, iki yüz squat ve şınav çekti, sonra bastonunu kapıp aşağı indi ve dışarı çıktı. Ekim ayı başlarında kuzey-orta Nevada'da mükemmele yakın bir hava vardı, o kadar da sıcak değildi ve havada hafif bir kış havası vardı ve Brad koşulların ideal olduğunu gördü. Otuz dakika içinde, otelin otoparkından çok daha az kalabalık olan karavan parkında yaklaşık dört mil koştu, sonra duş almak ve üstünü değiştirmek için odasına geri döndü.
    
  Kapının diğer tarafından bir ses duyduğunda henüz soyunmaya başlamıştı. Bastonunu aldı, kapıdaki gözetleme deliğinden baktı, sonra kapıyı açtı. Jodi'yi dışarıda akıllı telefonuna not yazarken buldu. "HAKKINDA! Geri döndün." dedi şaşkınlıkla. Brad kenara çekildi ve içeri girdi. "Tam da sana bizimle Silver Miner'da buluşmanı isteyen bir mesaj bırakmak üzereydim; şu anda oldukça iyi bir caz grubu çalıyor." Gözleri onun göğsünde ve omuzlarında gezindi ve şaşkınlıkla açıldı. "Lanet olsun dostum, kendine ne yapıyordun?"
    
  "Ne?"
    
  "İşte bu dostum," dedi Jodie ve parmaklarını pazuları ve deltoidleri üzerinde gezdirdi. "Steroid falan mı kullanıyorsun?"
    
  "Asla. Asla uyuşturucu kullanmam."
    
  "Peki bu şaplak bükücüler nereden geldi Brad?" Jodi parmaklarını göğsünün üstünde gezdirirken sordu. "Eğitim yaptığını biliyorum ama kutsal Dooley! Orada da lezzetli popo yanakların var. Elini karnının üzerinde gezdirdi. "Gördüğüm altılı paket bu mu dostum?"
    
  Brad, "Koçlarım oldukça enerjik adamlardır" dedi. "Kardiyo egzersizleri arasında haftada üç kez ağırlık kaldırıyoruz. İşleri karıştırmak için hız çantası ve hatta biraz jimnastik bile ekliyorlar." Ona hâlâ bastondan, Krav Maga'dan ve tabanca eğitiminden bahsetmemişti ama bunu yakında yapması gerektiğini biliyordu. Resmi olarak bir çift değillerdi ve aslında çıkmıyorlardı, sadece okul dışında birbirlerini biraz daha sık görüyorlardı. P210 türbiniyle birkaç uçuş yaptılar ama hepsi San Francisco'da bir beyzbol maçı izlemek veya Monterey'de deniz ürünleri satın almak için yapılan kısa günlük gezilerdi.
    
  Jodi gülümseyerek, "Eh, bu senin işine yarayacak koca oğlan," dedi. Tırnağını göğsünün önünde gezdirdi ama adam umduğu şekilde tepki vermeyince geri çekildi. "Ama neden bu bastona ihtiyacın olduğunu anlamıyorum. Geçen bahardaki saldırıdan sonra ara sıra buna ihtiyacın olduğunu düşündüğünü söylemiştin, sırf sakinleşmene yardımcı olmak için. Hala sersemliyor musun? Her zaman koşuyor ve bisiklete biniyorsun.
    
  Brad, "Evet, ara sıra başım dönüyor," diye yalan söyledi. "Beni koşmaktan veya bisiklete binmekten alıkoymak için yeterli değil. Sanırım onun yanımda olmasına alıştım."
    
  Jodie, "Eh, bu kıyafetle çok şık görünüyorsun" dedi. "Ve bahse girerim insanlar süper sırada da onların önünde gitmene izin verecektir."
    
  Brad, "Gerçekten acelem olmadığı sürece işin bu kadar ileri gitmesine izin vermem" dedi.
    
  Gidip bastonunu aldı ve sapı eline vurdu. "İğrenç görünüyor, kedi sidiği gibi dostum," dedi parmağını kabzanın sivri ucu boyunca ve sap boyunca oyulmuş kulplar boyunca gezdirirken. Bu, onu ilk kez gördüğünden biraz daha dekoratifti; üzerinde daha fazla çıkıntı ve tüm uzunluğu boyunca uzanan üç kanal vardı. "Bu büyükbabamın bastonu değil, orası kesin."
    
  Brad, son birkaç aydır uydurduğu ve prova ettiği bahaneleri ve hikayeleri kullanarak, "Bunu Şef Ratel'den biraz başımın döndüğünü fark ettiğinde öğrendim," diye yalan söyledi. "Kendi ayakları üzerinde durabilenler gibi başka bir tane almayı hiç başaramadım ve o da asla geri istemedi."
    
  Brad, yüzündeki ifadeden Jodi'nin bunlara inanıp inanmadığını anlayamıyordu ama o bastonunu yatağa dayadı, onun vücuduna bir kez daha uzun uzun baktı ve gülümsedi. "Kulüpte görüşürüz cesur adam," dedi ve gitti.
    
  Ekip üyeleri olağanüstü bir gala yemeğine ev sahipliği yaptı. Lane Egan'ın ebeveynleri onu Kaliforniya'ya dönüş uçağına yetişmek için havaalanına götürdükten sonra Brad, Jodie, Casey ve ekibin diğer birkaç üyesi Route 50'de iyi bir komedi kulübü olan yeni bir kumarhaneye bakmaya karar verdiler. Hava karanlıktı ve soğuyordu ama yine de yürüyüş için yeterince rahattı. Normal yaya geçidi kaldırım inşaatı nedeniyle kapalıydı, bu yüzden kumarhane otoparkının ana giriş kadar iyi aydınlatılmayan ikinci girişine kadar yaklaşık yarım blok doğuya yürümek zorunda kaldılar.
    
  Tam kumarhaneye doğru yürümeye başladıkları sırada, birdenbire karanlığın içinden iki adam belirdi ve yollarını kapattılar. Adamlardan biri "Bana beş dolar ver" dedi.
    
  "Özür dilerim" dedi Brad. "Sana yardım edemem."
    
  Adam, "Senden yardım istemedim," dedi. "Şimdi sana on dolara mal olacak."
    
  Casey, "Kaybol, pislik," dedi.
    
  İkinci adam, Casey'nin tekerlekli sandalyesini tekmeleyerek yana doğru dönmesini sağladı. "Alçak dur, pislik," dedi. İhtiyaç duyduğu anda Casey'yi itmeye yardım eden Brad tekerlekli sandalyeyi almak için uzandı. İkinci adam onu takip ettiğini sandı, bu yüzden bir bıçak çıkardı ve salladı, Brad'in gömleğini sağ kolundan yırtarak açtı ve kan akıttı.
    
  "Brad!" diye bağırdı Jody. "Biri bize yardım etsin!"
    
  Bıçaklı adam, "Kapa çeneni, kaltak," diye homurdandı. "Şimdi cüzdanlarınızı hemen yere atın, kahretsin, ben de..."
    
  Hareket bulanıklıktan başka bir şey değildi. Brad sol eliyle bastonunun sapını yakaladı ve büktü, kırılan odun sesiyle bastonu saldırganın parmak eklemlerine indirdi ve acı dolu bir çığlıkla bıçağı düşürmesine neden oldu. Brad hemen sağ eliyle bastonun ucunu yakaladı ve savurarak ilk adamın kafasının yan tarafına vurdu. Soyguncu düştü ama Brad'in bastonu ikiye bölündü.
    
  "Seni p * ç!" diye bağırdı ikinci saldırgan. Bıçağını geri aldı ve bu sefer sol elinde tuttu. "Senin içini lanet bir domuz gibi doğrayacağım!"
    
  Brad avuçları dışarıda olacak şekilde ellerini kaldırdı. "Hayır, hayır, hayır, hayır, lütfen beni bir daha incitme," dedi ama sesinin tonu teslim olmaktan başka bir şey değildi; sanki bu saldırgana bir şaka yapıyormuş, alaycı bir dille onunla dalga geçiyormuş gibiydi. sanki gerçekten de bıçaklı adamı saldırmaya teşvik ediyormuş gibi bir ses tonuyla gülümsedi! "Lütfen pislik" dedi Brad, "beni öldürme." Ve sonra, herkesi şaşırtacak şekilde, sanki onunla dalga geçiyormuş gibi parmaklarını saldırgana doğru hareket ettirdi ve şöyle dedi: "Gel ve beni yakala koca adam. Beni götürmeye çalış."
    
  "Öl, aptal!" Saldırgan iki adım öne çıktı ve bıçak Brad'in karnına nişan aldı...
    
  ...ama başka bir bulanık hareketle Brad sağ eliyle saldırganın kolunu bloke etti, elini saldırganın kolunun altına koydu ve düz bir şekilde kilitledi, birkaç kez saldırganın karnına diz çöktü - bu kavgayı izleyen hiç kimse kaç kez sayamadı saldırgan bıçağı düşürüp neredeyse ikiye bükülene kadar bunu yaptı . Daha sonra saldırganın sol kolunu, omuz tendonları ve bağları ayrılırken birkaç yüksek sesli ÇIKIŞ sesi duyana kadar yukarı doğru çevirdi. Saldırgan çılgınca çığlık atarak kaldırıma çöktü, sol kolu hiç doğal olmayan bir açıyla geriye doğru büküldü.
    
  O anda iki silahlı kumarhane güvenlik görevlisi kaldırıma koştu ve her biri Brad'i kolundan yakaladı. Brad hiçbir direniş göstermedi. "Merhaba!" Casey çığlık attı. "O hiçbir şey yapmadı! Bu adamlar bizi soymaya çalıştı!" Ancak Brad kaldırıma atıldı, ters çevrildi ve kelepçelendi.
    
  "Lanet olsun polisler, kesildiğini görmüyor musunuz?" Gardiyanlar Brad'i serbest bıraktıktan sonra Jodie ağladı. Yaraya doğrudan baskı uyguladı. "İlk yardımı hemen burada yapın!" Gardiyanlardan biri telsizini çıkarıp polisi ve ambulansı aradı.
    
  Sağlık görevlileri kaldırımda çığlık atan adamı incelemek için geldikten sonra ikinci bir güvenlik görevlisi, "Bu adamın kolu neredeyse anında bükülmüş gibi görünüyor" dedi. İlk soyguncuyu kontrol etti. "Bu adamın bilinci kapalı. Bu adamın daha önce dilendiğini görmüştüm ama asla kimseyi soymamıştı." El fenerini kırık baston parçalarına tuttu, sonra Brad'e baktı. "Siz sarhoşlar ve dilenciler kız arkadaşlarınızı etkilemek için çocuklarla etrafta dolaşarak ne yapıyordunuz?"
    
  Jodie, Casey ve diğerleri neredeyse hep bir ağızdan, "Bizi soymaya çalıştılar!" diye bağırdılar.
    
  Brad'in sağ elindeki yara bandajlandıktan sonra polis arabasının kapısında elleri arkadan kelepçeli olarak oturduğu bu süre bir saatten fazla sürdü, ancak sonunda iki farklı kumarhaneden ve bir otopark kamerasından gelen güvenlik kamerası görüntüleri ne olduğunu gösterdi. oldu ve serbest bırakıldı. Hepsi polise ifade verdi ve grup otellerine döndü.
    
  Diğerleri odalarına giderken Brad, Jody ve Casey kumarhanede sakin bir bar bulup içki satın aldılar. "İyi olduğundan emin misin Brad?" Casey sordu. "O piç sana zor anlar yaşattı."
    
  Brad bandajlara dokunarak, "İyiyim," diye yanıtladı. "Çok derin bir kesik değildi. Sağlık görevlileri muhtemelen dikiş atılmasına gerek kalmayacağını söyledi."
    
  "Peki bu baston olayını nasıl öğrendin Brad?" Casey sordu. "Nisan ayındaki ev işgalinden bu yana üzerinde çalıştığın kendini savunma teknikleri bunlar mı?"
    
  "Evet" dedi Brad. "Şef Ratel ve diğer eğitmenleri Kore'ye nefsi müdafaa ve Cane-Ja'yı, bastonla nefsi müdafaayı ve fiziksel kondisyonu öğretiyor. İşe yaradı."
    
  Casey, "Sana anlatacağım," dedi. "Yine de eğlenceli bir geceydi. Birkaç kumar makinesinde oynayacağım, belki kulüpte tanıştığım adam hâlâ burada mı diye bakacağım ve bir gün sonra halledeceğim. Sabah görüşürüz arkadaşlar." Bir kadeh şarabını bitirip uzaklaştı.
    
  Brad viskisinden bir yudum aldı ve Jody'ye döndü. "Dövüşten sonra çok sessizdin Jody," dedi. "İyi misin?"
    
  Jodie'nin yüzü kafa karışıklığının, endişenin, korkunun ve Brad'in çok geçmeden fark ettiği gibi inanmamanın bir karışımıydı. "Argüman?" dedi sonunda, uzun, oldukça acı verici bir andan sonra. "Sen buna 'kavga' mı diyorsun?"
    
  "Jodie...?"
    
  "Aman Tanrım, Brad, neredeyse bir adamı öldürüyordun ve neredeyse başka bir adamın kolunu koparıyordun!" Jodie alçak bir sesle bağırdı. "Bastonu bir adamın kafatasında kırdın!"
    
  "Lanet olsun, öyle yaptım!" Brad karşılık verdi. "Bu adam elimi kesti! Ne yapmam gerekiyordu?
    
  Jodi, "Öncelikle dostum, seni bıçaklayan adam senin başına vurduğun adam değildi" dedi. "Tek yaptığı para istemekti. Eğer ona istediğini vermiş olsaydın bunların hiçbiri olmayacaktı."
    
  Brad, "Saldırı altındayız Jody," dedi. "Bu adam bıçağını çıkardı ve beni kesti. Bunu sana ya da Casey'ye ya da daha kötüsünü yapabilir. Ne yapmam gerekiyordu?
    
  "Ne demek yapmalıydın?" - Jody inanamayarak sordu. "Siz Yankeeler hepiniz aynısınız. Sokakta birisi sana çarpıyor ve Batman gibi atlayıp kıçını tekmelemen gerektiğini düşünüyorsun. Sen bir çaylak mısın? Bu işler böyle yürümüyor Brad. Birisi size bu şekilde saldırır, ona istediğini verirsiniz, giderler ve herkes güvende olur. Cüzdanlarımızı düşürüp geri çekilmeli ve polisi aramalıydık. Aydınlık ve korunan alanlara bağlı kalmak yerine karanlık alanlara girenlerin en aptalı bizdik. Beni arabalarına bindirmeye çalışsalardı dişim tırnağımla savaşırdım ama beş, on ya da bir milyon berbat dolar kimsenin hayatına değmez. Elinizin kesilmesine bile değmez. Bastonu ilk adamın kafasına kırdıktan sonra adama bıçakla saldırdın ve silahsızdın. Sen deli misin? Hatta sana saldırması için adamla dalga geçiyormuşsun gibi konuştun! Bu nasıl bir saçmalık?"
    
  Vay be, diye düşündü Brad, buna gerçekten üzüldü; bu hiç beklemediği bir tepkiydi. Onunla tartışmanın zerre kadar faydası olmaz. "Ben... sanırım düşünemedim" dedi. "Sadece tepki verdim."
    
  "Ve sanki her iki adamı da öldürmeye çalışıyormuşsun gibi görünüyordu!" Jodi gürlemeye devam etti, sesi etrafındakilerin dikkatini çekecek kadar yükseldi. "Diğer adamı o kadar sert dövdün ki kusacağını sandım, sonra da neredeyse kolunu koparıyordun! Bu da neydi böyle?"
    
  "Aldığım savunma dersleri..."
    
  "Ah, hepsi bu, öyle mi?" dedi Jodie. "Yeni arkadaşın Şef Ratel sana insanları nasıl öldüreceğini mi öğretiyor? Bence bu adamdan ne kadar uzaklaşırsan o kadar iyi. Yenilmez olduğunuzu, bir adamla bıçakla dövüşebileceğinizi ve bastonla kafasına vurabileceğinizi düşünmeniz için beyninizi yıkıyor." Bunu anlayınca gözleri büyüdü. "Demek o korkunç görünüşlü bastonu bu yüzden mi taşıyorsun? Şef Ratel sana bununla insanlara nasıl saldıracağını öğretti mi?"
    
  "Kimseye saldırmadım!" Brad itiraz etti. "Ben ... idim-"
    
  Jodi, "O bastonla bu zavallı adamın kafasını yardın" dedi. "O sana hiçbir şey yapmadı. Diğer adamın bıçağı vardı, yani nefsi müdafaaydı..."
    
  "Teşekkür ederim!"
    
  "-ama sanki adamı öldürmeye çalışıyormuşsun gibi görünüyordu!" Jodie devam etti. "Neden onu bu şekilde dövmeye devam ettin ve neden kolunu bu kadar geriye doğru çevirdin?"
    
  Brad, "Jodie, adamın bıçağı vardı," dedi, neredeyse anlaması için yalvararak. "Bıçaklı bir saldırgan, özellikle geceleri ve onu nasıl kullanacağını bilen bir adama karşı kendinizi bulabileceğiniz en tehlikeli durumlardan biridir. Bıçağı sağ elinden düşürdükten sonra sol eliyle bize doğru geldiğini gördünüz; belli ki bıçakla nasıl dövüşüleceğini biliyordu ve ben de onu bayıltmak zorunda kaldım. BEN-"
    
  "Kaldırayım mı?" Yakındaki masalarda oturanlar Jodie'nin sesindeki yükselmeyi fark etmeye başladılar. "Yani onu öldürmeye çalıştın?"
    
  "Krav Maga genel olarak karşı koymayı, kontrolü ve karşı saldırıları öğretiyor..."
    
  Jodi, "Krav Maga'yı duymuştum" dedi. "Peki şu anda İsrailli bir komando suikastçısı olmak için eğitim mi alıyorsun?"
    
  Brad daha yumuşak bir ses tonuyla, Jodie'nin de aynısını yapacağını umarak, "Krav Maga bir nefsi müdafaa şeklidir" dedi. "Bu, silahsız saldırganları etkisiz hale getirmek için tasarlandı. Hızlı ve acımasız olmalı ki defans oyuncusu..."
    
  Jodie ayağa kalkarak, Artık seni tanımıyorum Brad, dedi. "San Luis Obispo'daki evinize yapılan bu saldırı sizi biraz yere sermiş olmalı, yoksa bana ve diğerlerine bu konuda yalan mı söylediniz?"
    
  "HAYIR!"
    
  "O zamandan beri, okul yılının başında tanıştığım adamın tam tersi, takıntılı bir A Tipi adama, sema yapan bir dervişe dönüştün. Artık yemek yemiyorsunuz, uyumuyorsunuz, arkadaşlarınızla takılmıyorsunuz veya kampüste sosyalleşmiyorsunuz. Siz bu... bu makineye dönüştünüz, İsrailli komandoları öldürmek için taktikler geliştirip çalışıyorsunuz ve bazı kafataslarını kırmak için baston kullanıyorsunuz. Baston hakkında bana yalan söyledin. Bana başka ne konuda yalan söyledin?"
    
  Brad hemen, "Hiçbir şey," diye yanıt verdi; belki de çok hızlıydı, çünkü Jody'nin gözlerinin tekrar parıldadığını ve sonra şüpheyle kısıldığını gördü. "Jodie, ben bir makine değilim." Bir tanesini biliyorum, diye düşündü Brad ama yalnız değilim. "Ben aynı adamım. Belki de bu haneye tecavüz gerçekten dengemi biraz bozdu. Ama ben-"
    
  Jodi, "Dinle Brad, bizim hakkımızda bir şeyler düşünmem gerekiyor" dedi. "Gerçekten arkadaştan daha fazlası olabileceğimizi düşünmüştüm ama bu, uzun zaman önce tanıştığım Brad'le oldu. Bu yenisi korkutucu. Görünüşe göre Şef Ratel'in seni beslediği her şeyi emiyorsun ve bir canavara dönüştün."
    
  "Canavar! Yapmıyorum-"
    
  "Kendi iyiliğiniz için, bu adama, Şef Ratel'e defolup gitmesini ve belki de tamamen delirmeden ve maske ve pelerinle sokaklarda beni dövebileceğiniz adamlar aramaya başlamadan önce gidip bir psikoloğa gitmesini söylemenizi öneririm. " dedi Jodie parmağıyla Brad'i işaret ederek. "Bu arada, kendimi tekrar güvende hissedene kadar senden uzak durmanın benim için en iyisi olduğunu düşünüyorum." Ve koşarak uzaklaştı.
    
    
  MARICOPA, KALİFORNİYA
  O GECENİN SONUNDA
    
    
  Uzun siyah saçlı, deri ceketli, koyu renk pantolonlu ve pembe güneş gözlüklü bir kadın, terk edilmiş bir benzin istasyonunda kiralık arabasına yakıt doldururken yepyeni, penceresiz bir minibüs istasyon ofisinin yanındaki karanlık bir park alanına yanaştı . Kot pantolon ve açık flanel gömlek giymiş uzun boylu, yakışıklı bir adam minibüsten indi, benzin istasyonundaki kadına uzun, hayranlık dolu bir bakış attı ve alışveriş yapmak için içeri girdi. Birkaç dakika sonra dışarı çıktığında kadının yanına yürüdü ve gülümsedi. "İyi akşamlar tatlı bayan" dedi.
    
  "İyi akşamlar" dedi kadın.
    
  "Güzel gece, değil mi?"
    
  "Biraz soğuk ama güzel."
    
  Adam elini uzatarak, "Benim adım Tom" dedi.
    
  "Melissa," dedi kadın elini sıkarak. "Tanıştığıma memnun oldum".
    
  Adam, "Aynı şey Melissa," dedi. "Güzel isim".
    
  "Teşekkür ederim Tom."
    
  Adam kadına biraz daha yaklaşmadan önce sadece bir saniyeliğine tereddüt etti ve şöyle dedi: "Bir fikrim var Melissa. Minibüste bir şişe burbon, arkada birkaç güzel deri koltuk ve cebimde yanan yüz dolar var. Tekrar yola çıkmadan önce birlikte biraz eğlenmeye ne dersiniz?"
    
  Kadın doğrudan Tom'un gözlerinin içine baktı, sonra ona hafif bir gülümsemeyle karşılık verdi. "İki yüz" dedi.
    
  "Bunu daha önce yaptık, değil mi?" Tom dedi. "Bu, minibüsümün yarısı için biraz dik." Kadın güneş gözlüklerini çıkardı, koyu renkli, baştan çıkarıcı gözlerini ve uzun kirpiklerini ortaya çıkardı, ardından deri ceketinin düğmelerini açarak dekolteli ve seksi dekolteli kırmızı bir bluzu ortaya çıkardı. Tom etrafına bakarak memnuniyetle dudaklarını yaladı. "Yanıma park et."
    
  Kadın kiralık arabasını minibüsün yanına park etti ve Tom onun için yan kapıyı açtı. Minibüsün içi, arkada deri bir kanepe, sürücü koltuğunun arkasında deri kaptan koltukları, uydu alıcılı ve DVD oynatıcılı bir TV ve Amerikan bar ile çok iyi donatılmıştı. Tom iki bardağa burbon koyarken Melissa kaptan sandalyelerinden birine oturdu. Bir tanesini ona uzattı ve bardağını onunkine doğru eğdi. "İyi akşamlar Melisa."
    
  "Öyle olacak" dedi. "Ama önce?"
    
  "Elbette" dedi Tom. Kot pantolonunun cebine uzandı, bir para tokası çıkardı ve iki yüz dolarlık banknotları salladı.
    
  "Teşekkür ederim Tom," dedi Melissa, burbonundan bir yudum alırken.
    
  Tom elini arkasında salladı ve kadın ancak o zaman köşede kendisine doğrultulmuş spor kamerasını fark etti. "Küçük kameramı açmamın bir sakıncası olmaz, değil mi Melissa?" - O sordu. "Hatıra eşya koleksiyonunu saklamayı seviyorum."
    
  Kadın bir an tereddüt etti, gözlerinde hafif bir şaşkınlık vardı, sonra ona hafif bir gülümsemeyle karşılık verdi. "Hayır, devam et" dedi. "Kameraların önünde olmayı seviyorum"
    
  Tom, "Eminim öyledir, Melissa," dedi. Arkasını döndü, arkadan kameraya doğru yürüdü ve kamerayı açmak için bir düğmeye bastı. "Almak istediğim başka bir peşinat daha var." O döndü...
    
  ...ve kendini Melissa'yla yüz yüze, onun karanlık, hipnotize edici gözlerine bakarken buldu. Gülümsedi, onun çıkık elmacık kemiklerine ve dolgun kırmızı dudaklarına hayran kaldı. "Hey bebeğim, ben de sabırsızlanıyorum ama izin ver..."
    
  ... ve o anda bıçak karın boşluğunu deldi, diyaframı, akciğerleri geçerek tam kalbine ulaştı. Bir el ağzını kapattı ama bağırmadı; halıya çarpmadan önce ölmüştü.
    
  Kadın spor geri görüş kamerasını yuvasından çıkardı, para klipsini aldı, yan kapıyı açtı, yabancıların olmadığını görünce hızla minibüsten indi, arabasına binip uzaklaştı. Cesedi bulduklarında yüzlerce kilometre uzaktaydı.
    
    
  BEYAZ SARAY
  WASHİNGTON DC
  BİR KAÇ GÜN SONRA
    
    
  Başkan Yardımcısı Anne Page, "İşte bu kadar" dedi. Başkan Kenneth Phoenix ile Beyaz Saray Durum Odasındaydı; Ulusal Güvenlik Danışmanı William Glenbrook; Harold Lee, Uzaydan Sorumlu Savunma Bakanı Müsteşarı; ve Hava Kuvvetleri Uzay Komutanı Hava Kuvvetleri Orgeneral George Sandstein, durum odasındaki yüksek çözünürlüklü bir duvar monitöründen uzaydan gelen canlı video akışını izledi. Uluslararası Uzay İstasyonunun büyük bir bölümünün yapının geri kalanından ayrılmasını ve ISS'den uzaklaşmaya başlamasını şok içinde izlediler. Ann, "Neredeyse yirmi yıldan bu yana ilk kez, Uluslararası Uzay İstasyonu ücretsiz" diye nefes aldı ve "tüm bu zaman boyunca ilk kez üzerinde hiçbir Rus bileşeni yok."
    
  "Bizden ne alınıyor, Anne?" - başkana sordu.
    
  Başkan yardımcısı, daha fazla yoruma gerek kalmadan, "Buna Rus Yörünge Segmenti veya ROS deniyor efendim" diye yanıt verdi; eski bir astronot, havacılık ve uzay ve elektronik mühendisi olarak Skylab'dan başlayarak Amerika'nın tüm uzay istasyonlarında uzmandı. " . "Üç yerleştirme ve hava kilidi modülü, bir yerleştirme ve depolama modülü, bir laboratuvar, bir yaşam modülü, bir servis modülü, dört güneş paneli ve iki ısı emici var."
    
  "Kritik modüllerden herhangi biri kaldırıldı mı? Oraya ekip göndersek onlar için bir tehlike olur mu?"
    
  Ann, "Rusya'nın en önemli modülü Zvezda veya 'yıldız' hizmet modülüydü" diye yanıtladı. Zvezda, istasyonun uçuşunun tamamen "arkasında" bulunan büyük bir modüldür ve bu nedenle tutum ve navigasyon kontrolü sağlar ve gerektiğinde istasyonu daha yüksek bir yörüngeye itmek için kullanılır. Diğer birçok önemli işlevin yanı sıra, aynı zamanda güç de üretir. , oksijen ve su."
    
  "Ve şimdi?"
    
  Ann, "Zvezda'nın yerini eninde sonunda iki Amerikan modülü alacak; ISS itiş modülü ve geçici kontrol modülü. Bu iki modül yaklaşık yirmi yıl önce, Zvezda'nın inşası geciktiğinde inşa edilmişti ve bir araç olarak kullanılması amaçlanmıştı." Zvezda'nın arızalanması veya hasar görmesi durumunda yedek kontrol ve tahrik sistemleri; İtki modülü aynı zamanda zamanı geldiğinde ISS'nin yörüngesinden çıkması için de tasarlandı."
    
  Ulusal Güvenlik Danışmanı William Glenbrook, "O zaman beklediğimizden daha erken gelebilir" yorumunu yaptı.
    
  Başkan yardımcısı, "Her iki modül de Deniz Araştırma Laboratuvarı'nda depodaydı" diye devam etti. "Ruslar ROS'u ISS'den çıkaracaklarını açıkladığında NRL iki modülün işlevsel testlerini başlattı. Bu işlem yeni tamamlandı ve şimdi modüllerin hızlandırıcıya bağlanıp ISS'ye gönderilmesini bekliyoruz. Sorun, iki modülün uzay mekiğiyle ISS'ye nakledilmek üzere inşa edilmiş olması ve dolayısıyla bunları rokete monte etmek için bazı yeniden mühendislik işlemlerinin gerekli olması. Bu birkaç hafta daha sürebilir."
    
  "Yani bu yüzden istasyonun terk edilmesi mi gerekti?" Başkan sordu. "Elektrik, su, oksijen üretemediler ya da istasyonu işletemediler mi?"
    
  Anne, "ISS'deki Harmony modülü sarf malzemeleri üretebilir, ancak altı değil yalnızca iki astronot için üretebilir" dedi. "İnsansız ve insanlı uzay aracı, ISS'ye ikmal yapabilir ve gerekirse onu kontrol etmek ve hızlandırmak için ISS'ye kenetlenebilir, bu nedenle istasyon yönetimi ve erzak sorun olmamalıdır. Güvenlik nedeniyle, Rusya'nın sökme prosedürü tamamlanıncaya kadar ISS'nin boşaltılmasına karar verildi..." Anne aniden durdu ve yüksek çözünürlüklü monitöre baktı. "Oh Lordum! Peki, Rus dostlarımız son birkaç aydır kesinlikle çok meşgul görünüyorlar, değil mi?"
    
  "Bu nedir?" - Phoenix sordu.
    
  "Bu," dedi Anne koltuğundan kalkıp Durum Odası'nın önündeki ekrana doğru yürüdü ve ekrandaki üçgen şekilli küçük bir nesneyi işaret etti. "Dondurun," diye emretti ve bilgisayar canlı yayını duraklatarak yanıt verdi. "Sayın Başkan, yanılmıyorsam bu, Sovyet döneminden kalma Elektron uzay uçağı."
    
  "Rusların benim uçtuğum gibi bir uzay uçağı var mı?" Başkan Phoenix inanamayarak sordu.
    
  Anne, "Bu daha çok küçük bir uzay mekiğine benziyor efendim," diye açıkladı, "bir anlamda bir itici üzerinde taşınıyor ve sonra atmosfere geri dönüyor ve güç olmadan piste doğru süzülüyor. Mekikten daha küçük olmasına ve yalnızca bir astronot taşımasına rağmen, taşıma kapasitesi S-19 uzay uçaklarımızın neredeyse iki katı, yani yaklaşık on beş bin pound. Amerikan uydularını ve Gümüş Kule'yi takip edip yok etmek için özel olarak tasarlanmış güdümlü füzelerle silahlanmışlardı. Uçak Sovyetler Birliği'nin çöküşünden bu yana görülmedi. Sovyetler yüzlercesini inşa edeceklerini söyledi. Belki de öyle yaptılar." Anne, onlarca yıl öncesinin acı dolu anılarıyla dikkati dağılmış bir halde durakladı. "Sovyetler o piçlerden üçüyle saldırdığında Armstrong uzay istasyonundaydım. Neredeyse bizi yok edeceklerdi."
    
  "Uzay uçağı fırlatacaklarını biliyor muyduk General?" - başkana sordu.
    
  Hava Kuvvetleri Uzay Komutanlığı komutanı ve ABD Stratejik Komutanlığı uzay komutan yardımcısı Hava Kuvvetleri Orgeneral George Sandstein, "Pek sayılmaz efendim" diye yanıt verdi. "Yaklaşık üç gün önce Plesetsk Kozmodromu Fırlatma Rampası 41'den, ROS söküm sürecini kolaylaştırmak için insansız İlerleme yükü taşıyan bir Soyuz-U roketinin fırlatıldığına dair bildirim aldık efendim. Uzay uçağıyla ilgili hiçbir şey söylenmedi. Yükü takip ettik ve gerçekten de yörüngeye girdiğini ve ISS ile buluşmak üzere yola çıktığını belirledik, dolayısıyla bunu normal bir görev olarak sınıflandırdık."
    
  "Rusların Baykonur yerine Plesetsk'i kullanması alışılmadık bir durum değil mi General?" Anne sordu.
    
  Sandstein, "Evet hanımefendi; Rusların Baykonur'u kullanmaya devam etmek için Kazakistan'la anlaşma yapmasının ardından Plesetsk neredeyse terk edildi" diye yanıt verdi. "Plesetsk öncelikle kıtalararası balistik füzelerin ve diğer hafif ve orta ölçekli askeri projelerin test edilmesi için kullanıldı..." Sandstein durdu, gözleri şaşkınlıkla irileşti ve ardından şöyle dedi: "Elektron uzay uçağı ve BOR-5 Buran test öğeleri de dahil."
    
  "Buran" mı? - başkana sordu.
    
  Anne, "Uzay mekiğinin Sovyet kopyası efendim" dedi. "Buran en başından beri askeri bir program olarak geliştirildi, bu nedenle daha küçük ölçekli test ürünlerinin test lansmanları Kazakistan'dan değil, Rusya'da bulunan Plesetsk'ten gerçekleştirildi. Buran uzay uçağı, Sovyetler Birliği'nin çöküşünden önce Baykonur Uzay Üssü'nden yalnızca bir kez fırlatma gerçekleştirdi ancak görev son derece başarılıydı; tamamen otonom, insansız bir fırlatma, yörünge, dönüş ve iniş. Beş Buran inşa edildi; biri yıkıldı ve üçü çeşitli tamamlanma aşamalarındaydı."
    
  Glenbrook, "Eğer Ruslar yeniden uzay uçağı uçurursa bu, Rusya'nın uzaya dönüş yönünde yeni bir girişiminin başlangıcı olabilir" dedi. "ROS'ları var ve artık Batı Uzay İstasyonuna bağlı olmayacaklar, dolayısıyla yakın gözetim olmadan istediklerini yapabilecekler. Elektronlarla uçmaya başlarlarsa, diğer birçok alanda hazırlık yapabilirler; bunların hepsi kendi yeteneklerini geliştirmenin yanı sıra bizim yeteneklerimize karşı koymayı da içerir."
    
  Başkan, "Uzayda bir silahlanma yarışı" dedi. "Şu anda tam da ihtiyacımız olan şey. Yörüngeye uzay uçağı fırlatacaksak Ruslara haber vermemiz gerekmiyor mu?"
    
  Sandstein, "Evet efendim ve bunu her zaman yapıyoruz" diye yanıtladı. "Fırlatma tarihi ve saati, ilk yörünge yolu, varış yeri, hedef, yük ve dönüş tarihi ve saati."
    
  "Bütün bunları onlara mı vereceğiz?"
    
  Sandstein, "Uzay uçaklarımız yörüngesel uzay aracından çok daha fazlasıdır efendim," diye açıkladı. "Sizin de deneyimlediğiniz gibi onların uçuş yolları, dünyadaki bir fırlatma rampasından fırlatıldığında olduğundan çok daha esnektir. Çatışmayı önlemek için, uçuşu izleyebilmeleri ve açıklanamayan sapmalara yanıt verebilmeleri için onlara her uçuşla ilgili bilgi sağlamayı kabul ettik."
    
  "Yani Ruslar benim bir uzay uçağında uçtuğumu biliyor muydu?"
    
  Sandstein hafif bir gülümsemeyle, "Onlara o kadar fazla ayrıntı vermiyoruz efendim," dedi.
    
  "O halde aynı bilgiyi Rus uzay uçakları hakkında da almalıyız, değil mi?"
    
  Anne, "Eğer bunu bildiğimizi göstermek istiyorsak efendim," dedi. "Belki de Elektron hakkında bildiklerimizi şu anda açıklamasak daha iyi olurdu. Bildiklerini varsayabiliriz ancak faaliyetleri hakkında bildiğimiz her şeyi açıklamak zorunda değiliz. Sükunet altındır".
    
  Başkan Phoenix başını salladı; artık tartışma askeri alandan jeopolitik alana doğru kaymaya başladığından, farklı bir danışman grubuna ihtiyacı vardı. "Ruslar uzay istasyonunun bu bölümüyle ne yapabilir?"
    
  Anne, "ROS'un kendisi zaten iki veya üç kişi için tam işlevli bir uzay istasyonu" dedi. "Muhtemelen ona güç sağlamak için birkaç güneş paneli daha kullanabilirler ve ISS ile aynı karmaşık uzay ve yer sensör sistemlerine veya iletişimlerine sahip değiller, ancak ikmal için başka uzay araçlarını ona bağlayabilirler; manevra yapabiliyor, gerektiğinde hızlanabiliyor, enerji, su, oksijen, her şeyi üretebiliyor."
    
  "Ve sırf Gryzlov bana kızdığı için mi onu çıkardılar?" - başkan kaydetti. "İnanılmaz."
    
  Ulusal Güvenlik Danışmanı Glenbrook, "Maalesef taktikleri işe yarayabilir efendim" dedi. "Belki de Avrupa Uzay Ajansı, Rusları rahatsız etme riskine girmek yerine Columbus araştırma modülünü kaldırmayı tercih eder; ISS konusunda işbirliği yapmaya karar vermeden çok önce, uzaydaki varlıklarını geliştirmek için Rusya ile birlikte çalışmayı planlıyorlardı. Bunu yaparlarsa ya da göndermeyi planladığımız yedek modüller işe yaramazsa Japonlar siber modüllerinin bağlantısını kesip projeden de vazgeçebilir. Kanada'nın istasyonda hâlâ uzak silahları var ancak Ruslar, ESA ve Japonya ayrılırsa bunları ISS'de tutacaklarından emin değiliz."
    
  "Peki diğer tüm ISS ortakları ayrılırsa elimizde ne kalır?"
    
  Anne Page, "UUİ, siberuzay, Columbus veya ROS olmasa bile hâlâ Amerikan bilimsel araştırmalarının çok önemli bir parçası, efendim" dedi. "BT'ye zaten büyük bir yatırımımız var ve uzayda yaşama ve çalışma konusunda çok fazla bilgi ve deneyim kazanıyoruz. Sonunda Ay'a dönmek veya Mars'a ve ötesine astronot göndermek istiyorsak, ISS bunu yapmak için en iyi yer. Özellikle Japonların ISS üzerinde çok kapsamlı bir araştırma programı var, bu yüzden kendi istasyonlarını kurana veya başka biriyle ortak olana kadar ISS'yi mümkün olduğu kadar uzun süre havada tutmak istediklerini düşünüyorum. Hem ISS hem de Armstrong Uzay İstasyonu, daha önce duyurduğunuz uzay sanayileşme girişiminizi hayata geçirmek için en iyi platformlar olacaktır."
    
  "Tamam" dedi başkan. "Japonya Başbakanı ve Avrupa Uzay Ajansı ülkelerinin başbakanlarıyla konuşmak istiyorum ve onlara, ISS'yi korumaya ve yaptığımız tüm çalışmalara, rahatsızlığa rağmen devam etmeye kararlı olduğumuza dair güvence vermek istiyorum. Ruslar hissediyor."
    
  Anne, "Evet Sayın Başkan," dedi.
    
  Başkan, ulusal güvenlik danışmanına "Bill, eğer Ruslar gerçekten uzaya dönmeye hazırlanıyorlarsa, başka neleri ve ne kadar geliştirdiklerini öğrenmem gerekiyor - askeri, endüstriyel, bilimsel, her şeyi." Uzay istasyonlarımızın çevresinde aniden yeni uzay uçaklarının ortaya çıkmasına şaşırmak istemiyorum. Tüm Rus ve Çin uzay limanları hakkında güncel bilgiler almak istiyorum. Ruslar daha önce de Hint Okyanusu ve Güney Çin Denizi'nde Çinlilerle işbirliği yapmıştı; bunu yeniden yapmaya hazırlanıyor olabilirler."
    
  Glenbrook, "Evet efendim," diye yanıtladı.
    
  Başkan Sandstein, "Genel olarak, bu parçalanma süreci ve Rusya'nın uzaya olası girişi ışığında, ISS'yi ve Armstrong Uzay İstasyonunu desteklemek için sahip olduğumuz tüm varlıklara, neye ve ne kadar sürede ihtiyacımız olabileceğine dair hızlı bir genel bakışa ihtiyacım var" dedi. . "Uzayda bir silahlanma yarışı varsa bunu kazanmak isterim."
    
  Sandstein, "Kesinlikle efendim," dedi. Başkan dört yıldızlı generalin elini sıktı ve onu görevden aldı.
    
  Başkan, genel solun ardından şöyle devam etti: "Uzay sanayileşme girişiminden bahsetmişken, Armstrong uzay istasyonunda ve diğer uzay projelerimizde neler oluyor?"
    
  Bakan Yardımcısı Lee gururla, "Doğru yoldayız, Sayın Başkan," dedi. "Taslaklarınıza dayanarak efendim, desteklediğimiz üç programımız var: uçtuğunuz uzay uçağının daha büyük bir versiyonu olan XS-29 Shadow uzay uçağının başarılı uçuş testleri; bazı yeniden kullanılabilir teknolojiler de dahil olmak üzere, uzaya daha büyük yük taşımaya yönelik daha büyük ticari roket güçlendiricilere yönelik destek; ve ilk endüstriyel program: Armstrong uzay istasyonuna bir güneş enerjisi santrali kurmak."
    
  "Güneş enerjili elektrik santrali?"
    
  Li, "Güneş ışığını toplayacak, elektriğe dönüştürecek ve depolayacak" diye açıkladı. "Rektenna adı verilen yer tabanlı bir toplayıcının menziline girdiğinde , elektriği maser adı verilen bir elektromanyetik enerji biçimine (mikrodalga ve lazerin birleşimi) dönüştürür ve enerjiyi Dünya'ya maser'i dönüştüren bir rectenna'ya iletir. enerjiyi tekrar elektriğe dönüştürüyor, ardından enerjiyi dev pillerde depoluyor veya elektrik şebekesine besliyor. Planladıkları şey meyvesini verirse, dört dakikalık tek bir çekimle (uzay istasyonunun ufuktan ufka uçması için gereken maksimum süre), uzaktaki bir araştırma merkezine veya köye bir hafta veya daha uzun süre yetecek kadar güç iletebilirler.
    
  Başkan "İnanılmaz" dedi. "İyi iş."
    
  "Ve sizin de belirttiğiniz gibi efendim," diye devam etti Lee, "federal hükümet yalnızca ulusal laboratuvarlar, fırlatma rampaları ve bilgisayar ağları gibi federal tesislerin kullanımı şeklinde destek sağlıyor; bunlar zaten başka projeler için kullanılıyor. "Bu programlara dahil olan şirketlerin ve üniversitelerin yoğun yatırım yapması gerekiyor ve yapıyorlar. Başarılı olmaları halinde, geliştirdikleri sistemleri işletmek için devlet sözleşmeleri yoluyla tazminat almayı umuyorlar."
    
  "Mükemmel" dedi başkan. "Lütfen beni bilgilendirin Sayın Bakan Yardımcısı." Ayağa kalktı, Lee'nin elini sıktı ve onu da serbest bıraktı ve kısa süre sonra Glenbrook gitti. İkisi gittikten sonra Başkan Ann Page'e şunları söyledi: "UUİ'nin Rusya bölümünün istasyondan ayrıldığını gösteren video yayınlanır yayınlanmaz Ann, bir aydan kısa bir süre içinde seçimlerle birlikte medyada büyük bir sansasyon yaratacağız. uzak."
    
  Ann, "Ben biraz daha iyimserim Ken" dedi. Başkan yardımcısının şapkasını çıkarıp baş siyasi danışmanı Ken Phoenix'in şapkasını takmanın zamanının geldiğini biliyordu; bu, yapmaktan her zaman keyif aldığı bir şeydi. "Bakan Barbeau sizin uzay girişiminizi Reagan'ın Yıldız Savaşları aptallığının bir örneği olarak nitelendirdi. Kamuoyu Rusların uzayda geri çekilmeye başladığını görünce Barbeau'nun meselenin yanlış tarafında olduğunu anlayacak."
    
  "Umarım öyledir" dedi Phoenix, "ama uzay istasyonundaki girişimi duyurmamın üzerinden birkaç ay geçti ve şu ana kadar yalnızca Ruslar modüllerini ISS'den çıkarma sözünü yerine getirdi. Bu uzay programlarından herhangi biri kampanyada kullanmamız için elimizde olacak mı?"
    
  "Kesinlikle Ken" dedi Ann. "XS-29 uzay uçağı ilk yörünge test uçuşunu tamamladı ve hem ISS'ye hem de Armstrong Uzay İstasyonuna yönelik görevleri zaten tamamladı. Güneş enerjisi projesi seçimden önce devreye girebilir ve bunu da Barbeau'nun desteklemediği, vergi mükellefleri tarafından finanse edilmeyen ve yeniden seçilmediğiniz sürece sönüp yok olacak bir şeyin örneği olacak bir proje olarak tanımlayabiliriz. . Yeni gelişmiş roket iticiler o kadar da uzakta değil ama Meclis binalarında turlar yapabilir ve seçmenlere bunların ne kadar önemli olduğunu hatırlatabiliriz."
    
  "Güneş enerjisi santralinde neredeyiz?"
    
  Anne, "Hepsi bir arada; sadece son dakikada test yapıyorlar" dedi. "Yaklaşık bir düzine uzay uçağı uçuşu ve bir ağır kaldırma roketi, hepsi yalnızca iki veya üç uzay yürüyüşünde uzaktan kumandayla bir araya getirildi. Bu, en başından beri, dünyanın dört bir yanından bilim adamlarının ve mühendislerin desteğiyle üniversite öğrencilerinden oluşan bir ekip tarafından planlanmıştı... bu arada, Bradley James McLanahan adında biri tarafından yönetiliyordu."
    
  "Brad McLanahan mı?" diye bağırdı Başkan. "Dalga mı geçiyorsun! Patrick McLanahan'ın oğlu mu? Hava Harp Okulu'nu bıraktığında ve babası öldürüldüğünde onun adına üzüldüm, sanırım yeniden ayağa kalktı. Tebrikler." Durdu, iyice düşündü ve sonra şöyle dedi: "Kulağa öyle geliyor Anne: hadi Brad McLanahan'ı ve belki bir veya iki mürettebatını daha Armstrong uzay istasyonuna götürelim."
    
  "Siz bana oraya tekrar gitmek istediğinizi söyleyene kadar efendim."
    
  Başkan, "Sanırım hayatım boyunca endişelerden payıma düşeni yaşadım" dedi. "Bu Brad'i uzaya çıkan ilk genç yapacak mı?"
    
  Anne, "Zaten yukarıya gönderilen köpekler ve şempanzeler hariç, evet" dedi. "Brad'in bir süredir istasyona gelmek istediğini duydum." İfadesi ciddileşti. "İlk değerlendirmeler efendim: riskli. Uçuş başarısız olursa çok popüler ve önemli bir şahsın oğlu ölecek ve uzay girişiminiz Challenger ve Columbia'da olduğu gibi boşa gidebilir. İyi değil."
    
  "Ama eğer başarılı olursa muhteşem olabilir, değil mi?"
    
  Anne Page, "Evet, bu kesinlikle olabilir efendim" dedi.
    
  Başkan, "O zaman bunu gerçekleştirelim" dedi. "Bu şeyi ilk kez kullanması için McLanahan'ı ve belki de ekibinden bir kadın üyeyi göndereceğiz." Kafasını salladı. "Patrick'in Brad'i Beyaz Saray'a ilk getirdiği zamanı hatırlıyorum. Etrafına baktı ve şöyle dedi: 'Tanrım, baba, sen kesinlikle eski yerde çalışıyorsun.' "Başkanın ifadesi ciddileşti. "Brad McLanahan'dan bahsetmişken..."
    
  "Evet efendim?"
    
  "Bunu sana söylemedim çünkü ne kadar az insan bilirse o kadar iyi olur, ama Brad McLanahan geçen baharda öğrendi, sanırım sen de öğren."
    
  "Ne buldun?"
    
  Phoenix derin bir nefes aldı ve şöyle dedi: "Geçen yıl, Çin'in Guam'a saldırısının hemen ardından, eski Başkan Martindale liderliğindeki özel bir karşı istihbarat ekibi, hacklenen kamu hizmetleri hakkında bilgi toplamak ve Çin'in varlığına dair başka bir kanıt olup olmadığını görmek için Guam'a gitti. Guam'daki istihbarat."
    
  Anne, "Havacılık bir velettir" dedi. "Ben hatırlıyorum. Bunun Brad McLanahan'la ne ilgisi var?"
    
  Başkan, "Scion ekiplerinden biri Brad'i Sacramento'daki Patrick McLanahan Columbarium'a yapılan izinsiz girişten sonra gözetim altına aldı" dedi. "Kriptaya giren aynı Rus ajanların Brad'i hedef almayacağından emin olmak istediler. Onu hedef aldıkları ve aslında üç kez saldırdıkları ortaya çıktı. Scion'un adamları onu kurtardı."
    
  "Eh, bu iyi," dedi Anne, "ama hâlâ kafam karışık. Scion Aviation International neden Brad McLanahan'ı gözetliyor? Bu FBI'ın işi değil mi? Eğer yabancı bir doğrudan eylem grubunun hedefi ise FBI'ın tam karşı istihbarat koruması altında olmalıdır."
    
  Başkan, "Bunun nedeni Scion üyelerinden biri" dedi. Başkan yardımcısının gözlerinin içine baktı ve "Patrick McLanahan" dedi.
    
  Anne'in gözle görülür tek tepkisi sadece birkaç göz kırpmaydı. "Bu imkansız Ken," dedi renksiz bir sesle. "Bazı yanlış bilgiler aldınız. Patrick Çin yüzünden öldü. Bunu sen de benim kadar biliyorsun."
    
  Başkan, "Hayır, o yapmadı" dedi. "Martindale onu bulup hayata döndürdü ama durumu kötüydü. Onu hayatta tutmak için sibernetik bir piyade cihazına, şu büyük insanlı robotlardan birine koydular." Anne'in yüzü şaşkın bir inanamama maskesine dönüşmeye başladı. "O hâlâ hayatta, Anne. Ancak robotun dışında yaşayamaz. Eğer onu iyileştiremezlerse, hayatının geri kalanını orada geçirecek."
    
  Ann'in gözleri genişledi ve ağzı şaşkınlıkla bir O şeklini aldı. "Ben... buna inanamıyorum," diye soludu. "Peki robotu kontrol edebiliyor mu? Hareket edebiliyor, iletişim kurabiliyor mu, her şeyi yapabiliyor mu?"
    
  Phoenix, "Bazı inanılmaz yetenekleri var" dedi. "Sensörleri ve robotun tüm yeteneklerini kontrol ediyor ve dünyadaki herkesle iletişim kurabiliyor; şu anda bizi dinliyorsa şaşırmam. Patrick McLanahan ve robot tek kişilik bir Ordu müfrezesi, belki de bütün bir Ordu taburu ve Hava Kuvvetleri tümeninin birleşimi." Phoenix içini çekti ve bakışlarını kaçırdı. "Ama bu lanet arabayı asla terk edemeyecek. Sanki Alacakaranlık Kuşağı'nda sıkışıp kalmış gibi."
    
  "İnanılmaz. Tek kelimeyle muhteşem," dedi Anne. "Peki Martindale onu Scion operasyonlarının başına mı getirdi?"
    
  Phoenix, "Her zaman olduğu gibi kanunun en uç noktasında yürüyeceğine eminim" dedi.
    
  "Ken, bunu bana neden söyledin?" Anne sordu. "Belki de hiçbir zaman bilemeyeceğim."
    
  Başkan, "Sen ve Patrick'in arkadaş olduğunuzu biliyorum" dedi. "Ama asıl sebep, seni bu konuyla en başından tanıştırmadığım için kendimi suçlu hissetmem. Sen benim en yakın siyasi danışmanım ve eşim Alexa hariç en yakın arkadaşımsın. Bütün bu Brad McLanahan olayı bana, Patrick'i hayatta tutma ve kimseye söylememe kararım konusunda sana güvenmediğimde yaptığım hatayı hatırlatıyor. Bu yanlışı düzeltmek istedim."
    
  Ann, "Bunun için teşekkür ederim Ken," dedi. Hala inanamayarak başını salladı. "Kendine saklamak ne güzel şey. Brad dışında kimse bilmiyor mu? Ailesi bile mi?"
    
  Phoenix, "Sadece Brad ve birkaç Martindale'li adam" dedi.
    
  "İçinizden çıktığınıza sevindim, değil mi efendim?"
    
  Başkan, "Eminim öyledir" dedi. "Şimdi başka, gerçek dışı bir dünyaya dönelim: siyaset ve seçimler. Kampanyanın son günlerinde uzay girişimini gerçekten ileriye taşımak istiyorum. Uzaydaki gençlerle konuşmak, sık sık hipersonik uzay uçakları ve roket iticileri hakkında konuşmalar yapmak ve uzayda üretilen elektriğin açılmasına yardımcı olmak istiyorum. Şu anda anketlerde geride olabiliriz Anne, ama iyi durumda olacağız; bunu hissedebiliyorum!"
    
    
  YEDİ
    
    
  O peteğe layık değildir. Arılar soktuğu için kim kovanlardan kaçınır?
    
  - WİLLİAM SHAKESPEARE
    
    
    
  REINHOLD HAVACILIK UZAY MÜHENDİSLİK BİNASI
  KAL POLİ
  SONRAKİ GÜN
    
    
  Brad McLanahan, "Burası bizim elektronik laboratuvarlarımızdan biri olarak da bilinen görev kontrol odamızdır" dedi. Cal Poly'deki Starfire projesini onuncu kez gezdiren bir grup yabancı gazeteci, blog yazarı, fotoğrafçı ve çevirmeninin önünde durdu. Yanında Jodie Cavendish, Kim Jong-bae, Casey Huggins ve Lane Egan da vardı. Oda bir düzine dizüstü bilgisayar, kontrol ve iletişim ekipmanı ve duvarlara ve iklim kontrollü zeminlerin altına uzanan yüzlerce metrelik CAT5 kabloların bulunduğu ağ arayüz kutuları ile doluydu. "NASA'nın görev kontrol merkezi kadar büyük ya da gösterişli değil ama işlevleri çok benzer: Mikrodalga jeneratörü, nano anten ve anten yönlendirmesi, güç kontrolü ve ışın kontrolü gibi ana Starfire bileşenlerini kontrol ediyoruz. Her ne kadar Armstrong uzay istasyonundaki astronotlar tam kontrole sahip olsa da buradan bazı komutlar verebiliyoruz, yani bir şeyler ters giderse ağı kapatabiliyoruz."
    
  "Şu anda güneş enerjisi mi topluyorsunuz Bay McLanahan?" bir muhabir sordu.
    
  Brad, "Yaklaşık üç haftadır güneş enerjisini topluyor ve saklıyoruz" diye yanıt verdi. "Güneş enerjisi toplama ve depolama sistemleri Armstrong uzay istasyonuna kurulan ilk sistemlerdi." Ekibin basın için kurduğu istasyonun büyük modeline dikkat çekti. "Bunlar Jodie Cavendish tarafından burada Jerry dediğimiz Kim Jong-bae'nin yardımıyla geliştirilen nano antenler veya nanotüp güneş ışığı toplayıcıları. Çift taraflı olduklarından güneş ışığını doğrudan güneşten toplayabilir veya Dünya'dan yansıtabilirler. Buradaki çiftlikte, Jerry Kim tarafından tasarlanan, her biri üç yüz kilovat depolama kapasitesine sahip on adet iki yüz kilogramlık lityum iyon kapasitör var. Bu test için bunları yerleştirmeyeceğiz ama sadece bu küçük pilot sistemle bir tesiste üç megavatlık elektriği depolayabilme yeteneğine sahip olduğumuzu görebilirsiniz."
    
  "Bu test için ne kadar enerji kullanacaksınız?"
    
  Brad, "Toplamda bir ve beşinci megavat üretmeyi planlıyoruz" dedi. "İstasyon yaklaşık üç dakika boyunca antenin menzilinde olacak, dolayısıyla çok kısa bir süre içinde Dünya'ya çok fazla enerji göndereceğimizi görebilirsiniz." Çöl manzarasının önünde duran yuvarlak bir nesneyi gösteren, poster boyutunda büyük bir fotoğrafı işaret etti. "Bu, Jodie Cavendish ve Casey Huggins tarafından tasarlanan, maser enerjisini toplayacak bir rectenna veya alıcı antendir" dedi. "İki yüz metre çapında ve White Sands Füze Menzilinde bulunuyor çünkü burası uçaklardan kolayca temizlenebilecek geniş ve güvenli bir alan. Bu fotoğrafta görebileceğiniz gibi, yalnızca bir redresörümüz, bazı yön kontrollerimiz ve veri izleme ekipmanımız var; ne kadar elektrik geldiğini ölçeceğiz, ancak elektriği depolamayacağız veya sisteme beslemeyeceğiz. Bu ilk test sırasında ızgara. Lane Egan yazılımı yazdı ve burada, Dünya'daki ve Armstrong'daki bilgisayarları, bu oldukça küçük hedefi iki ila beş yüz mil uzakta vurmak için gereken hassasiyeti sağlayacak şekilde programladı.
    
  "Test neden geniş ve izole bir alanda yapılıyor Bay McLanahan?" - muhabire sordu. "Uzay istasyonundan gelen maser enerjisi bir uçağa veya yerdeki ev veya insan gibi bir nesneye çarparsa ne olur?"
    
  Brad, "Bu, metal bir aleti mikrodalga fırına koymak gibi bir şey" dedi. "Maser ışını temel olarak Casey Huggins ve Jerry Kim tarafından tasarlanıp üretilen mikrodalga enerjisinden oluşuyor, ancak enerjiyi yükseltmek ve yönlendirmeye yardımcı olmak için Armstrong serbest elektron lazer alt sistemleriyle koşutlanıyor."
    
  "Skybolt lazerini mi vuracaksın?"
    
  Brad, "Hayır, hiç de değil" diye yanıtladı. "Skybolt lazer sistemi, serbest elektron lazer ışınını yönlendirmek, güçlendirmek ve hizalamak için bir dizi solenoid valf kullanıyor. Serbest elektron lazerini kapattık ve depolanan güneş enerjisiyle çalışan bir Casey Huggins mikrodalga jeneratörü kurduk. Aynı şeyi mikrodalga enerjisiyle yapmak için Skybolt alt sistemlerini kullanacağız: onu güçlendirin, yönlendirin ve odaklayın ve ardından Jerry Kim sayesinde enerjiyi dünyaya göndermek için Skybolt hedefleme alt sistemlerini kullanacağız.
    
  Brad, "Fakat sorunuza cevap vermek gerekirse, tam olarak ne olacağını gerçekten bilmiyoruz, bu yüzden ateş ettiğimizde kimsenin ışının yakınında olmasını istemiyoruz" diye devam etti Brad. "Starfire'ı fırlatmadan önce birçok hava sahasını kapatacağız. Starfire'ın izole bölgelere, uzay gemilerine ve hatta Ay'a güç sağlamak için daha uygun olduğu açıktır, dolayısıyla kalabalık alanlara bir maser fırlatmak mutlaka bir sorun olmayacaktır, ancak ilerledikçe hedefleme kontrolünü ve ışın yayılımını giderek daha iyi hale getireceğiz. Böylece doğrudan anten daha küçük olabilir ve tehlikeler büyük ölçüde azaltılabilir.
    
  Brad birkaç soru daha sordu ama sonuncusu aptalcaydı: "Bay McLanahan," diye başladı önde duran, uzun simsiyah saçlı, koyu renk gözlü, dolgun kırmızı dudaklı, çarpıcı bir figür ve çok çekici bir kadın muhabir. hafif bir Avrupa aksanıyla, "siz Ekibinizin diğer üyelerine, bu projeye katkıda bulunmak için yaptıkları her şeyden dolayı teşekkür etmek çok güzel... ama siz ne yaptınız? Hangi bileşenleri oluşturdunuz? Eğer sorabilirsem bu projeyle ne ilginiz var?"
    
  Brad uzun süre düşündükten sonra, "Doğrusunu söylemek gerekirse herhangi bir bileşen oluşturmadım" diye itiraf etti. "Kendimi Büyük Kaçış filmindeki Uçuş Teğmen Hendley karakteri gibi bir dilenci olarak görüyorum." Kadın kafa karışıklığı içinde gözlerini kırpıştırdı, belli ki kimi kastettiğini bilmiyordu ama öğrenmek için not almıştı. "Bir fikir buldum, bulabildiğim en iyi öğrencileri, bilim adamlarını ve mühendisleri buldum ve onlardan bilimi bana açıklamalarını istedim, kendimden birkaç fikirle katkıda bulundum, onları çalıştırdım ve süreci tekrarladım. Ekibe projenin aşamaları için ihtiyaç duydukları her şeyi sağlıyorum: para, yardım, bilgisayar veya laboratuvar zamanı, ekipman, parçalar, yazılım vb. Ayrıca ilerleme toplantılarına liderlik ettim ve projemiz Sky Masters Aerospace'den fon almadan önce ekibin yaz laboratuvarı alanı için okula yapacağımız sunum için hazırlanmasına yardımcı oldum."
    
  Kadın, "Yani sen daha çok bir koça ya da proje yöneticisine benziyorsun" dedi. "Gerçekte bir oyun kurucu değilsin: aslında pas vermiyorsun ama takıma koçluk yapıyorsun, ekipmanı alıyorsun ve koçluk ekibini yönetiyorsun." Bir cevap beklemiyordu ve zaten Brad'in ona verecek bir cevabı da yoktu. "Ama sen birinci sınıf mühendislik öğrencisisin, değil mi?"
    
  "İkinci sınıf havacılık ve uzay mühendisliği öğrencisi, evet."
    
  "Belki de farklı bir çalışma alanı düşünmelisiniz?" dedi kadın. "Belki iş ya da yönetim?"
    
  Brad, "Test pilotu olmak istiyorum" dedi. "Amerika Birleşik Devletleri'ndeki en iyi test pilotu okullarının çoğu, mühendislik, bilgisayar, matematik veya fizik gibi zor bilim alanlarından bir diploma gerektirir. Havacılık ve uzay mühendisliğini seçtim."
    
  "Peki siz bu işte iyi misiniz Bay McLanahan?"
    
  Brad kendisine bu kadar çok kişisel soru sorulduğunu görünce biraz şaşırdı; kendisi hakkındaki soruları yanıtlamak yerine yabancı bilim ve uzay gazetecileri ile blog yazarlarının teknik sorularını yanıtlamaya hazırlanıyordu. "İlk kursu bitirip ikinciye başlamayı başardım" dedi. "Notlarımın ortalama olduğunu düşünüyorum. Eğer yardıma ihtiyacım olursa, ki var, bunu isterim. Bir şeyi anlamıyorsam, bana açıklayacak birini bulacağım. Laboratuarda daha fazla kaldırılmış el bulmak için etrafına baktı, sonra kadına döndü ve onun küçük bir gülümsemeyle doğrudan kendisine baktığını gördü ve karşılığında ona bir el verdi. "Hepsi bu kadarsa arkadaşlar, teşekkür ederim..."
    
  UC Poly Başkanı Dr. Marcus Harris odanın arka tarafından, "Hepinizle paylaşmak istediğim başka bir sürpriz duyurum daha var" dedi. Brad'in yanındaki kürsüye doğru yürüdü. "Armstrong Uzay İstasyonu istasyon şefi emekli Hava Kuvvetleri Generali Kai Radon, geçtiğimiz günlerde Beyaz Saray ile konuştu ve Amerika Birleşik Devletleri Başkanı'ndan iki Starfire ekip liderini Starfire test atışını gözlemlemek üzere Armstrong Uzay İstasyonuna uçurmak için izin aldı. ." Gazeteciler alkışladı.
    
  Harris kolunu Lane'in omuzlarına doladı. "Üzgünüm Lane ama çok gençsin ama bu yakında olacak. Uçuş sadece bir hafta içinde gerçekleşecek ve yaklaşık üç gün boyunca Armstrong uzay istasyonunda kalacaklar. Brad, Jodi ve Casey ise teklifi kabul ederlerse uzaya çıkan ilk gençler olacaklar ve Jung Bae de kabul ederse uzaya uçan ikinci Koreli ve açık ara en genci olacak." Daha fazla alkış, ardından hararetli yazı.
    
  Harris şöyle devam etti: "Beyaz Saray, erkek ve kadın takım liderlerini tercih ettiklerini söyledi, ancak bu Starfire ekibinin kararına kalmış. Seçilen adayların kapsamlı bir tıbbi muayeneden geçmesi gerekecek, ancak geçen baharda Başkan Phoenix'te gördüğümüz gibi, uzaya uçmak için sadece sağlıklı ve cesur bir insan olmanız yeterli gibi görünüyor - ve bunun böyle olduğunu söylemekten gurur duyuyorum. Casey de Huggins, eğer kabul ederse yalnızca uzaya çıkan ilk genç kadın değil, aynı zamanda uzaydaki ilk felçli insan olacak." Bu sefer alkışlar daha da yüksek ve daha uzundu.
    
  Harris, "Ekibin kendi aralarında ve ebeveynleri arasında konuşmasına izin vereceğim ve ardından onlarla kendim görüşmek isterim" dedi. "Fakat bu, Mustang'lerimiz için olağanüstü bir fırsat ve ender bir onur; bundan daha fazla gurur duyamayız." Harris'in önderliğinde daha fazla alkış ve basın toplantısı sona erdi.
    
  "Vay be!" - Brad, Starfire ekibi laboratuvarda yalnız kaldığında bağırdı. "Ne fırsat! Bunu nasıl çözmeliyiz? Özür dilerim Lane."
    
  Lane, Sorun değil, dedi. "Hala havada deniz tutuyor."
    
  "Kim gitmek ister?"
    
  Lane, "Gitmen lazım Brad," dedi. "Siz proje yöneticisisiniz. Sen olmasaydın bunu başaramazdık."
    
  "Çok doğru," dedi Casey.
    
  "Ayrıca, tıpkı yeni arkadaşının -öndeki sana şapşal bakışlar atan sevimli kadın muhabirin- "Senin hala burada ne işin var?" dediği gibi. Jodie şaka yaptı ve herkes buna çok güldü. Jodie, Brad'e suçlayıcı ve meraklı bir bakış attı -ve belki de kıskandı? Brad düşündü - ama başka bir şey söylemedi. "Peki bu Büyük Kaçış olayı nereden çıktı?" Daha sonra sesini filmde Hendley karakterini canlandıran James Garner'ın sesiyle değiştirdi: "'Tehlike hakkında konuşmak mı istiyorsun? Hadi tehlike hakkında konuşalım. Hadi senin hakkında konuşalım. Sen sahip olduğumuz en büyük tehlikesin." Bir kahkaha daha yükseldi.
    
  Brad, "Tamam, tamam, çok komik" dedi. "Bakalım ne olacak. Zaten çok yakında uzaya gideceğim, bunu size garanti edebilirim, bu yüzden başka biri bu fırsattan yararlanmak isterse, erteleyeceğim. Jody mi?
    
  Jodie, "Ben değilim dostum," dedi. "Kumu, sörfü ve deniz seviyesini seviyorum; California Poly bile benim için deniz seviyesinden neredeyse çok yüksek ve plajdan çok uzakta. Ayrıca, Starfire serbest kaldığında burada, bu laboratuvarda monitörleri izlemek dışında başka bir yerde olmak istemiyorum."
    
  "Jerry?"
    
  Uzaya gitme düşüncesi Jung Bae'nin hoşuna gitmemiş gibi görünüyordu. "Bilmiyorum" dedi endişeyle. "Bir gün bir uzay aracı tasarlamak ve test etmek isterim, ancak bir uzay aracıyla yörüngede uçmak konusuna gelince... Sanırım geçeceğim. Ayrıca ileri anten ve maserin çıkışını izlemek için White Sands'de olmak istiyorum. Lityum iyon kapasitörlerle ilgili hâlâ sorunlarımız var. Yeterince enerji depoluyoruz ama bazen enerjiyi mikrodalga boşluğuna aktarmada sorun yaşıyoruz."
    
  Brad, "Bu konuda sana yardım etmeleri için birkaç uzmandan daha isteyeceğim Jerry," dedi. Casey'ye döndü. "O zaman sadece sen ve ben kaldık Casey. Ne söyleyeceksin? Bu senin ustan; orada olmalısın."
    
  Casey'nin yüzü endişe ve kafa karışıklığının bir karışımıydı. "Ben öyle düşünmüyorum Brad" dedi. "İnsanların havaalanlarında veya büyük mağazalarda bana, bir uzay istasyonundaki bir düzine astronotun arasında felçli haldeyken bakmalarından hoşlanmıyorum. Bilmiyorum..."
    
  "Pekala, bir düşün Casey, uzayda ihtiyacın olan son şey bacaklar, değil mi?" Brad dedi. "Sen de oradaki herkes gibi olacaksın. Uzayda tekerlekli sandalye yoktur hanımefendi."
    
  Uzun süre gözlerini kaçırarak tekerlekli sandalyesine baktı... Sonra başını ve kollarını havaya kaldırdı ve bağırdı: "Uzaya uçuyorum!"
    
  Ekip, akşam geç saatlere kadar deneme atış prosedürlerinden geçti, ardından üniversite rektörü Harris ile görüştü ve Armstrong uzay istasyonuna kimin uçacağına dair haberleri aktardı. Harris hemen ertesi sabah için uçakta bir tıbbi muayene planladı ve ardından medyaya bir duyuru yapması planlandı. Ancak akşamın erken saatlerinde eve gidebildiler. Brad, Pauley Canyon'daki apartmanına yeni gelmişti ve bisikletini ve sırt çantasını merdivenlerden yukarı taşımak üzereyken "Merhaba yabancı" sesini duydu.
    
  Arkasını döndüğünde Jody'yi elinde bir dizüstü bilgisayar çantasıyla gördü. "Size merhaba" dedi. "Biz yabancı değiliz. Seni her gün görüyorum."
    
  "Biliyorum ama sadece okulda. Aynı komplekste yaşıyoruz ama seni burada pek göremiyorum." Brad'in bisikletine doğru başını salladı. "Ne yani dostum, bisikletini ve sırt çantanı öylece beş kat merdiven mi çıkaracaktın?"
    
  "Bunu her zaman yaparım."
    
  "Vay. Aferin onya." Ona baktı. "Artık baston taşımadığını fark ettim."
    
  "Onu hiç değiştirmedim."
    
  "Şef Ratel sana kızmayacak mı?"
    
  Brad, "Geçen baharda yaralandı, mağazayı kapattı ve Florida'ya taşındı sanırım" dedi. Doğruydu; Rusların sadece Brad'i değil onu da hedef alacağından korkan Kevin Martindale, onu karısını alıp şehri terk etmeye ikna etti ve o da bunu gönülsüzce yaptı. "Bunu sana söylemem gerekirdi ama... nasıl olduğunu biliyorsun."
    
  "Vay. Sanırım birbirimize yetişmeyeli uzun zaman oldu," dedi Jodi. "Yani artık spor salonuna gitmiyor musun?"
    
  Brad, "Zaman zaman şehir merkezindeki bir spor salonunda savunma dersi alacağım" dedi. Bu çoğunlukla doğruydu, ancak Chris Wall'un ekibinin bir üyesiyle haftalık olarak tartışıyordu ve kendisi iki haftada bir ateşli silah eğitimi tazeliyordu. Brad'in kampüste silah taşımasına izin veren bir izni vardı; Jody'ye ya da Starfire Takımı'ndaki herhangi birine bundan hiç bahsetmedi. "Boş zamanlarımın çoğunu oturma odamda, bisiklete binerek veya bisikletimi daireme taşımak gibi şeyler yaparak geçiriyorum."
    
  "Harika". Birkaç uzun dakika sessizce durdular; sonra, "Hey, kapanmadan önce bir fincan kahve almak ister misin?" Ağlamam."
    
  "Kesinlikle". Yan apartmanın zemin katındaki küçük bir kahvehaneye gittiler ve sokakta kahve içtiler. Ekim ayı sonlarında, kesinlikle sonbahar olmasına rağmen, Kaliforniya'nın Merkez Sahili'nde hava hala mükemmeldi. Brad birkaç dakikalık sessizliğin ardından, "Dostum, uzun bir gün oldu" dedi. "Derslerin iyi mi?"
    
  "Çoğunlukla" dedi Jodi. "Profesörler atış testi bitene kadar bana ara veriyorlar."
    
  Brad, "Benim için de aynı şey geçerli," dedi.
    
  Birkaç dakika daha sessiz kaldılar, sonra Jodie kahvesini bıraktı, doğrudan Brad'in gözlerinin içine baktı ve şöyle dedi: " Battle Mountain otelindeki saçmalıklarım için özür dilerim dostum. Sanırım şok oldum ve sinirimi senden çıkardım. Bizi gerçekten de bıçaklı adamdan korudun."
    
  Brad, "Unut gitsin Jody," dedi.
    
  Jodie önce kahvesine, sonra da masanın üstüne baktı. "Sadece birkaç gün içinde uzay istasyonuna gitmek," dedi alçak, kırık bir sesle, "şunu anlamamı sağladı... yani, eğer... eğer... bir şeyler ters giderse, ben... yapardım Seni bir daha asla göremeyeceğim ve asla özür dileme şansım olmayacak.
    
  Brad uzanıp onun ellerini ellerinin arasına aldı. "Sorun değil, Jody," dedi. "Hiçbir şey olmayacak. Başarılı bir uçuş ve deneme atışları olacak ve geri uçacağım. Bu bir macera olacak. Bu zaten gerçek bir maceraydı. Benimle gelmeni isterim."
    
  "Brad..." Ellerini sıktı ve başını indirdi, tekrar kaldırdığında Brad sokak lambalarının ışığında bile gözlerindeki ışıltıyı görebiliyordu. "Ben... korkuyorum dostum," dedi sesinde hafif bir titremeyle. "Uzaya gitmeyi ne kadar istediğini biliyorum ve bu fırsatı yakaladığın için mutluyum ama yine de korkuyorum."
    
  Brad masanın Jody'nin olduğu taraftaki sandalyeye doğru yürüdü, kolunu ona doladı ve onu sıkıca kendine bastırdı. Ayrıldıklarında hafifçe yüzüne dokundu ve onu öptü. "Jodi... Jodi, ben istiyorum-"
    
  Öpüşme bittiğinde "Benimle gel" diye fısıldadı. Gözleri kocaman açıldı ve sessizce yalvararak ona baktı. "Dostum, beni bir daha yalnız bırakmaya cesaret etme. Rica ederim Brad. Beni bırakmadan önce beni al."
    
  Bu kez bir sonraki derin öpüşmelerinde Brad McLanahan'ın düşüncelerinde hiçbir tereddüt yoktu.
    
    
  BEYAZ SARAY DURUM ODASI
  WASHİNGTON DC
  ERTESİ SABAH
    
    
  Başkan Ken Phoenix ve Başkan Yardımcısı Anne Page Durum Odası'na girip yerlerini aldıktan sonra Ulusal Güvenlik Danışmanı William Glenbrook, "Diğer fırlatma sahalarını ve uzay limanlarını bana kontrol ettirmeye karar vermeniz iyi oldu, Sayın Başkan" dedi. "Ruslar gerçekten çok meşguldü."
    
  "Ne buldun Bill?" - Phoenix, sabahın ikinci kahve kupasını bırakarak sordu. Seçim Günü yaklaştıkça kahve tüketimi kesinlikle arttı.
    
  Glenbrook, "Rusya'nın devasa ve hızlı bir uzay yeniden silahlanma programı sürüyor efendim" dedi. Bir düğmeye bastı ve Durum Odası'nın önündeki ekranda, füzenin burun konisinin yerini alan, en üstte kanatlı kaldırma gövdesi bulunan bir füzeyi gösteren ilk fotoğraf belirdi. "Burası Rusya'nın kuzeybatısındaki Plesetsk kozmodromu. ROS ISS'den ayrılırken gözlemlediğimiz uzay uçağının, muhtemelen Plesetsk'ten fırlatılan Elektron uzay uçağı olduğu doğrulandı.
    
  Tablet bilgisayarındaki notları okuyan Glenbrook, "Fırlatma rampasında zaten başka bir uzay uçağı var" diye devam etti, "ve biz bu konteynırların ve fırlatma rampasının yanındaki bu büyük depolama tesisinin başka bir Electron ve onun roket-Proton taşıyıcısı olduğuna inanıyoruz. Yakınlarda kriyojenik oksijen deposunun bulunmaması nedeniyle bunun Angara 5 fırlatma aracı yerine Proton olduğunu düşünüyoruz. Angara-5 sıvı oksijen ve RP-1 kerosen kullanırken Proton hipergolik sıvılar kullanıyor: dimetilhidrazin ve nitrojen tetroksit, bir ateşleme kaynağı gerektirmeden karıştırıldığında yanan son derece toksik iki kimyasal. Angara 5 fırlatma aracı daha güçlüdür, ancak sıvı oksijeni, kaynayıp buharlaştığı için fırlatma aracına bindiğinde yeniden doldurulması gerekir; Proton'un neredeyse sonsuza kadar yetecek kadar yakıtı var, dolayısıyla bakım gerektirmeden fırlatma rampasında kalabiliyor."
    
  Fotoğraflar değişti. Glenbrook, "Burası Kazakistan'daki Baykonur Uzay Üssü," diye devam etti, "ve görebileceğiniz gibi, fırlatma rampasında bu sefer Angara-5 fırlatma aracında başka bir Elektron var gibi görünüyor." Bunlar, oldukça kısa bir sürede, belki günler, hatta saatler içinde çalışır duruma getirilebilen iki tanesidir . ROS ISS'den ayrıldığında zaten fırlatılmış olan Electron, dün Baykonur'daki mekik pistine indi. Yani belki dört elektron saydık. Envanterde beş tane olduğuna inanıyoruz, ancak daha fazlası da olabilir. Biz de beşinci Rus uzay uçağını aramaya başladık. Bunu Rusya'nın hiçbir yerinde göremezsiniz..."
    
  Glenbrook fotoğrafları değiştirdi ve büyük bir Rus roketinin üzerinde Electron uzay uçağının başka bir görüntüsü belirdi. "Bunu Rusya'da değil, Çin Halk Cumhuriyeti'nde bulduk" dedi. "Burası Çin'in batısındaki Xichang uzay limanı. Xichang, Çin'in Uzun Yürüyüş roketlerinin en büyük, en güçlü ve güvenilir fırlatmalarında kullanıldı, ancak bu görevlerin tümü Hainan Adası'ndaki Wenchang Uydu Fırlatma Merkezine taşındı, bu nedenle Xichang o kadar sık kullanılmadı."
    
  "Yani Çinliler, Rus uzay uçaklarının Çin fırlatma rampalarından fırlatılmasına izin mi veriyor?" Ann fark etti.
    
  "Evet hanımefendi" dedi Glenbrook. Fotoğrafı büyüttü. "Sadece bu da değil, bu binalar Plesetsk'teki binaların aynısı. Bu binaların ikinci bir Elektron uzay uçağı fırlatma sistemini barındırması veya barındırması amaçlanıyor olması mümkündür ve eğer öyleyse, bu muhtemelen altı Elektron ve muhtemelen daha fazla olduğu anlamına gelir. Gelecekteki fırlatmalar ve kurtarma için tüm bu tesisleri izliyoruz, ancak bu cihazların ilk konuşlandırıldığı zamanki istihbaratımıza göre Ruslar, iyileşmeden sonra her on ila on dört günde bir uzay uçağını yeniden fırlatıyor olabilir. Olağanüstü hızlıdır. Artık daha hızlı olabilir."
    
  Çin fotoğrafıyla kaldı ama başka bir alanı genişletti. "İşte ilginç bir gelişme daha." Bazı nesneleri lazer kalemle vurguladı. "Ruslar genellikle tüm uzay limanlarına ve büyük askeri üslerine modern S-400 Triumph karadan havaya füzeler yerleştiriyor" dedi ve şöyle devam etti: "Fakat burada sınıfında dünyanın en gelişmiş füzesi olan S-500'e bakıyoruz. "karadan havaya", S-400'den ve hatta kendi PAC-3 Patriot'umuzdan birkaç kat daha yetenekli ve güçlü. S-500, son derece uzun mesafelerde hava ve uzay saldırıları için tasarlanmış, geleneksel bir karadan havaya füzeden çok, orta menzilli bir balistik füzeye benziyor . Bu, S-500'ün Rusya Federasyonu dışında ilk konuşlandırılmasıdır ve Çin askeri üssünde olması şaşırtıcıdır; Çinlilerin artık şimdiye kadar yaratılmış en iyi hava savunma sistemi hakkındaki teknik bilgilere erişebileceğini varsayıyoruz.
    
  "'S' modeli, uzay hedeflerine, özellikle ABD uzay istasyonlarına, uzay araçlarına ve alçak Dünya yörüngesindeki silah depolarına, ayrıca balistik füzelere, alçaktan uçan seyir füzelerine ve hayalet uçaklara etkili bir şekilde saldırmak için tasarlandığını gösteriyor." - Glenbrook devam etti. "Moskova ve diğer yerlerdeki bilinen S-500 fırlatma sahalarını araştırdık ve şüphelerimiz doğrulandı: Genellikle bazı şehirlerin çevresine konuşlandırılmış bazı S-500'leri hareket ettiriyorlar ve bunları uzay limanlarına dağıtıyorlar. Ayrıca Almaz-Antni'nin Moskova ve St. Petersburg yakınlarındaki üretim tesislerini de inceliyoruz. Petersburg'a Rusların S-500 üretimini artırdığına dair herhangi bir kanıt olup olmadığını soracak. Çok yakın gelecekte S-500 üretimini dört katına çıkaracaklarını ve dünya çapındaki her Rus askeri üssüne en az bir S-500 bataryasının tahsis edilmesini bekliyoruz."
    
  Anne, "Bana öyle geliyor ki, sadece uzaydaki operasyonlara değil, aynı zamanda izole üslerine yapılacak yeni bir saldırıyı püskürtmeye de hazırlanıyorlar" dedi. O ve Phoenix bilgili bakışlar attılar; yabancı bir askeri üsse yapılan son Amerikan hava saldırısı, Çin Halk Cumhuriyeti'ndeki askeri tesislere düzenlenen ve saldırıda öldüğü varsayılan Patrick McLanahan liderliğindeki bir B-1B Lancer bombardıman uçağı saldırısıydı.
    
  Glenbrook, "Dolayısıyla istihbarat görevlileri, biz Rusların veya Çinlilerin konuşlandırdığı diğer füzesavar silahlara bakarken, onların da savaş uçaklarından atılan füzesavar füzelere bakacaklarını düşündüler" dedi. "Rusya'nın ön cephe uçaksavar ve uydusavar füzelerini taşıyan Mikoyan-Gurevich 31D uçağının bilinen üç üssü var. Her zamanki gözlemlenen sayıdan biraz daha fazlasını saydık ve ayrıca her üste daha fazla Il-76 hava tankeri saydık. Tüm üsler aktif ve Ruslar günün yirmi dört saati en az iki uydu karşıtı uçuşla günün her saati devriye geziyor . /Yedi. Petropavlovsk-Kamchatsky'deki üsler, Rusya'nın Uzak Doğu'sundaki Yelizovo Hava Üssü, Rusya'nın orta-batısındaki Bolşoy Savino Havaalanı ve Moskova yakınlarındaki Chkalovsky Hava Üssü özellikle aktiftir. Savaşçıları neredeyse dikey olarak çok yüksek irtifalara çıkararak devriye geziyorlar ve birçok deneme denemesi yapıyorlar.
    
  Glenbrook, "MiG-31 neredeyse kırk yıldır üretim dışı, ancak bazı iyileştirmeler var" diye devam etti. "Uçağın kendisi dünyanın en hızlılarından biri. ASAT roketini taşımak onu devasa bir domuza dönüştürüyor ancak sistem hâlâ çalışıyor. En son İskender harekatı balistik füzesiyle aynı olan, ancak uzay operasyonları için milimetre radar güdümlü yüksek patlayıcı savaş başlığına sahip, değiştirilmiş tek bir 9K720 füzesini ateşliyor. Hizmette olan yaklaşık yüz D modeli var; diğer modelleri boyutsuz modellere dönüştürürlerse veya bazılarını depodan çıkarırlarsa belki daha fazla olabilir." Brifingin bittiğini belirtmek için tabletinin kapağını kapattı.
    
  Başkan Phoenix, "Öyle görünüyor ki, Ruslar benim uzay girişimime kendi uzay kuvvetlerini hazırlayarak karşılık veriyor ve Çinliler de onlara en azından fırlatma rampaları ve desteğiyle yardım ediyor" dedi. "Düşünceler mi?"
    
  "Beklenmeyen bir şey yok" dedi Anne. "Uzay uçakları dışında bunların hepsini son birkaç yılda çalışırken gördük."
    
  Glenbrook, "Bu Elektron uzay uçaklarını on dört yıl önce yaptıkları gibi silahlandıracaklarını varsaymalıyız" dedi. "On adet ultra yüksek hızlı lazer güdümlü füze taşıdılar. Savaş başlığı yok, ancak savaş başlığına gerek yok - eğer bir nesne saniyede birkaç mil hızla hareket eden bir istasyona veya uyduya çarparsa, kesinlikle ona zarar verecek ve büyük olasılıkla onu yok edecektir. Karadan fırlatılan füzeler aynı zamanda Amerika'nın Holokost saldırılarında kullandığı mikronükleer savaş başlığını da taşıyabilir; bu başlık, istasyonun bir mil yakınında patlatılırsa, onu doğrudan unutulmaya sürükleyebilir. Bundan daha fazlasını kaçırmış olsaydı bile radyasyon ve elektromanyetik darbe muhtemelen istasyona ciddi şekilde zarar verirdi."
    
  Anne, "Uzay aracımız radyasyona karşı oldukça iyi korunuyor Bill, özellikle de insanlı uzay aracımız; uzay radyasyonunda yıllarca, bazen onyıllarca çalışırlar" dedi. "Fakat istasyona yöneltilen herhangi bir kinetik silah ciddi bir tehlike teşkil eder."
    
  "İstasyonda kullanabileceği savunma silahları var, değil mi?" Başkan sordu. "Armstrong'daki komuta merkezini gezdim. Büyük Skybolt lazerini birkaç gün içinde aktif hale getirebileceklerini söylediler ve kullanabilecekleri daha küçük bir kimyasal lazerden bahsediyorlardı ancak yörüngedeki silah depoları aktif değil."
    
  Anne, "Deneysel Starfire malzemesi çıkarıldıktan sonra öyle efendim," dedi. "Belki de Kingfisher silah atölyelerini aktif hale getirmeli ve aktif olmayanları yörüngeye geri döndürmeliyiz."
    
  Phoenix, "Henüz bunu yapmaya tam olarak hazır değilim Anne," dedi, "ama uzay varlıklarımız, özellikle de Armstrong yönünde herhangi bir hareket tespit etmemiz durumunda hazır olmak istiyorum. Bu uydusavar MiG'lerin bulunduğu füzeler ve hava üsleri, denizden fırlatılan balistik veya seyir füzelerine karşı hedeflenebilir, değil mi?"
    
  Glenbrook, "Evet efendim," diye yanıtladı, "ama denizaltının yerine yerleştirilmesi zaman alacak ve Rusların Armstrong uzay istasyonuna saldırısı çok hızlı gerçekleşebilir. Eğer Rusya istasyonun savunmasını alt edebilirse onu havaya uçurabilirler. Elektron uzay uçağı saldırısı, havadan fırlatılan füzeler ve yerden fırlatılan uydusavar füzelerin eş zamanlı saldırıda bulunması tam da bunu yapabilir."
    
  Başkan başını salladı ama birkaç uzun dakika sessiz kaldı; ardından: "Daha fazla uzay silahı kullanmadan önce diplomasiye ve soğukkanlı kafalara bir şans verelim" dedi sonunda. "Armstrong'u devirmek bir uçak gemisine ya da askeri üsse saldırmak gibi bir şey: bir savaş eylemi. Gryzlov o kadar da deli değil."
    
  Anne başkana, "Rusya geçmişte her ikisini de yaptı efendim," diye hatırlattı. "Gennady'nin babası , Pearl Harbor'dan neredeyse on kat daha fazla insanı öldüren Amerikan Holokost'u sırasında Amerika Birleşik Devletleri'ne yapılan sinsi saldırının ustasıydı ."
    
  Phoenix, "Bunu biliyorum Anne, ama eğer önleyebilirsem bu durumu tırmandırmaya hâlâ hazır değilim" dedi. "Kimyasal lazer de dahil olmak üzere şu anda kullanımda olan tüm savunma silahlarının kullanılmasına izin veriyorum ancak saldırı silahlarının kullanılmasına izin vermiyorum."
    
  "Armstrong uzay istasyonundaki manyetohidrodinamik jeneratörü çalıştırmayı önerebilir miyim efendim?" Anne sordu. Anne Page, yalnızca Skybolt füze savunma sisteminin değil, aynı zamanda birçok yüksek teknoloji özelliğinden birinin de tasarımcısıydı: Skybolt serbest elektron lazeri için yüzlerce megawatt güç üreten, nükleer güçle çalışan bir cihaz olan MHD veya manyetohidrodinamik jeneratör. Armstrong uzay istasyonunun yönelimi veya yörüngesel uçuş yolunun sistem kontrolünü bozmadan. "Birkaç yıldır neredeyse rafa kaldırıldı ve çalıştırılıp test edilmesi bir veya iki gün alacak. Eğer işler gerçekten kötüye giderse Skybolt'un bir an önce hazır olması iyi olurdu."
    
  "Büyük Skybolt lazerine güç veren jeneratörden mi bahsediyorsun?" - Phoenix sordu. Anne başını salladı. "Uzay silahlarının yasaklanması anlaşmasını hiçbir zaman onaylamadığımızı biliyorum ama anlaşma yürürlükteymiş gibi davrandık. Bu anlaşmayı bozar mı?"
    
  Anne bir an düşündü, sonra omuz silkti. "Ben bir silah kontrol uzmanı ya da avukat değilim efendim, ama bana göre bir elektrik jeneratörü, nükleer reaktörle donatılmış olsa bile bir silah değildir. "Skybolt bir silahtır ve bazı bileşenleri Cal Poly öğrencileri tarafından Dünya'ya elektrik iletmek için kullanılıyor." Tereddüt etti ve ekledi: "Gerekirse bize diplomatik güvenlik sağlayabilirler efendim."
    
  "Büyük bir jeneratör kullanmayacaklar, değil mi? Ben buna asla izin vermedim."
    
  Anne, "Starfire'ın mikrodalga lazer ışını, öğrencilerin güneş panelleri tarafından toplanan enerjiyle çalışıyor" diye açıkladı. "MHD jeneratörü hala Skybolt'a fiziksel olarak bağlı, ancak serbest elektron lazeri, Starfire bileşenlerinin bağlantısını kesmeden ve Skybolt parçalarını yerine bağlamadan ateşlenemez. Ne kadar süreceği hakkında hiçbir fikrim yok ama öğrenciler Starfire'ı oldukça hızlı bir şekilde yerleştirdiler, dolayısıyla gerekirse Skybolt'u oldukça hızlı bir şekilde tekrar çalışır hale getirebileceğimizi düşünüyorum."
    
  Başkan bunu birkaç dakika düşündü, sonra onaylayarak başını salladı. "Gemiyi yok eden büyük lazer benim emirlerim olmadan çalışmadığı sürece jeneratörün çalıştırılmasına ve test edilmesine izin veriyorum" dedi. "Sanırım yakın gelecekte bir noktaya kadar Ruslara büyük bir jeneratörü test ettiğimizi bildirmek için bekleyeceğiz."
    
  "Kabul ediyorum" dedi Anne. "Fakat Ruslarla uğraşmak istiyorsanız uzay politikanızı ve askeri azaltımlarınızı yeniden gözden geçirmeniz gerekebilir. Örneğin, işgal edilmiş yörüngelerin egemen Amerikan mülkü olduğu beyanının sona erdirilmesi, Gryzlov'u özellikle bundan rahatsız görünüyordu."
    
  Başkan, "Gerekirse bunu yapacağım, umarım seçimlerden önce olmaz" dedi. "Bu Barbeau için daha fazla cephane."
    
  Anne, "Bill'in bize az önce bildirdiği bilgileri sızdırabiliriz" dedi. "Rusya'nın uzay silahlarını geliştirdiğini gösterirsek, uzay politikanız meşru bir ulusal savunma zorunluluğu gibi görünecektir."
    
  Başkan, "Ancak Barbeau, Rusya'nın benim uzay girişimime tepki verdiğini söyleyebilir" dedi. "Bu yola girmemeyi tercih ederim. Özellikle uzay varlıklarımızın ve yörüngelerimizin korunmasına ilişkin politikalarımı gevşetmeyi düşüneceğim - haklısınız, sanırım Gryzlov'u kızdıran ve rahatsız eden kısım da bu. Umarım bu seçim sonrasına kadar bekleyebilir." Ulusal güvenlik danışmanına döndü. "Bill, Kingfisher silah atölyelerini çalışır hale getirmenin tam olarak ne kadar süreceğini bilmem gerekiyor ve mümkün olduğu kadar çok uzay uçağı iticisini hedeflemek istiyorum. Herhangi bir kuvvet aktarmak istemiyorum ama uzay kaynaklarımızı tehdit eden her şeyi yok etmenin ne kadar süreceğini bilmek istiyorum. Bir zamanlar uzaya fırlatmak için bir sürü silahımız olduğunu hatırlıyorum; Joe Gardner'ın bunlarla ne yaptığını öğrenmek istiyorum."
    
  Glenbrook, "Evet efendim," dedi ve gitti.
    
  O gittikten sonra Başkan o sabah kendine üçüncü fincan kahvesini doldurdu ki bu ona göre iyi bir işaret değildi. "Bu kararlara politikayı karıştırmaktan nefret ediyorum Anne" dedi. "Bunun yapılması gereken yol bu değil."
    
  Anne, "Belki hayır ama gerçek dünyadaki hayat böyle Ken" dedi. "Amerika Birleşik Devletleri Başkanı muhtemelen özellikle seçim sırasında kendisini siyasetten asla ayıramayacak. Tek yolu bu."
    
  Phoenix, "O halde kampanyaya dönelim Anne" dedi. "Bugünkü gündemimizde ne var?"
    
  Başkan yardımcısı, "Bir izin gününüz var ve bunu ailenizle geçirmenizi öneririm çünkü Seçim Gününe kadar neredeyse her gün kampanya peşinde olacaksınız" dedi. "Son Batı Yakası yarışı yarın sabah başlıyor. Phoenix, San Diego ve Los Angeles'a rezervasyon yaptırdık ancak kampanya aynı zamanda kuzey ve orta Kaliforniya'da da birkaç durak önerdi. Geç oldu - FAA, Air Force One için uçtuğunuz havalimanlarının etrafındaki hava sahasını kapatmak için iki günden fazla önceden bildirimde bulunmayı tercih ediyor, ancak onları bu sabah bilgilendirirsek sorun olmaz.
    
  Anne, tablet bilgisayarından okumaya devam ederek, "Portland ve Seattle'a varmadan önce üç duraklamamızı öneririm," diye devam etti. "İlk olarak, çeşitli uzay teknolojilerinin rüzgar tüneli testlerini yürüten NASA'nın San Jose yakınlarındaki Ames Araştırma Merkezi; Sacramento'nun doğusunda, yeni sınıf ağır yük fırlatma araçları için motorlar üreten Aerojet Rocketdyne fabrikası; ve San Luis Obispo, Starfire güneş yörüngesel enerji santralinin test lansmanına katılacak. Her şehirde bir toplantı ve San Jose'de bir bağış toplama yemeği var . Bundan sonra Portland ve Seattle'a, Spokane yakınlarındaki eski Fairchild Hava Kuvvetleri Üssü'nde Holokost'un Amerika yıldönümünü kutlamak için düzenlenen anma törenine ve ardından Batı Kıyısı gezisini tamamlamak için Boise'a gidiyor. Daha sonra doğuya doğru yol alırsınız. Seçim Gününden bir gün önce üç şehir. Ben doğu kıyısında birkaç duraklayacağım ve sonra sen doğuya giderken batıya gideceğim."
    
  "Vay be" dedi başkan. "Bunun son kampanyam olacağına sevindim; çocuklarla tanışmak güzel ama bu kesinlikle soğukkanlılığınızı etkiliyor." Planlarını değiştirmeyi düşündü ama çok uzun sürmedi: "Devam edin ve Kuzey Kaliforniya, Ann'de duraklar ekleyin. Öldüğümde dinleneceğim."
    
  "Evet efendim" dedi başkan yardımcısı, telefonu aldı ve personelini gerekli önlemleri almaları konusunda uyardı. Bitirdiğinde şöyle sordu: "FAA'yı uyarmadan önce efendim, bir sorum var: Yörüngesel güneş enerjisi santralinin deneme çalışmasını ve üniversite öğrencileri Brad McLanahan ve Casey Huggins'in istasyona yapacağı geziyi ertelemek ister misiniz?" Kaliforniya'dan mı?" Uzay Sorunu Durumu "Ortalık ısınmaya başlıyor ve bu test atışları dünya çapında büyük ilgi görüyor. Ruslar ve bir grup savaş karşıtı ve çevreci grup da dahil olmak üzere pek çok insan bunu istiyor Test iptal edilecek ve uzay istasyonunun atmosferde yanmasına izin verilecek."
    
  Başkan başını sallayarak, "Bu protestoları okudum" dedi. "Bu, aşırı sol liberallerden onlarca yıldır duyduğumuz şeyin hemen hemen aynısı gibi görünüyor: teknolojik ilerleme insanlar, hayvanlar, dünya barışı, yoksullar ve gezegen için kesinlikle kötüdür. Armstrong özellikle çok fazla kötü eleştirilere maruz kalıyor, sanırım bunun nedeni çoğunlukla gökyüzünde çok görünür olması ve solun bizim dünyadaki herkesi gözetlediğimizi ve herkesi vurmak için ölüm ışını kullanmaya hazır olduğumuzu düşünmesi. Armstrong uzay istasyonunda ne yaptıklarına dair hiçbir fikirleri yok. Deneyimlerim ve bunu mümkün kılan teknoloji hakkında yüzüm morarıncaya kadar konuşabilirim ama zamanımı boşa harcamış olurum."
    
  Ken Phoenix bir an düşündü, sonra başını salladı. "Ann, Ruslar ya da bazı solcu kaçıklar bunun gezegenin sonunun başlangıcı olduğunu düşünüyorlar diye uzay teknolojisi ve sanayileşme konusundaki girişimimi durdurmuyorum " dedi. "Bu deneme atışlarından sonra bu grupların ve hatta Rusların neler yapabileceğini öngörmeye ve hazırlanmaya çalışalım, ancak bunları iptal etmeyeceğim. Bu öğrencilerin bu projeye verdikleri sıkı çalışmaya hakaret olurdu. Bu barışçıl bir proje: dünyanın hemen her yerinde, ihtiyacı olan herkese enerji göndermek. Bu iyi birşey. Sol bu konuda istediğini söyleyebilir ama durum bu. Hayır, ilerliyoruz."
    
    
  SAN LUIS OBISPO BÖLGESEL HAVALİMANI
  O AKŞAM
    
    
  Brad, San Luis Obispo Bölge Havaalanı'ndaki bir uçak hangarında bir masada oturuyordu ve en son navigasyon, haritalar, arazi ve engeller uydu aracılığıyla doğrudan babasının arkasında park etmiş olan Cessna P210 Silver Eagle uçağına ışınlanırken bilgisayarındaki ilerlemeyi izliyordu. Silver Eagle, 450 beygir gücünde bir türbin motoru ve uzun bir yüksek teknoloji ürünü aviyonik ve diğer sistemler listesiyle modifiye edilmiş küçük ama son derece güçlü bir Cessna P210'du ve bu, otuz yaşındaki uçağı dünyadaki en gelişmiş uçaklardan biri haline getiriyor.
    
  Cep telefonu bip sesi çıkardı ve arayanın kimliğine baktı, tanımamasına şaşırmadı; medyadan o kadar çok soru sormuştu ki bakmadan cevap verdi: "Merhaba. Ben Brad, Starfire Projesi."
    
  "Bay McLanahan mı? Adım Yvette Annikki, European Space Daily Kıdemli Araştırmacısı. Birkaç gün önce laboratuvarınızdaki basın toplantısında kısaca konuşmuştuk."
    
  İsmi tanımıyordu ama şehvetli aksanını kesinlikle tanımıştı. Brad, "Basın toplantısında adınızı gördüğümü sanmıyorum" dedi, "ama medya listesinde gördüğümü hatırlıyorum. Bu gece nasılsın?"
    
  "Çok iyi, teşekkürler Bay McLanahan."
    
  "Brad lütfen."
    
  Yvette, Teşekkür ederim Brad, dedi. "Bu akşam hoş geldin partinize katılmak ve Starfire'ın test sürüşünü izlemek için San Luis Obispo'ya yeni döndüm ve size birkaç sorum daha vardı. Hala şehirde misin?"
    
  "Evet. Ama sabah erkenden Battle Mountain'a gidiyorum."
    
  "Ah, tabii ki gece yarısı uzay uçağıyla Armstrong uzay istasyonuna uçmak. Tebrikler."
    
  "Teşekkür ederim". Lanet olsun, bu ses büyüleyiciydi, diye düşündü Brad.
    
  Yvette, "Sizi rahatsız etmek istemiyorum ama eğer boşsanız, gerçekten birkaç soru sorup uzay istasyonuna gitme konusunda fikrinizi almak isterim" dedi. "Birkaç dakika içinde kampüste olabilirim."
    
  Brad, "Kampüste değilim" dedi. "Battle Mountain'a uçuşa hazırlanmak için uçağımda uçuş öncesi hazırlık yapıyorum."
    
  "Kendi uçağın var mı Brad?"
    
  "Bu babama aitti. Her fırsatta uçuruyorum."
    
  "Ne kadar heyecan verici! Uçuş özgürlüğünü seviyorum. Kendi uçağınıza atlayıp bir anda bir yere uçabilmek çok güzel."
    
  Brad, "Bu kesin," dedi. "Pilot musun?"
    
  Yvette, "Sadece Avrupa hafif spor pilot lisansına sahibim" dedi. "San Luis Obispo'dan Battle Mountain'a uçamadım. Uçağınızda bunun çok kolay bir yolculuk olduğuna inanıyorum."
    
  Brad, "Yolculuk yaklaşık dokuz saat sürüyor" dedi. "Bunu ikiden biraz fazla sürede yapabilirim."
    
  "İnanılmaz. Çok güzel bir uçak olmalı."
    
  "Bunu görmek ister misin?"
    
  Yvette, "Sana yük olmak istemiyorum Brad" dedi. "Önünüzde çok önemli günler var ve benim sadece birkaç sorum var."
    
  Brad, "Sorun değil" dedi. "Broad Street'ten güneye gidin, Airport Road'a doğru sağa dönün ve soldaki 'Genel Havacılık' işaretli çıkışta durun. Dışarı çıkıp senin için açacağım.''
    
  "Şey... Uçağını görmeyi çok isterdim ama seni rahatsız etmek istemiyorum."
    
  "Hiç de bile. Uçağın kendini güncellemesini bekliyorum. Şirket güzel olurdu."
    
  Yvette, "Eh, bu durumda size katılmaktan mutluluk duyarım" dedi. "Yaklaşık on dakika içinde orada olabilirim. Kiralık beyaz bir Volvo kullanıyorum."
    
  Tam on dakika sonra beyaz bir Volvo sedan terminal binasının önüne yanaştı. Brad arabalı geçiş kapısından içeri girdi ve erişim kartını okuyucuya geçirdi ve arabalı geçiş kapısı açılmaya başladı. Bisikletine atladı ve hangarına geri döndü, Volvo da pek geride değildi.
    
  Brad, Yvette'in yanaşırken Gümüş Kartal'ı görebilmesi için hangarın çift kapısını ve iç ışıkları açık bıraktı. Arabadan inerken, Seni tekrar gördüğüme sevindim Brad, dedi. Elini sıktı, sonra ona bir kartvizit uzattı. "Umarım beni hatırlarsın?"
    
  Brad, "Evet, tabii ki istiyorum" dedi. Lanet olsun, diye düşündü kendi kendine, geçen sefere göre çok daha seksi. Döndü ve uçağı işaret etti. "İşte geliyor."
    
  "Bu harika!" Yvette fark etti. "Onu tertemiz durumda tutuyor gibisin."
    
  Brad, "Bunun hâlâ babamın uçağı olduğunu düşünüyorum, bu yüzden her fırsatta üzerinde çalışıyorum ve her uçuştan sonra onu temizliyorum" dedi.
    
  Yvette, "Baban çok harika bir adamdı" dedi. "Kaybın için çok üzgünüm."
    
  Brad, medyanın kendisine sürekli önerdiği bu duygularla oynamayı her zaman hatırlamak zorundaydı; bu zordu ama babası gerçekten ölmüş gibi davranma konusunda giderek daha iyi hale geliyordu. "Teşekkür ederim" diye yanıtladı.
    
  Yvette hangara girdi ve uçağa hayran kalmaya başladı. "Bu yüzden. Bana seksi uçağından bahset Brad McLanahan.
    
  Brad, "Buna Silver Eagle deniyor, 310 beygir gücündeki pistonlu benzinli motoru 450 beygir gücünde jet yakıtlı turboprop motorla değiştirilen bir Cessna P21¢ Centurion" dedi. "Aynı zamanda bir sürü başka değişiklik daha var. Seyir hızı saatte iki yüz elli mil civarında, menzili bin mil, tavanı ise yirmi üç bin feet."
    
  "Ooo". Brad'e muzip bir gülümsemeyle baktı ve şöyle dedi: "Bu onu sadece Miles High Club'a değil, Four Miles High Club'a da girmeye hak kazanır, değil mi?" Brad onun dikenli sözlerine gülmeye çalıştı ama bu sadece kaba bir homurdanma olarak çıktı; dikkati dağıldı ve Gümüş Kartal kulübesindeki o kulübe nasıl katılmayı başardığını merak etti. "Ve uçağın kendini güncellediğini mi söyledin?"
    
  Brad, kendini fantezilerinden kurtararak, "Güncellemeler uydu aracılığıyla yayınlanıyor" dedi. "İhtiyacım olduğunda uçağı harici bir güç kaynağına takıp çalıştırıyorum ve bekliyorum."
    
  "Bu, aviyonikleri ve veritabanlarını güncellemenin olağan yolu gibi değil."
    
  Brad, "Bu uçakta, genel havacılık camiasının geri kalanında henüz mevcut olmayan çeşitli geliştirmeler var" dedi. "Babam uçağını birçok ileri teknoloji ürünü test alanı olarak kullandı." Sağ alt kanadın ortasına monte edilmiş küçük bir topu işaret etti. "Bu uçağı yıllar önce Sivil Hava Devriyesi ile gözetleme görevleri için kullanmıştı, dolayısıyla bu sensörleri kanatlara taktı. Tenis topu büyüklüğündeler ama uçağın her iki yanından, gece veya gündüz, saniyede yirmi dönümü altı inç çözünürlükle tarayabilirler. Görüntüler yerdeki alıcılara iletilir veya kokpitteki çok işlevli ekranlarda uçuş veya navigasyon bilgilerinin yer aldığı şekilde görüntülenebilir. Bu sensörü kullanarak, ışıklandırmanın olmadığı zifiri karanlıkta birkaç iniş yaptım."
    
  Yvette, "Daha önce bu kadar küçük bir sensörün kullanıldığını hiç duymamıştım" dedi.
    
  Brad, "Bu uçakta en az beş, belki de on yıl boyunca halka açık olmayacak şeyler yapabilirim" dedi. "Tam otomatik izinler, hava trafik kontrol tavsiyeleri, otomatik uçuş planlaması ve yeniden rota belirleme, ses kontrollü aviyonikler, çok daha fazlası."
    
  "Bunun hakkında yazabilir miyim Brad?" Yvette sordu. "Okurlarıma bundan bahsedebilir miyim?"
    
  Brad bir an düşündü, sonra omuz silkti. "Neden olmasın anlamıyorum" dedi. "'Çok gizli' ya da buna benzer bir şey olarak sınıflandırılmıyor; yalnızca genel havacılıkta henüz mevcut değil. Bunların hepsi federaller tarafından onaylandı ancak henüz üretilip satışa sunulmadı."
    
  Yvette, "Fakat bu genel havacılığın geleceğini temsil ediyor" dedi. "Okuyucularımın bu konuyu okumak isteyeceğine eminim. Bu harika sistemler için ek tip sertifikaları ve onayların kopyalarını alabilir miyim?"
    
  Brad, "Elbette bunların hepsi kamuya açık bilgiler" dedi. "Döndükten sonra bunların hepsini senin için toplayabilirim."
    
  Yvette, "Çok teşekkür ederim" dedi. "Siz döndükten sonra San Luis Obispo'ya bir ziyaret daha yapmam gerektiğini görüyorum..." Onun gözlerinin içine baktı ve hafifçe muzip bir şekilde gülümsedi. "Sadece bana uzaya uçuşunuz hakkında bilgi verebilmeniz için değil, aynı zamanda büyüleyici uçağınız hakkında da daha fazla bilgi verebilmeniz için. Dört mil uzunluğundaki kulüp genel merkezine bakabilir miyim?"
    
  "Elbette" dedi Brad. Adam onun için ön kapıyı açtı, sonra kartvizitine baktı ve kadın içeriyi hayranlıkla izledi - ve evet, uçağın içine bakarken gözlerinin önünde titreyen lezzetli kıçını da takdir etti. "San Francisco'da mı yaşıyorsun? Bu aynı zamanda kolay bir uçuştur. Belki seni San Carlos'tan alırım, bir deneme uçuşu yaparız ve belki Half Moon Körfezi'nde öğle yemeği yeriz?"
    
  Yvette, "Kulağa harika geliyor Brad," dedi.
    
  "Yvette. Çok güzel bir isim," diye ekledi Brad.
    
  "Teşekkür ederim. Annem Fransız, babam ise İsveçli." Ona döndü. "Çok cömertsin... Ah!" Brad onun baktığı yere döndü ve Chris Wall'un ondan sadece birkaç adım uzakta, elleri ceketinin cebinde durduğunu görünce şaşırdı. "Merhaba efendim. Sana yardım edebilir miyiz?"
    
  Brad, "O benim arkadaşım" dedi. "Yvette, Chris'le tanış. Chris, Yvette, European Space Daily muhabiri." İkisi doğrudan birbirlerine baktılar. "Neler oluyor Chris?"
    
  Vol, Yvette'e bakarak birkaç uzun dakika sessiz kaldı; sonra: "Bir dakikanız varsa, ayrılmadan önce tartışmamız gereken birkaç önemli konu var."
    
  "Elbette," dedi Brad şaşkınlıkla gözlerini kırpıştırarak. Burada bir şeyler dönüyordu; Brad bunu neden keşfetmedi...? "Yvette, acaba..."
    
  Yvette, "Yeterince vaktini aldım Brad," dedi. "Sorularımı sana e-postayla gönderebilirim. Kalkıştan önce vaktiniz varsa lütfen yanıt verin; aksi takdirde uçuşunuzdan sonra tekrar buluşacağımız günü bekleyebilirler." Elini uzattı ve Brad elini sıktı, sonra Yvette öne doğru eğilip onu yanağından öptü. "Uçuşunuzda ve deneme atışlarınızda iyi şanslar. Umarım güvenli bir yolculuk geçirir ve büyük başarılara imza atarsınız." Sonra elini Ox'a uzattı. "Tanıştığımıza memnun oldum Chris," dedi. Birkaç garip kalp atışından sonra Vol yavaşça sağ elini cebinden çıkardı ve elini sıktı, gözlerini ondan hiç ayırmadı. Yvette gülümsedi ve başını salladı, Brad'e sıcak bir gülümseme daha verdi, arabasına bindi ve uzaklaştı.
    
  Brad gözden kaybolduğunda Vol. "Neler oluyor Başçavuş? 'Gerekli öğeler' uyarı kod ifadesini verdiniz. Ne oluyor?"
    
  "O kim?" Vol alçak, tehditkar bir sesle sordu.
    
  "Avusturya merkezli bir havacılık blogu olan European Space Daily'nin muhabiri." Brad ona Yvette'in kartvizitini verdi. "Onunla daha önce basın toplantısında konuşmuştum."
    
  "Onu buraya sizinle baş başa buluşmaya davet etmeden önce onu kontrol ettiniz mi?"
    
  Brad, karşılaşma konusunda gerçekten endişeli görünen Vol'u inceleyerek, "Hayır, ama üniversite tarafından incelendi ve kendisine basın bilgileri ve kampüse erişim hakkı verildi," diye yanıt verdi.
    
  Wohl, Brad'in Paso Robles saldırısının ardından kendisine verilen yeni çağrı işaretini kullanarak, "Chimp yeterli muzla basın kimlik bilgilerine ve kampüs erişimine sahip olabilir, Trigger," dedi; bunun silahlı saldırıdan mı yoksa olaydan mı bahsettiğini bilmiyordu. o bir atın kıçıydı. "Onu kontrol etmedin ama onu gece hangarına tek başına mı davet ettin?"
    
  Brad, "Babam beni kontrol ediyor" dedi. Babasının hangardaki güvenlik kameralarına erişebileceğini ve cep telefonu görüşmelerini izleyebileceğini unutmuştu ve Patrick'in hiç şüphesiz en yakınındaki kişiyi arayıp hemen havaalanına gidip muhabiri kontrol ettiğini fark etmişti.
    
  "Muhtemelen kıçını kurtardın, Trigger," dedi Vol.
    
  Brad, "Tamam, tamam, standart güvenlik ve karşı gözetim prosedürlerini ihlal ettim" dedi. "Siz ve ekibiniz aylarca tek bir alarm olmadan, tek bir uyarı olmadan şehirdeydiniz. Şimdi, neden ani uyarı parolası? Onun bir tehdit olduğunu nereden biliyorsun?"
    
  Wohl, "Henüz emin değilim ama çok güçlü bir şüphem var ve ihtiyacım olan tek şey bu" dedi. Brad, Chris Wall'la çalıştığından beri ilk kez, emekli başçavuşun sanki... utanıyormuş gibi tereddüt ettiğini gördü. Chris Wohl, emekli bir ABD Deniz Piyadeleri Başçavuşu olup herkesin onun hakkında ne düşündüğünü umursar...?
    
  "Ne oluyor Başçavuş?" Brad dedi.
    
  Wohl, "İnsanlarla ilk karşılaştığımda standart ve beklenen tepkiyi alıyorum, özellikle de kadınlardan." dedi.
    
  Brad sakin bir tavırla, "Tahmin edeyim: Radyasyon yanıklarını sadece gördüklerinde mide bulandırıcı bir dehşetle geri çekiliyorlar," dedi. "Seni ilk gördüğümde ben de aynı tepkiyi vermiştim."
    
  "Kusura bakma ama Trigger, canın cehenneme," dedi Vol. Brad bunun tanıdığı gerçek Chris Wall olduğunu düşündü. "Arkadaşın Yvette'te bunu fark etmedin, değil mi? Karşı istihbarat taktiklerinizde dikkatsizdiniz, değil mi?"
    
  "Sen neden bahsediyorsun Başçavuş?"
    
  "Arkadaşın Yvette'in beni gördüğündeki tepkisini gördün mü?" - Vol sordu.
    
  "Evet. Şaşırmıştı. Biraz." Ancak Brad hatırladı ve cevabını revize etti. "Ve hoş."
    
  "Öyle mi düşünüyorsun Tetik?" - Vol sordu.
    
  "Ben..." Brad durakladı. Tanrım, diye düşündü, büyük eski denizciyi endişelendiren, hatta belki... onu korkutan bir şeyi tamamen gözden kaçırmışım? Derinlemesine düşündü ve şöyle dedi: "Aslında çok aklı başındaydı. Doğru, yetişkin erkeklerin bile yaptığını gördüğüm gibi sana şok veya şaşkınlıkla tepki vermedi. Ama nazikti."
    
  "Kibar, evet" dedi Vol. "Başka ne? Aniden arkasında beliren çirkin, tuhaf görünüşlü bir yabancıya, beklemediği bir şeye iyi davranarak gerçekte neyi başarmaya çalışıyordu? Başka ne öğreniyordu, Trigger?"
    
  "O..." Brad'in zihni hızla çalışıyordu, Chris Wall'un zaten çok önceden öngördüğü şeyi, eğer dikkati dışsal -yani cinsel- faktörler tarafından dağılmamış olsaydı kendisinin de fark etmesi gereken şeyi yakalamaya çalışıyordu. Brad sonunda, "O... o seninle... nasıl başa çıkacağını... anlamaya çalışıyordu," dedi.
    
  "Benimle 'anlaşmak' mı?"
    
  Brad bir kez daha tereddüt etti ama cevap acı verici derecede açıktı: "Seni ortadan kaldıracağım," diye düzeltti kendini. Vay be, diye düşündü Brad, gözleri iri iri açılmış ve inanamayarak başını sallayarak. "Kıçımın peşindeydi ama sen geldin ve onu hazırlıksız yakaladın ve o ne yapacağını bilmiyordu" dedi. "Saldırmak ya da geri çekilmek konusunda son anda bir karar vermek zorunda kaldı ve geri çekilmeye karar verdi. Kahretsin... !"
    
  Vol, "Sonunda taktiksel düşünüyorsun," dedi. "Birkaç ay hiçbir şey olmadan gidersen güvende olacağını mı sanıyorsun? Daha fazla yanılıyor olamazsın. Zaman her zaman sabırlı avcının lehinedir. Bu, düşmana gözlemleme, planlama, yeniden planlama ve yürütme için daha fazla zaman verir. Kötü adamlar altı aydır saldırmadıkları için vazgeçtiklerini mi sanıyorsunuz? Yanlış. Üstelik daha fazla hata yapmayı göze alamazsınız. Vol kaşlarını çatarak yüzündeki kırışıklıkların derinleşmesine neden oldu. "Söyle bana Trigger: arkadaşını bir daha görebilecek misin?"
    
  Brad, "Elbette beni takip etmeyi bırakıp öldürmek için geldiğinde," dedi. "Ama bir muhabir olarak? Asla. Yerin derinliklerine dalacak."
    
  "Kesinlikle" dedi Vol. "Avlanmayı bitirmedi ama bir daha kimseyle röportaj yaptığını göremezsiniz, en azından Kuzey Amerika'da." Büyüyen karanlıkta etrafına baktı. "Sizi burada, havaalanında, güvenlik veya kameralar tarafından fark edilmeden, uzaktan çekmek için birçok fırsatı vardı ve bunlardan faydalanmadı. Bu sana ne anlatıyor, Trigger?"
    
  Brad, "Bunu uzaktan yapmak istemediğini" söyledi. "Yakından yapmayı tercih ediyor."
    
  "Başka ne?"
    
  Brad bir an düşündü; sonra: "Fotoğrafının çekilmesinden korkmuyor. Kaçabileceğine inanıyor ya da arkasında onu dışarı çıkarabileceğinden emin olduğu bir ağ var."
    
  "Ya da her ikisi de" dedi Vol. Kartvizite baktı. "Sväy. İsveççe'de 'kılıç' anlamına geliyor. Eminim kapak için bu ismi seçmesinin bir nedeni vardır." Brad bu sözler karşısında zorlukla yutkundu. "Oldukça küstah olduğu kesin; kendisini birçok kamera ve mikrofonun bulunduğu odalarda gösteren bir kapak seçmiş ve kendisine öğretilenin tam tersi şekilde dikkatleri üzerine çekecek şekilde giyinmekten korkmuyor. Ya gerçekten aptal ya da çok yetenekli bir katil. Kesinlikle klas bir salatalık. Eminim orada onun bir sürü fotoğrafı vardır. Ekibin onu izlemeye başlamasını sağlayacağım." Bir anlığına düşündü. "Huggins zaten Battle Mountain'da, değil mi?"
    
  Brad, "Casey takım elbisesini giydirebilmek için erken ayrılmak zorunda kaldı" dedi.
    
  "Bu akşam burası ile Savaş Dağı arasında hava nasıl?"
    
  "Sierra'nın üzerinde bulutlar var, belki tepede biraz türbülans var ama onun dışında sorun yok."
    
  "Bu gece kampüste bir şey planlamıştın, değil mi?"
    
  "Mühendislik Fakültesi Starfire Takımı için küçük bir parti verecekti."
    
  Wohl, "Bir şeyler oldu ve uzay istasyonuna uçuşa hazırlanmak için Battle Mountain'a erken gitmek zorunda kaldınız" dedi. "Sonra özür dileyeceksin. Yeni arkadaşın Yvette o partiye davetliydi, değil mi?" Brad hiçbir şey söylemedi ama bunun farkına vardığı yüzünde açıkça görülüyordu. "Aynı gün tekrar deneyecek kadar cesur olsaydım, orada pusuya yatmış olurdum. O kampüse geri dönmeyeceksin. Brad'den herhangi bir karşılık alamadı; eğer kadın gerçekten düşündükleri kişiyse, kadının bir sonraki kurbanı olmaya ne kadar yaklaşacağını kim bilebilirdi. "Uçuş öncesi hazırlıklarınızı yapın, ardından bir an önce yola çıkın. Sen gidene kadar burada bekleyeceğim."
    
  Brad başını salladı ve hangara girdi. Ancak uçuş öncesi hazırlıklarına başlamadan önce köşedeki güvenlik kamerasına dönüp "Teşekkürler baba" dedi.
    
  Birkaç saniye sonra akıllı telefonuna bir mesaj geldi. Şöyle yazıyordu: Hoş geldin oğlum. Güvenle uçun.
    
    
  MERKEZİ YENİ MEKSİKA ÜZERİNDE
  SONRAKİ GÜN
    
    
  Boomer, "Basınç kesildi" diye duyurdu. Brad McLanahan gücün bir kısmını kesti ve S-19 Midnight uzay uçağının Sky Masters Aerospace B-767 hava tankerinin arkasında ve altında temas öncesi konuma dönmesine izin verdi. Yakıt ikmali bomu tankerin kuyruğunun altına geri çekildi.
    
  Robotik bariyer operatörünün bilgisayarlı kadın sesi, "Her şey açık, Yedinci Geceyarısı" dedi. "Senin için yapabileceğimiz başka bir şey var mı Seven?"
    
  Boomer, "Bir fincan kahve içmek güzel olurdu" dedi, "ama bu da başarısız olursa elveda diyeceğiz."
    
  Tanker 767 keskin bir sola dönüşe başladı. "Üstad Üç-Bir açık, Yedi" dedi ses. "İyi günler".
    
  Boomer elektronik elastomerik giysisinin oksijen vizörünü kaldırdı, Geceyarısı Uzay Uçağı'nın bilgisayarlarının "Yakıt İkmali Sonrası" ve "Hipersonik Uçuştan Önce" kontrol listelerini çalıştırmasını izledi, ardından görev komutanı koltuğunda oturan Brad'e baktı. Brad turuncu kısmi bir ACES basınç giysisi giyiyordu ve eldivenli elleri orta konsoldaki yan kontrollerin ve gaz düğmelerinin üzerindeydi ve sanki koltukta televizyon izliyormuş gibi dümdüz ileriye bakarak rahatça oturuyordu. Brad, Boomer'ın bunu yaptığını fark ettiğinde kaskının vizörünü kaldırdı.
    
  "Biliyor musun Brad, sen üst üste gözlerimi yaşartan ikinci yolcusun."
    
  "Bir daha söyleyeyim mi?" Brad dedi.
    
  Boomer, "İlk Başkan Phoenix, şimdi de siz; ikiniz de sanki yıllardır astronotmuşsunuz gibi davranıyorsunuz" dedi. "Uzay uçağını bir profesyonel gibi uçuruyorsun. Evinize benziyorsunuz."
    
  Brad, "Aslında B-1B bombardıman uçağından pek de farklı değil Boomer" dedi. Patrick McLanahan yönetimindeki Sky Masters Aerospace, hizmet dışı bırakılan birkaç B-1B Lancer bombardıman uçağını yeniledi ve onları hizmete geri döndürdü ve Brad, Çin Halk Cumhuriyeti'nin onlara karşı saldırgan eylemlerine karşı koymak için Battle Mountain'dan Guam'a uçak taşımak üzere eğitildi. Güney Çin'deki komşular deniz. "Yüksek hızlarda çok daha manevra kabiliyeti var, ancak ses altı hızda çok kemik gibi idare ediyor ve tankerin altındaki temas noktasındaki görüş görüntüsü neredeyse B-1 ile tamamen aynı."
    
  Boomer, "Eh, etkilendim" dedi. "Uçuşun büyük bölümünde, en az sağ koltukta olmak üzere, elinizle kontrol ediyordunuz ve üstüne bir uzay giysisi ve büyük uzay giysisi eldivenleri giyiyordunuz. Bir sonraki adıma hazır mısınız?"
    
  Brad, Eminim öyledir Boomer, dedi.
    
  Boomer, "Öyle olduğuna bahse girerim" dedi. "Şu ana kadar karşılaştığınız en kötü G kuvveti iki civarındaydı ama şimdi biraz daha yoğunlaşacak. Maksimum yaklaşık dört G kullanacağız, ancak bunları daha uzun bir süre boyunca hissedeceksiniz. Manuel olarak uçurmanıza izin vereceğim, ancak g kuvvetleri çok fazla olursa bana haber verin, ben de George'un otomatik pilotu uçurmasına izin vereceğim. Parmaklarınızın her birinin neredeyse yarım kilo ağırlığında olacağını unutmayın. Direnmeye çalışmayın; bir şey söyleyin, ben de otomatik pilota geçeyim."
    
  "Ben yapacağım Boomer."
    
  "İyi. Casey mi?
    
  "Evet Boomer?" Casey Huggins yanıt verdi. Jessica "Gonzo" Faulkner ile birlikte kargo bölümündeki uzay uçağının yolcu modülündeydi. Casey, siperliği kapalı, kısmi basınçlı bir elbise giyiyordu; Gonzo sıkı bir EEAS takıyordu.
    
  Boomer, "Aşırı yük hakkında söylediklerimizi hatırla," dedi. "Daha önce hız treninde bulunduysanız, şimdi hissedeceğinize benzer bir baskı hissettiniz, ancak bu daha uzun sürecektir. Koltuğunuz baskı altında kalmaktan kaçınmanıza yardımcı olacaktır. Hazır?"
    
  "Ben hazırım Boomer."
    
  "Gonzo mu?"
    
  "Hazır".
    
  "Brad mı?"
    
  "Ben hazırım".
    
  Boomer, Brad'e, "O halde biraz eğlenmeye hazır olun, Görev Komutanı," dedi. "Uçuş direktörünüz önünüzde. Seni gazlardan tutuyorum. Tıpkı aletli iniş sistemi sinyalini uçuruyormuş gibi, uçuş direktörünü merkezde tutun. Yaklaşık on iki dereceden burun yukarıya doğru başlayacağız ama hız arttıkça bu da artacaktır. Söylediğiniz gibi, S-19 hızlı gitmeyi seviyor, dolayısıyla atmosferin üstüne çıkana ve kontrol çubukları reaksiyon kontrol moduna geçene kadar hız arttıkça direksiyon daha kolay hissedilecek ve sonra bu biraz iğrenç. Şimdi bize ekleme penceresini gösteriyorum. Kontrol listeleri tamamlandı. Gitmek."
    
  Boomer gazları yavaşça ilerletti. Brad hızlanmayı ve G kuvvetlerinin oluşmaya başladığını hissettiğinde kendini sakin kalmaya zorladı. Uçuş direktörünün kanatlarının yukarı kalktığını gördü ve kontrol çubuğunu çok sert çektiğinde kanatlar aşağı indi, bu da burunlarının çok yüksek olduğu anlamına geliyordu. "Sakin ol Brad. O kaygan. Hafif dokunmatik kontroller." Brad kontrolleri gevşetti ve uçuş direktörünün kanatlarını nazikçe piramide doğru yönlendirdi. "İşte bu" dedi Boomer. "Tahmin etmeyin. Güzel, basit bir giriş."
    
  Mach sayıları çok hızlı bir şekilde düştü ve turbojet modundan scramjet moduna Brad'in hayal edebileceğinden daha hızlı geçtiler. Boomer, "Altmış iki mil yukarıda, Brad ve Casey; tebrikler, siz Amerikalı astronotlarsınız" dedi. "Herkes nasıl?"
    
  "Güzel... güzel," dedi Casey, gerginlikten açıkça kendini zorlayarak. "Ne kadar uzun?"
    
  Boomer, "Sadece birkaç dakika daha kaldıktan sonra füze moduna geçeceğiz" dedi. "Aşırı yük üçten dörde çıkacak, biraz daha yükselecek ama o kadar uzun sürmeyecek." Hızlanma sırasında neredeyse hiç hareket etmeyen Brad'e baktı. "Orada iyi misin, görev komutanı?"
    
  "İyiyim Boomer."
    
  "İyi gidiyorsun. Burada bir rekabetin var Gonzo."
    
  Gonzo, "Uzun zamandır tatil yapmadım; Brad benim vardiyalarımı alabilir" dedi.
    
  Birkaç dakika sonra scramjet motorları tam güçteydi ve Boomer, Leoparları tam roket moduna geçirdi. Uçuş direktörü koltuğunun birkaç kez daha eğildiğini fark etti, ancak Brad hala dik oturuyordu ve tek bir kasını dahi hareket ettirmiyor gibi görünüyordu. "Her şey yolunda mı Brad?"
    
  "Ben... sanırım öyle..."
    
  Boomer, "Parkta yürüyüşe çıkın" dedi. "İki dereceden fazla kayarsanız, bizi atmosferden iki bin mil dışarı fırlatıp küçük ateşli parçalar halinde Dünya'ya çarpabileceğimizi düşünmeyin."
    
  "Teşekkürler... teşekkürler dostum," diye homurdandı Brad.
    
  Boomer, "Görüyorum ki aklınızı GS'den uzaklaştırmışsınız ve rotanız önemli ölçüde dengelenmiş." dedi. Ve o anda "leoparlar" kapandı ve aşırı yük durdu. "Görmek? Sorun yok ve doğru yoldayız. Bir dakikalığına rahatlayıp yeniden normal nefes alabilmen için George'u açacağım." Brad saatlerden beri ilk kez elini kontrollerden çekti ve gaza bastı. "İstasyona ulaşmamız yaklaşık yarım saat sürecek."
    
  Brad, sanki iki saatini spor salonunda Chris Wall ve onun vuruş ekibi tarafından dövülerek geçirmiş gibi hissetti. "Vizörü kaldırabilir miyiz?" O sordu.
    
  Boomer çevresel okumaları kontrol etti. "Evet, yapabilirsin" dedi. "Kabin basıncı yeşil, vizörü kaldırabilecek kadar açık. Brad'e dinlenmesi için bir dakika vereceğiz - uzay uçağını sıfırdan yirmi beşe manuel olarak yönlendirerek güzel bir egzersiz yaptı. Birkaç dakika içinde ondan yolcu modülüne dönmesini ve Casey'den yanaşmaya gelmesini isteyeceğim. Kabinde dolaşırken herkes kendini rahat ve rahat hissediyor."
    
  Brad vizörünü kaldırdı, sonra su şişesini buldu ve ona derin bir su akıttı, dudaklarını tüpün etrafında sıkıca tutmaya ve boğaz kaslarının midesine taşıyabilmesi için suyu ağzının derinliklerine fışkırtmaya dikkat etti; yer çekimi artık bunu yapamazdı. onun için yap. Midesini sakinleştirmeye yardımcı oldu ama sadece biraz. Su şişesini bir kenara koydu ve "Tamam Casey, hazırım" dedi.
    
  Çok fazla homurdanma, inleme, çarpma ve kask şapırdatma gerekti ama Brad sonunda koltuğundan kalkıp hava kilidine doğru yürümeyi başardı. Boomer, "İlk sefer için fena değil Brad" dedi, "ama Başkan Phoenix daha iyiydi."
    
  Brad, Tekrar teşekkürler dostum, dedi. Sıfır G'ler gerçekten tuhaf görünüyordu; neredeyse pozitif G'leri, hatta ezici olanları bile tercih ettiğini düşünüyordu. Hava kilidinin kapısını açtı, içeri adım attı ve kokpit kapağını kapattı. "Kapı kapalı" dedi.
    
  Boomer, "Burada her şey uyuyor" diye onayladı.
    
  Yolcu modülünün kapısı açıldı ve Casey tam diğer taraftaydı; yüzünde kocaman bir gülümsemeyle turunculara bürünmüş bir peri gibi yatay olarak süzülüyordu. "Bu harika değil mi Brad?" - dedi. "Bana bak! Kendimi bir bulut gibi hissediyorum!"
    
  Brad, Harika görünüyorsun Casey, dedi. Keşke ben de aynı şekilde hissetseydim, diye düşündü. Casey'nin geçmesine izin vermek için ambar kapağından geri çekildi ve bölmeye bir darbe, ayakları üzerinde kalmaya çalışırken güverteye ve tavana birkaç darbe ve kafasına bir darbe daha ile ödüllendirildi.
    
  Gonzo ona, "Güzel, kolay hareketler Brad," dedi. "Hatırlamak..."
    
  Brad, "Biliyorum, biliyorum: hiçbir yer çekimi beni durduramaz" dedi.
    
  Gonzo gülümseyerek, "Casey'i izle, öğreneceksin," dedi.
    
  Casey neşeyle, Görüşürüz Brad, dedi. Bölmeye zar zor dokunduktan sonra bir hayalet gibi hava kilidine doğru kaydı.
    
  Brad, hava kilidi kapağının kapatılmasına yardım ederken, Gösteriş yap, diye mırıldandı. Koltuğuna oturup emniyet kemerlerini ve omuz kayışlarını takmak ve kayışları olabildiğince sıkmak için sabırsızlanıyordu.
    
    
  SEKİZ
    
    
  Başarının birçok karanlık tarafı vardır.
    
  - ANITA RODDICK
    
    
    
  PLESETSK KOZMODROMU
  RUSYA FEDERASYONUNUN KUZEYBATISINDA ARKHANGELSK BÖLGESİ
  AYNI ZAMANDA
    
    
  "Üç... iki... bir... fırlatma..." diye duyurdu fırlatma merkezinin baş kontrolörü. Uzay uçağı ürperdi, sonra sarsıldı, sonra sanki parçalara ayrılacakmış gibi gürledi ama sonra astronot tutma kulelerinin ayrıldığını hissetti. Gürültü durdu ve çok geçmeden Angara-A7P fırlatma aracı yükselmeye başladığında g kuvvetleri oluşmaya başladı.
    
  Yalnız astronot, "Ana motorlar yüzde yüz güçte, tüm sistemler normal" dedi. Albay Mikhail Galtin, Rusya Federasyonu'ndaki bir numaralı aktif kozmonottu ve Moskova yakınlarındaki Star City'deki astronot eğitim biriminin komutanıydı. Kendisi, bir uzay istasyonundan diğerine ilk transfer de dahil olmak üzere dört kamusal alan uçuşunu tamamlamış, Sovyet ve Rus Uzay Birlikleri'nde yirmi iki yıllık kıdemli bir kişiydi. Ayrıca Salyut 7 ve Mir'e dayalı iki askeri uzay istasyonu da dahil olmak üzere gizli projelerle uzaya birkaç uçuş yaptı. Ancak astronot çevrelerinde tasarım ekibinin bir üyesi, ilk uzay uçağı pilotlarından biri ve şimdi de bir saldırı uçağı - uzay savaşçısı - olarak özel olarak tasarlanmış tek uzay aracı olan Electron uzay uçağının en deneyimli pilotu olarak biliniyordu .
    
  Galtin, Yuri Gagarin'den bu yana Sovyetler Birliği'nin en yetenekli ve yetenekli kozmonotlarının himayesi altındaydı: Korgeneral Alesandr Govorov, Albay Andrei Kozhedub ve Albay Yuri Livy. Govorov gerçek bir öncüydü; Sovyetler Birliği'nin Uzay Savunma Gücü'nün babasıydı; bu kuvvet, anavatanı savunmak amacıyla insanlı uzay operasyonlarına adanmış dünyanın ilk askeri birimiydi. Electron veya Salyut'un başka bir kopyası olsa bile, ilk önce Govorov yapmadıkça tek bir askeri kozmonot herhangi bir uzay aracına ayak basmadı. Kozhedub ve Libya, Sovyetler Birliği'nin Uzay Savunma Kuvvetlerinin "Kızıl Baronları", Govorov'un saldırı görevlerindeki kanat adamları ve uzayda veya Dünya'da tehlikeli düşmanlardı. Bu uzay devleri Amerika Birleşik Devletleri ve Armstrong uzay istasyonuyla savaşta karşı karşıya geldiğinde Galtin henüz genç bir stajyerdi.
    
  Electron uzay aracı, Angara fırlatma aracının üst kademesini işgal ediyordu; kuyruğu ve kanatları katlanmış halde fırlatma aracının tepesine dikey olarak monte edilmiş, yörüngeye ulaştıktan sonra açılacak ve uzay uçağının serbestçe uçmasına izin verecek koruyucu bir kasanın içinde yer alıyordu. Galtin'in Elektron'un iki koltuklu bir versiyonu için planları olmasına rağmen, şu anda uçan tüm uzay uçakları tek koltukluydu ve dünyada uzaya yalnızca bir yolcu taşıyan tek uzay aracıydı.
    
  On dakikadan kısa bir süre içinde Galtin yörüngeye ulaştı. Hedefinin menzile girmesini beklerken, Electron uzay uçağı ve yükü üzerinde çeşitli işlevsel kontroller gerçekleştirdi.
    
  Görev kontrolörü yaklaşık iki saat sonra telsizle "Elektron Bir, burası kontrol" dedi. "Cosmos-714'e olan mesafe yüz kilometreyi geçmiyor."
    
  "Kabul edildi," dedi Galtin. Electron'un radarını etkinleştirdi ve birkaç saniye içinde hedefini tespit etti. "Electron One" radarla temas kurdu." Kosmos 714 başarısız olmuş ve birkaç yıldır çürüyen bir yörüngede kalmış bir elektronik dinleme uydusuydu; ideal bir hedef olabilirdi. Galtin'inkinden farklı bir yörüngedeydi; onların yörüngeleri en yakın noktada yaklaşık beş kilometre arayla kesiştiler.
    
  Her savaş pilotunda olduğu gibi, zaman zaman biraz atış pratiği yapmak gerekiyordu.
    
  Galtin, gövdenin üst kısmındaki kargo bölmesi kapılarını açan komutlara girdi ve Çivi veya "Çivi Çekme" adı verilen büyük bir kutuyu istiflenmiş ve kilitli konumundan çıkardı. Elli kilometre mesafeden, Electron'un itici iticilerinin kontrolünü ele geçirecek ve uzay aracını, yanından geçen uyduyu takip edecek şekilde döndürecek olan otopilotuna komutları girdi. İki uzay gemisi saatte otuz bin kilometrenin üzerinde bir hızla yaklaşıyordu ama bu silah için önemli değildi.
    
  Otuz kilometre mesafeden silahı çalıştırdı. Electron'un dışında görülecek hiçbir şey yoktu, ancak radar ekranında Galtin, hedef uydunun radardaki bulanık ve titrek yörüngesini fark etti ve birkaç saniye sonra radarda birkaç nesnenin belirdiğini fark etti; uydu parçalanmıştı. ayrı.
    
  Hobnail, elektrik deşarjına sahip yüz kilowatt'lık koaksiyel bir karbondioksit lazeriydi. Lazerin maksimum menzili elli kilometreden fazlaydı, ancak böyle bir mesafede bile lazer bir santimetrelik dayanıklı çeliği saniyeler içinde yakabiliyordu - Cosmos-714'ün kabuğu çok daha inceydi. Lazerin pilleri, lazerin ne kadar süreyle etkinleştirildiğine bağlı olarak yaklaşık altı ila yedi patlamaya eşit olacak şekilde, patlama başına beş saniyeden fazla olmamak üzere, maksimum yaklaşık otuz saniye boyunca ateş etmesine izin verdi. Bu, Electron'un şu anki silahı olan hiper hızlı Scimitar füzelerinin yaklaşık yarısı büyüklüğündeydi, ancak Hobnail'in menzili ve doğruluğu çok daha fazlaydı ve her yöndeki hedefleri, hatta çok yüksek hızlarda geçen hedefleri bile vurabiliyordu. Lazerin laboratuvarda uzun yıllardır başarıyla kullanılmasına rağmen bu, Hobnail'in uzaydaki ilk başarılı testiydi. Her Elektron uzay uçağı, Uluslararası Uzay İstasyonu'nun yakın zamanda ISS'den ayrılan Rus yapımı bir bölümü olan Rus Yörünge Bölümü gibi, sonunda bir tane alacak.
    
  Galtin, Çivi'yi kargo ambarına geri götürmek ve saldırı radarını devre dışı bırakmak için bilgisayarına komutlar girdi. Önümüzdeki yedi saat boyunca yörüngeden alçalmaya başlamayacaktı ama tamamlaması gereken bir görevi daha vardı.
    
  Üç saat sonra radarı tekrar açtı ve radar tam da olması gerektiği yerde, sadece otuz kilometre uzakta, Hobnail'in menzilindeydi: Armstrong, Amerikan askeri uzay istasyonu. Çok daha yüksek bir irtifadaydı ve tamamen farklı bir yörüngedeydi - hiçbir zaman çarpışma tehlikesi yoktu - ama elbette Amerikalılar böylesine kasıtlı bir uçuş konusunda yaygara koparırdı.
    
  Çok kötü, diye düşündü Galtin sevinçle. Uzay ABD'ye ait değil. Ve gerekirse yine savaş alanına dönüşecek.
    
    
  ARMSTRONG UZAY İSTASYONU
  SONRAKİ GÜN
    
    
  "Aman Tanrım, gördüklerime inanamıyorum!" - Monitör canlandığında Jodie Cavendish bağırdı. Arkasından, Amerikan Gizli Servisi'nin test atışlarını izlemesine izin verdiği seyircilerin alkışları duyuldu; birkaç saat içinde Amerika Birleşik Devletleri Başkanı'nın gelişini bekliyorlardı. Gördükleri şey Brad McLanahan ve Casey Huggins'ti; her ikisi de Armstrong Uzay İstasyonu ve Project Starfire yamaları olan mavi uçuş kıyafetleri giyiyordu ve bir konsolun arkasında serbest düşüşte süzülüyorlardı. Arkalarında Kai Raydon ve Valerie Lucas vardı. "Sen yaptın! Sen yaptın!"
    
  "Merhaba Jodi; Merhaba Jerry; Merhaba Lane, dedi Brad. "Armstrong Uzay İstasyonundan selamlar!"
    
  Jodie, yanaklarından sevinç gözyaşları süzülürken, "Gördüğüm şeye inanamıyorum" dedi. "Bunun olacağına asla inanmazdım arkadaşlar."
    
  Lane, Harika görünüyorsunuz, dedi. "Uzay uçağı yolculuğu nasıldı?"
    
  Brad, "Harika, Lane," diye yanıt verdi. "Aşırı yük beklediğim kadar kötü değildi."
    
  Casey, "Kendi adına konuş ahbap," dedi. Genç bir kadının tıpkı diğer astronotlar gibi sıfır yer çekiminde bacakları altına sıkıştırılmış halde süzüldüğünü görmek çok tuhaftı; onu tekerlekli sandalyede görmemek neredeyse tuhaftı. "İçten dışa döneceğimi sanıyordum."
    
  "Siz kendinizi iyi hissediyor musunuz?"
    
  Brad, Fena değil, dedi.
    
  Casey kıkırdayarak, "Cesaretini kusuyordu," dedi.
    
  Brad, "Yalnızca iki kez," dedi. "Enjeksiyon oldum ve şu anda kendimi iyi hissediyorum."
    
  Casey, "Zaman zaman başım dönüyor ama kendimi harika hissediyorum Lane" dedi. "Gerçi kusmuk çantam hâlâ elimde."
    
  Lane, "Bir uzay uçağını uçurabildiğinizi ve hatta onu istasyona yanaştırabildiğinizi duyduk" dedi. "Ne kadar havalı! Nasıldı?"
    
  Brad, "Birkaç belirsiz an yaşadım ama her şey harika gitti" dedi. "Keşke Pilot Boomer burada olsaydı ama uzay uçağını Uluslararası Uzay İstasyonu'na götürmek zorunda kaldı; Ruslar servis modüllerini kapattıklarından eskisi kadar su ve oksijen üretemiyorlar, bu nedenle bazı teknisyenler ayrılmak zorunda. Yukarıdan nasıl görünüyor Jody?"
    
  Jodie, "Elmalar, Brad," diye yanıtladı. "Ancak, birkaç haftadır üzerinde çalıştığımız lityum iyon kapasitörün çıkış rölesinde hâlâ aralıklı arızalar yaşıyoruz."
    
  "Jerry bizimle kanalda mı?"
    
  Jodi, "Bir çözüm bulmaya çalışmak için ekibiyle video konferansta buluşuyor" dedi. "Bunun bir sıcaklık sorunu olduğunu düşünüyor; istasyon güneş ışığı altındayken rölenin iyi çalıştığını, ancak gölgeye geçtiklerinde bazen sorunun ortaya çıktığını söylüyor."
    
  Kai Rydon, "Maalesef bu, röleyi veya sıcaklık kontrol ünitesini değiştirmek için uzaya gitmek anlamına geliyor" dedi. "Bir veya iki gün sürebilir."
    
  "Bu bizim anten konumumuzu etkilemez, değil mi efendim?" - Brad sordu.
    
  Kai, "Gecikme, düzeltmenin kaç gün süreceğine bağlı olarak testi biraz daha kötü hale getirecek" dedi. "Bu test için Armstrong'u güneş-senkron yörünge olarak adlandırılan bir yörüngeye yerleştirdik; bu, her gün aynı ortalama güneş saatinde Dünya üzerinde aynı yerden, yani Beyaz Kum Füze Menzilindeki dikdörtgen alandan geçeceğimiz anlamına geliyor. Ancak rakımımız daha düşük olduğu için her gün ideal konumdan birkaç derece uzaklaşıyoruz, dolayısıyla doğrudan antenin görüş alanımız giderek kısalacak, bir dakikanın altına düşecek. Sonunda durum tersine döner ama ideal duruma dönmek yirmi dört gün sürer. Şu anda hedef enlemde maksimum pozlamanın mümkün olduğu mükemmel zamandayız. Ateş açma zamanı geldiğinde rölenin çalışacağını ummalıyız."
    
  Jodi dizüstü bilgisayarına hafifçe vurarak, "Tanrım, bu daha iyi olurdu" dedi. "Hadi bebeğim, yapabilirsin."
    
  Brad, "Başkanın testi denetlemesi gerektiğinden işe yaramazsa biraz tuhaf olabilir" dedi. "Deneyebileceğimiz başka bir şey var mı?" Komuta merkezine baktı ve boş Skybolt lazer kontrol konsolunu fark etti. "Peki ya Skybolt?" O sordu.
    
  "Skybolt serbest bir elektron lazeridir Brad" dedi Kai. "Mikrodalganı kurabilmemiz için kapatıldı."
    
  "Peki ya Skybolt'un güç kaynağı manyetohidrodinamik jeneratör?" - Brad sordu.
    
  "Yani topladığınız güneş enerjisi yerine MHD'den gelen enerjiyi mi kullanacaksınız?" Valerie Lucas hafif bir gülümsemeyle sordu. "Bu hile yapmak gibi olmaz mıydı?"
    
  "Antenlerle enerji topladık ve elektriği kapasitörlerde depoladık, Çavuş, dolayısıyla her şeyin işe yaradığını biliyoruz," dedi Brad, "ve bir mikrodalga boşluğunda deşarj testleri yaptık, yani maser enerjisi üretebileceğimizi biliyoruz. Şimdi tasarımı doğrulamak için tek yapmamız gereken direkt antene maser ile vurup yerde elektrik üretmesini sağlamak. Belki bunu kapasitörlerdeki ulaşamadığımız enerji yerine MHD ile yapabiliriz."
    
  Valerie Kai'ye döndü ve omuz silkti. "MHD'yi etkinleştirme ve test etme iznini aldık" dedi. "Tam kapasiteyle birkaç test yaptık." Casey'ye dönerek sordu: "Ne tür bir güce ihtiyacın var, Casey?"
    
  Casey, "Mikrodalga boşluğundan dakikada beş yüz kilowatt geçirmeyi planladık" diye yanıtladı.
    
  Valerie tekrar omuz silkti. "On kat daha fazlasını yaptık ama çok daha kısa sürede" dedi. "Fakat MHD'nin bunu yapabileceğinden hiç şüphem yok. Mikrodalga jeneratörünüzdeki ve manyetik reflektörler, kolimatör ve Skybolt elektrik aksamlarındaki ısıtma seviyelerini izlememiz gerekecek, ancak Skybolt alt sistemlerinin lityum iyon kapasitörlerden gelen enerjiyi idare edebileceğini zaten belirledik - eminim ki bunlar MHD jeneratörüyle aynı seviyedeki gücü ve deşarj süresini idare edebilir."
    
  "O halde yapılacak son bir şey kaldı: adamın kendisinden izin almak," dedi Kai.
    
  Çok beklemeleri gerekmedi. Yaklaşık doksan dakika sonra Başkan Kenneth Phoenix laboratuvara girdi ve oradaki herkesi selamladı ve konuşması Lane ve Jody ile sona erdi. UC Başkanı Marcus Harris katılımcıları tanıttı. Phoenix önce Jodie'nin elini sıktı. "Nasılsınız Bayan Cavendish?"
    
  "Harika, Sayın Başkan. Nanoteknoloji grubunun başkanıyım. Lane Egan Bilgisayar ve Yazılım Ekibi Lideridir."
    
  Başkan Lane'in elini sıktı. "Bugün nasılsın genç adam?"
    
  Lane, "Mükemmel, Sayın Başkan," dedi. Başkan'a gümüş mürekkepli bir kalem uzattı, ardından mavi ve kırmızı Project Starfire naylon rüzgarlığının önüne boş bir alan çizdi. "Lütfen Sayın Başkan?" Phoenix gülümsedi ve Lane'in ceketinin önünü büyük el yazısıyla imzaladı.
    
  "Sizi Starfire Projesi ekibinin diğer liderleriyle tanıştırabilir miyim Sayın Başkan?" dedi Jodie. Duvardaki büyük monitörü işaret etti. "Sol üst köşede, güç ve kontrol sistemleri grup lideri Jerry Kim, alıcı antenin bulunduğu Beyaz Kum Füze Menzilinden uydu aracılığıyla bağlanıyor; ve Armstrong uzay istasyonunun ana penceresinde - yönlendirilmiş enerji grubunun yöneticisi ve genel ekip liderimiz Casey Huggins -"
    
  Başkan, "Brad McLanahan, biliyorum," diye sözünü kesti. Laboratuardaki neredeyse herkes şaşkınlıkla gözlerini kırpıştırdı; Brad McLanahan Amerika Birleşik Devletleri Başkanını tanıyor muydu? "Birçok kez karşılaştık ama sen oldukça gençtin ve muhtemelen hatırlamıyorsun."
    
  Brad, "Hayır efendim, hatırlıyorum" dedi. "Sizi tekrar gördüğüme sevindim efendim."
    
  "Orada eğleniyor musunuz?" Başkan sordu. "Oraya yaptığım yolculuğun asla unutamayacağım bir deneyim olduğunu biliyorum."
    
  Casey, "Çok eğleniyoruz Sayın Başkan," dedi. "Bize bu muhteşem fırsatı verdiğiniz için çok teşekkür ederiz."
    
  Başkan, "Yani beyinlerin yanı sıra tüm dünya sizin inanılmaz bir cesarete sahip olduğunuzu biliyor" dedi. "Uzaya çıkan ilk erkek ve kadın gençler ve ilk felçli insanlar ve onlar Amerikalı. Tebrikler. Bütün ülke seninle gurur duyuyor ve eminim bütün dünya etkilenmiştir. Atış testlerini nerede yapıyoruz Brad?"
    
  Brad, "Çözmeye yardımcı olabileceğinizi umduğumuz olası bir sorunla karşılaştık efendim" dedi.
    
  "BEN? Nasıl?"
    
  Brad, "Dünya'ya göndermek istediğimiz enerjiyi topladık," diye açıkladı, "ancak onu depolama cihazlarından mikrodalga odasına alıp Dünya'ya gönderemeyeceğimizden korkuyoruz."
    
  Başkan, "Bu çok kötü arkadaşlar" dedi. "Umarım bu senin için kolay bir çözümdür."
    
  Brad, "Diğer her şey çalışıyor efendim ve bir maser ışın oluşturabileceğimizi kanıtladık" dedi. "Kanıtlayamadığımız tek şey ışının Dünya'ya çarptığı ve elektriğe dönüştüğü."
    
  Başkan kampanya yöneticisine ve önde gelen Gizli Servis birimine baktı, sessizce konvoyunu oluşturup hareket ettirmeye hazırlanmaları için onlara işaret verdi, sonra saatine baktı. "Bunun için gerçekten üzgünüm çocuklar," dedi, "ama nasıl yardımcı olabileceğimi bilmiyorum ve bir programımız var..."
    
  Kai Rydon, "Sayın Başkan, geçici bir çözümümüz olduğunu düşünüyoruz" dedi.
    
  "Bu nedir General?"
    
  Kai, "Starfire kapasitörlerinde depolanan enerjiyi kullanmak yerine Skybolt manyetohidrodinamik jeneratörünü kullanmak için izninizi istiyoruz" dedi. "MHD hâlâ Skybolt'a bağlı, ancak serbest elektron lazeri devre dışı bırakıldı, böylece öğrencilerin mikrodalga jeneratörü Skybolt alt sistemlerini kullanabilir. Gücü MHD'den Starfire'a kapasitörlerle tam olarak aynı miktarda yönlendirebiliriz. Öğrencilerin orijinal planından değişen tek şey güç kaynağıdır. MHD jeneratörünü test etmemize zaten izin verdiniz ve jeneratör tamamen çalışır durumdadır. Bunu Starfire'a güç vermek için kullanmak için izin istiyoruz."
    
  Başkanın yüzü karardı ve laboratuvardaki ve monitördeki tüm yüzlere baktı. "General, büyük lazerin bağlantısının kesildiğinden ve ateş etmeyeceğinden kesinlikle emin misiniz?" diye sordu, sesi büyük bir endişeyle alçaktı.
    
  "Evet efendim, eminim."
    
  "Bir watt'lık lazer radyasyonu yok mu?"
    
  "Hiçbir şey efendim," diye güvence verdi Kai ona. "Skybolt'u tekrar çevrimiçi hale getirmek uzun zaman alır. Hayır efendim, Skybolt ateşlenmeyecek. Bundan kesinlikle eminim."
    
  Tekrar etrafına baktı ve güvenli cep telefonunu çıkardı. "Birkaç kişiye danışmam lazım" dedi. "Korkarım bazıları sizin ustanızın aslında bir Skybolt lazeri olduğuna inanabilir. Daha önce hukuki görüş almak istiyorum-"
    
  "Kusura bakmayın efendim," dedi Jodie, "ama oldukça hızlı bir karar vermemiz gerekiyor; istasyon yaklaşık on dakika içinde hedef ufkun üzerine çıkacak." Büyük telekonferans monitörüne baktı. "Çavuş Lucas, MHD'yi Starfire'a bağlamanın ne kadar süreceğini bana söyleyebilir misiniz?"
    
  Valerie bilgisayar konsoluna döndü ve komutları girdi. "Kablolu bağlantı zaten mevcut" dedi. "Hiçbir sorun bulamazsak devreyi test etmek yalnızca birkaç dakika sürecektir. Garanti yok ama bunu zamanında halledebileceğimizi düşünüyorum."
    
  Jodi Başkana döndü. "Sayın?"
    
  Phoenix öncekinden daha da kasvetli görünüyordu ama birkaç gergin dakikanın ardından başını salladı ve şöyle dedi: "Yap şunu. İyi şanlar."
    
  Jodi, "Teşekkür ederim efendim" dedi. Elleri dizüstü bilgisayar klavyesinin üzerinde uçtu ve Lane aslında talimatları aynı anda iki dizüstü bilgisayara yazıyordu. "Çavuş Lucas, listenin iki-on ikinci sayfasında bir boşluk güç kontrol programınız var, bravo."
    
  "Anladım" dedi Valerie. "Mühendislik departmanı, burası Operasyon departmanı, MHD'yi açın, ikinci on ikinci sayfaya geçin "bravo", on yedinci kırmızı sistemi ve MHD güç yönetimi alt sistemini açın ve bir kez daha kontrol edin."
    
  İstasyon komutanının onayını bekleyen mühendislik modülünden Alice Hamilton'dan "İletişim halinde" yanıtı geldi.
    
  Kai interkom üzerinden "Mühendis, bu komuta," dedi. "MHD'yi başlatma ve Starfire'a bağlama yetkisine sahip. Hazır olduğunda bana haber ver." Tüm istasyonların interkom düğmesine bastı. "Dikkat istasyonu, bu müdür. MHD jeneratörünü etkinleştireceğiz ve onu Skybolt alt sistemleri aracılığıyla Project Starfire maser enerjisini Dünya'ya göndermek için kullanacağız. MHD'yi herhangi bir zamanda etkinleştireceğimiz için, tüm modüllerin basınç altına alınmasını, görevdeki mürettebat üyelerinin oksijen almasını ve görev dışı mürettebat üyelerinin hasar kontrol istasyonlarına ve elbiselerine gönderilmesini istiyorum. Hazır olduğunuzda departmanlara rapor verin."
    
  "Kabul edildi, emir," diye onayladı Alice. "Operasyonlar MHD hızlanıyor. Hazırlanmak."
    
  "Anladım" dedi Valerie. Klavyesinde komutları yazdı. "Henry, Christina, işinizi yapmaya hazırlanın."
    
  "Evet hanımefendi!" Henry Lathrop dedi. O ve kara silahları subayı Christine Reyhill, oksijen maskeleri takarak görev yerlerinde kontrol listelerini dolduruyorlardı. Birkaç dakika sonra komuta monitörü, antenin sabit uydu görüntüsünden Armstrong uzay istasyonunun New Mexico çölünde tek başına büyük, karanlık, yuvarlak bir cihazı açıkça gösteren gerçek zamanlı görüntüsüne geçti. Rayhill, "Mücadele hedefte" dedi. "Starfire Projesi kameralarından başka ek sensör mevcut değil."
    
  Valerie, "Bunun hedefe ulaşmasını istiyoruz, Christine," dedi. "Sahip olduğun her şeyi kullan."
    
  Çok yakındı. Birkaç arıza keşfedilip düzeltildikten sonra ve istasyon uydu anteninin ufkunu geçtikten yaklaşık otuz saniye sonra şunu duydular: "Operasyonlar, mühendislik, iletişim kuruldu ve test edildi. Gücünüz var ve besleme seviyeleri programlanıyor. Mühendisler MHD kontrolünü Operasyon moduna geçirdiler ve hazırlar."
    
  "Anladım" dedi Valerie. "Takım, Yıldızateşi kontrolünü savaşa geçirmeniz için size yetki veriyorum."
    
  Kai, "Skybolt'un soğuk olduğundan emin ol, Valerie," diye emretti.
    
  Birkaç dakika sonra Valerie cevap verdi: "Onaylandı efendim. "Skybolt soğuk."
    
  Kai, "Starfire'ın ateş kontrolünü savaşa çevir Valerie," dedi. Brad ve Casey'ye baktı. "Serbest bırakılmasına izin verildi. İyi şanslar arkadaşlar," diye ekledi.
    
  Valerie talimatları bilgisayarına girdikten sonra, "Oğlum, kontrol sende" dedi.
    
  "Anlıyorum, savaşta her şey kontrol altında. Yıldızateşi, neye benziyor?"
    
  Jodi gergin bir şekilde uzun sarı saçlarıyla oynayarak, "Kapasitör deşarj alt sistemi dışında her şey yolunda Armstrong ve o da devre dışı bırakıldı" dedi. "Yıldız ateşi hazır."
    
  "Anladım, Yıldız Ateşi. İyi şanlar." Rayhill komuta girdi. "Starfire yaşıyor arkadaşlar."
    
  Uzun ve gergin dakikalar boyunca ne Armstrong uzay istasyonunda ne de Kaliforniya Üniversitesi'ndeki laboratuvarda kesinlikle hiçbir şey değişmedi. Bir şeyler olduğunun tek işareti, Jerry Kim'in okumalarını kontrol ederken aniden endişeli yüzüydü: "Rectenna güç alıyor, kontrol!" O bağırdı. "İkinci nokta... dördüncü nokta... beşinci nokta... işe yarıyor arkadaşlar, işe yarıyor!" Cal Poly'deki kontrol merkezi tezahürat ve alkışlarla coştu ve Brad ile Casey neredeyse kontrol edilemeyen bir dönüşe geçerek birbirlerine sarılmaya çalıştılar.
    
  Jodie, "Mikrodalga ısınıyor ama kapattığımızda sıcaklık hala normal aralıkta olmalı" dedi. "Reflektörler, kolimatörler ve ışın kontrol parametreleri yükseldi ancak hâlâ yeşil bölgedeler. Mühendislik?"
    
  Alice, "Her şey yeşil, Yıldızateşi" dedi. "Yaklaşık üç dakika içinde sarı sıcaklık aralığına ulaşacağız."
    
  Bir dakikadan biraz fazla bir süre sonra Jerry, "Bir megawatt!" diye bağırdı. Kameranın önünde o kadar sevinçten zıplıyordu ki yüzünü göremiyorlardı. "Starfire'dan az önce bir megawatt güç aldık! Rectenna sıcaklık eğrileri tam olarak hedefte; dört dakika içinde sarı çizgiye ulaşmaları gerekiyor. Jodi, başardın! Dönüşüm oranı tahminimizi önemli ölçüde aştı! Sıcaklık sınırına ulaşmadan önce muhtemelen iki megavat enerji elde edebiliriz! Hatta belki de..."
    
  Valerie, "White Sands Poligon Yetkilisinden bir uyarı aldım beyler," diye duyurdu. "Bir uçağın eğitim alanına izinsiz girişi. Starfire'ı kapatın, savaşın. Mühendislik Departmanı, MHD ve reaktörün güvenliğini sağlayın."
    
  "Anladım" dedi Henry. Parmağı zaten "öldürme butonunun" üzerindeydi ve anında komuta girdi. "Takımın soğuk bir burnu var"
    
  "Yıldız ateşi kapalı" dedi Alice. "MHD yavaşlıyor. Reaktör güvenli. Her şey yeşile boyanmış."
    
  "Tebrikler arkadaşlar," dedi Kai oksijen maskesini çıkararak. "Sen hallettin. Uzaydan Dünya'ya elektrik enerjisi aktardınız." İnterkomdan şunları söyledi: "Tüm personele, bu müdür, MHD istasyonlarına bağlanabilirsiniz. Lütfen başarılı bir test ateşi için tüm Starfire ekibine tebriklerimi iletmek için bana katılın. Komuta modülü alkışladı.
    
  Brad oksijen maskesini çıkarırken, "Siz ve istasyondaki herkes olmasaydı bunu yapamazdık efendim" dedi. Casey'e tekrar sarıldı. "İşe yaradı Casey. Mikrodalga jeneratörünüz bozuldu!
    
  Casey, "Mikrodalga jeneratörümüz" dedi. "Yıldız ateşimiz! İşe yaradı! İşe yaradı!" Daha da kutlamak için kusmuk torbasını çıkardı ve içine kustu.
    
  Ani kapanmaya rağmen Cal Poly laboratuarında kutlamalar devam etti ve Başkan Phoenix de herkes gibi coşkuyla alkışladı. "Tebrikler Bayan Cavendish, Bay Egan," dedi. Gezici kampanya yöneticisi ona nerede durup yüzleşeceğini yönlendirdi ve iki takım lideri onun yanındaydı; kameralar dönmeye başlarken omzunun üzerinden diğerlerini gösteren büyük bir monitör vardı.
    
  "Burada Cal Poly'de bulunma ve muhteşem bir olaya tanık olma ayrıcalığına sahip oldum: elektrik enerjisinin uzaydan Dünya'ya ilk başarılı aktarımı" dedi. Personeli onun için, Starfire'ın çalışmaması, uzay uçağının kaybolması veya cihazın uzay istasyonunu tahrip etmesi durumunda yapılacak bir konuşma da dahil olmak üzere çeşitli notlar hazırlamıştı. Bu versiyonu sunmaktan çok mutlu oldu ve rahatladı. "Henüz emekleme aşamasında olmasına rağmen, üniversite öğrencilerinden oluşan bir ekibin onu tasarlaması, inşa etmesi, kurması ve işletmesi gerçeğiyle daha az dikkat çekici olmayan bu olağanüstü bir başarıdır. Başarılarından dolayı bu gençlerle gurur duyuyorum ve bu, eğitime, teknolojiye ve uzay bilimine yapılan yatırımların neler başarabileceğini mükemmel bir şekilde gösteriyor. Tebrikler Jody, Brad, Casey ve Jerry ve tüm Starfire ekibi. Başkan fotoğraf çekmek için birkaç dakika daha kaldı, sonra ayrıldı.
    
    
  WHITE SANDS FÜZE TEST ARALIĞI
  ALAMOGORDO, YENİ MEKSİKA
  AYNI ZAMANDA
    
    
  "Bu antenden ne kadar uzaktayız dostum?" - Cessna 172 Skyhawk'ın pilotu, sıra sıra kestane rengi rastaları gözlerinden uzaklaştırarak sordu. "Burada her şey aynı görünüyor."
    
  Sağ koltukta oturan adam, "On dakika daha," dedi. Küçük uçağı yönlendirmek için akıllı telefonundaki bir harita uygulamasını kullandı. Pilot gibi onun da uzun, omuz hizasında, kirli görünümlü saçları, sakalı, bıyığı ve kalın gözlükleri vardı. Pilot, Hawaii gömleği, diz boyu bermuda şort ve spor ayakkabı giyiyordu; Sağda oturan ise tişört, kesik kot pantolon ve sandalet giyiyordu. "Kursta kal."
    
  Pilot, "Tamam, tamam" dedi. Yaklaşık yarım saat önce Alamogordo-White Sands Bölge Havaalanından havalanmışlar ve radyoda kimseyle konuşmadan kuzeybatıya yönelerek Holloman Hava Kuvvetleri Üssü D Sınıfı hava sahasına girmişlerdi. "Doğru yerde olduğundan emin misin dostum?" - pilota sordu.
    
  Başka bir adam, "Davayla ilgili haberler bunu açıkça ortaya koyuyor" dedi. "Yaklaştığımızda görmeliyiz; oldukça büyük."
    
  Pilot, "Dostum, bu çok çılgınca" dedi. "Haberlerde hiçbir uçağın antenin yakınında uçmasına izin verilmeyeceği söyleniyordu."
    
  "Ne yapacaklar, bizi vuracaklar mı?" - gezgine sordu.
    
  "Vurulmak istemiyorum dostum, ne ordu tarafından ne de bu... fazer ışınıyla, lazer ışınıyla, her ne olursa olsun."
    
  Navigatör, "Antenin üzerinden uçmak istemiyorum, sadece testi iptal etmelerine yetecek kadar yakına gelmek istiyorum" dedi. "Bu yasa dışı bir uzay silahı testidir ve eğer federal hükümet ya da New Mexico eyaleti bunu durdurmazsa biz durdurmak zorunda kalacağız."
    
  Pilot, "Dediğiniz gibi," dedi. Pencereden dışarı bakmak için kendini zorladı. "Biz... lanet olsun! "Orada, sollarında, en fazla yüz metre ötede, yanında büyük siyah harflerle USAF'ın düzen içinde uçtuğu yeşil bir askeri Kara Şahin helikopteri vardı. Helikopterin sağ sürgülü kapısı açıktı ve yeşil uçuş kıyafeti, kask ve koyu renk vizör takan bir mürettebat üyesi ortaya çıkıyordu. "Misafirimiz var dostum."
    
  Açık kapıdaki helikopter mürettebatı büyük bir el fenerine benzeyen bir şeyi aldı ve Cessna pilotuna ışıklı sinyaller vermeye başladı. Pilot, "Bir... iki... bir... beş" dedi. "Bu acil durum tehlike sinyali frekansı." Bir numaralı radyosunu bu frekansa çevirdi.
    
  Evrensel acil durum VHF frekansına atıfta bulunarak, "Tek motorlu yüksek kanatlı Cessna uçağı, kuyruk numarası N-3437T, burası sol kanadınızdaki Birleşik Devletler Hava Kuvvetleri, 'alarm' gönderiyor" dediler. "Askeri hava sahası şu anda aktif. Rotanızı derhal değiştirin. Bölge aktif ve büyük tehlike altındasınız. Tekrar ediyorum, derhal rotanızı değiştirin."
    
  Pilot telsizle "Burada olmaya hakkımız var dostum" dedi. "Hiçbir şey yapmıyoruz. Ayrılmak".
    
  Helikopterin yardımcı pilotu, "Kasım 3437T, burası Amerika Birleşik Devletleri Hava Kuvvetleri, kendinizi büyük tehlikeye atıyorsunuz" dedi. "Derhal rotayı değiştirin. Kısıtlı hava sahasına girmenizi önlemek için gerekli her türlü tedbiri almaya yetkiliyim."
    
  "Ne yapacaksın dostum, bizi vuracak mısın?" - Cessna pilotuna sordu. Helikopterin burnunda gerçekten de topa benzeyen uzun bir tüp vardı; bunun yalnızca havada yakıt ikmali için bir sonda olduğunu bilmiyordu. "Bakın, biz sadece Yıldızateşi testini durdurmak istiyoruz ve sonra eve gideriz. Ayrılmak".
    
  Bu sözler üzerine Kara Şahin aniden hızlandı ve keskin bir sağa dönüş yaparak Cessna'nın önünden otuz metreden fazla olmayan bir mesafeden geçti, pervane diski Cessna'nın ön camını kapattı. Şaşıran pilot çığlık attı ve kontrol kolunu geriye ve sola çekti, ardından küçük uçak neredeyse durmak üzereyken kontrolü yeniden kazanmak için mücadele etmek zorunda kaldı. Helikopterin rotorlarının, etraflarında dönerken Cessna'nın gövdesine çarptığını duyabiliyorlardı.
    
  Kara Şahin bir saniye sonra sol kanadından belirdi, bu sefer daha yakından, rotor kanatlarının sesi sanki dev görünmez bir yumruk küçük uçaklarının yan tarafına çarpıyormuş gibi sağır edici hale geliyordu. "N-3437T, derhal rotayı değiştirin! Bu bir emirdir! Derhal teslim olun!"
    
  "Bu adam deli mi dostum?" - dedi pilot. "Neredeyse pantolonuma sıçacaktım!"
    
  "Anladim! Onu görüyorum, anteni görüyorum!" - dedi sağda oturan. "Biraz sağa, ufukta! Büyük yuvarlak enayi!
    
  Pilot yolcunun işaret parmağını takip etti. "Hiçbir şey görmüyorum dostum, görmüyorum... Bekle, anladım, anladım" dedi. "Çöldeki o büyük yuvarlak şey mi? Ona doğru yöneleceğim." Küçük Cessna'yı keskin bir sağ kıyıya gönderdi...
    
  ... ve bunu yapar yapmaz Black Hawk helikopteri keskin bir sola dönüş yaptı ve rotordan gelen güçlü bir darbeyle Cessna'ya çarptı. Bu eylem Cessna'yı tamamen altüst etti. Ters düz bir dönüşe girdi ve saniyeler sonra New Mexico çölüne çarptı.
    
    
  SEATTLE, WA
  BİRKAÇ SAAT SONRA
    
    
  Cal Poly'de havacılık ve uzay mühendisliği profesörü olan Dr. Toshuniko "Toby" Nukaga, Seattle, Washington'daki lüks bir oteldeki odasından dizüstü bilgisayarındaki video bağlantısı aracılığıyla "Başarılı Starfire testi için tebrikler Jong Bae" dedi. "Haberi yeni duydum. Orada olamadığım için üzgünüm ama Seattle'daki konferansa başkanlık ediyorum."
    
  Jerry, "Teşekkür ederim efendim," dedi. New Mexico, Alamogordo'nun kuzeybatısındaki White Sands Füze Menzilindeki Starfire rectenna test sahasından yaklaşık bir mil uzakta, Armstrong uzay istasyonundaki güç ve direksiyon sistemlerini izlemek için kullanılan dizüstü bilgisayarlarla çevrili bir karavandaydı . Yedi ekip üyesi de onunla birlikteydi ve elde ettikleri yığınla veriyi analiz etmeye başlarken birbirlerine beşlik çakıyorlardı. "Siz de burada olamadığınız için üzgünüm efendim. Siz bu projenin en başından beri arkasındaki itici güç oldunuz."
    
  "Bu övgü size ve proje ekibinin diğer üyelerine aittir, Jung Bae; ben sadece bir kolaylaştırıcıydım. Peki ne kadar enerji aktardın?"
    
  "Bir virgül dört yedi megawatt efendim."
    
  "Üstün! İyi iş!"
    
  "Yetkisiz bir uçağın menzile girmesi nedeniyle iptal edilmek zorunda kaldı."
    
  Nukaga, "Bazı protestocuların özel bir jeti antenin üzerinden uçurarak testi bozmaya çalışacaklarını duydum" dedi.
    
  Jerry şaşkınlıkla gözlerini kırpıştırdı. "İşiniz bitti mi efendim?" - inanılmaz bir şekilde sordu.
    
  Nukaga, "Jung Bae, Uluslararası Sorumlu Bilim Adamları Konfederasyonu'nun yıllık konferansı için Seattle'dayım" dedi. "Dünyanın dört bir yanından yüzden fazla bilim adamı, politikacı, çevreci ve endüstri lideri grubu burada temsil ediliyor; hatta bugün ilerleyen saatlerde bir açılış konuşması yapan başkan adayımız eski Dışişleri Bakanı Stacy Ann Barbeau bile var.
    
  Nukaga şöyle devam etti: "Burada oldukça radikal gruplarımız da var ve bunlardan biri, Evrensel Barış İçin Öğrenciler, Cal Poly'nin Starfire ile bir silah programına dahil olduğuna dair şikayetle bana geldi." "Onlara durumun böyle olmadığına dair güvence verdim ama ısrar ettiler. Hayatlarını riske atsa bile, Starfire'ın deneme atışlarını durdurmak için ellerinden geleni yapmanın görevleri olduğunu söylediler - aslında birinin maser tarafından vurulmasını umuyorlardı, sırf bunun gerçekten bir olduğunu kanıtlamak için. silah "
    
  Jerry, "Bu inanılmaz, efendim," dedi. "Neden bize bundan bahsetmedin?"
    
  Nukaga, "Ben buna sadece yarı yarıya inandım Jung Bae" dedi. "Dürüst olmak gerekirse, karşıma çıkan adamlar bir sonraki yemeklerinin nereden geleceğini bile bilmiyormuş gibi görünüyorlardı; bırakın hükümetin yasaklı bölgesi üzerinde uçmak için bir uçak kiralamak ve maser ışınını düşürmek için paraları bile yoktu. uzay. Bu yüzden. "Nukaga açıkça konuyu değiştirmeye çalışıyordu." Bay McLanahan ve Bayan Huggins askeri uzay istasyonunda iyi görünüyorlardı. Dün gece basın toplantılarından birini gördüm. Onlar iyi?"
    
  "Çok iyi efendim."
    
  "İyi. Herhangi bir problem? Donanımınız veya yazılımınız ile ilgili zorluk mu yaşıyorsunuz?" Jerry tereddüt etti ve kısa bir süreliğine kameradan uzaklaştı ve Nukaga bunu hemen fark etti. "Jung Bae mi?"
    
  Jerry, Starfire ve güvenli olmayan ağdaki uzay istasyonuyla ilgili herhangi bir şey hakkında konuşması gerektiğinden emin değildi (ekip liderleri neyin kamuya açıklanıp neyin kamuya açıklanmadığını kendi aralarında tartışmaya karar vermişlerdi) ama Nukaga onların profesörlerinden biriydi. ve projenin ilk ama biraz isteksiz destekçilerinden biri. Sonunda, "Gücün lityum iyon kapasitörlerden mikrodalga jeneratörüne aktarılmasını sağlayan tasarladığım rölede potansiyel bir sorun vardı efendim" dedi.
    
  "Potansiyel problem?"
    
  Jerry kaygıyla şöyle dedi: "Bugün başarısız olmadı ama... yüzde yüz güvenilir değildi ve Amerika Birleşik Devletleri Başkanı da Cal Poly'deki test atışında hazır bulunduğundan, bunu yapmak istedik. maser enerjisiyle rectenna'yı vurabileceğimize eminim."
    
  "Eh, öyle yaptın," dedi Nukaga. "Test başarılı oldu. Anlamıyorum."
    
  "Eh, biz... antenlerle topladığımız ve kapasitörlerde depoladığımız enerjiyi kullanmadık."
    
  "Peki ne tür bir enerji kullandın?"
    
  Jerry, "Manyetohidrodinamik bir jeneratörden gelen gücü kullandık" dedi.
    
  Hatta birkaç uzun dakika boyunca sessizlik oldu ve Jerry, video monitöründe Nukagi'nin yüzünde büyüyen inançsızlık ifadesini görebiliyordu; sonra: "Lazeri Armstrong'un uzay istasyonunda etkinleştirdiğini mi söylüyorsun, Jung Bae?" Nukaga nefes nefese, alçak ve inanamayan bir ses tonuyla sordu.
    
  "Hayır efendim" dedi Jerry. "Lazer değil. Serbest elektron lazerinin kendisi devre dışı bırakıldı, böylece lazer alt sistemlerini Starfire için kullanabilirdik. Onun enerji kaynağını sadece...
    
  "O MHD jeneratörü hâlâ çalışıyor muydu?" - Nukaga'ya sordu. "Skybolt uzay lazerinin tüm bileşenlerinin devre dışı bırakıldığına inandırıldım." Jerry'nin buna verecek bir cevabı yoktu. "Yani rectenna ile topladığınız megavatın onda biri ve dördü Starfire'dan değil MHD'den mi geldi?"
    
  Jerry, "Evet efendim," diye yanıtladı. "Diğer her şeyi test ettik: Güneş enerjisini topladık, elektriği depoladık, bununla bir mikrodalga jeneratörüne güç verdik ve Skybolt reflektörleri, kolimatörleri ve yönlendirme sistemlerini kullanarak maser enerjisi yaydık. Sadece maser enerjisiyle rectenna'ya vurmamız gerekiyordu. Bunu ilk denememizde Amerika Birleşik Devletleri Başkanı'nın önünde yapmak istedik. MHD jeneratörü elimizdeki tek şeydi...
    
  Nukaga, "Jung Bae, Dünya'daki bir hedefe yönlendirilmiş bir enerji ışınını ateşledin" dedi. "Bir megavatlık enerjiyi iki yüz milden fazla bir mesafeye iki dakikadan fazla bir süre boyunca mı serbest bıraktınız? Bu..." Durdu ve zihinsel hesaplamalar yaptı. "Bu, MHD'nin o askeri uzay istasyonundan yaydığı üç milyon joule'den fazla enerji demektir! Bu yasal sınırın üç katı, yasal aralığın neredeyse dört katı mesafede! Bu, Dış Uzay Anlaşması'nın ciddi bir ihlalidir ! Bu, Uluslararası Adalet Divanı tarafından soruşturulabilecek veya Birleşmiş Milletler Güvenlik Konseyi tarafından incelenebilecek bir suçtur! Uzay silahlarının, özellikle de yönlendirilmiş enerji silahlarının hiç kimse, hatta öğrenciler tarafından kullanılmasına izin verilmiyor!"
    
  "Hayır efendim, bu olamaz!" Jerry kafası karışmış bir halde, çok fazla şey söylediğinden ve meslektaşlarına ihanet ettiğinden ve sevgili profesörünün ve akıl hocasının gazabına uğramaktan korktuğunu söyledi. "Starfire bir güneş enerjisi santralidir, uzay silahı değil!"
    
  "Sen güneş enerjisini kullanmayı bırakıp yasadışı bir askeri uzay lazerinin güç kaynağını kullanana kadar hepsi bu kadardı Jung Bae!" Nukaga ağladı. "Anlamıyor musun Jung Bae? Yeni Yılı kutlamak için havai fişekleri kullanabilirsiniz, ancak bunu yapmak için bir Scud füzesi kullanırsanız, kimseye saldırmasanız veya herhangi bir şeyi havaya uçurmasanız bile, ifade etmeye çalıştığınız ruhun doğasını değiştirir ve kirletir. Bu yüzden bu tür şeylerin herhangi bir amaçla kullanılmasına karşı yasalarımız var." Jerry'nin gözlerindeki panik dolu bakışı gördü ve hemen onun için üzüldü. "Ama sen New Mexico'daydın, değil mi?"
    
  "Evet efendim".
    
  "MHD jeneratörü kullanma kararı konusunda size danıştılar mı?"
    
  "Hayır efendim" dedi Jerry. "Vaktim yoktu ve aktarma sorununa bir çözüm bulmaya çalışan ekibimle konferans görüşmesindeydim."
    
  "MHD kullanma fikri kimin ortaya çıktığını biliyor musun?"
    
  Jerry, "Sanırım Bay McLanahan'dı efendim," dedi. Nukaga anladığını ifade ederek başını salladı; bunu kolaylıkla tahmin edebilirdi. "Fikrini istasyon komutanı General Rydon ve istasyon operasyon memuru Çavuş Lucas ile paylaştı."
    
  "Bunların hepsi askeri personel mi?"
    
  Jerry, "Hepsinin emekli olduğuna inanıyorum" dedi, "ama uzay istasyonunu işletmek konusunda oldukça bilgililer ve onu işletmek için özel bir savunma yüklenicisi tarafından işe alındılar."
    
  " 'Özel savunma yüklenicisi', öyle mi?" Nukaga kıkırdadı, "Nevada'daki şirket üniversiteye başlangıç bursu parasını veren şirket miydi?"
    
  "Evet... ben... Evet efendim, öyleydi," dedi Jerry... ve bir an sonra bu gerçeğin farkına varmaya başladım.
    
  "Artık anlamaya başlıyorsun, değil mi Jung-bae?" - diye sordu Nukaga, Jerry'nin ifadesinin değiştiğini görünce. "Emekli bir Hava Kuvvetleri subayı ve Nevada'daki bu şirketin eski çalışanı olan General Patrick McLanahan'ın oğlu Bradley McLanahan, sözde uzay tabanlı bir güneş enerjisi santrali fikrini ortaya attı ve sadece bir anda Birkaç ay içinde bir mühendis ekibi topladı ve birçok önemli bilimsel ve teknolojik atılım gerçekleştirdi. O halde Cal Poly'nin hibe parasını alması tesadüf mü? Bay McLanahan'ın, aynı Nevada savunma yüklenicisi tarafından yönetilen Starfire için Armstrong'un uzay istasyonunu kullanmak istemesi sadece bir tesadüf mü? Ben tesadüflere inanmam Jung Bae. Ve yapmamalısın."
    
  Jerry, "Fakat MHD'yi kullanmak için Amerika Birleşik Devletleri Başkanı'ndan izin aldılar" dedi, "sadece Skybolt serbest elektron lazerinin fırlatma kabiliyetine sahip olmaması durumunda."
    
  "Kesinlikle. Uzay Koruma Anlaşması'nı ihlal etmeden lazer ateşleyemezlerdi, bu yüzden bir sonraki en iyi şeyi elde ettiler: bir grup üniversite öğrencisi tarafından yapılmış bir usta, hepsi çok temiz, ilham verici ve masum - saçmalık, hepsi saçmalık," diye tükürdü Nukaga. "Bana öyle geliyor ki rölenizdeki sözde problemler kolayca çözülebilirdi, bu yüzden maser silahının gücünü göstermek için bir MHD jeneratörü kullanmak zorunda kaldılar. Üç milyon joule! Eminim ordu bu gösteriden çok memnun olmuştur."
    
  Jerry, "Güç aktarma sistemini ben tasarladım efendim ve onu izlemekten sorumlu tek kişi bendim" dedi. "Sizi temin ederim ki, hiç kimse buna kasıtlı olarak müdahale etmedi."
    
  Nukaga, "Jung Bae, bunu bana anlattığına gerçekten sevindim" dedi. "Seni hiçbir şey için suçlamıyorum. Görünüşe göre Bay McLanahan bu projeyi yaratırken kendi gündemine sahipti. Baştan beri şüphelendiğim gibi, Bay McLanahan, uzay silahları geliştirmek ve onları dünyadan saklamak için bu savunma yüklenicisi ve büyük olasılıkla ordunun kendisi ile, önde gelen ve kötü şöhretli bir subayın oğlu olarak çalışıyordu. Belli ki müteahhitten ve hükümetten yardım almıştı; birinci sınıf öğrencisi böyle bir projeyi bu kadar kısa sürede tamamlamak için gereken tüm kaynakları başka nasıl toplayabilirdi ki?"
    
  "Ben... hiçbir fikrim yoktu efendim," dedi Jerry, gözleri şaşkınlıkla ileri geri hareket ediyordu. "Bay McLanahan, o... Olağanüstü liderlik ve organizasyon becerilerine sahip görünüyordu. Her zaman her konuda çok açık ve şeffaftı. Tüm kaynaklarını her ekip üyesiyle paylaştı. Her günün her anında neye ihtiyaç duyulduğunu ve onu nasıl elde etmeyi amaçladığını biliyorduk."
    
  Nukaga, "Bir kez daha Jung Bae, bu bariz dolandırıcıya kandığın için seni suçlamıyorum" dedi. Doğru yolda olduğuna sevinerek başını salladı. "Bana mantıklı geliyor. Üniversitemiz, McLanahan'ın (önce büyük olasılıkla merhum babası, ardından evlatlık oğlu tarafından) bu savunma müteahhidi, ordu ve onların Başkan Kenneth Phoenix ve Başkan Yardımcısı Anne Page gibi hükümet destekçileri tarafından desteklenen koordineli bir komploya dahil oldu. uzaya dayalı yönlendirilmiş bir enerji silahı ve onu bir öğrenci mühendislik projesinden başka bir şeymiş gibi gizlemiyor. Ne kadar da zekice. Bu planı başka kaç ilerici, barışsever üniversite kullandı? İlginç."
    
  Nukagi'nin zihni birkaç dakika hızla çalıştı ve hâlâ Jung Bae ile video konferansta olduğunu fark etti. "Üzgünüm Jung Bae" dedi, "ama yapacak çok önemli bir şeyim var. Bu projeden derhal ayrılmalısınız. Hatta üniversitenin bu askeri programla bir ilgisinin olduğunu öğrenirsem ya da üniversite projeye katılmaktan vazgeçmezse ve bu savunma müteahhitinden alınan parayı iade etmezse görevimden derhal istifa edeceğim. pozisyonlar ve başka bir okula transfer olmanızı şiddetle tavsiye ederim. Eminim ikimiz de Stanford Üniversitesi'nde çok mutlu olurduk. Seninle kısa zamanda görüşmeyi ümit ediyorum." Ve bağlantıyı kesti.
    
  Tanrım, diye düşündü Nukaga, ne inanılmaz şeytani bir plan! Bunun bir an önce ortaya çıkması gerekiyordu. Bunun durması gerekiyordu. Bu konferansın başkanıydı ve dünya çapında yayınlandı; elbette kameralara, mikrofonlara ve medyaya erişimi vardı ve bunları kullanmayı düşünüyordu.
    
  Ancak izleyici kitlesinin küresel olmasına rağmen o kadar da büyük olmadığını kendi kendine itiraf etti. Dünyanın çoğu katılımcıları barışçıl Wall Street'i İşgal Et destekçilerinden, çılgın hippilerden başka bir şey olarak görmüyordu. Konferansa liderlik etmesinin istenmesinin nedenlerinden biri, organizasyona ve kardinaller toplantısına daha fazla meşruiyet kazandırmaya çalışmaktı. Yardıma ihtiyacı vardı. Onun ihtiyacı var...
    
  ... ve bir anda hatırladı ve cebinden bir kartvizit çıkardı, sonra akıllı telefonunu çıkardı ve birkaç kat yukarıda olduğunu bildiği adamın Washington numarasını çevirdi. "Bay Cohen, bu Dr. Toby Nukaga, etkinliğin başkanı... Harika efendim, teşekkür ederim ve katıldığınız için size ve Sekreter Barbeau'ya tekrar teşekkür ederim.
    
  Nukaga neredeyse nefes nefese, "Efendim, az önce Dışişleri Bakanı'nın bilmesi ve belki de buna göre hareket etmesi gerektiğini düşündüğüm çok rahatsız edici bir bilgi aldım," diye devam etti. "Bu Starfire projesiyle ilgili... evet sözde uzay güneş enerjisi santrali... evet "sözde" diyorum çünkü bugün bunun hiçbir şekilde güneş enerjisi santrali değil, bir kuyu olduğunu öğrendim. -gizlenmiş uzay silahları programı ...evet efendim, öğrenci mühendislik projesi olarak gizlenmiş askeri güdümlü bir enerji uzay silahı...evet efendim, bu bilgi bana projenin çok üst kademelerinde, çok üst düzey bir kişi tarafından verildi... evet efendim, kaynağa tamamen güveniyorum. Tıpkı benim, üniversitemin ve dünyanın her yerindeki yüzlerce mühendis ve bilim insanının onunla işbirliğine yönlendirildiği gibi o da bu işin içine sürüklendi ve ben daha fazla zarar vermeden bu korkutucu ve çirkin programı açığa çıkarmak istiyorum .. .evet efendim ...evet efendim, birkaç dakika içinde üst katta olabilirim. Teşekkür ederim Bay Cohen."
    
  Nukaga, ekranında bir kısa mesaj belirdiğinde aceleyle tablet bilgisayarını birleştirmeye başladı. Konferansa katılan uluslararası çevre ve dünya barış gruplarından biri olan Evrensel Barış İçin Öğrenciler'in başkanından geliyordu ve mesaj şöyleydi: Protesto uçağımız, rectenna alanının yakınında bir Starfire uzay silahı tarafından vuruldu. Savaştayız.
    
    
  ULUSLARARASI SORUMLU BİLİM ADAMLARI KONKLAVASI TOPLANTISI'NIN AÇILIŞ KONUŞMASI
  SEATTLE, WA
  O AKŞAM İLERLEYEN SAATLERDE
    
    
  Sekreter Barbeau'nun kampanya ofisinden kendisine sağlanan bir senaryoyu okuyan Dr. Toshuniko Nukaga, "Özellikle bu toplantı için kesinlikle tanıtıma ihtiyacı olmayan bir adamı tanıtmak benim için bir zevk ve onurdur" diye başladı. "Stacy Ann Barbeau kendisini her şeyden önce bir Hava Kuvvetleri velidi olarak tanımlıyor. Louisiana, Shreveport yakınlarındaki Barksdale Hava Kuvvetleri Üssü'nde doğan kız, ailesinin evinin dışındaki B-47 ve B-52 bombardıman uçaklarının gürültüsünün onu uyuttuğunu ve jet yakıtı kokusunun kanına işlemiş olabileceğini söyledi. Emekli, iki yıldızlı bir Hava Kuvvetleri generalinin kızı olarak, üniversiteye gitmek için memleketi Louisiana'ya dönmeden önce ailesiyle birlikte iki yurt dışı görevi de dahil olmak üzere toplam on kez taşındı. Tulane'den hukuk öncesi, işletme ve kamu yönetimi alanında lisans derecesi aldı, Tulane'den hukuk diploması aldı, ardından Kongre'ye aday olmadan önce Shreveport, Baton Rouge ve New Orleans'taki kamu savunma ofislerinde çalıştı. Altmış yedinci Dışişleri Bakanı seçilmeden önce Kongre'deki üç dönemi, Amerika Birleşik Devletleri Senatosu'ndaki üç dönem izledi; son dört yıl Çoğunluk Lideri olarak görev yaptı. Kendisi bugün Amerika Birleşik Devletleri başkanlığına aday ve eğer kazanırsa bu göreve gelen ilk kadın olacak. Bu pozisyona daha uygun birini hayal edemiyorum, değil mi?" Bunu neredeyse bir dakika süren çarpıcı bir ayakta alkışlama izledi.
    
  Nukaga, "Bu onun resmi geçmişi, dostlarım ve meslektaşlarım, ancak size bu olağanüstü kadın hakkında bilmiyor olabileceğiniz birkaç şey anlatayım" diye devam etti. "Bakan Barbeau'nun iki tarafı var. Yeşil teknolojinin, çevrenin, küresel ısınmaya karşı eylemin ve karbon kontrolünün ateşli ama şefkatli bir savunucusu var. Ancak aynı derecede güçlüdür ve silahlı kuvvetlerimizin güçlendirilmesine ve sorumlu bir şekilde modernleştirilmesine kararlıdır. Hava Kuvvetleri için güçlü bir ses olması şaşırtıcı değil, ama aynı zamanda ülkemizin dünya okyanuslarındaki liderliğini sürdürmesinin ve ihtiyaç anında diğer ülkelere hızlı, sürekli destekle yardım etmeye istekli bir gücü sürdürmesinin de savunucusu. ve güçlü ama şefkatli insani yardım. Onun güçlü, şefkatli ve dinamik bir insan olduğunu biliyorum ama kesinlikle Humphrey Bogart'ın 'havalı bir hatun' diyebileceği türden biri. "Nukaga, bu cümleye yanıt olarak bir kahkaha ve alkış sesi duyduğunda rahatladı; eğer izin verilmiş olsaydı, hazırladığı giriş bölümünden sileceği bir cümleydi bu.
    
  "Stacy Ann Barbeau beş dili akıcı bir şekilde konuşuyor. Stacy Ann bir sıfırdan golfçüdür. Stacy Ann, Washington'u baştan sona tanıyor ama onun kökleri ve kalbi insanlarla, seninle ve benimle. Stacy Ann, ulusumuzu ve özgür dünyayı koruyan güç olan ABD ordusunu biliyor ve önemsiyor; ancak Stacy Ann, ordunun yalnızca savaş için değil, kendilerini koruyamayanları koruyan bir güç olduğunu da biliyor." Nukaga şarkıya başlarken sesini yükseltti ve seyircilerden gelen artan alkışlar ona çok iyi geldi - öyle ki kendini ellerini kaldırırken ve yumruklarını sıkarken buldu; bu asla yapmayacağını düşündüğü bir şeydi. "Stacy Ann Barbeau bir lider, bir savaşçı ve bir savunucudur ve bizim yardımımız ve desteğimizle Stacey Ann Barbeau, Amerika Birleşik Devletleri'nin bir sonraki Başkanı olacak!" Nukagi'nin sonraki sözleri, tam o anda patlak veren sağır edici ayakta alkışlama nedeniyle duyulamadı. "Bayanlar ve baylar, dostlarım ve meslektaşlarım, lütfen eski Dışişleri Bakanı ve Amerika Birleşik Devletleri'nin bir sonraki Başkanı Stacey Ann Barbeau'yu karşılamada bana katılın!"
    
  Stacey Ann Barbeau ışıltılı bir gülümsemeyle ve iki elini de coşkuyla sallayarak sahneye çıktı. Stacey Ann Barbeau'nun mükemmel bir şekilde yapmayı bildiği şeyi yaptı: Aynı anda profesyonel, etkileyici ve baştan çıkarıcı görünmek. Dalgalı sarı saçları ve makyajı kusursuzdu; elbisesi vücuda tam oturan bir elbiseydi ve çok gösterişli görünmeden kıvrımlı vücut hatlarını sergiliyordu; Takıları çok ilgi gördü ama dikkat çekmeden başarılı görünmesini sağlamaya yetti.
    
  "Teşekkür ederim, teşekkürler bayanlar ve baylar!" Barbeau kürsüye ulaştığında mikrofona bağırdı. Daha sonra çok iyi bilinen ve sık sık tekrarlanan kampanya sloganını çok yüksek bir Cajun aksanıyla söyledi: "Geleceği birlikte inşa etmeye başlayalım, olur mu?" Alkışlar ve çığlıklar sağır ediciydi.
    
  Barbeau, bağırışlar ve alkışlar kesilene kadar sessizce podyumda durdu ve ardından neredeyse bir dakika daha bekledi, böylece seyirci nefesini tutarak onun sözlerini bekledi. Sonunda şöyle başladı: "Dostlarım, başlangıçta hazırlamış olduğum açıklamaların dışına çıkacağım çünkü son birkaç saatte bilmeniz gerektiğini düşündüğüm ciddi olaylar yaşandı.
    
  "Eminim ki hepiniz Başkan Kenneth Phoenix'in yeni sözde endüstriyel uzay girişiminin büyük bir hayranı olmadığımı biliyorsunuzdur" dedi. "Bu büyük duyuruyu yapmak üzere askeri bir uzay istasyonuna uçtuğu için Başkan'a dünyadaki tüm övgüyü veriyorum; her ne kadar bu, gezegendeki en israf ve gereksiz girişim olduğu ortaya çıkan bu girişim Amerikalı vergi mükelleflerine on milyonlarca dolara mal olsa da. ." , - ama açıkçası dostlarım, bundan sonra her şey kötüye gitti: Ruslarla ve Avrupa ve Asya'daki birçok ülkeyle ilişkiler tüm zamanların en düşük seviyesinde ve en iyi ihtimalle diplomatik sürtüşmeye dönüşme ve eski düzene dönüş tehdidinde bulunuyor. En kötü ihtimalle Soğuk Savaş; Gururlu ordumuza yapmayı planladığı tüm bu devasa kesintiler nedeniyle ordu artık başkana güvenmiyor; Ruslar Uluslararası Uzay İstasyonunu terk etti, Avrupa Birliği ve Japonya da aynısını yapmayı düşünüyor; ve kabine düzeyindeki tüm departmanların neredeyse tamamen ortadan kaldırıldığı kemer sıkma kampanyasına rağmen, iktidara gelmesinden dört yıl sonra ekonomi hala krizde . Dört yıl daha devam ettirmek istediğimiz şey bu mu?" Seyirci, Barbeau'nun kampanyası sırasında defalarca tekrarlanan tanıdık bir cümleyi söylemeye başladı: "Bu konuda şimdi bir şeyler yap, Ken Phoenix, ya da arabadan çık!" " Cajun ve Creole ifadelerinin bir karışımı.
    
  Birkaç saniye bekledikten sonra Barbeau şarkı bitene kadar geniş bir gülümsemeyle ellerini kaldırdı. "Ancak ülkemiz ve müttefiklerimiz için tehlikenin giderek arttığı bir dönemde orduyu azaltma planları konusunda bizi uyarırken; aramızdaki en savunmasız kişilere yardım etmek için tasarlanan sosyal güvenlik ağı programlarını ve yardımlarını kesmeye hazır olduğu konusunda bizi uyarırken; o pasta büyüklüğündeki uzay cisimlerini gökyüzüne yerleştirmek için büyük bir açık yaratmakla tehdit ederken, bugün erken saatlerde ne yaptı biliyor musunuz yegenlerim? Bugün, Uzayın Korunması Anlaşması'nı doğrudan ihlal ederek, uzaydan yönlendirilmiş bir enerji silahı olan mikrodalga lazeri fırlattı. Anlaşma henüz Senato tarafından onaylanmamış olsa da (Beyaz Saray'ın sorumluluğunu devraldığımda bu ihmali düzelteceğim, size söz veriyorum), barışı sağlamak için son sekiz yılda anlaşmanın şartlarına dikkatle uyulmuştur. Ve en kötüsü ne biliyor musun? Programını dünyadan gizlemek için bu eylemi üniversite öğrencilerinin yaptığı masum bir deney olarak gizledi.
    
  "Bu doğru, dostlarım. Uzaya çıkan ilk gençleri ve tabii ki uzaydaki ilk belden aşağısı felçli olan Casey Huggins'i, bu deneyi gerçekleştirmek için uzaya gitme cesaretini gösteren yetenekli genç bilim adamlarını duymuş veya okumuşsunuzdur. Aslında hepsi koca bir yalan. Bir Nevada savunma yüklenicisinin yardımıyla ve Başkan Phoenix ile Başkan Yardımcısı Page'in desteğiyle, bu öğrenciler şu anda başımızın üstünde yörüngede olan yönlendirilmiş bir enerji silahı yarattılar ve bugün Dünya'daki bir hedefe başarıyla ateşlendiler. Dünyanın uzak yerlerindeki dezavantajlı topluluklara veya araştırmacılara yardım etmek için dünyanın herhangi bir yerine elektrik sağlayabilen bir güneş enerjisi santrali görünümünde. Orada kanalda da söylediğimiz gibi arkadaşlar: Bu köpek avlanmaz.
    
  Barbeau, "Bizi kandırmaya çalıştılar dostlarım" diye devam etti. "Bizi kandırmaya çalıştılar. Ancak sözde Starfire Projesi ekibinin bir üyesi bu ikiyüzlülüğe daha fazla dayanamadı ve konferans başkanımız Dr. Tobi Nukage'ı aradı ve ona gerçeği anlattı. Bu cesur genç adam, projenin ekip lideri olan ancak deneme atışlarına karşı olduğunu dile getirmesine izin verilmeyen, Birleşik Kore'den yetenekli bir mühendislik öğrencisi olan Kim Jong-bae'dir. O, bu maskaralığı kıran bir kahramandır."
    
  Yüzü karardı. Barbeau şöyle devam etti: "Bugün bu yönlendirilmiş enerji silahıyla ilgili korkunç bir trajedinin yaşandığını da öğrendik; muhtemelen duymuşsunuzdur." "Burada temsil edilen gruplardan biri olan Evrensel Barış İçin Öğrenciler, Yıldızateşi Test Alanı ile ilgili bir protesto düzenledi. Starfire'ın hedefinin yakınında küçük bir uçağı uçurmaları için iki cesur adam kiraladılar. Tehlikeyi biliyorlardı ama testi durdurmak için ellerinden geleni yapmak istiyorlardı. Bunu bildirmekten üzüntü duyuyorum... Uçak yasa dışı bir uzay silahıyla vuruldu. Evet, Armstrong uzay istasyonundan gelen mikrodalga lazer ışınıyla vuruldu. Gemideki iki cesur adam anında öldürüldü." Birkaç hıçkırık ve dehşet dolu soluklanma dışında salonda tam bir sessizlik vardı ve masalardan birinde bulunan herkes şok ve ıstırap içinde hemen ayağa fırladı ve salonun çıkışına doğru yöneldi.
    
  Barbeau sessizliğin bir süre daha sürmesine izin verdi. Sonra yavaş yavaş ifadesi değişti: artık kasvetli değildi, öfkeden kıpkırmızı olmuştu. "İkiyüzlü olmayı bırakın, Bay Phoenix," dedi Barbeau, sözlerini net bir şekilde ifade ederek ve parmağını doğrudan onun ortaya çıkması önerisi üzerine aceleyle kurulan ağ ve kablolu haber kameralarına işaret ederek. "Artık yalan ve hile yok, zorlukla kazandığımız vergi dolarlarımızı tehlikeli ve yasa dışı silah programlarına harcamak yok ve artık öfkelerini ifade etmekten ve barış adına bir şeyler yapmaktan başka bir şey istemeyen masum Amerikalıları öldürmek yok. Bu uzay silahını derhal devre dışı bırakın, bırakın ve yörüngesinden çıkmasına, yanmasına ve okyanusa düşmesine izin verin. Şimdi yap" . Daha şiddetli alkışlar ve "Şimdi yapın!" sloganları. Şimdi yap! Şimdi yap!"
    
  Barbeau, bir dakikalık alkış ve sloganların ardından şöyle devam etti: "Amerika Birleşik Devletleri Başkanı olduğumda dostlarım, bu ülkenin, ordumuzun, Beyaz Saray'ın ve çevredeki herkesin gözündeki inancını ve onurunu yeniden tesis edeceğim." Özgürlüğü özleyen ve uzatılan yardım eli için dua eden dünya. Ordumuz üçüncü olmaya çalışmadan yeniden bir numara olacak. Dünyanın mazlum ve barışsever halkları başlarını kaldırıp baktıklarında, kendi hükümetleri tarafından kendilerine atılan füzeleri göremeyecekler, köylerini küle çevirmeye veya bir insanı vurmaya hazır bir Amerikan askeri uzay istasyonunu da kesinlikle göremeyecekler. görünmez bir ışık huzmesiyle gökyüzünden uçan bir uçak - kendilerine yardım edecek yiyecek, su, ilaç, doktorlar ve barış güçlerini taşıyan, Amerika Birleşik Devletleri'nin kırmızı, beyaz ve mavi bayrağını taşıyan bir nakliye uçağı görecekler. Ve Amerikalılar yardım istediğinde ve hükümetlerinden çocuklarını beslemelerine ve iş bulmalarına yardım etmesini istediklerinde, başkanlarının yüz milyonlarca doları uzaya eğlence gezileri için harcadığını veya gizlice ölüm ışınları yarattığını duymayacaklar - çaresizce istedikleri yardımı alacaklar. ihtiyaç . Söz verdiğim şey bu!"
    
  Tezahüratlar ve sloganlar eskisinden de yüksekti ve bu kez Stacy Ann Barbeau bunu sürekli sürdürdü.
    
    
  KREMLİN
  MOSKOVA RUSYA FEDERASYONU
  BİRKAÇ SAAT SONRA
    
    
  Başkan Gennady Gryzlov, Kremlin'deki bir televizyon stüdyosundan kameraya, "Rus dostlarım, bu sabahki konuşmam kısa ve doğrudan olacak" dedi. Yüzünde sanki sevdiği birinin ölümünü duyurmak üzereymiş gibi karanlık, sert bir ifade vardı. "Bugün erken saatlerde ABD Başkan adayı ve eski Dışişleri Bakanı Stacey Ann Barbeau'nun, uzaydan yönlendirilmiş bir enerji silahının ABD askeri uzay istasyonundan Dünya üzerindeki bir hedefe deneme atışıyla ilgili yaptığı açıklamaları duymuş olmanız gerekirdi. bu silahla bir ABD uçağının düşürülmesi. Ben ve bakanlarım bunu duyunca dehşete düştük. Bu bilgiyi doğrulamak için çalışıyoruz, ancak eğer doğruysa bu eylemler dünya barışına ciddi bir tehdit olacaktır; aslında bunlar anlaşmanın ihlalidir, dünyanın geri kalanına bir uyarıdır, bir provokasyondur ve sanal bir terör eylemidir. savaş.
    
  "Seçeneklerimizi değerlendirdiğimizde Rusya'da, hatta tüm dünyada panik yaratabileceğimizden endişelendik. Ama başka seçeneğimiz olmadığını hissettik ve bu yüzden bu öğleden sonra sizinle konuşuyorum. Ayrıca Rusların ve dost ve müttefiklerimizin hayatlarını korumak için düşünceli ve hızlı davranmaya karar verdik:
    
  "Birincisi: Rus Uzay Savunma Gücü, derhal başlamak üzere, ABD askeri uzay istasyonunun tahmin edilen konumunu ve yönlendirilmiş enerji silahlarının potansiyel menzili ve azimutunu sürekli olarak yayınlayacak ve aynı zamanda yönlendirilmiş enerji silahlarının ne zaman ve nerede tehdit oluşturabileceği konusunda uyarılarda bulunacaktır. Ruslar, müttefiklerimiz ve dünyadaki dostlarımız" diye devam etti Gryzlov. "Silahlar sizin için tehdit oluşturduğunda yer altına veya hızla tahliye edebileceğiniz en sağlam binaya sığınmanızı rica ediyoruz. Silahın kesin özellikleri bilinmiyor, dolayısıyla en iyi siperin ne olabileceğini henüz bilmiyoruz, ancak açık havada değil de içerideyseniz bir saldırıdan sağ çıkma şansınız daha yüksek olabilir. Tehdit dört dakikaya kadar sürebilir. Siz ve sevdikleriniz günde birkaç kez silah tehlikesiyle karşı karşıya kalabilirsiniz.
    
  "Bu silahların patlaması elektronik eşyalara zarar verebilir; bu nedenle evlerinizi ve iş yerlerinizi günlerce, hatta haftalarca elektriksiz kalmaya hazırlayın: battaniye, yiyecek ve su stoklayın; ateş için odun toplayın; ve mahallelerinizi bir araya gelip birbirlerine yardım edecek şekilde organize edin" diye devam etti. "Mümkünse silah tehlike bölgesindeyken uçakla uçmaktan, asansöre ya da elektrikli trene binmekten veya ağır makine kullanmaktan kaçının çünkü gördüğümüz gibi silahlar kolaylıkla uçakları düşürebilir ve elektriği bozabilir, hatta tahrip edebilir. devreler.
    
  Gryzlov, "İkincisi: Armstrong uzay istasyonundaki tüm Amerikan uzay silahlarının devre dışı bırakılmasını ve derhal imha edilmesini talep ediyorum" dedi. "Buna Skybolt serbest elektron lazeri, Hydra klor-oksijen-iyot lazeri ve Kingfisher yörünge silah atölyeleri dahildir; Aslında bir mikrodalga lazer silahı olduğu ortaya çıkan sözde bir üniversite öğrencisi deneyi olan Starfire ; ve diğer uzay tabanlı silahlar, bunların güç kaynakları ve tüm bileşenleri, Amerikalılar bunları yalnızca savunma silahları olarak sınıflandırsın ya da sınıflandırmasın. Özellikle Rusya, Skybolt modülünün kırk sekiz saat içinde Armstrong uzay istasyonundan ayrılmasını ve Dünya'daki hiç kimse veya herhangi bir şey için artık tehlike oluşturmadığı zaman yörüngeden çıkarılıp yakılmak üzere gönderilmesini talep ediyor. Dünya'nın atmosferine ya da okyanusa çarpması. Bunun yapılıp yapılmadığını belirlemek için yerde güçlü sensörlerimiz var. Bu yapılmazsa, ABD'nin silah kullanmaya devam etme niyetinde olduğunu ve Rusya'nın kendisini korumak için gerekli tüm adımları derhal atacağını varsaymalıyım.
    
  "Üçüncüsü: On gün içinde, Amerikalılar tüm uzay silahlarını imha etmedikçe, Rusya Federasyonu etrafındaki yüzeyden beş yüz kilometre yüksekliğe kadar tüm hava sahasının bundan böyle kısıtlı hava sahası olduğunu ve tüm izinsiz uzay araçlarına kapatıldığını beyan ederim. " - Gryzlov devam etti. "On yıllardır tüm ülkeler yalnızca yirmi kilometrenin altındaki hava sahasının sınırlandırılabileceğini veya kontrol edilebileceğini, daha fazlasının mümkün olmadığını kabul etti. Bilim adamlarımız, Amerikalıların yönlendirilmiş enerji silahlarını beş yüz kilometreye kadar, yerdeki bir insanı öldürmeye yetecek güçte ateşleyebileceklerini tahmin ediyor, yani koruyacağımız hava sahası burası. Uçak veya uzay aracının türüne bakılmaksızın, Rusya Federasyonu üzerinde belirtilen irtifanın altındaki herhangi bir izinsiz uçuş, düşmanca kabul edilecek ve etkisiz hale getirilecektir. Bunun birçok ülkeyi etkilediğini biliyorum, ancak Amerikalılar küresel güvenlik dinamiğini daha da kötüye doğru değiştirdi ve bizim harekete geçmekten başka seçeneğimiz yok. Dost olmayan tüm ülkelerin, bu emre uymak için uzay araçlarının yörüngelerini değiştirmeleri veya Rusya üzerinde uçan uçak ve uzay araçlarının türü, amacı ve yörüngeleri hakkında bize ayrıntılı bilgi vermeleri için on gün yeterli olmalıdır.
    
  Gryzlov, "Bu sınırlama özellikle bir uzay aracı için özellikle doğrudur: Amerikan tek aşamalı yörünge fırlatma araçları" dedi. "Atmosferik hipersonik uçuş kabiliyetleri ve Dünya yörüngesine doğru hızlanma kabiliyetlerinin yanı sıra silah fırlatma veya silah taşıyan uyduları yörüngeye fırlatma kabiliyetleri nedeniyle Rusya Federasyonu için özellikle tehlikeli bir tehdit oluşturuyorlar .
    
  Gryzlov şöyle devam etti: "Dolayısıyla, uzay uçaklarına Uluslararası Uzay İstasyonu veya Armstrong İstasyonundan herhangi bir personeli tahliye etmeleri için on gün süre tanınacak, ABD S serisi uzay uçakları Rus hava sahasında hoş karşılanmayacak ve başka bir uyarı yapılmaksızın devreye girecek ve düşürülecek." . "Kafa karışıklığı ve şüpheye yer bırakmamak için şunu tekrarlayayım: Bugünden itibaren, on gün içinde, Amerikan uzay uçakları Rusya Federasyonu üzerinden uçmaları halinde faaliyete geçecek. Bu hipersonik uçakların saldırı tehdidi Rus halkı için çok büyük bir tehdittir. Amerika Birleşik Devletleri, Uluslararası Uzay İstasyonu ve diğer benzer görevlere hizmet verebilecek çok sayıda ticari insan gücüyle çalışan uzay aracına sahiptir ve Rusya üzerinden uçma izni talep edildikten sonra buna izin verilecektir, ancak uzay uçaklarına Rusya üzerinden uçma izni de verilmeyecektir. . Hangi koşullar altında.
    
  "Sevgili Ruslar, bu kadar sert önlemler almak istemedim, ancak danışmanlarımla istişarede bulunduktan ve uzun uzun dua ettikten sonra, Rus vatandaşlarını başlarının üstünde karşı karşıya oldukları tehlikeden korumak istiyorsam başka seçeneğim olmadığını hissettim. ", - Gryzlov'u bitirdi. "Tüm Rusları, kendilerini ve ailelerini uzay silahlarının saldırı tehlikesinden korumak için gerekli tüm önlemleri almaya çağırıyorum. Eğer Amerikalılar taleplerime yanıt vermezse sizi temin ederim ki Rusya harekete geçecektir. Bilgili kalın ve güvende kalın sevgili Ruslar. Tanrı Rusya Federasyonu'nu korusun" dedi.
    
  Gryzlov koltuğundan kalktı ve özel kalemi Sergei Tarzarov'un eşliğinde Kremlin televizyon stüdyosundan uzun adımlarla çıktı. Kimseyi selamlamadı ya da sohbet etmek için durmadı ama hızla resmi ofisine geri döndü. İçeride onu bekleyen Dışişleri Bakanı Daria Titeneva, Savunma Bakanı Gregor Sokolov ve Genelkurmay Başkanı General Mikhail Khristenko, Tarzarov Rusya cumhurbaşkanına kapıyı açtığında ayağa kalktılar. Sokolov, "Mükemmel bir muamele efendim" dedi. "Amerikalıların uzay araçları için Rus hava sahasına erişim konusunda müzakerelere başlaması için on günün yeterli olacağını düşünüyorum."
    
  Gryzlov masasına oturdu ve Sokolov'a baktı. Bir puro yakarak, "Kimseye on gün vermeyeceğim," diye çıkıştı, "ve kimseyle hiçbir konuda pazarlık yapmayacağım."
    
  "Sayın?"
    
  "Kırk sekiz saat Sokolov," dedi Gryzlov. "Skybolt modülünün o uzay istasyonuyla bağlantısının kesildiğini görmezsem, bir dahaki sefere Rusya'nın üzerinden geçtiğinde o uzay istasyonunun cephaneliğimizdeki tüm silahlarla saldırıya uğramasını istiyorum. Tüm uzay uçakları için de aynısı geçerli. Amerikalılar yönlendirilmiş enerji silahlarıyla tepemizde uçarken arkama yaslanıp hiçbir şey yapmayacağım. Bunun olmasına izin vermektense bu ülkeyi savaşa sürüklemeyi tercih ederim."
    
  Sergei Tarzarov, Gryzlov'un ofisinin diğer ucundaki telefon ahizesini aldı, dinledi ve sonra yerine koydu. "Başkan Phoenix burada efendim" dedi.
    
  Gryzlov, "Çok uzun sürmedi" dedi. Odadakilere çeviriyi dinleyebilmeleri için bağlantısız dahili hatlarını almalarını işaret etti ve ardından masasının üzerindeki telefonu aldı. "Sorun nedir Bay Phoenix?"
    
  Phoenix bir tercüman aracılığıyla "Bu yönlendirilmiş bir enerji silahı değildi Sayın Başkan" dedi. "Bu bir üniversite mühendislik projesiydi, uzaya dayalı bir güneş enerjisi santraliydi. Ve uçak Starfire tarafından düşürülmedi; test bittikten dakikalar sonra, kısıtlı hava sahasını ihlal ettikten sonra Hava Kuvvetleri devriye helikopterinden kaçmaya çalışırken kontrolü kaybetti. Bakan Barbeau'nun bu bilgiyi nereden aldığını bilmiyorum ama o yanılıyor ve sen de buna inanmaya yönlendirildin. Başkanlık için kampanya yürütüyor ve manşetlere çıkmak istiyor."
    
  "Beklemek". Gryzlov bekleme düğmesine bastı ve odada kendisiyle birlikte olanlara döndü. "Pekâlâ," dedi, "Phoenix bu konuşmaya açıklamaya çalışarak başlıyor. Bu ilginç olabilir."
    
  Tarzarov, "Müzakere etmeye hazır olabilir" dedi. "O sana bir şey versin, sen de karşılığında bir şey vereceksin."
    
  Gryzlov öfkeyle ama yüzünde bir gülümsemeyle, "Sen neden bahsediyorsun Tarzarov," dedi. "Bu zayıf iradeli devlet başkanı görünümüne bir santim bile boyun eğmeyeceğim." Tekrar bekletme tuşuna bastı. "Barbeau'nun yalan söylediğini mi söylüyorsun Phoenix?" - diye sordu, artık Phoenix'in unvanını kullanmıyordu ve hatta ona "Bay" diye hitap etmiyordu - Phoenix'in ilk hamlesi savunmaydı ve Gryzlov, durumun kontrolünün artık kimin elinde olduğuna dair hiçbir şüphenin kalmamasını istiyordu.
    
  Phoenix, "Size gerçekleri veriyorum Sayın Başkan: Starfire yönlendirilmiş bir enerji silahı değildir" dedi. "Bu, Kaliforniya'daki birkaç mühendislik öğrencisi tarafından geliştirilen, güneş enerjisiyle çalışan deneysel bir uzay enerji santralidir. Skybolt'un serbest elektron lazeri devre dışı bırakıldı. Öğrencilerin deneyi, elektriğin uzaydan Dünya'ya iletilmesini içeriyordu. Hepsi bu . Küçük uçak, bir maser tarafından vurulduğu için değil, pilotu aptal olduğu için düştü. Güneş enerjisi santrali yeryüzünde hiç kimseye tehdit oluşturmuyor ve kesinlikle uçakları, asansörleri, trenleri veya başka herhangi bir şeyi devre dışı bırakmayacak. Zararsız bir üniversite deneyi yüzünden panik yaratıyorsunuz. Ne bu proje ne de uzay istasyonu sizin için herhangi bir tehdit oluşturmuyor."
    
  Gryzlov, "Phoenix, artık sana inanmıyorum" dedi. "Sözlerinize olan inancımı yeniden kazanmak için yapabileceğiniz tek bir şey var: Lazer modülünün uzay istasyonuyla olan bağlantısını derhal ayırın. Bunu yaparsanız, Rus hava sahasına daha fazla kısıtlama getirmeyeceğim ve uzay silahları konusunda kalıcı bir anlaşma oluşturmak için sizinle müzakerelere gireceğim. Benim umursadığım tek şey uzayda Rusya'ya tehdit oluşturabilecek saldırı silahları. Cihazın doğası hakkında yanlış bilgi almış olabilirim ama bu yine de Skybolt modülünü kullanarak enerjiyi doğrudan Dünya yüzeyine saldığınız gerçeğini değiştirmiyor ve bu kabul edilemez."
    
  Gryzlov hattın diğer ucundaki uzun sessizliği fark etti; ardından: "Danışmanlarıma danışacağım Sayın Başkan," dedi Phoenix sonunda.
    
  "Çok iyi" dedi Gryzlov. "İki günün var Phoenix ve sonra Rusya, bizim anavatanımızı savunduğumuz gibi, her erkek, kadın ve çocukla ve cephaneliğimizdeki tüm silahlarla kendi hava sahasını ve alçak Dünya yörüngesini savunacak. Bu benim sözüm Phoenix. "Ve bu sözlerle telefonu yerine fırlattı.
    
  Sergei Tarzarov, bağlantısı kesilen uzatma kablosunu orijinal yerine geri koydu. "Sanırım sizin istediğinizi yapacak ve lazer modülünü askeri uzay istasyonundan ayıracaktır" dedi. "Bunu kesinlikle kabul ediyor. Önerebilir miyim-"
    
  "Hayır, yapamazsın Tarzarov," diye sözünü kesti Gryzlov. Savunma Bakanı Sokolov ve Genelkurmay Başkanı Khristenko'ya döndü. "Amerikalılara bu Skybolt modülünü uzay istasyonundan ayırmaları için iki gün süre vereceğim ve onların uzay istasyonlarına insanlı kapsülleri teslim etmelerine yalnızca fırlatmadan önce tam uçuş rotalarını ve varış noktalarını söylemeleri ve eğer bunu yapmazlarsa izin vereceğim. Bu uçuş yolundan bir derece veya bir metre bile sapmayacağız. Eğer bize haber vermezlerse ya da uçuş rotalarından saparlarsa uzay aracının imha edilmesini istiyorum. Silahlarımızın menziline girdiklerinde uzay uçakları konuşlandırılacak."
    
  "Peki ya kargolarının ya da yolcularının ayrıntıları efendim?" Dışişleri Bakanı Titenov sordu.
    
  Gryzlov, "Artık ne taşıyabilecekleri umurumda değil" dedi. "Bundan sonra Amerikalıların fırlattığı her uzay aracının uzay silahları taşıdığını ve Rusya için tehlike oluşturduğunu varsayıyorum. Amerikalılar ve bu omurgasız Başkan Phoenix yalancıdır ve Rusya için tehlike oluşturmaktadır. Onlara oldukları gibi düşman gibi davranacağım, hiçbir şeyi kabul etmeyeceğim ve Amerika'nın saldırmak için doğru fırsatı beklediğini varsayarak hareket edeceğim, bu yüzden ilk saldırmaya hazır olmalıyız."
    
    
  DOKUZ
    
    
  Çatışmalar kolluk kuvvetleri tarafından değil, suçlular tarafından gerçekleştiriliyor.
    
  - JOHN F. KENNEDY
    
    
    
  KUZEY KALİFORNİYA'DAKİ İLK UÇAKTA
  AYNI ZAMANDA
    
    
  Başkan Phoenix telefonu kapattı. "Her şey yolunda gitti," diye mırıldandı yorgun bir şekilde. Ertesi gün kampanya durakları için kuzeye Portland, Oregon'a gidiyordu. "Bütün bunları duyabiliyor musunuz?" - video konferans kamerasına sordu. Video konferanstaki üç katılımcının tümü (Başkan Yardımcısı Anne Page, Ulusal Güvenlik Danışmanı William Glenbrook ve Savunma Bakanı Frederick Hayes) olumlu yanıt verdi. "Köpeği berbat ettim. Cal Poly öğrencilerinin nükleer jeneratör kullanmasına izin vermeden önce sizi aramalı ve fikrinizi sormalıydım. Barbeau sayesinde Rusya ölüm ışınını ateşlediğimi düşünüyor. Burada Skybolt modülünün bağlantısını kesmekten başka seçeneğim olduğunu düşünmüyorum arkadaşlar. Düşünceler mi?"
    
  Anne, "Bana önceden sormuş olsaydınız MHD jeneratörünün daha fazla test edilmesini tavsiye ederdim Sayın Başkan," dedi. "Yaptığımız tek şey UC öğrencilerinin teknolojilerini göstermelerine izin vermekti; uzay silahlarını ateşlemedik. Barbeau ve Gryzlov ne derse desin Starfire bir uzay silahı değildir."
    
  "Şimdi soru şu: Rusya'nın üzerinde bir uzay uçağı uçurursak Gryzlov'un saldırmaya cesaret edeceğini düşünüyor muyuz?" - başkana sordu.
    
  Glenbrook, "Bizi yapacağı şeyin tam olarak bu olduğuna ikna etmek için adımlar atıyor" dedi. "Bu Elektron uzay uçağını uzay istasyonuyla kesişen bir yörüngeye mi fırlatacağız? Bu kasıtlı bir eylemdi."
    
  Hayes, "Aralarında kilometrelerce mesafe vardı" dedi. "Çarpışma tehlikesi yok"
    
  Anne, "Fakat sadece birkaç saniyelik bir yanlış hesaplama olsaydı çok daha kötü olabilirdi" dedi. "Bill haklı: Bu kasıtlı ve tehlikeli bir hareketti."
    
  "O uçuş bölümünden önce olan başka bir şeyden bahsetmiştin, değil mi Fred?" Başkan sordu. "Bu neydi?"
    
  Hayes, "Rus uzay uçağı Armstrong uzay istasyonunun yanından geçmeden önce, arızalı bir Rus uydusuna çok yakın uçmasını izledik" dedi. "İzlerken uydunun aniden parçalandığını fark ettik."
    
  "Uzay uçağı ona mı saldırdı? Nasıl?"
    
  Hayes, "Bu olayla ilgili ön veriler radar görüntülerinden elde edildi ve daha önce kullandıkları Scimitar hiper hızlı füzeleri gibi herhangi bir mermi tespit etmediler" dedi. "Hava Kuvvetlerinden, lazeri tespit edip edemeyeceklerini görmek için olay sırasında çekilen uzay tabanlı kızılötesi uydu sistemi görüntülerini incelemesini istedik."
    
  "Lazer?" - başkan bağırdı. "Uzay uçağında uyduyu yok eden lazer mi?"
    
  Hayes, "Çok mümkün efendim" dedi. "Uyduları yok etmek için uzun zamandır küçük lazerler yaratma planlarımız vardı, tıpkı Ruslar gibi; onlar da Electron uzay uçağının kargo bölümüne bir tane yerleştirmiş olabilirler."
    
  Anne, "Artık böyle bir şeyi kullanabiliriz" dedi.
    
  Hayes, "Kingfisher saldırı uydularını seçtik hanımefendi, çünkü bunlar anti-uydu, anti-füze ve saldırı silahları taşıyabilirken, lazer uyduları Dünya'daki hedeflere saldıramaz" dedi.
    
  "Rusların en azından uzay aracımıza saldırmaya hazır, istekli ve yetenekli göründüğü konusunda hemfikir miyiz?" - başkana sordu. Sorusu sessizlikle ve birçok kasvetli yüzle karşılandı. "Ben de aynı fikirdeyim arkadaşlar: Gryzlov kızgın ve o bir psikopat ve bu Starfire testiyle, uzay silahları konusunu ilerletme fırsatını gördü ve dünya toplumunun dikkatini kolaylıkla çekebildi. Uzay uçaklarımızdan birine saldırabilir ve buna kışkırtıldığını iddia edebilir." Video konferans ekranındaki şaşkın yüzlere baktı. "Gryzlov'un bu konuda herhangi bir müzakere yapacağını düşünen var mı?"
    
  Glenbrook, "O zaten dünyaya ne yapacağını söyledi" dedi. "Tüm ulusunun güvenliği için çağrıda bulundu; hatta vatandaşlarına istasyon yukarıda uçarken korunmalarını bile söyledi! Skybolt'u bir göktaşına dönüştürmekten daha azı kabul edilemez. Eğer müzakerelere başlarsa zayıf biri gibi görünecektir."
    
  "Askeri seçeneklerim neler? Fred mi?"
    
  Savunma Bakanı Hayes vurgulu bir şekilde, "Tüm seçeneklerimizi tüketmedik Sayın Başkan," dedi. "Hiçbir durumda. Armstrong uzay istasyonundaki serbest elektron lazeri ve Kingfisher silah atölyeleri, Electron fırlatma rampalarını, MiG-31D üslerini ve S-500 uydusavar füze rampalarını yok etmek için en iyi seçeneklerdir efendim. Eğer Kingfisher takımyıldızının tamamını konuşlandırırsak, tüm Rus füze savunma sahalarını ve uzay limanlarını günün yirmi dört saati, yedi dakika boyunca risk altında tutabiliriz. Ruslar S-500 hava savunma silahını fırlatma rampalarına yerleştirdiler, ancak uzaydan saatte on bin mil hızla gelen hassas güdümlü Thor's Hammer füzesine dokunamıyorlar ve elbette Skybolt ışık hızında uçuyor . Bir kez tavır alıp serbest kaldığında durdurulamaz."
    
  Başkan bunu birkaç dakika düşündü; uzaya dayalı silahların kullanımından rahatsız olduğu açıktı. "Başka seçenek var mı, Fred?" sonunda sordu.
    
  Hayes, "S-500 oyunun kurallarını değiştirecek efendim" dedi. "Nükleer olmayan diğer seçenekler, kalan altı B-2 hayalet bombardıman uçağımız ve birkaç B-1 ve B-52 bombardıman uçağımızdan fırlatılan seyir füzelerimiz ile gemiden fırlatılan konvansiyonel seyir füzelerimiz tarafından yapılan saldırılardır. Rus ve Çin uzay limanlarına saldırmak, Rusya ve Çin toprakları üzerinde uçmak anlamına geliyor; konvansiyonel seyir füzelerimizin menzili yalnızca yedi yüz mildir, bu da birkaç S-500 hedefini vurabileceğimiz, ancak uzay limanlarını vuramayacağımız anlamına gelir. S-500, hem gizli hem de ses altı alçaktan uçan seyir füzelerine karşı koyma kapasitesine sahip, B-1 bombardıman uçaklarına karşı oldukça yetenekli ve B-52'lere karşı öldürücüdür."
    
  "Kruvazör füzelerinin ve hayalet bombardıman uçaklarının şansı nedir General?" - Başkan Yardımcısı Page'e sordu.
    
  Hayes, "Elli elliden iyisi yok, hanımefendi," dedi. "S-500 çok iyi. Havadan fırlatılan seyir füzelerimizin menzili S-500'ün iki katıdır, ancak S-500 hareketlidir ve hızlı bir şekilde hareket ettirilebilir ve ayarlanabilir, dolayısıyla atalet güdümlü bir seyir füzesinin yalnızca bir dizi coğrafi koordinatı hedefleme olasılığı Bilinen son konumunda piller bunlardan birine girer ve çok yüksek değildir. Müşterek Havadan Fırlatılan Standoff seyir füzesinin genişletilmiş menzilli versiyonu kızılötesi görüntü sensörüne sahiptir, bu nedenle hareketli ve aniden ortaya çıkan hedeflere karşı daha etkili olacaktır, ancak ses altıdır ve S-500 buna karşı çok etkili olacaktır. Aldığımız on iki adet yenilenmiş B-1 bombardıman uçağı iyi durumda ancak henüz deneyimli mürettebatımız yok. B-52'nin sıfır şansı olurdu. Rusya'nın ana hava savunma sistemi S-400'ü bypass etmeleri ve ardından kozmodromları ve fırlatma rampalarını koruyan S-500'ü ele geçirmeleri gerekecek." Başkana döndü. "Uzay silahları en iyi seçeneğimiz efendim. Skybolt modülünü devre dışı bırakmamalıyız; aslında benim tavsiyem, halihazırda yörüngede bulunan Skybolt ve Kingfisher uydularını etkinleştirip, uzay uçaklarını göndermek ve depolanan garajları yörüngelerine geri uçurmalarını sağlamak, böylece grubun oluşumunu tamamlamaktır.
    
  Başkanın bu öneriden hoşlanmadığı açıktı. Uzun bir süre düşündükten sonra, "Rusların uzay uçaklarımıza ateş etmesini istemiyorum Fred" dedi.
    
  "Skybolt modülünün bağlantısını kesseydik de bunu yapabilirlerdi efendim ve sonra istasyona veya silah atölyelerine yapılacak bir saldırıyı savuşturmaya yardımcı olabilecek ana silah sisteminden vazgeçmiş olurduk."
    
  Başkan başını salladı. "Kingfisher garajlarının yörüngeye geri dönmesi ne kadar sürer?"
    
  Hayes tablet bilgisayarındaki bazı notlara bakarak, "Birkaç hafta efendim," dedi. "Garajlar Armstrong'da depolanıyor. Modülleri uzay uçağına yüklemeleri, ardından ya doğru anı beklemeleri ya da modülü yörüngesine fırlatmak için uygun pozisyona geçmek üzere transfer yörüngesi adı verilen yere uçmaları gerekecek."
    
  "Sanırım Ruslar da bunca zaman bu faaliyeti izleyecek?"
    
  Hayes, "Elbette efendim," diye yanıtladı. "Herkes gibi onlar da kapsamayı tamamlamak için hangi yörüngelerin alınması gerektiğini görebiliyorlar; tek yapmaları gereken bu yörüngeleri takip etmek. Bu arada S-500 ve MiG-31D'yi istedikleri zaman garajlarda çekim yapmak için doğru yerlere yerleştirebilirler ve elbette bunu şimdi Armstrong ile de yapabilirler - aslında biz onların altı adet S'ye sahip olduklarını düşünüyoruz. - Uydusavar silahlara sahip 500 ve MiG-31D şu anda mevcut yörüngesinde Armstrong'u hedef alıyor. İstasyonun yörüngesini değiştirirsek ASAT silahlarını ihtiyaç duyulan yere taşıyacaklar."
    
  "Yani Armstrong saldırılara karşı savunmasız mı?" - başkana sordu.
    
  Hayes, "Hydra COIL savunma lazeri çalışır durumdadır ve şu anda yörüngede olan Kingfisher'lar ve Skybolt lazeri oldukça hızlı bir şekilde etkinleştirilebilir" diye yanıt verdi. "Her Kingfisher garajında üç adet uydu karşıtı silahın yanı sıra üç adet kara saldırı mermisi bulunur. Tüm sistemler yeniden çevrimiçi olduğunda istasyonun kendisini çok iyi koruyabileceğine inanıyorum." Kollarını açtı. "İki günün sonunda Ruslar Skybolt'u devre dışı bırakmadığımızı görecek, sonra da tehditlerini yerine getirip getirmeyeceklerini göreceğiz."
    
  Ulusal güvenlik danışmanı Glenbrook, "Gryzlov zaten uluslararası televizyona çıktı; geri adım atarsa tüm dünyanın gözünde itibarını kaybedecek" dedi. "Ciddi görünmeye çalışmak için minimal bir atak yapabilir..."
    
  Anne, "Gryzlov bana işleri yarı yolda bırakacak biri gibi gelmiyor" dedi. "Şerefini kaybetmekten endişe duyduğunu sanmıyorum; adam sadece manik. Bence eğer ayrılmaya karar verirse her şeyini verecektir."
    
  "Armstrong'u kaybedersek ne kaybederiz, Fred?"
    
  Hayes, "İkisi üniversite öğrencisi olmak üzere on dört personel" dedi. "Milyarlarca dolarlık yatırım. Gelişmiş yeteneklere sahip çeşitli silah ve sensör türleri. Ancak yine de silah depolarını ABD Uzay Komutanlığı karargahından kontrol edeceğiz."
    
  Glenbrook, "Armstrong oldukça güçlü bir varlıktır efendim; birinin kıyısı açıklarında duran bir uçak gemisi gibi" diye ekledi. "Eğer onu kaybedersek, bu dünya çapında çok meşum bir tablo çizebilir. Tamamen mağlup olmayacağız ama mutlaka birkaç pozisyon kaybederiz."
    
  Anne, Başkan karar vermekte zorlanırken yüzündeki mutlak acıyı görebiliyordu. "Efendim, kaybedeceğimiz asıl şey boydur" dedi. "Gryzlov bunu istiyor ve bizim de ona vereceğimizi umuyor. Armstrong'un Rusları püskürtecek silahlara sahip olduğuna inanıyorum. Gryzlov'un korkutmalarına boyun eğmek istemiyorum. Starfire bir uzay silahı değildir ve Rusya'yı tehdit etmez. Gryzlov güçlerimize ne yapmamız gerektiğini dikte edemez. Bundan sonra ne talep edecek : Rusya'ya tehdit oluşturabileceği için tüm nükleer denizaltılarımızı ve uçak gemilerimizi ortadan kaldırmamızı mı? Benim önerim: o piç kurusuna kum dövmesini söyle.
    
  "Lanet olsun," diye mırıldandı Phoenix. Bu, tüm başkanlık hayatı boyunca korktuğu bir andı: Cumhuriyetin geleceği, birkaç dakika içinde söyleyebileceği sözlere bağlıydı. Evet ya da hayır, gitmek ya da gitmemek, saldırmak ya da saldırmamak. Eğer birliklerine geri çekilme emrini vermiş olsaydı, başka bir zaman savaşacak kadar hayatta kalabilirlerdi. Eğer kuvvetlerine güç toplamalarını ve savaşa hazırlanmalarını emretseydi, muhtemelen çok yakında yapmak zorunda kalacakları şey de buydu.
    
  "Arkadaşlar, Gryzlov'a boyun eğmekten nefret ediyorum" dedi uzun bir düşünmenin ardından, "ama başka seçeneğim olmadığını hissediyorum. Skybolt lazerinin devre dışı bırakılmasını ve modülün Armstrong uzay istasyonuyla bağlantısının kesilmesini istiyorum." Glenbrook ve Hayes rahatlamış görünüyorlardı; Anne ise üzgün görünüyordu. "Skybolt devre dışı bırakıldıktan sonra istasyonda elimizde ne kalmıştı, Anne?"
    
  Anne, "Skybolt lazer modülü, modülün bağlantısı kesildiğinde devre dışı bırakılacak çeşitli hedefleme sensörleri ve lazerlerle donatılmıştır," diye yanıtladı Anne, "ancak istasyonda hâlâ çiftlikte depolanan kısa menzilli Hydra lazer, Trinity modülleri bulunacak" istasyonu ve Kingfisher Constellation'ın silah depoları zaten yörüngede."
    
  "Tüm savunma silahları mı?"
    
  Anne, "Trinity modüllerinin her biri üç kara saldırı iniş aracı ve üç uydusavar araç içeriyor" dedi. "Bu bir saldırı silahı olarak değerlendirilebilir. Efendim, kararınızı tekrar gözden geçirmenizi rica ediyorum" diye ekledi. "Gryzlov'un istediği her askeri sistemi devre dışı bırakamayız."
    
  Başkan, "Maalesef bu üniversite deneyi için askeri silah sisteminin kullanılmasına izin verme kararı aldım" dedi. "Birçok insan hikayeler uyduruyor, öfke ve dehşet ifade ediyor ve savaş tehdidinde bulunuyor, ancak gerçek şu ki, ben bir üniversite deneyini silah haline getirmeye karar verdim. Sonuçlarıyla yaşamak zorundayım. Kapat ve fişini çek, Fred."
    
  Savunma Bakanı Hayes, "Evet efendim" dedi.
    
  Başkan Yardımcısı Page, "Sayın Başkan, Skybolt'un devre dışı bırakılmasına yardımcı olmak için istasyona gitmek istiyorum" dedi.
    
  "Ne?" Phoenix'in gözleri şokla yuvalarından fırladı. "Bu talep reddedildi Bayan Başkan Yardımcısı! Bu istasyon zaten Rusya'nın görüş alanında ve her an saldırıya uğrayabilir!"
    
  "Efendim, bu modül hakkında kimse benden daha fazla bilgi sahibi değil. Bunu tasarlamak için üç yılımı ve inşa etmek için iki yılımı harcadım. Her deseni ve perçini biliyorum çünkü bunları gerçek bir çizim tahtasında bizzat elle çizdim ve havya ve perçinleme işi dışında her şeyi kendim yaptım." Başkan hiç de ikna olmuş görünmüyordu. "Yaşlı kadın için bir uzay yolculuğu daha. Eğer John Glenn yapabiliyorsa, ben de yapabileceğimden eminim. Ne diyorsunuz efendim?
    
  Başkan Anne'in gülümseyen yüzünü dikkatle inceleyerek tereddüt etti. "Beyaz Saray'a daha yakın olmanı ya da yeniden seçilmemiz için kampanya yürütmeni tercih ederdim Anne," dedi, "ama Skybolt'un senin bebeğin olduğunu biliyorum." Üzgün bir şekilde başını salladı, sonra da başını salladı. "Bunu yaptığım için deli olabilirim ama isteğin onaylandı. İlk başkan, ilk gizli servis ajanı, ilk gençler, ilk felçli ve şimdi de uzaya çıkan ilk başkan yardımcısı, hepsi bir yıl içinde. Başım dönüyor. Tanrı bizi korusun".
    
  "Teşekkür ederim efendim" dedi Anne.
    
  Başkan, "Hemen Washington'a dönüyorum" dedi. "Televizyona çıkıp Starfire'ın bir uzay silahı olmadığını ve ABD'nin lazer modülünü derhal devre dışı bırakıp bağlantısını keseceğini açıklamayı planlıyorum."
    
  "Çok iyi efendim" dedi Anne. "İstasyonda görüşürüz. Bana şans Dile". Ve video konferans sonlandırıldı.
    
  Başkan alçak sesle, "Hepimizin biraz şansa ihtiyacı olacak," dedi ve ardından Air Force One'ın uçuş ekibini aramak için telefona uzandı. Birkaç dakika sonra başkanın uçağı doğuya, Washington'a doğru gidiyordu.
    
  Daha sonra başkan Moskova'yı aradı. "Neye karar verdin Phoenix?" Gryzlov, herhangi bir şaka ya da giriş konuşması yapmadan bir tercüman aracılığıyla sordu.
    
  Phoenix, "ABD, Skybolt modülünü Armstrong uzay istasyonundan çıkarmayı ve uygun bir zamanda onu yörüngeden çıkarmayı ve atmosfere yeniden girmesine izin vermeyi kabul ediyor. Yeniden girişten sağ kurtulan parçalar okyanusa düşecek."
    
  "O halde Rusya hava sahasını yirmi kilometrenin üzerinde sınırlamamayı kabul ediyor" dedi Gryzlov, "S serisi uzay uçaklarınız ve Kingfisher silah atölyeleriniz hariç tüm uzay araçları için."
    
  Phoenix, "Bu uzay uçaklarına ihtiyacımız var Sayın Başkan" dedi.
    
  Gryzlov, "Rusya için Skybolt ve Phoenix lazerlerinizle aynı tehlikeyi oluşturuyorlar" dedi. "Belki de daha büyük bir tehlike. Hayır efendim. Amerika Birleşik Devletleri onlarca yıldır uzay uçağı olmadan uzayda uçuyor ve artık uzay istasyonlarının ve diğer görevlerin bakımını yapabilecek birçok ticari operatörünüz var. Ticari uzay araçlarının, fırlatılmadan önce görevlerinin ayrıntılarını iletmeleri koşuluyla Rusya üzerinde uçmasına izin veriliyor. Ancak bugünden on gün sonra, uzay uçaklarının veya silah depolarının herhangi bir şekilde uçuşunu düşmanca bir eylem olarak değerlendireceğiz ve buna göre karşılık vereceğiz. Bir anlaşmamız var mı Phoenix?"
    
  Phoenix, "Hayır, anlamıyorsunuz efendim" dedi. "Uzay uçakları bize alçak Dünya yörüngesine ve yörünge tesislerimize erişim sağlıyor. Bu askeri bir silah değil. Sizi gelecekteki fırlatmalar ve uçuş rotaları hakkında bilgilendirmeye devam etmeyi kabul edeceğiz ve mümkünse uzay uçaklarının atmosferde Rusya üzerinde uçmasını engelleyeceğiz, ancak uzay uçakları da dahil olmak üzere tüm araçlarımızın uzaya erişim konusunda ısrar ediyoruz. Anlaştık mı Sayın Başkan?"
    
  Uzun bir aradan sonra Gryzlov şöyle dedi: "Askeri uzay istasyonunuzu, lazer modülünün devre dışı bırakıldığına ve bağlantısının kesildiğine dair işaretler açısından izliyor olacağız. Sonra tekrar konuşuruz." Ve arama kesildi.
    
  Phoenix iletişim memurunu aramak için düğmeye bastı. "Evet Sayın Başkan?" Hemen cevap verdi.
    
  "Beyaz Saray'daki ulusal güvenlik ekibiyle tekrar görüşmek istiyorum" dedi. Birkaç dakika sonra başkan yardımcısı, ulusal güvenlik danışmanı ve savunma bakanı video konferans ekranında yeniden belirdi. "Şeytanla bir anlaşma yaptım arkadaşlar" dedi. "Skybolt modülünün Armstrong uzay istasyonundan mümkün olan en kısa sürede ayrılmasını istiyorum. Ann, olabildiğince çabuk oraya çık.
    
    
  ARMSTRONG UZAY İSTASYONUNDA
  Kısa bir süre sonra
    
    
  "Deli mi?" diye bağırdı Brad. "Gryzlov bizden Skybolt'un bağlantısını kesmemizi ve onu yörüngeden çıkarmamızı mı istiyor? Ve şimdi Rusya üzerindeki tüm hava sahasını üç yüz mil rakımla mı sınırlayacak? Bu delilik!"
    
  Kim Jong-bae, White Sands Füze Menzilinden uydu video konferansı aracılığıyla "Arkadaşlar, bunun için çok üzgünüm" dedi. "Bunun bir uzay silahı olduğunu asla söylemedim; Dr. Nukaga'nın vardığı sonuç buydu. Ona MHD jeneratörü kullandığımızı söylediğim için üzgünüm ama tek yaptığım güç aktarma rölelerimin çalışmadığını itiraf etmek oldu ve o da bana hangi güç kaynağını kullandığımızı sordu. Çok üzgünüm arkadaşlar. Böyle patlayacağına dair hiçbir fikrim yoktu."
    
  Brad, "Bu senin hatan değil Jerry," dedi. "Sanırım Dr. Nukaga ilk günden itibaren bunun bir silah olduğunu düşündü. Ama sizin sayenizde projeyi destekledi ve sonra Cal Poly o büyük hibeyi kazandığında ve biz uluslararası hale geldiğimizde tamamen yanımızdaydı." Jerry hâlâ solgun ve üzgün görünüyordu, sanki dünyadaki en iyi arkadaşlarını onlardan bir şeyler çalarken yakalandıktan sonra kaybetmiş gibiydi. "Soru şu ki, şimdi ne yapacağız?"
    
  "Çok basit Brad; Armstrong Uzay İstasyonu Direktörü Kai Rydon, mümkün olan en kısa sürede uzay uçağını kaldırıp sizi ve Casey'yi istasyondan alacağız" dedi. Komuta noktasında oturuyordu ve Starfire'ın mikrodalga jeneratörü hâlâ kurulu olmasına rağmen Skybolt İstasyonu da dahil olmak üzere diğer tüm savaş pozisyonlarında da insan vardı. "Bundan sonra bu istasyonu sadece dünyada değil uzayda da savaşa hazırlamak istiyorum."
    
  "Yörüngedeki herhangi bir cisim Rusya'nın üzerinden uçmaktan tamamen kaçınabilir mi?" - Casey Huggins'e sordum.
    
  Valerie Lucas, "Yaklaşık otuz beş dereceden daha az eğime sahip herhangi bir yörünge Rusya üzerinden uçamayacak" dedi. "Yüksekliğe bağlı olarak en uzak kuzey bölgelerinin çoğunu gözden kaçırıyor olsak da Rusya'nın derinliklerine hâlâ bakabiliyoruz. Buna karşılık, eğer aynı sınırlamayı uygularsak, Rus uzay aracı yirmi beş dereceden fazla olmayacak şekilde sınırlandırılacaktır. Ancak, jeosenkron yörüngeler veya okyanus gözlemleri dışında, ekvatoral yörüngeler büyük ölçüde işe yaramaz çünkü Dünya nüfusunun çok az bir kısmı ekvatorda yaşıyor."
    
  Kai, "Ama konu bu değil Valerie," dedi. "Her gün Rusya'nın üzerinde binlerce uzay aracı uçuyor; Gryzlov herkese onları hareket ettirmeleri gerektiğini söyleyemez. Bunların hepsi övünme. Rusya üzerinden uçan uydulara saldırmaya yetecek kadar silaha sahip olsa bile, yabancı bir uyduyu düşürmeye kalkışırsa bir dünya savaşının fitilini ateşleyebileceğini biliyor. Gryzlov çılgınca suçlamalarda bulunuyor ve kendi uydurma senaryolarını kullanarak olağanüstü hal kararnamesi çıkarmaya ve uluslararası hukuku aşmaya çalışıyor." Ciddi ifadesi daha da koyulaştı. "Casey, mikrodalga jeneratörünü Skybolt'tan çıkarmak ne kadar sürer?"
    
  Casey, "İki günden az efendim," diye yanıtladı, "en az bir uzay yürüyüşüyle."
    
  Valerie Lucas, "Artı serbest elektron lazerini çalışır duruma getirmek için iki, belki üç gün daha ve en az bir uzay yürüyüşü" diye ekledi. "Artı test etmek için bir iki gün daha. Kesinlikle biraz teknik yardıma ve daha fazla insan gücüne ihtiyacımız var."
    
  Kai, "Trevor, Alice'i Yıldızateşi ekibiyle topla ve mikrodalga jeneratörünü sökmek için çalışmaya başla," dedi. İstasyon müdürü Trevor Sheil iletişim paneline döndü ve dahili telefon üzerinden arama yapmaya başladı. "ABD Uzay Komutanlığını arayacağım ve serbest elektron lazerini yeniden kurmak ve fırlatmaya hazırlamak için biraz yardım ve izin almaya başlayacağım."
    
  "Gerçekten Gryzlov'un istasyona saldıracağını mı düşünüyorsunuz efendim?" - Brad sordu.
    
  "Onu duydun Brad; adam bizim şehirleri, köyleri ve kırsal bölgeleri ölüm ışınlarıyla yok etmeye başlayacağımızı düşünüyor," diye yanıtladı Kai. "Bize sadece on günlük bir ültimatom verdi ve Rusya üzerinden uçan herkes onun 'nötrleştirme' dediği şeye (bu ne anlama geliyorsa) tabi olacak. Bunlar oldukça ciddi tehditlerdir. Durumunun ciddi olması ihtimaline karşı bu istasyonun tamamen çalışır durumda olmasını istiyorum."
    
  Kai gelen bir çağrının bip sesini duydu ve kumanda konsolundaki bir düğmeye bastı. Şifreleme kanalları bağlandıktan sonra, "Sizi aramaya hazırlanıyorum, General," dedi.
    
  Hava Kuvvetleri Uzay Komutanı Orgeneral George Sandstein, "Gryzlov'un sözlerini duyduğunu varsayıyorum Kai" dedi.
    
  "Oldukça çirkin, General," dedi Kai, "ama her kelimeye inanıyorum. Serbest elektron lazerini yeniden etkinleştirmek ve Kingfisher takımyıldızını onarmaya hemen başlamak istiyorum."
    
  Sandstein, "Maalesef Beyaz Saray'dan gelen emir Skybolt'un devre dışı bırakılması ve modülün istasyonla bağlantısının kesilmesi yönünde Kai" dedi.
    
  "Başka ne söyleyebilirim, General?"
    
  Sandstein, "Bu, başkanın kendisinden gelen bir emirdir" dedi. "Öğrencileri istasyondan uzaklaştırmak ve Skybolt tasarımcısı da dahil olmak üzere ek personel getirmek için S-19 ve S-29'u mümkün olan en kısa sürede sefere çıkarıyoruz."
    
  Komuta modülünün tüm sakinleri şaşkınlıkla nefeslerini tuttu. "Başkan yardımcısı mı gönderiyorlar?"
    
  Sandstein, "Beni doğru duydun Kai," dedi. "Biraz tuhaf gelebilir ama o deneyimli bir astronot ve Skybolt'u daha iyi tanıyan kimse yok. Skybolt için üzgünüm Kai ama Başkan işler kontrolden çıkmadan önce durumu sakinleştirmek istiyor. Geriye kalan her şey yeşil mi?"
    
  Kai inanamayarak başını sallayarak "Hydra lazeri çalışıyor" dedi. "İstasyon savunması için merkez çiftlikteki Kingfisher modüllerini de kullanabiliriz."
    
  Sandstein "Mükemmel" dedi. "Orada iyi şanslar. İzleyeceğiz. Umarım herkes hoş ve havalı kalır ve tüm bunlar bir an önce sona erer."
    
    
  MCLANAHAN ENDÜSTRİYEL UZAY LİMANI, SAVAŞ DAĞI, NEVADA
  O GÜNDEN SONRA
    
    
  Boomer mürettebat brifing odasına girerken, "Bu kadar çabuk geldiğiniz için teşekkürler çocuklar," dedi. Oda, altı öğrenci uzay uçağı pilotu ve dört uzay aracı komutan-eğitmeninin yanı sıra görev destek ve bakım teknisyenleriyle doluydu. "Bu kulağa dandik bir İkinci Dünya Savaşı romanı gibi gelebilir ama eminim Gryzlov'un saçma sapan konuşmalarını duymuşsunuzdur ve sanırım Ruslarla savaşa adım adım yaklaşıyoruz. Başkan, yeniden seçim kampanyasının geri kalanını iptal etti ve Starfire davasıyla ilgili bir konuşma yapmak için Washington'a döndü. Skybolt lazerinin devre dışı bırakılmasını ve Armstrong'la bağlantısının kesilmesini emretti."
    
  Brifing odasındaki herkes korkmuş görünüyordu. "Bu saçmalık!" - Sondra Eddington bağırdı. "Gryzlov bağırıp çağırıyor, her türden çirkin açıklamalar yapıyor ve bizi tehdit ediyor ve biz onun önünde diz çöküyor muyuz? Onun yerine neden onu göndermiyoruz?"
    
  Boomer, "Sana katılıyorum Sondra ama emirlerimiz var ve zaman çok değerli" dedi. "Skybolt modülünün çıkarılmasına yardımcı olacak malzemeleri ve teknisyenleri sağlamakla görevlendirildik ve ayrıca ISS'ye ek malzemeler de teslim edeceğiz. Önümüzdeki birkaç hafta içinde çok fazla uçuş yapacağımızı düşünüyorum." Önündeki uzay uçağı mürettebatına baktı. "John, Ernesto ve Sondra, bir yıl veya daha fazla eğitim aldınız ve en az iki uzay uçağında görev komutanları olarak test edildiniz, yani mezun olmadan önce operasyonel hale gelecek ve görev komutanları olarak uçacaksınız." Üçü de mutlu bir şekilde gülümsedi ve birbirlerine beşlik çaktı, diğerleri ise depresif görünüyordu. "Don, Mary ve Kev, sizlerin birkaç hafta uzayda uçmak için fazla zamanınız olmayabilir, ancak çalışmalarınıza devam edebilir ve simülatörde ve MiG-25'te zamanınızı ikiye katlayabilirsiniz. Kevin, bir yıllık sınıra en yakın kişi sensin ve S-9 ve S-19'da lider olarak test edildin, yani bu dava devam ederse sana çağrılabiliriz.
    
  Boomer hepsine, "Artık Rusya Devlet Başkanı Gryzlov, on gün içinde Rusya üzerinde uçan tüm uzay uçaklarına saldırmakla tehdit etti" diye hatırlattı. "Sanırım adam göğsüne vurmaktan başka bir şey yapmıyor ama bundan emin değiliz. Yani çok fazla tehlike olabileceğini düşünüyorsanız, hatta her uçuşta hazırlandığımızdan daha fazla tehlike varsa, uçmanıza gerek yoktur. Ayrılmaya karar verirsen kimse seni eleştirmeyecek. Biz asker değiliz; biz müteahhitiz ve bu uçaklara her bindiğimizde hayatlarımızı riske atıyor olsak da bizden bir savaş bölgesinde çalışmamız beklenmiyor. Füzelerin veya lazerlerin ateşi altında uçmadan zaten yeterince risk alıyoruz, değil mi? Bana şimdi söylemene gerek yok; ofisimde özel olarak söyle, yeniden planlayalım."
    
  Son sınıf öğrencisi pilotlardan Ernesto Hermosillo, "Sana hemen söyleyeyim Boomer: Uçuyorum" dedi. "Gryzlov mi culo peludo'ya dönüşebilir ." Brifing odasındaki herkes alkışladı ve kendilerinin de gideceğini söyledi.
    
  Boomer, "Hepinize teşekkür ederim" dedi. "Ama bunu ailelerinizle konuşmadığınızı biliyorum ve bu bir aile kararı olmalı. Ailelerinizle konuştuktan sonra iptal etmek istiyorsanız bana söylemeniz yeterli. Dediğim gibi kimse seni daha az düşünmeyecek.
    
  Boomer, "Bir S-29 ve bir S-19'umuz devrede ve birkaç gün içinde yola çıkmaya hazır iki 19'umuz daha var, yani görevler bunlar" diye devam etti Boomer. "Gonzo ve Sondra S-19'dayız ve ben ve Ernesto'nun culo peludo'su S-29'dayız. Birkaç uzay yürüyüşü yapmayı umduğum için vardığımızda bir ön nefes alacağım." Her zaman deneyimli bir uzay uçağı komutanını bir öğrenci görev komutanıyla eşleştirerek diğer görevleri dağıttı. "Tıbbi yardım alın, hepimiz EEAS veya ACES kıyafetleri giyeceğiz ve muhtemelen birkaç gün de onlarla kalacağız. Ernesto, uzay giysilerimizi giydikten hemen sonra, benim ön nefes almam sırasında bir brifing vereceğiz. Sorularınız mı var?" Boomer birkaç soruyu yanıtladı ve ekipleriyle biraz gergin bir şekilde şakalaştı. "Evet arkadaşlar, ilk iki kuş için geri sayım başladı. Dikkat edelim, akıllı çalışalım, takım halinde çalışalım, herkes evine dönecek. Gitmek".
    
  Sondra, diğerleri gittikten sonra gözlerinde küçük bir öfke parıltısıyla geride kaldı. "Neden Gonzo'yla uçuyorum?" - diye sordu. "Neden seninle uçamıyorum?"
    
  Boomer, "Sondra, S-29'da sunucu olarak kayıtlı değilsin" dedi. "Ernesto da öyle. Ayrıca sana ve Gonzo'ya Washington'da bir mola veriyorum. Başkan yardımcısıyla buluşup onu Armstrong'a götüreceksin."
    
  Sondra, başkan yardımcısının uçuşuna şaşırmak ya da sevinmek yerine hâlâ kızgındı. Sinirli bir şekilde, "S-29 görev komutanlığı kursumu bitirmeme sadece birkaç ay kaldı" dedi. "Artık herhangi bir uzay uçağında Ernesto'nun olabileceğinden daha iyi bir liderim."
    
  Boomer'ın gözleri şaşkınlıkla geriye döndü. "Merhaba, merhaba Sondra. Pilot arkadaşlarımız hakkında özel olarak bile kötü şeyler söylemiyoruz. Biz bir takımız ".
    
  "Bunun doğru olduğunu biliyorsun," dedi Sondra. "Ayrıca lanet şey neredeyse kendi başına uçuyor; MC'ye bile ihtiyacı yok. Bunu yaptın çünkü artık birlikte yatmadığımız için kızgınsın."
    
  Boomer, "Bunu yaptım çünkü basit bir ifadeyle Sondra, S-29'da MC olarak incelenmedin" dedi. "Ayrıca seninle yatmamaya karar verdim. Brad ve ben Starfire üzerinde giderek daha yakın çalışıyorduk ve bunun doğru olduğunu düşünmüyordum."
    
  "Ama burada eğitime başladığımda bu normaldi, değil mi?" Sondra tükürdü. "O zamanlar onunla çıktığımı biliyordun."
    
  Boomer, "Sondra, programı değiştirmeyeceğim" dedi. "Gonzo'yla uçun ya da uçmayın." Önce saatine, sonra ona baktı. "Gerisayım başladı. Gidiyor musun, gitmiyor musun?" Cevap olarak ona kızgın bir bakış attı, topuklarının üzerinde döndü ve koşarak dışarı çıktı.
    
  Boomer sıkıntıyla elini yüzünde gezdirdi, kafası karışmıştı ve bu durumda ne yapacağı konusunda çelişki içindeydi. Ancak bu kişisel meseleyi aklından çıkarıp elindeki göreve odaklanmaya karar verdi.
    
  Her mürettebat üyesinin uçuştan önce tıbbi muayeneden geçmesi gerekiyordu, dolayısıyla burası Boomer'ın ilk durağıydı. Daha sonra, bilgisayar tarafından ayarlanıp kontrol edilen ve daha sonra uzay uçağının bilgisayarlarına indirilen uçuş programını kontrol etmek için Görev Planlama'da durdu. Kendi S-29 Shadow uzay uçağı, Armstrong ve ISS için çok ihtiyaç duyulan malzemeleri yüklüyordu, bu yüzden ilk önce o gelecekti. Gonzo S-19 gece yarısı uzay uçağının kargo bölümünde bir yolcu modülü bulunuyordu. Kalkış yapması, birkaç saat içinde Washington dışındaki Andrews Ortak Üssü'ne varması, Başkan Yardımcısını ve Gizli Servis ekibini alması ve Armstrong'a vardıktan yaklaşık dört saat sonra onu Armstrong'a uçurması planlanmıştı.
    
  Sonraki durak yaşam desteğiydi. Hermosillo'nun mürettebatı kurtarmak için gelişmiş uzay giysisini giyme konusunda yardıma ihtiyacı olsa da Boomer, giysiyi giymek için nispeten kolay bir zaman geçirdi. EEAS veya elektronik elastomerik spor kıyafeti, boynun üst kısmından ayak tabanlarına kadar vücudun her yerini kaplayan, gümüş renkli, radyasyona dayanıklı karbon fiber ipliklerden yapılmış, ağır bir uzay giysisi gibiydi. Uzay yürüyüşü sırasında vücut ısısını izleyecek elektronik olarak kontrol edilen yalıtımlı iç çamaşırı giyen Boomer, EEAS'yi taktı, ardından botları ve eldivenleri taktı, her birinin konektörlerini sabitledi, elbisesini test konsoluna bağladı ve ardından ön solunum maskesini taktı.
    
  Elbisede derin kırışıklık olmadığından, testislerinin ve penisinin düzgün bir şekilde konumlandırıldığından emin olduktan sonra elbiseyi test konsoluna bağladı ve bir düğmeye bastı. Elbise, vücudunun temas ettiği her santimetrekareyi anında sıkarak istemsizce yüksek sesle homurdanmasına neden oldu - elbisenin takma adının ve EEAS'ın takma adının kaynağı: "AHHHSS!" Ancak etrafta dolaşmak ve özellikle de uzaya gitmek onun için oksijenli bir ACES'teki herkesten çok daha kolay olacaktı çünkü elbise herhangi bir bağlanma yaratmadan veya basınçta değişikliğe neden olmadan cildindeki baskıyı korumak için otomatik olarak vücuduna uyum sağlayacaktı. İnsan vücudunun damar sistemi zaten hava geçirmez şekilde kapatılmıştı, ancak vakumda veya daha düşük atmosferik basınçta, deri sıkıştırılmadığı sürece dışarı doğru şişerdi; ACES bunu oksijen basıncı altında, EEAS ise mekanik basınç altında yaptı.
    
  Boomer'ın takım elbisesini hazırlamasını izlerken gülümseyerek ve başını sallayarak dahili telefon üzerinden Ernesto, "Her zaman bunlardan bazılarını denemek istediğimi düşünmüşümdür," dedi, "ve sonra senin test düğmesine bastığını görüyorum ve öyle görünüyor ki her seferinde toplarına tekme yiyorsun, bu yüzden fikrimi değiştirdim.
    
  Boomer, giysinin etkilerini zayıflatmak için kontrol anahtarını kapattı. "Alışmak biraz zaman alıyor" diye itiraf etti.
    
  Uzay giysilerini giymeyi bitirdiler, ardından Baş Görev Planlayıcısı Alice Wainwright mürettebata video bağlantısı aracılığıyla bilgi verirken rahat sandalyelere yerleştiler. Uçuş rotası hemen Boomer'ın dikkatini çekti. "Ah, Alice? Bütün bunları yapmamızın nedeni göz önüne alındığında , izlememiz gereken uçuş yolu gerçekten bu mu?" - dahili telefon üzerinden sordu.
    
  Alice, "Bilgisayarlar politikayı ya da Gryzlov'u, Boomer'ı anlamıyor; tek bildikleri istenen son konum, azimut, hız, yerçekimi, yörünge mekaniği, itme kuvveti, istasyon konumu ve tüm bu cazdır" dedi. "İstasyonun mümkün olan en kısa sürede ekipmana ihtiyacı var."
    
  Boomer, "kaza zinciri" adı verilen bir sürecin var olduğunu biliyordu: kümülatif olarak bir kazaya ya da bu durumda bir Rus uydusavar silahıyla çarpışmaya yol açan bir dizi küçük ve görünüşte ilgisiz olay. En sık karşılaşılan olaylardan biri şuydu: "Görevi tamamlamak önemlidir; Güvenliği ve sağduyuyu göz ardı edin ve sadece işi bitirin. Şu anda olan da tam olarak buydu; kaza zincirinin bir numaralı halkası yeni ortaya çıkmıştı. "Bu bir gün daha, hatta birkaç saat daha bekleyemez mi?" - Boomer sordu.
    
  Alice, "Bütün fırlatma pencerelerinin ve uçuş yollarının haritasını çıkardım Boomer," dedi. "Herkes kalabalık alanların üzerinden uçuyor ve insanlar sonik patlamalardan şikayet ediyor." İki numaralı bağlantı. "Ruslar, ROS'un Uluslararası Uzay İstasyonuyla olan bağlantısını kestiklerinden beri, hem Kanada hem de Meksika ve diğer bazı ülkeler, uzay uçaklarının kendi bölgeleri üzerinde Kös seviyesine kadar uçmasına izin verme konusunda derin çekincelerini dile getirdiler; rmá N. Bu uçuş ya da iki gün boyunca hiçbir şey."
    
  Uçuş Üç diğerlerine katıldığında bu alarm zilleri kafasında çalıyordu ama Armstrong ve ISS'nin malzemeye ihtiyacı olduğunu ve ISS'de kalanların da bunlara fena halde ihtiyaç duyduğunu biliyordu - yoksa şimdi kaza zincirleri halinde kendi uçuşlarını mı oluşturuyordu? "Görevlerimiz hakkında Ruslara bilgi verecek miyiz?" O sordu.
    
  Alice, "Bu standart prosedür" dedi. "Açıkçası Uzay Komutanlığı Gryzlov'un blöf yaptığına inanıyor. Normal protokollere sadık kalacağız."
    
  Boomer, kaza zincirinin dördüncü halkasının yeni oluştuğunu düşündü; pek de iyi görünmüyordu. Ernesto'ya döndü. "Neyin var dostum? Ne düşünüyorsun dostum?"
    
  "Vamos, Comandante," dedi Ernesto. "Hadi gidelim komutanım. Gryzlov'un beyni yok." Bu başka bir bağlantı mıydı? Boomer bunu düşündü.
    
  "Başka sorunuz var mı Boomer?" Alice biraz sabırsızca sordu. "On dakika sonra gidiyorsun ve benim hâlâ Gonzo ile Sondra'ya bilgi vermem gerekiyor."
    
  Kaza zincirinin beşinci halkası yeni bağlanmıştı ama Boomer bunu fark edemedi. Uzay gemisinin komutanıydı; bu onun son kararıydı... ama yapmadı. Bir an düşündü, sonra Ernesto'ya başını salladı. Dahili telefonda, "Soru yok, Alice," dedi. "Israr ediyoruz." On dakika sonra Boomer portatif klimasını ve oksijen tankını aldı ve o ve Ernesto kendilerini kalkış hattına götürecek mürettebat minibüsüne yöneldiler.
    
  S-29 Shadow, dört yerine beş Leopard motoru ve on beş bin poundluk yük kapasitesiyle üçüncü ve en büyük uzay uçağı modeliydi. Teknisyenlerin uçuş öncesi hazırlıklarını tamamlamasının ardından Boomer ve Ernesto, açık kokpit kanopilerinden uzay uçağına girdiler, kablolarını uçağa bağladılar ve uçağa bindiler. Shadow kardeşlerinden çok daha otomatikti ve bu sadece bilgisayarın uçuş öncesi kontrol listelerini işlerken ilerleyişini kontrol etmek, her kontrol listesinin tamamlandığını doğrulamak ve ardından ateşlenmelerini beklemek (motorlar, taksi ve kalkış saatleri) meselesiydi. .
    
  Programlanan zamanda motorlar otomatik olarak çalışmaya başladı, motor sonrası kontrol listeleri çalıştırıldı, taksi pisti temizlendi ve tam taksi devam ederken gaz kolları otomatik olarak devreye girdi ve Shadow Battle'daki ana piste doğru taksiye binmeye başladı. Kalkış için dağ. Ernesto, "Kendi başına taksi yapan bir uçağa asla alışamayacağım" dedi. "Biraz ürkütücü."
    
  Boomer, "Ne demek istediğini biliyorum" dedi. "Birkaç kez otomasyon olmadan aracı kendim kullanmama izin verilmesini istedim, ancak Richter beni her zaman reddetti ve denememem konusunda beni kesinlikle uyardı. Birden fazla olunca tekrar soracağım. Kaddiri ve Richter yeni ve en zeki kızlarının benim gibi biri tarafından lekelenmesini istemiyorlar. Birbirlerini yeterince kirletiyorlar mı Corregir? Ernesto Boomer'a yumruk attı ve onaylayarak başını salladı.
    
  İki astronot kelimenin tam anlamıyla uçuşun geri kalanı boyunca orada oturdular, sohbet ettiler, kontrol listelerini gözden geçirdiler, tamamlamaları ve fırlatmaları onayladılar ve Shadow'un işini yapmasını izlediler: bu sefer kuzey Minnesota üzerinde bir yakıt ikmali noktasına uçtu; başka bir bilgisayar kontrollü tanker uçağıyla yakıt ikmali yapıldı; Colorado üzerindeki yörünge giriş noktasına döndü, kuzeydoğuya döndü ve doğru zamanda gaza bastı. Tüm okumaları gözden geçirdiler ve kontrol listesinin tamamlandığını doğruladılar, ancak günün sonunda sadece bebek bakıcısıydılar.
    
  Ama şimdi yörüngeye doğru ilerledikleri için sohbet etmeyi bıraktılar ve tetikteydiler çünkü yolları onları Kuzeybatı Rusya'ya götürüyordu...
    
  ... Plesetsk kozmodromunun sadece üç yüz mil kuzeybatısında ve Severomorsk'taki Rus Kızıl Bayrak Kuzey Filosunun deniz karargahının hemen üzerinde.
    
  Ernesto, "Kaplanın kuyruğunu kıvırmaktan bahsediyoruz, Comandante," yorumunu yaptı. "Ya da bu durumda bir ayının kuyruğu."
    
  Boomer, "Doğru anladın dostum," dedi. "Doğru anladın."
    
    
  KREMLİN
  MOSKOVA RUSYA FEDERASYONU
  AYNI ZAMANDA
    
    
  "Efendim, Plesetsk kozmodromu üzerinde uçarken bir Amerikan uzay uçağı keşfedildi!" - Savunma Bakanı Gregor Sokolov, Gryzlov telefonu aldığında telefon ahizesine bağırdı.
    
  "Ne dedin sen?" Gryzlov yatak odasındaki telefona bir şeyler homurdandı. Gryzlov'un yanında çıplak yatan Dışişleri Bakanı Daria Titeneva anında uyandı, yataktan kalktı ve giyinmek için acele etti - görüşmenin neyle ilgili olduğunu bilmiyordu ama görüşmenin ortasında Başkan Gennady Gryzlov'u aramaya cesaret eden herkes Gecenin bunun için çok ciddi bir nedeni olmalıydı ve hemen onun ofisine çağrılacağını biliyordu.
    
  "Dedim ki, Amerikalılar yörüngeye bir uzay uçağı fırlattı ve Plesetsk kozmodromundan birkaç yüz kilometre uzağa indi!" Sokolov tekrarladı. "Severomorsk'taki Kızıl Bayrak Kuzey Filosunun karargahının tam üzerinden uçtu. Kesinlikle yörüngede ve bir saat içinde Armstrong uzay istasyonunun yolunu kesme yolunda ilerliyor."
    
  "Kahretsin!" Gryzlov yemin etti. "Ben emir verdikten sonra bu orospu çocukları bunu yapmaya nasıl cesaret eder? Beni görmezden mi geliyorlar? Herhangi bir uzay uçağı uçuşundan haberdar olduk mu?"
    
  Sokolov, "Hava ataşeliğinin Washington'daki ofisini kontrol ediyoruz efendim" dedi. "Onlardan henüz bir yanıt gelmedi"
    
  "Bu piçler!" diye bağırdı Gryzlov. "Phoenix bunun bedelini ödeyecek! Güvenlik konseyinin tamamını derhal ofisimde toplayın!"
    
  Yirmi dakika sonra Gryzlov ofisine girdi, uzun siyah saçları aceleyle ensesine doğru uçuşuyordu. Sadece Tarzarov ve Sokolov geldi. "Peki, Sokolov?" O bağırdı.
    
  Savunma Bakanı, Başkan'a çeşitli haritalar ve radar grafikleri verirken, "ABD Uzay Komutanlığı Washington'daki Hava Ataşesi'ne bir S-29 Shadow ve bir S-19 Midnight'ın önümüzdeki altı saat içinde yörüngeye fırlatılacağını bildirdi." dedi. . "S-29, Armstrong'a gidecek, malzemeleri teslim edecek ve yolcuları alacak, bir transfer yörüngesine girecek, malzemeleri teslim etmek ve personeli almak için Uluslararası Uzay İstasyonuna geçecek ve ertesi gün geri dönecek. S-19, Washington yakınlarındaki Andrews Ortak Üssü'ne uçacak, yolcuları alacak ve ardından Armstrong'a uçacak. Ayrıca önümüzdeki yetmiş iki saat içinde her iki istasyona da çok sayıda insanlı ve insansız ticari kargo modülü göndereceklerini duyurdular."
    
  "İki uzay uçağı mı?" Gryzlov gürledi. "İki uzay uçağı mı fırlatıyorlar? Ve bunlardan biri zaten yörüngede ve altı saat içinde değil mi? Bu kabul edilemez! Peki uçuş yolları?
    
  Sokolov, "Herhangi bir uzay istasyonuna giden herhangi bir uçuş yolu Rusya üzerinden uçacaktır efendim" dedi.
    
  "Bu kabul edilemez!" Gryzlov yeniden bağırdı. "Uzay uçaklarına Rusya üzerinden uçmamalarını emretmiştim! Skybolt modülünü askeri uzay istasyonundan ayırmaya çalıştıklarına dair bir kanıt var mı?"
    
  "Hayır efendim" dedi Sokolov. "Yaklaşık olarak her dört ila altı saatte bir, bir uzay gözlem alanının yakınından geçen istasyonu tarıyoruz ve istasyonda herhangi bir dış değişiklik fark etmedik."
    
  Tarzarov'un özel kalemi, "Konuşmanızın üzerinden ya da Başkan Phoenix'le konuşmanızın üzerinden o kadar uzun zaman geçmedi efendim" dedi. "Belki de bu uçuşların amacı sizin verdiğiniz emri yerine getirmektir. Ve efendim, Amerikalılara iki tane vereceğinizi söylemiştiniz...
    
  Gryzlov, "Amerikalılara bahane uydurmayı bırakın Tarzarov" dedi. "Kendimin bu şekilde ihmal edilmesine izin vermeyeceğim! O salak aptal Phoenix gibi kendimin bir günah keçisi haline getirilmesine izin vermeyeceğim! Uzay uçağının uçuş yolunun radar grafiklerine baktı. "Bana öyle geliyor ki bu kozmodromumuza yönelik bir test saldırısı! Bu kabul edilemez! "
    
  "Sizi Başkan Phoenix'le telefona bağlamalı mıyım efendim?" - Tarzarov sordu. "Bunun açıklanması gerekiyor."
    
  Gryzlov'un yatak odasından çıktıktan sonra bir süre mütevazı bir şekilde bekledikten sonra hızla başkanın ofisine giren Daria Titeneva, "Gerek yok Bay Tarzarov" dedi. Klasörü aldı. "Phoenix'in yakın zamanda Amerikan televizyonunda yaptığı çağrının metni. Bunun uzaya dayalı bir enerji silahı olduğunu veya bu silahla sivil bir uçağın düşürüldüğünü bir kez daha reddediyor; Skybolt lazerinin devre dışı bırakılmasından söz edilmiyor; ve hiçbir milletin herhangi bir uçağın veya uzay aracının Kör hattı üzerindeki herhangi bir hareketini kısıtlama hakkına sahip olmadığını söylüyor. rmán, aerodinamik kaldırma kuvvetinin üzerinde olamayacağı yüksekliktir...
    
  "K hattının ne olduğunu biliyorum. rm & # 225;n, Daria - Astronot olarak eğitim aldım, hatırladın mı? Gryzlov alaycı bir tavırla sözünü kesti. Başını salladı, sonra masasına dönüp pencereden dışarı baktı. Hepsi onun birdenbire şaşırtıcı derecede sakin davrandığını fark etti; bu toplantıyı başlatan söylentiye devam etmesini bekliyorlardı. "Bu yüzden. Bu beklenmedik bir durumdu. Kenneth Phoenix, Skybolt modülünün bağlantısını kesme konusundaki beklenmedik anlaşmasına rağmen son günlerde bir şekilde soğukkanlılığını yeniden kazanmıştı. Konuşacak çok şeyimiz var arkadaşlar. Hadi konferans odasına gidelim. Kahve ya da çay?"
    
    
  ORTAK ÜSSÜ ANDREWS, WASHINGTON YAKINLARI, DC.
  BİRKAÇ SAAT SONRA
    
    
  Büyük bir uçak hangarında Jessica "Gonzo" Faulkner ve Sondra Eddington, bir limuzin yanaştığında gece yarısı S-19 uzay uçağının dibinde duruyorlardı. Gonzo EEAS takım elbisesini giyerken Sondra turuncu ACES takım elbisesini giyiyordu. Hiçbiri kask takmıyordu. Her iki yanında da, yanlarında durdukları S-19 uzay uçağının içini ve dışını zaten incelemiş olan iki sivil giyimli Gizli Servis ajanı vardı - neye bakacaklarını bilmediklerini açıkça itiraf ettiler, ama onların İş, bir mengenenin bulunabileceği herhangi bir alanı kontrol etmekti. Başkan borç alabilirdi, o yüzden yaptılar. Uzay uçağı, ABD hükümetinin üst düzey üyelerinin askeri uçaklarla seyahat ederken kullandığı büyük bir askeri havaalanı olan eski Andrews Hava Kuvvetleri Üssü olan Joint Base Andrews'deki güvenli bir uçak park alanına park edildi. Rampa hem yerde hem de yukarıda birden fazla güvenlik katmanıyla çevrelenmişti.
    
  Bir Gizli Servis ajanı limuzinin kapılarını açtı ve her ikisi de turuncu ACES uzay kıyafetleri giyen iki kişi dışarı çıktı: bir kadın Gizli Servis ajanı ve Amerika Birleşik Devletleri Başkan Yardımcısı Anne Page. Ann, Gonzo'nun yanına yürüdü ve eldivenli elini uzattı. "Albay Faulkner mı?"
    
  "Evet hanımefendi," dedi Gonzo elini sıkarak. "Tanıştığıma memnun oldum. Bugün uzay geminizin komutanı olacağım. Bu, görev komutanımız Sondra Eddington." Sondra ve Başkan Yardımcısı da el sıkıştı. "Gemiye Hoşgeldiniz".
    
  "Teşekkür ederim. Bunu sabırsızlıkla bekliyorum, dedi Anne, gözleri heyecanla parlıyordu. "Bu Özel Ajan Robin Clarkson, Gizli Servis ajanım." Clarkson pilotlarla el sıkıştı. Gonzo biraz gergin göründüğünü düşündü ama zavallı Özel Ajan Charlie Spellman'ın Başkan'la uçtuğu zamanki kadar gergin değildi. Ann ayağa kalktı ve yüzünde kocaman bir gülümsemeyle S-19 Midnight'a hayran kaldı. "Gece yarısından sonra S-19'da ilk seferim. Siyah aygır S-9 ile birkaç uçuş yaptım ama bunlar çok ilk günlerdeydi."
    
  Gonzo, "Pek bir fark bulacağınızı sanmıyorum hanımefendi," dedi. "Yolcu modülü çok rahat ama bu uçuşta kokpitte olmak isteyeceğinizi düşündüm."
    
  Anne, Kesinlikle evet, dedi. "Umarım sakıncası yoktur Bayan Eddington. Kokpite binme fırsatını asla geri çevirmem."
    
  "Elbette hayır hanımefendi," dedi Sondra ama gerçekten itiraz ettiği çok açıktı. Ben de bundan asla vazgeçmiyorum, diye düşündü ama sanırım artık burada bir önemim yok.
    
  "Gitmek zorunda mıyız?" Anne heyecanla sordu. "İstasyonu tekrar görmek için sabırsızlanıyorum."
    
  Gonzo, "Çok zamanımız var hanımefendi," dedi. "Hiç acele etmeyin. Lansman penceremiz yaklaşık bir saat içinde açılıyor."
    
  Anne, "Çok iyi, Albay Faulkner," dedi.
    
  "Gonzo lütfen. Artık başlığa cevap vermiyorum."
    
  "Bu Gonzo." EEAS takımına baktı. "Bu takım elbiseyi beğendim" dedi. "Vücudunu çok iyi gösteriyor, o eski şeyden çok daha iyi. Hoşuna gitti mi?"
    
  Gonzo, "Etkinleştirildiğinde biraz kıçıma tekme atıyor" diye itiraf etti, "ama çok daha iyi hareket ve performans sağlıyor."
    
  Gece Yarısı Uzay Uçağı'nın çatısındaki hava kilidi giriş kapısına giden merdiveni tırmandılar, ardından yolcu modülüne doğru kıçtaki rampadan indiler ve Gonzo, Clarkson ve Sondra'nın kemerlerini takıp kasklarını takmalarına yardım etti, ardından onlara normal ve acil durum prosedürleri hakkında bilgi verdi. Gonzo göbek bağını bağlamasına yardım etmeye çalışırken sesi endişeli çıkan Sondra, "Oyunun kurallarını biliyorum Gonzo," dedi.
    
  Gonzo alçak sesle, "Herkesle bir rutinden geçmek zorundayım, Sondra, bunu biliyorsun," dedi ve genç kadına uyarı niteliğinde bir bakış atıp Clarkson'un bunu fark edip etmediğini kontrol etti. "Kendine iyi bak, tamam mı?" Clarkson'a hitaben şunları söyledi: "Güvenlik nedeniyle kask ve eldiven takacağız, ancak vizörlerinizi açık tutabilirsiniz. Gerekirse tek yapmanız gereken onları kapatmaktır ve güvende olursunuz. Sondra sana yardım edecek. Keyifli uçuş". Clarkson başını salladı ama hiçbir şey söylemedi.
    
  Teknisyenler yolcu modülündeki her şeyin güvenli ve hazır olduğundan emin olduktan sonra Ann Page'in Midnight'ın sağ ön koltuğuna oturmasına yardım ettiler, kemerini bağladılar, bağladılar ve kaskını takmasına yardım ettiler. Dahili telefon açıldığında heyecanla, "Bekleyemiyorum, bekleyemiyorum" dedi. "Uzayda seyahat etmeyi çok özledim. Muhtemelen size çok rutin geliyor ama mekiklerin ve uzay uçaklarının ilk zamanlarında, her uçuş bir sınavmış gibi görünüyordu. Medya hep 'yeni bir mekik fırlatması' diye haber yaptı ama biz o kadar cahildik ki. Hiçbir fikrin yok."
    
  Gonzo, "Ah, sanırım hanımefendi," dedi. "Leopard motorlarımızı tasarlayan adamı tanıyorum ve bazen gerçek bir canavar olabiliyor. Hayatlarımız her uçuşta bu adamın elinde."
    
  Anne, "Gonzo, lütfen bu uçuşta bana Anne de," dedi. "Kendimi av tüfeği kullanmasına izin verilen bir yolcu değil, bir mürettebat üyesi gibi hissetmek istiyorum."
    
  "Tamam Anne."
    
  "Avcı "Boomer" Noble," dedi Ann. "O ortaya çıkana kadar havacılık ve uzay mühendisliğinde pijama kedisi olduğumu hatırlıyorum. Onun itibarı benimkini bir kasırga gibi geçti."
    
  Gonzo, "Starfire Projesi üzerinde çalışan öğrenciler yakında Boomer'ı geçecek, bunu garanti ederim" dedi. "Ve okulları Cal Poly, ülkedeki en iyi mühendislik okulu bile değil. Çok yakında şaşırtıcı ilerlemeler göreceğimizi düşünüyorum."
    
  İkili, taksiye binip kalkış vakti gelene kadar sohbet etmeye devam etti. Gonzo, Başkan Yardımcısının uzay uçağının kontrol listelerine ve anahtar pozisyonlarına çok aşina olduğunu ve görev komutanı rolünü çok iyi idare ettiğini buldu. "Etkilendim Anne" dedi. "Midnight hakkında ev sahibi öğrenci kadar sen de biliyorsun."
    
  Ann, "S-9 uzay uçaklarının tasarlanmasına yardım ettim ve çoğu zaman sadece bir yolcu olmama rağmen onları uçurmayı öğrendim" dedi. "Bence bu bisiklete binmek gibi: Bir kere yaparsan bir daha unutamazsın."
    
  Kalkış, havada yakıt ikmali pistine hareket ve jet motorları kullanılarak hızlanma iyi geçti. Kalkış süreleri S-29'lardan birkaç saat farklı olduğundan, iki uzay uçağının uçuş yolları birkaç bin mil kadar ayrılmıştı; S-19 Midnight scramjet uçaklarıyla havalandığında Hindistan, Çin ve Rusya'nın Uzakdoğusu üzerinden uçtular. Doğu.
    
  Dik tırmanışa başlarken başkan yardımcısı, "Hoşuma gitti, hoşuma gitti, hoşuma gitti," dedi. Sesinde hiçbir aşırılık belirtisi yoktu, sadece yüzünde geniş bir gülümseme vardı. "Uçmanın tek yolu bu!"
    
    
  ELIZOVO HAVALİMANI'nın üstü
  KAMÇATSK BÖLGESİ, RUSYA'NIN DOĞU KISMI
  AYNI ZAMANDA
    
    
  Kıdemli kontrolör telsizle "Zıpkın uçuşu," ben Öğretmenim, emriniz güneş ışığı, tekrar ediyorum, güneş ışığı," dedi. "Güneş ışığı, güneş ışığı. Plana göre ilerleyin."
    
  İki MiG-31D Foxhound savaş uçağının önde gelen uçuşunun pilotu telsizle yanıt olarak "Harpoon uçuş komutanı doğruladı" dedi. "Kırmak. Zıpkın iki, anladın mı?"
    
  İkinci MiG-31'in pilotu "Evet lider" diye yanıtladı. "İkincisi hazır."
    
  Lider pilot, yayın öncesi kontrol listelerini tamamladı, ekranındaki uçuş kontrol çubuğunun ortasına döndü, art yakıcıya girene kadar gücü kademeli olarak artırdı, hava hızı Mach 1'i aşıncaya kadar bekledi, ardından dik bir tırmanışa başladı ve gücü artırmaya devam etti. beşinci art yakıcı bölgesine girene kadar. Dakikada on bin feet hız kazanarak elli bin feet yol kat etti. Hava hızı Mach 1,5'a ulaşmıştı, ancak pilot hava hızını irtifaya göre değiştirdikçe artık yavaş yavaş düşüyordu, ancak bu onu rahatsız etmiyordu: asıl işi, gerekli istikamet ve tırmanış açısını görüntüleyen uçuş kontrol ibrelerinin bakımını yapmaktı. izleme istasyonu merkezi
    
  Pilotun arkasındaki silah sistemleri memuru, "Veri bağlantısı son hedefleme verilerini yükledi" dedi. "Osa'ya veri aktarımı başlıyor. On saniye kaldı."
    
  Altmış bin fit yükseklikte pilot, düşük yakıt tüketimine ilişkin ilk uyarıyı aldı - beşinci bölgedeki art yakıcıdaki iki devasa Solovyov D30-F6 motoru, toplamda yalnızca otuz bin pound taşımasına rağmen saatte elli bin pound yakıt tüketiyordu. - hava hızı yalnızca üç yüz knot'a düştü ve tırmanma hızı dakikada üç bin feet'e düşürüldü. Silah sistemleri memuru, "Veri aktarımı tamamlandı, lansmana beş saniye kaldı" dedi. Pilot rahat bir nefes aldı; eğer tırmanmayı bırakmazlarsa on saniye içinde duracak ve gökten bir taş gibi düşecekler. "Üç... iki... bir... roket kalkışta."
    
  MiG-31D sola doğru hafif bir dönüş yaptı ve her iki mürettebat üyesi de Wasp roketinin sağlam roket motorunu ateşlemesini ve uzun sarı-kırmızı ateş ve duman sütunu üzerinde uzaya yükselişini izleyebildi. Wasp, 9K720 İskender kısa menzilli tiyatro balistik füzesinin bir türeviydi. Bir yer izleme istasyonundan uçuş yolu verilerini aldı, uçuş yolunu takip etmek için atalet yönlendirme sistemini kullandı, ardından hedefi hedeflemek için kızılötesi terminal yönlendirme sistemini etkinleştirdi. Neredeyse dikey olarak hareket etse bile saniyede bir milden daha yüksek hızlarda ilerliyordu. Yirmi saniye sonra ikinci MiG-31 kendi Wasp füzesini ateşledi...
    
  ...gece yarısı S-19 uzay uçağını, Armstrong uzay istasyonuyla buluşmak için Rusya üzerinde uzayda hızla ilerlerken durdurma rotasında.
    
    
  ARMSTRONG UZAY İSTASYONU
  DAKİKA SONRA
    
    
  Armstrong uzay istasyonundaki yer silahları sorumlusu Christine Rayhill, "Roket fırlatılması tespit edildi!" diye bağırdı. "Kamçatka'dan iki Rus Wasp uydusu fırlatıldı!"
    
  Kai Raydon konsolundaki "tüm çağrılar" düğmesine bastı. "Savaş gönderileri!" - diye bağırdı, sesini kontrol etmeye çalışıyordu. "Tüm personel muharebe pozisyonu almalı, bu bir tatbikat değil!" Valerie Lucas'a dönerek şöyle dedi: "Bütün savunma sistemleri otomatik durumda, Valerie; uzay uçağı yaklaştığında onları tekrar MANUEL moda almamız gerekecek. Skybolt'un durumu nedir?"
    
  Valerie, "Hâlâ devre dışı" dedi. "Starfire'ı kapatmaya yeni başladık."
    
  Kai, "Tekrar takın, ihtiyacımız olabilir" dedi. "Öğrenciler nerede?"
    
  Brad, Valerie'nin konsolunun yanındaki bölmeye güvenerek, "Buradayım," dedi. Casey Skybolt modülünde. Ne yapmalıyım?"
    
  Kai, "Monitörlere dikkat edin ve tehlikeli görünen bir şey görürseniz çığlık atın" diye yanıtladı. "Meşgulse bunu Çavuş Lucas'a veya başka birine söyleyin. Başka bir çift gözü her zaman kullanabilirim."
    
  "Uzay giysisi giymeli miyim?" Brad oksijen maskesini takıp etkinleştirirken interkom üzerinden şunları söyledi.
    
  Kai, "Artık çok geç" dedi. "Şimdiye kadar tüm modüllerin mühürlenmiş olması gerekirdi. Komuta modülü personeli, hasar kontrolü için mürettebat üyelerine güvenmelidir." Kai, oksijen olsa da olmasa da, gövdenin ciddi şekilde delinmesi durumunda hepsinin başına ne geleceğini düşünmek istemiyordu ama sahip oldukları en iyi şey %100 oksijendi. Başka bir dahili telefon düğmesine bastı. "Boomer, bana durumunu söyle?"
    
  Boomer, "On dakika içinde ayrılıyoruz General," diye yanıtladı. O ve Ernesto Hermosillo, Armstrong uzay istasyonuna kenetlendiler ve malzemelerin kargo bölümünden boşaltılmasını ve yakıt ikmalini denetlediler ve alarm çalar çalmaz, boşaltmayı bırakıp istasyondan ayrılmaya hazırlanmaya başladılar.
    
  Valerie, "Skybolt dışındaki tüm savunma silahları etkin ve otomatik durumda" dedi. "Yıldız ateşi, bana verebilir misin?"
    
  Christine Rayhill, "S-19!" diye bağırdı. "Wasp S-19'u hedef alıyor! İki dakika içinde müdahale! İki füze yaklaşıyor!"
    
  "Saçmalık!" - Kai yemin etti. Konsolundaki bir düğmeye bastı. "İkinci gece yarısı, bu Armstrong, kırmızı Eşek Arısı, tekrar ediyorum, kırmızı Eşek Arısı." İnterkom üzerinden sordu: "İstasyona olan mesafeleri ne kadar?"
    
  Valerie, "Hydra'nın ulaşamayacağı bir yerde," diye yanıtladı.
    
  Kai, "Ateş menzilinizi maksimuma çıkarın" dedi. Hydra'nın maksimum üç yüz mil menzile sahip olan klor-oksijen-iyot lazeri, anlaşmaya göre altmış mil olarak ayarlandı, ancak Kai Rhydon'ın artık anlaşmalara dikkat etmeye niyeti yoktu. "Yalıçapkını'nı istasyona doğru yola çıkmaya hazırlayın. Başlatmak için bir çözüm bulur bulmaz serbest bırakılacaklar.
    
  Henry, "Gece yarısı hızlanıyor ve irtifa kazanıyor" dedi. Yörüngede hız tek bir anlama geliyordu: Dünya'nın üzerinde irtifa. Daha hızlı giderseniz irtifanız artar; yavaşlarsanız irtifanız düşer.
    
  Valerie, "Şimdi lansman için bir çözüm buluyoruz" dedi. Armstrong'un merkez çiftliğinde depolanan Kingfisher silah garajları savaş sistemine bağlandı ve füzeleri istasyonun savunması için hazırdı.
    
  Bir dakika sonra Henry Lathrop bağırdı: "Evet! Durdurma kursu seti! Altı önleyici hazır!"
    
  Valerie, "Savaş, piller zayıf" dedi. "Şu salakları aşağı çekin!"
    
  "Silahı bir kenara bırakın!" - Henry bağırdı. İstasyonun çiftliğindeki iki silah deposu, uydu önleyicilerinin üçünü de serbest bıraktı. Bunlar basit, aerodinamik olmayan kutulardı - Dünya atmosferinde hiç uçmadıkları için herhangi bir şekilde olabilirlerdi - bir buçuk metre uzunluğundaydılar, önlerinde bir radar ve kızılötesi güdüm sistemi vardı, her iki tarafta da gövdenin etrafında manevra yapan roket nozulları vardı ve arkada büyük bir roket motoru. Önleyiciler, kendi sensörlerini kullanarak hedeflere kilitlenene kadar manevra yapmak için Armstrong'un kontrol sinyallerini kullandı. "Tüm Trinity için iyi bir yol. Müdahaleye altmış saniye kaldı. Sanırım zamanında yetişeceğiz efendim. Gece yarısı giderek daha hızlı yükseliyor. Davetsiz misafirler yetmiş saniye içinde Hydra'nın menziline girecek."
    
  Kai, Rus Wasp füzelerinin ikisi de yok edilene kadar rahatlamayacaktı. "Trev, Uzay Komutanlığıyla iletişime geç, onlara neler olduğunu anlat," diye emretti. "Onlara tüm anti-uydu hava alanlarını yok etmek ve fırlatma sahalarını imha etmek için izin istediğimi söyle ..."
    
  Henry Lathrop, "Açılır yörüngeli korkuluk!" diye bağırdı. Büyük taktik ekranda yeni bir simge belirdi. Armstrong'un yörüngesinden yüz milden fazla uzakta bir yörüngedeydi ve tamamen farklı bir eğime sahipti, ancak yörünge açısından ıskalamaya çok yakındı. "Bir anda ortaya çıktı efendim! Oscar'ı bir numara olarak aday gösterin." İstasyona ya da S-19 Midnight'a bir tehdit oluşturuyor gibi görünmüyordu, ama çok yaklaşıncaya kadar onu tespit etmemiş olmaları endişe vericiydi, çok...
    
  "Efendim, Trinity'yi kaybediyorum!" diye bağırdı Henry.
    
  "Ne?" diye bağırdı Kai. "Neler oluyor?"
    
  "Bilmiyorum efendim!" - Lathrop bağırdı. "Bir... iki... üçle bağlantı koptu efendim; üç Trinity, olumsuz temas!
    
  "Kim bu yeni gelen?" Valerie çığlık attı. "Bunu gözünüzde canlandırabiliyor musunuz?"
    
  Lathrop, "Trinity müdahaleleri tüm elektro-optik izleme cihazlarını kullanıyor" dedi. "Radar imzam iyi ama görünürlüğüm zayıf." Bir dakika sonra: "Dörtlü Teslis ile bağlantı kesildi. Korkuluk Oscar Bir'i devreye sokabilir miyim efendim?"
    
  Kai, "Bu, istasyona veya S-19'a yönelik bir tehdit değil, bizim irtifamızda veya yörüngemizde değil ve görsel bir tanımlamamız da yok" dedi. "Olumsuz. Çatışmaya girmeyin. ASAT füzelerini almak için daha fazla Trinity fırlatın, hemen."
    
    
  RUS UZAY UÇAĞI "ELEKTRON"DA
  AYNI ZAMANDA
    
    
  Zamanlamayı daha iyi seçemezlerdi ve Albay Mikhail Galtin bunun istenildiği kadar kader ve şans olduğunu biliyordu ama bunun bir önemi yoktu; her şeyin mükemmel bir şekilde sonuçlanması gerekiyordu. Dört yörüngenin Armstrong uzay istasyonunun yörüngesiyle kesişmesinden sonra, ancak daha düşük bir irtifada ve yaklaşık altmış kilometrelik sapmada, ABD uzay istasyonunun savunma füzelerini imha edecek tam konuma ulaşmak için ideal bir konumdaydı. Harekete geçmek için yalnızca birkaç saniyesi kaldığını biliyordu... Ama Hobnail'in lazer silahı için saniyeler sonsuzluktu.
    
  Amerikan uydusavar silahları Armstrong uzay istasyonundan fırlatılır fırlatılmaz, Galtin'in Elektron atış kontrol radarı onları yüz kilometre uzaktan izlemeye başladı: altı Amerikan önleme aracı - üzerinde arayıcı bulunan güdümlü bir roket motorundan başka bir şey değil, ama basit uydu ve füze karşıtı silahlar olarak etkilidir. Durdurucuların istasyondan serbest bırakılması ilginçti: Başkan Joseph Gardner'ın Yalıçapkını takımyıldızının tüm silah modüllerini yok ettiği raporu tamamen doğru değildi. Görünüşe göre askeri uzay istasyonuna bağlı ve tamamen çalışır durumda başkaları da vardı.
    
  Önemli değil. Kader, onu durduranların yolunu kesmek için ideal bir konum sağladı. Galtin, beraberinde gelen şansa hayret etti, başkanı Gennady Gryzlov'un saldırı emrini verirken gösterdiği cesarete hayret etti, olacakların düşüncesine hayret etti. Rusya, belki de dünyanın en güçlü ulusuna ait bir uzay uçağına saldırmak üzereydi. İçinde Amerikalı sivillerin bulunduğu 3 milyar dolarlık bir uzay gemisine saldırdılar. Cesurdu. Bunun için başka bir terim yoktu: iddialı. Uzayın kontrolüne yönelik savaşta risklerin henüz arttığını söylemek çok yetersiz bir ifade olacaktır.
    
  Galtin, silah kurma anahtarının kırmızı koruyucu kapağını kaldırdı ve altındaki anahtarı SAFE konumundan SİLAHLI konumuna getirdi. Artık saldıran bilgisayar kontrol altındaydı. Birkaç saniye sonra her şey sona erecekti. Saatte onbinlerce kilometre hızla, Dünya'nın yüzlerce kilometre yukarısında hareket eden üç uzay gemisi ve altı roket, uzayın bu noktasında kesişecek. Nefes kesici olmaktan başka bir şey değildi. Bilim, siyaset, katıksız cesaret ve evet şans şu anda Rusya Federasyonu'ndan yanaydı.
    
  Saldırı.
    
    
  MIDNIGHT SPACEPLAYER S-19'DA
  AYNI ZAMANDA
    
    
  Gonzo "kırmızı yaban arısı" uyarısını duyar duymaz ana roket motorlarını çalıştırdı. "Bu nedir? Ne oldu?" - Anne Page'e sordu. "Kırmızı yaban arısı nedir?"
    
  Gonzo, "Rusların uydusavar silahları" diye yanıtladı. "Tek umudumuz ondan kaçmak, onu aşmak ya da onu geride bırakmak. Millet, vizörlerinizi indirin, emniyete alın ve oksijeninizin açık olduğundan emin olun. Sondra, Ajan Clarkson'ı kontrol et." Gonzo ve Anne olası bir yüzleşmeye hazırlık olarak kontrol listeleri yapmaya başladı.
    
  Kai telsizle "Gece yarısı, unutmayın, Wasp'ın üzerine fırlattığımız dört önleyiciyle teması kaybettik" dedi. "İki tanesi halen takip ediliyor. Yukarıda ve sağınızda, yaklaşık kırk mil ötede bilinmeyen bir aniden beliren hedefimiz var, bir kesişme rotasındaymış gibi görünmüyor."
    
  Ann, "Bu bir Rus uzay uçağı" dedi. "Rusların, Elektronlarından en az birinde lazer kullandığını öğrendik. Bir uyduyu düşürdü ve muhtemelen Trinity önleyicilerine saldırıyor."
    
  "Lanet olsun," diye küfretti Gonzo. "Armstrong, saat gece yarısı. Yolcumuz bunun bir korkuluk olduğunu, muhtemelen bir elektron olduğunu ve ateş ettiğini söyledi...
    
  "Gonzo, manevra!" diye araya girdi Kai. "Kuyruğunuzda bir yaban arısı var! Manevra!"
    
  Gonzo hemen manevra yapan iticileri devreye soktu, uzay uçağını keskin bir yana doğru manevraya fırlattı, ardından onu "yukarı", yani Dünya'dan uzağa iten başka bir itici seti devreye soktu. Daha sonra geri dönmeye başladı, mümkün olan en düşük profili sunmak için burnu uçuş yönünün tersine çevirecek şekilde manevra yaptı...
    
  ... ve manevranın yarısına gelindiğinde bir Wasp uydusavar füzesi vuruldu. Jet yakıtını ateşleyen on kiloluk küçük bir parçalanma savaş başlığına ve yırtılmış yakıt tanklarından sızan Bohm oksitleyiciye sahipti ve uzay aracını delip geçen bir patlamaya neden oldu.
    
  "Vurdu! Vurdu!" Valerie bağırdı. "İlk eşek arısı uzay uçağına çarptı!" Komuta modülü mürettebatı, ekranı kaplayan devasa bir patlamayla birlikte düşen uzay uçağının elektro-optik görüntüsünü dehşet içinde izledi.
    
  Henry Lathrop dahili telefondan alçak bir sesle, "İkinci Wasp füzesi durduruldu ve yok edildi," diye bildirdi. "Hedef belli"
    
  "Boomer?" Kai telsizle konuştu.
    
  Boomer, "Beş dakika içinde bitireceğim" dedi.
    
  "Ön nefes aldın mı?"
    
  Boomer, "Evet, öyle" diye yanıtladı. "Liderim değil."
    
  "Trev, istasyonda uzay giysisi giyen ve ön nefes alan biri var mı öğren."
    
  "Hazırlan," diye yanıtladı Trevor Sheil. Bir dakika sonra: "Üzgünüm Kai. Uzay giysisi giymiş üçümüz var ama hiçbiri daha önce nefes almamıştı."
    
  Kai, "Onlara hemen oksijen verin" dedi. Radyoda şöyle dedi: "Görünüşe göre o kişi sensin Boomer. Buradan kurtulan göremiyoruz ama gelip bir bakın. Çekme ekipmanınızı takmayı unutmayın."
    
  "Anladım" dedi Boomer. Birkaç dakika sonra: "Başlamaya hazırız." İstasyondan ayrılır ayrılmaz, Gece Yarısı Uzay Uçağı'nın son konumunun koordinatlarını aldı ve oraya doğru savaşmaya başladı - neyse ki, S-19 Armstrong'a yanaşmaya hazırlanırken yaklaşırken hepsi aynı yörüngedeydi. yani mesele, farklı bir irtifa veya yönde farklı bir yörüngeye fırlatmak yerine, ona doğru yanal bir manevra yapma meselesiydi.
    
  Kai, "Valerie, Yalıçapkını takımyıldızını etkinleştir ve Starfire'ı mümkün olan en kısa sürede Ağa bağla," dedi. "Biraz avlanmanın zamanı geldi." Konsolundan ABD Uzay Komutanlığı karargahını aradı. Güvenli kanal bağlanırken "General, S-19 uzay uçağını kaybettik" dedi. "Başkan yardımcısı da gemideydi. Hayatta kalanları kontrol ediyoruz ama şu ana kadar tam bir kayıp gibi görünüyor."
    
  General George Sandstein, "Aman Tanrım," diye inledi. "Derhal Beyaz Saray'a haber vereceğim."
    
  Kai öfkeyle, "Tüm kahrolası Rus uzay kuvvetlerine saldırmak için izin istiyorum, General," dedi.
    
  Sandstein "Olumsuz" dedi. "Kendinizi korumak dışında hiçbir şey yapmayın. Onlar size ateş açana kadar ateş etmeyin."
    
  Kai, "Bize ateş açtılar diyebilirim General" dedi. "Hedefin uzay uçağı mı olduğunu yoksa bir istasyon mu olduğunu bilmiyorum ve uzay uçağı yoluma çıktı. Her iki durumda da saldırıya uğradık.
    
  Sandstein, "Önce Başkan'a haber vereyim, bakalım tepkisi ne olacak Kai" dedi. "Bu arada, mevcut tüm savunma silah sistemlerinizi etkinleştirmenize ve istasyonda sakladığınız Trinity modüllerini tekrar yörüngeye fırlatmaya başlamanıza izin veriyorum. Artık yanında bir uzay uçağı var, değil mi?"
    
  "Evet, S-29" diye yanıtladı Kai. "Hayatta kalanları bulmak gerekiyor ve ardından malzemeleri buraya ve ISS'ye boşaltmamız gerekiyor."
    
  "Başka hangi uzay uçakları mevcut?"
    
  Kai, uzay aracının durum okumalarını kontrol ederken, "İki S-19 birkaç gün içinde hazır olacak ve birkaç hafta içinde hazır olabilecek iki S-9'umuz var" dedi. "General, yörüngede on silah depom var, bu da Rus füzesavar kuvvetlerinin çoğunu hedef tahtasına koyuyor ve yakında faaliyete geçirilecekler. Starfire maser cihazının Skybolt'la olan bağlantısını kesme işlemini başlattım ancak ekiplerimin cihazı yeniden bağlaması gerekiyor. Yakında hazır olmalı. Menzil içerisine giren herhangi bir Rus uydusavar tesisini yok etmek için izin istiyorum ."
    
  Sandstein, "'İsraf' kavramını anlıyorum Kai," dedi. "Rus hedeflerini uzaydan bombalamaya başlamadan önce Beyaz Saray'dan izin istiyorum. Size emredildi: istasyonunuzu sahip olduğunuz her şeyle koruyun ve sonraki emirleri bekleyin. Son sözümü tekrar edin General Rhydon."
    
  Kai tereddüt etti ve hatta cevap vermemeyi düşündü; bunun yerine: "Anladım, General," dedi sonunda. "General Sandstein, ben Armstrong'daki İstasyon Müdürü Raydon. Kopyaladım: Bana verilen emirler, elimizdeki her şeyle istasyonu savunmak ve yeni emirleri beklemek.
    
  Sandstein, "İletişime geçeceğim Kai," dedi. "Bu intikamsız kalmayacak. Hazırlanmak." Ve bağlantı kesildi.
    
  "Lanet olsun," diye küfretti Kai. "Amerika Birleşik Devletleri Başkan Yardımcısı uzay enkazına doğru havaya uçmuş olabilir ve benim 'beklemem' gerekiyor.   Monitörlerini kontrol etti. "Valerie, yalıçapkınıların yörüngedeki durumu nedir?"
    
  Valerie Lucas, "On kişiden altısı zaten ağa bağlı, geri kalanının yaklaşık bir saat içinde bekleniyor" dedi.
    
  Tüm takımyıldızın yalnızca beşte biri kadardı ama birkaç dakika önce sahip olduklarından daha iyiydi. "Rusya ve Çin merkezli kara hedeflerini kara saldırı yeteneklerimizin menziline yerleştirin."
    
  "Anlaşıldı." Bir dakika sonra, ana komuta merkezinin ekranında hedeflerin bir listesi ve onlara karşı koruma sağlayabilecek mevcut silahların bir listesi belirdi. Listede füzesavar dışındaki hedefler de yer alıyordu: Askeri açıdan önemli herhangi bir hedef listede yer alıyordu ve Kingfisher silah atölyeleri ya da Armstrong uzay istasyonu menzil dışına çıktığında hedef ortadan kayboluyor, yalnızca silahın ufkunu aşan başka bir hedefle yer değiştiriyordu. dünyanın başka bir noktasında bir yerde. Yalnızca on silah deposu artı Armstrong uzay istasyonundan oluşan hedef listesi çok kısaydı, ancak her birkaç dakikada bir yeni bir potansiyel hedef ortaya çıkıyor, iki ila dört dakika kalıyor ve sonra tekrar kayboluyordu.
    
  Hedef listesindeki bir satırın rengi yeşilden sarıya dönüştü. "Sichang Uzay Üssü," diye belirtti Kai. "Xichang'da neler oluyor?"
    
  Christine, "Sichan Kozmodromu'nun echo-Foxtrot menzilindeki S-500 Autocrat arama radarı bizi gözetledi" dedi. "Ruslar S-500'ü Çin'e kurduğundan beri bizi takip ediyorlar ve bazen de üstümüzden geçerken radarla yakalıyorlar. Bence bu sadece kalibrasyon veya eğitim; sadece uzun mesafeleri taramak. Bir şey olduğu yok."
    
  "'Bizi kilitlediler, öyle mi?" - diye mırıldandı Kai. "Basit bir taramadan başka bir şey var mı?"
    
  Christine, "Ara sıra 30N6E2 Hindistan-Juliet füze yönlendirme radarından sanki bize füze ateşliyorlarmış gibi bir gıcırtı duyuyoruz" dedi, "ancak arama sinyalleri dahil tüm sinyaller birkaç saniye içinde kayboluyor ve motor dumanını veya havadaki füzeyi tespit etmiyoruz - açıkçası radar veya optik veya başka bir şey kullanarak bize bir önleyiciyi doğrulttuklarını düşünmemizi istemiyorlar. Bunların hepsi bir kedi-fare oyunu efendim; bizi korkutmak için radar sinyalleri gönderiyorlar ve sonra sessizleşiyorlar. Bu saçmalık."
    
  "Saçmalık, değil mi?" Kai dedi. "Bir daha böyle bir şey olursa bana haber ver."
    
  Christina, "Evet efendim," diye yanıtladı.
    
  Kai birkaç dakika sessiz kaldı ve derin düşüncelere daldı. "Christine" dedi, "Bu S-500 ünitesinin bazı detaylı fotoğraflarına ihtiyacım var. Bana büyük radarımızdan dar ışınlı bir SBR taraması yapın. Maksimum çözünürlük."
    
  Christine Rayhill bir an tereddüt etti, sonra şu yorumu yaptı: "Efendim, projektör taraması..."
    
  "Yap şunu Bayan Rayhill," dedi Kai tonsuzca. "Dar ışın taraması, maksimum çözünürlük."
    
  Christina "Evet efendim" dedi.
    
  Yaklaşık altmış saniye kadar sessizlik oldu; ardından: "Efendim, S-500 hedef takip radarı tespit edildi, görünüşe göre bizi hedef alıyor" dedi Christine. "Yalnızca azimut, yükseklik ve menzil; yukarı bağlantı sinyali yok." Endişelendiği şey de tam olarak buydu: S-500 bataryası Armstrong'un radarı tarafından takip edildiklerini tespit ederse, saldırı altında olduklarını düşünebilir ve misilleme yapabilirler.
    
  Kai, "Bir hedef belirle ve savaşa gir Christina," diye emretti. "Taramaya devam et."
    
  Christina'nın sesinde biraz kafa karışıklığı vardı: Elbette bu o kadar da önemli değildi, hedef belirleme rozetine değmezdi. Saldırı bilgisayarına komutları girdikten sonra, "Ah... Golf One'ı hedef olarak belirleyin efendim," diye yanıtladı. "Hedef, saldıran bilgisayarda engellendi."
    
  Valerie, "Komuta, burası operasyon departmanı" dedi. "Golf-one hedefinin savaşa girdiğini onaylıyorum. Kingfisher 09'dan iki Hummer hazır, biri kaldı, ölüm bölgesinden ayrılmaya kırk beş saniye kaldı."
    
  "Onaylandı" dedi Kai. "Christine, hedef tanımı değişirse bana haber ver."
    
  Christina, "Wilko, efendim," dedi. Avuç içleri biraz terlemeye başladı: bir başlangıç gibi görünmeye başlamıştı...
    
  Aniden ID sinyali HEDEF İZLE'den ROKET İZLE'ye dönüştü. Değişim anında gerçekleşti ve ekranda bir veya iki saniyeden fazla kalmadı ama Christine'in "Komuta, bir tr-füzem var" diye bağırması yeterliydi.
    
  Kai, "Savaş, komuta, Golf One'ın bataryaları serbest bırakıldı" diye emretti. "Tekrar ediyorum, piller zayıf."
    
  Valerie, "Piller zayıf, anladım," dedi. "Savaş, Golf One'ın amacı savaşa girmektir!"
    
  Armstrong'dan neredeyse dört bin mil uzakta bulunan Kingfisher Silah Garajı - Armstrong uzay istasyonu hedefe çok daha yakın olmasına rağmen, roketlerin Dünya atmosferine dönmek için zamana ve mesafeye ihtiyacı vardı, bu nedenle daha uzakta bulunan Kingfisher Silah Garajı bu görevle başa çıktı. - bilgisayar tarafından belirlenen rotaya geçti ve iki yörünge manevra aracı otuz saniye arayla silah garajından dışarı fırlatıldı. OMV'ler önce kuyruktan uçana kadar ters döndü ve fırlatma roketleri ateşlendi. Yanıklar çok uzun sürmedi, uzay aracını saatte sadece birkaç yüz mil kadar yavaşlattı, ancak bu onların yörüngesini Dünya yörüngesinden atmosfere değiştirmeye yetti ve OMV'ler geri dönerek ısı kalkanlarını atmosfere açık bıraktı. atmosferi ihlal ediyor.
    
  Uzay aracı üst atmosfere girdiğinde, havayı yakan sürtünmeden kaynaklanan parıltı, beyaz-sıcak hale gelinceye kadar renk değiştirdi ve aşırı ısınmış plazma akıntıları her aracın arkasından takip etti. OMV'nin kuyruk gövdesindeki hidrolik olarak kontrol edilen küçük kanatlar ve yönlendirme iticileri, uzay aracının gökyüzünde S dönüşleri yapmasına yardımcı oldu; bu, yalnızca uçuşu yavaşlatmak için gereken süreyi artırmakla kalmadı, aynı zamanda uzay tabanlı herhangi bir radarın amaçlanan hedefi izlemesini de karıştırdı. . İkinci OMV'nin direksiyon kanatlarından biri arızalandı ve kontrolden çıkmasına, çoğunlukla atmosferde yanmasına ve geriye kalanların Sibirya'nın vahşi doğasına çarpmasına neden oldu.
    
  Yüz bin feet yükseklikte, OMVS'nin etrafındaki koruyucu mahfazalar kırıldı ve burnunda milimetrik dalga radarı ve kızılötesi güdümlü kafa bulunan iki yüz kiloluk tungsten karbür mermiyi ortaya çıkardı. Radar hedefe kilitlenene kadar cephaneliğinden gelen kontrol sinyallerini izledi, ardından sensörlerinden gördüklerini hafızada saklanan hedeflerin görüntüleriyle karşılaştırarak hedefini geliştirdi. Yalnızca bir saniyeden kısa bir zaman aldı, ancak görüntüler eşleşti ve savaş başlığı hedefine, yani S-500 uçaksavar füze sisteminin taşımaya monteli fırlatıcısına nişan aldı. Saatte neredeyse on bin mil hızla hareket ederken hedefine ulaştı. Savaş başlığının patlayıcı bir savaş başlığına ihtiyacı yoktu; bu hızdaki bir darbe, iki bin poundluk TNT'nin patlamasına eşdeğerdi ; fırlatıcıyı ve beş yüz metrelik bir yarıçap içindeki diğer her şeyi tamamen yok etti.
    
  Christina birkaç dakika sonra, "Golf topu - biri mahvoldu efendim," dedi, sesi boğuk ve kısıktı; bırakın başka bir insanı, hayatı boyunca ilk kez bir şeyi mahvetmişti.
    
  "İyi iş." dedi Kai sert bir ses tonuyla. "Trev, iki kişilik bir ekibin hazırlanıp nefes alma hazırlıklarına başlamasını ve altı saatlik acil durum bekleme moduna geçmesini istiyorum. Görev dışı mürettebatın geri kalanı muharebe mevkilerinden ayrılabilir. Herkesin gözleri ve kulakları açık; sanırım meşgul olacağız. Starfire'ın durumu nedir? Daha ne kadar?"
    
  Skybolt modülünden Casey Huggins, "Bilmiyorum efendim" diye yanıtladı. "Belki bir saat, belki iki. Üzgünüm efendim ama bilmiyorum."
    
  Kai, "Mümkün olduğu kadar çabuk Bayan Huggins," dedi. İletişim konsolundaki bir düğmeye bastı. "General Sandstein, acil."
    
    
  KREMLİN
  MOSKOVA RUSYA FEDERASYONU
  Kısa bir süre sonra
    
    
  "Bu Amerikalı piçler uzaydan gelen bir roketle uzay limanımı vurdular!" Çin Halk Cumhuriyeti Başkanı Zhou Qiang, güvenli bir sesli telekonferansla coştu. "Hawaii'ye derhal bir nükleer balistik füze fırlatılması emrini vereceğim! Eğer yüz Çinliyi öldürürlerse ben de bir milyon Amerikalıyı öldüreceğim!"
    
  Rusya Devlet Başkanı Gennady Gryzlov, "Sakin ol Zhou" dedi. "Eğer Amerika Birleşik Devletleri'nin veya topraklarının yakınında bir ICBM veya buna benzer bir şey fırlatırsanız, her iki ulusumuza da sahip oldukları her şeyle misilleme yapacaklarını benim kadar siz de biliyorsunuz. Guam'a yaptığınız saldırı sayesinde artık tetiği çekmeye kıl payı uzaklıktalar."
    
  "Umurumda değil!" - Zhou tersledi. "Bir Çinlinin kaybına bin kez pişman olacaklar, yemin ederim!"
    
  Gryzlov, "Yerdeki komutanlarım S-500 bataryanızın füze yönlendirme radarı kullanılarak uzay istasyonuna kilitlendiğini söylüyor" dedi. "Bu doğru?"
    
  "O halde Amerikalıların mikrodalga silahlarıyla S-500 fırlatıcısını hedef aldıklarını bildiğinizi varsayıyorum?"
    
  Gryzlov, "Sizi basit bir sentetik açıklıklı radar olan Zhou ile, istasyonun üzerine kurulu uzay tabanlı bir radarla taradıklarını biliyorum" dedi. "Orada teknisyenlerim ve istihbarat görevlilerim var, unuttun mu? Seni neyle taradıklarını tam olarak biliyorlar. Yönlendirilmiş bir enerji silahı değildi. Belli ki, tıpkı aptal, yetersiz eğitimli insanlarınızın yaptığı gibi, sizi cevap vermeye zorlamak istiyorlardı."
    
  "Yani şimdi bizi çatışmayı genişletmeye, nükleer bir değişime dönüştürmeye mi çalışıyorlar?" - Zhou sordu. "Eğer öyleyse, o zaman başarılı oluyorlar!"
    
  Gryzlov, "Zhou, sakin ol dedim," diye tekrarladı. "Cevap vereceğiz ama sabırlı olmalıyız ve bunu birlikte planlamalıyız."
    
  "Bütün bunlar onların uzay uçağına yaptığınız pervasız saldırınız yüzünden değil mi?" - Zhou sordu. "Bana sakin olmamı söylüyorsun ama sonra onların uzay uçaklarından birini yok etmek gibi çılgınca bir şey yapıyorsun! Bu savaşçıların ve uydusavar silahlarınızın izini sürdük. Şimdi hangimiz deliyiz? Yetkisiz uzay araçlarının Rusya üzerinde uçmasını yasaklamak mı istiyorsunuz? Bu daha da çılgınca! Aklına ne geldi Gryzlov? Sen, senden önceki aptal Truznev'den bile daha dengesizsin."
    
  "Bana çılgın askeri eylemlerden bahsetme, Zhou!" Gryzlov itiraz etti. "Çılgın General Zu'nun Guam'a saldırmasından sonra ABD ile savaşta olmadığımız için şanslıyız!"
    
  "Aynı şeyi babanın Amerika Birleşik Devletleri'ne yaptığı seyir füzesi saldırısı için de söyleyebilirim!" Zhou karşılık verdi. "On bin, on beş bin Amerikalı ortadan mı kayboldu? Yüz bin yaralı mı? Baban..."
    
  Gryzlov, "Dikkatli ol, seni uyarıyorum Zhou," diye tehditkar bir şekilde tükürdü. "Babamı uzaktan bile ilgilendiriyorsa bundan sonra söyleyeceklerinize dikkat edin." Hattın diğer ucunda tam bir sessizlik vardı. "Beni dinle Zhou. Gryzlov şöyle devam etti: "Uzay limanlarımıza ve diğer ASAT fırlatma sahalarımıza ulaşabilen tek Amerikan konvansiyonel silahının ya delici bombardıman uçaklarından fırlatılan seyir füzeleri ya da askeri uzay istasyonlarından ya da silah depolarından fırlatılan silahlar olduğunu siz de benim kadar biliyorsunuz," diye devam etti Gryzlov. "Askeri uzay istasyonu çok önemli çünkü tüm silah depolarını kontrol ediyor, gözetleme ve hedefleme için uzay tabanlı radarını kullanıyor ve savunmanın imkansız olduğu bir Skybolt lazerine sahip. Amerikalılar silahlarını kullanmadan önce devre dışı bırakılmalı veya yok edilmeli."
    
  "Bağlantı kesildi? Yerlebir edilmiş? Nasıl?" - Zhou'ya sordu.
    
  Gryzlov, "Maksimum sayıda Rus ve Çin uydusavar silahının aynı anda fırlatılabileceği ideal zamanı seçmeliyiz" dedi. "İstasyonda meşru müdafaa silahları var ama onları alt edebilirsek başarılı olabiliriz. Savunma Bakanım ve Genelkurmay Başkanım, Amerikan uzay istasyonu ideal bir konuma geldiğinde bana bilgi verecekler, o zaman derhal saldırmalıyız. İstasyonun yörüngesi iyi biliniyor. Yakın zamanda Starfire mikrodalga lazerini test etmek için değiştirdiler, tekrar değiştirebilirler ama biz izleyip bekleyeceğiz. Yörünge sabitlendiğinde menzil içindeki her şeyle saldırırız.
    
  Gryzlov, "Ama senin kararlılığına ihtiyacım var, Zhou: saldırı dediğimde, menzil içindeki tüm silahlarla aynı anda saldırıyoruz," diye devam etti. "Askeri bir uzay istasyonunu bize saldırmadan devre dışı bırakmayı veya yok etmeyi umabilmemizin tek yolu budur, çünkü eğer öyle olursa gezegendeki herhangi bir hedefi ışık hızıyla yok edebilir."
    
  Güvenli bağlantının diğer ucunda çok uzun bir sessizlik oldu; sonra: "Ne istiyorsun Gryzlov?"
    
  Gryzlov, "Cephaneliğinizdeki her uydusavar silah sisteminin doğru tanımına, yeteneklerine, durumuna ve konumuna ihtiyacım var," dedi, "uydusavar füze denizaltılarınız da dahil. Ve Amerikan askeri uzay istasyonuna koordineli bir saldırı başlatabilmek için her tesis ve denizaltıyla doğrudan, güvenli bir bağlantı kurmam gerekiyor."
    
  Zhou arka planda "Nĭ t ā mā de feng?" diye bağırdı. Gryzlov, "Sen deli misin?" dediğini anlayacak kadar Çince küfür biliyordu. Bunun yerine tercümanın kekelediğini duydu: "Başkan şiddetle karşı çıkıyor efendim."
    
  Gryzlov, "Rusya'nın Çin'den çok daha fazla uydu karşıtı silahı var Zhou; sana verilerimizin küçük bir kısmını göndersem hemen bunalıma girersin" dedi. "Ayrıca, ordunuzun veya uzay teknolojinizin, iki ülkeye ait, binlerce kilometreye yayılmış düzinelerce önleme aracını uzayın bir noktasında fırlatmayı koordine etme kabiliyetine sahip olduğunu düşünmüyorum. Yörünge mekaniği konusunda Çin'den çok daha fazla tecrübemiz var."
    
  "Neden sana tüm nükleer balistik füzelerimizin fırlatma kodlarını vermiyorum, Gryzlov?" Zhou alaycı bir şekilde sordu. "Her iki durumda da Çin öldü."
    
  "Aptal olma Zhou," dedi Gryzlov. "Eğer serbest elektron lazerinin yerine üniversite öğrencisi mikrodalga lazerinin geçtiği saçmalığına inanılacaksa, Amerikalılar yörüngeye daha fazla silah deposu yerleştirmeden ve Skybolt lazerini yeniden etkinleştirmeden önce harekete geçmeli ve hızlı davranmalıyız. Bana bu verileri ver -doğru ve güvenilir olsa iyi olur- ben de maksimum sayıda uydusavar silahın Armstrong'u vurabilecek menzile gireceği anı belirleyeceğim... ve sonra saldıracağız."
    
  "Peki ya sonra Gryzlov? Amerikan nükleer füzelerinin başkentlerimize yağmasını mı bekleyeceksiniz?
    
  Gryzlov, "Kenneth Phoenix, tüm Amerikalı politikacılar gibi zayıf bir adam" diye tükürdü. Bizim karşılık vereceğimizi bilerek S-500 tesisine saldırdı. İstasyondan mikrodalga lazerini ateşlediği anda istasyonun hedef olacağını biliyordu. Cevap vermeyeceğimizi düşünerek ikisini de yaptı. Şimdi ben buna uzay uçağını yok ederek karşılık verdim ve onun bir seçeneği var: kıtalararası termonükleer savaşı riske atmak ya da barış uğruna askeri uzay istasyonundan vazgeçmek. Tahmin edilebilir, korkak ve muhtemelen duygusal açıdan sakat kalacak. O bir hiç. Armstrong uzay istasyonu yok edilirse, iki ülke için de nükleer savaş dışında bir tehdit kalmaz ve ne Phoenix'in ne de Amerika'daki herhangi birinin bırakın nükleer savaşı, herhangi bir savaşı bile kaldıracak midesi olduğuna inanmıyorum."
    
  Zhou hiçbir şey söylemedi. Gryzlov birkaç dakika bekledikten sonra şöyle dedi: "Şimdi karar ver Zhou, lanet olsun sana! Karar vermek! "
    
    
  ON
    
    
  Savaş Tanrısı tereddüt edenlerden nefret eder.
    
  - EURIPIDES
    
    
    
  Alçak Dünya Yörüngesinde, Armstrong Uzay İstasyonundan 30 Mil Uzaklıkta
  Kısa bir süre sonra
    
    
  Boomer ve Ernesto, yaklaşık bir mil öteden yalnızca yoğun bir beyaz gaz bulutu görebiliyordu; sanki bir kümülüs bulutu Dünya atmosferinden çıkıp Dünya'nın yörüngesi etrafında yüzmeye karar vermiş gibi. Boomer, "Görünürde hâlâ hiçbir şey yok, Armstrong" dedi. "Sadece çok büyük bir donmuş yakıt, oksitleyici madde ve döküntü bulutu."
    
  "Kabul edildi." diye yanıtladı Kai. "Mümkün olduğu kadar yaklaşın, ancak yakıta ve oksitleyici maddeye dikkat edin; onu tutuşturacak kadar yaklaşmayın. Bu karmaşadaki tek bir statik elektrik kıvılcımı bile onu tetikleyebilir."
    
  "Anlaşıldı."
    
  Aralığı kapatmak birkaç dakika sürdü ama bulut hâlâ sahneyi gizliyordu. Boomer, "Buradan yaklaşık elli metre uzaktayım" dedi. "Bu, gelmeye cesaret edebildiğim kadar yakın. Hiçbir şey çıkaramıyorum. Ernesto, orada bir şey görüyor musun?"
    
  "Olumsuz" dedi Ernesto. "Bu oldukça dar... Durun! Anladim! Gece yarısını görüyorum! Sağ kanat ve kuyruğun bir kısmı kopmuş gibi görünüyor ama gövde ve kokpit sağlam görünüyor!"
    
  Boomer, "Tanrıya şükür" dedi. "Oraya bakmaya gidiyorum." Kemerini çözdü ve hava kilidine geri döndü. Uzun süreli uzay yürüyüşleri için, mikro meteorlardan ve döküntülerden daha fazla koruma sağlamak ve daha iyi sıcaklık kontrolü sağlamak için EEAS takmanın yanı sıra Boomer, tuluma benzeyen hafif, basınçsız bir uzay giysisi giydi, ardından birincil yaşam desteği adı verilen sırt çantasına benzer büyük bir cihaz taktı. veya PLSS'yi kullanarak çevreyi korumak için EEAS ve göbek kordonlarını ona bağlayabilirsiniz. Sırt çantasında oksijen, yiyecek, karbondioksit temizleyiciler, çevresel kontroller, iletişim ekipmanı ve bağlı astronotların uzayda bağımsız olarak gezinmesine olanak tanıyan insanlı manevra cihazının daha küçük bir versiyonu olan "SAFER" veya Basitleştirilmiş EVA adı verilen bir cihaz bulunuyordu. SAFER'ın yalnızca acil durumlarda, bağlı olmayan bir astronotu uzay aracına geri döndürmek için kullanılması gerekiyordu; kesinlikle acil bir durumdu. "Nasıl duyuyorsun, Ernesto?" - radyoda konuştu.
    
  "Gürültülü ve net Boomer."
    
  Boomer, okumaları kontrol ettikten sonra, "Kokpit kapağı kapalı" dedi. "Hava kilidinin basıncını boşaltalım." Birkaç dakika sonra: "Kargo bölmesi kapağı açılıyor." Kapağın kilidini açıp açtı ve kargo bölmesine adım atarak kendini bir kabloyla emniyete aldı, ardından kapağı kapatıp mühürledi.
    
  Kargo ambarı hâlâ çoğunlukla doluydu çünkü Uluslararası Uzay İstasyonu'na yönelik tüm malzemeleri taşıyorlardı ve Armstrong için hâlâ taşınmamış bazı malzemeler vardı. Boomer, eşyaları uzay istasyonuna taşımak için kullanılan yüz metre uzunluğundaki kargo kayışını çıkardı, kayışın ucunun uzay uçağına güvenli bir şekilde takıldığından emin oldu, kayışı sırt çantasının koşum takımı üzerindeki klipse taktı ve kancayı çıkardı. kargo bölmesi kablosu. "Kargo ambarından ayrılıyorum" diye bildirdi, sonra ayağa kalktı, kargo ambarından dışarı çıktı ve kargo kayışı arkasında çözülerek Gece Yarısı uzay uçağına doğru yöneldi.
    
  Birkaç dakika sonra bir yakıt oksitleyici bulutuna girdi - neyse ki SAFER motorları itiş için inert gazlar kullanıyordu, dolayısıyla patlama tehlikesi yoktu - ve uzay uçağını net bir şekilde görebiliyordu. Yakından bakıldığında hasar daha kötü görünüyordu ancak gövde ve kokpit sağlam görünüyordu. Boomer, "Gece yarısına yaklaşık yirmi metre uzaktayım" dedi. "Ben içeri giriyorum." Minik SAFER nefeslerini kullanarak Midnight'ın kulübesine doğru ilerledi...
    
  ... ve kokpit pencerelerinden Jessica Faulkner'ı ve Başkan Yardımcısı Anne Page'i gördü; hala dik oturuyorlardı ve kemerleri bağlıydılar, sanki bir uçak koltuğunda uyuyormuş gibi başları öne eğikti ama hareket etmiyorlardı. Boomer, "Gonzo ve Başkan Yardımcısını görüyorum" dedi. "Bağlanmışlar ve dik duruyorlar. Gözleri açık mı göremiyorum." Bir el feneri çıkardı ve Midnight'ın kokpitinin vizörlerine dikkatlice tıkladı - yanıt gelmedi. "Giysileri sağlam görünüyor ve elbise durum panellerindeki LED'leri görebiliyorum - kahretsin, öyle olabilir -."
    
  Tam o anda Başkan Yardımcısı Anne Page başını kaldırdı, ardından sağ elini sanki el sallıyormuş gibi kaldırdı. Boomer, "Başkan Yardımcısı yaşıyor!" dedi. "Sanırım bana el sallıyor!" Bunun sadece uzay gemisinin hareketi olabileceğini fark etti ama elinden gelen her türlü umuda tutunmak zorundaydı. "Gonzo hâlâ hareket etmiyor ama Başkan Yardımcısının bilinci yerinde! Elektrik kesik. Hava kilidi kapağı ve kokpit, hiçbir hasar veya basınç kaybı belirtisi olmadan güvenli görünüyor. Onları istasyona geri götürmeliyiz."
    
  Kargo ambarına bakmak için Geceyarısı'nın üstüne çıktı. "Kanadın bağlandığı gövdenin sağ tarafı ağır hasar görmüş gibi görünüyor." Kargo bölümünün sağ tarafında manevra yaptı. Birkaç dakika sonra, "Lanet olsun," diye mırıldandı. "Yolcu modülü hasar görmüş gibi görünüyor. Hazırlanmak. Bakalım yolcuları kontrol edebilecek miyim?"
    
  Armstrong uzay istasyonunda Brad McLanahan nefesini tuttu. Sondra'nın o uzay uçağında olduğunu biliyordu ve Başkan Yardımcısının kokpitte uçmasına izin vermek için yolcu modülüne geçti.
    
  Jodi, UC Poly'den telsizle "Brad" dedi; Stacy Ann Barbeau'nun patlayıcı iddialarından sonra Starfire Projesi ekibinden hiç kimse istasyonundan ayrılmadı. "Her şeyi duydum. değil mi... arkadaşın Sondra değil mi...?"
    
  "Evet" dedi Brad.
    
  Jodie, "Dualar," diye soludu.
    
  Boomer, gövde ve yolcu modülündeki boşluktan bakmayı başardı. "Modüle sığmam için yeterli yer yok" dedi. El fenerini Sondra'ya ve Gizli Servis ajanına tuttu. "Bilinçleri yerinde değil ama elbiselerinin üzerindeki durum ışıklarını görebiliyorum, siperlikleri kapalı ve kilitli görünüyor. Biz-"
    
  Ve o anda Boomer el fenerinin ışınını kaskının vizöründen geçirdiğinde Sondra başını kaldırdı. Gözleri korkudan açık ve iriydi. Boomer, "Kahretsin, Sondra yaşıyor!" diye bağırdı. "Gizli Servis ajanı hareket etmiyor ama görebildiğim kadarıyla elbisesi sağlam! Burada hayatta kalan dört kişi olabilir!"
    
  "Mükemmel!" Kai telsizle konuştu. O ve ekibin geri kalanı, Boomer'ın PLSS'sine kurulu kameralardan gelen video ve ses yayınları aracılığıyla Boomer'ın ilerleyişini izledi. "Buraya çift kat olarak geri gelin. Yolcu modülüne girmek için gediği genişleteceğiz, sonra yolcuları alıp hava kilidinden uçuş güvertesine erişebileceğiz."
    
  "Anlaşıldı." Boomer, Midnight Spaceplane'in ön tarafına doğru ilerledi, burnundaki reaksiyon kontrol nozülünü buldu ve kargo kayışını bunun içine güvenli bir şekilde sabitledi. Daha sonra sırt çantasının koşum takımı üzerindeki yüzüğü kemerine taktı ve kemerin fermuarını çekerek S-29 Shadow uzay uçağına geri döndü. Birkaç dakika sonra Gölge'nin hava kilidini geçti, PLSS'yi yeniden yükleme ve ikmal beşiğine yerleştirdi ve Gölge'nin kokpitine geri döndü.
    
  Boomer kemerini taktıktan sonra Ernesto, "Harika iş, Comandante," dedi. Karşılıklı yumruklaştılar. "Onları dışarı çıkarıp istasyona götürebileceğimizi mi sanıyorsun patron?"
    
  "Emin değilim" dedi Boomer, nefesinin ve kalp atışının normale dönmesi için birkaç saniye bekledi. "Yolcu modülü kesinlikle hasar gördü ancak kokpit sağlam görünüyordu. Elbiselerinde LED'ler gördüm ama bunların sinyal ışığı mı yoksa başka bir şey mi olduğunu anlayamadım. Başkan Yardımcısı'na hava kilidinin ya da kokpit vizörlerinin nasıl açılacağına dair mesajlar gönderebiliriz ve sonra da transferden sağ çıkmalarını umabiliriz. Hadi istasyona geri dönelim."
    
  Hasarlı Midnight S-19 uzay uçağını Armstrong uzay istasyonuna geri çekmek yarım saatlik dikkatli bir manevra gerektirdi. Mürettebat üyeleri daha fazla ağırlık kayışları ve kesicilerle zaten hazır durumdaydı ve uzaktan manipülatörün kolları, ihtiyaç duyulan her şeyi yapabilmek için ellerinden geldiğince uzatılmıştı. Boomer, S-29'u istasyona yanaştırdı.
    
  Kai telsizle "İyi iş çıkardın Boomer" diye seslendi ve hasarlı S-19 Midnight'ın ve yolcu modülüne erişim sağlamaya çalışan mürettebatın görüntülerini inceledi. "S-29'a yakıt ikmali yapılmasını ve mümkün olduğu kadar fazla kargonun boşaltılmasını emrettim. Hava kilitlerinden birini basınç odası olarak kullanabiliriz. Senin ve liderinin uzay uçağında kalmanızı istiyorum. Bir sonraki veri tabanına ulaşmadan önce yaklaşık üç saatimiz var, bu yüzden dışarı çıkıp 'fitilleri' kullanmanız gerekiyorsa bunu hemen yapın." Ernesto istediğinin bu olduğunu belirtmek için elini salladı. Wicks veya WCS, Armstrong uzay istasyonundaki atık muhafaza sistemi veya uzay tuvaletiydi.
    
  "Anladım" dedi Boomer. "Hangi kör ördeğe yaklaşıyoruz?"
    
  "En kötüsü" dedi Kai. "Delta Bravo Bir. Şehir merkezi. Tam ortada." Boomer onların nerede olduğunu çok iyi biliyordu: Moskova ve St. Petersburg. Barents Denizi'nden Azak Körfezi'ne kadar uzanan bölgeyi kapsayan çok sayıda uydu karşıtı hedeften örtüşen öldürme çemberleri vardı. "Rusya'nın yörünge bölümünün bağlantısı kesildiği ve kendi manevra modülümüz olmadığı için istasyonu daha az tehlikeli bir yörüngeye taşıyamayız."
    
  "Ernesto 'fitilleri' kullanmak için ayrılıyor  " Boomer, Ernesto'nun bağlarını çözmeye başladığını duyurdu. "Benzin istasyonunu kontrol etmek istiyorum. Arızaları denetleyecek birine ihtiyacım var."
    
  Kai, "Uzay uçağı mürettebatımız tükeniyor Boomer," dedi. İstasyon müdürü Trevor Sheil'e döndü. "Trev, bir takım elbise giymek ister misin ve..."
    
  Boomer, "Brad McLanahan'ı gönderin" dedi. "O meşgul değil. Lanet olsun, o zaten neredeyse bir uzay uçağı pilotu."
    
  Brad, Rus uydusu Midnight C-19'u düşürdüğünden beri sessizdi, pencereden Geceyarısı'nı çevreleyen işçileri izliyor ve Sondra'yı bir an olsun görebilmeyi umuyordu ama adını duyunca neşelendi. "Bahse girerim ki yapacağım!" - dedi interkomda heyecanla.
    
  Kai, "Hava kilidine git ve birisi sana as olmana yardım edecek," dedi. "Tam uzay kıyafeti giymiş ve oksijen almış olmalısınız. Seni LCVG'ye sokacak zamanımız yok." LCVG veya Sıvı Soğutma ve Havalandırma Giysisi, vücuttan ısıyı emen su tüplerinin içinden geçtiği vücuda tam oturan bir giysiydi. "Trev, Brad'in hava kilidine gitmesine yardım et." Trevor, Brad'i depolama ve işleme modülüne giden ambar kapısına götürdü. LCVG giymeyeceği için ACES kıyafetini, eldivenlerini ve botlarını giymek nispeten hızlı ve kolay oldu ve Brad sadece birkaç dakika içinde S-29 Shadow uzay uçağını istasyona bağlayan tünele doğru yola çıktı. .
    
  Brad, kenetlenmiş uzay uçağına giderken Galaxy modülüne doğru ilerleyen Ernesto Hermosillo'nun yanından geçti. Ernesto, Brad'e yumruk atarak, "Hey, Sondra hakkında iyi haberler var dostum" dedi. "Umarım iyi olur. Yakında öğreneceğiz dostum.
    
  Brad, Teşekkür ederim, Ernesto, dedi.
    
  Teknisyen Brad'in yanaşma tünelinden geçmesine yardım etti ve Brad hava kilidinden geçerek uçuş güvertesine girdi. Boomer ona göbek bağını verdi. Boomer dahili telefondan "Hey Brad," dedi. "Sondra ve diğerleri için yapılabilecek her şey yapılıyor. Sanırım o ve Gizli Servis ajanı geceyi saf oksijenle basınçlandırılmış bir hava kilidinde geçirmek zorunda kalacaklar. Bir süre baygın olabilirler ama eğer saldırıdan kıyafetleri bozulmadan kurtulurlarsa dışarı çıkmalılar."
    
  Brad, "Teşekkürler Boomer," dedi.
    
  Boomer, "Bunu yaptığın için teşekkürler Brad" dedi. "Bu basit bir bebek bakıcılığı işinden başka bir şey değil ama benim yazdığım kurallar, uzayda yakıt ikmali sırasında, uzay giysisi giyerek ve oksijenle S-29'un kontrolünde bir kişinin olması gerektiğini belirtiyor. Uzay gezegenleri Black Stallion ve Midnight, Shadow kadar otomatik olmadıkları için her iki mürettebat üyesine de ihtiyaç duyarlar. Benzin istasyonunu kontrol etmek ve belki de kafasına vurmak istiyorum ve Ernesto da Weeks'e gidiyor, bu yüzden buradasın.
    
  Boomer, ön panelin ortasındaki büyük, çok işlevli ekranı işaret ederek, "Shadow son derece otomatiktir, bu nedenle size sözlü olarak ve bu ekranda neler olup bittiğini söyleyecektir" diye devam etti. Kontrol listesi öğeleri sarı renkle vurgulandı, ardından bilgisayarın eylemlerinin birkaç alt dizisi, sarı çizgi yeşile döndü ve son olarak dokunmatik ekranda bilgisayarın devam edip edemeyeceğini soran küçük sarı bir düğmeyle sonuç ortaya çıktı. "Bir şey olursa, sizi bilgilendirecek ve onaylanmayı bekleyecektir; bunu da beliren yazılım tuşuna basarak yapabilirsiniz. Çoğu durumda, sorunu kendisi çözer, düzeltildiğini size bildirir ve onay bekler. Kendisi çözemezse size haber verecektir. Böyle bir durum olursa bana söyleyin, ben de teknisyenlerden bunun üzerinde çalışmalarını isteyeceğim. Dediğim gibi, 'bebeğin' senden daha akıllı ve daha büyük olması dışında çocuklara bakıcılık yapıyorsun. Sorunuz var mı?'
    
  "HAYIR".
    
  "İyi. Bilgisayar bir şey duyurursa duyabileceğim. Çok uzakta olmayacağım. Eğer ararsan..."
    
  Ve o anda şunu duydular: "Armstrong, burası Geceyarısı Bir, nasıl duyuyorsun?"
    
  "Gonzo?" diye bağırdı Kai. "Sensin?"
    
  "Evet" dedi Gonzo. Sesi boğuk ve çatlaktı, sanki göğsünde ağır bir yük varken konuşmaya çalışıyormuş gibiydi. "Beni duyabiliyorsan rapor ver. Bayan Başkan Yardımcısı?"
    
  "Ben... seni duyuyorum... Gonzo." Başkan Yardımcısı aynı alçak, boğuk ses ve yavaş tonlamayla karşılık verdi. "Ben... düzgün nefes alamıyorum."
    
  Gonzo, "Yardım geliyor hanımefendi," dedi. "Ajan Clarkson." Cevapsız. "Ajan Clarkson mu?" Hala tek kelime yok. "Sondra mı?"
    
  "Gürültülü... ve... ve net," diye yanıtladı Sondra zayıf bir sesle. Brad derin bir nefes aldı; bu gergin anların ardından ilk kez nefes aldı. "Ben... Clarkson'ı kontrol etmeye çalışacağım."
    
  Trevor, "Gece yarısına kadar gücümüz var" dedi. "Uzay aracının gövdesinin durumunu kontrol edeceğiz, ardından kapalı bir tünelden geçiş yapıp yapamayacağımızı veya uzaya gitmemiz gerekip gerekmeyeceğini öğreneceğiz. Nefes almaları, giysilerinin uzay uçağından oksijen alamadığını gösteriyor, bu yüzden mümkün olup olmadığını görmek için acele etmemiz gerekecek...
    
  "Komuta, gözetleme, birden fazla füze fırlatıldığını tespit ettim!" - Christine Rayhill tüm istasyonların dahili telefonundan bağırdı. "Plesetsk'ten bir fırlatma, Baykonur'dan bir fırlatma! Hesaplamalı fırlatma şu anda izleniyor... hazır olun... Baykonur'dan ikinci bir fırlatma tespit edildi, tekrar ediyorum, iki fırlatma... Xichang'dan bir roket fırlatma tespit edildi ekip, bu dört roket fırlatma... beşinci bir roket tespit edildi, bu sefer Hainan Adası'ndaki Wenchang Uzay Üssü'nden. Bu beş roketin fırlatılışı! Herhangi bir fırlatmayla ilgili önceden bildirimde bulunulmayacaktır."
    
  Kai dahili telefondan "Savaş istasyonları, mürettebat" emrini verdi. "Tüm mürettebat savaş pozisyonlarını alsın."
    
  Boomer, Shadow uzay uçağında, Brad'in uzayda hareket eden herhangi birini görmediği kadar hızlı bir şekilde, serbest düşen bir adam için inanılmaz bir çeviklikle hava kilidinden uçtu, pilot koltuğuna oturdu, göbek bağlarını bağladı ve kendini bağlamaya başladı. "Ne yapmalıyım Boomer?" - Brad sordu. "Dışarı çıkıp Ernesto'ya izin mi vereyim?"
    
  Boomer, "Çok geç" dedi. "İstasyondan ayrılmaya hazırlanmak için savaş istasyonlarına yöneldiğimizde, dış hava kilidi kapakları otomatik olarak kapanıyor. Yakıt ikmali yapmayı ve kargo boşaltmayı bırakacaklar ve bunu yaptıkları anda biz de yolumuza devam edeceğiz."
    
  "Yörüngeye geri dönmeyi mi kastediyorsun?"
    
  "Evet," dedi Boomer aceleyle kemerini bağlayıp bilgisayar bildirimlerine yanıt vererek. "Mümkün olduğu kadar çabuk yola çıkıyoruz. Sağ dizinizin yanında bölmeye cırtcırtlı bir kağıt kontrol listesi var. Kalçanıza bağlayın. Her bir öğenin üzerinden geçerken bilgisayarla birlikte takip edin. Onaylamanızı istediğinde ve adımları doğru şekilde takip ettiğini kabul ettiğinizde devam edin ve ekrandaki düğmeye dokunun. Kilitlenirse veya bir hata mesajı alırsanız lütfen bana bildirin. Her bir eylemi ne kadar hızlı onayladığınıza bağlı olarak her bölümün hızını ayarlayacaktır, ancak aynı zamanda savaş noktalarında olduğumuzu da bildiğinden hızlı bir şekilde geçmeye çalışacaktır. Göbek bağlarınızı ve oksijeninizi kontrol edin ve kemerlerinizi mümkün olduğu kadar sıkı bağlayın; bu zorlu bir yolculuk olabilir."
    
  İki bilgisayar monitörünü inceleyen gözetleme memuru Christine Rayhill, "Bu bir balistik füzenin yörüngesine benzemiyor" dedi. "İlk iki roket hazır... Yörüngeye, komuta, tekrar, yörüngesel uçuş yollarına girecekmiş gibi görünüyorlar."
    
  Valerie, "Rus uzay uçakları" diye tahminde bulundu. "Neredeyse eşzamanlı beş fırlatma salvosu."
    
  "Yıldız Ateşi'nin durumu nedir?" - Kai sordu.
    
  Henry Lathrop, "Hala üzerinde çalışıyorum" dedi. "Bunun ne kadar süreceğini henüz bilmiyorum."
    
  Kai, "Mümkün olduğu kadar çabuk, Henry," dedi. "Valerie, Yalıçapkını ve Hydra'yla işler nasıl gidiyor?"
    
  Valerie, "Kingfisher 9 iki Mjolnir mermisi kaybetti ve istasyondaki üç Trinity modülü toplam altı uydu karşıtı mermi harcadı" dedi. "İstasyondaki diğer tüm modüller hazır. Yörüngedeki on Trinity modülünden altısı hazır Hydra hazır, yaklaşık otuz satır kaldı."
    
  Birkaç dakika sonra: "Komuta, ilk iki roket, muhtemelen uzay uçakları olan yükleri yörüngeye fırlatmış gibi görünüyor," diye bildirdi Christine. "Onların yörüngeleri bizimkilerle örtüşmüyor."
    
  Trevor Sheil, "Onları transfer yörüngesine taşıyacak faydalı yüklere sahip yardımcı modülleri olabilir" dedi. Yardımcı yük modülü, kendi itici yakıtını tüketmek zorunda kalmadan bu yükü istenilen zamanda başka bir yörüngeye enjekte edebilen, en üstteki yük bölümüne bağlanan ek bir yükseltici kademeydi. "Bu uzay uçaklarının bir ila on saat içinde yörüngelere ulaşmasını beklemeliyiz."
    
  Kai Rhydon komuta modülünün etrafına baktı ve Brad'in her zamanki yerinde, komuta modülündeki bölmeye bağlı olmadığını fark etti. "McLanahan, neredesin?" - dahili telefon üzerinden sordu.
    
  Boomer, "Görev komutanının yeri Gölge'dedir" diye yanıtladı.
    
  "Bir daha söyleyeyim mi?"
    
  Boomer, "Ernesto'nun Weeks'ten izin alması gerektiğinde sunucu koltuğunu o tuttu ve artık görevde olduğumuza göre o da buna yapışmış durumda" dedi. "Şu ana kadar her şeyi oldukça iyi idare ediyor gibi görünüyor."
    
  "Hava kilidini açın" dedi Kai. "Liderinizi oraya geri getirin."
    
  Boomer, "Vaktimiz yok General" dedi. "Ernesto kartlarını tekrar açtığında veda edeceğiz. Merak etme. Brad'in durumu iyi. Bana öyle geliyor ki görev komutanı olarak eğitime çoktan başlamış durumda."
    
  Kai başını salladı; kontrolü dışında olan çok fazla şey olduğunu düşündü pişmanlıkla. "Bağlantıyı ne zaman keseceksin Boomer?"
    
  Boomer, "Kargo ambarı kapıları kapanıyor General" dedi. "Belki iki dakika. Sana bazı tavsiyelerde bulunacağım."
    
  Yaklaşık bir dakika sonra Christina, "Komuta, üçüncü ve dördüncü roketler de yörüngeye giriyor" dedi. "Bir ve iki numaralı Rus yükleri yörüngeye yerleştirildi. Yer bazlı varlıklardan başka bir faaliyet yok." Bu durum birkaç dakika sonra değişti: "Komuta, Moskova yakınlarındaki Chkalovsky Hava Üssü'nden havalanan çok sayıda yüksek performanslı uçak tespit edildi. Havada iki, belki üç uçak var."
    
  Trevor, "Uydu karşıtı uçaklar fırlatılacak" dedi. "Basını tam sahanın önünde topluyorlar."
    
  Kai, "Her şeyi Uzay Komutanlığına anlat Trev," dedi. "Hedefin kim olduğundan emin değilim ama bahse girerim ki biziz. Christine, sanırım amaçları bizim yüksekliğe ulaşmak ve bizi durdurmak için uygun bir yörüngeye ulaşmak. Bütün bu Rus uzay uçakları için yörünge tahminlerine ihtiyacım var ; transfer yörüngelerine ne zaman gireceklerini tam olarak bilmem gerekiyor."
    
  Christina, "Evet efendim," diye yanıtladı. "Şimdi hesaplıyorum." Birkaç dakika sonra: "Komuta, gözlem, bizim yörünge açımıza ve irtifamıza ilerlemek istediklerini varsayarak, Sierra Üç uzay aracının Hohmann transfer yörüngesindeki fırlatma noktasına yirmi üç dakika içinde ulaşmasını, bizim irtifamıza ve yörünge düzlemimize ulaşmasını bekliyorum. yedi dakika içinde. Sierra One da aynısını kırk sekiz dakika içinde yapacak. Hala üç uzay aracı üzerinde çalışıyoruz ama hepsi dört saatten kısa sürede yörüngemize girebilir. Yörüngemize girdiklerinde bize göre nerede olacaklarını hesaplayacağım."
    
  Valerie, ana monitördeki yörüngesel ekrana atıfta bulunarak, "Dört saat: Delta Bravo Bir'i geçeceğimiz saate yakın," diye belirtti. "Bunu mükemmel bir şekilde zamanladılar: Moskova ve St. Petersburg'daki uydusavar füze sahalarının üzerinden geçerken yörüngemizde muhtemelen silahlı beş uzay aracı olacaktı."
    
  Kai, "Trevor, istasyonu olabildiğince çabuk, mümkün olduğu kadar yükseğe taşımak istiyorum" dedi. "Yörüngemizi mümkün olduğu kadar değiştireceğiz ama irtifayı maksimuma çıkarmak istiyorum, belki S-500'ün menzilinin ötesine geçebiliriz. Elimizde kalan her damla yakıtı kullanın ama bizi tehlike bölgesinden çıkarın."
    
  "Anladım," diye yanıtladı Trevor, ardından iş istasyonunda çalışmak için eğildi.
    
    
  BEYAZ SARAY
  WASHİNGTON DC
  Kısa bir süre sonra
    
    
  Başkan Kenneth Phoenix, Beyaz Saray Durum Odası'na hızlı bir şekilde yürüdü ve orada bulunanların geri kalanına yerlerine oturmalarını işaret etti. Yüzü gri ve zayıftı ve gün boyunca masasında oturup başkan yardımcısından, baş danışmanından ve arkadaşından haber beklediği için sakal bırakmıştı. "Biri benimle konuşsun" diye emretti.
    
  Ulusal Güvenlik Danışmanı William Glenbrook, "Ruslar yörüngeye beş Elektron uzay uçağı olduğuna inanılan şeyler yerleştirdi" dedi. Durum odasında onunla birlikte Dışişleri Bakanı James Morrison, Savunma Bakanı Frederick Hayes ve Genelkurmay Başkanı da vardı. General Timothy Spelling ve Merkezi İstihbarat Teşkilatı Direktörü Thomas Torrey ile birkaç yardımcısı telefonların yanında duruyordu. Odanın ön tarafındaki büyük monitör birkaç ekrana bölünmüştü; bunlardan biri ABD Stratejik Komuta Komutanı'nın görüntüsünü gösteriyordu. Amiral Joseph Eberhart ve ABD Uzay Komutanı Hava Kuvvetleri Generali George Sandstein, toplantıya video konferans yoluyla katıldılar: "Ayrıca, başkan yardımcısının uçağını vuran füzeye benzer uydusavar füzeleri taşıdığına inanılan savaş uçaklarını da fırlattılar. uzay uçağı."
    
  Phoenix, "Gryzlov'u hemen telefona çağırın," diye emretti. "Başka ne?"
    
  Glenbrook şöyle devam etti: "Uzay uçaklarının Armstrong uzay istasyonu için bir tehdit oluşturup oluşturmayacağını birkaç dakika içinde bileceğiz." "Armstrong'daki personel, uzay uçaklarının yörünge yörüngelerini istasyonun yörüngesine uyacak şekilde ne zaman ayarlamaları gerektiğini veya istasyonu kesecek bir yörüngeye girip girmeyeceklerini tahmin edebilir."
    
  Birkaç dakika sonra iletişim görevlisi, "Gryzlov hatta efendim" dedi.
    
  Phoenix telefonu eline aldı. "Ne yaptığını sanıyorsun, Gryzlov?" öfkesini kaybetti.
    
  "Başımızın üstünde bu kadar çok tanımlanamayan silahlı düşman uzay gemisinin olması pek hoş değil, değil mi Phoenix?" - dedi tercüman. "Yörünge mekaniğinizin sizi çok yakında bilgilendireceğinden eminim, ama sizi zahmetten kurtarmak için şimdi size kendim söyleyeceğim: Askeri uzay istasyonunuz tüm uzay gezegenlerimizle ve uydusavar silahlarımızla yaklaşık üç saat içinde kesişecek. o zaman Uzay Kuvvetlerime askeri uzay istasyonunuzu vurma emrini vereceğim."
    
  "Ne?"
    
  Gryzlov, "İstasyonu boşaltmak ve halkınızın hayatını kurtarmak için üç saatiniz var" dedi. "Bu canavarın, silahları etkinken bir daha Rusya'nın üzerinden uçmasına izin vermeyeceğim; az önce Çin'de gördüğümüz gibi, uzay istasyonu ve kontrol ettiği silahlar Rusya için büyük bir tehdit oluşturuyor."
    
  Phoenix, "Uzay istasyonunu boşaltmak mı?" diye karşılık verdi. "Gemide on dört erkek ve kadın var! Bunu üç saat içinde nasıl yapacağım?
    
  Gryzlov, "Bu beni ilgilendirmiyor Phoenix" dedi. "Uzay uçaklarınız ve ticari yolcu sınıfı insansız uzay aracınız var ve bana istasyonun, personeli alınıp Dünya'ya geri götürülecek veya Uluslararası Uzay İstasyonuna nakledilecek kadar uzun süre hayatta tutabilecek acil durum cankurtaran botlarının olduğu söylendi. Ama bu benim endişem değil Phoenix. Uzay silahlarının devre dışı bırakıldığına dair güvence istiyorum ve bunu yapmanın aklıma gelen en iyi yolu uzay istasyonunu yok etmektir."
    
  Phoenix, "Armstrong uzay istasyonu ABD malı ve askeri bir tesistir" dedi. "Buna yapılacak bir saldırı, herhangi bir Amerikan askeri üssüne veya uçak gemisine yapılacak bir saldırı gibi olacaktır. Bu bir savaş eylemidir."
    
  "Öyleyse öyle olsun - hadi duyurun Phoenix," dedi Gryzlov. "Sizi temin ederim ki Rusya ve müttefikleri Amerika ile savaşa hazırdır. Amerika'nın uzun yıllardır Rusya toprakları üzerinde silah uçurmasını bir savaş eylemi olarak görüyorum - artık nihayet bu konuda bir şeyler yapılacak. Rusya'yı, kendisini bir üniversite öğrencisi deneyi olarak gizlemeye çalışan öfkeli Amerikan savaş makinesine karşı savunmaktan başka bir şey yapmıyorum. Ben kandırıldım. Artık kendimi kandırmaya izin vermeyeceğim."
    
  "İstasyon yeniden girildiğinde tamamen yok edilmezse ne olacağını düşündün mü Gryzlov? Düşen enkaz ve MHD jeneratör çekirdeği yüzünden dünyada kaç kişi ölecek?"
    
  Gryzlov, "Elbette bunu düşündüm Phoenix," dedi. "İstasyon Rusya'nın batı kesiminde vurulacak. Batı Çin'e, Sibirya'ya veya Kuzey Atlantik'e zarar vermeden ineceğini tahmin ediyoruz. Ve eğer Kuzey Amerika'ya ulaşmadan önce düşmezse, muhtemelen nüfusun az olduğu Batı Kanada'ya veya Amerika Birleşik Devletleri'nin batısına düşecek. Çok yakışıyor değil mi? Tüm uluslar kendi uzay gemilerinden sorumlu olduğundan, nasıl iade edilirlerse edilsin, canavarınız kapınıza kadar iade edilebilir.
    
  "Üç saat Phoenix," diye devam etti Gryzlov. "Astronotlarınıza acele etmelerini söylemenizi öneririm. Ve bir şey daha Phoenix: Rusya'daki herhangi bir hedefe uzaydan silah fırlatıldığını tespit edersek, bunu iki ulusumuz arasında bir savaş halinin başlangıcı olarak değerlendireceğiz. Bu savaşa yönlendirilmiş bir enerji silahı ateşlediğinizde başladınız; ödediğiniz bedel bu uzay istasyonunun kaybıdır. Termonükleer bir savaş başlatarak sizin ve halkınızın başına gelecek acıları artırmayın." Ve bağlantı kesildi.
    
  "Lanet olsun o piçe!" - Phoenix bağırdı ve telefonu tekrar standın üzerine fırlattı. "Fred, bizi DEFCON üçe taşı. ABD'de bu istasyonun düşebileceği olası tüm yerleri bilmek istiyorum."
    
  Savunma Bakanı "Evet efendim" diye yanıtladı ve asistanı telefonu açtı. DEFCON veya Savunma Hazırlık Durumu, ABD ordusunun nükleer savaşa hazır olma durumunu artırmaya yönelik adım adım bir sistemdi. Amerikan Holokost'u ve Çin Halk Kurtuluş Ordusu Donanması'nın Güney Çin Denizi'nde nükleer derinlik patlayıcılarını kullanmasından bu yana ABD, barış zamanının bir adım üzerinde, DEFCON'un 4. Aşamasında yer aldı; DEFCON One en tehlikeli seviyeydi, bu da nükleer savaşın yakın olduğu anlamına geliyordu. "Olası çatışma bölgelerinde tahliye emri vermek ister misiniz efendim?"
    
  Başkan sadece bir anlığına tereddüt etti: "Ulusal televizyon ve radyoya çıkıp durumu açıklayacağım" dedi. "Bunu Amerikan halkına açıklayacağım, onlara santralin Kuzey Amerika'yı vurma ihtimalini anlatacağım, onlara bunun olmaması için elimizden gelen her şeyi yaptığımızı söyleyeceğim ve onların isteyip istemeyeceklerine karar vermelerini sağlayacağım. tahliye etmek ya da etmemek. Geri dönmesi ne kadar sürer, Fred?"
    
  Hayes, "Yaklaşık on beş dakika efendim," diye yanıtladı. "Bir ICBM'nin fırlatılmasından çarpmaya kadar olan normal uçuş süresi yaklaşık otuz dakikadır, yani bunun yarısı doğru olacaktır."
    
  Ulusal güvenlik danışmanı Glenbrook, "Tahliyeye dört saatten az bir süre kala çoğu Amerikalının yerinde kalacağını düşünüyorum" dedi.
    
  Başkan, "Umarım panik yaratmayız" dedi, "ancak panik içinde birkaç olay veya kişinin yaralanması, Amerikalıların düşen enkazlardan ölmesinden daha iyi olurdu ve biz onları bunun olacağı konusunda uyarmadık." Amiral Eberhart'a döndü. "Amiral, Gryzlov'un batı Rusya'da uzay istasyonunu devre dışı bırakabilecek nesi var?"
    
  Eberhart, "Öncelikle havadan fırlatılan uydusavar füzeler ve S-500S uçaksavar füzesi efendim" diye yanıtladı. "Hem Moskova hem de St. Petersburg birer adet S-500 bataryası konuşlandırdı. Her pilin altı fırlatıcısı vardır; her fırlatıcıda dört füze artı dört yeniden yükleme bulunur ve bunlar bir saat içinde kurulabilir. Moskova ve St. Petersburg yakınlarında MiG-31D'lerin uçtuğu iki üs var ve her birinde yaklaşık yirmi önleyici bulunuyor."
    
  "Peki bu uzay istasyonunu vurabilir mi?"
    
  Eberhart, "Eğer S-500 hakkında bildiklerimiz doğruysa, istasyon füzenin maksimum irtifasındadır" dedi. "İstasyon, havadan atılan bir uydusavar füzenin maksimum menzilinde."
    
  "Uzay istasyonunu daha yüksek bir yörüngeye taşıyabilir miyiz?"
    
  Eberhart, "Şu anda yapılıyor efendim" dedi. "İstasyon Müdürü Kai Rydon, istasyonun yakıtı bitmeden ulaşabileceği maksimum yüksekliğe çıkarılmasını emretti. Ayrıca Moskova ve St. Petersburg'un üzerinden geçmemek için yörüngesini değiştirmeye çalışıyorlar ama bu çok uzun sürebilir."
    
  "Bu füzelerin fırlatılmasını durdurmak için başka ne yapmamız gerekiyor?" - başkana sordu.
    
  Hayes, "Batı Rusya'da pek bir şey yok efendim" diye yanıtladı. "Baltık Denizi'nde, St. Petersburg'daki uydu karşıtı hava üslerini vurabilecek bir güdümlü füze denizaltımız var, hepsi bu. Üssü kolayca yok edebiliriz, ancak bu yalnızca bir üs ve denizaltımız daha sonra Rus denizaltı karşıtı devriyeleri için köpek eti haline gelecek - Ruslar kesinlikle Baltık Denizi'ni kontrol ediyor. Bir denizaltıyı kaybetmenin maliyeti, bir Rus üssünü kaybetmenin maliyetinin iki katı olacaktır."
    
  Glenbrook, "Ayrıca bu seyir füzelerinin keşfedilmesi durumunda nükleer bir değişim riskiyle karşı karşıya kalırız" diye ekledi. "Uzaydan gelen saldırı aynı şeye yol açmadığı için şanslıydık."
    
  "Yani başka seçeneğimiz yok mu?" Başkan sordu. "Uzay istasyonu tarih mi oldu?"
    
  Glenbrook, "Tek seçeneğimiz var efendim: hava üslerine ve uydusavar füze sahalarına uzaydan saldırmak" dedi. "İstasyonda savunma silahları var ancak Çin'deki füze sahasında gördüğümüz gibi yer hedeflerine de saldırabiliyor. Tüm siteleri alamayabilirler ama kendilerini kurtarmaya yetecek kadarını alabilirler."
    
  "Peki Üçüncü Dünya Savaşı'nı mı başlatacağız?" - Dışişleri Bakanı James Morrison, gözleri korkudan büyüyerek itiraz etti. "Gryzlov'u duydunuz, Bill; adam az önce Amerika Birleşik Devletleri Başkanı'nı nükleer savaşla tehdit etti! Burada adamın bunu yapacak kadar deli olmadığını düşünen var mı? Şu anda yer altı komuta sığınağına gitmiyor olsaydı şaşırırdım. Efendim, bu öğrencileri ve gerekli olmayan tüm mürettebat üyelerini derhal askeri uzay istasyonundan uzaklaştırmamızı ve mürettebatın geri kalanının, gelen füzelere karşı ellerinden gelen en iyi şekilde savaşmasına izin vermemizi öneriyorum. İstasyon aşırı yüklenecek gibi görünüyorsa ekibin geri kalanı tahliye edilmeli."
    
  Savunma Bakanı Hayes, "Katılmıyorum efendim" dedi. "Sorunuza cevap vermek gerekirse Jim: Bence Gryzlov deli ve paranoyak, ama uzaydaki tüm uydu karşıtı üslerini yok etsek bile nükleer bir savaş başlatacak kadar deli olduğunu düşünmüyorum. Gryzlov genç ve önünde uzun ve rahat bir hayat var. Babası bir Amerikan karşı saldırısında öldürüldü; bu onun üzerinde yük olmuş olmalı. Sanırım nükleer bir savaş başlatmaktan ziyade politik olarak hayatta kalmayı ve servetini korumayı önemsiyor. Üstelik stratejik nükleer kuvvetleri bizimkilerden daha iyi değil."
    
  "Genel yazım mı?"
    
  Genelkurmay Başkanı, "DEFCON Üç'ün bir parçası olarak, kalan birkaç nükleer kapasiteli bombardıman ve avcı uçağımızı nükleer alarma geçiriyoruz ve mümkün olduğunca çok sayıda balistik ve seyir füzesi denizaltısını devriyeye gönderiyoruz" dedi. Bir tablet bilgisayar görüyorum. "Bombardıman uçaklarımızın faaliyete geçmesi bir ila üç gün, savaş uçaklarının faaliyete geçmesi üç ila yedi gün ve mevcut denizaltıların faaliyete geçmesi bir ila üç hafta sürecektir. Bakan Hayes rakamlar konusunda haklı efendim: ABD ve Rus kuvvetleri kabaca eşit büyüklüktedir. Daha fazla yüzey gemimiz ve balistik füze denizaltımız var; daha fazla uçakları ve yerden fırlatılan balistik füzeleri var."
    
  Hayes, "Gryzlov'un tehdidinden sonra, biz konuşurken nükleer kuvvetlerini daha yüksek bir hazırlık seviyesine getirdiklerini varsaymamız gerekir" diye ekledi. "Belki bizimkinden bile fazla."
    
  Başkan danışmanlarının yüzlerine bakarak uzun süre sessiz kaldı. Sonunda: "General Rhydon'la doğrudan konuşmak istiyorum" dedi.
    
  Birkaç dakika sonra, güvenli bir video konferans hattı kurulduktan sonra: "General Raydon dinliyor Sayın Başkan."
    
  "Her şeyden önce başkan yardımcısının ve uzay uçağı mürettebatının durumu."
    
  Kai, "Yolcu modülüne girmeye çalışıyorduk ama elektronlar fırlatıldığında uzay yürüyüşlerini iptal ettim" diye yanıtladı. "Hâlâ hiçbirinden yanıt yok."
    
  "Ne kadar oksijenleri var?"
    
  "Uzay kıyafetleri ya da uzay uçağının çevre sistemleri zarar görmemişse birkaç saat daha var. Elbiselerindeki okumalara baktık ve oksijeni yalnızca kendi elbiselerinden değil, gemiden de aldıklarını düşünüyoruz. Eğer durumun böyle olmadığı ortaya çıkarsa, fazla zamanları kalmıyor."
    
  Başkan sertçe başını salladı. "Durum şu General: Gennady Gryzlov, Gümüş Kule'yi düşürmek istediğini doğrudan belirtiyor" dedi. "Bana ölüm kutusundan ve bu uzay uçaklarını anti-Kule ile aynı bölgeye nasıl yerleştireceğini anlattı. Moskova ve St. Petersburg çevresindeki uydu silahları. Sorum şu: uzay istasyonuna yapılan bir saldırıdan sağ çıkabilecek misin?"
    
  "Evet efendim, yapabiliriz," diye yanıtladı Kai hemen, "ama uzun sürmeyecek. On altı ASAT çarpışmamız ve yaklaşık otuz Hydra COIL lazer çarpışmamız var. Ayrıca yörüngedeki silah depolarımızla da on altı çatışmamız var ama istasyonu savunabilme şansları çok yüksek. Bunlar tükendiğinde yakıt ikmali ve yeniden silahlanma yoluna başvurmak zorunda kalacağız."
    
  Başkan, "Ve sonra Gryzlov, uzay ikmal uçaklarımızı ve ticari kargo uzay araçlarımızı vurabilir" dedi.
    
  Kai, "Bu yüzden mümkün olan tüm ASAT hedeflerine Mjolnir füzelerimizle saldırmamızı öneriyorum" dedi. "Geriye kalan dokuz silah depomuz, her yirmi ila otuz dakikada bir ASAT tesisinin menzilinde . Yörünge silah depolarıyla on üç kara saldırımız var. artı istasyonun silah depolarından on beş. Bu, Gryzlov'un uydu karşıtı kuvvetlerine oldukça fazla zarar verir."
    
  "Gryzlov, Rusya'daki üslerinden herhangi birine saldırmamız halinde nükleer savaş tehdidinde bulundu."
    
  Kai'nin ifadesi önce şaşırdı, sonra ciddileşti ve sonunda öfkelendi. "Sayın Başkan, bu konu benim maaş notumun çok üstünde" dedi, "ama eğer birisi Amerika Birleşik Devletleri'ni nükleer savaşla tehdit ediyorsa, ona kellesini bir tepside sunmak için her türlü çabayı göstermemizi öneririm."
    
  Başkan danışmanlarının yüzlerindeki ifadelere bir kez daha baktı; bunlar açık korkudan kararlılığa, boşluğa ve kafa karışıklığına kadar uzanıyordu. Bir karar vermek zorunda kalmadıkları için hepsinin mutlu olduğu izlenimini edindi. Birkaç dakika sonra Başkan, "Bakan Hayes," dedi, "bizi DEFCON İki'ye bağladı."
    
  "Evet efendim" diye yanıtladı Savunma Bakanı telefona uzanarak.
    
  Başkan sert bir tavırla, "General Raydon, size Armstrong uzay istasyonuna tehdit oluşturan her türlü Rus uydusavar tesislerine saldırıp onları yok etme yetkisi veriyorum" dedi. "Ayrıca istasyonu saldırılara karşı korumak için mevcut tüm silahları kullanacaksınız. Bizi güncel tutun".
    
    
  ARMSTRONG UZAY İSTASYONUNDA
  AYNI ZAMANDA
    
    
  "Evet efendim" diye yanıtladı Kai. Tüm istasyonun dahili telefonunda şunları söyledi: "Bütün personel, ben Direktör, Amerika Birleşik Devletleri Başkanı, bize tehdit oluşturan Rus üslerine saldırmamız ve istasyonu savunmak için elimizdeki tüm silahları kullanmamız için bize yetki verdi." . Yapmayı planladığım şey tam olarak bu. Casey Huggins'in oksijen almasını ve as olmasını istiyorum ve yaşam desteğinin ona cankurtaran filikası kullanmayı öğretmesini istiyorum."
    
  Casey, "General, Starfire'a yeniden bağlanmayı neredeyse bitirdim" diye yanıtladı. "Bir saat, belki daha az. Eğer durursam, zamanında hazırlayamayabilirsin."
    
  Kai bir an düşündü; ardından, "Tamam, iyi çalışmaya devam et, Casey," dedi. "Ama şimdi oksijen vermeni istiyorum ve işin biter bitmez sana uzay giysisini giyeceğim."
    
  Casey, "Oksijen maskesi takılıyken çalışamam efendim," diye ısrar etti. "İşim bittiğinde uzay giysisini giyeceğim."
    
  Kai bunun iyi olmadığını biliyordu ama Starfire'ın yeniden etkinleştirilmesini gerçekten istiyordu. "Tamam Casey," dedi. "Olabildiğince hızlı."
    
  "Evet efendim".
    
  "Bir sonraki kör ördeğimiz ne?" - Kai sordu.
    
  Christine Reyhill, "Hainan Adası'ndaki Çin S-500 test sahası" diye duyurdu. "Yalıçapkını'nın menzilinde - Beş dakika içinde iki tane. Yelizovo Hava Üssü, MiG-31D Üssü, Yelizovo'daki S-500 Menzilleri ve Petropavlovsk-Kamchatsky Deniz Üssü'ndeki S-500 Menzilleri kısa bir süre sonra Kingfisher-Two'nun da menziline girecek."
    
  Kai, "S-500'lerin her birine karşı birer üçlük ve hava üssüne karşı birer tane Valerie" dedi.
    
  "Evet efendim" dedi Valerie. "Savaşın, yer hedeflerini belirleyin..."
    
  Christina, "Komuta, gözetleme, ilk Electron uzay uçağı, Baba Bir yön değiştiriyor gibi görünüyor" dedi. "Bu hızlanıyor... bir yörünge değiştirme manevrasına benziyor efendim. Görünüşe göre bizimkinin tersi yönde ve biraz kaymış olacak - henüz yüksekliği belirleyemiyorum. Papa İki'nin birkaç dakika içinde transfer yörüngesine doğru hızlanmasını bekliyorum. Elektron uzay uçağı Papa Üç on beş dakika içinde havalanacak. Henüz dördüncü ve beşinci hakkında bir şey söyleyemem.
    
  "Boomer, ISS'ye transfer etmek, yanaşmak ve sonra bize dönmek için yeterli yakıtın var mı?" - Kai sordu.
    
  "Hazırlanmak. Boomer, "Kontrol edeceğim" diye yanıtladı. Bir dakika sonra: "Evet general, var ama daha sonra yakıt ikmali yapmadan geri dönmeye yetecek kadar değil. İstasyonda hâlâ ne kadar yakıt ve oksitleyici var?"
    
  Trevor okumalarını kontrol etti. "Yirmi bin pound JP-8 ve on bin 'bomba'." "
    
  Boomer, "Çok fazla manevra yapmam gerekmediği sürece yeterli olmalı" dedi. "Bir ikmal görevi düzenleyebilirsek kendimi daha iyi hissederim..."
    
  "SBIRS tarafından füze fırlatılması tespit edildi efendim!" Christine dahili telefondan bağırdı. SBIRS veya Uzay Tabanlı Kızılötesi Gözetleme Sistemi, Amerika Birleşik Devletleri Hava Kuvvetlerinin füzeleri ve hatta uçakları sıcak motorları veya egzoz dumanlarından tespit edip takip edebilen en yeni kızılötesi uydu sistemiydi. "Novosibirsk üzerindeki hedefler beliriyor. İki... üç fırlatma, kesinlikle kesişme rotasında, balistik fırlatmalar olmadan. Altı dakika içinde müdahale!"
    
  Trevor, "Görünüşe göre bazı MiG-31'leri Rusya'nın merkezine taşımışlar" dedi.
    
  Valerie, "Hedefleri belirtin Baba-Altı, - Yedi ve - Sekiz, Savaş," dedi.
    
  "Hedef takip radarı tarafından tespit edildik...füze yönlendirme radarına geçiyoruz...Füze fırlatma, S-500...Dört önleyici salvo, müdahaleye yedi dakika!" Christina bildirdi. "Füzelerin takibi... Dörtlü bir salvo, ikinci fırlatıcı, şuna benziyor... S-500'lerin havalanmasının üçüncü salvosu, Novosibirsk çevresinde bir S-500 fırlatıcı halkasına benziyor! Sanırım... dördüncü salvo, on altı S-500 Novosibirsk'ten yaklaşıyor! On dokuz önleyici yaklaşıyor, mürettebat!"
    
  Trevor, "Bu şimdiye kadar egzersizle yaptığımızdan daha fazlası" dedi.
    
  Kai, "Savunma silahlarımızın durumu Valerie," diye sordu.
    
  Valerie, "Her şey yeşil efendim" diye yanıtladı. "Omurgadaki Yalıçapkını ile on altı karşılaşma, artı Hydra'ya yaklaşık otuz atış."
    
  "Ne kadar yüksekteyiz Trev?"
    
  "İki yüz elli yedi" diye yanıtladı Trevor. "S-500'ün maksimum atış menzili beş yüz mil olmalıdır. Yakın olacağız."
    
  Christina, "Wasp önleyicilerle dört dakika" dedi.
    
  Kai, "Bütün silahların pilleri bitmiş, Valerie," dedi.
    
  "Anlaşıldı efendim, piller boşaldı, savaş, savaşa hazırlık izni verildi."
    
  "Anlaşıldı, sırf bunun için-"
    
  "Yemler!" Henry Lathrop çığlık attı. "S-500 füzelerinin savaş başlıkları ikiye bölünmüş durumda; hayır, üç, üç!"
    
  "Onları birbirinden ayırabilir misin, Henry?"
    
  Henry, "Henüz değil, hâlâ çok uzakta," dedi. "Üç yüz mil yakınına geldiklerinde, önce sıcaklık farkı olup olmadığını görmek için onları bir kızılötesi sensörle, ardından da görsel bir sinyal olup olmadığını görmek için bir optik-elektronik sensörle kontrol edeceğim."
    
  "Warps'ta üç dakika."
    
  Henry Lathrop, "Füzeler gitti" diye duyurdu. "İki Trinity çıkıyor, takip ediyor. Bir sonraki fırlatma on yirmi saniye sonra." Tam on saniye sonra: "Füzeler uçup gitti. İlk salvoda iyi uyandırma - kahretsin, ikinci savaşta ikinci Trinity'nin kontrolünü kaybettim, ikinci yaklaşmada üçüncü bir salvo ateşledim... üçüncü gelende dördüncü salvo, iyi iz... ilk salvodan sonra iyi iz, önleme iyi görünüyor... Hydra tüm yaklaşmalara hazır, iyi takip, hazırlanın... İlk müdahale için yola çıkıyoruz... şimdi.''
    
  O anda Armstrong'un uzay istasyonundaki tüm ışıklar normal parlaklıklarının iki katından fazla oldu, sonra titreyerek söndü. Birkaç bilgisayar terminali bir an için karardı, ancak birkaç saniye sonra otomatik yeniden başlatma başladı. "Bu neydi?" - Kai bağırdı. İnterkom çalışmıyordu. "Ne oldu?" Mürettebat sakinliğini korudu, ancak bir an için işe yaramaz görüntülere ve cihaz okumalarına baktılar, sonra birbirlerine baktılar ve bazıları cankurtaran sandalının küre kapağına olan mesafeyi tahmin etti. "Neyin var Valerie?"
    
  "Sanırım elektromanyetik bir darbeydi efendim!" - Valerie bağırdı. "Sanırım Wasp önleyicinin üzerinde nükleer bir savaş başlığı vardı!"
    
  "Lanet olsun," diye küfretti Kai. Etrafındaki tüm monitörlere baktı. Neyse ki yanmadılar - Armstrong uzay istasyonu kozmik radyasyona karşı iyi korunuyordu - ancak bir güç dalgalanması tüm bilgisayarlarını yeniden başlattı. "Her şey ne kadar sürede eski haline dönecek?"
    
  Trevor komuta modülü aracılığıyla "Çoğu doksan saniye içinde düzelecek," diye bağırdı, "ancak sentetik açıklıklı radar üç dakika veya daha fazla zaman alabilir."
    
  "Trinity'yle hâlâ iletişim halinde misin?"
    
  Valerie, "Bilgisayarlarım yeniden başlatılana kadar hiçbir şey alamadım efendim" dedi. "Yaklaşık bir dakika. Umarım EMP, Wasp önleyicilerini ve tüm ekipmanlarımızı yok etmiştir."
    
  Acı verici derecede uzun bir bekleyişti, ancak çok geçmeden bilgisayarlar ve diğer sistemler yeniden başlatıldığında komuta modülü hayata geri dönmeye başladı. "Bir Wasp füzesi hâlâ yolda!" Henry, bilgisayar monitörü yararlı bilgiler göstermeye başlayınca çığlık attı . "Tüm S-500 füzeleri, müdahaleye yaklaşık iki dakika kala hâlâ rotasında!"
    
  "Şu Wasp füzesini çivile, Valerie!" - Kai bağırdı.
    
  "Üçlüler uzakta!" dedi Valerie. "Hydra henüz çevrimiçi değil; bu savaşta Hydra'nın durdurulduğunu doğrulayamıyoruz! "Trinity 15 saniye içinde S-500'e saldırmaya başlayacak!"
    
  Trevor interkom üzerinden "Mürettebat, hasarı komuta merkezine bildirin" dedi. "Casey?"
    
  Skybolt modülünden Casey, "Test bilgisayarımı yeni çalışır duruma getirdim" dedi. "Kırk dakika daha."
    
  Kai, "Bu çok fazla zaman," dedi. "Casey, oksijeni aç, basınçlı elbiseni giy ve sana tahsis edilen cankurtaran sandalına git."
    
  "HAYIR! Bunu zamanında yapabilirim!" Casey karşılık verdi. "Acele edeceğim. Bunu yapabilirim!"
    
  Kai önündeki havaya yumruk attı. "Acele et Casey," dedi sonunda.
    
  Henry, "Üçüncü Wasp'ta müdahale edeceğiz" dedi. S-500 füzelerinde "Trinity" - tuzak olabilecek şeyler de dahil olmak üzere ekrandaki her şeye karşı fırlatıyoruz. "Wasp"ı üç... iki... bir... olarak durdurun..." Işıklar yeniden parlak bir şekilde parladı, sonra çoğu Komuta modülündeki ışıklar ve ekranlar karardı...
    
  ... ancak bu sefer tüm bilgisayar monitörleri otomatik olarak yeniden başlatılmaya başlamadı. Henry, Komuta Modülündeki diğerlerine, "Trinity'nin atış kontrol bilgisayarı yeniden başlatılmadı," diye bağırdı. "Tamamen sıfırlama yapmam gerekiyor."
    
  Christina, "Starfire atış kontrolü yeniden başlatılıyor" dedi. "Hydra'yı tamamen sıfırlamam gerekiyor."
    
  Mühendis subay, "Komuta, mühendislik ve istasyonun çevre ve yönlendirme kontrol bilgisayarlarının tamamen yeniden başlatılması sürüyor" dedi. "Yedek çevre kontrolüne geçiyorum ama henüz ortaya çıkıp çıkmadıklarını takip edemiyorum. Raporu şu tarihte alacağım..."
    
  O anda tüm istasyonda güçlü bir sarsıntı yaşandı ve mürettebat üyeleri hafif bir olumsuz dönüş hissetti. "Vurulduk mu?" - Kai sordu.
    
  Trevor, "Bütün okumalar hâlâ boş" dedi. "Diğer modüllere, pencerelerden hasar olup olmadığına bakmalarını sağlayacak bir mesaj gönderin." Bir saniye sonra başka bir sarsıntı hissettiler ve istasyon farklı bir yöne dönmeye başladı. "Bir şey var mı Valerie? Bir şeyin bize çarptığı kesin."
    
  Valerie, "Hydra'nın atış kontrolünü birkaç saniye içinde geri almam gerekiyor," diye yanıtladı. Bu noktada modülün ışıklarının ve interkomun çoğu geri döndü.
    
  Radyoda "...duy beni Armstrong" dediler. "Ben Gölge, beni nasıl duyabiliyorsun? Son."
    
  Kai, "Artık yüksek sesle ve net bir şekilde Boomer," dedi. "Devam etmek".
    
  Boomer, "Yedi numaralı güneş paneli ve doğrudan iki numaralı güneş enerjisi panelinin üzerinde bulunan kafes kiriş hasar gördü" dedi. "İstasyon hafif bir negatif eğime başladı. Konumlandırma sistemleriniz çalışıyor mu?"
    
  Trevor, "Tamamen sıfırlama yapıyoruz" dedi. "Durumunu henüz bilmiyoruz"
    
  Christina, "Radar yeniden çalışıyor" dedi. "Amaç belli. Kişi yok. Çiftlikteki Yalıçapkını'na karşı üç savaşımız kaldı."
    
  Henry, "Hydra'da bir arıza olduğuna dair başka bir işaret aldım" dedi. "Başka bir tam sıfırlama yapıyorum." Kai, Trevor ve Valerie'ye baktı, ifadeleri sessizce aynı mesajı iletiyordu: Savunma silahlarımız bitiyordu ve yörüngenin en ölümcül kısmına ulaşmamıştık.
    
  "Gonzo mu? Nasıl duyuyorsun?
    
  Gonzo, "Gürültülü ve net, General," diye yanıtladı, sesi neredeyse normal geliyordu. "İstasyondan oksijen ve veri alıyorduk ama artık kapalı."
    
  Kai, "Mümkün olan en kısa sürede sana geri vereceğiz Gonzo," dedi. "Tokalı kalın. Bu saldırılar istasyonu biraz felce uğrattı ve tutum sistemlerimiz şu anda kapalı, ancak onları yakında geri alacağız."
    
  "Evet efendim".
    
  "Bu uzay uçaklarından haber var mı?"
    
  Christina, "Birinci Elektron bizimkiyle aynı yörüngede, yaklaşık bin mil uzakta" dedi. "Dördüncü ve beşinciyle temas yok. İkinci ve üçüncü, bizimkiyle aynı yörüngede ve aynı yükseklikte görünüyor, ama Yörünge bizimkinden farklı. Yaklaşık bir saat sonra bize en yakın olacaklar..." Kai'ye döndü ve ekledi: "DB-One üzerinden uçmamıza yaklaşık beş dakika kala."
    
  Valerie, "Ruslar bu uzay uçaklarının fırlatılışını nanosaniyeye kadar ayarladılar" diye bağırdı.
    
  Kai, "Belki şansımız yaver gider ve onlar da kendi uzay uçaklarını vururlar" dedi. Dahili telefonda şunları söyledi: "İstasyondaki dikkat. Görev dışında olan tüm personelin uzay giysisi giymesini istiyorum. Cankurtaran filikası tahliye prosedürlerini uygulayın ve ben uyarıyı verdiğim anda cankurtaran filikalarına binmeye hazır olduğunuzdan emin olun. Savunma silahlarımızla yalnızca birkaç çatışmamız kaldı ve Hydra hâlâ geri dönmedi. Casey, zaman doldu. Hemen uzay giysinizi giymenizi istiyorum. Yaşam destek ünitesinden biri ona yardım etsin."
    
  Christina, "DB-One'a otuz dakika kaldı" dedi.
    
  "Hidra durumu mu?" - Kai sordu.
    
  "Hâlâ oradayım" dedi Henry. "Başka bir tam sıfırlama yapacağım. Trinity'nin atış kontrolü yeniden sağlandı, ancak istasyonun rotasyonu önleyicilerin fırlatılmasında sorunlara neden olabilir."
    
  Birkaç dakika sonra, "Komuta, ben yaşam destek ünitesinden Jessop," diye bir çağrı geldi.
    
  Trevor, "Devam et, Larry," diye yanıtladı.
    
  "Skybolt modülünün kapağını açamıyorum. İçeriden kilitlenmiş gibi görünüyor."
    
  Kai'nin gözleri şaşkınlıkla parladı. "Casey, ne yapıyorsun?" dahili telefonda gürledi.
    
  "Bunu düzeltebilirim!" Casey telsizle konuştu. "Son kapanmadan önce neredeyse bu işi bitiriyordum! Sadece birkaç dakika daha!"
    
  "Olumsuz! Derhal bu modülden çıkın! "
    
  "Bunu düzeltebilirim efendim! Neredeyse hazır! Biraz daha-"
    
  Christine, "Radar teması, uzay gemisi," diye sözünü kesti. "Aynı yükseklik, farklı yörünge, dört yüz elli mil menzil! Elli mil uzaktan uçacak!"
    
  "Trinity ve Hydra'nın durumu?" - Kai sordu.
    
  "Hydra ortaya çıkacak gibi görünüyor" dedi Henry. "Onların hazır olmasına yaklaşık on dakika kala. Trinity hazır, ancak istasyonun rotasyonu nedeniyle, bir müdahale gerçekleştirmek için fazladan yakıt tüketmek zorunda kalabilirler. .
    
  Christina, "İkinci radar teması, uzay gemisi" dedi. "Yörüngede kesişiyor, menzili dört yüz seksen mil, yaklaşık otuz mil gidiyor!"
    
  Kai, "Trinity kabul törenini başlat Valerie," diye emretti.
    
  Valerie, "Trinity hazır, fırlatma onayı görünüyor" dedi. "Bilgisayarların fırlatmayı istasyonu döndürecek şekilde ayarlaması gerekiyor."
    
  "İlk uzay gemisiyle üç yüz mil."
    
  Henry, "Trinity bir uzakta... Trinity iki yolda," dedi. Bir dakika sonra: "Trinity rotadan çıktı... durun, rotayı yeniden belirliyorum... Rotaya geri dönüyorum, iyi yoldayım... Trinity üç ve dört çok uzakta... iyi tr-" Ve aniden yüksek bir BANG sesi duyuldu! İstasyon sarsıldı ve birkaç alarm çaldı. "Trinity Four güneş paneline çarptı!" diye bağırdı Henry. "Trinity Five geliyor!"
    
  Mühendislik modülünden Alice Hamilton, "Piller tam olarak şarj edilmemiş" dedi. "Deşarj oranı düşük ancak diğer güneş panelleri bunu telafi edemez."
    
  Kai, "Gerekli olmayan ekipmanları kapatın" dedi. "Casey, hemen bu modülden çık! Kapatacağım!"
    
  "Hydra hazır olduğunu bildiriyor!" Henry dedi.
    
  "Uzay gemisiyle radar teması!" dedi Christina. "Aynı yörüngede, dört yüz mil ve yavaş yavaş yaklaşıyor."
    
  Henry, "Birinci ve ikinci Trinity ile bağlantı kesildi!" diye bağırdı. "Belki de o Elektron'dan gelen bir lazerle vurulmuştur!"
    
  "İki yüz mil ve birinci uzay uçağı yaklaşıyor."
    
  Kai, "Hydra'yı devreye sok," diye emretti.
    
  "Anlıyorum tabur komutanı, Hydra ile savaşmaya hazırız!" - dedi Valerie.
    
  Henry, "Savaş kopyaları," dedi. "Hydra ateş ediyor!"
    
  Christina, "Roket fırlatılması tespit edildi!" diye bildirdi. "Chkalovsky bölgesindeki bir hava üssünden birkaç S-500 fırlatıldı!"
    
  "Birinci uzay uçağı doğrudan isabet!" Henry bildirdi. "Onu çiviledim! Yönümü iki numaralı hedefe değiştiriyorum!"
    
  Teknisyen, "Ekip, mühendislik, pil gücü yüzde yetmiş beşe düştü" dedi. "Hydra'ya iki, belki üç el daha ateş edebilirsiniz! Güneş panellerimiz pilleri yalnızca yarıya kadar şarj ediyor; silahı tekrar ateşlemeseniz bile pilleri tamamen şarj etmek saatler alacak!"
    
  Kai hızlıca düşündü; sonra: "Hydra'lı ikinci uzay uçağını alın ve üçüncü uzay uçağında kalan Trinity'nin tamamını kullanın" dedi.
    
  Tam o sırada Casey'nin bağırdığını duydular: "Her şey hazır! Her şey hazır!"
    
  "Casey mi? Sana bu modülden çıkmanı söylemiştim!"
    
  "Her şey hazır!" - tekrarladı. "Dene!"
    
  "Hydra ikinci uzay uçağına saldırıyor!" Henry bildirdi. Bu sefer komuta modülündeki aydınlatma önemli ölçüde azaldı.
    
  "Hydra devre dışı!" dedi Valerie. "Pilleri yüzde kırkın altına kadar tüketti ve kendini kapattı!"
    
  "İkinci uzay uçağı hâlâ geliyor."
    
  "Deneyin General!" Casey dahili telefonda şunları söyledi.
    
  "Valerie?"
    
  Valerie, "Starfire'ın tam bir sürekliliği var" dedi. Gözlerinde bir umut ışığıyla Kai'ye baktı. "MHD'yi açmama izin verin General."
    
  "Git" dedi Kai. Dahili telefonda şunları söyledi: "Mühendis, ekip, MHD'nin konuşlandırılmasına izin veriyorum."
    
  Alice, "Mühendislik kopyaları" diye onayladı. Bir süre sonra ışık yeniden karardı. "Piller yüzde yirmi beşe düştü."
    
  Kai, "MHD jeneratörünü istasyona bağlayamamamız çok üzücü" dedi. "İhtiyacımız olan tüm enerjiye sahip olurduk."
    
  Trevor, "Bir dahaki sefere bunu yapacağız" dedi.
    
  Alice, "MGD yüzde yirmi beşte" dedi.
    
  Christina, "İkinci uzay uçağı yüz mil yaklaşıyor" dedi. "O uzay uçağındaki hedef takip radarını tespit ettim; bir şekilde üzerimize sabitlenmiş durumda. Üç numaralı uzay uçağı iki yüz mil yaklaşıyor. Birkaç S-500 füzesi hâlâ yaklaşıyor."
    
  Alice, "Galaxy modülü kasasının yüksek sıcaklığına ilişkin uyarı!" diye bildirdi. "Sıcaklık artmaya devam ediyor!"
    
  "Galaksi modülündeki herkes cankurtaran sandallarına binsin!" - Kai bağırdı. "Taşınmak! Mühendis, Galaxy modülünün...
    
  "Gövde sıcaklığı sınırda!" Alice yaklaşık otuz saniye sonra bildirdi.
    
  Trevor, "Bir numaralı cankurtaran filikası mühürlendi" dedi.
    
  "İkinci cankurtaran filikası, hemen mühürleyin! İkinci cankurtaran sandalı, sen..."
    
  Aniden komuta modülünde alarmlar çalmaya başladı. Alice, "Galaktik modülün gövdesi hasar gördü" dedi. Kai, başını iki yana sallayan Trevor'a baktı; ikinci cankurtaran filikası hâlâ mühürlenmemişti. "Modüldeki basınç sıfıra düştü."
    
  Christina, "İkinci uzay uçağı bizden uzaklaşıyor" dedi. "Üç numaralı uzay uçağı yüz mile yaklaşıyor."
    
  Albay Galtin komuta merkezine "Kabara hedefte" dedi. "Savaşa katılmak için izin istiyorum."
    
  Görevli "İzin alındı" dedi. "İkinci elektron başarılı bir saldırı gerçekleştirdi. İyi şanlar."
    
  Şansa ihtiyacım yok, diye düşündü Galtin; bir elektronum ve bir çivim var. Bir saniye sonra radar yaklaştığını bildirdi ve Galtin Hobnail lazerini açmak için düğmeye bastı.
    
  "Dikkat, komuta modülündeki kutunun sıcaklığı artıyor!" diye bağırdı Alice. "Bu yirmi saniye içinde sınırına ulaşacak!"
    
  "Cankurtaran sandalları!" diye bağırdı Kai. "Taşınmak!" Ama kimse hareket etmedi. Herkes yerinde kaldı... Kai koltuğundan çıkmadığı için onlar da çıkmayacaklardı.
    
  "Yüzde yüz MBD!" Alice bildirdi.
    
  "Valerie, git!"
    
  "Savaş, Yıldızateşi, gir! Film çekmek!"
    
  Bir şeylerin ters gittiğinin ilk işareti, Galtin'in kıyafetinin içinde olmasına rağmen yanan elektroniklerin ekşi kokusuydu. İkincisi, gösterge panelinin göz açıp kapayıncaya kadar parıldadığı, kavis çizdiği ve sonunda alev aldığı şaşırtıcı sahneydi. Üçüncüsü, artık sistemlerinden hiçbirinin durumunu görememesine rağmen, kulaklıklarında tam bir sistem arızasını belirten bir uyarı sesiydi. Karşılaştığı son şey uzay giysisinin dumanla dolmasıydı, ardından kısa bir süreliğine giysisindeki oksijenin patladığını hissetti...
    
  ... Elektron uzay uçağının milyarlarca parçaya ayrılıp ateşli bir mızrak gibi uzaya saçılmasından birkaç saniye önce; oksitleyici daha sonra tükendi ve yangın kendi kendine söndü.
    
  Christina, "Üçüncü uzay uçağı imha edildi" dedi. "Hala yaklaşık altmış saniye boyunca yaklaşan birkaç S-500 füzesi var."
    
  Alice, "Vücut ısısı dengeleniyor" dedi. "MGD ve Starfire yeşil bölgede. Piller yüzde on boşalmış. Yüzde beşe ulaşıldığında istasyon kapanacak ve kalan pil gücü cankurtaran filikası fırlatma mekanizmalarını, hava pompalarını, tehlike ışıklarını ve alarmlarını ve kurtarma işaretlerini çalıştırabilecek.
    
  "Elimizde kalan güçle S-500'lerin geri kalanını alabilir miyiz?" - Trevor sordu.
    
  Valerie, "Denemekten başka seçeneğimiz yok" dedi.
    
  Kai, "Hayır, füzeler değil; S-500 radarı ve kontrol kamyonu" dedi. "Belki bu füzeleri etkisiz hale getirir."
    
  Valerie hemen S-500'ün Moskova'nın kuzeydoğusundaki Chkalovsky Hava Üssü'ndeki bilinen son kurulum alanını aradı ve bölgeyi taramak için Armstrong uzay istasyonunun güçlü radarını ve elektro-optik sensörlerini kullandı. S-500 taşıma ve kurulum rampaları havalimanının güney tarafında birbirinden oldukça uzak konumdaki üç atış noktasında hareket ettirilirken, radar tırı, komuta aracı ve enerji ve hidrolik jeneratör tırı eskisi gibi aynı yerdeydi. kataloglanmıştır. Kamyonlar, Antonov-72, Ilyushin-76 ve -86 nakliye uçaklarının uzun sıraların sıralandığı büyük bir uçak park rampasının açık bir bölümüne yerleştirildi; Rampanın daha ilerisinde, her biri gemiye yüklenmeyi bekleyen bir 9K720 uydusavar füzesi içeren beş MiG-31D uydusavar füze fırlatma uçağı iki sıra halinde park edilmişti. "Hedefe ulaşıldı!" Christina bağırdı.
    
  "Savaş, ateş et!" - Valerie emretti.
    
  "Yıldız ateşi meşgul!" Henri çığlık attı...
    
  ... ve sadece birkaç saniye sonra, komuta modülüne giden tüm güç tamamen kesildi ve geriye yalnızca acil çıkış ışıkları kaldı. Kai konsolundaki bir düğmeye bastı ve bilgisayardaki şu sözlerin yanı sıra bir alarm sesi duyuldu: "Bütün personel cankurtaran botlarına derhal! Tüm personel derhal cankurtaran botlarına rapor versin!"
    
  Armstrong uzay istasyonundan gelen maser ışını iki saniyeden daha kısa bir sürede ateşlendi... ancak saniyede beş mil hızla hareket eden ışın, dışarı çıkmadan önce Chkalovsky Hava Kuvvetleri Üssü'nün neredeyse tüm uzunluğunu taramayı başardı.
    
  S-500'ün komuta, güç ve radar birimleri, ışın aralarından geçerken kıvılcım çıkardı ve bir dakika sonra yakıt depoları patlayarak hepsini ateşe verdi. Daha sonra, birer birer olgunlaşmış kavunlar gibi patlayan ve yüzbinlerce galon jet yakıtını anında devasa ateş mantarlarına dönüştüren nakliye uçakları geldi. Aynı kader, gökyüzünde kilometrelerce uzanan çok sayıda füze fırlatan ve iki füzenin mikronükleer savaş başlıklarından radyoaktif malzeme yayan, on adet patlayan 9K720 katı roket güçlendiriciyle çalışan MiG-31D savaş uçaklarını da bekliyordu. Işın, üs operasyon binasını devre dışı bıraktı, park etmiş ve taksi yapmakta olan birkaç uçağı daha imha etti ve ardından bakım hangarlarındaki birkaç uçağı havaya uçurarak her hangarı muhteşem bir ateş topuyla yok etti.
    
  Casey alarmı duydu ve Skybolt modülündeki koltuğundan hızla kemerlerini çözmeye başladı. Skybolt modülünde cankurtaran filikası yoktu ama en yakınının mühendislik modülünde, tam kendisinin "üzerinde" olduğunu biliyordu. Acil durum oksijen maskesini taktı ve başını kaldırıp baktığında yaşam destek görevlisi Larry Jessop'un ambar penceresinden onu beklediğini gördü. Gülümsedi ve kapağı açmak üzereydi...
    
  ... güçlü bir patlama istasyonu sarstığında. Chkalovsky'deki S-500 komuta ve kontrol tesislerinin imhası, Armstrong uzay istasyonu tarafından kendi terminal yönlendirme sensörleri kullanılarak fırlatılıp tespit edilen ilk dört füze hariç, tüm 9K720 füzelerinin güdümünü geçersiz kıldı. Dördü de doğrudan isabet aldı ve dördüncü füze doğrudan Skybolt modülüne çarptı.
    
  Casey arkasını döndü ve saniyeler önce Starfire'ın mikrodalga boşluğu ve Skybolt olan açık, ışıltılı deliğin altında Dünya gezegeninden başka bir şey görmedi. Gülümsedi ve bunun hayatında gördüğü en güzel şey olduğunu düşündü. O izlerken, ayaklarının altında dönen gezegenin etkileyici mavileri ve beyazları yavaş yavaş soldu ve yerini grinin tonları aldı. Eskisi kadar güzel değildi ama yine de oradaki gezegenine hayrandı; hatta evini görebildiğini bile düşündü ve bir dahaki sefere eve gidip anne babasını, erkek ve kız kardeşlerini göreceğini düşünerek gülümsedi. onlara bu inanılmaz macerayı anlatın. Gülümsedi, annesiyle babasının yüzleri ona gülümsüyordu ve kendini mutlu ve biraz da coşkulu hissetti, ta ki bir saniye sonra vücudundaki son oksijen de ayrılırken görüşü kararıncaya kadar.
    
  S-500S roketleri Armstrong uzay istasyonuna düştü. Boomer ve Brad, istasyon uzayda dönmeye başlarken modüllerin vurulmasını ya da parçalanmasını büyük bir dehşet içinde izlediler. Boomer telsizle "Gece yarısı, burası Gölge" dedi. "Durun arkadaşlar. Bir dakika sonra orada olacağım. Seni kokpitten ve uçak gövdesindeki delikten geçireceğiz."
    
  Birkaç uzun dakika boyunca yanıt gelmedi; sonra uykulu, yorgun bir ses telsizle konuştu: "Sanmıyorum... hatta... büyük uzay uçağı pilotu... Hunter 'Boomer' Noble... bu gösteriyi başarabilirdi," dedi Başkan Yardımcısı Anne Page . "Yakıttan tasarruf edin. Cankurtaran filikalarını kaldırın. Ben... Hipoksik durumdayım, göremiyorum... Gonzo'nun giysisinde hiç ışık göremiyorum... Yakıttan tasarruf edin ve... cankurtaran filikalarını alın, Boomer. Bu bir emirdir."
    
  Boomer, "Ben sizin komuta zincirinizde değilim Bayan Başkan Yardımcısı," dedi. "Devam etmek. Benimle kal ".
    
  "Brad mı?" - duydular. "Brad, sen... beni duyabiliyor musun?"
    
  "Sondra!" diye bağırdı Brad. "Seninle buluşacağız! Devam etmek!"
    
  Uzun bir süre sessizlik oldu ve Brad'in ağzı hızla kurudu. Sonra ince bir ses duydular: "Brad?"
    
  Brad, "Sondra, endişelenme" dedi. "Mümkün olduğu kadar çabuk orada olacağız!"
    
  Brad'i mi? Ben... özür dilerim. BEN..."
    
  "Sondra!" Brad çığlık attı. "Devam etmek! Seni kurtaracağız! Devam etmek!" Ancak hasarlı uzay istasyonunun hızla uzaklaştığını izlediklerinde onu kurtarmanın imkansız olduğunu biliyorlardı.
    
    
  SİYAH KAYALAR ÇÖLÜ
  RENO'NUN KUZEYİ, NEVADA
  BİR HAFTA SONRA
    
    
  Federal emirleri hiçe sayarak, her türden binlerce araç, kimsenin hayatları boyunca göreceğine inanmadığına tanık olmak için kuzeybatı Nevada'daki Black Rock Çölü'nün kenarına, 447 numaralı otoyolun sonuna park edildi. Black Rock Çölü, binlerce sanatçının, maceracının ve karşı kültürün özgür ruhunun her yaz özgürlüğü ve yaşamı kutlamak için bir araya geldiği dünyaca ünlü Burning Man festivaline ev sahipliği yapıyordu... ancak playadaki bu gün ölümün simgesi olacak.
    
  Brad McLanahan, "Bunun bir eve dönüş olduğunu düşünüyorum" dedi. Kiralık bir minibüsün çatısındaki şezlongda oturuyordu. Yanında bir tarafta Jodie Cavendish, diğer tarafta Boomer Noble vardı ve onların arkasında kendisini diğerlerinden açıkça ayıran Kim Jong-bae vardı. Bu inanılmaz olaya tanık olmak için gelen düzinelerce haber kaynağıyla bir dizi basın röportajını henüz tamamlamışlardı, ancak artık yalnız kalmak için kararlaştırılan saatten birkaç dakika önce muhabirlerden ayrıldılar.
    
  Jodie, Jung Bae'ye döndü ve elini onun bacağının üzerine koydu. "Sorun değil Jerry," dedi. Jung Bae başını indirdi. Sahile vardıklarından beri ağlıyordu ve kimseyle konuşmayı reddediyordu. "Senin hatan değil".
    
  Jung Bae, "Bu benim hatam" dedi. "Bundan ben sorumluyum." Ve deneme atışlarından sonra milyonuncu kez şunları söyledi: "Çok üzgünüm arkadaşlar. Çok üzgünüm ".
    
  Brad geçen haftanın olaylarını düşündü. Gece yarısı uzay uçağında mahsur kalan insanları kurtaramayacaklarını anlayan Boomer ile birlikte, Rus S-500 füzeleri istasyona çarpmadan önce üç cankurtaran botunun düşürüldüğü bölgeye geri döndü. Boomer kokpitten çıktı, uzay giysisini giydi, kargo bölümüne girdi ve kalan son birkaç kargo parçasını denize attı. Brad, Shadow uzay uçağının kontrolündeyken, onları cankurtaran filikalarının her birine doğru manevra ettirdi ve Boomer da onları kargo ambarına yönlendirdi. Oksijen, güç ve iletişim kablolarını bağladıktan sonra transfer yörüngesini tamamlayarak Uluslararası Uzay İstasyonu etrafındaki yörüngeye girdiler.
    
  Neredeyse iki gün sürdü ama sonunda ISS ile buluştular. Skymaster'lar, istasyonu çalıştırmak ve malzemeleri dağıtmak için ticari uzay aracıyla iki istasyon teknisyenini uçurdu ve cankurtaran botlarını yanaşma limanlarına bağlamak için robotik kollar kullandılar. Armstrong'un tüm mürettebatı, nitrojen narkozunu önlemek için geceyi saf oksijenle basınçlandırılmış bir hava kilidinde geçirmek zorunda kaldı, ancak hepsinin uçmaya uygun olduğu ilan edildi ve ertesi gün Dünya'ya geri döndüler.
    
  Brad'in akıllı telefonu bir uyarı yayınladı. "Zamanı geldi" dedi.
    
  İzlediler ve beklediler. Çok geçmeden bulutsuz Nevada gökyüzünde giderek daha parlak büyüyen bir yıldıza benzeyen şeyi görebildiler. Gittikçe daha parlak hale geldi ve playa'ya park eden herkes nesnenin ısısını gerçekten hissedebildiklerini düşündü... ve sonra aniden sanki binlerce silah aynı anda ateş ediyormuş gibi korkunç, sağır edici bir ses duyuldu. Arabanın ön camları çatladı ve arabalar tekerlekleri üzerinde sallandı; Brad minibüsün tavanından aşağı itileceğini düşündü.
    
  Yıldız, büyüyüp büyüyen muhteşem bir ateş topuna dönüştü ve top parçalanmaya başlayana kadar yüz mil boyunca bir ateş izi bıraktı. Saniyeler sonra başka bir güçlü patlama duyuldu ve yirmi mil kuzeyde izleyiciler en az beş mil çapında devasa bir ateş topu gördüler, ardından hızla büyüyen mantar şeklinde bir ateş, kum ve moloz bulutu geldi. Binlerce metre yükseklikte kum ve dumandan oluşan dev bir duvarın kendilerine doğru geldiğini gördüler ama tam araçlarına binmeleri gerektiğini düşündükleri anda duvar dağılmaya başladı ve neyse ki ben onlara ulaşmadan çok önce ortadan kayboldu.
    
  Boomer, "Güle güle Gümüş Kule" dedi. Jung Bae arkalarında açıkça ve yüksek sesle ağladı, arkadaşı Casey Huggins'in o girdapta olduğu düşüncesiyle dayanılmaz bir acıyla hıçkırdı. "Seninle uçmak bir zevkti, ihtiyar."
    
    
  SAN LUIS OBISPO İLÇESİ BÖLGESEL HAVALİMANI
  SONRAKİ AKŞAM
    
    
  Armstrong uzay istasyonunun son uçuşunu izledikten sonra Brad McLanahan ve Jodie Cavendish, Reno ve San Francisco'da birkaç medya röportajı daha verdiler, ardından P210 Silver Eagle türbinini San Luis Obispo'ya geri götürdüler. Gece çoktan çöktü. Chris Wohl hangar kapısında göründüğünde uçağı hangara yeni taşımışlardı ve birkaç bagaj parçasını boşaltıyorlardı. Jody elini uzatarak, "Sen Başçavuş Vol olmalısın," dedi. Bir süre sonra Chris onu aldı. Brad bana senin hakkında çok şey anlattı.
    
  Chris soru sorarcasına Brad'e baktı. "Evet, çok fazla" dedi Brad.
    
  Chris, "Arkadaşların için üzgünüm" dedi. "Geri döndüğüne sevindim Brad. Bir süredir yeterince uzay yolculuğu yaşadın mı?"
    
  Brad, "Şimdilik" diye itiraf etti. "Ama geri döneceğim. Kesinlikle."
    
  "Bir süreliğine de olsa tüm medya işleriyle işin bitti mi?"
    
  Jodi, "Kesinlikle artık değil" dedi. "Hayatımızın normale dönmesi için sabırsızlanıyorum. Lanet olsun, normalin ne olduğunu bile hatırlamıyorum."
    
  "İkinizin bir şeye ihtiyacı var mı?" diye sordu. "Takım sabah dönecek. Kendinizi hazır hissettiğinizde antrenmanlara başlayabilirsiniz."
    
  Jodie, "Normal faaliyetlerine geri döndü" dedi. "Belki bundan sonra ben de ona katılırım."
    
  Chris, "Bu harika olurdu," dedi. "Daireye dönmeye hazır mısın?"
    
  Brad, "Boşaltacağız ve sonra bunu kapatacağım" dedi. "Yarın silerim."
    
  Chris, "Seni Poly Canyon'a geri götüreceğim ve sonra otele gideceğim" dedi. "Sabah görüşürüz. Sanırım o zaman çağrı işaretinizi güncelleyeceğiz." Brad ve Jody'ye Wohl standartlarına göre geniş bir gülümsemeyle karşılık verdi, sonra artan soğuğa karşı ellerini ceplerine soktu, topuklarının üzerinde döndü ve...
    
  ... doğrudan Yvette Korczkova'nın tuttuğu ve midesinin derinliklerine saplanan bıçağa çarptı. Karnını tutarak asfalta düşmeden önce saldırgana kafa atacak kadar gücü ve imkanı vardı.
    
  Korchkova kanayan alnını tutarak, "Lanet olası piç," diye küfretti. "Lanet olası piç." Brad, Jody'yi arkasına itti. "Yeniden karşılaştık Bay McLanahan. Dünyaya nerede olacağınızı bildirdiğiniz için çok teşekkür ederim. Seni takip etmek çocuk oyuncağıydı."
    
  Brad, Jody'yi hangarın arkasına sürükledi, sonra alet kutusuna doğru yürüdü ve hilal şeklinde bir İngiliz anahtarı buldu. "911'i arayın" dedi ona. Korchkov'a dönerek şöyle dedi: "Svärd, ya da adın her ne ise, yakalanmak istemiyorsan gitsen iyi olur. Burada güvenlik kameraları var ve Vol'un birlikleri her an burada olabilir."
    
  Korchkov, "Bütün başçavuş yardımcılarının nerede olduğunu biliyorum Brad" dedi. "Saatlerce uzaktalar ve polis gelmeden çok önce gitmiş olacağım. Ama görevim tamamlanacak."
    
  "Ne görevi? Neden beni takip ediyorsun?"
    
  Korchkov, "Çünkü babanız Gennady Gryzlov'u korkunç bir düşman edindi" dedi. "Babanın tüm mal varlığının yok edilmesini emretti ve sen de listenin başında yer alıyorsun. Ve şunu da söylemeliyim ki, geçen hafta Moskova yakınlarında neden olduğunuz yıkımdan sonra, sizi ölü görmek için daha büyük bir istek duyacak."
    
  Jodie, "Polis yolda" diye bağırdı.
    
  Korchkov, "Çok geç kalacaklar" dedi.
    
  Brad elini ona doğru sallayarak, "O halde gel ve beni al, kaltak," dedi. "Bunu yakın ve kişisel tutmaktan hoşlanıyor musun? O zaman sarıl bana, kaltak."
    
  Korchkova alnındaki yaraya rağmen çita gibi hareket ediyordu ve Brad geç kalmıştı. İngiliz anahtarıyla bıçağın yönünü kısmen saptırdı ama bıçak boynunun sol tarafını kesti. Jodie, kanamayı durdurmaya çalışan Brad'in parmakları arasında bir damla kan oluştuğunu görünce çığlık attı. Oda dönmeye başlayınca İngiliz anahtarı elinden düştü.
    
  Korçkov gülümsedi. "İşte buradayım, yakışıklı bir uzay yolcusu" dedi. "Sert sözlerin şimdi nerede? Muhtemelen uzay yolculuklarından dolayı biraz zayıfsın, değil mi?" Bıçağı Brad'in görebilmesi için kaldırdı. "Sarılın bana veda."
    
  Arkasından bir ses, "İşte sana sarılıyoruz, kaltak," dedi ve Chris Wohl, Korczkova'nın kafasına bir süpürgeyle vurdu. Arkasını döndü ve onu tekrar bıçaklamak üzereydi ama Chris yere düştü ve dondu.
    
  Korchkov, "Kanamayı bırak ve öl yaşlı adam," dedi.
    
  Brad, İngiliz anahtarı Korchkov'un kafasının arkasına inmeden hemen önce, "Bu yaşlı bir adam değil - o bir başçavuş" dedi. Düştü. Brad İngiliz anahtarını bıçağı tutan eline sert bir şekilde vurdu, bıçağı itti ve artık tanımayana kadar İngiliz anahtarıyla kadının yüzüne vurmaya devam etti. Jody ona doğru koşup onu Korchkov'dan uzaklaştırıp parmaklarını boynundaki derin yaraya bastırdığında, dövülmüş vücudunun üzerine çöktü.
    
  Brad hangarın dışından gelen siren sesleriyle gözlerini açtı ve Jodi'yi hâlâ onun üzerine eğilmiş, ellerini kanayan boynuna bastırmış halde buldu. "Brad mı?" - diye sordu. "Aman Tanrım..."
    
  "Merhaba" dedi. Ona zayıfça gülümsedi. "Kız arkadaşımla iyi vakit geçiremeyeceğimi kim söyledi?" Ve neyse ki yine bilinçsiz bir duruma düştü.
    
    
  Sonsöz
    
    
  Her evin bir iskeleti vardır.
    
  - İTALYAN ATASÖZÜ
    
    
    
  SCION HAVACILIK ULUSLARARASI MERKEZ
  ST. GEORGE, UT
  BİR KAÇ GÜN SONRA
    
    
  Kayışlar yavaşça tavana doğru çekilmeye başladığında Brad sibernetik piyade ekibinin başında duruyordu ve bir dakika sonra Patrick McLanahan robottan çekildi. Vücudu bir çarşaf kadar solgundu ve Brad'in hatırlayabildiğinden daha zayıftı ama korktuğu kadar kemikli değildi; kar beyazı derisinin altındaki iyi kas tonuyla sırım gibi görünüyordu. Başı, kendi kayışlarına bağlı bir yastıkla destekleniyordu. Doktorlar ve hemşireler hemen yanına koştular, ilaçları uyguladılar ve vücudunun her yerine sensörler yerleştirdiler. Ağzına ve burnuna içinde mikrofon bulunan oksijen maskesi yerleştirdiler.
    
  Patrick dönüp Brad'e bakarak gözlerini açtı ve gülümsedi. "Merhaba oğlum" dedi. "Sizi optik-elektronik sensör aracılığıyla değil, şahsen gördüğüme sevindim."
    
  "Merhaba baba," dedi Brad. Biraz sağa döndü. "Sizi arkadaşım ve Starfire ekibimin liderlerinden biri olan Jodie Cavendish'le tanıştırmak istiyorum. Jody, lütfen babam General Patrick S. McLanahan'la tanışın."
    
  Patrick göz kapaklarını kapattı ve hatta başını hafifçe eğdi. "Tanıştığımıza memnun oldum Bayan Cavendish," dedi. "Senin hakkında çok şey duydum."
    
  Jodi, "Sizinle tanışmak bir onur, efendim" dedi.
    
  Patrick, "Casey Huggins ve Starfire için üzgünüm" dedi. "Harika bir iş başardın."
    
  "Teşekkürler bayım."
    
  Patrick Brad'e baktı. "O halde okula geri dön." dedi. "Etrafınızda olup biten tüm bu reklamlarla herhangi bir iş yapabileceğinizden emin değilim arkadaşlar."
    
  Brad, "Hızlı haber döngülerine ve kısa hafıza aralıklarına güveniyoruz" dedi. "Cal Poly harika bir yer. Uzay istasyonunu kaybedenler biziz. Biz kahraman değiliz."
    
  Patrick, "Benim gözümde sen busun," dedi.
    
  Uzun sürmedi. Patrick yukarıda asılıyken eski CID kaldırıldı ve yerine yenisi getirildi. Patrick'in cesedi içeri indirildi, kayışlar serbest bırakıldı ve arka kapak kapatıldı. TIE ayağa kalktığında, sanki uykudan uyanıyormuş gibi kollarını ve bacaklarını hareket ettirdiğinde ve ardından elini ona uzattığında Jodie hayranlık içindeydi. Patrick elektronik olarak sentezlenmiş sesiyle, "Tanıştığımıza memnun oldum Bayan Cavendish," dedi. "Seni tekrar görmek için sabırsızlanıyorum."
    
  Brad, "Önümüzdeki hafta sonu odanızı dekore etmeye geleceğiz" dedi. "Hava Kuvvetlerine ait bir sürü eşyayı depodan çıkardım. Burayı evimiz gibi hissettireceğiz" dedi.
    
  Patrick, "Burada olacağımı garanti edemem Brad," dedi, "ama istediğini yapabilirsin. Bunu isterim." Brad babasına sarıldı ve o ve Jody gitti.
    
  Onlar gittikten birkaç dakika sonra, Kriminal Soruşturma Departmanı güç, beslenme, çevre ve veri ağlarına bağlandığında eski Başkan Kevin Martindale odaya girdi. "Bayan Cavendish'in bizi ziyaret etmesine izin verdiniz," dedi. "Ben şaşırdım".
    
  Patrick, "Bunu sır olarak saklayacağına söz verdi" dedi. "Ona inanıyorum."
    
  Martindale, "Phoenix'in seçimi Barbeau'ya kaybetmesi talihsizlik" dedi. "Bu, birçok hükümet sözleşmesinin sonu olabilir."
    
  Patrick, "Çok daha fazla müşteri var" dedi. "Daha başlatacağımız birçok projemiz var"
    
  Martindale Patrick'e parmağını salladı. "Şunu söylemeliyim ki çok akıllısın" dedi. "Brad'e yörüngesel güneş enerjisi santralleri ve mikrodalga lazerlerle ilgili haber makaleleri ve veriler verildi. Oğlunuzu gerçekten Starfire'ın onun fikri olduğuna inandırdınız."
    
  Patrick, "Fikirleri ortaya attım ve o da onlarla koşmak zorunda kaldı" dedi.
    
  "Doğru, doğru" dedi Martindale. "Fakat fikir meyvesini verdiğinde, gizlice ve gizli bir şekilde ona uzmanlar gönderip onu Cavendish, Kim, Huggins ve Egan'a yönlendirmeniz ve Sky Masters'ı bu bağışla onu desteklemeye davet etmeniz çok akıllıcaydı."
    
  Patrick, "Oğlum gerçek bir lider" dedi. "Çok kötü bir havacılık ve uzay mühendisliği öğrencisi olabilir ama iyi bir pilot ve harika bir lider. Yaptığım tek şey kaynakları onun emrine vermekti; o bunları bir araya getirip inşa etmek zorundaydı. İyi bir iş çıkardı."
    
  Martindale, "Ama siz oğlunuzu, uluslararası hukuku ihlal edecek şekilde yasa dışı yönlendirilmiş enerji uzay silahları yaratmak için kullandınız" dedi. "Çok, çok akıllı. İşe yaradı. Ne yazık ki Ruslar tarafından yok edildi ancak mikrodalga lazerlerin değeri kanıtlandı. İyi iş, General." Martindale gülümsedi ve sordu, "Peki, genç Bradley için başka nelerin var, sorabilir miyim?"
    
  Patrick, "Şu anda Başkan Stacy Ann Barbeau ile ilgilenmemiz gerekiyor" dedi. "Kuşkusuz uzay girişiminden vazgeçecektir. Ancak işin iyi tarafı bombardıman uçakları, uçak gemileri, cephanelik gemileri, hipersonik silahlar ve insansız her şeyi inşa etmek istiyor. Brad'in bunların çoğunu tasarlayıp test edebileceğinden eminim. Hemen üzerinde çalışmaya başlayacağım."
    
  Martindale hain bir gülümsemeyle, "Eminim öyle yapacaksınız, General McLanahan," dedi. "Bunun olacağına eminim."
    
    
  TEŞEKKÜRLER
    
    
  Cane-Ja hakkındaki bilgiler, Mark Shuey Sr. ve Mark Shuey Jr., No Canemasters.com'un "Sokak Hileleri" kitabından alınmıştır.
    
  Turboprop motorla modifiye edilmiş bir Cessna P21¢Centurion olan P210 Silver Eagle (benim eklediğim birçok yüksek teknoloji özelliği hariç), O&N Aircraft, Factoryville, PA, www.onaircraft.com şirketinin bir ürünüdür.
    
  Angel Flight West, tıbbi veya insani yardım alan muhtaç kişileri, uçaklarını, yakıt masraflarını ve onları tıbbi veya destek nedenleriyle gitmeleri gereken yere uçurma becerilerini yolculardan hiçbir ücret talep etmeden bağışlayan pilotlarla eşleştiren gerçek bir hayır kurumudur. . Dört yıl boyunca Angel Flight West için uçtum ve pilot olmamın ana nedeninin muhtemelen bu olduğunu düşünüyorum: becerilerimi başkalarına yardım etmek için kullanmak. Daha fazla bilgiyi www.angelflightwest.org adresinde bulabilirsiniz.
    
    
  YAZAR HAKKINDA
    
    
  Dale Brown, 1987'de Flight of the Old Dog ve son olarak The Tiger's Claw ile başlayan çok sayıda New York Times en çok satan kitabının yazarıdır. Amerika Birleşik Devletleri Hava Kuvvetleri'nde eski bir kaptan olarak, Nevada semalarında sıklıkla kendi uçağını uçururken görülebilir.
    
  En sevdiğiniz HarperCollins yazarları hakkında özel bilgiler için www.AuthorTracker.com adresini ziyaret edin.
    
    
    
    
    
    
    
    
    
  Dale Brown
  Gölge Takımı
    
    
  Adanmışlık
    
    
  Bu roman, genellikle zor olan tek bir şeyi yapma kararını veren herkese ithaf edilmiştir: cesaret. Bunun gerçekleştiğini gördüğünüzde, uzaya fırlatılmaktan daha heyecan verici ve iki kat daha güçlü oluyor.
    
    
  KARAKTERLER
    
    
    
  Amerikalılar:
    
    
  JOSEPH GARDNER, Amerika Birleşik Devletleri Başkanı
    
  KEN T. PHOENIX, Başkan Yardımcısı
    
  CONRAD F. CARLISLE, Başkanın Ulusal Güvenlik Danışmanı
    
  MILLER H. TURNER, Savunma Bakanı
    
  GERALD VISTA, Ulusal İstihbarat Direktörü
    
  WALTER CORDUS, Beyaz Saray Özel Kalem Müdürü
    
  STACY ANN BARBEAU, Louisiana'dan Kıdemli ABD Senatörü ve Senato Çoğunluk Lideri; Colin Morna, asistanı
    
  GENEL TAYLOR J. BAIN, USMC, Genelkurmay Başkanı
    
  GENEL CHARLES A. HUFFMAN, Hava Kuvvetleri Genelkurmay Başkanı
    
  HAVA KUVVETLERİ GENERAL BRADFORD CANNON, Komutan, ABD Stratejik Komutanlığı (STRATCOM)
    
  ORDU GENEL KENNETH LEPERS, Komutan, ABD Merkez Komutanlığı (CENTCOM)
    
  Tümgeneral HAROLD BACKMAN, On Dördüncü Hava Kuvvetleri Komutanı General; ayrıca Müşterek Fonksiyonel Bileşen Komutanı-Uzay (JFCC-S), ABD Stratejik Komutanlığı
    
  Korgeneral PATRICK MCLANAHAN, Komutan, Gelişmiş Havacılık ve Uzay Silahları Merkezi (HAWC), Elliott AFB, Nevada
    
  TUĞgeneral DAVID LUGER, HAWC Komutan Yardımcısı
    
  COL MARTIN TEHAMA, yeni HAWC komutanı
    
  Tümgeneral REBECCA FURNESS, Komutan, İlk Hava Operasyonları, Battle Mountain Hava Rezerv Üssü (ARB), Nevada
    
  tuğgeneral DAREN MAYS, Hava Kuvvetleri Harekat Subayı, 111'inci Bomba Kanadı Komutanı ve EB-1C Görev Komutanı
    
  Binbaşı WAYNE MACOMBER, Komutan Yardımcısı (Kara Operasyonları), Birinci Muharebe Hava Kuvvetleri, Battle Mountain Hava Rezerv Üssü, Nevada
    
  BAŞÇAVAŞ, DENİZ KOLORDU CHRIS WALL, Çavuş, Birinci Hava Kuvvetleri
    
  ABD ORDUSU ULUSAL KORUMA KAPTANI CHARLIE TURLOCK, CID Pilotu
    
  KAPTAN Avcısı "Boomer" NOBLE, Komutan, XR-A9 Siyah Aygır, Elliott Hava Kuvvetleri Üssü, Groom Lake
    
  ABD Donanması Teğmen Komutanı LISETT "FRENCHY" MOULIN, XR-A9 Komutanı
    
  ABD DENİZ KOLORDU BÜYÜKŞEHİR JIM TERRANOVA, XR-A9 görev komutanı
    
  ANN PAGE, Ph.D., eski ABD Senatörü, astronot ve uzay silahları mühendisi
    
  Hava Kuvvetleri BAŞ Çavuş VALERIE "FINDER" LUCAS, Armstrong Uzay İstasyonu sensör operatörü
    
    
  İRANLILAR:
    
    
  GENEL HESARAK AL-KAN BUJAZI, İran askeri darbesinin lideri
    
  AZAR ASYA KAGEV, İran'ın Tavus Kuşu Tahtı'nın olası varisi
    
  YARDIMCI Albay PARVIZ NAJAR VE BİNBİNAL MARA SAIDI, Azar Kagev'in yaverleri
    
  ALBAY MOSTAFA RAHMATI, Komutan, Dördüncü Piyade Tugayı, Tahran-Mehrabad Havaalanı
    
  Binbaşı KULOM HADDAD, Bouzhazi Kişisel Güvenlik Grubu Başkanı
    
  MASUD NOSHAR, Kagewa Kraliyet Ailesi Lord Yüksek Şansölyesi ve Askeri Konsey Mareşali
    
  AYATOLLAH HASAN MOHTAZ, İran İslam Cumhuriyeti'nin sürgündeki dini lideri
    
    
  RUSLAR:
    
    
  LEONID ZEVİTİN, Rusya Federasyonu Başkanı
    
  PETER ORLEV, Cumhurbaşkanlığı İdaresi Özel Kalem Müdürü
    
  ALEXANDRA KHEDROV, Dışişleri Bakanı
    
  IGOR TRUZNEV, Federal Güvenlik Bürosu Başkanı
    
  ANATOLY VLASOV, Rusya Güvenlik Konseyi Sekreteri
    
  MIKHAIL OSTENKOV, Milli Savunma Bakanı
    
  GENEL KUZMA FURZIENKO, Rusya Genelkurmay Başkanı
    
  GENERAL NIKOLAI OSTANKO, Rus Ordusu Genelkurmay Başkanı
    
  GENERAL ANDREY DARZOV, Rus Hava Kuvvetleri Genelkurmay Başkanı
    
  WOLFGANG ZYPRIES, Rus Hava Kuvvetleri'nde çalışan Alman lazer mühendisi
    
    
  SİLAHLAR VE KISALTMALAR
    
    
  9K89 - küçük bir Rus karadan karaya füzesi
    
  ARB - Hava Kuvvetleri Yedek Üssü
    
  ATO - havada görevleri ayarlama prosedürü
    
  BDU-58 Meteor, yükleri yeniden giriş sırasında ısıdan korumak için tasarlanmış hassas güdümlü bir araçtır; yaklaşık 4.000 lbs taşıyabilir.
    
  CIC - Savaş Bilgi Merkezi
    
  kunass - Cajun etnik kökeninden bir kişi
    
  E-4B - Ulusal Havadan Operasyon Merkezi
    
  E-6B Mercury - ABD Donanması hava iletişimi ve komuta merkezi uçağı
    
  EB-1D bombardıman uçağı - B-1 Lancer, insansız uzun menzilli süpersonik saldırı uçağına dönüştürüldü
    
  ETE - tahmini seyahat süresi
    
  FAA Bölüm 91 - Özel Pilotları ve Uçakları Yöneten Kurallar
    
  FSB - Rusya Federal Güvenlik Bürosu, KGB'nin halefi
    
  HAWC - Yüksek Teknolojili Havacılık ve Uzay Silahları Merkezi
    
  ICD - implante edilebilir kardiyoverter defibrilatör
    
  Ilyushin - Uçuşta Rus tanker uçağı
    
  MiG -Mikoyan-Gureyvich, Rus askeri uçak üreticisi
    
  OSO - Saldırı Sistemleri Sorumlusu
    
  RQ-4 Global Hawk - yüksek irtifa, uzun menzilli insansız keşif uçağı
    
  SAR - sentetik açıklıklı radar; ayrıca arama kurtarma
    
  Skybolt - uzay tabanlı füze savunması için lazer
    
  SPEAR, kendini savunmaya esnek yanıt veren bir elektronik ağ saldırı koruma sistemidir
    
  güneş eşzamanlı - bir uydunun günün aynı saatinde aynı yerden geçtiği bir Dünya yörüngesi.
    
  Tupolev - çift motorlu Rus jet bombardıman uçağı
    
  USAFE - Avrupa'daki Amerika Birleşik Devletleri Hava Kuvvetleri
    
  VFR - Görsel Uçuş Kuralları
    
  Vomit Comet, ağırlıksızlığı simüle etmek için parabolik uçuşlar gerçekleştirmek için kullanılan bir uçaktır.
    
  XAGM-279A SkySTREAK (Hızlı Taktik Saldırı veya "Gökyüzü"), 4.000 pound, 12 fit uzunluğunda, 24 inç çapında, havadan fırlatılan hipersonik saldırı füzesidir; roketi Mach 3'e hızlandırmak için katı bir roket motoru kullanıyor, ardından Mach 10'da uçmak için jet yakıtı ve sıkıştırılmış atmosferik oksijen kullanan JP-7 jet motoruna geçiyor; eylemsiz ve yüksek hassasiyetli GPS navigasyonu; uydu veri bağlantısı operatörü yarı yolda yeniden programlanır; balistik profil boyunca maksimum uçuş menzili 600 mildir; Mach 10'a hızlandıktan sonra, milimetre dalga radarına sahip yüksek hassasiyetli bir savaş başlığını ve uzaktan uydu veri iletimi operatörü tarafından otomatik hedef tanıma veya hedef seçme özelliğine sahip bir kızılötesi hedefleme terminalini fırlatır; savaş başlığı olmadan; iki tanesi bir EB-1C Vampir bombardıman uçağında kıç bomba bölmesinde taşınabilir; EB-52 Megafortress'te dördü dahili olarak veya dördü harici olarak taşınır; dördü bir B-2 hayalet bombardıman uçağının içinde taşınıyordu
    
  XR-A9 - yörüngeye fırlatılan tek aşamalı "Kara Aygır" uzay uçağı
    
    
  GERÇEK DÜNYADAN HABERLERDEN ÖZETLER
    
    
    
  STRATFOR SABAH İSTİHBARAT RAPORU, 18 Ocak 2007, 12:16 GMT - ÇİN, Amerika Birleşik Devletleri
    
  - ABD istihbarat teşkilatları, Çin'in başarılı bir uydusavar silah testi (ASAT) sırasında kutup yörüngesindeki yaşlanan Feng Yun 1C hava durumu uydusunu yok ettiğine inanıyor. 11 Ocak, China Daily, Aviation Week & Space Technology'nin 22 Ocak sayısında yayınlanan bir makaleye atıfta bulunarak 18 Ocak'ta bildirdi. ABD istihbarat teşkilatları hala Çin'in yeni ve büyük bir askeri yeteneğe sahip olduğunu gösteren ASAT testinin sonuçlarını doğrulamaya çalışıyor...
    
  ...Dünya'nın etrafında dönen yeni bir enkaz bulutu, uzayda yolculuk yapan iki gücün çatışmaya girmesi durumunda ne olacağına dair ipuçları veriyor. Özellikle Amerika Birleşik Devletleri örneğinde, uzay varlıkları savaş zamanlarında göz ardı edilemeyecek kadar önemli bir operasyonel araç haline geldi.
    
    
    
  STRATFOR GÜNLÜK İSTİHBARAT RAPORU, 3 Nisan 2007 - ABD/İRAN:
    
  Rusya Genelkurmay Başkanı General J. Yuri Baluevsky, ABD'nin İran'a yönelik saldırılarının Tahran için kesin bir askeri yenilgiye yol açmayacağını ve siyasi bir hata olacağını söyledi. Kendisi, ABD'nin çatışmayı doğrudan kazanmadan İran ordusuna zarar verebileceğini de sözlerine ekledi.
    
    
    
  STRATFOR İSTİHBARAT RAPORU, 7 Eylül 2007
    
  IRNA'nın bir raporuna göre, Rusya Federal Güvenlik Servisi ve Sınır Servisi Birinci Genel Müdür Yardımcısı Viktor Shlyakhtin, Rusya Federal Güvenlik Servisi ile İran İçişleri Bakanlığı arasındaki işbirliğinin İran sınırlarının güvenliğini artıracağını söyledi . Şlyaktin, İran'ın Sistan-Belucistan eyaletinin Afganistan ve Pakistan sınırındaki bölgelerindeki İran-Rusya projelerini denetlemek üzere İran'da bulunuyor.
    
    
    
  KIRMIZI EKİM: RUSYA, İRAN VE IRAK
    
  - STRATFOR
    
  Jeopolitik İstihbarat Raporu, 17 Eylül 2007-Telif Hakkı Yok Strategic Forecasting Inc.
    
  "...Amerikalılar, Rusların savaş uçakları, gelişmiş komuta ve kontrol sistemleri ya da Rusların geliştirdiği herhangi bir askeri sistemi sağlamamasına ihtiyaç duyuyor." Öncelikle Rusların İranlılara nükleer silah teknolojisi sağlamamasını istiyorlar.
    
  Dolayısıyla İranlıların hafta sonu Rusların kendilerine bunu yapacaklarını söylediğini söylemeleri tesadüf değil.
    
  ...[Rusya Devlet Başkanı Vladimir] Putin İranlılara katılabilir ve ABD'yi normalde olacağından çok daha zor bir duruma sokabilir. Bunu Suriye'yi destekleyerek, Lübnan'daki milisleri silahlandırarak ve hatta Rusya'nın Kuzey'de bir dereceye kadar nüfuzunu sürdürdüğü Afganistan'da ciddi sorunlar yaratarak başarabilirdi...
    
    
    
  STRATFOR INTELLIGENCE ÖZETİ, 25 EKİM 2007, Sayı. STRATFOR INC.
    
  - Stratfor'a konuşan bir Hizbullah kaynağı, Rusya Devlet Başkanı Vladimir Putin'in 16 Ekim'de Tahran'a yaptığı ziyarette, İran'ın Dini Lideri Ayetullah Ali Hamaney'in, İsrail'in 6 Eylül hava saldırısından önce Suriye radarlarını nasıl engellediğinin anlaşılmasına yardım etmek üzere Rus uzmanlar göndermesini istediğini söyledi. Kaynak, İran'ın benzer ekipmanlar kullanması nedeniyle Suriye'deki radar arızasını düzeltmek istediğini de sözlerine ekledi.
    
    
    
  RUSYA, İRAN: DİPLOMATİK TANGODA SONRAKİ ADIM
    
  - STRATFOR
    
  Küresel İstihbarat Özeti, 30 Ekim 2007, No. 2007 Stratfor, Inc. - ...Rusya'nın Orta Doğulu müttefiklerinin çıkarlarını kendi siyasi amaçları doğrultusunda kullanma yönünde köklü bir stratejisi var. İran ideal bir aday. ABD ile nükleer programı ve Irak konusunda hesaplaşmanın ortasında olan güçlü bir İslam devleti. Washington ve Tahran, kamusal alanda sürekli olarak savaş söylemleriyle mücadele etseler de, stratejik çıkarları uğruna birbirleriyle anlaşmaları gerekiyor.
    
  Bu arada Rusya, ABD ile, ulusal füze savunması, Soğuk Savaş anlaşmalarının yeniden müzakere edilmesi ve Batı'nın Rusya'nın çevresine müdahalesi gibi bir dizi önemli meseleyi içeren kendi saha savaşını yürütüyor. Rusya, Moskova'nın İranlılar üzerinde gerçek bir nüfuza sahip olduğunu göstererek, ABD ile müzakerelerde yararlı bir pazarlık kozu elde ediyor...
    
    
    
  ALTAI OPTİK-LAZER REHBERİ, 28 Aralık 2007
    
  - [Rusya Federasyonu] Hassas Enstrümantasyon Araştırma Enstitüsü, Sibirya'nın küçük kasabası Savvushka yakınlarında Altay Optik Lazer Merkezi (AOLS) adında bir uydu izleme şubesi kurdu. Merkez, biri halihazırda faaliyette olan, diğerinin ise 2010 yılı veya sonrasında faaliyete geçmesi planlanan iki tesisten oluşuyor.
    
  uyduların yüksek çözünürlüklü görüntülerini elde etmek için uyarlanabilir bir optik sistemle donatılmıştır . İkinci tesis, ABD'nin Hawaii'de kullandığına büyük ölçüde benzeyen 3,12 metrelik bir uydu görüntüleme teleskopuyla donatılacak.
    
  ...3,12 metrelik AOLS sisteminin başarılı bir şekilde uygulanması, 1000 km [621 mil] mesafeden 25 cm [9,8 inç] veya daha yüksek çözünürlüklü uydu görüntülerine olanak sağlayacaktır.
    
    
    
  GİRİŞ
    
    
  Eylemlerinizde çok çekingen ve titiz olmayın. Bütün yaşam bir deneydir. Ne kadar çok deney yaparsanız o kadar iyi olur.
    
  - RALPH WALDO EMERSON
    
    
    
  DOĞU SİBİRYA ÜZERİNDE
  ŞUBAT 2009
    
    
  Yer kontrolörü telsizle "Hazırlanın...hazır...hazır...tırmanmaya başlayın" dedi.
    
  Rusya Federasyonu'nun Rus Mikoyan-Gurevich-31BM uzun menzilli önleyicisinin pilotu "Kabul edildi" diye yanıtladı. Kontrol çubuğunu yavaşça indirdi ve güç uygulamaya başladı. Bir savaş uçağına şimdiye kadar takılan en güçlü motorlar olan ikiz Tumanski R15-BD-300 motorlar, art yakıcılar ateşlendiğinde bir kez gürledi, ardından motorların yakıt turbo pompaları içeri giren güçlü hava akımlarını yakalayıp havayı ve yakıtı dönüştürdüğünde hızla canlandı. Ham güce ve ivmeye.
    
  Pilotun gözleri, güç göstergelerinden, aletli iniş sistemine benzer şekilde ortasında bir daire bulunan iki çapraz ok gösteren ekrana doğru ileri geri hareket etti. Çapraz iğneleri dairenin ortasında tutmak için yumuşak, neredeyse fark edilmeyen kontroller yaptı. Katkılarının çok küçük olması gerekiyordu, çünkü artık burnu neredeyse kırk derece yukarıda ve tırmanırken en ufak bir kayma, motor emme portlarına düzgün hava akışını bozabilir ve kompresörün patlamasına veya durmasına neden olabilir. Batı'da Foxhound olarak bilinen Mig-31 affedici bir makine değildi; düzenli olarak özensiz veya dikkatsiz mürettebat üyelerini öldürüyordu. Hız için tasarlanan bu araç, etkileyici performansının dış sınırlarında hassas kontrol gerektiriyordu.
    
  Pilot, "On bin metreyi geçiyoruz... Makinenin onda ikisi... on beş bin... istikamette kırk derece... Hava hızı biraz düşüyor," diye seslendi pilot. MiG-31 dik bir tırmanışta hızlanabilen az sayıdaki uçaktan biriydi ancak bu test uçuşu için onu yirmi bin metrelik servis tavanının üzerinde uçuracaklardı ve ardından performansı önemli ölçüde azaldı. "Yirmi kilometre ilerliyoruz, hava hızı Mach ikinin altında... Yirmi iki kilometre ilerliyoruz... hazırlanın... Orijinal hıza ve irtifaya yaklaşıyoruz..."
    
  Miga'nın arka koltuğunda oturan kişi interkom üzerinden "Onu merkezde tut Yuri" dedi. İğneler hafifçe dairenin kenarına doğru hareket etti. Bu gece daire, MiG-31'in güçlü aşamalı dizi radarı tarafından değil, Rusya Federasyonu çevresindeki uzay tabanlı izleme radarları ağı tarafından kendilerine iletilen ve yakındaki bir veri aktarma uçağı tarafından iletilen hedeflerini temsil ediyordu. Hedeflerini asla göremeyecekler ve muhtemelen görevlerinin başarılı mı yoksa başarısız mı olduğunu asla bilemeyecekler.
    
  Pilot, "Daha az tepki veriyor... Düzeltmesi zorlaşıyor," diye nefes aldı. Her iki mürettebat üyesi de astronotlar gibi basınçlı giysiler ve yüzün tamamını kaplayan basınçlı kasklar giyiyordu ve kabin yüksekliği arttıkça, elbisedeki basınç bunu telafi etmek için arttı, hareket ve nefes almayı zorlaştırdı. "Ne kadar...... daha uzun?"
    
  "On saniye... dokuz... sekiz..."
    
  Pilot, "Hadi, yaşlı domuz, irtifa kazan," diye homurdandı.
    
  "Beş saniye... Roket hazır... ağaç, iki, adin... pajar! Fırlatın!"
    
  Geminin bilgisayarı fırlatma komutunu verdiğinde MiG-31, Dünya'dan yirmi beş bin metre yükseklikte, saatte bin kilometre hızla uçuyordu, burnu ufkun elli derece üzerindeydi. ve savaşçıdan uzağa tek bir büyük füze ateşlendi. Fırlatıldıktan birkaç saniye sonra, roketin ilk aşamasının roket motoru ateşlendi, püskürtme uçlarından büyük bir ateş sütunu fırladı ve roket göz açıp kapayıncaya kadar gözden kayboldu.
    
  Pilot kendi kendine, artık görev için değil, kendiniz için uçma zamanının geldiğini hatırlattı. Gaz kolunu yavaşça, dikkatlice geri döndürdü ve aynı zamanda sola doğru hafif bir yuvarlanmaya başladı. Yalpa, kaldırma kuvvetinin azaltılmasına ve aşırı hızın azaltılmasına yardımcı olacak ve ayrıca mürettebatı negatif G kuvvetlerine maruz bırakmadan burnun alçaltılmasına yardımcı olacaktır. Baskı azalmaya başladı ve nefes almak biraz daha kolaylaştı - yoksa bunun nedeni sadece görevin onlara düşen kısmı mıydı...?
    
  Pilot sadece bir saniyeliğine konsantrasyonunu kaybetti ama bu yeterliydi. Bir derecelik yan kaymaya izin verdiği anda savaş uçağı, büyük roketin egzoz kuyruğunun yarattığı bozulan süpersonik havanın içinden uçtu ve sol motordaki hava akışı neredeyse kesildi. Motorlardan biri öksürdü, guruldadı ve brülör tanklarına yakıt akmaya devam ederken çığlık atmaya başladı, ancak sıcak egzoz gazları artık dışarı itilmiyordu.
    
  Bir motor çalışırken diğeri yanarken ve duran motoru yeniden çalıştırmak için yeterli hava olmadığında, MiG-31 uçağı felakete mahkum oldu. Ancak ateşlediği roket kusursuz çalıştı.
    
  Birinci aşama motor ateşlendikten 15 saniye sonra roketten ayrıldı ve ikinci aşama motor ateşlendi. Hız ve irtifa hızla arttı. Çok geçmeden roket Dünya'nın beş yüz mil yukarısına çıktı, saatte üç bin milin üzerinde bir hızla yol aldı ve ikinci aşamadaki motor ayrıldı. Artık üçüncü aşama kaldı. Atmosferin çok üzerinde olduğundan manevra yapmak için herhangi bir kontrol yüzeyine ihtiyaç duymuyordu ; bunun yerine manevra yapmak için küçük nitrojen gazı motorlarına güveniyordu. Üçüncü aşamanın burnundaki radar devreye girerek uzayda belirli bir noktaya bakmaya başladı ve bir saniye sonra hedefine sıfırlandı.
    
  Roketin Dünya etrafındaki yörüngesine başlamak için yeterli hızı yoktu, bu yüzden ikinci aşama ayrılır ayrılmaz uzun düşüşüne başladı, ancak yörüngeye girmesine gerek yoktu: atmosferik bir tanksavar füzesi gibi düştü Uzayda hesaplanmış bir noktaya balistik bir yörünge çizecek ve avının birkaç saniye içinde orada olacağını tahmin edecek. Fırlatmadan çok önce yer kontrolörleri tarafından programlanan tahmini yörünge, kısa sürede araçtaki yönlendirme bilgisayarları tarafından doğrulandı: Hedefin yörüngesi değişmemişti. Müdahale tam olarak planlandığı gibi gerçekleşti.
    
  Çarpışmadan yirmi saniye önce, üçüncü aşama elli yarda genişliğinde dairesel bir kompozit ağ yerleştirdi; atmosferin çok üzerinde, ağ hava basıncından etkilenmiyordu ve saatte birkaç bin mil hıza rağmen yuvarlak ve güçlü kalıyordu. Ağ, ramak kala bir duruma karşı sigortaydı... Ama bu sefer buna gerek yoktu. Üçüncü aşama hedefe güvenli bir şekilde kilitlendiğinden ve fırlatma ve uçuş yolunun doğruluğu nedeniyle çok az veya hiç sert manevra gerektirmediğinden, üçüncü aşama amaçlanan hedefe doğrudan isabet sağladı.
    
    
  * * *
    
    
  Teknisyen, "Çarpışma efendim" dedi. "Test edilen üründen telemetri alınamadı."
    
  Rus hava kuvvetlerinin genelkurmay başkanı Andrei Darzov başını salladı. "Peki ya uçuş yolu? Yanlış başlatma parametreleri bunu etkiledi mi?"
    
  Teknisyenin kafası karışmış görünüyordu. "Ah...hayır efendim, sanmıyorum" dedi. "Fırlatma mükemmel gidiyor gibi görünüyordu."
    
  Darzov, "Katılmıyorum çavuş" dedi. Teknisyene döndü ve ona kızgın bir bakış attı. Kızgın bakış yeterince kötüydü ama Darzov, başındaki ve vücudundaki geniş savaş yaralarını ve yanıklarını daha iyi göstermek için kafasını kazıttı ve daha da korkutucu görünüyordu. "Bu füze önemli ölçüde rotadan sapmıştı ve yanlışlıkla rota dışındaki uyduyu hedef alıp saldırmış olabilir."
    
  "Sayın?" - teknisyene kafası karışarak sordu. "Hedef... şey, Amerikan uzay tabanlı Pathfinder uydusu mu? Oldu-"
    
  "Bununla mı karşılaştık, Çavuş?" - Darzov sordu. "Neden, uçuş test planında bu hiç yer almıyordu. Korkunç bir hata oldu ve bunun tamamen soruşturulmasını sağlayacağım." Yüz hatları yumuşadı, gülümsedi, sonra teknisyenin omzunu sıktı. "Raporunuza roketin fırlatma aygıtındaki yan kayma nedeniyle rotadan saptığını yazmayı unutmayın - gerisini ben halledeceğim. Hedef ise Amerikan SBSS değil, geçen ay yörüngeye fırlatılan hedefimiz Soyuz uzay aracıydı. Bu açık mı, Çavuş?"
    
    
  BİRİNCİ BÖLÜM
    
    
  Güçsüzlüğü örtbas etmek için şiddetsizlik kisvesine bürünmektense, kalbimizde şiddet varsa zalim olmak daha iyidir.
    
  - MAHATMA GANDİ
    
    
    
  ARMSTRONG UZAY İSTASYONU
  AYNI ZAMANDA
    
    
  Kaptan Hunter "Boomer" Noble, "Tamam, enayiler, gelin ve kafanızı biraz dışarı çıkarın," diye mırıldandı. "Korkma, hiç acımayacak." Yeni devriyelerinin ikinci günüydü ve saatlerce dokunmatik monitörleri izlemenin verdiği baş ağrısı dışında şu ana kadar hiçbir şey başaramamışlardı.
    
  Hava Kuvvetleri Uzman Çavuş Valerie "Bulucu" Lucas neşeyle, "Durun efendim," dedi. "Beklenti yapıyorsunuz ve bu negatif enerji onların başlarını eğmesine neden oluyor."
    
  Boomer gözlerini ovuşturarak, "Bu negatif enerji değil, Arayıcı, her ne ise," dedi. "Bu televizyon resmi, beni öldürüyor." Hunter gözlerini ovuşturdu. Tahran'ın güneydoğusundaki bir banliyö kısmının yüksek çözünürlüklü geniş ekran görüntüsüne baktılar; eskiden İran İslam Cumhuriyeti olarak adlandırılan ancak artık dünyanın her yerindeki birçok kişi tarafından İran Demokratik Cumhuriyeti olarak anılan bölgede. Şehrin altmış bin fit yukarısında yörüngede dönen ABD Hava Kuvvetleri RQ-4 Global Hawk insansız keşif uçağına monte edilen teleskopik bir elektro-optik kamerayla çekilen görüntü oldukça sabitti, ancak ne kadar rastgele olursa olsun her sarsıntı, bir başkası gibi hissettiriyordu. Boomer, gözlere atılan bir tutam kum.
    
  İkisi normal bir Dünya muharebe kontrol merkezindeki bir konsolda değil, Dünya'dan iki yüz yetmiş beş mil yükseklikte ve kırk yedi derece doğuya eğimli bir yörüngede bulunan Armstrong uzay istasyonunun ana muharebe kontrol modülünde oturuyorlardı. . Noble ve Lucas, ABD Hava Kuvvetleri'nin İran Demokratik Cumhuriyeti üzerindeki hava muharebe kuvvetlerini denetleme ve komuta etme görevi için gemiye getirilen dört ilave personel arasındaydı. Boomer, birkaç düzine yörünge uçuşu ve hatta uzay yürüyüşü yapmış bir uzay emektarı olmasına rağmen, sıfır yerçekiminde bir monitöre bakarken süzülmek onun Hava Kuvvetlerine katılma amacı değildi. "İstasyonda ne kadar kalacağız?"
    
  Noble onun cevabına inlerken Lucas gülümseyerek ve sahte bir inanamayarak başını sallayarak, "Sadece beş saat kaldı efendim," dedi. Arayıcı, Amerika Birleşik Devletleri Hava Kuvvetleri'nde on sekiz yıllık bir gaziydi, ancak hâlâ Ocak 1991'de askere yazıldığı, Çöl Fırtınası Harekatı'nın başladığı günden biraz daha yaşlı görünüyordu ve mesleğini o zamanki kadar seviyordu. Pencerelerden geçerek havalandırma bacalarına giren lazer ve TV güdümlü bombaların görüntüleri onu büyüledi ve heyecanlandırdı ve liseden mezun olduktan iki gün sonra temel eğitime başladı. Bulabildiği her yüksek teknoloji okuluna ve optik-elektronik algılama kursuna katıldı ve kısa sürede uzaktan algılama ve yönlendirme sistemlerinde çok yönlü bir uzman haline geldi. "İtki, çevresel ve elektronik sistemlerin yanı sıra, stratejik istihbaratta en önemli sistemler sabır ve çelik gibi kararlılıktır."
    
  Boomer sinirle, "Kendi başıma uçmayı tercih ederim," dedi ve büyük monitörün önündeki bölmesine yeniden yerleşti. Görünüşe göre uzay istasyonundaki aletlerin çoğunun kendisi için tasarlandığı ortalama Amerikalı astronottan biraz daha uzundu, bu yüzden istasyondaki hemen hemen her şeyin onu rahatsız edecek kadar yeterince yanlış boyut, yükseklik veya yönelimde olduğunu fark etti. Yirmi beş yaşındaki test pilotu, mühendis ve astronot, bir uzay emektarı olmasına rağmen, uzayda zamanının çoğunu, sıfır yerçekiminde yüzmek yerine, kontrollerdeki bir uzay uçağının rahat güvenliğine bağlı olarak geçirdi. "Bütün bu uzaktan kumandalı şeyler kuşlar için."
    
  "Bana 'kuş' mu diyorsunuz efendim?" Sahte bir onaylamamayla sordu.
    
  Boomer, "Hiçbir şeyi savunmuyorum Başçavuş; bu özel prosedürle ilgili kişisel fikrimi ifade ediyorum" dedi. Ekranı işaret etti. "Resim gerçekten çok iyi ama bu radar güdümlü şey beni deli ediyor."
    
  "Bu bir SAR nişangahı efendim" dedi Arayıcı. "Sentetik açıklıklı radarla çalıştırılıyor ve sensörün görüş alanına giren ve arama parametrelerimizle eşleşen her türlü büyük aracı veya cihazı vurgulayacak. Eğer elimizde olmasaydı, şehirdeki her arabayı manuel olarak taramak zorunda kalırdık; bu sizi gerçekten delirtirdi."
    
  "Ne olduğunu biliyorum Başçavuş" dedi Boomer, "ama ekranın her yerinde bu kadar çok çırpınmasını, çırpınmasını ve titremesini durduramıyor musun?" Monitör, sahnede sık sık belirip kaybolan dikdörtgen bir kutuyu gösteriyordu. Kutu ortaya çıktığında aracın etrafını saracak, boyutunu araca uyacak şekilde ayarlayacak ve ardından programlanan boyut parametrelerini karşılıyorsa bir bip sesi duyulacak ve kamera yakınlaşarak insanların bilgisayarların ne tespit ettiğini görebilmesini sağlayacaktı. Ancak tam alan taramasını yeniden başlatmadan önce yalnızca beş saniye boyunca tek bir araca odaklanmış durumda kaldı, bu nedenle Boomer ve Arayıcı neredeyse sürekli olarak ekranı izlemek ve bilgisayar tekrar kapanmadan önce görüntüyü incelemek için HOLD düğmesine basmaya hazır olmak zorundaydı. "Başımı ağrıtıyor."
    
  "Sanırım yaptığı şeyi yapması inanılmaz, efendim," dedi Arayıcı, "ve bulmamıza yardımcı olacaksa biraz tereddüt etmeye fazlasıyla hazırım..." Ve o anda bilgisayar başka bir araba tespit etti. az önce bir grup apartmanın yanındaki otoparkta ortaya çıktı. Bir saniye sonra Arayıcı bekletme düğmesine bastı. "Hey, bir tane yakaladık!" - bağırdı. "Bu Katyuşa... ama sanırım bu bir Ra'ad roketi! Onları baskın yapmaya zorladık!"
    
  "Sen benimsin, enayiler," dedi Boomer, sözde baş ağrısını anında unutarak. Monitöre baktı ama zaten Global Hawk tarafından alınan hedef koordinatlarının doğru yüklenip yüklenmediğini kontrol etmekle meşguldü. Canlı görüntü inanılmaz derecede ayrıntılıydı. Dört adamın, kanatçıkları olan büyük bir top mermisi şeklindeki büyük bir roketi garajdan çıkarıp bir Toyota kamyonetinin arkasına taşımasını izlediler; çok ağır olmalıydı çünkü onu taşımakta zorlanıyor gibi görünüyorlardı. . Pikap, pikap çerçevesine monte edilmiş, üstünde yuvarlak bir stand bulunan büyük bir çelik çerçeve standına sahipti. Adamlar füzeyi kamyonun arkasına yerleştirdiler, ardından ikisi ayağa fırladı ve füzeyi fırlatıcıya doğru kaldırmak için çabalamaya başladı.
    
  "Vazgeçmeyin çocuklar," dedi Arayıcı. "Eğlencemizi mahvetmek istemezsin, değil mi?" Boomer'a döndü. "Ne kadar kaldı efendim?"
    
  Boomer, "Hedef koordinatlar yüklendi" dedi. "Artık geri sayım başlıyor. Ne kadar zamanımız var?"
    
  "Bir kez başlatıcıya koyduklarında, bir dakikadan kısa sürede başlatılabiliyor."
    
  Boomer gözlerini kaldırdı ve monitöre baktı. Birkaç çocuk teröristlerin yaptıklarına bakmak için kamyona doğru koştu; başlangıçta kovuldular, ancak birkaç dakika sonra daha yakından bakmalarına izin verildi. "Tahran'da bir 'Kariyer Günü' varmış gibi görünüyor" dedi sertçe.
    
  "Çıkın oradan çocuklar," diye mırıldandı Arayıcı. "Orası senin için güvenli değil."
    
  Boomer soğuk bir tavırla, "Bizim yüzümüzden değil," dedi. Konsolundaki verici düğmesine bastı. "Karındeşen Genesis'i Çağırıyor."
    
  Teğmen General Patrick McLanahan, Boomer'ın arkasındaki bölmede "durup omzunun üzerinden bakarak" "Buradayım Boomer" diye yanıtladı. Yirmi bir yıllık Hava Kuvvetleri emektarı ve üç yıldızlı general, High-End Aerospace Weapons Center'ın (HAWC) evi olan Groom Lake, Nevada'da bulunan Elliott Hava Kuvvetleri Üssü'nün komutanıydı. HAWC, sayısız diğer hava silahı ve uçağın yanı sıra XR-A9 Black Stallion uzay uçağını da geliştirdi, ancak bu deneysel cihazların potansiyelini gören ve bunları Amerika veya müttefiklerinin zarar göreceği kriz durumlarında kullananlar Patrick McLanahan gibi liderlerdi. büyük kayıplar, hatta yenilgiler. Kısa boylu, hantal olmayan güçlü, insanı sakinleştiren mavi gözlere ve hızlı bir gülümsemeye sahip olan Patrick McLanahan, şöhretinin tasvir ettiği enerjik, kararlı, atılgan, dünyayı dolaşan hava bombardımanı uzmanı ve usta taktikçiye hiç benzemiyordu. Boomer ve Seeker gibi McLanahan da deneyimli bir astronot haline geliyordu; bu, birkaç ay içinde Armstrong uzay istasyonuna yaptığı üçüncü seyahatti.
    
  Boomer başını monitöre doğru sallayarak, "İyi bir seçeneğimiz var efendim," dedi. "Bu sefer de küçük bir ev yapımı Kassam veya Katyuşa değil." Boomer, üç yıldızlı genç Hava Kuvvetleri generalinin yüzünü inceledi ve gözlerinin monitörde ileri geri hareket ettiğini fark etti. Boomer, onun yalnızca füzeye değil, aynı zamanda ev yapımı bir terör silahının etrafında toplanmış çocuklara da baktığını düşündü. başlatıcı. "Başçavuş bunun bir Raad füzesi olduğunu düşünüyor."
    
  Patrick onu duymuyor gibiydi ama birkaç dakika sonra heyecanla başını salladı. "Kabul ediyorum Arayıcı" dedi. "Hizbullah silahı, Rus tabur düzeyindeki savaş füzesine dayanıyor. İki yüz kiloluk savaş başlığı, basit ama genellikle etkili barometrik fünye, yedek darbeli patlamayla birlikte havada patlama, yüz metre veya daha fazla patlama yarıçapı, genellikle cam, bilyeli yataklar ve metal parçalarıyla dolu, ayrıca güçlü patlayıcılar ölü sayısını artırın. Gerçek bir terör silahı." Kafasını salladı. "Fakat etrafta çok fazla sivil var. Raporumuz sivil kaybının olmadığını ve ikincil hasarın minimum düzeyde olduğunu belirtiyor. Daha az yabancının olacağı başka bir hedef seçin: Boomer. Pek çok fırsatımız olacak..."
    
  Arayıcı, "Çok fazla Raad füzesi görmüyoruz efendim" dedi. "Bu ev yapımı bir füze değil; kısa menzilli bir savaş balistik füzesi."
    
  "Biliyorum Başçavuş, ama emirlerimiz kesindir ve..." Bu noktada, başka bir isyancı ateşleme kablolarını roketin kuyruğuna bağlayarak son hazırlıkları yaparken, isyancılar bu sefer daha güçlü bir şekilde çocukları tekrar kovdular. öğle yemeği. Patrick, "Şimdi," diye bağırdı. "Çıkar şunu."
    
  Boomer coşkuyla, "Evet efendim," diye yanıt verdi. Bilgisayarına komutlar girdi, bilgisayarın yanıtlarını kontrol etti ve ardından başını salladı. "Hadi gidelim... Roket geri sayımı bitiyor... Kapılar açılıyor... Hazır... hazır... Şimdi roketi fırlat." Geri sayım sayacını kontrol etti. "Kimsenin gözünü kırpmasına izin vermeyin, çünkü bu uzun sürmeyecek."
    
  İnsansız bir EB-1D Vampir bombardıman uçağı, Hazar Denizi üzerinde, Tahran'ın iki yüz yirmi mil kuzeyinde, ön ve orta bomba bölmesi kombinasyon kapılarını açtı ve tek bir büyük füzeyi ateşledi. D-model Vampire, Gelişmiş Havacılık ve Uzay Silahları Merkezi tarafından uzun menzilli insansız uçan savaş gemisine dönüştürülmüş, değiştirilmiş bir ABD Hava Kuvvetleri B-1B stratejik bombardıman uçağıydı. Yeniden programlanabilir bir uçuş planı kullanarak kalkıştan son inişe kadar otonom olarak kendi kendine pilotluk yapma kapasitesine sahipti veya neredeyse her yere yerleştirilmiş bir dizüstü bilgisayardan, milyonlarca dolarlık büyük bir video oyunu gibi uydu uzaktan kumandasıyla çalıştırılabiliyordu.
    
  Vampire'ın az önce ateşlediği füze, HAWC mühendisleri tarafından geliştirilen çok daha gelişmiş bir silahtı. Sınıflandırılmamış adı XAGM-279A "SKYSTRICK" idi, ancak bu füze hakkında herhangi bir şey bilen herkes - ki tüm gezegende bunu bilen yalnızca birkaç kişi vardı - ona "Swift" adını verdi. Sivri karbon fiber burnu ve ince, düz bir gövdeye ve sivri bir kuyruğa giden kurşun şeklindeki ön kısmıyla, bir mermi ile manta vatozu arasındaki bir haçı andırıyordu. Atmosferde stabil hale geldikten sonra dört katı roket motoru ateşlendi ve silah sadece birkaç saniyede 3 Mach'ın çok üzerinde bir yüksekliğe ve yüz bin feet'e fırlatıldı.
    
  Sekiz saniye içinde motorlar yandı ve roketin altında geniş, düz, oval bir hava girişi açıldı. Süpersonik hava emildi ve artık boş olan roket motoru muhafazalarının şekline sıkıştırıldı, jet yakıtıyla karıştırıldı ve yüksek enerjili lazer enerjisi darbeleriyle ateşlendi. Ortaya çıkan enerji, füzeyi sadece birkaç saniye içinde ses hızının on katından daha fazlasına itti ve füze, fırlatma noktası ile hedef arasındaki mesafeyi göz açıp kapayıncaya kadar kat etti ve menzil azaldıkça iki yüz bin fit yükseldi. Roket sadece birkaç saniye içinde tüm jet yakıtını yaktı, hızla alçaldı ve atmosfere doğru alçalmaya başladı. Dış yüzey sıcaklığı güvenli sınırlara ulaştığında, kurşun şeklindeki ön bölüm, bir dakika sonra otomatik olarak patlayarak parçalara ayrılan kullanılmış tahrik bölümünden ayrıldı.
    
  Küçük stabilizatörler önden uzanıyordu ve küresel konumlandırma sistemi sinyalleriyle güçlendirilmiş yerleşik bir navigasyon bilgisayarı tarafından hedefine yönlendirilen süpersonik bir iniş aracı haline geldi. Çarpışmadan on beş saniye önce muhafaza kapağı açıldı ve milimetrik dalga radarı ile kızılötesi tarayıcının birleşimi ortaya çıktı ve savaş başlığı, Dreamland'deki Boomer ve Seeker'a uydu aracılığıyla video sinyalleri göndermeye başladı. Video görüntüsündeki dönüş sinyali birkaç metre ötedeydi ama Arayıcı bir hareket topu kullandı ve dönüş dikdörtgenini toplayıcıya geri döndürdü, bu da savaş başlığına dönüş düzeltme sinyalleri gönderdi.
    
  Savaş başlığından gelen video görüntüsü darbeye kadar netti. Patrick, on beş ya da on altı yaşlarından daha büyük olmayan, maske takan ve neredeyse kendisi kadar büyük görünen bir AK-47 taşıyan, görüntü kaybolmadan milisaniyeler önce yaklaşan silaha doğrudan bakan genç bir adamı gördü. Patrick, savaş başlığının çarpışmadan saniyenin onda biri kadar önce patlayacak, savaş başlığını binlerce küçük, hiper hızlı parçaya bölecek ve silahın patlama yarıçapını yaklaşık kırk ila elli metreye çıkaracak şekilde programlandığını biliyordu.
    
  "Direk vuruş!" Boomer mutlulukla çığlık attı. Kontrol monitörüne baktı ve ellerini çırptı. "Algılama anından darbeye kadar geçen toplam süre: kırk sekiz virgül dokuz saniye. Bir dakikadan az kaldı!"
    
  "Daha çok Maverick füzesine ya da keskin nişancı mermisine benziyor ama iki yüz mil uzaktan ateşleniyor!" - diye bağırdı Arayıcı. Global Hawk'ın hedef bölge görüntüsüne geri döndü ve Swift'in savaş başlığının çarptığı yeri daha yakından görmek için yakınlaştırdı. "Oldukça güzel şehir silah efektleri efendim, tam da umduğunuz gibi. Bu gerçekten makul büyüklükte bir delik, yaklaşık on beş ila yirmi fit çapında - alt kattaki garajın beton çatısına merkezi delinmiş gibi görünüyor - ama çevredeki binalarda bir hasar dışında herhangi bir hasar görmüyorum. birkaç kırık pencere. İki yüz elli kiloluk küçük çaplı bir bomba bile binanın patlama alanına bakan duvarlarını delebilir.
    
  Boomer, "Swift'in patlayıcı bir savaş başlığı olmadığı için ikincil hasara neden olabilecek hiçbir şey yok" dedi. "Hem silahın etkisini biraz artırmak hem de mümkün olduğu kadar çok delili yok etmek için, savaş başlığına çarpmadan milisaniyeler önce onu parçalamaya yetecek kadar şekillendirilmiş patlayıcı yerleştirdik. Bulmaları gereken tek şey küçük parçalar..."
    
  "Aman...aman...Tanrım," diye nefes aldı Arayıcı. Çevresini biraz daha keşfetmek için uzaklaştırdı. Apartman kompleksinin hemen dışında kaldırımda ve sokakta yatan, muhtemelen iki düzine kadar insan kümeleri vardı, diğerleri de çılgınca yardım çağırarak onlara yardım ediyordu. "Burada ne oldu? Bu insanlar nereden geldi ve neden bu şekilde yerde yatıyorlar? Bir apartman kompleksinden mi geliyorlar...?"
    
  Boomer, "Swift One, Raad füzesinin savaş başlığını etkinleştirmiş olmalı" dedi. Arayıcı kamerayı manuel olarak çalıştırıp yakınlaştırırken, hepsi görüntüyü dikkatle inceledi. "Ama neler oluyor? Oradaki bu insanlar patlama yerinin yakınında bile değiller ama sanki vurulmuş gibi sendeliyorlar. Ra'ad savaş başlığından çıkan şarapnel miydi? Swift'in patlayıcısı yok; tamamı kinetik enerjiden oluşuyor. Pers ordusu yaklaşıyor mu? Ne oluyor...?"
    
  Patrick, "Kimyasal silah bulutu" dedi.
    
  "Ne...?"
    
  Patrick, "Hedef bölgeden yayılan bir tür kimyasal silah bulutuna benziyor" dedi. Monitörü işaret etti. "Bizden otuz metreden fazla uzakta değil. İşte bulutun küçük bir kısmı... Bakın, bulut gibi patlamadan ya da yüksek sıcaklıktan yükselmiyor, yatay olarak hareket ediyor, hava akımlarıyla üfleniyor." Daha yakından baktı. "Seğirmiyor... Söylemesi zor ama gözlerini ve yüzünü ovuşturuyor gibi görünüyor ve nefes almakta zorlanıyor. Bahse girerim kabarmaya neden olan maddedir... lewisit veya fosgen. Hardal gazlarının birini etkisiz hale getirmesi daha uzun sürer, yüksek konsantrasyonlarda bile... Bakın, şimdi sokağın diğer tarafında biri düşüyor. Tanrım, savaş başlığında birkaç litre CW olmalı."
    
  "Aman Tanrım," diye soludu Arayıcı. "Neredeyse yirmi yıldır uzaktan sensörlerle uğraşıyorum ve hiç kimsenin kimyasal silah saldırısından öldüğünü görmedim."
    
  Patrick, "Güçlü güçlerin bundan hoşlanmayacağını hissediyorum" dedi.
    
  "Vampiri geri çağırmalı mıyız efendim?"
    
  Patrick, Kesinlikle hayır, dedi. "Gemide hâlâ üç Swift daha var ve başka bir Vampir yüklenmiş ve Musul'a gönderilmeyi bekliyor . Daha fazla isyancı bulmak için taramaya devam edin. Tebrikler Boomer. Gökyüzü molası mükemmel çalıştı. Bizim için birkaç isyancıyı daha öldürün."
    
  Boomer mutlu bir şekilde, "Anladınız efendim," dedi.
    
    
  ARMSTRONG UZAY İSTASYONU
  Kısa bir süre sonra
    
    
  Ne yazık ki Patrick'in kesinlikle haklı olduğu ortaya çıktı. Global Hawk görüntüleri, Washington'daki Genelkurmay Başkanlığı operasyon merkezi de dahil olmak üzere Silver Tower'ın yanı sıra çeşitli yer lokasyonlarında yayınlandı ve birkaç dakika sonra ilk çağrısını oradan aldı: "Genesis, ben Rook." JCS operasyon merkezindeki görevli memurdandı. "Lütfen hazırlanın." Bir dakika sonra Hava Kuvvetleri Genelkurmay Başkanı Orgeneral Charles A. Huffman video konferans yayınında belirdi, kendisi de biraz solgun görünüyordu ama yine de çok kızgındı.
    
  Uzun boylu, esmer ve çok genç, sağlam, atletik özelliklere sahip Huffman - Boomer'a göre koşucudan çok defans oyuncusuna benziyordu - Amerikan ordusundaki yeni nesil liderlerin tipik bir örneğiydi. Rusya'nın nükleer seyir füzelerinin, birkaç bin kişinin ölümüne, yüz binlerce kişinin yaralanmasına, birçok hava üssünün yok edilmesine ve Amerika'nın neredeyse tüm bombardıman uçaklarının yok edilmesine yol açan "Amerikan Holokost'u" olarak bilinen Amerika Birleşik Devletleri kıtasını vurmasından bu yana geçen beş yıl içinde. silahlar imha edildi, askeri rütbeler ülkelerini savunmaya istekli enerjik genç erkek ve kadınlarla dolduruldu ve birçok subay, bunun mümkün olmasından yıllar önce ana bölgelerinin çok altında terfi ettirildi ve önemli komuta pozisyonlarına atandı. Ek olarak, kapsamlı savaş tecrübesine sahip kıdemli liderler taktik birimlerden veya büyük komutanlıklardan sorumlu olmaya devam ettiğinden, doğrudan savaş deneyimi daha az olan subaylar genellikle daha idari ve eğitim pozisyonlarına yerleştirildiler ve genelkurmay başkanı öncelikli olarak askerlerini donatmak ve eğitmekle ilgileniyordu. güçlerini savaşa yönlendirmek yerine iyi bir eşleşme gibi görünüyordu.
    
  Aynı şey Huffman için de geçerliydi: Patrick onun lojistik geçmişinden, bir komuta pilotundan, bir Hava Kuvvetleri kanat ve plaka komutanından ve çeşitli kargolarda on beş bin saatin üzerinde uçuş süresine sahip eski bir Hava Kuvvetleri Malzeme Komutanlığı komutanından geldiğini biliyordu. , nakliye uçakları ve iletişim uçakları arasındaki iki çatışmada lojistik, kaynak yönetimi, test ve değerlendirme konularında geniş deneyime sahiptir. Malzeme Komutanlığının eski başkanı olan Huffman, Elliott Hava Kuvvetleri Üssü'ndeki çok gizli Havacılık ve Uzay Gelişmiş Silahlar Merkezi'ndeki faaliyetlerin lideri olarak kabul ediliyordu; ancak bu ilişki büyük ölçüde idari ve lojistikti; Pentagon'daki Genelkurmay Başkanları veya savunma bakanı, başkanın Beyaz Saray'daki ulusal güvenlik danışmanı veya -en azından eski Başkan Kevin Martindale döneminde- doğrudan başkana.
    
  Patrick hiç lojistik alanında çalışmamıştı ama lojistik memurlarının kendi dünyalarının mümkün olduğunca derli toplu, düzenli ve organize olmasını sevdiklerini biliyordu. Beklenmedik olanı beklemeyi öğrenmelerine rağmen, beklenmeyeni tahmin etmeyi, tahmin etmeyi ve yönetmeyi fazlasıyla tercih ettiler ve bu nedenle beklenmeyen hiçbir şey hoş karşılanmadı. Ancak Huffman'ı tanıyordu ve Huffman'ın bundan bu şekilde hoşlandığını biliyordu: sürpriz yok. "McLanahan, orada ne oldu?"
    
  Patrick, "Genesis'i arıyorum, lütfen tekrar edin," dedi ve generale, bağlantının şifrelenmiş ve mümkün olduğu kadar güvenli olmasına rağmen hâlâ tamamen açık bir uydu ağı olduğunu ve kulak misafiri olunabileceğini hatırlatmaya çalıştı.
    
  Huffman, "Burada güvendeyiz McLanahan," diye gürledi. "Neler oluyor? Ne oldu?"
    
  "Bir isyancı füze fırlatıcısını düşürdük ve görünüşe göre kimyasal silah savaş başlığını patlattık efendim."
    
  "Ona neyle vurdun?"
    
  Patrick, kulak misafiri olanların kafasını karıştırmak için adı yerine Skystreak'in deneysel model numarasını kullanarak, "Kinetik savaş başlığına sahip XAGM-279 efendim," diye yanıtladı. "Neredeyse hiç patlayıcı içermiyor; yalnızca savaş başlığını parçalamaya yetecek kadar."
    
  "XAGM-279 nedir? Deneysel hassas güdümlü füze mi?"
    
  Patrick başını sallayarak, iletişimin güvenliğinin bu kadar olduğunu düşündü. Amerikan Holokostu'nun üzerinden beş yıl, 11 Eylül'ün üzerinden ise yedi yıl geçti ve birçok kişi bu iki yıkıcı saldırının ardından uygulamaya konan sıkı güvenlik önlemlerini unuttu veya terk etti. Patrick'in söylediği tek şey, "Evet efendim," oldu.
    
  "O insansız B-1'den mi fırlatıldı?"
    
  "Evet efendim." Bu konuşmayı dinleyen herkes (Patrick dünya çapında herhangi bir sayıda ajansın veya bölümün bunu bu kadar kolay yapabileceği konusunda kendini kandırmıyordu) şimdiye kadar operasyonlarının tamamını bir araya getirebilirdi. "İki gün önce personele operasyonla ilgili bilgi verdim."
    
  "Kahretsin, McLanahan, sen sokakta yatan düzinelerce ölü kadın ve çocuk için değil, minimal ikincil hasar konusunda uyardın!" Huffman ağladı. "Fikrinizi başkana satabilmemizin tek yolu buydu."
    
  "Silah neredeyse hiçbir ikincil hasara yol açmadı efendim. Tüm bu sivil kayıplarının nedeni, isyancıların füzesindeki kimyasal savaş başlığıydı."
    
  "Kimsenin umursadığını mı sanıyorsun?" dedi Huffman. "Bu büyük bir hata McLanahan. Basın bunun hakkında konuşarak harika bir gün geçirecek. Patrick sessiz kaldı. "Kuyu?"
    
  , "Düşman silahlarının sivillere ne yapacağı konusunda endişelenmenin benim görev gücüm veya sorumluluğum olduğunu düşünmüyorum efendim" dedi. "Bizim işimiz Tahran'daki nüfuslu bölgelere roket atan isyancıları yakalamak ve onları yok etmek."
    
  Huffman, "Türkmen isyancı ağındaki Kagewa üyeleri ve Mokhtaz'ın güvenlik teşkilatındaki Bujazi casusları tarafından, isyancıların her an kitle imha silahlarını kullanabileceği konusunda bilgilendirildik, McLanahan" dedi. Patrick bıkkın bir iç çekişi daha bastırdı: Huffman az önce son derece gizli iki istihbarat kaynağını açığa çıkarmıştı; eğer dinleyen biri olsaydı, bu kaynaklar sadece birkaç gün, belki saatler için ölmüş olurdu. "Taktiklerinizi buna göre ayarlamanız gerekirdi."
    
  Patrick, "Taktikler ayarlandı efendim; istasyondaki bombardıman uçaklarının sayısını üçten bire düşürmem emredildi" diye yanıtladı. - senin tarafından, diye ekledi kendine. "Fakat şehir hakkında kayıtlı fırlatıcıların sayısını etkili bir şekilde ele almak için yeterli bilgiye sahip değiliz. İsyancılar şehri kimyasal savaş başlıkları ile bombalamaya başlamadan önce daha fazla fırlatıcı avlayabilmemiz için iki bombardıman uçağı daha fırlatmamızı öneriyorum."
    
  "Sen deli misin McLanahan?" Huffman buna karşı çıktı. "Başkan muhtemelen bu yüzden tüm programın kapatılmasını emredecektir! Yapacağı son şey oraya daha fazla bombardıman uçağı göndermek olacaktır. Ne olursa olsun, haftayı bu kimyasal savaş başlıklarını serbest bıraktığımız yönündeki suçlamalara karşı kendimizi savunarak geçireceğiz. Hemen uçağınızı geri çağıracak, ardından CEO'yu ve muhtemelen tüm ulusal güvenlik personelini sorgulamaya hazırlanacaksınız. Bir saat içinde masamda tam bir olay raporu istiyorum. Apaçık?"
    
  "Evet efendim."
    
  Huffman, "Ve brifing bittikten sonra kıçınızı o lanet uzay istasyonundan çekin" dedi. "Selefimin oraya çıkmanıza neden izin verdiğini bilmiyorum ama canınız her istediğinde kendinizi o yüzen boru yığınına sürüklemeye hakkınız yok. Sana burada ihtiyacım var - bir başka yanlış karar için ulusal komutanlığa kişisel olarak hesap vermen için de olsa."
    
  Patrick, "Evet efendim," diye yanıtladı ama konuştuğunda iletim çoktan bitmişti. Video konferans görüşmesini duraklattı, bir an düşündü ve ardından "McLanahan Mace'i arıyor" dedi.
    
  Boomer'ın büyük, çok işlevli ekranının karşı alt köşesinde başka bir pencere açıldı ve Boomer, kuzey Nevada'daki Battle Mountain Hava Rezerv Üssü'ndeki Hava Kuvvetleri Saldırı Kanadının operasyon subayı ve komutan yardımcısı Tuğgeneral Daren Mace'in resmini gördü. Battle Mountain'daki hava kanadı, uzun menzilli insansız bombardıman uçaklarının ana üssü ve merkezi kontrol noktasıydı, ancak HAWC komutanları bombardıman uçaklarına talimat da verebilirdi.
    
  "Evet, General?" Mace yanıtladı. Patrick'ten sadece birkaç yaş büyük olan Daren Mace, kıdemli bir B-1B Lancer stratejik bombardıman uçağı OSO veya saldırı sistemleri subayı ve bombardıman kanadı komutanıydı. B-1 saldırı sistemleri ve yetenekleri konusundaki uzmanlığı, Hava Kuvvetlerinin uzun menzilli süpersonik saldırı filosuna liderlik etmek üzere seçilmesine yol açtı.
    
  Patrick renksiz bir şekilde, "Lanet olası vampirleri geri çağırın," diye emretti.
    
  "Ama efendim, Vampir'de hâlâ üç Swiftie'miz daha var ve Batman'in Türkiye'deki hava üssüne dönmek için en az iki saati daha var," diye araya girdi Boomer. "İstihbarat bize şunu bildirdi..."
    
  Patrick şakaklarını ovuşturarak, "Operasyonel test başarılıydı, bulmamız gereken şey Boomer" dedi. Teslimiyetle başını salladı. Başını eğerek yavaşça, "Vampiri geri çağırın, General Mace," dedi, sesi tamamen bitkin çıkıyordu.
    
  Deneyimli bombardıman uçağı navigatörü "Evet efendim" diye yanıtladı. Talimatları bilgisayar konsolundaki klavyeye yazdı. "Vampir" kırk beş dakika içinde Batman'ın Türkiye'deki hava üssüne geri dönecek efendim. Peki ya takip görevlerine ne dersiniz?"
    
  Patrick, "Ben emir verene kadar onları hangarda tutun," diye yanıtladı.
    
  "Peki ya gölgemiz efendim?" - Daren sordu.
    
  Patrick diğer monitöre baktı. Evet, hâlâ oradaydı: Bir Rus MiG-29 Fulcrum jet avcı uçağı, devriye gezmeye başladığından beri bombardıman uçağının yanında duran, Vampir'in her zaman bir veya iki mil yakınında, hiçbir eylemde bulunmayan birkaç uçaktan biri. ama kesinlikle her an saldırabilecek kapasitede. SkySTREAK sunumunda kesinlikle ön sırada oturuyordu. Vampir bombacısı, yüksek çözünürlüklü dijital kamerasıyla savaşçının birkaç fotoğrafını çekti; o kadar ayrıntılıydı ki, pilotun uçuş kıyafetinin ön kısmına yazılan adı neredeyse okuyabiliyordu.
    
  Patrick, "Eğer bir Vampiri hedef alırsa onu hemen vurun," dedi. "Aksi takdirde buna izin vereceğiz-"
    
  Ve o anda, bilgisayarın sentezlediği bir sesin şunu anons ettiğini duydular: "Dikkat, dikkat, roket fırlatma! MIZRAK sistemi etkinleştirildi!"
    
  Patrick başını salladı ve yüksek sesle iç çekti. "Oyun başlasın takım" dedi. "Savaş bugün başlıyor ve bunun İran'la pek ilgisi yok." Battle Mountain komuta merkezinin bilgisayar ekranına döndü. Patrick telsizle, "O piçi koru, Darren," diye seslendi.
    
  Daren, "Yaralandı efendim," dedi.
    
    
  * * *
    
    
  Vampir bombardıman uçağı füzenin fırlatıldığını algıladığı anda, en yeni ve en güçlü öz savunma sistemi etkinleştirildi: ALQ-293 SPEAR veya Öz Savunma Hızlı Müdahale Elektronik Sistemi. EB-1D Vampire'ın kompozit kabuğunun büyük bölümleri, radar, lazer, radyo ve hatta bilgisayar veri kodu da dahil olmak üzere birçok farklı elektromanyetik sinyali iletebilen ve alabilen, elektronik olarak ölçeklenebilir bir anten görevi görecek şekilde yeniden tasarlandı.
    
  Mig radarı tespit edildikten sonra SPEAR, radarı hemen sınıflandırdı, yazılımını inceledi ve yalnızca frekansını engellemekle kalmayıp aynı zamanda radarın dijital kontrolüyle arayüz oluşturacak bir yöntem geliştirdi. Füze fırlatılması tespit edildikten sonra SPEAR, füzenin derhal kızılötesi güdüm moduna geçmesi talimatını vermek için MiG'nin atış kontrol sistemine komutlar gönderdi, ardından savaş uçağından gelen dijital yönlendirme bağlantısını devre dışı bıraktı. Füzeler yerleşik radarlarını otomatik olarak kapattı ve kızılötesi güdüm sistemini etkinleştirdi, ancak Vampir bombardıman uçağından ısı arayan sensör tarafından tespit edilemeyecek kadar uzaktaydılar ve füzeler hedeflerini tespit etmeden zararsız bir şekilde Hazar Denizi'ne düştü.
    
  Ancak MIZRAK hazır değildi. Füzeler vurulduktan sonra SPEAR, uçağın bilgisayar kontrollü sistemlerini kapatmaya başlaması için atış kontrol sistemi aracılığıyla MiG-29'a dijital talimatlar gönderdi. Navigasyon, motor kontrolü, uçuş kontrolü ve iletişimler birer birer kapandı.
    
  Pilot bir anda kendisini sanki ana üssündeki rampada oturuyormuş gibi tamamen sessiz ve karanlık bir planörün içinde otururken buldu.
    
  Tecrübeli pilotun paniğe kapılıp fırlamaması, kendi takdirine göre, henüz kontrolden çıkmamış, ancak... yani, bayılmıştı. Yapılacak tek bir şey kalmıştı: Bilgisayarları yeniden başlatmak için tüm anahtarları kapatmak, sonra her şeyi tekrar açmak ve sakat uçağını Hazar Denizi'ne çarpmadan önce tekrar çalışır duruma getirebileceğini ummak. Kontrol listesini GÜÇ AÇILMADAN ÖNCE sayfalarına kaydırdı ve uçaktaki tüm sistemleri kapatmaya başladı. Pencereden dışarıdaki son görüntüsü, büyük bir Amerikan B-1 bombardıman uçağının sanki Ruslara veda ediyormuş gibi sola sapmasını ve kuzeybatıya doğru uçarak hızla hızlanıp gözden kaybolmasını izlemekti.
    
  Rus Hava Kuvvetleri'nde hiç kimse bir dizi kontrol listesini ondan daha hızlı tamamlayamadı. Jetini kapatıp tekrar çalıştırmayı ve motorları yeniden çalıştırmayı başaramadan Hazar Denizi üzerinde kırk iki bin feet'ten dört bin feet'e düştü. Şans eseri, MiG-29'unu ele geçiren kötü ruhlar artık orada değildi.
    
  Kısa bir an için Rus Miga pilotu, Amerikan bombardıman uçağını radarlara karşı tamamen sessiz bir şekilde takip etmeyi ve kuyruğuna top mermisi yağmuru yerleştirmeyi düşündü; hâlâ neredeyse uçağını düşürmekle suçlanacaktı, öyleyse neden parlak bir şöhretle oradan ayrılmayasınız ki? - ama kısa bir süre düşündükten sonra bunun aptalca bir fikir olduğuna karar verdi. Gizemli kapanmaya neyin sebep olduğunu bilmiyordu; bir Amerikan silahı mıydı, yoksa kendi uçağındaki bir arıza mıydı? Ayrıca Amerikan bombardıman uçağı artık kendisine yönelik bir saldırı olarak "yanıltılabilecek" herhangi bir füze fırlatmıyordu. Bu Amerikalılar ve Ruslar arasındaki bir savaş değildi.
    
  ...gerçi her an kesinlikle bir şeye dönüşebileceğini hissediyordu.
    
    
  * * *
    
    
  EB-1C Vampir bombardıman uçağının Türkiye'deki Batman AFB'ye güvenli bir şekilde döneceğinden emin olduktan sonra Patrick, "Hadi durumu değerlendirelim ve ardından HAWC'ye geri dönmeye hazırlanalım Boomer," dedi. Sesi çok yorgun geliyordu ve ifadesi daha da yorgun görünüyordu. "İyi iş. Sistem iyi çalışıyor gibi görünüyor. Silver Tower'dan drone'ları kontrol edebildiğimizi kanıtladık. Bu bize en az bir yıl daha sürdürülebilir finansman sağlamalı."
    
  Hunter Noble, Başçavuş Lucas'a endişeyle bakarak, "General, lanet isyancıların Skystreak saldırdığında bir grup çocuğunun olması ya da o Raad füzesini zehirli gazla doldurmaları sizin hatanız değil," diye yanıtladı.
    
  "Biliyorum Boomer," dedi Patrick, "ama bu yine de masum erkeklerin, kadınların ve çocukların bu şekilde ölmesini izlemeyi kolaylaştırmıyor."
    
  Boomer, "Efendim, biz buradayız, Vampir yüklü, Skystreak'ler iyi çalışıyor ve hiç şüphe yok ki, oralarda bir yerlerde zehirli gaz savaş başlıkları taşıyan raad'lar var," dedi. "Bence kalmalıyız ve..."
    
  Patrick, "Seni anlıyorum Boomer, ama sistemi kontrol ettik; görevin amacı buydu" dedi.
    
  Boomer, "Diğer amacımız bazı bombardıman uçaklarını ve bazı savaş operasyonlarını kontrol etmeye çalışmaktı" diye hatırlattı. "Bu görev için onay ve finansman almakta yeterince sorun yaşadık; bu uçuşta yapabileceklerimizi yapmak için başka bir görev için onay almak daha da zor olurdu."
    
  "Biliyorum, biliyorum" dedi Patrick yorgun bir şekilde. "Soracağım Boomer, ama buna güvenmiyorum. Verileri analiz edip kısa bir rapor hazırlamalı ve patrona bilgi vermeliyiz. Hadi hadi bakalım."
    
  "Ama efendim..."
    
  Patrick en sonunda, "On dakika sonra burada buluşalım Boomer," dedi ve kendini demirleme pozisyonundan kaldırıp yataklı modüle doğru ilerledi.
    
  General kontrol modülünden ayrıldıktan sonra Arayıcı, "Bu işi zorlaştırmış gibi görünüyordu" dedi. Bumer cevap vermedi. "Beni de çok şaşırttı. Genel sağlığınız iyi mi?"
    
  Boomer, "Burada zorlu bir yolculuk geçirdi" dedi. "Yörüngeye her giriş onun için zordu ama o burada uçmaya devam ediyor. Sanırım son hamle ondan çok şey aldı. Muhtemelen artık bu gezileri yapmamalı."
    
  Arayıcı, "Bu insanların bu şekilde öldürülmesini izliyor olabilirdi" dedi. "Bir çok kez güdümlü füze saldırısının etkilerini gördüm, ama bir şekilde biyokimyasal silah saldırısı... farklı, anlıyor musun? Daha şiddetli." Oldukça ifadesiz ifadesini okuyamadan Boomer'a merakla baktı. "Bu seni de şaşırttı mı Boomer?"
    
  "Şey..." Ve sonra başını salladı ve ekledi: "Hayır, bu doğru değil Arayıcı. Artık tek yapmak istediğim daha fazla kötü adamın peşine düşmek. Generalin neden bu işi bu kadar çabuk bitirmek istediğini anlamıyorum."
    
  "Şef'i duydunuz efendim" dedi Arayıcı. "General iki bombardıman uçağı daha göndermek istedi."
    
  "Biliyorum biliyorum". Boomer modülü inceledi. "Bu istasyonda yapabileceklerimiz inanılmaz, Çavuş, gerçekten inanılmaz; bunu yapmamıza izin verilmeli. Hava Kuvvetleri'nin kulağına küpe olabileceğimiz konusunda mevcut güçleri ikna etmemiz gerekiyor. On bin mil ötedeki küçük bir çocuk çapraz ateşe maruz kaldığında uçaklarımızı çekersek bunu yapamayız. Generalin gözlerinin bu kadar buğulandığına inanamıyorum."
    
  Başçavuş Lucas Boomer'a sert bir şekilde baktı. "Bir şey söylememin sakıncası var mı efendim?" - sonunda sordu.
    
  "Dümdüz devam et, Arayıcı...yoksa şimdi 'Başçavuş' mu?"
    
  Lucas, alaycı sözleri görmezden gelerek, "HAWC'de senin kadar uzun süredir değilim," dedi. "Ve General McLanahan'ı o kadar da iyi tanımıyorum ama bu adam benim kitabımda kahrolası bir kahraman. Neredeyse yirmi yılını dünyanın her yerindeki savaşlarda kıçını riske atarak geçirdi. İki kez Hava Kuvvetlerinden atıldı ama ülkesine ve hizmetine bağlı olduğu için geri döndü."
    
  "Hey, adama kötü söz söylemeyeceğim-"
    
  "Bahsettiğiniz 'adam' efendim, Birleşik Devletler Hava Kuvvetleri'nde üç yıldızlı bir general ve ABD ordusunun en büyük ve en yüksek düzeyde sınıflandırılmış havacılık araştırma merkezine komuta ediyor," diye araya girdi Lucas hararetli bir şekilde. "General McLanahan bir efsaneden başka bir şey değil." Vuruldu, vuruldu, havaya uçuruldu, dövüldü, alay konusu oldu, tutuklandı, rütbesi indirildi ve kitaptaki her isimle anıldı. Karısını, yakın bir arkadaşını ve komutası altındaki düzinelerce mürettebatı kaybetti. Siz efendim. öte yandan zaten polistesiniz... yedi yıldır mı? Sekiz mi? Yetenekli bir mühendis, becerikli bir pilot ve astronotsunuz..."
    
  "Ancak?" - Diye sordum.
    
  Lucas, "Ama siz generaller liginde değilsiniz efendim, bundan çok çok uzaktasınız," diye devam etti. "Tecrübeniz yok ve generalle aynı düzeyde bağlılık göstermediniz. Siz generali yargılayacak kadar nitelikli değilsiniz; hatta bence efendim, onun hakkında bu şekilde konuşmaya hakkınız yok."
    
  "Sanki şu anda benimle konuşuyormuşsun gibi mi?"
    
  Lucas kararlı bir tavırla, "İsterseniz benim hakkımda yazın efendim, ama generali bu kadar abartmanızdan hoşlanmıyorum," dedi. Konsolundan çıkış yaptı ve öfkeli bir sarsıntı ve yüksek bir kükreme ile bölmeden ayrıldı! Velcro'dan yapılmıştır. "Sensör verilerini indirmenize ve general için bir rapor hazırlamanıza yardım edeceğim ve ardından Kara Aygır'ı çıkarma için hazırlamanıza yardımcı olmaktan memnuniyet duyarım... böylece mümkün olan en kısa sürede evinize dönebilirsiniz efendim." Kulağa daha çok "melez" gibi gelen "efendim" kelimesini söyledi ve darbe Boomer'ın gözünden kaçmadı.
    
  Arayıcı'nın kızgın ve kızgın yardımı sayesinde - çalışırken çok fazla iletişim kurmadıkları gerçeğinden bahsetmiyorum bile - Boomer'ın işi gerçekten hızlı bir şekilde tamamlandı. Verilerini ve bulgularını generale yükledi. McLanahan telsizden "Teşekkürler Boomer" diye yanıt verdi. "Yaklaşık doksan dakika içinde bir video konferans yapmayı planlıyoruz. Genelkurmay Başkanı ve Ulusal Güvenlik Danışmanının katılacağını öğrendim. Bir süre rahatla ve biraz dinlen."
    
  Boomer, "İyiyim efendim" diye yanıtladı. "Skybolt'ta saklanacağım, e-postamı alacağım ve kız arkadaşlarımı kontrol edeceğim."
    
  "Kız arkadaşlar... çoğul mu?"
    
  Boomer, "Bilmiyorum; e-postalarda ne yazacağını göreceğiz" dedi. "Hiçbiri benim günlerce, haftalarca ortadan kaybolmamdan hoşlanmaz ve onlara uzaydan cehenneme giden teröristleri öldürdüğümü kesinlikle söyleyemem."
    
  "Onlara söylersen muhtemelen sana inanmazlar."
    
  Boomer, "Takıldığım kadınlar uzay istasyonu ile benzin istasyonunu bilmiyorlar ve buna bayılıyorum" diye itiraf etti. "Geçimimi sağlamak için ne yaptığımı bilmiyorlar ya da umursamıyorlar. Tek istedikleri ilgi ve şehirde iyi vakit geçirmek, eğer bunu elde edemezlerse kendi yollarına giderler."
    
  "Kulağa yalnızmış gibi geliyor."
    
  Boomer, "İşte bu yüzden her zaman birden fazla kişinin işin içinde olmasını tercih ederim efendim," dedi.
    
  "Birbirleriyle karşılaşırlarsa havai fişekler patlayabilir, değil mi?"
    
  Boomer, "Her zaman bağlantı kuruyoruz efendim" dedi. "Övünmek yok, sadece bir gerçek. Söylediğim gibi onların tek istediği ilgi ve eğer insanlar onları başka bir ateşli bebekle kol kola görürse daha da fazla ilgi görürler. Ayrıca eğer herhangi bir konuşma olursa..."
    
  "Bekle, bekle, biliyorum Boomer: 'Eğer bir konuşma oluyorsa karışmana gerek yok,'" Patrick gülerek araya girdi. "Tamam, git kız arkadaşlarına merhaba de ve sakın kaç tanesinin seni beklediğini söyle bana." geri dön. Altmış dakika içinde benimle komuta modülünde buluş, böylece köpek ve midilli gösterimizin provasını yapabiliriz.
    
  Boomer, "Evet efendim" diye yanıtladı. McLanahan bayılmadan önce, "Ee, General?" diye sordu.
    
  "Devam etmek".
    
  "Daha önce çizgiyi aştıysam özür dilerim."
    
  Patrick, "Profesyonel görüşünüzü ve bakış açınızı istediğiniz zaman benimle paylaşmanızı bekliyorum Boomer, özellikle de bir görevde," dedi. "Eğer çizgiyi aşmış olsaydın, sana haber vermekten çekinmezdim."
    
  "Bu piçlerin üzerinde lanet olası bir kimyasal savaş başlığı olan bir füze yerleştirmesini izlemekten oldukça sinirlendim. Tek yapmak istediğim birkaç tanesini daha havaya uçurmaktı."
    
  "Seni duyuyorum. Ancak bu programı başlatmamız çok daha önemli. İkimiz de Tahran'da yaşananlar nedeniyle eleştirilerle yüzleşmek zorunda kalacağımızı biliyoruz; daha fazla füze fırlatmanın bize faydası olmazdı."
    
  Belki birkaç teröristin daha yok edilmesi onları birkaç gün daha başlarını öne eğip deliklerinde saklanmaya zorlayabilir."
    
  Patrick sabırla, "Elimizde inanılmaz silahlar var Boomer; gücün kafamıza girmesine izin vermeyelim," dedi. "Bu gerçek bir görev değil, operasyonel bir testti. Birkaç SkySTREAK füzesi ile Zeus'u oynamanın çekici olduğunu biliyorum, ama biz bunun için burada değiliz. Altmış sonra benimle burada buluş.
    
  "Evet efendim" diye yanıtladı. General oturumu kapatmadan hemen önce Boomer kendi kendine, General'in bu uzay istasyonu akını başladığından beri hiç olmadığı kadar yorgun göründüğünü fark etti; belki de kimyasal silahların serbest bırakılmasını izlemek ve aylık uzay uçuşlarının birleşimi sinirlerini bozmaya başlamıştı. Boomer onun yarı yaşındaydı ve bazen seyahatin stresi, özellikle de son zamanlardaki hızlı dönüşler, yüksek G yaklaşmaları ve uçtukları birden fazla savaş görevi onu hızla yıpratıyordu.
    
  Boomer mürettebat bölmesine geri yüzdü, kablosuz kulaklıklarını ve video gözlerini aldı ve istasyonun "alt" kısmındaki Skybolt lazer modülüne yüzdü. Skybolt, istasyonun teknolojisinin en güçlü ve dolayısıyla en tartışmalı örneğiydi; birkaç gigawatt'lık serbest elektron lazeri, Dünya atmosferini delebilecek ve çeliği birkaç saniye içinde eritebilecek kadar güçlüydü. Silver Tower radarlarına ve diğer sensörlere bağlanan Skybolt, araba büyüklüğündeki hedefleri vurabilir ve en gelişmiş ana muharebe tankları hariç tüm tankların üst zırhını parçalayabilir. Amerika'nın tüm düşmanları tarafından "kitle imha silahı" olarak sınıflandırılan silahın, yıllardır devre dışı bırakılması çağrısında bulunan Birleşmiş Milletler, yalnızca Amerika Güvenlik Konseyi'nin vetosuyla ayakta kalabildi.
    
  Skybolt'un geliştiricisi, operatörü ve baş savunucusu Anne Page, Dünya'da silah finansmanının neden devam etmesi gerektiği konusunda Kongre'ye ifade vermeye hazırlanıyordu ve Boomer istasyondaki çok az kişinin bu şeye yaklaştığını biliyordu." Lazerin gerektirdiği muazzam miktarda enerjiyi üretmek için bir manyetik alan boyunca erimiş metal akışını hızlı bir şekilde ileri geri göndermek için iki küçük nükleer reaktör kullanan bir MHDG veya manyetohidrodinamik jeneratör ve Ann'den hiçbir koruyucu kalkan veya güvence yok herkesin korkularını giderebilirdi, bu da onun sık sık biraz sakinleşmek için modüle girdiği anlamına geliyordu. Skybolt modülü, istasyonun ana modüllerinin yaklaşık dörtte biri büyüklüğündeydi, dolayısıyla içi nispeten sıkışıktı ve borular, kablolar, çeşitli bilgisayarlar ve diğer bileşenlerle tıka basa doluydu, ancak MHDG tahrikli sirkülasyon pompalarının ve mükemmel bilgisayarların yumuşak uğultusu vardı. ve iletişim ekipmanları burayı Boomer'ın takılmak için en sevdiği yer haline getirdi. Bir süreliğine diğerlerinden emekli olabilir.
    
  Boomer kulaklıklarını ve video gözlerini modülün bilgisayarlarına bağladı, oturum açtı ve e-postayı indirmeye başladı. Kulaklıklar ve koruyucu gözlükler bir sorun olsa da Gümüş Kule'de devasa bölmelerde bile çok az mahremiyet vardı, bu yüzden mahremiyetin tek benzeri kulaklar arasındaki boşlukla sınırlıydı. Herkes çok gizli, ileri teknolojiye sahip Havacılık ve Uzay Silahları Merkezi personelinin uzay istasyonunda olması durumunda, gelen ve giden tüm iletişimlerin kaydedildiğini ve izlendiğini, dolayısıyla "gizliliğin" en iyi ihtimalle boş bir fikir olduğunu varsayıyordu.
    
  Ekipmanı takma zahmetine girmesi iyi bir şeydi çünkü kız arkadaşlarından gelen video e-postaları kesinlikle herkesin görmesi için değildi. Chloe'nin videosu tipikti: "Boomer, hangi cehennemdesin?" Her şey Chloe'nin görüntülü telefonunun başına oturup kendi fotoğraflarını çekmesiyle başladı. "Senin bu şekilde ortadan kaybolmandan sıkılmaya başladım. Biriminizdeki hiç kimse bana hiçbir şey söylemez. Telefona cevap veren çavuşun polislikten atılması lazım, ibne." Chloe, kendisine hemen asılmayan her erkeği "ibne" olarak adlandırdı ve herhangi bir normal erkeğin onu hemen becermek istememesinin tek sebebinin eşcinsel olmak olduğuna inanıyordu.
    
  Bir an durakladı, yüz hatları biraz yumuşadı ve Boomer gösterinin başlamak üzere olduğunu anladı: "O dikenli saçlı sarışın orospuyla, Tammy ya da Teresa ya da adı her ne ise onunla olmasan iyi olur." Onun evindesin, değil mi yoksa ikiniz Meksika'ya ya da Hawaii'ye mi uçtunuz, değil mi? Siz ikiniz az önce seviştiniz ve o duş alırken e-postalarınızı kontrol ediyorsunuz, değil mi?" Chloe görüntülü telefonu masanın üzerine koydu, bluzunun düğmelerini açtı ve büyük, sıkı göğüslerini sütyeninin altından çıkardı. "Sana burada neyi kaçırdığını hatırlatmama izin ver Boomer." Parmağını şehvetli bir şekilde ağzına götürdü, sonra onunla meme uçlarını daire içine aldı. "Kıçını buraya geri çek ve o pis kokulu sarışın fahişelerle takılmayı bırak." Baştan çıkarıcı bir şekilde gülümsedi, sonra telefonu kapattı.
    
  Boomer mesajlarına göz atmaya devam ederken, "Çılgın kaltak," diye mırıldandı ama geri döner dönmez onu bulmaya kararlıydı. Ek mesajları inceledikten sonra durdu ve hemen uydu İnternet sunucusuna erişim kodunu girdi. Armstrong uzay istasyonu merkezli yeni Amerikan uzay girişiminin bir diğer faydası da, küresel düşük hızlı İnternet erişimi sağlayan yüzden fazla düşük yörüngeli uydunun yanı sıra on sabit konumlu uydudan oluşan bir takımyıldız aracılığıyla neredeyse evrensel İnternet erişiminin yaklaşmakta olan kullanılabilirliğiydi. Kuzey Yarımküre'nin büyük bölümünde İnternet'e yüksek hızlı geniş bant erişimi sağlayan uydular.
    
  Belirtilen güvenli adrese görüntülü telefon bağlantısı kurduktan hemen sonra John Masters'ın yanıtı "IP adresi yok, uzantı yok, genel aktif sunucu kimliği yok; uzaydan gelen bir çağrı olmalı" diye geldi. John Masters, mikro uydulardan uzay hızlandırıcılara kadar pek çok farklı yeni havacılık teknolojisini geliştiren ve lisanslayan küçük bir yüksek teknoloji araştırma ve geliştirme şirketi olan Sky Masters Inc.'in başkan yardımcısıydı . Çok sayıda doktora derecesine sahip bir bilim adamı ve mühendis olan ve dünyanın en yenilikçi havacılık ve uzay tasarımcıları ve düşünürlerinden biri olarak kabul edilen Masters, şirketini yirmi beş yaşında kurdu ve hâlâ inek, eksantrik ve kolay bir kişi gibi görünüp öyle davranıyordu. -harika oluyor. "Beni geri aradığınız için teşekkürler Boomer."
    
  "Sorun değil John."
    
  "Orada işler nasıl?"
    
  "Harika. İyi."
    
  "Şifrelenmiş olsa bile uydu sunucusunda bunun hakkında konuşamayacağınızı biliyorum. Sadece iyi olduğundan emin olmak istedim."
    
  "Teşekkür ederim. Ben iyiyim ".
    
  Kısa bir duraklama oldu; sonra: "Biraz depresif görünüyorsun dostum."
    
  "HAYIR".
    
  "İyi". Bir duraklama daha. "Bu yüzden. Teklifim hakkında ne düşünüyorsun?
    
  Boomer, "Bu son derece cömert bir davranış John," dedi. "Bunu hak edip etmediğimden emin değilim."
    
  "Kabul edeceğini düşünmeseydim bunu önermezdim."
    
  "Peki istediğim şey üzerinde çalışabilir miyim?"
    
  Masters, "Umarız başka projelerde de bize yardım etmenizi sağlayabiliriz" dedi, "ama en iyi yaptığınız şeyi yapmanızı istiyorum: kalıpların dışında düşünmek ve yeni, yenilikçi ve akıllara durgunluk veren projeler yaratmak." Havacılık ve uzay pazarında oynamaya ya da önceden satın almaya çalışmıyorum Boomer - onu şekillendirmeye çalışıyorum. Yapmanı istediğim şey bu. Benden başka kimseye cevap vermeyeceksin ve ekibini, protokollerini, tasarım yaklaşımını ve teslim tarihlerini elbette makul bir şekilde seçebilirsin. Fikirlerinle beni parkın dışına atarsan, ben de seni sonuna kadar destekleyeceğim.
    
  "Peki bu laboratuvarımın yaklaşık bütçe rakamı...?"
    
  "Evet?" - Diye sordum.
    
  "Bu gerçek mi John?"
    
  Masters kıkırdayarak "Bu sadece bir başlangıç noktası, Boomer minimum nokta" dedi. "Yazılı olmasını istiyorsanız söyleyin, ancak projelerinizi araştırıp değerlendirecek bir ekip oluşturmak için cömert bir bütçeniz olacağını size garanti ederim."
    
  "Yine de tüm ünite için yeterli değil. İhtiyacım olacak-"
    
  Masters heyecanla, "Anlamıyorsun Boomer," diye sözünü kesti. "Bu para yalnızca siz ve ekibiniz içindir ve departmanınızdaki, mevcut projelerinizdeki veya şirket tarafından onaylanmış belirli program veya teknolojilerdeki herkese dağıtılmaz."
    
  "Dalga mı geçiyorsun!"
    
  Masters, "Kalp krizi geçirecek kadar ciddiyim kardeşim" dedi. "Ve bunun nedeni şirket çapındaki maliyetler, uyumluluk talimatları veya güvenlik gibi şeyler değil, ekibiniz ve projenizle ilgili maliyetlerdir. En iyi mühendislerimize işlerini yapmak için ihtiyaç duydukları araçları vermemiz gerektiğine inanıyorum."
    
  "Buna inanamıyorum. Bu kadar küçük bir şirketin bu kadar para yatırdığını hiç duymadım."
    
  Masters, "İnan buna Boomer," dedi. "Küçük olabiliriz ama büyük düşünen ve büyük şeylerin gerçekleşmesini bekleyen yatırımcılarımız ve yönetim kurulumuz var."
    
  "Yatırımcılar mı? Yönetim Kurulu...?"
    
  Masters, "Hepimiz birine hesap veriyoruz Boomer" dedi. "Şirketimi özenle seçilmiş bir yönetim kuruluyla tek başıma yönettim ve projeler küçülene ve para sıkışık hale gelene kadar her şey yolundaydı. Burada yaptığımız işin bir parçası olmak isteyen çok sayıda yatırımcı vardı ama kimse tek kişilik bir gösteriye yüz milyonlarca dolar yatırmak istemiyor. Biz halka açıkız ve ben artık başkan değilim ama herkes benim mucizeler yaratan adam olduğumu biliyor."
    
  "Bilmiyorum..."
    
  "Kurul hakkında endişelenme Boomer. Sen bana rapor ver. Unutmayın, her kuruş için sizi çalıştıracağım. Sizden harika şeyler bekleyeceğim ve hükümetin teklif talepleri hakkında bildiklerim veya keşfettiklerim konusunda kulaklarınıza kulak tıkayacağım ama dediğim gibi, etrafta sosis beklemenizi istemiyorum Pentagon'dakiler bize ne isteyebileceklerini söyleyecekler; ben de onlara ne istediklerini söylememizi istiyorum. Yani ne diyorsun? Var mısın?
    
  "Bunu düşünüyorum John."
    
  "İyi. Sorun değil. Hava Kuvvetleri'ne olan bağlılığının sekiz ay içinde sona ereceğini biliyorum, değil mi?" Boomer, John Masters'ın Hava Kuvvetleri pilot eğitimine yönelik eğitim taahhüdünün sona erdiği güne kadar bunu bildiğini tahmin etti. "O zamandan önce size büyük bir ikramiyenin yanı sıra düzenli komisyonlar da sunacaklarını garanti ederim. Kritik bir uzmanlığınız var diyerek sizi durdurmaya çalışabilirler ama biz gerektiği zaman ve gerekirse bu konuyla ilgileneceğiz. Hava Kuvvetleriyle yeterince sözleşmem var ve Pentagon'da da kararlarınıza saygı duymaları konusunda baskı uygulayacak kadar dostum var. Günün sonunda, bir havayolu şirketinde çalışmayacaksınız, danışman ya da lobici olmayacaksınız; onlar için yeni nesil ekipmanlar üreten bir şirkette çalışacaksınız."
    
  "Kulağa cazip geliyor."
    
  John Masters, "Eminim öyledir Boomer," dedi. "Hiçbir şey için endişelenme. Bir şey daha var dostum. Senden daha yaşlı olduğumu biliyorum, eğer gerçekten erken başlarsam muhtemelen baban olacak kadar yaşlıyım, bu yüzden sana küçük bir uyarıda bulunabilirim.
    
  "Bu nedir John?"
    
  "Size sakin olmanızı, dikkatli davranmanızı ve belki de görevlerde eskisi kadar sık uçmamanızı söylemenin, Golden Retriever'ıma gölden uzak durmasını söylemeye çalışmak gibi olduğunu biliyorum, ancak gelecekte şirket başkan yardımcısı olmasını istemem. Ar-Ge kayan bir yıldız haline geldi, o yüzden sakin olun, tamam mı?"
    
  "Başkan Vekili?"
    
  "Ah, bunu yüksek sesle mi söyledim?" Ustalar rahatsız olmuyor. "Bunu duymaman gerekiyordu. Bunu söylediğimi unut. Kurulun bunu değerlendirdiğini ama açıklamamı istemediğini unutun. Yönetim kurulunun ortalıkta dolaştığı diğer şeyi size anlatmadan önce gitme zamanı... ah, neredeyse yine yapıyordum. Daha sonra Boomer."
    
    
  CUMHURBAŞKANLIĞI, KREMLIN, MOSKOVA, RUSYA FEDERASYONU
  Kısa bir süre sonra
    
    
  Rusya Federasyonu Başkanı Leonid Zevitin'in, özel kalemi Pyotr Orlev ve Güvenlik Konseyi Sekreteri Anatoly Vlasov eşliğinde hızla konferans odasına girmesiyle salon büyük bir ilgiyle karşılandı; Dışişleri Bakanı Alexandra Khedrov; ve Federal Güvenlik Bürosu başkanı Igor Truznev. Zevitin, "Yerlerinize oturun" emrini verdi ve zaten odadaki subaylar - Genelkurmay Başkanı General Kuzma Furzienko; Kara Kuvvetleri Genelkurmay Başkanı General Nikolai Ostanko; ve Hava Kuvvetleri Genelkurmay Başkanı General Andrei Darzov sandalyelerine oturdu. "Bu yüzden. Savaşçımıza, füze ateşlemesi halinde insansız Amerikan bombardıman uçağına saldırmasını emrettim ve çok hızlı bir şekilde buluştuğumuz için, sanırım öyle oldu ve biz de buluştuk. Ne oldu?"
    
  General Darzov, "ABD'ye ait bir B-1 bombardıman uçağı, Hazar Denizi üzerinden başarılı bir şekilde füze fırlattı; bu füzenin, Tahran'ın güneydoğusundaki bir yerleşim kompleksinden füze fırlatmaya hazırlanan bir Hizbullah birimini imha ettiği bildirildi" dedi. "Füze fırlatma ekibine doğrudan isabet etti, tüm mürettebatı öldürdü..." Durdu ve ekledi: "Özel kuvvetler danışmanımız da dahil. Sonra bombacı..."
    
  Zevitin sabırsızca elini kaldırarak, "Durun General, durun bir dakika" dedi. "Hazar Denizi üzerinden füze mi fırlattılar? Lazer güdümlü bomba ya da TV güdümlü füzeyi değil, seyir füzesini mi kastediyorsunuz?" Masanın etrafındakilerin çoğu, Zevitin'in üslubundan veya sorusundan hoşlanmadıklarından değil, Kremlin'deki gizli bir toplantıda birinin bu kadar belirgin Batı aksanına sahip olmasına alışkın olmadıkları için gözlerini kıstılar.
    
  Çarların düşüşünden bu yana Rusya'nın en genç liderlerinden biri olan Leonid Zevitin, St. Petersburg dışında doğmuştu ancak eğitim gördü ve hayatının çoğunu Avrupa ve Amerika Birleşik Devletleri'nde geçirdi ve bu nedenle istemediği veya istemediği sürece neredeyse hiç Rus aksanı yoktu. Örneğin siyasi bir mitingde Rus vatandaşlarıyla konuşurken buna ihtiyacınız var. Yıldız adayları ve kraliyet aileleriyle sık sık dünyanın dört bir yanında boy gösteren Zevitin, siyaset veya ordudan ziyade uluslararası bankacılık ve finans dünyasından geliyordu. Onlarca yıl süren eski, sıkıcı siyasi patronların veya bürokratik uşakların cumhurbaşkanı olmasından sonra, Leonid Zevitin'in seçilmesi Rusların çoğu tarafından temiz bir nefes olarak görüldü.
    
  Ancak Kremlin'in gizli duvarlarının arkasında, pahalı ipek takımlardan, kusursuz saç stillerinden, jet sosyete tarzından ve milyon dolarlık bir gülümsemeden tamamen farklı bir şeydi; o, eski büyük Rus geleneğinden gelen bir kuklacıydı, aynı derecede soğuk, hesapçı ve seleflerinin en kötüsü gibi sıcak kişilik özelliklerinden yoksundu. Siyasi, idari, askeri ya da istihbarat tecrübesi olmadığı için Zevitin'in nasıl düşündüğünü, ne istediğini, hükümetteki müttefiklerinin ya da komutanlarının kim olduğunu kimse bilmiyordu; onun yardakçıları her yerde herkes olabilirdi. Bu durum Kremlin'in büyük bir kısmının şaşkınlık içinde, şüpheci, sessiz ve en azından açıkça sadık kalmasına neden oldu.
    
  "Hayır efendim - füze, savaş uçağımızın radarının bir hedefi takip edebileceği maksimum hız olan Mach dört'ten daha hızlı uçtu. Bunu çok yüksek hızlı güdümlü bir füze olarak tanımlayabilirim."
    
  "O halde fırlatma zamanı ile maruz kalma süresini karşılaştırıp bir sayı bulduğunuzu varsayıyorum?"
    
  "Evet efendim." Gözlerinde acı vardı; bunun nedeninin generalin başkana kötü haberi vermekten korkması mı, yoksa yabancı aksanlı bu genç çapkın tarafından kendisine ders verilmesi mi olduğunu kimse anlayamıyordu.
    
  Hava Kuvvetleri Genelkurmay Başkanı için Zevitin, "Ama hesapladığınız rakama inanmıyorsunuz" dedi. "Açıkçası bu silah beklemediğimiz bir şeydi. Hız neydi General?"
    
  "Ortalama hız, beş virgül yedi mak."
    
  "Ses hızının neredeyse altı katı mı? Bu haber her güvenlik görevlisinin sandalyesine oturmasına neden oldu. "Ve bu ortalama bir hızdı, bu da en yüksek hızın Mach... on olduğu anlamına mı geliyor? Amerikalıların Mach 10'da uçabilecek bir saldırı füzesi mi var? Bizim bundan neden haberimiz olmadı?"
    
  General Furzienko, "Artık biliyoruz efendim" dedi. "Amerikalılar yeni oyuncaklarını, savaşçılarımızdan birinin kanat ucundayken kullanma hatasını yaptılar."
    
  Zevitin, "Görünüşe bakılırsa savaşçımız hakkında devriyelerini veya saldırılarını iptal edecek kadar endişelenmemişler" dedi.
    
  Hava Kuvvetleri Genelkurmay Başkanı General Andrei Darzov, "Bu, Amerikalıların 'operasyonel kontrol' dediği şeydi efendim" dedi. Kısa boylu, savaş yaralısı bir Hava Kuvvetleri bombardıman pilotu olan Darzov, kelliğini kazıtmayı tercih etti çünkü bunun pek çok kişi, özellikle de politikacılar ve bürokratlar için ne kadar korkutucu olduğunu biliyordu. Boynunun sol tarafında ve sol elinde gözle görülür yanık izleri vardı ve ayrıca sol elinin dördüncü ve beşinci parmakları da yoktu; bunların tümü, Rusya'nın ana bombardıman uçağı Engels Hava Üssü'nün bombalanması sırasında meydana gelen yaralanmaların bir sonucuydu. Birkaç yıl önce uzun menzilli havacılık bölümünün komutanı olarak görev yaptığı üs.
    
  Darzov, Engels'e yapılan sürpriz saldırı sırasında karargahında meydana gelen tam yıkımın kanlı bir intikamından başka bir şey istemiyordu ve bunu planlayan ve gerçekleştiren ABD Hava Kuvvetleri komutanından intikam almaya yemin etti... Korgeneral Patrick McLanahan.
    
  Darzov kadar Amerika Birleşik Devletleri'nden intikam almak isteyen eski genelkurmay başkanı Anatoly Gryzlov'un yönetimi altında, çok geçmeden bu fırsatı yakaladı. Sadece bir yıl sonra, Andrei Darzov, Rus uzun menzilli Tu-95 Bear, Tu-26 Backfire ve Tu-160 Blackjack bombardıman uçaklarını havada yakıt ikmali sondalarıyla değiştirerek onlara ABD'yi vurabilecek menzili sağlayacak bir planın mimarıydı. . Bu, ABD'nin uzun menzilli bombardıman uçaklarının çoğunu ve karada konuşlu nükleer uçlu kıtalararası balistik füzelerinin yarısından fazlasının kontrol merkezlerini yok edecek cesur ve iddialı bir plandı. Yıkıcı saldırı otuz binden fazla insanı öldürdü, binlercesini yaraladı ya da hasta etti ve kısa sürede "Amerikan Holokostu" olarak anıldı.
    
  Ancak Darzov, ezeli düşmanı Patrick McLanahan'ı sonuna kadar dinlemedi. McLanahan'ın karşı saldırısı Rusya'nın en güçlü ve mobil kıtalararası balistik füzelerinin neredeyse eşdeğerini yok ettiğinde, birisinin suçu üstlenmesi gerekti - Ryazan'daki yer altı komuta merkezine yapılan Amerikan hava saldırısı sırasında öldürülen o zamanki Rusya Devlet Başkanı General Gryzlov dışında - ve bu Darzov'du. Kendisi, tüm Ilyushin 78 ve Tupolev 16 yakıt ikmal uçaklarını Sibirya, Yakutsk'taki izole bir hava üssüne yerleştirmeye karar vermekle ve orada yeterli güvenliği sağlayamayarak McLanahan ve hava kuvvetleri kuvvetlerinin üssü ele geçirmesine ve büyük miktardaki miktarı kullanmasına izin vermekle suçlandı . Orada depolanan yakıt, McLanahan'ın bombardıman uçakları tarafından Rus kara konuşlu nükleer caydırıcı güçlerini avlamak ve yok etmek için kullanıldı.
    
  Darzov tek yıldızlı general rütbesine indirildi ve bir zamanlar hayati önem taşıyan Sibirya üssünün temizlenmesini ve sonunda kapatılmasını denetlemek için Yakutsk'a gönderildi - çünkü McLanahan'ın karadaki bombardıman uçaklarını yok etmek amacıyla Gryzlov, Yakutsk'a düşük verimli bir saldırı emri verdi. nükleer silahlar. Her ne kadar düzinelerce nükleer savaş başlığından sadece dördü üssün etrafındaki McLanahan füze kalkanını delse ve hepsi radyoaktif serpintiyi en aza indirmek için yüksek irtifadan ateşlense de, üssün çoğu ciddi şekilde hasar gördü ve kalbi yerle bir oldu ve yaşanmaz hale geldi. Genelkurmay'ın Darzov'un devam eden radyoaktivite nedeniyle hastalanacağını, böylece popüler, zeki genç generali ortadan kaldırmanın angaryasından kurtulacaklarını umduğuna dair pek çok spekülasyon vardı. Subay.
    
  Ancak Darzov ölmekle kalmadı, Sibirya'da uzun süre fiili sürgünde de kalmadı. Sağlık cephesinde, Darzov ve onun sadık kıdemli personeli, Amerikalıların personelini Yakutsk'tan tahliye ederken geride bıraktıkları radyoaktif dekontaminasyon ekipmanını kullanarak hayatta kaldı. Kariyer ve prestij açısından tüm dünyanın ona karşı olduğu bir dönemde umutsuzluğa kapılmadan hayatta kalmayı başardı.
    
  Darzov, Leonid Zevitin adlı genç bir yatırım bankacısının maddi ve manevi desteğiyle üssü restore etti ve kısa süre sonra onu yıkıma ve terk edilmeye hazır hale getirmek yerine tekrar kullanıma açtı. Bu hareket, çok ihtiyaç duyulan destek ve malzeme için temele dayanan Rusya'nın Sibirya'daki petrol ve gaz endüstrisini yeniden canlandırdı ve hükümet, büyük bir kısmı yeni boru hatları aracılığıyla Japonya ve Çin'e satılan Sibirya petrolünden büyük gelirler elde etti. Genç üs komutanı, Rusya'nın en zengin ve en başarılı yatırım bankacısı Leonid Zevitin'in dikkatini ve minnettarlığını çekti. Darzov, Zevitin'in sponsorluğu sayesinde Moskova'ya geri döndü, dört yıldızlı generalliğe terfi etti ve sonunda yeni seçilen Cumhurbaşkanı Zevitin tarafından Hava Kuvvetleri Kurmay Başkanı olarak atandı.
    
  Furzenko, "Amerikalılar inisiyatif aldı ve yeni bir hipersonik havadan karaya silah gösterdi. Bu onların ne kadar özgüvenli olduklarını gösteriyor ve bu onların zayıflığı olacak. Sadece bu da değil, aynı zamanda birkaç değerinde bir füze harcadılar" dedi. milyon dolar, bir kamyonu ve birkaç dolar değerinde ev yapımı bir füzeyi yok etmek."
    
  "Sanırım onların da kendilerine güvenmeye hakları var, General; iki yüz mil mesafedeki herhangi bir hedefi, bir çocuğun yirmi metrelik bir mesafeden 22'lik tüfeğiyle teneke kutuya ateş etmesi kadar hızlı ve isabetli bir şekilde yok edebilirler." dedi Zevitin. Generallerin birçoğu, hem Zevitin'in bazı Batılı terimleri karşısında kafa karışıklığı içinde, hem de onun ağır aksanlı Rusçasını anlamaya çalışırken kaşlarını çattı. "Üstelik silahın etkinliğini gözlemleyeceğimizi ve değerlendireceğimizi bilerek gözümüzün önünde yaptılar. Bu bizim lehimize bir gösteriydi ve aynı zamanda İslamcılara karşı da çok etkili bir terör silahıydı." Zevitin Darzov'a döndü. "B-1 bombardıman uçağını takip eden savaş uçağına ne oldu Andrey?"
    
  Hava Kuvvetleri genelkurmay başkanı, "Pilot güvenli bir şekilde indi, ancak uçağının elektronik ekipmanlarının çoğu tamamen devre dışı kaldı" diye yanıt verdi.
    
  "Nasıl? Yine mi terahertz silahları?"
    
  Darzov, "Belki, ama Amerikan T-ışını silahı olarak adlandırılan silah, altı yüz kilometreyi aşan menzillerdeki elektronik devreleri yok eden geniş spektrumlu bir atom altı silahtır" diye yanıtladı Darzov. "Başka hiçbir istasyon herhangi bir aksaklık bildirmedi. Pilot, füzelerini ateşlediği anda savaş uçağının... tamamen kapandığını bildirdi."
    
  "Roketin kendi kendine kapandığını mı söylüyorsun?"
    
  Hayır efendim. Sanki pilot her şeyi bir anda kapatmış gibi tüm uçak kendi kendine kapandı."
    
  "Bu nasıl mümkün olabilir?"
    
  Darzov, "Belki de terahertz silahları bunu yapabildi" dedi. "Savaşçının bilgisayar hata kayıtlarına bakmadan bunu bilemeyiz. Ama benim tahminim McLanahan'ın 'netrusion' sistemini Dreamland bombardıman uçaklarına ve muhtemelen tüm uçak ve uzay araçlarına uyguladığı yönünde."
    
  "Nontruzia" mı? Bu nedir?"
    
  Darzov, "Dijital sinyalleri alan herhangi bir sensör veya anten aracılığıyla düşman bilgisayar sistemlerini 'hackleme' yeteneği" diye açıkladı. "Süreci tam olarak anlamıyoruz, ancak bombardıman uçakları herhangi bir dijital talimat veya mesaj gibi alınan ve işlenen bir sinyali iletebilir. Düşman sinyali, radar tuzakları, kafa karıştırıcı kodlanmış mesajlar, uçuş kontrol girdileri ve hatta uçak sistemlerine verilen elektronik komutlar olabilir..."
    
  Zevitin, "Mesela iş durdurma emri" dedi. Kafasını salladı. "Sözde Mig'e doğrudan aşağıya veya daire çizerek uçmasını emredebilirdi; şans eseri sadece durmasını emretti. Uçaklarınıza yükleyeceğiniz harika oyuncaklar yaratabilecek kadar zengin olmak güzel olsa gerek." Onayladı. "Görünüşe göre eski dostunuz hâlâ oyunda, değil mi General?"
    
  "Evet efendim" dedi Darzov. "Patrick McLanahan." O gülümsedi. "Onunla yeniden savaşma fırsatını memnuniyetle karşılardım ve kadın ve erkeklerimi hapsetmesinin, üssümü ele geçirmesinin ve yakıtımı çalmasının bedelini ona ödetirdim. Ancak anladığım kadarıyla burada çok uzun süre kalmayabilir. Yeni yönetim onu hiç sevmiyor."
    
  Zevitin, "McLanahan'ın biraz siyasi bilgisi olsaydı, yeni cumhurbaşkanı yemin ettiği anda istifa ederdi" dedi. "Açıkçası bu olmadı. Ya McLanahan düşündüğümüzden daha adanmış ya da daha aptal ya da Gardner onu kovmayacak, bu da onun sandığımız gibi bir soytarı olmayabileceği anlamına geliyor." Etrafındaki generallere baktı. "McLanahan'ı ve asla yaratılmayacak yüksek teknolojili oyuncaklarını unutun ; o ellerindeki en iyisi ama o yalnızca tek bir adam ve Beyaz Saray'da olmak yerine Nevada çölündeki bu korkunç üsse kilitlendi, değil mi? bu da artık kimsenin onu dinleme fırsatı olmadığı anlamına geliyor." KGB'nin halefi olan Federal Güvenlik Bürosu'nun başkanı Truznev'e dönerek şunu sordu: "Peki ya İran'daki 'danışmanınız'? Onu oradan çıkardın mı?"
    
  FSB şefi, "Ondan geriye ne kaldı, evet efendim" diye yanıtladı.
    
  "İyi. İhtiyacımız olan son şey, girişimci bir Amerikalı veya İranlı araştırmacının, bir grup İranlı vücut parçasına karışmış Rus kıyafetleri veya silahları bulması."
    
  Truznev, "Onun yerine başka bir ajan getirildi" dedi. Öfkeyle Dışişleri Bakanı Alexandra Khedrov'a döndü. "Bu Hizbullah piçlerine 9K89 gibi silahlar vermek zaman ve para kaybıdır ve uzun vadede bize zarar verecektir. Onlara bu tür gelişmiş füzeler sağlamayı bırakmalı ve Pers işbirlikçilerine ev yapımı Katyuşa ve havan toplarını ateşlemeye devam etmelerine izin vermeliyiz."
    
  Zevitin, "General Furzienko'nun Hornet füzesinin İran'a gönderilmesi önerisini kabul ettiniz, Direktör" dedi.
    
  Truznev, "Hornet füzesinin, İran Ordusu ve Hava Kuvvetleri üslerine yüksek patlayıcı parçalanma savaş başlıkları ve mayın döşeyen savaş başlıkları ile saldırmak için kullanılması gerektiğine karar verdim efendim," dedi Truznev, "onları sadece şehre gelişigüzel ateş etmekle kalmayıp. Fırlatma noktası, füzenin vuracakları hedef olduğunu söyledikleri Doshan Tappeh Hava Üssü'nü vuracak maksimum menzilinin en ucundaydı. Hizbullah mürettebatının füze fırlatma sırasında ayak sürüdüğü, hatta çocukların gelip fırlatmayı izlemesine izin verdiği de bildirildi. Bu defalarca bildirildi."
    
  General Darzov, "Artık bu yeni Amerikan silahlarını bildiğimize göre isyancılara taktiklerini ayarlamaları yönünde talimat vermemiz gerekecek" dedi General Darzov.
    
  "Onlara kendi zehirli karışımlarını savaş başlığına eklememeleri talimatını da verecek misiniz?" - Truznev sordu.
    
  "Neden bahsediyorsunuz yönetmen?"
    
  FSB başkanı öfkeyle, "Hizbullah militanları Hornet füzesinin savaş başlığını hardal gazına benzer ama çok daha etkili bir tür kimyasal silah karışımıyla doldurdu" dedi. "Gaz sokakta bir düzine insanı öldürdü ve düzinelerce kişiyi de yaraladı."
    
  "Kendi hardal gazını mı yaptılar?"
    
  Truznev, "Nereden aldıklarını bilmiyorum efendim; İran'da çok sayıda kimyasal mühimmat var, belki de onları çaldılar ya da gizlice sakladılar" dedi. "Bu madde bir Amerikan füzesi çarptığında patladı. Ama mesele şu ki, onlar bizim direktiflerimizi ihlal ettiler ve yetkisiz bir hedefe, yetkisiz bir savaş başlığıyla saldırdılar. Kimyasal bir saldırıyı gerçekleştirmek için gereken fitillere sahip, kamyondan fırlatılan yalnızca birkaç füze var; Amerikalılar, İranlılara Hornet füzeleri sağladığımızı keşfetmekte hiç zorluk yaşamazlardı."
    
  Zevitin, "Mokhtaz'ı hemen telefona bağlayın" diye emir verdi. Genelkurmay Başkanı Orlev anında telefondaydı.
    
  Truznev, "Artık Pasdaran dünyanın her yerinden yabancı savaşçıları Bucazi darbesine karşı bu lanet cihada katılmaya çektiğine göre, din adamlarının kendi güçleri üzerinde çok sıkı bir kontrole sahip olduğunu düşünmüyorum." dedi. Eski Ayetullah Hasan Mohtaz İran Savunması ulusal danışmanı ve Bucazi'deki kanlı İslamcı tasfiyeden sağ kurtulan eski İran hükümetinin en üst düzey üyesi, sürgünde cumhurbaşkanı ilan edildi ve dünyadaki tüm Müslümanları İran'a gelip yeni İran'a karşı savaşmaya çağırdı. askeri-monarşik hükümet. İran karşıtı ayaklanma, dünyanın dört bir yanından Boujazi'ye karşı verilen fetvaya yanıt veren onbinlerce Şii Müslüman savaşçının teşvikiyle hızla büyüdü. İsyancıların çoğu İran'ın İslam Devrim Muhafızları Birliği Pasdaran tarafından eğitildi, dolayısıyla savaş etkinlikleri daha da yüksekti. Mokhtaz'ın silahlanma çağrısından birkaç gün sonra , yeni İran'ın şehirlerinin çoğu şiddetli çatışmalara karıştı.
    
  Ancak İran'daki kaosun bir kısmı, darbe lideri General Hesarak el-Kan Boujazi'nin açıklanamaz bir şekilde yeni bir hükümet kurmayı reddetmesinden kaynaklandı. Eski bir genelkurmay başkanı ve İslam Devrim Muhafızları Birliği'ne karşı savaşan paramiliter iç savunma gücünün eski komutanı olan Boujazi, şaşırtıcı derecede başarılı bir darbeye öncülük etti, İran'ın teokratik yöneticilerinin çoğunu öldürdü ve geri kalanını komşu Türkmenistan'a kaçmaya gönderdi. Boujazi'nin, eski genelkurmay başkanı Hossein Yasini, düzenli silahlı kuvvetler subayları ve İran'ın eski kraliyet ailelerinden biri olan Kagev'lerin destekçileriyle birlikte başkent Tahran'ın kontrolünü ele geçirip bir hükümet kuracağı varsayıldı. Hatta bir isim bile seçildi - halkın gitmek istediği net yönü gösteren Demokratik İran Cumhuriyeti - ve ülke, artık İran'ın önerdiği isim olan "İran" yerine tarihi adı olan "Pers" olarak anılmaya başlandı. 1935'te Rıza Şah Pehlevi tarafından kullanıldı. Yalnızca teokrasiyi destekleyenler hâlâ "İran" adını kullanıyordu.
    
  General Darzov, "Fakat isyancıları silahlandırmayı bırakmamamız gerektiğini düşünüyorum" dedi. "Perslere karşı yapılan her başarılı saldırı onları zayıflatacaktır. Sabır lazım."
    
  Dışişleri Bakanı Alexandra Khedrov, "Cihatçılar bir şehre yeni bir roket fırlatıp masum kadınları ve çocukları öldürdüklerinde, isyancılar da aynı kaderi yaşıyor; tıpkı Rusya gibi zayıflıyorlar, general" dedi. Uzun boylu, esmer ve Rus hükümetinin en üst kademelerindeki herhangi bir kadının olabileceği kadar baştan çıkarıcı olan Alexandra Khedrov, Kremlin'de görev yapan en yüksek rütbeli kadındı. Zevitin gibi o da uluslararası finans alanında çalışıyordu, ancak ömür boyu Moskova'da ikamet eden ve evli iki çocuk annesi olarak patronunun itibarına sahip değildi. Ciddi ve anlayışlı, kapsamlı siyasi bağlantıları olmayan Khedrov, geniş kesimlerce başkanlığın arkasındaki beyin olarak görülüyordu. "Çocuk katillerini desteklediğimiz görülürse daha da kötü görünürüz."
    
  Zevitin'e döndü. "Sayın Başkan, Mohtaz, Buzhazi ve Kagev'e teslim olup ülkeyi boşaltmaları yönünde baskı yapmadan cihatçıları sakinleştirmenin bir yolunu bulmalı. Katliamları ve istikrarsızlığı destekliyormuşuz gibi görünemeyiz; bu bizim kendimiz de istikrarsız görünmemize neden oluyor. Eğer Mohtaz bu yolda devam ederse elimizdeki tek seçenek Boujazi'yi desteklemek olacaktır."
    
  "Bujazi mi?" diye sordu kafası karışan Zevitin. "Neden Bujazi'yi destekliyorsunuz? Yardım için Amerikalılardan yardım istedi."
    
  Khedrow, "Bu bizim hatamızdı; çaresizlikten hareket etti ve bize ihtiyacı olduğunda onun yanında değildik, o da McLanahan'a döndü," diye açıkladı. "Ancak Washington açıklanamaz bir şekilde Bujazi'ye destek vermedi ve bu da Rusya için bir fırsat yaratıyor. Gizlice Mokhtaz'ı destekliyoruz çünkü Rusya, artan petrol fiyatları ve büyük ölçüde artan silah satışları nedeniyle bölgedeki istikrarsızlıktan faydalanıyor. Ancak kaybedeni desteklemek durumunda kalırsak rotamızı değiştirmeli ve sonunda kazanan olacağına inandığım kişiyi desteklemeliyiz: Boujazi'yi."
    
  Darzov, "Katılmıyorum bakanım" dedi. "Bujazi, Mohtaz'ı yok edecek kadar güçlü değil."
    
  Khedrov, "O halde uçaklarınızı ve laboratuvarlarınızı bırakıp dünyaya gerçekte olduğu gibi bakmanızı öneririm, General" dedi. "Asıl soru şu Sayın Başkan: Kimi kazanmak istiyorsunuz, Boujazi mi Mohtaz mı?" Desteklememiz gereken kişi bu. Mohtaz'ı destekliyoruz çünkü Orta Doğu'daki kaos Amerika'nın kendi sahalarımızdaki işlerimize karışmasını engelliyor. Ama "Teokratik bir İran Rusya için en iyi seçim midir? Bucazi'yi tanıyoruz. İkimiz de onunla tanıştık; Genelkurmay Başkanı olarak görevden alınmasından önce, görevden alınması sırasında ve sonrasında onu yıllarca destekledik. Hala birbirimize destek veriyoruz." Her ne kadar İran'daki Amerikan varlığına ilişkin elde edilmesi daha pahalı olan bilgileri dikkatle koruyor olsa da istihbarat bilgileriyle. Belki de onunla temas düzeyini artırmanın zamanı gelmiştir."
    
  Orlev'in yanındaki telefon titredi, ahizeyi kaldırdı ve birkaç dakika sonra bekleme moduna aldı. "Mohtaz hatta efendim."
    
  "O nerede?" - Diye sordum.
    
  Orlev soruyu önceden tahmin ederek, "Türkmenistan'ın Aşkabat'taki İran Büyükelçiliği" diye yanıtladı.
    
  "İyi". Ayetullah Muhtaz ve danışmanları İran'dan kaçtığında, beklenmedik bir şekilde Aşkabat'taki Rus büyükelçiliğinde saklandı ve Bucazi güçlerinden ve sözde monarşist ölüm mangalarından koruma talep etti. Bu durum dünyanın geri kalanının pek çok yerinde merak ve soru uyandırdı. Moskova'nın İran'ın müttefiki olduğu biliniyordu ama eski rejimi korumak için bu kadar ileri gidebilirler miydi? Ya seçimler olsaydı ve teokratlar reddedilseydi? Din adamları ve İslamcılar Rusya'nın boynunda bir albatros mu olacak?
    
  Zevitin, dünyanın geri kalanına verilen bir taviz olarak Mokhtaz'ı büyükelçilikten ayrılmaya zorladı, ancak İran yerleşkesi içinde ve çevresinde konuşlanmış Rus FSB birimleriyle zımnen onun güvenliğini garanti etti. İlk başta İslamcının büyükelçilikten ayrılmayacağını ya da daha kötüsü, eğer atılırsa Rusya'nın İran'daki rolünü ifşa etmekle tehdit edeceğini düşündü ama neyse ki iş o noktaya gelmedi. Mohtaz'ın gelecekte bu kartı her zaman gösterebileceğini biliyordu ve bu kartı oynamaya kalkarsa ne yapması gerektiğine karar vermesi gerekiyordu.
    
  Zevitin telefonunu aldı. "Başkan Mokhtaz, bu Leonid Zevitin."
    
  Güçlü bir Fars aksanına sahip bir ses Rusça, "Lütfen Ekselansları için hazırlıklı olun efendim" dedi. Zevitin sabırsızca gözlerini devirdi. Her zaman Mohtaz gibi zayıfların oynadığı bir oyundu, diye düşündü; bir telefon görüşmesi kadar basit bir şey için bile karşı tarafı bekleterek en ufak bir avantaj elde etmeye çalışmak her zaman çok önemliydi.
    
  Birkaç dakika sonra genç bir tercümanın sesi şunları söyledi: "İmam Muhtaz hatta. Lütfen kendinizi tanıtın."
    
  "Sayın Başkan, Leonid Zevitin arıyorum. Umarım iyisindir ".
    
  "Rabbine merhametinden dolayı hamd et, öyledir."
    
  Zevitin, bu iyiliğin karşılığını vermek için herhangi bir girişimde bulunulmadığını belirtti; bu da yine Mokhtaz'a özgü bir davranıştı. "Tahran'da Hizbullah füzesi olduğundan şüphelenilen bir bölgeye yapılan son Amerikan hava saldırısını tartışmak istedim."
    
  "Bu konuda hiçbir şey bilmiyorum."
    
  Zevitin, "Sayın Cumhurbaşkanı, isyancıların füzeleri kitle imha silahlarıyla donatmasına izin vermemeniz konusunda sizi uyarmıştım" dedi. "Özellikle Hornet füzesini seçtik çünkü tüm dünyada kullanılıyor ve Rusya'ya kadar izini sürmek daha zor olacak. Üzerine kimyasal başlık takabilecek teknolojiye sahip olduğu bilinen tek füze gücü Rusya'ydı."
    
  Tercüman, "Özgürlük savaşçılarının haçlılara, kafirlere ve Siyonistlere karşı mücadelesinde ne yaptıklarının ayrıntılarını bilmiyorum" dedi. "Tek bildiğim, Tanrı'nın kutsal intikam çağrısına cevap veren herkesi ödüllendireceğidir. O"nun sağında bir yer kazanacaklar."
    
  Zevitin, "Sayın Cumhurbaşkanım, güçlerinizi kontrol altında tutmanızı rica ediyorum" dedi. "Yabancı işgale karşı silahlı direniş, destekçi olarak algılananlara karşı güdümsüz füzeler kullanmak bile tüm uluslar tarafından kabul edilebilir, ancak zehirli gaz kullanımı kabul edilemez. Eğer ayaklanmanız halkın olumsuz tepkisine yol açma riski taşıyorsa..."
    
  Zevitin, tercüman konuşmayı bitirmeden Mokhtaz'ın arka planda bağırdığını duyabiliyordu ve ardından tedirgin genç adam, İranlı din adamının ani tiradına yetişebilmek için kendini zorladı: "Bu bir isyan değil, gözlerinize lanet olsun" dedi tercüman. Mohtaz'dan çok daha sakin bir sesle. "Gururlu İranlılar ve onların kardeşleri, yasadışı ve ahlaksız bir şekilde elimizden alınan bir milleti geri alıyorlar. Bu bir isyan değil, baskıya karşı özgürlük için verilen kutsal bir savaştır. Ve böyle bir mücadelede her silah ve her taktik Allah katında meşrudur." Ve bağlantı koptu.
    
  Zevitin, "Lanet olası piç" diye küfretti ve bunu İngilizce söylediğini çok geç fark ederek telefonu kapattı.
    
  "Neden bu çılgın fanatikle uğraşıyorsunuz efendim?" - Dışişleri Bakanı Khedrov'a sordu. "Bu adam deli. İktidarı geri almaktan başka hiçbir şeyi umursamıyor; bunu yapmak için kaç masum insanı öldürmesi gerektiği umurunda değil. Dünyanın her yerinden yabancı cihatçıları kendine çekiyor ve onların çoğu ondan bile daha çılgın."
    
  "Mohtaz'ı ya da bu lanet ülkedeki herhangi birini umursadığımı mı sanıyorsunuz, Bakan?" Zevitin hararetle sordu. "Bu noktada Mokhtaz'ın hayatta olması ve İslamcıları İran'a gidip savaşmaya teşvik etmesi Rusya için daha iyi. Umarım ülke parçalanır, isyan büyürse bu neredeyse kesindir."
    
  Khedrov, "Keşke Bujazi, isyanına destek istediğinde McLanahan yerine bize dönseydi - Mohtaz ve o monarşist kaltak Kagev şimdi ölmüş olurdu ve Bujazi, biz onun yanında olsaydık, kontrolü sıkı bir şekilde elinde tutardı." dedi Khedrov, oyuncu kadrosunu seçerek. Federal Güvenlik Bürosu başkanı Truznev'e onaylamayan bir bakış. "İran milislerine katıldığı anda onu işe almalıydık."
    
  Truznev umursamaz bir tavırla, "Buzhazi radar ekranlarımızdan tamamen kayboldu bakanım" dedi. "Rezil oldu ve neredeyse ölüm cezasına çarptırıldı. İran, Çin'in nüfuz alanına girdi..."
    
  "Onlara çok sayıda silah sattık."
    
  Truznev, "Petrol fiyatları yükseldikten sonra evet, daha ucuz olduğu için Çin saçmalıklarını satın aldılar" dedi. "Fakat daha sonra bu silahların çoğunun kendi sınırlarımızdaki Çeçen ayrılıkçıların ve uyuşturucu kaçakçılarının eline geçtiğini hemen keşfettik. Çin, Sincan ve Doğu Türkistan'daki İslamcıları destekledikleri için İran'a desteğini uzun zaman önce durdurdu . Çinli İslamcı isyancılar hükümet güçleriyle kendi kahrolası silahlarıyla savaştı! İran'daki teokratlar tamamen kontrolden çıktı. Desteğimizi hak etmiyorlar."
    
  Zevitin, danışmanlarının elini sıkarak, "Tamam, tamam" dedi yorgun bir tavırla. "Bu bitmek bilmeyen tartışmalar bizi hiçbir yere götürmez." Truznev'e dönerek şunları söyledi: "Igor, bana bu Amerikan hipersonik füzesi hakkında elde edebileceğin tüm verileri getir ve çabuk al. Buna nasıl karşı koyacağımı bilmeme gerek yok, henüz. Gardner'ı bu konuda her şeyi bildiğime inandırabilmem için yeterli bilgiye ihtiyacım var. Bunun dünya barışına, bölgesel istikrara, silah dengesine vs. yönelik bir tehdit olduğunu kanıtlamak istiyorum. Lanet Armstrong uzay istasyonuyla aynı şey. Ve tüm yeni Amerikan askeri teknolojisi hakkında bilgi almak istiyorum. Sahada deneyimledikten sonra bunu duymaktan yoruldum."
    
  "Amerikalılarla tartışıyorsunuz, öyle mi Sayın Başkan?" - Genelkurmay Başkanı Furzienko alaycı bir şekilde sordu. "Belki de Güvenlik Konseyi'nin huzuruna çıkıp radar dizilerinden yansıyan güneş ışığının bizi geceleri ayakta tuttuğunu söyleyebiliriz."
    
  Zevitin iğneleyici bir tavırla, "Bugün sizin küçümseyici sözlerinize ihtiyacım yok General, sonuçlara ihtiyacım var" dedi. "Amerikalılar Irak'ta yer edindiler ve Boujazi ile Kagev'in başarılı bir şekilde Batı dostu bir hükümet kurması halinde İran'da da tutunabilecekleri bir yer olabilir. Orta Asya, Baltıklar ve Doğu Avrupa'daki Amerikan üslerinin yanı sıra İran, bizi çevreleyen çitin bir bölümünü daha ekliyor. Artık günde on kez Rusya'nın üzerinden uçan lanet bir uzay istasyonuna sahipler! Aslında Rusya kuşatılmış durumda..." Bunun üzerine Zevitin avucunu masaya vurdu. "-ve bu kesinlikle kabul edilemez!" Danışmanlarının her birinin gözlerinin içine baktı, bakışları kısa bir süreliğine Truznev ve Darzov'a odaklandı, ardından sandalyesine yaslandı ve öfkeyle elini alnında gezdirdi.
    
  Truznev, "Bu hipersonik füze hepimizi şaşırttı efendim" dedi.
    
  Zevitin, "Saçmalık," diye karşılık verdi. "Bu şeyin bir deneme çalıştırmasını yapmaları gerekiyor, değil mi? Bunu yer altı laboratuvarında yapamazlar. Neden füze testlerini izleyemiyoruz? Hipersonik füze geliştirmeye yönelik araçların bulunduğu yüksek hızlı test sahalarının tam olarak nerede olduğunu biliyoruz; bu sahaların hepsinde olmamız gerekiyor."
    
  "İyi bir casusluğun maliyeti vardır Sayın Başkan. İsrailliler ve Çinliler on kat fiyat teklif edebilecekken neden Ruslar adına casusluk yapıyorsunuz?"
    
  Zevitin iğneleyici bir tavırla, "O halde belki de sözde liderlerimizin maaşlarından ve pahalı emeklilik maaşlarından bir kısmını kesmenin ve parayı kaliteli istihbarat üretimine yatırmanın zamanı gelmiştir," dedi. "Rus petrolünün varili yalnızca birkaç dolar iken, Rusya'nın bir zamanlar Amerikan silah geliştirmesinin her köşesine ve bucağına kadar yüzlerce casusu vardı; biz bir zamanlar onların en gizli tesisleri olan Dreamland'e neredeyse sınırsız erişime sahiptik. Ve kendimiz girmediğimiz yerler olursa olsun, Amerikalılar da dahil olmak üzere yüzlerce kişiden bilgi satın alabilirdik. FSB'nin ve askeri istihbaratın görevi bu bilgiyi elde etmektir ve Gryzlov yönetiminden bu yana hiçbir şey yapmadık, sadece etrafımız sarıldığı ve muhtemelen Amerikalılar tarafından yeniden saldırıya uğradığımız konusunda şikayet edip sızlandık." Tekrar durakladı, sonra Genelkurmay Başkanı'na baktı. "Bize Phanar'daki durum hakkında bir rapor verin General Furzienko."
    
  Genelkurmay başkanı, "Bir birlik tam olarak savaşa hazır efendim" diye yanıtladı. "Mobil uydusavar lazer sistemi, İran üzerindeki Amerikan uzay uçaklarından birini düşürmede çok başarılı oldu."
    
  "Ne?" diye bağırdı Genelkurmay Başkanı Orlev. "Peki Amerikalıların söyledikleri doğru muydu? Uzay uçaklarından biri bizim tarafımızdan mı düşürüldü?"
    
  Zevitin, Furzienko'ya başını sallayarak masasının çekmecesinden bir sigara alıp yaktı ve ona sessizce açıklama yapmasına izin verdi. Genelkurmay başkanı, "Phanar Projesi çok gizli bir mobil uydusavar lazer sistemidir Bay Orlev," diye açıkladı. " 1980'lerde geliştirilen Kawaznya uydusavar lazer sistemine dayanıyor ancak önemli ölçüde değiştirildi, iyileştirildi ve iyileştirildi."
    
  Orlev, "Kavaznya, yanlış hatırlamıyorsam nükleer reaktörle çalışan devasa bir yapıydı" dedi. Liseye başlayana kadar bunu öğrenmemişti; o sırada hükümet bir kaza olduğunu ve güvenliği artırmak için tesisin kapatıldığını söylemişti. Ancak Genelkurmay Başkanı olarak görevine başladığında, Kawaznya'nın aslında tek bir Amerikan B-52 Stratofortress bombardıman uçağı tarafından bombalandığını öğrendi; bu, Megafortress olarak bilinen ve başka hiçbir mürettebatın bulunmadığı, oldukça değiştirilmiş deneysel bir "test yatağı" modeliydi. O zamanlar sadece Hava Kuvvetleri kaptanı ve bombardıman mürettebatı olan Patrick McLanahan'ın yerine, McLanahan'ın adı, o saldırıdan bu yana geçen yirmi yıl içinde dünya çapındaki düzinelerce olayla bağlantılı olarak, Darzov ve hatta Zevitin'in bile anladığı noktaya kadar birçok kez anıldı. adama, onun ileri teknoloji makinelerine, devrelerine takıntılı olmak... "Böyle bir sistem nasıl mobil olabilir?"
    
  Zevitin, "Yirmi yıllık araştırma ve geliştirme, milyarlarca ruble ve bir sürü casusluk; iyi bir casusluk, bugünkü gibi değil" dedi. "Devam edin General."
    
  Furzienko, "Evet efendim" dedi. "Phanar tasarımı, İsrail'in taktiksel yüksek enerjili lazer programına ve Boeing 747 veya B-52 bombardıman uçağı gibi büyük uçaklara kimyasal lazer yerleştiren Amerikan havadan lazer programına dayanıyor. Beş yüz kilometreye kadar menzilli bir balistik füzeyi imha etme kapasitesine sahip. Kavaznya kadar güçlü olmasa da taşınabilir, taşıması ve bakımı kolay, dayanıklı ve güvenilir, son derece isabetli ve yeterince uzun süre hedefte tutulursa iyi korunan bir uzay aracını bile yüzlerce kilometre yok edebilir. uzayda... tıpkı yeni Amerikan uzay uçağı Black Stallion gibi."
    
  Orlev'in çenesi düştü. "Yani söylentiler doğru mu?" Zevitin gülümsedi, başını salladı ve sigarasından derin bir nefes daha çekti. "Fakat Amerikan uzay uçağının kaybıyla bir ilgimizin olduğunu inkar ettik! Amerikalılar böyle silahlarımızın olduğunu anlamalılar!"
    
  Zevitin gülümseyip son sigarasını bitirirken, "İşte oyun başlıyor" dedi. Sanki kendisine karşı çıkmaya cesaret eden herkese ne yapmak istediğini gösterir gibi sigara izmaritini kül tablasında ezdi. "Kimin oynamak isteyip istemediğini göreceğiz. Devam edin General."
    
  "Evet efendim. Sistem, standart bir on iki metrelik çekici römorku görünümüne bürünebilir ve neredeyse her yere sürülebilir ve normal ticari trafiğe karışabilir. Bir saatten daha kısa sürede kurulabilir ve atışa hazır hale gelebilir, lazerin tek bir hedefe ne kadar süreyle ateş edildiğine bağlı olarak dolum başına yaklaşık bir düzine patlama gerçekleştirebilir ve en önemlisi birkaç dakika içinde sökülüp taşınabilir. ...çekimden birkaç dakika sonra."
    
  "Sadece bir düzine satır mı? Pek kavgaya benzemiyor."
    
  Furzienko, "Elbette yanımıza daha fazla yakıt alabiliriz" dedi, "ancak Phanar hiçbir zaman çok sayıda uzay aracına veya uçağa karşı koymak üzere tasarlanmadı. Aşırı ısınma nedeniyle sistem bir seferde otuz saniyeden fazla çalışamaz ve tek bir yakıt yükü lazerin toplamda yaklaşık altmış saniye kadar çalışmasına olanak tanır. Bir sonraki salvo, yakıtın bir itfaiye aracından mı yoksa ayrı bir destek aracından mı geldiğine bağlı olarak, yakıt ikmalinden otuz ila kırk dakika sonra ateşlenebilir. Alçak Dünya yörüngesindeki çoğu uzay aracı, başka bir bombardıman başlamadan önce ufkun oldukça altında olacaktır, bu nedenle aynı anda çok fazla bombardımana kalkışmamanın en iyisi olacağına karar verdik.
    
  "Ayrıca, konvoydaki diğer her şeyin (güvenlik, erzak, yedek parçalar, güç jeneratörleri) boyutu da büyüyor, bu nedenle ek lazer yakıtını bir kamyonla sınırlamaya karar verdik. Bir komuta ve yangın aracı, bir güç ve kontrol aracı, bir yakıt ikmali ve ikmal aracı ve bir destek ve mürettebat aracıyla açık yollarda herhangi bir yerde dikkat çekmeden oldukça anonim bir şekilde hareket edebilir. Ek testler ve güncellemeler için onu Moskova'ya geri getirdik. Bu işlemin tamamlanması biraz zaman alacak."
    
  Zevitin, "Yeterince vaktiniz olduğunu düşünüyorum General" dedi. "Amerikalıların değerli uzay istasyonlarının ve uzay uçaklarının ne kadar savunmasız olabileceğini görmeleri gerekiyor. Bu sistemin artık başlamasını istiyorum."
    
  Furzienko, "Daha fazla mühendisim ve daha fazla param olsaydı efendim, inşaatı devam eden üçünü bir yıl içinde bitirebilirdim" dedi. General Darzov'a baktı. "Fakat General Darzov'un Yıldırım Projesine çok fazla ilgi gösteriliyor gibi görünüyor ve kaynaklarımızın israf edilmesinden korkuyorum."
    
  Zevitin, "Darzov, General Furzienko, Molniya lehine birçok ikna edici argüman öne sürdü" dedi.
    
  Alexandra Khedrov, "Korkarım Yıldırım'ın ne olduğunu bilmiyorum Sayın Başkan" dedi. "Sanırım bu pek iyi bir saat üreticisi değil. Bu yeni bir gizli silah programı mı?"
    
  Zevitin, ayağa kalkıp konuşmaya başlayan Andrey Darzov'a başını salladı: "Yıldırım, havadan atılan bir uydusavar silahıdır Sayın Bakanım. Bu sadece bir prototip silahtır, aşırı irtifalarda uçmak üzere yeniden programlanmış Kh-90 hipersonik seyir füzesinin, Dünya'dan beş yüz kilometreye kadar irtifalarda uçmasına olanak tanıyan ramjet motoru ve jet tahrik kombinasyonunun bir kombinasyonudur. . Sistem ilk olarak 1980'lerde Amerikalılar tarafından geliştirildi; Benzer bir sistemimiz vardı ama yıllar önce iptal edildi. O zamandan bu yana teknoloji önemli ölçüde gelişti."
    
  Furzienko, "Yıldırım büyük bir geri adımdır" dedi. "Lazer sistemi değerini kanıtladı. Havadan fırlatılan uydusavar silahlar, güvenilmez oldukları ve tespit edilmeleri çok kolay olduğu için yıllar önce reddedilmişti."
    
  Darzov, "Kusura bakmayın efendim, katılmıyorum" dedi. Furzienko astına dik dik bakmak için döndü ama adamın endişe verici yaralarına bakmak zordu ve o da gözlerini başka tarafa çevirmek zorunda kaldı. "Kavaznya ASAT lazeri ile keşfedildiği gibi, sabit ASAT silahlarıyla ilgili sorun , onları koruyan çok sayıda ve gelişmiş uçaksavar silah sistemlerine rağmen onlara saldırmanın çok kolay olmasıdır. Geliştirdiğimiz mobil lazer sistemi bile saldırılara karşı savunmasız çünkü çok fazla destek gerektiriyor ve kurulumu, yakıtı ve nişan alması çok zaman alıyor. Amerikalıların İran'daki bir lazer alanına ne kadar hızlı saldırabildiklerini gördük - neyse ki gerçek sistemi hareket ettirip yerine bir tuzak kuracak zamanımız vardı. Yıldırım, hedefin yolu üzerinde birçok hava üssüne taşınabiliyor ve farklı açılardan saldırı yapabiliyor.
    
  Darzov şöyle devam etti: "Bir MiG-29 savaş uçağı veya bir Tupolev-16 hafif bombardıman uçağı bir Molniya füzesini havaya kaldırıyor veya iki füze bir Tupolev-95 veya Tupolev-160 ağır bombardıman uçağı tarafından taşınabiliyor." Molniya, yerdeki veya havadaki radarları kullanarak bir konuma hareket ettiriyor ve ardından füzeler fırlatılıyor Molniya, süpersonik hıza çıkmak için sağlam bir roket motoru kullanıyor, ardından ses hızının sekiz katına hızlanmak ve belirli bir yüksekliğe tırmanmak için bir ramjet motoru kullanıyor. Hedefin menziline girdiğinde, hedefi takip etmek için yerleşik sensörlerini kullanır ve müdahaleyi başlatmak için üçüncü aşama roket motorunu ateşler. Atış menziline girmek için hassas iticileri kullanır, ardından yüksek patlayıcı bir savaş başlığı ateşler. Hedefin büyüklüğüne göre silaha nükleer veya x-ışını lazer savaş başlığı takılabilir."
    
  "X-ışını lazeri mi? Ne olduğunu?"
    
  Darzov, "X-ışını lazeri, küçük bir nükleer patlamadan gelen X-ışınlarını toplayıp odaklayan ve iki yüz kilometreye kadar ağır şekilde korunan bir uzay aracına bile nüfuz edebilen son derece güçlü, uzun menzilli enerji ışınları üreten bir cihazdır" dedi. "Bir uzay aracının elektronik ve yönlendirme sistemlerini karıştırarak devre dışı bırakmak için tasarlandı."
    
  Khedrov, "Uzayda nükleer silah kullanılması uluslararası toplumda sorunlar yaratacaktır, General" dedi.
    
  Zevitin acı bir tavırla, "Amerikalıların onlarca yıldır Rusya üzerinde uçan bir nükleer reaktörü vardı ve bunu kimse fark etmemiş gibiydi Alexandra," dedi. "X-ışını lazeri sadece bir seçenek; onu yalnızca kesinlikle gerekli görülmesi halinde kullanacağız."
    
  Khedrov, "Amerikan uzay istasyonundaki nükleer reaktör yalnızca enerji üretimi amaçlıdır efendim" dedi. "Evet, lazer bir saldırı silahı olarak kullanıldı, ancak reaktöre farklı bakılıyor..."
    
  Zevitin, "Bu hâlâ nükleer bir cihazdır" diye savundu ve "anlaşma tarafından açıkça yasaklanmıştır; Amerikalıların dikkatsizce göz ardı ettiği bir antlaşma!"
    
  "Sizinle aynı fikirdeyim efendim," dedi Khedrov, "ancak Başkan Gryzlov'un ABD'ye nükleer silahlarla düzenlediği hava saldırılarından sonra..."
    
  Zevitin, sesindeki hayal kırıklığıyla "Evet, evet biliyorum... Amerika geçiş iznini alıyor ve dünya Rusya'nın bundan sonra ne yapacağını korkuyla bekliyor" dedi. "Çifte standartlardan bıktım" Başını salladı, sonra General Darzov'a döndü. "Uydu karşıtı füze programının durumu nedir General? Sistemi dağıtabilir miyiz, dağıtamaz mıyız?"
    
  Darzov, "Prototip Molniya kurulumunun ek yeraltı testleri çok başarılıydı" diye devam etti. "Teknisyenler ve mühendisler daha fazla test yapmak istiyor ama artık savaşa hazır olduğuna inanıyorum efendim. İyileştirmeler, ince ayarlar yapmak ve onu geliştirmek için yıllarımızı harcayabiliriz, ancak bunun şu anki haliyle hazır olduğunu düşünüyorum ve hemen dağıtılmasını öneriyorum."
    
  Furzienko, Milli Savunma Bakanı Ostenkov'a şaşkınlıkla bakarak, "Affedersiniz efendim," diye araya girdi, "ama Molniya'dan General Darzov sorumlu değil. Bu hâlâ araştırma ve geliştirme büromun kontrolünde olan gizli bir proje."
    
  Zevitin, "Artık değil General" dedi. "General Darzov'a Amerikan uzay istasyonu ve uzay uçaklarıyla mücadele stratejileri geliştirmesi talimatını verdim . Doğrudan bana ve Bakan Ostenkov'a rapor verecek."
    
  Furzienko'nun ağzı şaşkınlıkla açılıp kapandı, sonra bariz bir öfkeyle sertleşti. "Bu çok çirkin, efendim!" - ağzından kaçırdı. "Bu bir hakarettir! Silahlı kuvvetlerin örgütlenmesinden, eğitiminden ve donatılmasından Genelkurmay Başkanı sorumludur ve bu konuda benim bilgilendirilmem gerekirdi!"
    
  Zevitin, "Şimdi size söylüyorlar General" dedi. "Fener ve Yıldırım Darzov'a aittir. Yaptıkları hakkında beni bilgilendirecek ve Ulusal Güvenlik Bürosu'na tavsiyelerde bulunacak, ancak emirleri yalnızca benden alıyor. Komuta zincirinizden ne kadar uzakta hareket ederse o kadar iyi." Zevitin gülümsedi ve anlayışla başını salladı. "Yıllar boyunca dostumuz General Patrick Shane McLanahan'dan öğrendiğimiz küçük bir ders, değil mi?"
    
  Darzov, "Bu adamın takıntılı, kompülsif, paranoyak ve muhtemelen şizofren olduğuna inanıyorum efendim," dedi, "ama aynı zamanda cesur ve zeki de; hayran olduğum iki özellik. Birimi son derece etkilidir çünkü en son teknolojik yeniliklere hakim az sayıda yüksek motivasyonlu ve enerjik güçle hızlı ve cesurca çalışır. McLanahan ayrıca çoğu kuralı, normal kuralları ve emir komuta zincirlerini tamamen görmezden geliyor gibi görünüyor ve pervasızca, hatta belki de pervasızca davranıyor. Bazıları onun deli olduğunu söylüyor. Tek bildiğim işi bitirdiğidir."
    
  Zevitin, "Delirene kadar" diye uyardı.
    
  Milli Savunma Bakanı Ostenkov, "Maalesef Bakan Khedrov'a katılıyorum efendim: dünya toplumu uzaydaki nükleer silahları savunma silahları olarak görmeyecek" dedi.
    
  Zevitin, "Amerikalılar başlarının üstüne nükleer reaktör yerleştirip gökyüzünü uydular ve uzay gezegenleriyle doldururken, dünya kamuoyu başka yöne bakıyor, gözlerini ve kulaklarını kapatıyor - gerçekten onların fikirleri umurumda değil" dedi. dedi öfkeyle. "Amerikalıların uzaya istedikleri gibi serbestçe girip çıkmalarına izin verilemez. Mobil yer lazerimiz uzay uçaklarından birini yok etti ve neredeyse diğerini yok etti; neredeyse operasyonel filolarının tamamını yok ettik. Eğer ellerinde kalan her şeyi yok edebilirsek, askeri uzay programlarını baltalayabiliriz ve belki de bize yeniden yetişme şansı verebiliriz." Ostenkov'a öfkeyle baktı. "Senin işin Phanar ve Lightning'in geliştirilmesini ve uygulanmasını desteklemek Ostenkov, dünyanın ne diyeceğini bana söylemek değil. Apaçık?"
    
  "Evet efendim" dedi Ostenkov. "Uydu karşıtı füze operasyonel testlere hazır. Bu, Gryzlov'un ABD'ye saldırmak için başarıyla kullandığı Kh-90 hipersonik seyir füzesinden bu yana cephaneliğimizdeki en tehlikeli silah olabilir. Bir uzay aracının fırlatılmasından veya yörüngeye taşınmasından daha hızlı bir şekilde, dünyanın herhangi bir yerine hızlı ve kolay bir şekilde konuşlandırılabilir. Yıldırımı her yere taşıyabiliriz ve ateşlenene kadar çok küçük bir tespit riskiyle karşı karşıya kalırız."
    
  "Ve sonra ne?" - Orlev'e sordum. "Amerikalılar sahip oldukları her şeyle karşılık verecekler. Uzayı kendi egemenlik alanlarının bir parçası olarak gördüklerini biliyorsunuz."
    
  Zevitin, "Bu yüzden Phanar ve Şimşek'i dikkatli, çok ama çok dikkatli kullanmamız gerekiyor" dedi. "Silah olarak kullanışlılıkları, Amerikalıların uzay varlıklarını tamamen yok etmeye çalışmaktan ziyade, onları sessizce yok etmeye bağlı. Eğer uzay istasyonlarının, uzay uçaklarının ve uydularının güvenilmez ya da israf olduğu izlenimini vermek mümkünse, Amerikalılar onları kendi başlarına kapatacaktır. Bu bir saldırı planı ya da bir kedi-fare oyunu değil; bu bir öfke, sessiz bozulma ve artan belirsizlik oyunudur. Amerikalıların saçmalıklarını yenmek istiyorum."
    
  "Bu boka böcek mi koyacaksınız efendim?" - Orlev'e sordum. "Bu ne anlama geliyor?"
    
  O ana kadar heyecandan İngilizceye döndüğünü fark etmeyen Zevitin, "Bu, Amerikalılara kılıçla değil, sivrisinek ısırığıyla saldırmak anlamına geliyor" dedi. Bu kez Rusça konuştu. "Amerikalılar başarısızlığa tahammül etmezler. Eğer işe yaramazsa, başarısızlık onların hatası olmasa bile onu atarlar ve yerine daha iyi bir şey koyarlar. Sadece işe yaramayan bir şeyden vazgeçmekle kalmayacaklar, aynı zamanda başarısızlık için başkalarını suçlayacaklar, suçu başkasını üstlendiği için milyarlarca dolar harcayacaklar ve sonra genellikle daha aşağı düzeyde olan bir çözüm bulmak için milyarlarca dolar daha harcayacaklar. ilkine." Gülümsedi ve ekledi: "Ve bu işin anahtarı Başkan Joseph Gardner."
    
  Orlev utanarak, "Doğal olarak efendim, o Amerika Birleşik Devletleri Başkanı," dedi.
    
  Zevitin, "Ofisten değil, kişinin kendisinden bahsediyorum" dedi. "Dünyanın en güçlü askeri gücünün başkomutanı olabilir ama komuta etmediği şey başarıya giden en önemli yoldur: kendini kontrol etmek." Etrafındaki danışmanlara baktığında çoğunlukla boş ifadeler gördü. "Hepinize teşekkür ederim, teşekkür ederim, bugünlük bu kadar," dedi umursamaz bir tavırla ve bir sigara daha aldı.
    
  Genelkurmay Başkanı Orlev ve Dışişleri Bakanı Khedrov geride kaldı; Orlev, Khedrov'a kendisinin ve cumhurbaşkanının özel konuşmasına izin verilmesini önermeye bile çalışmadı. Orlev anlamlı bir şekilde, "Efendim, benim de paylaştığım bir izlenime sahibim ki, personelinizin niyetiniz konusunda kafası karışmış durumda," dedi. "Onların yarısı sizin iktidarı Amerikalılara devrettiğinizi görüyor; diğerleri senin onlarla savaş başlatmaya hazır olduğunu düşünüyor."
    
  "Tamam... Çok iyi," dedi Zevitin, sigarasından derin bir nefes alıp, sesli bir şekilde nefesini verirken. "Danışmanlarım, özellikle de karşıt yönlerde tahminlerde bulunarak ofisimi terk ederlerse, bir karşı strateji oluşturma fırsatları olmayacak. Üstelik eğer kafaları karışmışsa Amerikalıların da kafası karışmış olmalı." Orlev endişeli görünüyordu. "Peter, henüz Amerikalıları askeri bir çatışmada yenemeyiz; denersek bu ülkeyi iflas ettiririz. Ama onlarla yüzleşmek ve onları zaferden mahrum bırakmak için elimizde pek çok fırsat var. Gardner zayıf halka. Onun kusurunu bulmalısın. Onu kızdırmaya yetecek kadar, en güvendiği danışmanlarına ve sadık yurttaşlarına bile sırtını dönecektir." Zevitin bir an düşündükten sonra ekledi: "Şu an sinirlenmesi gerekiyor. Savaşçımıza saldırı... Savaşçımızı düşük verimli bir nükleer silahla düşürdükleri için ne kadar kızdığımızı bilmeli."
    
  "Ama... savaş uçağı düşürülmedi," diye hatırlattı Orlev ona, "ve general silahın nükleer bir T-ışını silahı olmadığını söyledi, ama..."
    
  Zevitin sesinde öfkeyle ama yüzünde bir gülümsemeyle, "Allah aşkına Peter, biz Amerikalılara bildiğimizi değil, inandığımızı anlatacağız" dedi. "Raporlarım, savaşçımızı hiçbir provokasyon olmaksızın T-Ray nükleer cihazıyla düşürdüklerini söylüyor. Bu bir savaş eylemidir. Hemen Gardner'ı telefona verin."
    
  "Bakan Khedrov temasa geçmeli mi ve..."
    
  Zevitin, "Hayır, doğrudan Gardner'a itiraz edeceğim" dedi. Orlev başını salladı ve Zevitin'in masasından telefonu aldı. "Bu sıradan bir telefon değil Peter. Yardım hattını kullanın. Aynı anda hem ses hem de veri." Washington ile Moskova arasındaki acil yardım hattı, 2004'teki çatışmaların ardından iki başkent arasında ses, veri ve video iletişiminin yanı sıra teletip ve faks iletişimi sağlayacak şekilde iyileştirildi ve daha fazla uydu bağlantısına izin verilerek liderlerin birbirlerine ulaşması kolaylaştırıldı. . "Bakan Khedrov, hem Birleşmiş Milletler Güvenlik Konseyi'ne hem de ABD Dışişleri Bakanlığı'na resmi şikayette bulunacaksınız. Ve gezegendeki her medya kuruluşunun derhal olayla ilgili bir rapor yayınlamasını istiyorum."
    
  Orlev önce Dışişleri Bakanlığı'nı aradı, ardından Kremlin irtibat görevlisiyle temasa geçerek cumhurbaşkanına bir yardım hattı açtı. Bağlantıyı bekleyen Orlev, "Efendim, bunun hoş olmayan sonuçları olabilir" diye uyardı. "Pilotumuz şüphesiz saldırıyı Amerikan bombardıman uçağına ateş açarak başlattı..."
    
  Zevitin, "Ama ancak bombardıman uçağı hipersonik füzesini fırlattıktan sonra" dedi. "Bu füze herhangi bir yere gidebilirdi. Saldırganlar açıkça Amerikalılardı. Pilot füzelerini ateşlerken tamamen haklıydı. Haklı olduğu ortaya çıktı çünkü Amerikalıların Tahran'a ateşlediği füze kimyasal savaş başlığı taşıyordu."
    
  "Ancak-"
    
  Zevitin, "İlk raporlar hatalı olabilir Peter" dedi, "ama bu, bu olayı şimdi protesto edemeyeceğimiz anlamına gelmiyor . Gardner'ın önce harekete geçeceğine ve sonra gerçekleri kontrol edeceğine inanıyorum. Bekle ve gör."
    
  Alexandra Khedrov uzun süre sessizce Zevitin'e baktı; sonra: "Bütün bunlar ne anlama geliyor, Leonid?" Gardner'ı sadece kızdırmak mı istiyorsun? Ne için? O bu kadar çabaya değmez. Büyük ihtimalle sen olmadan sürekli kendini yok edecektir... Dediğin gibi "dırdır etmek" o. Ve tabii ki Rusya'nın İranlıları desteklemesini isteyemezsiniz. Daha önce de söylediğim gibi ülkelerini geri aldıktan sonra bize sırtlarını dönmeleri de muhtemeldir."
    
  Zevitin, "Bunun kesinlikle İran'la, Alexandra'yla, tamamen Rusya'yla alakası yok" dedi. "Rusya artık kuşatılmayacak ve izole edilmeyecek. Gryzlov elbette ihtişam hayallerinden muzdaripti, ancak çılgın fikirleri nedeniyle Rusya'dan yeniden korkulmaya başladı. Ancak mutlak korku ya da acıma duygusuyla dünya, ABD'ye istediği her şeyi vermeye başladı ve bu, Rusya'yı kuşatıp yeniden ezmeye çalışmaktı. Bunun olmasına izin vermeyeceğim."
    
  "Peki ama bu uzay karşıtı silahların konuşlandırılması bunu nasıl başaracak?"
    
  Zevitin, "Anlamıyorsun Alexandra; Amerikalılara karşı savaş tehdidi yalnızca onların kararlılığını güçlendirecektir" diye açıkladı. "Gardner gibi omurgasız bir adam bile sırtı duvara dayandığında dövüşecektir; gücüne ve kararlılığına ne kadar kızsa da en azından hurdalık köpeği McLanahan'ı üzerimize salacaktır.
    
  Zevitin şöyle devam etti: "Hayır, Amerikalıları zayıf olduklarına, savaş ve felaketten kaçınmak için Rusya ile işbirliği yapmaları ve müzakere etmeleri gerektiğine inandırmalıyız." "Gardner'ın McLanahan'a duyduğu nefret ve korku bunun anahtarıdır. Asla olamayacağı cesur bir lider gibi görünmek için Gardner'ın en büyük generalini feda edeceğini, en gelişmiş silah sistemlerini parçalayacağını ve önemli ittifaklardan ve savunma taahhütlerinden vazgeçeceğini umuyorum; tüm bunlar uluslararası işbirliği ve dünya barışı sunağı üzerinde yapılıyor."
    
  "Ama neden? Hangi amaçla Sayın Başkan? Neden Amerikalılarla böyle bir savaşı riske atıyorsunuz?"
    
  Zevitin sert bir şekilde, "Çünkü Rusya'nın kuşatılmasına tahammül etmeyeceğim" dedi. "Lanet olası haritaya bakın, Bakan! Eski Varşova Paktı ülkelerinin her biri Kuzey Atlantik Antlaşması Örgütü'nün üyesidir; hemen hemen her eski Sovyet cumhuriyetinin bir tür NATO veya Amerikan üssü vardır."
    
  Zevitin bir sigara daha yakmaya gitti ama kör bir öfkeyle sigarayı masanın üzerine fırlattı. "Babalarımızın hayallerinin ötesinde zenginiz, Alexandra, ama yine de Amerikalılar şikayet etmeden, ölçmeden, analiz etmeden veya müdahale etmeden tüküremeyiz" diye haykırdı. "Uyanırsam ve bu lanet uzay istasyonunun gökyüzünde hızla ilerlediğini görürsem - benim Rus gökyüzüm! - bir kez daha çığlık atacağım! Ve eğer Moskova sokaklarında Amerikan televizyon programı izleyen veya Batı müziği dinleyen başka bir genç görürsem, çünkü kendisi Amerikan organizasyonu Space Dominance'ın izniyle ücretsiz internet erişimine sahip, birini öldüreceğim! Yeterli! Yeterli! Rusya kuşatılmayacak ve onların uzay oyuncaklarına boyun eğmeye zorlanmayacağız!
    
  "Rusya semalarının Amerikan uzay gemilerinden temizlenmesini istiyorum ve yayın dalgalarımızın Amerikan yayınlarından temizlenmesini istiyorum ve İran'da, Türkmenistan'da, Avrupa'da ya da uzayda bir savaş başlatmam gerekip gerekmediği umurumda değil. Bunu yap!"
    
    
  ARMSTRONG UZAY İSTASYONUNDA
  Kısa bir süre sonra
    
    
  Başçavuş Lucas, "Aygır Sıfır-Yedi uçmaya hazır efendim" dedi.
    
  Patrick McLanahan, "Teşekkür ederim, Başçavuş," diye yanıt verdi. Konsolundaki bir düğmeyi çevirdi, "Eve güvenli bir yolculuk dilerim, Boomer." Modül sürüm deneylerinin ve yeni yeniden giriş prosedürünün nasıl çalıştığını bana bildirin."
    
  Hunter Noble, "Yapılacak efendim," diye yanıtladı. "Jet uçağında olmaman çok tuhaf."
    
  "En azından bu sefer pilotluk yapabilirsin, değil mi?"
    
  Boomer, "Bunun için Frenchie ile bilek güreşi yapmak zorunda kaldım ve yakındı - ama evet kazandım" dedi. Deneyimli bir F/A-18 Hornet savaş pilotu ve NASA uzay mekiği komutanı ve pilotu olan ABD Donanması Teğmen Komutanı Lisette "Frenchie" Moulin'in arka kokpit kamerasındaki rahatsız bakışını yakaladı. Yakın zamanda XR-A9 Black Stallion yıldız gemisinin komutanlığına hak kazanmıştı ve her zaman Bird'e pilotluk yapmak için başka bir şans arıyordu, ancak argümanlarının hiçbiri bu sefer Boomer üzerinde işe yaramadı. Patrick istasyona gidip gelirken (ki bu son zamanlarda oldukça sık oluyordu) genellikle arka koltukta Boomer'ı seçiyordu.
    
  Birkaç dakika sonra Kara Aygır, Armstrong'un uzay istasyonundaki kenetlenme alanından ayrıldı ve Boomer, gemiyi dikkatlice manevra yaparak istasyondan uzaklaştırdı. Yeterince uzaklaştıklarında, önce kuyruktan uçarak röleyi ateşleyecek pozisyona manevra yaptı. Dahili telefon üzerinden "Geri sayım kontrol listeleri tamamlandı, son otomatik geri sayımı durdurmaya geçiyoruz" dedi. "İnişimize yaklaşık altı yüz mil kaldı. Buna hazır mısın, Frenchy?"
    
  Moulin, "Kontrol listelerimin tamamlandığını zaten bildirdim, Kaptan," diye yanıtladı.
    
  Boomer sahte bir kızgınlıkla gözlerini devirdi. "Frenchie, eve döndüğümüzde Strip'te bir yerde güzel bir barda oturup pahalı şampanya içmeliyiz ve senin bana, hizmete, hayata karşı tavrın hakkında konuşmalıyız."
    
  Moulin, Boomer'in kesinlikle nefret ettiği aynı hırıltılı monoton sesle, "Kaptan, nişanlı olduğumu, içki içmediğimi ve işimi ve hayatımı sevdiğimi çok iyi biliyorsun," dedi. "Şu ana kadar fark etmediyseniz şunu da eklemeliyim ki, bu çağrı işaretinden nefret ediyorum ve sizden de özellikle hoşlanmıyorum, bu yüzden özgür olsam bile, alkol alsam ve sen dünyadaki son adam olsan bile Vegas'ın bu tarafında büyük bir sik ve uzun bir dil olsa bile , ne bir barda ne de seninle hiçbir yerde ölü görülmezdim."
    
  "Ah, Fransız. Bu acımasız ".
    
  "Senin olağanüstü bir uzay aracı komutanı, mühendis ve yetkin bir test pilotu olduğunu düşünüyorum," diye ekledi, "ama seni üniformanın yüz karası olarak görüyorum ve neden hâlâ Dreamland'de olduğunu ve hâlâ ABD Hava Kuvvetleri'nin bir üyesi olduğunu sık sık merak ediyorum. Bence bir mühendis olarak hüneriniz, partileri, kumarhane buluşmalarını ve -çoğunlukla şirket dışından- sürekli olarak hayatınıza girip çıkan kadın akışını gölgede bırakıyor gibi görünüyor ve açıkçası buna içerliyorum."
    
  "Sakın geri durmayın Komutanım. Bana gerçekten nasıl hissettiğini söyle."
    
  "Şimdi, 'kontrol listesinin tamamlandığını' bildirdiğimde, Kaptan, çok iyi bildiğiniz gibi, bu benim istasyonumun düzenli olduğunu, sizin istasyonunuzda ve geminin geri kalanında elimden gelen her şeyi araştırdığımı, kontrol ettiğimi ve en uygununu bulduğumu gösteriyor. ve bir sonraki evrime hazır olduğumu."
    
  "Oooh. Deniz lehçesiyle konuşman hoşuma gidiyor. 'Karelenmiş' ve 'evrim' kulağa çok denizcilik gibi geliyor. Bir kadından gelmesi de biraz tuhaf."
    
  "Biliyorsun yüzbaşı, senin saçmalıklarına katlanıyorum çünkü sen Hava Kuvvetleri'ndensin ve burası da Hava Kuvvetleri'nin bir kolu ve Hava Kuvvetleri subaylarının birbirleriyle her zaman gelişigüzel davrandıklarını biliyorum, aralarında bir anlaşmazlık olsa bile. aralarında büyük bir rütbe farkı var," diye belirtti Moulin. "Aynı zamanda uzay gemisinin komutanısın, bu da ben senden üstün olmama rağmen seni sorumlu kılıyor. Bu yüzden bu görev sırasında cinsiyetçi yorumlarınızı görmezden geleceğim. Ama bu kesinlikle bir kişi ve bir Hava Kuvvetleri subayı olarak senin hakkındaki fikrimi değiştirmiyor; hatta bunu doğruluyor."
    
  "Üzgünüm. Bunların hepsini duymadım. Seni dinlememek için kulaklarıma kalem sokmakla meşguldüm."
    
  "Tüm bu maço erkek saçmalıkları olmadan, test uçuş planını takip edip bunu yapabilir miyiz kaptan?" Planlanan başlangıç saatinden şimdiden otuz saniye geciktik.
    
  Boomer, "Tamam, tamam Fransız," dedi. "Sadece bir ekibin parçasıymışız ve on dokuzuncu yüzyıldan kalma bir donanma gemisinin ayrı güvertelerinde görev yapmıyormuşuz gibi davranmaya çalışıyordum. Denediğim için beni bağışla." Uçuş kontrol çubuğu üzerindeki kontrol düğmesine bastı. "Beni bundan kurtar, Yedinci Aygır. Motorlu inişe başlayın."
    
  "Güçlü iniş başlatılıyor, motorlu inişi durdurun..." Bilgisayar iptal etme emri alamayınca şöyle başladı: "Üç, iki, bir, şimdi yörüngeden kayda başlıyor." Lazer Darbeli İnfilak Roket Sistemi veya LPDRS motorları "leoparlar" olarak telaffuz edildi ve etkinleştirildi ve tam güce ulaştı. Spesifik itici gücü artırmak için JP-7 jet yakıtı ve hidrojen peroksit oksitleyiciyi diğer kimyasallarla ve aşırı ısıtılmış lazer darbeleriyle yakarak, Black Stallion'un dört LPDRS motoru, Uzay mekiği yörüngelerindeki tüm motorların toplamından iki kat daha fazla itme kuvveti üretti.
    
  Uzay aracı yavaşladıkça alçalmaya başladı. Tipik olarak, belirli bir hızda, Boomer ana motorları kapatır ve ardından uzay aracını ileri uçuş için burun yüksekliğinde bir konuma getirir ve "giriş arayüzüne" veya atmosferle ilk karşılaşmaya hazırlanır ve ardından aerobranklemeyi (sıyırma) kullanırdı. atmosferle korunan alt taraftan - inişten önce yavaşlamak için. Ancak bu sefer Boomer, LPDRS motorları tam güçte çalışırken kuyruktan uçmaya devam etti.
    
  Çoğu uzay aracı bunu uzun süre yapamadı çünkü yeterli yakıtları yoktu, ancak Black Stallion uzay uçağı farklıydı: Armstrong uzay istasyonunda uçarken yakıt ikmali yapıldığı için, eğer yakıtı olsaydı sahip olabileceği kadar yakıtı vardı. Yörüngeye çıktı, bu da dönüş sırasında motorlarının çok daha uzun süre çalışabileceği anlamına geliyordu. Aerodinamik frenleme çok daha ekonomik olmasına rağmen, uzay aracının alt kısmında biriken yüksek sürtünme sıcaklıkları gibi kendi tehlikeleri vardı, bu nedenle mürettebat farklı bir kurtarma yöntemi denedi.
    
  Kara Aygır daha da yavaşladıkça iniş açısı daha da dikleşti ve sanki dümdüz yukarıyı gösteriyormuş gibi göründü. Uçuş ve motor kontrol bilgisayarları, gücü sabit 3 G frenleme kuvvetini koruyacak şekilde ayarladı. "Sormaktan nefret ediyorum," diye homurdandı Boomer, vücudunu koltuğuna geri iten g kuvvetleriyle mücadele ederken, "ama nasılsın?" orada mısın Fransız?" Hâlâ optimal mi?"
    
  "Yeşil, Kaptan," diye yanıtladı Frenchie, karın kaslarını gergin tutmak için sıkılmış boğaz kasları aracılığıyla nefes almaya kendini zorlayarak, bu da kafasındaki kan basıncını yükseltti. "Bütün sistemler yeşil renkte, istasyon kontrolü tamamlandı."
    
  Boomer, "Çok ayrıntılı bir rapor, teşekkürler Mösyö Moulin" dedi. "Burada da optimalim."
    
  Mach 5'te, yani sesin beş katı hızda uçan ve yaklaşık altmış mil yükseklikte atmosfere yeniden girmeden hemen önce Boomer, "Yük ayırma işlemine başlamaya hazırız" dedi. Sesi artık çok daha ciddi geliyordu çünkü bu, görevin çok daha kritik bir aşamasıydı.
    
  Moulin, "Anlıyorum, yük bölünüyor... Program çalışıyor" diye yanıtladı. Kara Aygır'ın gövdesinin tepesindeki kargo bölmesi kapıları açıldı ve güçlü motorlar, BDU-58 konteynerini bölmenin dışına itti. BDU-58 "Meteor" konteyneri, atmosferik iniş sırasında dört bin pounda kadar faydalı yükü koruyacak şekilde tasarlandı. Meteor atmosferi geçtikten sonra iniş alanına üç yüz mil kadar uçabilir veya yere çarpmadan önce kargosunu fırlatabilir.
    
  Bu görev, Black Stallion uzay uçaklarının uzun menzilli bir keşif uçağını Dünya gezegeninin herhangi bir yerine hızlı ve doğru bir şekilde indirebileceğini göstermek için tasarlandı. Meteor, İran-Afgan sınırı yakınında yaklaşık otuz bin feet yükseklikte tek bir insansız AQ-11 Night Owl gözetleme uçağını fırlatacak. Önümüzdeki ay Gece Kuşu bölgeyi kızılötesi ve milimetre dalga radarı kullanarak sınırı geçen Müslüman isyancılara veya İslam Devrim Muhafızları Birliği veya Kudüs Gücü konvoylarının komşu ülkelerden silah veya malzeme kaçakçılığı yaptığına dair işaretler açısından izleyecek.
    
  Göktaşı içeren konteyner kaldırıldıktan sonra Boomer ve Frenchie, motorlu inişlerine devam etti. Atmosfer, uzay uçağının çok daha hızlı yavaşlamasına neden oldu ve çok geçmeden LPDRS motorları yavaşlayarak maksimum 3 G'lik yavaşlamayı sürdürdü. Moulin, "Gövde sıcaklığı normal sınırlar içinde" dedi. "Bu kontrollü inişleri kesinlikle seviyorum."
    
  Boomer g kuvvetleriyle başa çıktı, uzanıp gösterge panelinin üst kısmına hafifçe vurdu. "Güzel uzay gemisi, güzel uzay gemisi," diye cıvıldadı şefkatle. "O da yokuş aşağı yarışları seviyor; tüm bu karın ısısı pek hoş değil, değil mi tatlım? Sana Leopard motorlarının benim fikrim olduğunu söylemiş miydim, Fransız?"
    
  "Yalnızca bir milyon kez, kaptan."
    
  "Ah evet".
    
  Moulin, "Yüzeydeki hava basıncı yeşile yükseldi... Bilgisayarlar reaksiyon kontrol sisteminin güvenliğini sağlıyor" dedi. "Göreve uyarlanmış kontrol yüzeyleri test modunda... Testler tamamlandı ve MAW sistemi bilgisayar komutlarına yanıt veriyor." MAW sistemi veya Göreve Uyarlanabilir Kanat, esasen uzay uçağının tüm gövdesini bir kaldırma cihazına dönüştüren, gövde üzerinde bulunan bir dizi küçük aktüatörden oluşuyordu; bilgisayarlar, manevra yapmak, tırmanmak veya alçalmak için cildi gerektiği gibi şekillendirerek uçağa daha fazla kayganlık kazandırıyordu. veya hızlı yavaşlama. MAW sistemi, geriye doğru uçarken bile uzay uçağının tam kontrolüne izin veriyordu. Aktif atmosferik kontrol ile Boomer, Kara Aygır'ın kontrolünü kendisi ele geçirdi, normal bir uçak gibi ileri uçacak şekilde döndü, ardından hızı korurken hızı artırmak için bir dizi dar, yüksek saldırı açılı dönüşler yoluyla gemiyi manuel olarak yönlendirdi. iniş ve vücut ısısı kontrol altındadır.
    
  Aynı zamanda iniş pozisyonu almak için manevra yaptı. Bu çıkarma çoğu çıkarmadan biraz daha zor olacağa benziyordu çünkü çıkarma noktaları Türkiye'nin güneydoğusunda, Batman adlı bir şehirdeki Türk-NATO ortak askeri üssündeydi. Batman AFB, 1991 Körfez Savaşı sırasında, ABD Ordusu Özel Kuvvetleri ve Hava Kuvvetleri paraşüt kurtarma birliklerinin Irak genelinde gizli görevler yürüttüğü Müşterek Özel Harekat Görev Gücü'nün üssüydü. Savaştan sonra Türk sivil kontrolüne geri döndü. Ortadoğu'daki Müslüman kardeşleriyle işbirliğini artırmak ve ilişkileri geliştirmek amacıyla Türkiye, Batman'da NATO saldırı askeri operasyonlarını yasakladı, ancak Amerika, Türkleri, isyancıları avlamak ve yok etmek için Batman'dan keşif ve bazı saldırı uçaklarının uçmasına izin vermeye ikna etti. İran. Artık Orta Doğu, Doğu Avrupa ve Orta Asya'daki Amerikan ve NATO kuvvetleri için en önemli ileri hava üslerinden biriydi.
    
  Moulin, "Altmış bin fit, yeşil bölgede atmosferik basınç, leoparların yolunu kesmeye hazır" dedi. Boomer sırıttı - leoparların emniyete alınması ve hava turbojet moduna geçiş, uzay uçağındaki çoğu operasyon gibi otomatik olarak gerçekleştirildi, ancak Moulin her zaman bilgisayarın prosedürü ne zaman başlatacağını önceden tahmin etmeye çalıştı. Sevimli, evet - ama genel olarak aynı zamanda da öyleydi doğru. Elbette bilgisayar ona LPDRS motorlarının korunduğunu bildirdi. "Hala 'manuel' moddayız Kaptan," diye hatırlattı Moulin ona. "Sistem motorları otomatik olarak yeniden başlatmayacak."
    
  "Bu işte gerçekten iyisin, değil mi Frenchie?" Boomer şaka yaptı.
    
  "Bu benim işim kaptan."
    
  "Bana asla 'Boomer' demeyeceksin, değil mi?"
    
  "Pek olası değil kaptan."
    
  "Ne kaçırdığını bilmiyorsun, Frenchie."
    
  "Hayatta kalacağım. Yeniden başlamaya hazır."
    
  Onun cazibesinin bir kısmı kesinlikle kovalamacaydı. Belki yatakta çok ciddiydi ama bunun için birlikte oturmalarını beklemek gerekecekti. "Motorları kapatıyorum, turbojet motorları canlanıyor." Artık atmosferde, jet yakıtını yakmak için hidrojen peroksit kullanımını durdurmaya yetecek kadar oksijen vardı, bu nedenle Boomer, motor girişlerindeki hareketli tırnakları yeniden açtı ve motoru çalıştırma sırasını başlattı. Birkaç dakika sonra turbojet motorları rölantideydi ve uçmaya hazırdı. Uçuş rotaları onları Orta Avrupa ve Ukrayna'ya götürüyordu ve şimdi Karadeniz üzerinden güneydoğuya, Türkiye'ye doğru ilerliyorlardı. Hızlandırılmış alçalma prosedürleri, gövde sıcaklıklarını düşük tutmanın yanı sıra, yörüngeden çok daha hızlı çıkmalarına olanak tanıdı; normal bir iniş sırasında, iki yüz mil yükseklikten "yüksek kapı" adı verilen ilk yaklaşma konumuna bin milden daha kısa bir sürede alçalabilirlerdi. aerofrenleme ile neredeyse beş bin mil sürebilir.
    
  Altmış bin fitin altında, A Sınıfı pozitif kontrollü hava sahasındaydılar, dolayısıyla artık tüm normal hava trafik kontrol prosedürlerini takip etmeleri gerekiyordu. Bilgisayar zaten bir numaralı mikrodalga radyoya uygun frekansı girmiş: "Ankara'nın merkezi, burası Yedinci Sürü, dikkatli olun, Ankara'nın yüz yirmi mil kuzeybatısında, beş-dört-sıfır uçuş seviyesini geçiyor, aktif hale getirilmesini talep ediyor." uçuş planımız. Dört-Bir şeritle MARS olacağız."
    
  "Yedinci grup, Ankara merkez, radar tarafından tespit edilene kadar Türk hava savunma tanımlama bölgesinin dışında kalın, bir-dört-yedi-normal sinyali verin." Boomer tüm talimatları tekrar okudu.
    
  O anda, ikincil şifreli radyolarından şunu duydular: "Aygır yedi, şerit dört-Mavi İki üzerinde Bir."
    
  Boomer, Frenchie'den hava trafik kontrol frekansını dinlemesini istedi ve ardından yardımcı radyo istasyonuna geçti: "Dört-Bir, bu Yedinci Aygır." Şifreli bir kanalda olmalarına rağmen birbirlerinin kimliğini doğrulamak için meydan okuma ve yanıt kodlarını değiş tokuş ettiler . "Batman'dan yola çıktık çünkü Ankara ATC'den uçuş planı olan uçaklar dahil hiçbir uçağın hava savunmasını geçmesine izin vermediklerini duyduk. Neler olduğunu bilmiyoruz ama genellikle kimliği belirsiz bir uçak veya geminin hava sahalarını veya sularını işgal etmesi veya bazı Kürtlerin sınıra havan topu atması nedeniyle oluyor ve sorun çözülene kadar her şeyi kapatıyorlar. Balık Kuyruğu buluşma noktasına yaklaşıyoruz. Oradaki noktaya paralel yürümeyi, ardından MK"ye doğru ilerlemeyi öneriyorum."
    
  Boomer, sesinde belirgin bir rahatlamayla, "Her şeyi yakından takip ettiğin için teşekkürler, Dört-Bir," dedi. Geliştirilmiş alçalma profilini kullanmak, yakıt rezervlerini ciddi şekilde tüketmişti; şu anda neredeyse yakıtları bitmek üzereydi ve Batman AFB'deki ilk yaklaşma noktalarına ulaştıklarında, uçmak için acil durum yakıt rezervlerinde olacak ve yakıtları bitmiş olacaktı. başka bir yer. En yakın alternatif iniş noktaları, Romanya'nın Köstence kenti yakınlarındaki Mihail Cogniceanu Havaalanı ya da kısaca eski bir Varşova Paktı ülkesinde kurulan ilk ABD askeri üssü olan "MK" idi.
    
  İki uçak güvenli bir alıcı-verici aracılığıyla birbirine bağlandığında, çok işlevli ekranları onlara birbirlerinin konumunu, buluşma noktasına kadar izleyecekleri rotayı ve konumlanmaları için ihtiyaç duyacakları dönüş noktalarını gösteriyordu. Kara Aygır ilk havada yakıt ikmali noktasına dört yüz deniz mili ve otuz bin fit yükseklikte on beş dakika erken ulaşmıştı, bu nedenle Boomer aşırı hava hızını azaltmak için bir dizi sert dönüşe başladı. "Buna bayılıyorum; gökyüzünde delikler açmayı, gezegendeki en hızlı insanlı uçağı uçurmayı."
    
  Boomer şifreli uydu alıcı-vericisinden "Biri Yedinci Aygırı çağırıyor" dedi.
    
  "WATCHMEN'in üzerinde Tanrı var," diye espri yaptı. "İleri, Bir."
    
  Armstrong uzay istasyonundan Patrick McLanahan, "MK'ye gitmenize izin verildi" dedi. Uzay uçağının ilerleyişini komuta modülünden izledi. "Ekipler Kara Aygırın güvenliğini sağlamak için hazır durumda."
    
  "Bundan sonra evde birisi omzumun üzerinden mi bakacak?" - O sordu.
    
  Patrick, "Bunu onaylıyorum Boomer," diye yanıtladı. "Alışmak."
    
  "Anlaşıldı."
    
  "Ankara'nın neden kimseyi içeri almadığına dair bir fikriniz var mı efendim?"
    
  "Bu Genesis. Hâlâ olumsuz," diye bağırdı David Luger. "Hala kontrol ediyoruz."
    
  Sonunda Kara Aygır yavaşlayıp tankerin beş yüz fit altında ve yarım mil gerisinde uygun pozisyona alçalmayı başardı. Boomer, "Yedinci aşama oluşturuldu, kontrol listesi tamamlandı, görüş alanındasınız, hazırsınız" dedi.
    
  Tankerin arkasındaki topçu, "Anlaşıldı, Seven, burası Chevron Dört-Bir" diye yanıtladı. "Seni tıpkı benim gibi yüksek sesle ve net bir şekilde okudum."
    
  "Yüksek sesle ve net."
    
  "Seni anlıyorum. Ben de seni görüyorum." İnterkom üzerinden "Bom temas pozisyonuna indiriliyor, mürettebat" dedi ve tankeri pozisyonuna manevrayla getirdi, kendi tel kontrollü kanatları onu büyük tankerin akışında dengede tutuyordu. Yine telsizde: "Yedi'nin temas öncesi pozisyona geçmesine izin verildi, Dört-Bir hazır."
    
  Boomer, "Yedinci yükseliyor" dedi. Kokpitin arkasındaki gövdenin üst kısmındaki sürgülü kapıları açtı, ardından uzay uçağını düzgün bir şekilde ön temas konumuna getirdi: tankerin merkez çizgisiyle, ön camın üst kısmı, aydınlatma kontrol panelinin orta dikişi boyunca hizalandı. Dönüştürülmüş bir Boeing 777'nin devasa göbeği ön camı doldurdu. "Seven temas öncesi pozisyonda, stabil ve hazır, bu sefer sadece JP-7" dedi.
    
  Bom operatörü, "Ön temas kopyalanıyor ve hazır, yalnızca JP-7, temas pozisyonuna girmeye izin verildi, dört-bir hazır" dedi. Nozulu uzattı ve alıcıyı istenen konuma hareket ettirmek için bir sinyal olan yanıp sönen "manevra" göstergesini açtı. Boomer, uçak çok hafif olduğu için kontrolleri zar zor hareket ettirmek zorunda kaldı; sanki sadece bir düşünceyle, Kara Aygırı dikkatlice ileri ve yukarı doğru yönlendirdi. Manevra göstergesi sabit hale geldiğinde Boomer, sanki sırf düşünce gücüyleymiş gibi konumunu korudu ve bom operatörü, nozulu yuvasına yerleştirdi. "İletişim kurun, dört-bir."
    
  Boomer, "Yedinci temas kurdu ve yakıt tüketimini gösteriyor" dedi. "Sizi gördüğüme çok sevindim çocuklar."
    
  Tanker pilotu, "Biz Cabernet'in mürettebatıyız efendim" dedi.
    
  KC-77'nin otuz bin poundluk jet yakıtını Kara Aygır'a aktarması on dakika sürdü. Boomer, "Hadi batıya doğru gitmeye başlayalım, Dört-Bir" dedi. "Krasnodar'a çok yaklaşmaya başlıyoruz." Karadeniz'in doğu kıyısındaki Krasnodar'da büyük bir Rus hava üssü vardı ve her ne kadar kendilerinin veya başka birinin hava sahasının oldukça dışında olsalar da, bu tür bölgelere önceden haber vermeden uçmamak en iyisiydi. Geniş hava savunma radarı ve çok sayıda uzun menzilli karadan havaya füze bataryasının yanı sıra, Krasnodar tüm dünyadaki en büyük savaş üslerinden biriydi ve burada en az üç tam hava savunma savaş uçağı kanadı bulunuyordu; Mikoyan'ın MiG-29 Gurevich "Fulcrum", dünyanın en iyi önleyicilerinden biri olarak kabul ediliyor.
    
  Amerika'nın Rusya'daki misilleme saldırılarından dört yıl sonra bile bölgedeki sinirler hâlâ gergindi ve operatörler, savaşçıları havaya uçurmak ve hava savunma sistemlerini harekete geçirmek için her şeyi yapmaya hazırdı. Neyse ki arkalarında herhangi bir hava savunma faaliyetine dair bir işaret yoktu. "Yapılacak en iyi şey sağa dönmek."
    
  Tanker pilotu, "Doğrudan iki-yedi-sıfıra gidiyoruz" dedi. Boomer, güneye dönmeye başladıklarında değiştirilmiş Boeing 777'nin arkasına ustalıkla yanaştı ve dönüş boyunca teması korudu.
    
  Tankerin nişancısı şöyle dediğinde yeni bir rotaya yeni çıkmışlardı: "Arkadaşlar, görünüşe göre bir ziyaretçimiz var. Yedi, yani saat üçünüz çok yaklaştı."
    
  "Sorun nedir, Fransız?" diye sordu Boomer, yakıt ikmal alanında kalmaya odaklanarak.
    
  "Kahretsin... bu bir Rus MiG-29," dedi Moulin gergin bir şekilde, "üç saat, yarım milden az bir mesafe, tam kanatımızın ucunda."
    
  Boomer, "Bir ekürisi var mı bir bakın" dedi. "Ruslar tek başına gemileri çok sık uçurmuyor."
    
  Moulin sakin kalmaya ve mümkün olduğu kadar geriye bakmaya çalışarak gökyüzünü taradı. "Yakaladım onu" dedi bir süre sonra. "Saat yedide, yaklaşık bir mil ötede." Saat üçte olan yaklaşarak dikkatini çekti. On beş yıllık Donanma kariyeri boyunca, Alman hizmetinde olanlar dışında hiç MiG-29 görmemişti ve o da uçuşta değil, yalnızca statik ekranda görmemişti. Donanmanın F-14 Tomcat taşıyıcı tabanlı avcı uçağının geniş kanatları, devasa gövdesi ve büyük ateş kontrol radarı için büyük burnu olan bir klonu olabilir. Bunun yeşil, açık mavi ve gri çizgili kamuflajı vardı ve dikey dengeleyicide büyük beyaz, mavi ve kırmızı bir Rus bayrağı vardı ve bir uzun menzilli füze ile iki kısa menzilli havadan havaya füzenin asılı olduğunu açıkça görebiliyordu. bir an sol kanat. "Ayı yüklü, orası kesin," dedi endişeyle. "Ne yapacağız?"
    
  "Yakıt ikmalini bitireceğim" dedi Boomer, "ve sonra MK'ye binmeye başlayacağız." Burası uluslararası hava sahası; Gezilere izin veriliyor. Bırakın Genesis ve Odin orada neler olup bittiğini öğrensinler."
    
  Boomer, Frenchie'nin iki numaralı telsizden biriyle konuştuğunu duydu ama bir dakika sonra durdu: "Bu salak saat üçte geliyor," dedi gergin bir şekilde.
    
  "Benzinle ne durumdayız?"
    
  "Dörtte üçü dolu."
    
  "MK'ye ulaşmaya yetecek kadar rezervimiz var mı?"
    
  "Birçok".
    
  "Her ihtimale karşı onları doldurmak istiyorum. MiG şu anda ne kadar yakın?
    
  Frenchie, "Sağ kanatımızın tam ucunda" dedi. "Bayılacak mısın kaptan?"
    
  "HAYIR. Ona bunun nasıl yapıldığını gösteriyorum. Hiç şüphe yok ki o da geleceğe bakmak istiyor." Ancak küçük oyun burada bitmedi. Mig-29, Boomer motorunun kükremesini ve kabinin dışındaki titreşimleri duyana kadar yaklaşmaya devam etti. "Tamam, şimdi beni kızdırmaya başladı. Benzinle ne durumdayız?"
    
  "Hemen hemen dolu."
    
  "Eknikçi nerede?"
    
  Moulin tekrar tamamen sola dönmek için koltuğunda hareket etmeye başladı... ancak çok geçmeden bunun gerekli olmadığını fark etti, çünkü ikinci MiG yaklaşmıştı ve artık doğrudan tanker pilotunun kokpitinin sol penceresinin yanındaydı, yeterince yakındı. Motorundan çıkan egzoz dumanları ve su jetleri tankerin sol kanadını sarstı; ilk başta neredeyse hiç fark edilmedi, ancak MiG yaklaştıkça çok geçmeden daha güçlü bir şekilde sarsıldı.
    
  "Yedinci, burası Dört-Bir. Bunu kontrol altında tutmak giderek zorlaşıyor. Buna ne diyorsun?"
    
  "Piç," diye mırıldandı Boomer. "Bitirme zamanı geldi." Radyoda şöyle yanıt verdi: "Dört-Bir, hadi kapatalım ve..."
    
  Ancak o anda, tankerin kokpitinin solundaki ikinci MiG art yakıcıyı çalıştırdı, egzoz gazları tankerin sol kanadının ön kenarından sadece birkaç metre uzaktaydı, bunun sonucunda kanat ilk önce şiddetli bir şekilde aşağı doğru sarsıldı, daha sonra yukarıya doğru, tankerin sağa kaymasına neden olur. "Kaçış, kaçış, kaçış!" bariyer operatörü telsizden bağırdı. Boomer hemen yavaşladı, sesli komut tuşuna bastı ve "Fren hızı yetmiş!" dedi. Göreve Uyarlanabilir Kanat sistemi anında maksimum sürtünmeyi ayarlayarak uzay uçağının tüm yüzeyinde binlerce yüksek hızlı fren oluşturarak hızlı bir şekilde dalmasına olanak tanır...
    
  ... ve bu çok hızlı olmadı, çünkü uçağının kontrolüyle uğraşan ve aynı zamanda tam savaş gücüne ve otuz derecelik tırmanma açısına baskı yapan tanker pilotu, "kalkış" sesini duyduğunda Sinyal aşırı ayarlandı ve şimdi öfkeyle sola düştü, tam bir elektrik kesintisinin pençesindeydi ve bir ters dönüşün eşiğindeydi. Boomer, tankerin kuyruğunun gittikçe alçaldığını görünce bom operatörüyle yüz yüze gelmek üzere olduğuna yemin etti. "Hadi Chevron, iyileş, kahretsin, iyileş...!"
    
  KC-77 tankeri hâlâ uzatılmış olan yakıt ikmal hattının sonunda kendi etrafında dönüyormuş gibi görünüyordu, destek almak için gökyüzünü tutuyormuşçasına sağa sola sallanıyordu, kanatları tırmanırken dev bir balıkkartalı gibi çırpınıyordu, ancak tanker irtifa kazanmıyordu. ve her an takla atıp kontrolden çıkmaya hazırlanıyordu. Boomer tam sırt üstü dönüp kontrolsüz bir şekilde Karadeniz'e dalacağını düşündüğü anda ölüm yalpalamasını durdurdu, sol kanadı aşağıda kaldı ve burnu ufka doğru sürünmeye başladı. Uçağın burnu ufkun altına inerken sağ kanat yavaş yavaş, acı verici bir şekilde alçalmaya başladı. Tanker görüş alanından kaybolduğunda neredeyse kanatlarla aynı hizadaydı, burnu dik bir şekilde alçaltılmıştı, ancak kaybettiği hava hızını hızla geri kazanıyordu.
    
  "Chevron, siz iyi misiniz?" Boomer telsizle konuştu.
    
  Birkaç dakika sonra tiz, tiz, boğuk bir erkek sesinin şöyle dediğini duydu: "Anladım, anladım, kahretsin, anladım... Yedi, burası Dört-Bir, biz iyiyiz. Lanet olsun, lanet olsun, işimizin bittiğini sanıyordum. On iki bin feet yükseklikteyiz. İyiyiz. Bir motor yandı ama şimdi yeniden çalıştırıyoruz."
    
  Boomer gökyüzünü taradı ve iki MiG-29'un yukarılarda birbirine bağlanarak doğuya doğru ilerlediğini gördü. Amerikalıları nasıl korkuttuklarına radyoların üzerinden güldüklerini neredeyse duyabiliyordu. "Sizi piçler!" - oksijen vizörüne bağırdı ve gazları maksimum art yakıcıya doğru hareket ettirdi.
    
  "Soylu! Ne yapıyorsun?" Moulin, aşırı yükten dolayı göğsündeki ani bir sarsıntının ardından nefesi normale döndüğünde bağırdı. Ancak çok geçmeden ne yaptığı belli oldu; MiG oluşumunun tam ortasına doğru uçuyordu. Çığlık atmayı başardığında, iki MiG'nin yanından geçip yüz metreden daha az bir yükseklikte, saatte yedi yüz milden fazla bir hızla uçmuşlardı! "Aman Tanrım, Noble, sen deli misin?"
    
  Boomer, hızlanmaya devam ederken Kara Aygır'ı altmış derecelik dik bir tırmanışa yönlendirdi. "Diğer açık hava kedileriyle melezleşmeyi mi seveceklerini yoksa sadece büyük şişman tekirleri mi tercih edeceklerini göreceğiz" dedi. Tehdit uyarı alıcısı kükredi - MiG'ler hâlâ radar olmadan çalışıyorlardı, bu yüzden formasyonlarına bu kadar kolay bir şekilde gizlice girebildiler, ancak şimdi büyük N-019 radarı açıktı ve arama yapıyorlardı. Boomer kırk bin feet'e yükseldi, kontrolleri savaş gücüne geri döndürdü ve çok işlevli ekranını, kendisine durumu en iyi şekilde gösteren tehdit görüntüsüyle değiştirdi. "Benzinime göz kulak ol ve MK'de bingo yakıtına yaklaştığımızda bana haber ver, Frenchy."
    
  Armstrong uzay istasyonundan Patrick McLanahan telsizle "Aygır, bu Odin" dedi. "Tehdit konusunda az önce bir uyarı aldık. Arkanızda iki MiG var! Nereye gidiyorsun?"
    
  Boomer, "Bu adamları tankerden uzak tutmak için mümkün olduğunca doğuya sürükleyeceğim ve onlara siyah bir aygırla ve özellikle de tankeriyle nasıl baş edecekleri konusunda bir ders vereceğim" dedi.
    
  "Ne yaptığını anlıyor musun Boomer?" - Patrick sordu.
    
  Boomer, "Umarım bu adamlar beni vurur, General," dedi ve "o zaman ben de gerçekten onların gözlerini yaşartacağım. Başka sorunuz var mı efendim?"
    
  , Noble'ın ergenlik maskaralıklarına karşı saf bir öfkeyle yere düşüp komuta modülünün tavanından kelimenin tam anlamıyla zıplayıncaya kadar küfredeceğinden emindi . McLanahan'ın şöyle yanıt verdiğini duyunca şok oldu: "Olumsuz, Boomer. Sadece boyayı çizmemeye çalış."
    
  Moulin, "Uzay aracının bu hız ve istikamette yakıt ikmali yapmasına on beş dakika kaldı" dedi. "Bu saçmalığı bırak ve bizi geri çevir!"
    
  "Beş dakika sonra geri döneceğiz, Frenchie," dedi Boomer, sonra mırıldandı, "Hadi, sizi korkak piçler, ateş edin şimdiden. Tam görüş alanınızdayız ve herhangi bir müdahaleye neden olmuyoruz - kabul edin - "
    
  Bu sırada tehdit uyarı ekranındaki Mig'in arama radarlarını temsil eden iki "batwing" sembolü yanıp sönmeye başladı. "Dikkat, dikkat, füze alarmı, altı saat, yirmi üç mil, MiG-29K..." bu anı takip etti: "Dikkat, dikkat, füze fırlatılması, füze fırlatılması, AA-12!"
    
  Boomer, "Hadi gidelim Frenchy, pantolonlarını tut," dedi. Gazları maksimum art yakıcıya çevirdi ve şöyle dedi: "Leoparlar temas halinde."
    
  Bilgisayar "Leoparlar temas halinde, leoparları durdurun... leoparlar harekete geçti" diye yanıt verdi ve darbeli lazer patlatma sistemi motorları tam turbojet moduna ateşlendiğinde her iki mürettebat üyesi de koltuklarına geri fırlatıldı - gaz kolları zaten tam art yakıcıda çalışıyorken , yavaş yavaş artırmak yerine, yalnızca birkaç saniye içinde neredeyse tam turbojet gücüne ulaştılar. Hava hızı göz açıp kapayıncaya kadar Mach 1'in hemen altından 2'ye, sonra 3'e ve sonra 4'e sıçradı. Daha sonra dik bir tırmanışa başladı, sonra pasif olarak elli, sonra altmış bin feet yukarıya doğru ilerleyene kadar eğim girdisini sürdürdü.
    
  Moulin neredeyse yedi G'den sonra, "Füzeler...hala...izleniyor," diye homurdandı. "Hala...kapanıyor..."
    
  Boomer, "Neredeyse... bu pisliklerle işim bitti, Frenchie," diye homurdandı Boomer. Gücü tekrar 4 Mach'a çıkardı ve alabora olana kadar kontrol çubuğuna basmaya devam etti. Dikey olarak yuvarlandı, burnu artık neredeyse dikey olarak aşağıyı gösteriyordu, sonra tehdit ekranına baktı. Umduğu gibi, iki MiG hala radar enerjisi gönderiyor ve onu arıyordu; Amerikan AIM-120 Gelişmiş Orta Menzilli Havadan Havaya Füze'nin bir kopyası olan AA-12 füzesi, kendi güvertesi kullanılarak hedef alınıyordu. radar.
    
  "Nereye gittiğimi merak ediyorum çocuklar? Bir saniye içinde öğreneceksiniz." Boomer, Kara Aygır'ı, MiG'lerin bir veya iki kalp atışı içinde olacağını düşündüğü uzayda bir noktaya yönlendirdi; tehdit ekranı onların neredeyse iki kat daha hızlı uçtuklarını göstermesine rağmen, göreceli hızında MiG'ler uzayda asılı duruyor gibi görünüyordu. sesten çok. Altındaki siyah noktaları görür görmez sola doğru yuvarlanarak iki Rus uçağının tam arasına geldi. Hareketi doğru hesaplayıp hesaplamadığına dair hiçbir fikri yoktu ama artık endişelenmek için çok geçti...
    
  Aralarından dosdoğru uçarken, en yakındakini yalnızca elli metre farkla kaçırırken, göz kırpmalar algılanamaz bulanıklıklardan biraz daha fazlasıydı. Onları geçtikten sonra gazları rölantiye aldı, yakıttan tasarruf etmek için LPDRS motorlarını kapattı, uzay uçağının parçalara ayrılmadan dengelenmesine yardımcı olmak için MAW sistemini kullandı - şu anki hızlarıyla Karadeniz'e 200 metrede ulaşacaklardı. Görev teknolojisi Adaptif Kanat olmadan sadece sekiz saniye - ve AA-12 füzelerinin hala takipte olması ihtimaline karşı keskin bir sola dönüş başladı...
    
  ...ama füzeler hakkında endişelenmesine gerek yoktu, çünkü bir an sonra üstlerinde büyük bir ışık parıltısı gördüler, sonra bir tane daha. Doğruldu, g kuvvetlerinin azalmasına izin verdi ve gökyüzünü taradı. Tek görebildikleri üstlerinde iki kara buluttu. "Ödeşme çok kötü, değil mi yoldaşlar?" Boomer tekrar batıya doğru giderken şunları söyledi.
    
  LPDRS motorları çalışırken sadece birkaç dakika içinde acil durum yakıt durumuna ulaştıklarından tankere tekrar yetişip yakıt ikmali yapmak zorunda kaldılar. Tankerin mürettebatı sevinçliydi, ancak Moulin her zamankinden daha sakin ve ciddiydi; zorunlu bağırışlardan başka bir şey söylemedi. "Siz iyi misiniz, Dört-Bir?" - Boomer sordu.
    
  Tanker pilotu, "Takma dişlerimiz çok gevşek ama alternatifinden daha iyi. Teşekkür ederim damızlık."
    
  "MK'ya ulaşabilmemiz için bize biraz daha gaz vererek bize teşekkür edebilirsiniz."
    
  Tanker pilotu, "Bizi en yakın piste götürmeye yetecek kadar yakıtımız olduğu sürece gerisini siz alabilirsiniz" dedi. "Ve gezegenin herhangi bir yerindeki herhangi bir benzin istasyonundan içecek almayı aklından bile geçirme; artık senin parana ihtiyacımız yok. Tekrar teşekkür ederim Yedinci Aygır."
    
  Bir saatten kısa bir süre sonra iki uçak randevulaşarak Romanya'nın Köstence-Mihail Cog Galniceanu Havalimanı'na indi. Havaalanı Köstence'den on beş mil ve şehrin Karadeniz'deki ünlü Mamaia plajından dokuz mil uzaktaydı, bu nedenle kışın kıyı kentini kaplayan dondurucu sise nadiren maruz kalıyordu. Amerika Birleşik Devletleri Hava Kuvvetleri, havaalanının kuzeydoğu tarafında bir uçak park rampası, hangarlar ve bakım ve güvenlik tesisleri inşa etti ve havaalanının kontrol kulesini, radar ve iletişim tesislerini ve sivil havaalanı terminalini iyileştirdi. NATO ve Avrupa Birliği üyeliğinin yanı sıra, Amerika Birleşik Devletleri'nin Romanya'ya yaptığı yatırımlar, daha önce sadece yoğun limanı ve tarihi mekanlarıyla bilinen bölgeyi hızla büyük bir uluslararası iş, teknoloji ve turizm destinasyonuna dönüştürdü.
    
  İki uçak, zırhlı Humvee'lerden oluşan küçük bir konvoy halinde güvenlik alanına getirildi ve en büyük hangara birlikte park edildi. Mürettebat, karaya çıkarken sık sık kucaklaştı ve el sıkıştı. Görevlerini birlikte ve daha sonra ayrı ayrı tartıştılar ve daha sonra Köstence'de akşam yemeği ve içkiler için buluşma sözü verdiler.
    
  Noble ve Moulin'in bilgilendirilmesi tanker mürettebatınınkinden çok daha uzun sürdü. Bakım ve keşif ekiplerine, Armstrong uzay istasyonundan Patrick McLanahan'a ve Dreamland'den Dave Luger'a rapor vermek ve uçuş sonrası rutin tıbbi muayenelerinden geçmek dokuz zorlu saat sürdü. Nihayet serbest bırakıldıklarında, sivil bir havaalanında Romanya gümrüklerinden geçtiler ve ardından bir servis otobüsüne binerek ABD ordusunun geçici olarak kalmak üzere anlaştığı Köstence'deki Best Western Savoy Oteli'ne gittiler.
    
  Karadeniz kıyıları kışın hiç meşgul değildi, bu nedenle Romanya, Almanya ve Avusturya'dan gelen birkaç havayolu ekibi ve kışın Konstantinopolis'te çok sayıda partiye alışkın olmayan birkaç şaşkın iş adamı dışında Amerikalılar kendi hallerine bırakıldı. kendi cihazları. Tanker mürettebatı şimdiden eğleniyor ve başta yabancı kadın uçuş görevlileri olmak üzere kanat takan herkese içki ısmarlıyordu. Boomer da hazırdı ama Lisette'in asansörle odasına doğru gittiğini görünce şaşırdı. Kendisini iki güzel sarışın uçuş görevlisinin kucaklamalarından kurtardı ve yakında döneceğine söz vererek aceleyle onun peşinden gitti.
    
  Kapanan asansör kapılarının arasından zar zor geçti. "Hey Frenchie, bu kadar erken mi yatacaksın? Parti yeni başlıyor ve henüz akşam yemeği yemedik."
    
  "Yenildim. Bugünlük bittim."
    
  Ona endişeyle baktı. "Ruslarla yaşadığımız küçük çatışmadan bu yana pek bir şey söylemedin" dedi. "Ben küçüğüm-"
    
  Aniden Moulin ona doğru döndü ve sıktığı sağ yumruğuyla çenesine vurdu. O kadar güçlü bir darbe değildi ama yine de bir yumruktu; canını acıttı, ama esas olarak şaşkınlıktan. "Hey, bunu neden yaptın?"
    
  "Seni p * ç! Sen bir salaksın! - çığlık attı. "Senin yüzünden bugün ikimiz de orada öldürülebiliriz!"
    
  Boomer hâlâ endişeyle ona bakarken çenesini ovuşturdu; sonra başını salladı ve şöyle dedi: "Evet, yapabilirim. Ama kimse tankerimin yakınında koşuşturmuyor." Gülümsedi ve ekledi: "Ayrıca itiraf etmelisin Frenchie, harika bir yolculuktu."
    
  Moulin ona tekrar vuracakmış gibi görünüyordu ve kendini daha iyi hissetmesini sağlayacaksa bunu yapmasına izin vermeye kararlıydı ... Ama onu şaşırtacak şekilde asansörde ileri atıldı, kollarını onun boynuna doladı, boğuldu. onu bir öpücükle aşağı doğru bastırdı ve onu duvara yasladı.
    
  "Haklısın Boomer, harika bir yolculuktu," diye nefes aldı. "İki savaşta uçak gemilerinden uçak uçurdum, onlarca kez vuruldum ve hiçbir zaman bugünkü kadar heyecanlanmadım!"
    
  "Aman Tanrım, Moulin..."
    
  "Fransız. Bana Fransız de, kahretsin," diye emretti ve onu bir öpücükle daha susturdu. Uzun süre nefes almasına izin vermedi.
    
  Moulin boynunu öpmeye başladığında Boomer, "Geri dönerken ve bilgilendirme sırasında o kadar sessizdin ki, bir çeşit şok füg durumuna gireceksin diye korktum, Frenchie," dedi. "Heyecanını göstermenin gerçekten komik bir yolu var."
    
  Moulin öpücüklerin arasında, "O kadar heyecanlandım, o kadar heyecanlandım ki, o kadar azgındım ki bunu göstermeye utanıyordum" dedi, elleri hızla adamın belinin güneyine doğru yol aldı. "Yani iki savaş pilotu öldü ama o kadar heyecanlanmıştım ki lanet uçuş kıyafetimle ortaya çıkacağımı sandım!"
    
  "Lanet olsun Frenchy, bu senin hiç görmediğim tuhaf yönlerinden biri..."
    
  Asansör onların katında yavaşlarken, "Kapa çeneni Boomer, kapa çeneni," dedi. O zamana kadar neredeyse fermuarını ve düğmelerini çözmüştü. "Beni odama götür ve beynimi sikeyim."
    
  "Peki ya nişanlın ve senin...?"
    
  Asansör kapıları açılırken Moulin, "Boomer, çeneni kapat ve sik beni ve sabaha kadar durma dedim" dedi. "Bunu... ona... ah kahretsin, adı her neyse, sabah açıklayacağım. Unutmayın kaptan, ben sizden üstünüm, dolayısıyla bu bir emirdir bayım!" Emir vermenin onun için hipersonik bir uzay uçağına pilotluk yapmak kadar heyecan verici olduğu açıktı.
    
    
  İKİNCİ BÖLÜM
    
    
  İnsanlar, onları zafere ulaştıklarından çok, başarısızlığın korkunç kuşatması altında ezildikleri zaman daha çok severler.
    
  -VIRGINIA WOOLF
    
    
    
  ARMSTRONG UZAY İSTASYONU
  ERTESİ SABAH
    
    
  Komuta Modülü, Armstrong Uzay İstasyonu'ndaki faaliyetin merkeziydi ve Patrick McLanahan burada, Başkan Gardner'ın Ulusal Güvenlik Personeli'nin seçilmiş üyeleriyle bir video konferansa katıldı: Başkanın Ulusal Güvenlik Danışmanı Conrad F. Carlisle; Martindale yönetiminden görevine devam eden Merkezi İstihbarat Direktörü Gerald Vista; Deniz Kuvvetleri Generali Taylor J. Bain, Genelkurmay Başkanı; Hava Kuvvetleri Genelkurmay Başkanı Charles A. Huffman; ve ABD ordusunun komutanı Hava Kuvvetleri Generali Bradford Cannon. Stratejik Komuta ve - Kongre ve Pentagon ayrıntılar üzerinde çalışıncaya kadar - bölgedeki tüm ABD uzay operasyonlarının komutanı ve tüm uzay muharebe misyonlarının eğitimi, donatılması ve yönetilmesinden sorumludur. Hem saat farkından hem de Lisa Moulin'den dolayı uykusuzluktan gözleri biraz şişmiş olan Hunter Noble, Sabit Hava Kuvvetleri Üssü'ndeki komuta noktasından uydu aracılığıyla telekonferansa bağlandı.
    
  Patrick ve Başçavuş Valerie Lucas, spor ayakkabılarıyla komuta modülünün bölmesine Velcro ile bağlanmış, geniş ekran, yüksek çözünürlüklü bir telekonferans monitörünün önünde duruyorlardı. Patrick'in saçı kısa kesilmişti ama Lucas'ın uzun saçları kulaklığının çapraz bandının her iki yanından gevşek bir şekilde sarkıyordu ve ona tuhaf bir kurt gibi bir görünüm veriyordu. Patrick, "Armstrong Uzay İstasyonu çevrimiçi ve güvenli, efendim," diye duyurdu. "Ben Korgeneral Patrick McLanahan, Komutan, Gelişmiş Havacılık ve Uzay Silahları Merkezi, Elliott Hava Kuvvetleri Üssü, Nevada. ABD yanımda. Tahran'daki saldırı sırasında görevde olan istasyon sorumlusu astsubay ve sensör operatörü Hava Kuvvetleri Uzman Çavuş Valerie Lucas. Romanya'nın Köstence kentinden uydu aracılığıyla aramıza, Gelişmiş Havacılık ve Uzay Silahları Merkezi İnsanlı Uzay Uçuşu ve Hipersonik Silahlar Bölümü şefi Hava Kuvvetleri Yüzbaşı Hunter Noble katılıyor. Tahran'a yapılan saldırının sorumlusu ve saldırıda kullanılan SKYSTREak füzesinin tasarımcısıydı. Doğu İran'a bir keşif uçağı indirme görevini tamamladıktan sonra dün Dünya'ya döndü; bu konuda sizi daha sonra bilgilendireceğiz."
    
  Pentagon'un ikinci katındaki Genelkurmay Başkanları konferans merkezi olan "Tank" olarak da bilinen Altın Oda'dan General Taylor Bain, "Teşekkür ederim General" dedi. Holokost sonrası Amerika Birleşik Devletleri'ndeki çoğu subay gibi, Bane de dört yıldızlı bir Deniz subayı için gençti; "yüksek ve sıkı" kesilmiş koyu kahverengi saçları, hazır bir gülümsemesi ve güven ve kararlı samimiyet yayan sıcak gri gözleri vardı. . "Hoş geldiniz millet. Buradaki herkesi tanıdığınızı varsayıyorum. Beyaz Saray'dan aramıza Ulusal Güvenlik Danışmanı Conrad Carlisle, İstihbarat Direktörü Gerald Vista da Langley'den katılıyor.
    
  "Öncelikle, daha birkaç yıl öncesine kadar en iyi ihtimalle Soğuk Savaş'tan kalma bir tesis olarak kabul edilen bir tesiste sizinle konuşmaktan memnun olduğumu ve açıkçası biraz da şaşırdığımı söylemek istiyorum, General McLanahan ve en kötü ihtimalle yüzen bir para çukuru." diye devam etti Bane. "Fakat şimdi aynı silah sistemine dayalı bir Uzay Gücü yaratmak için önümüzdeki beş bütçeye yüz milyarlarca dolar ayırmayı düşünüyoruz. Amerikan ordusu için yeni bir yönün ve geleceğin başlangıcına tanık olduğumuza inanıyorum. Kaptan Noble, dün olayla ilgili bilgilendirildim ve muhakeme becerilerinizi tartışmamız gerekirken, kendinizi, mürettebatınızı, havacı arkadaşlarınızı ve geminizi idare etme şeklinizden etkilendim. Bunun, geliştirilen muhteşem yeteneklerin bir başka örneği olduğuna inanıyorum ve gelecekte izleyeceğimiz yol gerçekten inanılmaz görünüyor. Ancak bu yolculuğa çıkmadan önce önümüzde uzun bir yol var ve son birkaç günde yaşanan olaylar kritik olacak.
    
  "Önce General McLanahan'dan Armstrong uzay istasyonu ve onun son operasyonel testlerinin yanı sıra Karadeniz'deki Kaptan Noble olayı hakkında bir brifing dinleyeceğiz. Birkaç konuyu daha tartışacağız ve ardından personelim Savunma Bakanlığı ve İç Güvenlik Bakanlığı yetkililerine tavsiyelerimizi hazırlayacak. Bunun hem Pentagon'da hem de Capitol Hill'de zorlu bir mücadele olacağına eminim. Ama bundan sonra ne olursa olsun Patrick, sana ve pilot arkadaşlarına 'iyi iş çıkardın' demek istiyorum - ya da 'astronot' arkadaşlarıma mı demeliyim? Lütfen devam edin ".
    
  Patrick, "Evet efendim," diye söze başladı. "Armstrong Uzay İstasyonu'ndaki herkes ve Battle Mountain Hava Kuvvetleri Rezerv Üssü, Elliott Hava Kuvvetleri Üssü ve Colorado'daki Peterson Hava Kuvvetleri Üssü'ndeki destek ekiplerimiz adına, nazik sözleriniz ve sürekli desteğiniz için teşekkür ederiz."
    
  Patrick, fotoğrafları ve çizimleri video konferans izleyicilerine ayrı bir pencerede sunan bir düğmeye bastı ve şöyle devam etti: "Önce hızlı bir genel bakış: Armstrong uzay istasyonu 1980'lerin sonu ve 1990'ların başında inşa edildi. NASA'nın çok daha küçük Skylab uzay istasyonunun askeri bir versiyonudur; Saturn I ve Saturn IV roketlerinin kullanılmış yakıt tanklarının merkezi bir kanatçık yapısı üzerinde birleştirilmesiyle inşa edilmiştir. Her birinin içinde otuz bin fit küpten fazla boş alan bulunan bu tür dört tank, istasyonun ana bölümünü oluşturuyor. Yıllar geçtikçe, genişleyen istasyonun enerji üretimini artırmak için daha büyük güneş panellerinin yanı sıra, özel görevler veya deneyler için kanatçığa başka modüller de eklendi. Tesiste bir ay boyunca ikmal olmadan yirmi beş astronotu ağırlayabiliyoruz.
    
  "İstasyon, ilk uzay tabanlı ultra yüksek çözünürlüklü radar, gelişmiş uzay tabanlı küresel kızılötesi sensörler, gelişmiş uzay tabanlı küresel iletişim ve yüksek hızlı bilgisayar ağları ve ilk uzay tabanlı Kıtalararası balistik füzeleri uzaydan vurmak için tasarlanmış, kod adı 'Skybolt' olan lazer füze savunma sistemi. İstasyonun uzay tabanlı radarı, tüm gezegeni günde bir kez tarayan ve motosiklet büyüklüğündeki nesneleri, yer altında veya su altında bile tespit edip tanımlayabilen gelişmiş bir radar sistemidir.
    
  "Rusya Federasyonu'nun ABD'ye düzenlediği hava saldırıları sonucunda stratejik komuta ve kontrol sistemlerimizin ve füze savunma tesislerimizin tahrip edilmesi, çok çeşitli hayati savunma faaliyetlerini yürütmek için sağlam ve modern bir operasyon üssüne olan ihtiyacın altını çiziyor ve Armstrong Uzay İstasyonu böyle bir tesis," diye devam etti Patrick. "İstasyon artık küresel bir istihbarat ve iletişim sistemine bağlanan yüksek ve alçak Dünya yörüngesindeki uydulardan oluşan bir ağ için merkezi veri toplama ve dağıtım merkezidir ve dünya genelindeki askeri ve hükümet kullanıcılarına sürekli olarak geniş bir yelpazede bilgi iletir. gerçek zamanlı. İstasyon ve onu destekleyen keşif uyduları, yüzeydeki, gökyüzündeki, sudaki veya altındaki, yer altındaki veya uzaydaki hedefleri takip edip tespit edebiliyor ve uzay merkezli çok fonksiyonlu savaş komutanlığına benzer şekilde insanlı ve insansız savunma birimlerini bu hedeflere karşı yönlendirebiliyor. sistem.
    
  Patrick şöyle devam etti: "Armstrong uzay istasyonundaki gelişmiş sistemler, ona birincil askeri işlevini tamamlayan diğer önemli yetenekleri sağlıyor." "Savaş veya doğal afet durumunda istasyon, Hava Kuvvetleri E-4B veya Donanma E-6B Mercury hava indirme komuta merkezlerine benzer şekilde alternatif bir ulusal askeri operasyon merkezi olarak hizmet verebilir ve balistik füze denizaltılarıyla bile iletişim kurabilir. derin dalış. Kamuya bilgi yayınlamak için dünya çapındaki radyo ve televizyon kanallarına ve internete bağlanabilir; hava, deniz veya kara trafiği için ülke çapında bir kontrol merkezi olarak hareket etmek; veya Federal Acil Durum Yönetim Ajansı için merkezi bir koordinasyon merkezi olarak hizmet verin. İstasyon, Uluslararası Uzay İstasyonunu destekliyor, bir uzay kurtarma ve onarım hizmeti olarak görev yapıyor, çok sayıda bilimsel araştırma ve eğitim programını destekliyor ve inanıyorum ki, dünya çapındaki gençlerin uzay araştırmalarına genel olarak uyanması için bir ilham kaynağı.
    
  "Armstrong uzay istasyonu şu anda havadaki komuta merkezindeki savaş ekibine veya bir radar uçağındaki sensör operatörlerine benzer şekilde yapılandırılmış on iki sistem operatörüne, teknisyene ve subaya ev sahipliği yapıyor. Özel görevler için ihtiyaç duyulduğunda ek mürettebat gemiye getirilir - istasyonda bir düzine personele daha yer vardır ve mekik, SR-79 Black Stallion, Orion mürettebatı veya uzaktan insanlı fırlatma araçları tarafından sağlanan ek modüllerle hızlı ve kolay bir şekilde genişletilebilir. "
    
  Ulusal Güvenlik Danışmanı Carlisle, "Affedersiniz General," diye araya girdi, "ama uzay uçağıyla veya uzaktan kumandalı araçlarla istasyona ek modüller göndermek nasıl mümkün olabilir?"
    
  Patrick, "En hızlı ve en kolay yol şişirilebilir malzeme kullanmaktır Bay Carlisle," diye yanıtladı.
    
  "Şişirilebilir mi? Balon kadar sert değil mi demek istiyorsun?"
    
  "Sıcak hava balonu gibi, yalnızca çok ileri teknolojiye sahip bir sıcak hava balonu. Teknoloji, NASA'nın on yıl önce Uluslararası Uzay İstasyonu için şişirilebilir modüller öneren 'Transhab' deneylerine dayanıyor. Modellerimizin duvarları öncelikle, bir akım uygulanıp vuruluncaya kadar kumaş gibi esnek olan, darbeye çelik veya Kevlar'dan bin kat daha iyi direnç gösteren bir malzemeye dönüştüğünde sertleşen elektroreaktif bir malzemeden yapılmıştır; bu malzeme, çelikten veya Kevlar'dan birçok kez daha güçlü olan, elektroreaktif olmayan diğer malzemelerle güçlendirilmiştir. Şişirilebilir yapılar, bir darbeden kaynaklanan enerjiyi hasarsız bir şekilde emmeye yetecek kadarını sağlar; bu şeylerin duvarlarını aşamazsınız.
    
  "Malzeme hafiftir ve fırlatma için paketlenmesi kolaydır, ardından yalnızca birkaç saat içinde kolayca ve uzaktan şişirilebilir. Uzay uçaklarına ve Orion'a küçük şişirilebilir modüller kurduk ve teknoloji güvenilir. Modülü henüz tam ekiple kaldırmadık ama geliştirme aşamasında. Gelecekteki uzay istasyonları ve hatta belki de Ay veya Mars'taki yerleşim modülleri muhtemelen şişirilebilir olacaktır." Carlisle, diğer katılımcıların birçoğu gibi hiç de ikna olmuş görünmüyordu ama başka bir yorumda bulunmadı.
    
  Patrick bölmeye cırt cırtlı bir şişeden bir yudum su aldı ve üst dudağında gergin bir ter çizgisi görünce şaşırdı. Yirmi yılı aşkın askerlik hizmeti sırasında kaç brifing verdiğini merak etti. Hiç biri değil, diye kendine alaycı bir şekilde, daha önce uzaydan geldiğini hatırlattı! Dört yıldızlı generallere brifing vermek yeterince sinir bozucuydu ama bunu saatte on yedi bin milden fazla hızla ve Dünya'dan iki yüz milden fazla yüksekte uçarken yapmak işi daha da zorlu hale getiriyordu.
    
  Patrick şöyle devam etti: "Armstrong Uzay İstasyonu, yükseklere çıkmanın nihai ifadesidir ve inanıyorum ki, Amerika'nın uzaya erişimi ve uzayın kontrolünü sürdürme yönündeki beyan ettiği hedefinin merkezinde yer almaktadır." "Bu ve Kara Aygır uzay uçakları, tüm uzay tabanlı saldırı ve savunma yeteneklerini yöneten ve güvenilir, yüksek hızlı iletişim, keşif, saldırı ile yer harekatı komutlarını destekleyen entegre bir ortak hizmet komutanlığı olan ABD Uzay Savunma Komutanlığı dediğim şeyin temelini oluşturuyor. ve uzaydan ulaşım hizmetleri. Misyonumuz şu olacak-"
    
  Ulusal Güvenlik Danışmanı Carlisle, yüzünde ironik ve oldukça şaşkın bir ifadeyle, "Bu çok ilginç, General McLanahan," diye söze karıştı, "ve geçen yıl bunu ilk kez teklif ettiğinizde bu fikir ne kadar ilginç olsa da, bu tür bir organizasyon hâlâ üzerinde çalışılan bir konu. yaratılmanın çok uzağındayız." yıllar - şu anda Buck Rogers'ı geri getirecek vaktimiz yok. İran'daki operasyonları tartışmaya devam edebilir miyiz General Bane?"
    
  "Elbette Sayın Meclis Üyesi. General McLanahan mı?"
    
  "Evet efendim," dedi Patrick hiçbir ifade vermeden; ABD Uzay Savunma Komutanlığı hakkındaki fikrini dile getirdiğinde dinlenmemesine, sözünün kesilmemesine ve göz ardı edilmesine alışmıştı. "Bu istasyonun tüm diğer gelişmiş teknolojik yeteneklerinin yanı sıra personelim yakın zamanda bir tane daha ekledi: uzaktan kumandalı taktik uçakları ve silahlarını uzaydan kontrol etme yeteneği. İnsansız bir EB-1C Vampire süpersonik bombardıman uçağını, birden fazla havada yakıt ikmali ve hipersonik hassas silahların konuşlandırılması da dahil olmak üzere uçuşun tüm aşamalarında gerçek zamanlı olarak ve tam bir adamla bu istasyondan kontrol etme yeteneğini gösterdik. döngü kontrolü. İletişim ve ağ oluşturma yeteneklerimiz tamamen ve hızlı bir şekilde ölçeklenebilir ve genişliyor ve küçük mikro keşif dronlarından dev seyir füzesi traktörlerine kadar potansiyel olarak yüzlerce insansız savaş aracının hava kuvvetlerinin tamamını doğrudan Armstrong'dan güvenli ve güvenli bir şekilde kontrol etme yeteneğini hayal ediyorum. pratik olarak erişilemez."
    
  Patrick brifing notlarını bölmeye iliştirdi. "Umarım hepiniz XAGM-279 SkySTREAK hipersonik hassas güdümlü seyir füzesinin Tahran'da kullanımına ilişkin takip raporumu almışsınızdır" dedi. "Saldırı tam bir başarıydı. Hedef füze üzerinde kimyasal silah olduğundan şüphelenilen savaş başlığının patlatılması sonucu oluşan kasıtsız ve talihsiz kayıplar nedeniyle operasyonel testten vazgeçildi. Kayıplar, SKYSTREak füzesinden değil, kimyasal silah savaş başlığının saldıran bir isyancı füzesinde beklenmedik şekilde patlamasından kaynaklandı ve bu nedenle...
    
  Hava Kuvvetleri Genelkurmay Başkanı Orgeneral Charles Huffman, "McLanahan raporuna ilişkin yorumlarımda da belirttiğim gibi, SKYSTREAKE'in kullanım için uygun olmayan bir silah olduğuna ve bölgedeki çatışmayı hafifletme çabalarımızı olumsuz yönde etkileyebileceğine inanıyorum" dedi. İran ve savaşan taraflar arasında müzakereler yoluyla bir çözüme ulaşılması. İran bu silahı denemek için yanlış yerdi ve bana öyle geliyor ki General McLanahan kendi sistemini dramatize etmek için teklifini ve silahın potansiyel etkilerini yanlış anlattı. Skystreak'i Nevada'daki sınırlı menzilinden çekmek, bir Rebel kamyonetine çarpmak kadar şaşırtıcı bir etki yaratmazdı. Ne yazık ki yaptığı sihir gösterisi, aralarında kadın ve çocukların da bulunduğu onlarca masum sivilin zehirli gazdan ölmesiyle sonuçlandı."
    
  Genelkurmay Başkanı Bane başını salladı, ardından doğrudan video konferans kamerasına baktı. "General McLanahan mı?" Patrick'in video konferans ekranındaki görüntüsüne bakarken kaşları çatıldı: Patrick sıkılabilir şişeden uzun bir yudum daha alıyordu ve şişeyi bölmeye yapıştırmakta biraz zorlanıyor gibi görünüyordu. "Cevap verme zahmetine girecek misin?"
    
  Patrick başıyla onayladı ve başıboş bir su damlasını yakalamak için elini ağzına götürdü. "Üzgünüm efendim. Su içmek gibi basit görevler bile burada biraz daha fazla konsantrasyon gerektirir. Hemen hemen her şey bilinçli çaba gerektirir."
    
  "Anladım Patrick. Kusmuk Kuyruklu Yıldızı'na birkaç kez bindim, dolayısıyla sıfır yer çekiminin insana neler yapabileceğini biliyorum ama bu deneyimi 7/24 yaşamak gibisi yok." Vomit Comet, inişli çıkışlı bir rota üzerinde uçan, yolcuların dik iniş sırasında birkaç saniyelik ağırlıksızlık deneyimi yaşamasına olanak tanıyan değiştirilmiş bir C-135 kargo uçağıydı. "General Huffman'ın raporu hakkında herhangi bir yorumunuz var mı?"
    
  Patrick, "Çok olumsuz bir yanıt vermenin gerekli olduğunu düşünmedim efendim," dedi, "ama kesinlikle açık olmak gerekirse: General Huffman'ın analizi tamamen yanlış. SkySTREAK'in operasyonel testini tam olarak Genel Hava Görev Emri'nde tanımlandığı gibi hazırladım: Pers kontrgerilla operasyonlarını minimum ikincil kayıp veya hasarla destekleyecek hassas bir hava saldırı gücü. ATO çizgisinden zerre kadar sapmadık.
    
  "İzin verirseniz birkaç noktaya daha değinmek isterim efendim." Devam etmek için izin beklemedi: "SKYSTRICK, generalin operasyonel karargahı tarafından, Tahran ve Özgür İran'ın diğer şehirlerinde faaliyet gösteren diğer sekiz görev gücü ve birimle birlikte onaylandı. Şimdiye kadar, diğer tüm birimlerin Global Hawk sensör görüntülerine, Armstrong Uzay İstasyonu'nun otomatik gözetim sistemine ve hatta SKYSTREEK'in alt bağlantılarına erişimi olmasına rağmen, SKYSTREEK herhangi bir isyancıyla başarılı bir şekilde çatışmaya giren tek birim oldu . Kısacası efendim, SKYSTRICK çalışıyor."
    
  "Peki ya sivil kayıpları?"
    
  "Bir isyancı savaş başlığının patlaması sonucu efendim; gökyüzündeki bir patlamadan kaynaklanmadı."
    
  Huffman, "Buna sizin füzeniz neden oldu, McLanahan," diye araya girdi. "Size Tahran'da isyancıların kitle imha silahları kullanma olasılığı konusunda bilgi verildi ve bunu yapmaktan kaçınmanız ve çatışmaya girmeden önce gelişmiş hedef analizi talep etmeniz talimatı verildi. Bunu yapamadınız, bu da gereksiz sivil kayıplarına yol açtı."
    
  "Anladığım kadarıyla efendim, isyancıların fırlatma şansı bulamadan Raad füzesini imha ederek ölü sayısını sınırladık."
    
  Huffman, "Ne olursa olsun McLanahan, talimatlarıma uymadın" dedi. "Teknolojinin bununla hiçbir ilgisi yok. Ancak hatalı kararınız nedeniyle tüm program sonlandırılabilir."
    
  General Bane, "Henüz hiçbir şeyi kapatmaya hazır değilim Charlie," dedi. "Personelim ve ben, General McLanahan tarafından sunulan raporu ve sizin yanıtınızı, ikincil sivil kayıpları konusuna özellikle dikkat ederek inceledik. İstihbarat teşkilatım Global Hawk'ın tüm gözetleme görüntülerini ve uzay istasyonunun kendi sensör ağını inceledi. Genel fikir birliği, füzenin gerçekten de kimyasal bir savaş başlığı taşıdığını ve füzenin vurulması ve savaş başlığının patlatılıp harekete geçmesi durumunda yakındaki masum sivillerin risk altına gireceğini kesin olarak belirlemenin mümkün olacağı yönündeydi." Huffman gülümsedi ve kendinden emin bir şekilde başını salladı...
    
  ... ta ki Bain, Hava Kuvvetleri Genelkurmay Başkanı'na bakıp elini kaldırıp devam edene kadar: "... eğer General McLanahan, Hava Kuvvetleri üslerindeki masasında otururken en az doksan saniye boyunca yüksek çözünürlüklü hareketsiz görüntüleri incelemeye vakti olsaydı Langley, Beal veya Lackland, Dünya gezegeninin etrafında saatte on yedi bin beş yüz mil hızla uçmak yerine veya yerdeki uzman analistlere danışmak için zaman ayırmış olsaydı; ve üç yıldızlı bir general, Hava Kuvvetleri taktik subayı ve hava silahları uzmanı olmadığı sürece, bu tür komuta kararları vermesi beklenmiyordu. Ancak sormak için zaman ayırmış olsaydı veya saldırmamaya karar vermiş olsaydı, füzenin ölümcül yükünü amaçlandığı gibi dağıtması durumunda can kaybının çok daha büyük olacağına inanıyoruz.
    
  "Sivil ölümleri üzücüdür ve ne pahasına olursa olsun kaçınmak istediğimiz bir durumdur ancak bu durumda General McLanahan'ın angajman kurallarına uygun olarak doğru kararı verdiğini ve can kayıplarından sorumlu olmadığını düşünüyoruz. Sonuç olarak, komuta karargahı, başka deliller sunulmadıkça konuyla ilgili bir soruşturma komisyonu toplaymayacak ve konuyu kapatılmış saymayacaktır. General McLanahan, İran üzerindeki devriyelerine talimat verildiği gibi ve başlangıçta planlandığı gibi devam edebilir, pakete ek devriyeler de eklenebilir ve Müşterek Kurmay, Ulusal Komutanlığın kendisine izin vermesini tavsiye ediyor.
    
  Bain, "Kişisel olarak, General McLanahan ve mürettebatına iyi iş çıkardıkları için teşekkür etmek istiyorum" diye ekledi. "Uzayda çalışmanın ve yaşamanın zorluklarının nasıl olabileceği hakkında hiçbir fikrim yok, ancak en hafif tabirle stres seviyelerinin çok büyük ve çalışma koşullarının zorlayıcı olacağını tahmin ediyorum. Siz ve ekibiniz zor koşullar altında harika bir iş yapıyorsunuz."
    
  "Teşekkürler bayım."
    
  "Bu, video konferansın benim kısmımı sonlandırıyor. Bay Carlisle, herhangi bir yorumunuz veya sorunuz var mı? Patrick, Ulusal Güvenlik Danışmanı'nın resmine baktı ama telefonda konuşmakla meşguldü. "Eh, Bay Carlisle zaten başka bir şeyle meşgul gibi görünüyor, o yüzden oturumu kapatacağız. Herkese teşekkürler-"
    
  Conrad Carlyle, "Durun bir dakika, General Bane," diye araya girdi. "Hazırlanmak." Carlisle sandalyesini yana çekti, kamera geriye doğru kaydırılarak görüş alanı Beyaz Saray konferans masasının çevresindeki üç koltuğa kadar genişletildi... ve bir dakika sonra Amerika Birleşik Devletleri Başkanı Joseph Gardner, White ile birlikte Carlisle'ın yanındaki yerini aldı. Temsilciler Meclisi Genelkurmay Başkanı Walter Cordus, uzun boylu ama oldukça zayıf bir adamdı ve sürekli kaşlarını çatıyormuş gibi görünüyordu.
    
  Joseph Gardner kameraları severdi; her tür kamerayı, hatta video konferans için nispeten ucuz olanları bile. Koyu saçlı, zayıf, kare çeneli, herhangi birinin onu etnik kökene göre sınıflandırma girişimlerine meydan okuyan tuhaf, neredeyse mistik bir görünümü vardı - aynı zamanda İtalyan, İberyalı, siyah İrlandalı, Latin, hatta yuvarlak gözlü görünüyordu. Asyalı ve bu yüzden hepsi onu seviyordu. Her gözeneğinden muazzam bir özgüven yayıyordu ve koyu yeşil gözleri lazer ışınları gibi güç yayıyor gibiydi. ABD'deki iki dönemine sadece birkaç yıl kaldı. Senato'nun kaderinin daha büyük ve daha iyi şeyler olduğunu herkes biliyordu.
    
  Florida yerlisi ve uzun bir Donanma gazisi soyundan gelen Gardner, her zaman güçlü bir Donanmanın büyük bir savunucusu olmuştur. Dönemin Başkanı Kevin Martindale tarafından ilk döneminde Donanma Sekreteri olarak görev yapmak üzere atanan Gardner, Donanmanın yalnızca geleneksel denizcilik işlevlerinde değil, aynı zamanda nükleer gibi geleneksel olmayan birçok işlevde de büyük bir genişlemesi için ısrarla bastırdı. savaş, uzay, taktik havacılık ve füze savunması. Ordunun Amerika'nın kara kuvvetlerinin birincil hizmeti ve Deniz Piyadeleri'nin destek hizmeti olması gibi, Donanmanın deniz savaşı ve taktik hava gücünde lider, Hava Kuvvetlerinin ise hizmet desteği olması gerektiğini savundu. Oldukça radikal olan "alışılmışın dışında" fikirleri birçok şüphe uyandırdı, ancak yine de Kongre'den ve Amerikan halkından büyük ilgi ve olumlu destek gördü...
    
  ... nükleer uçlu seyir füzeleriyle donanmış Rus uzun menzilli bombardıman uçaklarının, bir avuç Amerikan kıtalararası balistik füzesi ve nükleer yetenekli uzun menzilli stratejik bombardıman uçakları dışında hepsini yok ettiği Amerikan Holokost'unun tamamen yok edilmesinden önce bile. Sadece birkaç saat içinde, ABD Donanması birdenbire Amerikan askeri gücünü dünya çapında yayabilen tek servis haline geldi ve aynı zamanda, ABD'nin hayatta kalması için kesinlikle hayati önem taşıyan Amerikan nükleer caydırıcılığının neredeyse tek koruyucusu haline geldi. Amerika Birleşik Devletleri zayıflamış durumda.
    
  "Yirmi birinci yüzyılın Amerikalı deniz mühendisi" Joseph Gardner, birdenbire gerçek bir vizyoner ve ulusun kurtarıcısı olarak görülmeye başlandı. Martindale'in ikinci döneminde, Gardner aday gösterildi ve oybirliğiyle Savunma Bakanı olarak onaylandı ve fiilen Başkan Yardımcısı ve Ulusal Güvenlik Danışmanı olarak geniş çapta kabul gördü. Popülaritesi hızla arttı ve dünya çapında çok az kişi onun Amerika Birleşik Devletleri'nin bir sonraki Başkanı olacağından şüphe ediyordu.
    
  "Selamlar beyler," dedi Gardner, aynı şekilde video konferans kamerasının önünde konumlanarak. "Buradaki küçük sohbetinize bir göz atayım dedim."
    
  Genelkurmay Başkanı Taylor Bain, "Hoş geldiniz Sayın Başkan" dedi. Toplantısının bu kadar beklenmedik bir şekilde kesintiye uğramasından açıkça paniğe kapılmıştı ama bunu belli etmemek için elinden geleni yaptı. Brifingi yeniden başlatmaktan memnuniyet duyarız efendim.
    
  Başkan, "Buna gerek yok" dedi. "Bu toplantının amacıyla ilgili bilgilere sahibim ve bunu size iletmenin en iyi ve en hızlı yolunun hemen içeri dalmak olacağını düşündüm."
    
  Bane, "Ne zaman isterseniz hoş geldiniz efendim" dedi. "Lütfen devam edin. Söz senindir."
    
  Başkan, "Teşekkür ederim Taylor" dedi. "Az önce Rusya Devlet Başkanı Zevitin'le telefonda konuştum. General McLanahan mı?"
    
  "Evet efendim."
    
  "Uluslararası hava sahasındaki casus uçaklarından birine füze ateşlediğinizi ve füze ıskaladığında T dalgaları veya buna benzer güçlü radyoaktif ışınlarla uçağa ciddi hasar verdiğinizi iddia ediyor. Ayrıca uçaklarınızdan birinin attığı füzenin Tahran'da aralarında kadın ve çocukların da bulunduğu düzinelerce masum sivili öldürdüğünü iddia ediyor. Açıklamak ister misin?"
    
  McLanahan hemen "Yalan söylüyor efendim" diye yanıt verdi. "Bunların hiçbir doğru değil."
    
  "Bu doğru?" Bir kağıt parçası aldı. "Elimde Hava Kuvvetleri Komutanı'nın olayla ilgili raporunun bir kopyası var ki bu da hemen hemen aynı şeyi söylüyor. Yani hem Rusya Devlet Başkanı hem de Genelkurmay Başkanı yalan söylüyor ama siz bana doğruyu mu söylüyorsunuz General? İnanmamı istediğin şey bu mu?"
    
  Bain, "Olayı ve General Huffman'ın gündeme getirdiği konuları az önce tartıştık efendim," dedi. "McLanahan'ın gerektiği gibi ve talimatlara uygun hareket ettiğini ve sivillerin ölümlerinden sorumlu olmadığını belirledim..."
    
  McLanahan, "Zevitin'e ya da Kremlin'deki herhangi birine gelince efendim," diye araya girdi. "Söyledikleri tek kelimeye bile inanmam."
    
  Başkan, "General McLanahan, düzinelerce masum İranlı kimyasal silahlarla öldürüldü ve bir Rus casus pilotu, bombardıman uçaklarınızdan birinin kendisine attığı radyasyon nedeniyle ciddi şekilde yaralandı" diye karşılık verdi. "Dünya, sizin Ortadoğu'da Rusya'yla yeni bir savaş başlattığınızı ve yanıtlar ve hesap verebilirlik talep ettiğinizi düşünüyor. Şimdi sizin bağnaz tavrınızın zamanı değil." Patrick başını salladı ve arkasını dönerek su şişesine uzandı ve Başkan'ın gözleri öfkeyle irileşti. "Bana söylemek istediğiniz başka bir şey var mı General?" Patrick tekrar kameraya döndü ve sanki neden uzattığını unutmuş gibi uzattığı eline şaşkınlıkla baktı. "Senin bir sorun mu var McLanahan?"
    
  "H-hayır efendim..." Patrick boğuk bir sesle cevap verdi. Su şişesini kaçırdı, onu aradı, yakaladı, sonra Velcro tutucusundan koparmak için çok fazla güç kullandı ve onu modülün etrafında döndürdü.
    
  "Ne? Seni duyamıyorum. Su şişesinin gözden kayboluşunu izlerken Gardner'ın gözleri şaşkınlıkla kısıldı. "Orada neler oluyor? Neredesiniz general? Neden böyle hareket ediyorsun?"
    
  General Bane, "Armstrong uzay istasyonunda efendim" dedi.
    
  "Uzay istasyonunda mı? Yörüngede mi? Benimle dalga mı geçiyorsun? Orada ne yapıyorsun?"
    
  "Uzaydan görev yapan görev gücünün komutanı olarak, General McLanahan'a operasyonu uzay istasyonundan denetlemesi için yetki verdim," diye açıkladı Bane, "tıpkı herhangi bir komutanın kuvvetlerinin komutasını bir ileri komuta gemisinden alması gibi veya..."
    
  "Bir destroyerin köprüsünde veya CIC'sinde, evet, ama kahrolası bir uzay istasyonunda değil!" Başkan Gardner karşılık verdi. "Onun bu şeyden hemen kurtulmasını istiyorum! Tanrı aşkına, o üç yıldızlı bir general, Buck Rogers değil!"
    
  "Efendim, izin verirseniz, isyancı bir füze fırlatıcısına hava saldırısı ve bir Rus uçağına karşı eylem konusunu tartışabilir miyiz?" General Bane, Valerie Lucas'ın Patrick'i kontrol etmesini endişeyle izlerken şunları söyledi. "İstihbaratı inceledik ve karara vardık..."
    
  Başkan, "Olay yalnızca birkaç saat önce gerçekleşmiş olsaydı bu çok kapsamlı bir inceleme olmazdı General" dedi. Yanında oturan ulusal güvenlik danışmanına döndü. "Conrad mı?" - Diye sordum.
    
  Carlisle, "Bu, General McLanahan ve ekibinin saldırıdan önce gördüğü Global Hawk drone ve uzay istasyonu radarlarından alınan sensör verilerinin aynısının bir önizlemesidir efendim" diye yanıtladı. "General Bain ve Pentagon'daki uzmanları, sanki saldırıdan önce, saldırı emri kapsamında belirlediğimiz angajman kurallarına göre hedefin yasal olup olmadığı soruluyormuşçasına görüntüleri incelediler. -silahlara maruz kalma veya ikincil hasar nedeniyle savaşçılar. Video konferans, daha ayrıntılı bir soruşturmanın gerekip gerekmeyeceğini belirlemek amacıyla olayın ön incelemesi amacıyla toplandı."
    
  "Ve ne?" - Diye sordum.
    
  "General Bain, General McLanahan'ın sivil kayıplarını öngörebileceğine rağmen, mevcut bilgilere, isyancıların elinde daha fazla sivil ölümü tehdidine ve saldırı planı kapsamındaki yetkisine dayanarak müdahale emrinin haklı ve uygun olduğuna karar verdi.", - Carlisle'a cevap verdi. "Savunma Bakanı'na ve size daha fazla soruşturmaya gerek olmadığını ve McLanahan'ın planlandığı gibi operasyona tek bir füze taşıyıcısı yerine tam takım füze taşıyıcılarıyla devam etmesine izin verilmesini tavsiye ediyor."
    
  "Bu doğru?" Başkan bir an duraksadı, sonra başını salladı. "General Bain, McLanahan'ın yakınlarda çok sayıda savaşçı olmayan sivilin bulunduğunu bilerek bir hedefe saldırmasının doğru olduğuna ve böyle bir saldırının, bu saldırıyı gerçekleştirme yetkisi veren idari emrimin lafzı ve ruhuna uygun olduğuna inandığınızı söylüyorsunuz." İran'da isyancıların avlanması mı? itiraz etti. "Sanırım emirlerimi büyük ölçüde yanlış yorumladın. Çok açık ve net konuştuğumu sanıyordum: Herhangi bir sivil kaybı istemiyorum. Bu sizin için açık değil miydi General Bane?"
    
  "Öyleydi efendim," diye yanıtladı Bane, çenesi gerilmiş ve gözleri azarlamak istercesine kısılmıştı, "ama General McLanahan'ın o sırada sahip olduğu bilgiler ve o asi füzelerinin oluşturduğu tehdit göz önüne alındığında, onun tamamen haklı olduğunu hissettim. karar verirken..."
    
  Başkan, "Şunu burada ve şimdi açıklığa kavuşturalım General Bane: Ben Yüksek Komutanım ve kararları ben veririm" dedi. "Senin görevin emirlerimi yerine getirmek, benim emirlerim ise hiçbir sivil kaybına izin vermemekti. Bu durumda tek doğru emir, bu fırlatıcının çevresinde çok sayıda sivil olması nedeniyle bundan vazgeçilmesiydi. Yakın bölgeyi terk etmeleri emredilmiş olsa bile, patlama nedeniyle yaralanabilecek veya ölebilecek kadar yakında olacaklarını tahmin etmeliydiniz. Onlar-"
    
  Bane, "Efendim, en azından bizim sebep olduğumuz bir patlama olmadı" diye itiraz etti. "SKYSTREAKE füzesi tamamen kinetik bir enerji silahıdır ve şunun için tasarlanmıştır..."
    
  "Ne için tasarlandığı umurumda değil General - McLanahan yakın bölgede sivillerin olduğunu biliyordu ve General Huffman'a göre, size bazı füzelerin üzerinde kimyasal silahlar olabileceği bilgisi verildi, bu yüzden o açıkça bunu yapmalı." çekimser kaldılar. Tartışmanın sonu. Peki McLanahan'ın bir Rus savaş uçağına füze ateşlemesinin hikayesi nedir? McLanahan'ın bombardıman uçakları havadan havaya füze taşıyor mu?
    
  "Bunlar EB-1D Vampiri için standart savunma silahlarıdır efendim ama McLanahan değil..."
    
  "Peki o Rus casus uçağına neden ateş açtınız General McLanahan?"
    
  McLanahan elinden geldiğince sert bir şekilde, "Biz herhangi bir füze ateşlemedik efendim," diye yanıtladı ve Lucas'a iyi olduğunu söyleyerek başını salladı, "ve bu bir casus uçağı değildi: bir MiG-29 taktik savaş uçağıydı."
    
  "Bunun orada ne işi vardı McLanahan?"
    
  "Hazar Denizi üzerinde bombardıman uçağımızı takip ediyoruz efendim."
    
  "Anladım. Gölgeleme... içeride olduğu gibi, keşif mi yapıyorsunuz? Bunu doğru yorumluyor muyum General?" Patrick gözlerini ovuşturdu ve sertçe yutkunarak kuru dudaklarını yaladı. "Sizi gözaltına almıyoruz, değil mi General?"
    
  "Hayır efendim."
    
  "Yani Rus uçağı sadece keşif yapıyordu, değil mi?"
    
  "Bence hayır efendim. Oldu-"
    
  "Demek ona bir füze fırlattın, o da ateşe karşılık verdi ve sonra ona bir tür radyoaktif ışınla vurdun, değil mi?"
    
  "Hayır efendim." Ama bir şeyler yanlıştı. Patrick kameraya baktı ama odaklanmakta güçlük çekiyor gibi görünüyordu. "Bu... biz..."
    
  "Peki ne oldu?"
    
  Boomer, "Sayın Başkan, ilk önce MiG bize ateş açtı" diye müdahale etti. "Vampir sadece kendini savunuyordu, başka bir şey değil."
    
  "Bu kim?" Başkan ulusal güvenlik danışmanına sordu. Kameraya döndü, gözleri öfkeden irileşmişti. "Sen kimsin? Kendini tanıt!"
    
  Boomer ayağa kalkarken, "Ben Kaptan Hunter Noble'ım," dedi, Lucas'ın yardım ettiği Patrick'in görüntüsüne şaşkınlıkla bakarken, "peki neden bizi taciz etmeyi bırakmıyorsun? Biz sadece işimizi yapıyoruz!"
    
  "Bana ne söyledin?" Başkan'ı gürledi. "Sen kim oluyorsun da benimle böyle konuşuyorsun? General Bane, kovulmasını istiyorum! Kovulmasını istiyorum!"
    
  "Başçavuş, neler oluyor?" Bane, Başkan'ı görmezden gelerek bağırdı. "Patrick'e neler oluyor?"
    
  "Nefes almakta zorlanıyor efendim." En yakın dahili telefon anahtarını buldu: "Tıbbi ekip komuta modülüne! Acil durum!" Daha sonra iletişim kontrol klavyesindeki bir tuşa basarak video konferansını sonlandırdı.
    
    
  * * *
    
    
  "McLanahan kalp krizi mi geçiriyor?" Başkan, uzay istasyonundan gelen video görüntüleri kesildikten sonra bağırdı. " O şeyin içinde olmaması gerektiğini biliyordum ! General Bane, orada ne tür tıbbi tesisler var?"
    
  "Aslında efendim: yalnızca tıbbi eğitim almış teknisyenler ve ilk yardım ekipmanı. Hiçbir ABD askeri uzay aracında kalp krizi geçirmedik."
    
  "Harika. Tek kelimeyle harika." Başkan bariz bir hayal kırıklığıyla elini saçlarının arasından geçirdi. "Oraya hemen bir doktor, ilaç ve ekipman getirebilir misiniz?"
    
  "Evet efendim. Black Stallion uzay uçağı birkaç saat içinde uzay istasyonuyla buluşabilir."
    
  "Onunla olsun. Ve İran üzerindeki bu bombalama uçuşlarını durdurun. Ne olduğundan emin olana kadar artık seyir füzesi atılmayacak."
    
  "Evet efendim." Bane ile video konferans bağlantısı kesildi.
    
  Başkan sandalyesine yaslandı, kravatını gevşetti ve bir sigara yaktı. "Nasıl bir küme, kahretsin," diye soludu. "Askeri uzay istasyonundan kontrol edilen insansız bir bombardıman uçağından atılan hipersonik füzeyle Tahran'da bir grup masum sivili öldürüyoruz; Rusya bize kızgın; ve şimdi Amerikan Holokostunun kahramanı uzayda kahrolası bir kalp krizi geçiriyor! Sıradaki ne?"
    
  Genelkurmay Başkanı Walter Cordus, "McLanahan durumu kılık değiştirmiş bir lütuf olabilir Joe" dedi. O ve Carlisle, Joseph Gardner'ı üniversiteden beri tanıyorlardı ve Cordus, başkana adıyla hitap etmesine izin verilen birkaç kişiden biriydi. "Pentagon ve Capitol Hill'deki popülaritesine rağmen uzay istasyonu için ayrılan fonu kesmenin yollarını arıyorduk ve bu da olabilir."
    
  "Fakat bu hassas bir şekilde yapılmalı - McLanahan insanlar arasında çok sevdiği programını kapatmak için bir bahane olarak kullanılamayacak kadar popüler, özellikle de onu dünya çapında bir sonraki büyük şey, aşılmaz bir kale, nihai bir şey olarak tanıttığı için. gözetleme kulesi, falan falan," dedi başkan. "Kongre'den bazı üyelerin bu uzay istasyonunun güvenliği ve ilk etapta bakımının yapılması gerekip gerekmediği konusunu gündeme getirmesi gerekiyor. Bu olayla ilgili bilgileri Senatör Barbeau'ya, Silahlı Hizmetler Komitesi'ne ve diğer birkaç kişiye 'sızdırmak' zorunda kalacağız."
    
  Cordus, "Zor olmayacak" dedi. "Barbeau, McLanahan'a saldırmadan işleri nasıl karıştıracağını biliyor."
    
  "İyi. Bu basına yansıdıktan sonra stratejiyi tartışmak için Barbeau ile özel olarak buluşmak istiyorum." Cordus bu emirden duyduğu rahatsızlığı gizlemek için elinden geleni yaptı. Başkan, arkadaşı ve üst düzey siyasi danışmanının uyarı gerginliğini fark etti ve hemen ekledi: "Bu uzay istasyonunu yok etme fikrinin peşinde koşmaya başladığımızda herkes para için elini uzatacak ve ben bu yalvarmayı, sızlanmayı ve sızlanmayı kontrol altına almak istiyorum." Kol büküm."
    
  "Tamam Joe," dedi Cordus, başkanın aceleci açıklamasına ikna olmamıştı ama konuyu uzatmak da istemiyordu. "Her şeyi ayarlayacağım."
    
  "Bunu yapacaksın." Sigarasından derin bir nefes çekti, ezdi ve ekledi, "Ve McLanahan'ın öfkesini kaybetmesi ve Kongre'nin bütçesini paylaşamadan programını sonlandırması ihtimaline karşı, ördeklerimizi sıraya koymamız gerekiyor."
    
    
  ÜÇÜNCÜ BÖLÜM
    
    
  Bir adam ne ise onu yapar; ne yaparsa o olur.
    
  -ROBERT VON MUSIL
    
    
    
  AZADİ MEYDANI, MEHRABAD ULUSLARARASI HAVALİMANI DIŞI, TAHRAN, İRAN DEMOKRATİK CUMHURİYETİ
  BİR KAÇ GÜN SONRA
    
    
  "Ekmek yoksa huzur da yok! Ekmek yok, huzur yok!" Protestocular defalarca slogan attı. Şu anda yaklaşık iki ya da üç yüz kişiden oluşan kalabalık, her geçen dakika daha da büyüyor ve katlanarak artıyor gibi görünüyordu.
    
  "Ekmekleri yoksa burada durup protesto edecek kadar enerjiyi nereden buluyorlar?" Dördüncü Piyade Tugayı komutanı Albay Mostafa Rahmati, güvenlik bariyerlerini tarayıp kalabalığın giderek yaklaşmasını izlerken mırıldandı. Sadece iki hafta önce, kısa boylu, oldukça yuvarlak bir adam olan Rahmati, başının tepesi dışında vücudunun her santimini kalın bir şekilde kaplıyormuş gibi görünen koyu siyah saçlı, nakliye taburunun icra subayıydı, ancak komutanları vardı - muhtemelen tarafından öldürülmüştü. isyancılar - ortadan kaybolan, kimse firar etmeyi göz ardı edemese de, sözde Demokratik İran Cumhuriyeti'nin ordusunda terfiler hızlı ve acil bir şekilde gerçekleşti.
    
  Devriye görevlilerinden biri Rakhmati'ye "Daha fazla duman" dedi. "Patlama değil, göz yaşartıcı gaz." Birkaç saniye sonra büyük bir patlama sesi duydular! kendisinin ve üst düzey personelinin bulunduğu havaalanı ofis binasının camlarını parçalayacak kadar güçlüydü. Gözcü utanarak komutanına baktı. "Küçük bir patlama efendim."
    
  "Anlıyorum" dedi Rahmati. Herhangi bir hoşnutsuzluk ya da kızgınlık göstermek istemiyordu; iki hafta önce bir el bombası patlamasıyla gürültülü bir osuruk arasındaki farkı anlayamazdı. "Çizgileri dikkatlice izleyin; bu bir yanılgı olabilir."
    
  Rahmati ve ekibi, Mehrabad Uluslararası Havalimanı'nda bir zamanlar İran Ulaştırma Bakanlığı'na ait olan bir ofis binasının en üst katındaydı. Askeri darbenin ve İran'da askeri hükümete karşı İslamcı isyanın patlak vermesinin ardından, darbe liderleri Mehrabad Havalimanı'nı ele geçirmeye karar verdi ve tüm bölgenin etrafında sıkı bir güvenlik çemberi oluşturdu. Tahran Üniversitesi'nin doğusundaki şehrin büyük bir kısmı isyancılara bırakılmış olsa da, havaalanının ele geçirilmesi akıllıca bir karar oldu. Havaalanı zaten oldukça güvenliydi; sahanın etrafındaki açık alanların devriye gezmesi ve savunulması kolaydı; ve havaalanı kargonun hava yoluyla alınması ve gönderilmesi için açık kalabilir.
    
  Ayrıca, isyancıların üstünlüğü ele geçirmesi durumunda -ki bu her an gerçekleşebilir- ülkeden defolup gitmenin çok daha kolay olacağı sık sık dile getirildi.
    
  Pencereler yeniden sarsıldı ve kafalar kuzeydoğudaki Me'raj Bulvarı boyunca güneydoğuya, yaklaşık iki kilometre ötedeki Azadi Meydanı'na döndü; burada aniden başka bir duman sütunu yükseldi, bu kez tepesinde turuncu alevlerden oluşan bir taç vardı. Patlamalar, kundakçılık, kasıtlı kazalar, kaos ve sık sık intihar bombalamaları Tahran'da sıradan bir olaydı ve hiçbiri Mehrabad Havaalanı, Azadi Meydanı ve eski "İran'a Açılan Kapı" olan ünlü Özgürlük Kulesi arasındaki bölge kadar yaygın değildi. İlk olarak Pers İmparatorluğu'nun 2500. yıldönümü onuruna Şahyad Kulesi veya Kraliyet Kulesi olarak adlandırılan Özgürlük Kulesi, 1971 yılında Şah Rıza Pehlevi tarafından yeni, modern İran'ın sembolü olarak inşa edildi. Kule, İslam Devrimi'nden sonra yeniden adlandırıldı ve ABD büyükelçiliği gibi, daha çok monarşinin çöküşünün bir sembolü ve insanlara İslam'ın Batılı düşmanlarını kabul etmemeleri konusunda bir uyarı olarak görüldü. Meydan, Batı karşıtı gösteriler ve konuşmalar için popüler bir mekan haline geldi ve böylece İslam Devrimi'nin sembolü haline geldi; muhtemelen İran'ın son monarşisinin mermer kaplı anıtının hiçbir zaman yıkılmamasının nedeni de budur.
    
  Bölgenin tamamı askeriye tarafından yoğun bir şekilde tahkim edildiğinden ve yoğun bir şekilde devriye gezildiğinden ticaret canlanmaya başladı ve hatta restoranlar, kafeler ve sinemalar gibi bazı lüks eşyalar yeniden açıldı. Ne yazık ki sıklıkla İslamcı isyancıların hedefi haline geldiler. Teokrasinin birkaç cesur destekçisi zaman zaman Azadi Meydanı'nda toplanıyordu. Ordunun bu mitingleri bastırmaması ve hatta onları aşırı şiddet kullanma tehdidinde bulunan karşı protestoculardan korumak için adımlar atması onların takdirinedir. Bujazi ve subaylarının çoğu, İran halkına ve dünyaya bir tür zulmün yerini diğeriyle değiştirmeyeceklerini göstermek için mümkün olan her şeyi yapmaları gerektiğini biliyorlardı.
    
  "Orada neler oluyor?" - Diye sordum. - diye sordu Rahmati, organize bir isyancı saldırısının yeni işaretlerini bulmak için caddeyi incelemeye devam ederek . Yakın geçmişteki anılardaki her isyancı saldırısının öncesinde, polisin ve askeri devriyelerin dikkatini isyancıların başka yerlerde daha fazla kaos yaratmasına izin verecek kadar başka yöne çeken daha küçük, zararsız görünen bir saldırı yaşandı.
    
  Gözcü, "Meda Azadi Parkı'nın karşısındaki, Sai Di Otoyolu'ndaki yeni ExxonMobil benzin istasyonuna benziyor efendim" dedi. "Büyük bir kalabalık Azadi Caddesi'ne doğru koşuyor. Duman yoğunlaşıyor; belki de yer altı tankları yanıyordur."
    
  Rahmati, "Kahretsin, orada yeterince güvenliğimiz olduğunu sanıyordum" diye küfretti. İstasyon, hükümetin İran'daki yabancı yatırıma ve tesislerin kısmi mülkiyetine izin veren ilk deneyiydi. Dünyanın dördüncü büyük petrol rezervlerine sahip olan dünyanın dört bir yanındaki petrol şirketleri, Batı'nın 1979'da İran'ı ele geçirmesinin ardından teokratik İran hükümetine ambargo koymasının ardından onlarca yıldır büyük ölçüde dokunulmamış olan bu yeni özgürleştirilmiş ülkeye taşınmaya ve bu ülkenin zenginliğinden yararlanmaya çalışıyor. ABD büyükelçiliği. Basit bir benzin istasyonundan çok çok daha fazlasıydı; yirmi birinci yüzyılda yeniden doğan İran'ın simgesiydi.
    
  Herkes bunu anladı, hayattaki asıl amacı kendi başının çaresine bakmak olan Rahmati gibi askerler bile. Ayrıcalıklı bir aileden geliyordu ve doktor, avukat ya da mühendis olacak kadar akıllı olmadığı ortaya çıktıktan sonra ordunun prestiji ve avantajları için orduya katıldı. Ayetullah Ruhollah Humeyni'nin devriminden sonra teokratlara bağlılık sözü vererek, subay arkadaşlarını ve arkadaşlarını Pasdaran-i-Engelab'a (İslami Devrim Muhafızları Birliği) ihbar ederek ve ailesinin zorlukla kazandığı servetin çoğunu rüşvet olarak vererek kendi canını kurtardı. ve saygı duruşu.. Sahip olduğu her şeyi aldığı için teokrasiden nefret etmesine rağmen, başarılı olacağı belli olana kadar darbeye katılmadı. "Bu yangınları söndürmek için itfaiyecilerle birlikte yedek bir müfrezenin gitmesini istiyorum" diye devam etti, "ve herhangi bir protestocu yaklaşırsa, onları geçmek zorunda kalsalar bile onları Azadi Bulvarı'nın kuzeyine ve meydanın kuzeybatısına itmeliler." birkaç kafatası. istemiyorum-"
    
  Arkasından bir ses, "Eğer 'Bunun kontrolden çıkmasını istemiyorum' diyecekseniz Albay, o zaman kafataslarını kırmanın yolu bu değil" dedi. Rahmati döndü, sonra sertçe döndü. Askeri darbenin lideri General Hesarak el-Kan Boujazi odaya girdiğinde hazır bulunanlara seslendi.
    
  Ülkesini teokratların ve İslamcıların yönetiminden kurtarma mücadelesi Boujazi'yi altmış iki yaşından çok daha fazla yaşlandırdı. Uzun boylu ve her zaman zayıf olan bu adam, günde yirmi saatlik görevleri, seyrek ve yetersiz öğünleri ve hem ekibindeki hem de ekibindeki düşmanlarının kafasını karıştırmak için sürekli hareket halinde olma ihtiyacı arasında artık sağlıklı bir kiloyu korumak için yeterince yemek yeme konusunda zorlanıyordu. ve dışarıda - yorulmadan onu arayanlar. Hâlâ kısa kesilmiş bir sakalı ve bıyığı vardı ama eski akıcı gri buklelerini iyi durumda tutmakla vakit kaybetmemek için kafasını kazıtmıştı. Askeri üniformasını Fransız tarzı bir Gatsby kıyafeti ve gömleğiyle değiştirmiş olmasına rağmen, pantolonunun altına sade bir askeri ceket ve cilalı paraşütçü botları giyiyordu ve ceketinin altında omuz askısında PC9 dokuz milimetrelik otomatik tabanca taşıyordu. "Olduğun gibi" diye emretti. Odadaki diğerleri rahatladı. "Rapor verin Albay."
    
  "Evet efendim". Rahmati son birkaç saatin en ciddi olaylarını hızla sıraladı; sonra: "Bu patlama için özür dilerim efendim. Sadece biraz üzgünüm, hepsi bu. Bunun olmasını önlemek için bu istasyona fazladan insan yerleştirdim.
    
  Boujazi, "Hayal kırıklığınız, hükümet karşıtı protestoculara misilleme yapma emri gibi geliyor Albay ve bu, duruma yardımcı olmayacak" dedi. "Protestocularla değil, suçlularla sert bir şekilde mücadele edeceğiz. Apaçık?"
    
  "Evet efendim."
    
  Bujazi tugay komutanına dikkatle baktı. "Görünüşe göre biraz dinlenmeye ihtiyacın var Mustafa."
    
  "İyiyim efendim."
    
  Bujazi başını salladı, sonra odaya baktı. "Eh, ekibini her zaman buradan yönetemezsin, değil mi? Hadi gidip orada ne olduğuna bakalım." Rahmati yutkundu, sonra başını salladı ve isteksizce generali kapıya kadar takip etti, keşke biraz kestirmeyi kabul etmiş olsaydı. Tahran sokaklarında güpegündüz bile olsa, şehrin Bucazi kontrolündeki kısmında ve savaşta güçlendirilmiş güvenlik güçlerinden oluşan tam bir müfreze eşliğinde dolaşmak hiçbir zaman güvenli veya tavsiye edilebilir bir hareket olmadı.
    
  Havaalanından Meda Azari Parkı'na kadar olan iki kilometrelik yolun her bloğu, en ağır araçları yavaşlatmak için tasarlanmış beton ve çelik sokaklardan oluşan bir labirentten oluşuyordu; Her üç blokta bir yeni bir kontrol noktası açılıyordu ve Boujazi'nin konvoyunun bile her seferinde durdurulup aranması gerekiyordu. Bujazi bunu hiç umursamamış gibi görünüyordu ve bu fırsatı değerlendirip dışarıdaki askerlerini ve birkaç kasaba halkını selamladı. Rahmati kimseye bu kadar yaklaşmak istemiyordu, bunun yerine AK-74 saldırı tüfeğini hazır tutmayı tercih ediyordu. Parka yaklaştıklarında ve kalabalık büyüdükçe Boujazi caddeden aşağı doğru yürüdü, kendilerini teklif edenlerle el sıkıştı, diğerlerine el salladı ve birkaç cesaret verici kelime bağırdı. Korumaları ona yetişebilmek için adımlarını hızlandırmak zorunda kaldı.
    
  Rahmati bu adamın hakkını vermek zorundaydı: Yaşlı savaş atı kalabalığı nasıl kontrol edeceğini biliyordu. Korkusuzca kalabalığa karıştı, elinde tabanca ya da kurşun geçirmez yeleğin tetiği olanlarla el sıkıştı, gazetecilerle konuştu ve televizyon kameraları önünde ifade verdi, sivil ve askeri personelle fotoğraf çektirdi, bebekleri ve yaşlı dişsiz kadınları öptü ve hatta itfaiye araçları bölgeye girmeye çalışırken trafik görevlisi gibi davranarak kalabalığı dağıttı ve kafası karışan sürücüleri uzaklaştırdı. Ama artık benzin istasyonundaki yangından sadece birkaç blok ötedeydiler ve kalabalık giderek yoğunlaşıyor ve çok daha huzursuz oluyordu. Rahmati, "Efendim, güvenlik devriyeleriyle görüşmemizi ve olanları gören herhangi bir tanık var mı, yoksa herhangi bir güvenlik kamerası çalışıyor mu diye bakmamızı öneririm" dedi ve bunun bunun için iyi bir yer olabileceğini belirtti.
    
  Bujazi onu duymuyor gibiydi. Durmak yerine yürümeye devam etti ve parkın kuzeybatı tarafındaki en büyük ve en gürültülü insan kalabalığına doğru ilerledi. Rahmati'nin tüfeği hazır halde onun yanında kalmaktan başka seçeneği yoktu.
    
  Bujazi arkasına dönmedi ama tugay komutanının endişesini anlamış görünüyordu. Boujazi, "Silahını bırak Mustafa" dedi.
    
  "Ama efendim..."
    
  Boujazi, "Beni vurmak isteselerdi bunu iki blok önce, birbirimizin gözlerinin içine bakmadan yapabilirlerdi" dedi. "Muhafızlara da silahlarını hazırlamalarını söyle." Haddad adında inanılmaz derecede genç bir Hava Kuvvetleri binbaşısı olan ekip lideri onu duymuş olmalı, çünkü Rahmati emri iletmek için döndüğünde korumaların silahları çoktan kaybolmuştu.
    
  Bujazi ve korumaları yaklaşırken kalabalık gözle görülür şekilde gerildi ve erkek, kadın ve hatta birkaç çocuktan oluşan küçük kalabalık hızla büyüdü. Rahmati bir polis memuru ya da kalabalık psikolojisi konusunda uzman değildi, ancak daha fazla izleyici ne olduğunu görmek için yaklaştıkça geri kalanların tehlikenin kaynağına doğru daha da ileri itildiğini, kendilerini kapana kısılmış hissetmelerine ve sizin için korkmalarına neden olduğunu fark etti. hayat. Panik başlar başlamaz kalabalık hızla kalabalığa dönüştü; Herhangi bir asker veya silahlı kişi hayatının tehlikede olduğunu hissettiğinde ateş açılmaya başlandı ve kurbanların sayısı hızla arttı.
    
  Ancak Boujazi bariz olandan habersiz görünüyordu: İlerlemeye devam etti - tehditkar bir şekilde değil, sahte bir kabadayılık veya samimiyetle de değildi; hepsi ciddi ama bir asker gibi çatışmacı ya da bir politikacı gibi neşeli değil. Arkadaşlarına gidip günün sorunlarını tartışacağını ya da oturup futbol maçı izleyeceğini mi düşündü? Yoksa dokunulmaz olduğunu mu düşünüyordu? Ruhsal durumu ne olursa olsun bu kalabalığı yanlış anlamıştı. Rahmati tüfeğine nasıl ulaşacağını düşünmeye başladı... ve aynı zamanda durum tamamen cehenneme dönerse hangi yöne koşabileceğine karar vermeye çalışıyordu.
    
  Büyüyen kalabalığa on adım kadar yaklaştığında Boujazi, "Selamün aleykom" diye seslendi, hem selamlamak hem de silahsız olduğunu göstermek için sağ elini kaldırdı. "Burada yaralı var mı?"
    
  Yaşları en fazla on yedi ya da on sekiz olan genç bir adam öne çıkıp parmağını generale doğrulttu. "Birisi olursa lanet bir askerin ne umurunda...?" Sonra durdu, parmağı hâlâ uzatılmış haldeydi. "Sen! Khesarak Buzhazi, İran'ın yeni imparatoru!" Cyrus ve İskender'in reenkarnasyonu! Önünüzde diz mi çökelim yoksa basit bir selam yeterli olur mu lordum?"
    
  "Kimse var mı diye sordum...?"
    
  "İmparatorluğunuz hakkında şimdi ne düşünüyorsunuz General?" - diye sordu genç adam, yakınlarda dönen keskin duman bulutlarını işaret ederek. "Yoksa şimdi 'İmparator' Bujazi mi?"
    
  Boujazi, dikkatini -tamamen olmasa da- yüksek sesli kundakçılık mesajından uzaklaştırarak, "Kimsenin yardıma ihtiyacı yoksa, diğerlerini patlamadan uzak tutmak, tanık bulmak ve polis gelene kadar delil toplamak için gönüllülere ihtiyacım var" dedi. Kalabalığın en yaşlı adamını buldu. "Siz bayım. Gönüllüleri çağırmanızı ve olay yerini güvenlik altına almanızı istiyorum. O zaman ihtiyacım var-"
    
  "Size neden yardım edelim efendim?" - ilk genç adam bağırdı. "Bize bu şiddeti getiren sizdiniz! Siz gelip totaliter fikirlerinize katılmayan herkesi katledinceye ve iktidarı ele geçirene kadar İran huzurlu ve güvenli bir ülkeydi. Neden sizinle işbirliği yapalım?"
    
  Boujazi, "Barışçıl ve güvenli, evet; din adamlarının, İslamcıların ve kendi emirlerine uymayanları öldüren veya hapseden delilerin kontrolü altında" dedi ve zafere götürmeyeceğini bildiği bir tartışmanın içine çekilmekten kaçınamadı. "Bana ve ordudaki herkese ihanet ettikleri gibi insanlara da ihanet ettiler. Onlar-"
    
  "Demek olay bu, değil mi Bay İmparator: siz?" - dedi adam. "Eski dostlarınızın, yani din adamlarının size davranışlarından hoşlanmıyorsunuz, bu yüzden onları öldürdünüz ve iktidarı ele geçirdiniz. Şimdi ne söylediğini neden önemsiyoruz ? Ülkeye tecavüzünüz bitene kadar iktidarda kalmak için bize her şeyi anlatacaksınız ve ardından Mehrabad Havalimanı'ndaki çok uygun konumdaki yeni karargâhınızdan doğruca uçacaksınız.
    
  Bujazi birkaç dakika sessiz kaldı, sonra başını salladı ve etrafındaki herkesi şaşırttı. "Haklısın genç adam. Besic'teki radikallerden ve psikopatlardan kurtulmak, kendilerinden, birliklerinden ve hayatlarından bir şeyler elde etmek için bu kadar çaba harcayan askerlerimin ölümüne öfkeliydim." Boujazi, birkaç yıl önce Amerikan hayalet bombardıman uçaklarının Rus yapımı uçak gemilerine düzenlediği saldırıların ardından genelkurmay başkanı olarak görevden alındıktan sonra, bir grup sivil gönüllüden oluşan Basij-e-Mostazefin veya Ezilenlerin Seferberliği komutanlığına indirildi. Komşular hakkında haber yapan, gözlemci ve casus olarak hareket eden ve sokaklarda dolaşıp başkalarını İslam Devrim Muhafızları Birliği'ne uymaları ve onunla işbirliği yapmaları için terörize eden.
    
  Bujazi, Besic'i haydutlardan ve ayaktakımını kışkırtanlardan temizledi ve geri kalanları gerçek bir yedek askeri güç olan İç Savunma Kuvvetleri'ne dönüştürdü. Ancak başarıları İslam Devrim Muhafızları Birliği'nin hakimiyetine meydan okudu ve acemi Bucazi Ulusal Muhafız güçlerini itibarsızlaştırmaya veya tercihen yok etmeye çalışmak için harekete geçtiler. "İlk operasyonel yedek birimime saldırıyı organize edenin Pasdaranlılar olduğunu öğrendiğimde, bunu sadece İç Savunma Kuvvetlerine zarar vermek ve itibarını sarsmak için Kürt isyancılar tarafından yapılan bir saldırı olarak çerçevelediğimde öfkelendim ve sert bir şekilde saldırdım.
    
  Boujazi şöyle devam etti: "Ama din adamlarının ülkemize getirdiği İslamcılar ve teröristler asıl sorun pasdaran değil, oğlum." "Bu milletin zihinlerini harap ettiler, onları her türlü sağduyu ve edepten mahrum ettiler, onları korku, aşağılama ve körü körüne itaatten başka bir şeyle doldurmadılar."
    
  "Peki seninle din adamlarının arasındaki fark nedir Buzhazi?" - başka bir genç adam bağırdı. Rahmati kalabalığın giderek daha cesur, daha gürültülü hale geldiğini ve her saniye yaklaşmaktan korkmadığını görebiliyordu. "Rahipleri öldürüyor ve hükümeti, bizim seçtiğimiz hükümeti deviriyorsunuz! - ve onu cuntanızla değiştirin. Birliklerinizin her gün kapıları kırdığını, binaları yaktığını, hırsızlık yaptığını ve tecavüz ettiğini görüyoruz!"
    
  Kalabalık yüksek sesle onayladığını ifade etti ve Bujazi ellerini kaldırıp sesini duyurmak zorunda kaldı: "Öncelikle, size söz veriyorum, eğer bana komutam altındaki herhangi bir asker tarafından yapılan hırsızlık veya tecavüze dair kanıt gösterirseniz, bizzat ben de bu belgeyi takdim edeceğim. Kafasına kurşun sıkıldı'' diye bağırdı. "Mahkeme yok, gizli duruşma yok, duruşma yok; bana kanıt getirin, beni ikna edin, ben de suçluyu size getirip onu kendi ellerimle idam edeceğim.
    
  "İkincisi, İran'da hükümeti kurmuyorum, başkan ya da imparator da değilim; şiddeti bastırmak ve düzeni sağlamak için geçici olarak sahadaki direniş güçlerinin komutanıyım. İsyancıların ve teröristlerin kökünü kazıyacak ve halkı yönetmek için bir anayasa oluşturacak ve yasalar çıkaracak bir tür hükümetin oluşumunu denetleyecek kadar uzun süre iktidarda kalacağım ve sonra istifa edeceğim. Bu yüzden Mehrabad'daki karargâhımı açtım; kısa bir kaçış için değil, meşru hükümet pozisyonları üstlenip kendime başkan demek gibi bir niyetim olmadığını göstermek için."
    
  Genç adam, "Müşerref, Castro, Chavez ve diğer yüzlerce diktatör ve despot darbe yapıp hükümeti devraldıklarında bunu söyledi" dedi. "Halk için savaştıklarını, düzen sağlanır sağlanmaz ayrılacaklarını söylediler ve siz farkına bile varmadan, ömür boyu göreve başladılar, arkadaşlarını ve eşkiyalarını iktidara getirdiler, anayasayı askıya aldılar, bankalara el koydular, her şeyi kamulaştırdılar. İşletmeler, zenginlerin topraklarını ve servetlerini elinden aldı ve onlara karşı konuşan tüm medyayı kapattı. Aynısını İran"da da yapacaksınız."
    
  Bujazi bir süre genç adamı inceledi, ardından etrafındakileri dikkatle inceledi. Bazı çok iyi noktaların olduğunu belirtti; bu adam çok zekiydi ve yaşına göre iyi okumuştu ve diğerlerinin çoğunun da aynı olduğundan şüpheleniyordu. Burada her zamanki sokak çocukları arasında değildi.
    
  Boujazi, "Bir insanı sözleriyle değil, hem dost hem de düşman olarak davranışlarıyla yargılarım" dedi. "Her politikacı gibi size barış, mutluluk, güvenlik ve refah vaat edebilirim ya da din adamları gibi size cennette bir yer vaat edebilirim ama bunu yapmayacağım. Söz verebileceğim tek şey, hangi hükümet olursa olsun, halktan oluşan bir hükümet kurma şansımız olmadan isyancıların ülkemizi parçalamasını engellemek için dişimle tırnağımla savaşacağım. Halk hükümeti yeniden ayağa kalkana kadar bu ülkenin güvenliğini sağlamak için tüm becerilerimi, eğitimimi ve deneyimimi kullanacağım.
    
  "Bunlar bana çok güzel sözler gibi geliyor Bay İmparator, az önce kullanmayacağınıza söz verdiğiniz sözler."
    
  Bujazi gülümsedi ve başını salladı ve doğrudan en kızgın veya güvensiz görünenlerin gözlerinin içine baktı. "Birçoğunuzun cep telefonu kamerası olduğunu görüyorum, dolayısıyla söylediklerimin video kanıtlarına sahipsiniz. Eğer sandığınız diktatör olsaydım, bütün bu telefonlara el koyar ve sizi hapse gönderirdim."
    
  "Bunu bu gece evlerimize girip bizi yatağımızdan sürükledikten sonra yapabilirsin."
    
  Boujazi, "Ama yapmayacağım" dedi. "Gezegendeki herkese özgürce bir video gönderebilir, YouTube'da yayınlayabilir, medyaya satabilirsiniz. Video size verdiğim sözü belgeleyecek ama eylemlerim nihai kanıt olacak."
    
  Genç kadın, "Elektrik günde yalnızca üç saat açıkken nasıl video gönderebiliriz ihtiyar?" diye sordu. Telefonlar her gün birkaç dakika çalışırsa şanslıyız."
    
  Boujazi, "Yayınları okuyorum, internette geziniyorum ve tıpkı sizin gibi bloglarda saklanıyorum" dedi. "Amerikan uydu küresel kablosuz İnternet sistemi İran'da bile iyi çalışıyor - size dış dünyadan aksi haberler almanızı engellemek için din adamları tarafından engellendiğini hatırlatmama izin verin - ve çoğunuzun girişimci genç insanlar olduğunu biliyorum. Elektrik kesildiğinde dizüstü bilgisayarlarınızı şarj etmek için pedalla çalışan jeneratörler ürettik. Yaşlı bir adam, genç bir bayan olabilirim ama gerçeklikten tamamen kopmuş değilim." Etrafındakilerin yüzlerinde birkaç gülümsemenin belirdiğini görmek onu memnun etti; sonunda onların dilini konuşmaya başladığını düşündü.
    
  "Ancak elektrik jeneratörlerimize ve dağıtım ağlarımıza yönelik isyancılar tarafından yapılan saldırılar nedeniyle elektriğin kesildiğini hatırlatırım" diye devam etti. "Dışarıda bir yerlerde İran halkını umursamayan bir düşman var; onların tek istediği iktidarı geri almak ve bunu akıllarına gelen her şekilde yapacaklar, masum vatandaşlara zarar verse veya onları öldürse bile. Güçlerini ellerinden aldım ve bu ülkenin vatandaşlarının yeniden dış dünyayla iletişim kurmasını sağladım. Din adamları otuz yılı aşkın bir süre kendilerini dünyanın geri kalanına kapatırken ve bu ulusun zenginliğini ve gücünü istiflerken, yabancı yatırımın ve yardımın İran'a dönmesine izin verdim. Bahsettiğim eylem bu arkadaşlar. Kesinlikle söyleyebileceğim hiçbir şey yok ve bu eylemler binlerce gök gürültüsünden daha yüksek ses çıkarır."
    
  "Peki saldırılar ne zaman duracak General?" - ilk kişiye sordu. "İsyancıları kovmak ne kadar sürer?"
    
  Boujazi, "Öldükten ve gömüldükten çok sonrasını düşünüyorum" dedi. "O zaman her şey sana bağlı olacak. Ne kadar sürmesini istiyorsun oğlum?"
    
  "Hey, bu savaşı sen başlattın, ben değil!" - adam yumruğunu sallayarak gürledi. "Bunu ayağımın dibine koymayın! Bu iş bitmeden çok önce öleceğini söylüyorsun - peki, neden şimdi cehenneme gidip hepimize zaman kazandırmıyorsun!" Kalabalıktaki birkaç kişi adamın patlaması karşısında gözlerini kırpıştırdı ama hiçbir şey söylemedi ya da yapmadı. "Ben de senin oğlun değilim, ihtiyar. Babam, ailemin üç nesildir sahibi olduğu dükkanın önündeki sokakta, askerleriniz ile Pasdaranlılar arasında çıkan çatışmada, annemin ve küçük kız kardeşimin, gözlerimin önünde öldürüldü."
    
  Bujazi başını salladı. "Ben pişman. O zaman bana adını söyle."
    
  Genç adam acı bir tavırla, "Sana adımı söylemek istemiyorum yaşlı adam," dedi, "çünkü görüyorum ki sen ve güçlerin beni tutuklayabilecek veya Pasdaranların yaptığı söylentiler kadar beni kafamdan vurabilecek kapasitedesiniz. olmak."
    
  "Bilgilere göre mi?" Pasdaralıların din adamlarına karşı çıkan herkesi öldürdüğünden şüpheniz mi var?"
    
  Genç adam şöyle devam etti: "Babamın öldürüldüğü çatışmada her iki tarafta da çok fazla şiddet ve kana susamışlık gördüm ve sizinle din adamları arasında çok az fark görüyorum, belki giydiğiniz kıyafetler dışında." Haklı mısınız yoksa sırf Amerikalılar gelip Pasdaranları geçici olarak başkentten kovmanıza yardım etti diye eylemleriniz haklı mı? Kovulduğunuzda yeni isyancılar mı olacaksınız? Haklı olduğunuzu düşündüğünüz için masumlara savaş mı açacaksınız?"
    
  Boujazi, "Eğer benim Devrim Muhafızlarından daha iyi ya da daha kötü olmadığıma gerçekten inanıyorsanız, o zaman hiçbir söz sizi aksi yönde ikna edemez" dedi ve şöyle devam etti: "ve babanızın ölümü için herhangi bir uygun hedefi suçlayacaksınız. Kaybın için üzgünüm." Döndü ve etrafındakilere baktı. "Sokakta çok sayıda kızgın yüz görüyorum ama aynı zamanda son derece akıllı sesler de duyuyorum. Sana sorum: Madem bu kadar akıllısın, burada ne yapıyorsun, hiçbir şey yapmadan öylece durup duruyorsun? Yurttaşlarınız ölüyor ve siz hiçbir şey yapmıyorsunuz, saldırıdan saldırıya geçiyorsunuz, isyancılar bir sonraki hedefe doğru ilerlerken askerlerime yumruk sallıyorsunuz."
    
  "Ne yapmalıyız ihtiyar?" - başka bir adama sordu.
    
  Boujazi, "Kafanı takip et, kalbinin sesini dinle ve harekete geç" dedi. "Eğer din adamlarının ulusun çıkarlarını en iyi şekilde gözettiklerine gerçekten inanıyorsanız, isyancılara katılın ve beni ve halkımı ülkeden sürmek için savaşın. Monarşistlere inanıyorsanız, onlara katılın ve Kagewa adına kendi isyanınızı yaratın, hem İslamcılara hem de askerlerime karşı savaşın ve monarşiyi yeniden iktidara getirin. Sözlerimin ve eylemlerimin bir anlamı olduğunu düşünüyorsanız üniformanızı giyin, tüfeğinizi kapın ve bana katılın. Kimseye katılmak istemiyorsanız en azından gözlerinizi açık tutun ve ailenizin veya komşularınızın saldırıya uğradığını gördüğünüzde harekete geçin... her türlü eylemi yapın. Mücadele edin, bilgilendirin, yardım edin, koruyun; öylece durup şikayet etmek yerine bir şeyler yapın."
    
  Yüzlerini bir kez daha taradı ve onların doğrudan kendi gözlerine, kendisinin ise kendi gözlerine bakmasına izin verdi. Çoğu tam da bunu yaptı. Bu grupta gerçek gücü gördü ve bu ona umut verdi. Bunların uğruna savaşmaya değer olduğuna karar verdi. Hangi tarafı seçerlerse seçsinler bu toprakların geleceği onlardı. "Burası senin ülken, kahretsin... bizim ülkemiz. Eğer uğruna savaşmaya değmeyecekse başka bir kurban olmadan önce başka bir yere gidin." Sözlerinin sindirilmesine izin vererek durakladı; sonra: "Şimdi bu suç mahallinin güvenliğini sağlamak için yardımınıza ihtiyacım var. Askerlerim bir çevre oluşturacak ve bölgeyi güvenlik altına alacak, ancak bazılarınızın kurtarıcıların kurbanları bulmasına, polisin delil toplamasına ve tanıklarla röportaj yapmasına yardım etmenize ihtiyacım var. Kim yardım edecek?
    
  Kalabalık durakladı ve birinin ilk hamleyi yapmasını bekledi. Sonra ilk genç adam öne çıktı ve Buzhazi'ye şöyle dedi: "Senin için değil İmparator. Sokaklarda dolaşan isyancılardan farklı olduğunuzu düşünüyor musunuz? Sen daha kötüsün. Sen sadece silahlı, kendini beğenmiş yaşlı bir adamsın. Bu seni haklı yapmaz." O da dönüp uzaklaştı, ardından diğerleri de geldi.
    
  Boujazi, Albay Rahmati'ye, "Kahretsin, onlara ulaşabildiğimi sanıyordum" dedi.
    
  Tugay komutanı, "Onlar sadece bir grup zavallı efendim" dedi. "Burada sokaklarda ne yaptıklarını sordunuz mu? Sorun yaratıyorlar, hepsi bu. Bildiğimiz kadarıyla o benzin istasyonunu havaya uçuranlar onlardı. Onların isyancı olmadıklarını nereden bileceğiz?"
    
  Boujazi, "Onlar isyancı Mostafa" dedi.
    
  Rahmati şaşkın görünüyordu. "Bunlar? Nereden biliyorsun... Yani hepsini hemen tutuklamamız lazım!"
    
  Boujazi, "Onlar isyancı ama İslamcı değil" dedi. "Şu anda sokağa kimi çıkarmak isteyeceğimi seçme şansım olsaydı, kesinlikle onlar olurdu. Hala yardım edeceklerini düşünüyorum ama beklediğim şekilde değil." Hâlâ yanan benzin istasyonuna doğru baktığında , caddenin düzinelerce metre ötesine savrulan, için için yanan bir teslimat kamyonunun kalıntılarına baktı . "Burada kalın ve silahlarınızı gözden uzak tutun. Bir çevre ayarlayın. Herhangi bir kavşakta ikiden fazla askerin bulunmamasını ve askerlerin bir arada değil, karşıt köşelerde konuşlandırılmasını istiyorum."
    
  "Neden efendim?"
    
  Boujazi, "Çünkü eğer sayıları artarsa muhbirler onlara yaklaşmayacaktır ve bizim de bilgiye acilen ihtiyacımız var" dedi. Sigara içen kamyona doğru yürüdü. Rahmati, olduğundan daha fazla korkmuş gibi görünmek istemeyerek onu takip etti ama Bujazi dönüp homurdandı: "Burada kal ve çevreyi kapat dedim." Rahmati buna uymaktan çok mutluydu.
    
  Bir itfaiye aracı yanan enkazın yanına yaklaştı ve çok genç görünen iki itfaiyeci (muhtemelen ölü ya da yaralı gerçek itfaiyecilerin çocukları, dünyanın bu bölgesinde yaygın bir uygulamadır) hafif bir su akışı kullanarak yangını söndürmeye başladı. yedekte bırakılan eski bir itfaiye aracı. Uzun ve zahmetli bir iş olmalıydı. Bujazi itfaiye aracının etrafında, dumandan boğulmayacak kadar uzakta, ancak çoğunlukla gözden uzak bir şekilde yürüdü. Temizlik çalışmalarının başlamasıyla birlikte kalabalık dağılmaya başladı. Daha büyük bir başka itfaiye ekibi ise hâlâ çok sıcak ve şiddetli olan benzin istasyonundaki alevlere müdahale ederek hızla gökyüzüne büyük siyah duman bulutları gönderdi. Alevlerin bu kadar büyük miktarda suyu tüketmesi Boujazi için inanılmazdı; yangın o kadar yoğundu ki sanki...
    
  Arkasından bir ses duydu: "Kötü bir konuşma değil General."
    
  Bujazi başını salladı ve gülümsedi; doğru tahmin etti. Döndü ve İran'ın Tavus Kuşu Tahtı'nın olası varisi Majesteleri Azar Asia Kagev'e resmi olarak başını salladı. Genç kadının arkasına baktı ve Azar'ın kraliyet korumalarından biri olan Yüzbaşı Mara Saidi'nin bir elektrik direğinin yanında ağırbaşlı bir şekilde durduğunu ve etraflarındaki kaosa ustaca karıştığını fark etti. Ceketinin düğmeleri açıktı ve elleri önünde kavuşturulmuştu, görünüşe göre silahını meraklı gözlerden koruyordu. "Yüzbaşıyı kalabalığın içinde gördüğümü sandım ve senin yakınlarda olacağını biliyordum. Binbaşının yakınlarda bir keskin nişancı tüfeği veya RPG'yle olduğunu tahmin ediyorum, değil mi?"
    
  Azar, "Bugün her iki silahla da silahlanmış olduğuna inanıyorum; hazırlıklı gelmeyi ne kadar sevdiğini bilirsin," dedi ve İç Güvenlik şefi Parviz Najjar'ın, Bujazi'nin burada gerçekten küçük bir randevu olabileceği ihtimaline karşı nerede saklandığını belirtme zahmetine girmeden selam vererek karşılık verdi. bir tuzak. Bu adama güvenmeyi göze alamazdı; İran'daki ittifaklar çok hızlı değişiyordu. "Beni Amerika'dan çıkarıp eve getirme konusundaki cesaretleri nedeniyle Najjar'ı yarbaylığa, Saidi'yi de binbaşılığa terfi ettirdim."
    
  Bujazi onaylayarak başını salladı. Tavus Kuşu Tahtı yarışmacısı Muhammed Hasan Kagev'in en küçük kızı olan ve Bujazi'nin İran'ın teokratik rejimine karşı darbesinin başlangıcından bu yana hâlâ kayıp olan Azar Asia Kagev, on yedi yaşına yeni girmişti, ancak kendisinin iki katı yaşında bir yetişkinin güvenine sahipti. Bir piyade bölüğü komutanının cesaretinden, savaş becerilerinden ve taktik öngörüsünden bahsetmek gerekirse. Bujazi, onun da çok güzel bir kadına dönüştüğünü, uzun parlak siyah saçlarını, ince vücudunda zarif kıvrımların belirmeye başladığını ve koyu renkli, dans eden, neredeyse muzip gözlerini fark etmeden edemedi. Kolları ve bacakları burka ile değil, güneşten korunmak için beyaz bir bluz ve çikolatalı eşofman pantolonuyla örtülmüştü; başı başörtüsüyle değil, TeamMelli Dünya Kupası takımının "paçavrasıyla" örtülmüştü.
    
  Ama bakışları aynı zamanda otomatik olarak ellerine de yöneldi. Kagev hanedanının erkeklerinin her ikinci neslinden biri (muhtemelen kadınlar da, ancak herhangi bir engel ile büyümemeleri için muhtemelen yeni doğmuş olarak atılmışlardı) iki taraflı başparmak hipoplazisi veya ayak başparmağının yokluğu adı verilen genetik bir kusurdan muzdaripti. . Çocukken, işaret parmaklarının başparmak gibi çalışmasına neden olan ve her iki elinde yalnızca dört parmağının kaldığı bir anket ameliyatı geçirdi.
    
  Ancak Hazard bir engel olmak yerine, şekil bozukluğunu bir güç kaynağı haline getirdi ve çok genç yaşlardan itibaren onu güçlendirdi. Algılanan eksikliğini fazlasıyla telafi ediyordu: Kendi yaşının iki katı olan çoğu erkeği geride bırakabileceği ve başarılı bir piyanist ve dövüş sanatçısı olduğu söyleniyordu . Hazard'ın nadiren eldiven giydiği, başkalarının ellerini hem mirasının bir sembolü hem de rakiplerinin dikkatini dağıtan bir şey olarak görmesine izin verdiği bildirildi.
    
  Azar, iki yaşından itibaren ABD Dışişleri Bakanlığı'nın misafiri olarak saklanan, güvenlik nedeniyle gerçek ebeveynlerinden ayrılan, anne ve babası gibi davranan korumaları Najar ve Saidi'nin koruması altında gizlice Amerika Birleşik Devletleri'nde yaşadı. . Buzazi darbesi gerçekleştiğinde Kagevler hemen savaş konseyini topladı ve İran'a geri döndü. Saklanması gereken ancak web sitesini yöneten, medyada düzenli olarak İran'ın teokratik rejimini eleştiren ve bir gün geri dönüp ülkeyi ele geçireceğine açıkça söz veren kral ve kraliçe hâlâ kayıp ve iddiaya göre İran İslamcıları tarafından öldürülüyor. Devrim Muhafızları ya da terörist Kudüs Gücü, Rusların ve Türkmenlerin yardımıyla. Ancak Azar, zekasını, doğal liderlik becerilerini ve ABD ordusunun ve küçük bir zırhlı komando ordusunun yardımıyla İran'a ulaşmayı başardı ve kraliyet askeri konseyine ve onların binlerce coşkulu takipçisine katıldı.
    
  "Etkilendim majesteleri," dedi Bujazi, kaskını çıkardı ve uzun bir yudum almadan önce yüzüne biraz su döktü. "Seni arıyordum ama kalabalığa mükemmel uyum sağladın. Görünüşe göre diğerlerinin senin kim olduğun hakkında hiçbir fikri yoktu çünkü ben yaklaştığımda kimse senin etrafında koruyucu bir kalkan oluşturmaya çalışmadı. Ayı iyi sakladın."
    
  Azar, "Bu gençlerin ne istediklerini ve ne beklediklerini öğrenmek için şehirde dolaşıp onları dinlemeye çalışıyorum" dedi. Amerikan aksanı hâlâ güçlüydü, bu da Farsça'nın anlaşılmasını zorlaştırıyordu. Yüzyıllardır Pers kraliyetinin tipik özelliği olan uzun, bel hizasındaki at kuyruğunu ortaya çıkarmak için İran milli futbol takımının kafa bandını çıkardı. Kendi kendine dayattığı ama geleneksel bağlarından kurtulduğuna sevinerek saçlarını savurdu. Binbaşı Saidi, yüzünde dehşet dolu bir ifadeyle ona doğru adım attı ve sokakta kimse fark etmeden çantasını saklaması için sessizce onu uyardı. Azar sahte bir kızgınlıkla gözlerini devirdi ve at kuyruğunu tekrar kumaşın altına bağladı. "Beni yerinden edilmiş biri olarak tanıyorlar, hepsi bu; tıpkı onlar gibi."
    
  "Yüz silahlı koruma, bir askeri konsey, Orta Asya'nın çoğunun gayri safi milli hasılasından daha büyük bir gizli askeri üs ve sizi tekrar görmek için bir makineli tüfek hattının önünde memnuniyetle duracak birkaç yüz bin takipçi dışında. Takht-i-Tavus, Tavus Kuşu Tahtı "
    
  "Seni ve mürettebatını bana katılmaya ikna etmek için elimden gelen her şeyi verirdim Khesarak," dedi. "Takipçilerim sadık ve kendini adamışlar ama biz hâlâ çok azız ve takipçilerim savaşçı değil, sadıklar."
    
  "Sizce sözde sadık biri ile bir asker arasındaki fark nedir, Majesteleri?" - Buzhazi'ye sordu. "Ülkeniz tehlikede olduğunda hiçbir fark yoktur. Savaş zamanlarında vatandaşlar savaşçı oluyor ya da köle oluyor."
    
  "Bir generale ihtiyaçları var... sana ihtiyaçları var."
    
  Boujazi, "Onların bir lidere ihtiyaçları var, majesteleri ve o kişi de sizsiniz" dedi. "Eğer sadıklarınızın yarısı, birlikte takıldığınız çete kadar akıllı, korkusuz ve cesursa, bu ülkenin kontrolünü kolaylıkla ele geçirebilirler."
    
  "Kızı takip etmeyecekler."
    
  "Muhtemelen hayır... Ama lideri takip edecekler."
    
  "Onlara liderlik etmeni istiyorum."
    
  Boujazi, "Burada taraf tutmuyorum Majesteleri; hükümet kurma işinde değilim" dedi. "Buradayım çünkü Pasdaran ve sponsor oldukları isyancılar bu ülke için hâlâ bir tehdit oluşturuyor ve onların her biri ölene kadar onların peşine düşeceğim. Ama ben başkan olmayacağım. John Elton şunu söyledi: 'Güç yozlaştırır, mutlak güç ise mutlaka yozlaştırır.' Gücümün ordumdan geldiğini biliyorum ve halkın ordu tarafından yönetilmesini istemiyorum. Öbür türlü olmalı."
    
  Azar, "Onların başkanı olmak istemiyorsanız generali olun" dedi. "Ordunuzu Kagewa bayrağı altında yönetin, sadıklarımızı eğitin, daha fazla sivil savaşçı toplayın ve milletimizi bir kez daha birleştirmemize izin verin."
    
  Bujazi genç kadına ciddi bir şekilde baktı. "Peki ya aileniz, Majesteleri?" - O sordu.
    
  Azar bu beklenmedik soru karşısında yutkundu ama çelik bakışları hızla geri geldi. "Hala tek kelime yok General," diye cevapladı kararlı bir şekilde. "Onlar yaşıyor, bunu biliyorum."
    
  Bujazi sessizce, "Elbette majesteleri," dedi. "Askeri konseyinizin, yetişkinliğe ulaşana kadar kuvvetlerinize komuta etmenizi onaylamayacağını duydum."
    
  Azar kıkırdayıp başını salladı. "Yüzyıllardır reşit olma yaşı on dörttü; İskender ilk ordusunu savaşa götürdüğünde on dört yaşındaydı," diye tükürdü. "Silah fırlatma daha gelişmiş hale geldikçe ve silahlar ve zırhlar daha kalın ve daha ağır hale geldikçe, reşit olma yaşı -bu kelime binbaşı, alay komutanından geliyor- on sekize çıkarıldı, çünkü herhangi bir genç kılıç kaldıramaz veya zırh giyemezdi. Modern dünyada bu ne anlama geliyor? Bugünlerde beş yaşındaki bir çocuk bilgisayar kullanabilir, harita okuyabilir, radyoda konuşabilir ve kalıpları ve eğilimleri anlayabilir. Ama dolgun gömlekli yaşlı adamlardan ve kıkırdayan yaşlı kadınlardan oluşan saygın konseyim, on sekiz yaşın altındaki hiç kimsenin, özellikle de kadın olanların bir orduyu yönetmesine izin vermeyecektir."
    
  Boujazi, "Birinin tabur komutanlarınızı toplamasını, bir komutan atamasını, askeri konseyinizden onayını almasını ve örgütlenmesini ... mümkün olan en kısa sürede tavsiye ediyorum" diye uyardı. "Baskınlarınız tamamen koordinesiz ve rastgele cinayet ve halkı gergin tutan kargaşadan başka bir amacı yok gibi görünüyor."
    
  Azar, "Bunu yönetim kuruluna zaten söyledim ama küçük kızı dinlemiyorlar" diye şikayet etti. "Ben sadece bir figür, bir sembolüm. Kimin kıdeme sahip olduğu, kimin daha fazla takipçisi olduğu veya kimin daha fazla eleman veya nakit çekebileceği hakkında tartışmayı tercih ediyorlar. Benden tek istedikleri erkek bir varis. Kral olmadan konsey hiçbir karar alamaz."
    
  "O halde Malika ol."
    
  Hazard hararetli bir şekilde, "'Kraliçe' olarak anılmaktan hoşlanmıyorum General ve bunu siz de biliyorsunuzdur, eminim" dedi. "Annem ve babam ölmedi." Bu son sözleri öfkeyle, meydan okurcasına, sanki generali olduğu kadar kendisini de ikna etmeye çalışıyormuş gibi söyledi.
    
  "Ortadan kaybolalı neredeyse iki yıl oldu Majesteleri; daha ne kadar bekleyeceksiniz? On sekiz yaşına gelene kadar mı? İran on beş ay sonra nerede olacak? Yoksa rakip bir hanedan Tavus Kuşu Tahtı'nda hak iddia edene kadar mı, yoksa güçlü bir adam yönetimi ele geçirip tüm Kage'leri kaçırana kadar mı?"
    
  Belli ki Azar tüm bu soruları kendine zaten sormuştu çünkü hiçbir yanıt alamamaktan dolayı incinmişti. "Biliyorum General, biliyorum," dedi ince bir sesle, bu onun ondan duyduğu en üzgün sesti. "İşte bu yüzden askeri konsey huzuruna çıkmanızı, bize katılmanızı, sadıklarımızın komutasını almanızı ve İslam karşıtı güçleri Mohtaz ve onun kana susamış cihatçılarına karşı birleştirmenizi istiyorum. Sen İran'ın en güçlü adamısın. Hiç tereddüt etmeden onaylayacaklardı."
    
  Boujazi, "Monarşik bir orduda komutan olmaya hazır olup olmadığımdan emin değilim, Majesteleri" dedi. "Onları desteklemeden önce Kagevianların nasıl olduklarını bilmem gerekiyor." Azar'a üzgün gözlerle baktı. "Ve annenle baban gelene kadar ya da sen on sekiz yaşına gelene kadar -belki o zaman bile değil- askeri konsey Kagev adına konuşuyor..."
    
  Hazard tiksintiyle, "Ve kraliyet bayrağını sabah namazından önce mi yoksa sonra mı göndereceklerine bile karar veremiyorlar" dedi. "Taktikler, stratejiler ve hedeflerden ziyade mahkeme protokolü, rütbeler ve küçük prosedürler hakkında tartışıyorlar."
    
  "Ve onlardan emir almamı mı istiyorsun? Hayır, teşekkür ederim majesteleri."
    
  "Ama eğer bir hükümet kuracağınızı açıklamış olsaydınız, onları sizi desteklemeye ikna etmenin bir yolu olsaydı, Hesarak..."
    
  Boujazi, "Size söyledim, hükümet kurmaya dahil değilim" dedi. "Din adamlarını, yozlaşmış İslamcı liderliği ve kiraladıkları Pasdaran haydutlarını yok ettim çünkü onlar bu ülkede özgürlük ve hukukun önündeki gerçek engellerdir. Ama size, sözde anayasal yetkiye sahip olan ve temsili bir hükümet kurma yetkisine sahip olan seçilmiş Meclis-i Şura'mızın hâlâ mevcut olduğunu hatırlatabilir miyim? Neredeler? Saklanmak işte bu. Küçük başlarını dışarı çıkarırlarsa cinayetin hedefi olacaklarından korkuyorlar, bu yüzden ülkelerinin parçalanmasını korumalarla çevrili konforlu villalarından izlemeyi tercih ediyorlar."
    
  "Birinin sizden yardım istemesini istiyorsunuz gibi görünüyor, değil mi General? Yardım dilenen bir politikacının veya bir prensesin onurunu ve saygısını mı arzuluyorsunuz?
    
  Boujazi hararetli bir şekilde, "Majesteleri, bu ülkeyi yönetmesi gereken insanların koca kıçlarından çıkıp yönetimi devralmasını arzuluyorum" dedi. "Meclis, sizin sözde askeri konseyiniz ya da herhangi biri İslamcı ayaklanmayı bastıracak, sorumluluğu üstlenecek ve bir hükümet kuracak cesarete sahip olduğuna karar verene kadar, en iyi yaptığım şeyi yapmaya devam edeceğim: İran'daki mümkün olduğunca çok sayıda kişiyi yakalayıp öldüreceğim. Masum hayatları kurtarmak için mümkün olduğunca düşmanlar. En azından bir hedefim var."
    
  "Takipçilerim sizin vizyonunuzu paylaşıyor, General..."
    
  "O zaman ispatla. Savaş konseyinle anlaşana kadar işimi yapmama yardım et."
    
  Azar, kendi meşruiyetinin yanı sıra halkı ve mücadelesi adına da tartışmak istiyordu ama cevaplarının tükendiğinin farkındaydı. Boujazi haklıydı: İslamcılarla yüzleşmek istiyorlardı ama bunu yapamadılar. İtaatkar bir şekilde başını salladı. "Tamam General dinliyorum. Nasıl yardım edebiliriz?"
    
  "Sadık adamlarınıza orduma katılmalarını ve iki yıl boyunca emirlerimi yerine getireceklerine söz vermelerini söyleyin. Onları eğiteceğim ve donatacağım. İki yıl sonra sırtlarında taşıyabilecekleri tüm teçhizat ve silahlarla özgürce yanınıza dönebilirler."
    
  Azar'ın kaşları şaşkınlıkla kalktı. "Çok cömert bir teklif."
    
  "Fakat iki yıllık askerlik süreleri boyunca emirlerime itaat edeceklerine ve benim için sonuna kadar savaşacaklarına, daha sonra da bazıları ölüm cezasına çarptırılacaklarına yemin etmeleri gerekiyor; herhangi bir savaş konseyi, mahkeme veya mahkeme tarafından değil, benim tarafımdan. Eğer siz de dahil benim dışımda olan herhangi birine bilgi verirken yakalanırlarsa, aşağılanarak ve rezalet içinde ölecekler."
    
  Azar başını salladı. "Başka ne?"
    
  "Orduma katılmazlarsa, sürekli olarak veya talep üzerine bana açık, zamanında ve yararlı bilgiler sağlamayı ve ordumu sağlayabilecekleri her şeyle (yiyecek, giyecek, barınak, su, vb.) desteklemeyi kabul etmeliler. para, malzeme, her şey," diye devam etti Buzhazi. "Halkınızın notları, fotoğrafları veya diğer bilgileri onlara iletmesini kolaylaştırmak için güvenlik güçlerim hakkındaki bilgilerin dağıtılmasını emrettim ve size gizli yazışmalar ve kullanabileceğiniz güvenli ses ve e-posta adresleri sağlayacağım. bize bilgi verin.
    
  "Ama hepiniz bize yardım etmelisiniz. Sadıkların senin gibi Kages'i takip edebilir ama bana yardım edecekler ya da halkım ve ben savaşırken seyirci kalacaklar. Ya İran için savaştığımı ve onların tam desteğini hak ettiğimi kabul edecekler, ya da silahlarını bırakıp sokaklardan uzak duracaklar; artık baskınlar veya bombalamalar, başıboş çeteler ve yalnızca halkı terörize etmeye hizmet eden cinayetler olmayacak. masumdur ve Pasdaranları ve İslamcıları sivillere yönelik saldırılarını artırmaya teşvik etmektedir."
    
  Hazard, "Bu... zor olacak" diye itiraf etti. "Sadece oradaki direniş liderlerinin tamamını tanımıyorum. Gerçekten konseydeki herhangi birinin tüm hücreleri ve liderlerini tanıdığından şüpheliyim."
    
  "Savaş konseyi toplantılarına katılıyorsun, değil mi?"
    
  "Askeri konseyin genel toplantılarına katılmama izin veriliyor ancak oy kullanmama izin verilmiyor ve stratejik toplantılara katılma konusunda cesaretim kırılıyor."
    
  Bujazi sinirli bir şekilde başını salladı. "Muhtemelen bu konsey toplantısındaki en akıllı kişi sensin; neden katılmana izin verilmediği benim için bir muamma. İşte sizin sorununuz bu, Majesteleri. Size, destekçilerinizin çözümün değil, sorunun bir parçası olduğunu söylüyorum. Karşı taraftaki silahlı adamın İslamcı mı yoksa destekçilerinizden biri mi olduğunu bilmiyorum, o yüzden aynısını bana yapmaya çalışmadan önce her iki durumda da kafasını uçuracağım. İstediğim yol bu değil ama mecbur kalırsam bu şekilde oynarım."
    
  "Daha fazla yardımcı olamadığım için üzgünüm General."
    
  Bujazi, kaskını tekrar takıp kayışlarını sıkarken, "Yapabileceğinizi bildiğim gibi, kendinizi yirmi birinci yüzyıla geri gönderirseniz, yapabilirsiniz Majesteleri," dedi.
    
  "Ne?" - Diye sordum.
    
  Buzhazi sinirli bir şekilde, "Hadi ama Majesteleri, neden bahsettiğimi tam olarak biliyorsunuz," dedi. "Sen akıllı bir kadınsın ve aynı zamanda doğuştan bir lidersin. Hayatınızın çoğunu Amerika'da yaşadınız ve eski yöntemlerin artık işe yaramayacağını açıkça öğrendiniz. Siz de benim kadar biliyorsunuz ki, bu mahkemeniz ve bu sözde savaş konseyi size engel oluyor. Kendinizi "mahkeme" denilen bu altı yüz yıllık kafese gönüllü olarak hapsettiniz ve iktidarı, yarısı şu anda bu ülkede bile olmayan bir grup omurgasız korkaklara bırakmayı kabul ettiniz, değil mi?" Öyle olduğunu yüzündeki ifadeden anlıyordu.
    
  Bujazi hayal kırıklığıyla başını salladı ve hızla tiksintiye dönüştü. "Bunu söylediğim için beni bağışlayın, Majesteleri, ama o asil kafanızı o sevimli küçük kıçınızdan çıkarın ve hepimiz ölmeden ve ülkemiz toplu bir mezarlığa dönüşmeden önce programa devam edin," dedi öfkeyle. "Sokaklardaki tek kişi sensin Hazard. Sorunları görebilir ve bir yanıt oluşturabilecek kadar akıllı olabilirsiniz, ancak sorumluluk almak istemezsiniz. Neden? Ailenin, tahtlarını aldığını düşünmesini istemediğin için mi? Azar, Allah aşkına, bu yirmi birinci yüzyıl, on dördüncü yüzyıl değil. Ayrıca, neredeyse iki yıldır kendilerini kanıtlamamışlarsa anne babanız ya ölmüştür ya da korkaktır...
    
  "Kapa çeneni!" Hazard çığlık attı ve Boujazi tepki veremeden dönüp sağ ayağıyla solar pleksusa sert bir tekme attı ve rüzgârı dışarı attı. Bujazi gücenmekten çok hazırlıksız yakalanmaktan utanarak tek dizinin üstüne çöktü. Ayağa kalktığında ve en az yarım normal nefes alabilene kadar Mara Saidi, Hazard'ı koruyor ve ona otomatik bir tabanca doğrultuyordu.
    
  Bujazi karnını ovuşturarak, "İyi vuruş, majesteleri," diye homurdandı. Görünüşe göre el kusurlarına karşı adaptasyonlarından birinin bacaklarıyla savaşma yeteneği olduğunu tahmin etmişti. "Söylentiler kendine bakabileceğini söylüyordu; görüyorum ki doğru."
    
  Arkasından bir adamın sesini duydu: "Toplantı bitti General." Boujazi döndü ve göz açıp kapayıncaya kadar siperden çıkıp ona başka bir makineli tüfek doğrultan Parviz Najjar'a başını salladı. "Çabuk git."
    
  "İkiniz de silahlarınızı indirdikten sonra" diye bağıran başka bir ses duydular. Hepsi dönüp baktığında Binbaşı Kulom Haddad'ın için için yanan bir kamyonun arkasında saklandığını, AK-74 tüfeğinin Najar'a doğrultulduğunu gördüler. "Kendimi tekrarlamayacağım!"
    
  Boujazi, "Millet silahlarınızı indirin" dedi. "Sanırım ikimiz de burada söylememiz gerekeni söyledik." Kimse kıpırdamadı. "Binbaşı, siz ve adamlarınız geri çekilin."
    
  "Sayın-"
    
  Azar, "Albay, yüzbaşı, siz de geri çekilin," diye emretti. Najar ve Saida yavaş yavaş, isteksizce itaat ettiler ve silahları gözden kaybolunca Haddad silahını indirdi. "Burada düşman yok."
    
  Bujazi ilk derin nefesini aldı, gülümsedi, tekrar saygıyla başını salladı, sonra elini uzattı. "Majesteleri, sizinle konuşmak bir zevkti. Umarım birlikte çalışabiliriz ama sizi temin ederim ki savaşmaya devam edeceğim."
    
  Azar elini tuttu ve o da başını eğdi. "Sizinle konuşmak da güzeldi General. Düşünecek çok şeyim var."
    
  "Fazla zamanınızı almayın, Majesteleri. Selamun aleyküm." Boujazi döndü ve Haddad ve diğer iki askerin yakınlarda dikkatle saklanıp sırtını koruduğu adamlarına doğru yöneldi.
    
  Azar onun arkasından, "Barış sizinle olsun general," diye bağırdı.
    
  Bujazi ona yarı döndü, gülümsedi ve bağırdı: "Olamaz, Majesteleri. Yinede teşekkürler."
    
    
  BEYAZ SARAY REZİDANSI
  AYNI ZAMANDA
    
    
  Genelkurmay Başkanı Walter Cordus, Beyaz Saray aile konutunun üçüncü katındaki başkanlık oturma odasının kapısını çaldı. "Sayın? O burada."
    
  Başkan Gardner okuma gözlüğünün üzerinden baktı ve incelemekte olduğu belgeleri bıraktı. Açık büyük bir düz ekran televizyonu vardı, boks maçı oynuyordu ama sesi kısılmıştı. Beyaz bir gömlek ve iş pantolonu ve bol bir kravat giyiyordu; yatmadan önceki dakikalarda iş kıyafeti dışında nadiren bir şey giyiyordu. "İyi. Nerede?"
    
  "Batı Kanadı'nda buluşmak istemediğinizi söylediniz, ben de onu Kırmızı Oda'ya getirdim; bunun uygun olacağını düşündüm."
    
  "Sevimli. Ama Toplantı Odasını görmek istedi. Onu buraya getirin."
    
  Cordus oturma odasına doğru bir adım attı. "Joe, bunu yapmak istediğinden emin misin? Kendisi Senato Silahlı Hizmetler Komitesi'nin başkanı ve muhtemelen Angelina Jolie'den sonra ülkedeki en güçlü kadın. Bu bir iş olarak kalmalı..."
    
  Gardner, "Bu bir iş Walt," dedi. "Birkaç dakika sonra orada olacağım. Senden istediğim notları aldın mı?"
    
  "Yoldalar."
    
  "İyi". Gardner makalelerini incelemeye geri döndü. Genelkurmay başkanı başını salladı ve gitti.
    
  Birkaç dakika sonra Gardner, artık takım elbise ceketini giymiş halde, yürürken kravatını düzelterek Merkez Koridor'da yürüdü. Cordus onu durdurdu ve dosyayı ona verdi. "Yazdırdıktan hemen sonra. Yapmamı ister misin-?"
    
  "HAYIR. Sanırım bugünlük işimiz bitti. Teşekkürler Walt. Genelkurmay Başkanı'nın yanından geçip toplantı odasına girdi. "Merhaba Senatör. Bu uğursuz saatte benimle buluştuğun için teşekkür ederim."
    
  Bir Amerikan hibe ofisinde yapılmış devasa maun masanın yanında durdu ve uzun parmaklarını kiraz rengi işlemeli elemanların üzerinde sevgiyle gezdirdi. Görevli çay tepsisini odanın diğer ucundaki sehpanın üzerine koydu. Gardner'ın odaya girdiğini görünce gözleri büyüdü ve o manyetik gülümseme belirdi. Senatör Stacy Ann Barbeau, ünlü ipeksi Louisiana aksanıyla, "Sayın Başkan, bu gece sizinle birlikte olmak kesinlikle bir onur ve ayrıcalıktır" dedi. "Davet için çok teşekkür ederim." Ayağa kalktı, Başkan'a sarıldı ve yanağına kibar öpücükler verdi. Barbeau, göğsünü ve göğüs dekoltesini zarif fakat dramatik bir şekilde ortaya koyan, ışıltılı bir platin kolye ve sarkan elmas küpelerle vurgulanan, derin dekolteli beyaz bir iş kıyafeti giymişti. Kızıl saçları, gülümsemesi ve kirpiklerinin vuruşuyla aynı anda motordaymış gibi zıplıyordu ve yeşil gözleri enerjiyle parlıyordu. "Benimle istediğiniz zaman iletişime geçebileceğinizi biliyorsunuz efendim."
    
  "Teşekkür ederim Senatör. Lütfen. Victoria tarzı kanepeyi işaret etti ve elini tutarak onu oraya götürdü, sonra sağındaki şömineye bakan süslü sandalyeyi aldı.
    
  Barbeau kanepeye otururken, "Umarım First Lady'ye en iyi dileklerimi iletirsiniz," dedi. "Yanılmıyorsam Şam'da uluslararası bir kadın hakları konferansında mı?"
    
  Başkan, "Kesinlikle, Senatör," dedi.
    
  Barbeau, "Senato görevlerimin katılmama izin vermesini dilerdim" dedi. "Kıdemli personelim Colleen'i katılması için gönderdim ve o da tüm Senato'dan, First Lady'nin delegelere sunacağı bir destek kararı getirdi."
    
  "Çok düşüncelisiniz, Senatör."
    
  "Lütfen efendim, burada, konutun mahremiyetinde bana 'Stacy' diyebilir misiniz?" Barbeau ona nefes kesen gülümsemelerinden birini vererek sordu. "Sanırım ikimiz de ofislerimizin formalitelerinden biraz uzaklaşmayı ve özgürleşmeyi hak ediyoruz."
    
  Gardner, "Elbette Stacy," dedi. Ona "Joe" demesini istemedi ve o da sormayacak kadar bilgi sahibiydi. "Ama baskı hiçbir zaman azalmıyor, değil mi? Bizim işimize uygun değil."
    
  Barbeau, "Sayın Başkan, yaptığım işi hiçbir zaman bir 'iş' olarak değerlendirmedim" dedi. Ona bir fincan çay koydu, sonra arkasına yaslanıp bacak bacak üstüne attı ve kendi bacaklarını yudumladı. "Tabii ki her zaman hoş olmuyor ama insanların işleriyle ilgilenmek asla bir angarya değil. Sanırım stres insanı canlı hissettiren şeylerden biri, sence de öyle değil mi?"
    
  Gardner, "Her zaman baskı altında başarılı olduğunuzu düşünmüşümdür, Senatör" dedi. Çayından bir yudum aldıktan sonra yüzünü buruşturmasını bastırdı. "Aslında öyle söylemem gerekirse, bunu yaratmaktan biraz keyif aldığınızı düşünüyorum."
    
  Barbeau, "Sorumluluklarım çoğu zaman çoğu insanın 'siyasi' olarak adlandırdığı şeylerin dışında şeyler yapmamı gerektiriyor" dedi. "Seçmenlerimizin ve ülkemizin çıkarları doğrultusunda ne yapmamız gerekiyorsa onu yapıyoruz değil mi Sayın Başkan?"
    
  "Bana Joe deyin. Lütfen."
    
  Barbeau'nun yeşil gözleri parladı ve başını eğdi, bakışlarını onunkilerden hiç ayırmadı. "Pekala, bu şeref için teşekkür ederim... Joe."
    
  Gardner gülümseyerek, "Hiç de değil, Stacy," dedi. "Haklısın elbette. Kimse bunu kabul etmekten hoşlanmaz ama eğer amaç daha güvenli bir ulussa, sonuçlar genellikle araçları haklı çıkarır." Monroe'nun masasındaki telefonu aldı. "İçki masasının Toplantı Odasına taşınmasını sağlayabilir misiniz lütfen?" Telefonu kapattı. "Saat akşam dokuzu geçiyor Stacey ve hiç çay havasında değilim. Umarım sakıncası yoktur."
    
  "Hiç de değil, Joe." Gülümseme geri geldi ama daha içe dönük, daha çekingendi. "Belki ben de sana katılırım."
    
  "Seni neyin ikna edebileceğini biliyorum." Görevli, içinde birkaç kristal sürahinin olduğu tekerlekli bir masa getirdi. Gardner kendine bir bardağa buzlu koyu Bacardi doldurdu ve Barbeau'ya da bir içki doldurdu. "People dergisinde 'Kreole Anne'yi tercih ettiğini okuduğumu sanıyordum, değil mi? Umarım bunu doğru anlamışımdır... burbon, madeira ve biraz nar şurubu ve kiraz, değil mi? Üzgünüm, sadece kırmızı kirazlarımız var, yeşil değil."
    
  "Bazen beni gerçekten şaşırtıyorsun Joe," dedi. Gözlüklere dokundular, gözleri buluştu. Kendi tadına baktı, gözleri yeniden parladı ve bir yudum daha aldı. "Aman Tanrım, Sayın Başkan, saatler sonra bile biraz istihbarat çalışması ve barda iyi bir el. Bir kez daha etkilendim."
    
  "Teşekkür ederim". Gardner da içkisinden büyük bir yudum aldı. "Eminim Creole Mom kadar sofistike değildir, ama Floridalı bir politikacıysanız, romunuzu bilseniz iyi olur. Sağlığına". Bardaklarını tokuşturup içkilerinden bir yudum daha aldılar. "Dokunaklı gözlüklerin nereden geldiğini biliyor musun Stacey?"
    
  Barbeau, "Emin değilim," diye yanıtladı. "Bunun bir kökeni olduğunu bile bilmiyordum. Yani bu sadece sevimli, küçük bir gürültü yapıcı değil mi?"
    
  "Ortaçağda, muhalifler anlaşmaların veya ittifakların şartlarını tartışmak için bir araya geldiklerinde, müzakereler bittikten sonra içki içtiklerinde, ikisinin de zehirli olmadığını göstermek için fincanlarının içindekilerin bir kısmını birbirlerinin fincanlarına dökerlerdi. Bu gelenek, dostluğun ve dostluğun bir göstergesi haline geldi."
    
  "Vay canına, bu çok heyecan verici," dedi Barbeau, bir yudum daha alıp dilini dolgun dudaklarının üzerinde gezdirirken. "Ama umarım beni düşman olarak görmüyorsundur Joe. Ben hiç öyle değilim. Babam gibi ben de uzun yıllardır sizin hayranınızım. Siyasi becerileriniz yalnızca zekanız, çekiciliğiniz ve ulusa hizmet etmeye olan gerçek bağlılığınız ile aşılabilir."
    
  "Teşekkür ederim, Stacy." Bir yudum daha alırken Barbeau'nun vücuduna baktı. İçkisinin tadını çıkarmaya odaklanmış gibi göründüğünde bile onun kendisine tekrar baktığını fark etti. "Senatoda birlikte görev yaptığımızda babanı tanıyordum. Güçlü bir adamdı, çok iradeli ve çabalarında tutkuluydu."
    
  Barbeau, "Sizin ve o zamanlar siyasi ve ideolojik koridorun farklı taraflarında olmanıza rağmen, sizi en güvendiği arkadaşlarından biri olarak görüyordu" dedi. "Senatoya seçildikten sonra bana sık sık, eğer karşı tarafla samimi bir görüşme yapmak istiyorsam, size gelmekten çekinmemem gerektiğini hatırlatıyordu." Durdu ve oldukça düşünceli bir ifade takındı. "Keşke şu anda burada olsaydı. Onun gücünü ve bilgeliğini kullanabilirdim. Onu çok seviyorum."
    
  "O bir savaşçıydı. Güçlü bir rakip. Onun neler yapabileceğini biliyordun ve sana söylemekten korkmuyordu. Çok iyi bir adamdı."
    
  Barbeau elini Gardner'ın elinin üzerine koydu ve sıktı. "Teşekkür ederim Joe. Sen tatlı bir adamsın." Bir süre ona baktı, sonra dudaklarının hafifçe aralanmasına izin verdi. "Sen... onu daha genç, daha ateşli yıllarından hatırladıklarıma çok benziyorsun, Joe. Shreveport'ta buna çok benzeyen bir kafeteryamız vardı ve tıpkı bunun gibi birlikte sonsuz saatler geçirdik. Ben politika hakkında konuşmak istedim, o da kiminle çıktığımı bilmek istedi."
    
  "Babalar ve kızları her zaman yakın dururlar, değil mi?"
    
  Yüzüne muzip bir gülümseme yayılırken, "Bana en derin sırlarımı anlattırdı" dedi. "Ona hiçbir şeyi reddedemezdim. Bana her şeyi anlattırdı ve çocukken çok yaramaz bir kızdım. Bütün politikacılardan erkeklerle çıktım. Politikayla ilgili her şeyi öğrenmek istiyordum: strateji, planlama, bağış toplama, adaylar, sorunlar, ittifaklar. İstediler..." Durdu ve ona sinsi bir gülümseme daha verip gözlerini kırpıştırdı. "...pekala, ne istediklerini biliyorsun." Gardner ondan ne aldıklarını hayal ederek zorlukla yutkundu. "Karşılıklı yarar sağlayan bir ilişkiydi. Bazen babamın sırf onun casusu olabilmem için bana bu randevulardan bazılarını ayarladığını düşünüyorum; kızını sürgün etmenin Cajun siyasi versiyonu sanırım.
    
  Gardner sırıttı ve bilinçsizce gözlerini tekrar onun vücudunda gezdirdi ve bu sefer Barbeau fark ettiğini göstermek için kendine izin verdi, gülümseyerek ve kızararak - o her an, her yerde, her durumda, her an kızarabilen kadınlardan biriydi. irade. Fırsat ortaya çıkarsa başka şeylere odaklanabilmeleri için bu toplantının bir an önce başlatılmasını isteyerek sandalyesinde arkasına yaslandı. "Yani Stacy, ikimiz de karşılaştığımız sorunu biliyoruz. Beyaz Saray'ın Silahlı Hizmetler Komitesi'ne ilişkin tutumu nedir? Askeri bütçe için mi kavga edeceğiz yoksa anlaşmaya varıp birleşik bir cephe mi ortaya koyacağız?"
    
  Barbeau, "Ne yazık ki Joe, kafamız her zamankinden daha fazla karıştı," diye yanıtladı. Elini çekti ve kaybın ani acısının yüzünü gölgelemesini izledi. "Bunların hepsi gizli mi Sayın Başkan?"
    
  "Kesinlikle". Eline dokundu ve gözleri titredi. "İki tarafta. Gizli."
    
  "Dudaklarım mühürlü." Barbeau gülümsedi, sonra kırmızı dudaklarını birbirine bastırdı, uzun parmaklarıyla kapanma hareketi yaptı ve göğüslerinin arasındaki geniş vadiye görünmez bir anahtar soktu. Gardner bunu bu sefer göğüslerine bakmak için açık izin olarak kabul etti ve bunu cömertçe yaptı. "Komite kargaşa içinde Joe. Elbette General McLanahan'ın sağlığı ve iyiliği konusunda endişeliler. Onun hakkında başka bir şey duydun mu?"
    
  "Çok değil. Doktorlar başlangıçta bana birkaç ay boyunca göreve dönmesini beklemememi söylediler. Bir nevi kalp krizi gibi."
    
  Bunun Walter Reed Ulusal Askeri Tıp Merkezi'ndeki kaynaklarının ona söyledikleriyle eşleştiğini düşündü; ta ki Gardner ona yalan söyleyene kadar. Bu iyi bir işaretti. "Böylesine güçlü bir genç adamın aniden bu şekilde yere yığılması için, bu uzay istasyonunda yaşamanın ve Kara Aygır'da defalarca ileri geri uçmanın stresi çok büyük olmalı, herkesin hayal edebileceğinden çok daha fazla."
    
  "McLanahan sert bir adam ama haklısın; ellili yaşlarında olmasına ve ailesinde kalp hastalığı geçmişi olmasına rağmen inanılmaz derecede formdaydı. Mekik astronotlarının kalkış ve dönüş arasında genellikle birkaç günü vardır; McLanahan son dört hafta içinde uzay istasyonuna beş gidiş-dönüş yolculuk yaptı. Bu benzeri görülmemiş bir durum, ancak son birkaç aydır norm haline geldi. Uzay istasyonuna seyahati kısıtlıyoruz ve tüm katılımcıların kapsamlı tıbbi taramasını yapma sürecindeyiz. Ne olduğuna dair cevaplara ihtiyacımız var."
    
  "Ama söylemek istediğim tam olarak bu, Joe. McLanahan sert ve güçlü, özellikle de orta yaşlı bir adama göre, kendisi bir savaş gazisi ve ulusal askeri şahsiyet; aman Tanrım, o bir kahraman! - eminim ki düzenli kondisyon testlerinden geçmektedir. Ancak yine de acizdi ve ne tür yaralanmalar yaşadığını Tanrı bilir. Bu durum önerilen askeri uzay planının güvenliği ve kullanışlılığı konusunda şüpheye yol açmaktadır. Tanrı aşkına Joe, böyle bir proje için neden iyi insanları riske atıyoruz? Modern, egzotik ve heyecan verici olduğu konusunda seninle aynı fikirdeyim, ancak henüz mükemmelleştirilmemiş ve muhtemelen bir on yıl daha mükemmelleştirilemeyecek bir teknoloji - beşte dördünden daha az uçak ve bir- Aynı para için yükün onda biri. General McLanahan gibi güçlü bir adam bu şeyi kullanırken bayılırsa diğer mürettebat için güvenli olur mu?"
    
  "Komite ne düşünüyor Stacy?"
    
  Barbeau, "Bu basit ve mantıklı Joe," dedi. "Bu, insanları küresel İnternet erişimiyle veya herkesin arka bahçesinin yarım metre çözünürlüklü fotoğraflarıyla etkilemekle ilgili değil; bu, ulusumuzun savunması için değer ve fayda yaratmakla ilgili. Anlayabildiğim kadarıyla, uzay uçakları yalnızca projeye atanan bir avuç yükleniciye, yani Sky Masters'a ve onları destekleyen şirketlere fayda sağlıyor. Black Stallion'dan daha iyi iş çıkarabilecek, kanıtlanmış bir geçmişe sahip bir düzine farklı uzay güçlendiricimiz var." Gözlerini devirdi. "Tanrı aşkına Joe, McLanahan başka kiminle yatakta?"
    
  Gardner, "Elbette artık Maureen Herschel değil," diye kıkırdadı.
    
  Barbeau sahte bir inanamama ifadesiyle gözlerini devirdi. Barbeau, "Ah, o korkunç kadın; Başkan Martindale'in neden onu başkan yardımcısı olarak seçtiğini hiçbir zaman anlayamayacağım" dedi. Önce merakla, sonra şakacı bir tavırla bardağının kenarından Gardner'a baktı ve sordu: "Yoksa soğuk balık yalnızca halkın tüketimine sunulan yaygın bir yemek miydi, Joe?"
    
  "İşin gerektirdikleri nedeniyle yakın arkadaş olduk Stacy, sadece iş. Hakkımızda dolaşan dedikoduların tamamı yalandır" dedi.
    
  Şimdi yalan söylüyor, diye düşündü Barbeau, ama tam ve bariz bir inkardan daha azını beklemiyordu. Barbeau, "Washington'daki çalışma ortamının iki kişiyi, özellikle de birbirine zıt gibi görünen kişileri nasıl bir araya getirdiğini tamamen anlıyorum " dedi. "Güç siyasetini Orta Doğu'da yaklaşan bir savaşla ve uzun geceler süren brifingler ve planlama oturumlarıyla birleştirirseniz kıvılcımlar uçabilir."
    
  Gardner, "McLanahan'ın evdeki işleri halledemediğini söylememize bile gerek yok," diye ekledi. İkisi de güldü ve Gardner bu fırsatı değerlendirerek Barbeau'nun elini tekrar sıktı. "Ona dikkat edemeyecek kadar uzay öğrencisi rolüyle meşguldü." Barbeau'yu derin, ciddi bir bakışla süzdü. "Bak Stacy, doğrudan asıl konuya geçelim, tamam mı? Ne istediğini biliyorum; Çevre Yolu'na ayak bastığından beri bunun peşindesin. Hava Kuvvetlerinin bombardıman üslerinin çoğunun Holokost 04'ün nükleer saldırıları sırasında Ruslar tarafından yok edildiği göz önüne alındığında, Barksdale Hava Kuvvetleri Üssü uzun menzilli bombardıman uçaklarından oluşan yeni bir filo için doğal bir yuvadır-"
    
  "Pentagon, Battle Mountain'daki o tozlu çöl üssüne, Dreamland'deki siyah programlara, Nevada'daki kongre gözetiminin büyük ölçüde dışında kalan başka bir üsse ya da uzay istasyonuna para akıtmaya devam etmezse bunu işaret edebilirim."
    
  Gardner şöyle konuştu: "McLanahan'ın hisselerinin Rusya'ya karşı karşı saldırı çabalarından bu yana hızla arttığı bir sır değil ve onun gözde projeleri arasında Battle Mountain'daki drone bombardıman uçakları, Dreamland'deki yüksek teknolojili lazer cihazları ve şimdi de uzay istasyonu yer alıyor. Bu, Martindale'e, geliştirdiği ve desteklediği şeyler konusunda Amerikan halkına gösterebileceği ve övünebileceği bir şey verdi..."
    
  Barbeau, "İnşaatlarına izin veren Martindale değil, Başkan Thomas Thorne olmasına rağmen" dedi.
    
  Gardner, "Ne yazık ki, Başkan Thorne her zaman Rusların ABD'ye karşı otuz bin erkek, kadın ve çocuğun ölümüne ve çeyrek milyon kişinin de yaralanmasına neden olan sinsi bir saldırı başlatmasına izin veren başkan olarak anılacak" dedi. "Yüksek teknolojili oyuncaklara Martindale kadar ilgi duyması önemli değil: Thorne her zaman daha zayıf bir başkan olarak düşünülecek.
    
  "Ama soru şu, Stacy, Amerikan halkının ve ulusal savunmanın çıkarına neyin en iyi olduğunu düşünüyoruz - Gizli Servis banliyöleri kadar yük taşıyamayan süslü uzay uçakları mı, yoksa gizli bombardıman uçakları gibi insansız, kanıtlanmış teknolojiler mi?" savaş uçakları ve uçak gemileri? McLanahan, Rusya'ya yönelik saldırılarında neredeyse yalnızca insansız bombardıman uçakları kullanmasına rağmen Martindale'i uzay uçaklarının daha iyi olduğuna ikna etti."
    
  "Ve senin de defalarca belirttiğin gibi Joe," diye ekledi Barbeau, "tüm yumurtalarımızı tekrar aynı sepete koymaya gücümüz yetmez. Rus saldırısı o kadar başarılıydı ki, bombardıman uçaklarının hepsi bir avuç savunmasız üslerde bulunuyordu ve eğer hepsi havada değilse saldırılara karşı savunmasızdılar. Ancak dünyanın dört bir yanındaki üslere veya denizin çok uzaklarına konuşlandırılan uçak gemisi savaş grupları kendilerini savunmak için iyi donanıma sahip ve sürpriz saldırılara karşı çok daha az savunmasızlar."
    
  "Kesinlikle," dedi Gardner, Barbeau'nun uçak gemilerinden bahsetmesinden memnuniyet duyarak başını salladı. "Bunca yıldır vurgulamaya çalıştığım nokta bu. Güçlerin bir kombinasyonuna ihtiyacımız var; yeni silah sistemleri için tüm parayı kanıtlanmamış bir teknolojiye yatıramayız. Bir uçak gemisi savaş grubunun maliyeti, McLanahan'ın bu uzay uçaklarına harcamamızı önerdiğinden daha fazla değil, ancak çok daha çok yönlüler ve savaşta kendilerini kanıtlamışlar."
    
  Barbeau bir kez daha kolunu okşayıp sempatik bir şekilde ona doğru eğilerek, "Senato Silahlı Hizmetler Komitesi'nin bu iddiayı senden ve yönetiminden duyması gerekiyor Joe," dedi ve göğüs dekoltesini daha da açığa çıkardı. "McLanahan Amerika'daki Holokost'un intikamını alan bir savaş kahramanıydı ama bu geçmişte kaldı. Pek çok senatör, Amerikan halkının neden Amerika'nın en ünlü generalini desteklemediğini sorgulaması durumunda kendilerine karşı bir tepki olacağından korkarak McLanahan'a karşı çıkmaktan korkuyor olabilir. Ancak McLanahan'ın sessizliğiyle Başkan'dan doğrudan destek alırlarsa safları bozma eğilimleri artacak. Şimdi harekete geçme zamanı. Bir şeyler yapmalıyız ve bunun şimdi gerçekleşmesi gerekiyor, McLanahan... yani, kusura bakmayın ama general yokken. Kuşkusuz komitenin uzay uçağı programına olan güveni sarsıldı. Uzlaşmaya çok daha istekliler."
    
  Gardner, "Sanırım bu konuda bir araya gelmemiz gerekiyor, Stacy" dedi. "Hem komitenin hem de Pentagon'un destekleyeceği bir plan geliştirelim. Birleşik bir cephe ortaya koymalıyız."
    
  "Kulağa harika geliyor Sayın Başkan, gerçekten harika."
    
  "Yani Senato Silahlı Hizmetler Komitesi'nin tam desteğine sahibim?" - Gardner sordu. "Temsilciler Meclisi'nde de başvurabileceğim müttefiklerim var ancak Senato'nun desteği kritik önem taşıyor. Hep birlikte, birlik halinde Amerikan halkının ve Kongrenin önünde durabilir ve ikna edici bir argüman ortaya koyabiliriz."
    
  "Ya McLanahan bundan çıkarsa? O ve eski senatör, astronot, bilim meraklısı Anne Page müthiş bir ekip oluşturuyor."
    
  "McLanahan görevden alındı; muhtemelen istifa edecek ya da istifaya zorlanacak."
    
  "Bu adam bir bulldog. İyileşirse emekli olmayacak" dedi.
    
  Gardner, "Eğer bunu kendi iyiliği için yapmıyorsa, ben ona yapmasını söylediğim için yapacaktır" dedi. "Ve eğer hâlâ direnirse, dünyanın bu adamın yıllardır ne kadar tehlikeli olduğunu anlamasını sağlayacağım. O kontrol edilemez - dünya bunu bilmiyor. Allah aşkına bu adam Tahran'da onlarca masum sivili öldürdü."
    
  "O yaptı?" ABD Senatosu Çoğunluk Liderinin bir şeyler bilmediğini ağzından kaçırmaktan nefret ediyordu ama bu konuda yapabileceği hiçbir şey yoktu. Bu bir sürprizdi ve o sürprizlerden hoşlanmazdı. Gardner ona biraz bilgi verebilir mi? "Ne zaman?" - Diye sordum.
    
  Gardner, "Bu bölümü yaşadığında tartıştığımız görevin aynısı, Armstrong uzay istasyonundan kontrol ettiği operasyonel bir test göreviydi" diye yanıt verdi. "Tahran'daki bir konut binasının yakınına kimyasal silah fırlatan bir füze fırlattı , kadınlar ve çocuklar da dahil olmak üzere düzinelerce insanı öldürdü ve ardından muhtemelen Tahran'a yapılan saldırıyı örtbas etmek için bir tür ölüm ışını ile bir Rus casus uçağına saldırdı. "
    
  Tanrıya şükür Gardner konuşkan biri çıktı. "Hiç bir fikrim yoktu...!"
    
  "Bu, bu şakacının yaptığının yarısı bile değil, Stacy. Rusya Devlet Başkanı Gryzlov'u ABD'ye karşı atom saldırıları planlamaya iten bir saldırı da dahil olmak üzere, yıllar boyunca onun sorumlu olduğu bir düzine farklı suç ihlali ve doğrudan savaş eylemi biliyorum."
    
  "Ne?"
    
  Gardner acı bir tavırla, "McLanahan serseri bir top, gerçek bir joker," dedi. "Rusya'ya kesinlikle izinsiz saldırdı; sırf kişisel intikam uğruna bir Rus bombardıman üssünü bombaladı. Gryzlov eski bir Rus bombardıman uçağı pilotuydu; bunun kendisine yönelik bir saldırı, kişisel bir saldırı olduğunu biliyordu. Barbeau, "Gardner başarılıydı; Kongre Araştırma Servisi'nden daha iyiydi," diye düşündü. "Bu yüzden Gryzlov ABD'deki bombardıman üslerini hedef aldı; bombardıman uçaklarımız Rusya'ya ciddi bir stratejik tehdit oluşturduğu için değil, McLanahan'ı ele geçirmeye çalıştığı için."
    
  Barbeau'nun ağzı şoktan açıktı... ama aynı zamanda dalga geçiyordu, hatta heyecanlıydı. Lanet olsun, diye düşündü, McLanahan tam bir izciye benziyordu, onun bir tür başına buyruk aksiyon kahramanı olduğunu kim bilebilirdi ki? Bu onu her zamankinden daha çekici kılıyordu. Bu inanılmaz derecede sessiz, mütevazı görünümün altında başka neler gizliydi? Ani hayallerinden sıyrılmak zorunda kaldı. "Vay..."
    
  Gardner, "Ruslar ondan korkuyor, bu kesin" diye devam etti. "Zevitin onu tutuklamamı istiyor. Uzay istasyonu ve bu uzay gezegenleriyle ne yaptığını ve ne yapmayı planladığını bilmek istiyor. O cehennemden daha çılgın ve onu suçlamıyorum."
    
  "Zevitin uzay istasyonunu tehdit olarak görüyor."
    
  "Elbette biliyor. Ama bu şeyin tek lanet avantajı bu mu? O şeyi orada tutmak bize iki uçak gemisi savaş grubuna mal oluyor... ne için? Zevitin'e, uzay malzemesinin Rusya'ya doğrudan saldırı tehdidi oluşturmadığına dair güvence vermem gerekiyor ve bu şeyin tam olarak ne yapabileceğini bilmiyorum! McLanahan'ın o gemide olduğunu bile bilmiyordum!"
    
  Barbeau, "Eğer bu sadece bir savunma sistemiyse, aramızdaki gerilimi hafifletmeye yardımcı olacaksa uzay istasyonuyla ilgili her şeyi Zevitin'e anlatmamak için bir neden göremiyorum" dedi. "McLanahan durumu kendi kendine çözülmüş olabilir."
    
  Gardner, "Tanrıya şükür," diye homurdandı. Gardner şöyle devam etti: "McLanahan'ın suçlu olduğunu bildiğim her suça karşılık, henüz bilmediğim on suç daha olduğundan eminim," diye devam etti. "Elinde, benim tam olarak bilmediğim düzinelerce farklı siyahi araştırma programından silahlar var ve ben de kahrolası Savunma Bakanıydım!"
    
  Gardner'a yakından baktı. "McLanahan kesinlikle kendi isteğiyle istifa edecek, ya da siz onu tıbbi nedenlerden dolayı emekliye ayırabilirsiniz" dedi. "Ama dışarıda bizim için daha da tehlikeli olabilir."
    
  "Biliyorum biliyorum. Zevitin bu yüzden hapse atılmak istiyor."
    
  Barbeau içtenlikle, "McLanahan'a baskı yapmana yardım edebilirsem Joe, söyle bana," dedi. "Onu dönüştürmek için elimden gelen her şeyi yapacağım ya da en azından fikirlerinin hükümetteki ve dünyadaki diğer kişiler için ne anlama geldiğini düşünmesini sağlayacağım. Bunun sadece iş değil kişisel bir durum olduğunu anlamasını sağlayacağım. Eğer ısrar ederse onu yok edeceğim ama onu bizim açımızdan görmeye ikna edebileceğimden eminim."
    
  "Onu ikna edebilecek biri varsa o da sensin Stacy."
    
  Uzun süre birbirlerinin gözlerinin içine baktılar, her biri sessizce sormaya cesaret edemedikleri soruları sorup yanıtladılar. "Peki Stacy, bunun eve ilk gelişin olmadığını biliyorum . Sanırım daha önce Lincoln'ün yatak odasını gördün?"
    
  Barbeau'nun gülümsemesi ateş kadar sıcaktı ve Gardner'ı sanki bir pikap barında ölçüyormuş gibi açgözlü bir bakışla baştan aşağı süzdü. Yavaşça oturduğu yerden kalktı. "Evet, gördüm." dedi kısık ve boğuk bir sesle. "Babam Senato'dayken küçük bir kızken orada oynuyordum. O zaman burası çocuk oyun odasıydı. Elbette artık tamamen farklı bir anlamı var; hâlâ bir oyun odası ama çocuklar için değil."
    
  "Bu hâlâ şehirdeki en iyi bağış toplama etkinliği; gidişat oranı kişi başı gecelik yirmi beş bin."
    
  "Böyle tatsız eylemlere tenezzül etmemiz çok kötü, değil mi?" - Barbeau'ya sordu. "Mekanın hissini bozuyor."
    
  Gardner dalgın dalgın, "Beyaz Saray hâlâ bir ev," dedi. "Bunu bir işyerinden daha fazlası olarak görmem imkansız. Henüz buradaki odaların onda birini bile görmedim. Bana otuz beş banyo olduğu söylendi, üçünü gördüm. Dürüst olmak gerekirse burayı keşfetmeye pek hevesim yok."
    
  Barbeau, "Ah, ama bunu yapmak zorundasın Joe," dedi. "Sanırım ofisteki çalkantılı ilk birkaç ayı atlatıp rahatlama şansına sahip olduğunuzda bunu anlayacaksınız."
    
  "Eğer McLanahan ortalığı karıştırmayı bırakabilirse belki ben de yapabilirim."
    
  Döndü, kollarını uzatarak odanın etrafına baktı. "Bay Cordus'a burada, Toplantı Odasında buluşup buluşamayacağımızı sordum çünkü Lincoln Yatak Odası'nın hemen yanında olmasına rağmen burada olduğumu hiç hatırlamıyorum. Ama buranın tarihi o kadar güçlü ki bunu hissedebiliyorsunuz. Toplantı odası Kabine toplantı odası, resepsiyon ve bekleme odası ve Cumhurbaşkanlığı ofisi olarak kullanıldı. Tarihsel olarak burası, Oval Ofis'ten çok daha fazla, gerçek siyasi işlerin yapıldığı Beyaz Saray'dır."
    
  "Burada birkaç resmi olmayan toplantım oldu ama bunu çoğunlukla personel kullanıyor."
    
  Barbeau, "Personel genellikle bu odadan akan enerjiyi takdir edemeyecek kadar meşgul Joe" dedi. "Bunu hissetmek için zaman ayırmalısın." Kollarını hâlâ uzatmış halde gözlerini kapattı. "Düşünün: Ulysses S. Grant sarhoş kabine toplantılarını burada yapıyor, ardından arkadaşlarıyla kart oyunları ve bilek güreşi maçları yapıyor; Teddy Roosevelt duvarlara hayvan derileri çiviliyor; Kennedy burada Nükleer Testlerin Yasaklanması Anlaşmasını imzalıyor ve birkaç gün sonra Marilyn Monroe'yu aynı yerde, karısının ve çocuklarının uyuduğu koridorun hemen aşağısında baştan çıkarıyor."
    
  Gardner onun arkasında durdu ve ellerini hafifçe onun beline koydu. "Bu hikayeyi daha önce hiç duymamıştım Stacy."
    
  Kollarını alıp beline doladı ve onu daha da yakınına çekti. "Ben sadece sonuncuyu düşündüm, Joe," dedi fısıltıyla, o kadar sessizce ki Joe yanağını onun yanağına bastırdı ve duyabilmesi için onu kendisine doğru çekti. "Ama bunun olduğuna bahse girerim. Ve Kevin Martindale gibi bir adamın boşandıktan sonra burada ne yaptığını kim bilebilir - bu onun siyasi kariyerini mahvetmesi gerekirken sadece güçlendirmiş bir boşanmaydı - tüm Hollywood yıldız adayları günün her saatinde buraya gelip giderken? Ellerini tuttu, karnının etrafında dolaştırdı, sonra parmaklarını alıp nazikçe göğüslerine doğru kaldırdı ve meme uçlarını daire içine aldı. Vücudunun gergin olduğunu hissetti ve ani saldırısı karşısında ne yapacağına karar vermeye çalışırken zihninin uğultusunu neredeyse duyabiliyordu. "Muhtemelen yılın her gecesi burada farklı bir fahişe vardı."
    
  "Stacy..." Gardner'ın nefesini boynunda hissetti, elleri nazikçe göğüslerini okşuyordu, zar zor dokunuyordu...
    
  Barbeau ona döndü ve onu sertçe itti. "Martindale bir aptaldı Joe, ama iki dönem Başkan ve iki dönem Başkan Yardımcısı olarak görev yaptı ve Beyaz Saray'ın ayrılmaz bir parçası oldu - ve Hollywood yıldız adaylarını burada becermeyi başardı! Bunu yenmek için ne yapacaksın Joe?"
    
  Gardner şok içinde donup kaldı. "Senin sorunun ne, Stacy?" sonunda ağzından kaçırmayı başardı.
    
  "Ne istiyorsunuz Sayın Başkan?" Barbeau yüksek sesle sordu. "Oyun planın nedir? Neden buradasın?"
    
  "Neden bahsediyorsun?"
    
  "Siz Amerika Birleşik Devletleri'nin başkanısınız. Beyaz Saray'da yaşıyorsunuz ama sadece üç banyo mu kullandınız? Bu odada, bu evde, bu yerin engin tarihinde neler yapıldığını bilmiyor musun? Emrinizde, seçmen onayı oranı sizden iki kat daha yüksek olan ve en az sizin kadar kalp hastası olan üç yıldızlı bir general var ve o hala formda mı? İhtiyacınız olmayan bir gezegenin yörüngesinde bir uzay istasyonu var ve hala orada mı? Kollarınızda bir kadın var ama ona ilk randevusunda ikinci aşamaya geçmeye çalışan terli, aşk hastası bir genç gibi mi dokunuyorsunuz? Belki de Maureen Herschel'le yaptığın tek şey 'iş'ti, değil mi?"
    
  Gardner önce heyecanlandı, sonra kızdı, sonra öfkelendi. "Bakın Senatör, bu lanet bir oyun değil. Çok ateşlisin ama buraya iş konuşmaya geldim.
    
  "Seni bu toplantıya çağırdığımdan beri bana karşı dürüst oldun, Joe, artık bana yalan söyleme," diye tersledi Barbeau, ondan bir adım uzaklaşıp yeşil gözleriyle ona baktı. Baştan çıkarıcı bir kadından barracuda'ya dönüşen ani imaj değişimi onu hayrete düşürdü. "Beni konuta davet etmen için seni tehdit etmek zorunda değildim; Seni o koridordan o odaya sürüklemedim. Biz burada çocuk değiliz. Rusların yanında yer almak ve seçkin bir askeri kariyeri mahvetmek anlamına gelse bile, önemli işler yapmak için güçlerimizi birleştirmekten bahsediyoruz. Sizce ne yapmalıyız, bu konuda el sıkışmalı mıyız? Anlaşmayı imzala? Kalplerimizi geçip ölmeyi mi umacağız? Hayatın için değil. Yani eğer bunu yapmak istemiyorsanız hemen bana bildirin, böylece ikimiz de ofislerimize ve sorumluluklarımıza geri dönebilir ve bu toplantının gerçekleştiğini bile unutabiliriz."
    
  "Bu nasıl bir saçmalık?"
    
  "Ayrıca masum bir kimsesiz gibi davranmama gerek yok, Gardner. Louisiana'da siyasetin bu şekilde oynandığını biliyorum; Florida ya da Washington'da asla bu şekilde oynamadığınızı söylemeyin bana. Bunu hemen burada yapacağız, yoksa kuyruğunu bacaklarının arasına sıkıştırıp koridorun sonundaki güzel, güvenli, rahat dairene sürünerek geri dönersin. O ne olacak?" Adam cevap vermeyince içini çekti, başını salladı ve etrafından dolaşmaya çalıştı...
    
  ... ama elini göğsünde ve avucunu göğsünde hissettiğinde, onun ellerinde olduğunu fark etti. Onu yakınına çekti, diğer eliyle başını tuttu ve dudaklarını kendi dudaklarına çekerek onu derin, kaba bir şekilde öptü. O da aynı hızla onu öptü, eli kasıklarını bulup sabırsızca ovuşturdu. Dudakları ayrıldı ve kız ona güvenle, kendinden emin bir şekilde gülümsedi. "Bu yeterli olmayacak Sayın Başkan, bunu siz de biliyorsunuz" dedi. Alaycı ifadesine bu kez karanlık ve kendinden emin bir şekilde gülümsedi ve onun ne demek istediğini, ne istediğini anlayınca ağzı açık kaldı. "Kuyu?" - Diye sordum.
    
  Adam ona kaşlarını çattı, sonra ellerini tekrar göğüslerine, ardından omuzlarına götürerek onu aşağı doğru itti. Kendini sakinleştirmek için Grant'in konferans masasına yaslanırken, "Hadi bir anlaşma yapalım Senatör," dedi.
    
  "İyi çocuk. Buraya gel." Diz çöktü ve hızla kemerini ve pantolonunu çözmeye başladı. "Aman Tanrım, aman Tanrım, bak burada neler var. Biraz zorba olmadığınızdan emin misiniz Sayın Başkan?" Enerjik, ritmik hizmetlerine başlarken cevap vermedi.
    
    
  BÖLÜM DÖRT
    
    
  Harekete geçmeden önce harekete geçmeye ikna edilmesi gereken bir adam, bir eylem adamı değildir... Nefes alırken hareket etmelisiniz.
    
  - GEORGE CLEMENCEAU
    
    
    
  ARMSTRONG UZAY İSTASYONUNDA
  ERTESİ SABAH DOĞU SAHİLİ SAATI
    
    
  Kablolu haber sabah programı sunucusu, "Armstrong uzay istasyonundan, Dünya'nın iki yüz milden fazla üzerinde yörüngede dönen, tanıtıma ihtiyacı olmayan bir adam: Hava Kuvvetleri Korgeneral Patrick McLanahan'dan canlı olarak bize katılıyor," diye başladı. "General, bugün bize katıldığınız için teşekkür ederiz. Elbette herkesin yanıtlanmasını istediği soru şu: Nasılsınız efendim?"
    
  Uydu aktarımı nedeniyle bir veya iki saniyelik bir gecikme oldu ama Patrick, sunucu aracılığıyla konuşmadığından emin olmak için bu birkaç saniyeyi beklemeye alışkındı. Patrick, "Seninle birlikte olmak çok güzel, Megyn," diye yanıtladı. Her zamanki gibi istasyon komutanının konsoluna cırt cırtlı bir şekilde bağlıydı ve üzerinde siyah amblemli siyah uçuş kıyafeti vardı. "Beni tekrar programa aldığınız için teşekkür ederim. İyiyim teşekkürler. Kendimi oldukça iyi hissediyorum."
    
  "Bütün Amerika sizi ayağa kalkmış görmekten memnun, General. Tam olarak ne olduğunu belirlediler mi?"
    
  Patrick, "Tüm testlerimi uzaktan yürüten Walter Reed Ulusal Tıp Merkezi'ndeki Donanma Yüzbaşı George Summers'a göre buna uzun QT sendromu deniyor, Megyn," diye yanıt verdi Patrick. "Bu, stres veya şok nedeniyle kalbin ventriküllerinin elektriksel aktivasyonunun ve inaktivasyonunun nadir bir uzamasıdır. Görünen o ki, görme dışında bu, astronot birliğinde en yaygın diskalifiye koşullarından biri."
    
  "Yani bir daha uçmaktan men mi edildin?"
    
  Patrick, "Umarım bunu yapmam," dedi. "Resmi olarak geleneksel anlamda bir astronot değilim. Umudum, evrakların Uzun QT Sendromu nedeniyle sakatlık olasılığının büyük olasılıkla uzay yolculuğu sırasında ortaya çıkacağını belirlemesi ve beni diğer tüm görevleri yerine getirmekten alıkoymamasıdır."
    
  "Kalp hastalığı geçmişiniz var, doğru mu?"
    
  Patrick sert bir tavırla, "Babam kalp problemlerinden öldü, evet" diye yanıtladı. "Babam eskiden 'kalp çarpıntısı' dedikleri durumdan acı çekiyordu ve anksiyete ve stres nedeniyle tedavi görüyordu. Ailelerde uzun QT koşusu görülüyor. Görünüşe göre babamın durumunda buna polis departmanı ve aile işini yürütmek sebep olmuş; uzaya uçuş olması durumunda."
    
  "Peki o da seninle hemen hemen aynı yaşta mı öldü?"
    
  Bir an için Patrick'in yüzünden dünya çapında milyonlarca izleyicinin açıkça görebildiği bir bulut geçti. "Evet, Sacramento Emniyet Müdürlüğü'nden ayrılıp Sacramento Eski Kenti'nde McLanahan'ın mağazasını açtıktan birkaç yıl sonra."
    
  "Ailenin meyhanesi için utanmaz bir fiş, değil mi General?" - sohbeti canlandırmaya çalışarak sahibine sordu.
    
  "Sacramento'nun Eski Kenti Megyn'deki McLanahan'dan hiç utanmıyorum."
    
  "Başka bir fiş. İyi. Tamam, bu kadar yeter General, harika bir iş çıkardınız" dedi sunucu gülerek. "Bu kalp rahatsızlığı kayıtlarınızda zaten belirtildi mi ve eğer öyleyse, Armstrong uzay istasyonuna birden fazla yolculuk yaparken ne yaptınız?"
    
  Patrick, "Aile geçmişini tıbbi kayıtlarıma koydum," diye yanıtladı, "ve yılda iki kez Hava Kuvvetleri Birinci Sınıf uçuş muayenesinden geçiyorum, ayrıca uzay uçuşu öncesi ve sonrası sınavlara giriyorum ve daha önce hiçbir soruna rastlanmadı. Her ne kadar uzun QT sendromu astronot birliğinde yaygın bir diskalifiye edici durum olsa da, bunun için özel olarak test edilmedim çünkü söylediğim gibi, teknik olarak astronot değilim; ben bir birlik komutanı ve tesadüfen tesadüfen karşılaşan bir mühendisim. Araştırma araçlarına biniyorum, gerekli olduğunu hissettiğimde birimim."
    
  "Peki astronot eğitimi ve tarama eksikliğinizin bu hastalığa katkısı olduğunu düşünüyor musunuz?"
    
  "Megyn, Black Stallion ve Armstrong uzay istasyonu programıyla kanıtlamaya çalıştığımız şeylerden biri uzayı sıradan insanlar için daha erişilebilir kılmak."
    
  "Ve öyle görünüyor ki yanıt 'Hayır, yapamazlar' olabilir, değil mi?"
    
  "Uzun QT sendromu hakkında bilinmesi gereken her şeyi bilmiyorum Megyn, ama eğer bu genellikle yalnızca uzayda sık sık uçmak zorunda olan elli yaş üstü savaş havacılarında meydana geliyorsa, belki bunu test edip yalnızca dışlayabiliriz." Patrick, "Bu hastalığa eğilim gösterenler" dedi. "Bunun neden herkesi diskalifiye etmesi gerektiğini anlamıyorum."
    
  "Ama bu seni diskalifiye eder mi?"
    
  Patrick kendinden emin bir gülümsemeyle, "Henüz pes etmeye hazır değilim" dedi. "Elimizde inanılmaz bir teknoloji var ve her gün yeni, daha iyi teknolojiler geliştiriliyor. Yapabilirsem uçmaya devam edeceğim, inanın bana."
    
  "Yeterince savaş görmedin mi ve yeterince Dünya çevresinde yeterince dönmedin mi General?" - dedi sunum yapan kişi neşeli bir kahkahayla. "Anladığım kadarıyla son birkaç ayda istasyona birkaç kez gelmişsiniz. Bu, bir NASA astronotunun tüm kariyeri boyunca uzaya gitmesinden daha fazlası, değil mi? John Glenn uzaya yalnızca iki kez uçtu."
    
  Patrick şöyle cevap verdi: "Senatör John Glenn gibi öncüler, gelecekteki astronotlarımızın uzaya gitmeye tam anlamıyla hazırlanmak için gereken cesarete ve dayanıklılığa sahip olmaları için her zaman ihtiyaç duydukları ilham kaynağı olacaktır," diye yanıtladı Patrick, "ama dediğim gibi, askeri uzay programlarımızın hedeflerinden biri - uzaya daha fazla erişim elde etmek için. Benimki gibi bölümleri başarısızlık olarak görmüyorum. Bunların hepsi öğrenme sürecinin bir parçası."
    
  "Ama aynı zamanda kendinizi ve ailenizi de düşünmeniz gerekiyor, değil mi General?"
    
  Patrick cesurca, "Elbette, oğlum beni şahsen değil televizyonda görüyor," dedi. "Ama hiçbir pilot kanatlarını kaybetmekten hoşlanmaz Megyn; doktorlara, hastanelere, tartılara, göz çizelgelerine, tansiyon aletlerine ve uçmamızı engelleyebilecek her şeye karşı doğuştan bir nefretimiz vardır..."
    
  "Tamam general, kafamı karıştırdınız. Sfigmo... Sfigmo... Nedir bu, yüksek teknolojili lazer silahlarından biri?"
    
  "Kan basıncı ölçer."
    
  "HAKKINDA".
    
  Patrick, "Bu, uçma ehliyetine bağlı olacak, ancak diskalifiye edilmeye karşı sonuna kadar mücadele edeceğime bahse girebilirsiniz" dedi. İletişim kulaklığından gelen bir bip sesi dikkatini çekti ve dönüp kısa bir süreliğine komuta monitörünü etkinleştirip ekranı okudu. "Üzgünüm Megyn, gitmem gerekiyor. Bu sabah beni misafir ettiğiniz için teşekkür ederim." Sunucu, Patrick aramayı kesmeden önce kafası karışmış ve şaşkın bir şekilde "Ama General, her şeyi canlı yayındayız!" demeyi başardı. "Elinizde ne var, Başçavuş?" - komuta modülü dahili telefonunu sordu.
    
  Başçavuş Valerie "Finder" Lucas, "Hedef bölgede bir COMPSCAN alarmı var efendim ve sorunun ciddi olduğunu söylüyor, ancak elimizde büyük bir aksaklık dışında hiçbir şey olmayabilir" diye yanıtladı. COMPSCAN veya Karşılaştırmalı Tarama, sensör taramaları sırasında radar verilerini ve kızılötesi görüntüleri toplayıp karşılaştırdı ve Armstrong'un uzay radarının ve diğer uyduların gücü ve çözünürlüğü sayesinde, belirli bir hedef bölgede önemli miktarda personel veya ekipman yoğunluğu olduğunda mürettebatı uyardı. ve insansız hava araçları için hedef bölge bir kıta büyüklüğünde olabileceği gibi, karşılaştırma taramaları arasındaki fark da dört veya beş araç kadar küçük olabilir.
    
  "Amaç nedir?"
    
  "Soltanabad, Meşhed'in yaklaşık yüz mil batısında, otoyol üzerinde bir havaalanı. Kaptan Noble'ın az önce fırlattığı yeni insansız gözetleme uçağı "Night Owl" tarafından yakın zamanda çekilmiş bir görüntü." Arayıcı devam etmeden önce bölgedeki istihbarat dosyasını inceledi: "Geçen yıl, Hava Kuvvetleri bir Vampir bombardıman uçağına mühimmatla saldırarak pistte kraterler bıraktı çünkü silah ve malzeme taşımak için kullanıldığından şüpheleniliyordu. Meşhed'den faaliyet gösteren İslamcılar . Üssün otoyol kısmı, bildirildiğine göre insani yardımın ulaştırılmasına izin vermek amacıyla İslam Devrim Muhafızları Birliği tarafından yeniden açıldı. Tüm üssü bir izleme listesine koyduk ve rampaları ve taksi yollarını tamir etmediklerinden ya da orada askeri teçhizat uçurmadıklarından emin olmak için Gece Baykuşlarını bölgenin üzerinde gezdirdik."
    
  Patrick, "Bakalım ne yapacaklar," dedi. Birkaç dakika sonra yukarıdaki noktanın inanılmaz derecede ayrıntılı bir görüntüsü monitöründe belirdi. Uçak mesafe işaretleri, taksi hatları ve iniş bölgesi işaretlerinin bulunduğu dört şeritli bir pisti açıkça gösteriyordu; sadece üzerinde araba ve kamyonların hareket ettiği tipik bir askeri piste benziyordu. Otoyolun/pistlerin hem kuzey hem de güney taraflarında uçak taksi yollarının bulunduğu geniş asfalt alanlar, büyük uçak park alanları ve bombalanan binaların kalıntıları vardı. Yıkılan binaların birçoğu yıkılarak yerlerine, bir kısmı Kızılay insani yardım kuruluşunun mührünü taşıyan irili ufaklı çadırlar kuruldu. "Bu çadırların size yanları açık gibi mi görünüyor Başçavuş?" - Patrick sordu.
    
  Arayıcı görüntüye daha yakından baktı, ardından çözünürlüğünü kaybetmeye başlayıncaya kadar büyüttü. "Evet efendim," diye yanıtladı, General'in neden sorduğundan emin olamayarak, bu onun için oldukça açıktı. Birleşmiş Milletler, Bucazi'deki Pers işgal güçleri ve sürgündeki İran hükümeti arasında yapılan anlaşmaya göre, belirli savaş bölgelerinde mültecilere veya İran çöllerinde seyahat eden diğer kişilere hizmet etmek için kurulan büyük çadırların keşif sırasında yanlarının açık olması gerekiyordu. Tarafların herkesin içeri bakmasına izin verecek uçuşlar veya bunlar düşmanın ateş noktaları olarak tanımlanıp saldırıya uğrayabilir.
    
  Patrick, "Diğer tarafta büyük bir gölgeye benziyor, hepsi bu," dedi. "Bu fotoğraf gece çekildi, değil mi?" Lucas başını salladı. "Yan kısımlar açık görünüyor, ancak yakındaki spot ışıklarının yerdeki gölgeleri öyle görünüyor ki... Bilmiyorum, sadece bana doğru görünmüyorlar, hepsi bu." Eski uçak park rampalarını yeniden genişletti. Her iki asfalt alan da genişlikleri birkaç metreden otuz metreye kadar değişen düzinelerce bomba krateriyle doluydu ve kenarlarından devasa beton parçaları yükseliyordu. "Sanırım hâlâ kırılmış görünüyor. Bu resim kaç yıllık?"
    
  "Sadece iki saat efendim. Bütün bu kraterleri kapatıp uçakları iki saat içinde hareket ettirmelerine imkân yok."
    
  "Bilgisayarın tarama sonuçlarını nasıl karşılaştırdığını görelim." Görüntü önce ikiye, sonra dörde, ardından da aynı yerin birkaç gün içinde çekilen on altı görüntüsüne bölündü. Görüntüler aynı görünüyordu.
    
  "Bir aksaklık gibi görünüyor; yanlış alarm," dedi Arayıcı. "Resimleri indireceğim ve karşılaştırma seçeneklerine bir göz atacağım..."
    
  Patrick, "Bir dakika bekle" dedi. "Bilgisayar neyin değiştiğini söylüyor?" Bir dakika sonra bilgisayar birkaç kraterin etrafına dikdörtgenler çizdi. Kraterler tamamen aynıydı; tek fark, dikdörtgenlerin tüm görüntülerde tam olarak aynı yönde olmamasıydı. "COMSCAN'ın neyi işaretlediğini hâlâ anlamıyorum."
    
  "Ben de efendim," diye itiraf etti Arayıcı. "Bu sadece görüş açısının yanlış hesaplanması olabilir."
    
  "Fakat dünyanın bu kısmında güneşle senkronize durumdayız, değil mi?"
    
  "Evet efendim. Her gün tam olarak aynı saatte, yerel saatle sabah saat ikide, Tahran'ın tam üzerinde bulunuyoruz."
    
  Patrick, "Dolayısıyla, istasyonun veya sensörün konumundaki bilgisayarın düzeltmesi gereken küçük değişiklikler dışında görüş açısı aynı olmalıdır" dedi.
    
  Arayıcı çalışmaya başlamak için terminaline demir atarken, "Açıkçası kurulum prosedüründe bir şeyler ters gitti efendim," dedi özür dilercesine. "Merak etme her şeyi düzelteceğim. Bunun için üzgünüm efendim. Bu şeylerin yeniden ayarlanması gerekiyor; görünüşe göre düşündüğümden biraz daha sık. Büyük bir değişiklik olup olmadığını görmek için muhtemelen istasyonun konum jiroskopu okumalarına ve yakıt tüketimi okumalarına bir göz atmalıyım - hizalamada büyük bir ayarlama yapmamız gerekebilir veya tüm eski tutum kontrolü okumalarını atıp yeni bir çözüm bulmamız gerekebilir. yenileriyle. Özür dilerim efendim."
    
  Patrick, Sorun değil, Başçavuş, dedi. "Bundan sonra bu gibi şeyleri daha sık aramamız gerektiğini bileceğiz." Ancak bilgisayarın görüntülerine ve karşılaştırma pencerelerine bakmaya devam etti. Lucas eski karşılaştırma verilerini sildiğinde bayraklar ortadan kayboldu ve geriye rampalarda ve taksi yollarında bomba kraterlerinin çok net görüntüleri kaldı. Kafasını salladı. "Uzay radarı resimleri muhteşem, Arayıcı; sanki bombaların kaldırdığı bu beton blokların kalınlığını ölçebiliyorum. İnanılmaz. Farklı beton katmanlarının renklerini ve çelik ağın uygulandığı yerleri bile görebiliyorum. Serin."
    
  "SBR inanılmaz efendim; bunun neredeyse yirmi yıllık bir teknoloji olduğuna inanmak zor."
    
  "Betonun nerede bitip yol temelinin nerede başladığını net bir şekilde görebiliyorsunuz. Bu..." Patrick resimlere dikkatle baktı, sonra okuma gözlüğünü taktı ve daha yakından baktı. "Bu resmi benim için büyütebilir misin, Arayıcı?" diye sordu, otoyolun güney tarafındaki büyük bir krateri işaret ederek.
    
  "Evet efendim. Hazırlanmak."
    
  Bir dakika sonra krater monitörü doldurdu. "Muhteşem detay, bu doğru." Ama şimdi onu rahatsız eden bir şey vardı. "Oğlum 'Casusluk Yapıyorum' ve 'Waldo Nerede?'yi seviyor. - belki bir gün imaj analisti olur."
    
  "Ya da bunu bizim için yapacak bilgisayarlar geliştirecek."
    
  Patrick kıkırdadı ama hâlâ tuhaf hissediyordu. "Bu resimde yanlış olan ne? Bilgisayar neden zilini çaldı?"
    
  "Hâlâ kontrol ediyorum efendim."
    
  Patrick şöyle konuştu: "Hava Kuvvetleri Hava İstihbarat Teşkilatı'nda birim komutanı olarak kısa ama anlayışlı bir süre geçirdim ve havai multispektral görüntüleri yorumlama konusunda öğrendiğim tek şey, zihnimin çok fazla boşluğu doldurmasına izin vermemekti. "
    
  "Analiz 101 efendim: Orada olmayana bakmayın" dedi Arayıcı.
    
  Patrick, "Ama orada bir sorun olduğunu ve bu kraterlerin yerleşiminde bir sorun olduğunu asla göz ardı etmeyin" dedi. Farklılar... Ama nasıl?" Tekrar onlara baktı. "Sanırım dönmüşler ve bilgisayar da hareket ettiklerini söyledi ama..."
    
  "Bu bir krater için imkansızdır."
    
  "Hayır... Krater olmadıkları sürece," dedi Patrick. Tekrar yakınlaştırdı. "Belki orada olmayan bir şey görüyorum ama bu kraterler fazla mükemmel, fazla tek biçimli görünüyor. Bunların yem olduğunu düşünüyorum."
    
  "Tuzak kraterleri mi? Hiç böyle bir şey duymadım efendim."
    
  "Her türlü yemi duydum - uçaklar, zırhlı araçlar, birlikler, binalar, hatta pistler - öyleyse neden olmasın?" Patrick fark etti. "Bu, COMPSCAN'ın onları neden işaretlediğini açıklayabilir; eğer hareket ettirilirlerse ve tam olarak aynı konuma yerleştirilmezlerse, COMPSCAN bunu yeni bir hedef olarak işaretler."
    
  "Yani bu üssü yeniden inşa ettiklerini ve gizlice burnumuzun dibinde kullandıklarını mı düşünüyorsunuz?" Lucas hâlâ ikna olmamış bir halde sordu. "Eğer bu doğruysa efendim, o zaman uzay radarımız ve diğer sensörlerimiz başka faaliyet işaretleri de yakalamış olmalı; araçlar, lastik izleri, depo yığınları, bölgede devriye gezen güvenlik personeli..."
    
  Patrick, "Bir uydunun tepeden ne zaman geçeceğini tam olarak biliyorsanız, onu kandırmak nispeten kolaydır; yalnızca ekipmanı radar emici örtülerle örtün, izleri silin veya başka hedefler olarak gizleyin" dedi. "Bütün bu çadırlar, kamyonlar ve otobüsler koca bir taburu ve yüzlerce ton malzemeyi barındırabilir. Bizim sortilerimiz arasında 2-3 saat içinde uçakları boşalttıkları, insanları ve araçları bölgeden çıkardıkları ve bölgeyi temizledikleri sürece güvendeler."
    
  "Yani tüm ekipmanlarımız neredeyse işe yaramaz."
    
  Patrick, "Bunu kim yapıyorsa ona karşı, evet - ve bunun İslamcı din adamları veya hatta İslam Devrim Muhafızları Birliği'nin kalıntıları olmadığına bahse girerim" dedi. "Bunu öğrenmenin tek bir yolu var: Gözlerimizin sahada olmasına ihtiyacımız var. Stratcom'a bir rapor hazırlayalım, eylem önerilerimi de ekleyeceğim... ama önce Rascal'ın bir plan yapmasını istiyorum." Lucas sensör verilerini indirmeye ve Soltanabad'daki faaliyetlerle ilgili gözlemlerini ve çekincelerini eklemeye başlarken, Patrick şifreli uydu iletişim sistemindeki bir komuta kanalını seçti. "Biri Alçak için."
    
  Bir dakika sonra Patrick'in monitöründe iri, sarışın, mavi gözlü, güçlü görünüşlü bir adamın görüntüsü belirdi: Hava Kuvvetleri Binbaşı Wayne Macomber oldukça sinirli bir şekilde "Burada bir alçak var efendim" diye yanıt verdi. Macomber, Nevada'daki Elliott Hava Kuvvetleri Üssü'nde bulunan Ordu Savaş Kuvvetlerinin yeni komutanıydı ve geçen yıl İran'da mobil orta menzilli balistik füze avlarken öldürülen Hal Briggs'in yerini almıştı. Macomber, Savaş Kuvvetlerine liderlik eden yalnızca ikinci kişiydi. Yüksek pozisyonlar alması gerekiyordu ve Patrick'e göre bu asla gerçekleşmeyecekti.
    
  Macomber, Patrick'in "Alçak"ı komuta etmek için ilk tercihi değildi (bu, Hal'in çağrı işaretiydi ve artık Savaş Kuvvetlerinin yeni sınıflandırılmamış çağrı işaretiydi). En hafif tabirle Macomber'ın otoriteyle ciddi sorunları vardı. Ama bir şekilde bu kişilik bozukluğunu kullanarak kendini gittikçe zorlaşan durumlara sokmayı başardı ve sonunda bu duruma uyum sağladı, üstesinden geldi ve başarılı oldu.
    
  "Davranışsal uyumsuzluklar" nedeniyle Washington Spokane'deki bir devlet lisesinden atıldı ve 24 saatlik askeri disiplinin onu iyileştireceği umuduyla Roswell'deki New Mexico Askeri Enstitüsüne gönderildi. Tabii ki, zorlu bir ilk yılın ardından işe yaradı. Hem akademik hem de atletik olarak sınıfının birincisine yakın bir yerde mezun oldu ve Colorado Springs, Colorado'daki Hava Kuvvetleri Akademisine katılmak üzere aday gösterildi.
    
  Her ne kadar "Fermuar" lakabını kazandığı Falcons milli futbol takımında defans oyuncusu olmasına rağmen, son yılında agresif oyun ve birkaç antrenör ve takım arkadaşıyla "kişilik çatışmaları" nedeniyle takımdan atıldı. Fazladan zamanı ve denetimli serbestliği notlarını yükseltmek için kullandı ve tekrar onur derecesiyle mezun oldu, fizik alanında Lisans Diploması kazandı ve pilot eğitiminde yer aldı. Lisans pilotluk eğitimi sınıfında yine üstünlük sağladı, sınıfının birincisi olarak mezun oldu ve uçuş okulundan hemen sonra verilen altı F-15E Strike Eagle pilot yuvasından birini kazandı; o zamanlar bir teğmen için neredeyse duyulmamış bir şeydi bu.
    
  Ancak yine de azmini ve kararlılığını kontrol altında tutamadı. F-15 Eagle hava üstünlük savaş uçağı, saldırı sistemleri operatörü, büyük bir radarı, yeterli uzun menzilli yakıt depoları ve üzerinde on bin poundluk mühimmat bulunan bambaşka bir kuştur ve Wayne Macomber bazı nedenlerden dolayı vücudunun bu olduğunu anlayamamıştır. Bomba yüklü bir F-15E Strike Eagle pilotu, başka bir savaş uçağıyla it dalaşı yapmaya çalışırken uçağın bir kısmı doğal olmayan yönlerde esniyordu. Neredeyse her zaman kazanan olmasının bir önemi yoktu; pahalı uçak gövdelerini bükerek zaferler elde etti ve sonunda...en sonunda...gitmesi istendi.
    
  Ancak uzun süre yetim kalmadı. Hava Kuvvetlerindeki bir kuruluş agresif eylemi, kalıpların dışında düşünmeyi ve tehlikeli liderliği memnuniyetle karşıladı ve hatta teşvik etti: Hava Kuvvetleri Özel Operasyonları. Bununla birlikte, onu hayal kırıklığına uğratan bir şekilde, zorlu "Saldırı"yı en çok isteyen birim, Hurlburt Field, Florida'daki Onuncu Muharebe Hava Filosu oldu: Fiziksel geçmişi nedeniyle, Hava Kuvvetleri onu kısa sürede bir muharebe hava durumu paraşütçüsü yaptı. Çok imrenilen Yeşil Bere ve Hava Kuvvetleri Komando paraşüt kanatlarını aldı , ancak hâlâ "hava durumu sunucusu" olarak anılmasına içerlemişti.
    
  Her ne kadar kendisi ve filo arkadaşları diğer komando birimleri tarafından "savaş hava tahmincileri" veya "dağ sıçanları" oldukları gerekçesiyle alay konusu olsalar da, Macomber kısa sürede bu uzmanlığa aşık oldu; yalnızca meteoroloji bilimini sevdiği için değil, aynı zamanda paraşütle atladığı için de. Mükemmel uçak ve helikopterlerden yararlandılar, çok sayıda silah ve patlayıcı taşıdılar, düşman hatlarının arkasında hava alanları ve gözlem noktaları kurmayı ve düşmanı yakın mesafeden nasıl öldüreceklerini öğrendiler. Fermuar, sonraki sekiz yıl boyunca yüz yirmiden fazla savaş atlayışı yaptı ve hızla rütbeleri yükselterek sonunda filonun komutasını ele geçirdi.
    
  Tuğgeneral Hal Briggs, Patrick McLanahan'ın AMERİKA'daki Holokost'un ardından Rusya'ya tepkisi kapsamında Sibirya'daki Yakutsk Hava Üssü'ne saldırı ve işgali planladığında, düşman hatlarının gerisindeki operasyonların planlanmasına yardımcı olması için bu alanda ulusal olarak tanınan tek uzmana başvurdu: Wayne Macomber. İlk başta Vack, kendisinden sekiz yaş küçük bir adamdan, özellikle de kendisinden üstün olan bir adamdan emir almaktan hoşlanmadı, ancak kısa sürede Briggs'in becerisini, zekasını ve cesaretini takdir etmeye başladı ve iyi bir takım oluşturdular. Operasyon tam bir başarıydı. Macomber, Rusya Devlet Başkanı Gryzlov'un bombardıman uçaklarının nükleer uçlu seyir füzeleriyle Yakutsk'a saldırmasından önce hem Rus hem de Amerikalı düzinelerce askeri personeli serpinti sığınaklarına yerleştirerek kurtardığı için Gümüş Yıldız'ı aldı.
    
  Patrick, "Sana İran'ın kuzeydoğusundaki bir otoyol üzerinde bulunan hava üssünün son fotoğraflarını gönderiyorum Wayne" dedi. "Sanırım gizlice onarılıyor ve içeri girip incelemek ve onu tekrar bakıma muhtaç hale getirmek için izninizi isteyeceğim."
    
  "Kara operasyonu mu? Tam zamanında," diye yanıtladı Macomber boğuk bir sesle. "Beni buraya getirdiğinden beri yaptığım neredeyse tek şey ter dökmek, ya beden eğitimi yaparken ya da o kahrolası Tenekeci sendikası takımlarından birinin içine girmeye çalışmak."
    
  "Ve şikayet ediyor."
    
  "Başçavuş yine benim hakkımda mı konuşuyordu?" Deniz Kuvvetleri Kurmay Çavuşu Chris Wohl, Hava Kuvvetleri kara ekibi Rascal'dan sorumlu astsubaydı ve birimin en yüksek rütbeli üyelerinden biriydi. Macomber, Rascal'ın komutanı olmasına rağmen, Macomber da dahil olmak üzere herkes Chris Wall'un sorumlu olduğunu biliyor ve anlıyordu; bu onu gerçekten rahatsız eden bir gerçekti. "Keşke o orospu çocuğu düşündüğüm gibi emekli olsa ve ilk formamı ben seçebilseydim. Meraya bırakılmaya hazır."
    
  Patrick, yarı şakacı bir tavırla, "Ben hava muharebe kuvvetinin komutanıyım Wayne ve ben bile bunu başçavuşun yüzüne söylemeye cesaret edemem," dedi.
    
  Fermuar, "Size söyledim General, Vol ortalıkta olduğu sürece onun birimini ve bagajını yanımda taşımak zorunda kalacağım," dedi. "Tek yaptığı Briggs'i takip etmek." Patrick bir an bile Vol'un üzgün olduğunu hayal edemedi ama bunu söylemedi. "Adamlar özel operasyonlarda ölür, içinde bulunduğu robot gibi teneke kutu kıyafetleri içinde bile olsa buna alışsa iyi olur. Ondan istifa et ya da en azından transfer et, böylece bu birimi kendi istediğim gibi yönetebilirim. "
    
  Bu konuşmanın gidişatından hoşlanmayan Patrick, "Wayne, sorumlu sensin, o yüzden sen sorumlu ol" dedi. "Birlikte çalışmayı öğrenirseniz siz ve Chris harika bir takım oluşturabilirsiniz, ancak onu kullansanız da kullanmasanız da kontrol yine de sizdedir. Ekibinizi mümkün olduğu kadar çabuk uçmaya ve savaşmaya hazırlamanızı bekliyorum. Bir sonraki operasyon için işler istediğin gibi kurulmamışsa Vol'u görevlendir, ta ki..."
    
  Macomber, Hava Kuvvetleri kısaltması NCOIC veya sorumlu astsubay yerine kendi kişisel terimi olan "tembel" terimini kullanarak, "Ben bir birliğin sorumlusuyum, general, tembel değil," diye karşılık verdi.
    
  "O halde önderlik et, Wayne. Görevi tamamlamak için ne gerekiyorsa yapın. Chris Wall, Piyade sibernetik cihazları ve Teneke Adam zırhı sorunun bir parçası olabilir veya çözümün bir parçası olabilir , bu size kalmış. Bu insanlar profesyonel ama bir lidere ihtiyaçları var. Chris'i tanıyorlar ve onu cehenneme kadar takip edecekler. Astsubaylarla birlikte onlara da liderlik edebileceğinizi kanıtlamalısınız."
    
  Macomber, "Onları sıraya sokacağım, General, bu konuda endişelenmeyin," dedi.
    
  "Ve eğer henüz yapmadıysanız, Vol'un önünde o 'salaksız' ifadesini kullanmamanızı tavsiye ederim, aksi halde ikiniz karşımda kanlı ve kırık bir halde durabilirsiniz. Adil uyarı."
    
  Macomber'ın yüz ifadesi, McLanahan'ın uyarısını anladığı ya da kabul ettiğine dair hiçbir belirti vermiyordu. Bu talihsiz bir durumdu: Chris Wohl'un bayrak rütbesinin altındaki çoğu subaya karşı çok az sabrı vardı ve kıdemli bir astsuba gerekli saygıyı göstermeyen bir subayla iş yaparak kariyerini ve özgürlüğünü riske atmaktan korkmuyordu. Patrick, eğer durum düzgün bir şekilde çözülmezse ikilinin karşı karşıya geleceğini biliyordu. "Teneke Adam kostümüyle antrenman yapmak zorunda kalmasaydım çok daha kolay olurdu."
    
  Patrick, "Sizin deyiminizle Gear, başka hiçbir özel operasyon ekibinin aklına gelmeyecek sıcak noktalara girmemize olanak sağlıyor," dedi.
    
  Macomber öfkeyle, "Kusura bakmayın General, ama şimdiye kadar gitmemeyi düşündüğüm tek bir sıcak nokta aklıma gelmiyor," dedi. "Ve ben de uzun iç çamaşırı giymedim."
    
  "Havaalanını yok etmek için kaç adama ihtiyacınız var Binbaşı?"
    
  "Biz hava alanlarını 'yok etmiyoruz' efendim; keşif yapıyoruz veya düşmanın hava operasyonlarını aksatıyoruz ya da kendi hava alanlarımızı inşa ediyoruz. İstersek hava saldırıları yaparız..."
    
  Patrick, "Savaş güçleri onları yok ediyor Binbaşı," diye araya girdi. "Yakutsk'u hatırlıyor musun?"
    
  "Biz bu hava sahasını yıkmadık efendim, işgal ettik. Ve bunu yapmamıza yardım etmeleri için yüz adam getirdik."
    
  "Savaş gücü bu üssü yok etmeye hazırdı Binbaşı; eğer biz onu kullanamayacaksak, Ruslar da bunu yapmayacaklardı."
    
  "Havaalanını yok etmek mi?" Macomber'ın sesindeki şüphecilik açıkça ortadaydı ve Patrick siyah uçuş kıyafetinin yakasının altında sıcaklığın yükseldiğini hissetti. Astlarından biriyle tartışarak zaman kaybetmek istemiyordu ama Macomber'ın sadece astsubay olduğu için tutuklanması değil, kendisinden ne beklendiği konusunda da bilgilendirilmesi gerekiyordu. "Bir avuç hafif silahlı adam nasıl bir hava sahasını yok edebilir?"
    
  Patrick, "Buraya bunu öğrenmek için geldin, Wayne," dedi. "Komuta almaktan ilk bahsettiğimizde, sana alışılmışın dışında düşünmeni istediğimi söylemiştim ve bu durumda bu, yalnızca elindeki aletleri nasıl kullanacağını öğrenmek değil, aynı zamanda teknolojiyi benimsemek ve genişletmek anlamına geliyor. onu kullanmanın yeni yollarını geliştirmek. Şimdi bana hızlı bir şekilde bilgi vermeni istiyorum çünkü İran'da yarın yok etmek isteyebileceğim bir hava üssüm var."
    
  "Yarın? Bu nasıl olabilir, General? Hedefin yerini az önce öğrendim - eğer acele edersek yarına kadar üssü terk edebiliriz ve bu da istihbarat olmadan ve hedefe nasıl saldırılacağına dair prova olmadan gerçekleşir! İstihbarat ve eğitim çalışmaları olmadan bir askeri üsse başarılı bir şekilde sızamazsınız! En az bir haftamı alır...
    
  Patrick, "Size söylediklerimi duymuyorsunuz Binbaşı: burada farklı düşünmeye başlamalısınız," diye ısrar etti. "Hedefleri belirliyor ve onlara saldırıyoruz, çok az prova yapıyoruz veya hiç yapmıyoruz, stratejik istihbarat yok, yolda elde edilen ham veriler yok, ortak destek paketleri yok ve minimal ama yıkıcı hava desteğine sahip küçük ama mobil ve yüksek teknolojili kara birimleri var. Bütün bunları sana Rascal'dan ilk bahsettiğimde anlatmıştım, Wayne..."
    
  Macomber, "Bilgi ve görevi üst karargâhtan aldığınızı varsayıyordum, efendim," diye karşı çıktı. "Yani stratejik bilgi toplamadan bir operasyona başlayacağınızı mı söylüyorsunuz?"
    
  Patrick, "Kimseden yardım almıyoruz ve yine de yola çıkıp lanet işi yapıyoruz, Fermuar," diye araya girdi Patrick anlamlı bir şekilde. "Sonunda resmi alabildin mi?" Patrick bir süre bekledi ve hiçbir yanıt alamadı; Macomber'ın değişken, neredeyse çılgın doğası göz önüne alındığında, sessizlik gerçekten şaşırtıcıydı. "Artık Hava Kuvvetlerinin özel operasyon taktiklerine ve metodolojisine alışkın olduğunuzu biliyorum ve iyi bir operatör ve lider olduğunuzu da biliyorum, ancak göl programına alışmalısınız. PT teknolojisinin önemli olduğunu biliyorum ama sahip olduğumuz ekipman ve kaynakları bilmek daha önemli. Bu sadece bir iş değil aynı zamanda bir düşünme biçimidir. Anlamak?"
    
  "Evet efendim," dedi Macomber; bu muhtemelen Patrick'in adamda hissettiği ilk gerçek onay işaretiydi. "Bana öyle geliyor ki yarın bir göreve gidersem yine de Vol'un yardımına ihtiyacım olacak mı?"
    
  "Şimdi fikri anladınız, Binbaşı."
    
  "Sahip olduğunuz bilgiyi ne zaman alabilirim efendim?"
    
  "Bunu şimdi yayınlıyorum. Bir saat içinde yetkililere rapor vermeye hazır, gelişmiş bir eylem planına ihtiyacım var."
    
  "Bir saat içinde...?"
    
  "Bu bağlantıda bir sorun mu var Binbaşı?"
    
  Hayır efendim. Seni duydum. Bir saat. Bir soru daha?"
    
  "Acele etmek".
    
  "Birimin çağrı işaretini değiştirme talebime ne dersiniz efendim?"
    
  "Bir daha olmaz Binbaşı..."
    
  "Bu Briggs'in çağrı işaretiydi efendim ve bu adı değiştirmem gerekiyor. Bundan nefret etmekle kalmıyorum, aynı zamanda adamlara ölmüş eski patronlarını hatırlatıyor ve onları görevden uzaklaştırıyor."
    
  Patrick, "Bill Cosby bir keresinde eğer kendisine kalsaydı çocuklarına asla bir isim seçmeyeceğini, onları sokaklara göndereceğini ve mahalledeki çocukların onu aramasına izin vereceğini söylemişti" dedi.
    
  "Hangi Tasarı?" - Diye sordum.
    
  "Birimin adını değiştirme zamanı geldiğinde Binbaşı, tüm birim bana bir ricada bulunacak."
    
  "Burası benim birimim efendim."
    
  Patrick, "O halde kanıtla," dedi. "Onları hemen yola çıkmaya hazır hale getirin, elde etmek için kıçımla çalıştığım aletlerin nasıl kullanılacağını onlara öğretin ve bana işin yapılmasını ve anında onay almasını sağlayacak tek parça halinde birleştirilmiş bir plan gösterin. İşe koyulun Binbaşı. Genesis çıkıyor." Düğmeye öyle bir kuvvetle vurarak bağlantıyı kopardı ki düğme onu neredeyse Velcro tüneğinden kaldırıyordu. Tanrı aşkına, diye düşündü Patrick, Macomber gibi gerçek baş donnalarla değil de, komutası altındaki kadın ve erkeklerle çalıştığı için ne kadar şanslı olduğunu hiç fark etmemişti. Amerika'nın en iyi özel operasyon ajanlarından biri olabilirdi ama kişilerarası becerilerinin ciddi bir şekilde yeniden değerlendirilmesi gerekiyordu.
    
  Tüpten sinirli bir yudum su alarak uydu bağlantısını tekrar açtı: "Biri Condor'u arıyor."
    
  Kaliforniya'daki Vandenberg Hava Kuvvetleri Üssü'ndeki Müşterek Fonksiyonel Bileşen Uzay Komuta Merkezi'ndeki (JFCC-Space) kıdemli kontrolör, "Condor çağrıda, güvenlik" diye yanıt verdi. "Biraz önce seni haberlerde gördüm. Baktınız... İyiyim efendim. İyi hissettiğini gördüğüme sevindim. Bu Megyn bir tilki, değil mi?"
    
  Patrick, "Teşekkürler Condor, ama ne yazık ki sunum yapan kişiyi hiç görmedim, bu yüzden senin sözüne güveneceğim," diye yanıtladı Patrick. "Acil bir keşif alarmı ve yer operasyonları görevlerini patrona bildirme talebim var."
    
  "Anladım efendim" diye yanıtladı kıdemli memur. "Hazır olduğunuzda kopyalamaya hazırsınız."
    
  "Fars Cumhuriyeti'nde yasa dışı bir İran hava üssünün gizlice yeniden kurulma ihtimalini keşfettim ve 'yalnızca gözlerle' onaya ve eğer onaylanırsa kapatmayı hedefleme yetkisine ihtiyacım var." Patrick, Soltanabad Otoyolu'ndaki hava üssü hakkında bildiklerini ve varsaydıklarını hızla ortaya koydu.
    
  "Anlaşıldı efendim. JFCC alanına gönderim şu anda DEVAM EDİYOR." DO veya Müşterek Fonksiyonel Bileşen Komuta Alanı operasyon komutan yardımcısı, talebi değerlendirdikten, kuvvet kullanılabilirliğini inceledikten, istihbarat topladıktan ve tahmini zaman çizelgelerini ve beklenen hasarı hesapladıktan sonra komutanına rapor verecek. Bu çok zaman alıyordu ama muhtemelen komutanın destek talepleriyle dolup taşmasını engelledi. "DO'nun harekete geçmek isteyip istemediğini yakında duyacağız. Kendinizi nasıl hissediyorsunuz efendim?"
    
  Patrick, "Harika, Condor," diye yanıtladı. Patrick, "Tabii ki isteklerimi doğrudan STATCOM'a ve hatta SECDEF'e yükleyebilseydim" dedi.
    
  Görevli, "Sizi duyuyorum efendim" dedi. "Sanırım onları verilerle birlikte gömeceğinizden korkuyorlar. Ayrıca kimse krallığından vazgeçmek istemez." Kafa karıştırıcı ve oldukça nahoş bir sorumluluk birleşimiyle, Armstrong uzay istasyonu ve İran üzerinde uçan HAWC B-1 ve B-52 insansız bombardıman uçaklarını içeren hava görevlerinin görevlendirilmesi ve koordine edilmesi, her ikisi de doğrudan İran'a bağlı olan iki farklı ana komutanlık tarafından ele alınmak zorundaydı. Başkan, ulusal güvenlik personeli aracılığıyla: Amerika Birleşik Devletleri'ne bilgi aktaran Kaliforniya'daki JFCC-Space. Colorado ve Louisiana'daki geçici merkezde Stratejik Komuta (STRATCOM); ve Orta Doğu ve Orta Asya'daki tüm askeri operasyonları yöneten Florida'daki MacDill Hava Kuvvetleri Üssü'ndeki ABD Merkez Komutanlığı (CENTCOM). Planlara ve operasyonlara dahil olan çeşitli CENTCOM ve STATCOM istihbarat teşkilatları, verileri ayrı ayrı inceleyecek, kendi tavsiyelerini yapacak ve bunları daha sonra Başkana tavsiyelerde bulunacak olan Savunma Bakanı ve Başkanın Ulusal Güvenlik Danışmanına sunacak.
    
  Patrick, "Bu raporların neden Stratcom'a gitmesi gerektiğini bile anlamıyorum," diye homurdandı. "CENTCOM saha komutanıdır; rapor almaları, bir eylem planı hazırlamaları, onayları almaları ve ardından herkesi destek almaya yönlendirmeleri gerekiyor."
    
  Kıdemli kontrolör, "Beni ikna etmenize gerek yok efendim, bana sorarsanız raporlarınız doğrudan Savunma Bakanlığı'na gitmeli" dedi. Kısa bir duraklama oldu; sonra: "Condor'a hazırlan Odin. Sizinle tekrar konuştuğuma sevindim General."
    
  Bir dakika sonra: On Dördüncü Hava Kuvvetleri Komutanı Hava Kuvvetleri Tümgenerali Harold Backman'ın sesi "Condor One hatta, güvenlik" geldi. ABD Hava Kuvvetleri On Dördüncü Hava Kuvvetleri Komutanı Backman, ABD Stratejik Komutanlığının bir birimi olan Müşterek Kuvvet Komutanlığı ve Uzay Bileşeni veya JFCC-S (Rusya'nın ABD'ye yönelik hava saldırıları sırasında yok edilen ve yeniden inşa edilen) olarak "çifte şapka" taktı. Ülkenin çeşitli yerlerinde).
    
  JFCC-S, uzaydaki tüm askeri operasyonların planlanması, koordine edilmesi, donatılması ve yürütülmesinden sorumluydu. McLanahan, Gelişmiş Havacılık ve Uzay Silahları Merkezi ve XR-A9 Black Stallion uzay uçağından önce, "uzaydaki askeri operasyonlar" genellikle uyduların konuşlandırılması ve diğer ülkelerin uzay faaliyetlerinin izlenmesi anlamına geliyordu. Daha fazla yok. McLanahan, JFCC-Space'e küresel saldırı ve ultra hızlı hareket kabiliyetleri kazandırdı ve açıkçası henüz bu göreve hazır olduklarını düşünmüyordu.
    
  Patrick, "Biri burada, güvende," dedi. "Nasılsın Harold?"
    
  "Her zamanki gibi boğazımıza kadar iş yapıyoruz efendim, ama sanırım sizden daha iyiyiz. Görevli memur sizi televizyonda gördüğünü söyledi ama siz aniden hiçbir uyarıda bulunmadan görüşmeyi sonlandırdınız. İyi misin?"
    
  "Bir COMPSCAN uyarısı aldım ve hemen yanıt verdim."
    
  "Eğer bu amirlerimden birini çok korkuttuysa, patronları da paniğe sürükler, bunu anlıyorsunuz değil mi?"
    
  "Rahatlamayı öğrenmeleri gerekiyor. Bilgilerimi aldın mı?
    
  "Şu anda bakıyorum, Mook. Bana bir saniye ver". Birkaç dakika sonra: "İstihbarat şefim şu anda buna bakıyor, ama bana göre bu sadece otoyoldaki bombalanmış bir hava üssüne benziyor. Kabul ediyorum, öyle düşünmüyor musun?"
    
  "Bu kraterlerin tuzak olduğunu düşünüyorum Harold ve birkaç adamımın oraya gidip bir bakmasını istiyorum."
    
  Kısa bir duraklama daha. Backman, "Horasan vilayeti, Meşhed'den sadece yüz mil uzakta, bu bölge Mohtaz ve onun İslam Devrim Muhafızları tarafından kontrol ediliyor" dedi. "Birçok Pasdaran'ın muhtemelen saklandığı Sabzevar'a silahlı müdahale mesafesi içinde. Soltanabad gerçekten boşsa, kötü adamlar sizi fark ederse hâlâ fırtınanın ortasında olacaksınız ve eğer söylediğiniz gibi aktifse, bir kıyma makinesine dönüşecek. Sanırım oraya sadece birkaç robotunla gitmek istersin, değil mi?"
    
  "Onaylıyorum."
    
  "Ben de öyle düşünmüştüm. Oradaki eşyaların sana daha detaylı görüntüler sunamaz mı?"
    
  "Diğer tek seçeneğimiz bir uydu veya insansız hava aracının doğrudan yakın uçuşudur ve bu kesinlikle kötü adamları uyaracaktır. Burayı havaya uçurmayı planlamadan önce önce bir göz atmak isterim, küçük bir ekip en hızlı ve en kolayı olacaktır. "
    
  "Ne kadar hızlı?"
    
  "Yörünge geometrisine bakmadım ama umarım onları dört dakikada fırlatabiliriz, yedide yere ineriz, sekizde havaya geri döneriz ve on ikide de eve döneriz."
    
  "Günler mi?"
    
  "Kol saati".
    
  Backman, "Kahretsin," diye yemin etti. "İnanılmaz efendim."
    
  "Eğer adamlarım burada konuşlanmış olsaydı, Harold, sana ve Stratcom'a bildirdiğim gibi, yapmak istediğim gibi, oradan çıkıp dört saat içinde evime dönebilirdim."
    
  "Lanet olsun kafa karıştırıcı. Ben buna tamamen katılıyorum Mook, ama bence bu fikir burada, eski güzel gezegen Dünya'da pek çok kişinin aklını karıştırıyor. Ulusal Komutanlığın bize tüm uzay uçağı uçuşlarını yalnızca ikmal ve acil durumlarla sınırlandırmamız talimatını verdiğini biliyorsunuz, değil mi?"
    
  "Bunun acil bir durum olduğunu düşünüyorum Harold."
    
  "Ne istediğini biliyorum... Ama gerçekten acil mi?"
    
  Patrick, muhakeme yeteneğinden şüphe edilmesi karşısında duyduğu öfkeyi bastırdı ama herkesin, hatta onu tanıyan ve sevenlerin bile ondan ikinci ve üçüncü sırada şüphe duymasına alışmıştı. "Adamlarımdan birkaçını oraya gönderene kadar bundan emin olamayacağım."
    
  "Buna izin verileceğini sanmıyorum efendim. Hala bu soruyu sormamı istiyor musun?"
    
  Patrick tereddüt etmeden cevap verdi: "Evet."
    
  "TAMAM. Hazırlanmak." Bekleme hiç de uzun sürmedi: "Tamam Mook, STRATCOM yöneticileri adamlarını bu yöne gönderebileceğini söylüyor ama kimse botları -ya da robotlarının ayağına ne giyiyorsa onu- yere koymuyor. ve hiç kimsenin uçağı CENTCOM'un izni olmadan hiçbir haritadaki herhangi bir çizgiyi geçemez."
    
  "Birkaç Black Stallion uzay uçağı yükleyip onları yörüngeye fırlatabilir miyim?"
    
  "Kaç tane var ve neyle dolular?"
    
  "Saatteki zamanı tam olarak belirleyene kadar, kademeli ve farklı yörüngelerde olan bir veya iki operatör; hassas silahlarla donatılmış bir veya iki koruma uçağı; belki yörüngede yedek olarak kullanılacak bir veya iki tuzak; ve Irak'tan uçan bir veya iki Vampir bombardıman uçağı, eğer çalışır durumda olduğunu görürsek üssü yok etmeye hazır."
    
  "Bu kadar çok uzay gemisi zorlayıcı olabilir ve silahlı bir uzay gemisi anlaşmayı bozabilir."
    
  "Ne kadar çok aktarabilirsem ve yörüngeye ne kadar çok destek varlığı yerleştirebilirsem, her şey o kadar çabuk biter, Harold."
    
  "Anladım" dedi Backman. Bu seferki duraklama daha uzundu: "Tamam, onaylandı. Hiç kimse atmosferdeki hiçbir siyasi sınırı izinsiz geçemez ve yeşil ışık yakılmadan yeniden giriş için silah bırakmayın." Kıkırdadı ve ekledi: "Tanrım, Galactica Zırhlısı'nın Komutanı Adama'ya falan benziyorum. Hayatımda uzaydan gelecek bir saldırıyı onaylayacağımı hiç düşünmemiştim."
    
  Patrick, "Bundan sonra her şey aynen böyle olmalı dostum" diye yanıtladı. "Size bir saat içinde eksiksiz bir plan paketi göndereceğim ve uzay aracını hareket ettirmeye yönelik hava görevi emri size daha kısa sürede gönderilecek. Teşekkürler Harold. Biri çıktı."
    
  Patrick'in bir sonraki video konferans görüşmesi Elliott Hava Kuvvetleri Üssü'ndeki komuta alanıyla oldu: "Macomber bize, kendisine İran'da bir kara operasyonu görevlendirdiğinizi ve plan yapmak için çok az zamanı olduğunu, dolayısıyla zaten bağlantıda olduğumuzu bildirdi" dedi. Komutan Tuğgeneral David Luger. İki navigatör, önce B-52G Stratofortress'te mürettebat üyesi olarak yirmi yıldan fazla bir süre birlikte çalıştı ve daha sonra Havacılık ve Uzay Gelişmiş Silahlar Merkezi'ne uçak ve silah uçuş testi mühendisleri olarak atandı. Görünüşte Luger'ın en iyi özelliği, ateşli, kararlı ve azimli tarafı tüm sağduyuyu yok etmekle tehdit ettiğinde Patrick McLanahan'ın vicdanı gibi davranmasıydı. "En kısa sürede senin için bir şeyler bulmalıyız." "Adam hızlı ve oldukça iyi organize olmuş. "
    
  Patrick, "Bunu yapacağını biliyordum dostum," dedi. "Fermuar'dan gelen haberlere şaşırdın mı?"
    
  "Şaşırmış? "Yıldırım çarpması"na ne dersiniz? Luger etkilenmedi. "Hava Kuvvetlerindeki herkes bu adamdan kaçınmak için elinden geleni yapıyor. Ancak işe koyulduğunda her şey onun için yolunda gidiyor.
    
  "Soltanabad hakkında bir fikrin var mı?"
    
  Luger, "Evet, bence ön testleri atlayıp, bir grup savaş kuvveti getirmek için zaman harcamak yerine, güçlü patlayıcılarla gökyüzündeki birkaç yarığa veya göktaşlarına vurmalıyız," diye yanıtladı Luger. "Eğer İranlılar orada bir şey saklıyorsa adamlarımız onların üzerine saldıracaktır."
    
  Patrick, "Her ne kadar bir şeyleri havaya uçurmayı sevsem de Teksas," diye yanıtladı, "sanırım önce bir göz atmalıyız. Eğer bu kraterler gerçekten yemse, o zaman şimdiye kadar gördüklerimin en iyisi bunlar, yani...
    
  Luger, "Muhtemelen İranlı değiller" dedi. "Rus olabileceğini mi düşünüyorsun?"
    
  Patrick, "Sanırım Moskova, Mokhtaz'ın Bujazi'nin ordusunu yok etmesine ve ödül olarak oraya birkaç tugay yerleştirmesine yardım etmekten daha iyi bir şey istemez" dedi.
    
  "Zevitin'in yapmak istediği bu mu sence?"
    
  Patrick, "İran'da Amerika dostu bir devlet kesinlikle kabul edilemez" dedi. "Mohtaz tam bir kaçığın teki, ancak Zevitin onu Rus birliklerinin Bujazi'nin ordusunu yenmek için İran'a girmesine izin vermeye ikna edebilirse - ya da Amerikan saldırganlığına karşı savunma gibi herhangi bir nedenle - Zevitin bölgedeki Amerikan hakimiyetine karşı birlikler gönderebilir. En azından Başkan Gardner'a, Amerika'nın etki alanına giren eski Sovyet bloğu ülkelerine verdiği desteği geri çekmesi konusunda baskı yapabilir."
    
  Dave yapmacık bir yorgunlukla, "Bütün bu jeopolitik saçmalıklar başımı ağrıtıyor, Mook," dedi. Patrick, Dave'in dikkatinin video konferans kamerasından uzaklaştığını görebiliyordu. Talimatları bilgisayarına girerken, "Planın ilk taslağı hazır, onu sana yükleyeceğim" dedi.
    
  Bir süre sonra Luger, "Tamam Mook, işte ön durum raporları," diye devam etti. "Dört saat içinde tahsis edilmiş tankerler ve yörünge görevleri için yeterli yakıt ve malzemeyle birlikte iki adet Black Stallion uzay uçağımız var ve birkaç eğitim uçuşunu iptal edersek yedi saat içinde üç tanesi hazır olacak. Macomber, fırlatma zamanında açılabileceğini söylüyor. Hava görevlerinin sırasını nasıl yapılandırmak istiyorsunuz?"
    
  Patrick, Kara Aygır'ın yerden kalkıp Pers hava sahasını terk etmesini istediği andan itibaren zamanı sayarak hızlı zihinsel hesaplamalar yaptı. "Whack ve kara kuvvetleri için tuzaklara, yedeklere, daha fazla bilgiye ve daha fazla provalara sahip olmayı kesinlikle isterdim, ancak asıl endişem bu üssü Devrim Muhafızlarının dikkatini çekmeden mümkün olduğunca çabuk denetlemek" dedi. "Şu anda iki çivi takmak için izin alıp alamayacağıma bakacağım. Dört saat içinde fırlatırsak, yerel saatle gece yarısından gece 1'e kadar hedefin üzerinde olacağız; güvenli tarafta olmak için buna gece 2 diyelim. En fazla bir saat keşif yapıyoruz, güneş doğmadan havalanıyor, Batı Afganistan üzerinde bir yerde yakıt ikmali yapıyor ve eve dönüyoruz."
    
  Luger, "Görevli subay hava görevi emri için ön varsayımlarda bulunuyor" dedi. "Görevli Subay", Havacılık ve Uzay Gelişmiş Silahlar Merkezi'nde bulunan, dünya çapındaki tüm çeşitli departmanları ve laboratuvarları birbirine bağlayan merkezi bir bilgisayar sistemiydi ve dünyanın herhangi bir yerindeki herhangi bir HAWC üyesi tarafından veya Armstrong örneğinde olduğu gibi güvenli bir şekilde erişilebiliyordu. Uzay İstasyonu, çevresinde. "Şu anda sahip olduğumuz en büyük soru işareti, havada yakıt ikmali için KC-77 tankerine verilen destektir. XR-A9'a tahsis edilmiş en yakın tankerimiz Birleşik Arap Emirlikleri'ndeki Al Dhafra Hava Üssü'ndedir ve bu, Afganistan üzerindeki mümkün olan en yakın yakıt ikmal noktasına iki saatlik bir uçuş mesafesindedir. Her şey kesinlikle mükemmel bir şekilde işleseydi - tankeri sorunsuz bir şekilde yüklediler, tüm diplomatik ve hava trafik izinlerini zamanında aldılar vb. - Kara Aygır'ın yakıtı bittiğinde Batı Afganistan üzerinde olası bir buluşma noktasına ulaşacaklardı ".
    
  "Peki görevimiz en son ne zaman tamamen kusursuz gitti?"
    
  Luger, "Bunun olduğunu hiç hatırlamıyorum," diye güvence verdi ona. "Bölgede kullanabileceğimiz birkaç acil iniş alanı var ancak bunlar İran sınırına çok yakın ve yakıt gelene kadar üssün güvenliğini sağlamak için çok fazla yer desteğine ihtiyacımız olacak. Aygırın acil iniş yapmak zorunda kalması durumunda kurtarma ekiplerini Afganistan'a gönderebiliriz veya görevi birkaç gün erteleyebiliriz..."
    
  Patrick, "Bu planla ilerleyelim" dedi. "Bunu olduğu gibi sunacağız ve mümkün olduğu kadar çok acil durum fonu dağıtacağız; umarım hiçbirine ihtiyacımız olmaz."
    
  Dave, Anladın, Mook, dedi. "Yakın olmaya ihtiyacım var, Patrick...Walter Reed'deki uçuş doktorunuzdan bir telefon alıyorum. Seninle konuşmak istiyor."
    
  "Beni bağla ve hatta kal."
    
  "Seni anlıyorum. Hazırlanın..." Bir dakika sonra video görüntüsü ikiye bölündü; sol tarafta Dave ve Donanma iş üniforması giymiş oldukça genç görünüşlü bir adam, Birleşik Devletler'deki tüm askeri personelin tipik kamuflaj mavisi dijital üniforması. Amerikan Holokostundan beri eyaletler. "Devam edin kaptan, general hatta, güvenlik."
    
  "General McLanahan mı?"
    
  "Nasılsınız Yüzbaşı Summers?" - Patrick sordu. ABD Donanması Yüzbaşı Alfred Summers, Walter Reed Ulusal Askeri Tıp Merkezi'nde kalp-damar cerrahisi şefi ve Patrick'in vakasından sorumlu kişiydi.
    
  Cerrah öfkeyle, "Bu sabah röportajınızı gördüm," dedi, "ve kusura bakmayın General, tıp diplomanızı nereden aldığınızı merak ediyordum?"
    
  "Sanırım görüşmeciye söylediklerimle ilgili bazı sorunlar yaşadınız?"
    
  Summers, "Uzun QT sendromunun birkaç aspirin alarak iyileştirilebileceğini söylediniz efendim," diye şikayet etti. "Bu o kadar basit değil ve uçuş durumunu koruma talebiniz reddedilirse personelimin suçlanmasını istemiyorum."
    
  "Suçlu kim kaptan?"
    
  Doktor, "Açıkçası efendim, Amerikalıların büyük çoğunluğu sizi hiçbir nedenle ihmal edilmemesi gereken ulusal bir hazine olarak görüyor" diye yanıtladı. "Ne demek istediğimi anladığına eminim. Kısacası efendim, uzun QT sendromu uçuş ayrıcalıklarının otomatik olarak reddedilmesidir; itiraz süreci yoktur."
    
  "Personelim, uzay uçuşundan diskalifiye edilen ancak pilot statüsünü koruyan birkaç astronotun tıbbi kayıtlarının yanı sıra durumlarını da inceledi Kaptan ve bana durumun yaşamı tehdit edici olmadığını ve reddedilmeyi haklı çıkaracak kadar ciddi olmayabileceğini söylediler. ile ilgili- "
    
  , "Doktorunuz ve bu hastalık konusunda Amerika Birleşik Devletleri'ndeki önde gelen uzman olarak, izninizle bu konuyu sizin için açıklığa kavuşturmama izin verin," diye araya girdi. "Sendrom büyük ihtimalle miyokardiyal gerilme dediğimiz, aşırı aşırı yüklenmenin kalp kaslarını ve sinirlerini zorladığı ve elektriksel bozukluklara yol açtığı durumdan kaynaklanıyordu. Görünüşe göre sendrom, siz uzaya uçuncaya kadar hayatınız boyunca uykudaydı ve sonra tüm gücüyle kendini gösterdi. Uzay uçuşlarınızın bir kısmında veya belki de tamamında bazı semptomlar deneyimlemiş olmanız bana ilginç geliyor, ancak daha sonra basit bir video konferans karşılaşması gerçekleştirene kadar semptomların tekrar ortadan kalkması bana ilginç geliyor - bunun uzayda uçmak kadar yoğun olduğunu veya belki de sadece olduğunu hayal ediyorum. başka bir tam gelişmiş bölüm için tetikleyici görevi görecek kadar gergin."
    
  Patrick, "Beyaz Saray ve Pentagon bunu yapabilir Doktor," dedi.
    
  Summers, "Hiç şüphesiz efendim," diye onayladı. "Fakat bu eyaletteki tehlikeyi görmüyor musunuz General? Bu basit video konferans bölümünün stresi, yörüngede tekrarlanan görevlerinizle birleştiğinde, sonunda aritmiye yol açan elektrik kesintilerine neden oldu. O kadar şiddetliydi ki, kalp fibrilasyonuna veya düzensiz kalp atışına, gerçek bir ısı 'çarpınmasına' neden oldu; bu, tıpkı bir kavitasyon pompası gibi, kalp durmasa bile beyne yeterince kan gitmediği anlamına geliyor. efendim, herhangi bir stres yeni bir olayı tetikleyebilir ve sürekli izleme olmadan bunun ne zaman veya ne kadar şiddetli olacağını kesinlikle bilmemiz mümkün değil. Uçuş durumunda kalmanıza izin vermek, her görevi ve kontrolünüz altındaki her ekipmanı tehlikeye atacaktır. "
    
  "Sanırım 'hayatınızdan bahsetmeye bile gerek yok' diye ekleyecektiniz, değil mi Yüzbaşı?" Patrick ekledi.
    
  Summers kuru bir tavırla, "Hepimizin her şeyden önce sizin iyiliğiniz olduğuna inanıyorum efendim, bu konuda yanılıyor olabilirim," dedi. "Orada geçirdiğiniz her dakika hayatınız risk altında. Bunu çok fazla vurgulayamam.
    
  Patrick, "Anladım, anladım, Doktor," dedi. "Şimdi korkunç uyarıları geçelim. Bu durumun tedavisi nedir?"
    
  "'Tedavi?' Her ne pahasına olursa olsun stresten kaçınmaktan başkasını mı kastediyorsun? Summers bariz bir kızgınlıkla sordu. Yüksek sesle iç geçirdi. "Eh, herhangi bir elektriksel anormalliğin yeniden ortaya çıkıp çıkmadığını görmek için beta blokerleri deneyebilir ve yakın izlemeyi deneyebiliriz, ancak bu tedavi yöntemi yalnızca senkopu olmayan, yani daha önce bu durum nedeniyle bilincini hiç kaybetmemiş olan hastalar için önerilir. Sizin durumunuzda efendim, implante edilebilir bir ICD kardiyoverter defibrilatörünü şiddetle tavsiye ederim."
    
  "Kalp pilini mi kastediyorsun?"
    
  Summers, "ICDS kalp pilinden çok daha fazlasıdır efendim" dedi. "Sizin durumunuzda, ICD üç işlevi yerine getirecek: kalbinizin durumunu yakından izleyecek, fibrilasyon durumunda kalbinize şok verecek ve herhangi bir taşikardi, hipokardi veya aritmi durumunda normal ritmi yeniden sağlamak için düzeltici sinyaller sağlayacak. Modern cihazlar daha küçüktür, daha az müdahalecidir, daha güvenilirdir ve çok çeşitli vücut fonksiyonlarını izleyebilir ve raporlayabilir. Kalbin elektriksel anormalliklerini düzeltmede ve önlemede son derece etkilidirler."
    
  "O halde uçuş durumumu etkilemez, değil mi?"
    
  Summers sıkıntıyla gözlerini devirdi ve bu üç yıldızlı generalin uçuş statüsünü geri kazanma fikrinden vazgeçmemiş olmasına tamamen üzüldü. "Efendim, anladığınıza eminim, bir ICD takmak, FAA Bölüm 91 dışındaki tüm uçuş görevleri için diskalifiye anlamına gelir ve o zaman bile tek gündüz VFR uçuşlarıyla sınırlı kalırsınız" dedi, herhangi bir Bu adam gibi bir olay yaşayan herkes uçmayı bile düşünebilir. "Sonuçta bu, anlık olarak ciddi kalp hasarına neden olabilecek bir elektrik jeneratörü ve vericisidir. ICD'yi aldıktan sonra, askeri veya sivil tek bir hava mürettebatı üyesinin havacı statüsünü korumasına izin verildiğini düşünemiyorum."
    
  "Ama eğer bu kadar iyilerse sorun ne?" - Patrick sordu. "Sapmaları düzeltirlerse ayrılmaya hazır olacağım."
    
  Summers, "İyiler, geçmiş yıllara göre çok daha iyiler ama güvenilir değiller efendim" dedi. "ICD etkinleştirildiğinde yaklaşık 10 hastadan biri presenkop veya senkop atakları (baş dönmesi, uyuşukluk veya bilinç kaybı) yaşıyor. On kişiden üçü, yaptıkları işi bırakmalarına neden olacak kadar rahatsızlık yaşıyor; örneğin kamyon şoförleri, yolun kenarına çekecek kadar korkmuş veya rahatsız hissedecek veya toplantılardaki yöneticiler ayağa kalkıp oradan uzaklaşacak. oda. Bir uçağı, özellikle de bir uzay uçağını kenara çekemezsiniz. Uçmanın senin için ne kadar önemli olduğunu biliyorum ama buna değmez..."
    
  "Hayatımı riske atmaya değmez mi?" Patrick sözünü kesti. "Bir kez daha, Doktor, kusura bakmayın ama yanılıyorsunuz. Uçmak işim için vazgeçilmez olmasının yanı sıra önemli bir beceri ve kişisel keyif kaynağıdır. Şu anki konumumda etkisiz olurdum."
    
  "Ölmeyi mi tercih edersiniz efendim?"
    
  Patrick bir anlığına başka tarafa baktı ama sonra kararlı bir şekilde başını salladı. "Başka ne gibi alternatiflerim var doktor?"
    
  Summers sert bir tavırla, "Onlara sahip değilsiniz General," dedi. "Sizi beta blokerlere ve sürekli gözleme tabi tutabiliriz, ancak bu ICD kadar etkili değil ve yine de uçuş görevlerinizde sınırlı kalacaksınız. Önümüzdeki altı ay içinde başka bir LQT epizodu geçireceğiniz neredeyse garantidir ve daha önce deneyimlediğinize benzer veya belki de bundan daha şiddetli bir sakatlık yaşama olasılığınız daha yüksektir. Uzaydaysanız veya bir uçağın kontrolündeyseniz, uçuş ve görev yolunda kendiniz, mürettebat arkadaşlarınız ve masum insanlar için anında tehlike oluşturursunuz.
    
  "General McLanahan, benim uzman görüşüme göre, şu anki işiniz veya aklıma gelen herhangi bir askeri pozisyon, ICD taksak bile, sizin durumunuzdaki biri için çok stresli. Şu anda ihtiyacınız olan şey, herhangi bir tedavi veya cihazdan çok dinlenmektir. Uyuşturucu kullanımı veya travma öyküsü olmadığı sürece, uzun QT sendromuna neredeyse her zaman fiziksel, psikolojik ve duygusal stres neden olur. Pozisyonunuzun, sorumluluklarınızın ve uzay uçuşunuzun kalbinize verdiği hasar hayatınızın geri kalanı boyunca sürecek ve gördüğümüz gibi, tek bir basit video konferansın stresi bile bir senkop olayına neden olmak için yeterliydi. Tavsiyemi dinleyin: ICD alın, emekli olun ve oğlunuzun ve ailenizin tadını çıkarın.
    
  Patrick, "Başka seçenekler, başka tedaviler olmalı" dedi. "İstifa etmeye hazır değilim. Önemli bir işim var ve uçuş statümü korumak bunun büyük bir parçası; hayır, bu benim kim olduğumun büyük bir parçası."
    
  Summers yüzünde sert ve rahatsız bir ifadeyle uzun süre ona baktı. "Bertrand Russell bir keresinde şöyle yazmıştı: "Yaklaşan sinir krizinin belirtilerinden biri, kişinin yaptığı işin son derece önemli olduğuna inanmasıdır" dedi, "ancak sizin durumunuzda sinir krizi geçirmeyeceksiniz - ölmüş olacaksınız."
    
  "Burada fazla dramatikleşmeyelim, Kaptan..."
    
  Summers, "Beni dikkatlice dinleyin General McLanahan: Dramatik davranmıyorum; size karşı elimden geldiğince dürüst ve açık davranıyorum" dedi. "Benim düşünceme göre, uzay uçuşunuzun bir sonucu olarak kalp kaslarınızda ve miyokardınızda bilinmeyen ancak ciddi bir hasar oluştu ve bu hasar, aritmi ve taşikardiye neden olan QT uzaması epizodlarına neden olarak presenkoptik ve senkoptik olaylara yol açtı. Bu sizin için yeterince dramatik değil mi efendim?"
    
  "Kaptan-"
    
  Summers, "Bitirmedim efendim," diye araya girdi. "İstirahat ve ilaç tedavisiyle bile, önümüzdeki altı ay içinde öncekinden daha şiddetli bir senkop vakası daha geçirme ihtimaliniz var ve izleme ve acil tıbbi müdahale olmadan hayatta kalma şansınız en iyi ihtimalle yüzde yirmidir. ICD ile önümüzdeki altı ay içinde hayatta kalma şansınız yüzde yetmişe çıkıyor ve altı ay sonra hayatta kalma şansınız yüzde doksan oluyor."
    
  Bir tartışma çıkmasını bekleyerek durakladı ve birkaç dakikalık sessizliğin ardından devam etti: "Şimdi, eğer başka bir subay olsaydınız, Amerika Birleşik Devletleri Başkan Yardımcısı ile Gizli Servis eşliğinde görüşmemiş olsaydınız, size sadece şunu tavsiye ederdim: Komutanınıza sizi önümüzdeki altı ay boyunca hastaneye yatırmasını tavsiye edeceğim. Yapacağım-"
    
  "Altı ay!"
    
  Summers, "Komutanınıza yine de bu şekilde tavsiyede bulunacağım" diye devam etti. "ICD kurmayı seçip seçmemek sizin kararınızdır. Ancak ICD yaptırmamakta ısrar ederseniz ve 7/24 gözetim altında değilseniz, önümüzdeki altı ay boyunca hayatta kalma şansınız neredeyse hiç yok. HAYIR. Size kendimi açıkça anlatabiliyor muyum efendim?" Patrick bir an için hızla sönen bir balon gibi göründü ama Dave Luger umutsuzluğunun hızla yerini öfkeye bıraktığını görebiliyordu; öfkenin ne olduğundan henüz tam olarak emin değildi. "Bana öyle geliyor ki son karar sana ait. İyi günler, General." Ve Summers video konferansından üzüntüyle başını sallayarak çıktı; üç yıldızlı generalin emirlerine uymaya niyeti olmadığından emindi.
    
  Summers konferanstan ayrılır ayrılmaz Patrick sandalyesine yaslandı, derin bir nefes aldı ve konferans masasına baktı. Birkaç uzun sessizlik dakikasının ardından, "Kahretsin," diye nefes aldı.
    
  "İyi misin Mook?" - Dave Luger'a sordu.
    
  Patrick, sahte bir kafa karışıklığıyla başını sallayarak, "Evet, sanırım," diye yanıtladı. "Her zaman akıl hastalığıyla ilgili o sözü söyleyenin Bertrand Russell değil, Will Rogers olduğunu düşünmüştüm."
    
  Dave güldü; bu tanıdığı bir adamdı, çoğu aklı başında erkeğin gözyaşlarının eşiğinde olduğu bir zamanda espriler yapıyordu. "Sanırım Mark Twain şunu söylerken haklıydı: 'Bu bildiğin şey değil, bildiğin şey doğru değil.'
    
  "Mark Twain değildi, Josh Billings'ti."
    
  "DSÖ?" - Diye sordum.
    
  Patrick yeniden ciddileşerek, "Her neyse," dedi. "Dave, neyle başa çıkıp neyle başa çıkamayacağıma karar vermeden önce uzun QT sendromu ve kardiyak aritmilerin tedavisi hakkında her şeyi öğrenmem gerekiyor. Modern ICD'leri veya bu cihazların yeni nesli ne olursa olsun araştıran muhtemelen bir düzine şirket vardır; eski bir teknolojiyi kurmaya karar vermeden önce en son gelişmeler hakkında bilgi sahibi olmam gerekiyor. John Masters'ın muhtemelen kalp hastalıklarını tedavi etmeye adanmış bir laboratuvarı var."
    
  "Böyle söylediğim için üzgünüm dostum, ama aklındaki her soruyu yanıtlamaya hazır muhtemelen ülkedeki en iyi kardiyologu buldun ve onu resmen başından savdın."
    
  Patrick, "Bana yardım etmeye hazır değildi; orada duruyordu, tıbbi emeklilik biletimi zorlamaya hazırdı" dedi. "Bununla kendi yöntemimle başa çıkmalıyım."
    
  Dave, "Bu kararı vermek için ne kadar zamana ihtiyacın olacağı konusunda endişeleniyorum Patrick" dedi. "Belgeyi duydunuz: Bu hastalığa sahip çoğu hasta ya sürekli izlemeye ve ilaç tedavisine başlıyor ya da hemen bir ICD alıyor. Gerisi ölecek. Bu konuda başka ne gibi araştırmalar yapmanız gerektiğini anlamıyorum."
    
  Patrick, "Ben de bilmiyorum Dave, ama her zaman yaptığım şey bu: Kendi kaynaklarımı ve yöntemlerimi kullanarak onları kendim kontrol ediyorum" dedi. "Summers Ordu'daki, hatta ülkedeki en iyi kardiyolog olabilir ama eğer durum buysa, kendi araştırmam da bana bunu söylüyor. Ama bana şunu çöz kardeşim: Summers gibi adamlar, aktif görevde olan ve hâlâ hayatta olan kalp krizi mağdurlarına ne yapar?
    
  "Elbette onları emekliye ayırıyorlar."
    
  Patrick, "Onları emekliye ayırıyorlar," diye tekrarladı, "ve sonra onlara Gaziler İdaresi ya da kısmen hükümet tarafından ödenen özel doktorlar tarafından bakılıyor. Summers her zaman yaptığı şeyi yapıyor: Hasta adamları taburcu ediyor ve onları VA'ya gönderiyor. Hastalarının çoğu hayatta olduklarına o kadar minnettar ki emekliliği hiç düşünmüyorlar."
    
  "Hâlâ hayatta olduğun için mutlu değil misin, Mook?"
    
  "Tabii ki öyleyim Dave," dedi Patrick, kadim arkadaşına kaşlarını çatarak, "ama vuracaksam bunu Summers'ın değil, kendi şartlarımla yapacağım. Bu arada belki bu belgelerin bilmediği durum ve olası tedaviler hakkında daha fazla şey öğrenebilirim, uçuş statümü korumamı sağlayacak bir şey. Belki ben -"
    
  "Patrick, uçmanın senin için önemli olduğunu anlıyorum," dedi Luger içtenlikle, "ama hayatını riske atmaya değmez..."
    
  Patrick, "Dave, neredeyse her savaş uçağında uçtuğumda hayatımı tehlikeye atıyorum," diye sözünü kesti. "Hayatımı kaybetmekten korkmuyorum çünkü..."
    
  Dave, "Düşman... bir dış düşman," dedi. "Hey Patrick, burada sadece şeytanın avukatlığını yapıyorum; seninle tartışmıyorum. Ne istersen yap. Ben de aynı fikirdeyim: Amerika Birleşik Devletleri'ni yok etmeye çalışan bir düşmanla savaşmak için becerilerinizi, eğitiminizi ve içgüdülerinizi kullanarak hayatınızı riske atmaya değer. Ama burada bahsettiğimiz düşman sizsiniz. Kendinizi alt edemezsiniz, alt edemezsiniz veya alt edemezsiniz. Seni öldürmeye çalışan kendi vücudunu kontrol edecek donanıma veya eğitime sahip değilsin. Bu savaşa, şimdiye kadar hazırladığınız herhangi bir savaş gibi yaklaşmalısınız..."
    
  Patrick kararlı bir tavırla, "Ben de tam olarak bunu yapmayı planlıyorum, Dave," dedi. "Bunu inceleyeceğim, analiz edeceğim, uzmanlara danışacağım, bilgi toplayacağım ve bir strateji geliştireceğim."
    
  "Harika. Ancak bunu yaparken kendinizi pilot statüsünden çıkarın ve 24 saat gözlem için hastaneye gidin. Aptal olma."
    
  Bu son söz Patrick'i hazırlıksız yakaladı ve şaşkınlıkla gözlerini kırpıştırdı. "Aptallık ettiğimi mi düşünüyorsun?"
    
  Luger, "Ne düşündüğünü bilmiyorum dostum," dedi. Patrick'in aptal olmadığını biliyordu ve bunu söylediği için pişmandı ama eski dostunun ona öğrettiği tek şey aklından geçeni söylemekti. Patrick korkuyordu ve bu onun korkuya verdiği tepkiydi, tıpkı yıllar boyunca stratejik bir bombardıman uçağının kokpitinde olduğu gibi: korkuyla savaşın, hedefe odaklanın ve durum ne kadar kötü olursa olsun asla savaşmayı bırakmayın. Gözükebilir.
    
  Luger, "Buna doktorun bakış açısından bak, Mook," diye devam etti. "Doktorların sana bu şeyin tetikli, saatli bir bombaya benzediğini söylediğini duydum. Hiç işe yaramayabilir ama biz burada durup tartışırken önümüzdeki on saniye içinde işe yarama ihtimali var. Lanet olsun, şu anda seninle tartışırken beni sinirlendirmenden korkuyorum ve buradan senin ölmeni izlemek dışında hiçbir şey yapamayacağım."
    
  Patrick, "Burada, Dünya yörüngesinde ölme şansım, bu kalp meselesi yüzünden ortalamanın biraz üzerinde; her an bezelye büyüklüğünde bir hipersonik parça tarafından parçalanıp uzaya sürüklenebiliriz ve bunu asla bilemeyiz." dedi Patrick. .
    
  "ICD'den emin değilseniz o zaman devam edin ve araştırın; John Masters'la ya da listemizdeki bir düzine kadar akıllı adamla konuşun ve düşünün," dedi Dave. "Ama bunu doktorların sizinle ilgilenebileceği özel bir hastane odasının güvenliğinden yapın." Patrick'in gözleri ve yüz hatları kararlı, metanetli ve duygusuz kaldı. "Hadi ama Muk. Bradley'i düşün. ICD olmadan uçmaya devam ederseniz ölebilirsiniz. Stres yapmazsanız muhtemelen hayatınıza devam edersiniz. Soru nedir?"
    
  "Vazgeçmeyeceğim Dave ve bu da... Önemli bir iş yapmak için buradayım ve ben...
    
  "İş ? Mook, işin yüzünden kendine zarar verme riskini almaya hazır mısın? Bu elbette önemli ama onlarca genç ve güçlü adam bunu yapabilir. Görevi Boomer'a, Raydon'a, hatta Lucas'a, yani başka birine verin. Henüz anlamadın mı Patrick?"
    
  "Ne arıyorsun?"
    
  "Biz gözden çıkarılabiliriz, General McLanahan. Hepimiz tek kullanımlıkız. Biz 'başka yollarla siyaset'ten başka bir şey değiliz. İş bu noktaya gelince, biz sadece A Tipi askeri primadonna'lardan ibaretiz, üzerimize uymayan maymun kıyafetleri giyen hevesli askeri adamlarız ve Washington'da hiç kimse bizim yaşamamız ya da ölmemiz umurunda değil. Eğer yarın işi batırırsanız, sizin yerinizi yirmi belalı adam daha alacak - ya da daha büyük olasılıkla, Gardner bize, siz öldükten sonraki gün kolaylıkla kapatmamızı ve parayı yeni uçak gemilerine harcamamızı emredebilir. Ama aramızda değer verdiğin kişiler var, listenin başında oğlun var ama sen bize dikkat etmiyorsun çünkü işine odaklanıyorsun; seni bir nebze olsun umursamayan bir işe."
    
  Luger derin bir nefes aldı. "Seni tanıyorum dostum. Her zaman bunu yaptığınızı söylüyorsunuz çünkü kendi yapmadığınız bir şeyi başka bir pilota yapmasını söylemek istemiyorsunuz, pilotlar test ekibinin eğitimli üyeleri olsa bile, en iyilerin en iyisi. Bunun saçmalık olduğunu her zaman biliyordum. Bunu seviyorsun çünkü yapıyorsun, çünkü kötü adamları alt etmek için tetiği çeken kişi olmak istiyorsun. Anlıyorum. Ama artık bunu yapman gerektiğini düşünmüyorum, Mook. Neredeyse test edilmemiş bir makineyi kullanarak değil, hedef bölgeye ulaşmadan çok önce sizi öldürebilecek streslere maruz bırakarak hayatınızı gereksiz yere riske atıyorsunuz."
    
  Patrick uzun süre sessiz kaldı; sonra eski arkadaşına baktı. "Sanırım kendi ölümlülüğünle yüzleşmenin nasıl bir şey olduğunu biliyorsun, değil mi Dave?"
    
  Luger, "Maalesef evet" dedi. Eski Sovyetler Birliği'nin Kavazna'daki yer tabanlı lazer kompleksini yok etmek için gizli bir görevde bulunan genç bir gezgin-bombardıman uçağı olan Dave Luger, Ruslar tarafından yakalandı, sorguya çekildi, işkence gördü ve Rus olduğuna inandırılacak şekilde beyni yıkanmadan önce birkaç yıl hapsedildi. mühendis. Bu tedavinin etkileri onu duygusal ve psikolojik olarak etkiledi; stres, aniden uzak bir füg durumuna girmesine neden oldu; bu da onu dakikalarca, bazen saatlerce korkudan neredeyse aciz bıraktı ve aktif uçuş statüsünü yıllar önce gönüllü olarak geri çekti. "Harika bir yolculuktu... Ama başka yolculuklar da var."
    
  "Uçmayı özlemedin mi?" - Patrick sordu.
    
  Dave, Kesinlikle hayır, dedi. "Uçmak istediğimde savaş drone"larından birini ya da radyo kontrollü model uçaklarımı uçuruyorum. Ama yeterince işim var ve artık bunu yapma arzum yok."
    
  Patrick dürüstçe şunu itiraf etti: "Bunun beni nasıl etkileyeceğinden emin değilim." "Sanırım iyi olurdum - hayır, eminim öyle olurdu - ama her zaman bir uçuş, bir görev daha için bağırıp çağırır mıydım?"
    
  Dave, "Mook, sen de ben de insanlı uçakların dinozorların yoluna gittiğini biliyoruz" dedi. "Birdenbire romantik bir havacılık fikri mi geliştirdiniz, bir şekilde size diğer her şeyi unutturan garip bir 'somurtkan bağları koparma' fikri mi? Uçmak senin için ne zamandan beri "uçuşu planla ve sonra planı uygula"nın ötesinde bir şey haline geldi? Dostum, seni tanımasaydım uçmayı Bradley'den daha çok önemsediğine yemin edebilirdim. Bu Patrick Shane McLanahan değil biliyordu."
    
  "Bu konuyu burada bırakalım, tamam mı?" Patrick sinirle sordu. Luger'ın (ya da eski kız arkadaşı Başkan Yardımcısı Maureen Herschel'in) on iki yaşındaki oğlu Bradley meselesini gündeme getirmesinden nefret ediyordu; Patrick'in bir konuda fikrini değiştirmesini sağlamaya çalışmanın aşırı kullanılmış bir argüman olduğunu düşünüyordu. "Herkes kalbim için endişeleniyor ama kimse benimle tartışmayı bırakmıyor." Luger'ın gülümsediğinden emin oldu ve şunu ekledi: "Belki de hepiniz beni çökertmeye çalışıyorsunuz. Konuyu değiştir, lanet olsun Teksas. Gölde neler oluyor?
    
  Dave, "Söylenti çarkı dönüyor Mook" dedi. "Tahmin edin HAWC'a kim geri gelebilir?"
    
  Patrick, "Martin Tehama," diye yanıtladı. Dave şaşkınlıkla gözlerini kırpıştırdı; o nadiren herhangi bir şeye şaşıran bir adamdı. "CC'de Savunma Bakanlığı'ndan garip bir e-posta adresi gördüm ve o ofiste kimin olduğunu kontrol ettim. HAWC komutanı olarak yeniden görevlendirileceğini düşünüyorum."
    
  "Beyaz Saray'daki arkadaşınla mı? Şüphesiz." Hava Kuvvetleri Albay Martin Tehama, Tümgeneral Terrill "Digger" Samson'un Patrick McLanahan'ı atlayarak ayrılmasının ardından Gelişmiş Havacılık ve Uzay Silahları Merkezi komutanlığına atandı. Saygın bir test pilotu ve mühendis olan Tehama, HAWC'nin sıklıkla gerçekleştirdiği (örneğin dünya çapında "operasyonel test uçuşlarında" deneysel uçaklar ve silahlar uçurmak gibi) "müfredat dışı" faaliyetleri durdurmak ve ciddi uçuş testi işine geri dönmek istiyordu. Patrick, Beyaz Saray danışmanı olarak görevinden ayrıldığında, Tehama'nın yerine HAWC'nin komutası kendisine verildi. O da Kongre üyelerine HAWC'nin gizli görevleri hakkında bilgi hazinesi sağlayarak karşılık verdi. "Summers durumunuz hakkında tam bir rapor sunduktan sonra, siz emekliliğinizi ilan ettiğinizde veya Başkan tıbbi nedenlerden dolayı emekli olduğunuzu açıkladığında yeniden ortaya çıkacak ve liderliği üstlenecektir."
    
  "Başkan ve Senatör Barbeau, sağlıkla ilgili kaygıları gerekçe göstererek Kara Aygır programını iptal etmek için kalbimi kullanacak ve ayakçıları Tehama da onu birkaç ay içinde derhal kapatacak."
    
  David, "O kadar da uzun sürmedi, Mook," dedi. "Senato'dan çıkan söylentiler, Beyaz Saray'ı bizi kapatmak için daha hızlı hareket etmeye zorlayacakları yönünde."
    
  "Barbo bombardıman uçaklarını istiyor, orası kesin."
    
  Dave, "Sadece o değil, aynı zamanda en yüksek sese sahip olan da o" dedi. "Hayal edebileceğiniz her silah sistemi için lobiciler var; uçak gemileri, balistik füze denizaltıları, özel operasyonlar, buna ne demek isterseniz onu adlandırın. Başkan Gardner en az dört, belki de altı uçak gemisi savaş grubu daha istiyor ve eğer uzay programı iptal edilirse muhtemelen onları da alacak. Herkesin kendi planları vardır. Uzay uçağı lobisi neredeyse yok ve yaralanmanız programa gölge düşürüyor, bu da diğer lobicileri sonsuza dek memnun ediyor.
    
  "Bu politik saçmalıktan nefret ediyorum."
    
  "Ben de. Beyaz Saray'da bu kadar uzun süre çalışmanıza şaşırdım. Kesinlikle takım elbise giymek, anlamsız konuşmalar dinlemek, başka bir kongre komitesi önünde haftalarca ifade vermek ve lobiciler ve sözde uzmanlar tarafından kandırılmak için yaratılmamışsınız."
    
  "Kabul edildi" dedi Patrick. "Her halükarda yoğunluk arttı ve Tehama bunu daha da artıracak - burnumuzun dibinde. Soltanabad'daki bu görevi tamamlamak, mürettebatı sağ salim geri getirmek ve iyi istihbarat toplamak için bir neden daha; üstelik tüm bunlar yarın sabahtan önce. Ruslar İran'da bir şeylerin peşinde; Moskova'da ya da Türkmenistan'da oturup İran'ın demokratikleşmesini ya da parçalanmasını izlemekle yetinemezler."
    
  Dave, "Ben de öyle yapıyorum" dedi. "Siz yeşil ışık yaktığınızda hava görevi emri hazır olacak. Size hemen yörüngesel oyun planını ve tam güç programını göndereceğim. Genesis çıkıyor."
    
    
  BEŞİNCİ BÖLÜM
    
    
  Dürüstlük övülür ama açlıktan ölür.
    
  - DECIMUS JUNIUS JUVENALIS
    
    
    
  YÜKSEK TEKNOLOJİ HAVACILIK SİLAHLARI MERKEZİ, ELLIOTT HAVA KUVVETLERİ ÜSSÜ, NEVADA
  Kısa bir süre sonra
    
    
  Wayne Macomber, "Video oyunu oynamaktan on kat daha sıkıcı" diye şikayet etti, "çünkü ben bu şeyi oynayamıyorum bile."
    
  Ordu Ulusal Muhafız Yüzbaşı Charlie Turlock, "Önümüzde oldukça derin bir yıkım var Bang" dedi. "Hedefin dışına çıkıyor, bu yüzden eninde sonunda dışarı çıkmamız gerekecek. Zorundayız-"
    
  Macomber, "Görüyorum, görüyorum," diye homurdandı. "Vol, bu tren raylarını tekrar temizle."
    
  "Kabul edildi," diye yanıtladı Deniz Piyadeleri Başçavuşu Chris Wohl her zamanki kulak tırmalayıcı fısıltıyla. Bir dakika sonra: "İzler temiz Binbaşı. Uydu, bir sonraki trenin yirmi yedi mil doğuda olduğunu ve saatte yirmi beş mil hızla bizim yönümüze doğru hareket ettiğini bildiriyor."
    
  "Kabul edildi," diye yanıtladı Macomber, "ama beş mil uzakta, tam önünüzde bir yerde saat üç pozisyonuma döndüğümü görüyorum. Bir anlığına ortaya çıkıyor ve sonra kayboluyor. Bu da nedir böyle?"
    
  Wohl telsizle "Olumsuz temas efendim" dedi.
    
  "Bu çılgınlık," diye mırıldandı Macomber, hem Turlock'un hem de Vol'un onu hâlâ duyabildiğini biliyordu ama hiç umursamadı. Bir görevi planlamayı bu şekilde hayal etmemişti... Her ne kadar itiraf etmek zorunda olsa da oldukça havalıydı.
    
  Uzay uçağı ne kadar inanılmaz olsa da yolcu modülü bile oldukça düzgün bir cihazdı. Yalnızca Kara Aygırın içinde yolcu ve kargo taşımakla kalmadı, aynı zamanda uzay uçağı ile uzay istasyonu arasında kenetleme adaptörü olarak da hizmet etti. Acil bir durumda modül, bir uzay aracının mürettebatı için cankurtaran filikası olarak bile kullanılabilir: onarım gemisinin yörüngede kaldırılmasını kolaylaştırmak ve dönüş sırasında onu dik tutmak için manevra motorları vardı; atmosferde denize atılması durumunda dengeyi sağlamak için küçük kanatlar; Altı yolcunun bir haftaya kadar hayatta kalmasına yetecek kadar oksijen vardı; Modül yeniden giriş sırasında fırlatılırsa yeniden girişte hayatta kalmak için yeterli koruma; ve modülü ve içindekileri yere veya suya çarpma durumunda tamponlayacak paraşütler ve yüzen/darbeli yastık çantaları. Ne yazık ki, tüm bu koruma yalnızca yolcular için mevcuttu - Black Stallion mürettebatının, yörüngede uzaya gitmek ve transfer tünelini kullanmak dışında, kalkıştan sonra modülün içine girmenin hiçbir yolu yoktu.
    
  Macomber ve Ox, BERP'den veya Balistik Elektron Reaktif İşlem Malzemesinden yapılmış, kumaş gibi tamamen esnek olan, ancak çeliğin yüz katı kadar bir güce anında sertleşerek kullanıcıyı koruyan hafif bir kıyafet olan tam Iron Man zırh sistemini giyiyorlardı. Çarpma anında. Elbise tamamen yalıtılmıştı, zorlu veya tehlikeli koşullarda bile mükemmel koruma sağlıyordu ve kask vizörlerindeki ekranlar aracılığıyla kullanıcıya veri aktaran geniş bir dizi elektronik sensör ve iletişimle tamamlanıyordu. Teneke Adam sistemi, kullanıcıya kas hareketlerini geliştirerek insanüstü güç, çeviklik ve hız kazandıran mikrohidrolik bir dış iskelet ile daha da geliştirildi.
    
  Charlie Turlock - "Charlie" onun gerçek adıydı, çağrı işareti değil, babasının ona çocuksu bir isim verdiği genç kadın - teneke bir oduncu kostümü değil, ince bir termal iç çamaşırı katmanının üzerine sadece bir uçuş kıyafeti giymişti. ; koltuklarının arkasındaki kargo ambarına bindi. Teneke Adam'ın gelişmiş ekranlarına benzer bir elektronik vizörde duyusal ve bilgisayar verilerini görüntüleyen standart bir HAWC uçuş kaskı takıyordu. Formda, atletik ve ortalamanın biraz üzerinde olan Turlock, büyük, kaslı komandolarla dolu bir birimde yersiz görünüyordu; ancak Ordu Araştırma Laboratuvarı'nın Piyade Dönüşüm Savaş Laboratuvarı'nda geçirdiği yıllardan, daha küçük olanını fazlasıyla telafi eden bir şeyi yanında getirdi. fiziksel boyut.
    
  Üçlü, İran'daki Soltanabad Otoyolu havaalanına sızmayı planladıkları bilgisayar animasyonunu izledi. Animasyon, hedef bölgedeki arazinin ve kültürel özelliklerin son derece gerçekçi bir görünümünü oluşturmak için gerçek zamanlı uydu sensör görüntülerini kullandı; geçmiş bilgilere, ışık seviyelerine, hava tahminlerine ve hatta toprağa dayalı personel ve araç hareketleri gibi tahminlerle tamamlandı. koşullar. Üç savaş gücü komandosu yaklaşık elli metre aralıklarla yerleştirilmişti; gerektiğinde birbirlerini hızla destekleyecek kadar yakın, ancak tek bir düşman devriyesi tarafından fark edilir veya saldırıya uğrarsa birbirlerini ele vermeyecek kadar da uzaktı.
    
  Charlie, "Şimdi bariyeri görüyorum, mesafe bir virgül altı mil" dedi. "Şimdi göletin üzerinden geçiyoruz. 'Goose' uçuşun bitmesine otuz dakika kaldığını bildiriyor." "Kaz", sırt çantasından fırlatılan ve güvenli bir veri bağlantısı üzerinden görsel ve kızılötesi görüntüleri komandolara aktaran, bowling lobutu büyüklüğünde küçük bir uçan drone olan GUOS veya Grenade İnsansız Gözetleme Sistemi idi.
    
  Macomber, "Bu, geride kaldığımız anlamına geliyor," diye homurdandı. "Bu konuyu biraz açalım."
    
  Vol, Tam zamanında geldik efendim, diye fısıldadı.
    
  Macomber, "Geride olduğumuzu söyledim Başçavuş," diye tısladı. "Drone'un yakıtı bitecek ve biz hâlâ lanet kompleksin içinde olacağız."
    
  "Başka bir kazım hazır," dedi Charlie. "Bunu çalıştırabilirim..."
    
  "Ne zaman? İranlıların bunu duyabileceği kadar ne zaman yaklaşacağız?" Macomber homurdandı. "Zaten bu şeyler ne kadar gürültülü?"
    
  Charlie, "Eğer gösterilerime gelseydiniz, bunu bilirdiniz, Binbaşı," dedi.
    
  Macomber, "Bana meydan okumaya cesaret etmeyin, kaptan," diye tükürdü. "Sana bir soru sorduğumda cevabını ver."
    
  Charlie, sinirini hiç gizlemeden, "Motorun ateşlemesinden birkaç yüz metre ötede hiçbir şey duymayacaklar," dedi, "ses sensörleri olmadığı sürece."
    
  Macomber biraz daha homurdandı, "Bu görevden önce doğru bilgiye sahip olsaydık, İranlıların ses sensörleri olup olmadığını bilirdik," diye homurdandı. "İHA'nın fırlatılmasını üsse üç milden ziyade üç mil yakınına gelene kadar ertelemeyi planlamamız gerekiyor. Bunu anlıyor musun Turlock?"
    
  "Anladım," diye onayladı Charlie.
    
  "İhtiyacım olan bir sonraki..." Macomber, hedef göstergesinin elektronik vizörünün görüş alanının tam çevresinde yeniden belirdiğini fark ettiğinde durdu. "Lanet olsun yine geldi. Vol, bunu gördün mü?"
    
  Ox, "O zaman gördüm ama ortadan kayboldu" diye yanıtladı. "Bu alanı tarıyorum... olumsuz temas. Belki de sensörün kısa süreli bir parlaması."
    
  Macomber, "Vol, benim kitabımda 'sensör kıvılcımı' diye bir şey yok. Önünüzdeki bir şey bu geri dönüşe neden oluyor. İşe başlayın."
    
  "Anladım," diye yanıtladı Vol. "Rotanın dışına çıkıyoruz." Animasyonun yönünü değiştirmek için tekerleği olan küçük bir fare kullandı ve her birkaç metrede bir bilgisayarın mevcut ayrıntıları eklemesini ve ileride ne olacağı konusunda daha fazla uyarı vermesini bekledi. Tüm kablosuz bilgisayar faaliyeti nedeniyle süreç yavaştı, ancak aynı anda operasyonlarının provasını yapmak ve uçuşa hazırlanmak zorunda oldukları tek yol buydu.
    
  Macomber, "Bizim komando olmamız gerekiyor; bizim için ray diye bir şey yok" dedi. "Bir hedefimiz ve ona ulaşmak için milyonlarca farklı yolumuz var. Önümüzde yüzen tüm bu güzel resimler çocuk oyuncağı olmalı - bu neden başımı ağrıtıyor? "Ne Turlock ne de Vol yanıt verdi; onlar zaten Macomber'ın şikayetlerine alışmışlardı. "Başka bir şey var mı Vol?"
    
  "Hazırlanmak."
    
  Charlie, "Yıkandıktan hemen sonra lastik izlerine benziyor" dedi. "Hummer büyüklüğünde, çok derin bir araç değil."
    
  Macomber, "Bu yeni bir şey" dedi. Kaynak veri etiketlerini kontrol etti. "Alçak irtifa SAR'ın yalnızca son on beş dakikasından indirilen yeni istihbarat. Çevre devriyesi sanırım."
    
  "Araç belirtisi yok."
    
  "Bunu bu yüzden yapıyoruz değil mi çocuklar? Belki de general haklıydı." Hem Vol hem de Turlock'a göre Macomber, generalin haklı olabileceğini kabul etmekten rahatsızlık duyuyordu. "Devam edelim ve bakalım ne olacak-"
    
  Görev komutanı Deniz Binbaşı Jim Terranova, "Mürettebat, ben MS," diye interkom üzerinden müdahale etti, "kalkış için geri sayıma başladık, T eksi elli altı dakika ve geri sayım. Kalkış öncesi kontrol listelerinizi çalıştırın ve rapora hazırlanın."
    
  "Anlaşıldı, S-One dinliyor," diye yanıtladı Macomber... ama kendisinin de hafif bir şokla belirttiği gibi, sözleri anında kuruyan, boğuk bir boğazdan ve ses tellerinden çıkıyordu; kelimelerin söylenmesine yetecek kadar nefes alamıyordu. dudakları.
    
  Gelişmiş Havacılık ve Uzay Silahları Merkezi ve Hava Kuvvetleri'ndeki adamların gerçekten iyi olduğu bir şey varsa, Macomber bunu erkenden fark etti; o da kesinlikle bilgisayar modellemesiydi. Bu adamlar her şeyi simüle ediyorlardı; gerçek uçuş süresinin her saati için, bu adamlar muhtemelen önceden bilgisayar simülatöründe yirmi saat pratik yapmışlardı. Makineler, fotogerçekçi ekranlara sahip basit masaüstü bilgisayarlardan, hidrolik sıvısı damlatmaktan duman çıkarmaya ve yanlış bir şey yaptığınızda alev almaya kadar her şeyi yapan tam ölçekli uçak maketlerine kadar uzanıyordu. Herkes bunu yapıyordu: uçak mürettebatı, bakım, güvenlik, muharebe personeli, komuta merkezi, hatta yönetim ve destek personeli düzenli olarak tatbikatlar ve simülasyonlar yürütüyordu.
    
  Elliott ve Battle Mountain AFB'lerdeki tüm personelin önemli bir yüzdesi, belki de her iki konumdaki yaklaşık beş bin personelin onda biri, yalnızca bilgisayar programcılığıyla meşguldü ve dünya çapında bağlantılı diğer özel ve askeri bilgisayar merkezleri, en son kodları, prosedürleri ve uygulamaları sağlıyordu. cihazlar; ve bu çok gizli süper meraklıların 7/24 yazdığı kodların en az üçte biri yalnızca simülasyonlarla ilgiliydi. Bu onun uzaya yaptığı ilk gerçek yolculuktu ama simülasyonlar o kadar gerçekçi ve sayısızdı ki sanki bunu daha önce onlarca kez yapmış gibi hissetti...
    
  ...ta ki görev komutanı kalkışa bir saatten az süre kaldığını duyurana kadar. Soltanabad'a yaklaşmaya ve içeri girmeye hazırlanmakla o kadar meşguldü ki, muharebe hava durumu filosunda en az üç günlük eğitime ihtiyaç duyduğu halde yalnızca üç saatlik hazırlık! - oraya ulaşmak için uzaya uçacaklarını tamamen unutmuştu!
    
  Ama şimdi bu korkutucu gerçek tüm gücüyle bizi vuruyor. Hiçliğin ortasındaki izole bir uçak pistine birkaç gün sürecek bir uçuş için ekipmanını sadece bir C-17 Globemaster II veya C-130 Hercules'e yüklemeyecekti; neredeyse yüz mil uzaya fırlatılacaktı. , daha sonra düşman hava sahasındaki atmosferi geçip kuzeydoğu İran'daki çöle inmeden önce, eski teokratik rejimin elit terörist ordusu olan İslam Devrim Muhafızları Ordusu'ndan bir tugay savaşçısının onları bekliyor olabileceği oldukça muhtemeldi. onlara.
    
  Normalde hedefine giderken ilk atlama üssüne varması gereken sürede bu görev tamamlanacaktı! Bu basit gerçek kesinlikle şaşırtıcıydı, neredeyse inanılmazdı. Zamanın sıkışması neredeyse anlaşılamayacak kadar fazlaydı. Ama yine de burada, bir simülatör değil, gerçek bir uzay gemisinde oturuyor ve zaman işliyor. Güneş yeniden doğduğunda bu görev bitmiş olacak ve durumu değerlendirecekti. Alçak Dünya yörüngesine girecek, dünyanın yarısını dolaşacak, İran'a inecek, araştıracak, tekrar havalanacak, tekrar alçak Dünya yörüngesine girecek ve umarım dost bir üsse inecek...
    
  ...yoksa ölmüş olurdu. Onları öldürebilecek milyonlarca öngörülemeyen ve simüle edilemeyen şeyin yanı sıra, her gün baş etmeye çalıştıkları yüz kadar simüle edilebilir şey vardı ve kötü bir şeyin olacağını bilseler bile bazen bununla başa çıkamıyorlardı. Ya her şey yoluna girecek ya da ölecekler... ya da yüzlerce şey daha olabilir. Her ne olduysa artık olması gerekiyordu.
    
  Macomber kesinlikle tehlike ve belirsizlik hissediyordu... ama çoğu zaman olduğu gibi, McLanahan'ın ve Gelişmiş Havacılık ve Uzay Silahları Merkezi ile Hava Kuvvetleri'ndeki herkesin dahil olduğu her faaliyetin çılgın hızı, diğer tüm korku duygularını hızla zihninden uzaklaştırdı. Sanki bir düzine ses -bazıları insan, ama çoğu bilgisayarlı- onunla aynı anda konuşuyordu ve hepsi onay veya eylem gerektiriyordu, yoksa konuşma hızla "talepkar" bir hal alacaktı. genellikle onu ihbar ediyordu ve bir insan sesini rahatsız ediyordu - genellikle görev komutanı, ancak bazen Tuğgeneral David Luger, eğer yeterince kritikse, kendisi de komutan yardımcısı - talebi tekrarladı.
    
  Yoğun baskı altında performans göstermeye ve başarılı olmaya alışkındı - bu, herhangi bir özel harekât komandosunun ortak paydasıydı - ama bu tamamen farklı bir şeydi: çünkü bazen kaotik olan tüm eğitimin sonunda, onu uzaya göndereceklerdi! Macomber, dört Lazer Darbeli Füze Sistemi motoru veya Leopard'ın tam turbofan gücüyle uçağı kolaylıkla kalkışa itmesiyle Kara Aygır'ın harekete geçtiğini hissettiğinde Terranova bu duyuruyu sadece birkaç dakika önce yapmış gibi görünüyordu. göl yatağı pisti.
    
  Fermuar uçmaktan korkmuyordu ama kalkışlar kesinlikle onun için uçmanın en korkutucu kısmıydı; arkalarındaki tüm o güç, tam güçle çalışan motorlar dakikada tonlarca yakıt tüketiyor, sağır edici gürültü, en kötüsü titreşim, ama uçak hala nispeten yavaş hareket ediyor. Simülatörde çok sayıda Siyah Aygır kalkışı yapmıştı ve uzay aracı hala atmosferdeyken bile performans rakamlarının etkileyici olduğunu biliyordu, ancak bu kısımda kesinlikle iğne ve iğneler üzerindeydi.
    
  Elliott Hava Kuvvetleri Üssü'ndeki Dry Lake Bed Pistinden ilk kalkış gerçekten etkileyiciydi - LPDRS motorları tam savaş itiş gücüne turbofanla güçlendiğinde güçlü bir itiş, ardından kısa bir koşunun ardından dakikada on bin fitin üzerinde hızlı, yüksek açılı bir tırmanış . . Kalkış ve kalkışın ilk birkaç saniyesi normal görünüyordu... ama hepsi bu. Turbojet modunda tam savaş gücünde, dört LPDRS motorunun her biri, ateşlemeden önce jet yakıtını aşırı ısıtan katı hal lazer ateşleyicilerle optimize edilmiş yüz bin poundluk itme kuvveti üretti.
    
  Ancak yüksek performanslı kalkışlar, Whack için veya komandoların çoğu ve düşman pistlerine girip çıkan diğer kişiler için yeni bir şey değildi. Birkaç devasa C-17 Globemaster II ve C-130 Hercules nakliye uçağını uçurdu; burada, pist yakınındaki düşmanın omuzdan atılan uçaksavar füzelerinin menzilinden çıkmak için maksimum hızda kalkış yapmak zorunda kaldılar ve bu uçaklar birçok kez Black Stallion'dan daha büyük ve çok daha az ileri teknolojiye sahip. Beş yüz bin kiloluk C-17 Globemaster III kargo uçağının kuyruğunda çığlık atarak yüksekliğin her metresine tutunmasından daha korkutucu bir şey yoktu.
    
  Teneke Adam'ın teçhizatı aslında vücudunun aşırı yükün bir kısmını emmesine yardımcı oldu ve hatta kalbinin ve nefes alma hızının biraz arttığını hissettiğinde ona biraz fazladan saf oksijen dozu verdi. Alçak irtifalarda itme kuvveti çok güçlü olduğundan ve hava çok yoğun olduğundan, motorların patlamasını önlemek için lazer ateşleyicilerin "darbeli" olması veya hızla kapatılıp açılması gerekiyordu. Bu, Nevada gökyüzünde, Hava Kuvvetleri'nin hipersonik casusuyla bağlantılı olan komplo teorisyenlerinin ve çok gizli uçağın ilk kez fotoğrafını çekme umuduyla gizli test alanlarına sızan "Göl Avcılarının" ayırt edici bir "inci dizisi" yarattı. uçak, Aurora.
    
  Pasifik kıyısı üzerinden yakıt ikmali alanına kadar yüksek ses altı hızda kısa bir uçuş yaptılar ve ardından Hava Kuvvetlerine ait bir KC-77 tankeri ile buluştular. Black Stallion uzay uçağı programının sırrı, yörüngeye girmeden hemen önce tam bir jet yakıtı ve oksitleyici yükü aldıkları uçuş sırasında yakıt ikmali yapmaktı; atmosferin en kalın kısmında sıfır irtifadan fırlatmak yerine uzaya uçuşlarına başladılar. çok daha az yoğun havada yirmi beş bin feet ve üç yüz deniz milinden.
    
  Whack'ın şimdiye kadar uçtuğu her uçakta, özellikle de kıtalararası menzilli nakliye uçaklarında, yakıt ikmali her zaman sonsuza kadar sürüyormuş gibi görünüyordu, ancak Black Stallion daha da uzun sürdü çünkü aslında art arda üç yakıt ikmali gerektiriyordu: yakıt tanklarına yakıt ikmali yapan ilk kişi, çünkü onlar öyle değildi. tam yükle kalkış yapıyor ve hemen yakıt ikmali yapılması gerekiyor; ikincisi, büyük kapları bor hidrojen tetraoksit oksitleyici ile doldurmak içindir - "boom" lakaplı BOHM; ve üçüncüsü - uzaya basınç uygulanmadan hemen önce yakıt depolarına bir kez daha yakıt ikmali yapmak için. JP-7 jet motoru yakıt depolarının doldurulması her seferinde oldukça hızlıydı, ancak daha büyük BOHM yakıt depolarının doldurulması bir saatten fazla sürdü çünkü bor ve geliştirilmiş hidrojen peroksit karışımı kalın ve çorba kıvamındaydı. Tanklar doldukça XR-A9'un ağırlaştığını ve belirgin şekilde yavaşladığını hissetmek kolaydı ve zaman zaman pilot, tankere ayak uydurabilmek için daha büyük LPDRS motorlarındaki art yakıcıları devreye sokmak zorunda kalıyordu.
    
  Macomber, hedef bölgedeki yerleşik bilgisayarlarına indirilen bilgi güncellemelerini kontrol etmek, haritaları ve bilgileri incelemek için zaman harcadı, ancak çok az yeni veri geliyor gibi göründüğü ve can sıkıntısı onu ele geçirdiği için hayal kırıklığına uğramaya başladı. Tehlikeliydi. Bu uçuştan önce basınçlı elbise giyeceklermiş gibi ön oksijen solumalarına gerek olmamasına rağmen yakıt ikmali operasyonları sırasında kasklarını çıkaramıyorlardı; ve şu anda olduğu gibi her yerde ve her zaman kestirebilen Vol'un aksine, Macomber bir görevden önce uyuyamazdı. Böylece bölmeye bağlı kişisel çantasına uzandı ve...
    
  ...Turlock'u hayrete düşüren bir şaşkınlıkla, bir kırmızı iplik yumağı ve üzerine örgü malzemenin bir kısmının zaten dizilmiş olduğu iki örgü iğnesi çıkardı! Teneke Adam'ın zırhlı eldivenlerindeki iğneleri kullanmanın şaşırtıcı derecede kolay olduğunu gördü ve çok geçmeden hızlandı ve neredeyse normal çalışma temposuna ulaştı.
    
  Turlock interkom üzerinden "Mürettebat, ben S-İki" dedi, "buna inanamayacaksınız."
    
  "Bu nedir?" - uzay aracının komutanı ABD Donanması Teğmen Komutanı Lisette "Frenchie" Moulin'e sordu, sesinde endişe duyuldu. Havada yakıt ikmali sırasında genellikle çok az konuşma yapılıyordu; geminin açık dahili iletişim sisteminde söylenenler genellikle acil bir durumdu. "Bağlantıyı kesmemiz mi gerekiyor...?"
    
  "Hayır, hayır SC, acil bir durum değil" dedi Charlie. Daha iyi görebilmek için koltuğunda öne doğru eğildi. Macomber, yolcu modülünün karşı tarafında, onun önünde oturuyordu ve dizlerini tam olarak görebilmek için kendini emniyete almaya çalışıyordu. "Ama kesinlikle şok edici. Binbaşı... örgü örüyor gibi görünüyor."
    
  "Bir daha söyleyeyim mi?" - Jim Terranova'ya sordu. Kara Aygır uzay uçağı bir an mırıldandı, sanki uzay gemisi komutanı bir an için o kadar şaşkına dönmüştü ki neredeyse yakıt ikmali alanından uçup gidecekti. "Örgü mü dedin?" Örgü... içi, iplik yumağı, örgü şişleri... örgü mü?"
    
  "Olumlu" dedi Charlie. Macomber'ın yanında oturan Chris Wall uyandı ve birkaç saniye Macomber'a baktı; şaşkınlığı kaskı ve Teneke Adam yeleğinin üzerinden bile görülebiliyordu, sonra tekrar uykuya daldı. "Tüm gösteri boyunca iğneleri var, kırmızı bir iplik yumağı var, 'biri ikiyle katla'. Kahrolası Martha Stuart tam burada."
    
  "Benimle dalga mı geçiyorsun?" Terranova bağırdı. "Yılan yiyen baş belası komandomuz örgü mü örüyor?"
    
  "O da çok tatlı görünüyor" dedi Charlie. Sesi küçük bir çocuğun sesine dönüştü: "Şirin bir peçete mi yapıyor, yoksa Fransız kanişi için sıcak ve rahat bir kazak mı, bilemiyorum, belki de..."
    
  Macomber, Turlock'un daha önce hiç görmediği bir bulanıklıkla çantasından bir örgü iğnesi daha çıkardı, soluna döndü ve Turlock'a fırlattı. İğne kaskının sağ tarafından hızla geçti ve koltuğunun baş dayanağının üç santim içine saplandı.
    
  "Neden, seni piç...!" diye bağırdı Turlock, iğneyi çıkararak. Macomber, böcek gözlü miğferinin altından sırıtarak zırhlı parmaklarını ona doğru salladı , sonra dönüp örgüsüne geri döndü.
    
  Moulin öfkeyle, "Orada neler oluyor?" diye sordu.
    
  Fermuar, "Kaptan bebek gibi konuştuğuna göre belki o da örgü örmeyi denemek ister diye düşündüm" dedi. "Başka bir şey ister misin Turlock?"
    
  "Bu miğferi çıkar, onu sana geri vereceğim - tam gözlerinin arasında!"
    
  Moulin, "Siz aptallar şunu kesin, radyo disiplinini koruyun," diye emretti. "Yakıt ikmalinin en önemli kısmı havadadır ve siz aptallar, sümük burunlu çocuklar gibi osurursunuz. Macomber, gerçekten örgü mü yapıyorsun?"
    
  "Ya ben buysam? O beni rahatlatıyor."
    
  "Gemiye örgü malzemeleri getirmek için benden izin almadın. Kaldır şu pisliği."
    
  "Buraya gel ve beni becer, Frenchie." Sessizlik vardı. Macomber, uzay gemisinde isterse onu zorlayabilecek tek kişi olan Vol'a baktı ama hala uyuyormuş gibi görünüyordu. Fermuar durumun böyle olmadığından emindi ama müdahale etmek için hiçbir harekette bulunmadı.
    
  Moulin uğursuzca, "Eve döndüğümüzde sen ve ben biraz konuşacağız, Macomber," dedi. "Ve sana anlayabileceğini umduğum bir dille, bir uzay gemisi komutanının yetki ve sorumluluklarını açıklayacağım - hatta Eğer pantolona hızlı bir tekme atılması gerekiyorsa bunu açıklığa kavuşturmak için kıçıma."
    
  "Bunu sabırsızlıkla bekliyorum, Frenchie."
    
  "İyi. Şimdi kargaşayı durdurun, yolcu modülündeki tüm yetkisiz ekipmanları çıkarın ve dahili görüşmeyi durdurun, yoksa bu uçuş sonlandırılır. Herkes bunu anladı mı? Cevap gelmedi. Macomber başını salladı ama söylendiği gibi örgüsünü bıraktı ve Turlock'un kaskının arkasında öfkeli bakışlarını hissettiğinde gülümsedi . Yakıt ikmalinin geri kalanı sadece normal aramalar ve yanıtlarla yapıldı.
    
  Yakıt ikmali tamamlandıktan sonra, KC-77 ile gevşek bir formasyonda uçarak yaklaşık bir saat boyunca sahil boyunca kuzeye doğru süpersonik bir hızda yolculuk yaptılar - artık tanker, uzay uçağı çok ağır olduğu için Black Stallion'a kolayca yetişebiliyordu. JP-7'ye ikmal yapmak için tankerle yeniden bağlantı kurdular ki bu çok uzun sürmedi ve ardından tanker üsse geri döndü. Terranova, "Mürettebat, yörünge yerleştirme kontrol listesi tutulacak şekilde programlandı" dedi. "Kontrol listeniz tamamlandığında bana haber verin."
    
  Macomber, "S-Bir, Wilco," diye homurdandı. Başka bir kontrol listesi. Kaskının elektronik veri vizörüne elektronik bir kontrol listesi getirdi ve her bir öğeyi kontrol etmek için göz imlecini ve sesli komutları kullandı; bunlar çoğunlukla gevşek nesnelerin emniyete alınması, oksijen panelinin kontrol edilmesi, kabin basıncının arttırılması, falan filan ile ilgiliydi. Bu, bir bilgisayarın kolayca kontrol edebileceği rutin bir işti, peki neden insanlar bunu kendileri yapıyorlar? Muhtemelen yolcuların kendilerini gerçekte olduklarından farklı bir şeymiş gibi hissetmelerine neden olan dokunaklı bir insan mühendisliği şeyi: yolcular. Fermuar, Turlock ve Vol'un kontrol listelerini tamamlamasını bekledi, tamamlandı olarak işaretledi ve ardından "MC, S-One, kontrol listesi tamamlandı" dedi.
    
  "Kabul edilmiş. Kontrol listesi burada tamamlanır. Mürettebat, yörüngeye girmeye hazırlanın."
    
  Tıpkı ona yaşattıkları sonsuz simülatör seansları gibi, her şey çok rutin ve oldukça sıkıcı geliyordu; bu yüzden Macomber yeniden Soltanabad'daki hedef bölge hakkında düşünmeye başladı. Güncellenen uydu görüntüleri, ağır araç lastik izlerinin varlığını bir kez daha doğruladı, ancak bunların ne olduğunu göstermedi; orada her kim varsa, araçları uydu görünümünden gizleme konusunda çok iyi bir iş çıkardı. Goose dronları, çok küçük hedefleri tespit etme konusunda uzay radar ağından çok daha iyi değildi, ancak belki de otoyol pistinden uzak durmaları ve daha önce gerçek zamanlı olarak bir göz atmak için Goose dronlarını ilk önce göndermeleri gerekirdi...
    
  ... ve aniden LPDRS motorları turbojet modunda değil, hibrit roket modunda ateşlenmeye başladı ve Macomber aniden ve şiddetli bir şekilde buraya ve şimdiye geri fırladı. Hiçbir simülatör sizi itmeye hazırlayamazdı - bu bir futbol antrenmanı kızağına çarpmak gibiydi, tek fark tamamen beklenmedik olmasıydı, kızak size tam tersi bir şekilde çarptı ve çarpmanın gücü sadece korunmakla kalmadı, aynı zamanda arttı. her saniye. Kısa süre sonra tüm hücum hattının ona baskı yaptığı ve kısa süre sonra savunma hattının da katıldığı ona göründü. Fermuar onların rakım, hız ve G kuvveti seviyelerine ilişkin verileri çağırabileceğini biliyordu ama yapabileceği tek şey G kuvvetinin etkileriyle mücadele etmek ve bayılmamak için nefesini kontrol etmeye odaklanmaktı.
    
  Yörüngeye girmenin yalnızca yedi ya da sekiz dakika sürdüğünü bilmesine rağmen, G kuvvetleri bir saat kadar dayanmış gibi görünüyordu. Baskı nihayet hafiflediğinde, sanki futbol sezonundan önce Akademi Stadı'nın merdivenlerini koşmayı ya da yüz kiloluk sırt çantasıyla Irak çölünde koşmayı yeni bitirmiş gibi kendini bitkin hissetti.
    
  Görünüşe göre zorlukla nefes alıp vermesi dahili telefondan duyulabilecek kadar gürültülüydü çünkü birkaç dakika sonra Charlie Turlock, "Hâlâ örgü şişlerinle osurmak istiyor musun, Macomber?" diye sordu.
    
  "Isır beni".
    
  Kusma torbanızı hazırlayın Binbaşı, diye devam etti Charlie neşeyle, çünkü modüle kusarsanız arkanızı temizlemeyeceğim. Maço komandonun herhangi bir hareket bulantısı ilacı almadığına bahse girerim."
    
  Moulin, "Gevezeliği bırakın ve 'Yörünge Yerleştirmeden Sonra' kontrol listelerinizi çalıştırın," dedi.
    
  Macomber'ın nefesi hızla normale döndü; bu, irade çabasından çok utançtandı. Lanet olsun, diye düşündü, bu onu çok ani ve beklediğinden çok daha sert vurdu. Bir rutine geri dönmek kesinlikle aklını mide bulantısından uzaklaştırırdı ve Hava Kuvvetleri, kontrol listeleri ve rutin tarafından yönlendirilmedikçe bir hiçti. Elektronik vizörünün sol üst köşesindeki küçük simgeye bakarak uygun kontrol listesini açmak için göz hedefleme sistemini kullandı ve şöyle dedi:
    
  ... ama emir vermek yerine boğazındaki safra yumrusunu dışarı atabildi. Elektronik vizörü gözleriyle taramak, birdenbire şimdiye kadar yaşadığı en kötü baş dönmesi vakasını yaşattı; sanki ayak bileklerinden bir ipe baş aşağı, yerden otuz metre yüksekte asılı duruyormuş gibi hissetti. Dönme hissini durduramadı; yukarı aşağı hareket duygusunu kaybetmişti. Dönme yoğunlaştıkça midesi çalkalanıyordu; hayatının en kötü gece partisinde yaşadığı en kötü dönme ve dönme hareketinden bin kat daha kötüydü...
    
  "Binbaşının kaskını çıkarsan iyi olur, Frenchie," dedi Charlie, "çünkü akşam yemeğini mahvetmek üzereymiş gibi görünüyor."
    
  Macomber, "Siktir git Turlock," demek istedi ama ağzından çıkan tek şey bir gurultuydu.
    
  Moulin, "Kasktan kurtuldunuz S-One, modüldeki basınç seviyesi yeşil" dedi. "Umarım el altında bir kusmuk torbası bulundurmuşsundur; sıfır yerçekiminde kusmak hayatında gördüğün en iğrenç şeydir ve işini yapamayacak kadar hasta olabilirsin."
    
  Macomber, "Çok teşekkür ederim," dedi dişlerini gıcırdatarak, kahrolası Teneke Adam kaskını çıkarana kadar kaçınılmaz olanı ertelemeye çalışıyordu. Bir şekilde kaskını çıkarmayı başardı; nereye uçtuğu hakkında hiçbir fikri yoktu. Ne yazık ki ulaşabildiği ilk çanta, hareket hastalığı için olan çanta değildi; örgü malzemelerinin bulunduğu kişisel çantasıydı. Şok ve dehşet içinde, sıfır yerçekimindeki kusmuğun beklediği gibi davranmadığını hemen keşfetti: çantasının altını iğrenç ama kontrollü bir yumruyla doldurmak yerine, tekrar yüzüne doğru pis kokulu, yoğun bir bulut halinde kıvrıldı. , gözler ve burun.
    
  "Dışarına izin verme, Fermuar!" - Turlock'un arkasından bağırdığını duydu. "Önümüzdeki saati modüldeki kusmuk topaklarını temizleyerek geçireceğiz." Ne o küçük görüntü, ne de çantanın içinde yüzüne yayılan korkunç koku ve sıcak kusmuk hissi midesini biraz olsun rahatlatmadı.
    
  Bir sesin, "Sakin ol koca adam," dediğini duydu. Bu Turlock'tu. Kayışları çözdü ve omuzlarını tutarak kasılmalarını sakinleştirdi ve çantayı kafasına bağlamasına yardım etti. Ellerini itmeye çalıştı ama o direndi. "Rahatla dedim, Impact. Uyuşturucu olsun ya da olmasın bu herkesin başına geliyor."
    
  "Benden uzak dur, kaltak!"
    
  "Kapa çeneni ve beni dinle pislik," diye ısrar etti Charlie. "Kokuya aldırmayın. Koku tetikleyicidir. Bunu aklınızdan çıkarın. Bunu yap, yoksa en azından önümüzdeki üç saat boyunca sebze gibi olacaksın. Siz baş belası komandoların, sahada günlerce sürecek rahatsızlıklara dayanmak için duyularınızı, nefesinizi ve hatta istemsiz kaslarınızı nasıl kontrol edeceğinizi bildiğinizi biliyorum. Hal Briggs, İranlılar tarafından vurulduktan sonra birkaç dakika daha savaşmaya devam etti..."
    
  "Briggs'i sikeyim, seni de sikeyim!"
    
  "Dikkatli ol Macomber. Bunu yapabileceğini biliyorum. Şimdi sahip olduğunuz her şeyi açmanın zamanı geldi. Kokuya konsantre olun, onu izole edin ve aklınızdan çıkarın."
    
  "Sen bir bok bilmiyorsun..."
    
  "Yap şunu, Wayne. Sana ne dediğimi biliyorsun. Çeneni kapat ve şunu yap, yoksa üç gün boyunca sarhoş olmuş gibi sarhoş olacaksın."
    
  Macomber, en savunmasız anında onun yanında olduğu ve ondan faydalandığı için Turlock'a hala inanılmaz derecede kızgındı, ama söyledikleri mantıklıydı; onun yaşadığı acı hakkında belli ki bir şeyler biliyordu. Koku, değil mi? Koku duyusu hakkında hiç bu kadar düşünmemişti; görmeye, sese karşı aşırı duyarlı olacak şekilde eğitilmişti ve her zaman yakın tehlikelere karşı uyarıda bulunan tanımlanamaz bir altıncı duyuya sahipti. Koku genellikle göz ardı edilemeyecek kafa karıştırıcı bir faktördü. Kapat, üfle. Kapatmak.
    
  Bir şekilde işe yaradı. Ağzından nefes almanın koku duyusunu kapattığını biliyordu ve bunu yaptığında mide bulantısının çoğu ortadan kalktı. Midesi hala ağrılı düğümler ve şiddetli kasılma dalgaları içindeydi, sanki midesinden bıçaklanmışçasına şiddetliydi ama artık bu korkunç spazmların nedeni ortadan kaybolmuştu ve kendi kontrolünü yeniden kazanmıştı. Hastalık kabul edilemezdi. Kendisine güvenen bir ekibi ve başarması gereken bir görevi vardı; kahrolası zayıf midesi, ekibini ve görevini yarı yolda bırakmayacaktı. Birkaç kilo kas ve sinir uçları onu kontrol edemiyordu. Zihnin efendisi olduğunu hatırlattı kendine ve kendisi de zihnin efendisiydi.
    
  Birkaç dakika sonra midesi boşalıp koku zihninden silinirken midesi hızla normale dönmeye başladı. "İyi misin?" Charlie ona bir peçete uzatarak sordu.
    
  "Evet". Peçeteyi alıp ortalığı temizlemeye başladı ama durup başını salladı. "Teşekkür ederim Turlock."
    
  "Sana örgü konusunda söylediğim saçmalıklar için özür dilerim."
    
  "Bunu her zaman anlıyorum."
    
  "Ve genellikle seninle dalga geçtiği için birinin kafasını kırıyorsun, ama o bendim ve sen benim kafamı kırmayacaktın, öyle mi?"
    
  Wack, "Sana ulaşabilseydim bunu yapardım" dedi. Charlie gülümseyip kıkırdayana kadar ciddi olduğunu düşünüyordu. "Örgü beni rahatlatıyor ve kimin pisliğime bulaştığını, kimin beni yalnız bıraktığını görme şansı veriyor."
    
  Charlie, "Kulağa berbat bir yaşam tarzı gibi geliyor patron, kusura bakma," dedi. Omuz silkti. "Eğer iyiysen biraz su iç ve bir süre saf oksijenle beslen. Biz geri dönmeden önce gördüğünüz kusmuk parçalarını elektrikli süpürgeyle temizleyin, yoksa onları asla bulamayız ve mermilere dönüşecekler. Ekipmanlarımıza tutunurlarsa kötü adamlar birkaç metre öteden kokusunu alacaklar."
    
  Wack, "Haklısın, Tur Charlie'dir" dedi. Koltuğuna geri dönerken ekledi, "İyisin Turlock."
    
  "Evet öyleyim patron" diye yanıtladı. Kaskını yolcu modülünün arka tarafındaki kargo bölümünde bir yere sıkışmış halde buldu ve ona geri verdi. "Sadece bunu unutma." Daha sonra elektrikli süpürgenin fişini şarj istasyonundan çıkardı ve ona da verdi. "Şimdi gerçekten Martha Stewart'a benziyorsun patron."
    
  "Acele etmeyin kaptan," diye homurdandı ama gülümsedi ve elektrikli süpürgeyi aldı.
    
  "Evet efendim." Gülümsedi, başını salladı ve koltuğuna geri döndü.
    
    
  BAŞKANIN REDDİ, BOLTINO, RUSYA
  Kısa bir süre sonra
    
    
  Her zaman sevişmek için böyle buluşmazlardı. Hem Rusya Devlet Başkanı Leonid Zevitin hem de Dışişleri Bakanı Alexandra Khedrov, dünyanın dört bir yanından gelen klasik siyah beyaz filmleri, İtalyan mutfağını ve zengin kırmızı şarabı seviyorlardı; bu nedenle, uzun bir çalışma gününün ardından, özellikle de önlerinde uzun bir yolculuk olduğunda, genellikle orada kalıyorlardı. Personelin geri kalanı dağıldıktan ve birlikte biraz zaman geçirdikten sonra. Yaklaşık on yıl önce İsviçre'de düzenlenen uluslararası bir bankacılık konferansında tanıştıktan kısa bir süre sonra sevgili oldular ve sorumlulukları ve kamuoyunda görünürlükleri artsa da yine de tanışmak için zaman ve fırsat bulmayı başardılar.
    
  İçlerinden herhangi biri, ilişkileriyle ilgili fısıldanan söylentilerden rahatsız olduysa, bunu göstermediler. Sadece magazin dergileri ve ünlülerin blogları bundan bahsediyordu ve çoğu Rus buna çok az dikkat ediyordu; tabii ki Kremlin'de hiç kimse bu tür şeyler ve bu kadar güçlü insanlar hakkında sessiz bir düşünceden daha yüksek sesle dil sallamazdı. Khedrov evli ve iki yetişkin çocuk annesiydi ve uzun zaman önce, eşleri ve annelerinin hayatları gibi kendilerinin de hayatlarının artık kendilerine değil devlete ait olduğunu anlamışlardı.
    
  Başkanlık Kulübesi güvenliğe ve mahremiyete Rusya Federasyonu'ndan bekleyebilecekleri kadar yakındı. Başkanın Kremlin'deki Senato binasındaki oldukça mütevazı ve faydacı resmi konutunun aksine, Zevitin'in Moskova dışındaki kulübesi modern ve şıktı ve her türlü uluslararası iş yöneticisine uygundu. Adamın kendisi gibi burası da iş ve işin etrafında dönüyordu ama ilk bakışta tanımlamak zordu.
    
  Ziyaretçiler, yakındaki Başkanlık özel havaalanından Boltino'ya uçtuktan sonra limuzinle rezidansa götürüldü ve geniş fuayeden, üç büyük şöminenin hakim olduğu ve lüks deri ve meşe mobilyalarla döşenmiş geniş oturma ve yemek odasına kadar eşlik edildi. dünyanın dört bir yanından sanat eserleri, dünya liderlerinin çerçeveli fotoğrafları ve birçok ünlü arkadaşının hatıraları ve Pirogovskoye Rezervuarı'nın nefes kesen panoramik manzarasını sunan tavandan tabana pencereler. Özel konuklar, çift mermer kavisli merdivenden ikinci kattaki yatak odalarına çıkmaya veya birinci kattaki büyük Roma tarzı banyolara, kapalı havuza, otuz koltuklu HD sinema salonuna ve oyun odasına inmeye davet edilecek. Ancak bütün bunlar hala odanın alanının yalnızca bir kısmını oluşturuyordu.
    
  Büyük odanın dışındaki muhteşem manzara karşısında gözleri kamaşmış bir misafir, fuayenin sağ tarafında, neredeyse kapısız bir dolabı andıran, kavisli duvarlarında oldukça loş LED spot ışıklarıyla aydınlatılan küçük ve etkileyici olmayan tablolar asılı olan karanlık, dar kubbeyi gözden kaçırırdı. Ancak herhangi biri kubbeye girecek olursa, anında ama gizlice silahlar veya dinleme cihazları açısından elektronik röntgen taramasına tabi tutulacak. Yüz özellikleri taranacak ve veriler, kılık değiştirenleri veya sahtekarları tespit edip filtreleyebilecek bir elektronik kimlik sisteminden geçirilecek. Kesin teşhisin ardından kubbenin içindeki gizli kapı içeriden açılacak ve kulübenin ana kısmına girmenize izin verilecek.
    
  Zevitin'in ofisi, oturma odası ve yemek odasının toplamı kadar büyüktü; bir grup generalin veya bakanın birbirleriyle görüşebileceği, diğer tarafta ise benzer büyüklükteki başkanlık danışmanları toplantısı tarafından duyulamayacak kadar büyüktü; bölge genelinde ve çevredeki kırsal kesimdeki sokaklarda, mahallelerde ve yollarda ses ve video kayıt cihazları kuruludur. Ceviz ve fildişi işlemeli Zevitin masası, geniş oturma alanıyla sekiz kişilik bir akşam yemeğine oturma kapasitesine sahipti. Yüzlerce farklı kaynaktan gelen video kasetler ve televizyon raporları ofisteki bir düzine yüksek çözünürlüklü monitöre aktarılıyordu, ancak başkan onları izlemek istemediği sürece hiçbiri görülemiyordu.
    
  Başkanın üst kattaki yatak odası gösteriş için döşenmişti: Ofis kompleksinin bitişiğindeki yatak odası çoğu zaman Zevitin tarafından kullanılıyordu; aynı zamanda Alexandra'nın da tercih ettiği, adamı en iyi yansıttığını düşündüğü kişiydi; hâlâ görkemli ama malikanenin geri kalanından daha sıcak ve belki de daha lüks. Onun bunu sırf kendisi için yaptığını düşünmek hoşuna gidiyordu ama bu onun açısından aptalca bir kibir olurdu ve sık sık kendine bu adamın yanında böyle şeylere kapılmaması gerektiğini hatırlatıyordu.
    
  Akşam yemeğinden ve filmlerden sonra yatağının ipek çarşafları ve yorganının altına sürünerek birbirlerine sarıldılar, küçük bardaklarda brendi yudumladılar ve kendilerini en çok endişelendiren üç şey dışında her şey hakkında alçak, samimi seslerle konuştular: hükümet, politika ve finans. Resmi olsun ya da olmasın telefon görüşmeleri kesinlikle yasaktı; Alexandra hiç bir asistan ya da telefon görüşmesiyle sözünün kesildiğini hatırlamıyordu, sanki Zevitin bir şekilde dünyanın geri kalanını bir aradayken komaya sokabilirmiş gibi. Zaman zaman birbirlerine dokundular, birbirlerinin sessiz arzularını araştırdılar ve bu gecenin tutku için değil, iletişim ve rahatlama için olduğuna karşılıklı olarak sözsüz karar verdiler. Birbirlerini uzun zamandır tanıyorlardı ve onun ihtiyaçlarını veya arzularını karşılayamayacağı ya da onu görmezden gelebileceği gerçeğini hiç düşünmemişti. Sarıldılar, öptüler ve iyi geceler dediler, ama en ufak bir gerginlik ya da hoşnutsuzluk belirtisi yoktu. Her şey olması gerektiği gibiydi...
    
  ... yani Alexandra'nın bu odada daha önce hiç duymadığı bir şeyle uyanması iki kat şaşırtıcıydı: bir telefonun bip sesi. Uzaylı sesi onu ikinci ya da üçüncü çalıştan sonra aniden doğrulttu; Kısa süre sonra Leonid'in çoktan ayağa kalktığını, başucu lambasının açık olduğunu, ahizeyi dudaklarına bastırdığını fark etti.
    
  "Devam et," dedi ve sonra ona bakarak dinledi. Onun gözleri, kendisinin olduğundan emin olduğu gibi kızgın, alaycı, utanmış veya korkmuş değildi. Kimin aradığını ve ne söyleyeceğini kesinlikle biliyordu; Son eserinin provasını izleyen bir oyun yazarı gibi, zaten söyleneceğini bildiği şeyin söylenmesini sabırla bekledi.
    
  "Bu nedir?" sadece dudaklarıyla sordu.
    
  Zevitin şaşkınlıkla telefona uzanıp bir tuşa bastı ve hoparlörü açarak telefonu kapattı. Bakışlarını onun bakışlarıyla yakalayıp sabit tutarak, "Son şeyi tekrar edin, General," dedi.
    
  General Andrei Darzov'un sanki çok uzaktan konuşuyormuş gibi zaman zaman müdahale nedeniyle çatırdayan ve solan sesi hâlâ net bir şekilde duyulabiliyordu: "Evet efendim. KIK ve ölçüm kontrol komuta noktaları, Pasifik Okyanusu üzerinde bir Amerikan uzay uçağının fırlatıldığını tespit etti. Kanada'nın merkezi üzerinden uçtu ve Kanada'nın Arktik buz kütlesinin üzerindeyken güvenli bir şekilde alçak Dünya yörüngesine yerleştirildi. Eğer mevcut rotasını sürdürürse hedefi kesinlikle İran'ın doğusu olacaktır."
    
  "Ne zaman?" - Diye sordum.
    
  Darzov, "On dakika içinde yeniden girmeye başlayabilirler efendim," diye yanıtladı. "Tam bir yörüngeden sonra yeniden girişte aynı hedef bölgeye ulaşmaya yetecek kadar yakıtı olabilir, ancak Irak veya Türkiye üzerinde havada yakıt ikmali yapılmadan bu şüphelidir."
    
  "Sizce onu keşfettiler mi?" Khedrov "bunun" ne olduğunu bilmiyordu ama Zevitin'in konuşmayı gizlice dinlemesine izin verdiği için çok geçmeden öğreneceğini varsayıyordu.
    
  Darzov, "Sanırım bunu yaptıklarını varsaymalıyız efendim," dedi, "gerçi sistemi kesin olarak tanımlamış olsalardı eminim ki McLanahan hiç tereddüt etmeden ona saldırırdı. Oradaki aktiviteyi yeni keşfetmiş olabilirler ve kontrol etmek için ek istihbarat toplama yetenekleri getiriyorlar."
    
  Zevitin, "Eh, bu kadar uzun sürmesine şaşırdım" dedi. "Uzay gemileri neredeyse her saat İran üzerinde uçuyor."
    
  Darzov, "Ve bunlar yalnızca doğru bir şekilde tespit edip takip edebildiklerimiz" dedi. "Ellerinde tanımlayamadığımız çok daha fazlası olabilir, özellikle de insansız hava araçları."
    
  "Ne zaman saldırı menzilimize girecek General?"
    
  Khedrov'un ağzı açıldı ama Zevitin'in uyarıcı bakışları karşısında hiçbir şey söylemedi. Ne saçmalık düşünüyorlardı...?
    
  "Uzay uçağı üssün ufkunu geçtiğinde efendim, inişe beş dakikadan az kalmış olacak."
    
  Zevitin, "Lanet olsun, bu şeyin hızı akıllara durgunluk verici" diye mırıldandı. "Ona karşı yeterince hızlı hareket etmek neredeyse imkansız." Hızlıca düşündü; sonra: "Fakat uzay uçağı geri dönmek yerine yörüngede kalırsa ideal bir konumda olacaktır. Sadece tek bir şansımız var."
    
  Darzov, "Kesinlikle doğru, efendim," dedi.
    
  "Adamlarınızın saldırmaya hazırlandıklarını varsayıyorum, General?" Zevitin ciddiyetle sordu. "Çünkü eğer uzay uçağı başarılı bir şekilde inerse ve Tin Woodman kara kuvvetlerini harekete geçirirse ki onların da gemide olacağını varsaymamız gerekir."
    
  "Evet efendim, yapmalıyız."
    
  "...toplanıp Dodge'dan çıkmaya vaktimiz olmayacak."
    
  Darzov, "Sizi doğru anlarsam efendim, evet, kesinlikle sistemi onlara kaptırırız" diye itiraf etti, "Kaçış"ın ne olduğunu veya nerede olduğunu bilmese de kendi cehaletini gösterme zahmetine de girmedi. "Oyun bitecek."
    
  "Anlıyorum" dedi Zevitin. "Ama eğer geri dönmez ve yörüngede kalırsa onu kullanmak için ne kadar zamanın var?"
    
  Darzov, "Onu optik-elektronik gözetleme sensörleri ve lazer uzaklık ölçerlerle, yaklaşık bin sekiz yüz kilometrelik bir mesafeden, yani arabayla yaklaşık dört dakikalık bir mesafeden ufku geçer geçmez tespit etmeliyiz" diye yanıtladı. "Ancak doğru takip için radara ihtiyacımız var ve radarın menzili maksimum beş yüz kilometreyle sınırlı. Yani mevcut yörünge yüksekliğinde maksimum iki dakikamız olacak."
    
  "İki dakika! Bu sefer yeterli mi?"
    
  Darzov, "Pek sayılmaz," dedi. "Radar takibimiz olacak, ancak yine de hedefi havadan lazerle vurmamız gerekiyor, bu da ana lazerin optiklerindeki odaklanma düzeltmelerinin hesaplanmasına yardımcı olacak. Radarın açık kalması ve uygun hesaplamaların yapılması koşuluyla bu işlem altmış saniyeden fazla sürmemelidir. Bu bize maksimum altmış saniyelik bir maruz kalma süresi sağlayacak."
    
  "Bu onu kapatmak için yeterli olacak mı?"
    
  Darzov, "Bu, en azından kısmen önceki savaşlarımıza dayanmalı" diye yanıtladı. "Ancak saldırı için en uygun zaman, hedefin doğrudan yukarıda olduğu zamandır. Hedef ufka yaklaştıkça atmosfer daha kalın ve karmaşık hale gelir ve lazerin optikleri bunu yeterince hızlı bir şekilde telafi edemez. Bu yüzden-"
    
  Zevitin, "Pencere çok çok küçük" dedi. "Anlıyorum General. Uzay uçağının ikinci yörüngede kalmasını sağlamak için elimizden gelen her şeyi yapmalıyız."
    
  Dikkat çekici bir duraklama oldu; sonra: "Eğer herhangi bir şekilde yardımcı olabilirsem, efendim, lütfen benimle iletişime geçmekten çekinmeyin" dedi Darzov, açıkçası ne yapabileceğinden tamamen emin değildi.
    
  Zevitin, "Sizi bilgilendireceğim General" dedi. "Fakat şimdilik savaşa girebilirsiniz. Tekrar ediyorum, savaşa girmenize izin var. Yazılı izin, güvenli e-posta yoluyla merkezinize gönderilecektir. Bir değişiklik olursa bana haber ver. İyi şanlar".
    
  "Şans cesurdan yanadır efendim. Düşmanla savaşırsak kaybetmeyiz. Çıkış."
    
  Zevitin telefonu kapatır kapatmaz Khedrov sordu: "Bütün bunlar ne anlama geliyordu Leonid? Ne oluyor? Phanar yüzünden miydi?"
    
  Zevitin, "Uzayda kriz yaratacağız Alexandra" dedi. Ona döndü ve sanki yeniden başlamak için düşüncelerinden tamamen arınmış gibi iki elinin parmaklarını saçlarının arasında gezdirdi. "Amerikalılar uzaya sınırsız erişime sahip olduklarını düşünüyor; biz de onlara bazı engeller atacağız ve ne yapacaklarını göreceğiz. Eğer Joseph Gardner'ı tanıyorsam, ki tanıdığımı sanıyorum, McLanahan'ın övülen kozmik güçlerini frenleyip onlara sert bir darbe indireceğini düşünüyorum. Kendisi için iddia edemeyeceği bir zaferi başkasının elde etmesini engellemek için kendisinden birini yok ederdi."
    
  Alexandra yataktan kalktı ve onun önünde diz çöktü. "Bu adama bu kadar güveniyor musun Leonid?"
    
  "Bu adamı çözdüğüme eminim."
    
  "Peki ya generalleri?" - sessizce sordu. "Peki ya McLanahan?"
    
  Zevitin başını salladı ve bu konudaki belirsizliğini sessizce kabul etti. "Amerikan saldırı köpeği tasmalı ve şu anda yaralı gibi görünüyor" dedi. "Bu tasmanın ne kadar dayanmasını bekleyebileceğimi bilmiyorum. Gardner'ı McLanahan'ı etkisiz hale getirmeye teşvik etmeliyiz... ya da bunu kendimiz yapmaya hazır olmalıyız." Telefonu aldı. " Beni acil hattan Amerikan Başkanı Gardner'a bağlayın."
    
  "Tehlikeli bir oyun oynuyorsun, değil mi?" - Khedrov sordu.
    
  "Elbette Alexandra," dedi Zevitin, beklerken sol elinin parmaklarını saçlarının arasından geçirerek. Kadının ellerinin göğsünden beline doğru kaydığını, çok geçmeden iç çamaşırını çekiştirdiğini, sonra elleri ve ağzıyla onu okşadığını hissetti; buna rağmen çağrıyı hızla Washington'daki yardım hattına aktaran uydu iletişim sisteminin bip seslerini ve tıklamalarını duydu. , onu durdurmadı. "Fakat riskler çok yüksek. Rusya, Amerikalıların egemenlik iddiasına izin veremez. Onları durdurmalıyız ve bu şu anda en iyi şansımız."
    
  Alexandra'nın çabaları hem nezaket hem de aciliyet açısından çok geçmeden arttı ve Zevitin, Gardner'ın onunla birkaç dakika daha geçirmesine izin verecek kadar meşgul olduğunu umuyordu. Amerikan Başkanı'nı tanıdığından, bu şekilde dikkatinin dağılabileceğinin çok iyi farkındaydı.
    
    
  GÜNEYDOĞU AMERİKA BİRLEŞİK DEVLETLERİ ÜZERİNDEKİ BİRİNCİ UÇAKTA
  AYNI ZAMANDA
    
    
  St. Petersburg, Florida yakınlarındaki okyanus kıyısındaki "Güney Beyaz Saray" kompleksine giden ilk Hava Kuvvetleri uçağındaki yönetici süitindeki yeni döşemeli çalışma masası sandalyesinde dinlenen Başkan Gardner, onun oldukça geniş göğsünü ve biçimli kalçasını inceledi. Az önce ofisine bir fincan kahve ve biraz buğday krakerini getiren kurmay çavuş. Kendisini kontrol ettiğini bildiğini biliyordu çünkü ara sıra ona bakıyor ve ona hafif bir gülümseme veriyordu. Kucağında bir gazete vardı ama fark edilmeden onu izleyecek kadar eğildi. Evet, diye düşündü, eşyalarını kaldırmak için acelesi yok. Lanet olsun, ne kıç...
    
  Tam hamlesini yapıp onu göğüslerini ve kıçını büyük masasına getirmeye davet edecekken telefon çaldı. Personelle son görüşmesini bitirip yerleştikten sonra bunu yapmadığı için kendine küfrederek DND düğmesine basmak istedi ama içinden bir ses ona bu çağrıya cevap vermesi gerektiğini söylüyordu. İsteksizce telefonu aldı. "Evet?" - Diye sordum.
    
  Haberleşme yetkilisi, "Rusya Federasyonu Cumhurbaşkanı Zevitin sizi yardım hattından arıyor efendim" diye yanıtladı. "Acil olduğunu söylüyor."
    
  Ahizenin sessize alma düğmesini basılı tuttu, yüksek sesle inledi ve ardından uçuş görevlisine göz kırptı. "On dakika sonra yeni malzemelerle gelin, tamam mı Başçavuş?"
    
  "Evet efendim" diye heyecanla yanıtladı. Dikkatle durdu, göğsünü ona doğru uzattı, sonra ona muzip bir bakış attı, yavaşça topuğunun üzerinde dönüp uzaklaştı.
    
  Düğmeyi bırakırken onu kendine bağladığını biliyordu, diye düşündü mutlu bir şekilde. Bir sigaraya uzanırken, "Bana bir dakika ver, Sinyaller," dedi.
    
  "Evet efendim."
    
  Lanet olsun, diye içinden küfretti Gardner, Zevitin şimdi ne istiyor? Genelkurmay başkanı Walter Cordus'u aramak için zile bastı. Zevitin'in telefonlarına hemen cevap vererek oluşturduğu politikayı yeniden gözden geçireceğini düşündü, neredeyse her gün onunla konuşmaya başladı. Doksan buçuk saniye sonra bir sigara: "Bağlayın, sinyal verin" diye emretti ve sigarayı söndürdü.
    
  "Evet Sayın Başkan." Bir dakika sonra: "Cumhurbaşkan Zevitin telefonda, güvenlik efendim."
    
  "Teşekkür ederim, sinyaller. Leonid, bu Joe Gardner. Nasılsın?"
    
  Zevitin pek de hoş olmayan bir ses tonuyla, "İyiyim Joe," diye yanıtladı. "Ama endişeleniyorum dostum, gerçekten endişeleniyorum. Bir anlaşmamız olduğunu sanıyordum."
    
  ki Kaliforniya kongre delegasyonundan biriyle ya da Indiana'daki bir sendika lideriyle konuşuyor olabilirdi . "Neden bahsediyorsun Leonid?" Genelkurmay Başkanı, Başkan'ın ofisine girdi, dinleyebilmek için bağlantısı kesilmiş dahili telefonu aldı ve not almaya ve gerekirse emirler vermeye başlamak için bilgisayarını açtı.
    
  Zevitin, "İnsanlı uzay uçaklarını özellikle İran'a uçurduğunuzda bilgilendirileceğimiz konusunda anlaştığımızı sanıyordum" dedi. "Bu gerçekten endişe verici, Joe. Orta Doğu'daki durumu yatıştırmak ve hükümetimdeki muhafazakarları hizada tutmak için çok çalışıyorum, ancak sizin Kara Aygırlarla olan faaliyetleriniz yalnızca şu amaçlara hizmet ediyor:
    
  Gardner onun sözünü kesti: "Bekle Leonid, bekle." "Neden bahsettiğin hakkında hiçbir fikrim yok. Siyah aygırın görevleri nelerdir?"
    
  "Hadi ama Joe, onu göremeyeceğimizi mi sanıyorsun?" Görünmez olduğunu mu sanıyorsun? Grönland Denizi üzerinde ufku geçer geçmez fark ettik."
    
  "Uzay uçaklarından biri Grönland üzerinde mi uçuyor?"
    
  Zevitin, "Uzay gözetleme ve takip sistemlerimize göre şu anda güneybatı Çin'de Joe" dedi. "Hadi ama Joe, mevcut gizli askeri görevler hakkında konuşamayacağını biliyorum ama ne yapacaklarını tahmin etmek zor değil, Black Stallion uzay uçağı olsa bile. Yörünge mekaniği güneşin doğuşu ve batışı kadar öngörülebilir."
    
  "Leonid, ben..."
    
  Zevitin, "Hiçbir şeyi onaylayamayacağınızı ya da inkar edemeyeceğinizi biliyorum; bunu yapmanıza gerek yok çünkü ne olacağını biliyoruz" diye devam etti Zevitin. "Açıkçası bir sonraki yörüngede yaklaşık doksan dakika içinde doğrudan İran'ın üzerinde olacak. Yaklaşık kırk beş dakika içinde yörüngeden çıkma manevralarına başlamasını bekliyoruz; bu manevra, atmosferik motorları ve uçuş kontrolü aktif hale geldiğinde onu doğrudan Hazar Denizi'ne götürecek. Görünüşe göre İran'a bir görevdesin Joe. Bir anlaşmaya vardığımızı sanıyordum: Askeri darbeye ve seçilmiş İranlı yetkililere yönelik suikastlara diplomatik bir çözüm ararken İran'dan uzak duralım."
    
  "Bir dakika Leonid. Bir saniye." Gardner sessize alma düğmesine bastı. "Conrad'ı buraya getirin" diye emretti ama Cordus çoktan Ulusal Güvenlik Danışmanını aramak için düğmeye basmıştı. Gardner sessize alma düğmesini bıraktı. "Leonid, haklısın, mevcut operasyonlardan söz edemem. Sadece..."
    
  "Joe, hiçbir şeyi tartışmak için aramıyorum. Şu anda uzay uçaklarınızdan birini açıkça yörüngede görebildiğimizi ve onu fırlatacağınıza dair hiçbir fikrimizin olmadığını belirtmek isterim. Son birkaç haftadır tartıştığımız onca şeyden sonra bunu bana yaptığına inanamıyorum. Bunu öğrendiklerinde kabinem ve Duma benim kandırıldığımı düşünecek ve harekete geçmemi talep edecek, aksi takdirde ortak çabalarımıza ve gelişmesi aylar süren yakınlaşmaya olan tüm desteğimi kaybedeceğim. Altımdaki halıyı sen çektin Joe."
    
  "Leonid, önemli bir toplantım var ve önce yaptığım işi bitirmem gerekiyor," diye yalan söyleyen Başkan sabırsızlıkla ayağa kalktı ve kapının dışında Carlisle ile Cordus'a ona ne olduğunu söylemeleri için bağırma dürtüsüne direndi. devam ediyor. "Sizi temin ederim ki, Rusya'ya karşı hiçbir yerde hiçbir eylemde bulunmuyoruz..."
    
  "'Rusya'ya karşı mı?' Bu kulağa rahatsız edici bir çift anlamlı gibi geliyor Joe. Bu ne anlama geliyor? Başka birine karşı operasyon mu başlatıyorsunuz?"
    
  "Masamı toplayıp bu brifingi bitireyim Leonid, sana biraz bilgi vereyim. Yapacağım-"
    
  Zevitin, "Bir anlaşmamız olduğunu sanıyordum Joe: Askeri uzay uçuşlarını düzenleyen bir anlaşmaya varıncaya kadar yalnızca uçuşlar gerekli" diye ısrar etti. "Anlayabildiğimiz kadarıyla uzay uçağı uzay istasyonuna kenetlenmeyecek, dolayısıyla bu bir lojistik görev değil. İran ve Irak'ta işlerin kötü olduğunu biliyorum ama Kara Aygır'ı fırlatarak yaygın korkuya neden olacak kadar da kötü mü? Bence değil. Bu tam bir felaket, Joe. Duma ve generaller tarafından yok edileceğim..."
    
  "Panik yapma Leonid. Mantıklı ve tamamen zararsız bir açıklaması var. Seni mümkün olan en kısa sürede geri arayacağım ve..."
    
  Zevitin, "Joe, bana karşı dürüst olsan iyi olur, aksi takdirde muhalefet liderlerini ve bazı güçlü generalleri dizginleyemeyeceğim; hepsi aynı ruhla bir açıklama ve kararlı bir yanıt talep edecekler" dedi. "Onlara makul bir cevap veremezsem, cevabı kendileri aramaya başlayacaklar. Burada pamuk ipliğine bağlı olduğumu biliyorsun. İşbirliğinize ihtiyacım var, yoksa uğruna çalıştığımız her şey mahvolacak."
    
  Gardner, "Seni hemen arayacağım Leonid," dedi. "Ama sizi temin ederim, şerefim üzerine yemin ederim ki hiçbir şey olmuyor. Kesinlikle hiçbir şey ".
    
  "Yani Tahran'daki büyükelçilerimiz ve gözlemcilerimizin her an başka bir hipersonik füzenin tavana çarpması konusunda endişelenmelerine gerek yok?"
    
  "Bu konuda şaka bile yapma Leonid. Gerçekleşmeyecek. Seni geri arayacağım". Sabırsızca telefonu kapattı, sonra üst dudağındaki ter damlalarını sildi. "Walter!" - O bağırdı. "Hangi cehennemdesin? Conrad nerede?"
    
  Birkaç dakika sonra iki danışman yöneticinin ofisine koştu. Ulusal Güvenlik Danışmanı Conrad Carlisle, "Kusura bakmayın Sayın Başkan, ancak Stratejik Komuta'dan uzay aracıyla ilgili en son durum raporunu indiriyordum" dedi. "Bilgisayarınızda olmalı." Başkanın masasındaki bilgisayara erişti, güvenli dosya deposunu açtı ve içindekileri hızla taradı. "Tamam, tam burada... Evet, ABD Stratejik Komuta Komutanı General Cannon, yaklaşık dört saat önce uzay uçağının fırlatılmasına izin verdi ve görev, Bakan Turner tarafından onaylandı."
    
  "Bu konuda neden bana bilgi verilmedi?"
    
  Carlisle, "Görev 'rutin' olarak tanımlanıyor efendim" dedi. "İki kişilik mürettebat, üç yolcu, altısı Dünya çevresinde yörüngede dönüyor ve Elliott Hava Kuvvetleri Üssü'ne dönüyor, toplam uçuş süresi on saat."
    
  "Nedir bu, kahrolası bir eğlence mi? Kim bu yolcular? Sadece ana görevleri sipariş ettim! Neler oluyor? Bütün uzay uçaklarını indirdiğimi sanıyordum."
    
  Carlisle ve Cordus şaşkın ifadeler kullandılar. "Ben... uzay uçağının yere inme emrinden haberim yok efendim," diye yanıtladı Carlisle zayıf bir sesle. "SKYSTREAKE bombardıman uçaklarını devriyelerinden geri çağırdınız ama uzay görevini geri çağırmadınız..."
    
  Gardner, "Zevitin ve Conrad'la bir anlaşmam vardı: ona haber vermeden artık uzay uçağı fırlatmak yok" dedi. "O lansman için deliriyor, ben de öyle!"
    
  Carlisle'ın kaşları çatıldı ve ağzı şaşkınlıkla açılıp kapandı. "Kusura bakma Joe, ama Zevitin'le uzay uçaklarıyla ilgili herhangi bir konuda onu bilgilendirmek için yaptığımız herhangi bir anlaşmadan haberim yok" dedi sonunda. "Bunu talep ettiğini biliyorum; tüm dünya medyasında, uzay uçaklarının ICBM ile karıştırılabileceği için dünya barışı ve güvenliği için nasıl bir tehlike oluşturduğu konusunda bağırıp çağırıyor ve onlardan birini fırlatmadan önce onu bilgilendirmemizi talep ediyor - ama şu konuda resmi bir anlaşma yoktu -"
    
  "Cannon'a, bu uzay uçaklarının ve herhangi bir uzay silahının, onları yerde bırakmak anlamına gelse bile, egemen hava sahasına girmediğinden emin olmasını söylemedim mi?" Başkan gürledi. "Her zaman herhangi bir ülkenin hava sahasının dışında kalacaklardı. Bu emri ben vermedim mi?"
    
  Cordus, "Şey... Evet efendim, öyle yaptığınıza inanıyorum" diye yanıtladı. "Fakat uzay uçakları ülkenin hava sahası üzerinde rahatlıkla uçabiliyor. Yapabilirler-"
    
  "Bunu nasıl yapabilirler?" - Başkana sordu. "Yüzeyden sonsuza kadar sınırlı bir hava sahamız var. Egemen hava sahası, bir ulusun üzerindeki hava sahasının tamamıdır."
    
  Carlisle, Başkan'a, "Efendim, daha önce de tartıştığımız gibi, Dış Uzay Anlaşması uyarınca hiçbir ülke uzaya erişimi veya uzayda seyahati kısıtlayamaz" diye hatırlattı. "Yasal olarak uzay, Dünya yüzeyinden yüz kilometre uzakta başlıyor. Bir uzay uçağı, dost ulusların, açık okyanusun veya buz kütlelerinin üzerindeyken uzaya oldukça hızlı bir şekilde yükselebilir ve oraya vardığında kimsenin egemen hava sahasını ihlal etmeden uçabilir. Bunu yapıyorlar..."
    
  "Kırk yıllık eski anlaşmanın ne dediği umurumda değil!" - başkan gürledi. "Uzaya erişimimizi kısıtlamadan veya bilgileri açığa vurmadan, dünya çapında pek çok kişinin uzay uçakları ve istasyonlarının işleyişine ilişkin duyduğu endişeleri azaltmanın bir yolunu bulmak için Zevitin ve Birleşmiş Milletler ile aylardır görüşmelerde bulunuyoruz. gizli bilgi Bir şey bulana kadar, uzay uçaklarının ortalıkta uçuşmasını, insanları gereksiz yere sinirlendirmesini ve müzakerelere müdahale etmesini istemediğimi açıkça belirttim. Yalnızca önemli görevler ve bu da ikmal ve ulusal acil durumlar anlamına geliyordu; diğer tüm görevleri şahsen onaylamam gerekiyordu. Yanılıyor muyum, yoksa yakın zamanda başka bir uzay uçağı uçuşunu onaylamadım mı?"
    
  "Efendim, General Cannon bu uçuşa başlamak için bunun yeterince önemli olduğunu düşünmüş olmalı..."
    
  "Onayım olmadan mı? Kimsenin izni olmadan uzaya uçabileceğini mi sanıyor? Acil durum nerede? Uzay uçağı uzay istasyonuna kenetlenecek mi? Üç yolcu kim? Sen biliyor musun?"
    
  Carlisle telefonu kaldırarak, "General Cannon'la bağlantıya geçeceğim efendim," dedi. "Tüm detayları hemen öğreneceğim."
    
  "Bu kahrolası bir kabus! Bu kontrolden çıkıyor!" - başkan gürledi. "Bundan kimin sorumlu olduğunu bilmek istiyorum ve onun dışarı çıkmasını istiyorum! Beni duyabiliyor musun? Savaş ilan edilmediği veya uzaylılar saldırmadığı sürece bu saçmalığın sorumlularının cezalandırılmasını istiyorum! Cannon'la kendim konuşmak istiyorum!"
    
  Carlisle beklerken elini telefonun üzerine koydu ve şöyle dedi: "Efendim, General Cannon'la konuşmamızı öneriyorum. Bundan kol boyu uzakta durun. Eğer bu sadece bir eğitim uçuşu ya da ona benzer bir şeyse, özellikle de az önce Rusya Devlet Başkanı ile konuştuktan sonra paraşütle atlıyormuş gibi algılanmak istemezsiniz."
    
  Başkan, "Bu ciddi bir durum Conrad ve generallerime bu uzay uçaklarının sıkı bir şekilde kontrol edilmesini istediğimi açıkça belirtmek istiyorum" dedi.
    
  "Bunu bu şekilde halletmek istediğinden emin misin Joe?" Cordus sakin bir sesle sordu. "Dört yıldızlı bir generali aşağılamak için Bakan Turner'ın ötesine geçmek hiç hoş değil. Birini dövmek istiyorsanız Turner'ı seçin; o, uzay uçağının fırlatılmasında son otoriteydi."
    
  Başkan öfkeyle, "Ah, Turner'a da fikrimi söyleyeceğim, buna bahse girebilirsiniz" dedi, "ama Cannon ve diğer üç yıldızlı adam..."
    
  "Korgeneral Backman, Komutan, CENTAF."
    
  "Önemli değil. Cannon ve Backman, McLanahan'ın Uzay Savunma Gücü fikri konusunda benimle çok sert ve çok uzun süre mücadele ettiler ve artık onları tekrar yoluna sokmanın ya da daha iyisi onlardan kurtulmanın zamanı geldi. Onlar Martindale Pentagon'un beyin güveninin sonuncusu ve uzay malzemelerine ihtiyaçları var çünkü bu onların imparatorluklarını güçlendiriyor."
    
  Cordus, "Gitmelerini istiyorsanız onlardan kurtuluruz; hepsi başkomutanın zevkine hizmet ediyor" dedi. "Fakat onlar hâlâ çok güçlü ve popüler generaller, özellikle de uzay programını destekleyen kongre üyeleri arasında. Üniformalarını giyerek kendi planlarını ve gündemlerini zorlayabilirler ama rezil ve hoşnutsuz emekli generaller olarak size açıkça ve kişisel olarak saldıracaklar. Onlara bir sebep sunmayın."
    
  Başkan hararetle, "Oyunun nasıl oynandığını biliyorum Walter, kahretsin, kuralların çoğunu ben koydum," dedi. "Generallerden korkmuyorum ve onların etrafında parmak ucumda yürümek konusunda endişelenmeme gerek yok; kahrolası başkomutan benim. Turner'ı derhal hatta bağlayın." Uzanıp telefonu Ulusal Güvenlik Danışmanının elinden kaptı. "Sinyaller, neler oluyor? Cannon nerede?
    
  "Hazır olun efendim, her an sizinle iletişime geçebilir." Birkaç dakika sonra: "Silah burada, emniyete alınmış."
    
  "General Cannon, bu Başkan. Neden bu uzay uçağının benim iznim olmadan havalanmasına izin verdin?"
    
  Cannon şaşkınlıkla, "Ah... iyi günler efendim," diye başladı. "Savunma Bakanı'na da açıkladığım gibi efendim, bu yalnızca İran'daki görev için nihai onayı beklediğimiz bir konumlandırma uçuşudur. Yörüngede bir uzay aracı varken, eğer onay alırsak, bir mürettebatı getirmek, işlerini yapmak ve sonra onları tekrar dışarı çıkarmak kolay olacaktır. Eğer bu onaylanmamış olsaydı, onları üsse geri döndürmek de aynı derecede kolay olurdu."
    
  "Özellikle hiçbir uzay uçağının iznim olmadan yabancı sınırları geçmesini emretmedim."
    
  "Efendim, bildiğiniz gibi, uzay uçağı altmış mil eşiğinin üzerine çıktığında, o..."
    
  "Bana Dış Uzay Anlaşmasıyla ilgili bu saçmalıkları anlatma!" Başkan'ı gürledi. "Bunu senin için hecelemeli miyim? Uzay istasyonunu desteklemek için olmadığı veya acil bir durum olmadığı sürece uzay uçaklarının yörüngede olmasını istemiyorum ve eğer acil bir durumsa çok ciddi olsa iyi olur! Dünyanın geri kalanı uzaydan saldırı başlatmaya hazırlandığımızı düşünüyor... ki görünüşe göre senin arkamdan planladığın da tam olarak bu! "
    
  Cannon, "Ben kimseden bir şey saklamıyorum efendim," diye karşı çıktı. "Aksi bir emir olmadan, hiç kimsenin egemen hava sahasını geçmemesi yönündeki katı emirlerle, kendi takdirime bağlı olarak uzay uçaklarını fırlattım. Bu, Savunma Bakanı'ndan aldığım genel emirdir. Bu talimatlar harfiyen yerine getirildi."
    
  Başkan, "Pekala, yetkinizi iptal ediyorum General" dedi. "Bundan sonra herhangi bir uzay aracının tüm hareketleri, uygulanmadan önce açık iznimi gerektirecek. Kendimi açıkça ifade edebiliyor muyum General? Benim iznim olmadan uzaya bir fare bile göndermesen iyi olur!"
    
  Cannon, "Anlıyorum efendim," dedi, "ama bu hareket tarzını önermiyorum."
    
  "HAKKINDA? Neden?"
    
  Cannon, "Efendim, herhangi bir askeri varlık üzerinde bu düzeyde kontrolü sürdürmek tehlikeli ve israftır, ancak uzay fırlatma sistemleri için daha da önemlidir" dedi. "Askeri birimlerin etkili olabilmesi için bir komutana ihtiyacı var ve bu da sahadaki bilgilere anında ve sürekli erişebilen bir harekat komutanı olmalı. Uzay uçakları ve tüm uzay fırlatma sistemlerimiz maksimum hız ve esneklik için tasarlanmıştır ve acil bir durumda, nihai güç Washington'da kalırsa her ikisini de kaybedeceklerdir. Bu sistemlerin operasyonel komutasını almamanızı şiddetle tavsiye ediyorum. Eğer kararlarımdan memnun değilseniz efendim, o zaman beni kovabileceğinizi ve uzay uçaklarını ve diğer fırlatma sistemlerini kontrol etmesi için başka bir harekat alanı komutanı atayabileceğinizi hatırlatmama izin verin."
    
  Gardner, "Otoritesimin gayet farkındayım, General," dedi. "Kararım geçerli."
    
  "Evet efendim."
    
  "Peki bu uzay uçağında kim var ve neden bana bu görev hakkında bilgi verilmedi?"
    
  "Efendim, uçuş ekibinin iki üyesiyle birlikte General McLanahan'ın Hava Kuvvetleri yer operasyonları bölümünün üç üyesi de uzay uçağında bulunuyor," diye yanıtladı Cannon, tonsuz bir sesle.
    
  "McLanahan? Bilmem gerekirdi," diye tükürdü Başkan. "Bu adam başıboş topun tanımıdır! Ne yapıyordu? Neden o uzay uçağını fırlatmak istedi?"
    
  "İran içindeki bir keşif ve yasaklama misyonunun onayına kadar yörüngeye önceden yerleştirildiler."
    
  "'Önceden konumlandırılmış' mı? Benim iznim olmadan İran'a bir uzay uçağı ve üç komando gönderdiğinizi mi söylüyorsunuz? Yalnızca sizin temelinize dayanarak mı?"
    
  Cannon sinirli bir şekilde, "Verdiğim emirleri desteklemek ve komutamdaki görevleri yerine getirmek için dünyanın herhangi bir yerine kuvvet konuşlandırma ve konuşlandırma yetkisine sahibim efendim," dedi. "Uzay uçaklarına izinsiz olarak herhangi bir yabancı hava sahasına girmemeleri özel olarak emredildi ve onlar da bu emre tam olarak uydular. Planlarına devam etmelerine izin verilmezse üsse dönmeleri emredilecek."
    
  "Bütün bunlar ne tür bir saçmalık, general? Bahsettiğimiz uzay uçağı bu; sanırım McLanahan'ın silahlı robotlarıyla dolu, değil mi?"
    
  Cannon, öfkesini ve hayal kırıklığını kontrol altına almaya çabalayarak, "Bu saçmalık değil efendim; bu komuta ve tüm büyük harekat komutanlıkları tipik olarak bu şekilde işliyor" dedi. Gardner eski Deniz Kuvvetleri Bakanı ve Savunma Bakanıydı, Tanrı aşkına, bunu herkesten daha iyi biliyordu...! "Bildiğiniz gibi efendim, hem rutin günlük operasyonları desteklemek hem de acil durum görevlerine hazırlık amacıyla her gün dünya çapında binlerce erkek ve kadının önceden konuşlandırılmasını ve konuşlandırılmasını emrediyorum. Hepsi daimi emirler, usul doktrini ve yasal kısıtlamalar çerçevesinde faaliyet göstermektedir. Ben direkt olarak infaz emri verene kadar bir nebze olsun geri dönmeyecekler ve bu emir ben ulusal komutanlıktan, sizden veya Savunma Bakanı'ndan onay alana kadar da verilmeyecek. Bir uzay uçağı ve beş personelden mi, yoksa yirmi gemi, yetmiş uçak ve on bin personelden oluşan bir uçak gemisi muharebe grubundan mı bahsettiğimizin bir önemi yok."
    
  Başkan, "Uzay uçaklarının kimsenin fark etmediği veya umursamadığı basit, kurmalı oyuncak uçaklar olduğuna inanıyor gibisiniz, General" dedi. "İran'a bir uzay uçağı göndermenin ya da birinin kıyısı açıklarına bir uçak gemisi savaş grubu göndermenin sıradan bir şey olduğunu düşünebilirsiniz, ancak sizi temin ederim ki tüm dünya onlardan ölesiye korkuyor. Savaşlar çok daha küçük kuvvetlerle başladı. Açıkçası, komutanızdaki silah sistemlerine karşı tavrınız değişmeli, General, yani şimdi." Can hiçbir yanıt alamadı. "McLanahan'ın savaş gücünün hangi üyeleri gemide?"
    
  "İki Teneke Adam ve bir tanesi CID'den efendim."
    
  "Aman Tanrım... Bu bir keşif timi değil, kahrolası bir saldırı timi! Bütün bir piyade bölüğünü alt edebilirler! Ne düşünüyordunuz General? Gerçekten McLanahan'ın bu güçlerle bu kadar yolu uçacağını ve onları kullanamayacağını mı düşündün? McLanahan'ın robotları İran'da ne yapacaktı?"
    
  Cannon, "Sensörler, daha önce İran Devrim Muhafızları tarafından kullanılan, doğu İran'daki bir otoyol üzerinde bulunan uzak bir hava üssünde olağandışı ve şüpheli faaliyetler tespit etti" dedi. "General McLanahan üssün İranlılar ya da Ruslar tarafından gizlice yeniden açıldığına inanıyor. Uydu görüntüleri ona kesin olarak söyleyebilecek kadar doğru görüntüler sağlayamıyor, bu yüzden üssü incelemek ve gerekirse yok etmek için üç kişilik bir savaş ekibinin gönderilmesini talep etti."
    
  "Üssü yok etmek mi?" diye gürledi Başkan, telefonu öfkeyle açık avucuna atarak. "Aman Tanrım, McLanahan'a İran üzerinden bir askeri üssü yok etmek için silahlı bir uzay uçağı gönderme yetkisi verdi ve benim bundan haberim mi yoktu? Aklı başında mı? Telefonu aldı: "Peki Dördüncü Dünya Savaşı başladıktan sonra McLanahan'ın küçük planını diğerlerine ne zaman anlatacaktınız General?"
    
  Cannon, "McLanahan'ın planı bize Stratejik Komuta'da iletildi ve operasyon personelim bunu inceliyor ve Savunma Bakanı'na bir tavsiyede bulunacak" diye yanıt verdi. "Her an bir karar vermek zorundayız..."
    
  Başkan, "Sizin için şu anda bir karar vereceğim General: Bu uzay uçağının mümkün olan en kısa sürede ana üslerine inmesini istiyorum" dedi. "Beni anlıyor musun? Ölüm kalım meselesi olmadığı sürece bu komandoların konuşlandırılmasını veya bu uzay uçağının Nevada dışında herhangi bir yere veya hangi cehennemden geldiğine inmesini istemiyorum. Ve kimseye saldırı olarak yorumlanabilecek hiçbir şeyin bu uzay aracını fırlatmasını, fırlatmasını veya başka bir şekilde terk etmesini istemiyorum... hiçbir şey. Kendimi yeterince açık ifade edebiliyor muyum, General Cannon?"
    
  "Evet efendim."
    
  "Ve eğer bu uzay uçağı gezegenin herhangi bir yerinde o kahrolası altmış mil irtifa sınırının altındaki tek bir siyasi sınırı geçerse, yıldızlarınızı kaybedeceksiniz, General Cannon... hepsini!" Başkan hararetle devam etti. "Yetkinizi aştınız General ve umarım görevdeki ilk dönemimin geri kalanını bu devasa başarısızlığı açıklamak, düzeltmek ve özür dilemekle geçirmek zorunda kalmam. Şimdi işe koyul."
    
  Başkan telefonu kapattı ve öfkeyle dolu bir halde yerine oturdu. Birkaç dakika kendi kendine mırıldandıktan sonra, "Silahın patlamasını istiyorum" diye bağırdı.
    
  Ulusal Güvenlik Danışmanı Carlisle, "Efendim, teknik olarak rutin görevleri yerine getirirken varlıklarını herhangi bir yere taşıma yetkisine sahip" dedi. "Günlük operasyonlar için Milli Savunma Ofisi'nden (sizden veya Savunma Bakanı'ndan) izin almasına gerek yok."
    
  "Ama genellikle saldırıyla karıştırılabilecek herhangi bir silah sistemini hareket ettirmeden önce Ruslara söyleriz, değil mi?"
    
  Carlisle, "Evet efendim, bu her zaman makul bir önlemdir" dedi. "Fakat eğer harekat alanı komutanının gerçek bir göreve hazırlık amacıyla varlıklarını konumlandırması gerekiyorsa, Ruslara hiçbir şey söylememize gerek yok. Onlara yalan söylememize ve bunun bir eğitim görevi ya da buna benzer bir şey olduğunu söylememize bile gerek yok."
    
  Genelkurmay Başkanı Cordus, "Bu uzay uçaklarıyla ilgili problemin bir kısmı Conrad, çok hızlı gitmeleridir" dedi. "Sıradan bir görev de olsa göz açıp kapayıncaya kadar dünyanın dört bir yanına dağıldılar. Bu adamlara karşı daha sıkı kontroller uygulamamız gerekiyor."
    
  Başkan, "Eğer Cannon bir şeyin peşindeyse, önemli bir şey yaptıysa bunu bana veya Turner'a bu uzay uçağı fırlatılmadan önce söylemeliydi" dedi. "Walter haklı: Bu uzay uçakları, tamamen barışçıl, zararsız, rutin bir görev için bile herhangi bir zamanda fırlatılamayacak kadar hızlı ve tehlikeli; ki bu kesinlikle değildi. Ama acil bir durum ya da savaş olmadığı sürece uzay uçaklarının havalanmasını istemediğimi herkese açıkça ifade ettiğimi sanıyordum. Bu konuda yanılıyor muyum?"
    
  "Hayır efendim ama görünen o ki General Cannon çok hızlı davrandığı için bunun oldukça ciddi bir işaret olduğunu düşünmüş. O-"
    
  Başkan "Önemli değil" diye ısrar etti. "Ruslar onu fark etti ve eminim ki İranlılara, Türkmenlere ve Orta Doğu'daki casusların yarısına savaş güçlerini gözetlemeleri için telsizle haber gönderiyorlar. Konser başarısızlıkla sonuçlandı. Ruslar deliriyor, Birleşmiş Milletler, müttefiklerimiz, medya ve Amerikan halkı da bunu duyunca delirecek..."
    
  Cordus, "Bu her an gerçekleşebilir," diye ekledi, "çünkü Zevitin'in koşup bilgilerini Avrupa basınına sızdırdığını, basının da bizi en önemsiz meseleden dolayı azarlamaya can attığını biliyoruz. Bu kadar büyük bir şey için harika bir gün geçirecekler. Önümüzdeki ay bizi diri diri kızartacaklar."
    
  Başkan yorgun bir şekilde, "Tam da her şey sakinleşmeye başladığında," dedi ve bir sigara daha yaktı, "Cannon, Backman ve özellikle McLanahan her şeyi yeniden karıştırmayı başardılar."
    
  Genelkurmay başkanı, "Basın bu konuda konuşamadan uzay uçağı yere inecek Joe" dedi ve "ve biz Rusya'nın iddialarının herhangi birini onaylamayı veya reddetmeyi reddedeceğiz. Bu şey çok yakında yok olacak."
    
  Gardner, "Daha iyi olacak" dedi. "Fakat ne olur ne olmaz Conrad, bir sonraki duyuruya kadar uzay uçaklarının yere indirilmesini istiyorum. Hepsinin yerinde kalmasını istiyorum. Eğitim yok, sözde rutin görevler yok, hiçbir şey yok." Odanın etrafına baktı ve rahatsızlığını gösterecek ve odanın dışındaki herkesin duyabileceği kadar sesini yükselterek sordu: "Bu herkes için yeterince açık mı? Artık izinsiz görev yok! Yerde kalıyorlar, hepsi bu!" Bunu boğuk bir koro halinde "Evet, Sayın Başkan" yanıtları takip etti.
    
  Cumhurbaşkanı, "Bu uzay uçağının tam olarak ne zaman yere ineceğini öğrenin ki, kimse onu suçlamadan veya kıçını öldürmeden önce Zevitin'e haber verebileyim" diye ekledi. "Ve McLanahan'ın bu uzay istasyonundan ne zaman ayrılıp Dünya'ya geri gönderilebileceğini uçuş belgelerinden öğren, böylece ben de onun kıçını ateşleyebilirim." Sigarasından derin bir nefes çekti, söndürdü ve boş kahve kupasına uzandı. "Ve ayrılırken uçuş görevlisinden bana sıcak bir şeyler getirmesini isteyin."
    
    
  ALTINCI BÖLÜM
    
    
  Tutkularınızın üstesinden gelmek zor, onları tatmin etmek ise imkansızdır.
    
    - MARGUERITE DE LA SABLIÈRE
    
    
    
    Açık GEMİDE COSMOPLAN XR-A9 SİYAH AYGIR
    AYNI ZAMANDA
    
    
  Binbaşı Jim Terranova, "Yeniden girişin başlamasına iki dakika kaldı mürettebat" diye duyurdu. "Geri sayım başladı. Bir dakika sonra ilk otomatik bekletme geri sayımı. Kontrol listeniz tamamlandığında bana haber verin."
    
  Macomber, "S-One, anlıyorum," diye yanıtladı.
    
  "Nasıl hissediyorsun Fermuar?" - Terranova'ya sordu.
    
  Macomber, "Bol miktarda temiz oksijen, biraz aşkın meditasyon, takıntılı elektronik kontrol listelerinden vazgeçme ve daha da fazla lanet olası kontrol listesi yapma şeklindeki zihin uyuşturan rutin sayesinde kendimi oldukça iyi hissediyorum" diye yanıtladı. "Keşke bu şeyin Windows'u olsaydı."
    
  "Bunu yapılacaklar listesine koyacağım, ancak yakın zamanda buna güvenmeyin."
    
  Frenchy Moulin, "Bu oldukça etkileyici arkadaşlar," dedi. "Bu benim yörüngeye on birinci uçuşum ve bundan hiç bıkmıyorum."
    
  Chris Wall, "İlk dönüşten sonra hemen hemen aynı görünüyor" diye homurdandı. "İstasyona üç kez gittim ve sanki çok uzun bir televizyon kulesinin üzerinde durup aşağıya bakıyormuşsunuz gibi geliyor."
    
  Moulin, "Yalnızca kıdemli bir çavuş böyle bir gösteriyi en aza indirebilir" dedi. "İstasyonda birkaç gece geçirmeyi teklif et Bach. Kameranız için bol miktarda veri kartı getirin. Oldukça hoş. Kendinizi gecenin her saatinde uyanırken ve sırf fotoğraf çekmek için günün belirli saatlerini planlarken bulacaksınız."
    
  Macomber kuru bir sesle, "Bundan pek şüpheliyim," dedi. Kaskından bir bildirim sesi aldı. "NIRTSats'tan başka bir veri dökümü alıyorum arkadaşlar." NIRTSats veya Bu İkinci İhtiyacımız Var uyduları, bir buzdolabından daha büyük olmayan, gözetleme veya alçak Dünya yörüngesinden iletişim aktarma gibi belirli bir görevi gerçekleştirmek için tasarlanmış küçük "mikro uydular" idi. Daha küçük oldukları, konumlandırma motorları için daha az itici güce sahip oldukları ve güneş radyasyonuna karşı önemli ölçüde daha az korumaya sahip oldukları için, NIRTSAT uyduları çok kısa bir süre, genellikle bir aydan az bir süre boyunca yörüngede kaldı. Yörüngesel güçlendiricilerdeki uçaklardan fırlatıldılar veya Black Stallion uzay uçaklarından yörüngeye fırlatıldılar. Dört ila altı NIRTSAT uydusundan oluşan bir takımyıldız, İran'ın kapsama alanını maksimuma çıkarmak için tasarlanmış eksantrik bir yörüngeye fırlatıldı ve askeri darbenin başlamasından bu yana Tahran ve ülke çapındaki büyük askeri üsler üzerinden birkaç geçiş yaptı . "Kontrol listelerinizi tamamlayın ve tekrar ezilmeden önce yeni şeyler yapalım."
    
  Terranova, "Başka bir yörüngeye girişimizi geciktirmedikçe zamanımız olacağını sanmıyorum" dedi. "İndikten sonra verilere bakmanız gerekecek."
    
  Macomber, "Dinle, zamanımız var... Zamanımızı kullanacağız, MC," dedi. "Bu göreve zaten uygun bir görev planlaması olmadan başladık, bu nedenle bu yeni verileri derhal incelememiz gerekiyor."
    
  Moulin sinirli bir şekilde, "Bu başka bir tartışma değil" dedi. "Bak S-One, kontrol listelerini çalıştır ve yeniden girmeye hazır ol. En son uçuşa dikkat etmediğinde ne olduğunu biliyorsun: Miden sana küçük bir uyarı verdi."
    
  Macomber, "Hazır olacağım SC," dedi. "Yer ekibi, kontrol listenizi tamamlayın, tamamlandığını bildirin ve yeni veri dökümüne geçelim. S-One tamamlandı." Birkaç dakika sonra Turlock ve Wall tamamlandığını bildirdi ve Macomber yolcuların geri dönmeye hazır olduğunu bildirdi. Moulin çağrıyı doğruladı ve uçuşun önemli aşamasından hemen önce Zoomi ile tekrar tartışmaktan yorulduğundan başka bir şey söylemedi.
    
  Macomber, daha hızlı ama daha baş döndürücü göz hedefleme sistemi yerine sesli komutlar kullanarak yeni uydu veri dosyasını dikkatlice açtı ve verilerin eski görüntülerin üzerinden akmasına izin vererek hedef bölgedeki değişiklikleri görebilmesini sağladı. Aldığı şey kafa karıştırıcı bir görüntü karmaşasıydı. Uçuş ekibini rahatsız etmeden yer ekibi üyeleriyle konuşmasına olanak tanıyan özel bir dahili telefon aracılığıyla, "Ne oluyor... veriler bozulmuş gibi görünüyor" dedi. "Hiçbir şey yerli yerinde değil. Tekrar gönderilmeleri gerekecek."
    
  "Yalnız bekleyin efendim," dedi Vol. "İki resimdeki bilgisayar çerçevelerine bakıyorum ve eşleşiyorlar." Macomber'in bunları anladığı kadarıyla -bu da onlar hakkında neredeyse hiçbir şey anlamadığı anlamına geliyordu- çerçeveler, her görüntüyü bilinen, sabit yer işaretlerine göre hizalayan, fotoğrafın perspektifi ve eksenindeki farklılıkları telafi eden ve görüntüler arasında daha doğru karşılaştırmalara olanak tanıyan bilgisayarlı işaretlerdi. "Şimdilik yeni verileri silmemenizi öneririm efendim."
    
  "Çabucak yap. Karargâh kafesini yok edeceğim." Macomber kaskına küfredip güvenli uydu ağına geçti: "Alçak, Genesis'i arıyor. En son TacSat görüntülerini yeniden gönderin. Burada çöplerimiz var."
    
  "Hazır ol alçak." Tanrım, bu çağrı işaretinden gerçekten nefret ediyorum, diye şikâyet etti Macomber kendi kendine. Birkaç dakika sonra: "Alçak, burası Genesis, kodu Alfa dokuza koy, tekrar ediyorum, Alfa dokuz. Onaylıyorum."
    
  "Ne? Bu bir kesme kodu mu?" Macomber gürledi. "Bize girmeyeceğimizi mi söylüyorlar?"
    
  Moulin, "Kapa çeneni, S-One, biz bu işi çözene kadar," diye tersledi. "MS, kimlik doğrulaması yaptın mı?"
    
  Terranova, "Onaylıyorum - az önce aldım" dedi. "Görev iptal edildi mürettebat. Bizi mümkün olan en kısa sürede yakıt ikmali ve inişe geri götürecek bir transfer yörüngesine uçuş planı değişikliği alana kadar mevcut yörüngemizde kalmamız emredildi. Yeniden giriş prosedürü kontrol listesinin iptal edilmesi... "Leoparlar" korunur, kontrol listesi iptal edilir.
    
  Macomber yumruğunu koluna vurdu ve anında pişman oldu; sanki çelik bir duvara yumruk atmış gibi hissetti. "Neler oluyor? Neden izin alamadık? Bu saçmalık..."
    
  "Alçak, bu Genesis." Bu sefer arayan David Luger'ın kendisiydi, HAWC'deki savaş kontrol alanından arıyordu. "Bu veri dökümü geçerliydi, Scoundrel, tekrar ediyorum, geçerli. Olayı araştırıyoruz ama iniş bölgesinin havası sıcak gibi görünüyor."
    
  "Eh, oraya gitmemizin nedeni bu değil mi, Genesis?" - Macomber'a sordu. "Hadi içeri girelim ve işimizi halledelim."
    
  Luger, sesindeki gerginlik bariz bir şekilde, "Görevin Beyaz Saray tarafından iptal edildi, Fermuar, bizim tarafımızdan değil," dedi. "Hemen eve gelmenizi istiyorlar. Şimdi dönüş programını hesaplıyoruz. Görünüşe göre bunu yapabilmemiz için en azından bir gün daha uyanık kalman gerekecek..."
    
  "Bir gün daha! Benimle dalga geçiyor olmalısın!"
    
  "Hazır ol alçak, hazır ol..."
    
  Bir anlık bir duraklama oldu, ardından frekansta birçok şifreli tıklama ve gevezelik sesi geldi; sonra başka bir ses, "Alçak, aygır, bu Odin" diye seslendi. Armstrong uzay istasyonundan McLanahan'dandı. "Keşif uyduları hedef bölgenizden gelen güçlü Hindistan-Juliet radar sinyallerini alıyor. Uzun menzilli arama radarına benziyor. Şimdi analiz ediyoruz."
    
  "Radar, öyle mi?" Macomber yorum yaptı. Tekrar yeni NIRTSat görüntülerini incelemeye başladı. Tabii ki, Soltanabad Otoyolu'ndaki aynı hava üssüydü... ama şimdi tüm kraterler gitmişti ve rampanın üzerine birkaç yarı römork, asker ve ikmal kamyonu, helikopter ve büyük bir sabit kanatlı uçak park edilmişti. "Görünüşe göre haklısın Odin. Bu piçler yine sorun çıkarıyor."
    
  McLanahan, "Beni dinleyin çocuklar," dedi ve şifreli uydu bağlantısı üzerinden bile sesinin tonu açıkça çok uğursuzdu. "Kokusundan hoşlanmıyorum. Yörüngeden çıkarsan daha güvende olurdun ama üsse dönmen emredildi, o yüzden seni orada tutmalıyız."
    
  "Sorun nedir efendim?" - Moulin'e sordu. "Bize söylemediğin bir şey mi var?"
    
  "Hedef ufku on bir dakika içinde geçeceksiniz. Sizi yörüngeden çıkarıp Soltanabad üzerinden uçmak yerine Orta Asya ya da Kafkasya'ya indirecek kadar zamanımız olup olmadığını anlamaya çalışıyoruz."
    
  "Orta Asya! Nereye inmemizi istersin...?"
    
  "Bas, vur!" - Moulin bağırdı. "Neler oluyor Odin? Aşağıda ne olduğunu düşünüyorsun?"
    
  Uzun bir duraklama oldu; McLanahan daha sonra basitçe yanıt verdi: "Aygır Bir-Bir."
    
  Daha patlayıcı bir cevap veremezdi. Bir numaralı aygır, askeri darbenin ilk günlerinde, Hava Kuvvetleri'nin İran'ın yalnızca İran'ı tehdit eden mobil orta ve uzun menzilli balistik füzelerini avlayıp yok ettiği sırada İran üzerinde vurulan siyah aygır XR-A9'dur. teokratik karşıtı isyancılar ve aynı zamanda İran'ın tüm komşuları. Uzay uçağı karadan havaya füze ya da savaş uçağı tarafından değil, Sovyetler Birliği'nin yirmi yılı aşkın bir süre önce yarattığı Kawaznya uydusavar lazerine benzeyen son derece güçlü bir lazerle düşürüldü. Rusya üzerinden ama İran'da.
    
  "Ne yapmalıyız efendim?" diye sordu Moulin, sesinde korku açıkça görülüyordu. "Bizim ne yapmamızı istiyorsun?"
    
    
  * * *
    
    
  Armstrong uzay istasyonundan Patrick, "Bunun üzerinde çalışıyoruz" dedi. "Görüş hattının veya en azından radar menzilinin dışında kalmak için şimdi inişe başlayıp başlayamayacağımızı görmeye çalışıyoruz."
    
  Terranova, "Şu anda tercüme edip hazırlanabiliriz" dedi.
    
  Patrick hemen "Yap şunu" dedi. Sonra konuştu, "Görevli Memur, beni derhal Amerika Birleşik Devletleri Başkanına bağlayın."
    
  Dreamland'in sanal "Nöbetçi Subayı"nın bilgisayarla sentezlenmiş kadın sesi, "Evet, General McLanahan," diye yanıtladı. Bir dakika sonra: "General McLanahan, çağrınız Savunma Bakanı'na iletiliyor. Lütfen hazırlanın"
    
  "Amerika Birleşik Devletleri Başkanı ile konuşmak istiyorum. Bu acildir."
    
  "Evet General McLanahan. Lütfen hazırlanın." Uzun bir dakika sonra: "General McLanahan, 'acil' talebiniz Başkan'ın Genelkurmay Başkanı'na iletildi. Lütfen hazırlanın"
    
  Muhtemelen yapacağı en iyi şeyin bu olduğunu düşündü Patrick, bu yüzden nöbetçi memuru tekrar yönlendirmedi. "Genelkurmay başkanına bunun acil bir durum olduğunu bildirin."
    
  "'Acil' talep, 'acil durum' talebine yükseltildi, General. Lütfen hazırlanın"
    
  Zaman azalıyor, diye düşündü Patrick. Black Stallion mürettebatına uçuş sırasında acil durum ilan etme emrini vermeyi düşündü - her uçuşta gerçek bir acil durum teşkil edebilecek düzinelerce aksaklık vardı - ama Aygırın inecek bir yeri olduğundan emin olması gerekiyordu. Yörüngeden çıkmalarını emretmeden önce.
    
  "Ben Genelkurmay Başkanı Cordus."
    
  "Bay Cordus, bu General McLanahan. Ben-"
    
  "Bilgisayarlı personelinizin beni aramasından hoşlanmıyorum, General, Başkan da öyle. Başkanla konuşmak istiyorsanız nezaket gösterin ve bunu kendiniz yapın."
    
  "Evet efendim. Armstrong uzay istasyonundayım ve ben...
    
  Cordus, "Nerede olduğunuzu biliyorum General; siz aniden kesene kadar personelim canlı yayını büyük bir ilgiyle izliyordu" dedi. "Size canlı röportaj izni verdiğimizde bunu tamamlamanızı bekliyoruz. Neden böyle kestiğini bana söyleyebilir misin?"
    
  "Rusların, İran'da bir zamanlar İslam Devrim Muhafızları tarafından kullanılan bir otoyol üzerindeki izole bir hava üssüne, muhtemelen geçen yıl İran üzerinde Kara Aygırı vuran lazerin aynısı olan bir tür füzesavar silahı yerleştirdiğine inanıyorum. ", - Patrick cevapladı. "Sensörlerimiz üstte yeni bir aktivite tespit etti ve bizi uyardı. Artık insansız gözetleme uçaklarımız aynı yerden, uzay aracı karşıtı lazer algılama ve izleme sistemiyle tutarlı olan son derece güçlü radar sinyalleri alıyor. Kara Aygır uzay aracımızın yörüngedeyken üzerimizden geçmesi durumunda Rusların saldıracağına inanıyorum ve uzay aracını yörüngeden çıkarmak ve hedef bölgeden uzaklaştırmak için izne ihtiyacım var."
    
  "Bunun arkasında Rusların olduğuna dair olumlu kanıtınız var mı? Bunu nasıl bildin?"
    
  "Elimizde, Kara Aygırı vuran lazerin ateşlendiğine inandığımız İran'da bulduğumuz araçlara benzeyen uçaklar, kamyonlar ve araçlarla üssün artık tamamen aktif olduğunu gösteren uydu görüntüleri var." Radar sinyalleri de bunu doğruluyor. Efendim, bu uçuşun yönünü hemen değiştirmek için izne ihtiyacım var. Atmosfere ulaşana kadar acil durum yakıtı dışında her şeyi kullanarak yörüngeden çıkmasını ve mümkün olduğunca manevra yapmasını sağlayabiliriz ve ardından hedef bölgeden uzaklaşıp alternatif bir iniş alanına uçabiliriz.
    
  "Başkan size uzay uçağını ABD'nin ana üssüne geri indirmenizi emretti bile General. Bu emri kopyalamadın mı?"
    
  "Yaptım efendim ama bu emre uymak, uzay uçağını hedefin üssünün üzerinden uçurmak anlamına geliyor ve eğer bunu yaparsak oraya saldırılacağına inanıyorum. Artık mürettebatı korumamızın tek yolu, uzay uçağını yörüngeden çıkarmak, onu ufkun mümkün olduğu kadar alçakta tutmak...
    
  Cordus, "General, söylediklerinizin tek kelimesini bile anlamadım" dedi. "Anladığım tek şey, uzay uçağınızın tehlikede olduğuna dair güçlü bir duyguya sahip olduğunuz ve Başkan'dan az önce verdiği emri iptal etmesini istediğiniz. Bu doğru?"
    
  "Evet efendim ama son derece büyük tehlikeyi vurgulamalıyım..."
    
  Cordus, sesinde açıkça öfkelenen bir tavırla, "Bu kısmı açık ve net anladım General McLanahan," dedi. "Uzay uçağından alçalmaya başlarsanız herhangi birinin hava sahasını ihlal etmiş olur musunuz, eğer öyleyse kimin?"
    
  "Tam olarak bilmiyorum efendim, ama şunu söyleyebilirim ki Doğu Avrupa, Orta Doğu ülkeleri..."
    
  "Rusya?"
    
  "Belki efendim. Rusya'nın Uzak Batısı.
    
  "Moskova?" - Diye sordum.
    
  Patrick durakladı ve bunu yaptığında Genelkurmay Başkanı'nın alçak sesle bir şeyler söylediğini duydu. "Altmış altı mil sınırının altına iner mi bilmiyorum efendim, ama ne kadar hızlı ve ne kadar başarılı manevra yaptığımıza bağlı olarak..."
    
  "Bunu bir anlaşma olarak değerlendireceğim. Mükemmel, sadece mükemmel. Doğrudan Rus başkentinin üzerinde yörüngeden çıkan uzay uçağınızın bir ICBM saldırısına benzeyeceği kesin, değil mi?" Cevap beklemedi. "Bu tam olarak başkanın korktuğu kabus senaryosu. Boğazını parçalayacak McLanahan. Bir an durakladı; sonra: "Başkanın bu kararı vermesi için ne kadar zamanı var General?"
    
  "Yaklaşık beş dakika efendim."
    
  "Tanrı aşkına McLanahan! Beş dakika mı? Her şey krizde!" - Cordus bağırdı. "Fakat sizin açınızdan kötü planlama bizim açımızdan acil bir durum değil!"
    
  "Hayatlar tehlikede olabilir efendim."
    
  "Bunun gayet farkındayım, General!" Cordus buna dayanamadı. "Fakat uzay uçağını fırlatmadan önce bekleyip planı Beyaz Saray ve Pentagon'a onaylatmış olsaydınız bunların hiçbiri olmazdı!" Ağzının içinde başka bir şey mırıldandı; ardından: "Bu talebi derhal Cumhurbaşkanına ileteceğim. Bu arada hatta kalın, çünkü bunların hepsini Ulusal Güvenlik Danışmanı'na açıklamak zorunda kalacaksınız ki o da Başkan'a gerektiği gibi tavsiyelerde bulunabilsin, çünkü bunu ona yeterince açık bir şekilde açıklayabilecek kapasiteye sahip olduğunuzdan şüpheliyim. onu mutlu et - yoksa denersen seni bile dinleyecektir. Hazır ol ".
    
    
  * * *
    
    
  "Ekip, unutmayın, yörüngeden çıkışa hazırlık olarak bir y-çevirisi yapıyoruz. Hazırlanmak." Çok işlevli ekranı ve pilotluk becerilerini kullanan Moulin, uzay uçağını önce kuyruktan uçacak şekilde döndürmek için Black Stallion'un hidrazin motorlarını kullandı. Manevra neredeyse iki dakika sürdü; bu onun için bir rekordu. Yolcu modülündeki mürettebat da tamamen aynı şeyleri hissetti ve Macomber'ın midesi bile şikayet etmedi. "Manevra tamamlandı, Genesis. Ne zaman aşağıya inmeye başlayacağız? 'Leoparları' ne zaman fırlatabiliriz?"
    
  Dave Luger, "Yörüngeden hemen çıkarsanız güvenli bir iniş pistine ulaşıp ulaşamayacağınızı öğrenmemiz gerekiyor," diye araya girdi. "Ayrıca uygun bir havaalanına gidememeniz durumunda size yakıt ikmali yapabilecek bir tanker de arıyoruz ve sizi ulusal sınırların üzerine çıkarmak için Beyaz Saray'dan izin almamız gerekiyor."
    
  "Ne istiyorsun?" Macomber itiraz etti. "Rusların bizi lazerle vuracağını ve bizi buradan çıkarmak için izne mi ihtiyacınız olduğunu düşünüyorsunuz?"
    
  Bir saha servis memurunun kendisine bağırmasına alışkın olmayan Luger, "Hesaplamaları yapıyoruz Binbaşı; bu işe girin ve bırakın da işimizi yapalım," dedi. Ancak ses tonu, kendisinin de mevcut durumdan pek de memnun olmadığını açıkça ortaya koyuyordu. "Hazırlanmak."
    
  Macomber dahili telefondan, "Yap şunu Frenchy," dedi. "Bizi buradan çıkarın."
    
  "Bunu izin olmadan yapamam S-One."
    
  "Lanet olsun, yapamazsın. Sen bir uzay gemisinin komutanısın; bunu bana çok açık bir şekilde söylemiştin, hatırladın mı? Güçlerinizden bazılarını gösterin ve bizi buradan çıkarın! "
    
  Moulin, "Atmosfere tekrar girdiğimizde nerede olacağımızı bilmeden bizi öylece gökyüzünden atamam" dedi. "Atmosferik uçuşa yeniden başladığımızda nerede olacağımızı, en iyi menzilimizin ne olacağını, hangi piste yaklaşacağımızı, arazinin nasıl olduğunu, pistin ne kadar uzun olduğunu, siyasi, diplomatik ve güvenlik durumunun ne olduğunu bilmem gerekiyor. -"
    
  "Tanrı aşkına Frenchie, soru sormayı bırak ve lanet düğmeye bas!" Macomber çığlık attı. "Bir politikacının elini sallamasını ya da bize parmağını uzatmasını beklemeyin; sadece yapın!"
    
  "Kapa çeneni ve hazırlan, Macomber!" - Moulin bağırdı. "Motoru öylece durdurup kapatamayız. Sadece dilini tut, tamam mı?"
    
  Terranova, "Hedef bölgenin ufkunu yaklaşık iki dakika içinde geçeceğiz" dedi.
    
  Macomber, "Doğu Avrupa, Hindistan ve Batı Pasifik'teki çeşitli kurtarma, rezerv ve acil durum üslerini bilgilendirdik" diye ısrar etti. "Alternatiflerimizin olduğunu biliyoruz. Acil durum ilan edin ve onlardan birine inin."
    
  Terranova, "Güvenli acil durum üslerinin çoğunu zaten geçtik" dedi. "Seçtiğimiz alternatif iniş alanları, yörünge arızası, yeniden giriş motor arızası veya yörüngeden çıkmaya başladığımızda hedef bölgeye girmemize izin verilmemesi durumunda alternatif iniş alanları ile başa çıkmak için tasarlandı. Artık bu aşamayı geçtik. Eğer hâlâ yörüngeden çıkamadıysak, planımız hedef bölgenin üzerinden uçmak, yeterli yakıtımız varsa yörüngeyi değiştirmek ya da Düşler Diyarı'na inene kadar yörüngede kalmaktı. Bir kuruşu bile diğer tarafa çeviremeyiz."
    
  Turlock, "Yani işi batırdık" dedi. "Hedef bölgenin üzerinden derhal uçmalıyız."
    
  Terranova, "Mutlaka değil ama Leopard'ları fırlatmak için ne kadar uzun süre beklersek seçeneğimiz o kadar az olur" dedi. "Her zaman daha fazla enerji harcayabilir ve atmosferde daha hızlı alçalabilir, ufka doğru mümkün olduğunca alçakta kalmaya çalışabiliriz, sonra atmosfere geri döndüğümüzde mevcut yakıtın geri kalanını izleme radarından uzaklaşmak için kullanabiliriz. ."
    
  "O zaman yap!"
    
  Moulin, "Tüm enerjimizi kullanırsak ve uygun bir iniş alanına ulaşmaya yetecek kadar yakıtımız yoksa, işimiz biter" dedi. "Bu kuş lanet bir tuğladan biraz daha iyi süzülüyor. Bir planımız yoksa tüm fırsatlarımızdan vazgeçmeyeceğim! Üstelik orada Rus uydusavar lazeri olup olmadığını bile bilmiyoruz. Bütün bunlar kötü bir paranoya vakası olabilir."
    
  "O zaman başka bir seçenek daha var..."
    
  "Olamaz, MC."
    
  "Son seçenek nedir?" - Macomber'a sordu.
    
  Terranova, "Yolcu modülünü bırakıyoruz" dedi.
    
  "Ne?"
    
  "Yolcu modülü kendi iniş ve cankurtaran botu olacak şekilde tasarlandı..."
    
  Moulin, "Acil bir durum dışında modülü serbest bırakmayacağım" diye ısrar etti. "Hiçbir durumda".
    
  "Kendi başımıza aşağıya inmemizin imkânı yok!" Macomber ağlıyordu.
    
  Terranova, "Modelleme bunun mümkün olduğunu söylüyor, ancak bunu hiçbir zaman gerçekten test etmedik" dedi. "Yolcu modülü kendi reaksiyon kontrol sistemi, yüksek teknolojili ısı kalkanları, çivili paraşütlerden ve şok emici iniş çantalarından daha iyi, oldukça iyi bir çevre koruma sistemi ile donatılmıştır -"
    
  Chris Wall, "Oldukça iyi olmak yeterince iyi değil, MC; kaptan herhangi bir zırh giymiyor," diye araya girdi.
    
  "İşe yarayacak, Başçavuş."
    
  Moulin, "Ben denize hiçbir şey atmıyorum, hepsi bu," diye müdahale etti. "Bu sadece son çare. Bütün bu korku tacirliği gerçekleşene kadar bunu düşünmeyeceğim bile. Şimdi herkes bir dakikalığına sussun." Komut kanalı aracılığıyla: "Genesis, Odin, bizim için neyin var?"
    
  Patrick, "Hiçbir şey," diye yanıtladı. "Genelkurmay başkanıyla konuştum, o da başkanla konuşacak. Savunma Bakanı veya Ulusal Güvenlik Danışmanı ile konuşmayı bekliyorum. Zorunda olacaksın-"
    
  "Anladım!" Dave Luger aniden müdahale etti. "Eğer şimdi yörüngeden çıkarsak ve irtifayı düşürmek için maksimum G manevralarını kullanırsak, Azerbaycan'ın Hazar kıyısındaki Bakü'ye uçmak için yeterli enerjiye sahip olmalıyız. Aksi takdirde Azerbaycan sınır ve kıyı devriye üssü olan Neftchala'ya ulaşabilirsiniz. Türkiye ve ABD oradaki pistlerini genişletiyor, sizin de buna yetecek kadar pistiniz olabilir. Üçüncü seçenek-"
    
  , "Yolcu modülünü Hazar Denizi'ne bırakın, ardından Firketeyi Hazar Denizi'ne bırakın veya suya çarpmadan önce , kontrolden ne kadar çıktığımıza bağlı olarak fırlatın" dedi Moulin.
    
  Patrick kısa bir aradan sonra, "Hazır ol damızlık," dedi. "Genesis, etkilenen bölgenin en son görüntülerini inceliyorum ve Soltanabad'daki kamyonların ve kurulumun İran'daki Kabudar Ahang'da gördüklerimizle neredeyse aynı olduğu sonucuna varıyorum. Rusların mobil füzesavar lazerlerini Soltanabad'a yerleştirdiğine inanıyorum. Onaylayabilir misin?"
    
  "General, bu Rus tehdidinin gerçek olduğundan emin misiniz? Bunu yaparsak geri dönüş olmayacak."
    
  Patrick, "Hayır, bunların hiçbirinden emin değilim" diye itiraf etti. "Fakat işaretler tam olarak Bir-Bir aygırına benziyor. Yaratılış?"
    
  Dave Luger, "İki kez kontrol ediyorum Odin," dedi. "Unutmayın, savaş gücünü tüketmek için Kabudar Ahang'daki tesise müdahale ettiler. Aynı şeyi bir kez daha yapabilirler."
    
  Terranova, "Yaklaşık altmış saniye içinde öğreneceğiz mürettebat," dedi.
    
  Patrick sonunda "Sabırsızlanıyoruz" dedi. "Aygır, ben Odin, sana yörüngeden çıkmanı, arayüz profiline maksimum hızla girmeni ve Bakü ya da Neftchala, Azerbaycan'a acil iniş denemeni emrediyorum. Genesis, uçuş planını Kara Aygır'a indir ve tamamlandığından emin ol. Duyarsın?"
    
  "Bir, anladım ama bundan emin misin?" - Moulin'e sordu. "Bunun hiçbir anlamı yok."
    
  Macomber, "Yap şunu, Frenchie," dedi. "Eğer yanılıyorsa ve her şey ters giderse, lanet olası kirli Hazar Denizi'nde havyarla yüzebiliriz. Önemli bir şey. Orada bulundum, bunu yaptım. Eğer haklıysa bir saat sonra hâlâ hayatta olacağız. Yap ".
    
  Luger, "Uçuş planı yüklendi" dedi. "Tamamlanmayı bekliyorum."
    
  "Aygır, yörüngeden çıkma işlemlerini gerçekleştirdiğinde bana haber ver."
    
  "Neyi bekliyorsun Fransız?" Macomber çığlık attı. "İndirin bizi! Roketleri fırlatın!"
    
  Moulin, "Hazar Denizi'ne çarpmak istemiyorum" dedi. "Eğer başarısız olursak, pes etmekten başka seçeneğimiz kalmayacak-"
    
  "Lanet olsun, Fransız, bırak bizi şimdi!" Macomber çığlık attı. "Sana ne oldu?"
    
  Moulin, "General McLanahan'a güvenmiyorum, bu yüzden!" diye bağırdı. "Bunların hiçbirine inanmıyorum!"
    
  Patrick, "Aygır, bunun bir tuzak olduğuna eminim" dedi. "Sanırım İran'da bir Rus füzesavar lazer silahı tesisine rastladık. Eğer mümkün olan her şekilde oradan çıkmazsanız, lazerleri termal kalkanınızı yakacak ve uzay gemisini yok edecek. Bu riski almak istemiyorum. Uzay gemisini yörüngeden çıkarın ve oradan çıkın."
    
  Terranova, "Şu anda hedef ufku geçiyoruz" dedi.
    
  Patrick, "Aygır, emir buydu: uzay aracını yörüngeden çıkarın," dedi. "İtirazınız dikkate alınmıştır. Tüm sorumluluğu alıyorum. Şimdi bunu."
    
  Moulin, "Kusura bakmayın efendim, ancak Ulusal Komuta'dan aksi yönde geçerli ve onaylanmış emirler kopyaladım: Groom Lake'e dönene kadar yörüngede kalın" dedi. "Bu emirler sizinkilerin yerine geçer. Biz kalıyoruz. Lider, yörüngeden çıkış uçuş planını silin ve öncekini yeniden yükleyin."
    
  "Fransız" -
    
  "Yap şunu MC," dedi Moulin. "Bu bir emirdir. Motorlara yakıt tasarrufu sağlamak için bu yönelimi koruyacağım ancak yörüngede kalacağız ve bu sondur."
    
  Bundan sonra radyolar ve interkomlar çok sessizleşti, Luger ve McLanahan mürettebata ve birbirlerine sürekli bir radar tehdidi uyarıları akışı ve güncellenmiş istihbarat görüntüleri aktardı. Zaman sonsuz bir şekilde akıyor gibiydi. Sonunda Macomber, "Neler oluyor, Genesis, ve bu boktan kurtulmamız ne kadar sürer?" dedi.
    
  Dave Luger, "Hedef bölgeye dönmemize dört dakika on saniye kaldı" diye yanıt verdi.
    
  "Üzgünüm Odin," dedi Moulin, "ama bir karar vermem gerekiyordu. Emirlere uyuyorum."
    
  Patrick, "Umarım yanılıyorumdur SC," diye yanıtladı. "Doğru olduğunu düşündüğün şeyi yaptın. Bunu evde güvende olduktan sonra konuşacağız."
    
  "Bakü çıkarma alanında ne durumdayız Genesis?" - Terranova'ya sordu.
    
  "Otuz saniye içinde onu kaybedeceksin. Atmosfere yeniden girdikten sonra Irak'ın Kerkük kentindeki Warrior's İleri Operasyon Üssü'ne uçmak için yeterli gücünüz olmayacak - Herat, Afganistan en iyi seçeneğinizdir, ancak yine de Soltanabad üzerinden uçmak zorunda kalacaksınız. Diğer bir seçenek de güney Türkmenistan'ın çölleri olabilir; size yardım etmek için hızla Özbekistan'dan bir özel kuvvet ekibi gönderebiliriz."
    
  "Türkmenistan'a inmemizi mi öneriyorsunuz efendim?"
    
  "Kara demedim, MC."
    
  Terranova yutkundu. Görünüşe göre Luger, onların "uçağı jetlemelerine", yani çöle çarparak iniş yapmalarına olanak sağlamayı amaçlıyordu. "Bir sonraki kesinti tabanı nedir?"
    
  "Bu işin arkasında Karaçi ve Haydarabad var."
    
  Terranova, "'Leoparlara' ateş açmaya hazırız" dedi. "On saniyelik kontrol listesi beklemede. Yeniden girişi maksimum yavaşlamaya mı ayarlamalıyım?"
    
  Moulin, "Yörüngeden çıkmayacağız" dedi. "Ruslar bize ateş etmeye cesaret edemezler. Leonid Zevitin deli değil. Bu adam dans edebiliyor, Tanrı aşkına!" Radyolar sessiz kahkahalarla parlıyordu. Ancak arka kokpitteki kamerasına baktı ve Terranova'ya başını salladı ve sessizce bilgisayarları maksimum hız ve irtifa azaltımına göre programlamasını emretti. "Demek istediğim, hepsini bir düşünün: dans edebilen hiçbir erkek bunu yapacak kadar deli olamaz..."
    
  Aniden şunu duydular: "Dikkat, dikkat, lazer tespit edildi...dikkat, dikkat, gövde sıcaklığı artıyor, iki yüz elliden iki yüz doksana kadar olan istasyonlar... Dikkat, gövde sıcaklığı operasyonel limitlere yaklaşıyor...!
    
  "Lazer Kavaznya!" - Sipariş ettim. - Patrick McLanahan bağırdı. "Çok uzak mesafeden saldırıyorlar. Aygır, hemen oradan çık! "
    
  "Yörüngeden çıkma prosedürlerini başlatın!" - Moulin bağırdı. "Mürettebat, yörüngeden derhal inişe hazırlanın! Leopar motorları hızlarını artırıyor!"
    
  "...vücut sıcaklığının artmasıyla ilgili uyarı, iki yüz yetmişten iki yüz doksana kadar olan istasyonlar... Dikkat, dikkat...!"
    
  Lazer darbeli füze sisteminin motorları tam güçle ateşlendiğinde mürettebat koltuklarına geri savruldu. Hibrit roket motorlarının muazzam gücü Black Stallion uçağını anında ve ani bir şekilde frenledi ve uçak hızla Dünya'ya doğru alçalmaya başladı. Macomber, aşırı yükün daha önce deneyimlemediği bir hızla arttığını görünce çığlık attı. Çok geçmeden artık hiçbir ses çıkaracak gücü toplayamayacak hale geldi; bayılmamak için ciğerlerine yeterli havayı çekmek tüm konsantrasyonunu gerektirdi.
    
  Neredeyse sürekli uyarı mesajları arasında Terranova, "Saniyede yirmi sekiz bin fitten geçiyoruz" dedi. " Doksan mil yükseklikten geçiyoruz ... Yüzde doksan güçte 'Leoparlar', üç nokta sıfır G..."
    
  Moulin baskı altında "Yüzde yüz on güce git," diye gakladı.
    
  Terranova, "Bu beş G'den fazla SC," dedi. "Bunu bir süre daha sürdürmemiz gerekecek-"
    
  "Yap şunu MC," diye emretti Moulin. "Mürettebat SC, birkaç dakika boyunca gerçekten rahatsız olacak. Olayların mümkün olduğu kadar önüne geçin." Birkaç dakika sonra, G kuvveti neredeyse iki katına çıktığında göğsünün patlamak üzere olduğu hissiyle sözleri yarıda kesildi. Acı ve şaşkınlık çığlıkları belirgindi. "Mürettebata... bir dakika..."
    
  "Beş virgül üç OB," diye nefes aldı Terranova. "Tanrım... Yirmi beş kilometre yol kat ediyoruz, seksen mil yol kat ediyoruz..."
    
  "Aman Tanrım, ne kadar daha var?" - biri mırıldandı - kimin konuştuğunu anlamak imkansızdı.
    
    
  STRATEJİK HAVA KUVVETLERİNİN ALTERNATİF OPERASYONLARI KONTROL MERKEZİ, POLDOSK, RUSYA FEDERASYONU
  AYNI ZAMANDA
    
    
  Saratov yakınlarındaki Engels Hava Üssü'nün yıkılması ve Raazan'daki yer altı komuta merkezinin Amerika tarafından bombalanmasının ardından, Hava Kuvvetleri Genelkurmay Başkanı General Andrei Darzov, Moskova'nın güneybatısındaki Poldosk adlı eski bir sivil savunma sığınağını ve yedek kuvvet kurtarma merkezini tahliye olarak kullanılmak üzere restore etti. ve komuta merkezini rezerve edin. Hava üssü ya da büyük bir helikopter pisti için bile yer yoktu, ancak tesisin bitişiğinde yer altı demiryolu hatları ve bol miktarda tatlı su kaynağı vardı (Büyük Moskova bölgesinde beklenebileceği kadar taze)...
    
  ... ve - daha da önemlisi, Darzov inanıyordu - çok sayıda şehir sakini, Amerikalı bombardıman uçağı komutanı Korgeneral Patrick McLanahan gibi çılgın bir adamın bile burayı bombalama konusunda iki kez düşünebileceği kadar yakındı.
    
  Büyük ölçüde modern yüksek hızlı veri ve iletişim yetenekleri sayesinde Poldosk bugün başka bir amaca hizmet ediyor: Molniya havadan fırlatılan uzay karşıtı füze ve Fanar lazer uzay karşıtı savunma sistemleri için bir izleme ve kontrol merkezi olarak. Darzov, dört bilgisayarın bulunduğu basit bir odadan, güvenli yüksek hızlı İnternet ve IP üzerinden ses aracılığıyla sahadaki güçleriyle iletişim kurdu. Komuta merkezi tamamen hareketliydi, bir saatten kısa sürede kurulabiliyor ve hemen hemen aynı sürede başka bir yere konuşlandırılabiliyordu ve acil bir durumda tek bir dizüstü bilgisayardan ve dünyanın herhangi bir yerindeki güvenli bir cep telefonundan veya uydu telefonundan kontrol edilebiliyordu. gezegen.
    
  Bu akşam odak noktası Soltanabad'dı. Amerikalıların Phanar'ı bu kadar çabuk bulması talihsiz bir durumdu; kör şans olmuş olmalı ya da İslam Devrim Muhafızları'nın bazı üyeleri hain olup bunları darbe lideri Hesarak Boujazi'ye ya da Amerikalılara bildirmiş olabilir. Ancak Phanar'ı Soltanabad'a yerleştirdi çünkü çok sayıda Amerikan uzay aracı bu bölgenin üzerinden çok sık uçuyordu. Amerikalıların ifadesiyle "hedefler açısından zengin bir ortam"dı.
    
  Darzov yeni değerleri görünce kaşlarını çattı ve bilgisayar klavyesindeki TRANSFER tuşuna bastı: "İleri, bu Kaleci. Durumu söyle. Saldırmayı bıraktın...neden?"
    
  Soltanabad'daki baş mühendis ve proje yöneticisi Wolfgang Zypris, "Hedefe tam optik-elektronik rehberlik sağladık ve emredildiği gibi ateş açtık, General" diye yanıtladı. "Fakat saldırıyı başlattıktan birkaç saniye sonra teması kaybettik." Zypris bir Alman lazer mühendisi ve bilim adamıydı ve eskiden Alman Hava Kuvvetlerinde albaydı. Zipris'in uzun süredir birlikte olduğu kız arkadaşının, evindeki bilgisayarını hackleyen ve çok sayıda gizli materyali Moskova'ya kaçıran bir Rus casusu olduğunu bilmiyordu. Kız arkadaşı ona kim olduğunu ve Alman Militärischer Abschirmdienst'in (Askeri Güvenlik Teşkilatına bağlı karşı istihbarat grubunun) peşinde olduğunu söylediğinde Rusya'ya nakledilmesine izin verdi. Darzov, Kawaznya uzay karşıtı lazer sistemini geliştirmek ve harekete geçirmek için çalışması için ona hemen istediği her şeyi (para, bir ev ve idare edebileceği tüm kadınları) sağladı. Beş yılı aşkın bir çalışmanın ardından Darzov'un bile ummaya cesaret edemediği bir başarıya ulaştı.
    
  Tsipris, "Uzay aracı hızla alçalıyor gibi görünüyor" diye devam etti. "Uzay aracı röle roketlerini ateşlediğinde optiklerimizin kör olduğundan şüpheleniyoruz."
    
  Darzov, "Bana bunun olabileceğini söylemiştiniz Albay," dedi. Tespit edilmekten kaçınmak için teleskopik bir elektro-optik toplama ve izleme sistemi kullanmaya ve derin uzay izleme radarlarını beklemede tutmaya karar verdiler. Ufku geçtikten birkaç saniye sonra Amerikan uzay uçağını hedef aldılar ve kolaylıkla takip ettiler. Umdukları gibi, atmosfer boyunca alçalmaya başlamadı, ancak oldukça büyütülmüş bir görüntü, yavaşlamaya başlamak için gerçekten doğru yöne döndüğünü ve önce kuyruğunu uçurduğunu gösterdi. Hala ideal bir konumdaydı ve Darzov saldırının başlamasını emretti.
    
  Lazere maruz kalmanın bir sonraki aşaması, atmosferi ölçmek ve ana lazerin optiklerinde düzeltmeler yapmak için hedefi daha güçlü bir lazerle vurmak ve ana kimyasal oksijen-iyot lazerini ateşlemeden önce hedefe daha doğru odaklanmasını sağlamaktı. Darzov ve Zipris, uzay aracı roketlerini ateşleyecek konuma getirilirken, daha hızlı ateş etmeye başlamak için kendi ayarlamalarını yapmak üzere ana lazeri kullanmaya karar verdi.
    
  Tsipris, "Mürettebat görünüşe göre bir saldırı bekliyordu" dedi, "çünkü lazer vuruşumuzdan birkaç saniye sonra tahrik motorlarını ateşlediler. Yaklaşık on beş saniye boyunca teması koruyabildik ama optikler hala iyi odaklanmıştı, bu yüzden muhtemelen gücün yalnızca yüzde altmışını vücutlarına harcıyorduk. Optoelektronik sistem daha sonra kilidi devre dışı bıraktı. Mürettebat üyelerini aracın içindeki böcekler gibi eziyor olmalılar ; normalden üç kat daha hızlı yavaşlıyorlar. Onları kızılötesi tarayıcılarla izliyorum ama bu, ana lazer için yeterince doğru değil, bu yüzden onları yeniden kilitleyip yenmek için ana radarı kullanma iznine ihtiyacım var."
    
  "Hâlâ menzil içindeler mi ve saldırabilecek kadar yüksekler mi?"
    
  "Yüz otuz kilometre yükseklikteler, bin altı yüz kilometre menzile sahipler ve hızla saniyede yedi bin sekiz yüz metrenin altına düşüyorlar; bir kaya gibi düşüyorlar ama lazerin görüş alanı içindeler." menzil," diye güvence verdi Zipris ona. "Bu uzay aracının yapısının bu tür yüklere dayanabilmesi için inanılmaz derecede güçlü olması gerekiyor. Yakında atmosfere girecekler ama şu anda yeterince hızlı uzaklaşamayacaklar. Bunu size getireceğim, General."
    
  Darzov hemen, "O halde saldırıya devam etmek için izin alındı Albay," dedi. "İyi avlar."
    
    
  * * *
    
    
  "Beş virgül yedi G... saniyede yirmi iki kilometre... yetmiş beş mil... beş virgül dokuz G..." Görünüşe göre Terranova'nın her okumayı yapması çok zaman alıyordu. "Yetmiş mil yol kat ediyoruz... altmış beş mil, giriş arayüzüne ulaşıyoruz, mürettebat ve 'leoparlar' devre dışı kalıyor." G kuvveti aniden hafifledi, ardından uzay gemisinin dört bir yanından inlemeler ve küfürler yükseldi. Macomber bu kadar uzun süre baskıdan dolayı bayılmadığına inanamıyordu. Uzay uçağı enerji kaybetmeye devam ederken sürükleme kuvvetlerini hâlâ hissedebiliyordu ama Leoparların ateş ettiği zamanki kadar kötü değildi. "Mürettebat, rapor verin."
    
  "Siz iyi misiniz?" Macomber yolcu modülündeki diğerlerine seslendi. "Daha yüksek sesle şarkı söyle."
    
  "T-İki, iyiyim," dedi Turlock zayıf bir sesle.
    
  Vol, sanki hiçbir şey olmamış gibi, "S-Üç, tamam," diye yanıt verdi. Macomber, o denizci piçi muhtemelen bütün bu süre boyunca derin uykudaydı, diye düşündü.
    
  "S-One" da sorun yok. KA, yolcular iyi, arka koltuğun tamamı yeşil. Harika bir yolculuktu."
    
  "Anlaşıldı" dedi Moulin. "Lazerin kilidi şu anda kırılmış gibi görünüyor. Giriş arayüzünün konumuna göre manevra yapmaya başladık." Kara Aygır yeniden burnunu dönmeye başladı, sonra atmosferik giriş için ufkun kırk derece üzerine yükseldi ve gemiyi sürtünmenin oluşturduğu ısıdan korumak için alt ısı kalkanlarını ilerleyen atmosfere maruz bıraktı. "Lider, yaklaşımı kısaca özetleyelim."
    
  "Kabul edildi" dedi Terranova. "Bakü için son hizalama silindirini geçtik, bu yüzden iniş alanımız olarak Herat, Afganistan'ı programladım. Hâlâ maksimum güç tüketimi düşüş profilimizdeyiz ve Herat oldukça yakın (yaklaşık bin üç yüz mil), yani üsse ulaşmak için yeterli gücümüz var. Altmış saniye içinde hava akışı basıncı, çivideki uyarlanabilir yüzeylerin etkili olmasına yetecek kadar yüksek olacak ve reaksiyon kontrol sistemini devre dışı bırakacağız, maksimum sürükleme profiline geçeceğiz ve Soltanabad'dan uzak durmak için Türkmenistan üzerinden doğuya yöneleceğiz. Yüz bin feet'i aştığımızda atmosferik uçuşa geçebilir, leoparları kapatabilir, turbojet motorlarını çalıştırabilir ve normal yaklaşma profiliyle alçalabiliriz."
    
  "Ne kadar benzinimiz var MC?" - Macomber'a sordu.
    
  "Turbojetleri ateşlediğimizde, bir saatten az yakıtımız kalacak, ancak yaklaşık 5 Mach hızla alçalacağız, böylece turbojetlere ihtiyaç duymadan önce ondan kurtulmak için yeterli enerjiye sahip olacağız." - Terranova yanıtladı. "Motorları emniyete almaya başlayacağız ve leoparları emniyete almaya hazırlanacağız, yani ne zaman..."
    
  Tehdit uyarı alıcısının bilgisayarlı sesi aniden "Dikkat, arama radarı, on iki saat, dokuz yüz altmış mil, Hindistan-Juliet şeridi" diye çınladı. Bir saniye sonra: "Dikkat, dikkat, hedef takip radarı, on iki saat, dokuz yüz elli mil... dikkat, dikkat, darbe-Doppler hedef takip radarı, on iki saat, dokuz yüz kırk mil... dikkat, dikkat, lazer tespit edildi, on iki saat.. .Dikkat dikkat...!"
    
  "Neredeyse bin mil öteden bizi radarla mı vurdular?" Terranova ağzından kaçırdı. "Bu imkansız!"
    
  Patrick McLanahan, "Burası Kawaznya radarı, mürettebat" dedi. "Bu şeyin menzili inanılmaz ve artık mobil."
    
  "Dikkat, uyarı, acil durum soğutma sistemi devrede...dikkat, dikkat, gövde sıcaklığı artıyor, yüz doksan numaralı istasyon..."
    
  "Ne yapmalıyız Odin?" Lisa Moulin radyoda ağladı. "Ne yapmalıyım?"
    
  Patrick, "Sahip olduğunuz tek seçenek, lazer enerjisinin herhangi bir noktaya çok uzun süre odaklanmamasını sağlayacak şekilde uzay aracını çevirmektir" dedi. "Atışı yapmak için reaksiyon kontrolünü kullanın. Uçuş adaptasyon sisteminiz çalıştığında, lazerden uzaklaşmak için maksimum yatış açınızı kullanabilir ve lazerin size çarpmasını önlemek için rotanızı mümkün olduğunca değiştirebilirsiniz. Dave, vampirleri Batman'in hava üssünden çıkarmanı ve lazer tesisini yok etmeni istiyorum! Soltanabad'ın dumanlı bir deliğe dönüşmesini istiyorum!"
    
  Luger, "Yoldalar, Odin," diye yanıtladı.
    
  Ancak saniyeler ilerledikçe Moulin'in yapabileceği hiçbir şeyin işe yaramayacağı ortaya çıktı. Gövdenin düzinelerce yerinden neredeyse sürekli olarak aşırı ısınma uyarıları aldılar ve bazıları sızıntı ve yapısal bütünlük kaybı bildirmeye başladı. Bir gün Moulin, kazara doğrudan kokpitin ön camını kıran bir lazer ışınına baktı ve her ikisinin de karanlık vizörleri kapalı olmasına rağmen kısmen kör oldu.
    
  Terranova sonunda tehdit uyarılarını kapattı; artık onlar için yararlı değillerdi. "Fransız, iyi misin?"
    
  Moulin, yolcu bölmesindeki mürettebatın duyamaması için "özel" bir dahili telefon üzerinden "Hiçbir şey göremiyorum Jim" dedi. "Bir anlığına lazer ışınına baktım ve görümde tek gördüğüm büyük kara deliklerdi. Her şeyi berbat ettim. Hepimizi öldürdüm."
    
  Terranova, "Ateş etmeye devam et, Frenchie," dedi. "Yapacağız".
    
  Moulin, uzay aracını döndürmek için iticileri kullanarak yan kontrol çubuğunu ileri geri hareket ettirmeye başladı. Terranova, fazla ileri gittiğinde ona sürekli tavsiyeler veriyordu. Ne kadar çabalarsa çabalasın sıcaklık uyarıları neredeyse sabitti. Moulin hâlâ "özel" dahili telefondayken, "Yolcu modülünü atmalıyız" dedi. "Bir şansları olabilir."
    
  Terranova, "Fırlatma için gereken g-kuvveti ve hız sınırlarını fazlasıyla aştık, Frenchy," dedi. "Yeterince yavaşlasak bile hayatta kalıp kalamayacaklarını bile bilmiyoruz; daha önce hiç modül düşürmedik."
    
  Moulin, "Bunu öğrenmenin tek bir yolu var" dedi. "Yolcu modülünü fırlatmaya yetecek kadar bizi yavaşlatmak için motorlu bir iniş başlatacağım. Düşüşümüzü yavaşlatmak için kalan yakıtımızın her damlasını kullanırız. Yardımına ihtiyacım olacak. Ne zaman yıkılmanın eşiğine geldiğimizi söyle bana." Kanatlarını yavaşça düzeltti, sonra Terranova'yı kullanarak Kara Aygırı döndürdü, böylece yine kuyruktan önce uçtular. Tam dahili görüşme sırasında şunları söyledi: "Mürettebat, maksimum misilleme füze ateşine hazırlanın, güçle iniş profiline sahip olun. "Leoparlar" temasa geçiyor."
    
  "Ne?" - Diye sordum. - Macomber'a sordu. "Yine 'leoparlara' mı ateş ediyorsun? Ne-?"
    
  Sorusunu bitirmeye vakti olmadı. Moulin, darbeli lazer patlatma sistemi motorlarını etkinleştirdi ve onları hemen iniş moduna ve ardından yolcular ve mürettebat için normal yüklerin çok üzerinde olan maksimum güce getirdi. Hızları önemli ölçüde düştü; hala 5 Mach'ın üzerinde bir hızla uçuyorlardı, ancak bu, genellikle uçtukları hızın yarısından fazlasıydı. Yolcu modülündeki herkes aşırı yüklenmelerden o kadar güçlü ve beklenmedik bir şok aldı ki anında bilinçlerini kaybettiler. Jim Terranova da bayıldı...
    
  ...Lisa Moulin de öyle yaptı, ancak XR-A9 Black Stallion'ın gövdesinin üstündeki kargo bölmesi kapılarını açmadan, modülü kargo bölmesinde tutan montaj cıvatalarının kilidini açmadan, kırmızı etiketli anahtarı kaldırmadan ve etkinleştirmeden önce değil BT...
    
  ...ve tam o anda, kapılar tamamen açıldığında, montaj cıvataları çözüldüğünde ve modülün fırlatma roketleri serbest bırakıldığında, Kara Aygır tanklarında kalan tüm yakıtı tüketti... ve parçalandı Rus lazeri tarafından parçalandı ve patladı.
    
    
  * * *
    
    
  Soltanabad'dan Wolfgang Zypris, "Hedef yok edildi General" dedi. "Önemli hız kaybı, birçok büyük hedef, muhtemelen enkaz ve hızlı radar ve görsel temas kaybı görülüyor. Son cinayet."
    
  General Andrei Darzov, "Anlıyorum" diye yanıtladı. Odadaki teknisyenlerin ve memurların çoğu yumruklarını zafer edasıyla kaldırdılar ve sessiz tezahüratlar yaptılar ama o, onları uyarıcı bir bakışla susturdu. "Şimdi size oradan olabildiğince çabuk çıkmanızı öneriyorum; Amerikalılar şüphesiz bu üssü yok etmek için bir saldırı grubu gönderdiler. Irak'tan yola çıkarlarsa bir saatten kısa sürede orada olabilirler."
    
  Tsipris, "Otuz dakika içinde buradan çıkacağız General" dedi. "Çıkış".
    
  Darzov bağlantıyı kesti, sonra bir başkasını etkinleştirdi ve şöyle dedi: "Görev tamamlandı efendim."
    
  Rusya Devlet Başkanı Leonid Zevitin, "Çok iyi general" diye yanıtladı. "Tepkilerinin ne olacağını düşünüyorsunuz?"
    
  Darzov, "İran'daki üsse saldırıp yok etmek için Türkiye'deki Batman Hava Kuvvetleri Üssü'nden hipersonik füzelerle donatılmış insansız B-1 bombardıman uçaklarını şüphesiz fırlatıyorlar" dedi. "Bir saatten daha kısa sürede, hatta kalkışa hazır bir uçakları olsa otuz dakika içinde ateş edebilecek konumda olabilirler. Hedef bir dakikadan kısa sürede vurulacak."
    
  Zevitin, "Aman Tanrım, bu inanılmaz, bu teknolojiye el atmalıyız" diye mırıldandı. "Sanırım adamlarınız kıçlarını kaldırıp bu üsten çıkıyor."
    
  "Amerikalılar saldırmadan önce yeterince uzakta olmalılar; sizi temin ederim ki, şu anda bile hipersonik füzeleri başlarının arkasında hissedebiliyorlar."
    
  Eminim öyledir. Uzay uçağı düştüğünde neredeydi General?"
    
  "Soltanabad'ın yaklaşık bin kilometre kuzeybatısında."
    
  "Yani tesadüfen bu olay... Rusya'da mı oluyor?"
    
  Darzov bilgisayar kartlarını kontrol ederken kısa bir duraklama oldu; sonra: "Evet efendim, öyle. Dağıstan eyaletinin başkenti Machakala'nın yüz kilometre kuzeybatısında ve Mozdok'taki Tupolev-95 bombardıman üssünün üç yüz kilometre güneydoğusunda."
    
  "Peki ya enkaz?" - Diye sordum.
    
  "Söylemek imkansız efendim. Muhtemelen Hazar Denizi ile İran-Afgan sınırı arasında binlerce kilometreye dağılacak."
    
  "Çok yazık. Bu enkazı yakından takip edin ve eğer yere ulaşırsa bana haber verin. Hazar Denizi Filosunun arama grubuna derhal aramaya başlamasını emredin. Radar istasyonlarımız hava savunma sistemlerimizi uyardı mı?"
    
  Hayır efendim. Konvansiyonel hava savunma ve hava trafik radar sistemleri o yükseklikte ve o hızda hareket eden bir hedefi takip edemez. Bunu yalnızca özel bir uzay takip sistemi yapabilir."
    
  "Yani böyle bir radar olmasaydı bir şeyin olup olmadığını henüz bilemezdik, değil mi?"
    
  "Maalesef hayır efendim."
    
  "Enkazın geleneksel bir radar sistemi tarafından ne zaman tespit edilmesini bekliyorsunuz?"
    
  Darzov, "Soltanabad'daki Phanar radar sistemini çökertirken artık enkazı takip etmiyoruz" diye açıkladı, "ancak birkaç dakika içinde atmosfere yeniden girerken daha büyük parçaları toplamaya başlayabileceğimizi hayal ediyorum. Dağıstan'daki hava savunma tesislerimize enkaz tespitini derhal bildirmelerini emredeceğim."
    
  Zevitin, "Çok iyi, General" dedi. "Amerika'nın Rusya'ya yönelik son saldırısı hakkında çok erken şikayette bulunmak istemem, değil mi?"
    
    
  İLK UÇAKTA
  AYNI ZAMANDA
    
    
  "Tanrım, Sayın Başkan," dedi kadın kurmay çavuş, dizlerinden kalkıp üniforma bluzunun düğmelerini iliklemeye başlayarak, "kesinlikle oyum size."
    
  Başkan Gardner, şalının düğmelerini iliklerken onun alışmasını izleyerek, "Teşekkür ederim, Başçavuş," dedi. "Sanırım benim eyaletimde... senin kadar vasıflı birine açık bir yer var." Bu açıkça belirsiz ifadeye gülümsedi. "İlgili?"
    
  Başkomutan'ı baştan aşağı heyecanla süzerek, "Aslında efendim, Subay Eğitim Okulu'nda boş bir yer bekliyordum," diye yanıtladı. "Bana slotun on sekiz ay daha açılmayabileceği söylendi. Lisans eğitimimi tamamladım ve geçen dönem başvurdum. Komisyonlarımı almaya çok kararlıyım."
    
  "Senin diploman neydi tatlım?"
    
  "Siyaset bilimi" diye yanıtladı. "Hukuk diplomamı alacağım ve sonra siyasete atılmak istiyorum."
    
  Başkan, "Washington'da sizin gibi... coşkulu birine kesinlikle ihtiyacımız var, Başçavuş," dedi. Telefondaki ÇAĞRI ışığının yanıp söndüğünü fark etti; acil bir çağrıydı ama DND emrini geçersiz kılacak kadar acil değildi. "Ama OTS Alabama'da mı?"
    
  "Evet efendim."
    
  "Bu çok kötü tatlım," dedi başkan, hayal kırıklığına uğramış gibi yaparak; istediği son şey o birinin Washington'a gelmesiydi. Alabama'daki Maxwell Hava Kuvvetleri Üssü ideal olurdu; söylentileri önleyecek kadar Washington'dan yeterince uzak, ama kendisi Florida'daki malikanesindeyken gizlice içeri girebileceği kadar Florida'ya da yakın. "Sizinle daha sık çalışmayı kesinlikle isterim ama hizmete olan bağlılığınıza hayranım. Eminim bir sonraki sınıfta bir OTS yuvasının açıldığını duymuştum ve sizin de mükemmel uyum sağlayacağınızı düşünüyorum. İletişimde olacağız."
    
  "Çok teşekkür ederim Sayın Başkan," dedi kahya, saçının geri kalanını ve üniformasını düzelttikten sonra arkasına bile bakmadan uzaklaştı.
    
  Meyve suyundan bir yudum alıp kalp atışlarını ve düşüncelerini düzene sokmaya başlayan Gardner, onlardan bu şekilde hoşlandığını düşündü: Herkese karşı avantaj elde etmek için ne gerekiyorsa yapacak kadar cesur ve agresif, ama işe geri dönecek kadar da akıllı. ve duygusal katılımdan kaçının; bunlar Washington'daki gerçek güçlerdi. Bazıları bunu yetenekleri, beyinleri veya siyasi bağlantıları sayesinde yaptı ; bunu dizlerinin üzerinde yapanlarda yanlış veya olağandışı hiçbir şey yoktu. Üstelik onun ne yaptığını biliyordu, eğer küçük buluşmaları gerçekleşirse her ikisinin de kariyeri sona erecekti, bu yüzden diğerinin istediğini yapması ve daha da önemlisi çenesini kapalı tutması her ikisinin de yararınaydı. Bu konuda kilit ve anahtar. Bu çok ileri gidecekti.
    
  Bir saniye sonra zihni hızla yaklaşan olaylara ve rotaya yeniden odaklandı ve "Rahatsız Etmeyin" düğmesine bastı. Birkaç dakika sonra genelkurmay başkanı ve ulusal güvenlik danışmanı kapıyı çaldı, başkanın yalnız olduğundan emin olmak için gözetleme deliğinden baktı, bir süre bekledi ve sonra odaya girdi. Her ikisinin de kulaklarına cep telefonları bastırılmıştı. Air Force One, kendi cep telefonu baz istasyonu gibi davranabiliyordu ve ticari uçaklardaki yolcuların aksine, Air Force One'da cep telefonu kullanımında herhangi bir kısıtlama yoktu; kullanıcılar, karada bulunan baz istasyonlarını istedikleri kadar açabiliyorlardı. "Ne oluyor?" - başkana sordu.
    
  Genelkurmay Başkanı Walter Cordus, "Ya hiçbir şey değil... Ya da her şey havaya uçtu Sayın Başkan" dedi. "Avrupa'daki Hava Kuvvetleri karargahı, Türkiye'deki Altıncı Müşterek Hava Harekat Merkezi'nden, bir EB-1C Vampire bombardıman uçağının Türkiye'nin güneyindeki Batman Hava Kuvvetleri Üssü'nden iki fırlatma rampası ile ayrıldığının onaylanmasını talep eden bir çağrı aldı... bizim indirdiklerimizin aynısı İran'daki füze saldırısından sonra. USAF, Batman'den herhangi bir bombalama görevi için hava görevi emri gelmediği için onay almak üzere Pentagon'la temasa geçti."
    
  "McLanahan'ın bombardıman uçaklarını mı kastediyorsun?" Cevap Cordus'un korkmuş yüzünde yazılıydı. "McLanahan iki bombardıman uçağına havalanma emrini mi verdi... ben iniş emrini verdikten sonra mı? Neler oluyor?"
    
  Cordus, "Henüz bilmiyorum efendim," dedi. "ABD Hava Kuvvetlerine, herhangi bir nedenle hiçbir bombardıman uçağına ateş etme izninin verilmediğini söyledim ve onlara, fırlatma iznini reddetmelerini emrettim. Neler olup bittiğini anlamaya çalışmak için McLanahan'ı ve Nevada'daki yardımcısı Luger'ı arıyorum."
    
  "Bombardıman uçakları silahlı mı?"
    
  "Bunu da henüz bilmiyoruz efendim. Bu görev tamamen izinsizdi."
    
  "Eh, durumun böyle olduğunu varsaymamız gerekiyor; McLanahan'ı tanıyorsam, biz ona özellikle yapmamasını söylemediğimiz sürece, hepsi yerde olsa bile uçaklarında silah bırakırdı ve o zaman bile bunu yapmış olabilir. Neler olduğunu anlayana kadar onları inişte tutun. Uzay uçağının hikayesi nedir? Hala yörüngede mi?"
    
  "McLanahan telefonu açar açmaz kontrol edeceğim efendim."
    
  Başkan, portakal suyundan bir yudum daha alırken, "Bu şekilde olsa iyi olur, yoksa onun derisini banyo kapıma çivileyeceğim" dedi. "Dinle, Orlando'daki 'buluşma ve selamlaşma' olayını..." Ve sonra Carlisle'ın telefonuna küfrettiğini duydu. "Ne, Conrad?" - Diye sordum.
    
  Ulusal güvenlik danışmanı, "B-1 bombardıman uçakları havalandı" dedi. Başkanın çenesi şaşkınlıkla düştü. "Hava üssündeki kule kontrolörü mürettebata yerlerinde kalmalarını söyledi ama bu uçaklar mürettebatsız; Nevada'daki Elliott Hava Kuvvetleri Üssü'nden uzaktan kontrol ediliyorlar..."
    
  "McLanahan."
    
  Carlisle, "McLanahan hâlâ uzay istasyonunda, dolayısıyla ikinci komutanı Tuğgeneral Luger, Elliott'tan gelen bombardıman uçaklarından sorumlu" dedi. Luger'a bu bombardıman uçaklarını geri göndermesi emrini vermesi için Savunma Bakanı Turner'ı aramam gerekiyor. İsa...!"
    
  "Kontrolden çıktı!" - başkan havladı. "Onun bu uzay istasyonunu derhal terk etmesini ve gözaltına alınmasını istiyorum! Gerekirse oraya kahrolası bir ABD Mareşali gönderin!"
    
  "Uzaya bir ABD Mareşali mi göndereceğim?" Cordus sordu. "Acaba bu daha önce yapıldı mı... ya da şeriften bunu yapmak için gönüllü olmasını isteyebilir miyiz?"
    
  "Şaka yapmıyorum Walter. Bizimle Rusya arasında başka bir lanet savaş başlatmadan önce McLanahan'ın cezalandırılması gerekiyor. Neler olduğunu öğren ve hemen yap. Biz farkına bile varmadan Zevitin tekrar telefonda olacak ve ben de ona her şeyin kontrol altında olduğu konusunda güvence vermek istiyorum."
    
    
  SAVAŞ KONTROL ALANI, SAVAŞ DAĞI YEDEK HAVA ÜSSÜ, NEVADA
  AYNI ZAMANDA
    
    
  Görev komutanı "Headbanger Two-One"ın iki kişilik uçuşu üç-bir-o uçuş seviyesinde, dikkatli olun, uçuş noktası dokuz-bir, fırlatma noktasına otuz dakika kaldı" dedi. "Gerekli dikkat" her şeyi normal şekilde durdurdukları anlamına geliyordu hava trafik kontrol prosedürlerini uyguladılar ve resmi uçuş refakatçisi veya sivil havacılık denetimi olmadan uçtular... çünkü savaşa gidiyorlardı.
    
  İki subay, kuzey Nevada'daki Battle Mountain Hava Rezerv Üssü'ndeki "BATMAN"ın veya muharebe kontrol alanının ayrı bir bölümünde, bir güvenlik görevlisi tarafından kullanılabilecek sıradan bir bilgisayar iş istasyonu gibi görünen bir yerde yan yana oturuyordu. ya da günlük menkul kıymet tüccarı, savaş uçağı tarzı kumanda kolları hariç. Memurların yanında kendi bilgisayar monitörleri olan iki teknisyen vardı. Odadaki erkek ve kadınlar kısık seslerle mikrofonlarıyla konuşuyorlardı, vücutları zar zor hareket ediyor, gözleri monitörden monitöre fırlıyordu. Yalnızca klavyeye ara sıra bir parmak dokunuşu veya hareket topuyla imleci hareket ettiren bir el, herkesin gerçekten bir şeyler olduğuna inanmasını sağlayabilirdi.
    
  İki subay, Türkiye'nin doğusundaki ileri operasyon üssünden kuzey İran üzerinden fırlatılan iki insansız süpersonik EB-1C Vampir "uçan savaş gemisine" pilotluk yaptı. Üç yüksek çözünürlüklü monitör, kurşun bombardıman uçağının ön ve yan görüntülerini gösterirken, diğer monitörler her iki uçağın performansını, sistemlerini ve silah okumalarını gösteriyordu. Her ne kadar iki bombardıman uçağı tamamen uçuşa elverişli olsa da, genellikle tamamen bilgisayar tarafından kontrol ediliyorlardı; kalkıştan önce girilen komutlara otonom olarak yanıt veriyor ve görevi tamamlamak için ne yapılacağına bağımsız olarak karar veriyorlardı. Yer ekibi uçuşun ilerleyişini izliyor, gerekirse uçuş planında değişiklik yapıyor ve istediği zaman kontrolü ele alabiliyordu ancak tüm kararlar bilgisayarlar tarafından alınıyordu. Teknisyenler uçağın sistemlerini izledi, elektromanyetik spektrumu tehditlere karşı izledi ve uçuş yolu boyunca görevi etkileyebilecek gelen istihbaratı inceledi.
    
  David Luger, "Genesis kopyaları" diye yanıt verdi. Nevada'nın güney merkezindeki Elliott Hava Kuvvetleri Üssü'ndeki savaş karargahı alanına geri döndü ve görevin ilerleyişini önündeki duvar büyüklüğündeki elektronik "büyük tahtalar" üzerinde izledi. Diğer ekranlarda, tüm Havacılık ve Uzay Gelişmiş Silah Merkezi uçakları, uyduları ve bölgede faaliyet gösteren diğer müttefik sensörler tarafından tespit edilen düşman tehditleri gösterildi. Ancak Luger'ın dikkati iki görüntüye daha çekildi: Birincisi, doğu İran'daki hedef bölgenin en son uydu görüntüleriydi...
    
  ... ikincisi ise şu anda boş olan uydu alanı izleme verileriyle ilgiliydi.
    
  Dave, "Lazer ekipmanını çok aceleyle parçalara ayırıyorlar" yorumunu yaptı. "Bu üssü cehenneme çevirmek için bombardıman uçakları göndereceğimizi tahmin etmiş olmalılar. Oraya zamanında varacağımızdan emin değilim, Mook."
    
  Patrick McLanahan, "Onları al Dave," dedi. Ayrıca görevi Armstrong uzay istasyonundaki komuta modülünden de gözlemledi. "Dönüşte bombardıman uçaklarıyla buluşmak için bir tankeri havaya kaldırın, ancak füzelerin Rus hamamböcekleri kaçmadan önce yolda olmasını istiyorum."
    
  "Anladım, iğrenç. Hazırlanmak. Acımasız, bu Genesis. Hedef dağılmadan bombardıman uçaklarının saldırması isteniyor. Bombardıman uçaklarına haber verin ve destek tankerlerinin durumunu bildirin."
    
  Battle Mountain Hava Kuvvetleri hava muharebe kuvvetleri komutanı Tümgeneral Rebecca Furness, "Tankerler alarma geçti Dave" diye yanıtladı. "Beş dakika sonra havada olacak."
    
  "Seni anlıyorum. İnsan mümkün olduğu kadar çok vampirin olmasını istiyor."
    
  "Tanker maksimum güvenli mesafeye ulaşır ulaşmaz Vampirleri makinenin onda birine kadar hızlandırıyoruz - bu, Skystreaks'in maksimum fırlatma hızıdır. Mevcut görev parametreleriyle yapabileceğimizin en iyisi."
    
  Luger, "Tankerin bir saatlik yakıt stokunu ortadan kaldırmanızı ve Vampirleri hemen diriltmenizi öneririm," dedi.
    
  Rebecca, "Olumsuz; bunu yapmayacağım Dave," dedi. Rebecca Furness, Amerika Birleşik Devletleri Hava Kuvvetleri'ndeki ilk kadın savaş pilotu ve taktik savaş havacılık biriminin ilk kadın komutanıydı. Rebecca'nın Reno, Nevada'daki Hava Kuvvetleri Rezervi B-1B Lancer birimi kapatıldığında ve bombardıman uçakları, insanlı ve insansız "uçan savaş gemilerine" dönüştürülmek üzere Gelişmiş Havacılık ve Uzay Silahları Merkezi'ne nakledildiğinde, Furness de aynı görüşteydi. Artık Nevada'daki Battle Mountain'daki yeni bir yedek üssünde, dönüştürülmüş insanlı ve insansız B-52 ve B-1 bombardıman uçaklarından, insansız QA-45C gizli saldırı uçaklarından ve KC-76 hava tankerlerinden oluşan beş taktik filoya komuta ediyordu. "Onları alacağız, merak etme."
    
  Luger, İran'ın Soltanabad kentindeki Karayolu Hava Üssü'nün en son uydu görüntüsüne tekrar baktı. Sadece beş dakika önceydi ama çoktan birkaç büyük kamyonun gittiğini ve sanki bir tabur işçinin geri kalanını söktüğünü gösteriyordu. "Zamanımız azalıyor hanımefendi. Hamamböcekleri hızla dağılır."
    
  "Biliyorum Dave, fotoğrafları ben de görüyorum" dedi Rebecca, "ama bombardıman uçaklarımı kaybetme riskini göze alamam."
    
  "Aygırı kaybettiğimiz gibi mi?"
    
  Rebecca, "Bana saçmalama Dave, burada neler olduğunu biliyorum ve bu konuda en az senin kadar kızgınım," diye çıkıştı. "Fakat size bombardıman uçaklarımızın şu anda sahip olduğumuz tek uzun menzilli saldırı uçağı olduğunu ve onları izinsiz bir görevde riske atmayacağımı hatırlatmak isterim." Bu bir abartı değildi ve Dave Luger bunu biliyordu. : Dört yıl önceki Amerikan Holokost'undan ve Rusya'nın Amerikan bombardıman uçaklarına ve kıtalararası füze üslerine yönelik seyir füzesi saldırılarından bu yana, hayatta kalan tek uzun menzilli bombardıman uçakları denizaşırı konuşlandırılmış bir avuç bombardıman uçağı ve Battle'da konuşlanmış dönüştürülmüş B-52 ve B-1 bombardıman uçakları oldu. Dağ.
    
  Furness bombardıman uçakları kısa sürede kendi kayıplarını yaşadı. Battle Mountain bombardıman uçaklarının tümü, Patrick McLanahan'ın Rusya genelindeki nükleer balistik füze üslerine saldırıları yönettiği Sibirya'nın Yakutsk kentindeki bir Rus havadan yakıt ikmali üssüne gönderildi. Amerikan bombardıman uçakları keşfedildiğinde, dönemin Rusya Devlet Başkanı General Anatoly Gryzlov, üsse nükleer uçlu seyir füzeleriyle saldırdı. Yıkıcı saldırıda kuvvetlerin yarısı kaybedildi. Geriye kalan bombardıman uçakları düzinelerce Rus füze üssüne başarılı bir şekilde saldırarak stratejik nükleer kuvvetlerinin büyük kısmını yok etti; McLanahan, son EB-52 Megafortress savaş gemilerinden birinde, kendisini Rusya Federasyonu boyunca götüren yirmi saatlik meşakkatli bir görev sırasında, Moskova'nın güneydoğusundaki yer altı sığınağında Gryzlov'a saldırıp onu öldürdü.
    
  Çatışmanın ardından Rebecca Furness'e RAF'ın kalan birkaç bombardıman uçağının komutası verildi; bu nedenle kendisine ne kadar inanılmaz bir sorumluluğun verildiğini ondan daha iyi kimse bilemezdi. Hayatta kalan uçaklar ve Amerikan Holokostu'ndan bu yana inşa edilen birkaç insansız hayalet bombardıman uçağı, Amerikan cephaneliğinde kalan tek uzun menzilli hava indirme uçaklarıydı; eğer herhangi bir bombardıman uçağı yeniden yapılırsa, silahlı kuvvetlerin güvenilir bir seviyeye yeniden inşa edilmesi onlarca yıl alabilir. .
    
  Dave, "Hanımefendi, Ulusal Komuta uzay uçağımıza ne olduğuna dair raporumuzu alır almaz saldırı görevinin onaylanacağından eminim" dedi. "Bu Kawaznya mobil lazeri, ülkemizin şu anda karşı karşıya olduğu en büyük tehdidi temsil ediyor ; sadece uzay aracımıza değil, belki de uçan her şeye karşı." Durakladı ve ekledi: "Ve Ruslar az önce en iyi beş adamımızı öldürdüler, hanımefendi. Biraz intikam almanın zamanı geldi."
    
  Rebecca uzun süre sessiz kaldı; sonra başını sallayarak kuru bir sesle şöyle dedi: "Bir konuşmada sizden üç 'hanımefendi', General Luger; sanırım bu sizin için bir ilk." Bilgisayarına bazı talimatlar yazdı. "Bingola için otuz dakikalık yakıt tahsisatında değişiklik yapılmasına izin veriyorum."
    
  Armstrong uzay istasyonundan Patrick, "Biri Headbanger'ı çağırıyor, ben de itin onları, General Furness" dedi. "Onları Vmaks'a çıkarın, sonra silahı serbest bırakmak için onları bir virgül ikiye kadar yavaşlatın."
    
  "Ya dönüşte havada yakıt ikmali noktasına ulaşamazlarsa General?" - diye sordu. "Ya bir navigasyon hatası olsaydı? Ya ilk seferde bağlanamazlarsa? Gözden kaçırmayalım..."
    
  "Onları kaldırın General. Bu bir emirdir."
    
  Rebecca içini çekti. Onun emirlerini yasal olarak görmezden gelebilir ve bombardıman uçaklarının güvende olmasını sağlayabilirdi -bu onun işiydi- ama onun intikam almayı ne kadar çok istediğini kesinlikle anlamıştı. Vampir uçuş ekibine döndü ve şöyle dedi: "Onları bir virgül beşe çıkarın, havada yakıt ikmali kontrol noktasındaki yakıt bingosunu yeniden hesaplayın ve tavsiyede bulunun."
    
  Mürettebat itaat etti ve bir dakika sonra şunları bildirdi: "Headbanger İki grubu şu anda üç-bir-o uçuş seviyesinde, ilerliyor, Mach bir virgül beş, gerekli dikkat, yeşil, fırlatma noktasına yirmi dakika." Bingo, ARCP istasyonunun yakıtı bitti; On dakikalık yedek yakıtımız kaldı. Tankerin güncellenmiş ETE'sini aldıktan sonra yetişmek için birkaç dakikamız daha var."
    
  "Bu, ikinci bombardıman uçağının bomu döndürmesinden on dakika sonra, değil mi?" Rebecca sordu. Teknisyenin yüzündeki kasvetli, kül rengi solgun ifade ve sessiz "hayır", ona fena halde battıklarını söylüyordu.
    
    
  YEDİNCİ BÖLÜM
    
    
  Savaşta zarar görmemiş asker yoktur.
    
  - JOSE NAROSCHI
    
    
    
  ARMSTRONG UZAY İSTASYONUNDA
  BİRKAÇ DAKİKA SONRA
    
    
  "McLanahan burada, güvende."
    
  Joseph Gardner, "McLanahan, bu Amerika Birleşik Devletleri Başkanı," diye gürledi. "Ne yaptığını sanıyorsun?"
    
  "Efendim, ben..."
    
  "Bu doğrudan bir emirdir McLanahan: O bombardıman uçaklarını hemen konuşlandırın."
    
  "Efendim, daha önce raporumu size sunmak istiyorum-"
    
  "Sana yapmanı söylediklerimin dışında hiçbir şey yapmayacaksın!" - başkan havladı. "Başkomutanın doğrudan emrini ihlal ettiniz. Hapishanede yaşamaktan kaçınmak istiyorsan sana söylediklerimi yapsan iyi olur. Ve bu uzay uçağı hâlâ yörüngede olsa iyi olur, yoksa yemin ederim ki...
    
  Patrick hemen araya girdi: "Ruslar Black Stallion uzay uçağını düşürdüler." "Uzay uçağı ortadan kayboldu ve tüm ruhlar tarafından kaybolmuş sayılıyor."
    
  Başkan uzun süre sessiz kaldı; Öyleyse nasıl?"
    
  Patrick, "Geçen yıl İran üzerinde uzay uçağımızı düşürdüğünü düşündüğümüz mobil lazerin aynısı" diye yanıtladı. "Rusların Soltanabad'da sakladığı şey buydu: mobil uzay karşıtı lazerleri. Onu İran'a getirdiler ve yok edildiğini düşündüğümüz terk edilmiş bir İslam Devrim Muhafızları Birliği üssüne yerleştirdiler; hatta bizi kandırmak için üzerine sahte bomba kraterleri bile yerleştirdiler. Ruslar, İran üzerinde uçan uzay aracımıza saldırmak için mükemmel bir konuma lazer yerleştirdiler. Tüm ödüller arasında ikinci büyük ödülü aldılar: başka bir Black Stallion uzay uçağı. Konum, asıl hedeflerinin Armstrong uzay istasyonu olduğunu gösteriyor."
    
  Hattın diğer ucunda tekrar sessizlik... ama çok uzun sürmedi: "McLanahan, halkın için çok üzgünüm..."
    
  "Gemide iki kadın da vardı efendim."
    
  "...ve bu konunun temeline ineceğiz," diye devam etti Başkan, "ama siz benim emirlerimi ihlal ettiniz ve bu bombardıman uçaklarını izinsiz olarak fırlattınız. Onları hemen konuşlandırın."
    
  Patrick kalan süreye baktı: yedi dakikadan fazla. Başkanı bu kadar uzun süre tutuklayabilir mi? "Efendim, uzay uçağını standart yörüngeye fırlatmak için Stratcom'dan izin aldım" dedi. "Rusların neyin peşinde olduğundan şüphelendik ama içeri girmek için izin bekledik. En büyük korkularımız doğrulandı..."
    
  "Sana bir emir verdim McLanahan."
    
  "Efendim, biz konuşurken Ruslar lazerlerini ve radarlarını toplayıp Soltanabad'ın dışına taşıyorlar" dedi. "Eğer kaçmalarına izin verilirse, bu lazer envanterimizdeki her uzay gemisi, uydu ve uçak için büyük bir tehdit haline gelecektir. Lansmana yalnızca birkaç dakika kaldı ve her şey bir dakikadan kısa sürede bitecek. Kinetik savaş başlıklı yalnızca dört adet yüksek hassasiyetli füze; ikincil hasar yok. Henüz taşınmamış bileşenleri kaldıracaktır. Ruslar saldırıdan şikayetçi olamaz çünkü o zaman Amerikalıları öldürmek için İran'a asker gönderdiklerini kabul etmiş olacaklardı, dolayısıyla uluslararası bir tepki olmayacaktı. Eğer Bujazi'nin birliklerini saldırıdan sonra mümkün olan en kısa sürede adli tıp soruşturmasına başlamaları için oraya gönderebilirsek , buna dair kanıt bulabiliriz...
    
  Başkan, "Bombardıman uçaklarını geri çevir dedim McLanahan," dedi. "Bu bir emirdir. Kendimi tekrarlamayacağım. Bu konuşma kayıt altına alınıyor ve tanık olunuyor, eğer uymazsanız askeri mahkemede aleyhinize kullanılacaktır."
    
  Patrick, "Efendim, anlıyorum ama sizden yeniden düşünmenizi rica ediyorum," diye yalvardı. "Uzay uçağındaki beş astronot öldürüldü. Öldüler, o lazer tarafından parçalandılar. Bu bir savaş eylemiydi. Rusya'nın Amerika Birleşik Devletleri'ne karşı doğrudan askeri saldırı düzenlediğine dair doğrudan kanıt elde edemediğimiz sürece cinayetten paçayı kurtaracaklar ve biz de onların ölümlerinin intikamını asla alamayacağız. Ve eğer bu lazeri yok etmezsek, hasar vermezsek ya da etkisiz hale getirmezsek, başka bir yerde ortaya çıkacak ve tekrar öldürecek. Efendim, yapmalıyız...
    
  Başkan, "Başkomutan General McLanahan'ın doğrudan emrini ihlal ediyorsunuz," diye sözünü kesti. "Sana uyman için son bir şans veriyorum. Bunu yaparsanız, kamuoyunun incelemesine gerek kalmadan, hızlı ve sessizce istifa etmenize izin vereceğim. Reddederseniz rütbenizi elinden alırım ve sizi ömür boyu ağır çalışma cezasıyla hapse gönderirim. Beni anlıyor musun general? Son şans...ne olacak?-"
    
  Altı dakika kaldı. "Gıcırdayan radyo" yüzünden beladan kurtulabilecek mi? Artık bu çizginin çok çok ötesinde olduğuna karar verdi: Başka seçeneği yoktu. Patrick iletimi kesti. Çevresindeki teknisyenlerin yüzlerindeki şaşkın ifadeleri görmezden gelerek, "McLanahan Luger'ı arıyor" dedi.
    
  Dave, Elliott Hava Kuvvetleri Üssü'nden deri altı küresel alıcı-verici sistemi aracılığıyla, "Az önce Savunma Bakanı Mook ile telefonda görüştüm" dedi. "Vampirlerin derhal geri çağrılması emrini verdi."
    
  Patrick, "Benim telefon görüşmem seninkini geçiyor dostum: Az önce başkandan bir mesaj aldım" dedi. "O da aynısını emretti. Bana güzel, sessiz bir emeklilik ya da Leavenworth'ta büyük kayaları küçük parçalara ayırarak geçireceğim bir ömür teklif etti."
    
  "Onları dönüştüreceğim-"
    
  Patrick, "Olumsuz... Devam ediyorlar" dedi. "Bu üssü cehenneme kadar bombalayın."
    
  Dave Luger, "Mook, ne düşündüğünü biliyorum" dedi, "ama artık çok geç olabilir. En son uydu görüntüsü, araçların en az dörtte birinin zaten ortadan kaybolduğunu gösteriyor ve bu, on dakikadan fazla zaman önceydi. Ayrıca vampirlerin yakıtı zaten bitti ve yakıt konusunda acil bir durum var; dışarı çıkmadan tankere ulaşamayabilirler. Bu bir kazan-kazan senaryosu, Mook. Kariyerinizi ve özgürlüğünüzü riske atmaya değmez. Bunu kaybettik. Geri çekilelim ve bir sonraki savaşa hazırlanalım."
    
  Patrick, "'Sonraki' başka bir uzay uçağına, bir uyduya, İran üzerinde bir casus uçağa veya Armstrong uzay istasyonunun kendisine yönelik bir saldırı olabilir" dedi. "Bunu artık durdurmalıyız."
    
  Luger, "Artık çok geç" diye ısrar etti. "Sanırım kaçırdık."
    
  Patrick, "Yapabileceğimizin en iyisi buysa, onlara dikiz aynalarına küçük bir kartvizit bırakırız" dedi. "Ona basın."
    
    
  * * *
    
    
  "Neye gidiyor?"
    
  Amerika Birleşik Devletleri Başkanı, Air Force One'ın yardım hattı üzerinden, uzay istasyonuyla iletişimin kesilmesinden sadece birkaç dakika sonra, "Beni duydun Leonid," dedi - bundan sonra tam altmış saniye boyunca bir dizi lakap takmak zorunda kaldı Başka kimseyle konuşamadan hat kesildi. "McLanahan'ın kuzeydoğu İran'da Soltanabad denilen yere hava saldırısı düzenleyeceğini düşünüyorum. Oraya mobil bir anti-uzay lazeri yerleştirdiğiniz ve bunu sadece birkaç dakika önce Black Stallion uzay uçağını düşürmek için kullandığınız konusunda ısrar ediyor."
    
  Rusya Devlet Başkanı Leonid Zevitin, konuşması sırasında Rusya Hava Kuvvetleri Genelkurmay Başkanı Darzov'a bilgisayar klavyesi üzerinden öfkeyle talimatlar yazarak onu yaklaşan bir saldırı konusunda uyardı ve Amerikan bombardıman uçaklarını durdurmak için savaş uçaklarını harekete geçirmesini emretti. "Bu inanılmaz Joe, gerçekten inanılmaz" dedi en ikna edici, samimi ve öfkeli ses tonuyla. "Soltanabad mı? İran'da? Burayı hiç duymadım! Meşhed'deki geçici büyükelçiliğimizi koruyanlar dışında İran'ın hiçbir yerinde askerimiz yok ve bunun nedeni Tahran'daki büyükelçiliğimizin cehenneme dönüşmesi ve Bucazi sayesinde Meşhed'in artık tüm ülkedeki tek güvenli yer olması."
    
  Gardner, "Ben de senin kadar şaşkınım Leonid," dedi. "McLanahan delirmiş olmalı. Çarpıntı krizi geçirdiğinde bir tür travmatik beyin hasarı geçirmiş olmalı. O dengesiz!
    
  "Peki ama dengesiz bir subay neden süpersonik bombardıman uçakları ve hipersonik füzeler uçuruyor Joe? McLanahan'a ulaşamayabilirsin ama onu durdurabilirsin, değil mi?"
    
  "Elbette yapabilirim Leonid. Biz konuşurken bu yapılıyor. Ancak bu bombardıman uçakları birden fazla füzeyi ateşleyebilir. Eğer sahada gücünüz varsa, onları bir an önce geri çekmenizi öneririm."
    
  "Aradığın için teşekkür ederim Joe ama İran'da gücümüz yok." Darzov'dan hâlâ bir yanıt gelmediğini fark etti; kahretsin, o lazeri oradan çıkarsa iyi olur, yoksa oyunları biterdi. "Ve kesinlikle Dünya'nın etrafında saatte on yedi bin mil hızla dönen bir uzay gemisini vurup sonra duman gibi yok olabilecek sihirli bir süper lazerimiz yok. Birleşmiş Milletler geçen yıl bu raporları araştırdı ve hiçbir sonuca varamadı, hatırladın mı?
    
  "Sanırım sonuçların kesin olmadığını söylediler çünkü..."
    
  Zevitin, "Çünkü Başkan Martindale onların Dreamland'de kimseyle röportaj yapmasına izin vermedi ve Boujazi ile onun çılgın isyancı isyancıları onların enkaza ya da lazerin sözde kurulduğu yere erişmelerine izin vermedi" dedi. "Sonuç olarak, lanet bir süper deliğe işaret eden tek bir kanıt kırıntısı bile yok. McLanahan'ın maliyetli ve tehlikeli gizli programlarını ayakta tutmak için Kongre'de, medyada ve Amerikan kamuoyunda korku çığırtkanlığı yaptığı açıkça görülüyor."
    
  Gardner, "Eh, bu çok hızlı bir şekilde durdurulacak" dedi. "McLanahan'ın işi bitti. Bu piç telefonu kapattı ve saldırının devam etmesini emretti."
    
  "Kapatmak mı?" Mükemmeldi, diye düşündü Zevitin mutlulukla. Sadece McLanahan'ı ortadan kaldırmakla kalmayacak, aynı zamanda onu deli bir adam, kendi başkomutanı olarak da göstereceklerdi! Artık Ordudaki veya Kongredeki destekçilerinin onu desteklemesine imkân yoktu! Neşesini bastırdı ve alçak, uğursuz bir sesle devam etti: "Bu delilik! O deli mi? Bunun devam etmesine izin veremezsin! Bu dengesiz, asi adamın durdurulması gerekiyor Joe. Buradaki pek çok insanı gerçekten korkutuyorsun. Duma ve Bakanlar Kurulu İran'a başka bir hipersonik füze saldırısı haberini alana kadar bekleyin. Pantolonlarına sıçacaklar."
    
  Gardner, "Onlara endişelenmemelerini söyle, Leonid" dedi. "McLanahan'ın işi bitti, özel askeri gücünün de sonu."
    
  Zevitin, "Kapat şunu Joe," diye ısrar etti. "Çok geç olmadan her şeyi, uzay istasyonunu, hipersonik füzeleri, ölüm ışınlı insansız bombardıman uçaklarını durdurun. O halde gelin bir araya gelerek dünyaya birleşik, barışçıl, işbirlikçi bir cephe sunalım. Buradaki gerilimi ancak bu şekilde azaltabiliriz."
    
  Gardner, "Hiçbir şey için endişelenmeyin" diye ısrar etti. "Hazar Denizi gemilerinizin yakında olması durumunda, onlara bombardıman uçaklarının yüksek hızlı füze fırlatabileceği bilgisini verebilirsiniz."
    
  Zevitin, "Joe, bu füzelerin bölgeye çarpması halinde İran'ın vereceği tepkiden endişe duyuyorum" dedi. "En son hatırladığım kadarıyla bu üs Kızılay tarafından insani yardım amacıyla ve Birleşmiş Milletler gözlemcileri tarafından kullanılıyordu."
    
  "Ah hayır," diye inledi Gardner. "Bu kahrolası bir kabus."
    
  "Eğer McLanahan bu üssü bombalarsa düzinelerce, belki de yüzlerce masum sivili öldürecek."
    
  "Lanet olsun," dedi Gardner. "Özür dilerim Leonid ama McLanahan şu anda kontrolden çıktı. Yapabileceğim başka bir şey yok."
    
  Zevitin, "Radikal bir teklifim var dostum, umarım deli olduğumu düşünmüyorsundur" dedi.
    
  "Senin ne..." Ve sonra Gardner durdu çünkü çok geçmeden bunu kendisi de fark etti. "Yani benden izin istediğini mi söylüyorsun?"
    
  Konuşmanın gidişatı karşısında şaşkınlığını gizleyemeyen Zevitin, "Tek yol bu Joe," dedi. "Sen bunu biliyorsun, ben de biliyorum. McLanahan gibi işkence görmüş bir şizoidin bile yardım havaalanına füze atmaya cesaret edebileceğine inanmıyorum ama bu çılgınlığı durdurmanın başka bir yolunu da düşünemiyorum, değil mi?" Cevap gelmeyince Zevitin hemen devam etti: "Ayrıca Joe, bombardıman uçaklarında kimse yok, değil mi? Sizin tarafınızdan kimse incinmeyecek ve birçok hayat kurtaracağız. Çok uzun bir duraklama oldu. Zevitin şunları ekledi: "Kusura bakmayın Joe, bu kadar çılgın bir fikir bulmamalıydım. Dediğim şeyi unut-"
    
  Gardner, "Bekle Leonid," diye onun sözünü kesti. Birkaç dakika sonra: "Yakınlarda jet var mı Leonid?" - Amerika Birleşik Devletleri Başkanı'nın sorduğunu duydu.
    
  Zevitin kulaklarına inanamayarak neredeyse iki büklüm oldu. Şokunu yuttu, hızla kendini toparladı ve şöyle dedi: "Bilmiyorum Joe. Hava Kuvvetlerimin Genelkurmay Başkanına sormam gerekecek. Normalde elbette bu bölgede devriye gezeriz, ancak MiG'miz EMP T şeklinde nükleer fırlatıcıya sahip bir McLanahan bombardıman uçağı tarafından vurulduğu için biraz geri çekildik."
    
  "Anlıyorum" dedi Gardner. "Beni dinle. Ulusal güvenlik danışmanım bana bombardıman uçaklarının Türkiye'deki Batman Hava Kuvvetleri Üssü'nden havalandığını ve şüphesiz doğrudan Hazar Denizi'nin güneyindeki fırlatma noktasına doğru ilerlediklerini söyledi. Size daha fazlasını söyleyemeyiz çünkü bilmiyoruz."
    
  "Anladım" dedi Zevitin. Buna inanmakta güçlük çekiyordu; Gardner ona aslında bombardıman uçaklarının nereden başlayıp nereye gideceklerini söylemişti!
    
  "Silahlarını da bilmiyoruz, ancak daha önce kullandıkları hipersonik seyir füzelerinin aynılarına sahip olduklarını varsayıyoruz, dolayısıyla fırlatma noktası Soltanabad'dan birkaç yüz mil uzakta."
    
  Sesindeki şaşkınlığı gizlemeye, sakin ve ciddi kalmaya çalışan Zevitin, "Varsayımlarına katılıyorum Joe" dedi. "Onları teklif ettiğiniz yerde arayabiliriz. Ama eğer onları bulursak... Joe, devam edeyim mi? Felaketi önlemenin tek yolunun bu olduğunu düşünüyorum. Ama bu sizin kararınız olmalı Sayın Başkan. Bana ne yapmamı istediğini söyle."
    
  Bir duraklama daha ama bu sefer daha kısa sürdü: "Evet, Leonid," dedi Gardner, açıkça yoğun bir öfkeye yenik düşmüştü. "Bunu yapmaktan nefret ediyorum ama o piç McLanahan bana başka seçenek bırakmadı."
    
  Zevitin, "Evet Joe, anlıyorum ve katılıyorum" dedi. "Peki ya T dalgası silahı? Savaşçılarımıza saldırmak için onu tekrar kullanacaklar mı?"
    
  Gardner, "Bunu yapacaklarını ve maksimum mesafeden saldıracaklarını varsaymalısınız" dedi. "Üzgünüm ama ben de hiçbir şekilde kontrol edemiyorum."
    
  Zevitin tüm neşesine rağmen elinden geldiğince ciddi bir tavırla, "Bunun senin işin olmadığını biliyorum dostum" dedi. Lanet olsun, şimdi de bu adam ona kendi halkına nasıl başarılı bir şekilde saldırabileceği konusunda öneriler veriyordu ! "Bir felaketi önlemek için mümkün olan her şeyi yapacağız. Güncellemeler için yakında sizinle iletişime geçeceğim.
    
  "Çok teşekkür ederim dostum."
    
  "Hayır, sorumlu bildirimin için teşekkür ederim dostum. Zamanında yetişebilir miyim bilmiyorum ama bu garip durumu daha da kötüleştirmekten kaçınmak için elimden geleni yapacağım. Bana bol şans dile. Güle güle." Zevitin telefonu kapattı... sonra masanın etrafında küçük bir zafer dansı yapma dürtüsüne direndi. Telefonu tekrar aldı ve onu hemen Darzov'a bağlamasını istedi. "Durum, General?"
    
  Darzov, "Elimizden geldiğince hızlı hareket ediyoruz" dedi. "Öncelikle temel bileşenlere (radar, lazer kamera ve uyarlanabilir optik) öncelik veriyoruz. Yakıt depoları ve güç jeneratörlerinin beklemesi gerekecek."
    
  "Hazar'da devriye gezen savaşçılarınız var mı General?"
    
  "Tabi efendim."
    
  "Amerikan B-1 bombardıman uçaklarını mı takip ediyorsunuz?"
    
  Darzov, "Onlara yetişmek için havada bir MiG-29 filosu var" dedi. "İnsansız Vampirler geleneksel B-1 Lancer'lardan çok daha hızlıdır, bu nedenle birkaç savaşçıyı MiG-29 atış kontrol radarını kullanarak azaltılmış menzilde çalışacak şekilde uyarlanmış Molniya füzeleriyle donattık. Eğer fırlatılabilirlerse hipersonik saldırı füzelerini vurabilirlerse..."
    
  Zevitin sevinçle, "Bombacıları vurmanız için az önce ABD Başkanı'ndan izin aldım" dedi.
    
  "Amerika Birleşik Devletleri Başkanı bize kendi bombardıman uçaklarını vurmamızı mı emretti?"
    
  Zevitin, "Onları kendi bombardıman uçakları olarak görmüyor; ona göre onlar artık McLanahan'ın bombardıman uçakları ve Marslıları işgal ediyor da olabilirler " dedi. "Yap. Onları vurun... ama füzelerini fırlattıktan sonra."
    
  "Sonra mı?" diye sordu Darzov inanamayarak. "Efendim, eğer ekipmanımızı zamanında kaldırmayı başaramazsak ya da Phanar'ın temel bileşenlerini hedef alırlarsa, milyarlarca rublelik değerli ekipmanı kaybedebiliriz!"
    
  Zevitin, "Elinizden geleni yapın General" dedi, "ama bırakın o füzeler fırlatılıp üsse çarpsın. Daha önce tartıştığımız gibi koruma araçlarınız var mı?"
    
  Darzov, "Evet efendim, elbette" diye yanıtladı. "Ama aynı zamanda bizim de..."
    
  Zevitin nefes nefese devam etti: "Fener'in herhangi bir kısmı vurulursa ilk önceliğiniz, planladığınız gibi zemini hazırlamaya devam ederken onu oradan çıkarmaktır çünkü füzeler vurulduktan birkaç dakika sonra her şeyi anlatacağım." dünya bu konuda." Dünya medyası bunu kendi gözleriyle görmek isteyecektir ve bunu hemen görmeleri önemlidir. Beni anlıyor musun General?"
    
  "Evet efendim" diye yanıtladı Darzov. "İstediğini yapacağım. Ama umarım en önemli varlıklarımızı sırf halkla ilişkiler amaçları uğruna feda etmeyiz."
    
  Zevitin, "Anlasanız da anlamasanız da, aklıma ne gelirse gelsin, size ne dersem onu yapacaksınız, General" dedi. "Medya Soltanabad'ı vurduğunda -ki bunun olmasını sağlamak için gerçekten çok çalışacağım- ahlaksız yıkımdan başka bir şey görmeyeceklerinden emin olun, yoksa kıçınızı koparırım. Kendimi açıkça ifade edebiliyor muyum?"
    
    
  * * *
    
    
  "Efendim, bir konum belirleyici işaret sinyali alıyoruz!" - Başçavuş Lucas, Armstrong uzay istasyonunun komuta modülündeki görevinden bağırdı. "Bu yolcu modülünden."
    
  Patrick nefes nefese, "Aman Tanrım, başardılar," dedi. "Elinizde herhangi bir veri var mı?"
    
  "Henüz bir şey yok... Evet efendim, evet, konum ve çevre verilerini alıyoruz!" dedi Lucas. "O güvende! Dengeleyiciler devreye alındı ve her şey bilgisayar kontrolü altında! Telemetri, yolcu modülünün hâlâ baskı altında olduğunu bildiriyor!"
    
  Patrick, "Aman Tanrım, bu bir mucize" dedi. "Moulin ve Terranova, Kara Aygır yok edilmeden hemen önce modülü fırlatmış olmalı. Rebecca..."
    
  Rebecca Furness, "Tahliye için hava desteği sağlamak amacıyla iki Vampiri daha fırlatmaya hazırlıyoruz" dedi. "Yirmi dakika içinde havada olacaklar."
    
  "Dave..."
    
  Dave Luger, "Şu anda Özel Harekat Komutanlığı ile Afganistan dışında bir CSAR misyonu başlatılması konusunda görüşmelerde bulunuyoruz, Muk" dedi. "Nereye inebileceklerini öğrendikten sonra harekete geçecekler. Batı Afganistan'a ineceklerini umuyoruz. Pave Hawk, Herat'taki hava üssünde beklemede. Bölge üzerinde uçmaları için birkaç Yırtıcı ve Reaper'ı yeniden görevlendirmeye çalışıyoruz." MQ-1 Predator ve MQ-9 Reaper, her biri havadan karaya saldırı füzeleri taşıyacak şekilde yapılandırılmış insansız gözetleme uçaklarıydı; her ikisi de Amerika Birleşik Devletleri'ndeki kontrol istasyonlarından uydu aracılığıyla kontrol ediliyordu.
    
  Dave Luger, "Fırlatma noktasına altmış saniye kaldı" dedi. "Hava hızı Mach'ın onda biri ve ikisine geri dönüyor." Batman'deki komuta konsolunda yalnızdı ama yine de sanki başkalarının duymasını istemiyormuş gibi sesini alçaltarak devam etti: "Musk, şimdi onları konuşlandırmanın tam zamanı."
    
  Patrick McLanahan, "Devam edin," diye yanıtladı.
    
  Sesi ilk saldırmaya karar verdiği zamanki kadar kararlı ve kendinden emin geliyordu; en azından kendisini biraz daha iyi hissetmesini sağladı. Patrick kararında en ufak bir tereddüt göstermiş olsaydı Dave, uçakların yakıt ikmali kontrol noktasına ulaşmasını sağlamak ve aynı zamanda Patrick'in kariyerini kurtarmak için bombardıman uçaklarını kendi takdirine göre konuşlandıracağına yemin etti.
    
  Birkaç saniye sonra çok geç olacak...
    
  Ekip ağı üzerinden şunları söyledi: "Seni anlıyorum Odin, seni anlıyorum, devam et. Kırk beş saniye. Tehdit yok, gözetleme radarı yok. Uçuş hızı Mach ikide sabit. Otuz saniye...yirmi...on, Headbanger İki-Bir'de kapılar açılıyor...birinci roket gidiyor...İki-İki'de kapılar açılıyor...ikinci roket gidiyor, kapılar kapanıyor...birinci roket ayrılıyor " İki-İki"... ikinci füze kalkıyor, kapılar kapanıyor, uçuş güvenli, batıya, ARIP'e doğru gidiyor."
    
  "Vampirlerin yakıt durumu nasıl, Dave?" - Patrick sordu.
    
  Luger, "Zorla başaracağız" diye yanıtladı. "Bağlantı sorunsuz giderse, İki-Bir boma tırmanabilir, yedek yakıt doldurabilir, çevrimi kapatabilir ve İki-İki yakıt ikmali yapmaya başlayacak ve depoları boşaltmak için on dakikası kalacaktır."
    
  Patrick açıkça rahatlayarak, "İyi iş çıkardın, Kıyasıya," dedi. Rebecca Furness'ten yanıt gelmedi; en azından yakın zamanda bitmemişti ve kararının bozulduğu için onun hâlâ kızgın olduğunu biliyordu.
    
  "Çarpışmaya otuz saniye var... Gökyüzüne doğru Mach on virgül yedi hızında hız, hepsi yeşil... Scramjet motorunun yanması, savaş başlığının kayması... Uçuş kontrolleri aktif ve duyarlı, direksiyon düzgün... yirmi TG, veri bağlantısı aktif. " Hepsi, pistteki Rus nakliye uçakları ve helikopterlerini, üssün farklı yerlerinden bekleyen kamyonlara kutuları ve paketleri aktaran birkaç sıra insanı, römorklar üzerindeki birkaç büyük kimliği belirsiz binayı gösteren milimetrelik radar ve kızılötesi görüntülerin bir bileşiminin hayata geçmesini izlediler. ...
    
  ... ve çatılarında açıkça görülebilen Kızılhaç ve Hilal logoları bulunan birkaç büyük çadır. "İsa!" Dave Luger'ın nefesi kesildi. "Yardım görevlisi çadırlarına benziyorlar!"
    
  Patrick, "Büyük karavanları ve taşınabilir binaları hedefleyin!" diye bağırdı. "Bu çadırlardan uzak durun!"
    
  "Anladık Odin," dedi Rebecca. Komutanın geçersiz kılma yetkisine sahipti ve hedefleme kontrolünü silah subayından devralabilirdi, ancak buna gerek yoktu; silah subayı, nişangâhı sorunsuz bir şekilde en büyük dört römorka doğrulttu. SkySTREAK'in milimetrik dalga radarı, her kamyonun dış çelik kabuğunu görüntüleyebildi ve hedefleme ağının altındaki römorkların içi boş veya kısmen boş bir kargo römorku gibi daha az sıkı bir şekilde paketlenmiş olmaktan ziyade gerçekten yoğun olduğunu doğruladı. Bunun dışında tüm römorklar aynı görünüyordu ve bakımları aynı sayıda işçi tarafından yapılıyordu.
    
  "Beş saniye...hedefleme kilitlendi...fırlatıcı başlatıldı." SkySTREAK füzelerinden alınan son görüntü, her bir römorkun merkezine neredeyse doğrudan isabetler olduğunu gösteriyordu... biri hariç hepsi, hedeften saptı ve hedef römorkun yakınındaki açık bir alana indi. Yaklaşık 15 metre çapındaki hasar alanına ilişkin bilgisayar değerlendirmesi, tüfekli ve kutulu birkaç askerden ve belki yakınlarda duran, muhtemelen bir gözetmen olan tek bir adamdan başka bir şey göstermedi; yangın, yardım çadırlarından hiçbirine çarpmadı. "Biri kaçırılmış gibi görünüyor ama karavanın yanındaki açıklığa düştü."
    
  Patrick, "İyi atıştı, Kıyasıya" dedi. "Bu karavanlar Sürü Bir-Bir'e saldıranların aynısı görünüyordu."
    
  Rebecca Furness, sesinde açıkça görülen bir sıkıntıyla, "Dünyanın her yerindeki bir milyar karavana benziyorlardı; elimizde ne olduğunu bilmenin hiçbir yolu yok, efendim," dedi. "Herhangi bir radar dizisi ya da lazer yakıt depolama tanklarına ya da lazer optiğine benzeyen herhangi bir şey görmedik. Her şeyi vurabiliriz... ya da hiçbir şeyi vuramayız."
    
  Patrick, Furness'in rahatsız edici sözlerini görmezden gelerek, "İlk önceliğimiz, yolcu modülünü kurtarmak ve Black Stallion ile mürettebatına ait herhangi bir enkaz ve kalıntıyı aramak için bir operasyon düzenlemektir" dedi. "Muharebe gücü grubunun elimizdeki tüm destek uçaklarıyla birlikte derhal Afganistan'a gönderilmesini istiyorum. Dronların ve NIRTSats'ların hayatta kalanları veya enkazları bulmak için olası tüm yörüngeleri araştırmak üzere derhal konuşlanmaya hazır olmasını istiyorum. Aramak için sahip olduğumuz tüm kaynakları geri çekin. Bir saat içinde ilerleme güncellemesi istiyorum. Dinliyor musun, Kıyasıya?"
    
  Rebecca, "Hazır ol, Odin," diye yanıtladı, sesinde endişe açıkça görülüyordu. Patrick dikkatini hemen görev durumu monitörlerine çevirdi... ve hemen yeni bir tehdit gördü: Vampir bombardıman uçaklarının üzerine yağan bir füze sürüsü. "Arkasını döndükten sonra uzun menzilli bir LADAR taraması gerçekleştirdik ve onları tespit ettik" dedi. LADAR veya lazer lazer radarı, Vampir bombardıman uçaklarının gövdesi boyunca inşa edilmiş, yüz mil mesafedeki uçağın etrafındaki her şeyin yüksek çözünürlüklü bir görüntüsünü anında "boyanan" ve ardından üç boyutlu olanı karşılaştıran bir elektronik lazer yayıcı sistemiydi. Anında tanımlama için bir resim kataloğu içeren resim. "Şunların hızına bakın; 7 Mach hızının üzerinde hareket ediyor olmalılar!"
    
  Dave Luger, "Karşı önlemler!" diye bağırdı. "Onları gökten atın!"
    
  Ancak çok geçmeden çok geç olduğu anlaşıldı. Saniyede on dört milden daha fazla bir hızla hareket eden Rus füzeleri, Vampir bombardıman uçaklarının mikrodalga yayıcılarının rehberlik sistemlerini etkinleştirmesinden, kilitlenmesinden ve devre dışı bırakmasından çok önce bu mesafeyi kat etti. Dört hipersonik füzeden üçü doğrudan isabet alarak her iki bombardıman uçağını hızla Hazar Denizi'ne doğru fırlattı.
    
  Dave, "Lanet olsun," diye küfretti. "Görünüşe göre Rusların MiG'leri için yeni bir oyuncağı var. Sanırım bombardıman uçaklarının tankerlerine ulaşıp ulaşamayacağı konusunda endişelenmemize gerek kalmayacak, değil mi Rebecca?"
    
  Battle Mountain Hava Rezerv Üssü'nden Rebecca Furness telsizle "Kalan B-1 bombardıman uçaklarımızın dörtte birini kaybettik Dave" dedi. "Bu gülünecek bir durum değil. Şu anda Batman'de sadece iki vampirimiz var."
    
  Patrick, "Herat, Rebecca'daki CSAR adamlarına hava koruması sağlamak için onları havaya kaldırın," diye emretti. "Davetsiz misafirleri taramak için aktif LADAR'ı kullanın. Eğer birisi uçaklarınızın yüz mil yakınına gelirse onu kızartın."
    
  Rebecca, "Memnun oldum, Mook," dedi. "Küçük bir intikam için hazırım. On beşe kadar taksiye binmeye hazır olacaklar." Ancak sadece birkaç dakika sonra tekrar aradı: "Bir, ben Headbanger, bir sorunumuz var. Güvenlik güçleri hangarın önüne park etmiş ve Vampirin dışarı çıkmasını engelliyor. Bize kapatmamızı emrediyorlar, yoksa uçağı devre dışı bırakacaklar."
    
  Patrick kendini anında güvenli bir video konferans hattında buldu, ancak öncesinde gelen bir çağrı geldi: "General McLanahan, sen ya delisin ya da bir çeşit akıl hastalığından muzdaripsin" dedi Savunma Bakanı Miller Turner. "Bu doğrudan başkomutandan gelen bir emirdir: Tüm güçlerinizi derhal geri çekin. Komutadan kurtuldunuz. Kendimi açıkça ifade edebiliyor muyum?"
    
  Patrick, "Efendim, Kara Aygır uzay uçaklarımdan biri İran'ın doğusunda bulunan bir Rus uydusavar lazeri tarafından vuruldu" dedi. "Yolcuların hayatta kalmış olabileceğine dair işaretlerimiz var. Hava koruması istiyorum..."
    
  Turner, "General, bunu anlıyorum ama başkan çok öfkeli ve hiçbir tartışmayı dinlemeyecek" dedi. "Tanrı aşkına, kapattın! Artık seni dinlemesini mi bekliyorsun?"
    
  Patrick, "Efendim, yolcu modülü sağlam ve on beş dakikadan kısa süre içinde yerde olacak" dedi.
    
  "Ne? Birisinin uzay uçağından atıldığını mı söylüyorsun...?"
    
  Patrick, "Yolcu modülü fırlatılabilir ve uzay istasyonu mürettebatı için cankurtaran filikası olarak kullanılması amaçlanıyor" diye açıkladı. "Yeniden girişte hayatta kalabilir, iniş alanına kendi başına uçabilir, iniş için güvenli bir şekilde süzülebilir ve mürettebatı kurtarabilir. Modül sağlam efendim, mürettebatın güvende olduğunu umuyoruz. Şu anda olası bir iniş bölgesini hedefliyoruz ve tam iniş noktasını bulduğumuzda oraya hemen bir kurtarma ekibi gönderebiliriz; düşmana karşı sahip olabileceğimiz tek avantaj budur. Ancak kurtarma ekibinin ve hava desteğinin kurtarma alanına ulaşması en az doksan dakika sürecektir. Hemen başlamalıyız."
    
  Turner, "General, Başkan'ın doğrudan emirlerini zaten ihlal ettiniz" dedi. "Zaten hapishaneye gidiyorsun, anlıyor musun? Daha fazla tartışarak durumu daha da kötüleştirmeyin. Son kez: Işıklar söndü. General Backman'a tüm kuvvetlerinizin komutasını almasını emrediyorum. Sana söylüyorum-"
    
  Patrick, "Ve size söylüyorum efendim," diye sözünü kesti, "Orta Doğu ve Orta Asya'nın çoğu Kara Aygır'ın, İslam Devrim Muhafızları'nın, Kudüs Gücü'nün ve sonrasında İran'ı istila eden tüm teröristlerin Dünya'ya düştüğünü gördü. askeri darbe ve Ruslar muhtemelen bulabildikleri her şeyi yağmalamak için kaza mahalline doğru yola çıkacaklar. Hayatta kalanları düşmandan önce bulmak için mümkün olan her uçağı ve savaş arama kurtarma ekibini havaya uçurmalıyız.
    
  "Merkez Komuta bunu koordine edecek McLanahan, sen değil. Geri çekilmeniz emredildi. Kesinlikle başka bir işlem yapmayın. Kimseye bir şey yapmayacaksın, söylemeyeceksin. Komutanlığınız kaldırıldı ve bu istasyondan ayrılır ayrılmaz tutuklanacaksınız."
    
  Patrick o gün ikinci kez sivil askeri lidere telefonu kapattı. Bir sonraki çağrısı doğrudan, Orta Doğu ve Orta Asya'daki tüm askeri operasyonları denetleyen en üst muharip komutan olan ABD Merkez Komutanlığından sorumlu dört yıldızlı Ordu generali Orgeneral Kenneth Lepers'a, kendisini bombardıman uçaklarının geçmesine izin vermesi konusunda ikna etmeye çalışmasıydı. çıkarmak.
    
  Cüzzamlı vekil, "General McLanahan, kıçınız şu anda gerçekten büyük tehlike altında" dedi. "General'e sizinle konuşmaması emredildi ve bu çağrı Savunma Bakanı'na bildirilecek. Bütün dünya sizi kapatmadan bu işi SECDEF ile halletmenizi tavsiye ederim." Ve telefonu kapattı.
    
  Patrick'in bir sonraki araması Battle Mountain Hava Kuvvetleri Yedek Üssü'ndeki Rebecca Furness'ti. Rebecca, "Ben de tam sizi aramak üzereydim efendim," dedi. "Kara Aygır için üzgünüm. Keşke daha fazlasını yapabilseydik."
    
  "Teşekkür ederim Rebekah. Vampirlerin için üzgünüm."
    
  "Bu sizin hatanız değil efendim." Öyleydi, diye kendine hatırlattı: Eğer o izinsiz göreve fırlatma emrini vermemiş olsaydı, bombardıman uçakları hâlâ elinde olacaktı. Ama Vampirlerin insansız olduğu ve Kara Aygırın olmadığı için yaraya tuz basma gereği duymadı. "Haydutları taramak zorundaydık; kesinlikle sessiz hareket etmeye karar verdim. Rusların bizim geldiğimizi nasıl ve ne zaman öğrendiğini bilmiyorum ama her şeyi eksiksiz olarak iade edeceklerini garanti ederim."
    
  "Hâlâ gökyüzündeki polisler tarafından mı durduruluyorsun?"
    
  "Onaylıyorum. Emredildiği gibi ayrıldık ve hangardaki konumumuzu koruyoruz."
    
  Patrick bir an düşündü; sonra: "Rebecca, Vampirleri fırlatma iznini almak için CENTCOM'dan General Lepers'ı aramaya çalıştım ama benimle konuşmuyor. Stratcom'u aramaya çalışsam da aynı yanıtı alacağımı hayal ediyorum."
    
  Rebecca, "Cannon iyi bir adam" dedi. "Diğerleri senin onların işlerinin peşinde olduğunu düşünüyor." Ya da delirmiş, diye ekledi kendi kendine.
    
  Patrick, "Hava desteğine sahip olamazsak Pasdaranlılar adamlarımızı ve muhtemelen CSAR birliklerini parçalayacak" dedi. " Bu güvenlik güçlerini hangardan çıkaracağım. Onlar ayrılır ayrılmaz kalkışa hazır olmanızı istiyorum. "
    
  "Ama Cüzzamlıların seninle konuşmayacağını söylemiştin ve henüz CENTAF ile konuşmadın, peki kim konuşacak..." Furness bir an sessiz kaldı, sonra basitçe şöyle dedi: "Bu çılgınlık. Sayın".
    
  "Soru şu, Rebecca: fırlatacak mısın?"
    
  Duraklama çok ama çok uzundu; Tam Patrick aynı şeyi tekrarlamak üzereyken ya da Furness'in diğer hattan Savunma Bakanı'nı arayıp aramadığını merak ederken, şöyle dedi: "Onları gemilerimin önünden çekin, General, ben de fırlatırım."
    
  "Teşekkür ederim General." Patrick telefonu kapattı ve konuştu: "Biri Genesis'i arıyor."
    
  Dave Luger, deri altı küresel vericileri aracılığıyla, "Devam et, Mook," diye yanıt verdi.
    
  "Güvenlik adamlarını bombacılardan uzaklaştırın."
    
  "Taşındılar, Mook. Çıkış. Luger komuta telsizine döndü, "Saber, ben Genesis."
    
    
  BATMAN HAVA ÜSSÜ, TÜRKİYE CUMHURİYETİ
  AYNI ZAMANDA
    
    
  "Sabre kopyalıyor, devam et, Genesis," diye yanıtladı Hava Kuvvetleri 1. Teğmen James "J.D." "Sabre" kod adlı muharebe kuvvetleri kara operasyonları ekibinin komutanı Daniels. Daniels, EB-1C'nin güvenliğini sağlamak için Batman AFB'ye gönderildi. Vampir bombardıman uçakları ve ayrıca üssün yeni CID pilotlarını gerçek hayattaki senaryolarda eğitmek için izole edilmiş, iyi donanımlı bir yer olması nedeniyle. Teknik çavuş olarak, otuz yaşında, uzun boylu, kahverengi gözlü, kahverengi saçlı bir adamın oğlu. Arkansaslı çiftlik sahibi, piyade sibernetik cihaz pilotu olarak teste tabi tutulan ilk Savaş Gücü komandolarından biriydi . AMERİKA'daki Holokost'un ardından Rusya'daki Yakutsk Hava Üssü'nde savaşırken radyasyon hastalığından yaralandıktan sonra Daniels, iyileşme süresini lisans diploması almak için kullandı. diplomasını aldı, daha sonra Subay Eğitim Okuluna gitti ve subay olarak görevini aldı.Artık eğitimde kıdemli bir subaydı ve Charlie Turlock hariç, cezai soruşturma silah sistemi konusunda yerleşik uzmandı.
    
  Dave Luger, "Senin için bir görevim var Sabre ama bundan hoşlanmayabilirsin" dedi. "Vampir bombardıman uçakları fırlatmak istiyor."
    
  "Evet efendim. Bir dakika önce havalanmaya hazırdık ama Güvenlik Güçlerinden adamlar hangarda belirdi ve uçaklar kendiliğinden kapandı. Üs komutanı bize güvenlik güçlerine yardım etmemizi ve onları sizin uçağa karşı yapacağınız uzaktan kumandalı eylemlere karşı korumamızı emretti. Siparişleri onayladık. Üzgünüm efendim. Tam olarak neyden hoşlanmayacağım?"
    
  "Uzay uçaklarımızdan biri İran'ın doğusunda düşürüldü ve hayatta kalanlar var. Kurtarma görevi için hava desteğine ihtiyacımız var. NCA hala hayır diyor. Biz hâlâ vampirleri çalıştırmak istiyoruz."
    
  "NCA neden görevi onaylamıyor efendim?"
    
  "Nedenini bilmiyorum Sabre ama biz NCA'nın, İran'la ilgili eylemlerimizin korku yaydığından ve bölgedeki herkesi korkuttuğundan endişe duyduğuna inanıyoruz."
    
  "Efendim, hem bizim hem de Vampirler adına geri çekilmem yönünde teyitli emirler aldım. Üs komutanı bize sizi güvende tutmamıza yardım etmemizi emretti. Benden bu emirlere uymamamı istiyorsun."
    
  "Biliyorum Sabri. Geçerli emirlere uymamanı emredemem. Ama size şunu söyleyeyim, eğer hiçbir şey yapmazsak, uzay uçağından sağ kurtulanlar yakalanacak, yakalanacak ya da öldürülecek."
    
  "Uzay uçağını kim düşürdü efendim?"
    
  "Bunu Rusların yaptığına inanıyoruz Sabre."
    
  "Evet efendim" dedi Daniels. Bu onun için yeterliydi. Daniels, Rus Hava Kuvvetleri'nin, McLanahan ve hava muharebe kuvveti tarafından Rus mobil ICBM'lerinin izini sürmek ve yok etmek için kullanılan kendi Yakutsk hava üssünü yok etmek için taktik nükleer silahlar kullanması sonucu meydana gelen radyasyon zehirlenmesinin iyileşmesi için bir yıl hastanede kaldı. ABD'ye ikinci bir nükleer darbe vurmaya hazırlanıyorlardı. Şiddetli sıvı kaybı, günlerce mide bulantısı, inanılmaz ağrılar ve sonunda karaciğer nakli yaşadı; ancak hayatta kaldı, aktif göreve dönme hakkını kazandı, saha operasyonları için yeniden eğitildi, savaş gücüne geri döndü ve bir suçlunun komutasını ele geçirdi. soruşturma ekibi.
    
  Kazandı, sonra kaybetti ve hayatında yapmak istediği her şeyi geri aldı; tek bir şey dışında: Rusların kendisine, yoldaşlarına ve Yakutsk'taki kendi adamlarına yaptıklarının intikamını almak.
    
  "Hala orada mısın, Sabre?"
    
  "Kusura bakmayın efendim, ama emirlerim var" dedi Daniels, genellikle enerjik, neşeli ses tonundan çok farklı, derin, monoton bir sesle. "Bu uçaklar hareket ederse ben ve ekibim güvenlik güçlerinin zarar görmemesi için elimizden gelen her şeyi yaparız. İyi geceler efendim."
    
    
  * * *
    
    
  "Genesis" Headbanger'ı çağırıyor."
    
  Rebecca Furness, "Devam et Dave," diye yanıtladı.
    
  "Hazırlanmak."
    
  "Gelemem. Yer ekiplerim, gökyüzü polisinin hâlâ hangar ve taksi yollarını kapattığını söylüyor."
    
  "Her halükarda hazırlıklı olun."
    
  "Adamlarına gökyüzündeki polisleri yok etme emrini mi verdin?"
    
  "Hayır hanımefendi, ben yapmadım. Üs komutanı, muharip kuvvet ekibine güvenlik güçlerine yardım etme ve onları izinsiz uçak hareketlerinden koruma emrini verdi ve onlar da bunu yapacaklardır."
    
  Rebecca yüzüncü kez kendi kendine bunun delilik olduğunu söyledi, tamamen delilik. Operasyon subayı Tuğgeneral Daren Mace'e döndü, "Daren, onları fırlat ve vampirleri hemen gönder." Gözlerini kapattı ve kendisini bir askeri mahkemenin önünde, hayatının geri kalan en güzel yıllarını hapis cezasına çarptırmış halde hayal etti; daha sonra İran'da karada bulunan ve Pasdaranlılar ve Müslüman isyancılar tarafından takip edilen pilot arkadaşlarını düşünerek gözlerini açtı ve "Durmanın yolu yok" dedi.
    
  "Evet hanımefendi," dedi Mace. Kulaklığının mikrofonunu ayarladı ve şöyle dedi: "Eşkıya, fırlat onları ve gecikmeden fırlat. Hiçbir şey için durma. Tekrar ediyorum, hiçbir şey için durmayın."
    
    
  * * *
    
    
  Hava Kuvvetleri güvenlik ekibinin başkanı NATO üs karargahına, "Panter ve Ukrayna Silahlı Kuvvetlerinin her iki uçağın da hâlâ faaliyette olduğunu doğruluyorum" dedi. APU'nun kendi kendine çalışıp durması yeterince ürkütücüydü ama motorların aynısını yapması on kat daha ürkütücüydü. Üs komutanının emri doğrultusunda her uçağın mürettebat şefleri ve yardımcıları hangarların dışındaydı.
    
  "Bu Panter. Türk ordusunda albay olan üs komutanı çok iyi bir İngilizceyle, kahrolası kıdemli mürettebat komutanını çağırın, diye emretti.
    
  "Hazır ol Panter." SF subayı telsizini ekip şefi Hava Kuvvetleri Teknik Çavuş'a verdi. "Bu üs komutanı ve gergin durumda."
    
  "Teknisyen Çavuş Booker dinliyor efendim."
    
  "Ben bu uçakların kapatılmasını emrettim, yani tamamen kapatılmasını kast ediyorum - Ukrayna Silahlı Kuvvetlerinin de."
    
  "Evet efendim, biliyorum ama siz bize yerdeki güç ünitelerini de bağlamamamızı emrettiniz ve güç olmadan Battle Mountain'daki komuta merkezi uçakla konuşamaz, bu yüzden sanırım APU'nun nedeni bu..."
    
  "Çavuş, size doğrudan bir emir veriyorum: Bu uçakların derhal tamamen durmasını istiyorum, yoksa sizi tutuklatırım!" - üs komutanı bağırdı. "Kimsenin uçaklarla konuşamaması umurumda değil; kimsenin uçaklarla konuşmasını istemiyorum! Şimdi bu APU'ları devre dışı bırakın ve bunu hemen yapın! "
    
  Booker, "Evet efendim," dedi ve telsizi bilimkurgu görevlisine geri verdi.
    
  "İlk parça burada Panter."
    
  Üs komutanı, "Az önce bu çavuş teknisyene, APU'lar (kuyruktaki güç üniteleri) dahil olmak üzere bu uçakları tamamen kapatmasını emrettim" dedi. Derhal uymazlarsa hepsini tutuklayın." Mallory güçlükle yutkundu ve ardından ekip üyelerine "Harekete hazır olun" yazan bir işaret işareti yaptı. "Beni anlıyor musun, Birinci Takım?"
    
  "Evet efendim biliyorum."
    
  "Bu çavuş teknisyen şu anda ne yapıyor?"
    
  "Diğer ekip şeflerinin yanına gidiyor... uçakları işaret ediyor... İşe gitmeye hazırlanıyormuşçasına eldiven giyiyorlar."
    
  Güvenlik görevlisi açıkça aceleleri olmadığını düşündü; eğer arkalarını düzene sokmazlarsa Albay'ın başı belaya girecekti. Elbette birkaç dakika sonra üs komutanı seslendi: "Ne yapıyorlar bunlar? Bu uçaklar zaten kapalı mı?"
    
  "Cevap hayır efendim. Şu anda orada durup konuşuyorlar efendim, diye yanıtladı Mallory. "Birinin telsizi, diğerinin ise kontrol listesi var. Belki de APU'yu buradan kapatmayı tartışıyorlardır."
    
  "Peki, gidip onları bu kadar uzun süren şeyin ne olduğunu öğren."
    
  "Anladım Panter. Hazırlanmak." Telsizi kılıfına koydu ve mürettebat komutanlarının yanına gitti. Üç erkek ve bir kadın mürettebat şefi onun geldiğini gördü... ve sonra arkasına bakmadan, Hava Kuvvetleri karargahı olarak hizmet veren son birliklerinin hangarına doğru yöneldiler. "Hey, sizi aptallar, buraya dönün ve Albay'ın emriyle bu güç ünitelerini kapatın." Tam onlara tekrar bağırmak üzereyken, büyük bir şaşkınlıkla hangara doğru koşmaya başladılar! "Nereye gidiyorsun?" diye bağırdı. Radyosunu kılıfından çıkardı. "Panter, mürettebat komutanları karargah binasına doğru koşuyorlar!"
    
  "Onlar neler?" - üs komutanı bağırdı. "Bu orospu çocuklarını tutuklayın!"
    
  "Anlaşıldı efendim. Kırmak. Birinci ekip kontrole, kırmızı alarm, hızlanma bölgesi Alfa Yedi, tekrar ediyorum, kırmızı alarm, Alfa..." Sonra Mallory APU'dan çok daha yüksek bir ses duydu ve bir an sonra bunun ne olduğunu anladı. Eli titredi, telsizi yeniden kaldırdı: "Kontrol, birim bir, unutma, Alfa Yedi hangarındaki nesneler motorları çalıştırıyor, tekrar ediyorum, motorları çalıştırıyorum! Dokuz-dokuz koduyla bildirim talep ediyorum, yanıtı tamamlayın, tekrar ediyorum, tamamlayın -"
    
  Ve sonra onların mürettebat şeflerinin az önce koştuğu hangardan cehennemden gelen defans oyuncuları gibi koştuklarını gördü... Ve şok, şaşkınlık ve oradan defolup gitmek için çılgınca bir girişimle neredeyse geri düştü. Elbette onları daha önce görmüştü, ama genellikle sadece yürüyorlardı, katlanmışlardı ya da bir kamyonun ya da helikopterin yanına yerleştirilmişlerdi ve hiçbir zaman doğrudan ona doğru koşmamışlardı!
    
  "Kılıç dört ve beş cevap veriyor!" - sibernetik piyade cihazları tarafından kontrol edilen robotlardan biri, bilgisayar tarafından sentezlenmiş yüksek bir sesle şöyle dedi: "Bana durumu söyle!" İlk robot ona doğru koştuğunda Mallory hâlâ elleri ve dizleri üzerinde dehşet içinde sinmiş haldeydi. Her ikisi de birkaç dakika içinde etrafını sardı. Devasa sırt çantaları giyiyorlardı ve omuzlarında el bombası fırlatıcılarına benzeyen, doğrudan onu hedef alan bir şeyler asılıydı. "Grup komutanı, tekrar ediyorum: durumu bildirin!"
    
  "Ben... şey... bombardıman uçakları... Motorlarını çalıştırdılar!" Mallory durakladı. El bombası fırlatıcısının namlusu burnundan sadece birkaç metre uzaktaydı. "Çek şu silahı yüzümden!"
    
  Robot emri görmezden geldi. "Taksiyi zaten yaptılar mı?" - robot ona havladı. Mallory cevap veremedi. "Beşinci olarak, Alfa Yedi-İki'ye rapor verin, Alfa Yedi-Bir'in sorumluluğunu ben devralıyorum. Güvenlik gücü birimlerini koruyun." İkinci robot, kalabalığın arasından kaçan bir futbolcu gibi başını salladı ve kaçtı, ancak göz açıp kapayıncaya kadar kelimenin tam anlamıyla ortadan kayboldu. "Yaralı mısın takım lideri?"
    
  "Ben... hayır" dedi Mallory. Ayağa kalkmaya çalıştı. "Bu hangarlara girin ve bunları devre dışı bırakmanın bir yolunu bulun..."
    
  O anda, uçak motorlarının inanılmaz derecede gürültülü kükremesini ve işgal altındaki her iki sığınağın açık arka tarafından jet egzoz gazlarının korkunç bir patlamasını duydular. "Bombardıman uçakları taksi yapıyor!" - dedi robot. "Beş, bombardıman uçakları hareket ediyor! Güvenlik güçlerini koruyun!"
    
  "HAYIR! Bombacıları durdurun! Bir yol bul...!" Ancak robot çoktan hangarın girişine doğru koşmuştu. Eh, diye düşündü, bombardıman uçakları hiçbir yere gitmiyordu ve herhangi bir nedenle Humvee'ler onları durduramazsa robotlar kesinlikle durdurabilirdi. "Birim Bir, CID birimleri hangarların içine doğru ilerliyor. Mümkün olduğunda onlara yardım edin, ancak gözlemleyin ve rapor edin..."
    
  O anda Mallory yakındaki bir hangardan uçan bir nesne gördü. İlk başta bunun bir duman bulutu ya da bir tür patlama olduğunu düşündü... ve bir saniye sonra, içeride duranın hangarı tıkayan bir Humvee olduğunu fark etti! Bir dakika sonra robot, bir güvenlik görevlisini iki eliyle tutarak, onu bir plaj havlusunu taşıyabilecek kadar kolaylıkla taşıyarak hangardan dışarı koştu. Hemen arkasında bir B-1 bombardıman uçağı hangardan havalandı ve paraşütle ana taksi yoluna doğru hızla ilerledi.
    
  "Neler oluyor?" - Mallory bağırdı. "Ne oldu? Sen nesin...?" Ancak robot yaklaşmaya devam etti. Güvenlik gücü ekip liderini ezici bir darbeyle yakaladı ve göz açıp kapayıncaya kadar onu yüz metre yana fırlattı ve sonunda sersemlemiş üç memuru ekip alanını çevreleyen güvenlik çitinin yakınındaki bir yığına attı. Robot sanki onları bir şeyden koruyormuş gibi üzerlerine eğildi. "Ne yapıyorsun lan? Beni yalnız bırakın!"
    
  Robot, "Bombardıman uçağı mikrodalga silah sistemini iletiyor" dedi. "Humvee'yi patlamadan önce hangardan çıkarmam gerekiyordu, sonra da sizi tahliye ettim. MPW yakın mesafeden öldürücü olabilir ve kaçmak zorunda kaldım, yoksa elektronik cihazlarıma da zarar verebilirdi."
    
  "Neden bahsediyorsun?" Mallory daha iyi görebilmek için çabaladı. "İkinci bombardıman uçağı da hareket ediyor! Kalkış için taksi yapıyorlar!" Robot onu yakaladığında düşürdüğünü fark ederek radyoyu aradı. "Güvenliği çağırın!" - robota söyledi. "Üs komutanını uyarın! Bu şeyler kalkış pozisyonuna geçmeden birimleri taksi yollarına ve pistlere gönderin!"
    
  Robot, "Anladım," diye yanıtladı. "Onu arayacağım ve onları durdurmak için ne yapabileceğime bakacağım." Ve robot ayağa kalktı ve ortadan kayboldu, inanılmaz bir hızla kaçıyordu, el bombası fırlatıcının namlusu hedef aramak için ileri geri dönüyordu. Ekip alanını çevreleyen üç buçuk metrelik çiti aştı (boyundaki kapının ardına kadar açık olduğunu yeni fark etmişti) ve saniyeler içinde gözden kayboldu.
    
  "Bu şeyler ne işe yarıyor? Bunları kim kontrol ediyor; on yaşındaki çocuklar mı?" Mallory ilk hangara koştu ve telsizini buldu. "Kontrol, detay bir, bombardıman uçakları taksiye biniyor. İki kriminal soruşturma birimi peşimizde. Bombardıman uçaklarının bir tür mikrodalga silahı yaydığını söylediler."
    
  Başka bir güvenlik gücü telsizle "Kontrol, Knife's Edge batıda, bombardıman uçakları Pist One-Nine'a giderken Foxtrot taksi yolunu geçiyor" dedi. "Arabamı Alpha taksi yolunun ortasına, otel taksi yolu ile kesiştiği yere park ediyorum. Attan ineceğim. Bu piçler buraya çok hızlı geliyorlar! Mallory ve diğer Güvenlik Kuvvetleri memurları, neler olduğunu görmek için boğaz boyunca ana taksi yoluna doğru koştular...
    
  ...ve tam Alpha Taxiway'e ulaştıklarında, B-1 bombardıman uçaklarının yanından geçerken bir Humvee'nin kuzeye doğru havalandığını gördüler! "Batı'ya bıçak sırtında, Batı'ya bıçak sırtında, duyuyor musun?" Mallory, neredeyse beş bin kiloluk Humvee'nin yere çarpıp bir çocuk oyuncağı gibi yuvarlanmasını izlerken telsizle konuştu. "Ne oldu? Bana durumu söyle!"
    
  "Bu robotlar Hummer'ımı taksi yolundan attı!" memur birkaç dakika sonra telsizle haber verdi. "Onları durdurmaya çalışmıyorlar; kaçmalarına yardım ediyorlar!"
    
  "O piçler!" Mallory yemin etti. "Garip bir şeyler döndüğünü biliyordum! Kontrol, detay bir, bu robotlar güvenlik birimlerimize saldırıyor!"
    
  Üs komutanı, "Bir numaralı parça Panter," diye araya girdi. "Ne yapmanız gerektiği umurumda değil ama o bombardıman uçaklarının havalanmasına izin vermeyin! Beni duyabiliyor musun? Bombacıları durdurun! O halde bu haydut birliğinin tamamını tutuklayın! Biraz popo istiyorum ve onları hemen istiyorum! "
    
  Ancak Mallory dinlerken ilk insansız B-1 bombardıman uçağının yerden havalandığını ve gece gökyüzünde dört uzun art yakıcıyı takip ettiğini ve sadece birkaç saniye sonra bir saniye sonra geldiğini gördü. Art yakıcının çifte deşarjı onu sardığında yüksek sesle, "Kahretsin," diye bağırdı. "Neler oluyor?"
    
  Gürültünün radyoya konuşabilmesine yetecek kadar azalması neredeyse bir dakika sürdü: "Kontrol, Panter, Birinci Bölüm, bombardıman uçakları harekete geçti, tekrar ediyorum, harekete geçtiler. Mevcut tüm devriye ve müdahale birimleri, emniyet ve nakliye ile birlikte Alfa-Yedi Özel Kuvvetler bölgesine rapor verin. Komuta, üs hastanesine ve tüm komuta birimlerine özel güvenlik operasyonunun başladığını bildirin." Kulakları uğuldadı ve kafası, az önce olanlara olan inançsızlıktan ve gerginlikten patlamak üzereymiş gibi hissetti. "Tüm müdahale birimlerine, bombardıman uçaklarının havalanmasına yardım eden iki CID robotunun bulunduğunu, bunların silahlı ve tehlikeli olduğunu bildirin. Kriminal soruşturma birimlerine yaklaşmayın, sadece haber verin ve gözlem yapın. Duyarsın?"
    
  İki bombardıman uçağı gece gökyüzünde yalnızca parlak noktalardı ve art yakıcılar kapatıldığında bu sinyaller kısa süre sonra söndü. Mallory kendi kendine bunun inanılmaz olduğunu tekrar tekrar söyledi, kesinlikle inanılmazdı. Alnındaki teri silerken, şu Sabre adamları deli ya da kafayı yemiş olmalı, diye düşündü. Robot adamlar delirmiş olmalı... Ya da robotlar teröristler tarafından ele geçirilmiş olabilir mi? Belki de sonuçta hava kuvvetleri değillerdi, kahrolası Müslüman teröristlerdi, ya da belki Kürt teröristlerdi, ya da belki...?
    
  Ve sonra tüm bunları düşünmediğini fark etti ve bunu ciğerlerinin sonuna kadar bağırdı! Sanki cildi alev almak üzereydi ve kafası patlamaya hazırdı! Bütün bu kutsal şeyler adına neler oluyordu? O döndü...
    
  ... ve sonra robotlardan birinin yaklaşık otuz metre uzakta, yavaşça kendisine doğru geldiğini gördü. Telsizi aniden terleyen dudaklarına götürdü: "Kontrol, bir numaralı birim, cezai soruşturma birimlerinden biri bana doğru geliyor ve ben harekete geçiyorum," dedi gözlerinden bir damla ter daha silerek. "Takviye isteyin, Alfa Yedi ve Taksi Yolu Alfa, hemen buraya takviye gönderin." Tabancasını kılıfından çıkardı ama kaldıracak gücü toplayamadı. Yanma hissi yoğunlaştı, görüşünü tamamen bozdu ve şiddetli bir baş ağrısına neden oldu, acı sonunda dizlerinin üzerine düşmesine neden oldu. "Kontrol...Kontrol, nasıl kopyalıyorsun?"
    
  Tanıdık olmayan bir ses duydu: "Üzgünüm Çavuş Mallory, ama şu anda burada çağrınıza cevap verebilecek kimse yok." "Ama endişelenme. Sen ve arkadaşların güzel, rahat bir hücrede uyanacaksınız ve dünya umurunda olmayacak." Robot tehditkar bir şekilde ona doğru ilerledi, el bombası fırlatıcının namlusu tam gözlerinin arasına nişanlıydı... ama sonra, görüşü bir yıldız bulutu tarafından tamamen kararmadan hemen önce, robotun devasa zırhlıyla ona veda ettiğini gördü. inanılmaz derecede canlı parmaklar. Yerde bir yerde duran radyodan "İyi geceler Çavuş Mallory" sesini duydu ve sonra her şey karardı.
    
    
  * * *
    
    
  Teğmen Daniels birkaç dakika sonra "Bir", "Headbanger", "Genesis", burası "Sabre", üssün kontrolü bizde" dedi. "CID birimlerine yerleştirilmiş bu yeni mikrodalga yayıcılar, yaklaşık otuz metre." "Ölümcül olmayan mikrodalga yayıcılar yoğun ısı, acı, yönelim bozukluğu ve sonunda bilinç kaybı gibi duygular yaydı ama insan hedefine gerçek bir zarar vermedi. "Bombardıman uçakları gitti ve biz çevreyi güvenlik altına alıyoruz. Üs komutanı bize oldukça kızgın ama içkili gizli barını açığa çıkardığı için eskisi kadar konuşkan değil."
    
  Armstrong uzay istasyonundan Patrick McLanahan, "Anlaşıldı" diye yanıtladı. "Teşekkür ederim Sabre."
    
  Daniels, "Memnun oldum efendim," diye yanıtladı. "Belki hep birlikte Leavenworth'te bir hücreyi paylaşabiliriz."
    
  Rebecca, "Ya da o kadar şanslı değilsek Supermax" diye ekledi.
    
  Luger, "Kara Aygır'ın yolcu modülünden kodlanmış bir konum belirleyici işaret ışığı ve durum dökümü elde ettik" dedi. "Bu sağlam, paraşütü ve şok emici çantaları açıldı ve yaklaşık yüz yıl sonra İran'ın doğusuna iniyor." ve Afganistan'daki Herat'ın batısının yirmi mil kuzeyinde."
    
  "Tanrı kutsasın".
    
  "Kimsenin içeri girip girmediğine dair henüz bir belirti yok, ancak modül sağlam ve hâlâ baskı altında. Herat'ta kurtarma operasyonuna hazırlanan özel kuvvetler timimiz var."
    
  Rebecca Furness, "Bombardıman uçakları altmış dakika içinde maksimum kalkış pozisyonuna ulaşacak ve doksan dakika içinde yukarıda olacaklar - tabi Rus savaşçılar tarafından tekrar saldırıya uğramazlarlarsa" dedi. "Bu sefer tetikte olacağız."
    
  Luger, "SWAT ekibinin, kalkış izni alması durumunda helikoptere ulaşması muhtemelen bu kadar uzun sürecektir" diye ekledi.
    
  Patrick, "Komutanla kendim konuşacağım" dedi. "Orduyla pek fazla bağlantım yok ama ne yapabileceğime bakacağım."
    
  "Bir dakika bekleyin, bir dakika bekleyin; bir şey mi unuttunuz?" Rebecca Furness müdahale etti. "Az önce bir Türk-NATO askeri üssünü zorla ele geçirdik ve başkomutanın doğrudan emirlerini göz ardı ettik. Siz sanki önemli bir şey değilmiş gibi davranıyorsunuz. Hepimiz için geliyorlar - hatta General bile, uzay istasyonunda olmasına rağmen - ve bizi hapse gönderecekler. Bu konuda ne yapmamızı önerirsiniz?"
    
  Patrick hemen, "İran'da karada bulunan mürettebat üyelerimizi kurtarmamızı, sonra da Rusların bize ateşlediği uzay karşıtı lazerin tüm parçalarını yakalamamızı öneriyorum General Furness," dedi. "Bu noktada geri kalan her şey arka plan gürültüsü."
    
  "Arkaplan gürültüsü"? Bizi takip eden Türk ve ABD hükümetlerinin - belki de kendi ordumuzun - eylemlerini sadece 'arka plan gürültüsü' olarak mı adlandırıyorsunuz? Bizi buradan çıkarmak için bir piyade taburu gönderirlerse şanslı sayılırız . Emirleri görmezden gelmeye ve yolunuza çıkan herkesi yok etmeye devam etmeyi mi düşünüyorsunuz General? Artık kendi halkımıza karşı mı savaşacağız?"
    
  Patrick, "Rebecca, sana hiçbir şey emretmiyorum, soruyorum" dedi. "İran'da mürettebatımız var, Ruslar lazer atıyor ve Başkan bize geri çekilmemizi emretmek dışında bu konuda hiçbir şey yapmıyor. Şimdi, eğer yardım etmek istemiyorsanız, söyleyin, vampirleri durdurun ve Pentagon'u arayın."
    
  "Ve onlara şunu söyle, Patrick, bu uçakları fırlatmamı sen sağladın?" Üç yüz mil yukarıda bir uzay istasyonundasın, muhtemelen gezegenin diğer tarafındasın. Ben hazırım General. Berbat durumdayım. Kariyerim bitti."
    
  Patrick, "Rebecca, yaptığını yaptın çünkü İran'da sahada arkadaşlarımız ve savaşçı arkadaşlarımız var ve mümkünse onları kurtarmak ve korumak istedik" dedi. "Bunu yaptınız çünkü yanınızda duran ve karşılık vermeye hazır güçleriniz vardı. Eğer emirlere uysaydık hayatta kalanlar yakalanır, işkence görür ve öldürülürdü; bunu sen de biliyorsun, ben de biliyorum. Sen rol yaptın. Bunlar Pentagon ve başkomutanımız hakkında söyleyebileceklerimin ötesinde. Eğer özgürlüğümüzü kaybedeceksek, bunun havacı dostlarımızın da kendi özgürlüklerini korumalarını sağlamaya çalıştığımız için olmasını tercih ederim."
    
  Rebecca uzun bir süre sessiz kaldı, sonra üzüntüyle başını salladı. "Haklı olmanızdan nefret ediyorum General" dedi. "Belki onlara, emrini yapmazsam beni Skybolt'la havaya uçurmakla tehdit ettiğini söyleyebilirim."
    
  "Belki o kadar çok gülerler ki yaptıklarımızı unuturlar."
    
  Rebecca, "Bir plana ihtiyacımız var General" dedi. "Türkler Batman Hava Üssü'nü geri almak için asker gönderecekler ve eğer bunu yapmazlarsa, Almanya'da yarım gün içinde başımıza düşebilecek bir ABD hava indirme tümeni var. Batman'da yalnızca üç CID departmanımız ve dört Tinmen'in yanı sıra güvenlik ve bakım kuvvetlerimiz var. Ve hepimiz biliyoruz ki sırada Battle Mountain ve muhtemelen Elliott var."
    
  Patrick, "Hava Kuvvetleri birimlerini Dreamland'e taşımamız gerekiyor" dedi. "Bu üssü Battle Mountain'dan çok daha kolay tutabiliriz."
    
  "Ne dediğini duyuyor musun Patrick?" - Rebecca inanamayarak sordu. "ABD ordusunu Başkomutan'ın emirlerine karşı örgütlemek ve yönlendirmek için komplo kuruyorsunuz, onu hiçbir yetkiniz olmadan hukuka aykırı bir şekilde kendi komutanız altına veriyorsunuz ve ABD ordusuna doğrudan karşı çıkıyor ve onunla savaşa giriyorsunuz. Bu bir isyan! Bu ihanettir! Hapse girmeyeceksin Patrick; idam edilebilirsin!"
    
  Patrick, "Hukuk kitabı için teşekkürler Rebecca," dedi. "Umarım iş o noktaya gelmez. Hayatta kalanlar kurtarıldığında ve Rus uzay karşıtı lazeri yok edildiğinde ya da en azından keşfedildiğinde her şey sona erecek. Eğer önerdiğimi yapmak istemezsen anlarım Rebecca. Ama savaş uçaklarını alıp yardım sağlamak istiyorsanız Savaş Dağı'nda kalamazsınız. Biz konuşurken dışarı gelip seni yakalayabilirler."
    
  Güvenli video konferansın her katılımcısı, Rebecca Furness'in yüzündeki acı dolu ifadeyi görebiliyordu. Muhtemelen bu konuda en çok kaybedecek olanı oydu ve bunu istemediği de açıktı. Ama kelimenin tam anlamıyla bir dakika sonra başını salladı. "Herşey yolunda. On sente, bir dolara - yirmiden hayata. Belki askeri mahkeme kadın olduğum için bana acır. Uçakları hemen yola koyacağım Dave. Bana yer aç."
    
  Elliott Hava Kuvvetleri Üssü'nden Dave Luger, "Evet hanımefendi" diye yanıt verdi. Sonra: "Batman Hava Üssü'ndeki personel ve ekipmanlar ne durumda, Mook? Türkler ve bizim adamlarımız onların geri dönmesini bekleyebilir... Ta ki Türk hava sahasına tekrar girdiklerinde Türkiye onları vurmaya çalışmadığı sürece."
    
  Patrick, "Onlar için bir fikrim var Dave," dedi. "Riskli olacak ama bu bizim tek şansımız..."
    
    
  LEONID ZEVITIN'İN ÖZEL KONUTLARI, BOLTINO, RUSYA
  AYNI ZAMANDA
    
    
  Leonid Zevitin, "Sakin olun, Ekselansları" dedi. Dışişleri Bakanı Alexandra Khedrov ile özel ofisindeydi, dünya çapındaki askeri ve diplomatik birimlere telefon görüşmeleri yapıyor ve güvenli e-postalar göndererek onları İran'da gelişen olaylar hakkında uyarıyordu. İran'ın Dini Lideri Hasan Muhtaz'ın telefon görüşmesi beklenenden çok daha geç geldi, ancak bunun nedeni şüphesiz ki herhangi birinin onu kötü haberle uyandırmasının çok tehlikeli olmasıdır.
    
  "Sakin olur musun? Saldırıya uğradık ve bu senin yüzündendi! " diye bağırdı Mohtaz. "Ülkemi koruyacağını söylediğin için silahlarını topraklarıma yerleştirmene izin verdim. Tam tersini yaptı! Dört bomba İslam Devrim Muhafızları'nın üslerinden birini yok etti ve şimdi hava savunma kuvvetlerim bana Amerikan bombardıman uçaklarının semalarımızda özgürce uçtuğunu söylüyor!
    
  Zevitin, "İran üzerinde bombardıman uçağı yok Ekselansları, biz bunu hallettik" dedi. "Üssünüze gelince: Rusya'nın bu üssü geçici olarak kullanabilmemiz için yenilemek ve kamufle etmek için para ödediğini ve işimiz bittikten sonra size teslim edilmesi konusunda anlaştığımızı unutmayın..."
    
  "Ve artık bununla işiniz bitti çünkü Amerikalılar onu yok etti!" dedi Muhtaz. "Şimdi bize yerde dumanı tüten bir delik mi bırakacaksınız?"
    
  "Sakin olun Sayın Başkan!"
    
  "Uçaksavar silahı istiyorum ve onu hemen istiyorum!" Muhtaz çığlık attı. "Bana altı S-300 ünitesinin ve bir düzine Tor-M1 füze sisteminin Türkmenistan'da ön doğrulamayı beklediğini söylemiştiniz. Ne kadar zaman önceydi Zevitin? Sekiz, on hafta mı? Bazı roketatarların ambalajını açmak, onları açmak ve tüm güzel ışıkların yanıp yanmadığını görmek ne kadar sürer ? Verdiğin sözleri ne zaman tutacaksın?"
    
  Zevitin, "Teslim edilecekler Sayın Cumhurbaşkanım, merak etmeyin" dedi. Karşılığında Amerika Başkanı Joseph Gardner'dan yeni tavizler alamayacağından emin olana kadar, başta gelişmiş S-300 stratejik uçaksavar füze sistemi olmak üzere füze tedarik etme konusunda isteksizdi. Zevitin, Amerikalıların Polonya ya da Çek Cumhuriyeti'ne asker göndermemeyi kabul etmesini ya da Birleşmiş Milletler'de Kosova'nın Sırbistan'dan ayrılmasına izin verebilecek herhangi bir kararı veto etmeyi kabul etmesini sağlayabilirse, Mohtaz'ın bağırıp çağırmasına izin vermeye tamamen hazırdı. geri dönmek. Bu müzakereler kritik bir aşamadaydı ve Mohtaz'ın onları mahvetmesine izin vermeyecekti.
    
  "Onları hemen istiyorum Zevitin, yoksa bütün uçaklarını, tanklarını, radarlarını Rusya"ya geri götürürsün!" - dedi Mokhtaz. "Yarın S-300 ve Tor'un Meşhed'i savunmasını istiyorum. Sürgündeki hükümetime zaferle döndüğümde bu şehrin etrafına aşılmaz bir füze kalkanı dikmek istiyorum."
    
  "Bu imkânsız, Ekselansları. Bu gelişmiş silah sistemlerinin konuşlandırılmadan önce uygun şekilde test edilmesi zaman alır. Bakan Ostenkov ve Genelkurmay Başkanı General Furzienko'dan askeri danışmanlarınızı şu konuda bilgilendirmelerini isteyeceğim-"
    
  "HAYIR! HAYIR! Artık brifing vermeye ve vakit kaybetmeye son!" Muhtaz çığlık attı. "Onların derhal konuşlandırılmasını istiyorum, yoksa tüm dünyanın sizin ikiyüzlülüğünüzü bilmesini sağlayacağım! Amerikalı dostlarınız İran'a uçaksavar füzeleri, kimyasal silahlar ve anti-personel füzeleri satmayı kabul ettiğinizi öğrenseler ne derlerdi?"
    
  "Hiçbir bilgiyi paylaşmamayı kabul ettiniz..."
    
  Mohtaz araya girdi: "Ve sen de bana uçaksavar füzeleri sağlamayı kabul ettin Zevitin." "Verdiğin sözlerden bir daha vazgeçersen işimiz biter. Piyadeleriniz ve tanklarınız Türkmenistan'da çürüyebilir, umurumda değil." Ve bununla bağlantı koptu.
    
    
  BİRLEŞMİŞ MİLLETLER MÜLTECİ KAMPI TORBAT-I-JAM, İRAN
  Kısa bir süre sonra
    
    
  "Sakin ol kızım, yaralısın. Kıpırdama, tamam mı?"
    
  Yüzbaşı Charlie Turlock gözlerini açtı... ve anında, elindeki azıcık şey bile bir yıldız bulutu içinde dağıldı ve ağrı sırtının alt kısmına, omurgasına ve beynine yayıldı. Nefesi kesildi, acı ikiye katlandı ve yüksek sesle çığlık attı. Alnına serin bir elin dokunduğunu hissetti. "Aman Tanrım, Tanrım...!"
    
  "İster inanın ister inanmayın kızım, acı dolu çığlıklarınız kulaklarıma müzik gibi geliyor" dedi adam, kalın İrlanda aksanı yavaş yavaş netleşiyor ve bir bakıma rahatlatıcı oluyor, "çünkü eğer böyle çığlık atmasaydın, ben de olurdum. omurganın kırıldığına inanılıyor. Neresi acıyor kızım?"
    
  "Sırtım... belim," diye soludu Charlie. "Sanki... sanki bütün sırtım yanıyormuş gibi."
    
  Adam, "Yanıyor... Çok komik kızım," dedi. "Hiç şaşırmadım." Charlie şaşkınlıkla adama baktı. Artık steteskopun boynundan sarktığını görebiliyordu. Kısa kesilmiş, kırmızımsı sarı saçları, parlak yeşil gözleri ve her zaman var olan gülümsemesiyle çok gençti, daha yaşlı bir ergen gibi, ama gözlerinde derin bir endişe vardı. Üst kattaki tek ampulün parıltısı gözlerini acıtıyordu ama en azından gözlerinin çalıştığı için minnettardı. "Cennetten gelen bir melek olduğunu söyleyebilirsin... ya da belki düşmüş bir melek?"
    
  "Anlamıyorum doktor...Doktor..."
    
  Miles. Miles McNulty, diye yanıtladı adam. "Ben doktor değilim ama buradaki herkes öyle olduğuma inanıyor ve şimdilik bu hepimiz için yeterli."
    
  Charlie başını salladı. Acı hâlâ oradaydı ama buna alışmaya başlıyordu ve bu şekilde hareket ederse biraz da olsa hafiflediğini fark etti. "Neredeyiz Bay McNulty?" diye sordu.
    
  Miles, "Ah hadi kızım, bana yaşlı adam diyorlarmış gibi seslenerek kendimi yaşlı bir adam gibi hissettiriyorsun" dedi. "İstersen bana Miles ya da Wuz diyebilirsin."
    
  "Vay canına?" - Diye sordum.
    
  "Buraya geldikten sonra bazı doktorlar bana bu lakabı taktı - sanırım burada olup bitenleri görünce biraz başım dönerdi: kan, çürük su, yaralanmalar, bebek ölümleri, açlık, lanet Miles, "Tanrı adına başka bir insana bir şeyler yapabilen" kötü adamdı ve genç yüz hatları bir an için sertleşip griye döndü.
    
  Charlie kıkırdadı. "Üzgünüm". Gülümsemesi geri geldiğinde memnun oldu. "Sana Miles diyeceğim. Ben Charlie'yim."
    
  "Charlie mi? Bir süredir çölde olduğumu biliyorum kızım ama sen bana Charlie'ye benzemiyorsun."
    
  "Uzun Hikaye. Bir gün bunu sana anlatacağım."
    
  "Bunu duyduğuma sevindim, Charlie." Ceketinin cebinde bir şişe buldu ve birkaç hapı silkeledi. "Burada. Bunlar reçetesiz satılan NSAID'ler; iç kanamanız olup olmadığını veya herhangi bir şeyin bozuk olup olmadığını görmek için birkaç test daha yapana kadar size vermeye cesaret edebileceğim tüm ağrı kesiciler."
    
  Büyük, zırhlı bir kol uzanıp adamın kolunu tamamen sardı; Charlie başını çeviremiyordu ama onun kim olduğunu biliyordu. Chris Wall'un elektronik olarak sentezlenmiş sesinin, "Önce onlara bir bakacağım," dediğini duydu.
    
  "Ah, öyle diyor" dedi Miles. Elini ve hapları geri koydu. Vol kaskını çıkardı ve boynunu uzattı. "Söylediğim için üzgünüm dostum, ama kaskla daha iyi görünüyordun," diye espri yaptı, Vol'un uyarı dolu bakışını görene kadar genişçe gülümsedi. Hapları tekrar şişeye koydu, salladı, bir tanesini çıkardı ve ağzına attı. "Ben bayana yardım etmeye çalışıyorum, onu incitmeye değil." Ox, Charlie'ye üç hap ve bir yudum su vermesine izin verdi.
    
  "Nasıl hissediyorsun?" - Vol sordu.
    
  "Hareket etmezsem... fena olmaz," dedi, bir acı dalgasıyla boğularak. "Bunu yaptığımıza inanamıyorum." Vol'un uyarıcı bakışı ona az önce yaşadıkları hakkında daha fazla konuşmaması gerektiğini hatırlattı. "Ne zamandır buradayız?"
    
  "Uzun süre değil," diye yanıtladı Cilt. "Yaklaşık bir saat."
    
  "Üçüncü nerede?" - Diye sordum. Vol, Charlie'nin solunu işaret etti. Charlie'nin ağzı anında kurudu. Acıyı unutarak yanındaki iri denizcinin bakışlarını takip etti... ve başka bir Teneke Adam olan Wayne Macomber'ın sanki bir cenaze sedyesine yatırılmış gibi yanındaki başka bir masada yattığını gördü. "Öldü?" - diye sordu.
    
  "Hayır ama bir süreliğine bilinci kapalıydı" dedi Vol.
    
  "Arkadaşınıza onu açıp kontrol etmek için bir anahtar, mandal ya da konserve açacağı olup olmadığını sordum; o mu yoksa makine mi olduğundan bile emin değilim."
    
  Vol, "Buradan olabildiğince çabuk çıkmalıyız" dedi.
    
  Miles, "Sanırım lassi'ye bir bakmak istiyorum, eğer sakıncası yoksa" dedi. "Önce seni kontrol etmem on dakika, öyle mi?"
    
  "Beş dakika".
    
  "Sorun değil, sorun değil." Kendinden emin bir şekilde gülümseyerek Charlie'ye döndü. "Yaralıyken bunu yapmaktan nefret ediyorum kızım ama bu, hasarlı bölgeleri izole etmeme yardımcı olacak. Hazır?"
    
  "Bence evet".
    
  "Oyunda bir kız var. Ben de seni çok fazla endişelendirmemeye çalışacağım, o yüzden mümkün olduğunca benimle birlikte hareket etmeye çalış; "çok fazla"nın ne olduğuna en iyi sen karar vereceksin, değil mi? Baştan başlayıp aşağıya doğru ilerleyeceğiz. Hazır? Gitmek." McNulty şaşırtıcı bir nezaketle başını inceledi, çok dikkatli bir şekilde çevirdi ve başını çok fazla çevirmeye zorlamadan el fenerini mümkün olduğu kadar aşağıya doğru eğerek başının ve boynunun arkasına baktı.
    
  Miles birkaç dakika sonra, "Eh, göze çarpan bir şey göremiyorum" dedi. "Garip miktarda morluk ve kesiklerin var ama henüz çok ciddi bir şey yok. Burada çok daha kötülerini gördüm."
    
  "Nerelisin Miles?"
    
  "Tanrı'nın Arka Verandası'ndanım: Westport, Mayo İlçesi." "İrlanda"yı belirtmesine gerek yoktu. "Peki sen?" - Diye sordum. Charlie gözlerini yana çevirip indirdi ve Vol pozisyonunu değiştirdi; çok fazla değil, sadece herkesin onun varlığından haberdar olmasını sağlayacak ve konuşmanın istenmeyen bir noktaya kaymasını önleyecek kadar. "Ah, sorun değil kızım, zaten ben de öyle düşünmüştüm. Bu bölgelerdeki tek beyaz insanlar yardım görevlileri ve casuslar ve siz de hemşire gibi giyinmiyorsunuz."
    
  "Neredeyiz?"
    
  Miles, "Burada, Afganistan'da Taliban'dan kaçan zavallı ruhlar için kurulmuş ve şimdi Müslüman isyancılardan kaçan diğer zavallı ruhlar tarafından kullanılan bir Birleşmiş Milletler mülteci kampı olan Torbat-e-Jama'dasınız" dedi. "Yaklaşık altı ay önce bir kargo kargosunun ve malzeme teslimatına yardım etmek için gönüllü oldum, ancak doktorun asistanı kaybolunca geride kaldım. Yaklaşık bir ay önce bir doktor kayboldu - Taliban veya Kudüs Güçleri doktora ihtiyaç duyarsa göndermiyorlar, alıyorlar - bu yüzden bir sonraki uçuş gelene kadar doktorla ilgileneceğim. Kimse bunun ne zaman olacağını söylemiyor, bu yüzden belgeyi oynatıyorum ve elimden geldiğince yardımcı oluyorum. Doktordan biraz daha fazlasını kaybediyorum ama sanırım alışmaya başlıyorum."
    
  "Bat-i-Jam mi yapacaksın?"
    
  "İran," dedi Miles. İslam Devrim Muhafızları Birliği ve Kudüs Gücü güzelleşmeye başlasa da, "Burada hala 'İran' diyorlar; isyan henüz o kadar ileri gitmedi, bu yüzden henüz 'Pers' demiyorlar" "Sanki isyancılar peşlerinden koşuyormuş gibi gergin. Çok değil. Sınırdan yaklaşık altmış kilometre uzaktayız."
    
  "İran'ın içinde mi?"
    
  Miles, Korkarım öyle kızım, dedi. "Horasan eyaletinin başkenti Meşhed'e yaklaşık iki yüz kilometre."
    
  "Tanrım, burası olmak isteyeceğimiz son yer," diye inledi Charlie. Üzerinde yattığı sert kontrplak tahtadan kalkmaya çalıştı ve uyandığından beri hissettiği her şeyi gölgede bırakan acıdan neredeyse bayılacaktı. Vol.'a "Bunu hâlâ yapabileceğimden emin değilim" dedi. "Evrak çantam nerede?"
    
  "Tam burada," dedi Vol, aslında nereden veya ne hakkında konuştuklarını belirtmeden.
    
  Miles, "Sen hiçbir yere gidecek durumda değilsin kızım, arkadaşın da öyle, en azından benim anladığım kadarıyla" dedi.
    
  "Ben yapacağım," dedi Charlie. "Kaza yerinden ne kadar uzaktayız?"
    
  Miles, "Yaklaşık on kilometre" diye yanıtladı. "Bu şey de nedir... Merkür'ün Arabası mı? Bu aslında bir uçak değil, daha çok üzerinde balon olan bir teneke kutuya benziyor. Ağır şekilde yandı ama zarar görmedi."
    
  "Bizi nasıl buldun?"
    
  "Sorun değildi kızım; senin gökyüzünde hızla ilerlediğini ve Zeus'un şimşekleri gibi Dünya'ya düştüğünü gördük!" dedi Miles, o manzarayı görmenin anısı geri gelirken gözleri parlıyordu. "Şimdiye kadar görülen en büyük meteor gibi! Bir inç uzunluğunda olsaydı, elli kilometre uzunluğunda bir ateşten kuyruk bırakmış olmalısın! Enkazda hala üç insanın bu şekilde tanındığını görmek bir mucizeydi ve seni hala hayatta bulmak daha da şaşırtıcıydı! Senin doğrudan bize doğru koşmanı izlerken neredeyse altımıza sıçacaktık - yüce Tanrı'nın tüm acılarımıza hemen burada ve şimdi, anında son vereceğini düşünmüştük - ama sen kaçırdın. Seni canlı bulmak mucizeden başka bir şey değildi."
    
  "Maalesef bu Pasdaranların da bizi gördüğü anlamına geliyor."
    
  Miles başını salladı. "Çok sık ortaya çıkmıyorlar ama muhtemelen o yönde bir şeylerin kokusunu alıyorlar, orası kesin. Sizi buradan ne kadar çabuk çıkarırsak hepimiz için o kadar iyi olur. Ağrı kesici ilaç etkisini gösterdikten sonra seyahat edebilecek kadar sağlıklı olmanız gerekir. Kolay olmayacak ama başarabileceğinizi düşünüyorum." Yanında yatan Teneke Adam'a döndü. "Bu beyefendi, hâlâ o kadar emin değilim. Bana nasıl... kilidini açacağımı, vidalarını sökeceğimi, sürgüyü nasıl hareket ettireceğimi söyler misin, böylece bir göz atıp kontrol edebilirim? "
    
  Charlie, "Vaktimiz yok Miles," dedi. "Onu taşıyacağız." Acısını bastırarak yatağında doğrulmayı başardı. "Artık gidiyoruz Miles. Bizim için yaptığınız her şey için size teşekkür etmek istiyorum."
    
  "Gittiğini görmek beni üzecek Charlie ama dürüst olmak gerekirse, Pasdaran ya da Kudüs haydutları seni burada avlarken ortalıkta olmamanı tercih ederdim." Öküz ve Teneke Adam'ın kostümüne dikkatle baktı. "Sanırım bu konuları son zamanlarda okuyorum, değil mi? Amerikan terörle mücadele örgütü." Charlie cevap vermedi. "Ah, anlıyorum... bana söyleyebilirsin ama o zaman beni öldürmek zorunda kalırsın, değil mi?" Gülerek acının sırtına yayılmasına neden oldu ama yine de mizahı memnuniyetle karşıladı. "Tamam, başka soru yok Charlie. Dışarı çıkıp sahilin temiz olup olmadığına bakacağım. İyi şanslar hanımefendi."
    
  "Teşekkür ederim". Kendini yukarı çekmeye çalışırken acıdan irkildi ama McNulty'nin ona verdiği ilaç işe yaramış olmalıydı çünkü bu sefer ağrı zayıflatıcı değildi. McNulty gittikten sonra Charlie sesini alçalttı ve "Bir, dördüncü aygır" dedi.
    
  Patrick McLanahan deri altı küresel alıcı-verici sistemi aracılığıyla, "Seni yüksek sesle ve net bir şekilde duyuyoruz Dördüncü" dedi. Hava Kuvvetlerinin her üyesinin, görünürde bu gibi durumlar için, hayatlarının geri kalanında vücutlarına yerleştirilmiş bir iletişim ve veri sistemi vardı, ancak gerçekte hükümetin her asker üyesinin yaşamları boyunca nerede olduğunu takip etmesine izin veriyordu. "Tanrıya şükür hayattasın. Beşincinin sizinle olduğunu okuduk."
    
  Charlie, "Onaylıyorum; yaşıyor ama hâlâ bilinci yerinde değil" dedi. Vol kaskını takmaya başladı ve ayrılmaya hazırlandı. "Atıma bineceğim ve biz..."
    
  Aniden McNulty tamamen nefes nefese çadıra koştu. "Askerler, kampın hemen dışında," dedi umutsuzca. "Onlardan yüzlerce var."
    
  "Yalnız, henüz bir arabaya binmedik mi?" Charlie telsizle konuştu.
    
  Dave Luger, "Oğlum, bu Genesis," diye araya girdi. "Doksan dakika içinde Herat'tan yola çıkacak bir CSAR ekibimiz var. Türkiye'deki Batman Hava Üssü'nden koruma uçakları fırlatıyoruz ama onlar da yaklaşık aynı süreyi alacak. Durumunuz nedir?"
    
  "Gerginleşiyorum" dedi Charlie. "Güvende olduğumuzda seni arayacağız. Dördüncü aygır elendi." Charlie toprak zeminde duran büyük bir kutuya doğru yürüdü. "Sırt çantan ya da tüfeğin var mı Beş?"
    
  "Olumsuz" diye yanıtladı Wohl. "Üzgünüm".
    
  "Sorun değil; yapacak çok işin vardı" dedi Charlie. "Haydi gidelim."
    
  Miles, Wohl'un kampa girdiğinde yanında taşıdığı büyük kutuyu işaret etti. "Bunlar senin silahların mı?" Şimdi onları çıkarmanın zamanı geldi kızım."
    
  "Pek sayılmaz" dedi Charlie. "CID bir, konuşlandırma."
    
  Miles şaşkınlıkla izlerken kutu hareket etmeye başladı; tıpkı bir sihirbaz asasının bir buket çiçeğe dönüşmesi gibi hızla boyut ve şekil değiştiriyordu. Birkaç saniye içinde, büyük ama sıradan metal kutu üç metrelik bir robota dönüştü; pürüzsüz siyah "derisi", görünür gözleri veya kulakları olmayan, kurşun şeklinde bir kafası olan ve neredeyse çadırdan fırlayacak gibi görünen büyük bir robota dönüştü. , tamamen eklemli kollar, bacaklar ve parmaklar.
    
  "CID Bir, pilot," dedi Charlie. Robot, bir kısa mesafe koşucusunun başlangıç bloğu gibi öne eğilmiş bir duruş sergiledi, ancak bir bacağı ve her iki kolu da geriye doğru uzatılmıştı. Acıdan yüzünü buruşturan Charlie robotun etrafından dolaştı ve kollarını tutunacak yer olarak kullanarak uzatılmış bacağa tırmandı. Robotun kafasının arkasında bir yerde bulunan küçük tuş takımına bir kod girdi, arkasındaki kapak açıldı ve içeri girdi. Kapak kapandı...
    
  ... ve bir dakika sonra, İrlandalıyı hayrete düşürecek şekilde robot canlandı ve ayağa kalktı; görünüşü dışında her şeyiyle sıradan bir insana benziyordu; hareketleri o kadar yumuşak, akıcı ve gerçekçiydi ki Miles bunu hemen unuttuğunu fark etti. o bir makineydi!
    
  Charlie hâlâ bilinci yerinde olmayan Wayne Macomber'ı kucağına aldı. "Bu işin içinden çıkmak için çok kötü bir zaman, Fermuar," dedi. Sibernetik piyade cihazının milimetrik dalga radarını etkinleştirdi ve çadırın dışındaki alanı taradı. "Görünüşe göre etrafımızı kuşatmaya çalışıyorlar" dedi. "Güney tarafı en iyi kaçış rotamız gibi görünüyor; oraya park etmiş tek bir kamyon var."
    
  "Kuzey ve batıya doğru küçük bir dolambaçlı yola ne dersiniz?" - diye sordu Vol, Charlie'nin cezai soruşturma departmanından kendisine iletilen radar görüntüsü verilerini inceleyerek. "Makineli tüfek ekibi kuzey tarafına konuşlanmış gibi görünüyor. Bunlardan birini kullanabilirim."
    
  "Kulağa cazip geliyor." Yumruğunu uzattı ve o da kendi yumruğuyla karşılık verdi. "Yakışıklı bir Avustralyalı aktörün bir filmde söylediği gibi: 'Cehennemi Serbest Bırakın.'
    
  "Yoldayım. Ona bir çeşit koruma sağlasak iyi olur." Öküz çadırın önünden dışarı fırladı. Makineli tüfek ateşi çadırı paramparça ederken , Charlie Miles'ı yere düşürdü ve üzerini örttü.
    
  Charlie'nin elektronik olarak sentezlenmiş sesi, "Atla Miles," dedi. Hâlâ eğilmiş halde, kollarındaki hareketsiz bedeni, bedeniyle Teneke Adam arasında bir boşluk yaratacak kadar yana doğru itti. Tereddüt etti, az önce gördükleri karşısında hâlâ şaşkındı. "Burada kalamazsınız. Devrim Muhafızları senin bizden biri olduğunu düşünecek."
    
  "İkimizi de taşıyabilir misin?"
    
  "Senin türünden yirmi tane taşıyabilirim, Miles. Gitmek." Adam kollarının üzerine uzandı ve Macomber'ı tekrar onun üzerine yuvarlayıp tutuşunu sıkılaştırarak onu güvenli bir şekilde tuttu. "Devam etmek."
    
  Ama ayağa kalktığında bir şeylerin ters gittiği belliydi; Miles arabanın içinde yüksek frekanslı bir titreşim hissetti ve Charlie'nin yürüyüşü dengesizdi. "Ne oldu?" diye bağırdı.
    
  Charlie, "Cezai soruşturma birimi hasar gördü" dedi. "Kaza yüzünden olsa gerek."
    
  Wohl telsizden "Anladım" dedi. Charlie onun yerini elektronik vizöründen görebiliyordu; İslam Devrim Muhafızları'nın mevzileri arasında hızla ilerliyor, her birlik toplantısında kısa süreliğine duruyordu. "Mümkün olduğu kadar sert itin. Birazdan yanında olacağım."
    
  Sonraki birkaç dakika tam bir işkenceydi. Öküz kısa bir süreliğine ateşlerinin bir kısmını geri çekti ama Charlie'nin çadırdan dışarı fırlayıp görünüşte onları hedef almasının hemen ardından tüm gücüyle geri döndü. Sesler sağır ediciydi. Duman bulutları, ara sıra çıkan ateşler ve sürekli silah sesleri altında kaldılar. McNulty, sol bacağına bir kurşun isabet ettiğinde çığlık attı ve yıkıcı bir patlama Charlie'nin ayaklarını yerden kestiğinde tekrar çığlık attı. Birkaç dakika sonra yeniden ayağa kalktılar ama şimdi koşularının yumuşak ritminin yerini, lastiği patlamış ve jantı bükülmüş bir arabaya benzeyen garip bir topallama almıştı.
    
  Ox, Charlie'nin yanına koştu, sağ elinde Çin Tip 67 makineli tüfeği, solunda ise metal bir mühimmat kutusu vardı. "Seyahat edebilir misin kaptan?"
    
  "Çok uzun sürmeyecek."
    
  "Neler oluyor?" - duydular.
    
  "Vurmak!" Neyse ki Macomber uyanıktı ama sesi halsiz ve uyuşuk çıkıyordu. "İyi misin?"
    
  Macomber boğuk bir sesle, "Kafam yarılmış gibi hissediyorum" dedi. Charlie beyin sarsıntısından şüpheleniyordu. "Yaşıyor muyum?"
    
  Charlie, "Şimdilik böyle kalmasını umuyorum" dedi. "Gidebilirsin?"
    
  "Hâlâ bacaklarım var mı?" Orada hiçbir şey hissedemiyorum."
    
  "Olduğunuz yerde kalın ve hareket etmemeye çalışın; diğer yolcuyu ezeceksiniz."
    
  "Başka bir yolcu mu?"
    
  Charlie kaçmaya çalıştı ama işler kesinlikle daha da kötüye gidiyordu. Arkasında roket güdümlü bir el bombası patlayarak onları tekrar havaya uçurdu. Ox onların kalkmasına yardım ederken Charlie, "Güç şimdiden yüzde kırka düştü," dedi. "Ana hidrolik sistemim arızalandı ve sağ bacağımı hareket ettiremiyorum."
    
  "Hareket etmeye devam edebilir misin?"
    
  "Evet, öyle düşünüyorum" dedi Charlie. Vol, cephanesi bitene kadar makineli tüfeğiyle bastırıcı ateş açarken sağ bacağını koltuk değneği olarak kullanarak ileri doğru topalladı. O, Charlie'yi yarı destekledi, yarı taşıdı; böylece alçak tepeyi daha hızlı tırmanabildiler. Takiplerine giderek daha fazla birim katıldıkça yavaş yavaş ilerleyen takipçilerini aşağıda kolayca görebiliyorlardı.
    
  Charlie, Macomber ile McNulty'yi yere indirdi ve CID ofisinden dışarı çıktı. "Kapanmaya hazırlanıyor" dedi. "Bitti. Ürün yazılımını silmeye başlamak için yeterli enerji kaldı. Biz uzaklaştığımızda otomatik olarak kendini yok edecek."
    
  Vol, gece görüş optikleriyle altlarındaki çölü tarayarak, "Nerede olduğumuzdan emin değiller gibi görünüyor," dedi. Bazı detayları yakınlaştırdı. "Bakalım... Piyade... piyade... Evet, bir tane var, başka bir makineli tüfek ekibi. Hemen döneceğim ". Karanlığa doğru hızla ilerledi.
    
  Macomber elleri ve dizleri üzerinde çabaladı. "Tamam, aşağıdan yukarıya anlatmaya başlıyorum" dedi. "Misafirimiz kim?"
    
  Charlie konuyu detaylandırarak, "Miles McNulty, BM yardım görevlisi" diye yanıtladı.
    
  Birkaç dakika sonra Vol, ilkinden daha büyük bir silahla koşarak geri geldi: üstünde büyük bir davul şarjörü bulunan bir Rus DShK ağır makineli tüfek ve diğer şarjörlerin bulunduğu tahta bir kutu. "Görünüşe göre yanlarında bir tür uçaksavar silahı getirmişler; açıkça bir misafir bekliyorlardı. Nasılsınız Binbaşı?
    
  Macomber, "Mükemmel, Başçavuş," diye yanıtladı. McNulty'ye baktı. Charlie üniformasından yırtılmış bir kumaş parçasını bacağının etrafına bağlamakla meşguldü. "Yolcu yaralı. Süvariler nerede?
    
  "En az altmış mikrofon dışarıda."
    
  "Nereye gidiyoruz?"
    
  Charlie, "Doğuda, Afgan sınırına doğru," dedi. "Buradan yaklaşık otuz mil uzakta. Dağlık ve oldukça açık bir alan. Elli mil boyunca hiçbir kasaba ya da köy yok."
    
  "Yemeğiniz nasıl, Başçavuş?" - Macomber'a sordu.
    
  "Yüzde otuza düşürüldü."
    
  "İşte... henüz kullanamıyorum." Kemerindeki bozuk para pillerinden birini çıkardı ve onu Vol'un daha zayıf pillerinden biriyle değiştirdi. "Pillerimizi şarj etmek için CID ünitesini kullanabilir miyiz?"
    
  Charlie, "Kapanma modundayken değil Bah," dedi.
    
  "Bir güç kaynağına ya da telefon direğine bağlanamaz mıyız?" - Macomber'a sordu. Charlie ona şaşkınlıkla baktı. "Hey, bu konuyu araştırdım; hoşuma gitmeyebilir ama kılavuzları okudum. Otobanı takip etmeyeceğiz ama bir kesici kutusu veya kontrol kavşağı görürsek sanırım bir jumper takabilirim. Hadi başlayalım-"
    
  Wohl, "Helikopterlerin sesini duyuyorum" dedi. Gökyüzünü taramak ve yaklaşan uçağın yerini belirlemek için gece görüşünü ve gelişmiş işitme sistemlerini kullandı. DShK makineli tüfeğini kaldırarak, "İki hafif keşif helikopteri buradan üç mil kadar uzakta," dedi.
    
  Macomber, "Hadi dağılalım," dedi. Ancak çok geçmeden bunun neredeyse imkansız olduğunu anladı: Charlie yaralarından dolayı hala acı çekiyordu ve McNulty ciddi şekilde yaralanmıştı ve şoktaydı, bu yüzden her ikisini de taşımak zorundaydı, ancak henüz yüzde yüz kendisi değildi, böylece işler yolunda gitti. yavaş hareket ediyor. Vol onlardan on metre kadar uzaklaştı; saldırıya uğradıklarında onları destekleyecek kadar yakındı ama helikopterden atılan bir patlayıcı merminin hepsini aynı anda yok edebilecek kadar yakın değildi.
    
  Vol, "Siper alın!" diye bağırdığında sırt boyunca sadece birkaç yüz metre ilerlediler. Macomber yakındaki en büyük kaya parçasını buldu ve saldırılarını onun arkasına sakladı, ardından kendisi de zırhlı gövdesiyle helikopterlerle diğerlerinin arasında durarak onları mümkün olduğunca korumaya çalıştı. Teneke Adam'ın zırh sistemi, esnek kalan ancak koruyucu bir kalkanla vurulduğunda anında sertleşen, çelik sacdan yüz kat daha güçlü, elektronik olarak çalıştırılan bir malzemeye sahipti.
    
  Macomber, gelişmiş işitme sistemi sayesinde yaklaşan helikopterleri duyabiliyordu ama gözleri elektronik ekranlara odaklanamıyordu. "Onları göremiyorum Vol."
    
  "Olduğun yerde kal." Bir dakika sonra DShK makineli tüfeğiyle ateş açtı ve büyük 12,7 mm'lik topun namlu ağzı etrafındaki on metrelik alanı aydınlattı. Birkaç mermi ilk helikopterin türbin motoruna girip onu sıkıca yakaladığında yüksek bir metalik sürtünme sesi duydular, ardından motor parçalanırken bir patlama meydana geldi. Birkaç saniye sonra, ikinci bir keşif helikopteri Vol'un bulunduğu yere ateş açtığında daha fazla patlama duydular. İran'ın 40 mm'lik roket ateşinin tüm gücünden kaçınmak için tam zamanında yoldan çekilmeyi başardı.
    
  Wohl ikinci helikoptere ateş açtı ancak yangın kısa süre sonra durdu. "Sıkışmış... Kahretsin, kartuş haznede sıkışmış... boşalmıyor." Silahın bu kadar çok atış yapmasına şaşırmıştı; sanki elli yıllıktı ve bu sürenin yarısında temizlenmemişti. Silahını attı ve başka bir makineli tüfek alabilmek için yakındaki diğer Pasdaran birimlerini bulmak için alanı taradı, ancak geri kalan üç birim geride kaldı, rastgele tüfek ve havan ateşiyle tepeyi körü körüne dövdüler ve keşif helikopterinin biraz daha saldırmasına izin vermekten memnun oldular. onlar için savaşıyor.
    
  Wohl, "Piyade birimleri geri çekiliyor ve tepemizde hâlâ bir helikopter var" dedi. "Taş atmaya hazırım." Şaka yapmıyordu; Teneke Adam'ın dövüş sistemindeki mikro-hidrolik güçle çalışan dış iskelet, ona beş kiloluk bir kayayı yaklaşık iki yüz metre kadar bir miktar hasara yol açacak güçle fırlatmaya yetecek gücü verdi; bu da onu bir düşmanın menziline sokabilirdi. Eğer ona doğru koşabilirse, atlayabilir ve atış zamanını mükemmel bir şekilde ayarlayabilirse keşif helikopterini gözlemleyebilir. Softball büyüklüğünde bir taş buldu ve tam da bunu yapmaya hazırlandı...
    
  ...ama sonra sensörleri başka bir helikopteri algıladı ve bu seferki küçük bir keşif helikopteri değildi. Bu silueti nerede olsa tanırdı: "Hala sorunlarımız var hanımefendi," dedi Wohl. "Bir Mi-24 Hind helikopteri yaklaşıyor gibi görünüyor." NATO kod adı "Hind" olan Rus yapımı Mi-24, içinde sekize kadar tam donanımlı askeri de taşıyabilen büyük bir saldırı helikopteriydi. silahlar...
    
  ... ilki bir saniye sonra üç milden fazla bir mesafeden ateş açtı. Vol hemen ekibinin geri kalanından uzaklaştı ve tanksavar güdümlü füzenin hâlâ onu takip ettiğinden emin olmak için durdu. Öyleydi ve helikopterin kendisinin de onu takip ettiğini fark etti; bu, helikopter mürettebatının ona füze fırlatmamak için onu görüş alanında tutması gerektiği anlamına geliyordu. İyi. Eski bir güdümlü füze, muhtemelen AT-6 radyo kontrollü doğrudan atışlı bir füze olmalıydı.
    
  Ox bir kalp atışı daha bekledi, sonra en yakın Pasdaran yer takipçileri grubuna doğru son hızla hücum etti. Artık füzeyi göremiyordu ama AT-6'nın uçuş süresinin maksimum menzilde on saniye civarında olduğunu hatırladı. Bu, bunu yapmak için yalnızca birkaç saniyesinin olduğu anlamına geliyordu. Bu Pasdaran birimi, yaklaşırken ateş açan, üstünde ağır makineli tüfek bulunan zırhlı bir araçtı. Birkaç mermi hedefi vurdu ama onu yavaşlatmaya yetmedi. Artık zırhlı personel taşıyıcı ile helikopter arasındaydı; tabii ki, diye düşündü Wohl, Hind topçusunun füzeyi yana kaydırması gerekirdi. Zihinsel kronometresi sıfırda durdu...
    
  ...tıpkı spiral bir AT-6 tanksavar füzesinin Pasdaran zırhlı personel taşıyıcısına çarparak onu muhteşem bir ateş topuna dönüştürmesi gibi. Öküz şokun etkisiyle yukarıya doğru fırladı. Lanet olası Pasdaran tetikçisi hedefine o kadar odaklanmıştı ki sıraya girip kendi adamlarını vurdu!
    
  Vol titreyerek ayağa kalktı, gözleri ve boğazının yağlı dumanla tıkanması dışında canlı ve çoğunlukla zarar görmemişti. Patlama nedeniyle kaskının sol tarafının tamamı, sensörlerinin ve iletişimlerinin çoğu hasar gördü. Kaskını çıkarmaktan başka seçeneği yoktu. Patlama aynı zamanda işitme duyusuna da zarar verdi ve keskin duman gözlerini ve boğazını yaktı. Kolay bir hedefti. İlk işi, arkasında onu aydınlatabilecek yanan arabalardan uzaklaşmaktı...
    
  ...ama daha hareket edemeden, makineli tüfek ateşi önündeki zemini parçaladı ve büyük bir Mi-24 Hind saldırı helikopteri onun önünde uçtu ve çeneye monteli 30 mm'lik topu doğrudan ona doğrultulmuş halde durdu. Zırhı vücudunu koruyacaktı ama kafası olmadan hiçbir işe yaramayacaktı. Vol'un teslim olmayı kabul edip etmeyeceklerine dair hiçbir fikri yoktu ama eğer dikkatleri yeterince uzun süre dağılırsa bu diğerlerine kaçma şansı verebilirdi, o yüzden ellerini kaldırdı. Mi-24 iniş için alçalmaya başladı ve her iki taraftaki kapaklı kapıların açıldığını ve büyük helikopter iner inmez askerlerin inmeye hazır olduğunu görebiliyordu...
    
  ... ve o anda saldırı helikopterinin sağında bir ateş parlaması oldu, ardından büyük bir duman sütunu, daha fazla ateş, bir patlama ve metal gıcırtıları geldi ve ardından büyük helikopter sola döndü ve yere çarptı. Birkaç güçlü patlamanın sonucu olarak helikopter parçalanmaya başladığında Ox hızla uzaklaştı. Zırhlı personel taşıyıcı da dahil olmak üzere birkaç aracın yaklaştığını gördüğünde diğerlerinin yanına dönmek üzereydi. Arkasında makineli tüfek bulunan bir kamyonet olan öndeki araçta dalgalanan bir bayrak vardı ama o henüz göremiyordu. Turlock'u, Macomber'ı ve İrlandalıyı en son bıraktığı yerden kaçmayı düşündü... Ta ki arabaların soluna sığınağa doğru döndüğünü görene kadar.
    
  Öküz, makineli tüfekçisinin oluşumun arkasını kapladığı altı araçtan oluşan bir sütunun kuyruğunda bulunan arabaya maksimum hızda koştu. Diğer araçlar kendi araçlarına ateş etmiyordu ve umarım makineli tüfekçiye ulaşıp onu etkisiz hale getirebilir ve ateş etmeden önce silahı alabilirdi. Geriye yalnızca yüz metre kaldı...
    
  ...ve sonra Turlock'un elleri havada saklandığı yerden çıktığını gördü. Vazgeçti mi? Sonuçta iyi bir zamanlama olabilirdi; eğer onlara odaklansalardı, son toplamaya gitme şansı daha yüksek olurdu ve...
    
  ... ama sonra, yaklaştıkça Ox, Turlock'un teslim olmak için ellerini kaldırmadığını, ona el sallayarak geri dönmesi için işaret yaptığını fark etti! Bunu neden yaptı? Şimdi öndeki bayraklı arabayı işaret ediyordu...
    
  ... ve Vol sonunda ona ne anlatmaya çalıştığını anladı. Arabanın taşıdığı bayrakta İran İslam Cumhuriyeti'nin yeşil, beyaz ve kırmızı şeritleri vardı, ancak merkezi sembol stilize edilmiş "kırmızı lale" kelimesi "Allah" değil, kılıçlı ve yükselen bir aslanın profiliydi. arkasında güneş - devrim öncesi dönemi ve İslamcılara karşı muhalefeti temsil eden bir bayrak.
    
  Chris, tetikçilerden hiçbirinin silahlarını ona doğrultmadığından emin olmak için gözünü dikkatli tutarak Turlock ve Macomber'a doğru koştu. "Çağrılara cevap vermiyor musunuz, Başçavuş?" Turlock kulağını işaret ederek deri altı alıcı-verici sistemini işaret ederek sordu.
    
  "Orada zilim çaldı" dedi Vol. Yeni gelenlere başıyla selam verdi. "Bu adamlar kim?"
    
  Charlie, "Bunlar Bujazi halkı" dedi. "General McLanahan aslında Bujazi'yi aradı ve yardım istedi."
    
  "Tam zamanında geldiler. İyi ki yanlarında Stinger füzeleri getirmişler."
    
  "Hind'i onlar vurmadı Başçavuş." Charlie gökyüzünü işaret etti ve tepelerinde çok büyük bir uçağın pistini gördüler. "Generalden tebrikler. İki saat daha istasyonda olacaklar."
    
  "Üstün. Bu bize sınırı geçmemiz için yeterli zamanı verecektir."
    
  Charlie, "General bu adamlarla Tahran'a dönmemizi öneriyor" dedi. "Bizi almak için bir helikopter gönderecekler ve Vampirler bizi koruyacak."
    
  "Bunun pek de sıcak bir fikir olduğunu sanmıyorum, hanımefendi."
    
  "Açıklayacağım". O yaptı... Ve Vol az önce duyduklarına inanamadı.
    
    
  SEKİZİNCİ BÖLÜM
    
    
  Kendinizi dünyada nöbet tutarak değil, saldırarak ve kendinizi iyi bir şekilde yenerek tutabilirsiniz.
    
  - GEORGE BERNARD SHAW
    
    
    
  CAPITOL HILL, WASHINGTON, DC.
  Kısa bir süre sonra
    
    
  Senato Çoğunluk Lideri Stacy Ann Barbeau, "Açıkçası Brit, Rusların ne dediği umurumda değil" dedi. Senato'nun ikinci katındaydı ve genellikle muhabirler tarafından senatörleri konuşmalara giderken veya komite toplantıları arasında yorum yapmak üzere "takip etmek" için kullanıyordu. "Aylardır her türlü iddiayı ortaya atıyorlar ama hiçbiri kanıtlanamıyor. Leonid Zevitin'i yetenekli ve açık sözlü bir lider olarak görsem de, Dışişleri Bakanı Alexandra Khedrov'un yaptığı açıklamalar onu haberlerde her gördüğümüzde giderek daha sert ve abartılı görünüyor. Başkan Zevitin kesinlikle öyle değil, bu da beni doğal olarak şu soruya getiriyor: Bugünlerde Kremlin'de kim doğruyu söylüyor, kim yalan söylüyor ve ne amaçla?"
    
  Muhabir, "Fakat yarın Senato'da ABD ordusunun finansmanı konusunda önemli bir oylama yapılacak" diye ısrar etti, "ve orduya paranın nereye harcanacağıyla ilgili tüm bu tartışmaların ortasında, Cumhurbaşkanı Zevitin'in kabinesinin üyeleri bu konuyu ele alıyor gibi görünüyor." Gelecekteki bir başka yüzleşme hakkında alarm vermekten büyük mutluluk duyuyorum. Bu iki eylem birbiriyle bağlantılı mı ve eğer öyleyse hangi amaçla?"
    
  Barbeau, "Leonid Zevitin gibi Batı yanlısı, dünyevi ve çekici bir Rus'un aklından ne geçtiğini eminim bilmiyorum" dedi. "Biz Kongre'de dünyanın en büyük askeri gücü için doğru yönü belirlemeye çalışırken, onların kılıç tıkırtılarından kaçınmak isteyeceklerini düşünüyorum."
    
  Muhabir, "Fakat bu sadece kılıç takırtısından öte bir şey, Senatör," diye devam etti. "Orada kesinlikle bir şeyler oluyor Senatör ve ben sadece İran'daki kargaşadan değil, aynı zamanda Amerikan askeri faaliyetlerinden de bahsediyorum, değil mi? Basitçe söylemek gerekirse hanımefendi, kendi yolumuzdan çekilemiyoruz. İran iç savaşı tüm Ortadoğu'yu cehenneme çevirme tehlikesi taşıyor ama biz bölgeye insansız casus uçaklar göndermek dışında neredeyse hiçbir şey yapmıyoruz; petrol fiyatları hızla artıyor; ekonomi kaya gibi batıyor; Rusya bizi her gün sivilleri öldürmekle, İran'daki sivil yardım üssünü bombalamakla ve özellikle Armstrong uzay istasyonu ve uzay uçaklarımızla dünya çapında huzursuzluk ve kaos yaratmakla suçluyor; uzay programı bir gün güvenilir ve gerekli görünürken, ertesi gün tamamen etkisiz görünüyor. Hatta ünlü ve sevilen üç yıldızlı bir Amerikalı generalimiz bile var; aslında Amerikan Holokost'unun bir kahramanı, uzayda mahsur kalmış çünkü kimse bize onun eve dönecek kadar sağlıklı olup olmadığını söyleyemez. Sorum şu hanımefendi: Beyaz Saray ve Pentagon'un Kongre'ye anlattığı dünyada neler oluyor ve siz bu konuda ne yapacaksınız?
    
  Barbeau ona en çekici, akıllara durgunluk veren gülümsemesini verdi ve milyonlarca izleyiciye bir kez daha "kamera karşısında sevişmek" ifadesini tanımlayarak şöyle yanıt verdi: "Ah efendim, bu sabah burada ne kadar korkunç bir felaket ve kasvet tablosu çiziyorsunuz! Size ve dünya çapındaki dinleyicilerinize şunu temin ederim ki, Amerika Birleşik Devletleri Kongresi, Başkan ve onun bakanlık yetkilileriyle sadece çirkin kafalarını kaldırdıklarında mevcut ve gelecekteki krizlerle başa çıkmak için değil, aynı zamanda bir rota belirlemek için de çok yakın çalışıyor. Amerika'nın ordusu için benzersiz, ileriye dönük, uyarlanabilir, ölçeklenebilir ve uygun fiyatlı. Amerikan Holokost'unun üzerinden beş yıldan az zaman geçti ve üç farklı hükümet, topraklarımıza yapılan bu korkunç saldırılardan sonra dünyanın geldiği durumla uğraşmak zorunda kaldı. İlerleme kaydediyoruz ama zaman alacak."
    
  "O halde bize tartışmanın nasıl ilerleyeceğini düşündüğünüzü söyleyin, Senatör. Masamızda neler var?
    
  "Şu anda bizim için en önemli soru şu: Holokost sırasında imha edilen karada konuşlu uzun menzilli stratejik bombardıman uçaklarının ve kıtalararası balistik füzelerin yerini almaya en uygun kuvvetler hangileridir?" Barbeau yüzündeki sert, endişeli ve kararlı ifadeye rağmen hala yüzü gülerek cevap verdi. "Başkan Thorne, füze savunma sistemlerinin yanı sıra karada ve denizde konuşlu, hem insanlı hem de insansız taktik hava kuvvetlerini tercih etti. Başkan Martindale de aynı şeyi savundu, ancak özel danışmanı General Patrick McLanahan'ın da savunduğu gibi, kendi deyimiyle "bir nesli atlamaya" ve dünyanın herhangi bir yerindeki herhangi bir hedefi vurabilecek bir uzay uçağı filosu yaratmaya çalıştı. Şaşırtıcı hıza sahip, ihtiyaç duyulduğunda uyduları yörüngeye fırlatıyor ve birkaç saat içinde gezegenin herhangi bir yerine asker ve ekipman ulaştırıyor.
    
  Barbeau şöyle devam etti: "Eski bir Savunma Bakanı olarak Joseph Gardner bu fikirleri destekledi ve Armstrong Uzay İstasyonu'nun, tüm uzay tabanlı kapasitenin ve Black Stallion uzay uçağının geliştirilmesini teşvik etti." Dünyaya muazzam faydalar - küresel Uzay programımızın sağladığı İnternet erişimi şüphesiz tüm hayatlarımızı değiştirdi ve dünyamızı birleştirdi - ancak aynı zamanda bir takım büyük aksaklıklara da maruz kaldı. Başkan olarak Joseph Gardner akıllıca şunu fark etti: belki de Patrick McLanahan'ın canlandırdığı uzay temelli savunma gücü henüz Amerika'ya hizmet edecek kadar olgun değil."
    
  "Peki bu bizi nereye bırakıyor, Senatör?" - sunum yapan kişiye sordu.
    
  Barbeau, "Başkan Gardner liderlerle görüştü ve daha güvenilir, tanıdık, kanıtlanmış bir silah sistemi kombinasyonu önerdi" dedi. "Önceki yönetimler tarafından önerilen en iyi konseptleri alıp bunları kapsamlı bir programda birleştirerek hızlı bir şekilde ülkenin ihtiyaçlarını karşılayacak güvenilir bir güç yaratmak istiyor."
    
  "Peki bu kavramlar nelerdir, Senatör?"
    
  Barbeau tatlı bir tavırla, "Sana hiçbir ayrıntı veremem Brit, yoksa çok geçmeden peşimden bir sürü kızgın beyefendi gelecek," dedi. "Ancak özetle, son üç nesildir ülkeye ve dünyaya çok iyi hizmet eden, aynı zamanda teknolojideki değişiklikleri ve geleceğe yönelik vizyonumuzu da hesaba katan, hizmetlerin en iyi yaptığı şeyi yapan bireysel hizmetlerimiz var: tamamen Hakim kara ve özel harekat kuvvetleri olarak genişletilmiş ve güçlendirilmiş bir Ordu ve Deniz Piyadeleri'ni finanse etmek ve desteklemek; Egemen deniz ve hava kuvveti olarak Donanmayı tam olarak desteklemek; ve baskın küresel destek ve uzay savunma gücü olarak Hava Kuvvetleri.
    
  "Hava Kuvvetleri ABD cephaneliğindeki baskın hava kuvveti olmaz mıydı? Bu doğru görünmüyor."
    
  Barbeau, "Ayrıntılar henüz üzerinde çalışılmayı bekliyor ve elbette, yaratabileceğimiz mutlak en iyi gücü sağlamak için durumu gereken şekilde ayarlayıp yeniden düzenleyeceğimizden eminim," diye başladı Barbeau, "ancak Başkan Gardner ve bize öyle geliyor ki Kongre liderliğinde Hava Kuvvetleri ile Deniz Kuvvetleri arasında taktik hava gücü konusunda israf ve masraflı bir kopya var. Her şey temel fikre dayanıyor Brit, Donanma uçakları Hava Kuvvetleri uçaklarının yapabileceği her şeyi yapabilir, ancak Hava Kuvvetleri uçakları Donanma uçaklarının yapabileceği her şeyi yapamaz, yani bir uçak gemisine kalkış ve iniş yapamaz. modern dünyada güç yansıtmanın yadsınamaz tanımının bu olduğunu herkes kolaylıkla kabul eder."
    
  "Ve Başkan, hepimizin bildiği gibi, eski bir Donanma Sekreteri olduğundan Donanmanın büyük bir destekçisidir."
    
  Barbeau, "Bu, açık ve basit bir şekilde kuvvetlerin kopyalanmasıdır ve eğer güvenilir, olgun bir yirmi birinci yüzyıl savaş gücüne sahip olmak istiyorsak, şimdi bunu ele almanın zamanıdır" dedi. "İleriyi düşünmeye çalışıyoruz. Hava Kuvvetleri, uzun menzilli stratejik saldırı ve hızlı ikmal konusunda tanınmış bir uzmandır ve Donanmanın bu kadar eşdeğer yetenekleri yoktur - bu görevi Hava Kuvvetlerine ve Donanmaya tiyatro için taktik savaşçıları eğitmek ve donatmak için devretmek mantıklıdır. Dünyanın her yerindeki komutanlar."
    
  "Louisiana'daki seçmenleriniz bu plana itiraz eder mi, Senatör?"
    
  Barbeau, "Ülkedeki en iyi, en vatansever ve en asker yanlısı insanları temsil ediyorum, Brit: Bossier City, Louisiana - Bomber City, ABD yakınındaki Barksdale Hava Kuvvetleri Üssü'nün iyi insanları" dedi. "Ancak benim gibi bombardıman uçaklarının sadık savunucuları bile yıllardır bir değişimin yaklaştığını görüyor: İkinci Dünya Savaşı'nın karada konuşlu bombardıman uçaklarından, küresel erişimin, hızlı hareket kabiliyetinin, insansız hava araçlarının, uzay teknolojisinin ve en önemlisi, bilgi savaşı. Hava Kuvvetleri bu alanlarda lider olmuştur ve olmaya devam edecektir. Bunu yıllardır bekliyorduk ve Başkan Gardner ve ben, yirmi birinci yüzyıl güçlerimizi bu yeni gerçekliği yansıtacak şekilde şekillendirmenin zamanının geldiğine inanıyoruz."
    
  "Ama savaşlar daha yeni başlıyor, değil mi Senatör?"
    
  "Başkan Gardner'ın güçlü liderliği ve Kongre ile yakın çalışma yönündeki sarsılmaz vaadi sayesinde, çatışmaların minimumda tutulacağını düşünüyorum. Birlikte zafere ulaşacağız. Alternatif dikkate alınmayacak kadar korkunç."
    
  "Bu, bizi 7/24 izleyen Black Stallion uzay uçaklarının ve askeri uzay istasyonlarının sonunu göreceğimiz anlamına mı geliyor?"
    
  Barbeau, "Kara Aygır kesinlikle kayda değer bir teknolojik başarı, ancak General McLanahan gibi bir adamda gördüğümüz gibi riskleri var" dedi, ciddi bir endişe ifadesi bir an için yüz hatlarını gölgeledi. "Kalbim." General McLanahan'ın hastalığını öğrendiğimde ve onu eve sağ salim ulaştırmak için elimizden gelen her şeyi yapıyoruz. Ama beni endişelendiren şey şu Brit: Patrick...General McLanahan...güçlü bir adam. Hikayeleri sen de biliyorsun. ve ben, Brit..."
    
  "Misafir devlet başkanlarının ve generallerin McLanahan'a kendi başkentlerinin telefon rehberlerini ikiye bölmesi için baskı yaptığı yerler mi?" - muhabir kıkırdayarak ekledi. "Bunların Beyaz Saray basın ofisinden gelen söylentiler olduğunu sanıyordum."
    
  "Bunlar söylenti değil, sizi temin ederim!" - diye bağırdı Barbeau. "Bunu kendi gözlerimle gördüm; sizin ya da benim küçük not defterinizden bir sayfayı koparabildiğimiz kadar, Patrick de bir DC telefon rehberini ikiye bölebilir. Ancak yine de tespit edilmesi, teşhis edilmesi veya tedavi edilmesi zor bir şey onu vurmuştu; uzay mürettebatımızın her üyesinin hayatını tehlikeye atabilecek kadar zayıflatıcı bir şey. Yaralanmanın sadece kalbinden fazlasını etkilediğine dair büyük endişeler var."
    
  Muhabirin ağzı şaşkınlıkla açık kaldı. "Bu konuda hiçbir şey duymadım Senatör. Lütfen açıklayabilir misiniz? Tam olarak ne demek istiyorsun?"
    
  Barbeau, sanki tamamen kasıtsız bir şey söylemiş gibi davranarak umursamaz bir tavırla, "Bütün bunların spekülasyon ve saçmalık olduğundan eminim" dedi, ancak kısa bir süreliğine doğrudan kameraya bakarak her izleyicinin dikkatini çekti. "Fakat ona ne olduğunu gerçekten tam olarak anlamamız gerekiyor. Ona borçluyuz çünkü o gerçekten milli bir hazinedir, kelimenin her anlamıyla bir kahramandır.
    
  "Fakat temel bir soru ortada duruyor: Bu korkunç felaketi incelerken ülkemizin askeri geleceğini beklemeye alabilir miyiz?" Barbeau kararlı bir şekilde sordu; önce muhabire, sonra da doğrudan kameraya, izleyicinin tam kalbine baktı. "Ordumuzu ve yaşam tarzımızı savunmak için mümkün olan en iyi gücü oluşturmaya yemin etmiş sorumlu komutanlar olarak cevap basit ve açık: uzay savunma gücü hazır değil ve bu yüzden bildiğimiz kanıtlanmış sistemlere yönelmeliyiz. çalışacak. Bugün bizim işimiz bu, Cumhurbaşkanı ve Temsilciler Meclisi'nin işbirliğiyle bunu başaracağız. Amerikan halkı bizden daha azını beklemiyor."
    
  Stacey Ann Barbeau, bir grup muhabirin sorularını yanıtladı ve sonunda Senato basın galerisi personeli ve Barbeau'nun bir yardımcısı onları uzaklaştırıp onu serbest bıraktı. Komite konferans odasında bir gecelik toplantıya giderken cep telefonundan bir çağrı aldı: Başkan Joe Gardner, "McLanahan'ı çok fazla övdüğünü düşündüm, Stacy Ann" dedi. "Kıçı yakında çimenlere dönüşecek."
    
  Yürürken ve sohbet ederken destekçilerini ve meslektaşlarını selamlayan Barbeau, "Ona övgüler düzmek için bir neden daha, Sayın Başkan" dedi. "Size de aynısını yapmanızı tavsiye ediyorum Sayın Başkan: bırakın bizi değil, savunma bakanınız, uzmanlarınız, Ruslar ve savaş karşıtı medya onu karalasın."
    
  "Az önce olanları duyduğunuzda bunu söylemeyeceksiniz, Senatör."
    
  Barbeau'nun ağzı anında kurudu. "Ne oldu Sayın Başkan?" diye sordu şaşkın bir ifadeyle asistanı Colleen Mornay'a dönerek. Konferans odasına vardıklarında Morna, Barbeau'nun özel olarak konuşabilmesi için hemen herkesi dışarı attı.
    
  Gardner, "McLanahan kaybetti ve tamamen demek istiyorum" dedi. Sanki sonunda Barbeau'nun sahip olmadığı bir şeye sahip olmuş ve bunu onunla paylaşmak için bir tür ödeme bekliyormuş gibi, sesinde hafif bir zafer hissi yakaladı. "Adamları bir Türk hava üssünü istila etti, üs komutanını ve personelin çoğunu kontrollü robotlarla ele geçirdi, ardından İran üzerinde başka bir hava görevi başlattı."
    
  Barbeau dondu ve ağzı tam bir şokla açıldı, ardından "Ne!" diye bağırdı. Yüzündeki ifade o kadar endişe vericiydi ki asistanı Colleen Morna onun kalp krizi geçirdiğini sandı. "Ben... buna inanmıyorum..."
    
  "Parlak zırhlı şövalyen hakkında şimdi ne diyorsun, Stacy?" - başkana sordu. "Ama en iyi kısmını duymadın. Üstler McLanahan'ın adamlarını tutuklamak için İncirlik Hava Üssü'nden birkaç güvenlik birimi gönderdiğinde, adamlar ortadan kayboldu. Uçaklar ve eşyalarının çoğu gitmişti. Nerede olduklarına dair hiçbir fikrimiz yok."
    
  "Onlar... Amerika'ya geri dönüyor olmalılar, Sayın Başkan..."
    
  Gardner, "Kimsenin bildiğinden değil Stacy," dedi. "McLanahan yaklaşık dört deneysel fırtına askerini çaldı ve onları bir yere nakletti. Vegas'ın kuzeyindeki güney-orta Nevada'daki ana üsleri olan Dreamland'e geri dönüyor olduklarını umuyoruz . Eğer öyleyse McLanahan, ABD hükümetine karşı komplo kurmak ve isyana teşvik etmekle suçlanabilir. Peki ya o elmalar? Kahramanınız şimdi neye benziyor?"
    
  "Ben... buna inanamıyorum Sayın Başkan," dedi Barbeau nefes nefese. Lanet olsun, az önce medyaya söylediklerinden sonra, McLanahan hakkında bütün o güzel şeylerden sonra... Tanrım, bu onun mahvolmasına sebep olabilir! "Bu konuyu acilen toplayıp tartışmamız gerekiyor Sayın Başkan. Hem Kongre hem de basın için birleşik bir tutum geliştirmemiz gerekiyor."
    
  Başkan, "Elimizden gelen tüm bilgileri alıyoruz ve sabah ilk iş olarak bir liderlik brifingi vereceğiz" dedi. "McLanahan ölecek, sana söz veriyorum, tüm ekibi gibi. İnsanlar ne yaptığını öğrendikten sonra o kadar popüler olmayacak. Artık ulusal bir kahramanı yok ediyormuşuz gibi görünmemize gerek kalmayacak; o kendini yok ediyor."
    
  "Önce tüm gerçeklere ihtiyacımız var Sayın Başkan," dedi Barbeau, aklı bu patlayıcı haberi anlamlandırmaya çalışırken. "Bu bombardıman uçaklarını tam olarak neden fırlattı? McLanahan sebepsiz hiçbir şey yapmaz."
    
  Gardner, "Bunun benim için zerre kadar önemi yok Stacy," dedi. "Emirlere uymadı, otoritemi görmezden geldi ve şimdi denizaşırı askeri saldırılar düzenledi, askeri varlıkları çaldı, askeri güçleri yetkisiz bir şekilde hareket ettirdi ve yönetti ve hem kendi hem de müttefik ordularımıza karşı çıktı. Bildiğimiz kadarıyla hükümete karşı bir askeri darbe planlıyor, hatta Washington'a karşı bir askeri saldırı hazırlığı yapıyor olabilir. Durdurulması gerekiyor!"
    
  Barbeau, "Cevabımız ne olursa olsun, Sayın Başkan, öncelikle elimizden gelen her şeyi bulmamızı, dikkatlice tartışmamızı, bir plan oluşturup bunu birlikte uygulamamızı öneriyorum" diye tekrarladı Barbeau. "Ordunuzun sorumluluğunun yürütme organında olduğunu biliyorum, ancak önceden birlikte kararlaştırırsak yapmamız gerekeni yapmak daha kolay olurdu."
    
  Başkan, "Kabul ediyorum" dedi. "Bulgularımızı sunduktan sonra buluşup stratejiyi tartışmalıyız Senatör. Bu gece. Oval Ofis'te özel toplantı."
    
  Barbeau sıkıntıyla gözlerini devirdi. Adamın en büyük generali az önce birkaç bombardıman uçağını kaçırmış ve bir Türk hava üssünü ele geçirmişti ve adamın tek düşünebildiği Senato Çoğunluk Lideri ile yakınlaşmaktı. Ancak özellikle basına yaptığı açıklamalar sonrasında aniden savunmaya geçti ve Başkan üstünlüğü ele geçirdi. Yakında açıklanacağı kesin olan Uzay Kuvvetleri varlıkları hakkındaki müzakerelerde pozisyonunu korumak istiyorsa, onun oyununu oynamak zorundaydı... şimdilik. Barbeau telefonu kapatırken, "Senato'nun yoğun bir programı var Sayın Başkan, ama eminim ki sizi de işin içine dahil edebilirim" dedi.
    
  "Ne oldu?" asistanı Colleen Morna'ya sordu. "Hayalet kadar solgun görünüyorsun."
    
  "Bu, akla gelebilecek en kötü şey de olabilir... veya en iyisi de olabilir" dedi. "Bu akşam gündemdeki son toplantının ardından Cumhurbaşkanı ile randevu alın."
    
  "Bu gece mi? Saat zaten beş ve yedide savunma ve teknoloji endüstrisi lobisini temsil eden bir hukuk firmasıyla toplantınız var. Dokuza kadar sürmesi gerekiyordu. Başkan ne istiyor? Ne oluyor?"
    
  "Başkanın aklında ne olduğunu hepimiz biliyoruz. Kurmak."
    
  "Yine geç bir gece olacak ve Silahlı Hizmetler Komitesi duruşmaları yarın başlayacak, kıçınızı yırtarak çalışacaksınız. Başkan'ın bu kadar geç buluşmasını gerektirecek kadar önemli olan ne? Hala McLanahan'ı odunluğa götürmek istiyor mu?"
    
  Barbeau, "Sadece odunlukta değil, bütün lanet baltayı göğsüne sokmak istiyor" dedi. Hızla onu bilgilendirdi ve çok geçmeden Morna'nın ifadesi kendisininkinden daha da şaşkın bir hal aldı. "Tam olarak ne olduğunu bilmiyorum ama sanırım McLanahan'ı tanıyorum: o görgü kurallarının timsali. İran'da bir şeye saldırdıysa, muhtemelen kötü bir şeyler olduğuna dair istihbaratı vardı ve bunu düzeltmek için yeşil ışık alamadı, o yüzden bunu kendisi yaptı. Gardner bunu kendi sorumluluğuna almamalı, teşvik etmelidir. Ancak başkan hâlâ kontrolün elinde olduğunu göstermek istiyor ve bu yüzden McLanahan'ı yok edecek." Bir an düşündü; sonra: "Tam olarak ne olduğunu öğrenmemiz gerekiyor ama Gardner'ın bakış açısından değil. Bu konuda kendi bilgilerimize ihtiyacımız var. McLanahan deli değil. Eğer yardımına koşarsak belki de sonunda galip gelebiliriz."
    
  "Şimdi McLanahan'ın kazanmasını mı istiyorsun, Stacy?" Morna sordu.
    
  "Tabii ki kazanmasını istiyorum Colin ama benim için kazanmasını istiyorum, sadece kendisi ve hatta ülke için değil!" dedi Barbeau. "Gardner'ın ifadesiyle o gerçek bir kahraman, parlak zırhlı bir şövalye. Gardner'ın gururu incindi ve sağlıklı düşünemiyor. First Lady her yola çıktığında ona kötü şeyler yapmak anlamına gelse bile aklında ne olduğunu öğrenmem gerekiyor ama sonra gerçekte ne olduğunu bulmamız ve kendi stratejimizi planlamamız gerekiyor. Gözümü ödülde tutmalıyım tatlım, bu da Louisiana'daki arkadaşlarım için sözleşmeler ve sosyal haklar elde etmek anlamına geliyor."
    
  "Ya gerçekten delirmişse?"
    
  Barbeau, "McLanahan'a ne olduğunu ve İran'da ne yaptığını hızla öğrenmemiz gerekiyor" dedi. "Adam gerçekten deli olmadığı sürece, ki bundan ciddi olarak şüpheliyim, körü körüne başkanın yanında yer almayacağım ve McLanahan'a karşı çıkmayacağım. Zile basın ve ne olduğuna dair bulabildiğiniz her şeyi öğrenin. Uzaydaki çapkın arkadaşıyla hâlâ görüşüyor musun? Adı ne?"
    
  "Asil Avcı"
    
  "Ah evet, büyüleyici Kaptan Noble, genç uzay kovboyu. Ondan bilgi pompalamalısın, ama öyleymiş gibi davranma. Hala onunla mı yatıyorsun?
    
  "Ben Doğu Yakası Avcısı Asil pisliklerinin çok uzun bir soyundan biriyim."
    
  Barbeau onun sırtını ve ardından nazikçe poposunu okşayarak, "Bundan daha iyi bir şey bulabilirsin çocuğum," dedi. "Sadece başka bir arkadaş olmayın; onun kanat adamı, sırdaşı olun. Ona Senato Silahlı Hizmetler Komitesinin Dreamland'de olup bitenleri araştıracağını ve yardım etmek istediğinizi söyleyin. Onu uyar. Belki bazı yararlı bilgileri paylaşacaktır."
    
  "Uzayda uçan, çöldeki bu üsse sıkışıp kalan... veya hapishanede olan bir adamla tanışmak zor olacaktır."
    
  "Yakında Vegas'a bir çalışma gezisi planlamamız gerekebilir, böylece onun üzerinde gerçekten baskı kurabilirsin. Belki ben de katılabilirim." "Hava Kuvvetleri playboyu" ile üçlü yapma düşüncesinin tadını çıkararak durakladı. "Ona, eğer işbirliği yaparsa, sıkı genç kıçını hapisten uzak tutabileceğimizi söyle." Gülümsedi ve ekledi, "Ve eğer işbirliği yapmazsa, bana oğlan hakkında ona karşı kullanabileceğim biraz pislik getirin. Eğer düzgün davranmazsa McLanahan'ı ve Dreamland'deki diğer karakterleri parçalamak için onu kullanırız."
    
    
  TAHRAN MEHRABAD HAVALİMANI, TAHRAN, İRAN DEMOKRATİK CUMHURİYETİ
  AYNI GÜN TAHRAN SAATİNİN ERKEN AKŞAMLARI
    
    
  Zırhlı Mercedes sedanlardan ve limuzinlerden oluşan bir konvoy, yollarda hiçbir engelle karşılaşmadan Me'Raj Bulvarı boyunca Mehrabad Uluslararası Havaalanına doğru yarıştı. Konvoyun güzergahı boyunca General Boujazi, birliklerine konvoy gelmeden hemen önce kontrol noktalarını ve barikatları yıkmalarını, geçmesine izin vermelerini ve ardından aceleyle onları yeniden kurmalarını emretti. O gece Batı Tahran'da çok sayıda askerin varlığı vatandaşları ve isyancıları ana caddelerden uzak tuttu , bu nedenle çok az kişi acil durum prosedürlerini görebildi.
    
  Konvoy, Boujazi'nin karargahını kurduğu ana terminali geçti ve bunun yerine hızla bir taksi yolu boyunca bir dizi İran Hava hangarına doğru ilerledi. Burada güvenlik sıradan, neredeyse görünmez görünüyordu; eğer gece görüş gözlüğünüz ve havaalanının etrafına dağılmış düzinelerce keskin nişancı ve piyade biriminin yerlerini gösteren bir haritanız yoksa.
    
  Hangarlardan birinin önünde yalnız beyaz bir Boeing 727, işaretsiz duruyordu; rampası takım elbiseli ve kravatlı iki güvenlik görevlisi tarafından korunuyordu. Kurşun sedan, havadar merdivenin hemen dibinde durdu ve koyu renkli iş takım elbiseli, şoför şapkası gibi koyu renkli kepler, beyaz gömlekler, koyu kravatlar, koyu renk pantolonlar ve botlar giymiş dört adam, ellerinde hafif makineli tüfeklerle dışarı çıktı ve yerlerini aldı. merdivenlerin etrafında ve uçağın burnunda. İki uzun limuzin birer birer rampanın dibine yanaştı ve benzer giyimli ve silahlı sekiz güvenlik ajanı da uçağın kuyruğunu ve sağ tarafını korumak için diğer sedanlardan indi. Her limuzinden, askeri üniformalı yaşlı bir adam, korumalarla çevrili genç bir kadın ve Batı tarzı iş kıyafetleri ve yüksek yakalı İran tarzı ceketler giyen kadın ve erkekler de dahil olmak üzere birkaç kişi çıktı.
    
  Birkaç dakika sonra herkes rampayı koşarak jet uçağına bindi. Güvenlik görevlileri, uçak motorlarını çalıştırana kadar yerlerinde kaldılar ve ardından sedanlarına geri döndüler. Büyük zırhlı araçlar, boş taksi yollarından ana piste doğru ilerlerken uçağın her yanında bir kabarcık oluşturdu ve birkaç dakika içinde jet uçağı havaya uçtu. Limuzinler, İran Havayolları'nın hangarlarının arkasındaki çitlerle çevrili güvenli bir alana çekildi ve eski püskü görünümlü bir bakım garajının dışına park edildi. Mercedes sedanları rampada ve hangar çevresinde hızlı bir devriye gezdi, ardından limuzinlerle aynı çitlerle çevrili alana park edildi. Sürücüler ve güvenlik personeli araçlarından inip araçlarını kilitledikten birkaç dakika sonra işçiler dışarı çıkarak araçların üzerindeki kiri havlularla sildiler ve her birinin üzerini elastik tabanlı naylon örtülerle kapattılar. Işıklar söndürüldü ve çok geçmeden havaalanına isyanın başlangıcından bu yana olduğu gibi gergin bir sessizlik hakim oldu.
    
  Bir grup güvenlik ajanı, omuzlarında silahlar asılı, çoğu sigara içiyor ve hepsi az konuşuyor, park rampasından ana terminal binasına doğru yürüyordu. Terminal girişindeki güvenlik görevlisi kimliklerini kontrol etti ve içeri girmelerine izin verildi. Yolcu salonundan YALNIZCA MÜRETTEBAT ÜYELERİ yazan bir kapıya doğru yürüdüler, kimliklerini tekrar kontrol ettirdiler ve kabul edildiler. İçerideki diğer ajanlar silahlarını aldılar, boşalttılar ve temizlediler ve grup loş koridordan konferans odasına doğru yürüdü.
    
  İlk "Muhafız" General Hesarak el-Kan Boujazi, "Herkesin kendi rolünü beklendiği gibi iyi oynadığını düşünüyorum" dedi. "Diğer yarının nasıl yaşadığını görmek güzel, değil mi, Şansölye?"
    
  Kagewa Kraliyet Ailesi Lord Yüksek Şansölyesi Masoud Noshar, "Bunu uygunsuz, ikna edici ve gereksiz buldum ve eğer bu uçak motorları işitme yeteneğime zarar verirse, kişisel olarak sizi sorumlu tutacağım General Boujazi" dedi. Uzun boylu ve zayıftı, kırk yaşlarındaydı, uzun ve hafif kıvırcık gri saçları, gri çizgili keçi sakalı ve uzun, zarif görünümlü parmakları vardı. Noshar genç olmasına ve sağlıklı görünmesine rağmen, görünüşe göre çok fazla fiziksel efor sarf etmeye alışkın değildi ve hızlı yürümekten ve asansörü kullanmak yerine merdivenleri çıkmaktan nefesi kesiliyordu. Ceketini ve şapkasını çıkardı, sanki derisini asitle yakıyorlarmış gibi kravatını çıkardı, sonra ayak bileğine kadar uzanan kürkünü almaya giden koyu renk takım elbiseli diğer adamlardan birine, gerçek muhafızlarından birine parmaklarını şıklattı. ve deri ceket. "Kimseyi kandırmayan küçük bir salon oyunundan başka bir şey değildi."
    
  Bir başka "muhafız" olan Prenses Azar Asia Kagev, "İşe yaradığını umsak iyi olur, Lord Şansölye" dedi. Silahını bir gardiyana teslim etmek yerine, silahını kendisi boşaltıp temizledi, ardından inceleme ve temizlik için silahı sahada sökmeye başladı. "İsyancılar ağımıza her geçen gün daha da derinden giriyor."
    
  Noshar, "Ayrıca her gün daha fazlasını yakalayıp öldürüyoruz majesteleri," diye hatırlattı ona. "Tanrı ve zaman bizim tarafımızda prenses, korkma." Sonunda dikkati önünde gerçekleşen silah sökümüne çekildi. "Ne yapıyorsunuz majesteleri?" - Bu nedir? - Noshar, Azar'ın deforme olmuş ama açıkça yetenekli parmakları silahın görünüşte gizli kollarını ve pimlerini hareket ettirirken şaşkınlıkla sordu. Hafif makineli tüfekle çalışan prensese kararsız bir şekilde baktı ve prensesin yanına yürüyen, belinden kibarca eğilen ve tabancanın parçalarını onun elinden almak için elini uzatan korumaya başıyla selam verdi. Ona sert bir ifade verdi ve başını hafifçe salladı, o da tekrar eğilip geri çekildi. Birkaç saniye sonra hafif makineli tüfek demonte halde önündeki masanın üzerinde duruyordu.
    
  Azar, "Bilinmeyen silahları savaşa götürmemelisiniz, Lord Şansölye," dedi. "Bu şeyin istediğin zaman çalışıp çalışmayacağını nasıl biliyorsun? Kontrol etme zahmetine girmezsen indirilip indirilmediğini nasıl bileceksin?"
    
  Noshar, "Bizi izliyor olabilecek isyancıları kandırmak için bunları gösteri amaçlı giydik" dedi. "Hangi biçimde olduğu umurumda değil. Bu yüzden yanımızda güvenlik görevlileri yetiştirdik. Prenseslerin tehlikeli silahlar kullanmaması gerekiyor.
    
  Azar, "Şu anda tehlikeli değil, Sayın Şansölye; bana iyi durumda gibi görünüyor" dedi. Silah toplamaya başladı. Otuz saniyeden kısa bir süre içinde yeniden birleştirildi, yüklendi, kurulumu yapıldı ve kurulumu tamamlandı ve kadın onu omzuna astı. "Gösterişli bir şekilde silah taşımam."
    
  Noshar, şaşkınlığını sıkılmış ve etkilenmemiş bir ifadenin arkasına gizleyerek, "Çok etkileyici, majesteleri," dedi. Bujazi'ye döndü. "Burada vakit kaybediyoruz. Artık maskaralığınızı bitirdiğimize göre General -prensleri önemli bir tehlikeye maruz bıraktığımıza göre ısrar ediyorum- işe koyulalım mı?
    
  Boujazi, Noshar'la aynı kibirli şehir kulübü ses tonunu kullanarak, "Hadi gidelim," diye yanıt verdi. "Sizden buraya Mohtaz ve yabancı isyancılara karşı çabalarımızı koordine etme konusunu konuşmak için gelmenizi istedim. Suikast ekibiniz olduğu ortaya çıkan ekiple dün yaşanan silahlı çatışma bir daha asla yaşanmamalı. Birlikte çalışmaya başlamamız gerekiyor."
    
  Noshar, "Suç tamamen sizdeydi general," dedi. "Birlikleriniz özgürlük savaşçılarımızın kendilerini tanıtmasına izin vermedi. Adamlarınız ateş açtığında isyancıların sığınağına yapılan başarılı bir baskından yeni dönmüşlerdi. Adamlarım sokaklarda kullanıma hazır üç düzineden fazla patlayıcı madde buldu; bunlar arasında bir düzine intihar yeleği ve telefonlardan bebek arabalarına kadar her şeyin kılığına girmiş patlayıcılar da var."
    
  Boujazi, "Noshahr, birkaç gündür bomba fabrikasını gözetim altında tutuyorum" dedi. "Bu bombaları yüklemek için bomba ustasının gelmesini bekliyorduk. Bir grup düşük seviyeli, hiçbir şeyden haberi olmayan işçi arıyı öldürüp en iyi bomba üreticisinin kaçmasına izin vermenin ne faydası olabilir ki? Şimdi yeni bir fabrika bulmamız bir ay veya daha fazla zaman alacak ve o zamana kadar bize karşı kullanmak üzere üç düzine veya daha fazla bomba daha yapmış olacaklar."
    
  Noshar, "Konuyu değiştirme Buzkhazi," diye çıkıştı. "Biriminizin sürpriz saldırısı bize en iyi ajanlarımızdan altısının hayatına mal oldu. Tazminat talep ediyoruz, askerlerinizi gecekondu mahallelerinden, ara sokaklardan çekmenizi, faaliyetlerinizi caddeler, otoyollar ve havaalanıyla sınırlandırmanızı talep ediyoruz. Ya da daha iyisi, kendinizi ve birliklerinizi İran'ın meşru hükümeti olan askeri konseyin komutası altına verin; biz de sizin anti-terör görevlerimize artık müdahale etmemenizi sağlayacağız."
    
  Azar, "Onların ölümlerinden eşit derecede sorumluyuz, Sayın Şansölye" dedi.
    
  "Askeri konseyin hataları için özür dilemene gerek yok, Azar-"
    
  "Majestelerine doğru şekilde hitap edeceksiniz Buzkhazi!" - Noshar emretti. "Prensesle halktan biriymiş gibi konuşmaya cesaret edemezsin!"
    
  Boujazi, "O benim prensesim değil Noşehr" dedi, "ve ben de sizin gibi hayali generallerden veya savunma bakanlarından emir almıyorum!"
    
  "Bu ne cüret! Shahdokht, İran'ın Tavus Kuşu Tahtı'nın yasal varisidir ve ona bu şekilde hitap edecek ve ona gereken saygıyı göstereceksiniz! Ve size Kagewa Sarayı'nın atanmış Şansölyesi, Kraliyet Savaş Bakanı ve Savaş Konseyi Mareşali olduğumu hatırlatacağım! Kendinize saygı duymasanız bile, makamınıza biraz saygı gösterin!"
    
  Boujazi, "Noshar, bir yıl önce Monaco kumarhanesinde Pasdaran'a karşı önde gelen özgürlük savaşçıları hakkında hikayeler uydurup paraları için yaşlı zengin kadınları becermeye çalışıyordun" dedi. "Bu arada, sadıkların yakalandı ve işkence gördü çünkü sen onların kimlikleri ve nerede oldukları konusunda sarhoş çeneni kapalı tutamadın..."
    
  "Bu saçma!" Noshar tısladı.
    
  "Pasdaran'ın Monako, Singapur ve Las Vegas'taki casusları, sık sık gittiğiniz kumarhanelerde, barlarda ve genelevlerde yanınızda oturarak, İran'ı tek başına özgürleştirmeye dair çılgın hikayelerinizi anlatmanızı dinleyerek, ağınız hakkında sürekli bir bilgi akışı elde etti. "
    
  "Seni köylü! Seni arsız köpek yavrusu! Benimle nasıl böyle konuşmaya cesaret edersin!" diye bağırdı Noşar. "Krala ve kraliçesine hizmet ediyorum, dünya çapında yirmi milyon sadık kişiye liderlik ettim, yarım milyon kişilik bir savaş gücünü donattım ve organize ettim ve son yirmi yıl boyunca kraliyet hazinesinin güvenliğini sağladım! Sen bir hırsız ve katilden biraz daha fazlasısın, yirmi yıl boyunca kendi sözlerin ve eylemlerin yüzünden rezil oldun, hizmet ettiğin hükümet tarafından rütbesi düşürüldü ve aşağılandın, sonra da ihanete uğradın. Yurttaşlarınız tarafından reddediliyorsunuz ve Kum'daki iğrenç katliam gibi başvuracağınız bir sonraki kanlı saldırı korkusundan başka hiçbir şey tarafından yönlendirilmiyorsunuz. Kendine İranlı demeye cesaret ediyorsun!"
    
  "Ben kendime senin dediğin gibi hitap etmiyorum, Noshar!" - Buzazi bağırdı. Gözleri parlayarak Azar'a döndü. " O iktidarda olduğu sürece ne seninle ne de sözde sarayınla hiçbir işim olmayacak prenses . Giyinme, krallar ve kaleler oynama havasında değilim."
    
  "Genel-"
    
  Boujazi öfkeyle, "Üzgünüm prenses ama bu benim için büyük bir zaman kaybı" dedi. "Savaşmam gereken bir savaş var. Kendisine mareşal ve savaş bakanı diyen bu aptal, düşmana tüfeğin hangi ucunu nişan alacağını bilmiyor. Bana papağanlara değil, savaşçılara ihtiyacım var. Yapacak işlerim var."
    
  "General, lütfen kalın."
    
  "Ayrılıyorum. Sana ve sevimli küçük saray soytarılarına iyi şanslar, prenses.
    
  "General, kal dedim!" - Azar bağırdı. Koyu renk kasketini çıkarıp uzun üniformasının havaya uçmasına izin verdi. Odadaki Persler, aralarında bir kraliyet sembolünün aniden ortaya çıkmasıyla şaşkına döndüler... Genç kadının emredici ses tonu karşısında şaşıran Bujazi hariç hepsi: kısmen talim çavuşu, kısmen onaylamayan anne, kısmen saha. genel.
    
  "Şahdokht...Majesteleri...leydim..." Noshar kekeledi, bakışları sanki altın asa gözlerinin önünde belirmiş gibi koyu parlak, akan buklelere takılıp kalmıştı: "Sanırım gitme zamanımız geldi ve -"
    
  "Kalacak ve çenenizi kapatacaksınız, Şansölye!" Hazard bağırdı. "Konuşmamız gereken önemli bir konu var."
    
  "Bu... bu teröristle iş yapamayız!" - Noşar dedi. "O sadece ihtişam hayalleri kuran şaşırtıcı, yaşlı bir aptal..."
    
  Azar, "Konuyu generalle görüşmemiz gerektiğini söyledim" dedi. Bu kez dudaklarından çıkan "biz" kelimesinin farklı bir anlamı vardı: artık ona atıfta bulunmuyordu, açıkça imparator "biz"i, yani yalnızca onu kastediyordu. "Kapa çeneni, Şansölye."
    
  "Sessiz ol...?" Noshar guruldadı, ağzı öfkeyle açılıp kapanıyordu. "Beni bağışla Shahdokht, ama ben Kraliyet Hanesi'nin Yüksek Şansölyesiyim, kralın yokluğunda onun temsilcisiyim. Dost ve müttefik güçlerle müzakere yapma, anlaşmalar ve ittifaklar yapma hakkına tam ve tek olarak sahibim."
    
  Azar kararlı bir tavırla, "Artık değil, Şansölye," dedi. "Kral ve kraliçeyi duymayalı veya görmeyeli bir yıl oldu. Bu arada mahkeme, sadık olmasına rağmen halkın çıkarlarını düşünmeyen atanmış görevliler tarafından yönetiliyor."
    
  "Senden af diliyorum, Shahdokht -!"
    
  Azar, "Bu doğru, Şansölye ve siz de bunu biliyorsunuz" dedi. "Asıl amacınız, kral ve kraliçenin dönüşü üzerine hükümeti yönetmeye hazırlık amacıyla sarayı organize etmek, güvenliğini sağlamak ve barındırmaktı. Bununla mükemmel bir iş çıkardınız, Şansölye. Mahkeme güvenli, emniyetli, iyi yönetiliyor, iyi finanse ediliyor ve zamanı geldiğinde bu ülkeyi yönetmeye hazır. Ancak şu anda insanlar bir yönetici istemiyor; bir lider ve bir general istiyorlar."
    
  Noshar, "Kral dönene kadar gerçek lider benim Shahdokht" diye ısrar etti. "Ve Savaş Bakanı ve Savaş Konseyi Mareşali olarak silahlı kuvvetlerimizin Başkomutanıyım. Diğerlerine izin verilmiyor."
    
  Azar, "Yanılıyorsunuz Şansölye... Ben öyleyim" dedi.
    
  "Sen? Ama bu... bu son derece düzensiz Shahdokht," dedi Noshar. "Henüz ölüm ya da tahttan çekilme duyurusu yapılmadı. Benden, dini liderlerden ve on bir kraliyet ailesinin temsilcilerinden oluşan bir konsey, kral ve kraliçenin olası yerlerini araştırmak ve hangi eylemin yapılacağına karar vermek için toplanmalı. Savaş sırasında bunu yapmak imkansız ve güvensizdir!"
    
  Hazard, "O zaman veliaht olarak kendim bir açıklama yapacağım" dedi.
    
  "Sen!" Noşar tekrarladı. "Sen... yani... bu tür sözlerim için beni bağışla Shahdokht, ama bu, kutsal baban ve annenin, sevgili kralımız ve kraliçemizin anısına bir hakarettir . Hâlâ saklanıyor olabilirler, belki yaralanmış ve iyileşiyorlar, hatta yakalanmış olabilirler. Düşmanlarımız sizin böyle bir şey yapmanızı bekliyor olabilir ve daha sonra hâlâ hayatta olduklarını açıklayarak aramızda kafa karışıklığı yaratmayı ve saray ile kraliyet ailesine karşı bir isyan başlatmayı umuyor olabilirler. Yapamazsın... Yani bunu yapmamalısın Shahdokht...
    
  Azar, "Ben artık Shahdokht değilim şansölye" dedi. "Bundan sonra bana Malika diyeceksiniz."
    
  Noshar yutkundu, gözleri irileşti. Korumalarına kaçamak bir bakış attı, sonra tekrar Azar'a baktı, onu dikkatle inceledi, az önce söylediklerinde ciddi olup olmadığına ve karşı karşıya gelirse geri adım mı atacağına yoksa taviz mi vereceğine karar vermeye çalıştı. "Ben... korkarım bunun olmasına izin veremem prenses," dedi sonunda cesaretini toplayarak. "Sarayın korunmasından kral ve kraliçeye karşı sorumluyum. Onların yokluğunda ve kraliyet evleri konseyinin talimatları olmadan, korkarım sizin istediğinizi yapamayacağım."
    
  Azar gözlerini indirdi, başını salladı ve hatta iç çekiyormuş gibi göründü. "Çok iyi, Şansölye. Bakış açınızı anlıyorum."
    
  Noshar rahatladığını hissetti. Kesinlikle bu genç Amerikalılaşmış yeni başlangıçla uğraşmak zorunda kalacaktı ve çok geçmeden - belli ki yaşının çok ötesinde arzuları vardı ve buna tolerans gösterilmeyecekti. Ama destekleyici ve koruyucu bir amca gibi davranmaya istekliydi, tüm bunları yaparken ona daha iyi göz kulak olabilmek için...
    
  Hazard, "Tahtı geri alma zamanının geldiğini görüyorum" dedi. Bulanık bir hareketle aniden Alman yapımı Heckler & Koch HK-54 hafif makineli tüfeğini aldı ve kalçasına bağladı... Doğrudan Masoud Noshar'ın göğsüne nişan aldı. "Otoriteme itaatsizlik ettiğiniz için tutuklusunuz Şansölye." Noshar'ın arkasındaki Pers korumalarına döndü. "Gardiyanlar, Şansölyeyi tutuklayın."
    
  "Bu saçma!" Noshar öfkeden çok şok ve şaşkınlıktan çığlık attı. "Bu ne cüret?"
    
  "Cesaret ediyorum çünkü ben şansölye Malika'yım," dedi Azar kendinden emin bir şekilde, "ve taht yeterince uzun süredir boştu." Noshar'ın yanından, silahları hâlâ omuzlarında asılı olan korumalara baktı. "Gardiyanlar, Şansölyeyi tutuklayın. Dış dünyayla her türlü teması yasaklandı."
    
  Noshar, "Seni takip etmeyecekler, Azar Asiya" dedi. "Onlar bana ve Pers'in gerçek yöneticileri olan kral ve kraliçeye sadıklar. Amerika'dan gelen şımarık, büyülenmiş bir veledi takip etmeyecekler."
    
  Azar konferans odasına göz attı ve ne Yarbay Najar'ın ne de uzun süredir yardımcıları olan Binbaşı Saidi'nin silahlarını kaldırmadıklarını fark etti; omuzlarının üstündeydiler ama emniyet mandalı hâlâ yere dönüktü. Bu sabotaj görevinde onlara eşlik eden Khesarak Boujazi ve koruması Binbaşı Haddad ve Mehrabad Havalimanı'ndaki piyade tugayının komutanı Albay Mostafa Rahmati de aynı durumda. Silahını kaldıran tek kişi oydu.
    
  Azar, "Emir verdim Başçavuş: Şansölyeyi tutuklayın," diye emretti. "Harici iletişime izin vermeyin. Eğer direnirse onu bağlayın ve ağzını tıkayın." Hâlâ kimse kıpırdamadı.
    
  "Başçavuş... Hepiniz için bir karar verme zamanı geldi," dedi Azar, ellerinin titremeye başlamamasını umarak her birine dik dik bakarak. "Şansölye Noshar'ı takip edebilir ve geçen yıl olduğu gibi bu sözde devrime devam edebilirsiniz ya da bana ve Tavus Kuşu Tahtı'na bağlılık yemini ederek bu ülkeyi özgür bir Pers cumhuriyetine dönüştürme konusunda beni takip edebilirsiniz."
    
  "Seni takip edeceğim?" Noshar sırıttı. "Sen sadece bir kızsın. Bir prenses olabilirsiniz ama bir kraliçe değilsiniz ve kesinlikle bir general de değilsiniz. Sadıklar savaşta kızı takip etmeyecekler. Kimse seni kraliçe olarak tanımak istemezse ne yapacaksın?"
    
  Hazard'ın "O zaman unvanımdan vazgeçip General Boujazi'nin güçlerine katılacağım" yanıtı herkesi hayrete düşürdü. "Güçleri birleştirmenin ve tek ulus olarak savaşmanın zamanı geldi ve eğer bu Kagewa bayrağı altında yapılmazsa generalin bayrağı altında yapılacaktır. Eğer beni ve takipçilerimi götürmeye hazırsanız General, biz de size katılmaya hazırız."
    
  Hesarak Boujazi, "Buna gerek olmayacak" dedi... ve herkesi büyük bir sürprizle, hafif makineli tüfeğini omzundan aldı, kollarını uzatarak önünde tuttu... ve tek dizinin üstüne çöktü. Hazard'ın önünde. "Çünkü kuvvetlerimin komutasını İran'ın gerçek Kraliçesi ve Tavus Kuşu Tahtı'nın hanımı Malika Azhar Asia Kagev'e devrediyorum ve bağlılık sözü veriyorum."
    
  Azar gülümsedi, şaşkınlıktan yıkılmaması ya da kendisinin de gözyaşlarına boğulmaması için sessizce dua etti, sonra başını salladı. "Bağlılık yemininizi kabul etmekten mutluluk duyuyoruz, Hesarak al-Kan Buzhazi." Alnını öptükten sonra ellerini omuzlarına koydu. "Ayağa kalkın efendim, silahlarınızı alın ve Savaş Bakanlığı ile Kagewa Kraliyet Hanesi Askeri Konseyi'nin sorumluluğunu üstlenin ve İran Demokratik Cumhuriyeti'nin birleşik kuvvetlerinin komutanlığını üstlenin... Mareşal Buzhazi."
    
  "Teşekkür ederim Malika," dedi Buzhazi. Noshar'a döndü. "İlk resmi işim, Masoud Noshar'ın Savaş Bakanı Yardımcısı, Ordu Mareşal Yardımcısı ve mahkemedeki temsilcim olarak atanmasını teklif etmek olacak. Kabul ediyor musun?
    
  "Sizin emrinizde hizmet etmemi ister misiniz?" diye sordu Noshar, öncekinden daha da şaşkın bir halde. "Benim konumumu alıp sonra geri dönmemi mi istiyorsun? Neden?"
    
  Boujazi, "Kraliçe, insanları iyi ve akıllı bir şekilde yargılayan Noshahr'dır" dedi. "Şansölye olarak saraya iyi hizmet ettiğinizi ve onları zamanı geldiğinde ülkeyi yönetmeye hazırladığınızı söylerse ona inanıyorum. En iyi olduğun işini yapmaya devam etmeni istiyorum. Mahkemeyi anayasal monarşi altında yönetecek şekilde hazırlayın ve birliklerimin tedarik edilmesini sağlayın. Beni Tahran'da temsil edecek birine ihtiyacım var çünkü sokaklarda bu ayaklanmayı bastıracağım ve ülkenin güvenliğini yeniden sağlayacağım. Bu benim iyi olduğum şey. Ve şerif yardımcısı olarak bana rapor vereceksin. Berbat edersen benimle uğraşmak zorunda kalırsın. Kabul ediyor musun?
    
  Boujazi bir an için Noshar'ın kaba ya da saldırgan bir şey söyleyeceğini sandı; bunun yerine Boujazi'nin asla yapmayı düşünmediği bir şey yaptı: selam verdi. "Evet efendim, kabul ediyorum."
    
  "Çok iyi, Mareşal Yardımcısı. Derhal savaş konseyi toplantısının planlanmasını istiyorum." Azar'a döndü. "Malik, izninle Yarbay Najar'ı Kurmay Başkanım olarak atamak ve onu albay rütbesine terfi ettirmek istiyorum. Binbaşı Saidi yaveriniz olarak kalacak."
    
  "İzin verildi, Mareşal," dedi Azar.
    
  "Teşekkür ederim Malika. Albay, askeri konseyin toplantısını organize etmek için Mareşal Yardımcısı Noshar'la birlikte çalışın. Binbaşı Haddad bu vesileyle Yarbay rütbesine terfi ettirilecek ve güvenlikten sorumlu olacak." Azar'a dönerek şöyle dedi: "Malika, senden askeri konseyin toplantısına katılmanı ve Tahran sokaklarından ve çevre kasaba ve köylerden alabileceğimiz kaynak ve personele katkıda bulunmanı istiyorum. Bunun işe yaraması için bulabileceğimiz her türlü yardıma ihtiyacımız olacak."
    
  Azar, Memnuniyetle Mareşal, dedi.
    
  "Teşekkür ederim Malika," dedi Buzhazi. "İzin verirseniz Malika, Mareşal Yardımcısı Noshar, ilerlemeden önce size planlamamızı etkileyebilecek bir şey göstermek istiyorum. Albay Najar, komutayı devral.
    
  Hazard, havaalanı terminalinden çıkışa doğru Boujazi'nin yanında yürüdü. "Orada çok dramatik bir jest yaptınız, Mareşal" dedi. "Seni bırakın beni, kimsenin önünde diz çökmüş göreceğimi hiç düşünmezdim."
    
  Bujazi, "Büyük jestinizi zirveye çıkarmak için bir şeyler yapmam gerekiyordu, Majesteleri," dedi. "Ayrıca, eğer halkınızın bildiği ve beklediği tüm bu gösterişli mahkeme saçmalıklarıysa, sanırım buna katılmam gerekiyordu. Gerçekten tahtından vazgeçip benim ayaktakımından oluşan haydut grubuma mı katılacaktın?"
    
  "Askerlerini bana teslim etme ve biat etme konusunda söylediklerinde ciddi miydin?" Birbirlerinin cevabını bilerek birlikte gülümsediler. "Bunu başarabileceğimizi düşünüyor musun, Hesarak?" - diye sordu.
    
  Boujazi dürüstçe, "Bugüne kadar bize kazanma şansının onda birinden fazlasını vermedim" dedi. "O zamandan bu yana işler önemli ölçüde iyileşti. Şu anda bize belki beşte bir şans veriyorum."
    
  "Gerçekten mi? Yüzde yüz iyileşme bu kadar hızlı mı? Batan gemideki şezlongları yeniden düzenlemek dışında henüz bir şey yapmadık! Öncekiyle aynı güçlü yönlere, aynı kaynaklara sahibiz; belki daha iyi bir organizasyon ve biraz daha fazla motivasyon. İsimlerimiz, unvanlarımız ve bağlılıklarımızdan başka ne değişti?"
    
  Dışarıya çıktılar ve muhafızlar tarafından yakındaki bir İran Hava hangarına kadar eşlik edildiler. Kimlikleri doğrulandıktan sonra Boujazi, Hazard'ın geçmesine izin vermek için kenara çekildi. "Başka ne değişti?" Gülümseyerek sordu. "Diyelim ki yukarıdan bir şey kucağımıza düştü."
    
  "Ne...?" Azar hangara girdi...... ve hemen omuzlarında top gibi bir şey asılı olan üç metrelik insansı bir robotla karşılaştı. Robot inanılmaz bir hız ve çeviklikle ona yaklaştı, bir an hepsine baktı, sonra hazırda durdu ve bilgisayarın sentezlediği yüksek sesle bağırdı: "Dikkat, on kulübe!", sonra bunu Farsça tekrarladı. Kenara çekildi...
    
  ...hangarın içinde iki şık, zifiri karanlık, devasa Amerikan bombardıman uçağının bulunduğunu gösteriyor. Azar, kokpit pencerelerinin hava geçirmez şekilde kapatılmış olması dışında bunların Hava Kuvvetleri B-1 bombardıman uçakları olduğunu tanıdı. Hangar zemini araçlarla, her boyutta ve türden kargo konteynırlarıyla ve belki de genel hizmet üniformalı iki yüz Amerikalı havacıyla doluydu.
    
  "Nasılsan öyleydin," dedi Hazard. Hem erkek hem de kadın Amerikalılar rahatladı. Birçoğu yeni gelenlere yaklaştı, selamlaşarak ve el sıkışarak kendilerini tanıttı.
    
  Birkaç dakika sonra, Bujazi'nin Amerikan Teneke Adam savaş sistemi olarak tanıdığı garip koyu gri tam vücut zırhı giyen, kasksız, uzun boylu bir adam yürüdü ve Kagev ile Bujazi'nin önünde durup selam verdi. "General Boujazi mi?" - Teneke Adam kostümünün yerleşik elektronik tercümanı aracılığıyla söyledi. "Binbaşı Wayne Macomber, USAF, Birim Komutanı."
    
  Bujazi de selamına karşılık verdi, sonra elini sıktı. "Teşekkür ederim Binbaşı. Size Majesteleri Azar Asia Kagev'i tanıştırayım..." Etkili bir şekilde durakladı, ona sinsice göz kırptı ve başını salladı, ardından ekledi: "Pers Kraliçesi."
    
  Macomber'ın gözleri şaşkınlıkla irileşti ama çabuk toparlandı, tekrar dikkatini topladı ve selam verdi. "Sizinle tanıştığıma memnun oldum, Majesteleri." Elini uzattı ve adam sıktı; zırhlı eli onunkinin yanında gölgede kaldı. "Kraliçeyle daha önce hiç tanışmadım."
    
  Azar öyle mükemmel bir İngilizce, öyle Amerikalı ki, "Teneke Adam'la daha önce tanışmıştım ve burada olduğunuzu bilmek bana büyük mutluluk ve rahatlık veriyor," dedi ve kendisi de şaşırdı. "İran'a hoş geldiniz Binbaşı."
    
  "Teşekkür ederim". Elini çevirip onunkine baktı. "Hipoplastik başparmak. Düzeltme konusunda harika iş çıkardınız. Küçük kız kardeşimde de var. Çift taraflı?"
    
  "Evet Binbaşı," diye yanıtladı Azar oldukça beceriksizce. "Beni şaşırtıyorsun. Selamlaştığım çoğu insan elime bakıyor ve sonra fark etmemiş gibi davranarak başka tarafa bakıyor.
    
  Macomber, "Cehalet, hepsi bu, hanımefendi," dedi. "Bunu saklamaman iyi olmuş. Kız kardeşim de bunu gizlemiyor. İnsanları kızdırıyor ama onun planı bu. Hala berbat bir tenis backhand'i var."
    
  "Beni atış poligonunda görmeliydiniz, Binbaşı."
    
  Koca komando gülümsedi ve başını salladı, şaşırma sırası ondaydı. "Sabırsızlıkla bekliyorum hanımefendi."
    
  "Ben de Binbaşı." Teneke Adam'ın savaş zırhına sistem yaklaşımındaki diğer komandoya baktı. "Merhaba Başçavuş Vol," dedi elini uzatarak. "Seni tekrar görmek güzel."
    
  Wohl, "Teşekkür ederim majesteleri" dedi. "Ben de seni gördüğüme sevindim." Bujazi'ye baktı. "Umarım yeni unvanın annenle baban hakkında kötü haber anlamına gelmez."
    
  "Ben de öyle umuyorum Başçavuş," dedi Azar, "ama durum terfi etmemi zorladı, bu yüzden devam ediyoruz." Vol onaylayarak başını salladı ama yine de Buzhazi'ye uyarı niteliğinde bir bakış attı.
    
  Üç metrelik robot onlara yaklaştı. Macomber ona işaret etti ve şöyle dedi: "Hanımefendi, sizi, geliştirilmesine yardım ettiği sibernetik robotik piyade savaş sisteminin pilotluğunu yapan ikinci komutanım ABD Ordusu Yedek Yüzbaşı Charlie Turlock'la tanıştırmak istiyorum. Şu anda devriyede olduğundan sizi doğru düzgün selamlamak için dışarı çıkamıyor. Kaptan, Pers kraliçesi Azar Kagev ile tanışın."
    
  "Ben de tanıştığıma memnun oldum kaptan," dedi Azar, devin elini sıkarken, mekanik kolun büyüklüğüne rağmen onun nazik dokunuşuna hayran kaldı. "Savaş Bakanım ve Silahlı Kuvvetlerimin Komutanı Mareşal Khesarak Boujazi."
    
  Kriminal Soruşturma Dairesi'nden Charlie, "Tanıştığımıza memnun oldum Majesteleri, Mareşal" dedi. Macomber'ın gözleri Bujazi'nin yeni şampiyonluğu karşısında irileşti. "Bütün devriyeler güvenliğe haber veriyor efendim. Kusura bakmayın ama görevime devam edeceğim." Robot selam verdi ve hızla uzaklaştı.
    
  Hazard, "İnanılmaz, kesinlikle inanılmaz" dedi. "Pasdaran'ın mobil füzelerini takip ederek yaptığınız olağanüstü iş için çok teşekkür ederim. Ama şimdi kafam karıştı. Mareşal Boujazi Tahran'a gelmeni mi istedi?
    
  Macomber, "Türkiye'ye yerleştirmemizle ilgili küçük bir sorun yaşadık diyebiliriz" dedi. "Komutanım Korgeneral Patrick McLanahan, General Mareşal Boujazi ile temasa geçti ve biz durumumuzu çözene kadar bizi korumayı teklif etti."
    
  "McLanahan mı? General uzay istasyonunda mı?"
    
  "Bir yere gidip konuşalım, tamam mı?" Macomber önerdi. Hangar boyunca yürüdüler, daha fazla havacıyı selamladılar ve hangarın ana katındaki bir ofise girmeden önce EB-1 Vampir bombardıman uçaklarına hızlı bir tur attılar. Macomber sanki boşluğa konuşuyormuş gibi konuşuyordu; Bir süre sonra telefon hemen yanında çaldı. Telefonu alıp Hazard'a uzattı. "Bu sizin için, majesteleri."
    
  Azar telefonu aldı ve ani ve gizemli telefon görüşmeleri onun için tamamen normalmiş gibi davranmaya çalıştı. İngilizce "Bu, İran Kraliçesi Azar Asia Kagev" dedi. "Bu kim lütfen?"
    
  "Majesteleri, bu Korgeneral Patrick McLanahan. Bu akşam nasılsın?"
    
  "İyiyim, General," diye yanıtladı, duyuları karışmışken bile resmi ve tutarlı görünmeye çalışarak, burada baş döndürücü bir hızla karşılaştığı muhteşem uhrevi teknolojiye ayak uydurmaya çalışarak. "Biz de tam senden bahsediyorduk."
    
  Patrick, "Dinliyordum, umarım sakıncası yoktur" dedi. "Dünyanın her yerindeki askerlerimizi yakından takip ediyoruz."
    
  Hazard "Anladım" dedi. "Umarım uzay uçuşu yaralanmalarından kurtulmuşsundur. İran'da mısın?
    
  Patrick, "Hayır, şu anda güney Şili'de, Armstrong uzay istasyonundayım" dedi. "Majesteleri, başım biraz dertteydi ve General Boujazi'den yardım istedim. Önce size haber vermediğim için özür dilerim ama zaman daralıyordu."
    
  Azar, "Sizi ve güçlerinizi İran'da her zaman memnuniyetle karşılarız, General" dedi. "Siz tüm özgür Persler için bir kahraman ve şampiyonsunuz ve biz sizi silah arkadaşımız olarak görüyoruz. Ama belki neler olduğunu açıklayabilirsin."
    
  Rusya'nın İran'a askeri güç getirdiğine ve bölgede nüfuz sağlamak için teokratik rejimle birlikte çalıştığına inanıyoruz."
    
  Azar, sanki hiçbir şey olmamış gibi, "Elbette öyle oldu General," dedi. "Bana bunun senin için bir sürpriz olduğunu söyleme?" Oldukça utanç verici bir şekilde duraksaması ona ihtiyacı olan tüm cevabı verdi. "Ruslar yıllardır teokratik rejime, Rusya Federasyonu ve onun yakın çevresindeki Kosova, Arnavutluk ve Romanya gibi Rusya karşıtı ayrılıkçı hareketleri desteklemeyi bırakmaları karşılığında varlık göstermeleri ve baskı yapmaları karşılığında önemli askeri ve ekonomik yardım sözü verdiler. Rusya onlarca yıldır MFN statüsünden yararlanıyor."
    
  Patrick, "Rusya'nın, ABD'yi çevredeki diğer faaliyetlerinden uzaklaştırmak için Irak çatışmasının yanı sıra İran'ı da kullandığını biliyorduk" dedi ve ekledi: "Fakat onların katılımının bu kadar geniş çapta bilindiğini ve kabul edildiğini bilmiyorduk."
    
  Azar, "İran'ın Ruslardan aldığı yardımın, ABD'nin bölgedeki herhangi bir ülkeye (İsrail hariç) sağladığından daha fazla olduğu bildiriliyor" dedi. "Bu sadece teokratları iktidarda tutmak açısından değil, İran halkını desteklemek açısından da çok önemliydi. Ne yazık ki, bu yardımın büyük bir kısmı İslam Devrim Muhafızları Birliği'ne ve onların ülkemizdeki her türlü muhalefeti bastırmak için kullandıkları dramatik askeri yapılanmaya gitti. Peki son zamanlarda başka bir şey değişti mi? Rusya farklı bir oyun mu oynuyor?"
    
  Patrick, "Rusların İran'a yeni bir silah, güçlü bir mobil uzay karşıtı lazer getirdiğine ve onu uzay gemilerimizden birini yok etmek için kullandığına inanıyoruz" dedi. "Binbaşı Macomber, Yüzbaşı Turlock ve Başçavuş Vol böyle bir saldırıdan sağ kurtuldu."
    
  "Hakkında çok şey duyduğum uzay uçaklarından birini mi diyorsun?" - Azar'a sordum. "Lazer çarptığında uzayda bunlardan birinde mi uçuyorlardı?"
    
  "Evet majesteleri. Bu Rus silahlarının izini sürmek ve etkisiz hale getirmek için yardım istiyorum."
    
  Hazard, "Bunun hiç de zor olacağını düşünmüyorum" dedi. Telefonu Boujazi'ye verdi, o da telefonu hoparlöre aldı ve Binbaşı Haddad'dan kendisi için tercüme yapmasını istedi.
    
  "Mareşal Bujazi mi?"
    
  Boujazi, Haddad aracılığıyla, "Selamlar, General McLanahan," dedi.
    
  "Merhaba Mareşal. Görüyorum ki terfi almışsın."
    
  Boujazi, "Ve sizin beklenmedik çağrınızdan, bu kadar büyük bir gücün aniden kapımda belirmesinden ve askeriyeniz ya da dışişleri bakanlıklarınızdan gelen endişe verici bilgi eksikliğinden, kariyerinizin benzer bir başarı elde edemediğini anlıyorum" dedi. "Ama ben kaçarken bana yardım ettin ve ben de bir gün senin için aynısını yapmayı umuyordum. Bu yüzden. Uzay uçağınızı Ruslar mı düşürdü?
    
  "Bu lazeri bulmamıza yardım edebilir misin Buzhazi?"
    
  "Kesinlikle. Eğer adamlarım onun nerede olduğunu bilmiyorsa, onu hemen bulabileceğimize eminim."
    
  "Kendinden oldukça emin görünüyorsun."
    
  Boujazi, "General, biz sizin gibi otomatik olarak Ruslara güvenmeyiz; aslında Amerikalılara güvenmemek için daha fazla nedenimiz var" dedi. "Biz Rusya'nın komşusuyuz ve sınırlarımız onlarca yıldır güvende; Batı ile ticaret ambargosunun uygulandığı tüm yıllar boyunca bizim için son derece önemli olan Rusya'dan çok sayıda silah satın aldık ve önemli askeri, ekonomik, endüstriyel ve ticari yardım aldık; Hatta hâlâ tam yürürlükte olan bir karşılıklı savunma anlaşmamız bile var."
    
  Patrick şaşkınlıkla, "Yani Ruslarla birlikte çalıştığınızı söylüyorsunuz, Mareşal," diye sordu. "Onlara İran'daki faaliyetlerimiz hakkında bilgi vermek de dahil mi?"
    
  Boujazi, "General McLanahan, bazen Amerikan saflığının derinliği beni hayrete düşürüyor" dedi. "Burada yaşamak zorundayız; Burada Amerika'nın ulusal çıkarları doğrultusunda meydana gelen olayları, bazen muharebe personeli odasının veya uzay istasyonunun göreceli rahatlığından etkiliyorsunuz. Size Rusya'nın faaliyetleri hakkında bilgi verdiğimiz ve karşılaştığınızda size yardımcı olduğumuz gibi, elbette Rusya'ya da bilgi sağlıyoruz... diyelim ki iç siyasi sorunlar? Ve yine Patrick'ten yanıt gelmedi.
    
  Boujazi, "Hepimizin kendi ihtiyaçları, faaliyetleri ve gündemleri var" diye devam etti. "Böyle bir işbirliğinin hepimiz için zenginleştirici ve karşılıklı olarak faydalı olmasını umuyoruz, ancak sonuçta kendi hedeflerimiz önce gelmeli, değil mi?" Tekrar sessizlik. "General McLanahan mı? Siz hala orada mısınız?"
    
  "Hala buradayım."
    
  Boujazi, "Sizi üzdüğüm veya hayal kırıklığına uğrattığım için üzgünüm General" dedi. "Hayatımı kurtardın ve Kum ve Tahran'da Pasdaranları yenmeme yardım ettin ve bunun için son günlerime kadar sana yardım edeceğim. Tek yapman gereken sormaktı. Ancak rakipleriniz de dahil olmak üzere, davama yardımcı olan herhangi bir ülkeye aynı nezaketi göstereceğimi öğrenmek sizi çok şaşırtmamalı. Bu yüzden. Bu Rus mobil lazer sisteminin yerini bulmak ister misiniz? Çok güzel. Tam yerini öğrendikten sonra Binbaşı Macomber aracılığıyla sizinle hemen iletişime geçeceğim. Kabul edilebilir?"
    
  Patrick, "Evet, doğru, Mareşal," dedi. "Teşekkür ederim. Tahran'daki halkım ne olacak?"
    
  Boujazi, Hazard'a döndü ve bir süre alçak sesle konuştu; sonra: "Kraliçe size ve halkınıza mümkün olan her türlü yardımı ve rahatlığı sağlamak istiyor. O da zamanı geldiğinde bize yardım edeceğinizi umuyor."
    
  "Peki Rusların buraya saldırması konusunda endişelenmeme gerek var mı Buzhazi?" - Patrick sordu.
    
  Boujazi, tercümanı aracılığıyla, "Patrick, sanırım sana kendimi yeterince açık ifade ettim" dedi. "Umarım birbirimize, bunun doğru olduğuna inandığımız için ya da bir tarafın doğası gereği iyi, diğerinin kötü olduğu için yardım ettiğimize inanan idealistlerden değilsiniz. Henüz tam olarak anlayamadığım nedenlerden dolayı birliklerinizi Tahran'a gönderdiniz, ancak sizi davet etmediğimizi biliyorum. Yakında her şeyi öğreneceğiz Allah'ın izniyle. O zamana kadar milletimizin bekası ve bekası için yapmam gerekeni yapacağım. Halkınızın, işinizin ve kendinizin iyiliği için yapmanız gerekeni yapacaksınız. Umarım tüm bunlar karşılıklı olarak faydalı olur. Ve veda bile etmeden telefonu kapattı.
    
  "Her şey yolunda mı efendim?" Macomber, Boujazi ve Hazard'dan özür diledikten sonra deri altı vericisi aracılığıyla sordu.
    
  Patrick, "Binbaşı, sanırım Bujazi'ye güvenmemiz gerekiyor ama bunu yapmaya cesaret edemiyorum" diye itiraf etti. "O bir vatansever olabilir ama her şeyden önce nasıl hayatta kalacağını biliyor. Pasdaran'ın genelkurmay başkanı ve komutanı iken, ne kadar güçlü olduğunu düşündüğünü kanıtlamak için bir Amerikan uçak gemisini batırmaya ve binlerce denizciyi öldürmeye tamamen hazırdı. Sanırım teokrasiden ve Pasdaran'dan kurtulmak istiyor ama hayatta kalmak için ikimizi de sikmek dahil elinden geleni yapacağını düşünüyorum. Bir arama yapmanız gerekecek."
    
  Macomber, "Evet efendim," dedi. "Size bildireceğim".
    
  "Peki binbaşı?" - Buzhazi elektronik tercüman aracılığıyla Macomber'ın ne zaman döndüğünü sordu. "Komutanınız ne diyor? Bana hâlâ güveniyor mu?"
    
  Macomber, "Hayır efendim, yapmıyor" dedi.
    
  "Bu yüzden. Ne yapmalıyız?"
    
  Macomber bir an düşündü; sonra: "Kısa bir gezintiye çıkacağız, Mareşal."
    
    
  DOKUZUNCU BÖLÜM
    
    
  Kaybedecek hiçbir şeyi olmayan biriyle asla tartışmayın.
    
  - BALTHASAR GRAÇİAN
    
    
    
  GÜNEY MERKEZ NEVADA ÜZERİNDE
  ERTESİ SABAH ERKENDEN
    
    
  SEAL ekibi lideri ABD Donanması Teğmen Mike Harden, "İşte en son haberler arkadaşlar, dinleyin" dedi. SEAL müfrezesinin on beş üyesi, C-130 Hercules kargo uçağının kargo bölümünde taze oksijen soluyarak haritalara bakmayı bıraktılar ve dikkatlerini ona çevirdiler. "İçerideki adamımız bize buranın neredeyse terk edilmiş olduğunu söyledi. Çoğunlukla karargah binasının yanındaki ana bilgisayar merkezinde yoğunlaşmış toplam yirmi Güvenlik Gücü personeli bulunmaktadır. Savaş karargahı alanı terk edilmiş durumda ve orada yalnızca yaklaşık altı kişiden oluşan çekirdek bir güvenlik gücü konuşlanmış durumda. Hangarlar birkaç gün kapalı kaldı. Bu, kendi gözetimimiz aracılığıyla doğrulanmıştır. Dolayısıyla hedefimiz karargah binasındaki dört ana ofis olmaya devam ediyor: her birinde bir departman güvenlik operasyon merkezine, muharebe kontrol alanına, iletişim merkezine ve görev kontrol merkezine gönderiliyor. Bravo Birimi hemen arkamızda ve adamları hangarları ve silah depolama alanını ele geçirecek.
    
  "İçerideki adamımız hangarlarda ve silah depolarında devriye gezen CID kontrollü robot birimlerinden yalnızca birini gördüğünü söylüyor. Toplamda altı hemşirelerinin olduğunu biliyoruz. Biri İran'a, ikisi Türkiye'ye gönderildi ve biri Rangerlar Battle Mountain'a saldırdığında teslim oldu, yani geriye iki kişi kaldı ve ikisinin de Elliott'ta olduğunu varsaymamız gerekiyor. Yaklaşık bir düzine Teneke Adam biriminin de kayıp olduğu belirtiliyor.
    
  "Unutmayın, Güvenlik Gücü adamlarına karşı yalnızca size ateş açarlarsa normal cephane kullanın; cephanenizi tohumlara veya Teneke Adam birimlerine harcamayın." 40 mm'lik bir el bombası fırlatıcıyı kaldırdı. "Şu şeyleri ortadan kaldırmak için en iyi umudumuz bu: Yıldırımın doğrudan çarpması gibi görünen mikrodalga darbe üreteçleri. Bize bunun tüm sistemlerini derhal kapatması gerektiğini söylüyorlar. İçerideki adam için muhtemelen öldürücü olabilir ama eğer dövüşmeye karar verirse bu onun sorunu olur. Bu adamlar hızlıdır, bu yüzden tetikte olun ve ateşinizi yoğunlaştırın. Sorularım var?" Hiç yoktu. "Herşey yolunda. Yaklaşık beş dakikamız kaldı. Biraz zoomi kıçını tekmelemeye hazır olun. Etrafta boğuk bir "Vay canına!" sesi duyuldu. oksijen maskeleri takıyor.
    
  Kokpit ekibi, Harden'a atlama alanının iki dakika uzaklıkta olduğunu bildirdiğinde sanki sadece bir dakika geçmişti. SEAL'ler uçağın oksijen sisteminden hızla ayrıldı, taşınabilir oksijen tanklarına bağlandı, ayağa kalktı ve arka kargo rampası alçalırken tırabzanlara sıkıca tutundu. Rampa iner inmez kırmızı ışık yeşile döndü ve Harden müfrezesini buzlu karanlığa doğru yönlendirdi. Harden'ın atlayışından yirmi saniyeden kısa bir süre sonra on altı adamın tamamı paraşütlerini açtı. Harden paraşütünü ve oksijen kaynağını kontrol etti, başkalarının onu karanlıkta takip edebilmesi için kızılötesi işaret ışığının çalıştığından emin oldu ve ardından bileğe monte edilen bir GPS cihazı kullanarak direksiyon girişlerini izlemeye başladı.
    
  Bu bir HAHO ya da yüksek atlamaydı; ilk atlama. Ekip, yirmi yedi bin feet yükseklikten atlama noktasından hedeflerine yaklaşık otuz mil kadar yelken açabildi: "Dreamland" lakaplı Elliott Hava Kuvvetleri Üssü. Amerika Birleşik Devletleri Başkanı'nın emriyle, iki SEAL birimine üsse saldırma, üssü devriye gezen piyade ve Teneke Adam birimlerinin sibernetik cihazlarını etkisiz hale getirme, tüm üs personelini yakalama ve uçak, silah, bilgisayar merkezini güvence altına alma emri verildi. ve laboratuvarlar.
    
  Rüzgâr biraz değişkendi, kesinlikle tahminlerden farklıydı, bu da muhtemelen aceleci sıçramayı açıklıyordu. Harden rotayı takip etmek için oldukça radikal manevralar yaparak kendini gölgeliğini yönlendirirken buldu. Her dönüş yatay hızı artırıyordu, bu da yere indiklerinde biraz daha hareket etmeleri gerektiği anlamına geliyordu. Yaklaşık on dakika boyunca uçmak zorunda kaldılar.
    
  Harden nihayet rotayı belirlediğinde, binoküler gece görüş gözlüğü kullanarak önemli noktaları aramaya başladı. İşlerin pek de planlandığı gibi olmadığını hemen fark etti. İlk görsel hedef, Elliott'un yirmi bin fitlik pistinin çoğunun inşa edildiği üssün güneyindeki büyük bir kuru göl yatağı olan Groom Gölü'ydü. Çok geçmeden çok batıya gittikleri, çok erken atladıkları ortaya çıktı. GPS doğru yolda olduklarını söylüyordu ama yer işaretleri yalan söylemiyordu. Bu beklenmedik durumu planlamışlardı ama Harden, görev bittiğinde uçuş ekibini iyice dövecekti. Hedefin atlama öncesi keşfi sırasında tüm çevreyi incelemişti ve kuru bir gölün en dibinde olsa bile inmek için iyi bir yer bulabileceğinden emindi.
    
  Yol boyunca kuru göl yatağına ulaşamadı ama toprak yolun yaklaşık elli metre kuzeyinde düz bir alan bulmayı başardı. İniş beklediğinden çok daha zordu; yine GPS rüzgarın yönü konusunda yalan söylüyordu ve rüzgara karşı değil rüzgarla birlikte inerek yer hızını ve iniş kuvvetini artırdı. Şans eseri, HAHO uzun atlama soğuk hava kıyafetleri giyiyorlardı ve ekstra darbe kuvvetinin büyük kısmı absorbe ediliyordu. Üç dakikadan kısa bir sürede bir ekip oluşturdu ve paraşütleri, koşum takımlarını ve ek soğuk hava ekipmanlarını çıkarıp istiflemeleri ve silahları, iletişimleri ve gece görüş sistemlerini kontrol edip hazırlamaları beşten az zaman aldı.
    
  Harden GPS'ini kontrol etti ve gittikleri yönü işaret etti, ancak yedek GPS'i olan yardımcı pilot elini salladı ve farklı bir yönü işaret etti. GPS alıcılarını yan yana koydular ve tabii ki okumaları tamamen farklıydı... aslında yaklaşık üç mil uzaktaydılar!
    
  Bu, GPS rüzgarlarına bağlı olarak rotadan saptıklarını ve yanlış yöne indiklerini açıklıyordu: GPS alıcıları kurcalanmıştı. Harden, GPS sinyal bozucularının geliştirildiğini biliyordu ancak sıkışmış bir GPS alıcısı göz ardı edilebilir ve ciddi hatalar yapılana kadar alternatif navigasyon yöntemleri hemen kullanılabilir. Öte yandan sahte GPS alıcısının düzgün çalıştığı görülüyor. C-130'un GPS alıcıları bile tahrif edilmişti. Her türden yeni nesil silahları geliştiren ve test eden bir birimle karşı karşıya olduklarını hatırlaması gerekiyordu; dünyanın geri kalanının muhtemelen yıllar boyunca göremeyeceği çok gizli materyaller, ama bu, savaşın gidişatında devrim yaratacaktı. sokaklara çıktığında savaştı.
    
  Müfreze lideri mercek şeklinde bir pusula çıkardı, yerdeki birkaç manzarayı görmeye ve haritasındaki konumlarını tekrar kontrol etmeye hazırdı, ancak hızlandırılmış iniş sırasında yere düşmüş olmalı çünkü pusula kadranı sanki bağlıymış gibi dönmüştü. bir elektrik motoruna. Buradaki aptalların aynı zamanda pusulaları sıkıştırmanın veya kurcalamanın bir yolunu icat etmelerine Harden şaşırmazdı! Kuru göl yatağının batısına indikleri için, gölü bulana kadar doğuya doğru ilerlemeye, sonra da iç çevre çitini bulana kadar kuzeye ilerlemeye karar verdi. Tüm istekleri görmezden gelerek hareketlerinin yönünü bir kez daha işaret etti ve hızla uzaklaştı.
    
  Soğuk hava kıyafetlerini çıkardılar ve paraşütlerini açık bıraktılar, bu da yüklerini daha hafif hale getirdi, ancak Harden kısa sürede kendini gözlerindeki teri silerek buldu. Tanrım, diye düşündü, bu yüksek çölde hava sıfırın altında olmalı ama ölesiye terliyordu! Ama o bunu görmezden gelip devam etti...
    
  Kulaklıklarından "Rüzgarın tersi yönde" diye duydu. Yüz üstü düştü ve bölgeyi taradı. Başı belada olan bir ekip üyesinin şifreli sözcüğüydü bu. Hareket ettiği yöne doğru sürünerek ilerledi ve müfreze liderinin sırtüstü yattığını ve AOIC'in onu kontrol ettiğini gördü. "Ne oldu?" fısıldadı.
    
  Sorumlu polis memuru, "Bilincini kaybetti" dedi. Yüzündeki teri sildi. "Ben de kendimi pek iyi hissetmiyorum Teğmen. Bize sinir gazı mı kullanırlar?"
    
  Birisi korumalı FM taktik radyosu üzerinden, "Olduğun yerde kal" dedi.
    
  Harden çöle dağılmış fok sıralarına baktı. "Radyolar kilitli!" - fısıldadı. AOIC mesajı diğerlerine iletti. Bir çatışmada olmadıkça ve tüm ekibin tehlikeye girmediği sürece bu görevde yalnızca telsizler üzerinden kod sözcükleri kullanma talimatı verdi.
    
  Müfreze komutanı oturdu. "Kendinizi iyi hissediyor musunuz, Şef?" - Harden sordu. Şef hazır olduğunu işaret etti ve tekrar yola çıkmaya hazırlandılar. Ancak bu sefer Harden'ın başı dönüyordu; ayağa kalktığı anda sanki sıcak bir fırının kapısını açmış gibi ılık, kuru bir sıcaklık onu sardı. Diz çöktüğünde bu his azaldı. Bu da ne...?
    
  Ve sonra ne olduğunu anladı. Türkiye'de Dreamland çocuklarının ölümcül olmayan bir mikrodalga silahı kullanarak üs güvenlik personelini bayılttığı bir olay hakkında bilgilendirildiler; bunun yoğun bir sıcaklık gibi hissettirdiğini, sanki ciltleri yanıyormuş gibi hissettiklerini ve çok geçmeden beyinlerinin çok kötü durumda olduğunu bildirdiler. bilinçlerini kaybettiklerini söyledi. Harden fısıltıyla "Timsah, timsah," dedi; bu, "yakındaki düşman" anlamına gelen bir kod kelimeydi.
    
  Hepsi kulaklıklarından "Olduğun yerde kal ve hareket etme" dediler.
    
  Lanet olsun, Hava Kuvvetleri adamları FM frekanslarını buldular, şifreleme prosedürünü çözdüler ve fısıltıya benzeyen kanallarında konuşuyorlardı! Döndü ve ikincil frekansa geçmek için bir el işareti yaptı ve haber diğerlerine iletildi. Bu sırada Harden uydu telefonunu çıkarıp başka bir SEAL biriminin güvenli kanalına bağlandı: "Silver, bu Opus, timsah."
    
  Yeni kanalda kulaklıklarından duyduklarına göre "turuncu" gibi "gümüş" ve "opus"la kafiyeli kelimelerin olmadığını biliyor muydunuz?" dedi.... .. ....
    
  Harden gözlerindeki teri sildi. İletişim disiplinini tamamen unutmuş, öfkeyle tekrar fısıldamaya başlamıştı: "Bu da kim?"
    
  "Ah, ah, ah, Teğmen, boncuk boncuk, boncuk boncuk," dedi ses, uygunsuz radyo yayınlarına karşı uyarmak için eski kod sözcüğünü kullanarak tekrar. "Dinleyin arkadaşlar, antrenman bitti. Uçuş hattına ve silah depolama alanına doğru giden başka bir birimi zaten yok ettik; siz onlardan çok daha iyi iş çıkardınız. Sizin için birkaç güzel konforlu oda hazırladık. Elleriniz yukarıda durun ve üsse geri dönmek için kısa bir yolculuğa çıkacağız. Seni almaya gelecek bir kamyonumuz var."
    
  "Siktir git!" Harden çığlık attı. Eğildi ve vücuduna yayılan büyüyen acıyı görmezden gelerek bölgeyi taradı... Ve sonra onu gördü, yirmi metreden az bir mesafede devasa bir robot. Tüfeği kaldırdı, emniyeti açtı ve el bombasını attı. Korkunç bir şimşek çaktı, hava yüksek voltajlı elektrik kokusuyla doldu ve milyonlarca karıncanın vücudunda gezindiğini hissetti... ama sıcaklık hissi yok oldu, yerini terden ıslanmış üniformasıyla kemik ürpertici bir soğuk aldı. vücut ısısını hızla soğuk gece havasına kaptırdı.
    
  Halkının yanına koştu. "Herşey yolunda?" fısıldadı. Hepsi iyi olduklarının sinyalini verdi. GPS'ini kontrol etti - tamamen ölüydü, ancak müfreze liderinin pusulası tekrar düzgün çalışıyordu ve hızlı bir şekilde harita üzerinde konumlarını işaretledi, varış noktalarına doğru yol tarifini aldı ve yola çıktı.
    
  Yolda bir robotun yanından geçtiler. Sanki uzuvları, gövdesi ve boynu aynı anda farklı ve doğal olmayan yönlere bükülmüş gibi görünüyordu ve kısa devre yapmış ve yanmış bir elektrikli matkap gibi kokuyordu. Harden ilk başta içerideki adam için üzülmüştü - ne de olsa o bir Amerikalı ve askerdi - ama sersemleme ihtimaline karşı orada kalıp onu kontrol etmeye niyeti yoktu.
    
  Dikenli tellerle kaplı, on beş metre yüksekliğinde, çift katmanlı zincir bağlantılı iç çevre çitine yaklaştıklarında hava zifiri karanlıktı. Harden, çitin etrafındaki ışıkların olmayışının ya köpekler ya da kızılötesi sensörler anlamına geldiğini biliyordu. Ekibe bölümlere ayrılmasını ve saldırıya başlamasını emretti...
    
  ... ve o anda yüksek hızlı bir vantilatöre benzeyen bir vınlama sesi duydu ve başını kaldırdı. Gece görüş gözlüğüyle, gökyüzünde yaklaşık altı metre yüksekte ve yalnızca otuz ya da kırk metre uzakta, çöp kutusu büyüklüğünde, alt kısmında geniş yuvarlak bir mahfazası olan, uzun bacakları ve beyaz bayraklar bulunan iki metal kolu olan bir nesne gördü. ve inanılmaz bir şekilde, üstünde "ÇEKMEYİN, SADECE KONUŞUN, DİNLİYORUZ" yazan aydınlatmalı bir LED ekranı vardı.
    
  "Bu da nedir böyle?" - Harden sordu. Uçan robot yaklaşık on metre uzağa gelene kadar bekledi, ardından MP5 hafif makineli tüfeğiyle tek bir atışla onu düşürdü. Ona çarptığından emindi ama kadın aşağı yukarı kontrollü bir şekilde uçmayı başardı, beceriksizce kendisinden birkaç metre uzağa indi ve hâlâ kayan LED mesajını gördü. Fısıldayan sesini dudaklarına taşıdı. "Bu kim?" - Diye sordum.
    
  Hattın diğer ucundaki ses, "Ben Tuğgeneral David Luger," diye cevap verdi. "Kim olduğumu biliyorsun. Başka biri yaralanmadan veya öldürülmeden bu durum sona ermeli Teğmen Harden."
    
  Harden, "Sizi gözaltına almam ve bu üssün güvenliğini sağlamam için emir aldım efendim" dedi. "Görevim tamamlanıncaya kadar ayrılmayacağım. Amerika Birleşik Devletleri Başkanı adına üssünüzün tüm savunmasını devre dışı bırakmanızı ve derhal teslim olmanızı emrediyorum."
    
  Luger, "Teğmenim, şu anda tepemizde flaş bombalarıyla uçan bir düzine insansız hava aracı daha var" dedi. "Sizi ve on beş yoldaşınızın her birini görebiliriz ve her birine flaş bombasıyla vurabiliriz. Dikkatli bak. Önünüzde, çitin hemen yanında." Bir süre sonra hafif metalik bir ses duydu! ses neredeyse tam tepemizdeydi... ve bir saniye sonra inanılmaz bir ışık parladı, ardından da inanılmaz derecede gürültülü bir çarpışma geldi! bir ses ve ardından bir an süren kasırga rüzgarı gibi bir basınç duvarı.
    
  Luger, "Bizden yüz metre kadar uzaktaydı Teğmen," dedi. Harden'ın kulaklarındaki çınlama o kadar yüksekti ki radyodan zar zor duyabiliyordu. "Sadece beş metre ötede nasıl olacağını hayal edin."
    
  Harden, işitme duyusunun biraz normale dönmesine izin vererek, "Efendim, beni ve adamlarımı dışarı çıkarmanız gerekecek çünkü hiçbir yere gitmiyoruz" dedi. "Amerikalı dostlarınızın yaralanması veya öldürülmesinden sorumlu tutulmak istemiyorsanız, emirlerime uymanızı ve teslim olmanızı rica ediyorum."
    
  Hatta uzun bir duraklama oldu; sonra Luger samimi, babacan bir sesle şöyle dedi: "Size gerçekten hayranım Teğmen. Diğer SEAL birimlerinden daha ileride olduğunuzu söylediğimizde dürüsttük. Onlara mikrodalga yayıcıyla ilk vurduğumuzda teslim oldular ve hatta onları yakaladığımızda bize kimliğinizi bile söylediler; kim olduğunuzu bu şekilde öğrendik. İyi iş çıkardınız. Başçavuş Henry'yi öldürmek istemediğinizi biliyorum. Kendisi CID'ye pilotluk yapan bir çavuştu."
    
  Harden, "Teşekkür ederim efendim, hayır, kimseyi öldürmek istemedim efendim" dedi. "Robotlarınızın taşıdığı mikrodalga silahlar hakkında bilgilendirildik ve onları etkisiz hale getirmemiz gerektiğini biliyorduk."
    
  Luger, "Mikrodalga patlayıcı el bombasını geliştirdik çünkü CID teknolojisinin Rusların eline geçmesinden korkuyorduk" dedi. "Bunun bizim tarafımızdan, bizim aleyhimize kullanılacağını düşünmemiştim."
    
  "Özür dilerim efendim ve onun en yakın akrabasını bizzat bilgilendirmeyi kendime görev sayıyorum." Mümkün olduğu kadar uzun süre konuşması gerekiyordu. Ana işgal gücü, Camp Pendleton'dan bir Deniz güvenlik şirketi, otuz dakikadan kısa bir süre içinde varacaktı ve eğer bu Luger denen adam daha fazla Deniz Piyadesine saldırmak konusunda fikrini değiştirmiş olsaydı, belki de diğerlerinin gelmesine yetecek kadar oyalanırdı. "Geri dönüp Başçavuş'a yardım mı edeyim?"
    
  Hayır, Teğmen. Bununla ilgileneceğiz".
    
  "Evet efendim. Nasıl olduğunu açıklayabilir misin?"
    
  "Açıklamaya vaktimiz yok Teğmen."
    
  "Evet efendim." Zaman tükeniyordu. "Bakın efendim, bunu kimse istemez. Yapabileceğiniz en iyi şey kavgayı bırakmak, bir avukat tutmak ve bunu doğru şekilde yapmaktır. Daha fazla saldırı olmamalıdır. Savaşmamız gereken kişi bu değil. Bütün bunları hemen durduralım. Burada birlik komutanı sensin. Sorumlu sensin. Emri verin, adamlarınıza silahlarını bırakın ve girmemize izin verin. Kimseye zarar vermeyeceğiz. Hepimiz Amerikalıyız efendim. Biz aynı taraftayız. Lütfen efendim, buna bir son verin."
    
  Bunu başka bir uzun duraklama izledi. Harden, Luger'ın geri adım atacağına gerçekten inanıyordu. Bütün bunların delilik olduğunu düşündü. Cesaretini topla ve durdur şunu, Luger! düşündü. Kahramanmış gibi davranmayın. Bunu durdurun ya da...
    
  Sonra tepesinde bir vınlama sesi duydu -küçük çöpçü robotlar geri dönüyordu- ve sonra Luger şöyle dedi: "Acı bu sefer daha kötü olacak ama çok uzun sürmeyecek. En iyi dileklerimle Teğmen."
    
  Harden ayağa fırladı ve bağırdı: "Tüm ekip, daha fazla etki yaratmak için el bombaları atıp çitlere doğru koşun, ileri, ileri, ileri!" MP5'ini aldı, el bombası fırlatıcısının kama kısmına patlayıcı bir el bombası yerleştirdi, yerine yerleştirdi ve silahı kaldırdı...
    
  ... ve ona tüm vücudu anında alevler içindeymiş gibi geldi. Çığlık attı... Ve sonra her şey, neyse ki, hızla karanlığa gömüldü.
    
    
  BEYAZ SARAY OFİSİ, WASHINGTON, DC.
  O SABAHIN SONUNDA
    
    
  "İnanamıyorum... Buna inanamıyorum!" Başkan Joseph Gardner inledi. Savunma Bakanı Miller Turner, ona ve bir avuç Senato ve Kongre liderine, Hava Kuvvetleri mensuplarını tutuklama ve silahlarını güvence altına alma çabaları hakkında bilgi verdi ve bilgi iyi değildi. "Dreamland'de iki Donanma SEAL takımını yenip ele mi geçirdiler? Buna inanamıyorum! Peki ya diğer yerler?"
    
  Turner, "Battle Mountain'a gönderilen SEAL ekibi hafif bir dirençle karşılaştı ve insanlı robotlarından birini yakalamayı başardı, ancak görünüşe göre robot ya arızalandı ya da hasar gördü ve terk edildi" dedi. "Uçak ve personelin çoğu ortadan kayboldu; SEAL'ler yaklaşık yüz kişiyi direniş göstermeden ele geçirdi. FAA, şiddetli müdahale veya çalışamama nedeniyle hiçbir uçağı takip edemedi ve bu nedenle nereye gittiklerini bilmiyoruz."
    
  "Engelli'? Bu da nedir böyle?"
    
  "Görünüşe göre, Dreamland ve Battle Mountain'da bulunan yeni nesil uçaklar sadece düşman radarlarını bozmakla kalmıyor, aynı zamanda radarları ve ilgili dijital elektronik sistemleri kullanarak radar elektroniklerine virüsler, yanlış veya tutarsız komutlar, tuzaklar ve hatta kodlar gibi şeyler enjekte ediyor. Değişiklikler var," diye yanıtladı Ulusal Güvenlik Danışmanı Conrad Carlisle. "Buna 'ağ izinsiz giriş' diyorlar, yani ağa izinsiz giriş."
    
  "Neden bana bu konuda bilgi verilmedi?"
    
  Carlisle, "Bu ilk olarak Orta Doğu'ya konuşlandırılan McLanahan uçaklarında kullanıldı" dedi. "Rus savaş uçağını kapatma emrini vererek onu etkisiz hale getirdi. Günümüzde kullanılan çoğu dijital radar sisteminin, özellikle de sivillerin, bu izinsiz girişleri engellemenin hiçbir yolu yoktur. Bunu iletişim, internet, kablosuz ağlar, hatta hava durumu radarı gibi her türlü sistemi kullanarak yapabilir. Ayrıca birçok sivil ağ askeri sistemlere bağlı olduğundan, doğrudan askeri sisteme saldırmadan askeri ağa zararlı kodlar enjekte edebiliyorlar."
    
  "Bir dövüşçüye füze ateşlediğini sanıyordum!"
    
  Carlisle, "Ruslar onun füzeyi ateşlediğini iddia etti ama o, MiG'yi kapanmaya zorlamak için bu yeni 'netruzyon' sistemini kullandı" dedi. "McLanahan ne olduğunu açıklayamadan kalp sorunları yaşadı ve sonrasında Rusların olayla ilgili sözlerine güvendik."
    
  "Radardan nasıl virüs gönderebilir?"
    
  Carlisle, "Radar, zamanlanmış, kodu çözülmüş, dijitalleştirilmiş ve ekranda gösterilen radyo enerjisinin yansımasından ibarettir" dedi. "Bir radyo sinyalinin frekansı bilindiğinde, dijital kod içeren sinyaller de dahil olmak üzere her türlü sinyal alıcıya gönderilebilir. Günümüzde radyo enerjisi çoğunlukla dijital olarak görüntüleniyor ve dağıtılıyor, dolayısıyla dijital kod sisteme giriyor ve diğer herhangi bir bilgisayar komutu gibi işleniyor; işlenebilir, saklanabilir, oynatılabilir, bir ağ üzerinden gönderilebilir, vb. "
    
  "Jissoos..." Gardner nefesini verdi. "Yani iletişim ve izleme sistemlerimize zaten bulaşmış olabileceklerini mi söylüyorsunuz?"
    
  Miller, "McLanahan bu çatışmaya girmeye karar verdiğinde saldırı emrini verebilir" dedi. "Radyo dalgalarından veri alan veya bir ağ aracılığıyla orada bulunan başka bir sisteme bağlanan, kullanımda olan her dijital elektronik ekipmana neredeyse anında virüs bulaşabilir."
    
  "Bunların hepsi benim bildiğim elektronik sistemler!" diye bağırdı Başkan. "Kahretsin, kızımın cep slot makinesi internete bağlı! Bu nasıl olabilir?"
    
  Genelkurmay Başkanı General Taylor Bain, "Çünkü ona bunu yapmanın bir yolunu bulmasını söyledik efendim" diye yanıtladı. "Bu inanılmaz bir kuvvet çarpanıdır ve cephaneliğimizdeki uzun menzilli saldırı uçaklarının neredeyse tamamı yok edildiğinde bu önemliydi. İnsansız hava aracı ve Armstrong uzay istasyonu da dahil olmak üzere her uydu ve her uçak, elektronik olarak izinsiz giriş önleme yeteneğine sahiptir. Rusya'daki bilgisayarlara uzaydan veya Rus radarının menzili içinde uçan bir drone'dan bulaşabilir. Savaşın çıkmasını önleyebilir çünkü düşman ya onun geldiğini asla bilmeyecek ya da karşılık verme gücünden yoksun kalacaktır."
    
  "Sorun şu ki, bunu bize şimdi yapabiliyor!" - başkan bağırdı. "Sistemlerimizi bu tür saldırılardan korumanın bir yolunu bulmalısınız."
    
  Carlisle, "Bu üzerinde çalışılıyor Sayın Başkan," dedi. "Güvenlik duvarları ve antivirüs yazılımı, halihazırda yüklü olan bilgisayarları koruyabilir, ancak radar, elektro-optik kameralar gibi elektronik gözetim veya pasif gibi genellikle ağ saldırılarına karşı savunmasız kabul edilmeyen sistemlerdeki güvenlik açıklarını kapatmanın yollarını geliştiriyoruz. elektronik sensörler."
    
  Bain, "Diğer sorun," diye ekledi, "netrusion sistemlerini geliştiren ve tasarlayan departman olarak Gelişmiş Havacılık ve Uzay Silahları Merkezi'nin bunlara karşı önlemler geliştirmede ön saflarda yer almasıdır."
    
  Başkan tiksintiyle, "Yani bu şeyi kullananlar onu nasıl yeneceklerini bilenlerdir" dedi. "Harika. Yardımcı olur." Düşüncelerini toplamaya çalışarak başını sinirli bir şekilde salladı. Sonunda Oval Ofis'teki iki kongre üyesine döndü. "Senatör, Temsilci, sizi buraya davet ettim çünkü bu çok ciddi bir konu haline geldi ve liderliğin tavsiyesine ve desteğine ihtiyacım var. Bu odadaki çoğumuz McLanahan'ın sınırlarını aştığını düşünüyoruz. Senatör, siz farklı düşünüyorsunuz."
    
  Senatör Stacy Ann Barbeau, "İnanıyorum Sayın Başkan" dedi. "Onunla konuşmayı deneyeyim. Uzay programını desteklediğimi biliyor ve onu destekliyorum."
    
  Başkan, "Bu çok tehlikeli senatör," dedi. "McLanahan ve silahı nedeniyle bir kişi öldü ve birkaç kişi de yaralandı."
    
  Barbeau, "D-Day'de istilaya gitmediğiniz sürece, silahlı kuvvetlerle önden saldırı işe yaramaz, Sayın Başkan," dedi, "ve elinde uzay uçakları, insansız hava araçları ve bombardıman uçakları varken onu Düşler Ülkesi'ne süremeyiz. binlerce mil karelik çölde dolaşıp, daha önce kimsenin duymadığı cihazlarla devriye geziyor. Beni beklemeyecek. Ayrıca içimde yardım edecek insanların olabileceğini düşünüyorum. Onlar da generalin iyiliği konusunda benim kadar endişeleniyorlar."
    
  Başka hiçbir yorum yapılmadı; kimsenin başka bir önerisi yoktu ve kesinlikle hiç kimse SEAL'lerin yaptığı gibi kafasını kaplanın ağzına sokmaya istekli değildi. Başkan, "O halde karar verildi" dedi. "Bu çabanız için teşekkür ederim, Senatör. Güvenliğinizi sağlamak için mümkün olan her şeyi yapacağımıza sizi temin ederim. Senatörle bir süre özel olarak konuşmak istiyorum. Hepinize teşekkür ederim ". Beyaz Saray özel kalemi onlara Kabine Ofisi'nin dışına kadar eşlik etti ve Gardner ile Barbeau, Oval Ofis'in bitişiğindeki Başkan'ın özel ofisine taşındılar.
    
  Kapı kapanmadan önce Gardner kollarını onun beline doladı ve kendisini boynuna bastırdı. "Sen ateşli, maço bir kaltaksın," dedi. "Bu ne çılgın fikir? Neden Dreamland'e gitmek istiyorsun? Peki içinizde olduğunu söylediğiniz bu adam kim?"
    
  Barbeau, "Yakında öğreneceksin Joe," dedi. "SEAL'leri gönderdiniz ve onlar bunu yapmadı; yapmak isteyeceğiniz son şey orada bir savaş başlatmaktır. Anket sayılarınız daha da düşecek. Önce kendi yöntemimi deneyeyim."
    
  Gardner, "Tamam tatlım, anladın" dedi. Onun kollarında dönmesine izin verdi, sonra ellerini göğüslerinin üzerinde gezdirmeye başladı. "Ama eğer başarırsan -ki başaracağından hiç şüphem yok- karşılığında ne istiyorsun?"
    
  Barbeau elleriyle meme uçlarını daha da sıkarak, "Zaten planladığımız çok şey var Sayın Başkan," dedi. "Fakat Carlisle'ın bahsettiği bir şey ilgimi çekiyor: Netrusion fikri."
    
  "Peki buna ne dersin?"
    
  "Ben bunu istiyorum" dedi Barbeau. "Ağ savaşı misyonu Donanmaya değil, Stratcom'a değil Barksdale'e gidiyor."
    
  "Bütün bunları anlıyor musun?"
    
  Barbeau kendinden emin bir şekilde, "Her şeyi değil ama çok kısa sürede yapacağım" dedi. "Fakat Battle Mountain'daki Furness'in nettrusion teknolojisini kullanan tüm bombardıman uçaklarına ve insansız savaş uçaklarına sahip olduğunu biliyorum - ağ savaşı için gerekli tüm ekipmanlarla birlikte bunların Barksdale'de olmasını istiyorum. Hepsi bu. İsterseniz sayıları azaltın, hatta B-52'yi ortadan kaldırın, ancak Barksdale uçan her şeye, dronlara, B-2'lere, uydulara, uzay tabanlı radarlara, her şeye karşı çevrimiçi bir savaş yürütüyor.
    
  Barbeau'nun parmakları meme uçlarını sıktı. "Uzay istasyonunu kurtarmaktan bahsetmiyorsun değil mi?" - Gardner sordu. "Bu beş milyarı iki uçak gemisine harcamak istiyorum."
    
  Barbeau, "Uzay istasyonu umurumda değil; arkasındaki teknolojiyi, özellikle de uzay tabanlı radarı istiyorum" dedi. "Uzay istasyonu zaten ölü; insanlar burayı McLanahan'ın yörünge mezarlığı olarak düşünüyor ve ben bununla ilişkilendirilmek istemiyorum. Ama istasyonun arkasındaki somunlar ve cıvatalar benim istediğim şeyler. STRATCOM ve Hava Kuvvetleri Uzay Komutanlığının keşif, hava komuta merkezleri ve uzay gemilerinde nettrusion kullanmak isteyeceğini biliyorum, ancak bununla savaşmayı kabul etmelisiniz. Barksdale'deki Sekizinci Hava Kuvvetlerinin izinsiz girişi kontrol etmesini istiyorum."
    
  Başkanın elleri yeniden görevine başladı ve Başkan'ın onun ellerinde olduğunu fark etti. Gardner dalgın dalgın, "Ne dersen de Stacey," dedi. "Bana göre bu tamamen saçmalık; dünyanın dört bir yanındaki kötü adamların anladığı şey, ağ saldırıları ve bilgisayar büyüsü değil, yüzlerine, kıyı şeridine park etmiş uçak gemilerinden oluşan kahrolası bir savaş grubudur. Eğer şu lanet bilgisayar virüsü olayını istiyorsan, hoş geldin. Kongre'nin uzay istasyonuna fon sağlamayı bırakmayı kabul etmesini sağlayın ve uçak gemilerimden en az ikisini bana verin, böylece siber savaş saçmalıklarınızı halledebilirsiniz.
    
  Ona doğru döndü ve göğüslerinin göğsüne sıkıca bastırmasına izin verdi. "Teşekkür ederim bebeğim" dedi ve onu derinden öptü. Elini kasıklarına koydu ve dokunuşuyla sıçradığını hissetti. "Anlaşmamızı normal şekilde yapardım ama Vegas'ta yetişmem gereken bir uçağa ihtiyacım var. Yarın gece McLanahan'ı hapse attıracağım... yoksa onun öfkeli bir deli olduğunu o kadar acımasızca ifşa edeceğim ki, Amerikan halkı onu tutuklamanızı talep edecek."
    
  Gardner, masasına oturup bir puro yakmadan önce şakacı bir tavırla Barbeau'nun kıçını okşayarak, "Ben de sana büyük bir veda hediyesi vermek isterim tatlım," dedi, "ama Zevitin birkaç dakika sonra arayacak ve benim de aramam gerekiyor. Ona bu McLanahan karmaşasının kontrolünün hâlâ bende olduğunu açıkla.
    
  Barbeau, "Sikeyim Zevitin'e" dedi. "McLanahan'ın Rusların İran'a süperlazer yerleştirmesi ve bir uzay uçağını vurması hakkında söylediği her şeyin doğru olduğundan şüpheleniyorum Joe. McLanahan emirlerinizi dikkate almayarak, izinsiz saldırarak ve ardından foklarla savaşarak çok ileri gidiyor olabilir ama Zevitin burada bir şeyin peşindedir. McLanahan öylece kontrolden çıkmıyor."
    
  Gardner, "Hiçbir şey için endişelenme Stacy," dedi. "Moskova ile iyi bir bağlantımız var. Tek istedikleri, onları kilitlemeye çalışmadığımıza dair bir garanti. McLanahan sadece Rusları değil, tüm dünyayı tedirgin ediyor ve bu da iş dünyası için kötü."
    
  "Ama yeni uçak gemisi savaş grupları için Kongre'de oy almak iyi bir şey tatlım."
    
  "Elimizde haydut bir general varsa hayır, Stacy. McLanahan'ı çıkarın ama bunu sessizce yapın. Bizim için her şeyi mahvedebilir."
    
  Barbeau ona göz kırpıp saçını savurarak, "Hiçbir şey için endişelenmeyin, Sayın Başkan," dedi. "Düşüyor... öyle ya da böyle."
    
  Barbeau, executive süit otelinin önünde özel kalemi Colleen Morna ile buluştu ve hızla onun kendisini bekleyen arabasına doğru yürüdüler. Capitol Hill ofisine döndüklerinde Morna, "Yolculuk bitti senatör," dedi. " Beyaz Saray'dan tüm seyahat boyunca fatura kodlarım var ve hatta bize C-37 - Gulfstream Five için izin bile verdiler. Bu, sekiz misafirimizi yanımızda Vegas'a götürebileceğimiz anlamına geliyor."
    
  "Mükemmel. Tüm Savunma Bakanlığı ağ savaş birimlerinin Barksdale'e taşınması ve merkezileştirilmesi konusunda Gardner'dan sözlü bir anlaşma aldım. Bunu gerçekleştirmek için hangi müteahhitleri ve lobicileri örgütlememiz gerektiğini öğrenin ve onları bizimle birlikte Vegas'a davet edin. Bu onların gözlerini yaşartmalı."
    
  "Doğru anladınız Senatör."
    
  "İyi. Peki ya senin kaslı adamın Hunter Noble? McLanahan bu uzay istasyonundayken Las Vegas'a yapılacak yolculuğun anahtarı o. Onun hakkında ne buldun?"
    
  Colleen, "İlk günden beri onu gözünüzün önünde tutuyordunuz, Senatör," dedi. "Kaptan Noble'ımız ortaokulda mahsur kalmış gibi görünüyor. Başlangıç olarak, lisedeyken kendisinden altı yaş büyük bir kadını -sanırım okul hemşiresini- hamile bıraktı."
    
  "Geldiğim yerde bu her yıl olur tatlım. Memleketimdeki tek bakire on iki yaşında çirkin bir kızdı."
    
  Colleen şöyle devam etti: "İhraç edildi ama bunun bir önemi yoktu çünkü zaten liseyi iki yıl erken bitirip mühendislik okuluna girmeye yetecek kadar kredisi vardı." "Görünüşe göre mezuniyetini kutlamanın yolu bir kadını hamile bırakmaktı, çünkü bunu hem üniversitede hem de yüksek lisansta yine yaptı. Üçüncü biriyle evlendi ama başka bir ilişki ortaya çıkınca bu evlilik iptal edildi."
    
  Barbeau, "McLanahan, kesinlikle değil" dedi.
    
  Morna, "O olağanüstü bir pilot ve mühendis, ancak otoriteyle ilgili gerçek sorunları var gibi görünüyor" diye devam etti. "İş performansı açısından performans raporlarından yüksek notlar alıyor, ancak liderlik ve askeri duruş açısından berbat notlar alıyor."
    
  Barbeau üzgün bir şekilde, "Faydası yok; şimdi yine McLanahan'a benziyor," dedi. "En lezzetlisine ne dersiniz?"
    
  "Bu kadar yeter" dedi Morna. "Memurun Nellis Hava Kuvvetleri Üssü'ndeki bekar odasında yaşıyor - yalnızca altı yüz metrekarelik bir yaşam alanı - ve üs güvenliği onu gürültülü partiler ve günün ve gecenin her saatinde gelip giden ziyaretçiler konusunda defalarca uyardı. Nellis'teki Subaylar Kulübü'nün müdavimlerinden biri ve oldukça iyi bir bar ücreti kazanıyor. Harley Night Rod motosikletine biniyor ve birçok kez aşırı hız yapması ve gösterişli sürüşüyle anılıyor. Ehliyet, güvensiz araç kullanma nedeniyle üç ay süren diskalifiyenin ardından yakın zamanda iade edildi - görünüşe göre, Hava Kuvvetlerine ait bir T-6A eğitim uçağını pistte sürmeye karar verdi."
    
  "Bu iyi ama bana gerçekten ilginç şeyler lazım, bebeğim."
    
  "En iyisini sona sakladım Senatör. Üssü ziyaret etmesine izin verilen ziyaretçilerin listesi kolum kadar uzun. Birkaç kişi - evli erkeklerin eşleri, birkaç ünlü biseksüel, birkaç fahişe - ve biri de bir Hava Kuvvetleri generalinin karısıydı. Bununla birlikte, üsse yapılan ziyaretler geçtiğimiz yıl biraz azalmış gibi görünüyor... bunun başlıca nedeni Vegas'taki üç çok büyük kumarhanede toplam yüz bin dolarlık kredi imzalama yetkisine sahip olması."
    
  "Ne?"
    
  Colleen, "Senatör, bu adam iki yılı aşkın bir süredir Vegas'ta bir otel odası için para ödemedi; şehrin her yerindeki yöneticiler, kapıcılar ve kapıcılarla dostane ilişkileri var ve neredeyse her hafta ücretsiz oda ve yemek olanaklarından yararlanıyor" dedi. "Blackjack ve pokerden hoşlanıyor ve dansçılar, boksörler ve başrollerle takılmak için sık sık sahne arkasına davet ediliyor. Yanında genellikle en az bir, çoğunlukla da iki ya da üç bayan bulunur."
    
  "Yüz bin!" Barbeau'yu fark ettim. "Tanıdığım tüm Nevada yasa koyucularını yener!"
    
  Colleen, "Sonuç olarak Senatör: Çok çalışıyor ve çok oynuyor" dedi. "Pek dikkat çekmiyor ama hükümet için yaptığı işlerden dolayı gizli tutulmuş gibi görünen oldukça dikkat çeken bazı suçlar işledi. Onu işe almak isteyen savunma müteahhitleri onunla düzenli olarak temasa geçiyor, bazıları inanılmaz maaşlar teklif ediyor, bu da muhtemelen onun aşırı özgüvenli olmasına neden oluyor ve Hava Kuvvetleri oyunlarını oynamak zorunda olmadığı yönündeki tavrına katkıda bulunuyor."
    
  Barbeau, "Sınırda yaşayan bir adama benziyorlar, bu da tam olarak onlarda hoşuma gidiyor" dedi. "Sanırım Kaptan Noble'ı kendi doğal ortamında küçük bir ziyarette bulunmanın zamanı geldi."
    
    
  ONUNCU BÖLÜM
    
    
  Başarı her şeydir, zafer hiçbir şeydir.
    
  - JOHANN WOLFGANG VON GOETHE
    
    
    
  Meşhed, İRAN İSLAM CUMHURİYETİ
  O GECE
    
    
  İran'ın kuzeydoğusundaki Meşhed şehri - İngilizce'de "Şehitler Şehri" - İran'ın en büyük ikinci şehriydi ve sekizinci İmam Rıza'nın türbesini içerdiği için dünyadaki ikinci en büyük Şii kutsal şehriydi. Sadece Kum için önem taşıyor. Her yıl yirmi milyondan fazla hacı, İmam Rıza Türbesi'ni ziyaret etti; bu da onu Hacı'nın Mekke'ye yaptığı hac ziyareti kadar dikkat çekici ve manevi kılıyordu. Kuh-e-Mayuni ve Azhdar-Kuh sıradağları arasındaki bir vadide yer alan bölge, şiddetli soğuk kışlar yaşadı ancak yılın geri kalanının büyük bölümünde keyifli geçti.
    
  İran'ın iç kesimlerinde yer alan Meşhed, 1980'lerde Taliban rejiminin Afganistan'da iktidara gelmesine kadar nispeten az askeri veya stratejik öneme sahipti. Taliban'ın kendi İslam markasını Batı'ya ihraç etmeye çalışacağından korkan Meşhed, İslam Devrim Muhafızları Birliği'nin İmam Rıza'nın çeşitli saldırı kuvvetleri, keşif birimleri, avcı-bombardıman uçakları ve helikopter saldırı birimlerini yönetmesiyle isyan karşıtı bir kaleye dönüştürüldü. Uluslararası Havalimanı.
    
  Hesarak Boujazi'nin askeri darbesi gerçekleştiğinde Meşhed'in önemi hızla daha da arttı. İslam Devrim Muhafızları'nın kalıntıları Tahran'dan Meşhed'e kadar takip edildi. Ancak Bujazi'nin başkent üzerindeki zayıf kontrolünü sürdürmeye yetecek kadar kaynağı yoktu, bu yüzden komutanları ortadan kaldırmak için kararlı bir çaba göstermeden hayatta kalanların kaçmasına izin vermekten başka seçeneği yoktu. Hayatta kalan Devrim Muhafızları komutanlarının şehirde serbestçe hareket etmesi ve büyüyen şiddet sırasında bile çok az azalma belirtisi gösteren çok büyük Şii hacı akını nedeniyle Pasdaran'ın Meşhed'de seçebileceği çok sayıda asker vardı. Camilerden, pazarlardan, alışveriş merkezlerinden ve her sokak köşesinden Bujazi'ye ve Kagewa sahtekarlarına karşı cihad çağrısı her yere yayıldı ve hızla yayıldı.
    
  Şehrin güçlü ruhani aurasından ve İslam Devrim Muhafızları Birliği'nin güçlendirilmiş gücünden ilham alan İran'ın cumhurbaşkanı vekili, Muhafızlar Konseyi başkanı ve Uzmanlar Meclisi'nin kıdemli üyesi Ayetullah Hasan Muhtaz, sürgünde olduğu Türkmenistan'dan dönme cesaretini gösterdi. Rus hükümetinin koruması altında yaşadı. Başlangıçta İran'ın tüm doğu vilayetlerinin ülkenin geri kalanından ayrılacağı ve Meşhed'in yeni başkent olacağı konuşuluyordu ancak darbenin istikrarsızlığı ve Bucaziler ile Kagevlerin hükümet kuramaması bu tartışmaları geciktirdi. Belki de Moktaz'ın yapması gereken tek şey inananları cihada çağırmak, isyanını finanse etmek için para toplamaya devam etmek ve beklemekti; Tahran çok geçmeden yeniden tek başına onun eline geçebilirdi.
    
  Yüz binden fazla kişiden oluşan İslam Devrim Muhafızları'nın üç tam tümeni, yani cephenin elit birliklerinin hayatta kalan neredeyse tamamı Meşhed ve çevresinde bulunuyordu. Pasdaran kuvvetlerinin çoğu, iki tümen, iki mekanize piyade tugayı da dahil olmak üzere piyadelerden oluşuyordu. Kontrgerilla uçakları, saldırı helikopterleri, nakliye araçları ve hava savunma taburlarından oluşan bir havacılık tugayı vardı ; hafif tanklar, topçu ve havan taburlarından oluşan bir zırhlı tugay; ve yıkım, suikast, casusluk, gözetleme, sorgulama ve propaganda yayınları gibi özel iletişim görevlerini yürüten bir özel harekât ve istihbarat tugayı. Buna ek olarak, Pasdaran ve sürgündeki teokratik hükümet için casusluk ve muhbir olarak hareket eden otuz bin Kudüs paramiliter kuvveti de şehrin kendisinde konuşlandırıldı.
    
  İslam Devrim Muhafızları'nın karargahı ve stratejik ağırlık merkezi, İmam Rıza Türbesi'nin sadece beş mil güneyinde bulunan İmam Rıza Uluslararası Havaalanıydı. Bununla birlikte, havaalanındaki tüm taktik askeri birimler, yeni bir gelişe yer açmak için yeniden konuşlandırıldı: Rusya Federasyonu'nun S-300OMU1 Favori hava savunma alayı.
    
  S-300 stratejik hava savunma sistemi, Amerikan PAC-3 Patriot füze sistemine eşit, dünyanın en iyilerinden biri olarak kabul edildi. S-300 bataryası, uzun menzilli 3 boyutlu tarama radarı, hedef angajman ve füze yönlendirme radarı, her biri dört füze yüklü on iki römorkun yanı sıra bakım, mürettebat desteği ve güvenlik araçlarından oluşuyordu. Bu bataryalardan biri havaalanına, diğeri kuzeybatıya ve üçüncüsü de şehrin batısında kuruldu. S-300 füzesi, yerden on metre yüksekliğe, yüz bin feete kadar irtifaya, 3 Mach hızına varan hızlara, yüz yirmi mile kadar menzile kadar uçan hedeflere karşı etkili, öldürücü ve hatta alçak seviyeli hedeflere karşı etkiliydi. uçan seyir füzeleri ve tiyatro balistik füzeleri.
    
  S-300'ler, dikey fırlatma tüplerinden sekiz adet yüksek hızlı, kısa menzilli, radar güdümlü uçaksavar füzesi ateşleyen paletli zırhlı araçlardan oluşan Tor-M1 hava savunma sistemi ile tamamlandı. Tor-M1, mobil komuta araçlarını, araç montaj alanlarını, yakıt ikmal alanlarını ve mühimmat depolarını saldırı helikopterlerinden, insansız hava araçlarından ve alçaktan uçan ses altı taktik bombardıman uçaklarından korumak için tasarlandı. Tor-M1, üç kişilik bir mürettebata sahip olmasına rağmen, tam otonom savaşa olanak tanıyan "ayarla ve unut" sistemi olarak tasarlanmıştı veya S-300 atış kontrol sistemine bağlanarak entegre hava savunması oluşturulabiliyordu. sistem. Birlikte Meşhed'in etrafında neredeyse aşılmaz bir kalkan oluşturdular.
    
  O gün Meşhed, Dünya gezegenindeki en ağır şekilde savunulan şehirlerden biriydi... ve test edilmek üzereydi.
    
  Şafaktan yaklaşık iki saat önce, Meşhed'in 30 mil kuzeybatısında bulunan ikinci S-300 bataryasının uzun menzilli hava savunma radarından ilk uyarı geldi: "Alarm, alarm, alarm, bu Siver bataryası, yüksek hızlı alçak irtifa hedefi yaklaşıyor, azimut iki-sekiz-sıfır, menzil yüz elli, hız dokuz-altı-beş, irtifa dokuz-sıfır."
    
  Taktik operasyon subayı Yüzbaşı Sokolov, "Sivir, burası Merkez, kabul edildi" diye yanıt verdi. Taktik ekranı Meşhed'e doğru ilerleyen üç yüksek hızlı, alçak irtifa hedefini gösteriyordu. Alay komutanına "İletişim kurun efendim" dedi. "Bölgede, tam da olacağını düşündüğünüz yerde çalışan bir bombaya benziyor."
    
  Hava savunma alayı komutanı Albay Kundrin kendinden emin bir şekilde "Kesinlikle öngörülebilir" dedi. Sanki o sabah bir şeyler olabileceğini hissetmiş gibi, birkaç saat önce giyinmiş ve Rıza Uluslararası İdari Binası'nın en üst katındaki Alay Hava Savunma Komuta Merkezi'ndeki görevinin başındaydı. "Yıllar geçtikçe uçaklar değişebilir ama taktikler aynı kalır. Bu bataryayı ideal bir konuma yerleştirdik; bombardıman uçağı vadideki arazide kendini kamufle etmeye çalışıyor, ancak dağlar bu bataryayı yerleştirdiğimiz yere doğru eğim yapıyor. Görev planlamalarında ölümcül bir kusur. Düz gitmeye devam edemez ve sırtların arkasından atlarsa kendini daha da açığa çıkaracaktır."
    
  Sokolov, "Bir B-2 gizli bombardıman uçağı için çok hızlı ve çok alçak; bu bir B-1 bombardıman uçağı olmalı" dedi. "Ayrıca hipersonik seyir füzelerini de fırlatmadılar."
    
  Kundrin, "Başkan Gryzlov ve General Darzov'un üslerini ustaca bombalayıp yerdeki aptalları şaşırtmasından sonra ellerinde hayalet bombardıman uçaklarının kaldığını düşünmüyorum " dedi. "Ayrıca, ABD Hava Kuvvetleri ile uğraşmıyoruz; yalnızca uzayda çılgına dönmüş bir general olan McLanahan var. Muhtemelen tüm füzelerini zaten ateşlemiştir. Syeveer'ların en uygun mesafeden ateş açmasını sağlayın ve arkadaki uçağa göz kulak olduğunuzdan emin olun. Birden fazla bombardıman uçağı varsa ya yakın bir yolu takip eder ya da farklı yönden saldırır. Kimsenin içeri sızmasını istemiyorum."
    
  Sokolov emri verdi. "Nişan emri onaylandı efendim, on beş saniye kaldı...birini bekleyin! Efendim, Zapat bataryası yeni düşman hedefinin yaklaştığını, iki-beş-sıfır yönünü, menzilinin yüz, rakımının yüz, hızının sekiz yüz yetmiş olduğunu ve giderek arttığını bildirdi!" Sapat, Meşhed'in elli mil batısında bulunan en batı bataryasıydı.
    
  "Biliyordum! Tahmin edilebilir, her şey fazla tahmin edilebilir," dedi Kundrin mutlu bir şekilde. "Görünüşe göre bu üç numaralı bataryayı da şehrin batısındaki Binalud sırtını kapsayacak şekilde ideal bir yere yerleştirdik. Eğer bir havaalanına saldırı planlıyor olsaydım, sırt boyunca yere sarılır, sonra sırtın ucundan dolaşıp konuşlanırken füzeleri ateşlerdim. McLanahan'ın yaptığı da tam olarak buydu; biz de onu suçlamak için tam olarak doğru yerdeydik! Bomba bölmeleri açık olacak ve radar izi muazzam olacak! Zapata'ya hazır olduğunda savaşmasını söyle!"
    
  Her bataryada, birkaç mil uzakta olan ancak mikrodalga veri bağlantısıyla birbirine bağlanan, her biri halihazırda fırlatma pozisyonuna kaldırılmış dört adet 48N6 dikey fırlatmalı önleme füzesi taşıyan üç füze römorku vardı. Saldırı emri verildikten ve uygun saldırı modu (en uygun mesafeden başlayarak) belirlendikten sonra savaş neredeyse otomatikti. Hedef menzile girdiğinde, bir nitrojen mancınığı roketi fırlatma borusunun dışına yaklaşık on metre yüksekliğe fırlattı ve roket motoru ateşlenerek roket on iki saniyeden daha kısa bir sürede saniyede bir milin üzerinde bir hıza hızlandırıldı. Üç saniye sonra, yenilgiyi garantileyen ikinci bir füze otomatik olarak ateşlendi. S-300 füzeleri yalnızca yirmi bin feet yüksekliğe yükseldi ve tahmin edilen önleme noktasına doğru ilerledi.
    
  "Durum?" Alay komutanına sordu.
    
  Sokolov, "Bataryalar hedefleri vuruyor, dört füze havada" dedi. "Hedefler yalnızca çok az kaçma manevrası yapar ve çok az müdahale yaratır. Güvenli sabitleme."
    
  Kundrin, "Aşırı güvenmenin son eylemi" dedi. "Her halükarda manevra alanı yok. Bunların insansız hava araçları olması çok yazık, değil mi kaptan?"
    
  "Evet efendim. Bu T-dalgaları ya da savaşçımıza çarpan her ne olursa olsun endişeleniyorum."
    
  "Birazdan göreceğiz, değil mi?"
    
  "Füzeler mükemmel bir şekilde takip ediyor...Hedefler biraz daha agresif manevralar yapıyor...Kanal parazitten uzaklaşıyor, hâlâ...üç...iki...bir...şimdi."
    
  Taktik subaydan, alay komutanının kafasını karıştıran başka bir rapor gelmemesi. "TAO, rapor ver!"
    
  "Efendim... efendim, her iki füzenin de yerle temas ettiği bildiriliyor!" Sokolov alçak ve utanmış bir sesle söyledi. "Negatif savaş başlığı patlaması. Tam bir ıskalama!"
    
  "Pilleri boşaltın ve yeniden başlayın!" - Kundrin bağırdı. "Hedef mesafesi ve yönü?"
    
  Sokolov, "İkinci salvo işleniyor... Üçüncü füze fırlatıldı... Dördüncü füze fırlatıldı" dedi. "Hedefe olan mesafe dokuz-sıfır, yön iki-sekiz-sıfırda sabit."
    
  "Peki ya üçüncü batarya? Durum?"
    
  "Üçüncü batarya savaşa girdi..." Ve sonra sesi keskin bir nefesle kesildi.
    
  Kundrin koltuğundan fırladı ve ekrana baktı. İnanılmazdı... "İskaladılar mı?" - diye bağırdı. "Yere bir darbe daha mı?"
    
  "Üçüncü batarya yeniden devreye giriyor... Üçüncü füze fırlatılıyor... dördüncü füze..."
    
  "Bana üçüncü bataryanın hedefine olan mesafeyi ve yönü söyler misiniz?"
    
  "Sekiz-sıfır mesafesi, iki-beş-sıfırda sabit seyrediyor."
    
  Kundrin, "Bu... bu hiç mantıklı değil" dedi. "Saldırıya uğramanıza rağmen her iki hedefin koordinatları değişmedi mi? Yanlış bir şey mi var..."
    
  "Efendim, ikinci vuruşun ikinci ve üçüncü bataryalarının füzeleri de yere çarptığını gösteriyor!" Sokolov şunları söyledi: "Bütün savaşlar kaçırılır! İkinci pil tekrar açılır. Üçüncü pil..."
    
  "Cevap olumsuz! Tüm piller yerinde!" Kundrin çığlık attı. "Otomatik açmayı yasakla!"
    
  "Sonuncuyu tekrarlayayım mı efendim?"
    
  "Tüm pillerin şarjlı olduğunu söyledim, otomatik açmayı devre dışı bırak!" - Kundrin bağırdı. "Mekon'dayız!"
    
  "Uyarıldım mı? Sıkışmış mı demek istiyorsunuz efendim?"
    
  Kundrin, "Ekranlarımıza tuzaklar yayınlıyorlar ve bizi hayaletlere ateş etmeye zorluyorlar" dedi.
    
  Sokolov, "Fakat elimizde eksiksiz karşı önlemler ve parazit önleyici algoritmalar var efendim" dedi. "Sistemlerimiz mükemmel çalışır durumda."
    
  Kundrin, "Kahretsin, sıkışıp kalmıyoruz" dedi. "Sistemimizin içinde bir şey var. Bilgisayarlarımız gerçek hedefleri işlediklerini düşünüyor."
    
  Komuta ağı telefonu çaldı; Buna yalnızca alay komutanı cevap verebilirdi. "Merkez".
    
  "Bu Raiette." Moskova'dan arayan General Andrei Darzov'un ta kendisiydi. "Misilleme amaçlı saldırı bildiriminizi kopyaladık ancak şimdi tüm görevleri iptal ettiğinizi görüyoruz. Neden?"
    
  Kundrin, "Efendim, sanırım yönlendiriliyoruz; kendi sensörlerimiz tarafından üretilen tuzaklara yanıt veriyoruz" dedi. "Otomatik yanıtları şu ana kadar engelledim..."
    
  "Efendim, iki S-300 ve Thor bataryası devreye girmek için otomatik komutlar alıyor ve fırlatmaya hazırlanıyorlar!" - Sokolov bağırdı.
    
  "Ben böyle bir emir vermedim!" - Kundrin bağırdı. "Bu emirleri iptal edin! Tüm piller yerinde!"
    
  "Merkez, bunların tuzak olduğundan emin misin?" - Darzov sordu.
    
  Kundrin, "Şu ana kadar fırlatılan her roket yere çarptı" dedi. "Hedefler çok alçakta olmasına rağmen hiçbir birimimiz görsel, elektro-optik veya gürültü teması bildirmedi."
    
  "İkinci S-300 bataryası, gelen çok sayıda yeni yüksek hızlı hedefe ateşleniyor!" Sokolov bildirdi. Koşarak iletişim görevlisini kenara itti ve kulaklıklarını ona çarptı. "Siver ve Zapat pilleri, burası TAO Merkezi, piller yerinde, tekrar ediyorum, piller yerinde! Bilgisayar okumalarını dikkate almayın!" Kimlik doğrulama için aceleyle tarih ve saat kodunu girdi; ancak bunu yaparken daha fazla S-300 ve Tor-M1 fırlatıcısının füze fırlatmasını izledi. "Tüm birimler, burası TAO Merkezi, fırlatmayı bırakın! Tekrar ediyorum, fırlatmayı durdurun!"
    
  "Bu lanet olası cihazların fırlatılmasını hemen durdurun kaptan!" - Kundrin bağırdı. Artık ekranda daha fazla hedef belirdi; ilk hedef gruplarıyla tamamen aynı yörüngede, hızda, yükseklikte ve azimutta uçuyorlardı! Kısa süre sonra Rıza Uluslararası Havalimanı'ndaki S-300 şirketinin ilk bataryası füzeleri ateşlemeye başladı. "Rayette, burası Merkez, yaklaşan yeni düşman hedefleri tespit ediyoruz, ancak bunlar ilk rakiplerle tamamen aynı hızda, yükseklikte ve yörüngede uçuyorlar! Tüm yanıtları durdurmanızı ve tüm sensörler için bekleme moduna geçmenizi öneririz. Aldatıldığımıza eminim."
    
  Değişen şifreleme şifre çözme prosedürleri nedeniyle komut ağının çatırdadığı ve dışarı fırladığı uzun bir duraklama yaşandı; sonra: "Merkez, burası Raietka, Phanar'ı genişlet. Tekrar ediyorum, Phanar'ı konuşlandırıyoruz. İşin kimliğini doğrulamaya hazırlanın."
    
  "Son noktayı tekrar edeyim mi Raietka?" - Kundrin'e sordu. Tanrı aşkına, alay komutanı kendi kendine ağlıyordu, az önce adama her şeyi kapatmamızı önerdim - şimdi Darzo sahip oldukları en büyük silahı ve en büyük sensörü serbest bırakmak istiyor! "Tekrarlıyor musun, Raiette?"
    
  Yanıt emri, "Phanar'ı açın ve görevi tamamlarken kimlik doğrulamaya hazırlanın dedim" dedi. Bunu bir kimlik doğrulama kodu izledi.
    
  "Anlıyorum Raietka, Phanar'ı atış pozisyonuna alıyorum, savaşa girmenin gerçekliğini kontrol etmeye hazırlanıyorum." Kundrin, Darzov'un umutsuzluğa kapılmış olması gerektiğini düşündü. Uzay gemisi karşıtı bir lazer olan Phanar muhtemelen onların son şansıydı. Meşhed'in dört bir yanına dağılmış uçaksavar topçu birliklerinin hızlı, alçaktan uçan bombardıman uçaklarına karşı hiçbir şansı yoktu. Alayının komuta ağı telefonunun ahizesini kaldırdı: "Güvenlik Servisi, burası Merkez, Phanar'ı atış pozisyonuna alın ve mürettebatı düşman uçaklarıyla çarpışmaya hazırlanmaları konusunda bilgilendirin." Kamyonları hareket ettirmesi için güvenlik komutanına kimlik kodu verdi.
    
  Sokolov, "Efendim, tüm birimlerin silahların sınırlandırılması emrine yanıt vermesini sağladık" dedi. "Temel cephanemizin yalnızca yüzde yirmisi kaldı."
    
  "Yüzde yirmi!" Lanet olsun, füzelerinin yüzde seksenini hayaletlere harcadılar! "Yeniden şarj olsalar iyi olur, kahretsin!"
    
  Sokolov, "Şu anda yeniden şarj etme sürecindeyiz efendim" diye devam etti. "Tor-M1 birimleri 15 dakika içinde, S-300 birimleri ise 1 saat içinde hazır olacak."
    
  "Onunla olsun. Her an gerçek bir saldırı gerçekleşebilir. Ve optik-elektronik onayı olmadığı sürece başka hedeflere yanıt vermeyeceklerinden emin olun!" Kundrin çıkışa koştu, koridordan geçti, acil çıkıştan geçerek yönetim binasının çatısına çıktı. Oradan gece görüş dürbünü kullanarak güvenlik birimlerinin ilerleyişini gözlemleyebiliyordu.
    
  Dört Phanar kamyonu saklandıkları yerden yeni çıkıyordu. Pistlerin altından geçen bir tünelde gizlendiler ve araçların pistlerin etrafından dolaşmak zorunda kalmadan havaalanının bir tarafından diğer tarafına hareket etmesine olanak tanıdılar. Pistlerin kuzey tarafında, kullanılmış jet yakıtıyla doldurulabilecek ve bir uçak kazasını simüle etmek için ateşe verilebilecek bir uçağa benzeyecek şekilde donatılmış birkaç eski yakıt tankının bulunduğu bir yangınla mücadele eğitim alanına doğru gidiyorlardı. Komuta aracı, radarın S-300'ün atış kontrol ağına bağlanmasını sağlayacak büyük bir elektronik olarak taranan radar antenini ve veri bağlantı direğini yerleştirme sürecindeydi.
    
  Kundrin'in korumalı taşınabilir radyosu cızırdayarak canlandı: "Merkez, burası Rayetka," diye konuştu Darzov. "Durum".
    
  Kundrin, "Phanar konuşlandırması tüm hızıyla devam ediyor efendim" diye yanıtladı.
    
  Sokolov radyoda "Merkez" "DAO" yayını yapıyor.
    
  "Hazır ol TAO," dedi Kundrin. "Rayetka'yla konuşuyorum."
    
  "Belirtildiği gibi güneydoğu bölgesine mi kuruluyorlar?" - Darzov sordu.
    
  Güneydoğu sitesi mi? Güneydoğu tarafında bir savaşçı alarm alanı vardı, ancak burası hâlâ İslam Devrim Muhafızları'nın taktik saldırı helikopterleri tarafından ve Rus nakliye araçları için korunan bir park alanı olarak kullanılıyordu. Onlara hiçbir zaman onu bir uzay aracına karşı lazer kullanmak için kullanma talimatı verilmedi. "Cevap hayır efendim, talimat verildiği gibi kuzeydeki bölgeyi yangınla mücadele eğitimi için kullanıyoruz."
    
  "Kabul edildi" dedi Darzov. "Devam etmek."
    
  Bir dakika sonra TAO, çatıdaki gözlem noktasına giden kapıdan fırladı. "Durun efendim!" - O bağırdı.
    
  "Neler oluyor Sokolov? Burada ne yapıyorsun?"
    
  "Rayetka'nın kimlik doğrulaması geçersizdi!" Sokolov şunları söyledi: "Phanar'ı konuşlandırma emri geçersizdi!"
    
  "Ne?" Kundrin'in başından donuk bir soğuk geçti. Telsizdeki kişinin doğru kod adını kullandığından ve doğru şifrelenmiş frekansta olduğundan, kendisinin söylediği kişi olduğunu ve geçerli bir emir verdiğini varsaydı; kimlik doğrulama kodunun doğrulanıp doğrulanmadığını görmek için beklemedi. ..
    
  ... ve kanalın diğer ucundaki kişiye Phanar'ın tam yerini söylediğini fark etti!
    
  Telsizi çılgınca dudaklarına götürdü: "Güvenlik, burası Merkez, konuşlandırmayı iptal edin, bu kamyonları sığınağa geri götürün!" - O bağırdı. "Tekrar ediyorum, onları götürün..."
    
  Ancak tam o anda bir ışık parlaması oldu ve bir milisaniye sonra inanılmaz derecede sağır edici bir patlama ve bunu peş peşe birkaç patlama daha izledi. İlk şok Kundrin ve Sokolov'un ayaklarını yerden kesti ve ezici nemli ısı dalgaları üzerlerine çarptığında çaresizce sürünerek uzaklaştılar. Patlamalar ardı ardına devam ederken, koruyucu toplara kıvrılıp kulaklarını kapatmaktan başka bir şey yapamadılar.
    
  Sanki bir saat sürdü ama aslında yirmi saniyeden kısa sürede bitti. Sağır edici gürültüden kulakları çınlayan Kundrin ve Sokolov, idari binanın yıkılmış cephesine doğru sürünerek pistlere baktılar . Pistlerin kuzeyindeki alanın tamamı, yangınla mücadele eğitim alanının merkezinde olmak üzere alevler içinde kaldı. Panelin üzerindeki ateş (görünüşe göre lazerin kullandığı yakıcı kimyasallardan kaynaklanıyordu) o kadar sıcak ve yoğun görünüyordu ki radyoaktifti. Güneydoğudaki Alert uçağı park alanı da vuruldu ve tüm helikopterler ve araçlar ateşe verildi.
    
  Sonra onları duydular ve yangınların parlak parıltısında da onları gün gibi net bir şekilde gördüler: pistte doğruca uçan bir çift Amerikan B-1 bombardıman uçağı. Görünüşe göre tüm hava savunma birimlerine sistemlerini kapatmaları ve ateş açmamaları emri verildiğini biliyorlardı. Birincisi, ofis binasının yanından geçerken kanatlarını çırptı ve ikincisi, yerden altmış metreden daha az yükseklikte uçarak kanatçıklarını açtı. Küçük hava gösterilerini bitirdikten sonra art yakıcıları çalıştırdılar, gece gökyüzüne uçtular ve çok geçmeden gözden kayboldular.
    
    
  LAS VEGAS, NEVADA
  AYNI ZAMANDA
    
    
  Stacy Ann Barbeau kumarhaneleri severdi ve Louisiana'daki Mississippi Nehri boyunca ve komşu Mississippi'deki Körfez Kıyısı'nda kumarhanelerde çok zaman geçirdi. Ancak yıllardır ilk kez büyük bir Las Vegas kumarhanesine gidiyordu ve etkilenmişti. Artık burası kumar salonlarından çok daha fazlasıydı; bunlar heyecan verici yerlerdi; yalnızca ışıkların, renklerin ve seslerin değil, aynı zamanda manzaranın, çevre düzenlemesinin, mimarinin ve sanatın da duyusal bombardımanıydı ve gerçekten baş döndürücüydü. En son buraya geldiğinde, dekorasyonlar şatafatlı, neredeyse Disneyvari görünüyordu. Daha fazla yok. Kesinlikle zarif bir Las Vegas'tı; gösterişli, biraz şatafatlı, gürültülü ve abartılı ama yine de zarif.
    
  lüks kırmızı yolda yürürken, "Bu yerlerin en çok neyi sevdiğimi biliyorsun tatlım; öyle giyinsen bile tamamen anonim olabiliyorsun" dedi. Las Vegas Strip'te İtalyan temalı çok büyük bir kumarhanenin halısı. Gümüş bir kokteyl elbisesi, elmas küpeler ve kolye takıyordu ve vizon bir şal taşıyordu ama sık sık ve takdir dolu bakışlar dışında, kendisini manzaranın başka bir parçası gibi hissediyordu. "Peki 'Playgirl' nerede?"
    
  Morna, "Arkadaki özel poker odası" dedi. Yakutlarla kaplı devasa bir broş gibi görünen bir şey çıkardı ve onu Barbeau'nun elbisesine iğneledi. "İçeri girmek için ihtiyacın olan tek şey bu."
    
  "Çok çirkin. Bunu giymek zorunda mıyım?"
    
  "Evet. Bu bir tanımlama ve izleme aktarıcısı - RFID veya radyo frekansı tanımlama etiketidir" dedi Morna. "Yarım saat önce sen giyinirken onu aldığımdan beri bizi izliyorlar. Tüm hareketlerinizi takip ediyorlar; tüm kasiyerlere, bayilere, yöneticilere, güvenliğe, otel personeline ve hatta kumar makinelerine kim olduğunuz, ne oynadığınız veya ne yaptığınız hakkında ve - eminim onlar için daha önemli olan şey - ne kadar para olduğu hakkında bilgi gönderirler. hesabınızda kaldı. Güvenlik personeli, kameralarını kullanarak sizi izliyor ve siz mülkteyken size göz kulak olmak için açıklamanızı otomatik olarak veri tabanlarıyla karşılaştırıyor. Sanırım buranın herhangi bir yerinde bir veya ikiden fazla yanlış dönüş yaparsanız, otel işinden birkaç adamı sizi doğru yöne yönlendirmek için peşinize gönderirlerdi.
    
  Barbeau, "Konuksever çocukların sesi hoşuma gidiyor," diye cıvıldadı, "Gerçi ormanda boz ayı gibi etiketlenme fikrinden pek hoşlanmıyorum."
    
  "Tamam, bunu yanınızda bulundurun çünkü bu oda anahtarınız, kredi limitinize erişim, kredi kartınız ve tüm gösterilere ve VIP salonlara giriş biletiniz - tekrar ediyorum, hiçbir şey bilmenize gerek yok çünkü bu adamlar size eşlik edecek." nereye gitmek istersen. Herhangi bir yer ."
    
  "Ama kim olduğumu bilmiyorlar, değil mi?"
    
  Morna, "Sizin tam olarak kim olduğunuzu bildiklerini varsayıyorum Senatör," dedi. "Ama burası Vegas; işte burada olmak istediğiniz kişisiniz. Bu gece sen Montgomery'den telekomünikasyon ve petrol üretiminde çalışan Robin Gilliam'sın, evli ama burada yalnızsın."
    
  "Ah, Alabamalı mı olmam gerekiyor?" - sakince sordu. Morna gözlerini devirdi. "Önemli değil. Peki, söylediğim kişi değilsem bu özel poker odasına nasıl girdim?"
    
  Morna, "Elli bin dolarlık bir kredi limiti başlamanın en iyi yoludur" dedi.
    
  "Bu yolculukta kumarhanede bir kredi limiti elde etmek için Beyaz Saray'ın ödeme kodlarını mı kullandınız? Akıllı kız."
    
  Morna, "Bu sadece bizi kapıdan çıkarmak için, Senatör; bunların hiçbirini kullanmayın, yoksa Silahlı Çavuş sizi çarmıha gerer" dedi.
    
  Barbeau, "Ah, canı cehenneme, o yaşlı bir adam," dedi.
    
  Morna sessizce şaka yaptığını umarak gözlerini devirdi. Washington'daki kariyerler çok daha az sıklıkla sona erdi. "Her şey hazır. Yönetim sağduyulu olduğu kadar dikkatli de. Sana iyi bakacaklar. Bana ihtiyacın olursa yan odandaki odada olacağım ve bana her zaman tam olarak nerede olduğunu söyleyecek, satın alınmış ve maaşlı bir kumarhane çalışanım var.
    
  Barbeau o öldürücü sesiyle, "Teşekkür ederim ama bugün bir ekibe ihtiyacım olacağını sanmıyorum tatlım," dedi. "Kaptan Avcı 'Boomer' Noble, fıçıda yayın balığı yakalamak kadar kolay bir şekilde aşağıya inecek."
    
  "Ne yapmayı planlıyorsun Senatör?"
    
  "Yüzbaşı Noble'a Birleşik Devletler Hava Kuvvetlerinde ilerlemenin en iyi yolunu göstermeyi planlıyorum ki bu çok basit: Bir Birleşik Devletler Senatörüyle çelişmeyin," dedi kendinden emin bir şekilde. Göğsünü dışarı çıkardı ve deliği yana kaydırdı. "Bana karşı çıkmak yerine beni memnun etmenin birkaç avantajını ona göstereceğim. Burada olduğuna emin misin?
    
  Morna, "Dün gece kaydoldu ve bütün gün poker oynadı" dedi. "O da iyi gidiyor; biraz hızlandı."
    
  Barbeau, "Ah, kalktığından emin olacağım, her şey yolunda," dedi. "Güven bana".
    
  Morna, "Dairesinin nerede olduğunu biliyorum - bizimkinin hemen koridorunda - ve eğer seni oraya götürürse erkek arkadaşım bana söyler," diye devam etti Morna.
    
  "Yanında başka hanımlar da var mıydı?"
    
  "Sadece birkaç kişi kısa süreliğine masaya uğradı; hiçbirini odasına davet etmedi."
    
  "Buna bir göz atacağız, değil mi?" dedi Barbeau. "Beni bekleme tatlım."
    
  Tıpkı Colleen'in dediği gibi, kumarhane personeli tek kelime etmeden onun geleceğini biliyordu. Barbeau ana kumarhane katından ayrılıp özel poker odasının gösterişli altın girişine doğru ilerlerken, smokinli, bir kulağında iletişim kulaklığı olan bir adam gülümsedi, başını salladı ve yanından geçerken "Hoş geldiniz Bayan Gilliam" dedi. .
    
  Kapılara yaklaştığında, uzun boylu, smokinli yakışıklı bir adam ve elinde bir tepsi içki taşıyan smokinli ve etekli bir kadın tarafından karşılandı. Adam, "Hoş geldiniz Bayan Gilliam," dedi. "Benim adım Martin ve bu da gecenin geri kalanında size eşlik edecek olan Jesse."
    
  Barbeau en güzel Güney aksanıyla, "Teşekkür ederim Martin," dedi. "Bu olağanüstü düzeydeki ilgi beni kesinlikle büyüledi."
    
  Martin, "Amacımız, bir otel konuğu olarak en iyi geceyi geçirmenize mümkün olan her şekilde yardımcı olmaktır" dedi. "Sloganımız 'İstediğin Her Şey' ve bu gece tüm dileklerinin gerçekleşmesini sağlamak için burada olacağım." Garson ona bir bardak uzattı. "Güney konforu ve misket limonu sanırım?"
    
  "Çok doğru Martin. Teşekkür ederim Jessie."
    
  "Benim işim sizi rahat ettirmek, istediğiniz akşam yemeği ya da gösteriyi ayarlamak, tercih ettiğiniz oyun masasında size bir koltuk ayarlamak ve özel odadayken sizi birbirinizle tanıştırmak. İstediğiniz bir şey varsa - herhangi bir şey - lütfen Jesse'ye ya da bana söylemekten çekinmeyin."
    
  "Teşekkür ederim Martin," dedi Barbeau, "ama sanırım ben sadece... bilirsin, biraz dolaşmak, alışmak istiyorum. Her şey yolunda değil mi?"
    
  "Kesinlikle. Bir şeye ihtiyacınız olduğunda bizimle iletişime geçmeniz yeterli. Sizin bizi aramanıza gerek yok, biz sizi ararız."
    
  Her saniye izlendiğini bilmek çok güvenli bir duygu, diye düşündü Barbeau. İçkisini alıp odada dolaşmaya başladı. Çok abartılı olmasa da şık ve süslüydü; sadece hafif bir puro dumanı vardı, o kadar da kötü değildi, neredeyse hoş ve güven vericiydi. Arka odadaki devasa geniş ekran düz panel monitörler, hem erkek hem de kadın seyircilerin omuzlarında asılı duran eşlere hiç benzemeyen kadınların oynadığı çeşitli spor maçlarını gösteriyordu.
    
  Stacy içkisinden bir yudum alırken, burada olanların kesinlikle burada kalacağını düşündü.
    
  Kısa bir avın ardından nihayet onu arkadaki oyun masasında buldu: Hunter Noble, bir tişört ve kot pantolon giymişti, boynunda tek bir kalın altın zincir, bir bileğinde eski tarz metal bir savaş esiri bileziği vardı. ve diğer bileğinde kapalı saat koruma kapaklı siyah naylon cırt cırtlı kayış. Önünde oldukça büyük bir fiş yığını vardı ve masada sadece iki oyuncu ve dağıtıcı vardı - ve diğer oyuncular kesinlikle endişeli görünüyorlardı, sanki hayal kırıklığına uğramışlar gibi fiş yığınları onunkinden çok daha düşüktü. bu genç serseri tarafından dövüldüklerini söyledi. Diğer oyunculardan birinin yanındaki kül tablasında bir sigara vardı; Noble'ın yanında bir de kül tablası vardı ama temiz ve boştu.
    
  Artık onu "doğal yaşam alanında" gördüğüne göre gördükleri hoşuna gitmişti. Zayıf ve kaslının mükemmel bir karışımıydı; McLanahan'ın tıknaz kas yapısının aksine, çok fazla ağır kaldırmaya ihtiyaç duymayan, doğal bir vücuda sahipti. Saçları kısa kesilmiş ve köpükle şekillendirmeye gerek kalmadan doğal bir şekilde şekillendirilmişti ki bu, Stacy'nin hayatında gördüğü en erkeksi olmayan şey olmalıydı. Hareketleri yavaş ve kolaydı, ancak kartlar ve fişler önündeki masanın üzerinden uçmaya başlarken hızlı bakışını fark etti. Kesinlikle pek bir şey kaçırmadı...
    
  ... ve o anda bakışları ona takıldı... Ve hiçbir şeyi de gözden kaçırmadı. O muzip çocuksu gülümsemeyi gülümsedi ve hızlı gözlerinde bir parıltı vardı ve kadın anında görsel olarak tekrar soyunduğunu hissetti - sonra aynı hızla dikkati oyuna geri döndü.
    
  Kısa süre sonra Barbeau, Martin'in krupiyenin Noble'ın kazançlarını saymasını izlediğini gördü. Onun Martin'e bir soru sorduğunu gördü, sunucu cevap verdi ve çok geçmeden elinde bir içki ve sigarayla yavaşça masasına yaklaştı. "Affedersiniz Bayan Gilliam," dedi, oldukça resmi bir tavırla ama aynı muzip gülümsemeyle, "ama cüret ederek Martin'e sizin kim olduğunuzu sordum ve kendimi tanıtmam gerektiğini düşündüm. Benim adım Hunter Noble. Umarım sizi rahatsız etmedim."
    
  Barbeau içkisinden bir yudum aldı ama bardağın kenarından ona baktı ve kendisini incelerken beklemesine neden oldu. Yüzündeki şakacı çocuksu gülümsemeyle sabırla onun önünde durdu, kayıtsız ama aynı zamanda meydan okurcasına, sanki kadının onu oturmaya davet edeceğinden hiç şüphesi yokmuş gibi duruyordu. Lanet olsun, diye düşündü, adam hayatını hipersonik uzay uçaklarıyla kazanıyor - basit bir kadın onu korkutamaz. "Elbette hayır Bay Noble. Oturabilir misin?" Barbeau da aynı şekilde resmi bir şekilde yanıt verdi ve yabancı gibi davranmaktan keyif alıyordu.
    
  "Teşekkür ederim, çok isterim." Yanındaki sandalyeye oturdu, içkisini bıraktı ve ona doğru eğildi. "Senatör Barbeau mu? Sensin?"
    
  Cevap olarak "Kaptan Hunter 'Boomer' Noble" dedi. "Sizinle burada tanıştığıma memnun oldum efendim."
    
  "Özel bir şey yok Senatör. Beni buraya kadar mı takip ettin?"
    
  Barbeau, "Ne demek istediğinizi anlamıyorum kaptan," dedi. "Buradaki otelin müdür yardımcısı bir arkadaşımdı ve şehre geldiğimde beni bu harika VIP odasına davet etti." Ona tekrar baştan aşağı baktı. "RFID etiketiniz nerede kaptan?"
    
  "Bunları giymem; nakit bahşiş vermeyi severim ve Büyük Birader olmadan odamın kapısını kendim açabilirim."
    
  "Sürekli gözetim altında olmanın komik olduğunu düşünüyorum. Bu beni tamamen güvende hissettiriyor."
    
  "Bundan sıkılacaksın," dedi üzgün bir tavırla. "Dreamland'i kapatmak için buradasınız, değil mi Senatör?"
    
  "Buraya saldırmaya çalışan SEAL'lerle konuşmak, General Luger'la eylemleri hakkında konuşmak ve Başkan'a rapor vermek için buradayım" diye yanıtladı.
    
  "O zaman neden buradasın? Beni mi gözetliyorsun?"
    
  Barbeau, "Eh, Kaptan Noble, saklayacak bir şeyi olan bir adama benziyorsun," dedi. "Fakat burada, giriş ücretinin genellikle elli bin dolarlık bir kumarhane kredi limiti olduğu bir VIP oyun odasında vergiler hariç yılda yetmiş bin dolardan az kazanan genç bir Hava Kuvvetleri kaptanı bulduğuma açıkçası şaşırdım. Önünde büyük bir yığın fiş var."
    
  "Para için poker oynamak Hava Kuvvetleri düzenlemelerine aykırı değildir Senatör. İkisi de bekarlığımın eve getirdiği maaşın önemli bir kısmını oyun kartlarına harcamıyor. Arabalara ya da kameralara bu kadar para harcayan adamları mı araştırıyorsunuz?"
    
  Barbeau, "Kamera ekipmanı satın aldıkları için bahisçiler veya tefeciler tarafından şantaja uğrayan kimseyi tanımıyorum" dedi. "Hevesli bir kumarbaz olmak kesinlikle... nasıl diyeyim, ahlaksız görünüyor? Sizinki gibi zorlu bir işte çalışan birinin bu kadar kumar hayranı, hatta kumar bağımlısı olması ne kadar doğru? "Bu bazılarına çok şüpheli gelebilir."
    
  Boomer savunmaya geçerek, "Kumar bağımlısı değilim" dedi. Senatörün gözleri parladı; sinirlendiğinin farkındaydı. "Peki bu saçmalık neden senatör? Programı yok etmeye yönelik bu kampanya neden? Black Stallion'a ve uzay istasyonuna karşısın, harika. Neden siyasi muhalefeti bu kadar kişisel olarak ele alıyorsunuz?"
    
  Barbeau içkisini yudumlarken, "Ben XR-A9 projesine karşı değilim kaptan" dedi. "Bunun harika bir teknoloji olduğunu düşünüyorum. Ancak uzay istasyonunun çok güçlü rakipleri var."
    
  "Gardner gibi."
    
  Barbeau, "Çok sayıda rakip var" diye tekrarladı. "Fakat kullandığınız teknolojilerden bazıları benim için büyük ilgi uyandırıyor, buna Kara Aygır da dahil."
    
  "Bunun Beyaz Saray'daki insanlarla ve düzinelerce savunma yüklenicisiyle birkaç puan kazandığından bahsetmiyorum bile."
    
  Barbeau, "Benimle siyaset oynamaya çalışmayın kaptan; bu oyunu ailem icat etti ve ben de en iyisinden öğrendim" dedi.
    
  "Anladim. Kendi siyasi kazancınız için askeri kariyerinizi mahvetmeye fazlasıyla hazırsınız."
    
  "General McLanahan'ı mı kastediyorsun? Zeki ve azimli bir adamın kendi anlayışının ötesinde siyasi sulara dalmasının mükemmel bir örneği," dedi kaçamak bir tavırla ve bir yudum daha aldı. Sonunda rahatladığını, çok rahat olduğu bir atmosfere daldığını hissetmeye başladı... ama sadece rahat değil: kontrolün kendisinde olduğu bir atmosfer. McLanahan kendini yok etti ve Hunter Noble ona değer verdiği için bir sonraki adım o olacaktı.
    
  Kaptan Hunter Noble sevimliydi, zeki ve yetenekli olduğu belliydi ama bu bir işti ve o da onun kurbanlarından biri olacaktı... onunla biraz eğlendikten sonra!
    
  Barbeau kayıtsız bir tavırla, "Geri adım attığı ve Beyaz Saray'a Hava Kuvvetleri için en iyisinin ne olduğunu söylememe izin verdiği sürece bir sorunu kalmayacak," diye devam etti. "McLanahan bir savaş kahramanı, Tanrı aşkına, bunu herkes biliyor. Dreamland'de ve Türkiye'de yaşananları çok az kişi biliyor." Parmaklarını şıklatıp bileğini salladı. "Bu şekilde halının altına süpürülebilir. Benim yardımım ve onun maksimum işbirliğiyle, genel bir askeri mahkemeden ve emekli maaşının kaybından kurtulacak. Ancak o zaman hayatına devam edebilir."
    
  "Aksi takdirde onun hapishanede çürümesine izin verirsin."
    
  Stacy Ann Barbeau öne doğru eğilerek gümüş rengi dekolteli yakanın altındaki göğüslerine iyice baktı. "Kimseyi mutsuz etmek için burada değilim kaptan, en azından sizi" dedi. "Gerçek şu ki, yardımını istiyorum."
    
  "Yardımım?"
    
  "McLanahan'dan sonra uzay projesiyle ilgili en etkili kişi sizsiniz" dedi. "Dreamland'de ve Türkiye'de yaptıkları dışarı sızarsa General'in işi biter. Benimle işbirliği yapacağını sanmıyorum. Seni bırakıyor."
    
  "Bu nedir, tehdit mi? Beni de mi yok etmeye çalışacaksın?"
    
  Alçak bir sesle, "Size saldırmak istemiyorum kaptan," dedi. Doğrudan gözlerinin içine baktı. "Dürüst olmak gerekirse beni tamamen büyüledin." Yüzündeki şaşkınlığı gördü ve onu taşaklarından yakaladığını fark etti. "Seni Oval Ofis'te ilk gördüğümden beri senden etkileniyorum ve seni burada gördüğümde sanki bana sanki sen..."
    
  Savunmacı bir tavırla, "Sana bakmıyordum," dedi, pek de ikna edici değildi.
    
  "Ah evet öyleydin, Hunter. Onu hissettim. Sen de yaptın." Yutkundu ama hiçbir şey söylemedi. "Söylemeye çalıştığım şey Hunter, eğer izin verirsen kariyerini tamamen yeni bir yöne taşıyabilirim. Tek yapman gereken, senin için neler yapabileceğimi göstermeme izin vermen."
    
  "Kariyerim gerçekten harika."
    
  "Hava Kuvvetlerinde mi? Bu, entelektüeller ve Neandertaller için iyi ama sizin için değil. Zekisin ama anlayışlısın ve kontrol sende. Bunlar özel niteliklerdir. Orduda, eski tarz saçmalıkların ve bitmek bilmeyen, meçhul bürokrasi katmanlarının altında ezilecekler - savaşta veya uzayda en düşük maliyetle yapılmış bir uçağın pilotluğunu yaparken ölme olasılığından bahsetmiyorum bile.
    
  Barbeau alçak sesle, "Çiftçilik denen bu cehennem varoluşundan kurtulmanı öneriyorum, Hunter," diye devam etti ve elinden geldiğince samimiyetini ortaya koydu. "Diğer erkek ve kadınların Pentagon'un kurumsal vasatlığının üzerine çıkıp geleceklerini nasıl iyileştirdiklerini düşünüyorsunuz?"
    
  "General bunu göreve ve takım arkadaşlarına olan bağlılığıyla yaptı."
    
  Barbeau kesin bir tavırla, "McLanahan bunu Kevin Martindale'in kırbaçlayan çocuğu olarak yaptı," dedi. "Eğer onu gönderdiği görevlerden herhangi birinde ölmüş olsaydı, Martindale harekete geçirecek başka bir akılsız robot bulurdu. İstediğin bu mu? Sadece McLanahan'ın kurbanlık kuzusu mu olmak istiyorsun? Boomer bir kez daha cevap vermedi; kafasındaki şüphe çarklarının döndüğünü görebiliyordu. "Peki sana kim göz kulak oluyor, Hunter? McLanahan bunu yapamaz. Hapse girmese bile sicili federal mahkumiyet ve pek de namuslu olmayan bir tahliyeyi içerecek. Eğer McLanahan gibi idealistlerin peşinden körü körüne giderseniz, siz de orada solup gidersiniz."
    
  Bunu söylemedi ama kendi kendine ne sorduğunu biliyordu: Bundan nasıl kurtulabilirim? Bir sonraki adıma hazır, onun ellerinde macun gibiydi. "Benimle gel, Hunter," dedi. "Sana McLanahan'ın seni sürüklediği bataklığın üstüne nasıl çıkacağını göstereceğim. Size uzay uçaklarının ve gizemli görevlerin ötesindeki gerçek dünyayı göstereceğim . Benim yardımımla gerçek dünyaya hükmedebilirsin. İzin ver sana yolu göstereyim."
    
  "Peki ne yapmam gerekiyor?"
    
  Gözlerinin derinliklerine baktı, derin bir nefes aldı, sonra elini yavaşça sol uyluğuna koydu. "Sadece bana güven" dedi. "Kendini benim ellerime bırak. Size söylediklerimi yapın, ben de sizi yerlere götüreceğim, sizi gerçekten söyleyeceklerinizi duymak isteyen en güçlü insanlarla tanıştıracağım ve gücün gerçek koridorlarında size rehberlik edeceğim. İstediğin bu değil mi? O kaya gibi sert kalçaların dokunuşuyla zıpladığını hissetti ve o uzun bacakların ona binmesi için sabırsızlanıyordu. Yarışın sonunda bir maraton koşucusu gibi neredeyse nefes nefese kalmıştı. "Gitmek".
    
  Ayağa kalktı ve gülümsedi ve ayağa kalkmasına yardım ederken elini tuttu. O benim, diye düşündü... Benim.
    
  Ayağa kalkarken biraz başının döndüğünü hissetti; bu geziye hazırlanmak için yarım gün oruç tuttuktan sonra içtiği bir bardak viski onun işini bitirmişti. Hunter Noble'la ilgilendikten sonra, kendisine ve Colleen'e odasında geç bir akşam yemeği ısmarlayacağına ve başarısına kadeh kaldıracağına söz verdi. Önce Gardner, sonra McLanahan ve şimdi de güçlü vücuda sahip bu kaslı askeri astronot.
    
  "Size herhangi bir konuda yardımcı olabilir miyim Bayan Gilliam?" - Garson Jessie sanki birdenbire ortaya çıkmış gibi ona sordu. Ayağa kalkmasına yardım edermiş gibi elini uzattı.
    
  Barbeau, "Hayır, teşekkürler Jesse, iyiyim" dedi. Martin'in yaklaştığını ve onu dikkatle takip eden Noble'ı fiziksel olarak zapt edecekmiş gibi görünmesini izledi ama elini kaldırdı. "Bay Noble ve ben birlikte yürüyüşe çıkacağız" dedi. "Teşekkür ederim Martin."
    
  Martin, "Bir şeye ihtiyacınız olursa Bayan Gilliam, telefonu açın veya sinyal verin, biz de orada olacağız" dedi.
    
  "Çok teşekkür ederim. Harika vakit geçiriyorum," dedi Barbeau neşeyle. Ona elli dolar bahşiş verdikten sonra kapıya yöneldi. Hunter ona kapıyı açtı; Martin kapıyı ondan aldı ve Noble'a sert bir uyarı bakışı attığını fark etti... ve o da ona bahşiş vermedi. Belki Playgirl'ün itibarı burada biraz zedelenmiştir, diye düşündü, eğer işbirliği yapmazsa bu da keşfetmeye değer başka bir zayıflık olurdu.
    
  Asansöre ulaşana kadar konuşmadan birlikte yürüdüler ve sonra onu ince belinden yakalayıp yakınına çekti ve derinden öptü. "Seni ilk gördüğümden beri bunu yapmak istiyordum." dedi ve ona sımsıkı sarıldı. O da ona bir şeyler fısıldadı ama asansördeki müzik biraz yüksekti ve kadın onu duyamıyordu.
    
  Kat görevlileri tarafından kendi katlarında karşılandılar. Hoş geldiniz Bay Noble, Bayan Gilliam, dedi neşeyle, görünüşe göre otelin her zaman mevcut olan güvenlik sistemi onların gelişini uyarmıştı. "Bu gece senin için yapabileceğim bir şey var mı? Herhangi bir şey?"
    
  Barbeau, bacaklarının arasına uzanıp onu okşayarak, "Hayır, her şeyi kendim hallettim," dediğini duydu. "Ama biraz sonra bize katılmak istersen tatlım, bu harika olur, kesinlikle harika." Ve sonra kıkırdadığını duydu. Az önce kıkırdadı mı? Güneylinin bu rahatlığı onu düşündüğünden daha fazla etkiledi. Asla aç karnına parti vermeyin, diye hatırlattı kendine.
    
  Colleen'in odasının önünden geçerken biraz takılıp takılıyormuş gibi yaptı ve sırf geri geleceğini bildirmek için kapısını çaldı, sonra odanın kapısına vardılar. "Sen rahat ol ve şimdilik beni sürmeme izin ver, koca oğlan," dedi, daha kapıyı açmadan gömleğini pantolonunun içinden çıkarmaya başladı. "Sana nehir kıyısında eğlenmeyi ne kadar sevdiğimizi göstereceğim."
    
    
  BAŞKANIN ÖZEL KONUTLARI, BOLTINO, RUSYA
  BİRKAÇ SAAT SONRA
    
    
  "Telefonlarıma neden cevap vermedin Gardner?" Başkan Leonid Zevitin gürledi. "Saatlerdir deniyorum."
    
  Başkan Joseph Gardner, "Sorunlarım var Leonidas" dedi. "Sanki fark etmemişsin gibi, burada bir tür isyanla uğraşmak zorunda kalıyorum."
    
  "Gardner, McLanahan İran'ın Meşhed kentini bombaladı!" Zevitin ağladı. "Birkaç Rus nakliye aracını yok etti ve yüzlerce erkek ve kadını öldürdü! Onun zorla kontrol altına alınacağını söylemiştin! Neden hâlâ onunla ilgilenmedin?"
    
  Gardner, "Saldırıdan haberdar oldum" dedi. "Ayrıca hedef hakkında da bilgilendirildim; uzay uçaklarımızdan birini düşürmek için kullanıldığı iddia edilen bir anti-uzay lazeri. Bu konuda hiçbir şey bilmiyorsun değil mi Leonid? Bütün bu Rus personelinin ve araçlarının Meşhed'de ne işi vardı?"
    
  "Konuyu değiştirmeyin!" - Zevitin bağırdı. "Duma yakında toplanacak ve yedeklerin hazır hale getirilmesi, kara kuvvetlerinin ve stratejik hava kuvvetlerinin seferber edilmesi ve mobil balistik füzelerin ve denizaltı kuvvetlerinin dağıtılması da dahil olmak üzere askeri duruşta kalıcı bir değişiklik önerecekler. Gardner, McLanahan'ın deli gibi davranmasını, gezegenin her yerindeki hedeflere saldırmasını ve bizi bir dünya savaşına girecekmişiz gibi tepki vermeye zorlamasını sağlamak en başından beri planın mıydı Gardner? Çünkü kulağa tam olarak böyle geliyor!"
    
  "McLanahan'la işbirliği içinde olduğumu mu düşünüyorsun? Bu adam delirmiş! Tamamen kontrolden çıktı! Amerikan ordusuna saldırdı, çok gizli bir askeri üssü ele geçirdi ve son derece gizli birçok uçak ve silahı çaldı. Neredeyse yarım gün boyunca kimse onunla iletişime geçmedi; uzay istasyonunda intihar etmiş olabileceğini düşünüyoruz."
    
  Zevitin, bunun uzun zamandır duyduğu en güzel haber olduğunu düşündü. Gardner'a "Kimse bunların hiçbirine inanmayacak" dedi. "Bana kabineme ve Duma'daki liderlere söyleyecek bir şey vermelisin Joe, yoksa bu iş çığırından çıkabilir. Meşhed'e olan saldırıyı nasıl gerçekleştirdi Joe?"
    
  Gardner, "Buna izinsiz girmeme diyorlar Leonidas" dedi. Zevitin'in gözleri şaşkınlıkla açıldı; Amerikan Başkanı gerçekten ona söyleyecekti! "McLanahan'ın bazı uçakları ve uzay araçları, yalnızca radarı ve iletişimi engellemekle kalmayıp, aynı zamanda düşman sistemine sahte kod ve sinyaller enjekte edebilecekleri bir sistemle donatılmıştır. Bilgisayarları yeniden programlayabilir, devre dışı bırakabilir veya kontrol edebilir, ağları istila edebilir, virüs bulaştırabilir ve tüm bu çılgın saçmalıkları yapabilirler."
    
  "Bu harika!" - diye bağırdı Zevitin. Evet, tüm bunları bana anlatman çok şaşırtıcı! "Bombardıman uçakları Meşhed üzerinde böyle mi uçtu?"
    
  Gardner, "Şehrin etrafındaki hava savunmasını tuzaklara tepki vermeye zorladılar" dedi. "Hava savunma görevlileri, orada olmayan bir şeye ateş etmemek için füze sistemlerini kapatmış gibi görünüyor ve bu da bombardıman uçaklarının gizlice içeri girmesine olanak tanıyor. McLanahan ayrıca şifrelenmiş radyo yayınlarını hackledi ve onlara yanlış emirler verdi, bu da bombardıman uçaklarının lazer kurulumunu tespit etmesine ve ona saldırmasına olanak sağladı."
    
  Zevitin, "Eğer bunların hepsi doğruysa Joe, o zaman bu teknolojiyi paylaşmak için bir anlaşma yapmalıyız, ya da en azından ilan edilen savaş dışında kullanmayacağımıza söz vermeliyiz" dedi. Bu teknolojinin yanlış ellere geçtiğini hayal edebiliyor musunuz? Bu ekonomimizi mahvedebilir! Bir anda Taş Devrine geri dönebiliriz!"
    
  Gardner, "Bu şeyleri ortaya çıkaranlar Dreamland'deki tüm McLanahan pislikleriydi" dedi. "Dreamland'i kapatacağım ve o piç McLanahan'ı vuracağım. Sanırım uzay istasyonundan ayrılıp Dreamland'e döndü. Çok uzun zamandır emirlerimi görmezden geldi ve istediğini yaptı. McLanahan'ı ifşa etmeye çalışacak güçlü bir senatör olan bir arkadaşım var ve bunu yaptığında onun kıçını duvara yapıştıracağım.
    
  "Senatör kim Joe?"
    
  "İsmini açıklamaya hazır değilim"
    
  "Bu, Duma önündeki argümanlarıma güvenilirlik kazandıracak, Joe."
    
  Kısa bir duraklama oldu; ardından: "Senatör Stacy Ann Barbeau, Çoğunluk Lideri. Bu durumu yatıştırmak amacıyla McLanahan veya Luger ile buluşmak için Dreamland'e gitti."
    
  Senato Çoğunluk Lideri onun adına casusluk mu yapıyor? Daha iyi olamazdı. Zevitin'in aklı hızla ilerledi. Bunu önermeye cesaret edebilir mi? "Bunu yapmak istemezsin Joe," dedi dikkatle. "Kendini ya da Barbeau'yu daha fazla ifşa etmek istemezsin. McLanahan ülkenizde çok popüler bir insan, değil mi?"
    
  "Evet maalesef öyle."
    
  "O halde sana şu fikri önereyim Joe: hem Karadeniz hem de İran üzerinden, bunu senin için yapalım."
    
  "Ne?" - Diye sordum.
    
  "Siz bize bu bombardıman uçaklarının nerede, ne zaman olacağını söylediniz, biz de sizin için onların icabına baktık; bize uzay uçağından bahsettin ve onları saldırabileceğimiz bir konuma getirdin-"
    
  "Ne? Uzay uçağını ne yaptın...?"
    
  Zevitin neredeyse boğulacak şekilde, "McLanahan'ı temiz suya getirin," diye devam etti. "Senatör Barbeau bize nerede olduğunu söylesin. Onu cezalandırmak için bir ekip göndereceğim."
    
  "Yani bir Rus paralı asker grubunu mu kastediyorsun?"
    
  Zevitin, "McLanahan'ın kanının ellerine bulaşmasını istemezsin Joe" dedi. "Onu yolundan çekmek istiyorsun çünkü o senin için bir baş belasından çok daha fazlası; o tüm dünya için bir tehlike. Durdurulması gerekiyor. İçeride biri varsa ondan bizimle iletişime geçmesini isteyin. Bize nerede olduğunu söyle. Gerisini biz halledeceğiz ve sizin bu konuda hiçbir şey bilmenize gerek yok."
    
  "Bunu yapabilir miyim bilmiyorum..."
    
  "Eğer onu kişisel olarak öldürmeyi ciddi olarak düşünüyorsanız, o zaman onun yalnızca dünya barışına değil, Amerika Birleşik Devletleri'nin güvenliğine ve varlığına yönelik oluşturduğu tehlike konusunda da ciddisiniz demektir. Bu adam en saf haliyle bir tehdittir. O, öldürülmesi gereken vahşi bir köpek."
    
  "Ben de aynen bunu söyledim, Leonid!" dedi Gardner. "McLanahan sadece çizgiyi aşmakla kalmadı, aynı zamanda tamamen kontrol edilemez hale geldiğini düşünüyorum! Amerikan birliklerine saldırmak için halkının beyinlerini yıkadı... ya da belki de beyinlerini yıkamak için bu "ağlama" saçmalığını kullandı. Tüm ülkeyi yok etmeden önce durdurulması gerekiyor!"
    
  Zevitin, "O halde aynı fikirdeyiz Joe" dedi. "Sana araman için bir numara vereceğim, güvenli ve gizli bir sıfırlama yapacağım ya da 'yardım hattı' aracılığıyla bir mesajı kodlayabilirsin. Bize nerede olduğunu söylemekten başka bir şey yapmanıza gerek yok. Hiçbir şey bilmenize gerek yok. Bu tamamen yalanlanacaktır."
    
  Hatta uzun bir duraklama oldu; sonra: "Tamam, Leonid. Halkınızı Amerika'nın savaş istemediğine ve Rusya'ya karşı hiçbir planı olmadığına ikna edin, biz de McLanahan'ı durdurmak için birlikte çalışacağız." Ve telefonu kapattı.
    
  Gerçek olamayacak kadar iyiydi! Zevitin kendi kendine bağırdı. Amerika Birleşik Devletleri'nin önde gelen iki politikacısı Patrick McLanahan'ı öldürmesine yardım edecekti! Peki bu projeyi kime emanet edeceğiz? Kendi istihbarat bürosu değil; bu tür işler için çok fazla sallantılı ittifak, çok fazla bilinmeyen var. Güvenebileceği tek kişi Alexandra Khedrov'du. Bakanlığında bu işi yapabilecek ajanlar mutlaka vardı.
    
  İdari ofisinin yanındaki yatak odasına gitti. Alexandra karanlıkta yatakta tek başına oturuyordu. Hoparlör açıktı; onun dinleyeceğini ve ona tavsiye vermeye istekli olacağını umuyordu. Kendisi değerli bir danışmandı ve Kremlin'deki herkesten daha çok güvendiği bir kişiydi. "Peki aşkım," dedi Zevitin, "ne düşünüyorsun? Gardner ve Barbeau bize McLanahan'ın nerede olduğunu söyleyecekler! Bir ekip kurmanı, onları Nevada'ya göndermeni ve saldırıya hazır olmanı istiyorum." Sessizdi. Dizleri göğsüne kadar çekilmişti, başı dizlerine değiyordu, kolları bacaklarının etrafına dolanmıştı. "Biliyorum aşkım, bu iğrenç bir şey. Ama bu kaçıramayacağımız bir fırsat! Hemfikir değil misin?" Hareketsiz kaldı. "Masraflı...?" Zevitin elektrik düğmesine bastı... ve bilincinin yerinde olmadığını gördü! "Alexandra! Ne oldu? İyi misin?"
    
  "Bu konuda size yardımcı olabilirim Sayın Başkan." Zevitin arkasını döndü... ve dolabında, karanlığın gizlediği, uçuş kıyafeti ile vücut zırhının birleşimi olan koyu gri üniformalı bir figür gördü... bir Teneke Adam savaş zırhı sistemi olduğunu fark etti. Elinde keskin nişancı tüfeği ve topun birleşiminden oluşan büyük bir silah vardı. "Eller yukarı".
    
  Kendisine söyleneni yaptı. "Sen kimsin?" - Zevitin sordu. Geriye doğru bir adım attı... ışık anahtarına doğru, eğer onu hızlı bir şekilde kapatıp tekrar açabilirse, güvenlik ekibine bir acil durum sinyali gönderecekti. "Sen McLanahan'ın Teneke Adamlarından birisin, değil mi?"
    
  Adam elektronik olarak sentezlenmiş bir sesle "Evet" dedi.
    
  "McLanahan seni beni öldürmen için mi gönderdi?"
    
  Zevitin bir sesin "Hayır" dediğini duydu. Arkasını döndü... ve orada, farklı bir Teneke Adam savaş zırhı giymiş ama kaskı olmayan Patrick McLanahan vardı. "Bunu kendim yapacağımı düşündüm Sayın Başkan."
    
  Zevitin arkasını döndü, McLanahan'ı itti, elektrik düğmesine koştu ve ışığı kapatıp açmayı başardı. McLanahan, Zevitin'in öfkeyle düğmeyi yukarı aşağı hareket ettirmesini kayıtsızca izledi. Zevitin, "Güvenliğimden gizlice geçerek özel konutuma ve yatak odama girmek çok etkileyici bir başarı" dedi. "Fakat şimdi yüzlerce eğitimli komandoya karşı savaşmak zorundasın. Asla başarılı olamayacaksın."
    
  McLanahan'ın zırhlı sol eli dışarı fırladı, Zevitin'in bileğine dolandı ve sıktı. Zevitin elinin tamamen kolundan koptuğunu hissetti ve acıyla dizlerinin üzerine çöktü, acı içinde çığlık attı. McLanahan, "Orada yaklaşık altmış iki koruma vardı ve buraya gelirken hepsiyle biz ilgilendik" dedi. "Ayrıca güvenlik sisteminiz ile Zagorsk'taki askeri üs arasındaki bağlantıyı da atladık; her şeyin yolunda olduğunu düşünecekler."
    
  Sanırım buna "izinsiz giriş" diyorsunuz?
    
  "Evet".
    
  "Muhteşem. Yarına kadar tüm dünya bunu öğrenecek ve biz de teknolojide tersine mühendislik uyguladığımızda bunu dünyanın geri kalanına anlatacağız."
    
  McLanahan'ın sağ eli Zevitin'in boynuna doğru fırladı ve kapandı. Yüzü tamamen duygusuzdu, duygudan yoksundu. "Ben öyle düşünmüyorum Sayın Başkan" dedi.
    
  "Bu yüzden. Artık bir suikastçı mı oldun? Büyük Hava Generali Patrick Shane McLanahan sıradan bir katil oldu. Yemininize ihanet etmek, başkomutanınıza itaatsizlik etmek size yetmedi değil mi? Şimdi sırf kişisel bir intikam yüzünden en büyük ölümcül günahı işleyip birinin hayatını mı mahvedeceksin?
    
  McLanahan ifadesiz bir şekilde orada öylece durdu ve doğrudan Zevitin'in sırıtan yüzüne baktı; sonra başını salladı ve basitçe "Evet Sayın Başkan" diye yanıtladı ve ellerindeki vücut tamamen gevşek ve cansız hale gelinceye kadar parmaklarını zahmetsizce birbirine bastırdı. İki Amerikalı bir dakika boyunca orada durdular, cilalı ahşap zemindeki kanın lekelenmesini ve McLanahan sonunda cesedi elinden kurtarana kadar cesedin birkaç kez sarsılmasını izlediler.
    
  Binbaşı Wayne Macomber elektronik sesiyle, "Bunu yapacağınızı bir an bile düşünmemiştim patron" dedi.
    
  Patrick dolaba gitti ve kaskını ve elektromanyetik raylı tabancasını çıkardı. "Uzun zamandır başka bir şey düşünmedim Fermuar," dedi. Miğferini taktı ve raylı silahını kaldırdı. "Eve git".
    
    
  ANA KUTU, DENİZ DESTEK ÜSSÜ THURMONT (CAMP DAVID), MARYLAND
  AYNI ZAMANDA
    
    
  Başkan Joseph Gardner kendi kendine, bunların hepsi cehenneme gidecek, dedi. Ama bu benim hatam değil. McLanahan'ın mümkün olan en kısa sürede gitmesi gerekiyor. Eğer bunu yapmak için şeytanla bir anlaşma yapması gerekiyorsa öyle olsun.
    
  Özel ofisinden Camp David'deki başkanlık konutunun yatak odasına yürüdü ve burada konuğunu -ilk Hava Kuvvetleri uçağında görevlendirdiği kurmay çavuşu- odanın diğer ucundaki barda dururken buldu, üzerinde sadece bir şeyler vardı. neredeyse şeffaf bir sabahlık, baştan aşağı açık, elleri baştan çıkarıcı bir şekilde arkasında birleştirilmiş. Lanet olsun, diye düşündü, bu Hava Kuvvetlerindeki geleceğin en ateşli subaylarından biriydi! "Hey tatlım, bu kadar uzun sürdüğü için üzgünüm ama bekleyemezdi. Bize bir içki getir, tamam mı?"
    
  "Kendin tamir et, seni piç kurusu," diye duydu, "sonra git ve onu kıçına sok." Gardner hızla arkasına döndü...
    
  ... ve karşısında duranın Senatör Stacy Ann Barbeau'dan başkası olmadığını fark etti! "Stacy!" dedi. "Buraya nasıl geldin?"
    
  "General McLanahan'dan tebrikler" diye duydu. Diğer yöne döndüğünde duvarın önünde fütüristik çelik yelek ve miğfer giymiş bir figür gördü. Arkasında bir ses duydu ve tepeden tırnağa vücut zırhı ve miğfer giyen, elinde kocaman bir tüfek tutan başka bir figürün odaya girdiğini gördü.
    
  "Sen kimsin?" - başkan bağırdı. "Buraya nasıl geldin?" Sonunda kim olduklarını öğrendi. "Siz McLanahan Teneke Adamlar! Seni beni öldürmen için mi gönderdi?"
    
  "Onlara aldırış etme Joe!" Barbeau ağladı. "Bütün bunlar ne anlama geliyordu? Rus ajanlarının McLanahan'ı öldürmesi için Zevitin'le anlaşma mı yaptınız?"
    
  "Bu çok iyi bir fikir gibi görünmeye başlıyor Stacy, sence de öyle değil mi?" - Gardner sordu. "Ben de tam olarak bundan korkuyordum; McLanahan bütün düşmanlarını öldürecek ve hükümeti ele geçirecek!"
    
  "Yani krizden çıkış stratejisi planlamak için Camp David'e bir piliç getirip onunla bir süre eğleniyorsunuz ve ardından Rusya Devlet Başkanı ile bir Amerikalı generali öldürmek için anlaşma mı yapıyorsunuz?"
    
  Gardner hızla arkasına döndü. "Yardım! Bana yardım et!" - O bağırdı. "Odadayım ve burada silahlı insanlar var! Buraya gel! Yardım! "
    
  Zırhlı figürlerden biri Gardner'a doğru adım attı, elini boynuna koydu ve sıktı. Ani şiddetli acı nedeniyle Gardner'ın görüşü bir yıldız bulutuna dönüştü. Bir anda bütün gücü vücudunu terk etti ve dizlerinin üzerine çöktü. Zırhlı kişi, "Hepsi şimdilik iş göremez durumda, Sayın Başkan," dedi. "Kimse seni duyamaz."
    
  "Benden uzak dur!" Gardner ağladı. "Beni öldürmeyin!"
    
  "Seni kendim öldürmeliyim, seni bok herif!" - diye bağırdı Barbeau. "McLanahan'ı yoldan çekmek istedim, belki işbirliği yapmazsa onu utandırmak ya da utandırmak istedim ama onu öldürmeyecektim, seni aptal aptal! Ve bunu yapmak için kesinlikle Ruslarla bir anlaşma yapmayacaktım!"
    
  Gardner, "Bu McLanahan'ın hatası" dedi. "O çılgın. Bunu yapmak zorundaydım."
    
  Gardner'ı boynundan yakalayan figür bıraktı. Zırhlı figür onun üzerinde dururken Gardner yere yığıldı. Figür, tuhaf bir bilgisayar sesiyle, "Beni dikkatle dinleyin Sayın Başkan," dedi. "Elimizde, Amerikan bombardıman uçaklarını ve Black Stallion uzay uçağını düşürmek için Ruslarla komplo kurduğunuzu ve bir Amerikan generalini öldürmek için Rus ajanlarını ülkeye sızdırmak üzere Rusya Devlet Başkanı ile komplo kurduğunuzu itiraf ettiğinize dair bir kayıt var."
    
  "Beni öldüremezsin!" Gardner ağladı. "Ben Amerika Birleşik Devletleri Başkanıyım!"
    
  Figür zırhlı yumruğunu Başkan'ın kafasının hemen yanına vurdu, sonra beş santim aşağı inerek yatak odasının akçaağaç zeminini ve beton tabanını deldi. Gardner tekrar çığlık attı ve kaçmaya çalıştı ama figür onu boğazından yakalayarak miğferli yüzünü Başkan'ın yüzüne yaklaştırdı. Figür, "Sizi kolaylıkla öldürebilirim Sayın Başkan" dedi. "Donanma SEAL'lerini durdurduk, Gizli Servisi durdurduk ve Rus Hava Kuvvetlerini durdurduk; sizi kesinlikle durdurabiliriz. Ama seni öldürmeyeceğiz."
    
  "Peki ne istiyorsun?"
    
  "Af" dedi figür. "Dreamland, Battle Mountain, Batman, Tahran ve Köstence'de ABD'ye veya müttefiklerine karşı eylemlerde bulunan herkes için kovuşturma veya soruşturmadan tam özgürlük. Başkomutan olarak sizin emrinizde hizmet etmek istemeyen herkes için tam ve onurlu terhisler."
    
  "Başka ne?"
    
  "Hepsi bu kadar" dedi diğer figür. "Fakat bizim söylediklerimizi yaptığınızdan emin olmak için Teneke Adamlar ve Kriminal Soruşturma Birimleri ortadan kaybolacak. Eğer yolumuza çıkarsanız ya da herhangi birimize bir şey olursa geri döneriz ve işi bitiririz."
    
  İlk Teneke Adam "Bizi durduramazsınız" dedi. "Nerede saklanmaya çalışırsan çalış, seni bulacağız. Sensörlerinizi, bilgisayar ağlarınızı ve iletişimlerinizi istediğimiz şekilde değiştirebileceğimiz için bizi izleyemeyecek veya tespit edemeyeceksiniz. Tüm konuşmalarınızı, e-postalarınızı, hareketlerinizi takip edeceğiz. Bize ihanet edersen seni buluruz ve ortadan kaybolursun. Anladınız mı Sayın Başkan?" Odadaki iki kadına baktı. "Bu ikiniz için de geçerli. Biz yokuz ama sizi gözetliyor olacağız. Hepiniz."
    
    
  Sonsöz
    
    
  Kendisi düşen asla ağlamaz.
    
  - TÜRK ATASÖZÜ
    
    
    
  MOJAVE GÖLÜ, NEVADA
  BİRKAÇ HAFTA SONRA
    
    
  Çocuk, uzun, geniş bir tekne rampasının yanındaki kayalık çıkıntının tepesindeki tüneğinden Mojave Gölü'ne olta attı. Mojave Gölü aslında bir göl değildi, Las Vegas'ın güneyindeki Colorado Nehri'nin geniş bir alanıydı. Burası mevsimlik sakinler için popüler bir kış mekanıydı ama şimdi bile, ilkbaharın başlarında, yaz sıcağının yaklaştığını hissedebiliyorlardı ve insanların ayrılmak için sabırsızlandığı yer hakkında bir heyecan hissi vardı. Çocuktan çok uzakta olmayan babası şort, güneş gözlüğü, naylon koşu sandaletleri ve Tommy Bahama gömleği giymiş halde kapalı piknik alanının gölgesinde dizüstü bilgisayarında yazı yazıyordu. Arkasındaki karavan parkında kar kuşları kamp alanlarını parçalıyor ve karavanlarını, kampçılarını ve SUV'larını daha ılıman iklimlere taşımaya hazırlanıyorlardı. Yakında, Güney Nevada'nın acımasız sıcak yazında hayatta kalmak için yalnızca en hevesli çöl aşıkları kalacak.
    
  Adam, kamp alanının gürültüsünün ortasında, normalden daha ağır bir aracın sesini duydu. Arkasına dönmeden ya da fark ettiğini belli etmeden mevcut programından çıktı ve bir başkasını aradı. Bir tuşa basılmasıyla telefon direğindeki uzak kablosuz ağ kamerası etkinleştirildi ve yeni gelen kişiyi otomatik olarak izlemeye başladı. Kamera arabanın plakasına odaklandı ve saniyeler içinde harfleri ve rakamları yakalayarak arabanın sahibinin kimliğini tespit etti. Aynı anda kameraya yerleştirilen kablosuz RFID sensörü, araçtan iletilen şifreli kimlik sinyalini okuyarak kimliğini doğruluyor.
    
  Ön cam hariç her tarafı renkli camlı, koyu renkli bir H3 Hummer olan araba, marina restoranı ile fırlatma rampası arasındaki beyaz çakıllı araziye park etti ve üç adam dışarı çıktı. Herkes kot pantolon, güneş gözlüğü ve bot giyiyordu. Kahverengi safari tarzı yelek giyen bir adam arabanın yanında kaldı ve bölgeyi araştırmaya başladı. İkinci adam yakası açık ve kolları sıvanmış açık beyaz bir iş gömleği giyerken, üçüncü adam da açık kahverengi safari tarzı bir yelek giyiyordu.
    
  Piknik masasındaki adam kablosuz Bluetooth kulaklığından küçük bir bip sesi aldı ve ona, parka yerleştirilmiş küçük bir milimetre dalga sensörünün adamlardan birinin büyük bir metal nesne taşıdığını tespit ettiğini ve bunun bir takım çantası olmadığını söyledi. Yelekli ikinci adam, rampanın yanındaki piknik alanından çöp kutusunun yanındaki fırlatma rampasına kadar yaklaşık bir düzine adım durdu ve ilki gibi bölgeyi incelemeye başladı. Üçüncü adam piknik masasındaki adamın yanına geldi. "Burası senin için yeterince sıcak mı?" - O sordu.
    
  Piknik masasındaki adam, "Bu çok saçma" dedi. Dizüstü bilgisayarını bıraktı, ayağa kalktı, yeni gelene döndü ve güneş gözlüğünü çıkardı. "Mayıs ayına kadar yüze ulaşacağını ve haziran, temmuz ve ağustos boyunca yüz onun üzerinde kalacağını söylüyorlar."
    
  "Harika" dedi yeni gelen. "Ziyaretçi sayısını azaltıyor, öyle mi?" Adamın yanından tekne rampasının yanında balık tutan çocuğa baktı. "Lanet olsun, Bradley'nin bu kadar uzadığına inanamıyorum."
    
  "Artık her gün yaşlı adamdan daha uzun olacak."
    
  "Şüphesiz". Yeni gelen elini uzattı. "Nasılsın Patrick?"
    
  Patrick McLanahan, "Harika, Sayın Başkan" dedi. "Sen?" - Diye sordum.
    
  "Harika. Sıkıcı. Hayır, bundan bıktım ve yoruldum" diye yanıtladı eski Amerika Birleşik Devletleri Başkanı Kevin Martindale. Etrafa baktı. "Burada oldukça karanlık bir yerin var Muk. Burası San Diego değil. Burası Vegas bile değil."
    
  Patrick, "Çöl nefes kesici, özellikle de kışın sonlarında buraya gelirseniz ve sıcaklıktaki kademeli değişimi yaşarsanız" dedi.
    
  "Kalmayı mı planlıyorsun?"
    
  Patrick, "Bilmiyorum efendim," dedi. "Searchlight'tan bir ev ve havaalanı hangarı satın aldım. Henüz toplanmaya hazır olup olmadığımı bilmiyorum. Yer büyüyor. Şu anda Bradley'de evde eğitim görüyorum ama bölgeye giderek daha fazla insan taşındıkça buradaki okulların daha iyi hale geldiğini söylüyorlar."
    
  "Ve John Masters 95. Otoyolun hemen dışında."
    
  Patrick, "Evet, kendisi için çalışmam için neredeyse her gün beni rahatsız ediyor ama emin değilim," diye itiraf etti.
    
  "Bu çaresiz astronot Hunter Noble onunla kaydoldu. Zaten başkan yardımcısı olduğunu duydum. Ama eminim eğer istediğin buysa sana bir yer bulacaklardır."
    
  "Orada bulundum, bunu yaptım."
    
  Martindale, "İkimizin de daha önce yaptığı bir şey daha var Patrick" dedi.
    
  "Er ya da geç bu konuda ortaya çıkacağını düşündüm."
    
  "Teneke Adamların ve TIE'lerin var, değil mi?"
    
  "Ne?" - Diye sordum.
    
  Martindale gülerek, "Sen berbat bir yalancısın," dedi.
    
  "Yalan söylemeye çalışmanın bir anlamı var mı? İstihbarat ağınızın iyi olduğundan eminim..."
    
  "Yarattığın söylenen kadar iyi mi? Şüpheliyim. Bundan çok şüpheliyim" dedi eski başkan. "Dinle dostum, sana hâlâ ihtiyaç var. Ülkenin sana ihtiyacı var. Sana ihtiyacım var. Üstelik sakladığınız şey devletin malıdır. Bunu saklayamazsın." Patrick ona doğrudan bir bakış attı; yalnızca kısa bir bakıştı ama anlamı yüksek ve açıktı. "Tamam, muhtemelen sende kalabilir ama öylece rafa kaldırmamalısın. Bununla pek çok iyilik yapılabilir." Patrick hiçbir şey söylemedi. Martindale güneş gözlüğünü çıkardı ve gömleğinin koluyla sildi. "İran hakkındaki son haberleri duydun mu?"
    
  "Yeni başkanın öldürülmesi hakkında mı?"
    
  "Bu haber çıktığında tüm Ortadoğu yeniden çıldıracak ve Mohtaz, Ruslar gittiğinde altında saklandığı kayanın altından bir kez daha çıkacak ve yeniden başkanlık iddiasında bulunacak. Halk, Kraliçe Ezher'in yeni seçimler yapılana kadar hükümetin kontrolünü ele almasını istiyor ancak Kraliçe, sorumluluğu Başbakan Noşar'ın üstlenmesinde ısrar ediyor."
    
  "O haklı".
    
  "Noshar bir bürokrattır, bir fasulye tezgahıdır. Ülkeyi yönetemez. Seçimler yapılıncaya kadar olağanüstü yetkiler kapsamında Hazard veya Boujazi görev almalı."
    
  "İyileşecek efendim. Aksi takdirde Azar parlamentoya gidip başkasını tavsiye edecek. Bujazi bunu kesinlikle yapmayacak."
    
  "Başbakan yardımcısı Sakez'e soracağını mı sanıyorsun?"
    
  "Umarım değildir. Bana uymayacak kadar çok Moskova gezisi yaptı."
    
  Martindale anlayışla başını salladı. "Bu işleri takip ettiğini biliyordum" dedi. "Bu arada, Moskova hakkında - FSB'nin eski başkanı Igor Truznev'in Zevitin'in yerine geçmesi hakkında ne düşünüyorsunuz?"
    
  Patrick, "O kana susamış bir haydut" dedi. "Orada biraz sessiz bir temizlik yapıyor. Sibirya'ya "yeniden atanacak" bir sonraki kişinin Khedrov olacağını söylüyorlar."
    
  Martindale gülümsedi ve başını salladı. "Ben bile bunu henüz duymadım Patrick!" - dedi heyecanla. "Bahşiş için teşekkürler. Sana borçluyum ".
    
  "Bundan bahsetmeyin efendim."
    
  "Zevitin'e yazık oldu, değil mi?" Martindale yorum yaptı. "Kayak kazası" dediler. Bu ağacın birdenbire ortaya çıktığını ve neredeyse kafasını uçuracağını duydum. Zavallı piç. Bu konuda başka bir şey duydun mu?" Patrick'in hiçbir yorumu yoktu. "Komik olan şu ki bu olay Boujazi'nin Meşhed'e saldırmasıyla ve sizin aniden Armstrong'tan geri dönmenizle aynı zamanda gerçekleşiyor. Sanırım üçlülerde gerçekten tuhaf şeyler oluyor, değil mi?
    
  "Evet efendim."
    
  "Evet. Tabii ki öyle yapıyorlar." Martindale kolunu Patrick'in omuzlarına doladı. "Görüyorsun dostum, işi arkanda bırakamazsın" dedi. "Bu senin kanında var. Dünyada birkaç yüz sıcak nokta sayabilirim ve sen de bana her biri hakkında ilginç bir şeyler anlatacaksın."
    
  "Efendim, ilgilenmiyorum-"
    
  "Moğolistan," diye araya girdi Martindale. Patrick'in gözlerinin parladığını görünce gülümsedi. "Evet, bir şeyler biliyorsun. Bu nedir?"
    
  Patrick, "General Dorjin'in ABD ile fazla dostane olması nedeniyle genelkurmay başkanı olarak değiştirileceğini duydum" dedi.
    
  "Yani artık başkanlığa aday olabilir, değil mi?"
    
  Patrick, "Hayır, çünkü o İç Moğolistan'da (Çin) doğdu ve genç bir subay olarak Pekin'e bağlılığını ilan etti" dedi. "Ama oğlu kaçacak."
    
  Martindale ellerini çırptı. "Kahretsin, Miren Dorjin'i unuttum...!"
    
  "Müren."
    
  "Müren. Sağ. İki yıl önce Berkeley'den yüksek lisans derecesi ile mezun oldu, değil mi?"
    
  "Çift Doktora Ekonomi ve Hükümet."
    
  Martindale başını salladı; Patrick'in kendisine verdiği iki küçük testi geçmesinden memnundu. "Görmek? Bütün bunların farkında olduğunu biliyordum!" Martindale sevinçle bağırdı. "Geri dön Patrick. Tekrar güçlerimizi birleştirelim. Bu dünyayı ateşe vereceğiz."
    
  Patrick gülümsedi, sonra balık tutan oğluna baktı ve "Görüşürüz Sayın Başkan" dedi ve ılık bahar sabahında oğlunun yanına gitmek için dışarı çıktı.
    
    
  ONAYLAR
    
    
  Yazar arkadaşımız Debbie Macomber ve eşi Wayne'e cömertliklerinden dolayı teşekkür ederiz.
    
    
  YAZARIN NOTU
    
    
  Yorumlarınızı bekliyoruz! Yazılarımı ve yorumlarımı okumak ve yeni projeler, tur programları ve daha fazlası hakkında en son güncellemeleri almak için bana okuyucumail@airbattleforce.com adresinden e-posta gönderin veya www.AirBattleForce.com adresini ziyaret edin!
    
    
  yazar hakkında
    
    
  DALE BROWN, 1987'de Old Dog Running ile başlayan çok sayıda New York Times en çok satan kitabının yazarıdır. Eski ABD Hava Kuvvetleri kaptanı, Nevada semalarında sıklıkla kendi uçağını uçururken görülüyor.
    
    
    
    
    
    
    
    
    
    
    
  Dale Brown
  Kutsal olmayan güçler
    
    
  KARAKTERLER
    
    
    
  AMERİKANLAR
    
    
  PATRICK S. MCLANAHAN, ABD Hava Kuvvetleri Korgenerali (Emekli), Scion Aviation International'ın Ortağı ve Başkanı
    
  KEVIN MARTINDALE, Amerika Birleşik Devletleri eski Başkanı, Scion Aviation International'ın gizli sahibi
    
  JONATHAN COLIN MASTERS, Ph.D., Operasyon Direktörü, Sky Masters Inc.
    
  HUNTER NOBLE, Geliştirmeden Sorumlu Başkan Yardımcısı, Sky Masters Inc.
    
  JOSEPH GARDNER, Amerika Birleşik Devletleri Başkanı
    
  KENNETH T. PHOENIX, Başkan Yardımcısı
    
  CONRAD F. CARLISLE, Ulusal Güvenlik Danışmanı
    
  MILLER H. TURNER, Savunma Bakanı
    
  WALTER CORDUS, Beyaz Saray Özel Kalem Müdürü
    
  STACY ANN BARBO, Dışişleri Bakanı
    
  USMC GENEL TAYLOR J. BAIN, Başkan, Genelkurmay Başkanları
    
  ABD ORDUSU Tümgeneral CHARLES CONNOLLY, Kuzey Irak Tümen Komutanı
    
  ABD ORDUSU Albay JACK T. WILHELM, 2. Kanat İcra Kurulu Başkanı, Müttefik Nakhla Hava Üssü, Irak
    
  ORDU Yarbay MARK WEATHERLY, Alay İcra Subayı
    
  ORDU BÜYÜKŞEHİR KENNETH BRUNO, Alay Operasyon Subayı
    
  ABD Hava Kuvvetleri Yarbay JIA "BOXER" CAZZOTTO, Komutan, 7'nci Hava Seferi Filosu
    
  CHRIS THOMPSON, Irak'taki Müttefik Nakhla Hava Üssü'nde bulunan özel bir güvenlik şirketi olan Thompson Security'nin Başkanı ve CEO'su.
    
  FRANK BEXAR, özel istihbarat memuru
    
  CAPT KELVIN COTTER, USAF, Alay Hava Trafik Kontrol Görevlisi Yardımcısı
    
  MARGARET HARRISON, İnsansız Hava Araçları Direktörü, Özel Sözleşme
    
  REESE FLIPPIN, Özel Sözleşmeli Meteoroloji Sorumlusu
    
    
  TÜRKLER
    
    
  KURZAT HİRSİZ, Türkiye Cumhuriyeti Cumhurbaşkanı
    
  AYŞE AKAŞ, Türkiye Cumhuriyeti Başbakanı
    
  HASAN ÇİÇEK, Türkiye Cumhuriyeti Milli Savunma Bakanı
    
  GENEL ORHAN ŞAHİN, Milli Güvenlik Kurulu Genel Sekreteri
    
  MUSTAFA HAMARAT, Dışişleri Bakanı
    
  FEVŞİ GÜKLÜ, Milli İstihbarat Teşkilatı Direktörü
    
  GENEL ABDULLAH GUZLEV, Türkiye Cumhuriyeti Silahlı Kuvvetleri Genelkurmay Başkanı
    
  GENEL AİDİN DEDE, Genelkurmay Başkan Yardımcısı
    
  BİNBAŞI AYDIN SABASTI, irtibat subayı, ABD İkinci Alayı, Müttefik Nakhla Hava Üssü, Irak.
    
  BİNŞAAT HAMID JABBURI, İrtibat Görevlisi Yardımcısı
    
  GENEL BEŞİR ÖZEK, Jandarma Komutanı (Türk Milli İç Güvenlik Kuvvetleri)
    
  Korgeneral GÜVEN ILGAZ, Jandarma Komutan Yardımcısı
    
  Korgeneral MUSTAFA ALİ, Jandarma Vardiya Komutanı
    
    
  IRAK
    
    
  ALİ LATIF RASHİD, Irak Cumhurbaşkanı
    
  ALBAY YUSUF JAFFAR, Komutan, Müttefik Nakhla Hava Üssü, Tall Qaif, Irak
    
  BİNŞAAT CAFER OSMAN, Irak Maqbara (Mezar) Bölüğü, 7. Tugay Komutanı
    
  ALBAY NURI MAVLAUD, İkinci Alayın irtibat subayı
    
  ZILAR "BAZ" (HAWK) AZZAWI, Irak PKK direnişçilerinin lideri
    
  SADUN SALIH, Azzawi'nin takım lideri yardımcısı
    
    
  SİLAHLAR VE KISALTMALAR
    
    
    
  KISALTMALAR VE TERMİNOLOJİ
    
    
  AMARG-Havacılık ve Uzay Bakım ve Yenileme Grubu ("Boneyard"), Tucson, Arizona yakınlarındaki, engelli uçakların parçalarını depolayan, söken ve yenileyen bir ABD Hava Kuvvetleri tesisi
    
  AOR - Sorumluluk Alanı
    
  AQI - Irak'taki El Kaide, Usame bin Ladin'in terör örgütünün Irak kolu
    
  "savaş çıngırak" - savaş operasyonları için gerekli kişisel ekipman
    
  hedef noktası - bir hedefe olan mesafe ve yön hakkındaki bilgilerin, kişinin kendi konumunu açıklamadan açık frekanslarda iletilebildiği belirlenmiş bir nokta
    
  C4I - Komuta, kontrol, iletişim, bilgisayarlar ve istihbarat
    
  Çankaya, Türkiye Cumhuriyeti hükümetinin merkezidir
    
  CHU - Konteyner Yerleşim Birimi, Irak'ta ABD askerleri tarafından kullanılan kargo konteynerine benzeyen mobil bir yaşam alanı
    
  Chuville, çok sayıda M.Ö.'nin bulunduğu bir bölgedir.
    
  DFAC-Kantin
    
  ECM - Elektronik Karşı Tedbirler
    
  EO-Optik görüntüleri elektronik olarak yayabilen veya geliştirebilen elektro-optik sensörler
    
  FAA - Federal Havacılık İdaresi, ABD havacılık düzenleme kurumu
    
  FOB - İleri Operasyon Üssü, düşman topraklarının yakınında veya üzerinde askeri üs
    
  Fobbits - personel ve destek personeli için argo
    
  Fobbitville - genel merkez binası için argo
    
  FPCON - Kuvvet Koruma Durumu, Askeri Tesise Yönelik Düşmanca veya Terörist Tehdit Düzeyinin Değerlendirilmesi (eski adıyla THREATCON)
    
  GP - Birincil Hedef (yerçekimi bombası veya araç)
    
  IA - Irak Ordusu
    
  IED - Doğaçlama Patlayıcı Cihaz
    
  IIR-Kızılötesi görüntü sensörü, görüntüleme için yeterli çözünürlüğe sahip bir termal sensör
    
  ILS - Aletli İniş Sistemi, zorlu hava koşullarında uçakları inişe yönlendirebilen bir radyo ışın sistemi
    
  IM - anlık mesajlaşma, bilgisayarlar arasında kısa mesaj aktarımı
    
  IR-Kızılötesi
    
  Tıklamalar - kilometre
    
  KBY, Kuzey Irak'taki özerk Kürt bölgesini yöneten siyasi bir örgüt olan Kürdistan Bölgesel Yönetimi'dir.
    
  LLTV - Düşük Işıkta TV
    
  LRU-Hat Değiştirme Birimleri, arıza durumunda uçuş hattında kolayca çıkarılabilen ve değiştirilebilen uçak sistemlerinin bileşenleri
    
  Mehdi herhangi bir yabancı savaşçı için kullanılan argo bir terimdir
    
  Uyarlanabilir Görev Teknolojisi - Gelişmiş uçuş kontrol yetenekleri sağlamak için uçak yüzeylerini otomatik olarak şekillendirir
    
  Modlar ve kodlar - çeşitli uçak tanımlama transponder radyoları için ayarlar
    
  MTI - Hareketli Hedef Göstergesi, yerdeki hareketli araçları uzun mesafeden izleyen bir radar
    
  İzinsiz girişin önlenmesi - dijital iletişim, veri bağlantıları veya sensörler kullanılarak yanlış verilerin veya programlamanın düşman bilgisayar ağına iletilmesi
    
  NOFORN - Yabancı yok; yabancı vatandaşların verilere erişimini kısıtlayan güvenlik sınıflandırması
    
  PAG - Özgürlük ve Demokrasi Kongresi, Kürdistan İşçi Partisi'nin alternatif adı
    
  PKK-Kürdistan'daki Karker Partisi, Kürdistan İşçi Partisi, Türkiye, İran, Suriye ve Irak'taki etnik Kürt bölgelerinden ayrı bir ulus yaratmayı amaçlayan Kürt ayrılıkçı bir örgüt; Birçok ülke ve kuruluş tarafından terör örgütü olarak ilan edildi
    
  ROE - Bir Savaş Operasyonuna İlişkin Angajman Kuralları, Prosedürler ve Sınırlamalar
    
  SAM - karadan havaya füze
    
  SEAD - Düşman hava savunmasını, radarlarını veya komuta ve kontrol tesislerini yok etmek için karıştırma yetenekleri ve silahları kullanarak düşman hava savunmasının bastırılması
    
  üçlü A - uçaksavar topçusu
    
    
  Silah
    
    
  AGM-177 Wolverine - otonom havadan veya yerden fırlatılan saldırı seyir füzesi
    
  CBU-87 Kombinasyon Mühimmatı, anti-personel ve anti-araç mayınlarını geniş bir alana dağıtan, havadan atılan bir silahtır.
    
  CBU-97 Sensörlü Fünye Silahı, geniş bir alanda aynı anda birden fazla zırhlı aracı tespit edip imha edebilen, havadan atılan bir silahtır.
    
  CID - Sibernetik Piyade Cihazı, gelişmiş dayanıklılığa, zırha, sensörlere ve savaş yeteneklerine sahip kontrollü bir robot
    
  Cobra saldırı helikopteri, silahlarla donatılmış hafif, ikinci nesil bir ABD Ordusu helikopteridir.
    
  CV-22 Osprey, helikopter gibi kalkış ve iniş yapabilen, ancak daha sonra rotorlarını döndürerek sabit kanatlı bir uçak gibi uçabilen orta nakliye uçağıdır.
    
  JDAM - Müşterek Doğrudan Hasar Mühimmatı, Küresel Konumlandırma Sistemi navigasyon bilgilerini kullanarak onlara neredeyse kesin hedefleme sağlayan, yer çekimi bombalarını takmaya yönelik bir kit
    
  KC-135R, Boeing 707 ailesi yakıt ikmal uçaklarının en son modelidir
    
  Kiowa, saldırı helikopterleri tarafından hedefleri tespit etmek için kullanılan gelişmiş sensörlerle donatılmış hafif bir helikopterdir.
    
  MIM-104 Patriot - Amerikan yapımı kara tabanlı uçaksavar füzesi sistemi
    
  SA-14, manuel fırlatma özelliğine sahip, Rus yapımı ikinci nesil bir uçaksavar füzesidir.
    
  SA-7 - Rus yapımı, manuel fırlatma özelliğine sahip birinci nesil uçaksavar füzesi
    
  Sapan - uçaklar için güçlü bir lazer savunma sistemi
    
  Stryker, ABD Ordusuna ait sekiz tekerlekli çok amaçlı zırhlı personel taşıyıcıdır.
    
  Teneke Adam, savaş yeteneklerini geliştirmek için gelişmiş vücut zırhı, sensörler ve kuvvet geliştirme sistemleriyle donatılmış bir askerdir.
    
  XC-57 "Loser", orijinal olarak ABD Hava Kuvvetleri'nin yeni nesil bombardıman uçağı için geliştirilen, uçan kanatlı bir uçaktır ancak proje, sözleşmeli bir rekabeti kaybedince çok rollü bir nakliye uçağına dönüştürülmüştür.
    
    
  GERÇEK DÜNYADAN HABERLERDEN ÖZETLER
    
    
    
  BBC HABER ÇEVRİMİÇİ, 30 EKİM 2007:
    
  ...Türkiye ile Irak Kürt bölgesi arasındaki gerilim, son haftalarda yaklaşık kırk Türk askerinin ölümüne yol açan PKK saldırılarının tetiklediği mevcut krize giden aylarda istikrarlı bir şekilde arttı.
    
  ...Mayıs ayında, ABD önderliğindeki çokuluslu bir gücün Irak Kürdistanı'ndaki üç ilin güvenlik kontrolünü devretmesi ve Irak bayrağının yerine hızla Kürt bayrağını kaldırması Türkiye'yi öfkelendirdi.
    
  ..."Mevzilerinizi almak için 100.000 [Türk] askerine ihtiyacınız yok" dedi üst düzey bir Iraklı Kürt siyasetçi. "Yapmayı açıkça planladıkları şey, büyük bir işgal başlatmak ve Irak Kürdistanı içindeki, Irak tarafındaki sınır dağlarına giden ana kara yollarının kontrolünü ele geçirmek."
    
  ... Kürt çevrelerinde, Türklerin Ankara'nın PKK militanlarının sığınmasına izin verdiğini iddia ettiği Erbil ve Süleymaniye'deki iki Irak Kürt havaalanını da bombalamaya veya etkisiz hale getirmeye çalışabileceğine dair söylentiler var.
    
  ... "Türkler geçmişte olduğu gibi onları yok edebilir ya da bombalayabilir. Sundukları bundan çok daha fazlası. İnsanları son derece gergin ve kaygılı hale getiren geniş çaplı bir askeri işgalden bahsediyorlar. Pek çok kişi Türkiye'nin hedeflerinin PKK'nın imhasının ötesine geçebileceğinden endişe ediyor..."
    
    
    
  BBC HABER ÇEVRİMİÇİ, 18 OCAK 2008:
    
  ...İsyancıların Türk birliklerine yönelik saldırılarını artırmasından bu yana Türkiye, PKK'ya karşı askeri operasyon tehdidinde bulunuyor ve bu da hükümete güç kullanarak karşılık vermesi için büyük bir kamuoyu baskısı oluşturuyor. Geçtiğimiz ay hükümet, gerektiğinde PKK'ya karşı sınır ötesi operasyonlar düzenlemesi için orduya yetki vermişti.
    
  Pazar gecesi düzenlenen hava saldırıları bunun ilk büyük işaretiydi.
    
  ...Ankara, Başbakan Recep Tayyip Erdoğan ve Başkan George W. Bush tarafından geçen ay Washington'da varılan anlaşma kapsamında ABD'nin operasyonlarına zımni onay verdiğini açıkladı.
    
  Türkiye Dışişleri Bakanlığı sözcüsü Levent Bilman, BBC'ye yaptığı açıklamada, "ABD'nin eyleme dönüştürülebilir istihbarat sağladığına ve Türk ordusunun harekete geçtiğine inanıyorum" dedi.
    
    
    
  "TÜRK ASKERLERİ, TÜRKİYE'NİN GÜNEYDOĞUSUNDA IRAK SINIRINA YAKIN 11 İSYANI YIKTI - İLGİLİ BASIN," 12 MART 2007-ANKARA, TÜRKİYE:
    
  Özel bir haber ajansının çarşamba günü bildirdiğine göre, Türk askerleri Türkiye'nin güneydoğusunda Irak sınırı yakınında çıkan çatışmalar sırasında 11 Kürt isyancıyı öldürdü. Çatışmalar, Türkiye'nin 1984'ten bu yana Türk hükümetiyle savaşan Kürdistan İşçi Partisi isyancılarını devirmek amacıyla kuzey Irak'ı sekiz gün işgal etmesinden iki hafta sonra gerçekleşti.
    
  ...Bazı Türk milliyetçileri, kültürel hakların genişletilmesinin ülkede etnik ayrımlara yol açabileceğinden korkuyor. Kuzey Irak'ta kendi hükümeti ve milisleri olan ABD destekli Kürt bölgesinin Türkiyeli Kürtleri cesaretlendirebileceğinden endişe ediyorlar...
    
    
    
  2008'İN İKİNCİ ÇEYREĞİ İÇİN TAHMİN, STRATFOR.COM Yok, 4 NİSAN 2008:
    
  Bölgesel Eğilim: Türkiye büyük bir bölgesel güç olarak ortaya çıkıyor ve 2008'den itibaren başta Kuzey Irak olmak üzere tüm çevre bölgesinde nüfuz sahibi olmaya başlayacak...
    
  Türkiye sadece Kuzey Irak'ta değil, bağımsızlığını yeni kazanan Kosova'ya ve yeni petrol zengini Azerbaycan'a akıl hocalığı yapmak istediği yakın Balkanlar ve Kafkasya'da da kendini güçlü hissediyor...
    
    
    
  "IRON MAN ASKERİ MÜTEAHHİTLERİN YENİ YÜZÜ," JEREMY SU, SPACE.COM, 6 MAYIS 2008:
    
  Süper kahraman Tony Stark, kötüleri kişisel olarak alt etmek için Iron Man zırhını giymediğinde, ABD ordusuna teröre karşı savaşta yardımcı olacak yeni aletler sunuyor.
    
  ...Bireyler ve şirketler, Afganistan ve Irak semalarında dolaşan insansız hava araçları kadar görünür olmayabilir, ancak yine de son çatışmalar sırasında rolleri dramatik bir şekilde arttı.
    
  ...Kimse ABD'nin artık askeri yüklenicilerin kullanımı olmadan savaşamayacağı gerçeğini sorgulamıyor...Bu, askeri yüklenicilerin sadece askeri teçhizat satmanın ötesine geçtiği anlamına geliyor. Artık tedarik hatlarını yönetiyorlar, birlikleri besliyorlar, ana kamplar inşa ediyorlar, strateji konusunda tavsiyelerde bulunuyorlar ve hatta özel güvenlik güçleri olarak savaşıyorlar...
    
    
    
  "İRAN: AM-IRAK ANLAŞMASI Iraklıları 'Köleleştirecek' - RAFSANJANI," STRATFOR.COM 4 HAZİRAN 2008:
    
  Associated Press'in haberine göre, İran İyilik Konseyi Başkanı Ekber Haşimi Rafsancani 4 Haziran'da İslam dünyasının Irak ile ABD arasında uzun vadeli bir güvenlik anlaşmasını engellemeye çalışacağını ve anlaşma şartlarının Iraklıları "köleleştireceğini" söyledi. Rafsancani, ABD-Irak anlaşmasının Irak'ın kalıcı işgaline yol açacağını, böyle bir işgalin bölgedeki tüm devletler için tehlikeli olduğunu söyledi...
    
    
    
  ÜÇÜNCÜ ÇEYREĞE BAKIŞ, STRATFOR.COM, 8 TEMMUZ 2008:
    
  ...Bölgesel eğilim: Türkiye büyük bir bölgesel güç olarak ortaya çıkıyor ve 2008'den itibaren, başta Kuzey Irak olmak üzere, tüm çevresi boyunca etki yaratmaya başlayacak...Türkiye, uluslararası sahnede daha cesur hale geliyor: Kuzey Irak'a asker göndermek, Irak'ın kuzeyinde arabuluculuk yapmak İsrail-Suriye barış müzakerelerinde Kafkaslar ve Orta Asya'da enerji projelerini teşvik eden, Balkanlar'daki etkisiyle de varlığını hissettiren...
    
    
    
  "IRAK MECLİSİ KIRKÜK ÜZERİNDE TOPLANTI TOPLUYOR," ASSOCIATED BASIN, 30 TEMMUZ 2008:
    
  ... Pazartesi günü Kerkük'te Kürtlerin seçim yasalarına karşı düzenlediği protesto sırasında 25 kişinin ölümüne ve 180'den fazla kişinin yaralanmasına yol açan intihar bombasının ardından gerginlikler tırmandı.
    
  Kerkük, Kürtlere, Türkmenlere, Araplara ve diğer azınlıklara ev sahipliği yapıyor. Kerkük bombalamasının ardından düzinelerce öfkeli Kürt, Kürtlerin Kerkük üzerindeki iddialarına karşı çıkan bir Türkmen siyasi partisinin ofislerine baskın düzenledi, rakiplerinin suçlu olduğu suçlamaları üzerine ateş açtı ve arabaları yaktı. Dokuz Türkmen veya etnik Türk'ün yaralandığı bildirildi.
    
  Irak Cumhurbaşkanlığı'ndan yapılan açıklamada, Türkmenlerin haklarını savunan Türkiye Başbakanı Recep Tayyip Erdoğan'ın, Iraklı yetkililere Kerkük'teki olaylarla ilgili endişelerini dile getirmeleri çağrısında bulunduğu ve yaralıların tedavi için Türkiye'ye götürülmesi için bir uçak göndermeyi teklif ettiği belirtildi. .
    
    
    
  "TÜRKİYE KERKÜK ŞEHİRİNDEN ENDİŞELİ", Associated Press, 2 AĞUSTOS 2008:
    
  Bağdat-Iraklı bir yetkili, Türk hükümetinin etnik Türklerin toprak anlaşmazlığına bulaştığı Irak'ın Kerkük kentiyle ilgili endişelerini dile getirdiğini söyledi.
    
  Kuveyt haber ajansı KUNA'nın Cumartesi günü bildirdiğine göre kimliği açıklanmayan bir Irak Dışişleri Bakanlığı yetkilisi, Türkiye Dışişleri Bakanı Ali Babican'ın Irak Dışişleri Bakanı Hoşyar Zebari ile şehirdeki durum hakkında temasa geçtiğini söyledi.
    
  Kerkük ili, kentin Irak Kürdistanı'nın bir parçası olmasını talep ederken, Türkiye böyle bir harekete şiddetle karşı çıktı.
    
  Şehirde Irak'ta en fazla etnik Türk yoğunluğu bulunsa da, sözcü Saeed Zebari anlaşmazlığı çözmeye yönelik her türlü girişimin yalnızca Irak tarafından yapılacağını söyledi.
    
  KUNA sözcüsü Zebari, anlaşmazlığa dışarıdan müdahale etme girişimlerinin Irak tarafından memnuniyetle karşılanmayacağını söyledi.
    
    
    
  "İLK LAZER TABANCASI ATIŞI," KABLOLU, TEHLİKE ODASI, 13 AĞUSTOS 2008:
    
  Boeing bugün, ABD özel kuvvetlerine "makul inkar edilebilirlik" ile gizli saldırılar gerçekleştirmenin bir yolunu sağlayabilecek gerçek hayattaki bir ışın silahının ilk testini duyurdu.
    
  Bu ayın başlarında New Mexico'daki Kirtland Hava Kuvvetleri Üssü'nde yapılan testlerde Boeing'in Gelişmiş Taktik Lazeri (modifiye edilmiş bir C-130H uçağı) "yüksek enerjili kimyasal lazerini bir ışın kontrol sistemi aracılığıyla ateşledi. Işın kontrol sistemi yer hedefini tespit etti ve lazer ışınını ATL savaş kontrol sisteminin yönlendirdiği şekilde hedefe yönlendirdi..."
    
    
    
  "IRAK'TA REKOR SAYIDA AMERİKALI MÜTEAHHİT", CHRISTIAN SCIENCE MONITOR, PETER GRIER, 18 AĞUSTOS 2008:
    
  WASHINGTON - Amerikan ordusu, Bağımsızlık Savaşı sırasında "satçılar" Kıta Ordusu birliklerine kağıt, domuz pastırması, şeker ve diğer lüks malları sattığından beri özel müteahhitlere bağımlıydı.
    
  Ancak uygulamanın en ayrıntılı resmi açıklaması olabilecek yeni bir kongre raporuna göre, Irak'ta müteahhit kullanımının ölçeği ABD tarihinde eşi benzeri görülmemiş bir düzeyde. Kongre Bütçe Ofisi'ne (CBO) göre 2008'in başlarında en az 190.000 özel çalışan Irak tiyatrosunda ABD tarafından finanse edilen projeler üzerinde çalışıyordu. Bu, bölgedeki ABD ordusunun her üniformalı üyesine karşılık aynı zamanda bir sözleşmeli asker olduğu anlamına geliyor; bu oran 1'e 1'dir.
    
  ...Askeri dış kaynak kullanımını eleştirenler asıl sorunun esneklik ve özel işçiler üzerindeki komuta ve kontrol olduğunu söylüyor...
    
    
    
    " C -300 CURIOSITY ANKARA ," STRATEJİK TAHMİN A.Ş., 26 AĞUSTOS 2008:
    
    ...Türk Today's Zaman gazetesinin 25 Ağustos tarihli haberine göre, Türkiye, Rus S-300 hava savunma sisteminin çeşitli varyantlarını satın alma sürecindedir...
    
  ...Eğer Türkiye bu satın almayı başarabilirse, Ankara'nın takibi iki önemli yaklaşımı gerektirecektir. Bunlardan ilki, temel bileşenlerin parçalara ayrıldığı ve iç işleyişinin yakından incelendiği tersine mühendisliktir. İkincisi ise gerçek sistemlere karşı elektronik harp eğitimi...
    
    
    
  "TÜRK ORDUSU YETKİSİNİ GENİŞLETMEK İSTİYOR", İLGİLİ BASIN, ANKARA, TÜRKİYE - 10 EKİM 2008:
    
  Türk liderler, bazıları kuzey Irak'taki isyancı üslerinden kaynaklanan saldırılarda yaşanan artışın ardından ordunun Kürt isyancılarla mücadele yetkilerinin artırılmasını görüşmek üzere Perşembe günü bir araya geldi.
    
  Türkiye parlamentosu çarşamba günü, ordunun sınır ötesi kara operasyonları da dahil olmak üzere kuzey Irak'taki Kürt isyancılara karşı operasyonlar yürütme yetkisinin genişletilmesi yönünde oy kullandı.
    
  Ancak ordu, Kürdistan İşçi Partisi'ne (PKK) bağlı isyancılarla mücadele etmek için daha fazla yetki talep etti. Perşembe günkü toplantıda ordu ve polisin sahip olduğu yeteneklerin genişletilmesi üzerinde duruldu...
    
    
    
  GİRİŞ
    
    
    
  AL-AMADYAH dışında, DAHOK Valiliği, IRAK CUMHURİYETİ
  İLKBAHAR 2010
    
    
  Dilok veya geleneksel düğün kutlaması birkaç saattir devam ediyordu ama kimse biraz yorgun görünmüyordu. Erkekler büyük defalar veya davullarla dans etti ve geliştirilmiş zurna ve timburalarla icra edilen halk müziği eşliğinde step dansı yaparken, diğer konuklar da onları alkışladı.
    
  Dışarıda sıcak, kuru ve berrak bir akşamdı. Grup halinde erkekler orada burada gruplar halinde duruyor, küçük fincanlarda koyu kahve içiyor ve sigara içiyordu. Rengarenk elbiseler ve eşarplar giymiş yaşlı kadınlar ve kızlar, fenerli oğulları veya küçük erkek kardeşlerinin yardımıyla tepsilerle yiyecek taşıyorlardı.
    
  Düğün resepsiyonunun dışında erkeklere servis yaptıktan sonra kadın, tepsiyi trafik ışıklarının ötesindeki yoldan aşağı, on yaşındaki oğlunun öncülüğünde, yolun her iki yanında birer adet ağaçların arasına yarı gizlenmiş iki Toyota kamyonetine taşıdı. çiftliğe doğru gidiyor. Çocuk fenerini solundaki kamyonete, doğrudan ağabeyinin gözlerine tuttu. "Allah sizden razı olsun ve sizi selamlasın! Seni yine uyurken yakaladım!" - O bağırdı.
    
  "Değildim!" - erkek kardeş amaçladığından çok daha yüksek sesle itiraz etti.
    
  "Hani yapma bunu. Artık kardeşiniz bir süre karanlıkta göremeyecek" diye azarladı çocuğun annesi. "Git ve kardeşine lezzetli bir şeyler ısmarla ve ona üzgün olduğunu söyle. Haydi gidelim Mazen," dedi kocasına, "Sana daha kahvem var."
    
  Kocası AK-47'sini kamyonun ön tamponuna koydu ve ikramı minnetle kabul etti. Nöbet görevi için değil, kutlama için giyinmişti. Adam, "Sen iyi bir kadınsın Zilar" dedi. "Ama bir dahaki sefere tembel kardeşini buraya gönder ki bu işi senin yerine yapsın. Girişe koruma yerleştirmek onun fikriydi." Onun acı dolu ifadesini hissedebiliyordu. "Anladım. Tekrar eleman toplamakla meşgul, değil mi? Kendi kızının düğünü var ve o duramıyor mu?
    
  "Kendisini çok güçlü hissediyor..."
    
  "Biliyorum, biliyorum," diye sözünü kesti koca ve onu sakinleştirmek için elini nazikçe karısının yanağına koydu. "O vatansever ve kararlı bir Kürt milliyetçisidir. Onun için iyi. Ancak milislerin, polisin ve askerin bu tür olayları izlediğini, drone'larla fotoğraf çektiğini, hassas mikrofonlar kullandığını ve telefonları dinlediğini biliyor. Neden devam ediyor? Çok fazla risk alıyor."
    
  Kadın, elini yüzünden çekip öperek, "Ancak güvenlik nedeniyle burada nöbet tutmayı kabul ettiğiniz için size tekrar teşekkür ederim" dedi. "Bu onu daha iyi hissettiriyor."
    
  "Kerkük'teki Peşmerge milislerini bıraktığımdan beri yıllardır elime tüfek almadım. Kendimi her üç saniyede bir sigortayı kontrol ederken buluyorum."
    
  "Ah, gerçekten sen misin kocam?" Kadın tampona yaslanarak AK-47'nin yanına yürüdü ve onu parmaklarıyla inceledi.
    
  "Ah, Los Angeles, bana öyle olmadığımı söyle..."
    
  "Yaptın". Güvenlik kolunu tekrar güvenli konuma getirdi.
    
  Kocası, "Kardeşlerinizin bunu yaptığınızı göremeyeceğine sevindim" dedi. "Belki de eski Kadın Komutanlar Yüksek Komünü'nden daha fazla derse ihtiyacım var."
    
  "Bakmam gereken bir ailem ve bakmam gereken bir evim var; zamanımı Kürdistan bağımsızlık hareketine adadım. Bırakın genç kadınlar değişiklik olsun diye biraz güreşsinler."
    
  "Herhangi bir genç kadını atış poligonunda ve yatakta utandırabilirsiniz."
    
  "Peki genç kadınların becerilerini nereden biliyorsun?" şakacı bir şekilde sordu. Silahı yerine koydu ve kalçalarını baştan çıkarıcı bir şekilde sallayarak kocasına doğru yürüdü. "Sana öğretmeyi tercih edeceğim daha birçok dersim var kocam." O onu öptü. "Peki en büyük oğlumu daha ne kadar burada tutacaksın?"
    
  "Uzun süre değil. Belki bir saat daha." Küçük kardeşini tepsideki birkaç baklava kalıntısından uzaklaştırmakla meşgul olan oğluna doğru başını salladı. "Burada Neaz'la birlikte olmak harika. Bu görevi çok ciddiye alıyor. O..." Adam durdu çünkü bir bisikletin ya da küçük bir scooterın yaklaştığını duyduğunu sandı; alçak vızıltıya benzer bir ses, gücü değil hızı gösteriyordu. Yolda ya da ilerideki otoyolda hiç ışık yoktu. Kaşlarını çattı, sonra kahve fincanını karısının eline koydu. "Honey'i toplum merkezine geri götür."
    
  "Bu nedir?"
    
  "Muhtemelen hiçbirşey." Tekrar toprak yola baktı ve herhangi bir hareket belirtisi görmedi; ne kuşlar ne de hışırtılı ağaçlar. "Kardeşine söyle, biraz dolaşacağım. Diğerlerine de söyleyeceğim." Karısını yanağından öptükten sonra AK-47'sini almaya gitti. "Aldıktan sonra girmeye hazır olacağım..."
    
  Batının yükseklerinde, gözünün ucuyla bunu fark etti: Spot ışığı gibi yoğun olmayan ama bir meşale gibi titreşen, kısa sarı bir ışık parıltısı. Bunu neden yaptığını bilmiyordu ama karısını kenara, kapının yanındaki ağaçlara doğru itti. "Eğil!" - O bağırdı. "Yalan! Kalmak-"
    
  Aniden yer, sanki binlerce at hemen yanlarına koşmuş gibi titremeye başladı. Kocanın yüzü, gözleri ve boğazı birdenbire ortaya çıkan toz ve kir bulutlarıyla doldu ve her yöne taş atıldı. Karısı, kocasının kelimenin tam anlamıyla insan eti parçalarına ayrıldığını görünce çığlık attı. Benzin deposu parçalanmadan önce kamyonet de benzer şekilde parçalandı ve gökyüzüne devasa bir ateş topu gönderildi.
    
  Sonra bunu duydu; korkunç bir ses, inanılmaz derecede yüksek, yalnızca bir saniye sürdü. Sanki ev büyüklüğünde bir elektrikli testere gibi, hırlayan dev bir hayvan onun üzerinde duruyordu. Sesi bir dakika sonra, tepelerinde uçan bir jetin yüksek ıslığı izledi; o kadar alçaktı ki, toprak bir yola iniyor olabileceğini düşündü.
    
  Sadece birkaç kalp atışında kocası ve iki oğlu gözlerinin önünde öldü. Her nasılsa, kadın ayağa kalktı ve ailesinin diğer üyelerini canlarını kurtarmak için kaçmaları konusunda uyarmaktan başka bir şey düşünmeden düğün salonuna koştu.
    
  Üç gemiden oluşan A-10 Thunderbolt II bombardıman uçağının baş pilotu telsizle "Avantajı açık" dedi. Diğer uçaklardan ve araziden yeterince uzakta olduğundan emin olmak için sert fren yaptı. "İki, sıcak takipten kurtulduk."
    
  İkinci A-10 Thunderbolt'un pilotu telsizle "İyi yaklaşım lider" dedi. "İkincisi de devrede." AGM-65G Maverick füzesinin kızılötesi video ekranını kontrol etti ; yolun sonunda biri yanan, diğeri hala sağlam olan iki kamyoneti açıkça gösteriyordu ve kontrol çubuğuna hafifçe basarak kendini onun yanına konumlandırdı. ikinci kamyonet. A-10'u özel bir kızılötesi sensör modülüyle değiştirilmedi, ancak Maverick füzesindeki "fakir adamın FLIR" videosu işi gayet iyi yaptı.
    
  Geceleri silah ateşlemek genellikle tavsiye edilmez, özellikle de bu tür engebeli arazilerde, ancak hangi pilot, devasa miktarda tükenmiş uranyum mermisi fırlatan otuz milimetrelik bir Gatling silahı olan inanılmaz GAU-8A Avenger topunu ateşleme şansı için bunu riske atmaz. dakikada yaklaşık dört bin atış hızı mı? Ayrıca ilk hedef iyice yandığından bir sonraki hedefi görmek artık kolaydı.
    
  Maverick'in nişangahı otuz derece düştüğünde pilot uçağın burnunu indirdi, son ayarlamaları yaptı ve telsizden "Silahlar, silahlar, silahlar!" diye duyurdu. ve tetiği çekti. Bacaklarının arasında ateşlenen o büyük silahın kükremesi en inanılmaz duyguydu. Üç saniyelik bir patlamada neredeyse iki yüz devasa mermi hedeflerine ulaştı. Pilot ilk saniye kamyonete odaklandı, ona elli mermi ateşledi ve başka bir muhteşem patlamaya neden oldu ve ardından kalan yüz otuz merminin kaçan terörist hedefine doğru yol almasına izin vermek için A-10'un burnunu kaldırdı.
    
  Hedefe çok fazla odaklanmamaya dikkat ederek ve çevredeki arazinin çok iyi farkında olarak, aniden fren yaptı ve hedef irtifaya ulaşmak için yönünü sağa doğru değiştirdi. Amerikan yapımı A-10'un manevra kabiliyeti hayret vericiydi; resmi olmayan "Warthog" takma adını hak etmiyordu. "İkisi açık. Üç, sıcak soyulmuş.
    
  Dizilişteki üçüncü A-10'un pilotu "Üçüncü vuruşta" diye yanıtladı. Dört gemili formasyondaki en az deneyimli pilottu, bu yüzden top koşusu yapmayacaktı... ama bunun da bir o kadar heyecan verici olması gerekirdi.
    
  Hedefi - evin yanındaki büyük bir garaj - Maverick füzesinin yönlendirme ekranına odakladı, gaz kelebeği üzerindeki "kilitleme" düğmesine bastı , radyoda "Tüfek bir" dedi, göz kamaştırıcı bakışlardan kaçınmak için başını sağa çevirdi. füzenin motorunu çalıştırdı ve kontrol çubuğundaki "fırlatma" düğmesine bastı. AGM-65G Maverick füzesi sol kanattaki fırlatma kılavuzunu bıraktı ve hızla görüş alanından kayboldu. İkinci füzeyi seçti, nişangâhı ikinci hedefe hareket ettirdi - evin kendisi - ve Maverick'i sağ kanattan ateşledi.Birkaç saniye sonra iki parlak patlamayla ödüllendirildi.
    
  "Sunucu, iki doğrudan isabet gibi görünen bir görsel imaja sahip."
    
  İrtifa kazanıp planlanan buluşma noktasına doğru dönerken, "Üçüncüsü serbest," diye telsizle konuştu. "Dört, sıcak takipten kurtulduk."
    
  Dördüncü A-10 pilotu "Dört örnek, hızlı uçuyor" diye doğruladı. En az heyecan verici saldırı profiline sahip olabilirdi ve genellikle A-10 tarafından bile gerçekleştirilmiyordu, ancak A-10'lar filonun yeni üyeleriydi ve tüm yetenekleri henüz keşfedilmemişti.
    
  Prosedür, kanat adamlarınınkinden çok daha basitti: Dördüncü ve sekizinci istasyonlarda kurulu kontrol anahtarlarını koruyun; kilit açma noktasına kadar GPS navigasyon talimatlarını takip edin; ana devreye alma anahtarı "devreye alma" konumundadır; ve önceden planlanmış serbest bırakma noktasında kontrol kolundaki serbest bırakma düğmesine basın. İki bin kiloluk GBU-32 GPS güdümlü bomba gece gökyüzüne atılıyor. Pilotun herhangi bir şeyi tamir etmesine ya da araziye dalma riskine girmesine gerek yoktu: Silahın hedefleme kitleri, bombaları hedefe yönlendirmek için GPS uydu navigasyon sinyallerini kullanıyordu; bu, "toplum merkezi" olarak tanıtılan bir çiftliğin yanındaki büyük bir binaydı, ancak İstihbarat kaynakları, buranın PKK'lı teröristlerin ana toplanma ve adam toplama noktası olduğunu söylüyor.
    
  Artık değil. İki doğrudan darbe binayı yok etti ve çapı 15 metreyi aşan devasa bir krater yarattı. Yerden on beş bin fit yüksekte uçarken bile A-10 iki patlamayla sarsıldı. "Dördüncüsü bedava. Silah paneli güvenli ve sağlam durumda."
    
  Baş pilot telsizle "İki iyi sızıntı" dedi. Herhangi bir ikincil patlama görmedi ancak teröristlerin binada saklandığı bildirilen büyük miktarda silah ve patlayıcıyı taşımış olabileceği belirtildi. "Muhteşem! Harika iş çıkardın Yıldırım. Devreye alma anahtarlarının sağlam olduğundan emin olun ve ECM'yi kapatıp sınırdaki vericileri açmayı unutmayın, yoksa sizi de oradaki PKK pisliklerine yaptıkları gibi parçalara ayırırız. Demir buluşmasında görüşürüz."
    
  Türk Hava Kuvvetleri'nin yeni satın aldığı savaş uçağı A-10 Thunderbolt'ların dördü dakikalar içinde güvenli bir şekilde sınırı geçti. Irak'ta saklanan isyancılara karşı başarılı bir terörle mücadele operasyonu daha.
    
  Zilar Azzawi adlı kadın bir süre sonra uyandığında acı içinde inledi. Sol eli, sanki düşme sırasında parmağı kırılmış gibi korkunç bir acı içindeydi... Ve sonra şokla sol elinin artık orada olmadığını, önkolunun ortasından koptuğunu fark etti. Kocasını ve oğullarını öldüren ve kamyonu yok eden her ne ise, neredeyse onu da öldürmeyi başarmıştı. PKK komando eğitimi devraldı ve kanamayı durdurmak için elbisesinden bir şerit kumaşı turnike olarak koluna bağlamayı başardı.
    
  Çevresindeki tüm alan alevler içindeydi ve yönünü bulana kadar olduğu yerde, yol kenarında kalmaktan başka seçeneği yoktu. Toprak yolun bu küçük kısmı dışında etrafındaki her şey yanıyordu ve o kadar çok kan kaybetmişti ki, hangi yöne gideceğini bilse bile uzağa gidebileceğini sanmıyordu.
    
  Her şey ve herkes ortadan kayboldu, tamamen yıkıldı - binalar, düğün töreni, tüm konuklar, çocuklar... Aman Tanrım, çocuklar, onun çocukları...!
    
  Azzawi artık çaresizdi, hayatta kalmayı umuyordu...
    
  Etrafındaki ölüm ve yıkım sesleri arasında yüksek sesle, "Ama Tanrım, eğer yaşamama izin verirsen, bu saldırının sorumlularını bulacağım ve tüm gücümü bir ordu toplayıp yok etmek için kullanacağım" dedi. onların. Önceki hayatım sona erdi; acımasız bir kayıtsızlıkla ailemi benden aldılar. Senin lütfunla Tanrım, yeni hayatım şimdi başlayacak ve bu gece burada ölen herkesin intikamını alacağım."
    
    
  JANDARMA Asayiş Komando Üssüne Yaklaşıyor, DİYARBAKIR, TÜRKİYE CUMHURİYETİ
  YAZ 2010
    
    
  "Kanak İki-yedi, Diyarbakır kulesi, rüzgar üç-sıfır-sıfır sekiz knot, tavan saatte bin kilometre, hafif yağmurda görüş beş, pist üç-beş, normal kategori ILS yaklaşması için temiz, güvenlik durumu yeşil."
    
  ABD yapımı KC-135R tanker/kargo uçağının pilotu çağrıyı kabul etti ve ardından yolcu hedefleme sistemine bastı. "Yakında ineceğiz. Lütfen koltuklarınıza dönün, emniyet kemerlerinizin güvenli bir şekilde bağlandığından emin olun, tepsi masalarınızı kaldırın ve tüm el bagajlarınızı kaldırın. Tesekkur ederim. Teşekkür ederim ". Daha sonra yardımcı pilotun arkasında oturan bom kontrol operatörüne/uçuş mühendisine döndü ve kokpitin karşı tarafına bağırdı: "Gidin bakın iniş için gelmek istiyor mu, Başçavuş." Mühendis başını salladı, kulaklıklarını çıkardı ve kargo bölümüne doğru yola çıktı.
    
  KC-135R öncelikle havada yakıt ikmali yapan bir uçak olmasına rağmen sıklıkla hem kargo hem de yolcu taşımak için kullanılıyordu. Kargo, mağara gibi iç kısmın ön kısmında yer alıyordu; bu durumda, naylon ağ ile sabitlenmiş kutularla dolu dört palet. Tepsilerin arkasında, on iki kişilik ekonomi sınıfı yolcu koltukları için, yolcuların arkaya dönük oturması için yere cıvatalanmış iki tepsi vardı. Uçuş gürültülü, kötü kokulu, karanlık ve rahatsızdı, ancak bunun gibi değerli güç artırıcı uçakların tam yük olmadan uçmasına nadiren izin veriliyordu.
    
  Mürettebat mühendisi kargonun etrafına sıkıştı ve iskele tarafındaki ilk sıranın sonunda oturan uyuklayan yolcuya yaklaştı. Adamın uzun ve oldukça karışık saçları, birkaç günden beri uzamış favorileri vardı ve oldukça normal sokak kıyafetleri giyiyordu, ancak askeri uçakta seyahat eden herkesin ya üniforma ya da iş kıyafeti giymesi gerekiyordu. Mühendis adamın önünde durdu ve hafifçe omzuna dokundu. Adam uyandığında Başçavuş ona işaret verdi ve o da ayağa kalkıp şiltelerin arasındaki boşluğa doğru Başçavuş'u takip etti. Yolcu herkesin işitme duyusunu gürültüden korumak için taktığı sarı yumuşak köpük kulak tıkaçlarını çıkardıktan sonra bom operatörü, "Rahatsız ettiğim için özür dilerim efendim" dedi. "Fakat pilot, uçuş için kokpitte oturmak isteyip istemediğinizi sordu. yaklaşma." iniş."
    
  "Bu normal bir prosedür mü, Başçavuş?" - Yolcu General Beşir Özek'e sordu. Özek, ulusal polis, sınır devriyesi ve ulusal muhafızları birleştiren Jandarma Genel Komutanlığı'nın veya Türk ulusal paramiliter kuvvetlerinin komutanıydı. Eğitimli bir komando ve aynı zamanda iç güvenlikten sorumlu paramiliter bir birimin komutanı olarak Özek'in, gizli ajan rolüne daha iyi girip çıkabilmesi ve diğerlerini daha ustaca gözlemleyebilmesi için daha uzun saç ve favoriler takmasına izin verildi.
    
  Bariyer operatörü "Hayır efendim" diye yanıt verdi. "Uçuş ekibi dışında kimsenin kokpite girmesine izin verilmiyor. Ancak..."
    
  "Bu uçuşta yalnız bırakılmamamı talep ettim Başçavuş. Bunun takımdaki herkes için net olduğunu düşündüm" dedi Özek. "Bu yolculukta mümkün olduğu kadar göze çarpmamak istiyorum. Bu yüzden diğer yolcularla birlikte arkada oturmaya karar verdim."
    
  "Kusura bakmayın efendim" dedi bariyer operatörü.
    
  Özek kargo paletlerini inceledi ve birkaç yolcunun ne olduğunu görmek için arkasını döndüğünü fark etti. "Eh, sanırım artık çok geç, değil mi?" - dedi. "Gitmek". Nişancı operatörü başını salladı ve generali kokpite götürdü; uçak komutanına generalin davetini neden kabul etmediğini açıklamak zorunda kalmadığı için memnundu.
    
  Özek, KC-135R Stratotanker tanker uçağına binmeyeli uzun yıllar olmuştu ve kabin hatırladığından çok daha sıkışık, gürültülü ve kötü kokulu görünüyordu. Özek bir piyade gazisiydi ve erkekleri havacılığa çeken şeyin ne olduğunu anlamak istemiyordu . Pilotun hayatı kimsenin görmediği veya tam olarak anlamadığı güçlere ve yasalara tabiydi ve bu onun asla yaşamak istediği şekilde değildi. Yükseltilmiş KC-135R iyi bir uçaktı, ancak gövdesi elli yılı aşkın bir süredir hizmetteydi -bu nispeten gençti, sadece kırk beş yaşındaydı- ve yaşını göstermeye başlamıştı.
    
  Ancak havacılık bugünlerde Türkiye Cumhuriyeti'nde moda gibi görünüyordu. Ülkesi kısa süre önce Amerika Birleşik Devletleri'nden düzinelerce taktik avcı ve bombardıman uçağı satın aldı: yine Türkiye'de lisans altında inşa edilen çok sevilen F-16 Fighting Falcon avcı-bombardıman uçağı; iri ve kullanışlı görünümü nedeniyle "Warthog" lakaplı A-10 Thunderbolt yakın hava destek uçağı; AH-1 Kobra saldırı helikopteri; ve hava üstünlüğü için F-15 Eagle savaş uçağı. Türkiye, ABD'nin kendisini savaşta test edilmiş ancak eskimiş teçhizattan arındırma arzusu sayesinde, dünya standartlarında bir bölgesel askeri güç olma yolunda ilerliyordu.
    
  Baraj operatörü generale bir kulaklık verdi ve iki pilotun arasındaki eğitmen koltuğunu işaret etti. Pilot interkom üzerinden "Rahatsız edilmek istemediğinizi biliyorum General" dedi, "ama koltuk açıktı ve manzarayı beğeneceğinizi düşündüm."
    
  "Elbette," diye yanıtladı Özek, karargaha döndüğünde pilotun görevden alınmasını aklına not etti; Türk Hava Kuvvetleri'nde tankerlere pilotluk yapmayı bekleyen, emirlere uymayı bilen çok sayıda erkek ve kadın vardı. "Havaalanında güvenlik durumu nedir?"
    
  Pilot, "Yeşil efendim" dedi. "Bir aydan fazladır değişiklik yok."
    
  Özek sinirli bir şekilde, "Bu bölgedeki son PKK faaliyeti sadece yirmi dört gün önceydi Yüzbaşı" dedi. PKK veya Kürdistan'daki Karker Partisi veya Kürdistan İşçi Partisi, Türkiye'nin güneydoğusu, kuzey Irak, kuzeydoğu Suriye ve kuzeybatı İran'ın bazı kısımlarından oluşan ayrı bir Kürdistan devletinin kurulmasını amaçlayan yasaklı bir Marksist askeri örgüttü. Kürt etnik çoğunluğu. PKK, kamuoyunun gözünde varlığını sürdürmek ve tek tek devletlere çözüme ulaşmaları için baskı yapmak amacıyla, büyük askeri üslere ve sivil havaalanları gibi iyi savunulan yerlere karşı bile terör ve şiddete başvurmuştur. "Her zaman tetikte olmalıyız"
    
  Pilot boğuk bir sesle, "Evet efendim," diye onayladı.
    
  "Maksimum performans yaklaşımını uygulamıyor musunuz, Kaptan?"
    
  Pilot, "Hı... hayır efendim" diye yanıtladı. "Güvenlik durumu yeşil, tavan ve görüş mesafesi düşük ve kule normal kategoriye yaklaşmamıza izin verildiğini bildirdi." Yutkundu ve ekledi: "Ben de maksimum performansla inerek ne sizi ne de diğer yolcuları üzmek istemedim."
    
  Özek genç aptal pilotu azarlardı ama aletli yaklaşmaya çoktan başlamışlardı ve çok geçmeden işler çok meşgul olacaktı. Maksimum performansa sahip kalkışlar ve yaklaşmalar, omuzdan atılan uçaksavar silahlarının ölümcül menzilindeki süreyi en aza indirecek şekilde tasarlandı. PKK zaman zaman Rus yapımı SA-7 ve SA-14 füzelerini Türk hükümetine ait uçaklara karşı kullandı.
    
  Ancak bugün böyle bir saldırının olma ihtimali çok düşüktü. Tavan ve görünürlük oldukça düşüktü ve atıcının saldırmak için kullanabileceği süreyi sınırlıyordu. Ek olarak, saldırıların çoğu büyük helikopterlere veya sabit kanatlı uçaklara karşı kalkış aşamasında yapıldı çünkü füzelerin hedeflediği ısı izi çok daha parlaktı; yaklaşma sırasında motorlar daha düşük güç ayarlarında çalışıyordu ve nispeten soğuktu, bu da füzelerin hedeflendiği anlamına geliyordu. kilitlenmekte daha zorlandı ve daha kolay sıkışabilir veya sıkışabilirdi.
    
  Pilot, Özek'in hoşlanmadığı bir riski göze alıyordu - özellikle de bunu yalnızca kıdemli subayı etkilemek için yaptığı için - ama şimdi zor bir durumdaydılar ve bu noktada, kötü durumdaki dağların yakınında yaklaşmayı iptal ediyorlardı. hava ideal bir seçim değildi. Özek sandalyesinde arkasına yaslanıp kollarını göğsünde çaprazlayarak öfkesini gösterdi. "Devam edin kaptan." dedi kısaca.
    
  "Evet efendim" diye yanıtladı pilot rahatlayarak. "Yardımcı pilot lütfen, süzülme yolunda durdurma kontrol listesini gerçekleştirmeden önce." Özek, pilotun iyi bir pilot olduğunu düşündü; Türk Hava Kuvvetleri'nde çok uzun süre kalamayacağı için bazı havayolu mürettebatına iyi bir katkı olabilirdi.
    
  Ne yazık ki, Türk hükümeti ile Kürtler arasındaki çatışmanın tırmanmaya devam ettiği bu günlerde ordudaki bu kayıtsız tutum giderek yaygınlaşıyordu. Kürdistan İşçi Partisi (PKK), adını PAG (Özgürlük ve Demokrasi Kongresi) olarak değiştirdi ve daha geniş bir kitleye ulaşabilmek amacıyla literatüründe ve konuşmalarında "Kürdistan" terimini kullanmaktan kaçındı. Bu günlerde, yalnızca ayrı bir Kürt devleti için silahlı mücadeleyi savunmak yerine, dünyadaki tüm ezilen halkların acılarını hafifletecek yeni insan hakları yasalarının çıkarılmasını savunan mitingler düzenlediler ve belgeler yayınladılar.
    
  Ama bu bir hileydi. PKK her zamankinden daha güçlü, daha zengin ve daha saldırgandı. ABD'nin Irak'taki Saddam Hüseyin rejimini işgal etmesi ve yıkmasının yanı sıra İran iç savaşı nedeniyle Kürt isyancılar, kaostan yararlanma umuduyla çok sayıda güvenli kamptan korkusuzca Türkiye, Irak, İran ve Suriye'ye sınır ötesi baskınlar düzenledi. karışıklık yaratır ve her ülkede güçlü bir temel oluşturur. Türk askerleri her karşılık verdiğinde soykırımla suçlandılar ve Ankara'daki politikacılar orduya zulmü durdurma emri verdi.
    
  Bu sadece PKK'yı cesaretlendirdi. En son skeç: Bir kadın terörist liderinin ortaya çıkışı. Kimse onun gerçek adını bilmiyordu; Hızlı ve beklenmedik bir şekilde saldırma yeteneğinden dolayı Baz veya Arapça'da "Şahin" olarak biliniyordu, ancak görünüşte uçup gidiyor ve takipçilerinden bu kadar kolay kaçabiliyordu. Kürt bağımsızlığı için baskı yapan ana güç olarak ortaya çıkması ve Türk ve Irak hükümetlerinin kanlı savaş çağrısına kayıtsız kalması Jandarma'yı endişelendirdi.
    
  Yardımcı pilot, "Süzülme yolunun kesişmesine giriyoruz" dedi.
    
  Pilot "Yavaşlayın" dedi.
    
  Yardımcı pilot, "İşte burada," diye yanıtladı ve pilotun sağ dizinin hemen üstüne uzanıp yuvarlak vites anahtarını aşağı konuma getirdi. "İletim sürüyor... Üç yeşil, sarı yok, düğmeli pompa kontrol ışığı yanıyor, iletim kapalı ve kilitli."
    
  Pilot, vites değiştirme göstergelerini kontrol edecek kadar gözlerini yatay konum göstergesinden ayırdı ve kontrol etmek için "gear hyd" göstergesine bastı. "Kontrol edin, iletim kapatıldı ve engellendi."
    
  Yardımcı pilot, "Elbette, süzülme yolunda" dedi. "Karar irtifasına iki bin feet." Yardımcı pilot uzandı ve gizlice hava hızı göstergesine dokunarak pilotu sessizce hava hızının biraz düştüğü konusunda uyardı; general kokpitteyken en ufak bir hatayı bile vurgulamak istemedi. Hızları yalnızca beş knot düşmüştü ama aletli yaklaşmada küçük hatalar kartopu gibi büyüyordu ve daha sonra büyük sorunlara neden olmalarına izin vermektense onları hemen tespit edip düzeltmek daha iyiydi.
    
  Pilot, yakalamayı kabul ederek "Tesekkur eder" diye cevap verdi. Basit bir "yakaladım" demek, pilotun hatasını fark ettiği anlamına geliyordu, ancak minnettarlık, yardımcı pilotun iyi bir yaklaşım sergilediği anlamına geliyordu. "Bin kaldı."
    
  Filtrelenen güneş ışığı kabin pencerelerinden süzülmeye başladı ve bir an sonra güneş ışığı geniş bir alana dağılmış bulutların arasından sızdı. Özek dışarı baktı ve pistin tam ortasında olduklarını gördü ve görsel yaklaşma ışıkları süzülme yolunda olduklarını gösteriyordu. Yardımcı pilot "Pist göründü" diye duyurdu. ILS ibreleri biraz dans etmeye başladı, bu da pilotun yatay konum göstergesini izlemek yerine pencereden piste baktığı anlamına geliyordu. "Yaklaşmaya devam et."
    
  "Teşekkür ederim". Güzel bir yakalama daha. "Karar yüksekliğine kadar beş yüz. 'İniş öncesi' kontrol listesini takip edin ve..."
    
  Aletlerden çok pencereye odaklanan Özek, ilk önce onu gördü: ilerideki caddelerin kesişme noktasından ve soldan, havaalanının çevre çitinin içinden, onlara doğru gelen beyaz, kıvrımlı bir duman çizgisi! "Ok!" diye bağırdı Özek, SA-7 omuzdan atılan füze için Rusça "Zvezda" takma adını kullanarak, "Hemen sağa dönün!"
    
  Pilot, tam olarak Özek'in emrettiği gibi yaptı: hemen kontrol tekerleğini keskin bir şekilde sağa çevirdi ve dört gaz kolunu da tam savaş gücüne ayarladı. Ama çok, çok geç kalmıştı. Özek artık tek şansları olduğunu biliyordu: Bu, yeni SA-14 değil, gerçekten SA-7 füzesiydi, çünkü eski füzenin onu yönlendirmek için parlak bir sıcak noktaya ihtiyacı vardı, oysa SA-14 herhangi bir ısı kaynağını takip edebiliyordu. , bir el fenerinden yansıyan güneş ışığı bile.
    
  Roket göz açıp kapayıncaya kadar ortadan kayboldu - sol kanattan birkaç metre uzağa uçtu. Ama yanlış olan başka bir şey daha vardı. Kokpitte bir bip sesi duyuldu; pilot umutsuzca KC-135'i sola döndürmeye çalıştı ve hatta belki pistte tekrar düzleştirmeye çalıştı, ancak uçak tepkisizdi; sol kanat hala gökyüzünde yüksekteydi ve yeterli kanatçık gücü yoktu. onu aşağı getirmek için. Motorlar tam güçte çalışırken bile tamamen durdular ve her an bir kargaşaya girme tehlikesiyle karşı karşıya kaldılar.
    
  "Ne yapıyorsun kaptan?" Özek çığlık attı. "Burnunu indir ve kanatlarını düzleştir!"
    
  "Geri dönemem!" - pilot bağırdı.
    
  "Piste ulaşamıyoruz; kanatları düzleştirin ve acil iniş için bir yer bulun!" Özek şunları söyledi. Yardımcı pilotun penceresinden dışarı baktı ve bir futbol sahası gördü. "Burada! Futbol sahası! Burası iniş noktanız!"
    
  "Kontrol edebilirim! Bunu yapabilirim ...!"
    
  "Hayır, yapamazsın; artık çok geç!" - Özek bağırdı. "Burnunuzu aşağı indirin ve futbol sahasına gidin, yoksa hepimiz ölürüz!"
    
  Gerisi beş saniyeden kısa sürede gerçekleşti ama Özek sanki ağır çekimdeymiş gibi izledi. Pilot, duran tankeri tekrar gökyüzüne kaldırmaya çalışmak yerine , kontrol kolları üzerindeki karşı basıncı serbest bıraktı. Bunu yaptığında ve motorlar tam güce ulaştığında kanatçıklar anında tepki verdi ve pilot uçağın kanatlarını düzleştirmeyi başardı. Burun alçaktayken hava hızı hızlı bir şekilde arttı ve şok, pilotun burnu neredeyse iniş pozisyonuna kaldırması için yeterliydi. Büyük tanker yere inmeden önce gaz kolunu önce rölantiye, sonra da kesme moduna aldı.
    
  Özek neredeyse orta konsolun üzerine doğru fırlatıldı ama omuz ve bel kemerleri kalktı ve daha önce daha sert inişler yaşadığını pişmanlıkla düşündü... sanki tamamen ortadan ikiye ayrılmış gibi. Ön vites kutusu kırıldı ve ön cama bir gelgit dalgası gibi kir ve çimen döküldü. Bir futbol kalesine çarptılar, ardından bir çitin, birkaç garajın ve depo binasının üzerinden geçerek ana spor salonunda durdular.
    
    
  BİRİNCİ BÖLÜM
    
    
    
  WHITE SANDS FÜZE MENZİLİ, YENİ MEKSİKA
  ERTESİ SABAH
    
    
  "Ustalar İki-İki, burası White Sands." Portatif radyo, sessiz sabah havasını yararak çıtırdayarak canlandı. "Kalkış temizlendi, pist bir-sıfır, rüzgar sakin, altimetre iki-dokuz-dokuz-yedi. Tehdit durumu kırmızı, tekrar ediyorum, kırmızı, tekrar okuyun."
    
  "Anlaşıldı, Masters İki-İki kopyası, kalkış temizlendi, pist bir-sıfır, tehdit durumu kırmızı."
    
  Büyük, oldukça tuhaf görünüşlü uçak motorlarını çalıştırdı ve aktif piste çıkmaya hazırlandı. Bir bakıma B-2 Spirit "uçan kanatlı" hayalet bombardıman uçağını andırıyordu, ancak kıtalararası bombardıman uçağından önemli ölçüde daha şişkindi, bu da çok daha büyük bir yük kapasitesi anlamına geliyordu. Uçakta, gövdeye yerleştirilmiş motorlar yerine, gövdenin arkasına kısa direkler üzerine monte edilmiş üç motor vardı.
    
  Tuhaf kanatlı lepistes uçağı, bekleme hattından yaklaşık bir mil batıya doğru aktif piste doğru ilerlerken, kumaş başlık, kar maskesi, kalın koruyucu yeşil ceket ve ağır eldivenler giyen bir adam, MANPADS'i (insan tarafından taşınabilir uçaksavar) kaldırdı. füze, fırlatıcı sağ omzunda. kompleks. İlk olarak, fırlatıcının alt kısmına sebze konservesi büyüklüğünde bir cihaz yerleştirdi; bu cihaz, kızılötesi bulucu için soğutma argon gazı sağladı ve cihazın piline güç verdi.
    
  Adam sakin bir sesle, "Allah Ekber, Allah Ekber" dedi. Daha sonra ayağa kalktı ve silahı doğuya, kalkış için hızlanan uçağın motorlarının giderek artan sesine doğru yöneltti. Henüz uçağı bu mesafeden görecek kadar hafif değildi, bu yüzden roketçi gece görüş gözlüğünü gözlerinin üzerine indirdi ve başının konumunu dikkatlice ayarlayarak MANPADS'i demir nişangahlarıyla nişan alabildi. Yerleşik güvenlik ve tahrik koluna basıp bırakarak silahı etkinleştirdi. Çölde gürleyen uçağın gürültüsüne rağmen, füze yönlendirme bölümünde dönen jiroskopları duyabiliyordu.
    
  Dürbününü geri çekilen jet uçağının yeşil beyaz görüntüsüne odakladığında, kulaklıklarından hafif bir hırıltı sesi duydu; bu, MANPADS'in kızılötesi sensörünün jet uçağının motor egzozunu az önce algıladığını gösteriyordu. Daha sonra "kafesten çıkarma" kolunu basılı tuttu ve yakalama sinyali daha da yükseldi ve ona füzenin iyi bir hedefi takip ettiğini söyledi.
    
  Uçak havalanana kadar bekledi çünkü eğer uçağı hala yerdeyken düşürmüş olsaydı, mürettebat muhtemelen uçağı pistte güvenli bir şekilde durdurabilir ve yangını hızlı bir şekilde söndürerek kayıpları minimumda tutabilirdi. En savunmasız an, kalkıştan sonraki beş saniyeydi çünkü uçak yavaşça hızlanıyordu ve iniş takımları hareket halindeydi; Motoru arızalanırsa mürettebatın felaketi önlemek için hızlı ve doğru tepki vermesi gerekecekti.
    
  Şimdi zamanı. Bir "Allahu Ekber" daha fısıldadı, hedef demir nişangâhın sol alt köşesine gelecek şekilde fırlatıcıyı kaldırdı, roket egzozunu solumamak için nefesini tuttu, sonra tetiği çekti.
    
  Küçük bir fırlatma motoru, namlusundan yaklaşık on metre havaya bir roket ateşledi. Füze düşmeye başladığında, ilk aşama katı roket motoru ateşlendi ve füze, sensör güvenli bir şekilde yerine kilitlenerek hedefine doğru yöneldi. Füzeci daha sonra koruyucu kanatlarını indirdi ve gece görüş gözlüğüyle savaşı keyifle izledi ve birkaç dakika sonra füzenin bir ateş bulutu halinde patladığını gördü. "Lanet olsun, Ekber," diye mırıldandı. "Çok iyiydi" .
    
  Ancak karşı saldırı henüz bitmedi. Bir saniye sonra patlama sesi kendisine ulaşır ulaşmaz, roket adam aniden vücudunun her yerinde güçlü bir yanma hissi hissetti. Kullanılmış fırlatıcıyı kafası karışmış ve yönünü kaybetmiş bir halde yere attı. Ona sanki tüm vücudu aniden alevler içinde kalmış gibi geldi. Yuvarlanarak alevleri söndürmeyi umarak yere düştü ama sıcaklık her geçen saniye daha da güçleniyordu. Kör olmaktan ya da diri diri yakılmaktan kaçınmak için koruyucu bir top gibi kıvrılıp gözlerini kapatmaktan başka yapabileceği bir şey yoktu. Alevler yayılıp onu tüketirken çığlık attı...
    
  "Vay be patron, ne oldu?" kulaklıklarından bir ses duydu. "İyi misin? Yoldayız. Devam etmek!"
    
  Adam, kanındaki ani adrenalin artışı nedeniyle göğsünün inip kalktığını ve kalbinin çarptığını fark etti ve birkaç dakika konuşmakta zorlandı... ama yoğun yanma hissi aniden kesildi. Sonunda ayağa kalktı ve tozunu aldı. O yoğun acının korkunç anıları dışında başına bir şey geldiğine dair hiçbir kanıt yoktu. Roket bilimcisi Dr. Jonathan Colin Masters tereddütle, "Hayır... Şey, belki... yani evet," diye yanıtladı. "Belki birazcık".
    
  John Masters elli yaşına yeni girmişti ama narin özellikleri, büyük kulakları, tuhaf vücut hareketleri, çarpık gülümsemesi ve kulaklıklarının altındaki doğal olarak darmadağınık kahverengi saçlarıyla hâlâ bir genç gibi görünüyordu ve muhtemelen her zaman da öyle görünecekti . Kendisi kurduğu küçük bir savunma araştırma ve geliştirme şirketi olan Sky Masters Inc.'in baş işletme sorumlusuydu ve bu şirket, son yirmi yıldır Amerika Birleşik Devletleri için tamamen gelişmiş uçaklar, uydular, silahlar, sensörler ve ileri malzeme teknolojileri geliştiriyordu.
    
  Artık kendi adını taşıyan şirketin sahibi olmasa da şirketin işleri artık eski karısı ve iş ortağı Helen Cuddiri ile şirketin genç başkanı Dr. Kelsey Duffield'ın başkanlık ettiği bir yönetim kurulu tarafından yürütülüyordu. Dünyayı dolaşacak kadar zengin John, eğer isterse hayatının geri kalanında laboratuvarda vakit geçirmeyi, yeni aletler geliştirmeyi ya da bunları sahada test etmeyi seviyordu. Yönetim kurulunun ona MANPADS'ten canlı füzeler ateşlemesi gibi şeyler yapmasına veya test sırasında füze menzili dışında kalmasına sırf onunla dalga geçmek için izin verip vermediğini ya da kendi başına toza dönüşmesini umdukları için gerçekten kimse bilmiyordu. Yıllar boyunca neredeyse defalarca gerçekleşen icatlar.
    
  Birkaç Humvee ve destek aracı geldi; her ihtimale karşı bir ambulans da dahil olmak üzere farları ve spot ışıkları John'un üzerine parladı. Olay yerine gelen ilk Humvee'den bir adam atladı ve ona doğru koştu. "İyi misin John?" Hunter "Boomer" Noble'a sordu. Boomer, Sky Masters Inc.'in havadan silah geliştirmesinden sorumlu yirmi beş yaşında bir başkan yardımcısıydı. Eski bir ABD Hava Kuvvetleri test pilotu, mühendisi ve astronot olan Boomer, bir zamanlar egzotik uçak sistemleri tasarlamak ve ardından bitmiş ürünü kendisi uçurmak gibi imrenilecek bir işe sahipti. Siyah aygır tarafından yörüngeye itilen devrim niteliğindeki XR-A9 Black Stallion tek aşamalı uzay uçağını uçuran Boomer, son iki yılda ABD astronot birliklerinin geri kalanının son on yılda toplamından daha fazla yörüngede bulundu. "Tanrım, bizi orada korkuttun!"
    
  "Sana söyledim, iyiyim" dedi John, sesinin birkaç dakika önceki kadar titrek çıkmamasına minnettardı. "Sanırım emitör gücü konusunda biraz aşırıya kaçtık, değil mi Boomer?"
    
  Boomer, "En düşük güce ayarladım patron ve tekrar tekrar kontrol ettim" dedi. "Muhtemelen çok yakındın. Lazerin elli mil menzili var; vurulduğunuzda ikiden azdınız. Kendi testlerine girmek muhtemelen iyi bir fikir değil patron. "
    
  John, titreyen ellerini kimsenin fark etmeyeceğini umarak, "Tavsiye için teşekkürler Boomer," diye zayıf bir yanıt verdi. "Harika iş çıkardın Boomer. Slingshot otomatik füzesavar silahının testinin tam bir başarı olduğunu söyleyebilirim."
    
  Arkasından başka bir ses, "Ben de isterim Boomer," dedi. Bizi sabahın serinliğinden korumak için iş kıyafetleri, uzun koyu renk paltolar ve eldivenler giymiş iki adam başka bir Hummer'dan bize yaklaştı. Onları benzer giyinmiş iki adam daha takip ediyordu ama ceketleri açıktı... bu da onların aşağıdaki koşum takımlarından sarkan otomatik silahlara daha kolay erişmelerini sağlıyordu. Uzun siyah saçlı ve keçi sakallı bir adam John'a parmağını salladı ve devam etti: "Neredeyse kendini öldürmeyi başardın, John... yine."
    
  John, "Hayır... her şey tam olarak planlandığı gibi gitti Sayın Başkan," diye yanıtladı.
    
  Adam, eski Amerika Birleşik Devletleri Başkanı Kevin Martindale, inanamayarak gözlerini devirdi. Onlarca yıldır Washington müesses nizamının figürü olan Martindale, görevden alınmadan önce Kongre'de iki dönem başkan yardımcısı ve bir dönem başkan olmak üzere altı dönem görev yaptı; daha sonra Amerika Birleşik Devletleri tarihinde yeniden oy verilen ikinci kişi oldu.
    
  Aynı zamanda görevdeyken boşanan ilk başkan yardımcısı olma ayrıcalığına da sahipti ve hâlâ bekar olduğu kanıtlanan bir kişiydi ve sıklıkla genç aktrisler ve sporcuların yanında görülüyordu. Martindale altmış yaşın üzerinde olmasına rağmen, keçi sakalı ve uzun dalgalı saçlarıyla hâlâ son derece yakışıklı, kendinden emin ve neredeyse şeytani bir görünüme sahipti; ünlü "fotoğrafçının rüyasının" otomatik olarak üzerinde beliren iki kıvırcık gümüş buklesiyle süslenmişti. ne zaman öfkelense ya da duygusallaşsa alnı.
    
  Yanındaki emekli Korgeneral Patrick McLanahan, "Sayın Başkan, hâlâ kendi meydan okumalarını yapmayı seviyor; ne kadar çirkin olursa o kadar iyi" dedi. Martindale'den daha kısa ama çok daha güçlü bir yapıya sahip olan McLanahan, stratejik hava savaşının karanlık dünyası dışında Martindale kadar bir efsaneydi. Amerika Birleşik Devletleri'nde B-52G Stratofortress'te beş yıl boyunca navigatör ve bombardıman görevlisi olarak görev yaptı. Hava Kuvvetleri, Nevada çölünde "Dreamland" olarak bilinen keşfedilmemiş bir hava üssünde bulunan Yüksek Teknolojili Havacılık ve Uzay Silahları Merkezi veya HAWC olarak bilinen çok gizli bir araştırma ve geliştirme birimine katılmak üzere seçilmeden önce.
    
  Atılgan ve biraz da kontrolden çıkmış birinci komutan Korgeneral Bradley James Elliott'un liderliğindeki HAWC, Beyaz Saray tarafından düşmanın çatışmayı tam ölçekli bir çatışmaya dönüştürmesini önlemek için dünya çapında gizli görevler yürütmekle görevlendirildi. Başka hiçbir askeri güç tarafından kullanılamayacak en son deneysel teknolojileri kullanarak - eğer varsa - uzun yıllar boyunca savaş.
    
  HAWC'nin uzmanlığı, eski uçakları, daha önce kimsenin görmediği bir performansa sahip olmaları için yeni sistemler ve teknolojiyle değiştirmek ve ardından potansiyel düşmanı hızlı ve sessiz bir şekilde bastırmak için HAWC tarafından sağlanan silahları, gerçek dünyadaki gizli test programları için kullanmaktı. HAWC misyonlarının çoğu hiçbir zaman halk tarafından bilinmez; Yepyeni bir uçağı test etmek için seçilen pilotlar, yalnızca onu ilk uçuranların kendileri olmadığını değil, aynı zamanda uçağın daha önce savaşta kullanıldığını da asla bilemeyecekler; Hem askeri hem de sivil onlarca şehit havacı ve mühendisin aileleri, sevdiklerine gerçekte ne olduğunu asla bilemeyecek.
    
  Elliott'ın hakimiyet kurma yönündeki kararlı kararlılığının yanı sıra HAWC'nin herhangi bir sivil veya askeri komutanın beklentilerini fazlasıyla aşan inanılmaz yetenekleri nedeniyle, birim çoğu zaman kimsenin tam bilgisi veya izni olmadan yeni tehditlere karşı yanıtlar başlattı. Bu, nihayetinde Washington ve HAWC'nin faaliyetlerini izole etmeye ve hatta baltalamaya çalışan Pentagon yapısının güvensizliğe ve doğrudan kınamasına yol açtı .
    
  HAWC'de geçirdiği on dört yıl boyunca, en deneyimli ve kanıtlanmış pilot ve sistem operatörü olan McLanahan, dönüşümlü olarak övüldü, cezalandırıldı, terfi ettirildi, kovuldu, ödüllendirildi ve rezil edildi. Pek çok kişi tarafından Norman Schwarzkopf'tan bu yana Amerika'nın en kahraman generali olarak görülse de McLanahan, hiç kimseden tantana, övgü veya minnettarlık duymadan, olay yerine geldiği gibi sessizce Hava Kuvvetlerinden ayrıldı.
    
  Hem Başkan Yardımcısı hem de Başkan olan Kevin Martindale, HAWC'nin en ateşli destekçisiydi ve uzun yıllar boyunca, ihtimaller ne kadar imkansız olursa olsun işin yapılması konusunda Patrick McLanahan'a güvenebileceğini biliyordu. Artık ikisi de kamu hayatından emekli olduklarına göre, onları burada, New Mexico çöllerinde, gizli bir silah test sahasında yan yana dururken görmek John Masters için sürpriz olmadı.
    
  Martindale, "Tekrar tebrikler Dr. Masters," dedi. "Sanırım bu Sapan lazer öz savunma sistemini herhangi bir uçağa monte edebilirsin?"
    
  Boomer, "Evet efendim, yapabiliriz" dedi. "Bunun için gereken tek şey, bir güç kaynağı ve kızılötesi sensörün ışını algılayıp yönlendirmesi için uçağın basınç tankı boyunca uzanan on iki inçlik açık erişimli bir panel. Cihazı birkaç gün içinde kurup kalibre edebiliyoruz."
    
  "Tüm uçağın etrafında koruyucu bir koza mı oluşturuyor, yoksa sadece ışını füzeye mi yönlendiriyor?"
    
  John, "Enerji tasarrufu sağlamak ve lazer ışınının yıkıcı etkisini en üst düzeye çıkarmak için ışını düşman füzesine odaklıyoruz" diye açıkladı. "Kızılötesi bulucu bir füze fırlatmasını algıladığında, milisaniyeler içinde aynı eksen boyunca konsantre, yüksek güçlü bir lazer enerjisi ışını gönderir. Ardından, eğer sistem yaklaşık fırlatma noktasını bulabilirse, kötü adamı devirmek için otomatik olarak düşmanın fırlatma alanına saldıracak."
    
  "Lazer ışını nasıl bir duyguydu John?" - Patrick sordu.
    
  John zayıf bir gülümsemeyle, "Kaynayan yemeklik yağa batırılmak gibi" diye yanıtladı. "Ve bu en düşük güç seviyesindeydi."
    
  "Bu lazer başka ne yapabilir, John?" - Martindale sordu. "HAWC'nin geçmişte saldırı amaçlı lazer sistemleri kullandığını biliyorum. Sapan aynı mı?"
    
  John alaycı bir tavırla, "Eh, efendim, lazer elbette yalnızca nefsi müdafaa amaçlıdır," diye yanıtladı.
    
  "Tıpkı XC-57'nin artık bir bombardıman uçağı olmadığı gibi, değil mi John?"
    
  "Evet efendim. ABD hükümeti, savunma yüklenicilerinin saldırı silahları geliştirmesini ve teknolojiyi diğer ülkelerle ilişkilere zarar verecek veya herhangi bir yasayı ihlal edecek şekilde kullanmasını onaylamıyor. Bu nedenle, lazer sisteminin menzili ve yetenekleri oldukça sınırlıdır; öncelikle taktik uçaksavar sistemlerine ve onların operatörlerine karşı kullanım açısından."
    
  Patrick, "Bu, yoruma açık pek çok şey bırakıyor" dedi. "Ama düğmeyi çevirip gücü biraz arttırabilirsin, değil mi?"
    
  John, "Bildiğin kadarıyla Mook, cevap hayır" dedi.
    
  Eski başkan, tam o anda rüzgar yönüne giren ve inişe yaklaşan uçağın geri çekildiği yönü gösteren gökyüzünü işaret etti. "Sistemi test etmek için yeni büyük uçaklarınızdan birini kullanmak oldukça riskli, değil mi Doktor?" - Martindale'e sordu. "Kendi uçağına ateşlediğin şey gerçek bir Stinger füzesiydi sanırım?" Hissedarlarınız bunun gibi milyonlarca dolarlık bir uçağı riske atmaktan pek mutlu olamaz."
    
  John, "Kesinlikle gözlerinizi yaşartmak istedim Sayın Başkan," diye yanıtladı. "Yöneticilerin ve hissedarların bilmedikleri şey onlara zarar vermez. Ayrıca bu XC-57 'Kaybeden' insansızdır."
    
  "'Kaybeden', öyle mi?" Patrick McLanahan yorum yaptı. "Bulduğun en havalı isim değil, John."
    
  "Neden buna böyle diyorsun?" - Martindale sordu.
    
  John, "Çünkü yeni nesil bombardıman uçağı yarışmasını kaybetti" diye açıkladı. "İnsansız bir uçağa ihtiyaçları yoktu; daha gizli ve hızlı olmasını istediler. Yük ve menzile odaklanmıştım ve onu hipersonik bir uzak silahla donatabileceğimi biliyordum, bu yüzden gizliliğe ihtiyacımız yoktu.
    
  "Ayrıca yıllardır drone tasarlıyor ve üretiyorum; onların beğenmemesi, bunun dikkate alınmayacağı anlamına gelmiyor. Yeni nesil bombardıman uçağının gelecek nesil olması gerekmez mi? Tasarım düşünülmedi bile. Onların kaybı. Daha sonra, üstüne bir de on yıl boyunca uçak yapmaktan men edildim."
    
  "Ama yine de onu sen inşa ettin?"
    
  John, "Bu bir bombardıman uçağı değil Sayın Başkan, bu çok amaçlı bir nakliye aracı" dedi. "Hiçbir şeyi düşürmek için tasarlanmadı; içine bir şey koymak anlamına geliyor.
    
  Martindale üzüntüyle başını salladı. "Yasanın etrafında step dansı... Bunu yapmaktan hoşlanan başka kim tanıyorum?" Patrick hiçbir şey söylemedi. "Yani bir saldırı silahı olmayan lazeri test etmek için bir drone (bombardıman uçağı değil) kullanıyorsunuz, sonra da bunun insanlar üzerindeki etkilerini test etmek için kendinizi ateş hattına mı atıyorsunuz? Bana mantıklı geliyor," dedi Martindale kuru bir sesle. "Ama elbette sen gözlerimi yaşarttın."
    
  "Teşekkürler bayım."
    
  "John, şu anda uçan kaç Kaybeden var?" - Patrick sordu.
    
  John, "Yalnızca iki tane daha var; NGB yarışması için üç tane yaptık, ancak tasarımımız reddedilince ikinci ve üçüncü üzerinde çalışmayı bıraktık" diye yanıtladı John. "Bu hala bir araştırma ve geliştirme programı, dolayısıyla düşük öncelikliydi... ta ki siz arayana kadar Sayın Başkan. Sistemimizi ticari uçakların yanı sıra üst düzey uçak gövdelerine de kurmayı düşünüyoruz."
    
  Martindale, "Hadi şuna daha yakından bakalım, John" dedi.
    
  "Evet efendim. Bakabilmemiz için onu yavaşça yukarıya uçuracağım, sonra da onu karaya indireceğim. Şu aralığa bakın, buna inanamayacaksınız." Telsizini aldı ve kontrol merkeziyle bağlantı kurmaya çalıştı ama lazer ışını onu yaktı. Diğerlerinin boğuk kıkırdamalarına gülümseyerek, "Sınavdan önce bunu cebimden çıkarmayı unuttum," dedi mahcup bir tavırla. "Yani daha fazla telefon kaybediyorum. Bumer...?"
    
  Boomer, "Anladım patron" dedi. "Alçak ve yavaş mı?" John başını salladı ve Boomer göz kırpıp karavana telsizle haber verdi.
    
  Birkaç dakika sonra XC-57 son yaklaşmada göründü. Yerden sadece on beş metre yükseklikte sabitlendi ve bu kadar büyük bir kuş için şaşırtıcı derecede yavaş uçtu, sanki hafif bir esintide rahatça süzülen devasa bir balsa ağacı modeliymiş gibi.
    
  Martindale, "Motorları dışarıda olan hamile bir hayalet bombardıman uçağı gibi" yorumunu yaptı. "Her an gökten düşebilecek gibi görünüyor. Bunu nasıl yapıyorsun?"
    
  Masters, "Herhangi bir geleneksel uçuş kumandası veya kaldırma cihazı kullanmıyor; göreve uyum sağlayan teknolojiyi kullanarak uçuyor" dedi. "Gövdenin ve kanatların neredeyse her santimetre karesi bir kaldırma veya frenleme cihazı olabilir. İnsanlı veya insansız olabilir. Yaklaşık altmış beş bin poundluk taşıma kapasitesi var ve dört adede kadar standart kargo paleti alabiliyor.
    
  Masters şöyle devam etti: "Ancak benzersiz kaybeden sistem, uçuş sırasında konteynerleri dahili olarak hareket ettirme yeteneği de dahil olmak üzere tamamen entegre bir kargo elleçleme sistemidir." "Bu, Boomer'in gemiye geldiğinde aklına gelen ilk fikirdi ve tüm üretim uçaklarını bunu içerecek şekilde dönüştürmek için çok uğraştık. Boomer mı?
    
  Boomer, "Kargo uçaklarında her zaman gördüğüm sorun, kargo içeri girdikten sonra uçakla, uzayla veya kargoyla ilgili hiçbir şey yapamamanızdır" dedi. "Gemiye yüklendikten sonra hepsi boşa gider."
    
  "Bu bir kargo uçağındaki kargo Boomer. Bununla başka ne yapacaksın?" - Martindale sordu.
    
  Boomer, "Belki de bir konfigürasyonda bir kargo uçağıdır efendim" diye yanıt verdi, "ama kargoyu hareket ettirin ve gövdedeki delikten modüler bir konteyner yerleştirin ve artık kargo uçağı bir tanker veya gözetleme platformu haline gelir. Şu sıralar moda olan Donanma kıyı savaş gemisiyle aynı konsepte dayanıyor; üzerine koyduğunuz donanım modüllerine bağlı olarak farklı görevleri yerine getirebilen bir gemi."
    
  "Tak ve oyna? Çok basit?"
    
  Boomer, "Ağırlık ve dengeyi, yakıt sistemini ve elektrik sistemlerini entegre etmek kolay olmadı" diye itiraf etti, "ancak hataları doğru yaptığımızı düşünüyoruz. Dengeyi korumak için yakıtı farklı tanklar arasında aktarıyoruz. Görev adaptasyon sistemi olmasaydı bunun mümkün olacağını hiç düşünmüyorum. Kaybeden, kargo veya görev modüllerini kargo ambarından veya alt ambar kapağından içeriye kaldırabilir-"
    
  "Karnından yumurta mı çıktı?" Martindale göz kırparak sözünü kesti. "Bomba bölmesini mi kastediyorsun?"
    
  John, "Bu bir bomba bölmesi değil efendim, bir kargo ambarı," diye karşı çıktı. "Eskiden içinde bir bomba bölmesi vardı ve onu öylece kapatmanın doğru olacağını düşünmedim-"
    
  Eski başkan, "Böylece bir 'kargo ambarı' haline geldi" dedi. "Anladım doktor."
    
  "Evet efendim" dedi John, insanlara sürekli olarak fikrini hatırlatmak zorunda kalmaktan rahatsızmış gibi davranarak. "Boomer sistemi, uzaktan kumandayla görevi tamamlamak için modülleri gerektiği gibi otomatik olarak düzenler, birbirine bağlar ve açar. Uçarken de aynısını yapabilir. Bir modüle ihtiyaç duyulduğunda veya bir modül tükendiğinde kargo elleçleme sistemi onu bir başkasıyla değiştirebiliyor."
    
  "Hangi modüllerin var John?" - Martindale sordu.
    
  John gururla, "Her ay yenilerini yaratıyoruz efendim," dedi. "Şu anda yere monte edilen ve sonda donanımlı uçaklara yakıt ikmali yapabilen kanat ucu hortum askılarının yanı sıra havada yakıt ikmali modüllerimiz var. Ayrıca uydu veri bağlantısı ile hava ve yer gözetlemesi için lazer radar modüllerimiz de bulunmaktadır; kızılötesi ve elektro-optik gözetim modülleri; ve aktif bir kendini savunma modülü. Nettrusion modülünü ve Flighthawk kontrol sistemini oluşturmaya oldukça yaklaştık; FlightHawks'ı mazlumdan fırlatmak, yönlendirmek ve hatta yakıt ikmali yapmak ve yeniden silahlandırmak."
    
  Boomer, "Elbette Beyaz Saray'dan izin alabilirsek saldırı modülleri de oluşturmak isteriz" dedi. "Yüksek güçlü mikrodalga ve lazer güdümlü enerji teknolojileri konusunda iyi durumdayız, dolayısıyla eğer Beyaz Saray'ı ilerlememize izin vermeye ikna edebilirsek bu daha da erken gerçekleşebilir."
    
  John, "Boomer en azından çok motive" diye ekledi. "Kaybeden'i uzaya gönderene kadar mutlu olmayacak."
    
  Martindale ve McLanahan birbirlerine baktılar, her biri anında diğerinin düşüncelerini okudu; daha sonra uçan daire gibi ağır çekimde pistte süzülen devasa, başarısız bir uçağın uhrevi görüntüsüne baktılar.
    
  "Dr. Masters, Bay Noble..." diye söze başladı Başkan Martindale. Tam o sırada XC-57 Loser, motorlarının güçlü bir şekilde kükremesiyle aniden hızlandı, inanılmaz derecede dik bir açıyla tırmandı ve birkaç dakika içinde gözden kayboldu. Martindale yine hayretle başını salladı. "Nereye gidip konuşabiliriz çocuklar?"
    
    
  İKİNCİ BÖLÜM
    
    
  Cehenneme giden yolda seyahat etmek kolaydır.
    
  -BION, 325-255 M.Ö.
    
    
    
  CUMHURBAŞKANLIĞI, ÇANKAYA, ANKARA, Türkiye
  ERTESİ SABAH
    
    
  Türkiye Cumhuriyeti Cumhurbaşkanı Kurzat Hırsız, mendilini kaldırmadan önce gözlerini bir kez daha silerek, "Ben lanet bir bebek gibi bağırmaya başlamadan önce kapatın şu lanet kapıyı" dedi. Kafasını salladı. "Ölenlerden biri iki yaşındaydı. Tamamen masum. Muhtemelen 'RPK' kelimesini telaffuz bile edemezdi."
    
  İnce, oval yüzlü ve uzun boylu olan Hirsiz, hukukçu, bilim adamı ve makroekonomi uzmanı olmasının yanı sıra Türkiye Cumhuriyeti'nin de icra kurulu başkanıydı. Uzun yıllar Dünya Bankası'nın genel müdürü olarak görev yaptı ve başbakan olarak atanmadan önce dünya çapında gelişmekte olan ülkelere yönelik ekonomik çözümler konusunda konferanslar verdi. Dünyada ve evde popüler olan, cumhurbaşkanı seçildiğinde ülkenin tarihinde Büyük Ulusal Meclis üyelerinin oylarının en büyük yüzdesini aldı.
    
  Hirsiz ve üst düzey danışmanları, Ankara'daki Cumhurbaşkanlığı Konutu Çankaya'daki basın toplantısından yeni dönmüşlerdi. Televizyondaki brifingden birkaç dakika önce kendisine verilen ölülerin isimlerini içeren listeyi okudu ve ardından birkaç soruyu yanıtladı. Muhabir, ölenlerden birinin bebek olduğunu söylediğinde birdenbire yıkıldı, açıkça ağladı ve baskıyı aniden bıraktı. "Tüm kurbanların isimlerine, telefon numaralarına ve bazı ayrıntılara ihtiyacım var. Bu toplantıdan sonra onları bizzat arayacağım" diyen Hirsiz'in asistanı, emir vermek üzere telefonu eline aldı. "Ayrıca her ailenin hizmetinde de bulunacağım."
    
  Başbakan Ayşe Akas, "Bu kadar öfkelendiğinde utanma Kurzat" dedi. Her ne kadar Türkiye'de kişisel ve siyasi sertliğiyle bilinmesine rağmen, iki eski kocasının da şüphesiz bunu doğrulayacağı gibi, gözleri de kırmızıydı. "Bu senin insan olduğunu gösterir."
    
  Hirciz, "Gazetecilerle dolu bir odanın önünde ağladığımı görünce PKK piçlerinin güldüğünü duyabiliyorum" dedi. "İki kez kazandılar. Hem güvenlik prosedürlerindeki zayıflıklardan hem de kontrollerdeki eksikliklerden faydalanıyorlar."
    
  Türkiye Milli Güvenlik Kurulu Genel Sekreteri Orhan Şahin araya girerek, "Bu, neredeyse otuz yıldır dünyaya söylediğimiz şeyi doğruluyor: PKK ölümcül bir çamurdan başka bir şey değildir ve her zaman da öyle kalacaktır." Bir ordu generali olan Şahin, Çankaya, Baskanlığı'ndaki askeri karargâh ile Türkiye'nin altı ana istihbarat teşkilatı arasındaki tüm askeri ve istihbarat faaliyetlerini koordine ediyordu. "Bu, PKK'nın 2007'deki sınır ötesi saldırılarından bu yana uzun yıllardır yaptığı en yıkıcı, alçakça ve açık ara en cüretkar saldırısıdır. Altısı yerde olmak üzere on beş ölü; Aralarında Jandarma Komutanı Orgeneral Özek'in de bulunduğu 51 kişi yaralandı ve tanker uçağı tamamen kayboldu."
    
  Başkan masasına döndü, kravatını gevşetti ve bir sigara yaktı; bu, ofisteki herkesin de aynısını yapması için bir işaretti. "Soruşturmanın durumu nedir General?" Hirsiz sordu.
    
  Shahin, "Tam hız devam Sayın Başkan" dedi. "İlk raporlar endişe verici. Havaalanının güvenlik şef yardımcılarından biri görevine dönme talimatına yanıt vermedi ve bulunamıyor. Umarım sadece tatildedir ve haberi duyar duymaz buraya gelir, ama korkarım bunun içeriden yapılan bir iş olduğunu öğreneceğiz."
    
  "Aman Tanrım," diye mırıldandı Hirsiz. "PKK her geçen gün birimlerimize ve bürolarımıza daha derinden nüfuz ediyor."
    
  Şahin, "PKK ajanlarının ülkeyi bu kana susamış piçlerden korumakla görevli jandarma teşkilatına sızmış olma ihtimalinin çok yüksek olduğunu düşünüyorum" dedi. "Tahminimce Özek'in seyahat planları sızdırıldı ve PKK onu öldürmek için özel olarak bu uçağı hedef aldı."
    
  "Ama sen bana Özek'in sürpriz bir inceleme için Diyarbakır'a gideceğini söylemiştin!" - Hirsiz bağırdı. "Bu kadar derinlere sızmış olmaları ve bu kadar iyi organize olmuş olmaları ve omuzdan atılan uçaksavar füzesi olan bir ölüm timini bu kadar hızlı bir şekilde gönderebilmeleri mümkün mü?"
    
  "Bu sadece bir kişinin işi değil, içeriden yapılacak bir iş olmalı; bu üssün derin koruma altındaki, yüksek güvene sahip pozisyonlardaki, belirli saldırı hedefleri ile birkaç saat içinde etkinleştirilmeye ve konuşlandırılmaya hazır isyancılarla doldurulması gerekiyor."
    
  Türk Silahlı Kuvvetleri Genelkurmay Başkanı Orgeneral Abdullah Güzellev, "Bu, korktuğumuz ama beklediğimiz düzeyde bir karmaşıklık efendim" dedi. "Aynı şekilde karşılık vermemizin zamanı geldi. Sadece savunma yapmakla yetinemeyiz efendim. PKK liderliğine karşı çıkmalı ve onları sonsuza kadar yok etmeliyiz."
    
  "Sanırım Irak ve İran'da, General?" Başbakan Akas'a sordu.
    
  Guzlev, "Korkaklar gibi saklandıkları yer burası Sayın Başbakan," diye çıkıştı. "Gizli ajanlarımızdan güncel bilgiler alacağız, mümkün olduğu kadar çok sayıda kana susamış piçin bulunduğu yuvaları bulacağız ve onları yok edeceğiz."
    
  Dışişleri Bakanı Mustafa Hamarat, "Bu, komşularımızı, uluslararası toplumu, ABD ve Avrupa'daki destekçilerimizi daha da kızdırmaktan başka tam olarak ne işe yarayacak, General?" diye sordu.
    
  "Kusura bakmayın Bakan," dedi Guzlev öfkeyle, "ama masum erkekler, kadınlar ve çocuklar öldürülürken başka bir kıtadaki birinin ne düşündüğü gerçekten umurumda değil..."
    
  Guzlev, başkanlık idaresi başkanı tarafından hemen yanıtlanan bir telefon görüşmesiyle kesintiye uğradı. Asistan telefonu kapattığında şaşkın görünüyordu. "Efendim, General Özek resepsiyon alanınızda ve ulusal güvenlik personeliyle konuşmak istiyor!"
    
  "Özek! Durumunun ciddi olduğunu sanıyordum!" - Hirsiz bağırdı. "Evet, evet, onu hemen buraya getirin ve ona her zaman göz kulak olacak bir görevli getirin."
    
  Adamın ofise girerken ona bakmak neredeyse acı vericiydi. Sağ omzu ve başının sağ tarafı sıkı bir şekilde bandajlanmıştı, her iki elindeki birkaç parmak birbirine bantlanmıştı, topallayarak yürüyordu, gözleri şişmişti ve yüzünün ve boynunun görünen kısımları kesikler, yanıklar ve morluklarla kaplıydı. ama dimdik durdu ve kendisini almaya gelen yaşlı hademenin yardımını reddetti. Özek kapı eşiğinde hazır bulunarak selam verdi. "Başkanla konuşmama izin verin efendim" dedi, sesi yanan jet yakıtı ve alüminyumu solumaktan boğuk çıkıyordu.
    
  "Elbette, elbette General. Ayaklarını çek ve otur, ahbap!" - Hirsiz bağırdı.
    
  Başkan, Özek'i kanepeye götürdü ancak Jandarma komutanı elini kaldırdı. "Kusura bakmayın efendim ama kalkmam lazım. Tekrar ayağa kalkamayacağımdan korkuyorum" dedi Özek.
    
  "Burada ne yapıyorsunuz General?" Başbakan Akas'a sordu.
    
  Özek, "Hayatta olduğumu ve görevlerimi yerine getirdiğimi Türkiye halkına gösterme gereği duydum" dedi ve "PKK liderliğine misilleme yapmak için bir plan geliştirdiğimi ulusal güvenlik yetkililerinin bilmesini istedim. Şimdi harekete geçme zamanı. Tereddüt etmemeliyiz."
    
  Başbakan, "Ülkemize ve misyonunuza olan bağlılığınızdan etkilendim General," dedi, "ama önce şunu yapmalıyız..."
    
  "Tam donanımlı ve hemen görevlendirilmeye hazır bir Özel Tim tugayım var." Özel Tim veya Özel Komutalar, Jandarma istihbarat teşkilatının alışılmadık bir savaş birimiydi; isyancı liderleri tespit etmek ve etkisiz hale getirmek için Kürt kasaba ve köylerinin yakınında veya çoğu durumda bunların içinde operasyon yapmak üzere özel olarak eğitilmişti. Onlar dünyadaki en iyi eğitimli komandolardan bazılarıydı ve vahşet konusunda da aynı derecede kötü bir üne sahiptiler.
    
  "Pekâlâ General," dedi Hirsiz, "ama saldırının arkasında kimin olduğunu buldunuz mu? Lider kim? Tetiği kim çekti? Bu saldırının emrini kim verdi?"
    
  Özek, böyle bir soruya cevap vermek zorunda kaldığı için gözleri şaşkınlıkla irileşerek, "Efendim, bunun pek önemi yok," dedi. Yaralarının yanı sıra yoğun bakışları ve oldukça vahşi yüz hatları, özellikle etrafındaki diğer politikacılarla karşılaştırıldığında ona endişeli, heyecanlı, neredeyse vahşi bir görünüm kazandırıyordu. "Bilinen PKK militanlarından, bomba yapımcılarından, kaçakçılardan, finansörlerden, eleman toplayanlardan ve sempatizanlardan oluşan uzun bir listemiz var. İç Güvenlik ve Sınır Savunması olağan şüphelileri gözaltına alıp sorguya çekebilir; bırakın elebaşlarıyla ben ve salak Tim ilgilensin."
    
  Başkan Hirsiz öfkeli generalden gözlerini kaçırdı. "Irak'ta bir saldırı daha... Bilmiyorum General," dedi başını sallayarak. "Bu, Amerikan ve Irak hükümetleriyle tartışılması gereken bir konu. Onlar zorunda-"
    
  General Özek öfkeyle, "Bunu söylediğim için kusura bakmayın efendim ama her iki hükümet de etkisiz ve Türkiye'nin güvenliğini umursamıyor" dedi. "Bağdat, petrol gelirleri güneye aktığı sürece Kürtlerin istediğini yapmasına izin vermeye oldukça istekli. Amerikalılar Irak'tan askerlerini mümkün olduğu kadar çabuk çekiyorlar. Üstelik PKK'yı durdurmak için kıllarını kıpırdatmadılar. Her ne kadar teröre karşı küresel savaştan söz edip dursalar ve PKK'yı terör örgütü olarak adlandırsalar da, ara sıra bize birkaç fotoğraf ya da telefon dinleme kayıtları göndermekten başka, bize yardımcı olacak hiçbir şey yapmadılar."
    
  Hirsiz sustu ve sigarasından endişeyle nefes aldı. Genelkurmay Başkanı Guzlev, "Besir haklı efendim" dedi. "Uzun zamandır beklediğimiz an geldi. Bağdat, hükümetini sağlam tutmak için var gücüyle direniyor; bırakın Kürt sınırını, kendi sermayelerini bile güvence altına alacak güçleri yok. Amerika, Irak'taki savaş tugaylarını değiştirmeyi bıraktı. Kuzey Irak'ta, Erbil ve Musul merkezli yalnızca üç tugay var; sınırda neredeyse hiç kimse yok."
    
  Guzlev, kimsenin yorumlarına itiraz etmediğini belirterek durakladı ve ekledi: "Ama ben özel grupların katılımından daha fazlasını öneriyorum efendim." Savunma Bakanı Hasan Çizek'e ve Milli Güvenlik Kurulu Genel Sekreteri Şahin'e baktı. "Kuzey Irak'ın geniş çaplı işgalini öneriyorum."
    
  "Ne?" Başkan Hirsiz haykırdı. "Şaka mı yapıyorsunuz General?"
    
  Başbakan Akas hemen "Bu söz konusu olamaz General" diye ekledi. "Dostlarımız ve tüm dünya tarafından kınanırız!"
    
  "Ne amaçla General?" Dışişleri Bakanı Hamarat sordu. "Binlerce PKK'lının kökünü kazımak için binlerce asker mi gönderiyoruz? Irak topraklarını işgal etmemizi mi öneriyorsunuz?"
    
  Guzlev, "Bir tampon bölge oluşturmayı öneriyorum efendim" dedi. "Amerikalılar, İsrail'in Güney Lübnan'da bir tampon bölge oluşturmasına yardım etti; bu, İsrail içindeki Hizbullah militanlarını kontrol altına almada etkili oldu. Biz de aynısını yapmalıyız."
    
  Hirsiz sessizce başka bir muhalefet sesi duymayı umarak savunma bakanına baktı. "Hasan mı?"
    
  Savunma Bakanı, "Mümkün Sayın Başkan" dedi, "ama bu bir sır olmayacak ve son derece pahalı olacaktır. Operasyon toplam silahlı kuvvetlerimizin dörtte birini, belki de üçte birini gerektirecektir ve bu da kesinlikle yedek kuvvetlerin çağrılmasını gerektirecektir. Aylar sürecekti. Eylemlerimiz başta Amerikalılar olmak üzere herkes tarafından fark edilecektir. Başarılı olup olmayacağımız Amerikalıların nasıl tepki vereceğine bağlı."
    
  "General Şahin mi?"
    
  Türk Milli Güvenlik Kurulu genel sekreteri, "Amerikalılar, Irak genelindeki askerlerini uzun süre geri çekme sürecindedir" dedi. "Ortalığın nispeten sakin olması ve Kürt özerk hükümetinin Bağdat'taki merkezi hükümetten daha iyi organize olması nedeniyle, Kuzey Irak'ta hâlâ muhtemelen yirmi bin Amerikan askeri petrol boru hatları ve tesislerinin korunmasına yardım ediyor. Bir yıl içinde güçlerinin sadece iki muharebe tugayına indirilmesi planlanıyor."
    
  "Kuzey Irak'ın tamamı için iki savaş tugayı mı? Gerçekçi görünmüyor."
    
  Shaheen, "Stryker tugayları çok güçlü silah sistemleridir efendim, çok hızlı ve manevra kabiliyeti yüksektir; hafife alınmamalıdır" diye uyardı. "Ancak efendim, Amerikalıların gözetleme, güvenlik ve destek hizmetlerinin çoğunluğunu sağlamak için özel yükleniciler tutmasını bekliyoruz. Bu, Başkan Joseph Gardner'ın Donanmasının büyüklüğünü ve gücünü artırırken Ordu kuvvetlerini dinlendirme ve iyileştirme yönündeki yeni politikasıyla da uyum içindedir."
    
  Savunma Bakanı Dzizek, "O zaman mümkün efendim" dedi. "Iraklı Kürt peşmerge güçleri, Musul, Erbil ve Kerkük petrol sahalarında yoğunlaşmış iki piyade tümenine ve bir mekanize tümene eşdeğer bir tümene sahip; bu da sınıra yürüme mesafesindeki güçlerimizin üçte biri büyüklüğünde. PKK'nın tam teşekküllü bir piyade tümenine eşdeğer bir gücü olsa ve ABD tüm kara kuvvetlerini üzerimize fırlatsa bile yine de eşitliğimiz var ve Sunzu'nun yazdığı gibi, eğer kuvvetleriniz sayıca eşitse saldırın. Bunu yapabiliriz Sayın Başkan."
    
  General Özek, "Özek Tim'in düşman mevzilerini keşif yapması ve sınır bölgesinde gözetleme yapan özel müteahhitleri engellemeye hazırlanması durumunda güçlerimizi üç ay içinde seferber edebiliriz" diye ekledi. "Amerikalıların kiraladığı paralı askerler yalnızca para kazanmak için varlar. Eğer bir çatışma yaklaşıyorsa, siper almak için koşacaklar ve düzenli askeri güçlerin arkasına saklanacaklar."
    
  "Ya Amerikalılar ayağa kalkıp Kürtlere yardım etmek için savaşsaydı?"
    
  Özek, "Güneye doğru ilerliyoruz ve Amerikalılar eylem tehdidinde bulununcaya kadar isyancı kampları ve Kürt muhalif güçleri eziyoruz, ardından teması kesip tampon bölgemizi oluşturuyoruz" dedi. Amerikalılarla savaşmak gibi bir arzumuz yok ancak egemenliğimiz ve güvenliğimizin şartlarını onların dikte etmesine izin vermeyeceğiz" dedi. Dışişleri Bakanı Hamarat'a döndü. "Onları, Birleşmiş Milletler tarafından devriye gezilen uçuşa yasak bir tampon bölgenin tüm tarafların güvenliğini artıracağına ikna ediyoruz. Gardner kara savaşı istemiyor ve Kürtleri de kesinlikle umursamıyor. Çatışmayı durdurduğu sürece her şeyi kabul edecektir."
    
  Hamarat, "Bu doğru olabilir, ancak Gardner bunu asla kamuoyuna itiraf etmeyecektir" dedi. "Bizi açıkça kınayacak ve askerlerin Irak'tan tamamen çekilmesini talep edecek."
    
  Özek, "Sonra tüm PKK fare yuvalarının kökünü kazıyıp sınır bölgesini rahatsız edene kadar zamanımızı bekliyoruz" dedi. "Kuzey Irak'taki altı tümenle, ayrılmayı taahhüt ettiğimizde burayı sadece birkaç ay içinde temizleyebiliriz. PKK'yı o kadar yok edebiliriz ki bir nesil etkisiz kalır."
    
  "Ve kasaplara benziyoruz."
    
  Savunma Bakanı Jizzakh acı bir ifadeyle, "Masum oğullarımın veya kızlarımın PKK'nın düşürdüğü bir uçak tarafından lanet oyun parkında öldürülmesi konusunda endişelenmeme gerek kalmadığı sürece başkalarının bana ne isim vereceği umurumda değil" dedi. "Harekete geçme zamanı geldi."
    
  Genelkurmay Başkanı Guzlev, "Sadece PKK ile değil, Kerkük-Ceyhan boru hattındaki güvenlik durumuyla da ilgilenmemiz gerekiyor efendim" dedi. "Irak peşmergeleri hâlâ sınırın kendi tarafındaki boru hattını korumak için yeterince eğitimli veya donanımlı değil. Biz bu boru hattına milyarlarca lira yatırım yaptık, Iraklılar hâlâ kendi paylarına düşen payı yeterince koruyamıyor ve Amerikalılar dışında hiçbir dış gücün yardım etmesine izin vermiyor. Kendi şirketlerimiz de dahil olmak üzere Kuzey Irak'taki petrol üreticilerini üretimi artırmaya ikna edebilirsek, nakliye ücretlerinden aldığımızın üç katını kazanabiliriz, ancak bunu başaramayacaklar çünkü boru hattı saldırılara karşı çok savunmasız."
    
  Başkan Hirsiz masasının üzerindeki süslü kül tablasında sigarasını söndürdü ve yerine döndü. Birkaç uzun dakika sessiz kaldı, düşüncelerine daldı. Ulusal güvenlik yetkilileri nadiren bu kadar bölünmüş durumda, özellikle de PKK ve onun acımasız isyancı saldırıları söz konusu olduğunda. Felaketten birkaç saat sonra Beşir Özek'in sürpriz bir şekilde ofisine gelmesi, PKK'yı tamamen sona erdirme kararlılığını birleştirmeliydi.
    
  Ancak ulusal güvenlik personeli (ve Hirsiz'in itiraf etmesi gerekirdi) çelişkili ve bölünmüş durumdaydı ve sivil askeri liderlik, üniformalı komutanların doğrudan eylem çağrısının aksine barışçıl, diplomatik bir çözüm istiyordu. Amerikan ve dünya kamuoyunu bölünmüş bir konseyle karşı karşıya getirmek akıllıca olmayan bir hareketti.
    
  Kurzat Hırsız tekrar ayağa kalktı ve adeta hazırda bekledi. Resmi bir şekilde, "General Özek, buraya gelip bana ve ulusal güvenlik personeline hitap ettiğiniz için teşekkür ederim" dedi. "Bu seçenekleri çok dikkatli bir şekilde tartışacağız."
    
  "Efendim..." Özek şok içinde öne doğru fırladı, yaralarını unutup dengesini korumaya çalışırken acıyla yüzünü buruşturdu. "Efendim, kusura bakmayın ama hızlı ve kararlı hareket etmelisiniz. PKK'nın -hayır dünyanın- bu hükümetin bu saldırıları ciddiye aldığını bilmesi gerekiyor. Geciktiğimiz her an, iç güvenliğimize bağlı olmadığımızı gösteriyor."
    
  Hirsiz, "Katılıyorum General," dedi, "ancak düşünceli, dikkatli ve uluslararası müttefiklerimizle yakın istişarede bulunarak hareket etmeliyiz. Orgeneral Şahin'e, bu saldırıyı planlayan ve yönlendiren PKK militanlarının yakalanıp yakalanması veya öldürülmesi için özel timlere yönelik bir plan geliştirmesi ve Jandarma'da casus olma ihtimalini agresif bir şekilde araştırması için talimat vereceğim.
    
  "Ayrıca Dışişleri Bakanı Hamarat'a Amerikalı, NATO ve Avrupalı mevkidaşlarıyla istişarede bulunması ve onları Güvenlik Konseyi'nin bu saldırı karşısında duyduğu öfke ve faillerin yakalanması için işbirliği ve yardım talebi konusunda bilgilendirmesi yönünde talimat vereceğim." General Özek'in yüzündeki, yalnızca onun zayıflığını, konumunun istikrarsızlığını vurgulayan inanmaz ifadeyi görünce içten içe irkildi. Hirsiz hemen, "Harekete geçeceğiz General," diye ekledi, "ama bunu akıllıca ve küresel topluluğun bir üyesi olarak yapacağız. Bu PKK'yı daha da yalnızlaştıracak ve ötekileştirecektir. Aceleci davranırsak teröristlerden farkımız kalmaz."
    
  "... Global topluluk?" Özek acı bir şekilde mırıldandı.
    
  "Ne dedin General?" Hirsiz öfkesini kaybetti. "Bana söylemek istediğin bir şey var mı?"
    
  Yaralı Jandarma subayı kısa süreliğine ama açıkça Türkiye Cumhuriyeti Cumhurbaşkanı'na kaşlarını çattı, ancak hızla elinden geldiğince doğruldu, sert ama tarafsız bir ifade takındı ve "Hayır efendim" dedi.
    
  Hirciz, "O halde Milli Güvenlik Kurulu'nun ve Türk milletinin en içten şükranları ve bu hain ve korkak saldırı sonrasında hayatta kalmanın verdiği rahatlık ile kovuldunuz General" dedi, sert ses tonu kesinlikle sözleriyle örtüşmüyordu.
    
  Silahlı kuvvetler genelkurmay başkanı Guzlev, "Generale geçici tesislere kadar eşlik etmeme izin verin efendim" dedi.
    
  Hirsiz soru sorarcasına genelkurmay başkanına baktı ama hiçbir yanıt bulamadı. Özek'e baktı, yine içten içe korkunç yaralarından dolayı yüzünü buruşturdu ama kendini önündeki vahşi, öfkeli boğayı bırakmanın en iyi zamanının ne zaman olacağını merak ederken buldu. Ne kadar erken olursa o kadar iyi, ancak inanılmaz derecede hayatta kalmasının propaganda faydalarından tam olarak yararlanmadan önce değil.
    
  Başkan temkinli bir tavırla, "Bir yanıtın ana hatlarını çizmek için ulusal güvenlik yetkililerini yirmi dakika içinde Bakanlar Kurulu konferans merkezinde yeniden bir araya getireceğiz, General Guzlev" dedi. "Lütfen o zamana geri dönün. Çözüldü."
    
  "Evet efendim" dedi Guzlev. O ve Özek bir süre hazırolda durdular, sonra kapıya doğru yöneldiler, Guzlev de dikkatlice Özek'in daha az yaralı olan kolunu destek için tuttu.
    
  "Uçak kazasından kıl payı kurtulan Özek'in Ankara'ya gelmesine ne sebep oldu?" - Dışişleri Bakanı Hamarat inanamayarak sordu. "Aman Tanrım, acı dayanılmaz olmalı! Bir keresinde kanadımda küçük bir kırık vardı ve ondan sonra haftalarca hastaydım!" Bu adam sadece birkaç saat önce düşen uçağın yanan enkazından çıkarıldı!"
    
  Başbakan Akas, "Sinirli ve kana susamış Mustafa" dedi. Sanki Özek onu kollarına almış gibi hâlâ hazır bekleyen Hirsiz'e yaklaştı. "Guzlev ve Ozek'e aldırmayın" diye ekledi fısıltıyla. "Kan için dışarıdalar. Zaten işgali defalarca konuştuk ve her seferinde reddettik."
    
  "Belki de şimdi doğru zamandır, Icy," diye fısıldadı Hirsiz. "Guzlev, Dzizek, Özek ve hatta Şahin bile bunun için var."
    
  "Bunu ciddi olarak düşünmüyorsunuz değil mi Sayın Başkan?" Akas inanamayan bir tıslamayla karşılık verdi. "ABD asla aynı fikirde olmayacak. Dünyanın gözünde parya oluruz..."
    
  Hirsiz, "Dünyanın bizim hakkımızda ne düşündüğünü umursamamaya başlıyorum Iceé" dedi. "Dünyanın oradaki isyancı Kürtler hakkında bir şeyler yapmamıza izin vermesi için daha kaç cenazeye katılmamız gerekiyor?"
    
    
  NAKHLA Müttefik Hava Üssü, TALL KAIF, MUSUL YAKINLARI, IRAK
  İKİ GÜN SONRA
    
    
  "Nala Kulesi, Scion Bir-Yedi, hedeften dokuz mil uzakta, iki-dokuzuncu piste görsel yaklaşma talep ediliyor."
    
  Gözlemci Irak Ordusu kontrolörü çok iyi bir İngilizceyle ama güçlü bir aksanla, "Scion One-Seven, Nakhla Kulesi, sen bir numarasın, iniş izni verildi" diye yanıt verdi. "Nala'ya üç numaralı gelişmiş varış prosedürünü öneriyorum, üs Bravo güç koruması durumunda, üç numaralı gelişmiş varış prosedürüne kabul edildi, onaylıyorum."
    
  "Negatif, Nala, Scion One-Seven, Two-Nine'ı görmek için izin istiyor."
    
  Amir birinin talimatlarına tam olarak uymamasına alışkın değildi ve mikrofonundaki bir düğmeye basıp karşılık verdi: "Varis Bir-Yedi, Nala Kulesi, FPCON Bravo'ya göre görsel yaklaşıma izin verilmiyor." FPCON veya kuvvet koruma koşulu (eski adıyla Tehdit Durumu veya THREATCON) kapsamında Bravo üçüncü en yüksek seviyeydi ve bu da bir saldırı olasılığına ilişkin operasyonel istihbaratın alındığını gösteriyordu. "Üçüncü işlemi yapacaksınız. Anladın? İtiraf ederim."
    
  Telefon arka planda çaldı ve kule kontrolör yardımcısı cevap verdi. Bir süre sonra telefonu görevliye verdi: "Efendim? Senin için üs komutan yardımcısı."
    
  Gelen bir uçuşta çalışırken sözünün kesilmesinden daha da rahatsız olan amir, telefonu yardımcısının elinden aldı. "Yüzbaşı Saad. Gelen bir uçağım var efendim, sizi sonra arayabilir miyim?"
    
  Amerikalı bir albayın tanıdık sesini duydu: "Kaptan, yaklaşan bu uçağın görsel bir desen oluşturmasına izin verin." Görünüşe göre üs komutan yardımcısı bu uçuşun beklentisiyle kule frekansını dinliyordu. "Bu onun cenazesi."
    
  "Evet Albay." Amerikan özel görev uçağının son derece verimli varış prosedürlerini izlemeden neden ateş altında kalma riskiyle karşı karşıya olduğu belirsizdi, ancak emir emirdir. Telefonu yardımcısına verdi, içini çekti ve tekrar mikrofon düğmesine dokundu: "Varis Bir-Yedi, Nala Kulesi, iki dokuz numaralı piste görsel yaklaşma ve uçuş yolu için izin verildi, rüzgâr iki yedi sıfır yirmi beşte. kırk knot'a varan rüzgarlarla, RVR dört bin, FPCON Bravo fiilen, inişe izin veriliyor."
    
  "Silyon Bir-Yedi, inceleme için onaylandı ve genel olarak iki-dokuz yaklaşma için onaylandı."
    
  Görevli acil durum telefonunu aldı: "Birinci istasyon, burası kule" dedi Arapça. "Uçak son yaklaşmada ve görsel yaklaşma ve düzen için izin verdim."
    
  "Tekrar söyle?" - havaalanı itfaiye istasyonundaki memura sordu. "Ama biz FPCON Bravo'dayız."
    
  "Amerikalı Albay'ın emri. Arkadaşlar size haber vermek istedim."
    
  "Aradığınız için teşekkürler. Kaptan muhtemelen bizi Taksi Yolu Deltası'ndaki 'sıcak noktalarımıza' gönderecektir."
    
  "Delta'da edat kullanmana izin var." Patron telefonu kapattı. Daha sonra üs güvenliğine ve hastaneye de benzer bir çağrı yaptı. Eğer bir saldırı yaklaşıyorsa -ki bu kişi için ideal bir fırsattı- ne kadar çok uyarı verebilirse o kadar iyi olurdu.
    
  Kuledeki gözlemci dürbünüyle uçağı aradı. Bunu kulesinin radar ekranında görebiliyordu ama görsel olarak henüz göremiyordu. Hedefinden yaklaşık altı mil uzaktaydı, dümdüz yaklaşıyordu ama batıya doğru kayıktı, Pist 29'un rüzgar yönünde hizalanmış gibi görünüyordu - ve sanki birkaç dakika daha kala inişe hazırmış gibi gülünç derecede yavaştı. Bu adamın bir çeşit ölüm arzusu var mıydı? Daha iyi bir konuma geçebilmeleri için uçağın yerini güvenlik ve acil servislere bildirdi ...
    
  ...ya da en kötüsünün gerçekleşmesi ihtimaline karşı kazanın önünden çekilin.
    
  Sonunda üç mil ötede onu gördü, daha doğrusu bir kısmını gördü. Geniş, bombeli bir gövdesi vardı ama kanatlarını veya kuyruğunu göremiyordu. Görünür yolcu camları yoktu ve tuhaf bir boya rengi vardı - orta mavimsi gri gibi bir şeydi, ancak gölgeler arka plandaki bulutlara ve ışık seviyelerine bağlı olarak değişiyor gibiydi. Bunun görsel gözlemini sürdürmek alışılmadık derecede zordu.
    
  BRITE kule radar ekranını, yerel Musul yaklaşma kontrol radar rölesini kontrol etti ve gerçekten de uçağın yalnızca doksan sekiz knot hızla uçtuğunu, yani normal yaklaşma hızından yaklaşık elli knot daha yavaş olduğunu gördü! Pilot kendisini keskin nişancılar için kolay bir hedef haline getirmekle kalmadı, aynı zamanda uçağı durdurup çarpmak üzereydi. Bunun gibi rüzgarlarda ani bir rüzgar bu adamı hızla altüst edebilir.
    
  "Varis Bir-Yedi, Nala Tower, zorluklar mı yaşıyorsunuz?"
    
  Pilot, "Kule, bir-yedi, negatif" diye yanıt verdi.
    
  "Kabul edilmiş. Uçağa binmenize izin verildi. FPCON Bravo'ya katılıyoruz. İtiraf ederim."
    
  "Varis Bir-Yedi FPCON Bravo'yu kopyaladı ve inişe izin verdi."
    
  Aptal, sadece aptal. Denetim otoritesi, garip uçağın pistin batı tarafında rüzgara doğru rutin bir sola dönüş yapmasını şaşkınlıkla izledi. Motorlarının arka gövdede olması ve çok daha büyük görünmesi dışında Amerikan hayalet bombardıman uçağına benziyordu. Her an RPG'lerin veya Stinger füzelerinin gökyüzünde uçtuğunu görmeyi bekliyordu. Uçak şiddetli rüzgarlarda birkaç kez sekti, ancak inanılmaz derecede düşük hava hızına rağmen çoğunlukla çok istikrarlı bir uçuş yolunu korudu; iki yüz bin kiloluk bir uçak yerine küçük bir Cessna'yı diyagramda izlemek gibiydi. .
    
  Her nasılsa uçak dikdörtgen deseni çarpmadan veya gökten vurulmadan tamamen geçmeyi başardı. Kule gözlemcisi açılmış herhangi bir kanat göremedi. Kısa finale kadar bu gülünç derecede düşük hava hızını tüm yol boyunca korudu, sonra tam olarak doksan knot'a kadar yavaşladı ve ardından rakamların üzerinde bir tüy kadar hafif düştü. İlk taksi yolunu kolayca kapattı; hiç bu kadar kısa mesafeye sabit kanatlı bir uçağın indiğini görmemişti.
    
  Pilot, "Kule, Varis Bir-Yedi'de aktif olanlardan arınmış" dedi.
    
  Müdür şoku atlatmak zorunda kaldı. "Anlaşıldı Bir-Yedi, bu frekansta kalın, tam karşınızda görünen güvenlik araçlarına haber verin, onlar sizi otoparka götürecekler. Taksi yollarındaki itfaiye araçlarına ve güvenlik araçlarına dikkat edin. Nala'ya hoş geldiniz."
    
  Pilot, "Anlaşıldı, Kule Bir-Yedi, güvenlik araçları görünürde" diye yanıt verdi. 50 kalibrelik makineli tüfekler veya kırk milimetrelik seri ateş bombaatarları ile donatılmış taretlerde makineli tüfeklerin bulunduğu çok sayıda silahlı Humvee uçağın etrafını sarmıştı ve önünde yanıp sönen mavi ışıkları ve büyük sarı bir "Beni Takip Et" tabelası olan mavi bir Suburban sürüyordu. "İyi günler".
    
  Konvoy, uçağa kontrol kulesinin kuzeyindeki büyük bir uçak sığınağına kadar eşlik etti. Suburban içeri girip kontrolör uçağı durdurduğunda Humvee'ler sığınağın etrafında döndü. Uçağa bir dizi hava kaydırağı çekildi, ancak yerine yerleştirilmeden önce, burun donanımının arkasındaki kokpitin altındaki bir kapak açıldı ve personel merdivenden inmeye başladı.
    
  Aynı anda birkaç kişi Humvee'den indi ve uçağın sol kanadının ucunda durdu; içlerinden biri açıkça üzgündü. "Dostum, şaka yapmıyorlardı; burası çok sıcak!" John Masters bağırdı. Uçak sığınağının etrafına baktı. "Hey, bu hangarda klima var, hadi açalım!"
    
  İkinci adam Patrick McLanahan, "Önce üs komutanıyla iletişime geçelim, John" dedi. Aşağıdaki Humvee'ye doğru başını salladı. "Sanırım Albay Jaffar ve bağlantımız tam orada."
    
  "Jaffar öfkeli görünüyor. Bu sefer ne yaptık?"
    
  Patrick, "Hadi gidip öğrenelim," dedi. Iraklı albaya yaklaştı, hafifçe eğilerek elini uzattı. "Albay Jaffar mı? Ben Patrick McLanahan'ım."
    
  Jaffar, Patrick'ten biraz daha uzundu ama çenesini kaldırdı, göğsünü şişirdi ve daha uzun ve daha önemli görünmek için parmaklarının ucunda yükseldi. Yeni gelenlerin dikkat ettiğinden emin olunca selamlamak için sağ elini yavaşça sağ kaşına kaldırdı. "General McLanahan. Çok iyi bir İngilizceyle ama güçlü bir aksanla, "Nala Hava Üssü'ne hoş geldiniz" dedi. Patrick de selam verdi, sonra tekrar elini uzattı. Jaffar yavaşça aldı, hafifçe gülümsedi, sonra Patrick'in elini kendi elleriyle sıkmaya çalıştı. İşe yaramayacağını anlayınca gülümsemesi kayboldu.
    
  "Albay, size Dr. Jonathan Colin Masters'ı tanıtmama izin verin. Dr. Masters, Albay Yusuf Jaffar, Irak Hava Kuvvetleri, Müttefik Nakhla Hava Üssü Komutanı." Jaffar başını salladı ama Jon'un elini sıkmadı. Patrick hafifçe sinirlenerek başını salladı, sonra Jaffar'ın yanında ve arkasında duran genç adamın isim etiketini okudu. "Bay Thompson mu? Ben Patrick..."
    
  "General Patrick McLanahan. Kim olduğunuzu biliyorum efendim, hepimiz sizin kim olduğunuzu biliyoruz." Jaffar'ın arkasındaki uzun boylu, inanılmaz derecede genç görünümlü subay, kulaktan kulağa sırıtarak öne çıktı. "Tanıştığıma memnun oldum efendim. Chris Thompson, Başkan, Thompson International, Güvenlik Danışmanları." Patrick'in elini iki eliyle sıktı, heyecanla sıktı ve inanamayarak başını salladı. "Buna inanamıyorum...General Patrick McLanahan. Aslında Patrick McLanahan'ın elini sıkıyorum."
    
  "Teşekkür ederim Chris. Bu Dr. John Masters. O-"
    
  Thompson, bakışlarını başka yöne çevirmeden veya Patrick McLanahan'ın elini bırakmadan, "Merhaba Doktor," dedi. "Hoş Geldiniz efendim. Sizinle tanışmak ve sizi Irak'ta ağırlamak gerçekten bir onurdur. Yapacağım-"
    
  Jaffar sabırsızca, "Lütfen gevezeliği bırak Thompson, hadi işimize dönelim," dedi. "İtibarınız kesinlikle sizden önce gelecektir General, ancak sivil bir müteahhit olduğunuzu ve Irak Cumhuriyeti'nin yanı sıra benim kural ve düzenlemelerime de uymanız gerektiğini size hatırlatmalıyım. Hükümetiniz benden size mümkün olan her türlü nezaket ve yardımı göstermemi istedi ve bir subay arkadaşım olarak bunu yapmaya şerefim var, ancak şunu anlamalısınız ki Irak kanunları - yani bu durumda benim kanunlarım - geçerli olmalıdır. her zaman saygı duyulur. Anlaşıldı mı efendim?"
    
  Patrick, "Evet Albay, her şey açık" dedi.
    
  "O halde neden Nala'ya geliş ve yaklaşmayla ilgili talimatlarıma uymadın?"
    
  Patrick, "Tehdidin durumunu kendimiz değerlendirmemiz gerektiğini düşündük Albay," diye yanıtladı. "En yüksek performansa ulaşmak bize hiçbir şey söylemez. Risk almaya ve görsel bir yaklaşım ve düzen oluşturmaya karar verdik."
    
  Jaffar öfkeyle, "Personelim ve ben her günün her saatinde bu üssün tehdit durumunu değerlendiriyoruz General," dedi. "Herkesin güvenliğini sağlamak için bu üsteki tüm personeli ve operasyonları yöneten emirleri veriyorum. Hiçbir sebeple ihmal edilmemelidirler. Hiçbir zaman hiçbir nedenle risk alamazsınız efendim: sorumluluk her zaman bana aittir ve bu dokunulmazdır. Kanunlarımı bir kez daha çiğnerseniz, sizden görevlerinizi başka bir üste yerine getirmeniz istenecek. Anlaşıldı mı efendim?"
    
  "Evet Albay, bu çok açık."
    
  "Çok güzel". Jaffar ellerini arkasına koydu ve tekrar göğsünü şişirdi. "Düşman ateşi altına girmediğiniz için çok şanslı olduğunuzu düşünüyorum. Güvenlik güçlerim ve ben üssün dışındaki on kilometrelik yarıçapın tamamını tehditlere karşı taradık. Seni temin ederim, çok az tehlikedeydin. Ama bu yapabileceğin anlamına gelmiyor..."
    
  John Masters, "Kusura bakmayın ama ateş altında kaldık Albay," diye araya girdi.
    
  Bu kesinti karşısında Jaffar'ın gözleri parladı, sonra ağzı şaşkınlıkla açılıp kapandı, sonra da öfkeyle sertleşti. "Ne dedin genç adam?" - diye homurdandı.
    
  John, "Üssün on mil yakınındayken karadan toplam yüz yetmiş dokuz kez vurulduk Albay," dedi. "Ve atışların 41'i üssün içinden yapıldı."
    
  "Bu imkansız! Bu gülünç! Bunu nasıl bilebilirsin?
    
  Patrick, "Burada bizim işimiz bu, Albay: buradaki ve Kuzey Irak'taki diğer müttefik hava üslerindeki tehdidin durumunu değerlendirmek" dedi. "Uçaklarımız saldırıların kaynağını tespit etmemize, takip etmemize, tanımlamamıza ve yerini belirlememize olanak tanıyan cihazlarla donatılmıştır. Kalibresi dokuz milimetreye kadar olan silahlardan çıkan silah seslerini yerelleştirebiliyor, tanımlayabiliyor ve takip edebiliyoruz." Elini uzattı ve John içine bir dosya koydu. "İşte bulduğumuz tüm atışların kökeninin haritası. Gördüğünüz gibi Albay, en güçlü salvolardan biri - 12,7 mm'lik bir toptan altı mermi atışı - bu üsten ateşlendi. Daha doğrusu güvenlik güçlerinin eğitim alanından." Mavi gözleri Iraklıyı delip geçerek Cafer'e doğru bir adım attı. "Söyleyin bana Albay: şu anda o eğitim sahasında kim var? Burada, Nala'da hangi kalibrede uçaksavar silahlarınız var?" Jaffar'ın ağzı şaşkınlıkla yeniden hareket etti. "Bunu kim yaptıysa, tutuklanacağını ve kasıtlı olarak Müttefik uçaklarını hedef almakla suçlanacağını tahmin ediyorum."
    
  "Ben... bunu şahsen halledeceğim efendim," dedi Jaffar, alnından terler akarak. Geriye doğru adım atarken hafifçe eğildi. "Hemen ilgileneceğim efendim." Kaçma telaşı içinde neredeyse Thompson'la çarpışıyordu.
    
  John, "Ne aptalsın," dedi. "Umarım burada her gün onun saçmalıklarına katlanmak zorunda kalmayız."
    
  Thompson, "Aslında Kuzey Irak'taki en yetenekli komutanlardan biri, Doc" dedi. "Çok fazla kıç öpmeyi ve diz çökmeyi bekliyor . Ancak o işleri halledenlerden biri değil; astlarından biri işi yapmadığında sadece kafaları kırıyor. Peki uçağınıza yönelik saldırıları tespit edip takip ettiğiniz doğru mu?"
    
  "Kesinlikle" diye yanıtladı John. "Ve çok daha fazlasını da yapabiliriz."
    
  Patrick, "Güvenlik iznini alır almaz sana ayrıntıları bildireceğiz, Chris," dedi. "Gözlerinizi sulandıracak, güven bana."
    
  "Harika," dedi Thompson. "Albay tüylerini diken diken eden bir tavus kuşu gibi davranabilir ama size ateş eden şakacıları bulduğunda, çekicini mutlaka üzerlerine indirecektir."
    
  John, "Maalesef eğitim sahasındakiler sadece aptallar değildi; hem üssün içinde hem de çevrenin hemen dışında başka yerler de bulduk" dedi. "Albay bölgenin en iyisi olabilir ama bu yeterli değil. Bariyerin içinde avcıları var."
    
  "Bana geleceğinizi söylediğinizde size yazdığım gibi efendim," dedi Thompson, "Buradaki FPCON'un Delta olması gerektiğine inanıyorum; teröristlerle aktif ve sürekli temas halinde. Bağdat'ın gözünde Cafer Bravo'nun üstünde olduğu için kötü görünüyor. Ama adamlarım ve Ordu Güvenlik Güçleri sanki Delta'ymış gibi davranıyorlar. O halde, eğer beni takip ederseniz efendim, size odalarınızı ve ofislerinizi gezdireceğim ve üs hakkında küçük bir bilgi vereceğim.
    
  Patrick, "Sorun olmazsa Chris, sorumluluk alanımızı tanımlamak ve ilk uçuş turumuzu planlamak istiyoruz" dedi. "Bu gece ilk görevi tamamlamak istiyorum. Destek personeli tesislerimizi hazırlayacak."
    
  "Bu gece? Ama buraya yeni geldiniz efendim. Yenilmiş olmalısın."
    
  Patrick, "Uçağımıza yüz yetmiş vuruş yapıldı, bunların dörtte biri bu üsten oldu; işe koyulmamız gerekiyor," dedi.
    
  Thompson, "O halde operasyon departmanına gidip Albay Jack Wilhelm'i görmemiz gerekiyor," dedi. "Resmi olarak Jaffar'ın komutasında ikinci sırada yer alıyor ama herkes gerçekte kimin yetkili olduğunu biliyor ve bu da o. Genellikle Üçlü Deniz Komuta Merkezinde bulunur."
    
  Hepsi Thompson'ın direksiyonunda olduğu başka bir beyaz zırhlı banliyöye doluştu. Kalkış hattı boyunca ilerlerken, "Arapça yaban arısı anlamına gelen Nakhla, eskiden ABD Hava Kuvvetleri İkmal Üssü'nün harfiydi" dedi. C-5 Galaxy'lerden bizjetlere kadar her büyüklükteki kargo uçaklarını sıra sıra gördüler. "Saddam döneminde bu, etnik Kürt nüfusunu bastırmak için oluşturulmuştu ve ülkedeki en büyük Irak askeri üslerinden biri haline gelmişti. Bunun Saddam'ın Kürtlere karşı kullandığı kimyasal silahların depolandığı üs olduğunu ve bu nedenle Irak'taki El Kaide ile birlikte zaman zaman uğraştığımız Kürt isyancılar için ana hedef olduğunu söylüyorlar. Şii isyancılar ve yabancı cihatçılar.
    
  "Bu yılın başlarında Nakhla resmi olarak ABD kontrolünden Irak ordusuna devredildi. Ancak Iraklıların hâlâ fazla hava kuvvetleri yok, bu yüzden burayı 'müttefik' hava üssü olarak adlandırdılar. ABD, NATO ve Birleşmiş Milletler tesisleri ve uçak pistini Iraklılardan kiralıyor."
    
  John, "Bunu biz yaratıyoruz ve kullanma karşılığında para alıyoruz" yorumunu yaptı. "Efsanevi".
    
  Thompson, "Bunu kullanmak için para ödemeseydik, Irak'ta hâlâ 'işgalci güç' olarak görülüyor olurduk" diye açıkladı. "Bu, Irak'tan asker çekme politikasıdır.
    
  Thompson, "Burada Nala'daki ana savaş birimi, Savaş Çekici lakaplı İkinci Tugay'dır" diye devam etti. "İkinci Tugay, Fort Lewis, Washington dışında, I. Kolordu, İkinci Tümen'e bağlı bir Stryker Savaş Tugayıdır. Bu, on beş aylık rotasyona tabi tutulan son birimlerden biridir - diğer tüm birimler on iki ay hizmet verir. Irak ordusuna istihbarat, istihbarat ve eğitim desteği veriyorlar. Iraklılar Kuzey Irak'ta güvenliğin tamamını kontrol altına aldığında üç ay içinde geri çekilmeleri planlanıyor."
    
  "Chris, gerçekten Orta Doğu'da bir yerlerde Amerikan araçlarının yarısına sahip miyiz?" - Patrick sordu.
    
  Thompson, "Hava Kuvvetleri araçlarının yarısının ya sahada olduğunu ya da ileri geri uçtuğunu söyleyebilirim ve gerçek sayı muhtemelen dörtte üçe daha yakın" dedi. "Ve buna sivil rezerv ve sözleşme düzenlemeleri dahil değil."
    
  "Ama güçlerimizi geri çekmek yine de bir yıl sürecek mi?" John sordu. "Bu doğru görünmüyor. Birinci Körfez Savaşı'ndan sonra eşyalarımızı Irak'tan çıkarmamız o kadar da uzun sürmedi değil mi?"
    
  Thompson, "Farklı bir plan doktor," dedi. "Plan, iki hava üssündeki mülkler ve Bağdat'taki büyükelçilik binası dışındaki her şeyi Irak'tan çıkarmak. Birinci Körfez Savaşı'ndan sonra Kuveyt'te, Suudi Arabistan'da, Bahreyn'de, Katar'da, Birleşik Arap Emirlikleri'nde pek çok şeyi bıraktık ve engelsiz hareket edebilmemiz için güvenlik önlemlerini artırdık. ABD ülkeyi terk etmek istediğinde tüm eşyalarımızı Suudi Arabistan'dan çıkarmak bir yıldan fazla sürdü ve biz de onu otoyoldan Kuveyt'e sürdük. Burada tüm varlıklarımızı ya evimize ya da Romanya, Polonya, Çek Cumhuriyeti ve Cibuti'deki yeni üslere gönderiyoruz."
    
  "Yine de dışarı çıkmak o kadar uzun süremez, değil mi?"
    
  Thompson, "Bu proje üzerinde neredeyse bir yıl boyunca gece gündüz aralıksız çalıştık ve bir yıl daha gerçekten iyimser geçti" diye itiraf etti. "Bu esas olarak güvenlik durumuna bağlı. İran'daki darbe, Basra Körfezi'ni bir yıl boyunca tamamen kapattı ve ülke içinde ve dışında birçok tren hattı ve otoyol güvensiz hale geldi, bu nedenle daha uygun koşulları beklemek zorunda kaldık. Acil olarak başka bir yere ihtiyaç duyulan şeyler uçup gidebilirdi, ancak bir veya iki M1A2 muharebe tankını yok etmek için bütün bir C-5 Galaxy veya C-17 Globemaster'ı almak mantıklı değildi. İki binden fazla zırhlı aracı da burada bırakmayacağız" dedi . Patrick'e baktı. "Bu yüzden buradasınız, değil mi efendim? Güvenlik durumu iyileştirilsin mi?"
    
  Patrick, "Deneyeceğiz" dedi. "Iraklıların güvenlik durumunu idare edemeyecekleri açık ve ülkede zaten ihtiyaç duyulmayan Amerikan birliklerinin güvenliği sağlaması politik olarak doğru olmayacağından bu işi yapmak için özel şirketlere sözleşme teklif ediyorlar."
    
  Thompson, "Eh, kesinlikle yalnız değilsiniz efendim," dedi. "Bugünlerde burada neredeyse her şeyi müteahhitler yapıyor. Burada, Nahla'da hâlâ Irak misyonlarına destek veren bir Deniz birimimiz var ve ara sıra bir Özel Kuvvetler birimi veya SEAL timi içeri ve dışarı uçuyor, ancak bunun dışında buradaki birlikler toplanmaktan başka pek bir şey yapmıyor. teçhizat ve eve götürülmeyi bekliyor. Eğitim ve güvenlik, istihbarat, yiyecek-içecek, ulaşım, iletişim, inşaat, yıkım ve rekreasyon hizmetlerinin çoğu Amerikalı müteahhitler tarafından yürütülüyor."
    
  Patrick, "AMERİKA'daki Holokost'tan sonra eski askerleri işe almak ve yeniden eğitmek, yeni asker yetiştirmekten daha kolay ve daha hızlıydı" dedi. "Daha azıyla daha fazlasını yapmak istiyorsanız, destek fonksiyonlarını dış kaynaklardan sağlamalı ve aktif görevli Askerlerin özel görevler yerine getirmesine izin vermelisiniz."
    
  Thompson, "Ordu sizin buraya geleceğinizi duyurana kadar Scion'un adını duymamıştım" dedi. "Siz nerede bulunuyorsunuz?"
    
  Patrick, "Las Vegas," diye yanıtladı. "Temel olarak bu, çeşitli şirketlerden yüksek teknolojili ancak ihtiyaç fazlası uçaklar satın alan ve hizmetlerini Pentagon'a sunan bir yatırımcı grubudur. Emekli olduktan sonra bana iş teklifi geldi."
    
  Chris, "Benim şirketim için de aynı anlaşma geçerli gibi görünüyor" dedi. "Biz eski ve emekli askeri beden eğitimi, iletişim ve veri güvenliği teknisyenleri ve mühendislerinden oluşan bir grubuz. Ayrıldıktan sonra da hizmet etmek istiyorduk, bu yüzden bir şirket kurduk."
    
  "Şu ana kadar neyi beğendin?"
    
  Chris, "Dürüst olmak gerekirse, bu işi paranın iyi olacağını düşündüğüm için başlattım; Blackwater Worldwide gibi şirketlerin bu büyük sözleşmeleri almasıyla ilgili tüm bu hikayeler gerçekten ilgi çekiciydi" diye itiraf etti. "Ama bu bir iş. Sözleşmeler cazip görünebilir ancak paramızı bulabileceğimiz en iyi personel ve ekipmanı alarak ve en düşük maliyetle etkili bir çözüm sunarak harcıyoruz. Hayatta kalmanın bana maliyeti dışında bu işten bir kuruş bile kâr görmediğimi söyleyebilirim. Kâr varsa, bu doğrudan işe geri dönüyor ve bize daha fazla hizmet sunma ya da hizmeti daha düşük maliyetle sunma olanağı sağlıyor."
    
  John Masters, "Askerliğin tam tersi" dedi. "Ordu, bütçenin gelecek yıl kesilmemesini sağlamak için bütçesinin her kuruşunu harcıyor. Özel şirketler her kuruşunu tasarruf ediyor veya yatırım yapıyor."
    
  "Yani diğer şirketlerle herhangi bir sorunun yok, değil mi?" - Patrick sordu.
    
  Thompson, "Yılan yiyen eski Özel Kuvvetlerden bazı adamların üssün etrafında dolaştığını görüyorum" dedi, "ve hepsi birinci sınıf dış giyim, yepyeni silahlar, en son teçhizat ve dövmelerle giyinmişler akıllarına. Bu adamların çoğu sadece havalı görünmek istiyor, bu yüzden paralarının çoğunu en yeni ve en iyiye harcıyorlar. Şirketim esas olarak bilgisayar meraklılarından, eski kolluk kuvvetlerinden, özel dedektiflerden ve güvenlik görevlilerinden oluşuyor. Bizi büyük ölçüde görmezden geliyorlar. Zaman zaman adamlarım onların erişimini engellediğinde başımız belaya giriyor ama sonunda bunu çözüyoruz."
    
  "Bu savaşa girmenin iyi bir yolu gibi görünmüyor Chris."
    
  Thompson kıkırdadı. "Umarım bu bir savaş değildir" dedi. "Savaş profesyonellere bırakılmalıdır. Profesyonelleri desteklemekten de aynı derecede mutlu olurum.
    
  Üs çok büyüktü ve Amerika Birleşik Devletleri'ndeki küçük bir ordu karakoluna çok benziyordu. John Masters, "Burası pek de kötü görünmüyor" yorumunu yaptı. "Sizin bu kadar uzaklara gönderildiğiniz için üzülürdüm ama Amerika'da orduda daha kötü işler gördüm."
    
  Thompson, "Bazı süper üsler gibi hiçbir zaman normal bir Burger King ya da McDonald's'ımız olmadı" dedi ve şöyle devam etti: "Eğer olsaydı, Iraklılar muhtemelen onları devraldıktan sonra zaten kapatırlardı. Buradaki birliklerin çoğu hala ChUS'ta uyuyor çünkü hiçbir zaman düzenli konut birimleri inşa edemedik. Elbette burada hiç aile yok, dolayısıyla Almanya veya İngiltere gibi herhangi bir normal denizaşırı üsle asla karşılaştırılamaz. Ama hava biraz daha iyi ve yerel halk daha az düşmanca... en azından biraz daha az."
    
  "Chu?"
    
  "Konteyner konut üniteleri. Ticari bir kamyon römorkundan biraz daha büyüktürler. Eğer alana ihtiyacımız olursa onları barındırabiliriz ama ordu büyüdükçe daha fazla yerimiz oluyor, dolayısıyla şimdilik hepsi zemin katta. Adamlarınızı saklayacağımız yer burası. İnanın bana göründüklerinden daha güzeller; linolyum zeminler, tamamen yalıtımlı, klima, Wi-Fi, düz ekran televizyonlar. İki CU bir 'ıslak CU'yu, yani bir tuvaleti paylaşıyor. Tuvaletlerden çok daha iyi."
    
  Birkaç dakika sonra, jarse beton duvarlardan ve üzeri dikenli tellerle kaplı güçlendirilmiş oluklu metal kaplamadan yapılmış, üç metre yüksekliğinde bir çitin önüne geldiler. Bu duvarın birkaç metre ötesinde, ağır silahlı sivil K-9 güvenlik görevlilerinin çitlerin arasında gezindiği, üstü dikenli tellerle kaplı, on iki metrelik başka bir tel örgü vardı. Zincir bağlantılı çitin arkasında on beş metrelik bir boşluk vardı. Bütün bunlar, eğimli çatılı, birkaç uydu anteni ve anteni olan ve kesinlikle penceresi olmayan basit, kare görünümlü üç katlı bir binayla çevriliydi. Binanın köşelerinde on metre yüksekliğinde güvenlik kuleleri duruyordu. "Burası karargah binası mı... yoksa hapishane mi?" John sordu.
    
  Thompson, "Komuta ve kontrol merkezi ya da Triple C" dedi. "Bazı insanlar buna Fobbitville diyor -"fobbitlerin", FOB'dan veya İleri Operasyon Üssü'nden asla ayrılmayan adamların evi- ama bu günlerde şebeke dışı görevler giderek azalıyor, dolayısıyla çoğumuz fobbit olarak değerlendirilebiliriz. . Kabaca üssün coğrafi merkezinde; kötü adamların üssün dışından oraya ulaşmak için oldukça büyük bir havan topuna ihtiyacı olacak, ancak şansları yaver gidecek ve birkaç haftada bir buraya ev yapımı bir pikapla fırlatılan füze fırlatacaklar."
    
  "Her iki haftada bir?"
    
  Thompson, "Korkarım öyle, Doktor," dedi. Daha sonra John'a muzip bir şekilde gülümsedi ve ekledi, "Ama karar vermek için buradasın... değil mi?"
    
  Triple-C'nin girişindeki güvenlik sıkıydı ama yine de McLanahan ve Masters'ın Dreamland'de uzun yıllar boyunca katlanmak zorunda kaldıklarından çok daha azdı. Orada hiç askeri güvenlik görevlisi yoktu; Thompson'ın sivil müteahhitleri işi yürütüyordu. Kağıtlarını kontrol ettikten sonra Patrick'e biraz daha saygılı hale geldiler; çoğu eski askerdi ya da emekliydi; ve üç yıldızlı generaller, hatta emekli olanlar bile saygılarını kazandılar - ama yine de sadizme varan bir coşkuyla hızlı, bazen acımasız aramalar yürütüyor gibi görünüyorlardı. Son muayene istasyonunun önünden geçerlerken John, "Tanrım, sanırım bu adamların herhangi bir önemli parçayı söküp sökmediğini görmek için tuvalete gitmem gerekiyor," dedi.
    
  Thompson, "Herkese aynı muamele yapılıyor, bu yüzden birçok erkek arkadaşlarının yanına dönmek yerine burada takılıp kalıyor" dedi. "Sanırım patron burada olduğu için biraz daha kalınlaştırdılar. Bunun için özür dilerim." Geniş bir geçide çıktılar ve Thompson sol taraftaki koridoru işaret etti. "Batı Koridoru, Troyka-S'yi oluşturan operasyonel hava trafik kontrolü, iletişim, veri, ulaşım, güvenlik, istihbarat, bakanlıklar arası ve dış ilişkiler gibi çeşitli birimlere giden yoldur. Üstlerinde komutanların ofisleri ve toplantı odaları var. Doğu koridoru DFAC, dinlenme odaları ve idari ofislerdir; bunların üzerinde acil durum platformları, ranzalar, banyolar, duşlar vb. bulunur. Kuzey koridorlarında bilgisayarlar, iletişim, yedek güç jeneratörleri ve fiziksel tesis bulunmaktadır. Her şeyin merkezinde 'Tank' dediğimiz komuta merkezi yer alıyor. Beni takip et ". Kimlikleri kontrol edildi ve Tank'ın girişinde tekrar arandılar - bu kez bir astsubay tarafından, ilk kez bir askeri güvenlik görevlisiyle karşılaştılar - ve içeri girmelerine izin verildi.
    
  Tank aslında Nevada'daki Elliott Hava Kuvvetleri Üssü'ndeki Savaş Kontrol Merkezine benziyordu. Odanın arka tarafında daha da büyük bir ekranı çevreleyen on iki büyük yüksek çözünürlüklü düz ekranın bulunduğu, konferans salonuna benzeyen büyük bir odaydı ve insan konuşmacılar için dar bir sahne vardı. Sahnenin her iki yanında çeşitli departmanlara ait, ekranlara ve komutanlara veri aktaran sıra sıra konsollar vardı. Üstlerinde VIP'ler ve uzmanlar için kapalı bir gözlem alanı vardı. Odanın ortasında bölüm başkanları için yarım daire şeklinde bir dizi konsol vardı ve yarım dairenin ortasında boş olan Irak tugay komutanı ve yardımcısı Albay Jack Wilhelm için sandalyeler ve vitrinler vardı.
    
  Wilhelm iri, ayıya benzeyen bir adamdı ve emekli Ordu Generali Norman Schwarzkopf'un çok daha genç, koyu saçlı versiyonuna benziyordu. Puro çiğniyor gibi görünüyordu ama aslında dudaklarına çok yakın konumdaki kulaklığının mikrofonuydu. Wilhelm konsolunun üzerine eğilerek ekranlarda nelerin görüntülenmesini istediğini emirler ve talimatlar verdi.
    
  Thompson, Wilhelm'in görüş alanına girmeyi başardı ve Wilhelm güvenlik görevlisini fark ettiğinde ona sorgulayıcı bir ifadeyle kaşlarını çattı ve kulaklığı kulağından uzaklaştırdı. "Ne?"
    
  Thompson, "Scion Aviation'dan adamlar burada, Albay," dedi.
    
  Wilhelm gözlerini devirip kulaklığı yerine takarken, "Onları Chuvil'de bırak ve sabah onları göreceğimi söyle," dedi.
    
  "Bu gece başlamak istiyorlar efendim."
    
  Wilhelm yine sinirli bir şekilde kulaklığı hareket ettirdi. "Ne?"
    
  Thompson, "Bu gece başlamak istiyorlar efendim," diye tekrarladı.
    
  "Neye başlayacaksın?"
    
  "Gözlemeye başlayın. Şu anda kalkışa hazır olduklarını söylüyorlar ve önerdikleri uçuş planı hakkında sizi bilgilendirmek istiyorlar."
    
  "Öyle yapıyorlar değil mi?" Wilhelm tükürdü. "Onlara yarın sabah sıfır yedi yüz civarında bir brifingimiz olduğunu söyle, Thompson. Onları yatağa yatırın ve..."
    
  Patrick, Thompson'a yaklaşarak, "Birkaç dakikanız varsa Albay," dedi, "şimdi sizi bilgilendirmek ve yolunuza çıkarmak istiyoruz."
    
  Wilhelm koltuğunda döndü ve yeni gelenlere ve müdahalelerine kaşlarını çattı... ve sonra Patrick McLanahan'ı tanıdığında hafifçe sarardı. Yavaşça ayağa kalktı ve sanki onu bir dövüşe hazırlıyormuşçasına gözleri Patrick'e dikildi. Hafifçe yanında oturan teknisyene döndü ama gözleri Patrick'ten hiç ayrılmadı. "Weatherly'yi buraya getir," dedi, "ve uçuş kayıtlarını izlemesini ve keşif devriyesine bilgi vermesini sağla. Birkaç dakika sonra döneceğim". Kulaklığını çıkardı ve elini uzattı. "General McLanahan, Jack Wilhelm. Tanıştığıma memnun oldum ".
    
  Patrick elini sıktı. "Aynı şey Albay."
    
  "O uçağa bineceğinizi bilmiyordum General, yoksa VFR planına asla izin vermezdim."
    
  "Bunu yapmamız önemliydi Albay; bize çok şey anlattı. Sizi ve ekibinizi ilk görevimiz hakkında bilgilendirebilir miyiz?"
    
  Wilhelm, "Günün geri kalanında ve akşam boyunca dinlenmek ve kendini toparlamak isteyeceğini düşündüm" dedi. "Sana üssü gezdirmek, Triple-C'yi ve buradaki operasyon merkezini göstermek, personelle tanışmak, güzel yemek yemek istedim..."
    
  "Buradayken bunu yapmak için bolca vaktimiz olacak Albay," dedi Patrick, "ama yol boyunca düşman ateşi altında kaldık ve bence ne kadar erken başlarsak o kadar iyi."
    
  "Düşman ateşi mi?" Wilhelm Thompson'a baktı. "Neden bahsediyor Thompson? Bana bilgi verilmedi."
    
  Patrick, "Sizi bu konuda şu anda bilgilendirmeye hazırız Albay" dedi. "Ve sonra bu kara yangınının kökenlerini araştırmaya başlamak için bu gece için bir yönlendirme ve kalibrasyon uçuşu planlamak istiyorum."
    
  "Kusura bakmayın General," dedi Wilhelm, "ama operasyonlarınız merkez tarafından ayrıntılı bir şekilde incelenmeli ve ardından Triple C'deki tüm departmanlarla olan anlaşmazlıklar çözüme kavuşturulmalı." Bu birkaç saatten çok daha uzun sürecektir.
    
  "Bir hafta önce size operasyonel planımızı ve Hava Kuvvetleri Sivil Güçlendirme Teşkilatı'ndan gelen sözleşmenin bir kopyasını gönderdik Albay. Personelinizin bu konuyu incelemek için yeterli zamanı olması gerekirdi."
    
  Wilhelm, "Eminim öyledir General, ama karargâhla yapacağım brifing yarın sabah sıfır beş buçukta planlandı," dedi. "Senin ve benim bunu tartışmak için sıfır-sıfır yediyüzde buluşmamız gerekiyordu. Planın bu olduğunu sanıyordum."
    
  "Plan buydu Albay, ama şimdi diğer uçaklarımız gelmeden ilk görevimize bu gece başlamak istiyorum."
    
  "Diğer planlar? Bir tane bulduğumuzu sanıyordum."
    
  Patrick, "Buraya gelirken düşman ateşi altında kaldığımızda, şirketimden daha özel kargo ve ekipman içeren ikinci bir operasyonel uçağı getirmek için izin talep ettim ve aldım" dedi. "Bu başka bir ezik boyutlu uçak olacak..."
    
  "'Yunus' mu?"
    
  "Üzgünüm. Uçağımızın takma adı. Bunun için bir hangara ve ilave yirmi beş personel için ranzalara ihtiyacım olacak. Yaklaşık yirmi saat içinde burada olacaklar. Geldiğinde ihtiyacım olacak..."
    
  "Affedersiniz efendim," diye araya girdi Wilhelm. "Sizinle birkaç kelime konuşabilir miyim?" Patrick'e kendisini takip etmesini işaret ederek tankın ön köşesini işaret etti; Genç Hava Kuvvetleri teğmeni, yaklaşırken albayın uyarı bakışını görünce akıllıca davranarak yakındaki konsolundan ayrıldı.
    
  Özel olarak konuşmak için konsola yaklaştıklarında Patrick parmağını kaldırdı ve sol kulak kanalındaki neredeyse görünmez kulaklığın üzerindeki küçük düğmeye dokunmak için uzandı. Wilhelm'in gözleri şaşkınlıkla büyüdü. "Bu cep telefonu için kablosuz bir kulaklık mı?" O sordu.
    
  Patrick başını salladı. "Burada cep telefonları yasak mı Albayım? Dışarıya çıkarabilirim..."
    
  "Onlar... kimsenin onları almaması veya arama yapmaması için susturulmaları gerekiyor; ev yapımı uzaktan patlatma cihazlarına karşı koruma. Ve en yakın baz istasyonu altı mil uzakta."
    
  Patrick, "Bu, şifrelenmiş, güvenli, sıkışmaya dayanıklı ve boyutuna göre oldukça güçlü, özel bir birimdir" dedi. "Karıştırma cihazlarınızı yükseltmeye veya bunları, konuşmanın her iki tarafının yerini tam olarak belirleyecek yön sensörleriyle değiştirmeye bakacağız." Wilhelm şaşkınlıkla gözlerini kırpıştırdı. "Peki bunu almamda bir sakınca var mı?" Wilhelm cevap veremeyecek kadar şaşkına dönmüştü, bu yüzden Patrick minnettarlıkla başını salladı ve "ara" düğmesine bastı. "Merhaba Dave" dedi. "Evet... Evet, bırakın aramayı o yapsın. Haklıydın. Teşekkür ederim." Aramayı sonlandırmak için tekrar kulaklığa dokundu. "Böldüğüm için özür dilerim Albay. Bana bir sorunuz mu var?"
    
  Wilhelm kafa karışıklığını hızla kafasından uzaklaştırdı, sonra yumruklarını kalçalarına koydu ve Patrick'e doğru eğildi. "Evet efendim, biliyorum; kim olduğunuzu sanıyorsunuz?" Wilhelm alçak, boğuk, hırlayan bir sesle söyledi. McLanahan'ın üzerinde yükseldi, sanki ona saldırmaya çalışan herkese meydan okuyormuş gibi çenesini dışarı çıkardı ve sert, doğrudan bir bakışla onu delip geçti. "Burası benim komuta merkezim. Buradaki hiç kimse bana emir vermiyor, bu kahrolası üssün komutanı olması gereken hacı bile. Ve benim onayımı ve iznimi almadan hiçbir şey yüz mil yakınımıza yaklaşamaz, emekli bir üç yıldızlı bile. Artık burada olduğuna göre kalabilirsin, ama garanti ederim ki, benim girme iznimi almayacak olan bir sonraki orospu çocuğu bu üsten o kadar hızlı ve sert bir şekilde atılacak ki, kıçını arayacak. Basra Körfezi'nde. Beni duyabiliyor musun General?
    
  Patrick, "Evet Albay, biliyorum" dedi. Bakışlarını başka tarafa çevirmedi ve iki adam gözlerini kilitledi. "İşiniz bitti mi Albay?"
    
  Wilhelm, "Benimle hiçbir ilişkinin olmasına gerek yok McLanahan," dedi. "Sözleşmenizi okudum ve siz binlerce sivil figüranla, müteahhitle ya da artık kendinize ne diyorsanız onunla uğraştım. Yüksek teknolojiye sahip biri olabilirsin ama bana kalırsa hâlâ buradaki aşçılardan ve şişe yıkayıcılardan birisin.
    
  "Kusura bakmayın General, bu bir uyarıdır: benim sektörümde olduğunuz sürece bana itaat edin; çizgiyi aşarsan sana cehennemi yaşatırım; emirlerime itaatsizlik edersen taşaklarını bizzat boğazına sokarım." Bir an duraksadı ve sonra sordu: "Bana şimdi söylemek istediğiniz bir şey var mı efendim?"
    
  "Evet Albay." Patrick, Wilhelm'e albayı neredeyse öfkelendiren bir gülümsemeyle baktı ve devam etti: "Tümen karargâhından bir telefon bekliyorsunuz. Bunu almanı öneririm." Wilhelm arkasını döndü ve nöbetçi vardiya memurunun kendisine doğru koştuğunu gördü.
    
  McLanahan'ın gülümsemesine baktı, ona dik dik baktı, sonra en yakın konsola doğru yürüdü, kulaklıklarını taktı ve oturum açtı. "Wilhelm. Ne?"
    
  Haberleşme teknisyeni, "Bölünmeye hazırlanın efendim," dedi. Wilhelm McLanahan'a şaşkınlıkla baktı. Bir dakika sonra: "Jack mi? Connolly dinliyor." Charles Connolly, Kuzey Irak'a gönderilen bir tümene komuta eden, Fort Lewis, Washington'da bulunan iki yıldızlı bir Ordu generaliydi.
    
  "Evet efendim?"
    
  Connolly, "Üzgünüm Jack, ama bunu birkaç dakika önce ben de duydum ve seni kendim aramamın daha iyi olacağını düşündüm," dedi. "Sizin sektörünüzde Irak-Türkiye sınırında havadan gözetleme görevleri yürütmek üzere görevlendirilen bu müteahhit mi? Gemide bir VIP var: Patrick McLanahan."
    
  Wilhelm, "Şu anda onunla konuşuyorum efendim," dedi.
    
  "Zaten orada mı?" Saçmalık. Bunun için üzgünüm Jack ama bu adamın sadece ortaya çıkıp canı ne isterse onu yapmasıyla ünlü."
    
  "Bu burada olmayacak efendim."
    
  Connolly, "Bak Jack, arkasında tam olarak ne kadar beygir gücü olduğunu anlayana kadar bu adama çocuk eldivenleriyle davran," dedi. "O bir sivil ve müteahhit, evet, ama Teşkilat bana, kariyerini değiştirecek birkaç telefon görüşmesini gerçekten hızlı bir şekilde yapabilen bazı sert adamlar için çalıştığını söyledi, ne demek istediğimi anlıyorsan."
    
  "Az önce bana buraya başka bir uçak getireceğini söyledi. Yirmi beş personel daha! Ben bu üssü yok etmeye çalışıyorum efendim, buraya daha fazla sivil toplamaya değil."
    
  "Evet, bana da öyle söylendi" dedi Connolly, somurtkan ses tonu onun alayın kıdemli subayından daha fazla farkında olmadığını açıkça ortaya koyuyordu. "Bak Jack, eğer direktiflerinden birini ciddi şekilde ihlal ederse, eğer onun üssünden ve senden uzaklaşmasını istiyorsan, seni yüzde yüz desteklerim. Ama o lanet olası Patrick McLanahan ve üç yıllık emekli. Birlik ona yeterince ip verirseniz sonunda kendini asacağını söylüyor; bunu daha önce de yaptı, bu yüzden artık formda değil."
    
  "Hâlâ hoşuma gitmedi efendim."
    
  Tümen komutanı, "Pekala, bununla nasıl istersen öyle ilgilen Jack," dedi, "ama benim tavsiyem şu: şimdilik bu adama katlan, ona iyi davran ve onu deli etme. Bunu yapmazsan ve bu adamın arkasında çok büyük bir güç olduğu ortaya çıkarsa ikimiz de mahvoluruz.
    
  Connolly, "Sadece işine odaklan Jack," diye devam etti. "Görevimiz bu askeri operasyon alanını sivil bir barışı koruma operasyonuna dönüştürmektir. McLanahan gibi müteahhitler kıçlarını tehlikeye atacaklar. Göreviniz askerlerinizi sağ salim, onurlu bir şekilde evlerine ulaştırmak ve tabii ki bu süreçte benim de iyi görünmemi sağlamak.
    
  Sesinin tonuna bakılırsa, Wilhelm onun tamamen şaka yapmadığını düşündü. "Anladım efendim."
    
  "Benim için başka bir şey var mı?"
    
  "Cevap hayır efendim."
    
  "Çok güzel. Devam etmek. Kendinizi ayırın."
    
  Wilhelm bağlantıyı kesti, sonra tekrar cep telefonuyla konuşan McLanahan'a baktı. Eğer cep telefonu sinyal bozucu cihazlarını (uzaktan kumandalı el yapımı patlayıcıları devre dışı bırakan cihazlar) devre dışı bırakacak teknolojiye sahip olsaydı, arkasında birinci sınıf mühendisler ve para olmalıydı.
    
  Wilhelm konsolda konuştu: "Görevli Memur, Varisi izleme planını tartışmak için operasyon merkezini hemen ana toplantı odasında toplayın."
    
  "Evet efendim".
    
  McLanahan, Wilhelm kulaklığını çıkarıp ona yaklaştığında konuşmasını bitirdi. "Bakanlığın beni arayacağını nereden biliyordun McLanahan?"
    
  "Şanslı bir tahmin."
    
  Wilhelm bu cevabı duyduğunda kaşlarını çattı. "Elbette." dedi ve umursamaz bir tavırla başını salladı. "Önemli değil. Personel bize hemen güncel bilgileri verecektir. Beni takip et". Wilhelm, Patrick ve John'u Rezervuar'ın dışına çıkardı ve onları üst kata, Rezervuar'daki konsollara ve merkezi bilgisayar ekranlarına bakan, camla kaplı, ses geçirmez bir toplantı odası olan ana brifing odasına götürdü. Personel memurları teker teker brifing notları ve PowerPoint sunumlarını içeren flash sürücülerle geldiler. Zaten odadaki iki memuru selamlamakla vakit kaybetmediler.
    
  Wilhelm köşedeki küçük buzdolabından bir şişe su aldı ve Tank'a bakan pencerelerin önündeki sandalyeye oturdu. Diğerlerinin gelip hazırlanmalarını beklerken, "Peki General, bana şu uluslararası organizasyonda çalıştığınız Scion Aviation'dan bahsedin," dedi.
    
  Patrick, "Anlatacak pek bir şey yok" dedi. John ve kendisi için bir şişe su aldı ama oturmadı. "Bir yıldan biraz fazla bir süre önce eğitim aldım-"
    
  "Reklam yüzünden istifa ettiğiniz sıralarda mı?" diye sordu. Patrick cevap vermedi. "Bu konuda nasılsın?"
    
  "Müthiş".
    
  "Başkan Gardner'ın İran'da yaşanan bazı olaylardan dolayı sizi suçlamak istediğine dair dedikodular dolaşıyordu."
    
  "Bu konuda hiçbir şey bilmiyorum."
    
  "Sağ. On bin mil ötedeki karargâhımdan güvenli bir uydu çağrısı alacağımı biliyordun ama Beyaz Saray ve Adalet Bakanlığı soruşturmasına konu olup olmadığını bilmiyordun." Patrick hiçbir şey söylemedi. "Ve Leonid Zevitin'in ölümüne karıştığınız, bunun bir kayak kazası olmadığı yönündeki söylentiler hakkında hiçbir şey bilmiyorsunuz?"
    
  "Çılgın söylentilere cevap vermek için burada değilim."
    
  "Elbette hayır," Wilhelm alaycı bir şekilde gülümsedi. "Bu yüzden. Lanet bir kalp rahatsızlığıyla dünyayı dolaşırken oyunda kalabilmeniz için paranın iyi olması gerekir. Çoğu erkek Florida'da havuz kenarında oturup emeklilik parasını topluyor ve boşanıyor."
    
  "Uzayda seyahat etmediğim sürece kalbim iyidir."
    
  "Sağ. Peki sizin bu işinizde para işleri nasıl gidiyor? Paralı askerlik işinin patlama yaşadığını anlıyorum." Wilhelm sanki emekli üç yıldızlı generali gücendirmiş olmasından korkuyormuş gibi panik numarası yaptı. "Tanrım, özür dilerim General. Siz ona 'özel askeri şirket' mi demeyi tercih edersiniz, yoksa 'güvenlik danışmanı' mı yoksa başka bir şey mi?"
    
  Patrick, "Buna ne isim vermek istediğiniz umurumda değil, Albay," dedi. Brifing için hazırlanan birkaç saha görevlisi patronlarına baktı; bazılarının yüzünde mizah, bazılarının yüzünde ise korku vardı.
    
  Wilhelm, VIP ziyaretçisinden terfi aldığı için memnun olarak hafifçe gülümsedi. "Yoksa bu 'Gece Avcıları'nın başka bir adı mı? Birkaç yıl önce parçası olduğun söylenen örgütün adı bu, değil mi? Libya baskınlarıyla ilgili bir şeyler hatırlıyorum, değil mi? Hava Kuvvetlerinden ilk ne zaman atıldın?" Patrick'in cevap vermemesi William'ın yeniden gülümsemesine neden oldu. "Şahsen ben 'Scion'un kulağa 'Night Stalkers'tan çok daha iyi geldiğini düşünüyorum. Aptal çocuklara yönelik çizgi film süper kahraman şovundan çok, gerçek bir güvenlik danışmanı kıyafetine benziyor." Cevapsız. "Peki para nasıl gidiyor General?"
    
  Patrick, "Sözleşmenin tam olarak ne kadar olduğunu bildiğinizi varsayıyorum Albay," dedi. "Gizli değil."
    
  "Evet, evet," diye onayladı Wilhelm, "şimdi hatırladım: bir yıl, üç yıl daha opsiyonlu, yılda tam doksan dört milyon dolar!" Adınız Kellogg, Brand & Root, Halliburton veya Blackwater olmadığı sürece tiyatrodaki en büyük sözleşmenin bu olduğuna inanıyorum. Ama demek istedim General, sizin payınız nedir? Önümüzdeki birkaç yıl içinde yıldız alamazsam muhtemelen çalışmayı bırakacağım ve eğer param uygunsa belki Scion Aviation International'da benim gibi bir özel kişiyi kullanabilirsin. Peki ya General efendim?"
    
  Patrick hiçbir ifade göstermeden, "Bilmiyorum Albay," dedi. "Yani, burada büyük bir davulcu gibi davranmaktan başka ne yapıyorsun?"
    
  Wilhelm'in yüzü bir öfke maskesine dönüştü ve ayağa fırladı, öfkeyle neredeyse elindeki su şişesini kırıyordu. Tekrar yüz yüze, Patrick'e birkaç santim yaklaştı. Patrick onu itmeye ya da geri çekilmeye çalışmadığında, Wilhelm'in ifadesi öfkeden timsah gülümsemesine dönüştü.
    
  "İyi fikir, General," dedi başını sallayarak. Sesini alçalttı. "Bundan sonra yapacağım şey General, size taahhüt edilen şeyi yapmanızı sağlamak olacak; ne fazla ne az. Kırmızı bir kedinin saçı değerinde bir hata yapacaksın ve ben de o tatlı, zengin kaltakla olan sözleşmenin feshedilmesini sağlayacağım. Burada uzun süre kalmayacağına dair bir his var içimde. Ve eğer halkımdan herhangi birini tehlikeye atarsan, senin küçük kalp problemini göğsünden söküp boğazına iterek çözerim." Odadaki diğerlerine yarı döndü. "Lanet brifingim henüz hazır mı, Weatherly?"
    
  Memurlardan biri hemen "Hazırız efendim" diye yanıt verdi. Wilhelm, Patrick'e bir kez daha alaycı bir bakış attı ve ardından hızla ön sıradaki koltuğuna oturdu. Birkaç saha ve şirket memuru bir tarafta sıraya dizilmiş, harekete geçmeye hazırdı. "Tünaydın bayanlar ve baylar. Adım Yarbay Mark Weatherly ve Alayın İkinci Subayıyım. Bu brifing gizlidir, sır YOKTUR, gizli kaynaklar ve yöntemler söz konusu değildir, tesisler güvenlidir. Bu brifing, Scion Aviation International'a sunulan gözetim planına ilişkin Alay Karargahı çalışmasının sonuçlarına odaklanacak-"
    
  "Evet, evet Weatherly, burada daha fazla gençleşmiyoruz," diye araya girdi Wilhelm. "Burada iyi bir generalin tüm bu köpek-midilli hava harp okulu rutinine ihtiyacı yok. Gelelim asıl meseleye."
    
  "Evet efendim" dedi operasyon memuru. İstediğiniz PowerPoint slaydını hızla açtı. "Sonuç olarak efendim, Scion'un kullandığı teknolojiye onun ne kadar etkili olacağını bilecek kadar aşina değiliz ."
    
  "Bunu oldukça açık bir şekilde ortaya koydular, değil mi, Weatherly?"
    
  "Evet efendim, ama...dürüst olmak gerekirse efendim, buna inanmıyoruz" dedi Weatherly, endişeyle McLanahan'a bakarak. "On iki bin mil karelik arazide ve yüz bin kübik mil hava sahasında devriye gezecek bir uçak mı? Bunun için iki küresel şahin gerekir ve küresel şahinler en azından şimdilik gökyüzünü tarayamaz. Ve bu MTI'ın en geniş gözlem modundadır. Scion, tüm devriye alanı boyunca her zaman yarım metrelik görüntü çözünürlüğüne sahip olmayı öneriyor... tek bir uçakla mı? Bu yapılamaz."
    
  "Genel?" Wilhelm yüzünde hafif bir gülümsemeyle sordu. "Cevap verme zahmetine girecek misin?" Kurmay subaylarına dönerek, "Ah, kusura bakmayın bayanlar ve baylar, bu Scion Aviation'ın başkan yardımcısı emekli Korgeneral Patrick McLanahan," diyerek sözünü kesti. Belki onun adını duymuşsundur? Odadaki diğerlerinin şaşkın ifadeleri ve gevşek çeneleri kesinlikle öyle olduklarını gösteriyordu. "Bugün görkemli varlığıyla bizi şaşırtmaya karar verdi. General, operasyon merkezim. Söz senindir."
    
  Patrick ayağa kalkıp Wilhelm'e rahatsız edici bir bakış atarak, "Teşekkür ederim Albay," dedi. "Bu projede sizinle çalışmayı sabırsızlıkla bekliyorum. Dr. Jonathan Masters'ın kara ve hava gözetleme sensörlerinin çözünürlüğünü ve menzilini geliştirmek için geliştirdiği teknolojiden bahsedebilirim ama size göstermenin daha iyi olacağını düşünüyorum. Bu gece bizim için hava sahasını temizleyin, size neler yapabileceğimizi gösterelim."
    
  "Bu akşam öğrendiğimiz operasyon nedeniyle bunun mümkün olduğunu düşünmüyorum General." Wilhelm çok genç ve çok gergin görünen kaptana döndü. "Kotter?"
    
  Kaptan ihtiyatlı bir adım attı. "Yüzbaşı Calvin Cotter, efendim, Hava Trafik Yönetimi Direktörü. Takviye talep ettikleri bir Irak operasyonunun planlandığını az önce öğrendik efendim. Şüpheli bir Kürt bomba yapımı ve yer altı kaçakçılığı tesisine - birkaç köyü birbirine bağlayan ve sınırın altından geçen oldukça büyük bir tünel kompleksi olduğu iddia edilen - baskın yapmak için Zahuk'un kuzeyindeki bir köye gidiyorlar. Sürekli gözetleme desteği talep ettiler: özel Global Hawks, Reaper'lar, Predators, Stryker'lar, çalışmalar ve Hava Kuvvetleri, Deniz Piyadeleri ve Ordu'dan yakın hava ve topçu desteği. Spektrum doymuş. Biz... Kusura bakmayın efendim ama sensörlerinizin diğer herkesle nasıl etkileşime gireceğini bilmiyoruz."
    
  John Masters, "O halde diğer tüm dronları çıkarın ve tüm desteği biz sağlayalım" dedi.
    
  "Ne?" Wilhelm gürledi.
    
  John, "Tüm bu yakıtı ve uçuş süresini bu insansız hava araçlarına harcamayın ve tüm gözetleme desteğini bize bırakın dedim" dedi. "Global Hawk'tan üç kat daha fazla görüntü çözünürlüğüne, elektro-optik sensörden beş kat daha fazlasına sahibiz ve size yer desteği için daha iyi, daha hızlı hava komutu sağlayabiliriz. İletişimi aktarabilir, binlerce terminal için LAN yönlendiricisi görevi görebiliriz...
    
  "Bin terminal mi?" - birisi bağırdı.
    
  John, "On altıncı halkadan üç kat daha hızlı, zaten onu yenmek o kadar da zor değil" dedi. "Dinleyin arkadaşlar, sizi üzmek istemem ama siz burada neredeyse ilk günden beri son nesil malzemeleri kullanıyorsunuz. On küresel şahini engellemek mi istiyorsunuz? Bazılarınız bu dinozorları kullanmaya başladıklarında muhtemelen orduda bile değildiniz! Yırtıcı mı? Hala düşük ışıklı TV mi kullanıyorsunuz? LLTV'yi kim daha çok kullanıyor...Fred Çakmaktaş?"
    
  "Tüm bu farklı uçakları iletişim ağınıza ve Tankınıza bugüne kadar nasıl bağlamayı düşünüyorsunuz?" diye sordu. "Bir kaynağı bağlamak ve doğrulamak günler alır."
    
  John, "Albay dedim, modası geçmiş teknolojiyi kullanıyorsunuz - elbette on yıl veya daha uzun süre önce üretilen ürünler bu kadar uzun sürüyor" diye yanıtladı John. "Günümüzde uygar toplumun geri kalanında her şey tak ve çalıştır şeklindedir. Sadece uçağınızı açın, onları uçağımızın menziline getirin, ekipmanı açın ve işlem tamamdır. Bunu yerde de yapabiliriz, eğer uçak aynı yerde değilse uçuşta da yapabiliriz."
    
  Wilhelm, "Üzgünüm çocuklar ama buna inanmadan önce görmem gerekiyor" dedi. Diğer memura döndü. "Harrison mu? Ne konuştukları hakkında bir şey biliyor musun?"
    
  Çekici, kızıl saçlı bir kadın öne çıktı ve Cotter aceleyle geri çekilirken onu kenara çekti. "Evet Albay, uzaktan kumandalı uçaklar ve sensörleri için anlık yüksek hızlı geniş bant hakkında bir şeyler okudum ama bunun yapıldığını hiç görmedim." Patrick'e baktı, sonra hızla platformdan inip elini uzattı. Patrick ayağa kalktı ve heyecanla elinin sıkılmasına izin verdi. "Margaret Harrison efendim, Üçüncü Hava Kuvvetleri Özel Harekat Filosunun eski subayı. Burada, Nala'da insansız hava aracı operasyonlarını yürüten yükleniciyim. Sizinle tanışmak büyük bir zevk efendim, gerçek bir zevk. Hava Kuvvetlerine katılmamın sebebi sizsiniz efendim. Sen gerçeksin-"
    
  Wilhelm, "Bırak bu adamı gitsin ve bu lanet brifingi bitirelim, Harrison," diye sözünü kesti. Kadının gülümsemesi kayboldu ve hızla platformdaki yerine döndü. "General, bilinmeyen ve denenmemiş teknolojiyi kullanarak görevi feda etme riskini göze almayacağım."
    
  "Albay..."
    
  William, "General, benim AOR'ım Dohuk eyaletinin tamamı artı Ninewa ve Erbil eyaletlerinin yarısıdır" diye karşı çıktı. "Aynı zamanda Kuzey Irak'taki operasyonlara destek vermekle de görevlendirildim. Zahuk Operasyonu, haftalık olarak izlemem gereken yaklaşık sekiz saldırı operasyonundan sadece biri, buna ek olarak altı küçük operasyon ve her gün meydana gelen düzinelerce olay. Sırf zengin sözleşmenizi yerine getirmek için binlerce Iraklı ve Amerikalı askerin hayatını ve düzinelerce uçak ve yer ekipmanını riske atmak istiyorsunuz ve ben buna izin vermeyeceğim. Cotter, bir sonraki pencere ne zaman açılacak?"
    
  "Zahuk baskını için hava desteği penceresi on iki saat içinde, yani yerel saatle öğleden sonra saat üçte sona eriyor."
    
  Wilhelm, "O halde testinizi yapabilirsiniz General" dedi. "Bütün gece uyuyabilirsin. Harrison, generalin ne tür insansız hava araçlarıyla oynamasına izin verebilirsin?"
    
  "Zahuk Operasyonu, bölümümüze tahsis edilen Global Hawks'ı ve alayın Reaper'ları ve Predatörleri'nden biri hariç hepsini kullanıyor efendim ve inişten sonra en az on iki saat boyunca hizmet dışı olacak ve uçmaya hazır olacaklar. Güneyden bir Global Hawk'ı temin edebilirim."
    
  "Onunla ilgilen. Cotter, hava sahasını yerleşmeleri gerektiği sürece ayırın." Wilhelm güvenlik yüklenicisine döndü. "Thompson, generali ve grubunu desteğe götür ve onları yatır."
    
  "Evet Albay."
    
  Wilhelm ayağa kalktı ve McLanahan'a döndü. "General, ihtiyacınız olan her şeyi buradaki personele sorabilirsiniz. Uçak bakım taleplerinizi en kısa sürede uçuş hattındaki görevlilere iletin. Bu akşam yemekte görüşürüz." Kapıya doğru yöneldi.
    
  Patrick, "Üzgünüm Albay ama korkarım meşgul olacağız" dedi. "Ama davetin için teşekkürler."
    
  Wilhelm durdu ve arkasını döndü. "Siz 'danışmanlar' çok çalışkansınız General," dedi kararlı bir sesle. "Eminim özleneceksin." William kapıdan çıkarken Weatherly dikkatleri üzerine çekti.
    
  Sanki görünmez zincirlerden kurtulmuş gibi, tüm çalışanlar kendilerini tanıtmak veya yeniden tanıtmak için Patrick'in yanına koştu. Weatherly el sıkıştıktan sonra, "Burada olduğunuza inanamıyoruz efendim" dedi .
    
  Cotter, "Armstrong uzay istasyonundan aniden ortadan kaybolduğunuzda hepimiz öldüğünüzü ya da felç falan geçirdiğinizi varsaydık" dedi. Harrison, "Ben değil; Başkan Gardner'ın senin işini bitirmek için uzay mekiğine gizlice bir FBI yakalama ekibi gönderdiğini sanıyordum" dedi.
    
  "Gerçekten harika, kupalar."
    
  Harrison gülümseyerek, "Ben Margaret, seni dereotu," diye çıkıştı. Yine McLanahan'a: "Doğru mu efendim, gerçekten ABD Başkanı'nın İran'daki Rus üssünü bombalama emrini görmezden mi geldiniz?"
    
  Patrick, "Bu konuda konuşamam" dedi.
    
  "Ama siz Amerika'daki soykırımdan sonra Sibirya'daki Rus üssünü ele geçirdiniz ve onu Rus füze sahalarına saldırmak için kullandınız, değil mi efendim?" İnanılmaz derecede zayıf, inanılmaz derecede genç görünümlü, kalın bir Güney aksanına ve belirgin dişlere sahip özel müteahhit Reese Flippin'e sordu. "Ve Ruslar bu üsse nükleer füzeler ateşlediler ve siz orada hayatta kaldınız mı? Kahretsin...!" Diğerleri gülerken aksan tamamen kayboldu, dişler bile normal konumlarına dönmüş gibiydi ve Flippin şunu ekledi: "Yani, olağanüstü efendim, kesinlikle olağanüstü." Kahkahalar daha da arttı.
    
  Patrick, çöl grisi uçuş kıyafeti ve gri uçuş botları giymiş genç bir kadının dizüstü bilgisayarını ve notlarını topladığını, diğerlerinden uzakta durup ilgiyle izlediğini fark etti. Kısa siyah saçları, koyu kahverengi gözleri ve gelip giden muzip bir gamzesi vardı. Patrick'in tanıdığı birçok Hava Kuvvetleri subayı ve havacı gibi, bir şekilde tanıdık görünüyordu. Wilhelm onu tanıştırmadı. Etrafında toplanan diğerlerine, "Özür dilerim," dedi ama birden umursamadı. "Tanışmadık. Ben-"
    
  Kadın, "Herkes General Patrick McLanahan'ı tanır" dedi. Patrick onun bir yarbay olduğunu ve komuta pilotu kanatları taktığını fark ettiğinde şaşırdı, ancak uçuş kıyafetinde başka hiçbir yama veya birim işareti yoktu, yalnızca boş Velcro kareler vardı. Elini uzattı. "Gia Cazzotto. Ve aslında tanıştık."
    
  "Sahibiz?" Seni aptal, diye uyardı kendi kendine, onu nasıl unutabilirsin? "Üzgünüm, hatırlamıyorum."
    
  "111. Mühendis Filosundaydım."
    
  Patrick'in tek söyleyebildiği, "Ah," oldu. 111'inci Bomba Filosu, Patrick'in devre dışı bıraktığı ve ardından Nevada'daki Battle Mountain Rezerv Hava Kuvvetleri Üssü'nde İlk Savaş Kanadı olarak yeniden kurduğu bir Nevada Ulusal Hava Muhafız B-1B Lancer ağır bombardıman birimiydi ve Patrick bunu hatırlamadığından, Hava Kuvvetlerinin her üyesini özel olarak seçtiğinde, onun bu seçimi yapmadığı kısa sürede anlaşıldı. "Sonra... nereye gittin..."
    
  "Güvenlik bölümünü kapattıktan sonra mı? Söylemekte sorun yok efendim," dedi Cazzotto. "Aslında iyi iş çıkardım; belki de birimin kapanması gizli bir lütuftu. Okula geri döndüm, mühendislik alanında yüksek lisans derecesi aldım, sonra Fabrika Kırk İki'de Savaş Dağı'na giden vampirlere pilotluk yapmak üzere bir pozisyon buldum."
    
  Patrick, "Bunun için teşekkür ederim," dedi. "Sen olmasaydın bunu yapamazdık." 42. Hava Kuvvetleri Fabrikası, federal mülkiyette olan ancak müteahhitler tarafından işgal edilen birkaç üretim tesisinden biriydi. Palmdale, California'da bulunan Plant 42, Lockheed B-1 bombardıman uçağı, Northrop B-2 Spirit hayalet bombardıman uçağı, Lockheed SR-71 Blackbird ve F-117 Nighthawk hayalet savaş uçakları ve Uzay Mekiği gibi uçakları üretmesiyle biliniyordu.
    
  Üretim hatlarının kapatılmasının ardından fabrikalar sıklıkla mevcut uçak gövdeleri üzerinde modifikasyon çalışmalarının yanı sıra yeni projeler üzerinde araştırma ve geliştirme çalışmaları da yürüttü. Hava Kuvvetlerinin EB-1C Vampire olarak yeniden tasarlanan B-1 bombardıman uçağı, Göreve uyarlanabilir teknoloji, daha güçlü motorlar, lazer radar, gelişmiş bilgisayarlar ve yönlendirme sistemlerinin yanı sıra, Plant 42'de şimdiye kadar üstlenilen en karmaşık modernizasyon projelerinden biriydi. Havadan fırlatılan füzesavar ve uydusavar füzeler de dahil olmak üzere çok çeşitli silahları kullanma yeteneği olarak. Sonuçta çok daha iyi performansa sahip bir insansız hava aracıydı.
    
  "Ve hâlâ B-1'i mi kullanıyorsunuz Albay?" - Patrick sordu.
    
  Gia, "Evet efendim," diye yanıtladı. "Amerikan Holokost'undan sonra AMARC'tan bir düzine kemik çıkardılar ve biz onları onardık." Herkes tarafından "Kemik Mezarlığı" olarak bilinen AMARC veya Uçak Bakım ve Yenileme Merkezi, Tucson, Arizona yakınlarındaki Davismontan Hava Kuvvetleri Üssü'nde binlerce uçağın depoya götürüldüğü ve parçalara ayrıldığı devasa bir kompleksti. "Onlar tam olarak vampir sayılmazlar ama sizin yaptığınız birçok şeyi yapabilirler."
    
  "Nala'dan mı uçuyorsunuz Albay?" - Patrick sordu. "Burada B-1'lerin olduğunu bilmiyordum."
    
  Chris Thompson, "Boxer, 7. Hava Seferi Filosunun komutanıdır" dedi. "Bahreyn, Birleşik Arap Emirlikleri, Kuveyt, Diego Garcia gibi çeşitli yerlerde üsleri var ve koalisyon güçlerinin sahada onlara ihtiyacı olduğunda görevleri yerine getirmeye hazırlar. Irak'taki bugünkü operasyon nedeniyle burada; her ihtimale karşı B-1'ini hazır tutacağız."
    
  Patrick başını salladı, sonra gülümsedi. "Boksör'? Çağrı işaretiniz nedir?"
    
  Gia, "Büyük büyükbabam Amerika Birleşik Devletleri'ne Ellis Adası'na geldi" diye açıkladı. "Cazzotto onun gerçek adı değildi - Inturrigardia'ydı - bunun nesi bu kadar zor? - ancak göçmenlik görevlileri bunu telaffuz edemedi. Ancak diğer çocukların ona "sert darbe" anlamına gelen cazzotto dediklerini duymuşlar ve ona bu ismi vermişler. Sürekli mi dövüldü, yoksa darbeleri kendisi mi yaptı bilmiyoruz."
    
  "Onu spor salonunda kum torbasının üzerinde gördüm; o bu çağrı işaretini hak ediyor," dedi Chris.
    
  Patrick, Gia'ya gülümseyerek, "Anlıyorum" dedi. Gülümsedi, gözleri buluştu...
    
  ... bu da başkalarına harekete geçme fırsatı verdi. "Bu uçağınızı ne zaman görebiliriz efendim?" - Harrison'a sordu.
    
  "Gerçekten söylediğin her şeyi yapabilir mi...?"
    
  "Irak'taki tüm askeri birliklerin komutasını mı alıyorsunuz...?"
    
  Chris Thompson, Patrick'in üzerine yağan soru akışını durdurmak için ellerini kaldırarak, "Tamam çocuklar ve kızlar, tamam, yapacak işlerimiz var," diye araya girdi. "Daha sonra generalin canını sıkmak için zamanın olacak." Hepsi Patrick'in elini bir kez daha sıkmak için itişip kakıştılar, ardından flaş belleklerini ve belgelerini toplayıp brifing odasından çıktılar.
    
  Gia ayrılan son kişiydi. Patrick'in elini sıktı ve bir süre daha elinde tuttu. "Tanıştığımıza çok memnun oldum efendim" dedi.
    
  "Burada da durum aynı, Albay."
    
  "Gia'yı tercih ederim."
    
  "Tamam Gia." Bunu söylediğinde hâlâ elini sıkıyordu ve içinde bir anda bir sıcaklık hissetti; yoksa aniden terleyen kendi eli miydi? "Boxer değil mi?"
    
  "Kendi çağrı işaretlerinizi seçemezsiniz, değil mi efendim?"
    
  "Bana Patrick deyin. Ve ben içerideyken yıkım ekibinde çağrı işaretleri yoktu."
    
  "Yüz Onbir'deki eski operasyon memurumun sizin için seçebileceğiniz birkaç isim olduğunu hatırlıyorum," dedi ve sonra gülümsedi ve uzaklaştı.
    
  Chris Thompson Patrick'e sırıttı. "Murphy Brown'a göre çok tatlı, değil mi?"
    
  "Evet. Ve yüzündeki o sırıtışı sil."
    
  "Eğer seni rahatsız ediyorsa tabii." Sırıtmaya devam etti. "Onun hakkında pek bir şey bilmiyoruz. Zaman zaman radyoda duyuyoruz, o yüzden hala uçuyor. Bu geceki gibi görev yapmak için zaman zaman geliyor ve sonra başka bir komuta merkezine geri dönüyor. Nadiren bir günden fazla kalıyor."
    
  Patrick ani bir hayal kırıklığı hissetti, sonra bu nahoş duyguyu hızla bir kenara itti. Bu nereden geldi...? "B-1'ler harika uçaklardır" dedi. "Umarım AMARC'tan daha fazlasını diriltirler."
    
  "Piyadeler kemikleri sever. Savaşçılar kadar hızlı bir şekilde savaşa girebilirler; havada yakıt ikmali olmasa bile, bir Predator veya Global Hawk gibi uzun süre ortalıkta dolaşmak; gelişmiş sensörlere ve optiklere sahipler ve bize ve diğer uçaklara çok fazla veri aktarabiliyorlar; ve F/A-18 uçakları kadar hassas yük taşıma kapasitesine sahipler." Thompson, Patrick'in yüzündeki sakin, hafif düşünceli ifadeyi fark etti ve konuyu değiştirmeye karar verdi. "Siz bu adamlar için gerçek bir ilham kaynağısınız General" dedi. "Bunlar buraya geldiğimden beri gördüğüm en heyecanlı insanlar."
    
  "Teşekkür ederim. Bu bulaşıcıdır; ayrıca bir enerji dalgası da hissediyorum. Ve bana Patrick de, tamam mı?"
    
  "Bunu her zaman yapacağımı garanti edemem Patrick ama deneyeceğim. Ve ben Chris'im. Hadi seni halledelim."
    
  "Gelemem. John ve benim yarın öğleden sonraki test uçuşumuzdan önce yapacak çok işimiz var. Personel bizim için kabin hazırlayacak ama ben muhtemelen uçakta biraz kestireceğim."
    
  "Burada da aynı" diye ekledi John. "Elbette bu ilk olmayacak."
    
  "O halde müşteri hizmetlerinden uçağa yiyecek getirmelerini isteyeceğiz."
    
  "İyi. Chris, Zahuk operasyonu başladığında Rezervuar'da bulunma iznini istiyorum."
    
  "Albay genellikle bir operasyon sırasında, özellikle de bu kadar büyük bir operasyon sırasında görev dışı personelin Tank'a girmesine izin vermez," dedi Chris, "ama eminim buradan dinlemenize izin verecektir."
    
  "Harika olur".
    
  "Her neyse, Wilhelm'e daha yakın olmak isteyip istemediğimden emin değilim" dedi John. "Işıklarını söndüreceğinden emindim Mook... iki kez."
    
  Patrick, "Ama bunu yapmadı, bu da onun biraz sağduyulu olduğu anlamına geliyor" dedi. "Belki onunla çalışabilirim. Görelim".
    
    
  ÜÇÜNCÜ BÖLÜM
    
    
  Bir elinde taş tutuyor, diğer elinde ekmeği gösteriyor.
    
  -TITUS MACCIUS PLAUTIUS, MÖ 254-184
    
    
    
  Nakhla Müttefik Hava Üssü, IRAK
    
    
  Thompson, Patrick ve John'u mürettebat şefleri ve destek ekibinin çantaları boşalttığı ve Kaybeden'e bakım yaptığı hangara geri götürdü. Bu, Thompson'a uçağı yakından inceleme fırsatı verdi. "Bu şey çok güzel" dedi. "Gizli bir bombacıya benziyor. Sadece biraz keşif yapacağını sanıyordum."
    
  Patrick, "Bunu yapmak için tutulduk" dedi.
    
  "Ama bu bir bombardıman uçağı mı?"
    
  "O bir bombacıydı."
    
  Thompson uçağın karnının altında çalışan teknisyenleri fark etti ve büyük bir delik gördü. "Nedir bu, bomba bölmesi mi? Bu şeyin hâlâ bomba bölmesi var mı? "
    
  John Masters, "Burası modüle erişim kapısı" dedi. "Bunların hiçbirini kaldırmıyoruz; modülleri bunların üzerinden yükleyip kaldırıyoruz."
    
  Patrick, "Kaybedenin, B-2 gizli bombardıman uçağına benzer, ancak çok daha büyük olan iki bomba bölmesi vardı," diye açıkladı. "İki bölmeyi tek bir büyük bölmede birleştirdik ama her iki alt kapıyı da koruduk. Daha sonra bölmeyi iki kata ayırdık. Görev modüllerini güverteler arasında ve güverteler arasında hareket ettirebiliyoruz ve her bir modülü modül kapakları aracılığıyla yukarı veya aşağı hareket ettirebiliyoruz, üstelik tüm bunları uzaktan kumandayla gerçekleştirebiliyoruz."
    
  "Uçan kanatlı bir keşif uçağı mı?"
    
  John Masters, "Uçan kanat tasarımı, uzun menzilli, çok rollü bir uçak olarak kullanıma çok uygundur" dedi. "Geleceğin uçakları kanatlı olacak"
    
  "Scion uçakları çok rollü platformlar olarak tasarlandı; Patrick, farklı görevleri gerçekleştirmek için farklı görev modüllerini birbirine bağlıyoruz, dedi. "Bu uçak, tanker, kargo uçağı, elektronik harp, fotoğraflı keşif, iletişim rölesi, komuta ve kontrol, hatta bu işlevlerden birkaçı aynı anda bile olabilir.
    
  Patrick, "Şu anda karada hareket eden hedef belirleme, yer hedefi tanımlama ve izleme, havadan gözetleme, veri iletişimi ve komuta ve kontrol için yapılandırılmış durumdayız" diye devam etti. "Fakat farklı modüller getirirsek onları yükleyebilir ve farklı görevleri yerine getirebiliriz. Yarın yukarıya havadan gözetleme yayıcılar yerleştireceğiz."
    
  Daha sonra uçağın altına adım attı ve Thompson'a karnında büyük bir delik gösterdi. "Burada yer hedefini tanımlamak ve takip etmek için yer hedefi yayıcı modülünü duraklatacağız. Tüm modüller, verileri uydu aracılığıyla son kullanıcılara ileten geminin dijital iletişim paketi aracılığıyla 'tak ve çalıştır' özelliğindedir. Kurduğumuz diğer modüller ise çok geniş alan ağları, tehdit tespiti ve müdahalesi ve meşru müdafaa için tasarlandı."
    
  "Tehdide yanıt" mı? Saldırıyı mı kastediyorsun? "
    
  Patrick, "Bu sisteme gerçekten giremiyorum çünkü bu sözleşmenin bir parçası değil ve hala deneysel" dedi, "ama kötü adamlar için silahlarını tuzağa düşürmekten biraz daha fazlasını yapmak istiyoruz. "
    
  Patrick, Chris'i kademe kademe yükseltti ve onu bir zavallıya dönüştürdü. Kokpit geniş ve konforlu görünüyordu. Gösterge paneli beş geniş monitörden oluşuyordu ve birkaç geleneksel "buhar" göstergesi neredeyse gözden kaybolmuştu. "Oldukça güzel bir uçuş güvertesi."
    
  Patrick, "Uçak komutanı ve görev komutanı her zamanki gibi önde" dedi. Elini yardımcı pilot koltuğunun arkasındaki yan koltuğa koydu. "Burada tüm gemi sistemlerini ve görev modüllerini izleyen bir uçuş mühendisimiz var."
    
  Chris biniş rampasının arkasındaki tezgahı işaret etti. "Burada bir kadırganız bile var!"
    
  "Başını da yıkamak; bu, bu kadar uzun uçuşlarda işe yarayacak," dedi John.
    
  Kabinin arkasındaki küçük bir kapaktan eğilerek geçtiler, kısa, dar bir geçitten aşağı yürüdüler ve her boyutta kargo konteynırlarıyla dolup taşan, etrafta sürünebilecekleri sadece dar geçitler bırakan oldukça kalabalık bir odaya çıktılar. Chris, "Siz müteahhitlerin, yatak odaları ve altın kaplama muslukları olan uçakları uçurduğunuzu sanıyordum," diye espri yaptı.
    
  Patrick, "Onlarla bırakın uçağa binmeyi, altın turna bile görmemiştim" dedi. "Hayır, her metrekare ve her pound sayılmalı." Chris'in uçakta kurulu olduğunu görebildiği en ince kargo modülünün yarısını işaret etti. "Bu, bagajlarımız ve kişisel eşyalarımız için bir konteyner. Bu uçuşta yanımıza aldığımız yirmi beş kişinin her birinin dizüstü bilgisayarları dahil yirmi kilodan fazla bagajı yoktu. Bu görev sırasında komiserliğinizi sık sık ziyaret edeceğimizi söylemeye gerek yok."
    
  Uçağın ortasının çoğunu kaplayan büyük, gri, torpido şeklindeki bir nesnenin etrafında manevra yapmak zorunda kaldılar. "Bu, üstten dışarı çıkacak olan anten olmalı, sanırım?" - Chris sordu.
    
  Patrick, "İşte bu kadar" dedi. "Bu bir lazer radar modülü. Menzil gizlidir, ancak uzayın içini iyi bir şekilde görebiliriz ve su altında bile görebilecek kadar güçlüdür. Elektronik olarak taranan lazer yayıcılar, gördükleri her şeyin görüntülerini Global Hawk'tan üç kat daha iyi bir çözünürlükle saniyede milyonlarca kez "boyar". Aşağıda yer hedeflerini aramak üzere yapılandırılmış bir tane daha var."
    
  Chris, "Rokete benziyor" dedi. "Ve oradaki o delik bana hâlâ bir bomba bölmesi gibi görünüyor." Meraklı bir ifadeyle Patrick'e baktı. "Tehdide tepki", değil mi? Belki de stratejik bombardıman işinden henüz uzaklaşmadınız, General?"
    
  "Sözleşmemiz izleme ve raporlamayı içeriyor. Albayın dediği gibi: ne fazla ne de az."
    
  Chris, "Evet, doğru General ve bir paket patates cipsi açtığımda yalnızca bir tane yiyebiliyorum," diye espri yaptı. Etrafa baktı. "Bu şeyin üzerinde herhangi bir yolcu koltuğu göremiyorum. Onları zaten yok ettin mi?
    
  Patrick, "Her yolcu için onaylanmış koltuk ve emniyet kemeri olmadığı için bizi FAA'ya rapor edecekseniz, evet Chris, bunları zaten çektik" dedi.
    
  Chris başını sallayarak, "Tanrım, havacılık müteahhitlerinizin imajını gerçekten mahvediyorsunuz efendim," dedi. "Her zaman sizin büyük bir yaşam sürdüğünüzü düşünmüştüm."
    
  "Balonunuzu patlattığım için üzgünüm. Kokpitte fazladan iki yatak var ve bazı üst ve alt güverte modüllerinde bazı mühendis yatakları var, bunları kimin gerçekten dinlenmeye ihtiyacı olduğuna göre ayırıyoruz, ancak herkes uyku tulumu ve köpük matları getiriyor ve istediği yere uzanıyor. Ben kişisel olarak bagaj taşıyıcıyı tercih ediyorum; sessiz ve çok iyi yastıklı."
    
  Chris, "Bununla karşılaştırıldığında konteyner tesislerimizin lüks görüneceğini düşünüyorum efendim" dedi. "Gemide radar operatörünüz yok mu?"
    
  Patrick, "Bütün bunları uçağın içine sığdırabilmemizin tek yolu, radar operatörlerinin, silah kontrolörlerinin ve muharip personel subaylarının yerde bulunması ve onlara bir veri bağlantısı üzerinden bilgi beslemesidir" dedi. "Ama bu işin kolay kısmı. Herhangi bir ağa oldukça hızlı bir şekilde bağlanabiliyoruz ve çeşitli yöntemler kullanarak dünyadaki hemen hemen herkese - Beyaz Saray'dan örümcek deliğindeki komandolara kadar - veri gönderebiliyoruz. Bunu sana bu akşam brifing odasında göstereceğim."
    
  Teknisyenler uçağın etrafında karıncalar gibi dolaşırken, Thompson çok geçmeden kendilerinin buna engel olduğunu hissetti. "Hazneye geri dönüyorum Patrick," dedi. "Bir şeye ihtiyacın olursa beni ara."
    
  O akşam dokuza kadar Patrick'i bir daha görmedi. Thompson onu ve John Masters'ı Tank'a bakan bir konferans odasında iki büyük geniş ekran dizüstü bilgisayarın önünde otururken buldu. Ekranlar birçok farklı pencereye bölünmüştü; bunların çoğu karanlıktı, ancak bazılarında video görüntüleri görüntüleniyordu. Daha yakından baktı ve bir hava platformundan gelen video yayınına benzeyen bir şey görünce şaşırdı. "Bu görüntü nereden geliyor efendim?" - O sordu.
    
  Patrick, "Bu Kelly İki-İki, Zahuk'a giden Azrail," diye yanıtladı.
    
  Thompson dizüstü bilgisayarlara baktı ve hiçbir veri bağlantısının olmadığını fark etti; onlara giden tek kablo AC adaptörlerinden geliyordu. "Kanalınızı nasıl aldınız? Veri akışımıza bağlı değilsiniz, değil mi?"
    
  John, "Kaybedeni başlattık ve veri kanallarını tarıyoruz" dedi. "Veri bağlantısını kestiğinde veri bağlantısına bağlanır."
    
  "Senin "Wi-Fi erişim noktası" şeyin, değil mi?"
    
  "Kesinlikle".
    
  "Peki burada kablosuz bağlantınız var mı?"
    
  "Evet."
    
  "Nasıl? Triple-C'nin içindeki kablosuz ağları yasaklıyoruz ve tankın mutlaka korunması gerekiyor."
    
  John, açıklamak için başını sallayan Patrick'e baktı. John, "Tek yöne dönerek kalkanı kullanarak her şeyi engelleyebilirsiniz" dedi. "Diğer tarafa çevirin ve kalkan bir şeyler toplamak için kullanılabilir."
    
  "A?"
    
  John, "Zor ve her zaman güvenilir değil, ancak çoğu metal kalkanı delebiliriz" dedi. "Bazen koruyucunun bizim için anten görevi görmesini bile sağlayabiliriz. Aktif elektromanyetik kalkanların delinmesi daha zordur, ancak Triple-C'yi korumak için metal tank duvarlarına, güçlendirilmiş betona ve fiziksel mesafeye güvenirsiniz. Her şey bizim lehimize çalışıyor."
    
  "Fiziksel güvenlik görevlilerime bunu nasıl yaptığınızı açıklamanız gerekecek."
    
  "Kesinlikle. Bunu düzeltmenize de yardımcı olabiliriz."
    
  "Sistemimize girin ve sızıntıyı düzeltmemizi mi istiyorsunuz General?" Thompson kısmen alaycı bir şekilde sordu. "Geçimini sağlamanın harika bir yolu."
    
  Patrick göz kırparak, "Oğlum her altı ayda bir ayakkabılarından çıkar, Chris," dedi.
    
  Thompson, "Ben sunacağım" dedi. Veri bağlantılarına erişmenin görünüşe göre bu kadar kolay olduğunu bilmek kendisini rahat hissetmiyordu. "Başka kiminle bağlantın var?"
    
  John dönüp, onaylayarak başını sallayan Patrick'e baktı. John, "Hemen hemen tüm operasyon" dedi. "Burada Triple-C'de Stryker Savaş Ekibi tarafından kurulan küresel ağa bağlı VHF ve mikrodalga radyolardan ve interkom iletişimlerinden oluşan tüm komuta ağımız var ve taktik grup, tugay ve harekat alanı kontrolörlerinin eylemleri arasında anlık mesajlar alıyoruz."
    
  "IMS?"
    
  Patrick, "Anlık mesajlar," dedi. "Kontrolörlerin hedef koordinatları veya görüntü analizi gibi bilgileri aynı ağda bulunan ancak verilere olan bağlantıları paylaşamayan diğer kullanıcılarla paylaşmalarının en kolay yolu, düzenli anlık mesajlardır."
    
  "Kızımın arkadaşlarına bilgisayarından veya cep telefonundan mesaj atması gibi mi?"
    
  "Kesinlikle" dedi Patrick. Pencereyi genişletti ve Thompson bir dizi sohbet mesajı gördü; savaş kontrolörleri hedef bölgeyi tanımlıyor, coğrafi koordinatlar gönderiyor ve hatta top oyunuyla ilgili şakalar ve yorumlar aktarıyordu. "Bazen en basit prosedürler en iyisidir."
    
  "Serin". Anlık mesajlaşma penceresi Chris'in görebileceği şekilde değiştirildiğinde, altında başka bir pencere açıldı ve çok şaşırdı... Kendisini Patrick'in omzunun üzerinden bakarken görünce! "Hey!" - diye bağırdı. "CCTV sistemime bağlandınız mı?"
    
  John sırıtarak, "Bunu yapmaya çalışmadık, sadece oldu" dedi. Thompson şaşırmış görünmüyordu. "Bu bir şaka değil Chris. Sistemimiz bağlanılacak tüm uzak ağları arar ve bunu da buldu. Bu sadece bir video sistemi, ancak güvenlikle ilgili başka ağlarla da karşılaştık ve erişimi reddettik."
    
  Thompson sert bir ifadeyle, "Hepsine erişimi reddederseniz çok memnun olurum, General," dedi. Patrick bazı talimatlar yazan John'a başını salladı. Video akışı kayboldu. "Bu akıllıca değildi, General. Bundan sonra güvenlik sorunları ortaya çıkarsa, sizi olası bir bilgisayar korsanlığı kaynağı olarak düşünmek zorunda kalacağım."
    
  "Anladım" dedi Patrick. Güvenlik şefine bakmak için döndü. "Ama belli ki bir tür boşluk var çünkü Nala Hava Üssü'ndeki birileri dost uçaklara ateş ediyor. Bu sektör genelinde güvenliği artırmak için görevlendirildiğimize göre, video akışları gibi bir şeye yasal olarak erişebileceğimi iddia edebilirim."
    
  Thompson McLanahan'a endişeyle baktı, ağzı donmuştu. Birkaç soğuk dakikanın ardından şöyle dedi: "Albay sizin izin almaktansa af dilemeyi tercih eden türde bir adam olduğunuzu söyledi."
    
  Patrick gerçekçi bir tavırla, "Böylece daha fazlasını başarıyorum, Chris," dedi. Ancak bir an sonra ayağa kalktı ve Thompson'la yüz yüze geldi. "Bunun için özür dilerim Chris," dedi. "Güvenlik konusunda bu kadar dikkatsiz görünmek istemedim. Bu sizin işiniz ve sorumluluğunuzdur. Bir daha böyle bir şeyle karşılaştığımızda sizi bilgilendireceğim ve ona erişmeden önce izninizi alacağım."
    
  Thompson, Patrick güvenlik sistemini bir kez kırmış olsa bile, izni olsun ya da olmasın bunu tekrar kolaylıkla yapabileceğini fark etti. "Teşekkür ederim efendim ama dürüst olmak gerekirse buna inanmıyorum."
    
  "Ben ciddiyim Chris. Bana kapatmamı söylüyorsun ve her şey bitti... nokta."
    
  Peki ya kapatmadıysa? Thompson kendi kendine sordu. Özel yükleniciye karşı nasıl bir savunması vardı? Bu sorunun cevabını hemen bulacağına söz verdi. Chris, "Bu konuda tartışmayacağım efendim," dedi. "Ama sen bu sektörü güvence altına almama yardım etmek için buradasın, dolayısıyla işin için önemli olduğunu düşünüyorsan geri dönebilirsin . Geri döndüğünde bana nedenini ve ne bulduğunu söyle."
    
  "Yapılmış. Teşekkür ederim ".
    
  "Güvenlikle ilgili başka hangi alanlara erişebildiniz?"
    
  "Albay Jaffar'ın İç Güvenlik Ağı."
    
  Chris'in yakasının altından soğuk terler boşandı. "İç güvenlik mi? İç güvenlik personeli bulunmamaktadır. Kişisel korumalarını mı kastediyorsun?
    
  John, "Senin düşündüğün gibi olabilir, Chris, ama bana öyle geliyor ki, operasyonlar, istihbarat, lojistik, personel, eğitim ve güvenlikten oluşan tam bir gölge karargah J'ye sahip" dedi. " "Her şeyi Arapça yapıyorlar ve biz bunda yabancı görmüyoruz."
    
  Patrick sözlerini şöyle tamamladı: "Bu, alayın tüm birimlerinden ve komuta yapısından sorumlu kendi adamlarının olduğu anlamına geliyor, dolayısıyla yaptığınız her şeyin farkındadır, ayrıca arka planda çalışan bir J personeli vardır." Alay karargâhının işlevlerine paralel bir plan." Chris'e döndü ve ekledi: "Yani örneğin Triple-C'ye bir şey olursa..."
    
  Chris, "Kontrolü hemen ele geçirebilir ve operasyonlara kendi başına devam edebilir" dedi. "Çok korkutucu."
    
  John, "Şüpheli olabilir ya da akıllıca davranmış olabilir" dedi. "Kuvvet statüsü anlaşmanızın ona kendi ayrı komuta yapısına sahip olmasına izin verdiğini bile iddia edebilir."
    
  Patrick, "Ayrıca," diye ekledi, "sizler Irak'taki askeri operasyonları sonlandırıp yerel halka devretmeye çalışıyorsunuz; sadece buna katkıda bulunabilir. Kötü niyetli bir şeyin döndüğünü otomatik olarak düşünmek için hiçbir neden yok.
    
  Chris, "'Ah, kahretsin' ışığı seğirmeye başlarsa kötü bir şeyler olduğunu bilecek kadar uzun süredir güvenlikteydim" dedi. "Jaffar'ın ağına yeniden bağlanıp olağandışı bir şey görürseniz bana haber verebilir misiniz efendim?"
    
  Patrick, "Bu işi tekrar halledebileceğimize eminim, Chris," dedi. "Size bilgi vereceğiz."
    
  "Sizi güvenlik sistemlerimizi hacklemekle suçlayıp sonra da benim için casusluk yapmanızı istemekle suçladığım için kendimi kötü hissediyorum efendim."
    
  "Sorun değil. Bir süre birlikte çalışacağız ve ben önce harekete geçip soruları sonra sorma eğilimindeyim."
    
  Birkaç dakika sonra görev brifingi başladı. Patrick'in Hava Kuvvetleri'nde verdiği görev brifinglerine çok benziyordu: zamanlama, genel bakış, hava durumu, mevcut istihbarat, ilgili tüm birimlerin durumu ve ardından her birim ve departmandan ne yapacaklarına dair brifingler. Tüm katılımcılar yerlerinde oturdular ve tankın arkasındaki ekranlarda ve bireysel ekranlarda PowerPoint veya bilgisayar slaytlarını görüntülerken interkom sistemi üzerinden birbirlerine bilgi verdiler. Patrick, Gia Cazzotto'nun platformdan en uzaktaki konsollardan birinde not aldığını ve çok ciddi göründüğünü gördü.
    
  Muharebe Binbaşısı Kenneth Bruno, "İşte Irak Ordusu operasyonunun bir özeti efendim" diye başladı. "Irak Yedinci Tugayı, karargah biriminin bir parçası olarak Binbaşı Cafer Osman'la birlikte Makbara ağır piyade bölüğünün tamamını, yaklaşık üç yüz tüfekçiyi gönderiyor. Maqbar'ın Bölüğü muhtemelen Yedinci Tugay'daki tek tamamen piyade birimidir - diğerlerinin hepsi güvenlik, polis ve sivil işlere odaklanmıştır - bu yüzden bunun büyük bir mesele olduğunu biliyoruz.
    
  "Papağan keşif tesisi dediğimiz hedef, küçük Zahuk köyünün kuzeyinde şüpheli bir gizli tünel kompleksi. Temas süresi yerel saatle üç yüz sıfır-sıfır saattir. Osman, doğu ve batı yönünde şehrin güvenliğini sağlamak için iki müfreze Irak askerini konuşlandıracak, iki müfreze ise güneyden tünel ağına girip burayı temizleyecek."
    
  "Peki ya kuzey Bruno?" diye sordu.
    
  "Sanırım kuzeye kaçacaklarını ve böylece Türklerin onlara bakacağını umuyorlar."
    
  "Türkler bu işin içinde mi?"
    
  "Cevap hayır efendim."
    
  "Kimse onlara IAD'nin sınır yakınında faaliyet göstereceğini söyledi mi?"
    
  "Bu Iraklıların işi efendim."
    
  "Sahada adamlarımız varken değil."
    
  Thompson, "Efendim, Irak operasyonuyla ilgili olarak Bağdat'ın izni olmadan Türklerle temas kurmamız yasaktır" dedi. "Bu bir güvenlik ihlali olarak değerlendiriliyor."
    
  Wilhelm, "Bu saçmalığa bakacağız," diye tükürdü. "İletişim, bölümü bağlayın - doğrudan generalle konuşmak istiyorum. Thompson, eğer Türkiye'de perde arkasında bağlantılarınız varsa onları arayın ve gayri resmi olarak bu gece Zahuk'ta bir şeyler olabileceğini söyleyin."
    
  "Ben hallederim Albay."
    
  Wilhelm, "Bunu gerçekleştir," diye çıkıştı. "Türkler başlarına gelenlerden sonra çok gergin olmalı. Tamam, peki ya Warhammer?"
    
  Bruno, "Warhammer'ın misyonu Irak ordusunu desteklemektir" diye devam etti. "Üçüncü Özel Harekat Filosu, her biri kızılötesi görüntü sensörü, bir lazer işaretleyici, iki adet 160 galonluk harici yakıt tankı ve altı adet lazer güdümlü AGM-114 Hellfire füzesi ile donatılmış iki adet MQ-9 Reaper'ı uçuracak. Warhammer karada Irak hatlarının arkasını gözetlemek için ikinci bir müfreze olan Bravo Bölüğünü gönderecekti. Maqbar'ın bölüğünün güneyinde, doğusunda ve batısında konumlanacaklar ve onları izleyecekler. Grevcilerin asıl görevi savaş alanının resmini doldurmak ve gerekirse yardım sağlamaktır. Birim, tüm savaş alanını denetlemek için Global Hawk'ını gönderiyor."
    
  Wilhelm, "Burada anahtar kelime izlemektir çocuklar," diye araya girdi. "Bu operasyonda silahlar sıkı olacak, biliyor musun? Ateş altında kalırsanız siper alın, kimliğinizi tespit edin, rapor edin ve emirleri bekleyin. IA dönüp bize ateş etse bile hazırlık maçlarını filme almakla suçlanmak istemiyorum. Devam etmek."
    
  Bruno, "Nala'da Warhammer'ın 4. Hava Alayı'ndan silahlanmış, yakıt dolu ve uçmaya hazır, füzeler ve Cehennem Ateşleri yüklü iki Apache helikopteri var" dedi. "Ayrıca 7. Hava Seferi Filomuz da var, bir B-1B Lancer bombardıman uçağımız var "Foxtrot devriye yörüngesi. Albay Cazzotto hava muharebe kontrolörü olarak görev yapıyor."
    
  Wilhelm, "Gerçekten toplu tecavüz, tamam," diye homurdandı. "Hava Kuvvetlerinin çığlık atması ve IAS'ye JDAM atmaya başlaması için ihtiyacımız olan tek şey bu - kuyruklarını bacaklarının arasına sıkıştırıp kaçarken Stryker'larımızı ezebilirler." Patrick, Gia'nın tepkisini bekledi ama Gia başını eğdi ve not almaya devam etti. "Tamam: güvenlik. Üste durum nedir Thompson?"
    
  Chris telefonu kulağına götürerek, "Şimdilik bravo Albay," diye yanıtladı, "ama kapıları açıp geri dönmeden bir saat önce otomatik olarak Delta'ya doğru yola çıkacağız."
    
  "Yeterince iyi değil. Şimdi Delta'ya git."
    
  "Albay Jaffar, THREATCON düzeyindeki herhangi bir değişiklikten önce bilgilendirilmek istiyor."
    
  Wilhelm, Thompson'ın istasyonuna baktı ve onun orada olmadığını görünce ağzı gerildi. Yardımcısına döndü. "Jaffar'a THREATCON'a hemen başlamayı tavsiye ettiğimi söyleyen bir mesaj gönder," dedi, "o zaman yap Thompson. Onun onayını beklemeyin." Weatherly doğrudan konuya girdi. Wilhelm'in tankı incelediğini gördüler. "Hangi cehennemdesin Thompson?"
    
  "Üst katta, gözlem güvertesinde generalin nerede olduğunu kontrol ediyorum."
    
  "Ait olduğunuz yere gelin, bizi THREATCON Delta'ya gönderin, sonra da müteahhitlerle ilgilenecek birini görevlendirin. Lanet görev yerinde sana ihtiyacım var.
    
  "Evet Albay."
    
  "General, uçağınız ve adamlarınız nerede?" Wilhelm gözlem güvertesine bakarak sordu. "Onları kaldırmak daha iyi."
    
  Patrick, "Uçak ve tüm ekipmanım hangarda" diye yanıtladı. Gia'nın da ona baktığını görmek onu sevindirmişti. "Uçak dışarıdan güç alıyor ve tam iletişim halinde."
    
  Wilhelm, McLanahan'a dik dik bakarak, "Bu ne anlama geliyorsa," diye çıkıştı. "Sadece kaçtığımızda senin ve eşyalarının yolumdan çekildiğinden emin olmak istiyorum."
    
  "İstediğiniz gibi hepimiz hangardayız Albay."
    
  Wilhelm, "Burada hiçbir şey istemiyorum General: Sipariş veriyorum ve yerine getiriliyor" dedi. "Ben aksini söylemediğim sürece sıfır-sıfır üç yüze kadar orada kalacaklar."
    
  "Anlaşıldı".
    
  "İstihbarat teşkilatı. Hacı müttefiklerimiz Bexar dışında orada en çok endişeye neden olan kim?
    
  Alayın özel sözleşmeli istihbarat görevlisi Frank Bexar, "Sektörümüzdeki en büyük tehdit, Musul merkezli ve Ürdünlü Ebu el-Abadi liderliğindeki, kendisini Irak İslam Devleti olarak adlandıran bir grup olmaya devam ediyor" dedi. "Iraklılar, Zahuk yakınlarındaki tünel ağının kendilerinin kalesi olduğunu düşünüyor, bu yüzden bu kadar büyük kuvvetler gönderiyorlar. Ancak El Abadi'nin orada olduğuna dair elimizde güvenilir bir istihbarat yok."
    
  Wilhelm, "Hacının oldukça iyi bilgileri olmalı Bexar," diye homurdandı. "Bunu neden yapmıyorsun?"
    
  Bexar, "Iraklılar onun orada olduğunu ve onu ölü ya da diri istediklerini söylüyorlar efendim" diye yanıtladı. "Fakat Zahuk ve kırsal bölge Kürtler tarafından kontrol ediliyor ve El Kaide Musul gibi şehirlerde en güçlü durumda. El Abadi'nin bu bölgede bir 'kale' kurmasına izin verildiğine inanamıyorum."
    
  "Eh, belli ki öyle, Bexar," diye tersledi Wilhelm. "Hacılarla bağlantılarınızı güçlendirmeniz ve etkileşimde bulunmanız gerekiyor ki istihbarat açısından sürekli kıçımızın üstünü emmeyelim. Başka bir şey?"
    
  "Evet efendim," diye yanıtladı Bexar endişeyle. "Koalisyon güçlerine yönelik bir diğer büyük tehdit ise Türkiye ile AOR'umuzda faaliyet gösteren Kürt gerillalar arasında devam eden çatışmadır. Türkiye'deki hedeflere saldırmak için sınırı geçmeye devam ediyorlar ve ardından Irak'a geri çekiliyorlar. Her ne kadar Kürt isyancılar bizim için doğrudan bir tehdit oluşturmasa da, Türkiye'nin Irak'taki PKK isyancılarının sığınaklarına yönelik sınır ötesindeki periyodik misilleme saldırıları bazen güçlerimizi tehlikeye maruz bırakıyor.
    
  "Türkler bize, AOR'umuza bitişik Türkiye-Irak sınırı boyunca yaklaşık beş bin askerin konuşlandırıldığını söyledi. Bu bizim kendi gözlemlerimizle tutarlıdır. Jandarma son on sekiz saat içinde birkaç misilleme saldırısı düzenlemişti ama çok büyük değildi; komando saldırı birimlerinin birçoğu intikam arayışı içinde serbest bırakılmıştı. Son istihbaratları, Baz ya da Hawk adını verdikleri Iraklı bir Kürt, muhtemelen bir kadın olan bir isyancı liderin, Türk askeri tesislerine cesur baskınlar düzenlediğini ve bunların arasında muhtemelen bir Türk tankerinin Diyarbakır'da düşürülmesinin de bulunduğunu gösteriyor."
    
  "Kadın, öyle mi? Buradaki kadınların çirkin ama aynı zamanda da sert olduğunu biliyordum?" Wilhelm gülerek belirtti. "Türklerden asker hareketleri ve terörle mücadele operasyonları hakkında güncel bilgi alıyor muyuz?"
    
  , "Türk savunma ve içişleri bakanlıkları faaliyetleri hakkında bize doğrudan bilgi sağlama konusunda oldukça başarılı" dedi. Hatta hava sahasını güvence altına almak için hava saldırılarından bazılarıyla telefonla temasa geçtik."
    
  Wilhelm, "En azından Türklerle ilgilendin Behar" dedi. İstihbarat görevlisi zorlukla yutkundu ve brifingini olabildiğince çabuk bitirdi.
    
  Son brifing bittikten sonra Wilhelm ayağa kalktı, kulaklıklarını çıkardı ve savaş karargahına döndü. "Tamam çocuklar, dikkatli dinleyin," diye sert bir şekilde başladı. Çalışanlar gösterişli bir şekilde dinlemek için kulaklıklarını çıkardılar. "Bu IA'in şovu, bizim değil, bu yüzden herhangi bir kahramanlık istemiyorum ve kesinlikle herhangi bir berbatlık da istemiyorum. Bu Iraklılar için büyük bir operasyon ama bizim için rutin; o yüzden bunu güzel, sorunsuz ve kitabına uygun hale getirin. Gözlerinizi ve kulaklarınızı açık, ağzınızı kapalı tutun. Ses etkinliği raporlarını yalnızca acil olanlarla sınırlayın. Senden bir şey izlemeni istediğimde, bunu bir nanosaniye sonra ekranıma koysan iyi olur, yoksa gelip seni burun deliklerine kahvaltıyla yediririm. Bizi izlemeye devam edin ve IA'e güzel bir gösteri sunalım. Başla."
    
  John Masters, "Gerçek Omar Bradley" diye espri yaptı. "Askerlerin gerçek bir askeri."
    
  Patrick, "Bölümde ve birliklerde oldukça saygı görüyor ve muhtemelen yakında bir yıldız alacak" dedi. "Güçlü biri ama gemiyi iyi yönetiyor ve işi bitiriyor gibi görünüyor."
    
  "Umarım yaptığımız şeyi yapmamıza izin verir."
    
  Patrick, "Bunu onunla ya da ona karşı yapacağız" dedi. "Tamam, Dr. Jonathan Colin Masters, bana bu kalabalığın resmini çiz ve kafamı karıştır."
    
  Genç mühendis, ameliyat edeceği beyni inceleyen bir beyin cerrahı gibi ellerini kaldırdı, hayali bir neşter aldı ve bilgisayarının klavyesinde yazmaya başladı. "Şaşırmaya hazır ol dostum. Başarısız olmaya hazırlanın."
    
    
  YAKIN İSTİHBARAT HEDEF PAPAĞAN, ZAHOQ YAKINLARI, IRAK
  BİRKAÇ SAAT SONRA
    
    
  Dört Stryker piyade savaş aracından oluşan bir müfrezenin komutanı Ordu Birinci Teğmen Ted Oakland, "Ben Hobbit Binası'nı değil, Büyük Merkez İstasyonu veya Tora Bora'yı bekliyordum" diye homurdandı. Nişancının görüşlerinin tekrarlayıcısı olan gece termal görüntüleme sistemiyle yaklaşık bir mil ilerideki görüş alanını taradı. El Kaide'nin sözde tünel kalesinin güney girişi, yirmi tonluk bir Stryker'ın kolayca geçebileceği küçük bir kerpiç kulübeydi. Bu, yerel sakinlerden ve bölgeyi çeşitli şekillerde "kale" ve "kale" olarak tanımlayan Iraklı meslektaşlarından aldıkları bilgilerle pek örtüşmüyordu.
    
  Oakland termal görüntüden taburun sekiz bin fit yukarıda uçan silahlı MQ-9 Reaper insansız hava aracı tarafından çekilen havai çekime geçti. Fotoğrafta Irak birliklerinin kulübe etrafındaki konumu açıkça görülüyor. Bölgede bir grup kulübenin yanı sıra ek binalar ve küçük sığır ağılları da bulunuyordu. Iraklı müdavimlerden oluşan en az sekiz müfreze yavaş yavaş bölgeye doğru ilerledi.
    
  Topçu, "Orası oldukça sessiz efendim" dedi.
    
  Oakland, "Kötü adamların ana kalesi olarak buna katılıyorum" dedi. "Fakat Iraklıların beceriksizce yollarına devam etmeleri, tüm eyaletin henüz kaçmaması bir mucize."
    
  Aslında Stryker keşif müfrezesinin varlığı muhtemelen kötü adamları Iraklılardan daha fazla uyarmıştı. Müfreze dört Stryker piyade zırhlı personel taşıyıcısından oluşuyordu. Yirmi tonluk araçların sekiz tekerleği ve 350 beygir gücünde turbo dizel motoru vardı. Araçların içinden uzaktan kontrol edilen, 50 kalibrelik makineli tüfekler veya kırk milimetrelik seri atışlı el bombası fırlatıcılarıyla hafif silahlarla donatılmışlardı. Ölümcül güç yerine hareket kabiliyeti için tasarlandıkları için Stryker'lar hafif zırhlıydı ve geleneksel takım düzeyindeki makineli tüfek ateşine zar zor dayanabiliyorlardı; Ancak dışarıdan bakıldığında bu araçlar, roket güdümlü el bombası patlamasından kaynaklanan enerjinin çoğunu absorbe edecek şekilde tasarlanmış, kafes benzeri çelik borulardan oluşan plaka zırhla kaplıydı ve bu da onları süper ağır gösteriyordu.
    
  Garip görünümlerine ve düşük teknolojili tekerlek boyutlarına rağmen Strykers, savaş alanına gerçek bir yirmi birinci yüzyıl yeteneği getirdi: ağ oluşturma. Stryker'lar, küresel bir kablosuz bilgisayar ağında kilometrelerce ötede bir düğüm oluşturabilir, böylece bireysel bir araçtan Amerika Birleşik Devletleri Başkanına kadar herkes konumlarını ve durumlarını takip edebilir, mürettebatın görebildiği her şeyi görebilir ve hedef bilgilerini herkese iletebilir. bölgedeki diğer ağlar. Her göreve benzeri görülmemiş düzeyde bir durumsal farkındalık getirdiler.
    
  Stryker'lar komutan, sürücü ve topçunun yanı sıra altı adet atlı birlik taşıyordu: bir manga lideri veya komutan yardımcısı, iki güvenlik askeri ve üç keşif piyadesi. Oakland onlara ilerideki bölgeyi yürüyerek kontrol etmek için atlarından inmelerini emretti. Güvenlik ekipleri her aracın etrafında bir çevre oluşturup bölgeyi gece görüş gözlükleriyle izlerken, ekip lideri ve izci askerler bubi tuzaklarını, siperleri veya düşmana ait herhangi bir işaret olup olmadığını kontrol ederek amaçlanan rota boyunca dikkatlice ilerlediler.
    
  Her ne kadar Iraklıların arkasında yürüyor olsalar ve temas kurmamaları gerekse de, Oakland onları atlarından inmiş olarak orada tuttu çünkü Irak askerleri çoğu zaman hiçbir anlam ifade etmeyen şeyler yapıyordu. "Kayıp" Irak askerlerini (yanlış yöne yürüyen, çoğunlukla düşman hatlarından uzaklaşan adamlar) ya da mola veren, yemek yiyen, dua eden ya da birliklerinden uzakta dinlenen askerleri buldular. Oakland sık sık müfrezesinin ana kuvvetin arkasındaki asıl işinin Iraklıları doğru yöne yönlendirmek olduğunu öne sürüyordu.
    
  Ancak bugün Iraklılar iyi bir ilerleme kaydediyor gibi görünüyordu. Auckland bunun nispeten büyük ölçekli bir operasyon olduğundan, Maqbar'ın şirketinin önde olmasından ve Binbaşı Othman'ın ne zaman bir operasyon başlasa bir abayanın altında saklanmak yerine savaş alanında olmasından kaynaklandığından emindi.
    
  Oakland müfrezenin güvenli ağına, "İletişimden önce yaklaşık on beş mikrofon" dedi. "Uyanık ol." Hala keşfedildiklerine dair bir işaret yok. Oakland bunun ya nispeten iyi gideceğini düşündü ya da bir pusuya düşmüşlerdi. Önümüzdeki birkaç dakika anlatacak...
    
    
  KOMUTA VE KONTROL MERKEZİ, MÜTTEFİK HAVA ÜSSÜ NAKHLA, IRAK
  AYNI ZAMANDA
    
    
  Patrick McLanahan, "Etkilendim John, gerçekten etkilendim" dedi. "Mekanizma reklamı yapıldığı gibi çalışıyor."
    
  "Daha azını mı bekliyordun?" John Masters kendini beğenmiş bir tavırla karşılık verdi. Omuz silkti ve ekledi: "Aslında ben de şaşırdım. Alay ekipmanını ağa bağlamak, kendi sensörlerimizi bağlamaktan daha büyük bir engeldi ve her şey oldukça sorunsuz ilerledi."
    
  Patrick, "Bu kötü olabilir: alayın ağına bağlanmak bu kadar kolay olmamalı" dedi.
    
  John kendinden emin bir şekilde, "Bizimkileri hacklemek alaydakiler kadar kolay değil," dedi. "Şartlarımızı kırmak için bir Sandra Bullox ordusu gerekir." Dizüstü bilgisayar monitöründeki boş bir pencereyi işaret etti. "Global Division Hawk henüz takıma alınmayan tek oyuncu."
    
  Patrick, "Bundan ben sorumlu olabilirim" diye itiraf etti. Dave'e bu gece gözetime başlamaya hazır olacağımızı söyledim ve o da muhtemelen bunu Başkan Martindale'e iletti, o da muhtemelen bunu Kolordu Karargahına iletti. Bakanlık "Global Hawk"ı yeniden görevlendirmiş olabilir.
    
  John, "Bu senin hatan değil, William'ın hatası" dedi. "Uçmamıza izin verseydi, leş gibi onun üstüne düşerdik. Zaten orada da bir sürü gözleri var."
    
  Patrick başını salladı ama hâlâ endişeli görünüyordu. "Bu tünellerin kuzey kısmı konusunda endişelerim var" dedi. "Eğer herhangi bir AQI kaçarsa, onlara göz kulak olmalıyız ki Türkleri onları yakalamaya gönderebilelim veya Reaper'ı kullanarak onlarla başa çıkabilelim." John'un dizüstü bilgisayar penceresini ekranına getirdi, bir süre inceledi, klavyeye birkaç komut girdi ve konuştu. "Bayan Harrison?"
    
  "Harrison. Bu kim?"
    
  "General McLanahan."
    
  Drone yüklenicisinin şaşkınlıkla etrafına baktığını görebiliyordu. "Neredesiniz general?"
    
  "Üst katta, gözlem güvertesinde."
    
  Yukarıya baktı ve onu büyük, eğimli pencere camlarından gördü. "Ah, merhaba efendim. Bu ağda olduğunu bilmiyordum."
    
  "Resmi olarak öyle değilim ama Chris sorun olmadığını söyledi. Sana birşey sormam lazım ".
    
  "Evet efendim?"
    
  "Operasyonun güney kısmında Kelly İki-İki görevde ve Kelly İki-Altı da koruma olarak gitmeye hazır. İki-İki'yi kuzey tünel girişini kapatmak için kuzeye, İki-Altı'yı da güney tünel girişini kapatmak için hareket ettirebilir misiniz?"
    
  "Neden efendim?"
    
  Global Hawk istasyonda değil, dolayısıyla kuzeyde kapsama alanımız yok."
    
  "Reaper'ı füzenin Türkiye sınırındaki maksimum menzili içinde uçurmam gerekecek ve bu da Kolordu'nun ve muhtemelen Dışişleri Bakanlığı'nın iznini gerektirecek. Two-Six'ten bir silah yükleyip yukarıya gönderebiliriz."
    
  "Muhtemelen o zamana kadar her şey bitmiş olur, Teğmen."
    
  "Doğru efendim."
    
  Patrick, "Buna dikkat çekebilirsek biraz daha rahatlarım" dedi. "Ben Birlik'le temasa geçene kadar İki-İki'yi aşırı menzile göndermeye ne dersiniz?"
    
  Harrison, "Kaçabilmesi için Two-Six'i öldürmem gerekecek," dedi. "Hazırlanmak." Patrick, Nala Hava Üssü'nün yaklaşmasını gösteren radar görüntüsüne geçti ve burada nispeten trafikten yoksun olduğunu gördü; bunun nedeni şüphesiz kuzeydeki operasyon sonucunda hava sahasının kapatılmasıydı. Bir dakika sonra: "Hava sahası hazır olduğumuzda havalanabileceğimizi söylüyor efendim. Muharebe binbaşısından izin alayım."
    
  "Bu benim fikrimdi Teğmen, bu yüzden onu arayıp ne demek istediğimi açıklamaktan memnuniyet duyarım."
    
  Harrison, Patrick'e bakıp kıkırdayarak, "Bu ağda olmamalısınız efendim," dedi. "Ayrıca, eğer kusura bakmazsanız, fikrinizin övgüsünü almak isterim."
    
  "Herhangi bir karışıklık olursa suçu üstleneceğim, Teğmen."
    
  "Sorun değil bayım. Hazır ol." Bağlantıyı kesti ama Patrick, Binbaşı Bruno ile yaptığı konuşmaya ve Bruno ile Yarbay Weatherly arasında fırlatmayla ilgili konuşmaya kulak misafiri oldu. Hepsi, herhangi bir uluslararası anlaşmayı ihlal etmediği sürece Reaper'ı hareket ettirmenin iyi bir fikir olduğu konusunda hemfikirdi ve çok geçmeden Kelly İki-Altı havaya uçtu ve İki-İki, Türkiye sınırı yakınında bir devriye yörüngesine girmek için kuzeye hareket ediyordu.
    
  Wilhelm tank ağı üzerinden, "Reaper'ı kuzeye taşımak kimin fikriydi... Vay be," dedi.
    
  Weatherly, Harrison'ın fikri efendim, dedi.
    
  "Bir müteahhit için harika bir 'vay be' harcadım mı?" dedi Wilhelm kendinden iğreniyormuş gibi yaparak. "Ah, paralı askerlere ara sıra kemik atmamız gerektiğini biliyorum. Seni şimdiden uyarıyorum Harrison."
    
  "Teşekkür ederim Albay."
    
  "Bu onun övgü verme şekli mi?" John sordu. "Ne hoş bir adam."
    
  Reaper Türkiye sınırına yakın bir devriye yörüngesine girdiğinde operasyonun resmi çok daha iyi görünüyordu, ancak resmi tamamen dolduramayacak kadar güneydeydi. Harrison, Patrick'e, "Bu iyi bir fikirdi efendim," dedi, "ancak ROE sınırlamaları hâlâ bize tünelin sözde nereden çıktığına dair bir fikir veremiyor. Global Hawk'ı kontrol edeceğim."
    
  John, "Pazar günü bu bölgeyi mazlumla birlikte yedi şekilde kapatırdık" dedi. "Bu adamlar bizi çalışırken görene kadar bekleyin."
    
  "Bu ismi değiştirmeni gerçekten istiyorum, John."
    
  John mutlu bir şekilde, "Yapacağım ama önce Hava Kuvvetleri'nin yüzünü bir süreliğine bu işe sokmak istiyorum" dedi. "Sabırsızlanıyorum".
    
    
  İSTİHBARAT HEDEFİ - PAPAĞAN
  KISA BİR ZAMAN SONRA
    
    
  Teğmen Oakland'ın Stryker'ındaki topçu, kızılötesi görüşleriyle tünel girişinin görüntüsünü inceleyerek, "İşte geliyorlar efendim," dedi. Ekranda birkaç parlak ışık yanıp söndü ve bir saniye sonra bir patlama sesi ekranda yankılandı. "Önde gelen takımlar hareket halinde gibi görünüyor."
    
  Oakland saatine baktı. "Hem de tam zamanında. Etkilendim. Bu büyüklükteki bir operasyonu zamanında tamamlamamız zor olur" dedi. Monitöründeki bir düğmeye bastı, bölgeye konuşlandırılmış Stryker'larının her birinin etrafındaki alanları kontrol etti, sonra mikrofonunu açtı. Müfrezesine telsizle "Silahlar hazır ve tetikte olun çocuklar" diye seslendi. "OVR hareket halinde." Her bölümün lideri evet tuşuna bastı.
    
  Hepsi giriş yaptıktan sonra Auckland, Nala'daki Tank'a dost kuvvetlerin hareketlerini bildiren bir anlık mesaj gönderdi. Kısa bir süreliğine Maqbar'ın bölüğünün komuta radyo ağına geçti ve Arapça heyecanlı bağırışlardan oluşan çılgınca ve tamamen anlaşılmaz bir kakofoniyle karşılandı. Hızla kapattı. "İyi radyo disiplini beyler," dedi alçak sesle.
    
  Stryker'ın topçusu, "Geliyorlar efendim" dedi. O ve Oakland, sekiz Irak askerinden oluşan bir ekibin binaya yaklaşmasını izledi. İki asker el bombası fırlatıcıları kullanarak kapıyı patlattı ve çok yaklaştıkları için üzerlerine tahta ve taş parçaları yağdırdı.
    
  "Haydi çocuklar, giriş ekibiniz nerede?" Oakland yüksek sesle söyledi. "Kapıyı patlatanların engelsiz içeri giremeyeceğini bilmelisiniz. Bir ekip kapıyı kırarken, ışıktan ve şoktan korunan diğer ekip içeri giriyor. Yedi yaşındaki çocuğum bunu biliyor." Ancak çok geçmeden çavuşun sızma ekibini yeniden düzenlediğini ve sızma ekibini yoldan çektiğini gördü, böylece kısa bir kekelemeden sonra operasyon ilerliyormuş gibi göründü.
    
  Tank'a döndüğümüzde, Patrick ve John eylemi Stryker ve insansız hava aracı yayınları aracılığıyla izlediler... Ancak Patrick, sözde tünel girişine yapılan baskını değil, daha kuzeyde, Irak-Türkiye sınırı boyunca yapılan baskını izliyordu. MQ-9 Reaper'ın kızılötesi görüntüleme tarayıcısından alınan görüntü, yüksek, kayalık uçurumlar ve derin, ormanlık vadilerin arasına serpiştirilmiş inişli çıkışlı tepeleri gösteriyordu.
    
  Alayın Reaper irtibat subayı Margaret Harrison, interkom üzerinden ona, "Kusura bakmayın efendim, ama bu görüş açısından çok fazla kontrast veya ayrıntı elde edemezsiniz" dedi . "Orak makineleri ufuktan ziyade oldukça dik bir açıyla aşağıya bakacak şekilde tasarlandı."
    
  Patrick, "Kabul edildi," diye yanıtladı. "Sadece birkaç saniye daha." Klavyesindeki başka bir tuşa dokundu ve "Bay Bexar?" dedi.
    
  Özel olarak işe alınan bir istihbarat görevlisi, "Bexar dinliyor" diye yanıtladı.
    
  "Ben McLanahan."
    
  "Nasılsınız generalim? Artık çevrimiçi olma hakkınız var mı?"
    
  "Bay Thompson her şeyin yolunda olduğunu söyledi. Bir sorum var."
    
  Bexar, "Ben kişisel olarak sizin güvenlik izninizi bilmiyorum General" dedi. "Çok Gizli olarak sınıflandırıldığınızı varsayıyorum, aksi takdirde brifinge katılamazsınız, ancak doğrulayana kadar operasyonel güvenliği tehlikeye atabilecek herhangi bir soruyu yanıtlamaktan kaçınmak zorunda kalacağım."
    
  "Anlaşıldı. Alayın sorumluluk sahasının hemen bitişiğindeki bölgede Türklerin beş bin askerinin bulunduğu size bildirildi mi?
    
  "Evet efendim. Şırnak ve Hakkari illerinde birer tane olmak üzere iki mekanize piyade tugayı ve üç Jandarma taburunun eşdeğeri."
    
  "Bu çok fazla değil mi?"
    
  Bexar, "Son olaylar göz önüne alındığında öyle düşünmüyorum" dedi. "Son birkaç yılda ABD ve Irak ordularının seviyesini kabaca kopyalamaya çalıştılar. Geçmişte jandarma, PKK'nın faaliyet düzeyine bağlı olarak Türkiye'nin güneydoğusunda çok daha büyük bir kuvvet bulunduruyordu. Sorun şu ki, Jandarma birliklerinin hareketleri hakkında her zaman düzenli güncellemeler alamıyoruz."
    
  "Bu neden?"
    
  "Türk İçişleri Bakanlığı oldukça çekingen; NATO ile yapılan anlaşma, onları Savunma Bakanlığı'nın aksine bilgi paylaşma zorunluluğu getirmiyor."
    
  "Fakat mekanize piyadelerin bu bölgedeki hareketi nispeten yeni bir gelişme mi?"
    
  "Evet".
    
  "İlginç. Ama sorum şu Bay Bexar: neredeler?"
    
  "Kim nerede?"
    
  "Bütün bu Türk kuvvetleri nerede? Mekanize bir piyade tugayının saklanması oldukça zordur."
    
  "Eh, sanırım..." Soru görünüşe göre istihbarat memurunu şaşırttı. "Onlar... her yerde olabilirler General. Eyalet başkentlerinde garnizonda olduklarını varsayıyorum. Jandarmalara gelince, onlar bu bölgede bizim gözlemlerimizden rahatlıkla kaçabilirler."
    
  Patrick, "Kelly İki-İki son birkaç dakikadır sınırı araştırıyor ve hiçbir araç izine rastlamadım" dedi. "Ve benim haritalarıma göre İki-İki doğrudan Uludere şehrine bakıyor, değil mi?"
    
  "Hazırlanmak." Bir dakika sonra, Reaper'ın kızılötesi görüntü sensöründen gelen telemetri okumalarını kontrol ettikten sonra: "Evet General, haklısınız."
    
  "Şehre bakıyoruz ama orada herhangi bir ışık, hatta herhangi bir yaşam belirtisi göremiyorum. Bir şey mi kaçırıyorum?
    
  Kısa bir duraklama oldu; ardından: "General, neden Türkiye'yi soruyorsunuz?" Türkler bu operasyona katılmıyor."
    
  Evet, diye düşündü Patrick, neden Türkiye'ye bakıyorum? "Sadece merak ettim sanırım" diye yanıtladı sonunda. "İşine dönmene izin vereceğim. İçin özür dilerim-"
    
  "Harrison, İki-İki neye bakıyor?" Wilhelm dahili telefondan sordu. "On beş mil öteden yanlış yöne bakıyor. Yer gözetleme planınızı kontrol edin."
    
  Patrick kendisinin müdahale etmesi gerektiğini biliyordu; sınırın ötesinden Türkiye'ye bakmak Harrison'ın fikri değildi. "Sadece sınırın ötesine bakmak istedim Albay."
    
  "Bu kim?"
    
  "McLanahan."
    
  "Benim ağımda ne yapıyorsunuz General?" Wilhelm gürledi. "Konuşamayacağını, izleyip kulak misafiri olabileceğini söyledim ve sana sensör operatörlerimi denetleme yetkisi vermediğime eminim!"
    
  "Üzgünüm Albay ama bir konuda tuhaf hislerim vardı ve kontrol etmem gerekiyordu."
    
  "Af dilemek izin istemekten daha iyidir, öyle değil mi General?" Wilhelm kıkırdadı. "Senin hakkında bunu duydum. Senin 'tuhaf duyguların' umurumda değil McLanahan. Harrison, bu Reaper'ı yanına al..."
    
  "Ne görmek istediğimi bile sormayacak mısın Albay?"
    
  "Ben öyle değilim çünkü şu anda Türkiye"de hiçbir şey beni ilgilendirmiyor. Unuttuysanız söyleyeyim General, benim sahada Türkiye'de değil, Irak'ta faaliyet gösteren bir keşif müfrezem var. Ama bu konuyu açtığından beri, sen kim oluyordun...
    
  "Roket fırlatma!" - birisi müdahale etti. Kelly Two-Two'dan aktarılan görüntüleri gösteren monitörde, Türkiye sınırının ötesinden gece gökyüzünde düzinelerce parlak ateş çizgisi yayılıyor!
    
  "Bu da nedir böyle?" Wilhelm öfkesini kaybetti. "Nereden kalkıyor?"
    
  "Bu Türkiye'den bir roket salvosu! "Patrick bağırdı. "Halkınızı oradan çıkarın Albay!"
    
  "Kapa çeneni, McLanahan!" Wilhelm çığlık attı. Ancak dehşet içinde koltuğundan fırladı, görüntüyü birkaç dakika inceledi, ardından alay ağı düğmesine bastı ve bağırdı: "Tüm Warhammer oyuncularına, tüm Warhammer oyuncularına, burası Warhammer, topçu size kuzeyden yaklaşıyor, ters yönde, şimdi Parrot'tan uzaklaşın! "
    
  "Tekrarlamak?" - keşif bölümlerinden biri yanıt verdi. "Bir daha söyle, Savaş Çekici!"
    
  "Tekrar ediyorum, tüm Warhammer oyuncuları, burası Warhammer, Parrot hedefinden uzaklaşmak için yirmi saniyeniz var ve ardından siper almak için beş saniyeniz var!" Wilhelm çığlık attı. "Topçu kuzeyden yaklaşıyor! Taşınmak! Taşınmak!" Tankın interkomundan bağırdı: "Birisi kahrolası Türk ordusunu hatta bağlasın ve onlara ateşi kesmelerini söylesin, yerde birliklerimiz var!" Ambulans helikopterlerine haber verin ve derhal takviye kuvvet gönderin!"
    
  "Sınırdan bu fırlatma noktalarına bir B-1 gönderin Albay!" Patrick dedi. "Eğer daha fazla fırlatıcı varsa, onlar..."
    
  "Kapa çeneni ve ağımdan çık dedim, McLanahan!" Wilhelm öfkesini kaybetti.
    
  Stryker keşif devriyeleri hızlı hareket ediyordu ancak gelen füzeler kadar hızlı değildi. İki düzine füzenin otuz mil yol kat etmesi ve Zahuk tünel kompleksi alanını binlerce yüksek patlayıcı anti-personel ve anti-araç mayınlarıyla yağdırması yalnızca on saniye sürdü. Bazı mayınlar birkaç metre yukarıda patlayarak aşağıdaki bölgeyi beyaz-sıcak tungsten topaklarıyla yağdırdı; yüksek patlayıcı parçalanma savaş başlığına sahip zeminle, binalarla veya araçlarla temas halinde patlayan diğer mayınlar; diğerleri ise yerdeydi ve rahatsız edildiklerinde ya da belirli bir süre sonra otomatik olarak patlıyorlardı.
    
  Sadece birkaç dakika sonra, ilk hedef alanının birkaç yüz metre batısını, doğusunu ve güneyini hedef alan ve ilk bombardımandan kaçmış olabilecek herkesi yakalamak için tasarlanmış ikinci bir bombardıman meydana geldi. Bu, Amerikan keşif müfrezesinin geri çekilen üyelerinin çoğunu yakalayan bir saldırıydı. Mayınlar, Stryker'ların hafif üst zırhına yukarıdan nüfuz ederek onları parçaladı ve diğer yüksek patlayıcı mühimmatlara açık bıraktı. Araçlarının içindeki katliamdan atlarından inip kaçanların çoğu, canlarını kurtarmak için kaçmaya çalışırken üstlerinde veya ayaklarının altında patlayan mühimmatlar nedeniyle öldürüldü.
    
  Otuz saniye sonra her şey bitmişti. Şaşkına dönen çalışanlar, yukarıda Reaper ve Predator dronları tarafından canlı olarak yayınlanan her şeyi dehşet içinde izledi.
    
    
  BEYAZ SARAY, WASHINGTON, DC.
  KISA BİR ZAMAN SONRA
    
    
  Başkan Joseph Gardner, Oval Ofis'in bitişiğindeki özel bir ofiste bilgisayarından çıkıyordu ve bir gün sonra telefon etmek için ceketine uzanıp eve doğru gidiyordu ki telefon çaldı. Bu kişi onun ulusal güvenlik danışmanı, uzun süredir arkadaşı ve eski Deniz Kuvvetleri Müsteşar Yardımcısı Conrad Carlisle'dı. Hoparlör düğmesine bastı: "Ben de bitirmek üzereydim Conrad. Bu bekleyebilir?"
    
  Carlisle muhtemelen arabasında bulunan güvenli bir cep telefonuyla "Keşke yapabilseydim efendim" dedi. Arkadaşının acil bir durum olmadığı sürece baş başa konuştuklarında ona nadiren "efendim" demesi Başkan'ın hemen dikkatini çekti. "Beyaz Saray'a gidiyorum efendim. Türkiye'nin Irak'a Sınır Ötesi Saldırısı Raporları."
    
  Gardner'ın kalp atış hızı yüzde birkaç puan düştü. Şu anda ne Türkiye, ne de özellikle Irak ona stratejik bir tehdit oluşturmuyordu; hatta Irak'ta yaşananlar bile nadiren uzun uykusuz gecelere neden oluyordu. "Bizim adamlarımızdan herhangi biri bu işe karıştı mı?"
    
  "Yığın."
    
  Kalp atışları tekrar geri geldi. Ne oldu? "Kahretsin". Evde yapmayı düşündüğü buzlu bir bardak romun neredeyse tadını alabiliyordu. "Bunlar Durum Odasında benim için zaten oluşturuldu mu?"
    
  "Hayır efendim."
    
  "Ne kadar bilgin var?"
    
  "Çok az".
    
  Aksiyon gerçekten ivme kazanmaya başlamadan önce bir içki alma zamanı. "Oval Ofis'te olacağım. Gel ve beni al."
    
  "Evet efendim".
    
  Gardner, Old Navy kahve kupasına birkaç buz küpü koydu, içine biraz Ron Caneca romu döktü ve Oval Ofis'e taşıdı. Bir yerlerde yaklaşan bir kriz vardı ve dünyanın her yerindeki izleyicilerin pencerelerinden dışarı bakıp Amerika Birleşik Devletleri Başkanı'nı sıkı bir şekilde çalışırken görmesi önemliydi; ancak bu, onun kendisini bundan mahrum bırakması gerektiği anlamına gelmiyordu.
    
  Oval Ofis'teki televizyonu CNN'e çevirdi ama Türkiye'de yaşanan bir olaya dair henüz bir haber yoktu. Ofisindeki durum odasından sinyal alabiliyordu ama acil durum dünya çapında yayınlanana ve herkes onun zaten bunu izlediğini görene kadar Oval Ofis'ten ayrılmak istemiyordu.
    
  Her şey imajla ilgiliydi ve Joe Gardner spesifik, özenle hazırlanmış bir imaj sunma konusunda ustaydı. Yatağa gittiği zamanlar dışında daima yakalı gömlek ve kravat takardı, ceket giymiyorsa ise çok çalıştığı izlenimini vermek için kolları sıvanır ve kravatı hafifçe gevşetilirdi. Sık sık hoparlörü kullanıyordu ama başkaları onu görebildiği zaman, herkesin onun meşgul bir şekilde konuştuğunu görebilmesi için her zaman ahizeyi kullanıyordu. Ayrıca hiçbir zaman kaliteli porselen fincanlar kullanmadı ; tüm içecekleri için ağır, kalın, lacivert kahve fincanlarını tercih etti çünkü bunların kendisini daha erkeksi gösterdiğini düşünüyordu.
    
  Üstelik, televizyondaki bardağı içkiyle dolu Jackie Gleason gibi, herkes onun kahve içtiğini sanırdı.
    
  Beyaz Saray Özel Kalem Müdürü Walter Cordus, Oval Ofis'in kapısını çaldı, herhangi bir protesto belirtisi olması ihtimaline karşı gerekli birkaç saniye bekledikten sonra kendisi içeri girdi. Cordus, "Conrad beni aradı Joe," dedi. Kot pantolon, sweatshirt ve tekne ayakkabıları giyiyordu. Gardner'ın bir başka eski dostu ve müttefiki olan o da her an ulaşılabilirdi ve muhtemelen karısı ve etkileyici çocuklarıyla birlikte evde olmak yerine Batı Kanadı'nda bir yerde saklanıyordu. Dolabın içine gizlenmiş düz ekran televizyona baktı. "Zaten bir şey var mı?"
    
  "HAYIR". Gardner kupasını kaldırdı. "İçecek al. Neredeyse senden bir öndeyim." Genelkurmay başkanı itaatkar bir şekilde kendine bir kupa rom doldurdu ama her zamanki gibi bir damla bile içmedi.
    
  Carlisle elinde brifing dosyasıyla Oval Ofis'in kapılarından içeri girene kadar CNN'de bir şey ortaya çıkmadı ve bu sadece ekranın alt kısmındaki bir kaydırmada Kuzey Irak'taki bir "ateş etme olayı"ndan bahsediliyordu. . Carlisle, "Bu bir dost ateşi olayına benziyor efendim" dedi. "Bir ordu müfrezesi, bölge Türk orta menzilli güdümsüz roketler tarafından saldırıya uğradığında, Irak'ta El Kaide şüphesi bulunan bir tünelin girişini temizlemede Iraklı bir piyade bölüğünü destekliyordu."
    
  "Kahretsin," diye mırıldandı başkan. "Stacy Ann'i buraya getir."
    
  Carlisle, "O yolda, Miller da öyle" dedi. Gösterişli olduğu kadar hırslı da olan Louisiana'lı eski ABD senatörü Stacey Ann Barbeau'nun yakın zamanda yeni Dışişleri Bakanı olduğu onaylandı; Gardner'ın uzun süredir arkadaşı ve sırdaşı olan Miller Turner da Savunma Bakanıydı.
    
  "Kayıplar mı?"
    
  "On bir ölü, on altı yaralı, on tanesinin durumu kritik."
    
  "Evet".
    
  Sonraki on dakika içinde başkanın danışmanları veya yardımcıları birer birer Oval Ofis'e akın etti. En son gelen Barbeau'ydu; kasabada geçireceği bir geceye hazırmış gibi görünüyordu. Doğrudan kahve tepsisine yönelirken, "Personelim Türkiye Büyükelçiliği ve Türkiye Dışişleri Bakanlığı ile temas halinde" dedi. "Yakında her birinden bir telefon bekliyorum."
    
  Turner, Kolordu komutanından bir telefon aldıktan sonra, "Yaralıların sayısı on üçe yükseldi ve artması bekleniyor efendim" dedi. "Hedefin müfrezenin kendisi olduğunu söyleyemezler ama görünen o ki Iraklılar ve Türkler aynı hedefi takip ediyorlardı."
    
  "Peki eğer adamlarımız Iraklıları destekliyorsa nasıl saldırıya uğradılar?"
    
  "İlk değerlendirme yüklenicileri, ikinci tur füzelerin hedef bölgeden kaçan hayatta kalanları yakalamayı amaçladığını söylüyor."
    
  "Müteahhitler mi?"
    
  Ulusal Güvenlik Danışmanı Carlisle, "Bildiğiniz gibi efendim," dedi, "Irak'ta, Afganistan'da ve dünya genelindeki diğer birçok ileri lokasyondaki üniformalı askeri kuvvetlerimizi önemli ölçüde azaltmayı başardık ve onların yerine sivil yüklenicileri yerleştirmeyi başardık. Doğrudan eylem gerektirmeyen neredeyse tüm askeri işlevler (güvenlik, keşif, bakım, iletişim, liste uzayıp gidiyor) bugünlerde müteahhitler tarafından yerine getiriliyor."
    
  Başkan başını salladı ve şimdiden diğer ayrıntılara geçti. "Aileleri arayabilmem için kurbanların isimlerine ihtiyacım var."
    
  "Evet efendim".
    
  "Bu müteahhitlerden herhangi biri zarar gördü mü?"
    
  "Hayır efendim."
    
  "Rakamlar," dedi başkan tembelce.
    
  Başkanın masasındaki telefon çaldı ve Genelkurmay Başkanı Walter Cordus telefonu aldı, dinledi ve Barbeau'ya uzattı. "Türkiye Başbakanı Akash, Stacey, devlet adına olaya karıştı."
    
  Barbeau, "Bu iyiye işaret" dedi. Başkanın bilgisayarındaki tercümanı etkinleştirdi. "Günaydın Sayın Başbakan" dedi. "Ben Dışişleri Bakanı Barbeau."
    
  Aynı anda başka bir telefon çaldı. "Türkiye Cumhurbaşkanı Hirsiz sizin için hatta efendim."
    
  Gardner telefonu kaldırarak, "Bir açıklaması olsa iyi olur" dedi. "Sayın Başkan, bu Joseph Gardner."
    
  Kurzat Hirsiz çok iyi bir İngilizceyle, "Başkan Gardner, iyi akşamlar," dedi, sesi endişeden oldukça titriyordu, "Sizi rahatsız ettiğim için kusura bakmayın, ama az önce Irak sınırında meydana gelen korkunç bir trajediyi duydum ve To Tüm Türkiye halkını, bu korkunç olayda hayatını kaybeden erkeklerin ailelerini derhal arayarak üzüntümü, pişmanlığımı ve üzüntümü belirtmek istedim."
    
  Gardner, "Teşekkür ederim Sayın Başkan" dedi. "Peki ne oldu?"
    
  Hirsiz, "İç güvenlik güçlerimizin affedilemez bir hatası" dedi. "Kürt PKK'lı isyancıların ve teröristlerin Irak'ta bir tünel kompleksinde toplandığı ve bir Türk havaalanına veya askeri hava sahasına, yakın zamanda Diyarbakır'da düzenlenen saldırıdan daha büyük ve daha yıkıcı bir saldırı planladıkları yönünde bilgi aldılar. Bilgiler çok güvenilir kaynaklardan geldi.
    
  "Irak sınırını geniş bir alanda geçen ve çok geniş bir alana yayılan tünel kompleksinde PKK'lı sayısının yüzlerce olduğunu söylediler. Bu kadar tehlikeli bir bölgede, bu kadar büyük bir grubu yok etmek için yeterli kuvveti toplamak için yeterli zamanımızın olmadığı tespit edilerek, roket ateşiyle saldırı yapılmasına karar verildi. Saldırı emrini bizzat ben verdim, dolayısıyla bu benim hatam ve sorumluluğumdur" dedi.
    
  "Tanrı aşkına, Sayın Başkan, neden önce bize söylemediniz?" - Gardner sordu. "Biz müttefikiz ve dostuz, hatırladın mı? Biliyorsunuz, sınır bölgesini güvenlik altına almak ve PKK dahil isyancıları yakalamak için gece gündüz bölgede faaliyet gösteren güçlerimiz var. Hızlı bir telefon görüşmesi bizi uyarabilir ve teröristlere haber vermeden güçlerimizi geri çekebiliriz."
    
  Hirsiz, "Evet, evet, bunu biliyorum Sayın Başkan" dedi. "Fakat muhbirimiz bize teröristlerin yakında harekete geçeceğini ve hızlı hareket etmemiz gerektiğini söyledi. Zaman yoktu..."
    
  "Zaman yok? Yalnızca destekleyici bir rol oynayan 13 ölü Amerikalı, Sayın Başkan! Ve henüz Irak'ta ölenlerin sayısını bile bilmiyoruz! Zamanı bulmalıydın!"
    
  Hirsiz, bu kez sesinde bariz bir öfkeyle, "Evet, evet, katılıyorum Sayın Başkan ve bu, derin üzüntü duyduğum ve kişisel olarak özür dilediğim korkunç bir ihmaldi" dedi. Kısa bir duraklama oldu; ardından: "Ama şunu hatırlatayım efendim, Irak operasyonuyla ilgili ne sizden ne de Irak hükümetinden bize bilgi verilmedi. Böyle bir bildirim bu kazanın da önüne geçmiş olurdu."
    
  Gardner, "Suçlamayı hemen üstünüze atmayın Sayın Başkan," diye tersledi. "Türk topraklarını değil Irak topraklarını hedef alan topçu ateşiniz nedeniyle 13 Amerikalı öldü! Bu affedilemez!"
    
  "Kabul ediyorum, katılıyorum efendim," dedi Hirsiz taş gibi. "Buna itiraz etmiyorum ve suçu olmaması gereken bir yere koymaya çalışmıyorum. Ancak tünel kompleksi Irak-Türkiye sınırının altındaydı, teröristler Irak'ta toplanıyordu ve isyancıların Irak ve İran'da yaşadığını, komplo kurduğunu, silah ve malzeme topladığını biliyoruz . Sınırın hangi tarafında olursa olsun meşru bir hedefti. Irak'taki Kürtlerin PKK'yı barındırdığını ve desteklediğini, Irak hükümetinin ise onları durdurmak için çok az şey yaptığını biliyoruz. Harekete geçmeliyiz çünkü Iraklılar bunu yapmayacak."
    
  Gardner sinirli bir şekilde, "Başkan Hirsiz, Irak hükümetinin PKK ile ne yaptığı ya da yapmadığı konusunda sizinle tartışmaya girmeyeceğim" dedi. "Olanların tam olarak açıklanmasını istiyorum ve bunun bir daha olmasını önlemek için elinizden gelen her şeyi yapacağınıza dair sözünüzü istiyorum. Biz müttefikiz efendim. Bunun gibi felaketler önlenebilir ve kaçınılmalıdır; öyle görünüyor ki, Irak'ın müttefiki ve dost komşusu olarak görevinizi yerine getirmiş olsaydınız ve bizimle daha iyi iletişim kursaydınız, bu mümkün olabilirdi..."
    
  "Bir saniye! Kusura bakmayın efendim?" dedi Hirsiz. Hattın diğer ucunda uzun bir duraklama oldu ve Gardner arka planda birinin sik kelimesini söylediğini duydu; bilgisayar çevirmenine göre bu "penis başı" anlamına geliyordu. ancak, size açıkladığım gibi, yakın zamanda Türkiye'nin büyük bir şehrinde iki düzineye yakın masum erkek, kadın ve çocuğu öldüren PKK teröristlerine saldırdığımızı sanıyorduk.Zahuk olayı, tüm sorumluluğunu üstlendiğim ve içtenlikle korkunç bir hataydı. Sizden, kurbanların ailelerinden ve Amerika halkından özür dilerim ama bu size bu hükümetten herhangi bir şey talep etme hakkını vermez."
    
  Gardner, "Müstehcenlik için hiçbir neden yok, Başkan Hirsiz" dedi; o kadar heyecanlı ve kızgındı ki alnındaki damarlar ortaya çıkmıştı. Hirsiz'in iddiayı reddetmediğini veya iddiaya itiraz etmediğini veya Gardner'ın bunu bilmesine şaşırdığını belirtti. "Bu saldırıyla ilgili kapsamlı bir soruşturma yürüteceğiz ve maksimum işbirliğinizi sabırsızlıkla bekliyorum. Benzer saldırıların bir daha yaşanmaması için gelecekte bizimle ve NATO ortaklarınızla daha iyi iletişim kuracağınıza dair sizden tam bir güven istiyorum."
    
  Hirsiz, "Bu, birliklerinize veya Iraklılara yönelik bir saldırı değil, PKK militanları ve terörist olduğu iddia edilenlere yönelik bir saldırıdır efendim" dedi. "Lütfen kelimelerinizi daha dikkatli seçin Sayın Başkan. Türkiye Cumhuriyeti'nin vatanını savunurken meydana gelen bir kazaydı, trajik bir hataydı . Korkunç kazanın sorumluluğunu alıyorum efendim, saldırının değil.
    
  Gardner, "Tamam Sayın Başkan, her şey doğru" dedi. "Adli, askeri ve ceza soruşturmacılarının gelmesiyle ilgili kısa süre içinde sizinle iletişime geçeceğiz. İyi geceler efendim."
    
  "Ben yi akşamlar. İyi geceler Sayın Başkan."
    
  Gardner telefonu kapattı. "Kahretsin, on üç kişiyi kaybettiğini sanırsın!" - dedi. "Stacy?"
    
  Barbeau, "Konuşmanızın bir kısmını yakaladım Sayın Başkan," dedi. "Başbakan neredeyse aşırı derecede özür diledi. Her ne kadar bunu yalnızca sorumluluğu paylaştıkları bir kaza olarak görse de, onun samimi olduğunu hissettim."
    
  "Evet? Gardner, "Eğer bu bir Amerikan füze saldırısı olsaydı ve Türk askerleri öldürülürse, sadece Türkiye tarafından değil, tüm dünya tarafından çarmıha geriliriz; tüm suç bize ve hatta bazılarına ait olur" dedi. Sandalyesine yaslandı ve sinirle elini yüzüne götürdü. "Tamam, tamam, şimdilik Türklerin canı cehenneme. Biri burada işleri berbat etti ve ben kim olduğunu bilmek istiyorum ve biraz kıç istiyorum - Türk, Iraklı, PKK ya da Amerikalı, umrumda değil, biraz kıç istiyorum." Savunma Bakanı'na döndü. "Miller, soruşturmayı yönetmesi için bir başkan atayacağım. Bunun halka açık olmasını, gözünüzün önünde, kaba, sert ve doğrudan olmasını istiyorum. Bu, göreve geldiğimden beri Irak'taki en yüksek ölü sayısı ve bu yönetimin Irak'ta çıkmaza girmesine izin vermek istemiyorum." Gözleriyle çok hafif bir işaret yapan Stacy Barbeau'ya kısaca baktı. Gardner bunu hemen fark etti ve Başkan Yardımcısı Kenneth T. Phoenix'e yaklaştı. "Ken, buna ne dersin? Kesinlikle tecrüben var."
    
  "Kesinlikle efendim." diye cevapladı hiç tereddüt etmeden. Henüz kırk altı yaşında olan Kenneth Phoenix, eğer bu kadar çok çalışmasaydı, Amerika'nın en hızlı yükselen siyasi yıldızlarından biri olabilirdi. UCLA'dan J.D., Amerika Birleşik Devletleri Deniz Piyadeleri'nde dört yıl Hakim Avukat olarak, dört yıl Columbia Bölgesi'ndeki ABD Başsavcılığı'nda, ardından Başsavcı olarak atanmadan önce Adalet Bakanlığı'nda çeşitli görevlerde bulundu.
    
  Amerikan Holokost'unun dehşetini takip eden yıllarda Phoenix, Amerikan kamuoyuna ve dünyaya Amerika Birleşik Devletleri'nin sıkıyönetime geçmeyeceğine dair güvence vermek için yorulmadan çalıştı. Yasaları çiğneyenlere karşı acımasızdı ve siyasi bağlantısı ya da zenginliği ne olursa olsun, Rus saldırılarının kurbanlarından kâr elde etmeye çalışan herkesi dava ediyordu. Hükümet ulusu yeniden inşa etme ve sınırlarını onarma çalışmalarına başlarken, bireysel hakların ihlal edilmemesini sağlamak için Kongre ve hatta Beyaz Saray ile olan ilişkilerinde de aynı derecede acımasızdı.
    
  Amerikan halkı arasında o kadar popülerdi ki, bir başka çok popüler adam olan Savunma Bakanı Joseph Gardner'a karşı Amerika Birleşik Devletleri başkanlığına aday olacağı konuşuluyordu. Gardner, Martindale yönetimiyle olan farklılıkları nedeniyle parti ilişkilerini değiştirdi ve bu, kazanma şansını zedeleyen bir hareketti. Ancak Joseph Gardner, siyasi dehanın bir hamlesiyle, aynı partinin üyeleri olmasalar bile Phoenix'ten başkan yardımcısı olmasını istedi. Strateji işe yaradı. Seçmenler bu hamleyi birlik ve beraberliğin güçlü bir işareti olarak algıladılar ve ezici bir zafer kazandılar.
    
  "Sayın Cumhurbaşkanı, Başkan Yardımcısını Irak ve Türkiye'ye göndermek sizce iyi bir fikir mi?" - genelkurmay başkanına sordu. "Dışarısı hala oldukça tehlikeli."
    
  Phoenix, "Irak'taki güvenlik durumunu izliyorum ve buranın benim için yeterince güvenli olduğunu düşünüyorum" dedi.
    
  Başkan, "Söyledikleri mantıklı Ken," dedi. "Ben güvenliğinizi değil, niteliklerinizi ve deneyiminizi düşünüyordum. Üzgünüm."
    
  Phoenix, "Gerek yok efendim" dedi. "Yapacağım. Bu saldırıyı ne kadar ciddiye aldığımızı sadece Türklere değil Ortadoğu'daki tüm oyunculara göstermek önemli."
    
  "Bilmiyorum..."
    
  Phoenix, "Başımı aşağıda tutacağım efendim, merak etmeyin" dedi. "Pentagon'dan, Adalet Bakanlığı'ndan ve Ulusal İstihbarat Servisi'nden bir ekip toplayıp bu gece yola çıkacağım."
    
  "Bugün ?" Gardner başını salladı ve gülümsedi. "Doğru adamı seçtiğimi biliyordum. Tamam Ken, teşekkürler, varsın. Stacy, Bağdat'ta, Ankara'da ve araştırmanız sizi nereye götürürse götürsün ihtiyacınız olan tüm izinleri alacaktır. Eğer eşitliği bozmak için Senato'ya dönmene ihtiyacımız olursa belki de peşinden Kara Aygır uzay uçağını gönderirim.
    
  "Bunlardan birine binmeyi çok isterim efendim. Bana bir tane gönder, ben alırım."
    
  "Ne dilediğinize dikkat edin Sayın Başkan Yardımcısı." Gardner ayağa kalktı ve volta atmaya başladı. "Güçlerimizi on altı ay içinde Irak'tan çıkarmak istediğimi söylediğimi biliyorum ama bu düşündüğümden daha uzun sürdü. Bu olay, düşmanla doğrudan temas halinde olmasak bile, birliklerimizin her gün orada karşılaştığı tehlikeleri vurgulamaktadır. Güçlerimizi daha hızlı bir şekilde azaltmak ve daha fazlasını geri çekmek hakkında konuşmanın zamanı geldi. Düşünceler mi?"
    
  Bakan Barbeau, "Amerikan halkı kesinlikle aynı fikirde olacaktır Sayın Başkan," dedi, "özellikle de sabah bu felaketle ilgili haberler geldikten sonra."
    
  Ulusal Güvenlik Danışmanı Carlisle, "Bu olasılığı defalarca konuştuk efendim" dedi. "Bağdat'ta on iki aylık rotasyonda olan bir mekanize piyade tugayı; altı aylık rotasyona tabi bir eğitim alayı; ve çoğu zaman ABD'den konuşlandırılan birimlerle, ülke genelinde bir veya iki aydan fazla olmamak üzere ortak tatbikatlar yürütüyoruz. Günlük güvenlik ve gözetim, özel yükleniciler tarafından sağlanıyor ve gerektiğinde bölge genelinde nadiren özel operasyon misyonları yapılıyor."
    
  Başkan, "Kulağa hoş geliyor" dedi. "Bir asker öldürüldü ve bu ön sayfa haberi, ancak kimsenin farkına varmadan önce en az altı müteahhidin ölmesi gerekiyor. Detayları çözelim ve gecikmeden bir plan yapalım . Diğer danışmanlarına dönerek şöyle dedi: "Tamam, bu sabah yedide karargah brifinginde Irak'taki saldırıyla ilgili güncel bilgileri almak istiyorum. Hepinize teşekkür ederim ". Grup Oval Ofis'ten ayrılırken Başkan şunu sordu: "Bakan Barbeau, ofiste sizinle birkaç konuşabilir miyim?"
    
  Kapı kapandıktan sonra başkan, eski Louisiana senatörüne biraz burbon ve su döktü. Birbirlerine kadeh kaldırdılar, sonra üzerine fazla ruj bulaştırmamaya dikkat ederek onu hafifçe dudaklarından öptü; sonuçta First Lady evin üst katındaydı. Gardner, "Phoenix'in tavsiyesi için teşekkürler Stacy," dedi. "İyi seçim; bu onu bir değişiklik olsun diye buradan çıkaracak. Her zaman önümüze çıkıyor."
    
  Barbeau, "Katılıyorum; bazen çok meraklı oluyor" dedi. Alt dudağını büktü. "Ama önce bana danışmanızı istiyorum. Partimizden takıma liderlik edebilecek bir düzine daha nitelikli kişinin adını verebilirim."
    
  Gardner, "Walter bana Washington'da Phoenix'in çok fazla arka plana itildiği ve siyasi geleceğini baltaladığına dair söylentiler olduğunu bildirdi" dedi.
    
  "Eh, genellikle başkan yardımcılarının başına gelen şey budur."
    
  Gardner kendine bir kupa daha doldururken, "Biliyorum ama yeniden seçilmek için aday olduğumda onu listede tutmam gerekiyor ve kızgın parti patronlarının onu kendi başına aday olabilmesi için istifaya teşvik etmesini istemiyorum" dedi. Buzlu Rika romu. "Destekçilerini memnun edecek yüksek profilli iyi bir görev ama bu, medyanın fazla olmadığı ülke dışında; Bu, olayı araştırma konusunda ciddi olduğumu gösterecek, ancak bundan hiçbir şey çıkmayacak, yani eğer biri yaralanırsa o da o olacaktır; ama daha da önemlisi, şehit düşen Amerikan askerlerini ilgilendirdiği için kamuoyunun dikkatinden hızla kaybolacak bir konu. Uzmanlarınızın isimlerini Phoenix'e gönderin ve bakalım o bunlardan herhangi birini kabul edecek mi?"
    
  "Belki de," dedi Barbeau gözleri entrikayla parlayarak, "başkan yardımcısı eğilmeyi veya kurşun geçirmez yelek giymeyi unutur ve böylece yeni bir başkan yardımcısına ihtiyacımız olur."
    
  Gardner nefes nefese, "Tanrım, Stacey, böyle saçmalıklar hakkında şaka bile yapma," dedi. Onun sözleri karşısında gözleri şaşkınlıkla yükseldi; onun gülümseyip gülümsemeyeceğini ve karanlık düşünceyi unutup gidermeyeceğini görmek için bekledi, ancak gülmediğini görünce şok olmadı.
    
  "Tatlı ve çalışkan Kenneth Timothy Phoenix'e asla zarar gelmesini istemem" dedi. "Ama o tehlikeye doğru gidiyor ve en kötüsü olursa ne yapacağımızı düşünmeniz gerekiyor."
    
  "Tabii ki onun yerine birini atamam gerekecek. Bir listem var."
    
  Barbeau burbonu masaya koydu ve yavaşça, alaycı bir tavırla başkana yaklaştı. "Ben de listenizde miyim Sayın Başkan?" - parmaklarını ceketinin yakalarının altında gezdirerek, göğsünü okşayarak alçak, tutkulu bir sesle sordu.
    
  "Ah, bir sürü listede yer alıyorsun tatlım." Ama o zaman yerel bir tadımcı tutmam gerekecek, değil mi? "
    
  Durmadı ve fark etti ki şakasını da inkar etmedi. "Bir pozisyonu miras almak istemiyorum Joe; bunu kendim kazanabileceğimi biliyorum," dedi alçak ve şarkı söyler gibi bir sesle. Ona güzel yeşil gözleriyle baktı... ve Gardner bu gözlerde tehditten başka bir şey görmedi. Onu tekrar dudaklarından hafifçe öptü, gözleri açıldı ve doğrudan onunkilere baktı ve öpücüğün ardından ekledi, "Ama bunu elimden geldiğince kabul edeceğim."
    
  Başkan kapıya doğru giderken gülümsedi ve üzüntüyle başını salladı. "Kimin daha fazla tehlikede olduğunu bilmiyorum Bayan Bakan: Irak'taki başkan yardımcısı mı... yoksa Washington'da yolunuza çıkan kişi mi?"
    
    
  TÜRKİYE CUMHURBAŞKANI KONAĞI
  AYNI ZAMANDA
    
    
  "Nasıl cüret eder?" Milli Savunma Bakanı Hasan Çizek, Cumhurbaşkanı Hirsiz telefonu açınca öfkelendi. "Bu bir hakarettir! Gardner senden özür dilemeli ve bunu hemen yapmalı! "
    
  Başbakan Ayşe Akas, "Sakin olun bakanım" dedi. Yanında Hirsiz ve Çizek de milli güvenlik personeliydi: Milli Güvenlik Kurulu Genel Sekreteri Orhan Şahin, Dışişleri Bakanı Mustafa Hamarat, Genelkurmay Başkanı Orgeneral Abdullah Güzellev ve Milli İstihbarat Teşkilatı Müdürü Fevsi Güçlü Tüm iç ve dış istihbarat operasyonlarını yürüten. "Gardner üzgündü ve düşünmekte güçlük çekiyordu. Ve bu müstehcenliği duydu. Sen deli misin?"
    
  Dışişleri Bakanı Mustafa Hamarat, "Bu ayyaş Lech için özür dilemeyin Sayın Başbakanım" dedi. "Amerika Birleşik Devletleri Başkanı bir devlet başkanına ve müttefikine sert bir şekilde saldırmamalı; onun ne kadar yorgun veya üzgün olduğu umurumda değil. Kriz sırasında kafasını kaybetti ve bu yanlıştı."
    
  Cumhurbaşkanı Kurzat Hırsız teslim olurmuşçasına ellerini kaldırarak, "Millet sakin olsun" dedi. "Alınmadım. Gerekli aramayı yaptık ve özür diledik -"
    
  "Emeklemek daha çok buna benziyor!" Jizek tükürdü.
    
  "Füzelerimiz bir düzine Amerikalıyı ve muhtemelen birkaç düzine Iraklıyı öldürdü Hasan; belki burada biraz alçalmak gerekir." Hirsiz, Milli Savunma Bakanı'na kaşlarını çattı. "Bundan sonra ne söylediği veya ne yapacağı ortaya çıkacak." Milli Güvenlik Kurulu Genel Sekreterine döndü. "General, bilgilerinizin doğru, uygulanabilir olduğundan ve anında yanıt verilmesi gerektiğinden kesinlikle emin misiniz?"
    
  Bir sesin, "Eminim efendim," dediğini duydu. Arkasını döndüğünde Jandarma Komutanı Orgeneral Beşir Özek'in arkasında korkmuş bir yaveriyle ofisinin kapısında durduğunu gördü. Özek yüzündeki, boynundaki ve kollarındaki tüm bandajları çıkarmıştı ve görüntü gerçekten iğrençti.
    
  "General Özek!" Hirsiz, generalin varlığından bir anlığına şoke olup, sonra görünüşünden rahatsız olarak ağzından kaçırdı. Sertçe yutkundu, hissettiği tiksinti karşısında gözlerini kıstı ve sonra bunu başkalarının görmesine izin vermekten utandı. "Sizi aramadım efendim. Kendini iyi hissetmiyorsun. Hastanede olman lazım."
    
  Özek, sanki cumhurbaşkanı tek kelime etmemiş gibi, "Amerikalılara haber verecek vaktimiz de yoktu, eğer olsaydı, bilgiler PKK destekçilerine sızardı ve fırsat kaçırılırdı" diye devam etti.
    
  Hirsiz başını salladı ve Özek'in korkunç yaralarına sırtını döndü. "Teşekkür ederim General. Kovuldun".
    
  Özek, "Eğer özgürce konuşabilirsem efendim, az önce duyduklarım karşısında yüreğim parçalandı" dedi.
    
  "Genel?"
    
  "Türkiye Cumhuriyeti Cumhurbaşkanı'nın kediye akvaryum balığı beslerken yakalanan küçük bir çocuk gibi kaç kez özür dilediğini duymak midemi bulandırıyor. Kusura bakmayın Sayın Başkan, iğrençti."
    
  Başbakan Akas, "Bu kadar yeter General" dedi. "Biraz saygı göster."
    
  Özek öfkeyle, "Milletimizi savunmaktan başka bir şey yapmadık" dedi. "Özür dilenecek bir şeyimiz yok efendim."
    
  "Masum Amerikalılar öldü, General..."
    
  Özek, "PKK'nın değil, Irak'taki El Kaide teröristlerinin peşinde olduklarını sanıyorlardı" diye karşılık verdi. "Iraklıların aklı olsaydı tünel kompleksinin El Kaide'nin değil, PKK'nın sığınağı olduğunu bizim kadar onlar da bilirlerdi."
    
  "Bundan emin misiniz, General?"
    
  Özek, "Olumlu efendim" diye ısrar etti. "El Kaide direnişçileri PKK gibi kırsal bölgelerde değil şehirlerde saklanıyor ve faaliyet gösteriyor. Eğer Amerikalılar bunu öğrenme zahmetine girseydi ya da Iraklılar umursasaydı bu olay yaşanmazdı."
    
  Başkan Hirsiz sustu ve hem düşünmek hem de Özek'in korkunç yaralarına bakmamak için arkasını döndü. Birkaç dakika sonra, "Ancak General, olay Washington'da öfke ve öfkeye neden oldu ve biz uzlaşmacı, özür dileyici ve işbirlikçi olmalıyız" dedi. "Müfettiş gönderecekler ve biz de araştırmalarına yardımcı olmalıyız."
    
  Özek, "Efendim buna izin veremeyiz" diye bağırdı. "Amerikalıların veya uluslararası toplumun bizi bu ulusu savunmaktan alıkoymasına izin veremeyiz. Siz de benim kadar biliyorsunuz ki, herhangi bir soruşturmanın odağında PKK veya saldırıları değil, bizim hatalarımız ve politikalarımız olacaktır. Artık harekete geçmeliyiz. Bir şeyler yapın efendim!"
    
  Başbakanın gözleri öfkeyle parladı. "Senin gibi General Özek!" - bağırdı. Kıdemli Subay Jandarma'nın gözleri parlayarak görünüşünü daha da korkunç hale getirdi. Başbakan beklenen açıklamasını susturmak için parmağını kaldırdı. "Daha fazla konuşmayın General, yoksa Bakan Jizek'e sizi görevinizden almasını ve üniformanızdaki rütbeyi kişisel olarak çıkarmasını emrederim."
    
  Özek, "Vurduğumuz herkes PKK'lı olsaydı, ülkemiz dışında çok az kişinin umurunda olurdu" dedi. "Halkımız bunu gerçekte olduğu gibi görürdü: Askeri beceriksizlik veya ırkçılık örneği değil, PKK'ya karşı büyük bir zafer."
    
  Akas, "Bakan Dzizek, General Özek'i komutanlıktan alın" dedi.
    
  Jizek, "Sakin kalmanızı öneririm, Sayın Başbakan..." diye tısladı. "Korkunç bir kaza oldu evet ama biz sadece vatanımızı korumak için görevimizi yapıyorduk..."
    
  "Özek'in kovulmasını istiyorum dedim!" - diye bağırdı Başbakan. "Şimdi yap!"
    
  "Kapa çeneni!" Başkan Hirsiz neredeyse yalvararak çığlık attı. "Herkes lütfen sussun!" Başkan sanki iç mücadelesi onu parçalamaya hazırmış gibi görünüyordu. Danışmanlarına baktı ve hiçbir cevabı yokmuş gibi görünüyordu. Özek'e dönerek alçak sesle şöyle dedi: "Bu gece pek çok masum Amerikalı ve Iraklı öldürüldü general."
    
  Özek, "Özür dilerim efendim" dedi. "Tüm sorumluluğu alıyorum. Peki bu gece kaç PKK'lı teröristi öldürdüğümüzü öğrenebilecek miyiz? Peki bu sözde soruşturmayı yürüten Amerikalılar ya da Iraklılar bize kaç teröristin öldürüldüğünü söylerse, biz de onların masum Türklere yaptıklarını dünyaya anlatma şansımız olacak mı?" Hirsiz cevap vermedi, sadece duvardaki bir noktaya baktı, bu yüzden Özek dikkatini çekti ve ayrılmak üzere döndü.
    
  "Bekle General" dedi Hirsiz.
    
  "Bu fikri dikkate almayacaksın Kurzat!" Başbakan Akas şaşkınlıkla ağzı açık bir şekilde konuştu.
    
  Hirsiz, "General haklı Icy," dedi. "Bu da Türkiye'ye iftira atılacak bir olay daha..." Ve şu sözlerle eğildi, sandalyesini iki eliyle kavradı ve hızlı bir itişle devirdi: "Ve midem bulanıyor! Türk erkeklerinin ve kadınlarının gözünün içine bakıp yeni sözler ve bahaneler sunmayacağım! Bunun bitmesini istiyorum. PKK'nın bu hükümetten korkmasını istiyorum... hayır Amerikalıların, Iraklıların, tüm dünyanın bizden korkmasını istiyorum! Herkesin günah keçisi olmaktan yoruldum! Bakan Jizek!"
    
  "Sayın!"
    
  Hirsiz, "PKK'nın Irak'taki eğitim kampları ve tesislerinin imhasına yönelik operasyonun ana hatlarını çizen bir eylem planını bir an önce masamda görmek istiyorum" dedi. "Sivil kayıplarını en aza indirmek istiyorum ve bunun hızlı, etkili ve kapsamlı olmasını istiyorum. Tüm dünyanın üzerimize saldıracağını ve neredeyse ilk günden itibaren birliklerin geri çekilmesi yönünde baskı olacağını biliyoruz, dolayısıyla operasyonun hızlı, etkili ve kapsamlı olması gerekiyor."
    
  "Evet efendim" dedi Jizek. "Memnuniyetle".
    
  Hirsiz, Özek'in yanına giderek ellerini generalin omuzlarına koydu, bu kez onun ağır yaralı yüzüne bakmaktan çekinmedi. "Yemin ederim" dedi, "generallerimden birinin benim yetki verdiğim bir operasyonun sorumluluğunu üstlenmesine asla izin vermeyeceğim. Ben başkomutanım. Bu operasyon başladığında General, eğer hazırsanız, PKK'nın kalbine saldıracak gücün başına geçmenizi istiyorum. Düşen uçaktan çıkıp Ankara'ya gelip karşıma çıkacak kadar güçlüyseniz, PKK'yı ezecek kadar güçlüsünüz demektir."
    
  Özek, "Teşekkür ederim efendim" dedi.
    
  Hirsiz odadaki diğer danışmanlara döndü. "Başkan'a fikrini açıklayan tek kişi Özek'ti; bu günden itibaren danışmanım olarak görmek istediğim türden bir insan. PKK'yı kesin olarak yenilgiye uğratacak bir plan geliştirin."
    
    
  BÖLÜM DÖRT
    
    
  Tartışma için ne sebeplere ne de arkadaşlığa ihtiyaç vardır.
    
  -IBICUS, MÖ 580
    
    
    
  Nakhla Müttefik Hava Üssü, IRAK
  İKİ GÜN SONRA
    
    
  Tank'taki sesler eskisinden çok daha boğuktu; bilgilendirmek veya bir açıklama yapmak dışında kimse konuşmadı. Başka bir şey yapmıyorlarsa, departman başkanları, operatörler ve uzmanlar koltuklarında dimdik oturuyor ve dümdüz ileriye bakıyorlardı ; yoldaşlarıyla konuşmak yok, esnemek yok, tembellik belirtisi yok.
    
  Albay Wilhelm savaş odasına girdi, ön konsoldaki yerini aldı ve kulaklıklarını taktı. Karargahına dönmeden dahili telefondan konuştu: "Lojistik, istihbarat ve istihbarat dışındaki tüm operasyonları askıya almamız emredildi. Bir sonraki duyuruya kadar IA'nın muharebe desteği yok."
    
  Birisi dahili telefondan, "Ama bunların hepsi müteahhitler tarafından yapılıyor efendim" dedi. "Ne yapacağız?"
    
  Wilhelm, "Türkiye'de işlerin ters gitmesi durumunda antrenman yapacağız" diye yanıtladı.
    
  "Türkiye ile savaşta mıyız efendim?" - alayın kıdemli subayı Mark Wetherby'ye sordu.
    
  "Olumsuz," diye yanıtladı Wilhelm renksizce.
    
  "O halde neden geri çekiliyoruz efendim?" diye sordu Alay Operasyon Memuru Kenneth Bruno. "Biz batırmadık. Türkleri cehenneme kadar yenmeliyiz..."
    
  Wilhelm, "Ben de aynı soruları sordum ve aynı yorumları yaptım," diye sözünü kesti, "ve Pentagon da bana sessiz olmamı söyledi, o yüzden şimdi size söylüyorum: sessiz olun. Dinleyin ve birliklerinize şu haberi iletin:
    
  "Sürekli Delta kuvveti koruma modundayız. Eğer seni güneşte savaş çıngırakların olmadan görürsem ve henüz ölmemişsen, seni kendim öldürürüm. Bu taban pire kakası çöp öğütücüsünden daha sıkı kapatılacak. Kimlikleri olmadan görülen ve uygun yerde sergilenen herkesin başına büyük bir bela geliyor ve buna üst düzey personel ve özellikle siviller de dahil.
    
  , "Bu andan itibaren bu üs sıkıyönetim altına alındı; eğer bizimle birlikte yaşayan ve çalışan Irak ordusunu savunmamıza izin verilmezse, kendimizi çok iyi savunuruz" diye devam etti. "Başparmağımız kıçımızda arkamıza yaslanmayacağız, rahatlayana kadar izin verildiği sürece antrenman yapmaya devam edeceğiz. Daha sonra Triple-C en kısa sürede IA'ya devredilecek..."
    
  "Ne?" - birisi bağırdı.
    
  "Kapa çeneni dedim," diye tersledi Wilhelm. "Pentagon'un resmi mesajı: Yardım alamayacağız. Mağazayı kapatıyoruz ve Triple-C'yi İçişleri'ne devrediyoruz. Irak'taki tüm muharip güçler planlanandan önce geri çekiliyor. İç Güvenlik devraldı." O gün, o odadaki pek çok kişinin dua ettiği bir gündü, Irak'tan tamamen ayrılacakları gündü ama tuhaf bir şekilde kimse kutlamıyordu. "Kuyu?" Wilhelm tankın etrafına bakarak sordu. "Siz Mokes mutlu değil misiniz?"
    
  Bunu uzun bir sessizlik izledi; sonra Mark Weatherly, "Bu bizi koşuyormuş gibi gösteriyor efendim" dedi.
    
  Bir başkası, "Bu bizi bir darbeyi kaldıramayacakmışız gibi gösteriyor," diye araya girdi.
    
  "Öyle olduğunu biliyorum" dedi Wilhelm. "Ama biz farklı biliyoruz." Bu kimseyi ikna etmiş gibi görünmüyordu; sessizlik aşikardı. "Anladığım kadarıyla ayrıntılı talimatların olmaması durumunda teçhizatımızın çoğunluğunu oluşturacak olan tüm gizli malzemeleri kaldıracağız, geri kalanı ise Irak ordusuna devredilecek. Hala iç istihbaratı eğitmek ve yardım etmek için burada olacağız, ancak muharebe operasyonlarında olmayacağız. 'Güvenlik operasyonları' konusundaki fikirlerinin bizimkine uyup uymadığı belli değil, bu yüzden hâlâ bir miktar aksiyon görebiliriz ama bu konuda bahse girmem. McLanahan nerede?"
    
  Patrick komuta ağı üzerinden, "Ben hazırım Albay," diye yanıtladı. "Hangardayım."
    
  Wilhelm, sesi ölümcül derecede soğuk ve tarafsızdı, "Alayın asıl görevi artık sözleşmeli askerlere destek vermek," dedi, "çünkü tüm gözetim ve güvenlik onlar tarafından gerçekleştirilecek. Ordu artık birleşmeden önce Kore'de olduğumuz güç merkeziydi ve muhtemelen sayımız, oradan tamamen ayrılmadan önceki sayımızdan çok daha az olacak. General McLanahan, Kaptan Cotter'la görüşün ve lojistik uçuşlar, dronlar ve gözetleme uçaklarınızla hava sahası koordinasyonunu halledin."
    
  "Evet Albay."
    
  "McLanahan, benimle beş dakika sonra hangarda buluş. Diğer herkes, İcra Direktörü, gizli ekipmanın kaldırılmasını ve bir eğitim programının başlatılmasını görüşmek üzere sizinle buluşacak. Ah, bir şey daha var: İkinci Takım'ın anma töreni bu gece; Yarın sabah uçakla Almanya'ya gönderilecekler. Bu kadar ". Kulaklığını masaya attı ve kimseye bakmadan dışarı çıktı.
    
  XC-57, klimalı hangarın İkinci Müfreze'nin şehit üyelerini Irak'tan ayrılmaya hazırlamak için kullanılabilmesi amacıyla büyük bir dış mekan çadırına taşındı. C-130 Hercules nakliye uçağı alüminyum transfer kasalarını Kuveyt'ten teslim etti ve yükleme hazırlığı için kutular açıldı. Ceset torbalarındaki asker kalıntılarının bulunduğu masalar dizildi ve sağlık personeli, morg ve kayıt gönüllüleri ve diğer askerler yardım etmek, onlara dua etmek veya veda etmek için sıralarda bir aşağı bir yukarı yürüdüler. Daha ağır yaralı askerlerin kalıntılarını depolamak için yakınlarda soğutmalı bir kamyon kuruldu.
    
  Bir gönüllü çantanın fermuarını kapatmak için beklerken Wilhelm, Patrick'i ceset torbalarından birinin yanında dururken buldu. Patrick, alay komutanının karşısında durduğunu fark ettiğinde şöyle dedi: "Uzman Gamaliel dün gece görevden önce geldi. Ağır bombardıman uçaklarını ve uzay uçaklarını uçurmanın nasıl bir şey olduğunu bilmek istediğini söyledi. Bana her zaman uçmak istediğini ve uzaya gitmek için Hava Kuvvetlerine katılmayı düşündüğünü söyledi. Yaklaşık on beş dakika konuştuk ve sonra müfrezesine katılmak üzere ayrıldı."
    
  Wilhelm parçalanmış ve kanlı cesede baktı, sessizce teşekkür etti asker, sonra yüksek sesle şöyle dedi: "Konuşmamız lazım General." Ceset torbasının fermuarını saygıyla kapatmayı bitiren bekleyen askerlere başıyla selam verdi. Patrick'i bir dizi ceset torbası boyunca takip etti, ardından hangarın izole bir bölümüne gitti. "Bugün ilerleyen saatlerde CV-22 Osprey ile VIP'lerimiz gelecek" dedi.
    
  "Başkan Yardımcısı Phoenix. Biliyorum".
    
  "Bütün bunları nasıl bu kadar çabuk biliyorsun, McLanahan?"
    
  Patrick, "Osprey'le değil, ikinci XC-57'mizle uçuyor" dedi. "Osprey'in çok büyük bir hedef olmasından korkuyorlar."
    
  "Bunu başarmak için Beyaz Saray'a sıkı sıkıya bağlı olmalısınız." Patrick hiçbir şey söylemedi. "Savaşmayı bırakma kararıyla bir ilginiz var mı?"
    
  Patrick, "Savaş operasyonlarını sonlandıracağınızı biliyordunuz, Albay" dedi. "Zaho'daki olay sadece olayları hızlandırdı. Bazı şeyleri nasıl bildiğime gelince... Bir şeyi bilmek veya öğrenmek benim işim. Mümkün olduğu kadar çok bilgi toplamak için elimdeki her aracı kullanıyorum."
    
  Wilhelm, Patrick'e doğru bir adım attı... ama bu sefer bu bir tehdit değildi. Sanki kendi korkularını veya kafa karışıklığını ortaya çıkarabilir diye başkalarının duymasını istemediği ciddi, doğrudan ve acil bir sorusu varmış gibiydi. "Siz kimsiniz beyler?" diye alçak bir sesle, neredeyse fısıltıyla sordu. "Burada ne oluyor yahu?"
    
  Patrick ilk kez alay komutanı hakkındaki fikrini yumuşattı. Savaşta adam kaybetmenin ve bir durumun kontrolünü kaybetmenin nasıl bir şey olduğunu kesinlikle biliyordu ve Wilhelm'in nasıl hissettiğini anlıyordu. Ancak henüz bir cevap ya da açıklama alamadı.
    
  Patrick, "Kaybınız için üzgünüm Albay" dedi. "Şimdi izin verirseniz bir uçağım geliyor."
    
  Başarısız olan ikinci XC-57 uçağı, yerel saatle akşam saat sekizde Müttefik hava üssü Nala'ya indi. Bundan önce, basına ve yerel ileri gelenlere başkan yardımcısını taşıyacağı söylenen CV-22 Osprey eğimli rotorlu nakliye uçağı geldi. CV-22, standart bir "yüksek performanslı" varış gerçekleştirdi (yüksek irtifadan üsse yüksek hızda yuvarlanma, ardından hızı ve irtifayı azaltmak için üs üzerinde dik bir daire çizme) ve hiçbir zorlukla karşılaşmadı. Güvenlik güçleri Osprey'e hangara kadar eşlik ettiğinde, XC-57 çoktan inmiş ve üssün başka bir kısmına güvenli bir şekilde taksi yapmıştı.
    
  Jack Wilhelm, Patrick McLanahan, John Masters, Chris Thompson ve Mark Weatherly, hepsi aynı sivil kıyafetler giyiyordu - mavi kot pantolon, botlar, düz bir gömlek, güneş gözlüğü ve Chris Thompson'ın güvenlik güçlerinin genellikle giydiği gibi kahverengi bir yelek - yanında duruyorlardı. Başkan Yardımcısı rampadan aşağı yürürken XC-57.
    
  Üniformalı tek kişi, Müttefik Nakhla Hava Üssü'nün Irak komutanı Albay Yusuf Jaffar'dı. Her zamanki gri çöl savaşı üniformasını giymişti ama bu sefer bluzuna birçok madalya iliştirilmiş yeşil bir bere, siyah ascot çizmeler, çok cilalı çizmeler, bir tabanca kılıfı ve 45 kalibrelik bir otomatik tabanca takıyordu. Asistanı dışında kimseye bir şey söylemedi ama sanki onunla konuşmak istiyormuş gibi Patrick'i izliyor gibiydi.
    
  Başkan Yardımcısı Kenneth Phoenix yere adım attığında Jaffar dışında kimse selam vermedi. Phoenix diğer Amerikalılarla hemen hemen aynı giyinmişti; bir grup sivil muhafıza benziyordu. Benzer şekilde giyinmiş birkaç erkek ve kadın daha ortaya çıktı.
    
  Phoenix, gözleri nihayet tanıdık bir yüze çarpana kadar etrafına baktı ve manzaraya sırıtarak baktı. "Tanrıya şükür birini tanıyorum. Garip bir rüya görüyormuşum gibi hissetmeye başladım." Patrick'in yanına giderek elini uzattı. "Sizi gördüğüme sevindim General."
    
  "Ben de sizi gördüğüme sevindim Sayın Başkan Yardımcısı. Irak'a hoş geldiniz."
    
  "Keşke daha mutlu koşullar altında gerçekleşseydi. Yani artık "karanlık taraf" için çalışıyorsunuz: şeytani savunma müteahhitleri." Patrick cevap vermedi. "Beni herkesle tanıştır."
    
  "Evet efendim. Albay Yusuf Jaffar, Nala Müttefik Hava Üssü Komutanı.
    
  Jaffar, tanıştırılana kadar selamını verdi ve ardından Phoenix elini uzatıncaya kadar hazırda bekledi. "Tanıştığımıza memnun oldum Albay."
    
  Jaffar ayağa kalkarken aynı sertlikte elini sıktı. Yüksek sesle, "Üssümü ve ülkemi ziyaret etmenizden onur duydum efendim" dedi, sözleri açıkça prova edilmişti. "Es-selam aleyküm. Irak Cumhuriyeti'ne ve Nahla Müttefik Hava Üssü'ne hoş geldiniz."
    
  Phoenix şaşırtıcı derecede güzel bir Arap aksanıyla, "Es-selaam alekum," dedi. "Kaybınız için üzgünüm efendim."
    
  Jaffar, "Adamlarım şerefle hizmet etti ve ülkelerine hizmet ederken şehit olarak öldüler" dedi. "Onlar Tanrının sağında oturuyorlar. Bunu yapanlar ise bedelini çok ağır ödeyecekler" dedi. Dikkatini toplayıp Phoenix'ten uzaklaşarak konuşmalarını sonlandırdı.
    
  "Sayın Başkan Yardımcısı, Albay Jack Wilhelm, Alay Komutanı."
    
  Phoenix elini uzattı ve Wilhelm elini tuttu. "Kayıplarınız için çok üzgünüm Albay" dedi. "Bir şeye ihtiyacın olursa doğrudan bana gel."
    
  "Şu anda tek isteğim İkinci Müfreze törenine katılmanız efendim. Birkaç saat sonra olacak."
    
  "Elbette Albayım. Orada olacağım ". William komutasının geri kalanını tanıttı ve Başkan Yardımcısı da onunla birlikte gelen geri kalanları tanıttı. Chris Thompson daha sonra onları bekleyen zırhlı araçlara götürdü.
    
  Patrick zırhlı banliyöye binmeden önce Jaffar'ın asistanı ona yaklaştı ve onu selamladı. Asistan çok iyi bir İngilizceyle, "Böldüğüm için özür dilerim efendim," dedi. "Albay sizinle konuşmak istiyor."
    
  Patrick, kendisine kısmen dönük olan Jaffar'a baktı. "Bu, Başkan Yardımcısıyla yaptığımız brifing bitene kadar bekleyebilir mi?"
    
  "Albay brifingde bulunmayacak efendim. Lütfen?" Patrick başını salladı ve sürücüye uzaklaşmasını işaret etti.
    
  Patrick ona yaklaşırken Iraklı dikkatini çekti ve selam verdi. Patrick selamına karşılık verdi. "General McLanahan. Böldüğüm için özür dilerim."
    
  "Başkan Yardımcısıyla yapılacak brifinge katılmayacaksınız mı Albay?"
    
  Jaffar, "Böyle bir toplantıya onlardan önce katılırsam, komutanıma ve Irak ordusunun genelkurmay başkanına hakaret etmiş olurum" dedi. "Bu protokollere uyulmalı" McLanahan'a baktı ve ekledi: "Bağdat'taki komutanlarınızın ve diplomatlarınızın bu şekilde rahatsız olacağını düşünüyorum."
    
  Bu bizim değil başkan yardımcısının kararıdır" dedi.
    
  "Başkan Yardımcısı bu tür protokolleri pek mi umursamıyor?"
    
  "Ne olduğunu ve protokolleri takip etmek yerine hükümetimizin işleri düzeltmeye nasıl yardımcı olabileceğini öğrenmek için burada."
    
  Cafer başını salladı. "Anladım".
    
  "Brifingde bulunmamanızın protokolün ihlali olduğunu düşünebilir Albay. Günün sonunda Irak'a ve Irak Ordusuna yardım etmek için burada."
    
  "Öyle mi, General?" diye sordu Jaffar, sesi jilet gibi keskindi. "Ülkemize davetsiz geliyor ve cumhurbaşkanımızın henüz duymadığı bir brifingde bulunmamı mı bekliyor?" Ne demek istediğini düşünüyormuş gibi yaptı, sonra başını salladı. "Lütfen başkan yardımcısına özürlerimi iletin."
    
  "Kesinlikle. Eğer istersen seni daha sonra bilgilendirebilirim."
    
  Jaffar, "Bu kabul edilebilir, General," dedi. "Efendim, keşif uçağınızı ilk fırsatta incelemek için izin alabilir miyim?"
    
  Patrick biraz şaşırmıştı: Jaffar orada bulunduğu kısa süre boyunca onların faaliyetlerine hiç ilgi göstermemişti. "Gizli bazı sistem ve cihazlar var ve ben yapamam..."
    
  "Anladım efendim. Sanırım buna NOFORN diyorsunuz - yabancı uyruklu yok. Tamamen anladım."
    
  Patrick, "O halde bunu sana göstermekten mutluluk duyarım," dedi. "Size bugünkü keşif uçuşu hakkında bilgi verebilirim, uçuş öncesi incelemeden önce size uçağın etrafını gösterebilirim ve yeteneklerimizi göstermek için aldığımız sınıflandırılmamış verileri gözden geçirebilirim. Albay Wilhelm ve şirketimden izin almam gerekecek ama bunun bir sorun olacağını düşünmüyorum. Ofisinizde bin dokuz yüz saat mi?"
    
  Jaffar, "Bu kabul edilebilir, General McLanahan," dedi. Patrick başını salladı ve elini uzattı ama Jaffar dikkatini çekti, selamladı, topuklarının üzerinde döndü ve asistanıyla birlikte hızla bekleyen arabaya doğru yürüdü. Patrick şaşkınlıkla başını salladı ve kendisini Komuta Merkezine götüren Hummer'a atladı.
    
  Wilhelm onu Rezervuar'a bakan konferans odasında bekliyordu. Mark Weatherly, Başkan Yardımcısını bazı çalışanlara tanıttı ve Triple-C ile tankın düzenini açıkladı. "Cafer nerede?" Wilhelm alçak sesle sordu.
    
  Brifinge gelmeyecek. Önce başkan yardımcısıyla konuşmasının komutanlarını rahatsız edeceğini söyledi."
    
  "Lanet olası hacı, bu onun iyiliği için olmalıydı" dedi Wilhelm. "Neden bana kendisi söylemedi?" Patrick cevap vermedi. "Siz ikiniz ne hakkında konuşuyordunuz?"
    
  "Kaybeden'i gezmek, yeteneklerimiz hakkında brifing almak ve bir sonraki keşif görevini görmek istiyor."
    
  "Ne zamandan beri tüm bunlarla ilgileniyor?" Wilhelm homurdandı. "Onca gün arasında bugün, kıçımıza tekmeyi yedikten ve Washington sırtımızda bir aşağı bir yukarı süründükten hemen sonraydı."
    
  "Ona öncelikle iznine ihtiyacım olduğunu söyledim."
    
  Wilhelm hayır demek üzereydi ama sadece başını salladı ve alçak sesle bir şeyler mırıldandı. "Tüm operasyonlar sırasında Tankta bulunma hakkı var - Allah aşkına, komutan koltuğunu ona açık bırakıyoruz, o hiç orada olmamasına rağmen - yani sanırım başka seçeneğim yok. Ama NOFORN materyalini göremeyecek."
    
  "Ben de ona aynı şeyi söyledim ve o da anladı. Terimi bile biliyordu.
    
  "Muhtemelen bunu bir filmde görmüştür ve her fırsatta tekrarlamayı seviyordur. Eminim boğazına takılmıştır." Wilhelm sanki tüm konuşmayı aklından siliyormuş gibi başını tekrar salladı. "Yine de Başkan Yardımcısına teorinizi anlatacak mısınız?"
    
  "Evet".
    
  "Yalnızca ikiyle ikiyi toplayıp beş elde edebilirsin. Bu senin cenazen. Tamam, hadi bu işi bitirelim." Wilhelm, konuşmasını yarıda kesen ve Başkan Yardımcısına bekleme odasında oturmasını işaret eden Weatherly'ye başını salladı.
    
  Herkes yerine otururken Wilhelm kürsüde beceriksizce duruyordu. "Sayın Başkan Yardımcısı, değerli konuklar, bu ziyaret için teşekkür ediyorum" diye başladı. "Dün geceki trajediden bu kadar kısa bir süre sonra varlığınız sadece alaya değil, bu çatışmaya dahil olan herkese açık ve önemli bir mesaj gönderiyor. Ekibim ve ben soruşturmanızda size yardım etmeye hazırız.
    
  "Sizi selamlamak için bekleyen, Irak Başbakanı, Büyükelçi, Irak'taki koalisyon kuvvetleri komutanı gibi pek çok önemli kişinin olduğunu biliyorum ; buraya gitmek yerine buraya geldiğinizi öğrenince çok kızacaklar. üs karargâhında onlarla buluşmak için," diye devam etti Wilhelm, "ama General McLanahan ve ben önce bizi dinlemeniz gerektiğini düşündük. Ne yazık ki üs komutanı Albay Jaffar burada olmayacak."
    
  "Neden olmasın dedi Albay?" - başkan yardımcısına sordu.
    
  Patrick, "Amirleri konuşmadan önce sizinle konuşmanın protokole aykırı olacağını söyledi efendim," diye yanıtladı Patrick. "Pişmanlıklarını iletti."
    
  "Öldürülenler ve vatanına saldıranlar onun halkıydı. Bizden ilk kimin haber aldığının ne önemi var?"
    
  "Onu buraya getirmemi ister misiniz efendim?"
    
  Phoenix, "Hayır, devam edelim" dedi. "Şu anda askerlerimizi öldürmekten sorumlu olanlar dışında ayak parmaklarına basmaktan pek endişelenmiyorum, sonra o piçin yok edilmesini sağlayacağım.
    
  "Tamam beyler, bu brifingi sizden almak istedim çünkü Iraklıların, Kürtlerin ve Türklerin yakın zamanda bana brifing vermek istediklerini biliyorum ve bunu kendi isteklerine çevireceklerini de biliyorum; İlk kelimeni duymak istedim. Türkler, vatanlarını PKK'ya karşı savunmaktan başka bir şey yapmadıklarını, bombalamanın trajik ama basit bir hata olduğunu söylüyor. Görüşlerinizi duyalım."
    
  "Anladım efendim." Wilhelm'in arkasındaki elektronik ekran canlandı ve Kuzey Irak ile Güneydoğu Türkiye arasındaki sınır bölgesinin haritasını gösterdi. "Geçen yıl boyunca, PKK'nın sınır ötesi saldırılarıyla baş etmeye yardımcı olmak amacıyla, özel kuvvetler taburlarının yanı sıra çok sayıda hava birimi de dahil olmak üzere Jandarma'daki sınır kuvvetlerini artırdılar. Ayrıca güneybatıya birkaç düzenli ordu birimi, belki de bir veya iki tugay gönderdiler."
    
  "Sanırım normal dağıtımlardan çok daha fazlası?" Başkan yardımcısına sordu.
    
  Wilhelm, "Diyarbakır'daki son PKK terör saldırıları göz önüne alındığında bile çok daha fazlası efendim," diye yanıtladı.
    
  "Peki bu tarafta ne var?"
    
  Wilhelm, "Iraklılarla birlikte efendim, kuvvetlerinin yaklaşık üçte biri ve hava kuvvetlerinin küçük bir kısmı" diye yanıtladı. "En büyük tehdit bölgedeki taktik hava kuvvetleridir. Diyarbakır, Suriye, Irak ve İran sınır bölgelerinin savunmasından sorumlu İkinci Taktik Hava Kuvvetleri Komutanlığına ev sahipliği yapıyor. İki adet F-16 avcı-bombardıman uçağı kanadı ve bir adet F-4E Phantom avcı-bombardıman uçağı kanadı, ayrıca iki adet yeni A-10 Thunderbolt yakın hava destek uçağı kanadı ve bir adet F-15E Strike Eagle avcı uçağı kanadı var. bombardıman uçakları yakın zamanda Amerika Birleşik Devletleri'nden ekipman fazlası olarak satın alındı.
    
  Başkan yardımcısı başını sallayarak, "F-15 fazlası şimdiye kadar duyduğum en çılgınca şey" dedi. "Savaşta hâlâ yenilmediler mi?"
    
  "Öyle olduğuna inanıyorum efendim" dedi William. "Ancak ABD Hava Kuvvetleri savaş uçaklarının son zamanlarda azaltılması ve bunun yerine Donanma ve Deniz Piyadeleri'nin uçak gemisi tabanlı taktik savaş uçaklarının tercih edilmesiyle birlikte, ihracat pazarında pek çok iyi Amerikan silahı var."
    
  Phoenix, "Biliyorum, biliyorum; bu tür yüksek teknolojili malzemenin dışarı akışını durdurmak için çok mücadele verdim" dedi. "Ancak Başkan Gardner gerçek bir askeri uzman olmasının yanı sıra Donanmanın büyük bir destekçisidir ve Kongre onun dönüşüm ve modernizasyon planlarını güçlü bir şekilde desteklemiştir. Hava kuvvetleri hortumlandı ve Türkiye gibi ülkeler bundan faydalanıyor. F-22'yi taşıyıcı operasyonlara dönüştüremezsek, Türkiye muhtemelen Raptors'ı da alacak. Tamam, sabun kutusu bitti. Lütfen devam edin Albay. Başka hangi tehditlerle karşı karşıyasınız?"
    
  Wilhelm şöyle devam etti: "Patriot füzeleri, büyük kalibreli radar güdümlü üçlü A füzeleri ve İngiliz Rapier karadan havaya füzeleri gibi daha büyük uçaksavar sistemleri İran ve Suriye'yi hedef alıyor." "Bazı sistemleri daha batıya taşımalarını bekleyebiliriz ancak elbette Irak bir hava tehdidi değil, dolayısıyla SAM'lerini İran ve Suriye'ye karşı konuşlandırılmaya devam edeceklerini düşünüyorum. Küçük toplar ve Stinger roketleri her yerde bulunabilir ve zırhlı taburlar tarafından yaygın olarak kullanılır.
    
  "Türk Jandarma paramiliter kuvvetleri, esas olarak PKK'lı isyancı ve terörist birimleri avlamak ve yok etmek için çok sayıda özel harekât taburunu konuşlandırıyor. Oldukça eğitimliler ve biz onları bir Deniz keşif birimine eşdeğer olarak görüyoruz; hafif, hızlı, hareketli ve öldürücü."
    
  Patrick şöyle devam etti: "Komutanları General Beşir Özek, PKK'nın PKK'nın PKK'ya karşı son büyük saldırısında ağır yaralandı, ama görünüşe göre hazır ve sınır bölgelerindeki arama ve imha operasyonlarında güçlerine liderlik ediyor. Zakhu'ya roket saldırısını gerçekleştiren şüphesiz odur."
    
  Başkan yardımcısı, "Onunla kesinlikle konuşmam gerekiyor" dedi. "Peki Albay, tüm bu faaliyetlerle ilgili açıklamanız nedir?"
    
  Wilhelm, "Analiz etmek benim işim değil efendim" dedi, "ama PKK'ya saldırmaya hazırlanıyorlar. Güç gösterisi yaparak jandarmayı düzenli silahlı kuvvetlerle destekliyorlar. PKK dağılacak, başını öne eğecek; Türkler birkaç üsse saldıracak ve sonra her şey göreceli olarak normale dönecekti. PKK otuz yılı aşkın süredir bunu yapıyor, Türkiye onları durduramaz."
    
  Phoenix, "Düzenli askeri güç göndermek daha önce yapmadıkları bir şey" dedi. Patrick'e baktı. "General, aniden sessizleştiniz." Tekrar Wilhelm'e baktı. "Burada bir anlaşmazlık var gibi görünüyor. Albay mı?
    
  "Efendim, General McLanahan, Türk kuvvetlerinin bu bölgeye yığılmasının Irak'a yönelik geniş çaplı bir işgalin başlangıcı olduğu görüşünde."
    
  Phoenix, "Irak'ın işgali mi?" diye bağırdı. "Yıllar boyunca pek çok sınır ötesi baskın düzenlediklerini biliyorum, ama neden topyekun bir istila olsun General?"
    
  "Efendim, tam da çok sayıda baskın düzenledikleri ve PKK saldırılarını durdurmayı, hatta yavaşlatmayı başaramadıkları için bu onları Irak'ta PKK'ya karşı topyekun bir saldırı başlatmaya sevk edecek; sadece kaleler, eğitimler değil. sınır boyunca üsler ve tedarik depolarının yanı sıra bizzat Kürt liderliğinin de üzerinde. Amerikan ve uluslararası baskı onları ayrılmaya zorlamadan önce PKK sorununu tek bir yıldırımla çözüp mümkün olduğu kadar çok insanı öldürmek isteyeceklerini düşünüyorum."
    
  "Albay mı?"
    
  Wilhelm, "Türklerin yeterli insan gücü yok efendim" dedi. "Çöl Fırtınası'na benzer ölçekte, en az iki yüz elli bin askerden oluşan bir operasyondan bahsediyoruz. Toplamda Türk ordusunda çoğunluğu er olmak üzere yaklaşık dört yüz bin kişi bulunmaktadır. Bu tek operasyon için normal askeri kuvvetlerinin üçte birini artı yedeklerinin yarısını ayırmaları gerekecek. Bu aylar ve milyarlarca dolar alacaktır. Türk ordusu kesinlikle seferi bir güç değildir; isyanları bastırmak ve meşru müdafaa için tasarlanmıştır, diğer ülkeleri işgal etmek için değil."
    
  "Genel?"
    
  Patrick, "Türkler kendi topraklarında savaşacak, kendini koruma ve ulusal gurur için savaşacak" dedi. "Normal ve yedek kuvvetlerinin yarısını konuşlandırsalardı, ellerinde yaklaşık yarım milyon asker olurdu ve yararlanabilecekleri çok büyük bir eğitimli gaziler havuzu vardı. PKK'yı tamamen yok etme şansına sahip olmak için tüm güçlerin tam seferberliği emrini vermemeleri için hiçbir neden göremiyorum.
    
  Patrick, "Fakat buradaki yeni oyun değiştirici Türk hava kuvvetleridir" diye devam etti. "Geçtiğimiz yıllarda Türk ordusu, Sovyetler Birliği'ne karşı NATO'nun tuzak teli olarak ikincil bir role sahip olan bir iç kontrgerilla gücüydü. Donanması iyi ama görevi esas olarak İstanbul Boğazı'nı ve Çanakkale Boğazı'nı savunmak ve Ege Denizi'nde devriye gezmek. Hava kuvvetleri nispeten küçüktü çünkü Amerika Birleşik Devletleri Hava Kuvvetlerinin desteğine dayanıyordu.
    
  Ancak son iki yılda durum değişti ve Türkiye artık Rusya hariç Avrupa'nın en büyük hava gücüne sahip. İhtiyaç fazlası F-15'lerden çok daha fazlasını satın aldılar efendim; füze gibi silahlarla birlikte A-10 Thunderbolt taktik bombardıman uçakları, AC-130 Spectre ve Apache saldırı helikopterleri de dahil olmak üzere taşıyıcıya özel olmayan her türlü fazla saldırı uçağını satın aldılar." Patriot karadan havaya füzeleri, AMRAAM havadan havaya füzeleri ve Maverick ve Hellfire hassas havadan karaya füzeleri. F-16 savaş uçaklarını Türkiye'de lisanslı olarak üretiyorlar; Bizim Çöl Fırtınası'nda sahip olduğumuz kadar çok sayıda F-16 filosu harekete geçmeye hazır durumda ve hepsi kendi evlerinde savaşacak. Hava savunmalarını bu kadar kolay küçümsemeyeceğim: Yaptığımız her şeye karşı Patriot'larını ve Rapier'lerini kolaylıkla kullanabilirler."
    
  Başkan Yardımcısı Phoenix bir an düşündü ve sonra iki adama da başını salladı. "İkiniz de ikna edici argümanlar öne sürüyorsunuz" dedi, "ama ben Albay Wilhelm'le aynı fikirdeyim." Phoenix sanki bir itiraz bekliyormuş gibi ihtiyatla Patrick'e baktı ama Patrick sessiz kaldı. "Buna inanmakta çok zorlanıyorum..."
    
  O anda telefon çaldı ve sanki bir klakson çalmış gibiydi; herkes bu brifing sırasında çok acil olmadıkça telefon görüşmesine izin verilmediğini biliyordu. Weatherly telefonu aldı... ve bir dakika sonra yüzündeki ifade odadaki herkesin bunu fark etmesine neden oldu.
    
  Weatherly yakınlardaki bir bilgisayar monitörüne doğru yürüdü, titreyen dudaklarıyla sessizce mesajı okudu ve şöyle dedi: "Bakanlıktan acil mesaj var efendim. Dışişleri Bakanlığı, Türkiye Cumhurbaşkanının olağanüstü hal ilan edebileceğini bize bildirdi."
    
  Phoenix, "Kahretsin, böyle bir şeyin olmasından korkuyordum" dedi. "Bombardımanı araştırmak için Türklerle görüşemeyebiliriz. Albay, Beyaz Saray'la konuşmam gerekiyor."
    
  "Hemen kurabilirim efendim." Wilhelm, hemen iletişim memuruyla telefona bağlanan Weatherly'ye başını salladı.
    
  Büyükelçiden, Iraklılardan ve Türklerden bilgi alacağım ama başkana tavsiyem sınır kontrollerinin sıkılaştırılması olacaktır." Başkan Yardımcısı Patrick'e döndü. "Türkiye'nin yolda 3 bin ABD askeri varken Irak'ı işgal ettiğine hala inanamıyorum" dedi, "ama açıkçası durum hızla değişiyor ve buna dikkat etmemiz gerekecek. Sanırım hamile gizli bombacınızın amacı da bu, General?"
    
  "Evet efendim".
    
  Wilhelm ona Beyaz Saray bağlantısının hazır olduğunu işaret ederken Phoenix, "O zaman onu yola çıkmaya hazırlarım," dedi, "çünkü sanırım yakında buna ihtiyacımız olacak." Çok yakında". Weatherly ona iletişim kurulumunun hazır olduğunu işaret etti ve o ve Başkan Yardımcısı ayrıldı.
    
  Herkes konferans odasından çıkarken Patrick Wilhelm'in arkasında kaldı. "Peki, ne demek istiyorsunuz General?" diye sordu. "Hamile hayalet bombacınızı bu sefer sadece bizim sektörümüze değil, Türkiye'ye göndermeyi mi planlıyorsunuz? Bu gerçekten buradaki herkesin sinirlerini yatıştıracak."
    
  Patrick, "Bir zavallıyı Türkiye üzerinden göndermeyeceğim Albay, ama aynı zamanda Türklerin rahatlamasına da izin vermeyeceğim" dedi. "Herhangi bir uçağın sınıra çok yaklaşması durumunda Türklerin aklında ne olduğunu görmek istiyorum. PKK'nın herhangi bir kara saldırısına sert bir misilleme yapacaklarını biliyoruz. ABD sınırın kendi tarafında çok fazla uçuyormuş gibi görünmeye başlarsa ne yapacaklar?"
    
  "Bunun akıllıca olduğunu mu düşünüyorsun McLanahan? Bu da buradaki gerilimi daha da artırabilir" dedi.
    
  Patrick, "Hangarınızda çok sayıda ölü askerimiz var Albay," diye hatırlattı ona. "Türklerin şu anda onlara çok ama çok kızgın olduğumuzu bilmesini istiyorum."
    
    
  GÜNEYDOĞU TÜRKİYE'NİN ÜZERİNDE
  SONRAKİ AKŞAM
    
    
  "İletişim kurun, hedefi işaretleyin bravo!" MIM-104 Patriot taktik kontrol subayı Türkçe bağırdı. "Sanırım bu bizimle birlikte ortaya çıkan ve kaybolan şeyin aynısı." Türk Ordusunun AN/MPQ-53 Patriot radar sistemi, uçağı tespit ederek hedefi Patriot savaş yönetim sistemi operatörlerine gösterdi. Taktik kontrol subayı, hedefin doğrudan Irak ile Türkiye arasındaki sınırda olduğunu hemen belirledi, ancak Türk hava trafik kontrolörleriyle temas halinde olmadığı ve herhangi bir transponder işaret kodu göndermediği için, bunun otuz mil ihlali olduğu kabul edildi. korunan Türk hava savunma tampon bölgesi; bölgedeki herhangi bir hava alanına yaklaşamayacak kadar alçaktı ve yerleşik sivil hava yollarından uzaktaydı. "Efendim, hedefin 'bravo' olarak düşman olarak belirlenmesini tavsiye ederim."
    
  Taktik direktör radar ekranını kontrol etti; şüphesiz. "Kabul ediyorum" dedi. "Bravo'yu hedef olarak düşman olarak tasarlayın, tüm sivil ve askeri acil müdahale ve hava trafik kontrol frekanslarında uyarı mesajları iletin ve çatışmaya hazırlanın." Taktik Direktörü, mikrodalga aracılığıyla doğrudan Diyarbakır'daki Dördüncü Sınır Savunma Alayı Hava Savunma Sektör Komutanı'na bağlanan güvenli bir telefonu aldı. "Kamyan, Kamyan, burası Ustura, Bravo"nun hedefini düşman olarak belirledim, hazır."
    
  "Ustura, bu son iki saattir izlediğin açılır hedefin aynısı mı?" - sektör komutanına sordu.
    
  Taktik direktör, "Biz de öyle düşünüyoruz efendim" dedi. "Hızına ve uçuş yoluna bakılırsa, bunun keşif yörüngesindeki bir insansız hava aracı olduğu neredeyse kesin. Daha önce doğru bir yükseklik ölçümü alamadık ama kuzeyi daha iyi görebilmek için daha yüksek bir rakıma tırmanmış gibi görünüyor."
    
  "Sivil ulaşım mı?"
    
  "Ne zaman bir hedef belirse uyarı mesajları yayınlıyoruz ve artık tüm sivil ve askeri acil müdahale ve hava trafik kontrol frekanslarında yayınlanıyoruz. Hiç cevap yok. Eğer pilot telsizlerini tamamen kapatmadıysa, o düşmandır."
    
  Hava savunma komutanı "Kabul ediyorum" dedi. Daha yoğun bölgelerdeki bazı hava savunma sektörlerinin, kısıtlı hava sahasından çıkarken pilotları görsel olarak uyarmak için çok renkli lazerler kullandığını biliyordu, ancak kendisi böyle bir nezakete sahip değildi ve öyle bir nezaketi olsa bile gerçekten kullanmak istemiyordu. Düşmanlıkların arttığı bu dönemde bu bölgede uçacak kadar aptal olan her masum pilot, kıçından vurulmayı hak ediyordu. "Hazır ol". İrtibat subayına, "Beni Nahla ve Ankara'daki ikinci alaya bağlayın" emrini verdi.
    
  "İkinci alay hatta efendim, Binbaşı Sabasti."
    
  Bölge komutanı bunun hızlı olduğunu düşündü; Amerikan Komuta ve Kontrol Merkezine yapılan doğrudan çağrılar genellikle bağlanmadan önce birkaç kez filtreleniyor ve yeniden yönlendiriliyordu ve bu işlem birkaç dakika sürüyordu. "Sabasti, bu Kamyan. Bu gece için planlanan tampon bölgedeki herhangi bir ABD hava misyonunu göstermiyoruz. Sınır boyunca bir Amerikan uçuşunu doğrulayabilir misiniz?"
    
  İrtibat subayı, "Şu anda sektör haritasına bakıyorum efendim," diye yanıtladı, "ve tampon bölgedeki tek uçak için sizinle önceden anlaşmaya varıldı, izin numarası Kilo-Juliet-iki-üç-iki-bir, Peynir bölgesinde faaliyet gösteriyoruz."
    
  "Alçak irtifalı bir uçağın radar menzilinin dışında yukarı ve aşağı doğru belirdiğini izliyoruz. Bu bir Amerikan ya da Irak uçağı değil mi?"
    
  "Havada üç Amerikan ve bir Irak keşif uçağı gösteriyorum efendim, ama sadece bir tanesi tampon bölgede."
    
  "Bu nedir?"
    
  "Çağrı işareti Guppy Two-Two, özel güvenlik şirketleri tarafından işletilen bir Amerikan gözetleme uçağı." Uçağın koordinatlarını ve yörünge kutusunun konumunu okudu; her şey daha önce kararlaştırıldığı gibiydi, Peynir'in tampon bölgesinde, ancak beliren hedeften kırk mil uzaktaydı.
    
  "Bu ne tür bir uçak, Binbaşı?"
    
  "Üzgünüm efendim ama bunu size söyleyemeyeceğimi biliyorsunuz. Bunu kendi gözlerimle gördüm ve bunun silahsız bir casus uçağı olduğunu biliyorum."
    
  Bölge komutanı, "Peki Binbaşı, belki bana bunun ne olmadığını söyleyebilirsin," dedi.
    
  "Sayın..."
    
  "Kimin için çalışıyorsun Binbaşı, Amerikalılar için mi yoksa Türkiye için mi?"
    
  "Kusura bakmayın efendim." diye araya girdi bir ses. "Bu Amerikalı bir tercüman. Irak Müttefik Nakhla Hava Üssü, İkinci Alay, Thompson Güvenlik Servisi'nden Bay Chris Thompson için çalışıyorum."
    
  Bölge komutanı, "Kim olduğunu ve nerede olduğunu biliyorum," diye çıkıştı. "Radyo mesajlarımı mı izliyorsun?"
    
  Çevirmen, "Bay Thompson, ABD, Irak ve Türkiye arasındaki kuvvet statüsü anlaşmasının, anlaşmaya katılan askeri birimler arasındaki rutin ve acil radyo trafiğinin izlenmesine olanak sağladığını söylüyor" dedi. "Gerekirse bunu Dışişleri Bakanlığınızla kontrol edebileceğinizi söylüyor."
    
  "Anlaşmanın gayet farkındayım."
    
  "Evet efendim. Bay Thompson, Irak'taki operasyonlarda yer alan sistemlere ilişkin belirli bilgilerin yalnızca kuvvetlerin statüsü anlaşması uyarınca açıklanmasına izin verildiğini size söylememi istiyor. Anlaşma, gözlemcinin görev boyunca kullanılacak uçağı görmesine ve takip etmesine olanak tanıyor ancak bunun dışında herhangi bir ayrıntıyı açıklayamıyor."
    
  Sektör komutanı, "Thompson, Türk hava sahası tampon bölgesini ihlal eden kimliği belirsiz bir uçağı vuracağım" dedi. "Bir Amerikan ya da Irak uçağına saldırmadığımdan emin olmak için daha fazla bilgi almak istedim. Bu hedefin kimliğini doğrulamama yardım etmek yerine kelime oyunu oynamak ya da güç durumu anlaşmasını gözümün önünde baltalamak istiyorsanız öyle olsun. Binbaşı Sabasti."
    
  "Sayın!"
    
  Bölge komutanı Türkçe olarak, "Amerikalılara, tampon bölgede bilinmeyen bir uçağı takip ettiğimizi ve onu düşman olarak değerlendirdiğimizi bildirin" dedi. "Onlara tüm müttefik uçaklarının ve kara devriyelerinin yeterli mesafede kalmasını ve keşif uçaklarının devriye alanını temizlemek isteyebileceğini tavsiye ediyorum."
    
  "Mesajınızı hemen ileteceğim efendim."
    
  "Çok güzel". Bölge komutanı öfkeli bir bıçak darbesiyle bağlantıyı kesti. "Ankara zaten tehlikede mi?" gök gürledi.
    
  "Hazırız efendim."
    
  Ses, "Bu Mat," diye yanıtladı. Bölge komutanı, Türkçe'de "şah mat" anlamına gelen Mat'ın, Genelkurmay Başkanı'nın harekât subayı olduğunu biliyordu. "Radar bağlantınızı takip ediyoruz ve Nahla'daki irtibat memuru sizin koordinasyon ve kimlik tespiti için kendileriyle iletişime geçtiğinizi ve bunun onlardan biri olmadığını söylediler. Öneri?"
    
  "Hemen harekete geçin efendim."
    
  "Hazır ol". Bu iki lanet korkunç kelime... Ama bir dakika sonra: "Katılıyoruz Kamen. Belirtildiği şekilde ilerleyin. Dışarı."
    
  "Kamyan kopyaları, talimatlar doğrultusunda devreye alındı. Kamen dışarı." Bölge komutanı taktik kanalına geçti: "Ustura, ben Kamian, emredildiği gibi hareket et."
    
  "Ustura kopyalar, talimat verildiği gibi savaşa girin. Ustura gidiyor." Taktik direktörü telefonu kapattı. "Bana emredildiği gibi savaşmamız emredildi" diye duyurdu. "Hedefin yörüngesinde veya yüksekliğinde herhangi bir değişiklik var mı? Yayınlarımıza yanıt var mı?"
    
  "Hayır efendim."
    
  "Çok güzel. Mücadeleye katılın."
    
  "'Kavgaya girin'i fark ettim. Taktik kontrol subayı uzanıp kırmızı kapağı kaldırdı ve büyük kırmızı düğmeye bastı, bu da Türkiye'nin güneydoğusuna dağılmış dört Patriot hattı bataryasının alarmını etkinleştirdi. Her hat bataryası, her biri on altı füzeye sahip bir Patriot Advanced Capability-3 (PAC-3) fırlatıcısına ve ayrıca yüklemeye hazır ek on altı füzeye sahip dört Patriot müfrezesinden oluşuyordu. "Mücadeleye katıl."
    
  Taktik kontrol asistanı, "Anlıyorum, savaşa girin" diye tekrarladı. Patriot taburunun konuşlu bataryaları ile hedefin yerini kontrol etti, düşmana en yakın olanı seçip bu batarya ile iletişim butonuna bastı. "Ustura iki, Ustura İki, burası Ustura, hareket et, hareket et, hareket et."
    
  "İki kopya 'çalışıyor'. Kısa bir duraklama oldu ve ardından ateşlenen ikinci bataryanın durum raporu "beklemede"den "açık"a değişti, bu da bataryanın füzelerinin ateşlenmeye hazır olduğu anlamına geliyordu. "İkinci batarya durumu 'açık', savaşa hazır olarak rapor ediyor "
    
  "Kabul edilmiş". Taktik kontrol subayı bilgisayar okumasını izlerken uyarı sinyaline basmaya devam etti. O andan itibaren saldırının tamamı bilgisayar kontrollüydü; insanların isterlerse onu kapatmaktan başka yapabilecekleri hiçbir şey yoktu. Birkaç dakika sonra Savaş Yönetim Bilgisayarı, dağ kasabası Beitusebap'ın batısında bulunan müfrezelerden birini savaşa katılmak üzere görevlendirdiğini bildirdi. "Beşinci müfreze harekete geçirildi... İlk roket ateşlendi." Dört saniye sonra: "İkinci füze kaldırıldı. Radar aktif."
    
  Saatte üç bin milden fazla hız yapan Patriot füzelerinin kurbanlarına ulaşması altı saniyeden az sürdü. Taktik kontrol asistanı, "Doğrudan bir füze isabeti efendim" dedi. Bir an sonra: "İkinci füze ikinci hedefi vurdu efendim!"
    
  "İkinci gol mü?"
    
  "Evet efendim. Aynı irtifa, hızla azalan hava hızı... İkinci düşmana doğrudan isabet efendim!"
    
  "İki uçak mı vardı?" Taktik direktör yüksek sesle düşündü. "Organize olarak uçmuş olabilirler mi?"
    
  Taktik kontrol subayı, "Belki efendim," diye yanıtladı. "Ama neden?"
    
  Taktik direktör başını salladı. "Mantıklı değil ama her ne iseler onları yakaladık. İlk vuruşun kalıntıları olabilir."
    
  "Çok büyük görünüyordu efendim, ikinci bir uçak gibi."
    
  "Eh, her ne ise, hâlâ elimizde merde var. İyi işti millet. Bu iki hedef sınırın güneyindeydi ama güvenlik tamponundaydı, değil mi?"
    
  "Aslında efendim, kısa bir süreliğine Türk hava sahasındaydı, birkaç milden fazla değildi ama kesinlikle sınırın kuzeyindeydi."
    
  "İyi bir cinayet o zaman." Taktik Müdürü, birisinin enkaz, kurban ve deliller için bir arama ekibi düzenlemekten sorumlu olması gereken Diyarbakır'daki Jandarma Karargâhına bağlı başka bir telefonu aldı . "Kuruk, burası Ustura, savaşa girdik ve düşman uçağını imha ettik. Şimdi hedefin müdahale koordinatlarını iletiyorum."
    
  John Masters, "Kesinlikle uzun sürmedi" dedi. Tank'ın ikinci kattaki gözlem odasındaydı ve dizüstü bilgisayarından savaşı izliyordu. "Hedefin irtifasını düştü olarak değiştirdiğimiz andan iki dakika sonra. Hızlı."
    
  Patrick McLanahan, "Tuzağı yeterince hızlı vuramamış olabiliriz... İlk Patriot 'isabetinden' sonra bile hedefi görebiliyorlardı" dedi.
    
  John, "Görüntüyü birkaç saniye daha koruyarak enkazı simüle etmeye çalıştım" dedi. "Çok yavaşlattım."
    
  Patrick, "İkisine de vurduklarını düşünmelerini umalım" dedi. "Tamam, yani Türklerin vatanseverlerini Irak sınırına yaklaştırdığını biliyoruz ve onların iş amaçlı olduklarını da biliyoruz; yırtıcı bir hayvan ya da şahin gibi küçük bir şeye bile ateş açmaktan çekinmeyecekler."
    
  John Masters mutlu bir şekilde, "Ya da tuzaklı bir saldırı," dedi. "Patriot sisteminin savaş yönetim sistemini kolaylıkla hacklemeyi ve sistemlerine drone boyutunda bir hedef yerleştirmeyi başardık. Tuzağın irtifasını yeterince yükseğe çıkardığımızda, sanki gerçek bir düşmanmış gibi tepki gösterdiler."
    
  Patrick, "Oraya gittiklerinde ve herhangi bir enkaz bulamadıklarında, bir dahaki sefere meraklı ve tetikte olacaklar" dedi. "Bu savaştan başka ne biliyoruz?"
    
  John, "Ayrıca yerden 300 metre yüksekliğe kadar görebildiklerini ve angaje olabildiklerini de biliyoruz" dedi. "Oldukça engebeli arazide oldukça iyi. Dağınıklığı giderme ve alçak irtifa tespit yeteneklerini geliştirmek için Patriot'un radarını değiştirmiş olabilirler."
    
  Patrick, "Umalım tek yaptıkları bu olsun" dedi. Dahili telefon düğmesine dokundu: "Savaşı gördünüz mü Albay?"
    
  "Onaylıyorum," diye yanıtladı Wilhelm. "Yani Türkler gerçekten de yurtseverlerini batıya gönderdiler. Birime haber vereceğim. Ama ben hâlâ Türkiye'nin Irak'ı işgal edeceğini düşünmüyorum. PKK hareketleriyle ilgili elimizdeki tüm bilgileri onlara aktarmalı, askerlerimizin ve Iraklıların misilleme yapma niyetinde olmadıkları konusunda onlara güvence vermeli ve kriz seviyesinin yatışmasına izin vermeliyiz."
    
    
  BEITUSEBAP'IN KUZEYİ, TÜRKİYE CUMHURİYETİ
  SONRAKİ AKŞAM
    
    
  Sekiz Iraklı Kürt gerilladan oluşan bir ekip, hedeflerine doğru ilerlemek için keskin nişancı takımı taktiklerini (kendi kendini eğitmek, kitap okumak, interneti kullanmak ve gaziler tarafından kendilerine aktarılan bilgileri incelemek) kullandı: düzinelerce mil, bazen bir inç uzakta sürünerek. bir süre, herhangi bir nedenle dizden yukarısı kalkmadan; arazi her değiştiğinde giysilerin kamuflajının değiştirilmesi; Ağır sırt çantalarını ve roket güdümlü el bombası varillerini arkalarında taşırken, onların varlığına dair her türlü işareti silmeye özen gösteriyorlardı.
    
  Militanlardan biri olan eski Erbil polis memuru Sadoun Salih, incir şekerinden bir parça kopardı, önünde duran adamın ayakkabısına vurarak ona uzattı. "Son bir ayrıntı, komutan," diye fısıldadı. Kişi ona yanıt olarak "sessiz" bir hareket yaptı; sol eliyle değil, normalde elinin olacağı yere bileğine takılan yengeç benzeri bir cihazla. Tırmık daha sonra avuç içi açık şekilde yön değiştirdi ve dövüşçü şekeri ona fırlattı. Teşekkür ederek başını salladı ve yürümeye devam etti.
    
  Bu keşif devriyesi için yalnızca beş gün boyunca yiyecek ve su getirdiler, ancak bölgedeki tüm hareketlilik nedeniyle geride kalmaya karar verdi. Getirdikleri yiyecekler üç gün önce bitti. Günlük erzaklarını inanılmaz derecede düşük bir düzeye indirdiler ve tarlalarda buldukları yiyeceklerle (meyveler, kökler ve böceklerle, bazen yaklaşmaya cesaret edebildikleri anlayışlı bir çiftçi veya çobandan yardım alarak) geçinmeye ve kirli eşarplardan süzülen dere suyunu yudumlamaya başladılar.
    
  Ancak artık tüm askeri faaliyetlerin neyle ilgili olduğunu öğrenmişti ve olay, Jandarma eşkıya birliklerinin, Diyarbakır'daki saldırının intikamını almak için Kürt köylerine saldırmasından çok daha fazlasıydı: Türk ordusu kırsalda bu küçük yangın üslerini inşa ediyordu. Türkiye, Jandarmanın güçlendirilmesi için düzenli silahlı kuvvetler görevlendirdi mi?
    
  Önceki gece gözlemledikleri muhteşem çift füze atışları nedeniyle keşif devriye planlarını değiştirmişlerdi. Türkiye'den Kürt köylerine ve PKK eğitim kamplarına yönelik topçu ve hava saldırılarını görmeye alışkınlardı, ancak bunlar top mermisi değildi; bunlar balistik bir uçuş yolu yerine tırmandıkça manevra yapan güdümlü, son derece etkili füzelerdi ve patladılar. gökyüzünde yüksek. Türklerin sahada yeni silahları vardı ve bunların Türkiye-Irak sınırındaki tüm bu üs inşa etme faaliyetleriyle bir ilgisi olduğu açıktı. Bunu test etmek ona ve birliklerine kalmıştı.
    
  Su ve kamuflajın yanı sıra savaşçılara en önemli yardım gece görüşünü sağlamaktı. Tüm savaşçılar kırmızı mercekli gözlük takıyordu ve hedeflerine yaklaştıkça, gece görüşlerini bozmamak için gözlükleri daha sık kullanmak zorunda kalıyorlardı, çünkü hedeflerinin çevresi dışa bakan portatif sıralarla aydınlatılıyordu. kampı zifiri karanlığa boğan projektörler. Manga lideri bunun ilginç bir taktik olduğunu düşündü: Türk ordusunun kesinlikle gece görüş teknolojisi vardı ama burada kullanmadılar.
    
  Bu bir tuzak olabilirdi ama kesinlikle kaçıramayacakları bir fırsattı.
    
  Takım lideri Zilar Azzawi, tüfekçilerine ilerlemelerini işaret etti. Yayılıp yerleşmeye başladıklarında, dürbünüyle çevreyi taradı. Her portatif projektörün arasına, aralarında yaklaşık yirmi metre mesafe bulunan, kum torbalarından oluşan bir ateş yuvası yerleştirildi. Yetmiş metre sağında kum torbaları ve kalaslardan yapılmış bir kamyon girişi vardı, bir asker taşıma kamyonu tarafından kapatılmıştı , sağ tarafı basit bir hareketli kapı oluşturan yeşil kontrplak panellerden oluşan sağlam bir duvarla kaplanmıştı. Kum torbası mevzilerinin arasında, hafif kazıklarla desteklenen, bir buçuk metre yüksekliğinde tek kat ince metal çit vardı. Kesinlikle kalıcı bir kamp değildi, en azından henüz.
    
  Eğer bundan faydalanacaklarsa şimdi tam zamanıydı.
    
  Azzawi, ekibi hazır olana kadar bekledi, ardından Kore yapımı basit bir seyahat radyosu çıkardı ve mikrofon düğmesine bir kez bastı, ardından iki kez bastı. Birkaç dakika sonra yanıt olarak iki tıklama ve ardından üç tıklama aldı. Radyosuna üç kez tıkladı, onu bir kenara koydu ve ardından her iki yanındaki iki adamın ellerine dokunarak sessiz bir "hazırlan" işareti yaptı.
    
  Başını eğdi, gözlerini kapattı, sonra alçak, sakin bir sesle "Mal esh - hiçbir şeyin önemi yok" dedi. Ölen kocasını ve oğullarını düşünerek birkaç kalp atışı daha durakladı ve bunu yaparken içindeki öfke vücuduna jet enerjisi gönderdi ve yumuşak ve kolay bir şekilde ayağa kalktı, RPG-7 bomba atarını kaldırdı ve ona ateş etti. silah yuvasını karşısındaki kum torbalarından aldı. Mermi isabet ettiği anda ekibinin diğer üyeleri diğer mevzilere ateş açtı ve saniyeler içinde tüm alan tamamen açıldı. Bu sırada üssün karşı taraflarında bulunan Azzawi komutasındaki diğer iki ekip de el bombası fırlatıcılarıyla ateş açtı.
    
  Artık saldırganların üs bölgesini görmesini engelleyen ışıklar onlara avantaj sağlıyordu çünkü hayatta kalanları ve saldırıyı püskürtmeye hazırlanan diğer Türk askerlerini görebiliyorlardı. Azzawi'nin keskin nişancı ekipleri onları birer birer öldürmeye başladı ve Türkleri çevreden daha da uzaklaşarak kamplarının karanlığına çekilmeye zorladı. Azzawi el bombası fırlatıcıyı bir kenara attı, telsizini çıkardı ve bağırdı: "Ala tūl!" Taşınmak!" AK-47 saldırı tüfeğini kaldırdı ve bağırdı: "Ilha'ūnī! Beni takip et!" - ve kalçadan ateş ederek üsse koştu.
    
  Aydınlatılmış sahipsiz bölgeden geçerek üsse doğru koşmaktan başka alternatif yoktu; içerideki herkes için kolay bir hedeftiler. Ancak sırt çantası ve RPG fırlatıcı olmadan ve vücudunda dolaşan korkuyla karışık adrenalin akışıyla elli metre koşmak kolay görünüyordu. Ancak onu şaşırtacak şekilde çok az direnç vardı.
    
  Yıkılan silah yuvalarında çok sayıda ceset vardı, ancak mayın fitilleri, tanksavar silahları, ağır makineli tüfekler veya el bombası fırlatıcıları gibi eşyalara dair hiçbir iz görmedi, yalnızca hafif piyade silahları gördü. Görünüşe göre çok fazla sorun beklemiyorlardı ya da düzgün bir şekilde hazırlanmak için zamanları yoktu. Bu varsayım, yakınlardaki yığınlarda inşaat ekipmanı, beton, kalıp kerestesi ve aletler bulduğunda daha da güçlendi.
    
  Beş dakikadan kısa süren ara sıra çatışmalarda, üç Azzawi ekibi karşılaştı. Üçü de nispeten kolaylıkla ilerledi. Savaşçılarının her birini tokalaşarak ve anaç dokunuşlarla tebrik etti, ardından "Yaralı raporu" dedi.
    
  Birinci manganın komutanı, "Birimiz öldü, üçümüz de yaralı var" dedi. "Bir subay dahil on yedi mahkum." Başka bir takım lideri de aynı şeyi bildirdi.
    
  Azzawi'nin mangasının komutan yardımcısı Salih, "Dört yaralımız ve sekiz tutuklumuz var" dedi. "Burası neresi komutanım? Çok kolaydı."
    
  Azzawi, "Öncelikle Sadoun" dedi. "Devriyelerin geri dönmesi ihtimaline karşı çevrenin etrafına bir nöbetçi yerleştirin." Salih kaçtı. Yüzüne bir eşarp dolayarak ikinci manga komutanına "Subayını bana getirin" dedi.
    
  Tutuklu Türk ordusunda yüzbaşıydı. Sol elini sağ pazısındaki açık yaranın üzerine bastırdı ve oradan kan serbestçe aktı. Azzawi Arapça "İlk yardım çantasını buraya getirin" diye emretti. Türkçe olarak şunu sordu: "Birimin adını ve hedefin adını buraya alın kaptan, çabuk."
    
  "Siz piçler neredeyse kolumu kesiyordunuz!" - O bağırdı.
    
  Azzawi sol kolunu kaldırdı ve başörtüsü kolunun aşağıya düşmesine izin vererek ev yapımı protezini ortaya çıkardı. "Neye benzediğini tam olarak biliyorum, kaptan," dedi. "Bakın Türk Hava Kuvvetleri bana ne yaptı." Yarı karanlıkta bile askerin gözlerinin şaşkınlıkla büyüdüğünü görebiliyordu. "Ve bu senin kocama ve oğullarıma yaptıklarından çok daha iyi."
    
  "Sen... sen Baz!" - memur nefes verdi. "Söylentiler doğru...!"
    
  Azzawi yüzündeki eşarbı çıkararak kirli ama gururlu ve güzel hatlarını ortaya çıkardı. "İsim, birim ve görev dedim Kaptan" dedi. Tüfeğini kaldırdı. "Esir almak gibi bir arzum ya da yeteneğim olmadığını anlamalısınız kaptan, bu yüzden size söz veriyorum, eğer bana cevap vermezseniz sizi hemen burada, şimdi öldüreceğim." Memur başını eğdi ve titremeye başladı. "Son Şans: Unvan, Birim ve Görev." Silahı kalçasına kaldırdı ve yüksek bir tıklama sesiyle emniyetten çıkardı. "Çok iyi." Barış sizinle olsun kaptan..."
    
  "İyi iyi!" - memur bağırdı. Onun eğitimli ya da deneyimli bir ajan olmadığı açıktı; muhtemelen bir koltuk jokeyi ya da son dakikada göreve çağrılan bir laboratuvar faresi. "Adım Ahmet Yakış, Yirmi Üçüncü Sinyal Bölüğü, Delta Müfreze. Benim görevim bir bağlantı kurmaktı, hepsi bu."
    
  "İletişim araçları mı?" Eğer bu sadece bir iletişim aktarma sitesi olsaydı, bu, gevşek güvenliği ve zayıf hazırlığı açıklayabilirdi. "Ne için?"
    
  Tam o sırada takım lideri yardımcısı Azzawi Sadoun Salih koşarak geldi. "Komutanım bunu görmeniz lazım" dedi nefes nefese. Mahkumun bandajlanmasını emredip güvenliğini sağladıktan sonra kaçtı. Kamp boyunca gerilmiş birçok kablonun üzerinden atlamak zorunda kaldı ve kabloların çoğunun bağlı olduğu büyük bir çelik konteynere benzeyen bir şeyi taşıyan büyük bir kamyon gördü. Bir kablo demetini takip ederek kısa bir tepeden kamuflaj ağlarıyla kaplı büyük bir çite doğru ilerlediler.
    
  Muhafazanın içinde Azzawi, platform üzerinde bodur, kare çelik gövdeli büyük bir nakliye kamyonunun yanı sıra kamyonun güvertesine indirilmiş ve yol yürüyüşü şeklinde katlanmış iki anten direği buldu. Azzawi , "İşte kaptanın taktığını söylediği iletişim antenleri" dedi. "Doğruyu söylediğini düşünüyorum."
    
  Salih, "Pek sayılmaz komutanım" dedi. "Bu ekipmanı tanıyorum çünkü ülkemde, İran'ın Irak'a yönelik saldırısına karşı savunma yapmak için hazırlanan, benzer malzemeleri taşıyan bir Amerikan konvoyunu koruyordum. Buna, mikrodalga komut sinyallerini radardan füze fırlatma sahalarına ileten bir dizi anten direği denir. O kamyonun arkasında Patriot uçaksavar füzesi bataryası için bir elektrik jeneratörü var."
    
  "Patriot füze bataryası mı?" - Azzawi bağırdı.
    
  Salih, "Bunlar Patriot füze bataryası için baz istasyonu kuran ileri ekip olmalı" dedi. "Devasa bir düz ekran radar ve kontrol istasyonu getirecekler ve kilometrelerce uzağa yayılmış birden fazla fırlatıcıyı kontrol edebilecekler. Hepsi çok taşınabilir; her yerde faaliyet gösterebilirler."
    
  "Peki neden Türkler buraya uçaksavar füze sistemi kuruyor?" - Azzawi'ye sordu. "Irak'taki Kürt hükümeti bir şekilde hava kuvveti oluşturmadıysa kime karşı savunuyorlar?"
    
  Salih "Bilmiyorum" dedi. "Fakat her kimse, Türkiye toprakları üzerinde uçuyor olmalılar ve Türkler dün gece onlara ateş açtı. Acaba kimdi?"
    
  Azzawi, "Kim oldukları umurumda değil; eğer Türklerle savaşıyorlarsa bu benim için yeterli" dedi. "Bu araçları evimize götürelim. Değerlerinin ne olduğunu bilmiyorum ama yepyeni görünüyorlar ve belki onları kullanabiliriz. En azından eve dönmek için o kadar yürümemize gerek kalmayacak. Bugün iyi iş çıkardın Sadoun."
    
  "Teşekkür ederim komutanım. Böyle güçlü bir liderin emrinde hizmet etmekten mutluluk duyuyorum. Keşke Türklere bu kadar zarar vermiş olsaydık..."
    
  Zilar, "Her küçük kesinti onları biraz daha zayıflatıyor" dedi. "Sayımız az ama bu küçük kesintileri yapmaya devam edersek sonunda başarılı olacağız."
    
    
  ÇANKAYA KÖŞKÜ, ANKARA, TÜRKİYE CUMHURİYETİ
  O GÜNDEN SONRA
    
    
  Milli Güvenlik Kurulu Genel Sekreteri Orhan Şahin, elini koyu kum rengi saçlarının arasından geçirerek, "İlk raporlar doğruydu efendim" dedi. "PKK teröristleri Patriot karadan havaya füze bataryasının bir grup anten direği, jeneratör ve kablolar gibi çeşitli bileşenlerini çaldı."
    
  Başkan Kurzat Hirsiz, "İnanılmaz, tek kelimeyle inanılmaz" diye mırıldandı. Irak operasyonuna ilişkin planlamayı güncellemek için Milli Güvenlik Kurulu'nu topladı ancak durum her geçen gün daha da kötüleşiyor ve kontrolden çıkma tehlikesi taşıyordu. "Ne oldu?"
    
  Şahin, "Dün gece sabah erken saatlerde, Hawk adını verdikleri terörist komandonun komutasındaki bir PKK müfrezesi, Beitusebap kasabası yakınlarında kurulan Patriot karargahı silah mevzisine saldırdı" dedi. "Teröristler beş kişiyi öldürdü, on ikisini yaraladı ve geri kalanını bağladı. Tüm askerlerimizin ve ekipmanlarımızın kayıtları mevcut; hiç esir almadılar, bu da bunun muhtemelen bir saldırı gücü değil, sadece bir gözlem grubu veya devriye olduğu anlamına geliyor. Bir Patriot füze bataryasının, dağıtım kolaylığı için kamyona monte edilen ana bileşenleriyle, karargahın uzak fırlatma sahalarıyla iletişim kurmasına olanak tanıyan parçalarla kaçtılar. Neyse ki personel aracı ve füze taşıyıcı-atarlar orada değildi."
    
  "Bu konuda rahatlamalı mıyım?" Hirsiz çığlık attı. "Güvenlik neredeydi? Bu nasıl olabilir?"
    
  Şahin, "Üs henüz tam donanımlı değildi, bu nedenle çevrede herhangi bir çit veya bariyer yoktu" dedi. "Olay yerinde yalnızca geçici güvenlik güçleri vardı ; geri kalanlar önceki gece meydana gelen çarpışmanın enkazını aramaya yardım etmek için gönderilmişti."
    
  "Aman Tanrım," diye nefesi kesildi Hirsiz. Başbakan Akas'a döndü. "Bunu yapmalıyız Icy ve bunu hemen yapmalıyız" dedi ona. "Irak'taki operasyonu hızlandırmalıyız. Ulusal acil durum ilan etmek istiyorum. Kürdistan İşçi Partisi'ne ve Türkiye'nin komşu bölgesindeki tüm bağlı gruplara savaş ilan etmesi ve yedek askerlerin askere alınması emrini vermesi için Büyük Millet Meclisi'ni ikna etmelisiniz."
    
  Akas, "Bu delilik Kurzat" dedi. "Olağanüstü hal ilan etmenin hiçbir anlamı yok. Bu söylentiyi yayan herkes hapse atılmalı. Peki bir etnik gruba nasıl savaş açabilirsiniz? Burası Nazi Almanyası mı?"
    
  Milli Savunma Bakanı Hasan Jizek, "Katılmak istemiyorsanız Başbakan istifa etmelisiniz" dedi. "Kabinenin geri kalanı başkanın tarafında. Bu operasyonu tamamen başlatma yolundasınız. TBMM ve Türk halkının işbirliğine ihtiyacımız var."
    
  Akas, "Ben ve kapalı kapılar ardında konuştuğum yasa koyucular da bu plana katılmıyorum" dedi. "PKK saldırılarından hepimiz tiksindik ve hayal kırıklığı yaşadık ama Irak'ı işgal etmek sorunu çözmenin yolu değil. Ve istifa edecek biri varsa o da sizsiniz Sayın Bakanım. PKK Jandarma'ya sızmış, değerli silahları çalmış, ülkenin dört bir yanına saldırıyor. İstifa etmeyeceğim. Burada mantığın tek sesi benim gibi görünüyor.
    
  "Neden?" Jizek ağlıyordu. "Türkler öldürülürken siz orada durup toplantı ve müzakere çağrısı yapıyorsunuz. Bunun nedeni nerede? Hirsiz'e döndü. "Burada vakit kaybediyoruz efendim," diye homurdandı. "Asla itaat etmeyecek. Sana onun beyinsiz, ideolojik bir aptal olduğunu söylemiştim. Cumhuriyeti kurtarmak için doğru olanı yapmaktansa direnmeyi tercih eder."
    
  "Buna nasıl cesaret edersin, Dzizek?" Akas onun sözleri karşısında şaşkına dönerek çığlık attı. "Ben Türkiye"nin Başbakanıyım!"
    
  "Beni dinle Icy," dedi Hirsiz. "Bunu sen olmadan yapamam. Uzun yıllardır Ankara'da, TBMM'de, Çankaya'da birlikteyiz. Ülkemiz kuşatma altındadır. Artık konuşamayız."
    
  Akas, "Size söz veriyorum Sayın Cumhurbaşkanım, PKK'nın durdurulması için yardıma ihtiyacımız olduğunu dünyanın anlamasını sağlamak için elimden gelen her şeyi yapacağım" dedi. "Nefretinizin ve hayal kırıklığınızın sizi kötü kararlara veya aceleci eylemlere yönlendirmesine izin vermeyin." Hirsiz'e yaklaştı. "Cumhuriyet bize güveniyor Kurzat."
    
  Hirsiz günlerce dayak yiyip işkence görmüş bir adama benziyordu. Onayladı. "Haklısın Icy," dedi. "Cumhuriyet bize güveniyor." Genelkurmay Başkanı General Abdulla Guzlev'e döndü: "Yap şunu General."
    
  "Evet efendim" dedi Guzlev, başkanın masasına doğru yürüdü ve telefonu aldı.
    
  "Ne yapalım Kurzat?" Akas sordu.
    
  Hirsiz, "Askeri güçlerin konuşlandırılmasını hızlandırıyorum" dedi. "Birkaç gün içinde operasyona başlamaya hazır olacağız."
    
  Akas, "Millet Meclisi'nin savaş ilanı olmadan askeri saldırı başlatamazsınız" dedi. "Sizi temin ederim, henüz oylarımız yok. Bana biraz daha zaman ver. Eminim ikna edebilirim..."
    
  Hirsiz, "Oya ihtiyacımız olmayacak Ice" dedi, "çünkü olağanüstü hal ilan ediyorum ve Ulusal Meclisi dağıtıyorum."
    
  Akas'ın gözleri şokla yuvalarından fırladı. "Sen nesin...?"
    
  "Başka seçeneğimiz yok Ice ¸e."
    
  "Biz? Askeri danışmanlarını mı kastediyorsun? General Özek mi? Onlar artık danışmanların mı?"
    
  Hirsiz, "Durum konuşmayı değil eyleme geçmeyi gerektiriyor" dedi. "Bize yardım edeceğinizi umuyordum ama siz olmadan harekete geçmeye hazırım."
    
  Akas, "Yapma bunu Kurzat" dedi. "Durumun ciddi olduğunu biliyorum ama aceleci kararlar vermeyin. Amerikalıların ve Birleşmiş Milletlerin desteğini alıyım. Bize sempati duyuyorlar. Amerikan Başkan Yardımcısı dinleyecek. Ancak bunu yaparsanız herkesin desteğini kaybederiz."
    
  "Özür dilerim Icy," dedi Hirsiz. "Bitti. İsterseniz TBMM'ye, Yargıtay'a bilgi verirsiniz, ben de veririm."
    
  Akas, "Hayır, bu benim sorumluluğumda" dedi. "Bu kadar çok Türk vatandaşının PKK'nın elinde ölmesi nedeniyle yaşadığınız acıyı onlara anlatacağım."
    
  "Teşekkür ederim".
    
  Akas, "Onlara öfkenizin ve hayal kırıklığınızın sizi çılgına çevirdiğini ve kandan sarhoş ettiğini de anlatacağım" dedi. "Onlara, askeri danışmanlarınızın size duymanız gerekenleri değil, tam olarak duymanızı istediklerini söylediklerini söyleyeceğim. Onlara şu anda kendinde olmadığını söyleyeceğim.
    
  "Bunu yapma Icy," dedi Hirsiz. "Bu bana ve Türkiye'ye ihanet olur. Bunu yapıyorum çünkü yapılması gerekiyor ve bu benim sorumluluğum."
    
  "Bu da dedikleri gibi deliliğin başlangıcı değil mi Kurzat: Sorumluluğun olduğu konusunda ısrar etmek?" Akas sordu. "Tüm diktatörlerin ve güçlü adamların söylediği bu mu? Evren'in 1980'de söylediği ya da Tagma'nın söylediği budur. Millet Meclisi'ni feshedip askeri darbeyle hükümeti devraldıklarında ne söyledi? Cehenneme git ".
    
    
  BEŞİNCİ BÖLÜM
    
    
  Tünelin sonunda ışığın görünmesini beklemeyin; oraya çıkın ve lanet şeyi kendiniz yakın.
    
  -DARA HENDERSON, YAZAR
    
    
    
  Nakhla Müttefik Hava Üssü, IRAK
  SONRAKİ GÜN
    
    
  Dışişleri Bakanı Stacy Ann Barbeau, Washington'daki ofisinden güvenli uydu video konferansı aracılığıyla, "Ankara'da kaos ve kafa karışıklığı var Sayın Başkan Yardımcısı," dedi. Iraklı liderler ve Bağdat'taki ABD büyükelçisi ile yapılan toplantıya Başkan Yardımcısı Ken Phoenix de katıldı; ve Kuzey Irak'taki Musul kenti yakınlarındaki Nakhla Müttefik Hava Üssü'ndeki ABD kuvvetlerinin komutanı Albay Jack Wilhelm. "Amerikan uçağının açıkça hava sahasını ihlal etmesi nedeniyle bizzat Türkiye Başbakanı büyükelçimizi halıya çağırdı, ancak şimdi bazı güvenlik gürültüleri nedeniyle ağır güvenlik altında resepsiyon alanında oturup bekliyor."
    
  "Büyükelçilikte ne diyorlar Stacy?" Phoenix sordu. "Büyükelçiyle temas halindeler mi?"
    
  Barbeau, "Hücresel hizmet şu anda kapalı, ancak olağanüstü hal söylentilerinin ardından birkaç gündür kesintiler normal hale geldi, Sayın Başkan Yardımcısı" dedi. "Hükümet radyo ve televizyonu, Hirsiz hükümeti lehinde ve aleyhinde çok sayıda gösteri yapıldığını bildirdi, ancak bunlar büyük ölçüde barışçıldı ve polis bununla başa çıkıyordu. Ordu sessizce davrandı. Pembe Saray'da bir silahlı saldırı olayı yaşandı ancak Cumhurbaşkanlığı Muhafızları, Başkan'ın güvende olduğunu ve bugün ilerleyen saatlerde ulusa hitap edeceğini söyledi."
    
  Phoenix, "Bu, Bağdat'taki büyükelçilikte bana hemen hemen söylenenin aynısıydı" dedi. "Bağdat kafa karıştırıcı haberlerden endişe duyuyor ancak alarm seviyesini yükseltmedi."
    
  Barbeau, "Irak-Türkiye sınırında neler olduğuna dair bir açıklamaya ihtiyacım var Albay Wilhelm" dedi. "Türkler kendi toprakları üzerinde bir Amerikan casus uçağını düşürdüklerini iddia ediyorlar ve çıldırıyorlar."
    
  Wilhelm, "Herkesi temin ederim ki insansız olsun olmasın, tüm Amerikan uçaklarının sayımı yapılıyor hanımefendi, ve tek bir uçağı bile kaçırmadık."
    
  "Buna müteahhitleriniz de dahil mi, Albay?" Barbeau anlamlı bir şekilde sordu.
    
  "Doğru, bayan."
    
  "Sınırda görev yapan keşif uçaklarını kim kontrol ediyor? Bu uluslararası organizasyon Scion Aviation mı?"
    
  "Evet hanımefendi. İki büyük ve oldukça ileri teknolojiye sahip uzun menzilli gözetleme uçağını uçuruyorlar ve faaliyetlerini tamamlamak için daha küçük dronları çekiyorlar."
    
  "Hemen bir temsilciyle görüşmek istiyorum."
    
  "Hazır hanımefendi. Genel?
    
  "'Genel'?"
    
  "Sion denen adam emekli bir Hava Kuvvetleri generali, hanımefendi." Barbeau'nun gözleri şaşkınlıkla kırpıştı; belli ki bu bilgiye sahip değildi. "Müteahhitlerimizin çoğu emekli ya da eski askerlerden oluşuyor."
    
  "Peki, o nerede? Orada sizinle çalışmıyor mu Albay?"
    
  Wilhelm, "Genellikle Komuta ve Kontrol Merkezinden değil, uçuş hattından hareket ediyor" diye açıkladı. Uçağını Triple-C ağına ve kalan birkaç varlığımıza bağladı."
    
  Barbeau, "Az önce ne söylediğiniz hakkında hiçbir fikrim yok Albay," diye şikayet etti, "ve umarım Scion denen adam bunu araştırır ve bize bazı cevaplar verir. Hemen hatta bağlayın."
    
  Tam o sırada video konferans ekranında yeni bir pencere açıldı ve beyaz yakalı bir gömlek üzerine açık gri bir yelek giyen Patrick McLanahan kameraya başını salladı. "Scion Aviation International'dan Patrick McLanahan güvende."
    
  "McLanahan mı?" Stacy Barbeau oturduğu yerden kısmen ayağa kalkarak patladı. "Patrick McLanahan Irak'ta savunma yüklenicisi mi?"
    
  Patrick, "Ben de sizi gördüğüme sevindim, Bayan Sekreter," dedi. "Bakan Turner'ın size Scion'un yönetimi hakkında bilgi verdiğini sanıyordum."
    
  Barbeau'nun duyularını ve istemli kaslarını kontrol etme çabasını izlerken gülümsemesini bastırdı. Onu en son iki yıldan kısa bir süre önce, Louisiana'nın kıdemli senatörü ve Senato Silahlı Hizmetler Komitesi'nin başkanı olduğu sırada görmüştü. Sanal ev hapsinde tutulduğu Armstrong Uzay İstasyonundan gizlice dönen Patrick, Barbeau'nun Nevada'daki Elliott Hava Kuvvetleri Üssü'nden Patuxent Nehri Donanma Hava İstasyonuna götürülmek üzere XR-A9 Black Stallion uzay uçağına yüklenmesini denetledi. Maryland - iki saatten az süren bir uçuş.
    
  Elbette Barbeau bunların hiçbirini hatırlamıyordu çünkü Patrick, Hunter "Boomer" Noble'ı lüks bir Las Vegas otel-kumarhane süitinde uzaya yapacağı kısa uçuşa hazırlık olarak baştan çıkarmış ve sonra uyuşturmuştu.
    
  Patrick'in zırhlı teneke oduncular ve Cihaz komandolarının sibernetik piyadeleri daha sonra onu Camp David'deki Başkanlık konutuna kaçırdı, Gizli Servis ve ABD Donanması güvenlik güçlerini bastırdı ve kendisi ile Başkan Joseph Gardner arasında erkeklerin ve kadınların geleceği konusunda bir çatışma başlattı. Başkanın Rusya ile barış yapmak için feda etmeye hazır olduğu ABD Uzay Savunma Gücü'nü oluşturan kişi. Gardner'ın Ruslarla olan gizli anlaşmalarını ifşa etmeme karşılığında Başkan, Gardner'ın emrinde hizmet etmek istemeyen McLanahan'ın herhangi bir astının askerlik hizmetinden onurlu bir şekilde terhis edilmesine izin vermeyi kabul etti...
    
  ...ve Patrick, altı teneke adam ve iki sibernetik piyade savaş sisteminden oluşan geri kalan gücün tamamını, yedek parçaları, silah kitlerini ve bunların üretim planlarını yanına alarak Başkan'ın işbirliğinin devam etmesini sağladı. Gelişmiş zırhlı piyade geliştirme sistemleri, Rus ve İran ordularının yanı sıra ABD Donanması SEAL'lerini yenebileceklerini ve dünyanın en sıkı korunan başkanlık konutlarına sızabileceklerini zaten kanıtlamıştı; Patrick, eğer başkan onu ele geçirmeye çalışırsa güvenilir bir desteğe sahip olduğunu biliyordu. McLanahan'la olan sorunundan kurtuldu.
    
  "Burada bir sorun mu var Bayan Sekreter?" Başkan Yardımcısı Phoenix sordu. "General McLanahan'la daha önce tanıştığınızı biliyorum."
    
  Patrick, "Sizi temin ederim ki, gerekli tüm bildirimleri ve başvuruları hazırladık; bunları Hava Kuvvetleri Sivil Destek Teşkilatı aracılığıyla kendim yaptım" dedi. "Hiçbir çatışma olmadı..."
    
  "Lütfen şu işi bitirebilir miyiz?" Stacy Ann Barbeau aniden öfkeyle ağzından kaçırdı. Patrick kendi kendine gülümsedi; Barbeau gibi tecrübeli bir siyasi profesyonelin, kendisi ne kadar şok olursa olsun, burada ve şimdide nasıl kalacağını bildiğini biliyordu. "General, sizi sağlıklı ve neşeli görmek çok güzel. Senin gibi biri için emekliliğin hiçbir zaman verandada sallanan sandalye anlamına gelmeyeceğini bilmeliydim."
    
  "Sanırım beni çok iyi tanıyorsunuz Bayan Sekreter."
    
  Barbeau açık bir şekilde devam etti: "Ayrıca, işi bitirme arayışınızda doğrudan çizgilerin içine girmekten ve bazen çizgileri bir iki adım aşmaktan çekinmediğinizi de biliyorum," diye devam etti. "Türklerden, muhtemelen insansız, gizli uçakların izinsiz olarak Türk hava sahası üzerinde uçtuğu yönünde şikayetler aldık. Bunu söylediğim için kusura bakmayın efendim ama her yerde parmak izleriniz var. Tam olarak ne yaptın?"
    
  Patrick, "Scion'ın sözleşmesi Irak-Türkiye sınırı boyunca entegre gözetleme, istihbarat toplama, keşif ve veri aktarma hizmetleri sağlamaktır" dedi. "Bu işlev için birincil platformumuz, işlevselliğini değiştirmek için çeşitli modüllerle donatılabilen, turbofanla çalışan insanlı veya insansız bir hava aracı olan XC-57 çok rollü nakliye uçağıdır. Ayrıca daha küçük drone'lar kullanıyoruz...
    
  Barbeau, "Asıl konuya gelin, General," diye çıkıştı. "Irak-Türkiye sınırını geçtiniz mi, geçmediniz mi?"
    
  "Hayır hanımefendi, bunu yapmadık; en azından uçaklarımızın hiçbirinde."
    
  "Bu ne demek oluyor?"
    
  "Türkler, aşamalı dizi radarları aracılığıyla Patriot tespit ve takip bilgisayarlarına beslediğimiz bir tuzağa ateş açtı" dedi.
    
  "Biliyordum! Gerçekten Türkleri füzelerini fırlatmaya kışkırttınız!"
    
  Patrick, "Sözleşme istihbaratı misyonumuzun bir kısmı, bu sorumluluk alanındaki tüm tehditleri analiz etmek ve sınıflandırmaktır" diye açıkladı. "Zaho'da İkinci Alay'a düzenlenen saldırının ardından Türk ordusunu ve sınır muhafızlarını tehdit olarak görüyorum."
    
  Barbeau tutkuyla, "Size Türkiye'nin NATO'da ve tüm bölgede önemli bir müttefik olduğunu hatırlatmama gerek yok General, onlar düşman değiller" dedi. Düşmanın gerçekte kim olduğunu düşündüğü herkes için açıktı. "Müttefikler birbirlerinin radarlarını değiştirmiyor, onları iki milyon dolar değerindeki füzeleri hayaletleri kovalamak için harcamaya zorlamıyor ve halihazırda kritik düzeyde korku yaşayan bir bölgede korku ve güvensizlik yaymıyor. Sırf yeni bir cihazı test etmek veya yatırımcılarınıza biraz para kazandırmak için diplomatik çabalarımızı rayından çıkarmanıza izin vermeyeceğim."
    
  Patrick, "Sayın Bakan, Türkler Patriot bataryalarını sadece İran'la değil, Irak'la da yüzleşmek için daha batıya kaydırdı" dedi. "Bunu bize Türkler mi anlattı?"
    
  "Sorularınızı yanıtlamak için burada değilim, General. Sorularıma cevap vermek için buradasın...!"
    
  Patrick, "Sayın Bakan, Türklerin Zaho'daki İkinci Alay'a saldırırken kullandıklarına benzer uzun menzilli topçu sistemlerine sahip olduğunu da biliyoruz" diye devam etti. "Türklerin ne planladığını görmek istiyorum. Askeri üst komutadaki değişiklik ve şimdi büyükelçilikle iletişimin kesilmesi bana bir şeylerin, belki de ciddi bir şeylerin döndüğünü söylüyor. Bize şunu tavsiye ediyorum..."
    
  Dışişleri Bakanı Barbeau, "Beni affedin General, ama aynı zamanda tavsiyelerinizi dinlemek için de burada değilim," diye araya girdi. "Siz bir müteahhitsiniz, kabine ya da personel değil. Şimdi beni dinleyin General: Şirketinizin sözleşmeyi imzalamasından bu yana topladığınız tüm izleme verilerinizi, radar görüntülerinizi ve diğer her şeyi istiyorum. İstiyorum-"
    
  Patrick, "Üzgünüm hanımefendi ama bunu size veremem" dedi.
    
  "Bana ne söyledin?"
    
  Patrick, "Bayan Bakan, bunların hiçbirini size veremem dedim," diye tekrarladı. "Veriler ABD Merkez Komutanlığına ait; bunu onlardan istemeniz gerekecek."
    
  "Benimle oyun oynama McLanahan. Ankara'ya yaptıklarını anlatmam gerekecek. Görünüşe göre bu, müteahhitlerin sınırlarını aştığı ve fazla bağımsız hareket ettiği bir başka durum olacak. Eylemleriniz nedeniyle Türklerin maruz kaldığı her türlü maliyet ABD Hazinesinden değil, cebinizden çıkacaktır."
    
  Patrick, "Buna mahkeme karar verecek" dedi. "Bu arada topladığımız bilgiler Merkezi Komutanlığa veya İkinci Alay gibi bu bilgiyi almak üzere görevlendirdikleri kişilere aittir. Kimin alacağına yalnızca onlar karar verebilir. Hükümetle yapılan sözleşmenin kapsamına girmeyen diğer bilgi veya kaynaklar Scion Aviation International'a aittir ve bunları bir sözleşme veya mahkeme kararı olmadan kimseye açıklayamam."
    
  Barbeau, "Benimle zorlu oyunlar oynamak istiyorsunuz bayım, tamam," diye çıkıştı. "Seni ve şirketini o kadar hızlı dava edeceğim ki, başın dönecek. Bu arada, Dışişleri Bakanı Turner'a sözleşmenizi feshetmesini tavsiye edeceğim, böylece Türk hükümetine bunun bir daha olmayacağını kanıtlayabiliriz." Patrick hiçbir şey söylemedi. "Albay Wilhelm, Pentagon'a, yerimize başka bir müteahhit kiralayana kadar sınır bölgesindeki güvenlik operasyonlarına devam etmenizi tavsiye edeceğim. Bu konuda yeni emirleri bekliyoruz."
    
  "Evet hanımefendi." Barbeau elinin tersini kamerasının üzerinde gezdirdi ve görüntüsü kayboldu. "Teşekkür ederim General," dedi Wilhelm öfkeyle. "Burada çıkmazdayım. Yenilerini göndermek, ekipmanı iade etmek, paketini açmak ve devriyeleri yeniden organize etmek haftalarımı alacak."
    
  Patrick, "Haftalarımız yok Albay, günlerimiz var" dedi. "Sayın Başkan Yardımcısı, sebep olduğum diplomatik tartışmadan dolayı üzgünüm ama çok şey öğrendik. Türkiye bir şeye hazırlanıyor. Buna hazırlıklı olmalıyız."
    
  "Ne gibi? Irak'ın işgaline ilişkin teoriniz nedir?"
    
  "Evet efendim".
    
  "Bu işgalin yaklaşmakta olduğunu sana düşündüren ne oldu?"
    
  Patrick, "Çok şey oldu efendim," diye yanıtladı. "Scion'un kendi analizi, Türklerin şu anda Musul ve Erbil'e doğru üç günlük bir yürüyüş mesafesinde yirmi beş bin Jandarma paramiliter kuvvetine ve bir haftalık yürüyüş içinde yüz bin düzenli piyade, zırhlı ve topçu olmak üzere üç tümene daha sahip olduğunu gösteriyor."
    
  "Üç bölüm mü?"
    
  Patrick, "Evet efendim, bu, Türklerin kuzeyde yoğunlaşması dışında, Irak'a Özgürlük Operasyonu'nun zirvesindeyken ABD'nin Irak'ta sahip olduğu asker sayısıyla hemen hemen aynı" dedi. "Bu kara kuvvetleri, Rusya ile Almanya arasındaki en büyük ve en gelişmiş hava kuvvetleri tarafından destekleniyor. Varis, saldırmaya hazır olduklarına inanıyor. Türk askeri komutanlığının yakın zamanda istifası ve Ankara'daki büyükelçilikle yakın zamanda yaşanan bu kafa karışıklığı ve temasın kesilmesi, korkularımı doğruluyor."
    
  Hatta uzun bir duraklama oldu; Patrick, Başkan Yardımcısının sandalyesinde arkasına yaslandığını ve yüzünü ve gözlerini ovuşturduğunu gördü; kafa karışıklığı, korku, şüphe, inanamama ya da dördünün birden mi olduğunu anlayamıyordu. Ardından: "General, Beyaz Saray'da çalışırken sizi bu kadar iyi tanımıyordum" dedi Phoenix. "Bildiklerimin çoğu, Oval Ofis'te ve Kabine Odası'nda, genellikle de birinin sana yönelttiği öfkeli tirad sırasında duyduğum şeyler. İki şeyle ünlüsün: birçok insanı kızdırmak... ve zamanında, doğru analizler yapmak.
    
  "Cumhurbaşkanı ile konuşacağım ve Bakan Barbeau ile birlikte Cumhurbaşkanı Hirsiz ve Başbakan Akash ile görüşmek üzere Türkiye'ye bir ziyaret yapmamızı tavsiye edeceğim" diye devam etti. "Özür dilemekten Stacy sorumlu olabilir. Başkan Hirsiz'e neler olup bittiğini, ne düşündüğünü, siyasi ve güvenlik açısından durumunun ne olduğunu ve ABD'nin yardım etmek için neler yapabileceğini soracağım. Durum açıkça kontrolden çıkıyor ve sadece PKK'yı terör örgütü ilan etmek yeterli değil. Türkiye Cumhuriyeti'ne yardım etmek için daha fazlasını yapmalıyız.
    
  Phoenix, "Aynı zamanda Irak-Türkiye sınırında gözetleme operasyonlarınıza devam etmenize izin verilmesini de tavsiye edeceğim General" diye devam etti. "Alacağını sanmıyorum ama Albay Wilhelm eski pozisyonuna dönmenin haftalar süreceğini söylüyorsa fazla seçeneğimiz yok. Açıkçası artık Pentagon'dan veya Beyaz Saray'dan özel izin alınmadan Türklere karşı herhangi bir eylem gerçekleşmeyecek. Temizlemek?"
    
  "Evet efendim".
    
  "İyi. Albay Wilhelm, Dışişleri Bakanı Barbeau sizin komuta zincirinizde yok, ben de değilim. Son sipariş setinizi tamamlamanız gerekmektedir. Ancak generalin teorisinin gerçekleşmesi ihtimaline karşı savunma pozisyonu almanızı ve her şeye hazırlıklı olmanızı tavsiye ederim. Kaç uyarı alacağınızı bilmiyorum. Karışıklık için özür dilerim ama bazen işler böyle yürüyor."
    
  Wilhelm, "Çoğu zaman olan şey budur efendim," dedi. "Mesaj anlaşıldı."
    
  "Temas halinde olacağım. Teşekkür ederim beyler." Başkan Yardımcısı kameranın dışındaki birine başını salladı ve endişeli, çelişkili ifadesi ortadan kayboldu.
    
    
  OVAL OFİS, BEYAZ SARAY, WASHINGTON, DC.
  KISA BİR ZAMAN SONRA
    
    
  "Patrick McLanahan Irak'ta!" - Dışişleri Bakanı Stacey Ann Barbeau Oval Ofis'e girerken ciyakladı. "Phoenix ve Ordu ile konferans görüşmesinde onunla az önce konuştum. McLanahan, Kuzey Irak'taki hava keşiflerinden sorumlu! Bu adam bizim haberimiz olmadan nasıl Irak'ta ortaya çıkabilir?
    
  Başkan Joseph Gardner, "Rahatla Stacy Ann, rahatla" dedi. Gülümsedi, kravatını gevşetti ve sandalyesine yaslandı. "Öfkelendiğinde daha da güzel görünüyorsun."
    
  "McLanahan'la ne yapacaksın Joe? Ortadan kaybolacağını, Vegas'ta bir daireye taşınacağını, çocuğuyla oynayacağını, balık tutmaya gideceğini falan düşündüm. Ortadan kaybolmamakla kalmadı, şimdi de Irak ile Türkiye arasındaki suları bulandırıyor."
    
  "Biliyorum. Conrad'dan bir brifing aldım. Bu Stacy denen adamın yaptığı da bu. Onun için endişelenme. Er ya da geç yine çok ileri gidecek ve o zaman onu adalete teslim edebiliriz. Artık onun için savaşacak kendi yüksek teknolojili hava kuvveti yok."
    
  "Bana ne söylediğini duydun mu? Görev verilerini Dışişleri Bakanlığı'na teslim etmeyi reddediyor! Onun hapse atılmasını istiyorum Joe!"
    
  Gardner, "Rahatla dedim Stacy," dedi. "McLanahan'ın adının yeniden basına yansıyacak hiçbir şey yapmayacağım. Herkes onu unuttu, ben de bu yolu tercih ediyorum. Türkleri kandırmak amacıyla sahte radar görüntüleri yayınladığı için onu federal mahkemeye çıkarmaya çalışacağız ve onu yeniden bir medya kahramanına dönüştüreceğiz. Gerçekten kötü bir şey yapana kadar bekleyeceğiz ve sonra onu yere sereceğiz."
    
  Barbeau, "Bu adam kötü haber Joe" dedi. "İkimizi de aşağıladı, üzerimize sıçtı ve burnumuzu ovuşturdu. Şimdi elinde büyük bir hükümet sözleşmesi var ve Kuzey Irak'ta uçuyor." Bir an duraksadı ve sonra sordu: "O robotlar hâlâ onda mı...?"
    
  Başkan, "Evet, bildiğim kadarıyla hâlâ elinde" dedi. "Onları unutmadım. FBI'da dünyanın her yerindeki polis raporlarını inceleyerek tanık arayan bir görev gücüm var. Artık Irak'ta çalıştığını bildiğimize göre aramamızı orada genişleteceğiz. Onları alacağız."
    
  "Bunların onda kalmasına nasıl izin verebildiğini anlamıyorum. Onlar McLanahan'a değil, ABD hükümetine aitler."
    
  Gardner öfkeyle, "Nedenini çok iyi biliyorsun, Stacy," dedi. "McLanahan'ın üzerinde, kariyerimizi göz açıp kapayıncaya kadar bitirmeye yetecek kadar pislik var. Robotlar onun sessizliği için ödenecek küçük bir bedel. Adam onlarla şehirleri yok ediyor ya da banka soyuyorsa, onları bulmaya öncelik verirdim ama FBI görev gücü herhangi bir gözlem bildirmedi ya da bunlarla ilgili herhangi bir ipucu almadı. McLanahan akıllı davranıyor ve bu şeyleri gizli tutuyor."
    
  "Bu robotlar, zırhlar ya da her ne ise o kadar güçlü silahlara sahip olduğuna ve bunları kullanmadığına inanamıyorum."
    
  "Dediğim gibi o çok akıllı. Ancak bunları ilk kez ifşa ettiğinde özel ekibim onun üzerine saldıracak."
    
  "Neden bu kadar uzun sürüyorlar? Robotlar üç metre boyundaydı ve tank kadar güçlüydü! Bunları Rusya Devlet Başkanı'nın özel konutunda suikast düzenlemek için kullandı ve ardından Camp David'e zorla girmek için kullandı!"
    
  Başkan, "Onlardan sadece birkaçı var ve bana söylendiğine göre, yuvarlanıyorlar ve saklanmaları oldukça kolay" dedi. "Fakat bence bunu yapmamalarının asıl nedeni, McLanahan'ın soruşturmacıları yoldan çıkarmaya yardım eden bazı güçlü arkadaşlarının olması."
    
  "Kim gibi?"
    
  Gardner, "Henüz bilmiyorum" dedi. "Siyasi nüfuza sahip, yatırımcıların bu casus uçak gibi yüksek teknolojili cihazları satın almasını sağlayacak kadar güçlü ve Capitol Hill ve Pentagon konusunda hükümet sözleşmeleri alacak ve teknoloji ihracat yasalarını aşacak kadar bilgili biri."
    
  "Bence onun sözleşmelerini feshetmeli ve onu toparlamaya göndermelisiniz. Bu adam tehlikeli."
    
  Gardner, "Bizi durdurmuyor, Irak'ta askerleri oradan daha hızlı çıkarmamı sağlayacak işler yapıyor - ve bir sabah uyandığımda bu robotlardan birinin yatak odamda başucumda durduğunu görmek istemiyorum" dedi. "McLanahan'ı unut. Eninde sonunda işi berbat edecek ve sonra onu dışarı çıkarabiliriz... sessizce."
    
    
  MERKEZ TÜRKİYE CUMHURİYETİ, VAN, GANDARMA İLİ
  ERTESİ SABAH ERKENDEN
    
    
  Türkiye'nin iç güvenlik güçlerinin doğu bölge karargâhı Candarma, Van Havaalanı yakınında, şehrin güneydoğusunda ve Van Gölü yakınında bulunuyordu. Ana karargah kompleksi, ortasında geniş bir avlu, kafeterya ve oturma alanı bulunan bir kare oluşturan üç katlı dört binadan oluşuyordu. Kuzeydoğudaki otoparkın karşısında gözaltı merkezinin bulunduğu tek, kare, dört katlı bir bina vardı. Karargâhın güneydoğusunda kışla, eğitim akademisi, spor sahaları ve atış poligonları bulunuyordu.
    
  Genel Merkez binası, şehri havalimanına bağlayan ana cadde olan İpek Gölü Caddesi üzerinde bulunuyordu. Çünkü merkez, yoldan geçen insanlardan gelen çok sayıda saldırıya maruz kalmıştı - genellikle binaya taş veya moloz atılıyor, ancak bazen pencereden bir tabanca veya Molotof kokteyli atılıyor - kompleksin Avenue NW, Summerbank Street SE batıya bakan yanları ve kuzeydoğudaki Ayak Caddesi, Jandarma'ya karşı resim ve mozaiklerin yanı sıra bazı grafitlerle süslenmiş üç metrelik betonarme duvarla çevriliydi. O taraftaki tüm pencereler kurşun geçirmez camdan yapılmıştı.
    
  Güneydoğu tarafında böyle bir savunma duvarı mevcut değildi; Gece gündüz poligonlardan gelen silah sesleri, polis ve jandarma stajyerlerinin sürekli varlığı ve bina ile ana binalar arasındaki geniş açık mesafe, çevrenin sadece üç buçuk metrelik, üzeri dikenli tellerle çevrili, aydınlatmalı tel örgüden ibaret olduğu anlamına geliyordu. telgraflar, kameralar ve kamyonetlerdeki gezici devriyeler tarafından devriye geziliyor. Kompleksin etrafındaki alan hafif sanayi alanıydı; en yakın yerleşim alanı, dört blok ötede, çoğunlukla Jandarma görevlileri, akademi personeli ve eğitmenlerin yaşadığı bir yerleşim kompleksiydi.
    
  Akademi, Türkiye'nin her yerinden kolluk kuvvetlerine eğitim verdi. Mezunlar şehir veya il polis teşkilatlarına atanıyor veya Jandarma subayı olmak için daha ileri eğitim almak üzere burada kalıyor veya isyan kontrolü, özel silahlar ve taktikler, bomba imhası, terörle mücadele operasyonları, istihbarat, uyuşturucu yasağı ve onlarca başka alanda ileri düzey kurslar alıyorlardı. uzmanlıklar. . Akademinin yüz personeli ve öğretmeni vardı, yerleşik öğrenci sayısı ise bin civarındaydı.
    
  Poligonlardan gelen silah seslerinin yanı sıra, Van'daki Jandarma Kompleksi'ndeki bir diğer sabit eylemci de protestoculardı. Gözaltı merkezinde, çoğu şüpheli Kürt isyancı, kaçakçı ve sınır bölgelerinde yakalanan yabancılardan oluşan yaklaşık beş yüz mahkum bulunuyordu. Tesis bir hapishane değildi ve uzun süreli tutukluluk için tasarlanmamıştı, ancak mahkumların en az beşte biri bir yıldan fazla bir süre orada kaldı ve yargılanmayı veya sınır dışı edilmeyi bekledi. Protestoların çoğu küçüktü; anneler ya da eşler, içinde sevdiklerinin fotoğraflarının bulunduğu pankartlar taşıyordu ve adalet talep ediyordu; ancak bazıları daha büyüktü ve bazıları şiddete dönüştü.
    
  O sabah başlayan gösteri büyük bir hızla başladı ve büyüdü. Jandarmanın, Şahin olarak bilinen kötü şöhretli Kürt terör lideri Zilar Azzawi'yi yakaladığı ve bilgi almak için ona işkence yaptığı söylentisi yayıldı.
    
  Protestocular İpek Gölü Caddesi'ni kapattı ve Jandarma karakolunun tüm ana girişlerini kapattı. Jandarma hızlı ve güçlü bir şekilde karşılık verdi. Akademi, tüm öğrencileri isyan teçhizatıyla donattı ve iki ana binayı çevreledi; bir çetenin binaya girip Azzawi ile diğer mahkumları serbest bırakmaya çalışması ihtimaline karşı gözaltı merkezine odaklandı. Van Havalimanı'nda trafiğin tamamen kapanmaması için eylem alanı çevresinden Sümerbank ve Ayak caddelerindeki trafik başka otoyollara yönlendirildi.
    
  Kaotik durum ve öğrencilerin, öğretim üyelerinin, personelin ve güvenlik güçlerinin çoğunun protestocuların bulunduğu ana caddeye yönlendirilmesi, güneydoğudan binaya girmeyi çok kolaylaştırdı.
    
  Damper, Samerbank Caddesi'nin dış ve iç servis kapılarından kolaylıkla geçerek silah poligonunu ve spor sahalarını hızla geçti. Bir avuç gardiyan kovaladı ve otomatik silahlarla ateş açtı ama hiçbir şey bunu durduramadı. Kamyon doğrudan akademi kışla binasına doğru sürdü...
    
  ...bir çöplükte bulunan üç bin poundluk güçlü patlayıcının infilak ettiği, üç katlı öğrenci kışlasının yıkıldığı ve yakındaki ana akademik binanın ciddi şekilde hasar gördüğü yer.
    
    
  KAMU İLETİŞİM MERKEZİ, ÇANKAYA, ANKARA, Türkiye
  KISA BİR ZAMAN SONRA
    
    
  Cumhurbaşkanı Kurzat Hirsiz, "Bugün, Türkiye Cumhuriyeti'nde olağanüstü hal ilan ettiğimi duyurmaktan üzüntü duyuyorum" dedi. Çankaya'daki hükümet iletişim merkezinden yaptığı açıklamayı, başını gazetesinden bile kaldırmadan, duygusuz, sert bir sesle okudu. "PKK'nın bu sabah Van'da Jandarma bölge karargâhına düzenlediği ve en az yirmi kişinin ölümüne, onlarca kişinin yaralanmasına yol açan alçak saldırı, beni acil müdahaleye zorluyor.
    
  Hazırladığı açıklamadan başını kaldırmadan, "Derhal geçerli olmak üzere, yerel ve eyalet kolluk kuvvetlerine düzenli ve yedek askeri personel eklenecek" diye devam etti. "Onlar yalnızca güvenlik operasyonlarına yardımcı olmak için varlar. Bu, yerel ve eyalet polisinin tutuklama yapmasına ve suçları soruşturmasına olanak tanıyacak.
    
  "PKK'dan radyo mesajları, şifreli gazete ilanları ve dünyanın dört bir yanındaki takipçileri ve sempatizanlarını ayaklanıp Türkiye Cumhuriyeti'ne saldırmaya çağıran internet paylaşımları yoluyla çok sayıda tehdit geldiğini belirtmeliyim. Analistlerimiz, mesajların ülke genelindeki hükümet hedeflerine yönelik yoğun saldırılar başlatmak için bölgedeki uyuyan hücreleri harekete geçirmeyi amaçladığı sonucuna vardı.
    
  "Van olayından sonra bu tehditleri ciddiye almak ve güç kullanarak karşılık vermek zorunda kaldım. Bu nedenle, Türkiye'deki tüm devlet dairelerinin geçici olarak kapatılmasını, tüm şehir ve kasabalarda akşamdan şafağa sıkı bir sokağa çıkma yasağı uygulanmasını ve güvenlik personeli tarafından zorunlu olarak yüzde 100 üst ve araç aramalarının yapılmasını emrediyorum.
    
  "Tamir ettiğim aşağıdaki eylemler, genel olarak halkın yardımını ve işbirliğini gerektiriyor. Terörist talimatların farkında olmadan yayılması tehlikesi nedeniyle, tüm gazete, dergi, radyo, televizyon ve tüm özel medya kuruluşlarının, yayının muhabiri veya editörü olmayan herhangi bir kişi tarafından sunulan reklam, makale veya duyuruları gönüllü olarak yayınlamayı durdurmasını veya Bilginin kaynağı doğrulanmadıysa veya kişisel olarak bilinmiyorsa. Niyetim medyanın tamamen kapanmasını önlemek. Uyuyan hücrelere şifreli mesajların iletilmesinin tamamen durdurulması zorunludur ve hükümetim, hızlı ve kapsamlı işbirliğinin önemini anlamalarını sağlamak için tüm kanallarla temasa geçecektir.
    
  "Son olarak, Türkiye Cumhuriyeti'ndeki tüm internet sağlayıcılarının ve Türkiye'ye hizmet verenlerin, terörle ilgili olduğu bilinen ve şüphelenilen web sitelerine ve sunuculara erişimi engellemek amacıyla filtreleri ve yönlendiricileri gönüllü olarak kurmalarını ve güncellemelerini talep ediyorum. Bu, Türkiye'de internet hizmetlerinde büyük bir başarısızlığa yol açmamalıdır. E-posta, ticaret ve normal web sitelerine ve hizmetlere erişim normal şekilde devam etmelidir; yalnızca terörist veya hükümet karşıtı siteleri barındırdığı bilinen sunucular kapatılacaktır. Meşru sitelere erişimin etkilenmemesini sağlamak için Türk halkının kullanımına açık tüm İnternet sağlayıcılarını yakından izleyeceğiz."
    
  Hirsiz, kameranın dışındaki bardaktan gergin bir şekilde bir yudum su aldı, eli gözle görülür şekilde titriyordu, gözleri kameraya bakmıyordu. Uzun ve rahatsız bir aradan sonra şöyle devam etti: "Bu eylemleri yapmak zorunda kaldığım için Türkiye halkından içtenlikle özür dilerim, ancak başka seçeneğim olmadığını hissediyorum ve dualarınızı, sabrınızı ve işbirliğinizi rica ediyorum. Hükümetim teröristleri durdurmak, güvenliği ve düzeni sağlamak ve ulusumuzu normale döndürmek için yorulmadan çalışacak. Türkiye vatandaşlarından uyanık olmalarını, devlet yetkililerine ve kolluk kuvvetlerine yardımcı olmalarını, güçlü ve cesur olmalarını rica ediyorum. Milletimiz bunu daha önce de yaşadı ve biz her zaman daha güçlü ve daha akıllı çıktık. Tekrar yapacağız. Teşekkür ederim ".
    
  Hirsiz, Başbakan Buz Akas'ın yanına yaklaşınca açıklamasının sayfalarını çöpe attı. Hirsiz, "Bu şimdiye kadar yaptığım en zor konuşmaydı" dedi.
    
  "Fikrini değiştireceğini umuyordum Kurzat" dedi. "Şu an bile çok geç değil."
    
  "Bunu yapmak zorundayım Icy," dedi Hirsiz. "Artık rotayı değiştirmek için çok geç."
    
  "Hayır, bu doğru değil. Bunu yapmana yardım etmeme izin ver. Lütfen." Asistan notu Akas'a uzattı. "Belki bu yardımcı olabilir: Amerikan büyükelçiliği Erbil'de üst düzey bir toplantı talep ediyor. Başkan Yardımcısı Phoenix Bağdat'ta ve Dışişleri Bakanı ile birlikte bulunmak istiyor."
    
  "İmkansız" dedi Hirsiz. "Bunu artık durduramayız." Bir anlığına düşündü. "Onlarla görüşemiyoruz; ülkede olağanüstü hal ilan edildi. Irak'ta Cumhurbaşkanımızın veya bakanlarımızın güvenliğini garanti edemeyiz."
    
  Akas, "Fakat gerçekten orada olsaydınız, bizimle tanışmaları halinde önemli askeri, teknik ve ekonomik yardım teklif edeceklerinden eminim; nadiren eli boş gelirler" dedi. "Amerikan Büyükelçisi zaten Dışişleri Bakanlığı'na Patriot füze fırlatmalarının tazminatı konusunda bir mesaj gönderdi."
    
  "Tazminat? Ne için? Ne dediler?"
    
  "Bakan Barbeau adına konuşan Büyükelçi, Kuzey Irak sınır bölgesinin gözetimini sağlamak üzere sözleşmeli özel bir firma tarafından uçurulan silahsız bir gözetleme uçağının, yanlışlıkla 'rastgele elektronik müdahale' dedikleri şeyi yaydığını ve bu füzeleri fırlatmamıza neden olduğunu söyledi. Vatansever. Büyükelçi çok özür dileyerek füzelerin değiştirilmesi veya önemli miktarda tazminat teklif etme yetkisine sahip olduğunu ve ayrıca sınırı Türkiye'ye geçen bilinmeyen araç veya kişiler hakkında bilgi sağlanması konusunda yardım teklifinde bulunduğunu söyledi. Hirsiz başını salladı. "Bu çok büyük bir fırsat Kurzat. Bir toplantı yapıp, Amerika Başkan Yardımcısının anlaşma yapmasının ardından OHAL'i kaldırabilirsiniz . İtibarını korursan savaş olmayacak."
    
  "Yine Amerikalılar tarafından kurtarıldın, değil mi Ice?" dedi Hirsiz tarafsız bir tavırla. "Yardım etmek isteyeceklerinden bu kadar emin misin?" Kendisine güvenli bir cep telefonu veren asistanına işaret etti. Numarayı hızla çevirdikten sonra, "Program ertelendi, General," dedi. "Birliklerinizi hareket ettirin ve uçaklarınızı hemen havaya kaldırın!"
    
    
  KOMUTA VE KONTROL MERKEZİ, MÜTTEFİK HAVA ÜSSÜ NAKHLA, IRAK
  O AKŞAM
    
    
  "Türkiye'de çarklar kopmaya hazırlanıyor gibi görünüyor değil mi?" Chris Thompson dedi. Tank'taki güvenlik müdürü konsoluna oturdu ve Tank'ın ön tarafındaki, her zaman bir Amerikan haber kanalına bağlı olan büyük ekranlardan Türkiye Cumhuriyeti'nde yaşanan güvenlik önlemlerine ilişkin haberleri izledi. Raporlar, polis ve askeri güçlerin İstanbul ve Ankara sokaklarında protestocularla çatıştığını gösterdi. "Hirsiz delidir. Olağanüstü hal? Bana askeri darbe gibi geldi. Acaba hâlâ iktidarda mı? "
    
  Yakınlardaki konsolunda oturan Jack Wilhelm, "Sesini alçak tut, Thompson" dedi. "Hepimiz neler olduğunu görebiliyoruz. Sekizinci sensörü öne getirin ve on-X yakınlaştırma yapın. Yolda ilerleyen üç teslimat kamyonunun görüntüsünü inceledi; kargo bölümleri dönerken fark edilir derecede sallanıyordu. "Oldukça hızlı hareket ediyorlar, öyle değil mi? Resmi on beş kat büyütün, açıklamayı alın ve IA'ya gönderin. Bu bölgede kimler var Binbaşı Jabburi?" Türk irtibat memuru haritalarını ve seyir defterlerini ortaya koydu, ardından telefonu aldı. "Hadi ama Binbaşı, önümüzde koca bir gün yok."
    
  Uzun bir gecikmenin ardından Türk Ordusu irtibat subayı yardımcısı Binbaşı Hamid Jabbouri, "Sınır Devriyesi birimi ters yönde, buradan yaklaşık on mil uzakta ilerliyor efendim" diye yanıtladı. "Araç incelemesi kendilerine bildirildi . Bizimle temasa geçmeleri halinde izlemeye devam etmemizi ve raporlamamızı istediler."
    
  "Elbette - burada IA'e hizmet etmekten başka ne yapmamız gerekiyor?" Wilhelm homurdandı. "Bir maymun bu işi yapabilir." Bu sırada Patrick McLanahan tugay komutanına yaklaştı. "Şeytandan bahset. İtiraf etmeliyim General, hamile gizli bombacınız bir katil. Planörlerin dörtte biri ile sektör genelinde eşit görüşlere sahibiz; ağ bant genişliğinden, yakıttan ve personelden tasarruf sağlıyoruz; rampa ve hava sahası daha az sıkışık."
    
  "Teşekkür ederim Albay. Bunu John ve mühendislerine ileteceğim."
    
  "Bunu yapacaksın". Wilhelm televizyon monitörünü işaret etti. "Peki, Türkiye'de olup biten bu saçmalıklar hakkında Başkan Yardımcısı ile konuştunuz mu?"
    
  Patrick, "Iraklı, Kürt ve muhtemelen Türk liderlerle görüşmek üzere Erbil'e gidiyor" dedi. "İndiğinde bizden bilgi alacağını söyledi."
    
  "Hâlâ Türkiye'nin işgal edeceğini mi düşünüyorsunuz?"
    
  "Evet. Şimdi herzamankinden daha fazla. Hirsiz savaşı desteklemiyorsa savaşı başlatmasının tek yasal yolu Ulusal Meclisi feshedip bizzat talimat vermektir."
    
  Wilhelm, "Bunun delilik olduğunu düşünüyorum, General" dedi. "Zaho'daki saldırı büyük bir hataydı, hepsi bu. Ordu işin içinde çünkü generaller kimin sorumlu olduğunu gösterip Kürtleri, Iraklıları ve Amerikalıları müzakere masasına zorlamak istiyor."
    
  Patrick, "Umarım haklısınızdır, Albay," dedi. "Ama orada büyük güçleri var ve sayıları her geçen saat artıyor."
    
  Wilhelm, "Bu bir güç gösterisi, hepsi bu," diye ısrar etti.
    
  "Görelim".
    
  "Diyelim ki istila ettiler. Sizce ne kadar ileri gidecekler?"
    
  Patrick, "Umarım Dohuk eyaletini ele geçirip sonra durabilirler" dedi. "Fakat bu güçlerin sınıra hücum etmesiyle Erbil Uluslararası Havalimanı'nı ele geçirebilir, şehri ve Erbil vilayetinin yarısını kuşatabilir ve Kürt hükümetini kaçmaya zorlayabilirler. Bundan sonra Kerkük'e kadar yürüyebilirler. Bunun ÇKP boru hattını Kürt isyancılardan korumak olduğunu söyleyebilirler."
    
  "Kuşatma" - Seni dinliyorum General," dedi Wilhelm kıkırdayarak ve başını sallayarak. "Hiç kuşatma altında kaldınız mı General, yoksa sadece görüş alanı dışındaki yerleri mi bombalıyorsunuz?"
    
  "Hiç Yakutsk diye bir yer duydunuz mu Albay?" - Patrick sordu.
    
  Wilhelm'in çenesi önce şaşkınlıkla, sonra da utançla düştü. "Ah... Lanet olsun, General, özür dilerim," dedi sessizce. Rus Sibirya'nın üçüncü büyük şehri Yakutsk'un adını mutlaka duymuştu...
    
  ... ve Amerikan Holokost'una katılan Rus uzun menzilli bombardıman uçaklarına yakıt ikmali yapmak için ileri tanker üssü olarak kullanılan büyük bir hava üssünün konumu - Amerika Birleşik Devletleri'ne otuz bin kişinin ölümüne, neredeyse yüz bin kişinin yaralanmasına neden olan bir nükleer saldırı Sadece altı yıl önce, Amerikan uzun menzilli insanlı bombardıman uçaklarını ve karadan fırlatılan kıtalararası balistik füzelerin neredeyse tamamını yok etti.
    
  Patrick McLanahan, Teneke Adam ve Sibernetik Piyade Komando ekibini Yakutsk'a indirerek, üssü ele geçirerek ve ardından onu Amerikan bombardıman uçakları tarafından Rusya'ya hassas hava saldırıları düzenlemek için kullanarak Rus karadan üslenen nükleer füzelerine misilleme yapmak için bir plan tasarladı. Rusya Devlet Başkanı Anatoly Gryzlov kendi hava üssüne nükleer başlıklı füzelerle misilleme yaptı. Patrick'in savunması seyir füzelerinin çoğunu durdurup Patrick'in bombardıman uçakları ve tankerlerinin çoğunun kaçmasına izin vermesine rağmen, binlerce Rus ve bir avuç Amerikalı yer mürettebatı dışında hepsi yakıldı.
    
  "Önce konuşup sonra düşünme alışkanlığını ne zaman edindiniz Albay?" - Patrick sordu. "Sadece Irak'ta mı bulunuyorsunuz, yoksa teknoloji üzerinde uzun süredir mi çalışıyorsunuz?"
    
  Wilhelm sinirli bir şekilde, "Özür dilediğimi söyledim General," dedi ve yine doğrudan kendi kendine konuştu. "Kiminle konuştuğumu unutuyorum. Ve bunun sorumlusu olarak neredeyse on sekiz ayımı bu delikte geçirmiş olmamı gösterebilirim; bu herkesi histeriye ya da daha kötü durumlara sürükleyebilir. Bu, Irak'a üçüncü gönderilişim ve hiçbir zaman iyi bir iş çıkarmadım, hem de hiçbir zaman. Zaten birkaç ayda bir değiştiriyorlar: Kalmak için buradayız, gidiyoruz, kalıyoruz, gidiyoruz; yabancılarla savaşıyoruz, Sünnilerle savaşıyoruz, Şiilerle savaşıyoruz, El Kaide ile savaşıyoruz; şimdi Türklerle savaşıyor olabiliriz." Durakladı, Patrick'e özür dilercesine baktı ve ekledi: "Ama bunun için bir pislik olmaktan başka hiçbir şeyi suçlayamam. Tekrar özür dilerim efendim. Bunu söylediğimi unut."
    
  "Unutuldu Albay." Patrick sektör özet haritasına, ardından Türkiye'deki huzursuzluk haberlerine baktı. "Ve siz şunu ifade ettiniz: Türkler Erbil ve Kerkük'e doğru yürürlerse, onları 'kuşatmayacaklar'; onları yerle bir edecekler ve bu süreçte yüzbinlerce insanı öldürecekler."
    
  "Anladım efendim" dedi Wilhelm. "Kürt sorununun nihai çözümü." İnterkom sinyali duyuldu ve Wilhelm mikrofon düğmesine dokundu: "Git... anladım... Roger, ona söyleyeceğim." Warhammer çıktı. Dikkatlice dinleyin bayanlar ve baylar. Birim bize, Başkan Yardımcısının sabah Kürdistan Bölgesel Hükümeti üyeleriyle görüşmek üzere yaklaşık bir saat içinde Erbil'e gideceği bilgisini verdi. Erbil'e yaklaşmak üzere teslim edilmeden önce bizim sektörümüzden geçecek ancak uçuşu Bağdat kontrol edecek ve normal VIP ve diplomatik uçuş prosedürlerini takip edecek. General, bana emir verildi..."
    
  Patrick, "Herhangi bir hareket belirtisi olup olmadığını görmek için başkan yardımcısının uçuş yolunu yakından izleyebilirim," diye müdahale etti. "Bana sadece yol noktalarını ver, ben de her şeyi ayarlayacağım."
    
  "Bunu yapıp sektörümüze göz kulak olur musun?" diye sordu.
    
  Patrick, "Burada iki kaybedenim daha olsaydı Albay, tüm Irak'ı, Türkiye'nin güneydoğusunu ve kuzeybatı İran'ı 7/24 izleyebilirdim ve hâlâ yedek bir kara kuvvetim olurdu" dedi. Korumalı kulaklığına dokundu. "Boomer, son şeyi anladın mı?"
    
  Hunter Noble, "Kurulumu yapıyorum efendim," diye yanıtladı. "Şu anda havada olan zavallı Erbil İli içindeki uçuşunu takip edebilir ama sanırım siz Başkan Yardımcısını Bağdat'tan itibaren takip etmek istiyorsunuz, öyle mi?"
    
  "A Şirketi"
    
  "Ben de öyle düşünmüştüm. Yaklaşık kırk dakika içinde istasyonda iki numaralı zavallıyı bulacağız."
    
  "Mümkün olduğu kadar çabuk Boomer. İlk kaybedeni başkan yardımcısının uçuşunu takip etmek için güneye taşıyın, ardından ikincisini de o havalanırken kuzeydeki gözetleme hattına yerleştirin."
    
  "Anlaşıldı."
    
  "Yani Bağdat'tan Erbil'e kadar olan uçuşunu izleyebilecek miyiz?" diye sordu.
    
  Patrick, "Hayır; Ramadi'den Kerbela'ya ve aradaki her yerde, Irak'ın yedi ilinde hareket eden her uçağı ve her aracı gerçek zamanlı olarak takip edip tanımlayabileceğiz" dedi. "Başkan yardımcısının uçağına yaklaşan her aracı kalkıştan önce takip edip tespit edebileceğiz; hem onun uçak taksisini izleyebileceğiz, hem de çevresindeki diğer tüm uçak ve araçları izleyebileceğiz. Erbil'den ayrılmadan veya Erbil'e gelmeden önce herhangi bir şüpheli hareket olursa kendisini ve güvenliğini uyarabiliriz."
    
  "İki uçakla mı?"
    
  Patrick, "Bunu neredeyse tek bir kamerayla yapabiliyoruz, ancak ihtiyacımız olan hassasiyet için kapsamı bölüp mümkün olan en yüksek çözünürlüğü kullanmak daha iyi" dedi.
    
  "Oldukça hoş," dedi Wilhelm başını sallayarak. "Keşke birkaç ay önce burada olsaydınız; geçen yıl en küçük kızımın lise mezuniyetini kaçırdım. Bu, böyle bir şeyi ikinci kez kaçırışım."
    
  Patrick, "Liseye gitmeye hazırlanan bir oğlum var ve onu en son ne zaman bir okul oyununda veya futbol maçında gördüğümü hatırlamıyorum" dedi. "Ne hissettiğini biliyorum".
    
  Türk irtibat subayı Binbaşı Jabbouri interkom üzerinden "Kusura bakmayın Albay" diye araya girdi. "Türk Hava Kuvvetleri Hava Taşımacılığı Grubu'nun, ABD, Irak ve ülkem arasında yarın başlayacak ortak müzakerelere katılmak üzere Ankara'dan Erbil'e beş adet Gulfstream VIP nakliye uçağı göndereceği bana bildirildi. Uçak havada ve yaklaşık altmış dakika içinde menzilimize girecek."
    
  "Çok iyi" dedi Wilhelm. "Kaptan Cotter, uçuş planını aldığınızda bana haber verin."
    
  Birkaç dakika sonra alay hava trafik kontrol memuru Cotter, "Şimdi anlaşıldı efendim" diye yanıtladı. "Kökeni doğrulandı. Irak Dışişleri Bakanı ile temasa geçip rotasını netleştireceğim."
    
  "Önce onu büyük tahtaya koy, sonra aramayı yap." Büyük ekran ana monitörün üzerinden geçen mavi bir çizgi, doğrudan Ankara'dan Erbil'in kuzeybatı uluslararası havaalanına, yaklaşık seksen mil doğuya doğru ilerliyor ve Nala'daki Müttefik hava üssünün hemen doğusundan geçiyordu. Uçuş yolu düz yerine kavisli olmasına rağmen, altı yüz millik "büyük daire" rotası bir noktadan diğerine en doğrudan uçuş yoluydu. "İyi görünüyor" dedi Wilhelm. "Binbaşı Jabbouri, IAD'nin de bir uçuş planı olduğundan emin olun ve Albay Jaffar'ın da bundan haberdar olmasını sağlayın."
    
  "Evet Albay."
    
  "En azından taraflar birbirleriyle konuşuyor. Belki eninde sonunda bu olay düzelir."
    
  Sonraki yirmi dakika içinde işler önemli ölçüde sakinleşti, ta ki şu ana kadar: "Lepistesler İki-Dört havada" diye bildirdi Patrick. "On beş dakika sonra istasyonda olacak."
    
  Wilhelm, "Hızlıydı" dedi. "Siz o şeyleri havaya kaldırmakla uğraşmıyorsunuz, değil mi General?"
    
  "İnsansız, zaten dolu ve yakıt dolu; Biz sadece uçuş planlarını ve sensörleri girip bırakıyoruz" dedi Patrick.
    
  "Boşaltılacak tuvalet yok, paketlenecek öğle yemeği yok, kurulacak paraşüt yok, değil mi?"
    
  "Kesinlikle".
    
  Wilhelm şaşkınlıkla başını salladı.
    
  Irak sınırına doğru ilerleyen Türk VIP uçağının ilerleyişini izlediler. Uçuşta olağandışı hiçbir şey yok: otuz bin feet yükseklikte uçmak, normal hava hızı, normal transponder kodları. Uçağın sınırı geçmesine yaklaşık on iki dakika kala Wilhelm şu emri verdi: "Binbaşı Jabbouri, Irak hava savunma kuvvetlerinin Türkiye'den yaklaşan uçağın farkında olup olmadıklarını ve silahları olmadığını bir kez daha kontrol edin."
    
  Weatherly, "Jabburi şebekeden çıktı efendim" dedi.
    
  "Kıçını bulun ve onu buraya geri getirin," diye bağırdı Wilhelm, ardından Wilhelm komuta kanalını değiştirdi: "Tüm Warhammer birimleri, burası Alpha, bir Türk VIP uçağı on dakika içinde geliyor, tüm hava savunma istasyonları silahların mevcut olduğunu doğrudan Ben."
    
  Weatherly, monitörlerden birini sınır bölgesindeki tüm hava savunma birimlerinin konum ve durumlarını gösteren bir haritaya geçirdi. Birimler, dört Stinger ısı güdümlü uçaksavar füzesi ve bir 50 kalibrelik ağır makineli tüfek içeren iki yeniden doldurulabilir bölme içeren yönlendirilebilir bir taretle donatılmış Humvee'ler olan Avenger mobil hava savunma araçlarından, elektro-optik sensörlerden ve bir kanaldan oluşuyordu. Kulenin ikinci alayın hava savunma radarlarına bağlanmasını sağlayan veri iletimi. Yenilmezler'e bakım ve güvenlik güçleri, yedek parçalar ve mühimmat, erzak ve iki füze transfer bölmesini taşıyan bir kargo Humvee eşlik ediyordu.
    
  Weatherly, "Tüm Warhammer reklam departmanları silah sıkıntısı bildiriyor efendim" dedi.
    
  Wilhelm monitörü kontrol etti ve tüm İntikamcı birimlerinin çalışır durumda olduklarını ancak saldırmaya hazır olmadıklarını gösteren sabit kırmızı simgelerle görüldüğünü gördü. "İkinci kaybeden nerede General?" O sordu.
    
  "Devriye bölgesine üç dakika." Patrick, Wilhelm'in onu diğer işaretler arasında görebilmesi için taktik ekranına XC-57 simgesini getirdi. "Üç-beş-sıfır uçuş seviyesini geçip, gelen Türk uçağından oldukça uzakta, dört-bir-sıfır'a tırmanıyoruz. Yakın zamanda bölgeyi taramaya başlayacağız."
    
  "Bana başkan yardımcısının uçuşunu göster."
    
  Bu sefer güneyde, Bağdat'ın üzerinde başka bir simge yanıp sönmeye başladı. Cotter, "Yaklaşık otuz dakika erken kalktı efendim," dedi. Uçuş verisi okumaları, Bağdat Uluslararası Havalimanı'ndan maksimum tırmanışa işaret eden, irtifada çok hızlı bir artış ve nispeten düşük yer hızı gösterdi. "CV-22 eğimli bir rotorun üzerinde görünüyor, dolayısıyla vardığında Türk Gulfstream'in önemli ölçüde gerisinde olacak" diye ekledi. "VARIŞ ZAMANI, kırk beş dakika."
    
  "Anlaşıldı."
    
  Her şey her zamanki gibi gidiyor gibiydi ve bu durum Patrick McLanahan'ı her zaman rahatsız ediyordu. Bir şeyin neden yanlış olabileceğine dair herhangi bir ipucu arayarak tüm monitörleri ve cihaz okumalarını taradı. Henüz değil. İkinci XC-57 keşif uçağı devriye alanına ulaştı ve standart oval devriyeye başladı. Her şey görünüyordu...
    
  Sonra gördü ve intercom tuşuna bastı: "Türk uçağı yavaşlıyor" dedi.
    
  "Ne? Tekrar ediyorum, General?
    
  "Körfez Akıntısı. Hız üç yüz elli knot'a düştü."
    
  "İnmeye mi hazırlanıyor?"
    
  "Erbil'den bu kadar uzakta mı?" - Patrick sordu. "Normal bir yaklaşım yapsaydı mantıklı olabilirdi ama hangi Türk uçağı normal bir yaklaşımla Kürt bölgesinin kalbine uçardı? Yaklaşmayı maksimum verimlilikle gerçekleştirdi; alçalmaya otuz mil, belki daha az mil kadar başlamadı. Şimdi yüz kadarı dışarıda. Elbette o da güneye doğru sürükleniyor. Ama yüksekliği..."
    
  "Haydutlar! Haydutlar! " İkinci XC-57'nin verilerini izleyen Hunter Noble'dı. "Birçok yüksek hızlı uçak Türkiye'den yaklaşıyor, alçak irtifada güneye doğru ilerliyor, elli yedi mil, makine hızı bir virgül yüz beş! "Taktik ekran Türkiye'nin güneyine doğru hareket eden çok sayıda hava hedefinin izini gösteriyordu. "A36'da da pek çok ağır araç bulundu ve..." Sesi aniden keskin bir statik uğultuyla kesildi...
    
  ... taktiksel görünüm aynıydı. Tüm ekran aniden parlak renkli pikseller, önemsiz semboller ve statik dalgalarla doldu. "Bir daha söyleyeyim mi?" Wilhelm çığlık attı. "Nerede bu araçlar? Peki tahtama ne oldu?"
    
  Patrick, "Kaybeden'le bağlantımız kesildi" dedi. Klavyede talimatları yazmaya başladı. "Boomer...!"
    
  Boomer, "Şimdi değiştiriyorum patron ama veri bağlantısı neredeyse tamamen kesildi ve hızı saatte altmış kilometreye düşürdüm" dedi.
    
  "Otomatik olarak değişecek mi?"
    
  "Bir veri bağlantısı kesintisi tespit ederse bunu yapar, ancak parazit sinyal işlemcilerini engelliyorsa bunu yapmayabilir."
    
  "Neler oluyor McLanahan?" Wilhelm ayağa fırlayarak bağırdı. "Fotoğrafıma ne oldu?"
    
  Patrick, "UHF, VHF, LF, X, Ku- ve Ka-bantları ve mikrodalga gibi tüm frekanslarda sıkışıyoruz" dedi. "Ve son derece güçlü. Biz çabalıyoruz..." Sustu, sonra alay komutanına baktı. "Türk Körfez Akımı. Bu bir VIP uçağı değil, sinyal bozucu bir uçak olmalı."
    
  "Ne?"
    
  Patrick, "Elektronik sinyal bozucu ve tüm ağı kapattı" dedi. "Üstümüzden uçmasına izin veriyoruz ve o çok güçlü, dolayısıyla müdahaleden geçemiyoruz. Frekans atlamanın bir faydası yok; tüm frekansları yakar."
    
  "Tanrım, burada körüz." Wilhelm alayın komuta kanalına geçti: "Tüm Warhammer birimlerine, tüm Warhammer birimlerine, bu...!" Ancak sesi, kapatılamayan tüm kulaklıklardan çıkan inanılmaz derecede yüksek bir çığlık tarafından bastırıldı. Ses kulak zarlarını patlatmadan önce Wilhelm kulaklıklarını çıkardı ve Tank'taki herkes aynısını yapmak zorunda kaldı. "Kahretsin, Yenilmezler'e ulaşamıyorum."
    
  Patrick güvenli cep telefonunu etkinleştirdi. "Boomer..." Ancak gürültüden dolayı hemen kulaklığı kulağından çıkarmak zorunda kaldı. Patrick, "Hazır olun Albay," dedi. "Noble istihbarat sistemini kapatacak."
    
  "Bunu kapatıyor musun? Neden?"
    
  Patrick, "Parazit o kadar güçlü ki bizimle XC-57 arasındaki veri bağlantısı tamamen bozuk" dedi. "Bunu yeniden başlatmanın tek yolu kapatmaktır."
    
  "Bunun ne faydası olacak?"
    
  Patrick, "Kaybedenler için güvenli olan şey, güvenli lazer iletişim moduna geçmektir ve bildiğimiz kadarıyla hiç kimse lazer iletişimimizi bozamaz" dedi. "Elektriği geri getirdiğimizde sistem hemen varsayılan olarak daha net ve daha güvenli bir iletişim kanalına geçecektir. Lazer görüş hattındadır ve bir uydudan iletilmez, dolayısıyla pek çok yeteneğimizi kaybedeceğiz, ama en azından görüntüyü geri alacağız... en azından bunu yapmalıyız."
    
  Sistemin yeniden başlatılması on dakikadan az sürdü, ancak bekleme dayanılmaz derecede uzundu. Fotoğraf nihayet geri geldiğinde, görmeye alışık oldukları şeyin yalnızca küçük bir kısmını gördüler - ama yine de oldukça dehşet vericiydi: "Üç grup uçağım yaklaşıyor; birer grup Musul'a, Erbil'e ve üçüncüsü sanırım. Hunter Noble, Kerkük'e doğru yola çıktığını söyledi. "Önümüzde çok sayıda yüksek hızlı uçak, arkalarında da çok sayıda düşük hızlı uçak var."
    
  Patrick, "Bu bir hava saldırısıdır" dedi. "Deniz havacılığı radarları ve iletişimleri devre dışı bırakıyor, ardından taktik bombardıman uçakları hava alanlarını ve komuta noktalarını yok ediyor, yakın hava desteği nöbet tutuyor ve ardından paraşütçüler ve kargo uçakları karaya saldırıyor."
    
  "Peki ya Nala?" - Weatherly sordu.
    
  "Batı kümesi batımıza doğru ilerliyor, sanırım bizim yerimize Musul'u hedef alacaklar."
    
  Wilhelm, "Olumsuz; sıranın biz olduğunu varsayalım" dedi. "Hava şartlarına göre bir ekip oluşturun ve herkese sığınma emri vermelerini sağlayın. Bunu yapabildiğiniz her şekilde yapın; megafon kullanın, araba kornası kullanın veya deli gibi çığlık atın, ancak alayı korumaya alın. Telsizle Yenilmezler'le iletişime geçerek..."
    
  "Yapamam efendim. Scion keşif uçağı tekrar yayında ama iletişimimiz hâlâ kesintili."
    
  "Lanet olsun," diye küfretti Wilhelm. "Tamam, umalım Yenilmezler saklanacak iyi yerler bulsun çünkü onları uyaramayız. Harekete geçmeye başlayın." Weatherly hızla uzaklaştı. "McLanahan, peki ya başkan yardımcısı?"
    
  Patrick, "Mahsur kaldığımız sırada uçağıyla bağlantı kurmamızın hiçbir yolu yok" dedi. "Umarım bizim frekansa geçince paraziti duyar ve Bağdat'a geri dönmeye karar verir."
    
  "Körfez Akıntısı'nı ya da orada her ne varsa onu vurmanın bir yolu var mı?" diye sordu.
    
  Patrick bir an düşündü, sonra çıkışa doğru yöneldi. "Kalkış hattına gidiyorum" dedi ve şunu ekledi: "Sizinle tekrar iletişime geçeceğim." Patrick aceleyle dışarı çıktı, ekibine tahsis edilen Humvee'lerden birine atladı ve hızla uzaklaştı.
    
  Kalkış hattını tam bir kaos içinde buldu. Askerler Humvee'lerin üzerinde durarak uyarılar yağdırıyordu; bazılarının hoparlörleri vardı; diğerleri sadece korna çaldılar. Scion Aviation International teknisyenlerinin yarısı, ayrılıp ayrılmama konusunda kararsız bir halde orada duruyordu.
    
  "Hemen siper alın!" - Patrick hangarın dışında çığlıklar atarak durduktan sonra bağırdı, dışarı atladı ve komuta merkezine doğru koştu. John Masters ve Hunter Noble'ı hâlâ konsollarının başında otururken, öfkeli müdahaleye başarısız bir şekilde direnmeye çalışırken buldu. "Siz deli misiniz?" Patrick dizüstü bilgisayarları almaya başlarken şunları söyledi. "Defol git burdan!"
    
  John, "Bizi bombalamayacaklar, Mook" dedi. Biz Amerikalıyız ve burası Irak'ın hava üssü, isyancıların kalesi değil. Onlar için geliyorlar..."
    
  O anda, doğrudan tepeden gelen üçlü sonik patlamalarla kesintiye uğradı. Sanki hangar bir anda havayla dolan dev bir balon gibiydi. Bilgisayar monitörleri, lambalar ve raflar masalardan ve duvarlardan uçtu, ampuller parçalandı, duvarlar çatladı ve odadaki tüm toz zerreleri aşırı basınçtan dolayı serbest kalırken hava aniden sisli bir hal aldı. "Merhaba, Tanrım...!"
    
  "Umarım bu bir uyarıdır. Patrick, "Hiçbir uçağı fırlatmaya çalışmayın, aksi halde bir sonraki sefer bomba fırlatmak olacaktır" dedi. XC-57'nin lazer radar görüntüsünü gösteren dizüstü bilgisayarlardan birinin bulunduğu masanın altında bir süre görüntüyü inceledi ve ardından "John, o Türk uçağının düşürülmesini istiyorum" dedi.
    
  "Neyi kullanarak? Tükürük hokkaları mı? Uçaksavar silahımız yok."
    
  "Kaybeden yapar. Sapan."
    
  "Sapan?" John'un gözleri şaşkınlıkla kısıldı, sonra anladı, ardından hesap yaptı ve sonunda anlaşmaya vardı. "Yaklaşmaya ihtiyacımız var, belki de üç mil kadar."
    
  "Ve eğer Türkler kaybedeni yakalarsa, onu mutlaka vuracaklar... ve sonra bizim için gelecekler."
    
  Patrick, "Umarım bizimle uğraşmak istemezler; Kürt isyancıların peşindeler" dedi. "Bizi bombalamak isteselerdi bunu çoktan yapmış olurlardı." Bu ona bile pek inandırıcı gelmiyordu; ama bir süre daha düşündükten sonra başını salladı. "Yap".
    
  John parmak eklemlerini çıtlattı ve talimatlar vermeye başladı, XC-57'nin programlanmış uçuş yolunu Türk uçağının park alanına girecek şekilde değiştirdi, ardından onu hassas sabit kontrol altında tutmak için lazer radarlarını kullanarak kendi başına arkasında ve altında uçmasını sağladı . XC-57 yaklaşırken Türk uçağının etrafındaki alanın hiper detaylı lazer radar görüntüsünü inceleyen Boomer, "Hiçbir eskort görmüyorum" dedi. "Bu tek bir gemi. Oldukça ukalalar, değil mi?
    
  "Bu nasıl bir uçak?" - Patrick sordu.
    
  "Henüz göremiyorum; her ne kadar Körfez Akıntısı'ndan daha küçük olsa da."
    
  "Az?" Yaklaşan kıyamet duygusu Patrick'in omurgasında yukarı aşağı sürünerek geri geldi. "Gulfstream'den daha küçük bir uçak için çok fazla güce sahip."
    
  John, "On mil yarıçapında" dedi. "Onu beş mil öteden vuracağım. Hâlâ motor kaportalarını ayırmaya çalışıyorum." XC-57 mesafeyi hızla kapattı.
    
  Patrick, "Hiçbir gondol görmüyorum, bu bir yolcu uçağı değil" dedi. Yaklaştıkça daha fazla ayrıntı görebiliyordu: küçük, çift motorlu bir bizjet, ancak her kanadın altında üç bölme ve karnın altında bir bölme var. "Kesinlikle sivil değil" dedi. "Alabildiğin her şeyi al John ve mümkün olan en kısa sürede ateş et..."
    
  Bitiremeden Türk uçağı aniden keskin bir şekilde sola dönerek hızlı bir tırmanışa başladı ve dönüş hızı Gulfstream gibi büyük bir yolcu jetiyle aynı değildi. Bu yakından bakıldığında, lazer radar görüntüsünde tam profilinin görüntülendiği göz önüne alındığında, kimliği açıktı: "Kahretsin, bu bir F-4 Phantom savaş uçağı! "Boomer bağırdı. "F-4 karıştırma özelliğine sahip mi? Yanlarına refakatçi almamalarına şaşmamalı; muhtemelen kendisi de eşlik edebilir."
    
  "Vur John," diye bağırdı Patrick, "ve zavallıyı oradan çıkar!" Phantom'un savunma silahları olmalı!"
    
  "Vur, Boomer!" John, XC-57'yi çağırmak için çılgınca komutlar yazarken şunları söyledi.
    
  "Sapan etkinleştirildi!" Boomer dedi. "Tam güç. Altı mil menzil... bu yeterli olmayacak."
    
  Patrick uğursuz bir tavırla, "Endişelenmeyin; o mesafeyi çok çabuk kapatacaktır," dedi. "Hızlı bir alçalmaya başla John, F-4 alçalmak istemeyebilir. Onu güverteye koy.
    
  "Aşağı gidiyoruz!" John Masters dedi. XC-57'nin, uçağın neredeyse her yüzeyini bir kaldırma cihazına dönüştüren "uyarlanabilir kanat" teknolojisini kullanan XC-57, yalnızca kompozit yapısı onu parçalanmaktan koruyarak, dakikada on bin fitin üzerinde hızlarla alçaldı.
    
  Teknisyen "Bağlantı yeniden kuruldu" dedi. "Tüm müdahaleler kapatıldı."
    
  Boomer, "Yavaşlıyor" dedi. "Üç mil... yaklaşık sıcaklığı hissediyor olmalı..." Ve o anda lazer radar görüntüsü, Türk F-4E'nin her kanadından ayrılan iki füzeyi gösteriyordu. "Yan sarıcılar!" O bağırdı. Ancak uçuşun başlamasından birkaç saniye sonra Sidewinder füzeleri patladı. Boomer, "Sapan ikisinin de işini bitirdi" dedi. "Lazer Phantom'a yönlendiriliyor. Düşüşte olmasına rağmen hala yavaşlıyor."
    
  John, "Sanırım hayati bir şeye çarptık" dedi. Büyütülmüş lazer radar görüntüsü, savaşçının sağ motorundan gelen dumanı açıkça gösteriyordu. "Bunu kesmesi gerekiyor. Yerden beş bin fit yüksekte; savaş uçakları toprağın yakınında uçmayı sevmez."
    
  Boomer, "İki mil oldu ve hâlâ geliyoruz" dedi. "Hadi aptal, oyun bitti."
    
  "Aptal mı?"
    
  Boomer, "Türkçe'de 'aptal' anlamına geliyor" dedi. "Eğer Türklerle karşı karşıya geleceksek, biraz Türkçe öğrensem iyi olur diye düşündüm."
    
  John, "Önce kötü kelimeleri öğrenmeyi sana bırakıyorum" dedi. Dizüstü bilgisayarında yaşanan kovalamacaya geri döndü. "Haydi dostum, bitti, bu-" İşte o zaman John'un dizüstü bilgisayarında bir sürü uyarı mesajı belirdi. "Kahretsin, birinci ve ikinci motorlar kapanıyor... Hidrolik ve elektrik sistemi bakımsız durumda! Ne oldu?"
    
  Patrick, "Atış menziline girdi" dedi. Gün ışığında, gökyüzü açıkken... XC-57'nin sonu belliydi ve herkes bunu biliyordu.
    
  John, "Hadi bebeğim," diye ısrar etti yaratımına, "iyi olacaksın, sadece devam et..."
    
  Ve izlerken, bir Türk F-4 Phantom'unun ön kısmından bir duman bulutu geldiğini, gölgeliğinin geriye katlandığını ve arka fırlatma koltuğunun gökyüzüne uçtuğunu gördüler. Ön koltuğun kalkmasını beklediler... ama izledikçe rakım sayıları azalmaya devam etti ve sonunda sıfır saniye sonra görüldü. Boomer sessizce, "Yakaladım" dedi, hiçbir sevinç ya da zafer belirtisi göstermeden; herhangi bir pilotun, hatta düşmanın bile ölümünü izlemek hiçbir zaman kutlama sebebi değildi. "Sapan'ın tüm gücüyle yüzüne nişan alması onu gerçekten incitmiş olmalı ama Kaybeden'in kaçmasına izin vermeyecekti."
    
  "Onu geri verebilir misin, John?" - Patrick sordu.
    
  "Bilmiyorum" dedi John. "Radarın alt lazer dizisi geri çekilmiyor; çok fazla direnç var ve elimizde yalnızca bir motor kaldı. Benzin de kaybediyoruz. Sadece otuz mil kaldı, çok yakın olacak."
    
  Çok fazla çaprazlama oldu ama XC-57 geri döndü. Patrick, pistin sonuna park ettiği Hummer'ından dürbünüyle uçağa bakarken, "İyi iş John," dedi. O ve John, Kaybeden'in doğrudan içeri girmeye hazırlanmasını izlediler. Sakat kuşun arkasında uzun, karanlık bir duman izi vardı ama uçuş yolu oldukça istikrarlıydı. "Hayatta kalacağını düşünmemiştim."
    
  "Ben de," diye itiraf etti John. "Bu iniş pek hoş olmayacak. Herkesin şunu açıkça anladığından emin olun; ne tür bir frenleme veya yön kontrolüne sahip olduğumuzu bilmiyorum ve bu olabilir..."
    
  "Evlat, bu Üçüncü!" - Boomer radyo komuta kanalı üzerinden bağırdı. "Güneyden gelen uçak, son derece alçak irtifa!" Patrick döndü ve gökyüzüne baktı...
    
  ... ve o anda John bağırdı: "Kahretsin!" XC-57'nin ön tarafında iki büyük ateş bulutu patladı. Uçak birkaç dakikalığına havada asılı kalmış gibi göründü; ardından başka bir patlama daha oldu ve uçak ters döndü ve doğrudan yere daldı. Tanklarda büyük bir yangına neden olacak kadar yakıt yoktu.
    
  John Masters'ın gözleri şaşkınlıkla adeta yuvalarından fırladı. "Ne oldu bana..."
    
  "Aşağı in, John!" Patrick çığlık atarak onu yere düşürdü. İki Amerikan yapımı F-15E Eagle avcı-bombardıman uçağı alçak irtifadan kuzeye, Türkiye'ye doğru ilerliyordu.
    
  John ayağa kalkmaya çalıştı. "O piçler bana vurdu..."
    
  "Ördek dedim!" Patrick çığlık attı. Bir dakika sonra, en yakını sadece birkaç yüz metre uzakta olan pistin tam ortasında sekiz güçlü patlama gürledi. Her iki adam da Hummer'larının üzerlerine döndüğünü hissetti. Korkunç sarsıntı ciğerlerindeki havayı boşaltırken çığlık atıyor ve ellerini kulaklarına yumarak moloz ve duman yağmuruna tutuldular. Beton parçaları kurşun gibi yanlarından geçip gitti ve üzerlerine yağdı. "Hummer'a bin, John! Acele etmek!" Yukarıdan üzerlerine gittikçe daha büyük beton parçaları yağarken, her iki adam da içeri tırmandı. Zeminde mümkün olduğu kadar sürünerek çatının dayanacağını ummaktan başka çareleri yoktu. Camlar paramparça oldu ve büyük Hummer da patlamadan önce tekerlekleri üzerinde sallandı.
    
  Birkaç dakika sonra John hâlâ Hummer'ın zemininde kıvranıyor, kulaklarını kapatıyor ve yüksek sesle küfrediyordu. Patrick, John'un sol kulağını kapatan parmaklarının arasından sızan küçük bir kan damlasını görebiliyordu. Patrick yardım istemek için taşınabilir radyosunu açtı ama hiçbir şey duyamadı ve yalnızca mesajının iletilmesini umabildi. Hasarı incelemek için Humvee'nin çatısına tırmandı.
    
  Oldukça iyi bir bombalama, diye düşündü. Her biri pistin merkez çizgisinden en fazla beş metre uzakta olan, muhtemelen binlerce poundluk sekiz patlama izi gördü. Neyse ki pist krater delici bombalar kullanmadılar, yalnızca genel amaçlı yüksek patlayıcı bombalar kullandılar ve hasar çok da kötü değildi; patlamalar delikler açmıştı ama büyük çelik takviye parçalarını ortaya çıkarmamıştı. Bunu düzeltmek nispeten kolaydı.
    
  "Kir?" John Hummer'dan çıkmakta zorluk çekiyordu. "Ne oldu?" Çığlık attı çünkü başı o kadar yüksek sesle çalıyordu ki sesini duyamıyordu.
    
  Patrick, "Küçük bir intikam" dedi. Hummer'dan indi ve John'un başındaki diğer yaralanmaları incelerken doğrulmasına yardım etti. "Görünüşe göre kulak zarın patlamış ve oldukça iyi kesikler almışsın."
    
  "Bize neyle vurdular?"
    
  Patrick, "F-15E Strike Eagle'lar, eski güzel Amerika Birleşik Devletleri'nden satın alınan bir başka askeri fazlalık olan yüksek patlayıcı GPS mermileri bırakıyor" dedi. F-15E'ler, dünyanın en iyi avcı-bombardıman uçaklarından biri olmasına ve tek görevde hem bombalama hem de hava üstünlüğü sağlama yeteneğine sahip olmasına rağmen, bir uçak gemisine inemedi ve bu nedenle rafa kaldırıldı veya AMERİKA'nın müttefiklerine fazlalık olarak satıldı. Pisti oldukça iyi işaretlemişler ama tamir edilebilir. Triple-C'ye, hangarlara ya da başka herhangi bir binaya çarpmış gibi görünmüyorlar."
    
  "'Lanet olası pislikler' Türkçede ne anlama geliyor?" John Masters bariz bir öfkeyle elini Hummer'a vurarak sordu. "Sanırım Boomer'ın konuşma kitabını ödünç alacağım ve birkaç seçme Türkçe küfür öğreneceğim."
    
  Birkaç dakika sonra Hunter Noble bir Humvee ambulansıyla geldi. "Siz iyi misiniz?" Sağlık görevlileri Patrick ve John'la ilgilenirken sordu. "Kayıp olduğunu sanıyordum."
    
  Patrick, "İyi olan şey şu ki bu takımlar iyiydi" dedi. "Çeyrek saniye daha uzun ve çeyrek derecelik yön hatası olsaydı, sonuncunun tam altında olurduk."
    
  Boomer, "Bunun son olduğunu düşünmüyorum" dedi. "Bölgedeki birçok sümüklüböcüğü takip ediyoruz; en yakını yirmi mil doğuda, buraya doğru geliyor."
    
  Patrick kasvetli bir tavırla, "Haydi hangara geri dönelim ve elimizde ne kaldığına bakalım," dedi. "Üçüncü kaybeden ve hangi görev modüllerini kullanabileceğimiz konusunda bir güncelleme almamız gerekecek." Hepsi humve'lerine binip hızla kalkış hattına doğru yola çıktılar.
    
  John'u bırakmak için revirde durup hangara ulaştıklarında Patrick'in kulaklarındaki çınlama, normal şekilde çalışabilmesine yetecek kadar azalmıştı. Müdahale durduğunda, tam keşif moduna geri döndüler ve Kuzey Irak'taki üç büyük şehrin (Musul) lazer radar menzili içindeki Müttefik Nala Hava Üssü'nün güneydoğusundaki yeni bir devriye yörüngesine dönen ilk XC-57 ile iletişimi aktardılar. Erbil ve Kerkük saldırıya uğradı.
    
  Patrick istihbarat ekranını incelerken belirgin biçimde titreyen elini yüzünde gezdirdi. Damarlarında dolaşan adrenalin azalmaya başladı, onu yorgun ve gergin bıraktı. "İyi misiniz efendim?" Hunter Noble sordu.
    
  "John için biraz endişeleniyorum. Oldukça kötü görünüyordu."
    
  "Siz de çok daha kötü görünüyorsunuz efendim."
    
  "İyi olacağım". Boomer'ın endişeli ifadesine gülümsedi. "Böyle bir bombardıman altında kalmanın nasıl bir şey olduğunu unuttum. Bu seni gerçekten korkutuyor."
    
  "Belki de biraz dinlenmelisin."
    
  Patrick, "İyi olacağım Boomer," diye tekrarladı. Genç pilot ve astronotu başıyla selamladı. "Bu kadar endişelendiğin için teşekkür ederim."
    
  Boomer, "Kalbinizin ne durumda olduğunu biliyorum efendim" dedi. "Uzaydan dönmekten daha kötü olan tek şey, bir dizi bin kiloluk bomba tarafından neredeyse yok edilmek. Belki de şansını zorlamamalısın."
    
  "Başkan Yardımcısını sağ salim içeri alalım ve neler olup bittiğine dair net bir fikir edinelim, sonra ben biraz kestireceğim." Bu Boomer'ın endişesini bir nebze olsun hafifletmedi ve bu yüzüne yansıdı ama Patrick bunu görmezden geldi. "Kaybedenleri rahatsız eden jetler var mı?"
    
  Boomer, adamla tartışmanın bir anlamı olmadığını düşündü; düşene kadar çalışacaktı, basit ve basit. "Hayır" diye yanıtladı. "Elli mil yarıçapındaki her savaşçı onu ateşe verdi ama kimse saldırmadı. Ayrıca dronlarımızı da rahatsız etmiyorlar."
    
  Patrick, "Burada uçan uçakların çoğunun silahsız keşif uçakları olduğunu biliyorlar ve mühimmat israf etmeyecekler" dedi. "Lanet olsun disiplinli. Şu anda yaptıklarına karşı çok az direnç olduğunu biliyorlar."
    
  Boomer, "Yaklaşan çok sayıda yavaş hareket eden araç var ve birkaç araç konvoyu bize doğru geliyor" dedi. Çoğunlukla Kerkük ve Erbil yakınlarında dönen birkaç düzine düşük hızlı uçağı yakından izlediler. Ancak bir uçak batıya doğru doğrudan Nala'ya doğru gidiyordu. "Bunun için herhangi bir mod veya kod var mı?" - Patrick sordu.
    
  "Hayır" diye yanıtladı Boomer. "Çok alçak ve hızlı. Henüz bağlantı yok. Lazer radar görüntüsü, onu iki koltuklu bir C-130 turboprop olarak gösteriyor, ancak zaman zaman hız değiştiriyor; bu, taktik hava ikmal uçağı için beklenenden daha yavaş. Mekanik sorunları olabilir."
    
  "İntikamcılar'la bağlantımız var mı?"
    
  "Sanırım hepsi yine Tank'ta Albay Wilhelm'le konuşuyor."
    
  Patrick bir komuta kanalı açtı: "Scion Odin Warhammer'ı çağırıyor."
    
  Wilhelm, Tanktaki komuta konsolundan, "Hala bizimle olduğunu görmek güzel, Scion," dedi. "Hala mikrofona bağırıyorsun. Orada zilin çalabilir mi?"
    
  "Savaşa girmeden önce Yenilmezler'inizden görsel tanımlamanın doğru olduğundan emin olmalarını istemenizi tavsiye ederim, Warhammer."
    
  "Türkler az önce benim uçak pistimi bombaladı Scion ve arabaları bu tarafa doğru geliyor. Üç ayrı zırhlı araç sütunu olduğuna dair raporlar aldık. Önce birkaçını öldürmeden bu üsse girmelerine izin vermeyeceğim. "
    
  "Doğudan yaklaşan Türk olmayabilir."
    
  "Peki kim olduğunu düşünüyorsun?"
    
  "Açık kanaldan çık, Warhammer."
    
  Wilhelm birkaç dakika sessiz kaldı; sonra: "Yakaladım oğlum." McLanahan'ın kimi ya da ne düşündüğünü bilmiyordu ama adam iyi durumdaydı; serisini korumasına yardım etsen iyi olur. "Bozulma. Tüm Warhammer birimleri, burası Alfa, üsse yaklaşmaya izin verilmiş herhangi bir uçağımız olmadığını ve eğer indirseydik onları buraya indiremeyeceğimizi unutmayın, ancak gelen tüm uçaklar için pozitif görsel tanımlayıcılar almak istiyorum . Tekrar ediyorum, pozitif bir EO'ya veya doğrudan görsel tanımlayıcıya ihtiyacım var. Tekrar ediyorum, IR ve hiçbir mod ve kod yeterince iyi değil." Bir an duraksadı ve bir sonraki emrini yeniden düşündü, sonra devam etti: "Eğer pozitif kimliğiniz yoksa yön, hız, rakım ve tipi bildirin ama görmezden gelin. Belirsizseniz bağırın ama silahınızı sıkı tutun, kimliğiniz pozitif değilse hayduttur. Warhammer çıktı."
    
  İlk raporun gelmesi uzun sürmedi: "Warhammer, burası Piney One-Two." En doğudaki Avenger birimi geldi. "Tek bir korkuluk gemisiyle görsel temasım var, tam tamına bir beş sıfır derece, batıya doğru gidiyor, yüz seksen deniz mili, taban irtifası eksi bir sekiz, negatif modlar ve kodlar." "Taban" yüksekliği iki bin fitti, bu da uçağın yerden iki yüz fit yüksekte olduğu anlamına geliyordu. "Kazanan İki-İki'ye benziyor."
    
  "Ah, teşekkür ederim Tanrım," diye mırıldandı Wilhelm alçak sesle. Bütün bunlar bittikten sonra McLanahan'a kaç tane içki ve akşam yemeği borçlu olacağım...? "Anladım, bir ya da iki. Devriye gezmeye devam edin, silahlar hazır. Tüm Warhammer birimleri, burası Alpha, uçaklar geliyor, silahlar yere düşene kadar hazır, sonra FPCON Delta'ya dönün. Weatherly, komutayı burada al. Kalkış hattına doğru gidiyorum. Thompson, adamlarını bu gelen mesajı dinlemeleri için oraya gönder, ben de sivrisinek kadar sıkı bir güvenlik istiyorum. Hava servisi, bu adamı içeri alın ve takip edilmediğinden emin olun. Thompson, onu Alfa Güvenlik'e teslim et." Kulaklığını çıkarıp kapıya koştu.
    
  McLanahan ve Chris Thompson'ı, büyük bir hangarın önündeki, egzoz bariyerleriyle çevrelenmiş bir uçak apronundaki güvenli bir uçak park yerinde buldu. Thompson güvenlik güçlerini güney taksi yolu ve taksi yolundan aprona giden rampa boyunca konumlandırdı. Wilhelm'in gözleri McLanahan'ı görünce kısıldı. Emekli generalin başı ve ellerinin arkası uçan şarapnel yaralarıyla kaplıydı. "Revirde olmalısınız General" dedi.
    
  McLanahan, ayrıldığından beri çoktan kirlenmiş olan büyük, beyaz, nemli bir havluyla yüzünü, başını ve ellerini kuruluyordu. "Bekleyebilir" dedi.
    
  "Ne kadardır? Bayılana kadar mı?"
    
  "John'u doktora bıraktım ve beni muayene etmelerini istedim."
    
  Wilhelm, saçmalık, diye düşündü ama bunu yüksek sesle söylemedi. Adamla tartışmak istemediği için üzgün bir şekilde başını salladı, sonra da doğuya doğru başını salladı. "Buraya neden geldi?"
    
  "Bilmiyorum".
    
  "Bana sorarsan pek akıllıca değil." Wilhelm bir telsiz çıkardı. "İkincisi Alfa. En yakın araç konvoyu nerede?"
    
  "Yirmi kilometre kuzeyde, hâlâ yaklaşıyor."
    
  "Seni anlıyorum. İzlemeye devam edin, on kilometreye yaklaştıklarında bana haber verin." Henüz omuzdan atılan füzelerin menzili içinde olmasa da, yaklaşan uçak Türk savaş uçakları tarafından tespit edilirse ölümcül tehlike altındaydı.
    
  Birkaç dakika sonra büyük bir rotorlu taşıtın kendine özgü ağır, yüksek hızlı bum-bum-bum sesini duydular. Eğimli rotorlu CV-22 Osprey taban üzerinde alçaktan ve hızlı bir şekilde uçtu, dikey uçuşa geçerken sola keskin bir dönüş yaptı, ardından rampa boyunca güvenlik araçları boyunca havada süzülüp aprona indi. Kendini kilitlediği güvenli otoparka yönlendirildi.
    
  Thompson'ın güvenlik güçleri uçak park alanı boyunca yeniden konuşlanırken Wilhelm, McLanahan ve Thompson Osprey'e yaklaştı. Arka kargo rampası açıldı ve kurşun geçirmez yelek giyen ve makineli tüfeklerle silahlanmış üç ABD Gizli Servis ajanı dışarı çıktı, ardından da Başkan Yardımcısı Kenneth Phoenix geldi.
    
  Başkan yardımcısı Kevlar kaskı, gözlük, eldiven ve vücut zırhı takıyordu. Wilhelm ona yaklaştı ama selam vermedi; zaten yeterince seçkinleşmişti. Phoenix koruyucu donanımını çıkarmaya başladı ama Wilhelm ona durması için el salladı. Tepedeki ikiz pervanelerin gürültüsünün arasından, "Her ihtimale karşı bu cihazı açık tutun efendim," diye bağırdı . Başkan Yardımcısına kendisini bekleyen zırhlı bir Humvee'ye kadar eşlik etti ve hepsi içeri doluşup Tank'ın en üst katındaki konferans odasına doğru hızla ilerlediler.
    
  İçeride güvende olup güvenlik altına alındıklarında, Gizli Servis ajanları Phoenix'in koruyucu donanımını çıkarmasına yardım etti. "Ne oldu?" Phoenix sordu. Wilhelm'in kasvetli yüzüne, ardından McLanahan'a baktı. "Bana söyleme, tahmin edeyim: Türkiye."
    
  Wilhelm, "Bir hava saldırısı tespit ettik ama sinyal bozucu bir uçak gönderdiler, gözlerimizi ve kulaklarımızı aldılar" dedi. "Çok iyi bir koordinasyon; açıkça saldırmaya hazırdılar ve sadece doğru fırsatı bekliyorlardı."
    
  Phoenix, "Erbil'deki herkesle tanışmak isteyen bendim" dedi. "İstila için onların koruyucusu olacağımı düşünmemiştim."
    
  Patrick, "Siz olmasaydınız efendim, başka biri olabilirdi ya da Van'daki saldırıyı düzenledikleri gibi bir şeyler hazırlayabilirlerdi" dedi.
    
  "Bunun bir tuzak olduğunu mu düşünüyorsun?" Chris Thompson sordu. "Neden? Klasik PKK'ydı."
    
  Patrick, "Klasik bir PKK'ydı, hem de fazlasıyla klasik" dedi. "Beni etkileyen şey zamanlamaydı. Tüm personel ve güvenlik uyanık ve tetikteyken neden gündüz vakti saldırı yapılıyor, özellikle de sabah saatlerinde? Neden geceleri saldırmıyorsunuz? Başarılı olmak için daha fazla şansa sahip olacaklar ve daha fazla kayıp yaşayacaklar."
    
  "Oldukça başarılı olduklarını düşündüm."
    
  Patrick, "Bunun kışlada yeterli sayıda öğrenci olmamasını sağlamak için yapılan bir tuzak olduğuna inanıyorum" dedi. "Gerçek ölü sayısının düşük olmasını sağladılar ve medyaya verilen rakamı, başkanın olağanüstü hal ilan etmesine yetecek kadar şişirdiler."
    
  Phoenix, "Eğer Türkiye'nin bir cumhurbaşkanı varsa" dedi. "Ankara'daki büyükelçimizin mesajında, Cumhurbaşkanının 'siyasi ve askeri danışmanlarıyla görüştüğü' belirtiliyordu. Dışişleri Bakanlığı daha fazla bir şey söylemedi ve Cumhurbaşkanı'nın Başbakan'a ve Türkiye Cumhurbaşkanı'na yaptığı çağrıya kimse cevap vermedi. Televizyonda bir robota benziyordu; baskı görmüş, hatta uyuşturulmuş olabilir."
    
  Wilhelm, "Efendim, Türklerin bundan sonra ne yapacağını anlamaya çalışmakla daha fazla vakit kaybetmeden önce, ilk önceliğimiz sizi buradan çıkarıp Bağdat'a, tercihen Amerika'ya geri götürmek" dedi. "Gizli Servisinizin daha iyi seçenekleri olabilir ama ben şunu öneririm..."
    
  Phoenix, "Henüz ayrılmaya hazır değilim Albay" dedi.
    
  "Affedersiniz efendim?" Wilhelm inanamayarak sordu. "Bir çatışmanın ortasındayız efendim. Az önce bu üssü bombaladılar! Güvenliğinizi garanti edemem; şu anda kimsenin bunu garanti edebileceğine inanmıyorum."
    
  Phoenix, "Albay, buraya Iraklılar, Türkler, Kürtler ve Amerikalılarla görüşmeye ve PKK ile olan durumu çözmeye geldim" dedi ve "patronum bana emir verene kadar ayrılmayacağım" dedi. Wilhelm bir şey söylemek üzereydi ama Phoenix elini kaldırarak onu durdurdu. "Bu kadar yeter Albay. Washington'la iletişim kurmak için bir telefona ya da radyoya ihtiyacım var ve...
    
  O anda zil çaldı ve Wilhelm telefona koştu. "Gitmek."
    
  Mark Weatherly, "Birkaç yüksek irtifa uçağı kuzeyden yaklaşıyor efendim" dedi. "Düşük hızlı, muhtemelen turboprop motorlar. Bunların, muhtemelen paraşütçülerden inen araçlar olduğundan şüpheleniyoruz. Irak ordusu da yeni iletişim müdahaleleri bildiriyor. Henüz almadık."
    
  Wilhelm, "İzlemeye ve tavsiyelerde bulunmaya devam edin" dedi. Bir an düşündü ve sonra ekledi: "Tüm Warhammer birimlerine silahlarını yalnızca nefsi müdafaa için hazır tutmalarını ve Yenilmezler'i üsse geri çağırmalarını tavsiye edin."
    
  "Sayın? Tekrar söyle -"
    
  William, "Biz lanet olası Türklerle savaşmıyoruz, Weatherly," diye sözünü kesti. "İstihbaratımız zaten sayıca en az on kat fazla olduğumuzu söylüyor, bu yüzden yeterince sinirlenirlerse üzerimize gelebilirler. Onlara Irak'ta istedikleri kadar dolaşabileceklerini ama bu üssü alamayacaklarını anlatacağım. Yenilmezler'i ve gözden kaybolan diğer tüm Warhammer birimlerini hatırlayın. Onlar çitlere döner dönmez, tüm saldırganları püskürtmeye hazır olarak tam savunma pozisyonuna geçiyoruz. Anladım?"
    
  "Anladım efendim."
    
  Wilhelm, "Jaffar'a tavsiyelerde bulunun ve ona, Türklerin işgal etmesi halinde ne yapılacağı konusunda kendisi ve bölük komutanlarıyla görüşmek istediğimi söyleyin" dedi. "Savaşmak isteyebilirler ama biz silahlı bir savaşa girmek için burada değiliz." Başkan yardımcısına baktı. "Hala burada mı kalmak istiyorsunuz efendim? Bu tehlikeli olabilir."
    
  Phoenix, "Dediğim gibi Albay, diplomatik bir görevdeyim" dedi. "Belki Türkler benim burada olduğumu anladıklarında ateş etmeye başlama olasılıkları azalacaktır. Hatta buradan ateşkes müzakerelerine bile başlayabilirim."
    
  Wilhelm, "En azından Bağdat'ta olsaydınız kendimi daha iyi hissederdim efendim" dedi, "ama güzel ve olumlu bir sesiniz var ve şu anda burada bazı olumlu hislere ihtiyacım var."
    
  Telefon tekrar çaldı ve Wilhelm telefonu açtı.
    
  "Burada hava güzel efendim. Bir sorunumuz var: Cafer'in ofisini aradım, kendisi burada değil. OVR yönetim ekibinden hiç kimse telefon çağrılarına cevap vermiyor."
    
  "Mavlud'a veya Jabburi'ye nereye gittiklerini sor."
    
  "Onlar da burada değil efendim. Telsizden Jabbouri'yi aramaya çalıştım; kimse cevap vermiyor. Saldırılar başlamadan önce bile Tank'tan uzaklaştı."
    
  Wilhelm konferans odası penceresinden Tank'ın ana katına baktı; Tabii ki Türk irtibat memurunun konsolu boştu. "Sorumlu bir Hacı bul ve ona iki sıra halinde buraya gelmesini söyle, Weatherly." Telefonu kapattı. "Thompson'ı mı?"
    
  "Kontrol ediyorum Albay." Chris Thompson taşınabilir radyosunu çoktan açmıştı. Bir dakika sonra, "Güvenlik, askeri otobüs ve kamyonlardan oluşan bir konvoyun yaklaşık bir saat önce üssü terk ettiğini bildiriyor Albay," dedi. "Onların insanları ve ekipmanları vardı, gerekli izinler Jaffar tarafından imzalanmıştı."
    
  "Kimse bana bu konuda bilgi vermeyi düşünmedi mi?"
    
  "Kapı muhafızları bunun rutin göründüğünü ve bunu yapmaları için emir aldıklarını söyledi."
    
  "Adamlarınızdan herhangi biri herhangi bir yerde Irak askeri gördü mü?" Wilhelm gürledi.
    
  "Kontrol ediyorum Albay." Ancak Thompson'ın yüzündeki inanamayan ifadeyi izleyen herkes cevabın ne olduğunu anlayabilirdi: "Albay, iç istihbarat merkezi temiz."
    
  "Boş?"
    
  Thompson, "Sadece birkaç asker bilgisayarlardan sabit diskleri ve bellek yongalarını çıkarmakla meşgul" dedi. "Kapanmış gibi görünüyorlar. Bu adamları durdurup sorgulamamı ister misin?"
    
  Wilhelm elini yüzünde gezdirdi, sonra başını salladı. "Olumsuz" dedi yorgun bir şekilde. "Bu onların temeli ve malzemeleri. Fotoğrafları ve ifadeleri çekin, sonra onları kendi hallerine bırakın." Telefonu neredeyse yuvasına geri fırlattı. "İnanılmaz," diye mırıldandı. "Irak ordusunun bütün bir tugayı toplanıp gidiyor mu?"
    
  Thompson, "Ve saldırıdan hemen önce" diye ekledi. "Bunu duymuş olabilirler mi?"
    
  Wilhelm, "Önemli değil; gittiler" dedi. "Ama sana bir şey söyleyebilirim: Önce ben öğrenmedikçe bu üsse geri dönmeyecekler, orası kesin. Bunu oğullarına anlat."
    
  "Olacaktır Albay."
    
  Wilhelm başkan yardımcısına döndü. "Efendim, Bağdat'a dönmek için başka nedene ihtiyacınız var mı?"
    
  Bu sırada alarm çaldı. Wilhelm telefonu aldı ve tankın ön tarafındaki ekranlara döndü. "Şimdi ne olacak, Weatherly?"
    
  Weatherly, "Kuzeyden yaklaşan en yakın Türk zırhlı birliği on kilometre uzakta" dedi. "Piney İki-Üç'ü tespit ettiler ve pozisyonlarını koruyorlar."
    
  Wilhelm elinden geldiğince hızlı bir şekilde aşağıya, konsoluna doğru koştu, diğerleri de onu takip ediyordu. Avenger uçaksavar biriminden alınan video görüntüleri, beyaz hilalli büyük kırmızı bir bayrak taşıyan koyu yeşil zırhlı bir aracı gösteriyordu. Makineli tüfekleri kaldırıldı. XC-57'nin lazer radar görüntüsü, arkasında sıralanan diğer araçları gösteriyordu. "İkinci ya da üçüncü, burası Alfa, silahlar hazır, yolda ilerlemek için pozisyon."
    
  Avenger araç komutanı, silahlarının güvende olduğundan ve Stinger füzelerinin namlularının ve yirmi milimetrelik Gatling silahının Türklere değil gökyüzüne doğrultulmuş olduğundan emin olarak, "Kabul edildi, Warhammer, zaten yürüyüşteyiz" diye yanıt verdi.
    
  "Geri çekilebilir misin, geri dönebilir misin?"
    
  "İkisini de onaylıyorum."
    
  Wilhelm, "Çok yavaş, geri gidin, arkanızı dönün ve ardından normal hızla üsse dönün" diye emretti. "Varillerinizi onlardan uzak tutun. Seni rahatsız edeceklerini sanmıyorum."
    
  "Umarım haklısındır Alfa. Hareket halindeyken yalnızca iki veya üç kopya.
    
  Gergin bir kaç dakikaydı. Avenger'daki kamera sadece ileriye dönük olduğundan video akışını kaybettiler, dolayısıyla Türk zırhlı personel taşıyıcı mürettebatının herhangi bir tanksavar silahı hazırlayıp hazırlamadığını göremediler. Ancak XC-57'nin görüntüsü, Türk araçlarının İntikamcı geri dönerken pozisyonlarını koruduklarını, ardından üsse geri dönerken yaklaşık yüz metre uzaktan onu takip ettiklerini gösteriyordu.
    
  "İşte geliyorlar," dedi Wilhelm, kulaklıklarını çıkarıp önündeki masaya attı. "Sayın Başkan Yardımcısı, bariz olanı belirtmek pahasına da olsa, Türkiye Cumhuriyeti'nin izniyle yakın gelecekte misafirimiz olacaksınız."
    
  Ken Phoenix, "Aferin Albay" dedi. "Türkler bizi havaya uçurabileceklerini biliyorlar ama geri duruyorlar. Biz karşılık verseydik mutlaka saldıracaklardı."
    
  "Biz müttefikiz, değil mi?" Wilhelm alaycı bir şekilde söyledi. "Bir şekilde neredeyse unutuyordum. Ayrıca, misilleme yapacak çok az şeyiniz varsa, karşılık vermemek kolaydır. Chris Thompson'a döndü. "Thompson, geri çekilme emrini iptal et ama üssü kapat, herkesi ayağa kaldır ve kapıları ve çevreyi emniyete al. Güçlü bir varlık ama minimum düzeyde görünür silah istiyorum. Kimse ona ateş etmedikçe ateş etmez. Weatherly, diğer Yenilmezler'e göz kulak ol, onlara misafirlerimizin ve silahlarımızın hazır olduğunu söyle. Türklerin onlara izin vereceğini düşünüyorum."
    
  Bir saatten kısa bir süre içinde iki Türk zırhlı personel taşıyıcıdan oluşan bir grup, Nahla Müttefik hava üssünün her ana girişine park edildi. Silahları kaldırılmış haldeyken çok düşmanca görünüyorlardı ve piyadeler omuzlarında tüfeklerle araçlarının yanında kaldılar... ama kimsenin yaklaşmasına izin vermediler. Üs kesinlikle kapatıldı.
    
    
  ALTINCI BÖLÜM
    
    
  Fırsatları fark etmemek, yapabileceğiniz en tehlikeli ve yaygın hatadır.
    
  -MAE JEMISON, ASTRONOT
    
    
    
  CUMHURBAŞKANLIĞI, ÇANKAYA, ANKARA, Türkiye
  ERTESİ SABAH ERKENDEN
    
    
  Asistan telefonu kapatarak, "Bu Washington'dan gelen üçüncü arama efendim" dedi. "Bu sefer bizzat Dışişleri Bakanı var. Sesi kızgın geliyordu."
    
  Cumhurbaşkanı Kurzat Hirsiz bir yaverine susmasını işaret etti ve telefonda şunları söyledi: "Raporunuza devam edin General."
    
  General Abdullah Güzellev güvenli bir uydu telefonu üzerinden "Evet efendim" dedi. "1'inci Tümen Musul'un kuzeybatısındaki Telafer'e doğru ilerledi. Askeri hava üssünü kuşattılar, Avgan'daki boru hattını ve pompa istasyonunu ele geçirdiler. Iraklılar hâlâ Baba Gurgur sahalarından doğuya doğru akışı engelleyebilir ve güneydeki sahalardan petrol aktarabilirler ama Kuale sahasından gelen petrol güvenlidir."
    
  Harika, diye düşündü Hirsiz. Irak'ın işgali beklenenden daha iyi geçti. "Irak ordusu boru hattını ya da pompa istasyonunu güvenlik altına almadı mı?" O sordu.
    
  Hayır efendim. Sadece özel güvenlik şirketleri vardı ve direnmediler."
    
  Bu gerçekten harika bir haberdi; Iraklıların boru hattını ve altyapıyı güçlü bir şekilde savunmasını bekliyordu. Kerkük-Ceyhan boru hattından akan petrol, Irak'ın petrol gelirlerinin yüzde 40'ını oluşturuyordu. Gerçekten ilginç bir gelişme var... "Çok güzel General. İlerlemeniz şaşırtıcıydı. Tebrikler. Devam etmek."
    
  Guzlev, "Teşekkür ederim efendim," diye devam etti. "2'nci Tümen Musul'a kadar ilerledi ve güneydeki Kayyarah havaalanını ele geçirdi. Hava kuvvetlerimiz, şehrin kuzeyinde, Tel Kaifa yakınındaki bir Irak hava üssü olan Nakhla'daki uçak pistini bombaladı ve biz de hava sahasını kuşattık. Şu anda Qayar Güney Havalimanı'na nakliye ve silahlı devriye uçaklarını indiriyoruz."
    
  "Nahla'da Iraklılardan veya Amerikalılardan herhangi bir direniş oldu mu?"
    
  "Amerikalılar direnmiyor; ancak orada konuşlanmış herhangi bir Irak gücüyle temas kurmuyoruz."
    
  "İletişimde değil misiniz?"
    
  Guzlev, "Üssü terk edip Musul ya da Kerkük'e çekilmiş gibi görünüyorlar" dedi. Aniden ortaya çıkma ihtimaline karşı tetikteyiz ancak üniformalarını çıkarıp halkın arasında saklandıklarına inanıyoruz."
    
  "Bu daha sonra sorun haline gelebilir ama umarım bir süre daha gizli kalırlar. Peki ya General Özek'in güçleri?"
    
  Guzlev, "Doğuda görev yapan iki Jandarma tümeni, diğer iki tümene göre daha güçlü bir direnişle karşılaştı ve çoğunlukla Peşmerge gerillalarıyla karşı karşıya kaldı" diye yanıt verdi Guzlev, "ancak Erbil'in kuzeybatısındaki havaalanını kuşattılar."
    
  Hirsiz, "Peşmergelerden direnç bekliyorduk, bu nedenle iki Jandarma tümenini doğuya göndermeye karar verdik, geri kalan üç tümen ise gerekirse harekete hazır olacak" dedi. Kürtçe'de "ölümün yüzüne bakanlar" anlamına gelen Peşmerge, Saddam Hüseyin'in ordusuyla, Kürt azınlığı, Kürtlerin azgın olarak gördüğü kuzeydoğu Irak'ın petrol zengini bölgelerinden sürmeye yönelik acımasız girişimlerine karşı savaşan Kürt özgürlük savaşçıları olarak başladı. geleceğin bir parçası: Kürdistan devleti. ABD'nin Irak'ı işgal etmesinden sonra Peşmergeler ABD'nin yanında Saddam'ın ordusuna karşı savaştı. kuvvet. Yıllar süren Amerikan eğitimi ve yardımı sayesinde Peşmergeler etkili bir savaş gücü ve bölgesel Kürt yönetiminin koruyucuları haline geldi.
    
  Guzlev şöyle devam etti: "İstihbaratımızın Peşmerge'nin tam gücü olduğunu söylemesi durumunda hâlâ azınlıktayız." " İkmal hatlarını güçlendirmek ve sonuncuyu yedekte tutmak için iki jandarma tümenini güneye kaydırmalıyız. Eğer General Özek'in güçleri Erbil'e giren ve çıkan 3 ve 4 numaralı otoyolları sıkı bir şekilde kontrol altına alabilir ve havaalanına giden yolları temizleyebilirse, Erbil'den Telafer'e kadar güçlü bir savunma hattına sahip olacağız ve onları itebileceğiz. Peşmergeler Erbil'in doğusundaki dağlara sığındı."
    
  Hirsiz, "O zaman emri vereceğim" dedi. "Bu arada Iraklılar, Kürtler ve Amerikalılarla ateşkes müzakereleri yapacağım. Eninde sonunda, çok uluslu devriyeler ve izlemeyi de içeren bir tampon bölge üzerinde bir tür anlaşmaya varacağız ve eninde sonunda oradan ayrılacağız..."
    
  Guzlev, "Geri çekildiğimizde, bulduğumuz her kokuşmuş PKK eğitim üssünü de yok edeceğiz" dedi.
    
  "Kesinlikle" dedi Hirsiz. "Kayıp raporu var mı?"
    
  Guzlev, "Genel Özek'in ağırlıklı olarak Kürt bölgelerinde ilerlerken yüzde iki kayıp bildirdiği dışında kayıplar minimum düzeyde efendim" dedi. Her biri yaklaşık yirmi bin kişiden oluşan Jandarma tümenleriyle bir günde dört yüz kişiyi kaybetmek ciddi bir sorundu; Jandarma'nın bu üç yedek tümenine acilen ihtiyaç vardı. "Ölü ve yaralıları Türkiye'ye tahliye etmekte hiçbir zorluk çekmiyoruz. Havacılık kayıpları da minimum düzeydeydi. En kötüsü, daha fazla malzeme getirmek için Erbil'den kalkan bir nakliye uçağının kaybedilmesiydi; düşman ateşiyle düşürülmüş olabilir, henüz emin değiliz. Ağır nakliye helikopteri mekanik sorunlar nedeniyle kaybedildi, RF-4E elektronik karıştırma uçağı da ABD keşif uçağı tarafından düşürüldü."
    
  "Amerikan keşif uçağı mı? Bir casus uçağı nasıl bizimkilerden birini vurabilir?"
    
  "Bilinmiyor efendim. İstihbarat sistemleri memuru, yüksek düzeyde radyasyon olarak tanımladığı saldırı altında olduklarını bildirdi.
    
  "Radyasyon?"
    
  "Pilotla bağlantısını kaybetmeden birkaç dakika önce bunu söylemişti. Pilot ve uçak kayboldu."
    
  "Amerikalılar neden bizi ışın silahlarıyla vuruyor?" Hirsiz gürledi.
    
  Guzlev, "Her iki tarafta da askeri ve sivil kayıpları en aza indirmeye dikkat ettik efendim" dedi. "Tümen komutanlarına, tespit ettikleri bilinen veya şüphelenilen PKK teröristleri dışında, adamlarına ancak kendilerine ateş açılması durumunda ateş edebileceklerini söylemeleri yönünde kesin emir verildi."
    
  "Ne tür güçlerle karşı karşıyasınız General? Hangi birimlerle çalışıyorsunuz?"
    
  Guzlev, "Bölge genelinde hafif bir direnişle karşılaşıyoruz efendim" dedi. "Amerikalılar bizi savaşa sokmadı. Üslerinde güçlü savunma pozisyonları aldılar ve insansız hava keşiflerine devam ediyorlar, ancak saldırmıyorlar ve biz de onlardan bunu beklemiyoruz."
    
  Hirsiz, "Doğru General, birimlerinizin bunu hatırladığından emin olun," diye uyardı. Biz onlara saldırana kadar Amerikalıların bize saldıracağına dair hiçbir belirtimiz yok. Onlara dışarı çıkıp kavga etmeleri için bir neden vermeyin."
    
  "Generallerime her saat başı brifing veriyorum efendim. Biliyorlar," diye itiraf etti Guzlev. "Irak ordusu ortadan kaybolmuş gibi görünüyor, muhtemelen Bağdat'a doğru kaçıyor ya da sadece üniformalarını çıkarıp silahlarını saklıyor ve Amerikalılar 2003'te işgal ettiğinde yaptığı gibi bekliyor."
    
  "Onların da savaşmasını beklemiyorum General; PKK'yı bizden daha fazla sevmiyorlar. Bırakın saklansınlar."
    
  Guzlev, "PKK'lı teröristler firarda, büyük şehirlere ulaşmaya çalışıyor" diye devam etti. "Onları kazıp çıkarmak çok çaba gerektirecek ama bunu yapacağız. Erbil'e, Kerkük'e kaçıp halkın arasına karışmasınlar diye onları kırsalda tutmayı umuyoruz. Peşmergeler önemli bir tehdit olmayı sürdürüyor ancak henüz bizimle çatışmaya girmiyorlar; şehirlerinin amansız savunucuları ama bize saldırmıyorlar. Bu değişebilir."
    
  Hirsiz, "Peşmergeyle savaşmak zorunda kalmadan PKK'lı teröristleri aramamıza izin verecek bir yol bulmak için bölgesel Kürt yönetimiyle diplomatik bir çözüme ihtiyaç var" dedi. "Washington bütün gece bir açıklama talebiyle aradı. Sanırım artık onlarla konuşmanın zamanı geldi. Devam edin General. Çalışanlarınıza şunu söyleyin: İyi yapılmış bir iş. İyi şanslar ve mutlu avlar.
    
  Milli Güvenlik Kurulu Genel Sekreteri Orhan Zahin, "Gerçekten harika bir haber efendim" dedi. "Beklenenden daha iyi. Birkaç Peşmerge ve PKK'lı terörist dışında kimse bize karşı çıkmıyor." Hirsiz başını salladı ama hiçbir şey söylemedi; düşüncelere dalmış görünüyordu. "Kabul etmiyor musunuz efendim?"
    
  "Elbette" dedi Hirsiz. "Dağlarda batağa saplanmayı bekliyorduk, ancak organize bir muhalefet olmadığında Kuzey Irak tamamen açık... özellikle de PKK'ya baskı yapmayı reddeden Kürdistan Bölgesel Yönetimi'nin başkenti Erbil."
    
  "Ne söylemek istiyorsunuz efendim?"
    
  Hirsiz, "Erbil'i sıkıştırırsak IKBY'yi PKK'lı teröristleri yakalamamıza yardım etmeye zorlayabiliriz diyorum" dedi. "KBY kabinesine ve üst düzey yöneticilere ait şirketlerin KBY'ye para akıttığını herkes biliyor. Belki de bunun bedelini onlara ödetmenin zamanı gelmiştir. Bu işletmeleri yok edin, ÇKP boru hattını kapatın, sınır geçişlerini ve hava sahasını KBY ile bağlantılı her şeye veya herkese kapatın; onlar bize yardım etmek için yalvaracaklar." Savunma Bakanı Jizek'e döndü. "Erbil'de özellikle KBY varlıklarını hedef alacak hedeflerin bir listesini alın ve bunları kendi hedef listesine eklemek için General Guzlev ile birlikte çalışın."
    
  Jizek, "Görevin sürünmesine karşı dikkatli olmalıyız efendim" dedi. "Amacımız Kuzey Irak'ta tampon bölge oluşturup burayı PKK'dan temizlemek. Erbil'e yönelik saldırı bu hedefin çok ötesindedir."
    
  Hirsiz, "Bu, PKK'yı yok etmenin başka bir yolu, yani Iraklıların yardımını almaktır" dedi. Saldırılarımıza, işgalimize son vermek istiyorlarsa yıllar önce yapmaları gerektiği gibi PKK'yı yok etmemize yardımcı olacaklar." Jizek hâlâ endişeli görünüyordu ama başını salladı ve kendi kendine notlar aldı. "Çok güzel. Şimdi gidip Joseph Gardner'la konuşacağım ve bize yardım etmeye istekli olup olmadığına bakacağım."
    
    
  OVAL OFİS, BEYAZ SARAY, WASHINGTON, DC.
  BİR ZAMAN SONRA, AKŞAM ERKEN
    
    
  Genelkurmay Başkanı Walter Cordus'un dirseğinin yanındaki telefon bip sesi çıkardı ve o hemen telefonu açtı. "Ankara"dan arıyorum efendim" dedi. "Sinyaller bunun bizzat başkandan geldiğini gösteriyor."
    
  "Sonunda" dedi Başkan Joseph Gardner. Ulusal güvenlik danışmanı Conrad Carlisle, Savunma Bakanı Miller Turner ve Genelkurmay Başkanı ABD Deniz Piyadeleri Orgeneral Taylor J. Bain ile birlikte masasında oturup Irak'ın işgaline ilişkin kablolu haber yayınlarını izledi. Video konferans aracılığıyla, Irak'taki Müttefik Nakhla Hava Üssü'nden Başkan Yardımcısı Kenneth Phoenix ve Washington'dan Irak'a gitmek yerine seyahat ettiği İtalya'daki Aviano Hava Üssü'nden Dışişleri Bakanı Stacey Barbeau da hazır bulundu. "Bağla." Bir süre düşündü, sonra elini sıktı. "Hayır, bekle, onu bekleteceğim ve bundan ne kadar hoşlandığını göreceğim. Ona beni beklemesini söyle, ben de onunla birazdan konuşacağım."
    
  Gardner Oval Ofis'teki diğerlerine döndü. "Tamam, bütün gün bu bokun uçmasını izledik. Biz ne biliyoruz? Telefonun diğer ucundaki kişiye ne söylemeliyiz?"
    
  Ulusal güvenlik danışmanı Conrad Carlisle, "Türklerin PKK'nın saklandığı yerleri ve eğitim kamplarını hedef aldığı ve herhangi bir Iraklı ya da Amerikalı kayıp vermemeye çok dikkat ettiği açık" dedi. "Eğer durum gerçekten buysa, adamlarımıza dikkat etmemelerini ve bu işin dışında kalmalarını söylüyoruz. Daha sonra öngörülemeyen sonuçların ortaya çıkması durumunda Türklere geri çekilmelerini söylüyoruz."
    
  Gardner, "Bana mantıklı geliyor" dedi. "Irak'ın oldukça derinlerine doğru ilerliyorlar, değil mi? Her zamanki sınır ötesi baskınlarından çok daha ileri gidiyorlar?" Oval Ofis'teki ve video konferans monitörlerindeki herkes başını salladı. "O zaman soru şu: kalacaklar mı?"
    
  Dışişleri Bakanı Stacy Ann Barbeau, İtalya'dan güvenli video konferans hattında, "Buldukları PKK'lıları öldürecek kadar uzun süre burada kalacaklar ve sonra eminim ki gidecekler" dedi. Kurzat Hırciz'in görevden alınması ve Türk ordusunun huzursuzluğa sürüklenmek istemesi durumunda Birleşmiş Milletler'i bir an önce denetlemeye çağırmalıyız."
    
  Gardner, "Bunu benim gözetimimde yapmayacaklar Stacy," dedi. "Amerikan askerleri oradayken ve Iraklılar kendi halklarını koruyacak kadar güçlü değilken kan dökülmesine müsamaha göstermeyeceğim. İsterlerse kendi ülkelerinde kendi Kürt isyancılarıyla baş edebilirler ama Amerikan askerlerinin önünde soykırım yapmazlar."
    
  Dışişleri Bakanı Stacy Ann Barbeau, "Uluslararası gözlemcilerle anlaşacaklarını düşünüyorum Sayın Başkan," dedi, "ancak Kuzey Irak'ta PKK faaliyetlerini araştıran 24 saat uluslararası gözetim altında bir tampon bölge oluşturmak isteyecekler."
    
  Gardner, "Ben de bununla yaşayabilirim" dedi. "Tamam Walter, Hirsiz'i bağla."
    
  Birkaç dakika sonra: "Sayın Başkan, iyi günler, ben Başkan Hirsiz. Benimle konuştuğunuz için teşekkür ederim efendim."
    
  Gardner, "İyi olduğunu gördüğüme gerçekten sevindim" dedi. "Ülkede olağanüstü hal ilanından bu yana sizden hiçbir haber alamadık. Hiçbir çağrımıza cevap vermediniz."
    
  "Üzgünüm efendim ama gördüğünüz gibi burada işler çok ciddi ve ben neredeyse hiç durmadan meşguldüm. Bu çağrının Irak'ta devam eden terörle mücadele operasyonlarımızla ilgili olduğunu varsayıyorum?"
    
  Gardner'ın gözleri duyduklarına inanamayarak irileşti. "Hayır efendim, Irak'ı işgalinizden bahsediyorum!" Gardner patladı. "Çünkü bu sadece bir terörle mücadele operasyonu olsaydı eminim bize bunu ne zaman, nerede ve nasıl başlatacağınızı söylerdiniz, öyle değil mi?"
    
  Hirsiz, "Sayın Başkan, kusura bakmayın ama böyle bir üsluba gerek yok" dedi. "Hatırlatmam gerekirse efendim, ülkelerimiz arasındaki bu husumetin ilk sebebi böyle bir saygı eksikliğidir."
    
  Gardner sert bir şekilde, "Sayın Başkan, Türk savaş uçaklarının Amerikalıların görev yaptığı üsleri ve tesisleri bombaladığını size hatırlatabilir miyim?" Ayrıca, Başkan Yardımcısı Phoenix ve Bakan Barbeau'yu mevkidaşlarıyla görüşmek üzere Irak'a diplomatik bir göreve gönderdiğimi ve Türkiye'nin bu toplantıyı Irak içindeki mevzilere saldırmak için bir sis perdesi olarak kullandığını ve Başkan Yardımcısını ölümcül tehlikeye soktuğunu da hatırlatabilir miyim? Başkan Yardımcısı, Amerika Birleşik Devletleri'nin bir temsilcisi ve benim kişisel temsilcimdir. Aynı zamanda düşmanlık başlatmaya hakkınız yok..."
    
  "Hatırlatmalarınıza ihtiyacım yok efendim!" Hirsiz sözünü kesti. "Halkımızı tehdit eden teröristlere karşı Türkiye'nin ne zaman askeri harekâta geçebileceği konusunda ders vermeye ihtiyacım yok! Türkiye Cumhuriyeti topraklarımızı ve insanımızı korumak için gereken her şeyi yapacaktır! Teröristleri yenmemize yardım etmesi gerekenler Amerika ve Irak'tır! Eğer hiçbir şey yapmazsan, o zaman tek başımıza gitmek zorundayız."
    
  Gardner öfkesini kontrol ederek, "Kimseye ders vermeye çalışmıyorum efendim" dedi ve "Türkiye'nin ya da başka herhangi bir ülkenin kendi çıkarlarını korumak için gerekli her adımı, hatta önleyici askeri harekatı bile atabileceğine katılıyorum." Tek isteğim efendim, önce Washington'un bilgilendirilmesi ve tavsiye ve yardım istemesi. Müttefiklerin yaptığı budur, değil mi?"
    
  Hirsiz, "Sayın Başkan, eğer zaman kalırsa, çatışmalar başlamadan önce sizi bilgilendirmeye niyetliydik" dedi. Gardner inanamayarak gözlerini devirdi ama hiçbir şey söylemedi. "Ama bu olmadı".
    
  Başkan, "Bu, bir düzineden fazla Amerikalının ölümüne yol açan sınır saldırısından önce söylediğiniz şeyin aynısı" diye araya girdi. "Açıkçası Washington'la zamanında istişare etme ihtiyacı hissetmiyorsunuz."
    
  Hirsiz, "Üzgünüm Sayın Başkan, ama size söylediğim doğru; üzerimizde başka bir ölüm yaşanmadan harekete geçmemiz konusunda çok büyük bir baskı var" dedi. Ancak bu sefer sivil kayıplarını en aza indirmek için son derece dikkatli davrandık. Savunma Bakanıma, tümen komutanlarımıza sadece PKK'lı teröristlerin hedef alınması gerektiği konusunda bilgi vermesini ve sürekli hatırlatmasını emrettim. Sivil kayıplarını en aza indirmek için olağanüstü adımlar attık."
    
  Gardner, "Ve bu çabaları takdir ediyorum" dedi. "Bildiğim kadarıyla tek bir Amerikalı ya da Iraklı öldürülmedi. Ancak yaralanmalar, önemli kayıplar ve ekipman ve yapılarda hasar meydana geldi. Çatışmalar devam ederse kan dökülebilir" dedi.
    
  "Ancak, bildiğim kadarıyla efendim, zaten önemli, kasıtlı ve vahim bir Türk teçhizat kaybı yaşandı ve en az bir ölüm Amerikan kuvvetleri tarafından sebep oldu."
    
  "Ne? Amerikalılar mı? Gardner ulusal güvenlik danışmanına ve savunma bakanına şaşkınlıkla baktı. "Bırakın Türk birliklerini, hiçbir muharebe birimimizin kimseyle çatışmadığına dair güvence aldım. Bir yanlışlık olmuş olmalı."
    
  "Yani bir ABD Uçan Kanat keşif uçağının, bir Türk muharebe destek uçağını düşürmek için ışın silahları kullanma emriyle Kuzey Irak üzerinde yörüngede olduğunu inkar ediyorsunuz?"
    
  "Uçan kanat... keşif uçağı... ışın silahı...?"
    
  Hirsiz, "Günlerdir bu uçağın Türkiye sınırına yakın uçmasını izliyoruz efendim" dedi. "Her ne kadar bir Amerikan hayalet bombardıman uçağına benzese de, istihbarat analistlerimiz hükümetimize bunun, ABD Ordusu'na ait özel bir yüklenicinin sahip olduğu ve işlettiği silahsız bir gözetleme uçağı olduğu konusunda güvence verdi. Hava Ataşesi'nin 233; Ankara'daki Amerikan Büyükelçiliği'nde bunun doğru olduğunu itiraf etti.
    
  Hirsiz, "Açıkçası analistlerimiz hatalıydı ve büyükelçiniz bize yalan söyledi çünkü muharebe destek uçağının mürettebatı, kendilerine aynı uçak tarafından saldırıldığını bildirdi," diye devam etti Hirsiz. "Hayatta kalan mürettebat üyesi, sözde keşif uçağının aslında ışın silahı dediği şeyi ateşlediğini bildirdi; pilotu öldürecek ve uçağı yok edecek kadar güçlü, yoğun bir sıcaklık hissettiğini bildirdi. Sayın Cumhurbaşkanımız, bizim Irak operasyonlarımızda böyle bir uçağın çalıştığını inkar mı ediyorsunuz?"
    
  Başkan şaşkınlıkla başını salladı. "Sayın Başkan, böyle bir uçak hakkında hiçbir şey bilmiyorum ve kesinlikle bırakın Müttefik uçaklarını, hiçbir Amerikan uçağına kimseye saldırı emri vermedim" dedi. "Kim olduğunu öğreneceğim ve böyle bir şeyin bir daha olmayacağından emin olacağım."
    
  "Bu, saldırıda ölen pilotun ailesi için küçük bir teselli efendim."
    
  Gardner, "Sorumluları bulacağım Sayın Başkan ve eğer bu kasıtlı bir saldırıysa, söz veriyorum cezalandırılacaklar" dedi. "Türkiye'nin Irak'taki niyeti nedir efendim? Askerlerinizi ne zaman çekmeye başlayacaksınız?"
    
  "Geri çekilmek mi? 'Geri çekilme' mi dediniz efendim?" Hirsiz, tiz, teatral inanamaz bir sesle sordu. "Türkiye askerlerini çekmiyor efendim. Her PKK'lı terörist öldürülene, yakalanana kadar buradan ayrılmayacağız. Biz bu operasyonu başlatmadık ve iş bitmeden geri dönmek için binlerce hayatı ve milyarlarca değerli ekipmanı riske atmadık."
    
  Gardner, "Efendim, Türkiye barışçıl bir ülkeye karşı silahlı saldırı eylemi gerçekleştirdi" dedi. "Teröristleri avlıyor olabilirsiniz efendim ama bunu yabancı topraklarda yapıyorsunuz, masum sivilleri terörize ediyorsunuz ve egemen bir ulusun mülküne zarar veriyorsunuz. Buna izin verilemez."
    
  "Peki bizim eylemlerimizin Amerika'nın Irak'a saldırısından ne farkı var Sayın Başkan?" Hirsiz sordu. "Teröristleri nerede olurlarsa olsunlar, istediğiniz zaman yakalayıp yok etmek sizin doktrininiz değil mi? Biz de aynısını yapıyoruz."
    
  Joseph Gardner tereddüt etti. O piç haklıydı, diye düşündü. Amerika Birleşik Devletleri'nin 2003'te yaptığı tam olarak bu iken Türkiye'nin Irak'ı işgaline nasıl itiraz edebilirim? "Hımm... Bay. Sayın Başkan, bunun aynı şey olmadığını biliyorsunuz..."
    
  "Aynı şey efendim. Tıpkı Amerika gibi bizim de kendimizi savunma hakkımız var."
    
  Başkan'ın şansına Walter Cordus, üzerinde "BM" harflerinin yazılı olduğu bir kartpostal tutuyordu. Gardner rahatlamış bir şekilde başını salladı ve ardından konuştu: "Efendim, aradaki fark, ABD'nin Irak'ı işgal etme iznini Birleşmiş Milletler Güvenlik Konseyi'nden almış olmasıdır. Sen bu tür bir onay beklemiyordun."
    
  Hirsiz, "Uzun yıllardır bu onayı arıyorduk efendim" dedi, "ama hep reddedildik. Sizin veya Birleşmiş Milletler'in yapabileceği en iyi şey PKK'yı terör örgütü ilan etmektir. Onlara isim verme yetkimiz vardı ama Türkleri cezasız bir şekilde öldürebilirlerdi. Sorunu kendi elimize almaya karar verdik."
    
  Gardner, "Amerika'ya, El Kaide teröristlerini ve cihatçıları yakalama çabalarında diğer birçok ülkeden de yardım teklif edildi" dedi. "Bu sürpriz saldırı, terörle mücadele operasyonundan çok işgale benziyor."
    
  "Yardım mı teklif ediyorsunuz Sayın Başkan?" Hirsiz sordu. "Bu kesinlikle ilerlememizi hızlandıracak ve daha hızlı bir geri çekilmeyi sağlayacaktır."
    
  Gardner, "Sayın Başkan, ABD geçmişte birçok kez PKK'lı teröristlerin yakalanmasına yardım teklifinde bulundu" dedi. "Yıllardır istihbarat, silah ve mali kaynak sağladık. Ancak amaç, açık savaşı ve egemenlik sınırlarının ihlalini önlemek, tam olarak ne olduğunu ve düşmanlıkların durmaması durumunda başka ne tür felaketlerin olabileceğini önlemekti."
    
  Hirsiz, "Yardımınız için minnettarız efendim" dedi. "Türkiye her zaman minnettar olacaktır. Ancak bu, terör saldırısını durdurmaya yetmedi. Bu Amerika'nın hatası değil. Acımasız PKK bizi harekete geçmeye zorladı. Gelecekte sağlayabileceğiniz her türlü yardım elbette son derece faydalı olacaktır ve çok takdir edilecektir."
    
  Gardner, "Teröristleri yakalamanıza yardımcı olmaktan mutluluk duyarız, Sayın Başkan" dedi. "Fakat iyi niyetimizin bir göstergesi olarak, Birleşmiş Milletler barışı koruma gücünün Türk kara birliklerinin yerini alıp alamayacağını sormak istiyoruz. uluslararası gözlemcilerin ve personel kolluk kuvvetlerinin Türkiye-Irak sınırında devriye gezmesine izin verebilir."
    
  Hirsiz, "Üzgünüm Sayın Başkan, ama bu hiç de uygun değil" dedi. "Birleşmiş Milletler'in etkisiz bir güç olduğuna ve barış güçlerinin görev yaptığı dünyanın hiçbir bölgesinde ilerleme kaydedemediğine inanıyoruz. Aslında bu tür güçlerin Türkiye aleyhine, Kürt azınlığın lehine taraflı davranacağına ve PKK'lı terörist avının ikinci planda kalacağına inanıyoruz. Hayır efendim, Türkiye şu anda barış güçlerini kabul etmeyecektir."
    
  "Umarım siz ve Başbakan Akas bu konuyu görüşmeye istekli olursunuz efendim? Bu arada Başbakan'dan haber bekliyordum. O tamamen haklı? Onu ne gördük, ne de ondan haber aldık."
    
  Hirsiz, Gardner'ın sorularını görmezden gelerek, "Başbakan'ın da bu konuda benim kadar kararlı olduğunu göreceksiniz Sayın Başkan" dedi. "Uluslararası gözlemciler bölgedeki güvenlik durumunu, kültürel, etnik ve dini gerilimleri daha da karmaşık hale getirecek. Korkarım şu anda uzlaşmaya yer yok."
    
  "Anladım. Ayrıca Başkan Yardımcısı Phoenix'i de tartışmak istiyorum," diye devam etti Gardner. Planlanan görüşmelerimiz için Erbil'e uçarken Türk savaş uçaklarından ve kara kuvvetlerinden kaçmak zorunda kaldı."
    
  "Bu talihsiz bir olay efendim. Sizi temin ederim ki hiçbir uçağa saldırmaya yönelik hiçbir girişimde bulunulmamıştır. Bildiğimiz kadarıyla PKK'nın hava gücü yok. Başkan Yardımcısı şu anda nerede efendim?"
    
  Gardner, bu bilgiyi ifşa etmesi gerekip gerekmediğini dikkatle değerlendirdikten sonra, "Başkan yardımcısı fiilen Musul'un kuzeyindeki Tall Kaifa'daki Irak hava üssünde Türk ordusunun ve hava kuvvetlerinin tutsağıdır" dedi. "Türk birlikleri tarafından kuşatılmış durumda ve Türk savaş uçakları tarafından defalarca vuruluyor. Kesinlikle güvenliğinden korkuyor. Tüm Türk kuvvetlerinin bölgeyi boşaltmasını ve Cumhurbaşkanı Yardımcısının üssü terk ederek bir sonraki varış noktasına doğru ilerlemesine izin vermesini talep ediyorum."
    
  "Bir sonraki varış noktası mı?"
    
  Gardner, "İlk varış noktası Erbil" dedi. "Başkan Yardımcısının hâlâ bir misyonu var: PKK'yı ezmek ve sınır bölgesinde barışı, güvenliği ve düzeni yeniden sağlamak için Irak, Amerika, Bölgesel Kürt Yönetimi ve Türkiye arasında bir anlaşmaya varmak."
    
  Hirsiz umursamaz bir tavırla, "Bu çok büyük hedefler," dedi. Hattın diğer ucunda önemli bir duraklama oldu; ardından: "Sayın Cumhurbaşkanı, kusura bakmayın ama Kuzey Irak ve Türkiye'nin güneyinde güvenlik durumu tamamen istikrarsız ve belirsiz. Özellikle Kürtlerin kontrolünde olan ve PKK'nın istila ettiği şehirlerde cumhurbaşkanı yardımcısının güvenliğini kimse garanti edemez."
    
  "Yani başkan yardımcısını Irak'ta hapiste mi tutacaksınız? Bana söylemek istediğiniz bu mu efendim?"
    
  Hirsiz, "Elbette hayır efendim" diye yanıtladı. "Ben sadece başkan yardımcısının güvenliğini düşünüyorum, başka bir şey değil." Uzun bir duraklama daha oldu; ardından: "Şerefim üzerine yemin ederim ki, Başkan Yardımcısı'nın, Gizli Güvenlik Teşkilatınızın tam işbirliğiyle, yoğun güvenlik altında, sağ salim Türkiye sınırına kadar götürülmesini ve oradan da Amerikan hava sahasına kadar eşlik edilmesini sağlayacağım. Amerika Birleşik Devletleri'ne dönüşü için İncirlik'teki üs. Ayrıca Cumhurbaşkanı Yardımcısının Bağdat'a gitmeye karar vermesi durumunda Türk kuvvetlerinin en ufak bir müdahalede bulunmayacağına da söz veriyorum. Ancak Türk birlikleri Musul'un daha güneyine ilerlemediği için güvenliğini garanti edemem. Korkarım şu anda seyahat etmek pek tavsiye edilmiyor."
    
  "Şunu açıklığa kavuşturayım Bay Hirsese; Amerika Birleşik Devletleri Başkan Yardımcısının size ait olmayan egemen bir ülkede seyahat edebilmesi için gerekli koşulları, yolları ve prosedürleri sizin dikte edeceğinizi mi söylüyorsunuz? " Gardner inanamayarak sordu. "Size bir tavsiyede bulunayım efendim: İstediğim zaman Başkan Yardımcısını veya başka birini, herhangi bir yere, Irak'a veya başka bir dost ülkeye göndereceğim ve Tanrı'ya yemin ederim ki, eğer böyle bir işaret görürsem veya alırsam. Herhangi biri, en ufak bir zarar düşüncesiyle ona doğru bir harekette bulunursa, onun üç metre kadar yere itilmesini sağlayacağım. Kendimi açıkça ifade edebiliyor muyum efendim?"
    
  Hirsiz tamamen tarafsız bir ses tonuyla, "Her zamanki gibi kaba ve gürültülü ama anlıyorum" dedi.
    
  Başkan Gardner, "Bunu yaptığınızdan emin olun efendim" dedi. "Peki ne zaman Başbakan'la acil durum hakkında doğrudan görüşmeyi ve askerlerin Irak'tan çekilmesi sorununu çözmek için diyalog başlatmayı bekleyebilirim?"
    
  "Başbakan Akas"ın çok yoğun olduğu anlaşılır efendim ama talebinizi hemen kendisine ileteceğim. Benimle konuştuğunuz için teşekkür ederim efendim. Lütfen tekrar konuşana kadar bizi dualarınızda tutun-"
    
  Gardner, "Söyleyin Bay Hirsiz," diye sözünü kesti, "Başbakan Akas hâlâ hayatta mı, eğer öyleyse hâlâ iktidarda mı?" Artık Türkiye"de komutanlar generaller mi, siz sadece ismen cumhurbaşkanı mısınız?"
    
  Uzun bir duraklama daha; sonra: "İmalarınız beni rahatsız etti efendim" dedi Hirsiz. "Sana anlatacak başka bir şeyim yok. İyi günler". Ve bağlantı kesildi.
    
  Gardner, "Piç," diye soludu ve telefonu kapattı. "Kiminle konuştuğunu sanıyor?" Durakladı, müthiş bir yoğunlukla ateş etti ve neredeyse bağırdı: "Bir hayalet bombardıman uçağının lanet bir ışın silahıyla Türkiye üzerinde uçması da neyin nesiydi? Bu neydi?"
    
  Savunma Bakanı Miller Turner, "Hirsiz'in tarif ettiği gibi gözetleme uçağını uçuran tek bir birim var: Scion Aviation International" dedi.
    
  "Yani... McLanahan Organizasyonunu mu kastediyorsun?" Gardner inanamayarak sordu. "Irak'a ışın silahları mı getirdi?"
    
  "Radyasyon silahları hakkında hiçbir şey bilmiyorum. Turner, kendisinin kesinlikle Irak'a ya da başka bir yere herhangi bir saldırı silahı getirme yetkisine sahip olmadığını söyledi. "Ama bu kadar ileri teknoloji silahlara sahip biri varsa o da McLanahan'dır."
    
  "Yeter artık, onu buradan çıkarın ve bunu bugün yapın." Gardner parmağını savunma bakanına hançer gibi doğrulttu. "Kıçını Irak'tan çıkarın ve onu hemen ABD'ye getirin. Sözleşmelerinin iptal edilmesini, kendisine ve şirketine olan tüm borçların, adalet onu ve faaliyetlerini soruşturana kadar dondurulmasını istiyorum." Turner başını salladı ve telefonu aldı. "McLanahan hakkında soruşturma açarsak belki Türklerden daha fazla işbirliği alırız."
    
  Müttefik Nala Hava Üssü'nden Başkan Yardımcısı Phoenix, "McLanahan bana olanlar hakkında bilgi verdi Sayın Başkan," dedi. "Türkler üssü tamamen sıkıştırdı; sensörlerden gelen tüm iletişim ve veri aktarım kanallarını kestiler. McLanahan insansız gözetleme uçağında savunma lazeri kullandı..."
    
  "Savunma lazeri mi? Bu da nedir böyle? Türk uçağını lazerle vurdu...?"
    
  Phoenix, "Sadece Türk uçağının paraziti kapatmasını sağlamak için" dedi. "Pilotu öldüreceğini bilmiyordu. Türkler casus uçağını düşürdü."
    
  Başkan, "Ona hakkını veriyor" dedi. "Lazerin pilota zarar vereceğini biliyor olmalıydı; bu şeyi test ediyordu, değil mi? Pilotun ölümünden o sorumlu olmaya devam ediyor. Tutuklanmasını ve yargılanmasını istiyorum."
    
  Phoenix, "Eğer o sinyal bozucuyu kapatmasaydı Türk saldırısının tam ortasına uçabilirdim" dedi. "Tiyatroda bilinmeyen bir saldırıya karşı sorumlu bir şekilde hareket etti ve tam olarak kendisine verilen sözleşmeyi yaptı."
    
  Başkan, "Kendini insanları öldürmek için kiralamadı Ken" dedi. "Hiçbir Amerikalı, bırakın bir müttefiki, Irak'ta kimseyi öldürmekten sorumlu değildir. İnsanları lazerle vurmak değil, yardım etmek ve eğitmek için orada olmalıyız. McLanahan her zaman yaptığı şeyi yaptı: Ne olursa olsun ya da bunu yaparken kimi öldürürse ya da yaralarsa yaralasın, bir sorunu çözmek için komuta ettiği gücü kullanıyor. Onun adına tanıklık etmek istiyorsan misafirim ol Ken ama yaptıklarının hesabını verecektir." Phoenix hiçbir yanıt alamadı. "Miller, McLanahan'ı ne kadar sürede Amerika'ya götürebilirsin?"
    
  "Türklerin ne yapacağına bağlı olarak bu gece Bağdat'tan bir uçak gönderip onu alabilirim."
    
  "Yap".
    
  Turner başını salladı.
    
  Başkan Yardımcısı Phoenix, "Sayın Başkan, Albay Wilhelm burada, Nala'da, tüm güçlerini üssün içinde tutuyor" dedi. "Burada üssün dışında şirket büyüklüğünde bir Türk müfrezesi var ama herkes dikkat çekmemeye çalışıyor. Türklere yiyecek ve su bile verdik."
    
  Cumhurbaşkanı, "Bu bana, kart taşıyan bir PKK üyesi olmadığınız sürece Türklerin savaş istemediğini gösteriyor" dedi. "Irak ordusu ne yapıyor? Umarım onlar da dışarı çıkmazlar?"
    
  "Çok düşük Sayın Başkan, aslında üssü boşalttılar ve hiçbir yerde bulunamadılar."
    
  "Ne?"
    
  Phoenix, "Az önce kalktılar ve üssü terk ettiler" dedi. "Herkes gitti ve taşıyamayacakları her şeyi yok ettiler."
    
  "Neden? Bunu neden yapsınlar ki?" - başkan gürledi. "Neden onlara ilk sorun belirtisinde havalanıp kaçmalarına yardım ediyoruz?"
    
  Başkan Yardımcısı Phoenix, "Sayın Başkan, Bağdat'a gidip Irak Cumhurbaşkanı ve Başbakanı ile konuşmak istiyorum" dedi. "Neler olduğunu öğrenmek istiyorum."
    
  "Tanrım, Ken, bir süredir yeterince aksiyon yaşamadın mı?"
    
  Phoenix gülümseyerek, "Sanmıyorum Sayın Başkan," dedi. "Ayrıca bu döner rotorlu mekanizmayı uçurmayı da seviyorum. Denizciler gerçekten mecbur kalmadıkça yavaş ve yavaş uçmazlar."
    
  Başkan, "Gitme konusunda ciddiysen Ken, Ordu komutanıyla ve Gizli Servis personeliyle görüş ve seni Bağdat'a götürmenin en güvenli yolunu bul" dedi. "Bir işgalin ortasında olman fikrinden hoşlanmıyorum ama tam orada, ülkede olman meseleye yardımcı olabilir. Türklere elimden geldiğince güvenmiyorum, bu yüzden sizi başkente güvenli bir şekilde götürmek için kendi adamlarımıza güveneceğiz. Umarım Iraklılar bizi geride bırakmazlar, aksi halde orası kötü olabilir. Beni haberdar et ve dikkatli ol."
    
  "Evet Sayın Başkan."
    
  Başkan, "Stacy, seni bir an önce Ankara ya da İstanbul'a ulaştırmak isterim ama ortalık sakinleşene kadar beklememiz gerekebilir" dedi. "NATO ittifakının temsilcileriyle Brüksel'de bir toplantıya ne dersiniz? Hep birlikte Türkiye'ye, onları askerlerini geri çekmeye zorlamak için yeterince baskı uygulayabiliriz."
    
  Barbeau, "İyi fikir Sayın Başkan," dedi. "Hemen konuya gireceğim."
    
  "İyi. Türkiye Başbakanına, casus uçağının düşürülmesindeki şüphelinin birkaç saat içinde gözaltında olacağını söyleyin; bu onları biraz daha keyifli hale getirmeli.
    
  "Evet Sayın Başkan," dedi Barbeau ve telefonu kapattı.
    
  Başkan, "Miller, McLanahan Amerika'ya döndüğünde bana haber ver ki Ankara'yı bilgilendirebileyim" dedi. "İşlere bir somun anahtarı atmaya başlamadan önce onlara birkaç havuç teklif etmek isterim ve McLanahan sonunda iyi bir havuç olur. Herkese teşekkürler."
    
    
  KOMUTA VE KONTROL MERKEZİ, MÜTTEFİK HAVA ÜSSÜ NAKHLA, IRAK
  KISA BİR ZAMAN SONRA
    
    
  Jack Wilhelm sinirli bir şekilde, "Bu çok tehlikeli dedim efendiler," dedi. Rezervuar'daki konsolunun başındaydı ve kendisine gelen küçük bilgileri inceliyordu. "Türkler tüm hava keşiflerini durdurdu ve üs içinde ve çevresinde birliklerin hareketlerini kısıtladı. Şu anda her şey çok gergin. Kaza mahallinin dışına çıkmaya çalışırsak korkabilirler. Ayrıca hâlâ en iyi halinle görünmüyorsun."
    
  John Masters, "Albay, çeyrek milyar dolar değerindeki ekipman çitin iki milden daha yakınında bir yerde yığılmış durumda" diye iddia etti. "Türklerin ve yerlilerin bu işin yanına kalmasına izin veremezsiniz. Bunlardan bazıları gizli."
    
  "Burası bir kaza alanı, ustalar. Mahvolmuştu-"
    
  "Albay, benim uçaklarım dayanıksız alüminyumdan değil, kompozittir. Çelikten yüz kat daha güçlüler. Kaybeden yavaşça uçuyor ve yere yaklaşıyordu. Bazı sistemlerin ve aviyoniklerin bu çarpışmadan sağ çıkma ihtimali yüksektir. Daha önce elimden geleni onarmak için oraya gitmeliyim-"
    
  "Ustalar, emirlerim var: siz de dahil hiç kimse üssün dışına çıkmayacak," diye ısrar etti Wilhelm. "Türk ordusu oradaki durumu kontrol ediyor ve ben onlarla çatışma riskini göze almayacağım. Yiyecek, su ve malzemelerin içeri ve dışarı getirilmesine izin veriyorlar, şu anda bu benim için yeterli. Enkaza erişim konusunda Türklerle pazarlık yapmaya çalışıyoruz ama onlar bunu onların uçaklarından birini düşürmek için kullandığınız için kızgınlar. O yüzden onlar sakinleşene kadar beni rahatsız etmeyi bırakın ve bizimle konuşmaya başlayın, tamam mı?"
    
  "Kaza yerinden kaldırdıkları her kutu bana paraya mal oluyor, Albay."
    
  Wilhelm, "Paranız için üzgünüm Doktor, ama şu anda gerçekten umurumda değil" dedi. "O casus uçağını düşürerek bana yardım ettiğini biliyorum ama şu anda başka seçeneğimiz yok."
    
  "O zaman oraya gideceğim ve şansımı Türklerle deneyeceğim."
    
  Wilhelm, "Doktor, eminim Türkler şu anda sizinle biraz sohbet etmekten mutluluk duyacaktır" dedi. "Lazerleriniz, tüm çok gizli kara kutular, hepsini tasarlayan ve inşa eden adam ve onları uçaklarından birini düşürmek ve askerlerinden birini öldürmek için kullanan adam ellerinde olacak. Eğer hakikat serumunun tadından hoşlanmıyorsan ya da tırnaklarının pense ile çekilmesinden hoşlanmıyorsan, bence parmaklıklar ardında daha güvendesin." Bu, John Masters'ın yutkunmasına, daha önce göründüğünden daha beyaz görünmesine ve susmasına neden oldu. "Öyle düşünmemiştim. Sanırım şu anda seni onlara teslim etmemizi talep etmedikleri için çok şanslıyız. Durumun için üzgünüm Doktor, ama sen olduğun yerde kal." John'un arkasını döndüğünü gördü ve ona biraz acımaktan kendini alamadı.
    
  Patrick McLanahan, "Sanırım onu korkuttunuz Albay" dedi. Güvenlik Direktörü Chris Thompson ile birlikte Wilhelm'in konsolunun yanında duruyordu. "Gerçekten Türklerin ona işkence edeceğini mi düşünüyorsun?"
    
  "Ben nereden bileyim General?" Wilhelm homurdandı. "Ben bu işi çözene ve Washington ya da Ankara'dan biri bana durmamı söyleyene kadar beni rahatsız etmeyi bırakmasını istedim. Ancak bu "Hayalet"in yok edilmesi Türkleri memnun etmeyecektir. Güncellenmiş hava trafik bilgilerinin yer aldığı veri ekranlarından birini inceledi. "Bu gece hâlâ uçaklarınızdan birini getiriyor musunuz? Zaten yeterince uçak kaybetmedin mi?"
    
  Patrick, "Bu bir XC-57 değil, sıradan bir 767 yük gemisi" dedi. "Bu zaten Türkler tarafından arıtılmış ve tecelli etmiştir."
    
  "Neden rahatsız oluyorsun? Sözleşmenin feshedileceğini biliyorsun değil mi? Bu Phantom'u lazerle düşürmek, sizi sıcak suya sürükleyecektir. Eğer Türkler onu yakalayıp Türkiye'ye çıkmaya zorlamazlarsa şanslısınız."
    
  "O halde Kaybeden'i düşürdükleri için eşyalarımı ülke dışına taşımak için hâlâ bir kargo gemisine ihtiyacım olacak."
    
  Wilhelm başını sallayarak, "Bu sizin kararınız, General," dedi. "Sanırım Türkler uçuşu sadece durdurmak, Türkiye'ye inmeye zorlamak, Irak'a getirdiğiniz her şeye el koymak ve Phantom'un tazminatını ödeyene kadar kargoyu ve uçağınızı rehin tutmak için onayladılar ve muhtemelen bunu yapmayacaksınız. cinayetten yargılansın. Ama bu senin seçimin." Mark Weatherly, Wilhelm'in yanına yürüdü ve ona bir not verdi. Okudu, yorgun bir şekilde başını salladı, sonra geri verdi. "Kötü haber General. Amerika'ya dönene kadar seni kabinde tutmam emredildi. Sözleşmeniz Pentagon tarafından derhal geçerli olmak üzere iptal edildi."
    
  "Hayalet olay mı?"
    
  Wilhelm, "Söylemiyor ama bu yüzden eminim" dedi. "Gördüğümüz kadarıyla Türkler bize ve PKK dışındaki Iraklılara saldırmamak konusunda son derece dikkatli. Uçağı ve pilotu kaybettikleri için bu suskunluk zayıflıyor olabilir ve Washington'un Türklerle çatışmaya girmek istemediğimizi göstermek için bir şeyler yapması gerekiyor."
    
  "Ve ben o adamım."
    
  "Yüksek rütbeli emekli bombardıman komutanı paralı askere dönüştü. Bunu söylemekten nefret ediyorum General ama siz intikamın poster çocuğusunuz."
    
  John Masters, "Eminim Başkan Gardner da sizi memnun etmekten çok mutlu olmuştur, Mook," diye ekledi.
    
  "Özür dilerim General." Wilhelm, Chris Thompson'a döndü. "Thompson, generali kendi departmanına götürebilir misin? Daha önce orada uyudun mu bilmiyorum bile -seni hep hangarda ya da uçağında buldum- ama artık seni orada tutmak zorundayım."
    
  "Onunla gitmemin bir sakıncası var mı, Albay?" John sordu.
    
  Wilhelm ona el sallayıp konsoluna döndü ve grup oturma alanına yöneldi.
    
  Yerleşim bölgesi Chuvil neredeyse ıssız görünüyordu. Patrick için ayrılan konteynırı buluncaya kadar sıra sıra çelik konteynırların arasında yürürken kimse bir şey söylemedi. Chris, "Eşyalarınızı buraya getireceğim efendim" dedi. Kapıyı açtı, ışığı yaktı ve odaya baktı. Kum ve tozu dışarıda tutacak bir iç oda vardı. İçeride küçük bir mutfak, masa ve sandalye, misafirler için sandalyeler, bir dolap, depolama rafları ve bir çekyat vardı. "Yeterli yerimiz var, yani ortada hem Chu hem de veteriner-Chu var. İkinci kontrol odasını siz ve adamlarınız için konferans odası olarak donattık; bu taraf sizin kişisel alandır. İnternet erişiminiz, telefonunuz, televizyonunuz, ihtiyacınız olan her şey var. Başka bir şeye ihtiyacınız olursa ya da kalkış hattına daha yakın başka bir koltuk istiyorsanız aramanız yeterli."
    
  "Teşekkür ederim Chris. Her şey iyi olacak ".
    
  Chris, "Bir kez daha Patrick, işlerin bu şekilde sonuçlanmasına üzüldüm" dedi. "Sen adamı öldürmeye değil, iletişim ve veri bağlantılarımızı geri almaya çalışıyordun."
    
  Patrick, "İşe politika giriyor Chris," dedi. "Türkler yaptıklarında kendilerini tamamen haklı görüyorlar ve uçaklarına neden ateş açtığımızı bilmiyorlar veya umursamıyorlar. Beyaz Saray durumun kontrolden çıkmasını istemiyor."
    
  John Masters, "Bununla birlikte Başkan'ın seni rahatsız etmeyi çok isteyeceğinden bahsetmiyorum bile, Mook" diye ekledi.
    
  Patrick, "Burada bu konuda yapabileceğimiz hiçbir şey yok" dedi. "Amerika'ya varır varmaz savaşacağım. Benim için endişelenme ".
    
  Thompson başını salladı. "Kimse yaptığın şey için sana teşekkür etmedi ama edeceğim. Teşekkür ederim efendim" dedi ve uzaklaştı.
    
  John Masters, Thompson CHU'dan ayrıldıktan sonra "Harika, gerçekten harika" dedi. "Türkler bir zavallının enkazını araştıracak ve siz burada, çılgın bir savaş çığırtkanı olarak sizi Türklere teslim etmeye hazır olan Amerika Birleşik Devletleri Başkanı ile birlikte ev hapsinde mahsur kaldınız. Şişiyorlar. Şimdi ne yapacağız?"
    
  Patrick, "Hiçbir fikrim yok" dedi. "Patronla temasa geçeceğim ve ona neler olup bittiğini anlatacağım; eğer o zaten bilmiyorsa."
    
  "Eminim Pres..." Patrick aniden elini kaldırdı ve bu John'u şaşırttı. "Ne?" John sordu. "Neden...?" Patrick parmağını dudaklarına götürüp odayı işaret etti. John şaşkınlıkla kaşlarını çattı. Sıkıntı içinde gözlerini deviren Patrick masasında bir kalem ve kağıt buldu ve şunu yazdı: Sanırım CHU'da sorun var.
    
  "Ne?" John bağırdı.
    
  Patrick yeniden gözlerini devirdi ve şunu yazdı: Başkan'dan söz edilmiyor. Sadece gündelik konuşmalar.
    
  "Tamam," dedi John, buna inanıp inanmadığından emin değildi ama birlikte oynamaya istekliydi. Hata düzeltildi mi diye yazdı.
    
  Patrick yazılı olarak yanıt verdi, eğer varsa yalnızca video. John başını salladı. Patrick şunu yazdı: Yük gemisindeki Fermuar ve Charlie'ye ve Las Vegas'taki mürettebatın geri kalanına Kaybeden'e ve bana ne olduğunu anlat.
    
  John başını salladı, Patrick'e üzgün bir bakış attı ve sonra şöyle dedi: "Tamam Mook, hangara geri döneceğim, mesaj göndereceğim, ilk kaybedeni kontrol edeceğim ve sonra yatacağım. Gerçekten kötü bir gündü. Bir şeye ihtiyacın olursa beni ara."
    
  "Teşekkür ederim. Sonra görüşürüz ".
    
  Jack Wilhelm konsolundaki bir düğmeye bastı ve kulaklıklarını çıkardı ve Chris Thompson Chuville'den döndükten birkaç dakika sonra kaydı dinledi. "Neredeyse hiçbir şey duymadım Thompson" dedi.
    
  Chris Thompson, "Söyledikleri konusunda çok dikkatli olmaya başladılar Albay" diye yanıt verdi. "Sanırım dinlendiklerinden şüpheleniyorlar."
    
  Wilhelm, "Adam akıllı, orası kesin" dedi. "Üzerine mesaj yazdıkları kağıtlara, onlar yok etmeden önce el koyabilir miyiz?"
    
  "Tabii eğer dinlenildiklerini keşfetmelerini istiyorsak."
    
  "Sadece ses yerine video hatasını koymamış olmanız çok yazık. O kadar çok yüksek teknoloji ürünü ekipman var ve tek bir basit beşik kamerası mı kuramıyorsunuz? Thompson hiçbir şey söylemedi; video hatasını kolayca düzeltebilirdi, ancak ses hatasını generalin kontrol odasında düzeltme konusunda rahat değildi; video hatası çok büyüktü. Wilhelm, "'Patron'dan bahsetti ve Masters bunu sanki 'başkan' diyecekmiş gibi söyledi" dedi. "Neyin başkanı?"
    
  Thompson, "Şirketten sanırım" dedi. Durakladı, sonra beceriksizce ekledi: "Generalin komuta merkezini rahatsız etmeye hakkım olduğunu düşünmüyorum Albay."
    
  Wilhelm, "Doğrudan Ordu Genelkurmay Başkanı'ndan emir aldım, emirler başsavcı ve savunma bakanı aracılığıyla, FBI ve Dışişleri Bakanlığı devralana kadar McLanahan'ın gizli dinleme ve telefon dinleme dahil faaliyetleri hakkında bilgi toplamam için emir aldı" dedi. söz konusu. "Bu adamın peşinde oldukları kesin. Başkan kafasının tepside sunulmasını istiyor. Kargo gemisinin aranmasını ve gemideki her ekipmanın resmi manifestoya göre kontrol edilmesini emrettiler. İzinsiz herhangi bir malzeme getiriyorsa bunu bilmek istiyorlar. Türklerin onun buraya inmesine izin vereceğini sanmıyorum, ancak izin verirlerse Washington izinsiz silahların aranmasını istiyor."
    
  "Ne tür bir silah?"
    
  "Nereden bileyim Thompson? Bir beyanınız var; eğer orada değilse, o zaman kaçaktır. Ona el koyun."
    
  "Burada McLanahan'ı destekleyecek kimse yok mu? Adam sadece işini yapmaya çalışıyor. Saldırı sırasında canımızı kurtardı ve muhtemelen başkan yardımcısının da canını kurtardı."
    
  Wilhelm, "McLanahan iyi olacak Thompson, onun için endişelenme," dedi. "Üstelik emirlerimiz var ve bunlar en tepeden geliyor. McLanahan gibi adamların kariyerimi mahvetmesine izin vermeyeceğim. Kayıtları en kısa sürede departmana gönderin."
    
  "Merhaba koca adam."
    
  "Baba?" Hiçbir şey oğlunun "Baba" diyen sesiyle kıyaslanamaz diye düşündü Patrick; onu her zaman hayret içinde bırakıyordu. "Neredesin?"
    
  "Hala Irak'ta."
    
  "HAKKINDA". Patrick, on üç yaşına yeni girmiş olan Bradley James McLanahan'ın hâlâ az konuşan bir çocuk olduğunu tahmin etti; babası gibi. "Eve ne zaman geliyorsun?"
    
  "Emin değilim ama bunun yakında olacağını düşünüyorum. Bak, okula gitmeye hazırlandığını biliyorum ama ben istedim..."
    
  "Bu yıl futbolu deneyebilir miyim?"
    
  "Futbol?" Patrick bunun yeni bir şey olduğunu düşündü. Bradley futbol ve tenis oynuyordu ve su kayağı yapabiliyordu ancak daha önce temas sporlarına hiç ilgi göstermemişti. "Tabii eğer istersen, notların iyi olduğu sürece."
    
  "O halde Mary Teyzene söylemelisin. Bunun canımı acıtacağını ve beynimin lapaya dönüşeceğini söylüyor."
    
  "Koçunu dinlersen hayır."
    
  "Ona söyler misin? Burada." Patrick bir şey söyleyemeden küçük kız kardeşi Mary hattaydı. "Patrick mi?"
    
  "Merhaba Mart. Nasılsın-"
    
  "Onun futbol oynamasına izin vermeyeceksin, değil mi?"
    
  "Eğer o da notlarını istiyorsa neden olmasın -"
    
  Kız kardeşi, "Notları iyi ama hayal kurmayı, günlük tutmayı ve uzay gemileri ve savaş uçakları çizmeyi bıraksaydı daha iyi olabilirdi" dedi. Mary iyi notlara sahip bir eczacıydı; Bradley'i ve kendisinden iki çocuğu büyütmek arasında zamanı varsa tıp fakültesine girecek kadar iyiydi. "Hiç lisede futbol maçı izledin mi?"
    
  "HAYIR".
    
  "Bu oyuncular her geçen yıl daha da büyüyor, hormonları artıyor ve öz kontrol becerilerinden daha fazla fiziksel güce sahipler. Bradley bir sporcudan çok bir kitap kurdu. Üstelik bunu yapmak istiyor çünkü arkadaşları deneyecek ve sınıfındaki bazı kızlar da amigo olmayı deneyecekler."
    
  "Beni her zaman motive etti. Dinle, onunla konuşmam lazım..."
    
  "Ah, bu sabah şirketinizden geçen hafta yapılan otomatik para yatırma işleminin iptal edildiğini söyleyen bir e-posta aldım. Açıklama yok. Fazla para harcıyorum Patrick. Bu bana elli dolara ve çekleri yazdığım kişiden gelecek diğer cezalara mal olacaktı. Karşılıksız çek sorununa takılıp kalmamam için bunu çözebilir misin?"
    
  "Bu yeni bir şirket Mary ve maaşlar sorun olabilir." Scion'dan aldığı maaşın tamamı masraflara yardımcı olmak için kız kardeşine gidiyordu; Hava Kuvvetleri emekliliğinin tamamı Bradley'nin vakıf fonuna gitti. Kız kardeşi bundan hoşlanmadı çünkü Scion'dan gelen ödemeler, şirketin bir sözleşmesi olup olmamasına ve üst düzey yönetime ödeme yapacak paraya sahip olup olmamasına bağlı olarak düzensizdi, ancak Patrick ısrar etti. Bu, Bradley'yi istediğinden daha zayıf bir oyuncu haline getirdi ama şu anda yapabileceği en iyi anlaşma buydu. "Bir hafta kadar ver, tamam mı? Tüm suçlamaların düşürülmesini sağlayacağım."
    
  "Yakında eve gelecek misin? Steve gelecek ay Casper'daki rodeoya gitmek istiyor."
    
  Patrick, bu gezilerde yanlarında götürdükleri karavanda üçüncü bir çocuğa yer olmadığını düşündü. "Evet, sanırım o zamana kadar evde olacağım ve siz de dışarı çıkabilirsiniz. Bırak konuşayım..."
    
  "Otobüse yetişmek için koşuyor. Her zaman not defterine karalamalar yapıyor, karalamalar yapıyor veya yazıyor ve ona onlarca kez hareket etmesini söylemek zorunda kalıyorum, yoksa otobüsü kaçıracak. Herşey yolunda?"
    
  "Evet, iyiyim ama yakın zamanda küçük bir olay oldu ve bunu daha önce Bradley'e ve sana anlatmak istedim-"
    
  "İyi. Son zamanlarda Irak ve Türkiye ile ilgili o kadar çok haber çıkıyor ki, her gece haberleri izlerken sizi düşünüyoruz."
    
  "Sürekli sizi düşünüyorum çocuklar. Ama bu sabah erkenden..."
    
  "Bu çok tatlı. Kaçmam lazım Patrick. Bu sabah birkaç eczane teknisyeniyle röportaj yapıyorum. Steve ve çocuklar sevgilerini gönderiyorlar. Güle güle". Ve bağlantı kesildi.
    
  Telefonu kapatırken çoğu telefon konuşmasının böyle geçtiğini düşündü: oğluyla çok kısa bir konuşma, bir şikayet ve kız kardeşi ya da eniştesinden gelen bir talep - genellikle aileyle vakit geçirmek için yapılan bir talep Bradley'yi dahil edin ve ardından aceleyle vedalaşın. Peki ne bekliyordu? Hayatının çoğunu ya ülke çapında sürüklenerek ya da akrabalarının yanına bırakılarak geçiren ergenlik çağında bir oğlu vardı; babasını çok sık görmüyordu, sadece gazetelerde ya da televizyonda onun hakkında bir şeyler okuyordu ve genellikle felakete yakın bir küresel felakete karıştığı konusunda şüpheli bir eleştiriyle birlikte geliyordu. Akrabaları kesinlikle Bradley'i önemsiyordu ama onların da yaşayacakları kendi hayatları vardı ve Patrick'in tuhaflıklarını çoğu zaman evdeki sıradan aile hayatından kaçmanın bir yolu olarak görüyorlardı.
    
  Maaşıyla ilgili olarak Las Vegas'taki Scion genel merkezine birkaç telefon görüşmesi yaptı; her zaman elektronik olarak aktarılmasına rağmen "çekin postada olduğu" konusunda ona güvence verdiler. Daha sonra Amerika Birleşik Devletleri'nin eski Başkanı ve Scion Aviation International'ın sessiz sahibi Kevin Martindale ile temasa geçti.
    
  "Merhaba Patrick. Zor bir gün geçirdiğini duydum."
    
  Patrick, "Zımpara kağıdı kadar sert efendim," dedi. Scion Aviation International çalışanlarına kullanmaları öğretilen kod sözcüklerinden biri zımpara kağıdıydı; eğer bu herhangi bir konuşma veya yazışmada kullanılmışsa, bu onların baskı altında oldukları veya dinlendikleri anlamına geliyordu.
    
  "Anlaşıldı. Sözleşmeyi feshettiğime pişman oldum. Buradan sonra bunu çözmeye çalışacağım ama durum pek iyi görünmüyor."
    
  "Beni tutuklayacaklarını biliyor musun?"
    
  "Yarın bir gün ya da yarından sonraki gün. Arama emrini görmedim ama kısa sürede tebliğ edilmesini bekliyorum."
    
  "Türkler bizi fena halde sıkıştırdı. Uçağı durdurmak zorunda kaldık."
    
  "Endişelenme, sadece sana söylediklerini yap ve sus. Kargo uçağınızı başka bir lokasyona göndermelisiniz. Irak'ta güvenli olmayacak."
    
  "Paketlemeye başlamak için buna ihtiyacımız olacak."
    
  "Riskli. Türkler bunu isteyecektir. Hava sahalarında uçarken onu yakalamaya çalışabilirler."
    
  "Biliyorum".
    
  "Bu senin seçimin. Benim için başka bir şey var mı?"
    
  "Maaşlarla ilgili bir tür karışıklık. Birkaç gün önce yatırılan depozito geri çekildi."
    
  Martindale, "Hiçbir karışıklık yok" dedi. "Hesaplarımız güvenli bir şekilde donduruldu. Ben de bunun üzerinde çalışıyorum ama şu anda birkaç departmanımız ve Beyaz Saray bu konu üzerinde çalışıyor, dolayısıyla daha uzun sürecek. Bu konuda endişelenmemeye çalışın."
    
  "Evet efendim". Ve çağrı aniden kesildi. Artık uyumak imkansız olacak, diye düşündü Patrick, bu yüzden dizüstü bilgisayarını açtı. Tam internete girip dış dünyadan haberleri okumaya başladığı sırada bir telefon aldı. "McLanahan dinliyor."
    
  "Patrick mi? Az önce duydum! Tanrıya şükür iyisin."
    
  Sanki kız kardeşi Mary onu geri çağırıyormuş gibi geliyordu ama o emin değildi. "Mary?"
    
  7. Hava Sefer Filosu komutanı Yarbay Cazzotto'nun sesi gülerek, "Bu Gia Cazzotto, aptal... Yani aptal efendim" dedi. "Meryem kimdir? Saçından bir tokayı çıkardığında Marilyn Monroe'ya dönüşen, laboratuvar önlüğü ve büyük gözlüklü genç bir mühendis mi?
    
  Patrick'in gülüşü amaçladığından çok daha zorlayıcı ve tizdi. "Hayır, hayır, hayır" dedi ağzının aniden kurumasından utanarak. "Mary benim kız kardeşimdir. Sacramento'da yaşıyor. Az önce onunla konuştum. Onun geri aradığını sanıyordum.
    
  Gia, "Elbette, elbette, bunu daha önce de duymuştum" dedi. "Dinle Patrick, Nala'ya yapılan saldırıyı yeni duydum ve senin iyi olduğundan emin olmak istedim."
    
  "John ve ben bazı ziller çaldık ama biz iyiyiz, teşekkürler."
    
  "Şu anda Dubai'deyim, ancak personelin kuzeye gelmesine izin verir vermez bana da gelme izni verildi" dedi. "Seni görmek ve ne olduğunu öğrenmek istiyorum."
    
  Patrick, "Bu harika olurdu Boxer, gerçekten harika," dedi. "Ama yakında gidebilirim."
    
  "Gidiyor muyuz?"
    
  "Washington'a geri dönüyoruz. Uzun Hikaye."
    
  "Çok zamanım var Patrick. Üstüme uzan."
    
  "Zaman açısından 'uzun' değil, ama hakkında konuşamadığım pek çok şey kadar 'uzun'."
    
  "Anladım." Biraz tuhaf bir duraklama oldu; ardından: "Hey, yedinci uçağımız bugün Birleşik Arap Emirlikleri'ne geldi ve sekizinci uçağımızı da bugün Palmdale'de aldık. Bunun ön bomba bölmesinde bir sürü tuhaf şey var ve bunun sizinkilerden biri olduğunu düşündüm. "
    
  "Bunu mezarlığa mı götürdün?"
    
  "Hayır, Tonopah'taki uçuş deposundaydı." Tonopah Proving Ground, güney Nevada'da, uçakları aktif göreve göndermeden önce gizli silahları test etmek için kullanılan bir hava üssüydü. "Bomba bölmelerinin oradan buradan geçen her türden yakıt hattı var ve her yerde kolları ve pençeleri olan araba montaj robotuna benzeyen bir şey var."
    
  "Uçuş sırasında FlightHawk seyir füzelerini kurtarabilen, yeniden silahlandırabilen, yakıt ikmali yapabilen ve yeniden fırlatabilen B-1 bombardıman uçaklarımız vardı. Bu da onlardan biri olmalı."
    
  "Hayır, kahretsin! Bu harika. Belki bu sistemi tekrar bir araya getirebiliriz."
    
  "Sky Masters Inc.'den John Masters'a sorabileceğime eminim. Size diyagramları göndereceğim."
    
  "Harika. Bunun gibi başka harika şeyler varsa, lütfen onları da gönderin. Artık Hava Kuvvetleri satın alma memurları ve hükümet çalışanları, bir şeyler için para almakla ilgili soru sormak için aradığımda yüzüme kapatmıyor; bu günlerde bombardıman uçakları yapmakla gerçekten ilgileniyorlar gibi görünüyor.
    
  "Muhtemelen tankerler ve nakliye araçları dışında Hava Kuvvetleri'nden her şeyi aldıkları için."
    
  "Eminim". Birkaç dakika daha sessizlik oldu; sonra Gia, "Umarım aramamın bir sakıncası yoktur" dedi.
    
  "Bunu yaptığına sevindim, Gia."
    
  "Umarım sana Patrick dememin bir sakıncası yoktur."
    
  "Bunu yaptığına sevindim. Üstelik bu benim adım."
    
  "Benimle dalga geçme... Gerçekten istemediğin sürece."
    
  Patrick'in kulaklarında tiz bir çığlık duyuldu ve aziz büyükannesinin huzurunda bir küfür söylemiş gibi yüzünün kızardığını hissetti. Bu da neydi böyle? Kızardı mı...? "Hayır hayır..."
    
  "Benimle dalga geçmek istemiyor musun?"
    
  "Hayır... Yani gerçekten istiyorum ki..."
    
  "Gerçekten benimle dalga geçmeye mi çalışıyorsun? Ah, aferin."
    
  "Hayır... Tanrım, Boxer, beni aptal durumuna düşürüyorsun."
    
  "Ben de bazen biraz flört etmeyi severim ama flört etmektense dalga geçmeyi tercih ederim."
    
  "Tamam Albay, tamam bu kadar yeter."
    
  "Şimdi de beni terfi mi ettiriyorsunuz General?"
    
  Patrick, "Eğer mecbur kalırsam," dedi. Boğuk bir eşeğin anırmasına benzeyen bir kahkaha koptu.
    
  "Merhaba Patrick".
    
  "Evet?"
    
  "Ben gerçekten seni görmek istiyorum. Senden ne haber? Beni görmek istiyor musun?"
    
  Patrick yanaklarındaki kızarıklığın göğsünde sıcak bir noktaya dönüştüğünü hissetti ve bunu içine çekerek tüm vücudunu doldurmasına izin verdi. "Bunu gerçekten çok isterim, Gia."
    
  "Mary gerçekten kız kardeşiniz mi, Bayan McLanahan değil mi?"
    
  "Aslında kız kardeşim. Eşim Wendy birkaç yıl önce vefat etti." Bu ancak Libya'da çılgın bir kadın Rus terörist tarafından neredeyse kafasının kesilmesinin bir "geçiş" olarak kabul edildiğini düşünüyorsanız doğruydu ama o bunu şimdi Gia ile tartışmayacaktı.
    
  "Bunu duyduğuma üzüldüm. Oraya çıkamaz mıyım?
    
  Patrick, "Ben... burada ne kadar kalacağımı bilmiyorum" dedi.
    
  "Ama bana neyi veya nedenini söyleyemezsin?"
    
  "Telefonda değil." Hatta garip bir duraklama oldu ve Patrick aceleyle şöyle dedi: "Yarın akşama kadar öğrenirim, Gia ve sonra buluşmayı kabul ederiz." Durakladı ve sordu: "Ah, Bay Cazzotto burada değil, değil mi?"
    
  Gia sesinde memnun bir tonla, "Soracak mısın diye merak ediyordum," dedi. "Karşılaştığım erkeklerin çoğu eşlerini soruyor."
    
  "Daha sonra?"
    
  O güldü. "Sana detaylı anlatmamı istiyorsan rahat ol kovboy."
    
  "Resmi anladım."
    
  "Her neyse, konunun dışına çıkmadan önce: Bir kocam vardı ama Hava Kuvvetlerine döndüğümden ve Kırk İkinci Fabrikaya atandığımdan beri yoktu. O hala bir oğlan ve bir kız çocuğumuzla birlikte Körfez Bölgesi'nde. Çocuklarınız var mı?"
    
  "On üç yaşına yeni girmiş bir çocuk."
    
  "O halde uzakta olmanın ne kadar zor olduğunu biliyorsun."
    
  "Evet". Sanki aralarındaki yeni bağlantıyı sessizce kabul ediyorlarmış gibi bir duraklama daha oldu; sonra Patrick, "Sana neler olup bittiğini anlatacağım ve birbirimizi gördüğümüzde sana her şeyi anlatacağım" dedi.
    
  "Senden haber bekliyorum."
    
  "Bir soru daha?"
    
  "Bütün gece sana ayıracağım."
    
  "Cep telefonu numaramı nereden buldun? Yayınlanmadı."
    
  "Ooo, gizli numara mı? O zaman kendimi ayrıcalıklı hissediyorum. Scion Aviation'ı aradım ve arkadaşınız David Luger bana bunu verdi. Senin için sorun olmayacağını düşündüm."
    
  "Ona borçluyum."
    
  "İyi anlamda umarım."
    
  "Çok iyi bir şekilde."
    
  "Mükemmel. İyi geceler Patrick." Ve telefonu kapattı.
    
  Patrick telefonu kapatırken bunun çok tuhaf bir güne dönüştüğünü düşündü; hem iyi hem de kötü pek çok sürpriz. Ayağa kalkma ve yarının neler getireceğini görme zamanı...
    
  Tam bu sırada kapı çalınır. "Patrick mi? Benim," dediğini duydu John Masters. "Görmek istediğin bir numaralı kaybeden hakkında bir rapor getirdim."
    
  Patrick, "İçeri gel John," dedi. Herhangi bir rapor görmek istemedi... ne oldu? Dış kapının açılıp kapandığını, ardından iç kapının açıldığını duydu. "Yarın sabaha kadar bekleyebilir John, ama şimdilik sen..."
    
  Kapı aralığına baktığında Müttefik Nala Hava Üssü komutanı Iraklı Albay Yusuf Jaffar'dan başkasını göremedi!
    
  Patrick parmağını dudaklarına götürdü ve Jaffar anladığını belirtmek için başını salladı. "Bir fincan kahveye ne dersin John? Anında oluyor ama büyütülecek bir şey değil." Bir not defteri çıkardı ve şunu yazdı: ????
    
  John, "Tabii ki Mook, deneyeceğim" dedi. Kağıtta "Yeni Müşteri" yazıyordu. Patrick'in gözleri şaşkınlıkla genişledi ve kapı eşiğinde elleri arkasında, sabırsız bir şekilde duran Jaffar'a baktı. "İşte rapor" dedi. "Bir numaralı kaybeden kod birdir. Yük gemisinde şu anda ihtiyacımız olmayan bir ton yedek parça var; eşyalarımızı taşımaya başlamak için alana ihtiyacımız olacak. Kaybeden çok şey alabilir ama bizim daha fazla alana ihtiyacımız olacak."
    
  Patrick, "Kargo gemisi geldiğinde bu konuda endişeleneceğiz" dedi. Şöyle yazdı: Bir oğul mu kiralayacaksın? John başını salladı. Patrick şunu yazdı: Ne zaman? Neden?
    
  John şunu yazdı: Bu gece. Irak'ı Türkiye'den koruyun.
    
  Nasıl? Patrick yazdı.
    
  John, Nahla'yı alın, diye yazdı.
    
  Nasıl olduğunu anlamıyorum, dedi Patrick.
    
  Jaffar'ın gözleri beklentiyle büyüdü. Kalemi John'un elinden kaptı ve şunu yazdı: Üstüm, ülkem, evim. Yardım et ya da dışarı çık. Karar vermek. Şimdi.
    
    
  GÜNEY TÜRKİYE'NİN ÜZERİNDE
  BİRKAÇ SAAT SONRA
    
    
  "Ankara Merkez, Varis Yedi-Yedi, seviye, Afşin kontrol noktası üzerinden üçüncü-üç sıfır seviyesinde uçuş, yirmi altı dakika içinde Simak kontrol noktası tahmini."
    
  "Veliaht Yedi-Yedi, Ankara Merkezden kopyalar, iyi akşamlar. Musul'a transferin Simak'tan beş dakika önce gelmesini bekliyoruz."
    
  "Yedinci Filiz - Yedi Mızrak."
    
  Telsizler birkaç dakika boyunca sustu, ta ki şu ses duyuluncaya kadar: "Veliaht Yedi-Yedi, Diyarbakır VHF bir-üç-beş virgül sıfır virgül beşe yaklaşma frekansına geçin."
    
  Bu oldukça alışılmadık bir talepti - yerel yaklaşma kontrol kulesinin hava sahasının oldukça üzerindeydiler - ancak pilot itiraz etmedi: "Anlaşıldı, Ankara, Scion Seven-Seven, Diyarbakır'a yaklaşmaya devam ediyor." Daha sonra frekansı değiştirdi: "Diyarbakır'a yaklaşın, Varis Yedi-yedi, kat, uçuş seviyesi üç-üç sıfır."
    
  Güçlü bir Türk aksanlı ses İngilizce olarak cevap verdi: "Veliaht Yedi-Yedi, burası Diyarbakır'a yaklaşıyor, yüz yedi bin feet alçal ve irtifayı koru, sola dön, üç-dört-beş istikametinde, Irgani kavşağının vektörleri, altimetre okuması iki dokuz dokuz sekiz."
    
  Pilot kokpitin diğer tarafından "Hadi gidelim" dedi ve hızla artan heyecanını kontrol altına almak için derin, temizleyici bir nefes aldı. İnterkom tuşuna bastı: "Bizi az önce ILS'nin Diyarbakır'a yaklaşmasına yönlendirdiler efendim."
    
  David Luger, Las Vegas'taki Scion genel merkezinden şifrelenmiş bir uydu bağlantısı üzerinden "Sorgulayın, ancak bir vektör seçin" dedi. "Hazırız".
    
  "Anlaşıldı." Pilot radyoda şunları söyledi: "Ah, Diyarbakır, Yedi-Yedi, neden vektör? Tall Kaif varış noktasına, planlandığı gibi öncelikli bir uluslararası uçuş gerçekleştiriyoruz."
    
  Yaklaşma kontrolörü, "Türk hava sahasından geçişiniz, Türkiye Cumhuriyeti Savunma ve Sınır Güvenliği Bakanlığı Seven-Seven tarafından iptal edildi" dedi. "Diyarbakır'a yaklaşma ve iniş için vektörlerimi takip etmeniz talimatı verildi. Uçağınız, mürettebatınız ve kargonuz kontrol edildikten sonra varış noktanıza devam etmenize izin verilecek."
    
  Pilot, "Bu yanlış, inişe gelin" diye itiraz etti. "Uçuşumuz Türkiye"de başlamadı ve bitmedi ve uçuş planımızı yaptık. Sadece hava sahanız üzerinde uçarken denetime tabi değiliz. Dilerseniz hava sahanızı terk edebiliriz" dedi.
    
  Kontrolör, "Diyarbakır'a yaklaşma vektörlerimi takip etmeniz talimatı verildi, aksi takdirde düşman uçağı olarak kabul edileceksiniz ve biz de buna göre karşılık vereceğiz" dedi. "Eğer uymazsanız yolunuzu kesecek ve size Diyarbakır'a kadar eşlik edecek askerler hazır durumda. İtiraf ederim."
    
  Pilot, "Yaklaşırken sizin rotanıza dönüp alçalıyoruz" diye cevap verdi, "ama karargahıma rapor vereceğim ve tehdidinizi onlara bildireceğim. Protesto olarak teslim olacağız."
    
  Uzun bir aradan sonra kontrolör, "Amerikan Konsolosluğu'nun eylemlerimizden haberdar edildiğini ve sizinle inceleme ve görüşmeler için Diyarbakır'da buluşacağını size bildirmem tavsiye edildi" dedi. "Siz yerde olduğunuz süre boyunca yanınızda kalacaklar ve tüm uygulama faaliyetlerimizi denetleyecekler."
    
  Pilot, "Bu hâlâ yanlış, inişe gelin" diye devam etti. "Dikkatimizi bu şekilde dağıtamazsınız. Yasadışı ". İnterkom üzerinden pilot, "Alçalmaya devam etmemizi ister misiniz efendim?" diye sordu.
    
  Dave Luger, "Sadece bir dakika daha" dedi. Boeing 767 kargo uçağı aslında XC-57'ye takılan yüksek teknolojili sensörler ve vericiler için bir test uçağıydı. Bunların çoğu, ağa izinsiz giriş yapma veya "devre dışı bırakma" (dijital alıcının dönüş sinyaline bir kod ekleyerek düşman bilgisayarına veya ağına dijital talimatlar gönderme) yeteneği de dahil olmak üzere hâlâ yerleşik durumdaydı. Uygun dijital frekans keşfedildikten sonra Luger, düşman ağına uzaktan bilgisayar talimatları gönderebiliyordu; bu, tespit edilip bir güvenlik duvarı tarafından korunduğu takdirde, diğer paylaşılan veriler gibi düşmanın bilgisayar ağına dünya çapında dağıtılabiliyordu.
    
  Luger, "Diyarbakır radarı dijital değil, dolayısıyla bunu eski yöntemlerle yapmamız gerekecek" diye devam etti. Netrusion yalnızca dijital sistemlerle çalışıyordu; eğer düşmanın eski analog radar sistemleri olsaydı işe yaramazdı. "Beyler, kemerlerinizi biraz daha sıkı bağlayın, bu bir sorun olabilir." Hem pilotun hem de yardımcı pilotun emniyet kemerleri ve omuz kemerleri mümkün olduğu kadar sıkı çekilmiş durumda ve yine de tüm kontrollere ulaşabiliyorlar.
    
  Aniden radyo frekansı gıcırdayan tiz sesler, patlamalar ve tıslamalar halinde patladı. Türk sevk memurunun sesi duyuldu ama tamamen anlaşılmazdı. Luger, "Tamam arkadaşlar, radar sıkıştı" dedi. "Nala Düzlüğü'ne gitmenize izin verildi, on yedi bin feet'e sorunsuz bir şekilde inin, hızınızı koruyun. Tehdit uyarısı alıcınızı izliyoruz." Pilot zorlukla yutkundu, bir dönüş yaptı, gücü azalttı ve hava hızı okuması berberin hız sınırına gelene kadar burnunu çevirdi. Verili hava hızları ve alçalma hızlarıyla, altı dakikadan kısa bir sürede on altı bin fit kaybettiler.
    
  Sakinleştikten sonra Dave telsizle, "Tamam arkadaşlar, durum şu," dedi. "Diyarbakır'dan az önce birkaç F-16'yı fırlattılar, bu kötü haber. Yaklaşma radarını bozabilirim ama uçaklardaki atış kontrol radarlarını bozabileceğimi sanmıyorum; bu gerçekten kötü bir haber. F-16'nın konumunuzu belirleyecek kızılötesi sensörlere sahip olmasının gerçekten çok kötü bir haber olduğunu düşünüyoruz. Ayrıca bazı Patriot füze bataryalarını da uçmak üzere olduğunuz bölgeye taşıdılar - bu gerçekten, gerçekten - yani, anladınız."
    
  "Evet efendim. Plan nedir?
    
  Luger, "Ben Patriot gözetleme sistemine bağlanmaya çalışırken, biz de biraz düşük seviyeli arazi kamuflajı yapmaya çalışacağız" dedi. "Cephe hattındaki Türk F-16'larının dijital radarları ve veri bağlantıları var ve sanırım içeri girebilirim, ancak veri bağlantısı aktif hale gelene kadar beklemem gerekecek ve Patriot'un bunu görmesi biraz zaman alabilir." Sen."
    
  "Efendim? Dışarısı karanlık ve dışarıda hiçbir şey göremiyoruz."
    
  Luger, "En iyisi bu olabilir" dedi. Yardımcı pilot öfkeyle uçtukları bölgenin havacılık rota haritalarını çıkardı ve bunları koruyucu ekrana yerleştirdi. "Sanırım F-16'lar Patriot atış kontrol radarlarını, radarları veya kızılötesiyle tespit edene kadar size yönlendirmeye çalışacaklar."
    
  "Kabul edilmiş". Pilot, geminin dahili iletişim sisteminden şöyle dedi: "Bay Macomber? Bayan Turlock? Lütfen kabine girer misiniz?"
    
  Birkaç dakika sonra emekli ABD Hava Kuvvetleri Özel Harekat Subayı Wayne "Zipper" Macomber ve emekli Ordu Ulusal Muhafız mühendisi Charlie Turlock kapıdan içeri girip yerlerine oturdular. Eski bir Hava Kuvvetleri Akademisi futbol yıldızı ve Hava Kuvvetleri özel harekât meteoroloğu olan Macomber, büyük, kaslı vücudunu iskele atlama koltuğuna sığdırmakta biraz zorluk çekti. Öte yandan, Charlie -bir oğlu olacağını düşünen babasının ona taktığı bir lakap değil, gerçek adı- ince, biçimli, atletik vücudunu pilotların arasındaki katlanabilir atlama koltuğuna sığdırmayı kolay buldu. Her iki yeni gelen de kulaklık taktı.
    
  "Neler oluyor Gus?" Wayne sordu.
    
  "Bay Luger'ın bize bildirdiği durum mu? Olur. Türkler bizim Diyarbakır'a çıkmamızı istiyor ve muhtemelen peşimizden savaşçılar gönderecekler."
    
  "Luger mı..."
    
  Pilot, "Hava savunma ve veri iletişim sistemlerine sızmaya çalışıyoruz" dedi. "Yaklaşma kontrol radarını bozduk ve onlardan kaçmaya başladık ama Bay Luger analog sistemlerini devre dışı bırakamıyor; dijital olarak işlenmiş sinyalin gelmesini beklemesi gerekiyor."
    
  Macomber, "Luger bunu ilk söylediğinde de anlamamıştım, şimdi de anlamıyorum," diye homurdandı. "Sadece çarpmamıza ya da vurulmamıza izin verme, tamam mı?"
    
  "Evet efendim. Bilmek isteyebileceğini düşündüm. Kemerlerinizi biraz daha sıkı bağlayın; hoş olmayacak."
    
  "Bütün yolcuların emniyet kemerini bağladı mı?" - David Luger'a sordu.
    
  Fermuar telsizle "Şu Türk radarlarını kapatın, yoksa geri gelip sonsuza kadar peşinizden gelirim efendim" dedi.
    
  "Merhaba Fermuar. Ben elimden geleni yapacağım. Charlie de emniyet kemeri takıyor mu?"
    
  "Uçmaya hazırım David," diye yanıtladı Charlie.
    
  "Mükemmel, Charlie."
    
  Charlie, önündeki tehlikeli yolculukla karşı karşıya kaldığında bile arkasına döndüğünde Macomber'ın yüzünde memnun bir sırıtış gördü. "Mükemmel, Charlie," diye taklit etti. "Uçmaya hazırım David." General, sevgilisinin güvenli bir şekilde saklandığından emin olmak istiyor. Ne güzel."
    
  "Isır beni, yumrukla" dedi ama gülümsemeden edemedi.
    
  "Hazırmısınız millet?"
    
  Pilot, "Her zaman olabileceğimiz kadar hazırız" dedi.
    
  "İyi. Şimdi on bir bin feete inin ve bir-beş-sıfır istikametinde uçun."
    
  Pilot alçalmaya başlamak için boyunduruğu ileri itti ancak yardımcı pilot onu durdurmak için elini uzattı. "Bu bölgedeki minimum iniş yüksekliği on üç-dört."
    
  "Sektörünüzdeki yüksek yer on iki saat, yirmi iki mil. Her şeyin üstünde olacaksın... Yani, neredeyse her şeyin üstünde olacaksın. Hareketli haritanız araziyi göstermeye başlayana kadar size yüksek yerlerde rehberlik edeceğim." Pilot tekrar yutkundu ama inişe başlamak için kumandaları ileri doğru bastırdı. On dört bin feete indikleri anda, arazideki tavsiye ve uyarı sistemindeki bilgisayarlı kadın sesi kükredi: "Yaylalar, yukarı çekin, yukarı çekin!" ve kokpitteki GPS hareketli harita ekranı, önce önlerinde, sonra da arazinin en yüksek olduğu yerde sollarında sarı renkte yanıp sönmeye başladı.
    
  Luger telsizle "Harika iş çıkardınız çocuklar" dedi. "Hareketli haritanızda saat başı vadiyi bulunduğunuz konumda görmelisiniz. Dokuz-yedi kat. Bu vadiyi ele geçirin. Şimdilik on bir binde kalın." Pilotlar, yanıp sönen sarı ve şimdi kırmızı dikdörtgenlerle çevrelenmiş çok dar bir karanlık şerit gördü; kırmızı, kendi irtifalarının üzerindeki araziyi gösteriyordu.
    
  "Genişlik nedir efendim?"
    
  "Senin için yeterince geniş. Sadece türbülansı izleyin. Tam o anda mürettebat, dalga dalga türbülans nedeniyle emniyet kemerlerinden fırladı. Pilot istikameti ve irtifayı korumakta zorlandı. Pilot, "Bu...kötüleşiyor...kötüleşiyor," diye homurdandı. "Buna dayanabilir miyim bilmiyorum."
    
  Luger telsizle, "Yaklaşık on sekiz dakika içinde sınıra ulaşana kadar bu vadi iyi durumda olmalı" dedi.
    
  "On sekiz dakika! Buna daha fazla dayanamam..."
    
  "Uyanmak!" Luger sözünü kesti. "Tam güçle, on üçe keskin bir tırmanış, iki-üç-sıfıra doğru gidiyoruz, şimdi!"
    
  Pilot gazları tam güce ayarladı ve kontrolleri elinden geldiğince sert bir şekilde geri çekti. "Dönemiyorum! Arazi-"
    
  "Artık arkanı dön! Acele etmek!" Pilotların dönüp, uçak kabinin tam kenarına gelinceye kadar kumandaları çekip dua etmekten başka seçeneği yoktu. Arazi uyarı ekranında yanıp sönen kırmızı bloklar uçak simgesinin en ucuna değiyordu... Felaketten birkaç saniye uzaktaydılar...
    
  ...ve o anda kırmızı renk sarıya dönüştü, bu da onların yerden beş yüz fit uzakta oldukları anlamına geliyordu. "Aman Tanrım, aman Tanrım, başardık..."
    
  Ve o anda, yüz metreden az bir mesafede bulunan kabin pencerelerinin yanından bir ateş parıltısı geçti. Sanki dünyanın en büyük fotoğraf flaşı tam önlerinde patlamış gibi, ürkütücü sarı bir ışık parıltısı kabini doldurdu ve pilotlar bir sıcaklık ve basınç dalgası bile hissettiler. "Bu neydi?" - yardımcı pilot bağırdı.
    
  Luger, "Rota iki-üç-sıfır, on bir bin feet" diye bildirdi. "Herşey yolunda? İtiraf ederim."
    
  "Bu neydi?"
    
  Luger, "Üzgünüm arkadaşlar ama bunu yapmak zorundaydım" dedi.
    
  "Ne yap?"
    
  "Seni Patriot füze bataryasının menziline getirdim."
    
  "Ne?"
    
  Luger, "Bu, Patriot ve Patriot ile F-16 arasındaki veri frekansını alabilmemin tek yolu" dedi.
    
  "Kahretsin... Neredeyse bir Patriot füzesi tarafından vuruluyorduk...?"
    
  Dave, "Evet ama füzeleri kurtarmaya çalışıyor olmaları gerekiyor" dedi. "Bunu bir uyarı olarak fırlatmış olabilirler ya da tuzak bir füze olabilirdi."
    
  "Bir dahaki sefere bizi silah zoruyla tuttuğunuzda küçük bir uyarıya ne dersiniz efendim?" Macomber öfkesini kaybetti.
    
  "Gevezeliğe vaktimiz yok, Fermuar. Patriot'un veri bağlantısı frekansını engelledim ve F-16 ile konuşmaya başlamalarını bekliyorum. Bunu yaptıklarında ikisini de kapatabilirim. Ama Patriot bağlılığının tam eşiğinde, elinden gelenin en iyisini yapmana ihtiyacım var. Seni çok aşağıda tutarsam F-16 kızılötesi sensörüne geçebilir ve Patriot radarını kullanamayabilir. Bu da ona sana bir kez daha iyice bakmam gerektiği anlamına geliyor. Bir-dokuz-sıfır istikametinde uçun ve on iki bin yüksekliğe tırmanın. Irak sınırına on beş dakika kaldı."
    
  767 pilotu ellerindeki ve parmaklarındaki düğümleri esneterek, "Bu çılgınlık," diye mırıldandı. Hafif bir tırmanışa başladı ve şu tarafa doğru döndü:
    
  Birkaç dakika sonra Dave, "Pekala millet, Patriot geri döndü ve sizi yedi saat yirmi dokuz mil yakaladı," dedi. "Hala sektör tarama modunda... Şimdi hedef takip modunda... Haydi arkadaşlar, ne bekliyorsunuz...?"
    
  "F-16'nın hareketini sözlü olarak kontrol ederse, veri bağlantısı kullanmadan IR sensörünün menziline girebilir, değil mi?" - kargo gemisi pilotuna sordu.
    
  Luger, "Bunu düşünmeyeceğini umuyordum," dedi. "Neyse ki çoğu Patriot radar teknisyeni hava trafik kontrolörü değil; onların işi sistemin işini yapmasını sağlamaktır. Tamam, on bir bine inin ve umalım ki siz aşağı indikçe onlar da..." Bir dakika sonra: "Anladım! Veri bağlantısı aktif. Sadece birkaç saniye daha... Hadi bebeğim, hadi... Anladım. Hızla bir-altı-beş rotasına dönün, on bir bine kadar devam edin. Saat altı pozisyonunuzdaki F-16 on beş mil uzakta ve yaklaşıyor, ancak sağınıza dönüyor olmalı. Saat on birde, on üç dakika sonra Irak sınırında olacaksınız."
    
  Resim gittikçe daha iyi görünüyordu. Birkaç dakika sonra Luger, "Tamam arkadaşlar, F-16'lar altı mil uzakta, ama o çok sağınızda," dedi. "Patriot bataryası tarafından kendisine gönderilen bir hedefin peşinde. On bine inin."
    
  "IR sensörünün menziline girdiğinde ve biz orada olmadığımızda ne olur?" - kargo gemisi pilotuna sordu.
    
  "Umarım sensörünün arızalı olduğunu düşünüyordur."
    
  UHF acil güvenlik frekansından "Veliaht Yedi-Yedi, burası Yukari Bir-Bir-Üç ikinci seviye, Türkiye Cumhuriyeti Hava Kuvvetleri'nin hava savunma önleme savaş uçakları" sesini duydular. "Saat altı pozisyonunuzdayız ve sizinle radar temasındayız. On yedi bin feete tırmanmanız, iniş takımlarını indirmeniz ve iki-dokuz-sıfır rotasından sağa, doğrudan Diyarbakır'a dönmeniz emrediliyor."
    
  Dave, "Devam edin ve ona cevap verin," dedi. "Kursta kal. Radardaki yansımanız onun emirlerine uyacaktır."
    
  Kargo gemisi pilotu telsizle "Yukari, ben Yedi-Yedi Varisi, geri dönüyoruz ve irtifa kazanıyoruz" dedi. "Silahlarınıza dikkat edin. Biz silahsızız."
    
  F-16 pilotu telsizle "Yukari Bir-Bir-Üç'ün lideri Varis Takımı sol tarafta size katılacak" dedi. "Eknik adamım saat altıda sizin yerinizde kalacak. Kontrol ışığımızı göreceksiniz . Paniğe kapılmayın. Sıranıza devam edin ve emredildiği gibi tırmanın."
    
  Dave, "Hayalet hedeften altı mil uzakta," dedi. "Orada bekleyin çocuklar. Sınıra sekiz dakika kaldı."
    
  Altmış saniye daha radyo trafiği olmadan geçti; ta ki "Varis Uçuş, rakımınız nedir?"
    
  Dave Luger, "Yüz dört bin" dedi.
    
  Kargo gemisi pilotu, "Yedi-Yedi Evladı yüz yedi bine yüz dört bin veriyor," diye yanıtladı.
    
  "Dışarıdaki tüm ışıklarınızı derhal açın!" - Türk savaş pilotuna emir verdi. "Herkes ışıkları açın!"
    
  "Işıklarımız yanıyor, Yukari'nin uçuşu."
    
  Dave Luger, "Tuzaktan iki mil uzakta," dedi. "Muhtemelen uyarı ışığı yanıyor ve sadece bakıyor..."
    
  Kargo gemisi pilotları bekledi ama hiçbir şey duymadı. "Varis üssü, burası Yedi-Yedi, anladığın gibi?" Cevapsız. "Varis Üssü, Yedi-Yedi, ne duyuyorsun?"
    
  Yardımcı pilotun ağzı şaşkınlıkla açıldı. "Ah, kahretsin, merkeze olan bağlantımızı kaybettik," diye soludu. "Biz ölü etiz."
    
  "Harika. Tüm bu yüksek teknolojili ekipmanların devreye girmesi için mükemmel bir zaman," diye şikayet etti Fermuar. "Çıkar bizi buradan, Gus!"
    
  Pilot, gazları ileri doğru iterek, "Doğrudan Nala'ya gidiyoruz" dedi. "Umarım sınırı geçersek bu adamlar bize ateş etmezler."
    
  Yardımcı pilot, "Hadi şu arazi kamuflajı olayını tekrar deneyelim" dedi. Kokpitteki hareketli harita ekranında gösterilen arazide hala bazı tepeler görülüyordu, ancak güneye doğru ilerledikçe hızla düzeldi. "Birkaç mil içinde dokuz-yediye inebiliriz ve yirmi mil içinde ta şuraya kadar gidebiliriz..."
    
  O anda kokpit, sol taraftan gelen, öğle vaktindeki kadar sıcak ve parlak, yoğun beyaz ışıkla doldu. Kim olduğunu görmeye çalıştılar ama o yönde hiçbir yere bakamadılar. "Vay be!" - pilot bağırdı. "Flaş yüzünden kör oldum, göremiyorum..."
    
  "Kendini toparla, Gus!"
    
  Pilot, "Kontrolü alamadığımı, hiçbir şey göremediğimi söyledim" dedi. "Ben, direksiyona geç...!"
    
  Türk savaş pilotu telsizle "Yedi-Yedi Evladı, burası Yukari Bir-Bir-Üç, ikinci uçuş, görüş alanımızdasınız" dedi. "Hemen iniş takımlarını geri çekeceksiniz ve iki-dokuz-sıfır rotasından sağa döneceksiniz. Türk karadan havaya füze bataryaları tarafından takip ediliyorsunuz. Derhal gönderin. Ölümcül güç kullanımına izin verildi."
    
  "Işığınız pilotun gözlerini kör etti!" - ikinci pilot telsizle konuştu. "Bunu kokpitte gösterme! Kapat şu şeyi!"
    
  Bir an sonra ışık söndü... Ve bir saniye sonra Türk F-16'sının yirmi milimetrelik burun topundan ikinci bir top ateşi patlaması geldi. Namlu ağzının parıltısı neredeyse bir muayene spot ışığı kadar parlaktı ve etraflarındaki havayı kesen kalın süpersonik mermileri, sadece birkaç düzine metre ötedeki 767'nin kokpit pencerelerinden yansıyan şok dalgalarını hissedebiliyorlardı. Türk pilot, "Bu son uyarı atışıydı, Yedi-Yedi Evladı" dedi. "Talimatlarıma uyun yoksa daha fazla uyarı yapılmadan vurulacaksınız!"
    
  "Şimdi ne yapacağız?" - Fermuar'a sordu. "Battık."
    
  Yardımcı pilot, "Başka seçeneğimiz yok" dedi. "Dönüyorum..."
    
  "Hayır, Nala'ya doğru ilerlemeye devam et" dedi Charlie. Uzanıp döner iletim anahtarını "interkom"dan "UHF-2"ye çevirdi. "Yukari Uçuş Bir-Bir-Üç, bu Charlie Turlock, Scion Yedi-Yedi yolcularından biri," diye telsizle konuştu.
    
  "Ne yapıyorsun, Charlie?" - Macomber'a sordu.
    
  Charlie kokpitten, "Cinsiyet ve aşk kartlarını oynamak, vurmak - elimizde kalan tek kart bunlar" dedi. Telsizde şöyle devam etti: "Uçari Yukari, biz Irak'a barışçıl ve izinli uçuş yapan bir Amerikan kargo uçağıyız. Biz savaş uçağı değiliz, silahlı değiliz ve müttefiklerimiz olan Türkiye halkına karşı düşmanca bir niyetimiz yok. Bu uçuşta altısı kadın olmak üzere on dokuz kişi var. Uçuşumuza huzur içinde devam edelim."
    
  "Derhal itaat etmelisin. Bu son siparişimiz."
    
  Charlie, "Geri dönmeyeceğiz" dedi. "Neredeyse Irak sınırına geldik ve uluslararası acil durum kanalındaki yayınlarımız elbette Suriye'den İran'a kadar olan mesajları dinleyerek izleniyor. Biz Türkiye üzerinde yetkili uçuş yapan silahsız bir Amerikan kargo uçağıyız. Gemide on dokuz ruh var. Eğer bizi şimdi vurursanız, cesetler ve enkazlar Irak'a düşecek ve dünya ne yaptığınızı bilecek. Geçerli emirleriniz veya kovmak için iyi bir nedeniniz olduğunu düşünebilirsiniz, ancak kendi kararlarınızın sorumluluğu size ait olacaktır. Liderlerinize inanıyorsanız ve hepimizi öldürme emirlerine uymak istiyorsanız tamam ama tetiği çekmelisiniz. Artık hayatımız sizin elinizde."
    
  Bir dakika sonra, sol kokpit pencerelerinden beyaz-sıcak bir alev dilinin geçtiğini gördüler ve hissettiler; bu, F-16 savaş uçağının tek art yakıcı dumanıydı. Yardımcı pilot, "Arkamızdan dolaşıyor, manevra yapıyor" dedi. "Saçmalık; Kahretsin ...!" Arkalarında jetlerin varlığını hissedebiliyorlardı, öldürmek için dönen Türk pilotların vücutlarından yayılan adrenalini ve teri adeta hissedebiliyorlardı. Saniyeler geçti...
    
  ... sonra birkaç saniye daha, sonra bir dakika. Sonsuzluk gibi gelen bir süre boyunca kimse nefes almadı. Sonra şunu duydular: "Veliaht Yedi-Yedi, burası GÜVENLİK frekansında Musul yaklaşma kontrolü, size planladığınız sınır geçişini gösteriyoruz . Musul'a yaklaşıldığını duyarsanız, üçüncü ve C modunu normal açın ve bana iki-dört-üç virgül yedi numaralı telefondan ulaşın. Hemen onaylayın."
    
  Yardımcı pilot tereddütle karşılık verdi ve herkes rahat bir nefes aldı. Macomber, "Dostum, işimizin bittiğini sanıyordum" dedi. Uzanıp Charlie'nin omzuna dokundu. "Sen başardın tatlım. Bizi bundan vazgeçirdin. Aferin ".
    
  Charlie, Macomber'a döndü, gülümsedi, minnettarlıkla başını salladı... ve hemen önündeki kulübenin zeminine kustu.
    
    
  Nakhla Müttefik Hava Üssü, IRAK
  KISA BİR ZAMAN SONRA
    
    
  "Siz ahmak mısınız, deli misiniz?" Albay Jack Wilhelm, Wayne Macomber ve Charlie Turlock, üsse park halindeki Boeing 767 kargo uçağından diğer yolculara ve mürettebata eşlik ederken patladı. "Orada neler olduğunu anlamıyor musun?"
    
  Macomber, hava merdiveninin sonuna ulaştığında, "Siz Albay Wilhelm olmalısınız," dedi. "Irak'taki sıcak karşılamanız için teşekkür ederim"
    
  "Sen kimsin?"
    
  Wayne, "Wayne Macomber, Scion Aviation International'ın Güvenlik Şefi," diye yanıtladı. Alay komutanını daha da kızdıran Wilhelm'e elini uzatmadı. İki adam hemen hemen aynı boy ve kilodaydı ve hemen birbirlerini tartmaya başladılar. "Bu Charlie Turlock, asistanım." Charlie gözlerini devirdi ama hiçbir şey söylemedi. "Ejderhayı boşaltacağım ve belki bu uçuştan sonra iç çamaşırımı değiştireceğim ve sonra General ve Şef Egghead John Masters ile konuşmam gerekiyor."
    
  Wilhelm, "Öncelikle, biz belgelerinizi ve kargonuzu kontrol edene kadar hiçbir yere gitmiyorsunuz" dedi. "Gümrük seni kontrol etmeden lanet uçaktan inmemen gerekiyor."
    
  "Gümrük? Bu bir Amerikan üssüne inen bir Amerikan uçağı. Gümrükle işimiz yok."
    
  "Siz Irak üssünde bulunan özel bir jetsiniz, dolayısıyla gümrükten geçmeniz gerekiyor."
    
  Macomber William'a baktı. "Burada hiç Iraklı görmüyorum Albay, sadece özel güvenlik... ve siz." Dosyayı pilotun elinden aldı. "İşte belgelerimiz ve işte pilot. Bütün gümrük saçmalıklarını seninle ve Iraklıların yanlarına almak istedikleri her şeyi yapacak. Gümrük için zamanımız yok. Hadi işimizi yapalım. Siz bizden uzak durun, biz de sizden uzak duralım."
    
  Wilhelm, "Bu uçağı incelemem emredildi, Macomber ve biz de bunu yapacağız" dedi. "Mürettebat, inceleme tamamlanana kadar gemide kalacak. Thompson ve adamları incelemeyi yürütecek, onlarla işbirliği yapsanız iyi olur, yoksa hepinizi hücreye gönderirim. Temizlemek?"
    
  Macomber itiraz edecekmiş gibi göründü ama Wilhelm'e hafifçe başını salladı, gülümsedi ve evrak çantasını pilota geri verdi. "Ben, Gus'la git." Wilhelm itiraz edecekken Macomber şunları söyledi: "Pilot uçarken yaralandı. Yardıma ihtiyacı var. Çabuk olun çocuklar," dedi ve diğerlerine onu merdivenlerden yukarıya kadar takip etmelerini işaret etti. Onları Thompson'ın iki güvenlik görevlisi ve deri tasmalı bir Alman çoban takip ediyordu. Thompson'ın güvenlik görevlilerinden oluşan ekibi, incelemeye başlamak için kargo kapılarını ve bagaj bölmesi kapaklarını açmaya başladı.
    
  Uçağın içinde bir güvenlik görevlisi kokpitte arama yaparken, bir diğeri Macomber ile diğer yolcuları koltuklarına yerleştirip uçağın içini inceledi. Boeing 767 kargo uçağının ön tarafında, uçuş güvertesinin arkasında, bir tarafta çıkarılabilir mutfak ve tuvalet, diğer tarafta ise ön kapının yanında, üzerinde güçlendirilmiş "CAN RAFTS" yazan iki adet fiberglas konteyner bulunuyordu. etraflarına sarılmış bant mühürler SAVUNMA BÖLÜMÜ yazısı. Arkalarında, on sekiz yolcu için oturma yeri olan, öne bakan çıkarılabilir bir yolcu koltuğu tepsisi vardı. Arkalarında, uçağın her iki tarafında dörder adet olmak üzere, aralarında dar geçitler bulunan sekiz adet yarım daire şeklinde kargo konteyneri vardı ve bunların arkasında naylon ağla kaplı ve naylon kayışlarla sabitlenmiş bir bagaj tepsisi vardı.
    
  İkinci güvenlik görevlisi telsizini dudaklarına götürdü: "On sekiz mürettebat ve yolcu, iki cankurtaran salı konteyneri, bir mutfak ve tuvalet ve sekiz A1N kargo konteyneri saydım. Can salı muayene mühürleri güvenli bir şekilde takılmıştır.
    
  "Anladım" diye cevap geldi. "Yolcu sayısı kontrol ediliyor. Ancak manifestte yalnızca altı A1N listeleniyor." Memur yolculara şüpheyle baktı.
    
  Macomber, "Buraya gelmemizin bu kadar uzun sürmesine şaşmamalı; bunalmış durumdayız" dedi. "Kim fazladan konteyner getirdi? Oradaki tüm makyajın bu mu, Charlie?"
    
  Turlock, "Bunun senin örgün olduğunu sanıyordum, Fermuar," diye yanıtladı.
    
  Güvenlik görevlisi, "Koridorda K-9'la yürüyeceğim" dedi. "Ani hareketler yapmayın."
    
  "Önce işemeye gidebilir miyim?" - Macomber'a sordu.
    
  Memur, "Dolap arandıktan ve K-9 kabinden geçtikten sonra" diye yanıt verdi.
    
  "Ne kadar sürecek?"
    
  "Sadece işbirliği yap." Güvenlik görevlisi köpeği koridorda gezdirmeye başladı, koltuk ceplerine dokundu ve köpeğin koklamasını istediği yeri belirtmek için koltukların altını ve arasını işaret etti.
    
  Köpek ona yaklaşırken Wayne, "Güzel köpek," dedi.
    
  Memur, "K-9'la konuşmak yok" dedi. Macomber gülümsedi, sonra kaşlarını çattı.
    
  İlk güvenlik görevlisi, "Kabin temiz" dedi. Mutfak ve tuvalete bakmaya başladı ve birkaç dakika içinde işini bitirdi.
    
  "Hadi dostum, burada patlayacağım."
    
  İkinci polis memuru, "Konuşmak yok" dedi. K-9'un tamamlanması üç dakika daha sürdü. İkinci subay, "Kalkıp uçağı terk edebilirsiniz," diye duyurdu. "Pasaportlarınızı ve kimlik belgelerinizi kontrol edecek olan dışarıdaki görevliye doğrudan gitmeniz gerekiyor. Tüm eşyalarınızı uçağa bırakın."
    
  "Önce kavanozu kullanabilir miyim?"
    
  İkinci gardiyan hayır diyecekmiş gibi görünüyordu ama birinci gardiyan elini salladı. "Ona göz kulak olacağım" dedi. Diğerleri giderken Macomber tuvalete koştu. İkinci zabit, kabinin arka kısmında kargo konteynırlarının arasında aramasına devam etti.
    
  Uçağın dışında kontrollü bir kargaşa yaşandı. Güvenlik görevlileri, K-9'lar tarafından algılanan uçağın altındaki kargo bölmelerinden konteynerleri forkliftlerle boşalttı. Mürettebat bazı konteynerlerin önünde duran K-9'ları görebiliyordu; etiketlendiler ve bitişikteki hangarın ayrı bir alanına taşındılar. Başka bir polis memuru her pasaportu sahibiyle karşılaştırarak her bir kişiyi, silahlı bir güvenlik görevlisinin gözetimi altında, diğerleriyle birlikte yakınlarda bekletti.
    
  Biraz sonra Chris Thompson geldi ve yolcu grubuna baktı. "Macomber nerede?"
    
  Charlie Turlock, "Hâlâ tuvaletteyim" diye yanıtladı. "Çok güçlü bir pilot değil."
    
  Thompson havadar merdivene baktı. Chuck mı? Orada neler oluyor?
    
  Macomber'ı bekleyen ilk güvenlik görevlisi, "Bir sürü homurdanma, inleme ve kahverengi bulutlar var," diye yanıtladı.
    
  "Onu acele ettir." Thompson Charlie'ye döndü. "Beyanname konusunda bana yardımcı olabilir misiniz hanımefendi?" O sordu. "Benim için düzeltebileceğinizi umduğum birkaç tutarsızlık var."
    
  "Kesinlikle. Gemideki her şeye aşinayım." Thompson'ı çeşitli konteyner yığınlarına kadar takip etti.
    
  Kabindeki ilk güvenlik görevlisi "Hadi gidelim dostum" dedi.
    
  "Neredeyse bitti". Memur sifon sesini, ardından su akmasını duydu ve tuvalet kapısının kilidi açıldı. Daha kapı tam açılmadan içerideki dayanılmaz kokular memurun boğulmasına neden oldu. "Tanrım, dostum, sen bunda ne yedin..."
    
  Macomber sağ yumruğuyla sol şakağına bir kez vurdu ve onu hiç ses çıkarmadan bayılttı. Polis memurunu hızla ileri çekti, kabinin zeminine yatırdı, kapıyı kapattı, ardından kabine geri döndü ve cankurtaran salının ilk konteynerinin etrafındaki koruyucu bandı yırttı.
    
  Thompson uçağın dışında çeşitli konteyner yığınlarını işaret etti. Charlie'ye "Bunlar açık ve beyanla tutarlı" dedi, "ama buradakiler aynı değil." Hangardaki taksi yolunun karşısında şu anda silahlı koruma altında olan büyük bir konteyner yığınını işaret etti. "Köpekler, içlerinde uyuşturucu ya da patlayıcı olduğu konusunda uyardı, onlar da beyana uymadılar. Beyannamede patlayıcı ithal ettiğinizden bahsedilmiyor."
    
  Charlie, "Eh, kesinlikle uyuşturucu değil," dedi. "Bütün bu belgesiz konteynerlerin harika bir açıklaması var."
    
  "İyi".
    
  Charlie kare kapları işaret etti. "Bunlar CID pil paketleri" diye açıkladı. "Her kutuda dört çift pil takımı var. Her çift kalçanın arkasındaki girintilere tutturulmuştur. Bu diğer kaplarda da pil paketleri var ancak bunlar Teneke Adam cihazları için tasarlandı. Çiftler halinde kemere takılırlar."
    
  "Ceza soruşturması mı? Teneke Adam mı? Bu nedir?"
    
  Charlie gerçekçi bir tavırla, "CID, Sibernetik Piyade Cihazı anlamına gelir," dedi. "CID insanlı bir savaş robotudur. Teneke Adam, BERP veya Balistik Elektron Reaktif Süreci adı verilen zırhı giyen bir komandonun takma adıdır. Elbisenin komandolara daha fazla güç veren bir dış iskeleti var ve BERP malzemesi onu her türlü piyade ve manga düzeyindeki silahlara ve hatta bazı hafif toplara karşı dayanıklı kılıyor. Oradaki şeyler, kriminal soruşturma birimlerine yönelik, bazıları el bombası fırlatıcıları ve İHA fırlatıcıları içeren görev paketleri. Thompson'un şaşkın ifadesine gülümsedi. "Bütün bunları anlıyor musun?"
    
  "Siz... benimle dalga mı geçiyorsunuz bayan?" Thompson durakladı. "Bu bir tür şaka mı?"
    
  Charlie, "Bu bir şaka değil" dedi. "Bakmak. Sana göstereceğim." Yaklaşık buzdolabı büyüklüğünde, düzensiz şekilli büyük bir cihaza döndü ve "CID One, etkinleştir" dedi. Thompson inanamayarak izlerken cihaz parça parça açılmaya başladı, ta ki birkaç saniye sonra önünde üç metre uzunluğunda bir robot belirene kadar. "Bu bir kriminal soruşturmadır." Döndü ve havadar merdivenin tepesini işaret etti. "Ve bu da Teneke Adam." Thompson baktı ve tepeden tırnağa koyu gri renkte gösterişli bir kıyafet giymiş bir adam gördü; kurşun şeklinde, gözleri olmayan, çok yönlü bir miğfer ve iki yuvarlak cihazın takıldığı bir kemer takıyordu. ona kalın diz boyu botlar ve dirseklere kadar uzanan kalın eldivenli eldivenler.
    
  "CID Bir, pilot," dedi. Robot çömeldi, bacağını ve iki kolunu da geriye doğru uzattı ve sırtında bir kapak açıldı. Charlie, Thompson'ın omzuna hafifçe vurup, uzattığı bacağından robota tırmanarak, "İyi günler," dedi. Kapak kapandı ve birkaç saniye sonra robot, inanılmaz bir akıcılık ve animasyonla tıpkı bir insan gibi hareket ederek canlandı.
    
  Robot, gizli bir hoparlörden alçak, elektronik olarak sentezlenmiş bir erkek sesiyle, "Şimdi efendim," dedi, "halkınıza bana veya Teneke Adam'a karışmamalarını emredin. Size zarar vermek niyetinde değiliz. Gidiyoruz-"
    
  O sırada uçağın içinden biri "Dur yoksa köpeğimi gönderirim!" diye bağırdı. Teneke Adam kargo bölmesine döndü ve hemen silah sesleri duyuldu. Thompson Teneke Adam'ın irkildiğini gördü ama düşmedi.
    
  CID robotunun içindeki kadın, "Aman Tanrım, bu iyi bir fikir değildi" dedi. "Fermuar kendisine ateş edilmesinden gerçekten nefret ediyor."
    
  Teneke Adam herhangi bir silah kaldırmadı, ancak Thompson parlak bir ışığın uçağın kargo bölümünü kısa süreliğine aydınlattığını gördü. Başka silah sesi duyulmadı. Teneke Adam kaldırımdan indiği kadar kolay bir şekilde uçaktan piste atladı. Korumalı adamlardan birini çağırdı ve parmağını uçağa doğrulttu. "Terry, giyin. José, gemiye gel." Araç bilgisayarında kayıtlı radyo frekansları listesinin elektronik bir araştırmasını yaptı. "Genel? Merhaba."
    
  "Merhaba, Fermuar," diye yanıtladı Patrick. "Irak'a hoş geldiniz."
    
  "Sorun yaşadık ve bu saçmalık kesinlikle hayranları çok yakında vuracak. Eğer kavga etmek istemiyorsanız homurdananları susturmak için bir şeyler yapın."
    
  "Rampaya doğru gidiyorum. Masters, Noble ve diğer Scion adamlarından sana yardım etmelerini isteyeceğim. Yakında Albay Wilhelm ile orada buluşacağımıza eminim."
    
  "Şüphesiz. Şununla uğraşıyoruz..."
    
  "Durmak!" - yolcuları koruyan güvenlik görevlisi, MP5 hafif makineli tüfeğini kaldırarak bağırdı.
    
  Macomber telsizle, "Affedersiniz, bir dakika General," diye seslendi. Teneke Adam bir kez daha hareket etmedi ve hatta memura bakmadı ama Thompson, Teneke Adam'ın sağ omzundan çıkan mavi yıldırımın güvenlik memurunun göğsüne çarptığını ve onu anında bayılttığını gördü.
    
  Teneke Adam Thompson'a yaklaştı. Çevrelerindeki diğer güvenlik görevlileri şaşkınlıkla donup kaldılar; bazıları geri çekildi ve diğerlerini uyarmak için koştu. Hiçbiri silahlarına uzanmaya bile cesaret edemiyordu. Teneke Adam, Thompson'ı ceketinden yakaladı ve yerden kaldırarak zırhlı kafasını Thompson'ın yüzüne doğru fırlattı. "Charlie senden, bizi yalnız bıraktığın sürece burada kimseye zarar vermeyeceğimizi adamlarına söylemeni mi istedi?" Thompson cevap veremeyecek kadar şaşkındı. "Başınızı kıçınızdan çıkarmanızı, radyoya çıkmanızı ve adamlarınıza ve ordu adamlarınıza kışlalarında kalmalarını ve bizi rahat bırakmalarını söylemenizi öneririm, yoksa birilerine zarar verebiliriz. Ve o forkliftleri çalıştırırken hiçbir eşyamızı kırmasalar iyi olur." Thompson'ı terk etti ve kaçmasına izin verdi.
    
  Macomber, Kriminal Soruşturma Departmanına yerleştirilmiş sensörleri tarafından tespit edilen radyo frekanslarını elektronik olarak taradı ve bunları Nala'daki uluslararası Scion Aviation grubu tarafından yüklenen bir listeyle karşılaştırdı, birini seçti ve ardından konuştu: "Albay Wilhelm, ben Wayne Macomber. Beni duyabiliyor musun?"
    
  "Bu kim?" Wilhelm bir süre sonra cevap verdi.
    
  "Sağır mısın yoksa sadece aptal mısın?" - Macomber'a sordu. "Sadece dinle. Adamlarım ve ben ekipmanlarımızı rampaya indirip uçuşa hazırlanıyoruz. Halkınızdan hiçbirini görünürde görmek istemiyorum, yoksa size yenisini yırtarız. Beni anlıyor musun?"
    
  "Ne dedin sen?" Wilhelm gürledi. "Bu kim? Bu frekansa nasıl ulaştınız?"
    
  Charlie aynı frekanstan, "Albay, bu Charlie Turlock," diye sözünü kesti. "Bay Macomber'ın ifadesini bağışlayın ama uzun bir gün geçirdi. Demek istediği şuydu, biz burada yeni sözleşmeli operasyonlarımıza başlamak üzereyiz ve adamlarınızın buraya gelmemesinden memnuniyet duyarız. Bu sorun olur mu?" Cevap gelmedi. Charlie, "Harika iş, Fermuar," dedi telsizle. "Şimdi çok öfkelendi ve tüm alayı buraya getirecek."
    
  Wayne, "Eğer akıllıysa hayır," dedi. Ama yapacağı şeyin tam olarak bu olduğunu biliyordu. "Sen ve José, sırt çantalarınızı takın ve hazır olun. Terry, haydi ray toplarını toplayalım ve gümbürtüye hazırlanalım."
    
  Charlie aceleyle silah sırt çantalarının yerleştirildiği hangara gitti, hemen ardından başka bir CID birimi geldi ve büyük sırt çantası benzeri cihazları seçip birbirlerine bağladılar. Sırt çantalarında, her biri çift hareketli namluya sahip olan, hangi yöne baktığına bakılmaksızın neredeyse her yöne ateş edebilen ve yüksek patlayıcı, tanksavar ve anti-personel dahil çeşitli mühimmatları ateşleyebilen kırk milimetrelik el bombası fırlatıcıları bulunuyordu. . Fermuar ve başka bir Teneke Adam silahlarını keşfettiler ve bir araya getirdiler; her biri otuz milimetrelik tükenmiş uranyum kabuğunu bir mermiden saniyede binlerce fit daha hızlı bir şekilde elektriksel olarak ateşleyen devasa elektromanyetik raylar.
    
  Wilhelm'in Humvee'ye varması uzun sürmedi. Olay yerini iyice görebilecek kadar uzaktaki otoparka park etti. Bölgeyi şaşkınlıkla tararken, M-16'lı üç asker Humvee'den atladı, biri Humvee'nin arkasına saklandı, diğer ikisi ise etrafa yayılarak yakındaki binaların arkasına saklandı.
    
  Wilhelm, Hammer'dan telsizle "Warhammer, burası Alpha, bu Scion adamları tutuklu değil" dedi. "Uçaklarını boşaltıyorlar. Hiçbir güvenlik yok. Görünür silahlara sahip, tanımlanamayan robot benzeri birimler konuşlandırdılar. Birinci Taburu ikiye katlamak için buraya getirin. İstiyorum-"
    
  Macomber komuta frekansına girerek, "Durun Albay, durun," dedi. "Seninle tartışmak istemiyoruz. Asker çağırmak ve çatışma başlatmak sadece dışarıdaki Türkleri kızdıracaktır."
    
  "Warhammer Delta'ya gidiyor."
    
  Ancak ikincil kanalda Macomber şöyle devam etti: "Tüm gün boyunca kanalları değiştirebilirsiniz Albay, ama yine de bulacağız. Bakın Albay, sizi rahatsız etmeyeceğiz, siz de bizi rahatsız etmeyin, tamam mı?"
    
  "Efendim, saat beş yönünde bir araba yaklaşıyor!" - askerlerden biri bağırdı. Bir Hummer, Macomber'ın bulunduğu yere yaklaştı.
    
  Macomber telsizden, "Ateş etmeyin Albay, muhtemelen McLanahan'dır" dedi.
    
  Wilhelm telsizle, "Her kim olursan ol, çeneni kapa," diye seslendi ve kılıfından .45 kalibrelik bir tabanca çıkardı.
    
  Çaylak durdu ve Patrick McLanahan elleri havada dışarı çıktı. "Sakin olun Albay, burada hepimiz aynı taraftayız" dedi.
    
  "Canı cehenneme," diye bağırdı Wilhelm. "Çavuş, McLanahan'ı gözaltına alın ve onu gözetim altında Triple C'ye koyun."
    
  "Dikkatlice!" - askerlerden biri bağırdı. Wilhelm göz ucuyla bir hareket bulanıklığı yakaladı ve sanki sihirle hangarın yakınında bulunan gri takım elbiseli bir figür, McLanahan'a en yakın askerin hemen yanında gökyüzünde belirdi. Bir anda M-16 tüfeğini askerin korkmuş ellerinden kaptı, ikiye büktü ve ona geri verdi.
    
  Macomber, "Şimdi hepiniz bu saçmalığa son verin," diye bağırdı, "yoksa bir sonraki M-16'yı birinin kafasına vururum."
    
  Diğer silahlı askerler silahlarını kaldırıp Macomber'a doğrulttular ama William ellerini kaldırıp bağırdı: "Silahlar güçlü, silahlar güçlü, indirin onları." Ancak o zaman büyük robotlardan birinin hemen yanında belirdiğini, aralarındaki yirmi otuz metrelik mesafeyi inanılmaz bir hız ve gizlilikle aştığını fark etti. "Tanrı...!" - nefesi kesildi, hayrete düştü.
    
  "Merhaba Albay," dedi Charlie elektronik olarak sentezlenmiş sesiyle. "İyi karar. Hadi sohbet edelim, tamam mı?"
    
  "McLanahan!" - Wilhelm bağırdı. "Burada ne oluyor yahu?"
    
  Patrick, "Görev değişikliği Albay," diye yanıtladı.
    
  "Ne görevi? Kimin misyonu? Görevin bitti. Sözleşmeniz iptal edildi. Birisi kıçınızı Washington'a geri götürene kadar benim yetki alanım altındasınız."
    
  "Yeni bir sözleşmem var Albay ve onu hemen şimdi başlatacağız."
    
  "Yeni sözleşme? Kiminle?"
    
  Ses, "Benimle birlikte Albay," dedi ve Wilhelm'i şaşırtacak şekilde, Patrick's Hummer'ın arka koltuğundan Iraklı Albay Yusuf Jaffar çıktı, arkasında Başkan Yardımcısı Ken Phoenix ve iki Gizli Servis ajanı vardı.
    
  "Jaffar...Yani Albay Jaffar...ne oldu? Ne oluyor?"
    
  Jaffar, "General McLanahan'ın şirketi, Irak Cumhuriyeti hükümeti tarafından... buna özel hizmetler diyelim" sağlamak üzere tutuldu, dedi. "Benim gözetimim altında burada, Nala'da konuşlanacaklar."
    
  "Ama burası benim üssüm...!"
    
  "Yanılıyorsun efendim. Burası Irak'ın hava üssü, Amerikan üssü değil" dedi Jaffar. "Siz burada misafirsiniz, ev sahibi değil."
    
  "McLanahan senin için çalışamaz! O Amerikan".
    
  Patrick, "Scion Aviation International, Irak da dahil olmak üzere dünya çapında üç düzine ülkede faaliyet göstermek üzere Dışişleri Bakanlığı'ndan onay aldı" dedi. "Orijinal sözleşme, hem ABD Merkez Komutanlığı hem de Irak Cumhuriyeti ile ortak bir işbirliği anlaşmasıydı - size az önce bildirdim. Artık Albay Jaffar'a rapor veriyorum."
    
  Wilhelm, "Ama tutuklusun McLanahan," diye itiraz etti. "Hala benim korumam altındasın."
    
  Jaffar, "General benim ülkemde ve üssümde olduğu sürece, sizin kanunlarınıza değil, benim kanunlarıma tabidir" dedi. "O gittiğinde onunla istediğini yapabilirsin ama artık o benim."
    
  Wilhelm ağzını açtı, sonra kapattı ve tam bir şaşkınlık içinde tekrar açtı. "Bu çok çılgınca" dedi sonunda. "Ne yapacağını düşünüyorsun McLanahan?"
    
  Patrick, "Bağdat, Türkleri Irak'tan ayrılmaya ikna etmeye yardımcı olmak istiyor" dedi. "Türklerin önce ülkeyi yağmalamaya başlayacağını, PKK'yı yok etmeye çalışacağını, sonra da sınırda tampon bölge oluşturarak PKK'nın geri dönüşünü zorlaştıracağını düşünüyorlar."
    
  Wilhelm, "Yapacağımız tek şey Türkleri kızdırmak ve çatışmayı genişletmek olacaktır" dedi. "Başkan Gardner'ın bunu yapmanıza izin vereceğini düşünüyorsanız delisiniz."
    
  Jaffar, "Başkan Gardner benim başkanım değil ve o Irak değil" dedi. "Başkan Rashid bunu yapıyor çünkü Amerikalılar bize yardım etmeyecek."
    
  "Sana yardım etmek? Size herhangi bir konuda yardımcı olabilir miyim Albay?" - Wilhelm neredeyse yalvararak sordu. "Türkiye ile savaş başlatmamızı mı istiyorsunuz? Bu Türk istilalarının nasıl çalıştığını biliyorsunuz Albay. Geliyorlar, bazı izole kamplara ve barınaklara saldırıyorlar ve evlerine dönüyorlar. Bu sefer biraz daha derine indiler. Ne olmuş? Herhangi bir araziyi gasp etmekle ilgilenmiyorlar."
    
  Jaffar, "Ve General McLanahan bunun olmayacağından emin olmak için burada olacak" dedi. "Amerika buna müdahale etmeyecek"
    
  "Benim alayımı McLanahan ve onun robot uçakları ve robotlarıyla mı değiştireceksin... o şeyler ne olursa olsun?" diye sordu. "Küçük bölüğü en az dört Türk piyade tümenine karşı mı?"
    
  Jaffar, "Amerikalıların çok az inancı olduğunu söylüyorlar; sadece burunlarının dibinde olana inanıyorlar" dedi. "Bunun sizin için de geçerli olduğunu gördüm Albay Wilhelm. Ama General McLanahan'ın muhteşem uçaklarına ve silahlarına bakıyorum ve tek gördüğüm fırsat. Belki sizin de söylediğiniz gibi Türkler topraklarımızı ele geçirip masum Iraklıları öldürmeyecek ve generalin silahlarına ihtiyacımız olmayacak. Ancak bu, şimdiye kadar Irak'a giren en büyük grup ve korkarım ki birkaç kampı yok etmekle yetinmeyecekler."
    
  Jaffar Wilhem'e doğru yürüdü ve tam önünde durdu. "Siz iyi bir asker ve komutansınız Albay" dedi, "ve birliğiniz cesur ve halkım ve ülkem için çok şey feda etti. Ama başkanınız Irak'tan ayrılıyor."
    
  Wilhelm, "Bu doğru değil Albay" dedi.
    
  Jaffar, "Başkan Yardımcısı Phoenix bana Bağdat'a gitmesi ve hükümetimle Türk işgali hakkında konuşması emrinin verildiğini söyledi" dedi ve şöyle devam etti: "Irak'ta bir güvenlik tampon bölgesinin oluşturulması da dahil. Gardner sadece bu işgale göz yummakla kalmıyor, aynı zamanda Türkleri yatıştırmak için Irak topraklarından vazgeçmeye de hazır. Bu kabul edilemez. Size ve üssümdeki kuvvetlerinize bakıyorum ve sadece halkım için zorluklar görüyorum."
    
  Patrick'in yanına yürüdü ve rampanın üzerindeki Teneke Adam'a ve CID birimine baktı. "Ama General McLanahan'a ve silahlarına bakıyorum ve umut görüyorum. Savaşmaya hazır. Konu parayla ilgili olabilir ama en azından adamlarını Irak'taki savaşta yönetmeye istekli."
    
  Wilhelm'in ifadesi öfkeden şaşkınlığa ve tamamen kafa karışıklığına dönüştü. "Duyduklarıma inanmıyorum" dedi. "Burada koca bir tugayım var... Ve Türk işgalinin ortasında hiçbir şey yapmam mı gerekiyor? Sen görevleri tamamlayıp bunları gönderirken arkama yaslanıp izlemem mi gerekiyor... bu teneke oyuncakları? Bağdat Türklerle savaşa mı girecek? Beş yıl önce organize bir ordunuz yoktu! İki yıl önce biriminiz mevcut bile değildi."
    
  Başkan Yardımcısı Phoenix, "Kusura bakmayın Albay ama burada kendinize yardımcı olduğunuzu sanmıyorum" dedi. Ordu albayına yaklaştı. "Haydi komuta merkezinize gidelim, Washington'u olup bitenler hakkında bilgilendireyim ve talimat isteyeyim."
    
  "Bu saçmalığa inanmıyorsunuz değil mi efendim?"
    
  Phoenix, "Şu anda fazla seçeneğimiz olduğunu düşünmüyorum Albay" dedi. Elini Wilhelm'in omuzlarına koydu ve onu Humvee'sine geri götürdü. "Kızınızın üniversiteye gidişini izlemek gibi bir şey, değil mi? Onlar yeni bir hayata hazırlar ama siz onları uğurlamaya hazır değilsiniz."
    
  William ve adamları gittikten sonra Yusuf Jaffar, "Peki General McLanahan," dedi, "siz Amerikalıların dediği gibi, top artık sizde. Bağdat'ın isteklerini biliyorsun. Şimdi ne yapacaksın?
    
  Patrick, "Sanırım artık Türklerin gerçek niyetini kontrol etmenin zamanı geldi" dedi. "Şu ana kadar herkes çok işbirlikçi davrandı, bu iyi bir şey ama hâlâ çok sayıda asker ve hava gücüyle ülkenizdeler. Bakalım ısrar edince ne yapacaklar."
    
    
  YEDİNCİ BÖLÜM
    
    
  Cesaret, yaşamın huzur vermenin bedelidir.
    
  -AMELIA EARHART
    
    
    
  Nakhla Müttefik Hava Üssü, IRAK
  ERTESİ SABAH
    
    
  "Ana kapıda trafik var efendim!" - Nahla hava üssünü çevreleyen birliklerin Türk kaptanı taşınabilir radyosunda duydu. "Savaş araçları çıkış için sıraya giriyor!"
    
  "Bomba!" - kaptan yemin etti. "Ne oluyor?" Kahvesini pencereden dışarı attı ve zırhlı personel taşıyıcısından indi. Amerikan bayrağı ve römork taşıyan bir Humvee ele geçirme bölgesine girdi ve römorklu başka bir Humvee dışarıda bekliyordu. Her aracın silah taretlerine makineli tüfekler ve el bombası fırlatıcıları takılıydı , ancak yine de kanvas örtüleri vardı, istiflenmiş konumda kilitlenmişti ve topçu pozisyonları donatılmamıştı.
    
  "Nereye gittiklerini sanıyorlar?" diye sordu Türk piyade yüzbaşısı.
    
  "Onları durdurmalı mıyız?" - ilk çavuş ona sordu.
    
  Kaptan, "Bize saldırmadıkça eylemlerine müdahale etme emrimiz yok" dedi. Bunun dışında sadece gözlemliyor ve raporluyoruz."
    
  Türkler ilk Humvee'nin dışarı çıkmasını, ardından ana kapıdan uzaklaşmasını ve ikinciyi beklemek için durmasını izledi. Türk kaptan öndeki arabanın ön yolcu koltuğuna yaklaştı. "Günaydın efendim" dedi. Bunun bir sivil olduğunu gördü. Amerikalıların askeri üslerinde çalışmak üzere pek çok sivili kiraladığını biliyordu ama onlardan birini burada görmek oldukça tuhaftı.
    
  Adam garip ama anlaşılır bir Türkçeyle, "Tamam sabah... yani jiünaydın," dedi. "Nasılsın?"
    
  Kaptan alçak sesle, "Çok iyi efendim," dedi. Amerikalı sadece gülümsedi ve başını salladı. Türk, Hummer'ın içine bakma fırsatını değerlendirdi. Arka koltuklarda iki sivil vardı ve en arka koltukta yeşil bir brandanın altında bir sürü malzeme vardı. Bir sivil yolcunun askeri olduğu ortaya çıktı ve bir ceketin örttüğü tüplü dalgıç kıyafetine benzeyen tuhaf bir ekipman giyiyordu. Dümdüz ileri baktı ve Türk'ün bakışlarına cevap vermedi. Altı metrelik düz yataklı römork boştu.
    
  Amerikalı sağ elini uzattı. "John Ustalar"
    
  Türk kaptan kaşlarını çattı ama elini tutup sıktı. "Yüzbaşı Evren."
    
  John, "Tanıştığımıza memnun oldum" dedi. Etrafa baktı. "Arkadaşlar burada iyi misiniz? Size önerebileceğimiz bir şey var mı?"
    
  "Hayır efendim" dedi Evren. Bir açıklama bekledi ama adam gevezelikten başka bir şey önermeye ilgisiz görünüyordu. "Nereye gittiğinizi sorabilir miyim efendim?"
    
  "Sadece etrafta dolaşıyorum."
    
  Evren, Humvee sürüsüne baktı, ardından yüzünde sert bir ifadeyle tekrar John'a döndü. "Bu saatte ve römorklarla mı?"
    
  "Neden? Birkaç haftadır burada, Irak'tayım ve kırsalda hiçbir şey görmedim. İşler iyiye giderken bunu yapmanın daha iyi olacağını düşündüm."
    
  Evren adamın söylediklerinin yarısını bile anlamamıştı ve o aptal gülümsemesinden sıkılmaya başlamıştı. "Nereye gittiğinizi ve römorklarla ne yapmayı planladığınızı sorabilir miyim efendim?" çok daha ısrarla tekrarladı.
    
  "Çok yakın." John parmağıyla bir daire çizdi. "Etrafında. Burada bir yerlerde."
    
  Evren adama sinirlenmeye başlamıştı ama onu gözaltına alma yetkisi yoktu. "Lütfen diğer askeri araçlara dikkat edin efendim" dedi. "Bazı büyük araçlarımızın sürücü görüş alanı sınırlıdır. Bir ana muharebe tankıyla çarpışmak sizin için talihsizlik olur."
    
  Örtülü tehdidin Amerikalı üzerinde hiçbir etkisi yok gibi görünüyordu. "Diğerlerine de söyleyeceğim," dedi tembelce. "Bahşiş için teşekkürler. Ve şimdi elveda." Ve konvoy yola çıktı.
    
  "Ne yapmalıyız efendim?" - ilk çavuşa sordu.
    
  Evren, "Kontrol noktaları giderken bana yerlerini söylesin, sonra da onları takip edecek birini gönderin" dedi. Birinci çavuş hızla uzaklaştı.
    
  Humvee konvoyu üssün etrafında kuzey tarafından halka açık otoyol boyunca ilerledi. Bir kavşakta Türk ordusuna ait bir kontrol noktasından geçtiler ve burada askerler araçların içine bakabilsin diye durduruldular, ancak durdurulmadılar veya aranmadılar. Birkaç mil daha kuzeye gittiler, sonra otoyoldan çıkıp çamurlu, açık bir araziden geçerek kuzeye doğru ilerlediler. İleride, aralarında sarı "Dikkat" ve "İzinsiz Girmeyin" bantlarının gerildiği yere çakılmış kazıklar gördüler ve birkaç yüz metre gerilerinde Scion Aviation International XC-57 Loser'ın enkazı vardı.Türk füzeleri görünüşe göre uçağı doğrudan ıskaladı. ancak yakınlık fitilleri, gövdeye monte edilmiş motorların yakınında savaş başlıklarını patlattı, bunlardan ikisini kesip uçağı yere gönderdi. Sol ön tarafa indi, sol kanadın çoğunu ve burnun sol kısmını ezdi ve orada bir yangındı, ancak geri kalanı Uçakta orta derecede hasar vardı; uçağın sağ tarafının çoğu nispeten hasarsızdı.
    
  Lenta sınırında yalnız bir Rus IMR mühendislik aracı park edilmişti ve iki Türk askeri nöbet tutuyordu. IMR'nin arkasına monte edilmiş bir vinç ve önünde buldozeri anımsatan bir bıçak vardı. Konvoyun yaklaştığını gören askerler sigara ve kahveyi bırakıp telsizlerini açtılar. "Hayr, hayır!" - biri kollarını sallayarak bağırdı. "Durun! Gidin!"
    
  John Masters Humvee'den indi ve çamurun içinden askerlere doğru yürüdü. "Günaydın! Günaydın!" - O bağırdı. "Nasılsın? Aranızda İngilizce konuşan var mı?"
    
  "Buraya gelme! Kalmayın! - asker bağırdı. "Teklikeli! Burası tehlikeli! Yasaktır! Yasaklı!"
    
  John, "Hayır, hiç de tehlikeli değil" dedi. "Görüyorsun, bu benim uçağım." Göğsünü okşadı. "Benim. O bana ait. Birkaç parça alıp kontrol etmek için buradayım."
    
  Birinci asker ellerini çapraz bir hareketle yüzünün önünde salladı, ikincisi ise tüfeğini kaldırdı, doğrultmadı, herkesin görmesini sağladı. "Giriş yok," dedi ilki sertçe. "Yasaklı".
    
  John, "Beni kendi uçağımı keşfetmekten alıkoyamazsınız" dedi. "Irak hükümetinden izin aldım. Sizler Iraklı bile değilsiniz. Beni durdurmaya ne hakkın var?"
    
  İlk asker, "Giriş yok" dedi. "Ayrılmak. Geri gitmek." Telsizini çıkardı ve ikinci asker bariz bir tehditkar hareketle tüfeğini iskele tarafına doğru kaldırırken konuşmaya başladı. İlk asker raporunu telsizle iletmeyi bitirdiğinde sanki genci uzaklaştırmaya çalışıyormuş gibi kollarını salladı ve bağırdı: "Hemen dışarı çıkın. Siktir git! İleri!"
    
  John, "Uçağıma bakmadan gitmiyorum... sizin uçağıma ne yaptığınızı" dedi. Hızla iki askerin yanından geçip uçağa doğru yürüdü. Askerler, kafaları karışmış ve her geçen saniye daha da öfkeli bir halde, Türkçe emirler yağdırarak onu takip etmeye başladılar. John ellerini kaldırdı ve daha hızlı geri yürüdü. "Çok uzun kalmayacağım arkadaşlar, ama uçağıma bir bakacağım. Beni yalnız bırakın!" John uçağa doğru koştu.
    
  "Dur! Durmak!" İkinci iri adam tüfeğini atış pozisyonuna kaldırdı ama görünüşe göre bir uyarı atışı yapmak için John'a nişan almadı. "Dur yoksa ben..."
    
  Aniden, göz açıp kapayıncaya kadar tüfek elinden kapıldı. Asker arkasını döndü... ve tepeden tırnağa koyu gri bir takım elbise giymiş, bilim kurgu çizgi romanlarından fırlamış gibi gözsüz bir miğfer, derisinin her yerinde ince esnek tüplerden oluşan bir çerçeve, kalın eldivenler ve botlar bulunan bir adam gördü. "Aman Allahım...!"
    
  Figür, elektronik olarak sentezlenmiş Türkçeyle "Kaba olmayın" dedi. "Silah yok," inanılmaz bir hızla uzanıp ikinci askerin taşınabilir vericisini kaptı, "ve telsiz de yok. Onları ancak bana uslu durabileceğini gösterirsen geri veririm." Türkler geri çekildiler, sonra yakalanmayacaklarını anlayınca kaçmaya başladılar.
    
  John, hasarlı XC-57'ye doğru ilerlerken, "Hadi millet, gidelim" dedi. "Bak, sana o kadar da kötü olmayacağını söylemiştim."
    
  Patrick McLanahan, Wayne Macomber'a telsizle "Bir numaralı alçak, ben Genesis" dedi. "Yaklaşık on dakika uzaklıkta size doğru gelen birkaç araba var." Patrick, 767 yük gemisi tarafından taşınan, seyir füzesi ile sörf tahtası karışımına benzeyen AGM-177 Wolverine adında küçük bir insansız saldırı uçağını fırlattı. Tipik olarak havadan fırlatılıyordu, ancak kamyona monteli bir mancınıkla fırlatılma kabiliyetine sahipti. Wolverine, kendisi için programlanan hedefleri otonom olarak bulabilmek, saldırabilmek ve yeniden saldırabilmek için kızılötesi ve milimetre dalga görüntüleme ve hedefleme sensörleri taşıyordu. Farklı türdeki hedeflere saldırmak için üç dahili silah bölmesine sahipti ve ayrıca kamikaze tarzında uçarak dördüncü bir hedefe de saldırabiliyordu. "Radar helikopteri yaklaşık on dakika doğuda tespit etti" diye ekledi. "Bu tarafa mı gidiyor yoksa sadece devriye mi geziyor bilmiyoruz ama çok yakın."
    
  Macomber, "Kabul edildim, Genesis," diye yanıtladı. Humvee'nin gelmesi için el salladı. "Hadi, misafirimiz var, oraya git ve o entelektüele yardım et," diye emretti. "Buradan bir an önce çıkmak istiyorum." Humvee'ler yanaştı ve teknisyenler uçağı açmak için elektrikli aletleri boşaltmaya başladı.
    
  John Masters radyoda "En azından bütün gün, muhtemelen önümüzdeki iki gün boyunca burada olacağım" dedi.
    
  Macomber telsizden, "Ustalar, tüm uçağı üsse geri götürmek için burada değilim" diye yanıt verdi. "Tüm gizli malzemeleri ve yalnızca dokunulmamış önemli kara kutuları alın ve buradan gidelim. Arkamızda 300 Türk askeri, bölgede ise 50 bin Türk askeriyle açık bir şekilde operasyon yapıyoruz." Bu hatırlatma herkesin biraz daha hızlı çalışmasını sağlıyor gibiydi.
    
  Patrick telsizle "Bu helikopter kesinlikle size doğru geliyor" dedi. "Yaklaşık yedi dakika içinde. Kara birliklerinin sayısı arttı; artık altı araç, dört zırhlı personel taşıyıcı ve iki zırhlı araç var gibi görünüyor. Uçak neye benziyor?"
    
  Fermuar, "Ustalar o kadar da kötü görünmediğini söylüyor" dedi. "Sanırım yerdeki dumanı tüten bir delikten başka bir şey olmasaydı bunu söylerdi."
    
  "Bu konuda haklısın. Tamam, otoyolun kuzeyinde ve güneyinde barikatlar kuruyorlar ve altı araba da size doğru geliyor."
    
  "Kabul edilmiş".
    
  "Mutlaka gerekmedikçe dövüşmek yok, Alçak. Hala arkadaşız, unutma."
    
  "Biliyorum. Şu ana kadar son derece samimi ve tatlı davrandım."
    
  "Şimdi otoyolda görünür olmaları gerekir."
    
  Wayne arkasına döndüğünde kamyonlardan tüfekleri indirilen toplam yirmi kadar askeri, kamyonların yanlarında nöbet tutan ve kendi ekipmanlarını boşaltan zırhlı personel taşıyıcıları ve ana kapıda konuşan Yüzbaşı Evren John'u gördü. dürbünle onları inceliyordu. "İç yüzü. Şu ana kadar sadece piyade silahlarını görüyorum. Alçak, bu bir, bir tazımız var, hazırlanın." Birkaç dakika sonra Fermuar, birkaç askerin ve Yüzbaşı Evren'in zırhlı personel taşıyıcılarına binerek yavaş yavaş onlara doğru ilerlediğini gördü. "İşte geliyorlar."
    
  Evren'in ZPT'si Fermuar'ın otuz metre kadar önünde durdu ve beş asker atlarından indi, yaklaşık altı metre arayla yayıldılar ve tüfeklerini kaldırmış halde yere yüzüstü yattılar. Fermuar, zırhlı personel taşıyıcının çatısındaki topçu kulesinde bir adam olduğunu ve 12,5 mm'lik bir makineli tüfeğin namlusunun doğrudan ona doğrultulmuş olduğunu fark etti; Fırlatma kılavuzuna Humvee'lerden birini hedef alan Rus yapımı AT-3 Sagger tanksavar füzesi yerleştirildi. İkinci zırhlı personel taşıyıcı, keskin bir şekilde XC-57'ye doğru dönerek uzaklaştı.
    
  "Sen!" Evren İngilizce bağırdı. "Ellerini kaldır ve arkanı dön!"
    
  Fermuar, elektronik tercümanı aracılığıyla Türkçe olarak "Hayır" yanıtını verdi. "HAYIR. Bizi yalnız bırak."
    
  "Uçağa binmenize izin verilmiyor."
    
  Wak, "Irak hükümetinden ve uçağın sahibinden iznimiz var" dedi. "Bu meşru bir kurtarma operasyonudur. Bizi yalnız bırak."
    
  "Tekrar ediyorum, ellerinizi kaldırın ve arkanızı dönün, yoksa ateş açacağız."
    
  "Ben Amerikalıyım, silahsızım ve Irak hükümetinden iznim var. Sen bir Türk askerisin. Emirlerine itaat etmiyorum."
    
  Şimdi Evren'in kafası karışmış görünüyordu. Taşınabilir vericisini çıkardı ve konuştu. Komuta ağı üzerinden Vak, "Açıkçası angajman kurallarının sınırına ulaştı" dedi. "İşin ilginçleşmeye başladığı yer burası. İkinci zırhlı personel taşıyıcıya dikkat edin; o benim kanadımı koruyor ve sana doğru geliyor."
    
  Charlie Turlock'tan "Önce yakalandım" yanıtı geldi.
    
  Patrick, "Helikopter yaklaşık beş dakika uzaklıkta alçak," dedi.
    
  "Kabul edilmiş. Umalım ki bu sadece televizyon haberleri olsun." Fermuar bir an düşündü. "Bu makineli tüfek ve bu zırhlı personel taşıyıcısındaki Sagger füzesi konusunda endişelenmeye başladım arkadaşlar" dedi. "Millet, Humvee'den uzakta saklanacak bir yer bulsun." Tercümanı aracılığıyla "Silahlarınızı derhal bırakın!" dedi.
    
  "Derhal teslim olacaksınız, yoksa ateş açacağız!" Evren bağırdı.
    
  Fermuar, "Sizi uyarıyorum, silahlarınızı bir kenara bırakın ve bizi yalnız bırakın, yoksa sizinle ilgileneceğim" dedi. "Bu NATO müttefikleri saçmalığı umurumda değil; silahlarınızı bırakın ve uzaklaşın, yoksa hepiniz hastanede uyanırsınız."
    
  Vak, Teneke Adam'ın kostümüne yerleştirilmiş hassas mikrofonlardan Evren'in "ateş" kelimesini söylediğini duydu. Üç mermilik bir tüfekle ateş açıldı ve üç mermi de Macomber'ın sol uyluğuna isabet etti. Macomber, "Tanrı korusun," diye homurdandı. "Bu adam beni bacağımdan vurdu."
    
  Charlie, "Sadece seni incitmeye çalışıyordu" dedi. "Sakin ol Fermuar."
    
  Evren, tüm kurşunların isabet ettiğini açıkça görse de, figürün hala ayakta olduğunu görünce açıkça irkildi. Fermuar Türkçe "Bir uyarı daha dostum" diye bağırdı. "Silahını bırakmazsan yumruklarımla kafatasına küçük bir melodi çalacağım."
    
  Evren'in "On ekey, bebe, sikak!" dediğini duydu, bu da "On iki ve bebeğim, devam et" anlamına geliyordu ve Fermuar telsizle "Korumak için zırhlı personel taşıyıcıları devre dışı bırakın!" Tam o sırada 12,5 mm'lik makineli tüfek nişancısı ateş açtı.
    
  Süper basınçlı hava akışı sağlayan Fermuar havaya uçtu ve zırhlı personel taşıyıcısının üzerine indi. Nişancı ona doğru yüzerken onu takip etmeye çalıştı, neredeyse kendini kubbeden düşürüyordu. Fermuar yere indikten sonra makineli tüfeğin namlusunu, serbest bırakılmayan gazların basıncından silah patlayana kadar büktü. Ancak AT-3'ü durduracak kadar hızlı değildi. Tel güdümlü füze Humvee'lerden birine çarptı ve onu bir ateş bulutu halinde uçurdu. "Herşey yolunda?" telsizle konuştu.
    
  John Masters, "Herkes için açıktı" dedi. "Uyarı için teşekkürler".
    
  "Artık biraz kafa kırabilir miyim General?" - Macomber'a sordu.
    
  Patrick, "John'a ve teknisyenlere saldırmadıkları sürece kimsenin incinmesini istemiyorum, seni alçak" dedi. "Sadece silahlarını alın."
    
  "Bu 'Kumbaya' rutinine ne zaman son vereceğiz efendim?" - Macomber alçak sesle sordu. "Alçak iki, on iki nokta beşi ve Sagger'ı zarar vermeden çıkarabilir misin..." Ancak o anda ikinci zırhlı personel taşıyıcının çatısında küçük bir patlama meydana geldi ve topçu kubbeden dışarı atlayarak kapıyı çaldı. üniformanızdan kıvılcımlar ve küçük bir alev çıkıyor. "Teşekkür ederim".
    
  "Bundan bahsetme," dedi Charlie.
    
  ZPT'den atlayıp Evren'e yaklaşan Fermuar'a Türkler sürekli tüfekle ateş açtı; Fermuar Evren'i ceketinden yakalayıp yerden kaldırana kadar ateş etmeyi bırakmadılar. "Senden kibarca bizi yalnız bırakmanı istedim," dedi Fermuar. "Artık daha az nazik olacağım Arcadas." Çarpma, bir tenis topu atmak kadar kolay bir şekilde Evren'i yüz metre kadar havaya, neredeyse otoyola kadar uçurdu. Daha sonra koşarak çevredeki kaçmayan diğer Türk askerlerine de aynısını yaptı. "Bu normal mi, Genesis?"
    
  Patrick, "Kendini tuttuğun için teşekkürler alçak," diye yanıtladı.
    
  Macomber başka bir ZPT'ye atladı ama Türk birlikleri çoktan kaçmıştı... çünkü Charlie Turlock'un kaza alanının diğer tarafını koruyan sibernetik piyade aygıtının üzerinde olduğunu gördüler. Kendi elektromanyetik raylı silahını ve yüksek patlayıcı parçalanma özelliğine sahip dikey olarak fırlatılan sekiz füze, anti-personel bombaları ve sis savaş başlıkları ile Humvee'ye yeniden yükleme yapmak için bir sırt çantası içeren kırk milimetrelik roketatarlı bir sırt çantası taşıyordu. "Her şey yolunda mı, İkinci?"
    
  Charlie, "Benim için her şey açık," diye yanıtladı. Doğuyu işaret etti. "Bu helikopter görünürde. Standart bir Huey'e benziyor. Kapıyı vuran kişiyi görüyorum ama başka silah yok."
    
  "Eğer o silahı adamlarımızın yakınına doğrultursa, alın."
    
  "Onu zaten vurdum. Sanki kapıda yanında bir kameraman da vardı. Gülümse; gizli bir kamerayla çekiliyorsun."
    
  "Sadece harika. Sahipler...?"
    
  John, "Daha tüm erişim kapılarını bile açmadım Wayne," dedi. "Neyin ne olduğunu anlamam en az bir saatimi alacak. Ana bileşenlerin ve LRU'nun çıkarılması fazla zaman almayacaktır; en fazla üç saat. Ama en az sekiz saat istiyorum...
    
  Fermuar, "Sekiz dakikanız, hatta sekiz saatiniz var mı bilmiyorum ama hareket edin, onları elimizden geldiğince oyalayacağız" dedi.
    
  John, "Belki bize yardım etseydin daha hızlı bitirirdik," diye önerdi.
    
  Fermuar zırhının içinde içini çekti. "Bunu söylemenden korktum" dedi. "Charlie, güvenliğin var. Bir süre tamirci olarak çalışacağım."
    
  "Seni anlıyorum. Bu helikopter yörüngemize giriyor. Fotoğraf çekiyorlarmış gibi görünüyor. Kapıyı vuran kişi yerdeki hiçbir şeyi takip etmiyor."
    
  "Eğer kavga edecekmiş gibi görünüyorsa, onu sıkıştırın."
    
  "Memnuniyetle".
    
  John, "Biz mühendisiz, tamirci değil," diye düzeltti. "Ama sen bir bombacı olacaksın."
    
  "Eh, bu daha çok gerçeğe benziyor," dedi Fermuar.
    
    
  OVAL OFİS, BEYAZ SARAY, WASHINGTON, DC.
  KISA BİR ZAMAN SONRA
    
    
  Başkan telefonu aldı. "Merhaba Başkan Hirsiz. Bu Başkan Gardner. Bugün senin için ne yapabilirim?"
    
  Ankara'dan Kurzat Hirciz, "Savaş aramıyorsanız bir kez olsun dövüş köpeklerinizi geri çekebilirsiniz efendim" dedi.
    
  "Musul'un kuzeyindeki kaza mahallindeki olayı mı kastediyorsun?" - Gardner sordu. "Anladığım kadarıyla 3 askeriniz yaralandı, 2 zırhlı araç da hasar gördü. Kesinlikle?"
    
  "Bu kasıtlı saldırının bir açıklaması var mı?"
    
  "Irak hükümetiyle konuşmanız gerekecek. ABD hükümetinin bununla hiçbir ilgisi yok."
    
  "Bu doğru değil. Bunlar... bunlar Amerikan silah sistemleri. Bütün dünya bunu biliyor."
    
  Gardner, kendisi ve ekibinin Nala'dan Başkan Yardımcısı Ken Phoenix'ten telefon aldıkları anda ortaya attıkları bir hikayeyi kullanarak, "Robot ve zırhlı komando deneysel tasarımlardı ve hiçbir zaman doğrudan ABD hükümeti tarafından kullanılmadı" dedi. "Bunlar, ABD Ordusu'nun Irak'taki kuvvetlerinin güvenliğini sağlamak üzere anlaştığı özel bir şirkete ait."
    
  "Yani gerçekten Amerikan hükümeti için çalışıyorlar!"
    
  Gardner, "Hayır, çünkü casus uçağınızdaki olaydan sonra hükümetimle olan sözleşmeleri derhal feshedildi" dedi. "Şirket daha sonra Irak hükümetinden bir sözleşme aldı. Bu olay yaşandığında Iraklılar için çalışıyorlardı. Dürüst olmak gerekirse birliklerinizin neden kaza mahalline geldiğini bile bilmiyorum. Uçağı soymadılar, değil mi?"
    
  Hirsiz, "Böyle bir ima beni öfkelendirdi efendim" dedi. "Türk askeri suçlu değildir. Uçak, bir Türk uçağının düşürülmesine ve Türk pilotun öldürülmesine karışmıştı; askerler resmi bir soruşturma başlayana kadar uçağı korudular."
    
  "Anladım. Niyetinizi Iraklılara ve bize daha iyi iletmeliydiniz. Ama bir işgalin ortasında bu zor olurdu, değil mi?"
    
  "Peki şimdi planınız bu mu Bay Gardner: Amerika'nın eylemlerinin suçunu Iraklıların üstlenmesine izin vermek?"
    
  "Sayın Başkan, birlikleriniz Irak topraklarında, Irak köylerini bombalıyor ve Iraklı sivilleri öldürüyor..."
    
  "Biz sadece PKK'lı teröristleri, masum Türkleri katleden teröristleri hedef alıyoruz efendim!"
    
  "Anlıyorum efendim, PKK konusunda bir şeyler yapılması gerektiğine katılıyorum ve ABD bu konuda Türkiye'ye daha fazla yardım sözü verdi. Ancak Irak'a tam kapsamlı bir kara işgalini onaylamıyoruz. İstenmeyen sonuçlara karşı seni uyarmıştım.
    
  "Nahla'daki müteahhitlere gelince; onlar Iraklılar için çalışıyorlar ve doğrudan kontrolümüz altında değiller ama biz hâlâ Irak'ın müttefikiyiz ve sizi savunabiliriz. Amerika Birleşik Devletleri, müteahhitler de dahil olmak üzere tüm tarafların derhal ateşkese varmasını kolaylaştırmak için Türkiye, Bölgesel Kürt Yönetimi ve Irak ile masaya oturmaktan memnuniyet duyacaktır; asker çekilme programı; ve PKK'lı teröristlerin sınırı geçmesini önlemek amacıyla Irak-Türkiye sınırında uluslararası gözlemciler de dahil olmak üzere daha kapsamlı güvenlik önlemleri alınması. Ama Türk birlikleri Irak'ta muharebe operasyonları yürüttüğü sürece hiçbir şey olmayacak efendim."
    
  Hirsiz öfkeyle, "Yani bu bir komplo: Amerika bu robotları Türk birliklerine karşı kullanıyor, işin içinde değilmiş gibi davranıyor ama sonra ateşkes olduğu sürece müzakerelere arabuluculuk yapmayı teklif ediyor" dedi. "Türkiye bir kez daha her şeye boyun eğmeye zorlanan, bir kenara itilen, görmezden gelinen bir mağdurdur. O zaman bir Türk uçağının düşürüldüğünü, bir polis karakolunun yerle bir edildiğini kimse fark etmiyor."
    
  Gardner, "İnan bana Sayın Başkan, Türkiye'ye yardım etmek istiyoruz" dedi. "Türkiye, Amerika'nın en önemli dostlarından ve müttefiklerinden biridir. Öfkenizi anlıyorum. Sınırda devriye gezmek için gözlemciler, teknoloji ve hatta personel gönderebiliriz. Ama çatışmalar devam ettiği sürece hiçbir şey olmayacak. Derhal durmalılar ve Türk askeri Irak'ı terk etmelidir. Başka yolu yok."
    
  Hirsiz, "Sınırımızdaki uluslararası gözlemcilerle anlaşmamızın tek yolu var Bay Gardner: Kürdistan Bölgesel Yönetimi PKK'yı ve bağımsız bir Kürdistan devleti kurma yönündeki tüm planları reddetmelidir" dedi. "KBY bayrağını tüm kamusal alanlardan kaldırmalı, PKK liderlerini tutuklayıp yargılamak üzere bize teslim etmeli, tüm PKK eğitim üslerini dağıtmalı ve PKK'yı destekleyen tüm şirketleri kapatmalıdır."
    
  Başkan Gardner bir anlık kafa karışıklığının ardından, "Sayın Başkan, istediğiniz şey imkansız" dedi. "KBY, Kuzey Irak'ta anayasal olarak yetkilendirilmiş Kürt bölgesini yönetiyor. Bildiğim kadarıyla hiçbir zaman PKK"ya destek vermediler."
    
  Hirsiz, "KBY var olduğu ve kendi topraklarını Irak'ın geri kalanından ayırmaya çalıştığı sürece PKK bunu başarmak için terörizmi kullanacaktır" dedi. "KBY liderliğindeki bazı üyelerin gizlice para aklayan, Irak'tan ve yurt dışından Türkiye'ye silah ve malzeme taşıyan işletmelere sahip olduğunu siz de benim kadar biliyorsunuz. Sadece Türkiye değil, pek çok kişi Irak PKK'sını IKBY'nin gizli askeri kanadı olarak görüyor."
    
  Gardner, "Bu saçmalık Sayın Başkan," diye ısrar etti. "KBY ile PKK arasında herhangi bir ilişki yok"
    
  Hirsiz öfkeyle, "Her ikisi de Türkiye, Irak, İran ve Suriye vilayetlerine bölünmüş bağımsız bir Kürdistan istiyor" dedi. "Kürdistan Bölgesel Yönetimi, PKK gibi bir terör örgütünü açıkça tanımak istemediği için onları gizlice destekliyor ve kapatmaya yönelik her türlü çabaya karşı çıkıyor. Bu derhal durdurulacak! KBY, Irak'ın üç vilayeti olan Dohuk, Erbil ve Süleymaniye'yi yönetebilir, ancak bunu bağımsız bir Kürdistan'ı savunmadan veya Türkmen çoğunluğunun bulunduğu batı illerine genişleme girişiminde bulunmadan yapmalıdır. Aksi halde ilerlememiz devam eder."
    
  Joseph Gardner çaresizlik içinde elini yüzünde gezdirdi. "Yani müzakere etmeyi kabul edecek misiniz, Sayın Başkan?"
    
  Hirsiz, "KBY bağımsız bir Kürdistan devletini desteklemeyi bırakmayı, PKK'yı kınamayı ve liderlerini insanlığa karşı suçlardan yargılamayı kabul edene kadar müzakere yok" dedi. "Bağdat ve Erbil, Irak'taki PKK'yı kontrol altına alamazsa ve onları masum Türkleri öldürmeye son vermeye zorlayamazsa biz bu işi yaparız. İyi akşamlar efendim." Ve telefonu kapattı.
    
  Başkan telefonu kapattı. "İnsanların bu kadar eğlenmesine izin verilmemeli" diye mırıldandı. Oval Ofis'te danışmanlarına seslendi . "KBY'ye tüm bağımsızlık planlarını durdurmasını mı söylemeliyim?" Parmaklarını şıklattı. "Elbette yapabiliriz. Irak'ta her şeyin yolunda olduğu tek bölge ve Hirsiz buranın kapatılmasını istiyor. Efsanevi".
    
  Genelkurmay Başkanı Walter Cordus, "Ama müzakerelerin kapısını açtı efendim" dedi. "Her zaman üst sıralarda yer alın ve herkesin ortada bir yerde buluşmasını umun." Başkan ona yan gözle baktı. En azından bu müzakerelerin başlangıcı."
    
  Başkan, "Sanırım buna böyle diyebilirsiniz" dedi. "Bütün bunları duydun mu Ken? Stacey mi?
    
  Nala Müttefik Hava Üssü'nden Ken Phoenix, "Evet Sayın Başkan" dedi. "Türk Hava Kuvvetlerimiz, Erbil ve Dohuk illeri başta olmak üzere Irak'ın kuzeydoğu illerinde saldırılar gerçekleştiriyor. Türkler şehirlerine ve köylerine saldırırken IKBY veya Bağdat'ın müzakere edeceğinden şüpheliyim."
    
  Kuzey Atlantik Antlaşması Örgütü'nün Belçika'nın Brüksel kentindeki Dışişleri Bakanı Stacy Anne Barbeau, "NATO, Türkiye'ye ateşi kesmesini emreden bir kararı görüşmek üzere bugün toplanacak" dedi. "Fakat karar zaten ateşkes talebine indirgenmiş durumda. Türklerin konseyde önemli bir desteği var; Türkiye'nin Türkiye'deki Kürtlere daha fazla yardım, hükümette daha güçlü bir ses ve daha az kültürel ve dini kısıtlama sağlama çabalarına rağmen PKK'nın devam eden saldırılarına sempati duyuyorlar. Türkiye'nin NATO veya Avrupa Birliği'nden çok fazla baskı göreceğini düşünmüyorum."
    
  Başkan, "Kongreden de pek bir şey alamıyorlar" dedi. "Çoğu Kürdistan sorununu anlamıyor ama terörü anlıyorlar ve şu anda PKK'yı sorun olarak görüyorlar. Türkiye Irak'ta kalacak ve özellikle de çatışmayı genişletmeye çalışırlarsa kamuoyu değişecek."
    
  Barbeau iğneleyici bir tavırla, "Ve ihtiyaç duydukları son şey çatışmayı tırmandırmak için bir bahane... bu da beni McLanahan'a geri getiriyor," dedi. "Onun orada ne işi var Sayın Başkan Yardımcısı?"
    
  Phoenix, "Görünüşe bakılırsa Iraklıların Türklere karşı savunmasına yardım edecek" diye yanıtladı. "Düşen uçağına yaptığı bu görev, Türk ordusunun ne yapacağını görmek için bir testti. Kaza mahalline gidene kadar hiçbir şey yapmamış gibi görünüyorlar. Türkler uçağı hareket ettirmeye veya sökmeye hazırlanıyorlardı ve onları uzaklaştırmaya çalıştılar."
    
  "Ve McLanahan saldırdı."
    
  Phoenix, "Olay yerinde drone'dan gelen görüntüleri izliyordum ve sesi de dinliyordum. McLanahan'ın güçleri Türkler saldırana kadar saldırmadı ve hatta bir askerin Teneke Adam komandosunu vurmasının ardından onlara ikinci bir uyarı bile verdiler. Türklerin işçilere saldıracağı belli olunca Teneke Adam ve Kriminal Soruşturma Birimi çalışmaya başladı."
    
  "Peki şimdi ne olacak?"
    
  Phoenix, "Nahla Hava Üssü'nü çevreleyen Türklerden bazıları burada, kaza mahallinin yakınına mevzilendi" dedi. "Dr. Masters ve ekibi hâlâ felaket mahallinde, kara kutuları ve hassas ekipmanı alıyorlar. McLanahan'ın insansız hava araçları yolda çok sayıda Türk kara birimi tespit etti ancak Türk Hava Kuvvetlerinin saldıracağından korkuyorlar. Türkler helikopterleri bölgenin yakınına indirdiler ve üzerlerine birkaç havan topu atarak onları korkutup geri çekilmeye ikna etmeye çalıştılar."
    
  Gardner, "Biliyorsunuz şu anda McLanahan'a pek sempati duymuyorum" dedi. "Kaplanın kuyruğunu bacaklarının arasına koymaya karar verdi ve şimdi kıçı ısırılabilir. Biz çatışmayı azaltmanın yollarını bulmaya çalışıyoruz, o da gidip gerilimi tırmandırmanın yeni yollarını buluyor."
    
  Phoenix, "Masters Nala'ya dönmeye başladığında bundan sonra ne olacağını öğreneceğiz" dedi. "Otoyolda onu bekleyen yaklaşık yüz asker ve altı zırhlı araç var ve bahse girerim çok kızgınlardır."
    
  Başkan, "Adamlarımızın bu işin dışında kalmasını istiyorum" diye emretti. "Amerikalılar müdahale etmemeli. Bu McLanahan'ın dövüşü . Adamları onun yüzünden yaralanır ya da öldürülürse bu onun hatasıdır."
    
  Phoenix, "Türkiye Başbakanıyla temasa geçmeli ve itidal çağrısında bulunmalıyız efendim" dedi. "McLanahan'ın adamları sayıca üstün. Teneke Adam ve SID serbest kalsa bile Türk ordusunu geçmeleri mümkün değil. Türkler biraz intikam almak isteyecektir."
    
  Başkan, "Umarım McLanahan Türklerle karşı karşıya gelmeyecek kadar akıllıdır" dedi. "Stacy, Akas'ın ofisiyle tekrar iletişime geç, durumu açıkla ve ordunun kendini dizginlemesi için Savunma Bakanlığı'yla iletişime geçmesini iste."
    
  "Evet Sayın Başkan."
    
  Başkan diğer konulara geçerek, "McLanahan büyük bir adım attı" dedi. "Maalesef bunun acısını çekecek olanlar onun adamları olacak."
    
    
  NAKHLA MÜTTEFİK HAVA ÜSSÜ YAKININDA, IRAK
  KISA BİR ZAMAN SONRA
    
    
  "Geliyorlar!" Charlie Turlock çığlık attı. "Vurmak...?"
    
  Wayne Macomber, "Anlıyorum," diye yanıt verdi. Yaklaşık bir saat önce ilk havan mermisi onlara doğru ateşlendiğinden beri elektromanyetik raylı silahını hazır bulunduruyordu. Charlie Turlock'un CID robotuna yerleştirilmiş milimetre dalga radar sistemi, etraflarındaki gökyüzünü kilometrelerce taradı, böylece mermileri tespit edebiliyor ve takip ve hedefleme bilgilerini Wayne'in hedef bilgisayarlarına anında aktarabiliyordu.
    
  Charlie Turlock aynı zamanda elektromanyetik raylı topunu da taşıyordu, ancak tüm mermileri zaten havan toplarını yok etmek için harcanmıştı ve Sagger ilk Humvee'yi yok ettiğinde yeniden yüklemesi patlamıştı. Çantasındaki kırk milimetrelik roketler havan mermilerini durduracak kadar hızlı olmayabilirdi ama Macomber'ın raylı topu fazlasıyla yetenekliydi. Elbisesinin elektrikli dış iskeletini hassas nişan alma platformu olarak kullanarak tüfeğini kaldırdı ve CID'den aktarılan izleme bilgilerini takip etti. Havan ateşini çok fazla yönlendirmesi gerekmiyordu; elektromanyetik raylı top mermileri, bir keskin nişancı tüfeğinden çıkan mermiden onlarca kat daha hızlı uçtu ve mermiyi kolayca yok etti.
    
  "Salvo!" Charlie çığlık attı. "Dört kişi daha yaklaşıyor!"
    
  "Piçler," diye mırıldandı Fermuar. İlk defa birden fazla kişiyi aynı anda vurdular. Dördünü de kolaylıkla vurdu ama artık sorunlar vardı. "Kurşunlarım azaldı; son şarjörüm bitti, altı tane daha kaldı" dedi. "Ayrıca tüfeğim ve kendim için de yeni pillere ihtiyacım olacak."
    
  Teknisyenlerden biri geri kalan Humvee'ye koştu, birkaç dakika aradı, sonra Macomber'ın yanına koştu. "Artık yeni pil kalmadı" dedi. "Seni bağlamamız gerekecek."
    
  Harika, dedi Fermuar. Teknisyen güç kablosunu Macomber'ın elbisesinin arkasındaki saklama bölmesinden çıkardı, Humvee'ye geri götürdü ve elektrik prizine taktı. "Charlie, biraz daha kurşunun yolunu kesmeye çalışman gerekecek. Taşınmaya başlamadan önce güç seviyemi artıracağım. Silahımda kalan son mermiyi atmaya yetecek kadar şarj var."
    
  "Anladım" diye yanıtladı Charlie. "Bu mermilerden hiçbirinin patladığını görmedim ve öngörülen pist bizi kaçırdıklarını gösteriyor. Belki gerçek mühimmat değildir. Ne yapacağımızı görmek için onları içeri atıyorlar."
    
  Fermuar, "Onları biraz eğlendirdiğimize sevindim," dedi. "Saldırının yerini bulabilir misiniz?"
    
  "Zaten yapıldı. Onu geri çevirmediler. İsterseniz onları yok edebilirim, ya da üzerlerine gaz roketi atabilirim."
    
  Fermuar, "Bu adamların henüz öfkelerini kaybetmelerini istemiyorum ve cephanemizi korumamız gerekiyor" dedi.
    
  Patrick McLanahan telsizle "Başka bir helikopter geliyor arkadaşlar" dedi. "Bu sefer Türkiye'den hız daha yüksek. Belki bu bir savaş gemisidir. Yaklaşık on dakika içinde."
    
  Wayne Macomber, "Kabul edildi," diye yanıtladı. "Tamam doktor, hazırlanma zamanı."
    
  Patrick on dakika mı dedi? Alacağım ".
    
  Fermuar, "Hayır, çünkü on dakika içinde helikopterin taşıyabileceği füzelerin menziline gireceğiz ve o zaman çok geç olacak" dedi.
    
  "Tamam," dedi John üzgün bir şekilde. "Bir lazer radarı ve uydu iletişim birimleri aldık. Bunun yeterli olması gerektiğini düşünüyorum. Bir Humvee için çok fazla şey var; hepsini bir karavana sığdırmak zorunda kalacağız."
    
  Grubun eşyalarını toplaması uzun sürmedi. Fermuar, tüm Türk askerlerinin onu görebilmesi için raylı topunu havaya kaldırarak önden yürüyordu. Charlie, yedek sırt çantasını zırhlı sol elinde, boş elektromanyetik raylı silahını ise sağ elinde taşıyordu; sadece görmenin bile bazı Türkleri korkutacağını umuyordu. Tüm mühendisler hayatta kalan Humvee'de toplanmıştı ve tüm aletleri, ekipmanları ve kurtarılan kutuları karavandaydı.
    
  "Yardımımız ne kadar sürede gelecek, General?" - Fermuar güvenli komuta kanalı üzerinden sordu.
    
  Patrick, "Düzen değiştiriyor gibi görünüyorlar, Fermuar," diye sordu. "Mümkün olduğu kadar uzun süre oyalanmaya çalışın."
    
  "Peki ya helikopter?"
    
  "Birkaç dakika daha."
    
  Fermuar kasvetli bir tavırla, "Bu rakamlar eşleşmiyor, General," dedi. Bulduğu Türk komuta kanalı üzerinden "Dinle Yüzbaşı Evren. Biz dışarı çıkıyoruz. Sizinle tartışmak istemiyoruz arkadaşlar. Eşyalarımızı üsse geri götüreceğiz. Yol yapmak."
    
  Bir süre sonra Evren, "Hayır, Amerikalılar" diye cevap verdi. Sesi, radyo kanalının robotlar tarafından kullanılmasına şaşırdığını gösteriyordu. "Gözaltına alınacaksınız ve bu ekipmanlara el konulacak. Birliğimin üyelerine ve bana saldırdınız. Bunun için cezalandırılmanız gerekir."
    
  Çarpmanın etkisiyle konvoy durduruldu. "Yüzbaşı, beni çok dikkatli dinle" dedi. "Ne yapabileceğimizi biliyorsun. Bilmediğiniz şey ise tepenizde dolaşan bir drone olduğudur. Bana inanmıyorsan yukarı bak." Bu noktada Patrick, bölgenin yörüngesinde tuttuğu AGM-177 Wolverine motorunu kapatıp yeniden çalıştırdı ve birkaç saniye boyunca kahverengi bir duman izinin görünmesine neden oldu. "Bu bir saldırı drone'u ve güdümlü bombalarla tüm zırhınızı ve insanlarınızı yok edebilir. Oraya taşınmadan önce mevkilerinizin üzerinden bir geçiş yapılmasını emredeceğim ve bu bittiğinde hala ayakta olan herkesin icabına bakacağız. Şimdi kenara çekilin."
    
  Evren, "Emirlerim var Amerikalı" dedi. "Silahlarınızı bırakacak, robotun ve dronun elektriğini kesecek ve teslim olacaksınız. Aksi takdirde saldıracağız."
    
  Charlie, "Bu gelen helikopterin kimliği var, Fermuar," dedi. "Savaş gemisi "Kobra". ABD'de daha fazla fazlalık var. Silahını göremiyorum ama ayı için dolu olduğuna eminim.
    
  "Son şans kaptan" dedi Fermuar. "Aksi takdirde çekimlere başlayacağız. Kenara çekil ".
    
  "Yapmayacağım. Teslim olun ya da öldürülün. Fark etmediysen söyleyeyim, kendi hava desteğimiz var. Sizin drone uçağınız kadar gelişmiş değil ama sizi temin ederim ki ölümcül. Saldırdıktan sonra sizden, sizin de söylediğiniz gibi, ilgilenmemiz gereken hiçbir şey kalmayacak."
    
  Fermuar, "Önce bu Kobra'yı yok etmem gerekecek, Charlie," dedi. "Arkamı kollayın; kesinlikle ateş açacaklar -"
    
  Aniden Charlie "Roket fırlat!" diye bağırdı.
    
  "Nereden Charlie?"
    
  "Bizim arkamızda!" Tam o sırada yüksek bir BANG sesi duydular! Fermuar ve Charlie tam zamanında döndüklerinde beyaz bir dumanın yükselip Kobra'ya çarptığını gördüler. Helikopter keskin bir şekilde sağa doğru yuvarlanmaya başladı, yalpalıyormuş gibi göründü, sonra sert ama hayatta kalınabilecek bir çarpışmayla yere çarpana kadar aşağı doğru otomatik olarak dönmeye başladı.
    
  "Ateş etmeyi bırak! Ateş açmayın!" Fermuar'ın çığlığı Türk komuta kanalından duyuldu. Kendi ayrı kanallarından telsizle şunu söyledi: "Umarım sensindir Cafer."
    
  Albay Yusuf Jaffar ayrı bir komuta kanalı üzerinden, "Evet, Macomber," diye yanıt verdi. Kuzey taburu, omuzdan atılan bir Stinger füzesiyle bir Cobra savaş gemisini düşürdü. "Geç kaldığımız için özür dileriz ama sanırım erken geldiniz. Önemli değil. Hepimiz buradayız ve Türklerle savaşmaya hazırız."
    
  Fermuar, "Umarım burada kimse kimseye saldırmaz" dedi. Jaffar'a Türk şirketinin frekansını verdikten sonra bu kanalda şunları söyledi: "Kobra savaş gemisi Irak'ın uçaksavar füzesi Kaptan Evren tarafından düşürüldü" dedi. "Irak Nakhla Tugayı bu konuma doğru ilerliyor." O anda sağdaki Türk birliklerinin nasıl kıpırdanmaya ve hışırdamaya başladığını görebiliyordu; görünüşe göre en kuzeydeki taburun görsel bir temsilini elde ettiler. "Yüzbaşı Evren mi?"
    
  Biraz uzun ve rahatsız edici bir aradan sonra: "Evet, Amerikalı."
    
  Wak, "Irak ordusunun komutanı değilim ve siz onların ülkesini işgal ettiniz" dedi, "ama ilk önce biz saldırıya uğramadıkça benim güçlerim saldırmayacak." Albay Jaffar'dan da saldırmamasını rica ediyorum. Kulak misafiri oluyor. Ekibime Nala Hava Üssü'ne kadar eşlik edecek. Herkesi sakin olmaya ve tetiği çekmemeye davet ediyorum. Kaptan, düşen Kobra'yı incelemek için bir ekip göndermek istiyorsanız bunu yapabilirsiniz. Albay Jaffar, bu kabul edilebilir mi?"
    
  Jaffar, "Bu kabul edilebilir" diye yanıtladı.
    
  "İyi. Kaptan, taşınıyoruz. Yol açın ve herkes sakin olsun."
    
  Oldukça etkileyici bir manzaraydı. Nala'nın kuzeyindeki ana otoyoldan ayrılan Teneke Adam ve artık omuzlarında demiryolu silahları taşıyan adli tıp robotu, parça ve aletlerle dolu bir römorku çekerek Humvee'yi açık bir alanda sürdüler. Türk müfrezeleri önlerinde otoyolun iki yanında sıralanmıştı. Irak piyadelerinden oluşan tam bir tabur kuzeybatıdan ilerliyordu ve başka bir Irak taburu üssün kuzeydoğusundaki otoyol boyunca ilerliyordu. Hepsi iki otoyolun kesiştiği noktada birleşti.
    
  Wayne, Yüzbaşı Evren'i otoyol kenarında buldu, durdu ve onu selamladı. Kaptan da selam verdi ama gözlerini kendisine doğru yürüyen üç metrelik CID biriminden ayırmadı ve o da selam verdi. "Tanrım...!"
    
  Charlie, selamı indirdikten sonra zırhlı büyük elini uzatarak, "Charlie Turlock, Yüzbaşı Evren," dedi. "Nasılsın? Ateş etmediğin için teşekkür ederim."
    
  Evren, robotun esnekliği ve gerçekçi hareketleri karşısında şaşkına döndü. Robotun elini tutup sıkması birkaç uzun, eğlenceli dakikayı aldı. "Bu...bu bir makine, ama bir insan gibi hareket ediyor...!"
    
  Charlie, "Kadın, kusura bakma," dedi.
    
  Albay Jaffar birkaç dakika sonra geldi. Evren selam verdi ama Cafer karşılık vermedi. "Peki bu bölüğün komutanı sen misin, Turk?"
    
  "Evet efendim. Yüzbaşı Evren, Saya Bölüğü, 41. Güvenlik Bölümü -
    
  Jaffar, "Kim olduğun ya da hangi birimde olduğun umurumda değil Turk" dedi. "Tek umurumda olan senin eve gelip ülkemi yalnız bırakman."
    
  "Bu, Irak'ın polis binalarına bombalı kamyonlar sürerek masum Türkleri öldüren Kürt katillerini korumayı ne zaman bırakacağına bağlı efendim!"
    
  "Siyasi tiradlarını dinlemek için burada değilim Turk! Haydutlarını ülkemden ne zaman çıkaracağını bilmem gerekiyor!
    
  Fermuar Charlie'ye baktı. Fazla hareket etmesine gerek yoktu ama üç metrelik bir robotun teslim olmak için zırhlı kollarını kaldırması herkesin dikkatini çekmeye yetiyordu. "Hepimiz iyi geçinemez miyiz?" - dedi. Ellerini yanaklarına bastırdı. "Sevgilim, lütfen?" Utangaç bir kız öğrenci gibi davranan büyük bir savaş robotunun görüntüsü huysuz Albay Jaffar'ı bile güldürdü ve kahkahalara hem Türk hem de Iraklı yüzlerce asker katıldı.
    
  Fermuar, "Tartışmanın yeri ve zamanı değil arkadaşlar," dedi. "Neden bunu üsse geri götürmüyoruz? Yanılmıyorsam neredeyse öğle yemeği zamanı. Neden hepimiz oturup bir şeyler atıştırmıyoruz ve yükümüzü kaldırmıyoruz?"
    
    
  ERBİL, IRAK
  AYNI ZAMANDA
    
    
  "Lanet havam nerede?" General Beşir Özek bağırdı. "On dakika geciktiler!" Mikrofonu iletişim memurunun elinden kaptı. "Resim, bu Sicansky'ninki. Filonuz toparlansa iyi olur, yoksa ben oraya gelip kıçınızı tekmeleyeceğim!"
    
  Özek, Doğu Irak'ı yenilgiye uğratan Üçüncü Tümen Karargah Bölüğü'ne ait ACV-300 komuta merkezi aracının kokpitindeydi. Özek'in kuvvetlerine yalnızca Erbil'in kuzeybatı havaalanına kadar ilerlemeleri, ikmal yapmak ve Kürdistan başkentiyle ticareti kesmek ve tutmak için burayı ele geçirmeleri emredildi, ancak o, mekanize piyadelerden oluşan bir taburun şehrin dış mahallelerine ilerlemesini emretti.
    
  Tabur, şehrin kuzeybatısında yeni yüksek katlı konutlara yer açmak için eski binalardan temizlenen geniş bir alanda bir güvenlik çemberi oluşturdu. Etrafında Peşmerge'den, PKK'dan, düzenli Irak güçlerinden veya Amerikalılardan gelebilecek bir karşı saldırının işaretlerini açıkça görebiliyordu; Şu ana kadar bu savaş örgütlerinden hiçbiri ordusunu gerçek anlamda tehdit etmemişti ama üzgün olmaktansa tedbirli olmak daha iyiydi. Peşmergeler en büyük tehditti. Peşmergelerin büyüklüğüne ilişkin raporlar farklılık gösteriyordu ancak en iyimser tahminler bile peşmergelerin Özek'in komuta ettiği dört tümenin iki katı büyüklüğünde olduğunu ve ayrıca çok az sayıda zırhlı araca sahip olduklarını gösteriyordu.
    
  Irak'ta direnişin arttığına dair haberler vardı. İtaatkar fareler gibi PKK da elbette derinlemesine gizlenmişti, ancak Amerikalılar huzursuz olmaya ve işgalden hemen önce gizemli bir şekilde ortadan kaybolan Irak birimleri ortaya çıkmaya başladı. Özek, Musul yakınlarında Amerikan ve Irak birlikleriyle temasa geçtiğine dair çok sayıda rapor duydu ancak henüz herhangi bir kayıp hakkında bilgi yok.
    
  Özek bölgeyi başka nedenlerden dolayı seçti: öldürülen Kürdistan Bölgesel Hükümeti yetkilisi ve PKK destekçisinin anısına inşa edilen Sami Abdul Rahman Parkı'nın kuzeyindeydi; aynı zamanda Kürdistan Bölgesel Yönetimi'nin parlamento binasının da havan topu menzilindeydi, bu nedenle Kürt siyasetçiler onun ordusunun şehirlerine doğru ilerlemesini iyice görebilmeli.
    
  Özek komuta arabasından indi ve bağırdı: "Binbaşı!" Çok genç görünen bir piyade binbaşı hızla ona yaklaştı. "Yayınımız gecikti, bu yüzden birkaç dakika daha kalmanız gerekecek."
    
  Tabur komutanı, "Listedeki her hedefi vurduk efendim" dedi. "Listede yine ilk 10'a saldırdık."
    
  Özek ceketinin cebinden bir kağıt çıkardı. "Yeni bir liste hazırladım. Milli Savunma Bakanlığı, Erbil'de PKK'ya destek veren işletmelere saldırılmasından bahsediyordu... Neyse, onlar bana resmi izin verene kadar bir sürü tanesini kendim buldum. Bunlar onların adresleri. Bunları haritada bulun ve atın."
    
  Binbaşı listeyi inceledi ve gözleri şaşkınlıkla açıldı. "Ah, efendim, bu adres Kale'nin içinde."
    
  "Bunu biliyorum" dedi Özek. "Burası daha önce hedeflediğimiz adamların bazılarının sahip olduğu dükkanların olduğu bir çarşı. Neden dışarıda bırakılsınlar?"
    
  Binbaşı, "Ama burası Kale'nin içinde efendim," diye tekrarladı. Erbil Kalesi, şehrin merkezinde, M.Ö. 2300 yılına dayanan orijinal şehrin arkeolojik kalıntılarını çevreleyen antik bir taş duvardı. Şehir yüzyıllar boyunca pek çok halk tarafından işgal edilmiş olsa da, Kale hepsi için kutsal bir yer olarak kabul edilmişti ve bazı bölümleri bin yıllıktı. "Ya arkeolojik alanlara girersek?"
    
  Özek, "Birkaç kerpiç kulübe ve at arabası yolu konusunda endişelenmiyorum" dedi. "Dışarıya baktığımda buradan dalgalanan Kürdistan bayrağını görebiliyorum, dolayısıyla PKK'nın orada saklandığını biliyorum. Bu mağazaların yok edilmesini istiyorum. Yap ".
    
  Binbaşı, "Kusura bakmayın efendim," dedi, "bizim görevimiz PKK'yı yok etmektir. Şehirlerde kaçıp saklanabilirler ama Erbil'de yaşamıyorlar. İstihbarat ve karşı istihbarat birimlerimiz Peşmergelerin bizi takip ettiğini ancak temas kurmaya cesaret edemediklerini söylüyor. Onlara bunu yapmaları için bir neden vermemeliyiz. Zaten şehirdeki hedeflere ateş ettik; Kalenin bombalanması bardağı taşıran son damla olabilir."
    
  Özek, "Peşmergelerden korktuğunuzu anlıyorum Binbaşı" dedi. "Kariyerim boyunca sınır bölgelerinde onlarla birden çok kez karşılaştım. Dağlarda ve taşrada iyiler ama yüceltilmiş partizanlardan başka bir şey değiller. Düzenli bir ordu birliğine önden saldırmayacaklar. Kabile infazcıları dışında hiç kimse gibi savaşmadılar. Onlar da bizim kadar birbirleriyle savaşabilirler. Aslında, onların birkaç taburunu bizimle savaşmaya zorlama, daha cesur birkaç birimini yok etme şansını memnuniyetle karşılarım, böylece tüm Kürdistan holdingi sonsuza dek bir araya gelebilir."
    
  "Evet efendim," dedi Binbaşı, "ama Kale'ye yalnızca duman salmamızı tavsiye edebilir miyim? Bazı insanların buraya ne kadar saygı duyduğunu biliyorsunuz, özellikle de Kürt bölgesinde. Onlar-"
    
  Özek, "Senden tarih dersine ihtiyacım yok Binbaşı," diye çıkıştı. "Hemen bu listeyi yapmaya başlayın. Önceki prosedürlerle aynı: sakinleri dağıtmak ve işaretlemek için duman, çatıları yıkmak için patlayıcılar ve mekanı yakıp kül etmek için beyaz fosfor. Onunla olsun."
    
  Topçu komutanını elini sallayarak uzaklaştırır göndermez bir asker koşarak yanına geldi ve selam verdi. "Savaş gemisi yerine doğru hareket ediyor efendim."
    
  "En lanet zamanda." Komuta merkezi arabasına döndü ve telsiz mikrofonunu aldı. "Bir-Sekizi Değiştir, burası Sikan Bir, nasıl okuyorsun?"
    
  AC-130H Spectre saldırı helikopterinin pilotu "Gürültülü ve net Sikan" dedi. "İstasyona varmamıza bir dakika kaldı."
    
  Özek, "Bana bir numaralı Tango'yu gösterin" dedi. Savaş gemisinden iletilen sensör görüntülerini gösteren televizyon monitörü canlandı. Kalenin yaklaşık sekiz yüz metre güneyinde, güney Erbil'in geniş açılı bir görüntüsünü gösteriyordu. Sensör operatörü dar görüş alanına geçerek Erbil Çarşısı'nı yukarıdan yakınlaştırdı. Ana caddeyi geçene kadar çarşının kenarı boyunca güneydeki ana caddeyi takip etti, sonra güneye doğru devam ederken binaları saymaya başladı. Özek telsizle "Fırın güneyi, apartmanın kuzeyi... Burası o" dedi. Sensör operatörü, Kuzey Irak'ın en büyük bankalarından biri olan ve kara para aklama, uluslararası para alışverişi ve dünya çapında bağış toplama yoluyla PKK'ya verdiği destekle tanınan Masari Bank of Kürdistan'ın genel merkezini ele geçirdi.
    
  Pilot, "Resim kilitlendi ve hazır, Sikan" dedi. AC-130, yan tarafa monte edilmiş bir bilgi ekranı ve pilota uçağı tam olarak nereye konumlandıracağını gösteren aletli iniş sistemi benzeri kontrol okları ile hedefin etrafında sol bir yörüngeye girdi.
    
  "Devam edin" dedi Özek, ardından komuta arabasından inip güneydoğuya baktı. Bu onun bir AC-130 saldırısını ilk kez şahsen görmesiydi...
    
  ...ve biraz hayal kırıklığına uğradı. AC-130 saldırılarının çoğu, uçağın 40 mm'lik topunun ve 105 mm'lik obüsünün parıltısının geceyi başka hiçbir şeye benzemeyen şekilde aydınlattığı karanlıkta gerçekleşir. ODA sesini duymadan önce bir obüs mermisinin çarptığını ve gökyüzüne bir duman bulutunun yükseldiğini gördü! Silah ve yerdeki patlama hakkında konuştu ve ekranda kalarak darbeyi izlemediğine pişman oldu; videonun tekrarını beklemek zorunda kaldı.
    
  Komuta aracına döndü ve sensör görüntüsüne baktı. Duman hala görüşü büyük ölçüde engelliyordu ancak banka binası, bankanın karşısındaki fırın ve apartmanın bazı kısımları gibi yıkılmış görünüyordu. Bu savaş gemisinin isabetliliği inanılmazdı; atış yirmi bin fitten fazla bir yükseklikten ateşlendi!
    
  Özek telsizle "İyi bir atışa benziyor Resim" dedi. "Uçaksavar tepkisine dair bir işaret yok. Eğer gitmeye hazırsanız listede pek çok hedefimiz var. Bulunduğumuz yerden şehrin kuzey kısmına birkaç havan topu atacağız; bunların senin için bir önemi olmamalı. Hadi Tango iki'ye bir göz atalım."
    
    
  CUMHURBAŞKANLIĞI, PEMBE SARAY, ANKARA, TÜRKİYE CUMHURİYETİ
  O AKŞAM İLERLEYEN SAATLERDE
    
    
  Milli Savunma Bakanı Hasan Çizek, Cumhurbaşkanı Kurzat Hirsiz'in ofisine girerken, "Bu, Irak askeri birliğiyle ilk angajmandır" dedi. "Musul'un kuzeyindeki Uzun Kayfa'dan rapor var. Nala'daki tugay yeniden ortaya çıktı ve üslerini yeniden işgal etti."
    
  "Güçlerimizle herhangi bir temas oldu mu?" Hirsiz sordu.
    
  "Evet efendim. Helikopter pilotu ve mürettebat üyesi, uçağının Irak'ta taşınabilir uçaksavar füzesi tarafından düşürülmesi sonucu yaralandı.
    
  Hirsiz bekledi ama Jizek'in söyleyebildiği tek şey buydu. "Ve hepsi bu mu? Başka kurban var mı? Peki ya Iraklılar?"
    
  "Zarar yok efendim."
    
  "Birbirlerine su balonu fırlatarak ne yapıyorlardı? Ne demek can kaybı olmadı?"
    
  Jizek, "Kavga etmediler efendim" dedi. "Birimimiz, keşif uçağındaki Iraklıların ve Amerikalı mühendislerin Nahla Hava Üssü'ne geri dönmesine izin verdi."
    
  "Geri dönmelerine izin mi verdiler? Amerikalılar da mı? Bu uçağın sökülüp Türkiye'ye teslim edilmesini emretmiştim! Amerikalıların uçağın parçalarıyla birlikte üsse dönmelerine izin verildi mi?"
    
  "Birlik komutanı onları durdurmak üzereydi ama zırhlı komando ve robot, silahlarıyla ve yörüngedeki bir insansız hava aracıyla misilleme yapmakla tehdit etti. Daha sonra Irak tugayı geldi. Birim komutanı sayıca üstün olduğunu gördü ve çatışmaya girmemeye karar verdi. Iraklılar ve Amerikalılar da çatışmaya girmediler. Üsse girdiler ve güvenlik birimleri görev yerlerine döndü."
    
  Hirsiz'in emirlerinin göz ardı edilmesinden duyduğu öfke hızla yatıştı ve başını salladı. "Muhtemelen komutan açısından iyi bir karardı" dedi. "Ebeveyn ünitesine 'aferin' mesajı gönderin."
    
  Jizek, "Oradaki birimimiz, Amerikalıların uçağın ayrıntılı denetimini desteklemek için insansız bir savaş uçağını fırlattığını bildirdi." dedi. "Amerikan özel güvenlik servisinin başkanı McLanahan, bunun çeşitli türlerde hassas ve alan mühimmatını ateşleyebilen uzun menzilli bir uçak olduğunu açıkladı. Anlaşılan o ki, önleyicilerimizden kaçan Boeing 767 kargo uçağıyla teslim edilmiş."
    
  "McLanahan. Evet," dedi Jizek. "Tüm bunlarda joker karakter o. Unutmayın, kendisi Amerika Birleşik Devletleri Hava Kuvvetleri'nde çok gelişmiş bir bombardıman birliğine komuta ediyordu ve bazı oldukça cesur ve başarılı operasyonlarla tanınıyordu; ABD medyası uzmanlarına inanabilirsek, görünüşe göre bunların çoğu resmi onay olmadan gerçekleştirildi. Görünüşe göre şimdi Iraklılar için çalışıyor. Eğer bir seyir füzesi olduğunu söylüyorsa, muhtemelen birden fazla füzeye sahip olduğunu varsayıyorum. Soru şu: Iraklıların bir aracı olarak bunu bize karşı mı kullanacak?"
    
  Jizek, "Umarım asla öğrenmeyiz" dedi. "Ancak bu keşif uçağına bir göz atmak isterim. Amerikan Dışişleri Bakanı uçağımızın ışın silahıyla değil, lazer öz savunma sistemiyle devre dışı bırakıldığını söyledi. Güçlü bir lazer olması gerekiyordu. Eğer bu sisteme bakıp yeniden inşa edebilseydik, çoğu Avrupa ve Orta Doğu ordusunun onlarca yıl ilerisinde olurduk."
    
  "Kabul ediyorum" dedi Hirsiz. "Bu uçağı Türkiye'ye iade etmeyi tekrar deneyin. Bu gece helikopterle mümkün olduğu kadar çok askeri teslim edin. Gerekirse Birinci Lig'in tamamını gönderin. Sorumluluk alanlarında herhangi bir sıkıntıları yok gibi görünüyor; Ben Arap bölgelerinden değil, Kürt bölgelerinden endişe duyuyorum."
    
  "Peki ya Irak Nakhla Tugayı?"
    
  Hirsiz, "Bakalım bir Amerikan uçağı yüzünden kavgaya girme riskini göze almak istiyorlar mı" dedi. "Bence iki kere düşünebilirler. Bir Amerikan robotu ve zırhlı bir komandoyla uğraşmak zorunda kalabiliriz ama onlarda bunlardan kaç tanesi bulunabilir? Hadi bulalım. Uçağın ve teknolojisinin buna değeceğini düşünüyorum."
    
  "Robot ve zırhlı komando hakkında daha fazla bilgimiz var; Jizek, "Bizim küçük birimimiz kadar şaşırmayacağız ve sözde insansız saldırı uçaklarına göz kulak olacağız" dedi. Asistan hemen mesajı iletti ve ona iletti. Okurken, "XC-57 uçağıyla ilgili bazı ayrıntılar alabildim" dedi. "Yeni nesil bombardıman uçağı yarışmasına girdi ancak seçilmedi, bu yüzden...lanet olsun!" - yemin etti.
    
  "Ne?"
    
  Jizek şaşkınlıkla "3. Tugay Erbil'i bombaladı" dedi. Hirsiz tepki vermedi. "Havan taburunun bizzat komutanı olan General Özek, Erbil'in dış mahallelerine, Kürdistan Parlamento binasına bir milden az bir mesafede hareket etti ve şehri havan toplarıyla bombalamaya başladı" diye devam etti. "Şehrin antik merkezi olan Kale'ye bile top mermisi attı. Havan toplarıyla ulaşamadığı hedefler için AC-130 savaş gemisini çağırarak şehrin güneyindeki birçok hedefi yukarıdan ağır top ateşiyle imha etti!"
    
  Hirsiz öfke ya da şaşkınlık yerine gülümsedi ve sandalyesinde arkasına yaslandı. "Görünüşe göre iskelet suratlı çılgınımız bizim için Erbil'i vurmaya karar vermiş" dedi.
    
  "Ama nasıl..." Jizek duraksadı, yüzünde endişe vardı. "İstihbarat Müdürlüğü'nün hazırladığı önerilen hedef listesi...?"
    
  Hirsiz, "Özek'e verdim" dedi. "Tam olarak umduğum şeyi yaptı." Jizek'in yüzündeki endişe ifadesi yerini açık bir inançsızlığa bıraktı. "Güvenlik Konseyi, Kürdistan Bölgesel Yönetimi'nin başkentine saldırarak çatışmayı tırmandırıp tırmandırmamamız konusunda kararsızdı; Özek bunu bizim için yaptı."
    
  Jizek, "Bu ciddi bir mesele efendim" dedi. Erbil, 1 milyon nüfuslu bir şehir. Havanların kesinlikle kullanmadığı hassas ateş gücü kullanıldığında bile masum siviller zarar görecektir. Ve o AC-130'ların üzerindeki büyük obüs tek atışta bütün bir binayı yok edebilir!"
    
  Hirsiz, "Birkaç sivil kaybının bize faydası olacaktır" dedi. "Bu savaş çok kolaydı, çok sonuçsuzdu. PKK ve Irak ordusu kaçıyor ve saklanıyor, Peşmergeler ulaşılamıyor, Amerikalılar üslerinin kapılarını kilitliyor ve Irak halkı televizyonlarını açıp sokaklarda araba sürmemizi izliyor. Bu bir savaş değil, bu bir geçit töreni... şu ana kadar." Daha sonra yüzünde endişeli bir ifade belirdi. "Özek hiçbir okula ya da hastaneye saldırmadı değil mi?"
    
  Dzizek vurulan hedeflerin daha doğru bir listesini talep etti ve bunları birkaç dakika sonra aldı. "Bir Kürt bankası... küçük bir alışveriş merkezi... Kale'nin içindeki birkaç dükkan... bir anıt park... Hatta bir havan topu parlamento binasının yanındaki otoparka düştü, birkaç camı kıracak kadar yakındı- "
    
  Hirsiz, "Listede PKK yanlısı bir politikacının park yeri vardı" dedi. "Listeyi son harfine kadar takip etti. Kaleye saldırın... Bu onun fikriydi ama fikri o listeden ödünç aldı. Mağazanın da şehirdeki diğer mağazaların sahibi olan işadamına ait olduğundan eminim. Özek korkutucu ve biraz çılgın ama çabuk öğreniyor."
    
  Jizek, "Güvenlik Konseyi Erbil'e saldırı kararı vermedi çünkü önce dünyanın operasyona tepkisini görmek istedik" dedi. "Şu ana kadar tepkiler çok sakindi... Şaşırtıcı derecede sakindi. Çoğunlukla militan Müslüman gruplardan ve insan hakları örgütlerinden gelen birkaç öfke çığlığı vardı. Yaptığımız şeyin zımni onayıydı. Ama şimdi doğrudan Irak halkına, Kürtlere saldırdık. Böyle bir emir vermeden önce Güvenlik Konseyi'nin onayını alman gerekirdi Kurzat!"
    
  Hirsiz, "Ben hiçbir şey sipariş etmedim Hasan" dedi. Milli Savunma Bakanı ikna olmamış görünüyordu. "İsterseniz inanmayın ama Özek'e Erbil'i bombalama emrini ben vermedim. Ona listeyi verdim, hepsi bu. Ama hayal kırıklığı yaratmayacağını biliyordum." Saatine baktı. "Sanırım Washington'u arayıp her şeyi onlara açıklamalıyım."
    
  "Onlara bu saldırıların bir soyguncu general tarafından gerçekleştirildiğini mi söyleyeceksiniz?"
    
  "Onlara tam olarak ne olduğunu anlatacağım: PKK'nın dostu olduğu bilinen işletmelere ve örgütlere saldırmayı tartıştık ve tümen komutanlarımızdan biri bunu yapma görevini üstlendi." Hirsiz, Jizek'in inanamayan ifadesine elini salladı ve bir sigara yaktı. "Ayrıca sen ve konseyin geri kalanının artık her şeyi inkar etme fırsatın var. Eğer bu Amerikalıları ve Iraklıları yardımımıza gelmeye zorlamazsa Özek'i ve beni suçlayabilirsiniz." Tekrar ciddileşti. "Özek'in havaalanına döndüğünden emin ol. Eğer onu çok fazla teşvik edersek muhtemelen tüm şehri ele geçirmeye çalışacaktır."
    
  "Evet efendim" dedi Jizek. "Ve bu Amerikan uçaklarına ikinci bir tümen göndereceğiz."
    
  "Çok güzel". Hirsiz telefonu aldı. "Gardner'ı arayıp sahneyi onunla birlikte hazırlayacağım ve Erbil'e yapılan saldırı hakkında konuşmasını sağlayacağım."
    
    
  KOMUTA VE KONTROL MERKEZİ, MÜTTEFİK HAVA ÜSSÜ NAKHLA, IRAK
  O AKŞAM İLERLEYEN SAATLERDE
    
    
  Başkan Yardımcısı Ken Phoenix, Rezervuar'a girerken "Az önce Başkan'la telefonda görüştüm" dedi. Albay Jack Wilhelm, kıdemli personel odasının önündeki masasında oturuyordu ama yanında, gerçek bir komuta koltuğunda Albay Yusuf Jaffar oturuyordu. Tank çok kalabalıktı çünkü artık odadaki her savaş kontrol konsolunda hem bir Amerikalı hem de bir Iraklı oturuyordu. Odada ayrıca Patrick McLanahan, Wayne Macomber ve John Masters da vardı. "Türkiye Cumhurbaşkanı Hirsiz ve Irak Cumhurbaşkanı Raşid ile görüştü.
    
  "Öncelikle, bugünkü davranışların için seni 'iyi yapılmış bir iş' için övmemi istedi. Riske değeceğini düşünmese de, itidal ve cesaret gösterdiğiniz için hepinize teşekkür ettiğini söyledi. Bu patlayıcı bir durumdu ve sen bunu iyi idare ettin."
    
  Jaffar, "Başkan Rashid'le de konuştum ve benden benzer düşünceleri herkese aktarmamı istedi" dedi.
    
  "Teşekkür ederim Albay. Ancak hala bir durumumuz var. Türkiye, Scion Aviation International'a karşı açılacak ceza davası için delil toplamak amacıyla XC-57 enkazına erişim istiyor . Uzmanlardan, sizin uçaktan çıkardığınız şeyler de dahil olmak üzere, uçağı incelemek için izin istiyorlar, Dr. Masters."
    
  John, "Bu materyal gizli ve özeldir Sayın Başkan Yardımcısı," dedi. "Türklerin bu konuyu incelemesine izin vermek, onlara bu konuda tersine mühendislik yapma şansı veriyor. Bu yüzden bu şeyleri oradan çıkararak hayatlarımızı riske attık! Dava umurlarında değil, sadece teknolojimi istiyorlar. Türklerin bu işe bulaşmasına asla izin vermeyeceğim!"
    
  Phoenix, "Başka seçeneğiniz olmayabilir Dr. Masters," dedi. "Saldırı sırasında Scion, ABD hükümetinin yüklenici firmasıydı. Hükümet, ekipmanı iade etmenizi emretme hakkına sahip olabilir."
    
  John, "Ben avukat değilim efendim ve onlardan pek hoşlanmıyorum ama onlardan bir ordunun tamamını tanıyorum" dedi. "Bu işi onların halletmesine izin vereceğim."
    
  Patrick, "Ben daha çok Türklerin ne yapacağı konusunda endişeliyim Sayın Başkan Yardımcısı," dedi.
    
  "Eminim Dünya Mahkemesi'ne ya da NATO'ya, belki de Uluslararası Deniz Kuvvetleri Mahkemesi'ne gidecekler, suç duyurusunda bulunacaklar ve sizi zorlamaya çalışacaklar..."
    
  "Hayır efendim, duruşmayı kastetmiyorum. Yani Türk ordusu ne yapacak?"
    
  "Ne demek istiyorsun?"
    
  "Efendim, Türk ordusunun bugün burada yaşananları unutacağını mı sanıyorsunuz?" Patrick cevapladı. "Sınır ile Musul arasında yirmi bin askerleri var, buradan bir günlük yürüyüş mesafesinde de elli bin askerleri var. Bu onların Irak operasyonunda aldıkları ilk yenilgidir. Bence John haklı: Bu uçaktaki sistemleri istiyorlar ve sanırım geri gelip onu alacaklar."
    
  "Cesaret edemezler!" - Jaffar bağırdı. "Burası onların ülkesi değil, burası benim. İstediklerini yapmayacaklar!
    
  Başkan Yardımcısı Phoenix, "Bu çatışmanın tırmanmasını engellemeye çalışıyoruz Albay" dedi. "Dürüst olmak gerekirse bugün şanslı olduğumuzu düşünüyorum. Teneke Adam ve CID birimleriyle birlikte Türkleri hazırlıksız yakaladık. Ancak Cafer'in tugayı zamanında ortaya çıkmasaydı veya Türkler talimat beklemek yerine hemen saldırmaya karar verseydi, sonuçlar çok daha kötü olabilirdi."
    
  Wayne Macomber, "Onlarla gayet iyi başa çıkabiliriz efendim" dedi.
    
  Phoenix, "Böyle düşünmenize sevindim Bay Macomber, ama ben buna katılmıyorum," dedi. "Cephanenizin ve enerjinizin azaldığını bana kendiniz söylediniz. Teneke Adam ve CID ile ilgili korku faktörünü takdir ediyorum, ancak bu Türk birlikleri Irak'a neredeyse iki yüz mil yürüdüler. Kaçmayacaklardı." Fermuar gözlerini indirdi ve yanıt olarak hiçbir şey söylemedi; Başkan yardımcısının haklı olduğunu biliyordu.
    
  Jaffar, "Sayın Başkan Yardımcısı, General McLanahan'ın haklı olabileceğini düşünüyorum" dedi. "Dr. Masters'ın bahsettiği bu gizli şeyleri bilmiyorum ama sahadaki generalleri tanıyorum ve onlar yenilgiyi pek hoş karşılamazlar. Bugün küçük bir güvenlik birimini atlattık ve onları geri çekilmeye zorladık ama burada sayıca bizden üstünler.
    
  Jaffar, "Türklerin Musul'u çevreleyen ve güneyimize konuşlanmış iki tugayı var" diye devam etti. "Irak Ordusu'nun sığınakta gerektiğinde onları oyalayabilecek yeterli birlik var. Ama benim tugayım kuzeyimizde bulunan iki Türk tugayına karşı çıkan tek önemli kuvvettir. Kuvvetlerimi orada yoğunlaştıracağım ve Türklerin herhangi bir eylemine hazırlanacağım." Ayağa kalktı ve kaskını taktı. "General McLanahan, keşif uçağınızı ve kara ekiplerinizi temas kurmadan mümkün olduğunca kuzeydeki kuzey yaklaşma bölgelerine konumlandıracak ve herhangi bir Türk ilerlemesi konusunda uyaracaksınız."
    
  Patrick, "Evet Albay" dedi. "Türk hava kuvvetlerinin, özellikle de Diyarbakır'da üslenen İkinci Taktik Hava Kuvvetleri'nin F-15E, A-10 ve AC-130 saldırı helikopterlerinden de endişe duyuyorum. Eğer onları içeri almaya karar verirlerse güçlerimizi yok edebilirler."
    
  "Ne öneriyorsun Patrick?" Başkan Yardımcısı Phoenix sordu.
    
  "Efendim, Başkan Gardner'ı, Türklerin bize karşı büyük bir saldırı başlatması halinde, Diyarbakır'ın gözetlenmesine ve bir müdahale planına ihtiyacımız olduğuna ikna etmelisiniz." Patrick plastik kutunun içindeki güvenli bir dijital hafıza kartını çıkardı. "Bu benim teklif ettiğim keşif programı ve saldırı planımdır. Ana keşif platformumuz, Sky Masters Incorporated'ın Türkiye'yi sürekli olarak kapsamak üzere yörüngeye fırlatabileceği bir mikro uydu takımyıldızıdır. Birkaç saat içinde çalışır duruma gelebilirler. Saldırı planı, XC-57 uçağımızda, Diyarbakır'daki komuta kontrol tesislerini bozabilecek ve yok edebilecek özel modüllerin kullanılmasına dayanıyor."
    
  Phoenix bilmiş bir gülümsemeyle, "XC-57'nin sadece bir nakliye ve keşif uçağı olduğunu sanıyordum Patrick," dedi.
    
  Patrick, "Diyarbakır'a saldırmadığımız sürece, efendim, hepsi bu" dedi. "Saldırı, ağlarını karıştırmak ve aşırı yüklemek için ağ izinsiz girişini (ağa izinsiz giriş) birleştirecek ve ardından, herhangi bir operasyonel uçak veya tesisteki elektronik cihazları yok etmek için yüksek güçlü bir mikrodalga silahı takip edecek. Gerekirse bombalı saldırılara devam edebiliriz" dedi.
    
  "Bombacı saldırıları mı?"
    
  Patrick, "Hava Seferi Filosu 7" dedi. "Bu, Kaliforniya'nın Palmdale kentindeki bir mühendislik grubu tarafından oluşturulan, B-1B Lancer bombardıman uçaklarından oluşan küçük bir birimdir ve uçağı uçuş deposuna yerleştirir ve tekrar savaşa hazır hale getirir. Şu anda Birleşik Arap Emirlikleri'nde konuşlandırılmış yedi bombardıman uçağı var. Irak'taki İkinci Alay ve diğer Ordu birimlerine acil destek görevlerini yürütmek için kullanıldılar."
    
  "Burası bir Hava Kuvvetleri birimi mi, Patrick?"
    
  Patrick, "Hava Kuvvetleri unvanına sahipler, Hava Kuvvetleri Malzeme Komutanlığı komutası altında örgütlendiklerine inanıyorum ve Hava Kuvvetleri Yarbay tarafından komuta ediliyorlar" diye yanıtladı Patrick, "ancak üyelerin çoğu sivil."
    
  "Ordunun tamamı müteahhitlerin eline mi geçti Patrick?" - Phoenix çarpık bir şekilde gülümsedi. Sertçe başını salladı. "Bizi doğrudan vursalar bile Türkiye'yi bombalama fikri hoşuma gitmiyor ama eğer bu son seçenekse, NATO müttefikleri arasında bir dünya savaşına yol açmadan işi halledebilecek kadar küçük ve güçlü görünüyor."
    
  "Düşüncelerim tamamen aynı efendim."
    
  Phoenix, "Planını Washington'a sunacağım Patrick," dedi, "ama umalım da gerilimi tırmandırmanın bu düzeyine yaklaşmayalım." Iraklı komutana döndü. "Albay Jaffar, bunun sizin ülkeniz ve ordunuz olduğunu biliyorum, ancak bugün gösterdiğiniz itidalin aynısını göstermenizi rica ediyorum. Türklerle çatışmaya girmek istemiyoruz. O enkazın gizli kutularını taşıyan şeyin, hayatlar tehlikede olsa hiçbir önemi yok."
    
  Jaffar, "Kusura bakmayın efendim, iki konuda yanılıyorsunuz" dedi. "Dediğim gibi kara kutular hakkında bilgim yok ve umurumda da değil. Ama kara kutulardan bahsetmiyoruz; yabancı bir ordunun evimi işgal etmesinden bahsediyoruz. Ve bugün Türklere karşı itidal göstermedim. Sayıca onlardan üstündük; istemedikçe savaşmaya gerek yoktu. itidal gösteren ben değil onlar oldu. Ama eğer Türkler dönerse çok sayıda gelecekler ve biz de savaşacağız. General McLanahan, bir saat içinde konuşlanma planınız hakkında bir brifing bekliyorum."
    
  Patrick, "Hazır olacağım Albay," dedi.
    
  Jaffar, Başkan Yardımcısı Phoenix'e selam vererek, "Kusura bakmayın efendim ama birliklerimi savaşa hazırlamalıyım" dedi. "Albay Wilhelm, benim yokluğumda Nala'nın güvenliğini sağladığınız için size teşekkür etmeliyim. Daha önce de yaptığınız gibi, görevlendirmemiz sırasında Nala'yı güvende tutacağınız konusunda size ve adamlarınıza güvenebilir miyim? "
    
  "Elbette" dedi Wilhelm. "Ve eğer imkanım olsaydı dağıtım brifinglerinize katılmak isterim."
    
  "Her zaman hoş karşılanırsınız Albay. Size bilgi verilecektir. İyi geceler." Ve Jaffar ayrıldı, ardından Patrick, Wayne ve John geldi.
    
  "Bunun hâlâ iyi bir fikir olduğunu düşünüyor musunuz General?" Wilhelm ayrılmadan önce sordu. "Cafer ülkesi için savaşıyor. Şimdi ne için savaşıyorsun? Para?"
    
  Jaffar dondu ve yumruklarını sıktığını ve açtığını ve öfkeyle sırtını dikleştirdiğini görebiliyorlardı ama o hiçbir şey yapmadı ve hiçbir şey söylemedi. Ama Patrick durdu ve William'a döndü. "Biliyor musun Albay?" Patrick hafif bir gülümsemeyle söyledi. "Iraklılar bana bir kuruş bile ödemediler. Bir kuruş bile değil." Ve o gitti.
    
    
  SEKİZİNCİ BÖLÜM
    
    
  Bu dünyada harika insanlar yoktur, yalnızca sıradan insanların karşılaştığı büyük zorluklar vardır.
    
  -AMİRAL WILLIAM FREDERICK HALSEY Jr (1882-1959)
    
    
    
  NAKHLA MÜTTEFİK HAVA ÜSSÜ YAKININDA, IRAK
  ERTESİ SABAH ERKENDEN
    
    
  Türk özel kuvvetleri korucularından bordo bereliler veya "Bordo Bereliler" veya "Bordo Bereliler" den oluşan sekiz kişilik iki ekip sabah saat üç civarında istasyona geldi. Tall Qaifa'nın yaklaşık beş mil kuzeyindeki bir bölgeye mükemmel bir HALO paraşütle atlama veya yüksek irtifa, alçaktan açılan paraşütle atlama gerçekleştirdiler. İnip paraşütlerini yerleştirdikten sonra konumlarını doğruladılar, personeli, silahları ve teçhizatı kontrol ettiler ve güneye doğru yola çıktılar. XC-57'nin kaza mahallinden yaklaşık üç kilometre uzaktaki bir kontrol noktasına yaklaştıklarında iki kişilik keşif ekiplerine ayrıldılar ve bireysel hedeflerine doğru yola çıktılar.
    
  Burgundy Berelilerin, Yüzbaşı Evren'in Müttefik Nala Hava Üssü dışında konuşlanmış birliğinden aldıkları tüm istihbaratın doğru olduğunu tespit etmeleri otuz dakikadan az sürdü: Iraklılar, XC-57 kaza mahallinin çevresine dört piyade müfrezesi konuşlandırmışlardı ve hazırlık yapıyorlardı. makineli tüfek, onu korumak için kumlu pufların içine yuva yapar. Tugayın geri kalanı hiçbir yerde görünmüyordu. Evren, Amerikalıların halen üslerde bulunduğunu, eğitim ve şartlandırma sürecinden geçtiklerini ancak aynı zamanda çok tedbirli davrandıklarını da söyledi.
    
  Korucu müfreze lideri, Iraklıların bir şeyler olacağını açıkça beklediklerini düşündü, ancak göstermelik bir savunmadan başka bir şey yapmadılar. Belli ki bir casus uçağı için kavga aramıyorlardı. Eğer Iraklılar bölgeye daha fazla kuvvet konuşlandırmış olsaydı, Korucular operasyonlarını iptal edebilirdi ama bunu yapmadılar. Operasyon halen devam ediyordu.
    
  Program çok zayıftı ama herkes onu mükemmel bir şekilde uyguladı. Birinci ve İkinci Tümenlerin havacılık unsurları, alçaktan uçan UH-60 Black Hawk ve CH-47F Chinook helikopterleriyle altı farklı yönden hafif piyade filoları gönderdi ve bunların tümü, AH-1 Cobra saldırı helikopterlerinin koruması altında Nala bölgesine yaklaştı. . Helikopterler, kullanmak istedikleri bantlar dışındaki tüm radar ve iletişimleri devre dışı bırakan elektromanyetik spektrum boyunca bir parazit örtüsünün altına indi. Aynı zamanda kara kuvvetleri de onları takviye etmek için koştu. Otuz dakikadan kısa bir sürede - modern bir savaş alanında bile göz açıp kapayıncaya kadar - XC-57 kaza alanını çevreleyen dört Irak müfrezesi kuşatıldı... ve sayıca üstündü.
    
  Gece görüş gözlüğü kullanan Iraklı savunmacılar, önlerindeki sahayı geçen Türk lazer işaretleyicilerinin kırmızı çizgilerini görebiliyordu ve kum torbaları ve XC-57 enkazından yapılmış makineli tüfek yuvalarının arkasına çömelmişlerdi. Saldırı her an başlayabilir.
    
  Türk zırhlı piyade aracının hoparlöründen Arapça "Irak askerleri dikkat" sesini duydular. "Bu özel kuvvetin komutanı Tuğgeneral Özek. Etrafınız kuşatıldı ve ben konuşurken daha fazla takviye getiriyorum. Sana emrediyorum-"
    
  Ve o anda, askerleri boşaltmak için yeni inen Chinook helikopterlerinden biri büyük bir ateş topunun içinde kayboldu, ardından devriyeden birkaç yüz metre uzakta uçan bir Cobra savaş gemisi ve az önce havalanan bir Black Hawk helikopteri geldi. . XC-57 kaza mahallinin kuzey ve kuzeydoğusundaki tüm ufuk aniden alevler içindeymiş gibi göründü.
    
  "Karsi, Karşı, burası Kuvet, yoğun ateş altındayız, yön bilinmiyor!" - ikinci bölümün operasyonel grubunun komutanı telsizle konuştu. "Söyle. Son!" Cevapsız. General sol omzunun üzerinden doğu taburunun Iraklıları geride bırakmak için yarışacağı 3. Karayoluna baktı...
    
  ... ve gece görüş gözlüğüyle, yaklaşık üç mil gerisinde ufukta ürkütücü bir parıltı gördü - ve yanan ve patlayan çok büyük nesnelerin titreşişini. "Karsi, bu Kuvet, adını söyle!"
    
  Patrick McLanahan, "İyi atıştı Boomer," dedi. İlk AGM-177 Wolverine saldırı füzesi, Nala Operasyonu kapsamında güneye hareket eden en doğudaki taburun öncü araçlarına bir CBU-97 sensörlü sigorta mühimmatını ateşledi. On beş bin fitlik bir yükseklikten bırakılan CBU-97 dağıtıcısı, her biri dört skeç ile lazer ve kızılötesi arayıcılar kullanan on adet alt mühimmat fırlattı. Alt mühimmatlar araç sütununa doğru düştükçe dönmeye başladılar ve bunu yaparken aşağıdaki tüm araçları tespit edip sınıflandırdılar. İstenilen yükseklikte her bir daire aracın üzerinde patlayarak kurbanının üzerine erimiş bir bakır damlası yağdırdı. Aşırı ısınmış bakır damlacığı, Türk araçlarının genellikle daha ince olan üst zırhına kolayca nüfuz ederek, çeyrek mil yarıçapındaki yoldaki tüm araçları yok etti.
    
  "Anlaşıldı General," dedi Hunter Noble. "Wolverine", GBU-97'nin ikinci geçişi için batı koluna doğru manevralar yapıyor, ardından Seksen Yedinci ile Nala'ya en yakın birliklere saldırıyor." CBU-87 Kombine Hareket Mühimmatı , üç bin metrekarelik dikdörtgen bir alan üzerinde iki yüzden fazla bomba taşıyabilen, askerlere ve hafif araçlara karşı etkili bir mayın patlayıcı cihazdı. "İkinci Wolverine" güneydeki park yörüngesinde. Bu durumda Iraklıların Musul tugaylarıyla sorunları olacak."
    
  Patrick, "Umarım buna ihtiyacımız olmaz" dedi. "Eğer olursa bana haber ver..."
    
  Boomer, "Sorun Patrick; sanırım ilk Wolverine'i kaybettik" diye araya girdi. "İletişim kesildi. Saldırı sırasında radarda tespit edilseydi vurulabilirdi."
    
  Patrick, "İkinci Wolverine'i batı taburuna gönderin," diye emretti.
    
  "Hareket ediyorlar. Ama Jaffar'ın adamları o gelmeden önce temas kurabilirler."
    
  Türk piyade araçlarının doğu kolu başlangıçta ilk Wolverine saldırısıyla durduruldu, ancak hayatta kalanlar kısa sürede hareket etmeye başladı. Merkez Tabur'la buluşmak için hızla ilerlerken, otoyol boyunca örümcek deliklerine gizlenmiş birkaç Iraklı tanksavar timi ateş açarak beş Humvee'yi ve bir M113 zırhlı personel taşıyıcısını imha etti. Ancak Iraklılar çok geçmeden diğer Türk birliklerinin yoğun ateşine maruz kaldılar ve "örümcek deliklerine" hapsoldular. Üç Humvee'den oluşan bir sıra, üç örümcek deliği keşfetti ve bunlardan ilkini kırk milimetrelik otomatik el bombası fırlatıcılarının ateşiyle hızla yok etti.
    
  "Karısı hena! Wa'if hena! Durmak!" - Türkler Arapça bağırdı. Silahlarını kaldırmış halde Humvee'lerinden indiler. "Hemen dışarı çıkın, ellerinize sağlık...!"
    
  Aniden yüksek bir çarpışma duydular! ve Humvee'lerden biri göz açıp kapayıncaya kadar patladı. Patlama sönmeden önce bir patlama daha duydular! ve ikinci bir Humvee patladı, ardından da üçüncüsü patladı. Türkler yüzüstü yatıp araçlarını havaya uçuran düşmanı arıyorlardı...
    
  ... ve birkaç dakika sonra onun kim olduğunu gördüler: inanılmaz derecede büyük bir keskin nişancı tüfeği ve büyük bir sırt çantası olan üç metre uzunluğunda bir Amerikan robotu. Robot, elektronik olarak sentezlenen Türkçeyle "Kaybolma zamanı geldi" dedi. Büyük bir tüfeği hedef aldı ve şu emri verdi: "Silahını bırak." Türkler kendilerine söyleneni yaptılar, dönüp yoldaşlarının peşinden koştular. Iraklılar örümcek deliklerinden çıkıp Türklerin silahlarını ve kalan tanksavar füzelerini alarak yeni hedef arayışına girdiler.
    
  Charlie Turlock, "Jaffar'ın adamları doğu yakasında oldukça iyi durumdalar" dedi. "Bu taburun geri kalanının Wolverine sayesinde mağlup edildiğini düşünüyorum. Batıda işler nasıl Fermuar?"
    
  Wayne Macomber, "O kadar da iyi değil" dedi. Menzil içerisine giren her büyük zırhlı araca "tanklarını ateşledi", ancak onlara yaklaşan Türk araçlarının sütunu sonsuz görünüyordu.
    
  "Yardıma ihtiyaç var mı?"
    
  "Genel?"
    
  Patrick, "Beş dakika içinde ikinci Wolverine" dedi. "İlki tango üniforması giyiyordu. Ancak doğuda hala ilk olarak konuşlandırmak istediğim iki şirketimiz var. Iraklıların direneceğini ummalıyız."
    
  "Albay Jaffar mı?"
    
  Jaffar, motorun yüksek gürültüsü ve nefesi kesilen birçok insan arasında, "Keşif uçağının arkasında bu kadar küçük bir kuvveti bıraktığım için üzgünüm," diye telsizle konuştu. "Bazı araçlarımız da bozuldu."
    
  Patrick, Jaffar'ın taburunun XC-57'yi koruyan dört müfrezeye göre nerede olduğunu görebiliyordu ve ikinci Wolverine gibi onun da Türkler saldırmadan önce bunu yapmaya niyeti yoktu. Charlie Turlock telsizle "General, daha yakınım" dedi. "Zipper ve ben birlikte en azından Türkleri uzun süre oyalamaya yetebiliriz."
    
  "Hayır, sen doğu kanadındasın Charlie; Patrick, kimsenin o taraftan ayrılmasını istemiyoruz, dedi. "Martinez, Jaffar'ın adamlarının önüne geçip harekete geçmeni istiyorum."
    
  Yusuf Cafer'in taburuna eşlik eden cezai soruşturma birimi komutanı Angel Martinez, "Memnuniyetle General" diye yanıtladı. Martinez, Scion Aviation International'da her işte uzmandı: polis eğitimi almıştı; kamyonları ve inşaat ekipmanlarını tamir etti ve sürdü; yemek yapmayı bile biliyordu. Irak'a gidecek gönüllü ararken ilk elini kaldıran o oldu. Uzun uçuş sırasında Wayne ve Charlie ona sibernetik bir piyade cihazının nasıl çalıştırılacağı konusunda temel okulda dersler verdiler; Wayne Macomber, Nala'ya vardıklarında ve yerel güvenlik güçlerini yok etmek üzereyken ona eyere binmesini emrettiğinde, bu onun CID'yi ilk kez gerçekten pilotluğuydu.
    
  Şimdi bu onun sadece ikinci seferiydi ve Türk ordusunun bütün bir taburuyla yüzleşmek üzereydi.
    
  Charlie telsizle "Burayı dinle Angel" dedi. "Zırh ve raylı silah harika, ancak bir CID'deki ana silahlarınız hız, hareketlilik ve durumsal farkındalıktır. Ana zayıf yönleriniz toplu müfreze veya şirket düzeyindeki silahlardır çünkü gücünüzü hızla tüketebilirler. Ağır silahların ateşi üzerinize odaklamaması için hareket etmelisiniz. Vur, hareket ettir, tara, hareket ettir, vur, hareket ettir."
    
  Martinez, "Charlie, bana bu mantrayı o kadar uzun süre öğrettin ki onu uykumda tekrarlıyorum" dedi. Açık alanda saatte elli milden fazla nefes kesen bir hızla Cafer'in taburunun önünde yarıştı. "Hedef görüş alanında."
    
  "Türkler ön müfrezelere yoğunlaşıyor" dedi Fermuar, "ama ateş açtığınız anda onlar..."
    
  "Roket uzağa" dedi Martinez. Yüzüstü pozisyonda kendini yere attı, görüş alanına Türk zırhlı personel taşıyıcısını seçip ateş etti. Zırhlı personel taşıyıcı, tungsten çelik alaşımlı mermiyle vurulduğunda patlamadı, hatta durmadı çünkü sosis büyüklüğündeki mermi sanki hiç var olmamış gibi içinden geçti; ancak araçtaki herkes zırhlı parçalardan dolayı parçalara ayrıldı. personel taşıyıcının ince çelik gövdesi, kontrolsüz bir şekilde arabanın içinde uçuyor. Martinez, "Kahretsin, kaçırmış olmalıyım" dedi.
    
  Fermuar, "Hayır, ama sadece mürettebat bölmesini değil, motor bölmesini, şanzımanı, şarjörü veya paletleri de dikkate almayı unutmamalısınız" dedi. "Mermiler ince çelik veya alüminyumdan kolayca geçecek. Gemideki tüm piyadeler ölmüş olabilir ancak sürücü ya da komutan hayatta kalırsa araç yine de savaşabilir."
    
  "Anladım, Fermuar," dedi Martinez. Ayağa kalkar kalkmaz, otomatik kırk milimetrelik el bombası fırlatıcıları da dahil olmak üzere ona ateş açtılar. Bu kurşunların kaynağını bulmak için yana doğru yüz metre koştu. Çok geçmeden onu buldu; bir değil iki zırhlı personel taşıyıcı.
    
  "Melek, ilerlemeye devam et!" Charlie çığlık attı. "Bu iki zırhlı personel taşıyıcı sizi sıraya dizdi!"
    
  Martinez, "Çok uzun sürmeyecek," diye bağırdı. Nişan aldı ve doğrudan bir zırhlı personel taşıyıcının ön kısmına ateş etti. Hemen sallandı ve durdu ve kısa süre sonra motor bölmesinde bir yangın çıktı. Ancak Martinez manzaranın tadını çıkaramadı çünkü iki zırhlı personel taşıyıcı daha onu hedef alıyordu. Hemen konumlarını hedef bilgisayarının hafızasına indirdi, nişan aldı ve ateş etti. Ancak hızlı hareket ettiler ve koşmadan önce yalnızca birini yakalayabildi çünkü diğeri ona ateş ediyordu. "Arkadaşlar, bizi burada bulmayı beklediklerini hissediyorum" dedi. "Beni dövüyorlar."
    
  Fermuar, "Koşarken nişan alın ve durduğunuzda mümkün olduğu kadar çok ateş edin," dedi. "Durduruluncaya kadar nişan almayın."
    
  Charlie, "Muhtemelen peşimizdeler gibi görünüyor" dedi. Sırt çantasından, kızılötesi ve milimetre dalga radarları içeren ve onları doğudan birdenbire ortaya çıkan dört Türk zırhlı personel taşıyıcısından oluşan bir gruba hedef alan dört balistik füze ateşledi. "En azından bu Cafer'in birliklerine bir şans veriyor..."
    
  "Helikopterler yaklaşıyor, beş mil kuzeybatıya doğru gidiyor!" - Patrick bağırdı. "Bir izcinin eşlik ettiği savaş gemilerine benziyorlar! Onları daha fazla fark edemeyecek kadar alçak!" Martinez yeni gelenleri aramaya başlamadan önce Türk savaş gemisi Cobra, Cehennem Ateşi lazer güdümlü füzesini ateşledi.
    
  "Kaçış hamleleri, Angel!" Fermuar çığlık attı. Artık ABD lisanslı ama Türk yapımı Kiowa Scout helikopteri lazerini Martinez'in üzerinde tutmak zorunda olduğundan, Macomber'in raylı silahı için kolay bir hedef haline geldi ve Macomber, helikopterin direği üzerindeki dokunmatik ekranı bir saniye sonra patlattı... ama daha önce değil. Bir Cehennem Ateşi füzesi Martinez'in sol göğsüne çarptı.
    
  "Melek yenildi! Melek yenildi!" Fermuar çığlık attı. Ona doğru koşmaya çalıştı ama Cafer'in güvenlik müfrezelerinin önündeki taburdan gelen sürekli ateş onu yere düşürdü. Yaklaşan diğer APC'lere ateş ederek, "Ona ulaşamıyorum" dedi ve raylı tabancasını yeniden doldurdu. "Bu adamları ne kadar oyalayabileceğimizden emin değilim. Yüzde elli enerjim ve cephanem kaldı."
    
  Patrick, "Wolverine bir dakika içinde tepemizde olacak" dedi. "Daha fazla helikopter geliyor!"
    
  Fermuar, "Martinez'e ulaşmaya çalışacağım" dedi.
    
  Patrick, "Türkler çok yakın Wayne" dedi.
    
  "Geri çekilmek zorunda kalabiliriz ama Martinez olmadan ayrılmayacağım." Fermuar birkaç kez daha ateş etti, karşı ateşin sönmesini bekledi ve ardından "İşte buradayım..." dedi.
    
  O anda batıdan onlarca ışık parladı ve birkaç dakika sonra Türk zırhlı araçları havai fişek gibi patlamaya başladı. Yusuf Jaffar telsizle, "Yine geciktiğim için özür dilerim beyler," dedi, "ama hâlâ hızınıza alışamadım. Sanırım arkadaşını bulabilirsin, Macomber."
    
  "Yolumun üzerinde!" Fermuar, Teneke Adam zırhının çizmeleriyle motorları çalıştırdı ve üç adım sonra Martinez'in yanına geldi. O anda Wolverine, Türk birliklerinin üzerine bomba ve mayın atmaya başlarken, önündeki zemin sıcak bir tavaya sıçrayan su gibi cızırdamaya ve patlamaya başladı. Hava dumanla ve mahsur kalan Türklerin çığlıklarıyla kalınlaştı. "Orada iyi misin, Angel?" Fermuar, biyometrik veri bağlantısından Martinez'in hayatta olduğunu biliyordu ancak robotun sol tarafının büyük bir kısmı tahrip olmuştu ve Martinez hareket edemiyor veya iletişim kuramıyordu. Fermuar robotu aldı. "Bir dakika Martinez. İndiğinde biraz canın acıyabilir."
    
  Tam motorları çalıştırdığı sırada, Türk savaş gemisi Cobra'dan atılan bir Cehennem Ateşi füzesi, az önce ayrıldığı yerde patladı ve Fermuar ile Martinez, kuş atışıyla vurulan kil güvercinler gibi gökten yere düştü.
    
  BERP zırhı Fermuar'ı patlamadan korudu, ancak yere indikten sonra kaskının tüm sistemlerinin karardığını ve sessiz olduğunu keşfetti. Kaskını çıkarmaktan başka seçeneği yoktu. Yakındaki yanan arabaların ateşiyle aydınlanan Martinez'in yaklaşık elli metre ötede yattığını görebiliyordu ve ona doğru koştu. Ancak yirmi metre yakınına gelir gelmez, zemin büyük kalibreli mermilerle patladı ve robotun etrafındaki alanı kirletti. Cobra savaş gemisi atış menziline yaklaştı ve oraya yirmi milimetrelik mermiler sıkıyordu. Fermuar sıranın kendisi olduğunu biliyordu. Güç olmadan BERP zırhı onu korumazdı.
    
  Saklanacak bir yer bulmak için etrafına bakındı. XC-57'yi çevreleyen en yakın Irak makineli tüfek yuvası yaklaşık yüz metre uzaktaydı. Martinez'den ayrılmak istemiyordu ama onu taşımasının imkânı yoktu, bu yüzden koştu. Kahretsin, diye düşündü acımasızca, belki de kaçmak Kobra pilotunun onu öldürmesini biraz daha zorlaştırmıştır. Makineli tüfeğin ateş açtığını duydu ve Hava Harp Okulu'ndaki bir futbolcu olarak yaptığı gibi biraz eğilip kaçmaya çalıştı. İçinde mermilerin patlamasını bekleyen bu Türk topçuları kim bilir ne kadar iyi, diye düşündü. Belki-
    
  Ve sonra korkunç bir patlama duydu; yeterince güçlü ve onu ayağa kaldıracak kadar yakın. Döndü ve tam zamanında başını kaldırdı ve bir Cobra savaş gemisinin sadece birkaç düzine metre ötedeki bir tarlaya çarptığını gördü. Yanan metalin sesi ve hissi onu sardığında ayağa fırladı ve koştu. Sıcaklık ve boğucu duman onu koşarken eğilmeye zorladı ve yanan helikopterdeki roketlerin ve mühimmatın arkasından saçıldığını duyabiliyor ve hissedebiliyordu. Kobra saldırı helikopteri tarafından İsviçre peynirine dönüştürülmekten kaçınmak ve helikopterin kullanılmış cephanesinin kendisine ulaşması çok kötü olmaz mıydı? Elbette bu benim şansım, diye düşündü, böyle yapmalıyım...
    
  Aniden ona çelik bir barikata doğru koşmuş gibi geldi. Bir cezai soruşturma memurunun elektronik sesini, "Hey, hey, yavaşlayın Bay Tavşan," diye duydu. Konumundan doğuya kaçan Charlie'ydi. "Seninle her şey açık. Bir dakika ayırmak. Başlığını mı kaybettin?"
    
  Fermuar, "Her şeyimi kaybettim... Elbise öldü," dedi. "Git ve Martinez'i getir." Charlie, düşen Cobra'daki patlamalar durana kadar Fermuar'ı zırhıyla koruyarak birkaç dakika bekledi, ardından yanan enkazın etrafında koştu. Birkaç dakika sonra başka bir CID ünitesiyle geri döndü. Daha sonra bir eliyle Martinez'i çekerken diğer eliyle Macomber'ı XC-57'nin yakınındaki güvenlik noktasına götürdü.
    
  Charlie, silahını kaldırıp CID sensörleriyle gökyüzünü tarayarak, "Daha fazla savaş gemisi yaklaşıyor," dedi. "Çoğu Cafer'in tugayının peşinde ama bizim peşimizde olan birkaç kişi var." Savaş alanının elektronik görüntülerini inceleyerek bir an durakladı. "Onların dikkatini dağıtacağım" dedi ve ardından hızla doğuya doğru ilerledi.
    
  Fermuar kum torbası sığınağının arkasından dışarı baktı... ve gökyüzüne baktığında, bir roket motorunun ateşlendiğini fark etti, ayağa fırladı ve sığınaktan olabildiğince hızlı bir şekilde kaçtı.
    
  Füze onun sadece birkaç metre arkasına indiğinde anında yere serildi, kör oldu, sağırlaştı, yarı kızardı ve süpersonik şarapnel yağmuruna tutuldu. Ne yazık ki bayılmadı, bu yüzden tek yapabildiği acı içinde yere yatmaktı, tüm kafası kömür briketi gibiydi. Ancak birkaç saniye sonra yerden kaldırıldı. "C-Charlie...?"
    
  Charlie koşarken, "Benim raylı silahım DOA," dedi. "Seni oradan çıkarıyorum..." Aniden durdu, döndü ve çömelerek Wak'ı sağır edici Kobra top ateşi patlamasından korudu. "Seni yatıracağım ve bu şeyi alacağım" dedi. "O seni istemiyor, istiyor..." Kobra pilotu tekrar ateş etti. Fermuar büyük kalibreli mermilerin kendisini ve Charlie'yi sanki bir kasırgaya sırtları dönükmüş gibi ittiğini hissetti. Son bombardıman sona erdikten sonra "Ben... gücümü kaybediyorum" dedi. "Son patlama bir şeye çarptı... Sanırım bir bataryaydı. Hareket edebileceğimi sanmıyorum." Kobra yine ateş açtı...
    
  O sırada arkalarında bir patlama sesi duydular, top ateşi durdu ve başka bir helikopterin düşme sesini duydular. Arabaların yaklaştığını duyana kadar ikisi de hareket etmedi. "Charlie mi?"
    
  "Hareket edebiliyorum ama çok yavaş" dedi. "İyi misin?"
    
  "Ben iyiyim". Fermuar, cezai soruşturma biriminin mekanik ellerinden acıyla sıyrıldı ve Türkleri bulmak için etrafına baktı. "Olduğun yerde kal. Misafirimiz var." Arabalar neredeyse üzerlerine geliyordu. Silahı yoktu, savaşabileceği hiçbir şey yoktu. Yapabileceği hiçbir şey yoktu...
    
  Bir sesin, "Ellerinizi kaldırın ve hareket etmeyin," dediğini duydu... bir Amerikan sesi. Fermuar kendisine söyleneni yaptı. Aracın mobil hava savunma birimi Avenger olduğunu gördü. Gece görüş gözlüğü takan bir çavuş ona yaklaştı ve kaldırdı. "Siz bir çift Scion'lu olmalısınız çünkü daha önce sizin gibisini görmemiştim."
    
  "Macomber, burası Turlock," dedi Fermuar. "Orada başka bir adamım daha var." Çavuş ıslık çalarak el salladı ve birkaç dakika sonra arkası açık bir Hummer yaklaştı. Fermuar, Charlie'nin Hummer'a yüklenmesine yardım etti. Nala'ya geri götürüldüğünde başka bir humvee aldı, geri döndü ve Martinez'i buldu, birkaç askere onu yüklemelerini emretti ve onu üsse geri götürdü.
    
  Martinez bilincini kaybetmişti, birkaç kemiği kırılmıştı ve küçük bir iç kanaması vardı ve acil ameliyat için revire götürüldü; Charlie ve Fermuar muayene edildi ve durumları iyi, Fermuar'da çok sayıda kesik, yanık ve morluk vardı. O ve Fermuar, pistin sonundaki bir güvenlik noktasına götürüldü; burada iki Humvee, bir Stryker tekerlekli zırhlı komuta merkezi ve bir Avenger birimi, pistin sonundaki ışık yapıları ve aletli iniş sistemi vericisi tarafından kısmen gizlenmişti. bina. Stryker'ın dışında durup, savaşı görüntüsü geliştirilmiş dürbünle izleyen Patrick McLanahan, Hunter Noble, John Masters, hava trafik kontrol memuru Yüzbaşı Calvin Cotter ve Başkan Yardımcısı Kenneth Phoenix ile Gizli Servis ekibi vardı.
    
  Patrick, "İyi olmanıza sevindim," dedi. Su ve enerji barları dağıttı. "Yakındı."
    
  "Siz neden buradasınız?" - Macomber'a sordu.
    
  Cotter, "Müdahale tüm radarımızı ve iletişimimizin çoğunu devre dışı bıraktı" dedi. "Triple-C'de oldukça karanlık var. Buradan görüş hattı lazer iletişimi sağlayabilirim."
    
  "Bu kelime nedir General?" Wayne sordu. "Ne kadar acı çektik?"
    
  Patrick, "Her şeyin sona ermek üzere olduğunu söylüyorlar" dedi. Wayne üzgün bir şekilde başını eğdi... Ta ki Patrick şunu ekleyene kadar: "Neredeyse bitti ve öyle görünüyor ki kazandık."
    
  "Hiçbir şey değil mi?"
    
  Patrick, "CIDS'in, sizin ve Wolverines'in yardımıyla Türkleri neredeyse tamamen durdurduk" dedi. "Türkler Iraklıların bu kadar sert savaşacağını beklemiyordu ve Cafer'in adamları öfkeyle onlara saldırdı. Daha sonra William onlara katılınca Türkler dönüp kuzeye yöneldiler."
    
  Fermuar, "Jaffar ileri geri giderken Wilhelm'in öylece arkasına yaslanmayacağına dair bir his vardı" dedi.
    
  Başkan Yardımcısı Phoenix, "İkiye karşı dört tugay, artı siz ve seyir füzeleri vardı, ancak bu Türkler için yeterliydi" dedi. "Onların kalplerinin aslında bunda olmadığını hissediyorum. Irak'a PKK'yı avlamak için geldiler, Iraklılarla ve Amerikalılarla savaşmak için değil. Daha sonra robotlarla ve Buzz Lightyear'ın raylı silahlarını ateşleyen zırhlı askerlerle savaşmaya başladılar ve ayrıldılar."
    
  Patrick, "Umarım öyledir efendim," dedi. "Ama Hirsiz'e zerre kadar güvenmiyorum. PKK onu çoktan kenara itti, şimdi de onu yendik. Muhtemelen saldıracaktır. Erbil'de PKK dostu olduğu iddia edilen bazı işletmeleri bombalamakla yetineceğini sanmıyorum."
    
  Cotter, Stryker'dan çıkıp dürbünüyle mevzilerinin kuzeyindeki alanı tararken, "Görünüşe göre Jaffar ileri taburlarını takviye edecek ve kayıplarını üsse geri götürmeye başlayacak" dedi. "Albay Wilhelm ve Binbaşı Weatherly, her ihtimale karşı taburlarını hatta tutacak...evet! İnanılmaz derecede parlak bir beyaz ışık gece gökyüzünü, tam da baktığı yeri delip geçerken Cotter bağırdı.
    
  İlk flaşı, her biri bir öncekinden daha parlak olan yüzlerce flaş takip etti ve ardından güçlü patlamaların sesi ve aşırı ısınmış havanın uğultusu geldi. Ateş bulutları gökyüzüne yüzlerce metre yükseldi ve çok geçmeden, kumsala çarpan okyanus dalgaları gibi sıcaklığın üzerlerini sardığını hissettiler.
    
  "Bu da neydi böyle?" Phoenix ağlıyordu. O ve John Masters, flaş nedeniyle kör olan Cotter'ın yere düşmesine yardım etti ve yüzüne su döktü.
    
  Macomber, "Napalm veya termobarik bomba gibi kokuyor" dedi. Cotter'ın dürbünü aldı, optik-elektronik devreleri flaşların onu da kör etmemesi için yeniden ayarladı ve bölgeyi inceledi. "İsa..."
    
  "Kim vuruldu, Wayne?" - Patrick sordu.
    
  Fermuar sessizce, "Jaffar'ın iki ileri taburuna benziyor," dedi. "Tanrım, aşağıda cehennem böyle görünüyor olmalı." Patlama bölgesinin etrafındaki alanı taradı . "Adamlarımızı göremiyorum. Wilhelm'le bağlantı kurmaya çalışacağım ve..."
    
  Tam o sırada, iki büyük parlak parlama meydana geldi ve hemen ardından iki güçlü patlama geldi... bu sefer arkalarında, üssün içinde. Ezici sarsıntı herkesi yere düşürdü ve bulabildikleri her türlü güvenlik için sürünerek ilerlediler. İki büyük ateşli mantar bulutu gökyüzüne yükseldi. Tepelerinde duman bulutları yükselirken Patrick, kasırga benzeri kaosun üzerine, "Siper alın!" diye bağırdı. "Stryker'ın altına girin!" Gizli Servis ajanları Phoenix'i Hummer'ına çekti ve düşen devasa parçalar onlara çarptığında diğer herkes Stryker'ın altına girdi.
    
  Ölümcül enkazın düşmesinin durması uzun zaman aldı, herkesin boğucu toz ve duman bulutları arasında yeterince nefes alabilmesi daha uzun sürdü ve hatta birinin ayağa kalkıp bölgeyi inceleme cesaretini bulması daha da uzun sürdü. Üssün ortasında bir yerde güçlü bir yangın çıktı.
    
  "İki kez patlayan bir bombaya çok yaklaştım!" John Masters çığlık attı. "Sakın bana yine Türk bombardıman uçakları olduğunu söyleme, değil mi?"
    
  Patrick, "Bu benim tahminimdir" dedi. "Neye çarptılar?"
    
  Stryker'ın mürettebat üyelerinden biri aracından indi ve herkes onun gözlerinin büyüdüğünü ve çenesinin düştüğünü görünce, sırtlarından bir korku ürpertisi geçti. "Kahretsin," diye soludu, "sanırım az önce Triple-C'yi yakaladılar."
    
    
  PEMBE SARAY, ÇANKAYA, ANKARA, TÜRKİYE CUMHURİYETİ
  KISA BİR ZAMAN SONRA
    
    
  "Ne demek geri çekildiler?" Başkan Kurzat Hirsiz sordu. "Neden geri çekildiler? Iraklıların sayısını beşe bir aştılar!"
    
  Savunma Bakanı Hasan Dzizek, "Biliyorum Sayın Başkan, biliyorum" dedi. "Ama sadece Iraklılarla savaşmıyorlardı. Amerikan ordusu onlara yardım etti."
    
  Hirsiz, "Tanrım... biz de Amerikalılarla savaştık" dedi. Kafasını salladı. "Iraklıları savaşa sokmaya karar vermemiz yeterince kötüydü; Amerikalıların da tepki vereceğini hiç beklemiyordum."
    
  Jizek, "Ayrıca iki Amerikan robotu ve zırhlı komandolardan biri... Teneke Adam askerleri" diye ekledi. "Ayrıca bombalarla ve anti-personel mayınlarla saldıran iki seyir füzesi vardı."
    
  "Ne?" Hirsiz patladı. "Ne kadar acı çektik?"
    
  "Çok kötü efendim" dedi Jizek. "Belki yüzde yirmi ya da daha fazlası."
    
  "Yüzde yirmi...bir savaşta mı?" bir ses bağırdı. Başbakan Buzé Akas'tı. Olağanüstü halin ilanından ve TBMM'nin feshedilmesinden bu yana kamuoyunun önüne çıkmadı ancak zamanının çoğunu milletvekilleriyle görüşerek geçirdi. "Sayın Başkan, ne yaptığınızı sanıyorsunuz?"
    
  Hirsiz, "Sizi buraya ben çağırmadım Başbakan" dedi. "Iraklılara çok daha kötüsünü yaptık. Ne istiyorsun? Umarım istifa ederim."
    
  Akas, "Kurzat, lütfen bu çılgınlık Irak ve ABD ile topyekün bir savaşa dönüşmeden önce durdurulsun" diye yalvardı. "İle atlatmak. Zafer ilan edin ve birlikleri eve götürün."
    
  Hirsiz, "PKK yok edilene kadar olmaz Ace" dedi.
    
  "O halde neden Yüksek Kaif'e saldırıyorsun?" Akas sordu. "Bu bölgede çok az PKK var."
    
  Hirsiz, "Bu hava üssünde çözülmesi gereken bir durum vardı" dedi.
    
  Akas, "Amerikan casus uçağını biliyorum; telefonumu ve pasaportumu alıp beni 24 saat gözetim altında tutmanıza rağmen hâlâ televizyon izlememe izin veriyorsunuz" dedi. "Peki neden bir parça yanmış metal için Türklerin hayatını heba edeceksiniz?" Jizek'e baktı. "Yoksa artık generaller mi görev başında?"
    
  Hirsiz, "Burada hâlâ görev benim başbakanım, bundan emin olabilirsiniz" dedi.
    
  "Yani Erbil'in bombalanması emrini siz mi verdiniz?"
    
  "Ne istiyorsunuz Sayın Başbakan?" Hirsiz öfkeyle sordu, bir sigara arıyordu.
    
  "Sanırım Erbil veya Bağdat'ta Başkan Yardımcısı Phoenix ile görüşmeme izin vermelisiniz."
    
  "Sana hayır dedim" dedi Hirsiz. "Olağanüstü bir durumda, Başkan tüm eylemlerle ilgili kararlar almalıdır ve kriz çözülene kadar Phoenix veya başka biriyle görüşmeye vaktim yok. Ayrıca Phoenix hâlâ Nala'da ve seyahat etmesi onun için çok tehlikeli."
    
  Akash, "Savaş karşıtı olarak değil, sizin de söylediğiniz gibi, Millet Meclisi'nin feshedildiği ve kabinenin yerine askeri konseyin geçtiği bir savaş sırasında çok az yetkisi olan Türkiye'nin başbakanı olarak gideceğim" dedi. Durdu ve inanamayarak gözlerini kırpıştırdı. "Phoenix'in hâlâ Nala'da olduğunu mu söyledin? Nala Hava Üssü'nde mi? Çatışmaların sürdüğü, bütün bu insanların öldüğü yer burası değil mi?" Hirsiz ve Jizek'in bakıştığını gördü. "Başka bir şey var mı? Ne?"
    
  Hirsiz ona söylemekte tereddüt etti, sonra omuz silkti ve Jizek'e başını salladı. "Her neyse, yakında haberlere çıkacak."
    
  Dzizek, "Nala Hava Üssü'nü bombaladık" dedi. Akas'ın çenesi şaşkınlıkla düştü. "Irak ve Amerikan askeri karargah binasını hedef aldık."
    
  "Ne yapıyorsun? Karargâhları bombalandı mı?" Akas çığlık attı. "İkiniz de delisiniz. Phoenix öldü mü?
    
  Hirsiz, "Hayır, o sırada binada değildi" dedi.
    
  "Şanslısın!"
    
  "Onlar Türklere ateş etmeye başlayıncaya kadar ben Iraklılara ve Amerikalılara ateş etmeye başlamadım!" Hirsiz çığlık attı. "Bu savaşı ben başlatmadım! PKK masum erkekleri, kadınları, çocukları öldürüyor ve kimse bize tek kelime etmiyor. Artık bizimle konuşacaklar değil mi? Bağıracaklar, şikayet edecekler ve beni tehdit edecekler! Umrumda değil ! Irak, PKK'ya yataklık etmeyi bırakıp onların kökünün kazınmasına yardım etme sözü verene kadar durmayacağım. Belki Irak'ta bizim elimizde birkaç Amerikalının ölümünden sonra PKK'nın yok edilmesi konusunda bizimle konuşurlar."
    
  Akas, Hirsiz'e sanki yağlıboya bir tablo ya da hayvanat bahçesindeki bir hayvan üzerinde çalışıyormuş gibi, gördüklerinde gizli bir anlam ya da anlam bulmaya çalışıyormuş gibi baktı. Anlayabildiği tek şey nefretti. Ona dönüp bakmadı bile. "Üstte kaç Amerikalı öldürüldü, Sayın Bakanım?"
    
  "Yirmi ya da yirmi beş, hatırlamıyorum; yaklaşık yüz kişi yaralandı," diye yanıtladı Dzizek.
    
  "Tanrım..."
    
  Cizek, "Hey, belki de Phoenix'le tanışıp Gardner'la konuşmak senin için iyi bir fikirdir" dedi. Hirsiz döndü, gözleri şaşkınlıkla irileşti ve çenesi öfkeyle kasıldı. Jizek elini kaldırdı. "Kurzat, korkarım Amerikalılar karşılık verecekler; belki askeri olarak ya da hemen değil, ama ellerindeki tüm diğer araçlarla. Onlarla pazarlık yapmazsak büyük olasılıkla karşılık verecekler. Ateşkes ilan edin, güçlerimize mevzilerini korumalarını emredin ve Ice'ın Bağdat'a gitmesine izin verin. Bu arada güçlerimizi takviye edeceğiz, yaralılarımızı ve ölülerimizi geri getireceğiz, PKK ve destekçilerinin nerede olduğuna dair istihbarat toplamaya başlayacağız. Müttefiklerimizin desteğini kaybetmediğimizden emin olmalıyız ama başardıklarımızdan da vazgeçmek zorunda değiliz."
    
  Hirsiz'in ifadesi öfke ve kafa karışıklığının bir karışımıydı ve başı sanki kontrolden çıkmış gibi iki danışmanına doğru hızla döndü. "Son? Artık bitirmek mi istiyorsunuz? PKK'yı yok etmeye beş bin yaşam öncesine göre daha mı yakınız? Eğer bunu tamamlamazsak hayatını kaybeden 5 bin asker bir hiç uğruna ölecek" dedi.
    
  Akas, "Krizimizi dünyaya gösterdiğimizi düşünüyorum Kurzat" dedi. "Aynı zamanda Türkiye'nin kendi halkını ve çıkarlarını korumak için harekete geçebileceğini ve davranacağını da başta PKK ve onların Kürt destekçileri olmak üzere dünyaya gösterdiniz. Ama işlerin kontrolden çıkmasına izin verirsen dünya senin deli olduğunu düşünecek. Bunun olmasını istemezsin."
    
  Hirsiz her iki danışmanını da inceledi. Akas, başkanın her geçen saniye daha da yalnız göründüğünü görebiliyordu. Masasına geri döndü ve büyük resim penceresinden dışarı bakarak ağır bir şekilde oturdu. Güneş yeni doğuyordu ve gün soğuk ve yağmurlu geçecek gibi görünüyordu, diye düşündü Akas, bu da Hirsiz'i kesinlikle daha da yalnız hissettiriyor olmalı.
    
  Sessizce, "Yapmaya çalıştığım tek şey Türk halkını korumaktı" dedi. "Tek yapmak istediğim cinayetleri durdurmaktı."
    
  Akas, "Yapacağız Kurzat" dedi. "Bunu birlikte yapacağız; kabineniz, ordunuz, Amerikalılar ve Iraklılar. Herkesi sürece dahil edeceğiz. Bunu tek başına yapmak zorunda değilsin."
    
  Hirsiz gözlerini kapattı, sonra başını salladı. "Derhal ateşkes ilan et Hasan," dedi. "Halihazırda aşamalı bir geri çekilme planı hazırladık: birinci ve ikinci aşamaları tamamlayın."
    
  Milli Savunma Bakanı'nın çenesi şaşkınlıkla düştü. "İkinci aşama mı?" O sordu. "Fakat efendim, bu birlikleri sınıra geri çekmek anlamına geliyor. Bu kadar geri çekilmek istediğinden emin misin? Bize şunu tavsiye ediyorum..."
    
  Hirsiz, "Ice, sınırı denetleyecek uluslararası müfettişler ve barış güçleri konusunda görüşmek üzere Amerikalılar ve Iraklılarla derhal görüşmek istediğimizi Dışişleri Bakanı'na bildirebilirsin" dedi. "Irak'tan barışçıl ve başarılı bir şekilde çekilmeyi bekleyene kadar, olağanüstü hali kaldırdığımı ve Parlamentoyu yeniden topladığımı Meclis Başkanına da bildirebilirsiniz."
    
  Buz Akas, Hirsiz'in yanına gelerek ona sarıldı. "Doğru seçimi yaptın Kurzat" dedi. "Hemen işe koyulacağım." Jizek'e gülümsedi ve aceleyle başkanın ofisinden çıktı.
    
  Hirsiz uzun süre masasının başında durdu ve pencereden dışarı baktı; daha sonra arkasını döndüğünde Milli Savunma Bakanı'nın hâlâ ofisinde olduğunu görünce şaşırdı. "Hasan mı?"
    
  "Ne yapıyorsun Kurzat?" - Jizek'e sordu. "Ateşkes: harika.
    
  Bu bize yeniden silahlanmamız, güçlenmemiz ve yeniden toparlanmamız için zaman verecek. Peki tampon bölge oluşturup PKK'yı yok etme fırsatı bulamadan sınıra kadar geri çekilmek mi istiyorsunuz?
    
  Hirsiz bitkin bir tavırla, "Yorgunum Hasan," dedi. "Çok insanımızı kaybettik..."
    
  "Askerler ülkelerini savunurken öldü Sayın Başkan!" Jizek dedi. "Eğer operasyon tamamlanmadan geri çekilirseniz boşuna ölecekler! Bunu kendin söyledin!"
    
  "Başka fırsatlarımız da olacak Hasan. Artık tüm dünyanın dikkati üzerimizde. PKK ile mücadele konusunda ciddi olduğumuzu anlayacaklardır. Şimdi emirlerinizi verin."
    
  Jizek tartışmaya devam edecek gibi görünüyordu ama bunun yerine sertçe başını salladı ve dışarı çıktı.
    
    
  Nakhla Müttefik Hava Üssü, IRAK
  KISA BİR ZAMAN SONRA
    
    
  Albay Jack Wilhelm, "Bizim için durumun çok daha kötü olabileceğine inanıyorum" dedi. Yine büyük uçak hangarındaki derme çatma morgda durdu ve önceki geceki savaşta öldürülen askerlerin kalıntılarının hazırlanmasına nezaret etti. "Triple C'de operasyon subayım da dahil olmak üzere yirmi bir asker öldürüldü, ayrıca Türklere karşı operasyonda otuz iki asker daha, ayrıca iki yüzün üzerinde yaralı, iki düzinesinin durumu kritik." Patrick McLanahan'a döndü. "Martinez için üzgünüm General. Bir süre önce öldüğünü duydum."
    
  "Evet. Teşekkür ederim ".
    
  "Adamlarınız ve cihazlarınız harika bir iş çıkardı General. Bunu gerçekten yaşadın."
    
  Patrick, "Maalesef müşterimiz için değil" dedi. "Iraklılar iki yüz elliden fazlasını kaybetti."
    
  Wilhelm, "Fakat Jaffar ve adamları vahşi kediler gibi savaştılar" dedi. "Her zaman bu adamın tamamen blöf ve yaygaracı olduğunu düşündüm. İyi bir saha komutanı ve zorlu bir savaşçı olduğu ortaya çıktı." Telsizi bip sesi çıkardı ve kulaklığıyla dinledi, cevapladı ve telefonu kapattı. "Türkiye Başbakanı ateşkes ilan etti ve Türk birliklerinin sınıra çekildiğini söyledi" dedi. "Her şey bitmiş gibi görünüyor. Türkler ne düşünüyordu? Bunu neden başlattılar?"
    
  Patrick, "Hayal kırıklığı, öfke, intikam: düzinelerce neden" dedi. "Türkiye saygı görmeyen ülkelerden biri. Avrupalı değiller, Asyalı değiller, Kafkasyalı değiller, Orta Doğulu değiller; Müslüman ama laikler. Büyük kara ve deniz yollarını kontrol ediyorlar, dünyanın en büyük ekonomilerinden ve ordularından birine sahipler, Birleşmiş Milletler Güvenlik Konseyi'nde sandalye sahibi olacak kadar güçlüler, ancak yine de Avrupa Birliği'ne girmelerine izin verilmiyor ve kızıl muamelesi görüyorlar. saçlı üvey oğul. Sanırım ben de hayal kırıklığına uğrayacağım."
    
  Wilhelm, "Onlar saygıyı hak ediyor olabilirler ama aynı zamanda kıçlarına tekme atılmayı da hak ediyorlar" dedi. "Yani sanırım sözleşmen bitti... yoksa öyle mi? Belki Iraklıların sana her zamankinden daha çok ihtiyacı var?"
    
  Patrick, "Şimdilik kalacağız," dedi. "Türkiye'nin ateşkesini ve askerlerinin çekilmesini izlememizi tavsiye edeceğim ve Iraklılar kendi gözetleme güçlerini kurana kadar muhtemelen bir süre daha burada kalacağız. Yer gözetimi ve iletişim aktarımı için modifiye edilmiş küçük bir Cessna Karavan filosu var ve birkaç insansız hava aracı kiraladıkları konuşuluyor."
    
  "Yani yakında işsiz kalabilirsin?"
    
  "Bence evet". Patrick derin bir nefes aldı; o kadar derin ki Wilhelm bunu fark etti. "İyi bir iş ve iyi bir kız ve erkek grubu var ama çok uzun süredir evden uzaktayım."
    
  Wilhelm, "Doğrusunu söylemek gerekirse, tanktan çıkıp bir grup askeri yeniden savaşa sokmak güzeldi" dedi. "Adamlarımın bunu video ekranlarında ve bilgisayar monitörlerinde yapmasını çok uzun zamandır izliyorum." McLanahan'a hafifçe gülümsedi. "Ama bu genç bir adamın oyunu, değil mi General?"
    
  "Onu demedim." Patrick hangarda tekrar dizilmiş ceset torbalarının olduğu masaları işaret etti. "Ama bununla çok uzun zamandır uğraşıyorum."
    
  Wilhelm, "Siz pilotlar savaşı yerdeki askerlerden tamamen farklı görüyorsunuz" dedi. "Sizin için savaş bilgisayarlar, uydular ve dronlarla ilgilidir."
    
  "Hayır, bu doğru değil."
    
  Wilhelm, "Çok şey yaptığınızı ve gördüğünüzü biliyorum, General, ama bu farklı," diye devam etti. "Sistemleri, sensörleri ve makineleri kontrol ediyorsunuz. Savaşçıları kontrol ediyoruz. Burada ölü erkek ve kadın görmüyorum General; üniformalarını giyen, tüfeklerini alan, beni takip eden ve savaşta ölen askerleri görüyorum. Onlar adına üzülmüyorum. Aileleri ve sevdikleri için üzülüyorum ama onlarla gurur duyuyorum."
    
    
  PEMBE SARAY, ÇANKAYA, ANKARA, TÜRKİYE CUMHURİYETİ
  O AKŞAM
    
    
  Başkanın masasındaki telefon çaldı. "Ah... Bay. Başkan yardımcısı kekeleyerek, "Başkan, Bakan Dzizek ve General Guzlev sizi görmeye geldiler" diye mırıldandı.
    
  Cumhurbaşkanı Kurzat Hırsız saatine, ardından bilgisayarındaki takvime baktı. "Bir toplantı mı planlamıştık Nazım?"
    
  Hayır efendim. Onlar...acil olduğunu söylüyorlar. Çok acil."
    
  Hirsiz içini çekti. "Çok güzel. Eşime biraz geç kalacağımı söyle." Ofisinin kapısının açıldığını duyduğunda ertesi günkü görevlerine öncelik vererek masasındaki kağıtları düzenlemeye başladı. "İçeriye girin beyler," dedi dalgın dalgın, çalışmaya devam ederek, "ama bunu hemen yapabilir miyiz? Eşime söz verdim ki..."
    
  Başını kaldırdığında, Milli Savunma Bakanı Hasan Çizek ile Genelkurmay Başkanı Orgeneral Abdullah Güzellev'in ofisin ortasında sabırla kendisini beklediklerini gördü. Her iki adam da yeşil kamuflajlı muharebe üniformaları giymişlerdi. ve parlak paraşütçü botları vardı ve her ikisi de cilalı siyah deri kılıflarda Amerikan yapımı M1911 45 kalibrelik tabancalar taşıyordu.
    
  "Burada ne oluyor yahu?" Hirsiz inanamayarak sordu. "Neden askeri üniforma giyiyorsun Hasan ve Pembe Saray'da neden silah taşıyorsun?"
    
  "İyi akşamlar Kurzat," dedi Dzizek. Elini sağ omzunun üzerinden salladı ve başkanlık muhafızlarından birkaçı, plastik kelepçeli resepsiyonist Hirsiz'le birlikte içeri daldı. Gardiyanlar Hirsiz'i yakalayıp bileklerine de plastik kelepçe taktı.
    
  "Bu da nedir böyle?" Hirsiz çığlık attı. "Ne yapıyorsun? Ben Türkiye Cumhuriyetinin Cumhurbaşkanıyım!"
    
  Dzizek, "Sen artık Türkiye'nin cumhurbaşkanı değilsin Kurzat" dedi. "General Guzlev, genelkurmay başkanları ve İçişleri Bakanlığı ile görüştüm ve sizin artık emir verme yetkiniz olmadığına karar verdik. Kendin söyledin Kurzat, yoruldun. Sizin yorgunluğunuz, Başkan'ın sözüyle hayatlarını riske atan cesur erkek ve kadınlar için tehlike oluşturuyor. Olağanüstü hal sırasında daha fazla emir verme konusunda size güvenilemeyeceğine inanıyoruz. Başbakan Akas elbette pek iyi durumda değil. Bu yüzden sizin yerinize kontrolü ele almaya karar verdik."
    
  "Ne? Neden bahsediyorsun? Ne yapıyorsun lan?"
    
  Jizek, "Burada neler olduğunu biliyorsun Hirsiz" dedi. "Tek soru şu: Ne yapacaksın? Kafası karışmış ve güç durumdaki bir başkanı mı oynayacaksınız, yoksa başarısızlıklarınızın sorumluluğunu üstlenip sorumlu bir şekilde mi hareket edeceksiniz?
    
  "Sen neden bahsediyorsun? Sen...darbe mi yapacaksın?"
    
  Jizek, "Buna gerek olmayacak" dedi. "Olağanüstü hallerde herkesi silahlı kuvvetlerin başkomutanı olarak atayabilirsiniz. Beni görevlendiriyorsun ve görevine devam edecek kadar iyileşene kadar birkaç yıllığına hak ettiğin bir dinlenmeye hak kazanıyorsun; İkinci aşamadaki çekilme emrini iptal ediyorum ve Irak'taki kazanımlarımızı pekiştiriyoruz."
    
  "Bu delilik! İtaat etmeyeceğim! Görevimi asla bırakmayacağım! Ben Türkiye'nin Cumhurbaşkanıyım! Ben Büyük Millet Meclisi tarafından seçildim...!"
    
  Dzizek, "Siz Türkiye halkını korumaya yemin ettiniz ama bunun yerine Iraklılar ve Amerikalılar binlerce askeri öldürürken öylece durup inleyip salya akıtıyorsunuz" diye bağırdı. "Buna artık tahammül etmeyeceğim. Tek uygun tepki siyasi değil askeridir ve bu nedenle ordunun bu krizi sona erdirmek için özgür olması gerekir. Orduyu ve Jandarma'yı serbest bırakmaktan korkuyorsunuz: Ben korkmuyorum. Ne olacak Sayın Başkan? Emirlerime uyun, sizin ve ailenizin Tarsus'ta, hatta belki Dipkarpaz'da, çok yakın koruma ve mahremiyet altında çok rahat bir evde kalmanıza izin verilecektir..."
    
  "Kuklanız olarak mı?"
    
  Jizek, "Cumhurbaşkanı Hirsiz olarak, ülkemize yönelik saldırılara son verilmesi için askeri danışmanlarınızdan sağlam ve acil tavsiyeler alıyorsunuz" dedi. Eğer bunu kabul etmezseniz korkunç bir kalp krizi geçirirsiniz ve sizi ve ailenizi sonsuza kadar Ankara'dan uzaklaştırırız."
    
  "Bunu yapamazsın!" Hirsiz itiraz etti. "Yanlış bir şey yapmadım! Hiçbir yetkin yok...!"
    
  Jizek, "Ben bu ülkeyi korumaya yemin ettim Hirsiz" diye bağırdı, "ve siz cesur askerlerimizin bu ülke için yaptığı tüm başarıları geri alırken boş boş oturmayacağım. Bana kesinlikle başka seçenek bırakmıyorsun!"
    
  Hirsiz bir kez daha tereddüt etti ve Guzlev .45'liğini çıkarıp başkana doğrulttu. "Sana bunu yapmayacağını söylemiştim Hasan...!" - dedi.
    
  Hirsiz'in gözleri şişti, kolları ve omuzları gevşedi ve dizleri sarsıldı; sanki vücudundaki tüm sıvılar onu terk etmiş gibiydi. Hayır, lütfen, diye sızlandı. "Ölmek istemiyorum. Bana ne yapacağımı söyle."
    
  "İyi karar, Hirsiz," Dzizek masaya birkaç kağıt attı. "Bu kağıtları imzala." Hirsiz, imza satırını bulmak dışında okumadan, hatta başını kaldırmadan imzaladı. "Size, cumhuriyet halkına bizzat hitap edeceğiniz ulusal iletişim merkezine kadar eşlik edeceğiz." Elinde bir yığın kağıt vardı. "Bu senin söylediğin şey. Bir an önce Türkiye halkına ulaşmanız önemli" dedi.
    
  "Karımı, ailemi ne zaman görebilirim...?"
    
  Jizek, "Önce iş Hirsiz" dedi. Başkanlık muhafızı memuruna başını salladı. "Onu uzaklaştır." Hirsiz, kendisi ve asistanı ağır askeri güvenlik gözetiminde ofisten çıkarılırken bir şeyler mırıldandı.
    
  Guzlev sinirlenmiş bir hareketle .45 kalibrelik silahını kılıfına koydu. "Kahretsin, o piç Jizek'i vurmam gerekeceğini düşünmüştüm," diye küfretti. "Televizyonda berbat görünecek."
    
  "Böylesi daha iyi" dedi Jizek. "Eğer yapamazsa ya da yapmayacaksa, kendim okuyacağım." Guzlev'e doğru adım attı. "Birinci ve ikinci aşamanın geri çekilmesi emrini iptal edin ve Erbil'e yürüyüşe hazırlanın. Eğer bir peşmerge savaşçısı, Irak askeri ya da Amerikalı - özellikle de bu robotlar ve teneke oduncular - başını bir santim bile dışarı çıkarırsa, bir jet filosunun hepsini doğrudan cehenneme göndermesini istiyorum." Bir an düşündü ve sonra şöyle dedi: "Hayır, o robotların ve Teneke Adamların bizim için gelmesini beklemeyeceğim. Nala Hava Üssü'nün kapatılmasını istiyorum. Bin Türk'ü öldürüp çekip gideceklerini mi sanıyorlar? Buranın yerle bir edilmesini istiyorum, anladın mı beni? Hizalı!"
    
  Guzlev, "Memnuniyetle Hasan... Yani Sayın Başkan" dedi. "Memnuniyetle".
    
    
  Nakhla Müttefik Hava Üssü, IRAK
  ERTESİ SABAH
    
    
  İkinci Alayın şehit askerleri için düzenlenen anma töreninin ardından Patrick McLanahan, Jack Wilhelm, John Masters ve Güvenlik Şefi Chris Thompson, Başkan Yardımcısı Ken Phoenix'e yakın zamanda gelen CV-22 Osprey döner kanatlı uçağın bulunduğu kalkış hattına kadar eşlik etti. Onu Bahreyn'e götürmeyi bekliyordu.
    
  Başkan Yardımcısı Wilhelm'in elini sıktı. Phoenix, "Dün gece olağanüstü bir iş çıkardınız Albay," dedi. "Kayıplarınız için üzgünüm."
    
  "Teşekkür ederim efendim" dedi William. "Bizi bu şekilde görmek istemezdim ama Türklerin ateşkes ilan edip geri çekilmeye ve müzakerelere başlamaya karar vermesine sevindim. Bu bize çocuklarımızı eve götürme şansı verecek."
    
  Phoenix, "Hepiniz evde ve güvende olduğunuzda kendimi daha iyi hissedeceğim" dedi. "Bu erkek ve kadınlara bu kadar iyi liderlik ettiğiniz için teşekkür ederim."
    
  "Teşekkür ederim efendim" dedi William selam vererek.
    
  Phoenix selamlamaya karşılık verdi. Phoenix, "Ben sizin komuta zincirinizde değilim Albay" dedi. "Selamlamayı sevmiyorum."
    
  Wilhelm, "Askerlerimin yanında durdunuz, düşman ateşine karşılık verdiniz ve ağlamadınız, sızlanmadınız, bize emir vermediniz veya yolumuza çıkmadınız" dedi. "Bunu hak ettiniz efendim. Eğer öyle söylemem gerekirse, çok... başkanlık gibi görünüyordun.
    
  Phoenix, "Pekala, teşekkür ederim Albay" dedi. "Sizden gelen bu büyük bir övgü. Berbat bir politika ama yüksek notlar."
    
  Wilhelm, "Siyasete karışmamam iyi bir şey efendim," dedi. "İyi yolculuklar."
    
  "Teşekkür ederim Albay." Phoenix Patrick'e döndü ve elini sıktı. "Seni bir daha ne zaman göreceğimi bilmiyorum Patrick," dedi, "ama senin ve ekibinin dün gece olağanüstü bir iş çıkardığını düşündüm."
    
  Teşekkür ederim efendim," dedi Patrick. Ne yazık ki hâlâ bunun son olduğunu düşünmüyorum ancak ateşkes ve askerlerin geri çekilmesi kesinlikle iyi bir haber."
    
  Phoenix, "Diyarbakır'a yönelik eylem planınızı okudum" dedi. "Başkanın bunu onaylama ihtimalinin olduğunu düşünmüyorum, özellikle de bunun sizden geldiğini öğrendiğinde. Ama bu konuyu onunla konuşacağım."
    
  "Bunu bir günden daha kısa sürede çalışır hale getirebiliriz ve en azından ciddi olduğumuzu ortaya koyacaktır."
    
  Phoenix, "Bu doğru," diye onayladı. "Ayrıca sizinle bu şirketinizden ve CID, Teneke Adam ve elektromanyetik demiryolu silahları gibi inanılmaz silah sistemleriniz hakkında da konuşmak isterim. Binlercesini neden açığa çıkarmadığımızı bilmiyorum. Patrick'e şaşkın bir ifadeyle baktı ve ekledi: "Ve neden ABD Ordusu'nun değil de sizin onlara sahip olduğunuzu bilmek isterim."
    
  Patrick, "Her şeyi açıklayacağım efendim" dedi.
    
  Phoenix alaycı bir gülümsemeyle "Bundan şüpheliyim" dedi, "ama yine de seninle onlar hakkında konuşmak istiyorum. Güle güle generalim."
    
  "İyi yolculuklar efendim." Başkan Yardımcısı başını salladı, CV-22'ye bindi ve birkaç dakika içinde büyük ikiz pervaneler dönmeye başladı.
    
  İlk başta Patrick için Osprey'in tam VTOL gücündeki ikiz pervanelerinin kükremesi yüzünden bir şey duymakta zorlandı ama duydu ve radyoyu açtı. Wilhelm de o anda aynısını yapıyordu. "Devam et Boomer" dedi.
    
  "Haydutlar!" Asil avcı çığlık attı. O sırada hava saldırısı sirenleri çaldı. "On süpersonik bombardıman uçağından oluşan iki oluşum Türkiye-Irak sınırını geçti ve beş dakika içinde buraya geliyor!"
    
  "Osprey'i buradan çıkarın!" Patrick çığlık attı. John Masters ve Chris Thompson'a kendisini takip etmeleri için el salladı. "Onu üsten uzaklaştırın!"
    
  Wilhelm ayrıca telsizine bağırdı: "Barınaklar, barınaklar, barınaklar!" - O bağırdı. "Herkes bomba sığınaklarına, hemen!"
    
  Açık alana koştuklarında, CV-22'nin havalanıp güneye doğru gittiğini hâlâ görebiliyorlardı. İlk başta uçuş yolu tamamen normal görünüyordu - standart bir tırmanış, kademeli hızlanma, dikey uçuştan turbopropa yumuşak bir geçiş. Ancak bir dakika sonra Osprey keskin bir şekilde sola yattı ve yere doğru daldı ve büyük nakliye aracı turboproptan helikopter moduna geçerken motorların protesto amacıyla homurdandığını duydular. Sağa sola kaçtı ve radar karmaşası içinde saklanmayı umarak Yüksek Kaif'teki bir grup binaya doğru alçaktan ilerledi.
    
  Ama artık çok geçti; Türk füzeleri çoktan havadaydı. Türk F-15'leri zaten CV-22'yi yüz milden fazla bir mesafeden bloke etmiş ve Osprey'e ironik bir şekilde "Phoenix" adı verilen Türk yapımı iki AIM-54 füzesini ateşlemişti. Daha önce ABD Donanması'nda uçak gemisi muharebe gruplarına uzun menzilli savunma sağlamak üzere hizmet veren AIM-54, ABD Donanması'nın uçak gemisi tabanlı hava kanatlarının omurgasıydı ve Rus bombardıman uçaklarının büyük formasyonlarını, anti-silahların menziline girmeden önce yok etme kapasitesine sahipti. -gemi seyir füzeleri. 2004 yılında hizmet dışı bırakıldıktan sonra, Güney Ordu'nun en uzun menzilli, en yüksek öldürücü havadan havaya füze stoğu açık artırmaya çıkarıldı ve Türk Hava Kuvvetleri bunları ele geçirdi.
    
  Phoenix füzeleri fırlatıldıktan sonra ses hızının neredeyse beş katı hızla 80 bin feet yüksekliğe yükseldi ve ardından Türk F-15E'nin güçlü radarının rehberliğinde hedef bölgeye doğru dalmaya başladı. Çarpışmadan birkaç saniye sonra AIM-54, yıkıma yaklaşmak için kendi hedefleme radarını etkinleştirdi. Füzelerden biri arızalandı ve kendi kendini imha etti, ancak uçak park yerine inmek için manevra yaparken ikinci bir füze CV-22 Osprey'in sağ rotor diskine çarptı. Sağ motor patladı ve uçağı birkaç saniye boyunca şiddetli bir sol dönüşe gönderdi, ardından yere düştü ve ardından patlamanın gücünden dolayı ters takla attı.
    
  Orada, Nala'da tam bir kaos hüküm sürdü. Komuta Merkezi zaten tahrip edilmiş olduğundan, Türk bombardıman uçaklarının ana hedefleri uçak pisti ve kışlaydı. XC-57 Loser'ın depolama hangarı ve şehit Amerikan ve Irak askerlerinin kalıntılarını barındıran derme çatma morg da dahil olmak üzere her hangar, konvansiyonel bir bombaya göre gelişmiş bir uydu güdümlü sistem olan en az iki bin kiloluk Ortak Doğrudan Saldırı bombasıyla vuruldu. Yerçekimi bombası teslim edilen radar Bu sefer Türklerin ilk işgallerinde daha önce saldırmadıkları park rampaları ve taksi yolları hasar gördü.
    
  Nala'daki askerler önceki geceki savaştan sonra gergindi ve her şeye hazırdı, bu yüzden hava saldırısı sireni çaldığında adamlar hemen kışla kapılarından çıkıp sığınaklara yöneldiler . Çok sayıda asker, silah veya kişisel eşya toplamak için çok uzun süre oyalandı ve bombalarla öldürüldü; yaralıların binayı tahliye etmesine yardım eden diğer birkaç asker ise açıkta yakalandı. Genel olarak kayıplar önemsizdi.
    
  Ancak yıkım tamamlandı. Birkaç dakika içinde Nala'daki Müttefik hava üssünün çoğu yok edildi.
    
    
  DURUM MERKEZİ, BEYAZ SARAY, Washington, DC.
  KISA BİR ZAMAN SONRA
    
    
  Başkan Gardner aceleyle Batı Kanadı'nda üst düzey ulusal güvenlik toplantıları için kullanılan ileri teknolojiye sahip bir konferans odası olan Durum Odası'na gitti ve yerine oturdu. "Yerlerinize oturun" dedi. "Biri benimle konuşsun artık. Ne oldu?"
    
  Ulusal güvenlik danışmanı Conrad Carlisle, "Türkiye sıkıyönetim ilan etti ve Kuzey Irak'ta bir dizi hava saldırısı başlattı" dedi. "Türk Savunma Bakanı Jizek, kendisine ordunun başına getirildiğini ve PKK ile onların Irak ve Türkiye'deki destekçilerine karşı geniş çaplı bir saldırı başlatılması emrini verdiğini söyledi." Odanın önündeki büyük, duvar boyutunda bir bilgisayar monitöründe Kuzey Irak'ın elektronik haritası gösteriliyordu. "Kerkük, Erbil, Dohuk ve Musul'un da aralarında bulunduğu 20 şehir ve kasabaya avcı-bombardıman uçakları saldırdı. Erbil, Kerkük ve Musul yakınlarındaki üç Irak-Amerikan ortak askeri üssüne saldırı düzenlendi. Şu anda can kaybı haberleri geliyor. Üslerin sadece birkaç dakikalık uyarısı vardı." Başkanın tüm dikkatini çekebilecek kadar bir süre durakladı ve ekledi: "Ve Başkan Yardımcısının uçağı ortadan kayboldu."
    
  "Eksik?" - başkan bağırdı.
    
  Carlisle, "Başkan yardımcısı saldırının gerçekleşmesinden dakikalar önce Bağdat'a uçtu" dedi. "Pilot kaçma manevrası yapıyordu ve acil iniş arayışındayken teması kaybettiler . Nala'daki Müttefik hava üssü komutanı bir arama ve kurtarma ekibi düzenledi, ancak üs ağır hasar gördü ve neredeyse yok oldu. Dün gece zaten Türk hava saldırısına maruz kalmıştı. Hava Kuvvetlerinden bir arama kurtarma ekibi Samarra'dan yola çıkıyor ama oraya varmaları birkaç saat alacak."
    
  Başkan nefes nefese, "Aman Tanrım," dedi. "Hirsiz'i, Çizek'i ya da Ankara'da asıl yetkili kim varsa onu arayın. Artık Irak üzerinde bir Türk uçağının uçmasını istemiyorum, bir tane bile! Taşıyıcılar nerede? Oraya ne alabiliriz?"
    
  Genelkurmay Başkanı General Taylor Bain, "Basra Körfezi'nde Abraham Lincoln Uçak Gemisi Savaş Grubumuz var" dedi. "Mesafe nedeniyle kolay olmayacak ama C4I uçuran E-2 Hawkeye radar uçağı ve devriye yörüngelerindeki F/A-18 Hornet savaş uçaklarıyla Irak üzerinde hava devriyelerine başlayabiliriz."
    
  Başkan "Yap şunu" diye emir verdi. "Saldırıya uğrayıncaya kadar onları Irak'ta tutun." Savunma Bakanı Miller Turner emri vermek için telefonu eline aldı.
    
  Carlisle, "Türkiye'nin çok büyük bir hava kuvveti var ve çok sayıda Amerikan savaş uçağı ve silahı var" dedi. "F-15 Kartalları gibi bazıları Hornet'lerle yarışabilir."
    
  Gardner öfkeyle, "Eğer Türkiye ABD ile çatışmaya girmek istiyorsa oynamaya hazırım" dedi. "Peki ya kara saldırı silahları? Tomahawk'lar mı?
    
  Bain, "Konvansiyonel denizden fırlatılan seyir füzeleri Basra Körfezi'nde menzil dışında" dedi. "Doğudaki Türk hava üslerinin menziline girebilmek için gemileri ve denizaltıları Akdeniz'e yaklaştırmalıyız."
    
  "Karadeniz'de gemi veya denizaltı var mı?"
    
  Bain, "Anlaşmaya göre denizaltı yok" diye ekledi. "Antlaşma kapsamında Karadeniz'de devriye gezen tek yüzey savaş grubumuz var ve onların da T-LAM'leri var ama aynı zamanda şu anda en savunmasız gemiler de onlar. Eğer Türkler savaşmak isterse ilk önce bu gruba saldıracaklarını varsaymamız gerekir."
    
  "Başka neyimiz var?"
    
  Bain, "Avrupa'nın çeşitli yerlerinde (Yunanistan, Romanya, İtalya, Almanya ve İngiltere) üslenmiş çok sayıda taktik uçağımız var ancak bunlar hızlı saldırı seçenekleri olmayacak" dedi. "Diğer tek seçeneğimiz Diego Garcia'dan fırlatılan konvansiyonel silahlı B-2 Spirit hayalet bombardıman uçakları. Uçmaya hazır, hayatta kalan altı uçağımız var."
    
  Başkan, "Onları silahlandırın ve hazırlayın" dedi. "Elimizdekiler bu kadar? Altı?"
    
  Bane, "Korkarım öyle Sayın Başkan," dedi. "Hassas silahlar fırlatabilen ve saatler içinde silahlandırılıp hedefleri vurabilen iki adet XR-A9 Black Stallion uzay uçağımız var ve ayrıca Türkiye'de hedefleri hızlı bir şekilde vurabilen konvansiyonel silahlı çok sayıda ICBM'miz var".
    
  Gardner, "Onlara talimat verin ve onları da hazırlayın" dedi. "Ankara'nın aklında ne var, hatta akıllarında bir şey var mı bilmiyorum ama bize saldırmak istiyorlarsa her şeyin hazır olmasını istiyorum."
    
  Beyaz Saray Genelkurmay Başkanı Walter Cordus'un yanındaki telefon gözlerini kırpıştırdı ve o açtı. "Türkiye Başbakanı sizi selamlıyor efendim."
    
  Başkan hemen telefonu açtı. "Başbakan Akas, bu Başkan Gardner. Orada neler oluyor? 12 saat önce ateşkes ilan ettiniz. Şimdi üç Amerikan askeri üssüne saldırdınız! Sen deli misin?
    
  "Korkarım ki Milli Savunma Bakanı Dzizek ve Orgeneral Abdullah Güzelev olabilir Sayın Cumhurbaşkanı" dedi. "Dün gece Cumhurbaşkanı Hırsız'ı tutukladılar, askeri darbe yaptılar, Cumhurbaşkanlığı Sarayı'nı ele geçirdiler. PKK ve destekçileri yok edilmeden cumhurbaşkanının sınıra çekilme kararından memnun değillerdi."
    
  "Peki neden Amerikan üslerine saldıralım?"
    
  Akas, "Tall Kaif yakınındaki yenilginin cezası" dedi. "O savaşta 2 bin Türk öldürüldü veya yaralandı. Dzizek ve generaller bu tür kayıplardan sonra sınıra çekilmeyi korkaklık olarak değerlendirdiler."
    
  "Siz hâlâ Başbakan mısınız Akas Hanım?"
    
  Akas, "Hayır, öyle değilim" dedi. "Dinlendiğinden emin olduğum cep telefonumu kullanmama izin veriliyor ancak özgürce seyahat edemiyorum veya ofisimi ziyaret edemiyorum. Olağanüstü hal kapsamında Ulusal Meclis feshedildi. Sorumlu olan Dzizek ve generaller."
    
  Gardner, "Onlarla hemen konuşmak istiyorum" dedi. "Eğer Jizek'e bir mesaj iletebilirseniz, ona ABD'nin Kuzey Irak'ta uçuşa yasak bölge kuracağını ve onları bu bölgeyi ihlal etmemeleri veya herhangi bir uçağımıza saldırmamaları konusunda uyardığımı söyleyin, aksi takdirde bu bölgeyi değerlendireceğiz" bu bir savaş eylemidir ve hemen karşılık verelim. Tüm askeri kaynaklarımızı hazırlıyoruz ve elimizdeki imkanlarla karşılık vereceğiz. Apaçık?"
    
  Akas, "Bu benim için açık Sayın Başkan" dedi, "ancak Jizek'in bunu yakın bir saldırının açık bir tehdidi olarak kabul edip etmeyeceğini bilmiyorum. Bu mesajı iletmemi istediğinizden emin misiniz efendim?"
    
  Gardner, "Irak hava sahasını tekrar ihlal etmedikleri sürece Türkiye'ye saldırmaya niyetim yok" dedi. "Diğer tüm yanıtlarımız başka yollarla olacak. Ama Türkiye savaşmaya niyetliyse biz de onlara karşı savaşırız." Ve telefonu kapattı.
    
    
  TALL QAIFA DIŞINDA, IRAK
  KISA BİR ZAMAN SONRA
    
    
  İki Humvee, CV-22'nin kaza mahalline koştu ve bölgeyi hemen güvenlik güçleriyle çevrelerken, Chris Thompson ve bir sağlık görevlisi, eğimli rotorlu uçağa koştu. Neyse ki Osprey yangın söndürme sistemi büyük yangını durdurdu ve geri kalanını Iraklı siviller söndürdü. Başkan yardımcısının, uçuş ekibinin ve bir Gizli Servis ajanının yerel bir doktor tarafından tedavi edildiğini, başka bir Gizli Servis ajanının ise bir halıyla örtülü olduğunu buldular. Chris, "Tanrıya şükür hayattasınız efendim," dedi.
    
  Ken Phoenix, "Bu insanlara teşekkür ederim" dedi. "Yardım etmeselerdi muhtemelen hepimiz yangında ölebilirdik. Ne oldu?"
    
  Chris, "Türkler üssü yine bombaladı" dedi. "Bu sefer her şey fiilen yok edildi. Birkaç kurban; Yeterli uyarı aldık. Türkler Kuzey Irak'ın her yerine bombalı saldırılar düzenliyor."
    
  Phoenix, "Eğer ateşkes varsa, bu kadardır" dedi.
    
  Chris, "Burada şehirde bir tahliye merkezi kuruyoruz" dedi. "Albay Musul'daki dost güçlere katılmayı planlıyor. Seni buradan çıkaracağım ve sonra seni Bağdat'a götürmenin bir yolunu bulacağız."
    
  On dakika sonra aralarında Patrick McLanahan, Hunter Noble, John Masters ve çoğu yaralı olan bir avuç müteahhit ve askerin de bulunduğu Nala'dan sağ kurtulan bazı kişilerle buluştular. Patrick, "Geldiğinize sevindim, Sayın Başkan Yardımcısı," dedi.
    
  "Albay nerede?"
    
  Patrick, "Tahliyeyi izliyorum" dedi. "Bizi Musul"a gönderecek ve konvoyun ayrılmasını bekleyecek. Dün geceden sonra ayakta kalan binaların neredeyse tamamı artık ayakta değil."
    
  "Uçağınız XC-57 mi?"
    
  "Morg olarak kullandığımız hangarları bile ele geçirdiler."
    
  Ken Phoenix, Patrick'e kendisiyle gelmesini işaret etti ve diğerlerinden uzaklaştılar. Phoenix cebine uzandı ve Patrick'in ona verdiği güvenli dijital kartın bulunduğu plastik bir taşıma çantasını çıkardı. "Peki buna ne dersin?" - O sordu. "Bunu yine de yapabilir miyiz?"
    
  Patrick'in gözleri büyüdü. Hızlıca düşündü ve başı sallanmaya başladı. "Nettrüzyon sistemlerini çalıştırmayacağız" dedi ve "BAE'deki Mızraklı Süvarilerin durumunu kontrol etmem gerekecek."
    
  Phoenix, "Telefonu bul ve yap" dedi. "Başkanla konuşacağım"
    
    
  CUMHURBAŞKANLIĞI SARAYI, ÇANKAYA, ANKARA, Türkiye
  KISA BİR ZAMAN SONRA
    
    
  "Ne dedi?" Hasan Dzizek bağırdı. "Gardner Türkiye'yi savaşla mı tehdit ediyor?"
    
  "Ondan ne duymayı bekliyordun Hasan?" diye sordu Türkiye Başbakanı Ays Akash. Yanlarında eski Genelkurmay Başkanı Orgeneral Abdullah Güzellev de vardı. "Bugün Türkiye ateşkes ilan ettikten sonra çok sayıda Amerikalıyı öldürdünüz! 'Anlıyorum' ya da 'Endişelenme' demesini mi bekliyordunuz?"
    
  "Yaptığım şey onun, robotlarının ve Iraklı haydutlarının birliklerime yaptıklarının intikamıydı!" Jizek ağlıyordu. "Binlercesini öldürdüler!"
    
  "Sakin ol Hasan." dedi Akas. "Başkan, Kuzey Irak'ta uçuşa yasak bölge kuracağını ve sizin bu bölgeyi geçmenizi istemediğini söyledi. Eğer denerseniz, bunu bir savaş eylemi olarak değerlendirecektir."
    
  "Türkiye'yi savaşla mı tehdit ediyor? O deli mi yoksa sadece megaloman mı? Dünyanın bu bölgesinde Türkiye'ye saldıracak kadar gücü yok!"
    
  "Bize karşı nükleer silah kullanmayı mı planlıyor?" - Guzlev'e sordu.
    
  Akas, "Hasan sus ve düşün" dedi. "Amerika Birleşik Devletleri'nden bahsediyoruz. Irak ve Afganistan'daki savaşlar nedeniyle güçleri azalmış olabilir ama hâlâ dünyanın en güçlü askeri makinesi konumundalar. Irak'ta iki veya üç üsse saldırmaktan kurtulabilirsiniz, ancak onların askeri gücünün tüm gücüne karşı koyamazsınız. Bu binayı göz açıp kapayıncaya kadar yüzlerce farklı şekilde yerle bir edebilirler. Biliyorsun. Neden inkar ediyorsun?"
    
  Dzizek, "Bunu inkar etmiyorum ama tamamlanana kadar görevimden geri adım atmayacağım" dedi. "ABD beni durdurmak için övülen askeri gücünü kullanmak zorunda kalacak." Bir an duraksayıp düşündü ve ardından Guzlev'e şunları söyledi: "Kuzey Irak'ta uçuşa yasak bölge oluşturmanın en hızlı yolu, Basra Körfezi'nden uçak gemileriyle uçuş yapmaktır."
    
  "Evet" dedi Guzlev. "Akdeniz ve Avrupa'daki üsler çok uzakta."
    
  "Ne kadardır?"
    
  Guzlev, "Savaşçılar, tankerler, radarlı uçaklar; onlara brifing vermek ve konuşlanmaya hazır hale getirmek birkaç saat sürecek, belki daha uzun, sonra da Kuzey Irak'a uçmak en az bir veya iki saat sürecek" dedi.
    
  "Bu, harekete geçmek için yalnızca birkaç saatimiz, belki beş ya da altı saatimiz olduğu anlamına geliyor. Bunu yapabiliriz?
    
  Guzlev saatine bakarak, "Diyarbakır ve Malatya'da kuvvetlerin yaklaşık yarısı yeni yeni onarılıyor" dedi. "Diğer yarısı silahlı. Herhangi bir gecikme ya da kaza olmazsa... Evet sanırım 5-6 saat içinde onları tekrar havaya uçurabiliriz."
    
  "Ne yapacaksın?" Akas sordu.
    
  "Amerika'nın uçuşa yasak bölgesini ihlal etmeye hiç niyetim yok; Jizek, "Yüklemeden önce görevlerimin tamamlandığından emin olacağım" dedi. Guzlev'e: "Erbil, Kerkük ve Musul'daki nihai hedefleri vurmak üzere mevcut tüm uçakların yüklenip fırlatılmasını istiyorum. Türkiye'nin Irak'taki işgalini tehdit edebilecek bilinen veya şüphelenilen her PKK ve Peşmerge üssü, bilinen her PKK destekçisi ve her Irak ve Amerikan askeri üssü mümkün olan en kısa sürede imha edilecektir."
    
    
  PASİFİK OKYANUSUNUN ÜZERİNDE, LOS ANGELES'İN ÜÇ YÜZ MİL BATISINDA, KALİFORNİYA
  KISA BİR ZAMAN SONRA
    
    
  Görev komutanı, "Serbest bırakılmaya hazırlanın" dedi. Sky Masters Inc.'de çalıştı Boeing DC-10 taşıyıcı uçağı Pasifik Okyanusu'nun üzerinde yüksekte. "Hadi bunu iyi yapalım ve ilk raundu satın alacağım."
    
  Orijinal olarak McDonnell Douglas Aircraft tarafından, şirket Boeing tarafından satın alınmadan önce inşa edilen uçak, havada yakıt ikmali ve alet testleri de dahil olmak üzere birçok amaç için yoğun şekilde değiştirildi, ancak ana modifikasyonu, ona uydu güçlendiricilerini uzaya fırlatma yeteneği kazandırdı. ALARM veya Havadan Fırlatılan Uyarı Müdahale Füzesi olarak adlandırılan fırlatma aracı, büyük bir seyir füzesine benziyordu. Atmosferde kaldırmayı sağlamak için üç sağlam roket motoru ve katlanır kanatları vardı. ALARM esas olarak DC-10'u ilk aşama motoru olarak kullandı.
    
  Sinyal güçlendiriciler içlerinde dört uydu taşıyordu. NIRTSats veya Bu İkinci Uydulara İhtiyacımız Var adı verilen uydular, çamaşır makinesi büyüklüğünde, yörüngede bir aydan daha kısa bir süre kalacak şekilde tasarlanmış çok görevli keşif uydularıydı; manevra yapmak için çok az itici güçleri vardı ve yalnızca birkaç küçük yörünge değişikliğine veya yeniden hizalanmaya izin verilerek yerleşik bir yörüngede kalmaları gerekiyordu. Bu uydular Afganistan'daki savaş ağalarına hizmet etmek üzere yörüngeye yerleştirildi.
    
  Kaliforniya'daki Vandenberg Hava Kuvvetleri Üssü'ndeki Otuzuncu Uzay Kanadı'ndan ABD Hava Kuvvetleri binbaşısı olan görev komutanı, "Bu oldukça şaşırtıcı" dedi. "On iki saatten kısa bir süre önce bu takımyıldızı fırlatma emrini aldım. Şimdi bunu yapacağız. Hava Kuvvetlerinin böyle bir şeyi yapması genellikle bir hafta sürer."
    
  Sky Masters Inc.'de çalışan bir sivil olan kaptan pilot gururla, "Bundan sonra bizi aramanızın nedeni budur" dedi.
    
  "Evet ama siz çok pahalısınız."
    
  Pilot, "İşin hızlı ve doğru yapılmasını istiyorsanız, en iyisine para ödemeniz gerekiyor" dedi. "Ayrıca bu senin paran değil, Hava Kuvvetlerinin parası."
    
  Görev komutanı, "Beyler, bunu nasıl yaparsanız yapın ve size ne kadar ödersek ödeyelim, buna değer" dedi.
    
  Pilot, "Memnun etmeye çalışıyoruz" dedi. Yanıp sönen bir Müjde mesajı aldığında çok işlevli ekranındaki sayfayı çevirdi, gelen uydu mesajını okudu, ana navigasyon sayfasına geri döndürdü, dahili telefonunu "özel" konuma getirdi ve konuştu.
    
  "Bu neydi?" - görev komutanına sordu.
    
  Pilot, "Hiçbir şey, sadece mürettebattan serbest bırakılmaları için hızlı bir talep" dedi. Hava Kuvvetleri binbaşı onu fark etmedi ama arkasında oturan uçuş mühendisi aniden haritaları çıkardı ve uçuş planlama bilgisayarına yazmaya başladı. "Mezuniyete ne kadar kaldı?" - pilota sordu.
    
  Görev komutanı, "Altmış saniye... şimdi," dedi. Görev verilerini gösteren kendi çok işlevli ekranını kontrol etti. Başarılı bir dağıtım için alarmı ideal yörüngeye yerleştirecek kesin bir konuma ve rotaya uçtular . NIRTSats'ın yakıtı çok az olduğundan, fırlatma aracını ideal yörüngeye ne kadar yaklaştırabilirlerse o kadar iyi olurdu.
    
  Pilot, "Hazır olun uçuş ekibi" dedi. "Kontrol listelerinin tamamlandığını kolaylaştırıcıya bildirin."
    
  Uçuş mühendisi, "Uçuş güvertesi kuruldu ve kalkışa hazır MS" dedi.
    
  Kabinden sorumlu sivil, Hava Kuvvetlerindeki meslektaşının serbest bırakılmasını izlerken başparmağını kaldırmasının ardından "Kabin güvertesi hazır, MC" dedi. Modifiye edilmiş DC-10'un kokpiti basınçlı ve basınçsız bölmelere bölündü. Kapalı bölmede kargo halatlarına asılı ikinci bir ALARM yükselticisi vardı; bölme iki alarmı ve ayrıca basınçsız bir bölmede bir alarmı barındırabilir.
    
  İlk acil durum iticisi zaten basınçsız fırlatma rampasına yüklenmişti ve buradan DC-10'un altındaki akıntıya fırlatılacaktı. Serbest bırakıldığında, ilk katı roket motoru ateşlenecek ve DC-10'un altından, ardından önünden uçacak ve ardından keskin bir tırmanışa başlayacaktı. İkinci ve üçüncü aşama motorları, fırlatma aracı yörünge hızına ulaşıncaya ve uzayda istenen yüksekliğe (bu durumda Dünya'nın seksen sekiz mil yukarısına) ulaşana kadar dönüşümlü olarak ateşlenecek ve ardından NIRTSAT uydularını yayınlamaya başlayacak.
    
  Sunucu, "Hazırlanın" dedi. "Beş... dört... üç... iki... bir... atış." Yakıt ve trim sistemlerinin uçağın dengesini yeniden sağlamasından önce, DC-10'un acil durum sinyal amplifikatörünün bağlantısının kesilmesinin neden olduğu anlık perde düşüşüne kadar bekledi. Bu her zaman bu sürümlerin en zor kısmı olmuştur; uçak dengesini yeniden kazanamazsa ve hızlı eğim hareketlerine başlarsa ve HARNER amplifikatörü bozulmuş bir kayma akışına yakalanırsa rotadan çıkabilir veya kontrolden çıkabilir. Bu nadir görülen bir durumdu ama...
    
  Daha sonra sunum yapan kişi servisin hareketini hissedemediğini fark etti. Çok işlevli ekranına baktı... ve ALARM amplifikatörünün çalışmadığını gördü! "Hey ne oldu?" Göstergelerini kontrol etti... ve pilotun fırlatmayı devre dışı bıraktığını gördü. "Hey, fırlatmayı durdurdun! Yayını iptal ettiniz! Ne oluyor?"
    
  Pilot, "Emir aldık" dedi. "Yakıt ikmali yapacağız ve sonra başka bir fırlatma eksenine geçeceğiz."
    
  "Emirler? Başka bir lansman mı? Bunu yapamazsın! Bu bir hava kuvvetleri görevi! Bunu yapmanı sana kim söyledi?"
    
  "Patron".
    
  "Ne patronu? DSÖ? Sahipler? Bu görevi değiştiremez! Komuta merkezime rapor vereceğim."
    
  "Onlara bu hızlandırıcıyı başlattıktan sonra ne yaptığımızı anlatabilirsin."
    
  "Bu fırlatma aracı, bu görev ABD Hava Kuvvetlerine ait! Hava Kuvvetleri füzesini kaçırmana izin vermeyeceğim."
    
  Pilot nazikçe, "Bunu sizden duyduğuma üzüldüm Binbaşı," dedi... Tam da uçuş mühendisi MC'nin arkasına uzanıp şok tabancasını Hava Kuvvetleri subayının boynuna dayadı ve düğmeye bastı ve onu anında bayılttı.
    
  "Dışarıda ne kadar kalacak Jim?" - pilota sordu.
    
  "Sanırım birkaç saat."
    
  Pilot, "Yeterince uzun" dedi. Dahili telefona tıkladı: "Tamam John, onu yukarı gönder." Birkaç dakika sonra, fırlatmayı denetlemekle görevlendirilen Hava Kuvvetleri teknisyeni uçuş güvertesine girdi ve o da uçuş mühendisi tarafından bayıltıldı. "Pekala, NIRTSats Vegas merkezi tarafından uydu aracılığıyla yeniden programlanırken, tankerle buluşmadan önce biraz tuvalet molasına ihtiyacım var. Yeni lansman planınızı bir kez daha kontrol edin. İyi işti millet. Ayaklarının üzerinde düşündüğün için teşekkürler. Bundan sonra hepimiz bir zammı hak edeceğiz... tabi ki hapse girmediğimiz sürece."
    
  "Yeni görev nerede?" - fırlatma güvertesi teknisyenine sordu.
    
  Pilot "Türkiye" dedi. "Dışarıda bir sürü şey oluyor gibi görünüyor."
    
    
  MARDİN İLİ, GÜNEYDOĞU Türkiye
  AYNI GÜNÜN AKŞAM ERKENLERİ
    
    
  "Radarla temas kurun! Radar teması!" diye bağırdı bölgede konuşlanmış Patriot uçaksavar füze alayından bir taktik komuta subayı veya TAO. "Çok sayıda temas var, orta irtifa, orta ses altı, doğrudan bize doğru geliyor. Üç dakika içinde Suriye hava sahasına girecek" dedi.
    
  Taktik direktör veya tank avcısı Patriot radar ekranını inceledi. "Orta hız, manevra yok, orta irtifa; muhtemelen keşif dronları" dedi. "Kaç tane var?"
    
  "Sekiz. Doğrudan radar istasyonlarımıza doğru gidiyorlar."
    
  "Füzeleri insansız hava araçlarına harcamak istemiyorum" dedi, "ama bu sektörü kapatmalıyız." Bir an düşündü ve sonra şöyle dedi: "Eğer irtifayı değiştirirlerse, harekete geçin. Aksi takdirde onları uçaksavar toplarıyla vurmaya çalışacağız" dedi.
    
  "Ya radarımıza dalıyorlarsa efendim?" - TAO sordu.
    
  Taktik direktör, "Hassas irtifalarda fırlatılan ve ardından hedeflerine doğru dalan herhangi bir seyir füzesinin farkında değilim" dedi. "Saldırı füzeleri çok alçaktan veya çok yükseğe uçacak. Uçaksavar topçuları için tam olarak ihtiyaç duyulan şey budur. Kahretsin, berbat Suriyeli topçuların bile onları sıkıştırma şansı olabilir. Şimdilik onları izleyin. Eğer hızlanmaya ya da yavaşlamaya başlarlarsa, biz..."
    
  "Efendim, Dördüncü Sektör ayrıca birkaç korkuluğun yaklaştığını da bildiriyor!" - iletişim memuru bağırdı. Bu sektör onlara doğuda bitişik olan bölgeydi. "Sekiz korkuluk daha, orta yükseklikte, orta ses altı hızda, radar noktalarımıza doğru yöneliyor!"
    
  "On altı keşif uçağı aynı anda Türkiye'ye uçuyor... ve nereden?" - taktik direktör yüksek sesle söyledi. "Türkiye bu sabah tüm Amerikan üslerine saldırdı. Bu kadar çok insansız hava aracını bu kadar hızlı fırlatabilmelerinin imkanı yoktu. Havadan fırlatılmaları gerekiyor."
    
  TAO, "Ya da en son fırlattığımız seferki gibi tuzak olabilirler" dedi.
    
  On altı hedef... Bu da otuz iki Patriot anlamına geliyordu, çünkü Patriot yenilgiyi garantilemek için her hedefe iki füze ateşliyordu. Alaydaki her fırlatıcıyı otuz iki Patriot temsil ediyordu. Eğer tüm füzelerini dronlara veya tuzaklara ateşlerlerse, bu büyük bir füze israfı olur ve yaklaşık otuz dakika sürecek olan yeniden yüklemeye kadar onları savunmasız bırakır.
    
  Taktik Direktörü telefonu aldı ve tüm bilgileri Diyarbakır'daki Hava Savunma Sektör Koordinatörüne aktardı. Sektör koordinatörü "Onları yıkın" dedi. "Saldırı profilindeler. Herhangi bir kurcalama belirtisi olup olmadığını görmek için sistemlerinizi kontrol edin."
    
  Taktik direktör "Kabul edildi" dedi. "TAO, hazır ol-"
    
  TAO, "Efendim, yörüngeye giriyorlar" diye bağırdı. "Sınırın hemen yanındalar, bazıları Suriye'de. Yörüngede dönüyor gibi görünüyorlar."
    
  TD rahatlayarak, "Keşif dronları," dedi. "İzlemeye devam edin. Peki ya Dördüncü Sektör korkulukları?"
    
  TAO, "Biz de yörüngeye giriyoruz efendim" dedi.
    
  "Çok güzel". TD'nin bir sigaraya ihtiyacı vardı ama bu yaratıklar kendi bölgesinden çıkana kadar bunun imkansız olacağını biliyordu. "Bunlara dikkat edin ve..."
    
  "Haydutlar!" - DAO aniden bağırdı. "Dört hedef yaklaşıyor, ses altı, son derece alçak irtifa, kırk mil menzilli!"
    
  "Mücadeleye katıl!" - DAO hemen dedi. "Piller bitti! Tüm piller...!"
    
  "Dronlar yörüngelerini terk ediyor, hızlanıyor ve alçalıyor!"
    
  Lanet olsun, diye düşündü Taktik Direktörü, göz açıp kapayıncaya kadar alarmdan saldırıya geçtiler. "Yüksek hızlı haydutlara öncelik verin" dedi.
    
  "Ama dronlar geliyor!" - dedi DAO. "Patriot dronlara öncelik veriyor!"
    
  TD, "Füzeleri insansız hava araçlarına harcamayacağım" dedi. "Hızlı insanlar gerçek bir tehdittir. Önceliklerinizi değiştirin ve mücadeleye katılın!"
    
  Ancak görünüşe göre bu karar geçerli olmayacaktı, çünkü çok geçmeden dronların doğrudan Patriot'un aşamalı dizili radarlarına doğru ilerlediği anlaşıldı. "Önceliklerimi değiştirmeli miyim efendim?"
    
  "Yap! Yap! "- dedi TD.
    
  TAO öfkeyle hedef bilgisayarına komutlar girerek Patriot'a daha yakın, daha yavaş hedeflere saldırmasını emretti. "Vatansever Savaşa Giriyor!" - bildirdi. "Yüksek hızlı gemiler süpersonik hıza çıkar... efendim. Dördüncü sektör, drone'ların yörüngelerini terk ettiğini, alçaldığını, hızlandığını ve bizim sektörümüze doğru ilerlediğini bildiriyor!
    
  "Dövüşebilirler mi?" Ancak cevabı zaten biliyordu: Bir Patriot radarı, savaş bilgisayarının ateş edebileceği tuzaklar yaratan parazit nedeniyle diğerini vuramadı. Savaşla yalnızca bir radar baş edebilirdi. Bataryalarının yirmi iki hedefin hepsini vurması gerekecekti...
    
  ...bu da hızlı hareket edenlere varıncaya kadar füzelerinin biteceği anlamına geliyordu! "Savaş bilgisayarını yalnızca tek bir füze fırlatacak şekilde yeniden programla!" - taktik direktöre emir verdi.
    
  "Ama yeterli zamanımız yok!" - dedi taktik operasyon memuru. "Bu anlaşmayı feshetmek zorunda kalacağım ve..."
    
  "İtiraz etme, sadece yap!" DAO hiçbir zaman o zamanki kadar hızlı yazamadı. Savaş bilgisayarını yeniden programlamayı ve pilleri yeniden bağlamayı başardı...
    
  ... ama bunu yeterince hızlı yapamadı ve bir radar seyir füzeleri tarafından düşürüldü. AGM-158A JASSM'ler veya Müşterek Havadan Yüzeye Uzak Füzeler olan füzeler, bin kiloluk yüksek patlayıcı parçalanma savaş başlıklarına ve iki yüz milden fazla menzile sahip, turbojetle çalışan, havadan fırlatılan seyir füzeleriydi.
    
  Artık tek bir radarın tüm savaşı kontrol etmesi gerekiyordu. Patriot radarları, geleneksel mekanik taramalı radarlar gibi tarama yapmıyordu ve kontrol edilmeleri gerekmiyordu, ancak parazit sorunlarını önlemek için gökyüzünde kendilerine ayrılmış belirli bir alana sahiplerdi. Batman Hava Kuvvetleri Üssü'nde bulunan ve Batman Hava Kuvvetleri Üssü'nde bulunan ve Batman'ın 60 mil doğusunda bulunan radarın görevi, batıdan Diyarbakır'a bakmak yerine güneye Irak'a bakmaktı. Mevcut rotalarını takip ederek (esasen Suriye'yi takip ederek) radarın hava sahasının en uç noktasındaydılar.
    
  Taktik direktör, "Batman'in radarına bu uçuş yolunu kesmek için batı-güneybatıya dönmesini emredin" emrini verdi. DAO emri iletti. AN/MPQ-53 radar sistemi tipik olarak römorka monte ediliyordu ve onu gökyüzünde yeni bir alanı kapsayacak şekilde hareket ettirmek oldukça kolay olmasına rağmen, özellikle saldırı altındayken bu genellikle asla yapılmıyordu. Ancak Batman'in konumu farklıydı: Patriot mobil olacak şekilde tasarlanmış olsa da Batman'in konumu yarı kalıcı olarak kurulmuştu, bu da radar dizisinin gerektiğinde kolayca hareket ettirilebileceği anlamına geliyordu.
    
  Birkaç dakika sonra TAO, "Radar sıfırlandı, hızlı motorlar için iyi bir yol" dedi. "Vatansever Savaşa Giriyor"-
    
  Ancak o anda tüm radar okumaları çıktı. "Ne oldu?" - taktik direktörü bağırdı.
    
  TAO, "Batman'in radarı yayında değil" dedi. "Bir seyir füzesi tarafından vuruldu." Birkaç dakika sonra: "Yerdeki gözlemciler, hızlı hareket eden iki uçağın doğudan alçak irtifada yukarıda uçtuğunu bildirdi." Artık ne olduğu açıktı: Radarın batıya çevrilmesi doğudaki kapsama alanının azalmasına neden oldu. İki jet Batman ile Van arasındaki radar kapsama alanındaki boşluktan geçerek radara saldırdı.
    
  Artık Diyarbakır'ın önü tamamen açıktı.
    
    
  "Bir-dokuzuncu kırık" gemisinde
  AYNI ZAMANDA
    
    
  Yarbay Gia "Boxer" Cazzotto, B-1B Lancer bombardıman uçaklarından oluşan küçük filosunun geri kalanına telsizle "Yolsuzluk uçuşu, burası 109, kuyruğunuz açık" dedi. "Hadi alalım bunları, ne dersin?"
    
  Patrick McLanahan güvenli vericileri aracılığıyla telsizle "Bir-Dokuz Kırık, ben Genesis" dedi. "En son indirmeleri alıyor musunuz?"
    
  "Buckeye?"
    
  Saldırı sistemleri memuru veya OSO, "Anladım, anladım" diye yanıt verdi. "Görüntüler harika, hatta radardan bile daha iyi." Birkaç dakika önce NIRTSat keşif uyduları tarafından Türkiye'deki Diyarbakır Hava Üssü'nün ultra yüksek çözünürlüklü radar görüntülerine bakıyordu. Uydulardan indirilen görüntüler, AN/APQ-164 B-1'in bombardıman sistemi tarafından sanki görüntü bombardıman uçağının kendi radarı tarafından çekilmiş gibi işlenebiliyordu. Hedeften kırk milden fazla uzaktaydılar, alçak irtifa radarının menzilinin çok ötesindeydiler, ancak OSO hedefin üzerinden uçmadan çok önce hedefin koordinatlarını görebiliyor ve hesaplayabiliyordu.
    
  OSO'lar hedef koordinatlarını toplamaya ve bunları kalan sekiz JASSM saldırı füzesine yüklemeye başladı ve tüm füzeler hedefleri yükledikten sonra, fırlatmaları zaman ve azimutta koordine ederek onları uçuşa bıraktılar. Bu kez, turbojet motorlu seyir füzeleri, küresel konumlandırma sistemi güncellemeleriyle atalet navigasyonunu kullanarak bilinen engellerden kaçınarak alçaktan uçtu. Altı B-1 bombardıman uçağının her biri sekiz JASSM ateşledi ve gökyüzünü kırk sekiz gizli seyir füzesiyle doldurdu.
    
  Füzeler için farklı savaş başlıkları seçecek zaman yoktu, bu yüzden hepsi aynı bin kiloluk parçalanma savaş başlıkları ile donatılmıştı, ancak bazıları çarpma anında patlayacak şekilde yüklenmişken, diğerleri hedef koordinatlarına ulaştıklarında havada patlayacak şekilde ayarlanmıştı. . Hava patlamalı füzeler, güçlü patlamaların her yönde iki yüz metre boyunca her şeyi yok ettiği uçak park yerlerinin üzerine ateşlenirken, darbeli füzeler binaları, silah depolama alanlarını, yakıt depolarını ve hangarları hedef aldı. OSO'lar, mürettebata hedefin görüntüsünü veren ve füzeyi hedefe doğru bir şekilde yönlendirmelerine olanak tanıyan gerçek zamanlı kızılötesi veri bağlantısını kullanarak füzenin hedefini hassaslaştırabiliyordu.
    
  Cazzotto telsizle "Genesis", bu bir Dönüm Noktası, temiz bir tarama" dedi. "Tüm silahlar tükendi. Nasılız?"
    
  Patrick, "Bir sonraki NIRTSat yüklemelerini yaklaşık bir saat içinde alacağız" diye yanıtladı, "ancak JASSM'lerden aldığım görüntülere bakılırsa mükemmel bir iş çıkardınız. Tüm Patriot radarları devre dışı bırakıldı; Size tırmanışın ve GZT'nin ücretsiz olduğunu gösteriyorum. İyi gösteri."
    
  Gia, "Görüşürüz... pekâlâ, bir gün Genesis," dedi.
    
  Patrick, "Bunu sabırsızlıkla bekliyorum, Fracture," dedi. Ve bunu gerçekten kastetmişti.
    
    
  Sonsöz
    
    
  Delirmek. O zaman bununla ilgilen.
    
  -COLIN POWELL
    
    
    
  OVAL OFİS, BEYAZ SARAY, WASHINGTON, DC.
  ERTESİ SABAH
    
    
  "Dün gece ABD'nin Türkiye'ye saldırdığını söylerken ne demek istiyorsun?" - Başkan Joseph Gardner bağırdı. Oval Ofis'te yanında özel kalemi Walter Cordus da vardı; Ulusal Güvenlik Danışmanı Conrad Carlisle; ve Savunma Bakanı Miller Turner. "Saldırı emrini ben vermedim! DSÖ? Nerede...?"
    
  Turner, "Hedef, Türkiye'nin Irak'a hava saldırıları düzenlemek için kullandığı ana hava üssü olan Diyarbakır'dı" dedi. "Birleşik Arap Emirlikleri'nden altı B-1B Lancer bombardıman uçağı fırlatıldı..."
    
  "Kimin yetkisiyle?" Başkan gürledi. "Onlara emri kim verdi?"
    
  "Emin değiliz efendim..."
    
  "Emin değil ? Bomba yüklü altı süpersonik ağır bombardıman uçağı Ortadoğu'daki bir üsten havalanıyor ve Türkiye'deki bir hava üssünü bombalıyor ve buna kimin izin verdiğini kimse bilmiyor mu? Komutan kimdi?
    
  "Adı Cazzotto."
    
  "O? Kadın bombardıman kanadı komutanı mı?"
    
  Turner, "Görünüşe göre bu bir mühendislik filosu efendim," dedi. "Uçakları naftalinlerden çıkarıp yeniden çalışır hale getiriyorlar. Afganistan ve Irak'taki operasyonlara hava desteği sağlamakla görevlendirildiler."
    
  "Ve öylece kalkıp Türkiye'yi bombaladılar öyle mi? Bu nasıl mümkün olabilir? Onlara bunu yapmalarını kim emretti?
    
  Turner, "Albay Cazzotto, görevi hızlandıran kişinin temasa geçeceğini söylemek dışında konuşmayı reddediyor" dedi.
    
  Başkan, "Bu kabul edilemez Miller" dedi. "Bu adamı bulun ve hapse atın! Bu delilik! Birisi birkaç binayı yıkmak istediğinde altı B-1 bombardıman uçağının ortalıkta uçmasına izin vermeyeceğim." Cordus'tan gelen notu aldı, okudu, sonra buruşturup masasının üzerine attı. "Peki neye çarptılar?"
    
  Turner, "Yol boyunca iki Patriot radar sahasını imha ettiler" dedi ve şöyle devam etti: "Daha sonra park halindeki ve taksideki uçaklar, hangarlar, akaryakıt depoları ve komuta kontrol merkezleri dahil olmak üzere Diyarbakır'daki çeşitli askeri hedefleri vurdular. Çok etkili hedef seçimi. Geleneksel olarak silahlı, hassas güdümlü ses altı seyir füzeleri olan Ortak Havadan Yüzeye saldırı füzelerini kullandılar. Tüm uçaklar güvenli bir şekilde geri döndü."
    
  "Ve umarım bir çit koyarsınız!"
    
  "Evet efendim. Görünüşe göre Türkler Irak'a büyük bir hava saldırısına hazırlanıyorlardı. Diyarbakır'a uçmaya hazır 100'den fazla taktik uçağı vardı. Görünüşe göre Kuzey Irak'ta uçuşa yasak bölge oluşturmadan önce biraz emmeye çalışıyorlardı."
    
  Bu, başkanın öfkesini biraz yumuşattı ama o başını salladı. "Bazı yanıtlara ihtiyacım var Miller ve biraz kıç istiyorum!" - O bağırdı. Cordus yanıp sönen telefon görüşmesine cevap verdi, başını başka tarafa çevirene kadar Başkan'a baktı, sonra Başkanın Oval Ofis'in bitişiğindeki özel ofisinin kapısını işaret etti. "Tanrım, işler başladığında tam da ihtiyacım olan şey: VIP bir ziyaretçi."
    
  "Bu kim?" - Carlisle sordu.
    
  "Başkan Kevin Martindale."
    
  "Martindale mi? Ne istiyor?
    
  Gardner, "Bir saat beklemesi beni şaşırttı" dedi. "Ondan kurtulacağım. Bana birkaç soruya cevap ver, Miller!" Özel ofisine girdi ve kapıyı kapattı. "Özür dilerim Sayın Başkan" dedi. "Acil bir şey oldu."
    
  Kevin Martindale ayakta durup eski savunma bakanıyla el sıkışırken, "Bu işlerde bu çok oluyor Sayın Başkan" dedi. "Sürpriz ziyaret için özür dilerim ama sana söylemem gereken bir şey var."
    
  "Bu öğle yemeğine kadar bekleyebilir mi, Kevin?" - Gardner sordu. "Biliyorsunuz, bütün bu Türkiye meselesi menteşelerinden çıkmakla tehdit ediyor..."
    
  Martindale, "Bunun Türkiye ile ilgisi var" dedi.
    
  "HAKKINDA? Peki buna ne dersin?"
    
  "Diyarbakır"a dün gece hava saldırısı düzenlendi."
    
  Gardner'ın gözleri şaşkınlıkla irileşti. "Hava saldırısı...Aman Tanrım, Kevin, bunu iki dakika önce öğrendim! Bunu nasıl biliyorsun?
    
  Martindale, "Çünkü planlamaya yardım ettim" dedi. Gardner'ın gözleri daha da şişti. "Birleşik Arap Emirlikleri'ndeki Minhad Hava Üssü komutanı General Omair'i bombardıman uçaklarını serbest bırakmaya ikna ettim. O bana borçluydu." Gardner kesinlikle şaşkına dönmüştü. Martindale, "Dinle Joe, bunu yapmayacağına bana söz vermelisin," diye devam etti. "Cazzotto'yu, Omair'i ya da başkasını soruşturmayın."
    
  "Araştırmıyor musun? Altı Amerikan süpersonik bombardıman uçağından oluşan bir grup Türkiye'deki bir hava üssüne saldırdı ve ben araştırmamalı mıyım?"
    
  Martindale, "Bunu yapmasan daha iyi olur Joe," dedi. "Ayrıca hava saldırısı muhtemelen bizimle Türkiye arasındaki savaşı da durdurdu. Bana söylenene göre tek bir baskınla Türkiye'nin taktik hava kuvvetlerinin dörtte birini yok ettik. Irak'ı yeniden vurmaya hazırlanıyorlardı, muhtemelen Erbil ve Kerkük'ün büyük bir kısmı yok olacaktı."
    
  "Kevin... Bütün bunları nereden biliyorsun?" - Gardner sordu. "Ne yaptın?"
    
  Martindale bir an Gardner'a baktı, sonra gülümsedi ve sessizce şöyle dedi: "Ben Scion Aviation International'ım Joe. Onları duydunmu?
    
  O şişkin, inanmaz ifade geri geldi. "Torunların havacılık mı? Scion... McLanahan'ın organizasyonunu mu kastediyorsun? "
    
  "Kıyafetim Joe."
    
  "Senin...robotların var...Tin Woodman...?"
    
  Martindale, "Hirsiz ve Jizek sayesinde daha önce sahip olduğumuzdan daha az" dedi, "ama geri kalanı hâlâ elimizde." Gardner'a baktı ve Başkan dönüp ona bakana kadar sessiz kaldı. "Ne düşündüğünü biliyorum Joe: McLanahan'ı Irak'ta yakalayıp onu diğer robotların nerede olduğunu açıklamaya zorluyorsun ve sonra onu hayatının geri kalanında Özbekistan'a teslim ediyorsun. Böyle yapma ".
    
  "Neden yapmayayım ki?" dedi Gardner. "Bu tam olarak hak ettiği şey!"
    
  Martindale, "Joe, benim yaptığımı yapmalısın: adamla kavga etmeyi bırak ve onunla çalışmayı öğren," dedi. "Bu adam oraya gitti, dünyanın o bölgesindeki en güçlü ülkelerden birine hava saldırısı planladı, ihtiyacı olan uçak, silah ve uydu desteğini topladı ve başardı. Senin için çalışmasını istediğin adam bu değil mi?"
    
  "Bu adam bu teneke adamlardan ikisini benim peşimden Camp David'e gönderdi ve içlerinden biri beni boynumdan yakaladı..."
    
  "Ve nedenini biliyorum Joe," dedi Martindale. "Her ihtimale karşı tüm delilleri bir kenara koydum. Artık ortadan kaldırmanız gereken yalnızca McLanahan değil: şimdi ben ve tüm bu kanıtların tüm kopyalarının nerede saklandığını bilen küçük bir avukat grubuyuz ." Elini Gardner'ın omzuna koydu. "Ama seni tehdit etmek için burada değilim Joe," diye devam etti. "Size söylüyorum, McLanahan sizinle savaşmak istemiyor, sizin için, Amerika için savaşmak istiyor. Onun bir yeteneği var dostum. Bir sorun görür ve onu çözmek için yeri göğü harekete geçirir. Neden onu yanında istemiyorsun?"
    
  Gardner'ın omzuna hafifçe vurdu ve ceketini aldı. "Bir düşün Joe, tamam mı?" dedi ayrılmaya hazırlanırken. "Ve soruşturmayı durdurun, kaydedin veya sınıflandırın, ne gerekiyorsa yapın. Eğer bu Türkleri geri çekilmeye zorlarsa her şey yolunda demektir. Hatta bunun için kredi bile alabilirsiniz. Size göz kulak olacağım Sayın Başkan."
    
    
  Palm Jumeirah, DUBAİ, BİRLEŞİK ARAP EMİRLİKLERİ
  BİR KAÇ GÜN SONRA
    
    
  Patrick McLanahan ve Gia Cazzotto, Dubai'deki etkileyici yeni Trump International Hotel and Tower'ın çatı katındaki restoranından, üç palmiye adasından, yapay adalardan ve yapay adalardan biri olan Palm Jumeirah'ın inanılmaz gövdelerini, taçlarını, dallarını ve dalgakıranı görebildiler. Dünyada türünün en sıra dışı ve tek konut ve eğlence komplekslerinden birini oluşturan resifler. Devasa bir palmiye yaprağına benzeyen bu ağaç, Birleşik Arap Emirlikleri'nin Körfez kıyısına üç yüz milden fazla mesafe kat ediyor.
    
  Gia şampanya kadehini Patrick'e kaldırdı ve o da kendi kadehini onunkine dokundurdu. "Peki söyleyin bana General," diye sordu, "kendinize, bana ve tüm ekibinize, dünyanın en seçkin otelinde rezervasyon yapılamayan bir otel bulmayı nasıl başardınız?"
    
  Patrick, "Çok minnettarım patron," dedi.
    
  "Ah, çok gizemli. Kim o? Yoksa söyleyemez misin? Charles Townsend karakteri gibi zengin ve güçlü ama gölgede kalmayı mı seçiyor?"
    
  "Bunun gibi bir şey".
    
  Birkaç dakika durup manzarayı hayranlıkla izlediler; sonra "Amerika'ya ne zaman döneceksin?" diye sordu.
    
  "Yarın sabah".
    
  "Daha fazla kalamaz mısın?"
    
  "HAYIR". Ona baktı ve "Palmaldale'e ne zaman döneceksin?" diye sordu.
    
  "Yarından sonraki gün. Fort Leavenworth'a gideceğimi sanıyordum ama birdenbire her şey ortadan kayboldu." Ona dikkatle baktı. "Dışişleri Bakanlığı ve Savunma İstihbarat Teşkilatı müfettişlerinin neden aniden ortadan kaybolduğunu bilmiyorsunuz, değil mi?"
    
  "HAYIR".
    
  "Belki de senin Charlie'n benim koruyucu meleğim olmuştur?" Patrick hiçbir şey söylemedi. Alaycı bir tavırla kaşlarını çattı. "Çok konuşmuyorsunuz değil mi efendim?" - diye sordu.
    
  "Bana 'efendim' veya 'general' dememenizi istemiştim."
    
  "Üzgünüm, elimde değil." Şampanyasından bir yudum aldı ve parmaklarını onunkilerin arasına geçirdi. "Ama belki daha az genel bir şey yapsaydın, bu konuda daha rahat olurdum." Patrick gülümsedi, öne doğru eğildi ve onu hafifçe dudaklarından öptü.
    
  "Ben de tam olarak bundan bahsediyorum Patrick." Ona muzip bir şekilde gülümsedi, onu yakınına çekti ve tekrar öpmeden önce şöyle dedi: "Ama benim bahsettiğim sadece bu değil."
    
    
  UKURKA SINIR GEÇİŞİ, HAKKARI İLİ, TÜRKİYE CUMHURİYETİ
  AYNI AKŞAM
    
    
  Türkiye-Irak sınırındaki Ukurca sınır kapısından geçerken, Türk Jandarma kuvvetlerinin önde gelen araçlarının anayurtlarına dönüşü sırasında iyi dileklerde bulunan küçük bir kalabalık, Türk bayrakları sallayarak ve tezahürat yaparak toplandı. Devriye köpekleri hat boyunca ileri geri yönlendirilirken sınır muhafızları onları geride tuttu.
    
  General Bezir Özek, sınırı geçer geçmez zırhlı aracından inerken, eve dönüş yolculuğunun uzun, yorucu ve aşağılayıcı olduğunu düşündü, ancak bu, tüm bu utanç verici yenilgiye bir şekilde değdi. Sınır karakolu komutanı selam verdi ve küçük tören orkestrası Türk milli marşını çalmaya başladı. Komutan, "Evinize hoş geldiniz General" dedi.
    
  "Teşekkür ederim Binbaşı," dedi Özek, "ve bu karşılama için de teşekkür ederim."
    
  Binbaşı, "Bana teşekkür etmeyin, insanlara teşekkür edin" dedi. "Evinize döndüğünüzü duydular ve sizi ve halkınızı PKK'ya karşı zaferle sonuçlanan harekattan geri döndürmek istediler."
    
  Özek gerçekte ne düşündüğünü söylemeden başını salladı: Kampanyası başarısız oldu ve korkak Hasan Jizek tarafından kesintiye uğradı. Amerika'nın Diyarbakır'a düzenlediği hava saldırısından sonra Çizek tamamen ortadan kayboldu ve hükümet tamamen açıkta kaldı. Kurzat Hirsiz'in istifa ederek iktidarı Ayşe Akas'a devretmesiyle PKK'yı mağlup etme kampanyası sona erdi. Geçtiğimiz haftayı PKK ve Peşmerge gerillalarının evlerine dönerken kurdukları pusuya karşı mücadele ederek geçirdi.
    
  Binbaşı, "Lütfen gelin ve iyi dileklerinizi kabul edenlerle tanışın" dedi. Özek'e doğru eğilerek "Bütün tedbirler alındı efendim" dedi.
    
  Özek, "Teşekkür ederim Binbaşı" dedi. Kalabalığa dönüp el salladı ve kalabalıktan tezahüratlar yükseldi. Eh, diye düşündü, bu kulağa yeterince gerçek geliyor. El sıkışmaya başladı. Erkekler ve kadınlar ona sanki bir tür rock yıldızıymış gibi Google gözleriyle baktılar. Yüzlerce el ona uzandı.
    
  Kalabalığın neredeyse sonuna varmışken bir kadının sağ eliyle kendisine el salladığını, sol elinde ise bir çocuk tuttuğunu fark etti. Çok çekiciydi; çıplak göğüslerini örten sadece hafif, şeffaf bir battaniyeyle bebeğini emziriyor olması da bunu daha da vurguluyordu. Serbest elini tuttu. "Teşekkür ederim canım, bu karşılama için teşekkür ederim" dedi.
    
  Kadın sevinçle, "Hayır, teşekkür ederim General" dedi. "Zorlu mücadeleleriniz için teşekkür ederim."
    
  "Türkiye halkına, özellikle de sizin gibi harika kadınlara hizmet etmek için elimden geleni yapıyorum." Elini alıp öptü. "Bu, tıpkı seninle tanışmaya değer vereceğim gibi, değer verdiğim bir iş."
    
  "Peki, teşekkür ederim General." İnce battaniye hafifçe kaydı ve Özek onun göğüslerine bakarken sırıttı. Lanet olsun, diye düşündü, çok uzun zamandır sahadaydı. "Ve," dedi gözlerini ona doğru kırpıştırarak, "benim de yapacak işlerim var."
    
  İnce battaniye düştü ve güzel, sıkı, seksi bir göğüs ortaya çıktı... ve korkunç derecede ezilmiş bir sol omuz, sol kolun yarısı... ve kütüğe tutturulmuş kansere benzer bir ucu olan tahta bir sopa. "El-Amadiyah halkının intikamını alma görevim sona yaklaşıyor General, sizinki de sona erecek... Üs sayesinde."
    
  Ve bununla birlikte Zilar Azzawi, bebek gibi taşıdığı oyuncak bebeğin içinde saklı yirmi kiloluk patlayıcıya bağlı fünyeleri ölü adamın tetiğiyle çekti ve altı metrelik bir yarıçap içindeki herkesi öldürdü.
    
    
  yazar hakkında
    
    
  DALE BROWN, Edge of Battle ve Shadow Command dahil çok sayıda New York Times çok satan kitabının yazarıdır. Eski ABD Hava Kuvvetleri kaptanını sıklıkla ABD semalarında kendi uçağını uçururken bulabilirsiniz.
    
    
  Kitabı Royallib.com ücretsiz elektronik kütüphanesinden indirdiğiniz için teşekkür ederiz.
    
  Kitap hakkında yorum bırakın
    
  Yazarın tüm kitapları
    
    
  Kitabı Royallib.com ücretsiz elektronik kütüphanesinden indirdiğiniz için teşekkür ederiz.
    
  Yazarın tüm kitapları
    
  Aynı kitabın diğer formatları
    
    
  Okumanın tadını çıkar!
    
    
    
    
  Dale Brown
  Kutsal olmayan güçler
    
    
  KARAKTERLER
    
    
    
  AMERİKANLAR
    
    
  PATRICK S. MCLANAHAN, ABD Hava Kuvvetleri Korgenerali (Emekli), Scion Aviation International'ın Ortağı ve Başkanı
    
  KEVIN MARTINDALE, Amerika Birleşik Devletleri eski Başkanı, Scion Aviation International'ın gizli sahibi
    
  JONATHAN COLIN MASTERS, Ph.D., Operasyon Direktörü, Sky Masters Inc.
    
  HUNTER NOBLE, Geliştirmeden Sorumlu Başkan Yardımcısı, Sky Masters Inc.
    
  JOSEPH GARDNER, Amerika Birleşik Devletleri Başkanı
    
  KENNETH T. PHOENIX, Başkan Yardımcısı
    
  CONRAD F. CARLISLE, Ulusal Güvenlik Danışmanı
    
  MILLER H. TURNER, Savunma Bakanı
    
  WALTER CORDUS, Beyaz Saray Özel Kalem Müdürü
    
  STACY ANN BARBO, Dışişleri Bakanı
    
  USMC GENEL TAYLOR J. BAIN, Başkan, Genelkurmay Başkanları
    
  ABD ORDUSU Tümgeneral CHARLES CONNOLLY, Kuzey Irak Tümen Komutanı
    
  ABD ORDUSU Albay JACK T. WILHELM, 2. Kanat İcra Kurulu Başkanı, Müttefik Nakhla Hava Üssü, Irak
    
  ORDU Yarbay MARK WEATHERLY, Alay İcra Subayı
    
  ORDU BÜYÜKŞEHİR KENNETH BRUNO, Alay Operasyon Subayı
    
  ABD Hava Kuvvetleri Yarbay JIA "BOXER" CAZZOTTO, Komutan, 7'nci Hava Seferi Filosu
    
  CHRIS THOMPSON, Irak'taki Müttefik Nakhla Hava Üssü'nde bulunan özel bir güvenlik şirketi olan Thompson Security'nin Başkanı ve CEO'su.
    
  FRANK BEXAR, özel istihbarat memuru
    
  CAPT KELVIN COTTER, USAF, Alay Hava Trafik Kontrol Görevlisi Yardımcısı
    
  MARGARET HARRISON, İnsansız Hava Araçları Direktörü, Özel Sözleşme
    
  REESE FLIPPIN, Özel Sözleşmeli Meteoroloji Sorumlusu
    
    
  TÜRKLER
    
    
  KURZAT HİRSİZ, Türkiye Cumhuriyeti Cumhurbaşkanı
    
  AYŞE AKAŞ, Türkiye Cumhuriyeti Başbakanı
    
  HASAN ÇİÇEK, Türkiye Cumhuriyeti Milli Savunma Bakanı
    
  GENEL ORHAN ŞAHİN, Milli Güvenlik Kurulu Genel Sekreteri
    
  MUSTAFA HAMARAT, Dışişleri Bakanı
    
  FEVŞİ GÜKLÜ, Milli İstihbarat Teşkilatı Direktörü
    
  GENEL ABDULLAH GUZLEV, Türkiye Cumhuriyeti Silahlı Kuvvetleri Genelkurmay Başkanı
    
  GENEL AİDİN DEDE, Genelkurmay Başkan Yardımcısı
    
  BİNBAŞI AYDIN SABASTI, irtibat subayı, ABD İkinci Alayı, Müttefik Nakhla Hava Üssü, Irak.
    
  BİNŞAAT HAMID JABBURI, İrtibat Görevlisi Yardımcısı
    
  GENEL BEŞİR ÖZEK, Jandarma Komutanı (Türk Milli İç Güvenlik Kuvvetleri)
    
  Korgeneral GÜVEN ILGAZ, Jandarma Komutan Yardımcısı
    
  Korgeneral MUSTAFA ALİ, Jandarma Vardiya Komutanı
    
    
  IRAK
    
    
  ALİ LATIF RASHİD, Irak Cumhurbaşkanı
    
  ALBAY YUSUF JAFFAR, Komutan, Müttefik Nakhla Hava Üssü, Tall Qaif, Irak
    
  BİNŞAAT CAFER OSMAN, Irak Maqbara (Mezar) Bölüğü, 7. Tugay Komutanı
    
  ALBAY NURI MAVLAUD, İkinci Alayın irtibat subayı
    
  ZILAR "BAZ" (HAWK) AZZAWI, Irak PKK direnişçilerinin lideri
    
  SADUN SALIH, Azzawi'nin takım lideri yardımcısı
    
    
  SİLAHLAR VE KISALTMALAR
    
    
    
  KISALTMALAR VE TERMİNOLOJİ
    
    
  AMARG-Havacılık ve Uzay Bakım ve Yenileme Grubu ("Boneyard"), Tucson, Arizona yakınlarındaki, engelli uçakların parçalarını depolayan, söken ve yenileyen bir ABD Hava Kuvvetleri tesisi
    
  AOR - Sorumluluk Alanı
    
  AQI - Irak'taki El Kaide, Usame bin Ladin'in terör örgütünün Irak kolu
    
  "savaş çıngırak" - savaş operasyonları için gerekli kişisel ekipman
    
  hedef noktası - bir hedefe olan mesafe ve yön hakkındaki bilgilerin, kişinin kendi konumunu açıklamadan açık frekanslarda iletilebildiği belirlenmiş bir nokta
    
  C4I - Komuta, kontrol, iletişim, bilgisayarlar ve istihbarat
    
  Çankaya, Türkiye Cumhuriyeti hükümetinin merkezidir
    
  CHU - Konteyner Yerleşim Birimi, Irak'ta ABD askerleri tarafından kullanılan kargo konteynerine benzeyen mobil bir yaşam alanı
    
  Chuville, çok sayıda M.Ö.'nin bulunduğu bir bölgedir.
    
  DFAC-Kantin
    
  ECM - Elektronik Karşı Tedbirler
    
  EO-Optik görüntüleri elektronik olarak yayabilen veya geliştirebilen elektro-optik sensörler
    
  FAA - Federal Havacılık İdaresi, ABD havacılık düzenleme kurumu
    
  FOB - İleri Operasyon Üssü, düşman topraklarının yakınında veya üzerinde askeri üs
    
  Fobbits - personel ve destek personeli için argo
    
  Fobbitville - genel merkez binası için argo
    
  FPCON - Kuvvet Koruma Durumu, Askeri Tesise Yönelik Düşmanca veya Terörist Tehdit Düzeyinin Değerlendirilmesi (eski adıyla THREATCON)
    
  GP - Birincil Hedef (yerçekimi bombası veya araç)
    
  IA - Irak Ordusu
    
  IED - Doğaçlama Patlayıcı Cihaz
    
  IIR-Kızılötesi görüntü sensörü, görüntüleme için yeterli çözünürlüğe sahip bir termal sensör
    
  ILS - Aletli İniş Sistemi, zorlu hava koşullarında uçakları inişe yönlendirebilen bir radyo ışın sistemi
    
  IM - anlık mesajlaşma, bilgisayarlar arasında kısa mesaj aktarımı
    
  IR-Kızılötesi
    
  Tıklamalar - kilometre
    
  KBY, Kuzey Irak'taki özerk Kürt bölgesini yöneten siyasi bir örgüt olan Kürdistan Bölgesel Yönetimi'dir.
    
  LLTV - Düşük Işıkta TV
    
  LRU-Hat Değiştirme Birimleri, arıza durumunda uçuş hattında kolayca çıkarılabilen ve değiştirilebilen uçak sistemlerinin bileşenleri
    
  Mehdi herhangi bir yabancı savaşçı için kullanılan argo bir terimdir
    
  Uyarlanabilir Görev Teknolojisi - Gelişmiş uçuş kontrol yetenekleri sağlamak için uçak yüzeylerini otomatik olarak şekillendirir
    
  Modlar ve kodlar - çeşitli uçak tanımlama transponder radyoları için ayarlar
    
  MTI - Hareketli Hedef Göstergesi, yerdeki hareketli araçları uzun mesafeden izleyen bir radar
    
  İzinsiz girişin önlenmesi - dijital iletişim, veri bağlantıları veya sensörler kullanılarak yanlış verilerin veya programlamanın düşman bilgisayar ağına iletilmesi
    
  NOFORN - Yabancı yok; yabancı vatandaşların verilere erişimini kısıtlayan güvenlik sınıflandırması
    
  PAG - Özgürlük ve Demokrasi Kongresi, Kürdistan İşçi Partisi'nin alternatif adı
    
  PKK-Kürdistan'daki Karker Partisi, Kürdistan İşçi Partisi, Türkiye, İran, Suriye ve Irak'taki etnik Kürt bölgelerinden ayrı bir ulus yaratmayı amaçlayan Kürt ayrılıkçı bir örgüt; Birçok ülke ve kuruluş tarafından terör örgütü olarak ilan edildi
    
  ROE - Bir Savaş Operasyonuna İlişkin Angajman Kuralları, Prosedürler ve Sınırlamalar
    
  SAM - karadan havaya füze
    
  SEAD - Düşman hava savunmasını, radarlarını veya komuta ve kontrol tesislerini yok etmek için karıştırma yetenekleri ve silahları kullanarak düşman hava savunmasının bastırılması
    
  üçlü A - uçaksavar topçusu
    
    
  Silah
    
    
  AGM-177 Wolverine - otonom havadan veya yerden fırlatılan saldırı seyir füzesi
    
  CBU-87 Kombinasyon Mühimmatı, anti-personel ve anti-araç mayınlarını geniş bir alana dağıtan, havadan atılan bir silahtır.
    
  CBU-97 Sensörlü Fünye Silahı, geniş bir alanda aynı anda birden fazla zırhlı aracı tespit edip imha edebilen, havadan atılan bir silahtır.
    
  CID - Sibernetik Piyade Cihazı, gelişmiş dayanıklılığa, zırha, sensörlere ve savaş yeteneklerine sahip kontrollü bir robot
    
  Cobra saldırı helikopteri, silahlarla donatılmış hafif, ikinci nesil bir ABD Ordusu helikopteridir.
    
  CV-22 Osprey, helikopter gibi kalkış ve iniş yapabilen, ancak daha sonra rotorlarını döndürerek sabit kanatlı bir uçak gibi uçabilen orta nakliye uçağıdır.
    
  JDAM - Müşterek Doğrudan Hasar Mühimmatı, Küresel Konumlandırma Sistemi navigasyon bilgilerini kullanarak onlara neredeyse kesin hedefleme sağlayan, yer çekimi bombalarını takmaya yönelik bir kit
    
  KC-135R, Boeing 707 ailesi yakıt ikmal uçaklarının en son modelidir
    
  Kiowa, saldırı helikopterleri tarafından hedefleri tespit etmek için kullanılan gelişmiş sensörlerle donatılmış hafif bir helikopterdir.
    
  MIM-104 Patriot - Amerikan yapımı kara tabanlı uçaksavar füzesi sistemi
    
  SA-14, manuel fırlatma özelliğine sahip, Rus yapımı ikinci nesil bir uçaksavar füzesidir.
    
  SA-7 - Rus yapımı, manuel fırlatma özelliğine sahip birinci nesil uçaksavar füzesi
    
  Sapan - uçaklar için güçlü bir lazer savunma sistemi
    
  Stryker, ABD Ordusuna ait sekiz tekerlekli çok amaçlı zırhlı personel taşıyıcıdır.
    
  Teneke Adam, savaş yeteneklerini geliştirmek için gelişmiş vücut zırhı, sensörler ve kuvvet geliştirme sistemleriyle donatılmış bir askerdir.
    
  XC-57 "Loser", orijinal olarak ABD Hava Kuvvetleri'nin yeni nesil bombardıman uçağı için geliştirilen, uçan kanatlı bir uçaktır ancak proje, sözleşmeli bir rekabeti kaybedince çok rollü bir nakliye uçağına dönüştürülmüştür.
    
    
  GERÇEK DÜNYADAN HABERLERDEN ÖZETLER
    
    
    
  BBC HABER ÇEVRİMİÇİ, 30 EKİM 2007:
    
  ...Türkiye ile Irak Kürt bölgesi arasındaki gerilim, son haftalarda yaklaşık kırk Türk askerinin ölümüne yol açan PKK saldırılarının tetiklediği mevcut krize giden aylarda istikrarlı bir şekilde arttı.
    
  ...Mayıs ayında, ABD önderliğindeki çokuluslu bir gücün Irak Kürdistanı'ndaki üç ilin güvenlik kontrolünü devretmesi ve Irak bayrağının yerine hızla Kürt bayrağını kaldırması Türkiye'yi öfkelendirdi.
    
  ..."Mevzilerinizi almak için 100.000 [Türk] askerine ihtiyacınız yok" dedi üst düzey bir Iraklı Kürt siyasetçi. "Yapmayı açıkça planladıkları şey, büyük bir işgal başlatmak ve Irak Kürdistanı içindeki, Irak tarafındaki sınır dağlarına giden ana kara yollarının kontrolünü ele geçirmek."
    
  ... Kürt çevrelerinde, Türklerin Ankara'nın PKK militanlarının sığınmasına izin verdiğini iddia ettiği Erbil ve Süleymaniye'deki iki Irak Kürt havaalanını da bombalamaya veya etkisiz hale getirmeye çalışabileceğine dair söylentiler var.
    
  ... "Türkler geçmişte olduğu gibi onları yok edebilir ya da bombalayabilir. Sundukları bundan çok daha fazlası. İnsanları son derece gergin ve kaygılı hale getiren geniş çaplı bir askeri işgalden bahsediyorlar. Pek çok kişi Türkiye'nin hedeflerinin PKK'nın imhasının ötesine geçebileceğinden endişe ediyor..."
    
    
    
  BBC HABER ÇEVRİMİÇİ, 18 OCAK 2008:
    
  ...İsyancıların Türk birliklerine yönelik saldırılarını artırmasından bu yana Türkiye, PKK'ya karşı askeri operasyon tehdidinde bulunuyor ve bu da hükümete güç kullanarak karşılık vermesi için büyük bir kamuoyu baskısı oluşturuyor. Geçtiğimiz ay hükümet, gerektiğinde PKK'ya karşı sınır ötesi operasyonlar düzenlemesi için orduya yetki vermişti.
    
  Pazar gecesi düzenlenen hava saldırıları bunun ilk büyük işaretiydi.
    
  ...Ankara, Başbakan Recep Tayyip Erdoğan ve Başkan George W. Bush tarafından geçen ay Washington'da varılan anlaşma kapsamında ABD'nin operasyonlarına zımni onay verdiğini açıkladı.
    
  Türkiye Dışişleri Bakanlığı sözcüsü Levent Bilman, BBC'ye yaptığı açıklamada, "ABD'nin eyleme dönüştürülebilir istihbarat sağladığına ve Türk ordusunun harekete geçtiğine inanıyorum" dedi.
    
    
    
  "TÜRK ASKERLERİ, TÜRKİYE'NİN GÜNEYDOĞUSUNDA IRAK SINIRINA YAKIN 11 İSYANI YIKTI - İLGİLİ BASIN," 12 MART 2007-ANKARA, TÜRKİYE:
    
  Özel bir haber ajansının çarşamba günü bildirdiğine göre, Türk askerleri Türkiye'nin güneydoğusunda Irak sınırı yakınında çıkan çatışmalar sırasında 11 Kürt isyancıyı öldürdü. Çatışmalar, Türkiye'nin 1984'ten bu yana Türk hükümetiyle savaşan Kürdistan İşçi Partisi isyancılarını devirmek amacıyla kuzey Irak'ı sekiz gün işgal etmesinden iki hafta sonra gerçekleşti.
    
  ...Bazı Türk milliyetçileri, kültürel hakların genişletilmesinin ülkede etnik ayrımlara yol açabileceğinden korkuyor. Kuzey Irak'ta kendi hükümeti ve milisleri olan ABD destekli Kürt bölgesinin Türkiyeli Kürtleri cesaretlendirebileceğinden endişe ediyorlar...
    
    
    
  2008'İN İKİNCİ ÇEYREĞİ İÇİN TAHMİN, STRATFOR.COM Yok, 4 NİSAN 2008:
    
  Bölgesel Eğilim: Türkiye büyük bir bölgesel güç olarak ortaya çıkıyor ve 2008'den itibaren başta Kuzey Irak olmak üzere tüm çevre bölgesinde nüfuz sahibi olmaya başlayacak...
    
  Türkiye sadece Kuzey Irak'ta değil, bağımsızlığını yeni kazanan Kosova'ya ve yeni petrol zengini Azerbaycan'a akıl hocalığı yapmak istediği yakın Balkanlar ve Kafkasya'da da kendini güçlü hissediyor...
    
    
    
  "IRON MAN ASKERİ MÜTEAHHİTLERİN YENİ YÜZÜ," JEREMY SU, SPACE.COM, 6 MAYIS 2008:
    
  Süper kahraman Tony Stark, kötüleri kişisel olarak alt etmek için Iron Man zırhını giymediğinde, ABD ordusuna teröre karşı savaşta yardımcı olacak yeni aletler sunuyor.
    
  ...Bireyler ve şirketler, Afganistan ve Irak semalarında dolaşan insansız hava araçları kadar görünür olmayabilir, ancak yine de son çatışmalar sırasında rolleri dramatik bir şekilde arttı.
    
  ...Kimse ABD'nin artık askeri yüklenicilerin kullanımı olmadan savaşamayacağı gerçeğini sorgulamıyor...Bu, askeri yüklenicilerin sadece askeri teçhizat satmanın ötesine geçtiği anlamına geliyor. Artık tedarik hatlarını yönetiyorlar, birlikleri besliyorlar, ana kamplar inşa ediyorlar, strateji konusunda tavsiyelerde bulunuyorlar ve hatta özel güvenlik güçleri olarak savaşıyorlar...
    
    
    
  "İRAN: AM-IRAK ANLAŞMASI Iraklıları 'Köleleştirecek' - RAFSANJANI," STRATFOR.COM 4 HAZİRAN 2008:
    
  haberine göre, İran İyilik Konseyi Başkanı Ekber Haşimi Rafsancani 4 Haziran'da İslam dünyasının Irak ile ABD arasında uzun vadeli bir güvenlik anlaşmasını engellemeye çalışacağını ve anlaşma şartlarının Iraklıları "köleleştireceğini" söyledi. Rafsancani, ABD-Irak anlaşmasının Irak'ın kalıcı işgaline yol açacağını, böyle bir işgalin bölgedeki tüm devletler için tehlikeli olduğunu söyledi...
    
    
    
  ÜÇÜNCÜ ÇEYREĞE BAKIŞ, STRATFOR.COM, 8 TEMMUZ 2008:
    
  ...Bölgesel eğilim: Türkiye büyük bir bölgesel güç olarak ortaya çıkıyor ve 2008'den itibaren, başta Kuzey Irak olmak üzere, tüm çevresi boyunca etki yaratmaya başlayacak...Türkiye, uluslararası sahnede daha cesur hale geliyor: Kuzey Irak'a asker göndermek, Irak'ın kuzeyinde arabuluculuk yapmak İsrail-Suriye barış müzakerelerinde Kafkaslar ve Orta Asya'da enerji projelerini teşvik eden, Balkanlar'daki etkisiyle de varlığını hissettiren...
    
    
    
  "IRAK MECLİSİ KIRKÜK ÜZERİNDE TOPLANTI TOPLUYOR," ASSOCIATED BASIN, 30 TEMMUZ 2008:
    
  ... Pazartesi günü Kerkük'te Kürtlerin seçim yasalarına karşı düzenlediği protesto sırasında 25 kişinin ölümüne ve 180'den fazla kişinin yaralanmasına yol açan intihar bombasının ardından gerginlikler tırmandı.
    
  Kerkük, Kürtlere, Türkmenlere, Araplara ve diğer azınlıklara ev sahipliği yapıyor. Kerkük bombalamasının ardından düzinelerce öfkeli Kürt, Kürtlerin Kerkük üzerindeki iddialarına karşı çıkan bir Türkmen siyasi partisinin ofislerine baskın düzenledi, rakiplerinin suçlu olduğu suçlamaları üzerine ateş açtı ve arabaları yaktı. Dokuz Türkmen veya etnik Türk'ün yaralandığı bildirildi.
    
  Irak Cumhurbaşkanlığı'ndan yapılan açıklamada, Türkmenlerin haklarını savunan Türkiye Başbakanı Recep Tayyip Erdoğan'ın, Iraklı yetkililere Kerkük'teki olaylarla ilgili endişelerini dile getirmeleri çağrısında bulunduğu ve yaralıların tedavi için Türkiye'ye götürülmesi için bir uçak göndermeyi teklif ettiği belirtildi. .
    
    
    
  "TÜRKİYE KERKÜK ŞEHİRİNDEN ENDİŞELİ", Associated Press, 2 AĞUSTOS 2008:
    
  Bağdat-Iraklı bir yetkili, Türk hükümetinin etnik Türklerin toprak anlaşmazlığına bulaştığı Irak'ın Kerkük kentiyle ilgili endişelerini dile getirdiğini söyledi.
    
  Kuveyt haber ajansı KUNA'nın Cumartesi günü bildirdiğine göre kimliği açıklanmayan bir Irak Dışişleri Bakanlığı yetkilisi, Türkiye Dışişleri Bakanı Ali Babican'ın Irak Dışişleri Bakanı Hoşyar Zebari ile şehirdeki durum hakkında temasa geçtiğini söyledi.
    
  Kerkük ili, kentin Irak Kürdistanı'nın bir parçası olmasını talep ederken, Türkiye böyle bir harekete şiddetle karşı çıktı.
    
  Şehirde Irak'ta en fazla etnik Türk yoğunluğu bulunsa da, sözcü Saeed Zebari anlaşmazlığı çözmeye yönelik her türlü girişimin yalnızca Irak tarafından yapılacağını söyledi.
    
  KUNA sözcüsü Zebari, anlaşmazlığa dışarıdan müdahale etme girişimlerinin Irak tarafından memnuniyetle karşılanmayacağını söyledi.
    
    
    
  "İLK LAZER TABANCASI ATIŞI," KABLOLU, TEHLİKE ODASI, 13 AĞUSTOS 2008:
    
  Boeing bugün, ABD özel kuvvetlerine "makul inkar edilebilirlik" ile gizli saldırılar gerçekleştirmenin bir yolunu sağlayabilecek gerçek hayattaki bir ışın silahının ilk testini duyurdu.
    
  Bu ayın başlarında New Mexico'daki Kirtland Hava Kuvvetleri Üssü'nde yapılan testlerde Boeing'in Gelişmiş Taktik Lazeri (modifiye edilmiş bir C-130H uçağı) "yüksek enerjili kimyasal lazerini bir ışın kontrol sistemi aracılığıyla ateşledi. Işın kontrol sistemi yer hedefini tespit etti ve lazer ışınını ATL savaş kontrol sisteminin yönlendirdiği şekilde hedefe yönlendirdi..."
    
    
    
  "IRAK'TA REKOR SAYIDA AMERİKALI MÜTEAHHİT", CHRISTIAN SCIENCE MONITOR, PETER GRIER, 18 AĞUSTOS 2008:
    
  WASHINGTON - Amerikan ordusu, Bağımsızlık Savaşı sırasında "satçılar" Kıta Ordusu birliklerine kağıt, domuz pastırması, şeker ve diğer lüks malları sattığından beri özel müteahhitlere bağımlıydı.
    
  Ancak uygulamanın en ayrıntılı resmi açıklaması olabilecek yeni bir kongre raporuna göre, Irak'ta müteahhit kullanımının ölçeği ABD tarihinde eşi benzeri görülmemiş bir düzeyde. Kongre Bütçe Ofisi'ne (CBO) göre 2008'in başlarında en az 190.000 özel çalışan Irak tiyatrosunda ABD tarafından finanse edilen projeler üzerinde çalışıyordu. Bu, bölgedeki ABD ordusunun her üniformalı üyesine karşılık aynı zamanda bir sözleşmeli asker olduğu anlamına geliyor; bu oran 1'e 1'dir.
    
  ...Askeri dış kaynak kullanımını eleştirenler asıl sorunun esneklik ve özel işçiler üzerindeki komuta ve kontrol olduğunu söylüyor...
    
    
    
    " C -300 CURIOSITY ANKARA ," STRATEJİK TAHMİN A.Ş., 26 AĞUSTOS 2008:
    
    ...Türk Today's Zaman gazetesinin 25 Ağustos tarihli haberine göre, Türkiye, Rus S-300 hava savunma sisteminin çeşitli varyantlarını satın alma sürecindedir...
    
  ...Eğer Türkiye bu satın almayı başarabilirse, Ankara'nın takibi iki önemli yaklaşımı gerektirecektir. Bunlardan ilki, temel bileşenlerin parçalara ayrıldığı ve iç işleyişinin yakından incelendiği tersine mühendisliktir . İkincisi ise gerçek sistemlere karşı elektronik harp eğitimi...
    
    
    
  "TÜRK ORDUSU YETKİSİNİ GENİŞLETMEK İSTİYOR", İLGİLİ BASIN, ANKARA, TÜRKİYE - 10 EKİM 2008:
    
  Türk liderler, bazıları kuzey Irak'taki isyancı üslerinden kaynaklanan saldırılarda yaşanan artışın ardından ordunun Kürt isyancılarla mücadele yetkilerinin artırılmasını görüşmek üzere Perşembe günü bir araya geldi.
    
  Türkiye parlamentosu çarşamba günü, ordunun sınır ötesi kara operasyonları da dahil olmak üzere kuzey Irak'taki Kürt isyancılara karşı operasyonlar yürütme yetkisinin genişletilmesi yönünde oy kullandı.
    
  Ancak ordu, Kürdistan İşçi Partisi'ne (PKK) bağlı isyancılarla mücadele etmek için daha fazla yetki talep etti. Perşembe günkü toplantıda ordu ve polisin sahip olduğu yeteneklerin genişletilmesi üzerinde duruldu...
    
    
    
  GİRİŞ
    
    
    
  AL-AMADYAH dışında, DAHOK Valiliği, IRAK CUMHURİYETİ
  İLKBAHAR 2010
    
    
  Dilok veya geleneksel düğün kutlaması birkaç saattir devam ediyordu ama kimse biraz yorgun görünmüyordu. Erkekler büyük defalar veya davullarla dans etti ve geliştirilmiş zurna ve timburalarla icra edilen halk müziği eşliğinde step dansı yaparken, diğer konuklar da onları alkışladı.
    
  Dışarıda sıcak, kuru ve berrak bir akşamdı. Grup halinde erkekler orada burada gruplar halinde duruyor, küçük fincanlarda koyu kahve içiyor ve sigara içiyordu. Rengarenk elbiseler ve eşarplar giymiş yaşlı kadınlar ve kızlar, fenerli oğulları veya küçük erkek kardeşlerinin yardımıyla tepsilerle yiyecek taşıyorlardı.
    
  Düğün resepsiyonunun dışında erkeklere servis yaptıktan sonra kadın, tepsiyi trafik ışıklarının ötesindeki yoldan aşağı, on yaşındaki oğlunun öncülüğünde, yolun her iki yanında birer adet ağaçların arasına yarı gizlenmiş iki Toyota kamyonetine taşıdı. çiftliğe doğru gidiyor. Çocuk fenerini solundaki kamyonete, doğrudan ağabeyinin gözlerine tuttu. "Allah sizden razı olsun ve sizi selamlasın! Seni yine uyurken yakaladım!" - O bağırdı.
    
  "Değildim!" - erkek kardeş amaçladığından çok daha yüksek sesle itiraz etti.
    
  "Hani yapma bunu. Artık kardeşiniz bir süre karanlıkta göremeyecek" diye azarladı çocuğun annesi. "Git ve kardeşine lezzetli bir şeyler ısmarla ve ona üzgün olduğunu söyle. Haydi gidelim Mazen," dedi kocasına, "Sana daha kahvem var."
    
  Kocası AK-47'sini kamyonun ön tamponuna koydu ve ikramı minnetle kabul etti. Nöbet görevi için değil, kutlama için giyinmişti. Adam, "Sen iyi bir kadınsın Zilar" dedi. "Ama bir dahaki sefere tembel kardeşini buraya gönder ki bu işi senin yerine yapsın. Girişe koruma yerleştirmek onun fikriydi." Onun acı dolu ifadesini hissedebiliyordu. "Anladım. Tekrar eleman toplamakla meşgul, değil mi? Kendi kızının düğünü var ve o duramıyor mu?
    
  "Kendisini çok güçlü hissediyor..."
    
  "Biliyorum, biliyorum," diye sözünü kesti koca ve onu sakinleştirmek için elini nazikçe karısının yanağına koydu. "O vatansever ve kararlı bir Kürt milliyetçisidir. Onun için iyi. Ancak milislerin, polisin ve askerin bu tür olayları izlediğini, drone'larla fotoğraf çektiğini, hassas mikrofonlar kullandığını ve telefonları dinlediğini biliyor. Neden devam ediyor? Çok fazla risk alıyor."
    
  Kadın, elini yüzünden çekip öperek, "Ancak güvenlik nedeniyle burada nöbet tutmayı kabul ettiğiniz için size tekrar teşekkür ederim" dedi. "Bu onu daha iyi hissettiriyor."
    
  "Kerkük'teki Peşmerge milislerini bıraktığımdan beri yıllardır elime tüfek almadım. Kendimi her üç saniyede bir sigortayı kontrol ederken buluyorum."
    
  "Ah, gerçekten sen misin kocam?" Kadın tampona yaslanarak AK-47'nin yanına yürüdü ve onu parmaklarıyla inceledi.
    
  "Ah, Los Angeles, bana öyle olmadığımı söyle..."
    
  "Yaptın". Güvenlik kolunu tekrar güvenli konuma getirdi.
    
  Kocası, "Kardeşlerinizin bunu yaptığınızı göremeyeceğine sevindim" dedi. "Belki de eski Kadın Komutanlar Yüksek Komünü'nden daha fazla derse ihtiyacım var."
    
  "Bakmam gereken bir ailem ve bakmam gereken bir evim var; zamanımı Kürdistan bağımsızlık hareketine adadım. Bırakın genç kadınlar değişiklik olsun diye biraz güreşsinler."
    
  "Herhangi bir genç kadını atış poligonunda ve yatakta utandırabilirsiniz."
    
  "Peki genç kadınların becerilerini nereden biliyorsun?" şakacı bir şekilde sordu. Silahı yerine koydu ve kalçalarını baştan çıkarıcı bir şekilde sallayarak kocasına doğru yürüdü. "Sana öğretmeyi tercih edeceğim daha birçok dersim var kocam." O onu öptü. "Peki en büyük oğlumu daha ne kadar burada tutacaksın?"
    
  "Uzun süre değil. Belki bir saat daha." Küçük kardeşini tepsideki birkaç baklava kalıntısından uzaklaştırmakla meşgul olan oğluna doğru başını salladı. "Burada Neaz'la birlikte olmak harika. Bu görevi çok ciddiye alıyor. O..." Adam durdu çünkü bir bisikletin ya da küçük bir scooterın yaklaştığını duyduğunu sandı; alçak vızıltıya benzer bir ses, gücü değil hızı gösteriyordu. Yolda ya da ilerideki otoyolda hiç ışık yoktu . Kaşlarını çattı, sonra kahve fincanını karısının eline koydu. "Honey'i toplum merkezine geri götür."
    
  "Bu nedir?"
    
  "Muhtemelen hiçbirşey." Tekrar toprak yola baktı ve herhangi bir hareket belirtisi görmedi; ne kuşlar ne de hışırtılı ağaçlar. "Kardeşine söyle, biraz dolaşacağım. Diğerlerine de söyleyeceğim." Karısını yanağından öptükten sonra AK-47'sini almaya gitti. "Aldıktan sonra girmeye hazır olacağım..."
    
  Batının yükseklerinde, gözünün ucuyla bunu fark etti: Spot ışığı gibi yoğun olmayan ama bir meşale gibi titreşen, kısa sarı bir ışık parıltısı. Bunu neden yaptığını bilmiyordu ama karısını kenara, kapının yanındaki ağaçlara doğru itti. "Eğil!" - O bağırdı. "Yalan! Kalmak-"
    
  Aniden yer, sanki binlerce at hemen yanlarına koşmuş gibi titremeye başladı. Kocanın yüzü, gözleri ve boğazı birdenbire ortaya çıkan toz ve kir bulutlarıyla doldu ve her yöne taş atıldı. Karısı, kocasının kelimenin tam anlamıyla insan eti parçalarına ayrıldığını görünce çığlık attı. Benzin deposu parçalanmadan önce kamyonet de benzer şekilde parçalandı ve gökyüzüne devasa bir ateş topu gönderildi.
    
  Sonra bunu duydu; korkunç bir ses, inanılmaz derecede yüksek, yalnızca bir saniye sürdü. Sanki ev büyüklüğünde bir elektrikli testere gibi, hırlayan dev bir hayvan onun üzerinde duruyordu. Sesi bir dakika sonra, tepelerinde uçan bir jetin yüksek ıslığı izledi; o kadar alçaktı ki, toprak bir yola iniyor olabileceğini düşündü.
    
  Sadece birkaç kalp atışında kocası ve iki oğlu gözlerinin önünde öldü. Her nasılsa, kadın ayağa kalktı ve ailesinin diğer üyelerini canlarını kurtarmak için kaçmaları konusunda uyarmaktan başka bir şey düşünmeden düğün salonuna koştu.
    
  Üç gemiden oluşan A-10 Thunderbolt II bombardıman uçağının baş pilotu telsizle "Avantajı açık" dedi. Diğer uçaklardan ve araziden yeterince uzakta olduğundan emin olmak için sert fren yaptı . "İki, sıcak takipten kurtulduk."
    
  İkinci A-10 Thunderbolt'un pilotu telsizle "İyi yaklaşım lider" dedi. "İkincisi de devrede." AGM-65G Maverick füzesinin kızılötesi video ekranını kontrol etti; yolun sonunda biri yanan, diğeri hala sağlam olan iki kamyoneti açıkça gösteriyordu ve kontrol çubuğuna hafifçe basarak kendini onun yanına konumlandırdı. ikinci kamyonet. A-10'u özel bir kızılötesi sensör modülüyle değiştirilmedi, ancak Maverick füzesindeki "fakir adamın FLIR" videosu işi gayet iyi yaptı.
    
  Geceleri silah ateşlemek genellikle tavsiye edilmez, özellikle de bu tür engebeli arazilerde, ancak hangi pilot, devasa miktarda tükenmiş uranyum mermisi fırlatan otuz milimetrelik bir Gatling silahı olan inanılmaz GAU-8A Avenger topunu ateşleme şansı için bunu riske atmaz. dakikada yaklaşık dört bin atış hızı mı? Ayrıca ilk hedef iyice yandığından bir sonraki hedefi görmek artık kolaydı.
    
  Maverick'in nişangahı otuz derece düştüğünde pilot uçağın burnunu indirdi, son ayarlamaları yaptı ve telsizden "Silahlar, silahlar, silahlar!" diye duyurdu. ve tetiği çekti. Bacaklarının arasında ateşlenen o büyük silahın kükremesi en inanılmaz duyguydu. Üç saniyelik bir patlamada neredeyse iki yüz devasa mermi hedeflerine ulaştı. Pilot ilk saniye kamyonete odaklandı, ona elli mermi ateşledi ve başka bir muhteşem patlamaya neden oldu ve ardından kalan yüz otuz merminin kaçan terörist hedefine doğru yol almasına izin vermek için A-10'un burnunu kaldırdı.
    
  Hedefe çok fazla odaklanmamaya dikkat ederek ve çevredeki arazinin çok iyi farkında olarak, aniden fren yaptı ve hedef irtifaya ulaşmak için yönünü sağa doğru değiştirdi. Amerikan yapımı A-10'un manevra kabiliyeti hayret vericiydi; resmi olmayan "Warthog" takma adını hak etmiyordu. "İkisi açık. Üç, sıcak soyulmuş.
    
  Dizilişteki üçüncü A-10'un pilotu "Üçüncü vuruşta" diye yanıtladı. Dört gemili formasyondaki en az deneyimli pilottu, bu yüzden top koşusu yapmayacaktı... ama bunun da bir o kadar heyecan verici olması gerekirdi.
    
  Hedefi - evin yanındaki büyük bir garaj - Maverick füzesinin yönlendirme ekranına odakladı, gaz kelebeği üzerindeki "kilitleme" düğmesine bastı, radyoda "Tüfek bir" dedi, bakışlardan kaçınmak için başını sağa çevirdi. füzenin motorunu çalıştırdı ve kontrol çubuğundaki "fırlatma" düğmesine bastı. AGM-65G Maverick füzesi sol kanattaki fırlatma kılavuzunu bıraktı ve hızla görüş alanından kayboldu. İkinci füzeyi seçti, nişangâhı ikinci hedefe hareket ettirdi - evin kendisi - ve Maverick'i sağ kanattan ateşledi.Birkaç saniye sonra iki parlak patlamayla ödüllendirildi.
    
  "Sunucu, iki doğrudan isabet gibi görünen bir görsel imaja sahip."
    
  İrtifa kazanıp planlanan buluşma noktasına doğru dönerken, "Üçüncüsü serbest," diye telsizle konuştu. "Dört, sıcak takipten kurtulduk."
    
  Dördüncü A-10 pilotu "Dört örnek, hızlı uçuyor" diye doğruladı. En az heyecan verici saldırı profiline sahip olabilirdi ve genellikle A-10 tarafından bile gerçekleştirilmiyordu, ancak A-10'lar filonun yeni üyeleriydi ve tüm yetenekleri henüz keşfedilmemişti.
    
  Prosedür, kanat adamlarınınkinden çok daha basitti: Dördüncü ve sekizinci istasyonlarda kurulu kontrol anahtarlarını koruyun; kilit açma noktasına kadar GPS navigasyon talimatlarını takip edin; ana devreye alma anahtarı "devreye alma" konumundadır; ve önceden planlanmış serbest bırakma noktasında kontrol kolundaki serbest bırakma düğmesine basın. İki bin kiloluk GBU-32 GPS güdümlü bomba gece gökyüzüne atılıyor. Pilotun herhangi bir şeyi tamir etmesine ya da araziye dalma riskine girmesine gerek yoktu: Silahın hedefleme kitleri, bombaları hedefe yönlendirmek için GPS uydu navigasyon sinyallerini kullanıyordu; bu, "toplum merkezi" olarak tanıtılan bir çiftliğin yanındaki büyük bir binaydı, ancak İstihbarat kaynakları, buranın PKK'lı teröristlerin ana toplanma ve adam toplama noktası olduğunu söylüyor.
    
  Artık değil. İki doğrudan darbe binayı yok etti ve çapı 15 metreyi aşan devasa bir krater yarattı. Yerden on beş bin fit yüksekte uçarken bile A-10 iki patlamayla sarsıldı. "Dördüncüsü bedava. Silah paneli güvenli ve sağlam durumda."
    
  Baş pilot telsizle "İki iyi sızıntı" dedi. Herhangi bir ikincil patlama görmedi ancak teröristlerin binada saklandığı bildirilen büyük miktarda silah ve patlayıcıyı taşımış olabileceği belirtildi. "Muhteşem! Harika iş çıkardın Yıldırım. Devreye alma anahtarlarının sağlam olduğundan emin olun ve ECM'yi kapatıp sınırdaki vericileri açmayı unutmayın, yoksa sizi de oradaki PKK pisliklerine yaptıkları gibi parçalara ayırırız. Demir buluşmasında görüşürüz."
    
  Türk Hava Kuvvetleri'nin yeni satın aldığı savaş uçağı A-10 Thunderbolt'ların dördü dakikalar içinde güvenli bir şekilde sınırı geçti. Irak'ta saklanan isyancılara karşı başarılı bir terörle mücadele operasyonu daha.
    
  Zilar Azzawi adlı kadın bir süre sonra uyandığında acı içinde inledi. Sol eli, sanki düşme sırasında parmağı kırılmış gibi korkunç bir acı içindeydi... Ve sonra şokla sol elinin artık orada olmadığını, önkolunun ortasından koptuğunu fark etti. Kocasını ve oğullarını öldüren ve kamyonu yok eden her ne ise, neredeyse onu da öldürmeyi başarmıştı. PKK komando eğitimi devraldı ve kanamayı durdurmak için elbisesinden bir şerit kumaşı turnike olarak koluna bağlamayı başardı.
    
  Çevresindeki tüm alan alevler içindeydi ve yönünü bulana kadar olduğu yerde, yol kenarında kalmaktan başka seçeneği yoktu. Toprak yolun bu küçük kısmı dışında etrafındaki her şey yanıyordu ve o kadar çok kan kaybetmişti ki, hangi yöne gideceğini bilse bile uzağa gidebileceğini sanmıyordu.
    
  Her şey ve herkes ortadan kayboldu, tamamen yıkıldı - binalar, düğün töreni, tüm konuklar, çocuklar... Aman Tanrım, çocuklar, onun çocukları...!
    
  Azzawi artık çaresizdi, hayatta kalmayı umuyordu...
    
  Etrafındaki ölüm ve yıkım sesleri arasında yüksek sesle, "Ama Tanrım, eğer yaşamama izin verirsen, bu saldırının sorumlularını bulacağım ve tüm gücümü bir ordu toplayıp yok etmek için kullanacağım" dedi. onların. Önceki hayatım sona erdi; acımasız bir kayıtsızlıkla ailemi benden aldılar. Senin lütfunla Tanrım, yeni hayatım şimdi başlayacak ve bu gece burada ölen herkesin intikamını alacağım."
    
    
  JANDARMA Asayiş Komando Üssüne Yaklaşıyor, DİYARBAKIR, TÜRKİYE CUMHURİYETİ
  YAZ 2010
    
    
  "Kanak İki-yedi, Diyarbakır kulesi, rüzgar üç-sıfır-sıfır sekiz knot, tavan saatte bin kilometre, hafif yağmurda görüş beş, pist üç-beş, normal kategori ILS yaklaşması için temiz, güvenlik durumu yeşil."
    
  ABD yapımı KC-135R tanker/kargo uçağının pilotu çağrıyı kabul etti ve ardından yolcu hedefleme sistemine bastı. "Yakında ineceğiz. Lütfen koltuklarınıza dönün, emniyet kemerlerinizin güvenli bir şekilde bağlandığından emin olun, tepsi masalarınızı kaldırın ve tüm el bagajlarınızı kaldırın. Tesekkur ederim. Teşekkür ederim ". Daha sonra yardımcı pilotun arkasında oturan bom kontrol operatörüne/uçuş mühendisine döndü ve kokpitin karşı tarafına bağırdı: "Gidin bakın iniş için gelmek istiyor mu, Başçavuş." Mühendis başını salladı, kulaklıklarını çıkardı ve kargo bölümüne doğru yola çıktı.
    
  KC-135R öncelikle havada yakıt ikmali yapan bir uçak olmasına rağmen sıklıkla hem kargo hem de yolcu taşımak için kullanılıyordu. Kargo, mağara gibi iç kısmın ön kısmında yer alıyordu; bu durumda, naylon ağ ile sabitlenmiş kutularla dolu dört palet. Tepsilerin arkasında, on iki kişilik ekonomi sınıfı yolcu koltukları için, yolcuların arkaya dönük oturması için yere cıvatalanmış iki tepsi vardı. Uçuş gürültülü, kötü kokulu, karanlık ve rahatsızdı, ancak bunun gibi değerli güç artırıcı uçakların tam yük olmadan uçmasına nadiren izin veriliyordu.
    
  Mürettebat mühendisi kargonun etrafına sıkıştı ve iskele tarafındaki ilk sıranın sonunda oturan uyuklayan yolcuya yaklaştı. Adamın uzun ve oldukça karışık saçları, birkaç günden beri uzamış favorileri vardı ve oldukça normal sokak kıyafetleri giyiyordu, ancak askeri uçakta seyahat eden herkesin ya üniforma ya da iş kıyafeti giymesi gerekiyordu. Mühendis adamın önünde durdu ve hafifçe omzuna dokundu. Adam uyandığında Başçavuş ona işaret verdi ve o da ayağa kalkıp şiltelerin arasındaki boşluğa doğru Başçavuş'u takip etti. Yolcu herkesin işitme duyusunu gürültüden korumak için taktığı sarı yumuşak köpük kulak tıkaçlarını çıkardıktan sonra bom operatörü, "Rahatsız ettiğim için özür dilerim efendim" dedi. "Fakat pilot, uçuş için kokpitte oturmak isteyip istemediğinizi sordu. yaklaşma." iniş."
    
  "Bu normal bir prosedür mü, Başçavuş?" - Yolcu General Beşir Özek'e sordu. Özek, ulusal polis, sınır devriyesi ve ulusal muhafızları birleştiren Jandarma Genel Komutanlığı'nın veya Türk ulusal paramiliter kuvvetlerinin komutanıydı. Eğitimli bir komando ve aynı zamanda iç güvenlikten sorumlu paramiliter bir birimin komutanı olarak Özek'in, gizli ajan rolüne daha iyi girip çıkabilmesi ve diğerlerini daha ustaca gözlemleyebilmesi için daha uzun saç ve favoriler takmasına izin verildi.
    
  Bariyer operatörü "Hayır efendim" diye yanıt verdi. "Uçuş ekibi dışında kimsenin kokpite girmesine izin verilmiyor. Ancak..."
    
  "Bu uçuşta yalnız bırakılmamamı talep ettim Başçavuş. Bunun takımdaki herkes için net olduğunu düşündüm" dedi Özek. "Bu yolculukta mümkün olduğu kadar göze çarpmamak istiyorum. Bu yüzden diğer yolcularla birlikte arkada oturmaya karar verdim."
    
  "Kusura bakmayın efendim" dedi bariyer operatörü.
    
  Özek kargo paletlerini inceledi ve birkaç yolcunun ne olduğunu görmek için arkasını döndüğünü fark etti. "Eh, sanırım artık çok geç, değil mi?" - dedi. "Gitmek". Nişancı operatörü başını salladı ve generali kokpite götürdü; uçak komutanına generalin davetini neden kabul etmediğini açıklamak zorunda kalmadığı için memnundu.
    
  Özek, KC-135R Stratotanker tanker uçağına binmeyeli uzun yıllar olmuştu ve kabin hatırladığından çok daha sıkışık, gürültülü ve kötü kokulu görünüyordu. Özek bir piyade gazisiydi ve erkekleri havacılığa çeken şeyin ne olduğunu anlamak istemiyordu. Pilotun hayatı kimsenin görmediği veya tam olarak anlamadığı güçlere ve yasalara tabiydi ve bu onun asla yaşamak istediği şekilde değildi. Yükseltilmiş KC-135R iyi bir uçaktı, ancak gövdesi elli yılı aşkın bir süredir hizmetteydi -bu nispeten gençti, sadece kırk beş yaşındaydı- ve yaşını göstermeye başlamıştı.
    
  Ancak havacılık bugünlerde Türkiye Cumhuriyeti'nde moda gibi görünüyordu. Ülkesi kısa süre önce Amerika Birleşik Devletleri'nden düzinelerce taktik avcı ve bombardıman uçağı satın aldı: yine Türkiye'de lisans altında inşa edilen çok sevilen F-16 Fighting Falcon avcı-bombardıman uçağı; iri ve kullanışlı görünümü nedeniyle "Warthog" lakaplı A-10 Thunderbolt yakın hava destek uçağı; AH-1 Kobra saldırı helikopteri; ve hava üstünlüğü için F-15 Eagle savaş uçağı. Türkiye, ABD'nin kendisini savaşta test edilmiş ancak eskimiş teçhizattan arındırma arzusu sayesinde, dünya standartlarında bir bölgesel askeri güç olma yolunda ilerliyordu.
    
  Baraj operatörü generale bir kulaklık verdi ve iki pilotun arasındaki eğitmen koltuğunu işaret etti. Pilot interkom üzerinden "Rahatsız edilmek istemediğinizi biliyorum General" dedi, "ama koltuk açıktı ve manzarayı beğeneceğinizi düşündüm."
    
  "Elbette," diye yanıtladı Özek, karargaha döndüğünde pilotun görevden alınmasını aklına not etti; Türk Hava Kuvvetleri'nde tankerlere pilotluk yapmayı bekleyen, emirlere uymayı bilen çok sayıda erkek ve kadın vardı. "Havaalanında güvenlik durumu nedir?"
    
  Pilot, "Yeşil efendim" dedi. "Bir aydan fazladır değişiklik yok."
    
  Özek sinirli bir şekilde, "Bu bölgedeki son PKK faaliyeti sadece yirmi dört gün önceydi Yüzbaşı" dedi. PKK veya Kürdistan'daki Karker Partisi veya Kürdistan İşçi Partisi, Türkiye'nin güneydoğusu, kuzey Irak, kuzeydoğu Suriye ve kuzeybatı İran'ın bazı kısımlarından oluşan ayrı bir Kürdistan devletinin kurulmasını amaçlayan yasaklı bir Marksist askeri örgüttü. Kürt etnik çoğunluğu. PKK, kamuoyunun gözünde varlığını sürdürmek ve tek tek devletlere çözüme ulaşmaları için baskı yapmak amacıyla, büyük askeri üslere ve sivil havaalanları gibi iyi savunulan yerlere karşı bile terör ve şiddete başvurmuştur. "Her zaman tetikte olmalıyız"
    
  Pilot boğuk bir sesle, "Evet efendim," diye onayladı.
    
  "Maksimum performans yaklaşımını uygulamıyor musunuz, Kaptan?"
    
  Pilot, "Hı... hayır efendim" diye yanıtladı. "Güvenlik durumu yeşil, tavan ve görüş mesafesi düşük ve kule normal kategoriye yaklaşmamıza izin verildiğini bildirdi." Yutkundu ve ekledi: "Ben de maksimum performansla inerek ne sizi ne de diğer yolcuları üzmek istemedim."
    
  Özek genç aptal pilotu azarlardı ama aletli yaklaşmaya çoktan başlamışlardı ve çok geçmeden işler çok meşgul olacaktı. Maksimum performansa sahip kalkışlar ve yaklaşmalar, omuzdan atılan uçaksavar silahlarının ölümcül menzilindeki süreyi en aza indirecek şekilde tasarlandı. PKK zaman zaman Rus yapımı SA-7 ve SA-14 füzelerini Türk hükümetine ait uçaklara karşı kullandı.
    
  Ancak bugün böyle bir saldırının olma ihtimali çok düşüktü. Tavan ve görünürlük oldukça düşüktü ve atıcının saldırmak için kullanabileceği süreyi sınırlıyordu. Ek olarak, saldırıların çoğu büyük helikopterlere veya sabit kanatlı uçaklara karşı kalkış aşamasında yapıldı çünkü füzelerin hedeflediği ısı izi çok daha parlaktı; yaklaşma sırasında motorlar daha düşük güç ayarlarında çalışıyordu ve nispeten soğuktu , bu da füzelerin hedeflendiği anlamına geliyordu. kilitlenmekte daha zorlandı ve daha kolay sıkışabilir veya sıkışabilirdi.
    
  Pilot, Özek'in hoşlanmadığı bir riski göze alıyordu - özellikle de bunu yalnızca kıdemli subayı etkilemek için yaptığı için - ama şimdi zor bir durumdaydılar ve bu noktada, kötü durumdaki dağların yakınında yaklaşmayı iptal ediyorlardı. hava ideal bir seçim değildi. Özek sandalyesinde arkasına yaslanıp kollarını göğsünde çaprazlayarak öfkesini gösterdi. "Devam edin kaptan." dedi kısaca.
    
  "Evet efendim" diye yanıtladı pilot rahatlayarak. "Yardımcı pilot lütfen, süzülme yolunda durdurma kontrol listesini gerçekleştirmeden önce." Özek, pilotun iyi bir pilot olduğunu düşündü; Türk Hava Kuvvetleri'nde çok uzun süre kalamayacağı için bazı havayolu mürettebatına iyi bir katkı olabilirdi.
    
  Ne yazık ki, Türk hükümeti ile Kürtler arasındaki çatışmanın tırmanmaya devam ettiği bu günlerde ordudaki bu kayıtsız tutum giderek yaygınlaşıyordu. Kürdistan İşçi Partisi (PKK), adını PAG (Özgürlük ve Demokrasi Kongresi) olarak değiştirdi ve daha geniş bir kitleye ulaşabilmek amacıyla literatüründe ve konuşmalarında "Kürdistan" terimini kullanmaktan kaçındı. Bu günlerde, yalnızca ayrı bir Kürt devleti için silahlı mücadeleyi savunmak yerine, dünyadaki tüm ezilen halkların acılarını hafifletecek yeni insan hakları yasalarının çıkarılmasını savunan mitingler düzenlediler ve belgeler yayınladılar.
    
  Ama bu bir hileydi. PKK her zamankinden daha güçlü, daha zengin ve daha saldırgandı. ABD'nin Irak'taki Saddam Hüseyin rejimini işgal etmesi ve yıkmasının yanı sıra İran iç savaşı nedeniyle Kürt isyancılar, kaostan yararlanma umuduyla çok sayıda güvenli kamptan korkusuzca Türkiye, Irak, İran ve Suriye'ye sınır ötesi baskınlar düzenledi. karışıklık yaratır ve her ülkede güçlü bir temel oluşturur. Türk askerleri her karşılık verdiğinde soykırımla suçlandılar ve Ankara'daki politikacılar orduya zulmü durdurma emri verdi.
    
  Bu sadece PKK'yı cesaretlendirdi. En son skeç: Bir kadın terörist liderinin ortaya çıkışı. Kimse onun gerçek adını bilmiyordu; Hızlı ve beklenmedik bir şekilde saldırma yeteneğinden dolayı Baz veya Arapça'da "Şahin" olarak biliniyordu, ancak görünüşte uçup gidiyor ve takipçilerinden bu kadar kolay kaçabiliyordu. Kürt bağımsızlığı için baskı yapan ana güç olarak ortaya çıkması ve Türk ve Irak hükümetlerinin kanlı savaş çağrısına kayıtsız kalması Jandarma'yı endişelendirdi.
    
  Yardımcı pilot, "Süzülme yolunun kesişmesine giriyoruz" dedi.
    
  Pilot "Yavaşlayın" dedi.
    
  Yardımcı pilot, "İşte burada," diye yanıtladı ve pilotun sağ dizinin hemen üstüne uzanıp yuvarlak vites anahtarını aşağı konuma getirdi. "İletim sürüyor... Üç yeşil, sarı yok, düğmeli pompa kontrol ışığı yanıyor, iletim kapalı ve kilitli."
    
  Pilot, vites değiştirme göstergelerini kontrol edecek kadar gözlerini yatay konum göstergesinden ayırdı ve kontrol etmek için "gear hyd" göstergesine bastı. "Kontrol edin, iletim kapatıldı ve engellendi."
    
  Yardımcı pilot, "Elbette, süzülme yolunda" dedi. "Karar irtifasına iki bin feet." Yardımcı pilot uzandı ve gizlice hava hızı göstergesine dokunarak pilotu sessizce hava hızının biraz düştüğü konusunda uyardı; general kokpitteyken en ufak bir hatayı bile vurgulamak istemedi. Hızları yalnızca beş knot düşmüştü ama aletli yaklaşmada küçük hatalar kartopu gibi büyüyordu ve daha sonra büyük sorunlara neden olmalarına izin vermektense onları hemen tespit edip düzeltmek daha iyiydi.
    
  Pilot, yakalamayı kabul ederek "Tesekkur eder" diye cevap verdi. Basit bir "yakaladım" demek, pilotun hatasını fark ettiği anlamına geliyordu, ancak minnettarlık, yardımcı pilotun iyi bir yaklaşım sergilediği anlamına geliyordu. "Bin kaldı."
    
  Filtrelenen güneş ışığı kabin pencerelerinden süzülmeye başladı ve bir an sonra güneş ışığı geniş bir alana dağılmış bulutların arasından sızdı. Özek dışarı baktı ve pistin tam ortasında olduklarını gördü ve görsel yaklaşma ışıkları süzülme yolunda olduklarını gösteriyordu. Yardımcı pilot "Pist göründü" diye duyurdu. ILS ibreleri biraz dans etmeye başladı, bu da pilotun yatay konum göstergesini izlemek yerine pencereden piste baktığı anlamına geliyordu. "Yaklaşmaya devam et."
    
  "Teşekkür ederim". Güzel bir yakalama daha. "Karar yüksekliğine kadar beş yüz. 'İniş öncesi' kontrol listesini takip edin ve..."
    
  Aletlerden çok pencereye odaklanan Özek, ilk önce onu gördü: ilerideki caddelerin kesişme noktasından ve soldan, havaalanının çevre çitinin içinden, onlara doğru gelen beyaz, kıvrımlı bir duman çizgisi! "Ok!" diye bağırdı Özek, SA-7 omuzdan atılan füze için Rusça "Zvezda" takma adını kullanarak, "Hemen sağa dönün!"
    
  Pilot, tam olarak Özek'in emrettiği gibi yaptı: hemen kontrol tekerleğini keskin bir şekilde sağa çevirdi ve dört gaz kolunu da tam savaş gücüne ayarladı. Ama çok, çok geç kalmıştı. Özek artık tek şansları olduğunu biliyordu: Bu, yeni SA-14 değil, gerçekten SA-7 füzesiydi, çünkü eski füzenin onu yönlendirmek için parlak bir sıcak noktaya ihtiyacı vardı, oysa SA-14 herhangi bir ısı kaynağını takip edebiliyordu. , bir el fenerinden yansıyan güneş ışığı bile.
    
  Roket göz açıp kapayıncaya kadar ortadan kayboldu - sol kanattan birkaç metre uzağa uçtu. Ama yanlış olan başka bir şey daha vardı. Kokpitte bir bip sesi duyuldu; pilot umutsuzca KC-135'i sola döndürmeye çalıştı ve hatta belki pistte tekrar düzleştirmeye çalıştı, ancak uçak tepkisizdi; sol kanat hala gökyüzünde yüksekteydi ve yeterli kanatçık gücü yoktu. onu aşağı getirmek için. Motorlar tam güçte çalışırken bile tamamen durdular ve her an bir kargaşaya girme tehlikesiyle karşı karşıya kaldılar.
    
  "Ne yapıyorsun kaptan?" Özek çığlık attı. "Burnunu indir ve kanatlarını düzleştir!"
    
  "Geri dönemem!" - pilot bağırdı.
    
  "Piste ulaşamıyoruz; kanatları düzleştirin ve acil iniş için bir yer bulun!" Özek şunları söyledi. Yardımcı pilotun penceresinden dışarı baktı ve bir futbol sahası gördü. "Burada! Futbol sahası! Burası iniş noktanız!"
    
  "Kontrol edebilirim! Bunu yapabilirim ...!"
    
  "Hayır, yapamazsın; artık çok geç!" - Özek bağırdı. "Burnunuzu aşağı indirin ve futbol sahasına gidin, yoksa hepimiz ölürüz!"
    
  Gerisi beş saniyeden kısa sürede gerçekleşti ama Özek sanki ağır çekimdeymiş gibi izledi. Pilot, duran tankeri tekrar gökyüzüne kaldırmaya çalışmak yerine, kontrol kolları üzerindeki karşı basıncı serbest bıraktı. Bunu yaptığında ve motorlar tam güce ulaştığında kanatçıklar anında tepki verdi ve pilot uçağın kanatlarını düzleştirmeyi başardı. Burun alçaktayken hava hızı hızlı bir şekilde arttı ve şok, pilotun burnu neredeyse iniş pozisyonuna kaldırması için yeterliydi. Büyük tanker yere inmeden önce gaz kolunu önce rölantiye, sonra da kesme moduna aldı.
    
  Özek neredeyse orta konsolun üzerine doğru fırlatıldı ama omuz ve bel kemerleri kalktı ve daha önce daha sert inişler yaşadığını pişmanlıkla düşündü... sanki tamamen ortadan ikiye ayrılmış gibi. Ön vites kutusu kırıldı ve ön cama bir gelgit dalgası gibi kir ve çimen döküldü. Bir futbol kalesine çarptılar, ardından bir çitin, birkaç garajın ve depo binasının üzerinden geçerek ana spor salonunda durdular.
 Âàøà îöåíêà:
Ñâÿçàòüñÿ ñ ïðîãðàììèñòîì ñàéòà.

Íîâûå êíèãè àâòîðîâ ÑÈ, âûøåäøèå èç ïå÷àòè:
Î.Áîëäûðåâà "Êðàäóø. ×óæèå äóøè" Ì.Íèêîëàåâ "Âòîðæåíèå íà Çåìëþ"

Êàê ïîïàñòü â ýòoò ñïèñîê

Êîæåâåííîå ìàñòåðñòâî | Ñàéò "Õóäîæíèêè" | Äîñêà îá'ÿâëåíèé "Êíèãè"