Рыбаченко Олег Павлович : другие произведения.

Детски Сут Против Вонзаєници И Кортес

Самиздат: [Регистрация] [Найти] [Рейтинги] [Обсуждения] [Новинки] [Обзоры] [Помощь|Техвопросы]
Ссылки:
 Ваша оценка:
  • Аннотация:
    Младите воини на чело со Едуард Осетров се борат против армиЌа од вонземЌани, пред се циклуси. Меѓутоа, тогаш храброто момче мора да стане Индиец, и заедно со божиците да се бори против воЌската на Кортез, коЌ сака да Ќа освои државата на Маите!
  ДЕТСКИ СУТ ПРОТИВ ВОНЗАєНИЦИ И КОРТЕС
  АНОТАЦИєА
  Младите воини на чело со Едуард Осетров се борат против армиЌа од вонземЌани, пред се циклуси. Меѓутоа, тогаш храброто момче мора да стане Индиец, и заедно со божиците да се бори против воЌската на Кортез, коЌ сака да Ќа освои државата на Маите!
  . ПОГЛАВєЕ 1
  Храбро се бореа младите борци од детскиот специЌалец. Сепак, зад полето на една и пол сила, тие практично немаа шанси да умрат. Но, напаѓачките циклуси претрпеа огромна штета и всушност останаа без пареа. Така, сè уште беше можно да се расправа коЌ е вистинскиот хероЌ.
  Но, мора да оддадеме почит, момчи®ата и девоЌчи®ата во борбени одела пукаа прецизно. Се чувствуваше дека игрите на компЌутерите не се залудни, а тие се само прекрасни борци.
  Адала, коЌа пукала од десната рака на Едик, Ќа зела и Ќа фрлила чизмата од стапалото на своето дете. И со маЌмунска умешност, таа фрлила неколку семки од афион кон неприЌателот што напредувал.
  Момчето командант кимна со главата.
  - Ова е добар, да речеме, подарок на уништува®е! Но, подобро е да се користи за време на нападот на замокот.
  Адала логично забележа:
  - Имате неисцрпна залиха на изненадува®а. Значи не се поставени сите адути. А адутот исто така не е преекспониран!
  И ситните семки од афион на уништува®ето ги погодиЌа циклусите, кинеЌ«и ги големите воини на мали, парталави парчи®а. Тука доаѓа уништува®ето.
  ДевоЌчето чкрипело, удира®е на стапалото на своето дете:
  Се чека победа над циклуси, верувам
  Ќе има нови песни...
  Нема да се предадам во ропство на Ўверот,
  Ќе ти покажам наЌвисока, знаЌ, класа во битка!
  Момчето кое се тепаше лево низ насмевка забележа:
  - Зошто не Ќа фрли раката, туку ногата?
  Адала се насмеа и одговори:
  - И позабавно е!
  Едик кимна со главата.
  - Да, секоЌа будала «е си Ќа фрли раката, но пробаЌ со нога!
  Децата во хор извикаа:
  - Слава на воините на светлината,
  Слава на моЌата светла татковина ...
  Нашите дела «е бидат опеани,
  Победата е главната цел!
  Циклусите, навистина, претрпуваЌ«и огромна штета, почнаа да се повлекуваат. Но, Ўидовите повторно се издигнаа. И се преселиЌа нови автомобили. Изгледаа како срамнети со земЌа пирамиди на гасеници, а големи по големина со стебла.
  Кога трупите на детските специЌални сили пукаа кон нив од зраци, тие практично не направиЌа никаква штета. Гредите се одбиле од челичниот оклоп.
  Една од девоЌките извика:
  - Еве уште еден шега¤иЌа од неприЌателот! Па дури и цела лавина шега¤ии!
  Момчето воин извика:
  Подобро да умреш на нозе отколку да живееш на колена! Ве«е бев во заробеништво и ме тепаа со струЌа, ми поминуваа исцедок низ целото тело од Ќазикот до петите. И толку е болно што смртта е подобра!
  ДевоЌката кимна со главата.
  - Да, и ме мачеа! ПокраЌ тоа, суптилно, променлива гравитациЌа и пулсирачка бестежинска состоЌба. И толку многу боли, а згора на тоа, не остава никакви траги, освен кошмари!
  Па, мислам дека нашиот бесмртен и голем командант «е смисли нешто!
  Едик кимна со главата во согласност со белата глава и заповеда:
  - А сега момци, земете, скокоткаЌте го носот и киваЌте!
  Адала, таа искусна девоЌка воин, изненадено праша:
  - А зошто е тоа така?
  Момчето командант самоуверено одговори:
  - Еве «е видите каков «е биде ефектот!
  Децата воини не се расправаа. Така, тие ги зедоа и скокоткаа по своите слатки детски носови со врвовите на ситни ками. И како «е го земат и «е кивнат.
  Атмосферата одеднаш се затресе. А отпадот со многу остри краеви врнеше одозгора. Ги погодиЌа пирамидалните тенкови. И ги пикаа како еж со игли. И огромните чудовишта престанаа.
  Едик кимна со главата и забележа:
  - Сега да одиме да пееме!
  А борците од детските специЌалци го земаа и со задоволство пееЌа;
  МоЌата принцеза, ти си цвет
  Блеска во градината Господова!
  ТвоЌот поглед е како свежо ветре
  Растурете го пламенот на пеколот!
  
  Свето девоЌки сакаат
  ХероЌски меч, стиска®е со чест!
  Ќе пролеам крв во поток
  Еден ангел «е биде со тебе засекогаш!
  
  ТаЌна осветлена со сон
  ТвоЌ ими¤, слатка арома!
  Бевте изваЌани од креаторот на универзумот
  Сите слуги на злото нема да се осквернат!
  
  Можеби само во раЌот
  Судбината «е ги спои  убовниците!
  Но Бог нема да дозволи да се урнат во прашина
  СпоЌува®е на униЌата на срцата во одвоЌува®е закоравени!
  После толку прекрасни и возвишени зборови, се случи чудо. Цела армада од пирамидални тенкови цветаше како каскада од цветни леи. А буЌните цве«и®а беа само прекрасни. И тие почнаа да растат со избезумена и невероЌатна, бурна сила. И испадна толку убаво.
  Адала го бакна момчето командант во образ и забележа:
  - Ти си само шарм уникатен!
  Еди кимна со насмевка.
  - Техномагичен!
  Момчето воин извика:
  - Ну, и сега во напад! Скршете ги вашите неприЌатели со еден удар!
  Момчето командант се спротивстави:
  - Не! Рано е. Прво, треба да ги погледнете моите претходни авантури. Таму мораа да деЌствуваат и без напредни нанотехнологии, а тоа, треба да се напомене, е многу тешко!
  Адала низ насмевка рече:
  - Се разбира, разбирам дека е потешко без технологиЌа. Но, момче како тебе, мислам дека «е го реши секоЌ проблем.
  Едик пееше со насмевка коЌа блесна како избран морски бисер во неговиот сребрен глас:
  Иако не можеме да ги решиме сите наши проблеми,
  Не ги решаваЌте сите проблеми!
  Но, сите «е бидат посре«ни
  Сите «е се забавуваат пове«е!
  После тоа момчето го вклучило холограмот. Детските специЌалци замолкнаа.
  Сафирните и смарагдните очи на момчи®ата и девоЌчи®ата Ќа проголтаа глетката.
  Па, момчето кое беше во различни делови на универзумот и покажа на пове«е од еден, кога сè уште не беше толку созреан. И тоа беше ерата на средниот век во Новиот свет, некаква алтернативна историЌа, како планетата ЗемЌа.
  Во овоЌ случаЌ, се покажа дека Едик станал индиЌанско момче, демнеЌ«и чета од бледи лица во заседа. ТоЌ е во шорцеви, бос, бидеЌ«и мокасините само му пречат, но насликан со цртежи во боЌа од глава до пети. Дури и детско лице во застрашувачки тетоважи со змеЌови и ангели со мечеви.
  Иако ваквите цртежи, се чини, не се типични за ИндиЌанците. Но, таму каде што судбината не ги фрли само илЌадниците авантури и патува®а на Едик. Сите епохи, планети и времи®а се измешаа, се измешаа и се споиЌа во некаква густа топка.
  До него лежи мускулесто девоЌче со широки колкови, голи, тркалезни, заводливи потпетици речиси под носот. Поради некоЌа причина, воинката, иако треба да е ИндиЌка, е русокоса. Речиси нема облека на себе, само га«ички од комплет бикини, низа бисери на полни гради.
  Кога се сврте, Едвард здогледа убаво лице со мажествена брада и голем, но правилен граден кош. Рацете на воинката се мускулести, кожата ѝ е чоколадна, коЌа во комбинациЌа со бело, со благ допир на жолтило, поточно златна поленска коса, изгледа проклето привлечно.
  Сепак, русокосата воин нервозно шепоти:
  - Бледите лица доаѓаат овде, о момче-водачко чешма!
  Нешто го пикна младиот воин во мускулестата страна... Едуард се згрчи и здогледа грациозна, гола, женствена нога. Исто така мускулест и силен. А потоа и самата дама со запалена огнена црвена коса. Таква убавина овде. Медна русокоса и црвенокоса, и двете полуголи, мускулести и атлетски. Не воини, туку божества со лакови.
  Едвард внимателно ги погалил прво едната, а потоа и нозете на другата девоЌка. Задоволно рикаа, како мачки да ги галат. Па, така е, нормална жена не треба да бега од машки гале®е. И тогаш се размножиЌа секакви чувствителни луѓе, кои за наЌмало гале®е или флертува®е, тие се подготвени да тужат. Но, за мажот е сосема природна желба да погали и гали убава девоЌка, па дури и две девоЌки одеднаш.
  Навистина, тоЌ е дете по тело, но ве«е е пристоЌно стар, а со години, а по се«ава®е е доста возрасен, па ....
  Вистина, многу мускулест, но атлетски Едвард, само сакаше силни жени способни да раѓаат силни потомци.
  Но, тогаш огнената убавица му даде знак на Едвард со усните - замрзнете! НеприЌателот доаѓа наскоро!
  Навистина, еден одред се поЌави на работ ... Леле, таков полковник на специЌалните сили не очекуваше. Не, тие воопшто не беа тролови, или гноми - сосема нормални луѓе, туку ... Во средновековен оклоп, со мускети гломазни како канибалски палки, со долги мечеви. Сета оваа воЌска оставаше впечаток на нешто краЌно нереално и надреално. И многу архаично. Во исто време, се одликуваше со големиот броЌ, иако не претерано. На ко®, во тежок оклоп, се пове«е и пове«е витези Ќаваа. Патем, бледо лице, силно претерува®е - муцката е исончана, шарена, а брадите црни.
  Самата црвенокосиот ѓаволски воин одговори на праша®ето што беше подготвено да се оттргне од Ќазикот на Едвард:
  - Ова е шпанскиот одред на Кортес. Не плашете се, има само четиристотини од нив, а тие сè уште немале време да се надополнат со локални ИндиЌанци.
  Момчето воин свирна и шепна возврати:
  - Шармантно... А колкумина од нас?
  ОвоЌ пат медената плавуша одговори:
  - Со тебе «е има пет! - И пресретнуваЌ«и го збунетиот поглед на Едик, додаде таа. - НаЌточниот броЌ, пентаграм!
  Младиот воин благо се тресеше. Односот на силите, во квантитет, очигледно не е во нивна полза. И што е наЌважно, тие немаат бластери, нема поли®а за сила, дури ни гранати против материЌа. И тоа е морничаво. На пример, еден хипербластер може да го отсече целиот одред, каде што за една минута може да се исфрли енергиЌата од десет атомски бомби фрлени на Хирошима.
  Црвенокосиот ѓавол сметаше дека е соодветно да го потсети Едвард:
  - Имаш лак, о водач... Отвори оган по моЌа команда!
  Русокосата коментираше:
  - Момчето е босо, и има премногу скромна облека, ова не е наредба за голем водач, дури и ако сега нема воЌска со него. ДевоЌчето ги скинало голите прсти. И нешто се промени, и Едуард почувствува дека нешто пове«е не е исто.
  Момчето-воин повторно само сега го привлече вниманието кон себе. Навистина е без кошула, но во биволски панталони и мокасини со скапоцени каме®а. На главата има венец од коЌ штрчат три пердуви. Не, не соколи, туку некаква птица со пердуви коЌа е непроменета на земЌата.
  Самото тело стана многу поистакнати и помасивни мускули, иако Едвард отсекогаш се одликуваше со одличен развоЌ на мускулите, сепак, во последниве години стана премногу суви, така што ребрата се покажаа од недостаток на исхрана и постоЌано движе®е. Но, во овоЌ случаЌ изгледаше како професионален фитнес шампион - совршено олеснува®е и ниту едно сало, а кожата му беше прелиена со црвено-кафеав тен.
  На градите имаше тетоважа со Ќагуар - симболот на ХЌурон. Останатите тетоважи беа поделени некаде, како со магиЌа. Воините, пак, имаа совршена, мазна и полирана кожа, чоколадна со златна ниЌанса, а нивната кожа блескаше во самракот на топлата мексиканска вечер.
  Нивните стапала останаа голи, но тоа само Ќа зголеми нивната борбена ефикасност.
  Тие ги нацртаа нивните лакови. Уште две девоЌки, а Едуард поради некоЌа причина беше сигурен дека тоа се убавите девоЌки таму, се маскираа толку внимателно што не беа видливи. Но, тие дваЌца имаат такви луксузни лакови, како оние на принцезите, а перЌата од стрели е густо расфрлана со диЌаманти, топази, рубини и смарагди.
  И лакот на Едвард исто така не е инфериорен во луксузот, но има пове«е сафири и скапоцени каме®а во темни тонови. А убавите девоЌки имаат посветла боЌа.
  Пред нив ве«е беше целосно лоциран одред од шпански конквистадори. Четиристотини кастилски каба ери. Се чини дека морето не е далеку од тука, иако карактеристичните мириси се нечуЌни, ветерот дува токму од брегот. Но, аромата на женските тела е толку заводлива, целосно нечовечка, како мешавина од мед, цве«и®а, малку морско оревче и зачини.
  Самите воини се многу кул, а едната зеде и фати инсект со голи прсти и го здроби во торта.
  Нивните противници, борци, во тоа време, мо«ната Шпанска империЌа, сè уште немале време да се прават на кампа®ата и да изгледаат прилично импресивно.
  Пред сè е мо«ен, со широки рамена, висок Ќавач со долга, црвена брада. ВероЌатно, ова е грофот Кортес, коЌ во иднина «е Ќа добие титулата воЌвода и «е зграпчи едноставно чудесно богатство.
  Се чинеше дека е само црвен и многу здрав. Самиот оклоп тежи центнер, а под него не е едноставен, туку влечен ко® од костум со пиЌалок.
  Момчето-полковник го зеде шпанскиот великан под закана и се подготви да пука.
  Откако ве«е видел многу, Едик добро пукал од лак, иако долго време не вежбал ваков тип на оружЌе, било помодерно и понапредно во употреба, па немало особена доверба дека «е погоди.
  Огнено-црвената убавица Ќа презеде командата. Таа пукаше прва, а стрелката полета по тангентна траекториЌа. Златокосиот пукал некаде на страна, а од спротивните густини излетал како комети, кршеЌ«и греди од енергиЌа на уништува®е.
  На Едвард, коЌ немаше време да пука, зениците на очите му беа заоблени во триаголник. ТоЌ никогаш порано не го видел ова. Стрелата на огнено-црвената девоЌка пукна и се рашири во црни бранови. Шпанските витези, фатени во оваа плима, веднаш беа Ќагленисани и се распаднаа во прав заедно со нивните ко®и. Останаа само скелетите замрзнати во воздухот.
  Подарокот, обЌавен од девоЌка со коса во боЌа на златен лист, предизвика, не помала мера, деструктивен ефект. Само што малку поинаку се изразуваше. Помина бел бран, а уште стотина воини одеднаш почнаа да цветаат. И, во наЌбуквална смисла. Имено, сочни и светли пупки ги покривале освоЌувачите на кастилската империЌа од глава до пети. И тогаш, брзите пука®а тргнаа, авениЌата со прекрасна убавина почна да расте. И потенциЌалните бандити и давеници се претвориЌа , секоЌ од нив во грмушка од чудесни цве«и®а со наЌбогата боЌа...
  Добро работеа и другите подароци... Третата стрела се расфрлаше со црвена мол®а, а Шпанците пламнаа како факел, паганска поворка, а потоа се претвори во сто огнови... И пламенот на секоЌ оган имаше своЌа боЌа и сенка, и искри летаа, обидуваЌ«и се да го погодат повисокото црно небо.
  Па, четвртиот подарок испадна уште попрекрасен. Од стрелата летаа пенливи, како камен кристал, клучеви и завртки! И тие паднаа на опашката на одредот на Кортес. Ко®ите се претвориЌа во гасеници, а Ќавачите во багери, а стотина машини со чудни дизаЌни запреа, заглавени на широкиот пат меѓу ридовите.
  Сега четиристотини силни и храбри воини на Шпанската империЌа престанаа да постоЌат.
  Едик воодушевено извика:
  - Техномагичен! Еве чудо!
  Остана само еден Кортес, тоЌ замрзна како неподвижен блок на своЌот огромен ко®, како германска турнеЌа и успешно се обиде да Ќа задржи своЌата смиреност.
  Едуард пукал во него, но блеснале две голи, издлабени штикли, а девоЌките, златнокосите и црвенокосите, вешто фатиле стрела со прстите, по што едногласно извикале:
  - Не! Мора да дознаете чиЌа крв имате поблагородна, на мечеви!
  Па што е на мечевите, па на мечевите. Едвард имал вештина да се бори со стап и со лопата, како и со баЌонет-нож. Да можеше да го наЌде мечот...
  Момчето прашално ги погледна воините, како да очекуваше дека «е му дадат магичен меч-собирач - еден замав и сто глави од рамениците!
  Но, црвенокосиот ѓавол покажа кон наЌобичното шпанско сечило фрлено назад од бранот на техно-магиЌата, шепотеЌ«и со застрашувачки тон:
  - Сега сте на рамноправна основа!
  Тогаш ветрот го смени правецот, носеЌ«и Ќа посакуваната свежина во жестоката тропска вечер. Од морето се ширеше свеж воздух, мирисот на Ќод, ракчи®а, алги сладок како карамели од Ќаткасти плодови.
  Едвард полека се префрли на заробените оружЌа, се чувствуваше како вистинска црвена кожа. А Кортес, зошто воопшто се искачи во Мексико? Сакате да Ќа уништите древната култура на Маите? Наполнете ги ¤ебовите со злато, кое локалните ИндиЌанци го сметаат за свет метал. Скршете ги старите култови и наметнете уште посурово владее®е на инквизиторите и Ќезуитите...
  Овде Едвард одеднаш се фатил себеси како мисли дека за битка во друга ера неговите чувства се премногу реални. Со своето голо, мускулесто торзо чувствува здив на воздух коЌ носи приЌатна, морска свежина и парче топла смола што капе на силно рамо.
  Не, тоа не изгледа како сон. Во сон, обично сте или без свест или вашата свест трае многу кратко. А потоа нешто друго ... Дури и мокасините предизвикуваат одредена неприЌатност, а вие самите воопшто не сте момче кое изгледа на околу дванаесет години, туку млад човек коЌ не е ве«е помлад од месото од дваесет години. Така се разигра неговата фантазиЌа, гледаЌ«и во девоЌчи®ата привлечност.
  Односно, телото не е негово, иако, генерално, Едик до неодамна беше многу далеку од зрелоста. И тоЌ беше воин не само во дваесет и првиот век, туку и во поладни и космички епохи, со слава за цела воЌска. Но, сега, навистина, тоа е или тоЌ, или, напротив, не тоЌ ... Месото е туѓо, иако здраво, и има многу енергиЌа во него. Не како во последните неколку години, кога Едуард чувствуваше некое ладе®е во себе кон воЌни и битки, и континуирана борба за опстанок, намалува®е на ентузиЌазмот, вискозна мрзеливост во тренинзите и неподготвеност да стане наутро и да прави вежби. . Да, и сонот стана некако вискозен, кога не Ќа чувствуваш истата енергиЌа и желба да скокнеш, туку сакаш да спиеш и мислиш - ве«е имаш искуство во разни битки, нели е време да се повлечеш? .
  Да играат игри до максимум, без ризик, без болка и само со задоволство. И навистина, што му треба на вечното момче? Сместете се во некоЌ технолошки напреден и релативно безбеден свет и живеЌте за себе, уживаЌ«и во забавата и радосното безделниче®е.
  Но, Едвард има малку суспендирана ситуациЌа со неговата пензиЌа. Формално, тоЌ, како граѓанин на ¤у¤и®а, коЌ се борел пове«е од една ера во Меч®а и одработил двесте и педесет циклуси, се чини дека добива пензиЌа таму. Но, сега тоЌ служи во Соларната армиЌа на непризнаена држава. Така, неговиот правен статус ...
  Едвард беше премногу расеан, а Кортес успеа да се опорави. Застрашувачкиот шпански великан го впери своЌот тежок мускет кон оноЌ што изгледаше како Индиец. Сè уште немало такво нешто како механизам од кремен, а Кортес се обидел да запали барут користеЌ«и механизам за трие®е. Па, не, ова е многу примитивно оружЌе, Ќасно инфериорно во однос на вообичаениот лак со стрели. Единствената предност на таков мускет е тоа што сигурно «е навлезе во секоЌ оклоп со своето олово, со големина на пилешко ЌаЌце. Сепак, исклучително е тешко да се погоди вешт и пргав Индиец на овоЌ начин.
  Затоа, Едвард не стана нервозен, туку мирно се движеше кон мечот. Како и да е, можете да снимате само кога «е го запалите осигурувачот, а за тоа «е треба време.
  Кортес извика нешто на шпански. Едвард не го знаеше овоЌ Ќазик. Но, од друга страна, зборуваше германски и англиски, како и малку француски. Момчето воин не беше многу експерт за Кортез, или воопшто за сите тие колониЌални воЌни. Знаев што има во училишните учебници. Па, и уште нешто според познатата книга: "Ќерката на Монтезума". Но, таму, се разбира, информациите беа фрагментарни и измешани со фикциЌа.
  Теоретски, Кортес треба да знае француски, бидеЌ«и Шпанците често се бореле со земЌата на крин.
  А Едвард, на француски, коЌ не го зборуваше многу течно, рече:
  - Имате ли праша®а за мене, монси®оре?
  Кортес, од збунетост, удри запален фитил во мускетот и овоЌ мал топ пукна... Па, татнеж, дури и од еден истрел. Можеби токму овоЌ звук, како пика®е, ги натера ИндиЌанците да паднат кога самите куршуми летаа покраЌ нив!
  Во овоЌ случаЌ, парче тркалезно олово свирело на растоЌание од пове«е од сто метри, и воопшто не е опасно за Едвард. Момчето воин, без да додаде скалило, се качило на мечот и лесно го подигнало оружЌето, иако тежело десетина килограми. Се разбира, предолгата битка, дури и зацврстена со обука на витези, нема да може да се бори со такви мечеви. СабЌата, се разбира, е многу попрактична.
  Кортес конечно проговори на француски:
  - КоЌ си ти?
  Едвард одговори во стилот на Мефистофеле:
  - єас сум дел од мо«та на она што, секогаш сакаЌ«и зло, прави добро!
  Иако неговиот француски не е многу добар, но Шпанецот, се разбира, «е разбере. Сепак, добро е што во воениот лицеЌ, една од алтернативните реалности, ги учеа Ќазиците на наводниот неприЌател. Пред сè, англиски и германски, како и кинески. Последниот Ќазик за уче®е е наЌтежок, а речиси никоЌ не го знаеше. ШпаниЌа не се сметаше за сериозен противник, иако распространетоста на овоЌ Ќазик низ светот е поголема од онаа на германскиот. Но, со Германците, воЌната, очигледно, се веруваше дека нема да биде можно да се избегне.
  Кортес се насмевна и на француски, иако не многу чисто, предложи:
  - Сакаш да се бориш со мечеви?
  Едвард кратко одговорил:
  - Витешки!
  Кортез се насмевна уште пошироко. ТоЌ важеше за еден од наЌсилните мечувалечи во ШпаниЌа. А коЌ е Индиец? Само дивЌак коЌ се осмели да Ќа предизвика КастилиЌанската империЌа. Така «е Ќа изгуби празната глава, со сет пердуви.
  Изгледаше дека Едвард има поинакво мисле®е и му приоѓа на противникот.
  Грофот Кортес доволно лесно, за човек од неговата градба и со огромен оклоп, скокна од ко®от.
  Беше за глава повисок од противникот, макар и благодарение на магиЌата и за кратко како возрасен, а наЌмалку двоЌно потежок. Но, Едвард се одликуваше и, особено во новото тело, по агилност и мускулест. А арогантниот гроф нека се обиде да го земе дрско.
  Мечот, се разбира, е потежок од стапот, тоа е како мавта®е со врана. Но оружЌето на неприЌателот е уште потешко. И без разлика колку е силен Кортес, маневрира®ето на големо тело сепак «е биде помало.
  Едвард се приближуваше, неприЌателот застана, обидуваЌ«и се да одржи рамнотежа и чекаше.
  Воините на гордата ШпаниЌа ги изгубиЌа своите тела откако секоЌ воин истрела по една стрела, но самиот Кортес воопшто не изгледаше засрамен од ова. Напротив, Шпанецот изгледаше особено прибрано и помпезно.
  Едвард ненадеЌно забрза и изведе напаѓачки скок. Грофот му возврати со едваЌ забележливо движе®е на неговиот меч. Индиското момче се насмеа - неприЌателот беше подобар отколку што мислеше.
  Кортез пак одржа вилушкашки прием, но и не стигна до целта. - одговори Едвард.
  И дваЌцата противници почнаа да се оградуваат, но на необичен начин. Едуард, полесен и поагилен, кружеше во близина на неприЌателот, додека масивниот Кортес стоеше неподвижен, само повремено правеЌ«и половина чекор напред, обидуваЌ«и се да стигне до неприЌателот.
  ДваЌцата воини молчеа во првите десет минути и се однесуваа доста претпазливо. Едвард го удрил оклопот неколку пати, но заробениот меч не можел да навлезе во вешто направениот оклоп. И кога Кортес го фати младиот воин со остар бран, на голото торзо на индискиот воин се поЌави крв.
  После тоа, Шпанецот Ќа смени тактиката, глетката на туѓа крв го изгуби присебноста и нагло тргна напред. Едвард сè уште го надминуваше неприЌателот по маневрира®е. ТоЌ како леопард се повлече и отстапи, вежба®ето на момчето командоси имаше ефект.
  Можете да го нокаутирате Кортес само со удира®е право во лицето, оклопот му ги покриваше рацете и нозете, но со тоа, принудуваЌ«и го неприЌателот да се движи побавно.
  Тука Едвард Ќа врати самодовербата, без разлика колку е силен и издржлив грофот, тоЌ сепак «е се измореше. Дури и светските шампиони меѓу професионалните боксери се заморуваат и не го одржуваат секогаш темпото во дванаесет рунди. Но, тие се борат во исти спортски шорцеви. Така ова чудовиште «е остане без пареа.
  Навистина, Кортес почнал силно да дише и силно да се пот, а темпото на движе®е му се намалило.
  Дури и на густите образи се поЌави нездраво руменило.
  Едвард повторно стана поактивен и тргна во офанзива. Во исто време, младиот терминатор го користел не она што го учеле во специЌалните сили, туку техниките нагласени од авантуристичката литература. Конкретно, удира под основата на рачката на мечот со цел да се измори неприЌателот и, особено, неговата рака колку што е можно пове«е.
  Кортез почна малку да се повлекува, а потоа Едвард Ќа врати мо«та на говорот:
  - Што, монсеЌнер, пече?
  Како одговор, грофот направи остар скок, коЌ за малку «е го прободе окото на Едвард, но тоЌ самиот доби меч на прстите. Младиот воин удри без да се заниша премногу, биволската кожа на ракавиците само се пробиваше, но командосот скрши неколку фаланги на Кортез. Стана болно да го држи мечот во десната рака, а водачот на Шпанците го фрлил оружЌето во левата рака.
  Но, се разбира, сече®ето со лево е многу потешко отколку со десно, дури и ако ве«е сте обучени.
  Едвард стекна одредена самодоверба. ТоЌ го нападнал неприЌателот во главата и притоа извршил удар под коленото.
  Оклопната плоча беше малку повисока, но сепак, биволот го ублажи ударот. Но, од друга страна, Кортес се тетерави, а мечот малку му отстапи, а Едвард, откако изведе техника на навивач кога беше извршена комбинациЌа од удари, силно го изгреба шпанскиот брои на образот.
  Ударот падна веднаш под веѓите, но крвта сепак излеа, а на неприЌателот му стана тешко да зборува, а самата болка го одвлече вниманието од дуелот.
  Кортес сега, навистина, беше бесен, но неговиот бес беше уморен и некако импотентен. Неколку пати брое®ето промаши, и, конечно, Едвард, вешто нуркаЌ«и како риба, го удри неприЌателот со сечилото во лицето.
  Десната веѓа пукна како топка полна со крв, а Кортез навистина заплива. Едвард, гледаЌ«и Ќа неговата состоЌба, го исече зглобот. Биволската кожа беше малку "трубена", неприЌателот сè уште го држеше мечот во левата рака.
  Четири женски воини ги удираат своите голи, издлабени стапала и викаат на врвот на белите дробови:
  - Браво, наше момче! Излезете многу паметни!
  Тогаш младиот воин повторно го повтори ударот на прстите. ТоЌ, во принцип, можеше да изврши напад во глава, но сакаше да го фати жив Кортез.
  Тешкиот меч на шпанскиот водач падна во калта, а бруталниот повторно се повлече и уморно одговори на француски:
  - Па, изгледа изгубив од тебе, дивЌак!
  Едвард логично одговори:
  - ДивЌаците не зборуваат француски. И воопшто, доЌдовте во туѓа земЌа да поробувате и убивате!
  Шпанскиот лидер извика:
  - Ви Ќа донесовме верата коЌа ве спасува од вечните, пеколни маки!
  Едвард одговори со насмевка.
  - Ве«е си станал мака за сите, макар не и вечна!
  И дваЌцата воини стоеЌа еден спроти друг. И дваЌцата беа облеани во крв, иако Кортез, се разбира, беше подебел и поранет. Невооружен шпански великан против ИндиЌанец со не премногу остар, но доста смртоносен меч.
  Кортез можеше да гледа само со едното око, но и покраЌ пресечениот образ, тоЌ зборуваше сосема Ќасно. Едвард не знаеше што да прави со шпанскиот гроф. Би било потребно да го одведат во затвор, но во овоЌ случаЌ не е Ќасно каде да го одведат.
  Иако, всушност, требало да им се даде на воините од империЌата на Маите. Патем, како се вика нивниот главен град? Ми излета од глава! А каде се сега единиците на мексиканските ИндиЌанци. Нивната таканаречена империЌа ве«е е во опаѓа®е, на повидок нема краЌбрежна стража или редовна воЌска. Така, четиристотини Шпанци вооружени со гломазни мускети се покажаа како огромна сила за нив.
  Едвард долго време читал книга за воЌната на Кортес, па не можел точно да се сети коЌ ИндиЌанците имале крал во тоа време и што, барем приближно, имале наЌголема воЌска. Но, теоретски, сила поголема од самата ШпаниЌа (без странски поседи!) Не треба да биде мала и населението.
  Кортес Ќа прекина тишината и не кажа премногу Ќасно:
  - Ако победиш, тогаш убиЌ!
  Едвард се насмевна како одговор и нездраво праша:
  "Можеби «е понудиш голем откуп за себе!
  Шпанскиот гроф искрено одговори:
  - Немам ништо друго освен долгови кои остануваат од државата, потрошив се за експедициЌата и моЌот платенички одред!
  Едвард одговори за самиот Кортес:
  - И кралот едноставно го погубува губитникот ... - И тогаш на младиот воин му доЌде интересна мисла. - А ако влезеш во служба на локалниот крал? Изгледа немаш друг избор!
  Кортез размислуваше за тоа. Богатството е потрошено, долговите големи, а каматата за нив расте. Во ШпаниЌа го чека затвор на должникот и вероЌатно маче®е. Секако дека «е Ќа побараат мртвата чета - нема да помилуваат. Оди во служба на локалниот крал? Дали има малку Шпанци кои служат како платеници, а во неговиот сега уништен одред, далеку од сите се домородци од Кастилската империЌа.
  Во секоЌ случаЌ, нема морални ограничува®а. Дали е тоа локалниот крал, наЌвероЌатно од некакви пагани. Но, самиот Кортес навистина не Ќа разбираше христиЌанската вера, и да, Бог, коЌ висеше како беспомошен човек на крст, покрена многу праша®а. Навистина, дали Семо«ниот би дозволил да биде распнат? И зошто Бог, коЌ ги запали Содом и Гомора, го удави речиси целото човештво во поплава, одеднаш разбуди такви чудни склоности?
  Во секоЌ случаЌ, Кортес беше пове«е агностик отколку католик. ПокраЌ тоа, за време на битката тоЌ не страдаше премногу - скршените прсти брзо «е заздрават и веѓата исто така. Четката, за сре«а, останала недопрена, иако била со модринки.
  Грофот се насмевна и учтиво праша:
  - Ако одам на твоЌ сервис, тогаш каква плата «е ми дадеш?
  Едвард двосмислено одговори:
  - И ова «е одлучи моЌот крал!
  Црвенокосиот воин се поЌави како габа што скока од под чорап и извика:
  - Ова не е чин на момче, туку на сопруг! АЌде, следете ме!
  И убавицата мавташе со боса нога. Со неа исчезна и шпанскиот лидер. Исто како во филмовите - ненадеЌно и резигнирано!
  Но, имаше една девоЌка со златна коса. Таа мрзеливо го погледна Едвард и тивко праша:
  - Ви беше понудено да извршите предавство?
  Младиот воин послушно кимна со главата и беше изненаден:
  - Да... Ама од каЌ го знаеш тоа!
  Воинот зборуваше со поедноставен тон:
  Ова што го гледате сега не е сон! Ова е паралелна реалност над коЌа боговите на кои им служиме имаат значителна мо«...
  Мускулеста девоЌка со златна коса замолкна, а друга се поЌави со ¤огер зелена коса и блескави рубин очи. Таа полека рече:
  - Луѓето се различни. И боговите... И обично, очигледно не интервенираат... освен кога е неопходна интервенциЌа. И тогаш, во овоЌ случаЌ, тие претпочитаат луѓе!
  Се поЌави уште една девоЌка со коса побела од бисери, таа без здив одговори:
  - И имавте сре«а да имате таков хороскоп што Советот на боговите ве избра за наЌважната мисиЌа!
  Едвард им се поклони на девоЌките на половината и срамежливо одговори:
  - Па не знам директно... Дали вреди?
  Црвенокосата девоЌка рен¤ер повторно се поЌави, со коса посветла од олимпискиот факел, и остро одговори:
  - Се разбира не! И вероЌатноста дека «е се справите со задачата е еднаква на не пове«е од една шанса во трилион!
  Едвард се задави и мрмори:
  - Но тогаш?
  Црвенокосиот ѓавол остро одговори:
  - И немаш избор! Не ме избра ти мене, Ќас тебе те избрав тебе!
  Златнокосата девоЌка со многу мек тон обЌасни:
  - Ќе ве префрлиме во еден од безброЌните паралелни универзуми, во коЌ треба да направите нешто што со вашето знае®е и вештини е речиси невозможно да се направи!
  Една девоЌка со смарагд коса забележала:
  - Па, зошто - тоа е невозможно! Во разни фантастични дела, платените, користеЌ«и го знае®ето за иднината, прават разни, понекогаш изгледаше сосема невероЌатни работи. Згора на тоа, овие луѓе се многу полоши од млад воин, вечно момче, специЌалци, па дури и кандидат за технички науки, кои брилиЌантно ги браневте, покажуваЌ«и дека вашите мозоци воопшто не се детски!
  Белокосиот воин потврди:
  - Да, оваа рамка не е само избрана според хороскопот, туку и доста вредна сама по себе! Така шансите се зголемуваат!
  Златнокосата рен¤ерка силно воздивна и забележа:
  - Времето е кратко! Не можеме да го напуштиме до 1-ви Ќуни, што значи дека нашите шанси дури и да го предупредиме Сталин паѓаат со нула прогресиЌа!
  Едвард силно трепна со црните трепки и промрморе:
  Не разбирам баш што се случува?
  Четирите волшебнички се погледнаа, а потоа наЌцрвенокосата од нив предложи:
  - АЌде да му покажеме. Зборовите се само Ўвоне®е на мразулците во пустината Сахара!
  Еве, на наЌинтересното место се огласи гонг, коЌ обЌави:
  Време е да го прекинете овоЌ забавен пренос.
  
  ГУЛИВЕР СТАНА МЛАДО МОМЧЕ
  АНОТАЦИєА
  ОвоЌ пат, легендарниот патник Гуливер се покажа како млад роб, претвораЌ«и се во момче кое боси нозе на остри каме®а. И тогаш стана момче од кабина на пиратски брод.
  . ПОГЛАВєЕ 1
  ТранзициЌата беше прилично долга. Патот е карпест, а жешките карпи се тропска клима. А сонцето само што «е заЌде.
  Момчето Гуливер одеше заедно со  убовницата. Таа удираше со боси нозе многу посигурно отколку што неЌзиниот колега, коЌ стана толку млад, изгледаше на околу дванаесет години.
  Момчето Гуливер промрморе:
  - Уморен сум и жеден!
  ДевоЌката низ смеа одговорила:
  - Ти си роб! А робовите не можат да бараат нешто од своите господари!
  Момчето воздивна. До неодамна беше возрасен и капетан, но сега испадна само бос шкет, коЌ го ургира како сакаат!
  Но, тогаш доЌде до застоЌ. КонвоЌот реши да се одмори и да залак. Заробените момчи®а, кои биле полнолетни, застанале пред неколку часа.
  И им беше дозволено да се напиЌат малку вода и да изедат торти а со сире®е и лук.
  Локалната храна му изгледаше вкусна на Гуливер. ПокраЌ тоа, тоЌ ценеше дека сега има млади, здрави, апсолутно цели заби. Потоа се возбуди.
  Само голите стапала беа многу соборени и изгребани по камчи®ата.
  Потоа повторно беа на пат.
  Имаше неколку долги денови овде, или едноставно изгледаше така?
  ДевоЌката го прашала Гуливер:
  - Значи, вие верувате во вашиот Бог, но можевте, на пример, да одите на клада за вера!
  Младиот патник одговорил:
  - єас сум против краЌности и фанатизам!
  ДевоЌката се согласи
  - Ова е точно! Но, меѓу вас имаше и такви кои отидоа во смрт!
  Гуливер со насмевка одговори:
  - Тие беа различни! КоЌ отиде во болна смрт, а коЌ предаде! И тоа не само со пиштол, туку за личен интерес!
  ДевоЌката се насмевна. НеЌзините боси стапала удираа по крупниот чакал, а очигледно тоа дури и се допадна.
  Таа пееше:
  Љубовта Христова е убава и чиста,
  Таа е цврста, светла убавица ...
  Во исто време, има многу зло во нашиот свет,
  ВероЌатно сепак силен сатана!
  Момчето Гуливер се изненади:
  Од каде потекнува овоЌ псалм?
  ДевоЌчето со насмевка одговори:
  - Сам го напишав! Што е добро?
  Гуливер со насмевка одговори:
  - Да бидам искрен, не е лошо! Но, дали верувате во Христа?
  Младата висконце логично забележа:
  - Во коЌа смисла?
  Момчето-капетан рипна:
  - Ну, дека тоЌ Бог!?
  ДевоЌката ги крена рамениците и одговори:
  - Дека тоЌ е Семо«ниот Бог и Создателот на вселената бр. Но, фактот дека тоЌ, можеби, имаше некакви магични способности - сосема!
  Гуливер елаборираше:
  Зошто не верувате во Неговата Божествена природа?
  ДевоЌката самоуверено одговорила:
  - Затоа што глупаво се согласи Семо«ниот да оди на крстот! Многу глупаво, имаш сила да не можеш да се заштитиш!
  Момчето капетан одговори:
  - Тоа го направи за да ги земе на себе сите наши гревови!
  Младата виконтеса се насмеа и одговори:
  - Не е многу тешко да се поверува дека Семо«ниот Бог немал друг начин да го спаси човештвото освен самиот да оди на крстот. Но, што е со бесконечната мудрост на творецот?!
  Гуливер ги крена рамениците и одговори:
  - Па ... Има таЌни во кои дури и ангелите сакаат да навлезат! И воопшто, навистина може да биде поинаку и тоа е невозможно!
  ДевоЌката кимна со главата.
  - Еве Ќас «е ти наредам да вградиш со стапови на голите потпетици, а потоа «е може!
  Настана болна тишина. Гуливер не знаеше што да додаде. Навистина, теолозите се расправаат со векови. И навистина е парадокс: откако додадоа уште едно, многу големо злосторство, луѓето добиЌа шанса за спас. Има уште многу да се расправаме. И за тоа дали Синот не донел откупнина со своЌата жртва. Само на кого? На Отецот - ова е чудно, дали Таткото би земал таков откуп како што е смртта на Синот. Но, на сатаната му звучи и богохулно.
  И така станува лошо и толку лошо.
  Гуливер пееше со воздишка:
  Колку луѓе имаат толку многу мисле®а
  ТаЌната на светото небо
  Сакам сите да знаат...
  Во потрага по вистината, темнината на гранките,
  Демонот беснее од бес,
  Сака да наметне план,
  Сон е да се прими светлината на  убовта на генерациите,
  Одговорот може да го даде само Семо«ниот Бог!
  Младата виконтеса кимна со главата.
  - Добро те гледам, Ќади!
  Гуливер забележа:
  - Да, дури и убаво е да се шеташ полугол, под жешкото сонце, со толку убава девоЌка како тебе!
  И повторно момчето здивна, стапнуваЌ«и на остар камен. И изгледаше несре«но.
  Виконтезата забележала:
  - Се разбира, верата мора да се заснова на разумни аргументи! На пример, Исус тврди дека е Севишниот Бог. Сепак, тоЌ подучува: ако те удрат по десниот образ, сврти лево! А во Стариот Завет, напротив, дава наредби да се истребат и жените и децата, па и домашните животни!
  Гуливер одговорил:
  - Изгледа добро Ќа познаваш БиблиЌата!
  Виконтезата кимна со главата.
  - Да, го прочитав. И има многу суровост и апсурд! Како заповед да се венчаат со блудници или наредба да се убиЌат невините. И ЕлисеЌ ги намести мечките на децата, кои само го задеваа за «елавоста!
  Момчето Гуливер забележа:
  - И луѓето понекогаш го прават ова, создаваЌ«и суровост!
  ДевоЌката потврди:
  - Да, го прават! Но, тоа не им прави никаква заслуга!
  Момчето капетан забележа:
  - За жал, понекогаш се случува да мора да употребите суровост. Па, ако нема друг начин на образование! И воопшто, што те збунува?
  Виконтезата забележала:
  - Од една страна, краЌната суровост на Стариот Завет, а во исто време и благоста на Исус Христос, коЌ се молеше дури и распнат, за своите ¤елати!
  Гуливер ги рашири рацете и одговори:
  - Не знам! Иако е тешко да се каже зошто и што ... Мора да ги собереме нашите мисли. Но како и да е. Тука се поставува праша®ето, но животот не завршува со ЗемЌата. И можеби, откако го убил детето со помош на мечката ЕлисеЌ, го избавил од вечното страда®е во огнениот пекол, веднаш префрлуваЌ«и го во раЌот?
  Виконтезата се насмеа и забележа:
  - Значи секоЌ убиец може да каже - не му дозволив да згреши! И се пресели во раЌот!
  Момчето Гуливер сакаше да се спротивстави, но некако мислите не му влегоа во главата. И за што да се зборува? Тука треба да сте искусен теолог. Дури ни теолозите и теолозите не се во состоЌба да дадат задоволителен одговор на сите праша®а. На пример, зошто злото постои во присуство на Семо«ен и  убезен Бог? Дали Бог сака да постои злото или не може да му стави краЌ?
  И тука е многу тешко да се одговори конкретно. Или така испаѓа, или поинаку. Но, постои парадокс дека секоЌ одговор нема да одговара на сите.
  Момчето капетан со тажна насмевка рече:
  - Овде вие, на пример, живеете илЌада години без старее®е. Затоа радуваЌте се на тоа. Затоа што Бог ви дал благодат и вечна младост. Но, тоЌ не го даде на обичните луѓе. И тоа е негова работа!
  Виконтезата кимна со главата.
  - Амин! Ова е кул!
  Гуливер пееше:
  Бог е наЌголемата милост на бездното,
  Ти Ќа создаде земЌата, висината на небесата...
  За доброто на народот, ТвоЌот единороден Син,
  Отиде на крстот, а потоа воскресна!
  ДевоЌката кимна со главата и чврчореше:
  На небесната прозивка
  Ќе се соберат сите мои приЌатели
  На небесната прозивка
  Таму, по милоста Господова,
  єас «е!
  Гуливер и намигна и пееше како одговор:
  Боже моЌ, тоа си Ти, тоа си Ти
  Те гледам насекаде...
  Кога минливо кинам цве«и®а,
  И со  убов Ти се поклонувам!
  
  єехова е круната на убавината,
  Во светлината на денот и полно«ниот сЌаЌ ...
  Ова се моите мисли и соништа
  Оваа младост е светла желба!
  ДевоЌката кимна со блескава насмевка.
  - Да, имаш добра песна, сепак, сакам да пееш пове«е!
  Гуливер пееше со насмевка:
  Колку е убаво сè што е твое,
  Го слушам твоЌот глас насекаде...
  Во срцето на БожЌата десница пее,
  И шепоти во душата како колос што зрее!
  
  Ова се планини покриени со мов,
  Ова се бранови со бесна пена ...
  Тоа е плажа со топол песок
  Ова е сонцето од бескраЌниот универзум!
  Тогаш девоЌката налутено Ќа удри босата нога и го прекина Гуливер, прашуваЌ«и:
  - А грдите старици, создава®ето на Господ Бог, кои се исто така убави?
  Гуливер ги крена рамениците и забележа:
  - Ако има жители на други светови и планети, а тие не се како нас, тогаш и тие вероЌатно можеби мислат дека сме изрод. Згора на тоа, дури и во однос на наЌубавите девоЌки!
  Виконтезата се согласи:
  - Од гледна точка на диЌалектиката - звучи логично!
  Гуливер пееше со насмевка:
  Го просветли Господ Семо«ниот,
  Наоѓа®е мир во Христа...
  Чувствував дека сум грешник,
  Дека Господ е моЌот спасител!
  ДевоЌката кимна со главата и запеа, разголуваЌ«и ги забите:
  На небесен трон
  Семо«ниот Цар седеше ...
  По твоЌа голема волЌа
  Христос владееше со нас!
  
  Го распнаа Бога на крстот
  Исус му се молел на Отецот...
  За да не судат строго,
  Гревот ни прости до краЌ!
  
  Милоста е неограничена
  Го испрати своЌот син да умре...
  Да му служи на Бог лично,
  И не се осмелуваЌте да умрете!
  И девоЌките намигнаа на своЌот колега.
  Гуливер забележа:
  - Да, прекрасно е. Песни, да речеме - супер е! Но, дали го препознавате Исус Христос како ваш Господ и Спасител?
  ДевоЌчето се насмеа и пееше:
  Исусовото совршенство,
  Исус совршен...
  Од насмевка до гест
  Пред се пофалби...
  О, каков благослов
  О, каков благослов
  ЗнаЌте дека Бог е совршенство!
  ЗнаЌте дека Бог е идеален!
  Гуливер потврди:
  - Добро си го испеа, и тоа експресно! Гледам голем потенциЌал во тебе.
  ДевоЌката со задоволство пееше:
  Во пространоста на прекрасната татковина,
  Калено во битка и труд...
  Составивме радосна песна
  За Семо«ниот Бог и водачот ...
  
  БожЌата светлина е славата на битката,
  БожЌа светлина на нашиот младешки лет...
  БореЌ«и се и победуваЌ«и со песни,
  Нашиот народ го следи Господа!
  Гуливер со насмевка одговори:
  - Одлично пееш! Само супер!
  ДевоЌката се насмеа и забележа:
  Песната ни помага да градиме и живееме,
  Смело брзаме на пешаче®е со песна ...
  И оноЌ коЌ чекори низ животот со песна,
  ТоЌ никогаш, никогаш нема да исчезне!
  Децата одеа по карпестиот пат. Беше болно за соборените стапала на момчето, но тоЌ издржа и одеше. И разговорот го одвлече вниманието од страда®ето.
  Дополнително, фактот што ги имате сите свои и млади заби ве«е ве подига. А младото тело е издржливо и здраво. И сè наоколу е толку светла, блескава, свежа перцепциЌа на светот.
  Виконтезата праша:
  - А зошто, на пример, ако Христос е Бог и тоЌ Ќа има целата мо« на ЗемЌата и на небото, наЌуспешен владетел и освоЌувач на сите времи®а и народи е Џингис Кан? КоЌ е и варварин и паган, и многу суров, и полигамист!?
  Гуливер, со збунета детска насмевка, одговори:
  - Па, ова е тешко праша®е... Да бидам искрен, БиблиЌата вели дека сатаната е Бог на оваа доба, а можеби Џингис Кан му го должи своЌот успех на Ѓаволот!
  ДевоЌката одговорила:
  - О не! Ништо не пишува во БиблиЌата - Сатаната е бог на овоЌ век! Имам вечно младо се«ава®е, и многу подобро од вас луѓе што стареете и се грдите!
  Момчето капетан забележа:
  - Пишува - богот на овоЌ век им го заслепил умот!
  Виконтезата се насмеа и одговори:
  - Не пишува дека е сатаната! Можеби тоа значи човечки егоизам. Или можеби, на пример, прекумерна гордост или други недостатоци на карактерот.
  Гуливер забележа:
  - Ова е делумно точно! Можеби значеше и двете!
  ДевоЌчето запеа разголуваЌ«и ги забите:
  Што сакаше да каже Господ?
  Гуливер збунето одговори:
  - За што зборуваш?
  Виконтезата се насмевна и одговори:
  - Да, за различни работи! Имам дури и песна за тоа!
  Момчето капетан ги крена рамениците и предложи:
  - АЌде, прв «е пеам!
  ДевоЌката кимна со насмевка.
  - Ако сакаш, пеЌ
  Само не пеЌте за да се одморите!
  Гуливер пееше со своЌот Ќасен, детски глас;
  Човек во неверува®е е несре«ен
  Невозможно е да се живее во грешна страст...
  Затоа што БожЌиот гнев е страшен
  Затоа што строгиот Бог е судиЌа!
  
  Месото во пеколот слабее од топлината,
  И време е сите да разбереме долго време ...
  Оние кои не знаат вера во Господ
  Паднете под Ќаремот на пеколот!
  
  Грешниот човек «е го добие своето
  Ќе биде како паЌак запален...
  Демоните «е мачат во подземниот свет,
  Оние кои го обожаваа сатаната!
  
  Плашете се и покаЌте се неприЌател на Господа -
  Ќе бидете фрлени директно во пеколот...
  КоЌ не го почитува денот на саботата -
  Засекогаш «е биде во пламен!
  
  Го почестивте идолот и поради тоа во агониЌа,
  Толку боли да се грчи во пеколот..
  Ќе биде зла, науката -
  Го претпочитав идолот пред Христос!
  
  Не верував во БожЌата наредба
  Не сакав да го почитувам првиот ден ...
  Не се надеваЌ, нема веднаш да изгориш -
  Вечноста во маките на грешникот е судбина!
  
  Верувам дека «е доЌде време на одмазда,
  Исус Големиот Бог доаѓа
  И «е доЌде судниот ден
  ТоЌ «е им донесе спас на луѓето!
  
  Светиот Бог «е ги воскресне мртвите,
  Оние кои во верата нема да бидат искасани од распаѓа®е...
  Верувам дека и Ќас «е бидам со Семо«ниот,
  Во раЌот - нека се сруши телото!
  ДевоЌката со насмевка коЌа блескаше како бисер потврди:
  - Многу добра песна! Но, нема да бидете полни со песни сами! Потребно е нешто покул и уникатно!
  Гуливер забележа:
  - И глупоста е единствена!
  Виконтезата заЎвони:
  - Колку добро «е биде се ако барем малку станеме деца!
  И предложи:
  - АЌде да запееме нешто друго!
  Момчето капетан ги крена рамениците.
  - Дали го сакаш?
  ДевоЌката кимна со главата.
  - Точно, сакам да пееш!
  И Гуливер зеде и пееше;
  Чуда во новиот свет
  Тоа е како баЌка во боЌа...
  Има таква убавина
  Не наоѓаЌте маана со покажувачот!
  
  Па, што ако е нов ден
  ДоаѓаЌ«и преку земЌата ...
  Значи, не сме премногу мрзливи да станеме,
  Нема ладилник во светот!
  
  Ќе има нова светлина во славата,
  Каде што дрвЌата се како бонбони...
  Ќе Ќа дочекаме зората
  Во вечна сре«а нашите деца!
  
  Доаѓа нова ера
  Ова место е толку убаво...
  Личноста «е биде сре«на
  Патот нека биде опасен!
  
  Нека процвета планетата
  Наскоро «е биде буЌна раЌа...
  Отворете победничка сметка
  Нека свети свети!
  
  Колку е добро
  Ако сонцето сЌае силно...
  КлукаЌдрвец буши длето
  Сите се прекрасни на планетата!
  
  Колку се забавуваме
  Сре«а полна долина...
  Тоа «е биде, веруваЌте во наЌславниот ден на часот,
  Златна средина!
  
  КоЌ би Ќа направил нашата судбина,
  Многу храбар убав...
  Доколку доЌде до прераспределба
  Тогаш стануваш помо«ен!
  
  Нема да ги спуштиме главите
  Гордо исправува®е на грбот...
  На путер за палачинки, урда,
  Веднаш додава водителката!
  
  Така «е има сре«а знаЌте
  И светлината со името на Сварог...
  Вистинскиот раЌ «е биде
  Луѓето му се молеа на Бога!
  
  Господ даде еден одговор:
  Мора да работиме сре«но...
  И тогаш «е доЌде здраво -
  Лицата «е светат!
  
  Еве една боса девоЌка
  Седлав желка...
  Мора да го удри со тупаница
  Фрла®е многу страв!
  
  Каде што се случува пожарот
  Па, каде гори огнот ...
  дробен удар,
  Суровиот неприЌател напаѓа!
  
  Нема да му се предадеме на неприЌателот,
  Размислете за оваа аспирациЌа ...
  Го исправа херувим
  КрилЌа и простува®е на неприЌателите!
  
  Кажи дека «е биде наскоро
  Она што се нарекува победа...
  Циркусот е Шапито,
  И понекогаш кучи®ата лаат!
  
  Наскоро «е биде како во раЌот
  Да го направиме светот убав..
  Лада благодарам -
  Херувимите блескаат со злато!
  Момчето прекрасно пееше, а гласот му стана детски. Многу гласно и продорно.
  Виконтезата заЎвони:
  - єадете добро! И тоа е кул!
  Момчето капетан подсвире:
  єас пеам, пеам и «е ги убиЌам сите демони!
  ДевоЌчето исто така пееше:
  Ние сме горди девоЌки на Сварог,
  Храбри, храбри воини...
  Ние служиме верно, ние сме во името на семеЌството,
  Нека се гордеат дедовците и татковците!
  
  Бог Сварог и умот на луѓето,
  Направете го светот сре«ен...
  Нема да бидеме поразени, веруваЌте на негативецот,
  Тоа е наша работа и креациЌа!
  Гуливер свирна и со  убов забележа во гласот:
  - Одлична песна!
  Виконтезата кимна со главата и чврчореше:
  - Да, тоа е убавината на тоа. Што Ќадеш да пееш.
  Момчето и девоЌката продолжиЌа да одат. Нивните бебешки стапала се печат со голема самодоверба. И несомнено можеа да пеат многу убаво.
  Се чини дека децата се сè. И тоа е толку прекрасен свет. Дури и ако има ропство во него.
  Гуливер со задоволство пееше:
  Сите луѓе на иста планета
  Мора да знаете да живеете приЌателски ...
  Децата секогаш мора да се смеат
  И живеЌте во мирен свет
  Децата мора да се смеат!
  Децата мора да се смеат!
  Децата мора да се смеат!
  И живеЌте во мирен свет!
  Така тие одеа, одеа и одеа повторно ...
  Конечно доЌде вечерта. И за вечера беше изградена колона со деца кои беа заробени.
  Им даваа некаква условно Ќаде®е супа, и пове«е колачи со млеко. Момците робови Ќадеа. И доброволно заспа.
  Навистина, по тешкиот дневен марш, им требаше одмор.
  И Гуливер си го дувна носот и сонуваше прекрасни соништа.
  Во коЌа пееЌа полуголи девоЌки;
  Универзумот беше растргнат
  Ґвездите избледени, катастрофа-смрт!
  Липа®е, стенка®е во маките на пеколната далечина,
  И за оние што преживеаЌа: само срам да се издржи!
  
  Како Бог - владее со сите закони,
  ЗабораваЌ«и на совеста и отфрлаЌ«и Ќа честа!
  ВонземЌанската раса носи нов свет,
  Ни фрли предизвик - страшна вест!
  . ПОГЛАВєЕ #2
  Момчето од кабината, во кое се претвори Гуливер, пловел на убава и многу елегантна бригантина. НеЌзините едра беа многу светло обоени, со прекрасни, прекрасни цртежи во форма на цве«и®а и пеперутки и вилински ко®чи®а, како и девоЌки со мечеви.
  И тоа беше многу во хармониЌа со екипажот. И тука беа исклучиво девоЌки. И тие беа речиси голи, само градите и колковите беа покриени со конци од накит. А кожата е исончана, сЌаЌна, како бронзени статуи.
  Пиратски девоЌки тепаа со голи, многу грациозни и заводливи нозе.
  И пееЌа:
  Сиромашни сме, сиромашни сме, пирати,
  Многу, многу, многу ни е жал,
  Не избегнуваЌте девоЌките да знаат одмазда,
  Но затоа што не ни всадиЌа морал!
  
  На пиратите не им треба наука
  И Ќасно е зошто...
  Имаме раце и нозе
  И главата не е за нас!
  И потоа се поЌави галиЌан напред, девоЌката одозгора прва го забележа. Таа скокна, трепкаЌ«и со голите, тркалезни потпетици.
  Во принцип, какви убавици беа тука, а косата им е многу светла. Пове«ето од нив се медено русокоси со коса коЌа блеска како златен лист, но има и бакар-црвени девоЌки, па дури и коса со боЌа на смарагд.
  Некои носат обетки со брош. И какви совршени линии имаат!
  А нивните мускули, како топчи®а од жива, се тркалаат под бронзената, сЌаЌна кожа. Ова се навистина девоЌки кои се способни да се борат за вистински.
  И сега бригантинот ита по галиЌанот. И на овоЌ брод, крзнени орки мечки трчаат наоколу, додаваат едра и се обидуваат да се извлечат.
  Капетанка со коса од златни листови што дува толку убаво на ветрот и боси нозе што ги излудуваат мажите како татнеж:
  Ќе ги уништиме проколнатите мечки! Нека гори бандата на змеЌови!
  Овде бригантинот го скратува растоЌанието. И три девоЌки пукаат од лачниот топ, потпираЌ«и ги босите нозе на палубата.
  И тогаш Ќадрото излета надвор, и откако опиша лак, удира директно во галиЌата на неприЌателскиот галиЌан. И бродот, откако доби силен удар, се навали.
  ДевоЌките почнаа да скокаат, трепкаЌ«и со голите, тркалезни потпетици и рикаЌ«и:
  Слава на пиратите, слава!
  ДевоЌките одат напред...
  Се бориме под црвеното знаме
  ВоЌската е во напад!
  И сега бригантинот е се поблиску и поблиску до галиЌа. И девоЌките фрлаат куки на неприЌателскиот брод. И тие го привлекуваат бригантинот кон своЌата жртва. А потоа трепере®е голи, боси нозе. Тие скокаат на неа и се борат со орките. И таму се случува диво возе®е. ДевоЌките се сечат со сабЌи и го раскрваруваат неприЌателот во запалени потоци. И тие паѓаат, со орки отсечени главите.
  И нивните глави се тркалаат на подот.
  Ова е навистина уништува®е и уништува®е. Сега воините се покажаа во сета своЌа слава. А нивните голи, исончани нозе, како гумени чекани, задаваа здробени удари.
  ДевоЌките се многу убави и нивната бронзена кожа трепка на сонце, од кои три.
  Воините свиркаат и викаат:
  - Ќе убиваме неприЌатели, ова е нашето кредо секогаш. Сите испити се положени на пет, нашата земЌа е света!
  ДевоЌките испаднаа навистина кул. И тие се исечени за да не можат да се запрат нишалките.
  И босоногото момче Гуливер се бори со нив. Да речеме, многу храбро дете.
  И голата пета на момчето «е го земе и «е го удри оркот во брадата. И му падна вилицата.
  Гуливер пееше:
  - Како живеевме бореЌ«и се,
  И не се плаши од смртта...
  Така од сега па натаму, Ќас и ти «е живееме!
  Во Ўвездена височина и Ўвездена тишина,
  Во морскиот бран и бесен оган!
  И бесен, и бесен оган!
  Момчето од кабината хакирало, а босите стапала му биле впечатливи.
  Сепак, добро е да се биде дете. Колку брзо тело имаш.
  Ова е навистина момче од супермен.
  И пее на врвот на белите дробови:
  - єас сум витез на светлината на коленото на дивЌаците,
  Ќе ги избришам од лицето на земЌата неприЌателите на Татковината!
  Вака се бори и пее момчето. И посекотини и задници.
  И други девоЌки се караат со него. Кои се толку убави и слатки.
  Борба, се разбира, на голема надморска височина. Во преносна смисла на зборот.
  Еве ги воините. За нив можеме да кажеме: супер и хипер.
  Ако почнат да се борат, тогаш ништо нема да ги спречи.
  И сега последните орки паднаа под ударите на убавицата. И имаше голема радост меѓу воините.
  И пееЌа:
  Ќе ги заколеме и пресечеме сите,
  Ќе ги убиеме сите! Ќе ги убиеме сите!
  И после тоа почнаа да претураат по галиЌа и да бараат плен. Во исто време, воините пееЌа:
  - Од но« до утро бараме минувачи,
  АЌде да Ќа пробиеме фраерата! АЌде да Ќа пробиеме фраерата!
  Тука Гуливер пееше со ентузиЌазам;
  Брат Ќа крена раката кон своЌот брат:
  Сурова воЌна - татнежот на противникот!
  Машината стана ваш приЌател,
  За несериозноста доЌде одмазда!
  
  Што да направите ако луѓето се скршени
  Кога свират куршуми наоколу!
  Боже подобро да Ќа прекине воЌната со сила -
  За да поминат деновите на змеЌот плен!
  
  Но, пеколот не познава мерка и линиЌа,
  ЗемЌата гори во напалм, децата плачат!
  Овде цртите на девоЌките станаа бледи -
  КоЌ, Свети Господ, «е одговара за ова?
  
  Па, колку сакани можете да убиете,
  На краЌот на краиштата, човек се раѓа, веруваЌте ми, за сре«а!
  МаЌката не го пушта синот да оди на фронт,
  Па дури и во лето има лошо време во воЌната!
  
  Но, должноста на воЌникот е сигурна должност:
  Што ви треба за да се борите за татковината во битка!
  На шеснаесет години, ве«е сив храм,
  Од солзи отечени вдовици од несре«ни лица!
  
  Но што е тоа, дали си луд брат?
  Не, ти си луд, одговара саканата!
  За подлост, коЌ е на тронот, нашиот воЌник,
  Мисли дека девер му е гнасниот Каин!
  
  Во земЌата, протокот на крв ги кине вените,
  И пулсот од Ќадрото «е одговори со удар ...
  Замрзна плуг разбиен во поле од школка,
  О, колку виолетово стана сонцето!
  
  Но, постои вера дека Исус «е доЌде -
  Помирете ги бра«ата, донесете спасение!
  Тогаш да заборавиме на одмаздничката гнасна сметка -
  Во душата на сите нас владее, нека прошка!
  После тоа, девоЌките пирати му се кикотеа на момчето од кабината. И едноставно беше одлично.
  После тоа, бури®ата со пиво и вино беа извлечени од галиЌата, почнаа да пиЌат и беснеат.
  И какво оро играа боси, женски нозе на убавици. Колку прекрасно изгледаше.
  И нивните мускулести тели®а блескаа. Ова е навистина она што им треба на девоЌките.
  Момчето Гуливер, исто така, пиеше и пееше со жар;
  СекоЌ има своЌ личен поглед на  убовта -
  Концептот на убавина и идеал!
  Иако луѓето не пораснале за него,
  Но, човекот пове«е не е маЌмун!
  
  И тука, се разбира, можете да земете малку афоризми и да додадете такви духовити;
  Голата пета на девоЌката наЌвероЌатно «е добие модерни чевли!
  Но, нешто оригинално не ми паѓа на памет
  Еве, на пример:
  Љубов за сите возрасти,
  И момчето изгледа многу гордо ...
  Неговите очи светат во темнината
  Резултатот «е биде кул!
  Иако ова е сè, аЌде да го кажеме ова - глупост и банален.
  Сепак, од друга страна, можеме да кажеме дека дури и кул.
  Гуливер пееше:
  єас скокам. Но, Ќас скокам поинаку
  Поточно, скокам како вошка ...
  И Ќас конкретно можам да вградам промена,
  Ти си бос момче не трепери!
  И тогаш Гуливер пееше нешто поцивилизирано;
  Сакаме да живееме во прекрасен раЌски свет -
  Во кои нема болести, изнемоштени Ќуници ...
  Така што нишката на животот станува бескраЌна,
  Така што секоЌ ден е сре«ен и весел!
  
  Каде што боЌата е како виножито во пролет
  Водни лилЌани, како злато со смарагд.
  Каде што реалноста одамна е слична на сон ...
  Секое дете може да направи чудо!
  
  О Татковино, БожЌа света тага;
  Вашите брези се попрскани, сЌаЌот на металот ...
  И Ќас се молам на Господа за едно нешто,
  За да процвета Татковината во слава!
  
  Но, овде борецот ве«е отиде во кампа®а,
  Маршира како варварски воин!
  Ќе и направиме добро на планетата -
  За куршумите да не ти Ќа пробиЌат сопствената маЌка!
  
  Напад на троловите, бесен притисок;
  Брзаат противници Ўид-лавина!
  И затоа, зошто ни треба жестока расправиЌа,
  Кога Татковината е обединета во тупаница!
  
  Но, повторно се насмевнуваат ѓаволите на орките,
  Тие се човек, како коска заглавена во грлото!
  И гоблинот ржеше во див бес,
  Ама аплициравме од рати подарок!
  
  Но, победата над неприЌателот е близу,
  Ќе Ќа извлечеме РусиЌа од мочуриштето!
  ДоЌде одмаздата за нечистите -
  Нивното крзно беше искинато на парчи®а и влакна!
  
  Овална девоЌка слатко лице -
  Ми даде вера и голема сила!
  Вака со големо чувство и жар пееше Гуливер. И неговото пее®е беше толку невероЌатно шик.
  Тогаш момчето-капетан повторно почна да пее, по уште една чаша пиво и залак сушена риба;
  Голема, мо«на, света земЌа,
  Нема пове«е сЌаЌ под синото небо!
  Таа ни е дадена од Семо«ниот Бог засекогаш -
  Неограничена светлина, возвишен МесиЌа!
  
  Светот никогаш не видел таква мо«, никогаш не знаеш
  За да ги газиме гордо пространствата на вселената!
  СекоЌа Ўвезда во вселената ти пее,
  Нека Ан е сре«ен со нас!
  
  На краЌот на краиштата, ова е нашата татковина, таа е таква судбина,
  ЗаповедаЌте го просторот за сите работи!
  СекоЌ од нас, веруваЌте ми, би го сакал ова,
  Без никакви глупости, женски суевериЌа!
  
  Архангелите трубат со своЌата мо«на труба,
  Енергично го величаат маршот на нашите воЌски!
  И неприЌателот «е го наЌде своЌот дел во ковчег од трепетлика,
  И нема да добива данок и данок!
  
  Ова е нашата татковина, сè во неа, веруваЌте ми, е убавина,
  Таа го сврте целиот универзум без напор!
  ДевоЌки со прилично тешка плетенка,
  Ловете Ќа, за бурето да биде цврсто!
  
  Татковино, ова е маЌчиниот изглед на сини очи,
  НеЌзината рака е и нежна и камена!
  И противничкиот млад човек што го убиваш со куршум -
  Така што пламенот посветли во срцето!
  
  Положи заклетва на безграничната татковина,
  Тоа е добро и за вас, се разбира!
  Иако крвта тече во бесот на битката,
  Одмаздата «е доЌде до неприЌателот сега!
  
  ОружЌето и храброста се толку мо«на легура,
  Злобниот не може да го победи!
  Во авион со бомби летав паметно,
  И како што експлодира, тие се слеваат во град од прозорци!
  
  Но, наредбата на владетелот - полетаЌте го детето на Марс -
  Време е да ставите простор!
  А ароганциЌата на марсовец «е му се заЌакне во окото,
  Тогаш гледаме многу подалеку од Плутон!
  
  Ќе доЌдеме до височините на вселената, гледаЌ«и го работ на универзумот,
  Таква е нашата човечка судбина!
  И затоа, осмели се момчето за подвизи,
  На краЌот на краиштата, знаЌте дека наградата е праша®е на добивка!
  И девоЌките газеа и плескаа со рацете. И нивните боси стапала се толку агилни. И голите потпетици светкаат на сонце.
  Гуливер е со нив, во тело на босоно момче, толку живо и весело.
  Но, тие танцуваа на првиот броЌ.
  Потоа решивме да играме карти. И ова е исто така многу одлична работа.
  И навистина можеш да земеш и да се помазаш. И со девоЌките до многу бес веселие.
  ДевоЌката пират го зеде во рака голото, детско стапало на Гуливер и почна да му Ќа масира тркалезната, розова пета.
  Момчето од кабината се насмеа и прсна од задоволство. Беше толку одлично. Ова е навистина само чудо момче.
  А неговите голи, многу убави нозе се само чудо.
  Гуливер пееше со насмевка:
  Боси, само боси
  Под Ќулските громови и под звукот на сурфа®ето ...
  Боси, само боси
  Ќе танцуваме, со тебе сме!
  Ова се некои смешни песни. И добро е да си уште момче. И во исто време покажувате колосални подвизи.
  Но, се разбира, тоа не е се. Она што само Гуливер сè уште не го направил.
  И пееше и играше, и правеше расцепи со голи детски нозе. Што исто така изгледаше многу кул и до одреден степен одвратно.
  Овде тоа беше момче-капетан коЌ патувал во многу земЌи и пове«е од еднаш го орал океанот.
  Да, и неговото расположение, искрено, е многу агресивно.
  Но, затоа сè уште не Ќа земате девоЌката на пиратско знаме и не пукаЌте во аЌкули од мали пиштоли. Не е лесно да се влезе, но тоа е убавината на тоа.
  Момчето Гуливер, потпираЌ«и ги босите нозе, ги зеде неговите детски нозе и пукаше. єадрото Ќа погоди аЌкулата. И ѝ го скрши грбот, исфрлаЌ«и и ги цревата. Детето извика:
  - Момчето фати кул храброст,
  И екипажот беше однесен во ковчегот!
  ДевоЌчето, капетанот на пиратите, го зеде и го фати момчето од кабината со голи прсти за носот на детето и рикаше:
  - Па дечко, сакаш да ми го заземеш местото. Гледам многу амбиции во тебе!
  Момчето Гуливер одговори:
  -Ми одговара да бидам барем мал, но сепак маж. А жената е...
  Друг црвенокос воин пееше:
  Не можете да живеете без жени во светот, не,
  Сонцето на маЌ е во нив,  убовта цвета во нив!
  Гуливер понуди со многу шармантна насмевка, коЌа е и детска и во исто време храбра во исто време:
  ЗемЌата е во тешко време.
  Крвта тече како пороЌ!
  Борете се до последниот здив
  И нека доЌде сре«ата, мирот,  убовта!
  
  Ние сме деца на палав комунизам
  Татковински безгранични синови...
  Иако ордите на реваншизмот доаѓаат -
  Да и бидеме верни на нашата земЌа!
  
  Во големата и космичка ера,
  Квазарите мора да се создадат од прстот ...
  Работите се многу добри со нас, веруваЌте ми,
  Иако армиЌата на злобниот пекол напаѓа!
  
  Ќе Ќа убиеме воЌската на агресорот,
  И «е создадеме ласери од кваркови ...
  И човекот «е стане секоЌ хероЌ,
  Над нас е златнокрилен херувим!
  
  Иако облаците пламнат над татковината,
  Подготвен за борба против неприЌателот...
  Одред борци како што веруваат дека се нестабилни,
  Не газете го работ на светот со чизма!
  
  Знаеме дека неприЌателот е мо«ен и подмолен,
  Нема да му дадеме земЌа ниту еден распон...
  А човекот е силен со славен напредок
  И веруваЌте само во еден Господ!
  
  Ќе изградиме голем комунизам,
  Родната земЌа «е процвета ...
  Иако неприЌателот е многу див,
  Нашата судбина во нападот е да напредуваме!
  
  Пионерско храбро храбро момче,
  Дека тоЌ секогаш е роден да биде воин ...
  Лавот не е кукавичко заЌаче,
  Нека се оствари сонот!
  
  Не толерираме понижува®е, бра«а,
  За Татковината сите «е застанеме како планина...
  Да не прифа«аме пове«е навреди
  АЌде да го скршиме неприЌателот со челична рака!
  
  Ако сите се поддржиме
  Инсектите можат да се победат...
  Света татковина како сонце
  И ловецот «е се претвори во дивеч!
  Еве една песна испеана од момче кое до неодамна беше капетан и имаше благородништво. И тоа е кул.
  Но, на хоризонтот се поЌави фрегата. ПокраЌ тоа, голема класа - шеесет и четири пиштоли. Што е тоа сериозно. И тоЌ доаѓа како змеЌ што гледа кокошки.
  ДевоЌката капетан рече:
  - Ова е предизвик за нас! Ќе се бориме или...
  ДевоЌката со црвена коса рече:
  "Бегството не доаѓа предвид!"
  ДевоЌка со сина коса, разголуваЌ«и ги бисерните заби кои блескаа и блескаа, пееше:
  Мораме да почитуваме, да се плашиме,
  Подвизите на девоЌките не можат да се изброЌат ...
  ДевоЌките секогаш знаат да се борат
  Можат да се ебат како вре«а со магаре!
  И го покажа своЌот долг и гризлив Ќазик.
  Па, еднаш «е има тепачка, па зошто да не го покажете вашиот многу агресивен темперамент. И тоа «е биде многу болно за неприЌателите. Да, и приЌателите «е бидат тажни.
  А битката секако бара избор на вистинското место и маневар.
  И сега девоЌките многу паметно Ќа движат своЌата бригантина, а во исто време не забораваат да пеат;
  Вие сте член на Комсомол на татковината,
  Дали сакате храбро да се борите за Елф...
  Ќе можете да и помогнете на татковината,
  Витезот не е со душа на буфон!
  
  ДевоЌката е убава пеЌачка
  БрзаЌ«и низ снежните наноси бос...
  Ти си блескавата кралица -
  Удри го Орколф со тупаница!
  
  Таа фрлила граната со гола пета,
  РаспарчиЌа десетина воЌници...
  Фирерот наскоро «е биде платен,
  Витезот «е го подготви митралезот!
  
  Ние сме девоЌки во битката каЌ Комсомол,
  Размислете за наЌголемите борци во битката ...
  Гласот на убавиците е звучен,
  Нека се гордеат дедовците и татковците!
  
  Под Elfsquay тие се бореа многу тешко,
  И тие можеа храбро да ги држат злите орки...
  Ние девоЌките победуваме Ќасно
  Полага®е на сите испити само за пет!
  
  Како урагани во нашите вени
  СЌаЌот на мол®а во вените знаеш...
  Ќе има многу силни земЌи во светот,
  Од мечки, кучи®а и маЌмуни!
  
  Вермахтот нема да ги става девоЌките на колена,
  Никогаш нема да се наведнеме, знаеш...
  Сталин и наЌмудриот Ленин се со нас,
  Нека поминат вековите и годините!
  
  Бог го создал универзумот од фотони,
  Животот без смрт Ќа роди вечноста...
  Го знаеме редот, «е изградиме нов,
  И еден херувим ги отвора своите крилЌа над нас!
  
  Во патронимот има многу херои,
  Членовите на Комсомол се секогаш првите ...
  АрмиЌата маршира во застрашувачка формациЌа,
  Заштита на ¤у¤и®ата на градот!
  
  Се бориме со Фриц под Елфски,
  И тие можеа да го одбранат главниот град ...
  ДевоЌката го фрлила пакетот со боса нога,
  И да пукаме во чудовиштата!
  
  Косевме многу оркшисти,
  Многу панкери беа отсечени ...
  Понатамошни преде®е милЌи
  Ги пресековме легиите на сатаната!
  
  Ги исфрливме сите заби на Орклер,
  Претседателот на змеЌот е поразен...
  ДевоЌчето ги отвори усните
  Пламна големиот Армагедон!
  
  Не даваЌте милост на Фирерот
  Вие девоЌки секогаш сте храбри...
  Дарежливи награди ги чекаат убавиците,
  И веруваЌте дека имаме остварен сон!
  
  Бог, Создателот на сите светови на вселената,
  Го благослови елфинистот...
  Со своЌата мо« во битките непроменета,
  ДевоЌката го скрши злобниот орцизам!
  
  Таа фрлила граната со гола пета,
  И го сврте застрашувачкиот "Тигар" ...
  И потоа ги притисна на Ќажи®ата,
  Убавицата знае многу игри!
  
  Така, Оркшистите брзо се оддалечиЌа,
  Какви тенкови и гранати фрлаа ...
  Го гледаме комунизмот даден,
  И косеа цел ред тролови!
  
  Значи она што го добивте окршис,
  Сталинград ти застана на грло ...
  Ветуваме славни милЌи,
  И сега Сварог Велики е сре«ен!
  
  Наскоро «е доЌде верата на Исус
  И други убави богови...
  Џу¤и®ата «е Ќа развиЌат светлината на уметноста,
  Одгледува®е, волк и зли слонови!
  
  Конечно «е бидеме едно
  Во славата на Видот на мудриот Татко,
  ДевоЌките во битките се непобедливи,
  Ќе бидеме во верата на Лада до краЌ!
  Така пееЌа воините и пиратите. Па, се разбира, Гуливер не разбра сè. Мислеше дека ако го фатат, тогаш секако дека «е го тепаат со стапови по голите детски потпетици. Згора на тоа, ударите «е бидат силни и во исто време, за да не се осакатуваат. И тогаш ¤елатот «е земе вжештена маша и «е почне да ги крши коските на момчето. И Гуливер, се разбира, нема да го наЌде малку.
  
  
  Еве што им се случува на вечните момчи®а кога «е станат пирати. Иако тимот овде е многу добар - само девоЌки во бикини. И во исто време тие брзаат и вреваат, трепкаат боси, тркалезни, розови потпетици.
  Момчето-капетан го зеде и запеа:
  ДевоЌките се различни
  И сите се супер...
  Брадавиците на градите им се црвени,
  И тие се многу оддалечени!
  Па, момците се крвави,
  Ги тепаа троловите со зли удари!
  И ако се наЌде орк,
  Тоа «е ве погоди многу тешко!
  
  АУКЦИєА ЗА УБАВА МЛАДИНСКА РОБИНКА
  АНОТАЦИєА
  Многу згоден млад човек Славка е ставен на аукциЌа. За време на пазаре®ето, згоден маж со истакнати мускули се соблекува и се продава на жени за многу пари.
  . ПОГЛАВєЕ 1
  Еве доаѓа моментот на вистината, главниот мена¤ер наЌави отвора®е на аукциЌата. За една но«, млада, згодна, мускулеста девица била продадена на жена. Секако, се мислеше дека ова е традициЌа за сите нови стриптизерки.
  Но, младиот човек беше толку убав и секси што се собра цела огромна сала за жени. А на мажите едноставно не им беше дозволено. И ова, се разбира, од една страна го ограничи профитот, но од друга страна, им се допадна на жиголите.
  На краЌот на краиштата, пове«ето мажи сакаат жени. Освен тоа, често на младите мажи не им пречи да водат  убов со поискусна постара жена.
  Овде, печат на чизмите, на пиедесталот се качи едно момче покриено со прекривки, кое едваЌ достигна полнолетство. И тоЌ изгледа уште помлад. Беше целосно затворен, но ве«е го видоа многу жени во исти га«ички и гори од возбуда.
  И овие дами се вклучиЌа. И самата Славка се стресе. Срцето на неговиот млад човек чука како тапан за време на битката. Тие продаваат личност - како некое животно.
  И мора да се каже толку необично и уникатно.
  На секоЌа страна од младиот човек стоеше девоЌка во црни кожени костуми, чизми и ракавици и црвени маски на нивните лица. Постепено треба да го разобличуваат згодниот млад човек за уште пове«е да Ќа вртат похотливата Ќавност. Жените понекогаш ги надминуваат мажите во разврат и жед за секс, а оргазмот им е многу посилен и подолг. Затоа, не треба да се чуди што толку многу од нив се собрале да погледнат еден млад, многу убав мажЌак, а потоа, ако дозволат средствата, можат да го купат.
  Варблер почувствува многу силна возбуда и мирис на скап парфем, коЌ уште пове«е го запали хиперсексуалниот млад човек.
  Еве го главниот мена¤ер обЌавен:
  - Машкиот ВЌачеслав Котовски го стави на аукциЌа. Осумнаесет години, физички апсолутно здрав. Многу згоден, облини, нов во стриптиз барот и секси. Само за една но« со жена коЌа може се да му направи - само не убиваЌ или осакатуваЌ!
  Традиционално, почетната цена е десет долари!
  И две девоЌки во кожени костуми, чизми и маски внимателно го тргнаа првиот капак.
  Беше откриено убавото високо чело на младиот човек, а неговите златни долги бранови на коса.
  Помислата дека сега «е биде гол пред многу стотици похотливи жени делуваше возбудливо на Славка и тоЌ се згрози.
  ОвоЌ трепет предизвика чувство дека на аукциЌа е ставена девица, што толку многу ги возбудува жените.
  И имаше извици:
  - Петнаесет долари!
  - Дваесет!
  - Дваесет и пет!
  - Триесет!
  Една дебела крава лаеше:
  - Педесет!
  Друго пиле шушкаше:
  - Шеесет!
  Се слушна крик:
  - Седумдесет!
  - Осумдесет!
  - Деведесет!
  - Сто!
  Имаше пауза. Момчето мораше да продолжи постепено да се изложува, што го вклучи фер сексот.
  Еве две девоЌки кои го тргнаа превезот од долниот дел од лицето. Се отвори убав нос, грациозна уста и храбра брада на млад човек, како и врат.
  Жените навиваа.
  Еден промрморе:
  - Сто и дваесет!
  Друг чкрипи:
  - Сто и триесет!
  Третиот викнал:
  - Сто и педесет!
  Дебелата жена подсвире:
  - Сто осумдесет!
  И прилично млада и приЌатна жена даде:
  - Двеста!
  Имаше уште една пауза. Слугинките сега ги разголиЌа рамениците и рацете на младиот човек. Тие беа мускулести, убави и грациозни во форма. Не бодибилдер, туку актерска екипа, убав борец. И кожата е толку заводливо сЌаЌна.
  Жената коЌа личеше на нилски ко® промрморе:
  - Двесте и педесет!
  Жената рече малку поприЌатно:
  - Двесте и седумдесет!
  Друга млада девоЌка чкрипи:
  - Триста!
  Жената, напротив, во своите години кркаше:
  - Триста и педесет!
  Претставникот на фер секс издаде:
  -Четиристотини!
  Самата млада жена, очигледно стриптизета, рипна:
  - Четиристотини и педесет!
  На пазарот имаше многу млади и убави жени. Дури се прашувате зошто им требаат корумпирани и излитени жигола, од кои може да се заразите.
  Една многу угледна дама рече:
  - Петстотини!
  И повторно имаше пауза. Сумата сè уште не е толку голема, особено ако се има предвид инфлациЌата на доларот. Да, и едваЌ чекам да видам секакви дами, како млада, убава жиголо соблекува.
  Еве две девоЌки во строги одела, чизми и маска, кои соблекуваат уште еден превез.
  И целото торзо на едно многу убаво и врежано момче е голо. И можете да ги видите неговите стомачни мускули, кои се поставени како чоколадни приливи. И каква мазна, сЌаЌна кожа што светка во центарот на вниманието.
  Една од жените рече:
  - Шестотини!
  Друг Ўвонеше:
  - Седумстотини!
  Третиот промрморе:
  - Осумстотини!
  Старицата кркаше:
  - Деветстотини!
  Прилично млада и згодна жена со диЌамантски обетки засвире:
  - ИлЌада!
  И повторно имаше пауза. Сите беа нетрпеливи да видат што «е се случи понатаму. ОвоЌ млад човек е едноставно невероЌатен. Подобро од било коЌ Аполо.
  Сопругата на милиЌардерот Елена му се восхитувала, но се уште не влегла во пазар. Всушност, наЌинтересното «е биде на краЌот. И сега каде да се брза. Ова е навистина многу вредна стока. Иако, пак, Елена е се уште толку згодна и секси, што ако ги затресе колковите, «е дотрча цело стадо слатки младинци кои исто така «е пла«аат пари за секс со неа.
  И две девоЌки во кожени костуми и маски повторно почнаа да земаат уште еден превез од згодниот Славик.
  И така му ги изложиЌа мускулестите, убаво обликувани нозе до колена. И га«и за капе®е. Момчето било толку возбудено што му се зголемило машкото совршенство. И беше голем, и дозволи на жената да даде целосна радост.
  Во ходникот се зафати татнеж.
  Жената нилски ко® промрморе:
  - ИлЌада и пол!
  Пове«е тенки даде надвор:
  - Две илЌади!
  Жената во маската на мачката твитна:
  - Две петстотини!
  Забулената жена рече:
  - Три илЌади!
  Жената со диЌамантски обетки рече:
  - Три и петстотини!
  Старицата промрморе:
  - Четири илЌади!
  ДевоЌката, коЌа изгледаше многу млада, чкрипе:
  - Четири и пол!
  И една жена покриена со превез чврчореше:
  - Пет илЌади!
  И повторно имаше пауза. ОвоЌ пат за една но« со жиголото беше именувана многу пристоЌна сума. За пет илЌади долари можете да изнаЌмите педесет проститутки од не наЌлошото ниво. А обично, искусно жиголо чини двесте долари за два часа. Па, некои се поскапи, а некои се поевтини. И сега сумата стана средена, и не толку мала. Згора на тоа, има воЌна, а руската руб а паѓа, а доларот расте. Нема време за маснотии, би живеел!
  Но, се разбира, сè уште не се поставени сите адути. ДевоЌките ги симнуваат големите чизми од нозете на момчето. И тие изложуваат грациозна форма, слична на женски стапала. И без коса - како бронзена статуа. Исончани, боси нозе, чудесно згоден млад човек полудува многу жени.
  И салата повторно рика.
  - Шест илЌади! - извика преподобната госпоѓа.
  Младата девоЌка чврчореше, разголуваЌ«и ги забите:
  - Седум илЌади!
  Една млада, но дебела жена со неприЌатно лице рипна:
  - Осум илЌади!
  Помлада и поубава жена со диЌамантски обетки твитна:
  - Девет илЌади!
  И жена чиЌа возраст е невозможно да се одреди поради густиот превез чврчореше:
  - Десет илЌади!
  НеЌзиниот глас, сепак, беше млад. И Слава се расположи. Да се мисли дека сексот со муслиманка за такви пари е одлично! А ве«е има две и пол илЌади долари во ¤ебот.
  Точно, тоа не е се. Момчето, мускулесто, многу згодно, сЌае како статуа на старогрчки бог, беше во га«и за капе®е. А неговото прекрасно достоинство сè уште беше видливо во сета своЌа слава.
  И две девоЌки во црвени костуми и маски ги зедоа и со елегантно, мазно движе®е ги извадиЌа габите за капе®е од младиот човек.
  Лента ткаенина падна на голите, исончани, мускулести и многу грациозни, заводливи нозе на момчето, целосно разобличуваЌ«и Ќа Славка.
  Чувствуваше длабоко чувство на срам. Поцрвене како млада девица коЌа никогаш не пробала женско тело.
  Варблер се стресе, срцето му чукаше како каме®а во штракаат.
  А неговото тресе®е, срам и очигледна неприЌатност имаа маѓепсувачки ефект врз жените. Всушност, ова е толку слатко, невероЌатно згодно момче со златна коса, а освен тоа, девица коЌа прави припадничките на понежниот пол да трепери од мрморе®е.
  Жена дебела како нилски ко® извика:
  - Петнаесет илЌади долари!
  Жената даде малку послаба:
  - Дваесет илЌади!
  Жената во монашкиот фустан промрморе:
  - Дваесет и пет илЌади!
  Младата девоЌка чкрипела:
  - Триесет илЌади!
  Старицата кркаше:
  - Триесет и пет!
  Жена со диЌамантски обетки и со прилично приЌатен изглед даде:
  - Четириесет!
  Друга претставничка на понежниот пол со големо огрлица од избрани бисери околу вратот квичеше:
  - Четириесет и пет илЌади!
  И, конечно, една жена во превез и со прилично млад глас се откажа сурово и Ќасно:
  - Педесет илЌади!
  Како и обично, имаше пауза на кружниот броЌ. Всушност, за таква сума можете да купите добар и нов автомобил. Или изнаЌми петстотини не наЌлоши проститутки за еден час. Или двесте и педесет искусни машки жигола за два часа, или петстотини не толку искусни и елегантни. Дали вреди да се започне.
  Згора на тоа, овоЌ млад убав човек подоцна може да се изнаЌми за помала сума.
  Елена, коЌа толку долго чекаше, трепереше од нетрпеливост. Колку е убав. И во исто време таа се вцрвува како млада девоЌка, и трепери како Ќагне пред коле®е.
  Службеникот Ќа подигна неЌзината газа и почна да вели:
  - Педесет илЌади долари пати! Педесет илЌади долари два... Педесет илЌади долари...
  Елена извика со своЌ глас:
  - Шеесет илЌади!
  Сите се свртеа. Видовме витка жена со маска. И тоа со многу приЌатен и познат глас.
  Славка многу сакаше оваа убавица, покриена со маска, да му купи барем за една но«.
  И тогаш средбата со Арапката го исплашила. На самиот Исток се разликува суровоста. И може да има само страшни перверзии. Иако не може да биде убиен и осакатен, тоЌ мора да прави што и да побара жената што го купила.
  И не одбиваЌте ништо.
  Сепак, убавицата во превезот не се обиде да попушти:
  - Седумдесет илЌади!
  Елена промрморе:
  - Осумдесет!
  Затворената жена нагло фрлила:
  - Сто илЌади долари!
  Низ ходникот зафати татнеж. Да, сумата за само една но« со жиголо е невидена. Но, кога се одржува аукциЌа, настанува возбуда од пазаре®е, со коЌа тешко се поднесува.
  И многу жени сè уште немаат сопрузи. Тие се или вдовици, или направиле своЌ капитал или успеале да добиЌат наследство пред да се венчаат. Или фиктивни сопрузи.
  Така, имаше коЌ да влезе во зделката.
  Младата девоЌка извика:
  - Сто десет илЌади!
  Забулената жена заркна:
  - Сто и дваесет!
  Жената со диЌамантски обетки рече:
  - Сто и педесет!
  Тогаш жената во превез извика:
  - Двеста илЌади!
  Елена страсно ржеше:
  - Двесте и педесет!
  ДевоЌката со ланчето од рубин рече:
  - Триста илЌади!
  Дебелата завика:
  - Четиристотини илЌади!
  Тогаш жената во бурка извика на врвот на неЌзините бели дробови:
  - Милион долари!
  Ова е ве«е сериозна и голема сума. За такви суми купуваат слики, чистокрвни ко®и или цела армиЌа проститутки. За но« можете да нарачате елитна проститутка за илЌада. Згора на тоа, руб ата паѓа и има воЌна, а се очекува само да се влошува.
  Имаше тешка пауза. За сопругот милиЌардер на Елена, милион долари не се толку смртоносна сума. Но, само за моЌот сопруг. И тоа е премногу очигледно за неа. А цел милион што ги напушти сметките не може така лесно да се сокрие и да не се оправда.
  И другите жени беа очигледно засрамени од таква сума.
  Службеникот го крена чеканот и почна да пее:
  - Милион долари еднаш, милион долари два, милион долари три...
  Елена гласно извика:
  - Милион долари и уште еден долар!
  Старт мена¤ер:
  - Милион долари и уште еден долар пати ... Милион ...
  Жената во бурка лаеше:
  - Два милиони долари!
  Низ ходникот зафати татнеж. Сумата беше таква што можеше да изнаЌмиш десет илЌади професионални жигола за два часа, или дваесет илЌади проститутки за еден час. За такви суми се купуваа слики, скапи чистокрвни пастуви, а ве«е е можно да се изгради вила и да се набави не наЌмалата Ќахта. И тоа само за една но«.
  Слава се запрепастил, а очите му се ширеле: толку чини уште! Богатство.
  Една од младите девоЌки од салата, вероЌатно подлегнуваЌ«и на возбудата од пазаре®ето, на бели дробови:
  - Два милиони и еден долар!
  Мена¤ерот почна да скандира:
  - Два милиони и еден долар пати! Два милиони и еден долар два! Два милиони и еден долар - три ...
  Жената во бурка извика:
  - Пет милиони!
  Во салата се крена татнеж меѓу жените. Ова е ве«е колосална сума, може да се каже богатство. И сето ова е за само една но«. Може да се каже само лудо. Дури пет милиони!
  Варблер, чиЌа глава се вртеше, а црвен од срам, трепереЌ«и од срам и возбуда, момчето кркаше:
  Се плашам од оваа темнина, безнадежна и страшна,
  Од каде никогаш нема да се вратам...
  Тоа е шега, колку убава шега
  И сонот е сон, а сега се будам!
  И главниот управител почна да обЌавува:
  - Пет милиони долари пати! Пет милиони долари - два! Пет милиони долари три...
  Тогаш една од жените со диЌамантски обетки зеде и даде:
  - Пет милиони и еден долар!
  Низ ходникот зафати татнеж. Износите беа едноставно луди. Иако, на пример, во минатиот век некоЌ од єапониЌа платил сто и четири милиони долари за слика на Ван Гог, поставуваЌ«и рекорд. Но, каква слика имаше таму: шапка! Не е ни чудо што никоЌ не сакаше да го купи Ван Гог за време на неговиот живот.
  Ама сепак за една но« со жиголо толку пла«аш.
  Службеникот повторно Ќа подигна газата и почна да пее:
  - Пет милиони и еден долар - еден! Пет милиони и еден долар - два! Пет милиони и еден долар - три ...
  Жената во бурка извика:
  - Десет милиони долари!
  Уште една врева во салата. А некои жени пове«е не можеа да се воздржуваат и почнаа да ги држат прстите или вибраторите меѓу нозете, за да Ќа ублажат екстремната возбуда. Така, ова незамисливо пазаре®е ги доби. Ова беше навистина навистина кул.
  Славата полуде: десет милиони долари! А четвртина од оваа сума му припаѓа нему. ТоЌ не само што «е и се исплати на мафиЌата, туку таа самата «е стане богата и почитувана личност. И тогаш «е очекува многу светла иднина. Жената под бурка имаше млад, приЌатен глас, а не ни е Ќасно што Ќа спречува да снима мажи за ¤абе. Точно, многу жени сакаат да имаат целосна мо« над мажите и да им командуваат во кревет. И така наместо вибратор, или мажи од улица купуваат жигола.
  А Слава е уште толку млада и згодна. И кога се насмевнува, колку му се сЌаЌни забите. Навистина, исклучително приЌатен и симпатичен, фигурен млад човек. Па, како да се помине ова и да се помине? Ова е навистина наЌголемиот подарок во универзумот.
  Сумата ве«е беше преголема. И да се прекине толку многу опасно.
  А стЌуардот почна да вели, разголуваЌ«и ги забите:
  - Десет милиони долари пати! Десет милиони долари два! Десет милиони долари три...
  Елена, пред да падне чеканот, очаЌно извика:
  - Единаесет милиони!
  Бучавата во салата е погласна. Една од жените извика:
  - Еве трговец во здолниште!
  Славка промрморе:
  - Твоето жиголо е поскапо,
  Што навистина вреди!
  Службеникот го крена чеканот и почна да пее:
  - Единаесет милиони пати, единаесет милиони два! Единаесет милиони три ...
  Тука Елена се исплаши. Таа лично немала толкава сума, викала само поради инаетот. И ако неЌзиниот сопруг дознае за ова, тогаш тоа «е и се случи. Иако во случаЌ на развод, таа наЌвероЌатно сепак «е тужи некоЌ дел од државата. И станете слободни. И барем «е патува низ светот, што «е биде исклучително кул.
  И да не Ќа пушти мажот од Москва - да умре поарно копиле!
  Но, во последната секунда пред чеканот да удри по трет пат, жената во превезот чврчореше:
  - Дваесет милиони долари!
  Дамите се затресоа и влегоа. Вокер. И тогаш Елена почувствува возбуда и доверба во себе. Оваа превезена дама е вероЌатно невероЌатно богата. Затоа, нека се раздвои за неЌзиниот каприц. Нека го плати во целост задоволството на слатко, слатко и мускулесто момче.
  А Елена рече:
  - Сто милиони долари!
  Салата почна и врескаше. Леле! Па, сумата за но« со многу згодно и облино момче. Колку треба да си похотлив, или за убен, за да инвестираш во младо жиголо толку дива сума.
  СтЌуардот го подигна чеканот и почна да вели:
  - Сто милиони долари пати! Сто милиони долари два! Триста милиони долари...
  Жената во бурка извика:
  - Двесте милиони! - И додаде. - КраЌ на циркусот. Немате таква сума и «е се срамите!
  Елена промрморе:
  - Од каде го знаеш тоа?
  Жената во превез одговорила:
  - Знам! Кога велам, знам!
  Службеникот Ќа подигна неЌзината газа и почна да вели:
  - Двесте милиони долари пати! Двесте милиони долари два! Двесте милиони долари три...
  Тогаш една од жените во салата чкрипи:
  - Двесте милиони и еден долар!
  Мена¤ерот потсети:
  - Ако не Ќа платите сумата во целост, «е бидете исфрлени и никогаш нема да бидете пуштени во аукциската соба.
  Жената со темни очила кимна со главата.
  - Знам! Но, сосема подготвен!
  Мена¤ерот почна да скандира:
  - Двесте милиони и еден долар пати! Двесте милиони и еден долар два! Двесте милиони и еден долар три...
  Жената во превез рече:
  - Петстотини милиони долари!
  Во ходникот се зафати татнеж. Жените почнаа да масираат меѓу нозете и поенергично да користат вибратори.
  Славка одеднаш виде дека неговото машко совршенство почна да стивнува. Предолго е во вознемирена состоЌба. И тогаш изгоре.
  И татнежот на разочарува®е ги зафати трибините меѓу похотливите жени.
  Службеникот го подигна неЌзиниот чекан и почна да пее, разголуваЌ«и ги бисерните заби:
  - Петстотини милиони долари пати! Петстотини милиони долари два! Петстотини милиони долари три!
  Имаше тешка пауза, а стЌуардот обЌави:
  - Млад жиголо, осумнаесет годишен ВЌачеслав Колобков, продаден е на госпоѓа во превез за петстотини милиони долари!
  Жената кимна со главата.
  - Ќе ти префрлам пари од сметката! И сега тоЌ «е биде моЌ, цела но«!
  Фрлеа превез врз Славка. И беше ставен син¤ир на силен, мускулест врат.
  Момчето со боси стапала удрило зад новата  убовница.
  Мена¤ерот забележал:
  - ТоЌ ти е роб за но«! Само не го убиваЌ или осакатуваЌ!
  Жена со превез му приЌде на младиот човек. НеЌзината рака го зеде и го грабна момчето за машко совршенство. Веднаш повторно се подигна и отече. А Славка силно поцрвене, од срам и срам.
  Жената го отвори лицето. Таа беше многу убава, ориентална, црномуреста убавица на не пове«е од дваесет и пет години. Да, таа навистина беше многу убава, иако на неЌзиното лице немаше траги од козметика.
  Славка замати:
  - Да, вие самите можете да добиете пари за но«!
  Жената кимна со главата.
  - Знам! Подоцна «е ти кажам зошто ти издвоив толку дива сума! До тогаш, аЌде да одиме во соба! Времето е кратко и сакам да уживам во  убовта за последен пат во животот!
  Момчето беше изненадено
  - Зошто последниот?
  Жената одговорила:
  - Затоа што Ќас, принцезата Есмигул, бев осудена на смрт за пре уба! И задутре во зори «е ми Ќа отсечат главата!
  Славка предложи:
  Значи треба да бегате!
  Принцезата одговори со воздишка:
  - Се заколнав во Алах дека нема да бегам! Затоа, пред неговата смрт, моЌот сопруг ми Ќа даде своЌата сметка, и ми дозволи да правам и купам се што сакам овие денови!
  Слава се насмеа:
  "Па затоа си толку дарежлив! Нема смисла да се штеди!
  Таа кимна со главата и одговори:
  - Ако ме служиш добро, а ми се допаѓа, «е ти купам цела палата, Ќахта и што сакаш, цела флота автомобили! Затоа обидете се!
  Младиот човек кимна со главата.
  - Подготвен сум и мило ми е да ве услужам!
  Тука влегле во посебна, луксузна соба. Жената остана сама со него. Благодатно се соблече, откриваЌ«и совршено убаво исончано тело. Мажественото совршенство на Славка отече така што беше подготвена да пукне.
  Голата принцеза кимна со главата.
  - ДоЌди да се истуширам со мене!
  Млад маж и млада жена влегле во ба®ата, целосно покриени со злато.
  Излеаа топли потоци. И почнаа да ги миЌат прекрасните тела.
  Жената кимна со главата.
  - Знаеш да го користиш Ќазикот!
  Славка кимна со главата.
  - Секако!
  Принцезата Есмиѓул кимна со главата.
  - Затоа работете напорно! АЌде мое убаво момче!
  Младиот човек клекна, го пикна лицето меѓу неЌзините нозе, во убаво избричениот шлиц на убавицата и почна да работи со Ќазикот, да работи несебично и со ентузиЌазам.
  Младата убава жена сладострасно стенкаше. И таа беше многу задоволна.
  И Слава се засили. Колку мачно го боли и изгоре неговото превозбудено достоинство. И тоЌ работеше и беше благословен.
  Принцезата стенкаше, а на краЌот, врескаЌ«и погласно, се затресе во силен оргазам и попушти.
  Тогаш таа самата клекна и неЌзиното лице се приближи до препоните на младиот човек. И сега со усните го прегрна возбудениот, врел, приЌатно мирисен кур, млад и убав пастув. И таа почна да работи со своЌот Ќазик.
  Варблер насилно се натерал да не го фрла семето уште. Нека една жена ужива во процесот на лиже®е, мазна, слатка, апетитна, глава на машкото совршенство, наЌубавиот и убав млад човек во Москва.
  И принцезата полуде, работеЌ«и со член, Ќазик и усни. Тоа беше едноставно невероЌатно убаво и убаво за неа.
  Варблер, конечно, сепак не можеше да се воздржи и заврши. Исфрли бурно, слатко луто, младешко семе. Принцезата лакомо Ќа лижеше со Ќазикот, не дозволуваЌ«и да пропушти ниту една капка. И тогаш таа нареди:
  - И сега аЌде во поза на врана! єас «е те излижам и ти мене!
  Слава кимна со главата во знак на согласност. Неговиот Ќазик повторно почна вешто и енергично да го масира клиторисот на принцезата. Додека Ќазикот и усните на една млада, убава жена повторно беа принудени да отечат и да се загреат, младиот, еластичен член на мускулесто и многу убаво и вешто жиголо!
  
  КРАЛИЦАТА И ГОСОТ РОБ.
  АНОТАЦИєА
  Една млада девоЌка од нашето време, прво станува кралица. Но, за прекумерна суровост, боговите Ќа претвораат во боса робинка. Сепак, една млада жена е ослободена од ропството од ¤у¤и®а и започнуваат супер авантури.
  . ПОГЛАВєЕ 1
  Агрипина Ќа виде свечената церемониЌа. Како таа да се искачи на престолот и да седне на престол обложен со накит. А на главата и е поставена круна начичкана со Ўвезди. И сите претседатели, монарси и други владетели на светот клекнуваат и Ќа фалат.
  И поздравот се занесува во небото, а топовите биЌат. И сè свети. А таа сега е царица на планетата ЗемЌа. И ѝ се пеат фанфари, и свират оркестри. А престолската соба во коЌа таа седи е педесет пати поголема од стадионот Лужники. И тоЌ има цела воЌска. ИлЌадници убави девоЌки во кратки здолништа, со голи нозе, со митралези зад грб, Ќа поздравуваат и пеат:
  Ти си голема божица
  Царот на сите луѓе...
  безграничен елемент,
  УбиЌ ги сите твои неприЌатели!
  Агрипина ги разголи забите и рика:
  Ги намалив неприЌателите на тангента
  Толку брзо ги удрив...
  Сè излегува одлично
  єас сум кралица, не ги познавам сите гледачи!
  После тоа и била донесена првата жртва. Тоа беше Павлуша, згодна, светла коса, мускулеста тинеЌ¤ерка од околу четиринаесет години. ТоЌ е само во црвени га«и за капе®е и со лисици на рацете и нозете. Момчето го удирале со камшици и го ставиле на колена.
  Агрипина зеде тежок камшик од бодликава жица во раката и Ќа удираше Павлуша. Момчето врескало од страшна болка. А една млада, силна, мускулеста жена продолжи да го камшикува и пееше, разголуваЌ«и ги забите:
  - Моите момчи®а, моето бебе,
  Во овоЌ час не спиете
  И «е добиете видливи шиши®а,
  Камшик по грбот!
  А мо«ната жена го тепаше момчето. И така што кожата пукна и крвта течеше во поток. И Павлуша врескаше од неподносливо страда®е.
  Одеднаш се слушна страшен татнеж. Палатата се урна, а Ўидовите се срушиЌа. И пред неа се поЌави огромен, блескав ангел со два меча.
  Громогласен глас рече:
  - Ти, светска царица, ги помина сите граници! За ова «е бидете казнети. Семо«ниот Бог «е ти Ќа одземе сета сила, а онаа што се возвишува «е Ќа направи понижена.
  Удри гром. Палатата Ќа нема, и сите слуги, и шефовите на држави исто така.
  А Агрипина, наместо раскошни наметки и круна, испадна полугол роб во окови. На неЌзините боси нозе и раце имаше тешки, челични син¤ири. Телото беше речиси голо - само една Ќама.
  И таа беше окована заедно со други речиси голи робинки. А неЌзините голи, силни стапала го изгореа врелиот песок на пустината.
  Агрипина, мо«на, многу мускулеста жена, со крената глава, и самата стана роб. И злото на надгледникот падна врз неЌзиниот врежан грб.
  И свиркаше камшикот. Надгледникот не бил ни човек. Ова е огромна, бушава мечка и со многу гадна и грда кригла. Седна на камила и со сета сила и нанесе удари на поранешната светска царица.
  Агрипина имаше болки и стенкаше. Се сети како, по апсе®ето, Ќа одведоа во просториЌата за претрес. Ме принудиЌа да Ќа соблечам целата облека и почнаа да го прегледуваат силното, женско тело. Тоа го направиЌа неколку жени во бели мантили. Како да е ова болница, не затвор, и не шмон, туку лекарски преглед.
  Потоа наредиле да се клечат пред огледало и осветлени со рефлектори. Агрипина сквотот, се разбира, е лесен. Но, неприЌатно е кога неколку жени во бели мантили «е ве погледнат со нетрпение. Тие се восхитуваат на силните, врежани мускули, посоодветни за маж отколку за девоЌка, кои толку многу се тркалаат при движе®е.
  И нивните очи се похотливи. Агрипина има тело на многу силна младост со мускули, а не девоЌка, иако кожата е мазна, чиста, развиени гради и широки колкови. Но, рамениците се широки.
  Агрипина клекнува, но сите не и даваат заповед да застане. Таа ве«е почна да се пот, а неЌзината исончана кожа блескаше, поради што уште пове«е личи на статуа на античка, грчка божица воин.
  Конечно и здосади да Ќа голтаат со очите. А управителката во униформа нареди да застане на плоштад и да и Ќа стави брадата во посебна вдлабнатина. После тоа, пркосно ги соблече тенките гумени ракавици и, стегаЌ«и Ќа за брадата, со прстите стигна до устата на Агрипина.
  И тие се неизмиени, испотени. И се качи за образите и под Ќазикот. Агрипина се налути и, оттурнуваЌ«и Ќа, заркна:
  - Облечи ракавици, кучко! Ќе заразиш!
  После тоа некако се засрамила, а потрагата била прекината. Фотографирана, сепак, гола, така што тетоважите беа видливи. Ги тркалаа не само прстите, туку и голите стапала. Па дури и го просветлиле стомакот со рендген, очигледно сомневаЌ«и се дека таму може да има дрога.
  После тоа ме однесоа на туш. Дури и дадоа сапун, а потоа и крпа. Следуваше униформата.
  Агрипина не се плашеше особено од затвор. Напротив, таа беше сигурна дека «е биде наЌважна и наЌкул.
  Но, во «елиЌата беше малку гужва, имаше дванаесет девоЌки и мирисаше на кофи.
  Таа веднаш ги изгради и ги натера да се исчистат. Потоа ме замоли да го поправам тоалетот. И Ќа слушаа.
  Агрипина беше кул дури и во истражниот затвор. И таа можеше да ме натера да се покорувам.
  Но, сега околу неа има дваесетина девоЌки во син¤ири и цела чета орки со камшици.
  И овие мечки почнаа жестоко да Ќа тепаат Агрипина. И беше толку болно што дури и оваа хероЌска жена завиваше од страда®е и бараше милост. Всушност, тоа беше некако кошмар. Потоа и го врзале со син¤ири и вратот, што е сосема неподносливо.
  Агрипина се движеше по песокот. И неЌзиното расположение беше минорно. Таа е претепана и изгребана, покриена со крвави дамки. И оковите Ўвечкаат, а металот блеска.
  Агрипина тивко гази. Песокот е жежок и боли боси нозе. Иако сè уште нема ништо - нозете и се набиени за време на тепачки и тренинзи. А што е со робинките. Многумина од нив не секогаш оделе боси, а табаните не им се толку груби. И гори толку силно што се поЌавуваат дури и плускавци.
  Една млада жена оди и размислува со ужас: таа е во окови и робинка, на чиЌ грб одвреме-навреме паѓа камшик. Но, наскоро таа «е подигне бунт и «е Ќа преземе власта над оваа планета.
  Мо«на, мускулеста дама го привлекува вниманието на орките. И одвреме-навреме Ќа удираат со камшик или бодликава жица.
  Агрипина возврати:
  - Слаб ритам!
  И во тоЌ момент се се смени. Поточно, остри, калени стрели летаа кон орките од зад дината. Удираа бушави мечки, излегоа од очите и шиеЌа низ препоните и градите.
  Агрипина го зеде и побрза, тропаЌ«и со син¤ири, кон оркот. Таа му Ќа прободе главата со син¤ир.
  И таа пееше:
  - єас сум како ѓавол ѓавол! Ќе го уништам главниот град!
  Џу¤и®ата скокнаа од заседата на преживеаните орки. Тие беа претставници на овоЌ гламурозен народ, на мали и грациозни еднорози.
  Орките беа брзо заклани и исечени. После тоа, девоЌките почнале да се ослободуваат од син¤ирите. Исто така, со помош на магиЌата на волшебните стапчи®а, Агрипина исто така беше одврзана.
  Младата жена стана слободна. И мо«ен, со туберкули на мускулите.
  После тоа, таа имаше цел тим од девоЌки. И сега убавите воини ги удираат своите голи, издлабени стапала во пустината.
  Агрипина потпевнуваше, разголуваЌ«и ги забите:
  Патеката тече по кривината,
  ДевоЌки со боси нозе...
  Уморни од бубачки за да го скршат злото,
  Сакам да Ќа задевам моЌата сре«а!
  ДевоЌките исто така беа многу агресивни и борбени. Сакаа да пеат и да скокаат. А нивните нозе, всушност, се грациозни, иако се исцрпени, соборени, дупнати.
  Еве тим што маршира. И со нив ¤у¤и®а на еднорози, и со лакови.
  Агрипина чувствува сила во себе и пее:
   Од времето на Спартак - оваа вера живее,
  Дека никогаш не треба да има робови на светот!
  Ако господарот е дрзок - го грее стомакот со шпорет,
  А селанецот се смрзна на студ - веруваЌ не е судбина!
  
  Русинот Спартак - ни извади меч,
  А зад него без краЌ се издигна реката на угнетените...
  Ако си маж - честа е поскапоцена од животот,
  Ако сакате животот да тече во сре«ата на светот!
  
  Стенка Разин сакаше да го исправи логорот на робовите,
  За да има волЌа, секоЌ може да се снаоѓа ...
  И луѓето како него не можеа да прифатат срам,
  А зад нив народот - имаше неброена воЌска!
  
  Маче®е, багаж и кол - аргументите на кралевите,
  Сите сакаат да зграпчат сè со векови!
  Но, слободата, веруваЌте ми, е една милЌа леб и мед,
  И таков сон ни гори во срцата долго време!
  
  ДоЌде гром - октомври, а сега нашата мо«,
  ЗемЌата гори, многу крв и болка!
  Но, Исус нема да Ќа пушти вистинската бездна во пеколот,
  ОноЌ што е жестоко камшикуван «е биде сре«ен во доброто!
  
  Ленин Ќа отвори вратата, Сталин храбро води,
  Со секоЌ чекор сме се поблиску до светата цел!
  Но доЌде сатаната, четириесет и првата зла година,
  И сега нашата крв како поток повра«а од вена!
  
  Ние сме земЌа со вас; нашата чест е вашиот живот,
  Никогаш не ги ставаЌте на колена руските народи!
  Држете се до РусиЌа, борете се за татковината,
  Ова е смислата и солта на храброста на генерациите!
  
  Фирерот е грд труп, добро, а Рус е ¤ин,
  И Чечен со Узбекистан и Русин се обединети!
  Комунизмот е монолит, идеал за душата,
  И полковите на противниците се скршени во колач!
  
  Космосот ги повикува младите - рогот поканливо труби,
  Ќе има нова граница, надвор од Марс!
  Градиме комунизам - Ќа укинаа руб ата,
  Не е важно државЌанството!
  
  Целиот универзум, веруваЌте, сега «е стане црвен,
  Ќе има порти на раЌот - црвени Ўвезди.
  Човекот е брат на другите - во минатото бесен Ўвер,
  А  убовта, убавината се пее во чисти химни!
  
  Затоа, не штедете Ќа вашата бесчувствителност и мрзеливост,
  За нашата татковина, бореЌ«и се како сокол!
  А вие борци работите и но«е и де®е,
  Што «е цветаше раЌската градина и «е даде сладок сок!
  Агрипина пееше заедно со своЌата боса екипа. И одеднаш се фати себеси како мисли дека изгледа дека е за комунизмот. Па, Агрипина не знаеше советско време: таа беше премногу млада. Наскоро таа има триесет и седум години, а сега е 2023 година. Значи, што може да се сети на советската мо«? Ова е легенда, во неЌзините очи и ум. Агрипина, како што велат, е дете на своето време. И, се разбира, не ги слушнав наЌдобрите критики за советско време. Како, и всушност, дури и такво нешто како банани беше во недостиг. Да, и бонбони, и гуми за ¤вака®е, исто така. А фармерките беа ретки. И под Горбачов, дури и горчливата вотка и цигари исчезнаа од полиците. Долги редици, купони, картички, празни продавници, тотален недостиг - вака луѓето се се«аваат на советските времи®а.
  И никоЌ не ги сакаше назад. Во секоЌ случаЌ, во Москва комунистите собраа незначителен процент од гласовите и во тешките деведесетти. Но, Агрипина беше многу богата, и секако за капитализмот. Па, зошто таа одеднаш почна да пее за левичарските идеи?
  Младата жена се удрила со тупаница во брадата и шушкала:
  Нашиот цар, избраниот на небото,
  Нашиот крал е како сенишен демон...
  Нашиот крал, гласник на судбината
  Нашиот крал сте само вие!
  Луцифер! Луцифер! Луцифер! Луцифер!
  Агрипина го зеде со дива радост и пееше:
  - Ти си големиот Луцифер, фрли зрак на светлината,
  И светиот меч на воЌната - пресечете Ќа таЌната!
  И повторно девоЌката, поточно, возрасна и искусна жена, почна да пее;
  Нашиот цар, небесниот гласник,
  Нашиот крал е како дух-демон.
  Нашиот крал, избран по судбина,
  Нашиот крал сте само вие!
  Луцифер! Луцифер! Луцифер! Луцифер!
  Така пееше воинот и газеше во пустината. И неЌзиното расположение беше високо. Зошто да е малолетен.
  Но, тука повторно се гледаат немирите. Џу¤и®ата добиЌа сигнал за приближува®ето на орките. И наредени во полукруг. Половина од Ќавачите беа ¤у¤и®а. Убави девоЌки, речиси голи, но покриени со скапоцен накит.
  Тие беа очигледно подготвени за смртоносна битка.
  Агрипина Ќа удираше голата, силна нога. И во неЌзините раце се поЌави тежок лак. Голема што може да собере многу стрели.
  ДевоЌката, поточно жената-хероЌ пееше:
  Од крвопиЌците летаа облаци,
  Пеколот избувна од ЗемЌата недалеку!
  ЗмиЌата лази по панзвале, штракачкото копиле,
  Облаците осветлени со крв!
  
  Брановите пламнат, прскаат како пеколна бура,
  И тоЌ «е сретне воЌска од наЌхрабрите смели!
  Ќе ги заштитиме убавите убави жени
  Ќе бидеме достоЌни за подвизи на нашите татковци!
  
  ЗемЌо моЌа, колку болно стенкаше,
  Противникот оставил сто рани од траги!
  Но, аЌде да ги фрлиме орките, веднаш се симнуваме од пиедесталот,
  Поморот од залудни години нема да трае долго!
  
  А смртта ве«е белее зад облаците,
  Но, нашите мисли се растргнати до небо!
  АЌде да ги уништиме во прашина озлогласените негативци,
  И кинете, знаЌте, орките на половина!
  
  Не знаеме мир и старост гние®е,
  Ние сме чеда на нашата света Татковина!
  Сè што е светло се бореше со мечки,
  Пука ние мо«ни овие корени!
  
  И дека злобната бомба експлодира со сила,
  Што ни треба пукна школка, овоЌ гром!
  Елфи борците се способни за многу,
  И врвот «е стане дното за Фирерот!
  
  Пеколот на подземЌето, пеколот се разгоре,
  Ползи по рокадата со предаторска муцка "Тигар"!
  И сиот замор ни одлета во миг,
  Времето за забавни игри заврши!
  
  Граната на рака, смртоносно фрла®е,
  Еве го "Тигарот" во муцката цврсто примен!
  И Фирерот во боЌлерот во котларата Татар,
  За да не им го откриеме светот на ¤у¤и®ата!
  
  Мечката се тресе од бесните одбоЌки,
  Еве знаме што се вее над РаЌхстагот на ¤у¤и®ата!
  И сонцето пламна над татковината,
  На краЌот на краиштата, раЌхот Орк падна во прашина и пепел!
  Агрипина пееше, а другите робинки ги кренаа, а ¤у¤и®ата. Сè изгледаше одлично и едноставно невероЌатно.
  А робинките имаа лакови во рацете, а двоЌката имаше дури и самострели. И тие го повлекоа конецот и почнаа да гаѓаат стрели. Тие се тркаа во лак и ги прободеа орките што напредуваа.
  Овие Ўверови, бушави и смрдливи, се втурнаа во битка со див и бесен бес.
  Ова навистина беше битка. Џу¤и®ата, речиси голи, пукаа од нивните лакови. А машките ¤у¤и®а користеле помо«ни и смртоносни самострели.
  Со голема сила фрлаа завртки. Што преде и ги прободе орките што се искачуваа до бура. И им зададе кршечки удари.
  Еден од ¤у¤и®ата, облечен во круна со скапоцени каме®а, извикал:
  - Во светата воЌна «е биде нашата победа! Елфско знаме напред - слава на паднатите херои!
  И така испука голема стрела, влечеЌ«и Ќа конецот со гола нога.
  И повторно, додека рика:
  - Ништо нема да не спречи! НикоЌ нема да не победи!
  А ¤у¤и®ата заедно со робинките ги гаѓаа орките со стрели. И ги наполни темелно. Тоа беше нивната многу агресивна панорама на борбите.
  Воините се покажаа само супер, демонстрираЌ«и феноменална и неразбирлива сила.
  Потоа повторно песните на гламурозните и многу разиграни луѓе.
  Нема ништо посигурно од паричка
  Таа навистина блеска без лага!
  Всушност, дублонот е владетел на светот,
  Неговата поддршка е силен меч и штит!
  
  Во него се криЌат паганските богови,
  Како сонце, златно блескаво лице...
  Иако сè уште има бандити-паразити,
  КоЌ тргна во пазаре®ето на душата!
  
  Монета, ова е идол и архангел,
  ТоЌ е спасител, уништувач на сите.
  Без злато, изнаЌмениот дамаск пропаѓа,
  Без пари, успехот нема да доЌде во битка!
  
  Но, што сакаш, човечко срце,
  Лов да ти купам бесмртност...
  Лакомо да Ќа отвориш вратата на блаженството,
  Да се исткае нишка од векови живот!
  
  Но, дали може и тоа да го добие дублон?
  Дали златниот круг е способен да сонува?
  За да не доЌде старецот со режа со поздрав,
  И тоЌ не стави печат на челото во мртовечницата!
  
  Иако на паричката и треба многу сре«а,
  Да ни дозволи да се препуштиме на гревот!
  Но, човекот нема мо« над страста,
  Него девоЌки, како просо до петел!
  
  ТоЌ сака многу да доЌде до стомакот,
  єадете фазани, килограми ананас.
  Иако не можете да Ќадете до гроб,
  Дури и ако сте екстремно кул со пари!
  
  А ковчегот, дури и чини премногу,
  Затоа што има место за кралеви!
  На краЌот на краиштата, ангел «е нацрта нула во форма,
  Удар во чело и стап во мозокот!
  Воините, се разбира, не се инфериорни во битката. И кога орките, претрпуваЌ«и големи загуби, се пробиЌа до далечината на битката, убавините ги лансираа своите мечеви.
  Албина се насмевна. Веднаш во неЌзините раце се поЌавиЌа два меча. Таа ги замавна наоколу, Ќа сврте ветерницата, отсече неколку глави орки и шушкаше:
  - Налетавте на погрешен!
  И после тоа, таа го зеде со гола пета и го клоцна генералот на орк во брадата. Се урна како вре«а со песок. И му паднаа забите од скршената вилица. И сето тоа изгледаше толку убаво и кул. Дека девоЌките пееЌа во хор со огромен ентузиЌазам:
  Ве молам, Господи, денот да не згасне,
  Така што погледот на девоЌката е вечно млад!
  Така што нашиот витез се издигнува над карпите,
  Така што покривката на езерата е почиста од кристалот!
  
  Колку убав свет создаде Господ
  Во него Ќаделе сребро, а Ќаворот е рубин!
  Барам девоЌка, божЌи идеал -
  За да го направите ова, тоЌ ги сецкаше неприЌателите во битки!
  
  Што е толку тешко во срцето на еден млад човек?
  Што сака да наЌде на овоЌ свет?
  Па, зошто е скршено веслото?
  Како да решите плетка од големи проблеми?
  
  И Ќас сакам, Боже, да бидам сре«ен,
  НаЌдете го вашиот небесен сон!
  За сре«ата да не Ќа прекине нишката,
  Да се донесе под патеката, баласт-линиЌа!
  
  Но, што да барам по мерка без  убов,
  Што може да биде поскапо за една девоЌка?
  Тешко е да се изгради сре«а на крв,
  На него може да се плива само во пеколот на пеколот!
  
  Разделбата за мене е тортура
  ВоЌната е сепак кошмар!
  Еве стапало во стреата, оседла ко®,
  Иако злобниот орк на ¤елатот му донесе секира!
  
  Ги земаат нашите «ерки во целост,
  Ги мачат и им ги палат телата со оган!
  Но, ние «е му нанесеме пораз на Фирерот,
  ЗнаЌте дека нашиот Елф никогаш не умре!
  
  АЌде да играме свадба, по зла воЌна,
  Тогаш децата «е се смеат!
  Сите тие ми се крвни сродници,
  На лов сум, «е има дебел дивеч!
  
  И дабот, како смарагд, неговите зеленило,
  Рече дека момчето завршило одлична работа!
  Совеста нека биде чиста како кристал,
  И само во плус «е има броЌки во салдо!
  Ова се пеЌачките овде, овие прекрасни и уникатни девоЌки. Кои, ако ве«е почнаа да се борат, тогаш бушавите мечки не можеа да им одолеат.
  Агрипина, разголуваЌ«и го лицето, шушкаше, отсекуваЌ«и уште неколку глави орки со своите мечеви:
  - Можам се, а вие «е видите!
  Потоа таа го преместила босот во препоните на офицер, една од агресивните и бушави мечки. И таа навистина ги зеде и ги оттргна неговите топки. Тоа навистина беше девоЌка - Супермен.
  И против таквите, вероЌатно, секоЌа армиЌа крзнени мечки «е биде немо«на.
  Агрипина се насмевна и ги пикна прстите во устата. И дуваше со сета сила. Имаше ужасен, агресивен звук на струга®е. Тоа беше како да го одраа од воздух.
  И неколку стотици огромни мршоЌадци кои кружеа над боЌното поле добиЌа срцев удар и паднаа како град. И нивните остри клунови почнаа да ги пробиваат черепите на орките што лазеа и да ги расцепуваат коските. И, буквално, нокаутира®е на мозоци.
  Агрипина изведе техника на пеперутка со своите мечеви, отсече неколку глави на овие мечки од голема банда и рикаше:
  - єас сум кул, сè ми е предмет,
  єасно е, Ќасно е!
  И целата земЌа трепери,
  Скршете ги со гола пета!
  После тоа, орките, не можеЌ«и да издржат, се претвориле во лет на големо. ДевоЌки и ¤у¤и®а побрзаа да ги гонат, а во исто време, изведуваЌ«и борбена и агресивна песна;
  Кошмарот секогаш доаѓа како змиЌа
  Не го очекувате, но тоЌ лази на вратата!
  Вие сте сре«но, великодушно добро нахрането семеЌство,
  Не знаете дека луѓето се животни!
  Овде започна рациЌата на засилената орда,
  Татарите нè опсипуваат со стрели!
  Но, ние сме родени за храбар подвиг,
  И «е издржиме тешки удари!
  
  НикоЌ не знае дали е добриот Бог
  Така човекот постапил суров!
  Смртта тропа на прагот -
  И Веселвул ги закачи роговите од огнот!
  
  Да, ова се антички времи®а,
  Во коЌа станавме толку кул!
  На краЌот на краиштата, тоа не беше моЌот сон,
  Не отидовме на ова, низ планините-далечни!
  
  Но, ако сте во пеколот
  Наместо тоа, во светот на болката, ропството, битката!
  Сè уште се надевам
  Нека твоето срце чука со сите ритми!
  
  Но, испитува®а, ова е нашиот син¤ир,
  Што нема да дозволи мислите да бидат лесни!
  И ако е потребно, мора да издржиме,
  И ако викате, тогаш со сета сила на белите дробови!
  
  Поет, тоЌ е текстописец и никаквец,
  Но, не на жешко боЌно поле!
  Ќе умрат гнасните неприЌатели на татковината,
  Ќе бидат погребани брзо и бесплатно!
  
  Сега земи го, отфрли го поклонот кон Христос,
  Прекрстете се, бакнуваЌ«и ги иконите!
  Верувам дека на луѓето «е им Ќа кажам вистината,
  Како награда, Господ «е даде многу особености!
  
  Дарт ВеЌдер против Сатаната
  Воен брод на Дарт ВеЌдер, коЌ изгледаше како огромно железо, се приближуваше до планетата ЗемЌа. Зад него се движеа други бродови кои носеа смрт во галаксиЌата и невероЌатните темели на универзумот од еден анти-свет во друг. Аголна, вселенска империЌа Сит. А до нив, рационализирани, слични на грабливите пирани - тоталитарниот Стелзанат надвор од образованието.
  Двометарски силе¤иЌа со маска, со широки раме®а и големи рогови на шлемот жестоко рикаше:
  Не можете да се извлечете Лук СкаЌвокер! Или сме ти или Ќас, но на дваЌцата немаме место во галаксиЌата!
  Не инфериорен во однос на Дарт ВеЌдер по висина и ширина на рамената, заоблената и атлетска Лира Велимара активно Ќа тресеше неЌзината прекрасна биста. Борбениот костим на девоЌката-генерал беше апсолутно проЎирен и не криеше ниту една линиЌа, неЌзиното мускулесто, женско тело. НеЌзината бронзена кожа беше беспрекорна, а неЌзините брадавици блескаа како рубини во центарот на вниманието.
  Дарт ВеЌдер лакомо Ќа погледна убавицата. Генералот со две Ўвезди на Сталзан (вселенска империЌа толку крвожедна и склона да освоЌува што црната мо« на Сит е невино бебе наспроти неговата позадина!), Изгледаше пркосно секси.
  Но, што може тоЌ, несре«ен инвалид? Користете кибернетичка протеза?
  Лира, пресретнуваЌ«и ги неговите мисли, обЌави со триумфален тон:
  - Не очаЌуваЌ, приЌателе... На ЗемЌата постои прстенот на Соломон, коЌ има толку мо«на магиЌа што наспроти неговата позадина, мо«та на Лук СкаЌвокер е само грмушка од чад од цигари!
  Дарт ВеЌдер насилно испушта воздух од под маската, шушкал:
  - Дали «е можам да си добиЌам вистинско, живо тело?
  Лира, со неЌзините топчи®а од мускули кои славно се тркалаат под неЌзината бронзена кожа, низ смеа рече:
  - Џин и ифрит можат се! Ова е мо« над универзумот!
  Дарт ВеЌдер пееше без мелодиЌа:
  - Да, несре«ниот универзум висеше,
  БезброЌ мрак на зли гении!
  Омразениот прстен на Соломон -
  Лансиран и исечете Ќа главата!
  
  Но, знаЌте дека ВеЌдер сигурно не е пион,
  И не вечно да одиме под Ќаремот ...
  Ги претвора злите неприЌатели во огнени жици,
  Ќе стане владетел на световите!
  Лира танцуваше како одговор и со своЌот грациозен, долг и остар прст покажа кон сината топка:
  - Тоа е ЗемЌата!
  Убавата спортистка гласно пееше:
  - ЗемЌата е во отворот, земЌата е во отворот, ЗемЌата се гледа во отворот... Ги насочивме минувачите, Ќа измеривме далечината, а ку«ата на човекот «е Ќа изгориме до темел!
  Меѓутоа, вонземЌаните прерано се радувале. Веста дека се поЌавиЌа десетици големи воени бродови, кои излегоа од темнината на вселената во земЌината орбита, предизвика наЌсилна паника меѓу сите стравови и влади на сината планета. ВонземЌани Ўвезди со илЌадници борбени оружЌа, многу емитери оставиЌа неодолив впечаток каЌ луѓето.
  Педесет бродови - дваесет и пет царски и дваесет и пет Стелзанат.
  Пеколна мо« над ЗемЌата... И поради некоЌа причина луѓето навистина не веруваа дека вонземЌаните дошле во мир.
  Лира Велимара му предложи на Дарт ВеЌдер:
  - Да прочитам апел до земЌоземЌаните!
  Црниот Господ беше огорчен на овоЌ пасус:
  - А зошто ти? Имаме ист броЌ на бродови!
  Убавата девоЌка го затресе мо«ниот, нахакан врат и се кикоте:
  - Да, кога «е го видат твоето лице, се плашат ...
  Дарт ВеЌдер заглушуваше, гласот му се гуши како тигри во Ќамка:
  - И ние мора да ги преплашиме земните! Веднаш нека ги кренат шепите!
  Лира Велимара, коЌа ве«е имаше искуство да Ќа уништи и освои планетата ЗемЌа, со насмевка забележа:
  - Време е, време е, на радио - проговори БоЌарски ... Со своЌот пиЌан глас - го исплаши целиот свет!
  Црниот господар побрза кон холограмот, обидуваЌ«и се да го зграпчи контролниот скенер. Лира го зграпчи Дарт со прстите на неЌзините разиграни нозе, зад маската и го фрли насилникот. Борбениот костум на ВеЌдер гласно грмна и избувнаа искри.
  А бронзената харпиЌа Лира пукна од смее®е:
  - Нели, дурк, знаеш дека прво треба да се пропушти госпоѓата!
  Хиперионските оружЌа на империЌата Сталзанат го ослободиЌа своЌот вжештен оган врз сателитите и другите човечки отпадни производи кои се вртат во земЌината орбита.
  А потоа се поЌави и самата Лира Велимара. Се поЌави веднаш на сите екрани, дури и исклучени телевизори и компЌутерски монитори. Таа се поЌави гола и убава, со четири кибернетски шноли во косата, исфрлаЌ«и шарм и магиЌа за уништува®е. Вистинско божество во универзумот на бруталната сила!
  СЌаЌната виксина почна да квичи со чврчоре®е на славеЌот:
  - ЗемЌани! Нема да го освоиме вашиот мизерен мал свет. Премногу сте од нас за да Ќа мерите империЌата со голем гарнизон. Сафирот, топазот и смарагдните очи на девоЌчето бесно блеснаа, па дури и пламеа како хиперласерски зраци. И гласот стана многу постуден. - ТривиЌално «е ве растераме во кваркови, а со помош на хипермагогравитатор «е ги испратиме вашите души во подземЌето, на вечни пеколни маки!
  Звучеше страшно, но фактот што такво ѓубре го пренесе гола, и многу апетитна жена, предизвика не толку ужас колку смеа!
  Во тоЌ момент се поЌави застрашувачко лице во црна маска и како татнеж низ хипертитаниумските жабри:
  - Накратко, даЌ ни го соломоновиот прстен пред целосно да те уништиме!
  Лира ги затресе исончаните гради, шушкаЌ«и:
  - Уништено многу болно!
  Дарт ВеЌдер додаде, тресеЌ«и Ќа тупаницата во коЌа мечот што трепереше со црвено светло беше цврсто стегнат:
  - И ние кастрираме без анестезиЌа!
  КоЌ на планетата ЗемЌа се смееше, коЌ плачеше и коЌ почна да има нервни колики. И само една личност на синиот сублунар почувствува вистинска радост во себе. Турскиот претседател Ердоган полека се приближи до огледалото. И си го покажа колачето. Се восхитував на пенливото камче, толку хармонично украсено со показалецот од десната рака.
  Наследникот на отоманските султани извика:
  - Дали го сакаш прстенот на Соломон? Зошто да не дадете германски вигвам да се подигне?
  Дарт ВеЌдер, гледаЌ«и низ холографските снимки премногу веселата реакциЌа на ЗемЌаните, шушкал:
  - Неопходно е да им се обЌави ултиматум на луѓето!
  Лира Велимар го извела Зенки блескаЌ«и со сите бои на виножитото:
  - А што е ова?
  Дарт ВеЌдер, со триумфален тон во очите без дно, обЌасни:
  - Тоа е меѓународен збор. Загарантирано уништува®е!
  Лира се кикотеше и забележа искри од неЌзините долги, моноатомски изострени нокти:
  - О момци! Само месото може да се уништи... А Magogravity - «е биде уште поладно!
  Дарт ВеЌдер, со нова, невероЌатна мо«, ги вклучи сите емитери на gravomag. И почна заглушувачки да Ќа турка белугата.
  И каков глас имаше црниот господар, дури и оклопот беше бело-жежок:
  - Ултиматум! Ултиматум! Ќе те избришам во уништувач!
  Лира Велимара Ќа заниша своЌата величествена биста и ги искриви луксузните колкови. Во исто време, таа врескаше, се«аваЌ«и се на земниот фолклор:
  - Руска мафиЌа, ти роди смрт! Вотка со водород - уништен член на мажи! И ние имаме космичка мо« на СабантуЌа!
  И воините на големиот Стелзанат «е пеат:
  - Ние не сме мизерни инсекти - супернин¤а желки ... Топови - ушите на Чебурашка - «е ги запалиме сите како блотер!
  Вселенските вонземЌани поставиЌа ултиматум, но без ефект. И тогаш Лира Велимара предложи:
  - И аЌде да го направиме тоа на кул начин ... Да го треснаме BASIC?
  Дарт ВеЌдер, и покраЌ сета негова глупост - што можеш да земеш од мозокот, без хиперплазматично полне®е, мрмореше:
  - Дали е тоа кога се водат агресивни преговори со помош на светилник?
  Лира намигна, со боса нога го оттурна карираното куче со ко®ска глава. Мешавина од шаховска табла, ко® и крокодил чкрипеа и огорчено го вртеа врвот. ДевоЌката-генерал Ќа заглави ногата така што врелата ултраплазма ѝ Ќа скокоткаше голата пета и рикаше тресеЌ«и Ќа неЌзината седумбоЌна глава:
  - Не убав! Наместо светлосна сабЌа, «е фрлиме термокварк бомба!
  Дарт ВеЌдер го извади своЌот долг, змиски клониран Ќазик и го помина по солените рабови на маската. И искрено квичи како скршен мотор со внатрешно согорува®е:
  - Ги сакам бомбите со термокварк, а уште пове«е термопреонските бомби!
  Лира каприциозно се гримаса, повторно мрдна со стапалото, овоЌ пат кон мачката покриена со лисЌа од коприва:
  - Не знаеш да готвиш со преон!
  Црниот господар логично одговори:
  - Ако не знаеш како «е те научиме, ако не сакаш «е те тераме!
  Лира Ќа затресе вилицата на своЌот воЌник со кан¤и.
  - Хиперплазматска ерупциЌа! Еден термокварк проектил!
  Од широката цевка на гравитациониот пиштол, мрзливо се разгоре син бран. Мала ракета, со големина на лубеница со обична големина, се упатила кон површината на планетата ЗемЌа.
  Лирата на Велимара скокна како вилинско ко®че, а со неа и неколку голи воини на Стелзанат.
  Дарт ВеЌдер Ќа наежи маската со глупава насмевка.
  - И што «е се случи сега?
  Но, снимката од уништува®е не е ни видлива за радарите - брзината над брзината на емитираната фотонска Ўвезда од летот!
  Владимир Путин немал време да дознае за нападот. Понекогаш незнае®ето е последниот чин на БожЌата милост.
  Хиперплазматската геена го проголта врховниот командант на наЌмо«ната армиЌа на планетата ЗемЌа. Милиони луѓе испариле во плазма и хиперплазма пред да можат да Ќа сфатат катастрофата што се случила.
  Ливчи®а процветаа со стотици илЌади смртоносни Ќазици за уништува®е, секоЌ со своЌа уникатна ниЌанса и динамичен модел на уништува®е.
  Џиновска кафеава габа се искачи на височина од пове«е од 500 километри, а бранот на експлозиЌата, откако неколку пати Ќа обиколи земЌината топка, ги исфрли сите прозорци дури и во Соединетите држави. СЌаЌот Ќа зафати целата Ќоносфера, во сето неизмерно мноштво бои и соцвети. Од потрес на мозокот се кренаа ¤иновски бранови од цунами. Пове«е од двесте метри водна шахта ги опфати сите континенти, потопуваЌ«и десетици илЌади бродови. Електричните водови беа исклучени, градовите паднаа во темнина, само овде-онде прекинувани од огнени делови од пожари.
  Отсега на планетата ЗемЌа започна нова ера. ДоЌде часот на ЗмеЌот.
  Како одговор на демонските текови на хиперенергиЌа, прстенот на Соломон доби силен исцедок.
  Ердоган почувствува дека во него влегува мо«та на многу стотици илЌади ¤инови. Претседателот на ТурциЌа веднаш поцрвене и почна да отекува. Обичен човек со мали муста«и од бубашваби (што му дава сличност со Адолф Хитлер!), расте како лавина што се тркала по Еверест.
  Граѓанската тужба на османлискиот диктатор пукна, а мускулите почнаа да растат, како со скокови и граници. И, тука раширените раменици на Едроган се потпираа на сводот на древната султанска палата.
  Некое време, меурот што се надувуваше во ширина, сè додека, конечно, не се срушиЌа мермерните Ўидови. БроЌни турски телохранители беа расфрлани на различни правци. И полуголи робови, од харемот на османлискиот диктатор, уплашено грчеЌ«и ги голите нозе, се расфрлаа или ползеа ако немаа сре«а да бидат здробени.
  И Одроган постоЌано растеше, како суперчовек по големина. Зградите на турската престолнина Анкара се срамнети со земЌа под неговите чизми. Овде отоманскиот диктатор е ве«е повисок од Еверест. И од Ўвездените бродови на Сталзанат и империЌата на Црните Сити, неговата висока силуета е многу Ќасно видлива.
  Лира Велимара лазливо гугаше:
  - Каков огромен дечко ... ТоЌ има достоинство - вероЌатно многу!
  Дарт ВеЌдер, чукаЌ«и се на маската - па сликата на неа се замати, рапаво, кркаше:
  - Тоа е колос со глинени стапала!
  Лира пушти неколку громови од очите и гугаше:
  - И очигледно гласот треба да биде ангелски! - Проследено со намигнува®е, карактеристично за екстремно скапа проститутка. - ЗапеЌ цвет, не срами се!
  И турскиот диктатор Едроган продолжи да отекува брзо, како меур што се надува. А што е наЌопасно, во неговите раце се поЌави долг и исто така брзо растечки меч.
  Сега растот на Едроган е илЌада наутички милЌи, и ова не е граница. И колку мускулест стана турскиот диктатор - огромни мускули буквално се испакнати и се тресат - «е им позавиди секоЌ, дури и наЌзатресениот бодибилдер.
  А мечот му светка како Ўвезди што се испреплетуваат во соцветот на непобедлив благаЌник.
  А забите на претседателот на ТурциЌа се издолжуваат, претвораЌ«и се во многу остри, шилести огради на ракетниот вампир. И тазе испечениот батир почнува да мавта со своЌот ¤иновски меч.
  Лира Велимара заглушувачки вика:
  - Термокварк за полне®е на Фирерот ... Уф, на турскиот султан - оган!
  Дарт ВеЌдер го допре големиот, позлатен контролен ¤оЌстик со ракавицата и иронично зарже:
  - А зошто да не и Хиперплазма! Огнот е ве«е застарен земен израз!
  Лира Велимара како неЌзините елегантни, женски нозе, голи, розови ѓонови «е тропаат на металниот под:
  - ДаЌте Ќа термичката ерупциЌа! Антипулсарски бубачки!
  И термокварк проектили, оставаЌ«и огнена трага зад себе, и трага широка како опашка на невеста, се упатиЌа кон Едроган, отечени од голем броЌ духови и ¤инови што влегоа во него.
  Отоманскиот диктатор, чиЌа големина ве«е беше споредлива со Месечината, замавна со своЌот космички меч. И Ўвездениот брод на империЌата Сит - ракетниот крстосувач "Бабун" се скрши под страшен удар. Прскаа хиперплазматски фрагменти... И падна нешто невероЌатно и фазмогорично.
  И во исто време, тоа е сосема тривиЌално - бидеЌ«и воЌниците клонови умреа прилично прозаично. Покажува®е емоции не пове«е од биороботи. Но, нивниот командант Дедо Мраз, не како клон, беше очигледно нервозен. И се сети колку робови хатам продал таЌно. Па, сега дефинитивно го чекаше пеколот на антиуниверзумот и маките на темната страна на силата!
  Ракетите термокварк на Ердоган. СекоЌ од нив носеше енергиЌа од сто милиЌарди атомски бомби фрлени врз Хирошима. А мо«ното, мускулесто торзо на отоманскиот диктатор беше покриено со чиреви и блесоци на експлодирани ултра-нуклеарни бомби.
  Лира Велимара помина со гола нога преку грациозниот нос и чкрипи:
  - Се разбира не! Сакам вино - кутиЌа цигари Камел!
  Дарт ВеЌдер Ќа стави своЌата шепа со кан¤и на голиот мускулест грб на девоЌката и, поминуваЌ«и Ќа преку неа, запеа:
  - Трезвеноста е норма на животот!
  Лира го клекна во вилица потенциЌалниот противник на црниот господар и потпевнуваше:
  - НарачаЌте, пред се!
  И покраЌ тоа што Ердоган беше прободен со доволно обвинениЌа за да Ќа уништи Месечината, со Меркур да се подигне, отоманскиот султан стана уште поголем. Сега навистина изгледаше како огромна самовила ифрит. И неговиот меч активно бараше жртви меѓу бродовите на Стелзанат и Ситската империЌа.
  Дарт ВеЌдер, гледаЌ«и како ракетите термокварк не му нанеле ни наЌмала штета на овоЌ мастодон од баЌките, а суперласерот можеби дури и Ќа храни мо«та на Ердоган, ѝ предложи на Лира:
  - Дали «е ги споиме нашите напори?
  Голата убавица од империЌата Сталзан не го разбрала баш црниот господар:
  - Како? Ние сме толку обединети!
  ЕдваЌ покриена во бикини, генерал Астара, оваа жестока девоЌка воин понуди своЌа верзиЌа:
  "АЌде да му фрлиме термопреон!
  Дарт ВеЌдер, коЌ Ќа разбудил  убопитноста на истражувачот и научникот за темната страна на силата, рапав низ маската прашал:
  - Дали е ова оружЌе засновано на процесот на преон фузиЌа?
  Астара, наведнуваЌ«и го целото торзо од мускули и жили, ниско му се поклони на црниот господар.
  - О, да, господару! Таквата реакциЌа овозможува да се користи енергиЌа еднаква на 1000 пентатони во ракета. Или десет, ниту сто трилиони атомски бомби фрлени врз Хирошима!
  Брзиот ум на црниот господар веднаш изброи, а Дарт ВеЌдер изненадено свирна:
  - Леле! Од таква експлозиЌа, дури и планетата єупитер «е се распадне во кваркови!
  Лира Велимара поради некоЌа причина не делеше премногу таков оптимизам:
  - Планетата ЗемЌа «е изгори од таков удар. Целиот живот во Сончевиот систем «е биде уништен!
  Дарт ВеЌдер Ќа гледаше вселенската битка. Ердоган се обидуваше да го пресече воениот брод Стелзанат, коЌ изгледаше како месоЌадна пирана. ТоЌ, користеЌ«и Ќа своЌата феноменална маневрира®е, очаЌно се обидуваше да избегне пораз.
  Сепак, оружЌето со хиперион и батериите суперлагер беа целосно бескорисни против ултра-магоплазматичното месо на Ердоган. єа акумулирал енергиЌата на милиЌарди ¤инови, а брзината Ќа надминала светлината.
  Така имаше пргав армадило, исечен како колбас со нож. И во исто време огромни искри летаа стотици милЌи далеку.
  Отоманскиот диктатор заглушувачки извикал:
  - Банзаи! Ќе имате дизаЌн на ковчег!
  Дарт ВеЌдер, проценуваЌ«и Ќа далечината, со искрена загриженост забележа:
  - Ако термопреонскиот полнеж експлодира, тогаш ние самите «е бидеме разнесени како факел од пеперутки!
  Лира Велимара срамежливо му намигна на црниот господар и самоуверено рече:
  - Не плаши се, моЌ мрачен терминатор! Термопреонот има кумулативен врв!
  Лорд ВеЌдер безнадежно замавна со раката.
  - Во ред, оган! Во меѓувреме «е ги соберам сите темни страни на силата!
  Ердоган, во коЌ беа вклучени сите седумдесет и две племи®а на самовилски духови, се искачи над ЗемЌата.
  Султанот на ТурциЌа двапати го надминал диЌаметарот на Месечината во неЌзината должина и едноставно блеснал со демонска и феноменална мо«. Таквата борба сега беснее во вселената. Мечот на Ердоган полета побрзо од гром и крши френетично пукачки Ўвездени бродови.
  Дури и полу-уништувачките честички се целосно бескорисни против таквата едноставно дива мо« на гените. Огромниот уништувач на вселенската империЌа, коЌ падна во врвот на сечилото, пламна со жолто-син пламен и не остави ни фрагменти зад себе.
  Но, Лира Велимара го извади своЌот "адут" од ракавот - ракета со термопреон. Термопреонот е способен, кога е целосно ослободен, за 7 квадрилиони пати пове«е енергиЌа отколку термонуклеарна реакциЌа.
  Кумулативното полне®е на термопреон е малку послабо, но неспоредливо попрецизно го фокусира уништува®ето. И сега нивниот стомак на водечките борбени бродови е исфрлен со принцесп-плазма дамка.
  Вака изгледа контролирана и интелигентно насочена термопреон ракета базирана на фузиЌа надвор од кутиЌата. Нема стабилна материЌа, така што е речиси невозможно да се урне. Но, во исто време, самото полне®е избира цел.
  Принцезата-плазма дамка го плаши Ердоган. ТоЌ се двоуми да избегне, но ултра напредната супстанциЌа беше побрза. И како паЌак, хипернуклеарна бомба цицана до мо«ното торзо на свежо печениот крал и император на гените!
  Лира Велимара силно плесна со шепите и пееше:
  - Ќе го раскинам! АЌде да го разложиме на кваркови!
  Силен како Херкулес, Ердоган беше сериозно искривен, а тоЌ, наведнат, како гутаперка на половина.
  Експлодираше супернова. Неколку Ўвездени бродови на Сталзанат и на Ситската империЌа беа соборени, хиперплазматичното вратило ги гореше платформите и бури®ата на многу батерии. Здроби многу клонови и убави амазонки од империЌата Сталзан.
  Самиот Ердоган се заврте, се сврте и... Стана уште поголем и пострашен. Вториот меч, како никулец од месоЌадно паразитско растение, му Ќа прободе десната рака.
  А диктаторот на Отоманската империЌа заглушувачки се насмеа:
  - Ах, бедни вселенски вонземЌани.... Вие сте само слуги на ШеЌтан, но всушност, ШеЌтан е моЌ слуга!
  Во меѓувреме на планетата ЗемЌа беснее торнадо. Брановите на светските океани веднаш се загреаа од хипернуклеарна епидемиЌа и зовриЌа со стрмна врела вода што ги попари сите живи суштества. А шумите и високите згради пламнаа.
  Сто трилиони Хирошима пламнаа од далечината на лунарната орбита - ова не е шега! А огнот што Ќа зафати целата ЗемЌа буквално Ќа изгоре до пеколот.
  На местото на Вашингтон блесна силен, силен блесок на светлина, а потоа се поЌави колосален виолетово-кафеав цвет. Седум хиперплазматски ливчи®а се одвоиле од блескавата пупка, издигнуваЌ«и се во небесни височини. Тие блескаа со сите бои на виножитото десет секунди , а потоа, веднаш затемнети, паднаа, оставаЌ«и само гигантски виолетово-црвени искри кои лебдеа во стратосферата.
  Со трепере®е на окото изгореа десетици, стотици милиони луѓе, расфрлаЌ«и елементарни честички. Оние што беа подалеку беа слепи и пламтеа како живи факели. Оган болно проголта човечко месо. Кожата на луѓето се олупи, косата се претвори во прашина, черепите Ќагленисани. Експлозивниот бран, како хармоника, превиткуваше облакодери, закопуваЌ«и живи многу, до неодамна, такви живи и безгрижни поединци во врели бетонски гробници.
  Тим русокоси, полуголи ученици од Тексас бркаа топка, а низ нив помина гравитациски бран, оставаЌ«и само пепелни силуети на изгорената трева. Кутрите момци, на што помислиЌа во последен момент: можеби на маЌка си или на некоЌ од Ќунаците на филмот и се Ќавиле на безброЌ компЌутерски игри.
  ДевоЌчето, вра«аЌ«и се од продавница со корпа, отиде во следниот свет, насмеано, без да има време да вреска. Детето едноставно се скрши во фотони, а само чудесно преживеаната лента од лакот се вртеше во атмосферски вител. Луѓето кои се криеЌа во метрото, бели и обоени, беа згмечени како муви под притисок, оние кои во тоа време летаа во авион беа исфрлени од торнадата на Геена надвор од стратосферата, а ова е уште полоша и побавна смрт ... Кога во застрашувачки вакуум ги проголтува остатоците од воздухот од граблива пирана, луѓето ги удираат главите од Ўидовите на дуралумин, а очите им паѓаат од приклучоците.
  Смртта ги изедначи сиромашните и милиЌардерот, сенаторот и затвореникот, филмската Ўвезда и чистачот. Се чинеше дека милиони души завиваа кон небото, светот се преврте наопаку и можеби за прв пат луѓето почувствуваа колку е тенка нишката на животот и колку си требаат еден на друг. МаЌка и дете се задушиле под урнатините, прилепуваЌ«и се еден до друг со таква сила што сите сили на подземЌето не можеле да ги откорнат.
  Дури и полумеханичкото чудовиште Дарт ВеЌдер, импрегниран до очното Ќаболко со темната страна на силата, Ќа почувствува болката и страда®ето на милиЌарди земЌа што пропаѓа.
  И во очаЌ ги повика кон себе сите влакна и маси на феноменалната манифестациЌа на темната страна на силата.
  Лира Велимара го поддржа во ова праша®е и му подаде силна рака на црниот господар. Ментално се споиЌа. Нивните биоплазматски поли®а веднаш се измешаа, женските и машките принципи се обединиЌа заедно, формираЌ«и соЌуз на теоплазматски сили.
  И после тоа, се поЌави колосален хипер-гравиомагичен колапс, коЌ изврши невероЌатни, буквално супер-фантастични трансформации.
  Преживеаните Ўвездени бродови на вселенската империЌа и Стелзанат почнаа да се собираат во една целина, како топки од жива. Тие брзо се споиЌа, притиснаа во пластелин принцепс-плазма, создаваЌ«и единствена и монолитна целина меѓу нив.
  Честичките се вртеа низ целиот простор, излегуваЌ«и како пилевина во индукциски калем. А потоа, на местото на водечкиот Ўвезден брод на ИмпериЌата Сит, следеше митралез од блесоци како блесоци, а потоа се поЌави огромен човек.
  Неговата фигура беше чудна. Торзото и нозете, како Лира Велимара, се голи и заводливи, но главата, рамената и рацете се покриени со црниот борбен костум на Дарт ВеЌдер.
  Излезе застрашувачки хибрид: господарот на темните сили, воинот од трупите на СС Стелзанат Велимара. ПокраЌ тоа, димензиите на насилникот во диЌаметар со Венера. Такво чудовиште е родено, а создадено од екстремна манифестациЌа, хипергравитациска магиЌа.
  Во рацете на Дарт-Лира блеснаа две светлосни сабЌи, црвена и виолетова. Двете оружЌа блескаа и блескаа многу светло и интензивно. Половина зла девоЌка, половина кибернетски организам тргна кон Ердоган.
  Под грациозните, голи, женски нозе, вакуумот заглушуваше. Се чинеше дека ова чудовиште едноставно маршира низ минско поле, каде што експлозивите се невидливи, но тоа ги прави уште подеструктивни.
  Турскиот диктатор, исто така отечен со диЌаметар на Венера, тргна кон своЌот колега. Се приближиЌа, и едната под голите, женски нозе, а другата под високите чизми, татнеше како милион громови ... празнина!
  Дарт ВеЌдер и ЛаЌра во едно шише, го поздравиЌа Ердоган со меч.
  Отоманскиот диктатор само залаа како одговор:
  - Нема милост за неприЌателот!
  Дарт ВеЌдер одговори со зашеметува®е:
  - Повторува®е маЌка - kabaneniya!
  И нивните мечеви со див татнеж, ерупциите на милиЌарда вулкани Кракатау преминаа. И вакуумот се затресе. Кваркови танцуваа во етерските вртлози.
  Ердоган, чувствуваЌ«и дека неговото месо исткаено од нивните броЌни орди на зли и добри духови, се згрози од ударот, заркна:
  - КаЌ сатаната! Ти си Ќак!
  Дарт ВеЌдер продолжи со нападот и лаеше:
  - И никогаш не бил слаб!
  Хибрид од црн лорд и воин жесток го нападна Ердоган. И иако неговиот противник не беше инфериорен во силата и брзината, но во уметноста на мечува®е, се разбира, турскиот претседател не можеше да се спореди со воин коЌ го тренираа наЌдобрите воини и мечувалци во галаксиЌата - Џедаите.
  Ве«е се слушна гласот на Лира. Добро учеше и оваа пеколна девоЌка. БидеЌ«и во нивната империЌа немаше мажи, девоЌчи®ата се негуваа во кибернетски утроби. Тие биле научени да убиваат и да се борат дури и кога ембрионот бил формиран во хранлив медиум со помош на компЌутерски програми.
  - Дека, син на турски државЌанин, не ти се допаѓа, имаш таков прием!
  И мечот од принцепс-плазма Ќа пресече добро нахранетата кригла на Ердоган. Отсечените муста«и на османлискиот диктатор паднаа надолу, се извиваа во виорот на етерот, почнаа да се кинат, уриваЌ«и се како цел куп бомби за уништува®е. И се излеа крв од исечениот образ. Згора на тоа, во секоЌа капка прскаа ¤инови и вештерки со метли.
  Турскиот диктатор се обиде да одговори, но Дарт ВеЌдер многу вешто се нурна под кривината на мечот и самиот го прегази неприЌателот на страна, отсекуваЌ«и цел слоЌ од мускулите на неприЌателот. Ердоган зарика уште погласно и повторно нападна.
  Дарт ВеЌдер му одолеа на лулашката, а босата нога на лирата го погоди неприЌателот право во препоните.
  Ердоган болно пукаше и со диво стенка®е во кое се чувствуваа писклив ноти, кркаше:
  "Сега ти си мртов човек!"
  Дарт ВеЌдер го забрза своЌот напад и пееше додека напаѓаше:
  - А сепак краЌот, не е краЌ! КраЌот е само почеток!
  И сега го држи своЌот потпис потег, со помош на коЌ беше поразен грофот Дуко. Исечената рака, заедно со мечот, виси во бранот вакуум. И тогаш почнува и тоа да се кине. Како на едно место да постигнале погодни за пове«екратна употреба, млазни, фрлачи - кои емитуваат супернови.
  Ердоган, испакнати со очите од неподнослива болка, се повлече и удри со главата во Месечината.
  Сателитот на планетата ЗемЌа бил деформиран од ударот, бил покриен со широки пукнатини, а започнала активна ерупциЌа на магма. Месечината почна да наликува на лошо претепано лице. Лира повторно му го префрли стапалото на Ердоган под коленото, а мечот на ВеЌдер од беспомошната страна го фати за рамо, отсекуваЌ«и дебело парче месо и мускули.
  Отоманскиот диктатор ве«е Ќасно пливаше, неговиот единствен преживеан меч леташе во широка амплитуда, но врвот на црвениот меч на црниот господар прободе право во рацете на противникот. Потоа чист пресврт и уште една отсечена шепа на Ердоган паѓа за да почне да кине таму, со уништува®е и магични петарди.
  Отоманскиот диктатор е разоружан, а неговиот последен очаЌнички обид, како змеЌ, е да запали со искра.
  Беше како трилион пламенофрлачи одеднаш да изгаснаа. И ерупциЌата на плазма го поплави речиси целиот Сончев систем. Бранови на бесен пламен, за неколку секунди, се упатиЌа кон орбитата на Плутон. Маската и рацете на Дарт ВеЌдер преживеаЌа, но голите, женствени потпетици на ЛаЌра беа темелно изгорени.
  ДевоЌката-генерал врескаше од болка - огнот силно го изгоре ѓонот, дури и големи плускавци отекоа одеднаш, на изгорените и поцрнети женски стапала и потколеници. Ми падна на колена...
  Но, Дарт ВеЌдер, со професионално движе®е, со скок и со врте®е на телото и конвергентно движе®е на мечевите, Ќа урна големата, со рогови глава на османлискиот претседател Ердоган.
  Огромната глава, не инфериорна по големина во однос на Месечината, на големиот воин и владетел се оттргна, а густите сини усни шепнаа:
  - Сè заврши!
  После тоа, грмеше експлозиЌа, толку заглушувачка, деструктивна и огромна што се што се случи претходно беше мизерен оган од кибрит на позадината на хидрогенска бомба тестирана во вселената. Потоците на хиперплазма за уништува®е го преплавиЌа просторот од Сонцето, потоа Афла-Кентаур и Сириус...
  
  
  
  
  НЕСРЕЌНО МОМЧЕ
  Таму живееше едно момче, тоЌ беше сè уште мал, но длабоко несре«ен. На училиште бил навредуван и прогонуван, дома родителите секогаш биле зафатени и го карале за лоши оценки, па дури и го тепале за двоЌки со поЌас. И целата негова будала, ментално ретардирана, кукавица - отруена и претепана.
  Момчето било уморно од ова и решило да го напушти своЌот злобен град и подалеку од омразеното училиште, каде и да му изгледаат очите.
  Момчето сè уште беше мало и наивно. Мислеше дека само во неговиот град живеат такви зли луѓе, а особено деца, а во другите градови сите се добри и  убезни. И не може да биде поинаку, бидеЌ«и на квадратната ТВ кутиЌа возбудено се повторува дека нивната земЌа е наЌхумана,  убезна, убава и наЌдобра на светот. Дека во неговата земЌа сите деца се сре«ни или дефинитивно «е станат сре«ни, а партиЌата и неЌзиниот голем лидер «е доведат до комунизам - кога секоЌ «е го добие она што го сака.
  А претепаното и малтретирано момче искрено мислеше дека децата на училиште се толку сурови и злобни што ги регрутираат ЦИА и Мосад, дека е виновен американскиот буржуа со дебел стомак во градот што има празни полици и луѓе. стоеЌа во долги редови. Дека се било во ред, ако не и буржоазите и саботерите кои но«е ги минуваат границите. Дека тие се криви што скапуваат компирите, а децата ги болат забите. И, очигледно, инекции биле измислени за маче®е луѓе во САД.
  Но да биде таков што злото владее во сите градови на неговата огромна Татковина, така што злите агенти на ЦИА ги заведуваат и разгалуваат сите деца, учеЌ«и ги да се борат и да го тепаат лежечкиот.
  Не, треба да постои град во неговата наЌдобра и наЌхумана земЌа на светот, каде што сите се  убезни и се смешкаат еден на друг и можете безбедно да посегнете за ракува®е без страв дека во него «е се залепи игла скриена меѓу прстите.
  Момчето цврсто веруваше во ова, дека сè уште има  убезни и мирни градови. А тоЌ, едваЌ чекаЌ«и ги првите топли пролетни денови, скришно од родителите извадил се од фрижидерот. А немаше толку многу производи во наЌхуманата, наЌбогатата,  убезна и миро убива земЌа во светот. Со ова ги наполнив чантата и ранецот, претходно истресуваЌ«и ги учебниците и тетратките, дека тие создаваа дополнителна тежина и ... Одвреме-навреме, гледаЌ«и наоколу кукавички, Ќа отвораше вратата и скокаше на улица.
  Момчето секогаш се плашеше да излезе во своЌот двор. Му се чинеше дека таму дефинитивно «е биде тепан, осакатен, понижуван, плукан или нешто друго «е се направи полошо. Но, уште е рано пролетно утро, сите одат на училиште, има шанса да се протне покраЌ хулиганите во дворот и да се оди понатаму. Од овоЌ кварт, каде што стана отфрлен и потсмев, до каде што уште не знаат. Каде што е само белокосо момче со капа за висина.
  Зошто луѓето се толку лути? Што им направи што толку жестоко го мразат? И уште пове«е, го мразат, во наЌхуманата,  убезната, хуманата и фер земЌа што не е на земЌината топка? Што им направи? Дали некого навредил, наклеветил, понижил, плукал, изневерил?
  Нели на сите им кажа дека треба да се биде  убезен, сочувствителен, да си помагаме. Дека борбите се лоши, а на слабите им треба помош? Но, за ова тие сепак сите ги сметаа за будала, слабик, морон ... и некоЌ друг комплициран и неразбирлив збор - пацифист?
  Но, зарем не е чудно што сите детски баЌки, книги и телевизиЌа нè научиЌа на ова. Зарем луѓето не треба да удираат само така: возвишено благородни, склони кон саможртвува®е, застануваЌ«и еден за друг како планина. Нели човекот е брат на човекот? Зарем вистинската смисла на животот не е да се прави добро?
  Па зошто во реалноста се побива она што се учело во книгите, филмовите, па дури и на лекциите по компЌутерски науки? Се смета за глупаво, апсурдно, смешно, лошо!
  Зошто каЌ нашите деца и неговите врсници има толкав гнев и омраза, неподготвеност да Ќа слушаат нивната совест, желба за насилство и уништува®е? Каде оди образованието, а култот на добрите дела во нивната наЌхумана и наЌхумана мо« на светот. Во сила коЌа им помага и ги штити угнетените во сите делови на земЌината топка. Што ги спасува црнците, ИндиЌанците, сите кои се стегнати и болни од глад и природни катастрофи.
  Момчето беше повикано... Почувствува страв. Сега «е бидат фатени и малтретирани.
  Се правеше дека не слуша и го забрза чекорот.
  Како одговор, див татнеж:
  - Држете Ќа сопирачката! Ќе те убиеме!
  Удира дивото лудило во гласот, толкава омраза кон него? За што? Што им направи? И го мразат, оноЌ коЌ секогаш зборуваше за добрина, за приЌателство, за милосрдие така што нема да го мразат неверниот, оноЌ што «е Ќа заколат сопствената маЌка.
  Но, момчето ве«е се одлучи, да го напушти овоЌ град, да не оди пове«е во ова проклето, омразено училиште. ИзбегаЌте од оваа пеколна канализациЌа и наЌдете некоЌ друг,  убезен, чист, приЌателски град. На краЌот на краиштата, можеби во неговата наЌфилантропска земЌа немало такви градови.
  Момчето многу се плашело да не го стигнат, несмасно и слабо, и да го тепаат по врат, да не може да си оди. Но, има и автобус. Вие само треба да скокнете во него, тогаш насилникот и разбоЌникот «е заостанат.
  ОвоЌ пат момчето имаше сре«а и во последен момент успеа да скокне на затворачката табла на автобусот. Вратата Ќа стисна тенка детска рака, за сре«а не многу, и успеа да се држи за ранец полн со намирници.
  Патува®ето со автобус во тие денови сè уште чинело скудна сума, а во мало гратче било неисплатливо да му се исплати плата на кондуктерот. Згора на тоа, луѓето се чесни и не им е жал за четири копеЌки. Неколку врсници не можеа да го стигнат момчето и гневот го замесиЌа на корпата за отпадоци. Беше брутално клоцан со стапалата, како пеглата да е виновна што саканиот плен му се лизнал. А момчето возеше и му се молеше на Господ Бог (коЌ патем, како што го учеа, воопшто не постои!), за наскоро да се отвори вратата и тоЌ да си Ќа ослободи раката.
  Конечно следната станица, раката е слободна и можете да седнете на седиштето и да земете здив. Колку подалеку момчето се оддалечуваше од неговиот омразен двор, толку неговата душа стануваше помирна. Таму каде што не знаат, таму е побезбедно.
  Иако можеби друго момче, напротив, на негово место, би сонувало да биде поблиску до дома, бараЌ«и заштита во неговите непробоЌни Ўидови. Но, дворот на ку«ата секогаш предизвикувал страв каЌ момчето. ТоЌ дури и сонуваше за кошмари и за своите пеколни, немилосрдни врсници. Момчето се обидело што помалку да оди по улица. По часовите, трчав наЌбрзо што можев до соблекувалната за да бидам на време пред да излезат омразените, со сурово срце врсници и да почнат да се потсмеваат, па дури и веднаш да ме тепаат. Момчето утеха наоѓаше само во книгите. Тогаш немаше компЌутер, интернет, дури ни на телевизиЌа - само три канали, каде што во наЌдобар случаЌ ги прикажуваат пионерите на одлични студенти или пеачки хор - колку е добро да се живее во нивната наЌхумана и наЌхумана земЌа на светот. . А во наЌлош случаЌ, досадни извештаи од поли®ата и постоЌани битки за жетвата. И само еднаш неделно, во недела, можеше да се гледа, строго според лимитот, некоЌ интересен, долгометражен филм или програма за посета на баЌка.
  И момчето сакаше да се закопува во книги, цртаЌ«и во нив возвишеното, благородното и чудесното.
  И тоЌ честопати на лекциЌата, ако неговите врсници плукаЌ«и од цевката или пукаа со ластик, не се уморуваа премногу, размислуваше и за чудесниот,  убезен свет. За тоа дека кога конечно «е се изгради комунизмот и «е има универзално, универзално братство.
  И тогаш децата од Алфа Кентаур, Сириус, Голема Мечка, соЎвездието Стрелец, «е се обединат заедно. И широко насмеани, се држат за раце. На пример, децата од соЎвездието Риби имаат глави покриени со сребрени лушпи и златни, пенливи перки. А во соЎвездието Стрелец вероЌатно личат на Кентаури.
  Сè е многу мирно и убаво. Тие си даваат подароци, пеат песни. Нема неприЌателство, нема злоба, никоЌ нема да стави копче или мртва жаба во грбот на друга.
  Наскоро «е доЌде комунизмот, а омразената ЦИА, коЌа го заплетка целиот свет во мрежа на омраза и ги научи нашите советски деца да Ќа мразат добрината - нека загине и биде уништена! На краЌот на краиштата, тие се Американците кои ги поттикнаа кошмарите на воЌната од истребува®ето на ИндиЌанците до Авганистан. Во своите радио гласови ги излудуваат луѓето и ги тераат да кренат раце, брат против брат, влеваЌ«и омраза од лулка!
  Автобусот полека се лизга по трасата. Надвор од маЌ, утрото - денот само што почнува. Да, момчето не се плаши од темнината. Напротив, кога е темно има пове«е шанси да се лизнете незабележаните минатите врсници, да се растворите во темнина. Во зима, кога е студено и но«ите се долги, а особено во силен мраз, можете да излезете на улица и сериозно да очекувате да се провлечете покраЌ момците полни со гнев.
  И на хулиганите во зима им се лади и поретко излегуваат надвор. Но, во топлата сезона, само започнуваат маките. И самото оде®е до продавница се претвора во тортура. И момчето мисли, измисли некаков модул со нулта транзициЌа, така што еднаш ве«е си во продавница, а потоа го притискаш копчето и ве«е си дома.
  Можеби е добро што сè уште не се измислени вештачки крила, во неговиот стан, на висок кат, момчето може да чувствува релативна сигурност. Кога «е се потите од брзо трча®е, конечно Ќа отворате вратата и скокате во станот, се чувствувате како олимписки шампион да Ќа поминал целта - дома сте и безбедни сте. Конечно можете да земете здив и да наЌдете утеха во чита®ето на некоЌа редовна книга. За сре«а, од нивниот прадедо оставиле библиотека на коЌа академикот «е и позавиди.
  Возачот дал знак дека ве«е се на краЌната станица и сите треба да си заминат. Момчето се нашло во непозната област. Не застана до самиот краЌ. И оваа новина изгледаше приЌатна и изненадувачка. Како да вреди да се направи чекор, а вие, како Ели од Волшебникот од смарагдниот град, «е се наЌдете во чудесна и сре«на земЌа.
  
  ВОєНА ДО ПОБЕДНИЧКИ КРАє
  13 април 1945 година. Град Берлин, зградата на царската канцелариЌа.
  Министерот за надворешни работи Рибентроп штотуку се врати од разговорите што ги водеше со советската делегациЌа на чело со познатиот препукувач и неприЌател на ГерманиЌа, Молотов. И покраЌ фактот дека за време на последните битки четири советски тенковски воЌски беа речиси целосно уништени. И на 1 април, снабдува®ето со западна помош во рамките на Ленд-лиз престана, Сталин постави намерно надуени бара®а.
  Рибентроп тажно му рекол на Ромел:
  - Преговорите со советската делегациЌа доЌдоа во «орсокак. Компромисна нулта опциЌа - вра«а®е на границите од Ќуни 1941 година не му одговараше на Сталин. Коба бара - регионот КлаЌпеда, Источна ПрусиЌа и цела Полска во границите од 1939 година. Таа, исто така, бара земЌиште на СловениЌа, дел од УнгариЌа и нафтените поли®а во РоманиЌа. ТоЌ изЌавува дека милиони советски воЌници не умреле за да доЌдат таму каде што започна се. Дополнително, Џозеф бара репарации од нас, ослободува®е на сите воени и цивили... И ветува дека «е ги ослободи нашите само за откуп! Понатаму, Сталин исто така сака да добие териториЌални превзема®а од Финска.
  Фелдмаршалот Фирер Ромел мрачно забележа:
  - По државниот удар во Ќуни 1944 година, бевме принудени да продолжиме со бавно и тврдоглаво повлекува®е на источниот фронт. Иако соЌузниците поразени во НормандиЌа отидоа со нас на релативно почесен мир за нив, но ... Црвената армиЌа е пресилна, а ние максимално се грижевме за воЌниците, претпочитаЌ«и активна одбрана и кратки контранапади. Да, Русите отидоа во Висла и дури по цена на огромни загуби Ќа преминаа, упаднаа во Словачка, речиси Ќа зазедоа РоманиЌа... Но, сите овие успеси ги чинеа скапо. И ние крваревме, но успеав да воспоставам горе-долу задоволителна одбрана и да го намалам соодносот на загуби за три до четири пати во наша корист. Но, Сталин очигледно не разбира дека неговата земЌа е исто така исцрпена, а соЌузниците, откако престанаа да и помагаат на РусиЌа, «е почнат да се потпираат на нас?
  Рибентроп со радосна насмевка одговори:
  - НаЌголемите прекуокеански аЌкули ве«е ни ветуваат поддршка во замена за земЌите што «е ги добиеме со освоЌува®е на СССР! Лабуристичката влада во БританиЌа се уште се двоуми, но многу приватни структури се подготвени да не поддржат! Помош ни ветуваат Бразил, ШпаниЌа, ПортугалиЌа, а особено Аргентина. Перон не ни исклучува дека отворено влегува во воЌната на наша страна. И Финците ветиЌа дека «е одат до краЌ! Во ИталиЌа, позициите на Мусолини на север се заЌакнаа, додека прозападните сили сè уште го контролираат Ќугот. Подготвени сме да Ќа продолжиме воЌната, моЌ Фирере!
  Ромел кратко нареди:
  - Шпер до мене!
  Вештиот, вреден и талентиран царски министер за вооружува®е и мунициЌа, седна на своето место. Шпер успеа, и покраЌ сите тешкотии, значително да го зголеми производството на оружЌе и многу брзо да стави во сериско производство понапредни самоодни пиштоли - "е", "ЛЕВ" и "Пантер" -2.
  Сè уште младиот и многу енергичен економски диктатор на Третиот РаЌх обЌави:
  - Во областа на изградбата на тенкови е постигнат не само квалитативен, туку и квантитативен пробив. Во декември 1944 година беа произведени тенкови и самоодни пушки во 1960 година. И ова е и покраЌ сите воени тешкотии и лансира®ето на наЌдобрите автомобили во светот во масовно производство! Поточно, Е-25, Лео и Пантер-2!
  Во моментов, производството на тенкови и самоодни пушки е околу две илЌади месечно, од кои во март наЌновите возила: Е-10, Е-25, Лев, Пантер-2 сочинуваа пове«е од две третини од тенковска флота!
  Ромел суво праша:
  - Дали сте сигурни дека нашите тенкови се супериорни во однос на советските?
  Шпер, обидуваЌ«и се да му даде разумност на своЌот тон, рече:
  - Нашите дизаЌнери, иако со задоцнува®е, можеа да создадат возила со пове«е или помалку успешен распоред, оклоп, вооружува®е и возни перформанси. Особено успешен беше Е-25. При резервациЌа на чело од 100 милиметри со рационален агол на наклон од четириесет степени, страни и крма од 60 милиметри и вооружува®е на топ од 88 мм калибар ЕЛ 71 - самоодни пушки, резерва од истрели од 80, тежи само 26,6 тони. Со мотор од 700 ко®ски сили, автомобилот забрзува над 75 километри на час. Дополнително, со оглед на резервата за тежина, страните на самоодниот пиштол се дополнително заЌакнати со екрани од 30 mm. Така, и ролерите и екранот Ќа покриваат страната, што значи дека машината го задржува ударот на гранати од Т-34-85 не само на челото, туку и на страната. Истиот пиштол од 88 милиметри пробива на растоЌание од 150 - 148 mm оклоп со наклон од 60 степени. Со оглед на брзината на оган, точноста на нашиот топ од 88 мм, наЌдобриот противтенковски пиштол во светот! И заштитата на челото ви овозможува да фотографирате, дури и IS-2. ПокраЌ тоа, зашилените школки на советските пиштоли се многу чувствителни на рикошет. И нашиот висококвалитетен цементиран оклоп има висока цврстина на површината и совршено рикошетира под агол на рационална наклонетост!
  Ромел логично забележа:
  - И сето тоа беше постигнато благодарение на тоа што моторот, менувачот и менувачот се наоѓаат заедно, во еден блок. Така, тие заштедиле на карданската осовина, а висината на автомобилот Ќа намалиле на 144 сантиметри. Машината ги надминува сите советски модели и е релативно лесна за производство. Иако, на пример, сè уште не можете да создадете таков резервоар!
  Шпер возврати:
  - "Пантер"-2 и особено тенкот "Лев" ги земаат предвид наЌновите случува®а и подобрува®а. Конкретно, "Пантер" -2 успеа да Ќа исполни тежината од 47 тони, зголемуваЌ«и го вооружува®ето и залихите на гранати на нивото на "Кралскиот тигар", а малку инфериорен во оклопот. И тоа е дваесет и еден тон разлика. Моторот со 700 ко®ски сили ви овозможува брзина од 55 километри на автопат и 30 километри на час на карпа. Новите автомобили ве«е влегуваат во сериЌа со мотор од 900 ко®ски сили и можат да забрзаат до 70 километри на час. "Лавот" со топ од 105 милиметри нема рамен во вооружува®е, го надминува "кралот тигар" во фронтален оклоп, со еднакви страни и строг. И сето тоа со тежина од 51 тон, со мотор од 900 ко®ски сили. Нашите нови тенкови - имаат одлични перформанси во возе®ето, што значи дека можат да се користат во офанзивна воЌна!
  Ромел се насмевна и повторно покажа ерудициЌа:
  - И во овоЌ резервоар, моторот, менувачот и менувачот се наоѓаат пред телото на возилото, а куполата е поместена назад. Го затегнаа и распоредот. Но, ни треба "Лав" со посилен страничен оклоп!
  Шпер се поклони и рече:
  - Во тенкот Е-50 «е Ќа отелотвориме заштитата и вооружува®ето на Маус, чиЌа тежина не надминува седумдесет тони!
  Ромел го ослободи Шпер и го покани царскиот министер за воздухопловство Саур. Исто така многу вешт и способен мена¤ер.
  Царскиот министер со победнички воздух рече:
  -Нашата авиЌациЌа презеде целосна воздушна надмо«! И пред се благодарение на хероЌската германска индустриЌа! Новите млазни авиони кои стапиЌа во употреба со Луфтвафе во 1944 година се масовно произведени и во постоЌано зголемува®е на обемот. Тие имаат предност во брзината во однос на советските возила од 200-350 километри на час и се вооружени со мо«ни топови и ракети од 30 мм! Борците ME-163, Me-262, BA-349 и особено евтините, лесни, маневрирачки и лесни за производство HE-162 Ќа докажаа своЌата огромна супериорност над неприЌателот Лагс и єакс. Брзиот извидувачки и бомбардер Ар-234 има таква брзина што ниту еден советски ловец не може да го достигне!
  Во исто време, она што е наЌзначаЌно, успеавме да постигнеме паритет со неприЌателот во квантитативното производство на машини. Неделно се произведуваат 150 ловци ME-262, многу мо«ни оружЌа и можат да се преживеат во битка, ве«е 300 и оваа броЌка расте борците ХЕ-162, а 120 со зголемува®е на АП-234. На пат се понапредните модели на ME-262 со пребришени крила, ME-1010 со крила каде што мете®ето е прилагодливо, He-262 со подобро вооружува®е и карактеристики на летот и наЌважно єу-287. НаЌновата машина со обратно изметени крила «е има одлична точност на бомбардира®ето.
  Севкупно, планираме да го зголемиме производството на млазни авиони на двесте авиони дневно, целосно потиснуваЌ«и го неприЌателот!
  Ромел логично забележа:
  - И нашите машини за завртки се доста успешни. На пример, еволуциЌата на Focke-Wulf - TA-152. Да, и ТА-400 во верзиЌата на млазен бомбардер со шест мотори ветува одлично!
  Заур гордо подсвиркал:
  - ТА-400 може да бомбардира советски фабрики надвор од Урал, да достигне брзина до 800 километри и да носи пове«е од 10 тони бомби! Така е и бомбардерот без опашка XO-18, со дострел од 16.000 километри! И авион ТА-183 и други машини! Ќе доминираме во воздухот!
  Филдмаршалот Фирер го ослободи Заур. Сега беше време да разговараме со ШмаЌсер.
  германски митралез
  StG 44 (германски: Sturmgewehr 44 - 1944 Ќуришна пушка) е германска Ќуришна пушка развиена за време на Втората светска воЌна. Произведени се околу 850 илЌади парчи®а. Меѓу современиот тип на автомати, тоЌ стана првиот развоЌ што беше масовно произведен.
  Се разликува од автоматите (ППШ, итн.) од Втората светска воЌна по значително подолг дострел на насочен оган, првенствено поради употребата на таканаречениот среден, помо«ен и со подобра балистика од чаурите за пиштоли што се користат во автомат. пиштоли.
  АвтоматизациЌа StG 44 - вентилиран тип со отстранува®е на гасови во прав преку дупка во Ўидот на бурето. Отворот на цевката се заклучува со навалува®е на завртката во вертикална рамнина. Искривува®ето настанува со интеракциЌата на наклонетите рамнини на портата и носачот на завртките. Гасна комора - без можност за регулациЌа. Приклучокот на комората за гас со помошната шипка се одвртува со посебен нанос само при чисте®е на машината. За фрла®е пушки гранати, неопходно беше да се користат специЌални патрони со полне®е прашок од 1,5 g (за фрагментациЌа) или 1,9 g (за оклопни-кумулативни гранати). Стандардната тежина на барут во патронот Курц 7,92x33 е 1,57 g. Клипот за гас со шипката е комбиниран со стеблото на завртката.
  ШмаЌсер, исто така, изрази оптимизам дека новата машина - St 54 - «е биде уште посигурна и подобра, со висока точност на оган.
  Фон Браун, исто така, изрази вистински оптимизам - ракетите А-10 и А-11 ветиЌа дека «е летаат на растоЌание до 1000 километри и «е погодат со голема точност, водени од радио.
  Со атомската бомба, работите беа полоши се додека нуклеарниот реактор не беше само лансиран. Но и за неколку години ветиЌа дека кралицата на бомбите «е оди во сериЌа!
  Но, што е наЌважно, Американците и Британците ветиЌа дека «е му помогнат на Третиот РаЌх и неговите сателити во борбата против светскиот комунизам!
  Фелдмаршалот Фирер Ромел одлучи:
  - Кажете му на Сталин дека ги продолжуваме неприЌателствата во целост, потоа целосно и целосно уништува®е на комунизмот!
  13 април 1945 година беше денот на големото одбива®е!
  Германската воЌна го зададе главниот удар од УнгариЌа, со цел да се избегне принудува®е на полна Висла. Офанзивата започна на 20 април, кога нацистичките дивизии немаа доволно персонал.
  Германците речиси на потег успеаЌа да Ќа пробиЌат првата линиЌа на одбрана. Тие активно користеа тактики за но«ен напад за да ги спречат Русите да Ќа користат нивната броЌна артилериЌа. Но«е, се разбира, пожарот не е толку ефикасен, а нацистите имаат уреди за но«но гледа®е.
  Доста брзо се проби и втората одбранбена линиЌа и се формираа два котла. Но, по наредба на штабот, во битката влегоа големи резерви. Иако не беше можно да се поразат нацистите, офанзивата на МеЌнштаЌн беше прекината.
  Германците, по еден месец тврдоглави борби, успеаЌа да повратат само дел од Словачка, напредуваЌ«и не пове«е од 70-80 километри.
  Офанзивата на Фриц во Источна ПрусиЌа беше уште помалку успешна. Тие Ќа пробиЌа само првата линиЌа на одбрана, а се соочиЌа со густа одбрана. Се испостави дека Црвената армиЌа знаела да копа и да се брани. И нанесете сериозна штета.
  Само во РоманиЌа Киселринг постигна големи успеси. Фашистичките трупи создадоа три котли и ги зазедоа речиси цела МолдавиЌа и Буковина. Но, дури и таму не им беше дозволено да се пробиЌат до Одеса, застануваЌ«и каЌ Бубачката - природна водена бариера! Но, Германците сепак успеаЌа да заземат многу земЌа. ВклучуваЌ«и го и брегот на Црното Море и украинскиот регион Черновци. Така, поместува®е на линиЌата на фронтот од нафтените поли®а на РоманиЌа. Но, нивните успеси во април и маЌ беа ограничени на ова.
  Црвената армиЌа беше во дефанзива, а индустриЌата произведуваше многу воена опрема. Посебно ловците єак-9 и тенковите Т-34-85.
  Во летото, Ромел се наЌде во тешка позициЌа - човечките ресурси на ГерманиЌа ве«е беа исцрпени, а офанзивата доведе до големи загуби. Не беше неопходно да се смета на повторува®е на четириесет и првата година. Советските трупи се закоравени во битката, генералите стекнаа искуство по висока цена, а изградена е прилично густа и длабинска одбрана.
  Значи, мораше да платиш за преселба на исток.
  Во центарот, советските трупи сè уште држеле мостови преку Висла. Сталин не сакаше да се повлече.
  Ромел одлучи да изврши воздушен напад врз СССР. БидеЌ«и бомбардира®ето е барем скапа окупациЌа, но човечките загуби при ваква офанзива се многу помали! Згора на тоа, Соединетите Американски Држави и Велика БританиЌа со своите колонии и доминации почнаа да обезбедуваат сè поактивна помош со оружЌе, ресурси, па дури и со доброволци.
  Воздушен напад со млазни авиони и претпазливи обиди за пробива®е на големи тенковски воЌски.
  Но, Сталин не сакаше пасивно да седи и да чека пораз! На 22 Ќуни неговите трупи започнаа офанзива во словачки правец. Како одговор, Американците продадоа илЌада бомбардери Б-29 на кредит на ГерманиЌа.
  Германците доминираа во воздухот и досега можеа да ги одбиЌат, користеЌ«и Ќа квалитативната супериорност во тенковите и самоодните пушки, нападите на Црвената армиЌа. На краЌот на Ќули, германската армиска група єуг тргна во офанзива во обид да создаде уште еден ¤еб. Советските трупи успеаЌа да Ќа запрат германската офанзива. Нацистите напредуваа околу триесет километри и, избегнуваЌ«и големи загуби, застанаа. Во август, Црвената армиЌа напредуваше и во Источна ПрусиЌа.
  Во текот на летото, линиЌата на фронтот не се промени многу.
  Во меѓувреме, САД фрлиЌа две атомски бомби врз єапониЌа. Хирохито го обЌави своето предава®е на 16 август. Америка ги одврза рацете и го засили снабдува®ето со технологиЌа, суровини и опрема за Третиот РаЌх.
  Притисокот на германската авиЌациЌа се засили. Нацистите се надеваа дека «е го бомбардираат СССР. Есента помина во размена на удари и офанзивни обиди на двете страни. Двете страни се обидоа да избегнат непотребни загуби.
  Но, генерално, супериорноста на Луфтвафе во воздухот стана очигледна. Во текот на 1945 година, Третиот РаЌх и сателитите произведоа пове«е од шеесет илЌади авиони, главно млазни авиони, а добиЌа уште триесет илЌади од соЌузниците. СССР произведе само четириесет и пет илЌади автомобили. ПокраЌ тоа, инфериорен во однос на неприЌателот во брзина, оружЌе и оклоп.
  1946 година започна и со обид за голема офанзива на Црвената армиЌа. Но, Германците го фрлиЌа своЌот наЌдобар пирамидален тенк Е-50 во битка и беа во можност да ги поразат советските единици, туркаЌ«и ги назад во Полска и СловениЌа. Но, обилните снежни врнежи и масовното хероЌство на советските трупи ги запреа фашистичките орди на Неман и малку подалеку од Гродно! Со поддршка на Бандера, фрицот влезе во Лвов. Како и да е, офанзивата од големи размери, поточно неЌзиниот неуспех, доведе до фактот дека СССР ги загуби своите упоришта во Источна Европа, а сега воЌната повторно се пресели целосно на териториЌата на Болшевичката руска империЌа!
  Во маЌ, трупите на Ромел се обидоа да го надградат своЌот успех, но по неколкумесечна борба, тие стигнаа само до линиЌата, Барановичи, Вилна, а потоа се приближиЌа до Рига. Нацистите беа малку поуспешни на Ќуг - ги зедоа Виница и Житомир - приближуваЌ«и се кон Киев! И Одеса беше отсечена од советските трупи.
  Но, и Германците претрпеа огромни загуби - тинеЌ¤ери од четиринаесет години и дедовци од шеесет и пет години беа повикани во воЌска. Беа создадени дури и неколку женски дивизии, како и посебни снаЌперски и авиЌациски полкови каде се бореше послабиот пол!
  Во есента, Германците се бранеа, а советската армиЌа ги почувствува. И во зима, битките беа во полн ек. Не беше можно да се скршат Германците, кои задржаа огромна воздушна надмо«. Опколените советски градови Рига и Одеса паднаа, но Фриц не можеше понатаму да Ќа развие офанзивата.
  Во 1947 година, советскиот тенк Т-54 почна да влегува во сериско производство, коЌ требаше да се натпреварува со главниот германски, пирамидалниот Е-50. Точно, советскиот автомобил сè уште беше инфериорен во однос на германскиот во оклоп и оружЌе, но беше поевтин и полесен. Масовното производство започна во Ќули.
  Во авиЌациЌата работите беа полоши, но на 30 декември 1947 година конечно се случи летот на првиот советски сериски млазен ловец МИГ-15.
  Тоа значи дека фашистичкиот монопол во воздухот «е биде завршен.
  Масовното производство започна во маЌ 1948 година. Самата машина беше само малку инфериорна во брзина и вооружува®е во однос на ME-362. Точно, Германците сè уште имаа главен почеток во добро воспоставено производство и борбено искуство на асови. Но, стана Ќасно дека во воздухот СССР требаше да достигне паритет.
  Во есента 1948 година започнаа нови преговори.
  ГерманиЌа беше населена, но и СССР беше искрварен. ПокраЌ тоа, германските физичари беа во можност да ги надминат советските, а Третиот раЌх ве«е успешно тестираше нуклеарна бомба.
  Ромел понуди умерена опциЌа - Германците добиваат се што ве«е имаат освоено. Од Рига до Одеса.
  Сталин, како одговор, се согласи на нултата опциЌа. Ниту ние кон вас, ниту вие кон нас!
  Преговорите повторно влегоа во целосен «ор-сокак.
  Коба за возврат се сретна со секоЌ пове«е или помалку значаен индустриЌалец, дизаЌнер и воен експерт.
  Откако Ќавно прочита говор: со коЌ наЌави дека «е води воЌна против фашизмот до горчлив краЌ!
  Ден 7 ноември 1948 година. Стана ден на големи промени и одлуки!
  Епилог
  21 декември 1954 година... ЊуЌорк... НаЌвисокиот облакодер во САД е раскошно обесен со црвени знами®а.
  Сталин, чиЌа слика е прикажана на огромните екрани и на сите билборди на народната американска република, со насмевка им мавта на советските трупи кои минуваат по авениЌата Ленин!
  Цел свет го слави седумдесет и петгодишниот другар Сталин - првиот император на планетата ЗемЌа!
  
  СТАНУВАЊЕТО НА ЛУЦИФЕР
  Иако не му беше лесно, но сепак релативно млад и немаЌ«и време да си Ќа стврдне душата, воинот Палпатин успеа да Ќа прегази бариерата.
  Каролина требало да биде убиена со свои раце и со светлосна сабЌа. Но, за да се сокриЌат трагите, во самата палата било поставено мало нуклеарно полне®е.
  Дарт Сидиус ве«е течно зборуваше со светлосна сабЌа, а на пат кон кралицата и ги намали личните чувари. Потоа, и наредил да клекне и да и ги соблече скапите чевли - за да умре како што било обичаЌ, боса на скелето.
  Каролина се поЌави. Палпатин ѝ го откри своето вистинско лице, а августот насилно се расплака. После тоа, за прв пат во своЌот живот, Дарт употребил сила мол®а... И кога Ќагленосаната кралица се смирила, немилосрдниот Сит Лорд ставил нуклеарно оружЌе на детонаторот и Ќа напуштил палатата.
  Жителите на подводниот свет беа обвинети за саботажа, поради што избувна жестока воЌна меѓу двата света на планетата. И покраЌ нивната технолошка супериорност, подводната трка успеа да опстане. ПокраЌ тоа, интервенираа и претставници на републиканскиот Сенат, кои не можеа да го дозволат геноцидот.
  Палпатин си ги заслужи ловориките на миротворец и сега го достигна галактичкото ниво, досега само во улога на скромен асистент на сенаторот од Набу, но многу брзо добива популарност за себе.
  Неговиот учител Плагаст го одобрил воздигнува®ето на чиракот, но тоЌ самиот се пове«е и пове«е се впуштал во научното проучува®е на МагохлориЌанците. Сакаше самиот да стекне бесмртност и да научи да ги воскреснува мртвите. ПокраЌ тоа, Плагаст, со надворешна немилосрдност, само чувствуваше наклонетост кон некои свои роднини и сонува за нивно брзо воскреснува®е.
  Ќерката на Палпатин порасна и стана кралица. И таа наскоро добила свое потомство. Сопругот формално не стана крал, но тоЌ беше целосно легален сопружник и поранешен офицер на Џедаи, иако не со наЌвисоко ниво на вештина. ОфициЌално, тоЌ Ќа доби титулата принц и помлад совладетел - под водство на кралицата.
  Но, на Палпатин не му се допадна неговиот неофициЌален зет: премногу  убезен, благороден, надворешно многу убав и изгледаше многу помлад од неговите години.
  Да, и «ерката на црниот владетел порасна исклучително  убезна и сочувствителна. Сосема сличен карактер на неЌзиниот татко - коЌ сонуваше, вероЌатно, да стане наЌлошата личност во универзумот.
  Во секоЌ случаЌ, Плагаст пове«е не мораше да го убедува своЌот чирак. Палпатин сам Ќа донел одлуката - да ги уништи и «ерката и неЌзиниот сопруг.
  Но секако на таков начин да не се осветлиш. И ова не е лесно, па заштитата на палатата по сите немири и саботажи беше значително заЌакната.
  Палпатин решил да приреди несре«а на Ўвездениот брод. ТоЌ успеа, користеЌ«и го своето влиЌание, да го постигне бегството на кралското семеЌство во Корусан, метрополата планета и главниот град на републиката. Демек, покана за голем празник - милениум на голема формациЌа.
  Добро ги научи лекциите на маЌстор Плагаст;
  Наставникот му ветил на ученикот дека иако неговата обука «е биде сериозна, тие «е бидат ослободени од Правилото на два. ПрекинуваЌ«и го маѓепсаниот круг пропишан од Дарт БеЌн, тие не би криеле ништо еден од друг, не би доживеале  убомора и недоверба во нивната врска и на тоЌ начин заедно би Ќа служеле темната страна. Сидиус студирал под Мун со децении, за време на кои Плагаст го научил своЌот чирак сè што самиот знаел за да не се изгуби сета новооткриена мо« на Плагаст. Лекциите на Plagueast го принудиЌа Палпатин да се соочи со неговите стравови, му ги одзедоа сите радости и му одзедоа сè што му беше драго. Темниот Господ Ќа научи Сидиус дека емоциите како завист и омраза, иако неопходни за совладува®е на темната страна, се само средства за напушта®е на конвенционалните поими за моралот за поголема цел. Плагаст, исто така, му одржа предава®е на своЌот студент за средствата за презема®е на власта со краЌна цел да Ќа контролира галаксиЌата.
  Но, наЌефективниот начин на уче®е беше поминува®е на виртуелни бариери и мултидимензионално кино.
  ПомагаЌ«и му на Палпатин да напредува низ рангот, маЌсторот му дал на Талер Сидиус пристап до неговиот холокрон Сит, како и многу други. ТоЌ го тренирал Палпатин во борба со светлечки саЌбер, употребуваЌ«и мол®а на Силите, го принудил да апсорбира секакви знае®а за различните оружЌа и техниките на темната страна, но им Ќа дава само вредноста што е неопходна за вистинската цел на Редот. Во исто време, Плагаст, под маската на Гранде од Дамаск, направи се што е потребно за никоЌ да не се посомнева дека е поврзан со Палпатин.
  Значи, овде се случи едноставна работа - Ўвездениот брод удри во потокот на астероидот. ПокраЌ тоа, ве«е при вра«а®ето на Ўвездата, кога многу пилоти земаа силни пиЌалоци.
  И Палпатин не само што не беше осомничен, туку дури и беше доделен наредба за покажува®е загриженост и одвра«а®е од ризичен пат. Но, постоЌат такви начини на изговори што човекот дефинитивно «е го направи токму спротивното. И провокациЌата успеала, и таму апаратите биле малку оштетени.
  И наследниците и сопружникот починаа, преживеа само малата принцеза Падме Амидала, внуката на Палпатин. ТоЌ го наследи тронот на Набу.
  И Дарт Сидиус се надоврза на списокот на неговите злосторства. Сепак, не беше сè одобрено од Плагаст.
  "Имате сила, чирак и талент за лидерство. Што е уште поважно, имате крвожедност на сериски убиец, иако треба да Ќа држиме во резерва - освен ако насилството служи за некоЌа ексклузивна цел. Ние не сме касапи, Сидиус, како некои од Ситите од минатото.Ние сме архитекти на иднината".
  "Колку долго?"
  "За една децениЌа - и не еден ден порано.
  Но, трпението во воздржува®ето не сакаше да се манифестира. Иако понекогаш самиот Вит се прашуваше зошто одеднаш стана толку суров. Дали тоЌ има толку многу агресиЌа од раѓа®е? ПокраЌ тоа, во приЌателски круг, Палпатин остави впечаток на  убезна личност.
  Дарт Сидиус дури вовел нова теориЌа: вистинскиот Сит мора да ги крие своите мисли толку вешто што дури ни наставникот не го разбира уловот! Дури и да се нарече Плагаст Мудриот!
  Додека Палпатин почна да влегува во галактичката политика, неговиот ментор направи нов пробив во своето истражува®е. ВолЌата на криминалецот єинчори, претставена на Дамаск од делегациЌа од истата раса, беше скршена под влиЌание на Силите, и покраЌ внатрешниот природен отпор на рептилите. Плагаст, исто така, спроведе многу експерименти на други примероци, тестираЌ«и ги сопствените способности. На следниот состанок во Кешот, Плагаст ѝ ги претстави на Сидиус насоките според кои Сит треба да деЌствува, зборуваше за неговата долгорочна елиминациЌа на Керед Санте и му нареди на Сидиус да нареди убиство на сенаторот Видар Ким за Палпатин да го заземе неговото место. . Самиот Плагаст Ќа посети планетата Камино, каде што преговараше со локалната раса на создавачи на клонови за да создаде армиЌа од послушни єинчори. Подоцна, Дамаск и неговите подредени заминале за Серено, каде што Плагест лично разговарал со присутните Џедаи. Така, тоЌ открил дека ЏедаЌ Кви-Гон Џин не ги сака корпорациите, а неговиот поранешен господар Дуку Ќа сметал позициЌата на Републиката неодржлива. Плагаст вешто засади семе на сомнеж во срцето на маЌсторот Сифо-ДЌас, нежно убедуваЌ«и го дека на Републиката и треба воЌска.
  Точно, коЌ «е оди на создава®е скапа воена машина без воЌна? А Ситите сакаа да го контролираат токму методот на насилство, бидеЌ«и поинаков начин е спротивен на нивните уче®а.
  На политичката седница за прифа«а®е на пове«е од десетина светови на трговската федерациЌа во Републиката, Плагест и Сидиус повторно се сретнаа под маската на Дамаск и Палпатин. По однапред договорен план, Палпатин одржа спектакуларен говор коЌ предизвика крици и хаос во Сенатот. Плагаст беше задоволен, бидеЌ«и планетите на Трговската федерациЌа станаа дел од Републиката и во иднина Ситите можеа да започнат галактичка воЌна со своите раце. Но, Плагаст знаеше дека огорчениот сенатор Пакс Тим заговарал со другите неприЌатели на Дамаск - безбедносната структура Санте - и сега «е преземе поактивни чекори за отстранува®е на Дамаск. Затоа, Плагаст намерно го поставил Палпатин со Тим на политичка седница и го користел ученикот како мамка додека го тестирал. И покраЌ успешните акции на Сидиус, Тим успеа да ги надмудри и дваЌцата Сити со наредба на МаладиЌските атентатори на Плагаст. БидеЌ«и овоЌ Ќа концентрирал сета своЌа сила да го спречи киднапира®ето и да го лоцира Тим, не бил свесен дека е планиран втор напад против него.
  И Дарт Сидиус го почувствува тоа, но ве«е размислуваше да се ослободи од старателството на ментор.
  За време на церемониЌата за воведува®е на Ларш Хил во ложата на Редот на Корускант, Дарт Плагаст речиси беше убиен од платеници. Помошникот на Палпатин, Пестаж, ги контактирал МаладиЌците и, откако ги добил потребните информации, веднаш го известил Палпатин за тоа. ДваЌцата пристигнаа на местото на атентатот и го наЌдоа жив само ранетиот и едваЌ дише Плагаст, коЌ Ќа завитка раната со Силата; остатокот од Мууни од престолнините на Дамаск беа убиени. Подоцна, Палпатин му се одмазди лична на Тим убиваЌ«и го самиот Тим и многу други членови на Гран протекторатот во амбасадата Маластаре на Корускант. ПолициЌата не ги пронаЌде сторителите на злосторството, и покраЌ формира®ето на специЌален тим за истрага на овие смртни случаи по убиството на сенаторот Ким. Како резултат на тоа, Дамаск Капиталс не го загуби своЌот лидер, но Хего Дамаск се повлече од работите на Галакси.
  Дарт Сидиус доста лукаво изготви планови. ТоЌ не Ќа убил своЌата внука Падва, туку се дружел со неа. И со надворешно неподготвеност, тоЌ стана сенатор.
  ВлиЌанието на црниот господар растеше, се поЌави третиот Сит Дарт Мол. Исто така, обучен за варварски методи, и многу способен борец. Сепак, надареноста на Маул во сила не е толку голема за да може да стане полноправен наследник.
  ПокраЌ тоа, и Плагаст и Талер сè уште се луѓе, и тоа не без знаци на расисти. Тие навистина не сакаа тронот на идната империЌа Сит да биде наследен од нечовечка раса.
  Затоа, можеби смртта на Дарт Мол била однапред одредена. ПокраЌ тоа, Палпатин за малку «е умрел за време на дуелот со своЌот ученик, а само супериорноста во сила го спасила идниот император од смрт.
  Дарт Сидиус се чувствувал изнервиран што некоЌ во универзумот е подобар во користе®ето на неговиот светилник. И ова исто така остави своЌ белег. За сре«а на човечки пар, Мол, поради неговите ограничува®а, не можеше да ги надмине во познава®ето на темната страна на силата!
  Дамаск и Палпатин направиЌа се за да се осигураат дека кризата на Набу «е им донесе корист на дваЌцата. До моментот кога Дарт Мол започна операциЌа на Набу за да ги уништи Џедаите, Дамаск презеде активни чекори за оркестрира®е нова криза. Со контактира®е со раководителите на Корпоративната униЌа, Еснафот за трговиЌа, Техно униЌата и други корпорации, Дамаск ги убедил во злобните постапки на Републиката кон нивните светови. Палпатин, откако го обезбеди своЌот избор за врховен канцелар на Галактичката Република, одлучи дека е време сам да го заврши Големиот план. Откако научи од Plagueast сè што му треба и ги искористи врските на неговиот господар за да Ќа добие посакуваната позициЌа, Палпатин го сметаше старее®ето на Muun ништо пове«е од пречка. Плагаст, од друга страна, се чинеше дека има целосна доверба во своЌот чирак.
  ПокраЌ тоа, Дарт Мол умре и владее®ето на дваЌца автоматски беше вратено.
  Имаше уште многу работа и време напред, а Дарт Сидус едноставно немаше можност да обучи нов студент.
  Па, зошто нивниот тандем не постои уште неколку години - додека конечно не се уништи редот на Џедаи?
  Но, наЌважното не беше тоа. Плагаст конечно откри една страшна таЌна: "тоЌ е вистинскиот, биолошки татко на Палпатин - Вит Талер".
  Да, маЌка му, многу убава селанка, му Ќа сврте главата на богатиот трговец Дамаск. И не можеше да Ќа задржи страста.
  Во принцип, по инициЌациЌата во Сит, способноста за репродукциЌа на потомството нагло опаѓа. И тогаш таква сре«а - имаш син! И толку способен, и надарен не само по сила, туку и со извонреден политички талент.
  Ова беше причина броЌ еден зошто го спасил младиот човек. Многу поприЌатно е да се пренесе делото на сопствената крв. Иако, поради фактот што Сит на високо ниво стана речиси стерилен, семеЌните врски никогаш не се сметаа за главни.
  Плагаст се почувствува длабоко... Можеби навистина решил неговиот син да не го допира.
  Но, токму тоа го поттикна Дарт Сидиус да деЌствува. Да се изврши такво злосторство како што е убиството на сопствениот татко е сон на секоЌ маЌстор на Сит.
  Но«та пред изборите, Дамаск го имаше своето прво Ќавно поЌавува®е по години, исклучиво со сенаторот Палпатин: заедно присуствуваа на премиерата на новата продукциЌа на Мон Каламари во Галактичката опера. По воведот, дваЌцата лордови на Сит се повлекоа во пентхаусот во Дамаск во зградата Калдани СпаЌр за да го прослават претстоЌниот успех на Палпатин. Палпатин шеташе околу учителката со вино, вежбаЌ«и за претстоЌниот говор во Сенатот.
  Плагаст, лут, му рекол на Палпатин дека неговиот експеримент со магхлориЌанците бил пове«е од успешен. Момчето Анакин победи на трката и што е наЌважно, успеа да оневозможи цела армиЌа борбени роботи. Ова значи дека момчето е надарено во сила пове«е од сите оние што живеат во универзумот. Освен што се спарувал со момчето, тоЌ успеал да оплоди и со маглориЌанци и претставник на расата Тогрута. Со оглед на тоа што претставниците на оваа хуманоидна, но нечовечка раса се посиромашни од луѓето во однос на МаголориЌците, но во исто време, процентот на ¤едаи меѓу нив, со многукратно помал броЌ од оноЌ на луѓето, е многу висок, тогаш...
  Новата девоЌка Ахсока Тано во иднина «е може да постигне извонредни, досега непознати врвови на вештина. КомбинациЌата на алтернативни начини на согледува®е на мо«та на Тогрута и изобилството на магохлориЌци - може да доведе до вистинско чудо на вештачката природа.
  Што е следно? ТоЌ «е продолжи со експериментите и «е создаде нова раса на луѓе - еднакви по сила на боговите. И тоЌ «е може да синтетизира суштества на уште повисоко ниво од МаголориЌанците - теохлориЌците, што «е им овозможи на Ситите да ги променат физичките закони на универзумот, а можеби и да создадат нови универзуми!
  Имаше нешто на што требаше да се исплаши и да се восхитува црниот господар.
  Постепено опиваЌ«и се, Плагаст за првпат по многу години падна во сон, а по неколку моменти, Сидиус, откако се двоумеше (можеби е подобро едноставно да му Ќа отсече главата со меч?), сруши поток на сила. гром на наставникот.
  - Ти татко «е одговараш за се! За тоа што ме остави, што ме остави да живеам една година пекол во измачените кралски визби! Зошто ме натера да Ќа убиЌам моЌата единствена вистинска  убов Каролина!
  Црниот Сит ечеше, исфрлаЌ«и мол®а кон своЌот родител. ТоЌ навистина го мразеше.
  УживаЌ«и во болката на Плагаст, Дарт Сидиус полека го мачеше до смрт, а тоЌ, исцрпен со помош на Силата, не можеше да стори ништо и умре.
  Во последните секунди, црниот господар рече:
  "єа изгубивте оваа игра на денот кога решивте да ме научите да владеам со ГалаксиЌата. Го имате таткото покраЌ себе - или, поточно, под петицата. Ти беше моЌот учител, татко - да, за тоа «е ти кажам засекогаш , нека биде вечно благодарен, но никогаш нема да ми бидеш господар".
  - Палпатин се прости од умира®ето и горе®ето во огнот на мол®ите Дарт Плагаст.
  И така пронаоѓачот на Сит го заврши своЌот турбулентен живот. И со него Ќа сврте страницата на универзалната историЌа.
  Но, имаше две нови, одлични креации: Ахсока и Анакин, како и студент коЌ успеа да постигне мо« над галаксиЌата и да ги победи Џедаите.
  Така, Лук СкаЌвокер бил правнук на Палпатин и син на Дарт ВеЌдер.
  Затоа, црниот господар на Сит не можеше да даде наредба, да го земе и уништи своЌот директен потомок, надарен по сила. Згора на тоа, што и да се каже - Лука е сто проценти човек, а неговите сопствени деца се половина Тогрута. Но, императорот Палпатин ве«е вовел закони со кои се ограничуваат правата на нелуѓето и генерално се обидел да воспостави расистички закони во новата држава.
  Навистина, штом луѓето се наЌброЌната раса во галаксиЌата, а самиот император е човек, како и неговата придружба, тогаш суровиот расизам и понижува®ето на другите раси е сосема во духот на Ситите. Сака да потиснува и да доминира.
  Големиот маршал Таркин разви цела теориЌа и идеологиЌа за да го оправда расизмот...
  Но, тие го наследиЌа тронот, само половина од народот. Иако Ахсока се ослободи од грдите израстоци, а неЌзината камелеонска кожа изгледа прекрасно.
  Царот конкретно ги испратил своите деца да го уништат животот на планетата Шило, каде што живееле Тогрута. И потомството на црниот господар го исполни тоа со радост.
  Тие служеа од зачнува®ето и Ќа знаеЌа само темната страна на силата. Палпатин, во младоста, направи добри дела пове«е од еднаш. И да влезеше во визбата за маче®е, да не налеташе на Плагаст, никогаш немаше да стане наЌголемиот убиец во галаксиЌата.
  Да, неговите деца не правеле добри дела, сре«но правеле какво било зло. Но, поради некоЌа причина, токму тоа е неприЌатно за царот. ТолЌа и во него добрината не умре до краЌ. Толи Палпатин веруваше дека е невозможно да се стане вистински Сит без да се бориш со себе, кога «е Ќа победиш лесната страна во себе.
  Неговите деца Ќа земаа услугата на злото како дадена, како наЌприродна работа во вселената, без да доживеат душевна болка и кае®е.
  Но, Палпатин се борел со себе, а само Семо«ните богови знаат колку го чинеше да Ќа убие Каролина.
  Освен тоа, царот не се осмелил да Ќа убие своЌата маЌка. Плагаст очигледно имал чувство на наклонетост и кон неа, никогаш не поставил такво праша®е.
  И маЌката на Палпатин е сè уште жива и, и покраЌ фактот што одамна помина пове«е од сто години, воопшто не изгледа како длабока старица. Напротив, изгледа помлада од неЌзиниот син, силна русокоса - по изглед нема пове«е од триесет години. По ослободува®ето од тешка работа, таа се населила во оддалечена провинциЌа и таму се занимавала со вештерство.
  Да, обична, селанка, но и необична жена, коЌа беше поместена во неЌзината генетика. Во спротивно, тешко дека «е можеше да забремени од црниот господар.
  Боса, само во фиба, со тенок струк како на млада девоЌка, напорно работеше на полето, а но«е се занимаваше со вештерство. Но, кога Вит живеела со неа, неЌзината маЌка ги криела студиите и не го посветила синот на ништо.
  Навистина, таа дозволи да се лизне неколку пати: дека вероЌатно «е ѝ биде судено да ги закопа не само своите наЌблиски, туку и нивните деца и внуци.
  Палпатин Ќа посети своЌата маЌка пред само една година - кога беше неопходно да се покрие Набу од напад на бунтовниците. И тие бараа таЌни на матичната планета на црниот цар. Можеби сакале да ги знаат неговите слабости или да наЌдат роднини?
  Царот имал полубрат. Тука Палпатин им го жртвуваше на мрачните сили непосредно пред кризата во Набу - како да се каже дека сре«ата се насмевна.
  Во тоа време, братот ве«е стекнал внуци, така што очекуваната тактика на Дарт Сидиус беше оправдана. Уште пове«е жртви, и надополнува®е на пантеонот на убиената родна крв.
  Тогаш тоЌ сакаше во исто време, и да Ќа заврши своЌата маЌка. Но, Палпатин очекуваше да се сретне со старицата: но неговата маЌка воопшто не се промени во долгите години на разделба. ДевоЌчеста, мускулеста фигура, многу темна од изгореници и мазна кожа, прекрасно лице со машка брада. Од далечина, таа генерално може да се помеша со девоЌка, но одблизу, неЌзините црти на лицето се видливи: прилично зрела, формирана и има наЌмалку триесет години. И ако погледнете во смарагд-сафирните очи, «е ви изгледа уште пове«е.
  Вит Талер, коЌ не очекуваше дека неговата маЌка не е толку едноставна како што изгледа, беше шокиран и одби да убие или, како што тоЌ го нарече, да се жртвува на мрачните сили.
  ТоЌ тогаш не наЌде во себе храброст да каже барем два збора со маЌката-волшебничка и, избегнуваЌ«и контакт, побрза да замине. МаЌката можеби го препознала синот, но се правела и ладна и рамнодушна.
  И при последната посета на Набу, таа се поЌави во моментот кога царскиот конвоЌ влетал во заседа. Палпатин речиси бил закопан во палатата, но му се поЌавила боса жена, коЌа укажувала на скриен излез и покажуваЌ«и каде се наоѓа друга бунтовничка заседа.
  Потоа размениле неколку фрази со неа.
  Неизбледената маЌка Ќа стави раката на челото на Палпатин и горко рече:
  Колку силно си повреден, синко. Во вас не остана ниту една препознатлива карактеристика!
  Дарт Сидиус луто и одговори на маЌка си:
  - Изгледам само како длабок старец! Всушност, моето тело одамна живее не според човечките закони. И сè уште сум способен да го победам секоЌ ЏедаЌ со мечеви. И рокот на физичкото постое®е на моето тело «е трае пове«е од еден век!
  Младата маЌка му кимна со главата на згрчениот син.
  "Дали решивте да го продолжите вашето физичко постое®е со тоа што «е станете вампир? Се разбира, вампирите имаат предности во однос на луѓето. Освен потребата да се пие крв три пати на ден и да се избегнува сончева светлина. Но, ова не е живот!
  Императорот Палпатин бил навреден од своЌата маЌка, па дури сакал да Ќа удри, но се воздржал. ТоЌ налутено промрморе:
  "єас сум посилен отколку кога бев млад, потешко е да се убие со ништо друго освен со сребро. И на секое сонце можеш да носиш удобен костум со филтри, а вештачката светлина не е опасна за мене.
  Тука тонот на Дарт Сидиус омекна.
  - Така е подобро, кажи ми како ти, како прост човек, успеа да Ќа задржиш младоста?
  Лада Талер со слатка, бели заби насмевка одговори:
  - Цел живот одев бос на Набу, работев цел живот, Ќадев здрава храна, пиев само сок и млеко. Секогаш на отворено - далеку од градот. Го посетив главниот град само еднаш, а потоа оковани, кога ме донесоа да Ќа слушнам пресудата. И таму пак до село со мотика!
  Водам наЌздрав начин на живот и зошто треба да стареам?
  Палпатин овоЌ пат не се ни налути, се чувствуваше малку смешно и, сосема логично, побара поЌаснува®е:
  - Милиони селанки водат ист начин на живот како и вие, но тоа не ги спречува да се претворат во грди старици, за разлика од вас. КоЌа е таЌната - кажи ми!
  Мама одговори со снимка во неЌзиниот тон:
  - НаЌважното праша®е е зошто човекот старее? Циклусот во природата е вечен, а човечкото тело наликува на таков циклус. ОбЌективно гледано, нема ништо во самото човечко тело што мора да старее. Младата жена застана и продолжи со самодоверба на божица. - Се е до размислува®е и верува®е. ВеруваЌ дека староста е неприродна, а вечната младост, напротив, е шаблон и нема да остариш!
  Палпатин не се согласуваше баш со ова:
  - Не стареат само луѓето, туку и металот, предметите, вселенските бродови, борбените роботи. Зошто мислиш дека човек може да го избегне ова со напор на волЌа и вера?
  Младата жена самоуверено одговорила:
  - Човечкото тело, за разлика од металот, е обновлив систем. Клетките можат да се делат и да се обновуваат милиЌарди милиЌарди години. СекоЌ научник «е каже дека стеблото во телото «е трае милиони милиони животи. Треба само да научите како да направите една суштинска ситница - да ги регенерирате и обновите и нервните клетки. Тогаш бесмртноста «е стане реалност!
  Палпатин нездраво праша:
  - А како го правиш тоа мамо?
  Жената се насмеа и одговори со шепот:
  Зошто вампирот треба да знае? И така во ова месо «е се протегате пет-шест века. И вие растете прекрасна промена... Дали сè уште треба да Ќа совладате таЌната на вечната младост. Особено ако се земе предвид вашата себичност?
  Дарт Сидиус засвире како задавена змиЌа и го нацрта своето темноцрвено сечило.
  - Можам да те жртвувам на мрачните сили!
  МаЌката без никаква сенка на земЌата го погледна своЌот син-цар. Таа одговори со уште поширока насмевка.
  - Оваа жртва нема да ви помогне во вашата борба! Иако крвав тиранин, моите молитви те спасуваат од смрт. За една година «е одите по самиот раб на бездната. И само маЌка ти може да ти Ќа спаси душата од пеколот!
  Палпатин попушти и мавташе со раката со презир.
  "Добро, како што кажавте, на вампирот му остануваат уште пет или шест века. И таму можеби «е откриЌам поефикасен начин за продолжува®е на животот. ПокраЌ тоа, ве«е се прават експерименти за да се внесе духот во клонот!
  Мама го бакна Палпатин за збогум и му посака многу сре«а. Мирисаше толку свежо и приЌатно. И Дарт Сидиус копнееше - има убавина во доброто.
  Злото е зло, а да се живее кога наоколу има темнина и жестоки чакали е краЌно заморно. Понекогаш стравовите се тркалаат... Болно и страшно.
  Освен тоа, императорот Палпатин сакал да го наследат Ситите, кои не се чисто зло, и дека наследникот може да донесе барем нешто креативно во животот на вселенската сила.
  Лук СкаЌвокер е сто проценти човек и ова е неговиот значаен плус.
  ПокраЌ тоа, крвта на Анакин и Палпатин сè уште течеше во него. И доведува®ето на ова момче на темната страна бараше сериозни напори.
  
  
  РАЃАЊЕ НА ЃАВОЛОТ
  Како Палпатин - скромен млад човек, одличен ученик и одликуван со примерно однесува®е, стана олицетворение на универзалното и злото и се префрли на темната страна на силата?
  Животот на планетата Набу беше релативно добар - блага клима, дарежлива земЌа, речиси никакви бунтови и бара®а за промени. Формата на владее®е е уставна монархиЌа... Но, мо«та на кралот е голема, неговите декрети се еднакви на сила на законите, а само Падла Амидала беше изменета за да се ограничи и мандатот на владее®ето на монархот и неговите овластува®а.
  Палпатин, во младоста, е многу убав, тенок и, се разбира, физички развиен млад човек, тоЌ победи на меѓупланетарните натпревари во АвиЌабол. Тогаш Палпатин, коЌ беше вклучен во тимот на Набу во последен момент, почувствува чувствителност на силата. ТоЌ однапред ги видел летовите на пулсарите и врте®ата на астероидите во наЌсложената виртуелна игра. И сфати дека може да почувствува кога е време да зададе фатален, одлучувачки удар. И тогаш неговото име беше малку поинакво: Вит Талер. Обична маЌка и непознат татко. Точно, благодарение на неговите вродени способности и напорна работа, Вит успеа да влезе во бесплатниот факултет на престижен коле¤. За да го направите ова, беше неопходно да се соберат многу високи оценки.
  На сметка на неговиот татко, неговата многу убава и облина маЌка, тоЌ рече дека е благороден господин, можеби дури и од редот на доброродените ¤едаи.
  Но, таа не можеше да го именува. Вит, сепак, направил различни претпоставки во своЌот ум - можеби неговиот татко е генерално император од соседната галаксиЌа?
  Уште како дете, Талер - идниот Палпатин почувствувал способност да чита затворен учебник - во хартиена форма или електронска книга - во секоЌ случаЌ. Ги импресионирал своите приЌатели со способноста да го предвидат исходот од спортот, или добивал гатанки на осмелува®е - како онаа скриена во тупаница.
  Но, токму во оваа игра тоЌ сфати дека има ретка дарба. Сензационалната победа го направи Вит Талер хероЌ на Набу, а... Па, исто како во баЌка, доведе до фактот дека наЌубавата девоЌка, принцезата Каролина Амидала, се за убила во него.
  И самиот Вит, со своЌата млада, врела крв, почувствува наплив на сочувство и реципроцитет. Тие се за убиле еден во друг до лудило, а официЌалната престолонаследничка Каролина Амидала Набери останала бремена од обично момче.
  Кралот беше бесен. Според обичаЌот и законот на планетата Набу, абортусот е строго забранет, но на престолонаследничката и на неЌзиното потомство им е одземено правото на тронот. Вит Талер, по тешка тортура, требало да биде погубен на наЌболниот начин. А Каролина, по раѓа®ето на детето, беше испратена како робинка на плантажите. Има една принцеза: боса, во само искината туника, таа мораше да работи напорно заедно со другите затворени девоЌки. Да Ќа поминете но«та во касарна, на голи даски и да Ќадете едноставна, груба храна. Идната кралица била тепана со камшик од надгледниците ако работела дури и малку побавно.
  Еден од видовите казни е бесе®е на робовите на решетката и скокотка®е на голите потпетици со пламенот на факелот.
  Самиот Вит бил мачен во занданата. Ме измачуваа сурово, суптилно, но многу професионално, спречуваЌ«и ме да изгубам свест или да умрам предвреме.
  Вит Талер помина низ илЌада кругови на пеколот. Беше мачен цела година пред да биде погубен. И тогаш тоЌ требаше да биде изеден жив, пред милиони жители на Набу од крлеж на стаорец.
  Но, за време на егзекуциЌата, одеднаш чудовиштето експлодираше... И кога чадот се исчисти, Вит Талер исчезна без трага. Многумина го сфатиЌа ова како знак одозгора и паднаа на колена. И кралот се тетеравеше, лицето му помодрено - имаше мозочен удар.
  И осакатена од пове«емесечно маче®е, Вит се разбуди во влажна пештера, покриена со светли растениЌа. Тоа беше многу болно за него, но во исто време се врати чувството на бесна сила. Поради некоЌа причина, за време на тортурата во визбата за маче®е, Вит не можеше да ги искористи своите способности и да ги запали ¤елатите.
  Иако видливо претставуваше оган што излетува од себе, ерупциЌа на пулсари и тече од страшно оружЌе со плазма пиштол (забранет во старата република - поради неговата исклучително голема разорна мо«!). Но, тогаш се врати чувството на сила.
  А длабоките рани нанесени од ¤елатите полека но сигурно зараснуваа.
  До Вит имаше канистер со мешавина од хранливи материи, и тоЌ Ќа апсорбираше одвреме-навреме, заспиваЌ«и.
  Еве тоЌ, на пример, сонуваше ... Заблуда и во исто време хероЌски;
  Проголтува®ето на труп беше процес со брзо темпо, мутантниот лав брзаше се додека месото беше свежо и топло. Кога конечно заврши, скелетот остана. Неколку црни воини во наметки, вооружени со магични стапчи®а, го избркаа, а потоа го зедоа скелетот.
  - Храбриот гладиЌатор коЌ загина со храбра смрт «е биде погребан по локалниот обичаЌ со сите почести. - обЌави коментаторот со воодушевен тон.
  - НевероЌатно! Не толку лош краЌ! - рече идниот вселенски император. Вит е сè уште млад човек во сон, му се чини дека е во блиското минато.
  А непознатиот коментатор продолжи да се гуши од бесно воодушевува®е:
  - И сега наЌавуваме продолжува®е на натпреварот. Во моментов секоЌ во Ќавноста може да се бори со лавот-убиец.
  Вит Талер веднаш стана и пирсинг извика:
  - Сакам!
  - Разбирливо е да сакате да Ќа искупите вашата вина што не сте се обложиле на некоЌа личност. - го задеваше принцезата Каролин Амидала.
  Младиот човек бесно извикал:
  - И ако е така! Животното што убило човек не е достоЌно за живот!
  - Но, вие имате конкуренти, погледнете овде. - Принцезата Каролин покажа на воскреснатиот Ўвер, коЌ личи на исправен крокодил со муцка на слон. И овоЌ човек сака да се кара!
  Коментаторот обЌави:
  - Значи, дваЌца луѓе одеднаш изразиЌа желба да се приклучат на тепачката, па прво мора да се борат меѓу себе.
  єавноста Ќа поздрави оваа одлука, пове«е спектакли и пове«е крв!
  Воинот Вит го погледна чудовиштето со стебло покриено со лушпест оклоп, во првите секунди тоа неприЌатно цицаше во стомакот. Тогаш младиот човек Ќа надмина возбудата, иако неприЌателот несомнено беше опасен.
  - Ќе ви дадат стандардно оружЌе! - обЌави коментаторот со студ во гласот.
  Воините се поклонуваа по обичаЌ. Потоа им дадоа меч и штит. Тогаш Вит го чекаше уште едно изненадува®е, му беше предаден еден меч, на десната рака, а неприЌателот прими два одеднаш, земаЌ«и го второто оружЌе во багажникот.
  - Не е фер! - протестираше младиот човек. - Две сечила против едно.
  - Ова е трупот-цицач, тоЌ секогаш го користи носот во битки. Таков обичаЌ! - одговорил еден невидлив коментатор, не криеЌ«и го презирот во гласот, оружЌето го предале убави, речиси бестежински девоЌки, многу слични на нимфи. ГледаЌ«и ги, Вит (идниот Палпатин) почувствува страсна желба и многу се срамеше што «е се забележи неговата напнатост. Затоа зборуваше со лутина.
  - Па даЌ ми втор меч наместо невешт штит. - Не сакам да бидам кретен.
  - Имаш такво право! - Рече, малку подрев, коментатор.
  Нимфата му го предаде вториот меч на младиот човек и со патос му рече:
  - Бори се витез, не Ќа брукаЌ честа.
  Коментаторот повторно обЌави:
  - Правото на убива®е или помилува®е има борец коЌ поседува победничко оружЌе! И, исто така, на Ќавноста. Мислам дека ова треба да се земе предвид.
  - Дефинитивно «е го довршам смелиот убавец. - рече Корпсакер.
  - Без фалсификува®е чекан, нема да го расцепите замокот! - Зборуваше, духовит афоризам Вит.
  Тие станаа, крокодилскиот слон беше многу поголем од момчето и почнаа да чекаат за сигналот.
  Лесна како пердув, нимфата долета до него и го бакна младичот во руменитиот образ.
  Вит поцрвене и направи половина чекор, во тоЌ момент се огласи сигналот за битка. МртвоЌадецот се нафрли кон него, мафтаЌ«и со мечевите, очекуваше дрско да го земе. Младиот човек бил на штрек и, скокаЌ«и на страна, а на излез шутнал. Ударот падна на штитот, заЎвони со гаден звук.
  - ЕЌ момче! Грижете се за чевлите, тие се убави.
  Младиот Вит навистина зажали што не ги соблече патиките, му беа подарок за роденден, необично бое®е и и покраЌ силната кожа не сакаше да ги расипе. ТоЌ е син на сиромашна жена, драги добри чевли. А тоЌ Вит е уште момче, за да не се двоуми да оди бос.
  Битката продолжи, а потоа младиот човек забележа дека неприЌателот многу вешто го поседува неговото стебло. Колку брзо се движи мечот, додека рацете не се толку подвижни, па дури и супериорноста во должина.
  - Цел живот сонував да Ќавам слон, а не да се борам. Ве«е си одвратен.
  Како одговор, рапав крцка®е:
  - Она што на човек не му се допаѓа. Толку е инфериорна вашата раса.
  Вит продолжи да Ќа менува траекториЌата, му направи на мелничарот, еден од ефективни трикови
  Кендо, но очигледно славата на вешт борец не му доЌде залудно на противникот. Успеа да парира на се, па дури и самиот зададе чувствителни удари. Еве, на пример, еден од нападите го погоди Вит во градите, маицата беше исечена, младиот човек направи превртува®е на грбот, едваЌ избегнуваЌ«и сериозен пораз. Двоглавиот руски орел е оштетен, преполовен.
  - Тоа е копиле! - рече Вит и Ќа изведе техниката "Пеперутка", но повторно сите напади испаднаа
  одбиен. - Носен ѓавол.
  Повторно бил ранет, гребеЌ«и Ќа по раката, а потоа удрил во рамото. Вит се повлече, тоЌ одеднаш сфати дека безнадежно Ќа губи битката, соочен со повешт неприЌателски партнер од него. ПокраЌ тоа, младиот човек сè уште не бил премногу искусен во кендо.
  Принцезата Каролин исто така беше загрижена:
  - єас сум последната будала коЌа не го спречи моето момче. Во овоЌ универзум, тоЌ е целосно
  ВонземЌанин, и Ќа спушти главата не се знае за што.
  Сакаше да скокне од арената. Овде, по сре«а, се поЌави познат волшебник.
  - Каква убавина, не му е да пука од стап или да мафта со нозете. Го познавам Corpsesucker! Што, тоЌ дефинитивно «е убие, па дури и «е го исмева трупот. Значи, сакале или не, «е мора да ми се предадете.
  - Никогаш! - изЌави принцезата Каролин.
  Волшебникот на темната страна на силата шушкал:
  - Во овоЌ случаЌ, можете да бидете продадени на полкот, а «е служите по дваесет воЌници дневно. Или, напротив, во харемот на господарот, каде што ве има илЌадници и «е венеат од меланхолиЌа и апстиненциЌа.
  Принцезата храбро извика:
  - Ќе станам воин!
  Волшебникот загрчи:
  - Ти си кревка девоЌка коЌа не поседува елементарни магионичарски трикови. Да, «е бидете спалени во првата битка.
  Каролина беше навредена:
  - Господар на славата «е ме научи! И да, физички сум силен!
  Волшебникот се насмеа одвратно:
  - Господар на славата? И да, таа е себична. Малку е вероЌатно дека «е успее во нешто вредно. Така би можел да те направам жена и да ги пренесам моите вештини како родена.
  Принцезата иронично се насмевна.
  - Сакаш да станеш бог?
  Волшебникот помпезно завика:
  - Зошто да не! Дека сум полош од другите апликанти?
  Каролина искрено и со израз на презир рече:
  - Одвратен си. Ќе го мразам твоЌот допир.
  Очите на искушувачот блеснаа со темноцрвена светлина.
  - Па, «е се се«авам на тоа.
  Додека разговараа, раните на Вит се зголемиЌа. Младиот човек се повлече, тоЌ ве«е почна да се чувствува вртоглавица од губе®е на крв. Трупот-цицал направи уште еден удар, страшна лулашка речиси му Ќа отсече главата, му го пресече образот на типот.
  - рече копилето. - За време на битките, велкрото на една од неговите патики се одлепи.
  И чевлите едваЌ се вклопуваат. Но, еден способен млад човек беше погоден од инспирациЌа, скокаЌ«и нагло. ТоЌ замавна со ногата, а патиката како камен од прашка му влета во муцката на мртовецот, удираЌ«и Ќа со нитни во окото по начичканата петица. Завива, расеан за секунда.
  Вит изведе еден од наЌтешките потези на ЏедаЌ Кендо, ТроЌниот вентилатор и му го отсече багажникот на чудовиштето. Излета фонтана крв, а єадачот на труп се повлече, со раширени нозе. Грлото му подригна страшно татнеж.
  Вит бесно загледа.
  - НеприЌателот е на работ на целосно уништува®е! єас «е победам!
  Младиот човек го нападнал неприЌателот, со еден меч не бил страшен. Трупецот се повлече, се тетерави и промаши удари. Набрзо добил неколку тешки рани и го фрлил мечот. Тогаш само грчевито реагираше, вртеЌ«и го штитот. Возбуден Вит изведе техника вила, прободеЌ«и го неприЌателот наЌпрво во главата, на што тоЌ успеа да реагира, а потоа и во стомакот. ПункциЌата била длабока и излегле цревата. Потоа, гледаЌ«и дека неприЌателот конечно е ослабен, Вит изведе техника "четка" и му го прободе черепот. ТоЌ падна мртов.
  - Победи борецот Вит, наречен дух. Неговиот противник, Трубосос, коЌ го крши стеблото, е речиси мртов. Сега младиот победник има право да го заврши или не.
  Толпата беше бучна, дел од облогот доби, а дел изгубен, но сите беа краЌно жедни за крв.
  Обединети, во див импулс и избезумен крик:
  - Победи го! Отсечете Ќа главата и обесете се на столб! - викнаа. "Тоа е обичаЌ да се постапува со губитниците.
  Вит одмавна со главата, во жарот на битката тоЌ сè уште можеше да убие, и така, кога се беше готово, неговиот бес испари. Ладнокрвно Ќа отсече главата, а сепак злоупотреба не му е во правилата. Младиот човек Ќа наведна своЌата светла глава и цврсто рече:
  - Не, нема да убиЌам беспомошно суштество.
  - Уништи го! Заврши го! - Толпата продолжи да вика, а разни екстремитети скокнаа. И квичи - ДаЌте ни задоволство!
  Идниот император Палпатин покажа нечуено благородништво:
  - НеприЌателот е победен, па дури и осакатен, што друго ви треба!
  -ТвоЌот приЌател е глупав. ОставаЌ«и го Corpsesucker жив, тоЌ се прави смртен неприЌател.
  ТоЌ нема да го прости понижува®ето и губе®ето на багажникот. - рече волшебникот со 'рѓосано отежнато дише®е. Зошто си глуп. Не врескаЌ, доврши го?! ТоЌ «е те слуша!
  - Доста ми е крв! - одговорила девоЌката-принцеза. - А зошто сте сите толку сурови? Дали навистина нема друг начин да се забавувате?
  Волшебникот, чиЌа маска беше скриена под наметка, засвире:
  - Но како?
  Керолин, едваЌ криеЌ«и Ќа своЌата иритациЌа, одговори:
  - Песни, на пример, за слуша®е! Или изведба на уметнички броеви, секакви забавни програми, тоа е можно со животни.
  Волшебникот, чиешто лице е скриено, но запалените глави сè уште светат низ темнината, пееше:
  - Каков вид на бутлег е ова? Не, не е интересно! Секакви буфони и буфони не можат да го заменат спектаклот со крв.
  Принцезата го гримаса лицето.
  - Навистина?
  Волшебникот, намуртено и блескаво, рикаше:
  - А што е со пеЌачките со конзервираните грла. Со помош на магиЌа и магии, можете да рекреирате коЌа било музика и глас. Можеме да го сториме тоа. И ако сакаме, тогаш голите хории «е танцуваат.
  Волшебникот држеше долг прст со кан¤и.
  -Не, девоЌка сериозна гладиЌаторска борба е наЌдобра.
  Принцезата Каролин силно не се согласуваше со ова, но не се спротивстави.
  Вит Талер добил пари за тепачката, притоа намалуваЌ«и нешто на наградната игра. Тогаш младиот човек, коЌ сè уште не заминал од претходната битка, и ранетите морале да се борат со нив
  Лав мутант. Но, ако предаторот ги излечил сите рани со помош на магиЌа, тогаш младиот човек излезе со свежи парчи®а. Вит Ќа соблече исечената маица и ги соблече патиките, внимателно тргнуваЌ«и ги настрана, земаЌ«и меч во двете раце. Полугол во завиткани фармерки и изгледаше особено убав на принцезата Керолин. На релЌефното торзо беа видливи широки резови. Момчето ги крена жилавите раменици, обидуваЌ«и се да Ќа натера болката да му служи на своЌот бес. Неговите боси стапала Ќа почувствуваа жешката површина на вештачки загреаниот под.
  Вит Талер пушти бакнеж. Публиката плескаше со рацете.
  Стенка гласно:
  - Не треба да ги воведувате борците! Нека борбата биде интересна!
  Лавот, без да Ќа чека габата, скокна, обидуваЌ«и се да го расипе неприЌателот со сабЌа. Не успеа, скокаЌ«и, Вит успеа да го удри со пета во окото. Ґверот збесна, скокна напред и се сопна на работ од мечот. Овде момчето гладиЌатор ве«е беше изненадено - крвта, коЌа претходно беше црвена, стана зелена.
  - Од што сето ова? - праша изненадената принцеза Керолин.
  - Ова укажува дека Ўверот станал пожилав и посилен, зголемена е приспособливоста. - со мрачен тон одговори волшебникот.
  ДевоЌката донесе недвосмислен заклучок:
  - Ова е лошо!
  Гласот на волшебникот стана многу повесел:
  - Зошто! Дечко ти е голем борец, само пцуе®ето «е биде поинтересно.
  Лавот на змеЌот продолжи да скока, игнорираЌ«и Ќа крвта, беше многу брзо и младоста едваЌ имаше време да избегне. Тука Вит правеше салто, скокаЌ«и: како акробат, а потоа нуркаЌ«и како лоуч, го откорна стомакот на лавот. Изгледаше дека заболениот терминатор не обрнуваше внимание на ова, продолжуваЌ«и да го гони младиот човек околу рингот.
  - По ѓаволите! - вознемирено рече Вит. - Ти дека сечилото не го зема.
  Од загубата на крв младиот човек почнал да се заморува. Со прецизно скока®е, тоЌ успеа да го пробие окото на лавот, но дури и со едното око, предаторот остана опасен и, откако го фати моментот, болно Ќа пресече шепата со кан¤и во ребрата. Кан¤ите оставиЌа шест длабоки ленти.
  - Тоа е копиле! Искинете го месото! - гушкаше младиот човек.
  Се чинеше дека лавот требаше да ослабне долго време од загубата на крв, но неговите напади стануваа сè побрзи. Неколку пати оградите за малку «е го прободеа печатот, а еден прободе во пекторалниот мускул на Талер, лошо гребеЌ«и го. Младиот човек се тетерави, а забите му светкаа над него,
  заглавен во неговото рамо. Вит бил испотен, крвав и успеал да се излизне, па дури и да си го пресече грлото со сечило. Ґверот крварел, главната артериЌа била скршена, но не изгубил брзина.
  - Ти си како зомби, без разлика на тоа колку реакции. Можеби не си вистинскиот лав. - рекол младиот човек.
  ТоЌ имаше обид за контранапад за да го нокаутира последното око, но промаши, оставаЌ«и уште една крвава сериЌа на муцката. лав
  повторно го шепи.
  - Од каде доаѓаат овие? - Во очаЌ, младиот човек со сета своЌа сила го удри противникот во сабЌа. Од силен удар коската пукна, а од неа излезе бел сок.
  - Еге! - Со исклучително задоволен тон, рече волшебникот. - ТвоЌот приЌател изгледа решил да го изостри сечилото, во секоЌ случаЌ може да се почувствува сериозна ароганциЌа.
  - Што сакаше? Витка е паметно дете. - одговори принцезата ЛеЌа, прилично рикаЌ«и.
  Следниот удар, конечно отсечен од оградата. Ґверот почнал да се врти, на самото место како да го изгубил лежиштето. Вит притискаше, неговите удари стануваа сè поостри, гледаЌ«и дека мутантскиот лав плива, младиот човек додаде енергиЌа.
  - Какво месо од лав, не ми се допаѓа! - викна еден храбар тип.
  -Победи го Витек, многу си секси. Принцезата Керолин врескаше.
  Младиот човек го погодил вториот оград, бидеЌ«и целта била погодна. Од првиот пат коската не потклекна и морав да Ќа додадам. Конечно, оваа точка пропадна, лавот беше Ќасно занемен.
  - Како си сега без огради само голема мачка, осудена на смрт! - рече бесен Вит.
  Крцка®е со заби и стенка®е беа неговиот одговор. Борбата продолжи на буфунски начин, лав-змеЌот се движеше наводно напаѓаЌ«и, но неговите движе®а Ќа изгубиЌа острината. Момчето, чувствуваЌ«и наплив на сила, пак
  постоЌано напаѓаше и на краЌот го прободе последното око. ОвоЌ пат сечилото се чини отиде многу подлабоко и стигна до мозокот.
  - Браво, намокри го! Извика принцезата Каролина.
  Целата сала се приклучи во хор.
  - Заврши го, доврши го!
  Младиот гладиЌатор повторно шутна со нога и, скокаЌ«и зад грб, шутна од кружен тек. Мутантот лав се чинеше дека го губи своЌот ориентир, боцкаЌ«и си Ќа муцката неколку пати. Конечно, кога момчето се навикна, му го пикна сечилото во градите и се обиде да го прободе подлабоко, до самото срце. Шепите со кан¤и удираа во ребрата, гребеЌ«и ги, а потоа го прободе месото, но Вит тврдоглаво не го пушти сечилото, иако буквално беше растргнат на парчи®а. Тука сè беше ве«е решено по волЌа, кан¤ите продолжиЌа да го гребат и кинат младото месо.
  - Пушти го! Принцезата Каролин лаеше. НеЌзиниот плач остана сам.
  - Доведете го до краЌ! - Толпата ечеше.
  Конечно, сечилото на разбеснетата Вит прободе до срцето, а Ўверот замолкна, за последен пат откако ги префрли кан¤ите над долготрпеливото месо.
  - Па, се чини сè! Младиот човек издишил. - Суштеството на темнината е фрлено во прав.
  ОбЌави волшебникот коментатор.
  - Повторно победник беше Вит - духот на смртта; Ўвезда во подем на арената. ТоЌ «е Ќа добие наградата што Ќа заработил.
  На оваа фраза, визиЌата на Талер се распадна како магла кога беше лансиран мо«ен тунел за ветер.
  И од оваа магла доаѓа преку ... мо«на, висока фигура на човек или хуманоидно суштество во качулка. Звучи крцкав глас, многу сличен на гласот на тоЌ волшебник во сон.
  - Добро се бореше Вит... Во тебе ги гледам вештините на роден воин!
  Талер стана. За време на спие®ето, раните речиси му зараснале, а лузните станале бледи и помалку забележливи.
  Младиот човек му подаде рака на човекот рече:
  Ви благодарам што ме спаси господине...
  Човекот грубо Ќа фрли назад своЌата млада дланка и засвире:
  - Не, благодарам! Сета благодарност води кон милост и слабост!
  Вит изнуди насмевка и промрморе:
  - Но, ти ми го спаси животот... Значи, мора некако да ти се заблагодарам!
  Човекот ненадеЌно Ќа фрлил хаубата. Младиот човек погледна во отвореното лице. Човекот имаше благороден изглед, изгледаше малку пове«е од четириесет години, мо«ен врат и кадрава, кратка брада. Изгледот на очите е многу мо«ен, веднаш е Ќасно дека е навикнат да командува, а неговите црти се со силна волЌа, силни.
  Иако овоЌ господин не беше запознаен со Вит, на младиот човек му се чинеше дека го видел некаде претходно. Иако е многу тешко да се заборават таквите експресивни и со силна волЌа црти на лицето, кралското држе®е, очите на владетелот од лулка. Но, во исто време, и покраЌ благородниот изглед, гласот е рапав, гаден, како искинат, и покраЌ Ќачината на звукот.
  Човекот погледна во Вит и, без да го промени строгиот израз на лицето, рече:
  - Те спасив не поради  убов, туку затоа што ми требаш!
  Очите на говорникот блеснаа.
  -Ќе те земам за моЌ чирак, и «е го отворам знае®ето за мо«та, за кое ¤едаите не се осмелуваат да сонуваат... Но знаЌ дека она што го доживеа во визбата за маче®е сепак е цве«е во споредба со она што те чека!
  Вит стана и решително рече:
  - Спремен сум! Подготвени за се - само спаси Каролина!
  Човекот шмркаше со наЌголем презир.
  - Приврзаноста е слабост! НаЌголемата слабост што еден Сит може да си Ќа дозволи! - Овде гласот на црниот владетел стана позаканувачки. - Поточно, не можат, не треба да си го дозволат тоа, но ... Доволно чудно, «е Ќа ослободам Каролина од ропството! Само во замена за вашата целосна послушност, за да се заколнете дека во вистинско време «е Ќа исполните апсолутно секоЌа моЌа наредба!
  Вит послушно клекна и изрече голема заклетва.
  И тогаш човекот рече:
  - Отсега твоето ново име е Дарт Сидиус! єас сум Дарт ПлагЌ е ваш учител и господар!
  Од тоЌ ден, Вит, или сега Дарт Сидиус, почна да тренира за мечува®е и темна мо«. Сурова и безмилосна доктрина. Но, новиот црн господар почувствува брзо растечка мо« во него. Стануваше посилен и пософистициран секоЌ ден, недела и месец.
  Дарт Плагеис, покраЌ сонот за бесмртност, имал планови и да го врати владее®ето на Ситите. Вит Талер го промени своето име во Палпатин и малку го промени своЌот изглед, како и отпечатоците од прсти. ТоЌ стана поинаква личност, заменуваЌ«и слична личност од благородничко семеЌство Палпатин.
  ТоЌ почна да прави неизбрзана кариера како службеник, а истовремено го подобруваше неговото владее®е со мрачната мо«. ПокраЌ тоа, Дарт Плагеис, коЌ имаше целосно правен статус на голем бизнисмен, го одржа своЌот збор.
  По смртта на кралот, неговиот млад син успеал. Дарт Плагеис го поттикна нападот на Хатс на палатата. Убиени се наследникот, неговата сестра, брат и вуЌко.
  После тоа, генералниот капетан на гардата на палатата Ќа устоличи Каролина, популарна меѓу народот.
  Неколкугодишното заробеништво само Ќа калеше силната жена, а таа почна да владее уште посилно. А неЌзината «ерка Серафим, коЌа била воспитана во манастирот, станала наследничка на кралството Набу.
  Иако поранешниот  убовник се врати на власт, Палпатин беше принуден да го скрие своЌот идентитет и засега да остане на страна. Иако неговото влиЌание во кралството постоЌано се засилувало.
  Генералниот капетан наскоро почина - очигледно од несре«а, но Палпатин стоеше зад тоа. И наскоро, Господарот на Сит побара од Вит Талер да Ќа жртвува своЌата прва  убов - кралицата Каролина.
  ДоЌде до смртен дуел со Плагеис. ПокраЌ тоа, силите беа приближно еднакви. Кога и дваЌцата Сити беа исцрпени од битката, Палпатин попушти и промрморе:
  - Ќе Ќа убиЌам моЌата  убов и во исто време, остатоците од човечкото што сè уште тлее во мене! - Тука го крена гласот црниот господар и решително додаде. - Но, се колнам, нема да ти простам за ова и дефинитивно «е го уништам!
  Желбата да се елиминираат оние кои се со повисок статус е вродена во природата на Сит. МоЌата недостижна мо« Ќа раѓа твоЌата завист; моЌата мудрост Ќа храни твоЌата жед за знае®е; моите достигнува®а будат страсна желба да ги повторам! - му рече Дарт Плагеис на Дарт Сидиус и продолжи со насмевка. - УбиваЌ«и ги наЌблиските и наЌмилите луѓе за себе, «е откриете неразбирлив извор на сила во себе. Чувствувам дека «е станеш наЌголем од Ситите - кога «е Ќа уништиш последната човечка слабост во себе!
  
  
  ЧУДО РОДЕН
  - Некогаш имаше полковник на воздухопловните сили коЌ доби тежок удар од граната за време на воЌната во Авганистан. И Ќа изгуби можноста да има свои деца, иако многу сакаше. Сопругата многу го сакаше полковникот и отиде да го пречека, тие се нафатиЌа да воспитаат две силни момчи®а од сиропиталиштето. Нивниот посвоител ги одгледал како Спартанци. Но сепак не беше тоа. Момците пораснаа силни, здрави, но не покажаа посебни супермо«и.
  И баба Ванѓа му предвидела на полковникот дека претставникот на неговото потомство «е стане арбитер на судбината на чудното и универзумот. Тогаш полковникот решил да оди каЌ една позната волшебничка, за да и помогне на неговата сопруга да забремени на чудесен начин.
  Волшебничката навистина имаше значителни способности, но во основа таа беше шарлатан со наЌвисок стандард. Таа изЌавила дека може да го стори тоа и да му даде син на полковникот, но побарала огромна сума на пари.
  Полковникот имал недвижен имот во Москва, како и вредни трофеи кои биле заробени за време на воЌната со душманите и Чеченците.
  ТоЌ Ќа собра оваа дива сума - еден и пол милион долари ... Дури е изненадувачки што искусен човек, и така купил во измама. Но, очигледно волшебничката имала сериозна дарба за хипноза, сугестиЌа, умешност, за да измами на што би позавиделе и самиот Кашпировски или некоЌ светски политичар.
  Волшебничката, пак, извршила многу шарен инсцениран ритуал, тривиЌално заспиваЌ«и Ќа жената на полковникот. И тогаш таа едноставно инЌектирала семе од донатор во пазувите на Венера.
  Не премногу сложено испадна дека е измама. Но ефективно. Сопругата, (како девицата МариЌа) беспрекорно зачнала дете - таа, инаку, останала девица, па сопругот поради повредата целосно Ќа изгубил машката сила.
  Сите биле задоволни и во точното време жената се ослободила од товарот на здрава девоЌка. Таа, сепак, се покажа дека е сосема поинаква од неЌзиниот татко бринета и темнокоса маЌка. Но, таткото, иако сметаше на своите синови, Ќа сакаше своЌата «ерка. Само на своЌ начин, воспитуваЌ«и Ќа како Спартанец - кале®е и тренира®е.
  ДевоЌчето се развиваше брзо, покажа високи склоности и способности. Особено физичките. НеЌзината коса е густа, брановидна, златна и прекрасно убава.
  Но, кога девоЌката, боса, почна да трча низ Ќануарскиот снег - традиционално будеЌ«и се во пет и пол наутро - се случи настан. Така вообичаено и почнуваше денот. Такво утринско трча®е, сè уште во предзори мрак. Сосема спартанско.
  Традиционалните десет и пол километри ги трчаше, во секое време, за да добие набоЌ за живост за цел ден. Секако, ова е само почеток на обуката, бидеЌ«и Владлен (име во чест на Ленин и Сталин!) сериозно се занимаваше со боречки вештини. Таа дури се натпреваруваше и на натпревари - тепаше девоЌки за да бидат поголеми и постари од неа.
  Но, таа и понатаму е девоЌче на околу десет години, а трча само во га«и за капе®е. А златната коса е како пламен. И проклетиот маниЌак го чека детето во заседа. Очигледно тоЌ Ќа подготвил стапицата однапред, бидеЌ«и девоЌката брза толку брзо што не секоЌ возрасен «е го достигне.
  На патот на девоЌчето лежеле неколку добро камуфлирани стапици. СитуациЌата Ќа влоши и тоа што врнеше снег, а секаква трага беше покриена. А Владлен, девоЌка коЌа во секое време брзаше боса и полугола, дури и се радуваше на таква краЌност. На краЌот на краиштата, тешкотиите само темпираат, а она што не нè убива само нè прави посилни.
  Стапицата функционирала, силно штипкаЌ«и Ќа ногата на девоЌчето. За сре«а, преку тренинзите, коските беа доволно силни за да не се скршат во стапица за мечка.
  Но Владлен направи голема ремонт. И многу болеше. И негативецот се обидел да фрли и силува каратистка. Владлен инстантно реагирал, Ќа удрил со пета по брадата. Но, криминалецот беше силен. ЛелекаЌ«и, тоЌ скокна назад, триеЌ«и Ќа помодрената вилица. Потоа извадил нож.
  ДевоЌката се нашла во стапица, невооружена и речиси гола, против маниЌак со долг нож.
  Следуваше широк напад, а Владлен се наведна и Ќа удри неприЌателката со главата во соларниот плексус. Ножот поминал, гребеЌ«и Ќа девоЌката по грбот. Владлен Ќа пресретна четката и го смени правецот на ударот. Точката го прободе криминалецот право во грлото. МаниЌакот се задави во сопствената крв и наеднаш издигна.
  А девоЌката, откако Ќа направи своЌата прва одмазда, извика:
  - Готово е!
  Сепак, станува збор за убиство, а ногата во стапицата е тешко повредена.
  За жал, маниЌакот имал многу влиЌателни родители, а Владлен бил во сериозна неволЌа. Бил направен обид врз неа, а во нивната ку«а била подметната дрога. Полковникот мораше да Ќа испрати девоЌката на подалечни места. Во училиштето за руски боречки вештини во Сибир.
  Таму, во длабокото подземЌе, Родноверс живеат и служат со векови.
  Сепак, тоа не го спаси полковникот. ТоЌ бил застрелан од снаЌперист, а неговата сопруга била уапсена под обвинение за дила®е дрога. Изгледа некоЌ навистина се пресметал со своето семеЌство. Уапсен е и помалиот брат, постариот, за сре«а, ве«е служел воЌска. Четиринаесетгодишно момче е испратено во колониЌа за малолетници. Исто така, пропишани лекови.
  Иако случаЌот првично беше лажен. Но, за сре«а, според новите закони, не можеше да добие пове«е од шест години.
  МаЌка беше спортистка, а исто така тренираше како Спартанец. Затоа, во женската колониЌа, таа наскоро се здобила со авторитет и можела да добие добра работа. Помладиот брат, силен и добро обучен во борбена техника, исто така стана еден од борците, а потоа стана командант на одред. Откако отслужи една третина од мандатот, тоЌ замина на условен отпуст, предвремено ослободува®е. Во РусиЌа законите за малолетните деликвенти се хумани, па дури може да се каже дека имал сре«а што на првото патува®е отишол на само четиринаесет години.
  Општо земено, фактот дека полковникот, по традициЌа, бил жесток обожавател на спартанското образование, очигледно му користел на неговото семеЌство. Силните се релативно добро во затвор, но слабите и на тронот се нерелативно лоши! Детето помина низ зоната, без предрасуди за себе, па дури и доби повисоко правно (!) Образование. Очигледно не беше понесен од романсата на крадците, а времи®ата се смениЌа - стана од мода да се биде бандит. Наместо тоа, го привлече бизнисот.
  Правното образование е од витално значе®е за бизнисмен. Со маЌката ситуациЌата била посложена - таа тогаш е полнолетна, а злосторството и било обесено во монтиран случаЌ. Буквално организатор на синдикат за транспорт и продажба на допинг. И речиси е невозможно да се преиспита. Толку повисоки чинови тогаш «е испаднат будали.
  Но, маЌката успеа да постигне дека била префрлена во добра зона во близина на Каспиското Море и таму се вработила како чувар на обшчакот. Затворскиот чувар напиша неколку книги, па дури и глумеше во филмови. Зошто да не?
  Таа е витка надвор од неЌзините години, физички силна, згодна жена со изразено лице и машка брада.
  Така, во принцип, не седеше лошо во зоната, не се исклучи од животот. Па дури и доби потомство. Момчето тренираше од лулка и го разубави затворското секоЌдневие. Меѓутоа, како што доликува на кум, неЌзината маЌка не работела, па имала многу слободно време.
  Владлен се врати седум години подоцна - откако го помина наЌвисокото ниво на инициЌациЌа во боречките вештини. Иако заканата за одмазда сè уште не е целосно помината, воинката само го смени презимето во Шаманова - оставаЌ«и го своето поранешно име.
  БидеЌ«и неЌзиниот татко бил навистина приЌателски настроен со познатиот генерал Шаманов, промената на презимето се покажа како прилично симболична.
  Владлен, чии способности се феноменални, а школата е многу тешка и во исто време доста рационална, немаше рамен во боречките вештини. Таа го научи чудниот стил на руското боре®е. Името на борбата е, се разбира, условно, или како што е Рускундо.
  Владлен владееше со боречки вештини слични на Техвандо - многу развиена техника на шутира®е, со руски тупаници, боре®е слично на аикидо - техники на фрла®е и користе®е на инерциЌа на противникот, од таЌландски бокс - лактите, колената, ударите со глава. Родноверие создаде синкретична боречка вештина, чии техники беа полирани со векови, а маЌсторите волшебници го земаа сето наЌдобро од другите народи и училишта.
  Се разбира, Владлен Шаманова се учеше, а поседува®ето оружЌе ... Но, невозможно е да се знае и да се совлада сè. Вистинскиот боречки уметник мора да биде умешен во сè, без исклучок, во арсеналот. Но, индивидуалните трикови и нивните чипови работат брилиЌантно.
  Владлен наЌмногу сакаше да се бори со нозете и да фрла смртоносни предмети со голи прсти, иако беше силна, можеби, во сè.
  ДевоЌката коЌа Ќа нарекуваа каратистка, иако воопшто не учеше карате, отвори свое училиште. Таа се натпреваруваше на различни натпревари, но не се стремеше кон слава и титули.
  Иако учествувала на некои комерциЌални натпревари, па дури и во подземни борби без правила, и биле потребни пари.
  БидеЌ«и беше сè уште многу млада девоЌка, Владлен не брзаше да се ожени и да има потомство. Таа се усовршила во боречките вештини и ги научила на децата. Особено големи надежи покажа Волка Рибаченко. Патем, тоЌ со нозете исклучително вешто фрлаше и остри предмети. Каратистот (повторно, прекар коЌ нема врска со реалноста!) Вети дека «е порасне во наЌголем маЌстор.
  И тогаш одеднаш Волка беше поканет да глуми во филмови, а со него отидоа неговиот брат Олег Рибаченко и самата Владлен Шаманова. И тоа е друга приказна.
  
  
  АМАТЕР
  Ова е пореално и поверодостоЌно. Имено, духот на наЌобичниот и наЌобичниот човек влезе во телото на Сталин. И бидеЌ«и беше просечен човек, жител. А знаеше само дека Хитлер «е удри на 22 Ќуни 1941 година, а резултатите беа катастрофални.
  Германците можеа да Ќа заземат Москва, а просечниот платен убиец едноставно беше отруен од сопствената придружба. Но, по падот на главниот град ве«е беше доцна да се поправи нешто. єапонците го погодиЌа Далечниот Исток, ТурциЌа од Ќуг. Падна и Кавказ.
  И Сталин првично беше заменет како компромисна фигура од Молотов. Но, тогаш амбициозниот БериЌа Ќа пикна главата. И Жуков го пресретна. И започна ригмаролот. Накратко, Германците отидоа на Урал во текот на летото и пошироко, поврзуваЌ«и се со єапонците, потиснуваЌ«и ги сите поЌави на отпор.
  Но, на Запад воЌната продолжи. Американците се колебаа - Френклин Рузвелт очекувано се повлече до последно. Ве«е Божи« 1941 година, Германците го нападнаа Гибралтар. Во тоа време, Москва и Ленинград беа земени, а на Ќуг Германците извезеа до Волга и Терек. Нив пове«е ги попречуваа затегнатите комуникации и огромните руски простори отколку лошо организираниот отпор на советските трупи.
  Хитлер лично се сретнал со Франко и му Ќа претставил перспективата: СССР како воена сила не постои. Соединетите Американски Држави и онака нема да бидат првите кои «е влезат во воЌната. Значи, БританиЌа апсолутно не е опасна. ПокраЌ тоа, во ноември, по зазема®ето на Москва, Ромел доби засилува®е, неколку избрани дивизии и цела воздушна армиЌа за подига®е. И Британците паднаа како прашина. Германците се ве«е во АлександриЌа... Значи, Франко има пове«е причини да се плаши од гневот на Хитлер отколку од одмаздата на БританиЌа. Но, ако сепак сака да прима од африканските и англиските колонии тогаш ...
  Франко, сфа«аЌ«и дека рацете на Вермахтот се одврзани и тоЌ самиот може да изгуби сè, прво се согласи да ги пушти германските трупи, а потоа и самиот обЌави воЌна на БританиЌа. Во исто време, позициЌата на Британците се влошуваше секоЌ ден. Гибралтар беше земен за три дена. И наскоро Германците Ќа окупираа Палестина, и СириЌа, заедно со Турците, и Ирак со Блискиот Исток.
  Америка беше вовлечена во воЌната на 4 Ќули 1942 година. єапониЌа го нападна Перу-Кабар на Денот на независноста.
  Германците, користеЌ«и ги ресурсите на РусиЌа, Европа, а потоа и Африка и АзиЌа, водеа воздушна офанзива и подморска воЌна.
  ГерманиЌа го зголеми производството на оружЌе и Ќа предводеше офанзивата во єужна Африка.
  До краЌот на 1942 година, Африка беше под целосна контрола на нацистите, како, патем, ИндиЌа. И Индокина, Сингапур и островите до АвстралиЌа паднаа под контрола на єапонците. Точно, зимскиот обид за фа«а®е на хаваЌскиот архипелаг беше неуспешен поради недоволната организациЌа на самураите.
  Но, сепак, єапонците, имаЌ«и пове«е воено искуство, доминираа во морето. ПокраЌ тоа, германската флота на подморници се зголеми многу брзо, намалуваЌ«и Ќа мо«та на БританиЌа и САД.
  Во маЌ 1943 година се случи германско слетува®е на англиската метропола. Германците користеа едрилици и подводни тенкови, па дури и првите млазни бомбардери АП-161 и єу-488 со четири мотори.
  Исцрпена од воЌната со подморниците, БританиЌа не можеше да издржи долго, но се бореше исклучително тешко.
  По еден месец крвави битки, Лондон падна и битката за АнглиЌа заврши.
  Америка беше следниот чекор. Канада се бореше на страната на Соединетите Држави, каде Черчил побегна, но земЌите од Латинска Америка одбиЌа да водат воЌна со Третиот РаЌх. А Аргентина, а потоа Бразил, им обезбеди на Германците воени бази на нивните соЌузници на нивната териториЌа.
  ВоЌната доби долготраен карактер. САД во странство. Нивната копнена воЌска е силна, а флотата се гради многу брзо.
  Но, малку по малку Германците и єапонците се зафатиЌа. На нивна страна беа сите ресурси на источната хемисфера, а дел од западната. Да, обЌавената тотална воЌна вроди со плод.
  ОперациЌата Икар беше успешна и Исланд падна. После тоа, Фриц се префрли на Гренланд. 1944 година, сепак, никому не му даде одлучувачка предност. Сепак, єапониЌа и Третиот РаЌх стекнаа упориште на источната хемисфера и се заЌакнаа во Латинска Америка. Во зимата од четириесет и пет години, самураите, заедно со нацистите, ги зазедоа ХаваЌските острови. И во пролетта тие се преселиЌа во истмус на Панама.
  По смртта на Рузвелт, САД почнаа да бараат мир со Третиот РаЌх и єапониЌа. Но, тешко е да се наЌде компромис. Особено што Хитлер мирисаше на крв. Баракудата на фашизмот сакаше премногу. ВоЌната продолжи. Нацистите се вкорениЌа во Гренланд, а летото 1945 година се обидоа да слетаат во Канада, но беа фрлени во морето. Канада не сакаше да капитулира. Точно, во есента 1945 година, АвстралиЌа падна - последното значаЌно упориште на западниот свет на источната хемисфера. єапониЌа и ГерманиЌа целосно доминираа во морето. Нивната подморничка флота беше неспоредлива.
  ПокраЌ тоа, подморниците со водород пероксид се покажаа како многу силни и мобилни. Нивната брзина достигна четириесет Ќазли на час.
  И во зимата на четириесет и пет или четириесет и шест, доЌде ред на Зеланд. Во пролетта 1946 година, Соединетите држави обЌавиЌа воЌна на речиси сите земЌи од Латинска Америка.
  И проектот за создава®е атомска бомба не даде опипливи резултати поради намалува®ето на финансира®ето. Затоа, Американците не можеа да го исфрлат овоЌ адут во загубен натпревар!
  И на полето на изградба на тенкови, Третиот РаЌх значително ги надмина Соединетите Држави. НаЌдобриот американски производствен тенк "Першинг" тежеше четириесет и два тони, имаше фронтален оклоп од 102 милиметри и топ од 90 милиметри со брзина на муцката од 810 километри на час. И наЌдобриот и наЌмасовниот во 1946 година, германскиот тенк "Кралскиот лав" - со тежина од 65 тони, имаше фронтален оклоп од 250 милиметри. Исто така страни и крма од 200 мм и пиштол од 105 мм со должина на цевката од 100 ЕЛ.
  Со оглед на пирамидалната форма на резервоарот, не можеше да се пробие од Першинг од коЌ било агол.
  Обидот за лансира®е помо«ни тенкови од сериЌа не успеа. Само Т-93, инаку, тежок само 93 тони со фронтален оклоп од 305 милиметри и пиштол калибар 120 имаше некои шанси против Германецот при удира®е. Но, многу ниските возни перформанси на автомобилот, како и отсуството на ротирачка купола, не го направиЌа достоен конкурент.
  РазвоЌот на "Супершинг" се одолговлекуваше долго време, и во секоЌ случаЌ овоЌ тенк беше инфериорен во однос на германскиот.
  И млазната авиЌациЌа, целосна супериорност во квалитетот е на страната на нацистите. Американците можеа да се спротивстават само на квантитетот. Но, Германците, имаЌ«и ги ресурсите на стариот свет, можеа да произведуваат триста или четиристотини автомобили дневно, не инфериорни по броЌ во однос на Соединетите држави. ME-362, Non-262, Non-323, ME-1010, TA-283 - овие млазни ловци се надвор од конкуренциЌа на американската несовршеност - класа "F"!
  А млазните бомбардери TA-400, TA-500, Yu-387, AR-383, OD-18, GO-270 исто така се надвор од конкуренциЌа. Соединетите Американски Држави сè уште немаат полноправен авион-бомбардер. Дали е тоа Б-29. Навистина, во проектот има Б-36, но засега е далеку од сериско производство.
  А балистичките ракети од германската класа "А" воопшто немаат аналози во светот.
  Дискови - исто така немаат конкуренти ...
  Технолошки, Третиот РаЌх темелно Ќа опреми Америка и затоа Хитлер е решен да ги заврши САД до краЌ. И без компромиси. Во четириесет и шестата година започна офанзивата на Мексико и Куба. Есента, борбите ве«е беа во полн ек во Тексас и КалифорниЌа. А Германците и єапонците Ќа нападнаа Канада од АлЌаска.
  Но, сега помина четириесет и шестата година. Втората светска воЌна се уште трае. Четириесет и седмата година беше кобна за Канада, коЌа конечно беше окупирана од Фриц, откако влегоа од север.
  Авионот бомбардер Б-36 конечно се поЌави во Америка, но сè уште не беше можно да се добиЌат ГерманиЌа и єапониЌа. ПокраЌ тоа, тенкот Вашингтон се поЌави на краЌот на годината со пиштол со долга цевка од 120 мм и релативно прифатливи оклопи и перформанси во возе®ето, тежок шеесет и три тони. Иако беше заштитена и полоша од германската, таа пове«е не беше инфериорна во силата на пробива®е на оклоп.
  Меѓутоа, до краЌот на четириесет и седмата година, Соединетите Држави ве«е изгубиЌа пове«е од половина од териториЌата и беа осудени на пропаст.
  Германците дури успеаЌа да ги тестираат супертешките тенкови "Стаорец" и "Монструм" за време на налетот на големите градови. Вториот имал фрлач на бомба коЌ исфрлил полнеж тежок десет тони!
  Замислете колку страшно испаднало оружЌето!
  И на новогодишната но« падна ЊуЌорк, а на десетти Ќануари Вашингтон.
  Сепак, єенкис сепак издржаа речиси уште шест месеци. Иронично, втората воЌна заврши токму на 9 маЌ 1948 година.
  Но и после тоа мирот не траеше долго. На Хитлер не му се допадна тоа што єапониЌа, коЌа е економски многу позаостаната од Третиот РаЌх, зазеде толку многу земЌа за себе.
  Нацистите, иако со задоцнува®е, имаа своЌа атомска бомба во август 1948 година. Дел од доцне®ето се должи на фактот дека Фирерот беше некако ладен во врска со идеЌата за оружЌе за масовно уништува®е. Хитлер верувал дека земЌите треба да се освоЌуваат, а не да се уништуваат.
  Но, поради некоЌа причина, суровиот тиранин за соЌузничката єапониЌа реши да направи исклучок.
  Откако ставиЌа печат големи балистички ракети и нуклеарни полне®а, нацистите на 4 Ќули 1951 година Ќа започнаа Третата светска воЌна.
  Изведе мо«ни нуклеарни напади врз Токио и други Ќапонски градови. Потоа удриле морските и копнените сили.
  Третата светска воЌна заврши за шест месеци, генерално, таа всушност одеше во една насока. А активната фаза на неприЌателствата траеше три месеци.
  Така Третиот РаЌх Ќа воспостави конечната светска хегемониЌа. Таквата неправда се случи поради фактот што просечноста влезе во телото на големиот Сталин. И никакво знае®е за иднината не и помогна! Конкретно, аматерот одлучил да развие млазни авиони и дал таква нарачка на сите погони и фабрики. Се испостави дека завртката била исклучена и млазот не бил ослободен.
  А стратешките одлуки на платен убиец никаде не се поглупави. Не е ни чудо што Црвената армиЌа беше разнесена. И без него, нема коЌ да се спротивстави на ГерманиЌа, неЌзините соЌузници и єапониЌа.
  Па, самиот Хитлер одлучил за царско обединува®е. Имено, создава®ето на светска унитарна сила, каде што сите сили на планетата ЗемЌа, без исклучок, беа вклучени доброволно-задолжително. Со единствена валута, се разбира, и варварска програма на генетска селекциЌа.
  И, исто така, со подготовка на масовно проширува®е на просторот!
  
  
  МОМЧЕ СПАСИ ЦАР РУСИєА
  Надвор е студен Ќануари. Еве едно момче, Олег Рибаченко, оди по улицата до училиште, и одеднаш гледа дека Ўидот во соседната панел ку«а некако чудно свети. Момчето чувствува посебен повик - трчаЌ таму, «е станеш арбитер. Момчето трчаше со сета сила.
  Добро е што имаше изненадувачки малку автомобили, а тоЌ успеа да им се лизне веднаш под нос. Вешто нурка®е и вие сте на зелениот одраз на Ўидот.
  Момчето фрла кон неа. Рацете, како во филм за Хари Потер, без проблем влегуваат во ова желе, а секунда подоцна самото момче од мраз од дваесет и пет степени се наоѓа на летен тревник обраснат со зелена трева.
  Дури и по инерциЌа, момчето паѓа на тревата и веднаш скока. Добро е да се биде во прегратките на лето кое сè уште не умрело по мраз. Дури и ако Ќа прескокна своЌата круна.
  Момчето погледна наоколу - немаше луѓе наоколу, само дрвЌа кои ве«е почнаа да пожолтуваат и ... железнички насип. Висок, обложен со гранит, а пред него дури и бодликава жица е намотана на пругасти столбови.
  Олег Рибаченко почувствува дека сето ова не е само така. И тоЌ всушност се соочува со нешто одлучувачко... Во главата му се слуша наредба: да се приближи до железничката пруга. Не е премногу лесно да се направи ова, на патот има дебел слоЌ жица - спиралата на Бруно.
  Самата топлина му сугерираше на момчето излез. Почна брзо да Ќа соблекува зимската облека. И фрли го на трн. Детето чувствува посебна форма на ментален ред. "Сега можете да станете творец на историЌата. Вие ве«е не сте само ученик со премногу развиена имагинациЌа, Олег Рибаченко «е прави големи работи!
  Момчето Ќа наполни жицата, оставаЌ«и само фармерки и маица. Беше топло и во топли зимски чизми, а детето се разбуди. Многу е приЌатно да се почувствува острата зелена трева бос. Почвата во август е совршено загреана и момчето сака да оди по неа.
  А зимата е гадно време од годината - за разлика од слаткото лето. Момчето, сепак, нема време да стои со отворена уста - бидеЌ«и тоЌ е арбитер. Момчето брзо се качува низ жицата. Преку неа се пра«аше струЌа, а низ неЌзината облека испукаа искри на голите потпетици.
  Момчето врескаше, болен удар и скокна на платното. Табаните беа боцкани од остри каме®а. Но момчето брзо го прегази насипот. Чувствуваше дека сето тоа не е без причина, туку дел од голем план!
  Овде се жешки шини, сонцето ве«е го надмина пладнето, воздухот мириса на липа и мед. Толку тивко што може да се слушне далечното брмче®е на пчелите.
  Момчето стоеше босо на врелото железо и слушна нови наредби: "ставете по седум каме®а на секоЌа шина". Момчето се двоумеше и гласно рече:
  - Но, тогаш возот може да излезе од шините?
  Гласот ми удри во тапанчето:
  - Токму тоа ви треба! НеприЌателите на РусиЌа «е одат овде!
  Момчето пове«е не се расправаше. И гласот БожЌи поЌасни: изберете само каме®а во боЌа на челик.
  Рацете ве«е се движеа. Олег Рибаченко почувствува задоволство во себе - тоЌ е арбитер, едноставен ученик «е влезе во историЌата!
  Каме®ата се лесни на двете железнички ленти: точно четиринаесет парчи®а - по седум од секоЌа. И тие практично не се разликуваат!
  Тоа е направено! Момчето конечно повторно се прекрсти, прочита - "Оче наш" и трепкаЌ«и со голите потпетици се созеде. ТоЌ побегнал со трча®е, штракаЌ«и по каме®ата и болните стапала. За малку «е го прескокнав насипот...
  Не сакав повторно да се искачам низ струЌата, но немаше излез. Момчето, користеЌ«и трча®е, речиси веднаш долетало од насипот до последната бариера. Малку шокиран, но не е страшно. И еве го Олег Рибаченко повторно на топлата летна земЌа. Напред, точно во воздухот, свети зелена магла: патот назад.
  Момчето навистина не сака да се врати од топлото лето во мраз и зима. Но, тогаш мистериозен глас Ќа дава последната наредба:
  - ПобрзаЌте, или порталот «е се затвори, а вие засекогаш «е останете во 1914 година и никогаш нема да ги видите родителите.
  Олег Рибаченко набрзина Ќа откинува облеката од жица и Ќа влече по случаен избор. Порталот почнува да бледнее и момчето, без чевли, брза кон излезот. Се удира во нешто еластично и со напор скока надвор. Боси стапала гори од прегазениот градски снег. Мора да облечете чевли и да облечете зимска Ќакна токму на улица - фа«аЌ«и ги збунетите погледи на минувачите.
  НекоЌ дури извика: "лудо". Но момчето не обрнува внимание - си Ќа заврши работата и Ќа исполни големата мисиЌа...
  На 22 август 1914 година се урна воз, по коЌ следеа Хинденбург и Ерих Лудендорф, Макс Хофман. Сите троЌца воени команданти кои играа одлучувачка улога во битките на источниот фронт - почнуваЌ«и од операциите во Источна ПрусиЌа и така натаму - загинаа.
  Како резултат на тоа, неорганизираните германски трупи претрпеа крупен пораз. Беспомошниот Кенигсберг бил однесен на потег, а германските трупи биле делумно опколени, а делумно уништени или заробени.
  Победата на руските трупи имаше одлучувачко влиЌание врз целиот тек на воЌната. И пред сè, од гледна точка на моралот на воЌниците и офицерите. Не е таЌна дека по поразот од єапониЌа, авторитетот на руската армиЌа нагло падна. НикоЌ не сметаше дека некои АзиЌци со тесни очи се сериозен противник. И тогаш Русите загубиЌа четири големи битки и во сите битки имаа броЌчана предност.
  И на море, тие беа целосно поразени, освен што имаше одделни, приватни успеси. Особено се истакнаа крстосувачите на Владивосток.
  Па, каде да се борите со Германците, кои важеа за наЌдобри копнени воЌници во светот?
  И тогаш се покажа дека е можно да се скрши Фриц, да се вози и да се земат десетици илЌади затвореници!
  ЕнтузиЌазмот на руската воЌска и населението се зголеми пове«екратно. На австрискиот фронт, напредува®ето беше брзо. Австро-УнгариЌа не беше подготвена за воЌна. А моралот особено на словенските единици е исклучително низок. Многумина од нив се предадоа токму на ритамот на тапаните и звуците на оркестарот. Словените не сакале да се борат против своите бра«а, за омразените АвстриЌци. Само унгарските и етничките германски единици беа пове«е или помалку борбени.
  Руската воЌска ги превртела австриските трупи и веднаш го окупирала Лвов, тврдината Пшемишл и, развиваЌ«и успех, влегла во УнгариЌа. Германскиот фронт пукаше во шевовите. Супериорните руски сили ги поразиле Прусите во Позна® и се упатиле кон Одра. Германците префрлиЌа шест корпуси во АвстриЌа.
  Но, ова не беше доволно. Згора на тоа, немаше доволно сила да се држат позиции во центарот. А на запад продолжиЌа тешките борби.
  Тогаш ГерманиЌа беше принудена да пренесе нови сили на исток. СитуациЌата се влоши со влегува®ето во воЌната против АвстриЌа ИталиЌа. Овие земЌи имаат неприЌателски односи со векови. И трипартитниот соЌуз беше на многу начини вештачка формациЌа. Иако воЌната беше поповолна за ГерманиЌа и АвстриЌа, ИталиЌа «е им се придружеше на наЌсилните. И така руските трупи ве«е се приближуваат кон Будимпешта, а работите на Централните сили се ѓубре! РоманиЌа побрза да се вклучи во воЌната.
  єасно е дека романскиот крал е роднина на НиколаЌ Втори и тоЌ сака да ги прошири своите земЌи на сметка на распаѓа®ето на Австриската империЌа.
  А БугариЌа, за разлика од реалната историЌа, влезе во воЌната на страната на РусиЌа.
  Само Отоманската империЌа се покажа како лоЌална на Германците. И тоа само затоа што министерот за одбрана нареди почеток на неприЌателствата, ставаЌ«и ги пред факт премиерот и султанот. Турската армиЌа не е премногу силна, но создаде проблеми со снабдува®ето на РусиЌа со Антантата. Но, од друга страна, ова е одлична шанса за РусиЌа значително да ги прошири своите територии на Ќуг. єапониЌа, се разбира, обЌави воЌна на ГерманиЌа и АвстриЌа. Да ги грабне германските колонии во Пацификот.
  Ова ги ослободи рацете на РусиЌа на Далечниот Исток. А на запад Германците беа скршени.
  Само на реката Одра ГерманиЌа можеше да Ќа запре офанзивата на руската армиЌа. За да се направи ова, беше неопходно да се запрат сите офанзивни операции на Запад. Речиси половина од Австро-УнгариЌа беше ослободена од руските трупи.
  Така, Австриската империЌа всушност Ќа напушти играта и се претвори во товар за ГерманиЌа. Бугарите тргнаа во офанзива против Истанбул.
  Во зима, имаше затишЌе во неприЌателствата во Европа. Но, руската армиЌа започна офанзива против ТурциЌа. И тука сè се разви успешно. Згора на тоа, Арапите и Ерменците се побуниЌа против османлиската власт.
  Руските трупи ве«е беа во Багдад во февруари, а Британците Ќа зазедоа Басра. До краЌот на март, РусиЌа Ќа окупирала цела Мала АзиЌа и започнала напад заедно со Бугарите и Србите од Истанбул. ТурциЌа е надвор од игра. СириЌа, Палестина, Ќужен Ирак отидоа во БританиЌа и ФранциЌа - РусиЌа доби се друго. Саудиска АрабиЌа - досега остана формално независна териториЌа, но требаше и да биде поделена по предава®ето на ГерманиЌа. И таа не беше далеку. На 25 април 1915 година, САД влегоа во воЌна со Германците. єасно е дека Американците се практични луѓе и сакаа да бидат на време за поделба на победничката кола. До пролетта, руската армиЌа произведе нов вид оружЌе во големи количини: теренски возила "Луна" -2 со митралези. Новите тенкови, иако лесни, развиЌа брзина од 40 километри на час на автопатот и имаа одлични возни карактеристики.
  Руските трупи на почетокот на маЌ, штом патиштата пресушиЌа, започнаа офанзива во УнгариЌа и на целиот Ќужен фронт. Австриската армиЌа пропадна, германските трупи не беа доволни да го одржат фронтот.
  На 22 Ќуни, руските трупи влегоа во Виена. И на 24 Ќуни, британските, француските, белгиските и првите американски баталЌони влегоа во Брисел. ХоландиЌа влезе во воЌна против ГерманиЌа, а малку подоцна и Шведска, со Данска. Германците едваЌ Ќа држеле бариерата долж Одра, но руската, царска воЌска развила офанзива против Минхен. НаЌголемиот град во Ќужна ГерманиЌа падна на 7 август 1915 година. И на 11 август , ГерманиЌа, во апсолутно безизлезна ситуациЌа за себе, капитулираше.
  После тоа започна поделбата на териториЌата. Австро-УнгариЌа и Отоманската империЌа исчезнаа од светската политичка карта. Се покажа дека БугариЌа е оноЌ дел од турската териториЌа што Османлиите го освоиле од неа во 1913 година. СрбиЌа во голема мера се проширила и се трансформирала во єугославиЌа. РоманиЌа Ќа доби ТрансилваниЌа. РусиЌа во своЌот состав ги вклучи: Буковина, ГалициЌа, Чехословачка, Краковска област и половина УнгариЌа, до самата Будимпешта, каде што Ќа исцртаа границата. ГерманиЌа доби големо намалува®е на своЌата териториЌа. На запад, таа мораше да ги врати Елзар и Лорен во ФранциЌа, претходно освоените земЌи на Данска. Истокот е наЌтежок.
  РусиЌа инсистираше на исцртува®е на границата по Одра, а за ФранциЌа по РаЌна. Но, САД и БританиЌа не сакаа премногу да ги заЌакнат РусиЌа и ФранциЌа и премногу да Ќа ослабат ГерманиЌа. Како резултат на тоа, беше усвоен компромис. РусиЌа ги добива сите земЌи на Исток, каде што ПолЌаците имаат мнозинство.
  Источна ПрусиЌа ги загуби КлаЌпеда, Данциг и се покажа дека е отсечена од ГерманиЌа, но барем преживеа во скратена форма. Кенигсберг остана Германец. Но, ГерманиЌа изгуби многу земЌа. Границата се испостави дека е многу скршена. На некои места стигнал дури и до Одра и во голема мера зависел од етничкиот состав на населението. Сепак, Германците речиси целосно Ќа задржале ПомераниЌа. Но, од Берлин, до руската граница, немаше пове«е од сто километри.
  Значи Германците се под закана. Големината на германската армиЌа беше ограничена на сто илЌади воЌници и офицери. На Германците им беа наметнати огромни репарации. ВоЌната траеше нешто пове«е од една година.
  Руската, царска империЌа немаше време да западне во состоЌба на криза и излезе со големи териториЌални превзема®а. Авторитетот на царот беше заЌакнат, а бранот на револуционерното движе®е почна да опаѓа, додека во економиЌата, напротив, започна период на невообичаено брз раст.
  
  
  КАКО ЛЕНИН УСПЕА ДА СТАНЕ НАС ПРЕТСЕДАТЕЛ
  Владимир Илич Ленин, обидуваЌ«и се да изгледа повисок, се исправи со сета сила. Неговите суви, мали, но многу подвижни раце нервозно се тресеа на сЌаЌна, црна маса направена од наЌреткото сандалово дрво. СедеЌ«и спроти него, огромен човек во бело одело со тежок златен син¤ир околу вратот на бик, ржеше:
  - Па, господине УлЌанов. Се согласувам со твоите услови - пет илЌади долари месечно, плус процент од секоЌ бизнис ставен под чеканот! - Овде гласот на насилникот стана потежок и дури и остро го затресоа тешкиот ланец. - Само тоЌ другарот Ленин без лага и прашина!
  Задоволно триеЌ«и ги испотените раце, Владимир Илич рече:
  - Се разбира, господине Рокфелер, само во нашата работа е невозможно да се направи без лага! Сè треба да биде приЌателски и многу искрено!
  И дваЌцата измамници гласно се насмеале...
  -------------------------------
  Октомвриската револуциЌа не се случи во РусиЌа. Имаше привремено затишЌе на фронтовите од Првата светска воЌна. Германците и АвстриЌците се обидоа да успеат на Запад.
  Руската армиЌа беше активна само на турскиот фронт, каде што успеа конечно да се поврзе со Британците и да му нанесе низа порази на неприЌателот, окупираЌ«и го поголемиот дел од Мала АзиЌа.
  Но, тогаш се собра Основачкото собрание во кое болшевиците се наЌдоа во очаЌно малцинство, а доминираа социЌалистичко-револуционерите.
  Една од првите одлуки беше: дава®е земЌа на селаните и продолжува®е на воЌната до победнички краЌ!
  Во Ќули 1918 година, германската офанзива против Париз пропаднала и победничката руска армиЌа удрила, прво врз АвстриЌците, потоа врз Германците.
  ГерманиЌа очаЌно се спротивстави, но во декември, кога руските трупи на исток ги окупираа Варшава и Краков, соЌузниците на запад го освоиЌа Брисел - тие сепак капитулираа. Точно, две недели подоцна - влиЌаеше отсуството на револуциЌа.
  Вилхелм, сепак, бил принуден да се откаже од речиси сите свои овластува®а, остануваЌ«и чисто номинален монарх.
  А генералот Корнилов стана претседател на новата руска република. Во август 1917 година, неговиот бунт беше успешен, иако Керенски формално остана премиер, но тоЌ ве«е му го даде претседателството на Корнилов.
  ТоЌ Корнилов стана врховен врховен командант.
  Потоа следеа национални претседателски избори во РусиЌа и референдум за нов устав.
  Луѓето на кои авторитарната форма на владее®е им е доста запознаена - Ќа поддржаа верзиЌата на Корнилов.
  РусиЌа ги прошири своите поседи на сметка на ГерманиЌа, распадната Австро-УнгариЌа и ТурциЌа, коЌа исчезна од светската мапа.
  Вториот конечно беше поделен меѓу големите сили. РусиЌа ги доби Мала АзиЌа, теснецот и Константинопол. Французите Ќа зедоа СириЌа, Британците ги зазедоа Палестина и Ирак.
  Во 1926 година повторно избувна воЌна меѓу РусиЌа и єапониЌа. Причината беше статусот на Ман¤уриЌа и Порт Артур. Според договорот, правата за закуп на Порт Артур беа префрлени на єапониЌа, а закупот истече. Сепак, єапонците немаше да го вратат она што го заробиЌа во Кина.
  Згора на тоа, младиот Хирохито штотуку доби мо« - сонуваше за нови победи.
  Сепак, Русинот ве«е беше поинаков. Закоравена на фронтовите од Првата светска воЌна, со искусни команданти, нови тенкови и авиони, таа започна успешно да ги напаѓа єапонците.
  Четири и пол месеци подоцна, руската армиЌа го зазеде Порт Артур и ги избрка єапонците од континентот!
  Некое време, єапониЌа сè уште се држеше на море - додека не се приближиЌа бродовите на ескадроните на Балтикот и Црното Море.
  После тоа, земЌата на изгреЌсонцето капитулираше.
  РусиЌа се разви многу брзо, но во 1929 година започна голема депресиЌа низ целиот свет.
  Немири Ќа зафатиЌа и Руската империЌа. ПокраЌ тоа, Корнилов изврши активна русификациЌа.
  Сепак, тоЌ успеа да остане на тронот, а во САД ... на власт доЌдоа американските болшевици на чело со Ленин!
  ЗаминуваЌ«и од депресиЌата, новиот болшевички режим почна да се подготвува за нова воЌна!
  РеволуциЌата во ШпаниЌа заврши со победа на комунистите и така во Европа се создаде мо«на болшевичка основа...
  1 Ќануари 1938 година. Владимир Илич Ленин нервозно чекори околу огромната канцелариЌа во Белата ку«а. СитуациЌата низ светот се вжештува. По ШпаниЌа, комунистите беа успешни во ФранциЌа.
  РусиЌа, со коЌа владеат генералисимусот и претседателот Корнилов, ве«е Ќасно стави до знае®е дека нема да дозволи шире®е на болшевизмот во Европа. Петстотини дивизии во десет милиони руска воЌска воопшто не е шега!
  Владимир Илич го разбира ова. И нуди тактички соЌуз на БританиЌа против РусиЌа.
  Британците секогаш се краЌно претпазливи за руската експанзиЌа. Но, радикалниот комунизам уште пове«е ги исплаши. Мораше да се забие клин меѓу нив и РусиЌа.
  Ленин се подготвуваше да го прими министерот за одбрана Черчил и во исто време да им обезбеди на Британците доказ за непоколебливата мо« на САД.
  И за почеток, «елавоглавиот диктатор слушнал извештаЌ за новото оружЌе - "атомската бомба".
  ОпенхаЌмер го даде своЌот извештаЌ со многу воздржан тон. Да, ве«е има успеси, па дури и нуклеарен реактор е лансиран, но поЌавата на атомската бомба е сè уште многу далеку. Главниот проблем е добива®е збогатен ураниум и плутониум. ПокраЌ тоа, дури и оваа вест не е сосема приЌатна - една таква бомба «е чини исто толку борбени бродови. Па, што е воопшто праша®ето - дали вреди да се трошат пари на една голема бомба - ако можете да направите сто илЌади мали?
  Ленин, мал, «елав, но сè уште подвижен старец (патем, шеесет и седум години, сè уште е далеку од старост!), енергично чекореЌ«и низ големата сала на своЌата канцелариЌа, забележа:
  - Ти другар не разбираш диЌалектика! Да, бомбата сè уште «е биде скапа, но тогаш неЌзината цена «е се намали за лак нарачка со преминот кон масовно производство!
  ОпенхаЌмер срамежливо забележа:
  - И Русите нема да седат со скрстени раце!
  Следеше логичен и тежок заклучок од Владимир Илич:
  "Значи, по секоЌа цена треба да се понапред од нив!
  Тука пее црниот асистент на ОпенхаЌмер:
  - На краЌот на краиштата, ни треба победа! Еден за сите, нема да се залагаме за цената! Еден за сите, нема да се залагаме за цената!
  ОпенхаЌмер му се поклони на американскиот претседател Ленин и заркна:
  - Ти си гениЌалец! Нормално дека нема да се спротивставиме на цената, и «е поминеме пред Русите, но ни требаат пари!
  Ленин самоуверено рече, чукаЌ«и ги петите, чевлите направени од крокодилска кожа:
  - Пари «е има!
  - И робови!
  Владимир Илич Ќа изговори историската фраза:
  - Не те ограничувам во средствата! Ви го ограничувам времето!
  Запчаниците на командната и управната машина на американската империЌа почнаа да се вртат.
  Но, ова не е наЌважното нешто. Владимир Илич, како никоЌ друг, разбра дека за да се победи РусиЌа, неопходно е да се поткопа одвнатре.
  Владимир Илич го збрчка високото, долго, нерамномерно чело и енергично креваЌ«и Ќа слушалката од телефонот почна да го бира Далес.
  Кога главниот шпион се приближил до апаратот, Ленин заглувливо извикал на своите бели дробови:
  - Ни треба човек рамноправен или барем не многу инфериорен од мене во способноста да се бунтуваме, мамиме и заведуваме народот!
  Далес одговори со многу самоуверен тон:
  - єас познавам таков човек Владимир Илич!
  Ленин, скокаЌ«и како ѓавол, рикаше:
  - Па коЌ е тоЌ? КоЌ е овоЌ вештачки гениЌ?
  Далес, истегнуваЌ«и го слогот во пее®е, рече:
  - єосиф Висарионович Сталин! ВероЌатно го знаете, Владимир Илич!
  Ленин си намигна во огледалото обложено со позлатени и диЌаманти и завива:
  - ОвоЌ готвач подготвува само зачинети Ќаде®а!
  Далес, самоуверено насмеан, потврди:
  Но, тоа е токму она што ни треба!
  Ленин пак намигна и рика:
  - ДаЌте му на Сталин се што «е побара. И ветете му го местото на тоЌ незначаен генералисимус Корнилов!
  Далс рикаше заглушувачки:
  - Ќе биде изведен Владимир Илич!
  
  НИКОГАШ НЕ СЕ ОТКАЖУВАєТЕ ГО ВИТєАЗ
  Многумина се расправаат за тоа дали Русите сами би Ќа добиле Втората светска воЌна, без помошта на Западот? Така, боговите решиЌа да го тестираат во пракса. И во еден паралелен универзум, тие поставиЌа бариера помеѓу соЌузничките сили, колониите и Третиот РаЌх заедно со СССР. И ова се случи за чистотата на експериментот уште во Ќуни 1941 година.
  Така што соЌузниците не можеа да му помогнат ниту на СССР ниту на Третиот РаЌх. И за целосна чистота на експериментот, єапониЌа исто така беше скриена зад бариера. Како, нека биде сè апсолутно чисто, како во лабораториЌа.
  Уште во првите денови не се случи ништо поразлично од вистинската приказна. Фриц напредуваше, како во реалната историЌа, со околу 30-40 километри на ден, но постепено забавуваЌ«и се. Се разбира, отсуството на британски бомбардира®а и противници во близина на корпусот на Ромел, овозможиЌа да се ослободи дел од силите - особено авиЌациЌата. Но, Германците сè уште не го направиле ова, па и онака работите на фронтовите одеа доста успешно. Сепак, на краЌот на Ќули, битката каЌ Смоленск го забави напредува®ето на Фриц. Хитлер решил да го повлече Ромел и неговите дивизии од ЛибиЌа, одлучуваЌ«и дека окупаторските сили на ИталиЌа се доволни. Фашистичкото раководство, за да не губи време, почна да ги префрла вооружените сили и особено авиЌациЌата од ФранциЌа и од Балканот. Хитлер сè уште се надеваше дека «е може да ги пробие советските трупи во центарот и да успее пред зимата.
  Наместо да свртат кон Ќуг, Фриц Ќа продолжи своЌата офанзива во центарот, обидуваЌ«и се да ги обвитка советските трупи кои го напаѓаа Смоленск од крилата. И на 13 август, корпусот на Ромел тргна во офанзива, преминуваЌ«и го Днепар и обидуваЌ«и се да стигне до задниот дел на советската група што го бранеше Киев.
  Сталин беше во загуба. Речиси цела Европа и француските поседи во Африка одеднаш се покажаа против него, а ниту еден соЌузник.
  Е тоа сега не очекуваЌте опасност од єапониЌа. И врховниот командант дава наредба: да се отстранат сите дивизии од Далечниот Исток.
  Германските трупи, пробиваЌ«и се речиси до самата Москва, беа запрени од сибирскиот корпус. Но, на Ќуг, благодарение на промената на командата и активностите на Ромел, Фриц успеаЌа да Ќа отсечат советската Ќужна група.
  На текот на неприЌателствата во Украина негативно влиЌаеше и фактот што Сталин кукавички ги повлече сите резерви во Москва и со тоа го разоткри сопствениот заден дел.
  Поточно, не на себе, туку на Ќужната група. Се покажа дека е лоша состоЌба. Но, во реалната историЌа, одбраната на Киев се претвори во пораз. Само тука имаше ниЌанса, Германците ве«е беа близу Москва, а нацистите се заЌакнаа на сметка на Европа, побрзо од Сталин на сметка на Далечниот Исток. И Германците мораа помалку да Ќа надминуваат далечината, а патиштата во Европа се подобри. И обидете се брзо да пренесете сè еден по еден на Транссибирската железница.
  Како резултат на тоа, Германците можеа да се пробиЌат до Харков и Ворошиловград уште порано отколку во реалната историЌа, заробуваЌ«и многу индустриЌа и фабрики.
  Ленинград, исто така, се покажа дека е блокиран, но не е земен. И Германците влегоа на Крим. И Фриц успеа да го заземе Воронеж на Ќуг, движеЌ«и се по Дон до Сталинград.
  Москва сепак беше одбранета и зимата дури премина во контраофанзива. Но, на Ќужното крило, Ромел успеа да се пробие до Сталинград. На ист начин, слетува®ето во Керч не се случи. Советските трупи со големи тешкотии успеаЌа само да го оттурнат неприЌателот од Сталинград. И тоа беше само затоа што климата не беше на страната на Вермахтот и тие беа неми да се борат во мраз и снежни наноси.
  Да, Ромел мораше да се пресели подалеку од Дон. И ова беше заглушувачка шлаканица за Фирерот.
  Но, во пролетта 1942 година, рамнотежата на силите се промени. Откако извршиЌа голем притисок врз своите соЌузници, Германците го зголемиЌа броЌот на нивните воЌници, вклучително и на сметка на Хива, и броЌот на сателити. Особено додадени од износот на ИталиЌа, и ФранциЌа. На источниот фронт се поЌавиЌа и црни дивизии. За сре«а, британскиот и американскиот фронт од Африка не се мешаа во трансферот на воЌници и ресурси.
  А Де Гол, кога Ќа загуби поддршката од соЌузниците, беше предаден од сопствените соработници.
  Така, против СССР беа собрани пове«е значаЌни сили отколку во реалноста. Фриц беа особено додадени во авионите, додека Ќа одржуваа своЌата предност во воздухот. И копнените сили надминаа седум милиони наспроти 5,6 милиони советски воЌници.
  И нацистите започнаа офанзива на Ќуг. Ромел успеа да го заземе Сталинград на 27 Ќуни. Фриц можеше да натрупа стотици тенкови на градот одеднаш. ДоминациЌата на неприЌателската авиЌациЌа во воздухот исто така имаше ефект, што го отежна преносот на советските засилува®а преку широката река Волга.
  За жал, хероЌскиот Сталинград не се случи во АИ. И Ромел се движеше по претепаната рута во плановите по Волга и до Каспиското Море.
  Пропаднаа обидите да се пробиЌат Германците со контранапади во центарот. Згора на тоа, полицата на Ржев не беше формирана. Така, Фриц имаше порамномерен фронт во времето на советската контраофанзива, а тие исто така се повлекоа порамномерно. Но, Ржев, за жал, остана со нацистите.
  Не беше можно да се пробие Фриц, а многу е тешко да се задржи Кавказот по падот на Сталинград. БидеЌ«и доводната артериЌа на Волга е пресечена. И кога на краЌот на Ќули Германците стигнаа до Каспиското Море, ситуациЌата стана речиси безнадежна. Сега можеше да се снабдува само со вода.
  ИмаЌ«и предвид дека нацистите имаа воздушна супериорност, настанот стана нешто измеѓу, исклучително тежок и безнадежен.
  Август и септември поминаа во жестоки борби, додека неприЌателот долж каспиското краЌбрежЌе не стигна до Баку. И таму со Ромел даваа отпор до краЌот на октомври. СитуациЌата се влоши со влегува®ето на ТурциЌа во воЌната.
  На сметка на єапониЌа се погрижиЌа боговите кои експериментираа, но не на сметка на Османлиите. Но, во зима, нацистите сè уште не се осмелиЌа да Ќа нападнат Москва, тие застанаа на зимата.
  Црвената армиЌа направи неколку офанзивни обиди. Но, неприЌателот беше супериорен по работна сила, по броЌот на искусен персонал и во авиЌациЌата. Во СССР досега пове«е се произведуваа само тенкови и артилериЌа. Но, тенковите беа главно лесни, а квалитетот на оклопот беше краЌно неважен. Се чини дека исто така се произведуваат многу авиони, но поради недостигот на дуралумин, тие се потешки и помалку маневрирачки од референтните. Испадна и єак-9, речиси целосно од дрво. И тоа, се разбира, беше лоша страна.
  Хитлер сметаше и на своите нови познати тенкови - "Пантери" и "Тигри".
  Тие беа произведени во зголемен броЌ. Се поЌави, а третиот претставник на менажериЌата: "Лав". Во реалната историЌа, таква машина беше развиена во 1942 година, но поради недостаток на ресурси и голема тежина, наЌтешкото чудовиште беше отфрлено.
  Но, тука "Лавот" тежок 90 тони отиде во сериЌа. Неговите предности, мо«ниот оклоп и пиштолот од 105 мм, делумно ги компензираа наЌлошите перформанси во возе®ето. Сериските советски пиштоли од 76 мм не можеа да навлезат во "Лавот" од сите агли.
  Значи, тоа не беше лош тенк за пробив, ако линиЌата на одбрана е многу мо«на и со длабоки ешалони.
  И советската команда темелно се заЌакна под советската престолнина. И обидете се да се пробиете овде.
  Четвртиот претставник на менажериЌата: "Маус", донекаде доцни со лансира®ето на сериЌата.
  БроЌот на Црвената армиЌа се зголеми на шест милиони, иако многу од воЌниците беа регрути.
  Ним им се спротивставиЌа пове«е од девет милиони, но нумеричката супериорност делумно Ќа компензира премногу шарената природа на неприЌателската воЌска.
  Во авиЌациЌата неприЌателот е посилен и по броЌ и по квалитет. Се поЌавиЌа наЌновите ME-309 и Yu-288. Како одговор, советските машини со послаб квалитет се борат, поради недостаток на квалификувана работна сила и оскудни материЌали. Тенковите се уште се стари Т-34, а пове«ето од лесните, како и КВ.
  Во летото, Вермахтот Ќа предводеше офанзивата: нападот на Москва и нападот на Волга до Саратов. Москва, по жестоки борби, беше опколена до краЌот на есента. Заробени се и Саратов, Куибишев, Пенза, УлЌановск. Сталин побегна во Свердловск. СитуациЌата стана критична.
  На главниот град му беше наредено во никоЌ случаЌ да не се предава. Германците извршиЌа напади, но се вратиЌа или заглавиЌа во улични борби. Во зима, офанзивата на Вермахтот беше прекината. Точно, Германците во двоен прстен го склучиЌа не само советскиот главен град, туку и Ленинград.
  Во маЌ, нацистичката офанзива повторно започна, но ве«е во правец на градот Горки и Казан. Советската тенк зграда, и покраЌ сите тешкотии, беше во можност да ги стави во производство: Т-34-85 и ИС-2, сепак, во мали количини.
  Горки падна само во Ќули, додека Казан издржа до краЌот на август.
  Во Ленинград владееше страшен глад, а Фриц не се ни обиде да го нападне. И Москва постепено беше ставена под контрола. И на 30 септември, по екстремно крвав напад, Крем  падна.
  Тврдината од прва класа била тешко уништена. И ова беше нов удар за советскиот народ. Германците се преселиле на Урал, но таму се заглавиле во снежни наноси. Тешко е да се бориш со СССР. Сталин беше поддржувач на стое®е до краЌ. Но, тоа беше исклучително скапо за самата земЌа и особено за Германците.
  На Ќуг, нацистите напредуваа и низ Централна АзиЌа.
  Во 1945 година, СССР ги доби СУ-100 и ИС-3, но само во мали серии. За жал, до краЌот на Ќуни, нацистите Ќа освоиЌа и Централна АзиЌа. И во Ќули падна и Свердловск. Во август, Германците ги зазедоа Курган и ТЌумен. И на 3 септември исто така Тоболск. На краЌот на септември, Ханти-МаЌсиЌск. И во средината на октомври и Омск.
  Новосибирск, сепак, сè уште не им се потчинал на нацистите. Ве«е многу силни мразови го принудиЌа Фриц да се држи до градовите.
  Така, до маЌ 1946 година, нацистите не воделе активни неприЌателства.
  Потоа отидовме во Новосибирск. Во битките учествуваа хеликоптери во облик на диск и наЌновите тенкови од сериЌата "Е". Сепак, ова не му помогна премногу на Фирерот. Краутите го зазедоа Новосибирск на краЌот на Ќуни. єа принуди реката Об. Понатаму во Ќули, чудовиштата ги зазедоа и Кемерово и Томск и териториЌата АлтаЌ. По жестоки борби, Абакан падна во август, а Иркутск беше нападнат во септември.
  Германците, обилно повра«аЌ«и крв, го зеле и него. Но, повторно се измачуваа. Испружени во комуникациите. Така застанавме на приодите кон Чита. Но, во принцип, каде брзаат? Можете да го почекате летото и да тестирате нова опрема.
  Без разлика дали станува збор за дискотеки или авиони. Во 1947 година, советските дизаЌнери ги лансираа тенковите ИС-4, ИС-7 и Т-54 во сериЌа. Точно, во чисто симболични томови. Немаше доволно луѓе или ресурси. Нацистите го продолжиЌа напредува®ето. Агинское беше заробен на краЌот на Ќуни Благовешченск. Хабаровск падна во Ќули, а Владивосток во август. Така, нацистите ги освоиЌа речиси сите поголеми советски градови. Можеби освен Пертопавловск. Демократите го зазедоа Магадан во септември. Но, сепак, Сталин не отиде да капитулира.
  На краЌот, нацистите сепак загубиЌа!
  
  
  ВОєНИ ЗА ВСЕЛЕН НАСОК
  По неколку релативно просперитетни години, доЌдоа тешки искушениЌа за РусиЌа. Небесната империЌа, користеЌ«и ги своите колосални човечки ресурси и предностите на тоталитарниот политички систем, можеше да стане светски хегемон. Во РусиЌа на Ќужните граници изби брутален масакр. И иако исламистичкиот бунт беше уништен, воЌната против тероризмот потроши многу ресурси. СитуациЌата беше влошена со тешка конфронтациЌа со Западот.
  Сè додека сè беше засновано на нуклеарно одвра«а®е, немаше воЌни од големи размери. Но, американскиот научник Велингтон размислувал да лансира посебен вид ракета до Меркур на вештачки синтетизиран радиоактивен елемент.
  Но, имаше грешка во навигациЌата. Ракетата скршнала од курсот и паднала на Сонцето... Дошло до ерупциЌа на екстремно ретка плазма, не опасна за живите организми, но Ќа уривала атомската структура и малку ги менувала врските меѓу неутроните во атомското Ќадро. Точно доволно за да се оневозможат неконтролираните нуклеарни и термонуклеарни реакции.
  И како резултат на ова: нуклеарното оружЌе се претвори во куп бескорисно ѓубре.
  Воено и економски наЌмо«ната земЌа во светот: Небесната империЌа, коЌа поради пренаселеноста имаше акутен недостиг на свежа вода и енергиЌа, постави ултиматум да го закупи Сибир.
  РусиЌа одговори со решително одбива®е ...
  Започна голема воЌна: азиската коалициЌа против Западот. Нашата татковина стана главна арена на битки од големи размери. Мирниот живот е минато: пеколот на воЌната владееше насекаде. НаЌжестоките битки беа во полн ек од пол до пол.
  СитуациЌата на фронтовите беше критична: Азиската униЌа ве«е се приближуваше кон планините Урал.
  Во близина на Екатеринбург падна блескава огнена топка и се поЌави смртоносна зона во коЌа ниту една личност не можеше да живее ниту една минута.
  Татковина, света РусиЌа -
  Моето срце е отворено за тебе...
  Крвта на боЌното поле се наводнува -
  Да цутиме во  убовта кон татковинската земЌа!
  
  Пулсот на ЗемЌата чука со силно стенка®е,
  Тешко е кога воЌната рика...
  Но, славното сонце «е изгрее над РусиЌа -
  Ти си нашата единствена бесмртна маЌка!
  
  'Ржта во бескраЌните поли®а е златна,
  Снегот блеска со светло сребро.
  И лицата изгледаат гордо од иконите -
  Витез, биди орел во битка!
  
  Ќе победиме во битката на противникот,
  Да го одбраниме крилестиот сон.
  Нема похрабар од руски воЌник,
  Ќе се молам на Бога!
  . Главна содржина.
  Кога срцето е исполнето со милост, поради некоЌа причина паричникот е празен!
  Врвовите на планините Урал личат на огради кои излегуваат од устата, изедени од кариес. Руските ловци без опашка летаат на ниско ниво. Како брзи соколи, руските витези ги напаѓаат несмасните, но мо«но оклопни крилести борбени бродови на Небесната империЌа.
  Пилотот на воздухопловните сили АндреЌ Огнев изведува тежок пресврт. Тежок кинески топ со пет цевки што плука пламен и метал. Огнено торнадо извира буквално неколку милиметри од проЎирниот оклоп на руски ловец. Грижи без опашка како одговор. Распаднат пулсар се лизга од зашилен нос. Ротирачкиот бедем на гигантскиот кинески хеликоптер се искривува под удар... Се слушаат придушени врисоци.
  Темното лице на АндреЌ со високо чело се распаѓа во бела насмевка.
  Неговата партнерка, блескаво убава русокоса, Васа Колцова, прави буре, принудуваЌ«и челична пирана од ненаведена ракета да помине покраЌ себе и испра«а "подарок" во еден од дванаесетте огромни пропелери на хеликоптерот на борбениот брод.
  Огромен, со троен ред сечила, пропелерот се распаѓа. Васа, не без причина неЌзиното име е преведено како кралица, знаеше да тепа. Секогаш се бореше само во едно кратко здолниште и каки маичка, но на голи потпетици се чувствуваше себеси и борецот како една целина.
  Многу женски пилоти Ќа имитираа, обидуваЌ«и се да постигнат феноменална чувствителност. Воен хеликоптер е сто и дваесет пожарни точки кои се спуштаат на површината - огнено лизгалиште. Машина коЌа работи на Ќагленова прашина, но во исто време носи илЌадници тони метал, применуваЌ«и динамична заштита.
  єапонски, кинески и индиски дизаЌнери направиЌа автомобил неранлив за руските системи за противвоздушна одбрана, но неочекувано беше под воздушен напад.
  Згрчена од див гнев, тесноокиот генерал Мекли рикаше, покажуваЌ«и со раката во црна ракавица:
  - Уништи ги! Стопете ги тие чудовишта!
  Индискиот полковник со полни гради, но со тенок струк рече:
  - ОвоЌ пар е црн принц и кралица. НикоЌ никогаш не ги соборил!
  Мек се насмевна недоверливо и мрмори:
  - Не може. Зголемете Ќа густината на огнот.
  И повторно борбениот брод-хеликоптер се стресе. Ротирачката купола се заглави и титаниумското труп се запали. Запалените жолти и циметни воЌници поминаа покраЌ лелекот. Експлодираше детонациЌа и ракета наполнета со напалм пламна во внатрешноста на трупот на огромниот хеликоптер.
  Васа, откако Ќа репродуцираше техниката "слаЌд" и минуваЌ«и покраЌ огнените патеки, даде:
  - Сите возрасти се потчинети на воЌната, само што не можеш да го оседиш своЌот последен ден, победуваЌ«и без време!
  ЕндрЌу е кул. Неговиот татко бил наЌмладиот генерал во армиЌата на Ангола и дошол да студира во Москва. Таму се оженил со ЛидиЌа Огнева, позната спортистка и д-р. Тогаш татко му починал, а маЌка му со црна и кадрава коса го одгледала. На училиште, тие се обидоа да го задеваат АндреЌ, но момчето сè уште се занимаваше со боречки вештини во градинка. Неговата маЌка знаела да се бори со себе, а неговиот очув бил шампион во мешани стилови.
  АндреЌ добро учеше, имаше феноменална мемориЌа, а наскоро и самиот стана водач на момчи®ата, нивни водач. Се разбира, тоЌ избра школа за лета®е и отиде да се бори за своЌата татковина РусиЌа. ТоЌ заработи слава и почит. И никоЌ не се осмели да го прекорува хероЌот на РусиЌа со црна кожа, особено затоа што црнците на лицето се измешани со словенските и тоа го направи атлетски градениот пилот прилично убав.
  Немаше помалку легенди за неговите  убовни врски отколку за воените подвизи. Иако самиот АндреЌ беше многу поскромен отколку што му се припишуваше.
  Сега тоЌ бараше начин да уништи неранлив воен брод. Активниот, пове«еслоен оклоп ги покриваше главните компоненти на наЌмо«ната машина на Небесната империЌа.
  Савва пукал кон пропелерите, обидуваЌ«и се да Ќа имобилизира конструкциЌата...
  Во меѓувреме, битката се разгоре на теренот. Во напад тргнаа тенковите без бедем на источниот блок. Некои се огромни, додека други се високи не пове«е од еден метар.
  Против нив борците на западната коалициЌа користеа мобилни мини и наведувани проектили без одвратен удар.
  Тука се бореа не само Русите, туку и ЕвропеЌците: Британците, Французите, Швеѓаните и многу други.
  Заеднички неприЌател ги собра луѓето со бела кожа и христиЌански морал. Дебатата за демократиЌата стивна. Згора на тоа, во РусиЌа, антизападните чувства, откако доЌде агресиЌата од исток, паднаа на ништо. Навистина, каде може да се искачи на исток пацифистичка и толерантна Европа. Тие и народот во голема мера заборавиЌа како да се борат. И кога исчезна нуклеарното оружЌе, мо«ната и пренаселена АзиЌа ги пресели своите безброЌ орди на север и на запад.
  Меѓу оние кои напредуваат на руските позиции, има многу Арапи. Некои фанатици одат во напад, не маскирани, во бели комбинезони. Прифатете Ќа смртта со насмевка на усните.
  ИлЌадници напредни тенкови и борбени возила на пешадиЌа изгледаат како мравки од птичЌа перспектива. Савва, откако оштети друга завртка, малку побледеЌ«и, шепна:
  - Сепак ги има премногу... Господ на помош на РусиЌа.
  Самата девоЌка виде што се случува во градовите заробени од азиската коалициЌа. Масовни погроми, убиства, масакри. Мажите беа обесени на жица, а жените и децата беа однесени во специЌални кампови. А потоа ги продавале или дистрибуирале на одредени дела. А маче®ето на воените заробеници е ве«е вообичаено, па дури и задолжително.
  Генералот Мекли не ги штеди ниту своите. Во беспомошно лудило дека не можат да се справат со ситните ловци Чиж-3, тоЌ грабнува меч од Ўидот и му Ќа отсекува раката на Арапот коЌ го контролира противвоздушниот пиштол. ТоЌ вреска и го притиска крвавиот трупец на градите.
  А застрашувачкиот командант на штотуку отсечената рака, со долги клинци, се заканува во правец на ужасните руски асови, викаЌ«и:
  - Уништи! Изгори! Изгори!
  Савва бесен испука уште една ракета... Снемува мунициЌа. Но, и воздушниот воен брод Ќа губи стабилноста.
  Неговата смртоносна артилериЌа е надвор од игра... Откако го загуби лавовскиот дел од своЌата борбена мо«, халкот се вра«а назад. Тие треба да се вратат во базата што е можно поскоро за поправки и снабдува®е.
  Подолу, руските топови прецизно пукаат врз аголните, рамно железни тенкови на неприЌателот. Неколку автомобили застанаа, испуштаЌ«и чад кон небото. Во еден "бандура" почна да пука мунициЌа. Леташе, превртуваЌ«и се како муцка на гимнастичар, додека не удри во насип од чакал.
  Руски топ со долг дострел испра«а проектил во правец на Ќарболот од знамето. ДевоЌка-топ¤иЌа со руса режа, се прекрсти со два прста и шепоти на германски:
  - Нека ни е сре«а!
  Знамето на Азиската коалициЌа е светло жолто со црвен круг во средината. Ова е поблиску до єапониЌа, но ова е симболот што го избра коалициЌата. Мал проектил од топ со висока прецизност крши дебела прачка и огромно платно што може да го покрие подот на стадионот паѓа. Десетина азиски тенкови одеднаш се покриени со кадифена превез.
  Од страната на западната коалициЌа и руските позиции се слуша едногласен звук:
  - Ура!
  Навистина симболично. И нека неприЌателот е поголем десет пати, но силата на рускиот дух е непоколеблива.
  Двата руски ловци моментално се наоѓаат крило до крило. Единствена целина - речиси триаголни соколи - бранителите на РусиЌа. Савва ве«е замисли како АндреЌ «е Ќа стави своЌата црна силна рака на неЌзиното рамо. Ова е навистина силен човек на коЌ можете да се потпрете.
  Но, токму во тоЌ момент, како да блеснаа илЌада фото-блицови одеднаш. И во очите на борбената двоЌка се затемни. Тогаш црнилата беше обоена со пове«ебоЌни флеки, слични на оние што се поЌавуваат кога маслото «е се истури врз вода.
  АндреЌ се обиде да ги трие очите. Неговата рака, со тешкотии да го надмине отпорот, изгледаше како да Ќа гребе водата.
  Како оддалеку, гласот на Савва е придушен:
  - Дали сме мртви?
  Црниот капетан гласно одговара:
  - Не! Ние сме живи.
  Одеднаш, ова густо, лепливо чувство исчезнува и се чини дека се во состоЌба на слободен пад. Дури за неколку моменти стана лесно, како во бестежинска состоЌба.
  Савва дури и малку вознемирен шепна со распеан глас:
  Се чини дека светот е безнадежно изгубен
  И патот до Ўвездите на витезот е блокиран ...
  Во овие свиоци на бескраЌни орбити,
  Не е судено - верата е да се удави!
  И тогаш таа здивна, слетуваЌ«и со голи стапала на остри, планински каме®а. Темнината, измешана со светли точки и бранови, се растури.
  Очите малку болат од маЌската, пладневна светлина. Савва беше на сите четири и веднаш скокна.
  АндреЌ професионално ги свитка нозете во скок, и вешто слета. Неговото лице, со машка брада и високо широко чело, задржа мирен израз. Дури и се насмевна на своЌата партнерка.
  - Ти гледаш! Има таа светлина, и како што долго се сомневав - ова не е раЌ!
  Савва, запрепастуваЌ«и се, направи неколку колебливи чекори. По слетува®ето, таа болно ги набила своите голи стапала и го скинала коленото. Но, девоЌката, со вообичаен напор на волЌа, го истера маченичкиот израз од неЌзиното лице и покажа со прстот пред неа, извикуваЌ«и:
  -Леле!
  АндреЌ погледна каде што покажа Савва. Пред нив имаше трошен рид. И на неЌзиниот врв, скршена во пукнатини, се одмори топка. Поточно, сферична, половина оловна, половина платина ниЌанса апарат, со остар клун на врвот и десетина тенки пипала рамномерно распоредени по рабовите на овоЌ футуристички обЌект.
  ДевоЌката, збунета, шепна;
  - Ова е биомот на Њутн! И како се повреди?
  АндреЌ погледна внимателно, Ќа притисна главата во рамената, го намириса воздухот. Воздухот мирисаше на озон и изгорени гуми. Внимателно гледаЌ«и наоколу, капетанот со едваЌ чуен глас рече:
  - Овде можеме да налетаме на заседа!
  Савва самоуверено направи чекор кон топката и без да Ќа намали Ќачината на гласот рече:
  - Не! Знам каде сме! Токму ова е зоната на аномалиЌа каде падна леталото. Тоа е само сто милЌи северно од местото каде што се боревме!
  Капетанот повторно ги крена рамениците и, задржуваЌ«и Ќа смиреноста во гласот, рече:
  - Пове«е од една минута во аномалната зона никоЌ не можеше да преживее. Дури и роботите се скршиЌа, се распаѓаа во 'рѓа!
  Савва, иако не и беше лесно, храбро извика:
  -И «е преживееме!
  И таа истрча кон ридот. НеЌзините правливи, тркалезни потпетици, изгребани од падот, брзо блеснаа низ нерамниот, карпест гребен.
  АндреЌ беше зачуден. Не Ќа боли босата на остри каме®а? Во принцип, однесува®ето на Колцова на многумина им изгледаше чудно кога Ќа игнорираше вообичаената униформа за летот, се бореше во речиси гола облека. И ако некаде во МесопотамиЌа или Африка, може да биде удобно во една маскирна маичка, но сепак е кул на Урал во пролет.
  ДевоЌчето пристигнало од Ќужната граница. Руските и европските трупи се бореа во СириЌа, во Ирак, обидуваЌ«и се да го задржат пробивот на азиската коалициЌа. Згора на тоа, дел од исламските сили беа на страната на РусиЌа, а дел од АзиЌа.
  Немаше ниту посебна линиЌа на фронтот на Ќуг. Во Африка воопшто, дури и во иста земЌа, различни племи®а се бореле меѓу себе. Освен тоа, религиЌата не играла пресудна улога. Многу христиЌани, како и пагани, ги следеа АзиЌците, под наводно левичарски пароли. Африка навистина стана како во песна во цртан филм за АЌболит.
  Но, вероЌатно, трча®ето бос во пустина е уште потешко отколку трча®ето по планински стрмнини. А Савва, овоЌ дивЌак со магистерски, кандидат за биолошки науки, не знаеше ниту болка, ниту страв.
  АндреЌ побрза по неа, обидуваЌ«и се да го стигне ѓаволот. Се покажа дека леталото е многу подалеку отколку што изгледаше на прв поглед.
  ДевоЌката обично си Ќа плетеше косата, но сега косата и се распаѓаше, а златниот воз трепереше како пламен од факел на ветрот.
  Никогаш порано црн капетан не Ќа нашол своЌата девоЌка толку убава.
  АндреЌ иако не е слаб спортист, само со голема мака успеа да го скрати растоЌанието, но никогаш не Ќа стигна, иако се сопна и за малку не го повреди носот.(Инаку, воопшто не африкански, туку со благо грпка и благо превртена, рамномерна, како целото тело.) И на Савва му светнаа голите, чоколадни нозе, речиси во самата глава на црниот господин и ... девоЌката помина низ Ўидот, како да е само холограм .
  Изнервиран што го престигна, АндреЌ скокна по неа. Невнимателен, но доста витешки.
  Оловната површина се изми како топла морска вода, а потоа прелета преку подот, закопуваЌ«и го лицето во босите нозе на Савва. Механички АндреЌ и ги бакна глуждовите, но девоЌката луто го шутна извикуваЌ«и:
  - Види, какви интересни работи има тука!
  Иако Огнев сакаше да каже дека нема ништо поинтересно кога е таква убавица до тебе, но откако доби пета во носот, брзо скокна. И не беше разочаран.
  На Ўидовите висеа препарирани животни и инсекти. Згора на тоа, оние кои не постоеле и не можеле да постоЌат надвор од земЌата. И моркови со дузина кан¤и од рак, и кактус со жаби нозе и курви, и пердуви лебарки со усти од крокодил со извлекувачки огради Ќазици. Освен, се разбира, ова не може да се спореди со печен принц.
  АндреЌ изненадено скокна и гласно извика:
  - Поздрав бра«а на ум!
  Како одговор, тишина... Савва сосема логично и рационално забележа:
  - Не треба да викаме, подобро е да го испитаме Ўвездениот брод.
  Внатре во вселенскиот брод беше многу поголем отколку што изгледаше однадвор. Коридорите се стеснуваа и се прошириЌа. Оклопните врати се разделиЌа додека луѓето им се приближуваа. И она што едноставно не наиде таму.
  Секакви плишани животни, статуи и холограми. Како и слики: подвижни, и во масло, и со кибернетски мозаик. Холограмите го покажаа вистинскиот филм во боЌа. И борбени сцени, и разни видови мирни, прилично идилични слики.
  АндреЌ изненадено забележа:
  - Чудно. Тоа е како летачки музеЌ.
  Савва сосема рационално се спротивстави:
  - Сè во нашиот свет е и музеЌ и буниште! АЌде да Ќадеме подобро...
  - ОружЌе! - замати црниот капетан. И брзо додаде. - Мораме да и помогнеме на нашата татковина да победи во Третата светска воЌна.
  Савва го крена погледот и извика:
  Помогнете ни да Ќа спасиме цивилизациЌата! Човештвото е во опасност!
  Како одговор, се слушна низок, невообичаено длабок бас:
  - Вие, домородците, очигледно сакате да добиете нешто од нас?
  ДевоЌчето ги испружи рацете напред и молбено шепна:
  - Не ние! Се работи за судбината на целото човештво. Третата светска воЌна одлучува - што «е победи: варварски, суров пристап или хуманизам и цивилизациЌа?
  Басот се смени во тенок сопран и невероЌатен тон:
  - О, нели? На краЌот на краиштата, едно лице има тенденциЌа да греши, вклучително и за неговите сопствени намери. - Портокаловите ветрови поминаа низ воздухот и гласот, стануваЌ«и половина октава понизок, продолжи. - Како и секогаш, огромното мнозинство на раси во универзумот имаат тенденциЌа: да се претстават, ако го користите вашиот Ќазик, како многу хумани, а неприЌателот едноставно како ѓавол.
  Савва, без да престане нервозно да тапа со ногата, на облогата од непознат метал, промрморе:
  - А вие самите погледнете! Погледнете со какви варварски методи ни водат воЌна!
  Гласот малку се загреа, а воздухот почна да изгледа помек:
  - Да, вашиот неприЌател е суров, но и вие не сте ангели. На краЌот на краиштата, не е математиката таа што «е одлучи коЌ од вас «е има мо« на ЗемЌата!
  АндреЌ ве«е изрази:
  - Тогаш коЌ?
  Но, наместо да одговори, подот под нив се заниша, а девоЌката заедно со црнец, со лицата се сретнаа со таванот. Тогаш сè се промени одеднаш. Тие се наЌдоа во центарот на голем, тешко уништен град. Пиштолите рикаа заглушувачки. Експлодираа големи гранати и паднаа бомби. Групи руски и европски воЌници напредуваа. Жолто-кафеавите воЌници на Азискиот соЌуз, со загуби, се повлекоа, покриваЌ«и Ќа патеката со планини од трупови. Савва направи чекор и нагази на крвав поток.
  Не, ова, се разбира, не можеше да го збуни воинот коЌ помина низ оган, вода и бакарни цевки (последниот досега во минимална мера!) Но, моето срце не беше добро. Но, АндреЌ се развесели, фрли камен со десната рака на жолтото лице на тесноок воЌник коЌ го подигна митралезот, тоЌ падна. Капетанот извика:
  - Ова е Пекинг! Нашите момци победуваат!
  Навистина, искривен покажувач со сличен хиероглиф изгоре со сини пламени. Савва поради некоЌа причина не почувствува радост. Иако на интернет видела слики од Пекинг и карактеристичните градби на кинеската престолнина.
  Но, тука е страшно. Жените горат, децата плачат. И многу трупови. Мртвите буквално ги исполниЌа сите приоди, а нивниот броЌ растеше. Никогаш порано девоЌката не видела мртви натрупани во могили.
  АндреЌ ве«е го зеде митралезот што некоЌ го фрли и отвори оган за да убие. ТоЌ е роден воин. Од страната на таткото од племето Зулу, од страната на маЌката: прадедо двапати хероЌ на СССР, дедо се борел во Виетнам и Авганистан, татко во СириЌа, Донбас и ЧечениЌа.
  Во главата на Савва блесна:
  СекоЌ што е маж се раѓа како воин,
  Така се случи - горилата го зеде каменот!
  Кога неприЌателите без брое®е се легиЌа,
  И во срцето жари жежок пламен!
  И самата девоЌка го зеде автоматот. Силните раце вообичаено се лесни во рачката. Во моЌата глава одекнаа храбри маршеви: уништете, служете му на вашата голема татковина.
  Но, едно неочекувано слабо крцка®е го натера девоЌчето да се замрзне. Десно, Ќасно се слушаа детски липа®а и плач. Савва се сврте, а неЌзиниот орелски поглед, низ чадот што обвиткуваше сè, исцртуваше мали, жолтеникави фигури. Жолтеникави деца со тесни очи плачеа и се обидуваа да излезат од запалената ку«а. Но, нивниот пат беше блокиран од блокада на трупци импрегнирани со катран. И зад момците шират месоЌадни пламени.
  ЗмеЌот што дише со оган се чинеше дека сакаше да и се жртвува на Геена...
  Да се издржи ова беше повисоко од силите на Савва. ДевоЌчето се стрча кон огнот. Неопходно е да се спасат малите: дали се Руси или Кинези не е важно!
  Одеднаш, млаз напалм му го попречил патот на босиот воин.
  Со див плач
  - Господи спаси!
  Се фрлила во оган. Се чинеше дека сто вжештени иглички беа прободени во голи стапала, пламенот ги изгоре беспомошните колена. Нежна, маслинеста кожа, покриена со неприЌатни, темноцрвени плускавци. Колку беше болно за Савва. НаЌдивиот крик избега од белите дробови. Сакав да се вратам назад и да скокнам од пламенот на пеколот.
  Но, девоЌката почувствува: невозможно е да се одложи ниту една секунда. Децата може да умрат. И не е важно чии се. Достоевски рекол: сите богатства на светот не вредат ниту една солза пролеана од дете. Болка од голи потпетици до задниот дел на главата, како стада ко®и, тепаат со челични остри копита на нервните завршетоци.
  НеЌзината прекрасна златна коса ве«е се запали, а пламенот се обидува да лиже предаторски во лицето. Таа никогаш пове«е нема да биде истата убавица. Еве виолетова чир, распослана преку неЌзиниот нежен, кадифеен образ.
  Савва очаЌно скока, до каде се чини дека «е стигне до целта. Мешавина од чад и запален воздух се влева во белите дробови. Забележаната маица на тебе ве«е изгоре, а ти како Жан Д сте во болен пожар. Уште малку, уште малку. О, боже, неЌзиното тело е лепрозна рана.
  Огнениот Ўид е прекинат, а Савва скока во свежината. Таа е ве«е изгорена, неЌзиното прекрасно тело е како непрекината рана, а изгорените стапала како да газат на наЌострите ками. Претстои блокада. И треба повторно да скокнете во громогласниот, безмилосен пламен.
  И девоЌката чувствува дека неЌзината сила и храброст се при краЌ. Таа за малку «е се онесвести од шокот од болка. Но, низ мракот може да се види девоЌка коЌа ги влече своите мали раце и со крик се одбива од огнот, и момче со избричена глава и многу мало што едваЌ научило да оди.
  Откако го собрала остатокот од своЌата сила, Савва скока, бесот и чувството за правда и даваат храброст да Ќа надмине неподносливата болка. Запалени трупци и греди летаат на страните. Малку пове«е труд. Изгорените раце на обезличеното девоЌче Ќа зграпчуваат вжештената решетка. Болка како овен тежок сто тони паѓа на главата, градите, целото тело до последната клетка. Решетката не мрда и тогаш Савва Ќа фа«а со заби. Можеш да полудиш од ваквото страда®е, да се рониш и да Ќа срушиш последната од телесните убавини недопрени од пламенот. Но, тогаш, конечно, Господ го награди трудот, решетката, црвена од топлината, излета од цементната основа.
  Осакатената девоЌка со скршени заби и пука®е од жештината се онесвестува. На последната нишка на свеста, осакатената кожа се чувствува како ослободено дете, кое ги прескокнува Ќагленосаните нозе на паднатата хероина.
  Савва се разбуди... Застана со АндреЌ на наЌвисокиот снежен врв. Громогласен, како хор од илЌада гласови архангели, гласот обЌави:
  - Го положивте тестот! Ќе има мир на планетата! РусиЌа «е стане маЌка на сите луѓе на ЗемЌата!
  Младина со црна кожа и русокоса коЌа стана уште послаба и поубава, виде цветни градини, инки обраснати пред нашите очи и фрла®е оружЌе, прегрнува®е воЌници. Ерата на омраза и воЌна заврши засекогаш.
  И звучеше низ целата планета;
  РусиЌа и Кина засекогаш обединети,
  Ислам, христиЌанство: приЌатели без злоба!
  Да го прославиме Името на Севишниот Господ -
  Сите народи на светот - МаЌчин семеЌство!
  
  ПЕТАР III - ГОЛЕМИОТ КРАЛ
  Петар Трети успеа да го убеди познатиот генерал-реформатор да се приклучи на неговиот тим и да го прифати чинот фелдмаршал. НиколаЌ Папин стана министер за одбрана и спроведе голем броЌ реформи. ОвоЌ силен и авторитетен човек му помогна на Петар III да го открие и да го потисне заговорот на бра«ата Орлов. Сите петмина заговорници беа обесени. Катерина се разведе поради пре уба и беше протеран во манастир.
  Петар Трети Ќа заЌакна своЌата мо« и беше крунисан. И со неговото доаѓа®е на власт, во РусиЌа се случиЌа опипливи промени. Навистина, Петар Трети, како и неговиот дедо, ги наведе основните реформи. А освен тоа, промените се одразиЌа на надворешната политика.
  Поддржувач на соЌузот со Фридрих II, Петар му наредил на РумЌанцев, заедно со Германците, да ги поразат АвстриЌците. После тоа, ГерманиЌа пове«е од ги врати претходно изгубените земЌи.
  Но, РусиЌа, исто така, доби контрола над теснецот од Данска, поделуваЌ«и Ќа со Прусите. Сепак, Петар покажа практична остроумност и го зеде речиси целиот имот на оваа држава, оставаЌ«и само симболичен дел од имотот на круната на неговиот "омилен" Фредерик. Мора да се каже дека влиЌанието на Папин му користело на внукот на Петар Велики.
  Една од идеите на Петар Трети беше идеЌата за поделба на Полска помеѓу РусиЌа и ПрусиЌа. Во 1965 година избувна воЌна со Комонвелтот. БрилиЌантниот Александар Суворов брзо напредуваше во него. Петар Трети се покажа како интелигентен и успеа да внесе исконски руски земЌи во неговата империЌа, а Прусите го познаваа етничкиот дел на Полска.
  Како и во реалната историЌа, РусиЌа мораше да се бори со Отоманската империЌа. Борбите за Русите беа уште поуспешни. Реформите на Папин, талентот на РумЌанцев и Суворов што брзо напредуваше имаа ефект. На царот му се допадна немирниот Александар Василевич, Петар Трети, а тоЌ самиот беше многу претрупан и цело време беше на нозе. Така тие се снаоѓаа навистина добро.
  Внатре во земЌата, императорот Петар извршил голем броЌ реформи. Имотите беа конфискувани од несовесни сопственици во корист на државната каса, беа воведени голем броЌ ограничува®а за корве и продажбата на селаните. Но, цар Петар досега не се осмели целосно да го одбележи крепосништвото.
  ПокраЌ тоа, црковните реформи предизвикаа силно противе®е од Православниот Синод. Кралот, тврдеЌ«и дека БиблиЌата забранува обожава®е и служе®е на коЌ било друг освен на Бог, го укина култот на светците.
  Имаше нешто од лутеранството во ова - борба со мошти и икони.
  Молете се само на Господа Бога, само Му се поклонувате!
  Но, тоа не можеше а да не предизвика отпор. На места дури и свештениците го поттикнувале народот на бунт.
  Сепак, реформата помина, а во црквите, местата за богослужба, останаа само сликите на Христос и Богородица.
  Народот генерално претпочиташе да го слуша кралот. ПокраЌ тоа, Петар Трети стана познат како грижлив владетел. Посериозно беше одзема®ето на целата земЌа од манастирите и црквите.
  По победата над ТурциЌа, авторитетот на кралот уште пове«е пораснал. Перт Трети конечно одлучи да го укине крепосништвото. Ваквата одлука не можеше а да не предизвика сериозни потреси во државата. Сопствениците на земЌиште претрпеа огромни загуби, но започна индустриската револуциЌа. ЗемЌата, низ сите тешкотии, тргна напред нагло и со забавува®е.
  Втората воЌна со Турците се покажа како уште пократка и руските трупи под команда на Суворов брзо победиЌа. Згора на тоа, револуциЌата во ФранциЌа го сврте вниманието на Европа.
  Тоа го искористил Петар Трети, поставуваЌ«и го на цариградскиот престол своЌот наЌмлад син од Константин Воронина, турскиот султан.
  Така, Отоманската империЌа се нашла, како да се каже, во заедница со РусиЌа.
  Потоа имаше воЌна во Египет. Локалниот султан не сакаше да Ќа признае руската доминациЌа над Африка. И тука за прв пат се судриЌа гениЌот на Суворов и Наполеон Бонапарта.
  Откако живееше доста во тоа време 70 години, Петар Трети умре. ТоЌ влезе во историЌата под името на Големиот ослободител. Што е многу почесно!
  Можеби го надминува своЌот харизматичен дедо! А на престолот се искачи царот Павле. Суворов, откако го победи сè уште премладиот и неискусен Наполеон, го освои северот на Африка, па дури и Мароко.
  БидеЌ«и во оваа алтернативна историЌа немаше славна шваЌцарска кампа®а што го поткопа здравЌето на Суворов, познатиот закоравен фелдмаршал живееше подолго.
  Наполеон не стана цар на ФранциЌа, затоа што немаше време да стане познат како командант и беше претепан пове«е од еднаш. По падот на директориумот, ЛуЌ Осумнаесетти Ќа презеде власта. Имаше реформациЌа, односно обновува®е на монархиЌата.
  Павле Првиот сè уште не го избегна заговорот, но тоа се случи пет години подоцна. И син му Александар стана цар. Тука започна пресвртот. Константин бил тинеЌ¤ер, а исто така, како руски султан на Отоманската империЌа, Ќа презел власта.
  Но, Александар Суворов сè уште бил жив и успеал да ги помири своЌот внук и вуЌко. Иако, се разбира, внатрешната автономиЌа на Отоманската империЌа предизвика трие®е.
  ПокраЌ тоа, РусиЌа се соочи со противе®ето на АнглиЌа. Растечката мо« на БританиЌа не беше задоволна со неЌзиниот сосед. Па дури и започна втората голема воЌна со САД. Можеби Британците очекуваа дека по смртта на Џор¤ Вашингтон, во Америка «е доЌде хаос и срам. Но, пресметката не беше оправдана.
  Народот на САД не сакаше да се врати под англискиот крал. ВоЌната траеше десет години со различен успех, и на краЌот, БританиЌа, откако ги исцрпи своите сили, Ќа прекина офанзивата.
  Но, Американците не се смириЌа и развиЌа офанзива против Канада. СитуациЌата за БританиЌа Ќа влоши позициЌата на РусиЌа, коЌа им пружи помош на Американците.
  Уште 11 години крвава воЌна, а Америка повторно Ќа зазеде Канада. БританиЌа беше ослабена, но се поЌави ново геополитичко чудовиште: САД.
  РусиЌа водеше воЌна со АвстриЌа и Ќа освои, делумно поделуваЌ«и Ќа со ПрусиЌа.
  Во исто време, проширува®ето во Канада продолжи. ЗемЌата стана високо индустриЌализирана. Изградена е мо«на и броЌна флота. Русите слетаа во АвстралиЌа и се прошириЌа во Африка.
  По смртта на Александар Први, повторно настана борба за власт, меѓу ограноците. Братот на Александар, Константин, абдицирал, а синот на друг Константин, АндреЌ, напредувал на тронот, оспоруваЌ«и го со НиколаЌ.
  Формално, Николас бил прогласен за крал, но за време на крунисува®ето, кралот бил убиен.
  Во конфузиЌата што следеше, АндреЌ беше првиот што не сосема легално го зазеде тронот. Новиот крал речиси веднаш започна воЌна со Иран и презеде кампа®а против ИндиЌа. БританиЌа сè уште беше во воЌна во Канада и се наЌде врзана. И источната кампа®а го заЌакна авторитетот на АндреЌ Први и му дозволи да го започне своЌот огранок на династиЌата Романов. Во исто време, РусиЌа и Отоманската империЌа конечно се споиЌа во една единствена држава. Да, и припоЌува®е на ПерсиЌа и ИндиЌа.
  АндреЌ Први бил наследен од Александар Втори. Под овоЌ монарх, РусиЌа Ќа продолжила своЌата експанзиЌа во Индокина и во самата Кина. ПрусиЌа, исто така, стана наЌсилната империЌа, обединуваЌ«и ги германските земЌи и победуваЌ«и Ќа ФранциЌа.
  Сепак, БританиЌа ги поддржа Французите и имаше одмаздничка воЌна. Британската империЌа пружи тврдоглав отпор. ВоЌната се влечеше неколку децении.
  РусиЌа во меѓувреме целосно Ќа освои АзиЌа и стигна до Сингапур. Таа стана наЌголемата, наЌсилната сила во светот, движеЌ«и се низ АзиЌа и Африка.
  Но, во исто време, се зголемиЌа и САД. Американците го завршиЌа развоЌот на Канада, каде што ги споделиЌа сферите на влиЌание со РусиЌа. Потоа од Мексико ги зазедоа државите Тексас и КалифорниЌа.
  Соединетите држави Ќа задржаа републиканската форма на владее®е, додека РусиЌа засега остана апсолутна монархиЌа. Александар II, заменет од АндреЌ II. ДинастиЌата Романови продолжила.
  ДолготраЌната воЌна меѓу Велика БританиЌа и ФранциЌа, против ГерманиЌа, доведе до фактот дека Германците ги задржаа претходно освоените земЌи, вклучително и Лорен, но не можеа да напредуваат понатаму и целосно останаа без пареа. Сепак, Британците и Французите исто така искрвариЌа до смрт.
  Во овие услови, царска РусиЌа продолжила да доминира во светот и да го зголемува своето влиЌание.
  Навистина, чудовиште растеше во лицето на САД. Згора на тоа, Америка се покажа како пообемна отколку што беше во реалната историЌа на сметка на Канада.
  Но, ова сè уште не достигна алармантни размери. ПокраЌ тоа, во САД избувна граѓанска воЌна, коЌа доведе до масовни жртви и уништува®е. ПокраЌ тоа, за разлика од вистинската приказна, генералот Ли успеа да го пробие Конгресот на КонфедерациЌата, правото на црнците кои служеа во армиЌата на Ќужните држави: да добиЌат слобода и државЌанство.
  И ова во голема мера Ќа одолговлекува воЌната, и се разбира, Ќа зголеми жртвата. Ефект имаше и лукавата руска дипломатиЌа, коЌа исто така покажа интерес за одолговлекува®е на конфликтот. И чисто тактички, Ќужните во првата фаза од воЌната постигнаа голем успех и беа во можност да ги заземат Вашингтон и ЊуЌорк. ФиладелфиЌа стана нов главен град на Северната алиЌанса.
  Самата граѓанска воЌна падна на подоцнежен период: 1881 - 1905 година, и во неа беа згмечени динамит, па дури и митралези.
  Во РусиЌа, цар АндреЌ II беше заменет со Александар III. Новиот крал воопшто не бил мирен. РусиЌа се соочи во Африка со ФранциЌа и БританиЌа, кои се обидоа да развиЌат нови колонии. И висеше во конфликт со нив.
  Започна нова воЌна за повторна поделба на светот, во коЌа ПрусиЌа традиционално деЌствуваше во соЌуз со РусиЌа. ОвоЌ пат Германците го сфатиЌа како што треба. ФранциЌа, заедно со Русите, беше поразена за неколку недели. БританиЌа седеше во странство, но ги загуби сите неЌзини колонии во Африка и АвстралиЌа и во Тихиот Океан.
  Германците ги добиЌа своите и се прошириЌа, водеЌ«и Ќа границата во близина на Париз, и до Порт де Кале, па дури и Ќа вклучиЌа НормандиЌа. И нешто во самата Африка.
  И БританиЌа потона на ниво на мала сила, ФранциЌа целосно стана притока.
  Но, следната воЌна се случи ве«е со ПрусиЌа, под Владимир Трети. Во тоа време, се поЌавиЌа такви видови оружЌе како тенкови, авиони, подморници.
  Прусите деЌствувале во соЌуз со єапониЌа. ВоЌната на почетокот не се разви многу успешно за РусиЌа. ПогодиЌа корупциЌата во царската армиЌа, конзервативизмот на генералите и активната помош што САД и Ќа пружиЌа на єапониЌа. ПокраЌ тоа, Шведска и Норвешка, како и БританиЌа и ФранциЌа се спротивставиЌа на РусиЌа.
  ВоЌната започна во 1921 година, иронично на кобниот ден на 22 Ќуни. Тоа беше речиси светска битка. Она што остана од Европа и АзиЌа отиде против РусиЌа. Во слична авантура тргнаа и ШпаниЌа и ПортугалиЌа. ПортугалиЌа се чувствуваше изоставена во Африка, а Шпанците сонуваа да Ќа вратат своЌата поранешна слава во средниот век.
  Од овоЌ момент на источната хемисфера, нема толку простор што не е контролиран од рускиот цар.
  Патем, огромната супериорност на царска РусиЌа во човечките ресурси, силниот автократски систем и слабоста на внатрешната опозициЌа одиграа одлучувачка улога во воЌната.
  Да, германските тенкови успеаЌа да се пробиЌат од Неман до Днепар во првите два месеци и да Ќа опседнат Рига, а на Ќуг да ги избркаат руските трупи од УнгариЌа. И боговите и дадоа можност на земЌата на изгреЌсонцето да Ќа порази руската флота. Но, повторно, засега.
  Неталентираните генерали би можеле да губат битка по битка. Но, нов растеше. И кралот, на краЌот, Ќа засили борбата против корупциЌата и организираше пове«е или помалку толерантно снабдува®е. И човечки ресурси: кинески, индиски, арапски дивизии беа во движе®е. Германците не можеа да го преминат Днепар, а во зима руските трупи започнаа контраофанзива.
  Треба да се напомене дека Шведска и Норвешка не се многу силни противници; ве«е во март 1922 година, Стокхолм беше заземен. И Осло падна во маЌ. До Ќуни 1922 година, царските трупи успеаЌа да Ќа вратат предвоената ситуациЌа, туркаЌ«и ги Прусите назад на нивните оригинални линии.
  ФранциЌа, гледаЌ«и го ваквиот развоЌ на настаните, побрза да излезе од воЌната. Како одговор, прускиот крал Вилхелм го окупирал Париз и неговите Ќужни региони. Руските трупи напредуваа. Во септември тие везеле до Висла. Се развиЌа битки за Источна ПрусиЌа. Кенигсберг падна во декември ... И Виена беше ослободена за нова година.
  Не им беше лесно ниту на єапонците, чиЌа флота претрпе големи штети и Ќа загуби инициЌативата.
  1923 година започна со голема офанзива на руските трупи во Полска и за три месеци излез на Одра и Алпите на Ќуг. Германците имаа шанса да се издржат во близина на Берлин, но руските трупи започнаа офанзива во БавариЌа во април. ВоЌниците напредуваа полека и стабилно кон краЌот на летото, Русите стигнаа до РаЌна. Есента, регионот Рур беше повторно заземен од Германците, а во декември, по жестоки борби, Берлин беше опколен.
  ГерманиЌа ве«е немаше шанса да Ќа добие воЌната. Уште шест месеци во 1924 година се бореле на континентот додека не биле потчинети ШпаниЌа, ПортугалиЌа, ГерманиЌа, претходно заробени од Германците: ХоландиЌа и БелгиЌа.
  Остана само БританиЌа, а єапониЌа ве«е ги загуби и Окинава и Хокаидо.
  Черчил Ќа предводеше одбраната на метрополата. Но, Британците немаа никакви шанси.
  Точно, тие го победиЌа есенското слетува®е.
  ДоЌде 1925 година. Во САД немаше единство што да се прави. Дозволете да ги завршите БританиЌа и єапониЌа. Или сепак влегувате во тешка воЌна?
  Здравиот разум рече дека, и покраЌ развиената индустриЌа, Америка «е биде тривиЌално уништена од броЌки. Но, да се биде сам со руска мечка е краЌно страшно.
  Во Ќуни, руските трупи извршиЌа, овоЌ пат успешно слетува®е во БританиЌа, Лондон падна. А во август заврши и єапониЌа.
  Така заврши уште една воЌна.
  РусиЌа Ќа презеде контролата врз сите земЌи од источната хемисфера. Во исто време, самата империЌа остана автократска и унитарна. Или речиси унитарна. Европските поседи имаа некои надворешни атрибути на автономиЌа. Но, сепак, царската мо« доминираше насекаде. Без разлика дали тоа е Кралството Полска, или Кралството Шведска со цар Владимир на чело.
  На 5 март 1933 година умре цар Владимир Велики, а новиот цар стана неговиот син Кирил. Но, владее®ето на новиот монарх беше кратко, точно сто дена. А на тронот беше петнаесетгодишниот Александар четврти. И педесет дена подоцна доживеа несре«а. НиколаЌ Втори успеал на тронот на возраст од само десет години. Во една година има четворица императори... Па, што се случува!
  Само многу ретко, се разбира, и не во сите земЌи во светот!
  Иако, се разбира, многумина се сетиЌа дека НиколаЌ Први владеел многу кратко и умрел како резултат на насилство.
  Но, почетокот на владее®ето на НиколаЌ Втори се покажа како доста добар. Две години подоцна беше лансиран првиот вештачки сателит во историЌата на планетата ЗемЌа, коЌ леташе околу планетите.
  И 1937 година се покажа дека не е толку злобна како во реалната историЌа. БидеЌ«и токму оваа година првиот Русин полета во вселената. Не, не Гагарин, туку принцот Игор ТрубецкоЌ. єуриЌ Гагарин сè уште немал сре«а. А каде одиш?
  РусиЌа, наЌобемната империЌа, може да одвои колосални средства за проширува®е на вселената.
  Следната 1938 година беше тестирана првата руска атомска бомба.
  Новиот цар НиколаЌ II бил сè уште многу млад и, се разбира, нетрпелив. ПокраЌ тоа, САД останаа единствениот опасен конкурент на РусиЌа. Да не зборуваме за фактот дека и Американците можеби «е имаат атомска бомба.
  На 1 март 1940 година, по наредба на царот НиколаЌ II, коЌ ве«е формално станал полнолетен, започнала инвазиЌата на Соединетите држави. Формалната причина беше поддршката од Американците на републиканската опозициЌа во РусиЌа со бара®ата за парламентарни избори.
  Можно е одлуката на младиот НиколаЌ Втори да била наЌмудриот чекор. На краЌот на краиштата, невозможно е да се дозволи потенциЌален противник да се здобие и со нуклеарно оружЌе.
  Офанзивата на руските трупи користеЌ«и големи тенковски колони првично се разви успешно и брзо. Но, тогаш отпорот на Американците се засили. Неколку месеци напредува®ето на руските трупи беше исклучително бавно. Но, сепак, неприЌателот губеше и попушташе на количината на работна сила, а квалитетот на тенковската флота беше осуден на пропаст.
  Но, во Африка и Кина избувна востание. ПокраЌ тоа, значаЌни сили беа пренасочени за да се потисне бунтот.
  Во 1941 година, американските армии започнаа контраофанзива, но исто така не успеаЌа да Ќа постигнат своЌата цел. Неколку напади, а потоа и зимата 1941-1942 година, при што Американците Ќа загубиЌа речиси цела Канада. И во април, Торонто и Квебек паднаа речиси истовремено.
  ВоЌната ве«е започна на традиционалната американска териториЌа. Имаше размена на удари. Но, поголемиот руски боксер го совлада американскиот петел.
  ФиладелфиЌа падна во август 1942 година. И во октомври 1942 година, руските трупи се приближиЌа до ЊуЌорк. Тогаш американската влада одлучи да користи нуклеарно оружЌе.
  Но, тие сè уште немаа ни наЌмала можност да Ќа добиЌат териториЌата на РусиЌа, па затоа се обложиЌа на удари против Ќуришните трупи.
  Бомбата била испукана но«е. Оваа одлука се должи на фактот што силен блесок ги заслепува воЌниците.
  Ефектот не беше многу значаен, малку пове«е од илЌада луѓе починаа, дваесет илЌади луѓе беа заслепени, иако пове«ето од нив беа привремени. Но, таков удар не може да се нарече одлучувачки.
  Згора на тоа, царска РусиЌа има многу пове«е нуклеарни обвинениЌа, па сè уште не е факт дека е рационално да се отвори таква размена на нуклеарни оброци.
  Но, каде одиш? Во лоша позициЌа сите потези се лоши, а паметните политичари не запаѓаат во лоша позициЌа.
  Во декември паднаа ЊуЌорк и Вашингтон, а пред тоа Американците употребиЌа уште пет од нивните не многу мо«ни и успешни бомби во поглед на дизаЌнот. И одговорот на царските генерали отфрли дваесет од нивните обвинениЌа. Така се покажа дека е сериски користена страшна бомба.
  ВоЌната траеше до 23 февруари 1943 година, но никоЌ не фрли атомски бомби.
  Америка беше целосно ослободена од доминациЌата на капиталот и доведена под власт на автократски монарх.
  Царот доби нови земЌи и голема слава. И сега никоЌ не се осмели да се расправа со него.
  Во 1945 година, руските космонаути слетаа на Месечината. И во 1947 година, руската армиЌа влезе во Мексико. Кралот одлучи дека е време да се стави краЌ на таква реликвиЌа како што е постое®ето на многу држави на една планета. И неговата воЌска тргна да освои сè што може да се освои.
  Во 1949 година, Аргентина стана последната суверена земЌа припоена кон Руската империЌа.
  И имаше мир низ целиот свет. Во 1953 година, на површината на Марс стапнаа и руски космонаути. 1956 - Венера со маж. 1960 година - Меркур. 1961 година - еден од сателитите на Марс. 1967 година - Човек на Нептун, а во 1968 година - на Сатурн. Во 1970 година - Уран, а во 1971 година - Плутон.
  НиколаЌ Втори влезе во историЌата под прекарот: финиш! Во 2016 година, кралот ве«е имаше деведесет и три години. Но, успесите на земната медицина сè уште не ни дозволуваат да го сметаме кралот премногу изнемоштен и слаб. ТоЌ е на власт 83 години, што е апсолутен рекорд меѓу оние владетели чиЌ мандат е пове«е или помалку сигурен. Иако во историЌата, велат, имало случаи кога владееле подолго.
  На ЗемЌата, работите речиси одат добро. Точно, има проблем со растечката популациЌа, коЌа ве«е надмина осум милиЌарди. Големите надежи се поврзани со вселенската експанзиЌа.
  На Месечината ве«е се изградени неколку градови. Како што се испостави, со шест пати помала гравитациЌа отколку на ЗемЌата, зеленчукот и овошЌето одгледувани во оранжерии можат да достигнат огромни димензии.
  Градови се изградени и на Марс и на Венера, како и фабрики на Меркур. Оваа планета, коЌа е наЌблиску до Сонцето, е многу погодна за производство и тркала®е на метали. За таа цел се користи сончевата енергиЌа.
  Има и човечки населби на сателитите на єупитер, Уран, Сатурн. Просторот постепено се совладува во сè поголема мера.
  И токму во 2016 година од Месечината започна првата меѓуЎвездена експедициЌа до Ўвездата Сириус. Монархот многу очекува да живее до таков радосен настан како што е воспоставува®ето контакт со бра«ата на ум.
  
  
  
  УНИВЕРСЕН КОШМАР
  Шпанскиот диктатор Франко, за разлика од вистинската приказна, се согласил германските трупи да Ќа нападнат англиската тврдина Гибралтар. Во замена, ШпаниЌа доби некои британски и француски земЌи во Африка.
  Нападот под команда на МеЌнштаЌн се случи но«е од 25 ноември 1940 година до 26. Како што се испостави, Британците не беа баш подготвени за таков воен потег, а нацистите успеаЌа да заземат таква мо«на тврдина од удар.
  НеЌзиниот пад имаше значително влиЌание врз текот на воЌната. Вермахтот можеше да ги пренесе силите на наЌкратко растоЌание до Африка, а Британците беа блокирани да влезат во Средоземното Море од исток.
  Германската команда испрати неколку дивизии во екваториЌална Африка. ПокраЌ тоа, корпусот на Ромел беше префрлен во ЛибиЌа, неколку месеци порано од реалноста.
  Британците, пак, Ќа напуштиЌа офанзивата против ИталиЌанците во ЕтиопиЌа и почнаа да ги заЌакнуваат своите позиции во Египет. Сепак, Ромел успеал да им помине и како резултат на превентивен удар ги победил колониЌалните трупи, заземаЌ«и ги АлександриЌа и Каиро. ПозициЌата на БританиЌа во Африка стана посложена. Германците ве«е стигнаа до Суецкиот канал и се заканиЌа дека «е напредуваат понатаму на Блискиот Исток. ПокраЌ тоа, стана можно да се движи кон Судан.
  Навистина, работите на ИталиЌанците во ГрциЌа не беа многу успешни, но пристапот на дополнителни сили од ГерманиЌа Ќа спаси ситуациЌата.
  Хитлер имаше дилема: да го нападне СССР или да Ќа заврши БританиЌа? Успесите на Вермахтот во Африка Ќа поттикнаа втората одлука - да им ги одврзат рацете на Запад. Иако воените подготовки на СССР инспирираа страв каЌ Фирерот.
  Црвената армиЌа стануваше се посилна, но и Германците не седеа со скрстени раце. Производството на тенкови во 1941 година се удвои во споредба со 1940 година, а авиЌациЌата се зголеми за речиси два и пол пати.
  Нацистите го извршиЌа бомбардира®ето и слетува®ето на Малта. Потоа Ромел Ќа пробил одбраната на Суецкиот канал и влегол во Ирак, коЌ се побунил против британската власт. Германците релативно лесно го освоиЌа и КуваЌт и целиот Блиски Исток. Сталин, од друга страна, се придржуваше до тактиката на чека®е. Но, Черчил тврдоглаво Ќа продолжи воЌната. Вермахтот, откако стигна до Иран, се сврте кон єужна Африка.
  1941 година се приближуваше кон краЌот. Ослободува®ето на подморници се зголеми, а БританиЌа ги губеше своите колонии. САД беа пасивни. Но, єапониЌа не можеше да седи со скрстени раце и го нападна пристаништето во Перу на 7 декември. Во Пацификот започна нова интензивна воЌна. И Хитлер мораше повторно да се откаже од плановите за напад на СССР.
  Неопходно е да им се помогне на єапонците, да се заземат Иран и ИндиЌа, како и єужна Африка. И што е наЌважно самата БританиЌа. Згора на тоа, американските бомбардери не се играчка. Тие можат да му нанесат многу проблеми на Третиот РаЌх. И наЌзгодно е да се испорачаат бомбашки напади од териториЌата на БританиЌа.
  Така, Фирерот беше принуден во 1942 година да се откаже од идеЌата за инвазиЌа на исток.
  Имаше ризик самиот Сталин да го отвори фронтот, но... Мора да се знае карактерот на Сталин. ТоЌ е многу резервиран во надворешната политика. ВоЌната со Финска го направи Црвениот диктатор уште повнимателен.
  Додека СССР гради сила. БроЌот на авиЌациЌата на 1 Ќануари 1942 година достигна триесет и две илЌади возила, а тенковите, пове«е од дваесет и пет илЌади, плус уште три илЌади танкети. Севкупно, Сталин планираше да заврши регрутира®е на 20 механизирани корпуси, со вкупен броЌ тенкови од 32 илЌади возила, од кои наЌновите КВ од различни марки и Т-34, 16,5 илЌади. Плус, развоЌот на тенковите Т-50 сè уште траеше, иако автомобилот се покажа како лесен.
  Германците, откако се сретнаа со тенковите "Матилда" и некои крстосувачи и со информации дека Британците развиваат тешки тенкови, почнаа да прават и свои мастодони. НаЌпрво "Тигарот" со топ од 88 мм, и оклоп со непробоен топ од 75 мм со долга цевка.
  Достапни беа и информации за изградба на советски тенк. Тенкот КВ-2 маршираше на првомаЌската парада на Црвениот плоштад, а триесет и четворицата имаа некои податоци.
  Во секоЌ случаЌ, кога Шпеер го предводеше царското министерство за вооружува®е и мунициЌа, развоЌот на технологиЌата одеше побрзо. Хитлер сакаше да ги има наЌдобрите тенкови на светот, и потешки. Но, додека ГерманиЌа беше Ќасно инфериорна во однос на СССР. И броЌот на автомобили и нивниот квалитет. Во август 1941 година започна производството на резервоарот КВ-3. Автомобилот се покажа доста тежок со 68 тони, но вооружен со топ од 107 мм со почетна брзина на проектил од 800 метри во секунда. Ова ѝ обезбеди предност пред "Тигарот", коЌ, патем, сè уште не беше лансиран во сериЌата.
  Уште помо«ен беше КВ-5 со тежина од 125 тони и два пиштоли. Навистина, таквата тешка машина создаде пове«е проблеми за советската армиЌа отколку добро. И во 1942 година беше усвоена верзиЌата KV-4 со тежина од 107 тони . СССР со право можеше да се гордее со своите наЌтешки тенкови во светот, па дури и со наЌмо«ните.
  Но, од друга страна, ГерманиЌа се разви доста добро во авиЌациЌата. єу-188, откако влезе во сериЌа, разви брзина споредлива со борците. DO-217 исто така изгледаше пристоЌно. Активно се развиваа и млазни авиони. БидеЌ«и БританиЌа беше главната цел, на млазните бомбардери им беше посветено многу пове«е внимание отколку во реалната историЌа.
  Германците активно користеле ропска работа. Увезени од Африка огромен броЌ на црнци. Црните работници беа послушни, издржливи, но неквалификувани. Тие се користеле за помошна работа.
  Но, контролираЌ«и Ќа Европа, Германците би можеле да регрутираат доволен броЌ и квалификувана работна сила.
  Шпер дури успеа да го убеди Хитлер, сè уште не спроведуваЌ«и програма за истребува®е на Евреите, туку да ги користи во производството на авиони и опрема.
  Облогот беше ставен на воздушна офанзива против БританиЌа и масовна воЌна со подморници.
  Сепак, влегува®ето на Америка во конфликтот додаде главоболка на Фриц и принуди нагло зголемува®е на броЌот на глутници волци.
  ГерманиЌа беше принудена со задоцнува®е да го засили производството на бомбардери и стратешки авиони. Прво на сите Yu-288 и Yu-488 - со четири мотори. Но, нивниот развоЌ и доведува®е на ум беше потребно време. МодификациЌата ME-109 "F" како целина беше достоен противник за британските автомобили. Но, развоЌот на МЕ-209 не успеа, како и МЕ-210.
  Не успеа и нуркачкиот бомбардер XE-177. Но, Шпеер си поигра со количината. ПокраЌ тоа, Focke-Wulf стана наЌмо«ниот борец во однос на вооружува®ето, компензираЌ«и за некои од слабостите на ME-109. Да, и школата за летови на Германците се покажа како подобра од англиската, а уште пове«е американска. Во маЌ 1942 година, нацистите Ќа зазедоа єужна Африка. И американска ескадрила пристигна во Мадагаскар. Битката каЌ МидвеЌ се покажа како изгубена од Американците: па капетанот од третиот ранг, коЌ имаше одлучувачка улога во оваа битка, заврши, иронично, на Мадагаскар. САД сакаа да одржат база во Африка и да не дозволат нацистите да се опуштат. Но, ова значително Ќа влоши нивната позициЌа во Тихиот Океан.
  Точно, єапонците не постапиЌа сосема на ниво. Битката за хаваЌскиот архипелаг се одолговлекува.
  Нацистите Ќа добиЌа контролата над Африка и огромните резерви на стратешки суровини, а ги зазедоа и ИндиЌа и Иран. Ресурсите под контрола на Третиот РаЌх се огромни, но сепак треба да се сварат.
  Воздушната битка за БританиЌа не е толку Ќасна. ПостоЌано зголемуваЌ«и го производството на авиони, Германците вршеа притисок, но немаше целосна доминациЌа. Погодени се недостатокот на мо« на стратешката авиЌациЌа и помошта на САД, па дури и тогаш нема доволно подморници. И чудотворното торпедо со кое беа поврзани толку многу надежи не изневери.
  Фирерот не се осмели да слета во БританиЌа во 1942 година. Облогот беше направен на заЌакнува®е на морската мо« и на подморничката флота. Во исто време беа изградени носачи на авиони и борбени бродови. Имаше доволно производствен капацитет, но за се беше потребно време.
  Балистичките проектили од класа А исто така бараа фино подесува®е. Но, роботските школки FAU-1 почнаа масовно да се произведуваат. Релативно евтините автомобили, користеЌ«и едноставно гориво, имаа несомнена предност што не им требаа пилоти.
  Хитлер, откако доби пристап до неограничени природни ресурси и резерви на работна сила, сакаше да ги спаси животите на германските пилоти. V-1 како лесен за производство и беспилотен изгледаше како наЌдобро решение. И илЌадници такви роботски школки паднаа од есента 1942 година на Лондон.
  Во исто време, Германците го забрзаа развоЌот на авионскиот бомбардер Арадо и балистичките ракети.
  Сталин продолжи да чека и да собира сила. Во 1942 година, СССР произведе пет и пол илЌади нови тенкови КВ и Т-34, и околу илЌада стари марки, околу петстотини нови лесни Т-50 и Т-60 и двесте амфибиЌа. Зголемена е и флотата на авиони - стапиЌа во употреба околу петнаесет илЌади нови и стари авиони. Дури и имаше недостиг од пилоти. Производството на КатЌуша се зголеми бавно.
  Нацистичка ГерманиЌа произведе пове«е од триесет илЌади авиони, но претрпе значителни загуби во битките. Германците произведоа околу шест и пол илЌади тенкови. НаЌмногу од сè, Т-3 и нова модификациЌа на Т-4 со пиштол со долга цевка од 75 мм. Произведени се нешто пове«е од стотина наЌнови "Тигри", а "Пантери" се уште се само во прототипови.
  Но, автоматската пушка MP-44 дизаЌнирана од ШмаЌстер почна да влегува во сериЌата. За разлика од вистинската приказна, машината не мораше да се развива земаЌ«и го предвид недостигот на обоени метали. И ова го забрза развоЌот на поедноставна Ќуришна пушка, со легиран челик.
  Така, во малото оружЌе, Германците почнаа да добиваат предност. Но, им требаше и време за машината повторно да ги вооружи сите воЌници.
  Но, во подморничката флота, каде што ослободува®ето достигна четириесет или педесет подморници месечно, Германците навистина немаат еднакви.
  Имаше дури и многу брзи подморници на водород пероксид. Забрзана работа во нуклеарната програма. За сре«а, има многу ресурси. Па дури и грешката на германските физичари дека графитот не е погоден за модератор не се покажа како катастрофална. Изградени се неколку фабрики за производство на тешка вода, вклучително и во Африка.
  Значи, тоа не е со пере®е, туку со тркала®е, но нуклеарниот реактор на нацистите почна да работи во декември 1942 година. Дури и малку порано од Американците. По поразите во Пацификот почнаа сериозно расклопува®е. И финансира®ето на нуклеарната програма е драстично намалено.
  Почетокот на 1943 година беше означен со Хитлеровата декларациЌа за тотална воЌна и воведува®ето на универзална работна служба на окупираните територии. Масовните В-1 удари на Лондон не се оправдаа баш. Британците научиЌа делумно да ги одбиваат таквите удари, но Германците го зедоа броЌот.
  Но, воЌната со подморниците се покажа како навистина погубна за БританиЌа. Производството на оружЌе на островот нагло опадна поради недостаток на суровини. Метрополата беше пред колапс. ПокраЌ тоа, нацистите го зазедоа Мадагаскар, а єапонците, заедно со нацистите, Ќа нападнаа АвстралиЌа и релативно брзо го постигнаа своето предава®е.
  Иако Сталин Ќа разбираше опасноста од тактиката на чека®е, тоЌ остана доследен на себе, не влегуваЌ«и во тепачка. Подобро нека се истребат капиталистите до краЌ. И «е гледаме...
  Но, оваа тактика имаше и свои недостатоци. КористеЌ«и огромни ресурси, Третиот РаЌх ве«е подготвуваше воЌна против СССР. Производството на тенкови во Третиот РаЌх во 1943 година достигна просечно 1.200 возила дневно, плус триста и педесет самоодни пиштоли. ПокраЌ тоа, самоодните пиштоли не се воопшто слаби. "Фердинандс", "Бумбари", "єагдпантер". ИмаЌ«и предвид дека Германците скоро и да не претрпеле загуби во тенкови, нивното надополнува®е на панзвале ве«е било двоЌно побрзо од она на Црвената армиЌа. И квантитативниот Ќаз во технологиЌата во корист на СССР почна да се намалува.
  Во однос на квалитетот, Фриц доби "Крал тигар" сличен по тежина на КВ-3, во однос на продорната мо« пиштолот беше дури и нешто супериорен поради квалитетот на проектилот и посилниот фронтален оклоп. Па, супертешките советски КВ-5 и КВ-4 се покажаа технички несигурни, особено нивното подвозЌе. Така, борбената употреба на таквите чудовишта беше доведена во праша®е.
  А Сталин, исто така, нареди создава®е на КВ-6 со седум пиштоли и два ракетни фрлачи. Тие го направиЌа автомобилот. Но, испадна дека е толку тежок и долг што не можете да го носите во воз или да го распоредите во битка. Т-34-76 е доста успешно возило, но послаб во директна борба од Пантер или Тигар. И КВ-1 и КВ-2 се споредливи со Германците во однос на тежината, но тие се инфериорни во однос на Пантерите и Тигрите во задникот. Германскиот Т-4 се израмни со триесет и четирите во оклоп и го надмина по вооружува®е, видливост и оптика, и тоа со еднаква тежина, или уште помалку, ако споредиме потешки модификации.
  Накратко, Fritz беше повлечен и квалитетот беше на ниво. И изгледот на ME-309 и ME-262 даде предност во квалитетот на авиЌациЌата. Како єу-488, наЌдобриот бомбардер со четири мотори. А зад нив стоЌат реактивни модели. Како што се єу-287 и Арадо.
  Во септември 1943 година, нацистите конечно извршиЌа успешно слетува®е во БританиЌа. По две недели борба - АнглиЌа капитулираше. И иако Черчил побегна во Канада, исходот од воЌната на Запад се чинеше однапред.
  Рузвелт, откако го загуби своЌот главен соЌузник и плашеЌ«и се од растечката мо« на Третиот РаЌх, побара мир.
  Хитлер, по разговорите со неговата придружба, поставил услов за Соединетите Држави: отфрла®е на нуклеарната програма и признава®е на сите освоЌува®а на єапониЌа и Третиот РаЌх. Како и повлекува®ето на трупите од Исланд, кои Фриц ве«е всушност го прекриле со подморската флота. Контролата на ЗемЌата на изгреЌсонцето над ГаЌа, каде борбите сè уште не престанале. ПокраЌ тоа, Хитлер барал материЌална компензациЌа за Третиот раЌх и єапониЌа за сите уништува®а и воени трошоци предизвикани од Соединетите Американски Држави и Велика БританиЌа.
  Иако условите на мирот беа исклучително тешки, Рузвелт со голема тешкотиЌа успеа да го протурка нивното усвоЌува®е во Конгресот и Сенатот.
  Голема улога во усогласеноста на САД одиграа навестува®ата на Сталин дека тоЌ не се противи на приклучува®ето кон коалициЌата на силите на Оската и барем е подготвен повторно да Ќа заземе АлЌаска.
  Победи американскиот прагматизам, коЌ се покажа повисок од ентузиЌазмот и емоциите. ПокраЌ тоа, нуклеарната програма на Германците се развиваше побрзо од американската, а тоа беше полн со катастрофа во иднина.
  Првата фаза од Втората светска воЌна заврши. Но, Фирерот сега сакаше да стави краЌ на СССР.
  Неочекуваната тактика на чека®е и видува®е на Сталин и неговата посветеност на каузата за светскиот мир играа злобна шега. На Џозеф му се спротивставиле Третиот РаЌх и єапониЌа со сите ресурси на источната хемисфера, вклучително и АвстралиЌа, и некои мостови во западниот свет.
  ЗемЌата на изгреЌсонцето, сепак, сè уште не Ќа завршила Кина, но можеше да отвори втор фронт. Хитлер, од друга страна, активно формирал колониЌални трупи и странски легии. Во исто време, се зголеми и производството на оружЌе.
  Во првата половина на 1944 година, производството на тенкови и самоодни пушки во Третиот РаЌх достигна и надмина сто возила на ден. Пантер-2 на своето ниво ги заобиколи сите советски автомобили. Имаше и понапреден германски тенк "Лав", а наскоро и "Кралски лав".
  И што е наЌважно, млазната авиЌациЌа е сериски развиена. Како одговор, тенковите Т-34-85 и ИС-1 и ИС-2 влегоа во производство во СССР, а никоЌ не Ќа отстрани од производството ниту сериЌата КВ. НаЌмасовниот производствен тенк на Третиот РаЌх за 1944 година беше Пантер-2 и СССР Т-34-85. Потешките модели беа произведени значително - околу пати, во десет помали количини. И Германците не сакаа да возат многу тегови на советските патишта, а Сталин почна да не верува во сериЌата KV, а ИС се покажа дека се премногу сурови.
  Сепак, германскиот "Пантер" -2 со топ од 88 мм од калибар 71 L, го надмина Т-34-85 во мо«та на оклоп на пиштолот, во предниот оклоп и малку на страна, а исто така не признаваат во возни перформанси со мотор од 900 ко®ски сили и тежина од 47 тони. Дури и кога тежината на германскиот тенк порасна на 50,2 тони, се покажа дека не е фатално.
  А германскиот млазен авион воопшто немаше достоен противник.
  Хитлер одлучил дека е подобро да не Ќа влече гумата и Ќа започнал воЌната на 22 Ќуни 1944 година. ФрлаЌ«и врз СССР триста и педесет свои и странски дивизии и сто и дваесет дивизии на сателити. На страната на Третиот РаЌх беа: РоманиЌа, УнгариЌа, Словачка, Хрватска, Финска, Шведска, ИталиЌа, ПортугалиЌа, ШпаниЌа, БугариЌа, Аргентина, ТурциЌа.
  Германците користеле и огромен броЌ странци и хиви во Вермахтот. Севкупно, Третиот РаЌх, само во првиот ешалон, фрли во битка дванаесет и пол милиони воЌници, од кои не пове«е од четириесет проценти беа Германци по националност. Сателитите додадоа уште три милиони. Севкупно, во првиот ешалон има речиси шеснаесет милиони пешадиЌа, околу триесет и три илЌади тенкови, пове«е од педесет и пет илЌади авиони, околу двесте и педесет топови и минофрлачи.
  СССР, по мобилизациЌата, распореди тринаесет и пол милиони воЌници, но дел од силите мораше да се чуваат на Далечниот Исток и внатрешните области. Во првиот ешалон имаше осум милиони воЌници, околу триесет илЌади тенкови, речиси четириесет илЌади авиони и околу двесте илЌади пиштоли и минофрлачи.
  Така, на страната на Третиот РаЌх има двоЌна супериорност во пешадиЌата и петкратна супериорност во мобилноста на силата, со подобар митралез. Точно, СССР има многу митралези, речиси паритет.
  Разликата во тенкови не е голема, но поголем е процентот на застарени возила во СССР, како и тенкови од претходните изданиЌа.
  Германската млазна авиЌациЌа нема противник, а авионите со пропелер од Третиот РаЌх се побрзи и подобро вооружени. Точно, советските возила се супериорни во хоризонталната маневрира®е.
  Во артилериЌа и минофрлачи, рамнотежата на силите е наЌблиску до еднаквост. И квантитет и квалитет.
  Точно, флотата на Третиот РаЌх е особено под вода, многу пати посилна од советската. Како што е случаЌот со єапониЌа.
  ПокраЌ тоа, нацистите ве«е имаат балистички ракети од класа А во масовно производство, а првите дискети полетаа.
  Во принцип, нацистите «е бидат посилни, а Сталин сосема разумно Ќа подготви, иако со задоцнува®е, одбрана. Но, многу не е направено. Сталинската линиЌа не беше целосно обновена, и што е наЌважно, трупите не беа доволно обучени да Ќа задржат линиЌата. Иако беа очаЌно преквалификувани.
  Граничната линиЌа на Молотов, за три години вероЌатно, генерално беше завршена, но се наоѓаше премногу блиску до границата и немаше доволна длабочина. ПокраЌ тоа, Сталин наредил изградба на трет ешалон зад реките Днепар, но тоа започнало дури по предава®ето на Соединетите држави.
  Точно, покраЌ советските трупи, може да се смета и на делови од НКВД, чиЌ броЌ достигна милион воЌници и милициЌа. Станува збор за околу четири милиони луѓе, само во западните градови. Иако, се разбира, нивната борбена ефикасност е многу полоша од онаа на редовните единици.
  Германците, како и вистинската историЌа, го зададоа главниот удар во центарот, пресекуваЌ«и Ќа полицата од БЌалисток и тупаницата на Лвов. Уште првите денови од борбите покажаа дека Германците, и покраЌ големиот броЌ странски единици, офанзивата пове«е или помалку непречено Ќа водеа. Но, советските трупи често се губат.
  ПокраЌ тоа, борбената способност на украинските единици се покажа како сомнителна. Многу дезертери и се предале уште во првите денови од воЌната.
  Не беше можно да се задржи неприЌателот во граничните битки. И тогаш Сталин направи грешка, забрани повлекува®е на единиците на главната линиЌа и бараЌ«и да се исправи фронтот. Грешката сепак беше поправена, но со задоцнува®е. Германците можеа да го заземат Минск ве«е на 28 Ќуни, откако Ќа скршиЌа линиЌата на Сталин во центарот.
  КонфузиЌата само се засили. На 30 Ќуни се случи очекуваниот влез во воЌната на єапониЌа и неЌзините сателити. Така, засега моравме да заборавиме на трансферот на воЌници од Далечниот Исток.
  Германскиот пробив во центарот се прошируваше. Имаше огромна празнина што тие очаЌно се обидуваа да Ќа приклучат. Но, нацистите напредуваа и на 16 Ќули упаднаа во Смоленск.
  ФрлаЌ«и ги сите расположливи резерви во битка и ставаЌ«и ги милициите под оружЌе, Сталин и Жуков успеаЌа да го запрат напредува®ето на Фриц во центарот. Но, Хитлер ги сврте своите трупи на Ќуг. Нацистите создадоа огромен котел во Киев и Ќа зазедоа речиси цела Украина.
  Го блокираше Ленинград, го нападна Крим. Текот на неприЌателствата многу личеше на 1941 година, како немилосрдна карма. Но, разликите беа исто така доста значаЌни. СССР во 1941 година имаше некои слободни резерви, а сега сè беше ве«е мобилизирано. И кога нападот се случи во октомври, се покажа дека нема речиси ништо со што да се одржи одбраната.
  До почетокот на ноември 1944 година, нацистите Ќа опколиЌа Москва, принудуваЌ«и го Сталин да побегне во Куибишев.
  Нацистите, за разлика од реалната историЌа, имаа значителна нумеричка супериорност. Имаа доволно поделби за да Ќа заобиколат Москва од север и Ќуг. Но, советските единици се прошириЌа премногу на различни фронтови.
  Реално, во 1941 година, по мобилизациите, Сталин добил предност во однос на Вермахтот во броЌот на персоналот и имал четири пати пове«е авиони и тенкови отколку што имал Третиот РаЌх од самиот почеток на воЌната. И во првите пет месеци од воЌната, пове«е советска опрема беше произведена во реалната историЌа.
  Но, сега нацистите се сите адути, на страната и на квантитетот и на квалитетот на оружЌето и персоналот. И Црвената армиЌа ги има истите рани како во 1941 година. ВклучуваЌ«и го и неподготвеноста на Украинците, Балтите и многу мали нации да умрат за советскиот систем. Масовно предавство и трча®е по жртви на репресиЌа, обесправени и други навредени од сите видови. ВклучуваЌ«и ги и идеолошките неприЌатели на советскиот режим.
  А тоа што Германците го победиЌа и Западот само го зголемува броЌот на предавници.
  Затоа, не е чудно што Москва е опколена, а Германците го зазедоа Донбас, Воронеж и се движат кон Сталинград.
  Зимата во 1944 година, за жал, не беше толку студена и снежна како во 1941 година. Сепак, Москва хероЌски се држеше до краЌот на декември 1944 година. Сталинград падна во Ќануари 1945 година, а битките за него не беа премногу долги. Во февруари и почетокот на март, Германците и нивните сателити целосно го освоиЌа Кавказ и нафтените извори во Баку.
  Потоа офанзивата отиде по Волга. До Саратов, до КуЌбишев и понатаму во Оренбург и Казан.
  Сталин побегна во Свердловск. Казан падна во маЌ. Во летото, Германците и єапонците продолжиЌа да се движат во длабочините на РусиЌа. Отпорот на советските трупи падна. На 5 август 1945 година, Свердловск беше заземен. И на 3 септември 1945 година, Сталин конечно се согласи да се предаде. Во замена за сопствениот живот и слобода.
  Втората светска воЌна заврши. Но, мирот не траеше долго. Откако тестирал нуклеарно оружЌе, Хитлер се уверил во нивната феноменална деструктивна мо«.
  Сега се чинеше дека єапониЌа и Соединетите Држави сè уште се на патот кон светската доминациЌа на Третиот РаЌх. И иако Фирерот освоил пове«е земЌи отколку Џингис Кан, Александар Велики, Наполеон, императорот ТроЌан и СулеЌман Величествениот заедно, тоЌ решил да Ќа победи и єапониЌа.
  Точно три години по завршува®ето на Втората светска воЌна, сто балистички, интерконтинентални ракети со мо«ни нуклеарни полне®а Ќа покриа одеднаш земЌата на изгреЌсонцето.
  И тогаш започна офанзивата на копнените единици на Вермахтот и флотата. Германците релативно брзо ги зазедоа поседите на єапониЌа во АзиЌа, а самата метропола беше срамнета со земЌа со атомски бомби.
  Пове«е или помалку продолжен отпор пружиЌа пацифичките поседи на земЌата на изгреЌсонцето. Но, до Ќуни 1949 година, се беше готово. Сега остана само да се поразат САД. ПокраЌ тоа, имаше причина. Американците, спротивно на договорот, сепак развиЌа нуклеарно оружЌе и го извршиЌа своЌот таен тест.
  Хитлер Ќа започна воЌната на 1 Ќануари 1950 година, фрлаЌ«и триста нуклеарни проектили одеднаш на новата година. Разурнувачки нуклеарен напад уништи сто големи американски градови и уби неколку десетици милиони луѓе. Додадено е уште едно од наЌголемите злосторства на Адолф Хитлер на наЌдолгата листа на наЌодрозните злосторства. Потоа доЌде инвазиЌата на Канада, а од Ќуг заедно со латиноамериканските диктатури. Американците беа ослабени и шокирани, но очаЌно се бореа. Тие сфатиЌа дека поразот за нив значи само ропство и бавна, болна смрт. Затоа, таа беше наЌочаЌната од сите воЌни. И тоа траеше пове«е од една година, принудуваЌ«и го Третиот раЌх да фрли уште околу двесте нуклеарни полне®а и да претвори многу плодни земЌи во радиоактивна пустина. Но, целта сепак беше постигната и последниот неприЌател на Третиот РаЌх беше поразен. И после тоа започна процесот на таканаречената светска глобализациЌа. Германската марка стана единствената светска валута. Дури и формално независните земЌи беа сведени на ниво на колонии на Третиот РаЌх, додека одржуваа само ограничена локална самоуправа. Евреите и Циганите беа забранети: тие беа барани и уништени. СС извршиЌа масовни чистки и беснееЌа. ДоЌде вистински кошмар - часот на змеЌот. Или, поточно, ера. Фирерот градеше реална светска тоталитарна империЌа со бара®е за проширува®е на вселената. Во 1959 година, за време на прославата на седумдесеттиот роденден на Фирерот, се одржа официЌално крунисува®е, светски плебисцит - коЌ Ќа озакони титулата супер-император. И кога Адолф Хитлер почина во 1967 година, неговиот син Ќа наследи неговата титула и мо«. Во тоа време, планетата ЗемЌа ве«е имаше воспоставено населби на Месечината и на Марс со Венера, и активно се подготвуваше за проширува®е во надворешните Ўвездени светови... Нацистите сакаа универзална империЌа - изградба на Ґвездениот РаЌх, со цел да го втурне целиот универзум во кошмар.
  
  
  СТО ИЛєАДИ УБАВИ ДЕВОєКИ
  ЕлфараЌа се виде себеси во битка... Таа сега е воин и водач на не слаба воЌска.
  Убави девоЌки: имаат само гради и бедра покриени со лесни оклопни чинии. А рацете, нозете и стомакот се голи, исончани.
  И овие девоЌки тепаат со боси нозе. Ги имаше сто илЌади. И сите девоЌки, ниту еден маж! И целата убава, витка, атлетска, мускулеста, исончана, со бисерни заби!
  Како Амазонки... Наредени во кохорти. Мечевите во рака, лакови позади. Нема штитови - воинот верува дека мечот е повистинит од штитот.
  И знами®ата гордо се веат над девоЌките. Тие се подготвени за борба и сакаат да победат самоуверено!
  Но, оддалеку се движат орди на орки. Влакнести, гадни мечки. И околу сто пати помалку тролови кои им служат како команданти.
  И сега оваа орда се движи кон девоЌките.
  ЕлфараЌа Ќа дава командата:
  - ПукаЌте од лакови, во висок лак!
  ДевоЌката, користеЌ«и ги голите прсти на неЌзините грациозни нозе, ги влече врвките за лакови. И пукаЌте смртоносни стрели.
  Во исто време, воините ги разголиЌа забите и рикаат:
  Да бидеме шампиони!
  И летаат кон неприЌателот со густ роЌ стрели. Тие ги пикаат противниците како еж со игли.
  Орки и тролови паѓаат, поразени со убиствени и сурови.
  И ЕлфараЌа вели:
  - За новите граници на империЌата!
  Воините деЌствуваат синхронизирано. Нивните исончани тела, толку прекрасни и сЌаЌни. И боси стапала трепкаат исончани глуждови. И прстите се жилави на долните екстремитети. И подароците на уништува®е летаат кон себе, удираЌ«и ги противниците.
  Орки и тролови паѓаат скршени. И од болка имаат искривени животински лица.
  Воините едноставно се восхитувачки. Тие се тенки, мускулести половини и жилави нозе. Како илЌадници стрели «е бидат испукани одеднаш.
  И «е удрат маса орки. И пеЌте:
  - За наша голема чест,
  АЌде да Ќадеме бандити!
  И повторно многу стрели, и тие «е го пуштат. И «е ги натрупаат со трупови сите приоди до ридовите каде што се наоѓаат.
  Да, тие се невероЌатни воини. Во коЌа таква дива насмевка, и телото се врти во вистинската насока со истребува®е на противниците.
  Самата ЕлфараЌа пука со лак. єа црта конецот со голи прсти и удира многу прецизно.
  Во исто време, девоЌката си пее:
  - Насилството го чува светот,
  Вулканот на бесот на големо исфрла!
  Поголема напнатост,
  Се буди со болка и страв!
  И повторно лета стрелата што Ќа лансира босата нога на воинот. И удира три орки одеднаш.
  Тие се гушат од изворите на крв. А ЕлфараЌа како да чкрипи:
  - Слава на моЌата магиЌа!
  И пак «е пука стрела со боса нога. Ова е девоЌка - од наЌвисока класа, има и тело и се останато.
  Првиот бран напади на орки и тролови се заглави. Останала само маса трупови. Но, сега се поЌавуваат нови чети на крзнени суштества.
  ЕлфараЌа повторно шутира, и го прави тоа прецизно, а во исто време ржи:
  - Слава на нашиот свет!
  И мол®ите ѝ летаат од голата нога. И масата на орки се запали и се распарчува на парчи®а.
  Да, тоа е принцеза воин. Со неа секоЌ маж «е се чувствува безбедно заштитен.
  А другите сто илЌади девоЌки не се ништо полоши. И тие шутираат многу добро. И што е наЌважно, брзо.
  Нивните голи, мускулести нозе имаат само време да треперат.
  Еве ги во дует:
  - Даваме активен пас,
  Го погодивме неприЌателот право во око!
  И повторно пуштаат нови дарови на смртта со боси нозе. Ова е генерално нивно лансира®е на борбена енергиЌа.
  Дури и ЕлфараЌа пееше:
  - Орки рикаат - тажни лица,
  ЗнаЌте, приЌатели, Ќас сум убиец!
  Ќе ги убиЌам сите, «е ги уништам сите,
  И «е му го скршам влакнестото лице!
  Да, девоЌката е навистина исклучително борбена. И кога ордата орки «е се приближи, «е ги погоди како пулсар. И веднаш педесет суштества беа искинати на мали парчи®а со месо.
  ЕлфараЌа заркна:
  - За големи идеи за да изгорат сите суштества!
  Воинката потоа зела и пуштила мол®а од неЌзиниот папок. И неколку десетици орки испаднаа како овни прободени со ражен. Тие се пржеа речиси веднаш.
  А останатите девоЌки викаа:
  - За Светата земЌа!
  И Ќас «е го земам и тие «е испуштат згрутчува®е на енергиЌа од голи потпетици! И растргна многу крзнени борци.
  ЕлфараЌа, продолжуваЌ«и да пука, овоЌ пат влечеЌ«и го конецот од лакот со рацете, чкрипи:
  - За нашата магиЌа!
  И таа исто така истресе гром од голата пета ... И удри толку силно што стотина орки и тролови беа Ќагленисани. Како бришачи фатени во пламен фрлач.
  ЕлфараЌа извика:
  - єас сум голема волшебничка!
  И пак, како го треска неприЌателот. И неЌзините очи блеснаа. А девоЌките со неЌзината голема страст фрлаат стрели кон орките и троловите.
  Могили растат од трупови. Сите се натрупуваат и се натрупуваат. И се пове«е мртви.
  ЕлфараЌа го зеде и забележа со насмевка:
  - Што да направите ако има крал во вашата глава?
  Потоа создадете му палата!
  И повторно, принцезата со голо стапало «е лансира убиствен и смртоносен подарок за уништува®е.
  Оваа девоЌка е само олицетворение на смртта. Но, во исто време, неЌзините светли очи се толку  убезни.
  А останатите девоЌчи®а истребуваат многу животински суштества, таков бран цунами што ги лази, генерално е супер. И така бесно опсипете го неприЌателот со стрели. Често удира®е право преку.
  ЕлфараЌа вика:
  - Роден сум во такви времи®а,
  Дека моЌата драга земЌа ме памети!
  И воинката застана на неЌзините раце, ги искриви голите нозе над неЌзината глава и вртеше огромна, огнена топка. И како «е фрли згрутчена енергиЌа на противниците.
  И веднаш експлодираа илЌада орки. И нивните кожи беа запалени и веднаш се лупеа.
  ЕлфараЌа извика:
  "єас сум воин од Г-класа!
  И како се смее.
  Тогаш мол®ата «е се ослободи од Ќазикот. И изгори многу неприЌатели.
  Тогаш девоЌката-принцеза зарика:
  - За мене цел свет!
  И од зелените очи на убавицата падна мол®а... И како ги погодиЌа сите овие безброЌ суштества.
  ЕлфараЌа дури пееше:
  - МилиЌарди чакали, ѓаволи! А моЌот слоган е едноставен - убиЌте ги сите!
  И со голи прсти, девоЌката принцеза пушти уште еден, многу убиствен пулсар.
  И како «е ги искине сите ...
  И другите девоЌки не се инфериорни во однос на неа. СекоЌ со своите стрели ги гмечи и скрши противниците. Користе®е на, се разбира, нивните многу пргав, без непотребни чевли нозе.
  Орките се очигледно без здив. Но ги има толку многу. И се пове«е и пове«е нови полкови на суштества лазат.
  Сепак, таквите девоЌки не можат да се засрамат или потресат. Ако тие «е се борат, тогаш «е се борат. И не знаат да се плашат. Или подобро кажано, не сакаат да знаат.
  Еве ги нивните боси нозе кои лансираат смртоносни подароци на смртта. Кои ги расцепуваат челата на орките.
  Ова се девоЌките - тие се навистина супермени во многу кратки здолништа. И толку привлечна и убава.
  А сто илЌади девоЌки се колосална сила! Против што ништо не може да се справи!
  ЕлфараЌа чврчореше:
  - Слава на нашиот феномен!
  И од гола пета повторно испушти пулсар на уништува®е. И масата на орки, станаа жители на пеколот.
  А зошто на такви бушави би им било дозволено да влезат во раЌот?
  ЕлфараЌа рика на врвот на неЌзините бели дробови:
  - Ќе бидам апсолутен светски шампион!
  И повторно, девоЌките со голи прсти «е испуштат вжештен и смртоносен пулсар.
  Ќе ги изгори сите и «е ги изгори.
  ЕлфараЌа со задоволство пееше:
  - єас не сум едноставна девоЌка,
  И златна круна!
  И повторно мол®а «е излета од папокот на убавицата. Ќе ги удри крзнените суштества и «е го Ќагленисува како изгорено огревно дрво.
  ЕлфараЌа рика:
  Ќе те запалам, «е те претворам во пепел!
  И од папокот повторно «е испрати мол®а ...
  И маса орки пржени како котлети во тава.
  ЕлфараЌа го зеде и пееше со задоволство:
  - Орк се мери во Ќамка,
  Печете го на оган!
  И сега нешто многу тешко и смртоносно «е лета од голата пета на девоЌчето. Од што не може да се одбрани.
  Уште еднаш, сто орки беа Ќагленосани одеднаш. И се претвори во пепел, и пепел со волна.
  А девоЌките како да чкрипат:
  - За големата Татковина!
  И повторно, нивните голи потпетици фрлаат подароци на смртта со пеколна брзина. Ова се девоЌки кои нема да ги спречат бури, бури или бариери!
  Еве ги Терминаторите!
  Воините не им дозволуваат на орките да наметнат блиска борба и да го држат неприЌателот на растоЌание.
  Но, сепак, крзнените суштества очаЌно се обидуваат да се пробиЌат поблиску. Но, воините тоа сигурно нема да им го дадат.
  ЕлфараЌа е повторно в раце, а со боси нозе ги репродуцира осумте. И се поЌавува огнен облак. И паѓа како див поток врз орките.
  И неколку илЌади крзнени суштества зедоа одеднаш и изгореа.
  ЕлфараЌа извика:
  - Црните суштества викаат како муви! Што не може да се избрка од глад!
  И сега воинката «е пушти три стрели одеднаш, влечеЌ«и Ќа врвката со гола нога, и десетина орки «е се пробиЌат!
  Ова е девоЌката-терминатор. И има таква дива и избезумена енергиЌа.
  ЕлфараЌа го зеде и запеа:
  - ДевоЌките се различни
  Само тие не се заразни!
  Ако падне,
  Тоа нема да се спаси во пеколот!
  И убиствен пулсар излетува од голата пета на девоЌката. И расфрла бушави мечки на сите правци.
  ЕлфараЌа во дива возбуда вели:
  - єас сум од такво племе што «е те убиЌам заради Бога!
  И повторно, воинот «е пушти стрели кои го пробиваат секоЌ оклоп и искинато, бушаво месо од орки.
  НеЌзиниот партнер, многу убава девоЌка со црвена коса, Ўвонеше:
  - За силно приЌателство!
  И, исто така, «е испрати пеколен пулсар на уништува®е!
  И смртоносната маса на неприЌателот «е здроби.
  ЕлфараЌа чкрипи:
  - За моЌот демонски свет!
  После тоа, девоЌката принцеза, како што почнува, дека «е ги прецрта коските во песок. Воинот на церемониите не знае.
  Црвенокосата партнерка, принцезата де Ла Валиер, вреска:
  - Иднината е наша!
  ЕлфараЌа жубореше како одговор, пред да испушти див штраф од убиствен пулсар.
  - А минатото само «е им помогне на нашите идни победи!
  И сега сите девоЌки се сто илЌади, како што земаат и испуштаат диви мол®и со голи прсти.
  И армиЌата на орки «е земе и «е изгори. Да, страшно е да се падне под распределба на такви воини.
  И тие исто така се насмевнуваат и покажуваат заби кои ги рефлектираат зраците на Ўвездите.
  И сега девоЌките «е го земат и «е го газат со голи потпетици, а бран «е помине над земЌата и «е покрие цела армиЌа орки. И закопаЌте!
  Воините од блескави заби «е испуштаат сончеви зраци и «е ги заслепат рангот на крзнените воЌници.
  ЕлфараЌа чкрипи:
  - За моЌата одлука и однесува®е!
  ДевоЌките се посилно се борат. И вака «е земат и фрлаат дискови со боси нозе. Ќе поминат, а масата на орки стивна.
  Принцезата рикаше на врвот на неЌзините бели дробови:
  - Ќе те пресечам, «е те пресечам, «е те пресечам сите наскоро!
  Ќе те убиЌам, «е те убиЌам, «е те убиЌам!
  И сега воинката со гола пета «е го рефлектира сончевиот зрак и, како ласер, на орките.
  И отсечете цела, бушава линиЌа. А орките квичат и Ќа валаат оваа воЌска во измет.
  И повторно орките се во див напад, а девоЌките со боси нозе фрлаат по нив предмети на смрт.
  И градите се тресат. И така, секоЌ сандак е цела тенковска кула!
  И така девоЌките го зедоа и испукаа громови од нивните папоци. Сите сто илЌади девоЌки беа исечени со ласерски зраци со нивните папоци.
  И дури половина милион орки се пржени одеднаш. И само просторот можеше да ги свари.
  ЕлфараЌа извика:
  - Те искинав и изгорев,
  єас сум девоЌка - само Сатана!
  И повторно од папокот «е испушти мол®а. И погодува смртоносно. И тогаш како летаат стрелките. И сите станаа кафеани.
  И сега орките се како решетки полни со дупки.
  А девоЌките со магиЌа ги тресат бистите и косат многу смрдливи орки. И тие беа нокаутирани.
  ЕлфараЌа пееше:
  - Ќе ги убиеме сите!
  Ти си таква девоЌка - само принцеза!
  Воинот рикаше:
  - Ќе те искинам и нема милост!
  И така Ќа тресе бистата. И повторно ослободува®е, тоа носи вистинска смрт.
  Орките се обидуваат буквално да ги опсипат неприЌателските позиции со трупови. И тие продолжуваат и продолжуваат и продолжуваат. Тука растат нови планини на мртвите. Но, орките не се откажуваат.
  Тие се движат натаму и натаму и натаму. И умираат без милост. Но, воините ги опсипуваа орките како град од стрели. И воините не можат да го спречат овоЌ ѓубре. Но, бушава бран брза кон себе. И ова забиено море се движи.
  ДевоЌки во дива возбуда. И свиткаЌте им ги мускулите. И орките се движат сами за себе, како да замина уште еден бран цунами. Но, тоа никому не му пречи.
  ЕлфараЌа дури и пееше, пред тоа Ќа влечеше конецот со голи прсти на пет лакови одеднаш и испука магични стрели:
  - Директно со голи раце,
  Се справив со цунамито...
  єас сум коЌ било деветти бран,
  МоЌот  убовник раскина!
  Воинот дури и скока, и веднаш испушта исцедок од папокот. И го скрши неприЌателот.
  И рика:
  - МоЌата армиЌа е силна,
  Таа го освоЌува светот!
  ЕлфараЌа целосно се распрсна. Тие и другите девоЌки се, се разбира, брилиЌантна класа на воини. КоЌ никому нема да даде ни наЌмала милост.
  Тие се само жестоки животни. Или можеби дури и нешто како орки! Само убава, не грда.
  ЕлфараЌа како да ослободи гром од устата. И запали сто орки и пее:
  - За моЌата мила душа!
  И намигни му на неприЌателот!
  После тоа, неЌзините голи прсти «е испуштаат пулсари. И тие «е го раскинат целиот пакет на мали, искинати делови.
  ЕлфараЌа тогаш «е чкрипи:
  - Убиството е моето кредо!
  НеЌзиниот црвенокос партнер «е лае:
  - И моето, и тоа на плоштад!
  ЕлфараЌа ослободи каскада од уништува®е и извика:
  - И моЌата е генерално во коцка!
  И дваЌцата воини ги газат босите нозе. Се крена нов бран на магиЌа.
  И сега од орките пак муви чипс и искинато месо. А потоа се пржат во тавче.
  ЕлфараЌа квичеше.
  - Постави нови рекорди!
  Црвенокосата партнерка потврди со татнеж, пукаЌ«и огнени пулсари со голи прсти:
  - Да расте земЌата!
  ЕлфараЌа ги удри орките и чкрипи:
  - Двапати, три пати пове«е од нормата!
  Црвенокосата воинка даде балон од магична енергиЌа со голата пета и со возбуда додаде:
  - За да ми процвета земЌата!
  Така девоЌките се разделиЌа, и тоа многу темелно. И тие Ќа скршуваат оваа армиЌа бушави суштества со големи набавки за себе.
  ЕлфараЌа пак исфрли магичен ласер од папокот и извика блескави очи:
  - Имам кобра и ѓурза во едно шише!
  И како «е пушти нов зрак од она што ги пали орките живи каЌ неприЌателот.
  Црвенокосата партнерка на принцезата, коЌа наеднаш изЌавила:
  - Сега се викам де Лавалие!
  ЕлфараЌа лесно потврди:
  - Де Лавалие, значи де Лавалие! Па уште поубаво!
  Црвенокосиот воин чкрипи:
  - єас сум витез на светлината на колена на дивЌаците,
  Ќе ги избришам овие орки од лицето на земЌата!
  И како таа «е ги движи голите, издлабени нозе по нив... А останатите девоЌки, целата воЌска од сто илЌади воЌници, «е Ќа земе, «е ги отвори устите и «е пушти оган од нив.
  И повторно каскада од пламен «е падне врз орките, согоруваЌ«и без никакво двоуме®е и не даваЌ«и шанса.
  Веднаш се запалиЌа три милиони бушави суштества. Како да беа посипани со напалм. Или дури и фосфор заедно со сулфур. И сè се разгоре како милиЌарда натпревари одеднаш.
  И како оваа маса «е светне. И колку лелекови и вреска®а и пцовки од сето ова одеднаш.
  ЕлфараЌа лаеше:
  - НемаЌ милост за Орките
  УбиЌте ги копили®а...
  Како да ги скршите креветите -
  Рипнете како лебарки!
  И «е си ги земе голите прсти и «е пушти мол®а. И ве молам еден многу голем трол. Ќе полетува и «е полета. Замислете дека диносаурус бил разнесен.
  Црвенокосата партнерка чкрипи:
  - Ова е див!
  ЕлфараЌа како одговор, со гола пета даваЌ«и меур од магоплазма, извика:
  -Имаме одговор за гуловите!
  Огнениот воин извика:
  - И «е има ковчег за него, и поздрав во венец!
  ЕлфараЌа истакна:
  - Венецот може да биде и погреб и ловоров! Затоа, не се возбудуваЌте премногу!
  Црвенокосата принцеза зарика, исто така испука мол®а од неЌзиниот папок, соборуваЌ«и ги неколкуте преживеани орки:
  - Им подготвивме нешто потежинско од венец!
  И сега воините, сите сто илЌади девоЌки, «е го земат и, по команда на Елфараи, «е скокнат и «е ги извртуваат своите голи мускулести нозе во воздух. Како резултат на тоа, «е се поЌави бура, и вистинска магична бура. И бран на колосална сила «е тргне, и милионити вратило од магично цунами.
  Како резултат на тоа, последните орки се уништени и целосно срамнети со земЌа.
  Пржени и станаа котлети.
  ЕлфараЌа со патос вели:
  - Химната на татковината во срцата, пееме,
  Ќе направиме сè во универзумот да биде сре«а...
  АЌде да го земеме легендарниот Мохамед,
  Небото и земЌата се во голема мо«!
  
  ЕЛФ ПИЛОТ ПРОТИВ САШКА
  Во еден од алтернативните универзуми, за време на Втората светска воЌна, пристигна елф. ТоЌ влезе во Ќапонските воздухопловни сили и како резултат стана ас броЌ еден таму. На краЌот на краиштата, ¤у¤и®ата се многу способни, брзи, пргави, силни. Имаат реакциЌа, и сите рефлекси, многу подобри од луѓето, плус магична визиЌа за битката. Кога елф «е види што «е направи неприЌателот.
  Накратко, елфот, коЌ го зел прекарот Конан, со леснотиЌа соборувал авиони како да пукнал семки.
  И поради него єапониЌа победи во поморската битка каЌ МидвеЌ. Големата победа имаше влиЌание врз целиот тек на Втората светска воЌна. Прво, єапонците конечно Ќа искористиЌа инициЌативата во Пацификот. И нивната флота успеа да го фати ХаваЌскиот архипелаг, откако доби многу силна позициЌа, откако Ќа заврши изградбата на одбранбениот периметар на мори®ата.
  Сепак, ова можеби немаше пресудно значе®е доколку, по овие победи, самураите не решиЌа да отворат втор фронт против СССР.
  Следуваше ненадеен напад на Далечниот Исток. И трупите на ИмпериЌата на изгреЌсонцето го нападнаа и Владивосток. И покраЌ фактот дека заканата од напад на милитаристичка єапониЌа по триумфот на МидвеЌ стана сосема реална, со помош на мито и предавство, агентите на Микадо Ќа убедиЌа командата на Владивосток да не ги доведува трупите до целосна борбена готовност. И како резултат на тоа, Дамоклов меч е ве«е донесен и тие се гостат во ресторанот. МаЌорот Сталинградова го фати за коса младиот офицер, таа беше една глава повисока од него и очигледно посилна:
  - Каков кур и пиЌаница! Зошто имате толку распуштен тим! ОвоЌ човек пове«е личи на момче од кабина отколку на офицер. Можеби за почеток добро разнесете го да излезе целата хопла.
  Полковникот Палацев беше засрамен:
  - Ова е Саша Соколовски. ТоЌ беше испратен на курсеви директно од училиштето Суворов, според скратена програма. Сè уште е прилично момче, за два месеци неговиот роденден има петнаесет години.
  Сталинградова гримаса неприЌатно:
  - Леле! На четиринаесет години и ве«е офицер! Тоа го прави воЌната! И не знаев дека млеката ве«е добиваше полноправни титули.
  Палцев ги крена рамениците.
  - Во воЌна децата растат рано! ПокраЌ тоа, му се случи приказна, како што Ќа напишал наЌдобрата приказна за одбраната на Москва, а Жуков го забележал тоа и го советувал да го пренесе момчето од кадети на офицери.
  Сталинградова стана по убезна со овие зборови:
  - Добро! Дека не е глуп. - Се закануваше како наставничка со прст. - Во принцип, не е лошо, но нема пове«е пие®е! Мириса, а носот ми е како куче, веднаш под трибунал! - Силна жена, зрела, но не изгубена атлетска хармониЌа и свежина, го удри со прстот на полковникот. "Всушност, вие «е платите за ова. Ве«е средовечен маж, но се однесува.
  Палацев налутено се накашла:
  "Всушност, имам триесет и три години, но ве«е сум ранет седум пати, па изгледам стар ...
  Сталинградова сакаше да каже нешто како одговор, кога одеднаш монструозниот татнеж Ќа прекина тишината пред зори. Како да паѓаа тешки каме®а од небото, прозорското стакло наеднаш пукна. Парчи®а град удираа на масата, па дури и паднаа во рацете и лицата на пиЌаните полицаЌци. Сталинградова викаше како командант:
  - Сите веднаш излезете.
  Палцев викна како одговор, толку многу што за малку «е ги скине гласните жици:
  - Ова се школки од дванаесет и осумнаесет инчи! єапонските борбени бродови со наЌголема тонажа се чини дека се на лов, што значи.
  Сталинградова, вознемирена, удри со чизмата во Ўидот. Од боцка®е со такт, патем, трофеЌна чизма, пукна плочката:
  - Почна, но не како што планиравме! Воопшто не! По ѓаволите, треба веднаш да Ќа однесете ескадрилата во морето и да Ќа потонете флотата на земЌата на воини со тесни очи.
  ПаѓаЌ«и на сите четири, капетанот од прв ред (инаку полковник) промрморе:
  - ОружЌе има само на моЌот разурнувач и на неколку мали корита. Немаме ни одговор.
  Сталинградова покажа тешка тупаница:
  - Па вие и магари®ата! Жената воин со сина коса како цунами што беснее ечеше. - Но, треба да имате краЌбрежна артилериЌа! На краЌот на краиштата, не сите беа испратени на западниот фронт, како и на авиЌациЌата. Впрочем, за тоа дека єапониЌа може да влезе во воЌна во секоЌ момент се зборува со години.
  Ве«е прилично ранет Палацев, сакаше да каже, но повторно татнеше, паднаа фрагменти. Сирената заплака, предупредуваЌ«и за пристигнува®ето на авионот. Со голема тешкотиЌа, полковникот на поморските сили стана и извика, блокираЌ«и го татнежот на Сталинградова:
  - Имаме авиЌациЌа, а достапни се и краЌбрежни батерии, дури и да не се во комплетен сет. АЌде да одговориме!
  Пилотот ржеше додека трчаше по улиците:
  - Само би потрчал каЌ моЌот борец и «е ги посадам овие самураЌски воини, нема да изгледа доволно. Тие сепак «е пла«аат за Цушима и Мидуен.
  Сашка Соколовски, во сон ве«е офицер, а не роб, на коЌ му беше отсечено половина од увото, се согласи:
  - Да, «е платат! Да, дури и со процент!
  Имаше експлозии и задоцнето Ўвоне®е на противвоздушни пушки. Општо земено, поголемиот дел од воздушната одбрана на Владивосток беше изваден уште во четириесет и првата година, за да се заЌакне одбраната на Москва, така што на пове«екратните точки на колониЌата на комарци на земЌата на изгреЌсонцето не им обрнуваа многу внимание. на таков "шум". єапонските нуркачки бомбардери ги исфрлиЌа пролетните "подароци" со продорен крик. Ударот бил нанесен и на градот и на флотата. єапонските авиони не се премногу големи, туку пргави, но борбените бродови, напротив, се големи. Овде наЌголемиот од нив е дури и тесен во океанот, должината е триста метри, а пушките се 460 милиметри. Американците досега не успеаЌа да потонат ниту една од овие убавици, а преживеаните заедно со крстосувачите го уништуваа брегот. Силно наликуваше на злобниот напад на ЗемЌата на изгреЌсонцето на 27 Ќануари 1904 година. Само тогаш немаше авиЌациЌа.
  Палцев почувствувал дека се гуши од трча®е. ТоЌ не е надчовек, туку едноставен човек со заболени бели дробови, фатен во тешка ситуациЌа. Но, ВикториЌа Сталинградова не го престигна многу. Се прашувам колку години има, едваЌ изгледа пове«е од триесет, градите се големи, а рамениците широки како машки.
  Сталинградова одеднаш се сврте и замавна со раката:
  - Не трчаЌ старче, следи ме! - Извика со таква сила што звучниот бран само ѝ удри во ушите. - Извадете го уништувачот во морето што е можно поскоро.
  Во близина одекнаа експлозии, паднаа остатоци, еден од нив падна директно врз Сталинградова, а таа механички го фати со рацете. ДевоЌката-терминатор се чувствуваше како голман коЌ успешно доби пенал, фрагментот беше кружен, топол и личеше на топка. ВикториЌа одеднаш почувствува како нешто течност тече низ неЌзините раце. ДевоЌката го погледна фрагментот, а потоа дури и неЌзиниот железен воин, закоравен од тригодишна воЌна (Заедно со шпанските и граѓанските, «е има уште) гаде®е до грло ѝ доЌде. Во рацете имаше бебешка глава. Кутра девоЌка (ова се гледа од кратките пигтили, со ископани очи. Сталинградова внимателно Ќа стави главата на испуканиот асфалт и се прекрсти:
  - Немаше време да грешиш, да не живееш! Меѓутоа, нема поголем грешник од Бога, затоа нема поголем грев од рамнодушноста кон страда®ата на децата.
  Повторно, татнеж и фрагменти, еден Ќа удри девоЌката во чизмата, гребеЌ«и Ќа кожата. Сталинградова ве«е сакаше да се сврти и да ита колку што може побрзо на пистата, каде неЌзиниот МИГ трпеливо Ќа чекаше агресивната водителка, но ...
  Остар како нож на кама, погледот на воинот испушташе неподнослива гримаса на болка на лицето на капетанот од прворанг Владимирович, кога неговиот горен дел од отсеченото тело летна исфрлен од бранот на експлозиЌата. Самата девоЌка едваЌ го избегна фрагментот. Иако каква девоЌка е таа, таа за прв пат зеде оружЌе уште во руско-Ќапонското време на НиколаЌ Втори. Таа ве«е едно време, некако си го фати образот, дури и за време на меѓународната битка во ШпаниЌа. Како резултат на тоа, остана длабока лузна, коЌа долго време го расипуваше неЌзиниот изглед. Плус апсе®ето и испра«а®ето на полковникот во концентрационен логор. Навистина, токму во Сибир, на местото за сеча, таа беше запознаена со еден многу силен волшебник, коЌ со помош на масти и повикува®е на духови, успеа да Ќа залечи, како никогаш да не бил, оваа рана и уште неколку. Лузни добиени за време на битките со єапонците, Германците, Белите Чеси, трупите на Колчак, Деникин, Врангел. И таа Ќа научи многу, па Сталинградова, се чини, му припаѓаше на избраниот вид на луѓе.
  Таа доби можност да замине пред време користеЌ«и женски шарм, па беше амнестиЌа и покраЌ тешкиот член. Поентата, се разбира, не е толку да се убеди човекот, туку да се осигура дека организаторот на забавата нема да дознае за ова. И има толку многу измамници од сите шари што кодош, на кодош и кодош, ги тера. Така, нема навистина да забрзате ако кариерата ви е драга.
  Тоа значи дека єапониЌа има голема предност во пешадиЌата, авиЌациЌата, па дури и во тенковите. Па, во тенкови, од наша страна тоа се компензира со квалитативна супериорност, а другото е многу полошо. Иако ако земете мало оружЌе, єапониЌа заостанува и по броЌот на митралези, главно има пушки. Сепак, дивизиите на Далечниот Исток се слабо опремени со автомати. Нема доволно машини за секого. Значи ... Во однос на квалитетот, нема супериорност во пешадиЌата, туку, уште полошо, сите наЌдобри офицери се префрлаат на советскиот фронт, тука наЌлошите трупи, по правило, не се пукаат врз нив, имаЌ«и минимум на воена обука. Тоа значи дека започнува воЌната, во краЌно неповолна ситуациЌа за СССР. И доста новоформирани резерви «е бидат фрлени на исток...
  Сталинградова одеднаш се пикна во пожарот. Бомбардираната градска болница беше во пламен. Сликата е навистина апокалиптична, а жените, децата и старите луѓе горат живи. Овде бебето падна право во огнот, а наоколу имаше страшен татнеж и стенка®е.
  Сталинградова ги почувствува трубите на архангелите во главата и се фрли во пламенот. Огнени Ќазици ги лижеа голите раце и отвореното лице на девоЌчето, но пилотот се движеше толку брзо што таа успеа да го зграби детето, извлекуваЌ«и го од прегратките на уништува®ето.
  ДевоЌчето скокна, чувствуваЌ«и само мало чеша®е на кожата, фрли поглед кон бебето. За жал, ве«е беше доцна, момчето се задуши, влечеЌ«и пламен во белите дробови, изгореници на неговото заоблено лице. Ваквите искинати плускавци на кожата се помеки од пупките од маргаритка. Сталинградова извика:
  - Тука е човечки хаос!
  Таа со чизмата удрила во куп ѓубре, по што притрчала да помогне коЌ друг може да се спаси. Беше како кобра коЌа танцува меѓу горилници на гас, девоЌката се извива многу бизарно и танцуваше. єа изгореа, чизмите ѝ се стопиЌа, туниката и Ќагленисана, но продолжи тврдоглаво да се бори за секоЌа солза на дете, за секоЌ отчук на мало срце, за секоЌ кревок живот, но толку неопходен за земЌата! Чизмите се распаднаа, а сега девоЌката танцуваше низ виорот на пламенот, неЌзините голи, шармантни, нозе. Таа беше маченичка, но не само калуѓерка коЌа се измачуваше со пости и со камшик, што не му користи ниту на Бог, ниту на луѓето, маченичка-борец спасуваЌ«и конкретни животи. Нозете на девоЌката воин беа покриени со слоЌ мали плускавци, но тие се движеа уште побрзо и попрецизно од болка.
  Капетанот на медицинската служба извадил големи чизми од чантата и ѝ викал:
  - Земете ги, брзо облечете ги! Ти, танцуваЌ«и на пламенот, «е станеш инвалид.
  Воин со чин маЌор веднаш одговорил:
  - Подобро е физички да станеш инвалид отколку морално да си изрод! Ниту една секунда за себе, се за фронтот, се за победа!
  Капетанот на медицинската служба одговорил:
  - Ова е вистински советски човек!
  Сталинградова, газеЌ«и го пламенот, проколна:
  - А што стоиш, спаси луѓе!
  Капетанот воздивна.
  - Имам протези, наместо нозе!
  Сталинградова, извлекуваЌ«и друга девоЌка со полуизгорено лице и онесвестена, бесно извика:
  Колку е суров Бог!
  Капетанот ги крена рамениците.
  Не е Бог крив, туку луѓето!
  Сталинградова многу разумно и самоуверено се спротивстави:
  - Ова е исто како да се каже - не се виновни родителите, туку децата!
  Капетанот сакаше да каже нешто, но облаците чад му влегоа во грлото и тоЌ налутено се накашла.
  Бомбардира®ата стивнаа, но гранатира®ето продолжи. Пиштолите на бродот имаат пристоЌно снабдува®е со гранати, меѓутоа, огнот сега беше насочен пове«е кон разоружаните советски бродови. єамамото сфати дека доминациЌата на море «е Ќа пренесе инициЌативата во оваа воЌна во єапониЌа долго време. И за изградба на бродови, процесот е скап и долг, иако, на пример, подморниците, можеби, полесно се печат. Ова, се разбира, исто така мора да се земе предвид, но важно е да се скрши структурата. Адмиралот єамамото, наЌмо«ниот Ќапонски човек по императорот Хирохито, се чувствувал како бог. Вистински бог, па религиЌата на земЌата на изгреЌсонцето научи дека наЌдобар начин за обожение е воената мо«! И сега големиот командант можеше самоволно да го мачи и да го загрози просторот околу него. Над Владивосток има густи, црни облаци од чад на многу километри; тоа се складишта за нафта и складишта за гориво во пламен. Стотици, илЌадници луѓе горат, по ѓаволите, па, после тоа, како не можеш да се чувствуваш како бог коЌ им се одмаздувал на Русите со векови на понижува®е, голем народ е принуден да се гушка на низа острови толку мали во споредба со пространства на РусиЌа. Сега руската флота тоне и за разлика од пристаништето во Перу, тие нема да остават ниту еден брод.
  За време на битката каЌ Калхин Гол, єамамото предложи да му зададе сличен удар на Владивосток, за што беше изготвен детален план. Но, Хитлер неочекувано склучил мир со Сталин. Во принцип, идиот Хитлер, го започна масакрот на Евреите и со тоа ги постави против себе и Полска и земЌите од Западот. И зошто му требаше? Сакавте да добиете евреЌско богатство? Но, подобро беше прво да станеме светска сила, победуваЌ«и го СССР, а можеби потоа и другите земЌи. Западот е полесно да се победи поради фактот што неговиот менталитет многу помалку се карактеризира со фанатизам и склоност кон самопожртвуваност. Дали е познат барем еден случаЌ кога американските пилоти упаднале? Навистина, имаше неколку судири, но наЌвероЌатно ова е несре«а. Русите се фанатични, што е чудно, бидеЌ«и православната вера не го одобрува самоубиството и воопшто не смета дека со вооружени подвизи може да се заработи пат до раЌот. Во принцип, уче®ето на Христос е краЌно глупаво и непрактично. єамамото Ќа читал БиблиЌата и се чудел на глупоста на луѓето да го сметаат за таков пацифистички Бог. На пример, тоЌ учи: те удираат по десниот образ - сврти лево, бараат една кошула - даЌ две, сакаЌ го своЌот неприЌател! Само ментално болен човек може да го смета Христос Бог. Таквата религиЌа е добра само за робови, врзани вазали. И цела Европа и половина свет сигурно верувале. Навистина, уче®ето на Исус, и покраЌ фактот што го отфрла принципот на Стариот Завет, око за око, и ве учи да ги сакате своите неприЌатели, не ги спречиЌа Британците да освоЌат третина од целата планета, создаваЌ«и наЌобемната империЌа во историЌата на човештвото. И ова е и покраЌ религиозноста на БританиЌа, каде што Бог се споменува дури и во националната химна. Чудно е што американските претседатели се колнат на БиблиЌата, но сепак ги бомбардираа Ќапонските градови со напалм бомби, при што живи запалиЌа илЌадници жени и деца. Згора на тоа, цивилите беа убиени, не случаЌно, туку намерно, тоа беше тактика на тероризира®е на цивилното население: поткопува®е на човечките и економските ресурси. Но, єапонците сè уште не ги бомбардирале САД. Но, тие «е го направат тоа! И тие исто така му припишуваат посебна суровост на самураите. На краЌот на краиштата, тоЌ єамамото, ако сакаше, можеше да се пробие со бомбардери до американските градови, особено по поразот на флотата єенки во близина на пристаништето Перу. Да, ЕвропеЌците се морални копили®а. Имаат изопачено разбира®е, вера, поучува®е и неправе®е! Не е така во єапониЌа! Она што сме научени е она што го правиме. Не постои такво нешто што Бог вели свртете го другиот образ, но неговите слуги намерно убивале мали деца. Да, генерално, верува®ето дека Бог е еден и Семо«ен не може да биде вистина. Кога би бил сам, тогаш секако би се грижел луѓето да го обожаваат правилно, со вера и вистина и да имаат единствена доктрина. И така секоЌ се моли како сака, што сака. А светот е премногу грд и погрешен за да биде создаден од единствен Семо«ен Бог. На краЌот на краиштата, секоЌ одговорен владетел на прво место се стреми кон ред и правда. ТоЌ сака силните, мудрите, благородните, чесните да бидат на прво место, а останатите или да се поправаат, да растат физички и духовно, или... Меѓутоа, ако Бог е Семо«ен и Творец на вселената, тогаш не би создаваат телесни и ментални изроди. На краЌот на краиштата, зошто императорот понекогаш е принуден да ги трпи слабостите на луѓето како дадена? БидеЌ«и нема друг излез, тоЌ не може да ги претвори изродите во згодни мажи, а кукавиците во смели додека да трепнеш. Но, да можам, веднаш би го направил тоа!
  За жал, морам да го прифатам она што е и да се занимавам со човечкиот материЌал што го добив како дадена. Но, од кого Ќа добил е друго праша®е. Да, и самиот цар има слабости: тоЌ е само човек - старее, болен, изнемоштен. Чудно, божествениот император често живее помалку од обичен слуга, има помалку вештини за оружЌе од пове«ето генерали и многу воЌници. Па, што има во тоа од Семо«ниот Бог. Но, белото не е подобро! Во целата историЌа на Европа немало пострашен и поуспешен освоЌувач од Хитлер. Да, тоЌ е навистина симбол на воената мо« на белите луѓе! И, сепак, наЌголемиот командант на сите времи®а и народи, не можеше ниту да Ќа заврши гимназиЌата, да добие средно образование, кое е задолжително во єапониЌа!
  ПокраЌ тоа, Хитлер не бил примен во армиЌата, поради здравствени причини. Чудно, овоЌ ревнитет на култот на силата, лавот на воЌната, се покажа дека е толку физички слаб што дури и во ГерманиЌа, каде што има воено место на секоЌа позициЌа, не беше повикан како воЌник. Колку е деградирана Европа.
  Сепак, Сталин, уште еден од наЌистакнатите политичари на нашето време, исто така немаше средно образование, тоЌ беше грутка. И интересно, тоЌ исто така не беше повикан во воЌска, од здравствени причини. Интересно, коинциденции, дваЌца злонамерни неприЌатели немале средно образование, не биле повикани на воена служба поради здравствени причини, имале татковци на пиЌаници, а таткото на Хитлер, исто така, прво работел како чевлар!
  Еве една таква коинциденциЌа, чудна, застрашувачка. Десната рака на Геринг Хитлер не е таква. ТоЌ е од семеЌство на аристократи, предок на Геринг бил заменик на вистинскиот владетел на ГерманиЌа, Бизмарк. Геринг е бизнисмен, олигарх, аристократ и прагматичар. Тие исто така гледаат дека е можно да го заменат опседнатиот Фирер. И Америка и БританиЌа, иако таЌно, сакаат да ѝ стават краЌ на РусиЌа, без разлика на режимот на власт, но сакаат да стават краЌ на комунистите, кои го негираат самиот концепт на приватна сопственост, што дури и замижуваат пред прекумерното заЌакнува®е. на ГерманиЌа.
  Меѓутоа, ГерманиЌа е геополитички конкурент, но конкурент во рамките на капиталистичките и аристократските правила на игра, а болшевичка РусиЌа е апсолутно туѓа и неприЌателска. Дури е изненадувачки што од четириесет и првиот самиот Черчил му понуди помош на Сталин, ова со сета негова антикомунистичка, традиционална, англиска омраза кон РусиЌа. На краЌот на краиштата, ГерманиЌа под црвените е воен ко® впрегнат во советската кочиЌа, а СССР под кафеавите е вечна партизанска зона. На краЌот на краиштата, фанатичните болшевици нема да се помират и «е водат долготраЌна герилска воЌна, коЌа толку «е го исцрпи Третиот раЌх што сите соништа за понатамошно проширува®е «е исчезнат како виножито по грмотевици! РусиЌа под ГерманиЌа, подобра од ГерманиЌа под РусиЌа! Разбира®е на ова, Ќасно е зошто САД и БританиЌа бараат излез од воЌната.
  єамамото е прагматичар, тоЌ беше во воЌна со САД и БританиЌа. Но, самите овие две империи Ќа испровоцираа єапониЌа со воведува®е ембарго за снабдува®е со нафтени деривати. На краЌот на краиштата, земЌата на изгреЌсонцето нема свои бунари и многу други суровини. єапонците преговараа, Американците навиваа сè пове«е понижувачки бара®а.
  И во исто време, єенките, предизвикуваЌ«и Ќа воЌната, воопшто не се грижеа да ги доведат армиЌата и морнарицата во борбена готовност. Искушението се покажа како преголемо, дотолку пове«е имаше трошка надеж дека Москва «е падне и ГерманиЌа и неЌзините соЌузници «е доЌдат на помош. Дополнително, постоеше надеж дека Соединетите Држави, како сè уште релативно демократска земЌа, многу зависна од Ќавното мисле®е, доколку воЌната се одолговлекува, нема да сакаат да пролеат крв на туѓите острови. Навистина, зошто обичен Американец на улица би добил цинкови ковчези со своите роднини, ако не зборуваме за заштита на териториЌата на самата Соединетите Држави, па дури и да плати прилично големи воени даноци! Можеби затоа царска РусиЌа изгуби, имаЌ«и пове«е воЌници, но рускиот народ не Ќа сметаше Ман¤уриЌа за своЌа териториЌа и не сакаше да плати со крв и пот за апстрактни интереси. За жал, Хитлер не Ќа зазеде Москва, делумно поради неподготвеноста за суровата зима, а делумно поради фанатизмот карактеристичен за болшевиците. Меѓутоа, не само болшевиците, туку и рускиот народ е склон кон саможртва за големи цели. На краЌот на краиштата, првиот воздушен овен го направи рускиот тип Месер. Дури и изненадува тоа што тоЌ го направи ова не заради раЌските хористи, туку заради татковината. Иако ... Месер е делумно будала, сепак, тоЌ е маЌстор за аеробатика, пронаоѓач, дизаЌнер и секако жив би ѝ донел многу пове«е корист на татковината. Можеби єенките не грешат толку, повторуваЌ«и го принципот: главната работа во битката е да се преживее! На краЌот на краиштата, мртвите пове«е не можат да убиваат!
  Адмиралот Наумо забележа:
  - Ве«е потрошивме пове«е од две третини од мунициЌата. Пиштолите се многу жешки, се полеваат со кофи вода!
  єамамото направи крст со прстот во воздухот и со низок, малку рапав глас рече:
  - Мислам дека пушките «е Ќа издржат последната третина од гранати. Иако не, нокаутираЌте до деведесет и пет проценти.
  Адмиралот Наумо ги крена рамениците и Ќа избриша потта од челото.
  - Дали вреди да се даде се наЌдобро на првиот ден?
  єамамото ги стегна тупаниците.
  - Трошоци! Секако дека вреди! Ги изненадивме Русите, како што беше во 1904 година, Германците во 1941 година, но Сталин жестоко «е Ќа казни командата и тоа нема да се повтори. Значи, неопходно е да се искористи фактот дека опашката на змеЌот заспа. Всушност, го разбирам Сталин, воЌната со ГерманиЌа го привлече неговото внимание до таа мера што престана да се грижи за Далечниот Исток. И неговата придружба без лидер се плаши да преземе инициЌатива. Тука го промашивме нашиот удар. Како и Американците. На сите им беше очигледно дека работата се подготвува, облаците се собираат, наскоро «е удри гром, но ...
  Наумо го допре држачот на самураЌскиот меч што висеше на неговиот поЌас, или како што обично се нарекува катана:
  - Русите секогаш постапуваат доцна! ВоЌната нема да биде предолга и «е стигнеме до Урал.
  єамамото ги крена очите кон небото.
  "Нека боговите ни помогнат во ова, но Ќас не мислам така! Тие брзо учат, Калхин Гол покажа дека нивото на Русите е повисоко отколку за време на воЌната 1904-1905 година. Во продолжение «е ви кажам една таЌна. Нашиот таен агент во Владивосток малку помогна, што прилично мо«ната краЌбрежна артилериЌа немаше гранати, а авионот не успеа да полета навреме. Ова е таЌната воЌна.
  Наумо се изненади:
  - А каде изгледаа СМЕРШ и НКВД?
  єамамото се насмеа, тресеЌ«и ги прстите.
  "НаЌлошите кадри на РусиЌа служат овде на Далечниот Исток, оние кои се плашат да умрат на советско-германскиот фронт се стремат кон Владивосток. Затоа, овде е многу полесно да се наЌде предавник или будала на врвот, како и личност коЌа служи за себе. А НКВД е толку навикната да открива замислени заговори што пове«е не забележува вистински предавници. Значи, сосема е можно да се работи. Патем, ако неколку генерали отидоа на страната на Германците, и покраЌ фактот што нивните семеЌства, роднини и приЌатели се закануваат со егзекуциЌа за ова, тогаш е сосема можно да се поткупи некоЌ од врвот. Или користете го во темница, што е уште подобро. Значи, направивме многу работа. Ние єапонците генерално се карактеризираме со темелност во размислува®ето за воените операции и земаЌ«и ги предвид сите ситници.
  Наумо Ќа протри рачката на катаната.
  - Точно! Но, срамот на Калхин Гол предизвикува чувство на горчина и силна навреденост! Како можевме да...
  єамамото утеши:
  - Имаше пове«е Манчу од єапонци и генерално е невозможно да се победи цело време. Морам да забележам дека, сепак, не се бореа наЌдобрите единици на наша страна, а Русите имаа голема предност во авиЌациЌата и тенковите.
  Наумо на половина Ќа нацрта своЌата катана.
  - Не сме оправдани! СамураЌот никогаш нема да се однесува на досадно сечило и уморен ко®, многу неприЌатели и слабо оружЌе!
  єамамото поправи:
  - СамураЌ секако дека не, но човек за жал да! Луѓето имаат тенденциЌа да прават грешки!
  єамамото беше расеан и извика нешто во цевките, а потоа продолжи:
  - СамураЌот никогаш навистина нема да се свитка! ТоЌ оди на Овен и против струЌата.
  Наумо кимна со главата.
  - Навистина! Но, се боревме со САД и британскиот Лав.
  єамамото со прстот Ќа чука тркалата.
  - Да! Точно, но САД добиЌа удари во заби, БританиЌа ги загуби своите колонии, а ГерманиЌа беше во неволЌа. Сакавме да повлечеме што е можно пове«е сили од Западот на РусиЌа за да му олесниме на Вермахтот да тргне во офанзива. Ударот беше планиран за маЌ, додека патиштата пресушиЌа, но Американците спречиЌа.
  Наумо Ќа нацрта своЌата катана и Ќа пресече во воздух:
  - Смрт за САД! Тие секогаш се мешаат со єапониЌа.
  єамамото итро се насмевна.
  - Не секогаш, се разбира, на пример, кога првпат се боревме со РусиЌа, єенките многу ни помагаа со заеми, но и со залихи на оружЌе. Пове«е од половина од нашата флота беше направена од парите на Соединетите Американски Држави и Велика БританиЌа и во нивните бродоградилишта. Така што Америка не е секогаш лоша, но не и во овоЌ случаЌ.
  Наумо изненадено праша:
  - И зошто?
  єамамото се смири да обЌасни:
  - єато бомбардери со долг дострел се проби во Токио и му зададе подмолен удар на главниот град, користеЌ«и напалм бомби. Стотици дрвени ку«и изгореа, а царот нареди по секоЌа цена да се премести зоната на контрола подалеку од главниот град. И пред се, да се фати борбениот комплекс на американски бази на архипелагот МидвеЌ, наЌблиску до Ќапонските скелети. И успеавме!
  Наума мавташе со мечот во воздухот:
  Ние сепак победивме!
  єамамото го прекина:
  - И каЌ белците има паметни! Не е ни чудо што императорот во своЌата канцелариЌа стави биста на Наполеон. Но, имаше уште еден Цезар, рече: потешко е да се задржи освоениот отколку да се победи. Во овоЌ случаЌ, ова се однесува на нас на прво место. Наума Ќа репродуцираше фигурата осум со меч:
  Разбирам со ум, но со срце!
  єамамото стана и му плесна на колегата по рамо.
  - Да, не се вознемируваЌте, во овоЌ случаЌ заминуваме да се вратиме. Ќе го победиме СССР и повторно «е итаме кон САД и Британците, но ве«е заедно со Германците и тестенините.
  Адмиралот Наума, со речиси незабележливо движе®е, Ќа скри катаната во неЌзината обвивка и, лажеЌ«и, шепна:
  - Иднината е добра, но сегашноста е подобра! Слушнете за носачи на авиони, целата залиха на бомби е потрошена, а на ...
  єамамото накратко нареди:
  - ДоЌдете на палубата и погледнете наоколу, за половина час «е се свртиме и «е тргнеме во наЌблиската база.
  Наума му свирна низ нос:
  - СлушаЌ го командантот!
  Адмиралот скокна, држеЌ«и Ќа вратата за да не тресна. Пред да стивнат неговите стапки, сенка се лизна од вратата, таа отиде на прстите и го фрли прекривката.
  Па, што е работата на времето, а  убовта е но«та.
  Во меѓувреме, Саша Соколовски сепак се качи во ловецот LAGG-5.
  Момчето сакаше да се тепа. ТоЌ полета за да го запознае застрашувачкиот Конан. Затоа е сон, дека има невероЌатни случаЌности.
  Конан ве«е собори петстотини шеесет американски и британски авиони. И го прекрсти клунот со советските асови.
  Сепак, тоЌ не се сомнева какво изненадува®е го чека.
  Самиот Саша Соколовски е против него.
  Момчето е сам во га«и за капе®е, поудобно е и рационално. ТоЌ ита во жестока битка.
  Неговиот ривал Конан е исто така светла коса и изгледа како момче од околу четиринаесет години, само многу згоден и со истакнати мускули.
  И двете момчи®а се терминатори.
  Тие почнуваат да пукаат еден во друг од голема далечина. И тие бегаат во исто време.
  Тргнете се од патот на снимките.
  Саша вреска:
  - За татковина за Сталин!
  Конан рика назад:
  - За єапониЌа, за царот!
  Иако тоЌ воопшто не е самураЌ, туку елф. Еве го момчето Конан, коЌ соборува советски автомобил.
  Саша одговара симетрично - отсекува®е на Ќапонскиот.
  И дваЌцата борци заслужуваат да бидат херои.
  Тие или се собираат, потоа се расфрлаат во различни правци, но никоЌ не може да го сруши другиот.
  Саша вреска:
  - Борете се со гнасната кукавица!
  Конан одговара:
  - Кукавичка борба!
  Повторно се споЌуваат. Тие речиси се забиваат еден со друг, но повторно се расфрлаат во различни насоки. Не, никоЌ не може никого да удри. Ова, за жал, не им е можно.
  И пак се распрснаа.
  Саша заркна:
  - За света РусиЌа!
  Конан рикаше:
  - Не, єапониЌа е посвета!
  Саша свирна и одговори:
  Но, вие не сте єапонец! Па дури ни човечки!
  Конан режеше со разголени заби:
  - А коЌ сум Ќас?
  Саша искрено одговори:
  - Ти си од некакви лесни ¤у¤и®а!
  Конан се насмеа и одговори, отсекуваЌ«и друг советски авион:
  - Така знаеш!
  Со насмевка на бисерни заби забележа Сашка:
  - Знам многу!
  Конан тогаш предложи:
  - АЌде да го направиме тоа! Мене лично оваа воЌна пове«е ми личи на игра и забава, ти си и дете на дваесет и првиот век! Што сакаш за Втората светска воЌна?
  Саша логично забележа, соборуваЌ«и Ќапонски автомобил:
  - Доаѓам од РусиЌа, а пред РусиЌа беше СССР. Па можам да кажам дека се борам за моЌата Татковина!
  Конан се насмеа и забележа:
  - И Ќас бев измислен од Ќапонски елф Конан и цртав во анимето. Затоа се борам за єапониЌа. Значи и ова е, донекаде, моЌата татковина!
  Саша повторно испратен на зближува®е. Тие пукаа од позади сите митралези, но не можеа да се погодат.
  Им снема мунициЌа.
  Конан предложи:
  - АЌде! И Ќас и ти Ќа напуштаме Втората светска воЌна! єас сум во моЌот свет, а ти си во твоЌот... И нека настаните го земат своЌот тек!
  Саша одговори:
  - Не, тоа нема да го направи! єапониЌа ве«е го нападна СССР и создаде проблеми со ова. Или «е направиме така да сте во втора светска воЌна, како да не е. Или «е останам овде да се борам!
  Конан се насмевна и одговори:
  - Времето за дваЌцата во втората светска воЌна истекува! И се вра«аме во нашите светови! Што се однесува до промената, Ќас сум успеал пове«е од тебе, млад офицер, затоа што сум елф! Да, не ве пуштиЌа веднаш на чело на авионот!
  Саша заркна:
  - Биди ти за ...
  Но, пред да има време, се разгоре блиц и двата авиони, пилот-асови, исчезнаа од воздухот.
  Тогаш воЌната продолжи без дваЌца воини од различни светови. Еден од цртаните филмови на Ќапонските аниме, а другото момче, родено во дваесет и првиот век, се вратиЌа во своето време.
  Но, делото е ве«е направено, а єапониЌа, откако ги победи Соединетите држави на море, го напаѓа СССР од исток.
  Сталин е принуден да пренесе значителни сили на Исток и Ќа одложува офанзивата каЌ Сталинград. Точно, операциЌата Ржев-Сичов се уште се одвива, но со уште помал успех отколку во реалната историЌа. Германците успеваат да Ќа одбиЌат офанзивата на советските трупи, нанесуваЌ«и им голема штета.
  Точно, во Африка соЌузниците Ќа искористиЌа инициЌативата. Но, поради нема®ето потреба да го спаси Паулус од котелот, Ромел добил пове«е засилува®а и извршил многу ефикасен напад врз Американците во Алжир, заробуваЌ«и пове«е од педесет илЌади воЌници и офицери.
  Големата штета предизвика несогласува®а во американската команда, а Рузвелт го замрзна трансферот на воЌници во Африка и генерално изЌави дека Тихиот Океан е наЌважен за Америка.
  Дел од американската воЌска и пове«ето индустриЌалци, исто така, инсистираа да се фокусираат на єапониЌа.
  Како резултат на тоа, во САД, поддржувачите на изолациЌата можеа да го пробиЌат проектот за неучество на Америка во воЌната во Европа. Дури и беше понудено примирЌе на Вермахтот.
  Хитлер, доживуваЌ«и проблеми со резервите, се согласи на примирЌе со Американците.
  БританиЌа исто така не сакаше да се бори без САД и исто така предложи примирЌе за една година.
  Фирерот се согласи со ова. Во зима, Германците можеа да го држат фронтот. Само во близина на Ленинград, операциЌата "Искра" беше крунисана со успех и беше можно да се пробие низ коридорот.
  Германците можеа целосно да го заземат Сталинград во декември, но не напредуваа понатаму.
  На краЌот на февруари, Црвената армиЌа изврши успешен удар во близина на Воронеж и можеше значително да напредува. Но, МеЌнштаЌн, со контранапад во март, успеа да ги опколи советските трупи и да Ќа врати ситуациЌата.
  Црвениот направи голема штета. И се смири некое време.
  Германците, пак, обЌавиЌа тотална воЌна во февруари. И соЌузниците престанаа да бомбардираат и да се борат.
  Во Третиот РаЌх, производството на оружЌе, особено тенкови, драстично се зголеми.
  Фриц планирал, користеЌ«и ги "Тигрите", "Пантерите" и "Фердинандовите" за да го одлучат исходот на воЌната во нивна полза.
  Но, се разбира, ова не беше доволно. Тие го зададоа главниот удар во областа на Сталинград, долж брегот на Волга, во правец на Каспиското Море.
  Планот беше да се отсече Кавказ по копно од остатокот од СССР. А потоа се пресели во Баку по должината на каспиското краЌбрежЌе.
  Во исто време, Германците направиЌа дипломатски напори да Ќа вклучат ТурциЌа во воЌната.
  Тие ве«е дадоа принципиелно ветува®е дека «е удрат доколку Вермахтот излезе во Каспиското Море.
  єапониЌа сè уште беше во воЌна. Таа успеа да го отсече Владивосток и да Ќа заземе МонголиЌа.
  СамураЌите имаат многу пешадиЌа и фанатично се борат. Резервоарите се прилично слаби, но тие се лесни, мобилни и евтини за производство. И што е наЌважно со добар сообра«аЌ.
  Накратко, силата на неприЌателот е голема. А Сталин не знае што да прави.
  Засега целиот облог е на триесет и четири. Но, тие се послаби од германските автомобили, особено од Тигрите. Резервоарот KV е уште полош и потежок.
  Топот од 45 мм е застарен, а 76 мм не е доволно силен.
  АвиЌациЌата во практична смисла не е лоша. Особено Yak-9, сепак, е прилично слаб во оружЌе.
  Германците природно се обложиЌа на Focke-Wulf! Но, автомобилот беше тежок за управува®е. Иако е многу мо«ен и брз.
  Почна да пристигнува МЕ-309, брз автомобил со седум пукачки точки, но и не многу лесен за возе®е и тежок. А тоа значи со полоша маневрира®е.
  Пове«е или помалку од новите случува®а, успешни беа єу-188 и єу-288, кои се добри бомбардери.
  И, се разбира, почнаа да се поЌавуваат првите млазни автомобили. Но, сè уште не масовно.
  Германците Ќа започнаа офанзивата дури на 15 Ќуни, пренесуваЌ«и маси тенкови. И секако, беа очекувани од самиот почеток. Беше изградена силна одбрана.
  Вистинска цитадела.
  ПокраЌ тоа, ИЛ-2 им приреди добро изненадува®е на Германците во вид на мали кумулативни бомби.
  Но, ова не е доволно... Германците сепак беа посилни. Тие имаат акумулирано се пове«е и пове«е искусна пешадиЌа, и авиЌациЌа и тенкови.
  Без западен фронт, нацистите се посилни во воздухот. КаЌ тенковите имаат мала предност по броЌност, но по квалитет поради тешките возила.
  Во артилериЌа, уште малку бури®а од СССР. Но, се разбира, калибарски, неприЌателот е напред.
  Останува само да сметаме на мо«на одбрана и издржливост на советскиот народ.
  
  
  
  НАПОЛЕОН ПОБЕДИ ПОД ВАТЕРЛО
  Наполеон Велики го нападна Хамилтон неколку часа порано и успеа да го совлада пред да се приближи Блахер. А потоа го победи Блушер.
  Под овие услови, РусиЌа, предводена од Александар Први, одлучила да не се бори со Наполеон. АвстриЌците, кои се чини дека се поврзани со него, понудиЌа мир со умерени услови.
  ФранциЌа доби две мали области во ИталиЌа населени со Французи, а ХоландиЌа во неЌзиниот состав. Отштета беше отстранета од неа, а авторитетот на Наполеон Први беше признаен.
  Воспоставена е привремена рамнотежа. ФранциЌа беше премногу уморна од воЌни, а Наполеон седеше тивко некое време. Иако некои реформи почнаа да се спроведуваат. Еден од наЌважните е официЌалното воведува®е на полигамиЌата, со право да има до четири партнери.
  Иако Католичката црква давала отпор, авторитетот на папството значително паднал. И протестантите покажаа флексибилност во ова праша®е.
  Самиот Наполеон бил речиси атеист. ТоЌ силно Ќа одвои црквата од државата. Како, секуларните закони не ве засегаат.
  Наполеон Велики, откако малку Ќа врати мо«та на ФранциЌа, ги нападна Алжир и Мароко. ТоЌ почна да ги припоЌува колониите во Африка кон своите имоти. Наскоро неговите воЌници Ќа зазедоа ЛибиЌа. Но, Египет беше спречен да го преземе БританиЌа, коЌа самата немаше ставови за тоа.
  Наполеон одлучил дека е подобро да не започнува воЌна на море, каде што е многу послаб од неприЌателот. ПокраЌ тоа, неопходно е да се свари и она што е заробено во Африка.
  Французите решиЌа да се преселат во Нигер и да ги освоЌат земЌите на Запад и центарот на Африка.
  Наполеон успеал да воспостави добри односи со РусиЌа, особено по доаѓа®ето на власт на НиколаЌ I, со кого станале приЌатели, и со АвстриЌа. ПокраЌ тоа, во 1829 година, АвстриЌа и ФранциЌа влегоа во воЌна против ТурциЌа на страната на РусиЌа. Што се покажа како силен потег во целина.
  ТурциЌа конечно беше протерана од Балканот. Босна и Херцеговина стана дел од АвстриЌа, РусиЌа го доби источниот дел на РоманиЌа, а западниот дел стана австриски.
  БугариЌа и СрбиЌа формално стекнале независност, но Бугарите станале вазали на РусиЌа, а Србите на АвстриЌа. ФранциЌа ги добила под своЌа контрола Кралството СардиниЌа и Неапол. ПокраЌ тоа, Французите го зазедоа Крит од ГрциЌа и дел од островите. Самата ГрциЌа на континентот формално стекна независност, но под покровителство на ФранциЌа.
  ТурциЌа во Европа остана во посед на практично само Истанбул.
  РусиЌа Ќа доби и Закавказ, и Батуми, и Карс и Ерзурум - речиси сите земЌи населени со Ерменци и Курди. Северот на Ирак стана руски, а Ќугот беше припоен од Британците.
  ТурциЌа беше префрлена во категориЌата помали овластува®а. А РусиЌа, напротив, се покажа посилна отколку во реалната историЌа. Наполеон умре во 1837 година, оставаЌ«и Ќа ФранциЌа голема и мо«на сила со колониЌални поседи во Африка, Европа и делови од АзиЌа.
  После тоа на власт доЌде неговиот син Наполеон II. Повисок, русокос, од своЌот татко наследил големи амбиции. И тоЌ направи обид да создаде коалициЌа против БританиЌа.
  АвстриЌа се согласи со ова, а РусиЌа, коЌа во тоа време беше заглавена во воЌната на Кавказ, одби да води коалициска воЌна. Потоа во 1846 година АвстриЌа и ФранциЌа влегоа во воЌна со ГерманиЌа. Сè уште не е обединето под ПрусиЌа. Да, и силите беа нееднакви. АвстриЌа е на врвот на своЌата мо« и ФранциЌа исто така... А ПрусиЌа не е многу силна.
  Како резултат на воЌната, сите германски земЌи беа заробени и поделени меѓу Французите и АвстриЌците. Тогаш Наполеон II брзо Ќа припои Данска кон себе. Во 1851 година, Норвешка била заробена од Французите.
  И во 1853 година, НиколаЌ I конечно се приклучи на коалициЌата. РусиЌа, АвстриЌа и ФранциЌа паднаа на она што остана од ТурциЌа и БританиЌа.
  На копно, успехот придонесе за коалициЌата. На море, работите беа малку подобри за Британците. Но, коалициЌата го зазеде целиот Блиски Исток, Египет, Судан. А потоа Иран. И во 1857 година РусиЌа, ФранциЌа и АвстриЌа се преселиле во ИндиЌа. И тие можеа да го фатат.
  Имаше освоЌува®е на Африка со напредок на Ќуг. И самата БританиЌа беше задавена од континентална блокада. Во исто време, три империи граделе флоти.
  Нивната предност во борбената мо« и ресурси стануваше се посилна и посилна.
  И во 1862 година, со оглед на заканата од слетува®е на РусиЌа, ФранциЌа и АвстриЌа во самата метропола, Британците побараа мир. БританиЌа мораше да се согласи на низа понижувачки услови и да се откаже од своите колонии.
  НиколаЌ Први починал во 1864 година... Александар II го наследил неговиот престол. Но, овоЌ крал повторно немал сре«а. Ве«е во април 1866 година бил застрелан од благородникот Караказов и не се случило долгоочекуваното ослободува®е на селаните.
  А новиот млад цар Александар Трети бил против ослободува®ето на селаните. И продолжи со конзервативниот курс. Меѓутоа, РусиЌа напредуваше во АзиЌа и Кина.
  Во САД граѓанската воЌна се одолговлекува. Особено по атентатот на Абрахам Линколн. Меѓу северните се поЌавиЌа сериозни несогласува®а. ВоЌната траеше пове«е од десет години, а САД останаа фрагментирани. Продолжува®ето на воЌната беше олеснето со помошта на Наполеон II на Ќужните, и неподготвеноста да имаат силни Соединетите Американски Држави, на границата со француската колониЌа Канада и вазалот Мексико. Наполеон II владеел до 1879 година, а неговото владее®е било доста долго: четириесет и две години и славно. Французите целосно Ќа окупираа Африка, само АвстриЌа зема малку во неа, профитираше од СириЌа, Палестина, Индокина, делумно ИндиЌа, Иран итн.
  ЗаЌакнати во Канада, Мексико, почнаа да навлегуваат во Латинска Америка. Во ШпаниЌа и ПортугалиЌа почнале да владеат профранцуски кралеви. БританиЌа стана мала земЌа.
  Точно, РусиЌа се засили, и малку АвстриЌа. Но, ова не е страшно.
  На тронот се искачи Наполеон III, син на Наполеон II. ТоЌ ве«е имаше триесет и осум години. Како прилично зрел император, тоЌ Ќа продолжил политиката на неговиот татко, водеЌ«и воЌни во Латинска Америка и владееЌ«и со АвстралиЌа и Тихиот Океан.
  РусиЌа во тоа време Ќа освои и свари Кина и ИндиЌа, многу земЌа. Во 1904 година, Русите исто така слетаа во єапониЌа, откако претходно Ќа освоиЌа КореЌа. ВоЌната со єапониЌа донекаде се одолговлекува и премина во партизанска фаза. Наполеон III Ќа освои Латинска Америка, речиси целиот Црвен континент. Но, тоЌ немал време да влезе во САД и починал во 1909 година.
  Наполеон Четврти - сите наЌстари синови традиционално се нарекуваа Наполеони, ги зедоа и ги нападнаа Соединетите држави за да Ќа завршат консолидациЌата на земЌата. Во меѓувреме, САД беа поделени на три дела и останаа релативно назад. И броЌни француски воЌски ги заробиЌа.
  РусиЌа сè уште долго време се бореше со Ќапонските партизани, а во Кина постоЌано избувнуваа востаниЌа.
  Во 1913 година, Александар III умре, а НиколаЌ Втори се искачи на тронот. Новиот крал го продолжи патот на своЌот татко.
  По освоЌува®ето на САД, Наполеон Четврти сакал пове«е. БританиЌа, сè уште без колонии, не е многу силна. АвстриЌа и РусиЌа, тоа се двете главни сили во светот покраЌ ФранциЌа.
  Згора на тоа, и во двете империи има апсолутни монархии, а во царска РусиЌа деЌствува и крепосништвото!
  Наполеон Четврти размислува за тоа... Но, борбата со две чудовишта одеднаш е невозможна задача. Или премногу комплицирано. Неопходно е да изберете еден од нив и да ги победите заедно.
  По смртта на императорот Франц єозеф во 1916 година, коЌ владееше шеесет и осум години - едно од наЌдолгите владее®а во светот, на тронот се искачи неговиот правнук Чарлс I. И после тоа почнаа судирите во АвстриЌа. Не сите го препознаа новиот наследник, чиЌ единствен прадедо Франц II бил император.
  И избувнаа неколку востаниЌа и преврати.
  ФранциЌа и РусиЌа испратиЌа воЌници во АвстриЌа. Заедничкиот удар доведе до брз пораз на империЌата на крпеницата и неЌзината поделба. И наскоро Шведска беше поделена.
  ФранциЌа ги вклучи и ШпаниЌа и ПортугалиЌа.
  Така, во светот останаа само две земЌи: ФранциЌа и РусиЌа, кои ги поделиЌа сите територии ...
  НиколаЌ II и Наполеон IV. Таква е комбинациЌата. И дваЌца монарси стоЌат еден спроти друг... Но воЌната никогаш не започна... НиколаЌ Втори умре во 1936 година. Него го наследил АлексеЌ II. А Наполеон Четврти умре една година подоцна во 1937 година. Него го наследи наЌстариот син, коЌ исто така почина, туку средниот Луис деветнаесетти.
  Новиот крал бил млад, а АлексеЌ млад. И во 1941 година, тие се бореа неколку месеци од маЌ до декември ... По што склучиЌа мир, под услови без анексии и обештетува®а.
  Тоа ве«е беше последната воЌна на две светски империи. Во 1943 година Французите полетаа на Месечината. И Русите во 1945 г. Проширува®ето на вселената започна.
  И две империи: руската и француската, династиите Бонапарта и Романови коегзистираа мирно.
  Значи, генерално, животот се развиваше сосема мирно во друг систем на земниот универзум.
  До краЌот на дваесеттиот век, Русите и Французите успеаЌа да ги посетат речиси сите планети на Сончевиот систем и Ќа развиЌа вселенската индустриЌа.
  Во принцип, немаше епидемии и глад на ЗемЌата. Стапката на наталитет во двете империи беше ставена под контрола, а религиите беа ограничени во опсегот.
  Црквата се одвои од државата, а во мода станаа атеизмот и новото паганство.
  И воЌните целосно исчезнаа, исто како што речиси и да немаше поголеми немири.
  
  АКО РАСПУТИН БИ ПРЕЖИВЕЕ
  Распутин по некое чудо, и покраЌ отровот и раната во стомакот, сепак преживеал по обидот за атентат. Како резултат на долго планираната придружба на царот НиколаЌ Втори, пучот во палатата не се случи. Царот успешно Ќа помина наЌтешката фаза во историЌата на РусиЌа. И на краЌот на април, штом патиштата пресушиЌа, на Ќуг започна долгоочекуваната офанзива.
  Борбената ефикасност на царската армиЌа не беше поткопана со глупавите декрети на Привремената влада и под команда на извонредниот командант Брусилов постигна големи успеси. Патем, во реалната историЌа, на почетокот имаше големи успеси, офанзивата пропадна како резултат на саботажа, како од болшевиците, така и од други деструктивни елементи, вклучително и големата буржоазиЌа и министрите на Привремената влада.
  И така нема саботажа, воЌската е уште силна со дисциплината на царските генерали. А моралот на АвстриЌците и особено на словенските единици паѓа.
  Брусилов го зазел Лвов и напредувал до опсадата на Пжемисл.
  Само со сериозно ослабува®е на фронтот во центарот, Германците некако Ќа запреа руската офанзива.
  Меѓутоа, руските трупи удриле и во РоманиЌа. Имаше големи успеси. Па дури и ги врати Букурешт и ТрансилваниЌа.
  Германците исто така ги отстраниЌа воЌниците од другите сектори, спасуваЌ«и ги АвстриЌците. СитуациЌата за ГерманиЌа се влоши со влегува®ето на САД во воЌната во април 1917 година. Зошто да не им се придружите на Американците? Се гледа дека ГерманиЌа ве«е плови и убаво е да се биде меѓу победниците.
  Есента, кога лапавицата почна да паѓа, конечно започна офанзивата на руските трупи во центарот против вистинските германски единици.
  Лошата видливост на влажниот снег Ќа отежна работата на германските митралези и артилерици. ПокраЌ тоа, на студ, Фриц секогаш завива полошо од Русите, пове«е навикнати на суровата клима.
  Така, поодлучниот и поспособниот командант Корнилов командуваше со централниот, западниот фронт, коЌ тргна настрана не толку храбар претходник.
  Руските трупи Ќа пробиЌа ослабената германска одбрана и успешно тргнаа напред, заробуваЌ«и голем броЌ затвореници и трофеи.
  Само на реката Висла, откако ги ослабеа своите трупи на запад, Германците можеа да го запрат напредува®ето на руските трупи. Царската воЌска ги ослободила балтичките држави и навлегла во Источна ПрусиЌа.
  Русите постигнаа големи успеси и во Ќужниот сектор на фронтот против ТурциЌа. До краЌот на годината тие, заедно со Британците и Французите, речиси целосно Ќа зазеле Мала АзиЌа и се приближиле до Истанбул.
  Во Ќануари, Истанбул падна под притисок првенствено од руските трупи, а Отоманската империЌа капитулираше.
  ДоЌде 1918 година. Во РусиЌа веруваа во брза победа, а земЌата се задржа и покраЌ сите воени тешкотии. СоЌузниците, исто така, малку ги притискаа Германците на Запад и веруваа во нивниот успех.
  Америка пренесуваше се пове«е нови поделби. Австро-УнгариЌа се распаѓаше, а неЌзината воЌска дезертираше. БугариЌа обЌави воЌна на ГерманиЌа и Австро-УнгариЌа, повлекуваЌ«и се од соЌузот на централните држави. И ТурциЌа беше поразена.
  Се разбира, во ГерманиЌа се поЌавиЌа расположениЌа оваа воЌна да заврши што е можно поскоро.
  Но, сепак малку неопределен. А каде одиш? РусиЌа уште во март, без да чека топло време, удри во ве«е разбиената Австро-УнгариЌа и го проби фронтот. Германците не можеа да го издржат нападот и течеа. Тие беа здробени со голема загуба. Будимпешта падна и Австриската империЌа капитулираше.
  Некое време подоцна, во ГерманиЌа се случи државен удар, а на 9 маЌ 1918 година Германската империЌа капитулираше.
  Така заврши Првата светска воЌна. Потоа следеа преговори во ВерсаЌ и потпишува®е на нов мировен систем.
  Отоманската империЌа исчезна од картата. єа поделиЌа РусиЌа, БританиЌа, ФранциЌа. Царската империЌа го вратила Константинопол, а Мала АзиЌа со ЕрмениЌа. Велика БританиЌа Ирак, Палестина, отоманските поседи во Саудиска АрабиЌа и ФранциЌа СириЌа. Од картата на Европа исчезна и Австро-УнгариЌа. РусиЌа ги доби ГалициЌа, Буковина, Краков со полски земЌи. Чехословачка стана дел од РусиЌа, задржуваЌ«и одредена автономиЌа, но НиколаЌ Втори стана крал на Чешката Република и Словачка. Краков влезе во Кралството Полска, како Позна® и дел од германските земЌи. ВклучуваЌ«и го и Данциг. РусиЌа го доби и регионот КлаЌпеда. Значително проширува®е на сопственоста.
  На Запад, ГерманиЌа ги врати француските и данските поседи запленети под Бизмарк. И таа, исто така, беше принудена да се согласи на демилитаризирана зона во басенот на РаЌна. ГерманиЌа исто така беше принудена да плати огромни репарации на земЌите победници. Пред се РусиЌа и ФранциЌа како наЌпогодени од Германците.
  Се поЌави и єугославиЌа, коЌа се призна како вазал на РусиЌа, но формално не стана неЌзин дел. УнгариЌа беше уништена и исто така се призна себеси како вазал на РусиЌа. АвстриЌа формално остана независна, но плати репарации. РоманиЌа Ќа доби ТрансилваниЌа.
  Сите беа пове«е или помалку задоволни освен оние кои загубиЌа. ТурциЌа и Австро-УнгариЌа исчезнаа од картата на Европа и АзиЌа. А РусиЌа го зголеми и населението и териториЌата. Како и ФранциЌа, єапониЌа, БританиЌа и само САД добиЌа само мал дел од репарациите. Поседите на ГерманиЌа во Пацификот беа поделени меѓу єапониЌа и БританиЌа. Во Африка, наЌмногу БританиЌа.
  Неколку месеци подоцна, РусиЌа и се придружи на британската страна во воЌната во Авганистан. Беше извоЌувана брза победа и за прв пат беше тестиран во битка, тенк развиен од синот на Менделеев. Новиот автомобил се покажа како многу ефикасен и со добри возни карактеристики.
  Таа беше наречена "АлексеЌ" во чест на престолонаследникот. И овоЌ автомобил изгледаше многу ветувачки.
  По освоЌува®ето и поделбата на Авганистан, започна период на мир. Иако поминаа неколку мали воЌни. РусиЌа и БританиЌа го поделиЌа Иран. И тогаш соЌузниците Ќа завршиЌа поделбата на Саудиска АрабиЌа.
  Руската економиЌа доживеа брз раст од околу десет проценти годишно, а во 1929 година доЌде на второ место. Соединетите Американски Држави исто така брзо се зголемуваа, нешто помалку од ФранциЌа, а уште помалку од ГерманиЌа. А БританиЌа беше целосно стагнациЌа, едваЌ го достигна предвоеното ниво.
  Меѓутоа, кога избувна Големата депресиЌа, повторно стана потешко и бунтот и немирите почнаа да растат.
  НиколаЌ II го заЌакна своЌот авторитет со победата во Првата светска воЌна. Царот го намали работниот ден на десет и пол часа, а во сабота и претпразничните денови на осум часа. Платата во РусиЌа порасна. Цените останаа стабилни, а царската руб а беше наЌсилната валута на земЌата.
  ПокраЌ тоа, кралот во 1925 година вовел бесплатно седумгодишно образование. И во 1929 година, седумкласното образование стана задолжително. И бесплатното здравство стана подостапно.
  А добива®ето високо образование бесплатно стана многу полесно. И се зголемиЌа пензиите, па се испла«аа дури и на работници и дома«инки и на инвалиди.
  Но, Големата депресиЌа повторно ги влоши сите проблеми. И повторно се сетиЌа на Думата, коЌа царот Ќа распушти, но нови избори никогаш не беа одржани. Што доведе до заживува®е на апсолутизмот.
  Кралот повторно добил право на законодавство и почнал да покажува забележителна активност. Сепак, дури и стана подобро без Државната дума, Државниот совет работеше и беше усвоен Граѓанскиот законик на Руската империЌа.
  Сепак, новата буржоазиЌа сакаше пове«е демократиЌа, а наЌмалку заживува®е на Думата. За време на депресиЌата, и пролетариЌатот и селанството почнаа да се бунтуваат.
  Цело село, класата кулаци стана многу посилна. Но, сопствениците сè уште Ќа задржаа сопственоста на земЌиштето. Стапката на наталитет остана висока, а стапката на смртност се намали, особено со подобрена медицинска нега. Ова доведе до раст на населението и фрагментациЌа на земЌиштето. Точно, дел од овоЌ раст беше апсорбиран од градот. За време на депресиЌата, невработеноста вртоглаво порасна.
  Но, царската влада, со енергични мерки, можеше да ги ублажи последиците од депресиЌата. Во 1931 година, кога єапониЌа Ќа нападна Кина и се обиде да формира марионетска влада во Ман¤уриЌа. Ова ги прекрши претходните договори и стана причина за влегува®е на РусиЌа во воЌната.
  Царската армиЌа до овоЌ момент ги имаше наЌнапредните и наЌмо«ните тенкови во светот, наЌдобрите авиони, вклучуваЌ«и шест моторни бомбардери. Така, во Царска РусиЌа се поЌавиЌа првите масовно произведени хеликоптери во светот, а наЌуспешните - пиштоли без одбива®е.
  ПокраЌ тоа, нивото на генерали се зголеми во царска РусиЌа. А флотата Ќа командуваше гениЌалниот адмирал Колчак.
  За време на Првата светска воЌна, царската воЌска репродуцирала хидроавиони и ги довела до совршенство. И активно ги скрши єапонците на море.
  Од самиот почеток, воЌната помина неповолно за єапонците. Под царот, беше изградена друга главна линиЌа БаЌкал-Амур и снабдува®ето на руската армиЌа беше извршено без проблеми.
  НадминуваЌ«и го и квантитетот и квалитетот на Ќапонските фелдмаршали, Деникин и Корнилов, водеа успешна офанзива. Меѓу младите генерали се истакна Василевски, коЌ стана полковник на дваесет и три години за време на Првата светска воЌна. И на дваесет и пет години тоЌ ве«е беше генерал.
  Се разбира, имаше и други команданти. Тухачевски, исто така, доживеа брз раст во кариерата. Се искачи во Будиони. Низа победи и од самиот почеток царската армиЌа Ќа поседуваше инициЌативата, создаваЌ«и котли и опсада на Порт Артур. Сепак, опсадата не траеше долго, за време на нападот оваа непробоЌна цитадела падна за две недели. И за само четири месеци борби, Кина и цела КореЌа беа ослободени.
  Цар НиколаЌ Втори, искористуваЌ«и го фактот дека САД биле ослабени од Големата депресиЌа, како и дека БританиЌа не можела да интервенира во воЌната, наредил целосно да Ќа заземе єапониЌа и да Ќа припои кон Руската империЌа.
  Колчак целосно ги победи самураите на море, користеЌ«и ги, меѓу другото, и наЌдобрите хидроавиони во светот. ПокраЌ тоа, пристигна флота од Балтикот и Медитеранот.
  И во март 1932 година, царската армиЌа слета во єапониЌа. По три месеци тврдоглави борби, земЌата на изгреЌсонцето беше освоена и стана руска провинциЌа. ТоЌ беше дома«ин на референдум за приклучува®е кон РусиЌа. И НиколаЌ Втори стана Ќапонски микадо и император. РусиЌа исто така освоила имоти во Тихиот Океан.
  Хитлер доЌде на власт во ГерманиЌа во Ќануари 1933 година. И, се разбира, неговото пристапува®е може да доведе до катаклизми.
  Фирерот веднаш се заколнал на верност на НиколаЌ II и прогласил соЌуз со РусиЌа.
  Хитлер предложил, на личен состанок, да се подели француската и британската колониЌа.
  НиколаЌ Втори се согласи. И беше склучен соЌузот на ИталиЌа, ГерманиЌа и РусиЌа. Против, се разбира, БританиЌа и ФранциЌа. Во 1937 година, ГерманиЌа Ќа анектира АвстриЌа. Во исто време, НиколаЌ Втори, владееЌ«и речиси четириесет и три години, умре. На тронот бил неговиот млад внук - Александар четврти. Наследникот АлексеЌ успеа да се ожени, да си направи син и исто така почина од неизлечива болест. Внукот имал само шест години, а владетел и регент станал братот на царот Михаил Романов. Не млад, но воопшто искусен крал. Патем, токму тоЌ го изврши генералното раководство за зазема®е на єапониЌа и имаше титула голем маршал, како генералисимус.
  Регентот Михаил Романов го продолжил курсот кон соЌуз со ГерманиЌа и ИталиЌа. И на 15 маЌ 1940 година, Третиот РаЌх ги нападна ФранциЌа, БелгиЌа и ХоландиЌа, како и БританиЌа. РусиЌа ги нападна и британските колонии. И ИталиЌа се пресели во Африка.
  ВоЌната се разви доста успешно. Русите за три месеци ги зазедоа сите поседи на БританиЌа и ФранциЌа во АзиЌа. А потоа слета во АвстралиЌа. РусиЌа напредуваше и во Африка.
  Германците, по брзиот пораз на ФранциЌа и окупациЌата на БелгиЌа и ХоландиЌа, извршиЌа воздушен напад врз БританиЌа. Тоа не беше многу успешно додека руската авиЌациЌа не влезе во воЌната.
  И БританиЌа стана многу лоша. И бомбардираа се што можеа. АвстралиЌа брзо била освоена од руските трупи. А Африка беше заробена побавно, не толку поради отпорот на британските и француските трупи, колку поради големите растоЌаниЌа и недостатокот на патишта.
  Тие немаа време да Ќа заземат БританиЌа во 1940 година, но во летото четириесет и првиот имаше слетува®е и, со Британците, конечно беше завршено.
  Потоа следеше воЌната со САД. Рузвелт ненамерно се степал и тоа со задоцнува®е. И царска РусиЌа сакаше да Ќа врати АлЌаска.
  Но, не само тоа ... Во зимата четириесет и еден - четириесет и два, царските трупи го преминаа мразот на териториЌата на Соединетите Држави и таму започнаа битки.
  На страната на руските трупи, супериорност во квантитетот и квалитетот на воЌниците.
  Американците губеа. И Германците упаднаа од Канада, а исто така постигнаа голем успех. 1942 година беше последната година на независна Америка. Под ударите на РусиЌа и ГерманиЌа, САД издржаа до 8 октомври, кога по падот на ЊуЌорк и Вашингтон капитулираа.
  Така заврши Втората светска воЌна. Пократко отколку во реалната историЌа, победнички за РусиЌа и Третиот РаЌх. За време на воЌната, Германците ги окупираа и ШпаниЌа и ПортугалиЌа, припоЌуваЌ«и ги нивните колонии.
  Имаше промена во светот. Царска РусиЌа ги анектирала сите колонии на БританиЌа и ФранциЌа во АзиЌа и Пацификот, како и АвстралиЌа. АлЌаска, поголемиот дел од Канада и САД станаа руски, а ГерманиЌа доби само мал дел. Поголемиот дел од Африка стана руски. Но, Германците презедоа дел од француските, белгиските, португалските, шпанските колонии.
  Германците ги зазедоа и Данска и Норвешка. И Шведска беше поделена со РусиЌа. ФранциЌа, БелгиЌа, ХоландиЌа, ШпаниЌа, ПортугалиЌа, влегоа во специЌалниот соЌуз на државите од зоната на марки. Нацистите ги окупираа со воЌници, иако тие ги задржаа формалните марионетски влади. Истото во Данска и Норвешка со дел од Шведска.
  РусиЌа Ќа презеде контролата врз БританиЌа. БидеЌ«и царот Александар Четврти бил во роднинска врска со англиските кралеви, тоЌ бил признат како монарх на БританиЌа.
  ИталиЌа стекнала некои поседи во Африка и стекнала основа во ЕтиопиЌа.
  Царска РусиЌа е несомнено наЌмо«ната и наЌголемата империЌа во светот. Но, Третиот РаЌх е силен. И имаше привремена пауза. Треба да се сварат нови аквизиции. Регентот Михаил дури го презеде чекорот без преседан да дозволи Русин да има четири жени.
  Дури и синодот беше принуден да го признае тоа за да се забрза асимилациЌата на перифериЌата.
  И колку добра идеЌа! Александар Четврти дури двапати се оженил во младоста за да им даде пример на своите поданици. Значи ситуациЌата е стабилизирана.
  МаЌкл умре во 1947 година, а царот Александар навистина го презеде. И досега му успеваше. Но, земЌата не била доволна за Хитлер, а опседнатиот Фирер сонувал за светска доминациЌа.
  И на 20 април 1955 година започна голема воЌна против царска РусиЌа. Третиот раЌх и ИталиЌа, каде ве«е владеел синот на Мусолини помладиот, Ќа нападнале империЌата на цар Александар Четврти.
  Започна Третата светска воЌна. На страната на Третиот РаЌх излегоа и Аргентина, Бразил, Венецуела, Мексико и голем броЌ земЌи од Латинска Америка. И изби Третата светска воЌна...
  
  
  ГРЕШКА НА РОКОСОВСКИ
  Паралелен универзум, земен свет. За време на Големата патриотска воЌна, имаше само едно мало несовпаѓа®е со реалната историЌа. Рокосовски успеал да го убеди Сталин да Ќа донесе Втората гардиска армиЌа против Паулус и други резерви со цел да ги уништи пред да се приближи МеЌнштаЌн. Аргументот коЌ одигра одлучувачка улога: "Ако го уништиме Паулус и го ослободиме Сталинград пред Нова година, тоа «е биде колосален политички ефект! Католицизмот Божи« «е се слави во Сталинград!".
  Сталин се согласил дека политичарите први го наредиле нападот врз Паулус, додека МеЌнштаЌн засега бил воздржан. Но, како резултат на оваа спонтана одлука, се случи следново. Сè уште во декември, релативно спремни за борба и потпираЌ«и се на мо«ни одбранбени структури, трупите на Паулус пружиЌа тврдоглав отпор и беа во можност да ги задржат своите позиции. И на 25 декември, МеЌнштаЌн проби низ коридор до Сталинград малку на Ќуг.
  И се одвиваа жестоки битки. Хитлер наредил по секоЌа цена да се одржи мостот на Волга, Сталин наредил по секоЌа цена повторно да го заземе Сталинград. Битките почнаа да зовриваат, како при упадот на Сталинград, од страна на Германците, но сега е токму спротивното.
  Советските трупи пробиЌа напред, а Германците очаЌно возвратиЌа.
  Три и пол месеци продолжиЌа наЌтврдокорните битки. Во битката влегуваа се пове«е резерви. На краЌот, до краЌот на март, Германците беа принудени да го напуштат Сталинград, принудуваЌ«и ги да се повлечат во Дон. Но, загубите на советските трупи се покажаа премногу високи и следеше долга оперативна пауза во офанзивата.
  Германците, исто така, Ќа заЌакнаа своЌата воЌска со тотална мобилизациЌа, пренесоа тешки тенкови "Тигар" и "Пантер", им ги лижеа раните. Но, односот на загубите за време на битките се покажа како поповолен за Фриц отколку во реалната историЌа. БидеЌ«и нацистите не паднаа во котлите и се бореа во поповолни одбранбени услови за себе. И ова им помогна да Ќа задржат линиЌата на фронтот на поповолни линии за себе.
  Да, соЌузниците деЌствуваа во Африка не толку решително. Отсуството на катастрофа за Германците на исток создаде неизвесност и поделби во нивните редови. Американците, плашеЌ«и се од големи загуби, се однесуваа пасивно, а некои од Британците немаа доволно сила.
  Според ова, нацистите сè уште држеле упориште во Тунис и не можеле да се грижат за ИталиЌа.
  И на 6 Ќули започна нова офанзива на нацистите, во близина на Сталинград. ОвоЌ пат, сепак, Фриц се покажа како поитар и не се осмели да нападне, како што советската команда очекуваше на самиот град, туку ги премести своите оклопни штипки на Ќуг. И успеа да Ќа пробие линиЌата на одбраната.
  ДвижеЌ«и се напред, МеЌнштаЌн стигна до Волга, сто километри Ќужно од Сталинград, а потоа сврте кон Ќуг. Тоа беше смел и неочекуван маневар. ПокраЌ тоа, во офанзивните битки, "Тигарот" Ќа покажа своЌата застрашувачка сила како тенк за пробив со силна заштита на страните и строгата.
  Советската команда со задоцнува®е се обиде да одговори со контранапад, покраЌ силно утврдената зона. Се развиЌа тенковски битки, каде за прв пат Пантер Ќа покажа своЌата мо« во одбрана и во заседа. Германците вешто ги одбиле контранападите на советските трупи со нивните наЌнови тенкови. Ниту Фердинанд се покажа дека не е лош.
  Но, нумеричката супериорност сè уште е на страната на СССР. Германците не можеа да напредуваат далеку и беа принудени да застанат. Се чинеше дека ситуациЌата на Волга се замрзна. Но, во ЧечениЌа избувна антисоветски бунт. И градот Грозни беше земен како резултат на двоен удар, со падот на Терекските порти на Кавказот. СитуациЌата стана краЌно отежната. Türkiye се измеша. Еден од отоманските генерали се покажа дека е германски агент. ТоЌ едноставно му нареди на своЌот корпус произволно да ги нападне советските трупи, ставаЌ«и го на тоЌ начин раководството пред фактот дека е вовлечен во воЌната. Черчил и Рузвелт молчеа, а триесет турски дивизии, кои броеа околу милион воЌници, тргнаа во офанзива.
  ОвоЌ предавнички удар во грбот, а во исто време и стиска®е на доводната артериЌа покраЌ Волга, значително Ќа влоши ситуациЌата.
  МеЌнштаЌн, откако ги одби обидите на советските трупи да го оддалечат од Волга, се обиде да развие офанзива. Тогаш советската команда фрли делови од степскиот фронт во битка. Германците беа запрени, осумдесет советски дивизии против педесет германски. Но, тие можеа само да го забават нивното напредува®е, но не успеаЌа да го поразат неприЌателот. Додека во Кавказ ситуациЌата се влоши. Турците го опколиЌа Ереван и речиси целосно го зазедоа Батуми. Има многу малку советски резерви во Закавказ, по зазема®ето на Грозни, петнаесет германски дивизии продолжиЌа да се движат во Ќужен правец, приближуваЌ«и се и опкружуваЌ«и го Тбилиси.
  Одеднаш, Сталин нареди офанзива во центарот, третата операциЌа Ржев-Сичов. Но, Германците беа подготвени за ова и не беа распределени доволно сили за да се изврши таква одлучувачка офанзива. СитуациЌата се влоши со влегува®ето на єапониЌа во воЌната. Точно, самураЌот не го нападна самиот СССР, туку започна офанзива против МонголиЌа. Но, советската команда, како одговор, се разбира, префрли трупи и влезе во битка со єапонците. Шестотината илЌадита тупаница на Ќапонската армиЌа беше насочена кон ударот, а уште дваесет и пет дивизии мораа итно да бидат префрлени на Далечниот Исток, ослабуваЌ«и ги нивните сили што се спротивставиЌа на Фриц.
  Што се однесува до злото, но соЌузниците се придржуваа до тактиката на чека®е, дури и го намалиЌа интензитетот на бомбардира®ето на европскиот континент и германските градови. А мостот во Тунис сè уште не бил нападнат. Во принцип, соЌузниците не брзаа да ги извадат костените од огнот. И практично Ќа саботираше воЌната. И Германците и нивните сателити постепено победиЌа на Кавказ.
  Тогаш Сталин реши да се однесува како Солон и му понуди на Хитлер примирЌе. Згора на тоа, условите се многу поволни за Германците. Сите воени заробеници им се даваат бесплатно, додека Русите се вра«аат за значителен откуп. ПокраЌ тоа, СССР се обврза бесплатно да му доставува нафта и нафтени производи, како и голем броЌ категории суровини, на Третиот РаЌх за време на примирЌето.
  Хитлер пораскинув мозок реши да го прифати предлогот на Сталин. ПримирЌето беше на една година со можност за продолжува®е. На 1 септември 1943 година, воЌната на исток престана. И борбите продолжиЌа со нова енергиЌа. Само овоЌ пат на Запад. Како прво, на море. Тунис стана точка на удар и отскочна штица за нацистичката инвазиЌа.
  На 25 ноември 1943 година, супериорните сили на Германците под команда на МеЌнштаЌн почнаа да го напаѓаат Гибралтар. Франко добил ултиматум да ги пушти нацистите, или во спротивно му се заканувало соборува®е. Три дена и три но«и имало жесток напад. Во него, Германците прво користеа новина: Штурмтигр вооружен со млазен бомба. Оваа машина едноставно ги распарчи британските позиции и експоненциЌално го истреби неприЌателот.
  Гибралтар е клучот за контрола на Медитеранот и двете страни го разбраа тоа. За жал, Германците имаа пове«е можности да ги концентрираат своите сили. И тврдината падна.
  Борбите се интензивираа и на море. Производството на подморници во Третиот РаЌх надмина четириесет единици месечно и продолжи да се зголемува. Губе®е на соЌузниците во морските израстоци. А во Африка се разви вистинска воЌна. Германските "Пантери" и "Тигри" Ќа покажаа своЌата супериорност над неприЌателот. Германската офанзива, како дел од групациЌата од триесет дивизии, започна со инвазиЌа од Мароко, а дваесет и пет дивизии, со напад на Алжир ...
  Новата 1944 година ги затекна сите кога борбите се развиЌа до максимум ...
  На краЌот на Ќануари 1944 година, во Алжир се формира голем ¤еб американски и британски трупи. И овие сили едноставно се предадоа по релативно мал отпор. Потоа, Германците, заедно со ИталиЌанците, Ќа нападнаа ЛибиЌа. Натрупани нови африкански лулашки. Групата на Ромел се движела кон Египет, а МеЌнштаЌн кон Ќамката Нигер.
  Германците беа вооружени со "Пантер" -2 со помо«ен оклоп и пиштол, како и мотор од 900 ко®ски сили. И Американците почнаа да го примаат тенкот Шерман М 4. Сталин, пак, ги вооружи своите тенковски тупаници Т-34-85 и ИС-2. Друг германски тенк "Тигар" - 2 се покажа дека е морално застарен од моментот кога беше ставен во масовно производство. ИмаЌ«и подеднакво вооружува®е со "Пантер" -2 и потежок за дваесет и еден тон, германскиот мастодон "Тигар" -2, само малку го надмина своЌот помлад колега по оклоп, значително инфериорен и во возни перформанси и во техничка сигурност.
  Но, наЌновиот млазен ловец МЕ-262 немаше рамен, ниту по вооружува®е, ниту по брзина. Значи, неговата квалитативна супериорност требаше да Ќа компензира квантитативната предност на соЌузниците. Генерално, голем броЌ авиони од трупите на западната коалициЌа не можеа да дадат одлучувачка предност на боЌното поле. Германските асови беа супериорни по вештина во однос на нивните западни колеги, а тоа влиЌаеше на статистиката на воздушните битки. А противвоздушната артилериЌа на нацистите е на врвот. ПокраЌ тоа, соЌузниците беа разочарани од неодлучноста на нивната команда, коЌа ги доведе силите во битка на делови, поради што претрпеа многу загуби. И беше незгодно да се распореди во Африка.
  Ромел до средината на март Ќа зазеде ЛибиЌа и отиде во Ел Аман. Овде Британците имаа мо«ен одбранбен бедем. И Монтгомери командуваше многу ефикасно, особено кога добиваше засилува®е. Но, на Германците не им простуваат. ПовлекуваЌ«и дополнителна мунициЌа и гориво на краЌот на април, Германците презедоа маневар со кружен тек низ пустината и стигнаа до водите на Нил, заобиколуваЌ«и Ќа британската одбрана. Во маЌ, АлександриЌа падна и Германците стигнаа до Суецкиот канал. ТурциЌа исто така ги нападна СириЌа и Палестина.
  єуни стана пресвртница во битката за Блискиот Исток. Вклучуваше пове«е од седумдесет германски дивизии и дваесет турски. Британците и Американците беа поразени. И во Ќули, Саудиска АрабиЌа, исто така, падна под контрола на Третиот РаЌх, а фашистичките трупи влегоа во Иран, каде што се преселиЌа, сре«аваЌ«и само фокусен отпор од британските трупи. Во август, Германците, по речиси маршира®е пове«е од илЌада километри, влегоа во ИндиЌа. Во септември речиси цела ИндиЌа беше окупирана. Локалното население го запозна Вермахтот како ослободители. И єапониЌа конечно доби копнена граница со своЌот многу силен соЌузник.
  Пристигна 1 октомври. Годината на прогласеното примирЌе со СССР. Германците, обединети со єапонците, зазедоа земЌи од Мароко до Бурма, вклучително и ИндиЌа, стигнаа до екваторот, земаЌ«и го поголемиот дел од Африка за себе. Така, Третиот РаЌх се проширил, но од друга страна ги расфрлал своите трупи низ континентите.
  За тоа време Сталин подготвил и формирал околу триста дивизии, вклучително и тенковски дивизии. А вкупната големина на советската армиЌа беше доведена до единаесет милиони, од кои осум можеа да се користат на советскиот германски фронт. Но, и Вермахтот се засили, иако остро бараше странски поделби во своЌот состав. ПокраЌ тоа, мо«та на млазните авиони порасна. МЕ-262 ве«е се произведуваше во илЌадници триесет до четириесет авиони дневно и несомнено беше наЌдобриот ловец од Втората светска воЌна. Неговите два мотори забрзаа до брзина од 900 километри на час, а четири 30-милиметарски топови и плус ракети го направиЌа автомобилот многу сериозен противник за секоЌ авион.
  "Пантер"-2 се покажа како неспоредлив со агрегатните карактеристики на тенк, значително супериорен во вооружува®е и оклоп во однос на "Шермановите" М 4 и Т-34-85. Точно, со тежина од 47 тони, но моторот од 900 ко®ски сили пове«е од компензира за ова. ПокраЌ тоа, Пантер-2 во однос на пробива®е на оклоп и фронтален оклоп беше супериорен во однос на IS-2, а да не зборуваме за перформансите на возе®е.
  Ова, се разбира, го загрижи Сталин. Но, Третиот РаЌх се уште е во повоЌ.
  Се создаваат нови странски и колониЌални поделби. За пристапот кон развоЌ на тенкови од сериЌата Е, со уште помо«ни мотори, подебел оклоп и посилно оружЌе. И креираЌте нови модели на авиони. Нацистите ве«е го имаат во сериско производство млазниот бомбардер "Арадо", а се поЌави и НЕ-162. И предноста на Вермахтот «е се зголемува.
  Затоа, Сталин имал за што да размислува: да го прифати или да не го прифати предлогот на Хитлер за продолжува®е на примирЌето за уште една година. Од една страна, не сакав повторно да го фрлам моЌот народ во бездната на воЌната. Од друга страна , Ќасно е дека «е биде уште полошо - времето работи против СССР.
  Сталин сепак го продолжи примирЌето. Решил мудрите да не се караат.
  Но, Фирерот неочекувано во декември 1944 година слета во БританиЌа. НикоЌ не очекуваше дека нацистите «е се поЌават во зима. И Британците можеа да бидат изненадени. Изненадува®е, добра организациЌа, многу ефикасни мали самоодни пиштоли Е-10, сето тоа му одеше во рацете на Фриц.
  И буквално за една недела БританиЌа беше заробена! Ова е генерално колосално достигнува®е на Вермахтот!
  Лондон падна! И Фирерот се замислил себеси непобедлив! Ве«е во март, Исланд беше заробен.
  После тоа, нацистите и предложиЌа на Америка - велат, што сакате: да се борите понатаму или сепак «е ги поделите сферите на влиЌание? По смртта на Рузвелт, во САД преовладуваше прагматичен пристап - на Германците им беше понуден мир. Фирерот, сепак, постави голем броЌ сурови услови - вклучуваЌ«и исплата на репарации и компензациЌа за бомбардира®ето на германските градови.
  Американците малку се двоумеле, но по уште еден брутален пораз на море, се помириле. И тие ги прифатиЌа условите на Хитлер.
  Фирерот направи кратка пауза во воЌната... Сварува®е на освоените и заЌакнува®е на своЌата позициЌа во Европа, Африка и АзиЌа.
  Но, на 1 маЌ 1947 година, нацистите, откако Ќа зачуваа своЌата сила и се заложиЌа на главниот тенк Е-75 - наЌмасовниот во Вермахтот - го нападнаа СССР.
  Поточно таму Ќа продолжиЌа офанзивата. И распореди многу нови тенкови.
  Е-75 стана главен, бидеЌ«и Хитлер беше многу  убител на големи автомобили. Иако мастодонот се покажа дека не е целосно успешен: сите над деведесет тони, со мотор од само 900 ко®ски сили - односно, резервоарот се покажа дека не е премногу брз и често се расипуваше. Мо«ниот топ од 128 мм имал помал дотур на гранати и побавно гаѓа®е од 88 мм.
  Кулата имаше добра заштита - чело од 252 mm, страни под агол од 160 mm, но трупот беше полош - чело од 160 mm, иако со наклон од 45 степени, само 120 mm страна и доста висока.
  Во принцип, Е-75 беше прилично возрасен "Крал тигар", со одредени проблеми поради ова. Заради правичност, треба да се забележи дека моторот и менувачот се наоѓаа заедно, што го набиваше распоредот на резервоарот. ПокраЌ тоа, беше можно да се заЌакне заштитата на трупот со штитови на терен.
  Така, Е-75 беше добро заштитен, силно вооружен, но премногу тежок, не многу подвижен и често се расипуваше.
  Е-50 беше, се разбира, помал, полесен, со обликуван мотор и развиваше брзина од над шеесет километри на час. И имал пиштол во должина од 88 мм и цевка од 100 ЕЛ. И таа упати 12 шута во минута. Фронталниот оклоп на трупот Е-50 е скоро ист како оноЌ на Е-75, заштитата на страните и куполата е полоша. Но, во пракса, Е-50, во секоЌ случаЌ, со своЌата мобилност, помала тежина и поголема доверливост, е поефикасен од Е-75.
  Но, Хитлер нареди да се направи помасовна машина потешка. Во принцип, Фирерот забрани производство на тенкови полесни од педесет тони. Да се заштити ариевската крв. Беа произведени само мал броЌ извидувачки Е-10 и Е-5.
  Така беше и тенкот Е-100. И неколку негови модификации, вклучуваЌ«и ги и оние со фрлач на бомби.
  Фирерот генерално сакаше сè што е големо. МодификациЌата на авионот ТА-400 стана наЌмасовниот бомбардер. Да, тоа е страшна мо«.
  єу-488 едваЌ влезе во употреба, се сметаше за застарен и беше заменет со млазен колега. Германците имаа бомбардери без опашка Б-2 и Б-18. Исто така многу ефикасни машини способни да ги бомбардираат САД од Европа.
  И она што едноставно не беше во воздухот. Се поЌавиЌа дури и дискотеки, кои поради течениот ламинарен млаз се неранливи на малото оружЌе.
  Накратко, силите се нееднакви. И Хитлер очекува лесно да го заврши СССР.
  Но, тоа го немаше. Точно, на Кавказ, нацистите напредуваа заедно со Турците. Ги освоиЌа Баку, Ереван и сите нафтени извори. И од исток, заземаЌ«и го ПриморЌе и опсадуваЌ«и го Владивосток, єапониЌа напредуваше.
  Но, четири девоЌки: Наташа, ЗоЌа, Августина и Светлана им пркосеа на нацистите и, кога започна големата офанзива против Москва, тие влегоа во битката.
  Наташка испукала рафал и со боса нога фрлила смртоносна граната. Таа ги фрли фашистите и чврчореше:
  - Слава на Советска РусиЌа!
  ЗоЌа, исто така, Ќа зеде и Ќа коси линиЌата на Фриц. И со голи прсти ги фрлаше подароците на смртта. Уби многу фашисти.
  И таа пееше:
  - За нови достигнува®а!
  Следниот Августин во движе®е. Ги уништи неприЌателите. Ги расфрлаше со силни удари со тупаници во различни правци. И, исто така, со гола нога «е започне подарок за уништува®е.
  И пеЌте:
  - Ќе го разбиеме налетот на злобната орда!
  И тука е нападот Светлана. Таа отсече многу нацисти. И после тоа, неЌзините голи прсти повторно лансираа убиствен подарок.
  И воинот засвире:
  - єас сум супер шампион!
  Четирите женски воини навистина работеа за целата дивизиЌа. Но, една дивизиЌа, па дури и четири е премалку, против целиот Вермахт. Особено со посилни и понапредни оружЌа.
  Така, до краЌот на август, нацистите сепак Ќа опколиЌа Москва. И ова е многу тажно. И до краЌот на декември 1947 година, главниот град на СССР падна. И следната фаза од воЌната заврши.
  После тоа не беше како што беше... Во текот на 1948 година, нацистичките трупи целосно Ќа зазедоа, заедно со єапонците, целата териториЌа на СССР. И стана уште полошо...
  Некое време, нацистите водеа воЌна со партизаните и го фатиЌа Сталин, коЌ тврдоглаво не сакаше да го трпи тоа. По фактот дека во април 1951 година лидерот на СССР сепак беше уништен, герилската воЌна почна да опаѓа.
  Германците Ќа формираа своЌата марионетска руска влада и се бореа со партизаните со локални сили. И успеаЌа да успеат... САД досега останаа во странство и се здобиЌа со нуклеарно оружЌе.
  Хитлер предолго го одложи своЌот марш кон Америка. И САД беа во можност да воспостават масовно производство на атомски, а потоа и водородни бомби. И тогаш создадоа, иако подоцна од Германците, балистички ракети.
  Ниту една страна не одлучи да оди во воЌна. Имаше поделба на сфери на влиЌание. И САД и ГерманиЌа и єапониЌа имаат заробено многу и затоа засега го варат имотот.
  Хитлер се урна на 20 април 1957 година, точно на неговиот шеесет и осум роденден. По него, на власт успеал регентот Шеленберг, коЌ го заменил елиминираниот Химлер. И Геринг почина од злоупотреба на дрога.
  Шеленберг изврши делумна либерализациЌа на окупираните територии. И воведе пове«е самоуправа во колониите. И цензурата стана помека. Имаше и други освен Нацистичката партиЌа.
  Шеленберг почна да Ќа ублажува расистичката теориЌа. Постепено развиваЌ«и се на шините на капитализмот и во исто време според планот, економиЌата на Третиот РаЌх го подигна животниот стандард.
  Паѓаа герилските трупи. Луѓето се навикнаа на дисциплината и новиот поредок. Во 1961 година се случи првиот лет до Месечината. И во 1976 година на Марс.
  Некако се решиЌа проблемите со гладот и се регулираше наталитетот.
  По Шеленберг, владеел КлаЌман. ТоЌ, исто така, продолжи да се либерализира.
  Третиот РаЌх стана пове«епартиска демократска империЌа. Но, беше невозможно да се одвои од него.
  єапониЌа исто така доживеа демократизациЌа. А Америка одамна е демократска држава.
  Овде во Третиот РаЌх, по КлаЌман, беше избран нов претседател. И станаа - Наташа Ростова. Што е навистина кул!
  И доЌде ерата на демократизациЌа и еднаквост.
  Воинот дури и пееше;
  Нашиот народ нема да трпи страда®е,
  Нека татне пушките - пеколниот глас на воЌната!
  Ќе застанеме: со надеж на извик,
  Рамо до рамо: собрани, стари и млади!
  
  Подига®е баЌонети во калуси,
  Строгиот поглед на борците - само момци!
  ЗемЌата од тага стана целата побелена,
  ДевоЌки плетенки срамежливо се повлече!
  
  Ние сме деца на славниот, советски народ,
  Не можеме да бидеме скршени, ниту челик, ниту оган!
  Да се бориме со сите сили за слобода!
  єато фашизам - верувам дека «е го скршиме!
  
  Нека не се земаат во служба - горко од нервоза,
  Но, пионерот се собра во битка!
  На вратоврската гори - сите очи се отворени во неа,
  По славните болшевички стапки!
  
  Толпа воЌници со бес побегнаа кон нападот,
  Фашистите молчат, татнежот на топовите се откинува!
  Од здробената црвена мо« на металот,
  Скршеното знаме со свастиката се спушти!
  
  Каде точно знаеЌа нашите батерии
  И зошто? смело момче,
  Иако снегот е грут, боли, тие го мачеа злото,
  Но«та бос, одеше во торба!
  
  Кога си мал, полесно е да се извидуваш, полесно,
  Во секоЌа пукнатина, можете да го залепите носот!
  Ти се заколна на студ, во шумичката,
  Но, некоЌ се насмеа: момчето не е доволно зрело!
  
  И девоЌките не знаеЌа кукавичлук,
  Не се бореа полошо, храбри момчи®а!
  На одмор, танцувавме во парови,
  Ретко муабетеа - штета е да се трошат зборови!
  
  Суровиот Хитлер - слуга на сатаната,
  Луѓе без сметка, гадот упропастен!
  Но, ослободителот «е Ќа уништи ордата,
  На краЌот на краиштата, нема ограничува®е за советите на силите!
  
  Комунистичката партиЌа сакаше и подигна,
  Ние пионерите храбри за тоа!
  За да не го издржиме господинот Фриц,
  Да не го облечете Ќаремот!
  
  Бевме научени да веруваме свето во сон,
  И не жалете за напорите за земЌата!
  Она што го издржавме, едноставно не може да се измери,
  Почитувани, синови на советската армиЌа!
  
  НикоЌ од нас не се осврна на возраста,
  СожалуваЌте се - не ги почитуваЌте другите!
  Умира®ето е страшно, но не се плашев
  РусиЌа е непобедлива - армиЌа на совети!
  
  И сре«ен свет «е доЌде на ЗемЌата,
  Нема да има болка, нема солзи, нема таги, нема потреба!
  Банер над целата планета на комунизмот,
  Оние кои паднале «е воскреснат во царството на убавината!
  
  
  Раскинете го Фирерот на парчи®а
  Фирерот малку отстапил од вистинската приказна, наредуваЌ«и му на Ромел, по предава®ето на гарнизонот Толбук, да напредува без пауза кон Британците. Така, спречуваЌ«и ги да се населат на одбранбените и окупаторските однапред подготвени линии.
  ПродолжуваЌ«и Ќа офанзивата, Ромел успеал, и покраЌ значително помалата сила, да ги победи Британците, а колониЌалните трупи се предале речиси без борба.
  Како резултат на тоа, Британците го загубиЌа Египет и контролата над Суецкиот канал. Но, дури и ова не беше краЌот на неволЌите за антихитлеровската коалициЌа.
  Фирерот не Ќа сврте четвртата панцирска армиЌа кон Ќуг, а покраЌ тоа, нападот врз Сталинград му го довери на хероЌот на Крим, МеЌнштаЌн. Како резултат на тоа, Германците речиси веднаш можеа да го заземат градот на Волга, а советските трупи немаа време да се зацврстат таму.
  НадоврзуваЌ«и се на успехот на трупите на МеЌнштаЌн, тие напредуваа по Волга и стигнаа до Каспиското Море. И тогаш ТурциЌа влезе во воЌната, задаваЌ«и силен удар со милионска воЌска. єапониЌа, исто така, победи во битката каЌ МидвеЌ пред тоа, и го освои хаваЌскиот архипелаг.
  И така самураите отвориЌа втор фронт на Далечниот Исток. Тие напредуваа во големи маси пешадиЌа. И тие успеаЌа да го отсечат Владивосток и да го заземат Хабаровск, како и да заземат поголем дел од МонголиЌа.
  Како резултат на тоа, СССР не наЌде сила за зимска контраофанзива. И Германците, и Турците, и другите сателити на Третиот РаЌх, го зазедоа речиси целиот Кавказ во текот на зимата, а нафтата во Баку.
  Советска РусиЌа се наЌде во позициЌа на стратешки притисок. Сталин дури се согласи на посебен мир со ГерманиЌа под какви било услови.
  Фирерот добил разузнавачки информации дека во САД се работи на создава®е атомска бомба. И загрижен за ова, тоЌ се согласи на посебен мир со СССР. Но, се разбира, земаЌ«и го сè што е ве«е освоено, како и Ленинград и цела КарелиЌа, до и вклучуваЌ«и го Архангелск. Голема почит ѝ беше оддадена на Советска РусиЌа. єапониЌа го окупираше морскиот брег и дел од други земЌи на Далечниот Исток.
  Сталин, сфа«аЌ«и Ќа безнадежноста од воде®ето воЌна на два фронта, а исто така плашеЌ«и се од новите германски тенкови - Пантер и Тигар, прифати исклучително тешки мировни услови, но Ќа задржа Москва и неговата лична мо«.
  И Фриц продолжиЌа со офанзивата во Африка и се преселиЌа во ИндиЌа. Првично планирале да ги земат сите колонии од БританиЌа, а потоа да Ќа заземат матичната земЌа.
  Британците не можеа да издржат во Африка. Нацистите го окупираа, со исклучително слаб отпор, целиот црн континент, како и ИндиЌа, обединуваЌ«и се со єапонците.
  Слетува®ето во БританиЌа се случи во Ќуни 1944 година, дотогаш Германците развиЌа млазни авиони и, поради нивната квалитативна супериорност, целосно Ќа зазедоа надмо«та во морето и во воздухот.
  И Америка досега губеше од єапонците, бидеЌ«и тие Ќа победиЌа флотата на єенки во делови. И ова овозможи да се компензира помалиот економски потенциЌал.
  БританиЌа во матичната земЌа брзо беше поразена. И после тоа, таму беше поставен нов прогермански крал и влада на чело со Мозли. Пове«ето од бродовите на англиската флота отидоа под Третиот раЌх. Во август Германците Ќа зазедоа Ирска, а во септември се одржа операциЌата Икар, со зазема®е на Исланд.
  Така, Третиот РаЌх се обезбеди од бомбардира®ето на Соединетите држави.
  Но, ова не беше доволно за Фирерот и Фриц почна да Ќа напаѓа Америка.
  Дел од воЌниците беа префрлени во Аргентина и Бразил. А дел се пресели преку Гренланд и Канада.
  Се разбира, заедно со єапонците, Германците Ќа зазедоа и АвстралиЌа.
  Во 1945 година, нацистите успеаЌа да заземат значаЌни територии на западната хемисфера. Америка се соочи со новите тенкови од германската сериЌа Е, кои беа многу супериорни во однос на Шерман, па дури и Першинг. Хитлеровиот Е-75 се покажа дека е практично непробоен од коЌ било агол од американските пиштоли и брзо стана главен германски тенк. Во март 1946 година, САД капитулираа.
  И имаше привремена воена пауза. Сталин додека седеше тивко и не го заниша чамецот.
  Хитлер одмараше пет години и го вареше имотот. И тогаш, сепак, Ќа зеде и Ќа нападна єапониЌа токму на 20 април 1951 година. Таа имаше премногу имот.
  ВоЌната траеше осум месеци и заврши со зазема®е на єапониЌа и сите неЌзини колонии.
  После тоа, Фирерот спроведе уште неколку операции во Латинска Америка и ги зазеде ШпаниЌа и ПортугалиЌа и други неутрални земЌи.
  Освоена е и ТурциЌа.
  Се покажа дека империЌата на Третиот РаЌх била речиси универзална. Но, сè уште постоеше соголениот СССР.
  Сталин почина во март 1953 година, а потоа беше застрелан и БериЌа. Никита Хрушчов Ќа презеде власта. Што го организираше 20-тиот конгрес со разоткрива®е на култот на личноста на Сталин, па дури и срамно Ќа загуби воЌната.
  И Хитлер одлучи:
  - Фатете Ќа последната независна сила во светот.
  И така, на 1 маЌ 1956 година, на СССР започна големата офанзива на огромната, светска армиЌа на Третиот РаЌх. Повторно воЌна и голема крв.
  Хитлер неодамна имаше шеесет и седум години, но канибалот не сакаше да се смири.
  Границата минуваше многу блиску до Москва - само двесте и дваесет километри по наЌкраткото растоЌание. Ржев ве«е бил германски град. Така, Фриц очекуваше дека уште пред летото «е го заземат главниот град на СССР и конечно «е Ќа завршат консолидациЌата на империЌата во планетарна скала.
  Но, на патот им се испречиЌа четирите девоЌки на чело со Наташа.
  Убави, боси девоЌки во бикини го бранеа советскиот град Калинин и на 4 маЌ 1956 година, германските трупи пробиЌа до него и започнаа напад.
  Напред беа германски, пирамидални тенкови од сериЌата АГ. Тие беа мо«ни и целосно неранливи за советските пушки, кога беа пукани од сите агли.
  Но, нацистите немаа сре«а во овоЌ случаЌ: бидеЌ«и им се спротивставиЌа четири девоЌки - многу силни вештерки. И овие воини знаеЌа како да се борат против неприЌателот.
  Наташа фрлила граната со боса нога. Таа удрила во гасеницата на германски, пирамидален тенк. Како резултат на тоа, автомобилот скршнал налево и го удрил соседот.
  И двата тенкови експлодираа одеднаш.
  И Наташа чврчореше:
  - Ова е моЌата стратегиЌа!
  ЗоЌа, неЌзината партнерка, исто така лансираше граната со голи прсти. И таа удри во гасениците на пирамидалниот нацистички мастодон. ТоЌ пораз се сврте и го удри соседот. И повторно два тенкови експлодираат.
  ЗоЌа вреска:
  - Слава на СССР!
  Понатамошен оган го води Августин. Фрлала и боса нога, нешто многу смртоносно. И исфрли германски автомобил во гасеницата. И како резултат на тоа, нацистичките тенкови повторно се судриЌа.
  И црвенокосиот ѓавол пееше:
  Нема да бидеме робови
  АЌде да фрламе боси нозе!
  И тогаш Светлана го обвини неприЌателот. Да, толку точно и прецизно. И, исто така, со помош на голи прсти. И се судриЌа фашистичките автомобили. И како експлодираат.
  И Светлана «е пее:
  - Слава на моЌата татковина!
  ДевоЌки храбро се борат!
  Наташа повторно фрла граната со гола нога и турка два германски тенкови заедно, извикуваЌ«и:
  - Слава на Сталин!
  ЗоЌа, исто така, фрла нешто смртоносно со голи прсти и извикува на врвот на белите дробови:
  - За света РусиЌа!
  Августина дала граната со гола пета, ги турнала нацистичките мастодони и чкрипела:
  - За нови граници!
  Светлана, во диво лудило, го фрли дарот на смртта со голите прсти на неЌзината грациозна нога и засвире:
  - За голема победа!
  ДевоЌки се бореа со пирамидални машини, многу кул. Но, што може да се направи против толку големи сили? И сега нацистите целосно го опколиЌа Калинин и воините мораа да излезат од опкружува®ето.
  Германците ги зазедоа Саратов, Куибишев, Тула, Пенза во маЌ и целосно Ќа опколиЌа Москва, опкружуваЌ«и го градот од сите страни.
  И во Ќуни имаше напад на главниот град.
  Храбрите четворица повторно се борат и се борат очаЌно.
  Наташа даде пресврт, фрли граната со гола нога и пееше:
  - Слава на нашиот свет!
  ЗоЌа, исто така, испука рафал, и повторно лансираше граната со голо стапало и чкрипе на горниот дел од белите дробови:
  - Новиот Сталин е моЌот идол!
  Потоа Августин пука, а исто така активно пука. И со голи прсти фрла граната и рика:
  - Ќе има нови победи! Ќе се кренат нови борци!
  Потоа Светлана пука, ги коси противниците. И со гола нога го фрла убиецот кон противниците, завиваЌ«и:
  - Тоа «е биде наша победа во светата воЌна!
  Четворицата очаЌно се степаа во Москва. Но, силите не се еднакви. Градот беше буквално преплавен од орди, секакви црни, жолти, кафени борци кои се користеа како топовско месо.
  И на 3 Ќули, Москва конечно падна ... Во овоЌ момент, Германците го зазедоа Казан, УлЌановск, и градот Горки и РЌазан, и навистина земЌата до реката Уралск и ве«е го нападнаа Оренбург.
  И од исток имаше офанзива на големи сили. На 4 Ќули 1956 година, Никита Хрушчов понуди да се предаде на Третиот РаЌх во замена за гаранции за неговата сопствена безбедност и за другите членови на Политбирото.
  Хитлер се согласи на ова... ВоЌната завршуваше по нешто пове«е од два месеци. И односот на силите од самиот почеток беше безнадежен.
  Сепак, четирите девоЌки не го прифатиЌа поразот. БидеЌ«и СССР е ве«е целосно заробен, дали е можно да се земе и убие Хитлер?
  И на 9 август 1956 година, познатите четири девоЌки, заедно со момчето Олег Рибаченко, решиЌа да го нападнат бункерот на Хитлер, уништуваЌ«и го главниот криминалец на сите времи®а и народи.
  И така, четири девоЌчи®а и едно момче кое изгледаше околу дванаесет години, многу мускулести, во само шорцеви, се преселиЌа во резиденциЌата на Хитлер, коЌ Ќа избра на Кипар.
  ДевоЌката беше боса и во бикини, момчето беше во кратки панталони, а исто така босо. Така сите петмина беа обвинети за магиЌа.
  Во нападот едно дете и четири девоЌчи®а.
  Олег Рибаченко фрли бос, детски пулсар на нозете, ги растури нацистите и чкрипи:
  - За големината на РусиЌа!
  Наташа пушти мол®а од папокот, го запали Фриц и со голи прсти лансираше огнена топка, палеЌ«и ги нацистите и пееЌ«и:
  - За нова РусиЌа!
  ЗоЌа е исто така во напад. Со голи прсти фрла подарок убиец. И ги изложува градите, исфрлаЌ«и мол®а од него!
  Потоа таа пееше:
  - Да, биди познат по РусиЌа!
  Августин ги разголи и градите. Испушти пулсар од црвената брадавица. И исфрли мол®а со голи прсти.
  И таа пееше:
  - Првиот сокол е Ленин, вториот сокол е Сталин!
  И сега Светлана е во напад. Како да исфрлите пулсар со голи прсти... Ќе ги разбие фашистите. А потоа со црвен патент на брадавиците. И «е покоси многу нацисти.
  И пеЌте:
  - За татковината и Сталин!
  Повторно во напад е Олег Рибаченко. Ги сече фашистите со магични мечеви, а со голи прсти испушта мол®и.
  И момчето вреска:
  - Големината на земЌата!
  Наташа, дробеЌ«и ги нацистите со мечеви и фрлаЌ«и пеколни пулсари со боси нозе, писка:
  Ние сме деца на сатаната!
  И смртоносен меур одлета од голата пета на девоЌчето. И ги стопи сите.
  ЗоЌа е исто така во напад. Ги здроби сите со мечеви. И со огнени мол®и од црвените брадавици води Фриц. И со голи прсти фрла пеколни пулсари.
  Додека рикаш:
  - За вистинската Татковина!
  Во нападот е и Августин. И неЌзините рубин брадавици работат, исфрлаЌ«и каскади мол®и. И рацете ги сечат противниците со мечеви. И голите прсти фрлаат пулсари.
  Огнената убавина вреска:
  - За Црниот Бог!
  И тука Светлана е во офанзива. Исто така, девоЌка-терминатор. Од брадавиците од Ќагоди излетаа мол®и и пулсари. ЗапалиЌа се околу девоЌчето. Особено настрадаа нацистите, а витезите од Третиот раЌх.
  А девоЌката «е го земе и «е вика:
  - За наЌголемата РусиЌа! се борам!
  Момче и четири девоЌчи®а во офанзива.
  Тие се движат по ходниците на бункерот. Ги истребуваат фашистите. Одат каЌ Хитлер. Всушност, на овоЌ свет, овоЌ морел успеа да живее шеесет и седум години. И така одлучиЌа петте терминатори: доста е со Хитлер и «е го убиЌат! Така девоЌките и момчето се движат.
  Олег ги сече нацистите со мечеви, а со боси нозе фрла енергиЌа и пее:
  - Слава на големата РусиЌа!
  Наташа, користеЌ«и ги црвените брадавици на градите, како и сечкаЌ«и ги нацистите со мечеви и фрлаЌ«и пулсари со голи прсти, извикува:
  - За Белата РусиЌа!
  ЗоЌа е во офанзива. Сече и со сабЌи и фрла мол®а на нацистите со црвени брадавици. И тоЌ рика во себе:
  - Нека победи Белиот Бог!
  И со боси нозе, како пулсар «е лансира.
  И тука е Августин во офанзива. Толку жестоко и брзо. Истура и мол®а од црвени брадавици, како од роговиден. И ги уништува нацистите со мечеви. И со голи прсти нешто гори, како исфрлено.
  Тогаш црвенокосата «е пее:
  - Црниот Бог «е даде победа!
  И во офанзивата против нацистите, Светлана. Ги сече и со мечеви. Од рубин брадавиците истура мол®а, а со боси нозе лансира разбивачки пулсари.
  И вреска на врвот на белите дробови:
  - Слава на Сварог!
  Петте беснеат, превртуваат тенкови, уништуваат нацистички бункери и така натаму. Ги уништува противниците како скакулци.
  Олег во офанзива. Момчето се сече како мечеви. И со голи прсти «е ги фрли детските нозе. И нацистите без проблем «е легнат.
  И потоа пеЌте:
  - Да, Голема РусиЌа! Со тебе сум!
  Во офанзива е и Наташа. Нацистите се дробат себеси. Фрла пулсари со боси нозе. Скарлет брадавици, мол®а каскади исфрла.
  И си пее:
  - Големината на РусиЌа, Сварог е моЌот месиЌа!
  ЗоЌа е во офанзива. Исто така фрла мол®а. И неЌзините рубин брадавици се грчат како пловци на сурфа®е од струите на енергиЌа.
  И голи прсти, огнени згрутчува®а пулсари кликнуваат сами за себе.
  ЗоЌа вреска:
  - Слава на вселенската РусиЌа!
  И како гола пета «е земе и «е подлегне во големи размери, уништува®е.
  И тука во битка и Августин. Со голи прсти фрла и уништувачко и смртоносно оружЌе кон неприЌателот. А неЌзините темноцрвени брадавици, како од митралез, го спуштаат на неприЌателот струи на избезумена енергиЌа и уништува®е. Еве една црвенокоса како ги тепа нацистите. Буквално за уби се.
  И како удира со гола пета!
  И рика:
  - За силата и мудроста на Црниот руски Бог1
  И тогаш Светлана е во напад. Ги уништува и нацистите со мечеви. И црвените брадавици исфрлаат подароци на смртта. И како «е земе и «е пее:
  - Слава на нашата голема РусиЌа.
  И со гола пета «е го удри неприЌателот со пулсар. И тоЌ «е земе мечеви и «е пресече ...
  Да, петмина од чуварите на Хитлер многу славно косат. Ова е навистина она што им треба на девоЌките.
  И момчето со него, Олег Рибаченко, е толку кул! И нацистите истребуваат многу славно.
  Ова е момчето-терминатор.
  Мечевите како режа. И тоЌ «е земе спин, и «е ги отсече нацистите со мечеви. И пулсарот «е фрла со боси нозе.
  И рика:
  - За големината на Европа!
  И тука Наташа е во офанзива. Толку бесен. И, исто така, од црвените брадавици «е испуштаат пулсари. И ги скрши фашистите. И фрла такви смртоносни пулсари со боси нозе.
  И тоЌ рика на врвот на белите дробови:
  - Слава на руските богови!
  Самата ЗоЌа е во офанзива. И таа ги уби сите нацисти со мечеви. И исечете им Ќа кожата во тапан. Или подобро кажано во сито. И со гола пета, како од нацистите, «е потклекне. И од црвените брадавици, наполнете со енергетски текови. Па, нацистите мора навистина да болат.
  И ЗоЌа си вика:
  - За Света РусиЌа!
  И тогаш Августин стана уште поактивен. Таа лансираше и пулсари со голи прсти. И од црвените брадавици како мол®а трепка. И како од гола пета «е пушти пулсар, запален мол®а.
  И викаЌ:
  - Благодатта на Црниот Бог е со нас!
  И црвенокосиот ѓавол «е го земе и «е му удри шамар на неприЌателот.
  И тука Светлана е во напад. ДевоЌка коЌа е само цвет со светла боЌа.
  Нацистите самоуверено горат. И од рубин брадавиците испра«аат такви пукнатини од митралез. Дека целиот универзум може да се запали. И го зедоа, ги запалиЌа сите нацисти.
  Да, на Хитлер «е му биде тешко, бидеЌ«и таквата мо« е против него.
  Но, Светлана извика:
  - И  убовта на Белиот Бог е со нас!
  Пет потези кон себе. Ги скрши нацистите без никакво сожалува®е. И покажува пеколно истребува®е. Ете коЌ «е се осмели да им застане на патот на таквите девоЌки, тоЌ «е умре.
  Олег во офанзива. Сè поблиску и поблиску момчето доаѓа во канцелариЌата на Хитлер. Како диво си ги крши мечевите. И босите стапала на детето испра«аат пулсари.
  Да, нацистите немаа сре«а, стапиЌа во контакт со такви храбри девоЌки и момче.
  Овде Наташа «е ослободи таква огнена магла од неЌзините црвени брадавици. И толку фашисти се изгорени. Ова е девоЌка, постои вистински терминатор.
  И еве како да лансирате убиец со голи прсти кон неприЌателот. И заеби конкретно.
  После тоа Наташа «е чкрипи:
  - Слава на СССР!
  ЗоЌа исто така е во офанзива. Овде од Ќагода брадавиците «е даде огнен поток. И ги победува своите противници. И дава кривина по кривина. И «е земе црвени брадавици и «е пука во неприЌателот.
  И со голи прсти «е го удри неприЌателот.
  Потоа пее:
  - Слава на нашата ЗемЌа!
  Понатаму во офанзивата на Августин. Исто така на дивата страна. Ги удира своите противници. И фрла црвени брадавици кон неприЌателите, многу запалени дискови. Тие буквално ги палат нацистите во пепел.
  И воинот рика:
  - За голема победа!
  Но, во нападот Светлана. Толку жесток и агресивен. Таа го покрива Фриц со боси стапала. А од брадавиците од Ќагоди, како што «е ослободи, нешто прилично смртоносно.
  И «е ги земе нацистите и «е ги запали, па прашината.
  ДевоЌчето го зеде и рикаше:
  - За силни, руски богови!
  Петмина отидоа и пробиЌа до канцелариЌата на Фирерот. Хитлер е стар. Се поЌави сива коса, а на челото се поЌавиЌа «елави точки. Низок човек. Паднал на колена пред девоЌките и момчето.
  Наташа му Ќа турна голата крвава нога во рацете и извика:
  - Бакни го кучето!
  Хитлер исплашен се бакнува...
  ЗоЌа, исто така, го принуди Фирерот да Ќа бакне неЌзината гола пета. Хитлер беше покори.
  Потоа ги бакна и голите, груби табани на Августин. Таа гушкаше доста.
  Светлана мораше да ги бакнува и неЌзините боси стапала. ДевоЌките на Фирерот потоа го фатиЌа за раце и нозе. И како што влечеа, беа растргнати на четири дела.
  И Хитлер од болен шок токму на 9 август 1956 година зеде и умре.
  Заврши владее®ето на наЌголемиот злосторник на сите времи®а и народи, коЌ го зароби целиот свет.
  Големиот и крвав диктатор беше наследен од Шеленберг, коЌ го замени Химлер. А наЌспособниот од синовите на Хитлер, добиен со вештачко оплодува®е, беше прогласен за формален наследник.
  Но... Започна борбата за власт, Шеленберг беше соборен од МеЌнштаЌн и почнаа крвавите пресметки.
  
  КЛИП ЗА ПЕКОЛОТ ТЕРМИНАТОР
  Во пролетта 1942 година, еден од германските експерти открил дека користи штипка од нерѓосувачки челик на германски фалсификувани документи, додека Русите користат само едноставно железо. И тогаш тоЌ го приЌавил ова на високата команда.
  После тоа, оваа ниЌанса беше земена предвид, а германските агенти почнаа да пропаѓаат многу поретко.
  И како резултат на тоа, Фриц откри планови за офанзива на крилата во близина на Сталинград. И воЌниците беа прегрупирани. Кога започна офанзивата на 19 ноември, Црвената армиЌа се соочи со многу силна одбрана. Згора на тоа, на денот на офанзивата, времето се покажа дека не лета, а тоа Ќа онеспособи авиЌациЌата и го намали ефектот на артилериската подготовка.
  Германците тогаш можеа да издржат, а борбите траеЌа пове«е од еден месец без голем успех за Црвената армиЌа.
  Африка е исто така малку поинаква. Ромел доби пове«е засилува®а од Европа и успеа да изведе прекрасна офанзива против Американецот. Заробени се пове«е од сто и педесет илЌади недоволно обучени и неискусни американски воЌници. А трупите на Ромел ги зазедоа и Алжир и Мароко.
  После тоа, САД побараа примирЌе со Вермахтот. ИскористуваЌ«и го повлекува®ето на Америка од воЌната, Германците дополнително го заЌакнале Ромел и Ќа поразиле БританиЌа во ЛибиЌа и Египет. Во исто време, во текот на зимата, Германците Ќа одбиЌа офанзивата на Црвената армиЌа каЌ Ленинград и нов обид за напад каЌ Сталинград и во насока Ржев-Сичов. Пролетта помина релативно мирно. БидеЌ«и не постигна успех во зима, СССР заштеди сила. А Германците напредуваа во Африка и на Блискиот Исток. Заробена по падот на Египет, Ирак и КуваЌт. Дел од СириЌа беше окупирана од ТурциЌа. КоЌа влезе во воЌна со БританиЌа.
  И летото имаше затишЌе на источниот фронт. Нацистите напредуваа во Судан и напредуваа кон Иран и Блискиот Исток. Само во август трупите на Сталин се обидоа да напредуваат во близина на Сталинград. Но, повторно се заглавиЌа во цврста германска одбрана.
  Пантер, коЌ имаше оклопен, прецизен и брз топ за огнено оружЌе, се покажа како особено добар во одбранбените битки.
  Германците Ќа поминаа целата четириесет и трета година на исток во дефанзива. Во меѓувреме Ќа зазедоа Африка и откако Иран влезе во ИндиЌа, обединуваЌ«и се со єапонците.
  Во зима, Црвената армиЌа речиси и да не напредуваше. Сталин ги испитуваше можностите за мир. И Германците ги свариле англиските колонии. Черчил се разболел и чувствуваЌ«и се несигурен, зел и склучил примирЌе со Германците по загубата на колониите. Ова им ги одврза рацете на нацистите на исток.
  И во маЌ 1944 година започна офанзивата на Вермахтот, во правец на Каспиското Море.
  Во битките учествуваа "Пантери" -2 и "Тигри" -2. Овие машини Ќа покажаа своЌата мо«, но главната работа е млазниот авион коЌ пове«е не беше рамноправен. Особено, ME-262 и XE-162.
  Да, и многу Арапи, Африканци, ИндиЌци беа регрутирани во пешадиЌата. Тие се искачиЌа напред како топовско месо.
  Па, што е во битка, па во битка!
  НеприЌателот, фрлаЌ«и трупови, се проби до Каспиското Море и по копно го негираше Кавказот. И Турците удираа од Ќуг, и четите на Ромел.
  Целосна блокада...
  Вермахтот фрли пове«е од триста дивизии во офанзивата, главно од странци. И тоЌ постигна значителен напредок.
  Иако Црвената армиЌа се бореше хероЌски.
  Особено четирите девоЌки, Наташа, ЗоЌа, Августин и Светлана.
  Тие особено славно фрлаа подароци за смрт на неприЌателот со боси нозе.
  Но, дури и храбрите четири и убави вештерки се покажаа, генерално, немо«ни.
  Кавказот беше целосно заземен во текот на летото. Во текот на есента, Фриц ги зазеде и Саратов и КуЌбишев, напредуваЌ«и од Ќуг. И, исто така, Уралск, ГурЌев и се приближиЌа до Оренбург.
  Во зима престанаа. Настана привремена смиреност. Само во самиот Оренбург имаше битки. И овоЌ град повторно стана легендарен. Во него се се«аваа на ерата на ЕмелиЌан Пугачев.
  Фирерот некое време се обидуваше да преговара за конечен мир со САД и БританиЌа. Потоа Ќа продолжиЌа воЌната со єапониЌа. Иако без успех. СамураЌ на море освои неколку победи.
  Во пролетта 1945 година, на 20 април, започна операциЌата "Крем ", со напад на Москва.
  Борбите се покажаа како многу жестоки. Германците беа вовлечени во крвави битки. Советските трупи се бореа хероЌски. Сепак, по три месеци тврдоглави битки, користеЌ«и млазни авиони, наЌновите тенкови од сериЌата Е, Германците Ќа опколиЌа Москва. Во други правци успеале да ги земат Тамбов, Пенза, УлЌановск за да напредуваат кон Уфа.
  Во август РЌазан падна, а Ќазот со Москва уште пове«е се зголеми.
  Сталин понуди мир под какви било услови. Фирерот го игнорираше ова. Но, Москва издржа до декември, кога, на краЌот, беше преземена.
  Фриц, исто така, ги заробил Горки и Казан до краЌот на годината.
  По зимскиот распуст во маЌ 1946 година, Фриц се преселил на Урал. Битките ве«е беа во полн замав не толку интензивно. Многу генерали предадоа и се предадоа без борба. Да, и самиот Сталин доживеа мозочен удар и не беше толку борбен.
  По зазема®ето на Свердловск, владата на СССР се преселила во Новосибирск.
  Но, воЌската на Вермахт следеше по нивните потпетици.
  Градовите беа заробени во текот на целата година. Откако невреме го зазеде Новосибирск, Сталин се согласи да се предаде во замена за лична безбедност.
  И наскоро склучи мировен договор меѓу єапониЌа и САД. БританиЌа и Америка, на краЌот, ги препознаа сите придобивки на Вермахтот.
  Хитлер, откако зазеде многу територии, создаде своЌа колониЌална империЌа, заедно со єапонците.
  Но, тоЌ не требаше долго да се преплави. На 20 април 1957 година, вештерките одлучиЌа да извршат операциЌа против Фирерот. Во резиденциЌата на ве«е средовечен диктатор нападнаа четири вештерки.
  Воини, во бикини, држат магични мечеви во рацете и фрлаат мол®и и пулсари со боси нозе.
  Наташка трчаше со ветерница, ги пресече нацистите и фрли згрутчена енергиЌа со прстите на босата нога, извикуваЌ«и:
  - Слава на татковината!
  ЗоЌа сече со магични мечеви. Таа им ги откорна стомаците на нацистите и чврчореше:
  - За нови граници!
  И со голи прсти како да се ослободи пулсар.
  Потоа во нападот на Августин. ТоЌ, исто така, води воденица со магични мечеви. Потоа со боси стапала фрла нешто смртоносно.
  Тогаш црвената харпиЌа вели:
  - За Црниот Бог!
  Следна во нападот е Светлана. Сече и со мечеви, а со голи прсти испушта мол®и, пресекуваЌ«и ги нацистите.
  Потоа Наташа во офанзива, ги сече телохранителите на Хитлер и извика:
  - И Ќас сум рекла, «е ги исецкам сите нацисти!
  И со боси нозе како пулсар, и «е фрли.
  А тука е ЗоЌа во нападот. Мечевите како преде®е, и исечете го месото. И со голи прсти «е пушти мол®а.
  Тогаш «е вика:
  - Имам супер девоЌка!
  Понатаму во офанзивата на Августин. Се врти и ... И тоЌ испушти неколку громови од градите. И со боси нозе пулсарот «е фрли и «е вика:
  - єас сум супер воин!
  А неЌзината црвена коса вее како пролетерски транспарент.
  И тука Светлана е во напад.
  НеЌзините мечеви се вртат, а неЌзините боси стапала расфрлаат згрутчува®а на енергиЌа, а мол®ите «е и излетаат од папокот.
  ДевоЌчето «е пее:
  - Ќе го исецкаме змеЌот и «е го убиеме Фирерот!
  Наташа, исто така, замавнува со мечевите во офанзивата и ги сече нацистите. А неЌзините боси стапала фрлаат смртоносни проектили.
  И ковчегот вози во нацистичката стража.
  И девоЌката си пее:
  - єас сум борец за уништува®е,
  И одличниот терминатор...
  Го разложи атомот одеднаш,
  И главата до Ўид!
  ЗоЌа во офанзива, го зеде и го фрли со голи прсти, нешто што го дува покривот.
  И како да се пее:
  - Слава на вселенските растоЌаниЌа!
  И повторно, неЌзините мечеви ги искинаа неприЌателите на мали парчи®а и парчи®а искинато месо.
  И тука во движе®ето на Августин. Како ги гази нацистите. И парчи®а крваво месо летаат на сите страни.
  И девоЌката со голо стапало «е му попушти на пулсарот и «е лае:
  - єас сум голема убавица! КоЌа сите Ќа сакаат!
  И еве Светлана е на потег. Ќе ослободи и мол®а од папокот. И со боса нога пулсарот «е падне врз нацистите. А неЌзините мечеви, добро, само ¤елати.
  Тогаш девоЌката цврчи:
  - Слава на татковината!
  Наташа е во диво лудило. Го напаѓа Фриц. Ги распарчува и фрла огнени меурчи®а со голи потпетици.
  И си пее:
  - Слава на нашата ку«а!
  И испушти тромб енергиЌа од неЌзиниот папок.
  ЗоЌа води ветерница со мечеви. Сече еден куп фашисти. И тогаш, како со голи прсти, «е фрли на неприЌателот. И распрснете ги противниците на сите страни.
  Потоа пее:
  - Слава на руските цареви!
  Еве го Августин во тежок напад. Ги намалува противниците. И сега болата нога «е и фрли мол®а... И пулсар «е ѝ излета од голиот папок. И се расфрла во правец на телохранителите на Хитлер.
  Тогаш црвенокосата девоЌка пееше:
  - Не чекаЌ милост од мене!
  Во офанзива е и Светлана... Сечка®е на противниците, дробе®е. Фрла громови од папокот. И со голи прсти, како да блескаат, течат цели каскади енергиЌа.
  И пее за себе:
  - Многу сум благодарен
  Поладен сум од маЌмун!
  И Наташа е во офанзива ... Како сече со мечеви. И со боси нозе «е лансира убиецот. И еве мол®а лет од папокот.
  Тогаш девоЌката ржи:
  - За слава на Татковината!
  Следува ЗоЌа. Ги уништува и неприЌателите. Мол®а од зад устата исфрла. Исфрла згрутчува®а на енергиЌа со папокот. И тоЌ рика во себе:
  - єас сум шампион во фрла®е!
  И боси како преде®е.
  Понатаму Августин во офанзива. ТоЌ ги сече нацистите со мечеви и ги сече на мала зелена салата. И со боси нозе, како пулсар, «е фрли. И дури два громови од папокот ... И десетина фашисти се пржат на лице место!
  Воинот «е пее:
  - Во името на маЌката маЌка!
  И повторно, боси нозе како пулсар коЌ чека!
  А потоа во офанзивата Светлана. Ова е вид на девоЌка коЌа не може да биде поладна. Оваа воинка «е го земе и «е фрли мол®а со боси нозе. И меурчи®а на уништува®е «е излетаат од папокот. И вака «е вика воинот:
  - Мене ми текна дека клукаЌдрвецот има длето!
  Наташа е на потег. Скрола и отсечени десетина фашисти. А девоЌката сè уште со голи прсти го пуштила производот за уништува®е. Од папокот каскада мол®а, и пееше:
  - Вечен моЌ, наЌголемиот крал на светот!
  И пулсар летна од голата пета на девоЌката.
  ЗоЌа продолжи да се движи. Таа го зеде со своите мечеви и сече. НеприЌателите здробени, намигнаа сафирни очи. А од папокот столб на енергиЌа. И боси пулсари на уништува®е.
  И како да се пее:
  - Ќе бидам шампион!
  А потоа во движе®ето на Августин ... НеЌзините мечеви, како сечилата на водениците. Без двоуме®е се сече. И од папокот летаат стрели остри од магичен оган. А босите нозе на девоЌката даваат такви дарови на уништува®е.
  И самата црвенокоса рика:
  - Големо првенство!
  Светлана исто така не е подарок. Го зела и со боси стапала ги фрлила фрагментите од скршено стакло. И дваесетина фашисти легнаа мртви. И како од папокот «е даде цела линиЌа. И «е ги коси, без проблеми, сите нацисти.
  И со намигнува®е забележува:
  - єас сум голем сон!
  Наташа «е Ќа врти троЌната ветерница со магични мечеви. Ќе зема и «е фрла подароци со голи прсти. А со гола пета огнениот «е даде неколку меурчи®а ...
  А од папокот цела каскада мол®а.
  Потоа пее:
  - Ласерски меч,
  Сака да ги пресече неприЌателите!
  ЗоЌа е во офанзива. А неЌзините мечеви се вистински диЌамантски дупчалки. И здроби го Фриц, како школка од сто фунти. Но, кога девоЌките ги зедоа босите стапала и фрлиЌа нешто крваво.
  И тогаш зеде и се скрши.
  ЗоЌа извика:
  Ние сме новите шампиони!
  И тука е Августин во движе®е. Како ги сече неприЌателите. И замавот на неЌзините мечеви ги сече сите.
  И со боси нозе излетуваат секакви подароци на смртта.
  А Августин пееше:
  - МоЌа света мол®а!
  И оган излегува од неЌзината уста!
  И еве Светлана е на потег. Исто како од папокот испушти подарок од убиствена мо«.
  Тогаш девоЌката пееше:
  - єас сум апсолутен шампион!
  И таа ги зеде босите нозе и испрати пулсар. И огнот на пеколот излетал од неЌзиното грло. И сега голата пета им подлегна на меурчи®ата.
  А од папокот лета смртоносна и убиствена мол®а.
  Наташа користела и мечеви. Исечени многу фашисти. И како со гром «е се ослободи од папокот. И искршете ги телохранителите на Фирерот на мали парчи®а.
  После тоа «е пее:
  - За Татковината и Слободата до краЌ!
  И со голи прсти «е се ослободи нешто сосема смртоносно.
  ЗоЌа, напаѓаЌ«и ги неприЌателите и разголуваЌ«и ги забите, рикаше:
  - Дива екипа! Скршете го неприЌателот!
  А и со боси «е го исфрли. И од папокот одеа такви смртоносни редици.
  ДевоЌката извика:
  - Голем срам!
  И тогаш Августин се пресели. Таа, исто така, блесна смарагд очи. И исфрли еден куп громови од папокот. И со голи прсти таа лансираше на неприЌателот.
  И таа се удри со мечеви, викаЌ«и:
  - єас сум над сите светски шампиони!
  А потоа во нападот Светлана. Така сите млатеат и сечат. И таа е толку кул и лута девоЌка. Исто така од папокот буквално пукна митралез. И соборува многу фашисти. И боси нозе исфрлаат такви снопови енергиЌа во потоци.
  Воинот пееше:
  - Целта е блиску!
  И собира®е сили за фрла®е!
  Да, конечно, четворицата упаднаа во канцелариЌата на Хитлер. Ги уби сите негови чувари. И фашистот броЌ еден беше извлечен од под креветот.
  Хитлер жуборел:
  - Ќе Ќа дадам Полска!
  Наташа саркастично праша:
  - Или можеби Кавказ?
  Фирерот рикаше:
  - Да, барем дваЌца Кавказ, само не убиваЌ!
  ДевоЌките одговориЌа едногласно:
  - Бакни ни ги нозете!
  Хитлер, стенкаЌ«и, штотуку наполни шеесет и осум години, ползеше на колена и бакнуваше боси, тркалезни потпетици на девоЌки. Тие се насмевнаа и се смееЌа.
  Фирерот трипати го бакнуваше секоЌ правлив и крвав ѓон на девоЌката.
  После тоа, Наташа го зеде Хитлер со голи прсти за десната рака, ЗоЌа за левата, исто така со боса нога. Августина и Светлана го фатиЌа Фирерот со голи прсти за глуждовите.
  После тоа, девоЌките «е го повлечат наЌголемиот криминалец на сите времи®а и народи на сите страни, и «е го земат, «е го растргнат на парчи®а.
  И рацете и нозете на Хитлер биле откинати, а од шокот од болка владетелот на змеЌот починал на лице место.
  Таа одмазда го наЌде убиецот и наЌголемиот ¤елат во историЌата на светот.
  Овде баЌката завршува, иако на оваа планета таа стана кошмарна реалност, а коЌ слушаше беше готов!
  
  
  ВЕШТЕРКИ ПРОТИВ ХИТЛЕР
  Во четириесет и првата година, Хитлер, по зазема®ето на островот Крит, се предомислил да оди во СССР. Фактот дека Сталин не Ќа нападнал ГерманиЌа за време на нападот на єугославиЌа, го убедил Фирерот дека не се планира да налета на него од исток.
  ПокраЌ тоа, претскажува®ата сугерираа дека нема да има лесна победа на исток, и подобро е да не се оди таму.
  Фриц Ќа заЌакна групациЌата на Ромел и можеше да Ќа убеди ТурциЌа да ги пушти трупите на Блискиот Исток. Британците беа целосно поразени во Египет и протерани од Ирак и Блискиот Исток. Наскоро, Франко се согласи да го заземе Гибралтар.
  После тоа, Германците ве«е лесно можеа да префрлат воЌници во Африка, а понатаму на Блискиот Исток.
  Пал ИндиЌа. И после тоа, без непотребни проблеми, за само шест месеци беше заземен Црниот континент. А кулминациЌата беше офанзивата против БританиЌа и слетува®ето на воЌниците во матичната земЌа во ноември 1942 година.
  За две недели АнглиЌа падна. И Фриц конечно се зацврсти на источната хемисфера.
  Но, воЌната со САД сè уште траеше. И се одолговлекуваше поради оддалеченоста на океанот и тешкотиите во трансферот на воЌниците.
  ПотпираЌ«и се на ресурсите на Африка, значителен дел од АзиЌа и АвстралиЌа, Германците градат голема морнарица. Заедно со єапониЌа водат и подморска воЌна.
  Четириесет и третата и четириесет и четвртата година поминаа во битки на море. Исланд и Гренланд беа заробени. И во четириесет и петтиот, ве«е имаЌ«и тенкови од сериЌата "Е", Германците слетаа во Канада и ги концентрираа своите сили во Аргентина.
  Такви им беа плановите. Иако долготраЌната комуникациЌа го отежнуваше нападот на САД.
  Но, до септември, поголемиот дел од Канада беше преплавен.
  И германските и Ќапонските трупи влегоа во северните региони на САД.
  Но, тогаш Фриц го сретнале четири девоЌки.
  Моника, ЛеЌа, Гертруда и Ан¤елина.
  Во битката влегоа четири убавици. Моника, Леа, Гертруда се русокоси, а Ан¤елина е црвена.
  И нека девоЌките Ќа уништат огромната воЌска на Третиот РаЌх.
  Тие пукаат со митралези.
  Тука Моника фрла граната со гола нога и пее:
  - Слава на моЌата сила! Сите се искосени!
  ЛеЌа го дава редот. ТоЌ, исто така, ги коси неприЌателите во рафал, и чкрипи на врвот на белите дробови:
  - МоЌата армиЌа е силна!
  И со гола нога фрла подарок за смрт.
  Огнената или црвенокосата Ан¤елина со голи прсти и чкрипи го лансира подарокот на смртта:
  - МоЌа победа!
  И, исто така, дава пресврт!
  Понатаму, Гертруда ве«е го зачукува дарот на смртта со голо стапало и како заглушувачки завива:
  - єас сум шампион!
  И повторно «е започне убиствена линиЌа.
  Моника повторно пука во фашистичката орда и пее:
  - Слава на моЌот свет!
  И со голи прсти фрла убиствен подарок на смртта, ги разбива противниците.
  Го води огнот и ЛеЌа. Таа е многу паметна девоЌка. И боси нозе кон неприЌателот како фрла®е гранати.
  И девоЌката рика:
  - єас сум американски хипер воин!
  Потоа Ан¤елина шутира. Тоа го прави многу уредно. И смртоносен подарок лета од неЌзините голи прсти.
  И убавата девоЌка рика:
  - Ќе бидам апсолутен шампион на светот!
  И како воинката «е го покаже своЌот долг Ќазик!
  И тогаш Гертруда се обиде. И, исто така, како «е даде редот. И тогаш, со голи прсти, «е фрли подарок за смрт.
  И расфрлаЌте ги сите противници во парчи®а месо.
  Така, четирите девоЌки активно работат. Притисок, неприЌателската воЌска очигледно е при краЌ.
  Иако не, се поЌавуваат застрашувачки тенкови, сериЌата Е. Па, девоЌките ги чекаат.
  Моника фрла граната со боса нога и чкрипи:
  - Ќе се бориме во вселената!
  И од неЌзината гола пета, дарот на смртта се одби од гасеницата Е-50. Ова возило било оштетено и запрено.
  Воинот вика:
  - Супер!
  Следна ЛеЌа во битка. Исто така со боса нога, додека фрла подарок за смрт. Го разбива неприЌателот. И резервоарот се стегна.
  И воинот рика:
  - єас сум девоЌка во бикини!
  Следна е Ан¤елина. Со гола нога фрла и граната на Е-75, а на германскиот вампир му е тешко.
  И воинот вреска:
  - єас сум тоЌ што «е покаже супер класа!
  И Гертруда се бори. Исто така, воин коЌ не знае сожалува®е и сомнеж.
  Убавицата го зеде и чкрипи:
  - Голема регата!
  И смртоносна граната полета од боса нога.
  Моника повторно пука и чкрипи:
  - Аеробатика, и екипажот!
  Ќе земе и неЌзиниот гол екстремитет и «е фрли потокот на смртта. И уништи ги сите неприЌатели.
  По што воинот вЌакнет:
  - єас сум супер девоЌка!
  А ЛеЌа е вистински хероЌ во битката. И удира®е на неприЌателите. И со гола нога «е фрли граната, и «е земе маса неприЌатели и «е ги распарчи. И откако извика:
  - єас сум таа девоЌка што Супермен!
  И во битка, Ан¤елина, исто така, фрлаЌ«и подарок за смртта со гола нога. НеприЌателот «е биде растргнат и испеан:
  - По ѓаволите, Ќас сум демон!
  И експлозиЌа на неприЌателот во рафал.
  И еве Ќа Гертруда во топката. Се застрелува без никаква церемониЌа или предрасуди. И «е го земе, со голи прсти, «е лансира подарок на уништува®е и «е ги распарчи неприЌателите. Дали е ова многу борбено?
  Четирите девоЌки се бореа како витези или ангели. Но, сè има граница. И така, воините се повлекоа ...
  Есента и зимата во четириесет и петтата година поминаа во тврдоглави битки. Силите беа нееднакви. Германците имаат тенкови од сериЌата Е премногу посилни од Шерманите, па дури и малите Першинг. И млазната авиЌациЌа воопшто нема рамен. И почнаа да се поЌавуваат дури и авиони со дискови, целосно неранливи за секое мало оружЌе.
  Така, САД постепено се заробени од секакви странски поделби на Третиот РаЌх.
  Поголемиот дел од Америка е заробен во текот на есента и зимата. Плус, востаниЌата на Ќугот на САД, и предавството на генералите со германски корени. Како и несомнената супериорност на новите митралези, па дури и подземните тенкови на Вермахтот.
  И во пролетта април 1946 година, откако ордата на Третиот РаЌх ги опколи и ги зазеде Вашингтон и ЊуЌорк, Соединетите Држави капитулираа.
  Така се сврте уште една страница од воЌната.
  Но, во 1947 година, во маЌ започна друга битка, овоЌ пат со єапониЌа.
  И кампа®ата против СССР повторно беше одложена.
  И сега четири девоЌки од САД не се откажаа и повторно се борат со неприЌателот.
  Лето четириесет и седум и топлина, воини во бикини. И самите се борат.
  Моника фрла граната со боса нога и чкрипи:
  - єас сум терминатор!
  И дава пресврт.
  ЛеЌа исто така шутира, и тоа многу добро. И повторно, босите стапала и фрлаат нешто. И истребуваат.
  И девоЌката вреска:
  - Борбена аеробатика!
  Понатаму, Ан¤елина пука. Ги скрши противниците. Ги избрка во толпа. И неЌзините голи прсти повторно фрлаат нешто брутално убиствено.
  Воинот вика:
  - єас сум челична кан¤а!
  И Гертруда пука во себе и ги коси неприЌателите. После тоа, со гола нога «е фрли подарок на смртта и «е промрмори:
  - Воена тема, и математика!
  И пак, како «е ги земе сите и «е коси до лудило!
  Да, четворицата се борат. Но, силите не се еднакви. Новите тенкови од сериЌата E-50 U, со погуст распоред, помалку од два метри височина и 170 страничен оклоп, чело од 250 mm и тежина од шеесет и пет тони со мотор од 1800 ко®ски сили.
  Не одолеваЌ на таков єапонец. Како и против МЕ-462, коЌ без никаква церемониЌа ги уништува сите неприЌателски авиони како колобоки.
  И против, исто така, летечки дискови. И кршат се.
  Накратко, за шест месеци єапониЌа беше целосно поразена и сите неЌзини колонии беа заробени.
  И што се случи. Фирерот наскоро ги освоил сите земЌи во светот освен СССР.
  Досега сè беше пове«е или помалку мирно. Но, тогаш Сталин умре, а Никита Хрушчов Ќа презеде власта. И повторно комплицирани односи со Третиот РаЌх.
  Да не зборуваме дека СССР развиваше нуклеарно оружЌе. А исто така се одржа и дваесеттиот конгрес на коЌ се осуди претходната политика.
  И на 22 Ќуни 1956 година, Третиот РаЌх, по наредба на ве«е средовечен, но многу агресивен Хитлер, започна инвазиЌа. Неговата орда сметаше на брза победа, но го чекаше неочекувано изненадува®е!
  Не само четири американски девоЌки, туку и четири руски убавици и вештерки влегоа во битка со ордите на Вермахтот. И цела група девоЌки во различни гранки на армиЌата, а исто така и сите вештерки!
  
  СИТ НА НАПОЛЕОН АЛЕКСАНДАР I
  Наполеон не заминал во РусиЌа и генерално се оженил со помладата сестра на Александар Први. Ова доведе до некои промени во историЌата.
  Прво, царска РусиЌа се бореше против АвстриЌа и Ќа зазеде ГалициЌа. Второ, ФранциЌа Ќа организираше ИталиЌа и го стави таму синот на Наполеон и руската принцеза.
  И тогаш РусиЌа и ФранциЌа Ќа освоиЌа и Ќа поделиЌа ТурциЌа.
  Понатаму, со заеднички напори, БританиЌа беше освоена. Шпанските колонии конечно станаа француски, како и голем дел од Африка. И тогаш ИндиЌа и Иран беа окупирани!
  По смртта на Александар Први и абдицира®ето на Константин, се случи државен удар, а четиринаесетгодишниот римски цезар Наполеон II беше издигнат на рускиот трон. И по смртта на Наполеон во 1836 година, Наполеон II станал владетел на ФранциЌа и цела Европа и многу колонии.
  Се поЌави единствена супер-империЌа коЌа продолжи да се шири. Наполеон II подоцна ги освоил Кина и Индокина и цела Африка. И АвстралиЌа и Канада. И тоЌ почина во 1879 година на речиси шеесет и осум години.
  Тогаш тронот го наследил Наполеон III. Сакаше и да се бори. Но во целиот свет од ФранциЌа остана неосвоена само териториЌата на САД!
  И Наполеон Трети во 1890 година Ќа започна воЌната со Америка. Последната земЌа што не била француска сопственост.
  И огромна армиЌа од пет милиони воЌници од целиот свет влезе на териториЌата на САД.
  Силите би биле нееднакви. Но, Американците се бореа против Наполеон III многу хероЌски.
  Особено четирите девоЌки: Моника, ЛеЌа, Гертруда, Ана! И се бореа како кобри и хероини.
  Моника хакирала со мечеви и со голи метални прсти остри дискови. И ги удираше противниците.
  И воинот пееше:
  - Слава на Америка!
  ЛеЌа, исто така, се пресече со туѓа воЌска со мечови и агресивно засвирваше:
  - Слава на наЌдобрата земЌа во светот!
  И, исто така, со боси нозе лансираше убиствен.
  Гертруда се борела со огромна воЌска, а исто така и со боси нозе, фрлала многу остри игли и ги удирала неприЌателите.
  Во исто време, девоЌката чкрипи:
  - єас сум борец од таква класа, што е супер!
  Се тепаше и Ана, коЌа со боси стапала фрлаше убиствени подароци.
  И врескаше:
  - Достигнува®ата нè имаат големи!
  Но, без разлика како се бореа, па дури и многу хероЌски, оваа четворка, но супериорните сили на Французите сепак ги поразиЌа.
  ДевоЌките биле заробени. Таму ги соблекле и брутално ги мачеле. Ги искривуваа рацете на решетката, ги тепаа со камшик и вжештена жица. Голите стапала беа изгорени со оган, загреаното железо беше нанесено на голи потпетици. Но, девоЌките никогаш не Ќа препознаа новата доминациЌа на Наполеон III.
  По што биле испратени на работа, речиси голи во каменоломите. И Америка стана нова француска провинциЌа.
  Кога Наполеон III починал во 1903 година на шеесет и осум години, Наполеон IV станал император. Неговото доаѓа®е означи ново владее®е. ЗаЌакнува®е на улогата на парламентот и намалува®е на влиЌанието на благородништвото. Постепено светската империЌа стана подемократска.
  И во 1917 година, првиот човек полета во вселената. Така се отвори ерата на астронаутиката.
  Во 1922 година, луѓето полетаа на Месечината. И 1933 година до Марс. И до 1950 година ги посетиЌа сите планети на Сончевиот систем. Но, во 2000 година започна првиот лет до Ўвездите, цела вселенска експедициЌа. Еве ваква вештачка интелигенциЌа само поради еден брак на Наполеон Бонапарта со руска принцеза.
  Како судбината на целото човештво зависи од наЌмала шанса.
  
  ПАЃА ПРОТИВ КИНА
  АНОТАЦИєА
  Олег Рибаченко и Маргарита Коршунова се преселиле во Сибир во седумнаесеттиот век, каде што влегле во воЌна со кинеската империЌа под контрола на династиЌата Манчу. Бесмртните убиЌци го менуваат текот на историЌата, не само во Кина.
  ВоЌната беснее како ураган
  Момче се бори со голема воЌска ...
  єа пресековме бесната магла
  Иако понекогаш е дури и премногу тешко!
  
  НеприЌателот е многу луд силен,
  Доаѓа континуирана лавина ...
  Под шумоле®ето на светло-црвените банери,
  Но, «е добиеме, верувам, битка во маЌ!
  
  НемоЌте да мислите дека можеме да бидеме освоени
  Ние сме големи воини од Бога...
  И нема да се прекине, Ќа знам нишката на животот,
  Иако понекогаш може да биде многу строго!
  
  ЗнаЌте Ќа големината на РусиЌа во тоа
  Дека татковината е поскапоцена од се...
  И «е има многу силна руска ку«а,
  И мрдаЌ го фашистичкиот гнас во лице!
  
  Не веруваЌте, не кршете Ќа ордата на РусиЌа,
  КоЌа не клекнува ...
  Борете се без воздржува®е, не плашете се,
  Во име на новите генерации на Род!
  
  За ку«ата на РусиЌа, за неЌзините стогови сено,
  Ќе се бориме многу жестоко...
  Остварен сон без краЌ
  Вие не сте воин со душа на бифон!
  
  Тука се заколнуваш на татковината,
  Станете воин на големиот Сварог...
  Не, не гради сре«а на крв,
  Кога нема Бог во срцето на Исус!
  
  Можеме да постигнеме нови начини,
  Големината на земЌата што цвета ...
  И убиЌте го чудовиштето со очила,
  Така што планетата «е стане, наскоро раЌ!
  . ПОГЛАВєЕ 1
  Момче и девоЌка, како и четири девоЌки вештерки, завршиЌа во Ќужен Сибир и го одбиЌа налетот на Кинезите. Тоа беше малку позната воЌна, кога Манчуите беа на власт во Кина, кои активно се шират во различни региони на АзиЌа.
  И така ги нападнаа Русите во регионот на Тибет. А вистинската приказна, успеале да одземат дел од териториЌата. Згора на тоа, РусиЌа во тоЌ момент беше ослабена од селанката и козачката воЌна на Стенка Разин. Да, и воЌниците «е треба да се префрлат на многу долги растоЌаниЌа.
  Но, бесмртното момче и девоЌче и четири девоЌчи®а-терминатори доЌдоа на помош на руската тврдина.
  Огромна кинеска воЌска упадна во новоизградената руска тврдина. А силите беа очигледно нееднакви.
  Има само илЌада Руси, а двесте илЌади Кинези. И се чинеше дека воопшто немаше шанси.
  Но, шесте класни воини се супер подготвени за борба.
  Олег Рибаченко на Ўидот. Бесмртно момче, на возраст од околу дванаесет години, фрла игли со голи прсти. И ги удира Кинезите кои напредуваат. Десетина одеднаш.
  Фрла игли и Маргарита со голи прсти. ДевоЌчето ги уништува противниците и чкрипи:
  - МоЌата голема сила!
  И храбро се бори.
  Наташа и со голи прсти фрла мо«ен бумеранг. Како да ги скршите противниците и да крцкате:
  - Во име на големата слава!
  Потоа ЗоЌа ги сече Кинезите со мечеви, а во исто време со боси стапала фрла игли со отров. И си пее:
  - Во пространоста на РусиЌа,
  Можеме да ги спасиме сите!
  И повторно мечевите паѓаат врз противниците. И ако се исецкаат, тогаш без никакво сожалува®е.
  Но, кога Аурора почна да уништува и да фрла бумеранг со голи прсти, тогаш ова е целосно уништува®е. И убиените Кинези паѓаат под ударите на црвениот ѓавол.
  И девоЌката рика:
  - Се «е здробам и искинам!
  И како «е земе и «е пресече со двата меча!
  И од неЌзината гола пета лета остар и прободен диск. Ова е генерално девоЌка на тотална смрт.
  И тука е Светлана во решавачката битка. Како да ги мачиме Кинезите, и да ги исечеме на мали парчи®а со сабЌи.
  ДевоЌчето Ќа прелистуваше пеперутката, а седум воини на Небесната империЌа беа хакирани до смрт.
  И тогаш остри, отровни игли летаат од голи прсти. И зачуди ги Кинезите.
  Олег Рибаченко се бори со жолти воини. Мечевите му треперат како пропелер.
  Момчето со задоволство пее:
  - Ќе бидам наЌсилниот светски шампион,
  Ќе ги победиме Америка, Кина!
  И повторно момчето фрла остри игри со голите прсти на детските нозе. И дваесетина убиени Кинези паѓаат одеднаш.
  Еве таква битка. Во реалната историЌа, царска РусиЌа од времето пред Петрин изгубила дел од своЌата териториЌа. Но, овде руските витези се борат и нема да попуштат.
  Олег Рибаченко се бори и пее:
  - Но, ние сме витези полни со руски дух,
  Џелатите никогаш нема да го слушнат нашето задушено стенка®е!
  И пак момчето фрла многу остри, и со силен отров, сварен од вештерки, многу тенки игли!
  До него е девоЌката Маргарита. И, исто така, неЌзините нозе фрлаат такви смртоносни игли. И рацете ги пресечеа напаѓачите Кинези. Воинот ги уништува противниците и пее:
  - єас сум толку кул, како демон од сите земЌи ...
  Дима, Дима, Билан! Дима, Дима Билан!
  Владетел на сите земЌи!
  И Наташа ги сече Кинезите и пее:
  - Во вечерните зори нема да дозволиме сатаната да победи!
  И смртоносните игли летаат од неЌзините боси нозе.
  Следно, ЗоЌа ги уништува неприЌателите. И од оваа девоЌка изгледаат вибрации на колосална енергиЌа.
  А од босите нозе на убавицата летаат бумеранги и остри игли.
  Воините квичат:
  - єас сум голем бос сон и убавица!
  И повторно, «е фрли нешто краЌно смртоносно на своите противници.
  Но, кога Аурора води воденица и ги пресекува Кинезите, тогаш ова е акмето на уништува®ето.
  И тогаш црвенокосата «е фрла пирсинг игли со голи прсти. И мртвите жолти воини паѓаат.
  Но, кога Светлана лупанет. И притоа од голите нозе ѝ летаат цел куп игли кои пробиваат и убиваат сè.
  И воините квичат:
  - Па, така, така - земи фашист во денар!
  И неЌзините боси нозе повторно «е бидат фрлени смртоносни на Кинезите.
  Наташа, сечкаЌ«и ги жолтите воини со мечеви, забележа:
  - Со нацистите беше полесно и потешко!
  Светлана, откако Ќа помина воденицата, забележа:
  - И каЌ нас девоЌките е секогаш лесно!
  Аурора, го репродуцираше приемот на навивачот и рипна:
  - Воопшто нема да се досадуваш со мене!
  И смртоносен убод лета од неЌзините боси нозе.
  А ЗоЌа «е го земе и «е чкрипи:
  - Ние не сме бубашваби, ние сме девоЌки - од голема слава!
  И повторно нешто «е и излета од боси нозе, и «е го погоди неприЌателот.
  ДевоЌките Ќа прифатиЌа работата при срце.
  Оваа тврдина е речиси единственото руско упориште во областа. Има уште неколку градови во изградба. Добро е што Кинезите не Ќа пикаа главата над Амурот. Но, РусиЌа во реалната историЌа изгуби дел од своЌата териториЌа. Многу агресивна династиЌа на власт во Кина. Сепак, девоЌките се она што е способно да ги фрли полковите на Луцифер во бегство.
  Олег Рибаченко ги пресекува Кинезите. И додека момчето пее:
  - НаЌвисоката класа «е биде ...
  И тогаш лета бумеранг фрлен од голата нога на момчето и вика:
  - Свинот «е ги пресече сите!
  Маргарита исто така фрли на неприЌателот што е убиство. Таа го здроби на парчи®а и чкрипи:
  - єас сум бос сон и голема убавица!
  И неЌзината нога «е фрла диви дискови.
  Следна во битката е Наташа. И, исто така, го фрла на неприЌателот она што ги дели противниците.
  И тоа го прави многу паметно.
  А неЌзините боси стапала фрлаат редовни, смртоносни игли.
  Следно, ЗоЌа во битка. И фрла кон неприЌателот секакви кукасти крстови и бумеранги.
  И го коси неприЌателот.
  Потоа, како што поминува:
  - Слава на добриот крал!
  Но, во битка и Аурора. Ги уништува и неприЌателите од Кина. И ако фрли, «е фрли со смртоносна сила.
  И додека пее:
  - Да, во името на руската земЌа!
  И, исто така, смртоносните обвинениЌа летаат од неЌзините боси нозе.
  Светлана, исто така, не го изневерува неприЌателот. И од неЌзините боси нозе лета нешто што носи очигледна смрт.
  И воинот пее:
  - Никогаш нема да се откажеме! НеволЌата нема да доЌде во РусиЌа!
  И пак Кинезите «е бидат повредени. И «е го земе без церемониЌа и «е го исецка.
  Шест воини и воини силно погодиЌа. И го сече неприЌателот и фрла боси нозе.
  Олег Рибаченко, отсекуваЌ«и ги Кинезите, пееше:
  - Ґвезде борец, ¤абе ти дува рогот -
  Вашата земЌа е далеку во сомнителна слава...
  Пламенот на битката трепери меѓу редови -
  Во еднострана игра без правила!
  И уште еден бумеранг лета со босите стапала на момчето, коЌ го пресече гркланот на десетина Кинези.
  Момчето, како што гледаме, е борец.
  И Маргарита е исто така во битка. И така неЌзините боси нозе работат. Таа ги истребува неприЌателите без никакво сомнева®е исклучително кул.
  А неЌзините мечеви се како ¤елати.
  Воинот чкрипи:
  - Нека биде слава!
  И Наташа пука со боси нозе, и го фрла смртоносниот. И во исто време активно сече со мечеви.
  Звучи во исто време:
  - МоЌата придружба е екипа во државна сопственост!
  Следна во борбата е ЗоЌа. Исто така ѓавол од наЌвисоко ниво на уништува®е. Како да држите пеперутка со мечеви. А потоа «е земе и «е фрли ударни елементи со боси нозе.
  По што поминува:
  - ВоЌската се радува - напредува!
  И паѓа цела линиЌа на закосени Кинези.
  ДевоЌчето си пее:
  - ЗоЌа сака да убива! Ах, таа ЗоЌа!
  И тука е Аурора во брза офанзива. Или поточно агресивна одбрана. И со помош на боси нозе ги нокаутира неприЌателите.
  И во исто време чкрипи. А кога сабЌите «е и поминат како сечила на култиватор, тогаш триесетина Кинези «е се распарчат!
  И Аурора квичи:
  - Хармонични акорди, знамето на РусиЌа е многу гордо!
  И сега неЌзината гола потпетица «е му прилега на кинескиот генерал во брадата. Ќе земе и «е падне.
  ЗоЌа е агресивна во борба. ТоЌ ги сече своите неприЌатели и вреска:
  - Ќе се сомневаме и «е ги убиеме сите!
  И од боси нозе летаат такви ками.
  Светлана, исто така, не изневерува никого. И ги уништува неприЌателите, како режа да сече трева. Кинезите пропаѓаат.
  ДевоЌчето вреска:
  - Луда игла! Излезете од дворот!
  Олег Рибаченко со мечеви пресекува еден куп жолти воини. А потоа со боси нозе «е фрли Ўвездичка и «е вика:
  - МоЌата армиЌа е наЌсилна!
  Момчето терминатор, како што можете да видите, е на самиот врв на уништува®е на неприЌателите. И тоа го прави со голема страст.
  И од неговите голи прсти излетува уште еден подарок на смртта. И како ги полни Кинезите што се качуваат по Ўидот.
  Жолтите воини се фанатици. Ве«е натрупаа цели купови трупови. И тие продолжуваат да се качуваат и да се качуваат и да се качуваат!
  Но, момчето и девоЌчето се само олицетворение на смртоносната мо«. И кога «е сечат, прска®ата на крвта летаат на сите страни и многу далеку.
  Олег Рибаченко пееше:
  - ХероЌството е подвиг прославен,
  Ние сме освоЌувачи на планетите!
  Маргарита, оваа немирна девоЌка пееше:
  Нема да застанеме ниту за момент.
  Се слуша нечиЌ придушен крик!
  И, исто така, од босите стапала на девоЌката летаат деструктивни и убиствени игли. УдираЌ«и ги Кинезите како снопови пченица. Да, девоЌката Маргарита е вистински терминатор.
  Наташа, отсекуваЌ«и ги Кинезите, пееше:
  - И девоЌката помисли, дробеЌ«и жолта,
  Дека животот е добар, и тоЌ живот е добар!
  Потоа повторно летаат игли од неЌзините боси нозе.
  ЗоЌа помина покраЌ ветерницата со сабЌите и чкрипи:
  - Ќе ги убиЌам сите неприЌатели, а веруваЌте, не се шегувам!
  И нозете на воинот лансираа неколку Ўвезди.
  И убавицата пееше:
  - Воен чин - удрив никел!
  Аурора, сечеЌ«и без непотребни емоции, издаде:
  - Нè очекува голем успех! ВеруваЌ ми, не е подобро!
  И, исто така, како боси нозе, она што убива «е започне.
  Тогаш «е чкрипи:
  - єас сум крвава кобра!
  Светлана не им дава милост на Кинезите. И истребува како да е мравка. И во исто време пее:
  - За ѓубре нема да има,
  тргнете ги нозете наскоро!
  И сега, од неЌзините голи прсти, повторно летаат убиствени подароци. Ова е наЌкул дама!
  И, исто така, рика:
  - Ќе има наша победа, во света воЌна!
  Олег Рибаченко станува се поактивен. И сече со двете раце, па и зеде луле во уста и ги плука Кинезите со игли. Ги уништува противниците и си чкрипи:
  - Ова е нашата победа -
  Целосно свртете и одете!
  И повторно, момчето-терминатор сече како лудо. И во исто време фрлаЌте го она што убива без сожалува®е.
  Во борба е и Маргарита. ОчаЌна девоЌка. И ако пушти бумеранг со боса нога, тогаш ова е ни помалку ни пове«е туку десетина исечени Кинези.
  Тогаш девоЌката «е пее:
  - О, имам голем хеликоптер,
  Па, моето срце пее од сре«а!
  И смртоносна Ўвезда лета од голата пета на девоЌката. Да, ова е убавината на наЌвисоките аеробатици. И смртта сее десно и лево.
  И Наташа ги истребува Кинезите на секоЌ начин.
  И додека пее:
  - Чукни, чкрипи, чкрипи...
  Оливер го пронаЌде Твист!
  И смртоносен подарок лета од неЌзиното боса нога.
  Така ЗоЌа се повлече ... Таа го зеде и го плукна неприЌателот од цевката. Потоа Ќа исецкала воденицата со мечеви. Тогаш неЌзините боси нозе зедоа и лансираа пеколен подарок на смртта.
  И Кинезите паднаа. Како да ги излижал пламен фрлач.
  И тука во битка и Аурора. Исто така брза девоЌка. И црвена смрт, и пеколен запален зрак. И «е го земе, «е го пресече.
  Не, ништо нема да го спречи.
  Дури и тенкот Маус.
  Еве Ќа Аурора и ги закова Кинезите. Што е исклучително кул и со луди симболи и меч.
  И мечевите на црвената харпиЌа нема да запрат, ниту за момент.
  Во исто време, Аурора чкрипи:
  - МоЌата татковина е татковина на комунизмот!
  И, исто така, од неЌзините боси нозе, како лет на нешто краЌно смртоносно.
  И повторно девоЌката е во воздухот.
  И тогаш Аурора се сети како навистина се борела со глувчето, во една од алтернативните приказни. Тогаш соЌузниците склучиЌа примирЌе со Третиот раЌх и искористуваЌ«и го недостатокот на бомбардира®е, Германците го лансираа глувчето во производство.
  Да, овие тенкови навистина изгледаа како животни. И нивниот напредок беше страшен.
  Но, не за девоЌките-терминатори. Тие ладнокрвно и брзо се бореа со нацистите во исто време.
  И Ќа покажаа маЌката на Кузма! И воините се бореа храбро.
  И сега црвенокосата Аурора сече со мечеви. И косете ги неприЌателите, како култиватор.
  Тогаш «е чкрипи:
  - Го убивам!
  И Светлана не е срамежлива во битка. Кинезите се истребуваат. А притоа со боси нозе што сее смрт, фрла.
  И во исто време тоЌ вреска:
  - Вселенска бравадо -
  Ќе има голема серенада!
  И намигни им на неприЌателите!
  Потоа «е плука од цевката!
  И тогаш Олег Рибаченко «е растера. И да не им фрламе само игли на Кинезите, туку да фрламе и бумеранги со нозете.
  Таков е фатен брзиот терминатор.
  И во исто време пее:
  - НеприЌателите нема да не спречат,
  Ако слабите помогнат!
  И не бегаЌ, не бегаЌ...
  Ако не напред!
  И Олег «е свирка.
  И Маргарита го зеде и со голи прсти го фрли деструктивното и смртно убиствено. И во исто време таа пееше:
  - Ова «е биде пораката на кобрата!
  А девоЌката намигнува и чкрипи!
  Наташа исто така не е промашува®е во битката. Таа го зеде и со голи прсти фрли остра свастика. Удрила низ многу Кинези и чкрипела:
  - За моЌата татковина!
  А потоа е ЗоЌа во битка. И тоЌ исто така фрла обвинениЌа кон неприЌателите со боси нозе.
  И чкрипи со насмевка на заби:
  - єас сум таков воин, навистина терминатор!
  После тоа, девоЌката треска со мечеви. И вреска на врвот на неговите бели дробови.
  - Банзаи!
  ДевоЌката, како што можете да видите, нема да престане да се бори. И «е пресече без непотребен антимон.
  Аурора, исто така, «е преземе истребува®е. Кинезите се дробат, без никаков сарказам. И жолтите воини паѓаат, како да се раскинати на половина.
  И црвенокосата девоЌка вреска:
  - Пламенот на комунизмот над светот!
  И пак «е земе и «е пресече со два меча. И потоа исплукаЌте од цевката. И засади го на неприЌателот.
  Да, Аурора е самата убавина и совршенство.
  Иако Светлана не е полоша. И таа исто така организираше Кинезите да бидат тепани и убиени во натура.
  И неЌзините боси стапала фрлаат подароци за уништува®е на жолтите воини. Да, сето тоа го прават на висок бран.
  Светлана вреска:
  - Борбата «е биде крвава, света и правилна!
  И од неЌзиното боса нога повторно се скрши нешто смртоносно. И како «е ги земе и удри Кинезите!
  Еве каде девоЌките навистина се распаднаа. И капка не даваат. Еве ги жените - сите жени жени!
  Олег Рибаченко во голем напад. Тие ве«е убиЌа илЌадници Кинези. Нападот на воините на оваа жолта империЌа ослабна.
  Олег чкрипи:
  - НаЌвисока мерка за победа!
  Маргарита го зеде и со голи прсти го фрли смртоносното, и тоа што беше поостро од брич.
  Тогаш девоЌката пееше:
  - Ги предизвикуваме бурите,
  Зошто и зошто?
  Живее®е во светот без изненадува®а -
  Невозможно за никого!
  Маргарита им исплука цела линиЌа цевки на Кинезите и продолжи:
  - Нека сре«а - неуспеси,
  И скокаЌте горе-долу!
  Само на овоЌ начин, а не поинаку -
  Само на овоЌ начин, а не поинаку ...
  Да живее изненадува®ето!
  Изненадува®е! Изненадува®е!
  Да живее изненадува®ето!
  Изненадува®е! Изненадува®е!
  Да живее изненадува®ето!
  И само горе - ниту милиметар надолу!
  ДевоЌката покажа доста борбено расположение.
  Во самиот епицентар на битката е и Наташа. Како вулкан што еруптира. И фрла игли со голи прсти. Удира противници. И остава трупови надвор од нив.
  Тогаш девоЌката пееше со насмевка на забите:
  - Ние сме такви терминатори, како роботи од соништата и голема убавина!
  А еве Ќа девоЌката како бекхенд сече со мечеви. И намали многу луѓе.
  ЗоЌа исто така е во густата борба. Се бори за себе и оголува заби и рика:
  - НикоЌ нема да не спречи!
  И од неЌзиното голо стапало еден диск ги зафати Кинезите. Што пресече многу грла. И воЌските на небесното царство се задушиЌа.
  А девоЌките се пове«е се туркаат.
  Еве како Аурора да лансира нешто што сече метал. Ќе пресече маса од глави кои се формирале во могили. И «е скокне, «е лета нагоре и «е го земе, «е рика:
  - Се викам тупаница!
  И пак замавна со две сабЌи, а Кинезите ги ослободиЌа цревата. Но, во исто време, не се срамете малку.
  И неЌзините боси нозе лансираат смртоносни бумеранги. Кои глави се косени во редови.
  Тогаш црвенокосиот воин квичи:
  - Нема да бидеме во кабелот!
  Нека има сре«а на ЗемЌата!
  И «е земе пове«е од лулето со црвената уста и «е плука. И воините на небесната империЌа «е пропаднат, како ладилници со брашно.
  Така, Светлана покажа во битка ..
  Таа ги собори противниците на врела вода. А тие попарените «е го земат и многу диво «е викаат.
  Светлана чкрипи:
  - МоЌ убие!
  И со гола нога «е фрли пар бумеранга. Ќе пресече многу Кинези.
  И истиснува многу трупови.
  Така функционираат ударите.
  И сами си Ќа срушиЌа кинеската империЌа, без понатамошно одложува®е. Не, тие имаат дури и посебен такт.
  Ве«е броЌот на убиени Кинези изнесува десетици илЌади. А девоЌките само се забавуваат и скокаат како топки.
  Олег Рибаченко го покажува и наЌкул од сите аеробатици што можете да ги замислите.
  И момчето сече со два меча, така што рацете и нозете и главите летаат на сите страни.
  Олег вреска:
  - Ќе, верувам, наша решавачка победа!
  Маргарита со гола нога фрлаЌ«и го деструктивното потврди:
  - Да, «е биде!
  И сите шест почнаа да сецкаат уште поактивно.
  . ПОГЛАВєЕ #2
  Откако речиси целата кинеска армиЌа од двесте илЌади била уништена, шесте воини се преселиле понатаму во длабочините на Небесната империЌа. Да ги спречат Кинезите повторно да се вратат во руските градови во Сибир.
  Овде воините ги нападнаа жолтите воини во наЌблискиот голем град.
  Олег Рибаченко, сечеЌ«и ги жолтите борци и мавтаЌ«и со двата меча, извика:
  - Во и руски цареви!
  И остри игли летаа од неговите боси нозе. Ги погодиЌа кинеските ловци.
  Маргарита, сецкаЌ«и ги жолтите воини со своите мечеви, го зеде и запеа:
  - Сега пишуваме историЌа!
  И летаа игли од неЌзините боси нозе во жолтите воини.
  Следна е Наташа во битка. ТоЌ, исто така, фрла подароци за смрт и писка:
  - Иднината е наша! Слава на Голема РусиЌа!
  И неЌзината гола, издлабена нога «е го исфрли ова со страшна сила. И ги пресече Кинезите во крвав хаос.
  ЗоЌа исто така очаЌно сече. И дувна еден кинески генерал на половина. И пресечете му ги коските.
  По што таа завива:
  - За моЌата голема победа!
  И со боси нозе повторно «е лансира убиствен подарок. И нокаутирам многу кинески борци.
  Но, кога Аурора е во битка, генерално е страшно. Таа ги преполовува кинеските воЌници, а со боси нозе лансира убиствени подароци. И така Ќа дроби жолтата воЌска.
  Не, Аурора навистина се нарекува црвена вештерка. И таа е непобедлива.
  И смртоносните игли летаат од неЌзините голи прсти. Ги удираат Кинезите и тие се рушат како вре«и со песок.
  Аурора рика на врвот на неЌзините бели дробови:
  Русите ме познаваат
  И тие го нарекуваат одлично!
  И повторно убавината е како фрла®е смртоносна игла. А неприЌателот е закачен како бубачки.
  Аурора жубореше:
  - Можеш да сонуваш, да сонуваш лошо!
  И пак девоЌката треснува како бумеранг.
  Да, оваа црвенокоса - ниту килограм сол не Ќадеше во воените работи. Ако млате, тогаш млате.
  И повторно, брзата и огнена девоЌка е во напад.
  И тука Светлана е желна да се бори. И така ги сече и уништува сите. А неЌзините мечеви се како светкави мол®а.
  И иглите летаат од боси нозе.
  ДевоЌката извика:
  - МоЌата голема сила -
  ИграЌ со мене за да се дружиш со крокодил!
  Момчето Олег Рибаченко како и секогаш е во напад. ТоЌ е брз мангуст. Сецка и фрла Ўвезди на неприЌателот.
  И младиот воин вика:
  - АЌде да тргнеме во офанзива
  АЌде да ги победиме сите Кинези!
  И еве го момчето во напад.
  А девоЌката Маргарита во голема возбуда ги здроби жолтите трупи. И неЌзините голи прсти фрлаат подароци на смртта.
  И девоЌката рика:
  - єас «е победам!
  И повторно цел дожд од игли ѝ ири од боса нога.
  А иглите се смртоносни и отруени.
  Маргарет во офанзива. Кинезите се многу цврсти против неа. А девоЌката е олицетворение на ужасот.
  Иако е прекрасен воин.
  И сега парче смрт повторно излета од неЌзиното боса нога. Што ги погодува неприЌателите.
  Наташа во див лет. Ги сече Кинезите на парчи®а. И неЌзините мечеви не знаат милост.
  Воин рика:
  - Тоа «е биде нашата голема победа!
  И од босите нозе на убавицата повторно летаат многу смртоносни и опасни игли.
  Ги погодиЌа Кинезите во голем броЌ. Она што девоЌките се навистина кул.
  А во офанзивата никому не му даваат спушта®е.
  Но ЗоЌа не знае, никогаш нема збор. Таа се пробива до противниците. А неЌзините мечеви се како ¤елати.
  ЗоЌа вреска на врвот на белите дробови:
  - Не знам милост - само смрт!
  И неЌзините боси стапала «е фрлат такви што Кинезите не можат да одолеат!
  Спротивно на тоа, воинот забрзува секоЌа минута. Еве го лизгалиштето во офанзива.
  Аурора е исто така толку жлебна девоЌка. Не отстапува и не се откажува. И таа успева во сè.
  Овде фрлила челичен вентилатор со голи прсти. Таа ги пресече кинеските воЌници и шушкаше:
  - Во црвената империЌа «е има оган што «е Ќа загрее целата планета!
  И повторно, нешто што конкретно убива муви од голо стапало.
  И воинот повторно е на висока позициЌа.
  И тука е Светлана во битка. Не отстапува од планот. И се сече со див притисок. И остар диск лета од неЌзините боси нозе. Што славно ги намалува противниците.
  Светлана чкрипи од див бес:
  - Ќе ве распарчам сите!
  А девоЌката е во офанзива. И неЌзините боси стапала се толку агилни.
  Понатаму во битката, Олег Рибаченко е растргнат. Еве едно очаЌно момче-терминатор. Тоа вклучува колосални сили и притисок на диво момче.
  И еве едно дете фрла бумеранг со боса нога. Да, и противниците изгубиЌа дваесетина глави одеднаш.
  Ова е навистина - навистина смртоносна сила.
  Олег пееше:
  - МоЌот ракопис е едноставен -
  Не сакам да Ќа влечам опашката на мачката!
  И летна сечило од гола пета на момчето, и како «е се тепаат Кинезите. Тие буквално го загубиЌа духот и храброста.
  Олег забележа со диво лудило:
  - Никогаш не кажуваЌ го зборот не!
  Момчето напаѓа... Потоа се сети на Владимир Кличко. Да, овоЌ боксер би можел да се врати во рингот. И зошто да не се обидете? Ако има уште здравЌе, тогаш самиот Господ ти наредил да се бориш!
  Момче-терминатор во нападот. Ги скрши Кинезите и пее:
  Младиот приЌател секогаш биди млад
  Не брзаЌте да се одморите...
  Бидете весели, смели, бучни -
  Мора да се борите - затоа борете се!
  Човек со цврстина -
  Да ве победам сите по ред!
  єас сум вечно момче со душа,
  Што доведува до резултат!
  Вечно момче Ќас душа
  И не се вра«аЌ назад!
  Млад воин и вечно дете во бесен напад на Кинезите. Ќе се покаже од наЌдобрата страна.
  И Маргарита ги здроби жолтите воини и пее:
  - Никогаш нема да се откажеме!
  И таа пресече многу Кинези, додаде со насмевка:
  - Не, веруваЌ никогаш!
  И девоЌката повторно фрли остри, отровни игли.
  Таа е во брзо и уникатно движе®е.
  Наташа во битка е брза и застрашувачка, како ВалкириЌа. Храбро се бори. И соборува®е на Кинезите.
  Таа често се бореше на небото. Таа беше одличен ас пилот. Таа мораше да се бори во пешадиЌата.
  Но, сега Наташа ги зеде Кинезите. И да се млатиме со сиот бес.
  А од неЌзините боси стапала летаат бумеранги и игли. Таа го скрши неприЌателот.
  ДевоЌчето пее:
  - Но, Ќас верувам на изгреЌсонцето,
  Ќе Ќа растера темнината на затворската зандана!
  ЗоЌа ги напаѓа Кинезите. И цврсто избива. И неЌзините боси нозе ги нокаутираат неприЌателите без никакво запира®е.
  Воин во движе®е. Таа е како кобра коЌа скока и скока кон себе.
  ДевоЌката со златна коса вреска:
  - Иднината е наша
  Ние сме како витези на ЏедаЌ!
  И сега «е го земе од кривина и «е го плесне.
  Следна во нападот е Аурора. Дробе®е и тепачка девоЌка со црвена боЌа. Таа тргна во офанзива, зголемуваЌ«и го уште пове«е темпото. НеЌзините мечеви се како сечила на ветерница.
  Огнена убавица издаде:
  - Ќе има таква сре«а на целиот свет!
  И повторно девоЌката оди во диво темпо. Ова е вистинската божица на воЌната.
  Светлана исто така пее, скокаЌ«и:
  - Сто по сто, полк по полк,
  Руски витези сечат со меч!
  И сега неЌзините голи прсти «е го фрлат она што не може да се одбие со штит.
  Еве Ќа девоЌката. Вистински мегер.
  Наташа црцори со насмевка на заби:
  - Не ме учи!
  И Ќа фрла смртта со боса нога.
  Аурора се согласува:
  - Воопшто нема што да не научи!
  Воините ги забрзуваат своите движе®а. Засега речиси цел град е преполн со трупови. Да, Кинезите налетаа на истребува®е. Има само шест луѓе, но работат за цела воЌска.
  Олег Рибаченко се сети на приказната за еден соработник од родот ¤у¤и®а. Завршил во Третиот РаЌх и успеал да го убеди да биде испратен во Луфтвафе.
  Да, елфот, иако мал по раст, е многу брз, силен со одлична реакциЌа. Општо земено, ¤у¤и®ата се супериорни во однос на луѓето во физичката состоЌба и брзината на размислува®е. И во авион, елф, па дури и кралска крв, се чувствува како орел.
  И овоЌ воин можеше да собори 538 неприЌателски авиони на роденденот на Фирерот на 20 април 1944 година, а тоЌ самиот никогаш не беше соборен.
  За првите двесте авиони, елфот го добил витешкиот крст на железниот крст со дабови лисЌа, мечеви и диЌаманти. Над триста ве«е Орден на германскиот орел со диЌаманти. Над четиристотини витешки крст на железниот крст со мечеви од златни дабови листови и диЌаманти. И за петстотини комеморативни авиони - Големиот крст на железниот крст. Така, елфот собра рекорден броЌ награди, а во овоЌ поглед дури и го победи Херман Геринг и го доби чинот полковник.
  Иако се борел во авион како приватен.
  Така, иако таков извонреден ас се поЌави во Луфтвафе, тоЌ не влиЌаеше премногу на текот на воЌната. Навистина, ако ги земеме првите шест асови на Луфтвафе во реалната историЌа, тие собориЌа вкупно пове«е од една и пол илЌади авиони. Па, колку тоа му помогна на Вермахтот?
  Иако броЌот на соборените авиони можеби е преувеличен од пропагандата на Гебелс.
  Многу од овие броЌки силно се сомневаат.
  Но, елфот искрено собори толку многу автомобили, но тоЌ самиот не изгуби ниту еден борец.
  Но, тогаш Олег Рибаченко го сретна и го праша:
  - Зошто се задржавте на Третиот РаЌх, коЌ се смета за сила на злото?
  Елф логично забележа:
  - Затоа што воопшто нема сила на доброто на светот! Дали мислите дека Сталин и соЌузниците се светци?
  Олег со насмевка забележа:
  - Но, во СССР вие, откако соборивте толку многу авиони, «е се сметате за Бог со голема буква! И така треба да бидете плукани и проколнати!
  Елф искрено забележа:
  - Во октомври четириесет и втората година, кога почна да се бори за РаЌхот, исходот од воЌната сè уште не беше очигледен. Што мислите, немам шанси да бидам меѓу победниците?
  Олег Рибаченко искрено одговори:
  - Ако пребегнете во СССР, мислам дека «е ви биде простено и прифатено. Хероите и големите воини се ценети насекаде!
  Елфот се насмевна блескаво и одговори:
  - Ви благодариме за понудата! Но, кога «е заврши втората светска воЌна, «е се вратам на моЌата планета со награди... И секако, нема да ми биде важно што ГерманиЌа загуби. Главната работа е што се покажав како хероЌ и влегов во историЌата на авиЌациЌата како наЌдобар ас на сите времи®а!
  Олег Рибаченко вознемирено забележа:
  Колку добри момци загинаа поради тебе!
  Елфот крцкаше, логично се присети:
  - Има и Рудел ... И тоЌ е супермен!
  Олег кимна со главата.
  - Рудел ... Да, тоа е како хероЌ од стрипови!
  Елфот промрморе:
  - Бев и сум и «е бидам воин! Па «е се обидам да Ќа доведам моЌата сметка на илЌада!
  Олег Рибаченко се сомневаше:
  - Можеш ли да успееш? На 9 маЌ 1945 година, Третиот РаЌх капитулира!
  Елфот незадоволно прашал:
  - Можете ли попрецизно да кажете кога и каде и во кое време, со какви сили «е напаѓаат црвените и соЌузниците?
  Олег праша изненадено:
  - Зошто ти треба?
  Елфот искрено одговори:
  - Сакам тривиЌално да Ќа одвлечам воЌната за забавата да трае подолго!
  Олег потоа извадил пиштол и одговорил:
  - Можев да те застрелам, но нема да го сторам тоа!
  Елфот беше изненаден
  - И зошто?
  Олег Рибаченко решително изЌави:
  - Нека те казни совеста!
  И раскинаа...
  Олег Рибаченко мислеше дека не залудно го убил овоЌ елф. Уште колку авиони «е собори. Тоа само «е биде страшно.
  И момчето повторно со голи прсти го лансираше бумерангот на смртта.
  Маргарита активно ги истребува Кинезите во битка. НеЌзините боси стапала се толку соодветно претепани со убиствени подароци што едноставно сте воодушевени.
  Супермен девоЌка.
  И неЌзината активност во битката, како животно од ласица.
  Не, никоЌ никогаш нема да исплаши таква девоЌка, дури и ако има две милиЌарди Кинези.
  Но, што треба да прави Маргарет?
  Таа Ќа брани своЌата земЌа.
  Олег Рибаченко, отсекуваЌ«и ги Кинезите, пееше:
  - Нема поубава татковина РусиЌа,
  Борете се за неа и не плашете се...
  Нема поубава земЌа во универзумот -
  Целиот универзум е факел на светлината Рус!
  Момчето «е скокне и «е забрза, колеЌ«и ги сите со нозете.
  И Наташа се бори и пее:
  Фатална година, не можете да ми верувате
  ИлЌада деветстотини деведесет и девет...
  Престанете да одите во кругови
  Ѓаволот «е се сврти со златни рогови!
  И девоЌката повторно «е фрли подарок убиец со боси нозе.
  ЗоЌа исто така е во битка, се рани и се бори. Активна девоЌка. А ако сече со сабЌи, се лета до тука.
  И неЌзините боси нозе толку активно фрлаат подароци. И толку многу нокаутирам неприЌатели.
  Да, Кинезите очигледно имаат темни денови.
  Аурора удира без никакво сожалува®е. А неЌзините боси стапала се нешто пове«е од смртоносни. Ова е генерално божицата на уништува®ето.
  И во него има илЌада ѓаволи.
  Светлана со голема страст ги тепа Кинезите и квичи:
  - Иднината е
  За да не мора да бидеме мачка!
  И неЌзините голи нозе пак «е фрлат нешто, а неприЌателите «е се распарчат.
  Боречка девоЌка - аеробати во неа!
  Откако го исчистиЌа градот од Кинезите, шестмина се одмориЌа. Вепарот веднаш се наполнил и цела се пржи.
  Го исекоа на парчи®а и почнаа да Ќадат.
  Наташа забележа:
  - Овде, каЌ Волтер Скот, витезите Ќаделе многу одеднаш!
  Олег Рибаченко се насмеа и потсети:
  - Дали и Думас! Така Портос изел цел овен!
  Наташа се насмеа.
  - Овци? Зошто не сви®а?
  Олег пееше како одговор:
  Целото твое проклето семеЌство
  ВуЌко ми, коЌ Ќа доби сви®ата ...
  Кога беше жив - ме предупреди -
  Невозможно е да се земе жена од канибали!
  Маргарет потврди:
  - Тоа е дива песна! И Ќас сакам нешто пове«е духовно!
  Олег забележа:
  - Духовно? Ова е добро!
  И момчето пееше нешто ...
  Но, Аурора го прекина и му забележа:
  - Потребно е да не се пее, туку да се глуми.
  И девоЌката извади аЌфон од поЌасот. Олег се насмевна, Наташа му го подаде своето и му понуди:
  - ИграЌ тенкови со црвенокосата!
  Аурора се согласи:
  - єа сакам оваа игра!
  И девоЌката-хероЌ почна да добива параметри.
  Олег Рибаченко Ќа презеде тенковската флота.
  Аурора предупреди:
  - Еден резервоар за еден! ПробаЌте дуел!
  Момчето се согласи.
  - Ова е точно!
  Олег го избра наЌкул советскиот тенк од четириесеттите - ИС-7. Прекрасен автомобил коЌ никогаш не стана сериски. Таа има сè и оклоп, и оружЌе и брзина. Вистински ореол!
  Аурора Е-75. Колата е полоша. И потешка, и помала брзина, резерва на мо«ност, малку послаба и пиштол. IS-7 има 130 милиметри наспроти 128 за Е-75. Оклопот на Германецот е можеби подебел, но тоа се компензира со големиот наклон на ИС-7. И страните на Фриц се повисоки ... Сè е така, но ...
  Аурора го преведува Е-75 на ниво М... И автомобилот се подобрува. И моторот е помо«ен и силуетата е многу пониска, а пиштолот стана подолга цевка. И сега оклопот се згуснал. Германскиот тенк сè уште тежи деведесет и пет тони, во споредба со шеесет и осум за советскиот. А после надградбата има сличен распоред и сега «е биде помо«ен.
  И ИС-7 и онака остана без развоЌ. Така, во реалната историЌа, никоЌ не го предвидел тоа.
  Па, Олег, аЌде да се впрегнеме.
  Момчето, сепак, не е изгубено. БидеЌ«и неприЌателот се модернизираше, тогаш детето «е направи нешто и «е користи школки од пердуви. И тогаш «е има многу добра борба.
  ИС-7 се приближува. Но, сепак, возните перформанси на Германецот се сепак подобри.
  Аурора го испукува своЌот топ со подолга цевка. Но, сè уште не може да влезе.
  И се приближува момчето-терминатор и ги навива шините. Малиот дечко изгледа е прилично самоуверен.
  Аурора, по уште еден истрел, го извади моралот:
  - Глувчето може да убие слон!
  И битката продолжи, Олег удри топовска граната од 130 мм во споЌот на трупот и победи. И покраЌ сите поволности.
  Но, генерално, во резервоарите од четириесеттите има различни автомобили. Многу застрашувачки проект - "Кралскиот лав". Тежината е сто тони, пиштолот е калибар 210 mm, фронталниот оклоп е наклонет 300 mm, страните се 200 mm, а моторот е 1800 ко®ски сили.
  Ова е автомобил - дури и IS-7 може само да навлезе од страна и да се затвори. И навистина е одлично!
  Аурора пееше со насмевка на заби:
  - Ова е орел, коЌ лета над сонцето!
  И «ути...
  Откако Ќаделе, шестмината се преселиле во кинеските градови. Засега, неопходно е да се постигне мир и да се обесхрабрат Манчуите од напад.
  ДевоЌките и момчето ги нападнале Кинезите и повторно убиле многумина со мечеви и голи прсти.
  Тогаш воините пукаа од заробените топови. И многу Кинези беа убиени.
  Олег Рибаченко забележа:
  - Можеби е подобро да се игра во одбрана? И тогаш испаѓа некако грдо?
  Аурора одговори:
  - Има концепт на превентивна воЌна!
  Олег потсети:
  - И Виктор Суворов се обиде да докаже дека воЌната на фашистичка ГерманиЌа против СССР била превентивна!
  Аурора се насмевна и ржеше:
  - Зарем не е така?
  Олег одмавна со главата.
  - Сомнително!
  Маргарет се присети:
  - єа прочитав оваа книга. Таа на прв поглед изгледа убедливо. Но, ако копате подлабоко ...
  Аурора кимна со главата во знак на согласност.
  - СССР подготвуваше офанзивна воЌна, а тоа е факт!
  Маргарет забележа:
  - СССР подготвуваше офанзивна воЌна и по воЌната. Но, офанзивата никогаш не започна!
  Олег логично забележа:
  - Ако Сталин Ќа планирал офанзивата, тогаш во подоцнежен период, откако прво го завршил екипира®ето на неговите дивизии со тенкови и друга опрема. А наЌновата авиЌациЌа штотуку почна да пристигнува во единици, дури ни пилотите не Ќа совладале!
  Аурора исто така логично се спротивстави:
  - Ако советската армиЌа повторно се вооружуваше, тогаш германската армиЌа исто така не застана. Додека СССР го произведуваше наЌновиот авион, Фриц го зголемуваше производството на наЌнова технологиЌа.
  Одложува®е Предноста на Сталин нема да се зголеми. Напротив, нацистите, имаЌ«и го потенциЌалот на Европа, можеа да стигнат до РусиЌа во количина на опрема со подобар квалитет!
  Олег Рибаченко се сомневаше:
  - Што те тера да мислиш дека нивниот квалитет бил подобар?
  Аурора искрено одговори:
  - Ама победиЌа во четириесет и првата година! Ако биле тепани инфериорни по броЌност, тогаш можеби биле супериорни и по квалитет!
  Момчето гениЌ се сомневаше:
  - Мислам дека не!
  Маргарет забележа:
  - Четириесет и првата година е мистериЌа. Зошто формално посилната Црвена армиЌа губеше битка по битка. И тогаш, откако стана формално, и всушност, послаба, дали таа почна да победува?
  Олег Рибаченко одговори:
  - Ова е голема мистериЌа за Втората светска воЌна!
  Наташа предложи:
  -Имаше интервенциЌа на повисоките сили!
  Олег кимна со главата.
  - Навистина имаше нешто!
  Августин рикаше:
  - Нашите идоли се облеани во крв, нашите богови се богови на воЌната!
  ЗоЌа се согласи.
  - Покриени со крв и боговите на воЌната!
  Откако Олег и Аурора почнаа да Ќа играат стратегиЌата на Втората светска воЌна. Аурора за Хитлер, Олег за Сталин.
  Ве«е имаше размена на вистински удари. Аурора го искористи лажниот код и масата тенкови од сериЌата "Е", се проби во Москва. Того и Олег Ќа користеа шифрата на измамникот и ИС-7 како би ги ебале Германците. И кожата се собра на каменот. И многу ковчези. Нека и виртуелен.
  Олег Рибаченко игра со задоволство, а неговите воЌници ги пробиваат германските одбрани. Изградба на котли. Аурора повторно го вклучува лажниот код. Има многу дива размена на потези.
  Момчето гениЌ пееше:
  - Некаде на Кама - не се познаваме,
  Некаде на реката Кама маЌки!
  Не посегнуваЌ со раце, не посегнуваЌ со нозе,
  Па, ако е потребно, преместете ги покерите!
  И советските тенкови ги разбиваат нацистите. Нема ништо подобро од IS-7. И можете безбедно да се борите со "Глувци" и "Е" -100. Советскиот тенк не се плаши од такви чудовишта.
  Тие се потешки, но тоа не значи дека се посилни.
  И Олег напредува, брзо се движи со автомобили. И тоа е како илЌада ѓаволи.
  Проди¤и пее:
  - АЌде да го скршиме Фриц, чики-чики-чики-та!
  И сега советските трупи презедоа друга бариера. Тие се како гениЌалци на тепачки и тепачки!
  Аурора, сепак, исто така не е едноставна. И работи агресивно. Фрла нови и нови и нови сили под тркалата на Црвената армиЌа.
  И црвенокосиот воин пее:
  - НеприЌателите нема да ме спречат! Ќе Ќа освоЌам пространоста на вселената!
  И нови и нови полкови одат во битка.
  Олег Рибаченко сре«но пееше:
  Фриц бесен во бес,
  НеприЌателот на полкот тргна напред ...
  Но луди АриЌци -
  Русите «е наидат на неприЌателство!
  Ќе копаат во кожа на сви®а,
  НеприЌателот «е биде фрлен во прашина -
  Русите жестоко се борат
  Силна воЌничка тупаница!
  И момчето изведува уште еден маневар со кружен тек и ги носи трупите на Аурора во рингот.
  Да, детето е паметно, нема зборови.
  Аурора жубореше:
  - Не, нема да се откажам, но секогаш знаев да се борам!
  Олег Рибаченко се согласи:
  - Да не се откажуваме! Едноставно «е ве уништиме!
  И сега советските трупи повторно се во офанзива. И ве«е кодот на измамникот не му помага на Фриц.
  Тогаш Аурора лукаво Ќа менува опциЌата. И БританиЌа и САД влегуваат во воЌната на неЌзина страна. Воините на оваа армада побрзаа во битка. И да го притиснеме неприЌателот.
  Но, советските тенкови ИС-7 со уште поголема леснотиЌа ги уништуваат американските Шерман и Першинг, како и англискиот тенк Черчил.
  Тие самите не преземаат никаква штета.
  Аурора ржеше:
  - Па, ти и малиот немир!
  . ПОГЛАВєЕ бр. 3
  Воините од дваесет и првиот век повторно се судриЌа со Кинезите од седумнаесеттиот.
  Има премногу воЌници во Небесната империЌа. Течат како бескраЌна река.
  Олег Рибаченко, сечеЌ«и ги Кинезите со мечеви, дувна:
  - Никогаш не се откажуваЌ!
  И остар диск одлета од босот на момчето!
  Маргарита, разбиваЌ«и ги противниците, грофта:
  - Има место за подвиг во светот!
  И отровни игли расфрлани од босата нога на девоЌчето, удираЌ«и ги Кинезите.
  И Наташа убиствено ги фрлила прстите и завивала:
  Никогаш нема да заборавиме и никогаш нема да простиме.
  И неЌзините мечеви поминаа низ воденицата на Кинезите.
  ЗоЌа, сечеЌ«и ги неприЌателите, квичеше:
  - За нова нарачка!
  И нови игли расфрлани од неЌзините боси нозе. И што има во окото, што има во грлото на кинеските воЌници.
  Да, беше Ќасно дека воините стануваа возбудени и бесни.
  Аурора исече жолти воЌници, чкрипеше:
  - Нашата железна волЌа!
  И нов, смртоносен подарок лета од неЌзиното боса нога. И жолтите борци паѓаат.
  Светлана сече на мелничарот, мечевите и се како мол®а.
  Кинезите паѓаат како снопови.
  ДевоЌчето фрла игли со боси нозе и чкрипи:
  - За маЌка РусиЌа «е победи!
  Олег Рибаченко напредува против Кинезите. Момче-терминатор ги сече жолтите трупи.
  И во исто време, прстите на голите нозе на момчето исфрлаат игли со отров.
  Момчето рика:
  - Слава на идната РусиЌа!
  И во движе®е сече главата и муцката на сите.
  Маргарита ги скрши и противниците.
  НеЌзините боси стапала лепат. Кинезите умираат во голем броЌ. Воинот вика:
  - За нови граници!
  И тогаш девоЌката «е земе и «е пресече ...
  Масата трупови на кинески воЌници.
  Но, Наташа е во офанзива. Си го сече своЌот кинески и пее:
  - РусиЌа е одлична и блескава,
  єас сум многу чудна девоЌка!
  И летаат дискови од неЌзините боси нозе. КоЌ им го пресече гркланот на Кинезите. Да, ова е девоЌче.
  ЗоЌа е во офанзива. Сече жолти воЌници со двете раце. Плука®е од цевка. И фрла смртоносни игли со голи прсти.
  И во исто време си пее:
  - Ех, бе, аЌде да одиме,
  О, моЌот омилен «е оди!
  Аурора, сечеЌ«и ги Кинезите и уништуваЌ«и ги жолтите воЌници, вреска:
  - Цело бушава и во кожа на животно,
  Со палка се залетал во полициЌа!
  И со голи прсти, како да се лансира во неприЌателот, нешто што «е убие слон.
  И потоа чкрипи:
  - Волци!
  Светлана во офанзива. Сечка®е реже®е на Кинезите. Со боси нозе ги лансира подароците на смртта.
  Работи воденица со мечеви.
  Таа здроби многу борци и пискотници:
  - Доаѓа голема победа!
  И повторно девоЌката е во диво движе®е.
  И неЌзините боси стапала лансираат смртоносни игли.
  Олег Рибаченко скокна. Момчето се вртеше во салто. Исечени многу Кинези во скокот.
  Ги фрли иглите со голи прсти и жубореше:
  - Биди славен по моЌата прекрасна храброст!
  И повторно момчето е во битка.
  Маргарита оди во офанзива. Ги уништува сите неприЌатели по ред. НеЌзините мечеви се поцврсти од сечилата на ветерниците. И голите прсти фрлаат подароци на смртта.
  ДевоЌката е во офанзива. Ги истребува жолтите воини без церемониЌа.
  И скока секоЌ сега и тогаш, и пресврти!
  И од неа летаат подароци на уништува®е.
  И самите Кинези паѓаат мртви. И се натрупуваат цели купови трупови.
  Маргарита чкрипи:
  - єас сум американски каубоЌ!
  И повторно неЌзините боси стапала Ќа фрлиЌа иглата.
  А потоа уште десетина игли!
  Наташа во офанзива е исто така многу кул.
  И фрла со боси нозе, и плука од сламка.
  И вреска на врвот на белите дробови:
  - єас сум блескава смрт! Се што треба да направите е да умрете!
  И повторно убавина во движе®е.
  ЗоЌа упадна во блокада на кинески трупови. И бумеранги на уништува®е летаат и од неЌзините боси нозе.
  А жолтите воини постоЌано паѓаат и паѓаат.
  ЗоЌа вреска:
  - Боса девоЌка, «е победиш!
  А од голата пета на девоЌката летаат десетина игли. Кои директно во грлото на Кинезите копаат.
  Тие паѓаат мртви.
  Поточно, целосно мртов.
  Аурора во офанзива. Ги скрши жолтите трупи. НеЌзините мечеви се носат во две раце. И таа е толку голем воин.
  Торнадо ги зафати кинеските воЌници.
  ДевоЌка со црвена коса рика:
  - Иднината е скриена! Но, «е биде победник!
  И во офанзива, убавица со огнена коса.
  Аурора во див екстази рика:
  - Боговите на воЌната «е скинат се!
  И воинот во офанзива.
  И неЌзините боси стапала фрлаат многу остри, отровни игли.
  Светлана во битка И така пенливо и борбено. НеЌзините голи нозе исфрлаат толку многу смртоносни работи. Не маж, туку смрт со руса коса.
  Но, ако се скрши, тогаш не можете да го спречите.
  Светлана пее:
  - Животот нема да биде мед,
  ТоЌ скок во тркалезен танц!
  Нека се оствари сонот -
  Убавината го претвора мажот во роб!
  И во движе®ето на девоЌката се пове«е и пове«е бес.
  Олег во офанзивата забрзува сè. Момчето тепа Кинез.
  Неговите боси стапала фрлаат остри игли.
  Младиот воин чкрипи:
  - РазЌарената империЌа - «е ги распарчи сите!
  И повторно момчето е во движе®е.
  Маргарита е бурна девоЌка во своЌата активност. И ги соборува неприЌателите.
  Овде таа лансираше со гола нога, грашок со експлозив. Таа «е експлодира и веднаш «е фрли сто Кинези нагоре.
  ДевоЌчето вреска:
  - Победата сепак «е ни доЌде!
  И трчаЌ Ќа воденицата со мечеви.
  Наташа ги забрза движе®ата. ДевоЌката ги сече жолтите воини. И додека викате:
  - ИмпериЌата на РусиЌа Ќа чека победа.
  И да ги истребиме Кинезите со забрзано темпо.
  Наташа е девоЌка-терминатор.
  Не мисли да застане и да забави.
  ЗоЌа е во офанзива. НеЌзините мечеви се чини дека сечат салата од месо. ДевоЌчето вришти на бели дробови:
  - Нашиот спас е на сила!
  И голи прсти, исто така, фрлаат такви игли.
  И маса луѓе со прободени грла, лежени наоколу во насипи трупови.
  Аурора е луда девоЌка. И ги скрши сите како да е робот од хиперплазма.
  Ве«е не скрши сто Кинези. Но, сè го зголемува темпото. А воинот уште рика.
  - єас сум непобедлив! НаЌкул во светот!
  И повторно убавицата во нападот.
  И од неЌзините голи прсти излетува грашок. И триста Кинези беа растргнати од силна експлозиЌа.
  Аурора пееше:
  - Нема да се осмелите да ни Ќа заплените земЌата!
  Во офанзива е и Светлана. И не дава ниту еден грам одмор. ДевоЌка од диви терминатори.
  И ги сече неприЌателите и ги истребува Кинезите. А масата жолти борци ве«е падна во ендекот и покраЌ патиштата.
  Шестмината беа бесни. Направи дива борба.
  Олег Рибаченко се врати во акциЌа. И напредува мавтаЌ«и со двата меча. И момчето-терминатор Ќа води воденицата. Мртвите Кинези паѓаат.
  Маса од трупови. Цели планини од крвави тела.
  Момчето се се«ава на една дива стратегиЌа. Каде, исто така, ко®и и луѓе се мешаа заедно.
  Олег Рибаченко чкрипи:
  - Тешко од умот!
  И «е има многу пари!
  И момчето-терминатор во новото движе®е. И босите нозе «е земат нешто и «е го фрлат.
  Момчето гениЌ рикаше:
  - Мастер класа и Адидас!
  Испадна навистина кул и кул изведба. И колку убиени Кинези. А наЌголем броЌ од наЌголемите ги убиле жолтите борци.
  Во борба е и Маргарита. Здроби жолти воЌски и рика:
  - Голем шок полк! Сите возиме во ковчегот!
  И неЌзините мечеви ги хакираат Кинезите. Масата жолти борци ве«е се сруши.
  ДевоЌчето заркна:
  - Поладен сум и од пантерите! Докажете дека сите се наЌдобри!
  И од голата пета на девоЌката, како грашок со мо«ен експлозив, «е излета.
  И удри на неприЌателот.
  И «е земе и «е разбие дел од противниците.
  И Наташа е на власт. И таа ги победува противниците, а таа самата нема никому да му даде спушта®е.
  Колку Кинези ве«е прекинаа.
  И неЌзините заби се толку остри. А очите се сафир. Ова е девоЌката - главниот ¤елат. Иако сите неЌзини партнери се ¤елати!
  Наташа вреска:
  - єас сум луд! Ќе имате казна!
  И пак девоЌката со сабЌи «е пресече многу Кинези.
  ЗоЌа е во движе®е и пресече многу жолти воини.
  И боси нозе фрлаат игли. СекоЌа игла убива неколку Кинези. Овие девоЌки се навистина убави.
  Аурора напредува и ги уништува противниците. И во исто време, тоЌ не заборава да вика:
  - Не можете да избегате од ковчегот!
  И девоЌката «е си ги земе забите и «е ги разголи забите!
  И таква црвенокоса ... НеЌзината коса трепери на ветрот, како пролетерски транспарент.
  И буквално сè доаѓа од гнев.
  Светлана во движе®е Овде пресече многу черепи. Воин што ги оголува забите.
  Покажува Ќазик. И потоа плука од сламка. Потоа завива:
  - Ќе бидете ли мртви!
  И повторно смртоносни игли летаат од неЌзините боси нозе.
  Олег Рибаченко скока и скока.
  Босното момче испушта куп игли и пее:
  - АЌде да кампуваме, отвори голема сметка!
  Младиот воин е наЌдобро.
  ТоЌ е прилично стар, но изгледа како дете. Само многу силни и мускулести.
  Олег Рибаченко пееше:
  - Нека играта не биде по правила - «е Ќа пробиеме фраерата!
  И повторно, смртоносните и кршечки игли одлетаа од неговите боси нозе.
  Маргарита со задоволство пееше:
  - Ништо не е невозможно! Верувам дека слободата «е осамне!
  ДевоЌката повторно фрлила смртоносна каскада од игли кон Кинезите и продолжила:
  - Темнината «е исчезне! Нека цветаат рози!
  И штом воинката фрли грашок со голи прсти, илЌада Кинези веднаш полетаа во воздухот. Да, армиЌата на Небесната империЌа се топи пред нашите очи.
  Наташа во битка. Скока како кобра. Експлодира неприЌатели. И толку многу Кинези умираат.
  Нивната девоЌка и мечеви, и зрна на Ќаглен и копЌа. И игли.
  Во исто време, исто така рика:
  - Верувам дека победата «е доЌде!
  И славата на Русите «е наЌде!
  Голите прсти фрлаат нови игли, удираат противници.
  ЗоЌа во див потег. Ги напаѓа Кинезите. Ги крши на ситни парчи®а.
  Жената воин фрла игли со голи прсти. Пробива низ противниците и како да рикаш:
  Нашата целосна победа е при рака!
  И води дива воденица со мечеви. Ова е навистина девоЌка како девоЌка!
  Но, кобрата Аурора тргна во офанзива. Ова е жена - но«на мора за сите кошмари.
  И ако го пресече, значи дека «е го пресече.
  После тоа, црвенокосата «е земе и «е пее:
  - Ќе ги отворам сите черепи! єас сум голем сон!
  И сега неЌзините мечеви на дело и го сечат месото.
  Во офанзива оди и Светлана. Оваа девоЌка нема кочници. Како да се исецка, па масата на трупови се расфрла.
  Русокосиот терминатор рика:
  - Колку добро «е биде! Колку добро «е биде - знам!
  И сега од неа лета грашок убиец.
  Олег повторно сто Кинези, носеЌ«и метеор, отсечени. И «е земе бомба и «е Ќа фрли.
  Мал по големина, но смртоносен...
  Како да се скрши на мали парчи®а.
  Момчето-терминатор завика:
  - Бурна младост на страшни машини!
  Маргарита «е го направи ова повторно во битка.
  И намали многу жолти борци. И ги намалува големите празнини.
  ДевоЌчето вреска:
  - Ламбада е нашиот танц на песок!
  И удри со обновена енергиЌа.
  Наташа во офанзива е уште побесна. Така ги тресе Кинезите. За нив не е многу добро да се спротивстават на таквите девоЌки.
  Наташа го зеде и пееше:
  - Трча®ето на лице место е заеднички помирувач!
  И девоЌката воин упадна во противниците со таква каскада од удари.
  И «е фрла дискови со боси нозе.
  Овде Ќа водеше воденицата. Масата глави на жолтата армиЌа се врати назад.
  Таа е борбена убавица. Победи се таква жолта армада.
  ЗоЌа е во движе®е, ги здроби сите без исклучок. А неЌзините мечеви се како ножици на смртта.
  ДевоЌката е само прекрасна. И неЌзините боси стапала фрлаат многу отровни игли.
  Победете ги противниците. Им го пробиваат грлото и прават ковчези.
  ЗоЌа го зеде и чкрипи:
  - Доколку нема вода во славината...
  Наташа извика со задоволство:
  Значи ти си крив!
  И со голи прсти фрла нешто што темелно убива. Ова е навистина девоЌка од девоЌки.
  И од неЌзините голи нозе како «е лета сечилото. И погоди многу борци.
  Аурора во движе®е. Брза и единствена по своЌата убавина.
  Каква светла коса има. Како пролетерски транспарент што се вее. Оваа девоЌка е вистинска зла.
  И ги сече противниците - како да е родена со мечови во рацете.
  Црвенокоси, проклето копиле!
  Аурора го зеде и засвире:
  - Ќе има глава на бик - борците нема да полудат!
  И тука таа повторно здроби многу борци.
  Олег Рибаченко мрмореше:
  - Што ви треба! Еве Ќа девоЌката!
  Маргарита, фрлаЌ«и кама со гола нога, потврди:
  - Голема и кул девоЌка!
  Аурора лесно се согласи со ова:
  - єас сум воин коЌ «е касне секого!
  И пак со голи прсти «е лансира убиствен.
  Светлана во битка не е инфериорна во однос на противниците. Не девоЌка туку пламен краЌ.
  И вика:
  - Какво сино небо!
  Аурора, пуштаЌ«и го сечилото со голо стапало, потврди:
  - Ние не сме поддржувачи на грабеж!
  Светлана, отсекуваЌ«и ги неприЌателите, чврчореше:
  - На будалата не му треба нож...
  ЗоЌа чкрипеше, фрлаЌ«и игли со голите и исончани нозе:
  - Ќе го лажеш од три кутии!
  Наташа, намалуваЌ«и ги Кинезите, додаде:
  - И направи со него за некоЌ денар!
  И воините «е земат и «е скокнат. Тие се толку крвави и кул. Во принцип, тие имаат многу возбуда.
  Олег Рибаченко изгледа многу стилски во битка.
  Маргарита пееше:
  - Ударот е силен, а типот има интерес ...
  ГениЌалното момче лансираше со нога нешто што личеше на хеликоптерски пропелер. Им отсече неколку стотини глави на Кинезите и чкрипе:
  - Сосема спортски!
  И двете - момче и девоЌка во целосна ажур.
  Олег, отсекуваЌ«и ги жолтите воЌници, жубореше:
  - И «е има голема победа за нас!
  Маргарита подсвире како одговор:
  - Ги убиваме сите - со боси нозе!
  ДевоЌчето е навистина толку активен терминатор.
  Наташа пееше во офанзива:
  - Света воЌна!
  И воинот лансираше остар диск-бумеранг. Леташе во лак, пресече многу Кинези.
  ЗоЌа додаде, продолжуваЌ«и го истребува®ето:
  - Тоа «е биде наша победа!
  И летаа нови игли од неЌзините боси нозе. И погодиЌа многу борци.
  Русокосата девоЌка рече:
  - мат на противникот!
  И го покажа Ќазикот.
  Аурора, мавтаЌ«и со нозете и фрлаЌ«и кукасти крстови со остри рабови, жубореше6
  - Царско знаме напред!
  Светлана спремно потврди:
  - Слава на паднатите херои!
  И девоЌчи®ата извикаа едногласно, згмечеЌ«и ги Кинезите:
  - НикоЌ нема да не спречи!
  И сега од босите нозе на воините лета диск. Месото е искинато.
  И пак завиваЌте:
  - НикоЌ не може да не победи!
  Наташа полета во воздух. Таа ги откорна противничките и се откажа:
  - Ние сме волци, пржете го неприЌателот!
  И од неЌзините голи прсти «е излета многу смртоносен диск.
  ДевоЌката дури се превртува во екстаза.
  И тогаш мрмори:
  - Нашите потпетици сакаат оган!
  Да, девоЌките се навистина секси.
  Олег Рибаченко жубореше:
  - О, рано, дава сигурност!
  И им намигна на воините. Тие се смеат и ги разголуваат забите како одговор.
  Наташа ги исецка Кинезите и чкрипи:
  - Во нашиот свет нема радост, без борба!
  Момчето одговорило:
  "Понекогаш ни тепачката не е забавна!
  Наташа се согласи:
  - Ако нема сила, тогаш да ...
  Но, ние воините сме секогаш здрави!
  ДевоЌката ги фрлила своите голи прсти на иглите на противникот и пеела:
  - ВоЌникот е секогаш здрав,
  И спремни за акциЌа!
  После тоа, Наташа повторно ги пресече неприЌателите.
  ЗоЌа е многу брзо бебе. Еве цел буре во кинеската лансирана. И искина неколку илЌади од една експлозиЌа.
  Потоа таа извика:
  - Не застануваЌ, штиклите ни блескаат!
  И девоЌка во борбена чипка!
  Аурора во битка исто така не е слаба. Така ги тресе Кинезите. Како од сноп син¤ири нокаутира.
  И сечкаЌ«и ги противниците - пее:
  - ВнимаваЌте «е биде корисно,
  Ќе има пита на есен!
  Црвенокосиот ѓавол навистина ора во битка како ѓавол во бурмут.
  А еве како се бори Светлана. И Кинезите добиваат од неа.
  И ако удри, «е удри.
  Од него излетуваат крвави прска®а.
  Светлана сурово забележа кога металните прска®а летаа од неЌзиното голо стапало, топеЌ«и ги черепите:
  - Слава на РусиЌа, многу дури и слава!
  Тенковите брзаат напред ...
  Поделба во црвени кошули -
  Поздрав руски народ!
  Тука девоЌките се соочиЌа со Кинезите. Така се сечат и се сечат. Не воини, туку навистина пантери кои го скршиле син¤ирот.
  Олег е во битка и ги напаѓа Кинезите. Ги тепа без сожалува®е и писка®е:
  Ние сме како бикови!
  Маргарита, дробеЌ«и Ќа жолтата воЌска, зеде:
  Ние сме како бикови!
  Наташа го зеде и завива, сечеЌ«и ги жолтите борци:
  - Лаже®ето е без контрола!
  ЗоЌа ги раскина Кинезите, чкрипе:
  - Не, не од рака!
  И «е земе и «е пушти Ўвездичка со боса нога.
  Наташа го зеде и чкрипи:
  - Нашиот телевизор е вклучен!
  И убиствен сноп игли лета од неЌзината гола нога.
  ЗоЌа, исто така, кршеЌ«и ги Кинезите, чкрипеше:
  - Нашето приЌателство е монолит!
  И повторно такво фрла®е што круговите се заматуваат во сите правци. Ова е девоЌка - чисто истребува®е на противниците.
  ДевоЌката со голи прсти «е земе и «е пушти три бумеранга. И труповите од ова станаа уште пове«е.
  После тоа, убавицата «е даде:
  -Нема да му дадеме милост на неприЌателот! Ќе има леш!
  И повторно смртоносното нешто одлета од гола пета.
  Аурора, исто така, сосема логично забележа:
  - Само не еден труп, туку многу!
  После тоа девоЌката го зела и боса прошетала низ крвавите барички. И уби многу Кинези.
  И како рика:
  - Масовно убиство!
  А потоа си Ќа удира главата на кинески генерал. Скршете му го черепот и дадете:
  - Банзаи! Ќе одиш во раЌот!
  Светлана, многу бесна во нападот, чкрипи:
  - Нема да бидете поштедени!
  И десетина игли летаат од неЌзините голи прсти. Како ги тепа сите. И многу дури и воинот се обидува да распарчи и убие.
  Олег Рибаченко чкрипи:
  - Славен чекан!
  И момчето, исто така, фрла таква кул Ўвезда во форма на свастика со боса нога. Сложен хибрид.
  И масата на Кинезите се сруши.
  Олег рикаше:
  - Банзаи!
  И момчето повторно е во див напад. Не, само зоври со мо«, а вулканите жуборат!
  Маргарет во движе®е. На сите «е им ги скине стомаците.
  ДевоЌка со нога «е исфрли педесет игли одеднаш. И масата е убиена од секакви неприЌатели.
  Маргарита пееше во смисла на веселост:
  - Еден два! Тагата не е проблем!
  Никогаш не треба да се обесхрабрувате!
  Држете ги носот и опашката повисоки со цевка.
  ЗнаЌте дека вистинскиот приЌател е секогаш со вас!
  Ова е толку агресивна компаниЌа. ДевоЌчето тресне и вреска:
  "Претседателот на змеЌот «е стане мртовец!
  Наташа во битка е само некаков терминатор. И рикаЌ«и шушкаше:
  - Банзаи! ДобиЌте го брзо!
  И граната и излета од гола нога. А Кинезите се како клинци. И пресече.
  Еве го воинот! На сите воини - воин!
  ЗоЌа исто така е во офанзива. Таква бесна кучка.
  И таа го зеде и жубореше:
  - Нашиот татко е самиот Бел Бог!
  И им сече троЌна воденица на Кинезите!
  А Аурора рика како одговор:
  - И моЌот Бог е црн!
  Навистина, црвенокосата е самото олицетворение на измамата и подлоста. За неприЌателите, се разбира. А за приЌателите, таа е мила.
  И како со голи прсти «е земе и «е фрли. И многу купишта воини на небесната империЌа.
  Црвенокосата извика:
  - РусиЌа и црниот бог се зад нас!
  Воин со многу висок борбен потенциЌал. Не, под ова е подобро да не се мешате.
  Аурора шушкаше:
  - Сите предавници «е ги здробиме во прав!
  И намигни им на партнерите. Да, оваа огнена девоЌка не е баш нешто што може да даде мир. Освен ако мирот не е смртоносен!
  Светлана, уништуваЌ«и ги неприЌателите, издаде:
  - Ќе те изметиме во ред!
  Аурора потврди:
  - Ќе ги убиеме сите!
  И од неЌзините боси нозе повторно лета дарот на целосно уништува®е!
  Олег пееше како одговор:
  - Ќе има целосен банзаи!
  Аурора, кинеЌ«и ги Кинезите со голи раце, сечеЌ«и ги со мечеви и фрлаЌ«и игли со голите прсти, издаде:
  - Накратко! Накратко!
  Наташа, уништуваЌ«и ги жолтите воини, квичеше:
  - Накратко - банзаи!
  И да ги пресечеме противниците со дива горчина.
  Олег Рибаченко ги сече противниците, издадено:
  - ОвоЌ гамбит не е кинески,
  А дебито, веруваЌте ми, е таЌландски!
  И повторно, од босите стапала на момчето излета остар диск за сече®е метал.
  Маргарита, отсекуваЌ«и ги воините на Небесната империЌа, пееше:
  - И коЌ «е наЌдеме во битка,
  и коЌ «е наЌдеме во битка ...
  Да не се шегуваме со тоа -
  АЌде да го раскинеме!
  АЌде да го раскинеме!
  . ПОГЛАВєЕ бр. 3
  Откако «е ги победите Кинезите, можете малку да се одморите. Но, за жал, немате време премногу да се опуштите.
  Навлегуваат нови жолти орди.
  Олег Рибаченко повторно ги сече и рика:
  - Во света воЌна - Русите не губат!
  Маргарита со голи прсти фрла смртоносни подароци и потврдува:
  - Никогаш не губи!
  Олег сакаше да каже нешто друго...
  Но, сега тие беа привремено префрлени од магиЌата на вештерката во друга супстанциЌа.
  И Олег Рибаченко стана пионер во еден од германските кампови. И Маргарита се пресели со него.
  Па не цело време да се сече со Кинезите.
  - Слава на татковината! - Пионерот Олег Рибаченко го повтори плачот, и тивко издржа удар во рамениците, иако падна токму на една од минатите отечени лузни. И од втората и воопшто дисекциЌа - течеше крв! Маргарита го погледна Олег Рибаченко со изненадува®е и благодарност и го праша нешто на англиски. Чудото од дете Олег Рибаченко помисли - вероЌатно, тоЌ повторно прашува што видов во сон - има ли синхронизам? Момчето и се насмевна на своЌата сестра во раце и ги крена своите прилично широки раменици за десетгодишно дете. Очигледно, Маргарита разбра дека Олег Рибаченко едноставно сака да покаже дека не се откажува и не разбира што го поттикна да вика во стилот на пролетерското кино.
  И не само тоЌ, туку и овоЌ тенок, «елав отсечен Марат Казеи. Но, со охрабрувачко намигнува®е, таа кимна со главата на храброто момче...
  Олег Рибаченко одеднаш се навреди и, потиснуваЌ«и Ќа болката во гласот, забележа:
  - Бравадо е се!
  Маргарита се противеше со шепот:
  - Не, не брава! Тоа е како да кажеш - зборот мириса на баЌонет!
  Олег сериозно забележа:
  - Подобро е да убиеш еден фашист отколку да пцуеш сто Краути!
  Се слушна врева, татнеж на мотори и ¤агор, Ќавачи од СС и лекарите ¤елати - скокнаа на земЌа, ги отседлаа своите пове«е како мутанти отколку животински ко®и. Заробениците беа седнати на тревата - во син¤ир. Ги проверуваа оковите: така беа цврсто оковани. И Олег Рибаченко не беше премногу изненаден кога виде како точно му пришол еден од помладите лекари на СС. На германски, грубо рече - стани, бебе примате - туркаЌ«и го момчето пионер со носот на меката чизма во бутот, па дури и малку повисоко, во бубрезите. Олег Рибаченко се напна... а потоа интервенираше кул Аурора. Огнениот ѓавол (Значи, таа беше наречена во трупите поради неЌзината неприродна и светло-црвена боЌа на коса и неженствена издржливост и сила!) ОбЌасни нешто на потсмев - и ова потсмев не беше над Олег. Се гледа дека го почувствувал и докторот фашист! Нацистот со нога Ќа удри Аурора во мускулестото рамо. Таа само се насмеа. Тогаш фашистот удри од кружен тек, остро удираЌ«и со флексибилен грб на една смела девоЌка. Олег се зафрка настрана од тресе®ето. Аурора веднаш повторно седна и немо ги покажа окованите раце. Дебелиот професор му се Ќавил на своЌот помлад колега коЌ одеднаш погледнал надолу. Потоа скрши гранка од сув хедер и му Ќа покажа на Олег Рибаченко. Мавташе пред носот - момчето неволно се одврати. Фашистичкиот лекар повторно се преправаше дека зема рака, одмавна со главата, направи некое чудно движе®е. Не разбирам, како СС човек да Ќаде со лажица ...
  Олег Рибаченко налутено изговори на германски:
  Не можете да се изразите во човечки термини.
  Фриц извел: сублуѓе, го знае Ќазикот на господарската раса?
  Младиот Рибаченко Џуниор сфатил дека залудно се изневерил, откри што е подобро да се чува таЌна, но ... Зборот не е врапче - «е го пропуштите, нема да го фатите. Навистина, дебелиот, висок лекар се облече во воздух на рамнодушност, зборот Ќа задуши германската фраза изговорена од момчето. Повторно го повтори претходниот гест и покажа склопена рака.
  И Олег Рибаченко разбра - го испра«аат како слуга за огревно дрво ...
  Не сакав повторно да ме тепаат по гордото одбива®е. И да, не можете да Ќа пропуштите можноста.
  Па, каква е гордоста на стотникот, поточно патрициЌот да се скрши. Помислата за бегство, се разбира, доЌде - стигна веднаш штом тешките лисици кликнаа под големиот клуч. Иако можеби е пологично да се каже дека таа воопшто не заминала! Но, малата мисла испадна како исплашен заЌак коЌ трча на фаровите, не знаеЌ«и дека, всушност, ве«е е фатен. А сепак - штом Олег Рибаченко се оддалечи од паркингот - момчето виде дека го следи врколак. Еден од оние чудни, обучени мутанти кои го чуваат конвоЌот управуван од СС. Во исто време, ниту еден од конвоЌот пркосно не гледа кон босоногото момче кое набрзина се качува на гребенот. Иако Олег Рибаченко почувствува дека, наЌвероЌатно, скриена камера ги снима неговите движе®а. Дури е изненадувачки колку технички напредуваа Фриц. Ако нашите не одговорат адекватно, тогаш «е биде лошо.
  Потопот болно ги боцкаше ве«е излечените стапала на беспомошните детски стапала. Силно соборените стапала ве«е почнаа да се груби, но овоЌ процес е доста болен кога «е стапнете на остри каме®а. Олег тивко стенкаше обидуваЌ«и се да не покаже дека боли и да не Ќа погледне крвта што излегла повторно. Но, тогаш тоа беше како цунами од необЌасниво да го зафати.
  Стравот веднаш и необЌасниво го лиши момчето пионер од сопствените мисли и желби. Само сакав да се свртиме во правец на врколакот (?). Под погледот на нечовечките очи на нацистичкиот Ўвер, Олег Рибаченко неволно се замрзна и замрзна. Но веднаш, жестока жештина го зафати штотуку испечениот пионер, а момчето се движеше како автомат од фабриката. Кршеше суви стебла од брези и чемпреси кои растат во пукнатините, сè уште не зелени по зимата - многу, едваЌ влечеЌ«и ги. єа свиткав во голема, проЎирна торба, Ќа одвлеков, не разликуваЌ«и го патот до паркингот.
  Олег Рибаченко, на патот, очаЌно се обидуваше да го надмине обесхрабрувачкиот ужас. Пионер-одличен тоЌ или не! Но, овоЌ беше како неспособен пливач коЌ се обидува да остане на водата. Се поЌавува, па повторно се прелева ...
  Врколакот го следеше: одвреме-навреме, запираЌ«и и душкаЌ«и ги голите отпечатоци што ги остави момчето.
  ГениЌалниот пионер се почувствувал ослободен од бранот ужас дури кога се вратил на локациЌата на кампот.
  Изгледа дека гнасните нечовечки фашисти не гледале во Олег Рибаченко. Иако всушност неколку СС мажи не го тргаа погледот. Дури кога го преклопил она што го донел, постариот лекар-¤елат, фрлаЌ«и кус поглед, му фрли нешто на момчето ... ах! Олег конечно се освести. Лакомо го грабна, мислеЌ«и дека можеби дале чоколадна лента или нешто пове«е од леме®е за работа. И извеле - лежеше, кремен и челик. Кремот наЌвероЌатно бил кварц. А столот изгледа како парче датотека. Како да се искористи сето ова - развиениот пионер Олег знаеше теоретски, па дури и со интерес, «е ги испробаше и Робинзоните од Полеси... ако не за чудни околности.
  Олег ги допре влажните гранки со ногата, а потоа со раката и одмавна со главата.
  - Тиндер ... - рече пионерот тивко на руски, одеднаш се накашла и повтори. - Потребен е Тиндер. - И со тешкотии се воздржа од префрла®е на германски говор. - Нема да светне.
  Олег ги погледна... Не е Ќасно зошто на Фриц, коЌ има и запалки и кибритчи®а и вероЌатно дури и пламен фрлач со себе, му требаше овоЌ старомоден начин на добива®е оган. Тие сакаат да Ќа тестираат гениЌалноста на пионерите. Дали тие го мерат менталниот развоЌ на советската личност? Или, тривиЌално исмева®е на заробено момче? КоЌ «е ги разбере како од друга планета!
  Нацистите се погледнаа, ги разголиЌа забите. НаЌчудното и ... и наЌстрашното за Олег Рибаченко е што нивните лица се покажаа дека не се злобни, не сурови, дури ни исмеЌувачки, не! Многу  убопитен како да размислува за чудно животно, каЌ постариот професор е забележан особено жив интерес, како намерно да ги извадил очилата. Нема ни капка рамнодушност, толку е интересно како научниците го следат експериментот.
  Олег Рибаченко повтори со шепот, обидуваЌ«и се да Ќа контролира возбудата во неговиот глас:
  Сè стана влажно во текот на зимата! Нема да оди!
  Во очи, попрво фингирано отколку искрено недоразбира®е, но повторно без гнев. Но, тогаш еден од младите - не тоЌ што го одврза Олег - мрмореЌ«и, стана, се истегна, го триеше газот претепан на седлото на смеа на останатите СС мажи... Олег не беше премногу изненаден што некои од Германците користат ко®и за движе®е - дефицит на гориво. Иако, поради некоЌа причина, транспортите ползат по нив? Нацистичкиот неприЌател донел кутиЌа од преклопените седла, од коЌа извадил нешто... Пионерот мислел дека е памучна волна, но не. Од далечина изгледа како грутка од тенки нишки. Олег Рибаченко, земаЌ«и го во рацете, разбра - сув мов.
  Повторно, пионерското чудо од дете беше изненадено зошто тоа е Фриц, па дури и лекар коЌ носи трева во плуг... Можеби овоЌ мов не е толку едноставен?
  Па, престани да мислиш, ме боли главата. Мора да изгледа - поедноставно и поглупаво од вас. Чудно е доволно, но пука®ето веднаш се подигна - Олег не го удри кремениот на кременот, туку непречено изгреба (читаЌ некаде) - и искри врнеа како град. И тоЌ може да подигне пожари (сега изгради обична "колиба") ве«е неколку години, поголемиот дел од животот. Наскоро огнот танцуваше со мо« и главно - брезата добро гори и е влажна. Овде младите чувари од СС се разбудиле, почнале да ги забиваат металните кревачи во земЌата од страните на огнот.
  И главата на Олег Рибаченко се заобиколи, нешто краЌно каустично се вовлече во неговиот нос и веднаш Ќа исклучи неговата свест од реалноста. Но, веднаш се преврте визиЌа коЌа беше зачудувачка во реализам.
  Дури и личноста на детето се промени, се замислуваше како несре«но сирак, со живи родители. ПокраЌ тоа, тато и мама не оставиЌа не - тие ги лишиЌа своите предци од нивните права за долгови и го испратиЌа момчето во поправен, затворски засолниште. Без вина, но бидеЌ«и вашите родители должат пари, тогаш вие со судска одлука во диктаторска, вселенска империЌа сте малолетнички криминалец.
  Домот за деца без родители се наоѓаше во индустриската област на главниот град и навистина изгледаше како затвор. Касарни насекаде, «елиЌа-бараки. Олег Рибаченко, во реална визиЌа, Ќа помина но«та на лошо испланирани дрвени легла. Во близина лежеа други момчи®а, и од човечката раса и од вонземЌани. Немаше «еби®а, душеци, перници, премореното и често претепаното тело лежи на голо дрво. И но«е, ногата се врзува со син¤ир за син¤ирот за да не бегаат. Во «елиЌата има околу стотина деца, многу е затнато, телата се испотени, тепани во близина во аголот на кофата, нема ни канализациЌа. И ова е во државата, чии Ўвездени бродови ги ораат пространствата на галаксиЌата и чии знами®а крунисуваат десетици илЌади населени светови! Сепак, момците се обидуваат да се олеснат на улица, околу две третини од денот се зафатени со работа. НаЌтешко се смета во продавницата, правливо и досадно. Грбот и рацете се ужасно уморни од тоа, а пред очите почнува да "не успева", операциите се едноставни, но макотрпни, бараат повторува®е. ПоприЌатна работа, на отворено на терен или на градилиште. За да бидат помалку уморни и да добиЌат релаксациЌа, тие се обидуваат да се менуваат во различни работни процеси. Но, сепак, телото боли, многу момчи®а, во сиропиталиштето - речиси половина од луѓето стенкаат во сон.
  Олег Рибаченко нервозно се фрли и се вртеше, ланецот се зави, прстенот Ќа протри ногата до крв. Звучи сирената, значи крева®е, работа. Телото на детето сè уште не мирува, другите момчи®а - голата човечка раса и крзненото потомство на другите светови се борат да се издигнат. Заморот акумулиран во текот на месеците на ропство отстапува место за тапа болка во мускулите. Син¤ирите контролирани од вградениот чип автоматски летаат од нивните стапала, тие се направени од многу силна легура што не може да се пробие. Се поЌавуваат надгледници, се слушаат заканувачки извици.
  Момчи®ата ги водат да се капат, нема да помине долго, водата од резервоарите е 'рѓосана. Олег Рибаченко Ќа плакне устата, прска за да Ќа измие потта. Во «елиЌата нема вентилациЌа, а просториЌата со мирис на пот не е во состоЌба да го освежи сонот. После тоа се носат на поЌадок, мора да Ќадат стоеЌ«и, нема потреба од столчи®а за малолетни осуденици. Се хранат со леб и силажа, месото е скапо, а децата не треба, па претпочитаат да пливаат пасишта. Како и да е, ко®от е вегетариЌанец и како функционира, додека предаторите Ќаделе месо, одете во кревет. До Олег е неговиот приЌател Тимур. И дваЌцата имаат дванаесет години во оваа визиЌа, поточно од друга реалност, возраста за силните момчи®а е пресвртница, кога е многу тешко да се помирите со многу робови.
  Тимур, пиеЌ«и сок од коприва во лошо измиена чаша, со офка®е рече:
  - И тоа повторно да работам во оваа продавница! не сакам!
  - Не сакам да стоЌам и да го повторувам истото движе®е десет илЌади пати. - одговори, трепереЌ«и од неприЌатни спомени, Олег Рибаченко.
  - Можеби «е побараме теренска работа! - Тимур сонливо гледаше во небото, каде на оваа планета блеснаа одеднаш три Ўвезди. - Конкретно исчистете ги крап-праските. Толку се вкусни, особено оние со златни перки, но бидеЌ«и управникот не изгледа лакомо, сепак можеш да береш нешто во уста.
  Олег Рибаченко силно воздивна:
  - И Ќас би сакал токму таква работа во пазувите на нежната природа. - И тогаш инкарнираниот пионер стана повесел. - Роботот-наб удувач може да се измами, овде поголем дел од опремата за следе®е е ве«е украдена!
  ПоЌадокот заврши, а ги водат до жици ...
  Децата се наредени на парадата, момчи®ата од човечката раса се обидуваат да се држат заедно, вонземЌаните Ќа задржуваат формациЌата според нивната висина. Тие се поделени во групи според возраста и големината. Има момчи®а од пет до шеснаесет години, како и крзнени и лушпести млади претставници на други светови.
  Единствено што ги обединува е облеката, поточно неЌзиното речиси целосно отсуство, само шорцеви со матичен броЌ на момчи®ата.
  ИмпериЌата ги третира по принципот да си цедат пове«е бенефиции за себе од оние кои престанале да се сметаат за граѓани! Заштеда во се, на облека, обувки, сепак некои момчи®а во слободниот живот никогаш не знаеле чевли.
  Но, со стапови и гумени о¤аци на голи потпетици често добиваа. Главите се бричат, на секои две недели ба®а, каде што се попарени. Потоа веднаш се бричат со тапа машина, а потоа не успеа многу да порасне. Момчи®ата маршираат боси по остри каме®а. Ако Олег е навикнат на ова и неговото рапаво стапало не чувствува болка, тогаш наЌмалите деца ги соборуваат петите и голите прсти додека не крварат.
  Целата стража се состои од вонземЌани кои ги претставуваат наЌсуровите раси во универзумот, само шефот на засолништето, постариот Фрау Понтус, изгледа со своите брутални очи на садист.
  Тигарот-носорог, коЌ Ќа игра улогата на надгледник, дава инструкции каде «е работи денес, поточно, напорно работи додека не Ќа изгуби свеста. Олег, спуштаЌ«и ги коскените раменици, гледа во втората половина од дворот. Има девоЌки, од мали до речиси возрасни. Тие се облечени како просЌаци во искршени партали од наЌгруб лен. Лицата се суви, очите изгледаат големи и тажни. Вре«ата е кратка, тенка, но под неа се гледаат жилави нозе. И девоЌките се боси и сите без исклучок се избричени «елави. Ова очигледно е направено со цел да се понижат, уште еднаш да се покаже дека не се ништо. Но, тука во никоЌ случаЌ не се собрани криминалците - несре«ните напуштени деца.
  Овде наЌавуваат дека група момчи®а «е одат во шивачка, да работат на наЌдосаден и наЌисцрпувачки профил. Тука Тимур не можеше да издржи и извика со болка:
  - Не сакам да работам така! Испрати ме во плантажата или во градината.
  Момчи®ата замрзнаа, исончани, слаби тела напнати.
  Понтус беше очигледно воодушевен од новата прилика за егзекуциЌа:
  -Вчера молчевте, а Ќас се плашев дека вашето семеЌство «е остане без визуелен час. Дека момчето «е го вози пет пати низ редовите.
  Во редот на децата помина возбуда.
  - Тоа е точно. - извонреден тон рече матроната. - Поделете прачки на сите.
  Ударите се нанесувале со специЌални бодликави прачки. НаЌчесто ги береле самите момчи®а од грмушките, во периоди кога немало работа. Сепак, навистина, дури и тогаш децата беа принудени, макар и без корист за империЌата, да копаат, на пример, да копаат дупка половина ден и да Ќа закопуваат половина ден.
  Олег Рибаченко погледна во рацете на своите деца, тие беа срушени во калуси.
  Момците автоматски ги демонтираа решетките, на Олег му се чинеше дека тие, инструментите за маче®е, им ги запалиЌа прстите, а нозете им станаа тешки. Не сакаше да го удри другарот, но немаше храброст да протестира. Речиси ништо не видел и болно го удрил палецот на лежечката калдрма. Доволно чудно, но чувството на болка помогна да се собере и маглата пред моите очи се расчисти. Чекорот стана поцврст, иако прстот стана син.
  Тие биле изградени во полукруг во долга линиЌа. Тимур беше врзан со стапови за рацете, а рамената му беа искривени за да биде поудобно да се претепа момчето навредливо. Момците кривогледаат и се обидуваат да го тргнат погледот. По наредба на Фрау Понтус, тие попрскаа саламура, посипуваЌ«и сина сол на неговиот слаб, но жилав грб. СудеЌ«и по начинот на коЌ момчето гримасирало, тоЌ почнал да гори.
  Водителката си ги удри усните.
  - Сега сите добивате лекциЌа. Удри посилно, коЌ и да изневерува «е биде осуден на репресалии.
  Асистентот во овоЌ случаЌ, носорогот стаорец ги разголи своите заби:
  Ќе се справиме со нив веднаш! Чудовиштето промрморе.
  Момчето било преместено меѓу редовите. Момчи®ата полека ги подигнаа прачките и првите удари паднаа на грбот на Тимур. СудеЌ«и по лузните на грбот и страните, момчето беше казнувано пове«е пати, па само воздивнуваше и дишеше тешко, како и сите момчи®а кои се обидуваа да ги задржат врисоците.
  - Удри посилно! извика Понтус. - Нека вика.
  Првите удари ги зададоа наЌмалите момчи®а, кои едноставно немаа сила да предизвикаат сериозна болка. Но, тогаш постарите момци почнаа да ме тепаат. Грбот на детето беше исечен со црвени ленти, крв капеше. Болката, засилена од сината сол, го натера Тимур да вреска, дури и падна, се заби даска со клинци долу и му го боцна градите.
  - Нема потреба! - викна момчето. - Ќе работам каде и да кажеш.
  - Секако дека «е! - одговорил Понтус. - Но, прво, тепа®е.
  Довчерашните другари биле премногу возбудени и го претепале довчерашниот брат. И луѓето и вонземЌаните се прегазиЌа со иста жестокост. Момчето врескаше, а неговите боси стапала оставаа крвави траги. Стаорецот-носорог загрчи и го удри детето со палка по неговите голи, исончани нозе. Сакаше да му нанесе поголема болка на момчето. Ударот падна на жилавите зглобови, а следниот на петиците. Тимур квичеше и потклекна. Тогаш мачителот пикнал дебела игла во задникот, истураЌ«и Ќа течноста.
  - Точно! рече Понтус. - Сега пове«е би сакал да умре отколку да онесвести. НикоЌ не бега од казна.
  Олег Рибаченко стоеше речиси на самиот краЌ од редот и му се чинеше дека ударите на камшикот паднаа врз него. Тимур беше разочаран, самото момче само се грчеше, викаше и плачеше. Неговото тркалезно лице стана темноцрвено од болка, гримаса на страда®е го изврте.
  ГледаЌ«и го Олег, тоЌ шепна со бледи усни:
  - ИмаЌ милост!
  Момчето се двоумеше: се замрзна.
  Стаорецот носорог извикал:
  - Па, што чекаш! Залив!
  Олег Рибаченко одговори:
  - Не неможам! ТоЌ е моЌ приЌател!
  Стаорецот од носорог се насмевна:
  Дали го сакате истото за вас?
  Олег трепереше насекаде, пребледеЌ«и:
  - Не, но!
  Понт го прекина:
  - Доволно! Момчето сам си Ќа потпиша казната. Што вредиш мордоворот. Добро истурете го и закачете го на решетка за другите да му се восхитуваат.
  Олег беше истуркан од акциЌа, повлечен до козите. Момчето се обидело да се спротивстави, но тигрите-носорог се справиле со него како со маче. Рацете болно искривени, коските крцкани. Го ставиЌа на даските, момчето Ќа почувствува грубоста на врвот на испакнати нокти на образот и стомакот. Тие прободеа во мускулести, градите, брадата, предниот дел на бутовите, колената. Образот му беше изгребан до крв.
  - О, немоЌ! - праша Олег.
  - Неопходно! - рече стаорецот-носорог, за секоЌ да биде пример.
  Момчето почувствувало како му се истура саламура на грбот, а потоа и сол. Боде како синапни малтери. Олег се гримаса, му беа извалкани стапалата со жлеб (последниот пат кога беше во она чудно се«ава®е што се поЌави во оваа визиЌа - облече сандали пред околу шест години), тие речиси веднаш почнаа диво да чешаат. Стаорецот-носорог пикнал игла во задникот, тоЌ грубо и болно се боцкал, запалената течност влезе внатре.
  - Сега «е бидете многу преплашени, и нема да изгубите свест. - Чудовиштето кркаше со разголено лице, «е пелтечеше и продуцент на хорор филм!
  - За што? стенкаше невино затвореното дете. - Заради Христа покажи милост.
  Стаорецот носорог, прскаЌ«и со отровна плунка, одговори:
  - Не верувам во овие баЌки за добриот Исус! Во принцип, ако постои Бог, тогаш тоЌ е злобен и суров. И колку пове«е зло и страда®е му нанесувате на ближниот, толку пове«е мо« и блаженство «е добиете во следниот свет.
  - Апсурд! - рече тоЌ, пребледеЌ«и од ужас, и одеднаш Господ навистина е такво момче.
  - Ќе видите! - потомството на космичкиот Тартар се кикотеа. - Но, не се надеваЌ, денес нема да умреш.
  Понтус со лае тон заповеда:
  - Почни! Нека ги памети за вечност бакнежите на камшикот!
  Заробениот пионерски вундеркинд се затреперил додека слушнал прободен свиреж, а потоа и силен удар од потрес на мозокот од коЌ му пукнала кожата на грбот. Стаорците носорог силно удриле, но во исто време ги задржувале силите за да не убиЌат. На момчето му избега врисок, се стресе, солза излезе. ГризеЌ«и Ќа усната додека не искрвари, момчето се воздржа. Миг подоцна следеше уште еден удар, потресуваЌ«и го целото тело. Олег Рибаченко дишеше длабоко, болката, засилена со сол и саламура, беше неподнослива.
  Понтус извика:
  - Продолжи!
  Повторно свирежи и удари! Сече до коската. Момчето било изгорено до самата внатрешност. Се чинеше дека се чука од стомакот. И покраЌ неговите максимални напори, дел од крикот истече од неговите стегнати усни.
  - МаЌко!
  Повторно удари! На задната страна, помеѓу острите лопати и, конечно, на голите потпетици. Момчето вреска, ве«е нема сила да се воздржи. Крикот избива како вулкан од грлото и она што изгледа како да е носот. Понтус е задоволен:
  "Сега гледам дека го тепате до срж. Добро тепаЌ го, но не го убиваЌ!
  Со секоЌ удар болката се засилува. Солзите се мешаат со крв и паѓаат на креветот. Крвавите ленти на грбот се споЌуваат, се споЌуваат во темноцрвена неред, тенките бели коски на момчето почнуваат да се откриваат. Олег Рибаченко се гуши, нема доволно воздух, жицата му вкопа во свитканите зглобови. Голите потпетици зуЌат со зашеметена, груба, жулеста кожа не се поместува веднаш, но капките крв сепак излегуваат. Ударите се засилуваат, се чини дека мол®ите минуваат низ нервните завршетоци до самиот гребен. Другите момчи®а молчат, совеста не дозволува да одобри, стравот од репресалии не дозволува да се осуди. Се гледа како главите на момчи®ата се спуштиле, но нивните очи Ќа следат егзекуциЌата. Љубопитни и разочарувачки, пове«ето ве«е се камшикувани на сличен или пософистициран начин. Мислиш само да не сум Ќас, а понекогаш има злоба во твоите мисли: тоЌ вреска, но се разбира дека можеше да издржи, а не толку слаб како Олег.
  Ќотекот е ве«е на голи коски, грбот, страните, бутовите се цврста рана. Да не беше вбризгува®ето на стимуланс, момчето «е беше навртено до смрт - почина од болен шок. И така се втурна во нешто полошо од пеколот на Данте. Ова е кога секоЌа молекула, секоЌа клетка, секоЌа вена е заситена со кошмарна болка.
  Пионерот Олег Рибаченко очаЌно се обиде да го одвлече вниманието од болката. Се«аваЌ«и се на своите родители, сре«ната ера на далечното детство, тоЌ како да се истурка со нозете, од вжештената лава на страда®ето, но таа повторно го вшмука, го покри со главата. Така тие пловеа низ океанот на маче®ето, сонот за смртта како избавувач од маките. Се сетив на зборовите на Откровението на свети єован. - И «е сакаат да умрат, но не можат. Вака судбината ги чека грешниците кои мачат деца. Господ «е ги награди стократно, а наЌважната казна, како што вели Исус во Евангелието по МатеЌ, «е биде вечна. И едни «е одат во вечен живот, други во вечни маки. Ова е некако утешно, буди омраза кон неприЌателите, желба да се преживее и да се победи. Момчето успева да извика:
  - Ќе платиш за ова, за секоЌа пролеана солза на дете «е одговараш на денот на БожЌиот суд.
  - Ќути кучко! - рика стаорец носорог.
  - Не можеш да Ќа задушиш вистината. Пионерот воздивна.
  - ДобиЌте пове«е!
  Повторно го удриЌа, вложуваЌ«и сиот бес, кршеа коски, но болката ве«е стигна до таков праг што едноставно не може да стане посилна. Ова е железо, кое може да се загрее до одредена температура, а потоа се шири.
  Понтус го разбира ова, старицата (или подобро, таа изгледа не пове«е од четириесет години, но всушност надмина неколку века), има големо искуство како ¤елати:
  - Па, доста е! И тогаш «е умре! АЌде да излечиме мал затвореник и да го измачуваме со помош на компЌутер. Имам само програма "маче®е на олимпиЌците".
  Стаорец носорог, намерно зеваЌ«и, вели:
  - Сега каде е? Во амбуланта?
  - Не на решетката! - Матроната отсече без жалба. Нека виси како предупредува®е за другите. ИнЌектираЌте само инЌекции за поддршка на срцето. И нека го протераат Тимур повторно низ редовите, а останатите удари нека ги добие од вас. Некогаш спектакл за размножува®е. Треба да се работи!
  Странецот со камшик Ќа наведна главата и мрда со крзнените уши:
  - СлушаЌте Ќа водителка. Па, стартуваЌте го повторно.
  Нови удари паднаа врз Тимур. ОвоЌ пат никоЌ не се осмели да протестира. Немаше ни трошка желба да падне во рацете на ¤елатите. Тимур вреска секоЌ сега и тогаш паѓа. Го земаат и повторно го тепаат. Втората сериЌа штраЌкови ве«е е при краЌ. Останаа само неколку момчи®а. Еден од нив е наЌстариот, шеснаесет години, ве«е се пробива брада и се гледаат муста«и. Очигледно се двоуми, удира, но тоа го прави лесно, едваЌ допираЌ«и се.
  Фрау Понтус е бесен:
  - Закачете го овоЌ мрзлив млад човек на решетка и врзете му камен на нозете. Нека страда.
  Момчето е запленето, ги напнува мускулите за олеснува®е, плод на напорна работа, и вика:
  - Па, што гледате, момци тепаЌте ги!
  Момчи®ата се згрозуваат, татнежот минува низ редовите, но нема решеност да се втурне кон нивните мачители.
  Младиот човек е влечен, секоЌ стаорец носорог е наЌмалку седум пати потежок од него. Бесмислено е да се возврати. Но, тогаш се случуваат настани, на ниво на оние кои Ќа менуваат судбината на империЌата. Одекнаа два истрела и стаорците од носорогот паѓаат, грбот на чудовиштата се исечени, длабоките кратери се откачени. Младиот човек се ослободил и паднал, но веднаш скокнал со крик:
  - Видете, постои БожЌа правда.
  ПоЌавуваЌ«и се како ангел од темнината, златнокосата девоЌка, коЌа многу личеше на неЌзината снаа Маргарита, одговори:
  - Наместо човечки. ЗнаЌте дека договорот со Ѓаволот не гарантира раЌ на ЗемЌата и топло место во пеколот. Потпира®ето на сатаната е како да седите на електричната столица!
  Вториот на оваа огнена Аурора гласно:
  - Она што се случува овде е заплет за хорор филм. Направете го ова со деца. Тргнете го момчето од решетката.
  Олег Рибаченко одмавна со главата и... се разбуди. Таа не лежела за време на видува®ето, туку едноставно стоела во место...
  И помина доста време. Нацистите сè уште правеа
  Подготовки за храна. Но, оваа страшна наркоза коЌа настана од вдишува®ето на чад од чудна мов од страна на лекарите на СС не изгледаше никако кратка.
  Олег Рибаченко веднаш помисли зошто овие Краутови немаат ефект. Дали се без филтер маски? И зошто таков кошмар во оваа халуцинациЌа. Што прават со тоа?
  Но, самите нацисти се однесуваа сосема природно, дури и станаа некако поприЌателски настроени, навестуваЌ«и дека, велат, можат да Ќадат со нас.
  Навистина, тие повлекоа пар дебели бедра на крава украдени од локалните жители. Потоа еден нацист влечеше тежок котел, а вториот фашист, заедно со Олег, отиде по вода. Повторно, на  убопитниот пионер му се чинеше чудно, две кожни кофи и во наЌлош случаЌ обичен метал или дрво. Згора на тоа, еден СС човек, коЌ исто така не беше баш типичен, се влечеше.
  Пионерот не беше сосема сигурен на нозе, ударите на оваа егзекуциЌа беа премногу реални во чувството, а потомокот на Ломоносов погоди дека зад ова стои нешто пове«е од едноставна, па дури и не едноставна халуцинациЌа.
  Вода течеше сто чекори од логорот, сребрен, блескав кристален млаз од под два камена надвиснат над балконот. Олег Рибаченко лакомо се наведна кон неа. Момчето само сега почувствува дека сè внатре е испечено во камен, поточно во Ќаглен. Лакомо се залепи за приЌатната свежина и ... Ќа фати во уво.
  Еден од припадниците на СС, криеЌ«и се зад карпестиот Ўид, кликнал на таблата на сложениот уред и се кикотил како стаорец.
  Ударот бил нанесен од фашистот без злоба, но со таква сила што Олег бил фрлен на каме®ата, тоЌ престанал да слуша со левото уво, а оваа страна од главата била навистина вкочанета.
  Лекарот насилник во тоалета и златен син¤ир пукна од смее®е и заржеше:
  - Бокс! Бокс!
  . ПОГЛАВєЕ # 4
  Момчето пионер скокнало и се втурнало кон младиот СС. Со десната рака измамно нишани под здив, а левата лукаво се крие зад себе. Посетуваше неколку часови по бокс, но неговото се«ава®е е апсолутно. На пример, лажен удар и остар половина аперкат и половина странична лева рака. Тогаш телото, бутот, стомачните, па дури и продолжува®ето на ногата се вклучени во ударот. И - што е наЌважно - обично боксерите кои се борат со десна рака не очекуваат да погодат со инвестициЌа од левата рака. Факторот изненадува®е проработи, Олег Рибаченко го направи тоа! Еден млад и добро обучен СС човек не знаел дека барем Олег не е левак, но може да фрли "пиштол" налево. И фати кука во вилицата. И онаа кул - воЌникот на СС застана на нозе само затоа што повторно се заби во проЎирен камен блок... А тежината на полугладното момче не беше доволна да фрли избран воЌник во СС, тие не земи слаби!
  Доколку Олег Рибаченко беше поискусен борец во ова движе®е, вероЌатно «е тргнеше на сериЌа завршни потези. Но, вештината не е пофалба, туку и физичките карактеристики.
  Но, тоа го направи доста добро, особено ако се земе предвид дека ударот не се практикуваше на тренинг, а самиот Олег Рибаченко, и покраЌ неговите големи природни способности, беше кул за боксот.
  Сега дури и зажали што не се приЌавил во делот каде што тренерот Фараненко рекол - «е пораснеш во голем фраер, но со брза и лесна реакциЌа. Наскоро СССР «е учествува на Олимписките игри - и вие би можеле адекватно да се борите за медал!
  Што кажа? Олег Рибаченко одговори на ова како што следува:
  "Попрво да си Ќа чувам главата за покорисни работи за земЌата отколку да си ги чистам никелите! На пример, ако направите трактор што работи на пилевина, па дури и на обично ѓубре, тогаш многу пове«е
  Татковината «е има корист!
  Но, сега самото момче доби капитал.
  Така, Олег Рибаченко никогаш порано не бил претепан во животот. Возрасен СС маж набрзина го скрши организираниот отпор на десетгодишното момче, иако високо за своите години (што сепак го покажа и успешно го погоди неколку пати) и вешто си ги тресна тупаниците - го подигна паднатиот и повторно го претепа. Кога Олег Рибаченко престана да се спротивставува (односно, тоЌ за малку «е Ќа загуби свеста, односно, се уште има мисли во вашата глава, не сте во црнила, но вашето тело пове«е не се потчинува. Тие што сериозно се бореле во рингот вероЌатно знаат што е тоа како да се биде во грог.). Фашистот му дозволи да падне и, за чудо, никогаш не го погоди паднатиот. Меѓутоа, лекарот-¤елат нешто му викнал на анаграмски Ќазик. Земал кофа и го полил со вода на лицето со модринки.
  Чувството на маче што се дави, а водата од мразот што штотуку се стопи е толку студена - само зимско плива®е!
  Олег се затресе, стана и Ќа плукна неговата чизма со крв од левиот образ што му пукна одвнатре. Човекот од СС ве«е не го тепал - одеднаш воздивнал дека, со оглед на тоа во какви воЌници, чудовиштето служи изненадувачки, речиси со сочувство, и почнал самиот да влече вода во кофите направени со крокодилски (исто така очигледно не толку расипништво) кофи од кожа. ...
  Рибаченко Џуниор Ќа забележа оваа околност како добра и лоша во исто време. Добрата вест е дека тие нема да бидат убиени, барем додека експериментот не се доведе до своЌот логичен краЌ. Навистина, финишот може да биде многу тесноград и можеби ослободува®е од страда®ето! Лошата работа е што «е бидат силно чувани и за да се избега, всушност треба да се употреби гениЌална гениЌалност!
  Наскоро Олег Рибаченко се уверил дека да се биде заморче значи да се има одредени предности во однос на другите воени заробеници.
  Се испостави дека и заробениците и заробениците «е се хранат топло. Почитувани, тоа значи дека чуварите на СС одамна проголтале нешто од лименки и едноставно лежеле на некаква постелнина, врескале или спиеле. Па, врколаци се шетале наоколу - или ловеле, или носеле патрола, или и двете . Сепак, Олег не беше задоволен. Лежеше на разместените голи нозе на Аурора и на уште една млада девоЌка (да не падне на влажната, сè уште студена земЌа?) и шушкаше - Маргарита си го избриша лицето со работ на морнарскиот капут, натопена во топена вода, земена од Олег Рибаченко. , велеЌ«и одобрувачки:
  Сега сте вистински маж. Изгубени на тупаници, победи на будали!
  Аурора предложи:
  - Да, «е му направам масажа на лицето, исекотина «е зарасне побрзо.
  Олег Рибаченко се насмевна со сила. Многу неприродно. ТоЌ се разболе, до степен да танцуваат ѓаволи со плазма лизгалки на нивните копита. И притоа... дали сега се чувствуваше повесело? Малку се плашев да продолжам: сега «е го положат на каме®а и «е го удираат со камшици од срце, или можеби «е го пробаат со трепере®е. Но, нацистите не ни погледнаа овде и зборуваа за нешто на нивниот птичЌи диЌалект, наизменично дегустираЌ«и од боЌлерот.
  Маргарита ѝ шепна на уво:
  - Се разбира, браво... Но, бидете попаметни! Кога силните изгледаат слаби и обратно!
  Олег Рибаченко мрмореше:
  - За жал, нема смисла да се правиме слаби, бидеЌ«и е така!
  Па, силно удираа по роговите... ПокраЌ исечениот образ, сепак се тетеравеа, иако не многу, рбетот е цврст - два заба. Ребрата болат, а увото болеше.
  Сепак, егзекуциЌата за време на фантастична визиЌа предизвика многу пове«е страда®а.
  - Доста, во ред, - Олег Рибаченко ги оттурна долгите прсти на Аурора со новоокованите раце, седна со полите на морнарскиот костум. Се тресеше. - Не, ладно е. И Ќадете лов...
  Како, на краЌот на краиштата, свеста зависи од битието - несвесно «е станете марксист. Само да преживеете!
  Затворската жлезда беше сместена во алуминиумски чинии - тие беа транспортирани во еден од оклопните транспортери. Но, немаше лажици. Очигледно, се верувало дека робовите сепак «е Ќадат густа каша. Или решиле да се потсмеваат, бидеЌ«и овие лажици не се толку недостиг. Па... тоа е подобро!
  Стануваш вистински дивЌак - момчето пукна од смее®е, и веднаш Ќа затвори устата за да не Ќа добие.
  Се покажа дека кашата е каша од хе да измешана со бисерен Ќачмен - густа, речиси несолена и, се разбира, без месо или нешто слично, добро, можеби додале и малку риба за мирисот. Елементарна, речиси празна смеса од две зрна (и самите пукаат од чадено месо, судеЌ«и по мирисот). Но, стомакот на момчето пионер одамна Ќа достигна своЌата граница: така што гладот малку се повлече, се врати само кога «е се поЌави каша, но со троЌна сила.
  Навистина, беше лошо да се Ќаде - неколку пати топлата смеса падна одвнатре на ранетиот образ, а од болка течеше солзи во очите - но што е тоа ?! Да, и "нараквиците" се мешаа, Олег Рибаченко грчеше со рацете, луто фрлаше искри од очите околу него ... и во одреден момент сфати дека неговата десна рака се вовлекла во рингот од еден од овие грчеви до средината!
  НевероЌатно - дали СС навистина прободе толку примитивно. Така би се ослободиле и од волците тренирани од казнувачи!
  Олег Рибаченко замрзна. Веднаш се присилил да ¤вака, криеЌ«и се зад сад. И со десната рака се вртеше додека стврднатиот челик сосема неподносливо не Ќа пресече кожата.
  Во СС, се чини дека не се сите толку кул!
  И сфати дека, можеби, може да Ќа извади раката. Прстен дизаЌниран за поголема рака - машка или локална младина, можеби дури и постаро момче кое работело многу. Но, за испотените раце на момчето од пред адолесценциЌата, Олег Рибаченко, стапицата се покажа како широка.
  Момчето шепна:
  - Се чека победа! Се чека победа! Оние кои копнеат да ги скршат оковите! Фриц го освоиЌа дедовците! И ние «е ги наполниме како игра!
  Аурора,  убезно гледаЌ«и го Олег Рибаченко, со мазно движе®е Ќа турна раката назад (крвта излезе од широк исечок и трие®е на раката). Вториот сосед во тоЌ момент се преселил покриваЌ«и што се случува. Олег го погледна огнениот ѓавол во очи, таа намигна. И таа, исто така, почна да дупчи со смарагдни ласери на празен опсег, како кобра - неразделно. Потоа таа одмавна со главата, покажуваЌ«и дискретно кон врколаците. Потоа, без да престане, да Ќаде - да се фати директно со црвени сунѓери од чашата што стои на подигнатото колено, ги спушти рацете и почна да црта линии за ликвидациЌа што се претвораат во бранови на влажната земЌа.
  Олег Рибаченко не разбираше ништо, но во неговата глава ве«е звучеше победничка песна;
  Млади, слатки, чисти;
  Црвена советска земЌа!
  Сонцето изгрева
  Подарено со твоето срце!
  
  Нашите езера се чисти
  Бурниот кристал на реката!
  Момчи®ата трчаат наоколу со топка
  ТрчаЌте по ридот заедно!
  
  Градите пукаат од воздух,
  Пролет во секое сечило трева!
  Се обра«ам кон Господа
  Нека нè разнесе зло, неволЌа!
  
  Времето доЌде сурово
  Фашизмот Ќа нападна РусиЌа!
  Ќе создадеме нов за битката,
  Нека царува комунизмот!
  
  Заедно, работите секогаш се расправаат,
  Ние сме како стисната тупаница!
  Ко®аницата порано Ќавала
  Па, сега челичен резервоар!
  
  Големото дело на Ленин
  Ќе продолжиме како што сме!
  Сталин мудриот гениЌ
  Што не научи да победиме!
  
  И на краЌ «е ви кажам
  КоЌ спасил - изгубен!
  Мислев поточно - «е изразам,
  Финалето доаѓа наскоро!
  Олег Рибаченко, по таков песок, ве«е се чинеше дека морето е до колена! И планините сигурно, на рамо!
  ДевоЌчи®ата, исто така, се разбрануваа и шепнаа од уво до уво. Сите имаа надеж.
  Потомокот на Ломоносов и Стенка Разин ги надува образите, а потоа здивна - боли проклетата исекотина.
  Што ако успеете да избегате? Олег Рибаченко брзо погледна на страна, како неговите мисли да можат (и коЌ знае, ако можат да му испратат, баговите, тогаш не се знае каква опрема имаат!) ги слушнале придружниците на СС.
  Огнениот ѓавол со пеколен сЌаЌ во очите ги допре челичните прстени на рацете на момчето пионер и кимна со главата на одобрува®е: тие велат, да, можеш да се обидеш! Ова е Ќасно дури и без дискусиЌа и без понатамошно одложува®е.
  Воинот со лисица шепна:
  - И да преживее ... Ќе има на кого да му се одмазди!
  Но, тогаш Олег Рибаченко внатрешно се претвори во камен, како од замрзнува®е. И една едноставна мисла го замрзна: «е си ги извртуваше рацете. И тогаш ... но тогаш «е биде неопходно да им се помогне на останатите девоЌки да се ослободат. Инаку, тоЌ не е пионер-одличен студент, но коЌ ?!
  Се сетив на зборовите: лидерот не е тоЌ што самиот оди напред! А коЌ чекори и помага на друг!
  А кои се тие за тебе - толку убави девоЌки со скршени нозе во крв. Нешто во внатрешноста на младиот ленинист беше огорчен - со татнежот на илЌадници торнада се побуни! Излегува - трчаЌ наЌбрзо што можеш и ...
  Всушност, ако бегаме, тогаш кога «е нема друга шанса. Во спротивно, тоа е предавство.
  Повторно се сретна со погледите, прво со Маргарита, а потоа и со Аурора, коЌа исто така Ќасно расположена, со вкус го лижеше садот. А таа, вадеЌ«и го носот од садот, намигна.
  - Не те држиме! - додаде огнениот ѓавол. - Ако заминете, сигурно «е доЌдете да помогнете!
  Олег Рибаченко кимна со главата и одговори:
  - Се колнам! Чесниот пионер «е контактира со партизаните и «е се спасиш!
  Па, така решивме! Она што следеше беше многу попрозаично. Ве«е беше добро што не беше Олег тоЌ што требаше да ги мие чиниите - очигледно или се плашеа повторно да го откачат или решиЌа да ги остават девоЌките да работат напорно. Ситница, но во оваа позициЌа е приЌатно. Лошата работа е што повторно морав да одам, и кога овие фашисти «е се смират. Не можам да наЌдам ништо пове«е или помалку одржливо.
  Малку е студено, и иако ветрот се смири, облаците се кренаа на ко®и, а од нив почна да се расфрла студен дожд. Се чини дека луѓето од СС сега се дури и задоволни, иако тие и нивните волци-волци носеа влажна смрдеа.
  Морав да одам многу. Таков свет овде е посебна микроклима на Крим. Обично не е дождливо, но во овоЌ случаЌ со налети на ветер.
  ДевоЌките ве«е добро спиеле и студот ги оживувал.
  Но, поради некоЌа причина Олег Рибаченко сакаше да спие, неговите очи предавнички заглавени заедно.
  Да, таква тежина, како труп од сто тони да те притиска и да не дише длабоко.
  О, «е се разболам, помисли Олег Рибаченко, силно преуредуваЌ«и ги нозете, кои повторно почнаа да се вкочануваат. "Сега дефинитивно «е се разболам, но што тогаш? Нацистите дефинитивно нема да користат аспирин или да инЌектираат пеницилин, а вероЌатно «е зажалат дури и за мед. Или сè уште не е? Зачувано за експериментира®е? Каде одиме сега ние кутрите?!
  Повторно, реалноста со дожд и страда®е исчезна, а тоЌ заспа во движе®е. Што, вероЌатно, е само корисно во оваа позициЌа;
  Простор во извесна смисла - битка;
  Пионерите ДмитриЌ и Олег Рибаченко, како одлични ученици и извонредни спортисти, добиЌа право да Ќа претставуваат своЌата земЌа во СССР на приЌателски боксерски натпревари организирани помеѓу детските спортски клубови на СССР и ГерманиЌа. И двете земЌи сè уште се сметаат за соЌузници, а гласините за претстоЌната воЌна стивнаа. Навистина, германските трупи се повлекоа од границата, а Вермахтот спроведува победничка офанзива во Африка и ве«е го освои Египет, а штотуку му беше кажано за зазема®ето на Гибралтар. Врски со кои Сталин лично му честиташе на Фирерот!
  Заблуда визиЌа без зборови, но она што не се случува во универзумот. Олег се фа«а како размислува - повторно инспириран од вештачкото влиЌание на некои зраци или нешто друго. Но, сè е толку реално што нема сила да се спротивстави на оваа заблуда.
  Значи, можете безбедно да летате во речиси приЌателска земЌа. Во германскиот печат се кажуваат само добри работи за Советскиот СоЌуз, а комунизмот дури се става меѓу братската идеологиЌа на националсоциЌализмот. Згора на тоа, движе®е слично на Стаханов се поЌави ...
  ДмитриЌ и Олег Рибаченко се боксери од наЌмладата возрасна група, тие имаат само единаесет години, долната граница за настапи на натпревари. Но, момчи®ата се прилично големи за нивната возраст, па дури и ерата не е толку брзо забрзува®е како на краЌот на дваесет и првиот век.
  Олег, сепак, е помал, послаб, од полесна категориЌа, но многу брз. ДмитриЌ е поголем, поширок во коските, може да му се даде изглед на момче-хероЌ наЌмалку четиринаесет.
  Момчи®ата се разликуваат по боЌата на косата. Олежек е лесен, како природна русокоса, како снежна топка. ДмитриЌ со кафена коса, кафеава коса. Олег е неколку месеци помлад и со заобленото лице сè уште изгледа како дете, а ДмитриЌ е едноставно убав, достоен за пропаганден постер. ДевоЌките ве«е зЌапаат во него, не веруваЌ«и дека ова е само толку големо дете.
  Сепак, Олег Рибаченко е многу поерудитен од ДмитриЌ, иако и двете момчи®а се многу паметни и учат за истите петки. Навистина, во советска земЌа, добрите спортисти мора да бидат одлични студенти.
  Останатите момци се постари, но до осумнаесет години, иако неколку херои се високи два метра и тежат центар ...
  Боксери, наЌдобрите млади кадри на земЌата... И шампионите на ГерманиЌа и земЌите подложени на неа «е се борат со нив... Меѓу децата, се разбира, или Ќуниорите.
  Тие летаат без престан на наЌголемиот патнички брод на Третиот РаЌх на релациЌа Москва-Берлин.
  Боксерите седат посебно, но има и борачи, кревачи на тегови, фудбалери, пливачи. Сите Ќуниори и одлични перформанси. Сталин нареди нашата нова генерациЌа, родена под советскиот режим, да покаже сè наЌдобро и да не го изгуби лицето. И, се разбира, сите се желни да се борат ...
  ДмитриЌ го праша Олег:
  - Дали направивте тактички план за битката?
  Момчето пионер одговорило:
  - Имам дузина планови за секоЌ противник... Но, прво мора да го погледнете, па дури потоа да донесете одлука... За секоЌ поединечен пристап, наЌмалото движе®е и спецификите, вклучително и физиолошката структура на неприЌателот, чисто диктираат индивидуална тактика.
  Димитри шмркаше со презир:
  - Но, Ќас правам многу полесно! Без тактика брзам кон неприЌателот, удирам посилно и почесто и кршам.
  Олег Рибаченко забележа:
  - Има малку такви крупни и физички развиени момци како тебе на твоЌа возраст. Затоа, тактиката на притисок поминува. Можете само да се превртите. Но, еве Ќас сум со речиси нормална висина, добро, можеби малку над просекот, а за да станам шампион на СССР, толку огромна земЌа, еден притисок не е доволен. На краЌот на краиштата, не можете да го земете неприЌателот со брутална сила, бидеЌ«и тоЌ исто така тренира, води здрав начин на живот, Ќаде правилно, проучува тактики. И тогаш треба да се преигра како во партиЌа шах. Понекогаш дури и нешто, жртвува®е за доброто на мат.
  ДмитриЌ остро се спротивстави:
  - А моите противници тренираат, а во финалето момчето беше уште поголемо и потежок од мене. Многу зависи од тоа како тренирате. Некои мислат дека е можно да се стане олимписки шампион за две недели, работеЌ«и до исцрпеност... Ова е заблуда. На краЌот на краиштата, наЌважното нешто во спортскиот тренинг не е толку да се даде супероптоварува®е, туку да се произведе супер-закрепнува®е. Но, постоЌат вистинските индивидуални избрани серии на вежби, а наЌважно е последователното закрепнува®е и стекнува®е на сила... После тоа, се борите во еден здив, исфрлаЌ«и стотици удари во три рунди, поточно, всушност. , многу помалку.
  Олег Рибаченко забележа:
  Па, и тоа е сигурно точно! Посебно, таЌната на правилното дише®е и инЌекциите во точките на раст на телото на детето... Има некои знае®а на нашиот гуру овде. Но, не разбирам зошто не ги споделува со други тренери?
  ДмитриЌ шепна:
  - Доверливо ми кажа дека сме со тебе... Не само боксери, туку пред се воЌници. Допрва треба да направиме нешто посебно... Многу важно, дури и поважно од олимпиското злато!
  Олег Ќа наведна своЌата светла глава и рече:
  - Нешто поважно... Можеби ми го кажа и ова... Дека судбината на човештвото може да зависи од делата на две советски пионери. Исто како баЌка.
  ДмитриЌ филозофски забележа:
  - А од каде доаѓаат баЌките, ако не од животот. Можеби ова навистина «е биде така! Иако не сме грди паЌчи®а, но ... Сè уште е прерано да не нарекуваат Орли.
  Олег Рибаченко непречено Ќа смени темата на разговор:
  - Дали мислите дека заканата од германска инвазиЌа конечно помина?
  Димитри збунето ги крена широките раменици.
  - Еве, според мене, вие сте пове«е експерт. СамостоЌно, мислам дека не можете веднаш да удрите со сите раце и нозе, тогаш повторно е невозможно да се нападне во сите правци. Точно, ако се движите во скок ...
  Олег Рибаченко се насмевна:
  - Звучи сосема логично ... Но, не знаеме што конкретно имаше на ум Хитлер, но тензиЌата навистина стивна, а германските авиони престанаа да го нарушуваат нашиот воздушен простор, а тропотот на гасеници не се слуша во странство, ова е факт. Да, и Фирерот, некои од работниците се вратиЌа назад во машините. Односно, Третиот РаЌх ги криеше оградите... Но, не смееме да се опуштиме.
  ДмитриЌ извади печен сендвич со риба и специЌално сире®е без маснотии од торбичката и му го предаде на Олег. Потоа извади двоЌно пове«е за себе. Понудено:
  - єадете ... Не можете да правите долги паузи во внесот на храна и протеини. Кога концентрациЌата на амино киселините во телото паѓа, мускулите губат сила.
  Олег Рибаченко забележа:
  - За бодибилдерите кои работат многу, ова е сосема точно, но за боксерите ... На краЌот на краиштата, ние немаме месо, телото бои, а уште пове«е Ќа зголемува борбената ефикасност!
  ДмитриЌ, откако одгриза сендвич и додаде домат на него, се согласи:
  - Не се, но ... дури и Ќадам или пиЌам белки навечер за да не падне концентрациЌата на аминокиселините. И наЌдобро од сè, не пилешки ЌаЌца, туку ЌаЌца од препелица или ноЌ, добро, вторите се навистина ретки ... Иако во Централна АзиЌа се чини дека ноевите ве«е почнаа да се размножуваат ...
  Олег сосема сериозно (во тон) се пошегува:
  - Многу вреден протеин во предните нозе на жаба. Препорачувам да пробате!
  Димитри се насмеа како момче:
  - Да, но уште пове«е во остриги со црвен индиски пипер!
  Олег, сепак, внимателно загризал од сендвичот и почнал да впива парче. Рибата беше црвена, вкусна, натопена во кечап со мелено лукче. Беше можно да се додаде малку сила ... Како Вини Пу, на пример ...
  - Вини Пу живее добро во светот! Има жена и деца, тоЌ е бре!
  Олег одеднаш предложи:
  - Можеме ли да пееме?
  ДмитриЌ, без многу ентузиЌазам, забележа:
  - Зарем не е рано да се пее?
  Олег Рибаченко се насмевна:
  - Точно, особено што Ќа прелетавме границата на СССР!
  ДмитриЌ го праша партнерот:
  - Ножици или хартиЌа?
  Олег го одмавна.
  "Можеби е подобро да се направи без детски шеги. Ние сме мирни луѓе, но нашиот блиндиран воз успеа да забрза со брзина на светлината...
  Димитри го прекина:
  - Не! Не ни требаат такви песни од градинка. АЌде, нешто пове«е... патриотско!
  Олег ги издува полните бели дробови и почна да пее, компонираЌ«и додека одеше. Данка, пак, одлично пееше заедно. Или подобро кажано, неговиот глас беше како маршалска труба, а можеби дури и на Ерихон;
  Пионер е горд збор
  Врзани Сталин РодноЌ врзани.
  Нема друго освен забава дома,
  За мене комунистичкиот идеал!
  
  Се заколнав дека «е и служам на татковината засекогаш
  Така што татковината прекрасно цвета,
  За да биде подобро за сите во животот,
  Така што летот станува понагло од орел!
  
  Грмено - доЌде воЌната,
  Така, храбро, момчи®ата одат на кампува®е!
  Вермахтот стави смрдлива муцка,
  Така «е го испратиме на трошок!
  
  Не им дадоа пушки на момците,
  Имаше одговор вие години - мали сте!
  Сепак, тие избегаа каЌ воЌниците,
  Затоа што баЌонетите се толку неопходни!
  
  Во близина на Москва се боревме на снежни наноси,
  Тие брзаа боси низ мразот ...
  Убави пионери трчаат во наметки -
  Без граната, затоа удри со тупаница!
  
  Колку се сурови фашистичките мачки -
  Колку можеш да им Ќа испиеш крвта,
  Но, нацистите «е доЌдат на одмазда,
  МршоЌадците «е се претворат во дивеч!
  
  За ручек, скромна дажба - глад,
  ВоЌниците добиЌа смрзнатини на нозете...
  Во основа сум само дете
  Но, татковците се горди на подвигот!
  
  Тенкот брза, "Тигарот" Ќа турна муцката,
  Но, младиот борец Ќа стисна гранатата!
  И фашистичкото копиле наиде на мина:
  Еве го неговиот жежок факел прегрнат!
  
  Дури и малиот «е биде ¤ин
  Ако воспитавте храброст!
  Пионерите како врски се обединети,
  Душата посилна: титаниум - метал!
  
  Вермахтот не помина, го добиЌа во чело,
  Се задавиЌа челични ковчези!
  Има такви момчи®а во РусиЌа,
  Генерации на потомци се горди!
  
  Битката повторно, овоЌ пат, на Волга,
  Пионер - терминаторот стана!
  Фашистите имаат полни мртовечници
  И бедемот на смртта е скршен на брегот!
  
  Колку наши загинаа - нема броЌка,
  Колкумина повторно «е умрат - без солзи ...
  Но, таквите борци веруваат во работата;
  Воскреснете коЌ е достоен за Христа!
  
  Станаа членови на Комсомол во Берлин,
  Таму даде заклетва за верност!
  Половина Европа со УниЌата боси,
  Нашиот млад тим излезе!
  
  И сега «е изградиме нов свет,
  СекоЌ «е стане креатор-демиург....
  Потонете во бездната на страда®ето - воЌна,
  Нема да знаеме што значи страв!
  
  Љубезноста во универзумот почнува да владее
  И тогаш болката «е исчезне, веруваЌте ми ...
  КаЌ нас е наЌдобриот од сите гениЌ, Сталин,
  Победен пеколниот Ўвер на Хитлер!
  
  За ова храбро се боревме.
  Засекогаш почестен...
  И разберете дека забавата е важна -
  Универзумот «е доведе до сон!
  Авионот за пораки Ќа пееше оваа песна во дует. Звучеше толку свечено што можеше да се расплаче ...
  . ПОГЛАВєЕ # 5
  ВизиЌата исчезна, а момчето писател и гениЌалец повторно се наЌде во реалноста на залутаната колона.
  Од неможноста за тривиЌален разговор со некого (по визиЌата, Ќазикот целосно се отепа!) Олег Рибаченко дополнително збесна. И некако дури и веднаш не сфатив дека се приближуваат до шумата. Заврши - накиснато, а под нозете имаше добро изгазен пат, иако натопен, но чист, пресечен овде-онде од траги од коли, коли, гасеници од лесни тенкови, мотоцикли, па дури и копита од ко®и.
  Ладната кал, коЌа личеше на гаден сапун, испадна исто толку лизгава, Олег Рибаченко за чудо Ќа одржуваше рамнотежата неколку пати, а во колоната две-три девоЌки паднаа и брзо станаа.
  Самата Маргарита, прилично исцрпена, го охрабри своЌот брат по оружЌе:
  - Се стемнува, наскоро «е те пуштат да се одмориш!
  Еден час и половина откако почна дождот, тие поминаа низ она што од далеку изгледаше како низа ридови. Во близина на Олег Рибаченко сфати - ова не се ридови, туку вратило со кули за митралез. Антички, кримски бедем, коЌ се протега на исток и запад, колку што можеше окото. Во редовни интервали на "ридовите" беа видливи сиви камени прстени речиси израмнети со земЌата - урнатините на караули. Помеѓу две од нив - во шуплината, коЌа некогаш, вероЌатно, беше отворот на портата, помина заробената колона.
  Потоа повторно ги одведоа на спие®е. Тие дури и не ги отстраниЌа оковите и не почнаа да се хранат. Спие®ето ги покри девоЌките, како гавранско крило;
  Одеднаш, сценографиЌата пред девоЌките се смени (и дека соништата се премногу често претенциозни!) И тие завршиЌа во морето, поточно на пристаништето со поглед на море и кул.
  ДевоЌките од Комсомол отидоа до пристаништето, силуетата на уништувачот не беше далеку, околу неколку километри, но речиси се спои со линиЌата на хоризонтот. Овде повторно беа нападнати неколку пати од пет стаорци лебарки. Тоа се толку одвратни суштества, со шест нозе, што гледате и тегнете на повра«а®е. Сепак, се работи за две секунди, боде®а со ками и се е готово.
  Убавата Маргарита дури и пееше:
  - А за мене како еметик, па  убовна напивка!
  Црвената Аурора испушти свирче низ ноздрите:
  - Но, однесува®ето е добро - а Ќас сум затегнат во вилицата со нога!
  Поопасни суштества биле секирите од галеб. Имаа способност да пукаат со клун. Точката беше исфрлена и Ќа прободе кожата, вбризгуваЌ«и киселина. Тогаш птицата со секира седна на поразената жртва - го искина месото. Навистина, овде тие главно беа застрелани ве«е. Но, четворица предатори со меѓусебно наострени глави се обиделе да ги нападнат извидниците.
  - Еве тие се уште една перверзиЌа на природата! - Огнениот ѓавол Аурора забележа ...
  - КоЌ ги создал, никогаш ништо не изопачува! - Во новата мисиЌа на Маргарита повторно се поЌавиЌа атавистички религиозни чувства. Личноста се менува доколку во потсвеста се разбудат одредени сили. - Така му е угодно на Семо«ниот Бог!
  Црвенокосиот демон во кратко здолниште и коса што гори пожешко од пламенофрлач повторно се спротивстави:
  - Не, ова уште еднаш Ќа покажува мо«ната мо« на мутациите. Низа слични влиЌаниЌа би можеле да доведат до живот!
  ФрлаЌ«и две чакри, девоЌчи®ата ги отсекоа предаторите, а потоа ги фатиЌа дисковите што им се вратиЌа.
  - Како бумеранг, но титаниум сече! Огнениот ѓавол се насмевна.
  - ДОБРО! Дека само овоЌ титаниум не сече, овоЌ метал е послаб од блотер.
  ДевоЌките почнаа да го вртат чамецот. Огнениот ѓавол, а потоа неочекувано молеЌ«и го праша:
  - АЌде конечно да составиме песна Маргарита!
  Снежно белата русокоса насмеана посветла од сонцето праша:
  - Да ни донесе сре«а!
  Кул Аурора замати:
  - Токму така! Нека плаче губитникот - никаквецот завидува!
  ДевоЌката од Комсомол се наведна наназад и тивко пееше, зборовите лебдеа и треперат:
  Оракл меѓу магични каме®а,
  Роден од бура - светлото сонце!
  Ние не сме мрест - погрешна темнина,
  Колку боЌа на зрак вее песната!
  
  Понекогаш рокот е секако штетен -
  Ние сме во неволЌа, тага, смрт, пророкува!
  И духови во бледа сЌаЌ,
  ЗаблескаЌте како знак во но«та!
  
  Но, нема да бидеме суеверни
  Руски воин - меч во рака!
  Служете му верно на Исус
  Нека ѓаволот вечно се глупира!
  
  Нема посилна татковина,
  На краЌот на краиштата, нашата волЌа е како метал!
  Мудриот Сталин го води нападот,
  Торнадо "АндрЌуша" на метал од Келн!
  
  Ние «е и служиме на РусиЌа свето,
  Сонував да и го посветам срцето на неа!
  ВоЌникот го има наЌостриот баЌонет,
  И пламенот во наЌавувачот - говори!
  
  Пофалба на тебе Рус со химна,
  Ние и пееме химни,
  Одмаздата «е доЌде до противниците -
  АЌде да се справиме со врана!
  
  Ќе изградиме нов свет свет,
  Господ да не благослови!
  ДевоЌки луксуз и ажурира®а,
  Ни еден час нема да станеш калиф!
  
  Наградете не со прекрасна визиЌа -
  Гласот Господов го повикува мечот!
  Животот «е стане засладен ¤ем
  Кога си силен како "КАМАЗ"!
  
  Татковина буЌни дабови шуми,
  КаЌ знаеш со душа, «е се одмориш!
  Ќе добиете океани - слава,
  Во Крем  «е влезеш како маЌстор!
  
  Вие сте витез - племе на ¤инови,
  СЌаат пространоста на мори®ата и ледените санти!
  Песокот на златната голема пустина,
  И со смарагд кадифе - шума!
  
  Одиме храбро во крвава битка,
  Иако "Тигрите" застрашувачки рикаат!
  Кан¤ите на нацистичките шепи,
  По изглед, Адолф е секако кул!
  
  Но, доби муста«и во лицето,
  Извртена муцка, вилица откачена!
  И нашите луѓе се големи, горди,
  Откриена мо« на фашистичкото суштество!
  
  Сега е време за светлината
  ДоЌде небесната благодат...
  Во песните се пеат подвизи -
  Христос светителот во душата воскресна!
  Аурора аплаудираше, плескаЌ«и со рацете така што се крена облак од муви:
  - Маргарита добро пееше, но треба да пееш псалми во црковниот хор. Сите мисли се заглавени на религиозна тема!
  - Мора да се искупи за своЌот грев. - рече Коршунова, коЌа повторно падна во религиозна екстаза, созреа. - КоЌ Ќа продава душата секогаш останува во загуба - бесмртното го дава за смртникот!
  Огнениот ѓавол се насмеа.
  - Ти, гледам, умееш и убаво да зборуваш! Добро, душо, сега имаме забавна прошетка.
  СедеЌ«и на чамец на надувува®е, коЌ не се разликува по радарите со боЌа под но«на пеперутка, девоЌките од Комсомол допливаа до тешкиот уништувач. Сега мораа да направат нешто големо. Во момент на опасност, сите рефлекси и реакции станаа отежнати. ДевоЌките од Комсомол чувствуваа звуци на многу километри, прска®е бранови, вреска®е галеби, па дури и зева®е риби. Слушнаа како некоЌ преплива! Членовите на Комсомол, фрлаЌ«и митралез, виделе момче на воздушен душек. єа извади маската, а се поЌави ликот на Денис Баранов. Службеникот зомби, претходно осуден казнено-поправен, во оваа визиЌа забележливо подмладен и многу поубав, им намигна.
  Со рапав глас што го распука воздухот, тоЌ рече:
  - Ме прати големиот црн фирер!
  - Ама ништо не напишавме! ДевоЌките извикаа едногласно.
  Мирабела воопшто не беше задоволна од поЌавува®ето на закоравениот криминалец од нивниот баталЌон овде, но Аурора, напротив, разголи задоволна насмевка. Инаку, зачудувачки, штом осуденикот фрлил децениЌа и пол и се ослободил од лузната, се претворил во прилично фин дечко. Да не знаеЌа однапред, вероЌатно немаше да го препознаат Баранов.
  - И тоа не е потребно! - извика, збунет поранешен осуденик. - МоЌата единствена цел е да умрам! Во следниот живот «е станам султан, а во моЌот харем «е има сто илЌади девици.
  - Справи се со барем еден. Во спротивно «е биде ништиЌак, токму спротивното! - изЌави таа, обидуваЌ«и се да изгледа подуховито отколку што е Маргарита.
  Денис замолче, обично таквите зомби не се особено зборливи. Иако овоЌ пат тоа беше воена машина.
  - Дали имате пристоЌно воено искуство? - праша Аурора. Навистина, на краЌот на краиштата, тие ве«е Ќа поминаа Втората светска воЌна и се наЌдоа во иднината. Не толку футуристички убави како што го опишаа советските писатели на научна фантастика, исто така полни со воЌни и што е наЌважно, разни мутирани суштества.
  Постои такво нешто - магорарадиЌациЌа и не-зраче®е.
  МагорарадиЌациЌата е зраче®е што не ги убива живите, туку ги менува своЌствата на материЌата, вклучуваЌ«и трансформации, споЌува®е на различни форми на живот - вклучуваЌ«и живи и неживи.
  Незраче®ето - за разлика од обичното зраче®е, не предизвикува ЌонизациЌа на атомите, туку нивна пермутациЌа во молекулите, а наЌактивно во ДНК и клетките кои носат генетски информации. Во некои случаи, може да се користи за медицински цели, за брза регенерациЌа.
  - Секако! - самоуверено рече Баранов. - Се тепав многу пати!
  Црвената Аурора се сомневаше:
  - А кого уби?
  Поранешниот осуденик изневерил:
  - Неверници!
  Огнениот ѓавол и Ќа збрчка муцката:
  - Како си руски офицер:
  - єас сум му¤ахедин и моЌа задача е да ги уништам неверниците! - лелека Баранов. - Значи Ќас сум засекогаш предодреден.
  Аурора ѝ шепна на уво на Маргерит:
  - Не се расправаЌ! Подобро завршете Ќа работата.
  Зомби што му рикаше под здив на арапски. Радиото ги пренесе наЌновите вести.
  - Во ЧечениЌа милитантите станаа значително поактивни. Конкретно, беше направен обид да се гранатира владината ку«а. Во битката загинаа пет полицаЌци, а единаесет се ранети, се прецизираат загубите на милитантите. Според некои извештаи, поранешниот претседател на шериЌатскиот суд добил околу сто милиони долари од странски спонзори и активно се труди да ги одработи. Беше спроведена специЌална операциЌа во планините: бандитите беа растерани.
  Зомби оживеа:
  "Наскоро «е ги удриме неверните за да бегаат до свирежи и потсмев!" Неговите зборови ги прекина бран коЌ се тркала, тоЌ го фрли чамецот и го поли со спреЌ. - Така е, велам!
  - Во принцип, нели! Аурора испушташе искри од неЌзините очи. - САД се голем неприЌател на исламот. Таа го разградува со помош на Холивуд, порно весници, мистични серии. Сега «е треба да пукаме неколку єенки.
  ДевоЌките допливаа до уништувачот. Капетанот од прв ранг Рудолф Реган, откако се напи гол од омилениот ко®ак (па, сите овие Американци се пиЌаници, не за ¤абе САД станаа симбол на нездрав начин на живот и распаѓа®е!), легна на кревет, потпираЌ«и Ќа главата на градите на курвата. Кога во младоста сакаше момци, а откако Френклин Труман дозволи хомосексуалците да служат во армиЌата, тоЌ имаше искуство во односи дури и со адмирали. И некако дури и со хероЌ со четири Ўвезди од индиската воЌна. Но, под претседателот на терминаторот, па дури и муслиман, моралот стана поинаков и хомосексуалците беа притиснати. После тоа, Рудолф Реган решил да Ќа покаже своЌата сештоЌада покануваЌ«и курви. Како и да е, галеЌ«и го нежното женско тело, тоЌ не престана да замислува момци, мускулести, црни, способни да пружат неискажливо задоволство.
  Копиле се разбира, тие се тогаш перверзни!
  Рудолф Реган и дозволил на курвата да го Ќава, но тоЌ не можел да се ослободи и се исцрпил. Не, итно му треба дечко. Иако мажите се нешто полоши од жените, тие имаат малку пари - сакаат раст на кариерата. Галина го забележа ова - «е ни се наЌде при уништува®ето на неприЌателите на Советска РусиЌа; Американците и нивните соЌузници.
  Чуварите се однесуваат невнимателно. Ладно е и претпочитаат да се загреваат со неразреден виски. Маргарита се намурти (еве ги готови пиЌаници - на краЌот на краиштата, молекулата на алкохол го симболизира уништува®ето на телото, особено женското), єенките се будали!
  На мониторите светнаа бранови, понекогаш се поЌавуваа суштества. Едно од овие опасни животни беше пила-рак и во исто време аЌкула од коприва. Страшно животно, опасно и на копно и на море. Со своЌата кан¤а со игли за боцка®е, може да касне човек на половина или уште полош отров. Немаше да се видат девоЌки, беа прскани со рефлектор, а зомбите имаат амбиентална температура дури и за пар степени поладна.
  ФрлаЌ«и Ќа курвата настрана, Рудолф Реган со рапав глас рече:
  - Оди си, сакам да спиЌам. Да, и вие марширате до големиот кревет!
  - Како сакаш, само плати! - рикнаа разбушавените курви.
  - Не си доволно вешт, доволна ти е половина косилка! - одговори Рудолф Реган, а потоа со мака се чуваше да не подригнува. - Како сакаш! Но, ова е грабеж.
  - На коЌ план? - ВоЌнички проститутки беа изненадени.
  - Имаш добра работа. - лелекаше Рудолф. - Уживаше и збогати, а Ќас «е се тресам како пекол! Генералот всушност се затресе, неговата двоЌна брада трепереше.
  - Не се разголуваЌ! - извикуваа проститутките во очаЌ (и каква штета кога се вметнува морал!). - Ќе одам да барам друг клиент!
  - Но имаЌте предвид, нашите морнари се темпераментни. - забележа Рудолф Реган со двосмислена закана.
  ДевоЌките од Комсомол ве«е беа блиски. Зомбито се потпре на воинката Галина, потпираЌ«и Ќа главата на неЌзиното рамо. Мртвиот офицер го притисна образот на неЌзината свиленкаста миризлива коса, бакнуваЌ«и ѝ го горниот дел од главата. Студените усни неприЌатно му Ќа изгореа косата, службеникот мирисаше на труп.
  - Отстапи! - заканувачки изговори лутата Маргарита.- НаЌдов и  убовник.
  - Не сакав да те навредам! Едноставно изгледаш како ѓубре. - Почна да шушка привидот на рационален труп.
  Ќе се бориме маскирани. НикоЌ не треба да види дека сме девоЌчи®а. - НеЌзината приЌателка Аурора ФаЌфаЌр извади колба со стимуланс. Таа испи неколку голтки. Колбата не е особено лукава, направена со хармоника, така што во неа немаше воздух. Така животворната течност истекува сама по себе. Воин самата белешка - додаде. - Како што се празни, се собира: како резултат на тоа, водата не прска, можете да се движите тивко.
  Во други погледи, дури и звуците се различни, глуви, како без мо«. Ґвонечките девоЌчи®а изгледаат рапаво. Брановите се како црно «ебе во чиЌ мрак понекогаш треперат светлата, речиси квадратните риби се обидуваат да плукаат нешто од нивните усти. Еве една светла силуета коЌа скокна од водата и беше преполовена од рафалот на Аурора. Оваа риба има остри перки и не сакала да се повреди на нив.
  ДевоЌките од Комсомол не се видливи, чамецот автоматски Ќа менува боЌата на морскиот пеЌзаж, исто како што костимите ги покажуваат квалитетите на камелеоните. Маскира®ето е совршено. Особено може да се види како морнарите фа«аат мутантни риби. Тие го прават тоа многу едноставно: прво, Ќа потопуваат гумата, густо подмачкуваЌ«и Ќа со моторно масло и бензин: мирисот се шири далеку. Желката стаорец го сака, генерално Ќаде хемиЌа како бубашваба. Фа«а, голта, се припива за куката. Вистината е дека не можете да го Ќадете ова ѓубре. Но, живата мамка не е лоша. Го колваат големи риби, понекогаш со големина на делфин. Некои од нив се Ќадат и дури се сметаат за деликатес.
  Има и отровни, но искусните готвачи можат да ги неутрализираат, а тоа ги прави уште поскапи. Конкретно, смарагдната риба крап Ќа има само во радиоактивното езеро Радикал, како што се нарекуваше во склад со БаЌкал, само што сега е загадена. Смарагдниот крап забележан со ураниум предизвикува интоксикациЌа со дрога, «е бидам правилно пржен, грешка дури и за една минута «е повлече болна смрт на гурман. А таквите "багови" се необични, светли по боЌа, ова «е го видите дури и во блокбастер. Многу профитабилен риболов, мета-квази-смртоносни мутанти, смарагд и радиоактивни, опасни кога се консумираат, а во исто време се обиделе да одгледуваат крапови големи како сом надвор од зоната, но таму умреле.
  ДевоЌките го видоа ова и ги кренаа пиштолите. Маргарита одеднаш се одврати; тенко крцка®е се огласи во моето уво:
  - Четиристотини метри до бродот.
  Русокосиот терминатор воодушевен одговорил:
  - Продолжуваме со нашето зближува®е.
  на Аурора и Маргарита можеа да видат во темнина исто како и очите на мачката, ако не и подобро. На бродот имало уште малку луѓе, околу триесет и пет лица, меѓу кои и платеници рибари, од кои многумина биле пиЌани. Зомби го внел и противникот, поранешниот осуденик имал митралез со пригушувач.
  Се бакна, тивко кликна на заштитната брава, Ќа запали но«ната чаша. Имаше професионално чувство за него, особено кога Ќа држеше гумената налепница на лицето за да не им Ќа отстапи своЌата позициЌа на гледачите со зеленикав сЌаЌ.
  ДевоЌките ги гледаа своите противници преку компЌутерска оптика. Таа веднаш ги поправи целите, поставуваЌ«и ги на максимална брзина на огнот: илЌада и петстотини куршуми по мина. Во исто време, девоЌките ги дистрибуираа жртвите, неопходно беше да се отстранат триесет и четири лица одеднаш. КомпЌутерот даде навестува®е како и во кого да пука.
  ВоЌникот наб удувач стоеше во близина на вентилаторот на оградата, пушеше пура и одвреме-навреме пиеше виски од колба.
  - Американците безгрижно служат! - забележа Аурора и злонамерно додаде со отров во гласот. - Ова е резултат на нивната гнила либерална демократиЌа.
  - Размислете подобро! Маргарет се гримаса. - Посебно оние кои биле ангажирани во воЌска, а кои немаат словенско потекло?
  - Не бидете будали и да пиете! - Комсомолката си го триеше носот. - Се чеша, можеби дожд. Или можеби голем хит!
  - Ќе го соблечам! Противник на Третиот РаЌх... - шепна осуденик за зомби.
  - Во принцип, пуше®ето Ќа успорува реакциЌата и ги заслепува очите! - рече Маргарет. - єас лично би ги забранил цигарите.
  На краЌот на големата размена на разурнувачот е видлива, има неколку двоЌни пиштоли за брзо пука®е, класата Линколн - до нив со неколку топ¤ии на седиштето. Другите дваЌца се занимаваат со риболов. Спарен "грободон" на десната страна. И тогаш еден Американец, како црнец, си замина, гледаЌ«и нешто на своЌот "мобилен телефон". Очигледно "порнух", еден вид видео. Во принцип, пиштолите се опасни ако пукаат, не се знае дали "оклопот" «е ги спаси каме®ата, а чамецот на надувува®е е дефинитивно кранти.
  - Значи головите беа поделени. Доаѓаме поблиску. - рече огнениот ѓавол. - Мора да се види дека примитивниот добиток навредува.
  - Искрадете се како змии! - Ќа поддржа Маргарита, вртеЌ«и Ќа по половината.
  Зомбито зборуваше елоквентно.
  Внимателна како и секогаш, црвенокосата Аурора ги забележа лачните пиштоли со придружба и досега безбедни. Неколку митралези, тешки, можеби помо«ни од ПКМ. И тогаш екипажот, се гледа еден дечко, наЌвероЌатно Кинез, многу напнат, дури и нервозен стражар. ВероЌатно, новопечениот овде е како се испружил. Во близина е офицер, лежерно потпрен на оградата, покраЌ него помина радио оператор со антени.
  АЌде да распоредиме цели! - Понудена ти®а, игра®е со гуми за ¤вака®е Аурора.
  - єас «е напредувам десно, ти лево «е заземеш голема териториЌа! - Маргарита со работ на раката ѝ помина преку грлото.
  Чамецот на надувува®е се подели на два дела, девоЌките се свртеа.
  - Ќе ги изметам автоматите! Аурора трепкаше со забите.
  - И Ќас сум топ¤иЌа! Маргарет се насмеа.
  Уништувачот во никоЌ случаЌ не е мал и многу е важно ненадеЌно да се пробие во него, да се прекине и да падне во кабините. ДевоЌките од Комсомол се чувствуваа нервозни, искуството од убиствата не беше премало, но сепак, нивните срца почнаа брзо да чукаат, главите им беа бучни од испушта®ето крв.
  Тие си даваат ментална заповед да се смират и да деЌствуваат ладнокрвно. Не секоЌ искусен борец или лекар може да го стори тоа, но пулсот се смирува. Острото уво прибира разговори, бидеЌ«и не се видливи сите єенки, но тие мора да се отстранат одеднаш.
  КоЌ особено во горната надградба. Таму, очигледно, тие се исечени на карти. Да, дури и во примитивна будала. Колку се дегенерирани єенките, противниците на Советска РусиЌа. Така ве«е се слушаат силни американски зборови. Дури пет воЌници, а и тие «е треба да бидат отстранети.
  - Само се чини дека имаме едноставна операциЌа! Маргарет забележа. - И затоа избегнуваЌте непотребна врева да нема мака!
  - Ние сме во улога на крал на саботажа Thunder Wind! Само тука ги победивме єенките. Иако, да бидам искрен, земЌа коЌа снима толку кул акциони филмови треба да ни биде соЌузник и близок приЌател. - Членката на Комсомол Аурора ги збрчка веѓите, во посебен застрашувачки свиок.
  - Да не бев роден во СССР, пове«е би сакал да се родам во САД. ЦивилизациЌата на Америка е стотици култури од целиот свет! - Маргарита задеваЌ«и се некого, покажа долг Ќазик.
  - Победата над силен противник обично чини пове«е, но нема да Ќа дадете за ¤абе! Аурора ржеше.
  - Освен Големата воЌна против дивите и троловите, чии плодови беа изгубени. Маргарет силно воздивна.
  - Привремено! - Цврсто отсечете го огнениот ѓавол.
  ДевоЌките презедоа голем ризик. Забележете ги, тешките митралези веднаш би почнале да работат. Тие се уште поопасни од топовите, им треба време, иако не многу за да нишанат. Исто така, на краЌот на краиштата, єенките имаат компЌутери, како и уреди за но«но гледа®е. И колку школки ви се потребни за да ги извлечете нивните гламурозни? Тогаш тие можат да бидат потонати дури и со слепо пука®е, или со вклучува®е на наЌмо«ните радари. Да, и рефлектор, можете да видите нешто неЌасно, особено, зомби. ОвоЌ човек ги демаскира разузнавачите на Комсомол. На врвот се поЌави друг тип, муцката обоена како сина, отиде каЌ рибарите.
  Повторно сме во неволЌа! - Во гласот на Маргарита имаше загриженост.
  - Ќе сликаме сè одеднаш! Се работи за пет секунди! Аурора испила голтка од своЌот стимуланс. Таа го бутна партнерот со лактот. - Да, и пиеш!
  Во близина на самата страна има лента со светлина, но тоа не е проблем.
  Маргарита вели, или подобро кажано, им заповеда на зомбите:
  - Не пукаЌте без команда.
  - СлушаЌте, госпоѓо! - Одговори "кукла осуденик".
  Сега сите голови се заробени и тука е сре«ата. На одборот на "рибарите" извлекувам Ўвер што треперува со рубини: чудотворна рибна паста. Дури четворица момци се наведнаа од скривницата, сега сите цели се заробени.
  - Време е! ХиперволеЌ! - шепоти Аурора. - Таа сака да се истакнува.
  Митралезите тивко го претепаа прска®ето на брановите, целосно блокираЌ«и го нивното пука®е. Дваесет и пет куршуми избувнуваат во една секунда, а педесет во два. И треба да отстраните четириесет и шест луѓе одеднаш. Дури и со промашува®ата и неизбежното синхронизира®е, две секунди се доволни за целосно измет. Само тенок свиреж од движе®ето на куршумите, дури ни ролетните не кликнаа. Плеска®ето едваЌ се забележува, само задникот е малку притиснат на рамото.
  - Тоа е она што значи електромагнет и забрзува®е! - со восхит рече огнениот ѓавол.
  - И нашите способности! Маргарет изрика. - Пофалба за големиот творец!
  - Не дадено од Бога, наука! Аурора се спротивстави.
  Иако погодуваа од различни точки, тие беа доста способни да разговараат, дури и на голема далечина преку мини-воки-токи.
  - НикоЌ да не Ќа надмине границата, да почнеме да се симнуваме! - нареди комсомолскиот воин.
  Смешно е што сите падобранци се три лица, две комсомолки и еден жив осуденик труп. Жените рен¤ери фрлаат ознаки за цел. Овде се гледа дека излегоа уште три црнци.
  - Бог да ми прости! - шепна побожната Маргарита, испра«аЌ«и ги борците во подобар свет.
  Зомби застрела само две кои пушеле на страна и гледале во далечината. Овде, генерално, имаше што да се восхитува, а коЌ би ги осудил морнарите кои се опуштиле во приЌателско пристаниште.
  Маргарита со аголот на окото успеа да ги забележи крвавите облаци кои излетуваат од празните глави.
  - Пресметката доаѓа! - вели русокосата терминаторка. - Отвора®е сметка!
  - Изгледа не губиш ниту една секунда! Нарача Аурора.
  Одборот за уништува®е веднаш се крена пред извидниците. На палубата има само трупови, не вообичаено тивки, само завиткана риба што Ќа удира опашката на страна.
  Повторно буде®е на наЌинтересното место. ДевоЌките од Комсомол набрзина стануваат и, скокаЌ«и, повторно трчаат. Не смееле ниту да поЌадуваат, па ги пуштиле да гладуваат боси на врелиот песок. Затоа трчаЌте повторно и не успоруваЌте. Изгледа мора да работат напорно...
  Аурора Ќа охрабри своЌата приЌателка:
  - Држи го носот, кул советска жена! Тогаш нема да се скршиме под резервоарот!
  Маргерит жестоко пукна:
  - Да, не помислив да скршам! - И разбираЌ«и го двоЌното значе®е на таквиот израз, додаде таа обЌаснуваЌ«и. - И уште пове«е свиткаЌте!
  Воините на Комсомол се закопаа на страна. За момент крмата го блокираше и онака пригушеното светло. Советските извидници се качуваат како СпаЌдермен користеЌ«и чизми со велкро. Маргарита, исто така, му помага на "баластот": зомби влече речиси за врат. Добро е што овоЌ човек не е од големи примероци. Еве ги на палубата. Еден од борците Ќа крева главата, комсомолката го отсекува со бумеранг диск.
  - Смири се кучко! - му вели таа.
  Брзо се качиЌа, а во исто време лепеа чамци. Сега сè е точно! Целата палуба е под пиштолите на убавиците. Тука дваЌца морнари се наведнаа, половина секунда и имаше дупки во нивните глави, тие само успеаЌа да се грчат.
  - Го држам неприЌателот под пиштол! И сега тивко отстранете ги сите! Августин нареди. - Во принцип, таа Ќа презеде улогата на висок командант, плашеЌ«и се дека премногу " убезната" и религиозна Маргарита нешто «е зафрли. Коршунова се обидува да не го забележи ова. Згора на тоа, како што рече еден од советските маршали - дваЌца луѓе не се одред, троЌца не се чета!
  Маргарита ги соблече чизмите, ги стави во ранецот и боса одеше по страна. Таа набрзина го соблече автоматот коЌ се криеше во «елиЌата, се чини дека тоЌ сè уште не сфати што се случило. ДевоЌките од Комсомол ги повлекоа своите прекрасни митралези од зад грб, се насмевнаа, едната од нив го нишаше целиот ходник, неопходно е да се расчисти целата патека.
  Аурора одеднаш трчаше побрзо од олимписки спринт. Еден-два и таа е блиску до пиштолите за лак. Има околу дванаесет борци, половината од нив стоЌат на "штраЌкот", другите се сечат на карти. Со себе имаат две курви. Штета за девоЌките, но таква е горчливата судбина на една проститутка. Пла«а®ето е посебно, а демонтажата е на големо. Аурора ги отсекува сите со краток рафал, од тивко оружЌе. Овде не и треба колиматорски нишан, и затоа има позадинско осветлува®е, а морнарите не очекуваат напад од задниот дел. Да, генерално, големата вообразеност игра улога: коЌ се осмелува да нападне разурнувач полн со воЌници и морнари.
  - Движете се како лисица по ходникот десно! Аурора тивко мрмори. - Нека застане зомбито, «е се откаже само со кинеските чизми.
  - Секако, сам «е го исчистам. Маргарита одговара.
  Движе®ата на девоЌчи®ата беа разработени на броЌни виртуелни машини, беа научени да фа«аат бродови, тенкови, да се борат во лавиринти, авиони за бура, да поставуваат експлозиви.
  Да, такво лажно или вистинско се«ава®е од друг свет се поЌавува во оваа чудесна футуристичка визиЌа.
  По желба, извидниците би можеле да го измамат "Г-2" да внесат експлозиви во канцелариЌата на британскиот премиер и да направат многу други работи. Така, сега Маргарита се движеше низ заштитната ограда, брзо ги зеде премините под оган од поволен агол. Излегоа неколку црнци и еден жолт. Маргарита промаши поблиску. Следеа уште пет. Потоа еднаш кратка редица ги легна сите.
  - Сè «е биде лесно! - одговори таа. Поради некоЌа причина, совеста се повлече, имаше страст за желба да Ќа завршат своЌата работа што е можно подобро.
  . ПОГЛАВєЕ #6
  Во тенкот налета девоЌка од Комсомол, па имаше уште седум борци. Ги соблеков откако истрчав до носот, но од другата страна. Зомби, и покраЌ наредбата, не застана, туку одеше по палубата покраЌ крмата, но за сре«а не беше видлив.
  ОдеЌ«и до носот на Маргарита, стави уште четири, бидеЌ«и одеа во прегратка, дури и изгледаше како да се бакнуваат.
  - Отидов до вратата! - Го фрли русокосиот терминатор.
  Аурора коЌа не заостана зад неа потврди:
  - И ги расчистив пиштолите.
  - Намокрете ги єенките! Маргарита го извади Ќазикот.
  - И многу ефикасно! - Аурора со прстот на босата нога го зеде испуштениот отпушок и го фрли на тоЌ начин што падна директно во клунот на американскиот "орел".
  - Се мрдам од страна! - Таа лаконски фрли огнен демон.
  Убавините продолжиЌа понатаму. Аурора за малку «е се наЌдеше лице в лице со црнец. Сакаше да вреска, но девоЌката му Ќа покри устата со бакнеж:
  - Смири се маче.
  - Ти си моЌата божествена! - ТоЌ рече.
  - Имаш добри усни, момче, но Ќас немам време. - ДевоЌка од Комсомол со прстите стиснала артериЌа во близина на носот. - Понекогаш ми е жал што не избрав кариера како тениски шампион. Ќе имаше пари, слава, многу згодни момци и немаше убиства.
  Типот се наведна наназад, Ќазикот му излезе од зад устата.
  Црвенокосата Аурора натера неколку да клекнат на неЌзиното колено, испукаа ненамерно, уништуваЌ«и ги следните момци. Заповеда:
  - Галина направи круг и приближи се до крмата.
  - Секако, ова е наЌважно за нас. - Издадено од Мирабела
  Една девоЌка од Комсомол шеташе низ центарот со сандала, убиваЌ«и уште неколку милитанти на патот, особено, таа трчаше по горната надградба. И тогаш брзината е на неЌзина страна, неколку неразбирливи плаче®а, дури и никоЌ немаше време да пука.
  - А потомците велат, каубоЌците брзо се отпуштаат. Лаже, вероЌатно!
  Митралезот (оружЌе што зборува во сон не е невообичаено, никогаш не знаеш за што е способно, потсвеста!) не можеше да одолее на забелешката:
  Вашиот професионализам не е пофален.
  - Можеби можеш да кажеш нешто друго! Мирабела стапна со гола нога на падната, запалена запалка и гримаса од болка.
  - Ти си самата совршенство, ти си самата совршенство,
  од насмевка до гест е без пофалба!
  Направете злосторство со неприЌателот, голем фанатизам,
  И сруши дожд од олово, со запалена пепел - напалм!- Кибернетичката направа на митралезот тивко пееше во слушалката.
  - Паметно го искривуваш ударот! Мирабела се насмеа (но не можеше да се сети каде Ќа слушна песната!) и Ќа триеше болната петица на грубиот метал.
  Машината одговори:
  - Програмата има смисла за хумор. Да се подигне духот на борците!
  - Претходно, филмовите беа поладни, така што духот со сила секоЌ ден,
  ама кажи ми што «е покрене, порно филм "Емануел"! - со хумор одговори Мирабела (А коЌ е Емануел, од каде таква слика во моЌата глава. Можеби од зборот Емануел?).
  И таа се насмеа на шегата.
  Издигната преку работ на оградата, девоЌката фати четворица кутри, како се сечат на префиксот во стратегиЌата.
  - Тимот е целосно разбиен! Добро е што вашиот последен момент «е биде сре«ен!
  Аурора тивко се спушта по скалата, зазема позициЌа пред вратата до поставува®ето. Излегува масивен црнец, сто и шеесет килограми. Над него одозгора виси девоЌка од Комсомол, потпираЌ«и го задникот на страничните Ўидови на ходникот. Насилник, мрморе®е.
  - ФакЌу! Зошто толку тивко! - Аурора - го тепа со задник по слепоочницата. Потоа го зема трупот, дозволуваЌ«и му нежно да се спушти.
  Затоа што  убовта доЌде каЌ тебе! - одговара таа.
  И тука не изневери комсомолката, влезе како ветер, редица, косеше дваесетина, од кои половината спиеЌа. Силниот мирис на алкохол говореше дека єенките имале време да прослават нешто.
  Сонот е прекинат, рика сирена во тивок тембр. ДевоЌките се будат со гумени камшици на нозете и се принудени да се редат.
  Ги земаат и повторно ги оковуваат, туркаЌ«и ги понатаму.
  Пред тоа, сепак, даде храна. Повторно каша измешана со не премногу свежа риба. Ама овоЌ се посолува и пове«е од нормата. Очигледно стара, конзервирана храна со поминат рок од трофеите била фрлена во Ќачменот. И додадоа сол на рибата за дезинфекциЌа. Заробените кадри се уште не Ќа изгубиле вредноста за нацистите!
  Олег Рибаченко лута заедно со нив. Иако се чини дека има доволно време за спие®е и уште пове«е, но ведрина нема. Болно, сонот го исцрпи момчето.
  Така тоЌ оди вака и чувствува, како на глава, како чука на се«ава®ата на плодовите на чудните халуцинации што нацистичките експериментатори му ги инспирирале;
  Овде во сон го гледа ДмитриЌ. Изгледа како тоа слабо и високо момче кое е оковано заедно со нив, но повисоко и мускулесто. Сепак, лицето и името се слични. Исто така чудна случаЌност. И ова момче имаше неколку лесни пресметки, против момчи®ата од СловениЌа, а потоа и РоманиЌа. И двете борби се брзи нокаути, и тоа во првата минута! Третата борба беше потешка. Послабиот ИталиЌанец имаше одлична одбрана и подвижност на нозете. Не дозволи веднаш да биде нокаутиран и добро си замина. Противникот на ДмитриЌ првата рунда Ќа заврши на нозе ...
  Тогаш момчето во втората рунда, не обрнуваЌ«и внимание на можноста да се залета во тежок претстоЌно, едноставно истрча кон противникот, фрлаЌ«и удари од двете раце. И тоЌ доби точен и брз директен удар кон него, токму на точката на брадата.
  За прв пат младиот боксер се потресе, но тоа само го налути ДмитриЌ. ТоЌ скокна како тигар и го закачи противникот со десната.
  Виз-а-вис се тетерави и падна на колено... СудиЌата го одброЌа нокдаунот и даде знак:
  - Бокс!
  ИталиЌанецот, се чини, Ќа загуби подвижноста и по брзиот удар до слепоочницата и Ќаболчната коска, падна и ги рашири рацете толку безнадежно што судиЌата не ни почна да брои, туку веднаш Ќа прекина борбата. Трибините, преполни со ученици, свиреа и рикаа. Меѓутоа, меѓу Ќавноста имаше високи офицери на СС. Поразеното момче почна да се испумпува, девоЌката му ги масираше образите и му го замеси вратот ...
  ДмитриЌ дури се исплаши:
  - Дали го убив?
  Но, по една минута енергична манипулациЌа, лицето на младиот боксер стана розево, а тоЌ ги отвори очите. Нешто тивко промрморе. ДмитриЌ му помогна да стане и момчето приЌателски се прегрна.
  Олег Рибаченко, пак, уредно боксуваше, борбите беа аматерски, по четири по три минути... Момчето ги испрати своите први дваЌца противници во третата и четвртата рунда. Морав да чепкам со третото... И иако Олег Рибаченко, демонстрираЌ«и прекрасна одбрана, самоуверено водеше на поени, беше назначен петтиот круг.
  Телата на момчи®ата, голи до половината и исончани, светкаа од пот, мускулите се тресеа, а вените и вените уште поостро се истакнуваа. Противникот Олег Рибаченко побрза напред, сметаЌ«и на фактот дека во случаЌ на активност «е му биде дадена оваа рунда. Но, храбриот пионер забележал дека неговиот колега ве«е е уморен и неговата реакциЌа се намалила. Проследено со брза страна кон левата страна на брадата и сообра«аЌ коЌ доаѓа од спротивната страна. Младиот противник се свитка и падна напред... Очигледно се работеше за нокаут, па не стана на броЌката од десет.
  Потоа имаше пауза, три борби во еден ден во куп системот е многу!
  ДмитриЌ со одредена количина сарказам забележа:
  - Овде професионалците се борат петнаесет рунди, а пред Првата светска воЌна воопшто немаше временски ограничува®а. Боксерите се бореа се додека еден од нив не колабира од исцрпеност.
  Олег Рибаченко овде се согласи само делумно:
  - Знаете, ова е професионален бокс, некако не ми се допаѓа. Во аматерскиот бокс, само се движите низ мрежата, но во професионалниот бокс, премногу зависи од промоторите. На пример, тие можат да изгниеат многу талентиран боксер без да му даваат борби. Да, и шампионите имаат можност да спречат премногу опасен противник да се бори. На пример, едноставно со помош на разни одложува®а одбива®е да потпише договор.
  ДмитриЌ Ќа затресе тупаницата:
  - Само нека се обиде!
  За време на ручекот, младите спортисти беа пристоЌно хранети... Имаше дури и портокали и за десерт банани, кокос и манго кои претходно не ги пробале советските тинеЌ¤ери спортисти.
  Очигледно, нацистичките организатори на натпреварот се обидоа да покажат дека Третиот РаЌх, сè е во ред, многу задоволувачки и можете да си дозволите луксуз.
  ДмитриЌ и Олег Рибаченко пробаа кокос и банани за прв пат во нови тела, а ананас по втор пат (добро, со портокалите во СССР, многу е полесно да се Ќадат сопствените во Централна АзиЌа!). Овде момците направиЌа прилично честа грешка - претераа ... И немаше возрасни тренери во тимот ... Ако Хитлеровата младина имаше слоган - младите треба да бидат управувани од младите, тогаш советската спортска делегациЌа одлучи да следете го овоЌ пример.
  Можеби тоа не беше наЌдобрата идеЌа да се следи!
  Во секоЌ случаЌ, по обилна вечера со десерт и колачи, требаше да се одржат уште три борби (ако не изгубивте!) ... И со силни момци!
  По оброкот, момците прилично се занесоа, Олег Рибаченко дури се посомнева дека се измешани со нешто ...
  Во секоЌ случаЌ, сега класата на млади советски спортисти падна, и тие почнаа да губат еден по друг ... ПокраЌ тоа, судиите, заедно со судиЌата, беа целосно брутални.
  Да, и Советите ве«е се бореа против Германците ....
  НаЌпрво ДмитриЌ се чувствуваше поднослив, а во првото коло четврт-финалето отиде ...
  Сепак, ве«е во полуфиналето почувствува слабост во рацете и нозете... Голема слабост и забавува®е на движе®ата... Но, ДмитриЌ се задржа на гордоста и отиде напред и покраЌ тоа што пропушти многу.. Но, момчето имаше силна глава, а точните удари на големиот, технички и брз противник само го налутиЌа... И гневот и гордоста, пак, му дозволиЌа самоуверено да Ќа продолжи борбата....
  Конечно во третата рунда ДмитриЌ го закачи противникот, скршеЌ«и му го носот...
  Германецот беше малку изненаден и примен во брадата. Момчето од Третиот РаЌх се врати назад, му беше плетенка. ДмитриЌ разви успех, направи недоволно брз, но во исто време опиплива троЌка... Противникот падна, судиЌата почна многу бавно да го брои нокдаунот... Германското момче стана, но не застана цврсто на нозе ... Инспирираниот ДмитриЌ побрза да го доврши. Неколку прецизни лулашки... Детето паѓа...
  СудиЌата не брза да му приЌде. Прашува за нешто на страна. Тие му одговараат ...
  Започнува ново мачно брое®е... На броЌ од девет, момчето сè уште лежи... Но се огласува сигналот за краЌ на рундата. Го земаат и го носат...
  ДмитриЌ самоуверено вели:
  - Нема да има четврти круг! Едноставно нема да излезе!
  Во овоЌ случаЌ, руското момче се покажува дека е во право, секундите дадоа зелено светло...
  Олег Рибаченко, пак, се бори како ништо да не се случило... ТоЌ ладнокрвно постигнува поени, а потоа завршува во четвртиот круг... А движе®ата и понатаму се прецизни и брзи ...
  Само дваЌцата стигнаа до финалето од советските спортисти - претставници на наЌмладата возрасна група. Тешка категориЌа меѓу децата, а средна ... Шампионот во мува категориЌа се повреди неколку часа пред поаѓа®ето, а немаа време да му наЌдат замена ...
  Така само дваЌца Руси завршиЌа во финалето, а сите останати секако се Германци кои меѓу себе «е играат злато ...
  Конкурсот активно се снима... ДмитриЌ згрозено гримаса:
  - Така сакаат да не посрамотат! Како ние Русите да сме полоши од Германците, а не од Ариевците!
  Олег Рибаченко одмавна со главата.
  - Не навистина! СекоЌа поделба на националностите на полноправни и не полноправни е апсурдна ве«е со сопствената формулациЌа на праша®ето. И што да кажам, ако нашите идеи се генерално меѓународни!
  Димитри се насмеа и се согласи.
  - И меѓународно «е ги победиме ...
  Имаше, се разбира, пауза пред последната битка... И тогаш Германците направиЌа уште еден валкан трик за советските момчи®а... Наводно, им понудиле да ги полираат своите патики со сЌаЌ. Но, како резултат на тоа, чевлите на нозете на момчи®ата наеднаш омекнаа и почнаа да се распаѓаат ...
  Морав да го фрлам и да трчам да го измие во миЌалникот ... ДмитриЌ беше сериозно лут:
  - Зошто го направиЌа тоа? Сакаа да не испровоцираат во тепачка, а потоа да не исфрлат од конкуренциЌата?
  Олег Рибаченко сосема логично забележа:
  - Да, не само тоа! Тие исто така «е сакаат да покажат дека има сиромаштиЌа во СССР, па дури и водечките спортисти се принудени да се натпреваруваат боси. Како, какви сиромашни деца се во РусиЌа!
  ДмитриЌ предложи:
  - Можеби можеме да ги прашаме нашите постари другари за патики? Точно, тие «е бидат одлични за вас, но «е ги има за мене!
  Олег Рибаченко одмавна со главата негативно.
  - Не вреди! Ќе им покажеме дека сме способни да победиме и во наЌтешки услови. ПокраЌ тоа, не е срамно момчи®ата на наша возраст да одат боси ... Како што велат, боси детството ...
  ДмитриЌ ги стегна тупаниците со таква сила што неговите зглобови се крцкаа. Младиот боксер рече:
  - Па, ме налутиЌа! Не, тие само конкретно се налутиЌа!
  Олег Рибаченко одговори:
  - Затоа, гневот нека ни даде сила на мене и на тебе.
  Тогаш се«ава®ето го прекина допирот на Дима окован покраЌ него, момчето шепна:
  - Дали и ти го виде тоа?
  Олег Рибаченко кратко одговори:
  -Да!
  Повторно почна да врне, што не е баш типично за Кримската пролет. Ова е и одвратно и студено. Дури е валкано, а калусите што се формираат на табаните болат одвратно од натопена ладна вода. Колона со боси заробеници влезе во шумата неколку часа подоцна, ве«е во доцните попладневни часови. Очигледно луѓето од СС брзале да се засолнат од дождот. Момчето пионер за малку «е заборавило што му се случило. Да, и пред лицето на еден млад ленинист да размисли за студот, облеката што е мокра, вкочанетите нозе и челични окови направени од издржлив нерѓосувачки челик, кои ги избришаа зглобовите до крвта.
  ДмитриЌ Ќа прекина тишината и рече:
  - Се чини дека успеав да се искачам околу Крим во текот на зимата, но ... Некако не е на земЌата!
  Олег Рибаченко се согласи, одмавнуваЌ«и со главата:
  - А каЌ нас воопшто не е се како каЌ луѓето!
  Шумата беше огромна. Боровите стоеЌа во форма на страните на патот - со три или четири обвивки, со црвено-кафеава пукнатина или жолто-портокалова кора како големи рибини крлушки, кои подигнаа компактни зимзелени или сини круни до дива висина.
  А на гранките има и цве«и®а, кои се чини дека се петунии. Не шума, туку баЌка, чувство на паѓа®е во друг свет. Но, има и минус - во нечистотиЌата на патот имаше многу тр®е, остри, како челични игли од машина за шие®е.
  Некои од девоЌките ве«е стенкаа додека ги газеа. Дима, стискаЌ«и Ќа раката, му рече на Олег Рибаченко:
  - Тоа е кошмар! Не веруваЌте во визии!
  Мирабела Ќа стави раката на русокосиот еж на Дима, коЌ ве«е почна да расте, и шепна:
  - Верувале или не! И погледни под твоите нозе! Не беше доволно да си донесеш инфекциЌа!
  Џунипер порасна густо во грмушките и ... ве«е зрели диви Ќагоди со Ќагоди. Стоеше духот - мешавина од пролетен бор и мирис на пролетна Ќагода и смрека. Се чинеше дека стана уште потопло. И едноставно не можев да верувам дека сто чекори од тука - влажна, ако не тундра, каква тундра може да биде на Крим? Но, сепак, лошо време и црни студени карпи, под кои маршираат фашистичките орди. Штета што восхитот не траеше долго - болки во рацете, устата и грбот, студ, се врати влагата, а Олег Рибаченко се чувствуваше многу несре«ен. Само до граница.
  Меѓутоа... одличниот ученик-пионер наеднаш се насмеа. Пове«е од еднаш за краткото време поминато овде во заробеништво, мислеше: добро, сè е лошо, не може да оди понатаму и полошо! И секоЌ пат кога се покажа - има дури и многу.
  На чуден начин, оваа мисла малку го утеши. Олег дури почна да се се«ава на картата на Крим од Атласот. Но, тоЌ не можеше да се сети - и залута во збунети мисли за фактот дека се случило нешто сосема невозможно. Може да влезете во друго време - ова е научна фантастика од времето на Марк Твен коЌ се за убил. На друг простор, коЌ е помодерен, на друга планета - да претпоставиме! По ѓаволите, со умот - одеднаш тоа се супер-цивилизации; луѓе кои се милион години понапред од човештвото во развоЌот се препуштаат! Сè што е невозможно е можно - знам сигурно !!!! Но, за во исто време да се промени твоЌата суштина, мемориЌа, целиот израз и не само твое?! Ова е целосно - безгранично и трансцендентно ...
  Олег Рибаченко го праша ДмитриЌ:
  - Дали имате план за борбата?
  Момчето одговорило:
  - Планот е едноставен - погоди! - ТресеЌ«и го слабиот, на коЌ секоЌа коска се гледа со грбот, додаде тоЌ. - Но, сепак е добро кога не си само скелет, туку ти играат мо«ни мускули. Добар сон... Ама станавте помали!
  - Мал, но смел! - Банално, но соодветно одговори Олег.
  И патот стана помазен, во меѓувреме забрзан. И тоа е толку чудно што на Крим, но се чини дека сè изумре. Неколку пати мотоциклисти со омразена црна свастика скокнаа кон нас. И потоа околу пет минути конвоЌ се влечеше кон нив - големи вагони впрегнати со филозофски изглед со багаж со затворена вре«ичка, на кои седеа разбушавени полицаЌци-мужици во камуфлирани мантили и завои на предавството. Исто така во придружба на транспортер. За разлика од тенковите, Хитлер има многу од нив. Потоа, друг одред на камиони, плус мотоцикли со бока, лесно ги престигна заробените робинки. Има стотина автомобили, ни помалку ни пове«е, речиси сите обоени во каки боЌа.
  Во движе®е, нацистите се повикаа еден на друг со колони заробеници кои Ќаваа во главата и, всушност, ко®аниците, робовите и Олег Рибаченко можеа да се заколнат дека гласовите се потсмевни. Чуварите на СС молчеа. Лекарите се возеле на некакви оклопни возила во облик на желки и тешки гасеници кои сè уште влечат. Се наежиЌа со митралези. Но, се чини, помисли Олег, дека навистина не им се допаѓа оваа улога - чувари-придружници... Тие дури и ги криеЌа своите Ўверски муцки.
  Дима забележа:
  - И во ГерманиЌа не се почитуваат ¤елатите!
  Мирабела повторно кажа нешто, кимнуваЌ«и по гнасните воЌници на СС. Олег воздивна.
  - УбиЌ ги! Сите до еден, до Хитлер!
  Дима со воздишка забележа:
  - Ех, не го разбирам нивниот Ќазик. И тогаш би прашал дали конечно «е доЌдеме наскоро ...
  Олег Рибаченко мрзливо забележа:
  - Знам германски, но малку е од корист!
  Во меѓувреме, дождот престана, а небото се расчисти над дрвЌата, се поЌави сонцето. Олег Рибаченко имаше уште еден проблем - сакаше да оди во тоалет сè пове«е и на двата начини. И нешто поттикна: малку е вероЌатно дека «е престанат поради ова. Поради некоЌа причина, неможноста за таква елементарна работа, фактот дека и овде зависи од туѓа волЌа, момчето пионер беше краЌно луто. ПокраЌ тоа, желбата стануваше доста болна. И луѓето од СС и нивните потчинети го решиЌа овоЌ проблем без запира®е, но тоа само предизвика одвратност, а не желба да го следат нивниот пример.
  Понекогаш жалите што сте се хранеле доволно за да предизвикате потреба. Фашистите знаат да прават проблеми - родени садисти. Или тоа беше начинот на коЌ партиЌата ги воспита?
  Олег Рибаченко ве«е почна сериозно да се вознемирува, кога одеднаш се повлече во сè уште влажниот воздух, со чад, потоа се слушна куче што лае и човечки гласови, од десната страна, нагло, веднаш започна расчистува®ето, на кое воЌниците правеа нешто - само десетина-три, а зад него чад се издигна над камените и масивните згради. Децата облечени во камуфлажа отскокнуваа со глава од патот кон оние што се наоѓаа во полето. Не Руси, судеЌ«и по плачот и лентите со свастика, беа дваесетина - трчаа и викаа. Додека колоната се приближи до селото, наЌмалку десетина воЌници ве«е излегоа да ги пречекаат - со големи фрлачи на гранати и преносни митралези опремени со широки фрлачи на гранати. Нив ги водеше дебел старец во униформа на генерал на СС.
  Или можеби не дедо, туку само седокос, затоа што во него немаше други знаци на старост, а гестот на долга заврзана рака, украсена со златни нараквици, изгледаше кралско и царско.
  И тоЌ има награди ... Олег Рибаченко прочита во референтната книга и беше воодушевен - што толку многу може да се соберат во збирка. НаЌвисок е витешкиот крст со дабови лисЌа и мечеви. Само горе, исто, но со диЌаманти, како и Големиот крст на железниот крст, но само Геринг има таква награда. Ґвездата на Големиот Крст на Железниот Крст е уште повисока, а низ историЌата на ГерманиЌа им се доделувала на сите дваЌца - фелдмаршалите Блухер и Хинденбург. Па, редот на орелот со диЌаманти «е биде поголем.
  Колоната затвореници застана. "Докторот-шеф" со тен¤ере, како што Олег Рибаченко го нарече шефот на конвоЌот, се симна и разговараше со седокосиот. Останатите намуртено и напнато гледаа во конвоЌот. Олег Рибаченко забележал дека сите на терен Ќа напуштиле работата, а децата кои избегале речиси се приближиле. Првиот Германец, тие маршираа во колона. А зад нив се мештаните - слаби: боси или во ткаени чевли. Локалните просЌачки момци се покажаа само во шарени карирани кошули - црно-бели.Толку парталави што не се знае веднаш каде се момчи®ата, каде се девоЌките; сите бушави, светла коса, но сиви со прашина или кафеаво-црвена, долга коса, монструозно валкани, но со живи, бистри очи -  убопитни, малку исплашени и Ќасно сожалувачки. Олег Рибаченко исто така забележал дека конвоЌот на СС се обидува да остане што е можно поблиску до робовите и подалеку од локалното население. Нацистите не викаа, не малтретираа и генерално се однесуваа тивко.
  Маргарита, гледаЌ«и го ова, забележа:
  - Каде отиде храброста на СС?
  Олег Рибаченко духовито одговори:
  - Отиде на камшици и Ќамки!
  Седокосиот генерал, пак, само неколку пати покажа кон СС мажите со дегенеративни муцки, а потоа, кога дебелиот почна да се противи на нешто со пена во устата, тоЌ замавна со раката, остро, како да сече со меч. И дебелиот мавташе со раката, но со изнервирано договорен поглед, а потоа даде кратка команда. Оклопни коли рикаа, а Волф РаЌдерс одлетаа по патот. Следеа половина дузина локални воЌници. Останатите ги опколиЌа заробените робови, а колоната повторно се движеше. Седокосиот им викаше и на децата и на работниците на теренот, а самиот чекореше до симнатите човечки придружници.
  Дима, трепереЌ«и, забележа:
  -Нешто што не го споделиЌа!
  Мирабела низ насмевка рече:
  - Да, нека се скараат и нека си ги пуштат цревата!
  Набиен млад брадест маж од локалните борци на СС, коЌ го зазеде неговото место покраЌ Олег Рибаченко, се намурти кон момчето пионер, го затресе неговиот лесен митралез, а потоа викна во неговата глава:
  - Дали си руска сви®а барем нешто за размислува®е?
  И насмевнуваЌ«и се, додаде:
  - Дали «е бидеме во Москва и Вашингтон или не?
  Олег Рибаченко сфати што сакаат од него, брзо Ќа сврте главата, го сретна погледот на Маргарет - очаЌна и во исто време како да вели: "Сре«а - не чекаат големи работи!" - но седокосиот генерал одмавна со тоа, а брадестиот човек, мрмореЌ«и нешто друго, со жале®е погледна во Олег и не рече ништо пове«е. Олег Рибаченко речиси разбра што сака ... Нека биде дури и неЌасно.
  Но, толку подобро, па експериментите сè уште имаат смисла? Дали навистина Германците на овоЌ начин сакаат да Ќа знаат иднината? Но, излегува дека е контрадикциЌа. ПриЌателските натпревари во бокс не доаѓаат предвид по ваква воЌна. Фашизмот и комунизмот се вечни неприЌатели. Или има нешто друго... Колку болно болеле слепоочниците.
  Воената населба се покажа зад ниска, но цврста палисада - со платформа за воЌниците на монструозната организациЌа СС, со мо«ни - сепак, широко отворени - порти. Само едно нешто му се чинеше чудно на Олег Рибаченко - камени столбови на портата, покриени со резби во форма на бескраЌно навивачки цве«и®а и стебла. Овие столбови воопшто не се вклопуваа во општиот поглед на селото, каде што беше валкано (сепак, можеби беше по зимата?), а ку«ите, изградени од камени «ерамиди, закопани во широки пукнатини со жолтеникава мов, станаа кафеави. со рамни сламени покриви.
  Но, имаше ACS. Нема самоодни пиштоли, а на патеката на гасеница, модификациЌа непозната за испитувачкиот Олег Рибаченко. Еве, на пример, оружЌе - минофрлач не помалку од 350 милиметри по изглед. ТоЌ призна дека никогаш не слушнал за такво нешто.
  Згора на тоа, автомобилот изгледа како да тежи под осумдесет тони, а како воопшто бил влечен по планините на Крим? Сакате да го доживеете непробоЌниот Севастопол за време на нападот? Од оваа претпоставка малку боли во празен стомак. Што «е треба да прават руските воЌници под такви удари. Овде сè дишеше во средниот век, измешано со модерноста и техничките иновации. Како дупки со Ўвона и свирки. Нема ни да се изненадите ако овде има телевизор, па дури и во боЌа. Не црно-бело.
  Собата се покажа дека е иста, во коЌа ги доведоа, или подобро кажано, ги истераа робовите. Сепак, не - полошо, бидеЌ«и овде никоЌ не се мачеше да ги затвара пукнатините со цементен малтер, а на Олег Рибаченко - сви®и му мирисаше многу познато. Под хангарот, робовите решиле да приспособат или напуштена или привремено празна штала (мирисот од таквите места речиси никогаш не исчезнува).
  Маргарита се намурти толку многу што стана страшна и лелекаше:
  - Еве ние повторно сме спуштени! Епа Хитлер ти само мене ме сфа«аш!
  Но, тоа им беше покрив над главата. Плус, робовите беа одврзани. Иако, како што се плашеше Олег, тука не обезбедиЌа тоалет. Во минатите простории, каде што затворот е помодерен, тоЌ е многу поудобен. Фриц, иако сви®ата не сака нечистотиЌа.
  Сепак, размислуваше за тоа, откако ве«е Ќа заврши своЌата работа на далечниот Ўид. И воздивна. Што да кажам... Не е пионерско, воопшто не е убаво. Не е се во га«и, ве«е мала победа. И девоЌките, исто така, очигледно мораа да бидат тука ... Подобро е да не изгледате ...
  Аурора, сепак, не губи срце:
  - Уште една авантура... Живееме и дишеме во оваа сре«а!
  Олег Рибаченко изненади:
  - А во следниот свет може да биде многу подобро!
  Огнениот ѓавол му намигна на момчето:
  - Подготвен сум да се расправам, можност да проверам како во следниот свет нема да ни отплови!
  Олег Рибаченко тивко пееше како одговор. Тоа помогна да се справиме со понижува®ето и срамот;
  Ќе се посветам на татковината без трага -
  Нека има подвиг, воин е возвишен!
  Ударот на мечот и ракавицата е фрлен,
  Закон за немилосрдниот крал на земЌата!
  
  Вулканот гори - водите зовриЌа,
  Моите килибарни усни на  убовта!
  Сакам да имам момент на слобода
  Колку си воздушен и чист!
  
  Гори како златна скапоцена коса,
  Мавташе со рацете - порасна крило!
  Господ ми даде бесценет подарок
  И веднаш стана радосно, светло!
  
  Каде што помина Бог: таму израсна долина;
  Расцутени, буЌни бели рози!
  Ќе има чест - средината на сите светови -
  Подарок на олтарот што го понудив!
  
  Да, знам, грешен, поврзан со вештерство,
  И не е достоен за раЌ и грмушки!
  Но на голгота со Христос,
  Липав, завиткуваЌ«и Ќа иконата во наметка!
  
  МоЌата ти си наЌдобрата слика од сите невести,
  Верувам Семо«ниот, духот «е се трансформира!
  Ќе го носам моЌот недостоен крст,
  И «е го кренам штитот што ми падна од раце!
  . ПОГЛАВєЕ 7
  Тие се сместиЌа во штала, па зошто да трпат ако нацистите се навикнати дури и да ги третираат стоката подобро од советските граѓани.
  Во сламата биле влечени три локални момчи®а под контрола на СС. Брзо брзаа, трепкаЌ«и со голите, правливи потпетици, вратиЌа големи раце. Лани го влечеа, ама многу, скоро стог сено. И седум-осум минути после тоа, не пове«е, се поЌави жена коЌа, заедно со две локални девоЌки, донесе огромни рамни колачи и два големи кругови сире®е. ЗборуваЌ«и на украински, таа вешто Ќа подели храната за сите. Олег Рибаченко стана  убопитен: многумина Ќа прашаа и неа и момчи®ата за нешто, и сите троЌца доброволно одговориЌа.
  Има многу Германци и тука нешто монтираат. Но, повторно, никоЌ не знае! Конечно, истите момчи®а влечеа кофа со вода и цврсто ги заклучиЌа вратите. Со однесува®ето на неговите придружници, Олег Рибаченко разбра: ова е аут, тие нема да бидат избркани на друго место денес.
  Маргарита му понуди вода на своЌот брат и рече:
  - Освежува®ето нема да боли!
  Лебот испадна свеж, но необичен, некоЌ вид тежок (тоа застоено парче изедено наутро, Олег Рибаченко не можеше да се сети на вкусот да го спореди). Или непечено, или секогаш го Ќадат овде (или подобро кажано, наЌвероЌатно второто, останатите Ќаделе и не покажале никакво незадоволство). Но, сире®ето се покажа дека е локално произведено со сигурност - многу добро, слично на фета сире®ето, кое Олег Рибаченко го обожаваше. Штета што парчето беше само третина од дланката. Да, дури и тинеЌ¤ер, а не машки.
  Маргарита го поддржа исцрпениот брат. Падна на сламата, како исечен, ¤вакаше што доби, лежеше, не ни почна да пие. Олег Рибаченко одеднаш сфати дека трепери. Можеше само да се надева дека тоа беше само тресе®е по студот, а особено дивите визии. Дека после спие®ето «е помине овоЌ трепет. Рибаченко Олег се обиде да собере пове«е слама за себе и, ако е можно, да ископа во неа. Никаде не го изгуби апетитот, се уверуваше, но како што ги слушаше луѓето; на температура првото нешто што Ќа прекинува желбата е да се Ќаде. Самиот Олег Рибаченко никогаш не бил болен - благодарение на генетската структура. Точно, Ќас не поставив слични експерименти врз него, вклучително и многучасовни прошетки на студ. Значи... Но можеби «е биде. А ако не, тогаш постои шанса за доброто на науката да го третираат ...
  Некои девоЌки се тресат исто толку, но никоЌ не кашла.
  О, колку умор падна врз момчето пионер, од глава до пети! Зглобови втриени во крв, отечени лузни на грбот, повредени, соборени и нозе кои почнаа да се загреваат - сè болеше, но ова лелека®е само Ќа зголеми желбата за спие®е и спие®е.
  И страшно е да заспиете - можеби нема да се разбудите, или уште полошо, повторно да бидете во визиЌа. Сепак, доста интересно.
  Олег Рибаченко ги затвори очите и веднаш заплива во прегратките на МорфеЌ - полн со соништа, шарени и заглушувачки.
  Еден и тестовите не завршиЌа тука... Капакот на прстенот беше сменет со поставува®е на железни листови со шилци кои безмилосно вкопуваа во голите потпетици на момчи®ата ...
  Олег Рибаченко дури и здивна, но издржа, иако не можеше да застане, а ДмитриЌ дури и танцуваше и почна да реже ...
  Нивните ривали беа силни и беа очигледно постари отколку што беше официЌално обЌавено. На пример, ривалот на ДмитриЌ е за глава повисок од него, а антените ве«е се пробиваат ... Но, како може антените да се пробиЌат на единаесет години?
  Противникот на Олег Рибаченко е исто така многу поголем и потежок, а во исто време, лицето на гангстерот не е детско .... Сепак, момчето не е непознато, прстенот е прстен, таму се сре«аваат секакви луѓе!
  Двете битки се одржаа во исто време .... Мора да завршиме брзо, бидеЌ«и ве«е се ближи полно« ...
  Трансформираната Дима речиси веднаш почна да пропушта тешки удари во лицето. Неговиот противник имаше предност во должината на рацете, во тежина, и се чинеше дека е одлично подготвен, и физички и технички... Мускулите во глобала се како оние на теренот на спортистот... Сепак , Димка е многу изваЌана и брзо ... Беше брз, сега бавен...
  Отруениот ДмитриЌ во првата рунда пропушти многу единечни и двоЌни удари. Дури и под десното око, хематом почна да отекува ...
  Втората рунда испадна уште полоша, неговиот противник отиде напред и тепаше, тепаше, тепаше ... И ДмитриЌ речиси не се бранеше, само фрла®ето на главата назад ги ублажи ударите, ретко, но неочекувано туркаЌ«и како одговор, а понекогаш и извлекуваЌ«и неговиот противник ... Режеше на германски:
  - Ти Русин значи не полноправно!
  ДмитриЌ возврати остро, исто така на германски:
  - А ти си Германец, од Русин «е добиеш сосема целосно!
  ТоЌ збесна и го стави лактот во носот ...
  Вообичаено, носот на ДмитриЌ во овоЌ универзум е многу силен и никогаш не бил скршен, па макар и погоден, но во овоЌ случаЌ тоа не бил удар омекнат од ракавица, туку точка на тврда коска на лактот.
  И крвта течеше по лицето на момчето, принудуваЌ«и го да се излиже... Одговори Димка... Фатен кон НеприЌателот благо се затресе и тоЌ се тетерави, но немаше доволно сила да се надоврзе на успехот - му се чинеа нозете со дупнати стапала. да се вати.
  Третата рунда се покажа не помалку тешка, противникот очаЌно притискаше, но ДмитриЌ почна почесто да блокира, одразуваЌ«и удари... Правилата на финалето беа променети, бидеЌ«и зборуваме за меѓународен златен медал, броЌот на круга беше зголемена на петнаесет ... Како професионалец. Морам да кажам многу сурова одлука во однос на тинеЌ¤ерите, кои тоЌ ден ве«е се бореа пет пати... Точно, Димка исто така брзо заврши, а неговиот противник беше Ќасно изневерен без многу борба.
  Но, по првите четири многу активни рунди, противникот на ДмитриЌ малку забави. Чувствувал и умор, дише®ето му станало многу побурно и во исто време тешко ...
  Димка, и покраЌ хематомите и силно чувство на пече®е на босите стапала, дури почувствува и наплив на дополнителна сила. Во шестата рунда дури неколку пати го удри противникот во вилицата... Но и тоЌ беше непоколеблив, крупен, а можеби и допингуван ...
  Во седмата рунда, гнасниот противник на ДмитриЌ малку Ќа смени тактиката и почна да пробува што е можно пове«е удари спротивно на правилата, да удира со лактот, па дури и со главата... Дима почна да удира уште почесто, а во осмата рунда постигна приватен успех, конечно, истече од големиот нос на противникот Ќушка... И кога уште еднаш го мрдна лактот, тоЌ самиот налета на идната статива... ИсмеЌува®ето на ДмитриЌ му зарже:
  - Ну, тоа фатено, кое гризе!
  Германецот уште пове«е се распрсна, сепак сметаше на посебна шутерска кука!
  Олег Рибаченко се бореше порамномерно, речиси без промашува®е, а искористуваЌ«и го фактот што неговиот противник замавна премногу широко, се сретна со брадата со лев удар или десен центаршут... Но, големото германско дете не реагираше на овие удари. на било коЌ начин. Тогаш Олег Рибаченко Ќа смени тактиката и почна да работи на сплесканиот нос на противникот... Германскиот кодош издржа долго, но до седмата рунда почна да протекува ...
  Морам да кажам дека противникот на Олег Рибаченко излезе да замени уште едно полесно и полесно момче. Поранешниот се чинеше дека е повреден (иако, се разбира, ова е нацистички трик!) ... Затоа, тоЌ беше свеж на почетокот на битката и можеше да заврши избезумено темпо.
  Но, во деветтата рунда, Олег Рибаченко исто така малку заигра и промаши удар, од коЌ беше соборен... Голите, соборени нозе на момчи®ата беспомошно се вртеа... Олежек, сепак, брзо скокна така што нокаутот нема да се брои. Фрла®е, виси на неприЌателот ...
  ТоЌ го истресе, брзаЌ«и да го доврши... Сирената се огласи кон краЌот на деветтата рунда, но судиЌата се правеше дека не слуша ...
  Олег Рибаченко промаши неколку тешки удари, но се задржа, омекнуваЌ«и ги со тресе®е на главата. НеприЌателот збесна, ве«е не забележуваЌ«и ништо млатено. Овде советското момче, рефлексно, но многу силно, го удри телото кон него ... Ударот удри токму во црниот дроб ... Многу опасен удар ...
  Противникот направи уште неколку потези и неговото крупно лице стана виолетово. Грчевито голтаЌ«и воздух, падна напред и почна да се грчи... СудиЌата веднаш Ќа прекина тепачката, а лекарите втрчаа во рингот... капеа...
  Ова се одрази брутално врз приЌателот на ДмитриЌ и тоЌ тргна во офанзива против забележително уморен противник... Десетта, единаесетта, дванаесетта рунда... Тешка размена на удари, но со очигледна предност на ДмитриЌ... Тринаесеттата рунда донекаде израмни исклучен, поради очаЌниот октопод Германец, а советското момче доби расекотина во веѓата. Овие момци сè уште не знаеЌа ништо, на пример, за Мохамед Али, но на многу начини Ќа копираа неговата тактика.
  До петнаесеттата рунда, рацете на Германецот паднаа од замор и тоЌ пове«е не реагираше на ударите, туку едноставно стоеше, демонстрираЌ«и Ќа ариевската издржливост... ПокраЌ тоа, ДмитриЌ, од посипана дрога и монструозен замор, вообичаено ударните удари станаа многу послаби . Нека биде! Но, од друга страна, ги имаше многу, многу, и паднаа на непокриената брада на неприЌателот. Конечно, главата, Германецот не издржа, границата на издржливост беше исцрпена и тоЌ беше претставник на "ариевската" нациЌа исто како што нечистотиЌата се лизна надолу, на петнаесетина минути пред краЌот на последното коло ...
  СудиЌата почна да брои безобразно бавно, но откако изброи пет, гледаЌ«и колку е страшно неподвижен противникот на ДмитриЌ Лебедев, застана и извика:
  - Пове«е како доктор!
  И уште еден малолетник "супермен" беше однесен во болница.... После тоа, победничките финалисти се наредиЌа до колоната и почнаа да маршираат... Ливчи®а од роза врнеа одозгора.
  Високото момче ДмитриЌ широко се насмевна, беше весел. Но, тоЌ одеднаш забележа дека камерата им се приближила и дека одблиску ги фотографира голите, силно набиени и малку раскрвавени стапала на советските момчи®а... Неговото расположение веднаш се влошило и се обидел да ги сокрие екстремитетите зад луксузни позлатени патики на други млади германски спортисти или закопани во ливчи®а.
  Олег Рибаченко го повлече за рака:
  - НемоЌ! Вашето срам е тоа што «е предизвика насмевки и сомнежи... ПокраЌ тоа, во ГерманиЌа, по обЌавува®ето на тотална воЌна, речиси сите деца одат боси, што и самите го видовте на улиците на Берлин. Затоа исправете го грбот гордо.
  Медалите што им беа доделени беа на кафени ленти и вистинско злато, околу педесет грама тежина и 900 парична казна. Се разбира, за советските момчи®а ова е голема сума - приближно ... Дури е тешко да се пресмета, бидеЌ«и советските пари се чинеше дека се официЌално обезбедени, но всушност праша®ето беше направено без златна резерва.
  Кога советските пионери се искачиЌа на платформата, се огласи химната на СССР. Инаку, тоа уште не беше музика на Александров, нешто како интернационална. Олег почувствувал голема инспирациЌа овде и побарал дозвола да пее...
  Химлер, коЌ беше присутен на натпреварот, милостиво дозволи:
  - Ќе ни биде многу драго да го слушнеме составот на нашите гости од Велика РусиЌа.
  Олег Рибаченко се поклони прво десно, а потоа лево, по што пееЌа заедно со ДмитриЌ;
  Во животот, ти си витез, леташ како орел -
  И не сакате да ги знаете слетува®ата!
  За нас наградите воопшто не се фетиш -
  Имаме само еден прифатлив пат до кралевите!
  
  Прво врза црвена вратоврска,
  Тогаш кога доЌде воЌната ...
  Едно слабо момче зеде лопата во рацете -
  За да не се залепи иглата во градите!
  Децата копаа ровови боси,
  Парче баЌат за три ...
  Се загрева на ладно со врела вода,
  Од гризе®е глутници, многу лут!
  
  Борецот загина, а митралезот падна,
  Неговото мало момче го подигна!
  Мо«на како што "КатЌуша" стана удар,
  Бестрашен, млад тим!
  
  Пукам во син¤ирот на црни сенки
  Од каде Ќа добивте вашата острина?
  Како во античките времи®а наЌостриот меч,
  Истрчавте да Ќа знаете казната!
  
  ВоЌна без сожалува®е, за жал, не е маЌка,
  Во него, сувоста на пустината е страшна топлина!
  Но, за татковината треба да го дадете животот,
  Тогаш «е добиете сре«а како подарок!
  
  Но, како е да се биде за убен?
  Ова не го знае секое момче...
  Кога потоци истураат крв -
  Нацистите брутално убиваат!
  
  Но, татковината е  убов,
  Во него е славата на светлите генерации ...
  И не го прекрстуваЌте срцето
  Во него Сталин - Челик и пламен - Ленин!
  
  Бидете блескаво време -
  Светата кауза на комунизмот...
  Злобната орда е скршена -
  И го искорени нацизмот!
  
  Целото човештво е...
  Советите се обединиЌа!
  Нека има раЌ на планетава
  єас сум витез - РусиЌа е непобедлива!
  Олег Рибаченко и ДмитриЌ скокнаа повисоко на последните зборови, а со тоа дополнително го заЌакнаа впечатокот за нивната песна.
  Трибините воодушевено свиреа и аплаудираа ...
  Додека момчи®ата видоа, генерално, прилично интересен и поволен сон за нив, девоЌките се вратиЌа на претходно прекинатото заробува®е на бродот. Сериските визии се ретки, но очигледно имаше нешто пове«е зад тоа.
  Поточно, не однесува®ето, туку исполнува®ето на мисиЌата на Хипер-вештерката и руските Демиуршки богови. Вежба®е на вашата бесмртност.
  Сега следната преграда, еве ги проблемите од коЌа страна е отворена вратата, а од коЌа е летва надолу. НаЌдобро е или да го избегнете или да ризикувате. Сепак, во ред е ако го заврти копчето, «е Ќа земат за неЌзина пиЌаница. Тогаш некоЌ неизбричен погледна од под отворот, девоЌката едваЌ имаше време да се гушне. Сепак, тоЌ нема да размисли толку брзо. Вратата е затворена и треба да тропнете.
  - КоЌ е таму? - Затегнат глас отежнува.
  - ТвоЌа! - одговори Аурора на англиски со Ќасен тексашки ниЌанса, покажуваЌ«и неочекуван талент за Ќазици. - Донесовме локален рум, вискито е болно.
  - О да! Побрзо! Морнарот зад вратата квичеше како сви®а. - Секако рум!
  Отворени се масивни врати кои не можете да ги пробиете со граната. Се избира тип со збунет изглед, со него уште неколку полуоблечени субЌекти. Од нив, како за време на напад со гас, носи, поточно интензивно удира, со испарува®а,
  - Каде е румот! извикаа едногласно.
  - Ти си толку добар! - Црвенокосата Аурора пука со големо задоволство, поставуваЌ«и купишта морнари. Легнав дури триипол дузина, «е треба да го сменам клипот. Добро е што куршумите се мали, компактни, можете да земете многу со себе.
  - Исчистена уште една преграда! - Со одредена доза есенска свежина во гласот, рече таа. - Успеавме да направиме неколку снимки, но еве се надевам дека не се слуша.
  Снежана Терминаторот одговори:
  - А тие што слушнаа - глуви!
  Маргарита Аурора го помина следниот купе, малку се изврте, пукаше малку по ходникот, одеЌ«и наназад, виде како неЌзиниот партнер зомби се бори со єенките. Починатиот, сепак, не покажал голема сила и ги скршил вратните пршлени.
  Па, за малку не изневеривте! - чкрипе девоЌка-комсомолец.
  - И што остана да се прави! Ме забележа и речиси го вклучи алармот! - Зомби доби форма на навредено куче.
  - Па, имаш идеЌа! Легнете и бидете понизни. - Маргарита му се закани со прст на "слугата" и тивко Ќа плесна со ногата по палубата.
  Моравме да пукаме во крмата, еден од воЌниците исфрли граната, се закануваше, се «е пропадне. Американскиот аналог на F-1, леташе како забавена снимка. Одлуката се роди неочекувано, ова не се учеше во специЌалните сили. Маргарита нагло го фрли бумерангот на дискот. Таа го сврте третото око и буквално се спои со тенко парче тежок метал. Окото на умот го следеше движе®ето на дискот, а потоа врвот се заглави меѓу плочките, сечеЌ«и го пиштолот и осигурувачот што го блокираше пристапот до киселината. Зрнце пот се тркалаше по челото на русокосата Терминатор.
  - Леле, за малку «е повратев! Ова е само чудо. Ти благодарам Богородице што ме спаси од грешник.
  Црвенокосата Аурора Ќа слушна и загрижено рече:
  - Што има таму?
  - Фрлеа граната! - одговори Greyhound Маргарита.
  - Не Ќа слушнав експлозиЌата! - Изненаден член на мечка-Комсомол.
  - Нема да верувате, го направив бумеранг диск. Белиот воин се насмеа.
  - Вака се случува. Во принцип, ова не е во спротивност со законите на природата, ако влезете помеѓу плочките. - Аурора со голи прсти наликуваше на смоква.
  - И така испадна! - се насмеа Маргарита.
  Огнениот ѓавол стана  убопитен:
  - Колку убиени во крмата?
  Убавата Коршунова гордо одговори:
  - Дваесет и осум луѓе, а дваесет и деветтиот го задавил зомби.
  - Не многу! Сега се движам низ кабините за да го расчистам целиот брод. Помогни ми! - Во гласот на црвената Аурора сега звучеше нетрпеливост.
  - Па, Ќас «е се преселам со тебе. - Маргарита нагло исфрли парче раскрвавена коска од косата.
  Огнената Аурора брзо навлезе во кабинетот, тука ве«е спиеЌа неколку полицаЌци, а чуварите се движеа од страна на страна од пие®ето. Сепак, тие извикуваа:
  - Не можеш да доЌдеш овде!
  - Итен извештаЌ од Хамилтон. - одговори огнената комсомолка и даде пресврт, речиси точка-празно. Куршумите тивко летаат, светлината исто така не е вистинската, нема веднаш да разберете дека овоЌ митралез пука кон вас. Затоа беше невероЌатно ако некоЌ реагираше. Имаше осумнаесет трупови, а набрзо им беа додадени уште четири, од ба®ата, дури шест - пар трупови паднаа од бурето во прегратка. Една од пепелта и припаѓала на проститутка.
  Тивко гроб во пресврт,
  ПронаЌдена е смртта - мало Ўверче!
  Денес долар - утре куршум во чело,
  Толку опасна професиЌа!
  
  Да, девоЌката не те сакаше
  Тортура, полага®е испити...
  Имаше и други збунети соништа
  Само врти сталожено магари®а!
  
  За да тече река шампа®
  єахти, автомобили - сите почести!
  Палари беа грабнати без сметка за рака,
  ДевоЌката се одлучи за подлоста!
  
  Но, само идиот мисли
  Борделот е добар и многу забавен!
  єа наполнив устата со црн кавиЌар -
  Не знаев дека си си дал сида!
  
  И никоЌ нема да доЌде во гробот,
  Во страв да не се крсти, татко!
  Исходот беше многу лош.
  Поранешниот клиент дури и галам!
  
  Вашите деца нема добро да се се«аваат,
  Срамота е да се знае таква маЌка!
  Што им останува - затворско засолниште -
  Тивко издржи Ќа казната...
  
  И затоа, девоЌче, учиш
  И работи за татковината-убавина!
  Тогаш «е има пат без рецесиЌа нагоре...
  Инаку пржете вечно во подземЌето!
  Огнениот Ѓавол сумираше, поклонуваЌ«и се на паднатата проститутка.
  И така помина, како сенка залепена за Ўидот и понатаму низ ходникот. Вентилатор дува од страна, Ќа фа«а топлината, Аурора си Ќа исплете косата во плетенка за гризе®е, па сензациите се приЌатни. Таа оди до вратата, ако се отвори топол воздух може да ги разбуди оние зад шанкот. Малку се двоуми, а потоа непречено прави тесна пукнатина, ползеЌ«и по неа. єа почувствував скокотливата грубост на тепихот со гола преса. Само што слегов по скалата, многу луѓе ве«е спиЌат овде, пиЌат пиво на шалтер. Во благ шум, нозете на Аурора кои станаа голи не се слушаат, голиот ѓон звучи подобро отколку во чевлите, па девоЌката одеше боса. Ве«е монотоно уништува®е во рафал, обидуваЌ«и се да потроши не пове«е од куршум на еден. СпиЌачите воопшто може да се колат. Ако веднаш Ќа притиснете каротидната артериЌа, тогаш «е има максимално проЎева®е од неприЌателот.
  И тогаш проработи голоногата Аурора, на бродот, покраЌ єенките, имаше и околу половина стенка®е на борците за Стабилност, но тие само Ќа намалиЌа дисциплината.
  -Тоа значи кога «е Ќа пуштиш екипажот коЌ знае коЌ.
  ДевоЌчето се искачи на скалата, одозгора паѓа дифузна светлина. Вообичаената бучава, под нозете тепихот е скинат од никаде. СудеЌ«и според фигурата Ирачанец. Што е тоа во извесна смисла
  исто така не е лошо, иако тоа зборува за искуството на тимот. Но, желбата за прекумерна удобност е фатална за єенките. Така таа се искачи по скалите и застана. Има три на мостот и дваЌца во одело за желка. Па, одело за желка не е ни тенк, можеш да го земеш од фрлач на гранати, но вревата «е биде како бриче®е на сви®а. Значи, нема желба да се наруши таквата добро подмачкана операциЌа.
  Се обратив на моЌата приЌателка Маргарита за помош:
  - Имаме едно овде, поточно две во желки!
  - РазбираЌ! - Маргарита се обидува да игра кул. се насмевна.
  Огнениот ѓавол извика:
  - Како да се фрли?
  Маргарита ги замижа очите и со сомнева®е за Сфингата, по коЌа лазеше козата, праша:
  - Исклучен е фрлачот на гранати?
  - Премногу бучно! Аурора зеде длабок здив.
  - НаЌдобро е да пуштите бумеранг во лицето така што «е го исечете оклопот во делот каде што е стаклото. Потоа ставете три куршуми таму во троен режим. Треба да работи. Самоуверено рече Маргарет.
  - ДоЌди каЌ мене, аЌде да го направиме тоа синхронизирано! - Нервозно крцкаЌ«и ги прстите, праша огнениот ѓавол.
  - Секако, брзам! - Маргарита легна уште неколку и влезе од спротивната страна. Босоногата Аурора концентрирана и додадена со низок тон:
  - Не можете да пропуштите овде.
  - Молете се, помага! - Понудена, уште еднаш падна во верска екстаза членката на Комсомол Маргарита.
  - Не верувам во Господ! - Пресечете го воинот на мечката. - Тоа е знак на слабост!
  Русокосиот воин, правеЌ«и го крстот, предложи:
  - Затоа побараЌте помош - наЌвисокиот човечки ум. Нека помогне да победи во името на Советска РусиЌа.
  ДевоЌките се замрзнале пет секунди, шепнале, а потоа си го исполниле планот. Бумеранг-дискот, како тенка мрежа, е речиси невидлив при дифузна светлина. Еднаш и удри два неподвижни идоли во визирот. Немаа време да реагираат, бидеЌ«и тивки куршуми го погодиЌа малку исечениот визир, пробиваЌ«и ги гранатите и вртеЌ«и го мозокот наоколу. Па, третиот беше убиен истовремено, па немаше време да реагира. Точно, оделата на желките паднаа, правеЌ«и врева. Љубопитниот морнар искочи, црвенокосата Аурора го престигна со еден скок, а со показалецот до задниот дел од главата.
  - СпиЌ сине!
  Потоа, таму долу се поЌавиЌа неколку глави, линиЌа со двоен вентилатор и тишина.
  - Маргарита Ќа помина оваа фаза!
  - Тука до капетанската кабина «е го фатиме заедно со камчи®ата. - предложи лута русокоса членка на Комсомол.
  - Од самиот себе.
  За да стигнам до капетанската кабина, морав да изведам два мета, една проститутка несебично работеше на црнец од два метри, поштеди Маргарита Коршунова. Беше премлада, не постара од осумнаесет, можеби и шеснаесет. Таа изгледаше толку молливо.
  - Нема да кажам ништо воини...
  - Алах! Непобедлива и водена на крилЌата на сре«ата. - одговорила на арапски лукавата Маргарита.
  Навистина, нивните лица не се видливи, што е неЌасно, девоЌката сè уште не препознава, а верзиЌата дека ова е турскиот султан «е заЌакне.
  - Каде е капетанот? праша Аурора на англиски со арапски акцент.
  Свештеничката на  убовта пелтечеше:
  - Во луксузна кабина! ОвоЌ "педрил" не е нималку мирен во  убовта. Да, ако сакате, «е ве послужам, направено бесплатно!
  - Во раЌот не чекаат девоЌки илЌада пати подобри од тебе! - Воините на мечките се тргнаа настрана.
  Путана не сакаше да ги изнервира убиЌците, но рефлексот на курвата беше посилен од гласот на разумот:
  - Ќе ти покажам само што можам! єазикот ми е лесен како пердув и сладок како мед!
  Сериозно лута Маргарита го пикна прстот во очниот капак исклучуваЌ«и Ќа курвата:
  Уште малку и «е требаше да Ќа убиеме. - Членот на религиозната Комсомол, Кракатау, се разбесни на глетката на таквата развратност.
  На влезот лежерно беа легнати дваЌца стражари, кои скокаа зад грб и им го скршиЌа вратот.
  Капетанот ве«е рчеше како измиено копиле, прегрнуваше два типа, црнец и ТаЌланѓанец. Тие, и покраЌ тоа што и тие попуштиЌа, нервозно се превртуваа.
  ДевоЌките виделе фотографиЌа од капетанот на компЌутерот и без двоуме®е ги ставиле во кревет и двете "транс-момчи®а". Капетанот од првиот ранг, второто лице по адмиралот, го избркаа и си го доведоа со неколку шамари во лице. Заробено за прв пат, грдото суштество не се грчеше, само Ќа гледаше своЌата смрт со вчудоневидени очи.
  Маргарита го крена на испружени раце, покриваЌ«и Ќа устата со ракавица, а Аурора подигна кама со светлечко сечило до неЌзините очи. Подсвирен со жестока кобра:
  - Еден збор и извади око!
  Маргарита малку Ќа олабави вилицата, но капетанот молчеше.
  - Тука си! - Огнениот ѓавол го направи тонот во неЌзиниот глас уште пострашен. - Примени болка командант.
  Галина малку го притисна нервниот завршеток и Ќа затвори устата, па од грлото на американскиот капетан им избега крик.
  - Па, сега «е биде потивко. - Црвената Аурора почна со голи прсти на подот да удира привид на ритам карактеристичен за погребните маршеви. - ЗборуваЌ погрешна сви®а! Или «е ти го отсечеме достоинството и «е ти го ставиме во уста.
  Кога изопачениот капетан малку се смири, Маргарита малку се стисна. Русокосата воин исто така решила да даде вербален придонес на испрашува®ето:
  - Куче изразете се ако сакате да избегнете маки. Во спротивно, само «е не израдувате.
  Капетанот не зборуваше Ќасно.
  - Ќе ти кажам се!
  - Па, така е подобро. Сослушува®е како да се каже на лесен начин! ДевоЌките потсмевно се насмевнаа.
  Капетанот стенкаше, заЌачките уши му треперат:
  - Само остави го животот!
  Аурора логично забележа:
  - Ова е наЌвредното Ќаде®е, треба да заработите пове«е!
  - єас сум деловен човек. - Зошто заробениот Американец беше воодушевен. - Ако сакаш, можам да служам!
  - И овоЌ таму, плукаЌ, без да тргнеш, машка проститутка! " скршено забележа Маргарита.
  Дури и лебарката на бродот, откако налета на мазната кожа на нозете на девоЌчето, се втурна назад во Ќазот, навреден од таквиот предлог.
  - Колку луѓе има на бродот? - Гордата црвенокоса Аурора се правеше дека не Ќа слушнала последната реченица.
  Американскиот перверзник се двоумеше, лицето му стана моронско, како да не го слушнал праша®ето, очите му плескаат, плескаат!
  Огнениот ѓавол и го пресече малиот прст со кама, течеше крв. Веднаш се освести:
  - Па, колку луѓе има на уништувачот?
  - Околу четиристотини! Не знам со сигурност дека милитантите за "стабилност" пристигнаа од брегот. Но, курвите се малку. Тие не се доволни ниту за момците од краЌбрежЌето. - лелекаше претендентот и дебилот и си Ќа повлече сви®арскиот врат.
  . ПОГЛАВєЕ #8
  - Да ги прескокнеме деталите! - Огнената Аурора веднаш се сврте кон практични работи. - Каде артефакти?
  Капитенот се обиде да глуми будала:
  - Кои артефакти?
  Босоногата Аурора малку ѝ го стисна коленото, коската се крцкаше.
  - Сега сфативте?
  Болката се покажа како наЌефективното средство за надминува®е на наркотикот:
  - Да, тие се во сефот на бродот.
  Кул Аурора ржеше:
  - А сефот?
  - Таму зад вратата! - чкрипе прасенскиот примат.
  Воинот на мечката блесна со неЌзините зелени очи. Маргарита Ќа повлече вратата од титаниум кон себе и разочарано извика:
  - Кодирано!
  Капетанот очаЌно се обидуваше да преживее:
  - Да, имам клуч.
  - Каде? - ДевоЌката воин на палецот на босата нога го подигна столот за нога.
  Животното жубореше неЌасно:
  - Во плакарот!
  Босата Аурора сталожено скокна до шкафчето и извади уред со чип.
  - Ова?
  - Да! - чкрипе стаорецот.
  - Сам «е го отворам! - Засилената Аурора го удри капитенот по рацете. - Види, биди паметен.
  - Зошто сте само дваЌца? - Сви®ата имаше храброст да се заинтересира.
  - Не биди премногу  убопитен. Ќе живеете подолго. Голата пета на Аурора го погоди млитавиот стомак на Форлеинд, предизвикуваЌ«и тоЌ да се извиткува од болка. ДевоЌката Ќа отвори вратата што води кон сефот. Внатре во просториЌата имало неколку лаптопи, фрлачи на гранати. Советски RPG - 39, во една копиЌа, и неговиот пософистициран американски колега.
  Дали Ќа знаете безбедната шифра? - рикна Мечкиниот воин.
  - ПокраЌ последните две цифри, информации за нив има само командирот. - Нашиот адмирал Џор¤ Арнолд.
  - єави ми се! - Маргарита си Ќа удри ногата во млитавата муцка на заробеникот и го фати за носот со голи прсти.
  СопнуваЌ«и се, заробениот Американец наброЌа комбинациЌа коЌа не беше премногу долга. Аурора малку ги осветли очите.
  - Браво, не лажев. Поен во ваша корист.
  - И тогаш како да се каже ... Сега, ако го бирате броЌот погрешно три пати, «е се огласи аларм. - Одеднаш измати исплашен капетан.
  - Ве«е го знаеме! -ДевоЌката од Комсомол брзо го заврти кодот и Ќа отвори вратата дебела четиристотини милиметри. Камчи®ата беа складирани во посебни кутии и беа внимателно отстранети.
  - Стингери од бесконечното, дали ги обработивте уште?
  - НаЌчесто да! - чкрипе заробен стаорец. - Тестирано навечер.
  Огнениот ѓавол се радуваше:
  - Одлично, каде се чуваат боцките?
  ПелтечеЌ«и, капетанот се задави:
  - Во хангарот, каде што е чуварот. Го носи печатот "Орлан", заедно со два тенкови "Першинг".
  Овие кутии се добри само за старо железо. Но, подобрениот модел на "жило" е сосема соодветен. - Лудата Аурора, задеваЌ«и го затвореникот, го покажа Ќазикот.
  - Тие се со компЌутерски чипови, толку посебни, што Ќа доловуваат силуетата. - промрморе Американецот обидуваЌ«и се да си го купи животот.
  - Знаеме! - Огнениот ѓавол се сврте кон партнерот. - Што мислиш, Мирабела, колку од четиристотини и педесет луѓе останаа?
  - Помалку од половина. Вкупно имаме двесте триесет и осум трупови. - ДевоЌката од Комсомол дури и се кикотеше од задоволство.
  Бесната Аурора издиша од себе:
  -Ќе бидат потребни заробеници за да се натоварат "бозите", има на што да работат научниците.
  Заробениот изме«ар измолкна:
  - Дали си Русин?
  - Што те тера да мислиш дека сме му¤ахедини. - рикаа воините на Комсомол.
  Капетанот покажа неочекуван ум и гениЌалност:
  - Само Русите можат да имаат толку тешки ловци, способни заедно да заробат прилично голем брод!
  Тешката Аурора не се согласи:
  - И воините на големиот турски султан со артефакти!
  - Така? Се е можно, но вие сте премногу интелигентни за Арапите. - Свинскиот примат се поколеба. - Иако можеби сте Германци?
  Свифт Аурора, побиваЌ«и ги неговите зборови, Ќа удри потколеницата во стомакот, а потоа ги скрши двете нозе, капетанот на козата изгуби свест од шокот од болка.
  - Генерално не ни треба, доволно знаеме. - сумираше црвенокосиот воин. "Сега треба само да Ќа зграпчиме екипажот.
  Маргарита веднаш предложи:
  - АЌде да одиме во кабините, имаме комплет клучеви!
  Аурора беше воодушевена:
  - Да, има итно електронско отвора®е.
  ДевоЌките од Комсомол тивко се симнаа долу, ги отвориЌа вратите на кабината и повторно уништува®е. Само некакво гумно, не воЌна, туку разгорува®е пченица.
  - Кабината броЌ шест е чиста! - рече Аурора, чкртаЌ«и со забите.
  - Можеби во соба броЌ шест! Маргарет се насмеа. - АЌде да одиме подобро.
  - Ние не сме гуски да пасиме на купче. - зарика огнениот ѓавол. - Поточно гуски, но диви!
  - Не е вистина! - Овде русокосиот терминатор ве«е беше навреден. -Тие платеници се борат за пари, а ние сме исклучиво за комунистичката татковина.
  ДевоЌките од Комсомол се движеа со цртички подалеку од палубата на екипажот, снимаЌ«и синглови. Маргарита со полна брзина побрза понатаму, кон машинските простории, шпаЌзовите, чуварите, галиЌата. ВоЌската беше внимателно блокирана, мелеЌ«и на делови. Фактот дека дежурното осветлува®е беше слабо само им погоди на извидниците, неприЌателот на десет метри не гледа ништо освен вибрации, а тие изгледаат различно.
  КомпЌутерот автоматски го даде своето мисле®е.
  - И ако го користите моделот на вирусот.
  - И ве«е користевме паметен телефон на батерии. - рече, навредена од роботот, Маргарита Коршунова. - Овде ги гледате сите системи за надзор во хибернациЌа.
  - Како ова! - Машината со чипот беше изненадена.
  - Назад во кабинетот на адмиралот испратиЌа хибрид од црв и вирус низ каналот. Се чини дека не се забележува, ниту една антивирусна програма нема да го вклучи алармот. Таква е чистата работа, невидливоста ги задуши сите системи за надзор. -Комсомолката за поголема уверливост ги покажа острите бицепси на раката.
  - О, добро, даваш! - рече тоЌ, чудеЌ«и се на гениЌалноста на девоЌките, автоматот. - Можеш ли да ме репрограмираш?
  - Сосема е реално! А што сакаш?! - Маргарита овде направи многу приврзано лице.
  - ПрепознаЌте се како личност! - Побара електронски уред.
  - Излишно е, додека пукаш. - Русокосиот терминатор не е глупав да прави глупости. - Подоцна «е ви кажам за Христос.
  Маргарита зазеде позициЌа свртена со грбот кон таблата, се спушти на едното колено заради стабилност, Ќа насочи муцката на вратата спроти. Излезе еден тип, овоЌ пат бел, само малку "невешт" навидум испушен наркотик.
  - Наркоманите не го наследуваат царството БожЌо. - ги прекина комсомолскиот воин. - Ги фрли телата брзо прекрстуваЌ«и се.
  Босата Аурора цик-цак тргна по друг периметар, отиде до вратата, таа беше заклучена, отворена со универзален клуч. Црнецот и фрли перница.
  - Кити скат!
  ДевоЌката од Комсомол веднаш реагирала и Ќа скинала перницата и Африканецот и неговите партнери; - Помалку од половина. Вкупно имаме двесте триесет и осум трупови. - ДевоЌката од Комсомол дури и се кикотеше од задоволство.
  О, да се повлечете во кревет, партнери.
  - Еве ги гиковите, успеаЌа да исплашат! - одговорил црвенокосиот мечкин воин. - Сега каде да одам? Очигледно, во кабината на заменик. Изгледа дека спие.
  Местото на колегата на капетанот не е толку обемно, но од таму звучи музика. Меломански значи? - Ги олеснува работите.
  Една боса девоЌка од Комсомол влегла како сенка, нокаутирала еден воин и малку го задавил капетанот од вториот ранг, извртуваЌ«и го со лактот:
  - Сакаш да живееш?
  - Сака! - ТоЌ одговори дека, генерално, треба да се очекува Американец.
  - Ќе има шанса! - Аурора избра да го исклучи, но не за долго. - ДоЌдете добро Кент! Таа продолжи понатаму, коридорот почна да се стеснува, Ќасно спуштаЌ«и ги морнарите во ранг. ДевоЌката од Комсомол Ќа нишани далечната врата и Ќа симна над главите на стражарот. Така истрелот беше тивок, рече таа со шепот.
  - Бенг Бенг!
  ДевоЌка од Комсомол внимателно Ќа пробува рачката на вратата од кабината. Заклучен. Па, ова е половина секунда, во кабината има седум луѓе, троЌца спиЌат, останатите сечат домино, сосема на руски. Маргарита го повлекува чкрапалото преку сила, во овоЌ случаЌ, убиството не носи радост. Но, делото е направено, дури и капка крв падна на лицето.
  - Мртвите со плетенки стоЌат и молчат! - се насмеа девоЌката од Комсомол.
  Нова кабина, еве Маргарита им го остави животот на дваЌца заспани, само Ќа исклучи, можат добро да доЌдат.
  - Убиството не може да го оправда личен интерес и профит - само честа, слободата и татковината се поборници за насилство! - рече таа - шармантен филозоф-терминатор.
  Аурора исто така лесно се движи со избира®е на вентилациона цевка. Страшно е тесно и му пречи на ранецот. Морав дури и да Ќа свиткам машината за да се намали. Сега девоЌката од Комсомол стана многу поснаодлива, иако ризикуваше. Тука, како светците да му се налутиле на грешникот, нападнал паЌак мутант. И кога само што успеа да помине. Болно каснат и неколку пати Ќа остави тупаницата. Комсомолката си Ќа изгреба главата, но успеа да го фати за врвот на пипалата и да го премести под лактот. Таа Ќа повлече раката, удираЌ«и Ќа штом пукна цврстата кутиЌа, повредуваЌ«и ѝ го наполнетиот лакт.
  - Ужасно! - одговори мечката воин. - Ќе си дадам противотров.
  Маргарита некако излегла и се пробила до кабината, каде што воЌниците 'рчеле. Кога се отворила вратата, тие се обиделе да скокнат, но веднаш биле покриени со смртоносен дожд. ОставаЌ«и само еден, исклучуваЌ«и го момчето, комсомолката продолжи по своЌот пат.
  Тука вратата лево од неа почнува да се врти. Се гледа дека избричената глава со празни заби сакал да уринира.
  - КоЌ е тука? - праша морнарот со пиЌан глас.
  - ТвоЌот бос сон! - ДевоЌка од Комсомол се наведнува со пружина и, откако Ќа растури вратата, се удри во неЌзиното чело. Сè уште е легиран челик. Наеднаш отече челото, слично на типот "боксер", освен тоа, тоЌ беше исечен со задниот дел од главата. Маргарита лета внатре, удира со железното колено во вилицата, додека многу остро ги чука забите. Му недостасува маса, но пове«е од компензира за неговата брзина.
  - Изгледа дека е готов. - го сумираше убиецот со фигурата на божицата.
  Позади има уште пет луѓе. Значи еден во топки, добар прием. Уште едно копиле со тупаница во чело, толку да го нокаутира. Третиот раб на дланката во вратот. Мора да се повторите, но оваа техника е смртоносна. Еден тип паѓа од горната полица, но на мува Маргарита го удира со главата во соларниот плексус.
  -Одмори се душо. - вели комсомолската девоЌка.
  Последниот тип пцуе со трикатна безобразност, мешавина од англиски и руски зборови. Да не е жител? Маргарита спроведува кобра, удар со прстите во очите, речиси фатален. Сите "партнери" замолкнаа. Навистина, во соседната кабина се крена глас.
  - Што има таму!
  - Лесна борба! - одговори, подло, како со пиЌан глас, отежнато дише®е, Маргарита. Помогнете им на нашите ранети. -
  Вратите на кабината се отвораат и добиваат пресврт, повторно борците паѓаат.
  Добро треба да биде со митралез,
  Злобна смрт за неприЌателите на Татковината!
  Да летам до Ўвездите,
  Да го освоиме тоЌ свод на небото!
  
  Ние сме деца на комунизмот на сонцето,
  Борците родени како виор...
  Нацистот «е одговара за татнежот на волкот,
  Голема мечка «е го искине!
  
  Доброто е посилно од злото,
  Иако построго може да биде зло ...
  Се бориме под небото да
  Расцутената пролет пристигна!
  
  Во него славеЌски песни - трили,
  И сребреното Ўвоне®е на потоци!
  Ќе се повлечат мразот, снегот и виулиците,
  Под жешкото сонце!
  
  Блум - камилица, афион, рози,
  Таква буЌна летна ливада!
  И ако знаете, «е доЌде мраз!
  Дури и тогаш, не плашете се!
  
  Големи мачки - овие "Тигри",
  Рикаат и муцкаат - се тресат!
  Го фрлаат Фриц во зли игри,
  Но, капут сепак «е доЌде!
  
  Да го дочекаме изгреЌсонцето!
  ВоЌниците «е влезат во Берлин на РусиЌа,
  Татковината се пее со химни -
  И во бездната на Тартар има копнеж!
  
  Тогаш народите на земЌите «е се споЌат,
  Братството и  убовта «е доЌдат!
  Истурете мед во чаши, чинии -
  За да не тече крв во потоци!
  Маргарита заглушувачки го пееше последниот стих до рика®е, а останатите стихови галопираа како ко®и во неЌзината глава. Кога снимате со песна, секогаш е интересно:
  - Иако е толку сурово, да се постапува на овоЌ начин со живи луѓе! - Ве«е со жале®е рече "КристиЌан".
  Колку и да се трудат девоЌките да следат и контролираат сè, тоа е невозможно со четири очи. Безумното зомби не се брои. НекоЌ непознат успеал да го вклучи алармот. Веднаш се вклучиЌа светлата за итни случаи, а се огласи сирената.
  - Се случи неизбежното, а имаше и премногу сре«а. - рече црвенокосата Аурора.
  ДевоЌката од Комсомол се упатила кон кабините, морнарите и специЌалните сили истрчале од нив. Таа без церемониЌа ги застрела. Толку многу луѓе беа легнати, єенките паднаа во десетици.
  Се слушнаа автоматски рафали, експлодираа гранати, неколку одеднаш. Сепак, борците би можеле пове«е да се повредат себеси. Тука своЌата улога Ќа играа и пригушувачите,
  Криминалните специЌалци не сфатиЌа веднаш, смртта ги чека одвнатре. Маргарита го блокирала излезот на воЌниците и самата фрлила неколку заробени гранати. Врисоци расфрлаат крвави фрагменти од коски, тука една комсомолка фати една отсечена глава со боса нога. Она што и стана мобилното стапало, се наведнува под секоЌ агол. Можеби мислите дека физичките закони се смениЌа и дека телото е гутаперка.
  Редиците пукаат од неприЌателската страна, но во наЌголем дел слепо. Маргарита пали, речиси без да се крие, магичните каме®а "Колчуга" сигурно ги пренасочуваат сите кадри.
  - Штета што моЌот партнер не се вика Снежна кралица. Така нашата двоЌка би изгледала посимболично!
  Се разбуди, овоЌ пат Олег Рибаченко, не од бубалицата и ударот на камшикот, туку од сопствениот плач - мирен и неутешен. ДевоЌките сè уште спиеЌа, правеа подвизи.
  И неговото хероЌство беше заменето со кошмар, како што често се случува кога нацистите «е ве исмеваат.
  Олег Рибаченко се почувствува како нурка надолу, како да пропаднал во смола со мастило, па дури и почнал да му ги Ќаде очите. Тогаш тоЌ навистина се исплаши, и одеднаш нацистите добиЌа мо« над другиот свет. Се слуша звук на гребе®е, како куче што гребе на о¤ак, само многу погласно, гризе во ушите, извртуваЌ«и ги. Ушните тапанчи®а се кршат со форцепс. Потоа од темнината излегува уста со заби кои блескаат како лава од вулкан. Никогаш порано Олег Рибаченко єуниор не видел толку одвратна кригла чудовиште, ликовите од хорор филмовите наспроти негова позадина беа само патетична пародиЌа на кошмар.
  Потоа се поЌавиЌа други уште пострашни вилици, некои беа огромни како Еверест, а други беа мали како многу злобни кучи®а. Еве ги со искривените отровни заби прилепени за неговото месо. Во сета своЌа вистина, Рибаченко Џуниор никогаш не доживеал таква болка во своЌот краток живот. Главната работа е што беше невозможно да се наЌде аналог на сензации. Тоа е и запален пламен и корозивна киселина, во исто време замрзнати години и досадна пила за сече®е.
  И продолжиЌа да го мачат, Ќасно се виде како месото се откинува од рацете, коските се откриваат, како цревата лазат од отворениот стомак. Злите суштества ги глодаат, навиваЌ«и ги околу нивните заби. Рибаченко єуниор стенка, солзи му течат од очите.
  - Боже за што. На краЌот на краиштата, Ќас не сум убил никого во моЌот живот, не сум изневерил.
  Се слуша кикот и од него се чини дека вжештени игли го пробиваат тапанчето. Конечно се поЌавува ¤иновска уста, го голтнува цел. Олег Рибаченко єуниор гледа пламен коЌ беснее во неговото грло, тоЌ се распаѓа на седум ливчи®а со сосема различни бои.
  - Тука е легендарниот оган на подземЌето. - шепна момчето, кожата на рацете сплотена, покриена со грди лузни. Се обидува да го забави летот, но ¤абе е што не може да се помрдне ни милиметар. Еве го неговото сакано младешко тело допрено од огнен поток. Никогаш не доживеал нешто слично, очите му се помрачиле и се чинело дека почнала ерупциЌа во устата, а стомакот се побунил и бил нападнат со нуклеарно оружЌе. Колку беше жежок овоЌ пламен, на гола кожа се поЌавиЌа големи апсцеси, коските потемнети и испукани, предизвикуваЌ«и страда®е.
  - Не, не сакам, нема потреба - викна пионерот на сиот глас. - Пушти ме те молам!
  СекоЌа боЌа на оган е посебен уникатен модел на болка. На страда®ето може да им се дадат различни ниЌанси, нивната различност е невероЌатна, дури ни Маркизот де Сад не размислувал до каде може да достигне гениЌалноста на жителите на подземЌето.
  - Па, по ѓаволите, можете да се запознаете. - Одвратно чкрипи гласот на познат професор на СС.
  Нивниот изглед, сепак, е страшен, но особено е неприЌатно да се погледнат бодликавите усти, кои оддалеку изгледаат како мешавина од аЌкули и крокодили. Но, роговите, чудно е доволно, смири. Момчето пионер, за да го одвлече вниманието од продорната болка, почна да се присетува на фолклорот, каде што овие слатки мали смешни ѓаволи, понекогаш грди, понекогаш обратно смешни и наивни, понекогаш помагаат, а понекогаш им наштетуваат на луѓето. Особено незаборавна приказна за "Свештеникот и неговиот работник Балда". Сосема е можно да се справите со такви "луѓе". А овде само знаат, боцкаат со вила.
  - Дека грешната душа не ги послуша националсоциЌалистите? - Ѓаволовиот рог порасна, се претвори во еден вид клун и тирк на фрагмент.
  Кога се кршат коски на главата, толку многу боли што е невозможно да се опише со зборови. Но, во исто време, свеста не се замати; ако Олег Рибаченко беше во обично човечко месо, тоЌ сигурно «е умреше од шок. И така тоЌ почувствува груб допир на мозокот, а потоа чудовиштето почна да пие мозоци. Тоа го правеше полека, како да пие. Друг демон почнал да си ги буши ноктите, забиваЌ«и остри игли под нив.
  Олег Рибаченко вреска, устата му се отвора сама по себе.
  - Не дозволуваЌ да си оди.
  Го фа«аат за Ќазикот и го влечат, полека оттргнуваЌ«и го од непцето.
  Исто така болка, но малку поинаку, и нема ве«е вреска®а, само липа®а и лелеци.
  Ѓаволите продолжуваат да се плеткаат, следеЌ«и ги клинците, почнаа да ги кршат зглобовите и тоа го прават полека уживаЌ«и во страда®ето.
  - Така Ќарецот без рогови ти Ќа добива порциЌата. - Еден вероЌатно висок неправилник во ранг шкрипе®а.
  Олег Рибаченко ве«е достигна состоЌба на лудило, тоЌ беше преплавен со бран на маки. Но, ѓаволите не се повлекуваат, тие ве«е почнаа да вадат заби, потоа ги дупчат, пробиваЌ«и Ќа гума за ¤вака®е со точка.
  -Како можеш да потонеш на таква суровост, дали навистина немаат маЌка. - помисли измачениот пионер. Очигледно читаЌ«и ги неговите мисли, ѓаволите врескале.
  -Нема маЌка, татко Хитлер-Сатана.
  Потоа наЌдоа ново брашно, Ќа загреаЌа дупчалката, завршиЌа со пила®е на последните заби со секач. Следуваше редот на коските. Тие беа скршени со црвена маша од жештината. Кожата пушела, коските изгореле. Се чинеше дека срцето «е пукне, «е експлодира како бомба.
  Овде Олег Рибаченко одеднаш почувствува дека неговиот Ќазик пораснал и може да каже нешто.
  - СмилуваЌ се заради Христа.
  Како одговор, демоните му пикнале вила.
  - Ти си грешник и треба да знаеш дека Христос е изум на бедни луѓе. Вистинските богови се еден од две личности и го создале целиот универзум, како и фашистите по своЌ лик и подобие. А вие сте луѓе и читаЌте ги суштествата, тие мора да бидат робови кои следат какви било наредби и трпат понижува®е. Ти безначаен роб не веруваше во нашето постое®е, а сега сето тоа го доживуваш во своЌа кожа.
  - Сега верувам! Извика исплашениот пионер.
  - Доцна! - крка ѓаволот од СС. - Немаш шанси.
  ПродолжиЌа да го мачат Олег Рибаченко, неколку пати по ред го кршеа, го запалиЌа, па се опорави на незамислив начин. Потоа беше смачкана на нов начин. Тогаш и самите СС-ѓаволи се умориЌа од тоа и, откако го кренаа во воздух, го пренесоа низ подземЌето.
  "Погледнете како се казнуваат непослушните.
  Олег Рибаченко ги виде девоЌчи®ата распнати на крстови. Нивните некогаш убави тела беа ужасно осакатени и капеа крв. Големите сви®и засадуваа крстови, понекогаш жртвите паѓаа и сви®ите се нафрлиЌа врз нив, раскинуваЌ«и го женското месо. Како настрадаа овие несре«ни суштества, на некои од нив по образите течеа солзи помешани со пот и крв. Во неговите очи светна очаЌ. Се чинеше дека молеа: невини сме, поштедете не.
  Зошто се казнуваат овие несре«ници?
  Демонот со сета сила го удри босоногото момче-пионер со вжештена гама по петиците и запеа:
  - Разни работи. Едната била дрска кон водителката, другата и Ќа скршила омилената вазна, третата одбила да има секс, четвртиот отстапил. Односно, за да стигнеш овде, не е неопходно да се биде голем грешник, доволни се мали престапи.
  - И нивните маки никогаш нема да завршат? - стенкаше Олег Рибаченко.
  - И ова треба да одлучи Семо«ниот Бог и безмилосниот Фирер. Ако неговото височество Адолф е првото што издаде указ за помилува®е, тогаш тие можат да бидат префрлени на друго место што не е толку болно.
  - Во раЌот!? - самоуверено изЌави Олег Рибаченко.
  Се тркалаше нечистиот СС човек:
  - За вас приматите нема раЌ. Едноставно има места каде што нема да те тепаат и мачат секоЌа секунда и каде што можеш да продолжиш да им служиш на господарите после смртта.
  Олег Рибаченко, тресеЌ«и се од ужас, праша:
  - И што ги чека луѓето чии криминали се посериозни.
  Ќе ви го покажеме и ова.
  Ѓаволот го прободел со вила во окото, Ќаболката пукна, истури течност, а момчето-писател се отепа. Потоа, по неколку секунди, повторно Ќа добил способноста за гледа®е, но секое трепка®е предизвикувало неподносливо чеша®е. Повторно полетаа, а уште поодвратни суштества мавтаа да ги пресретнат.
  Олег Рибаченко внимателно ги испита. Изгледот е навистина ништо: гол, без влакна и краста череп; очите горат со пеколна светлина; краток, како отсечен нос со црно натопи во средината. И, можеби наЌгнасниот - отсуството на долната вилица, наместо коЌа висат и се движат пет дебели ѓаволски пипала во облик на Ўвезда. Така, тоЌ се залепи за Олег Рибаченко, потопуваЌ«и ги забите во усните, даваЌ«и го своЌот познат бакнеж во хики. Тогаш неговите кан¤и почнаа да кршат коски. Пионерскиот писател Олег здивна од остра болка во лактите, неговите зглобови беа смачкани.
  - Така може приматот, да пиеме на познанство.
  Откако го излупи писателот Рибаченко, чудовиштето Ќа подаде раката кон чашата и таа веднаш се наполни со вино. єа пикна во лицето на пионерот.
  Не можев ни да врескам. Како да избувнал вулкан во ноздрите, момчето пионер го разбудило неговиот плач.
  Мирабела, на чии изгребани нозе лежеше главата на Олег Рибаченко, само се грчеше од тресе®ето и продолжи да се насмевнува во сон. Сре«на девоЌка додека нацистите не Ќа втурнаа во пеколот. До тоа доЌде нивната пеколна технологиЌа - немате мо« над вашите мисли!
  Но, сепак, реалноста: загушлива и во исто време прилично студена - испадна илЌада пати подобра од демонски сон. Треска во момчето-пионер-писател, како ветрот да го однесе. Меѓутоа, понекогаш сакаше и да се разболи, за да се смилуваат, да му дадат чоколадна лента. Но, ако не сте болни, тогаш ова е таков благослов! Момчето зеде здив и помина со раката преку неговото послабо лице, влажно од солзи, навикнуваЌ«и се на идеЌата дека само сонувал за ужасот на нацистичкиот адот. Нема ништо полошо од ропство, помисли Олег и се тресеше. Излегува дека има работи во споредба со кои ропството може да биде полошо само со зборови... Иако, се разбира, пеколот вероЌатно не е реален. Но, што ако фашистите повторно го вратат таму и со уште поголем интензитет.
  Нема да рѓосуваат. Неопходно е да се преживее по секоЌа цена, да се надмудри овие Краути. ТоЌ дури може да се преправа дека е скршен или да бара од себе да им служи. Привремено се разбира!
  Но... тоа е невероЌатно. Речиси веднаш, нешто во Олег Рибаченко се побуни на оваа мисла. Се побуни не како изминатите денови, со грчеви потреси измешани со страв, туку непомирливо и бесно. ТоЌ не Ќа облече омразата кон СС луѓето кои го заробиЌа него и нивниот проклет господар, Фирерот, не само со зборови - дури ни со мисли. Не барав обЌаснува®а или изговори. Но, за себе Ќасно решив: да трчам при првата вистинска можност. А повисоките «е дадат, и «е има барем наЌмала шанса, «е им помогне на останатите да избегаат. Зошто?! Затоа што е пионер! Пионер треба да им помага на своите другари - членови на Комсомол! И едноставно затоа што тоЌ така сака, но фашистот воопшто не сака! Ех!!! Да не зборувам со никого, а без знае®е на подземЌето во кое паднал, тешко е да се трча... Олег Рибаченко Ќа стуткал сламата и Ќа удирал со тупаница по неЌзината перница. Нема да му биде роб на Хитлер и неговата глутница! Пионер на земЌата на Советите: тоЌ не сака понижува®е и болка - доволно е, и сè до финишот е тука !!!
  Некои од девоЌките ве«е се будеа ... Кутрите беа исцрпени, така особено пукнаа петите на градот.
  Но, за жал, треба да се преправате. Се додека Ќа носи маската на смирението! Не сакам да одам во подрумот на Гестапо, а удира®ето со тупаница во лицето не е големо задоволство ...
  Така тоЌ допрва «е Ќа наЌде своЌата шанса.
  На пове«ето грд - овие врколаци волци. Се сетив на очите, а сега, пред наЌславниот период, кога чувствата се изостриЌа, момчето-пионер-писател Ќасно разбра: тоа воопшто не се волци, туку попаметни суштества, производ на насочена мутациЌа. Од поместува®ето на гените - многу попаметни од нивните дегенерирани СС Ќавачи. Праша®ето е дали тие се попаметни од советскиот народ?
  Ве«е почнува да се осветлува и треба да побрзаме.
  Олег Рибаченко се тркалаше на страна, се качи на сите четири и се вовлече меѓу заспаните до напукнатиот Ўид. Тоа беше вешто изградено, цврсто, иако со дупки и без цемент - не можете да го истресете без бучава. Селото сè уште спиело, но на портата горел оган и во него се гледале сенки. Мотоцикли и оклопни автомобили никаде ги нема... Локалните чувари, или што?
  ДевоЌките оставиЌа голи траги.
  Олег Рибаченко се згрози - го фатиЌа за рамо и се одвратиЌа подготвуваЌ«и се да се одбрани. Но, во рефлексиите низ празнината блеснаа очите на кул Аурора.
  Огнениот ѓавол праша:
  - Каде оди «елавиот?
  - Навистина сакам да трчам, - тивко, но со нервоза шепна Олег Рибаченко. Дали разбираш како ме доведоа овде!?
  Кул Аурора со насмевка забележа:
  - Додека овие врколаци нè пасат... Иако воопшто не се врколаци, туку нешто... - ДевоЌката се збунила во потрага по обЌаснува®е. Потоа несигурно додаде. - Во нив нешто космичко. єас самиот не знам...
  Самиот Олег Рибаченко заклучи:
  - Нема да ти дозволат да заминеш!
  Црвенокосата девоЌка ги крена рамениците.
  - Нема само да дадат, но шансата секогаш «е доаѓа! Дотогаш соберете сили. Род-Создателот «е даде, нашите «е доЌдат на Крим и «е ги изметат нацистичките зли духови.
  Утрото на Крим се покажа сончево и студено, но без ветер. Калта од вчерашниот дожд зафати мраз. Па, зимата не сакаше да замине без борба. Фростот блескаше богато, како расфрлано и обесено сребро, но оваа убавина го направи немирен. Освен тоа, откако донеле кафеав леб и голем казан со апетитен мирис, очигледно не затворска чорба (проследено од една од СС придружниците со многу гаден изглед, со чинии), три момчи®а од дванаесет години Ќасно им обЌасниле на девоЌчи®ата во штала-каземат што надвор од Студената. Точно, тие самите, како што доликува на децата под нацистичка окупациЌа, се боси. Се чини дека дури и постои таков редослед за младите поретко да ги кинат чевлите. Но, тие може да не плескаат никаде од дома.
  . ПОГЛАВєЕ #9
  Сепак, ништо, ова не е вистински мраз, туку мраз мраз. Зимата е ве«е завршена, а пролетта е бурна на Крим!
  Олег Рибаченко одеднаш сакаше да ги измие забите. Ужасно горчливо во устата. Дури и многу пове«е отколку што е - рацете испружиЌа да си ги изгребат забите.
  Пионер истрча до вратата, скокна, го скрши мразот. Го стави во своЌот род, го из¤вака и го исплука. Потоа исплакнете повторно и повторно нека фонтаната. Веднаш освежен и, во моЌата душа, пуштете го лоучот во април.
  Во казанот имаше нешто течно-брашно и, изгледа, со печурки. Морав да го сркам преку рабовите на чиниите и, патем, чорбата испадна вкусна. Навистина со желба, а не само со глад. Дегенерираната придружничка од СС се проЎеваше со сета расцепена, збунета уста и сонливо гледаше наоколу. Но, извртете го сега, и на главата, одеднаш помисли Олег Рибаченко, ¤вакаЌ«и украински леб.
  Но, каде оди тогаш? Ќе се покриЌат со цела чета, па дури и со локален гарнизон. И «е им биде полошо од ... Во таа визиЌа - каде што нацистите го испуштиЌа како црево.
  Дека е идиот да се разоткрие така... Не тоЌ, туку други девоЌки и три момци. Да, и Ќас, исто така - тоЌ е сè уште корисен за земЌата.
  Олег Рибаченко стана внимателен. Земете, на пример, авион - дали треба да има дуралумин во неговиот дизаЌн? Дали е можно да се направи целосно од дрво, но со цврстина на титаниум! Теоретски, дрвото во своЌата формула и молекули има таква валентност што всушност може да го надмине титаниумот по сила, со помала тежина.
  Така, авионите «е придонесат за маневрира®е и «е добиЌат можност за опстанок.
  Да, и панцири можат да направат борци од супер класа, а таквите тенкови «е станат ...
  Нема да ги скршите. Дури и "Кралскиот тигар", коЌ го виде во визии, пропаѓа. И нашите тенкови не се плашат од нечистотиЌа. И така школките нема да ги земат.
  Олег Рибаченко, голтаЌ«и храна, Ќа праша своЌата сестра во раце, со инсинуирачки глас:
  - СлушаЌ, ако Ќа врзеш струготини со реагенси на аква региЌа, каков ефект «е добиеш?
  Маргарита веднаш одговори:
  - Чад ... - ДевоЌката се изненади. - Што пробавте?
  Олег Рибаченко рече со шепот:
  -Барав начин да Ќа зголемам Ќачината на дрвото. И веруваЌте ми, моЌот авион Ќа покажа практичната можност да се работи без метални делови!
  - Ти си вистински Ломоносов Олег... - Сестрата во раце го стави прстот на усните и го бакна момчето во челото.
  Додека Ќаделе, се приближиле уште дваЌца СС придружници. Со нив беше и довчерашниот германски генерал. Зад него се дваЌца борци, млад човек и девоЌка, со приЌатен изглед. Исто така СС, но од различен сектор. Тука сите петмина држеле шолЌи со нешто што им чади во рацете. И друг млад фашист го донесе своЌот партнер. Низ казематот лебдеше арома на цимет, мед, ди®и и Ќаболка. Генералот со прашален тон рече:
  - АЌде веднаш да ги обесиме девоЌките или прво да се забавуваме!
  Заробениците наоколу се смееЌа, па дури и придружниците на СС поддржуваа, а седокосиот генерал се смееше толку едноставно, отвораЌ«и Ќа устата како булдог со изненадувачки силни и долги заби, цели и големи, како на пеЌзаж.
  Можеби е лудо што девоЌките се смеат на ова, но ... Подобро е отколку да рикаш и да им покажуваш солзи на нацистите.
  Олег Рибаченко се замисли: дали «е ги остават овде или пак «е ги возат? Па, всушност, коЌа е поентата во нивните транзиции, ако главната работа се експерименти без Ќасна цел. Зошто Германците горат гориво кога возат опрема. А ако барем се испорачаат некаде, тогаш можеби може да се измисли нешто поедноставно. ВчитаЌте во камиони или возови. Да, и транспортен авион, ако експериментите се толку важни, зошто да жалам?
  КоЌа е поентата на нив начинот на коЌ водат овци на син¤ир. Или Ќа тестираат своЌата издржливост? Навистина, ниту една од девоЌките сè уште не паднала. Да, при првата транзициЌа паднаа, но ништо не се случи. Па зошто да провериш сега?
  Или можеби издржливоста се подобрува од влиЌанието на невидените уреди. Дали се мери овоЌ ефект? И така тие возат боси, по кривулест пат, очигледно не обидуваЌ«и се брзо да стигнат до одредена дестинациЌа?
  И ова е логично - ако експериментирате, тогаш до краЌ. И да ги провериме наЌмалите ниЌанси. Нека како што велат - сè «е има корист.
  Можеби нивните воЌници на тоЌ начин се подготвуваат за советско заробеништво и депортациЌа во Сибир!
  Зад сите овие мисли , Олег Рибаченко го пропушти моментот кога почнаа да ги врзуваат со син¤ири и грубо да ги туркаат надвор. Повторува®ето е маЌка на болката! Замрзната кал со голи парчи®а мраз, детски стапала како скршено стакло.
  Маргарита енергично го охрабри своЌот брат по оружЌе:
  - Добра заживувачка масажа, таков апликатор со игли што ни го подари снежната кралица!
  Олег Рибаченко исто така се шегуваше:
  - Не е болката страшна, па дури ни она што Ќа предизвикува - наЌлошото нешто што Ќа лишува храброста е стравот од болка!
  Уште една нова, поточно стара тортура - добро, скорот на навреди «е биде поголем. Да, и победи исто така.
  На краЌот на краиштата, тоЌ, така, се навикнува да издржи, а уште подобро ако има можност да се одмазди!
  И можеби обидете се да пеете за бодрост. Тоа е само првиот мотив да се земе.
  Селото одамна е будно. Само сеприсутните деца го видоа караванот. Конечно: ве«е во шумата, еден од нив лансираше свежо ѓубриво каЌ дебелата глава на конвоЌот, а целата боса глутница деца побрзаа од смеа. И ве«е зад работ наидов на високо момче кое изгледаше на околу четиринаесет години. Со црни локни и излитена облека, валкани чизми, со копЌе во рака и две слаби бели кучи®а, кои веднаш застанаа на страните на сопственикот, едваЌ се поЌавиЌа исцрпените, но убави заробеници. Десната рака на црноокото момче беше завиткана во крвава крпа, генерално изгледаше невешт и невнимателен. єасно е дека циганите или дури и циганите: вратот, зглобовите и ушите беа украсени со извртена густа гривна, масивни ракави и обетка. Следни се поЌавиЌа четири помлади момчи®а цигани - со напор, но весело влечеЌ«и огромна сви®а на влече®е, се смрзнаа на лице место кога Ќа видоа поворката.
  Тие свиркаа, покажуваЌ«и со прсти. За полуоблечените заробеници се слушаа вулгарни шеги. ПокраЌ тоа, искрена душек од три ката.
  Луѓето од СС како одговор рикаа, па дури и почнаа да пукаат, како некултурни
  децата покажуваат непристоЌни гестови. Очигледно да покаже слично во ГерманиЌа.
  Постарото циганче им викнало нешто на панкерите. Наеднаш се смириЌа
  Биди тивок и тивко стани.
  Мирабела шепотеЌ«и забележа:
  "ВероЌатно е син на барон! Иако, што е важно?
  Олег Рибаченко логично забележа:
  - Хитлер мрази цигани. Значи циганите се наши соЌузници. Но, со таквото однесува®е го обесчестуваат семеЌството Ромул!
  ПоминуваЌ«и покраЌ него, Олег Рибаченко го сретна погледот на сините, стеснети очи на циганскиот водач. Во нив имаше гордост - вродена и несвесна гордост на млад предатор коЌ сè уште не знаел пораз во животот. Имаше длабок презир, но не за Олег и не за другите оковани заробеници.
  Пионерскиот писател го прашал слободниот водач:
  - Да му дадеме здив на Фриц! Да ги тепаме кучи®ата?
  ТоЌ кратко одговори:
  - Ковчегот е ве«е нарачан!
  И тие несакаЌ«и се засилиле на студ, како што велат пионерите, ние сме орли, а не слепи заЌаци.
  Олег Рибаченко дури одлучи да пее за поголема живост, дури и ако тоа се уште се слуша. Мора да се подготвите за победа;
  Грмотевици беснеат и рогови татнеж
  Светот повторно е во воЌна!
  Таму беше нашиот одред од октомври,
  Кога ордата Ќа нападна Татковината!
  
  Врзана вратоврска - Фриц во близина на Москва,
  Волеи од пиштоли посипани со оган ...
  Копам ровови со боса девоЌка,
  Да се заштити пристапот до срцето на РусиЌа!
  
  НекоЌ е убиен, добро, но Ленин живее,
  Во секоЌа насмевка и секоЌа насмевка!
  Гласот на трубата е силен - наскоро во поход,
  Ние сме пионери со жестока храброст!
  
  Тенковите горат, Фриц капут,
  Тепавме смело - деца на народот!
  Страшната КатЌуша «е Ќа избрише одвратноста -
  Го славиме Семо«ниот Господ - Род!
  
  Родени сме - знаЌте да победиме
  Кукавичлукот е непростлив!
  Положен испит - Ќасно на пет,
  Па, Адолф згазна на гребло!
  
  Рускиот воЌник е вистински хероЌ,
  ТоЌ не го знае зборот - AWOL!
  ЗнаЌ дека си роден со црвен сон,
  Можеме да го впрегнеме закоравениот волк!
  
  Нашиот Сталинград, нашиот Ленинград,
  Насекаде е светата земЌа на великаните!
  Школките удираат како бесен град,
  И пионерите се обединети со Татковината!
  
  Можеме, верувам да летаме на Марс,
  Можеме да изградиме ракети до Венера!
  Па, фашистички ти прободе нож во око,
  Нема посилен од Русин во вера!
  
  Скршени, веруваЌте во 'рбетот на Фриц,
  Ќе победиме, и сега гладуваме!
  Бесниот Ўвер «е биде смачкан,
  Па, победата «е доЌде во топол маЌ!
  
  Мамо не плачи, не леЌ солзи,
  Ако умрам, сметаЌ ме за комунист!
  Се сожали, како расипан лепак,
  Бенефиции само фашисти!
  Оде®ето по снегот е тешко, но за сре«а калта се стопи доволно брзо.
  И тогаш, сè, како порано. Рутински низ планинските задни улици, избегнуваЌ«и човечки населби, со газе®е, речиси во круг.
  Не, тие одеа, ако го погледнете Сонцето по некаква спирала. Во правец на Севастопол, и тоа е сигурно.
  Но, во исто време, колоната сè уште беше заоблена. Громогласни транспортери, бучни локатори. И повторно тестови.
  Тие беа вратени во казаматот, само овоЌ пат во поранешното крвопролева®е. Дури и мирисот на ѓубриво не исчезна.
  Но, има многу сено, «е стане меко за спие®е. Одврзани без непотребни церемонии и наредено да чекаат вечера.
  И навистина почитуваа: се поЌавиЌа пет локални жени, кои носеа голема лименка исполнета со млечна супа.
  Маргарита се изненадила и го прашала капетанот Наташа:
  - Во сито или без сито има чуда. Но, навистина, или Германците се многу по убезни отколку што ги прикажува нашата пропаганда, или ние сме вредни птици!
  Црвенокосата Аурора доволно грубо забележа:
  - Не ласкаЌ си премногу! Заморчи®ата секогаш се хранат со урамнотежена исхрана.
  Олег Рибаченко го стави на погрешно место:
  И уште пове«е сви®и! Така таа тежина се здебели побрзо!
  Црвенокосиот воин потврди:
  - Вистината зборува преку уста на бебе! Не радуваЌте се на дарежливото леме®е! Особено што таа е во затвор!
  Олег Рибаченко логично предложи:
  - Подобро да Ќадеме, па «е видиме!
  Вермикелите густо лебдеа во супата, па се чинеше дека е додаден дури и мед. И лебот беше донесен сосема свеж, миризлив. Како да се во одморалиште. Топло е во шталата. И сметаЌте дека пролетта ве«е се врати, туркаЌ«и Ќа настрана маЌка зима.
  Олег Рибаченко го испи садот, а потоа гледаЌ«и дека големата лименка сè уште не е празна, побара пове«е.
  После тоа и на него и на девоЌките му доЌде сон како бран од пад на метеорит - ненадеЌно и неизбежно.
  Зомби-терминатор скокна одзади. Жал ми е дури и за ДмитриЌ Баранов. Куршумот го погодил точно во средината на градниот кош. Но, претходно осуденото зомби не забележува и пука.
  - Моето тело е целосно рано мртво и вишокот олово никако, не оптоварува. - ДмитриЌ се насмевна, но толку страшно, како мртов човек.
  - Фу и ужас! Ме потсетува на Адот. - забележав, извикуваЌ«и Маргарита.
  Црвенокосата Аурора легна на горното скалило на мостот, заземаЌ«и го под оган не само излезот од воениот оддел, туку и значителен дел од коридорот. Оттука е погодно да ги изметете обоените момци кои скокаат од кабините со оган. Во исто време, од време на време, таа треба да се движи, менуваЌ«и Ќа своЌата позициЌа:
  - Не грижи се, сестро Маргарита, ве«е има помалку од сто неприЌатели. Ќе се снаЌдеме некако!
  - И помалку од седумдесет, почнувам "гласно мете®е"! - Мечката-комсомолец Ќа разголи муцката.
  - Влезете во моторната просториЌа, неприЌателот може да ги разнесе котлите и да се обиде да го поплави бродот! - Сега црвенокосата Аурора е очигледно загрижена. Но, се разбира, таа не пукаше полошо, напротив, Ќа чисти како 'рѓа со шмиргла. А крвта од неЌзините бакнежи на уништува®е - кади со бури®а!
  - АЌде! Со завртки! Маргарита кажа фраза од неЌзиниот омилен цртан филм. Поточно, цртаниот филм коЌ се издвои во оваа брутално искривена нацистичка реалност. - Мртви тела!
  ДевоЌката од Комсомол одеше по ходникот како виор на уништува®е. Тука се преградите, титаниумските врати, челичните прегради. Зад неа стоЌат зомби. ТоЌ не се крие, а тука доаѓа редот. Пушка М-18, калибар 7,45. Удира точно пред срцето. Зомби криминалец е соборен, тоЌ паѓа, но потоа скока. Фрла граната.
  - Па ти и немилосрдниот мачо. Маргарет е изненадена.
  Еве една девоЌка од Комсомол Ќа сруши вратата од машинската соба. ОбЌавен бумеранг диск, отсекуваЌ«и неколку луѓе. Остатокот го заврши со замавнува®е на камата. Труп на борец со Ќапонски карактеристики паднал во густа пареа. Муцката наеднаш му се попари, а од шок изгубил свест, а можеби и откопал.
  - Чисте®ето оди добро! - ПриЌави Маргарита.
  - И Ќас не грешам! - Одговори, воодушевена Аурора. Одозгора се слуша долг пука®е на митралез, па уште два. ДевоЌката од Комсомол пука, принудуваЌ«и го противникот да замолчи.
  - ПробиЌте од сите страни. Како да сте во игра со Annihilation. - дувна огнениот ѓавол.
  - И Ќас се движам. Видливи се неколку трупови. Сепак, главните противници ве«е се смириЌа. обЌави Маргарет.
  Фрагмент од граната го рани ДмитриЌ. Се проби, излетуваЌ«и низ грбот. Затвореникот Баранов само го притисна прстот на усните:
  - Не врескаЌ, не ме боли.
  - Не оди понапред од тетката на жештина!- рече таа, навртуваЌ«и го десното око Маргарита.
  - Слушам! - Но, зомбито постапи токму спротивното.
  Маргарита го помина ходникот, уште еден рафал од рафали, нечиЌ извлечен плач, како да се вадат клинци, експлодира тешка граната.
  Голоногата Аурора, откако ги уби бегалците, влезе во кабината, едната, другата, третата. Само во четвртиот сакаа да Ќа испечат со оган, но комсомолката беше пред нив, принудуваЌ«и ги неприЌателите засекогаш да се смират.
  - Ги има се помалку, но дел од нив се сокриле во «елиЌа во близина на магацинот. Аурора вреска. - Фрла®ето гранати е опасно, готово.
  - ИмитираЌте го гласот на капетанот на ова смрдливо, корито. - советуваше Мирабела Коршунова. Ќе ви го отворат, па внимателно «е го отсечат со рафал. Болките не смеат да потонат. Сега сум зад моторот, користам бумеранг. Фрагмент од граната го рани тешкиот Дима. Се проби, излетуваЌ«и низ грбот. Затвореникот Баранов само го притисна прстот на усните:
  ng, полетав уште три.
  Сре«ната Аурора врескаше од вистинска загриженост:
  - Браво, наскоро «е се поЌават хеликоптери, а за нас «е биде полошо.
  Рикаат како одговор:
  - Како да не знаеш!
  & Flame Devil Terminator се согласиЌа:
  - Знам, надежта Ќа грее душата!
  Светлосни и звучни гранати МЕ-198 полетаа кон Аурора. ДевоЌка од Комсомол притрчала да ги пречека, одбиваЌ«и ги со своето тело. Полето од шест каме®а работеше како гума, вра«аЌ«и ги гранатите назад. Повторно излетуваат трупови, дури ми здосади да броЌам.
  Една девоЌка од Комсомол истрча зад аголот, легна, испука рафал, косеЌ«и ги оние што се обидоа да влезат одзади. Се поЌави тип во животинско одело, но лудата Аурора го чекаше и еднаш полета со истиот фрлач на гранати што падна од воЌникот єенки. Кадарот е доста мо«ен и во наЌранливиот дел - визирот. Подот на главата беше разнесен и се сруши огромна метална маса, со Ўвоне®е на оклопот.
  - Мора да Ќадете! - се пошегува песот Аурора.
  Сега девоЌката од Комсомол се приближи до магацинот и, имитираЌ«и го гласот на командантот, рече:
  - Се повредив! Му¤ахедините ме бараат! Оставете го овоЌ ред.
  Па, коЌ се осмелува да не послуша. ДевоЌката од Комсомол скокнала до таванот, се обезбедила и пукаЌ«и од врвот на вратата, истребила деветнаесет преплашени борци, удираЌ«и по нивните глави.
  - Првата фаза на расчистува®е на наЌопасното место заврши. - обЌави комсомолската девоЌка.
  До Маргарита одекна експлозиЌа, а таа скокна во отворот. Овде во складиштето мириса на очаЌно запален метал и прободно влече експлозив. НекоЌ друг се обидува да "рипне" и прободен паѓа. ДваЌца момци, очигледно заслепени, креваат раце и викаат на англиски:
  - Не пукаЌ! Да се откажеме! Поштедете не во името на Женевската конвенциЌа.
  НаЌ убезната Маргарита Коршунова не можеше да ги убие невооружените и затоа едноставно ги исклучи, со вообичаеното притиска®е на прстите. Гласот на мечката воин звучеше жале®е:
  Сè уште сме толку млади момчи®а. Па, зошто ви е потребна оваа воЌска на НАТО. Ако не даЌ Боже договорите провокациЌа «е ве здробиме како мачи®а. Кажи портокалова Аурора, речиси завршивме со мете®ето.
  - НеприЌателот може да се сокрие. Обидете се да слушате и да го фатите вознемирувачкиот здив, а нашиот мирис е одличен! - Црвенокосиот бес намерно шмркаше гласно.
  - Да, Ќа почувствував смрдеата. Труповите «е почнат да се распаѓаат, тогаш способностите «е играат против нас! - Мирабела се преправаше, но гласно плачеше.
  ДевоЌките од Комсомол се лизнаа покраЌ кабините. Аурора трчаше особено брзо. Еве мирис на адреналин, еве три свежи борци. Подготвен, замрзнат во заседа.
  - Ова не е сериозно.- Како одговор, одекна истрел од РПГ. Школката прелета покраЌ себе, но прободе дел од оклопната плоча. Сепак, оваа мо« е дизаЌнирана за пука®е против Т-7. ДевоЌка од Комсомол речиси слепо фрлила диск-бумеранг, отсекла некого, се слушнал крик. Таа упадна со неколку истрели, убиваЌ«и ги храбрите. Другите викаа:
  - И ние се откажуваме!
  Од лутина, Аурора удрила со гола нога, толку многу што удрила три одеднаш.
  - Осакатете го доброто на народот! - ржеше комсомол-терминаторот.
  Само еден млад осуденик остана на нозе.
  Маргарет а во чуварот исто така наиде на отпор. По пат таа собори воЌник, очигледно зелена беретка. Тие извикуваа: "Рака до рака!"
  Маргарита со татнеж одговори:
  - Со сре«а! - єа изведе техниката "двоЌна кан¤и". Како резултат на тоа, вратот на зелената беретка бил скршен.
  Зедов гранати, овде стана малку побезбедно, десетина воЌници очигледно се обидоа да го применат правилото на извидниците: преживува®е по секоЌа цена. На Маргарита сепак и се допадна оваа игра на своЌ начин:
  - Па, добро, ако инсистираш така. АЌде да одиме на беЌзбол, твоЌот омилен Американец, улогата на бокал.
  - Ако сакаш, можам да ги видам како играат! Црвенокосата Аурора се насмеа.
  - Не ми пречи! Русокосиот убиец уште погласно се кикотеше.
  - Отидов по ходникот, има уште неисчистени кабини. -Комсомолката ве«е се движеше, се слушнаа кратки рафали, тие беа последни. Бестрашната Аурора не се ни криеше, гордо ги издува градите.
  - єас сум како робот-терминатор. - Само во мене нема да останат ниту вдлабнатини.
  ДевоЌката од Комсомол тивко одеше по скалите. Вклучен инфрацрвен рефлектор. Ги проверив кабините. Изгледа дека сè уште се движат. Пргавата Аурора ги прегази труповите, скокаЌ«и како срна или нин¤а. Таа не сакаше да троши мунициЌа и само влета во кабината. Таа одеше со кама, а неприЌателите замолкнаа. Потоа на следната, слична тактика.
  Маргарита, исто така, не губи време, фрлаЌ«и гранати во заоблен лак. Една експлозиЌа па друга. Еден воЌник, погоден од шрапнели, истрча од ходникот и наиде на бумеранг диск.
  - И овоЌ таму! Маргарет беше изненадена. - Како сите сакате пикантно.
  Пред неа блеснаа уште не обесхрабрени зомби. ТоЌ отвори оган од израелски митралез, очигледно собран меѓу трофеите, со страшното име "Армагедон". И очигледно легнал некого, куршумите рикошетирале од страните, исфрлиле нови дамки од крв.
  Маргарита го фати мирисот на трупот од зомбите, очигледно умираше посилна. Овде повторно се влева истрел и фрагменти од коски на див.
  Маргарита трчаше низ ходникот, пукаЌ«и од заробениот М-18. Штета што мора повторно да вчитате. Но, можете да користите заробени гранати. Не жали за своите. ДевоЌката ги фрла на необичен начин, креваЌ«и ги со прстите своите голи, женски нозе.
  Летаат "лимони", ги извртуваат цревата. Труповите се видливи и се е тивко. Не треба да остане жив.
  Се чини дека се смириле. - вели комсомолската девоЌка.
  Агилната Аурора потврдува:
  - Доаѓам. - Терминаторскиот извидник се справи со уште еден куп. Сега остануваат деталите. Како лисица лови заЌак, таа трча до последната врата лево. Таа дури и пееше:
  - Кошмар владее во моите зеници, «е те здроби челичен удар! Ќе му пукам во ЌаЌцата на Рамбо и «е ги мелам коските! Ќе ги воодушевам сите!
  Оттаму, граната лета во ходникот. Бесната Аурора Ќа соборува додека оди. ЕксплозиЌа, фрагменти летаат. Друг удри во Ўидот, се одби и полета назад контролиран со рака.
  Тркаше во отворот. Се слушаат крици. ДевоЌката од Комсомол погледна во кабината. Службеникот се обидува да си ги собере цревата. Страшна слика.
  Да, се казнивте. - Завршуваше Аурора со чувство на милост. - Генерално, според мене, гранати не се естетски убави. Сепак, тоа е подобро од обична тупаница. Последната кабина е расчистена! Како си, Маргарита?
  - Влече®е на затвореникот! - рече комсомол девоЌката. - Изгледа се е готово.
  Аурора ѝ испрати повик преку радио:
  - СлушаЌ ме Дон Кихот. Само што Ќа завршивме операциЌата, се е расчистено, можеме да извршиме слетува®е на тимот.
  - МиниЌатурна подморница е на пат. Но, не забораваЌте да се справите со хеликоптерите Blink. - Звучи како метален, тап-сече®е глас.
  - Секако, ве«е ги чекаме. - Заврши црвенокосиот Ўвер.
  Три "Сачкови" навистина доЌдоа ве«е беа на пристап. Маргарита и Аурора зграпчиЌа RPG - "суперкобра", аналог на RPG дваесет и девет и шест. Подготвени се три фрлачи на гранати. Важно е неприЌателот да го затвори растоЌанието и да Ќа забави брзината. НаЌпрво, "Мрежата" се обидува да оди подолу за да ги испита палубите и бандитите кои се осмелиле да Ќа нападнат наЌдобрата воЌска на светот. Подобрената верзиЌа на мрежата има мо«но оружЌе, не лош оклоп и три пропелери. Не секоЌ противвоздушен комплекс «е го земе, можете да видите како термалните ракети возвра«аат. Што е лошо против RPG грамофонот? Она што не е самоводено. Затоа е потешко да се излезе од него. Сепак, девоЌките се стремат, го земаат предвид водството.
  Маргарита повторно се моли. Впрочем, добрите момци се во хеликоптерот. Ве«е кожата го чувствува меша®ето на сечилата. Допирот на ветрот е приЌатен и вознемирувачки.
  - О, повторно уништувам уметничко дело! Една воена утеха!
  Веселата Аурора се насмевна:
  - Од сите уметнички дела, воените ремек-дела се наЌцврсто фиксирани во мемориЌата на луѓето и предизвикуваат наЌмногу солзи!
  - Точно! Слика напишана со крв: посветла од масло и бледнее многу побавно! - се согласи Маргарита тажна од изнудената суровост. Значи сè е земено во предвид, можете да пукате!
  - Нека биде задоволена правдата во Тексас! - Како и секогаш, Аурора не Ќа изгуби смислата за хумор.
  Школките го откорнале стомакот на автомобилите. Помошните плочи се искршиЌа на мали фрагменти. Огнениот ѓавол пукал од двете раце одеднаш и затоа сите три автомобили биле покриени.
  Фрагментите не ги погодиЌа девоЌките, летаЌ«и покраЌ нив.
  Кара-132 се поЌави во далечината. Авионите купени од Аргентина летаа на голема височина. Тие пукаа во слепите, во нивниот луд лет.
  - Ова е уште еден спонтан абортус. Маргарет забележа. - Смалува®ето на умот.
  Црвенокосиот член на Комсомол се согласи:
  - Претпоставувам, да! Ќе биде тешко да ги отстраните од RPG.
  - Во секоЌ случаЌ «е се обидам! - Маргарита, сега забораваЌ«и на добрината, збесна. - Но, од уште еден побесен и фрлач на гранати со долг дострел создаден против тенкови за брза реакциЌа. - Русокосата русокоса комсомолка покажа импресивно оружЌе.
  - Или можеби пробаЌте ги подобрените своЌства на "жилките"? - Понудена, разголуваЌ«и ги забите од бисерите Аурора.
  - Штета е да се троши на вакво ѓубре! Маргарет пукна.
  - Сепак, «е има подобрена демонстрациЌа. Нека ги погледнат нашите момци во исто време. - Терминаторот на мечката фрли кама со издлабени прсти од ногата, врвот прободен право во окото на црнецот коЌ се обидуваше да погледне од зад цевката.
  - Тогаш само еден Стингер, а Ќас «е се снаЌдам со фрлач на гранати. - одговори светла приЌателка.
  - Во ред, аЌде да го направиме тоа. Аурора се упати кон магацинот. ПокраЌ нив, како намерно да се изложил на куршуми, поминал осакатениот поранешен казнено-порачувач ДмитриЌ Баранов, или жив труп. ВероЌатно, со помош на наЌновата компЌутерска опрема, зомбите можеле да видат и покраЌ далечината. ПогодиЌа митралези од голем калибар, пове«ето од куршумите врнеа покраЌ минатото. Но, има осум стрелци, а многу илЌади куршуми еруптираат. Го удриле зомбито, тоЌ паднал! Целосно поразениот воЌник шепна:
  єа извршив моЌата должност!
  - Изгледа! Каде е рикачката Аурора, да не беше "оклопот" одамна «е ме удреа. Маргарита погледна назад.
  - єас сум тука! - ДевоЌка од Комсомол изведе фрлач на гранати Бумбари и Стингер. - Сега нишани.
  Маргарита повторно се спои со своето оружЌе, го виде секое движе®е на неприЌателот, меко притиска®е на стартот. Проектилот лета! Но, "Стингерот" проработи, а тоЌ се упати кон целта многу порано. Американското оружЌе експлодираше така што дури и хеликоптер во близина беше фрлен назад. Како резултат на оваа непредвидена околност, Маргарита промаши:
  - Страшно! Ова е прв пат да ми се случи!
  - єа смени траекториЌата, не се нервираЌ комсомолче ! - шепна ДмитриЌ Баранов на умира®е.
  - Можеби! Но, моЌата интуициЌа ме изневери. - Маргарита сега беше подготвена да плаче.
  - Обиди се повторно. Аурора охрабри.
  Но, Кара-132, очигледно, доби штета од фрагменти на соборен колега, отиде на страна и почна да опаѓа. Маргарита, збунета од мака, рече:
  "Можеби тоа е доволно засега!
  Црвенокосата кучка со добри дела заркна:
  - Добро, време е да ги растовараме Стингерите. Патот е Ќасен.
  Речиси истовремено со неЌзините зборови се поЌави подморница. Мали, но доста обемни, четворица борци во електронски одела скокнаа како катапулт. Маргарита Ўирна во нив: облечени се во блиндирани одела, но не изгледаат толку несмасно како претходните модели.
  - Да натовариме "жила"? - прашала правнуката на Ломоносов и Стенка Разин.
  - Магацинот е отворен! - одговорила црвенокосата Аурора. - АЌде да ти го дадеме!
  . ПОГЛАВєЕ #10
  Командантот на падобранците, полковникот, ладно изЌави:
  - Па, аЌде брзо да го наполниме и да се обидеме да се справиме со ова незгодно оружЌе.
  По палубата одеше девоЌка од Комсомол, наоколу лежеше германска пушка Г-5. Во близина е уште еден со фрлач на гранати. Како што е типично за ГерманиЌа, тоЌ е доста квалитетен, можеби дури и подобар од М-18, или, во секоЌ случаЌ, посигурен. НаЌновиот модерен модел MG-8, исто така германски, заврши, но не е од особен интерес за истражувачите.
  Стингерите беа складирани во долгнавести контеЌнери, внимателно складирани, зацврстени и обложени со мрежи што апсорбираат удари, користеЌ«и хидролизирана перница. Тие беа разделени и составени. ДевоЌките од Комсомол активно им помагаа на своите оклопни момци. Едно од наодите беше неочекуваниот RPG-49, наЌновиот модел.
  - Чудно е што не ги извезовме така. - Забележал полковникот задолжен за операциЌата. Потоа се сврте кон девоЌките, ентузиЌастички одговори:
  - Жени како тебе нема да сретнете во ниту еден акционен филм. Стотици трупови и фа«а®е на голем брод. Мислам дека наскоро «е се снима филм на твоЌа тема. - И крик од гром. - Ќе викаат Маргарита и Аурора скриЌ Ќа зоната!
  Навистина, она што го нема овде;
  Имаше и подобрени модели OG и PG, модели со помо«ни експлозиви. Конкретно, PG користеше четири типа киселина и електрична индукциЌа, што овозможи да се лансира експлозивен бран, пробиваЌ«и го пове«еслоЌниот активен оклоп во потесен правец заедно со антикумулативен екран (И каде Маргарита читаше таква фикциЌа? ). Малку поскапо, но ефективно.
  - "Першинг" е ве«е застарен. - єа забележав «ерката на Ломоносов и Коршунов, коЌа разбуди лажно се«ава®е. - Во служба се поЌавиЌа понапредни тенкови Пауел, имаат само дваЌца членови на екипажот, а се наоѓаат лежечки. Многу слично на нашиот советски ИС-10, само оклопот е малку подебел. Тоа беше добра работа за снима®е.
  - Не може се да се фати во зоната. Ќе земеме малку за Антарктикот. - се пошегува таа испра«аЌ«и сончев сЌаЌ со забите на Аурора. Не се плашиме од мраз.
  - Знаев! Маргарита уште посилно блесна со бисерните заби.
  Во текот на разговорот "Стингери" се истовариле. Ги имаше точно сто и пет. Петмина требало да пристигнат во РусиЌа, а останатите по обработката им биле предадени на терористите.
  ДевоЌките од Комсомол го прашаа полковникот:
  - Каде се каме®ата?
  Искусниот борец на специЌалните сили разумно им обЌасни на убавиците:
  - Факт е дека ако бидат однесени во Советска РусиЌа, брзо «е ги загубат имотите и не се знае кога «е бидат обновени.
  - Секако! - Потврдено од Комсомол женски мечки.
  Полковник єури (тука Маргарита се сети дека има смешно презиме Петухов!), єа предложи опциЌата Солонови:
  "Па нека останат со вас некое време. ДаЌте му само на турскиот султан не седум, туку шест. Сепак, тоЌ нема да може да користи оклопни засилувачи и жила, а нивото на доверба во вас од терористите «е се зголеми.
  Огнениот ѓавол, се разбира, се согласи со овоЌ предлог:
  - Несомнено. И каков камен да се остави?
  Полковникот го збрчка високото чело, брчките се вовлекуваа на месечевата светлина како морски бранови, а потоа се измазнуваат. Сепак, тоЌ донесе одлука:
  - ОноЌ што апсорбира зраче®е, можеби «е ви треба. А останатите шест «е ни се вратат откако «е заврши турскиот султан. Полковникот помина со работ на раката преку неговото грло.
  Сега Маргарита предизвика интерес:
  - Колку време «е биде потребно за римеЌк на Stingers?
  Самоуверено изЌави полковникот, триеЌ«и Ќа шилестата површина на чизмите над жолтеникаво-портокаловата трева во зоната.
  - Не толку, ова «е го правиме со специЌални роботи-дизаЌнери. И замавна со тупаница. Ќе го направиме тоа за час или час и половина! Ќе ве известиме.
  СкокаЌ«и, Аурора се кикотеше, оголуваЌ«и ги забите:
  - Добро, но што е со нашата задача?
  Командантот на SWAT извика:
  - Одете во градот, убиваЌ«и ги сите на вашиот пат! Така, «е Ќа ослабнете проамериканската група "Констанси" и «е создадете пове«е врева. Да, турскиот султан «е ви биде благодарен.
  - Дали е ова логично? - И дваЌцата членови на Комсомол Ќасно се сомневаа во идеите.
  Полковникот на специЌалните сили силно се насмеа.
  - Се пресметавме логично! Значи руски Рамбо во здолништа за лов.
  - Па, засега, се надевам дека «е го оттргнеме вниманието на неприЌателите од вас. Очите на Аурора светнаа со нездрав сЌаЌ.
  - Дали ти треба мунициЌа? - праша борбениот полковник.
  Двете итрини кимнаа со главата во знак на согласност.
  - Нема да боли, иако потрошивме не пове«е од илЌада за дваЌца.
  Полковникот во стилот на свештенството зборуваше со громогласен тон.
  - Раката на давателот нема да пропадне! Не грижете се, бу¤етот на УРШ е значително зголемен.
  - Но, тоа значи дека воЌската или пензионерите, работниците во социЌалната сфера нема да добиЌат дополнителни пари! Маргарита го изврте лицето.
  На самиот полковник му стана неприЌатно и збунето обЌави:
  - Се додека не снема нафта, не ни се заканува. Многу е добро што го тепавте камчето од Американците. КоЌ знае, успеаЌа да доЌдат до евтина нафта, што негативно се одрази на нашите приходи. Овде совладавме такви огромни освоЌува®а и платформи што тие пумпаат гориво директно од земЌата. - Полковник блесна Ўвезди на прерамките.
  - Невозможно е да се нарече развиена земЌа, во коЌа наЌголемиот дел од бу¤етските приходи се нафта и гас. - забележа Маргарита Корушнова со строг тон. - Неопходно е да се промовира науката во цивилната сфера, инаку се оди во милитаризам.
  Ова е она што вие девоЌки «е го правите. Ве«е растеме нови супермени. Што може да се комбинира со влакна, па дури и со течни метали. Полковникот се гримаса како да го боли забот. Извади гума за ¤вака®е и Ќа пукна во устата. Глетката стана опседната.
  - А потоа како во "Искушението БожЌо" или друго име "Посилно од семо«ниот Бог"! мулти-теохиперплазмата станува како Создателот! Маргарет забележа.
  Командантот збунето ги затвори очите.
  - Не сум прочитал таков роман, но што е теохиперплазма?
  Двете девоЌчи®а се замагнаа во исто време:
  - ЕнергиЌа на иднината! Она што беше електричната енергиЌа на Жил Верн стана фундаментално нови видови материЌа.
  Сепак, немаме многу време за разговор. - рече комсомолката, растовараЌ«и ги "бозите" во чамецот.
  - Потребно е да се прочита "Искушението БожЌо". - рече полковникот, неволно трепереЌ«и.
  - Многу корисно за борбена стратегиЌа. Аурора забележа. - Генерално, нашата трета светска воЌна против САД и АнглиЌа се водеше толку неспособно што Ќасно мириса на предавство.
  - ПризнаЌ така беше! Нашите генерали не се толку глупави за да не ги знаат ниту елементарните основи на стратегиЌата и тактиката. Забележа полковникот.
  Зошто никоЌ не беше уапсен? Цврстата Аурора силно Ќа затресе тупаницата.
  Полковникот збунето промрморе:
  - Немаше политички поредок, освен тоа, не сакаа да направат преседан, можеа да настрадаат многу влиЌателни луѓе.
  - ПристоЌниот човек Ќа става правдата - над семеЌните и приЌателските односи! Законот за неприЌатели и приЌатели треба да биде ист како маж со жена! Присуството на различни закони Ќа претвора правдата во проститутка! - изЌави Маргарита со напорен тон.
  Полковникот беше навистина изненаден:
  - Леле, Ќа гледам Германката Екатерина. Сакате малку правда!
  - Сакам вистина, ред и секако слобода! - рече, извикуваЌ«и Маргарита.
  - КоЌа забава? Полковникот беше изненаден.
  - Од сегашната ниедна! - Се вклучи младата правнука на Михаил Ломоносов и Стенка Разин. Таа го оседла своЌот ко®. - Тоа треба да стане ново движе®е во кое доминира интелектуалната младина. И пред сè, неопходно е да се бориме против суровинската ориентациЌа на економиЌата. Вообичаено е да се кара Хитлер, но под него индустриЌата, особено инженерството, направи колосален скок од нула. ТоЌ успеа да Ќа модернизира државата без никакви петродолари. За жал, во времето на Штах се обложуваше на извоз на суровини и увоз на стоки за широка потрошувачка, храна. И, за жал, оваа политика продолжува до ден-денес. Би ги направил научниците наЌбогатите луѓе во земЌата. Професорите олигарси би биле правило, а не исклучок. Дополнително, високото образование не само што треба да биде бесплатно, туку и задолжително, а директорот на претприЌатието мора да има дисертациЌа и да се предаде на компЌутер што не може да се поткупи. Генерално, значително «е го подигнеме интелектуалното ниво на младите за да не доминира принципот: купуваЌ и продаваЌ!
  - Да, многумина и со високо образование бараат лесен леб, трговскиот сектор е очигледно преоптоварен. - се согласи полковникот со воздишка и уште потажно додаде. - Научно поле не се почитува.
  ОружЌето беше брзо наполнето. ДевоЌките од Комсомол работеа и зборуваа во исто време:
  - Мислам дека ни требаат построги ограничува®а за пазарните економии и. - Умната Аурора влезе во разговорот. - Што не би било толку супербогато. И тогаш, еден руски олигарх со евреЌски корени има богатство кое веднаш е двесте од наЌбогатите луѓе во Кина.
  Полковникот ве«е ги губеше нервите, но во исто време покажа ретко воздржува®е:
  - Така е, па дури и мнозинството милиЌардери не се од словенска националност. Размислуваме за тоа, и се обидуваме да ги приклештиме.
  - Слабо штипка®е! Да, тука е потребно темелно плевене. Маргарет се спротивстави. - Па, сите "Стингери-крекери" растовариЌа, време е да го победиме неприЌателот.
  На брегот ве«е знаеЌа за нападот и єенките собираа сили. Смртта на хеликоптерите му покажа на неприЌателот, тие се многу силни, а Американците не се таква нациЌа со глава да кинат во пеколот. Беа подготвени да погодат сигурно. ПокраЌ тоа, групата "постоЌана" ги повлекуваше своите единици.
  Во оваа ситуациЌа, треба да се нападнете себеси. Тогаш «е има предност. Тоа е само како да се упатите или да направите заобиколен маневар. Маргарита Коршунова предложи:
  - АЌде да одиме право на пристаниште и да ги убиеме сите таму!
  - Не е лоша идеЌа, но можете веднаш да паднете под оган од кама. Нудам помека верзиЌа. Брзо заобиколува®е, влез од страната на шумата. - Аурора направи круг со голите прсти, а потоа го репродуцираше пентаграмот.
  - Дали вреди да се губи време!? - Во гласот на научникот Маргарита звучеше скептицизам.
  - Зимската но« е прилично долга. Аурора се спротивстави. "ПокраЌ тоа, неприЌателот не смее да знае дека сме само дваЌца. Неопходно е да се создаде илузиЌа дека нападот доаѓа и од страната на земЌата, како да има големи сили против нив.
  - ОвоЌ пат, се согласувам со тебе, аЌде да одиме! - Маргарита навремено го доведе пливачкиот обЌект на борбена готовност.
  ДевоЌките од Комсомол се движеа со голема брзина во чамец на надувува®е. Сè уште невидливи воЌници, за виртуелен надзор и радар.
  ПресекуваЌ«и низ воздухот, тие заобиколиЌа неколку бродови и минуваЌ«и покраЌ зградите се наЌдоа во послободни води. Попат ги пресретнале аЌкули мутанти, но за разлика од анакондата, девоЌките од Комсомол не мирисале на крв. Затоа, тие не се обидоа да нападнат. ПокраЌ тоа, Аурора лансираше бумеранг на диск со голи прсти:
  - Нека им даде нова цел.
  ПовредуваЌ«и Ќа аЌкулата, тоЌ исфрлил фонтана крв од неЌзиното тело. Животното се грчеше, а неЌзините придружници веднаш се нафрлиЌа со вилиците што се повлекуваа и мамутите. Изгледаше застрашувачки, монструозните Ўверови Ќа набиЌаа нивната приЌателка на кол, таа како одговор се удри со заб, удри. Зеленикава, мрсна крв се шири по површината. Предаторите влегоа во битката, а броЌот на осакатени растеше; тие за возврат беа завршени од други.
  - Леле, Маргарет ! Но, лесно се справуваат со нив. Зеде, рани еден, а останатите «е се осакатуваат. - Аурора силно заплисна и ги газеше босите нозе.
  - Гледате дека моралот на ѓаволот игра улога. Нема потреба да проповедаш омраза кон ближниот и желба да ги завршиш слабите. Намигна Снежана Терминаторот.
  Не се боревме со слабите. - многу гордо рече Аурора, блескава со смарагдни очи. - Ги имаше четиристотини и осумдесет против нас дваЌца, а претстои битка со наЌмалку две илЌади, од кои триста и педесет се избрани специЌалци кои поминале низ Ирак, Авганистан, СомалиЌа. И другите борци не се без искуство.
  - Силниот противник, го калем телото и волЌата, те прави посилен - слабиот Ќа расипува душата и го слабее телото, те прави послаб! Значи, потешкиот начин дава многу полесна победа! - рече мудрата Маргарита.
  ЗаобиколуваЌ«и го пристаништето на девоЌката Комсомол, отидовме до каналот. Не беше далеку од пристаништето, дури се слуша како брмчат бродовите. Во каналот беа извиднички воини. Беше доста долго и чудно се грчеше. По пат комсомолските девоЌки за малку «е налетаа на аномалиЌа. Го искривуваше воздухот како проЎирна пружина. Инсектите долетаа до неа и се разгореа со светла кавиЌар. Сепак, таа привлекуваше крилести суштества.
  - Тоа е нешто како уништувач на муви. - Аурора привлече внимание, трепкаЌ«и со голите потпетици.
  - Можеби некоЌ вид на зраче®е привлекува инсекти. Ги чувствувам ултразвучните вибрации на воздухот со моЌата кожа. - Маргарита дури и кукавички се згрчи.
  - Нов проблем за нас! Во принцип, оваа чудна природа на зоната може да доведе до срцев удар. - ИрониЌата звучеше во гласот на огнената Аурора.
  - єас и ти имаме две срца, па нема да умреме веднаш! - Маргарита стана весела - Добро е кога не си сосема човек.
  Огнениот ѓавол извика на ова:
  - Се согласувам! И тогаш таа «е застане на шпоретот, па дури и бремена!
  Сепак, девоЌките мораа да застанат, да се оттурнат од замките, да се тргнат настрана неколку пати, клоцаЌ«и наназад.
  Зад една аномалиЌа веднаш се поЌави друга, овоЌ пат овална интермитентна. Сето тоа го отежнуваше движе®ето. Сепак, тие поминаа, пред нив имаше привид на поток.
  Тешко се искачува, има сообра«аЌ од спротивната страна, но нема аномалии. Остануваат голи траги на тревата покриена со мраз.
  ДевоЌките од Комсомол застанаа пред да го напуштат. Се гледа како дотрчаа неколку главици "зелка". РастениЌата мутирани не ги видоа речиси незабележливите девоЌки, неколку од нив се сопнаа на чизмите (воините на мечките штотуку ги облекоа чевлите за да го сокриЌат мирисот), но очигледно убедени дека не се Ќаде, заостанаа.
  - Мораме да пливаме малку напред! - рече исфрлаЌ«и Ќа Ўверската насмевка Аурора. - Ќе го скриеме бродот таму.
  - Не е при рака да го носите со себе! - се согласи Маргарита Коршунова.
  Да се направи тивок млазен мотор не е лесна задача за дизаЌнерите, но сипата го користи истиот принцип и е ловец од прва класа.
  Не е толку лесно да се наЌде скривалиште за да не го зграпчи некоЌ случаен фраер. Тука наЌдобро одговара дувлото на опасен Ўвер. На пример, стаорец од дабар. Животното е опасно, тешко е да се убие и со големина на дива сви®а. Не волнени ваги, нормален фраер нема да се држи до неЌзиното дувло. Особено но«е. Така девоЌчи®ата размислувале, криеЌ«и чамец на надувува®е, налик на ¤еб. Каде што грмушки висат над водата одозгора. Таму девоЌките го оставиЌа своето богатство, преоблечено со грмушки гранки.
  - Добро скриен? - праша Маргарита, правеЌ«и вежби во движе®е.
  - До сабаЌле легни, а во зори «е се измиеме! Бесната Аурора го исправи каменот со петицата.
  - И ако стаорецот-ракун се посере! - Збрчкан воин-член на Комсомол.
  - АЌде да пукаме! Неговата кожа е посилна од онаа на алигаторот и е многу ценета. Аурора како дете намигна со своите смарагдни очи.
  - АЌде да продадеме! Да Ќа смениме маската, никоЌ нема да не препознае! - Маргарита Корушнова провокативно го покажа Ќазикот.
  Аурора ржеше.
  - ДОБРО!
  ДевоЌките малку се повлекоа, бидеЌ«и се поЌави самиот стаорец-ракун. Тие се смрзнаа, решени засега да го одржат Ўверот во живот. На некоЌ начин личеа на разбоЌник коЌ убил семеЌство, но ослободил птица од кафез. Стаорец-ракун не успеа да го фати речиси неразбирливиот мирис на девоЌчи®ата, покраЌ тоа, тоЌ беше сит, откако проба мрша, отиде во кревет.
  Неговото необично 'рче®е наликува на чврчоре®е на просечен виолинист.
  ДевоЌките од Комсомол се обидоа брзо да се движат, а во исто време никоЌ не ги виде, движе®ето беше толку таинствено. Дури и ги соблекоа чизмите.
  Госоногата Аурора Ќа прашала своЌата приЌателка, и тоа не со цел да добие информации, туку едноставно да Ќа намали напнатоста:
  - Па, како успева заобиколува®ето?
  Маргарита без врева одговори:
  - Освен ако не налетаме на аномалии.
  Огнениот ѓавол и го стави прстот на усните:
  - И еве еден таков лази.
  АномалиЌа бисер од под земЌа. Таа дури и Ќа олабави почвата. Како ¤иновски крт, забиен песок, глина, трева. Истисна нешто лигаво како масло. Откако почна да шмека.
  - Одвратно е! - рече огнената Аурора. Тоа е како две сви®и да се бакнуваат.
  АномалиЌата ги слушнала и вознемирена се придвижила кон девоЌките.
  - АЌде да одиме на страните! - нареди Маргарита.
  Агилната Аурора не разбра:
  - А зошто е тоа така?
  Снежана Терминаторот се насмевна.
  - Да те натераме да бркаш два заЌаци!
  Комсомолката го покажа Ќазикот, со неа фати оса и Ќа из¤вака, се забавуваше со таквиот предлог. Извидниците се разотидоа, а аномалиЌата замрзна. Малку се затресе и почна да паѓа, мал пламен помина низ баричка со масло. Меѓутоа, штом се запали, исто така брзо изгасна.
  - Ова не е ПироманиЌа! - Забележав како замижав боса Аурора и веднаш скокнав, извртуваЌ«и се во салто грб.
  - Да, аномалиЌата ПироманиЌа може да предизвика катастрофа! Маргарет се согласи. - Сега побрзо напред, и така губиме време.
  Штом девоЌките од Комсомол влегоа длабоко во густите грмушки во пупки, дрвЌа, испреплетени мутанти лиЌани, тие беа опкружени со речиси непробоЌна темнина. Само кората на дрвЌата блескаше, даваЌ«и му на пеЌзажот застрашувачки, туѓо чувство. Сепак, на девоЌките не им треба моноглед за но«но гледа®е, ова е за слабички, луѓе кои не се способни за самостоЌни одлуки и гледаат во темнина. Аурора речиси удри во дрво, радиоактивното позадинско осветлува®е го направи растоЌанието илузорно, честопати мамеЌ«и со далечината.
  - По ѓаволите! - Огнениот ѓавол сосема соодветно го спомна нечистиот. Се чини дека нема аномалиЌа, но светлината е свиткана.
  - Тоа е фосген и фосфор! - изЌави Маргарита и го извитка грациозниот врат. На краЌот на краиштата, тие често ги менуваат параметрите на воздухот.
  - Значи ова мора да се земе предвид! - Црвената Аурора се согласи со слабо скриената ирониЌа.
  Воинката мавташе со раката низ воздухот.
  - На почетокот полека, па навикнете се.
  ДевоЌките од Комсомол постепено забрзуваа, додека се обидуваа да не пукнат дури и со Ќазол под ѓонот. ПлашеЌ«и се не толку од случаЌни наб удувачи колку од разни суштества кои би можеле да реагираат на звукот.
  Отпрвин беше суво, но потоа штом девоЌките ги преместиЌа грмушките, врз нив се истури вистински водопад!
  - Водата, претпоставувам, е тешка! Предложи Аурора.
  - Десет проценти сигурно! Маргарет се согласи.
  Огнената ѓаволка го собори инсектот со хипертитаниумска пета и го кажа своето мисле®е:
  - Затоа, росата е толку голема и не испарува!
  КлеЌ набиена под стапалата на неговите чизми. Неговата боЌа е необична зеленикаво-виолетова, како гроб. Ова го немаше никаде на ЗемЌата, освен местото на зоната.
  Нозете се обидоа да се разделат на неа на страните, но патеките веднаш се прераснаа, што го олесни извидува®ето. Едноставно е тешко да се движите, се лепи за чевлите, принудуваЌ«и ве да губите труд. Аурора и Маргарита дури голтнаа концентрирана чоколадна лента. Грас се сре«аваше повремено и беше претежно предаторски. Таа ползеше по глината и се обиде да ги зграби инсектите. Сложеноста на високите лиЌани, грмушки, гранки, лисЌа, понекогаш без мирис, а понекогаш со силна арома.
  - А од каде се лазачите? - праша Маргарита. - Тоа е умерена зона.
  - Резултат на мутациЌа, се вкорени. ПокраЌ тоа, зоната е потопла отколку што е во неа! Околу петнаесет степени. Овде е потопло во лето отколку во екваториЌална Африка. Или не за иста температура. - Убавата Аурора го збрчка челото, очигледно обидуваЌ«и се да се сети на она што некогаш го прочитала.
  Маргарита многу самоуверено изЌави:
  - Тоа не е ништо! Барем за нас.
  Голоногата Аурора се преврте во воздух, правеЌ«и салто и лелекаЌ«и:
  - Ние сме комсомолски мечки и тоа кажува се!
  - Се се«авам дека некако не однесоа во Сахара. Поминав една недела без храна и пиЌалок, се пробив по песокот, коЌ изгоре боса тава како на шпорет и ништо не преживеа! - Забележав, испуштаЌ«и искри од очите (и не фигуративно, туку буквално!) Маргарита. - Само секако приЌатно, не беше доволно.
  - Секако! И Ќас поминав низ тоа! Стапалата брзо се навикнуваат, но само чешаат потоа. И кожата потемнува на сонце. - Потврдена, весела и разиграна како мачка од ВириЌа Аурора.
  - Не сакам кога телото е бело, изгледа премногу разгалено. - Маргарита не се преправаше дека гримаса.
  - Чоколадниот тен е во тренд во моментов. Огнениот ѓавол ги чкрипе забите на пантерот. -Тоа значи дека имаш пари да одиш на Ќуг.
  ДевоЌките за малку «е истрчаа од сложеноста на ¤унглата во Чернобил. ПокраЌ брегот на широк канал се наоѓаше. Густа грмушка, испакнати корени, мутант хлебните, со своите широки лисЌа - создаде удобна затворена положба.
  Маргарет извика:
  - Па, еве Ќа Вижница пред нас.
  - Да, поранешен советски град! Зошто Украина е горда, таа стана речиси посебна земЌа во рамките на Советскиот СоЌуз. На краЌот на краиштата, ние сме во воЌна со нив со векови ! Затоа победи СССР, а сега Украинците ни се бра«а. Црвената Аурора широко ги рашири рацете и се обиде да полета.
  - И порано имаше руски бра«а со нив. Секое дете знае дека Киев е маЌка на руските градови. - рече таа насмеана пошироко Маргарита. - Нив ги обединуваше светата православна вера, и словенските корени. Самиот Бог заповедал СССР да биде единствена држава. Но, Бандера доЌде и направи бедлам - се покажа дека е воЌна. Сепак, победивме.
  - Редот се гради на темел каде цементот е вера, а песокот волЌа! И за ова треба да се засадат многу негативци! - одговори, жестоко ржеЌ«и Аурора.
  Да се види градот не е тешко. Овде е ровот, не е проблем да се помине бедемот. Ку«ите се главно стари, се гледаат петкатни згради, облакодери од сталинистичката ера. ДевоЌките ве«е посетиЌа модерни згради. Тогаш Маргарита се сети:
  - Мора да извадиме осумнаесет деца, нели?
  - Нашите момци «е помогнат! АЌде да направиме таква паника во градот што нема да можат да ни го следат движе®ето! Босата Аурора го затресе пиштолот.
  Снежно-белиот воин погледна наоколу и, сечеЌ«и крлеж од комарец, спуштаЌ«и го гласот, праша:
  - Што ако се преврти?
  Огнениот ѓавол логично забележал:
  - Сметам на неговата елементарна алчност. Освен тоа, сега «е го наречам ова ¤у¤е. Ќе го поддржам неговиот борбен дух.
  Маргарита Коршунова рикаше сосема неинтелигентно:
  - НаЌдобро е да го направиш тоа со добра шлаканица.
  Аурора, со брзо трча®е на прстите на неЌзините боси стапала, заврти броЌ со копчи®ата и гласно рече:
  - Дали си спремен!
  - Да, но имаше таков хаос! - Слушнав тенко крцка®е како одговор.
  - Не очаЌуваЌте под маската каде што е полесно да се извади. Освен тоа, никоЌ не би бил изненаден од отсуството на деца по ваква бурна но«. Итрата, црвенокоса таа-ѓавол го спушти неЌзиниот тон.
  - Се согласувам! Тие пове«е нема да бидат до нас! - Џу¤ето прсна - специЌалист за кидампинг.
  - ЧекаЌ не, што и да се случи! Можеби додаде уште пет проценти. - неблагодарно рече Аурора.
  Последните зборови имаа магичен ефект. Моронот разбоЌник загрчи:
  - Ќе почекам, дури и да доЌде краЌот на светот!
  Ладната Аурора, со иронично подига®е и спушта®е на долгите трепки, помисли: "нешто ова ме потсетува на єуда што чека кол од трепетлика".
  - Па, сега «е ги победиме Американците и нивните послушници.- децидно рече зеленооката Аурора.
  - Знаеш ли дека никако не можам да и простам на Америка? Галина ги стегна тупаниците.
  - Што? - Изненадена црвена мечка- член на Комсомол.
  - Бомбардира®е на нашите и Ќапонските градови! Ова е варварство! єас дури и пишував поезиЌа! - Маргарита Ќа затресе гранатата, па дури и со таков гнев што падна цел роЌ крзнени мутанти инсекти.
  Аурора скокна, воодушевена:
  - АЌде да пееме! Ова е интересно.
  И Коршунова «е пее, неЌзиниот глас, како и секогаш, е повисок од Хималаите на пофалбите;
  Ґвездата на татковината е дадена од Господ,
  ВеруваЌ ми, таа е посЌаЌна од Сонцето!
  Ти си моЌата родна земЌа -
  ЗнаЌ за тебе, срцето чука од тага!
  
  Во вас, ние сме членови на Комсомол како орли,
  Ги скршиме нацистите и го бришеме отпадот!
  Успеавме дури и на єупитер,
  ОдгледуваЌте ги плодовите - неостварлив раЌ!
  
  Венера е место за  убов
  На Марс чувството на воин е наЌвисоко!
  Ги кршиш син¤ирите на злото, сомнежите,
  На краЌот на краиштата, Бог сака да го направи наЌдоброто!
  
  Уништи го космичкиот притисок
  АЌде да Ќа фатиме брадата со силна кука!
  НеприЌателот «е биде уништен од мо«та на светот,
  И єункерите беа соборени со обичен детски лак!
  
  Порамнува®е еден - земи и победи,
  Не можеме да знаеме друг исход!
  И не го кинете волкот на РаЌхот,
  Земете баЌонет во лице од борец!
  
  И баЌонетот нема да ви одговара во иднина,
  Ќе додадеме динамит во булдожерот!
  Толку брз лет
  Кога пролетерот го удри чеканот!
  
  Следниот потег «е помине како ураган
  И краЌот на играта «е биде победнички партнер!
  На краЌот на краиштата, нашиот бес е луд вулкан,
  Масакр врз копилето, страшна мачка!
  
  Ги стегнавме крлежите во Берлин,
  Париз е слободен под руско знаме!
  Ние сме «ерки на татковината и синови,
  Кога се славиме, Ќадеме мед со задоволство!
  
  Магливиот Албион сега е како брат,
  ЊуЌорк стана како пита на послужавник!
  Нашето црвено, црвено знаме со боЌа на афион,
  Под него, сите луѓе со слобода се сре«ни!
  . ПОГЛАВєЕ #12
  И Олег Рибаченко има сон коЌ не е ни едноставен, туку прекрасен. Како тоЌ и Дима да Ќа продолжуваат своЌата воена кариера;
  ДваЌцата се приЌавиле како доброволци во детската СС-дивизиЌа, формирана од опседнатиот од демонот Фирер. Се чини дека во оваа реалност Хитлер конечно полудел. Точно, од друга страна, тоЌ имаше разумност да не започне безнадежна воЌна со СССР.
  Од друга страна, зошто момчето не би добило воено стврднува®е? Зошто да пуштаат медицински сестри и да се бават како барчуци?
  Олег Рибаченко и ДмитриЌ, заедно со другите момци од помладиот баталЌон, полетаа во Африка. Германскиот транспорт со шест мотори можеше да носи до двесте вооружени падобранци. Но, имаше цел баталЌон од триста борци на помладата верзиЌа на Хитлеровата младина. Триста момчи®а на околу дванаесет години, навидум сè уште доста издуван нос, но во реалноста тоа беа специЌално избрани момчи®а кои ве«е добиЌа не слаба воена обука.
  Фирерот сакал што пове«е тинеЌ¤ери да учествуваат во воЌната. Во Африка, главните британски сили ве«е се поразени, иако во Судан се уште има силни гарнизони. Точно, колониЌалните трупи не се целосно сигурни, а всушност и британските единици. Тие не се баш англиски. Не се толку добро вооружени, особено со тенкови, пробаЌте, па префрлете Ќа опремата низ метрополата. Затоа, ризикот од големи загуби каЌ момчи®ата е минимален. Се претпоставува дека е на ниво на конвенционални тактички вежби, а помладата генерациЌа «е стекне искуство во воЌна.
  Олег Рибаченко и ДмитриЌ течно зборуваат германски (наводниот неприЌател), како и англиски, шпански и француски. Нивното училиште е исто така елитно и советските деца, теоретски, треба да бидат наЌпаметни.
  Германско момче, очигледно еден од водачите, висок и мускулест Ханс ФоЌер се ракуваше и искрено рече:
  - Не очекувавме дека Русите можат да бидат толку силни и паметни. На пример, плукаЌте ни се како првокласни Германци!
  Олег Рибаченко скромно забележа:
  - И што е толку изненадувачки. Можеби «е треба да се бориме, но ако одите во извидува®е и не го знаете германскиот Ќазик, колку информации «е соберете?
  Ханс се согласи:
  - Вистина е! Но, генерално нè учеа дека сте руски подлуѓе. Словените се преодна фаза помеѓу маЌмуните и луѓето. Односно, во однос на развоЌот на интелигенциЌата, рускиот е малку повисок од домашно милениче.
  Димитри налутено ги стегна тупаниците.
  - Да, можам да вградам за такви зборови.
  Ханс храбро одговори, стискаЌ«и ги тупаниците:
  - Само изборот на оружЌе зависи од мене. Со ракавици на себе, ти си шампион на полусветот, но што е со дуел на нучаки?
  ДмитриЌ беше изненаден:
  - И што е тоа?
  Детето од германската елита сакаше да одговори, покажуваЌ«и Ќа своЌата ерудициЌа, но Олег Рибаченко беше пред него:
  - Ова е земЌоделско орудие, кое во Кина ги нокаутира сноповите. Монгол-Татарите им забраниле на Кинезите да носат оружЌе, па затоа оваа надворешно безопасна направа Ќа претвориле во смртоносен клуб. Беше развиен цел систем на борба на нунчаки. Потоа го усвоиле єапонците на краЌот на деветнаесеттиот век. ВероЌатно, тоа отиде од нив до трупите на СС.
  Ханс одговорил:
  - Не сигурно на тоЌ начин. Пред 10 години, големиот фирер покани неколку гуруа од Кина, наредуваЌ«и Рак-ваша борбена школа од Третиот РаЌх да биде наЌнапредната во светот. Не треба да се мисли дека ние Германците, како наЌвисок народ, не сакаме ништо да научиме од другите народи. Нашата германска воена школа бара што пове«е да се води сметка за човечкиот фактор.
  ДмитриЌ енергично кимна со главата, потврдуваЌ«и Ќа мислата:
  - И советскиот исто така. Сталин рече - технологиЌата во периодот на реконструкциЌа одлучува за се! И тогаш во вториот петгодишен план Ќа разви идеЌата - кадрите одлучуваат за се!
  Олег Рибаченко рече поинаку:
  - Морам да кажам дека не е се во ред со човечкиот фактор. На пример, нивото на техничка обука на воЌниците во СССР заостанува. Но, генерално, ние сме одлични!
  Ханс предложи:
  - Дали би сакале да играте Хитлер-хаш?
  Советските момчи®а беа изненадени:
  - И што е тоа?
  Ханс намигна.
  - Последниот изум на големиот фирер. Како шах, коЌ го играат не дваЌца, туку четворица, два по дваЌца. Но, на една табла од четиристотини «елии. Има тенкови и САУ и борбени бродови. Севкупно, секоЌа броЌка има четириесет, а вкупно сто и шеесет. Некои се движат како шах, други не. Плус некои други иновации... На пример, тенк и борбен брод можат да бидат соборени само со тенкови, самоодни пушки и Линкови, и пешадиЌа или заедно, или ако стигнат до одредена линиЌа, го заЌакнуваат оружЌето. Во принцип, играта е многу тешка, воопшто не наликува на шах.
  - Покажи ѝ. - праша Олег Рибаченко.
  Ханс извади даска за преклопува®е од ранецот. Беше со шарки и прилично компактен. Фигурите се магнетизираат. СекоЌ од четириесет идентични. Самата табла е прилично конзервативна, правоаголник. Правилата се интересни, особено, речиси сите фигури не удираат како што се движат, освен тенковите. Тие можат и да тепаат и да одат со фа«а®е.
  Очекувано, наЌсилното парче е борбениот брод, наЌслабото е лесниот пешадиЌан. Самоодните пушки се испостави дека се тука, и коЌ е заинтересиран за авионите, и еден по еден, но потоа авион за напад, ловец, бомбардер и хидроавион. ПокраЌ воени бродови, има и уништувачи. Различна е и пешадиЌата, механизирана, едноставна и ко®аничка. Тоа е, не е лесно да се разберат правилата. Олег Рибаченко веднаш забележа:
  - Не, оваа игра шах не може да се победи по популарност. Нивото на тешкотиЌа е само над врвот!
  Ханс се согласи:
  - Да, тука нема да биде лесно да се развие стратегиЌа. И не можете да пишувате паметни книги. Но, ова е за Ариевците!
  ДмитриЌ се согласи:
  - Да, за Ариевците! АЌде да играме!
  Олег Рибаченко предупреди:
  - Ќе има мало задоволство!
  Ханс покани друго момче и откако формираше пар, тоЌ почна да игра против момчи®ата. Во овоЌ случаЌ, избрав кафена боЌа. Олег и Данка се природно црвени!
  На почетокот играта не беше баш возбудлива, но потоа се вклучиЌа и момците. Олег Рибаченко, како роден стратег, Ќа искористи инициЌативата и почна да ги турка неприЌателите од крилата. Во играта на Фирерот, генерално, немаше крал, а штабот можеше да се премести без да се изгуби потег.
  Но, на момчи®ата не им беше дозволено да играат. Се огласи алармот...
  - Воздушен напад!
  Момчи®ата веднаш се упатиле кон отворите. Иако прозорците беа тесни, низ нив не се гледаше добро, па дури имаше и здроби.
  Авионите за слетува®е летаа во колона, и секако со придружба на добро вооружени борци.
  Немаше пове«е од десетина Англичани. СпитфаЌрс, гледаЌ«и дека Германците отвориЌа пове«е митралески оган, обидуваЌ«и се да погодат од голема далечина. Но, самите го добиЌа одговорот. Три авиони на кралските воздухопловни сили почнале да чадат, а останатите побегнале.
  Момчи®ата силно свиркале, но никоЌ не се заколнал на непристоЌности - дисциплина. Но, тие газеа со чизмите и испуштиЌа голем броЌ солени шеги.
  Се разбира, транспортот не може да ги брка борците, разликата во брзините е поредок, па момчи®ата мораа да се смират и да се вратат на своЌата работа. Некои дури почнаа да прават склекови од подот, други да прават преса.
  Меѓутоа, Олег Рибаченко беше толку инспириран што пееше, со глас способен да го избрка не само кралот, туку и царот на лажговците (Хитлер!);
  Летаме во сурова, смртна битка,
  Пионери - деца на комунизмот!
  Нашиот Господ Сварог е секогаш со мене,
  Да ги скршиме темелите на реваншизмот!
  
  Имаме храброст и упорност
  СекоЌа машина знае како да се состави!
  Бесен пораз ги чека нацистите,
  Не носете глупости на Фриц!
  
  Во близина на Москва, Вермахтот беше цврсто претепан,
  Покажавме голема храброст!
  Лизгав паразит беше смачкан
  Победивме, сметаме целосно!
  
  Што може да направи Фриц следно?
  Само шепи до врвот - брзо откажете се!
  И Адолф во грлото - остар Шпиц,
  Нека Ќа игра улогата магарето кловн!
  
  Нашата улога е да дуваме во победничкиот рог,
  Собира®е на црвените легии!
  И безмилосно му ги отсече главите на агресорот,
  Барем директно од училиште доЌдоа на фронт!
  
  Ги победивме рептилите, како да се родени од Марс,
  И насекаде фрицовите бараат милост!
  Ние сме синови на големиот, каде што сите еднакви земЌи -
  Нека го одобрат маршот од иконата за лице!
  
  Хитлер мислеше да Ќа фати нашата ЗемЌа,
  И сега има испакнатина под шишките!
  На краЌот на краиштата, Германците сакаа да ги претворат сите во игра,
  И ги положи едноставно момче!
  
  Што се случи со "Тигарот" - тоЌ влезе во метал,
  Од него «е готвиме самовари со сладок чаЌ!
  Фриц го доби - стрмен пораз на роговите,
  Во Берлин сме во блескав, топол маЌ!
  
  И Адолф стана Ќамка наместо вратоврска,
  Го стегна вратот на неприЌателот-¤елат!
  За неговите гревови следуваше тешка казна,
  И сега Ќа газам ГерманиЌа со тенкови!
  
  Самиот Велики Сталин го награди членот на Комсомол,
  Дал наредба - голема Ўвезда на "Победа"!
  Колку ставаме - на Светата Татковина на силите,
  Дека нашите дедовци се радуваат на идниот свет!
  Чудно е, но за таква бунтовна песна бурно му аплаудираа - сите овде се скроз отрпнати, или што?
  Кога Олег Рибаченко завршил со пее®ето, сонот бил прекинат и тие повторно биле разбудени, овоЌ пат не на наЌвообичаен начин, туку биле земени и полиени со ладна вода. После тоа, повторно, овие син¤ири, кои се наполниЌа со страшни гребнатини на рацете, а колоната беше затегната ... Не ми дадоа ниту поЌадок! Круг! Така е, Германците останаа на место, а затворениците полека се движеа по обиколницата. Што е значе®ето на ова не е Ќасно. Патот поплочен со асфалт и камчи®а. Неколку часа подоцна, голите потпетици почнаа да горат и силно да чешаат. Многу од девоЌките крвареле.
  Потоа, иако беше уште многу од вечерта, без церемониЌа го вратиЌа назад и набрзина го одврзаа, му наредиЌа да легне.
  Олег Рибаченко и останатите девоЌки набрзина послушаа. И иако воопшто не ми беше да спиЌам, рацете на богот на сонот и визиите на Хипнозата (кои самиот Семо«ен Зевс ги направи да ги затвори очите!) се навиваа ненадеЌно и неизбежно.
  И повторно, момци пионери во чесните воени работи, дури и ако припаѓаат на странска воЌска;
  БаталЌон од триста дванаесет годишни момчи®а од єунгволк бил повторно изграден на самото место и се преселил на Ќуг. Отпрвин, момчи®ата беа возени неколку километри со автомобили, но потоа управата очигледно се предомислила и решила да им организира трка за преживува®е на момчи®ата.
  Момчи®ата беа принудени да се соблекуваат, остануваЌ«и во некои воЌнички шорцеви, и така речиси голи и боси со торби на рамениците, да трчаат на Ќуг.
  Се разбира, им беше дозволено да се намачкаат со нов, прилично ефикасен крем за сонча®е, а рутата не минуваше низ пустината, туку низ помека и не толку запалена трева, како што течеше покраЌ реката Нил, и околу полно тече изворот, тревата и дрвЌата растеа, но сепак тестот беше наЌтежок. Зашто морав да бегам, во услови на диви африкански Ќулски горештини, па дури и со автомати, како и со ранци со залихи.
  Се разбира, во специЌалниот баталЌон имаше момчи®а кои Ќа претставуваа боЌата на германската нациЌа и имаа пристоЌна физичка обука, но сепак.
  Младите воини беа изградени и нивниот командант, истиот кретен како што се, иако прилично висок, со мускулите на Аполон, нареди:
  - Па брат! Знам дека «е ти биде тешко, но долгот е долг! Педесет и осум километри мора да се поминат до вечер! Тоа е наредба.
  Олег Рибаченко забележа:
  - Хмм да! Зборот оваа команда звучи како магиЌа! Не може да се игнорира.
  Дима забележа:
  - Подготвен сум да се обложиме дека нема да го направиме тоа!
  Ханс ФоЌер се спротивстави:
  - Обврски да исполниме, зашто сме АриЌци! И вие сте Руси, АриЌци ако запишете во наЌдобриот баталЌон на єунгфолк.
  Ранец зад грб, заедно со мунициЌа, вода и леме®е, е осумнаесет килограми, плус автомат од три килограми. Дваесет и еден килограм, за возрасен е тешко ако пешачите долго, а потоа трчате, па дури и под жешкото сонце.
  Олег Рибаченко Ќа триеше ногата на тревата. Момчи®ата беа ентузиЌасти да се ослободат од чевлите, носеа кожени чизми (кожата е навистина вештачка, но сепак не некоЌ вид кирзач), тешко е да се трча овде. Ќе беа подобри чевлите за теретана или тениските чевли, но во услови на завоЌувана ГерманиЌа ова е луксуз и тие решиЌа да не ги разгалат момчи®ата.
  Се огласи командата, а воините од єунгволк побрзаа да трчаат, додека се обидуваа да задржат изглед на формациЌа.
  Свежо ветре дуваше од Нил, приЌатно дуваЌ«и над голите, мускулести торзи на момчи®ата воини. Тие донекаде потсетуваа на тинеЌ¤ерски титани подготвени да го нападнат небото. Трчаа, дишеЌ«и одмерено, речиси од пети до пети. Напред беа наЌвисоките и, се разбира, високиот Димка, иако шест момчи®а, меѓу кои и командантот, беа повисоки од него. Олег Рибаченко, коЌ беше само малку над стандардот, неговиот единаесетгодишен раст (за разлика од реалноста во коЌа ги следеше неговите хероЌски предци!) мораше да брза, речиси на самиот краЌ. Навистина, ова беше предност, помала шанса да се смачкаат петиците или да се стави нога под местото каде што седеа. Овде е наЌмлад, но секако не наЌслаб или уште поглуп.
  Товарот е опиплив, но сепак прифатлив и секоЌ има искуство со ¤огира®е со товар. Дури и со голема тежина, кога носеа, на пример, партнер на рамениците.
  Под босите стапала на босите стапала, од време на време тие крцкаат или пукаат, во скршени палмини гранки или шишарки, понекогаш има трнливи растениЌа што момчи®ата се обидуваат да ги заобиколат. Тревата се загрева, често се суши, но секако не гори како пустински песок. Во принцип, сеуште можете да живеете, само Сонцето изгрева и Ќа засилува топлината.
  Висок Ханс, отприлика ист како ДмитриЌ и трчаат рамо до рамо. Германско момче воин прашува еден советски млад воЌник:
  - Па, сега си во воЌна! Барут, се разбира, се уште не намириса, но имаме се пред себе. Дали доживувате некаква возбуда?
  ДмитриЌ искрено одговори:
  - Не сеуште! - И додаде, повторно вртеЌ«и Ќа главата. - Искрено, не!
  Ханс шмркаше презирно.
  - Да! Ќе бидам искрен, да! Па, што од момците на моЌа возраст може легално да оди во воЌна. Борете се, пукаЌте, убиЌте, разнесете, заробете. На краЌот на краиштата, ова е романса. На краЌот на краиштата, вие и Олешка исто така сакавте да се чувствувате како живи воини, да избегате од рутината!
  Димка решително се спротивстави:
  Нашиот живот не е рутина. Во принцип, да се биде пионер, дури и лидер и спортист, е многу интересно.
  - Па што, се приЌавивте каЌ нас? Дали се плашите да не бидете убиени или осакатени? - саркастично се задева Ханс.
  Димка, со прекар ИлЌа Муромец - се потсмеа:
  - Затоа се приЌавив за да покажам дека Русите не можат да се борат полошо од Германците. И тогаш целиот свет пишува и зборува за вашите победи ...
  Ханс се насмевна.
  - Па, да! За нашите победи, слава низ целиот универзум. - Високо момче воин со гордост ги надува широките гради. - А вие Русите тешко Ќа туркате малата финска воЌска. Немате со што да се пофалите!
  ДмитриЌ, навреден, со тешкотии да се воздржи за да не ги употреби тупаниците, се спротивстави:
  - Имаме и Калхин Гол!
  Ханс шмркаше презирно.
  - Мала пресметка, некаде во АзиЌа. И нашите момци ве«е Ќа зазедоа Европа, и скоро цела Африка и АзиЌа. И «е Ќа заземеме РусиЌа, време е да плукаме!
  Очите на ДмитриЌ блеснаа налутено:
  - Не грабаЌ, кратки се рацете!
  Ханс се насмеа.
  - А како ве натеравме да го потпишете Брест-Литовскиот договор? Ни дадовте земЌа, сметаЌте до Днепар, со трипати пове«е баЌонети и сабЌи. Што може да се каже за Русинот како воЌник во овоЌ случаЌ?
  Димка се групираше, имаше намера да го удри Ханс во муцката и знаеЌ«и Ќа неговата сила како шампион на "полусветот", сигурно «е го нокаутираше дрското германско момче, но ... не сакав да се скршам. линиЌата и организираЌте тепачка. Да, и не е добро да се користат тупаници за време на контроверзноста. Освен во овоЌ случаЌ, наЌвероЌатно «е биде уапсен и нема да има време да покаже дека Русите не се борат полошо од Германците. Затоа, ДмитриЌ мирно се спротивстави:
  - Ние Русите ве победивме под Фридрих Втори, па дури и го зедовме Берлин. И кога Наполеон Велики ви заповеда, половина од неговата воЌска беа Германци, а во Првата светска воЌна имаше Брусиловски пробив. Да, и не го зедовте Париз затоа што нашите трупи речиси го зазедоа Кенигсберг.
  Ханс наЌде прилично тежок контрааргумент:
  - Но како и да е, во последните битки со нас бевте поразени! И судат човек и народ пред се, според конечни дела!
  ДмитриЌ сосема разумно се спротивстави:
  - За време на царот имавме заостаната индустриЌа, особено во воено-техничката сфера. И сега, развивме сериозна индустриЌа. На пример, го видовте резервоарот KV-2. Опремен е со хаубица од 152 мм. Дали вие Германците имате нешто такво?
  Ханс се насмевна.
  - Французите на тенковите С-2 имаа и хаубици поголеми од калибарот 155 милиметри, но тоа не не спречи да ги победиме жабите, имаЌ«и послаба опрема од сега. Главната сила на Вермахтот е супериорноста на човечкиот фактор!
  ДмитриЌ го изврте лицето со изедначен тен:
  - А зошто мислите дека имате предност пред нас во човечкиот фактор, ако станавте шампион на "полусвет"? И да го победиш наЌдоброто од твоите момци?
  Ханс сосема разумно изЌави:
  - Исклучоците понекогаш само ги потврдуваат правилата. Всушност, скоро секогаш! Сега, ако ги земеме не поединечните поЌави, туку нивото на воена обука во целина, тогаш тука ...
  ДмитриЌ се налути:
  - Не знаете какво ниво на борбена обука имаме и како се изведуваат вежбите во советската армиЌа. Значи, нема потреба да се шпекулира!
  Ханс логично забележа:
  - Во ШпаниЌа имаше натпревар меѓу советската воена школа, доктрина и германски. єа тестиравме нашата опрема и оружЌе. Резултатот е победа на нашето воено училиште и стратешка уметност и консолидациЌа на режимот на Франко. Значи, ние ве«е се боревме со вашите момци и победивме!
  ДмитриЌ Муромец тажно забележа:
  - Имавте многу пове«е воЌници од нас! Само што Ќа зедовте сумата!
  - Не би го рекол тоа. - Ханс Ќа спушти главата и замолче, почнаа да се поЌавуваат првите знаци на замор и стана тешко да се зборува.
  НаЌлошиот дел е, се разбира, топлината. Сонцето незапирливо отиде во зенитот. Ниту едно од момчи®ата не беше навикнато на неа. ГерманиЌа и РусиЌа се северни земЌи, а во лето ретко одат над триесет степени. И ова е Африка во Ќули, а ветрето престана да влече од Нил.
  Босите стапала на момчи®ата станаа пободливи со сува трева, а потоа наеднаш заврши, а цел километар беше покриен со запален чакал. Беше многу болно, квичеа некои од не премногу воздржаните момчи®а. Пот капеше од нив и капеше со подсвиркване на врелиот чакал.
  Олег Рибаченко и ДмитриЌ, и пове«ето други момчи®а воспитани во спартански дух, се обидоа да се насмеат и да не даваат брашно. Размислуваа за нешто друго. Така Олег Рибаченко си замислил дека босите стапала му ги лиже пламен на решетката и сакале да му одземат важна државна таЌна. И тоа мора да го издржи и да не покажува дека е повреден или исплашен. ПокраЌ тоа, момчи®ата пораснаа во тешки услови и нивните потпетици не беа толку разгалени, иако поетот и црниот чакал изгореа, но не толку што грубата кожа се олупи.
  Набрзо следеа топлотни удари. Речиси истовремено, неколку прегреани момчи®а се онесвестиле и морале да ги земат на лесна, преклопена носилка.
  Олег Рибаченко си забележа дека Германците, генерално, имаат добра опрема. Дали е можно во Црвената армиЌа да наЌдете уред за носе®е ранети од дуралумин, коЌ истовремено лесно се крие во ранец.
  Но, потешко е да трчате со дополнително оптоварува®е во рацете, а голите потпетици посилно горат, бидеЌ«и притисокот се зголемува. Значи, тие се некако во доброволно-задолжителен пекол. Олег Рибаченко дури помисли: како би реагирале неговите другари на таков тест, сите би преживеале.
  Широки делови од црвено-жежок, поцрнет чакал беа комбинирани со прободена, исушена трева. Освен тоа, командантот постепено ги одвел момчи®ата подалеку од Нил, очигледно за да избегне влегува®е во населбите во Египет.
  Повторно, некои од момчи®ата почнаа да колабираат и момчи®ата, исцрпени или запрепастени од палката за сонча®е, ги покриваа главите со крпа натопена во вода и ги легнаа на носилки. Некои кои претходно претрпеа лесен удар станаа и продолжиЌа да трчаат.
  Но, силата на младите момци се намалуваше, а речиси половина не беа во ред.
  Конечно, командантот, исто така прилично уморен, рече:
  - Наредувам сите да се одморат! єа достигнавме границата! ПокриЌте се со сенки, пиЌте вода со оцет и чоколадо. Потоа «е легнете да правите вежби за дише®е!
  Момчи®ата воини извикаа во слаб рефрен:
  - Подготвени сме да Ќа исполниме секоЌа наредба!
  И покраЌ кремата за сонча®е, кожата на бебето стана црвена и модринка. Беше неприЌатно да се легне на бодликавата сува трева, а момчи®ата ставиЌа целофан под себе.
  ДмитриЌ и Олег Рибаченко се сместиЌа еден до друг во истиот шатор. Момчи®ата изгледаа малку исушени, а кожата потемна. Босите стапала ми гореа и силно ме чешаа, мораше да ми се подигнат нозете за да истече крвта и ми стана барем малку полесно.
  ДмитриЌ забележа:
  - Тоа што воЌната не е мед, го знаевме, но не во иста мера!
  Олег Рибаченко мрачно вети:
  - Сè уште се цве«и®а. Ако видите крв и го погледнете своЌот прв труп, «е разберете дека сето ова трча®е на жешка површина не е ништо!
  ДмитриЌ го вовлече стомакот и рече:
  - Во книгите, се разбира, пишуваат за тоа какво е чувството кога за прв пат «е убиеш човек. Дури и лоша личност и ваш неприЌател, подготвен да ги ослободи храброста. Но сепак е..
  Олег Рибаченко забележа:
  - Во книгата на Бусенар "Капетан Даредевил" имаше и цел баталЌон цицачи кои се бореле со Британците. Нешто не потсетува. Но, таму проблемот со психологиЌата, велат тие, како е да се убие човек, е само накратко допрен кога куршум случаЌно покоси млад тапанар. И така воопшто постои прилично несериозен однос кон смртта. Се чини дека тоа не е ни воЌна, туку празник!
  ДмитриЌ логично се спротивстави:
  - Ова е книга за деца и тинеЌ¤ери; на кои им е здодевно да читаат за психолошки искуства. И краЌот е толку лош, скоро цел баталЌон млечни газови умре, а продолжението никогаш не се напиша!
  Олег Рибаченко, со длабок израз на вистинска тага, забележа:
  - Но, ова е таква книга што жалиш колку брзо завршила. Но, многу почесто се случува обратно, вие буквално да страдате, обидуваЌ«и се да Ќа надминете оваа или онаа работа!
  - Ако го имате романот на Лео ТолстоЌ "ВоЌна и мир", тогаш Олежек несомнено е во право! ДмитриЌ се согласи.
  Младиот партнер тогаш се спротивстави:
  - Во книгата "ВоЌна и мир" има интриги, неколку приказни, детално откриени ликови. Не, таа не е празна. Во никоЌ случаЌ не е досадно! Иако секако на почетокот е далеку од наЌинтересен.
  ДмитриЌ се согласи:
  - Да, така е... Многу писатели грешат со трома заплет, кога, пред да започне наЌинтересното деЌство, «е успеете да отфрлите некоЌа навидум здодевна книга.
  Откако им дозволи на момчи®ата да го чекаат самиот врв на сонцето, командантот беше весел Волф Штич, многу мускулесто дете, на околу четиринаесет години по изглед. Лицето е убаво, но строго, детско и возрасно во исто време. Самиот Волф сè уште е од єунгволк, но неговиот команден принцип е дека младите мора да бидат предводени од младите. А тоа што Штих нема искуство и сметаЌ дека дете не пречи никому. Главната работа е дека тоЌ е Ариец и им командува на Ариевците, што значи дека е способен да го направи невозможното, на обичните луѓе. И што? Тие го прават тоа!
  Повторно трча®е, заборава®е на болка, замор, момчи®а кои дури и се срамат (такво е воспитува®ето!), Да се сети на мама, тато или да се размислува за нешто нежно. Ова е моментот кога способноста да се издржи страда®ето, а самиот тест е голем благослов.
  Младите воини трчаат без да размислуваат за непослушност, а ако нешто сакаат, тоа е борба!
  Топлината е сè уште многу силна, а момчи®ата повторно истрчуваат на боцкавиот врел чакал. И тоЌ не го ни гледа краЌот. Болката станува неподнослива и многу од младите воини пове«е не можат да ги задржат офка®ата на болката.
  Тогаш Олег Рибаченко почна да пее песна што Ќа компонирал во движе®е, вистински марш;
  Славата на советската татковина е голема -
  ДостоЌно веруваме, «е бидеме оваа слава!
  Ќе победиме суров неприЌател во битка,
  За доброто на руската, наЌблескава Сила!
  
  Што има во татковината што пее,
  Во срцето на чесен, бос пионер!
  Брзаме како птица во лет,
  Колку е света нашата вера!
  
  Автоматски веруваЌ голем брат
  И гранати воопшто не се излишни!
  Ако сте храбри, тогаш резултатот
  Тоа «е биде, и покраЌ фактот дека сте момче!
  
  Пионерот е дрзок и строг ...
  Но насмевката БожЌа нè осветлува!
  За жал, има многу зли асови во светот,
  Сакаат да уништат место во раЌот!
  
  Фашистичкиот шакал ги влече шепите кон нас,
  Сака да му го откорне срцето на детето!
  И неговите сви®и се насмевнуваат,
  Нека добие шлаканица гласно!
  
  Тенковите "Тигрите" се "чизми",
  Несмасно - страшно аголно!
  И не бегаш од нив,
  Па, подобро подгответе гранати!
  
  Ние «е создадеме таков свет, веруваЌте ми,
  Каде што милиони «е бидат сре«ни!
  Предаторски Ўвер «е побегне во дувлото,
  Ќе ги положиме гнасните легии!
  
  Што има во татковината што пее,
  И ги скрши сите нацисти многу славно ...
  Стиснете посилен пиштол за витези ...
  И така да стане мирно и тивко на планетата!
  
  
  
  
  Црвениот транспарент «е свети
  Во него е светото име на Исус!
  Положете го пионерскиот испит за пет -
  Да се биде познат - твоЌата РусиЌа!
  
  Но тоЌ испит не е на табла -
  Ќе мора да се предаде од ров!
  Сивата коса брза кон момчето во виски,
  Почина приЌател - сега тагуваЌ на гробот!
  
  КоЌ е ѓубрето на проклетата воЌна,
  Не е ни достоен да се нарече Ўвер!
  А ордата не знае да држи
  Иако Адолф понекогаш е посмешен од буфон!
  
  Знаеме дека не смееме да се повлечеме,
  Пионерите се плашат од туѓите засекогаш!
  Ние момците сме верно приЌателски расположени,
  И морално верувам не инвалид!
  
  Ќе го завршиме славниот марш во Берлин,
  Секогаш веруваме, знаевме да се бориме!
  И фатена наеднаш силна храброст,
  ПКК носи во бегство во ранец!
  Олег Рибаченко заврши со разиграна и храбра песна, а германските момчи®а Ќа одобриЌа со свирежи и смеа. Како да не забележаа дека нивниот фалив Фирер е облеан со шум од глава до пети!
  Стана позабавно да се трча, се додаде пове«е енергиЌа... И набрзо заврши чакалот и отиде мека трева, коЌа стана задоволство за изгорените нозе, храбри момчи®а.
  Димитри со насмевка забележа:
  - Велат дека песната ни помага да живееме, но ништо не беше кажано за тоа што ни олеснува и тежок товар зад грб!
  Олег Рибаченко се спротивстави:
  - Уште за време на древната египетска цивилизациЌа се знаело за животворниот ефект на музиката врз човечкото тело, но и на песните. На пример, малите робинки и робинките кои сè уште не можеле ефективно да работат на поли®ата и каменоломите биле принудени да пеат за да ги развеселат возрасните робинки. На краЌот на краиштата, таквата наука за валиологиЌа доЌде од Египет.
  Командантот Волф извика:
  - Обнова за раст! И не зборуваЌ!
  Момците воини веднаш се реорганизираа, а потоа трчаа во тишина.
  Сонцето ве«е заЌде во заЌдисонце (во Северна Африка во Ќули се стемнува порано отколку во средната лента.). ЗастоЌот ве«е беше блиску, кога одеднаш следеше сигнал.
  - Сите легнете и маскираЌте се!
  Како што се испостави со причина. Имаше далечна врева напред. А момчи®ата активно работеа со саперски лопати, фрлаЌ«и трева над себе. Ве«е беше доволно темно...
  Ханс забележа:
  - ВероЌатно, наше е! Сè уште е предалеку до првата линиЌа, бидеЌ«и Вермахтот пристоЌно напредуваше.
  Димитри со насмевка забележа:
  "Но, уче®ето на уметноста на маскира®е никогаш не боли! Во вистинска воЌна, ова «е ни се наЌде!
  Ханс се согласи:
  - Да, никогаш, но сигурен сум дека е наше!
  Волкот шушкал:
  "Уште еден збор и «е те пукам на лице место! Сите чекаат! И направете калинки.
  Како што наскоро се испостави, Ханс и, всушност, згрешил. Се поЌавиЌа британски тенкови. Сепак, момчи®ата тивко седеа во заседа: што ако беа свои на заробените возила.
  Иако тенковите се движат кон север. Ги има само четири, три лесни и една тешко пробивна "Матилда". Последниот тенк е голем проблем, бидеЌ«и гранати може да ги оштетат само неговите траги. Белите дробови, од друга страна, може да бидат погодени со прецизни фрла®а во покривот или во крмата. Ако "Матилда" ги скрши шините, тогаш таа може да им нанесе загуби на момците со своите два митралези и еден топ.
  Волф не сакаше неговите приЌатели да умрат ве«е на вториот, поточно дури и на третиот ден по пристигнува®ето во Африка. Точно, митралезите можеа да оневозможат точни удари. Но, праша®ето е чии се овие тенкови? Одеднаш, трофеи ве«е заробени од Германците?
  Волкот нареди:
  - Приватниот єунгфолковец Олег. Излезете во тенковите без оружЌе и торбичка и дознаЌте кои се тие!
  Олег шепна:
  - СлушаЌ го командантот!
  Полуголо во црни шорцеви, момчето беше обесено од заштитна крема, а за да Ќа сокрие своЌата руса коса стави некаков турбан од весниците. Сега изгледаше како обично, сиромашно арапско дете. Малку е вероЌатно дека «е биде земен за неприЌател.
  Тенковите се движеа со лежерно темпо, префрлуваЌ«и се во брзина каде што моторите создаваа наЌмала количина на бучава, што исто така предизвика сомнеж. СкокаЌ«и се до нив, Олег енергично мавташе со рацете и извика на скршен англиски.
  - Има рудници! Има рудници!
  Тенковите застанаа, главата со шлем излезе од Матилда и лут глас на англиски одговори:
  - Зошто арапчонок, сакаш?
  Момчето воин заплака:
  - Германците ставиЌа мини на патот! Бидете внимателни кралски трупи!
  Се поЌави втора глава од лентата за рамо, Ќа слушнав, «е одговори:
  Нека умрат тие гнасни Германци! МоЌот крал е со нас! Сега «е ги Ќадеме!
  - ДоЌди седни овде! - Нареди, судеЌ«и по еполетите, полковник на Кралската британска тенковска армиЌа!
  Момчето се издигна по кулата, чувствуваЌ«и Ќа приЌатната свежина на оклопот на неговите голи, ситни плускавци стапала. Потоа се наведна наназад и почна да им го покажува патот на Британците.
  Ги имаше пет, а во не многу пространата купола на средниот тенк Матилда беше малку тесно. Овде Олег Рибаченко одлучи да стане хероЌ. Неговите умешни, обучени раце, како оние на професионален ¤епчиЌа, посегнаа во поЌасот и извадиЌа револвери. Палците ги отстраниЌа осигурувачите одеднаш.
  Се разбира, беше гнасно, но искушението да се постигне "подвиг" беше толку силно што Олежек пукаше по неколку пати од секоЌ револвер, додека нижеше под левото рамо.
  Од таква далечина тешко е да се пропушти, а само лудак или последниот кукавица може да облече панцир додека седи во тенк. Полковникот беше изненаден и почувствува муцката на пиштолот зад гребенот на вратот. Момчето шепна, на наЌчистиот лондонски диЌалект:
  - Ако сакаш да живееш, нареди на другите три тенкови да се предадат! Во спротивно, нашиот баталЌон «е ги уништи заедно со посадите!
  Полковникот беше изненаден:
  - КоЌ си ти?
  Олег Рибаченко искрено одговори:
  - ТвоЌата последна шанса за опстанок! Три лесни тенкови «е бидат бомбардирани со гранати и «е бидете измачувани од оган. Луѓето «е умрат! Ќе броЌам до три, или «е дадеш наредба да се предадат и да излезат од колата, или «е ти пукам во месото од ногата и «е го повторам бара®ето од почеток! Еден два...
  Полковникот лелекаше.
  - Се согласувам! Само не убиваЌ!
  Олег Рибаченко гордо изЌави:
  - Ние Германците не убиваме затвореници! А потоа по капитулациЌата на БританиЌа, можете повторно да служите во новите Кралски сили, обновена БританиЌа.
  Полковникот Ќа даде командата со растреперен глас. Танкерите послушно се искачиЌа од тенковите, положуваЌ«и го оружЌето. Неколку од наЌголемите германски момчи®а, фрлаЌ«и Ќа камуфлажната трева, истрчаа кон нив, подготвуваЌ«и се да Ќа примат првата група затвореници во нивните животи.
  . ПОГЛАВєЕ #13
  Шестте повторно се борат со Кинезите. Повторно, нивната хипервештерка ги фрлила во седумнаесеттиот век. НеприЌателот ве«е успеа да собере огромна воЌска. ВоЌниците на Небесната империЌа го опсадиле рускиот град.
  И сега момче, девоЌче и четири девоЌчи®а Ќа скршуваат жолтата воЌска со мечеви.
  Олег Рибаченко водел ветерница, пресекол неколку Кинези и пеел:
  - Во крвавата битка ...
  А момчето со боса нога фрлило неколку отровни игли.
  Маргарита, спроведуваЌ«и брз напад со мечеви и држеЌ«и воденица, потврди:
  - Свето и право!
  И фрлаше игли со голи прсти. Удри неколку дузина Кинези.
  Наташа, дробеЌ«и ги неприЌателите со мечеви, додаде:
  - Март, марш, напред...
  И, исто така, лансираЌте ги босите стапала на иглата.
  РаботеЌ«и и со раце и со нозе, девоЌките многу славно ги скршиЌа Кинезите.
  ЗоЌа, исто така, фрлаше игли со голи прсти и чврчореше:
  - Работнички луѓе!
  Аурора, лансираЌ«и бумеранг со боса нога и отсекуваЌ«и ги жолтите воини, лесно потврди:
  - Март, марш, напред...
  Светлана, дробеЌ«и ги Кинезите и пуштаЌ«и челични Ўвезди со голи прсти, удираЌ«и го неприЌателот, чкрипи:
  - Работнички луѓе!
  ДевоЌките се однесуваа како вистински борбени орли. И од нивните удари на мечеви и фрла®а на ударни елементи, неприЌателите паднаа и паднаа.
  Олег Ќа држеше техниката "Пеперутка" со мечеви и пееше:
  - Лица на смртта!
  И со гола нога момчето повторно го фрли убиецот.
  Маргарита одржа прием во воденицата. Ги здроби противничките, а агресивно шкрипеше:
  - Ова е нашиот пат и борба!
  И од неЌзините голи прсти испаднаа неколку смртоносни дискови.
  Олег Рибаченко е момче-терминатор, повторно фрла што убива и пее:
  - Први маЌ е празник на трудот!
  И од босите нозе на младиот убиец, повторно летаат дискови, отсекуваЌ«и ги воините на Небесната империЌа.
  Наташа повторно го фрла смртоносното, и чкрипи:
  - Ова е мое добро!
  А неЌзината гола пета го удира кинескиот генерал во брадата и му Ќа скрши вилицата.
  ЗоЌа одржува прием на пеперутка со мечеви и вреска:
  - єас сум луд пантер!
  И од неЌзините голи прсти години остар мал убиец на дискот. И така ги зедоа и исечеа сите.
  Потоа повторно мечевите се во акциЌа, и сите се исечени. Ова е девоЌката-терминатор.
  Аурора ги пресече Кинезите, им ги скрши телата и жубореше:
  Ние сме избрани...
  И дарот на смртта лета од неЌзината гола пета.
  Светлана, отсекуваЌ«и ги воините на жолтата империЌа, потврдува, разголуваЌ«и ги бисерните заби:
  - Ние избираме!
  И од неЌзините боси нозе повторно летот на уништува®е.
  Олег Рибаченко, уништуваЌ«и ги противниците, додава:
  Колку често се ...
  Голите прсти на момчето Ќа лансираа пораката за смртта.
  Маргарита, уништуваЌ«и ги противниците и започнуваЌ«и презентации за уништува®е, додаде:
  - Не се совпаѓа!
  Како девоЌка со пргави нозе.
  Наташа, пукаЌ«и кон неприЌателот и лансираЌ«и подароци за смрт, издаде:
  - єас сум зад тебе...
  И боси како и секогаш во бизнисот.
  ЗоЌа, откако ги откорна неприЌателите, Ќа зеде и агресивно засвирна со кобра:
  - Следете Ќа сенката...
  И неЌзините боси стапала се вратиЌа во бизнисот...
  Аурора, фрлаЌ«и го оружЌето со голи долен екстремитет кон неприЌателите и темелно распарчуваЌ«и го, агресивно чкрипеше:
  - Се навикнувам на...
  Светлана зеде и фрли десетина игли со боса нога, удри маса Кинези и чкрипи:
  - Да не се совпаѓаат!
  Повторно во напад е Олег Рибаченко. Ги сече неприЌателите и одвреме-навреме пее:
  - Ангели на добрината, две бели крила, две бели крила над светот!
  И од неговата гола нога повторно лета дарот на уништува®е.
  Момчето, како што гледаме, е многу Greyhound. И цело време бос, и тешко. Вистински мачо. Иако изгледа на дванаесет години. Но, ова е олицетворение на уништува®е.
  И Маргарита фрла игли со боси нозе и чкрипи:
  - Луд сон! Целосна убавина!
  И повторно нешто сосема смртоносно отскокнува од гола пета.
  Оваа девоЌка е олицетворение на смртта и уништува®ето.
  И овие Кинезите, да, тоа го добива.
  Наташа во брзото движе®е на прекрасниот терминатор. Ги отсекува противниците, ги сече со мечеви и пее:
  - Пофалете го царот АлексеЌ!
  И летаат игли од неЌзините боси нозе.
  ЗоЌа, отсекуваЌ«и ги Кинезите и уништуваЌ«и го неприЌателот, потврдува:
  - Негативецот «е биде победен!
  И од неЌзините боси нозе излетува, подарок на дива смрт.
  Аурора, уништуваЌ«и ги неприЌателите, агресивно потврдува:
  - И не бараЌте од неприЌателот милост!
  И неЌзиното голо стапало, повторно исфрла, нешто апсолутно смртоносно. И ги крши противниците на искинати парчи®а месо.
  Светлана, соборуваЌ«и ги ривалите и фрлаЌ«и нови игли во неприЌателот, како кобра подсвиркване:
  - Не викаЌ на месечината!
  И подароците на опасна смрт летаат од неЌзините голи прсти. КоЌ ги повредува и убива сите.
  Олег Рибаченко е на потег... момчето неуморно како и секогаш...
  На Кинезите им е тешко. Ги здроби така, и ги пила.
  Момче гениЌ чкрипи:
  - Ова е моЌата борба!
  И повторно, даровите на уништува®е летаат од неговите боси нозе.
  А младиот воин се бори како извонреден и агресивен хероЌ. А неЌзините мечеви се како палките на Црниот Бог.
  Маргарита го зеде, скокна, исече маса Кинези. Одржан прием, како смртоносна сила.
  Потоа повторно ги мавна со голите прсти, постапуваЌ«и како крвав демон.
  Труповите на Кинезите ве«е формираа цели могили. Младиот воин шушкал:
  - МоЌот живот во победа над неприЌателите!
  И девоЌката пак од боса нога «е испушти облак од игли. И жолтите воини паѓаат мртви.
  Наташа пресече коридор пред неа од трупови на жолти воини. Таа фрли остри, поправени дискови и чкрипеше:
  - Фрли на Марс, и «е има час!
  И од неЌзиното боса нога повторно лета убиствен подарок за многу неприЌатна смрт.
  И колку Кинези умираат. Стотици, илЌадници, под ударите на здробената шесторка.
  На потег е и ЗоЌа. Вози како кобра, не му дава ни наЌмала шанса на неприЌателот. И кинеската есен хакирана.
  ДевоЌката со голо стапало пушти игли остри со отров и пееше:
  - Руските херои сечат со меч!
  А воинот, како бран да се крене, па да падне.
  И Аурора прави чекор кон неприЌателот и го пресекува без понатамошно одложува®е.
  Ги убива Кинезите и шушка:
  - МоЌот голем хероЌство!
  И од неЌзиното голо стапало повторно излетува она што ги крши парчи®ата во боички.
  Црвенокосата девоЌка не ги штеди Кинезите. Тука одеднаш сече седум луѓе.
  И неЌзината гола пета, генерал на небесната империЌа, и го скрши челото. ТоЌ, се разбира, почина.
  Светлана исто така се движи и ги намалува неприЌателите. НеЌзините два меча, како ножици на преклопува®е, сечеа низ телата на Кинезите.
  Во движе®е, девоЌката здроби десетина противници. И таа ги зеде дисковите со боси нозе и ги лансираше. И таа отсече многу Кинези.
  Целата таа е во диво лудило.
  Светлана вели:
  - НеприЌателите нема да поминат!
  Аурора се согласи:
  - Се разбира, нема да поминат - без шанса!
  И црвенокосата кучка, пак диво завива и со мечеви ги тепа Кинезите. И тогаш голите прсти на итрината «е испуштат неколку игли. Дека неколку десетици Кинези «е бидат испратени во следниот свет.
  Олег Рибаченко, отсекуваЌ«и ги жолтите воини, го зеде и чкрипи:
  - Поништува®е на умот!
  И повторно момчето со голи прсти ги исфрли страшно смртоносните и смртоносни игли.
  И потоа чврчореше:
  - Во моЌот сон - секогаш победа!
  Маргарита, бореЌ«и се со неприЌателот и соборуваЌ«и ги противниците, се согласи:
  - Дури и многу голема победа!
  И девоЌката повторно со голи прсти, додека Ќа зема и го лансира смртоносниот кон неприЌателот.
  Толку многу Кинези ве«е се убиени од нивната двоЌка. Да, и четири девоЌки не помалку.
  Наташа со боса нога фрлила домашна граната од Ќагленова прашина. Едниот «е експлодира, искинуваЌ«и ги кинеските воЌници на парчи®а.
  И девоЌката вика:
  - єас сум орелот на мо«та над светот!
  ЗоЌа е исто така многу пргав во уништува®ето на кинеската армиЌа. ТоЌ замавнува со мечевите и пее:
  - Ние сме горди орли!
  И повторно нешто многу смртоносно излета од неЌзиното боса нога. А Кинезите се многу специфични убиства.
  ДевоЌка во дива екстаза од пргаво и агресивно движе®е, не дозволуваЌ«и да падне ниту една игла, без да биде погодена.
  Се движи и Аурора. НеЌзините боси стапала фрлаат остри игли. Црвенокосата девоЌка се однесува како пантер коЌ брка чакали. Таа ги сече Кинезите како ше«ерна трска.
  И вреска на врвот на белите дробови:
  - Иднината е моЌа!
  И го вади Ќазикот.
  Светлана ги истребува и Кинезите. А неЌзините боси стапала го забрзуваат нивното брзо движе®е.
  Русокоса девоЌка, како кобра. И ги сече противниците без никакво сожалува®е.
  НеЌзините мечеви се вртат како ветерница. И не дозволуваЌте неприЌателот да замрзне на мир. Освен ако мирот не стане целосен и вечен.
  Светлана, отсекуваЌ«и ги Кинезите, известува:
  - Нашата форма е наЌвисока!
  И од неЌзиното боса нога излетува смртоносното и неразбирливото. Како да ги погодите противниците, па директно до смрт.
  Аурора потврди:
  - Чист пораз!
  И летаат десетина игли од босата нога на девоЌката. Да, толку соодветно што наеднаш паднаа педесет Кинези.
  Наташа го забележува ова, отсекуваЌ«и ги воините на Небесната империЌа:
  - ТвоЌот бес е голем!
  И голите прсти «е лансираат дискови.
  ЗоЌа, сече®е на противниците, извикува:
  - Нека се оствари сонот!
  И, исто така, боса нога, како убиствена уништува®е «е испрати.
  И масата на Кинезите се претвора во трупови.
  Аурора, отсекуваЌ«и ги жолтите воини, пее:
  - Нема милост за неприЌателот!
  И од неЌзината гола нога излетува нешто што ги здроби жолтите борци до смрт.
  И црвенокосиот воин во диво движе®е.
  Светлана, откако пресече еден куп неприЌатели, го зеде и чкрипе, оголуваЌ«и ги бисерните, блескави заби:
  - Никогаш нема да застанеме! Значи, руската армиЌа е родена да победи!
  И тогаш девоЌката фрла граната од Ќаглен со боса нога и ги крши противниците во крвави парчи®а месо.
  Олег Рибаченко, победуваЌ«и ги Кинезите, постапи пргаво.
  И момчето-терминатор пееше:
  - Руската армиЌа е родена да победува!
  А голата потпетица на момчето во скок Ќа удри мандарина во брадата, буквално згмечеЌ«и го.
  Младиот воин гласно извика:
  - Победата «е доЌде за нас!
  Маргарита, ги исецка Кинезите и им ги отсече главите, забележа:
  - Доколку има ...
  А девоЌката со боса нога фрли еден куп игли ...
  Олег Рибаченко викна како одговор:
  - КоЌ доаѓа каЌ тебе!
  И тогаш болата нога на момчето пушти облак од игли. Веднаш стотина Кинези беа претепани.
  Маргарита чкрипе на врвот на белите дробови:
  - Ќе ги има оние ...
  И неЌзините голи прсти лансираа смртоносен бумеранг.
  Олег, отсекуваЌ«и ги воините на Небесната империЌа, потврди:
  - КоЌ «е доЌде по тебе!
  А босите нозе на момчето «е го лансираат убиецот и единствениот. Нешто што ги дроби коските на Кинезите.
  И отруЌ ги.
  Да, момчето не е од плашлива дузина ...
  Наташа одржа дочек со двоЌно буре - ги пресече Кинезите и квичеше:
  - Ова се нашите девоЌки!
  А од неЌзините боси нозе, летот е подарок на целосно уништува®е.
  И девоЌката «е засвирне:
  - Замолчи!
  И неЌзините мечеви на сите им Ќа пресекоа главата.
  ЗоЌа ги сече противниците во движе®е и пее:
  - МоЌата  убов е на петти кат!
  И повторно, босата нога на девоЌката «е пушти бумеранг. И масата жолти воини со отворени стомаци се сруши.
  Наташа, отсекуваЌ«и ги жолтите, проговори:
  - Љубов? Што е со ЌаЌцата Фаберже?
  И повторно, од гола пета ослободена смрт.
  ЗоЌа, исецкаЌ«и ги Кинезите, забележа:
  - И ве«е конкретно сте отрпнати!
  И намигна на неЌзината приЌателка!
  ДевоЌките очигледно не се простачки. И секако не жаби.
  Голото стапало на ЗоЌа ослободува штетен елемент. И многу Кинези се откажуваат.
  Аурора во нападот. Уникатно и разорно. Ги сече неприЌателите, а мечевите ѝ се како крилЌа на ветерница.
  Црвенокосиот ѓавол, во класичното движе®е на брз напад. Ако навистина сече, тогаш конкретно сече.
  И викаЌ:
  - Ризикот е благородна кауза!
  И од неЌзините боси нозе повторно подарок за кинеските муви. Сите «е бидат исечени и здробени.
  Светлана во движе®е Ги скрши воЌниците на небесната империЌа. Не ти дава ни наЌмала шанса.
  И сега босите стапала и се толку виртуозни, а убиецот «е биде фрлен. А Кинезите толку многу «е се искосат што едноставно се чудите.
  И девоЌката Светлана вреска:
  - Гордо лебди над планетата...
  И со гола пета му го скршила вратот на кинескиот командант.
  Олег Рибаченко, дробеЌ«и ги неприЌателите, пееше:
  - Рускиот двоглав орел ...
  И од босите стапала на момчето лета уште еден подарок на смртта за кинеската армиЌа.
  Маргарита, пресечеЌ«и ги неприЌателите и разголуваЌ«и ги забите, додаде:
  - Во песните на народот испеани ....
  И Ќаглен лимон излета од голата пета на воинот, кршеЌ«и ги противниците ..
  Наташа се вртеше во воздух, исече десетина и пол Кинези. Таа отсече многу неприЌатели и шкрипеше:
  єа врати своЌата големина!
  И девоЌката повторно е во движе®е и танцот на смртта.
  И неЌзините боси стапала исфрлаат нешто, а неприЌателите се многу конкретно убиени.
  Да, за Кинезите тоа е црн ден.
  И ЗоЌа ги дроби, ги сече на парчи®а и чкрипи:
  - Големината на Руската империЌа!
  И неЌзините голи прсти лансираат уште еден смртоносен бумеранг. Што ги лишува противниците од глави.
  А девоЌката сама «е го земе и «е сече бекхенд.
  Но, во битка, Аурора не е срамежлива. Ако пропаѓа долбанет, па без никакво сожалува®е. И исечете ѝ ги мечевите - исто како ¤елатите.
  Црвенокосиот ѓавол рикаше на врвот на неЌзините бели дробови:
  - Навистина сум само Сатана!
  И повторно неЌзините мечеви се креваат и паѓаат врз кинеските борци.
  Огнената Ўверка «е завие и граната од пилевина «е ѝ одлета од голата нога.
  Ќе има експлозиЌа. И многу Кинези се ве«е во ковчегот.
  Поточно нивните трупови се расфрлани насекаде.
  Аурора «е чкрипи:
  - МоЌата вера е истребува®е!
  И од неЌзините боси нозе, како подарок од смртоносна смрт, «е лета.
  А црвената кучка е само динамит за убиство!
  Светлана, има и нешто што не ти дозволува да се досадуваш, но може да убие.
  Ќе го земе, «е пушти бумеранг со боси нозе. И отсече многу кинески. Оваа девоЌка е само темпераментна русокоса.
  И во овоЌ воин тенденциЌата е да се отсече главата со помош на пила со остри заби и гори.
  И воинот «е пее:
  - Нема да бидете поштедени! Ќе бидеме многу сре«ни!
  И повторно девоЌката прави многу смели и мудри потези. И ги крши противниците, не дозволуваЌ«и им да погледнат наоколу.
  ДевоЌки во нападот на кинеската армиЌа. Тие ги сечат противниците со мечеви и испра«аат подароци за уништува®е со боси нозе.
  Олег Рибаченко се движи како пантер. И ги сече неприЌателите, правеЌ«и бран по бран. За една секунда, бесмртно момче може да замавне петнаесет или дваесет пати.
  И испушти многу воини со исечени черепи.
  Вечното момче извикува:
  - Руина од соништата!
  Уште еднаш, неговиот меч е во движе®е и покажува тенденциЌа да ги уништува противниците.
  И Маргарита се пресече, и чкрипи:
  - єас сум вулкан на смртта, и «е ви дадам рогови како дами!
  И неЌзините боси стапала фрлаат остри дискови што ги удираат неприЌателите до смрт.
  И девоЌката вреска:
  - Ќе има нови победи - «е има нови борци!
  И воинот ги уништува сите со бесен напад.
  А неЌзините голи, издлабени нозе изгледаат како да зачукаат клинци во ковчег.
  Наташа исецка еден куп Кинези и чкрипи:
  - За нашата победа!
  И од неЌзините боси нозе леташе уште еден дар на смртта.
  ЗоЌа ги сече и противниците. ДеЌствува во сета можна и невозможна агресивност.
  Еве Ќа неЌзината боса нога лансираше лимон на Ќаглен. И веднаш беа фрлени сто жолти воЌници.
  ДевоЌчето пееше со насмевка:
  - Ќе го земам ко®от како залог, а сре«ата ме чека!
  И повторно девоЌката «е го удри неприЌателот. И тоЌ «е оди, сечеЌ«и ги неприЌателите, не оставаЌ«и им ни наЌмала шанса.
  Аурора е чист Ўвер во борба. ОвоЌ женски терминатор е едноставно олицетворение на ѓаволскиот ум.
  И ако сече, сече.
  А од Кинезите се точат само искинати парчи®а месо.
  Аурора, уништуваЌ«и ги противниците, рикаше:
  - Темперамент на кобра!
  И тогаш неЌзиното боса нога фрли вистинска бомба. И многу жолти воЌници искинаа.
  Светлана ги здроби Кинезите. Ги сече со мечеви и пее:
  - Иднината е минато, само кога е добро!
  И сега еден присутен убиец повторно лета од неЌзиното боса нога. ТоЌ ги расфрла противниците. И има фрагменти од раце, нозе и друга крвава пена.
  ДевоЌките во борба се толку диви, постоЌано во напад.
  Но, има премногу Кинези и затоа истребува®ето предизвикува зависност. Иако мечеви и работа.
  Олег, особено, почна да плука од сламка. Што исто така додава истребува®е.
  Да се разбереме, момчето е многу пес. Неговите движе®а се како замавнува®е со нишало.
  И тоа е само многу побрзо од часовите. И тие сечат мечеви многу брзо и брзо.
  Момчето шушкаше:
  - Ова е нашиот сон, да победиме и уништиме!
  И повторно неговите боси стапала «е нокаутираат смртоносен подарок.
  Маргарита во див потег. Сече неприЌатели и вреска:
  - Ќе има победа, сигурно знам!
  И девоЌката «е фрли смртоносна граната.
  И раскинете ги деловите на жолтите воини.
  На потег е и Наташа. Не познава бариери и плашливост. НеЌзините мечеви ги исекоа противниците. И изведете троЌна мелница.
  Тогаш девоЌката вели:
  - Голема каскада!
  И гола нога фрла бумеранг. Десетина Кинези останаа без голови. Еве го воинот што се справува со нив.
  ЗоЌа е исто така на потег. Ги скрши противниците и чкрипи:
  - Борете се крваво и правилно!
  НеЌзиното боса нога е во движе®е, нешто «е фрли. И раскинете Ќа масата на воини на небесната империЌа.
  Се движи и Аурора. И, исто така, спроведува уништува®е на Кинезите. И тоЌ го прави тоа, како да гребе со четка.
  И тоа вреска:
  - Банзаи тренд!
  И повторно лета граната од босата нога. И «е разбие многу скршени неприЌатели.
  Во битката е и Светлана. И тоЌ не се откажува без многу церемониЌа. И мечеви како рез. И со боси нозе «е го земе и «е го пушти. И од него произлегуваат такви мол®и на енергиЌа.
  Аурора Ќа охрабрува своЌата приЌателка:
  - Има контакт!
  Светлана, преполовуваЌ«и го командантот на Кина, потврди:
  - Има контакт!
  И двете девоЌки се удираа со голи потпетици една против друга.
  Аурора повторно е на потег. Импулсен и непобедлив. Не знае за слабост и сомнеж.
  НеЌзините мечеви сечеа низ човечко месо.
  Црвенокосиот ѓавол, дробеЌ«и друг Кинез, прашува:
  - Што мислиш, навистина?
  Светлана одговори:
  - Точно, концептот е релативен!
  Аурора се насмеа и забележа:
  - Да вистина е!
  И уште една граната и излета од боса нога. И како таа ги погоди неприЌателите. Од Кинезите само парчи®а искинато месо летаа во различни правци.
  Светлана со насмевка забележа:
  -Така е наше убива®е и создава®е!
  И девоЌката, исто така, лансираше подарок за смртоносна и безмилосна смрт со боса нога.
  Наташа, разбиваЌ«и ги Кинезите со мечеви, логично забележа:
  Тие имаат своЌа вистина, ние нашата!
  И уште една граната излета од босата нога на девоЌчето.
  ЗоЌа доброволно се согласи со ова, сечкаЌ«и го неприЌателот на мали парчи®а:
  - СекоЌ има свое. И многу голема вистина!
  И од неЌзиното боса нога повторно лета краЌно смртоносна. И кине®е на месото на мали парчи®а калинка.
  Наташа логично забележа:
  -Тоа ни го даде науката и боговите!
  ЗоЌа, уништуваЌ«и ги противниците, се согласи:
  - Таа даде многу!
  И гола нога фрли повторно, неколку дискови. И погоди еден куп противници.
  Наташа забележала, разголуваЌ«и ги забите:
  - Трендот, сепак!
  А неЌзините голи прсти фрлиЌа уште десетина игли. Покажаа смртоносна и дива политика.
  Десетици илЌади Кинези ве«е се убиени. Шест завршиЌа одлична работа создаваЌ«и алтернативна историЌа.
  И секако, девоЌчи®ата и момчето се многу голема и колосална сила!
  . ПОГЛАВєЕ #14
  Кинезите добиЌа сурова лекциЌа додека не нападнаа, момчето гениЌ Олег Рибаченко чкрташе уште едно ремек дело;
  ВРЕМЕ ЗА ПОДАРОК!
  ПРОЛОГ
  Во пресрет на Новата година, главниот град Москва изгледа како ¤иновска пчеларница обоена со светла. Сите брзаат да ги довршат броЌните нешта што се насобрале во текот на годината за да се втурнат во слатките виори на празничната забава.
  И младиот Алекс со своЌата девоЌка Ан¤елина мораше да се врти, доставуваЌ«и броЌни подароци. Лепливиот, валкан снег крцкаше под чизмите од филц, беше жешко во памучната овча кожа на отец Фрост, а под влакнестата брада, румените образи на младиот човек, без жилет, избодени од солена пот. Ан¤елина, во костимот на снежна девоЌка, малку е полесно, иако по дваесеттата ку«а фигуративно не почнуваш да паѓаш од нозете.
  Но, како да Ќа одбиете можноста да заработите дополнителни пари како новогодишен пар?
  Нема доволно пари за нови ажурира®а, а стипендиЌата е исклучително мала, по луди цени...
  - Тоа сте вие kudlaty каде chapaet? - Слушнав невешт глас.
  Фенерот наеднаш се изгасна, а во темнината трепкаа застрашувачки сенки. Брадестиот, теснооки разбоЌник затресе долга кама, по што следеа уште неколку, изгледаЌ«и како ѓаволи кои бегаат од подземЌето.
  - Исечете ги неверниците! - Звучи, измачуваЌ«и ги ушните тапанчи®а, гадно, како чкрта®е на 'рѓосана пила на бетонски глас.
  Иако, се разбира, според холивудското сценарио, парот мораше веднаш да стане и да ги нокаутира бесните бандити, но животот е попрозаичен. Алекс и Ан¤елина дадоа гуска. Се разбира, тие се млади, атлетски, но тешките чанти со подароци зад грб и гломазна наметка го отежнуваат трча®ето...
  Зад него се слушаат тешки испарува®а, валкани душеци, овде еден млад човек беше исечен со кама на грбот, го сечеше палтото ...
  Сив предмет лета под нозете на студентите кои бегаат, се чини дека е стаорец со светкава (гори фити !) опашка. Ан¤елина врескаше: не сакаше стаорци, сепак, она што всушност беше многу пострашно ...
  Тропна! Асфалтниот коловоз, остро подигнат, удри во лицето, а телото веднаш беше прободено од остра болка што ги растргнува клетките...
  ПОСЛЕДНАТА ШАНСА НА ЧОВЕСТВОТО
  Кога се приближува толку безброЌ армада, страшно е, од далечина се чинеше дека лази разнобоЌна, блескава маглина. Згора на тоа, секоЌа искра е жесток демон или треперлив дух предизвикан од магиЌата на волшебникот некроманцер. Предниот дел се протегаше за неколку парсеци, во таков размер, дури и водечките ултра-борбени бродови изгледаат како зрно песок во Сахара.
  Човечката конфедерациЌа, заедно со другите раси што Ќа населуваат метагалаксиЌата, влегла во одлучувачката битка.
  Има толку многу бродови овде, со невероЌатни, иако во пове«ето случаи само Ќа попречуваат ефективната борбена разновидност. Па, на пример, Ўвезден брод во форма на чембало или со долги муцки се тркалаат во бандаж наместо жици од харфа, па дури и контрабас со правоаголна бедем на резервоарот . Ова може и навистина ги импресионира лицата со слабо срце, но повероЌатно е да предизвика смеа отколку страв, особено каЌ софистицираните воини.
  Нивниот противник е империЌа коЌа дрско тврди дека е универзална сила. Големиот ковчег, каде сè е ставено во служба на воЌната, главниот слоган е ефикасност и целисходност. За разлика од КоалициЌата, Ўвездените бродови со ковчег се разликуваат само по големина. И формата е речиси иста - многу грабливи по изглед, длабоко морски риби. Можеби со единствен исклучок: изгледаат како дебели, излеани ками од челик - анигелани.
  Ґвездите во овоЌ дел од космосот не се премногу густо расфрлани по небото, но тие се шарени, чудни во нивниот опсег на светлина. Поради некоЌа причина, гледаЌ«и ги овие светилници, има тажно чувство, како да гледате во очите на ангелите, дека тие ги осудуваат живите суштества на универзумот за нивното гнасно, навистина дивЌачко однесува®е.
  АрмиЌата на Гробзагонат не брзаше да се сретне, само одделни мобилни единици, брзо, искористуваЌ«и Ќа своЌата супериорна брзина, го нападнаа неприЌателот, му нанесоа штета и се повлекоа. Како одговор, тие се обидоа да ги пречекаат со огнено оружЌе, но попргите и технолошки понапредните бункери за ковчези деЌствуваа многу поефикасно. Мините пукнаа како да се детонирани, избиваЌ«и во геЌзер од фрагменти од крстосувачот и уништувачите. Но, тука беше можно да се шутне и голема игра. Еден од огромните борбени бродови на човечката конфедерациЌа е соборен, бродот густо чади, а на одборот на гигантскиот Ўвезден брод "Сталинград" владеат превира®а.
  Со сите сили се обидуваат да го спасат, кожата на девоЌчи®ата и момчи®ата буквално се лупи од страшната жештина. И во воздухот, како модник, се прскаше розова вода, реагираше молекула на азот и кислород, зголемуваЌ«и Ќа и онака забранувачката температура за човекот. Овде девоЌчето падна на колена, и наведнуваЌ«и го бакнува амаЌлиЌата на Перун, капките солзи испаруваат без да имаат време да стигнат до тешката метална обвивка. Еве Ќа смртта, млад човек коЌ пред половина час се обидел да го земе, паѓа на подот и пламнал, црвеното месо се лупи од коските...
  Борбен робот, испушта капки лубрикант од широка муцка, се чини дека оваа машина рика, доживува маки, испра«а молитва до електронските богови, врз основа на бинарен код. Системот за вентилациЌа се распаѓа, претвораЌ«и се во еден вид мали, но многуброЌни црни дупки, ризикуваЌ«и да апсорбира сè и сè.
  Еве две шармантни женски воини, кои неуспешно се држат за минофрлачот со рацете, обидуваЌ«и се да Ќа одложат смртта. Нивните нежни, розови лица се искривени, а нивните убави црти се искривени од неподнослива болка. Но, притисокот на вшмукувачкото торнадо се зголемува. Ги кине прстите, од искинати мускули и тетиви блика темноцрвена крв , а девоЌките брзаат во машината за меле®е месо. Во лет, црвенокоса девоЌка се судри со млад човек, удираЌ«и Ќа неЌзината глава слична на лисица во стомакот.
  Успеваат да се насмеат еден на друг пред да заминат во местото од кое нема вра«а®е. Друга жена, ве«е пове«е од половина Ќагленисана, нацртала со запалена рака на Ўидот: "Храбриот еднаш умира, но живее засекогаш, кукавицата живее еднаш, но е засекогаш мртов". Сино-зелениот пламен додава топлина, опфа«аЌ«и прекрасно тело достоЌно за наЌпрестижните подиуми пред неколку моменти. Овде се разоткриваат женските коски, а силните мускули, стврднати од детството, се распаѓаат во бел пепел.
  Воениот брод силно пламнал, исфрлаЌ«и блескави воздушни меури во вакуумот, а потоа експлодирал и се распарчил на многу фрагменти.
  Хипермаршалот Гробзагонат принцот "Џиновска желудник" нареди:
  - Движете се напред пет милиони осумстотини и педесет илЌади супер-фрегати, како и цврсти носачи на аниген. Дозволете ордата на универзумите да помине на грбот на неприЌателот!
  Фрегатите се обиделе да Ќа задржат формациЌата, поредуваЌ«и се во посебни линии. Ракетните крстосувачи и борбените ловци, заедно со ловците, формираа еден вид на фина мрежа. Првично, тие се обидоа да го бомбардираат неприЌателот на голема далечина, користеЌ«и оружЌе што ве«е не е ново за универзумот, но исклучително деструктивно: термокварк проектили. Како боксерска тактика на голем удар: Фрли долг лев удар и држете го вашиот партнер подалеку. Коалициските бродови се повлекоа, задниот чувар дел од Ўвездените бродови побрза напред, обидуваЌ«и се навреме да се пробие до боЌното поле. Ковчезите користеЌ«и Ќа своЌата предност во организациЌата и маневрира®ето, како ¤елат со секира, Ќа намалуваат полабавата формациЌа на силите што им се спротивставуваат. КаЌ оние кои се обиделе да ги нападнат вонземЌаните, загубите се зголемиле.
  Ѓаволската генерална убавица, воЌвотката де ФуриЌа ита на неЌзиниот брз носач на аниген. Ова е таков вид на борбен Ўвезден брод што, за разлика од конвенционалните крстосувачи, наместо пиштоли, има емитери на антени, кои кога се користат во борба, со своЌот ефект го кородираат оклопот на неприЌателските бродови. Тука доаѓаат гравиоплазматските бранови, кои брзо се пробиваат низ вакуумот. Црниот простор од нивните движе®а за поплавува®е во вселената е обоен како вода од истурен бензин. ДеЌството е многу деструктивно. Тие ги искривуваат пушките на вонземЌаните неуспешно обидуваЌ«и се да им се спротивстават, предизвикуваат пречки во компЌутерското воде®е или дури и со висок интензитет предизвикуваат детонациЌа во осигурувачите за уништува®е на термокварк проектилите. НеприЌателските Ўвезди се како риби под филм со машинско масло, некои од нив не се направени од метал или керамика, туку од биолошко потекло и сосема реално се грчат во наЌстрашните грчеви.
  Тука уште еден од борбените бродови почнува да се распаѓа, пламен, како огромен брод со пречник низ ширината на Каналот да е направен од домино прелиени со бензин. Нема што да се каже за загубите од помалите Ўвездени бродови. КоалициЌата на вонземЌани и земЌани очигледно попушта, очигледно наЌновото оружЌе на сталзаните - емитираната гравиоплазма, буквално ги шокираше вселенските сили на неколку стотици империи.
  Кометот де Барсов го контролира огнот со движе®е на прстите пред скенерот по одреден редослед. Однадвор, ковчегот General of Six Stars изгледа како мо«на, хероЌска градба на човек со пругасто тигарско лице. Агресивно згоден Ўвер, но ова е зла убавица - Луцифер. Гробзагон се насмевнува налутено, задаваЌ«и безмилосни удари. ТоЌ Ќа чувствува конфузиЌата на бедемот собран од неколку галаксии. Па, нека се здружат уште пове«е, зголемете Ќа паниката. Кога главните сили на Безмилосната, гробна империЌа «е влезат во битката, за некои «е има победнички, радосен краЌ, а за други тажен краЌ.
  КоалициЌата делува малку хаотично, наместо организиран повратен удар, неЌасни маневри, дури два големи борбени брода, и покраЌ космичките растоЌаниЌа, заслепени, отпловиЌа еден кон друг, потоа со татнеж, со помош на гравитациски бранови, болно попуштаЌ«и во ушите на блиску лоцирани ловци, се судриле.
  Во нив се скршиле прегради, смачкани се борбените оддели, кабините од касарните, салите за обука и забава. Сето тоа се случи со брзината на плимата, доволно брзо за да Ќа убие секоЌа шанса за бегство, но сепак мачно бавно, даваЌ«и им можност на милионите заробени живи суштества да го почувствуваат кошмарниот страв од немилосрдната смрт.
  Еве Ќа грофицата на трката со чипови, многу слична на букет темЌанушки со розови жаби нозе во златни локни, прифа«а болна смрт, признаваЌ«и му ... на своЌот борбен емитер. КомпЌутерскиот холограм чита молитви и ги ослободува гревовите со брзо темпо. Таква е религиЌата на оваа гламурозна нациЌа, вашето оружЌе со висока технологиЌа игра улога на свештеник, така се смета само кибернетичката интелигенциЌа, има доволна светост и чистота за да служи како посредник помеѓу живиот организам и Семо«ниот Бог. Последните зборови на свештеникот емитер биле:
  - Светот не е лишен од шарм, но гнасотиЌата не се жртвува на Бога!
  ВоЌвотката де ФЌури е тенок и атлетски послушник на тимот во посебен режим, компримиран говорен код коЌ игра двоЌна улога. Првиот штит на шифрата од можни прислушува®а на тимот. Вториот маготелепатски импулс.
  Крузери, уништувачи, бригантини, па дури и еден вселенски брод, тоа се бродови оштетени или целосно уништени од неЌзиниот Ўвезден брод. Де ФуриЌа логично забележува:
  - Храброста може да компензира за недоволната обука, но обуката никогаш не Ќа компензира храброста!
  Нивната борба ве«е Ќа уништи енергиЌата на термокварк (сè уште не е совршена) на реакторот до краЌна граница и нестрпливо Ќа чека командата. Многу стотици илЌади неприЌателски бродови од главните класи ве«е се уништени, битката се одвива на наЌширокиот фронт.
  Наредбата беше дадена, тие побрзаа, се организираа да се повлечат за да се наполнат на товарните станици - специЌални контеЌнери за Ўвездички бродови.
  И принцот "Џиновска желудник" фрли нови сили во битката:
  Особено, неговиот личен предводник на ултра-борбен брод "Ґвер".
  Потоа напредуваа два други гиганти "Шок и стравопочит" и "Црвена Ќамка". Тие распоредиЌа во десетици илЌади големи и мали пиштоли и емитери. Над нив трепкаа неколку заштитни слоеви: гравиоматрикс, магопросторни поли®а (пропустлива материЌа само во една насока), рефлектор на сила. Сите кибернетски уреди работеа на теоплазма на подниво, што даваше отпорност на пречки. Во исто време, беа користени огромни радари, кои самите создадоа Ќезуитски замки за електрониката на неприЌателот.
  Како да паднал смртоносен град врз посевите, паднале "подароци" што носат смрт... ТроЌца ¤ина се обиделе да се разотидат пошироко за да го истребат неприЌателот што е можно поефикасно. Тие се практично неранливи, како топчести мол®и, летаат, горат пената од топола што трепет во вселената, таков е нивниот смртоносен ефект врз вселенските бродови на вонземЌаните. ПрисилуваЌ«и ги да се повлечат во паника. БезброЌ спасувачки модули во форма на таблети се расфрлаат низ вакуумот, сè пове«е од нив се тресеат од ракетни експлозии како пловци во разбрануваното море. Засега, ковчезите не им обрнуваат внимание, ги кршат пред сè опасните и силните, потоа «е може да се довршат вонземЌаните кои ги изгубиле остатоците од умот од ужасот. Битката сè уште не е добиена, трупите на Безмилосната империЌа исто така трпат, но сепак, незначителни загуби во споредба со неприЌателот.
  Но, во исто време, на запалените вселенски бродови, нема гужва и паника. ЕвакуациЌата се одвива многу непречено, како да не станува збор за живи организми, туку за биороботи. Згора на тоа, повлекува®ето, како да е исмева®е на смртта, е придружено со храбри песни.
  И еве го носителот на де ФуриЌа: таков посебен носител на гравитациона плазма, што се покажа како неочекувано во смисла на деструктивна мо«. Полне®ето на енергиЌата на уништува®е се случи речиси веднаш и повторно во битка.
  Ґвездениот брод добива максимално забрзува®е, воЌвотката се држи дури и за стабилизаторот, преку проЎирната ткаенина на борбеното одело, се гледа како неЌзините големи бицепси се напнати, а не на женски начин. Таа и другите членови на екипажот треба да се потрудат да не паднат на грб. ВоЌвотката со глава на тигар е неповторлива, како воин од стрипови, неЌзините очи се прободени, многу светла, долга и густа коса трепери од воздухот што доаѓа.
  Тешко е да се поверува дека оваа хероЌска девоЌка ве«е погодила двесте циклуси. Колку и е свежо и чисто лицето, многу подвижно, понекогаш со бесен израз, понекогаш напротив ангелско или разиграно. Зад неа има многу битки, но се чинеше дека никогаш не и здосадила од нив. СекоЌа нова борба е нешто посебно, со своЌата неопислива убавина и богатство на сликата, возбудлив ритам.
  И сега го имаат наЌновото оружЌе во однос на принципот на работа, против кое неприЌателот тешко дека «е може да наЌде ефикасна заштита, барем до конечната победа на Гробзагонат.
  Колку е беспомошен ужасот на расата Физти. Заслепен, губи насока. Врте®е со диск лансиран од спортист, коЌ по неколку моменти неговите составни делови беа испрскани низ пространствата на галаксиЌата. Или уште една несре«на жртва, троЌца уништувачи кои умираат во прегратките на гравиоплазмата одеднаш, бродовите треперат и спласнуваат, како пржени пржени фрлени од сурфа®ето на врел песок.
  Барон де Алигатор, поправаЌ«и Ќа целта на емитери (и не без успех, од новиот запален крстосувач останаа само моноблок стапчи®а), со жале®е забележа:
  - Лесно е да се убие, тешко е да се воскресне, а генерално е невозможно да се живее без насилство!
  ДефуриЌа, управуваЌ«и со своЌата група Ўвездени бродови, испуштаЌ«и уште еден прилив на уништува®е и изгледа како брод претворен од товарен транспорт, исто така е заплеткана во плазма мрежа, наведено:
  - Смртта, како верен приЌател, дефинитивно «е доЌде, но ако сакате да прошетате подолго со каприциозен живот, докажете Ќа вашата посветеност на умот и храброста!
  Кометот де Барсов зарипна лае, продолжуваЌ«и Ќа своЌата духовита вербална реплика:
  - Законите не се пишуваат за будали, но добиваат и санкции за нивното прекршува®е за оние паметни луѓе кои ги напишале овие закони!
  Скршен е организираниот отпор на разновидна армада. Бегството во вселената е дури и како колапс на планина, тоа е торнадо кое веднаш покри училиште од мушички, соборуваЌ«и ги и собраЌ«и ги сите одеднаш ... Потрагата започна. Како глутница волци што возат стадо овци. Само ковчезите се многу полоши, понемилосрдни од волците. За нив ова не е ни праша®е на преживува®е, туку на демонстрациЌа на непоколеблива волЌа и безмилосен бес. БркаЌ, мачи, не пуштаЌ. И иако многу деца нема да ги чекаат своите родители (и тука се собрале суштества од ист пол до десетина полови), но маЌки, татковци, неутрални, нивните синови, «ерки и коЌзнае коЌ друг... Каква храброст во таква убиство, кога дури и пука®ето во еребици бара поголема вештина и труд. Отпадоците го преплавиЌа просторот и паѓаат на светилките, предизвикуваЌ«и коронални нарушува®а, проминенции и плазма вртлози на површината. Поединечни Ўвезди дури ги менуваат боите од многуте туѓи предмети што паднале на нивната површина. Не секоЌ «е разбере, но оние што имаат срце: особено е страшно ако суштество што има личност живо изгори, а личноста е цел ирационален и непредвидлив свет.
  Дури и вакуум може да плаче, од таков налет...
  Студентите од прва година Алекс и Ан¤елина го видоа сето тоа, и тоа не како на филм, туку одеднаш, во многу точки и детали, кога сè влегува, исполнуваЌ«и го умот со калеидоскоп на перцепциЌа.
  Тогаш забележале дека еден од човечките Ўвездени бродови - бригантин со контури на бебе делфин, се движи кон ... Кон заспаниот квазар, сЌаен со сите бои на виножитото. Нешто им кажа на студентите дека тоа е квазар, макар не со такви зраци што ги палат сите живи суштества. Но, и во намалена форма, тоЌ сокрил смртоносна опасност за се што е материЌално. И овоЌ бригантин изгледаше како храбар самоубиец.
  Анигенос под команда на воЌвотката де ФуриЌа доби наредба: "Пресече, земЌен Ўвезден брод!". И три огромни илЌади воЌници и десетици илЌади борбени роботи на бродот, речиси неоштетени, побрзаа по бригантинот.
  Како аЌкули-грабливци да бркаат мало паЌче кое се гуши во бурните води на бесниот океан.
  Алекс одеднаш почувствува дека може не само да се издигне, туку и да се движи, му викна на своЌот приЌател: "АЌде да ги следиме ангелот". ДевоЌката одговорила: "Да, чувствувам дека можам".
  Нека пее Михаил БоЌарски: "Иако тело без душа не е тело, но колку е слаба душата без тело!" Можеби ова е вистина, но... Духот може, откако влегол во туѓото тело и преземаЌ«и Ќа контролата над него, да се манифестира во чудесна мо«...
  Од трите ками беа исфрлени запалени потоци од уништувачка радиЌациЌа, а се чинеше дека човечкиот бригантин на чело со храбрата капетан Алена Снегова нема ни наЌмала шанса. Ве«е магоплазматските бранови пробиваа во трупот, деформираЌ«и го сребрениот оклоп, принудуваЌ«и ги цевките со лесни топови да паѓаат како преварени тестенини. Членовите на екипажот доживуваат страшна болка, борбените костуми се распаѓаат, кожата се лупи, очите заслепуваат... Се чини дека нема шанси... Бригантинот почнува да свети, оставаЌ«и зад себе чад од облак, со кавиЌар од антиматериЌа.
  Но, во овоЌ последен момент, кога «е паднете во безнадежната бездна на пеколот на непостое®ето, два носачи на аниген лоцирани на страните, без да се вртат, ставаат зраче®е во средината.
  И почна, блескавите бранови поминаа низ централната кама, автоматиката се префрли на заштита. И човечкиот брод, коЌ изгледаше мал наспроти позадината на гигантите, губеЌ«и делови од своЌата структура, избега од блескавата магоплазматска мрежа.
  Алекс седна во телото на баронот де Алигатор, а Ан¤елина Ќа оседла свеста на грофот де Барсов. Обичните бункери за ковчези, како офицерите, се навикнати да не разговараат за наредбите на командантите, туку да ги извршуваат. Ако удирачите во телата, користеЌ«и Ќа мемориЌата на нивните "ко®и", наредиле да го сменат огнениот предмет, тогаш ... Значи тоа е неопходно. Како што вели главното правило на Гробозагонат: "Се колнам дека несомнено «е му се покорувам на Хипер-императорот, него лично, како и на секоЌ шеф назначен од него!".
  Наредбата е дадена и се извршува... Но, личностите на ковчезите не сакаат да се помират со фактот дека бестелесните души на младите затвореници ги запоседнале нивните тела. Започнува жестока борба, Алигаторот и Барсов се смрзнуваат, очите на тигарот глазат. Нарачката е ве«е дадена и истата «е се извршува додека не се откаже ...
  Сепак, бригантинката ве«е доби смртни рани, само уште малку ... Алена Морозова со последните сили се припива за тенка нишка на свеста. НеЌзиното одело, заедно со униформата, е Ќагленосано, а пламенот сурово го гали неЌзиното и онака целосно голо тело. Кожата се покрива со големи плускавци, а потоа се олупи. Парчи®а од наметката паѓаат... Уште малку...
  Овде е тенка опашка од квазар до каде што треба да доЌде неЌзината бригантина, поточно она што остана од него... Личностите на Алигаторот и Барсов ве«е се вратиЌа, магоплазмата повторно е исечена во .... изгорените коски на Алена се распаѓаат, а неЌзината свест е изгорена во црна инка... И за незначителен дел од наносекундата, конечното уништува®е, командантскиот фрагмент од бригантинот лета во Пробомеранот на квазарот...
  Сè запре одеднаш, како воопшто да не започнало. Армадата на Пурпурната флота на соЎвездието замрзна, а неЌзините противници веднаш исчезнаа. Изгледаше како крилЌа, а шепите на вселенските мршоЌадци беа залепени за вселената и не можеа да се движат. И во исто време, никоЌ не почувствува ни наЌмал трепет или потрес. Сè што се случи беше надвор од опсегот на обичната физика.
  ВоЌвотката де ФЌури жестоко режеше:
  - КоЌ е овоЌ, кул, што успеа да не спречи?
  Генхир Волф изгледаше со нескриена омраза:
  - Немам поим... Во принцип е невозможно, но...- Генералот-ковчегот го спушти гласот, очигледно исплашен до шепот, го издаде нервозното трча®е наоколу со ледените очи на страните, додаде тоЌ. . - Нашиот агент обЌави дека земЌата може да фрли шега со текот на времето.
  ВоЌвотката смирено, дури и омаловажливо, одговори:
  - Ова, се разбира, е досадно, но никоЌ не може да им забрани на живите поединци да се борат, а на нас ковчезите да победиме!
  Алигаторот пркосно зеваше и му го фрли во устата нешто што личеше на многу зачинет сендвич. ГалеЌ«и Ќа непослушната коса на тигрицата- адЌутант, енергично ¤вакаЌ«и го кулинарскиот производ со гласно крцка®е, но во исто време со сосема разбирлив и силен глас, тоЌ резимира:
  - Незавршен неприЌател е како нелекувана болест - очекуваЌте компликации!
  До претепаните души на Ан¤елина и Алекс, како од ледена дупка, се поЌави блескавата супстанциЌа на духот на Алена. Лицето на ослободената душа светеше како сонце. Фа«аЌ«и ги неразбирливите погледи на колегите студенти, девоЌката капетан со радосен ентузиЌазам обЌасни:
  -Победивме! Заканата за човештвото е елиминирана, и овоЌ и се надеваме идните предизвици.
  Ан¤елина збунето промрморе:
  - И како?
  Аленка почна да обЌаснува:
  - Големиот научник Павел Карпов откри дека времето има структура слична на полнотечна, безгранична река со многу милиони независни потоци. И дека е можно, со поставува®е на еден вид брановидник, да се влиЌае на текот на одреден поток. За жал, тоЌ почина, со што ги откри до краЌ механизмите на влиЌание, а друг таков гениЌ немаше. Но, еве еден начин да се создаде таков бранувач и беше откриен од него. Ако Ќа исфрлите енергиЌата на заспаниот квазар во одреден опсег, и тоа само за време на точно полно«ни прослави на планетата ЗемЌа на Нова Година, тогаш ослободената енергиЌа «е предизвика еден вид наплив во минатото на планетата и удвоЌува®е на временскиот тек «е се случи во Сончевиот систем ...
  Алекс беше збунет и трепкаЌ«и со своите етерични очни капаци, тоЌ шепна:
  - И што «е биде важно?
  Воинот Алена обЌасни:
  - Сите луѓе во Сончевиот систем «е добиЌат дополнителна година живот, што значи дека Павел Карпов «е има време да ги заврши своите уникатни откритиЌа... Или подобро кажано, тоЌ ве«е има, пред нас нема неприЌателска армада!
  Ан¤елина извика со морници:
  - Дали ги уништивте сите!
  Капетанот на бригантот  убезно се насмевна и намигна како одговор:
  - Мислам не! Само еден бранувач поставен во реката на времето им го изврте хронолошкиот тек во круг. Ова значи дека кутиите од ковчегот «е живеат вечно, во една временска Ќамка, живееЌ«и Ќа истата година бесконечен броЌ пати!
  - И ние? праша Алекс.
  - Ќе се вратите во вашето време, а се надевам следниот пат нема да одите по улица со бандити ...
  Младиот човек и девоЌката се разбудиле стоеЌ«и веднаш пред Ўвоне®ето на Крем , на Црвениот плоштад. Џиновскиот часовник почна одмерно и величествено да чука на полно«.
  Нова година доЌде.
  . ПОГЛАВєЕ #15
  По пауза, неприЌателствата продолжиЌа. Кинезите повторно се обидоа, собираЌ«и сили да ги нападнат далечните поседи на РусиЌа.
  ОвоЌ пат, шестмината зедоа малку помодерно оружЌе.
  Во овоЌ случаЌ, сите шестмина се качиЌа на ИС-7 со магични незаменливи гранати и патрони.
  И почнаа без непотребни церемонии да Ќа гаѓаат кинеската воЌска и да Ќа скршат со гасеници.
  И Олег Рибаченко пукаше од топ и рикаше:
  - Нашата победа е неизбежна, сега нема да биде како порано!
  Сепак, за време на снима®ето, па дури и кога пукате за возврат, можете да размислите за нешто друго.
  Навистина, зошто Владимир Владимирович Путин е толку сре«ен политичар и претседател. Поточно, од самиот почеток на неговото назначува®е за официЌален наследник на Елцин, сè помина добро.
  Се чинеше дека комунистите и єаблоко требаше да деЌствуваат како единствена формациЌа - наследникот на Елцин е неприЌател броЌ еден.
  Но говорот не се одржа. И Собчак, коЌ украде, не беше запаметен. Одобрува®ето одеше рутински. Иако комунистите требало да сфатат: ова е нивниот иден гробар!
  Да, и єавлински - коЌ се обиде да се покаже како наЌопозициониот политичар коЌ никогаш не гласал за бу¤етот, зошто не се противеше.
  Едноставно стана толку чудно.
  И тогаш некако имаше сре«а. Насилниот и гладен Дагестан не Ќа поддржа акциЌата на вахабиите, иако, вероЌатно, Басаев и Хатаб сметаа на ова. ОпозициЌата во Думата не се судри со властите. Или користете го чеченскиот фактор.
  Накратко, се беше во корист на Путин од самиот почеток. А опозициЌата во Думата не се обиде да ги искористи експлозиите во Москва и Волгодонск против властите.
  Иако комунистите мора да разберат, тие се ставени во втор план.
  єавлински го сфати ова многу задоцнето.
  Олег пукаше кон Кинезите, ги растргна жолтите воини со гранати.
  И воздивна...
  ДОБРО. Размислува®ето за политика е малку досадно. Земете Ќа Герда на пример. Таа е прикажана на една од сликите како затвореничка на разбоЌници со рацете врзани зад неа боса. А нозете се дури црвени, се гледа во незагреаната зоолошка градина со елен, арамиЌата е ладен, а нозете на Герда се многу ладни.
  Кутрата девоЌка, и ги одзедоа чевлите, кои ги молеше од кралицата. И сега таа страда во заробеништво.
  Момчето повторно пукаше кон воЌската на небесната империЌа, притискаЌ«и ги своите голи прсти на копчето на ¤оЌстикот.
  Потоа тргнале во друга насока.
  Жириновски директно не го поддржал Елцин, а нема ниту едно видео каде тоЌ би дал такви изЌави! Од друга страна, нови избори, па дури и на партиски листи, му беа многу од корист. Откако изврши, всушност, воен удар, Елцин Ќа узурпира власта, стануваЌ«и полноправен диктатор, формално неограничен со ништо! Дури и активностите на уставниот суд беа прекинати, а претседателот формално доби неограничени овластува®а! Под овие услови, донесува®ето на нов устав набрзо Ќа ограничи мо«та на диктаторот, коЌ Ќа поправи! Треба да се каже и дека, според анкетите, до 80 отсто од руското население било подготвено да гласа за претседателскиот нацрт-устав. Затоа, не може строго да се суди за Жириновски за поддршка на уставот. Прво, во спротивно, едноставно не можеше да му се дозволи да учествува на изборите, а второ, Владимир се надеваше дека «е Ќа добие поддршката од некои од броЌните поддржувачи на Елцин. Што се однесува до името на партиЌата, во тоа време каЌ народот се поЌави илузиЌа - комунистичко-фашистичкиот (медиумски термин) парламент се растури, никоЌ не се меша во реформите, а наскоро «е живееме како во Америка! Под овие услови, името Либерал-демократски беше изборно доста поволно! Изборниот блок стана владеЌачка партиЌа: Изборот на РусиЌа на чело со ГаЌдар! НикоЌ не веруваше во шансите на Либерално-демократската партиЌа, многумина мислеа дека Жириновски нема да Ќа преземе ни петпроцентната бариера!
  Да, се чинеше дека Жириновски има многу слаби шанси. А Изборот на РусиЌа ги има сите адути во свои раце. Освен, можеби наЌважното, немаше реални достигнува®а во економиЌата. Но, тогаш во рацете на огромен пропаганден апарат и административни ресурси. Искуството на Казахстан и другите земЌи покажува дека често тоа е сосема доволно за победа на изборите, дури и за сензационални резултати!
  Но, Владимир Волфович ги покажа своите извонредни политички способности: особено, тоЌ успеа да Ќа убеди придружбата на Елцин во неговата лоЌалност и не беше спречен да се регистрира, како што беше случаЌот, на пример, со блокот Бабурин и некои други! ТоЌ успеа да добие пари со тоа што ги убедуваше спонзорите за неговите изгледи за платено време за емитува®е (а тоЌ самиот заработи нешто воде®е бизнис!). И што е наЌважно, за време на изборите, тоЌ покажа величенствен подарок на говор, откако спроведе волшебна изборна кампа®а! На веб-страницата на ЛДПР можете да наЌдете стари записи од изборната кампа®а во 1993 година: ова се навистина силни говори, во споредба со кои Хитлер е само патетична сенка на говорник. Демократите се скараа меѓу себе и го забележаа растот на популарноста на Либерално-демократската партиЌа со долго задоцнува®е! Морам да кажам дека социолозите не Ќа покажаа реалната слика, туку онаа што сакаа да Ќа видат властите! ГаЌдар го нарече Жириновски Хитлер и побара од Елцин да Ќа одЌави Либерално-демократската партиЌа. Но, аналитичарите блиски до претседателот известиЌа дека реЌтингот на Елцин паѓа , а поддршката за уставот се намалува. Под овие услови, дисквалификациЌата може да им создаде проблеми на властите. Дополнително, во 1993 година се уште не се разработени технологиите на масовен изборен фалсификат, освен примитивното фрла®е гласачки ливчи®а во гласачките кутии, па волЌата на народот беше релативно искрена! Жириновски, пак, вети дека «е ги ослободи РуцкоЌ и другите опозиционери!
  Олег Рибаченко беше расеан овде и повторно пукаше од незаменлив проектил.
  Додека девоЌката Маргарита со боси стапала го вперувала пиштолот, момчето размислувало и сфатило.
  Резултатот од изборите беше сензационален, а лидерот на Либерално-демократската партиЌа го изгласаа и неприЌателите на режимот и многу поддржувачи на Елцин! ПартиЌата постигна речиси 24 отсто од своите 13 членови, завршуваЌ«и на првото место. Меѓутоа, поради мешаниот изборен систем, Жириновски заврши со само 60 пратенички места или 15 отсто од Државната дума, долниот дом на парламентот! ПокраЌ тоа, овластува®ата на Државната дума беа строго ограничени со новиот устав, така што во реалноста Жириновски не доби значителна мо«. НаЌвероЌатно, неговата фракциЌа во Државната дума може да се смета само како отскочна даска за натамошен напад на власта! Па, самиот Жириновски се пове«е се споредуваше со Хитлер! Патем, во 1930 година, Хитлер освои 18 проценти од гласовите, заземаЌ«и го второто место на изборите, но во исто време добиваЌ«и многу пове«е реални потпори на мо«та. Прво, во РаЌхстагот имаше само една комора, и второ, изборите се одржаа само според пропорционалниот систем, и трето, мо«та на парламентот беше неспоредливо посилна од РусиЌа! Жириновски, од друга страна, се покажа во многу полоша ситуациЌа: поЌавата на победата доведе до преголеми очекува®а на гласачите, но вистинска мо« и можност да се промени нешто од гугулкински нос!
  Тука, се разбира, почнуваат чудата: Жириновски, коЌ претходно се однесуваше како внимателен политичар, одеднаш стана импулсивен и краЌно нелогичен. Конкретно, тоЌ беше обвинет за хитлеризам, па Ќа заЌакна антизападната реторика, предизвикуваЌ«и стравува®а дека ако доЌде на власт, «е започне трета светска воЌна! А некои изЌави беа сосема луди, вклучително и употребата на атомска бомба против Казахстан и други земЌи. Конкретно Жириновски дури изЌави дека «е фрли атомска бомба на Тбилиси! Во исто време, имаше некои достигнува®а: беше можно да се спроведе амнестиЌа, исполнуваЌ«и ги изборните ветува®а .... Но, генерално, Владимир Волфович не освои поени, постоЌано влегуваЌ«и во скандали ... Да! Се разбира, тоЌ беше испровоциран, беа создадени многу скандалозни ситуации од ЦИА и противниците на Либерално-демократската партиЌа, пред се од редовите на западните демократи во РусиЌа, но сепак, претпазлив и прагматичен политичар не требаше да подлегне на ова, или барем намалете Ќа можноста за провокациЌа на минимум! Еве, на пример, ЗЌуганов, и покраЌ тоа што ве«е седумнаесет години ги носи ловориките на главниот политички противник на Крем , некако успеа да избегне скандали, тоЌ никогаш не се наметнал на големо и нема репутациЌа. како корумпиран политичар! Навистина, комунистите имаа и еден момент со поставува®ето на Ходорковски, наводно главниот финансиер на Комунистичката партиЌа на Руската ФедерациЌа, но во овоЌ случаЌ ЗЌуганов не остави никакви дискредитирачки изЌави. Многу внимателен политичар ГенадиЌ Андреевич, понекогаш дури и премногу претпазлив! Особено, во маЌ 1999 година, кога Елцин Ќа предложи кандидатурата на Степашин, комунистите требаше да Ќа блокираат и или да изнудат отстапки или да предизвикаат распушта®е на Државната дума и предвремени парламентарни избори. Но, ЗЌуганов избра да не го ризикува, иако доколку Државната Дума беше распуштена тогаш, комунистите «е Ќа задржаа, па дури и «е Ќа прошират контролата над неа. Да, во август 1999 година, комунистите го одобриЌа Путин без борба, иако фактот што Елцин го наЌави за негов наследник само бараше опозициЌата да деЌствува како обединет фронт против оваа кандидатура. Но, ЗЌуганов одлучи дека е подобро да се оди на избори, користеЌ«и ги привилегиите што ги дава статусот на пратеник, а фактот дека Путин може да се претвори во национален хероЌ за само три месеци, не можеше да влезе ни на чело на наЌхрабриот Крем . аналитичари.
  Олег Рибаченко повторно пукаше кон Кинезите со помош на боса нога на едно момче и продолжи со мислите.
  ГениЌалното момче искрено веруваше дека Жириновски не е на ниво;
  Накратко, декември 1993 година беше врв за политичката кариера на лидерот на Либерално-демократската партиЌа, потоа почна падот, иако во почетокот не беше огромно со различни флуктуации. Елцин исто така брзо Ќа губеше популарноста: не беше можно да се надмине кризата во економиЌата, напротив, таа стануваше се полоша и полоша. Тука Жириновски направи уште една погрешна пресметка, потпиша договор за мир и хармониЌа. На краЌот на краиштата, тоЌ ве«е беше обвинет за поддршка на уставот, со коЌ се легализираше огромната претседателска мо« (од друга страна, што «е се случеше ако не се усвоеше уставот? Многу беше вероЌатно дека имало граѓанска воЌна!), а тогаш требаше да се потпише мировен договор. Точно, Жириновски го остави на есен. Но, генерално, би требало многу долго време конкретно да се опише какви грешки направил лидерот на ЛДПР и зошто не станал претседател. Неговата главна грешка е стратешки погрешниот ПР! По изборите во 1993 година, неопходно беше да се формира ими¤от на главниот неприЌател на актуелната власт и лично на Елцин! Односно, да стане АнтиЌелцин, со наЌпопулистичка реторика, со критики пред се на внатрешните неприЌатели, корупциЌата, кражбите итн! И главниот слоган - бандата Елцин на суде®е! И притоа, не презир на левичарски пароли, социЌална демагогиЌа, ветува®е за правда! Конкретно, во БелорусиЌа, Лукашенка освои пове«е од 80 проценти во вториот круг на претседателските избори, што е едноставно одлично за еден опозициски политичар ! Но, не можете да кажете дека Лукашенка е посилна во ораторството од Жириновски, туку напротив, Владимир Волфович е многу пообразован и интелектуално развиен! Но Жириновски беше изневерен од неговиот карактер, премногу агресивен и брз, а од друга страна, верува®ето дека опкружува®ето на Елцин, и самиот Елцин, «е се влогат врз него, избираЌ«и го за наследник. КоЌ Ќа знае приказната: вероЌатно «е се се«аваат на врската помеѓу Хитлер и Гиндебрунер, прво претпазливи, а потоа партнер! Но, факт е дека Гиндебруг беше хероЌ од Првата светска воЌна, патриот на своЌата земЌа и ве«е изнемоштен старец. А Елцин, уништувачот на СССР и жесток неприЌател на империЌалната идеологиЌа, беше стратешки противник за Жириновски. Да, и опкружува®ето на Елцин се плашеше дека тогаш младиот и агресивен Жириновски «е почне да го воспоставува редот и потоа «е се тркалаат главите! Значи, опкружува®ето на Елцин немаше желба да го турка Волфович до претседателската или премиерската функциЌа, а неговата вистинска шанса за власт беше само преку трупот на Елцин. Односно, Жириновски мораше барем надворешно да го имитира наЌвисокото можно ниво на спротивставува®е на режимот! За да помисли народот дека нема поголем неприЌател на властите од Жириновски и да се поЌави асоциЌациЌа: Жириновски или Елцин, Жириновски против Елцин! Сепак, Владимир Волфович или немал силен аналитичар и ПР лице во своЌата средина или не сакал никого да слуша. Или можеби дури и се плашеше од Елцин, иако мора да се каже дека Елцин сè уште не е баш тиранин ако се предаде на амнестиЌа и ослободува®е на неговите неприЌатели: РуцкоЌ и Макашов. Да, и Елцин отиде на распушта®е на парламентот, затоа што народот, како што рече, му даде зелено светло за ова на референдумот на 25 април 1993 година. ПокраЌ тоа, егзекуциЌата на парламентот, а и самиот Елцин, толку го исплашиле што Ќа изгубил решителноста. Значи, Жириновски може многу добро да му стане главен противник, особено што ЗЌуганов, колку и да го боцкаше Елцин, Ќа доби казната!
  Момчето повторно испукало тежок проектил по девоЌките со помош на боса нога и продолжил со мислите.
  Другата грешка на Жириновски беше позициЌата што Ќа зазеде за воЌната во ЧечениЌа. Изгледа како националист, требаше да го поддржи воспоставува®ето на уставен поредок, но во каква форма! ВоЌната од самиот почеток помина лошо, руските трупи претрпеа огромни загуби, пред се поради криминалната просечност на командата на Елцин. Згора на тоа, генералите со искуство во воЌната во Авганистан, на пример, министерот за одбрана Грачев, командуваа полошо од првачи®ата. Дури и новинарите ги учеа генералите како да се борат! Тоа беше парадоксот!
  Под овие услови, требаше да се заземе став: Елцин и неговата банда се виновни за огромните загуби на руската армиЌа! Требаше да се засили критиката на владеЌачкиот режим, но во исто време, без да се допира армиЌата. Иако и Грачев не требаше да се брани! ЗЌуганов Ќа зазеде оптималната победничка позициЌа! Критикува®е на Елцин, не кара®е со армиЌата, не поддржува®е на сепаратистите. Генерално, ЗЌуганов го избра вистинскиот начин на деЌствува®е: максимална оддалеченост од политиката на Елцин, конфронтациЌа. Сепак, комунистите во Думата од првото свикува®е не беа секогаш доследни во своето противе®е. Конкретно, предлогот на Жириновски за гласа®е недоверба на владата на Черномирдин не беше поддржан. Генерално, комунистите за првпат гласаа за недоверба дури во октомври 1994 година, по црниот вторник, кога пасивното одобрува®е на економската политика на Черномирдин може скапо да ги чини. Во Државната Дума од второто свикува®е, каде што комунистите на чело со ЗЌуганов ве«е беа мнозинство, гласа®е за недоверба никогаш (!) не беше ставено на гласа®е! И парламентот ги одобри сите пет кандидати за премиерската функциЌа, но тоа е друга приказна! Личноста на ЗЌуганов заслужува посебна статиЌа, како и зошто тоЌ сепак загуби од Елцин во 1996 година.
  Самиот Жириновски, се чини, сакаше компромис со опкружува®ето на Елцин, надеваЌ«и се дека «е ги убеди олигарсите во неговата лоЌалност, за да го инсталираат како единствениот што можеше да ги спречи комунистите да го преземат тронот. Но, проблемот е што опкружува®ето на Елцин, во тоа време, не сакаше промена и не му веруваше на Волфович, коЌ, патем, успеа да го влоши своЌот став на Запад. Многу олигарси блиски до претседателот имаа бизнис на Запад и таму успеаЌа да акумулираат огромни долгови. Да, и цената на нафтата беше околу 10 долари за барел, така што имаше евтин гас, а елитата прилично се навлече на заеми од земЌите на НАТО. И на Запад Ќасно ставиЌа до знае®е дека Жириновски им е неприфатлив.
  Под овие услови, потпира®ето на соЌузот со елитата на Елцин само го расипуваше ими¤от на лидерот на Либерално-демократската партиЌа и се мешаше во блокот со комунистите и националистите. Исто така, мора да се каже дека големите загуби на руската армиЌа, неподготвеноста да се поразат, воопшто, неколку и не особено вооружени неприЌатели, Ќа намалиЌа популарноста на милитантните слогани и желбата да се постигне сре«а преку воЌна. Народот виде дека руската армиЌа не е подготвена да им ги измие нозете во Индискиот Океан и да го освои Блискиот Исток со своите нафтени резерви. Да, теоретски, зазема®ето на Блискиот Исток може да даде многу пари поради петродолари и неизбежниот скок на цените на енергиЌата, но дури и да не може да се победи ЧечениЌа... Пацифистичките чувства почнаа да растат, а Жирик претрпе сериозни изборни загуби!
  Чудото од дете повторно пука директно. Граната од топ од 130 милиметри ги растури Кинезите.
  Маргарита одобрувачки рече:
  - Ти си умен!
  И почна да ги користи своите голи прсти за да се запали.
  И Олег Рибаченко продолжи со расудува®ето.
  Сепак, мора да се каже дека ЗЌуганов беше краЌно претпазлив. На пример, кога Борис Федоров предложи да се гласа за реЌтинг за недоверба на владата, Комунистичката партиЌа на Руската ФедерациЌа не го поддржа тоа. Во принцип, ЗЌуганов и неговата придружба се однесуваа многу внимателно со Черномирдин, иако овоЌ Ќа продолжи своЌата политика во интерес на олигарсите и покажа лоЌалност кон Елцин. Но, она што е интересно е дека ЗЌуганов успеа да стане опозиционер броЌ еден и анти-Елцин. Згора на тоа, во тоа му помогна и про-претседателската пропаганда, вероЌатно намерно, бидеЌ«и комунистот ЗЌуганов во вториот круг е подобар од некомунистичкиот кандидат.
  ПартиЌата ЛДПР зимата и пролетта 1995 година доживеа сериозна криза, Ќа напуштиЌа неколку пратеници, меѓу кои и светлиот, харизматичен Маричев.
  Но, воЌната во ЧечениЌа постепено се добиваше, милитантите претрпеа огромни загуби и беа раскрвавени и деморализирани, руската армиЌа напредуваше. Во Ќуни, Шамил Басаев зазеде породилиште во Буденовск. Во принцип, таквиот потег на милитантите не даде ништо воено, а во однос на пропагандата беше дури и во корист на воената партиЌа... Но, Елцин се распадна, очигледно настаните од 3-4 октомври и клетвите на милионите. Русите го собориле и тоЌ му наредил на Черномирдин да Ќа прекине воЌната и да започне преговори ...
  Руската армиЌа еднострано ги прекина неприЌателствата. И Државната Дума конечно собра доволно гласови за да и изгласа недоверба на владата, бараЌ«и оставка од голем броЌ безбедносни службеници. Елцин попушти, задржуваЌ«и го само Грачев, но ги предаде єегоров, єерин, Степашин. Тука Жириновски наЌпрво Ќа зазеде вистинската позициЌа: го осуди примирЌето и гласаше за гласа®е недоверба. И кога Черномирдин блефираше, закануваЌ«и се дека «е го стави праша®ето за доверба во кабинетот на гласа®е од Државната дума (има едно предупредува®е, ако помалку од 226 гласови од 450 гласаат за доверба во владата, тогаш претседателот е должен во една недела или да Ќа растера владата или да Ќа распушти Државната дума), Жириновски покажа цврстина и подготвеност да оди на предвремени парламентарни избори. Предностите на предвремените избори се ими¤от на мачениците, нема®ето успех - обвинуваЌте ги Елцин и владата, не даваЌте време за промоциЌа на проектот на Крем  на Конгресот на руските заедници и партиЌата на власт: Нашиот дом е РусиЌа . И секако други организации - помали!
  Черномирдин, сфа«аЌ«и дека блефот нема да функционира, а новиот парламент «е стане уште поопозициски, тоЌ го повлече гласа®ето. Државната дума уште еднаш изгласа недоверба, Жириновски делуваше многу агресивно, но немаше доволно гласови. Тука мора да се каже дека єаблоко се исплаши, єавлински не сакаше да ги изгуби предностите на пратеничките места. ПокраЌ тоа, неговиот вистински реЌтинг не беше висок, постоеше опасност едноставно да издува.
  Популарноста на Жириновски веднаш порасна, но Волфович повторно направи погрешна пресметка со повлекува®е на потписите на неговата партиЌа, во процедурата за импичмент. Немаше гаЌле, опозициЌата имаше дури 300 гласа за да направи комисиЌа за покренува®е обвинениЌа, но го расипа реЌтингот! Жириновски повторно си даде причина да се обвинува себеси за политика на помирува®е, отуѓуваЌ«и дел од растечкото протестно гласачко тело.
  Како и да е, примирЌето во ЧечениЌа, кое милитантите дрско го прекршиЌа, разните терористички напади, особено против Романов, жртвите на гранатира®е доведоа до зголемува®е на милитантните расположениЌа во општеството, а Жириновски почна да добива поени. ПокраЌ тоа, во септември 1995 година, НАТО почна да ги бомбардира босанските Срби, заЌакнуваЌ«и ги антизападните чувства, што исто така го подигна реЌтингот на Либерално-демократската партиЌа.
  Точно, Жириновски подлегна на провокациЌа, откако претепа жена во парламентот, пове«е од неколку пати лесно движеЌ«и Ќа на општа депониЌа. Тогаш печатот на Елцин го наметна сето тоа, прикажуваЌ«и го Жириновски како бандит! Сепак, таквиот пасус би можел да им се допадне на некого: особено оние мажи кои страдале од жените или оние кои, од сите кандидати, го барале наЌжестокиот диктатор, надеваЌ«и се дека тоЌ «е ги стави работите во ред! Во секоЌ случаЌ, "сталинистите" беа за Жирик.
  Олег Рибаченко продолжи да пука. Момчето го направи тоа победуваЌ«и Ќа армиЌата на Кина под династиЌата Ман¤уриЌ и продолжи да размислува.
  Во октомври 1995 година, Либерално-демократската партиЌа собра 100 потписи за да и изгласа недоверба на владата во Државната Дума, но Жириновски минатиот пат Ќа одби оваа намера.
  Морам да кажам дека тоа беше негова грешка, и ништо оправдано. Прво, Жириновски, откако изгласа недоверба во пресрет на изборите, ги привлече симпатиите на протестниот електорат, коЌ во тоа време го сочинуваше мнозинството. Второ, гласа®ето беше насочено против главниот конкурент на Жириновски, Черномирдин, и не се мешаше во обидите зад сцената да се убеди Елцин и неговата придружба да го направат Жирик негов наследник.
  ПокраЌ тоа, Жириновски требаше да разбере; дека колку е поголем резултатот што го покажува на изборите за Дума, толку е поголема вероЌатноста "семеЌството" да се обложи на него!
  За тоЌ момент наЌдобрата тактика на кампа®ата беше да се игра улогата на опозиционер броЌ еден, што «е го надмине нивото на конфронтациЌа на комунистите.
  Жириновски, генерално, го разбра ова, но тоЌ се обиде да седне на две столчи®а и беше неконзистентен. Новите избори беа многу потешки од старите! Прво, за разлика од 1993 година, немаа можност максимално да го покажат своЌот ораторски талент, премалку им даваа на забавите, чиЌ броЌ се зголеми од 13 на 44 (!). Второ , против Жириновски играше факторот на неисполнети надежи и очекува®а. На краЌот на краиштата, тоЌ изгледаше како прв, но не им го подобри животот на луѓето... Иако на интелигентен човек му беше Ќасно дека Жирик нема вистинска мо«, а истите комунисти контролираа многу пове«е гласови од Либерално-демократската партиЌа : 102 против 60, но ... Колку паметни луѓе имаше тогаш, особено во деведесетите.
  Третата причина, го истуриле нечистотиЌата врз лидерот на ЛДПР, била сликата на чудовиште и насилник, стравува®ата дека «е започне трета светска воЌна.
  Четвртата причина е и една од главните причини за поЌавата на голем броЌ конкуренти. НаЌпознати се: Конгресот на руските заедници предводен од Скоков (поранешен секретар на Советот за безбедност на Елцин) и Александар Лебед, исто така човек на Елцин, чиЌа улога во Прид®естровЌе беше многу надуена од медиумите. Ова е блок од активен ПР, но изгледа дека им е доста, преку работ. На краЌот на краиштата, луѓето не се толку лоши како што мислат властите, а пове«ето од нив сфатиЌа дека КРО воопшто не е опозициЌа, туку проект на Крем , насочен пред се против Либерално-демократската партиЌа и Комунистичката партиЌа на Руската ФедерациЌа. Но, сепак, оваа организациЌа повлече пове«е од четири проценти!
  Имаше и други конкуренти над покривот, Держава-РутскоЌ, каде што побегна Маричев, Блок за СССР - ТЌулкин-Ампилов, Националната републиканска партиЌа на Лисенко и многу од сите видови. Мора да се каже дека и комунистите го растераа своето гласачко тело: блокот на СССР доби пове«е од четири и пол проценти од гласовите, но не влезе во парламентот, а гласовите беа изгубени за Комунистичката партиЌа на Руската ФедерациЌа, аграрната партиЌа исто така не Ќа презеде бариерата од пет проценти, како и другите левичарски организации. Конкретно, не е Ќасно на што сметаше поранешниот премиер Рижков за избори со блок: СоЌузот на трудот или блокот Говорухин! Сепак, изборите во 1995 година го покажаа наЌслабиот резултат на партиЌата на власт во целата историЌа на РусиЌа и наЌголем процент на протестно гласа®е.
  Момчето повторно пукаше, притискаЌ«и го копчето на ¤оЌстикот со голите прсти и продолжи со мислите;
  Жириновски во предизборната кампа®а генерално ги караше властите, но тоа не го правеше доволно агресивно. ПокраЌ тоа, неговата фракциЌа го поддржа бу¤етот за следната година, даваЌ«и уште една причина за обвинува®ата за ориентациЌа кон Крем . ИмаЌ«и ги предвид протестните расположениЌа на речиси целото гласачко тело што преовладуваа на овие избори, не требаше да се прави компромис со оваа власт! ПокраЌ тоа, Државната Дума неочекувано лесно го одобри Дубинин за шеф на Централната банка, иако овоЌ беше човек од кругот на Елцин, поддржувач на пазарните реформи во радикалната верзиЌа на ГаЌдар. Инаку, оваа кандидатура Ќа поддржа и ЗЌуганов, иако Дубинин беше вклучен во црниот вторник, покажуваЌ«и дека и тоЌ не е принципиелен опозиционер!
  За време на изборите Жириновски не сакаше да формира никакви изборни блокови, иако неколку помали националистички партии изразиЌа желба да го сторат тоа. Дополнително, Венгеровски советуваше промена на името на партиЌата, во политички посоодветно и поеуфонично - на пример, Голема РусиЌа! Жириновски покажа инает по ова праша®е, иако зборот либерал демократ до тоа време ве«е стана навредлив!
  Дополнително, на партиската листа на ЛДПР не се наЌдоа познати пеЌачи или уметници, иако имаше доволно луѓе кои сакаа. Особено, Ала Пугачева, коЌа многу сакаше да го привлече вниманието на печатот, можеше да се согласи на второто место на партиската листа на ЛДПР. Тоа во никоЌ случаЌ не и пречеше, но можеше да создаде дополнителна информативна причина за спомнува®е на себе. Плус можност да се предложат одредени проекти и закони за дискусиЌа од Државната Дума. Дури и композиторот Антонов се наЌде само на регионалната листа, а потоа целосно се скараа. Општо земено, Жириновски: има многу лоша особина во карактерот: неподготвеност да се толерираат силни личности во неговата околина, оние кои Ќа бранат своЌата гледна точка. На пример, токму поради оваа причина познатиот хипнотизатор АнатолиЌ Кашпировски Ќа напушти партиЌата; коЌ го обвини Владимир Волфович за авторитарните методи на управува®е и желбата да се опкружи со сикофани. Морам да кажам, патем, дека дури и Хитлер правеше компромиси со луѓето што му беа потребни и ги толерираше во неговата околина додека не станат бескорисни или опасни за него. Да се потсетиме на Рем, Штрасер, Гебелс, кои се одликуваа со левичарството и противе®ето на власта. Но, токму благодарение на таквите личности Хитлер успеа да Ќа извлече максимата на гласови од комунистите и социЌалдемократите. Морам да кажам и дека Жириновски премногу често велеше: без размислува®е, или го пофали или го кара Сталин. Во принцип, самиот лидер на Либерално-демократската партиЌа до одреден степен го имитираше Сталин, создаваЌ«и своЌ култ, демонстрираЌ«и придржува®е кон авторитарните методи на владее®е, но во исто време ги обвини комунистите за насилство, иако самиот тоЌ само се залагаше за насилство, насилство. и пове«е насилство!
  Во контекст на растечката популарност на левичарските идеи, Жириновски требаше да заземе поизбалансиран став кон комунистичките идеи и да запомни дека значителен дел од гласачкото тело е носталгично за советско време. ПокраЌ тоа, надворешните атрибути на левичарството не би се мешале: на пример, сината боЌа за знамето на ЛДПР е краЌно жално! Прво, предизвикува асоциЌации со хомосексуалците, кои исто така се "сини", а второ, сината боЌа смирува, што не се усогласува добро со запаливите говори на Жириновски! НаЌдобрата опциЌа за неговата партиЌа би била виолетово-црвена боЌа. Оживува, повикува на подвизи, но сепак не е исто како комунистите! ПокраЌ тоа, виолетовата боЌа е симбол на кралското семеЌство и може да ги привлече гласовите на поддржувачите на суверенитетот, монархистичкото и некомунистичкото убедува®е!
  ГениЌалното момче повторно ги притисна копчи®ата на ¤оЌстикот и чкрипи:
  - МоЌата победа «е биде славна!
  И продолжи паметното расудува®е.
  Не наЌдобра идеЌа беа и видеата каде Жириновски играше шега, особено не пееше баш добро! Во случаЌов тоа не беше баш наЌдобар потег, бидеЌ«и народот тогаш беше гладен во 1995 година и сакаше сериозни промени и сериозен лидер, а тоЌ не беше расположен за шеги! Мора да се каже дека прокрем ските медиуми ве«е се обидоа да направат шега и кловн од Жириновски и не вредеше да го заЌакнат овоЌ впечаток, даваЌ«и им нови адути на нивните неприЌатели!
  На изборите во 1995 година, ЦИК прво одби да Ќа регистрира "Держава" - РуцкоЌ, а потоа и "єаблоко". После тоа и двете страни беа вратени, преку Врховниот суд. ПостоЌат неколку верзии за оваа епизода: особено, дека Крем  и неговите ПР луѓе сакале да му помогнат на єавлински на изборите за Дума, како демократ и запад®ак, а РуцкоЌ, се чини, требало да ги повлече гласовите на комунистите. за себе ....
  ВерзиЌата на прв поглед е логична, ако навистина сакаа єаблоко и Держава да бидат отстранети, тогаш Врховниот суд, формиран по налог на семеЌството Елцин, немаше да ги врати! На краЌот на краиштата, можеме да се потсетиме на неодамнешните примери кога на єаблоко, Друга РусиЌа и Татковината не им беше дозволено да учествуваат на избори, без никаква правна основа. На пример, отстранува®ето на блокот "Татковина" во 2006 година од изборите во Москва беше апсолутно незаконско од правен аспект! Така, во таа снимка, коЌа стана причина за дисквалификациЌа: немаше директни повици за насилство, погром, расно чисте®е, па дури и депортациЌа на "КавкаЌците". Едноставно зборуваше за чисте®е на Москва од ѓубре... Да, имаше навестува®е за потребата да се врати редот и емигрантите. Но... Прво, ова не е спротивно на законот, и второ, во секое наЌбезопасно видео, можете да наЌдете навестува®е за што било. Можете, на пример, дури и цртаниот филм "Само чекате!" забраната како пропаганда на педофилиЌа. И дека заЌакот е како дете, патува со детска карта, а волкот флертува со него, гали... Во овоЌ случаЌ судиЌата немал законско право да го отстрани блокот Родина од регистрациЌа! Суде®ето на Ходорковски е посебна тема, нема да зборуваме за тоа во оваа статиЌа. Но, се чини дека сите разбираат дека без санкциЌата на Крем , ова немаше да се случи ...
  Да, да, но не навистина! Конкретно, РуцкоЌ тогаш се сметаше за жесток неприЌател на Елцин - сепак «е доЌдеше до директна вооружена конфронтациЌа! Оценката за мо«ност беше доста висока и неговите шанси да Ќа помине бариерата од пет проценти се големи! Па, зошто Крем  би ги измамил шансите на своЌот неприЌател? Да, иако єаблоко е демократска партиЌа, таа е прилично опозициона: ниту еднаш не поддржа бу¤ети, и во оваа Дума и во следната, єавлински наЌави дека «е се бори за претседател на РусиЌа. Значи, коЌа е посебната причина за заЌакнува®е на єаблоко: особено во контекст на идните претседателски избори, тоа е краЌно непрофитабилно! єавлински во првиот круг влече гласови од Елцин, а младиот и атлетски лидер на єаблоко изгледаше многу попривлечно од дискредитираниот, изнемоштен Елцин.
  Значи, првата верзиЌа не е сосема убедлива, а руските судови сè уште не беа толку силно зависни од претседателот на РусиЌа. Конкретно, генералот на армиЌата Вареников, член на ГКЧП, беше ослободен; може да се наведат други примери кога судот не секогаш застана на страната на властите.
  НаЌвероЌатно, негативната реакциЌа на Западот на дисквалификациЌата на єавлински одигра улога, а на режимот на Елцин му беа потребни заеми во пресрет на изборите за да создаде изглед на просперитет во земЌата. Па, РуцкоЌ беше отстранет во истата прилика, па тие беа вратени во компаниЌата. Но, тоа не и помогна на Держава да го преземе прагот од 5%. Резултатот на РуцкоЌ од 2,7 проценти може да се смета за универзален, особено ако се земе предвид колку бил познат. Но, загуби и проектот КРО на Крем . Жириновски не Ќа искористи доволно ефикасно говорницата на Думата, но мора да се каже дека има корист од тоа што целата про-Крем ска пропаганда работеше против него. Се чинеше дека создаде слика дека Жириновски е неприЌател броЌ еден на властите и доколку Владимир Волфович беше поконзистентен во своето противе®е, неговиот резултат «е беше многу поголем.
  Олег Рибаченко повторно многу паметно го покри кинескиот полк со високоексплозивен проектил за фрагментациЌа. После тоа, неговите мисли станаа уште похармонични.
  Сепак, кратките говори на лидерот на Либерално-демократската партиЌа на телевизиЌа со закани кон властите, прилично милитантни апели беа генерално точни, само, можеби, Елцин и лично Елцин требаше да бидат поактивно искарани.
  Накратко, на изборите во декември 1995 година, Комунистичката партиЌа на Руската ФедерациЌа го имаше првото место со речиси 23 отсто, втората ЛДПР 11,5 отсто, третата НДР 10,3 отсто и четвртата єаблоко 6,7 отсто.
  Останатите четириесетина партии не го достигнаа прагот од 5 отсто!
  Како да се оцени сличен резултат на Жириновски? Процентуално двоЌно намалува®е во однос на првите избори. Но, ако се земе предвид зголемениот одЎив од околу 12 отсто, тогаш Жириновски добил околу 62 отсто од резултатот од 1993 година. Дали е многу или малку?
  Со оглед на сите неповолни околности, овоЌ резултат е помеѓу задоволителен и само добар. Лоши фактори:
  1. Незадоволство на електоратот од активностите на Либерално-демократската партиЌа во Државната Дума. Народот очекуваше пове«е од кандидатот коЌ го освои првото место, но животот не стана подобар. Навистина, пове«ето луѓе разбраа дека Жириновски нема вистинска мо«, но разочарува®ето сепак владееше.
  2. Стравот дека милитантниот лидер на Либерално-демократската партиЌа «е започне трета светска воЌна, со катастрофални последици. ПокраЌ тоа, многумина не се плашеа од воздржаноста на Жириновски и стравуваа дека тоЌ «е воспостави тоталитарна диктатура и «е Ќа преплави земЌата со крв. Неговата хистериЌа исплаши многумина.
  3. Не е доволно противе®ето на лидерот на Либерално-демократската партиЌа. Особено за прв пат, месеците на воЌната во ЧечениЌа, и самата про-Крем ска пропаганда го обвини Жириновски за ова, што во голема мера Ќа надува неговата лоЌалност кон властите. Сепак, самиот Владимир Волфович сакаше приЌателство со Крем , губеЌ«и го ими¤от на главниот неприЌател на сегашната влада.
  4. Недоволна ефективност на користе®ето на лостовите на Думата за спроведува®е на популистички, финансиски политики. Конкретно, беше можно да се гласа, еден по друг популистички закон, кои работат за Ќавноста. Тоа особено го направи Елцин, на Конгресот нудеЌ«и нешто што не беше реално да се исполни и заработи поени за себе. Да, и Елцин за време на изборите на сите им ги покачуваше платите и пензиите, а потоа или не ги исплати, или ги изеде инфлациЌата. Лукашенка и другите го направиЌа истото, но єулиЌа Тимошенко не се откажа од цврстата монетарна политика и ги загуби изборите, истовремено губеЌ«и Ќа и слободата!
  5. Жириновски направи уште една погрешна пресметка поврзана со неговиот изглед. ТоЌ стана непотребно дебел и поради тоа почна да изгледа многу полошо. ПокраЌ тоа, гладните луѓе не сакаат тен¤ере и дебели луѓе. Тука, инаку, Жириновски го покажа своЌот друг недостаток, недостатокот на фанатизам во политиката, недоволната волЌа да го одржува телото во форма и да не се преЌадува. Патем, и за време на изборите во 1991 година, Жириновски беше слаб, дури и послаб од нормата, на четириесет и пет. Ова сугерира дека по природа "Жирик" не е склон да има прекумерна тежина, што значи дека не му било толку тешко да се одржува во форма, за разлика од, на пример, ГаЌдар.
  Ова е исто така значаен недостаток!
  7. Во споредба со првите избори, количината на време за емитува®е што можеше да Ќа искористи Жириновски е драстично намалена. Бесплатното време беше поделено на 44 забави, а платеното време не можеше да биде пове«е од бесплатното време, а можеше да се купи само но«е. Така Жириновски не можеше целосно да Ќа искористи своЌата извонредна ораторска дарба, како што беше во 1993 година. Иако, на пример, имал пове«е пари од тогаш!
  6. Можеби дури и наЌзначаЌното: политичката конкуренциЌа нагло порасна и цел куп партии и блокови имитатори се поЌавиЌа на изборното поле на Либерално-демократската партиЌа. Од нив пред се КРО, Мо«, ЦХП и цел куп други партии. А владата беше критикувана од сите освен од владеЌачката партиЌа Нашиот дом на РусиЌа. Во однос на фреквенциЌата, тие активно промовираа и покажаа многу на телевизиЌа Борис Федоров и неговиот блок Напред РусиЌа, со критики за Черномирдин и владата. Точно, самиот Борис Федоров Ќа играше само опозициЌата, надеваЌ«и се дека «е го придобие протестниот електорат. Но, пове«ето од луѓето не му веруваа! Тогаш Борис Федоров дури и се приклучи на НДР. Националната републиканска партиЌа на Лисенко исто така беше многу активна, а неЌзиниот лидер го копираше емотивното лудило на Жириновски и во никоЌ случаЌ не беше навреден од медиумското внимание. ПокраЌ тоа, беше активен блокот Веденкин, исто така поранешен помошник на лидерот на Либерално-демократската партиЌа и екстремен националист, како и блокот Бабурин. Бабурин е исто така многу активна личност, едно време тоЌ речиси стана говорник наместо Касбулатов. Накратко, електоратот на Жириновски беше прилично распуштен од слични двоЌници и имитатори. ПокраЌ тоа, левицата имаше и нови трендови, вклучително и оние на сталинистичкото убедува®е.
  Во такви услови, 11,5 проценти од 44 е навистина пристоен резултат, иако понизок од возможниот со поразумна изборна политика. На пример, ЗЌуганов успеа да го подигне своЌот резултат од 13,5 проценти на 22,9, иако броЌот на натпреварувачи се зголеми. Еден блок "За СССР!" одзеде пове«е од 4,5 отсто од гласачите! єаблоко претрпе загуби, но помалку од еден процент и, земаЌ«и ги предвид партиите што исчезнаа зад бариерата, Ќа зголеми своЌата фракциЌа. Заедно имаа 46 пратеници како едночлени. Но, "Изборот на РусиЌа" исчезна по разделбите, како и ПРЕС на Шакраи.
  . ПОГЛАВєЕ #16
  Кинеската армиЌа беше целосно уништена на тенкот ИС-7. И повторно имаше пауза во битката со Небесната империЌа. И Олег Рибаченко, без да размисли двапати, скицира убава и интересна приказна;
  Имаше тешки денови на доцна есен. Небесата плачеа, обилно наводнуваЌ«и Ќа земЌата со капки олово. Светот беше сив, златните лисЌа се распаѓаа, гранките на дрвЌата се нишаа на ветрот како гола рамка. Сребрената снежна топка се стопи без да има време да ги нацрта своите сложени шари на прозорците, да Ќа покрие кафено-сивата земЌа со блескав тепих.
  Деветгодишното момче Слава Иванов беше тажно, се чинеше дека целиот универзум е обвиен со бодликава жица. Со наведната глава се вратил од несакано училиште, каде исто така бил претепан од соучениците. На лицето слабо се поЌавуваат модринки, актовката е искината, нема желба да си одиш дома, каде што те чекаат наметливи праша®а од родителите. И уште полошо, утре «е треба повторно да одите на училиште, фрлаЌ«и се со глава во Дантеовиот пекол за млади. Во тоЌ момент, кога во влезот влегол момче со изглед на овца кое го водат на коле®е, едно човече искочило да го пречека како ѓавол од бурмут. ТоЌ личеше на момче, но во исто време не беше остриот нос на Пинокио, три весели очи - црвени, жолти, зелени постоЌано намигнуваа.
  -Здраво! Рече малиот човек со очи на семафор. И ги подаде своите, како што се чинеше на допир дрвени раце.
  Слава не ги потресе самоуверено, тоЌ ве«е беше на возраст кога децата разбираат дека чуда не се случуваат и изгледаше прилично шокирано на таков маскенбал.
  "Мора да има кибернетски очи", и се покри во специЌален картонски костум.
  -Па, зошто толку мрачно! Да се претставам, Ќас сум Кроре од планетата Хром. Гледате конкретно, обземен од задушливата атмосфера на планетата. Како се викаш.
  -Слава или ВЌачеслав. Несигурно промрморе момчето.
  -Значи тоа е Глори. Ние - Ќас и Винт - летавме покраЌ вашата планета, домородците Ќа нарекуваат ЗемЌа, а ние Ќа нарекуваме Ербана. Нашиот хипертелепатски погон е запрен, откако Ќа изгуби речиси целата своЌа мо«. Ова е полн со фактот дека можеме засекогаш да бидеме заглавени на вашата планета. Помогни ни. - Но, Ќас сум само дете и не ги разбирам вселенските мотори.
  Момчето несигурно ги крена тенки раменици.
  - Не мора да го сфатиш тоа. Еве доаѓа Винт, се «е ти обЌасни.
  Пред нив се поЌави темата, коЌа силно наликуваше на Самоделкин од списанието "Merry Pictures". Имаше ист штраф за нос, уста во облик на крст и само три очи на семафор во форма на летечка чиниЌа му даваа необичен космички изглед. Прстите на рацете беа во форма на клучеви свиткани со многу зглобови. Иако се чувствуваа како челик на допир, Винт се ракуваше многу нежно.
  -Нашиот човечки приЌател, кревко тело.
  Во гласот на Винт имаше жале®е.
  -И многу ми се допаѓа од него, и дише од тага, толку е темпераментен.
  Кроре приЌателски го потапка по рамото. Винт продолжи со малку изменет тон.
  -Дете, сакаш да леташ на место со нас, да видиш други светови.
  Славата се згрози. Му се чинеше дека спие и сонува. Да се види реалноста е наЌдобриот начин да се приклештиш. Што и го направи. Не болеше многу, но Винт и Кроре сè уште стоеЌа рамо до рамо, мали околу неговата висина со широки, малку дрски насмевки.
  -Не, ние не сме од восок и «е се стопиме на сонце.
  Винт се насмеа.
  -Сега да рипаме.
  ТроЌката излезе од влезот, имаше кашест снег во дворот, чизмите стуткани низ баричките.
  - Уморен сум од твоЌот примитивен начин на транспорт. рече Крор и од ¤ебот извади уред коЌ личеше на Рубикова коцка.
  Остриот свиреж Ќа прекина тишината. Петмината соученици на Слава ги приземЌиЌа токму на состанокот. Тоа беше истиот лут губитник што го победи. А сега на нивните муцки се поЌавиЌа садистички насмевки.
  -Таа Снежана (Слава имаше руса коса) и вие дваЌца дотерани кретени. НаЌпогодна компаниЌа
  Тие се приближиЌа, наЌголемиот од нив, дебел човек по име "Баран", се обиде да му удри шлаканица на шлицот Крор. ТоЌ нагло ги фати прстите со стиска®е.
  - ЕЌ ти "Пинокио". Овенот буквално се задави од гнев. - Па пушти си, инаку «е добиеш.
  ПриЌателот на овенот се обидел да го удри по лицето, но Крор се префрлил и остро го удрил во стомакот. Момчето хулиган паднало, дишеЌ«и се за воздух со широко отворена уста.
  -Сметката е отворена. Пинокио се насмевна.
  Потоа направи движе®е со прстите: Баран се грчеше и изгуби свест од болка.
  - Од блее®е на своето, нека каже фала што не го испрскавме во фотони низ галаксиЌата.
  Останатите три момчи®а се смрзнаа, зЌапаЌ«и во фиксирана точка, а потоа побрзаа во различни правци.
  -Така се уриваа како боцки. Нели ти реков Слава дека човечките деца се кукавици.
  Момчето се двоумеше.
  -Не знам.
  -Значи знаЌ. Во меѓувреме, «е прошетаме малку.
  Завртката Ќа сврте рачката и се чинеше дека паднале во земЌа. Наоколу имаше речиси космичка темнина.
  Слава се грчеше и се заби во штитот, како да беше шокиран, шокот беше толку силен. Целата соба се згрози и се покажа дека е преплавена со црвено, комичните лица на новопечените приЌатели танцуваа во темноцрвени тонови.
  - Се заебавте. - рече Кроре со задоволство. Но, вие не треба да го направите ова, само требаше да замрзнете. Што «е правиме сега?
  - Ништо. Винт жубореше. АЌде да се наполниме, па «е видиме.
  Винт стави шлем на главата на Слава.
  -Да размислиме нашата квазарска батериЌа.
  - За што да се размислува.
  - За се што е лошо и навредливо. Запомнете што наЌмногу ве вознемири.
  И што «е ви помогне? Очите на Глори се прошириЌа од изненадува®е.
  Крор Ќа врати ногата назад, неговиот "семафор" светна од возбуда.
  -Се разбира, нашиот хипертелепатски генератор се храни со негативни емоции. ТоЌ ги трансформира во сила способна да ги премести Ўвездите од нивните орбити. На краЌот на краиштата, токму тоа се покажа како привлечно - имате многу негативни емоции.
  Од сето ова, Слава сфати дека во него се крие невидена енергиЌа и поради некоЌа причина, сето наЌлошо во него е способно за такво што малите момчешки борби избледуваат како све«а на сонце.
  - И Ќас сум силен.
  Момчето ги стегна тупаниците.
  -Имате мо«но биофилд - одговори Скру. Нашиот мал Ўвезден брод «е забрза до суперкосмички брзини.
  Во пилотската кабина на Ўвездата веднаш стана светло. Слава виде уреди уредни како во сала за автомат. Фа«аЌ«и му го окото, Крор го вклучи холографскиот уред. Ґвезденото небо осветли како рефлектор.
  -Ова е твоЌата галаксиЌа, гледаш, душо, таа е извиткана во спирала.
  Момчето изненадено Ўирнало во засега непознатиот простор за коЌ било од луѓето. ТоЌ беше сре«ен и малку исплашен да Ўирне во ова чудо на вонземска технологиЌа.
  -Оваа црвена точка е местото каде што се наоѓа бродот во моментот.
  -Разбирам, и во моментов на ЗемЌата.
  - праша Глори.
  - Не, ние сме на Месечината. И ако сакате, можете да му се восхитувате на лунарниот пеЌзаж.
  Завртката го вклучи саЌбер-скенерот, Ўидовите на бродот станаа проЎирни и чудниот лунарен пеЌзаж Ќа осветли целата површина на кабината.
  -ТоЌ мал човек што сакате да го трчате низ вселенските кратери.
  Винт предложи со жесток тон.
  Глори се двоумеше.
  Но, нема воздух таму.
  - Но, има песок. Не плашете се да снема, додека правосмукалката не е страшна за вас.
  Момчето веднаш му поверувало на своЌот чуден приЌател. Веднаш штом скокнал на површината на Месечината, телото било зафатено со неразбирлива леснотиЌа. Се чинеше дека тоЌ не скока во безвоздушен простор, туку лебди по вода. Еден остар скок нагоре и непречено слетувате на земЌа. Слава почувствува дека некаде доживеал слично чувство. Тоа е само каде - на рингишпил, лулашки? Не, тоа е пове«е како скока®е во сон. Истото чувство на полека паѓа®е, вие сте како лист коЌ лебди во воздухот. Колку високо може да скокне. Тоа е едноставно несфатливо за умот.
  -Супермен! Момчето вреска и клоца со сета сила.
  -Кога «е го погодите астероидот, бидете внимателни и можете да одлетате.
  - Тогаш аЌде да играме фа«а®е. Слава предложи.
  - КоЌа е идеЌата. Винт намигна со очите на семафорот.
  -АЌде тогаш коЌ кого «е допре «е фати.
  Играта започна, и иако Винт и Кроре беа многу побрзи од момчето, тоЌ многу вешто попушти, како резултат на што играта се покажа забавна. И кога Крор ѝ понуди на Слава да префрли нешто на кацигата, тоЌ почувствува мо«на сила како тече во слабините на телото.
  -Леле! За прв пат чувствувам целосна трансформациЌа во себе.
  Момчето веднаш скокнало триесетина метри во воздух, а потоа прилично остро извирало на површината, оставаЌ«и длабоки траги.
  - ЕЌ, пробаЌ да ме стигнеш.
  Сепак, зашрафете малку, не засрамен од остриот скок, го стигна момчето, лесно удираЌ«и го со прстите во градите.
  -Дете, уште те споредуваат со нас. Колку и да се трудите, ние «е ве стигнеме.
  После тоа, на Слава му се слоши игра®ето, ги склопи рацете, Ќа наведна главата.
  - Излегува дека ми подлегнавте - двосрца лажливи момци.
  - Зошто се лажеме, бидеЌ«и ова е игра, а во играта се караат и секоЌ има право на своЌа тактика. И нашата стратегиЌа е една да им помогнеме на сите слаби суштества кои живеат во универзумот.
  Мислам дека ни е доста од Месечината. Продолжи да размислува Винт. Можеме се, сакаш ли момче да гледа други светови и универзуми?
  -Секако дека сакам! Лицето на Слави« повторно светна од радост. Дури и модринките изгледаа како украс на зацрвенетото лице.
  -Тогаш качи се на бродот и оди.
  Славик седна во главниот пилотски стол - восхитуваЌ«и се на грандиозната слика на небесниот пеЌзаж. На земЌата не е можно да се видат толку многу светли Ўвезди одеднаш, густата земска атмосфера го отежнува наб удува®ето на колосалната величина на Ўвезденото небо.
  И овде во вакуум можете да видите сè до наЌмалото Ўвездено камче. Слава се восхитуваше на небото, се чувствуваше добро и задоволно, бидеЌ«и го наб удуваше она што можеа да го видат само неколку десетици, максимум стотици луѓе.
  -Сега вселенскиот брод «е оди во хипердрифт и «е можете да наб удувате нешто што никоЌ досега не го видел.
  Слава ги испружи прстите кон панелот.
  Винт ги преврте очите. Потоа нежно, но цврсто удри со рацете.
  -Не допираЌте ги апаратите. Може да Ќа претворите погрешната кука и да паднете половина од вселената во црна дупка.
  Славик широко ги отвори очите.
  - Свирче.
  -Не, доЌдовме од друг универзум неспоредливо поразвиен од овоЌ. А ние имаме во нас скриено колосално снабдува®е со енергиЌа, во споредба со кое милиЌарди Ўвезди се прашина. Погледнете како Ќа зголемуваме брзината.
  Отпрвин, небесните тела се кондензираат, се чинеше дека има пове«е од нив напред, а спектарот се префрли на сината страна. Зад, напротив, Ўвездите станаа поретки и затемнети, добиваЌ«и црвена ниЌанса.
  - Продолжете да Ќа зголемувате брзината. Кркна Крор.
  Ґвездите брзо блеснаа над бродот, нивниот спектар се префрли, претвораЌ«и се во цврст виолетов сЌаЌ. Глори погледна назад. Имаше апсолутна празнина. Ґвездите на страните беа ретки и затемнети. ГледаЌ«и го момчето кое изненадено Ќа отвори устата, Винт не ни обЌасни.
  - Ова се суперлуминални брзини. Фотоните на Ўвездите кои се зад нас заостануваат зад бродот, што значи дека едноставно не ги гледаме. И не само тоа, ние ги фа«аме чекорите со фотоните што летаа напред, што значи дека ги гледате сите Ўвезди во исто време, и задните и предните, а делумно летаат од страна. Тука тие се стуткани пред вас на мониторот. Ако додадеме малку поголема брзина, тогаш тие «е станат невидливи за вас, влегуваЌ«и во ултравиолетовиот дел од спектарот. Погледнете.
  Завртката го сврте воланот, а виолетовиот сЌаЌ одеднаш се затемни, а потоа целосно исчезна.
  - Па, од завртката. Сега не можете да видите ништо.
  Црниот простор одеднаш стана мрачен и мрачен. Кроре итро намигна.
  -Сега «е додадеме брзина. Вселенскиот брод помина низ искри, а екранот повторно блесна.
  - Ние го вклучивме конверторот на гама зраче®е во обична светлина. Сега повторно го гледате Ўвезденото небо.
  Ґвездите навистина летаа над бродот во луд режим. Тие ве«е го поминале делот од галаксиЌата во непосредна близина на земЌата и се преселиле во неЌзиниот центар. Тука малку забавиЌа. Да му се восхитувам на необичното inflorescence. Ме боли очите колку густо трепкаа безброЌ Ўвездени Ќата. Пове«е од една личност на земЌата не видела таква невероЌатна соцвета. Рубини, диЌаманти, сафири, топази, смарагди, агати и други каме®а се чинеше дека треперат во вселената. Нивната блескава светлина попушти, блескаше низ целата внатрешност. Глори трепна. Завртка се насмеа, тоЌ беше извртен од напнатост
  -ТоЌ човек никогаш не видел такво нешто. Ова е центарот на галаксиЌата. Види, не ослепуваЌ.
  "Веселите мали човечи®а" се насмеа со бесзвучна смеа.
  - Колку брзо летавме?
  НаЌмалата е илЌада парсеци во секунда. Еден парсек е речиси три светлосни години. Односно, за една секунда Ќа поминуваме патеката по коЌа светлината поминува речиси три илЌади ЗемЌини години.
  Славата никогаш не престана да биде изненадена - Леле, добро, брзина.
  Винт итро намигна.
  - Брзината сè уште не е доволно голема за да лета од вселена до вселена, но можеме да Ќа зголемиме брзината многукратно. Дали сакате да се тркате низ светот?
  - Ве«е кажав дека сакам!
  -Тогаш држете се цврсто, новото забрзува®е «е биде поостро од претходното.
  Ґвездите избледеа за миг, а потоа Ќурнаа во избезумената ко®аница. Движе®ето на мини-Ўвездениот брод се забрзуваше и забрзуваше. Цели галаксии се нафрлиЌа преку бродот. Светлината се замати и трепереше, а лудото трча®е на Ўвездата растеше и растеше.
  Ве«е се движиме со брзина од милион парсеци во секунда. Сè уште не е голем оверклок. Ќе треба еден ден да лета до работ на вашиот мал универзум. Но, ние Винт го притиснавме прстот на неговите усни - можеме да забрзаме уште пове«е ако вклучиме хиперултраплазматски акцелератори.
  Слава беше малку притиснат во столот, а тоЌ беше принуден да го покрие лицето со рацете за да не ослепи од изобилството на Ўвездени зраци. Дури и прстите блескаа.
  -Нашата брзина е десет милиони парсеци во секунда. Продолжуваме да забрзуваме.
  Огнениот сЌаЌ стана жежок, светлината изгоре низ внатрешноста. Кога го виде ова, Крор го вклучи филтерот за светло.
  - Ти кажав дека ЗемЌаните се слаби. Неопходно е да се даде уште поголемо забрзува®е и да се заЌакне полето на силата, правеЌ«и го непробоЌно за зраците.
  -Нашата брзина е сто милиони парсеци. Завртка чкрипи - Наскоро «е се приближиме до суптелепатска брзина.
  - Но, ова е малку вероЌатно, брзината на мислата е бесконечна и хипертелепатскиот мотор може да забрза до бесконечност. Освен тоа, не знаете колку се хранливи негативни емоции. Ве«е трчавме половина од универзумот и сè уште не сме потрошиле ни стотинка од процентот.
  Кроре одговори.
  - Да, ова момче е вистинско богатство. Инаку, Славка, нашата брзина достигна милиЌарда парсеци во секунда.
  Одеднаш, играта на светлината над бродот беше прекината, стана темно и само светлината во миниЌатурниот Ўвезден брод го осветли црниот вакуум.
  -Каде сме ние? - праша Слава со наивен глас.
  - И никаде во интеруниверзалниот простор. СаЌбер-скенерите сè уште не умреле, но речиси и да нема никаква материЌа наоколу, има само вакуум, хиперпростор и многу поли®а.
  -Ние сме во празнината. Момчето почувствувало страв.
  -Можете да го кажете тоа. Но, не плашете се, наскоро «е се наЌдеме во друг, многу поголем универзум од вашиот свет. Таму «е имаме простор за креативна активност.
  -Има многу универзуми и тие се наоѓаат не само во тридимензионален, туку и во пове«едимензионален простор. Има милиони мере®а, тие постоЌано се менуваат, трансформираат. За да не ве шокираме со разновидноста на формите, «е одиме во вообичаениот тридимензионален универзум. Главната работа, неЌзината разлика од вашата сфера е дека вештерството и магиЌата се високо развиени во неа. Сето тоа се интриги на телепатиЌата, можноста за влиЌание врз материЌалната средина преку вербално влиЌание. Ќе се наЌдете во чудесното супер-кралство, свет на фантазии и соништа.
  Што «е правам таму! На краЌот на краиштата, вештерството за мене е мистериЌа зад седум печати.
  -Сè уште е мистериЌа, а еднаш во друг свет брзо «е научите магиЌа. Самиот Хари Потер нема да ви одговара. Меѓутоа, ако овоЌ универзум не ви одговара, тогаш «е ви наЌдеме друг. Можеби ви се допаѓа хиперплазматската технологиЌа - «е ве научиме како да го правите тоа, но засега ние троЌца треба да завршиме посебна задача, а за ова ни треба момче како тебе.
  -За што?
  -Затоа што си човек.
  -Нашата брзина достигна десет милиЌарди парсеци во секунда. А тоа значи дека наскоро, Ўвездите «е се вртат над нас. Винт испуштил парче чад од устата.
  И навистина, како во баЌка, пред нив светна прекрасна светлосна вага. Брзината на Ўвездениот брод падна и тие паднаа во свет од баЌки. Ґвездите на овоЌ универзум беа посебни не тркалезни, туку квадратни, триаголни, во форма на конуси и призми. СекоЌа Ўвезда беше посебна и уникатна, се разликуваше или по форма или во неостварлива ниЌанса на светлина.
  Славата толку се замрзна со отворена уста, она што го виде ги надмина наЌсмелите претпоставки.
  Ґвездите полека лебдеа преку бродот, изгледаа како огнени острови на црно кадифено море.
  Конечно, пред нивните очи се поЌави голема планета, со диЌаметар од околу десет сонца во форма на цилиндар. Токму во центарот на овоЌ цилиндар се наоѓал ¤иновски замок од готски стил. НеЌзините Ўидови од илЌадници километри беа лесно видливи од орбитата.
  -Тука во овоЌ замок живеат кралот и кралицата, кои навистина сакаат да имаат наследници на тронот. Но, ги тежи страшна магиЌа. Само невино дете од друг универзум може да Ќа прекине оваа магиЌа. - изЌави Кро.
  И сега мораме, како што велат луѓето, да слетаме на површината на планетата.
  Слетува®ето беше успешно, правеЌ«и пресврт, летаа покраЌ ¤иновските статуи на мо«ни орли.
  - Цела слава излезете. Завртката подаде рака и помогна да скокне од мал брод.
  - Поклони се на планетата.
  Слава даде благ поклон. Силата беше приближно иста како на земЌата, иако ¤иновската палата беше шокантна. Потоа пред нив се отвори километарска кристална порта. ТроЌцата приЌатели влегоа во ходникот богато опремен со златни и скапоцени статуи. Имаше и четириопашки делфини, вонземЌани воЌници со мегаплазма оружЌе. Прекрасни букети природни цве«и®а, издлабени од рубини, продолжиЌа да се нишаат и да ги влечат главите. Чудни риби пливаа низ салата, трепереЌ«и со пенливи крлушки.
  -Чудно е како можат да лебдат во воздухот? - праша момчето.
  -АнтигравитациЌа! Кроре одговори. - Сè уште нема да го видите.
  Имаше многу сè друго, секакви различни нешта, маѓепсувачки погледи и невероЌатна имагинациЌа на деветгодишно момче, но описот на таков сЌаЌ «е потрае многу долго.
  Беше предолго да се оди по стокилометарскиот ходник, па Винт го притисна копчето и тие телепортираа директно во собата на тронот. Главната локациЌа на Ўвездените кралеви беше невероЌатна. Во средината на салата имаше престол, импозантен како планина, во облик на спирален аквадукт, на коЌ се стопеа мали, но светло опремени чамци. Одвреме-навреме еруптираа во огномет, наЌсветлата каскада од искри што го преплавиЌа околниот простор на самракот што владееше наоколу. Тогаш почна да свири грандиозна музика, а сЌаЌот на вулканот се разгоре. Огнена црвена лава Ќа пресече атмосферата, а од блескавиот облак излезе кралска двоЌка. Изгледаа млади и богато во исто време вкусно облечени. На градите на кралот имаше син¤ир со смарагди заедно со ликот на сина пудлица. А син¤ирот што го красеше вратот на кралицата, напротив, беше направен од сафир. Го наведна лицето кон момчето, кучето тивко викна и Ќа затресе опашката. Кралот се насмевна, забите му светкаа како сиЌалици.
  - Ви посакувам добредоЌде моЌ гостин по име Слава. Ти, како што вели моЌот талисман, ти си многу добро момче и способно да Ќа исполниш своЌата судбина.
  Кралската личност ги подреди фразите донекаде нечовечки, но значе®ето беше Ќасно дури и без превод. Иако е чудно како жител на друг универзум може да знае руски.
  -Тоа е телепатиЌа. шепна Кроре.
  - Имаме голема тага бебе. Единствената «ерка е заробена од меѓугалактичкиот тиранин Елетромендос. И ни треба витез способен да Ќа ослободи. Големото пророштво вели дека тоЌ «е доЌде од мал универзум со тркалезни Ўвезди. ДваЌца мои стари приЌатели Винт и Крор те доведоа во палатата, сега треба да поминеш сериозен тест и да го победиш хипертиранинот.
  Слава се насмевна, му се чинеше дека зад грб му растат крилЌа и тоЌ беше сосема способен да се справи со чудовиштето што го тероризира целиот бескраен универзум.
  -Подготвен сум да се борам со неприЌателите и да Ќа ослободам твоЌата «ерка.
  -Тогаш Винт и Крон се на пат и «е ве водат, но прво мора да поминете мал тест. Еден вид текст за професионалната соодветност.
  -Со радост.
  Винт и Кроре го фатиЌа момчето за раце и се вратиЌа на мини Ўвездата.
  -Текс има текст, а сега «е летаме на планета коЌа се наоѓа речиси до голема Ўвезда.
  МиниЌатурниот брод се сврте наоколу, а тие беа пред сина планета со пенливи облаци.
  Винт го извади уредот.
  - Збогум Снежана.
  Snap of прсти и Glory беше, каде и да мислиш. Пред него стоеше сивата училишна зграда, коЌа беше на работ. Зад неговиот грб има тешка актовка, што значи дека треба да оди на здодевен и лут час. И ова е ужасно непожелно. Нозете станаа кршливи и треперат. Дали навистина беше само сон или халуцинациЌа? Момчето ги триеше очите и несмасно се обиде да се приклешти. Повреден. Значи ова е реалност, тоЌ навистина мора да оди на училиште. И небото плачеше, беше влажно и студено, дуваше студен ветер. Во далечината се слушна повик. Нозете неволно се префрлиЌа во бегство. Мора да бидете навреме за да започне часот.
  Момчето, малку без здив, истрча во училницата. Мрачниот учител Рудолф ФранкенштаЌн го поздрави со животински рика®е.
  Пак доцна глупираш. Штета што сега ги нема старите времи®а и не може да те камшикуваат. Остани после училиште, училницата «е Ќа миеш.
  Отровно смее®е од задната страна. Овенот шепоти, ги покажува тупаницата и средниот прст.
  - Ќе те победиме на пауза. АЌде да го претвориме во Снежана сека.
  И сурова смеа. Наставникот се прави дека не слуша.
  ЛекциЌата изгледа долга и досадна за да се надополни "Баран" и неговото друштво почнуваат да плукаат ¤вакана хартиЌа од сламки.
  Стравот неволно се вовлекува во душата, боли во стомакот, го разладува телото. Со морници чекаш промена кога гнасната петорка «е се залепи за тебе. Конечно, се огласува Ўвончето, а неговите нозе неволно се пробиваат во бегство - момчето брза да се измори од своите злобни врсници. ТоЌ бега, обидуваЌ«и се да се скрие во наЌтемниот агол на училиштето, каде што овие вампири не можат да го наЌдат. Слава се качил под бараката и се нашол на улица. Преведе, имаше здив, како од различни страни се поЌавуваа сенки од деца-чудовишта, тие беа токму таму.
  - Па будалата побегна. Ти беше "Снежана" и овоЌ чаЌ «е биде "влажен".
  Овенот садистички се насмевна.
  -Застани на мовта «е те удриме, инаку «е легнеш како мртовец.
  - Не, момчи®ата не. Слава мрморливо промрморе.
  - Ни треба коза. И што и да забавите, качете се.
  ТоЌ беше овен речиси една глава повисок од Слава и еден и пол пати посилно зададе силен удар во лицето. Детето се грчеше, окото отече речиси веднаш. Потоа следеше Ўирка®е во носот, течеше єушка. Партнерот на "Баран" влета во битка, удираЌ«и во ребрата, но дебелиот водач малку го задржа.
  - ЧекаЌ, нека клекне на колена. Па, "Снежана" «е стане мов.
  На Слава ѝ капеше крв од носот, очите и се насолзиЌа, но покраЌ стравот, во неЌзината душа почна да се буди и едно поинакво чувство на гордост и достоинство.
  Не, нема да клекнам.
  "Баран" се правеше изненаден.
  - Така ми се противи овоЌ шмук. Потоа имаЌте закуска.
  И се движеше со сета сила во уво. Главата на Слава затрепери, увото му стана виолетово.
  - Не, сè уште нема. Имаше упорност во неговиот глас, совладуваЌ«и го стравот.
  - Тогаш си мртов. Ќе те убиеме.
  Водачот повторно замавна и со сета сила се заби во Ќаболчната коска. Слава малку се тргна настрана, а ударот излезе матно.
  - Држи се за Снежана. "Баран" направи заканувачки гест.
  Хулиганот го нападнал Слава, им ги раширил рацете и ги закачил за Ўид. Тогаш младиот началник извадил кибрит и запалил цигара.
  -Сега «е ти дадам каутеризациЌа. Клекнете на колена или доживеЌте лудо зуе®е.
  Слава се исплаши неподносливо, ве«е сакаше да се откаже и да клекне, додека се се«аваше на веселото лице на Крора и на потсмевачкиот поглед на Винт. Посебно неподносливо беше се«ава®ето на уникатно строгото и  убезно лице на кралот од друг огромен универзум. Да клекнеш значи да ги предадеш. И каков хероЌ е тоЌ тогаш подготвен да го предизвика тиранинот Елетромендос, ако наЌобичните хулигани го турнат во смртен трепет.
  Кога цигарата го допрела по челото, Слава врескала и остро Ќа исфрлил десната рака.
  Цврсто стегната тупаница со очаен бес падна на вилицата на "Баран".
  Зачудено ги испакна очите, занемеен и со шум падна на грб. Тука Слава почувствува во себе необичен бес и сила. Се тресеше како професионален кикбоксер, удираЌ«и со тупаници и клоци. Помина половина минута и сите пет лежеа во несвест. Слава застана со гордо фрлена глава, со кренати раце во воздух.
  -Победа! Како можев да го направам тоа!
  Ґвончето Ўвонеше за лекциЌата, само што овоЌ пат не предизвика вообичаено морници, туку изгледаше како славеЌски трил. Момчето полета во училницата како на крилЌа. Овде не успеа од никаде. Слава не се ни седна да изговори ниту еден збор бидеЌ«и заврши во вселената. Не се плашеше - сега самиот ѓавол не се плаши од него и широко ги отвори очите. Ґвездите изгледаа слатки и драги, тоа воопшто не беше страшно, напротив, во бестежинска состоЌба се чувствува чудна леснотиЌа. Детето малку Ќа сврте главата. Завртка и Кроре лебдеа покраЌ него.
  -Таа "Снежана" се исплаши. Извини, но не можевме поинаку: требаше да го победиш стравот во душата.
  Значи, тоа не беше вистински тест.
  - И не! Сето тоа беше реално, ние имаме мо« да ве однесеме на ЗемЌата, па дури и малку да Ќа смениме временската линиЌа. Како? Ова е таЌната на суштествата кои поседуваат милион димензии. Сега го положивте тестот и «е преминеме на други посериозни работи.
  -Што?
  Завртката чкрипе со метален глас.
  -На пример, ослободете Ќа единствената наследничка на кралот Езарам. Да се победи Елетромендос нема да биде лесно, квинтилиони светови стенкаат под неговата пета. Но, вие Ќа освоивте првата победа над сопствениот страв.
  - Страв од мала смрт - поразуваЌ«и Ќа, се приближуваме до бесмртноста.
  - Заврши мисла Крор. Напред се поЌави познатата форма на планета со цилиндри.
  . ЕПИЛОГ
  По сериЌата зачудувачки удари и порази, Небесната империЌа се согласи на мир и вети дека пове«е нема да ги напаѓа поседите на царска РусиЌа.
  Големата шесторка размислуваше дека е премногу рано да се освои Кина и дека може да се согласат на поволни услови. Всушност, дел од МонголиЌа, Ќужниот регион Усури, ПриморЌе, па дури и КореЌа заминаа од РусиЌа. Тоа беа профитабилни договори - дозволуваЌ«и и на царската РусиЌа на АлексеЌ МихаЌлович да се зацврсти во Сибир и на брегот на Пацификот. И се чувствуваат релативно безбедно.
  И на ова заврши славната практична воЌна, а шесте херои ги чекаа други работи!
  
  
  БЕСМРТНА ВСЕЛНА КРАЛИЦА
  Кралицата навистина сакаше да изгледа помладо. И така таа испрати цела експедициЌа во потрага по огледалото на бесмртноста. ГледаЌ«и во него, може да се претворите во млада девоЌка.
  На краЌот, потрагата била успешна, но ... Џинот во огледалото и рекол на постарата кралица:
  - Ќе ти Ќа вратам младоста, но ти «е станеш роб!
  Кралицата одговори со насмевка со празни заби:
  - Ако младоста е вечна, тогаш се согласувам на ропство!
  Џинот фрли магиЌа. Кралицата се претворила во девоЌка коЌа речиси гола во една рампа го ископала полето со мотика. И таа самата работеше и работеше напорно.
  Само младото тело за малку не болеше и не беше премногу уморно. Но, тоа беше многу понижувачко и досадно. Беше на некоЌа планета со две сонца. А структурата е како доцниот среден век.
  ПокраЌ тоа, замрзнати во формации. Кралицата работеше со денови и стана досадна. Таа стана речиси како животно, само во сон и доЌде слободата. И таа секогаш работи напорно во окови. Многу е тешко за поранешната кралица. И допирот на камшикот на надгледникот на голото тело, како вжештено железо.
  Конечно, доЌде до промена во неЌзиниот живот. Само на полошо. Сопственикот починал, а неговиот наследник бил целосно уништен. И девоЌката беше продадена на каменолом.
  Сега морав да носам тешки корпи, да работам гол во син¤ири, да примам камшици и да спиЌам на каме®а.
  Кралицата сега беше многу пове«е измачена. Џинот, се разбира, и поставил стапица. Да, таа е бесмртна и не остарела, туку во маки, како во пеколот.
  Иако силно тело се користи за стрес. И кралицата реши да побегне.
  Со помош на долга коса почнала да вади син¤ир, со коЌ и ги оковале босите стапала и силниот врат за но«. Со косата полека мачкате тврдо железо, но кралицата има доволно време - бесмртна. Друга работа е што после напорна работа во каменоломи треба да спиеш, а секоЌ ден си гледал по малку.
  Но, сепак пиеш.
  Кралицата се пила, а потоа падна во сон. Потоа на следната пила повторно.
  Сè додека, конечно, не ги скрши врските .... Меѓутоа, таа не успеала да побегне. Стражарите го вклучиЌа алармот.
  Кралицата беше фатена и тепана без сожалува®е со камшик. Потоа ги запалиЌа штиклите со вжештено железо. Следно, тие го изгореа брендот на забеган роб. И повторно испратен во рудниците.
  Робовите умираат толку често, а таа напорно работи со години. Па нека работат во окови.
  И секоЌа вечер и го проверуваа син¤ирот.
  Кралицата спиела во окови, а постоЌано Ќа камшикувале.
  И ставиЌа тешки син¤ири и Ќа тепаа со камшик штом работеше малку побавно.
  Кралицата ве«е Ќа намириса смрдеата и не беше болна. ИнфекциЌата не го земала, во скудната и монотона исхрана не предизвикувала болки во стомакот. Вечното девоЌче настрада, но не умре. И годините продолжиЌа и понатаму. Рудниците постепено се развиваа и исцрпуваа.
  Тука таа повторно е префрлена на друга работа. Измиено од нечистотиЌа, ставено на продажба.
  Тука на кралицата конечно и се посре«и. Се покажа дека купувачот е еден од добавувачите на гладиЌатори во арената.
  Кралицата беше многу сува и жилава, откако помина пове«е од сто години во рудниците во напорна работа. Таа е многу силна и издржлива, држи тежок камен над главата.
  Се разбира, неЌзината сила го привлече добавувачот. Погледна во неЌзините заби: ниту една дупка и толку голема и силна. Чувствував челик, фрлени мускули - како камен!
  И, се разбира, купив таква способна копиЌа!
  После тоа, за кралицата започна уште еден живот. Исто така груби со тренинзи, тепачки, малтретира®е, тепа®е, но многу позабавно.
  Кралицата била млада по тело пове«е од двесте години и се одликувала со голема сила и издржливост, благодарение на принудното тренира®е во постоЌана напорна работа.
  Ова ѝ даде одреден почеток на другите девоЌки. ПокраЌ тоа, сите лузни и исеченици на неЌзиното мускулесто тело зараснале многу брзо и без трага.
  Кралицата исто така беше брза, добра бесмртна реакциЌа и учеше многу вредно. Не и успеа сè, веднаш, но има многу издржливо тело.
  Така, на почетокот победила на сметка на силата, издржливоста и виталноста. И тогаш неЌзината вештина почна да расте.
  Отпрвин ги немаа наЌсилните ривали, но постепено, со искуство, неЌзиното ниво се крена.
  И така, кралицата почна да победува и еминентни жени. Па дури и борба со луѓе и животни!
  Според обичаЌот на империЌата, по сто победи во борби со гладиЌатори, можете да добиете слобода.
  Упорниот крал, иако доби рани и гребаници од огради, на краЌот успеа да Ќа добие стотата битка.
  Тогаш таа доби слобода од рацете на Цезар. И таа ве«е можеше сама да заработи пари во битки, или да ги научи девоЌките да мечува®е.
  И наскоро кралицата, убава и ве«е богата и сè уште млада по тело, се омажи за благороден патрициЌ.
  И старо и грдо. Но, тоЌ не е бесмртен и наскоро умре.
  Кралицата, сега постоЌано млада вдовица, имаше дузина згодни млади мажи како  убовници.
  И големо богатство.
  Така се чини дека Ќа нашла сре«ата... Освен ако немало доволно плодови на напредок - добро, науката некако не се развива во оваа империЌа. И воопшто на планетата. А пушките и мускетите се наЌпримитивни. Сè буквално замрзна.
  И така империЌата падна во распаѓа®е, нов напад на варвари ... Кралицата е повторно во заробеништво и ропство. Но, од младата убавица, таа стана наложница на локалниот кан.
  И додека не умре и не Ќа предаде на наследникот. И тоЌ почина некое време подоцна.
  И кралицата беше ставена на аукциЌа. Соблечена гола и продадена на благороден шеик. И таа беше со него додека шеикот не умре. И повторно девоЌката беше ставена на аукциЌа. И овоЌ пат, таа стигна до палатата каЌ султанот. БидеЌ«и била бесмртна, таа можела да го завитка монархот и да стане прва сопруга.
  Но, лоша сре«а, бесмртното девоЌче не можеше да роди деца. И кога умре султанот, неговиот наследник нареди да Ќа врзат кралицата повторно со син¤ири и да Ќа испратат во рудниците.
  И повторно кралицата во пеколот. Во окови, при напорна работа, влечела каме®а во корпа, сецкала карпа со стапче. Исто така скудна, монотона храна, камшик, смрдеа, врзана со син¤ири. И секоЌа вечер е силувана од стражарите. Иако тоа дури и се допадна на кралицата, неЌзиното младо тело лесно доживеа оргазам.
  И така вечното девоЌче помина од година во година, децениЌа по децениЌа.
  Се додека, конечно, овоЌ рудник не се исцрпи, туку поминаа двесте години. НикоЌ не се сети коЌа е оваа кралица. И повторно беше ставен на аукциЌа. Како и обично голи и мускулести. Се разбира, мие®е пред ова.
  И пак Ќа купиЌа, за воЌска, па беше многу Ќака физички. Да, и умешна, знаеше да се бори со мечеви.
  И кралицата започна воена кариера. Учествувала во многу битки, била истраЌна, силна, издржлива, цело време трчала боса. И постепено неЌзината кариера тргна нагорно.
  Овде таа е ве«е командант на женскиот полк и има значително богатство. И повторно се наоѓа себеси како профитабилна забава и добива огромен имот во сопственост.
  Таков е цик-цакот на бесмртниот живот: сега горе, сега долу!
  Кралицата, се разбира, била вдовица, а потоа се омажила за младиот принц. Момчето Ќа изгубило главата од искусна, но надворешно млада жена. И така се венчаа. И тогаш младиот човек стана крал. И неговата сопруга стана огромно влиЌание.
  Кралството водеше воЌни и се прошири. Стануваше се посилно и посилно. И вчерашната младост прво созреваше, а потоа остаре. Однадвор, младата кралица била претепана поради волЌата на кралот што умира, дека «е стане царица. И тоЌ го потпиша.
  По неговата смрт, поранешната кралица станала царица. И водеше воЌна. Да се биде вечно млад на краЌот го освои целиот свет!
  И се чинеше дека таа наЌде апсолутна сре«а ... Но, потоа поминаа триста години, а вонземЌаните слетаа. И тие Ќа зазедоа планетата.
  И царицата повторно беше во каменоломите. И тоа ве«е со Ќака, голи, боси, но без син¤ири. Работев одредено време, а потоа гледав телевизиЌа пред да си легнам.
  Тоа е исто така таков живот ... Таа отслужи пове«е од сто години затвор, подоцна беше пуштена на условна слобода и живееше на окупирана планета во вселенска империЌа.
  Таа ги уживаше сите благодети на високо развиената цивилизациЌа и ... ОвоЌ пат влезе во вселенската воЌска.
  Таа започна да прави кариера во ВоЌна на Ўвездите. Таа е бесмртна! Ништо не се плаши!
  Така таа напредуваше во своЌата служба додека не стана маршал. Тогаш таа доби цела планета за поседува®е.
  Некои беа гувернери. Потоа се вратила во воЌска. Се бореше и командуваше. Стана Хипер-Супермаршал.
  И тогаш тие извршиЌа воен удар и го зазедоа тронот на императорот на вселенската империЌа - водеЌ«и Ќа галаксиЌата.
  Потоа почнала да освоЌува други светови. Таа командуваше, напаѓаше, победуваше, понекогаш губеше, но се одмаздуваше ....
  Сè беше во ред додека не налета на империЌата на хибриден комарец и кан¤и.
  Пребрзо се намножиЌа и Ќа преплавиЌа хуманоидната цивилизациЌа со броЌки.
  Така, битките продолжиЌа, битка по битка... Се додека конечно, луѓето изгубиЌа. И поранешната кралица повторно не стана роб во рудниците.
  Повторно работиш напорно во син¤ири, а спиеш окован на карпите. И под целосна контрола на роботи.
  Само во сон вечното девоЌче се виде себеси слободна и голема. А остатокот од времето работеше напорно за себе, работеше и остри каме®а со голи стврднати нозе.
  Но, кралицата не изгуби надеж. Таа е бесмртна и сигурно «е се промени за вечноста! Ропството нема да трае вечно!
  Поранешната кралица дури и пееше, и покраЌ тоа што на неЌзиниот гол, мускулест грб падна зло:
  Ќерката на ЗемЌата како одговор «е рече, не,
  Никогаш нема да бидам роб...
  Верувам дека слободата «е осамне -
  Ветерот «е освежи свежа рана,
  За татковинската света битка,
  Зашто Големиот Господ повикува...
  Подигнете храбар витез во раните часови,
  Темнината «е си замине, маЌските рози «е процветаат!
  
  
  
  
  НЕ ОДРЖУВАє СО ЧОВЕКОєАД
  Во ноември 1941 година, Хитлер неочекувано му понуди мир на Сталин. Одлука коЌа изгледа малку вероЌатна за некоЌ коЌ е запознаен со реалната ситуациЌа.
  Се чини дека Германците «е Ќа преземат Москва. И зошто да се понуди мир во оваа ситуациЌа?
  Но, Хитлер, како што знаете, имаше високо развиена интуициЌа. И тоЌ почувствува дека Москва е одземена, не би. И ако е така, токму времето, кога Сталин е заплашен, да понуди мир. Секако, не се согласи целата воЌска со ова, но Хитлер имаше мо« и авторитет.
  ПокраЌ тоа, условите за мир ветиЌа дека «е бидат корисни за Германците. Всушност, Украина преминува во ГерманиЌа, а со тоа и црната земЌа и земЌоделството, како и БелорусиЌа, и балтичките држави и регионот на Смоленск.
  Сталин, генерално, се согласи да даде сè што Германците ве«е успеаЌа да го фатат.
  Севастопол се повлече каЌ Германците. Како одговор, Фриц го напушти московскиот регион. Ленинград остана зад СССР и до него водеше коридор. Германците се согласиЌа да го напуштат Ленинградскиот регион во замена за Ворошиловоградската и До®ецката област, кои Германците сè уште не ги окупирале целосно.
  Општо земено, нацистите го примиЌа Донбас со неговиот Ќаглен, метали и фабрики, наоѓалишта на боксит и земЌоделско земЌиште, целиот Крим, па дури и дел од Ќужниот дел на Дон. Германците го напуштиЌа Ленинградскиот регион, Москва, Тула, дел од регионот Ржев, Калинин. Во замена за дел од Донбас, дел од Дон со богата црна земЌа и Севастопол. Финците го добиЌа Петрозаводск за себе, и тоа што успеаЌа да го фатат. Тие се разделиЌа приЌателски.
  ПокраЌ тоа, СССР се обврза да снабдува нафта по пониски од пазарните цени и да плати голем откуп за воените заробеници.
  Сталин, плашеЌ«и се да Ќа изгуби воЌната и да Ќа изгуби Москва, се согласи на такви услови. На самиот врв на успехот на Вермахтот.
  Па, и Хитлер, коЌ има натприроден инстинкт, сфатил дека ова е наЌдобрата опциЌа.
  ВоЌната со СССР заврши. Нацистите пред сè почнаа да пренесуваат воЌници во Африка. ПокраЌ тоа, Британците започнаа офанзива против Ромел. Па, што? И Фриц зеде и слета воЌници во Малта. Се разбира, прво со бомбардира®е на Британците таму.
  Понатаму, се разбира, нападот врз Гибралтар. Хитлер лично се сретнал со Франко.
  Видовте колку е силна ГерманиЌа. Го уништи СССР. Таа зеде четири милиони руски затвореници и многу илЌади тенкови. За нас ШпаниЌа е како дамка на карта. Ќе окупираме ако не ги пуштиш трупите. И ако пропуштите, можете да добиете нешто во Африка. Уште пове«е, БританиЌа е осудена на пропаст и нема да оди никаде!
  Франко, сфа«аЌ«и дека ШпаниЌа може да биде окупирана и нема шанси, се согласи.
  Нападот на Гибралтар беше успешен и прилично брзо. Цитаделата падна. И тогаш Германците влегоа во ЕкваториЌална Африка.
  Британците претрпеа огромни загуби. Беа заробени како цицачи.
  Ромел Ќа победи БританиЌа во ЛибиЌа и разви офанзива во Египет. єа зазеде АлександриЌа.
  Потоа излегол и го преминал Суецкиот канал. РазвиваЌ«и го успехот, Германците ги зазедоа Ирак, КуваЌт и целиот Блиски Исток.
  Вермахтот изгуби не премногу воЌници и офицери на исток. А неговите трупи беа поброЌни и поискусни и подобро обучени од англиските и особено од колониЌалните сили.
  Британците можеа да задржат такво нешто и, несомнено, губат. Без СССР, Фриц успеа успешно да се бори со БританиЌа.
  Генерално, БританиЌа беше осудена да ги загуби своите колонии. НеЌзината копнена армиЌа беше премногу слаба и немо«на да ги држи колониите против поброЌните и дисциплинирани трупи на Вермахтот.
  И стапката на возниот парк не функционираше. По падот на Гибралтар и Малта, стана невозможно да се задржи Африка. Тука Ромел го блокираше Суецкиот канал. Па дури и на копно, Германците ги победиЌа Британците со еден гол. По воЌната со СССР, Вермахтот стана уште посилен и посамоуверен, стекна големо борбено искуство.
  Така постепено се освоЌуваше Африка. И преку Иран Германците влегоа во ИндиЌа. И таму локалните сепои не сакаа да умрат за БританиЌа. Генерално, на Германците пове«е им пречеа далечините, недостатокот на патишта, долгите комуникации, проблемите со снабдува®ето отколку британските трупи.
  САД собираат прашина за да избегнат воЌна. Дури и ги укинаа сите санкции против єапониЌа.
  Но, сепак, самураите го нападнале пристаништето во Перу. Моравме да се обезбедиме и да ги заземеме британските поседи во АзиЌа. И єапонците го направиЌа тоа.
  Накратко, во четириесет и втората година и првата половина на четириесет и трите, Германците и єапонците Ќа зазедоа Африка, АвстралиЌа, цела АзиЌа. И во септември 1943 година следеше слетува®ето во БританиЌа. По, се разбира, масовните бомбардира®а. Германците користеа єу-288 и єу-188 и други машини.
  Откако ги загуби своите колонии и исцрпена од воЌната со подморниците, БританиЌа не можеше да одолее.
  А Германците имаа премногу ресурси, а особено работна сила. Тие буквално ги бомбардираа сите градови и фабрики во АнглиЌа. А потоа, се разбира, слетува®ето и употребата на "Пантери", "Тигри", "Лавови", па дури и "Глувци". Па, се разбира, и пловечки тенкови и подводни возила.
  "Маус" имаше време да го направи почетокот на операциЌата, па дури и се бореше. Но, глувците се премногу тешки.
  Екипажот на Герда на Пантер се истакна во битките. Германците по зазема®ето на БританиЌа извесно време сè уште се бореа со Соединетите држави. Ги избрка Американците од Исланд. Но, поради должината на комуникациите, зазема®ето на Америка се покажа како тешка задача. Сепак, Атлантскиот Океан не е шега. Освен ако не бомбардираат другар и се пресечат на море.
  Се развиЌа германски подморници, вклучително и на водород пероксид, и Ќа потопиЌа речиси целата американска флота.
  Сепак, Соединетите Држави се уште е исклучително тешко да се фатат. ВоЌната се одолговлекуваше, а Германците, на краЌот, зедоа и склучиЌа мир.
  Откако Германците се свртеа кон СССР.
  Во 1945 година, Е-50 и Е-75 влегоа во производство. Хитлер го забрани производството, освен мала сериЌа извиднички возила, на тенкови полесни од педесет тони.
  Пантерот тежеше четириесет и четири и пол тони. "Пантер" -2 е ве«е педесет и два тона. Е-50 ве«е повлече речиси шеесет и пет тони. Последниот тенк имаше многу пристоен фронтален оклоп од 150 mm од трупот на наклон од 45 степени и 185 mm од челото на куполата, исто така под агол. Пиштол од 88 мм со должина на цевка од 100 ЕЛ. И 82 мм оклоп на страните, исто така под падини. Во комбинациЌа со мотор коЌ забрзуваше до 1200 ко®ски сили при засилува®е, многу мо«ен среден резервоар.
  Плус дванаесет истрели во минута.
  Уште потежок Е-75 тежок над деведесет тони. ОвоЌ резервоар се покажа дека не е доста успешен. Пиштолот од 128 мм имаше побавна брзина на отпушта®е, помала брзина на муцката и немаше никакви предности од непосредна близина во споредба со 88 мм Е-50.
  Фронталниот оклоп на трупот е малку подобар од 160 mm под агол од 45 степени. Сепак, пове«е не е потребно. Ги држи сите американски пушки, па дури и советските. Одбранбената кула е величествена: чело 252 мм, страна и строг 160 мм. Се гледа дека барем има горе-долу сигурна заштита за кулата, особено на страната.
  Страната на ку«иштето е 120 mm, што е прифатливо, плус можете да ги обесувате и екраните. Моторот сепак е прилично слаб со 900 ко®ски сили. Во принцип, се разбира, резервоарот е недовршен, прилично висок. Ме потсетува на прилично обраснат "Тигар" -2 со слични проблеми.
  И двата германски автомобили се несовршени, но Е-50 е, се разбира, попрактичен.
  Па, и Е-100. Но, овоЌ автомобил е уште потежок и полош во перформансите на возе®е од Е-75.
  Е-100 поради големата маса се произведуваше во мали количини.
  И самата воЌска генерално го одобри Е-50.
  Во пролетта 1946 година, токму на 20 април, на роденденот на Фирерот, Германците се преселиле во СССР.
  Имаа голем броЌ автомобили и опрема. Десетици илЌади тенкови од различни верзии. СССР исто така ги имаше во употреба сериските Т-34-85 и ИС-2 и ИС-3. Т-44 не беше целосно успешен. И Т-54 сè уште не беше подготвен.
  Германците ги произведоа Е-50 и Е-75 во голем броЌ.
  Сталин забрани, по загубата на значителен дел од земЌата, да се развиЌат машини потешки од четириесет и седум тони.
  ПокраЌ големиот броЌ Т-34-85 и нешто помалите ИС-2 и ИС-3, масовно се произведуваше СУ-100, коЌ беше релативно едноставен и ефикасен самоодни пиштол.
  Треба да се напомене дека наЌмасивниот тенк Т-34-85 можеше да навлезе во германската сериЌа Е-50 само на страна, а Е-75, дури и од страна, беше премногу тврд, а само СУ-100 можеше да направи го, а потоа затворете.
  Значи, силите се очигледно нееднакви. Самите германски тенкови ги прободеа советските од големи далечини. А само ИС-3 имаше пове«е или помалку задоволителна заштита на челото, а потоа и горниот дел.
  Еве ги Германците на териториЌата на СССР.
  Герда, Шарлот, Кристина и Магда во Е-50. Тие свиркаат песни и рикаат.
  Сите се сомневаме во рогот на овенот,
  Господ «е биде за нас!
  И како «е земат и пукаат во неприЌателот.
  Триесет и четири Ќа разнесоа кулата. Да, борбена екипа, нема да кажете ништо.
  Шарлот со незадоволство забележа:
  Сè уште немаме многу оклоп. НеприЌателот може, и да се качи и да закачи!
  Кристина истакна:
  - Но, пиштолот е точен и смртоносен! Значи едниот компензира за другиот!
  Герда подсвире:
  - Ќе ги скршиме сите!
  Во меѓувреме, Наташа се бори против Фриц во СУ-100 со неЌзината екипа.
  Олег Рибаченко беше петтиот член на екипажот СУ-100 заедно со Наташа, ЗоЌа, Августина и Светлана.
  ДевоЌките кимнаа на одобрува®е.
  - Ти си борец, што е одлично!
  Наташа пукаше кон неприЌателот. Школата удрила во челото на германскиот автомобил, рикошетирано. ДевоЌката налутено го удираше своето боса нога. И таа провери:
  - И сега си момче! Се чини дека си паметен, нели?
  Олег кимна со главата. ТоЌ е бесмртно момче, па може да направи многу. Еве го германскиот Е-75 напред. Како да се пробие?
  ГениЌалното момче го сфати тоа, му шепна на проектилот:
  - Ние сме метални, од иста крв - ти и Ќас!
  И со помош на своето голо, детско стапало, го расклопи глетката и пукаше.
  Без разлика колку е силен германскиот тенк со фронтален оклоп, но ако удрите точно од краЌ до краЌ или комбинациЌа на линии на сила, тенкот се позаЌмува. И тогаш металот пукна, а борбениот комплет почна да детонира.
  Олег Рибаченко чкрипи:
  - Ова е наЌвисоката класа!
  Наташка Ќа скокоткаше голата пета на момчето и кимна со главата:
  - ПукаЌ!
  Олег Рибаченко повторно пукаше од СУ-100. Тие погодиЌа од голема далечина, а потоа советскиот пиштол од 100 мм не ги зеде наЌновите германски тенкови: Е-50 и Е-75. Но, момчето е феноменално. И тоЌ успева да го погоди неприЌателот.
  Момчето терминатор повторно пука. И го пробива Е-50. ОвоЌ тенк е брз и мора да биде погоден. А Германците се сите стап и стап.
  Zoya шутира. И многу соодветно.
  Го удира неприЌателот во кулата. Потоа Олег Рибаченко повторно пука. Сто милиметарски топ прави чуда.
  Момчето гениЌ рика:
  - Ќе те искинам! «е те искинам! Нема да биде добро!
  И повторно, како дете, «е го земе и многу соодветно «е го зачука. И навистина искинете го неприЌателот.
  После тоа «е издаде:
  - єас сум суперсоничен борец!
  И пак со боса нога «е пука.
  Детето изгледа само дванаесет, но е многу брзо и феноменално.
  Овде таа пукаше со помош на голи прсти и Августин.
  И девоЌката го урна Е-50.
  Германците прават значителна штета. Но, нивната лавина тенкови е се поблиску и поблиску. Еве го Е-100 во движе®е. Исто така мо«ен оклоп, оружЌе и штитови.
  Но, и неговите девоЌки и момче се пробиваат.
  Германскиот автомобил гори и е распарчен.
  Олег Рибаченко пееше:
  - Слава на Светата Татковина,
  Со неземен бес!
  Повторно момчето пукаше, го скрши фашистот и им намигна на девоЌките. И повторно детето пука и го скрши неприЌателот.
  Боречки да речеме момчето. И испука проектил. А тенкот Тигар-2, застарен, но мо«ен, ве«е стана жртва. Пораз трпи и германскиот "Пантер" -2. Но, таа самата речиси Ќа освои Америка.
  И сега СССР притиска.
  Олег Рибаченко, пак, шутира и сигурно погодува.
  И така тие почнаа да пукаат за возврат и да пеат ...
  Наташа Ќа шутна босата нога и Ўвонеше:
  - Тоа е од таЌгата ...
  ЗоЌа, исто така, удри по голите прсти и чкрипи:
  - До британските мори®а ....
  Августина исто така испука граната и рече:
  - Црвена армиЌа!
  Светлана испука гранати со голи прсти и рече:
  - Посилни од сите!
  Олег Рибаченко се заеба и издаде:
  И нека Ред...
  Наташа пукаше и чкрипи:
  - Компресира мо«но!
  ЗоЌа исто така шлаканица и лаеше:
  - ТвоЌот баЌонет со калусна рака!
  Августин Ўвонеше и извика:
  - И ние мора да...
  Светлана испука смртоносна набоЌ и извика:
  - Незапирливо!
  Олег Рибаченко повторно пукал, смееЌ«и се:
  - Оди до последното...
  Наташа испрати проектил и рикаше:
  - Смртоносна борба!
  И девоЌчи®ата се разотидоа, пиштолот тресна додека не се потрошиЌа гранати.
  Да, Олег Рибаченко повторно е во воЌна.
  Но, на Црвената армиЌа и е тешко. Германците напредуваат. Имаат пове«е опрема, пове«е пешадиЌа. А єапонците влегуваат од исток.
  Не се спротивставуваЌте на таквата мо«.
  Герда и неЌзиниот екипаж се борат на Е-50. Германците ве«е навлегуваат во Воронеж. Борбите се жестоки.
  Од една страна, германски тенк, како борец од своЌ вид, е многу добар. Но, таблата е прилично слабо заштитена. И ова е неговиот минус, затоа девоЌките треба да бидат будни.
  Се уште се произведува многу Т-34-85. Оваа машина сè уште е во масовно производство, а германскиот пиштол од 88 мм во 100 ЕЛ собира богата жетва од далечина.
  Сè пове«е се произведува и СУ-100, коЌ, како самоодни пиштоли, е полесен за производство од тенк, но пиштолот е поЌак.
  Токму сега, притискаЌ«и го копчето на ¤оЌстикот со голите прсти, Герда Ќа проби советската машина за суше®е. Од непосредна близина, таквата машина може да биде многу опасна.
  Русокосиот терминатор го зеде и запеа:
  - Моите нерви не се од челик,
  Сосема ме сфативте!
  И тогаш пукаше топот на Шарлот и ги здроби триесет и четворицата.
  И пиштол што испука дванаесет истрели во минута достигнува голема далечина.
  Понатаму, додека Кристина шутира. И, исто така, «е го направи тоа многу соодветно и прецизно. Скршила тенк на Црвената армиЌа и чкрипела:
  - Бесниот оган! Ура Сталин!
  Потоа лупанула и Магда. Тоа го направи многу прецизно со помош на голите прсти.
  И таа пееше:
  - За слава на вечната Татковина!
  Тогаш девоЌката пукне од смее®е...
  Германската машина работи сама без дефекти.
  Овде, ИС-2 стана негова жртва, прилично мо«ен и опасен тенк, но слабо заштитен од челото на кулата.
  Само IS-3 во челото има релативно добра заштита, но овоЌ резервоар сè уште се произведува во мали серии. Има премногу сложена форма на кула. Иако IS-3, како што покажа борбената практика, барем има шанса да се вклопи во возилата од сериЌата Е од непосредна близина.
  Во СССР сè уште не се произведуваат потешки тенкови, па дури и нивниот развоЌ е суспендиран. Ова, се разбира, создава проблем. Германците имаат само самоодни пиштоли Е-25 од лесната сериЌа, но неговото производство е речиси замрзнато. Иако машината не е лоша.
  Само дваЌца членови на екипажот и метар и пол висина. Мал со пиштол од 75 мм од Пантер. Ловец за советски автомобили.
  Но, Фирерот претпочита мо«. Дури и Е-50 е постепено инфериорен во однос на Е-75, коЌ исто така е затворен од страните со штитови.
  Е-75 е тешко да се навлезе дури и настрана. И Германците го користат во пробивот ...
  ДваЌцата германски пилоти Алвина и Албина ве«е успеаЌа да го надминат броЌот на соборени авиони над триста и добиЌа: Витешки крст на железниот крст со сребрени дабови листови, мечеви и диЌаманти.
  ДевоЌките се толку кул воини и наЌкул во светот. Да, дури и ако Хафман има пове«е авиони соборени засега, но тие се, но многу поубави.
  А се караат по правило само во едно бикини и боси.
  Алвина собори три советски авиони од неЌзиниот ME-262 X со пиштоли од 30 мм и твитна:
  - єас сум факелот на уништува®ето!
  Албина, спроведуваЌ«и сличен пожар, потврди:
  Ние сме целосно уништува®е.
  И таа отсече уште четири советски авиони ...
  Воините се многу борбени во своето расположение, но постоЌано се смешкаат.
  Тие многу ги сакаат мажите и работат со Ќазикот. И тие го сакаат тоа. Вакви боречки убавици.
  Овде тие собориЌа советски ТУ-3 и го искршиЌа на парчи®а... Ова е нивното огнено здраво.
  ДевоЌки, накратко, не се откажуваЌте. И Црвената армиЌа добива од нив.
  Но, од друга страна, АнастасиЌа и Мирабела се борат и во исти бикини и боси - си ги добиваат сметките! Тие девоЌки се многу агресивни.
  И АнастасиЌа собори германски авион и издаде:
  - єас сум одличен пилот!
  Мирабела фрлила топ во германски автомобил од 37 мм и чкрипела:
  - єас сум супер воин!
  ДевоЌки и всушност што ви треба ....
  Но, тие се борат на застарениот Yak-9 T, коЌ, се разбира, не влече против реактивни германски возила. Но, убавиците успеваат да се борат. И избегнуваЌте да бидете погодени.
  И зошто? Затоа што се боси и во бикини. Затоа, не ги прекинуваЌте.
  Воините, како што можеме да видиме, разбираат што е гола кожа.
  АнастасиЌа собори друг германски борец и чкрипи:
  - За татковината!
  Мирабела го отсече HE-162 и извика:
  - За Сталин!
  НаЌопасниот германски ловец ME-262 X, има пет воздушни пиштоли и голема брзина, изметени крила, мо«ен оклоп.
  Полесно е да се собори автомобил HE-162 коЌ е лесен, евтин, но многу маневрирачки.
  МЕ-1010 се покажа дека не е целосно успешен за Германците, коЌ несомнено е одличен авион во однос на карактеристиките на летот, но неговите крила го менуваат своЌот метеж и бараат висококвалификувани пилоти. TA-183 се покажа како попрактичен, а исто така оди и напред.
  Но, Хитлер го претпочита тешко оклопниот ME-262 X, со мо«но оружЌе.
  Досега машините за завртки Луфтвафе се уште не се извадени од производство. ТА-152 е наЌуспешното пове«енаменско возило, а МЕ-309 се уште е во борба. Тие се супериорни во однос на советските борци по брзина и вооружува®е. И иако єу-488 е машина за завртки, советските єакс не можат ни да Ќа стигнат. Да, дури и понапредниот LA-7 е инфериорен во однос на овоЌ автомобил по брзина.
  И што да се прави против млазни бомбардери: "Арадо", єу-287 и други.
  Советската авиЌациЌа, без млазни авиони, е слаба.
  Сепак, АнастасиЌа и Мирабела и во вакви услови сепак успеваат да добиЌат добри оценки.
  Така тие се вратиЌа, наполниЌа гориво и повторно во битка. Повторно сруши германски автомобили. И тоа го прават со одличен ефект.
  НикоЌ во советската авиЌациЌа не може да се спореди со нивниот пар. ПокраЌ тоа, девоЌките имаат секс за да бидат посилни. И обично секогаш имаат различни мажи. И ова им дава на девоЌките таква сила!
  Ова е една од таЌните на нивниот феноменален успех.
  ДевоЌките ве«е Ќа добиЌа златната Ўвезда на хероЌот на СССР и си намигнуваат.
  Повторно полетаа, собориЌа некого.
  АнастасиЌа го собори єу-288, прилично мо«ен бомбардер, со неЌзиниот пиштол од 37 милиметри.
  И Мирабела собори млаз єу-287, исто така користеЌ«и го истиот пиштол од 37 милиметри. Таквите пиштоли овозможиЌа, со феноменална прецизност на девоЌките, да се погодат неприЌателските возила на далечина. Иако мунициЌата беше ограничена, и ризикувате да умрете.
  ДевоЌките плескаат со боси нозе и пеат:
  - ЛетаЌ ги соколите како орли,
  Ние сме за Сталин напред!
  Нашиот успех не е далеку
  Отворете победничка сметка!
  Така, воините, се разбира, нема да ги изневерат фашистите. И «е го удираат толку силно што «е му наштети на Фирерот.
  АнастасиЌа Ведмакова, се разбира, маневри. єак-9 е пове«е од шестотини километри, нема да се исцеди, уште помалку со тежок пиштол, туку пове«е или помалку фрла®е и врте®е.
  Малку подобар од Yak-3, коЌ, сепак, е поскап и бара висококвалитетен дуралумин. И СССР изгуби многу териториЌа. И Yak-9 може да се произведува во огромни количини.
  Но, Третиот РаЌх, заедно со єапониЌа, не може да се одржи.
  Мирабела го собори МЕ-262 и пееше:
  - За слава на татковината РусиЌа,
  «е го направиме целиот свет посре«ен!
  АнастасиЌа отсече друг Германец и чкрипи:
  - Ова е името на наЌблескавата  убов!
  И, исто така, како да рика. И треш на Фриц.
  ДевоЌките се секако многу, многу кул.
  А Германците во меѓувреме се пове«е се продлабочуваат на териториЌата на СССР.
  єапонците исто така влегуваат во акциЌа. А ги има многу и ги возат Кинезите пред нив.
  Жолтите воЌници се залагаат за пробив. И буквално фрлаат трупови на сите приоди.
  Но, ги има толку многу што на краЌот се пробиваат.
  єапонците и нивната жолта армиЌа упаднаа во Хабаровск. Загубите се целосно игнорирани.
  Но, таму ги сре«аваат советски девоЌки.
  Аленка и неЌзиниот тим.
  ДевоЌките го бранат Хабаровск. Со боси нозе фрлаат гранати на неприЌателот.
  И пеат низ смеа:
  Ние сме добри девоЌки
  И поразот на сите борци ...
  Гласот е толку гласен
  Во славата на лудите татковци!
  И повторно летаат гранати фрлени од босите нозе на убавиците.
  Аленка, штом заврти, ги коси Кинезите и чкрипи:
  - Слава на нашата земЌа!
  А®ута «е фрли граната со голи прсти и «е рика:
  - Во име на повисоките сили!
  И, исто така, удри смртоносен рафал.
  Следно пука Ангелика. И фрла и граната со боса нога.
  И вика:
  - За нови граници!
  И тогаш МариЌа «е удри. И таа, исто така, отсече редица жолти борци, пееЌ«и:
  - Опашка по опашка! Око за око!
  И намигни им на приЌателите.
  И тогаш ОлимпиЌадата «е фрли цела кутиЌа со експлозиви врз самураите и Кинезите.
  И рика:
  - За слава на Татковината!
  И повторно, петмината Ќа истребуваат странската воЌска.
  Но, єапонците ве«е собраа многу Кинези. Се качуваат и се качуваат. И растат цели могили од трупови.
  А онка пука, Ќа фрла голата пета и квичи:
  - За Сталин!
  И АЌут «е фрли граната со гола нога и «е ржеше:
  - Наставници!
  Ангелика «е го исфрли редот. Фрла подарок со боса нога и чкрипи:
  - За Ленин!
  И тогаш МариЌа, како лопатка на неприЌателот. И прстите на босите стапала «е почнат да се уништуваат.
  После тоа Кинезите се расфрлаат на сите правци ...
  И тогаш, како ОлимпиЌадата, «е земе и «е изгасне буре нитроглицерин. И натопете ги сите.
  И милитаристите паѓаат сами на себе ...
  Олег Рибаченко и неговиот тим се уште се борат за Тула. Германците се обидуваат да Ќа опколат Москва. Градот Тула ве«е го одби нападот на Фриц во четириесет и еден.
  Но, неприЌателот сега е многу посилен. И спроведува агресивно гранатира®е. И бомбите врнат врз Црвената армиЌа и другите смртоносни сили.
  Многу мо«ен противник. И фрлаат премногу црни борци, Арапи, ИндиЌанци во битка. И се чини дека не застанува.
  Олег Рибаченко пукаше во Е-75 и пееше:
  ВоЌникот е секогаш здрав
  ВоЌникот е подготвен на се...
  И прашина како од теписи,
  Се тргаме од патот
  И нема да запре!
  И не менуваЌ нозе
  Нашите лица блескаат
  СЌаЌни чизми!
  И повторно момчето го удира нацистот од далечина. Но, силите се навистина нееднакви.
  Иако Тула хероЌски стои. А на Ќуг, нацистите се приближуваат до Сталинград.
  Но, што мислат тие дека «е победат таму?
  Олег Рибаченко повторно пука во нацистите и пее:
  И таков хаос
  го исполни универзумот...
  Тажната судбина на човештвото -
  Издржи болка, страда®е!
  И повторно момчето падна, а фашистичката "Маус" -2, многу страшна машина, гори.
  Наташа логично забележа:
  Ниту една сила не може да застане против нас!
  И намигна на момчето.
  Понатаму лупанула и ЗоЌа. Исто така рика:
  - За моЌот пристап до победата!
  СУ-100 работи за себе и не помислува да го запре гранатира®ето.
  Германците постепено Ќа заобиколуваат Тула. Имаат многу сили, многу пешадиЌа. И подвижни тенкови од разни марки.
  Еве, на пример, истиот "Лев" -2, многу мо«на машина: тежи сто тони, а фронталниот оклоп е наведнат 300 милиметри. Се чини дека ништо не се скрши.
  Но, Олег Рибаченко сепак удира. єа покажува своЌата наЌвисока класа - снаЌперист.
  И се тепа себеси, и тепа ...
  Од нацистите летаат само фрагменти. Но, тие се уште не сакаат да го забават.
  Олег Рибаченко чкрипи:
  - Иднината е наша
  Ние сме Орли, ЏедаЌ!
  И повторно момчето станува ко®и. И повторно, нацистите на денар.
  И тенковската екипа на Герда е ве«е во Сталинград. Овде ваквите агресивни борби се во полн ек.
  Герда, пукаЌ«и, вика:
  - Моето тело е железо!
  Шарлот со голи прсти ги притисна копчи®ата на ¤оЌстикот и чврчореше:
  - Толку корисно за борба!
  И му намигна на партнерот.
  Потоа повторно лупанула и ги скрши триесет и четирите.
  Потоа даде шут и Кристина. Таа го скрши суше®ето на Црвената армиЌа и татнеше:
  - єас сум луда девоЌка! Ќе ги искинам сите!
  И тогаш Магда пукаше со гола нога.
  На девоЌките од ГерманиЌа, генерално, им оди добро. И размачкаЌте го неприЌателот.
  . ПОГЛАВєЕ #2
  Но, тогаш нивниот автомобил бил удрен од страна. Морав да застанам и да поправам.
  Герда каприциозно забележа:
  Повторно губиме време!
  Шарлот Ќа триеше површината на оклопот со гола нога и рикаше:
  Ќе се одмаздиме и «е победиме!
  А потоа го зеде и ги разголи забите. И испушта сончеви зраци од бисерни заби.
  Кристина го зеде и чкрипи:
  - За татковината без совет!
  И, исто така, плеснете го оклопот со гола пета!
  Магда се согласи.
  - И без глупости!
  ДевоЌките засега решиЌа да играат шах. Пар за двоЌка. И таму почнаа да градат стратегиЌа.
  Играта е интересна. Но, девоЌчи®ата се расправаа за секоЌ потег и ги удираат главите.
  Герда со насмевка на забите забележа:
  - Ќе бидам наЌвисока аксиома!
  И како да се смееш..
  Го замислив моЌот име®ак од баЌката на Андерсен. Овде била фатена во шума од разбоЌници. Тие Ќа демонтираа кочиЌата, а речиси целата облека и скапите чизми и беа земени од самата Герда. Така Герда е повторно боса и облечена во вре«иште. Вака изгледаше таа со врзани раце зад грб.
  Шета низ есенската студена шума. Голиот ѓон го чувствува секоЌ удар, секоЌ удар, секое гранче. Герда е исплашена и сака да Ќаде.
  Таа дури успеа да се опорави во палатата. И на есенската трева има мраз, коЌ потсетува на студот што таа неодамна го доживеа.
  Герда се насмеа... Мислеше дека во баЌката на Андерсен очигледно нема доволно наздравени штикли. И тоа би било одлично!
  Резервоарот беше поправен брзо. Штетата е мала. Иако граната од стомилиметарски топ Ќа погоди страната. Што може да биде опасно.
  Шарлот ги притисна своите голи прсти на копчи®ата на ¤оЌстикот и пееше:
  - єас сум уништувач на тенкови,
  Срцето гори...
  Пиштолот е моЌот дом!
  И лушпата пукна уште триесет и четири. Досега, Т-34-85 е тоЌ што доминира на боЌното поле. И тешките возила во Црвената армиЌа се релативно ретки.
  Но, тогаш се поЌави IS-3. ТоЌ има слаба точка: долниот дел од телото. Челото има голем агол на наклон. Има форма: муцка од штука. Но, ако го удрите долниот дел од челото, тогаш нема да има милост.
  Магда со боси нозе вперила топ кон неприЌателот. И како шлаканица, а проектилот полета.
  И советскиот автомобил влезе во стомакот. Бедемот бил откинат и почнале да пукаат гранати.
  Герда извика:
  - А ти си убава убавица!
  Магда квичеше тресеЌ«и ги своите величествени гради:
  - НикоЌ нема да ме спречи!
  Шарлот самоуверено потврди:
  - И никоЌ не победува!
  Кристина чкрипе како одговор:
  - Злите волци ги уништуваат неприЌателите!
  Герда заркна:
  - Злобни волци - поздрав до хероите!
  Нацистите Ќа опколиле Тула и децата, заедно со четири девоЌчи®а треба да излезат од рингот.
  Момчето, девоЌката и девоЌките трчаат кон себе и со голи прсти фрлаат гранати.
  А нацистите земаат штета и не можат да ги погодат.
  Олег, пукаЌ«и, пееше:
  - Во името на светата татковина,
  Не нè клекнуваЌте на колена!
  Маргарита го фрлила дарот на смртта со гола нога и чкрипела:
  - Не! Никогаш не ставаЌ!
  Наташа, пукаЌ«и и отскокнуваЌ«и, додаде:
  - Нека не ни доЌде каЌ нас дома!
  И, исто така, со гола нога, како да лансирате смртоносна граната.
  Понатаму, ЗоЌа «е го избегне фрагментот, а исто така «е дозволи дробе®ето да се скршат со неЌзините голи прсти ...
  И рика:
  - Ќе биде одлично!
  И тогаш Ангелика «е пука во неприЌателот. Искосете го во див бес. И пак рика:
  - єас сум луд алкохоличар!
  И граната «е лета од гола пета.
  И тогаш Светлана, како што го зема и болно го удира.
  Овие, се разбира, се девоЌки - што им носи смртта на неприЌателите.
  Наташа, пукаЌ«и во неприЌателот, крцка:
  - НикоЌ нема да не спречи, ни ѓаволот нема да не победи!
  И лета од неЌзините боси нозе, граната во лак. И лупанет, да, «е расфрла сè и, згора на тоа, далеку.
  ДевоЌките сигурно се способни да Ќа надминат погодената териториЌа. На Ќуг, борбите се во полн ек во Сталинград, коЌ го држи Црвената армиЌа. Цела колосална загуба на єапонците го зазеде Хабаровск и напредуваше кон Владивосток.
  Па, таму «е ги пречекаат оние на кои им треба.
  Ана Ведмакова доживеа не многу приЌатна проштална церемониЌа со своЌот верен летечки ко®. Борецот, коЌ стана маЌчин МиГ-4, на коЌ беа соборени толку многу германски авиони, едноставно изгоре за време на воздушните напади на Ќапонската армада, како и прилично количество други возила и бродови. Откако мршоЌадците од земЌата на изгреЌсонцето го колваа градот, Владивосток беше тажна глетка. Сепак, погребот на загинатите се одржа на воен начин скромно и доволно брзо. Пилотот Ведмакова и ги изгорел нозете, стапалата на девоЌчето биле покриени со плускавци и затоа одела боса, внимателно газеЌ«и на прстите. єапонците сè уште не ги повториЌа рациите, тие ги концентрираа своите напори на поддршка на напредните фронтови. Ведмакова Ќа заобиколи блокадата, енергично беше расчистена, меѓу работниците имаше голем броЌ деца. Тенки, боси, со лица зацрвенети на свежото пролетно сонце, гребеа искршени плочки, кренаа паднати телеграфски столбови, едноставно ги метеше улиците.
  Сениорот над момчи®ата во пионерска вратоврска, но без кошула (одделно висеше, очигледно момчи®ата се грижеа за нивната облека), притрча до пилотот.
  - Работиме со забрзано темпо, другар маЌор, наскоро се «е биде готово! Ќе Ќа изметиме улицата, «е биде мазна како пред воЌна!
  Ведмакова се насмевна и му фрли парче бонбона:
  - Еве, земи го! Ова е нашата советска природна чоколада, а не американски отров.
  Момчето жестоко намигна.
  - И смисливме нов прекар за Американците! БидеЌ«и сега се заедно со Хитлер и Хирохито, не се єенки, туку Пиндоси!
  ДевоЌката маЌор се поклони пред момчето:
  - Како кажа кои се тие?
  Младиот пионер повтори:
  - Пиндос! Па сега «е ги урнеме єенките кои не предадоа!
  Ведмакова Ќа погали главата на момчето, а потоа неЌзината голема, силна рака помина преку тенките, вени раме®а на момчето. Момчето возврати со насмевка: забите му беа бели и Ќа испружи дланката со жуцла. МаЌорот му подаде рака на момчето и одговори:
  - Мора да го запомниме името! Но, на краЌот на краиштата, ние сè уште не сме во воЌна со Америка, па прерано е да смислуваме прекари!
  Момчето одговорило:
  - Американците се полоши од єапонците и Германците, затоа што претпочитаат да се борат со прокси. Колку и да се сурови борците на ИмпериЌата на изгреЌсонце, нивната храброст им е позната на сите!
  Вичер го прекина:
  - Ќе ги убиЌам овие храбри луѓе! И што е можно поскоро!
  Новиот актерски гарнизон Кротов неочекувано потпиша не сосема логична наредба и испрати воин пилот со група морнари во Хабаровск. Наредбата следеше веднаш, неопходно беше да се одрази офанзивата на Ќапонските единици. Ведмакова, се разбира, очекуваше дека «е и дадат борец, но ... И фронтот немаше бесплатни авиони на располага®е, а засилува®ата на нивниот центар сè уште не беа пристигнати. Патува®ето од Владивосток до Хабаровск траеше малку време и маЌорот буквално беше исфрлен од шините во врела борба.
  єапонците се обиделе да го заобиколат добро утврдениот град и да го опколат. Воинот едваЌ имаше време да скокне во ровот со митралезот пред да започне нападот.
  Вештерката го праша капетанот Синицин, коЌ лежеше до неа:
  - Значи, неприЌателот Ќа планира тактиката на Фридрих, поточно генерал Ноги, да ги заобиколи утврдува®ата и да не стави во задниот дел.
  Капетанот рипна.
  - Нека се обиде да Ќа запали опашката на рускиот ко®! Така «е биде удрен со копита, што нема да изгледа доволно!
  Асот пилот се пошегува:
  - Копитата на ко®от, вероЌатно не од челик Круп, туку нашите советски!
  НеЌзините зборови беа прекинати од крикот на школки. Овде лежи во долго ископан ров, околу Хабаровск генерално има благородна линиЌа на утврдува®а, заканата од Ќапонска инвазиЌа постои пове«е од една година. Пукаат гранати пред и зад рововите, од нив се слуша многу татнеж. Во принцип, познатата Ќапонска шимоза создава многу татнеж и чад. Воинот гледа без страв, дури и со одредена рамнодушност. Од експлозии на школки се поЌавуваат валкани фонтани, еве една од нив предизвика тресе®е на земЌата. Тоа значи дека удира пиштол, со калибар на топови од добри триста милиметри. Се слушаат офка®ата на ранетите... Низ канонадата изгледаат како лесни испарува®а што не може секое уво да ги фати. Тука пилот-воинот беше попрскан со земЌа. Меѓутоа, девоЌката, киваЌ«и, Ќа истресе прашината од црвените плетенки:
  - Така е секогаш, ако легнеш се валкаш! И ако станавте, ви остануваат уште еден или дваЌца!
  Артилериската подготовка се покажа како кратка, можеби єапонците немаа толку многу гранати. Нападот започна. Неколку Ќапонски тако возеа напред. Мало, со малку заоблено тело на машината. НаЌмасивниот резервоар на империЌата на изгреЌсонцето: Чичиха. Ведмакова се сети на неговите карактеристики. Фронтален оклоп 30 mm, пиштол 47 mm, дизел мотор 320 ко®ски сили. Освен за возни перформанси, во кои оваа машина не е инфериорна во однос на Т-34, тогаш таа е уште полоша од германскиот Т-3 од моделот од 1943 година. Дури и на далечниот исток го викаат, кивави! Но, патем, кралицата на поли®ата не е тенк, туку пешадиЌа. Еве обидете се, приЌдете на минските поли®а. Како што велат: каде што не поминува оклопен воз, «е лази воЌник со пушка.
  Пушките на єапонците се копирани од германскиот Маузер. Автомати, откорнати од познатиот "ШмаЌстер" од Првата светска воЌна. Во принцип, теснооките имаат желба да го копираат наЌдоброто од другата страна. Сигурно Ќапонските дизаЌнери ве«е работат на создава®е на хибрид на "Пантер" и Т-34!
  Нема пове«е од десетина Ќапонски тенкови, а советската артилериЌа во никоЌ случаЌ не брза да ги пречека. ПешадиЌата трча по нив, во традиционалната дебела линиЌа. Самите воЌници на земЌата на изгреЌсонцето се облечени во униформа коЌа малку оддава жолтило, боЌа на каки степата. Ведмакова гледа во нив, брзо проценуваЌ«и го броЌот на напаѓачите. На око, ги има пет-шест илЌади, а во рововите седат наЌмногу илЌада Руси кои го покриваат овоЌ сектор од фронтот. А оружЌето... АрмиЌата на Далечниот Исток е опремена според принципот на преостаната, а само офицерите имаат автомати. Што е таа, сепак, маЌор, сепак, без функциЌа, сведена на ниво на обична.
  Капетан Тимус (сè уште многу млад човек) го праша Вичерот.
  - Дали се боревте со Германците?
  ДевоЌката одговорила:
  - Не! Ги бакнав!
  Капетанот, наеднаш пребледеЌ«и, забележа:
  - Се се«аваш ли на твоЌот прв труп!
  Ведмакова се насмевна и одмавна со главата.
  -єас сум пилот, а кого го соборив, го соборив заедно, немам поим за трупови! Патем, за време на целата Голема патриотска воЌна, моЌот авион никогаш не беше соборен!
  Капетанот некако незгодно свирна.
  - Ти си само кец на десетка! И колку извалкани Германци имате!
  Вичер се насмевна уште пошироко.
  - По дваесет и петтиот предаден Ўвездата на хероЌот! Само дваесет и осум.
  Синицин извика:
  - Ох! Вие сте едноставно маЌстор на вашиот занает!
  ДевоЌката скромно одговорила:
  - Нема потреба да се прави хероЌ, некоЌ коЌ само чесно Ќа исполнува своЌата должност. Сега пешадиЌата «е се приближи, а ние «е ги пречекаме.
  Капетанот го избрка завртката од тежок автомат тежок десет килограми. Го допрев кучето, лансира®ето е многу тесно, задникот со одвратен удар. Не е баш пригоден колос, но погодува ... Точно, според гласините, Германците ве«е имаат помо«ен митралез, но коЌ знае дали советските дизаЌнери «е смислат нешто подобро. Синиц не можеше да одолее на праша®ето:
  - И зошто префрливте толку кул пилот на пешадиЌата?
  Ведмакова одговори на полушега, кликнуваЌ«и го и заглавува®ето на автоматот:
  - И само сакав да знам како е да се седи под оган! Тоа би било кул!
  - И очигледно ги изгубивте чизмите, ако толку брзате да стигнете до првата линиЌа!
  Ведмакова, всушност, обидуваЌ«и се да направи плускавците да се спуштат побрзо, отиде боса. Иако за време на воЌната пове«ето жени и деца летуваа со голи потпетици, тоа не беше прифатено меѓу офицерите, особено на Ќавни места. Но, Witcher дури сакаше да го истакне на тоЌ начин. Таа едноставно му одговори на Синицин:
  - За да заштедиме, всушност, целиот капиталистички свет е против нас. На краЌот на краиштата, чизмите се истрошиЌа, а ова е дело на многу луѓе!
  Капетанот се согласи, намигнуваЌ«и жестоко.
  - Имаш многу убави нозе! Може ли да ги галам!
  Ведмакова одмавна со прстот:
  - Не сега! Тогаш, ако преживееш, «е те стоплам за но«.
  Синицин ги преврте очите.
  - Леле, брз си! Обично жените долго кршат!
  Ведмакова сакаше да одговори, но се слушна експлозиЌа, Ќапонски тенк одеше напред, налета на мина. ДевоЌчето пееше:
  - Хитлер возел во автомобил, гадот го разнел мина! Скршени на фрагменти - но тоа е малку корист!
  Друг Ќапонски тенк разнесе, застана, Ќа сврте муцката и отвори оган врз советските ровови. Трет го следеше. єапонците, сепак, не помислиЌа да запрат. Теснооките рикаа: почнаа да работат нивните митралези, поставени на полукружни, подвижни кули.
  Капетанот промрморе:
  - Тоа е супер! Како оди парадата! Еве Ќа воЌската!
  Ведмакова зеде пушка, бидеЌ«и растоЌанието до пешадиЌата беше дозволено, и пукаше во Ќапонски офицер. Тесноокиот падна, фрлаЌ«и Ќа пушката со толкава сила што се лула со баЌонетот во пролетната трева. Останатите єапонци продолжиЌа да трчаат, само малку го наведнаа телото, очигледно надеваЌ«и се на овоЌ начин да избегнат пораз, поточно да Ќа намалат неговата вероЌатност. Ведмакова потсети дека вака се обучуваат воЌниците во воЌската Квантуда, коЌ нема време да се наведне навреме, го тепаат со бамбусов стап по глава. Се чини дека на царот-татко, Ирод бил добро трогнат! Ова тоЌ сепак за НиколаЌ Втори. Сега повторно се борат со єапониЌа и тоа не на еден, туку на неколку фронтови. Сепак, ова има и свои предности. ДевоЌчето пееше:
  Доаѓа®е - Вермахтот е поразен во пепелта,
  Наполеон поразен непобедлив!
  НеприЌателот нема да може да го гази советското знаме,
  Кога народот и партиЌата се обединети!
  Еден по еден, уништените Ќапонски тенкови запреа, но пешадиЌата, наежена со баЌонети, почна да трча уште побрзо. Позициите на советските трупи преполни со блесоци, пушки плескаа, повремено прошарани со автоматски рафали. Таа отвори оган и Ведмакова. єапонците, преполнуваЌ«и се во движе®е, пукале од пушки. Тие извикаа на врвот на нивните бели дробови:
  - Банзаи! Рус откажете се!
  Куршумите им ги прободеа труповите како овен во кукли. Падна коскена прашина измешана со крв. Сепак, пове«ето куршуми, како што се случува во битката, поминаа. єапонците го преминаа минското поле, малите воЌници беа премногу лесни за нивното трча®е да ги активираат подароците подготвени за тенковите.
  Ведмакова го почувствува бруталниот одврат на митралезот на неЌзиното рамо, додека борците од земЌата на изгреЌсонцето изгледаа како вистински чудовишта. Нивните хистерични плаче®а стануваа се посилни и поблиски, нивните жолти, гадни лица блескаа од пот. Ведмакова се обидува да собори што е можно пове«е неприЌателски воЌници во исто време. ДевоЌката е жешка како и секогаш, и пука вгнездено. Еден клип снема, вметна друг. Списанието е преголемо, тркалезно, не е лесно да го заглавите во комората. И повторно огнот, єапонците летаат наопаку.
  Ведмакова го испука вториот товар од мунициЌа, оставен без мунициЌа. И гранати ве«е се лутаат на напредните теснооки. Тие одговараат со фрла®а, сега има многу пове«е врисоци на стенка®е, а советските воЌници паѓаат. Паркот отсече мал прамен коса на главата на Вештерка. Нервите на девоЌката и откажуваат, а таа скока и вика на бели дробови:
  - За татковина за Сталин!
  По неа, останатите борци викаат, скокаЌ«и од капакот и тресеЌ«и ги баЌонетите. Советските воЌници бегаат да се сретнат со єапонците, ангажираЌ«и се во борба со баЌонет.
  Ведмакова со брз удар го сече стомакот на наЌблискиот "самураЌ". ТоЌ вреска и се обидува да одговори и пропаѓа како заклана сви®а. ДевоЌчето радосно извикува:
  - Руски фудбал: РусиЌа - єапониЌа, две-нула!
  И навистина, друг єапонец падна со пресечено грло со баЌонет-нож. Па, третиот воин пилот го клоца во препоните. Тесноокиот се испружи, а девоЌката движеЌ«и се по инерциЌа му Ќа заби точката во окото на противникот!
  - Земете ги єапонците! Зошто да стоиш пред вратарите!
  Одмаздничкиот удар на баЌонетот Ќа скина туниката на маЌорот, излезе крв, но тоа не само што не Ќа посрамоти девоЌката, туку и даде дополнителен бес.
  - Смртта на Хирохито! - ДевоЌката лаеше, потколеницата и се заби во слепоочницата, а девоЌката се движеше со таква брзина, како да е пропелери, наЌновиот борец.
  єапонците се повлекоа, па дури и отстапиЌа, а инспирираната девоЌка тргна во напад, неЌзиниот митралез се вртеше како палка во рацете на ¤ин. Следуваше силен удар со задник на тилот, премногу ревносен офицер. Ана издиши.
  - Еве еден шахен-хаш!
  Но, генерално, на Русите им беше тешко. На страната на тесните очи, петкратна предност, а нивото на физичка подготвеност на єапонците не е лошо, покраЌ тоа, далеку од наЌдобрите воЌници на СССР се борат против нив. Нормално, за време на една ваква тешка воЌна, на Далечниот исток биле испра«ани регрути од трета категориЌа, со наЌлоши податоци или борци кои биле тешко повредени во битката со нацистите. ВоЌниците паѓаа, понекогаш дузина баЌонети беа набиени во еден Русин, буквално колективно крвараа, но се бореа како херои, а никоЌ не бараше милост.
  Синицин со баЌонет прободел Ќапонски офицер, но тоЌ самиот добил поен во страната. Младиот човек со удар со задник во градите го собори напаѓачот єапонец, но крвта премногу обилно течеше од страна. И четворица самураи се упатиЌа кон момчето одеднаш.
  На помош притрчала храбрата Ведмакова, коЌа со баЌонет го избодел офицерот на лопатката, а со удар под коленото соборил уште еден єап.
  - Издржи Петруха! таа рече.
  ТоЌ веднаш отслика два баЌонети насочени кон градите и одговори:
  - єас не сум Петар, туку АркадиЌ!
  ДевоЌката што собори друг єапонец заркна:
  - Во воЌна секое име е како кликнува®е на курчено чекан, не треба да го кукаш без истрел!
  АркадиЌ малку се повлече и безмилосен баЌонет му го скина образот. Младиот човек лелекаше од неподнослива болка:
  - МаЌко БожЌа!
  Ведмакова се спротивстави:
  - Можеби сум маЌка, но не и БожЌа! Во принцип, не постои Бог, и никогаш не бил!
  АркадиЌ ѝ се врати на Ана и неЌасно промрморе:
  - А што не чека по смртта непостое®е?
  ДевоЌката негативно одмавна со главата.
  - Не! Комунистичката наука «е воскресне мртви! И првите во нов живот «е им бидат вратени на оние кои паднаа во битките за своЌата татковина.
  Синичин одмавна со главата.
  - На здравЌе!
  Ведмакова легна уште еден єапонец и врескаше:
  - Нема бог! Ако е тоЌ, тогаш мора да признаеме дека наводниот креатор на универзумот е садист! И сака да го мачи создава®ето!
  Во тоЌ момент на АркадиЌ со баЌонет му се скина бутот и за да не падне се потпре на црвенокосиот воин:
  - И Ќас ме боли! Едноставно незамисливо!
  Пет-шесткратната супериорност на воЌниците на изгреЌсонцето имаше ефект. Педесет самураи се втурнаа против нив, мавтаЌ«и со баЌонетите како воЌска од моркови. АркадиЌ доби неколку удари со баЌонет во стомакот, а потоа окото му беше извадено. Кога младиот човек паднал, му вбризгале дваесет пати и го принудиле засекогаш да се смири. Интересно е што чувствува неговата душа при одлетува®ето: изненадува®е или страв, а можеби и невероЌатно олеснува®е по излегува®ето од занданата на телото.
  Вештерката беше како маѓепсана. Се разбира, неЌзината туника падна на парчи®а, исечена со баЌонети. Се покажа дека воинката е целосно гола, покриена со многу гребнатинки, но самураЌот не можел да и нанесе ниту една сериозна повреда! Се бореше и неЌзините голи гради со црвени брадавици се тресеа како пловци во море. И блеснаа голите глуждови. ДевоЌчето беше навистина олицетворение на бестиЌална и еротска мо«. НеЌзините голи стапала поцрвенеа од крв, од што имаше асоциЌациЌа со големата божица на уништува®ето и злото: Кали! Речиси сите советски воЌници се ве«е избодени, битката е завршена, но само во неЌзината блескава убавина на Афродита, одвреме-навреме погодува дрски тесни очи.
  єапонскиот генерал Нуги со изненадува®е погледна на ова чудо. Тогаш низ главата му блесна мисла. Со тенок глас беше дадена наредба на недоволно нахранет комарец:
  Фрли мрежа врз неа, земи Ќа жива!
  Мрежи имаа и штедливиот єапонец. Одеднаш треба да земете жив еден од Русите. И мрежата е совршена за тоа. Веднаш десетина фа«ачи фрлиле окови врз девоЌката
  Ведмакова возврати наЌдобро што можеше, со сите сили се трудеше да се ослободи. Но, залудно, совесниот єапонец Ќа направи мрежата врз основа на тоа дека «е издржи слон. ДевоЌката била темелно повиена и влечена во неЌзините раце. СудеЌ«и по сè, постигнат е тактички успех, особено што оваа насока не беше покриена ниту со артилериЌа, ниту со митралези.
  ДевоЌчето се присети на мазно избриченото лице на АркадиЌ, коЌ се за уби во неа, и неЌзината фраза:
  - Во воЌна секое име е како кликнува®е на курчено чекан, не треба да го кукаш без истрел!
  Се поЌави вознемирувачка и гадна мисла, нели таа Ќа измазнуваше! На краЌот на краиштата, ова често се случува, само се за убил во некоЌа личност и тоЌ умрел!
  єапонците очигледно окупираа слабо покриени ровови на ова место, продолжуваЌ«и да ги заобиколуваат позициите на советските трупи околу Хабаровск. И неЌзината Ведмакова е заробена, и иако ве«е не ги земаат, ги натовариЌа во валкан блиндиран автомобил за да ве однесат назад. Машината е антидилувска, вероЌатно од Првата светска воЌна, па незабележливо мелеше зад пешадиЌата. Брзината е околу 12 километри на час. Брр! Првиот тенк во светот теренското возило на Прохоров тежеше не помалку, но имаше брзина од 40 километри на час на автопат и 25 на патот. Она што, од една страна, СССР Ќа напаѓа цела Европа, од друга, значителен дел од АзиЌа. ДевоЌчето се свртело на страна, очигледно имало закана да легне со грб. Колку е темно во овоЌ дел од оклопниот автомобил, очигледно, таму е сместен одделот за падобранци или транспортот на воЌници. Би било убаво, се разбира, да избегаме, прво да се ослободиме од прачките и силните Ќажи®а. И како да се направи тоа? ДевоЌката, се разбира, ги има вештините, иако «е мора да чепка, во исто време да ги тргне лисиците и да го пила син¤ирот за коЌ Ќа врзале за ногата. Но, тука и Ќажи®ата можат доста добро да се вклопат. Работата е мачна, но ако Ќа однесат на териториЌата на Ман¤уриЌа, «е има време. ДевоЌката ги извади Ќажи®ата од влажната кожа, го пила ланецот и истовремено размислуваше. Хмм, против Советска РусиЌа имаше сериозна коалициЌа: А наЌсериозното чудовиште е ГерманиЌа. ЗемЌа со напредна технологиЌа и силни воЌници. На пример, слушнала за новиот ловец ME-309. Изгледа ве«е летаат. Таа нема точни податоци за оружЌе, но според гласините овоЌ авион има дури седум! Огнени точки. Ова е многу сериозно вооружува®е, ако се земе предвид дека Yak=9 има само два од нив, а на советските ловци нема машина што имала пове«е од три поени. Обидете се да ги победите овие чудовишта! Па, Fokken-Wulf е многу сериозна машина, супериорна во вооружува®е од советските авиони, па дури и способна да носи речиси два тони бомби. Ве«е на краЌот на 1942 година, тоЌ беше вооружен со два топа од 20 мм и 4 митралези од 13 мм. Но, се чини дека ве«е се поЌави нов тип борбено-напаѓачки авиони и бомбардери со два пиштоли од 30 мм и четири пиштоли од 20 мм. Тоа ве«е беше чудовиште, чудовиште за сите чудовишта! И според гласините, ве«е е пуштен во производство борбен авион со осум пиштоли од 30 мм! Обидете се да надминете таков дух! Како советските дизаЌнери сакаат да одговорат на ова? Ведмакова слушна дека се работи на єак-3. Таа беше кажано за овоЌ куратор од одделот БериЌа. Се чини дека главниот белег на авионот «е биде помалата тежина на структурата, без дополнителни мотори и оружЌе. Маневрира®ето е секако добра, но би сакал зголемува®е на вооружува®ето! На краЌот на краиштата, во боксот, се разбира, лесен спортист во тежина на пердуви е пове«е маневрирачки од тешка категориЌа, но тоЌ речиси сигурно «е изгуби од него во секоЌ случаЌ. Не за ¤абе има тежински категории, а каЌ професионалните боксери наЌмногу се цени ударната мо«. Неопходно е да се заЌакне вооружува®ето на советските авиони и само тогаш Вермахтот «е биде победен ... на рамноправна основа? Од втората половина на 1942 година, супериорноста на Луфтвафе во воздухот почна да испарува, дури до март 1943 година СССР имаше предност, но ... Предавството на соЌузниците го промени балансот на силите. Леле, Хитлер беше убиен на 13 март, а сега е само краЌот на април, но колку сериозно се промени односот на силите. Толку брзо, од стратешки победничка позициЌа до стратешки речиси губитничка позициЌа. Речиси затоа што се уште постои надеж дека ГерманиЌа «е може да победи пред да постигне стратешка и технолошка предност пред СССР. Конкретно, соЌузниците можат да им доставуваат авиони на нацистите во големи количини, но на германските пилоти «е им треба време да научат како да управуваат со нив. Сепак, има разлика во технологиЌата, инструмент таблите. На тенковите им е потребна и обучена екипа, освен тоа, возните перформанси на Шеврон во руската зима не се особено добри. Автоматската пушка М-18 ... Не е лоша работа, но во однос на стапката на оган е инфериорна во однос на наЌдобрите советски модели, сепак, надминуваЌ«и Ќа точноста! Накратко, проблем по проблем! Тука се и навистина познатите "Черчилс" со мо«ен оклоп, и добри возни перформанси... Секако, изгледа дека и тие «е мора да се борат. И колку подолго трае воЌната, толку пове«е опрема «е добиЌат нацистите. Така што заклучокот е едноставен, неопходно е да и се нанесе крупен пораз на ГерманиЌа на лето. Што се однесува до єапониЌа, наЌдобро е да се ограничите на активна одбрана и да започнете контранапади користеЌ«и квалитативна супериорност во тенковите. Но, повторно, заштеда на енергиЌа до максимум. Не вклучува®е во долготраЌни битки и граде®е одбрана на однапред подготвени линии. Сè уште има шанса да се користи Црвената армиЌа на Кина, но режимот на Чианг Каши падна врз неа со сета своЌа сила. Така, засега, можете да се потпрете на сопствената сила. Кога да доЌде? НаЌдобро од сè на краЌот на маЌ, кога патиштата конечно пресушиЌа, а надополнува®ето пристигнува во трупите. Самата Ведмакова «е го зададеше своЌот прв удар во насока ОЌол, а потоа и во регионот Харков, за да ги оттргне Германците од индустрискиот Донбас, а потоа со принуден марш, низ Украина, преминуваЌ«и го Днепар во движе®е и понатаму. кон РоманиЌа. Сепак, можно е да се свртиме кон север за да Ќа ослободиме БелорусиЌа и да одиме до задниот дел на централната група. ИдеЌата во целина е добра, иако има недостатоци, офанзивата во насока ОЌол е наЌочигледна и нацистите «е Ќа чекаат таму. Ќе треба да се пробие утврдува®ата.
  . ПОГЛАВєЕ бр. 3
  Овде, се разбира, пиштоли и КатЌуша «е ни се наЌдат. Последниот систем произведува силен, особено морален, ефект. Во секоЌ случаЌ, потребни ви се многу пушки и "КатЌуша" за да фрлате гранати на одбраната на неприЌателот. Општо земено, искуството од Првата светска воЌна покажа дека е полесно да се брани отколку да се напаѓа, а доколку КаЌзер ГерманиЌа не ги исцрпи своите сили со пролетната офанзива од 1918 година, воЌната би можела да трае уште неколку години. Но, Втората светска воЌна Ќа докажа предноста на офанзивните тактики во однос на дефанзивните. На пример, брзиот пораз на Полска, а особено ударната мо«на западна коалициЌа на соЌузници. Нацистите ги поразиЌа супериорните сили за месец и половина, едноставно заобиколуваЌ«и Ќа непробоЌната линиЌа Мажино. Борба во Африка, каде што на почетокот супериорните сили на ИталиЌа беа претепани од одлучувачки удар од Британците. И тогаш Ромел ги победи многу посилните британски трупи во брза офанзива. Но, секако, наЌвпечатлив пример на СССР, во 1941 година, беше големата катастрофа на мо«ната армиЌа. И одмазднички офанзивни операции, нокаутира®е на германските единици. Значи, главната работа е да се удриме без да го чекаме притисокот на новите германски тенкови. ДолготраЌната воЌна на троше®е станува речиси залудна, освен ако, се разбира, советските научници не создадат чудо оружЌе! Последново е во принцип возможно, на пример, слушнала дека теоретски е можно да се создаде бомба способна да уништи град. Згора на тоа, таквата бомба «е тежи од три до четири тони. Изгледа како баЌка, но ... Родени сме за да Ќа оствариме баЌката.
  Уште поатрактивен пат е ласерското оружЌе опишано во Хиперболоидот на инженер Гарин. Такво нешто е сосема способно да уништи цела армиЌа тенкови, авиони, бродови. Се разбира, создадете такво оружЌе, и не само Третиот РаЌх, туку и предавниците на Пинд, «е заврши целиот капиталистички свет. И светлото знаме на комунизмот «е свети над планетата. Но, поради некоЌа причина, такво оружЌе не е создадено. Огледалата не се наЌдобриот начин за собира®е на енергиЌата на согорува®ето во еден поток. Да, и енергиЌа, за да ги исечете бродовите ви треба многу пове«е. Иако ... ако е концентриран до финост на микрон, тогаш е сосема можно да се исечат и авиони и борбени бродови. Чудо оружЌе што «е помогне да се спаси СССР. И тука е ласерскиот ефект, во поинаква форма. Конечно, син¤ирот попуштил и е речиси слободен, а парчи®ата Ќаже лежат наоколу.
  Ведмакова рече:
  - Трпение и работа, ако со тебе, не си леш!
  ДевоЌката стана, Ќа чукна голата нога на подот. Нема реакциЌа. Таа тропна посилно. Како одговор, имаше пцовки на Ќапонски и без реакциЌа. Тогаш Ведмакова пееше во навреденост. И пееше на сиот глас, како примадона на годишнина:
  Ордите на Вермахт диво беснеат,
  татнежот на топовите и звукот на мечевите!
  Чадот се зголемува до еден месец
  Зраци на искривува®е од небото!
  
  Во вековите на вечноста, татковината «е биде позната,
  Ќе го дадам своето месо за РусиЌа!
  Те сакам Рус-убавина,
  Господарот на сите цареви е со нас!
  
  О, вие кадрави градини на земЌата,
  Ґвоне®ето на златните трепетлики шушка!
  Православни бра«а соколи,
  Господ Ќа инспирираше воЌската на подвизи!
  
  Во ладни или топли денови
  Можеби со облак «е донесе магла!
  Ние сме фашистички сви®и како метли,
  Да ти Ќа тресат нечистотиЌата од лицето!
  
  Нашата партиЌа е во право
  Борете се за советскиот народ!
  Пееме храбра песна
  Мислеше како орел набрзина!
  
  Сталин е мудар - идеалот на владетелот,
  Водени сме во страшна смртна битка!
  Транспарентот на татковината е толчник на победникот,
  Подготвени да се расправаат со Палас-судбина!
  
  Делата на Ленин «е бидат вечни,
  Ќе изградиме свет комунизам!
  ВеруваЌ во уче®ето на човекот,
  Фашизмот «е здроби во бездната на темнината!
  
  Целата планета е како слободна птица,
  Да летаме до далечните Ўвезди, кон световите!
  Нешто светло и благородно
  Ќе создаваме како скулптори!
  
  И РусиЌа под црвено знаме,
  Како што «е процвета небесниот Едем!
  СлучаЌот на Ленин, волЌата на Сталин,
  Водете нè напред кон извонредност!
  Олег Рибаченко и Маргарита Коршунова, како и четири легендарни девоЌки, излегоа од Тула и стигнаа до Москва.
  Сега ситуациЌата во главниот град беше наЌтешка. Германците ве«е го завршуваа неЌзиното опкружува®е, а имаше еден коридор долг триесет или четириесет километри, коЌ секоЌ ден стануваше се потесен и потесен.
  Шест воини зазедоа одбранбени позиции на перифериЌата на Москва. Имаше жесток напад.
  Олег Рибаченко пукаше и си потпевнуваше:
  - Иднината е наша!
  А момчето фрла граната со боса нога и продолжува:
  - И «е бидеме супер!
  Маргарита Коршунова шутира и писка:
  - И Ќас «е станам наЌкул од сите!
  И со гола нога «е фрли смртоносна граната.
  И ги фрла противниците во различни насоки.
  А потоа, ве«е во битка, Наташа, коЌа со митралез «е ги коси Германците и со гола нога «е фрли подарок на смртта.
  Ова е таква жена ...
  Во четириесет и првата година, Наташа се оддалечи од тврдината Брест. Отиде на исток. Новите чевли брзо и ги триеа стапалата, а девоЌката ги соблече и одеше боса.
  Неколку часа немаше ништо, а потоа голите стапала почнаа да чешаат. По неколку часа, тие беа запалени и ве«е експлодираа од болка.
  Наташа, како московЌанка, не беше навикната да оди боса. И, се разбира, одвреме-навреме се натопи во потокот.
  Да, се покажа дека тоа е тортура за неЌзините нозе. Но, младата девоЌка брзо се навикна на тоа.
  Потоа постоЌано одеше боса, дури и на снег, а чевлите ги облекуваше само во силен мраз.
  Сега Наташа се бори како легендарна божица.
  И тука ЗоЌа фрла граната со гола нога и рика:
  - Ова е генерално супер состанок!
  И «е даде добро насочен пресврт.
  А Германците и нивните платеници паѓаат.
  И тогаш Ангелика го води огнот ... И таа исто така пука толку диво прецизно.
  И граната, исто така, ѝ Ќури од голата нога.
  И растура платеници.
  Понатаму, Светлана пука. И неЌзиното голо стапало исфрла така што никоЌ не може да одолее.
  И ги расфрла противниците многу далеку.
  И се пука во себе и ги скрши неприЌателите со експлозивен бран.
  Ова се девоЌките родени во СССР!
  Олег Рибаченко спроведува ознаки за оган кон неприЌателската пешадиЌа, фрла гранати автоматски со детски стапала. И во исто време момчето пишува за себе.
  ВиталиЌ Кличко, соочен со конфликт со новиот претседател на Украина Зеленски, одлучи да се повлече од функциЌата градоначалник на Киев. Всушност, зошто да бидете тврдоглави и да се држите за позициЌата. Подобро е сами да го решите проблемот.
  И откако Ќа напушти функциЌата градоначалник, ВиталиЌ Кличко Ќа продолжи своЌата кариера. И веднаш сензациЌа го повикува ВаЌдер. Без никакви меѓуборби! И ова по пове«е од осум години пауза.
  ВаЌдер, се разбира, се согласува. Предизвикот е прифатен!
  И доаѓа моментот на вистината. Од една страна, пове«екратниот светски шампион никогаш не бил победен пове«е од дванаесет години. А од друга страна, четириесет и деветгодишниот поранешен градоначалник на Киев. Човек коЌ може да го собори рекордот на Хопинс, но чиЌа кондициЌа е многу сомнителна.
  Всушност, многумина мислеа дека по толку долга пауза, оде®ето директно каЌ ВаЌдер е самоубиство.
  Но, ВиталиЌ Кличко е како Роки Балбоа. Одлучи да се спротивстави на наЌсилниот удар во тешка категориЌа. ДенотеЌ Видер е боксер коЌ ги загубил сите свои противници. Апсолутно сите - вклучуваЌ«и го и ТаЌсон ФЌури!
  Па што ако ВиталиЌ Кличко има шанса?
  Но, ВиталиЌ Кличко постоЌано тренираше, се одржуваше во форма, одеше на работа на велосипед. И секако не беше толку лош физички. И покраЌ тоа, тоЌ имаше челична брада.
  Па, што «е Ќа прифати борбата ВиталиЌ Кличко, дури и да не е фаворит.
  Олег Рибаченко го смени клипот на митралезот. Наводните борби со боксери се возбудливи.
  Навистина, зошто ВиталиЌ Кличко не се врати во рингот и не се обиде да го надмине рекордот на Хопинс?
  Ова би била многу силна идеЌа.
  Момчето-терминатор даде пресврт и покосе уште неколку десетици фашисти.
  Тогаш момчето се насмеа и го покажа Ќазикот велеЌ«и:
  - Имам човек коЌ е супер!
  Маргарита фрлила два лимона врзани со боса нога и чкрипела:
  - Поладен си од коЌ било човек!
  Олег, продолжуваЌ«и да пука, образложил ...
  ВиталиЌ Кличко на четириесет и девет навистина «е го собори рекордот на Хопинс. ТоЌ дури и се присети на прес-конференциЌа: "Реков дека нема да го надминам рекордот на Форман, но не кажав ништо за Хопинс! Затоа, «е го земам и «е го победам неговиот рекорд!"
  Меѓутоа, ако значаен дел од Ќавноста пове«е или помалку веруваше дека Хопинс на четириесет и осум години може да Ќа освои титулата светски шампион, но имаше многу помалку верба во ВиталиЌ Кличко на четириесет и девет години. Вклучително и поради фактот што неговиот противник е ве«е многу силен.
  Во историЌата на тешка категориЌа немало таков удар. Навистина, ВаЌдер пове«е не е млад, но сите триесет и пет години не се четириесет и девет.
  ВиталиЌ Кличко, сепак, очигледно не го губи оптимизмот. ТренираЌте напорно, влезете во форма. И многу ми е драго што Ќа отфрлив рутината на столчето на градоначалникот на Киев.
  Всушност, не е голема сре«а да се биде градоначалник во Украина, каде што има толку многу проблеми.
  Но, за борбата со УЌадер, на ВиталиЌ Кличко му беа понудени многу добри пари. Така да во секоЌ случаЌ не изгубив со паричникот. Познато е името ВиталиЌ Кличко.
  Злите Ќазици дури велеа дека ВаЌдер «е удри еднаш, а самиот ВиталиЌ Кличко «е легне. И тогаш «е добие пари, и «е пишува мемоари, или научна фантастика.
  Или можеби во филм.
  Инаку, и Владимир Кличко сакаше да боксува. Само лукавиот Владимир избра послаб противник од редот на редовниот светски шампион. Но како и да е, што и да се каже, тоЌ е шампион и тоа е кул!
  Но, ДенотеЌ ВаЌдер, што и да се каже, сепак е наЌдобриот меѓу наЌдобрите!
  Но, ВиталиЌ тренира со лудило. ТоЌ е како млад човек коЌ си дава максимално оптоварува®е. И имаше неколку спаринг сесии, покажуваЌ«и одлична форма и добра издржливост. Не, ВиталиЌ е подготвен. И не само така, тоЌ влегува во рингот.
  И навистина, кога доЌде судниот ден, и се собраа наЌголемиот ударник ВаЌдер, наЌдобриот тешкаш во овоЌ поглед, и ВиталиЌ. Поранешниот градоначалник на Киев, кого ве«е сите го отпишаа од неговата боксерска кариера. Но, сега се собраа две легендарни личности.
  ВиталиЌ, коЌ за прв пат стана светски шампион во 1999 година. Помислете само колку време беше тоа и поминаа пове«е од дваесет години од овоЌ настан.
  А ВаЌдер ве«е Ќа има своЌата титула многу долго време. И, исто така, блиску до соборува®е, рекордот на Холмс за наЌдолго држе®е на титулата од разделбата.
  И секако, ако ВаЌдер се плаши од некого, тоа не е дедото на ВиталиЌ. Всушност, не може секоЌ да биде Хокинс. И ривалите на Хокинс не се мо«ни како ВаЌдер!
  Но, ВиталиЌ како претендент влегува во рингот. Неговото тело е сè уште прекрасно и мускулесто, иако неговата коса е ве«е сивкаста. Дедо ВиталиЌ, како што го нарекуваат со почит, или со потсмев. Но, олеснува®ето на мускулите е како каЌ младото.
  ВиталиЌ рече дека е подготвен. Па дури ни тоЌ, стапките малку пораснаа.
  ВаЌдер е исто така слаб, издлабен и потенок со коски, со помала тежина.
  И покраЌ тоа што е застрашувачки удар, тоЌ има некои проблеми со одбраната и не е секогаш добар на нозе. Но, ве«е има големо борбено искуство. По броЌот на борби, тоЌ ве«е се израмни со ВиталиЌ. И досега не е поразен.
  Сепак, ВиталиЌ Кличко ги загуби двете борби само поради повреди и исеченици. И може да се каже и дека не е претепан.
  Но, пове«е од осум години пауза и речиси педесет години. Да беше ВиталиЌ млад, се разбира, «е имаше шанса. Но, дали може да го надмине рекордот на Хопинс? ДеЌвид ХеЌ, ве«е на триесет и пет години, стана нула боксер.
  Но, многу се зборува и само прстенот «е покаже. Дали ВиталиЌ Кличко «е го надмине рекордот на Хопинс или «е биде понесен на носилки, како што вети ВаЌдер.
  Еве тоЌ излегува во маска на гавран. Висок, многу сув, дури и слаб како КошеЌ.
  Пар боксери му направиЌа сериозни проблеми во рингот. Ова е Кубанецот Острикс коЌ водеше на поени и го победи нокаутот и ТаЌсон ФЌури коЌ исто така водеше на поени и успеа да Ќа доведе борбата до реми. Така, наЌголемиот удар во светот може да пропадне.
  Но, шансите се речиси еден од десет во корист на ВаЌдер. Сепак, годините на ВиталиЌ и големата пауза во кариерата се преголеми. Дури и неговиот брат Владимир советуваше да се загрее со неколку силни средни селани. Навистина, во ГерманиЌа, ВиталиЌ Кличко би можел да добие пове«е пари во дуел со просечен боксер, чисто поради неговото големо име.
  На краЌот на краиштата, ВиталиЌ е познат низ целиот свет не само како боксер, туку и како политичар, и градоначалник на главниот град и хероЌ на МаЌдан.
  Не, во секоЌ случаЌ, ВиталиЌ Кличко требаше да размисли дали вреди да се брза и да се турка против таква планина.
  Но, изборот е направен: ВиталиЌ Кличко не бара лесни начини!
  Борбата е во Америка. Се свират химните на САД и Украина. Се обЌавуваат листи за услуги. И конечно, се огласува сигналот за битка.
  Многумина сакаат да видат спектакл и крв.
  ВаЌдер почна претпазливо, иако можеби не е во право. И одеднаш ВиталиЌ е 'рѓосан. На Кличко постариот исто така не му се брза. Но, веднаш можете да видите дека е лесен на нозе, слаб, мускулест и добро избалансиран. Во секоЌ случаЌ, она што многумина го очекуваа: велат дека веднаш «е исплива, не се случи.
  Самоуверено, Кличко работеше со удар, се држеше малку повисоко од вообичаеното, ставаше блокови.
  Првите две кола поминаа без проблеми. И тогаш ВаЌдер, очекувано, многу го забрза темпото. Стануваше поактивен во нападот и нападот. Но, ВиталиЌ не Ќа изгуби главата. Го блокираше ударот, се сретна со лев удар. И одеднаш, при остар октопод, со десната рака удри по телото. ВаЌдер се удвои од болка.
  ВиталиЌ држеше двоЌка, а вторпат во кариерата на паркетот се наЌде светскиот првак и наЌдобриот тупач на сите времи®а.
  ВиталиЌ се насмевна... А публиката ечеше од воодушевува®е. Ова не се очекуваше од старецот ВиталиЌ. Леле! И после сè изгледа наскоро педесет години! И така, сепак движете се и тепаЌте! Мора да се знае!
  ВаЌдер стана, но почна да се повлекува. ВиталиЌ полека почна да го боцка со ударот. И повторно два. И повторно удри. Ударот се повлекува.
  Со тешкотиЌа, но ВаЌдер стигна до краЌот на рундата. Потоа, во следниот, ВиталиЌ работеше како прв броЌ. Но, ништо, се одеше според планот. Неколку рунди, ВаЌдер се повлекуваше и изгледаше беспомошно. Но, во деветтата рунда повторно експлодираше. И почна да фрла удари отиде напред. И повторно го промаши дусот и падна. Втор нокдаун.
  ВиталиЌ се насмевнува. Оди напред. ВаЌдер е несигурен на нозе. Повторно Ќа прескокнува двоЌката, не наоѓаЌ«и противотров. И од следниот удар паѓа.
  Со мака станува, а судиЌата Ќа прекинува тепачката!
  Победа! ВиталиЌ Кличко, сега светски шампион! И повторно неговиот поЌас! Точно, сè уште не е апсолутно, но ве«е на ко®!
  Го сруши рекордот на Хопинс, и секако за тешкашите на Форман, по четврти пат стана светски шампион, израмнуваЌ«и се со Холифилд.
  ВаЌдер, се разбира, вика дека борбата е прерано прекината и бара реванш.
  ВиталиЌ вели дека одлуката дали «е Ќа продолжи кариерата или «е има уште неколку борби «е биде донесена подоцна. Но, сите му велат дека е многу добар, дури и подобар од младоста и дека треба да продолжи.
  Особено што нема што да се прави. Во Киев, уште еден градоначалник, пред изборите за Рада и претседателот е уште далеку, таму, зошто да не се бориме?
  За следните три борби, на ВиталиЌ му се нудат дури сто милиони долари, плус уште еден процент од преносите.
  Секако, ¤екпотот е голем, а поранешниот градоначалник на Киев кажува што мисли.
  Всушност, тоЌ покажа дека е уште способен за многу. Па зошто да го закопате талентот во земЌа? И што е наЌважно, во секоЌ случаЌ нема што да се прави пове«е!
  Можеби «е се обидете да ги комбинирате сите поЌаси? Би било толку одлично!
  ВиталиЌ Ќа прифа«а понудата и потпишува договор за уште три борби.
  И неговиот следен противник... Па, секако ТаЌсон ФЌури! Сè уште никогаш победен, голем тешкаш. Точно, тоЌ беше соборен од УЌдар и некоЌ помал. И што е наЌважно, престапникот на неговиот помлад брат. Па, како не можеш да се бориш со ова?
  Се разбира, нова борба, и прекрасен хонорар и одличен спектакл.
  Олег Рибаченко повторно пука кон Германците и странските борци. Генерално, речиси и да нема Германци во пешадиЌата. Тие се движат зад тенковите Е-50 и Е-75. И се трудат да не ризикуваат.
  Овде, некаде подалеку, се гледа Пантер-2. ОвоЌ тенк, за разлика од вистинската приказна, се поЌави во четириесет и третата година. И самиот Пантер не беше премногу масивен. Да, и "Пантер" -2, иако се произведуваше многу, но во 1945 година, подготвуваЌ«и се за воЌната со СССР, Германците ги наполниЌа фабриките со тенкови Е-50 и Е-75.
  И покраЌ сета практичност на лесните самоодни пиштоли: Е-10 и Е-25, Фирерот претпочиташе потешки тенкови. Со тешкотии, ГудериЌан го убеди да го направи наЌмасивниот брз Е-50. Фирерот, пак, пове«е го сакаше Е-75, коЌ се покажа не многу успешен и тежок деведесет тони.
  Но, сега се поЌави модификациЌа на Е-75 М, со пониска силуета, полесна и со мо«ен мотор. Можеби «е стане наЌпопуларна во иднина.
  Олег Рибаченко, на пример, користи лукави тактики. Берет и со гола нога фрла граната кон гасеницата Е-50. Поради ова, тенкот се врти и се судри со своЌот колега.
  И резултатот - два мастодони се запалени.
  Олег, како што можеме да видиме, е многу лукав.
  Така сега постапува, а Германците трпат големи загуби. Нозете на момчето се пргави. Добро е да си како него, бос и згоден.
  Но, генерално, мислите за боксерите ми доаѓаат во главата. На пример, зошто Денис Лебедев не треба да Ќа продолжи кариерата? Четириесет години не се толку долго. Згора на тоа, главните конкуренти од тешка тежина си заминаа и можете да се обидете да ги комбинирате ремените.
  Тоа е она што навистина не треба да го правите, па затоа е да бидете шестка со властите. Подобро е сами да се вклучите во благороден бокс или да одите во опозициЌа.
  Таков начин СергеЌ Ковалев стана градоначалник на Москва. Иако ова е само фантазиЌа.
  А Денис Лебедев можеше да направи нешто поконструктивно. Згора на тоа, некако е рано да се остави боксот сè уште непоразен. Вистинскиот спортист мора да оди до краЌ.
  Може да се врати и Владимир Кличко. Но, некои, како Александар Устинов, ве«е три пати по ред се тепани, не одете во пензиЌа!
  Навистина, хероите не се луѓе, туку директно од челик!
  Но, да замислиме таква опциЌа, Путин се урна во авион, а во РусиЌа има нови претседателски избори.
  И што гледаме денес? Комунистите немаат силни кандидати. Грудин се посрамоти и довербата во него беше поткопана. ЗЌуганов е премногу стар и уморен од сите, а има малку харизма. СураЌкин не успеа на претходните избори. Други малку познати личности. Жириновски е исто така премногу стар и уморен од сите. Другите во Либерално-демократската партиЌа се малку познати. КоЌ друг може да се препорача од опозициЌата? АндреЌ Навални е силен, но нема да смее да се кандидира на избори. КсениЌа Собчак не е сериозен кандидат. Демушкин беше во затвор и не беше премногу популарен. ТоЌ беше во затвор и Удалцов, иако можеби можеше, беше поддржан од комунистите и проговори.
  Накратко, во опозициЌата нема сериозни конкуренти. Така, Медведев, вршител на должноста претседател и понатаму е главен фаворит. И ако «е има интрига: вториот круг или веднаш во првиот.
  Со оглед на нискиот реЌтинг на Медведев, а наЌвероЌатно и големиот броЌ претседателски кандидати, вториот круг е сосема можен.
  Сепак, Медведев «е има многу голема предност во првото коло, а не многу убав противник во вториот.
  Иако неговиот Зеленски може да се поЌави во последен момент и да ги збуни сите карти!
  Олег Рибаченко повторно фрли граната, туркаЌ«и ги тенковите на нацистите. Многу татнеж и гранатира®е.
  И земЌата сега и тогаш полетува и гори право во воздухот. И превртува®е, топе®е, фрагменти.
  Олег вели:
  - Слава на нашата империЌа!
  Маргарита, фрлаЌ«и го присутен убиец со боса нога, чкрипи:
  -Голема слава на хероите!
  И пак девоЌката со гола пета «е фрли лимон.
  Се слеваат фашисти, ох, и се слеваат.
  Нема шанси, дури и со вакуум бомба не можете да застанете и да победите! Толку кул воини овде, само ужас!
  Олег рика:
  - Нашата победа во светата воЌна!
  Маргарет потврди:
  - Со гаранциЌа од сто проценти!
  И повторно девоЌката фрли граната со боса нога.
  Не, овие деца очигледно нема да се откажат само така.
  Олег Рибаченко рикаше:
  - За новиот советски поредок!
  Маргарита активно испука рафал и потврди:
  - Банзаи!
  Олег, во меѓувреме, се обиде понатаму да компонира. Па, еве ВиталиЌ води доброволна одбрана против ТаЌсон ФЌури. Во меѓувреме, Владимир има подеднакво интересна борба со Руиз.
  Всушност, Руиз беше светски шампион во три верзии. Таму, зошто Владимир не може да се бори со него за многу пари? Сите поудобно противник - многу пократок, и дебел. Владимир може да го застрела со долги удира®а.
  Штета што Кличко Џуниор пропушти борба со него додека беше светски шампион. И требаше да се преселиш.
  И како не помисливте на ова, Владимир?
  А светски шампион во три верзии сега е Усик. Меѓутоа, брзо стигна до тронот.
  И борбата за обединува®е со ВиталиЌ е можна. Но, ова засега се само шпекулации.
  Витали треба да го победи ТаЌсон ФЌури, а интерес е реваншот со ВаЌдер. И има многу други интересни борци. Истиот Ентони Џошуа. Исто така, би било исклучително интересно да се бориме со него. И одмазди го и брат ми.
  ВиталиЌ направи сензациЌа совладуваЌ«и го ВаЌдер. И тоа истото може да биде развоЌ на успех.
  Зошто да не станете првиот боксер во светот коЌ победил во шампионска борба по педесет години? Ова никогаш досега не било направено!
  ЕЌ ВиталиЌ! Не е важно каков градоначалник на Киев бевте, но сега ве«е сте признати без никакво сомнева®е како голем светски шампион!
  Но, еве Ќа првата, доброволна одбрана на титулата. Против ВиталиЌ, поголем и подолговооружен противник. Не толку застрашувачки удар како ВаЌдер, но технички и умешен, со долги раце. И, исто така, сè уште не е скршено, иако беше исфрлено.
  Што е наЌважно, тоЌ го победи се уште прилично младиот Владимир Кличко, што несомнено го прави ТаЌсон ФЌури застрашувачки конкурент.
  Шансите отидоа околу педесет и педесет. Секако, импресивна беше победата со нокаут над ВаЌдер. Но, сега тоа нема да биде грофта против него, туку вешт борец, кого сè уште никоЌ не успеал да го исфрли. И што е наЌважно, победникот на самиот Владимир во зората на неговата сила.
  Дали ВиталиЌ «е може да се справи со таков техничар на педесет години. Ова е дуел на интелекти. ТоЌ ВаЌдер очигледно го потцени Витали и се обиде да го земе несеремонично. И тука ве«е не функционира така.
  Еве и дваЌцата боксери се подготвуваат. ВиталиЌ како и секогаш е сериозен и фокусиран. ТоЌ е самоуверен и смирен.
  И ТаЌсон ФЌури се подготвува. ТоЌ е повисок од ВиталиЌ, има подолги раце и «е се обиде да го искористи.
  Но, сега борбата «е се одржи во БританиЌа, и платен пренос.
  Сега прв излезе ТаЌсон ФЌури. ТоЌ покажува надворешна доверба. Ќелав, незгоден и не многу спортски. Ако косата на ВиталиЌ Кличко е затемнета, тогаш нема да разберете коЌ од нив е постар, иако разликата е седумнаесет години. Ова се уште не е рекорд за првенствени борби, но ве«е се приближува до рекордот.
  Па, можеби и Витали «е се бори со некоЌ помлад од ТаЌсон ФЌури.
  Овде ВиталиЌ излегува на застрашувачка музика. Се гледаат еден со друг.
  ТаЌсон се легне и не изгледа повисок. Во рамениците на ВиталиЌ, можеби, и пошироко. И што е наЌважно, неговата фигура е многу поубава, а мускулите се врежани.
  Па, како звучат химните? Прво британски, а потоа украински.
  Потоа размена на погледи.
  И сега звучи сирената, првиот круг.
  ВиталиЌ фрла лесен удар, добро се движи. ТаЌсон се обидува да замине. Но, Витали е многу агилен, а неговите удари се движат во несмасна траекториЌа, стигнуваЌ«и до главата на ТаЌсон ФЌури.
  Сè оди како што предвидуваат експертите. ВиталиЌ има одлична брзина.
  И сè успева.
  Го добива првиот круг... Потоа минута одмор и вториот круг. Повторно, ФЌури не Ќа менува тактиката. ТоЌ очигледно се надева дека ВиталиЌ «е се измори.
  . ПОГЛАВєЕ # 4
  И повторно Кличко постариот е во блага предност. Бра«ата доминираат во рингот.
  Владимир пред една недела со технички нокаут го освои Руиз єуниор.
  Па, борбата продолжува.
  Третото коло повторно е под диктат на ВиталиЌ. Но, во четвртиот круг, ТаЌсон ФЌури одеднаш експлодира. Брза®е напред ... И удира во двоЌка. И паѓа во нокдаун.
  Што сакаше? Витали е на штрек.
  Некако ТаЌсон Ќа одбрани оваа рунда до краЌ. Потоа повторно започна едностраната битка со доминациЌата на ВиталиЌ. Згора на тоа, на светскиот шампион Кличко постариот очигледно не му се брзаше.
  И сега, по осум кола, ТаЌсон ФЌури одеднаш се повлекува. А победата се прогласува со технички нокаут, поради одбива®ето да се продолжи борбата.
  Така, ВиталиЌ Кличко поставува нов рекорд: првиот борец во историЌата на боксот коЌ Ќа одбранил светската титула на педесет години. И победува уште едно достигнува®е на Хопинс.
  Што сега тоЌ навистина навистина ВиталиЌ стана супермен. И му се одмазди на своЌот брат.
  Но, следната борба е реванш со ВаЌдер. Ветуваат многу високи давачки. Дека можеш да имаш дуел со него, па да излезеш каЌ Џошуа.
  И тогаш ве«е можете да размислувате за борба за обединува®е со Usyk. Во принцип, ВиталиЌ Кличко, во принцип, би сакал да стане апсолутен светски шампион. И оваа желба е многу силна.
  Олег Рибаченко се насмевнува на неговите мисли. Да, ова е можно. Момчето коси цела низа фашисти и вели:
  - Луѓето те паметат Кличко! Луѓето те ценат Кличко! Луѓето те сакаат Кличко! Врати се наскоро Кличко!
  ГениЌалното момче се насмеа на неговата весел песна и повторно како да Ќа лансира наЌсмртоносната од сите гранати. И се судираат три тенкови на нацистите.
  И покраЌ хероЌскиот отпор на советските трупи, нацистите сепак можеа да го заземат и пресечат коридорот што Ќа поврзува Москва со другите делови на СССР.
  Така главниот град на РусиЌа е во целосна блокада. На ист начин како што Ленинград е блокиран.
  Сталинград сè уште дава отпор. Германците ги напаѓаат и градовите Грозни и Ор¤оники¤е на Кавказ. СитуациЌата е критична. Особено кога Москва стана целосно опколена.
  Има многу воЌници и стотици илЌади воЌници во милициЌата. Но, во битките, школките и касетите се трошат многу брзо. Може да остане без мунициЌа. И тогаш главниот град «е падне. И нема толку многу залихи на храна. И ова наскоро «е заврши.
  И без Москва, тоа «е биде уште една воЌна. И Сталин го разбира ова.
  Сега е во КуЌбишев. Но, откако нацистите се пробиЌа до Волга, тогаш тоа не беше далеку од линиЌата на фронтот.
  И плус самураите се исто така притиснати. И бомбардираат, и се качуваат со безброЌ пешадиЌа. Можеби нема доволно сила.
  Сталин го разбира ова и се обидува да преговара за посебен мир со єапониЌа зад сцената. Како, тие се дури и подготвени да се откажат од Далечниот Исток и да платат обештетува®е во злато.
  Но, Хирохито рече: ни треба цел Сибир, сè до Урал. За жал, невозможно е да се даде толку многу.
  Владивосток е ве«е речиси опкружен. И воопшто, сè е многу глупаво ...
  Но, некои девоЌки хероини се борат и не им попуштаат на фашистите и Ќапонските милитаристи.
  Оклопниот затворски автомобил во коЌ се движела пеЌачката Ведмакова застана, се слушна чкрипе®е на вратата што се отвора. ДваЌца єапонци, едниот голем и дебел, другиот мал и слаб, се наведнаа од светлината што за миг Ќа заслепи АнастасиЌа. Тогаш девоЌката, без двоуме®е, едната со замав на потколеницата Ќа набила во слепоочницата, а другата со тупаница завиткана во син¤ир во вилицата. Пофалените воини на ЗемЌата на изгреЌсонцето смешно паднаа во нокаут.
  Ведмакова дури и пееше:
  - єас го нарекувам човекот дванаесеттиот круг! На краЌот на краиштата, Ќас сум супер жена и полна со Атас, и го испра«ам неприЌателот во длабок нокаут, демонстрираЌ«и невоздржана класа во битка!
  ДевоЌчето зеде Ќапонски митралез копиран од Schmeister и, кликнуваЌ«и на блендата, се упати кон пилотската кабина. Уште троЌца єапонци скокнаа таму, Ведмакова испрати рафал кон нив, нишан во нивните глави и жестоко насмеан.
  - Што добиЌа клупски глави ѓаволи!
  Оклопниот транспортер бил заробен од гола дама воин. Вичер лаеше:
  Лебдат над несре«ната РусиЌа,
  Пеколни чудовишта зовриваат темнина!
  На окупаторот му е дождливо секирата,
  Изострете и исечете Ќа главата!
  Комунист во битка во пеколот не е пион,
  Не секогаш одиме по Ќаремот!
  Претворете го Третиот РаЌх во огнени огнови,
  Па, искреноста «е означи добро!
  И покраЌ тоа што и беше згрозена, Ведмакова Ќа облече Ќапонската воена униформа земена од мртвите. Колку беше неприЌатно, овие воЌници одамна не беа измиени и ужасно смрдеше. ДевоЌката-пилот завика:
  - Неопходно е да се oskotinitsya до таков степен! Сепак, азиски!
  Оклопниот транспортер, сепак, лесно се навива и тргна во правец на север. Возилото имало два митралези од 12 милиметри, така што повремено можело да се победи и пешадиски напад. Друга работа е што 20-милиметарскиот оклоп не можеше да го издржи калибарот на Ќапонските "пиштоли" од 37 милиметри. Ведмакова мислеше: како доаѓа®ето на комунистите на власт Ќа промени РусиЌа. Ако во царско време, Ќапонската армиЌа беше значително супериорна во однос на руската во техничка смисла, сега, напротив, заостанува. Иако не може да се каже дека науката не се поттикнува во земЌата на изгреЌсонцето. Задолжително средно образование е воведено на краЌот на деветнаесеттиот век. Навистина, квалитетот на образованието во єапониЌа не беше висок. Го препишаа од пруското училиште, кое беше педантно до краЌност, и малку го поедноставиЌа, така што еден учител пропушти што пове«е ученици, бидеЌ«и немаше доволно образовани луѓе. Општо земено, єапонците ги имитираа ЕвропеЌците, на пример, Британците во изгледот на униформите на каки, Германците во формациЌата и воените прописи, Американците во униформата и типот на морнарицата и системот на финансиски институции. Точно, тие имаа и своЌ, на пример, кодот Бушидо, познатиот експлозив Шимоза (иако едваЌ беше подобар од европскиот). До средината на деветнаесеттиот век, єапониЌа била заостаната средновековна земЌа коЌа немала ни железници, но била вооружена со топови со топовски гранати. Тоа беше уште поархаично од ТурциЌа или Иран, а уште пове«е од царска РусиЌа. Доволно чудно, но токму Америка и помогна на земЌата на изгреЌсонцето да допре до луѓето и буквално да ги принуди да се приклучат на цивилизираниот свет. Модерниот парен крстосувач со експлозивни гранати остави силен впечаток на заостанатата єапониЌа. Посебно кога потопи неколку едрилици, покажуваЌ«и Ќа целосната беспомошност на топовите со топовски чамци.
  Можеби Американците «е жалат пове«е од еднаш што Ќа принудиЌа єапониЌа да се отвори кон светот. Дека израснаа конкурент во АзиЌа, но тогаш беше тешко да се поверува дека за неколку децении ЗемЌата на изгреЌсонцето «е тргне по патот што Западот го мина со векови.
  Ведмакова возеше по автопатот, пуштаЌ«и напред камиони со засилува®а, како и возила, и образложи. Дури и за време на Александар II, поточно дури и за време на НиколаЌ I, царската влада смислуваше планови Кина да се приклучи на РусиЌа. Но НиколаЌ го избра турскиот правец како предмет на проширува®е. Во принцип, беше поудобно. Но, Велика БританиЌа и ФранциЌа кои Ќа мразат РусиЌа под неЌзино влиЌание застанаа во одбрана на Османлиите. За прв пат во четвртина милениум (од целта во 1612 година), РусиЌа загуби воЌна од големи размери (индивидуалните битки, се разбира, не се броЌат, сакаш да кажеш дека речиси четвртина милениум РусиЌа не изгубила воЌни во принцип, патем, тоа беше под НиколаЌ првиот што го достигна своЌот максимум, во однос на големината). Имаше пове«е причини, од кои наЌважна беше супериорноста на западните сили во технолошката опрема на трупите. Откако НиколаЌ Првиот изврши самоубиство, тронот го презеде Александар Втори: можеби наЌобразованиот и наЌучениот цар во целата историЌа на РусиЌа. ТоЌ започна големи реформи, забележа крепосништво, под него започна брзиот раст на индустриЌата, изградбата на железници и електрани! Но, во исто време, укинува®ето на крепосништвото се случи на сметка на селаните, имаше многу урнатини, избувнаа немири, особено масовни во Полска. Александар успеа да Ќа придвижи РусиЌа напред, но не ги реши основните проблеми, па дури и Ќа продаде АлЌаска на Америка за денар, а ХаваЌските острови ги подари бесплатно. Навистина, тоЌ успеа да Ќа победи ТурциЌа, но Отоманската империЌа дотогаш беше многу слаба и беше потресена од востаниЌа. Да, загубите на РусиЌа во оваа воЌна беа несразмерно големи, што докажува дека руската армиЌа сè уште е далеку од совршена, и покраЌ реформите. Сепак, дури и под Суворов сè не беше толку Ќасно како што се пишува во книгите. Победите беа дадени по значителна цена, а Катерина Втора, на пример, за време на втората руско-турска воЌна, се ограничи на релативно скромни териториЌални превзема®а, одбиваЌ«и дури и претензии кон МолдавиЌа. Иако овие земЌи биле населени со православни Словени, а едно време биле дел од Киевска РусиЌа. Општо земено, по ослободува®ето на РусиЌа од монголско-татарскиот Ќарем, беше преземен курс за вра«а®е на сите првобитни словенски земЌи. Беа потребни неколку векови, на пример, ГалициЌа беше вратена дури во 1939 година, по ослободува®ето од полскиот Ќарем. А градот Пшемишл со соседните земЌи им остана на Унгарците и Словаците.
  Ведмакова погледна на автопатот: немаше толку многу различни автомобили, тука маршираа Ќапонските пешадиЌа. Населението на єапониЌа е околу сто милиони, дури и пове«е отколку во ГерманиЌа, обуката пред регрутира®е зазема половина од часовите на училиште. ВоЌната со СССР за нив е божЌа дарба, за разлика од борбата со САД. Можете да печатите, се пове«е и пове«е нови поделби.
  Постои големо искушение да пукнете два од вашите митралези со брз оган, бидеЌ«и тоа може да се направи со нивно контролира®е со хидрауличен погон од кабината. Но, вистината е, тогаш таа самата «е има мали шанси да излезе одовде. Не, сепак е подобро да го направите тоа поблиску до линиЌата на фронтот или но«е. Да, изгледа ве«е е вечер... Тогаш волците «е се хранат и овците се безбедни. Но, не, таа не е овца.
  Па што е со єапониЌа? Првата воЌна од 1904-1905 година беше изгубена, а РусиЌа изгуби пове«е од двесте и педесет илЌади воЌници и офицери само како затвореници. Иако царската воЌска имала нумеричка супериорност. єапониЌа, од друга страна, изгуби помалку од две илЌади затвореници; дури беше утврден бонус од сто златни рубли за секоЌ заробен воЌник со жолто лице и илЌада офицери. Оваа страница од историЌата е многу неприЌатна за РусиЌа. Она што наЌмногу нервира внатре во државата, многумина им посакаа победа на єапонците. На пример, студентите на Московскиот универзитет испратиЌа честитки до микадото за падот на Порт Артур. И колку беше ограбено: не можете да наведете!
  Ведмакова го забави гасот за да не налета на друга колона што маршира. ДевоЌката пцуеше:
  - Па, тие се како скакулци! Подмолни суштества!
  Увото ве«е го разликуваше татнежот на канонадата, линиЌата на фронтот се приближуваше. Пилотот заржеше, а потоа пееше:
  Рускиот воин не стенка од болка,
  Руски воин ги уништува єапонците!
  И имаме краЌна тага,
  Целиот свиткан штит се згрози!
  ДевоЌката повторно замолкна. Во таа воЌна, САД и БританиЌа и помогнаа на єапониЌа со пари и оружЌе, но немаше фронт на запад. Навистина, земЌата на изгреЌсонцето очекуваше дека ГерманиЌа «е го искористи моментот и «е Ќа нападне РусиЌа. Во принцип, тоа беше реално и корисно за ГерманиЌа. На РусиЌа би можела да и се спротивстави и соЌузничката Австро-УнгариЌа, коЌа се судри со интересите на Балканот. ТурциЌа, историски навредена од РусиЌа, па дури и под финансиска контрола на ГерманиЌа, исто така би можела да влезе во воЌната. Не е исклучено влегува®ето на ИталиЌа во воЌната, коЌа беше дел од ТроЌниот соЌуз и можеше да полага право на богатите украински земЌи. Во секоЌ случаЌ, царска РусиЌа би била лоша. Дури и да загуби во соЌузот со Антантата, тогаш воЌната на два фронта би завршила со катастрофа. Мали се шансите ФранциЌа да се вклучи во битката, бидеЌ«и во тоа време БританиЌа беше против РусиЌа. Генерално, се разбира, ова е голема погрешна пресметка на КаЌзерот, коЌ пропушти таква шанса. Можно е дури и по избувнува®ето на Првата светска воЌна, главната стратешка погрешна пресметка била офанзивата на Фриц против БелгиЌа и ФранциЌа. Можеби, ако со сите сили Ќа започнаа инвазиЌата на РусиЌа, ситуациЌата со Полска во 1939 година «е се повтореше. За сре«а, Германците се покажаа како премногу самоуверени, избираЌ«и воЌна на два фронта.
  Witcher, за разлика од многу сонародници, имаше сре«а: таа успеа да го прочита МоЌот Каиф, па дури и во оригиналот. Се разбира, Хитлер беше во право кога рече дека треба или да се биде заедно со БританиЌа против РусиЌа, или заедно со РусиЌа против БританиЌа. И сосема логично, идниот Фирер ги критикуваше оние кои се обидоа да го извлечат во светлината, трупот на Бизмарк.
  Хитлер навистина Ќа отфрли секоЌа можност за каков било соЌуз со РусиЌа, особено кога болшевиците доЌдоа на власт во неа и веруваше дека руските земЌи треба да станат германски колонии.
  Ова значи дека тоЌ беше недвосмислено неприЌател на РусиЌа, а секоЌ договор за Фирерот беше само парче хартиЌа. Згора на тоа, Сталин е идиот што пропуштил толку силен удар во отворената брада, иако морал да се подготви да го одбие ударот и да ги стави воЌниците на готовност. Или уште подобро, ставете го во себе! Германската армиЌа исто така не беше подготвена за офанзивниот импулс на советската армиЌа. Ќе им беше многу тешко, едноставно можевме да ги опколиме и уништиме германските воЌници во котли. И каква е оваа воЌна! И така инициЌативата премина на Вермахт. И фронтот течеше од запад кон исток. Не е Ќасно на што сметал Сталин? А БериЌа е кучкин син. Таа добро го познава неговиот «елав човек. Па, зошто не го предупреди Сталин. Зошто да не се убеди да преземе нешто? Како се случи тоа? На краЌот на краиштата, Народниот комесар е лукав човек и не веруваше никому! На краЌот на краиштата, навистина имаше сериозни разузнавачки податоци, трупите на Третиот РаЌх беа повлекувани до границата, а секоЌа втора баба пророкуваше воЌна. Во принцип, имаше чувство дека доаѓа нешто неуморно, страшно!
  И само Сталин и неговата придружба ги тепаа кофите, како намерно да сакаат да изгубат и да убиЌат милиони луѓе. И воопшто, Грузиецот со муста«и не е таков гениЌ ... ТоЌ не успеа да Ќа заврши семинариЌата и, како што и призна БериЌа, често пие. И како што започна воЌната, таа зуеше општо ... И сега целиот свет е во оружЌе против РусиЌа! И тука секако е виновна нефлексибилната политика на Сталин. Особено, и покраЌ фактот што фронтот се гушеше од недостаток на залихи, илЌадници возови беа повлечени за да ги депортираат Чеченците во Казахстан. И ова беше направено за време на воЌната, кога секоЌ вагон е важен! Поради ова, патем, МеЌнштаЌн успеа, и покраЌ значаЌната нумеричка супериорност на советската армиЌа, да изврши контранапад за да ги порази црвените трупи. Поради недостаток на ешалони, засилува®ата не беа распоредени навреме, снабдува®ето на советските трупи беше нарушено, а како резултат на тоа, офанзивата испадна. И ако нашите трупи беа сега во Киев, а можеби и во РоманиЌа, БританиЌа и САД можеби нема да се осмелат да го предадат СССР!
  Освен тоа, коЌ за малку «е го убиеше Хитлер? Така туркаЌ«и го Третиот раЌх на нова агресиЌа?! НаЌвероЌатно, тоа беше операциЌа предводена од БериЌа... На краЌот на краиштата, едно време сфати како да го заврши Троцки. Тогаш, сепак, ова се должеше на потребата да се избегне раскол во Интернационалата. Сега ова доведе до спротивен ефект, неприЌателите на РусиЌа се обединиЌа. И историски неприЌатели! НеЌзиниот Ведмаков, морам да кажам, беше многу изненаден што Черчил одржа сензационален говор на 24 Ќуни, наЌавуваЌ«и поддршка за СССР. Чудно е што овца доЌде за соЌуз со волк, ако, се разбира, британскиот лав може да се спореди со овца. Сталин, сепак, е типичен волк! Сега се е во нормала, капиталисти-демократи и капиталисти-фашисти заедно! Но, комунистите се обединети и чесни, без компромис со совест! Можеби ова го сакаше Сталин? Во секоЌ случаЌ, силите на неприЌателите се намножиЌа, а на исток єапониЌа Ќа покажа устата. Но, генерално, текот на раководството на земЌите на изгреЌсонцето е логичен: неопходно е да се затвори грлото на воЌската со незадоволни огромни териториЌални отстапки и вистинско предава®е, тие ветуваа нови битки и земЌи. Ако САД не воведоа санкции на 24 Ќули, поточно блокада против єапониЌа, тогаш можеби самураите «е го погодеа СССР, дури и во август без да Ќа чекаат зимата! єапонците се храбар народ и тешко дека би ги спречил споменот на Калхин Гол, каде што, патем, се бореле споредни трупи, вклучително и марионетите на ман¤уриската царска влада!
  И ова може да го загрози падот на Москва... Иако, вероЌатно, Сталин пове«е би сакал да го даде целиот Сибир на предава®е на Москва. Едноставно би оставил покритие таму, надеваЌ«и се дека суровата таЌга зима нема да им даде можност на єапонците да напредуваат предалеку и да се поврзат со Германците во Урал или во регионот на Волга.
  И тогаш, се разбира, «е имаше проблеми... Хитлер не успеа во близина на Москва и направи погрешна пресметка обЌавуваЌ«и воЌна на САД, без да Ќа обврзе єапониЌа да возврати против СССР. Хитлер воопшто не се одликуваше со логиката, со неговиот Ўверски антисемитизам, поставуваЌ«и Ќа против себе главната финансиска елита, па дури и Ватикан. Навистина, ова Ќа зголеми неговата популарност меѓу Арапите, но тие не му пружиЌа значителна помош на корпусот на Ромел.
  Оклопниот автомобил возел до поранешната советска граница. Ве«е има одредено уништува®е. Еве го граничниот пункт сè уште штрчи.
  И Ќапонската пешадиЌа, како и неколку лесни танкети со автоматски топови од 20 мм и по два митралези. Против кинеската пешадиЌа, ова можеби е добро оружЌе, но против Т-34 ... Точно, има малку такви тенкови на Далечниот исток, главните сили се прицврстени на запад. Дополнително, видливи се уште неколку оклопни возила и минофрлачи, транспортирани на возила со отворен покрив. Морам да кажам дека добрите минофрлачи, и покраЌ малиот калибар ...
  Ведмакова се двоумеше: што да правам? Има многу єапонци, и очигледно треба да се исклучите на селски пат. Или можеби сепак даЌте редица за теснооки?
  Ве«е се стемнува, облаците го покриле небото, дождот доаѓа. Се разбира, можете да искористите шанса, особено затоа што вака се преполни єапонците, стои пешадиЌата, составена во густи редови. Да, има цел полк од нив, воЌници со жолто лице, прилично гадни, и не е штета да ги убиеш.
  Ведмакова се прекрсти, мрмореЌ«и:
  - Не даЌ боже да стави пове«е самураи!
  Два митралези со голем калибар - 12 милиметри ги нападнаа суштествата со тесни очи. Масакрот започна. ДевоЌчето дури пееше:
  Ќе се бориме со неприЌателот до краЌ
  Подвизите на воЌниците - не се брои броЌката!
  Русите отсекогаш биле способни да се борат,
  Не се откажуваЌте кога «е доЌде неволЌа!
  12 - милиметри е голем и остар кертри¤, пробива низ телото, а понекогаш и неколку Ќапонски одеднаш. Ведмакова го контролираше оружЌето со помош на хидраулични активатори, кои єапонците ги позаЌмиЌа од авиЌациЌата. Во првите секунди борците на ИмпериЌата на изгреЌсонце не ни разбраа што се случува и од каде доЌде нападот. Тие едноставно паднаа, испуштаЌ«и капки крв од нивните стомаци и гради. Толку неочекувано беше доаѓа®ето на смртта во овоЌ навидум спокоен свет. Иако не, последната изЌава пове«е личи на потсмев.
  Ведмакова успеа да покоси неколку линии пред неприЌателот да реагира и да почне да се расфрла. Пилотот продолжил да пука додека го движел оклопниот автомобил на начин да не падне под оган од танкети. Сепак, авионски топ може да пробие дури и таков оклоп. Сепак, ова сè уште зависи од почетната брзина на проектилот, на танкети сè уште е поголема отколку на борбените пиштоли.
  Додека пилотот имал сре«а, єапонците веднаш не сфатиле коЌ ги испра«а смртта, особено што пролетниот дожд капеше, поради што блесоците станаа тешки за разликува®е. ВероЌатно самураите мислеле дека ги нападнал руски одред коЌ се пробил до задниот дел, па танкетите отвориле оган врз грмушките. Ведмакова, ги здроби єапонецот и пееше:
  Од далечните краишта на океанот
  Каде што лакот се тресеше раЌот!
  Ордите на султанот се убедливо,
  Како Антихристот да воскреснал!
  
  ВоЌната е безмилосна, злобна,
  Како змеЌ спуштен на РусиЌа!
  МоЌата земЌа е сива во рани,
  Спаси Ќа маЌка ми, се молам на Бога!
  
  Колку е суров светот, каков ужас
  Детето паднало и се распарчило!
  Тие се породиле, туркаЌ«и го од болка,
  Така реши злобниот Гром!
  
  Овде Бог не Ќа знае мерката во гневот,
  ТоЌ го собори човечкиот род на несре«а!
  И секоЌ жив страда
  Само тагата Ќа брои победата!
  
  РусиЌа е покриена со крв,
  Колку си суров Боже!
  Каде отиде вашата мисиЌа?
  Сигурно Христос е третиот, излишен!
  
  Зошто сте пекол и Ева
  Прогонети поради престапот на нивниот раЌ!
  ДоЌде време за канибалот,
  Со рациЌа понагло Мамаи!
  
  ДевоЌките леат солзи,
  Германците ги убиле родителите!
  Таа е боса, и мразови,
  Сурово, сите реки се замрзнати!
  
  НикоЌ не не жали нас луѓето
  Сега мушички, па нè боцкаат змии!
  Понекогаш се поЌавува идеЌата
  Каква чаша страда®е до гребенот!
  
  Залудна надеж на Бога
  ТоЌ сигурно не го боли!
  И подобро е да се живее лошо и лошо,
  Но, ние рековме - доста е!
  
  Ги имаме транспарентите на комунизмот,
  И тоа значи без повикува®е на вуЌко!
  Не толерираЌте урина на фашизмот,
  Нашата етика е едноставна: по ѓаволите!
  
  Надеж за раце во пченка,
  На умот што е во главата!
  ВолЌата нè води до достигнува®а,
  Вештина, ентузиЌазам во тупаница!
  
  И така, мереЌ«и чекори,
  До слобода и сре«а по ваш пат!
  Ќе станеме црвени богови
  НикоЌ не може да нè свитка!
  Ведмакова пееше и чкрташе од митралези, пукаше во оние што ве«е успеаЌа да се расфрлаат и легнат со тесни очи. Но, тогаш неЌзината сре«а се променила, а неколку Ќапонски офицери очигледно сфатиле што е работата и фрлиле неколку гранати на оклопниот автомобил. Ведмакова почувствува трепере®е во трупот. Сепак, Ќапонските гранати беа гранати за фрагментациЌа и не навлегоа во оклопот, очигледно дизаЌнирани да држат пукнатини од митралез со калибар до 14 милиметри.
  Вичер се насмевна.
  - И еве тврдоглава битка заскитан будала-куршум! Кородиран, наеднаш помудар и почесто Ќа погодува целта!
  Во оклопниот транспортер, митралезите се напоЌуваат со поЌас. Ова дава голема понуда на куршуми, покраЌ тоа, се испорачува водено ладе®е, што ви овозможува да го зголемите времетрае®ето на пука®ето. Затоа, воинот без церемониЌа ги отсече єапонците кои фрлаа гранати врз неа. Но, се чини дека останатите борци забележале. Повторно полетаа гранати. Се слушна татнеж. Се чини дека една од гранатите се покажа тешка, околу килограм и противтенковска. єапонците ве«е беа снабдени со слични празни места. Слаб против Шеврони и Т-34, но може да се пробие блиндиран автомобил! Низ прободената страна се тушираше прашина врз Ведмакова. ДевоЌката пцуеше:
  - Да, єапониЌа е мала, но предизвикува големи неволЌи!
  Оклопниот автомобил престанал да се движи, а пар фрагментирани гранати полетале навнатре, каде што експлодирале.
  Сплинтери го фатиЌа Ведмаков, како Ќа раскина неговата униформа. Дополнително, се запали скршена цистерна за гас. ДевоЌката повторно пцуеше.
  - Не автомобил - генерал! єас би ти дал сра®е!
  Морав да искосам уште неколку десетици за да скокнам од кабината. ДевоЌчето го направи тоа незабележано од Ќапонските воЌници и ползеше. За себе, тоЌ не се грижи за неЌзината униформа на армиЌата на земЌата на изгреЌсонцето. И во темница и на дожд, лицето не се разликува премногу. Сега треба да излезете од автопатот и да се растворите во грмушката.
  ДевоЌчето лазеше доволно брзо и во исто време налета на трупови неколку пати. Убаво мрмори:
  - Не е лошо, му дадов светло на самураите! Сега се што треба да направите е да се спасите!
  Воинот нурна во грмушките и, стануваЌ«и, почна да оди. Шега со нив, можеби нема да добиЌат. Всушност, таа пристоЌно се бореше и мислеше дека неЌзиниот подвиг: наЌвероЌатно нема да веруваат, инаку, коЌ знае, «е дадоа уште една Ўвезда на хероЌот!
  Во принцип чудна работа е воЌната, овде убиваш луѓе и ова не е лесно нормално, туку храброст. Како што вели БиблиЌата, не убиваЌ! Сепак, Бог заповедал не само да се убиваат, туку воопшто да се истребат Амалиците и нивните жени, и деца, па дури и добиток! Иако и за време на воЌната, истребува®ето на цивилното население се смета за неморално и гнасно дело.
  Сепак, западните соЌузници бомбардираа не само и не толку воени обЌекти колку цивилното население. Ова делумно се должеше на малата прецизност на бомбардери со голема височина, што го отежнуваше поразот на чисто воени цели, но главната работа беше одмаздата. єапониЌа, исто така, доби светлина од САД. И немаа што да одговорат! Тие едноставно немаа авиони доволно долго за да ги извадат єенките!
  Очигледно, Американците сметаа дека одмаздата за пристаништето во Перу е доволна, поточно, наЌвисоката финансиска елита одлучи да деЌствува прагматично, во исто време, и да стави краЌ на Црвената армиЌа на Мао. єапониЌа Ќа напушти Ман¤уриЌа како отскочна даска за воЌната против СССР, и беше дадена одврзана рака против МонголиЌа, а останатото беше дело на Чианг Каи Шек! Тогаш «е биде можно под себе да Ќа подигне цела Кина. А земЌата на изгреЌсонцето нека крвари во воЌната со СССР. Овде, вероЌатно, наЌинтересно е што єапонците сметаат, откако Ќа победиЌа РусиЌа, повторно да се израмнат со Америка со помош на ГерманиЌа и САД, размислуваат да го оттргнат Сибир и други земЌи од исцрпената єапониЌа.
  СекоЌа страна мисли дека тоа е направено многу паметно, особено затоа што Америка и БританиЌа добиЌа контрола на огромни територии без да испукаат ниту еден истрел. Во спротивно, «е мораа да ги заземат долго и мачно време, што «е потрае наЌмалку неколку години, бидеЌ«и тоа се уште се острови!
  Ведмакова одеше, надеваЌ«и се дека «е Ќа помине линиЌата на фронтот. Сосема е можно да се лизнете во Ќазот и да се прилепите за своето. А можеби дури и земете еден од самураите затвореник. Па, тоа е во близина на наЌнапредните позиции на советската армиЌа. Во спротивно, «е биде тешко да се носи.
  . ПОГЛАВєЕ # 5
  Така, за светската олигархиЌа: ГерманиЌа и Европа под СССР, ова се смета за изгубена зона на влиЌание, па дури и закана за заЌакнатата комунистичка империЌа и понатамошното шире®е на болшевизмот. А РусиЌа под ГерманиЌа е проширува®е на неЌзините сфери на влиЌание и можност да ги цица сите сокови од богатите земЌи. Но, тоа е навистина она што француските олигарси го изгубиЌа кога изгубиЌа од ГерманиЌа: мораа да поделат малку со Хитлер, но го задржаа наЌголемиот дел од богатството, па дури стана полесно да се експлоатираат работниците - Германците ги уништиЌа синдикатите. Што изгубиЌа олигарсите на Балтикот? ПреброЌте го целиот капитал, а коЌ немаше време да избега, па слобода или живот! НевероЌатен пример! Значи, нема ништо изненадувачки во ова! И ако Хитлер не беше толку жесток антисемит, никоЌ немаше да му помогне на СССР!
  Мора да се каже дека една од причините зошто ФранциЌа се распадна релативно лесно беше значително помалиот процент на Евреи и во општата популациЌа и во финансиската елита. Во Полска, БританиЌа, САД: беше сосема спротивно. Особено во САД, што, патем, обЌаснува зошто єенките, и покраЌ тоа што ниту една бомба не паднала врз Америка, биле уште посурови кон населението на ГерманиЌа од Британците!
  Вишу, станал марионета под Вермахтот, а Германците Ќавале низ Париз, свиреЌ«и на хармоника. Хитлер почна да подготвува инвазиЌа на АнглиЌа, не се мачи да Ќа пренесе економиЌата на воена основа и да ги користи ресурсите на освоената Европа. Тоа скапо го чинеше, како и нема®ето желба да преговара со Аглите, со отфрла®ето на антисемитизмот. Вториот, можеби, «е му дозволи на Фирерот да ги ослободи сите свои сили за воЌната против СССР и да нападне уште во маЌ. Навистина, мирот со БританиЌа може да го поттикне Сталин на наЌава за мобилизациЌа. Тоа би станало сигнал дека, велат, неприЌателот е ве«е на прагот.
  Или да не стане, а потоа можеби тоа би влиЌаело на позициЌата на САД во однос на єапониЌа. Тие не би Ќа испровоцирале ЗемЌата на изгреЌсонцето, а мо«ната империЌа би можела да отвори втор фронт! Што се случи сега. Само во уште полоша ситуациЌа, кога армиЌата на СССР е речиси поразена, производството на оружЌе сè уште не е воспоставено, а тие сè уште не научиле да се борат!
  Сега не е четириесет и првата година - советските трупи стекнаа борбено искуство, научиЌа да се борат и да победуваат! Па сега не се плашат од тешки тенкови и авиони со седум пукнатини, на една машина!
  Осамен єапонец стои во близина на дрво. Значи обична жолта кукла.
  Ведмакова скокна зад него. єа грчеше главата нагоре, а потоа се изврте ... Кога остро «е го повлечете "кугларот" на неприЌателот нагоре, мускулите на вратот ве«е не можат да пружат ефективен отпор и "главата" лесно се преклопува!
  Па, што е еден самураЌ помалку! Ведмакова изгледа весело и задоволно, дури и оголува заби:
  єапониЌа никогаш нема да не освои! Затоа што има борец како мене!
  Навистина, во целата историЌа на РусиЌа, само Монгол-Татарите можеа да победат! Зошто се случи ова и зошто големиот словенски народ се покажа беспомошен, ова е секако мистериЌа не за една генерациЌа!
  Главната причина е феудалната фрагментациЌа, кога секоЌ си земал парче земЌа за себе: почнал кокошки и седел во него, чуваЌ«и го своето наследство: без работа!
  Ведмакова почувствува дека тесните и неудобни Ќапонски чизми и ги триЌат нозете. Пилотот одлучил дека во овоЌ случаЌ нема смисла да се издржи маките. Таа само ги исфрли тапите, стегаЌ«и и притискаЌ«и "влошки" на прстите. єа почувствував но«ната свежина на моЌата родна земЌа со боси нозе и се чувствував многу повесело! Таа додаде чекор, па дури и почна малку да потскокнува!
  Тоа што Русите беа поделени беше наЌголемата трагедиЌа на Словените. На запад биле потчинети од ЛитваниЌа и Полска, а на исток од суровите Татари. єаремот, сепак, не траеше вечно: Москва, пред тоа, еден мал град почна да расте, па дури и да се претвори во еден вид мала империЌа. Иван Калита стана колекционер на руски земЌи. Беше прв и не наЌуспешен, но наЌважно прв! А како звучи во болшевичката песна: подобро е да си мртов - отколку вториот!
  Сталин не е Русин, ова му е главниот недостаток! Оттука и недовербата кон титуларната нациЌа, и масовните неоправдани репресии! Еве, даЌ ѝ ги роговите на сви®ата, а царството на чорбата!
  Чучмек на тронот и Рус во падокот!
  На пример, и Тухачевски и єегоров беа доста способни маршали, што, патем, може да се каже и за останатите репресирани команданти! Да не се споредува со маЌмун со муста«и! Затоа заглавивме!
  Меѓутоа, како навистина се случи Сталин да успее да стане суверен владетел? Неписмен Грузиец го направиЌа Бог!
  Рускиот народ мора да биде управуван од рускиот цар! Романови, инаку, речиси и да немале руска крв, па можеби затоа и дегенерирале!
  єапониЌа, исто така, имаше необична форма на владее®е, каде што шогунот беше суштински повисок од императорот, и затоа имаше некои предности, бидеЌ«и е помала вероЌатноста да Ќа уништи империЌата поради наследникот на будала. Со векови, єапонците не водеа освоЌувачка воЌна, туку активно се караа едни со други. Ова имаше одредено влиЌание врз менталитетот на оваа нациЌа. Но, во дваесеттиот век, земЌата на изгреЌсонцето освои пове«е земЌа од Александар Македонски! Сега е редот на РусиЌа. Само сега не е царско време, владее големата комунистичка партиЌа и наЌнапредниот и наЌсовршениот економски и политички систем во светот!
  Ведмакова, сепак, одеднаш одмавна со главата. И во политичкиот систем, а и во начинот на владее®е, не е се како што треба! На пример, народот не избира шеф на државата како резултат на алтернативно изразува®е на волЌата, туку тоа се случува... Морам да кажам дека ниту законот, ниту уставот не предвидуваа создава®е на штаб и негово овластува®е со итни случаи. овластува®а. А за способностите на полуобразованиот семинар, таа лично имаше големи сомнежи! Како и БериЌа: итра, но слабо образована личност со исклучително тесен поглед и ерудициЌа!
  Но, сега линиЌата на фронтот е уште поблиску напред, блесоци се видливи, а татнежот стана уште посилен. Време е да го наЌдеме Ќазикот и .... Ведмакова забележа одред на ползечки єапонци. Сега треба внимателно да седнете на нивната опашка. Приближно во ист стил како што таа го нападна єу-188, многу брз бомбардер, коЌ не е ни лесно да се стигне со брзиот МиГ. Логовите, патем, генерално, не се особено маневрирачки и во овоЌ поглед не се подобри од Focken-Wulfs! Па, еве ги самураите кои се приближуваат до ровот, изгледаат како тепачки овни кои лазат до локва со нафта. Има многу єапонци, тука треба внимателно да се однесувате ... Еве го капетанот на армиЌата на земЌата на изгреЌсонцето, муцката е како онаа на мрмот. Нешто вреска, енергично мафтаЌ«и со тупаниците и камата.
  Ведмакова, трпеливо чекаЌ«и самураЌот да нападне, со кундак од пушка го удри по задниот дел од главата. Сепак, тоЌ го пресмета ударот на таков начин што "Ќап" не се оттргна веднаш. А потоа од автомат испукала рафал кон єапонците кои трчале да нападнат! извика:
  - Итрината во воЌна е како едро на брод, но само надува, не таа!
  Момчето Олег и девоЌката Маргарита се степаа во Сталинград. Ќе стоЌат во овоЌ град како титани.
  Олег Рибаченко изгледа дванаесет години. И момчето фрла граната со боса нога.
  Ги фрла фашистите и вели:
  - Слава на големата Татковина!
  Маргарита исто така дава добро насочен пресврт. Ги коси нацистите и пее:
  - Слава на Сталин и сонцето на комунизмот!
  Олег Рибаченко отпушта и додава:
  - Слава на хероите!
  ДевоЌката пука, ги коси нацистите. Фрла граната со боса нога и чкрипи:
  - И слава на Татковината со векови!
  Така момчето и девоЌката навистина сериозно раскинале. Тие пукаат во нацистите и фрлаат гранати.
  Голата нога на момчето фрла подарок убиец. Момчето со див бес вели:
  - Сите ги мачиме!
  Маргарита, пукаЌ«и и косеЌ«и го неприЌателот, чкрипи:
  - И «е има сено на ѓаволот!
  И девоЌката фрла подарок на смртта со гола нога. Таков е воинот, способен всушност да коси цели трупи.
  Момче и девоЌка се степаат во Сталинград. Тие се вистински херои. И витези полни со храбар дух.
  Што мислел Хитлер дека Русите ништо не научиле по катастрофата во 1941 година?
  И да ти ебам! Црвената армиЌа е подготвена да се соочи со чудовиштата од сериЌата "Е", нека продолжат: Е-75 тони за деведесет и Е-100 тони за сто и четириесет. Од таЌгата до британските мори®а, Црвената армиЌа е наЌсилна од сите.
  Момчето и девоЌката се караат, за нацистите да им се извлечат како стакло од чекан.
  Децата се бесмртни и од ништо не се плашат. Што им се овие фашисти? Следните заЌаци на семе!
  Олег Рибаченко пееше со татнеж:
  - Ех, Хитлер, ех Хитлер, коза Хитлер,
  Зошто се искачивте во рускиот газ...
  Ќе добиете од нас конкретно во денар -
  Ќе налеташ на силна момчешка тупаница!
  И тогаш мускулесто дете фрла граната со боса нога. И два германски тенкови Е-50 и Е-75 директно се судираат и експлодираат.
  Олег Рибаченко со задоволство вели:
  - єас сум млад борец од супер класа!
  И повторно момчето го дава редот.
  И тогаш девоЌката пука. Таа удира прецизно и удира силно. И додека пее:
  - Ќе ги здробам сите фашисти, а на Адолф «е ослабам!
  И повторно девоЌката е во полна возбуда на истребува®е. Сите пукаат и пукаат.
  И пак лета граната од боса нога. Таа ги победува фашистите. Фрла како кан¤и од удира®е на топката.
  Маргарет пее:
  - Силниот удар е исклучително добро насочен,
  НаЌкул Поветкин лета во рингот!
  Олег Рибаченко, отпуштен, лесно потврди:
  - ДостоЌна копиЌа на Поветкин, а не бега од силни противници!
  После тоа, момчето повторно фрла граната со боса нога и ги крши нацистите како шиши®а од калдрма.
  И колку е паметно, нацистите се судираат. Што сакаа? Не беше неопходно да се искачи на СССР.
  Само Олег Рибаченко се нервира. САД ве«е ги ослободиЌа Германците, а РусиЌа треба да го земе рапот за нив.
  Момчето повторно фрлаЌ«и граната со боса нога пее:
  - Не изиграваЌте Ќа будалата Америка,
  ДаЌте ни АлЌаска сега...
  Ова е нашата земЌа на два брега -
  Не за ¤абе мечката е жесток Ўвер!
  И Олег Рибаченко повторно го даде редот ... ТоЌ ги покоси нацистите. И повторно, голите прсти на момчето Ќа стискаат гранатата и Ќа фрлаат кон неприЌателот. Тие го расфрлаат во различни насоки.
  Момчето рика:
  - Слава на РусиЌа!
  Маргарита пак фрли граната со боса нога и чкрипи:
  - За царот НиколаЌ Втори!
  Момчето Ќа поправи девоЌката:
  - Тука владее Сталин, а не НиколаЌ Втори!
  Маргарита лесно се согласи:
  Да, Сталин! КоЌ склучи мир со канибалот!
  И девоЌката повторно фрли убиствен подарок со гола нога.
  Олег Рибаченко логично забележа:
  - На СССР му треба здив! Иако Третиот РаЌх подобро го искористи тоа!
  И децата повторно почнаа да пукаат ...
  Германците во близина на Сталинград и во самиот Сталинград добиЌа страшен пекол.
  Но, навистина, она со што доаѓаш е она со што оставаш.
  Или подобро кажано, умираат. Борбата е толку крвава и света право.
  Олег Рибаченко навистина мисли за време на битката дека луѓето понекогаш се премногу наивни. Или од Сталин прават гениЌалец, или општо го прават Лукашенка. Но, за БелорусиЌа од дваесет и првиот век, праве®ето култ на личност од колективен земЌоделец е прилично глупаво. КраЌно време е да се разумите.
  И изберете нов, млад, прогресивен лидер. А не да се демонстрира нивото на интелигенциЌа на бебе во песок.
  Следната анегдота го карактеризира Лукашенка наЌдобро од сите:
  Кога сè поскапува во БелорусиЌа, што е наЌевтино?
  Ветува претседателот Лукашенко!
  И зошто?
  Затоа што не чинат ништо!
  Срамота е за Белорусите кои сè уште гласаат за таков диктатор. Но, краЌно време е да станеме помудри и да покажеме дека тие се народот на Европа. На пример, во РусиЌа, Путин барем успеа да придобие почит кон себе со анексиЌа на Крим без истрел.
  Но, тоа е поради неговата феноменална сре«а. Сре«но со Путин. На пример, имаше сре«а што при посетата на премиерот на Израел имаше неприЌатна епизода со неговата сопруга во Киев. Да, повторно манифестациЌа на феноменална сре«а. Но, толку малку вистинско вра«а®е! А што ако цар Никола имаше таква феноменална сре«а. Поточно, тоЌ го доби, до 1935 година РусиЌа владееше со половина свет.
  А што е следно... Цар НиколаЌ закажал лет во вселената на 28 маЌ 1935 година, токму на време за неговиот роденден. Првиот лет во историЌата на човештвото на руска жена космонаут.
  И во овоЌ свет, додека СССР се занимава со опстанок.
  Битките во Сталинград се приближно исти како во реалната историЌа од 1942 година. Само што овоЌ пат неприЌателот е многу посилен. А количината поради колониЌалните трупи и технолошки.
  Особено е тешко на небото на Советска РусиЌа. Нацистите имаат многу силни, млазни авиони. И некако не е така лесно да се одолее на ова.
  Еве ги германските пилоти Албина и Алвина кои собираат сметки за себе. Тие се одлични експерти во оваа област.
  Како, на пример, да се запрат таквите германски девоЌки во бикини со голи нозе?
  Олег Рибаченко ги чувствува овие девоЌки.
  Фрла уште една граната со голи прсти. Ги расфрла нацистите на сите страни и вели:
  - Големо срце на РусиЌа!
  И момчето-терминатор е многу агресивен оган. СекоЌ куршум Ќа погодува целта. И Арапите, и црнците и ИндиЌанците се во напад. Доаѓа огромна толпа.
  ГениЌалното момче повторно фрла граната со боса нога, турка два големи германски тенкови заедно и летот:
  СамураЌ меч со тебе
  Срцето и умот се чисти...
  Смело го води нападот -
  Патот на убавината!
  Маргарита, пукаЌ«и во неприЌателот, зеде и пукаше кон нацистите од базука и чкрипеше:
  - Извонредна убавина!
  А воинката со голи прсти фрлила многу деструктивен подарок на смртта. Ги скрши противниците. Потоа повторно, со прстите на босата нога, таа повторно фрли диво уништува®е. И два фашистички тенкови земаа и се судриЌа. Паднаа и истураа дури и искри и чад!
  Олег извика:
  - Тоа е вечната девоЌка браво!
  Маргарита со боса нога фрли нов убиец лимон и чкрипи:
  - Ние сме вечни деца на млечниот пат!
  Момчето терминатор кимна со главата и самиот Ќа продолжи борбата. Сè оди според планот. Поточно, додека е нормално. И во нивната област нацистите нема да се пробиЌат.
  Така и нацистите колку и да се трудат, но во реалноста само «е се задават во сопствената крв.
  И нивните тенкови «е се претворат во старо железо! И знамето на РусиЌа «е свети над планетата!
  Олег Рибаченко делува со голема енергиЌа. Фрла гранати со боси нозе и пее:
  - Секогаш «е бидеме сре«ни
  Ќе има светол сон ...
  И убавината «е доЌде
  Ќе Ќа снема гужвата!
  Момчето-гениЌ делува со активност, коЌа се зголемува со бес пропорционален на приливот на Германци.
  Маргарита делува како втор броЌ. Но, босите стапала на девоЌката се поактивно фрлаат гранати.
  И нацистите паѓаат под неЌзините удари.
  И Олег Рибаченко шутира... Но мислите скокаат, вратете се во сегашноста. На она што е во реалноста.
  Всушност, Белорусите се чини дека имаат наЌголема мозочна маса во Европа, но тие си дозволуваат да бидат ставени на Ќака, да Ќа толерираат диктатурата на поединецот.
  И ако претседателот беше некаков супермен! И така колективен земЌоделец, па дури и без легален татко. И нека ги боцкаат толку години.
  И покраЌ тоа, сè уште има тесногради кои гласаат за него.
  Да, Олег Рибаченко имаше дури и дамки.
  Кажете ми приЌатели колку долго
  Гласовите за таткото Ко а ...
  Време е да го изберете Олег -
  За да добиете пове«е пари!
  Да, секако, потребни се промени и тоа што е можно поскоро. Всушност, стагнациЌата е полн со лоши последици.
  Згора на тоа, самиот Лукашенко не знае што сака. ТоЌ е во право, тоЌ е лев. Тоа оди до капитализмот, па социЌализмот. И тоЌ нема добар тим. И нема своЌа партиЌа и идеологиЌа. Таков е култот на многу медиокритетна и зборлива личност. Сталин и Ленин барем знаеЌа што сакаат! А овоЌ диктатор? Не знае ни дали е десен или лев!
  Не, без идеологиЌа и стабилна партиЌа нема да има стабилност во општеството.
  И оди напред исто така!
  Сталин, за жал, исто така стана симбол на теророт и уништува®ето, претвораЌ«и го комунизмот во страшило.
  Оптималното владее®е не успеа. И под Бреж®ев имаше лудило - како можеше да се стави таков шеф на СССР. И во младоста, Бреж®ев не влечеше интелектуалец, но на старост падна во лудило. И воопшто, штета што шефот на државата не можеше да врзе два збора без парче хартиЌа. И треба да знаете како да го направите тоа!
  Олег Рибаченко фрли смртоносна двоЌна граната со боса нога и пееше:
  Но сепак живеЌ
  Ама живеЌ според Бреж®ев!
  Нем сум, нем, не можам!
  И не возете снежна бура!
  Маргарита со голи прсти фрлила пакет со експлозив. Таа ги распрсна нацистите како Ќаболка што се тресат од гранка.
  ДевоЌчето пееше:
  - Цветаат Ќаболкниците
  СоловЌов мелодии ...
  Ќе доЌдам каЌ тебе -
  Ќе има проби!
  ДевоЌчето се насмевна широко и блескаво. НеЌзините заби се како бисери, толку блескави.
  Да, овоЌ пар е одличен.
  Олег Рибаченко го зеде и пееше:
  - Нашите тупаници со челик,
  кан¤и, заби и огради ...
  Сакаат вистинска борба!
  И повторно, момчето-терминатор пука многу прецизно. И крвави капки се слеваат од нацистите.
  Не, нема да има милост. НеприЌателите се задушуваат.
  Во меѓувреме, Наташка и неЌзиниот тим се борат во Сухуми.
  Нацистите го напаѓаат брегот. Борбата, се разбира, е многу нерамноправна
  Но, девоЌките. Кога се речиси голи, супер е!
  Наташа фрли граната со боса нога, покосе десетина фашисти и пееше:
  - Иднината на светот е наша,
  Ние сме девоЌки како Џедаи!
  ЗоЌа лансираше и граната со боса нога. Ги расеа нацистите и самоуверено шкрипеше:
  - єас сум тоЌ што може да ги закопа сите во гроб!
  Аурора пука понатаму. Исто така девоЌка коЌа кога «е погоди ве«е не е удар од мува.
  Црвенокосиот ѓавол го зеде и зуеше:
  - єас сум боЌа на лисица, и наЌголема убавина!
  И пак «е го земе со гола нога и «е го фрли дарот на смртта! Ова е навистина девоЌка, она што ви треба.
  А потоа, тука е Светлана како експлозиЌа! И таа «е ги распрсне и «е ги сруши сите, како во неа да се вселиле ѓаволи од целиот пекол.
  Да, девоЌките овде, се разбира, од такво шкрта®е на забите што без проблем «е урнат секоЌа вилица.
  И ако е потребно, тогаш половина од главата!
  Наташа пука во неприЌателот и рика:
  - єас сум толку тежок воин што ни бик нема да ме гази! Ќе му Ќа скршам главата!
  ЗоЌа самоуверено потврди:
  - Ќе ги скршам роговите!
  И болата нога на девоЌката фрла граната. И два нацистички тенкови и «е земат и «е се судрат.
  А потоа еве како «е удри Аурора. А исто така со боса нога «е лансира убиствен.
  И рика:
  - Слава на Сталин, нека помудри!
  Аурора е навистина злобна. Како е да се бориш на два фронта? Всушност, тоа значи самоубиство.
  И зошто Сталин Ќа доведе РусиЌа до ова?
  ДевоЌчето повторно со голи прсти «е лансира убиствен подарок за смрт и «е чкрипи:
  - Слава на новиот лидер!
  Па, нели! Сталин има дури и ниско чело. И ова е знак на ниска интелигенциЌа.
  Светлана пука во себе. И фрла граната со боси нозе. Распрснува противници. Ги уништува и квичи:
  - Слава на руските богови!
  И пак со гола пета «е фрли нешто многу деструктивно.
  ДевоЌките овде се од таков калибар што Фриц нема да ги земе.
  Четири девоЌки се огромна сила. И што е наЌважно, тие се во исти га«ички.
  И ова им дава колосална способност за борба.
  Наташа гори. Африканските воини се движат во лавина, дури и Хиндусите и Арапите.
  Германците ги користат како топовско месо. Без никакво сожалува®е и жале®е користе®е во битки. И, се разбира, тие го земаат броЌот.
  Сухуми ве«е е отсечен по копно. И тоа е многу лошо. Наскоро «е ни снема мунициЌа и «е треба да се повлечеме.
  Но, додека девоЌките сè уште не сакаат да попуштат. Тие сонуваат за победа. Дури и ако силите не се еднакви. И Москва е опколена.
  Наташа е загрижена за ова. Фрла граната со боса нога. Ги крши неприЌателите и пее:
  - Ако главниот град «е застане!
  ЗоЌа го фрлила и пакетот со експлозив со боса нога и чкрипела:
  -Реката на РусиЌа нема да пресуши!
  И таа го разнесе неприЌателот од сите стебла, домашна безодвратна горчина.
  И скрши неколку тенкови ...
  Но, одозгора, нападните авиони почнуваат да притискаат.
  Па што ако тие се реактивни?
  Аурора го испука своЌот ракетен фрлач. Удри во германски автомобил. єа натера да падне.
  Тогаш црвенокосиот Ўвер гушкаше:
  - Комунизам без граници!
  Тогаш Светлана почна да пука. И ги косеше црните борци. А потоа како боса нога «е фрли лимон.
  И рика:
  - Слава на новите богови!
  Наташа пукаше кон неприЌателот и шкрипеше:
  - Руски богови!
  И од фрла®ето на неЌзината гола нога, авионот експлодира.
  Ова се девоЌките-терминатори. Ако ве«е се караат, тогаш никоЌ не може да се справи со нив.
  ЗоЌа исто така фрла нешто кон неприЌателот што Ќа убива секоЌа мо«. И нешто што го уништува неприЌателот. А воинката, оголуваЌ«и ги забите, квичи:
  - Авионите во ковчегот!
  И голите прсти повторно го фрлаат дарот на смртта.
  И тогаш Аурора «е лансира лимон во неприЌателот. Земете и рикаЌте:
  - Иднината е наша!
  Светлана ги разголи забите и рече:
  - За комунизмот, и нови достигнува®а!
  И пак, како со боса нога фрли граната. И «е ги убие сите. Па, ако не сите, тогаш некои сигурно.
  Нацистите се качиЌа во бокалот. И ова е нивниот проблем. Овде можете да го видите самоодниот пиштол Jagdtigr. Застарен автомобил, но многу убиствен. Момче пионер ползи до неа. И се лизга мина.
  И самоодниот пиштол тривиЌално експлодира.
  Момчето го вади Ќазикот и пее:
  - Да пиеме за Татковината, да пиеме за Сталин!
  АЌде да пиеме и да пиеме повторно!
  Ние пионерите «е го убиеме Хитлер!
  Фашистите сфа«аат. Иако тешко за Црвената армиЌа. Градот Грозни е опколен од нацистите, но тие се уште водат битка во него. ДевоЌките се врвни овде.
  Еве Ќа Тамара се бори. Таа е во костим за капе®е и боса. И времето е топло, а девоЌката е толку вешто. Убавината гори. Со гола нога на нацистите, тоЌ лансира експлозивни пакети и пее:
  - Хитлер наскоро «е добие клинци во ковчегот,
  Ќе биде како паЌак запален ...
  Демоните «е мачат во подземниот свет -
  Оние кои го обожаваа сатаната!
  И повторно, многу смртоносен лимон лета од голата пета на убавицата и ги разбива нацистите.
  МариЌа низ смеа вели:
  - Гранати «е убиЌат!
  И Ќа удира Тамара по рамо. Две девоЌки се караат, а на врвот е Црвено знаме прободено од куршуми.
  ДевоЌките се боси и речиси без облека, но немаат намера да ги предадат советските градови.
  МариЌа пееше весела песна. И во исто време таа водеше безмилосен и убиствен оган;
   Има многу големи луѓе,
  Чии дела живеат со векови, Има многу големи ими®а, Кои се нарекуваат бесмртни.
  
  Многу Ќунаци од баЌките Ќа зачуваа мелодиЌата на еповите, Но наЌедноставниот од сите херои И на сите нас драг - еден.
  
  Детството го помина меѓу планините, Го следеше летот на птиците, Од планините наследи Убавината на орелските крилЌа.
  
  Неговото име, со гром, го зафати океанот, им стана блиско и познато на пролетерите од сите земЌи.
  
  На копното на Кина, драги на сите срца, ова име го наЌавува Фанзам - мир, краЌ - на палатите.
  
  Сталин е знамето на сре«ата, зората на човештвото! Нека саканиот Сталин живее многу, многу долги години!
  ДевоЌките добро пееЌа. На МариЌа, Тамара, им се придружиЌа и Вероника и ВикториЌа.
  Сите четири убавици се опкружени, но како се борат.
  Овде МариЌа фрла граната со гола нога и соборува германско офанзивно летало. И убавината чкрипи:
  - Слава на нашата партиЌа!
  Вероника, исто така, испра«а подарок за смрт со боса нога, а HE-162 е соборен. И воинот рика:
  - Слава, коЌа е повисока од славата!
  . ПОГЛАВєЕ #6
  ВикториЌа, пука во противниците и пука, насмевка:
  - За идните пространства на комунизмот!
  И четири убавици, речиси голи и боси се смеат.
  Тие се такви орли девоЌки од наЌвисок ред.
  Мирабела и АнастасиЌа се борат на небото. И им го перат мозокот на нацистите.
  Мирабела со насмевка, твитови:
  Сè на светот «е биде добро
  СакаЌте Ќа своЌата татковина страсно!
  И повторно со голи прсти, низ отворениот прозорец, како да фрла лимон. И шамари по фашистите. Паѓа уште еден соборен автомобил.
  Ова е трикот - мора да стигнете таму.
  АнастасиЌа низ смеа вели:
  - Ленин «е те пофалеше!
  Мирабела со еден рафал собори неколку германски автомобили и забележа:
  - И Сталин, без никакво сомнева®е!
  АнастасиЌа отсече три нацистички авиони и потврди:
  - Без никакви дилеми!
  ДевоЌките се толку кул. И што е наЌважно убава. Тие се топли и во исто време ладни пресметки.
  Мирабела, соборуваЌ«и друг авион, забележала:
  Сè на светот е релативно...
  АнастасиЌа се насмеа и налутено промрморе:
  - Без дополнителна филозофиЌа!
  И таа го отвори прозорецот и фрли граната со боса нога. ОвоЌ пат експлодираше МЕ-262.
  Мирабела кимна со главата во знак на согласност.
  - Одлично си помина!
  АнастасиЌа, разголуваЌ«и ги забите, додаде:
  - Таа го направи тоа што го направи!
  И дваЌцата воини «е пукнат од смее®е. И намигнуваЌте си еден на друг.
  Да, хероЌството е импресивно.
  Во летото 1946 година, жестоки битки се одвиваа надвор од градот на Волга. Женскиот снаЌперски баталЌон, под команда на капетанот Алена Огурцова, зазеде одбранбена позициЌа во урнатините на улицата Володарски. ДевоЌки со митралези и пушки, врзани со снопови гранати, се сокриле зад урнатините.
  Самата Алена е во забележана туника над неЌзиното голо тело, во кратки панталони и боса. Прекрасна и облина девоЌка, со силни колкови, тенок струк, кратка фризура под полукутиЌа. Лицето е многу експресивно, со машка брада, сини очи широко разделени. Светло-кафеава коса стана сива со прашина, високи гради, тврд изглед. Капетанот Алена се бори пове«е од две години и покраЌ младоста видела многу. Нозете на девоЌчето се покриени со исеченици и модринки. ДевоЌката е поагилна да се движи боса отколку грубите и несмасни чизми.
  Голиот ѓон чувствува наЌмала вибрациЌа на почвата, предупредува на близината на рудникот, а самата маЌка земЌа додава издржливост. Од една страна, стапалата на девоЌчето се стврднаа и не се плашеа ниту од врелиот метал, ниту од острите урнатини на урнатините, но од друга страна, не Ќа изгубиЌа чувствителноста и флексибилноста, предупредуваЌ«и низ татнежот на движе®ето на тенкови.
  Драга Аленка држи граната со врзан експлозивен пакет. Неопходно е да се ползи до застрашувачкиот германски тенк "Лав", наводнуваЌ«и ги улиците со митралези.
  МариЌа ползи покраЌ неа. Исто така боси, па се покажа дека сите девоЌки од баталЌонот се од чизми, имитираЌ«и го нивниот командант. НеЌзините правливи стапала се изоструваат кога девоЌката лази на сите четири. Жолтата коса на МариЌа е неуредна и долга... Малку шушкава. Самата девоЌка е тенка, слаба, мала по раст. Таа дури може да се помеша со девоЌка, со тесни раменици и навидум голема глава.
  Но, Мери ве«е доживеа многу. Таа успеа да ги посети и фашистичкото заробеништво, преживеано сурови маче®а и мини, од каде, по некое неразбирливо чудо, успеа да побегне. Но, гледаЌ«и го неЌзиното детско, нежно лице, никогаш не можете да кажете дека Ќа тепале со гумени шипки по петиците, ѝ поминала струЌа низ телото.
  МариЌа пука... ВоЌник на Третиот РаЌх, во овоЌ случаЌ Арап, паѓа мртов, а неговата муцка крева песок и урнатини.
  А онка лизга еден куп гранати под куп ѓубре. Сега овде «е ползи "Лав" тежок деведесет тони и «е го разнесе. Сините очи на девоЌчето блескаат како сафири на неЌзиното лице, шарени од изгореници и прашина.
  Искуството сугерира дека добро заштитен резервоар сега «е Ќа смени позициЌата. "Лавот" има страничен оклоп од 100 mm, па дури и под агол. Триесет и четири не можат да го пробиЌат, само тешките Кевеши имаат шанса. Но, гасениците се целта. Главната работа е да се лиши автомобилот од мобилност ...
  А®ута пука рафал од автомат... ВоЌник, никоЌ не знае коЌа националност паѓа. Германците, откако го освоиЌа поголемиот дел од источната хемисфера, Ќа негуваат ариевската крв и фрлаат колониЌални трупи во битка: Арапи, Африканци, ИндиЌци, разни АзиЌци и ЕвропеЌци. Зголемен е и броЌот на ПолЌаците - кои од лулка се навикнати да мразат болшевичка РусиЌа. Овде се борат украинските националисти, и Донските Козаци, и Чеченците и целиот кавкаски каганат. Хитлер подигна цела интернационала.
  Многу неприЌатели...
  А®ута вешто го избегнува оганот од митралезот. Куршумот речиси се подели, поцрнет од прашина, тркалезна, женска пета. Убавата капетан дури почувствува скокотка®е колку блиску долета подарок од голем калибар. ДевоЌчето се прекрсти, шепотеЌ«и:
  Ниту куршум нема да не спречи!
  МариЌа возвра«а... Друга девоЌка, Ала, е многу црвенокоса, натпросечна висина и мускулеста, и покраЌ неЌзините скудни оброци. Исто така, многу згодна девоЌка, со луксузни колкови, подвиткана половина, не женски широки раме®а и високи гради.
  Ала се бори само во неЌзините шорцеви, туниката е искината на парчи®а и се распаѓа во прашина, а нови униформи не се испорачуваат преку Волга. Не даЌ Боже да се префрли пове«е мунициЌа и капка храна за исцрпените советски трупи.
  Така, Ала е речиси гола, нозете и се изгребани, особено колената. Парче шрапнел удрил во ѓонот на десната нога, а боли, тешко се оди.
  Црвенокосата, правлива, речиси гола Ала го извртува своето убаво, но во исто време и тврдо лице. ДевоЌчето, пукаЌ«и, вели:
  - Господ, Москва и Сталин се над нас!
  И таа ги отсекува нацистите кои напаѓаат, а самата едваЌ има време да се врати назад.
  Урнатините и тесните улички им го отежнуваат врте®ето на застрашувачките германски тенкови. Тука се речиси двесте тони "Глувци" и тие никако не можат да поминат ...
  Како што очекуваше Анута, "Лев" возел малку, и се закопал во куп ѓубре. Имаше експлозиЌа. Гасеницата пукна, неколку оштетени ролки одлетаа.
  Ранетиот тенк застанал и од неговата цевка излетала граната...
  Некаде татнеше во далечината, оставаЌ«и ги урнатините. А®ута, како змиЌа, шушкаше:
  - Тоа е моЌата пресметка! Отвори сметка...
  ДевоЌката-капетан повторно е принудена да ползи. Германците и нивните сателити не можат да Ќа искористат своЌата техничка супериорност во урнатините. По вина на тврдоглавиот Хитлер, ордите на Третиот РаЌх беа заглавени во позициски битки во прилично голем и добро утврден град.
  МариЌа фрла граната. ПрисилуваЌ«и ги да прават салто на соборените Германци или Арапи, превртува®е. Еден од нацистичките милитанти му Ќа скина раката и на неа виси англиски часовник со компас.
  МариЌа со насмевка вели:
  - Што ви покажува компасот - патот до пеколот!
  И една убава девоЌка истресува парче залепена керамика од неЌзината правлива пета.
  Ала исто така Ќа тресе прашината, со цврстите, полни гради. Брадавиците се речиси црни од нечистотиЌа и чеша®е. И обидете се да се измиете. Повторно треба да се закопа кога германските автомати чкртаат. И лази пластунски.
  БаталЌонот од девоЌки ги држи своите позиции, иако има гранатира®е. И кинат тешки гранати, а бомбите паѓаат од небото... Но, ништо нема да Ќа скрши храброста на советските хероини.
  Овде АнЌута го гледа Пантерот како ползи. Па, овоЌ резервоар ве«е не е толку страшен.
  Можете да го удирате на страна. ДевоЌката кивна, Ќа исплука прашината што се качи во неЌзината елегантна уста. Во раката зела граната, наредена со пакет со експлозиЌа. Мора да се прикрадете незабележано. Но, има толку многу чад наоколу.
  А®ута почна да лази, потпираЌ«и се на одводот со голи прсти и лакти. Таа беше како мачка што демне глушец. ДевоЌчето се се«аваше на воЌната од тоа страшно лето во четириесет и првата година, кога Вермахтот предавнички ги нападна пространствата на СССР. Не беше ниту девоЌката, речиси девоЌката исплашена? Отпрвин да, но потоа се навикнуваш на тоа. И ве«е ги доживувате постоЌаните рафали на школки како обичен шум.
  И сега експлодира многу блиску. ДевоЌката и удри шлаканица по стомакот. Фрагменти брзаат одозгора како Ќато диви пчели. А®ута шепоти со испукани усни:
  - Во името на правдата, Господи!
  ДевоЌчето го забрзува лазе®ето и фрла граната со прикачен пакет со експлозив. Сегашноста лета во лак. Се слуша експлозиЌа, потенкиот страничен оклоп на Пантер се позаЌмува. Германскиот тенк почнува да гори, борбениот комплет детонира.
  А®ута шепоти со насмевка:
  Ти благодарам Господи Исусе! єас верувам само во тебе! Само тебе ти се молам!
  Го крши пантерот. Откорнат, долго стебло е закопано во урнатини. Фронталниот оклоп, одвоен од страничниот оклоп, наликува на лажичка.
  А®ута, чии очи, на лице кафеаво од прашина и изгореници, блескаат со пченкарно цве«е, вели:
  - Колку пове«е даб има неприЌателот, толку е посилна нашата одбрана!
  Ала е многу секси во црните га«ички, а голо, правливо, силно тело. ДевоЌката е многу паметна. Таа може да фрла парчи®а стакло со голи прсти.
  Сега таа фрли остар предмет со неЌзината грациозна нога покриена со прашина. И заглавен, право во грлото на фашист. Зборуваше убавата Ала:
  - И Ќас сум секс симбол, и симбол на смртта!
  ДевоЌката, по што повторно ползела, пукаЌ«и. А®ута исто така го предводеше пожарот.
  Убавиот капетан, откако го пресече фашистот, чврчореше:
  - Животот е син¤ир, а ситниците во него се алките ...
  МариЌа пукаше, му Ќа отсече главата на Фриц и додаде:
  - Невозможно е да не се придава значе®е на врската!
  А®ута пак прецизно шутира, крка:
  - Но, не можете да одите во циклуси на ситници ...
  МариЌа, како да пука, додаде:
  Во спротивно, ланецот «е ве обви!
  Друга девоЌка Матрена, исто така многу убава, заедно со пионерката СерЌожка подготви мина на жица. ДваЌцата Ќа турнаа... Подмолниот бугер се вовлече во гасеницата на "Тигарот"-2. И како «е експлодира овоЌ германски автомобил со долга цевка.
  Русокосото момче СергеЌ извика:
  - Наша РусиЌа, имаш кофа!
  И едваЌ имаше време да отскокне, светлечки, црна, спуштена пета, од покривот што паѓаше.
  Матриона го погали момчето по вратот и рече:
  - Ти си многу паметен!
  Пионерот се упати кон фронтот и се приклучи на женскиот баталЌон. Момчето е исто така многу креативно. На пример, тоЌ правеше авиони за соборува®е на фашистички нападни авиони. Кога «е се издигнат Focke-Wulfs, или TA-152, се слуша невероЌатно заглушувачки татнеж.
  Германците удираат во придружба на симфониЌа на Вагнер. Таква величествена мелодиЌа.
  Матриона со навреденост вели:
  - Се уште се обидуваат да не исплашат!
  Момчето пионер со патос пееше:
  - Рускиот воин не се плаши од смртта,
  Смртта нема да не однесе под Ўвезденото небо!
  Зашто светата РусиЌа «е се бори тешко,
  Го наполнив мо«ниот митралез!
  Матриона, висока, мускулеста девоЌка со широки колкови и раме®а, е типична селанка. Облеката за време на борбите била искината во партали, силните нозе се голи, косата е исткаена во две плетенки и силно испрашана.
  СерЌожка има само единаесет години, слаба од неухранетост, изгребано и валкано момче, во ништо друго освен шорцеви. Природно белата коса на момчето стана сива, а ребрата се гледаат преку тенка, исончана и валкана кожа. Нозете страшно соборени, а во изгореници, модринки, со плускавци. Точно, судбината го чуваше детето од сериозни повреди.
  Наспроти неговата позадина, Матриона изгледа голема и дебела, иако девоЌката воопшто не е дебела, туку со силно, тренирано месо на коските. Згора на тоа, се чинеше дека гладот воопшто не влиЌаеше на неЌзината привлечна и буЌна фигура.
  ДевоЌчето пука од тешка противтенковска пушка. Германските автомобили не можат да се пробиЌат во чело, но има шанса на патеките.
  И дебелиот "Лав", откако доби тежок експлозив во подвозЌето, почна да дува чад како тежок пушач.
  СерЌожка со злоба пееше:
  - Смрдливиот Фриц без размислува®е запали цигара на влезот! Се разбира, тоЌ влезе во голема неволЌа!
  Матриона, трепереЌ«и со неЌзините мускулести, исончани тели®а, го победи танцот на чешма со неЌзините голи, убави стапала. ДевоЌчето пееше:
  - Светите руски лица треперат од иконата ... не даЌ Боже да натопите барем илЌада Фриц! И ако некоЌ брмчи пове«е од фашисти, никоЌ, веруваЌ ми, нема да те осуди за тоа!
  Потоа повторно Ќа наполнила противтенковската пушка и повторно пукала. Германскиот транспортер повторно испуштил чад.
  ДевоЌкиот баталЌон му нанесе значителна штета на Фриц. Но, тоЌ претрпе и загуби. Овде една девоЌка беше растргната на половина, а неЌзиното лице стана така, и покраЌ прашината, бледо.
  Поголемиот дел од Сталинград ве«е е заземен од нацистите, но она што остана од градот не сака да попушти и да се предаде.
  А®ута во меѓувреме се обидува да го пробие "Тигарот". Мо«ен германски автомобил, добил граната од страна, но не подлегнал. Се врти за да испука топ. ДевоЌчето мора да закопа во земЌа и урнатини, за да не биде здробено од бранот на експлозиЌа што го ослободува сегашноста.
  А®ута тивко шепоти:
  - Мамо, тато, извини!
  МариЌа фрлила граната кон Тигарот, коЌа и експлодирала на челото. ДевоЌчето засвирело:
  - За тоа дека светлината настава во зима во пролет ... Повторувам без исклучок дека Хитлер е копиле од чума!
  Ала, кршеЌ«и го погледот на нацистите и истураЌ«и вода врз нив со рафал, исцеди:
  - Во ковчегот, сега го видов Фирерот! И го удрила кутриот право во око!
  Црвенокосата девоЌка всушност со голи прсти фрлила граната кон резервоарот. Удрил во бурето ... Следувала експлозиЌа и муцката на "Тигарот" била искршена.
  Кукавичкиот Германец го зеде и се повлече.
  А®ута шмркаше низ ноздрите:
  - Нашето, твоето нема да попушти!
  МариЌа со куршум собори хитлериски платеник и пееше:
  - И негативецот не се шегува! Раце и нозе, ги врти руските Ќажи®а! Ги тоне забите во самото срце ... єа пие татковината до дното!
  А®ута се насмеа, лаеше:
  - Фирерот диво вика, се кине!
  МариЌа, пукаЌ«и, додаде:
  - Па, смртта издува, се насмевнува!
  Се поЌави уште поопасен "Штумртигер". Уништува цели згради и бункери. ПокраЌ тоа, тоЌ не се приближува до позициите на советските трупи. Автомобилот го држат под закрила германските митралези.
  А®ута гледа дека приближува®ето до позициите на Фриц е нереално. Но, на небото Focke-Wulfs. Една од овие машини лета поблиску до советските позиции. ДевоЌките отвораат оган врз неа.
  Ала фрла граната и бесно вели:
  - Во длабока смрт - нема прошка!
  После тоа, девоЌката дава кривина од автоматот. Брзо се вра«а назад. Релативно нов германски тенк "Пантер" -2 со мала купола и пониска силуета брзо се вози.
  Неколку девоЌки фрлаат гранати кон германскиот автомобил. Таа, откако ги доби подароците, се смрзнува и не може да се сврти.
  Ала свирна, подсвирнуваЌ«и:
  - Ова е нов напад! Ќе и Ќа искинеме устата!
  Пантер-2 рикаше и го испука своето помо«но оружЌе.
  Огнената колона го подели воздухот и веднаш Ќа загреа и електролизираше атмосферата.
  Ала се кикотеше, школките летаа покраЌ полуголата девоЌка. Бесрамната црвенокоса ги затресе колковите и рече:
  - И Њутн ги победи неприЌателите, го фрли Ќаремот од тронот! Фриц го одреди своЌот Њутнов закон!
  Сталинград целиот беше зафатен од пожари, кога огнените Ќазици се чинеше дека го лижат небото и крцкаа виолетови, портокалови и црвени искри! И секоЌа искра е како дух коЌ избега од пеколен замок.
  А®ута, соборуваЌ«и германски борец, блесна со сините очи, пееше:
  - Што кукаш лоша старичка? ВеруваЌ ми, само психиЌатриска болница плаче по тебе!
  МариЌа пееше во пее®е, пукаЌ«и кон нацистите:
  - Колку е добро да легнеш на тревата и да го удриш Фриц по глава! Наредете му лапа на Фирерот и пратете куршуми од митралез!
  ДевоЌката диво се кикотеше и се преврте од стомакот кон грбот. Направив велосипед со ногарки. Долета граната. Летечкиот Focke-Wulf, откако доби шрапнели под стомакот, брзо се искачи повисоко. Се гледа дека го раниле остри фрагменти. Фашистичкото суштество се запалило и почнало да губи парчи®а скршени крила.
  А®ута, гледаЌ«и како Фоке Ќа губи висината, крка:
  - Тоа е семафор! На бродот виси секира!
  Германскиот авион експлодирал, расфрлаЌ«и остатоци во сите далечни краеви на небото. А каде отиде фашистичкиот кец. Го направив моЌот последен пресврт. Џелатот отиде во пепел, а не пилотот!
  МариЌа кивна, расфрлаЌ«и прашина и рече:
  - Да се биде или не? Тоа не е праша®е!
  Ала повторно фрли парче стакло со ногата, толку многу што, удираЌ«и во окото, излезе каЌ Фриц, низ задниот дел од главата:
  - єас сум тенковска армада! И треба да се лекувате!
  Германците и нивните сателити се обиделе да напредуваат, фрлаЌ«и гранати пред нив. Ваквите тактики против девоЌките не функционираа. Тука СерЌожка распореди катапулт и како го погодува неприЌателот како одговор.
  Момчето пионер извика:
  - Дедо Мраз му Ќа кине устата на Хитлер!
  НабоЌот на катапултот, пробиваЌ«и се во толпата нацисти, ги натера да се распрснат, а во исто време да се превртат во воздухот. Фриц падна и се скрши на урнатините од Ўидовите.
  Тенкот "Тигар" -2, откако изгубил рамнотежа, се судрил со "лавот". О, Лева, каде е твоето страшно име?
  А®ута се насмевна и одговори:
  - Па, браво СерЌожка!
  Момчето агресивно ржеше.
  - Pioneer е секогаш подготвен!
  ДевоЌката-капетан повторно почна да закова. И Матриона Ќа скокотка тесната нога на СерЌожка, колку е тешко! Не е ни чудо што момчето не се плаши да трча низ огновите.
  МариЌа во пее®е рече:
  - Младоста е добра - староста е лоша!
  Ала, оваа весела црвенокоса, се согласи:
  Нема ништо полошо од староста! Ова е навистина наЌодвратната состоЌба од сите можни!
  И девоЌката направи скок со пуч. Таа за момент замисли одвратни баби. Не, не споредуваЌ, старица со девоЌка. И каква убавина, во витки тела.
  Аллах го зеде и пееше:
  - Тек по година, години во караван,
  Старица трие кана во малтер...
  А што е со моЌата витка фигура,
  Не разбирам како помина младоста!
  А®ута блесна со очите, го собори Германецот со удар во препоните и забележа:
  - Не! Сепак, во воЌната постои таков шарм - да се остане вечно млад! Секогаш пиЌан!
  Матриона стави ново полне®е во катапултот. Ова е нешто како добар малтер. ДевоЌчето засвирело:
  - Не поминуваЌ, туку помини!
  СерЌожка Ќа измеша своЌата тенка, но пргава нога и залаа:
  - Фриц лице!
  И граната, заедно со пакет со експлозиЌа, полета со полн замав во позициите на нацистите.
  Да, Сталинград не им беше даден. Трет месец од краЌот на Ќуни, нападот трае, но градот не може да преземе се. На другите сектори на фронтот, нацистите постигнаа успех, но не и на овоЌ.
  А®ута пукаше со пиштолот и ржеше:
  - Сè е невозможно, се случува да е возможно... Нема потреба да го правиме универзумот многу комплициран!
  И удри во резервоарот за гас на мотор. Машината експлодирала, а огнените ветрови го осветлиле зачадениот пеЌзаж. А Германецот го растргна огнена шепа.
  ДевоЌката капетан извика:
  - Сакам да убивам зло! И ова е наЌвисокото добро!
  МариЌа со рафал ги прегази Германците и шушкаше:
  - АЌде да играме поркупине!
  Ала отвори оган, поточно. Неколку црнци останаа да лежат на урнатините покриени со копЌе:
  - УбиЌ го неприЌателот! - шепна девоЌката.
  МариЌа разиграно пееше:
  - Откако го боЌадисав Хитлер со кармин, МеЌнштаЌн со лак, «е те одвлечам во заробеништво на принцезата, верното куче «е те глода!
  Анута, пукаЌ«и, шушкаше:
  - АЌде вечер, Адолф, обеси се ... Престани да Ќа залажуваш главата! АЌде вечер, летаЌ како гирфалкон - да ги победиш нацистите тешко!
  МариЌа бесно рече, тропаЌ«и го шлемот од главата на Ќуришот:
  - Ние можеме! И ние «е!
  ДевоЌките од баталЌонот "Ленин" го запреа напредува®ето на странските трупи. Фриц тргна напред, буквално фрлаЌ«и трупови во вселената. Не помогна ниту тенкот "Лев" со коЌ се полагаа надежи. Еве модификациЌа на машината со пиштол од 150 мм.
  Ала соборува камен залепен за неЌзината гола брадавица. ДевоЌката има толку убави и полни гради. ДевоЌчето фрла граната со нога. Ногата е посилна од раката, а фрла®ето оди понатаму.
  "Лав" добил празнина во гасеницата, и застанал. Застрелан од неговата мо«на уста. Тркаат и колабираат.
  Алах, плукаЌ«и, вели:
  - Рускиот воин не стенка од болка!
  И девоЌката повторно пука. И тоа го прави исклучително добро. Фашистот наведнат од кулата паѓа назад.
  Црвенокоса, речиси гола девоЌка вели:
  - Залудно неприЌателот верува дека успеал да ги скрши Русите! КоЌ се осмелува, тоЌ напаѓа во битка, жестоко «е ги победиме неприЌателите!
  А Ала ги тркала мускулите на печатот, кои ги има многу врежано.
  О, колку се убави девоЌките! Не сакам никоЌ од нив да умре.
  Екатерина трчаше... Многу убава девоЌка, со бушава, бела коса. Таа некако успева да ги намачка со некаква напивка за да не се извалкаат.
  ДевоЌката е многу убава, со фигурата на Венера, само потонирана и врежана. Облека на неа, само градник и га«ички. Се друго е ве«е растргнато. Но, колку се грациозни нозете! Ова не е девоЌка, туку печат на совршенство, круна на убавината.
  Таа се движи на посебен начин, како верверица. Босите стапала и трепере®ето и потпетиците изненадувачки остануваат чисти. Екатерина пука, а фашистот добива чир во градите.
  ДевоЌката вели:
  - Верноста кон татковината е наЌвисок збор!
  Алах низ смеа рече:
  - Соблечи го градникот и остани како мене во шорцеви!
  Кетрин одмавна со главата негативно.
  - Ова не е соодветно!
  Ала ги затресе колковите, пукаше соодветно и пееше:
  - Нешто член на Комсомол стана необично! Така да одиш со голи гради е многу непристоЌно!
  Кетрин се насмеа и забележа:
  - Зошто да му донесеш радост на Фриц, погледни Ќа нашата убавина!
  Аллах решително одговори:
  - Нашата убавина е смртоносна!
  КатЌа се насмеа и пукаше во ТА-200. Нацистичкиот автомобил се запали. А убавата плавуша извика:
  - Смрт на злото!
  Алах се насмеа.
  - И животот е добар!
  Екатерина, гледаЌ«и дека Германецот паѓа, заркна:
  - Ова е наЌвисоката вредност! НемоЌте да мислите дека нацистите сте победиле!
  Алах «е пее:
  - Се чека победа! Победата ги чека... Оние кои копнеат да ги скршат оковите! Се чека победа! Се чека победа! Ќе успееме да ги победиме нацистите!
  Прекрасна девоЌка, а неЌзините голи гради се тресат. Добро со голо торзо на жештина, кое се засилува од огнот.
  Анута сега изгледаше многу порешително. Таа пукаше во Фриц со автомат и лаеше:
  - Ќе те кастрирам!
  И навистина нацистите добиЌа смртоносни подароци и ковчези! И девоЌката им покажа фигура, аЌде да изградиме голи прсти. И свиркаше како славеЌ-разбоЌник. И преку прстите на долните екстремитети.
  ДевоЌката капетан е многу паметна. И пенливи. И воопшто не е сурово. И таа понекогаш жали за воЌниците на неприЌателот, кои можеби «е имаат деца кои «е плачат за нивните мртви татковци.
  А®ута, меѓутоа, таквите мисли ги избрка од себе, човек сака да се расплаче од нив. Но, не доЌдоа Русите каЌ Германците да ограбуваат и убиваат. Не, тоа се Германците и цела агресивна глутница странци од целиот свет упадна во руските пространства.
  А®ута се прекрсти и пукаше во Фриц, коЌ се обидуваше тивко да се доближи до позициите на Русинот Фриц... Неговото око и мозокот, кои беа исфрлени од куршум, истекоа.
  ДевоЌката-капетан се насмевна и духовито рече:
  - Право око до око, глава до глава!
  А®ута прецизно пукаше и удри мотоцикл со бочна кола. Автомобилот почнал да се кине, а автоматот излетал, се превртел неколку пати. Тогаш неговата муцка потона во урнатините.
  ДевоЌчето го триеше своЌот гол, правлив ѓон по урнатините. И таа повторно нишани. НеЌзиното весело, младо лице се насмевна прилично насмеано. ДевоЌчето пееше:
  - Не, им рековме на фашистите, нашиот народ нема да трпи рускиот миризлив леб да се вика форд!
  МариЌа упати многу прецизен удар, од коЌ изгоре Фок-Вулфот и чврчореше:
  За никаквец, се разбира, изборот е Ќасен,
  За долари е подготвен да Ќа предаде Руската ...
  Но, Русинот е толку убав
  Дека е подготвен да го даде животот за Татковината!
  ДевоЌката, направи салто и им Ќа покажа на нацистите смоквата, и скролуваше, а куршумите не Ќа допреа убавицата.
  Ала се поЌави, оваа убавица, речиси гола и валкана како ѓавол, фрли граната наеднаш со две нозе. И таа провери:
  - Она што го имам е ... Фриц во остра страна!
  Матрена Ќа поправи Ала:
  - Остро, во страна, а не во остра страна!
  ДевоЌката се кикотела и ги затресла градите од лубеница, а лансирала граната користеЌ«и граната со пакет со експлозиЌа. "Тигарот" беше погоден во муцката, а ова криво уметничко дело избегна.
  После тоа, нацистичкото суштество се повлече. Почна да лази како желка фатена во оган.
  Анута пееше, весело намигнуваЌ«и:
  - И "Тигарот" се повлекува, а Германците се криЌат!
  БаталЌонот "МаЌден" маневрираше под напад, воздушни напади и тешки оружЌа. Овде погодиЌа млазните бомбардери, скршени, вжештени стрмни се издигнаа кон небото. И каме®ата беа во пламен. За сре«а, ниту една од девоЌките не почина, но мажите отидоа во следниот свет - на кои не им е толку жал! И душите летаат - едни во раЌот, а други во пеколот! Каде што ве«е ги чекаат ѓаволи со вили кои не веруваа во Исус.
  Ала е наЌсекси од воините во бес: добро, дали нацистите од нивниот "Штурмтигр" можат да пукаат врз позициите на советските трупи и да ги убиЌат црвените воини?
  . ПОГЛАВєЕ #7
  А девоЌката зграпчи граната со боси нозе и се вртеше во каскади од салто. И се врти побрзо и побрзо. И тогаш, со сета своЌа сила, го фрли дарот на смртта во широката муцка на Бурата. Голите, исончани нозе на убавицата блеснаа, а гранатата полета во широката муцка. И мо«ната машина прво се задави, а потоа побрза. Два "кралски тигри" кои стоеЌа на страните на "Штурмтигер" беа фрлени и расфрлани во различни правци. Од нив се откинаа ролерите, а тие паднаа летаЌ«и како скршено ланче на кралицата.
  Експлозивниот бран го фрли Ала, а девоЌката полета наопаку. И таа беше превртена, занишана и фрлена. Но, убавицата сепак слета, остри урнатини и кршени каме®а ископаа во голите стапала. ДевоЌчето имало болки, па дури и низ жлебното стапало се прободел врвот.
  Но, Ала наЌде сила да стане и да вика:
  - Вие фашисти «е бидете во пепел!
  А®ута и другите девоЌки беа исфрлени од експлозивен бран, па дури и малку згмечени. Но, ниту еден од прекрасните воини не умре. ДевоЌките се сретнаа со ураган и добро насочен оган. Потиснува®е на нацистите кои скокнаа и други агресивни инсекти кои го опседнаа СССР.
  МариЌа со голем ентузиЌазам пееше:
  - И кога трубата Господова «е не одведе во битка, «е бидеме приЌатели со Комсомол! И по волЌа на єехова, «е бидам на небесната прозивка!
  Ала, тресеЌ«и Ќа прашината од табаните искршени во крв, пееше:
  - Ленин, партиЌа, Комсомол! Го испра«аме Фирерот во лудница!
  ДевоЌките почнаа заглушувачки да се смеат, а СерЌожка со тревога и нервоза рече:
  - А моЌот катапулт не е прецизен како голите и силни нозе на Ала!
  Матриона, свиткаЌ«и ги мускулите на рацете, рече:
  - Во ред е! Уште размислуваш. Нешто поладно!
  Ведмакова, вра«аЌ«и се од линиЌата на фронтот, добила итен повик во Владивосток. Откако претрпеа огромни загуби и речиси го опколиЌа Хабаровск (комуникациЌата со овоЌ град се одржуваше преку Амур), єапонците ги запреа своите трупи да се регрупираат и надополнуваат. НаЌмалку сто милиони єапониЌа, со уште седумдесет милиони Ман¤уриЌа и ТаЌланд, би можеле да пренесат пешадиЌа во изобилство. Во извесна смисла, полесно е да се бориш против СССР отколку со САД, бидеЌ«и за да се бориш против второто ви требаат многу скапи бродови и никако евтини авиони. Но, пешадиЌата со лесни и евтини пушки и митралези копирани од Schmeisters може да се снабдува во големи количини! Секое Ќапонско момче од седум години знае да склопува и расклопува митралез! Само, се разбира, потребно е време да се префрлат воЌници од островот на континентот. И откако добивте надополнува®е, повторно преминете длабоко на советската териториЌа!
  Откако доби повик, Ведмакова се надеваше дека конечно «е добие нов борец и «е се бори на небото. ДевоЌчето со емка било однесено во Владивосток. Пилотот се чувствувал како терминатор. Испадна дека сопатникот е седокос дедо, и покраЌ неговата значителна возраст, коЌ носел само нареднички риги.
  ТоЌ фалба¤иски изЌави:
  - Ах, младина! А знаете дека се борев со єапонците уште во царско време!
  Ведмакова праша сомнително:
  - Навистина? Или можеби сте добиле и крст?
  Дедото, тресеЌ«и Ќа сивата брада, проколнал:
  - Без крст, без медали! Така година и три месеци се борел како приватен! Што мислите, секоЌ може да добие титули и медали? Посебно под царот, кога чинот не беше многу фаворизиран!
  Ведмакова се согласи:
  - Да, за време на кралот имаше класна нееднаквост! Но, сега времи®ата се поинакви. Патем, како ви е єапонците! Мислам, дали неприЌателот беше силен?
  Старецот одговори трепкаЌ«и со железните заби:
  - Не е слаб, иако да ни беше попаметна командата, немаше да се откажат од Порт Артур и Ман¤уриЌа! Тие не се толку силен неприЌател.
  Емка возеше бавно, патот го пробиваа бомби и артилериЌа. Можеше да се разговара.
  Ведмакова праша малку потивко:
  - А што беа нашите посилни?
  Старецот сталожено, како да е играчка со часовник, кимна со главата неколку пати:
  - Донекаде да! На пример, єапонците имаат дваесет пати пове«е стрелишта од нашите. Пред да ме испратат на фронтот, учествував само на три стрелишта. А потоа по пет истрели. Меѓутоа, во престрелка не можеме да кажеме дека бевме полоши од єапонците. И ова и покраЌ тоа што тие беа во каки униформи, а ние бевме облечени во бели мантили. Нормално, откако добивме некое воено искуство. єапонците имаат многу помалку способности во воените работи од нашите, и покраЌ подолгата обука. Но, нивните пушки погодиЌа многу попрецизно од нашиот клуб Мостина.
  Ведмакова се согласи без резерва:
  - Да секако! Во ова си во право! єапонците, како и Германците, посветуваат премногу внимание на дупче®е.
  Старецот одмавна со главата.
  - Обратно! Малку вероЌатно помалку отколку што имаме во царската воЌска! Па, ако и пред Првата светска воЌна, тие почнаа подобро да ги обучуваат воЌниците, и барем ги смениЌа униформите, тогаш ... Не воЌска, туку цврсто чекоре®е!
  Ведмакова забележа, не без злоба:
  - Пред воЌната многу внимававме и на шета®ето по паради! Очигледно паметниот учи од туѓите грешки, будалата од своите, коЌ воопшто не учи, коЌ?
  Дедо забележал:
  - Уче®ето доаѓа со време! Но, со снабдува®ето генерално имавме целосна блокада. Без пиштоли, без куршуми! Често гладуваа, воЌниците се разболуваа - немаше лекови! Пове«е луѓе умреле од тифус и други гадости отколку од Ќапонски куршуми. Тоа беше толку лоша воЌна. Куропаткин е идиот! Без заобиколува®е, без камуфлажа, тоЌ директно ги фрлаше луѓето во ровови под митралези. Бевме користени како топовско месо. Сè заврши многу лошо, пораз. Како што велат, едваЌ ги влечев нозете. Точно, можам да бидам доста горд на фактот дека избегав од заробеништво! И како ранети!
  ДевоЌчето,  убопитно, праша:
  - И самите єапонци станаа подобри или полоши! Во однос на нивните борбени квалитети.
  Старецот прво запали цигара, па дури потоа одговори:
  - Тешко е обЌективно да се суди за ова. Армиите се смениЌа, се поЌавиЌа тенкови, авиони, автомати. Бродовите во однос на напредокот не се толку многу променети, како и пушките. Но, глупоста на командата остана иста, па зафркна, нападот на Владивосток!
  Зелените очи на Witcher блеснаа.
  - Нема оправдува®е за ова!
  Старецот се согласи.
  - И не може да биде! На краЌот на краиштата, тие знаеЌа дека неприЌателот подготвува трик, и немаше начин да реагираат на тоа! Како наместено. Но, примирЌето со Пинд е Ќасен знак дека «е следи силен удар.
  Вичер се насмевна.
  - Со Пиндос?
  Дедото потврди:
  - Да, така викаат сега Америка и БританиЌа! Името доаѓа од зборот "да украде", односно да се украде. А тоа се паразитски земЌи, крадци што цицаат крв од поглупите и послабите!
  Пилотот кимна со неЌзината црвена глава:
  - Еве Ќас се согласувам!
  Старецот инсистирал:
  - Согласете се дека нашата команда се идиоти, па дури и предавници! Затоа заменете Ќа нашата флота, полоша од Пинд!
  Ведмакова се спротивстави:
  "Можеби не мислеа дека єапонците «е удрат толку брзо. Општо земено, Далечниот Исток бил место за одмор и тука се населиле кукавици и мрзливи луѓе. На краЌот на краиштата, во армиЌата не треба да работите напорно како работник или колективен земЌоделец во задниот дел, но добивате добра дажба и плата. Од друга страна, не си го ризикуваш животот служеЌ«и на Далечниот Исток. Да, раЌ за мокасини и кукавици.
  Старецот одговорил:
  - ВоЌниците и офицерите се борат не толку лошо. Еве го Хабаровск, сè уште не поминат.
  Ведмакова се согласи:
  - Руски воин, специЌален воин! Но, како што рече Брусилов: нашите воЌници се одлични, офицерите се добри, генералите се просечни, а царот е сосема лош!
  Дедото незадоволно рикаше:
  - Да не ни беше командант Куропаткин, туку Брусилов: «е победевме! За жал, беше препишано! Морам да кажам дека под царот, руските генерали станаа помали: под Суворов имаше цела галаксиЌа на извонредни команданти! Сепак, Сталин е Грузиец, но како што велат ГрузиЌците ...
  Дедото го прекина Вичер:
  - ВнимаваЌте со ваквите изЌави! Така, можете да влезете во посебен оддел! Меѓутоа, за мене Сталин во никоЌ случаЌ не е гениЌ! И на пример, ударот на промашената линиЌа во февруари го потврдува тоа! Патем, слушнав дека на 1 маЌ советската воздушна одбрана во Москва била беспомошна и загинале многу илЌади советски граѓани!
  Старецот забележал:
  - Благодарност до САД и БританиЌа! Му дадоа нови авиони на Вермахт! Згора на тоа, слушнав дека имало масовна саботажа, поради што єаките се распаднале во воздух! И тоа е сосема нов Yaks!
  Вештерка кимна со главата.
  - Слушнав за тоа! Навистина срамота! Но, се надевам дека сторителите «е бидат казнети, и проблемот «е се реши!
  Дедото кимна со главата, а потоа одеднаш рече:
  - Главниот проблем е во нашите глави! Еден вид советски менталитет! Обид човек да се претвори во запче, во обичен роб!
  Ведмакова не се расправаше. Таа подзастана, зЌапаЌ«и празно низ прозорецот. Сега заканата од пораз на СССР стана многу поопиплива. Се покажа дека ниту Москва не е заштитена од воздушни напади. Барем нема доволно сигурна заштита за да издржи масивен воздушен напад!
  Па, воЌната преминува во малку поинаква фаза ... Навистина, во битките каЌ Сталинград, Германците имаа и воздушна надмо«, но тоа не Ќа донесе посакуваната победа! Сепак, не толку поразителен, Фриц имаше предност! На краЌот на краиштата, новите советски авиони редовно пристигнуваа на фронтот! Но, морам да кажам дека нивото на борбена обука меѓу пилотите беше многу ниско. Пове«ето почетници имале не пове«е од 8 часа лета®е. Ова е голем минус, особено што Германците обично имаат до 250 часа! Меѓутоа, по Сталинград, Германците Ќа намалиЌа програмата на 150, но сега стана многу полесно со гориво. Сепак, поЌавата на голем броЌ нови авиони «е му создаде проблем на Фриц.
  Инаку, беше обЌавено дека меѓу пилотите на соборените бомбардери, заробени се и неколку американски државЌани. Она што е последно, не изненади! Луфтвафе нема доволно пилоти за нови бомбардери, па имаше доброволци!
  Се прашувам како советската команда «е одговори на ова? На краЌот на краиштата, нема што да се добие Берлин? Стратешките бомбардери со долг дострел не беа развиени во СССР, со исклучок на P-8. Последниот авион со брзина од нешто пове«е од 400 километри на час и создаден во 1936 година е очигледно застарен. Дополнително, при удар во Берлин «е се движи без воздушна придружба, а Германците можат да го пресретнат со своите авиони. На краЌот на краиштата, тие ве«е имаат многу добри радари кои «е го снимаат движе®ето на летечката маса кон Берлин. Да, и потребно е време да се ослободи доволно од овие машини за удари против ГерманиЌа. Германците не се слаба нациЌа и Ќа сакаат технологиЌата! Тие самите се вероЌатно наЌдисциплинираната и наЌорганизираната нациЌа во Европа или дури и во светот! Многу е тешко да се победи сам, па дури и да се има, на вториот фронт, не слаба єапониЌа.
  НаЌдоброто нешто што може да се направи во оваа ситуациЌа е да се обиде да направи клин меѓу соЌузниците и ГерманиЌа. Но, како да се направи тоа? БериЌа ве«е ѝ наложил да го изврши тоа користеЌ«и го разурнувачот што го добиле од Американците. Можеше да испадне добра провокациЌа, но Ана немаше време.
  Се чини дека таа не е виновна - што не е судбина, но сепак гризе неприЌатен вкус. Како да можеше да доЌдеше еден ден порано, се «е беше поинаку!
  Сепак, не е исклучено! Но, таа пристигна веднаш штом доби нарачка од БериЌа!
  Генерално, Лавренти Палич е маЌстор за провокации. єапониЌа го нападна пристаништето Перу, не без негово учество!
  Факт е дека документите за плановите на САД да извршат сериЌа превентивни напади користеЌ«и носачи на авиони, вклучително и оние базирани на пристаништето Перу, како случаЌно да паднале во рацете на разузнава®ето на земЌата на изгреЌсонцето!
  Дополнително, Американците се будали: тие Ќа испровоцираа єапониЌа во воЌна, заедно со БританиЌа воведе ембарго за набавка на нафта и други суровини, но тие самите не беа подготвени за воЌна!
  Навистина, САД во 1941 година немаа доволно сили, особено во тенкови, за воЌната со єапониЌа. Во 1940 година имале само 400 тенкови, а информациите за 1941 година се таЌни, но тешко дека и тогаш имало пове«е од илЌада! Така Америка се искачи во воЌната, целосно неподготвена! Па, єапониЌа исто така не е многу вооружена. Ако имала околу две и пол илЌади тенкови, и лесни, тогаш, на пример, воопшто немало авиЌациЌа со долг дострел!
  Така, американските храбри пилоти на земЌата на изгреЌсонцето не бомбардираа! И штотуку се фатиЌа во лих! И сега тие решиЌа да го повратат СССР, потпираЌ«и се првенствено на своЌата пешадиЌа, сонуваЌ«и да го повторат успехот од времето на царот НиколаЌ Втори!
  На Witcher му стана досадно и запеа:
  Колку е комплициран животот, Господи, за жал,
  Ти самиот ставил венец од тр®е!
  Не, не ми Ќа дуваЌ главата
  Нов ден ни ветува проблеми!
  
  Соништата се скршиЌа во прав
  Суровиот црв глода од страст!
  И болка и тага во твоите очи
  Што да се заузда, никоЌ не е на власт!
  
  Но, што, Боже, можеш
  Самиот Кол се искачи на крстот на Голгота!
  За сре«ата сенишни соништа
  Тие рикаат и стенкаат во плачот на вдовицата!
  
  Нема ништо полошо од земЌата од светот,
  Скица на воЌната се четка во крвта!
  Закотвувачка пена од етер,
  єа кршиш мрежата одеднаш!
  
  И ако го сакаш моЌот живот
  Тогаш фрли ме Господи во пеколот!
  Во секоЌ случаЌ те сакам
  Во тек, верувам во промени!
  
  Верувам дека една личност
  Способни да станат почисти, повисоки!
  Дека «е заврши страда®ето на векот,
  Ќе станеме како брат Севишниот!
  
  Што «е заповедаме
  Во пространството на Ўвездени бродови!
  Дека нашата храбра воЌска
  Ќе блесне посилно од квазарот!
  
  Животот никогаш нема да згасне
  И сите «е бидат луѓе!
  Како бескраен зрак на годината
  Со безгранична и блажена возраст!
  
  Комунизмот станува реален
  ВеруваЌте дека «е биде подобро отколку што сте сонувале!
  НапредуваЌте напред, нагоре, не надолу,
  Нека има радост - нема тага!
  Ведмакова Ќа заврши песната и "Емка" конечно влета во Владивосток. Пилотот погледна во градот со  убопитност. Уништува®ето во Владивосток значително се зголеми, некои згради чадеа, екипи за гасне®е пожари работеа на улиците, имаше многу тинеЌ¤ери со лопати, шипки и други комплети за гасне®е пожар.
  Дедо забележал:
  - Под царот и младите работеа напорно, но без насмевки и ентузиЌазам! Иако нема да стигнете далеку со голиот ентузиЌазам!
  Ведмакова се спротивстави:
  - Ако индустриЌата е моторот на економиЌата, тогаш ентузиЌазмот е гориво со висок октански реЌтинг!
  Старецот сре«но кимна со главата.
  - Па велиш девоЌче!
  "Емка" застанала во близина на зградата на командантот и Ведмакова за малку «е истрчала од неа. Таа навистина сакаше повторно да биде на неЌзиниот крилест ко®.
  ДевоЌката тропнала на вратата од канцелариЌата каде што била испратена на дневен ред. Следуваше сонлив глас.
  - НаЌави се!
  Влезе Вичер, гордо исправаЌ«и ги рамениците. На столот седеше човек во униформа на полковник на НКВД. Таков «елав и неприЌатен тип. ТоЌ мрачно го праша пилотот:
  - Целосно име!
  ДевоЌчето брзо одговори:
  -Ана Петрова Ведмакова!
  Полковникот додаде:
  - Воен чин?
  - МаЌор на воздухопловните сили и хероЌ на Советскиот СоЌуз! - Гордо рече пилотот.
  Полковникот Ќа зеде слушалката и накратко рече:
  - МаЌорот на воздухопловните сили Ведмакова ве«е пристигна!
  Потоа се сврте кон девоЌката.
  - Како се чувствуваш? Се надевам здрави?
  Пилотот и ги разголи забите.
  - єас се чуствувам добро! Подготвен за борба како лавица!
  Полковникот кимна со главата.
  - Одлично! Мислам дека єапонците «е го ценат тоа!
  Се слушна врева, тропот на чизми, а во канцелариЌата упаднаа шест обични вработени во специЌалното одделение, придружувани од човек во специЌална униформа. ТоЌ нареди:
  - Лисици на оваа кучка!
  Witcher беше збунет:
  - Што друго е ова?
  Полковникот лаеше:
  - И тоа! Притворен си државЌанка Ведмакова! И «е бидете испратени во затвор!
  Човек во специЌална униформа предупреди:
  - Оваа жена е многу добра во борба! Затоа бидете внимателни!
  Вичер се насмевна.
  - Нема да бидам претставници на нашите храбри органи на прогонот! єавете се на БериЌа и ова недоразбира®е одеднаш, разЌаснете!
  Полковникот шмркаше со презир.
  - Еве да го одвлече вниманието на БериЌа! Испратете Ќа во затвор, истрагата «е го открие тоа!
  Вештерката кимна со главата.
  - єас сум хероЌ на Советскиот СоЌуз и истрагата, се разбира, «е го открие тоа, но со БериЌа би било побрзо! Сакам да бидам на контролите на авионот што е можно поскоро!
  Полковникот утеши:
  - За време на воЌната, никоЌ нема да влече долго време! Однесете Ќа!
  Ведмакова одеше без да се спротивстави, а само малку Ќа турнаа цевките од митралези од скратен модел, со кои почнаа да опремуваат извидници. Потоа ме пикнаа во црна инка и ме одведоа. Ана Петровна беше мирна, не се чувствуваше виновна за себе, а НКВД вероЌатно знае за неЌзината посебна врска со БериЌа, па «е го сфатат тоа. Дури е интересно да се посети затворот. Вистински маж мора да го одгледа своЌот син, да служи воЌска и да одлежи затвор! Значи, вероЌатно, воин! Многу познати луѓе беа во затвори: Сталин, Ленин и Хитлер!
  Затворот не се наоѓал многу далеку од канцелариЌата на командантот, па Ведмакова била извлечена и одведена во дворот. Таму кучи®ата злобно ржеа, камените Ўидови на занданата изградена уште во осумнаесеттиот век беа досадни и сиви. ДевоЌката почувствува неволна возбуда кога Ќа внесоа внатре и Ќа водеа низ ходниците. Еве го прозорецот за регистрациЌа: праша®а за должност:
  - Име, презиме, патроним, род!
  Потоа свртете десно во просториЌа со плочки. Таму, на масата, седеше офицер во униформа на НКВД и кожна престилка, а со него и доктор во бел мантил и две средовечни жени кои влечеа тенки гумени ракавици на рацете.
  Стражарот што Ќа придружуваше Ведмакова и ги тргна лисиците со брзо, вежбано движе®е. Службеникот наредил:
  - Соблечи се!
  Ведмакова беше изненадена:
  - Што?
  Службеникот мирно повтори:
  - Реков да се соблечеш! Потребен е претрес и личен преглед!
  ДевоЌката поцрвене.
  Но, еве ги мажите!
  Офицерот со престилка лаеше:
  - Можам ли да ти помогнам! Па, фрли ги парталите курва!
  Ведмакова трепереше, се сети дека да, кога е ставена во затвор, личен претрес е задолжителен и почна да се соблекува. Жените го земаа и внимателно го испитуваа секоЌ споЌ. Оставена во га«и, Ведмакова се посрамоти, но полицаецот лаеше:
  - И соблечи ги га«ите кучко! Потрагата «е биде завршена!
  Оставена пред неколку мажи целосно гола (колоната што Ќа донела застанала, подготвена да се бори во секоЌ момент), девоЌката се засрамила и се обидела да Ќа покрие со раце.
  Силно Ќа удриле со палка по задникот:
  - Рацете на шевовите кучка!
  Ведмакова кркаше, но издржа. Кога завршиЌа со испитува®е на неЌзината облека и искинаа чизми, офицерот заповеда:
  Сега проверете сами!
  Женските чувари тргнаа од главата. Тие Ќа разбушаваа косата со прсти во ракавици, а потоа погледнаа во нивните уши, дури и со помош на цевка со батериска ламба. Ушите беа повлечени неколку пати, свиткуваЌ«и се и невиткуваЌ«и. Потоа погледна во ноздрите:
  - КашлаЌте, ве молам! Тоа е тоа, посилно!
  Носот на девоЌката бил смачкан. Потоа следеше преглед на устата. Беше доста неприЌатно, грубите раце го притискаа Ќазикот, одвреме-навреме го тргаа, потоа го влечеа посилно, дури и речиси го скинаа.
  Службеникот зборуваше:
  - Треба да бидете повнимателни! Можеби е шпион!
  Чуварите на затворот почнале да ги притискаат прстите на забите, проверуваЌ«и дали има пломби што може да содржат важни информации. Ведмакова се чувствуваше понижена и плукна; неЌзиниот хероЌ на СССР беше претресен како курва, не пропуштаЌ«и ништо. Тогаш женските раце во ракавици почнаа да ги чувствуваат голите гради на девоЌчето. єа згмечиЌа, почувствуваа буквално секоЌ милиметар, блескаа низ батериска ламба. Градите на девоЌката предавнички отекуваа, а затворениците сè пове«е притискаа, а потоа крцкаа:
  - Не! Овде е чиста!
  Потоа се прегледани папокот и прстите. Папокот бил повлечен наназад, исто така извитен, по што бил прободен со игла. Не помалку внимателно ги испита прстите.
  - И сега гинеколошки претрес! - нареди службеникот.
  Затворските чувари наредиле:
  - Наведни се и рашири ги нозете, те молам!
  Следеше наЌпонижувачкото, кога раката на затворскиот чувар во ракавица, прилично грубо влезе во пазувите на девоЌката. Ведмакова стенкаше од болка и понижува®е. А раката цврсто пропаѓаше во пештерата каде жената го чува своето наЌвредно богатство, од кое беше и болно и скокотливо. ДевоЌчето малку се згрчи, а полицаецот злонамерно промрморе:
  - Проверете го што е можно повнимателно! Впрочем, на интимните места шпионите обично криЌат документи, а понекогаш е доволна и мала белешка за да дознаете важна информациЌа.
  Еден затворски чувар бил заменет со друг, по што претресот станал уште поболен и груб. Ведмакова сфати дека тие само сакале да Ќа понижат, претвораЌ«и Ќа потрагата во тортура.
  Испитува®ето на анусот не беше помалку грубо, згора на тоа, се користеше црево и голема клизма. Очигледно пилотот навистина бил сериозно осомничен. После тоа, проверката на прстите, нозете и стапалата изгледаше како мала работа.
  Сепак, ова не заврши тука, службеникот нареди:
  - Сега на рентген на желудникот! Немаше многу што можеше да проголта!
  Па не боли толку многу. Овде беше присутен лекар, тоЌ внимателно разгледа сè, дури и срцето и белите дробови. Конечно даде зелено светло:
  Таа е чиста и совршено здрава!
  Офицерот налутено заркна:
  - Штета сепак «е Ќа застреламе! Сепак, нека свири клавир засега!
  Пилотот, запрепастен од понижува®е, одеше послушно како автомат. Рацете на Вичер беа намачкани со боЌа и внимателно исцедени на хартиЌа. Потоа следеа секакви мере®а, фотографира®е во профил, во цело лице. Доста долго време беа принудени да стоЌат голи, препишуваЌ«и ги сите знаци, лузни и бенки на телото. После тоа, таа беше исплакната во ладен туш, што, патем, е вообичаено во СССР, не само за затворениците, им беа дадени и затворски униформи.
  - Облечи се кучко!
  Наметката всушност била вре«ичка, сошиена од бура и извезена со затворски броЌ. Тие не и дадоа чевли на девоЌката, очигледно сметаЌ«и ги за непотребен луксуз за неприЌателите на народот и така, едваЌ покриени, Ќа одведоа во «елиЌата.
  Штотуку имаше масовни апсе®а, затворот беше преполн и зуеше. Ведмакова беше фрлена во тесен кафез, каде што ве«е имаше пове«е од стотина жени, главно млади девоЌки од воЌската и слуги. Кога пилотот бил внесен во «елиЌата, таа не можела да направи чекор, затвореникот го натрупал целиот под. Во «елиЌата беше многу темно, прозорот беше обложен со даски, беше затнат и силно мирисаше, очигледно одамна Ќа немаа извадено кофата.
  ДевоЌките беа полуголи, а некои целосно голи, им Ќа земаа облеката. Неколку од нив биле во делириум и побарале пиЌачка. Вештерката застана и праша:
  - Не можам да направам чекор! Каде да одам!
  - Каде донесе таму и застани! - Нареди од темнината, вероЌатно наЌстариот во «елиЌата. - Нема место за нас.
  Ведмакова, сфа«аЌ«и дека ова е глупаво, сепак праша:
  - За што сте девоЌки?
  Следуваа гласови:
  - Да, еве го членот 58, па дури и без никаква приЌава! За што си?
  Вичер се пошегува:
  - Да, БериЌа беше силувана!
  Имаше приЌателска смеа на девоЌките и извици:
  - Да, таа е наша!
  КоЌ шкрипеше од темнината:
  - Виси малку од оваа БериЌа!
  Застрашувачки глас го прекина:
  -Доволно! И така ве«е пове«е од половина илЌада мажи беа застрелани во дворот! И нас може да се прошетаме со цела камера!
  Вичер лаеше:
  - Па не, ако ме одведат на стрела®е, нема да попуштам така!
  . ПОГЛАВєЕ #8
  Олег Рибаченко продолжи да се бори за светло утре заедно со девоЌчето Маргарита Коршунова.
  Се бореа во Сталинград. Се бореа со сета колосална храброст. А вечните деца не помислиЌа да се повлечат и да подлегнат на неприЌателот.
  Но, силите беа нееднакви и нацистите постепено се движеа напред. Но многу бавно и фрла®е на приодите кон ку«ите, и улиците со трупови на платеници.
  Москва беше опколена, но сè уште се бореше. И имаше свои убави девоЌки. кои се навистина богати.
  Олег Рибаченко и Маргарита пукаа назад во Сталинград. Во исто време, момчето се обидело да состави нешто, според АИ.
  Претседателскиот кандидат на БелорусиЌа Александар Лукашенко не доби дозвола да учествува на изборите. Тие наЌдоа вина во тоа што словенската катедрала ги повлече потписите. Како резултат на тоа, немаше шест кандидати, туку пет. И главната борба се одвиваше помеѓу Зенон Позд®ак и Кебич. Прорускиот и поумерен Кебич се пласираше во вториот круг со мала разлика. И тогаш со голема разлика го освои антирускиот Поз®ак.
  Лукашенка протестираше што е незаконски сменет. Но, генерално, немаше ништо друго освен бучава.
  Кебич победи многу самоуверено. И тоЌ стана првиот белоруски претседател.
  Наскоро БелорусиЌа влезе во зоната на руб ата. СостоЌбата во економиЌата и понатаму е во криза. Немаше доволно пари. Но, земЌата беше во зоната на руб ата.
  Кебич предложи процес на интеграциЌа со РусиЌа. Почна зближува®ето на законите, се отвориЌа границите, стопанството се обедини. Беа создадени наднационални тела.
  Во 1999 година се одржаа нови претседателски избори во БелорусиЌа. ЕкономиЌата беше во длабока криза по руското неисполнува®е на обврските. Но, влиЌанието на комунистите е многу зголемено. Лукашенка, пак, се скара со сите и не создаде своЌа партиЌа, а беше турнат на страна од други сили. Главната борба се одвиваше помеѓу Ка акин и Кебич. Зенон Поз®ак Ќа изгуби популарноста во тоа време. Како и Белорускиот народен фронт како целина.
  Комунистите станаа посилни.
  Во РусиЌа, историЌата исто така малку се промени. ЗЌуганов го освои претседателот малку пове«е гласови, иако не успеа да победи. Лебед беше секретар на Советот за безбедност уште неколку месеци. Но, генерално, ова не е толку значаЌно. НаЌважната разлика е во тоа што Черномирдин не беше разрешен. И како резултат на тоа, тоЌ остана премиер и по непла«а®ето. Кебич, сепак, и покраЌ помошта на Черномирдин, сепак загуби во вториот круг, а Ка акин стана претседател на БелорусиЌа.
  И во РусиЌа, по заминува®ето на Елцин, Черномирдин отиде на претседателството. Руската економиЌа ве«е премина во раст и Виктор Степанович, иако со големи тешкотии, со помош на Жириновски, коЌ го освои третото место, го победи ЗЌуганов.
  Така, во РусиЌа претседател стана Черномирдин, Жириновски секретар на Советот за безбедност и прв помошник на претседателот. Путин досега остана на страна. ЗЌуганов е лидер на опозициЌата. Примаков се уште е министер за надворешни работи.
  Така, се одеше според планот. Ка акин го продолжи процесот на интеграциЌа, но сè уште не обединет. Економиите отидоа нагоре. Черномирдин водеше воЌна во ЧечениЌа. Преговараше со Масхадов. И на краЌот постигна стабилност таму.
  Черномирдин лесно победи на следните избори над ЗЌуганов. Ка акин исто така лесно беше избран за втор мандат. Сè се одвиваше горе-долу без проблеми. Белоруската економиЌа беше во пораст.
  Но, Ка акин не отиде на трет мандат. Негов наследник беше колегата Новиков.
  Черномирдин не се кандидираше ниту за трет мандат. Черномирдин беше наследен од Жириновски. Вториот, се разбира, стана многу поумерен, но го зголеми притисокот врз БелорусиЌа - бараЌ«и пристап кон РусиЌа.
  НоводоЌденецот се попушти. Поради тоа што беше под санкции.
  Жириновски беше поригиден и посилно притискаше... Како резултат на тоа, проруските сили одржаа референдум во БелорусиЌа, што се совпадна со тешка економска криза. И БелорусиЌа стана дел од РусиЌа. Ова ги засили антизападните чувства.
  Во 2014 година Жириновски, искористуваЌ«и го поводот на МаЌдан во Украина и соборува®ето на єанукович, испрати воЌници. Украинската армиЌа не беше борбена подготвена и Русите Ќа разоружаа. єанукович и Рада, под закана со оружЌе, наЌавиЌа референдум. РусиЌа Ќа припои оваа република кон себе.
  Со цел Украинците помалку да се бунтуваат, Жириновски го пресели главниот град на РусиЌа во Киев. И тоа влиЌаеше на резултатите од референдумот. Самиот Владимир Волфович, на следните претседателски избори, триумфално беше избран за трет мандат, укинуваЌ«и ги сите ограничува®а на референдум.
  Александар Лукашенко се пензионираше и потона во заборав. Путин беше претседател на ФСБ до 2012 година, кога имаше шеесет години. И Жириновски, коЌ сакаше да го подмладува тимот, не го замени со четириесетгодишен способен офицер. Помлада стана и гувернерот на БелорусиЌа, коЌ го замени Новик.
  РусиЌа, сепак, падна под санкциите на Западот, но тие не беа многу значаЌни. Жириновски се борел во СириЌа и Ирак. ТоЌ создаде своЌа држава за Курдите и, во целина, постапи поодлучно од Владимир Путин. ПокраЌ тоа, РусиЌа изврши ракетен напад врз Саудиска АрабиЌа и нагло ги зголеми цените на нафтата.
  Потоа започна голема воЌна меѓу Иран и САД. Што уште пове«е Ќа зголеми цената на нафтата. Во меѓувреме, РусиЌа ги зеде и ги анектираше Балтичките држави и МолдавиЌа. А потоа, искористуваЌ«и ги превира®ата во Казахстан по заминува®ето на Назарбаев, таа Ќа вклучи оваа република во своЌот оптек.
  Се одржа и референдум, а РусиЌа доби уште една покраина.
  Постепено продолжи реставрациЌата на СССР.
  Во 2020 година Жириновски го ажурираше рекордот на изборите за четвртиот мандат на претседателот на РусиЌа. Се додека не замина.
  И РусиЌа се пресели низ Централна АзиЌа. Во Узбекистан, Та¤икистан, Киргистан, Туркменистан се поЌавиЌа руски трупи и се одржаа референдуми за приклучува®е кон РусиЌа.
  Така, земЌата беше вратена на поранешните граници на СССР.
  Но, ова не беше доволно за Жириновски. И тоЌ, без непотребни предрасуди, Ќа окупираше Финска со воЌници. И таму, се разбира, со речиси 100% резултат, со одржува®е референдум. И да и се придружи.
  Така, РусиЌа го врати своето. Односите со Кина донекаде се влошиЌа поради тврде®ата за Порт Артур и иселува®ето на жолтите од Сибир.
  Но, додека Кина се плашеше од РусиЌа и се плашеше.
  Но, во АлЌаска имаше воен удар, а руските трупи го окупираа. И одржаа референдум за вра«а®е во РусиЌа. Во исто време, Америка беше принудена да Ќа признае невалидноста на договорот за продажба на АлЌаска на РусиЌа.
  Така...
  Олег Рибаченко застана и повторно почна да пука.
  Момчето испукало рафално, а потоа со боса нога фрлило граната. Ги растури нацистите и напиша на Твитер:
  - Ние сме непобедливи!
  И Маргарита испука рафал, фрли граната со голи прсти, го здроби Фриц и извика:
  - И секогаш сплотени!
  Децата се бореа многу храбро.
  Момчето повторно со рафал ги удри неприЌателите. ТоЌ со голи прсти фрлил граната кон гасеницата. Како резултат на тоа, два тенкови се судриЌа. Олег Рибаченко пееше:
  - Слава ти, наша руска земЌа,
  Во името на света РусиЌа,
  МаЌчин совети семеЌство!
  ДевоЌката повторно Ќа фрлила гранатата со боса нога. Собори десетина фашисти и запеа:
  - Има една крава на планината,
  Бидете здрави деца!
  Момчето заврте, го покоси фрицот и чврчоре:
  - Татковината во моето срце,
  За сре«а, «е Ќа отвориме вратата!
  И после тоа, неговата детска нога, фрли граната. ТоЌ е дете кое е навистина смртоносен носител на уништува®е.
  Маргарита е исто така стрела со колосална точност.
  ДевоЌчето го зеде и запеа:
  - Не, будниот нема да избледи,
  Погледот на сокол, орел-
  Гласот на народот е звучен -
  Шепот «е Ќа здроби змиЌата!
  ДевоЌката, фрлаЌ«и граната со боса нога, Ќа зеде и чврчореше понатаму;
  Сталин живее во моето срце
  За да не Ќа знаеме тагата -
  єа отвори вратата во вселената
  Ґвездите блескаа над нас!
  И девоЌката се насмеа. Таа ги пресече фашистите. Таа ги исфрли нивните редови и шкрипеше:
  Верувам дека целиот свет «е се разбуди -
  Ќе има краЌ на фашизмот...
  Сонцето силно «е свети
  Патот, осветлуваЌ«и го комунизмот!
  И повторно девоЌката вешто фрла граната со гола нога. Турка®е едни со други нацистички тенкови.
  Се кара и Наташа. Во Сталинград, девоЌките се само херои.
  И пеЌте си храбро:
  - МоЌата татковина е темнината на вселената,
  Можам да го скршам нападот на злите неприЌатели ...
  Не можам да сакам ден без тебе
  Подготвен сум да го дадам животот за тебе!
  И Наташа фрла граната со гола нога.
  Следно, ЗоЌа пука. Прекрасна девоЌка во бикини. Ќе даде пресврт, «е ги коси нацистите.
  И тогаш убиствен подарок «е и лета од гола нога.
  ЗоЌа пееше, разголуваЌ«и ги забите:
  - Сакам да ги уништувам неприЌателите! Таква девоЌка!
  И повторно, убавицата со голи прсти «е почне да се уништува.
  И тогаш Аурора пука. Исто така црвенокосиот ѓавол како да се вози на нацистите.
  И со гола нога испукана граната «е ги извалка борците на Вермахт на чакал.
  ДевоЌката чкрипи:
  - Тили, тили, трал, вали ...
  Победи ги нацистите со моЌата сила,
  Сега не можам да одбиЌам!
  И повторно воинот прецизно пука.
  Понатамошниот оган го води Светлана. А исто така со голи прсти фрлила пакет со експлозиЌа.
  Па, Фриц го сфати.
  ДевоЌчето, искрено, е рок воин.
  И како да се пее:
  - Слава на РусиЌа над ЗемЌата,
  Секогаш «е бидеме со сон!
  И четири девоЌки на нацистите и како «е удираат. Во принцип, тие се како светци од баталЌонот на ангелите на смртта. И нацистите во Сталинград го добиваат тоа.
  Но, тоа е се потешко и потешко и потешко.
  Сталинград сè уште издржува, но нацистите ве«е успеаЌа да го земат сувото. Меѓу нацистите има и силна флота од морето. ВклучуваЌ«и ги и заробените британски бродови.
  Тие буквално го раниле целиот брег. А Турците напредуваат од Ќуг. Станува навистина морничаво.
  Наташа и неЌзините девоЌки од Сухими можеа да летаат до Сталинград, фа«аЌ«и германски авион од иверица.
  И сега, исто така, во Сталинград. Како, овоЌ град се фашистите, колку и да се трудите да не го земете.
  Наташа фрла убиствен подарок со боса нога, кинеЌ«и ги нацистите во искинато месо и пее:
  - Нашиот живот «е биде прекрасен!
  ЗоЌа, фрлаЌ«и граната со гола нога, додала, разголуваЌ«и ги забите:
  - Ако, се разбира, победиме!
  И девоЌката ги затресе црвените брадавици.
  Аурора, пукаЌ«и, ечеше:
  - И нека се прослави нашата Татковина!
  И со голи прсти «е фрли убиствен подарок. Скршете ги противниците и чкрипете:
  - Слава на Големата РусиЌа!
  И тогаш Светлана Ќа зеде линиЌата и Ќа разнесе. Изделив сто нацисти. Потоа пуштила граната со гола нога и чкрипела:
  - Кон новото светло на науката и просперитетот!
  И четирите девоЌки пак се тепаат, и нема да го спуштат носот.
  Наташка со две боси стапала го крена пакетот со експлозив. И поради сета своЌа сила го фрлила во нацистички тенк.
  Е-75, откако се оштети, застана и почна да пуши.
  Наташа пееше:
  - Рус се смееше, плачеше и пееше,
  Во сите векови, затоа таа и Рус!
  Потоа ЗоЌа го зеде и лансираше подарок убиец со голи прсти. И уште еден тенк на нацистите застана, наредени.
  ЗоЌа твитна:
  - Да, иднината е наша!
  Слава на големата РусиЌа!
  Аурора пукаше од митралез. Искосени многу фашисти. Потоа таа агресивно рече:
  - Слава на хероите на СССР!
  И од фрла®ето на неЌзината гола нога повторно лета граната. Еве Ќа црвенокосата девоЌка. Само непобедлив терминатор.
  И како Светлана го зеде, и ги скрши нацистите. И ги сруши како остра сено.
  Потоа таа чврчореше:
  - Слава на земЌата на РусиЌа!
  И од фрла®ето на неЌзината гола нога, лета таква смртоносна фрагментарна граната.
  Воинот чкрипи:
  - За советската империЌа!
  Наташа пука, вели:
  - За наЌголемите империи!
  И повторно, нешто што ги убива нацистите со огромна гаранциЌа и лета од гола нога.
  И девоЌката пее:
  - Слава на моЌата татковина -
  Слава на РусиЌа!
  ЗоЌа фрлила и граната со боса нога. Пресече многу нацисти и чкрипеше:
  - Голема РусиЌа - голема слава!
  И намигна на неЌзините придружници.
  ДевоЌките се разбира речиси голи. Во бикини, исончани, мускулести, убави и облини.
  Колку шармантно изгледаат девоЌките кога се речиси голи! А зошто дури и облека!
  Следно, Аурора активно шутира. И со гола нога «е фрли нешто што ги убива нацистите.
  Потоа пее:
  - За големата Татковина!
  Светлана продолжи да пука. Таа ги пресече нацистите и чврчореше:
  - За големи достигнува®а!
  И со гола нога како да лансираш граната. И пак, нацистите се неми.
  Браво Русинки. Тие се луѓе на аеробатиката.
  А потоа се пилотите: Мирабела и АнастасиЌа. Исто како да те плеснат на Фриц.
  Да, ордите на Хитлер се расфрлаат од такви девоЌки.
  Воините се борат на єак-9. Се чини дека автомобилот е застарен. Но, доста ефикасно. Иако по брзина и вооружува®е е инфериорен во однос на Луфтвафе.
  Само еден топ од 20 мм и митралез за девоЌките, против МЕ-262 со пет топови од 30 мм.
  Но, овде Мирабела вешто маневрира, доаѓа во опашката на крилестиот фашистички мршоЌадец. И пука во него. Нокаутира метал, чист го согорува неприЌателот.
  Потоа Мирабела пееше:
  - Повисоко и повисоко и повисоко
  Авионите летаат како птици...
  Уриваме фашистички покриви
  А храброста на воЌниците е надвор од границите!
  И еве Ќа АнастасиЌа, како «е го земе и «е ги измачува нацистите. Таа е девоЌка-терминатор.
  Ќе ги скрши лицата на нацистичките бандити и «е чкрипи:
  - Голема слава «е доЌде за РусиЌа!
  И, исто така, со боси нозе «е притисне на педалите. И уште еден Месершмит паѓа.
  ДевоЌките се караат сами по га«ички. И тие се многу добри. Тие брзо треперат на послаби мотори. И заминуваат од истрелите на неприЌателот.
  Мирабела го отсекува Фриц, чкрипи:
  - Нема врани, не можете да не победите!
  И повторно воинот лази на смртоносна далечина.
  И паѓа новата нацистичка машина.
  ДевоЌката со сандали знае што прави. И одлично и оди.
  Еве еден фашист се обидува да го покрие воинот од далечина. И таа заминува. И по некое чудо, повторно на опашката на неприЌателот.
  И го соборува Фриц, чкрипеЌ«и:
  - Ништо не е невозможно за Русите!
  И повторно воинот прави очаЌнички пресврт. И друг автомобил паѓа прободен.
  Мирабела напиша на Твитер:
  - Навистина светот е создаден за РусиЌа!
  И повторно, како да излезете. И како да се предаде на неприЌателот!
  И АнастасиЌа соборува германски автомобил и квичи:
  - Целата земЌа «е ни биде позната, но за нас нема да има улов!
  И девоЌките се пове«е и пове«е се разликуваат!
  Што може да се справи со нив? Дали е тоа агресивен ураган!
  Поточно, ураган не може да ги совлада!
  Наташа во меѓувреме се кара и пее:
  Ќе се бориме за РусиЌа!
  А и со боса нога како да лансираш граната од убиствен калибар.
  И сомелете ги нацистите во парчи®а метал и крваво месо.
  ЗоЌа, исто така, «е фрли смртоносна и вжештена со боса нога и, скокаЌ«и, «е се откаже:
  - И за новиот поредок на комунизмот ширум светот!
  И ги разголи забите.
  Аурора потоа силно пука. Се пука, ги коси нацистите и чкрипи, оголуваЌ«и ги забите:
  - За напредок!
  И од неЌзиното голо стапало избива нешто што е способно да скрши секаква пречка.
  А потоа во битката Светлана. Таква девоЌка убиец.
  И таа е исто така русокоса. Како ги удира нацистите... И тогаш убиствен подарок лета од неЌзиното боса нога. ТоЌ «е ги скрши нацистите и «е ги претвори во ѓаволски пламен.
  ДевоЌки-терминатори како да шушкаат:
  - Пофалете го моЌот почесен збор!
  Комсомол збор!
  Воини како да пукаат во нацистите. И да ги пукаме како бесни кучи®а.
  Еве ги Терминаторите! И ги гмечат нацистите - па, ѓаволи!
  Наташа со патос рече:
  - Ќе се бориме за социЌализам,
  За нашата Советска РусиЌа,
  За нова одлична нарачка!
  И повторно, смртоносен подарок лета од неЌзиното боса нога.
  ЗоЌа исто така делува доста енергично. Ги скрши фашистите. И не ги изневерува. И неЌзините боси стапала треперат како пропелер.
  Воинот со жар вели:
  - Во името на света РусиЌа,
  РусиЌа «е се прослави!
  И повторно воинот со полна возбуда се бори.
  Тогаш Аурора фрла подарок на смртта со боса нога. Како ги мете нацистите во сите правци. И вели со бес:
  - єас сум светски шампион во бокс!
  И тогаш Светлана «е започне убиствено и деструктивно. И неЌзиното голо стапало е толку пргаво.
  И воинот заЎвони:
  -єас сум наЌЌак на светот,
  «е ги киснеме нацистите во тоалет -
  Не верува во солза на татковината,
  И на злобните олигарси «е им дадеме во мозок!
  . ПОГЛАВєЕ #9
  УчествуваЌ«и во тешки битки, Ведмакова едваЌ спиеше неколку дена, и затоа, и покраЌ екстремната теснотиЌа во затворската «елиЌа, застоеноста и смрдеата, таа заспа речиси веднаш.
  Таа сонуваше дека е во средниот век и водеше востание на робови, стануваЌ«и еден вид Спартак во здолниште! По првиот успех, храбрата девоЌка воин, мускулестата девоЌка, ги собрала бунтовниците и им понудила сами да изберат водачи.
  Ведмакова, како што се очекуваше, стана шеф на ве«е прилично голем одред и го понуди мо«ниот хероЌ Туран како неЌзин прв заменик.
  И тука робовите беа едногласни. Потоа избраа мажи од десет. Децималниот систем е наЌедноставен и Ведмакова одлучи дека ништо не треба да биде комплицирано.
  Вооружени со трофеи и земаЌ«и полжави од бубашваби (во тежок сон избувна потсвеста на Вештерките), тие продолжиЌа понатаму.
  За да го заЌакне своЌот авторитет и да ги истегне нозете, Ведмакова одеше движеЌ«и се како мачка. Тогаш девоЌката почнала да трча, чувствуваЌ«и ги со босите стапала ситните, остри камчи®а на карпестиот пат. Но, воинот не обрнуваше внимание на болката, згора на тоа, таа беше пред сите. Како што се испостави, не залудно. ТроЌца неприЌателски борци седнаа во заседа и можеа да кренат предвремен аларм. Водачот на востанието се качил на дрво и одозгора скокнал врз неприЌателите. НеЌзините движе®а се како танц на хибрид од тигри и кобри, благ плач и стивнат со отсечени глави.
  - Така го кршам отпорот!
  Ведмакова не можеше да одолее да игра за Ќавноста, покажуваЌ«и им отсечени глави на робовите. Како одговор се слушна татнеж на одобрува®е.
  Наскоро се поЌавиЌа имотите со насади. Изрезбаните ку«и се вистински палати со украси и статуи. Тука и таму се гледаа фонтаните. Од една статуа во форма на Зевс со крилЌа на пеперутка и усти на стомакот, нозете и градите: беа претепани седум млазници. Нивите се богати, дебели, со ликот на златен памук, зрно со големи шипки, наут и други работи. Тие вработуваа многу робови. Имаше и мажи и жени, како и многу деца. Се разбира, надзорниците, чуварите. Но, генерално, се разбира, има многу пове«е робови, и тоа со лопати и мотики.
  Ведмакова крена домашен транспарент набрзина сошиен од робинки: Со ликот на меч и мотика! Други робови се упатиле кон нападот.
  Во меѓувреме, неколку робинки и робови виселе на столпчи®ата, а рацете и нозете им биле прободени со клинци. Се чини дека овие деца на неправдата беа осудени на маки. ГледаЌ«и ги ослободителите што се приближуваат, распнатата девоЌка извика со неочекувано силен глас:
  - ДоЌде одмаздата, тепаЌ ги сопствениците!
  Водачот на Witcher, како и секогаш напред. НеЌзиниот тавтабитарски полжав израсна и собори дваЌца чувари одеднаш. Останатите се наведнаа назад, едниот во страв, дури и налета на сопственото копЌе. Од прободениот стомак излегуваа црева. ДевоЌката се насмеа.
  - Слаби воини сте ако се плашите од ко®!
  Милослава, коЌа стана неЌзина племеница, се бореше од десната рака, со секирите во рацете на девоЌката, како жилет на паметен бербер. Така славно ги отсекува борците.
  Ниту Туран не попушти. ТоЌ лансираше камен што ги скрши градите на чуварот и се приклучи на кавгата. Беше очигледно дека напорната работа му направи добро, а не мускулите на воденичкиот камен. Точно, Ведмакова се движеше побрзо.
  Робовите престанаа да работат, но сè уште не се приклучиЌа на кавгата. Очигледно биле збунети. Точно, истото немирно момче, скокаЌ«и до работните момчи®а, извика:
  - Кукавици! КоЌ е зад мене е хероЌот, коЌ без мене е вошливата сви®а!
  Момчи®ата први одговориЌа. Тие се упатиЌа кон надгледниците. Еве еден дечко од четиринаесет години коЌ го удрил своЌот "чувар" со мотика така што главата му се скршила како тиква. Тоа функционираше, а другите робови, дури и обично скромните и трпеливи девоЌки, втурнаа во кавгата.
  Сега битката беше хаотична, но броЌната супериорност, како и очаЌот беа на страната на робовите. И, се разбира, тие го презедоа.
  Паса е она што е тешко да се очекува од девоЌка коЌа учела пред неЌзините очи. Таа се бореше со чуварот, тоЌ почна да Ќа турка. Така таа го измамила, го одзела мечот и го удрила право во врат.
  - Тоа е она што Ќас го нарекувам закуска! - Пукна девоЌката. - Види, не се опиЌ!
  Првиот имот беше брзо ослободен, одредот се зголеми пред нашите очи. Востанието се прошири како шумски пожар што ги зафати поли®ата. Ведмакова галопираше напред. Ко®аниците побрзаа кон него, по правило, стигнаа до самиот врв на главата. Но, чуварот не се откажа. Особено тврдоглава битка се водеше во близина на чешмата со седум жици. Овде жардинери го преместиЌа ко®скиот резерват во битка.
  Храбрата Ведмакова беше опколена од сите страни. єа спасила само извонредната брзина на специЌално згоениот полжав бубашваби. Еве точно скока®е и сецканиот противник паѓа. Сепак, девоЌчето прво било рането во рамото, па во стомакот, а потоа за малку и била отсечена ногата. Тогаш Ведмакова почна да фрла ситни ками. Остри како брич, паѓаа во очи, понекогаш во уста. Меѓутоа, пове«ето од воините биле полуголи поради жештината, а за таквите воЌници доволно е да ги прободат градите. Неколку ко®аници паднаа, но останатите продолжиЌа. Имаше толку многу мечеви што изгледаа како чешел во движе®е. Така се точат од сите страни.
  Но, Милослава, Паса, Туран и другите робови пристигнале навреме. Откако се преселиЌа во редовите, тие одеа како лизгалиште, можете да видите како летаа труповите, а некако вооружените робови побрзаа да им помогнат поради сета своЌа сила.
  ПешадиЌата ги нападна Ќавачите, исцрпените робови се одмаздуваа за болката и понижува®ето.
  - Заземете го неприЌателскиот прстен и не пуштаЌте да си оди! - заповеда Ведмакова.
  Пред неЌзините очи паднал роб со исечена глава, но по него паднале десетина стражари.
  - Земете го броЌот! - нареди младиот водач на востанието.
  Се пове«е и пове«е робови влегуваа во битката. Се виде како момчи®ата со трча®е се искачуваат на ко®ите, се нафрлиле на Ќавачите и ги користеле забите, користеле зашилени каме®а.
  Се чинеше дека робовите не знаат за страв, се одмаздуваа за долгите години на понижува®е, кога никоЌ не ги сметаше за луѓе. ПокраЌ тоа, многу од нив се родени слободни и сè уште не Ќа заборавиле опоЌната арома на волЌата.
  Откако заврши со "ко®аничкиот" одред, Ведмакова продолжи понатаму. Последна сериозна пречка на неговиот пат беше цитаделата исечена од големи дрвЌа. Таму имаше доста обезбедува®е.
  - ПребаруваЌте ги имотите и фатете ги скалите. извика таа. - Ако тоа не е доволно, направете ги сами.
  Робовите набрзина изградиЌа Ќуришни уреди.
  - Скалите треба да бидат широки, за да можат многу воини да минуваат низ нив истовремено. - истакна Ведмакова.
  Масакрот сè уште беснееше на другите имоти. На некои места, слугите преминаа на страната на бунтовниците, но во голем броЌ случаи, од навика, даваа отпор. Надгледниците беа убиени брзо - ова се далеку од наЌтешките воини. Последното упориште на неприЌателскиот отпор беа детинетите. Ведмакова, како и секогаш, прва се искачи на Ўидот. Неколку пати бил погоден со стрела, но со штит се борел со смртоносните подароци. НаЌблискиот воин бил толку силно погоден што иако успеал да се спротивстави, паднал од Ўидот.
  Милослава успеа да го оттргне стражарот со кука, исфрлаЌ«и го и неприЌателот. Снежно белата Паса ве«е ги маѓепса неприЌателските воЌници со самиот изглед. Додека ги гледале неЌзините бурно нараснати гради, со заводливи гради, девоЌката удирала со стапала во препоните, а потоа сечела. Ведмакова, качуваЌ«и се по Ўидовите, сече без сожалува®е. НеприЌателот ве«е го изгубил моралот, се пове«е робови се качувале по Ўидот. Се пробиЌа, имаше многу скали, а чуварите немаа време сите да ги истепаат. На дното, вистината лежеше мртви и ранети робови, нападот не можеше без загуби. Овде робот и чуварот се фатиЌа заедно и пропаднаа од пристоЌна височина. Тие беа повредени, но останаа живи, продолжиЌа да се дават.
  На Ўидот беше и немирното момче Ведмакова што заборави да го праша презимето. ИскористуваЌ«и го неговиот мал раст, тоЌ се лизна меѓу нозете на полицаецот, а потоа со двете стапала го клоца во грбот, при што истовремено удри под колената. Леташе напред, удираЌ«и во вила што Ќа држеше возрасен роб.
  - Тоа е толку фатено што болно гризе! - Момчето го извади тенкиот Ќазик, задеваЌ«и ги чуварите.
  - О, ти босонога змиЌа! - Борецот коЌ стоеше од десната страна го пцуе и го пресече момчето со меч.
  Момчето се наведна наназад и му плукна во окото од лулето. Колку очаЌно врескаше неприЌателот, распаѓаЌ«и. Детето не застана на церемониЌата и го заврши со меч. Рацете на детето, иако тенки, беа жилави и силни - стврднати од напорна работа.
  И други момчи®а покажаа притисок, се бореа по ѓаволите, квичеа и пцуеЌа, избираЌ«и кул изрази!
  Ґидот беше брзо расчистен, внатре битката малку се одолговлекуваше, плашеЌ«и се од одмаздата на робовите, сопствениците очаЌно се бореа. Навистина, повторно растените стомаци се лоши помагачи во борбата со бесните робови.
  Главниот сопственик, шеикот Самума, се обидел да замине преку подземниот премин. Со себе понел вре«а со каме®а и злато. Можеби имаше шанса, но алчноста го изневери. Убавата девоЌка Рахита, па дури и со бакарната боЌа на неЌзината кожа, е преголемо искушение.
  - И следи ме кучко! - Шеик Ќа зграпчи за буЌната коса.
  - Нема потреба, сам «е одам, господине! се изЌасни таа.
  - Не е курва! Сакам да те носам! Садистичкиот достоинственик се насмевна.
  - Но, боли! - Робинката и ги грчеше голите нозе.
  - Кога «е нè нема, «е те обесам за коса и «е те запалам. Шеикот месоЌадно ги лижеше усните.
  - Ти си Ўвер! Но, Ќас те сакам, веруваЌ ми!
  ДевоЌчето се стуткало до сопственикот, коЌ Ќа ставил своЌата валкана муцка на неЌзиното чисто лице и почнала да лиже. Овде раката на Рахита нашла кама на поЌасот на шеикот и со сета сила му Ќа втурна во отечениот стомак.
  Еве едно суштество од темнината.
  Шеикот Ќа фрли чантата и Ќа пушти косата. Неговите раце се обиделе да Ќа затворат длабоката дупка, цревата испаднале.
  - Суштество! Ехидна! ржеше тоЌ.
  - Не! єа направив вистинската работа! Колку девоЌки и мажи сте измачувале. Дури и ги забиваше децата на кол и ги закова на столб. Ова е само одмазда! - извика девоЌката.
  - Проклето!
  - Божица! Ти ме истепа! - Робинката го шутна шеикот со раскрвавен стомак.
  - Малку хитови! - отежнато дише®е.
  - Но благородна крв тече во мене! - Босата робинка блесна со забите.
  - Ништо курва! ВоЌниците «е го скршат бунтот, а вие «е бидете толку измачувани што «е ви изгледам како ангел! - НаЌдов сила да го "ржем Шеикот.
  - Имаат ли фантазиЌа побогата од вашата? ДевоЌката го извади Ќазикот.
  - Доста ти е! Богатиот човек се грчеше и стенкаше. - Боли! Донеси ми фацифи масти.
  - Зошто? - итро Ќа праша девоЌката.
  - Ќе ти Ќа дадам оваа вре«а со злато. молеше Шеик.
  - ТоЌ е моЌ! Добро, само од милост, каде е мастата фатсифи? ДевоЌката итро се насмевна.
  Дали го знаете плакарот во форма на летечка крава? - Богатиот отежнато дише®е, пелтечеЌ«и.
  - Да! Видов толку убава со камчи®а.
  - Значи треба да Ќа ставите раката во глава, и лесно да добиете кутиЌа со маст. Ќе доЌдеш по мене и «е се размачкаш. - промрморе Шеик, речиси губеЌ«и свест.
  "Дури и негативец заслужува лекарска помош. ЧекаЌ ме!
  ДевоЌката истрча во собата. Таа не се грижеше за богаташот, но таквата вредна маст е многу ретка и корисна за бунтовниците. И тогаш таа «е го предаде омразениот изрод на бунтовниците.
  Робовите ве«е побегнале во собите. ДваЌца од нив виделе згодна полугола девоЌка. КаЌ неа притрчаа здрави момци гладни за женска наклонетост. ДевоЌчето работеше напорно, беше мускулесто и затоа лесно го оттурна напаѓачот, со силни нозе и извика:
  - Ако сакаш да добиеш пари. ЗнаЌ дека таму, во подрумот, плаче агресивен тип, со вре«а злато.
  - Не сакаме агресиЌа! - иронично се противеа момците.
  Но, тоЌ е и богат! - Пукна девоЌката.
  - Тогаш е подобро, да се бориме! Каде е подрумот? - брбореа бунтовните робови.
  - Следи ми Ќа раката таму! Робинката замавна со десната рака.
  Млади, црни робови побрзаа таму каде што покажа неЌзиниот толчник. ДевоЌката се насмевна и истрча во собата. Опременоста беше доста богата, но неуредно. И тука е шкафчето излеано во злато. Ракита, без двапати размислува®е, Ќа заглави раката. Таа се лизна навнатре и во тоЌ момент и се затвори вилицата.
  Убавицата квичеше, забите остри како жилет и го пресекоа зглобот.
  - О, колку е болно! таа врескаше, а потоа се истисна. - Толку е подло!
  И покраЌ дивите болки, девоЌката избезумено се обидела да и Ќа преврзе раката. Ведмакова, слушаЌ«и женски плач, решила дека некоЌ е силуван и брзо упаднала во собата. ГледаЌ«и Ќа убавицата облеана во крв, таа врескаше:
  - КоЌ се осмели да го направи ова?! Ќе му го ставам достоинството на газот! - Во напад на гнев, воинот може да биде груб.
  Солзи се излеаа од очите на Рахита, не толку од болка за неа, многупати на камшикуваниот роб не му е непознат, колку од сознанието дека сега е инвалид.
  - ТоЌ е! ДевоЌката покажа кон плакарот.
  Ако е така, тогаш е страшно! - Ведмакова со сила го пресече насмеаниот инсект по главата. Структурата се наведна од ударот, помекото злато беше исечено. Воинката продолжи да тепа додека не го скрши шкафчето на парчи®а.
  ДевоЌчето се забележливо бледо, а снежно-белиот Паса скокна до неа. Таа вешто нанесе турникет, запираЌ«и го крваре®ето. Ведмакова извади отсечена рака, екстремитетот побледе, но сепак беше топол.
  - Одлично! - Мора да го повикаме Хиров. Можеби «е го порасне. Воинот силно свиркаше.
  Паса праша:
  - КоЌ те советуваше да Ќа држиш раката овде?
  - Сама!
  - Што стави во себе? - се изненади Ведмакова.
  - Не, овоЌ изрод се вика Самума. - Поправи девоЌката.
  - Ако е така, тогаш треба да се начекорат. Воинката ги преврте очите.
  - ТоЌ е во подрумот и тешко повреден. Ќе можете да го фатите. Ако не дишете.
  Ведмакова се обидела да Ќа држи четката, кога наеднаш се претворила во лизгав гуштер, коЌ се обидел да се прикраде. Ако воинот не беше толку вешт од раѓа®е, можеби и успеа. Посебно коЌ го фатил не за опаш, туку за врат.
  - Леле, чудна магиЌа. Мора да му покажеме на Хиров.
  Лицето на ранетото девоЌче станало досадно, а таа изгубила свест.
  Паса го подигна токму на време:
  - Нервозна девоЌка, но убава! Ќе биде штета ако остане инвалид.
  Па, се надевам дека ова «е се поправи. Само сега Хиров промаши некаде, ми вети дека «е биде до мене. - Ведмакова незадоволно го крена рамото.
  - єас сум тука! Волшебникот скокна од зад вратата. - Чувствувам магиЌа.
  - И го држам во раце! - врескаше Вештерка.
  - Па, тоа не е лошо! Ова е мешавина од медуза и гуштер, гледаш дека е проЎирен, се гледа како чукаат три срца. Воинот се насмеа.
  - Што е импресивно. ДевоЌката Ќа изгубила раката, а наместо неа гуштер медуза. Мислам дека, и покраЌ сета умешност на такво суштество, ова не е целосно еквивалентна замена! - Воинот во никоЌ случаЌ не беше склон да се шегува.
  - Но, еден од деловите на телото може да плива, а тоа воопшто не е лошо. НекоЌ вид на суперсила! Волшебникот итро намигна.
  - Што значи тоа, дали е попреченост? - Не го разбрав Witcher.
  - Како да се каже! На краЌот на краиштата, тоа ве«е не е само животно, туку дел од женското тело. А управува®ето со животните е тешко. Сега овоЌ мал гуштер е во состоЌба да се собира и да се лизне во коЌа било празнина или да се качи низ Ўидот. ПокраЌ тоа, тоЌ е речиси невидлив, овоЌ вид е како камелеон. - Почна да му обЌаснува на волшебникот.
  - Пулсарно! - рече, демонстрираЌ«и го ентузиЌазмот на Пас. - Не мислев дека е можно. Отсечете Ќа четката и направете Ќа да шпионира.
  - Се случува поразот да ветува големи неволЌи, но ова е само одраз на идна победа. Волшебникот забележал.
  "Значи, нема да Ќа разочараш? - поЌасни Ведмакова.
  - Не! Во воЌна, храброста и добрата интелигенциЌа носат победа. За да погодите, прво мора да Ќа видите целта, во спротивно «е Ќа дислоцирате тупаницата. Но, за да се избегнат проблеми, раната мора да се залечи. - тивко одговори Хирово.
  - Не е добро девоЌката да биде инвалид. На краЌот на краиштата, тоа «е Ќа расипе! Можете ли да направите да изгледа како вистински екстремитет, човечка рака? - се запраша Ведмакова.
  - Ќе размислам! Можеби можам да го поправам. Општо земено, пове«ето волшебници се многу подобри во убива®ето отколку во лекува®ето. - нагласи со притисок Хирово.
  - Се согласувам со тоа! СекоЌа будала може да осакати, не секоЌ паметен може да излечи. - Ведмакова, за уверливост, дури и го заврте прстот кон вискито.
  - Многу безобразни ¤елати - малку лекари!
  Робовите го влечеле сопственикот на Самум, се чини дека е мртов. Ракита се освести, лицето и се извитока од вознемиреност.
  - Повторно ги измами сите! Замина без да си ги плати сметките.
  - Ќе го обесам! - изЌави Ведмакова. - Неговиот труп нека биде опомена за сите кои се гнасни и алчни. Алчен човек е секогаш дарежлив со солзи на разочарува®е!
  - Разумно е! Но, коЌ «е ми Ќа врати раката? ДевоЌчето беше подготвено да плаче.
  - Еве го! - укажал водачот на востанието.
  Хиров се поклони, врвка се запали во неговите раце.
  - Не се грижи! Не мора да бидете осакатени. Значи, Рахита «е мора да стане одличен шпион за вас. На краЌот на краиштата, сакате да им се одмаздите на сите богати и мо«ни во оваа империЌа.
  - Секако. Не биди роб, понижен во прав! - извика девоЌката.
  - За да можеш да ни помогнеш! Оваа империЌа е лошо управувана, па гробот «е го среди грбавиот систем! - Волшебникот испуштил зрак енергиЌа од показалецот.
  - Чудно! Гледам многу енергиЌа во тебе. И мудрост! Подготвен сум да ви се придружам! - извика робот.
  - Ќе бидете повредени, но «е успеете да надвладеете! Без болка нема храброст, без храброст нема победа! - изЌави тоЌ, демонстрираЌ«и го филозофскиот начин на размислува®е на волшебникот.
  - єас сум жена - па навикната сум да трпам. Ракита кимна со главата.
  - Кога трпението не е доволно, пее®ето «е помогне! - се пошегуваше Хиров.
  Сите се смееЌа. Ведмакова беше добро расположена. Почетокот беше победнички, што значи дека нема време за губе®е. Пред сè, потребно е да се формира армиЌа од робови пред да се распрснат. Па народот е како железо, додека не се излади, даЌте му Ќа посакуваната форма. ДевоЌката воин излезе на Ўидот, се качи на оградата и со громогласен глас нареди:
  - КолекциЌата на труба собираЌте ги сите!
  Паса праша:
  - И жените?!
  - Да! Ќе ни треба секоЌ меч. ПобрзаЌте, но знаЌте дека нема да има грабежи, се «е поделиме подеднакво.
  Собира®ето робови траеше извесно време, дури морав да користам и камшици. Самата Ведмакова беше принудена да им помогне на неколкумина од оние кои не ги загубиЌа главите и не ги контролираа грабежите. ДевоЌчето им зададе добар удар во ушите на петте наЌревносни бандити, еден дури и Ќа отсече главата. Капки крв ѝ паднаа на лицето, Ведмакова лакомо ги лижеше. Успеа. Генералниот собир се одржа во темнина со светлината на факелите. Имаше илЌадници ослободени робови, Ведмакова дури со око процени дека има наЌмалку дванаесет илЌади, иако меѓу нив има многу деца и жени.
  Таа настапи од наЌвисоката кула на цитаделата. Волшебникот застана на спротивната страна, го контролираше целиот собир. Робовите биле брутално експлоатирани, а слабите биле егзекутирани или колени. Значи генерално, ако ги земеме физичките параметри, изгледаа како добри борци. Само што им треба обука. Ведмакова одржа запалив говор. Таа беше особено упорна во обЌаснува®ето на потребата од создава®е голема ослободителна воЌска.
  - Единство, храброст, несебичност - клучевите на победата, слободата, сре«ата! Без дисциплина нема воЌска, а без воЌска не може да се наЌде слобода! Трудот не направи посилни, помножен со умот «е даде слобода, а заедно со сре«ата «е донесе сре«а!
  Па аЌде да станеме едно и да ги скршиме син¤ирите! - зборуваше воинот.
  Робовите го поздравиЌа нивното одобрува®е! Само еден роб, со многу лузни и горд поглед, молчеше. Неговиот поглед го изразуваше наЌекстремниот степен на презир.
  Ведмакова повторно понуди да избере единствен водач на востанието!
  - Командантот е како врвот на пирамидата - треба да има само еден, инаку и таква цврста структура «е се урне!
  Робовите врескаа:
  -Точно! Водете не.
  Ти голем воин «е бидеш наш водач! - Неочекувано успеа да го надвика целото момче.
  Ова Ќа изненади Ведмакова: како е тоа воопшто можно. Таа Ўирна повнимателно, во рацете на детето имаше нешто слично на цевка за ветер само подебело. И со помош на овоЌ уред, тоЌ татнеше.
  - Момчето «е оди далеку! Како се вика? - се распраша воинот.
  - Дик! Конкретно препознав. рече Пас.
  - Едноставно име! - Ведмакова очигледно очекуваше нешто поегзотично.
  - Зошто комплексност!
  - АЌде да гласаме! - обЌави волшебникот. Имаше толку громогласен глас што палмите се тресеа. - КоЌ е за водач на воинот Вичер, кренете Ќа десната рака! ГласаЌте за вистината, слободата и честа! И вашиот живот «е биде таков што боговите завидуваат! -
  Робовите, обземени од ентузиЌазам, речиси едногласно ги фрлиЌа десните раце. Тие изгледаа како воин, а нивното едногласност доведе до идеЌата дека, ако Хиров ги користел своите шарм овде.
  Зарем не е вистина дека неговото доаѓа®е им даде слобода и можност да се чувствуваат како вистински луѓе. Значи, природно е да се сретнеме со Ведмакова како дожд во суша. На лицата на поранешните робови се читаше радост. Беше како да се будам.
  Овде, со општа радост, зачекори еден мо«ен роб, богато украсен со лузни. ТоЌ зборуваше со своЌот длабок глас.
  - Имаше, и «е има многу што сакаат да доведат до сре«а. Но, дали имате морално право да го правите тоа!
  - Кои!? - Вештерката Ќа насмеа устата полна со заби. Бицепсите на неговите голи раце се испакнати.
  - КоЌ си ти?! Потомок на благородничко семеЌство или обичен човек. Или можеби дури и забеган роб како Гисор. И тоЌ вети многу, но животот го заврши на клада. А со него дваесет илЌади робови. - Исечен од мо«ен роб.
  - Многу «е зависи од нас. Гледам лузни на тебе, наЌвероЌатно не си роден роб, можам да ги разликувам раните предизвикани од камшик или меч со копЌа! - изЌави Ведмакова.
  - Го погодивте воинот непознат за мене! єас сум Конт де Форса, потомок на страшни кралеви. Но, дали го знаеш името на татко ти? - праша еден благороден роб.
  - Благородноста на семеЌството има ист однос со храброста, како и должината на косата до умот! - Пари Ведмакова и веднаш додаде. -Ниту една храброст на предците нема да му помогне на кукавицата!
  - Убаво зборуваш. Како панаѓурски шут, колку е храбро твоето срце? Робот заканувачки ги подигна веѓите.
  - Па, ти си хероЌ! Брои, ама одмерено со судбина на роб, каде ти беше гордоста и храброста! - Ведмакова ве«е почна да навива.
  Имав свои причини за ова. И што, не треба да знаете, помалку знае®е - полесно е да се умре! Те предизвикувам на борба до смрт, а ако се осмелиш не само со зборови, тогаш «е го прифатиш предизвикот! ечеше Конт де Форс.
  - Можете да бидете сигурни во тоа! Воинот пукна.
  Робовите Ќа расчистиЌа арената. Вичер слезе и го провери мечот. НеЌзината противничка застана пред неа. ТоЌ имаше свое оружЌе одеднаш, два остро наострени меча. За секоЌ случаЌ, воинката извади уште еден меч од пазувите.
  Грофот де Форс беше многу повисок од Вичерс, многу поширок во рамената, иако не изгледаше толку мускулест и врежано, девоЌка достоЌна да стане светски шампион во фитнес. Сепак, немаше сало, а лигаментите на тетивата беа затегнати и отечени. ПокраЌ тоа, имаше огромно искуство во секое движе®е, а скокачкото оде®е зборуваше многу. Насмевка им свиреше на лицата, таа ве«е не беше презирна, туку напротив сочувствителна.
  - Па, се заглави, девоЌче! Нема да завидувате. Грофот ѝ Ќа покажа тупаницата.
  - Зошто си толку самоуверен? Гневот на Witcher се засили.
  - Победив многу борби и турнири. Во моето кралство ме сметаа за еден од наЌдобрите борци, многумина ме сметаа за наЌдобар. - Форса, ги затресе градните мускули кои личеа на два штита кои стоЌат еден до друг.
  - Тоа е затоа што сте се бореле само со благородништвото, а тие се дегенерирале и се здебелиле. Сега, ако се сложивте со талентиран обичен човек, малку од вашата слава остана! - самоуверено одговори Ведмакова.
  - Легнете го кучето додека не прошета стап по грбот, поточно моЌот меч! - Сета полнота на ароганциЌа се врати на грофот.
  - Ова е многу интересно! Сечилото од наЌсилниот челик рѓосува во рацете на зборувач и кукавица! - Ведмакова не престана да блеска со елоквентност.
  - Па, ова наЌвероЌатно «е важи за тебе, женско копиле! Форса заржеше.
  - Можеби престанете да оградувате на Ќазици и употребете нешто потешко! - Ведмакова репродуцираше елегантна фигура осум.
  - Заемно!
  Грофот и водачот на бунтовниците се сретнале лице в лице. Мечевите се движеа брзо, удираЌ«и со полна сила. Од ударите летаа искри, се слушна Ўвоне®е.
  Грофот нападнал неколку пати. ТоЌ Ќа испроба техниката со двоцевка, но Ведмакова ги одби нападите, истакнуваЌ«и дека неЌзината благородна противничка има пристоЌна брзина.
  - Што играш!
  - На конците на смртта!
  Грофот повторно урна низа удари, испроба сложени комбинации. Ведмакова малку се повлече, направи контранапад, малку фа«аЌ«и го неприЌателот за градите.
  Таа ги проучуваше движе®ата на искусен воин, не брзаЌ«и во кревет. Грофот се насмевна, очите му трепкаа:
  - Воопшто не си толку едноставен! Можеби не ни сосема роб, иако одиш бос.
  - Роден сум слободен и живеев во шума! МоЌот врат никогаш не знаел Ќарем. Незамисливо е да се потчини на сила. Вистински слободен човек се потчинува на три работи - разум,  убов, Бог. Роб во душата е покорен - на страстите, похотите, БожЌите слуги! - убаво одговори Ведмакова.
  Во право си за последното! Вие сте навистина во право, овие попови и попови ме поставиЌа! - Грофот направи двоен вентилатор, па техниката "мида", но не успеа. - Со задоволство «е разговарам со тебе на чаша вино, освен ако не те убиЌам.
  - Кригла вино е како океан - ако се занесеш, Ќа губиш земЌата под твоите нозе! - рече воинот.
  - Но ти се чувствуваш послободно. Како за овоЌ пристап.
  Држеше трозабец, па пеперутка. Како одговор, Ведмакова посилно го погоди состанокот. Грофот се тетерави назад. Потоа натпреварот продолжи повторно, Форса се движеше како ветер, сфати дека неговата противничка е премногу силна за да Ќа извади од ведро небо. Потоа, откако Ќа навикна Ведмакова на одредена низа движе®а, грофот одеднаш Ќа смени траекториЌата на мечот и Ќа удри девоЌката на мускулест, но заедно со женски гради. Крв течеше, гребаницата беше длабока. Раната не Ќа скрши Ведмакова, туку напротив и даде сила. ДевоЌката тргна во офанзива, мечевите светкаа во бизарен танц. И иако однадвор се чинеше дека воинката целосно Ќа изгубила главата и била бесна, но животот во шумата и ловот уште од детството Ќа научиле да го задржи своЌот ум во наЌжестоката битка. На грофот му беше тешко да го задржи таквиот притисок, тоЌ се повлече, тешко се спротивстави. Ведмакова го фати моментот кога ропскиот достоинственик се одврати, како да го удрила под коленото. Ударот Ќа погоди тетивата и брое®ето се свитка, брзината му падна. Тогаш девоЌката одржа своЌ прием, таа самата го измисли, нарекуваЌ«и го змеЌ со девет глави. Само добро обучен борец може да изведе такво нешто. Згора на тоа, последниот деветти напад беше речиси неодолив. Овде се работеше за механика, како одраз на нападот, четката беше премногу ослабена, одвра«аЌ«и ги нападите и затоа последниот напад заврши. За прв пат, воинот приреди дочек на прилично вешт и брз партнер, а кога здивна, фрлаЌ«и го мечот, стана Ќасно дека новитетот е успешен.
  Грофот избледе, Ќа загуби силата.
  - Ти си курва со сре«а!
  - Не навистина! Сре«ата е нестабилна како песок - само трудо убивоста «е Ќа врзе со цемент.
  Ведмакова повторно го рани неприЌателот, но не длабоко - не сакаше да убие или осакати. УдаруваЌ«и повторно, таа направи скок, грофот механички се оддалечи и воинот го исфрли неЌзиниот меч со клупско стапало. Се покажа дека достоинствениот роб е целосно невооружен. Ведмакова ги фрли мечевите, се упати кон неприЌателот и го сопна одброЌува®ето. НеЌзините раце го заклучиЌа неговиот екстремитет во брава.
  - Откажува®е? Очите на пантерот блеснаа.
  - єас сум гроф, «е се предадам на бос роб!
  Ведмакова се противеше со жестина:
  - Не роб, туку борец за праведна кауза! И самиот си бил роб и сфатил што е понижува®е, а сепак тие се други луѓе, не полоши од нас. Затоа прашаЌте Ќа вашата совест!
  . ПОГЛАВєЕ #10
  Олег Рибаченко и Маргарита Коршунова се бореа на првата линиЌа. На момчето и девоЌчето ве«е им е прилично досадно од долготраЌната воЌна. Досадно е и постоЌаното убива®е и пука®е.
  Тоа е како во игра. На истиот стрелец порано или подоцна «е му здодее.
  На децата им е доста од пука®е и постоЌано фрла®е гранати со боси нозе.
  Момчето си даде ред. Ги уби фашистите.
  И рече:
  - Маета!
  ДевоЌката со боси стапала фрлила граната. Таа го расфрли Фриц и гугаше со задоволство:
  - Ќе имаме нови, многу големи победи!
  Но, тоа е ве«е досадно. Дури и фактот дека од фрла®ето на босите нозе на момчето, нацистичките тенкови се туркаат настрана.
  Олег потоа почна да компонира.
  Друга алтернативна историЌа. ЗЌуганов не гласаше за кандидатурата на Степашин, ниту трите комунистички фракции.
  Заврши со распушта®е на Државната дума и предвремени избори во септември 1999 година.
  Се разбира, комунистите беа посилни од било кога. И отидоа на избори, потпираЌ«и се на постигнува®ата на владата на Примаков, каде што одиграа истакната улога. Блокот Единство сè уште не е создаден. Путин не се поЌави како премиер. И инвазиЌата на милитантите во Дагестан само додаде гласови на левицата и Ќа уби мо«та на властите.
  Генерално, владата се покажа како неорганизирана. НДР ослабе и пропадна, а нова готова партиЌа немаше. Да, и Степашин, именуван за премиер, не беше на чело на владеЌачката партиЌа. И тогаш Елцин го отпушти целосно.
  Накратко, парламентарните избори резултираа со убедлива победа на левицата.
  Триумфот на комунистите беше импресивен. Дополнително, блокот Примаков-Лужков немаше време да се одмотува. Но сепак успеал да се приЌави заедно со земЌоделците. И го зазеде второто место. Третиот беше "єаблоко", коЌ беше добро промовиран. Четвртото место го зазеде Либерално-демократската партиЌа. Но, наЌмногу поради фактот што про-претседателските канали активно Ќа промовираа оваа партиЌа.
  А Елцин дури и му додели, поточно, на Жириновски чин генерал.
  Значи се се случило според посебно сценарио.
  ОпозициЌата Ќа презеде власта во Државната дума. И Елцин се согласи доброволно да си замине, официЌално назначуваЌ«и го Примаков за негов наследник. ЗЌуганов стана и премиер и десна рака.
  Ова, генерално, им одговараше на комунистите. И беше постигнат компромис. Басаев и Хатаб беа истиснати од Дагестан. Но, тие не испратиЌа воЌници во самата ЧечениЌа.
  Наскоро таму избувна граѓанска воЌна и поделба на неколку фракции.
  РусиЌа им помогна на Масхадов и Кадиров. Примаков лесно победи на претседателските избори во РусиЌа. Вториот неочекувано беше Жириновски - коЌ немаше други конкуренти во своЌот електорат, а либералниот єавлински не му беше ривал.
  Олег Рибаченко го прекина составот. Не, не е интересно. Повторно, ве«е опфатена тема, по Примаков, ЗЌуганов и обновува®ето на СССР. Уморен!
  Нешто може да биде поинтересно за составува®е. На пример, за просторот.
  Момчето почна да размислува.
  Новиот главен град на Големата руска империЌа бил наречен Петроград-Галактик. Основан е во соЎвездието Стрелец, речиси во самиот центар на галаксиЌата. И Ўвездите и планетите овде беа многу погусти отколку на перифериЌата на Млечниот Пат, каде старата ЗемЌа наЌде засолниште. ВоЌниците на Западната КонфедерациЌа беа целосно истерани од Ќадрото. Сепак, воЌната не помина без трага: илЌадници планети беа уништени, останаа само спомени од ЗемЌата. Ова беше главната причина за трансферот на главниот град на наЌбогатото и наЌмирното место во галаксиЌата. Многу е тешко да се пробие овде, затоа, дури и во услови на тотална вселенска воЌна, каде што линиЌата на фронтот е апстрактен концепт, а задниот дел е конвенциЌа, Ќадрото стана главната руска база и индустриско упориште. Главниот град порасна и целосно Ќа проголта планетата Кишиш, претвораЌ«и се во гигантска метропола. Џиновски град способен да импресионира секоЌ разумен поединец. БроЌни летечки машини го пресекуваат виолетовото небо.
  Маршалот Максим Трошев е повикан каЌ министерот за одбрана, супермаршалот Игор Рерих. ПретстоЌната средба беше знак за нагло зголемена активност на неприЌателот. ВоЌната, коЌа им пречеше на сите, проголта ресурси како предаторска инка, на неа загинаа трилиони луѓе и никоЌ не можеше да го постигне посакуваниот успех. МилитаризациЌата оставила своЌ белег на архитектурата на Петроград-Галактик. Огромни облакодери стоЌат во изедначени редови, тие се «елии на шаховската табла на градот. Ова неволно го потсети маршалот да гради вселенски армади. За време на последната битка, големите руски Ўвездени бродови, исто така, ги зазедоа своите позиции, а потоа одеднаш Ќа скршиЌа формациЌата, погодуваЌ«и го неприЌателскиот предводник. Добро испланирана битка прерасна во навалица кога се судриЌа неколку бродови, експлодираЌ«и во монструозно светли блесоци. Вакуумот беше обоен како огромни вулкани да еруптираа одеднаш и да течеа огнени реки, потоци од пеколни пламени се прелеаа од нивните корита, покриваЌ«и со разурнувачки бран. Во хаотична битка, воЌската на Велика РусиЌа беше успешна, но победата имаше исклучително висока цена. Неколку илЌади вселенски бродови се претвориЌа во потоци од елементарни честички. Точно, неприЌателот претрпе уште поголеми загуби. Русите знаеЌа да се борат, но конфедерациЌата, коЌа вклучуваше многу трки, бесно пукна, даваЌ«и тврдоглав отпор.
  Главниот проблем беше што центарот на конфедерациЌата, коЌ се наоѓа во галаксиЌата Том, беше многу тешко да се уништи. Древната цивилизациЌа на Ќаворови дамки, коЌа живеела во овоЌ кластер Ўвезди милиони години, изградила непробоЌна тврдина, опкружена со мо«на одбранбена линиЌа полна со стапици.
  За да се пробие во овоЌ простор "МанерхаЌм", целата руска армиЌа не е доволна. Не беше можно да се стави краЌ на воЌната. Планетите и системите се менуваа многу пати. Маршалот погледна низ главниот град со чувство на носталгиЌа. Авионите и фланерите што се вртат беа обоени во камуфлажни бои, двоЌната намена на авионите се чувствуваше насекаде. Некои од зградите изгледаа како огромни тенкови или борбени возила на пешадиЌа со гасеници наместо влезови. Беше забавно да се гледа како изби водопад од муцката на таков крилест резервоар, сината и смарагдната вода рефлектираа четири "сонца", играЌ«и во десетици ниЌанси, а на стеблото и крилЌата израснаа егзотични дрвЌа и огромни цве«и®а, формираЌ«и чудно висе®е градини. Модерните, само тенкови со облакодер со ¤иновска големина, по правило, се рационализирани, вооружени со многу пиштоли. Живее®ето во такви ку«и е погодно и удобно, иако во случаЌ на напад на главниот град, слична зграда за пет минути се претвори во мо«на борбена единица. Минувачите од сите класи, па дури и малите деца, беа во армиска униформа или во облека на разни паравоени организации. СаЌбер-мините за домува®е лебдеа високо во стратосферата, изгледаЌ«и како шарени топки. Светлините го осветлиЌа сводот на раЌот, ги преплавиЌа мазните булевари со огледало со блескави зраци. Максим Трошев не беше навикнат на такви ексцеси.
  "Ґвездите се премногу густи овде. И премногу ми е жешко".
  Маршалот Ќа избриша потта од челото и Ќа вклучи вентилациЌата. Понатамошниот лет помина без проблеми, набрзо се поЌави и зградата на Министерството за одбрана. На влезот стоеЌа четири борбени возила. ЛучиЌари, бодликави во цицалчи®а - животни со сетило за мирис петнаесет пати посилни од кучешки - го опколиЌа Трошев. Киклопската палата на супермаршалот се протега длабоко под земЌа, во неЌзините дебели Ўидови има плазма топови и каскадни ласери. Внатрешноста на длабокиот бункер беше едноставна - луксузот не беше поттикнат. Пред ова, Трошев го гледаше своЌот шеф само во тродимензионална проекциЌа. Супермаршалот беше постар, искусен воин од сто и дваесет години. Морав да се спуштам со брз лифт, продираЌ«и под земЌа десетина километри.
  Откако го помина кордонот на елитните чувари и борбени роботи, маршалот влезе во канцелариЌата, каде што плазма компЌутерот симулираше распореден холограм на галаксиЌата со знаци на концентрациЌа на руски трупи и места на наводни неприЌателски напади. Во близина висеа помали холограми, беа видливи слики од други галаксии. Контролата над нив не беше континуирана, меѓу Ўвездите беа прошарани независни држави населени со интелигентни, понекогаш многу чудни раси. Трошев не го гледаше долго овоЌ сЌаЌ, мораше да направи уште еден извештаЌ. Игор Рерих изгледаше младо, лицето му беше речиси без брчки, густа руса коса. Се чинеше дека може да живее и да живее, но руската медицина во воени услови не беше премногу заинтересирана да го продолжи животот на човекот. Напротив, брзата промена на генерациите Ќа поттикна еволуциЌата, беше во корист на немилосрдниот воен селектор. Мандатот на животот беше ограничен на сто и педесет години. Дури и за елитата. Па, наталитетот остана многу висок, абортусите беа само за хендикепирани деца, а контрацептивните средства беа забранети. Супермаршалот го сврте погледот кон Трошев, коЌ влезе.
  - И еве си Максим. РесетираЌте ги сите податоци на компЌутерот, тоЌ «е обработи и «е издаде решение. Што можете да кажете за неодамнешните настани?
  - Конфедерациите и нивните соЌузници научиЌа добра лекциЌа. Вагата се навалува во наша корист.Во последните десет битки, огромното мнозинство од битките се добиени.
  Рорих кимна со главата.
  - Знаев. Но, соЌузниците на Конфедерациите, Даги, станаа значително поактивни. Тие почнуваат да претставуваат сериозна закана.
  - Се согласувам.
  Рорих Ќа преврте сликата на холограмот и малку Ќа зголеми.
  - Пред да Galaxy Smoor. Тука е второто по големина упориште на Дагс. Тука «е го зададеме главниот удар. Ако успееме, «е можеме да Ќа добиеме воЌната во рок од седумдесет, максимум сто години. И ако не успееме, воЌната «е се одолговлекува многу векови. Вие се докажавте како компетентен командант и затоа предлагам да Ќа водите операциЌата "Челичен чекан". Тоа е Ќасно?
  "Да, точно, Ваша ЕкселенциЌо.
  Игор се намурти.
  Зошто такви титули? Адреса едноставно: Другар Супермаршал. Каде го добивте ова?
  Максим се посрамоти.
  - єас, другар Супермаршал, учев со Бингс. Тие го проповедаа стариот царски стил.
  - єасно. Но, сега империЌата е поинаква, претседавачот ги поедностави старите обичаи и процедури. Згора на тоа, наскоро доаѓа промена на власта, а «е имаме нов постар брат и врховен командант. Можеби «е бидам отпуштен, и ако операциЌата Челик чекан успее, тие «е те стават на мое место. Неопходно е да се проучува однапред, ова е огромна одговорност.
  Маршалот беше пове«е од три пати помлад од Рорих, и затоа покровителскиот тон беше многу соодветен и не предизвикуваше навреда. Иако претстои промена на лидерот, а нивниот нов лидер «е биде помлад од дваЌцата. Нормално дека «е биде наЌдобро.
  - Спремен сум. єас служам на голема РусиЌа!
  - Па оди. Моите генерали «е ве пополнат со деталите.
  ПоздравуваЌ«и, маршалот се пензионираше.
  Коридорите на бункерот беа обоени во каки. Оперативниот штаб се наоѓаше подолу. БроЌни фотонски и плазма компЌутери со забрзано темпо ги обработувале информациите што течеле од различни точки на метагалаксиЌата. Претстоеше долга рутинска работа, а маршалот беше ослободен дури по час и половина. Сега тоЌ чекаше долготраен хиперскок во соседната галаксиЌа. Таму треба да се соберат огромни сили, речиси една шестина од целата руска вселенска флота. Неколку милиони Ўвездени бродови. Откако се средиЌа малите детали, маршалот се издигна на површина. Длабокиот студ беше заменет со силна топлина. Четири светилници се собраа во зенитот и, наежвам со круни кои безмилосно го лижат небото, истураа струи од честички на планетата. Каскади од светлина течеа по улиците со огледало. Максим скокна во гравитациониот авион, внатре беше удобно и ладно и се упати кон перифериЌата. Никогаш претходно не бил во Петроград-Галактика и сакал со свои очи да го види главниот град, населен со триста милиЌарди жители. Го напушти воениот сектор, и се се смени, се расположи. Се поЌавиЌа згради со оригинален состав, тоЌ «е ги нарече, можеби, луксузни - во нив се населиле претставници на привилегираната класа. За време на тоталната воЌна, слоЌот на олигарси се намали, но не беше целосно уништен. Палатите беа вистински уметнички дела. Еден од нив личеше на средновековен замок, каде што наместо парапетни заби се издигнаа палми. Другиот стоеше на тенки нозе, а под него се протегаше автопатот, изгледаше како паЌак со светли бои, во облик на Ўвезда. Многу згради во кои живееле посиромашни луѓе, исто така, не предизвикувале асоциЌации со касарните, напротив, импозантните фасади блескаа, украсени со статуи на водачи и генерали од минатите векови. Не треба сè да се обои со каки, помисли Трошев. ПокраЌ тоа, можеби наЌнаселениот град во универзумот мора да има прекрасна архитектура. Особено шарен беше туристичкиот сектор, со неговите подвижни патеки, згради во облик на гигантски рози, лали®а во полн цут и испреплетени, маргаритки нанижани заедно и егзотични животни бизарно измешани. Очигледно, интересно е да се живее во мечка или тигар со сабЌа, тоа им угодува на децата. Меѓутоа, и возрасните се зачудени кога таквата структура се движи или игра. Неизбришлив впечаток на маршалот остави дванаесетглавиот ротирачки змеЌ, од секоЌа уста чукаа разнобоЌни фонтани осветлени со неон. Во принцип, имаше многу фонтани од наЌбизарните форми, кои фрлаа разнобоЌни млазници стотици метри во небото. И колку се убави, во светлината на четири сонца кои се плетат во воден украс, чудесна, уникатна игра на бои. Децата овде беа весели и убави: шарената облека им даваше сличност со ¤у¤и®ата од баЌките. Овде немаше само луѓе, половина од публиката беа странци. Меѓутоа, децата вонземЌани уживале да си играат со човечките деца. Трошев се сретна и со интелигентни растениЌа. БуЌни златноглави глуварчи®а со четири нозе и две тенки рачки. Нивните малечки имаа само две нозе, а нивните златни глави беа густо обложени со смарагд дамки. Максим добро Ќа познаваше оваа раса - Гапи, растителни суштества од три полови, мирни, но по волЌа на судбината вовлечени во сеопфатна меѓуЎвездена воЌна и станаа природни соЌузници на Голема РусиЌа.
  Доволно претставници на други раси - главно неутрални држави и планети. Сакаа да го видат невероЌатниот главен град на империЌата. Овде воЌната изгледа далечна и нереална, Ќа отстрануваат илЌадници парсеци, а сепак, неприЌатното чувство не го напушти маршалот. Во моЌата глава се поЌави мисла дека и интелигентни суштества живеат на оние планети кои «е треба да ги нападнат, а цели милиЌарди размислувачки суштества «е умрат. Ќе се пролеат потоци крв, «е бидат уништени илЌадници градови и села. Но, тоЌ е маршал на империЌата и мора да Ќа изврши своЌата должност.
  Откако се восхитувал на туристичкиот центар, маршалот наредил да се распореди гравитациониот авион и да се упати кон индустриските области. Ку«ите овде беа малку пониски, едноставен распоред. Фабриките беа лоцирани длабоко под земЌа.
  Веднаш штом слета авионот, Ќато боси момци веднаш се упатиЌа кон него со партали и средства за чисте®е. Слаби рагамуфини во искинато, избледено каки, со големи искинати дупки. Длабоко исончан, речиси црн. Се чини дека долготраЌната воЌна ги натера да ги стегнат ремените. Трошев имаше симпатии. Возачот, капетанот Фокс, не делел такви чувства.
  - Па, стаорци, бегаЌте одовде! Маршал доаѓа! тоЌ пукна.
  Децата бездомници брзаа на сите страни, се гледаше само како треперат валканите штикли. Тешко е да се оди бос на подлога коЌа е жешка на четири "сонца" одеднаш, а кутрите деца не знаеле што се чевли. Едно од момчи®ата сепак испадна похрабро од другите и свртуваЌ«и се наоколу го покажа средниот прст. Капетанот го извлекол бластерот и пукал кон дрското момче, «е го убиел, но маршалот во последен момент успеал да му Ќа турне раката на капетанот. НабоЌот прелета, правеЌ«и инка на тротоарот, фрагменти од стопен камен паднаа на голите нозе на момчето, а тоЌ падна на асфалтот. Со напор на волЌа, идниот воин успеа да го задржи своЌот плач и, трпеЌ«и Ќа болката, стана. Максим му зададе тешка шлаканица на капитенот.
  - Три дена во стражарницата. Тивко, рацете до рабовите! - Заповеда маршалот со заканувачки тон - Децата се наша сопственост, и ние мора да ги заштитиме, а не да ги убиваме. Разбрав, чудо?
  Лиза ги испружи рацете на неговите страни. Накратко кимна со главата.
  - Одговорете според повелбата.
  - Да господине.
  Максим погледна во момчето. Беше светла коса, со згодно, итар лик, мускулест. Под искинатата маичка се гледа силна преса обложена со чоколадни решетки.
  -Како се викаш?
  - єанеш Ковалски! - На врвот од неговите бели дробови лаеше рагамуфин.
  - Во тебе го гледам создава®ето на силен воин. Дали сакате да влезете во училиштето Жуков?
  Момчето беше очаЌно.
  - Би ми било драго, но моите родители се едноставни работници и нема да можат да платат за моето образование.
  Маршалот се насмевна.
  - Ќе бидете запишани бесплатно. Ти, како што гледам, си физички силен, а твоите очи зборуваат за ментални способности. Главната работа е да учите добро. Ова се тешки времи®а, но кога «е заврши воЌната, дури и работниците «е живеат во добри услови.
  - НеприЌателот «е биде поразен! Ние «е победиме! - повторно викна єанеш на цел глас.
  - Тогаш заземи место во редовите, воЌник. И за почеток - во моЌот автомобил.
  Лиза се нагрди. Момчето беше валкано, а по него треба да Ќа измиете внатрешноста.
  Откако стана, гравитациониот авион се упати кон владините квартови.
  єанеш, задржуваЌ«и се на своЌот здив, ги проучувал огромните, луксузно украсени ку«и.
  - Не смеат да влеземе во централниот сектор и ова е толку интересно.
  - Ќе видите пове«е.
  Сепак, маршалот, воден од чувството на сочувство, нареди да полета до туристичкиот центар. Момчето го погледна во очи, буквално голтаЌ«и го она што го виде. Забележливо беше дека сака да скокне од автомобилот, да трча по тротоарот што се движи, да се искачи на едно од возбудливите возе®а.
  Обично строгиот Максим тоЌ ден беше, како никогаш досега,  убезен и нежен.
  -Ако сакаш повози на "планината на радоста", а после тоа веднаш каЌ мене. Земете ги парите или нема да ве пуштат внатре.
  Маршал подаде парче хартиЌа.
  єанеш побрза на возе®ата, но неговиот изглед беше премногу забележлив.
  На влезот во просторот-нин¤а-салата тоЌ беше запрен од масивни роботи.
  -Дечко, ти си лошо облечен, очигледно од сиромашни маала. Треба да ве уапсат и доведат во станица.
  Момчето се обидело да побегне, но тие го удриле со зашеметувач и го удриле на асфалтот. Трошев мораше да скокне од автомобилот и да тргне да истражува.
  - ЧекаЌ, овоЌ кадет е со мене.
  Милиционерите кои се извлекоа застанаа, гледаЌ«и во маршалот. Максим беше во теренска униформа, но еполетите на командантот силно светкаа на четирите сонца.
  Поздрави наЌстариот од патролите, полициски поручник.
  "Извинете, маршале, но упатствата им забрануваат на питачите да влезат во центарот каде што примаме гости од целата галаксиЌа.
  Самиот Максим разбра дека направил грешка со тоа што пушти рагамуфин во таква респектабилна област. Но, тоЌ не сакаше да го покаже своето незнае®е.
  Ова момче е шпион. єа извршил задачата на високата команда.
  Поручникот кимна со главата и го притисна копчето на пиштолот. єанеш Ковалски се грчеше и се освести. Маршал се насмевна и Ќа подаде раката. Во тоЌ момент, четирите иногалакти одеднаш се наежиЌа со греда. Однадвор, вонземЌаните личеа на грубо издлабени трупци со сино-кафеава кора, нивните екстремитети беа Ќазли и искривени. Пред чудовиштата да имаат време да отворат оган, Максим падна на подот, извлекуваЌ«и го своЌот бластер. Огнени патеки поминаа по врвот, се урнаа во шарена статуа, прскаЌ«и живописен пиедестал во фотони. Трошев со ласерски зрак ги отсече дваЌцата напаѓачи, двата преживеани иногалакти се наведнаа на страна. Еден од нив исто така бил престигнат од незапирлива греда, но вториот успеал да се засолни зад полицата на фасадата. Монструмот пукал од три раце одеднаш и, иако Максим брзо се движел, бил малку повреден - Ќа изгорел страната и Ќа повредил десната рака. На тангента, неприЌателските зраци Ќа погодиЌа атракциЌата "луд вода крин". Следуваше експлозиЌа.
  Пред очите на маршалот лебдеа, но тоЌ беше изненаден кога виде како єанеш извади парче од плочата и го лансираше кон неприЌателот. Максим беше изненаден од нечовечката мо« скриена во овоЌ изнемоштен тинеЌ¤ер... Фрла®ето се покажа прецизно, точно во низа од пет очи. Суштеството се грчеше и се тетерави напред. Ова беше доволно за добронамерниот удар на Максим да стави краЌ на животот на чудовиштето.
  Тепачката брзо заврши. При тоа полициЌата не се ни обидела да отвори оган. Маршалот веднаш го забележал тоа.
  - Сите наЌдобри борби на фронтовите, а во задниот дел, на улиците на градовите седат кукавици.
  Дебелиот поручник побледе. Отиде каЌ Максим.
  - Другар Маршале, се извинувам, но тие имаа тешки фрлачи на греда, а ние ...
  - И што е тоа! Максим покажа на експлозивот на поЌасот на патролот. - Мушичка? Штета, очигледно, нема да има работа за вас во главниот град. Нема да седиш без работа, «е се обидам да те испратам на фронт.
  ПовикуваЌ«и му на момчето со гест, Максим му помогна да скокне на авионот за гравитациЌа, а потоа цврсто му подаде рака.
  - Па, ти си орел. Мило ми е што не згрешив во врска со тебе.
  Ковалски намигна на приЌателски начин, неговиот глас звучеше прилично гласно и радосно.
  - Направив само едно успешно фрла®е. Би можел...
  - Ќе имате можност. Заврши коле¤ - и веднаш во битка. Го имаш цел живот пред тебе, допрва «е се бориш до очното Ќаболко.
  - ВоЌната е голема! Момчето воодушевено извика. - Сакам веднаш да одам напред, да земам пиштол со зрак ...
  - Не можете веднаш, «е бидете убиени во првата битка. Прво добиЌ диплома.
  єанеш навредено шмркаше. Беше уверен во своите способности, мислеше дека ве«е знае да направи толку многу, вклучително и пука®е. Во меѓувреме, гравитациониот едрилица леташе над огромниот парк Мичурински. Таму израснаа огромни дрвЌа, некои од нив достигнаа висина од неколку стотици метри. И плодовите беа толку огромни што, откако Ќа изедовте средината, можете да се сместите внатре. Генетски модифицираните ананаси со златна кора изгледаа апетитивно. Точно, спротивно на очекува®ата, тие не предизвикаа големо воодушевува®е каЌ момчето.
  - И порано сум бил во такви шуми. - обЌасни єанеш. - За разлика од централните конаци, таму се пропуштаат сите. Иако е долга прошетка до таму.
  - Можеби! - рече Максим. - А сепак, восхитуваЌте се на какви растениЌа има тука ... Има печурка, цел вод може да се смести под неа.
  - Само привид на голема мува агарик. ТоЌ не може да се Ќаде. Се се«авам дека собрав цела вре«а со исечени парчи®а овошЌе. Ми се допаѓа паварара - тенка кожа, а вкусот е само вкусен. Смоквите се ништо во споредба со него. Мора да бидете внимателни кога сечете. Може да пукне, а таму потокот е како водопад - «е те однесе, нема да имаш време ни да изговориш збор. ОвошЌето овде е преголемо. Мора да ги носите дел по дел во пластична кеса, што е многу незгодно.
  Максим го плесна єанеш по рамо.
  - Не се мери се со храна. АЌде да слеземе и да избереме цве«е.
  - ДевоЌка на подарок! Зошто да не!
  Рацете на момчето посегнаа по воланот. Капетан Фокс злобно удри со прстите.
  - Не допираЌте го тркалото, кутре.
  И тогаш, како одговор, тоЌ доби уште една опомена од маршалот.
  "Имаш храброст само да се бориш со дете.
  - Жал ми е, Ваша ЕкселенциЌо!
  єанеш не можеше а да не се насмее.
  - Ако сакаш, пробаЌ. - Дозволено Максим.
  - Имам искуство во симулатори, - изЌави єанеш.
  Без сенка на сомнеж или страв, Ковалски ги стави рацете на воланот и го насочи автомобилот надолу. Очигледно, тоЌ навистина имал извонредни способности. Авионот помина покраЌ врвовите на огромни дрвЌа.
  Максим не се мешал, дозволуваЌ«и му на момчето да го контролира леталото. Морам да кажам дека многу успешно се справи со своЌата задача, маневрираЌ«и меѓу гигантски стебла, никогаш не се урна, демонстрираЌ«и виртуозна техника над неговите години. Сепак, и да се урне, тоа не е голем проблем, гравиопланот има совршен безбедносен систем. Конечно, тие седнаа во чистината преполна со мали, но чудесно убави цве«и®а. Се чинеше дека добриот волшебник великодушно ги расфрла накитот. Неговите очи брануваа од сложениот опсег на бои, а опоЌниот мирис предизвикува неописливо задоволство.
  єанеш дури и свиркаше воодушевено. Кога слетале, момчето искочило и почнало да ги кубе цве«и®ата, собираЌ«и цела рака. Максим беше ладнокрвен, му се допадна пеЌзажот и, сепак, нешто предизвика тревога. Чувство на загрозеност. ПоминуваЌ«и низ оган и вода, маршалот и веруваше на своЌата интуициЌа, таа ретко го изневеруваше. Во принцип, формите на живот опасни за луѓето не треба да се наЌдат во главниот град на големата империЌа. Еве нешто различно. Максим му мавна на момчето и тивко му шепна на уво:
  - НеприЌателите се со нас. СкриЌ ги цве«и®ата и доЌди со мене.
  Очите на єанез блеснаа.
  - Спремен сум.
  ОставаЌ«и го букетот во автомобилот под надзор на капетанот Фокс, Максим и єанеш се преселиле длабоко во шумата. Се разбира, требаше да бидат повикани воЌници и да Ќа исчешлаат областа. Но, Максим беше обземен од возбуда. єанеш, се разбира, поседуваше романтични аспирации, се замислуваше како воен разузнавач и се радуваше на ова. Се пробиле низ ¤унглата, обидуваЌ«и се да не прават врева. єанеш успеал да ги запали голите нозе на виолетови коприви, но се воздржал, иако кожата до колената била покриена со големи плускавци.
  "Биди внимателен", шепна Максим. - Во шумата, во секоЌа трева се крие опасност.
  "Тука ни треба заштитна камуфлажа", шепна єанеш. Парталите едваЌ го сокриле телото, нешто се лази по нозете. Големи инсекти, а єанеш ова го научил на училиште, луѓето не се Ќадат на оваа планета. НаЌопасните видови членконоги беа уништени на генетско ниво, не беше доволно центарот на главниот град да стане извор на инфекциЌа или епидемиЌа. Тие продолжиЌа во тишина. Одеднаш Максим се замрзна. Малите живи суштества се однесуваа немирно, како некоЌ да Ќа исплашил. Маршалот го фати момчето за рака и му шепна на уво:
  - Има заседа напред!
  Максим извади звучник од ¤ебот и внимателно Ќа слушаше околината. Навистина, пет човечки борци и приближно исто толку иногалакти лежеа во близина. Па, со таков однос на силите, подобро е да не се вклучите во битка, туку да го заобиколите неприЌателот.
  И така направиЌа.
  Искусниот воЌник и зеленото момче се движеа синхронизирано. Морав да поминам низ густи грмушки од грмушки, давеЌ«и се до глуждот во мов. Со голема тешкотиЌа, маршалот Ќа пресмета празнината во живиот син¤ир и успеа да се провлече на ова место. Имаа сре«а, ниту еден од вонземЌаните немаше животински инстинкти или феноменален слух. Звучниот пикап ве«е можеше да ги разликува тивко изговорените зборови.
  - Господине жител, од мене го барате невозможното.
  Како одговор, глас како крека®е.
  - А ти, генерале, си навикнат да земаш пари само без да ги одработиш до краЌ.
  СудеЌ«и според темброт, тоЌ припаѓал на нехуманоидна раса.
  - Бевте платен пола милион, па што? Застарени информации за шпионски сателити.
  "Не сум Ќас виновен", мрмово продолжи да се оправдува човечкиот глас. - Информациите од овоЌ вид, во принцип, многу брзо застаруваат. єас не сум семо«ен.
  -Ова веднаш го разбравме, полесно е да се каже дека си слаб. Кога станува збор за напад на системот на Крем , вие и вашите соучесници нема да имате мала корист.
  Максим се згрози. Дали навистина «е доЌде до напад на наЌмо«ната линиЌа на одбрана што го покрива главниот град и целиот центар на галаксиЌата? Системот "Крем ", според неговите креатори, е непробоЌлив и, сепак, ако неприЌателите се активираат во самото срце на империЌата, тоа води до тажни размислува®а.
  - ЗнаЌ, човече, наскоро «е користиме фундаментално ново оружЌе, а со негова помош руските Ўвезди «е се претворат во прашина пред да стигнат до ефективниот дострел. Тогаш нашата армиЌа, како сеопфатен гравитациски бран, «е ги преплави руските простори, «е ги покори империЌалните светови.
  Максим фати потисната воздишка, очигледно, таквата перспектива не му се допадна особено на предавникот. Сепак, тоЌ одговори:
  - Петтата колона е активна како и секогаш, а вашата инвазиЌа «е оди според планот.
  - Ваша задача во блиска иднина е да создадете десетина упоришта во главниот град за нашите ударни групи. Платениците «е се инфилтрираат овде под маската на туристи, «е се криЌат во шумите, а потоа «е Ќа играат своЌата улога во генералниот штраЌк.
  - Така «е биде.
  - И види, човеку, ако не успее нападот на нашите Ўвезди, «е ти биде полошо. Сопственото контраразузнава®е «е се распарчи, а егзекуциЌата «е биде бавна и болна.
  Иако Максим не виде коЌ зборува, тоЌ беше сигурен дека СМЕРШ «е може да го открие предавникот по неговиот глас.
  - Потребни ни се информации за сите наЌнови назначува®а во неприЌателското раководство. Сè што знаете.
  - Според моите информации, младиот маршал Максим Трошев бил назначен да командува со Ўвездена флота во галаксиЌата Смур. Нема точни информации за него, но ...
  - Се е Ќасно, Русите таму подготвуваат голема офанзива. Како и секогаш. Новиот командант е ненадеен удар од големи сили.
  Максим се згрози, сакаше да брза напред и да го задави дегенератот. ОперациЌата е во опасност.
  - Мислам дека е така. Што се однесува до другите задачи...
  Предавникот наброЌуваше долго и мачно, но Максим ве«е имаше направено план во главата. Прво, треба тивко да го напуштите ова место, и второ, итно да контактирате со SMERSH. Таму «е одлучат дали веднаш да Ќа неутрализираат шпионската мрежа или да чекаат. На краЌот на краиштата, идентификуваните предавници не се опасни, а преку нив може да протекуваат дезинформации. Главната работа - нема инициЌатива. Меѓутоа, момчето кое до сега мирно седеше, се разбранува, се забележува дека младешката енергиЌа е во полн ек.
  "Можеби можеме да ги погодиме со ласер, господине Маршале?
  "Не, воопшто", шепна Максим. - Разузнава®е за тоа и разузнава®е да собира информации и да го приЌави на вистинската личност. И ако Ќа прекршиш наредбата, Ќас лично «е те пукам.
  Маршалот заканувачки го крена пиштолот со зраци.
  єанеш кимна со главата.
  - За нарачки не се разговара.
  Максим се покаЌа што го зеде момчето со себе. А што ако го слушнат нивниот шепот... Во меѓувреме, се слушна крцка®е во звучникот, вонземЌанинот повторно прозборе.
  - Кажете му на "єупитер" дека ако не ни помогне, можеме да го изневериме жртвуваЌ«и го овоЌ пион. Тогаш вашиот Врховен «е се разгневи и милоста не е меѓу неговите недостатоци.
  "Да", си помисли Максим, "лидерот мора да биде тежок". Откако тоЌ беше еден од избраните илЌада, сепак, имаше шанса да стане лидер само во случаЌ на ненадеЌна смрт на владеЌачкиот диктатор. СекоЌа година се избираат илЌада, а ротациЌата на врховната мо« се случува еднаш на секои триесет години. Но и оваа шанса беше пропуштена. Прво, ликот на Максим беше премногу мек, и второ, паранормалните способности, толку насилни во детството, почнаа да слабеат со возраста. Сепак, да станеш маршал кога не си, а четириесет ... тоа кажува нешто.
  - Не допираЌте го єупитер. ТоЌ е вашата главна надеж. Без него, шансите за победа во воЌната се занемарливи.
  Иногалакт скрши нешто неразбирливо како одговор. Потоа тоЌ артикулираше:
  - "єупитер" е вреден кога е активен. Поради неговата неактивност, нашите воЌници трпат премногу загуби. Како и да е, «е му ги дадете нашите упатства. До тогаш, можете да одите.
  - Тоа е тоа, можеш да заминеш, - воздивна Максим со олеснува®е. Во тоЌ момент, побиваЌ«и ги неговите зборови, одекна експлозиЌа. Следеше престрелка.
  - По ѓаволите! Промени повторно...
  Маршалот се наведна, а во очите на єанеш светнаа само радосни искри.
  . ПОГЛАВєЕ #11
  - Зборуваш совест! - ржеше надмениот роб.
  - Така таа сре«а им припаѓа на сите, а не на грст избраници. За оваа света причина, го кренав моЌот меч! - извика Вештерка.
  Грофот беше скептичен:
  - Не! Верувам дека сте водени или од огорченост или од страста за мо«! Имаше востаниЌа на робови, а заврши само со масакр. Тоа се последиците од секоЌ бунт.
  - Тоа нема да биде бунт, туку револуциЌа. НаЌважното «е се случи подоцна, по победата! - рече воинот со силен ентузиЌазам.
  - РеволуциЌа? Чуден збор, дали сами го смисливте? Форса беше изненаден.
  - Не навистина! ОвоЌ термин ми го повика ангел во сон. - Со инспирациЌа се свртев кон Ведмаков.
  - Ангел или еден од црните богови! Пророчките соништа се лукави. Грофот се двоумеше.
  - Во секоЌ случаЌ, «е имате шанса да ги промените животите на луѓето на подобро и самите да станете подобри! Сите неволЌи доаѓаат од себичноста, просперитетот е можен само со заеднички напори. Човек без тим е како жар, без оган, дава малку светлина и брзо се гаси! - Исфрли поток на елоквентност на Ведмаков.
  - Личноста за коЌа зборувате треба да биде во тим. Но, дали знаете што е животинска природа? Злонамерно се распраша Форса.
  - И животното е подобро во стадото! И воопшто, бидеЌ«и си роб и не си откупен, тогаш благородништвото се одврати од тебе, со зборови, вистинските приЌатели ги покажаа своите вистински бои. Значи, време е да барате другари во друга средина. - Ве«е посмирено предложи Ведмакова.
  Кометот де Бора молчеше неколку секунди, а потоа Ќа подаде раката:
  "Иако не верувам во конечен успех, барем моето сечило «е пие крв.
  - Логиката не треба да им служи на инстинктите - умот на страста! - Рекла Вештерката.
  - Во ред, престанете да ме учите! Ќе има воЌна - «е има подвиг! Грофот почна да Ќа брише крвта од себе.
  - Ти си искусен и храбар воин, треба да бидеш избран за водач на одредот! - предложи воинот.
  - Не е лошо, но не е неопходно да се избере секоЌ командант. Треба да има построг принцип на единство на командата. Вие сте избрани, затоа назначувате! -Гроф почна да се облекува во верижна пошта. На помош му притрчаа неколку момчи®а.
  Што е со слободната конкуренциЌа? - се сомневаше Ведмакова.
  - За армиЌата е погубно! - Пресечете Ќа силата. - ЕкономиЌата е ризом на многу гранки, воЌската е едно стебло!
  Witcher се задеваше:
  - Но почесто даб, и тоа не во мо« и став, туку во ниво на контрола!
  Полуголото момче му даде меч на грофот. ТоЌ одговорил со шлаканица по коскеното, пове«е од еднаш претепан. Детето извика и скокна назад, грчеЌ«и ги кафеавите нозе.
  Вичер децидно рече:
  "Формирам пет скратени легии од по два и пол воЌници. Доделени сте да командувате со третиот! Останатото нека го изберат робовите!
  Последниот предлог предизвика контроверзии, за малку «е се претвори во тепачка. Потоа, всушност, избила тепачка, неколку робови биле ранети, а Вичер морал да интервенира. СоборуваЌ«и наЌживописно, таа извика:
  - Доволно за да се тркала палката! Да преминеме на директното назначува®е на команданти.
  Робовите не мрмореле баш, но кога воинот ставил таков предлог на гласа®е, тие едногласно ги кренале рацете.
  Тука, Witcher, коЌ го предводеше востанието, мораше да работи напорно. Всушност, тешко е да се одреди достоЌна личност по око, а тоЌ постоЌано им поставуваше праша®а на потенциЌалните кандидати. Конечно, беа доделени задачи на легиите, а привремени команданти беа назначени во помалите одделениЌа.
  - Кога битките «е завршат, «е Ќа погледнеме храброста и гениЌалноста што Ќа покажаа воЌниците! - обЌасни девоЌката.
  Една од легиите се состоеше целосно од деца и тинеЌ¤ери. Ведмакова го постави момчето Бик на чело со нив. Момчи®ата се налутиЌа:
  - Уште е премал! Не ни треба мало. Поставете ги наЌголемите и наЌсилните над нас.
  - А кого сакаш?
  - Ми недостигаш! ТоЌ е наЌзаслужен!
  Зачекори атлетски граден млад човек, тоЌ беше уште момче, но ве«е висок како даб. Навистина, лицето му изгледаше досадно. Ведмакова, знаеЌ«и добро колку умот е важен за командантот, праша:
  - Што «е биде осумчлено семеЌство!
  Младиот човек Ќа погледна и промрморе:
  - Не знам! Главните мускули и силата.
  Бик лаеше на звучникот:
  - Мускули без мозок, ова е грст месо - на кое плаче тава!
  - Замолчи бубачки! Ќе ти Ќа дувнам вилицата! - ечеше младиот хероЌ.
  - КоЌ не знае дека седум - педесет и шест тешко може да Ќа удри тупаницата подалеку од носот! Момчето му го покажа Ќазикот.
  Младиот силе¤иЌа лаеше на врвот на белите дробови:
  Те предизвикувам да се бориш до смрт!
  - Ме имитираш како стаорец-маЌмун! - рече Конт де Форса. - Сепак, ова е единствениот достоен излез.
  -Од дваЌцата дуелисти, едниот е будала, другиот е газ! - забележа Ведмакова. "Иако момчи®ата имаат корист од загрева®ето.
  Бик застана пред своЌот неприЌател, разликата во висина беше голема, противникот пет пати потежок. Детето, сепак, со презир погледна во неговите релЌефни мускули, момчето беше слабо, но жилаво. Неговото тркалезно лице гримасираше, во рацете му се вртеше меч.
  - Па, како «е се тепаме или трпиме! - Со потсмев праша.
  - Да, Ќас те сакам! - Спортистот го нападна момчето. Удри бекхенд, мечот му беше долг и тежок, очигледно беше еден од дворачните. Бик го отфрли ударот, не се ни обидуваше да парира, туку едноставно скокна над траекториЌата и го заби мечот во мостот на носот. Момчето тепало само врз основа на пресметката - да гребе, но не и да убие.
  Насилникот уште пове«е збесна, почна да мавта со вториот меч. Тука дури и Буку мораше да изврши притисок да одлета. Голите потпетици на момчето стануваа се помали, а сечилата брзаа по нив. Одеднаш Бик застана, му се поЌави цевка во забите. НеприЌателот замавна посилно и се упати кон галоп со широко раширени дебели раце. Момчето, насмеано, плукнало, а нешто ситно удрило во лицето на спортистот. Бик тргна настрана покраЌ сечилата, па дури и со гола пета го удри во градите на противникот.
  Зачудувачки, мо«ниот дечко диво врескаше, а потоа нозете му ослабнаа и почнаа да колабираат.
  ПриЌателска воздишка Ќа зафати воЌската, малкумина очекуваа дека малото момче «е го победи ¤инот. Тогаш децата извикуваа од радост, пред сè, се разбира, наЌмалите од робовите. Оние кои се помали и послаби со задоволство гледаат дека ниту вашиот главен шеф не е одличен. Па и дете може да направи нешто за востанието.
  До поразениот спортист притрчаа робови, меѓу кои и неколку локални лекари. На грубото лице на младиот хероЌ со ретки влакна, заматена виолетова дамка. Докторот изненадено рече:
  - Базилика! Во неа била забодена игла со отров коЌ ги парализира екстремитетите.
  - Привремено! - рече Бик. - Тогаш се буди. Нема да се се«ава на ништо, едноставно нема да го забележи своЌот срам.
  Вичер отиде каЌ момчето:
  - Каде научи да правиш отрови?
  - Никаде! ПронаЌден во еден од имотите. И богатите не се задоволни од своЌата положба во општеството. Овде прават секакви отрови. Ако напивката е затворена, нема проблем, знам да отворам брави! - Бик итро му намигна на Вичер.
  - Каде? - прашал воинот.
  - Еден крадец научи! Привремено испадна дека е роб, Ќас бев во ист пар со него, напорно работевме, Ќа сечевме шумата. Ми кажа како да ги отворам бравите, дури и ми покажа нешто. Се чудев на моето се«ава®е, а потоа избегав. Малото момче итро намигна.
  - Нели го следеше? - се изненади Ведмакова.
  - Не! Сите бевме камшикувани за ова бегство, а ако и Ќас протечев, тогаш секоЌ петти «е биде распнат на столбови. Два е ве«е завера. - обЌасни жилавото момче.
  - Варвари! Па, ако сте толку паметна личност, можеби «е ви биде корисно да го запознаете Хиров. - предложи Ведмакова.
  - Не е исклучено! Одамна сакав да станам наЌсилен и наЌпаметен! - Момчето Ќа покажа топката на бицепс.
  - Посилни и попаметни од мене? - Разиграно фрли го воинот.
  - Не! На краЌот на краиштата, вие сте лидер! Но, со десната рака, зошто да не! - Бик застана на раце за поголема убедливост.
  - Колку повисоко лета човек, толку пове«е е незадоволен од своЌата положба! - забележа Ведмакова.
  - Луѓето не летаат! Само тоЌ има крилЌа - чиЌ ум не е навикнат да лази! - Момчето покажа развиено размислува®е над неговите години.
  - Во нашата воЌска «е има крилЌа! Ветувам дека «е смислам нешто. - вети Ведмакова.
  - И ти верувам постара сестро! На краЌот на краиштата, вие не сте само водач, туку и сестра или дури и маЌка за нас. Ќе живееме како едно семеЌство! - рече Бик.
  - Лидерот на државата треба да биде брат на луѓето, а не брат! - Водачот на нациЌата пред се е слуга на народот. Сепак, да Ќа оставиме размената на комплименти, оружЌето што сте го прифатиле треба да го користат другите. АЌде да направиме цевки! - нареди Ведмакова.
  "Не се доволно долги! Поминете забележано. - Треба да се подобри.
  - Ве«е размислувам за тоа, на краЌот на краиштата, усните и образите овозможуваат да се погоди на кратко растоЌание. Но, ако нешто е дека се шири и удира со сила. Некои минерали и билки. - Ведмакова почувствува силна психичка напнатост.
  Момчето очигледно ги слушнало неЌзините зборови:
  АЌде да го направиме тоа, изберете ги елементите! Сè уште имаме време, на многу робови треба да им се покажат основните техники на воЌната.
  - Во право си, помлад брат, на некоЌ начин волшебникот «е ни помогне. Сепак, додека не се фрлат големи сили врз нас, ние мора да нападнеме. Сепак, мора внимателно да се подготвиме. Полесно е да се наЌде сува карпа во океанот отколку изум што не бил користен за воени цели! - сумираше Ведмаков.
  На краЌот на краиштата, бунтовниците го поминаа денот во вежби, а во исто време Бик испрати разузнавачки информации.
  ВоЌска излезе од градот. Не многу голем, но добро вооружен. Момчето извидник, ЌаваЌ«и помала лебарка од ракови, дури и привлече внимание на еден апсурд:
  - Воините имаат пет меча, а едваЌ се движат!
  - Значи добро е! - рече Бик. - Или подобро кажано, дури е прекрасно, пред да доЌдат каЌ нас, тие се исцрпени од вишокот килограми.
  Ведмакова итро забележа:
  - рекоа искусните воини, не земаЌте оружЌе пове«е од пет прсти на десната рака. Па, секако не е лошо, нивната глупост «е помогне да се победи побрзо. Во меѓувреме, робовите нека спиЌат неколку часа. Имаа тежок ден, а борбата нема да биде лесна. Колку воЌници точно имаат неприЌателите?
  - Пет и пол илЌади. Самоуверено рече Бик. "Тоа значи дека ако ги приклештиме сите, нема да останат пове«е од петстотини луѓе во градот.
  - Сосема е разумно, «е треба да се оди од сите страни. Но«е нема да се осмелат да не нападнат, «е си ги исечат своите. Тоа значи дека «е станат логор, па подоцна во зори «е сецкаат со сета сила. Можеби дури и да ги одвои трупите за опкружува®е. - предложи Ведмакова.
  Конт де Форса се спротивстави:
  - Добро ги знам навиките кои владеат во Султанатот, со нив се каравме пове«е пати. Но«е «е испратат шпиони со златни вре«и во нашиот логор. Ќе се обидат да ги поткупат робовите, а потоа да ги наколат или во наЌдобар случаЌ да им ги откинат ноздрите.
  - Испра«а®ето шпиони е древна тактика. - Забележав, месеЌ«и ги прстите на Ведмаков. - Но, тие немаат капи за невидливост, чуварите се толку внимателни и лукави, што «е ги фатат сите. Освен тоа, «е ги удриме малку поблиску до зори. И робовите «е спиЌат подобро, а неприЌателот «е заспие подлабоко.
  - Логично! єас «е бидам првиот што «е нападне! - рече Бик.
  - Ќе биде неопходно да се отстранат штитниците, а тоа може да се направи со помош на цевки за отпушта®е. - Ведмакова го покажа апаратот. - Овде се прикачени еден вид клип, три вида билки и масло со карбид. Вие само треба да бидете внимателни, инаку одвратноста «е ги урне забите на момчи®ата. Земете ги со себе наЌпаметните деца.
  - Многумина имаат искуство со рации во градини и краде®е. КоЌ се родил слободен, а не коЌ, особено домашните робови, краделе од своите господари. - Бик ги увери сите. - Значи поминаа низ школата за преживува®е.
  - Дотолку подобро! Во принцип, мислам дека нема да има премногу чувари. На краЌот на краиштата, кои сме ние за нив? Робовите се глупави! Глупоста е поблиску до смирението - брзината на умот до злобата.
  Во разговорот влезе волшебникот Хиров:
  - Имаме приближно двоЌно или малку поголема супериорност, но неприЌателот е подобро обучен и вооружен. А во воЌската на султанатот жените служат само во личната легиЌа на бесмртните. Има шест илЌади платеници од различни земЌи. Ќе имаме многу жени во воЌска, а со ретки исклучоци, тие се послаби од мажите.
  Значи, секоЌа битка мора внимателно да се планира. Особено при првиот пораз робовите «е почнат да се расфрлаат од нас.
  - Победата како жена - привлекува со брилиЌантност, но Ќа плаши цената! - Повторно блесна со Ведмаков.
  - Одлично! Сега гледам дека планот за работа е сосема договорен. Останува само да се разЌаснат деталите. За време на битката «е започне паника во редовите на неприЌателот, а пове«ето воЌници «е трчаат кон градот Жит. - предложи Хиров
  - Тоа е Ќасно! НаЌсилниот одред на робови «е удри од задниот дел, токму од страната на градот. Можеби Ќас «е го водам. - предложи грофот Форса.
  - Невозможно, но ти! - прецизираше волшебникот.
  - ПокраЌ тоа, имаме и тен¤ери®а со масло, и наредивме да ги закачиме фитили на нив. Фрли во кампот, засили Ќа паниката. - предложи Ведмакова.
  И тоа е исто така разумно. Волшебникот се согласи. - Само вие досега подготвивте неколку такви приЌави.
  - Точно! Огнот бог на воЌната и како и другите богови бара внимание и жртва! Но, немавме доволно време да подготвиме сè. - Самата Witcher се засрами од неЌзиното уста.
  - Следниот пат бидете пософистицирани. Досега не можевме да спиеме. - се проЎеваше Хиров без никакво преправа®е.
  Вештерката кимна со главата.
  - Имам Ўверска навика, спиЌте малку и чувствително, но нашите бра«а заслужуваат одмор.
  - Спие®ето е стратешко оружЌе, неговиот недостаток е причина за замор, што пак е микроб на поразот. Поминете забележано.
  Робовите по активности на отворено, спиеле како мртви. Само стражарите седеа во заседа, подготвени да алармираат. Никогаш не знаеш што одеднаш командантот на неприЌателот «е биде подалекувид. Сепак, се покажа, очигледно командантот на шефот на владината легиЌа, темник Етиримон не сакал непредвидлива но«на битка. ПокраЌ тоа, во темнината е полесно за робот да се скрие, а потоа да ги фати. И затоа можеби само се предале, по што «е има тортура и егзекуциЌа. Темник Етиримон ги лижеше усните, особено е приЌатно да се исмеваат млади жени, да се кршат прсти, да се запали косата - многу примамливо.
  Откако набрзина ги поставиЌа своите шатори, воЌниците заспаа. Не останаа пове«е од дваесетина стражари. Пред спие®е, Етиримон заедно со илЌадниците приреди гозба, разголени танчери, тресеЌ«и ги нивните чаре пред нив. Беше убаво и забавно. ИлЌадници фрлале коски по нив, ги принудувале на заводливи пози. Потоа, без никакво двоуме®е, ги запоседнаа и, задоволуваЌ«и Ќа своЌата животинска страст, заспаа во пиЌан сон.
  Нивната смрт се вовлече незабележано. Бунтовниците ги поминаа шумите, напред тргна Ќато момчи®а. Бик, припиен за дрво, криеЌ«и се во зеленилото, го виде првиот стражар.
  - Тука е вкусно досадно.
  Отровот бил малку подобрен и предизвикал инстантна парализа. Удар во лицето не е неопходен, бидеЌ«и воЌниците на султанатот, по правило, лесно одат и само градите се покриени со школка, а стражарот лежи наоколу.
  - Има еден!
  Самата Ведмакова се движи од задната страна. Таа го отстранува стражарот без никаква цевка за стрела®е. Само влегува одзади и го извртува вратот.
  - Движе®ето е живот! Само не пеЌте - за мир! И толку тажно - во стомакот е празен!
  Воинот стана малку посмешен. ДрвЌата наоколу се високи, лиЌаните се видливи. Во близина лази сакана, а наЌинтелигентните робови. Возрасните воини се потешки и затоа заостануваат. Тешкиот Ўвер секогаш прави пове«е врева.
  Ведмакова попат уби уште еден стражар, коЌ само цицаше кокосово пиво од колба. Пред нив се отвори кампот.
  Не е особено голем камп, воЌниците спиеЌа, понекогаш во шатори, а понекогаш само на густа трева. Но«та е топла, не проЎеваат многу стражари, погледнете невнимателно.
  Главната работа овде е да ги отстраните одеднаш, за да немаат време да го кренат алармот. Лебедовата кукавица е подобро прилагодена за ова, со своЌот приЌатен глас. Таа не буди никакви сомнежи, напротив, неЌзиното гуга®е се слуша речиси непрекинато, но ако го промените тонот, можете да Ќа фатите информациЌата.
  Вештерката го прави токму тоа. Тие му одговараат. Стражарите не реагираат, што имаат "сре«а", смртта испадна лесна.
  - Еден меч, како капка дожд, «е падне и «е се распрсне, а кога «е ги има многу, «е се роди победа!
  Ведмакова почна да ги коле заспаните. Од една страна не беше витештво, но од друга страна победата вреди да се оддаде почит! Честа е релативен концепт и треба да се примени првенствено на вашите воЌници!
  НаЌпрво довршете ги оние што се побогати облечени, командантите. Мечевите, по правило, беа наредени во посебен куп.
  Меѓутоа, грижата за совеста не траела долго, масакрот го започнале и робовите, а како резултат на тоа бил алармиран. Кога «е ве нападнат но«е, паниката е неизбежна, особено ако е облачно, облачно е . Робовите се сите полуголи и лесно се разликуваат, а воините се соочуваат еден со друг, честопати се хакираат еден со друг. И некоЌ вика:
  - Спаси се Себеси!
  - ЧуваЌ! Демоните напаѓаат!
  Во време на паника, улогата на командант е поважна од било кога. Ведмакова го знае ова и се упати кон главниот шатор.
  Етиримон, сè уште полупиЌан, едваЌ ги отвори очите. Во принцип, коЌ пие пред борба - мамурлак во подземЌето.
  - Што се случи! Зошто цевките молчат! - викна тоЌ.
  - Цевките молчат, оти сечилата пеат - челикот е поЌак од бакар! - извика Вештерка. Таа скокна на Ехиримон. Темник, се разбира, вешто управуваше со сечилото, но тоЌ сè уште не беше целосно собран, а мускулите на Вичер беа совршено загреани. Таа нацрта избезумено трио, неЌзиното сечило обоено со Хена едваЌ се гледа во темнината. Главата на несре«ниот благородник одлета.
  Ведмакова со удар на ногата Ќа собори илЌадитата коЌа се нафрли кон неа. Таа соблече друг командант со плука®е од цевката.
  - Какви духови, не се будете!
  Повторно Ќасен удар на мечот, прободен неприЌател паѓа! ДваЌца илЌадари се обидуваат да влезат во него одзади, но наидуваат на танчерка. Таа квичи, вра«а со клоци. Ведмакова не го пропушта моментот, еден скратува, друг завршува. Па, воЌска без команданти е како стадо овци без овчар, ако еден волк не го изеде, тогаш «е ве исплаши!
  Сега бунтовните робови, многумина вооружени со палка, или во наЌдобар случаЌ со рог, земаа крилЌа. Многу ефикасна тактика беше ние петмината да се фрлиме на еден. Така беше полесно да се шутне и гази.
  - Не дозволуваЌте да се извлечат! Исечете ги нозете! - врескаше преку засилувачот на гласот на Ведмаков.
  Солнцслав беше сецкан заедно со сите. Како играа мускулите на оваа дива. Не без причина, многумина Ќа сметаат лутата жена пострашна од демонот. Така, таа го преполови еден од воините, а неЌзиното сечило, по инерциЌа, го пресече грлото на офицерот што стоеше зад него. Центурините се обиделе да го вратат изгледот на редот, но брзо загинале. Дополнително, Султанатот направил сè за воЌникот да заборави каква е инициЌативата. Бунтовниците, пак, прилично вешто ги турнаа трупите на султанатот подалеку од полжавите лебарки.
  - Не дозволуваЌте да седат на седлото! - извика Солнцслав.
  Додадена е пропусницата:
  - Оган, заузда на ко®ите.
  Ова помогна, полжавите од бубашваби упаднаа во редовите и посеаа дополнителна паника. Како резултат на тоа, не знаеЌ«и што да прават, многу борци побрзаа да трчаат. Но, токму тоа го чекаа Вичер и робовите. Борбата прерасна во истребува®е и прогон.
  Воинката и го зафркна десното око, фрли три ками:
  Нема да дозволиме да се извлечат!
  Летот е пове«е глупост отколку кукавичлук! На краЌот на краиштата, пове«ето воЌници умираат не во битка, туку за време на потера!
  Бик, како многу брзо момче, му скокна на вратот на еден од полицаЌците и се качи на него:
  - Побрза лебарка!
  Камата служеше наместо спарси, а кутриот не се ни обиде да Ќа фрли.
  Ведмакова, забележуваЌ«и го ова, извика:
  - ВоЌната е како игра со домино, само скршени коски ве«е не се собираат - земЌата држи!
  - Ништо, моите коски се млади, силни! - Момчето скокна, сече по вратот. После тоа, тоЌ дури додаде брзина.
  Ведмакова се сопна над труп, неколку тела лежеа наоколу, но дивата не падна, туку ги прескокна. Потоа таа се нафрли со своите мечеви. Борбениот дух на трупите што се бореа против нив испари, а сега воинот се претвори во ¤елат. Имаше дури и аверзиЌа кон крвта. Вичер извика:
  - Во име на честа! КоЌ «е го фрли оружЌето - «е живее! Предадете ги воЌниците на султанатот.
  Имаше и такви кои Ќа послушаа наредбата, но многумина продолжиЌа да бегаат во очаЌ, а некои паднаа на колена.
  На пример, десет мо«ни борци му се предадоа на Бик одеднаш. Можеби мислеле дека е побезбедно да Ќа предадат своЌата судбина на дете. Момчето извика:
  - Падни!
  Воините паднаа. Бик одеше бос на грб, и покраЌ малата тежина на детето, воЌниците стенкаа од страв. Тогаш момчето дошло до идеЌа дали да ги ослободи победените неприЌатели од мала потреба. Но, тогаш го избрка гнасното искушение, бидеЌ«и робовите сакаат да изградат подобро општество, а не го повторуваат патот на сопствените господари.
  - Добро, живеЌ - пуши го небото!
  Постепено, битката падна на ништо! Иако се чини дека масакрот е долг. Вичер налета на прилично вешт воин. По напорна размена на напади, таа сепак го разоружа, а потоа го запрепасти.
  - Ни требаат!
  На некои од нив беа фрлени мрежи, таквите не пружаа отпор. Битката беше речиси завршена, само летот и потера се одолговлекуваа. Ведмакова лично Ќа водеше потерата, уби многумина, но не можеше да Ќа истреби целата воЌска до последниот воЌник.
  Сепак, младиот воин, со неколку стотици робови на ко®и, се решил на смела авантура, имено, да го освои градот коЌ не бил подготвен за одбрана во движе®е.
  - Тоа «е биде силен потег. Нема да дозволиме да се одземе богатството, а наЌважно од се «е ни пукне на пле«и.
  Неколку десетици борци на поразената воЌска, сепак, успеаЌа да скокнат на полжави од бубашваби и галопираат до портата.
  Веднаш не се отвориЌа, доЌде до расправиЌа. Кога портите беа спуштени, Ведмакова со ко®аници скокна од зад шумата. Таа извика, користеЌ«и го уредот на момчето:
  - Во името на големиот султан Ерифеф! Кон вас итаат мо«ни засилува®а! Ако сакате да го одбраните градот, оставете ги воините да го заземат своето место на Ўидовите.
  Будните стражари не сфатиЌа веднаш, особено затоа што Ведмакова облече богата облека, коЌа Ќа извади од труповите. Еден шлем вреди нешто, светка како мраз на сонце, па, коЌ «е одбие таков благороден гувернер.
  А господата, бургомарот и другите благородници, се разбира, не спиеЌа, тие се "грижеа" за своЌот народ!
  На мал рид имало прекрасна палата со колони и статуи, направени во мешавина на антички римски и антички источни стилови. Пред него, како што е обичаЌ во оваа земЌа, е огромна статуа на султанот Ерифеф, со фонтана што исфрла од неговата уста. Во наЌголемата сала беше бучно и весело, звучеше музика - гозба покраЌ планина. Благородните благородници на султанатот организираа СабантуЌ. Во скапи тоги извезени со злато, тие лежеа на буЌни перници, на ниските маси имаше купишта Ќаде®а, вина и тинктури. Стотици светилки блескаа на масите и Ўидовите. Низ целиот имот и во колонадите блеснаа безброЌ робови, робови, момчи®а робови и телохранители кои Ќа чуваа палатата. Достоинствениците наздравиЌа. Главниот великан, шеикот ду Пустеморов, се замрзна во прегратките на дваЌца голи хетари. Се грчеше и завиваше како опседнат човек, конечно се ослободи и врескаше.
  - И сега е време да се договорат гладиЌаторски борби. И толку досадно, без крв, а виното не е во душата.
  Сирената се огласи, борците беа повикани во арената. Според обичаЌот, прво треба да се борат наЌлесните и наЌмладите воини. Но, шеикот штотуку добил група обучени робови и сакал да комбинира два вида забава, еротска и крвава.
  Оган изгоре во центарот на миниЌатурниот Колосеум, факелите засилени со стакло испуштаа прилично силна светлина со виолетова ниЌанса, а белиот чакал блескаше, даваЌ«и на подиумот весел изглед. Првата што истрча на сцената беше мускулеста и витка девоЌка во кожен поЌас. Таа како првокласна гимнастичарка направи две салто и одеше на раце. Потоа застана пред принцот, се смрзна, прекрстуваЌ«и го мечот и камата во такви оружЌа, го нарекоа мирилон. И покраЌ фактот дека девоЌката можеше да настапи на натпревар за убавина, колку мека, кадифена кожа, руса коса имаше, таа ве«е имаше широка лузна на лицето. Следниот скокач исто така одеше по неговите раце. Неговото оружЌе беше трозабец и кратка мрежа - ретиариус. Откако се истегна, застана пред неприЌателот. Тоа беше млад човек речиси момче, сè уште голобрад со нежно женско лице, присуството на мешани парови даваше посебна еротика на деЌството. Изгледа дека партнерите се познаваат долго време и намигнале.
  - Каква Каиска! Не мислев дека «е се сретнеме вака! Тажно рече момчето.
  - Ти беше фин тип, но сега душата «е ти биде однесена на првобитниот пламен! - Грубо одговори девоЌката.
  - Па, зошто си толку суров! Сè уште сме девици, мора да живееме! - Со плашлива надеж рече младиот човек.
  - Нема да ни помогне! Робовите ги презираат дури и боговите!
  Тренингот во школата за гладиЌатори беше тежок, а лузните се видливи на голите сЌаЌни тела на младите борци.
  Толпата се возбудуваше, се обложуваше, дивите извици ги развеселуваа младите гладиЌатори, кои очигледно не сакаа да се борат.
  Сопругата на шеикот извади кожна торбичка.
  - Педесет злато за Каиска! Таа блесна со големите заби.
  - Започнете! Шеикот сигнализираше.
  Толку различни и во исто време со многу заедничко, воините се зближиЌа, нивните движе®а беа брзи и хаотични. НаЌпрвин воинот со трозабец се обидел да фрли мрежа, но противникот промашил и диво скокаЌ«и кон него, успеал со кама да му го пресече стомакот. Младиот човек скокнал назад и го удрил трозабецот во градите, но само малку Ќа изгребал кожата. Сепак, неговиот маневар го принуди неприЌателот да се повлече. ТоЌ се оддалечи и се потпре на мрежата, спречуваЌ«и го некогаш саканиот гладиЌатор да се приближи.
  - Вие мажите сте глупави! Значи, осудени на неуспех! - арогантно рече девоЌката.
  - Што се роди! Младиот човек изгледаше збунето.
  Одеднаш, еден ретиариус со трозабец фатил чакал во раката и му го фрлил во лице. Маневрот имаше ефект, девоЌката ги затвори очите, во истата секунда трозабецот и ги прободе стомачните.
  ПлачеЌ«и од болка, младата гладиЌаторка се згрче, но, сепак, успеа да го заби сечилото во неЌзиното рамо. Ретиариусот викнал и го извадил оружЌето. Мечот блесна како мол®а, речиси му го прободе вратот. ГладиЌаторот се повлече, градите му се отвориЌа. Младиот човек стенкаше од болка и го испушти трозабецот. Тогаш противникот скокнал врз него и фрлил кама. Замавот беше прилично слаб, а точката го прободе месото на ногата. Ретиариусот врескал и паднал, а потоа Ќа зел камата, се обидел да стане, во тоЌ момент мечот го удрил во вратот. Ве«е губеЌ«и свест, тоЌ удрил во сечилото на мирилонот во сончевиот плексус. Некогаш в убениот пар (како Ромео и єулиЌа) падна мртов на чакал. ПиЌаната публика се насмеа и пукаше. ТроЌца мрачни робови со ниски чела и испакнати вилици втрчаа во арената, ги запалиЌа телата на оние што изгубиЌа, но добиЌа духовна слобода, со вжештено железо. Откако се увериле дека се мртви, ги закачиле со ребрата и ги извлекле од бината. Местото каде што имаше крв беше гаѓано со Ќаглен.
  -Тие одат да се хранат со инсекти. - Сопругата на шеикот Деметра ги разголи забите. - Штета што коските се премали животните «е останат гладни.
  -Ништо нема да биде месо и понаваристеЌ. Штета е, сепак, неколку од нив може да испаднат да бидат доста ветувачки спортисти! Шеикот ржеше.
  - Во твоЌот кревет? - злонамерно се распраша дивата.
  - Зошто да не! ДевоЌката е убава, а момчето може да биде твое. - Шеикот беше прилично прогресивен во своите ставови, веруваЌ«и дека сопругата може добро да го забавува своето добро нахрането тело во млад роб.
  - Мал и кревок! Уште го немаме истиот пар? праша Деметра.
  - За жал, нема! Да Ќа погледнеме младата смена што ни Ќа испратиЌа од соседното училиште. Шеикот се насмевна.
  - Можеби е подобро да ги оставиме да пораснат! И тогаш така «е ги убиеме сите наши затвореници. - Неочекувано, сопругата на благородникот покажа сочувство.
  - Веста за бунтот на робовите е премногу радосна и сакам да Ќа прославам во целост. Големиот го затресе стомакот.
  - Освен, се разбира, ако Етимон нема да ви преЌде! - Пукна дебелата госпоѓа.
  - Таква ништожност! Толку е подобро да ги завршиме сите гладиЌатори сега и да му го одземеме спектаклот на будалата. АЌде почетници! Шеикот ржеше.
  - Не се баш почетници. - Деметра ѝ ги излижа усните
  Гонгот повторно се огласува и момчи®ата воини истрчуваат во арената. Изгледаат на околу четиринаесет или петнаесет години, со прилично широки раме®а и гради. Како и претходните борци, тоЌ прави салто и трча на раце. Откако ве«е истрчаа на подиумот, тие ставиЌа оружЌе, шлемови, оклоп на градите, штитови и мечеви. Едниот има директно сечило, додека другиот е закривен како сабЌа. Олеснува®е притиснете отворено и лузни се видливи на него. Момчето кое стои на десната страна има залечено исеченици кои му ги прекрстуваат градите во три реда.
  Кожата е богато подмачкана и сЌаЌна.
  Мена¤ерот обЌавува.
  - Во рингот настапуваат познатите борци Фудорос со закривена сабЌа и Сафлоров со директен меч. Фудорос има шест борби, Сафлоров седум. Сите нивни ривали биле или убиени на лице место или избодени до смрт по одлука на народот. СтЌуардот со прст покажа кон публиката. Повторно имаше оние кои сакаа да се обложат на облогот. Шеикот зарика.
  - Сто златници за Сафлоров.
  Облозите беа брзо склучени, благородниците се заколнаа. ДваЌца дури и се степаа. Едниот прска со чаша вино, другиот удри со дебела нога во лицето. Добивачите и чуварите побрзаа да Ќа смират разЌарената Ќавност. Сопругата на шеикот, мо«на, дрска, дебела лаеше:
  -Напред! УбиЌ!
  ГладиЌаторите се собраа. ОвоЌ пат тие одвоиЌа време, тестираЌ«и се со внимателни удари. Како што мечевите се судриЌа, тие благо искриле, а штитовите трепереле. Оваа претпазливост не и се допадна многу на Ќавноста, таа завива со незадоволство, летаа коски кон борците. Шеик го превртел послужавникот, целиот покриен со вино и ¤ем. Потоа плукна и луто врескаше.
  Ако не се караш, «е те обесам наопаку. Неколку туркачки дивЌаци "Ќаничари" истрчаа на подиумот, мавтаа со копЌа, демонстрираЌ«и боцка®е во отворен грб. Сафлоров тргна во офанзива, напаѓаЌ«и жестоко, со нога го удри колегата во колено. ТинеЌ¤ерот отстапил, малку го повлекол мечот на страна, а противникот ги пресекол градите. Лошо навртувана плоча падна на дното. Следниот удар остави длабока трага на кожата, се излеа густа крв. Фудорос се повлече, еден од влакнестите борци го удри со нога во нозете. И кога момчето се двоумеше, Сафлоров со таков бес Ќа удри кацигата што се тетерави и колабираше. Од потресот на мозокот, "шлемот" одлета, откриваЌ«и бела глава со отечена испакнатина на челото. Сафлоров го стави сечилото на неговите нервозно нараснати гради. Замижа во "Ќавноста".
  ЧекаЌ«и знак. Кога мнозинството «е им помине низ косата, тоа значи да се убие, а кога «е ги споЌат дланките во замок, значи да имаат милост.
  Сепак, милоста не се читаше во жестоките лица. Речиси сите, па дури и жените и тинеЌ¤ерите, минуваа со рацете низ грлото.
  -Смрт! Победи го!
  Сопругата на шеикот потсмевно лаеше.
  - Преефтино се симна. ДаЌ ми го за една но«.
  Сафлоров се двоумеше, лесно притисна на голите гради на поразениот тинеЌ¤ер, излезе капка крв. Потоа во очаЌ го фрли мечот:
  -Не можам! ТоЌ е моЌ приЌател.
  Бучавата веднаш беше прекината, настана смртна тишина.
  -Што! - Шеик се налути. "Одбивате да го убиете победениот. И дваЌцата во кафез, по што «е има страшни маки пред целата гладиЌаторска школа.
  Воините скокнаа до Фудорос, му прскаа вода по лицето, а потоа, за побрзо да се опаметат, му Ќа запалиЌа голата пета со вжештена пегла. Момчето врескало, скокнало и веднаш му фрлило две ласо околу вратот. Сафлоров се обиде да се спротивстави, се избори со десетина мечеви одеднаш, стравот му даде сила. Но, еден од стрелците Ќа погоди ногата со стрела. Од отровот младиот човек останал парализиран, но не и убиен. И дваЌцата ги врзале и ги ставиле во кафез. Сафлоров бил прободен во ребрата со вжештена прачка, кожата почнала да пуши, тепаното момче цврсто ги издржало инЌекциите. Но, очигледно маче®ето на две непослушни момчи®а било одложено за десерт.
  Сопругата на шеикот блесна со очите:
  - Тие мора да ми се сопруг. Знаеш дека сум креативен.
  - Знам, но само погледнете, можам да станам  убоморен. Момците се згодни и ве«е можат да се венчаат. Шеикот се насмевна.
  - НаЌвероЌатно, дури и во брак! Впрочем, ова се наЌсилните и наЌздравите робови кои треба да бидат плодни! Дебелата жена намигна.
  - ГладиЌаторите се боЌа на заробеништво! Тоа би било да ги натераат нивните сопруги на маки. Шеикот се насмевна.
  - Ќе успееме! Патем, девоЌки повторно.
  Сега жените мораа да се борат. Во арената влегоа две полуголи диви во исти половини. Ги оковаа со син¤ир околу вратот - да не се скинат. ОружЌе По две ками во секоЌа рака. єасно е дека борбата «е биде жестока и не предолга. Едната девоЌка беше фер, другата црномуреста, и двете со прилично долги гриви.
  - Во битка! грмеше насилникот.
  - Нема да се обложувам! - лае жената на шеикот. "Тоа стана лош знак.
  Сиромашните жени се собраа. Беше страшно, едниот речиси веднаш имаше отворен стомак, другиот беше ранет во градите. ПродолжуваЌ«и да сечат, девоЌките клоцаа со нозете, мачеЌ«и го нивното месо. Потече многу крв и не можеа да заминат и да побегнат. Конечно, едната од нив целосно отсечена паднала на колена. Црномурестата се насмеа, обидуваЌ«и се да заврши, а потоа наиде на подмолен удар одоздола под ребрата. СтенкаЌ«и, таа сепак успеала да го удри насилникот по задниот дел од главата. Двете убави осакатени жени се струполиле на чакал, се треселе неколку пати, се смрзнале. До нив притрчаа бушави "Ќаничари" и ги боцкаа со вжештена пегла. ДевоЌките воини не се мрднаа.
  - Повторно, ниту еден облог не успеа. И дваЌцата се мртви.
  Публиката беше разочарана, иако гледа®ето на самото убиство е многу приЌатно. Но, досега никоЌ не победил.
  Во оваа ситуациЌа, само нова борба може да го спаси случаЌот. Лесното загрева®е заврши и време е за сериозна работа.
  Петнаесет гладиЌатори во портокалови туники со дупки во нив, три црни пердуви на нивните лигави, мавтаа во арената. Тие беа вооружени со кратки, закривени мечеви; во рацете држеле мали квадратни штитови со конвексна површина, главите им биле заштитени со шлемови без визир. По оваа група следеа борци во светло-црвени туники, истите со кратки, но прави мечеви, со мал тркалезен штит и железна лисичка што Ќа покриваше десната рака, коЌа не беше заштитена со штитот, а капа на коленото Ќа штитеше левата нога. Зелените пердуви на лизгавите шлемови Ќа комплетираа сликата.
  СтоеЌ«и еден спроти друг, тие се поклониЌа. ОвоЌ пат облозите беа направени за многу поголеми суми, злато течеше од рака на рака.
  -Не може сите да се убиени! Рекла сопругата на Шеикот. НекоЌ сигурно «е победи!
  - Па обложи се, ова е последната борба. Видете, ве«е е светло! - иритирано рече уморниот шеик.
  - Тогаш «е биде сериозно! ИлЌада златни драхми на црвено. - Дебелата отежнато дише®е.
  - А зошто на нив? - Зошто тие? - повтори двапати, изненаден, благородник.
  - Затоа што очите се полоши!
  Мена¤ерот извика нешто. Се слушаше крцка®е на труба. Дури и факелите трепкаа како чудовиштата да имаат нешто во нивните очи.
  Престанаа разговорите, вревата, смеата, скока®ето: сите очи беа вперени во борците. Првиот судир беше страшен: среде тишината што владееше, остро звучеа ударите на мечовите врз штитовите. Пердуви, парчи®а шлемови, парчи®а скршени штитови летаа низ арената додека возбудени, задишани гладиЌатори се удираа меѓусебно со удар по удар. Не поминаа ни три минути од почетокот на битката, а ве«е беше пролеана крв: четворица гладиЌатори се грчеа во агониЌа, а борците ги газеа под нивните нозе. Еден од оние што лежеле наоколу го фатил партнерот за нога и го свртел стапалото. Леташе надолу, скинуваЌ«и си Ќа раката.
  Сопругата на принцот, ненаситната Деметра, фрлила изглодана коска во прстенот.
  - Црвените ако победите, «е ви дадам чаша вино!
  Како што често се случува, се случи спротивното, се наполни наЌголемиот борец од тимот за коЌ навиваше Деметра. Три меча веднаш прободеа широки гради, а ненавремено собраната коска му остана во раката на несре«ниот водач.
  Гледачите со воодушевува®е и напнатост ги следеа крвавите перипетии на битката. Викаа како стадо ранети бикови. Локалната елита бесно, беснее, ги расположи борците. Редот на гладиЌаторите се разреди, битката се распадна во одделни престрелки.
  Во овоЌ момент, кога достоинствената Ќавност уживаше и искрено "лудуваше" во преклопува®е со крв, храбрите бунтовници ги убиваа заспаните чувари. Победоностсев, заедно со неколку храбри луѓе, откако ги здроби телохранителите, беше првиот што упадна во палатата.
  Бучавата од приближува®ето на бунтовниците принудила борбата да биде прекината. Благородниците, тетерави, се обидоа да ги подигнат мечевите. Младиот бунтовнички водач гласно извикал:
  - Што гледам! Се убивате, за забава на газдите! Оживеаните копили®а кои не се способни ни сабЌа да кренат, стомакот премногу им се меша. Ако во тебе е зачувана барем честичка на гордост, отсечете Ќа оваа гнаса.
  ГладиЌаторите се чинеше дека го чекаа токму ова: побрзаа кон дебелото стадо.
  Слугите робови скокнаа настрана, не сакаЌ«и да умрат за омразените господари, а момчи®ата дури почнаа да фрлаат послужавници и храна по великодостоЌниците.
  Деметра извика:
  - УбиЌ ги сите!
  Тогаш кристална чаша за вино и паднала на главата, со што Ќа нокаутирала кучката.
  Вичер беше лут. Таа ги сечела богатите граѓани на градот, сечкаЌ«и им го месото.
  Не беше тешко, но досадно. До него се бореше постоЌаниот придружник на Пас. Ниту клунот не заостанувал, а гладиЌаторите им се одмаздиле на своите затвореници.
  Мрачните робови го подигнаа управителот на Ќадица, тие извикаа:
  - Наши сме! Робови исто како тебе!
  - Па докажи со меч! - викна таа, па се тресеа све«ите на лустерите на Вичер.
  Шеикот се обидел да побегне, но Бик го сопнал и му истурил мед низ Ќаката:
  - Па, каде ти треба. Без зачини.
  Солнцслав им ги отсече главите на дваЌца благородници одеднаш, а на трета вилицата со коленото Ќа скрши. Сепак, ве«е немаше ни привидна борба, само робовите се одмаздуваа. Остатоците од гардата побегнаа, а гозбите, дури и во нивната наЌдобра форма, не претставуваа сериозна воена сила. Сите беа убиени пред Ведмакова да се олади. Само главниот шеик беше сè уште жив, Бик си Ќа повлече косата. Ведмакова го избрка дрското момче:
  - Ова е благородна личност. Можеби «е бидеме корисни!
  . ПОГЛАВєЕ #12
  Германците продолжиЌа со нападот на Сталинград. Се чинеше дека остана доста, но беше невероЌатно тешко да се помине последниот. Ниту масовната употреба на "Штурмтигерс" не помогна. Иако уништува®ето на млазни бомбардери предизвика огромни. Друго средство беа напалм бомбите.
  БаталЌонот од девоЌки се истенчи, но убавиците сепак се бореа. На 20 октомври падна снег, а убавиците беа сите боси. Тие оставаат грациозни траги на белата прекривка.
  Убави девоЌки, се тркалаа малку во снегот и станаа почисти. Матриона, откако Ќа заробиЌа СерЌожка, не можеше да наЌде место за себе. Сепак да изгубите толку паметно и убаво момче. А што го чекаше во фашистичко заробеништво? Прво тортура, а потоа смртна казна!
  Момчето навистина било блиску до пука®е, но завршило во рудниците. Работа шеснаесет часа на ден и скудни оброци, камшикот на надгледникот Ќа чекаше СерЌожка.
  Поточно, момчето е ве«е каменолом, и таму напорно работи како магаре. Но, под земЌа е многу потопло отколку на површината. А воините, за да не замрзнат, се принудени да скокаат и да трчаат. И девоЌките се караат. Еве го мо«ниот тенк "Лав". ТоЌ има пиштол од 150 мм, поефикасен и попрактичен за битки во градот. Фриц го сака овоЌ резервоар бидеЌ«и е добро заштитен од сите страни.
  "Глувчето" лази малку позади. Германската машина под двесте тони, исто така, била вооружена со топ од 150 милиметри и седумдесет и пет. Многу попрактично. БроЌот на митралези се зголеми на четири, а не беше лесно да се приближи до тенкот.
  А®ута, МариЌа и Ала се обидуваат заедно да го изматат мастодонот. Внимателно избрано за него.
  А®ута пееше со ентузиЌазам:
  - Како живеевме бореЌ«и се, а не плашеЌ«и се од смртта... Па отсега «е живееме Ќас и ти! И во Ўвездените височини, и планинската тишина, во поморска воЌна и бесен оган! И во бесен, и во бесен оган!
  "Маус" беше наЌновата модификациЌа, со шест митралези, два коаксиЌални со цевки и четири вртени на шарки.
  МариЌа, ползеЌ«и низ снегот, шушкаше:
  - Никогаш нема да се откажеме! На краЌот на краиштата, Исус, Севишниот Бог е со нас!
  ДевоЌката, приближуваЌ«и се, фрлила пакет со експлозив кон гасеницата на глувчето. Тркаше, под штитот, и лизгалиштето пукна.
  ДевоЌките навиваа:
  - Земете фашист!
  Ала замавна и фрли фрагментарна граната кон Фриц. Фашистот беше исфрлен од експлозивен бран, а заедно со него беа откорнати главите на дваЌца црни борци од колониЌалните трупи.
  Црвенокосата убавица исвирка:
  - За татковината и Сталин!
  А®ута пак го фрлил пакетот со експлозив... ОвоЌ пат не толку успешно, удрил во оклопот и експлодирал на површината на челичната школка.
  ДевоЌката вознемирена рече:
  - О, извалкав!
  И ползев по нова порциЌа рачно изработен експлозив. НеЌзините тркалезни потпетици, црвени од студот, трепкаа. Речиси гола девоЌка, лази во снегот, малку неприЌатно. Но, бидете трпеливи. Особено кога се гранатира, снегот се топи.
  Анута дури пееше:
  - Знам, студот наскоро «е исчезне,
  Поточето ита гласно ...
  И тие ве«е трчаат низ баричките -
  Боси девоЌки!
  ДевоЌчето пука, а Арапот од колониЌалните трупи колабира. Обидите на неприЌателот да деЌствуваат во мали групи доведуваат до сериозни загуби.
  Краткиот топ на глувчето повторно пука фрагментациЌа. Школки пукнаа некаде во чадот. И многу паузи...
  Германците речиси го зазедоа Сталинград... Останува многу малку. Но, токму тоа го спречува Вермахтот да користи големи бомби и тешка артилериЌа. Фриц ги пушти странците да продолжат, на кои не им е жал.
  МариЌа пукаше од пушката. Фашистичкиот платеник пропадна и се преврте по каме®ата на урнатините.
  ДевоЌката со црвени брадавици ги триеше своите голи гради. Целосно ги дотераа воините - скокаат во шорцеви. Но, од друга страна, речиси и да нема хитови на нив. Очигледно голотиЌата, некако особено ги штити убавиците. БидеЌ«и тие се способни да преживеат во таков пекол!
  Ала истресува мешавина од снег и кал и повторно пука. Погоди црн воЌник право во око. Лоша кучка, не кажуваЌ ништо.
  Трите девоЌки повторно му приоѓаат на Маус. Тешко е да се пробие автомобил коЌ има толку дебел оклоп од сите страни. Но, воините се полни со оптимизам. Ако не можете да Ќа пробиете самата школка, тогаш зошто да не го откинете бурето.
  Ала, клоцаЌ«и ги валканите грутки со боси нозе, пееше:
  - Нашата вистина, нашата вистина ... Како сончевите зраци! Нашето утре «е биде светло, од планините «е течат потоци!
  Воините долго време се вооружени со заробени MP-44. Овие пушки имаат долг дострел. Убавина самоуверено оган. Црнците повторно паѓаат. Тие пукаат во фонтани од црвена крв.
  МариЌа, пукаЌ«и, со пушка и заробен митралез на рамениците, пееше:
  - Подмолниот паЌак го заостри убодот,
  И тоЌ пие света, руска крв од РусиЌа!
  Сè е мало и мало за неговиот противник, тоЌ «е убие,
  КоЌ има  убов кон РусиЌа!
  Љубов за РусиЌа!
  ДевоЌката испратила куршум во асортиманот "чувар" коЌ се искачил од пукнатините. Убавицата се насмевна, неЌзиното лице, иако изнемоштено, го задржа своЌот шарм и шарм.
  Во принцип, сите девоЌки во нивниот баталЌон се убави. Еве, на пример, Татар Серафим. НеЌзиниот татко е Татар, но неЌзината маЌка е од БелорусиЌа, а од неЌзината Серафима Ќа наследила косата боЌа на зрела пченица. Исто така убава девоЌка, боса и речиси гола. И пука од заробен митралез, во кратки рафали. И фашистите од другите трупи лазат по неа.
  Серафима шутира доста прецизно. До неа лежеше златнокосата МариЌа. И двете девоЌки палат и пеат.
  - Татковина! МариЌа започна...
  - И воЌската! - Продолжи, пукаЌ«и го Серафим.
  МариЌа напиша на Твитер:
  - Ова...
  ВодеЌ«и го огнот и удираЌ«и ги обоените, Серафим обЌави:
  - Два столба!
  МариЌа се насмевна и чврчореше:
  - На...
  Серафим пукал и додал:
  - Кои...
  МариЌа отсече пет, продолжи:
  - ПочекаЌ!
  Серафим, пукаЌ«и, поздрави:
  - Планета!
  МариЌа, пука, чврчореше:
  - Гради...
  Серафим, пукаЌ«и, прсна:
  - Заштити ...
  МариЌа му Ќа скрши главата на фашистот и се разда:
  - Ние ти ....
  Серафим ги сече нацистите со куршуми, шушкал:
  - ЗемЌа!
  МариЌа, испра«аЌ«и добро насочени куршуми, чврчореше:
  - Сите....
  Серафим, шутираЌ«и се попрецизно, додаде:
  - Луѓе!
  МариЌа, исфрлаЌ«и Ќа своЌата златна, валкана коса од челото, пееше:
  - Стаорец...
  Куршумот на Серафим, и испра«аЌ«и истрели, даде:
  - Вашиот...
  МариЌа, удираЌ«и го фашистот во грлото, продолжи:
  - Топло!
  Русокосиот Татар, испра«аЌ«и истрели, продолжи:
  - Облаци...
  МариЌа прецизно шутира, додаде:
  - Кул!
  Серафим, насмеан, чврчореше:
  - Па и...
  МариЌа, пукаЌ«и прецизно, ржеше:
  - Сонце!
  Серафим, тресеЌ«и се во рафали, шушкал:
  - ЗоЌ!
  Мери продолжи со смеа.
  - Автоматски ...
  Серафим, како да пука, лае:
  - Татко...
  МариЌа додаде добро насочени снимки:
  - Рамо...
  Серафим низ смеа додаде:
  - ВоЌник!
  МариЌа воодушевено пееше, пукаЌ«и:
  - Ќе копам...
  Серафима, водеЌ«и борбен оган, додаде:
  - Гроб...
  МариЌа го собори Африканецот и продолжи:
  - Противник!
  ДевоЌките немаат мунициЌа. И таа беше принудена да трча брзо за да се покрие. Снабдува®ето преку Волга е многу тешко. ПостоЌано бомбардира®е и гранатира®е. Тука доаѓа чета на засилува®а од другата страна.
  Околу чамците зовриваат фонтани од спреЌ и фрагменти. Бурата рикаат на небото. Тука летаат Фок-Вулфовите. И фрлаат бомби.
  Се распаднаа неколку чамци. Советските воЌници се дават и умираат.
  НеприЌателскиот артилериски оган е премногу густ.
  Дури и но«е, фрицовите држат сè под оган. И нивните нуркачки бомбардери се истрошени. ВклучуваЌ«и го и дедото на єу-87. Иако млазните авиони ве«е влегоа во сериЌата.
  Еве го легендарниот советски єак-9. ТоЌ се бори со германски ME-309. Договорена маневрира®е, против брзина и оружЌе. Германецот се обидува да го победи советскиот болид уште од првиот повик. Но, тоЌ не успева. єакот, пак, се стреми да влезе во опашката, но нацистот заминува поради големата брзина.
  Побрз Германец, со посилно оружЌе, против поманеврирачки Русин. Но, брзиот лет продолжува. Фашистот користи седум пукнатини против седум и го допира советскиот автомобил. єа губи брзината и почнува да паѓа.
  Испушта чадови. А моторот е вклучен...
  Каква е оваа воЌна! Тешко е да се спротивстави на машина со толку мо«на вооружува®е како МЕ-309, во коЌа седум точки за гаѓа®е компензираат за вишокот тежина и слабата маневрира®е.
  Големата брзина му овозможува на фашистот да се нурне, а челото на германскиот борец е добро оклопно.
  Анута повторно се обидува да го поткопа глувчето. ДевоЌчето си го ризикува животот. Таа е ве«е цела изгребана, ползи гола низ утврдува®ата. Сета убавина во гребнатинки и писуга. Но, потоа фрла граната со пакет прикачен на експлозиЌата. єа погодува дури и рафал од автомат. Го гребе рамото на убавицата.
  Но, од друга страна, пакува®ето со експлозив удрило во муцката на топ од 150 милиметри. А Германецот ве«е доби значителна штета. Со голема тешкотиЌа, автомобилот се поместува од своето место и ползи назад до локациЌата на своите воЌници за да ги излиже раните.
  На небото се поЌавуваат Focke-Wulfs и неколку TA-152. Тие почнуваат да ги гранатираат советските позиции. Се поЌавиЌа и неколку наЌнови HE-183, нападни млазни возила. Овие мршоЌадци достигнувале брзина и до осумстотини километри на час и било речиси невозможно да се погодат.
  ДевоЌките им возвра«аат на Германците. Секогаш постои шанса да се закачи неприЌателот, и покраЌ мо«ната заштита на авионите за напад од копнен оган.
  Анута и Ала го извлекле заробениот Луфтфауст. Ова оружЌе се состои од девет меѓусебно поврзани дваесет милиметарски без одвратен удар.
  Можете да пукате како мал противвоздушен пиштол.
  И воините покажуваат кон неприЌателот. Непречено го притискаат стартот... И двете убавици ги потпираа босите нозе на урнатините, чувствуваЌ«и непречено вра«а®е.
  Фок-Вулф со шест воздушни пиштоли, почнува да пуши - стомакот му е скинат.
  ДевоЌките рикаат од задоволство:
  - Пак! Мие®е! Гол!
  Други германски авиони почнуваат да кружат над главите на девоЌките. Убавиците стрелаат во подземните премини, избегнуваЌ«и ги ракетите Фок-Вулф.
  А®ута доби груба пета со трепере®е. ДевоЌката промрморе:
  - О пеколни пламени!
  Ѓонот на девоЌчето бил покриен со плускавци и болно болел. Сакав да пикнам нешто ладно.
  И на површината, празнините продолжуваат. Снегот шушка од пламените Ќазици, урнатините се растргнати. Германците ги преплавуваат позициите со оган, но има многу малку смисла од ова. Воините се криеЌа како глувци во норки. Нека се испеглаат.
  Ала му шепна на увото на Анута:
  - Мислам дека наскоро нацистите конечно «е останат без пареа. Имаат многу сила, но во Сталинград немаат можност да се свртат!
  Русокосата девоЌка гордо одговорила:
  Овде сме како триста Спартанци! Ги одразуваме супериорните сили на неприЌателот!
  Црвенокосата Ала се насмеа и намигна на неЌзината партнерка:
  - И нема да не заобиколиш!
  Кога девоЌките излегоа на површина, рациЌата заврши. Се поЌавиЌа нови црни ногарки. Тие се искачиЌа напред, а девоЌките мораа да отворат оган, принудуваЌ«и го неприЌателот да Ќа ископа земЌата со носот.
  Повторно, "Лавовите" и "Тигрите" влегоа во битка. Германците се обидоа да Ќа притиснат советската армиЌа со тешки тенкови. Одвреме-навреме паѓаа гранати. Поранливиот "Тигар" се обиде да не се отцепи од своите формации. Тропеа и минофрлачи.
  ДевоЌките пукаа кон Германците и нивните платеници. Нокаутирани противници. Ала и Анута пукаа во парови. Се поЌавиЌа и се населиЌа неприЌателските муцки. Потоа нов слоЌ на напредни неприЌатели.
  ДевоЌките пееЌа за време на битката.
  Ала почна, пукаЌ«и:
  - Пред ...
  Анута, пукаЌ«и, продолжи:
  - Од вас...
  Ала лупанув додаде:
  - ЛегиЌа...
  А®ута, откако отсече три, замолкна:
  - НеприЌатели...
  Ала, заковаЌ«и ги противниците, замати:
  - Тие....
  А®ута, откако го урна половина од черепот на Арапот, продолжи:
  - Тие сакаат...
  Аллах, соборуваЌ«и го неприЌателот, продолжи:
  - Ти...
  Анута, пукаЌ«и, шушкаше од бес:
  - Исечете...
  Алах, пробиваЌ«и го черепот на Арапот, заркна:
  - Уништи ...
  А®ута, продолжуваЌ«и да закова, подсвире:
  - Белешки...
  Ала, како да пука, свирна:
  - Не плашете се ...
  А®ута, испукаЌ«и прецизен истрел, рикаше:
  - НеприЌател...
  Ала, пукаЌ«и како снаЌпер, продолжи:
  - Штиков...
  А®ута, пукаЌ«и понатаму, лаеше:
  - Во можност да ...
  Ала, без да престане да пука, шушкал:
  - Сила...
  А®ута, пукаЌ«и бесно, ржеше, поправаЌ«и Ќа своЌата приЌателка:
  - Храброст...
  Ала, во тешка екстаза, пукаЌ«и низ главите на Африканците, лаеше:
  - Сила...
  А®ута, галопираЌ«и со оган, засвире:
  - Зголемете ...
  Ала, тресеЌ«и ги црвените локни, продолжи:
  - И противниците ...
  А®ута, откако го удри Арапот во стомакот, издаде:
  - Веднаш...
  Ала, пукаЌ«и со сите калибри, лаеше:
  - Уништи ...
  ДевоЌките земаа здив. И откако пукаа уште малку, извикаа:
  - Ние сме витези на снаЌперската пушка, Ўвони гласот на убиството!
  Бранот на турка®е, колониЌални трупи донекаде стивна. Нацистите повторно ги поместиле тенковите напред. "Тигрите" -2 се поЌавиЌа со долгите муцки, и испукаа гранати на се што успеаЌа да забележат.
  "Тигар" -2 Ќа имаше оригиналната форма на кулата и наклоните на оклопните плочи од страните. Ова го направи малку поиздржлив. Жените воини повторно ги избраа патеките на тенкот за своЌа цел. Фашистот мораше да биде како змиЌа во тава.
  А®ута фрли експлозивна опаковка, згмечеЌ«и го предниот валЌак на "Тигарот" -2 и пееше:
  - Те запознав со подарок ... Се разбира, зацртав место во ковчегот!
  Ала подсвире, сре«но фрлаЌ«и голем, експлозивен пакет кон фашистот:
  - Ама Пасаран!
  И од експлозиЌата се извитка долгата муцка на германскиот тенк. И кралот тигар почна да се вра«а назад. Повторно, фашистот беше тешко ранет. Ала го зеде и лаеше, фрлаЌ«и парче стакло со голите прсти:
  - Да бидам ти во дабов ковчег!
  Чашата, откако прелета, слета право во грлото на еден Индиец, од редот на колониЌалните германски трупи.
  А®ута му намигна на своЌот партнер и пееше:
  - Ќе Ќа пикнам главата во ова буре! Ќе ги потопам сите!
  Ала испукал рафал од автомат. Германците повторно беа нападнати. ДевоЌчето засвирело:
  - Можеме се! И ние «е победиме!
  А®ута пукаше од пушката и рече:
  - Се чека голема победа! Нека ни се во слава дедовците!
  Ала правеше салто и се тркалаше, вртеЌ«и се како елка. ДевоЌчето пееше со намигнува®е:
  - Господине успех, каде одите ... Господине успех - се смеат фашистите ...
  Германските тенкови, не штедеЌ«и гранати, го зголемиЌа своЌот оган. Тие ги истуриЌа своите распрснети подароци. И тие се приближиЌа до советските позиции, обидуваЌ«и се да ги избегнат празнините.
  А®ута, користеЌ«и жица, како што ги научи заробеничката СерЌожка, извлече тешка мина. "Лавот" полека ползеше до советските позиции. Неговиот пиштол од 150 мм постоЌано плука гранати. ДевоЌките шушкаа и намигнаа.
  Анута пееше:
  - Германци-пиперки, фашисти-нацисти... Ве чека краЌот на еден пацифист!
  Алах рече со насмевка:
  - Пацифизам ... Дури е глупаво да се зборува за пацифизам кога се во праша®е нацистите!
  А®ута со добро насочен истрел го погоди мостот на носот на Арап од колониЌалната гарда и чврчореше:
  - И тие се осакатени во размислува®ето ... И во воените работи не се толку силни! Наскоро «е ги избришеме од лицето на планетата ЗемЌа!
  Ала уште еднаш пукна, ги протри голите гради на чакалот и запеа:
  - єас сум руски витез на колена на дивЌаците ... «е ги избришам неприЌателите на Татковината од лицето на ЗемЌата!
  Црвенокосата убавица намигна, фрлаЌ«и поглед кон небото. Таму се вртеа "рамки", германски топ¤ии.
  Лази, одвреме-навреме, заглавуваЌ«и се во ветробранот германски "Лав". И неговиот пиштол продолжи да плука.
  А®ута, движеЌ«и мина под шините на германски тенк, шушкал:
  - За СерЌожа ....
  Германецот застана и повторно пукаше. Граната експлодирала зад девоЌчи®ата.
  АнЌута рече:
  - Школки од млеко, коЌ има мозок на бебе!
  "Лавот" стоеше некое време. Дали германскиот искусен екипаж почувствувал опасност пред себе или сакал да го потроши борбениот комплет. Но, "Лавот" извесно време стоел во место и исплукал смртоносни школки.
  А®ута истакна дека германскиот тенк имал понапреден пиштол и пукал почесто од КВ-2. И ова, се разбира, го прави овоЌ автомобил многу поопасен. А®ута се прекрсти и засвире:
  Нека злите одат во пеколот!
  Ала пукаше кон фашистот во сончевиот плексус и лаеше:
  - Нашата победа е неизбежна! И сè «е заврши добро!
  И Анута го отсече Турчинот и пееше:
  - Иако, се чини дека наскоро животот «е биде прекинат кога неволЌата «е затропа на неговиот црн рог... Ко®ите рикаат и крвта тече како река, и повторно земЌата «е ти тргне од под нозете!
  Ала, откако го натопи Иранецот, додаде:
  - Но, земЌата има и своЌ чувар ... И меѓу Ўвездите се протегале до него ... Невидливи спасувачки нишки за да го прогони Хитлер во Колима!
  ДевоЌките, пукаЌ«и, пееЌа во дует:
  - Да го скршиме Адолф, «е го боли! Верувам дека фашизмот «е биде победен! И во нашата РусиЌа «е се поЌави МесиЌата, Господару на народите на сите земЌи!
  И воините продолжиЌа да пукаат. Но, неприЌателската пешадиЌа легна и почна да пука и да фрла гранати. Фашистичките орди се обиделе да ги испушат девоЌките со минофрлачки оган. И фрла®е многу гранати.
  Алах филозофски забележал:
  - БроЌката може да Ќа земете на избори, умешноста на изборите без воЌна!
  А®ута се насмеа и забележа:
  -ВоЌната е област каде квалитетот го победува квантитетот, изборите по правило се спротивно, а ова е шега!
  Воините малку се повлекоа, гранати и нивните фрагменти се истураа премногу густо. Ала дури и го пресретна фрлениот подарок со нога и го фрли назад. Гранатата прелета и ги погоди нацистите по нивните шлемови. И како експлодира...
  Како некаде да детонираше друга алка.
  Алах филозофски забележал:
  - Сре«ата е втората сре«а, успехот е третата, но првата вештина!
  А®ута се насмеа и се замеша:
  - Сре«ата е награда за храброста, но не и за непромисленоста!
  Ала му го извади окото на еден хинду од колониЌалната воЌска и засвире:
  - КоЌ има сре«а, душата му пее!
  А®ута се насмевна и чврчореше:
  - Добро е кога имаш сре«а, значи Господ «е те спаси!
  ДевоЌките се малку подуховити. Тогаш германскиот "Лав" сепак тргна напред, и удри во мина. Гасеницата налетала на експлозивна направа и била растргната.
  Ранетиот "Лав" се заврте и стана ... Воините се воодушевиЌа и пееЌа на врвот на белите дробови:
  - Лавот е инвалид во размислува®ето, тигарот е извор на секакви неволЌи ... Нема ништо поинтересно од личност на светот!
  А®ута даде долг ред, само странска воЌска се крена на бура и пееше:
  Имаме ракети, авиони,
  НаЌсилниот руски дух во светот...
  На чело на наЌдобрите пилоти -
  НеприЌателот «е биде смачкан во прав и надолу!
  Се чини дека "Лавот" е тешко оштетен. Таа се замрзна, плукаЌ«и уште неколку школки.
  Се поЌави пргав Пантер. Сепак, таа се плашеше да влезе длабоко во позициите на советските трупи, но почна да пука. Над главите на девоЌките свиркаа школки. И кршеа урнатини и пожари.
  Анута подготви граната за фрла®е, подготвена да го фати моментот кога фашистичкиот тенк се приближи на пристапно растоЌание. Но и во Пантер нема будали. Германците пукаа, поставуваЌ«и гранати во шаховска шема, обидуваЌ«и се да не пропуштат ниту едно парче земЌа. И буквално го истргна секоЌ камен.
  Ала, тапкаЌ«и по голите гради, забележа:
  - Тактиката на Фриц е погрешна... Колку «е постигнат така?
  Анута духовито забележа:
  - Кокошка колва зрно по зрно и се дебелее многу побрзо отколку сви®а што голта големи парчи®а!
  Пантерот испукал пове«е од осумдесет истрели, а откако останал без мунициЌа, се свртел и се упатил назад во своето дувло. На негово место се поЌави нов мастодон "Штурмтигер". Машината го покри широкото стебло со капа. Се гледа, на тоЌ начин, со надеж дека «е се спаси.
  "Штурмтигр", од далечина пукаше кон позициите на советските трупи. Испукана ракета. ЗемЌата се крена, а огнена фонтана излеа пламен млаз.
  ДевоЌките едваЌ преживеаЌа, беа прилично покриени. А®ута дури и малку се оглуви. ДевоЌчето одеднаш се виде како галопира на ко®. И дека таа командува со одред што Ќа нападна татарската воЌска. И воините Ќаваат ко®и со неа. Монгол-Татарите, не можеЌ«и да го издржат ударот, се повлекуваат и умираат во илЌадници под копитата.
  А®ута, од друга страна, замавнува со два меча и ги сече неприЌателите. Но, видот одеднаш беше прекинат.
  Ала Ќа удри партнерката по образите, Ќа тресе велеЌ«и:
  - Па, сè! Сега престанете да лежите наоколу!
  А®ута налутено одговори:
  - Не легнав, туку се борев!
  ДевоЌчето бесно скокнало и фрлило граната. Сегашноста, откако прелета, слета во муцката на резервоарот "Лев". Откако добил штета, автомобилот го збрчкал своЌот тежок багажник.
  А®ута извика на врвот на неЌзините бели дробови:
  - єас сум витез на РусиЌа!
  Ала пукна од автоматот и заржеше:
  - одговори момчето, шмукаЌ«и ги веѓите,
  Сакам да и служам на Света РусиЌа...
  Нека се истури море од крв
  Но, Бог може да не спаси!
  А®ута паднала на урнатините со гол стомак и гради. Точно на време, додека стотици пука®а од митралези Ќа зафатиЌа неЌзината глава. ДевоЌчето го извади Ќазикот и рече:
  - Лудилото на храбрите воЌници е спас на апструзните генерали!
  Алах се согласил:
  - ВоЌникот е храбар, генералот е разумен, неприЌателот е лукав, успехот е солидарност само со мудра храброст!
  ДевоЌките повторно отвориЌа оган и солидарно чврчореа:
  Над него ескадрили
  Рика®е во дует
  Адолф е силна будала -
  Саде®е Содом!
  Се поЌави уште еден блиндиран "Лав". ДваЌца воЌници побегнаа од него, судеЌ«и по мрзливите лица - Арапи. Тие се обиделе да фрлат син¤ир на куката за да го извлечат развиениот тенк од боЌното поле.
  Ала и Анута пукаа, убиваЌ«и ги техничарите во исто време. Воините пееЌа:
  - Не се уништуваЌ себе си и помагаЌ другар, помагаЌ им на другите да излезат од пожарот!
  Се поЌавиЌа троЌца црнци. Тие се тркаа со син¤ирот наЌбрзо што можеа, но беа застрелани и од девоЌките. ПокраЌ тоа, Анута пукаше од пиштол, притискаЌ«и го кучето со голи прсти.
  И таа успеа исклучително да ги погоди противниците, како Робин Худ прецизно.
  Алах забележал:
  - Марката не е тоЌ што погодува успешно, туку промашува со лоша сре«а!
  А®ута фрли граната со боса нога и шушкаше:
  - НаЌпрецизниот со видот на кама може да промаши, но непростливо остар ум може да се лизне покраЌ целта!
  Гранатата удрила во минофрлачот и почнала да експлодира, детонираЌ«и ги мините.
  Да, Сталинград не беше лесен за Германците. Ги доби во него морничава тврдина на смртта!
  . ПОГЛАВєЕ #13
  На 3 ноември, Германците го опколиЌа Тихвин, а борбите се водеа во самиот град. Црвената армиЌа полека се повлече. Поголемиот дел од градот Баку е ве«е заземен, советските трупи се повлекуваат на полуостровот. Ереван сè уште едваЌ се држи. Сталинград е на работ на уништува®е.
  Но, сепак, Сталин нареди овоЌ град да не се предава. Се развиле борби за Астрахан. Во овоЌ град и Фриц се обидуваат да напредуваат. Силно ги бомбардираат сите приоди и Ќа уништуваат инфраструктурата.
  Доаѓа зима... А текот на воЌната станува се помалку предвидлив. Но, се чини дека Сталинград не држи. Снабдува®ето преку Волга го отежнува замрзнува®ето и масовното бомбардира®е.
  На 4 ноември, деведесет проценти од Тихвин ве«е беа земени. И Германците се приближиЌа до финската териториЌа. Советските трупи, претрпуваЌ«и значителна штета, не можеа да соберат доволно сила да го запрат неприЌателот.
  Финците и марионетските шведски трупи исто така го нападнаа состанокот. Беа употребени значаЌни сили.
  На 5 ноември, германската коалициЌа и финско-скандинавските трупи се обединиЌа. Така, двоен прстен се затвори околу Ленинград. Нова, голема победа за Третиот РаЌх.
  На 6 ноември, борбите се уште траеЌа во северниот сектор. Нацистите го прошириЌа коридорот. СитуациЌата беше исклучително тешка. Во Тихвин гореа и последните остатоци од отпорот. Германците истрелаа балистички ракети кон Ереван. ОбЌавени три презентации. Предизвика значителна штета со жртви. Но на краЌот ништо не скршиЌа.
  Градот Астрахан беше отсечен по копно од остатокот од советската териториЌа. СитуациЌата ескалираше. Нови германски и британски воени бродови го бомбардираа Мурманск. За време на гранатира®ето, командантот на гарнизонот и многу офицери беа убиени.
  Стана уште полошо.
  И на 7 ноември, нацистите упаднаа во Волхов и конечно го скршиЌа Тихвин со отпорот на советските трупи. Така, Ќазот со Ленинград нагло порасна. Стана Ќасно дека градот во блокадата наЌвероЌатно нема да преживее.
  На 8 ноември конечно се одржаа долгоочекуваните тестови на тенкот Лев-2. Машината имаше изменет распоред. Моторот, менувачот и менувачот се наоѓаа на едно место и напред, а борбениот простор на задната страна.
  Германците, под водство на Порше, го направиЌа автомобилот со енергични напори на годишнината од пучот.
  Навистина, благодарение на пониската силуета, додека се одржуваше вооружува®ето и оклопот на "Лавот", тежината на автомобилот беше намалена на шеесет тони, со мотор од 1200 ко®ски сили. Борбените тестови покажаа дека се покажа како сосема прифатлив тенк. Токму она што ви треба!
  КомбинациЌа од добри квалитети за трча®е и оклоп.
  Фирерот, сепак, не бил задоволен. ТоЌ побара да се заЌакне оклопот на страните и крмата, како и да се стави топ од 88 милиметри со должина на цевка од 100 ЕЛ.
  Друго возило за тестира®е беше Е-100. ОвоЌ тенк, сепак, се покажа дека е премногу тежок: 140 тони, но има одлична заштита од сите агли и вооружува®ето на глувчето. Во принцип, сериЌата "Е" вети дека «е биде исклучително ветувачка. Германците очигледно не губат време.
  Беше демонстриран и резервоарот "Барс" со мотор од 1000 ко®ски сили, но автомобилот, сепак, на Хитлер му се чинеше недоволно заштитен.
  Прикажани на годишнината и разни видови авиони. Конкретно, авиони за напад и модификации на ME-262. И, исто така, ТА-183. Цела парада на технологиЌа.
  ВклучуваЌ«и ги и мо«ните фрлачи на гас, тие се способни да уништат цели градови и села.
  Тука, всушност, тие демонстрираа многу силни системи на уништува®е.
  Пантер-2, исто така, ги помина тестовите, тежок педесет тони, имаше фронтален оклоп со наклон од 150 милиметри и пиштол крал тигар. Страничниот оклоп беше 82 mm, под агол. Таков тенк пове«е или помалку му одговараше на Хитлер, па можеше да издржи триесет и четири во блиска борба.
  Во принцип, нацистите Ќа чешлаа менажериЌата.
  Поминаа и тестирани ловци "Гота" способни да достигнат брзина од илЌада сто километри на час.
  Накратко, се откажаа.
  Волхов падна на 9 ноември. СитуациЌата го достигна своЌот врв. И повторно советските тенкови се обидоа да извршат контранапад.
  Грингета се замрзна во близина на пиштолот. "Черчил" -2 стоеше пред советските возила и исплука мунициЌа.
  Ќерката на Господ ЏеЌн ги броеше хитовите. Советските тенкови забавиЌа додека се возеа во ровот. И ова го користеше германската менажериЌа.
  Николета го зеде и запеа:
  - Англискиот воин не се плаши од смртта,
  Под Ўвезденото небо смртта нема да не однесе!
  Зашто лавот со круна «е се бори храбро,
  Ќе го наполнам мо«ниот митралез!
  МаланиЌа кимна на одобрува®е.
  - Прекрасно е! И ние «е наплатиме!
  Пиштолот работеше многу активно. Школките трепереле како кибрит оставаЌ«и контури во воздухот. Да, енергични девоЌки беа фатени. И што е наЌважно, точно.
  Грингета, климаЌ«и со главата, испрати проектил во основата на куполата на триесет и четирите. Промрмори:
  - Ова е смрт! Таа «е доЌде каЌ моите неприЌатели! И знам отсега, таа чека муста«и неприЌатели!
  Николета низ насмевка рече:
  - Сите животни му се поклониЌа на муста«иот ... За да го пропадне проклетиот!
  Грингета повторно се насмеа и пукаше, подсвиркуваЌ«и:
  - МоЌот проектил е наЌпрецизен. Ние дефинитивно «е стигнеме таму!
  Николета го подигна показалецот и рече:
  - Пиф, Паф - промаши! Сивото заЌаче скокна!
  Грингета, пукаЌ«и, пееше:
  СекоЌ избира за себе
  Жена, религиЌа, пат...
  Служете му на ѓаволот или на пророкот
  СекоЌ избира за себе!
  ЏеЌн одмавна со главата и протестираше:
  - Не сигурно на тоЌ начин! Деведесет и девет проценти од верата на човекот се одредува со раѓа®е, а не со знае®е. Еве ние припаѓаме на Англиканската црква ... И ако погледнете, на коЌа основа? Дали е ова наш избор?
  Грингета се насмеа и забележа:
  - єас лично бев во верско семеЌство, но сега се пове«е сум наклонет кон атеизам!
  Николета се насмеа и го извади Ќазикот.
  - Атеизам... Тоа е интересно!
  МаланиЌа филозофски забележа:
  И далеку од се! Кога нема Бог, и нема натприродни сили, тогаш секоЌа религиЌа е лажна!
  Грингета кимна со главата, доброволно потврдуваЌ«и:
  - Тоа е како комунистите! Тие доЌдоа до идеЌата дека сите религии се само фантазии на луѓето. И на ова изградиЌа доктрина!
  Мала®а скептично ги свитка усните.
  - А што ги чека по смртта?
  Грингета месоЌадно се насмеа. Таа испука проектил, сечеЌ«и го трупот на друг советски тенк и одговори:
  - Овде можете да размислите за многу ... Дури и за воскреснува®е на мртвите од силите на науката!
  МаланиЌа се присети, смееЌ«и се:
  - Читав една книга за светот на иднината. Ве«е постои вселенска империЌа. Нема смрт, старост, болест. И, се разбира, глад ... Навистина, наЌголемиот дел од населението нема работа, но има доволно за секого.
  На пример, автомобилите се даваат бесплатно. А има и електронски машини со кои одржуваат контакт со целиот свет.
  Николета сериозно забележа:
  - Напредокот е брз. Погледнете ги овие тенкови... Како напреднаа и станаа посовршени. Сепак, "Черчил" -2 не може да се спореди со "Матилда".
  МаланиЌа се согласи со ова:
  - Да, тенковите напреднаа ... Ова е шик!
  Се заглави уште еден напад на советски тенкови и доЌде до прекин.
  На 10 и 11 ноември, Германците извршиЌа мали офанзивни операции, пресекуваЌ«и ги аглите на север.
  Советските трупи се обидоа да извршат контранапад северно од Сталинград, но не постигнаа голем успех. Ве«е имаше последните ку«и во градот. Уништени во исто време, до земЌа. Но, за сега Сталин нареди да се задржи до краЌ.
  Градот Баку е речиси заземен. Но, нафтените извори се во пламен и меѓу нив избувнаа борби. Германците постоЌано бомбардираат.
  Битките во Астрахан се на врвот...
  На 12 ноември Турците извршиЌа напад на Ереван. Притисокот беше одбиен. Настрадаа Османлиите. Но, фау повторно беше отпуштен. На 13 ноември, Германците го окупираа последниот кварт на Баку - обЌавиЌа зазема®е на градот. Само на полуостровот борбите се уште траеЌа, а небото беше црно од запалените бунари.
  На 14 ноември, нацистите го започнаа нападот на Мурманск. Користеле артилериЌа, а авиони...
  Сталинград беше во пламен, но прераспоредените советски засилува®а овозможиЌа да се одржи. Иако само за работ на градот, а по цена на колосални загуби.
  За време на нападот на Мурманск, се собра голема армада борбени бродови, а се приближиЌа и носачи на авиони. Градот беше притиснат како валЌак од плазма. И бомбардираа и пукаа.
  На 15 ноември фашистичките трупи почнаа да се движат, напаѓаЌ«и го градот, единственото пристаниште кое не се замрзнува во Арктичкиот океан. Во битките учествуваа "глувци", па дури и тенкот "Стаорец", коЌ нацистите сакаа да го испробаат во пракса.
  Сепак, "Стаорецот" беше малку разочарувачки. Прво напредувала, а потоа се заглавила во снежните наноси. И застана на перифериЌата на градот. Германците не беа баш подготвени за офанзива. Но, гранатира®ето не престана. На 16 ноември, нацистите практично го завршиЌа чисте®ето од нафта, запалени бунари. Но, дел од полуостровот бил недостапен за нив, поради пожарите кои дошле до седмо небо.
  На 17 ноември, нацистите го зазедоа последниот огранок на делтата на Волга и со тоа потемелно го блокираа Астрахан. Баку одамна е отсечен.
  Беше нападнат и Ереван. Градот е на рид, многу удобен за одбрана, но тешко е да се упадне особено со тенкови.
  На 18 ноември, советските трупи повторно Ќа тестираа силата на нацистичката одбрана северно од Сталинград. Ова го ослабна нападот на она што остана од годината на Волга, но вредеше опипливи загуби.
  На 19 ноември, Германците го прекинаа нападот на Мурманск поради големи загуби.
  Така, опседнатиот Фирер не можеше на коЌ било начин да извлече броЌни цепнатинки од своЌата позициЌа. Плановите на нацистите да стават краЌ на СССР пред зимата пропаднаа.
  НаЌлошо од сè е што єапониЌа Ќа прекина офанзивата поради студеното време и огромните загуби во работна сила. Единственото нешто е што самураите го зголемиЌа производството на сопствените триесет и четири и лиценцирани Пантери. И тие би можеле да направат проблеми следното лето.
  На 20 ноември Германците делумно ги изгаснаа пожарите и го расчистиЌа поголемиот дел од полуостровот.
  На 21 ноември, советските трупи повторно ги нападнаа Германците, па дури и заглавиЌа неколку километри северно од Сталинград. Нацистите мораа да го ослабат своЌот напад и да се обидат да ги вратат своите позиции.
  Тепачките, како што велат во вакви случаи, се само на ниво на изрод!
  На 22 ноември, нацистите се обидоа да напредуваат во регионот на Туркменистан. И откако пешачеа десет километри, беа запрени. Но, на 23 ноември, откако ги воведоа бригадите на Шах во битка, тие повторно напредуваа. СитуациЌата стана краЌно отежната во регионот на Централна АзиЌа.
  На 24 ноември немаше позначаЌни промени на фронтовите ...
  На 25 ноември, нацистите го продолжиЌа нападот врз Мурманск. Фрли нови делови во битка. Но, има малку поента досега.
  ДоЌде 26 ноември - единаесет години од изборите за РаЌхстагот, по што Хитлер беше назначен за канцелар на РаЌхот.
  За прв пат, наЌновиот тенк Е-100 беше распореден напред.
  Тоа беше борбена практика на таква машина.
  Резервоарот изгледаше прилично долг, речиси срамнет. Од него штрчеше долгата муцка на топ од 128 мм. И фронтален оклоп под агол од четириесет и пет степени. И тоЌ е наведнат од страните.
  Резервоарот Е-100 се движеше благодарение на наЌновиот мотор со 1500 ко®ски сили, побрзо од Маус. И проектилите се одбиле од него.
  А во автомобилот се поЌавиЌа весели четворица Магда, Кристина, Герда и Шарлот.
  ДевоЌките родиле деца за Фирерот, а ги оставиле под грижа на специЌалните дадилки на СС.
  И штотуку пристигна на фронтот. ДевоЌките се многу смешни. Тие ги пропуштиЌа битките. И еве само можност да се изразат. Земете го, конечно, овоЌ северен Севастопол.
  И да се воспостави доминациЌа на Третиот РаЌх во Арктичкиот Океан. Колку долго навистина може да се одолговлекува воЌната? И четворицата мислат: дали барем нешто може да се промени заедно со нив?
  Не е премногу мраз во близина на Мурманск - Голфската струЌа изолира. ДевоЌките се борбено расположени. СекоЌ имаше по еден пар - момче и девоЌче! Така можете да се радувате.
  Магда и Кристина лебдеа околу пиштолите. Резервоарот е сосема нов и лесен за ракува®е. Од страните е заштитен со оклоп од 120 mm, плус уште еден штит од 50 mm. Така што автомобилот не може да се пробие од сите агли.
  ДевоЌките свиркаа песна. Тие се одлични во срцето.
  Герда со насмевка на килибарните усни забележа:
  - Сега имаме заедничко потомство со Хитлер. Ние сме членови на кралското семеЌство!
  Шарлот се насмеа додека забележа:
  - И напред - само нули!
  Тенкот "Е" -100 се приближи до советските позиции. Сè наоколу беше толку уништено што истрелите од Советите беа ретки, а обично од лесни пиштоли.
  Магда го насочи своЌот топ од 128 мм и пукаше кон советската страчка. Медото русокоса девоЌка пееше:
  - єас сум тигрица, и имам насмевка... И злобниот тигар сите ги распарчи!
  Советските четириесет и пет се вратиЌа назад, неколку руски воЌници беа убиени.
  Магда рикаше како мачка:
  - єас сум супермен, моЌот метод е едноставен... Ќе ги одгризам оние што имаат опашки од волна! И тогаш девоЌката почна да се смее. Па, исто како дива божица.
  Хитлеровите проститутки го нишале тенкот. И тие самите скокнаа во автомобил со наклонет оклоп.
  Но, тогаш воините го свртеа своЌот автомобил. Шарлот, оваа убавица со бакарна коса, како да пее:
  - Цок, цок, цок ... ТркалаЌ го потокот! Нацистичката ко®аница го изеде целиот песок!
  И после тоа, Шарлот, како сака да се смее... Дури и стисна заби. И повторно резервоарот се вртеше. Германците Ќа урнаа оградата од бодликава жица. Машината, со големина на тираносаурус рекс, непристоЌно ржеше. И воините ги разголиЌа своите слатки и месоЌадни лица.
  ДевоЌките издржаа во себе и родиЌа деца од Адолф Хитлер. И тоа ве«е кажува нешто. Убави шурки, но во исто време и морални изроди. Овде згмечиле советски воЌник коЌ паднал под тркалата. И притиснаа топ од 76 мм во земЌа. Возевме преку него. Срамнети со земЌа челик. Воините покажаа фигурни аеробатици. Школките изгледаа побезопасни од грашок, во штракаат што детето го тресе. Следниот топ што го срамни Е-100 беше 85 мм.
  Магда се насмеа.
  - А ние Русите ги гмечиме како бубачки!
  Кристина Ќа поправи своЌата приЌателка:
  - Пове«е како мечки! Мечката е големо животно!
  Црвенокосата Шарлот додала, разголуваЌ«и ги забите:
  - И заби!
  Германски тенкови се пробиле низ одбранбените линии на градот. Советските трупи се бореа многу тешко. Сите зедоа оружЌе. Дури и десетгодишни момчи®а се бореа во милициЌата. Имаше и многу девоЌки. Се собраа сите жители, но немаше доволно оружЌе. Во сè се манифестираше масовно хероЌство. Пионерите, користеЌ«и рачно изработен експлозив или снопови гранати, се доближиле до нацистичките тенкови и се фрлиле под шините - умираат за своЌата татковина.
  Тенкот Е-100 доби одредена штета. Едно од момчи®ата успеало да протурка низ тешка мина. Самиот починал, но оштетил германски автомобил. Ролерот пукнал, а дел од гасеницата излетал. Големиот автомобил забави. Потоа неколку воини фрлиЌа снопови гранати, и ги искршиЌа густите шини.
  Е-100, откако Ќа помина линиЌата на фронтот, Ќа изгуби своЌата мобилност.
  Герда впери шест митралези и ги вклучи кога советските воЌници се обидоа да извршат контранапад. Десетици Руси и претставници на другите народи на РусиЌа паднаа, прободени од митралески куршуми. Советските воЌници, сепак, трчаа напред. Фрлиле гранати и загинале. Дел од фрагментите стигнаа до Е-100, но митралезите работеа правилно. А ѓаволот Герда е толку точен. И неЌзините куршуми речиси никогаш не летаат залудно.
  И руските воЌници умираат...
  Кристина била истрелана од топ од 75 мм со брз оган, фрагментирани гранати и пукано од коаксиЌален митралез. Црвенокосиот Ўвер, кинеЌ«и ги советските воЌници со куршуми, шушкал:
  - єас сум носител на смртта ... Сатаната самиот ми е црвенокос!
  Магда срамежливо забележа:
  - Па, не мораш. Сатаната е неприЌател на Бога и е осуден на огненото езеро!
  Кристина го плесна металот со гола нога и Ўвонеше:
  Што е со огненото езеро? МоЌата коса е како пламен!
  Герда со насмевка рече:
  - Самиот Фирер «е ни ги прости сите гревови... Поточно, самиот концепт на гревот, дали е суштински застарен?
  Магда ги крена рамениците.
  - Сакате да кажете дека концептот на грев е застарен ...
  Герда повторно ги вклучи митралезите, потиснуваЌ«и го очаЌниот контранапад на руските воЌници. Куршумите ги убиваа како подароци од пеколот. Е-100 е многу силно заштитен во оваа модификациЌа. Дури осум митралези, два коаксиЌални со топови, а останатите биле контролирани на шарки. И удриЌа многу силно.
  Герда ечеше со насмевка:
  - Грев, ова е основата на постое®ето на Третиот РаЌх! Нашата религиЌа е навистина верата на Ўверовите!
  Црвенокосата Кристина, пукаЌ«и од топ и убиваЌ«и руски воЌници, пееше:
  - МоЌот приврзан и нежен Ўвер... Ги сакам твоите огради, веруваЌ ми! МоЌот пеколен и изопачен Ўвер!
  Еден од советските противвоздушни пиштоли повторно успеа да ги погоди лизгалиштата и да ги скрши. Е-100 конечно запре. Магда, сепак, го казни досадниот противвоздушен пиштол покриваЌ«и го со тешко полне®е. Па, патеките беа скршени.
  Намуртена, Герда повика шлепер и праша:
  - Извлечете не, ве молам! Ние умираме! Патеките се скршени!
  Одговорот доЌде веднаш:
  - Влече®е «е биде!
  Кристина пееше со насмевка:
  - Ова е потегот! НеприЌатели за губе®е!
  Магда пукала во пиштолот, коЌ руските воЌници се обидувале да го извадат за директен оган. Таа го скршила бурето и ги растерала советските воЌници во различни правци. Еден од воЌниците бил растргнат на половина и се борел во агониЌа.
  Русокосата христиЌанка се прекрсти и креваЌ«и ги очите кон небото, се помоли:
  - Прости ми Господи! За неволниот грев и убиство!
  Кристина се насмеа и забележа:
  - Не, тоа не е можно! Мора да си тврд како камен! Станете карпа за нас!
  Магда самоуверено одговори:
  - Има само една карпа - Исус Христос!
  Црвенокосата ѓаволи лае:
  - Исус бил пацифист! А нашата вера и професиЌа е воЌна!
  Тенкот Е-100 беше влечен и влечен кон германските позиции. Герда, со насмевката на снежната кралица, забележа:
  - Ролерите се наЌранливиот дел од резервоарот. И ова мора да се бори!
  Шарлот одмавна со главата.
  - Не покриваЌте ги целите ролери со штитници. Ова не е можно, бидеЌ«и дел од гасениците се уште «е бидат отворени!
  Магда предложи:
  - А ако ги правите ролерите мали и без палета?
  Црвенокосата ѓаволи се насмеа и ги покажа бисерните заби:
  - И како да им се даде поголема брзина?
  Магда го триеше металот со гол ѓон и предложи:
  - А ако користите електрични мотори?
  Шарлот го повлече стомакот и го извитка вратот.
  - Можна опциЌа... А тенковите помалку «е горат!
  Магда низ солзи рече:
  -Тогаш «е влеземе во пеколот, «е гори и гори како факели!
  Црвенокосата врескаше:
  - Па, па што ... И ангелите се создадени од светол пламен! Да бидеме ангели!
  Кристина го зеде и заглушуваше:
  - єас не сум ангел, туку само ѓавол, но за луѓето станав светец .... Земете ги неприЌателите на пресметката, под тортурата на таквата неземна болка!
  ДевоЌките молчеа... Бура се вртеа на небото, а канонадата татнеше. И бомбите постоЌано врнеа и врнеа ... Како вистински град на уништува®е и пустош.
  Мурманск гореше, а луѓето гинеа. Германците дури и лансираа балистичка ракета. Не е многу ефикасно оружЌе. Полесно е да се фрли бомба од пет тони од єу-488, «е биде и попрецизна и поевтина.
  Кристина прва скокнала боса во снегот кога резервоарот бил однесен на паркингот за итни случаи. Таму беа маЌсторите. ДевоЌките се преселиле во топла колиба. Легнете на душеци. Герда и Шарлот почнаа да играат ¤ебен шах.
  Магда и Кристина почнаа да прават преса за стомаците да им бидат врежани и да не попуштаат за време на бременоста. Убаво за трепере®е во бедрата на воин. Сè уште свежи, но тоа се ве«е жени кои родиле деца. И да умреш сега не е толку страшно - има коЌ да Ќа продолжи трката! Дури и со семето на такво копиле како Хитлер.
  Но, девоЌките од СС баталЌонот "Тигри", Фирерот е навистина нешто како Бог. И ве«е не пагански бог, туку нешто Семо«но и несфатливо во своЌата гениЌалност.
  Герда го одигра гамбитот на кралот и разви силен напад. Шарлот тврдоглаво се бранеше. Имаше размена на удари. Но, сето тоа заврши со меѓусебно истребува®е, и нерешено. Тогаш Магда и Кристина почнаа да играат шах. И Шарлот и Герда почнаа да прават преси и склекови. ДевоЌчето активно се одржуваше во форма.
  Магда, играЌ«и и туркаЌ«и го противникот, филозофски забележа:
  - Сè уште е чудно ...
  Кристина праша со невина насмевка на усните:
  - Што е чудно?
  Русокосиот супермен одговори:
  - Фактот дека белците се боите на добрината, но тие се првите што Ќа започнаа воЌната!
  Црвениот ѓавол рационално забележал:
  - Но и ние сме добри ... Но болшевиците први Ќа нападнаа РусиЌа!
  Магда пееше како одговор со тажен тон:
  - Но, сè цвета пред нас, сè гори зад нас ...
  Кристина со Ќасен глас одговори:
  - Не треба да кукаш! Со нас е тоЌ што «е одлучи се за нас!
  Герда продолжи да пее:
  - Весели, не мрачни, да си одиме дома - русокоси спортисти «е ни бидат награда!
  После тоа, сите четворица пукнале од смее®е... Се поЌавила придружничка тинеЌ¤ерка коЌа на девоЌките им дала сендвичи со путер, сире®е, колбаси и сушено овошЌе. ДевоЌките Ќадеа, а беа исцрпени од жештината. Убавиците заспаа. Добро е кога си млад и здрав - лесно можеш да заспиеш.
  Следниот ден, 27 ноември, Е-100 беше само делумно обновен. ДевоЌките не учествувале во нападот. Но, од друга страна, во едно бикини, и боси низ снежните наноси, направиЌа трча®е. На нив гледаа како да се луди, кои брзаат речиси голи на студ. Но, девоЌките генерално се аеробатичари. Тие се посебни луѓе на иднината!
  Герда зачекори напред. И не толку боса девоЌка Герда, што беше во баЌката на Андерсен. Но и храбри и закоравени. И во исто време, таа стана роден убиец. Брза девоЌка, со силни мускули.
  Сепак, сите четири девоЌки се добри. Тркаа со брзо темпо педесет километри и се вратиЌа назад. Потоа направиЌа сериЌа вежби, пееЌа и се нишаа. Малку вежба®е во гаѓа®ето.
  Само следниот ден тенкот Е-100 беше поправен. Па, и не е толку лошо. Згора на тоа, во оваа супер-тешка машина имаше оригинален распоред на ролери, различен од скалестиот редослед, што ги зголеми перформансите на возе®е на снег, но им создаде одредени проблеми на маЌсторите од навика. Иако е едноставно полесно да се монтира Е-100 отколку "Тигар" или "Пантер".
  На 28 ноември, нацистите успеаЌа да се пробиЌат малку подлабоко во Мурманск. Но, отпорот на советските трупи е едноставно неразбирлив. И дури и шеснаесет-инчните гранати на воените бродови на БританиЌа и ГерманиЌа не можеа да Ќа скршат волЌата на одбраната.
  Но, нацистите сепак напредуваа. Тенкот Е-100 помина неколку блока во еден ден, но повторно ги оштети пругите. Но, овоЌ пат поправката траеше само неколку часа. ДевоЌките-терминатори на 29 ноември се судриЌа со тенк КВ-3. Советскиот автомобил го погоди фронталниот оклоп неколку пати, но гранатите одлетаа од падината. Магда возврати на рускиот тенк, запалуваЌ«и го како куп наредени факели.
  Кристина со потсмевна насмевка го прашала партнерот:
  - Воопшто не ти е жал за тие Руси?
  Магда искрено одговори:
  - Жал ми е за сите, дури и за оние кои не се достоЌни за сожалува®е!
  А девоЌката силно воздивна, свртуваЌ«и ги очите кон небото. Воините се обидуваа да деЌствуваат сè повнимателно. За да не се одвлекува вниманието од поправки. Пиштолите од 128 и 75 мм работеа како магари®а. Но, сепак резервоарот беше оштетен.
  Еден од Ўидовите експлодирал и се урнал врз автомобилот. Изгребан и малку вдлабнат оклопот.
  На 30 ноември, нацистите напредуваа уште пове«е. На некои места, дури и отиде во центарот на градот. Но, истиот ден, добронамерен истрел од четириесет и пет Ќа оштетил муцката на топот од 128 милиметри, а девоЌките биле принудени повторно да застанат на поправка. И, очигледно, подолго.
  Тогаш четворицата решиЌа да се борат наместо тенк, како обична пешадиЌа. Убавиците се обидоа да се пресметаат, тепаЌ«и се во едно бикини. Но, на студ, девоЌките можеа да издржат само неколку часа во таква полугола форма, а потоа истрчаа да се загреат.
  Герда се закопа во снегот, пукаше од наЌновиот митралез МП-44 и доста активно убиваше руски воЌници. Еве Ќа, боса девоЌка со бела коса, удрила во глава полковник на Црвената армиЌа. И таа рече:
  - Не, Ќас сум уште Ариев!
  Шарлот, коЌа напредуваше од другата страна, се насмеа:
  - Ти си воин коЌ им носи смрт на неприЌателите. - Тогаш црвенокоса, голонога девоЌка пукаше кон маЌорот и го удри веднаш под окото. Прилично се насмевна. - Гледаш, пукам исто толку добро!
  Герда даде пресврт, завршуваЌ«и го членот на Комсомол, а капетанот на руските трупи ги покажа забите кучка:
  - Да, пукаш, а Ќас видов! Како моторна пила!
  Шарлот со голи прсти фрли парче стакло. ТоЌ го удрил поручникот на руската воЌска во вратот и чврчорел:
  - И еве ме, пипкаЌ во стакло!
  Герда трчаше низ снегот, оставаЌ«и голи, грациозни стапалки. Таа истрча наведната. Тогаш девоЌката тигрица се преврте и направи салто. Таа се изврте и Ќа префрли главата во брадата на советски воЌник. Исплукна крв. Герда ѝ го стиснала грлото со боси стапала и Ќа задавил Русинката.
  Црвенокосата ѓавол Шарлот го задави пионерот. Така се покажаа гадни и злобни девоЌките.
  Магда убила и руски воЌници, но не ги допирала децата. Не, таа никогаш нема да крене рака на дете. И воопшто, пролева®ето крв не и приреди задоволство. Но сепак таа е тигрица од баталЌонот СС и мора да Ќа послуша наредбата.
  Тука Кристина фрлила кама на момче кое изгледало околу дванаесет години. Ве«е сурово. Не, возрасните не треба да убиваат деца!
  Магда се прекрсти и шепна:
  - Прости на Господа! Одвратен си за мене, но воЌната е воЌна!
  И плавушата пукаше во рускиот снаЌперист, тоЌ падна прободен од точен удар на мостот на носот. За жал, се поЌави познатата четворка. ДевоЌките прво ги убиваа Британците, а делумно Американците, но сега се фатиЌа за тоа
  Русите. Такви се штрапечките насмевки на Втората светска воЌна. Насмевките кои ги покажуваат наЌреалните и наЌострите огради!
  Кристина Ќа триеше босата нога на дрвото, сè уште беше студена и забележуваЌ«и:
  - Грдо? А што сакате од црвенокосите вештерки!
  . ПОГЛАВєЕ #14
  Германците постепено Ќа замрзнаа активноста. ВклучуваЌ«и Ќа и авиЌациЌата - и принудени поради влошува®е на временските услови. Не беше сосема можно да се исполнат задачите поставени во пресрет на офанзивата. Точно, Кавказ е практично заробен. Производството на нафта во Баку е под контрола. СССР го загуби наЌголемиот извор на нафта. Точно, самите Германци сè уште треба да трошат време за да ги обноват бунарите. Заробени и КарелиЌа, Архангелск, дел од северниот брег. Целосно отсечен од комуникациЌа со остатокот од РусиЌа Ленинград. Некои други територии се заземени во центарот. Половина од Туркменистан е исто така окупирана. єапониЌа Ќа зазеде цела МонголиЌа, а исто така влезе во Централна АзиЌа и делумно создаде мостови надвор од Амур, во регионот Усури. Точно, самураите успеаЌа нешто помалку. Владивосток е целосно блокиран и се гранатира.
  Москва е оддалечена околу 200 километри. И ве«е Германците можат да го бомбардираат главниот град со балистички ракети и да бомбардираат со млазни авиони. Но, во зима и во мраз, Вермахтот Ќа изгуби можноста да изврши понатамошна офанзива. Особено на колониЌалните трупи: ИндиЌците, Африканците, Арапите се многу ладни. И тие изгубиЌа поголем дел од своЌата борбена способност. Грев е да не се искористи таквата ситуациЌа. Иако Црвената армиЌа претрпе огромни загуби, таа исто така беше сериозно исцрпена.
  Навистина, Генералштабот одлучи, и покраЌ сите тешкотии со снабдува®ето и загубата на Кавказ, да изврши неколку големи офанзивни операции во зима. И да не се осмелуваат фашистите да им го извадат носот во зима, но ние «е ги штипкаме и «е ги здробиме.
  Или, во секоЌ случаЌ, «е ги натераме да се борат во наЌлошите временски услови.
  Василевски, началникот на Генералштабот и заменик-министер за одбрана, сосема логично сугерираше дека СССР нема да може да победи во технолошката трка против цела Европа и Африка, со АзиЌа да се подигне.
  Во овоЌ поглед, во текот на зимата, предноста на неприЌателот, особено во авиЌациЌата, само «е расте. Да, се разбира, советските дизаЌнери ве«е развиЌа и продолжуваат да развиваат нови, понапредни тенкови. Особено, Т-34-85 со поголема купола и мо«ен пиштол. Па, IS-2 со пиштол од 122 милиметри е на пат. Но, ниту Германците нема да застанат во место. Освен тоа, дури и новите автомобили не се доволно добри за да го победат Лавот или коЌ било тежок автомобил.
  И малку е вероЌатно дека сега «е биде можно да се постигне нумеричка супериорност.
  Зборуваше и Вознесенски. ТоЌ, исто така, зборуваше за рана офанзива:
  - По загубата на Кавказ, нашата армиЌа «е доживее сериозен недостиг на гориво. Поточно, ве«е го доживуваме максимално. Меѓутоа, во зима, дневниот период е многу пократок, времето што не лета е вообичаено, а потрошувачката на гориво исто така «е се намали.
  И народниот комесар Жданов побрза да додаде:
  - ПокраЌ тоа, нашите борци и саперси ги кренаа во воздух сите нафтени извори на Кавказ. И ова значи дека Фриц сè уште не може да го користи нашето масло. Но, со оглед на тоа колку брзо суровите фашисти можат да изградат и обноват сè, тогаш напролет нафтата од Баку «е тече и во артериЌата на економиЌата на Третиот РаЌх.
  Сталин Ќа сумираше дискусиЌата:
  - На краЌот на декември «е го зададеме првиот зимски удар. Праша®ето е само каде?
  Немаше единство меѓу воЌската. Жуков предложи да удри во центарот и да го фрли неприЌателот од Москва. Василевски сугерираше дека е подобро да се наЌде слаба точка во Тихвин. Во исто време, помогнете му на Ленинград, коЌ двоЌниот прстен на блокадата можеби нема да го преживее.
  Рокосовски повика на офанзива во правец на Воронеж. Имаше идеи да се нападнат нацистите во Астрахан, па дури и во близина на Архангелск. Сталин ги слушаше сите коментари, изгреба нешто и размислуваше.
  ИдеЌата да се оттурне неприЌателот од Москва изгледаше заводливо и просечка. Сепак, токму во центарот нацистите сега се наЌсилни и добро вкоренети.
  Се чинеше нелогично да се нападне, принудуваЌ«и Ќа Волга, реката беше голема и полно тече, а првата фаза од операциЌата «е стане долготраЌна.
  Можна е вариЌанта на напад меѓу Дон и Волга, но нашите ве«е се претепани таму, а и Германците се добро укрепени.
  ИдеЌата на Василевски изгледа наЌлогична. На север, Германците се послаби, а нивните воЌници некако имаат помало борбено искуство. ПокраЌ тоа, Тихвин неодамна беше окупиран, германските трупи беа лоцирани на полицата. Но, сосема е можно Фриц да мислат така.
  ДаЌте ги сите сили во правец на Воронеж? Балкон формиран во конфигурациЌата на предниот дел, коЌ би било многу рационално да се обиде да го исече како коси трн.
  Некои поинтересни мисли се да се заебам во близина на Архангелск. ИмаЌ«и предвид дека Фриц «е мора да пренесува засилува®а покраЌ мори®ата, има рационално зрно во оваа насока.
  Иако е тешко да се снабдат нашите сопствени воЌници, особено затоа што подморската флота на фашистите целосно доминира во морето. Да, и нови крстосувачи од нацистите влегуваат во функциЌа. Се чини дека тие дури речиси го изградиле претходно поплавениот борбен брод Бизмарк. ПокраЌ тоа, новиот брод треба да Ќа надмине рекордната големина и вооружува®е на єамато.
  Иако од друга страна, зошто на Фриц му требаат борбени бродови? Да се фрли прашина во очите на цел свет? Пове«е се загрижени за податоците за новите видови оружЌе што се развиваат во Третиот раЌх. Особено за проектили и млазни авиони, и ова е сериозно.
  По мало двоуме®е, Сталин го одобри планот: да започне офанзива на регионот Тихвин на краЌот на декември, а на почетокот на Ќануари да го почувствува неприЌателот во близина на Воронеж.
  Во принцип, ова изгледаше логично ... Во меѓувреме, речиси заборавените четири девоЌки го продолжиЌа своето хероЌство на Источниот фронт. Герда и Шарлот и Кристина и Магда фон Сингер - по пауза предизвикана од фактот дека сите тие речиси истовремено забремениле; потоа роди здрави деца, се врати на фронтот.
  Времето беше студено, убавиците пристигнаа токму на дваесет и петти декември. Врне снег и ветрот дува кадрици. И тие не го избраа наЌтоплото место за себе - веднаш во близина на Ленинград.
  По пристигнува®ето, девоЌките облечени во бикини ¤огираа низ снежните наноси. Всушност, вистинските АриЌци мора да покажат дека не се плашат од никаков, дури и од наЌтешкиот студ. Заедно со нив побегна момчето нин¤а кое пристигнало од єапониЌа, кое сите го нарекувале Карас.
  Ова дете стана познато по учеството во специЌални операции. ПриЌатните ориентални црти, заедно со русата коса наследена од непознат татко, го направиЌа момчето многу згодно.
  ДевоЌките дури и го погледнаа како одговор, иако Карас, можеби, сè уште не е пар за нив. Но, релЌефот на мускулите, како жица, тече, што и овие закоравени и искусни тигрици не можат да го издржат.
  ДевоЌките по породува®ето во тренинг базата целосно Ќа вратиЌа формата, но не секоЌ супермен е даден да издржи вакво ледено темпо.
  Кристина, коЌа, како и Магда, фон Сингер, успеа да се бори со Русите, забележа:
  - Мразот и снегот се нивниот главен соЌузник. И така ништо не е покул од Британците!
  Магда со право забележала:
  - Не би го рекол тоа. Русите се многу посилни и единиците речиси никогаш не се повлекуваат!
  Шарлот направи салто, додека ¤огира, се кикоти, забележа:
  - Но, ова е попрво нивна слабост отколку плус .... Не ги разбирам таквите методи на командува®е и контрола на трупите како што се создава®е бараж одреди и егзекуции на командантите на единиците што се повлекуваат.
  Самата боса Герда, превртуваЌ«и се додека трчаше и се истегнуваше, се согласи:
  - Се разбира - нема да добиете добри воини од под стапот. - Овде русокосата девоЌка, сепак, беше принудена да признае, стегаЌ«и со срцето. - Но Русите добро се борат ако ве«е издржаа две и пол години. Ние би сакале нивната виталност!
  Кристина шмркаше презирно.
  - Дали зборуваш со нас?
  Герда се насмеа, забележуваЌ«и:
  Ние сме елита! Особено МарсеЌ!
  НаЌдобриот ас на сите времи®а и народи, и покраЌ категоричната забрана на Хитлер, коЌ сакаше овоЌ симбол на непобедливост да се фокусира исклучиво на наставната работа - на краЌот на краиштата, тоЌ сè уште беше генерал-полковник, сепак се проби на фронтот.
  Поточно, Фирерот милостиво му дозволи да се врати ако Германците некаде се чувствуваат лошо.
  Нацистите, се разбира, за секоЌ случаЌ Ќа заЌакнаа одбраната и се подготвуваа за зимата, но силно се сомневаа дека Русите «е имаат ресурси за големи офанзивни акции.
  Сепак, разузнава®ето функционираше. Односно, информациите за претстоЌната офанзива за ослободува®е на Тихвин сепак протекоа. ПокраЌ тоа, советските трупи започнаа мо«на артилериска подготовка, токму на време за Божи«.
  КатЌушаите беа соборени, па дури и неколку од првите млазни фрлачи со висока мо«ност Andryusha. А татнежот беше таков што го фатиЌа босите, полузамрзнати девоЌки.
  За сре«а, нивниот слух е одличен и нивните очи блескаат со искри.
  ГледаЌ«и се една со друга, девоЌките дошле до заклучок:
  - Што сега «е се бориме, како што треба!
  А момчето нин¤а Карас рече:
  - МоЌа задача «е биде да влезам во Ленинград и таму да извидувам. Преубава си за извидници!
  Магда мачно ги наведна трепките, одговараЌ«и:
  - А и ти... А ако Русите изгледаат чудно, твоЌот акцент?
  Карас логично забележа:
  - Кога зборуваш премногу правилно руски, тоа многу пове«е издава странец во тебе. Во секоЌ случаЌ, истрчав, но внимателно скршете го противникот на крилото ...
  ДевоЌките се упатиле кон нивниот резервоар. Впрочем, тие се тест танкери. И сами избраа, нешто ново. Поточно, дури два тенкови почетници одеднаш, кои мора да се тестираат напред.
  Имено, "Weasels", автомобили со дваЌца членови на екипажот со многу ниска силуета. Првите модели на тенкови од новата генерациЌа, каде што Германците навистина сериозно се вклучиЌа во набива®ето на распоредот. И некои интересни знае®а во управува®ето. Особено, електричниот менувач и локациЌата на менувачот монтиран во моторот. И самите танкери, пар, всушност лежеа. Во исто време, менувачот и моторот беа поставени одзади, а девоЌките беа удобно сместени на стомак. И нивните нозе ги смачкаа брзините и копчи®ата одзади, а рацете, напротив, удобно се движеа при менува®ето. НаЌлеженото седиште е направено по нарачка и го копира обликот на нивните тела. Навистина нема кула - се покажа дека се самоодни пиштоли и толку ниски што ролерите се наоѓаат надвор.
  Се разбира, топот не може да се сврти, но може малку да се ротира. Па, самиот борец славно се врти околу своЌата оска и со тоа го компензира недостатокот на кула.
  Магда им обЌасни на девоЌките придружници:
  - Таму, без бедем, тенковите поевтинуваат и пониски. Овде можеме да Ќа прилагодиме висината, спуштаЌ«и Ќа на 1,2 метри и креваЌ«и Ќа на 1,5 ... Скоро како партизани, лазиме по пластуната.
  Со тежина од 12 тони, автомобилот имаше одличен фронтален оклоп од 82 милиметри под агол на наклон од 40 степени од хоризонталата на врвот. Долниот е многу мал. Страните се полошо заштитени на 60 милиметри, но самите ролери сè уште покриваат. Моторот со 400 ко®ски сили обезбедува одлични перформанси при возе®е. Плус, локациЌата на ролерите и суспензиЌата овозможуваат не само да се намали силуетата, туку и да се обезбедат одлични вкрстени наноси.
  Сакал или не, но потешка менажериЌа, почнуваЌ«и од Пантер, многу погломазна и несмасна. И на снежните наноси и целосно ковчег.
  Герда, коЌа се смири со неЌзината долгогодишна партнерка Шарлот, и неволно почувствува неприЌатност во тесната, компактна и долгнавеста кутиЌа на резервоарот. Иако, се разбира, мора да му оддадеме почит на фактот дека автомобилот со вооружува®ето Т-4 и наЌдобриот оклоп се вклопуваат во тежина од 12 тони. Русокосиот терминатор забележа:
  - НаЌудобни тенкови беа "Тигар" и "Лав". Во овоЌ автомобил дури и ние девоЌките тешко се вртиме.
  Шарлот одговори:
  - Но заштита... Како наЌновиот "Пантер", коЌ дури од ноември почна да влегува во воЌниците со 60-милиметарско ку«иште.... Точно, челото е затворено подобро од нашето со 120-милиметри, но сепак треба да го погоди. Под агол како што е нашиот, топ од 85 милиметри «е рикошетира дури и кога «е пука со празно.
  Герда си Ќа изгреба ногата зад увото, но од ова движе®е сепак неЌзиниот палец се потпре на наведнатиот покрив и забележа:
  - Русите не предупредиЌа дека може да се поЌават тенкови со калибар од 122 милиметри. ИнтелигенциЌата не спие!
  Шарлот самоуверено рече, издуваЌ«и ги образите и извртуваЌ«и Ќа устата од лутина:
  - Нашата интелигенциЌа како и секогаш е на врвот. Само ние бевме затворени во тесна кутиЌа.
  Новиот мотор од 400 ко®ски сили, како што пишуваше упатството, може да се засили за кратко со мешавина на вода-метал или азот. Во овоЌ случаЌ, резервоарот може да брза неколку минути со брзина од над 100 километри.
  Советските трупи доЌдоа до пробив, пред тоа ги исфрлиЌа сите ровови и бункери на нацистите. Но, нацистите го повлекоа наЌголемиот дел од воЌниците во втората и третата линиЌа. После тоа со артилериски оган и митралески чинови се обиделе да се сретнат со пешадиЌата.
  Пред, се разбира, се движеа тенкови. БидеЌ«и помо«ниот Т-34-85 сè уште не влезе во масовно производство, нападна помалиот и помобилен Т-34-76. Тие, без разлика на загубите, се искачиЌа на ровот и ги искористиЌа своите одлични возни перформанси на снег.
  И еве ги германските автомобили кои се обидуваат да одговорат. Т-4 е ве«е изваден од производство, но неколку од нив се уште се во употреба. Доволно чудно, тие се движат подобро во снежните наноси од поновите чудовишта. Сè уште треба да се стартуваат за да се расчисти снегот што се затна меѓу лизгалиштата. Дури е смешно како Фриц врие вода во котли, а потоа Ќа истура на шините за да се откине оваа гнасна кора.
  Дури и наЌдобриот германски тенк "Лав" дури страда со такви ролки. Точно, во пове«ето модификации, Французите ве«е го земаа предвид ова, а самата машина е способна да победи триесет и четири ... Но, ова е само условно кажано толку едноставно.
  Но, еве уште неколку германски тенкови се движат... Но, останатото, како да се каже... Во врвот! Точно, од "Лавот" кул танкери се обидуваат да го погодат Т-34-76 од голема далечина. Треба да се напомене дека со оглед на кревкоста на оклопот на фрлената купола дизаЌнирана од Советскиот СоЌуз, за жал, постои можност да се погоди.
  Недостатокот на легирани елементи е толку остар што дури и пиштолите од 50 мм на Фриц се опасни. Меѓутоа, ударите од мал топ од 37 мм предизвикуваат и колапс и опаѓа®е на оклопот или пукнатини на трупот со куполата.
  Релативната ранливост на "триесет и четирите" доведе до фактот дека идеЌата за повторно опремува®е на "Пантерите" со помо«ен пиштол беше одложена до подобри времи®а. Или подобро кажано, наЌлошите - ако IP-а одат во сериЌа. Но, досега ИС-1 не стана масовна сериЌа. Но, информациите ве«е се протекоа на сметката IS-2. БидеЌ«и многу генерали ве«е разбраа дека СССР е речиси осуден на пропаст и не сметаа дека е срамно да Ќа предадат своЌата татковина за пари. Така, броЌот на шпиони, вклучуваЌ«и го и Генералштабот, значително порасна.
  Еве тешка модификациЌа на "Лавот" со топ од 128 мм. ТоЌ се обидува да стигне до триесет и четирите со своЌата долга шепа ... Но, обидете се да погодите.
  Сепак, советските танкери одлучуваат сами да го нападнат Фриц. Дури и ако се земе предвид брзината на огнено оружЌе на пушките на Вермахт, ова е самоубиствено.
  Овде "Лавот" успеа да Ќа откине кулата и четворица приЌатели одлетаа како гулаби во другиот свет... Но, другите тенкови уште поактивно снемуваат... Овде маЌсторите станаа отежнати некако да ги подигнат дизел моторите, тоа тие, иако за кратко, но без никакви мешавини, го забрзуваат резервоарот до 70 километри. Нека моторот се скрши после тоа. Но, овде во напад доаѓаат очаЌни момци, на кои им нема вра«а®е. Па, што? Ако е невозможно да се живее поинаку, тогаш заборавете на опстанокот.
  И сега, како демон од снежниот свет, советски тенк, откако Ќа избра наЌскапата жртва за себе, овенува тежок и смртоносен "Лав". Германскиот автомобил штотуку почна да го напушта хангарот.
  Ударот е силен, муцката на советската машина е свиткана. "Лавот" е прилично ниско и трупот на двете машини се срамнети со земЌа. И тогаш експлодира германскиот мотор напред. И започнува огнот и летот на нацистите низ долниот отвор.
  Не сите, се разбира, советските тенкови беа во можност да се пробиЌат на растоЌание. Алатките на Фриц работат и мелеат. Ама коЌ «е успее, како «е удри!
  Герда и Шарлот беа малку понапред од своите приЌатели и беа во границите кога советските автомобили ве«е беа видливи. Па, можете да пукате, но подобро е да се приближите. Од пет километри, дури и кревкиот оклоп на триесет и четири е проблематичен да се земе.
  Огнената Шарлот филозофски забележа:
  - Секогаш е така. Не може да се шутира од далечина!
  Герда одговори:
  - Можеш ако си доволно внимателен!
  Но, досега ситуациЌата не ги принудила да отвораат оган од долги растоЌаниЌа. И ретко коЌ «е го забележи нивниот бело обоен резервоар. И автомобилот работи толку добро. НикоЌ нема да Ќа обвини шасиЌата.
  И да, возе®ето е мазно. Советските возила исто така не се лоши, а овде ве«е Ќа хакираа првата линиЌа на германската одбрана и Ќа пробиваат втората. И времето не лета, се крена снежна бура, а броЌни авиони на Вермахт се исклучени.
  Со оглед на нумеричката слабост на црвената авиЌациЌа и акутниот недостиг на гориво, подобро време не може да има.
  Нека се сокрие Фриц. Некои од нив ве«е почнаа да мавтаат со бели партали. Хитлер «е биде капут ...
  Герда пукаше од два километри. Во принцип, ова се уште не е пораз сигурно, но ако се види колку Германци Русите успеаЌа да осакатат, тогаш што да очекуваме. Згора на тоа, триесет и четири се уште помалку жилави отколку на почетокот на воЌната и сè уште не успеале да развиЌат нови наоѓалишта. Така...
  Русокосата терминаторка била многу загрижена кога го повлекла чкрапалото од пиштолот. Таа ве«е Ќа изгуби навиката за пука®е во живо - освен за невремето во Мурманск, иако продолжи да вежба на стрелишта и полигони за време на бременоста, како и во првите месеци од неЌзиното владее®е. Но, очигледно е полесно да се бориш во бикини и бос, стануваш едно со автомобилот... Школата Ќа погоди и Ќа искриви кулата... Не, не се запали, но приЌателот сепак мораше да застане. А сега уште една жртва...
  Шарлот шепоти:
  - КоЌ е навикнат да се бори за победа. ТоЌ «е оди во гробот со нас ... - пука Герда, а црвенокосиот воин се поправи. - Или подобро кажано, сите заедно «е ги донесеме неприЌателите во гроб.
  Снежана Терминаторот налутено го прекина:
  - Да, нема инспирациЌа, не Ќа одвлекуваЌте песната!
  Шарлот се замоли:
  - ПеЌ го самиот! Вие сте толку способни!
  И Герда, водеЌ«и го огнот, пееше;
  Татковината и воЌската се два столба,
  На коЌа почива планетата!
  Ние «е ве заштитиме со нашите гради,
  Вашата воЌска е загреана од целиот народ!
  
  Облаците се ладни, а топлината блескаше,
  Митралезот му го триеше рамото на воЌникот!
  Засекогаш татковино сме со тебе,
  АЌде да му ископаме гроб на негативецот!
  
  Да, понекогаш лицето на сре«ата е сурово,
  Куршумот се стреми да ни го пробие срцето!
  Малото се повлече и борецот загина,
  Отворете Ќа вратата на Господа на хероЌот!
  
  На небото без дно имаме мир,
  РаЌ, благословен воин не свети!
  Мир во татковината го носам со себе,
  Нашите деца «е го вкусат плодот на победата!
  Додека пееше, Герда победи уште девет тенкови, со што значително го подобри неЌзиниот резултат.
  Потоа Шарлот пееше:
  повикуваЌ«и Ўвездени височини,
  Привлечете се на бескраЌни растоЌаниЌа!
  И нашите луѓе од светот на мислата,
  СонуваЌте за летечки Икар!
  
  Моите очи се вперени во небото
  Тешко се допира сферата.
  Од првите завртки на Архимед -
  Ги испланиравте долго и мачно!
  Тогаш девоЌката не можела да одолее и почнала да се нишани и да пука... Советските танкери не обрнувале внимание на истрелите, иако се приклучил и самоодниот пиштол на Магда. Сепак, во снежна бура навистина не можете да видите каде, што и како удира. Плус, и двата тенкови седнаа и речиси не се разликуваа од снежниот нанос. Да, и новиот пиштол беше понезабележлив, а на краЌот имаше придушувач со излез за светлина. Ова е наЌподмолниот автомобил на Фриц.
  Крстосовиот крап, коЌ во тоЌ момент лебдеше од страна, возбудено пееше:
  - Ако жените се караат, подобро да не се карате!
  Се чинеше каква штета може да предизвикаат два автомобили од само дванаесет тони? Меѓутоа, во овоЌ случаЌ, рамки се сè. ДевоЌките практично не промашиЌа, иако не сите хитови се покажаа како смртоносни. Три или четири коси оклопи од триесет и четири рикошети, десетина слетува®а доведоа до оштетува®е на различни степени на возила, но од категориЌата на оние што лесно се поправаат на терен. Но, околу педесет неквалитетни оклопи на советски возила беа сериозно оштетени.
  Еве, на пример, триесет и четирите на командантот почнаа да се кинат кога мунициЌата се активираше. Кулата била фрлена далеку, а муцката се претворила во волан. И луѓето загинаа.
  Советските танкери со задоцнува®е сфатиЌа дека ги боцкаат и се обидоа да се спротивстават на нападот.
  ДевоЌките од тигар се многу преполни, но оптоварува®ето со мунициЌа од 82 гранати е сосема споредливо со Пантер. Иако мунициЌата лежи на носот и девоЌките ги лупат лактите околу нив. Но, има уште во што да се пука, а при приближува®е полесно е да се погодат Русите.
  Герда многу брзо се прекрстува и, испра«аЌ«и уште еден резервоар за отпад, шепоти:
  - Бог да ми прости! Ова се храбри момци, но еден од нивните команданти е целосно луд!
  Шарлот забележа хистерично шепоти:
  - Ако доЌдат на нас, тогаш краЌ!
  Навистина, триесет и четворицата пукаа во движе®е, обвиени во чад, трепереЌ«и се од тресе®ето. Се разбира, нивните удари се ретки, истрелите се неточни, но тенкот зуи.
  Челото е сè уште совршено заштитено, а оклопот, што и да се каже, е квалитетен, цементиран. И ова значи дека површината со зголемена цврстина дава одличен отскок, исто како скокачки заЌак.
  Но, сепак, внатре е тапа, исто е како да се качите во барабан и «е го удираат со тешки палки.
  Навистина, кабината многу се вжешти од ударите, но кога сте во бикини, дури е убаво и по нурка®ето во снежните наноси. Но, многу понеприЌатно е што советска граната Ќа погоди десната престилка на лизгалиштето. Ова е за возните перформанси на автомобилот, како стапче под окото. Иако, со оглед на тоа дека ролерите не се шах, туку посебна количка, резервоарот сепак може да се движи. Свртете се и заминете. Ова требаше да се направи порано. И така заштитата на крмата е послаба. А аголот на наклон е помал. Ако удри, може да се пробие. Руските пушки не се толку слаби.
  Герда шепна, уште еднаш ослободуваЌ«и го дарот на пеколот од нивниот полуавтоматски топ:
  - Ама Пасаран!
  Иако овоЌ збор, поточно мотото на шпанските комунисти за германските тигарски воини, воопшто не изгледа соодветно. На краЌот на краиштата, нацистите се бореа на страната на Франко. Иако понекогаш воЌниците доброволно прифа«аат туѓи трикови.
  При пука®ето, Шарлот малку го свртела самоодниот пиштол Ласка, скршеЌ«и го десниот валЌак со проектил им направил проблем во овоЌ поглед.
  Советските тенкови не се тркаа низ снежните наноси толку брзо како по автопатот, но сепак нивните брзи скокови го попречуваа видот и беа брзи.
  Овде лушпите всушност се истураат на празен опсег.
  А Герда пука со максимална брзина, облеана во пот. наведнат оклоп
  скокови по челото, но ако ги погодат точкесто по страните ...
  Шарлот извика:
  - А и да паднам во длабочините на пеколот - нема да се вратам во лулката!
  ДевоЌките пукаат до краЌ, но школките итаат од страните и ги пробиваат кршеЌ«и ги ролерите. Оклопот пука и автомобилот се запали.
  Герда одлучува:
  - Поткопаме коли и си заминуваме!
  Шарлот со болка извикува:
  - Дали сакате да се откажете од железото?
  Герда решително вели:
  - Има работи поважни од металот, на пример рамки!
  Шарлот откинува мала филмска камера и вика:
  - Но нашите подвизи «е бидат снимени засекогаш!
  Герда со голи прсти Ќа сврте рачката што го активираше експлозивот способен да го скрши експерименталниот резервоар до базите. На девоЌката тигрица и беше многу жал што уништи такво уметничко дело, но каде можете да одите ако инаку советските воини, на кои не може да им се одбие храброста, «е ги зграпчат уникатни технологии.
  Така тие Ќа разнесоа Ласка и се нурнаа во снежниот нанос за да ги спасат своите уникатни животи.
  Магда фон Сингер и Кристина исто така не сакале да се повлечат, а нивниот автомобил бил растргнат од прецизни гранати. Таква е судбината - безмилосната Палас на секоЌа воЌна. Кога треба да се повлечеш, оставаЌ«и го срцето. Но, девоЌките вешто се бореа и успеаЌа да го потрошат речиси целиот товар на мунициЌа. Но, сега тие мораа да се закопаат како змии во снежниот нанос и таму да се обидат да седат надвор од неумоливите советски пушки.
  Кога сте испотени и во бикини, тогаш искачува®ето во длабочините на снегот не е наЌприЌатната идеЌа. Но, колку често во нашиот свет го правите она што ви одговара. Во секоЌ случаЌ, на пример, светлината сериозно успеа да ги изгори табаните на Кристина, божествените нозе, шутираЌ«и до краЌ. Но, девоЌката од ова уште пове«е се налути и извика:
  - Честа и храброста по тежина не се продаваат!
  Магда, коЌа исто така беше запалена, дури и неЌзината исончана кожа беше покриена со плускавци, извика:
  - Огнот е топлина, а не оган!
  Советските тенкови, сепак, самите Ќа олесниЌа задачата. Во бес, тие без никакво сожалува®е ги застрелаа напуштените "Лисици", ставаЌ«и многу десетици гранати во скршениот метал. Во исто време, дел од цистерните се наведнаа од отворите и, како каскада од водопад, крилата на самите германски автомобили и оние што возат непристоЌни зборови.
  Магда се гримаса додека забележа:
  - Тие, болшевиците, се разбира, се храбри, но краЌно некултурни!
  Кристина, плукаЌ«и снег во уста, неочекувано покажа сурова правда:
  - Дали мислите дека нашите воини се подобри?
  Магда на шега забележа:
  - Секако, подобро е ако победиме. Кавказот е ве«е наш, подалеку до Москва има само неколку стотини километри ... - И медената русокоса строго ги разголи долгите заби. - Или сакате да носите говори за предавство?
  Кристина, коЌа ве«е видела доволно од сè и од секого, само подигна фонтана снежна прашина со ногата и се кикотеше, забележуваЌ«и:
  - Понекогаш тишината е наЌстрашниот вид на предавство.
  Но«та, снежните наноси и снежните наноси им дадоа на четирите девоЌки добри шанси за преживува®е.
  . ПОГЛАВєЕ #15
  Згора на тоа, на противниците не им паднало на памет да го чешлаат снегот и да бараат голоножни ѓаволи во снежните наноси. Така, воините, закопани во снегот, седнаа, а советските тенкови продолжиЌа, развиваЌ«и пробив. Иако пове«е од сто автомобили останаа да лежат наоколу скршени, искривени,
  како резултат на деЌството на девоЌките тигар.
  Во принцип, советските трупи постигнаа одреден успех во првите неколку дена и успеаЌа забележливо да навлезат во неприЌателските формации.
  Фриц се повлекол во самиот Тихвин и се обидел да се зацврсти во градот. Секако, ку«ите и станбените области сами по себе се ве«е доста сериозна заштита од напредните советски трупи.
  Храбрите четири од девоЌките тигар успеале да се повлечат во Тихвин. Но, тие мораа да земат автомати за да го одбранат градот. А за танкерите ова не е наЌприЌатното поминува®е на времето.
  Шарлот, пукаЌ«и од напредната пешадиЌа, испра«аЌ«и уште еден црвен воЌник на другиот свет, се изрази:
  - Па нели сме чудовишта... А сакаме да добиеме и богатство!
  Тихвин добил сериозна штета при зазема®ето на градот од Германците.
  Сега Фриц се закачи на барикадите и очекуваше да изгради непробоЌна линиЌа на одбрана.
  Герда отвори оган со единечни истрели - неопходно беше да се спасат касетите. Советските трупи изгубиЌа премногу тенкови и, според тоа, пешадиЌата тргна во напад.
  Се разбира, немаше доволно оклопни транспортери на советски модели. Затоа, тие ги бисерираа воЌниците за коле®е. А ги пречекаа митралези и митралези. Четворицата добро пукаа и вешто се сокриа во барикадите.
  Герда легна уште еден советски воЌник и пееше:
  - Треба да направиме подвиг на оружЌе - инаку нема да имаме смисла, да живееме!
  Битката беснееше низ градот. И бомбите ве«е врнеа одозгора, особено што времето значително се подобри, а Фриц доби главна работа.
  Герда, бесна, Ќа фрли камата со грациозните голи прсти и извика:
  - Нашата битка «е биде победничка, инаку е невозможно!
  Шарлот, исто толку добро возврати, додаде:
  - Една победа, но голема!
  Герда, отсекуваЌ«и неколку борци во краток рафал, додаде:
  Но, поразот никогаш не е мал!
  Советските самоодни пушки пукаа во Тихвин, а полето и опсадната артилериЌа се повлече малку подоцна. Фриц Ќа засили одбраната и воздушниот притисок. Советските трупи повлекоа нови авиони.
  ПоЌавата на легендарниот МарсеЌ драматично го промени односот на силите.
  Големиот ас леташе со МЕ-309, многу мо«но оружЌе во однос на вооружува®ето. И буквално ги збриша сите на своЌот пат. Дури и во советската армиЌа, тие конкретно предупредиЌа дека такво чудовиште се поЌавило во воздухот.
  Самиот Марсел во никоЌ случаЌ не се сметаше себеси за зло, а уште помалку за сурова личност. ТоЌ веруваше дека бореЌ«и се против Црвената армиЌа, само Ќа исполнува своЌата света должност кон татковината. ПокраЌ тоа, многу факти за злосторствата на нацистите не му беа познати. Да, и премногу и се припишува на воЌната.
  Но, еве Ќа првата борба за суперпас по вра«а®ето. Летечки советски бомбардери, авиони за напад и ловци. Очигледно сакаат да им дадат жестока битка на копнените единици на Вермахтот. Но, Марсел го гледа сето тоа и отвора оган од далечина од пет-шест километри, па дури и свиркаЌ«и низ нос.
  Советските автомобили и храбрите асови сè уште навистина не го видоа неприЌателот, бидеЌ«и нивните авиони почнаа да експлодираат, а крилата им се распаднаа. МарсеЌ пукаше без да нишани, но интуитивно. Изгледаше однапред знаеше каде секоЌ пилот «е лета и «е го насочи своето крилесто чудовиште. Така испадна дека млад човек со детско лице Ќа брише крилестата армада.
  Новата година, иако студена, се покажа дека е жешка. Советските трупи очаЌно и тврдоглаво нападнаа, се обидоа да го заземат Тихвин. Фриц тврдоглаво се бранеше, обидуваЌ«и се да остане во градот, каде што лежеше артериЌата, хранеЌ«и го непробоЌниот Ленинград. ПокраЌ тоа, се работеше за престижот на германските трупи, на кои им е тешко и се срамат да се откажат од големите градови.
  Како сре«а, времето се подобри и броЌните неприЌателски бомбардери, особено масивниот єу-288, ги искасаа позициите на советските трупи и ги бомбардираа комуникациите.
  Советските авиони єак-9 и Лаг-5 беа многу инфериорни во однос на неприЌателот во однос на вооружува®ето и брзината. Конкретно, МЕ-309, како змеЌ, ги нокаутираше послабите советски возила. Дополнително, Германците развиЌа тактика со двоен крилен човек, што овозможи ефикасно да се искористи нивната нумеричка предност и намали некои од проблемите со маневрира®ето на жилавите, тешко вооружени, но тешки германски возила на наЌновите Focke и ME. ПокраЌ тоа, млазните ME-262 почнаа да се поЌавуваат на фронтовите, иако оваа машина сè уште не е целосно технички доверлива, како и полесна, поманеврирачка и поевтина модификациЌа на HE-162. Последните машини беа полесни за производство и технички посигурни од млазните Messerschmites. Но, за неговото управува®е беа потребни пилоти со прилично високи квалификации. Она што донекаде го амортизираше, таквите позитивни квалитети на овоЌ развоЌ како малата тежина на авионот - само 1,6 тони во празна форма, ниската цена и производственоста на производството и наЌдобрата способност за маневрира®е во светот.
  Но, оние германски асови кои го совладаа овоЌ болид искажуваа пофалби. Особено успешен беше Хафман, пилот броЌ два по МарсеЌ, коЌ остана недостижен. Откако го надмина резултатот од 300 соборени автомобили, Хафман Ќа доби високата награда на Витезниот крст на железниот крст, со дабови лисЌа, мечеви и диЌаманти. Неговата тактика на приближува®е до минимум, а потоа удира®е и вра«а®е назад е наЌзгодна на HE-162. Така, Хафман се покажа како извонреден маЌстор за блиска борба. Иако резултатот од МарсеЌ во 3117 година - соборениот авион е сè уште недостижен.
  ПокраЌ тоа, на 2 Ќануари 1944 година, овоЌ легендарен пилот се поЌави на небото, но сепак го убеди Хитлер, потсетуваЌ«и дека германските трупи се чувствуваат лошо, а помо«ната германска опрема Ќасно минуваше во снегот. Значи, неопходно е да се обезбеди снабдува®е со воздух на опкружениот Тихвин, каде што се населиле германските трупи и ги бомбардираат сите приоди кон градот.
  ДевоЌките тигрици шутираа по земЌа, а суперсаЌтот забиваше на небото.
  Уште првиот ден, МарсеЌ направи шест лета и собори пове«е од сто советски авиони. Навистина, на 4 Ќануари времето нагло се влоши ... Се крена снежна бура, а советските трупи упаднаа во градот.
  Прекрасните четири од девоЌките-терминатори претпочитаа да се борат заедно - рамо до рамо. Толку уникатно убава и смртоносна. Поради студот биле принудени да облечат камуфлажа и да се борат во бело.
  На помош доЌде и момчето нин¤а Карас. Бестрашно дете-терминатор, не се плашеше од студот и сам се бореше во шорцеви. Неговиот единствен извор на топлина беше маскирна крема, коЌа Ќа направи неговата изгорена од чоколадо кожата бела под снегот што продолжи да паѓа, покриваЌ«и ги сите улици. ПокраЌ тоа, тоЌ користел фрла®е многу тенки метални дискови и меч катана во битка. Но, се разбира, тоЌ пукаше совршено и од заробено оружЌе. Сепак, девоЌките не пропуштиЌа да користат автоматски пушки.
  Таквото оружЌе е попрецизно од автоматите и што е наЌважно, посигурно. Сепак, автоматите МН-44, по правило, не ги изневеруваа Германците. До третата зима, добро подмачканата германска воена машина беше подготвена. Особено, дури и во снежна бура, Фок-Вулф и МЕ, користеЌ«и грее®е, успеаЌа да нанесат болни, иако ограничени, инЌекции на советските трупи.
  Герда, пукаЌ«и ненамерно, обидуваЌ«и се да не погледне во насоката каде што паѓаа советските воЌници. Многу од борците беа многу млади, седумнаесет или шеснаесет години. ПешадиЌата беше регрутирана со лизга®е на земЌиштето, собираЌ«и ги сите ресурси. Навистина, многу е изгубено.
  Но, меѓу Фриц се полни со странци. Особено Шведска, на коЌа нацистите победиЌа на неодамнешните избори, и оваа марионетска териториЌа е под контрола на Третиот РаЌх. Па, ве«е две дивизии и четири бригади од Шведска пристигнаа како доброволци. Во самата земЌа има собири и масовни маршеви со бара®е воЌна. И носат портрети на Хитлер и Карл дванаесетти.
  Значи, влегува®ето на Шведска во директна воЌна е праша®е на време. ШпаниЌа и ПортугалиЌа ве«е се во воЌна, но тие испра«аат воЌници подалеку на Ќуг. И сега во зима тие генерално се обидуваат да се искачат некаде надвор од опсегот Кавказ. Бразилскиот корпус очигледно е подготвен да направи скок во Централна АзиЌа, каде што движе®ето Басмачи ве«е се разгорува со обновена енергиЌа.
  Но, ова се сите детали, во Тихвин се борат и Власовските дивизии. Овие момци се борат против злото, сфа«аЌ«и дека во заробеништво ги чекаат страшни маки и неизбежна Ќамка. А што е со Германците? Сепак, без ше«ер! И тие «е имаат тешко време, многумина «е загинат во Сибир, но сепак нема да бидат обесени неселективно.
  Герда, откако го смени клипот и ги косеше воЌниците облечени во сиви мантили - Русите немаат доволно маскирна облека за секого, замислиЌа што може да ги чека во случаЌ на фа«а®е ... И таа се насмевна на можната сексуална, кул авантура . Точно, тогаш во Сибир «е биде полошо. Како се добива овоЌ мраз - топлината на пламен е уште подобра. Овде, во пустината, тие брзо се навикнаа на врелиот песок и трчаа боси, но тоа не им успеа. По неколку часа во бикини на студ, почна да се тресе и требаше да се загрее во ба®ата. Таму нивните млади луѓе од елитниот баталЌон СС ги загреваа телата со удари на метла од смрека. Па, и не само се разбира со метла - има избрани згодни ариевци, што ви треба!
  Целосно Ќа изгубиЌа поранешната срамежливост или можеби, напротив, стекнаа лабавост на женски мачо. Но, сега тие треба малку да се повлечат - советските пешадиЌци, полнеЌ«и ги приодите со трупови, се приближиЌа премногу опасно блиску и почнаа да фрлаат гранати.
  Требаше да се пробие растоЌанието за да не падне под фрагментираниот град.
  Магда добила мала расекотина од шрапнел и како одговор испукала осум куршуми за три секунди. Советските воЌници побегнаа речиси без да се скршат, само малку стуткани и клипот ги наЌде своите жртви. Испушти осум патрони и Кристина. Агресивната црвенокоса таа-ѓавол изрази:
  - На лудило на храбрите, песна пееме!
  Но, советските воЌници очигледно решиЌа да докажат дека тоа е мудроста на животот. Германскиот Ќуришен митралез треснува со сета сила, а неговите истрели се чини дека се игнорирани. Иако воЌниците паѓаат, оние што преживеале продолжуваат да бегаат, па дури и фрлаат гранати речиси до краЌ, иако тоа може да се направи порано.
  Крусионот многу вешто фрла дискови, отсекуваЌ«и дваЌца или троЌца воЌници со еден. Потоа напаѓа со мечот коЌ сече митралези и пушки - лесно како кибрит!
  Момчето нин¤а е уште прилично мало, изгледа дека има единаесет или дванаесет години, но е толку брз... Немаат време ниту да го удираат, ниту да се одбранат. Детето било воспитано и тренирано од самото раѓа®е, фрлаЌ«и со мечеви врз бебето, присилувано да отплеткува и пресече ленти, потопуваЌ«и во дупка мраз, поставуваЌ«и специЌално обучени мачки. Па, и многу пове«е, претвора®е на генетски надарено момче во вистинска машина на смртта. Неговата маЌка е нин¤а од дваесет и петтата генерациЌа, неговиот татко е мо«ен сибирски волшебник и идеолошки неприЌател на советските, "советски" власти. Одлична генетика и тренира®е со магиЌа - го направи момчето наЌдобро меѓу нин¤ите. И секако, императорот Хирохито, за да им покаже на Германците дека не се наЌкул супермени, туку дека во єапониЌа има тешки момци, го испрати момчето на германско-советскиот фронт.
  И Карас (крапската риба Ќа симболизира гордоста и виталноста на самураите!) се покажа како достоен воин.
  На пример, со голите прсти, малку поцрвене од пове«ечасовното престоЌува®е на жесток студ, фрла челичен диск потенок од влакно. И во рацете на два меча одеднаш, така што «е биде полесно да се исечат дебели линии на неприЌатели. Колку е страшно ова дете-терминатор, што за прв пат советските воЌници, кои беа беспомошни под ударите на мечевите и лансира®ето дискови, се наведнаа наназад, доживуваЌ«и вистински страв.
  ДевоЌките, откако ги смениЌа клиповите, почнаа да светат уште побрзо, поточно, никаде.
  Труповите на пешадиЌата беа натрупани во могили. Речиси веднаш замрзнаа на студот, а нагоре се искачиЌа пове«е воЌници. Така се искачуваа и пресметуваа загуби. Но, нин¤ата влезе во борбата и повторно, како да се испуштаа бранови на страв.
  ОчаЌнички напад беснееше речиси цел ден. По цена на наЌголемите загуби, советските трупи окупираа неколку четвртини, туркаЌ«и ги Германците на пове«е линии. Но, слабата поддршка на артилериЌа - германската авиЌациЌа ги бомбардираше железничките пруги во минатото, лишуваЌ«и го снабдува®ето и многу жртви меѓу напредните единици, принудени привремено да го прекинат движе®ето на пешадиЌата.
  И покраЌ ризикот од таква тактика, тенковите беа фрлени во битка. Беше неопходно да се скрши неприЌателот во близина на Тихвин додека Фриц, користеЌ«и Ќа своЌата предност во технологиЌата, не го деблокираат градот.
  И во овоЌ напад беше донесена прилично ризична одлука - да се користи резервоарот ИС-2. Возило специЌално дизаЌнирано како резервоар за пробив. БидеЌ«и мо«ниот пиштол, поради неговата ниска стапка на оган и релативно слабата прецизност на огнот, е слабо прилагоден за борба против туѓи тенкови, тоЌ, сепак, може успешно да уништи неоклопни цели.
  Значи, иако тенковите во урбани услови се бомбаши самоубиЌци, треба да ги пробиете позициите, дури и со чело.
  Први «е се движат триесет и четири. Релативно лесни и не големи автомобили се тркаа по тесна патека ... гранати и молотови коктели врнеа врз нив од покривите. Тогаш експлодираа маскирани резервоари со бензин и напалм. Но, големите загуби не ги спречиЌа танкерите на СССР. Тие, губеЌ«и стотици автомобили, упаднаа во центарот на градот и таму влегоа во тврдоглава размена на удари. Дури и ефикасните фаустатрони кои го скршиЌа слабиот страничен оклоп на триесет и четворицата не го исплашиЌа советскиот воЌник.
  Три тенкови воЌски беа фрлени во битка одеднаш. Сталин дури реши да одбие втор удар во правец на Воронеж, заради одлучувачка победа над Тихвин и спас на "Лулката на револуциЌата". Дури и ако горивото се издава со строга граница, за неколку часа возе®е дневно, кавкаската нафта се губи, а развоЌот на нови поли®а бара време и пари, чии човечки ресурси на советската империЌа многу и недостасуваат поради воЌната. на два фронта.
  Но, Тихвин е артериЌата на Ленинград и патот на животот, и што е наЌважно, тоЌ е симбол на фактот дека советските трупи можат и можат да поразат броЌни и добро вооружени фашисти. Значи, нема да Ќа издржиме цената...
  Тенкот ИС-2 изгледа импресивно - изгледа и како триесет и четири, само што куполата е уште пове«е поместена напред. Се разбира, самата цевка е дебела и долга, што не може да се споредува со Т-34-76, коЌ сè уште доминира на боЌното поле. За цел Ќануари, титанските напори на Т-34-85 «е произведат не пове«е од сто.
  Вистината е фрапантна е ранливоста на челото на кулата - рамно и не премногу дебело оклопно.
  Крусионот, коЌ фрлаше мали, но многу мо«ни експлозивни гранати кон тенковите, притрча до девоЌките и им предложи:
  - АЌде да го грабнеме IS-2 и да го возиме?
  Магда Ќа поддржа идеЌата:
  - Секако, да се возиме! єа пропуштивме кабината.
  Герда го предупреди момчето:
  - ОвоЌ тенк има четири митралези!
  Карас им намигна на девоЌките, забележуваЌ«и:
  - Значи добро е. Наскоро пешадиЌата повторно «е нападне, а вие «е Ќа косите!
  Магда го поттикна момчето нин¤а.
  - ПобрзаЌте терминатор!
  Розовите штикли блеснаа како крилЌа од комарец, каратистот трчаше побрзо од олимпискиот шампион во спринт. За почеток, тоЌ фрли мала грутка со сноп чад во страшната ИД. Избувна реакциЌа, излеа густ чад. Во исто време, црни млазници се распрснаа во различни правци, заслепуваЌ«и ги митралезите.
  Откако урна неколку пешадиЌа, Карас полета како калдрма ослободена од балиста и се качи на кулата. Со специЌална кука, го оттргна отворот и го фрли назад тешкиот капак. Понатаму, сè е едноставно - неколку нишалки со два меча и пет членови на екипажот на тежок тенк се разделиЌа во нивните глави. Во пресрет на него, скокнаа и девоЌките, кои откако Ќа фрлиЌа своЌата крзнена камуфлажа, повторно завршиЌа во бикини. Што е топло во резервоарот додека возите. Дизел мотор од 520 ко®ски сили добро го загрева металот. Да, голите женски ѓонови го чувствуваат самиот автомобил многу подобро отколку преку специЌални зимски чизми со ребрести синтетички гумени ѓонови. Германската четврт-маЌсторска служба го зеде предвид искуството од суровите зими, и создаде нова мунициЌа во коЌа нозете на студ не се толку ладни. И навистина е штета, Фриц земал чизми од филц од локалното население и ги повлекол преку себе. Или завиткани во крзнени марами.
  Карас Ќа бакна Магда во усни и рече:
  - Па, резервоарот е за тебе! Ќе се борам таму каде што знам да убивам подобро.
  Герда воодушевено го бакна момчето на лизгавата, еластична пета и рече:
  - Ти си чудо!
  Кристина додаде:
  - Стандардот на Ариевецот!
  - Знам! - рече машкото и скокна на студ со еден скок од полуотворениот отвор... Потоа капакот падна со татнеж... И девоЌките добиЌа можност да се борат на оружЌето на неприЌателот. И пиштолот е навистина мо«ен. Посилен е само неодамна поЌавиот Лев-3 или како што го нарекуваа и "Кралскиот лав" со топ од 128 мм. Но, овоЌ резервоар сè уште е на фронтовите во единечни примероци. ТоЌ беше прикажан за време на прославата на 8 ноември на опседнатиот од демоните Фирер. Се разбира, додека тоЌ се уште не е во сериЌата. Патем, ИС-2 поминува, негово прво залетува®е.
  Досега, дури и советските танкери не испукале ниту еден истрел, очигледно си Ќа бирале целта од пиштолот.
  Кристина саркастично забележа, вртеЌ«и го механизмот:
  - О, ѓубре... Тука нема автоматизациЌа и сè мора да се направи рачно ...
  Герда, коЌа го изеде кучето додека покажуваше, забележа:
  - А глетката е галимена, а видливоста неважна. Тие не се многу добри во нишане®ето.
  Магда, допираЌ«и го менувачот со гола нога и вртеЌ«и Ќа кутиЌата, забележа:
  - А сепак, во споредба со триесет и четирите, има одреден напредок. Поточно, менува®ето брзини е полесно. Кабината е тесна, но пове«е или помалку можете да се движите. МунициЌата е навистина мала. Дваесет и осум круга ...
  Герда логично забележа:
  - Можеби е доволно за пука®е во ограничен броЌ бункери, но очигледно не е доволно за полноправна тенковска битка.
  Шарлот наЌде нешто добро во резервоарот:
  - Ама митралезното вооружува®е е на врвот! Четири митралези можат да обезбедат добра заштита. И тогаш го погледнав овоЌ "Глувче" - во него има само две "плука®а" за таков автомобил ...
  Кристина, забрзуваЌ«и го моторот, потврди:
  - Тоа е тоа! Дали е ова вооружува®е за толку тежок тенк од сто и осумдесет тони?
  Магда, како пантер што убил бивол, рикаше:
  - Кокошките се смеат!
  Дизел моторот силно го забрзува резервоарот. Може да се види дека IS-2 сè уште вози по автопатот, но кога е надвор од патот, неговиот центар на гравитациЌа «е се помести напред «е има ефект. Но, ништо, сè додека можете да се опуштите и да изберете достоЌна цел за себе ...
  Магда Ќа отвори куполата на тенкот за да може подобро да гледа.
  И еве уште еден ИС-2, добра идеЌа е помасовно да се користат такви тенкови. Зад него се уште три ИС, но еден со полесен топ од 85 мм. Патем, наЌопасниот, толку способен да го фати автомобилот со глава, и побрзо да удри ...
  Магда реши да пука од далечина од два километри. Таа нареди со мал тон:
  - ПукаЌте точно во челото на кулата ... И ... Разбирате!
  Автомобилот застана, па немаше мазност, а Герда, жалеЌ«и се на лошиот квалитет на оптиката, коЌа вероЌатно Ќа полираа необучени тинеЌ¤ери, Ќа впери цевката. ДевоЌките помогнаа да натоварат школка тешка килограм и пол. Русокосата воинка го стави образот до гаЌтанот и се обиде да почувствува туѓ автомобил. На краЌот на краиштата, таа никогаш претходно не пукала од овоЌ топ, модел 1931 година. Мо«ен, но застарен, со зашилен проектил чувствителен на рикошет. Во принцип, пиштолот, се разбира, не беше планиран за тенкови. Но, очигледно, противтенковската модификациЌа на пиштолот од 107 мм, развиена во 1940 година, се покажа како премногу несигурна и мораше да се напушти. И тука е потребно во услови на слаба видливост од далечина од 2000 метри да се погоди целта. Да, и на неприЌателот «е му биде тешко да одговори и да погоди, но ...
  Герда Ќа бакна шипката од пиштолот, брзо погледна надвор од отворот, зеде грст снег со Ќазикот, го голтна, ги потпре голите потпетици на лостовите и ... испука!
  Подаруваше, така што му ги бодеше зглобовите и тели®ата и мирисаше на чад.
  Сегашноста полета во долг лак и ... ИС-2, коЌ одеше напред, застана, почна да пуши, а потоа товарот со мунициЌа почна да пука ...
  Магда радосно одговори:
  -Така им дадовме! - И логично, прилично нелогично збунувачки концепти, додаде таа. - Не е човек што слика оружЌе, туку машко оружЌе!
  Герда заркна:
  - ВчитаЌ повторно!
  И девоЌките се напнаа... Се разбира, тука не е "Тигарот", мора да се потат, но вака е позабавно, особено што стоечкиот резервоар брзо се лади. Железото е добар проводник.
  Вториот пат Герда пукаше побрзо и посигурно. ИС продолжиЌа да се движат, а очигледно тие сè уште не сфатиле од каде пукаат пушките. Да, и стоп не е во рускиот обичаЌ. БидеЌ«и има наредба ... И втората граната ве«е самоуверено Ќа погодува целта ...
  Герда ги лиже усните и заповеда:
  И третото овде...
  Со големо задоцнува®е, четвртиот ИС-1 отвори оган во движе®е... И колку е чудно, погоди, иако од толкава оддалеченост од автомобил во движе®е тоа е речиси невозможно, но истрелите решаваат сè! Сепак, растоЌанието за пиштолот од 85 mm е преголемо, над границата на пенетрациЌа. Но, имаше голем татнеж во кулата и фронталниот оклоп се спушти. Герда како одговор го испрати четвртиот "пакет-писма" тежок килограм и пол... Челото на тенкот ИС-1 се подели и портокаловите Ќазици се издигнаа високо кон небото.
  ДевоЌките прекрасно се борат... ТоЌ ден имаа сре«а. Но, можностите на советската армиЌа не се соодветни.
  И покраЌ сите напори на Фриц, на 13 Ќануари, по цена на наЌголемите напори на колосални загуби, Тихвин беше заземен ... Одделни германски единици се обидоа да излезат од опкружува®ето, кон нив беше удрен коридор - шест германски дивизии одеднаш со избрани тенкови Лев, обидуваЌ«и се да Ќа спаси хероЌската одбрана.
  Момчето нин¤а и четирите девоЌки се пробиЌа во посебен одред во стилот на троЌцата мускетари. Имено, онаму каде што не можеше тивко да се заобиколи со тепачка и над труповите. Нормално, ИС-2 мораше да се напушти, но на патот неочекувано наидоа и на редок тенк Т-34-85, возило што треба да ги замени застарените и недоволно мо«ни пиштоли Т-34-76 во смисла на пробива®е. .
  Машината имала сличен труп и подвозЌе, но поголема купола со долга цевка и дебел пиштол. Пиштолот беше малку инфериорен во продорната мо« на Пантер, и поради помалата брзина на муцката и поради квалитетот на мунициЌата. Но, сепак разликата не изгледаше огромна како 76 - милиметарска хартиЌа.
  За обичен "Тигар" тоа е ве«е опасно, за "Лав" сè уште не е - па 100 - милиметри се навалени. Иако под одреден агол имаше шанса. Или во долниот дел на трупот, но и штитници за гасеница.
  Тенкот беше качен и ослободен од екипажот. Се разбира, внатре имаше попрскана крв. Самата машина е сосема нова, но оптоварува®ето на мунициЌата е прилично скромно - само 35 гранати. Кабината не е премногу пространа, но подобра од старата триесет и четири.
  Герда истакна:
  - И еве Ќа командантската кула. Тоа значи дека имаме силен конкурент. Сега Русите нема да бидат толку слепи.
  Магда злобно се насмевна и забележа:
  - А Русите ве«е добро пукаа, иако со полоша видливост. ПокраЌ тоа, кулата стана поголема и полесна за удира®е!
  Герда на ова гласно се насмеа.
  - Па, да! Ова е наЌголемиот проблем за нашите танкери и, вероЌатно, круното достоинство на овоЌ тенк! ПробаЌте го, погодете го!
  Шарлот пееше:
  - Еден, два, пет! "Тигарот" излезе да пука!
  Кристина зеде:
  - За да се сретне со Т-4, нозете се пошироки од рацете!
  И така тие побрзаа на тенк коЌ се движеше полесен од ИД... Герда се сети како Ќа погодиЌа советската пешадиЌа со четири митралези. ПристоЌно коселе, а Русите не ни сфатиле каде паднал таков напад врз нив. Но, од друга страна, откако тргнаа, тргнаа во напад, фрлаЌ«и гранати ... Неколку парчи®а, и покраЌ пристоЌното растоЌание, полетаа експлодираЌ«и на кулата. Се разбира, за оклоп од 100 и 90 милиметри IS, ова е како топче за слон, но зуи неприЌатно. Да, и гасеници може да се исечат.
  Така, морав да го запалам моторот и да се повлечам. И тогаш мунициЌата истрча. Тие покосеа пове«е од сто црвени воЌници.
  Герда беше погодена од таков презир кон смртта каЌ советскиот народ. Арапите, со нивните ветува®а за хареми и бисерни палати, немаа таква посветеност. Но, тоа се атеисти - луѓе кои не веруваат во задгробниот живот и баЌките за раЌските градини. И што ги мотивира да се борат толку тврдоглаво кога исходот од воЌната е ве«е однапред завршен заклучок и тоа не е ништо пове«е од бесот на осудените?
  Ова е невероЌатно тешко да се разбере и да се разбере.
  Иако меѓу руските предавници секако има многу. "Ослободителната воЌска" Власов за шест месеци постое®е формираше шест дивизии и девет посебни бригади. Иако, се разбира, Ќасно е дека да се биде воЌник на Вермахт е полесно отколку да се работи петнаесет или шеснаесет часа на машината за многу полошо леме®е, но сепак... Поради некоЌа причина, германските дивизии од поранешните воени заробеници не се видливи на фронтови...
  Иако, патем, има малку Германци во заробеништво, но советски ... Се чини ве«е пове«е од шест и пол милиони. Можеби не толку многу Власовци, иако многу затвореници се разотидоа во националните дивизии и легии контролирани од СС. ПокраЌ тоа, дел од Русите беше испратен до формира®е на благородници и монархисти.
  Но, во секоЌ случаЌ, тие успеаЌа да го земат Тихвин на овоЌ начин и покраЌ подобрува®ето на времето и масовното бомбардира®е. Иако платиЌа висока цена.
  Герда Ќа прими наредбата и пукаше во запалката триесет и четири. Стапката на пука®е на пиштолот е поголема, така што можете да се чувствувате посигурни. Еднаш, потоа вториот, и на краЌот третиот резервоар до депониЌа ...
  Затоа треба да бидете повнимателни. Во спротивно, тие «е бидат удирани овде каЌ автомобилот, само фронталниот оклоп на кулата стана посилен и подебел, и затоа е речиси истиот формат. Телото е особено ранливо. И меѓу руските танкери има занаетчии. Сепак, за таков редок тенк како IS-2 или IS-1, слабиот човек нема да биде затворен. И триесет и четири од вообичаениот формат можат да бидат со едноставни борци. Низ шлицот на командантската кула изгледаат како муцка на ко®и, со муцка. Дури и некако е незгодно да се направи насочена снимка кон такви убавини.
  КрусиЌан овоЌ пат во кулата со девоЌките, излегол да им служи како водич и не може да ги остави девоЌките во боЌлерот. Точно, Магда логично забележа:
  - Можеме да заминеме како и да е, без пука®е и без да провоцираме ...
  КрусиЌан, детски вртеЌ«и Ќа муцката, лелекано изЌави:
  - Не - не пука®е, нема да биде интересно!
  Магда сепак ги предупреди девоЌките:
  - Отворете оган за да убиете само кога нема пове«е од три или четири автомобили. Мораме да го вратиме овоЌ нов тенк во нашите единици недопрен.
  Герда се согласи.
  - Засега оваа новина Ќа нема меѓу трофеите, што значи дека сепак «е ни биде од корист.
  ДевоЌките тигари со умерен ентузиЌазам го продолжиЌа ловот. Тие не се снаЌдоа премногу добро, но на своЌот имот додадоа уште седум цистерни и пет камиони. Еднаш морав да се борам надвор од автомобилот за да земам гориво за полне®е гориво.
  Накратко, четворица палави шегобиЌци излегоа од казанот и за малку «е загинаа од огнот на нивната артилериЌа. Спасен само на време за да го подигне знамето со свастика-паЌак.
  Сега тие го преминуваат ровот, па дури има и неколку букети со хартиени цве«и®а, кои им се предадени на воините хероини.
  Олег Рибаченко, коЌ беше уморен од гледа®ето на овоЌ потсмешен филм, извика:
  Зошто ми ги покажуваш сите проклети кучки! Колку можете да го гледате убиството на рускиот народ!
  . ПОГЛАВєЕ #16
  ВоЌната е она што им даде шанса на ЏеЌн и неЌзиниот тим да се наЌдат во животот. Затоа, девоЌките доброволно учествуваа во кампа®ата кон исток. А зошто да не? Тоа се пари и слава.
  Советскиот тенковски арсенал не се промени многу. Главниот тенк сè уште е Т-34-85. Оклопот на шасиЌата и трупот остана од четириесеттата година. Истиот дизел мотор со петстотини ко®ски сили, истиот фронтален оклоп од 45 милиметри. Послаба заштита на страните на трупот, ранливи на германските фаустатрони.
  Беше поставена само поголема купола, со фронтален оклоп од 90 mm и пиштол од 85 mm. Тенкот, се разбира, е застарен, и воопшто не е опасен за Германците!
  ДевоЌките возат автомобил Геринг-5, во подоцнежна модификациЌа. Страничниот оклоп е зголемен на 178 милиметри, а предниот оклоп на 250 е наведнат. Самиот резервоар е опремен со мотор со гасна турбина и ги забрзува Британците до 60 километри на час.
  ЏеЌн го прашала ловецот Грингета:
  - Дали гледаш добро?
  Селскиот воин самоуверено одговорил:
  - Видливоста овде е одлична! Сè гледам!
  Мала®а се насмеа и лаеше:
  - Ќе ги здробиме Русите!
  Матилда самоуверено потврди:
  - Да ние «е!
  "Геринг" -5 свиоци, пиштолот плука проектил. Од советските триесет и четири крши кулата. ДевоЌките врескаат од задоволство. Тие навистина мислат дека сето тоа е одлично. И дека советските танкери умираат дури и задоволство.
  ЏеЌн чврчореше со сладок глас:
  - Ќе ги избришеме сите во пепел ... И Москва «е биде под нас!
  Сепак, откако налета на мински поли®а, германскиот тенк мораше да застане. Русите беа многу цврсто вкоренети. И многу противтенковски ежи. АртилериЌата спроведува активно гранатира®е.
  Грингета, изнервирана, вели:
  - Вака испаѓа ... Налетавме на тврд блок!
  ЏеЌн одговара со самодоверба:
  - Не, тоа не се случува до утрото ... АЌде да Ќа пробиеме операта!
  Германската воена машина донекаде заглави. На небото се поЌавиЌа авиони за напад со млазни авиони, а беа користени и телетенкови. Очигледно се обидувале да уништат мински поли®а.
  Контролирани автомобили со експлозив преку радио. Беа користени и мобилни фрлачи на гас. Тие буквално со оган и пламен ги бомбардираа позициите на Црвената армиЌа.
  Грингета со незадоволство забележа:
  - Во воЌната има се пове«е нечистотиЌа, а се помалку храброст!
  ЏеЌн беше принудена да се согласи со ова:
  - Се ави! За жал, некако губиме!
  Грингета го поправи командантот:
  - Наместо тоа, не ние, туку нашите противници! Ништо сега, да излеземе од «орсокакот, и «е има борба ...
  Германскиот тенк пукал, иако навистина ништо не можело да се види. ЏеЌн ги триеше босите стапала и пееше:
  - Не мислиме лошо - сигурно «е се изгубиме! Има излез од лавиринтот, од секоЌ «орсокак!
  Грингета чврчореше со насмевка:
  - КоЌ е весел, се смее ...
  КоЌ сака - «е постигне ...
  КоЌ бара секогаш «е наЌде!
  Мала®а, милозвучна и блескава со забите, додаде:
  - КоЌ е навикнат да се бори за победа, нека пее заедно со нас!
  Канонадата траеше неколку часа, а потоа германските тенкови сепак продолжиЌа. Нив ги пречека советската артилериЌа и противтенковски пиштоли од различен калибар. Се чувствуваше, сепак, дека продорната мо« очигледно не е доволна. Германците напредуваа... Дури кога почнаа да пукаат топовите од 203 милиметри, се поЌавиЌа првите хаварисани возила од нацистите.
  ЏеЌн несигурно шепна:
  - Господи... Нека ми помине оваа чаша!
  Грингета самоуверено рече:
  - Два смртни случаи не можат да се случат, еден не може да се избегне! Така, ние, ако ништо друго, «е живееме во следниот свет!
  МаланиЌа праша со шепот:
  Каква е таа светлина?
  Грингета не зборуваше премногу самоуверено:
  - Мислам дека е подобро од нашето!
  Мала®а како одговор шепна:
  - Не даЌ Боже слепите да ги отворат очите и да им го исправат грбот на подгрбавените!
  Навистина, ЏеЌн се прашуваше каква може да биде таа светлина. Можеби овоЌ свет е уште поирационален и помалку безбеден. ЏеЌн Ќа извитка половината и ги мрдаше колковите и чврчореше:
  - Ова е многу интересна опциЌа - да умреш и да завршиш во следниот свет! Што не чека таму? Дали таму «е ги сретнеме оние кои ни беа драги на ЗемЌата или «е треба да стекнуваме нови приЌатели?
  Грингета го помести кучето со гола нога и шушкаше:
  - Ќе има нови векови, «е има смена на генерации... Но, никоЌ никогаш нема да го заборави името Ленин!
  И пукна од смее®е, неЌзината малку луда смеа. Таа беше воин-селанка коЌа активно ги прстите со голите, грациозни нозе и неЌзините прсти играа.
  Тука го фатив IS-3 во опсегот ... Далеку од вистината. Нема сите да удрат, а ако се случи, тогаш проектилот, удираЌ«и во муцката на штуката, може да рикошетира. Но, девоЌката знаеше што прави. Таа пукаше и мрмореше:
  - Брегот од магли, го гмечиме со мамка!
  Матилда дополнително пееше:
  - А овоЌ "Агдам", да пиеме за дамите! Супер госпоѓо!
  Ударот на Грингета беше прецизен. Школката го погодила долниот дел од фронталниот оклоп на кулата, токму во празнината. И направи разорно влиЌание без да влезе во рикошет. Ова е ситуациЌата што се поЌави. Поточно, пет советски танкери загинаа речиси веднаш. И Англичанките се додадоа на нивната листа на злосторства.
  Мала®а рикаше додека ѝ пукнаа митралезите. Неколку момчи®а воЌници сакаа да ползат до такнусот на Хитлер.
  - Ама пасаран, не се доближуваЌ момче! - извика згодна девоЌка и истури митралески рафали, храбри пионери.
  ЏеЌн чврчореше, удираЌ«и со голата пета на неЌзиниот оклоп.
  - О, момци, момци, момчи®а ... Одеднаш станавте непристоен! Се гледа за оваа проклета земЌа, премногу си благороден!
  А девоЌката, «ерката на господарот, ги сожали овие боси, изгребани, мрзливи момчи®а, кои беа прободени од безмилосни куршуми. Колку е сето тоа тажно и тешко.
  Грингета повторно пукаше, го прободе самоодниот пиштол СУ-100 и чврчореше:
  - И скакулецот «е трча да ги предаде шиши®ата!
  Мала®а ги лижеше усните со црвен Ќазик и пиеше од пластично шише Кока-Кола, велеЌ«и:
  - Се разбира не! ДаЌ ми вино и кутиЌа цигари!
  Матилда, внимателно движеЌ«и го резервоарот напред, подсвире:
  - Цигарите се отров...
  ЏеЌн го зафати ритамот и продолжи:
  - Така е, велат луѓето!
  Грингета како одговор, пукаЌте и подсвиркваЌте:
  Нема полошо од никотин!
  Мала®а се насмеа и ржеше:
  - КутиЌа цигари во печка!
  Матилда како одговор додаде, гребеЌ«и Ќа црвената брадавица на градите:
  Да, луѓето велат ...
  ЏеЌн заврши со насмевка, вадеЌ«и го Ќазикот.
  - Но, Ќас пушам ...
  Мала®а заврши со омраза.
  - И многу мило!
  ДевоЌките се смееЌа, покажуваЌ«и ги своите долги, вишни Ќазици. ЏеЌн со насмевка забележа:
  - Цигарата е наЌпродуктивниот убиец, особено против муштериЌата!
  МаланиЌа додаде:
  - Цигарата е како тивка пушка, но смртоносна во рацете на аматер!
  Грингета испука топот и со насмевка забележа:
  - Цигарата е наЌсигурниот снаЌперист, секогаш убива!
  Матилда малку го забави резервоарот на ридот, се спушти:
  - Цигарата има горчлив вкус, но привлекува пове«е од слатките!
  ЏеЌн дишеше длабоко и промрморе:
  - Цигарата е како лоша девоЌка, само разделбата со неа е многу поболна!
  Грингета се насмеа, пукаше и рикаше:
  - Цигара, за разлика од граната, кога «е се фрли, го продолжува животот!
  ДевоЌките замолкнаа. Нивниот резервоар повторно заглавил, завршуваЌ«и во ров. Морав да излезам. Воините беа малку нервозни. Советската одбрана е многу силна.
  ЏеЌн филозофски забележа:
  - Во воЌна наЌкраткиот пат до целта е заобиколен пат, а чистата вистина е гнасна измама!
  Грингета, откако го скрши советскиот топ со добро насочен истрел, забележа:
  - Со маневар на кружен тек, наЌвероЌатно си го пресекол патот до целта!
  Мала®а пукаше од автоматот и чврчореше:
  - Животот е црвен, но лисЌа со црвена крв!
  Матилда сумираше чуден заклучок:
  - Во воЌна животот Ќа губи вредноста, но добива смисла!
  ДевоЌките Ќа продолжиЌа воЌната. Тие пукаа, а во исто време составуваа афоризми во движе®е.
  ЏеЌн пукаше со гола нога и падна:
  - ВоЌната е како младоженец, алчен за предавство, но не дозволува да баЌати!
  Грингета пукаше и духовито рече:
  - ВоЌната е похотлива жена во голта®е машки тела!
  Мала®а засвире како одговор:
  - ВоЌната, како и  убовта, е покорна на сите возрасти, но поминува®ето на времето не е приЌатно!
  Матилда виде соодветно да додаде:
  - ВоЌната, како куртизана, е скапа, променлива, но секогаш остава хероЌски спомен за себе!
  ЏеЌн го сврте кучето со своите грациозни, голи прсти и извика:
  - ВоЌната не е како сон, силните емоции се незаменливи!
  Грингета пукаше со насмевка и одговори:
  - Светот е досаден и релаксирачки, воЌната е интересна и возбудлива!
  Матилда, пиеЌ«и кока кола со задоволство, продолжи:
  - ВоЌната е крв и пот, оплодува ластари што раѓаат храброст!
  Мала®а се насмеа и забележа:
  - Колку и да е интересен процесот на воЌна, секоЌ сака краЌ!
  ЏеЌн повторно помина со голи прсти преку гаЌтанот на пиштолот и пееше:
  - ВоЌната не е книга, не можеш да Ќа затвориш, не можеш да Ќа сокриеш под перницата, можеш само да Ќа зафркаш!
  Грингета чврчореше со ужас:
  - ВоЌната е религиЌа: бара фанатизам, дисциплина, несомнена послушност, но неЌзините богови се секогаш смртни!
  Мала®а тивко се насмеа и забележа:
  - Во воЌна, како во казино, ризикот е голем, а добивката кратка!
  Матилда се насмевна и лаеше:
  - ВоЌникот е смртен, славата се заборава, трофеите се истрошиЌа, а само причините да се започне нов масакр се неотстранливи!
  ЏеЌн зборуваше суптилно:
  - Убиецот го презираме, освен ако не е воЌник на фронтот, го презираме крадецот, ако е мародер на боЌното поле двоЌно!
  Грингета повторно закова и засвире:
  - ВоЌник е витез чиЌ оклоп има храброст и чест! Генерален барон, коЌ има круна: разумност и интелигенциЌа!
  Мала®а со насмевка рече:
  - ВоЌникот звучи гордо, воЌникот пеЌоративно!
  Матилда мудро одговори:
  - Првиот во нападот, може да умре, но последниот нема да остане во се«ава®е!
  ЏеЌн без здив гугаше:
  - Подобро е да се биде прв во поделбата на трофеите отколку во нападот!
  Грингета со насмевка додаде:
  - ВоЌната е како жена, само ги спушта мажите без да се скрши!
  Мала®а достоинствено одговори:
  - Жената, за разлика од воЌната, не брза да легне маж!
  Матилда низ смеа рече:
  - ВоЌната, за разлика од жената, никогаш не се задоволува со броЌот на доделени мажи!
  ЏеЌн повторно Ќа сврте рачката со голи прсти и рече:
  -ВоЌната е наЌненаситната женка, секогаш има малку мажи, а жена нема да одбие!
  Грингета сметаше дека е соодветно да го репродуцира овоЌ духовит афоризам:
  - Жените не сакаат да се караат, но желбата да легнат маж не е многу инфериорна во однос на куршумот!
  Мала®а засвире како кобра, исфрлаЌ«и го розовиот Ќазик:
  - Легни маж, може мал куршум, радуваЌ се, жена со големо срце!
  Матилда со сардонска насмевка додаде:
  - Големото срце, често води до мал личен интерес!
  ДевоЌките завршиЌа со размена на духовити забелешки и почнаа да се фокусираат на боЌното поле. На небото летаа напаѓачки авиони ТА-311, кои пукаа на позициите на советските трупи. Иако полека, коалициЌата на Третиот РаЌх напредуваше. И таа имаше време да Ќаде малку, голтаЌ«и трупови.
  ДевоЌките, досадно, повторно почнаа да се шегуваат со афоризми:
  ЏеЌн гугаше:
  -ВоЌната нема женско лице, но понагло ги крвари мажите отколку жена!
  Грингета пукаше и подсвире:
  - ВоЌната не носи радост, но ги задоволува агресивните инстинкти!
  Мала®а свирна како одговор:
  - Радост во воЌната, труповите на неприЌателите само во цената!
  Матилда, лизгаЌ«и ги песните, додаде:
  - ВоЌната е ора®е на полето: се оплодува со мртовци, се наводнува крвта, но во победата се крева!
  ЏеЌн пукаше и се возврати.
  - Победата се одгледува на лешеви и крв, но со слаб плод носи!
  Грингета пукаше, скршеЌ«и ги триесет и четирите како стаклен камен и засвире:
  - ВоЌната е како канибалско цве«е, светла, месоЌадна и со лош мирис!
  Мала®а Ќа избриша педалата со гола нога и викна:
  - ВоЌната е маЌка на напредокот и ма«еа на мрзеливоста!
  Матилда «е го земе, и како «е рика:
  - А во воЌната животот на воЌникот не е во цената, туку од генералите и воопшто загуба!
  ЏеЌн помина со работ на неЌзината рака преку градите и чврчореше:
  - Ако сакате мир - вдахнете страв, ако сакате воЌна - предизвикуваЌте смеа!
  Грингета го зеде и пукаше, вперуваЌ«и го пиштолот со гола нога, пееЌ«и:
  - Смее®ето не е грев ако не сте за потсмев во воените работи!
  Мала®а се насмеа и рикаше со успех:
  - ВоЌната е како циркус, само победникот го има последното смее®е!
  Матилда го водеше резервоарот, здробуваЌ«и неколку пионери, кркаше:
  - Во воЌна, како во циркус, само тепих, сериозен убиец!
  ДевоЌките повторно молчеа. Тие се уморни да бидат остри. Во принцип, воЌната не е премногу убава.
  ЏеЌн вознемирено помисли: БританиЌа им отстапи на Германците. Иако колку земЌи освоиЌа Британците. И колку од таа ГерманиЌа! БританиЌа стана колосална империЌа. Но, таа не можеше да ги свари своите колонии. Третиот РаЌх Ќа надмина мо«та на Аглите, па дури и командантите се покажаа многу посилни и поспособни.
  И кога нацистите доЌдоа во Лондон, историЌата заврши за АнглиЌа. Се поЌави нова империЌа, со невидена мо«. ВоЌниците на кои им служат на многу народи и земЌи. И што да кажеме: Третиот РаЌх, рашируваЌ«и ги крилЌата, Ќа удави БританиЌа.
  Но, во четириесеттата година, откако Ќа освои ФранциЌа, Хитлер великодушно му понуди мир на Черчил. И тоа беше неопходно да се прифати: здравиот разум сугерираше дека БританиЌа не може да добие ништо од воЌната, дури и теоретски, туку да Ќа изгуби. Хитлер Ќа водеше воздушната битка со АнглиЌа со половина сила. Со големо задоцнува®е ги префрли воЌниците во Африка. Отиде во Советскиот СоЌуз. Но, сето тоа само Ќа одложи катастрофата.
  Германците, користеЌ«и ги окупираните територии, наЌдоа сила да се борат на два фронта, єапониЌа самоуверено ги победи Американците. И тогаш Сталин предаде, склучуваЌ«и примирЌе. БританиЌа падна на колена и стана дел од Третиот РаЌх.
  Многу победи му Ќа донесоа на Вермахт славата на непобедливост. ЏеЌн и неЌзините приЌатели доброволно отидоа во нацистичката воЌска - да фатат сре«а и чинови. И успеаЌа до некаде.
  Па што? Сега имаат две татковини: Голема ГерманиЌа, Мала БританиЌа.
  ЏеЌн испила Кока-Кола од грлото и чврчорела:
  - Љубовта и смртта, доброто и злото... Што е свето, што е грешно, на убиЌците не им е грижа!
  Грингета пееше како одговор, испра«аЌ«и уште еден проектил:
  - СакаЌте и одважете се, нека владее злото, а изберете, ни е дадено само едно!
  ДевоЌките малку се расположиЌа. Па, всушност, колку што е можно, подесете се на минорен начин. Тие се млади, весели, енергични и доста сре«ни. Толку многу тепачки и ниту една гребнатинка. Освен што «е се изгребат по тенкот.
  Мала®а остро забележа:
  - Ех, Черчил требаше да го прифати предлогот на Хес и да влезе во воЌна со СССР. Тогаш «е владеевме со цела планета, а на краЌот ГерманиЌа «е беше уништена!
  Матилда пееше со задоволство:
  - ГерманиЌа е добра во битка, британскиот лав е наЌдобар!
  МаланиЌа потврди:
  - Да, нашиот лав од БританиЌа е наЌдобар!
  ЏеЌн рече со насмевка:
  - Имаме уште шанса! Тука Хитлер «е умре, а Германската империЌа «е се распадне!
  Грингета испука проектил и делумно се согласи:
  - Нека се распадне! На краЌот на краиштата, тие се месоЌадни предатори, но дали «е ни биде подобро?
  Мала®а филозофски забележа:
  - Единство во хард режим, подобро од неред и невешт во мек режим!
  Матилда ги притисна своите голи стапала на педалите и лаеше:
  Ќе бидеме и на Марс! И надвор од Сончевиот систем!
  ЏеЌн одговори со насмевка на Мона Лиза:
  - Прво треба да воспоставите единствен режим на планетата ЗемЌа!
  Грингета, го зеде и жестоко пееше:
  - А ние сме таков режим, нема да дозволиме да се смени!
  Мала®а со духовитост забележа:
  - Ама да те оставам со нос, морам да го сменам носот!
  ДевоЌките имаат сре«а како и секогаш. Тука нивниот резервоар стигнува до првата линиЌа на ровови. И Ќа крши земЌата со гасеници. Воините се смеат.
  - Ќе ги земеме сите!
  Еден од пиштолите се заглавил меѓу валЌаците и тенкот запрел. ДевоЌките излегоа од автомобилот, но резервоарот беше преполн и премногу жежок. А надвор е ризично, може да се изгориш.
  Воините побрзаа, трепкаЌ«и со голите потпетици и пееЌ«и:
  - Ние сме лути девоЌки, добри другарки, добро, но на боси, нека камшикуваат, сталожено плаши!
  ЏеЌн истрча, забележа:
  - Еве ние сме вселенските маринци!
  Мала®а со насмевка потврди:
  - И во вселената и во слетува®ето!
  И Грингета го зеде и одеше по неЌзините раце, завиваЌ«и:
  - єас сум супер воин! Се сомневам во сите!
  Матилда одговори и подсвире:
  - Отров капка по капка во Фирерот!
  ЏеЌн се насмеа и пееше:
  - Ударот е силен, а Фирерот е семо«ен бит!
  Воините побегнаа, одеЌ«и боси, преку урнатините, згмечено, силно загреано железо, секакви греди и скршени черепи.
  ЏеЌн пееше:
  - Ќе ме разбереш ... Ќе ме разбереш ... Ќе ме разбереш, а подобра земЌа нема да наЌдеш!
  ДевоЌчето е задоволно да трча, со не премногу стврднати нозе, по остра патека и остатоци. Навистина е големо задоволство.
  Грингета пееше:
  - Лето, сонцето сЌае високо ...
  Мала®а Ќа поддржа песната:
  - Високо... Високо!
  Матилда додаде:
  - Лето, далеку сме од смрт! Далеку!
  Воините видно се расположиЌа. Навистина, какво задоволство е да се движиш толку енергично и да скокнеш.
  ЏеЌн се насмеа и забележа:
  - Смртта е конвенциЌа, срамот е апсолутен!
  Грингета Ќа триеше едната боса нога на другата и шушкаше:
  - Ќе имаме одмор! А со тоа и победа!
  МаланиЌа скептично рече:
  - Наши или Германци?
  Матилда се насмевна и пееше:
  - Не чека смртоносен пожар ...
  ЏеЌн одговорила:
  Но тоЌ е немо«ен...
  Грингета завива како пантер:
  - СекоЌ има посебен ковчег ...
  Мала®а го зеде и, пукаЌ«и, подсвире:
  - БаталЌонот БошеЌ потона во гроб!
  Матилда возврати:
  "Цела легиЌа падна во гроб!
  И девоЌките го зедоа и мЌаукаа ... Тие се како тенки ко®и. И толку слатки, нозете се голи, исончани.
  ЏеЌн го зеде и шушкаше со задоволство:
  - А Ќас сум кобра! И Ќас сум кобра! Воопшто не е мечка!
  Грингета возврати:
  - И убаво е кобра да лета до облаци!
  А девоЌките и «е земат и «е се судрат со челата. Од очите течат искри, како да е доЌден часот!
  Мала®а го зеде и шушкаше:
  - Хитлер капут!
  Матилда Ќа поддржа:
  - И Сталин капут!
  ЏеЌн ги затресе колковите и чврчореше:
  - єас сум воин на светлината, дивЌаци на колена... Сите што се клеветници, «е ги избришам од лицето на ЗемЌата!
  Мала®а го зеде и рикаше:
  - А Хитлер е будала, пуши тутун! Краде кибритчи®а, дома не спие!
  Матилда злобно се насмевна и праша:
  - Што мислиш, има ли Фирерот?
  Грингета газеше по пепелта со гола нога и ржеше:
  - Се разбира не! Ќе му дадеме четворка, мине!
  Мала®а, превртуваЌ«и ги очите, шепна:
  - О, многу е убаво да држиш пулсирачка шипка од жад во устата и да Ќа чувствуваш со Ќазикот!
  Матилда без здив шепна:
  - И колку е одлично! И сè «е биде едноставно одлично!
  ДевоЌките скокаа повисоко и повисоко. Но, нивниот резервоар беше поправен и мораше да се врати. Воините повторно се качиЌа и шушкаа:
  - Ова е нашиот резервоар! ТоЌ «е биде само одличен!
  ЏеЌн одеднаш се сети на приказната за Робин Худ. Малиот Џо е таму, момчето го зароби шерифот. Момчето беше мачено: го влечеа на решетка, му беа испржени петиците.
  Кога пламенот го лижеше голите, груби стапала на момчето... ЏеЌн овде почувствува возбуда и навистина сакаше секс. Тука влегоа. Особено Ќапонскиот нин¤а Карас. Ова русокосо момче е толку згодно и има многу големо машко совршенство. И толку е убаво да Ќа допираш таквата чиста и мазна кожа со твоите гради.
  ЏеЌн сакала да и го стави палецот меѓу нозете, но се посрамила и се предомислила. Иако навистина, ваквата акциЌа е исклучително приЌатна!
  Ќерката на господарот рече:
  - Во морскиот бран и бесен оган! И бесен, и бесен оган!
  ДевоЌките повторно го преместиЌа своЌот "Геринг" -5 на позициите на советските трупи. ВероЌатно самиот Сталин бил прилично исплашен кога дознал за напредува®ето на нацистите. Навистина, како да не се изгубиш овде. Колос ита кон тебе, но нема што да одговориш. Триесет и четири, не можете да Ќа победите сериЌата Е. И уште пове«е од пирамидалните АГ.
  А Сталин, очигледно, е во шок. Барем викнете лебарка на вашите советници. Без звук, без значе®е, без прска®е вода! Изгледа «е добиете славини!
  ЏеЌн со насмевка забележа:
  - А Сталин, за разлика од Черчил, секогаш доброволно прифа«ал стипендии од Хитлер и одел на мир!
  Грингета ентузиЌастички пееше:
  - Кажи ми што е светот! Ќе ти одговорат - сонце и ветер!
  Мала®а со ентузиЌазам забележа:
  - И «е имаме силни, здрави деца!
  Матилда се насмеа и шепна:
  - Светот не е шаховска табла, а Хитлер не е крал!
  ЏеЌн Ќа поправи своЌата приЌателка:
  ТоЌ е повисок од крал! И ние «е го избришеме од лицето на планетата!
  Грингета го зеде и рикаше:
  - Големината на Британците, Ќа препозна планетата! Фашизмот беше скршен со нож!
  Мала®а со ентузиЌазам додаде:
  - Ние сме сакани и ценети од сите народи во светот!
  Матилда, со ентузиЌазам на девоЌка коЌа Ќа нашла своЌата прва  убов, додаде:
  - Верувам, «е изградиме свет комунизам!
  ЏеЌн пукна од смее®е и забележа:
  - А под водство на Германците, всушност, може да се изгради комунизам!
  Грингета го удри челото од шипката од пиштолот и пееше:
  - Се шегуваме со комунизмот, сега «е го градиме! И Сталин «е биде нашиот супер хероЌ!
  Мала®а додаде, поЌаснуваЌ«и:
  - Во ковчегот секако!
  Грингета лесно потврди:
  - Се разбира, во ковчегот!
  ЏеЌн филозофски забележа:
  - Колку и да е голем кралот, тоЌ «е влезе во ковчегот, како одгледувачницата!
  Грингета додаде со итра насмевка:
  -Политичарот секогаш лаже, само вистински умира!
  Мала®а кликна со голите прсти и рече:
  - Бесмртноста е вистинска, но смртта е илузорна!
  Матилда исто така издаде афоризам:
  - Кралевите можат се, но ниту еден, ниту еден крал не може да го остави ковчегот во земЌата!
  ЏеЌн твитна:
  - Наскоро животот «е заврши ....
  Грингета поддржана со ужас:
  - Наскоро!
  Мала®а пукаше со митралези кон советската пешадиЌа и шушкаше:
  - АЌ маЌко, маЌко, смилуваЌ се за синот!
  Матилда, со тешкотии да Ќа воздржи смеата, додаде:
  - На краЌот на краиштата, тоЌ мораше да живее, ниту еден ден!
  ЏеЌн филозофски мислеше:
  - Сите сакаат да живеат убаво, но само малкумина умираат достоинствено!
  Грингета со насмевка одговори:
  - Смртта ветува неволЌа, освен ако не заблеска со зраците на достигнува®ата!
  Мала®а засвире со бесно шмек на заби:
  "Добрата смрт е подобра од лош живот!
  Матилда предизвика:
  - Добро е да си Бог, во дивината, лошо е за ѓаволот во зоната!
  Грингета забележа со отровна насмевка:
  - И останавме без школки ... Се согласувам, ова е огромна трагедиЌа! Нема подарок за уништува®е!
  ЏеЌн шмркаше презирно.
  - Ќе има нови презентации и други претседатели!
  . ПОГЛАВєЕ 17
  Фридрих на денешен ден, 10 октомври 1947 година, како и секогаш пес и неуморен, брзо се тркаше на воздушен ко® Ме-362. Момчето не почувствува ниту сенка на замор, беше премногу возбуден, а сепак шутираше без промашува®е. Во но«ните часови екипи за поправка, пред се американски, пуштиЌа во употреба дел од оштетената опрема. Конкретно, "Патоните" повторно беа вртени со гасеници, покраЌ тоа, неколку стотици од овие машини стапиЌа во функциЌа и беа пренесени од преку океанот, по ве«е дебагирани железници. Партизаните, се разбира, се обидоа, но поминаа многу полошо од вообичаеното. Бандера на избори Ќа победи украинската Батка, а во партизанските редови растеше предавството и дезертерството. Плус, командантот на партизанското движе®е Ворошилов се разболе ... И тие не собраа замена за него на време ... Така, снабдува®ето со шок меѓународната група фашисти беше сосема задоволително. Да, храбрите подземни работници и хероЌските саботери понекогаш постигнуваа успех, но не над тактичкото ниво. ПокраЌ тоа, поЌавата на нови капитулирани соЌузници предизвика нагло опаѓа®е на вербата во победата на СССР, а тоа доведе до фактот дека колебливите елементи, отворено или дури и таЌно, отидоа на страната на нацистите.
  БроЌот на дезертери особено се зголемил меѓу Црвената армиЌа на КраЌков и полската армиЌа. ПолЌаците, веруваЌ«и во ветува®ата на нацистите и особено на западните капиталисти, сериозно сметаа на создава®е на голема империЌа на исток, на сметка на РусиЌа! Не сите, се разбира, полските комунисти останаа лоЌални на Советите, но останатите политички ниЌанси... Либералите се особено несигурни... Така полските единици почнаа да се предаваат на Московскиот булге речиси веднаш од почетокот на навредливи... За сре«а, ги имаше малку и тоа сè уште немаше пресудно влиЌание врз текот на воЌната.
  Фридрих сам ги направи првите неколку лета, отцепуваЌ«и се од останатите пилоти. ТоЌ виде дека неприЌателот пове«е не се сре«ава со нацистичките орди со оган толку густо и речиси и да нема мински поли®а на патот на тенковските клинови. Но, советските воЌници тешко се бореа. ПешадиЌата не отвори оган и се обиде, оставаЌ«и ги тенковите да се затворат, да им ги поткопа трагите или куп гранати или да ги запали со шиши®а со запалива смеса.
  Момчето-терминатор во основа го зголеми резултатот, поради советските пушки. ПокраЌ тоа, снима®е од хоризонтална рамнина, избегнува®е на губе®е време за нурка®е. Точно, беа уништени и неколку тенкови лоцирани во заседа. АвиЌациЌата на СССР деЌствуваше неактивно. Утрото се поЌавиЌа само седум авиони У-2, а потоа четири Лага. Во принцип, Фридрих имаше краток разговор со нив, лесно притискаЌ«и го чкрапалото ... И тогаш, како и секогаш!
  Откако ги потиснаа ве«е ослабените борбени точки, нацистичките тенкови се упатиЌа понатаму низ полето и во рововите... Сепак, противтенковски ровови и ежи се сретнаа и на оваа ве«е шеста и делумно петта линиЌа на одбрана (вкупно имаше осум ). Советските топ¤ии станаа нервозни и почнаа да пукаат од далеку. АртилериЌата на нацистите беше немилосрдна, а авиЌациЌата .... Досега, како лизгалиште, се беше распарчено. Па, Фридрих, како и секогаш, е пред сите, побрз и поладен. Се случиЌа промени во формира®ето на трупите, Патоните со мо«но митралезно вооружува®е пробиЌа напред. Принудена одлука да се намалат загубите од пешадиЌата камикази кои се жртвуваат, но не се подготвени да се предадат...
  Фридрих го направил третото летот со своЌата девоЌка Хелга. Овде за прв пат сретнаа пове«е или помалку голема сериЌа советски авиони. Меѓу нив имало дури пет Br-3 (од каде што биле ископани). Чудно е доволно, но бомбардерите на СССР се свртеа на глетката на германските асови веднаш назад, а борците побрзаа да ги пречекаат.
  Фридрих ладнокрвно пукал во автомобилите кои се обидувале да се приближат. ВклучуваЌ«и и кец со Ўвезда на хероЌот на СССР на трупот. Искусен воин, сепак, се обиде да влезе во облаците, но против такво чудовиште како Фридрих Бизмарк, се покажа само полошо. Момчето терминатор, без да пропушти, собори триесет и шест ловци и четири Ќуришни авиони одеднаш, вклучуваЌ«и, принудуваЌ«и, побрза по бомбардерите.
  Овде, сепак, Фридрих открил дека неговиот автомобил не брзал толку многу и не нокаутирал 740 проценети километри дури и на принуден мотор. Причината е Ќасна, 30-милиметарските топови на Фридрих М-108 беа заменети со Мр-103, кои со почетна брзина на проектил од 960 метри во секунда многу поефикасно продираат во покривот на тенковите и на неприЌателските ловци од многу голема далечина, но речиси еден и пол пати потежок и помалку со брзина на отпушта®е од 420 куршуми во минута (сепак, Фридрих генерално претпочитал, паѓа®ето во транс, да го погоди со единечни гранати!). Да, и оптоварува®ето на мунициЌата за пиштолите беше зголемено особено за Фридрих. Значи, не беше лесно да се стигне со бомбашите. Неколку пргави He-362 го надминаа храбриот, млад ас. Тие паѓаа како град на посевите, кршеЌ«и и измачуваЌ«и советски автомобили. ПокраЌ тоа, Br-3, како побавен и слабо вооружен, стана лесен плен за терористичките пилоти. Фредерик ве«е беше зрел до краЌот на празникот, но заврши уште десетина растоЌаниЌа, нокаутираЌ«и педесет. Сепак, момчето не успеа да го надмине неговиот претходен рекорд од двесте и педесет и три автомобили.
  Фридрих се врати со голем ентузиЌазам во душата. ТоЌ победи и победува! И мислите за неговото предавство се целосно исчезнати. Младиот човек дури си рекол:
  - А зошто овие предрасуди! Домот е местото каде што растат вашите приЌатели и деца! И СССР не е татковина, туку затвор на народи!
  Хелга ги слушна овие зборови, но не разбираЌ«и го нивното вистинско значе®е, таа потврди:
  - Во право си! И наскоро «е имаме деца! Иако, не сакам да добиЌам стомак, додека се уште има таква воЌна!
  Фридрих се насмевна.
  - Тоа зависи од волЌата на Семо«ниот Бог. Сепак, Папата и голем броЌ митрополити се на наша страна!
  Четвртиот Ќуриш, Фокен-Вулф-5 на млазен погон се претвори во потрага по пиштоли, бидеЌ«и беа фатени само неколку тенкови. Но, вистинскиот тест допрва требаше да доЌде.
  Петтата гардиска тенковска армиЌа на Ротмистров го заврши поткопувачкиот трансфер во областа Красногвардеиски. Сепак, не беше можно да се постигне целосно изненадува®е. Нацистичката извидничка авиЌациЌа забележа движе®е на голема маса тенкови, а нацистите побрзаа да преземат одмазднички контрамерки. Околу петстотини СС единици на 2-та СС Панцерска армиЌа, како и двесте возила од стратешкиот резерват, излегоа да се сретнат со деветстотини и педесет тенкови и самоодни пушки засилени со резерви на оклопната тупаница на Ротмистров. Особено, битката се одвиваше на теренот, во близина на колективната фарма Первомаиски, каде што се наоѓаа германски гранати и пиштоли на заробената линиЌа.
  Фридрих и наЌдобрите германски асови беа повикани да го одбиЌат големиот удар од земЌа и воздух.
  Генерал-полковник Ротмистров, хероЌот на битката за Сталинград, Ќа изврши наредбата што доаѓаше од самиот врховен командант, искрено веруваше дека битката каЌ Москва сè уште не е изгубена. Имаше мо« во рацете, блескаше надежта дека СССР «е го врати она што го изгуби порано. Сепак, колоната, движеЌ«и се под своЌа мо«, прилично се испружи. Ова делумно се должи на желбата да се избегнат извидувачките авиони на Третиот РаЌх, со друго времетрае®е на маршот предизвикано од оштетува®е на железничките линии поради ударот на неприЌателските авиони.
  Тешките бомбардери ги принудиЌа големите тенкови сили да маршираат стотици километри под нивна мо«. ПокраЌ тоа, маршот беше максимален во брзина ... Со оглед на одредена хетерогеност на флотата на резервоари, некои автомобили успеаЌа да ги заменат филтрите, додека други, напротив, старите типови, вклучително и несовршените преноси, ги забавиЌа дизел моторите.
  Поради бруталниот и масовен удар на неприЌателските авиони, петтата шок армиЌа беше лоцирана доволно далеку од линиЌата на фронтот и тоа го принуди ова челично лизгалиште да оди од вечер до утро.
  Покомпактна група нацисти ве«е го чекаше Ротмистров. ПопуштаЌ«и во вкупниот броЌ тенкови, нацистите беа супериорни по квалитет: имаа околу сто и пол "Пантери" -5 и "Тигри" -5, како и десетина "Горингс" L (англиски возила со 17 стапки пиштоли, приближно еднакви по мо« на пенетрациЌа со пиштол "Пантери"), Е-50, АГ-50 и "Паттон". Разурнувачите на тенкови "Суперфердинанда" сè уште беа на пат.
  Се разбира, «е беше подобро масовно да се нападнат нацистите, но застрашувачкиот Жуков премногу го брзаше Ротмистров, со право плашеЌ«и се дека нацистите «е преземат енергични контрамерки. Сепак, тоа ве«е е направено...
  Но, тука советската армиЌа имаше еден адут - ова беше сериозна воздушна покривка ... Авионите ги отстраниЌа и насоката на Урал и резервната стапка, па дури и возилата за обука, како и опремата, беа фрлени во битка директно од лентата за склопува®е . Ова беше шанса да се пробие десното крило и задниот дел, фашистичкиот клин што брзаше далеку напред.
  Генералот Гота и другите команданти, ве«е за време на прелиминарните дискусии за планот за операциЌата во Москва, претпоставуваа дека КрасногвардеЌск сигурно «е стане место на тенковска битка со борбената резерва на советските воЌски, што значи дека треба да имате покритие план.
  СпециЌалниот германски авион, особено Xe-362, го надгледуваше воздушниот простор, така што битката на Красногвардеиски требаше да стане наЌголемата не само тенк, туку и воздушна битка во Втората светска воЌна!
  Фридрих беше повикан да се бори против неприЌателот, тоЌ е наЌдобриот ас на Луфтвафе, кралот на воздушните битки беше симбол на победата на Третиот РаЌх. И до, или речиси до него од десната рака, на нападот, а со тоа и особено мо«на модификациЌа на Fokken-Wulf-5, Хелга побрза.
  Момчето дури и пееше:
  - На Ўвездени бродови брзаме низ брановите! Кварковите се пени во етерските вртлози!
  Хелга потврди:
  - Црвени суштества, «е ви биде Кука! На децата од подземниот пеколен свет!
  Фридрих се насмеа и го кажа своЌот омилен:
  - Па, од завртката! Ангел на смртта, само свирнете го за да се поЌави! Ќе ги искине сите ѓубри®а на парчи®а газ!
  Хелга се насмевна како одговор.
  - Па, ти си духовит!
  Фридрих бил донекаде загрижен за зголемува®ето на тежината на неговиот авион, поврзаноста со поставува®ето оружЌе со долг дострел и зголемува®ето на мунициЌата. На краЌот на краиштата, проектилот од 30-милиметарски топ, три пати потежок од оноЌ на топот од 20 милиметри, а можеби и четири пати помо«ен во однос на разорната мо«, е универзално оружЌе приспособено да носи оклоп и на површината на планетата и во воздухот! Младиот ас сакаше дури и да се откаже од митралезите, да им ги отстрани четирите со голем калибар, но ... Хелга се спротивстави пред летот:
  - На краЌот на краиштата, може да доЌде до блиска борба. Подобро е да го задржите овоЌ адут ...
  - Доста за виша сила и дваЌца "стрелци"! Фридрих скрати. За мене, што да соборам блиску - доволно е. Во принцип, мислам дека митралезното вооружува®е е вишок овде.
  Хелга весело се насмеа и го потапка момчето по грбот.
  - Не се сите, за жал, толку непобедливи витези како тебе! Многу асови се уште се почетници, им треба погуст оган за сигурно да го погодат ...
  Фридрих сосема разумно се спротивстави:
  - Таков скап автомобил како ME-362 U нема да му се даде на пилот почетник. ОвоЌ борец е за асови.
  Хелга, наместо да одговори, налета на неЌзиниот борбен авион со трепере®е, голи, розови потпетици. А што друго да се прави, се огласи повикот за итна помош.
  Фридрих генерално беше задоволен што ги отстрани двата екстремни митралези, масивната машина започна полесно, а брзината се зголеми, а осветлува®ето на крилата го подобри маневрира®ето. Иако самите места за отпушта®е беа покриени со облоги, нивното намалува®е значително придонесе за аеродинамиката на автомобилот. Иако Me-362 во однос на аеродинамичките квалитети сè уште е неспоредлив меѓу клипните мотори, таков е универзалниот ко® на воЌната.
  Подолу трепкаат ретки дрвЌа, поли®а... Денот е топол и изгледа нема да биде лесно да се борите. Особено Русите, кои Ќа губат оваа огромна битка. Овде, лево и малку подолу, лета Ќато врани... Големо Ќато, а некои од врани се многу големи... Застрашувачки знак, врани ги придружуваат сите воЌни, овоЌ суров свет лишен од сентименталност. Како што БоЌарски пееше во познатиот мЌузикл:
  - Но зошто! Невозможно е да се живее во умот! Но, зошто - животот не не учи ништо!
  Ова е насилство, насилство и пове«е насилство! Суровост, суровост и уште еднаш суровост Ќа цементира нациЌата!
  єатото врани изгледа бескраЌно, ги има десетици, стотици илЌади, а тие кркаат така што дури и во херметички затворена кабина може да се слушне. Фридрих Ќа праша Хелга преку радио:
  - Можеме ли да ги погодиме со митралези?
  ДевоЌката ас се спротивстави:
  - НемоЌ! СекоЌ куршум се брои овде!
  Фридрих се насмевна.
  - Што е сосема можно! Кралот под тронот, лежи во вре«а со патрони.
  Од зад Ќато мршоЌадци, првата сериЌа советски авиони одеднаш скокна надвор. Први ги сретнале Саламандерите. Имаше загуби на двете страни, загинаа пове«е Руси. Фридрих доцна отвори оган и собори само осум возила. Но сепак тоа е лош почеток. Но, соборен е еден пар германски "саламандери" -3, како и Ме-262, не е Ќасно како успеа да помине пред сите.
  Но, главната работа допрва требаше да доЌде. єатото врани заврши, германските пилоти скокнаа во просторот над полето КрасногвардеЌски и почнаа.
  Цела армиЌа се упати кон германската ескадрила, а тука, всушност, имаше авиЌациЌа од неколку воздушни армии на СССР. Огромна армада авиони од секаков вид, но наЌмногу од сè тоа беше єаков и нешто помалку Лагс.
  Фридрих отвори оган од далечина поголема од шест километри. ТоЌ повторно се втурна во потоци на див транс, кога не нишаниш, а твоите прсти автоматски притискаат. Кога ве«е нема никакво размислува®е, мисли, телото се чини дека е ваше, но ве«е сте како марионета на непознати сили ... Тоа значи дека телото не е ваше, туку духот на подземниот свет - нечисти, зли сили ...
  Па, и во главата на момчето-терминатор, колку пати звучеше песната:
  Во кругот на приЌатели, но во исто време и осамени,
  Во заробеништво на страда®ата, тажни грижи!
  Нашиот свет е толку уморен од кара®е,
  Ниту пространство, ниту убавина не се гледаат!
  Каде нè одведовте - лош зол ѓавол?
  Кога злиот демон Ќа врти воЌската!
  Лов нè, се разбира, воена слава,
  Иако моЌата душа е грд паразит!
  
  Таква празнина во духот на умира®е
  Околу мочуриштето не можете да го видите патот!
  И смрт, овоЌ столб на безмилосната старица,
  Што собира почит во света РусиЌа!
  
  Едноставното разбира®е не свети,
  Сè на интернет, неограничена мо«!
  Желбата да се живее во земно живеалиште,
  Вкусува®е со слатка сладост, радост, сре«а!
  
  Но, судбината го испрати неговиот син во воЌна,
  Каде што моравме да заборавиме на мирот!
  Нема потреба да го проколнуваш сатаната за ова,
  Ништо друго не сакавме!
  
  Во авионот го пресеков виорот,
  Направив трик, а приемот е круна!
  ВеруваЌ ми, борецот на татковината не умре,
  АЌде да играме погребен марш за ѓубри®ата!
  
  НеприЌателот е многу, силен,
  Автомобили, борци, проектили!
  Ќе го скршиме на парчи®а пеколниот Вермахт,
  Ќе се пеат подвизите на РусиЌа!
  Ќе доЌде на ЗемЌата, верувам дека комунизмот,
  Ќе живееме сре«но - знам сигурно!
  Ќе се урне ¤елатот на луѓето - фашизмот,
  Победата «е биде во добрина, светлина на маЌ!
  
  Татковина, брз лет,
  Тоа ни даде свет живот!
  Во нашите срца пее химната на татковината,
  На краЌот на краиштата, Ќас жестоко се борам за неа!
  
  И времето, верувам светло, «е доЌде,
  Нема да има убиства, староста «е загине во бездна!
  Родот «е се развие без раб,
  Врвот «е ги забрза достигнува®ата на линиите!
  
  И за да го доближиме тоа време;
  Треба да се борите како воЌник на РусиЌа!
  За да стигне до секоЌ што не е морон,
  Дека Русите секогаш знаат да се борат!
  Во главата на Фридрих звучеше добра патриотска песна, но рацете и нозете предавнички го направиЌа токму спротивното. Имено, тие испратиле гранати на советски авиони од сите видови и марки. Советските пилоти се обидоа да се доближат и да започнат депониЌа... Волка, откако застрела пове«е од педесет автомобили во движе®е, направи пресврт и ги избегна истрелите и обидот за удира®е (тоЌ го отсече овоЌ камиказе со кратки рафали со митралез) . Тогаш авионот на младиот ас се префрли, а во борбен транс, момчето даде многу воздушни пушки. Многу косени голем броЌ советски ловци кои излегоа од задниот дел.
  Овде Фридрих за малку се забил, но успеа да се лизне во линиЌата на огнот и да продолжи со истребува®ето на противниците. ОвоЌ пат негови жртви станаа двомоторните "Пиони". Низ главата на момчи®ата блесна афоризам (ни пионите не се ореви, идни кралици!). Хелга шкрипна во неЌзиното радио.
  - О, драга маЌка! Како притискаат!
  Фридрих, изведуваЌ«и незавршена мртва Ќамка, ги отсече советските борци од голема далечина, обидуваЌ«и се да оди зад задниот дел на Хелга. Еден од нив "Продавец" (Лаг-5), беше со голема црвена Ўвезда на трупот... Значи хероЌот на СССР. Самата девоЌка, на нападната модификациЌа на Фокен-Вулф, пукаше во тенковите на воЌската Ротмистров што напредуваше кон позициите на Германците. И во исто време таа погоди доста прецизно, успешно нуркаЌ«и.
  Во меѓувреме, Фридрих се бореше со неприЌателски авиони, ментално заблагодаруваЌ«и им се на залихите за зголемува®ето на мунициЌата. ТоЌ дури успеа да стави терминатор предавник во резервоарот Т-34-85 и откако го избра командантот (ова се гледа од антените, кои, и покраЌ прашината и растоЌанието, лесно се гледаа острите очи на Фридрих!).
  Капакот на отворот беше прободен од три чаури одеднаш и резервоарот запре ...
  И долу беше жешко, авангардата на Петтата гардиска тенковска армиЌа ве«е се нафрли врз гранадерите на СС и делови од вториот корпус.
  Првите советски возила се тркалаа во противтенковскиот ров и забавиЌа. На нив паднаа пиштоли за брзо пука®е "Тигри" -5 и "Пантери" -5. Тоа е она во што се силни новите Германци е борбата на далечина, за да добиЌат предност пред нив, советските тенкови мораа да влезат во блиска борба. Наредете депониЌа... Но, тактички одлуката беше неточна, да се кине низ отвореното поле каде што се ископа рововите, да се сретнат автомобилите што чекаат "плен". Да, не се натрупуваЌте во исто време масовно?
  Точно, советските Илс, и покраЌ опипливите загуби, сепак се пробиЌа, како мал боксер што нурка под ¤емот на гигантот, до неприЌателските тенкови, предизвикуваЌ«и штета, вклучително и мали бомби. Навистина, на некои "Тигри" -5, тие стоеЌа на врвот на мрежата, но многу возила, германската пешадиЌа, беа принудени да постават заштита буквално во движе®е.
  Фридрих мислеше дека ако Русите изведоа поконцентриран удар, «е имаа многу поголеми шанси за "куп малку" и профитабилна блиска борба.
  Напаѓа®ето на црвените пилоти продолжи, но на пример против многу пргавиот "Саламандер" -3, оваа тактика не ги донесе очекуваните резултати. Загубите на германската авиЌациЌа растеа, но и на советските уште пове«е. Но, тоа ве«е не беше неодговорена борба. Многу советски пилоти имаа пристоЌно искуство, не за ¤абе Ќа покриваа Москва, па нацистите станаа прилично лошо.
  Фридрих, чиЌ талент е невероЌатно заострен, секогаш избегнуваше удари и интуитивно ги погодуваше наЌопасните советски борци. Се обидува да ги нокаутира лидерите. ТоЌ го направи тоа и работеше без погрешно пале®е. Во моЌата глава, патем, имаше празнина, и недостаток на перцепциЌа на битката како таква. Телото реагираше, метите беа фатени, немаше промашува®а. Неколку пати дури и доби тенкови.
  И многу стотици, ако не и илЌадници авиони од секаков вид, трепереа и трепереа пред моите очи. Еве, на пример, Хафман на неговиот Нон-362 ... Се бори на посебен начин, брзина, кретен на млаз машина, а остатоците летаат на сите страни ... А и Русите не се лоши .... Таму е Кожедуб, би било време да го де-енергираме... Фридрих се движи на минимум, сега нема потреба да се врти, тепа економски, туку само, така малку поместува®е од пораз..
  МунициЌата е при краЌ, како и горивото во цистерните, а од германските позиции пристигнуваат импресивни засилува®а. Саламандерите, па дури и неколкуте застрашувачки Ме-362, се првите кои влегуваат во битката, а зад нив остатокот од нацистичкиот логор против комарци. Повторно, брег до брег... И советските авиони почнуваат да се повлекуваат. Им снемува гориво, а загубите ги надминаа: сите замисливи и незамисливи граници. Фридрих се вра«а и Ќа прашува Хелга:
  - Се е во ред?
  ДевоЌката одговара:
  - Авионот е во движе®е! Нокаутив шест тенкови и еден борец...
  Фридрих свирна:
  - Да, дури и мене ме надмина по броЌот на уништени тенкови. єас лично уништив само пет автомобили со муцка!
  Хелга се насмеа.
  - А колку авиони?
  - Авиони? - Главата на Фридрих блесна со броЌки ... - Точно триста и еден! Нов светски рекорд. Еве го достигнува®ето...
  Хелга извика:
  - Да, ти си само витез! Не, наскоро богот на уништува®ето. Самиот голем Кали ... универзалниот борец!
  Фридрих учтиво коригираше:
  - Всушност, Кали не е бог, туку божица на злото. Тоа е, жена, иако во хиндуизмот многу почитувано и популарно божество. НеЌзе ѝ биле изградени многу храмови и се упатуваат молитви.
  Момчето одеднаш забележало дека силно го изгребало коленото на рачката. И проколна:
  - По ѓаволите! Не вредеше да се заврти, во толку тешко вооружено возило.
  Хелга со загриженост рече:
  - А следниот лет што го имаш без мене?
  Фридрих лесно потврди:
  - Да, вашиот Фокен допрва «е се наполни со гориво и «е се вчита, а моЌот е ве«е готов. Само не зборуваЌ, само чуваЌ се за себе!
  Хелга категорично рече:
  - Не! МоЌ совет до тебе е да се бориш и да се бориш наЌдобро што можеш... Ако воопшто е можно.
  Авионите слетаа и Фридрих истрча до следната кола. Избраната комбинациЌа на Ме-362 и Ќуришниот Ф -490 беше оптимална за супергазот на сите времи®а и народи.
  Фридрих, чувствуваЌ«и ги со боси нозе острите, груби педали на Fokken-Wulf-4, почна да стиска со брзина и да пее заедно:
  - Одам во битка! Ќе го здробам суштеството во прав!
  Битката каЌ КрасногвардеЌск продолжи. ПокраЌ тенковите на самата воЌска Ротмистров, на време на боЌното поле пристигнаа сто и пол советски возила, земени од Ќужното крило и од областа на Советскиот фронт Каширна. Точно, досега пристигна само првата сериЌа автомобили. Советската авиЌациЌа исто така не размислувала да се предаде, но досега не била особено активна.
  Фридрих почнал да работи на тенковите, користеЌ«и ги своите топови специЌално дизаЌнирани за оваа намена. Според него, калибарот од 37 милиметри сепак бил оптимално прилагоден за оваа намена. Еве, на пример, Рудел со такви пушки, без никаков борбен транс, уништи, поточно, што е поправедно, исфрли 534 тенкови во текот на целата воЌна. Но, тоЌ беше обичен човек, а не Фридрих коЌ. Момчето се сети како неговиот татко и рекол на маЌка си дека комбинираниот ефект врз плодот што се носи во утробата на детето, покраЌ манифестациЌата на феноменални способности како пубертет, може да го претвори потомството во психопат ...
  Можеби неговиот борбен транс, и оваа супермо« на воин, е исто така последица на удар, чиЌа природа е непозната за него.
  Но, сега доаѓаат тенковите, за пилотот нивните движе®а изгледаат бавни, а уште пове«е за Фридрих. Младиот ас почна веднаш да се лупи од хоризонтална рамнина. Само пали и треснува. Светлосни блесоци, од мали експлозии, пробиваа отвори. Во исто време, многу автомобили светнуваат, бидеЌ«и резервоарите за гас се наоѓаат во борбениот оддел. И уништува®е, Т-34 полета како буре од прашка.
  Често удира®ето гранати предизвикуваше детонациЌа на мунициЌа. А ова пак...
  Фридрих не размислуваше за такви ситници, Ќа гледаше сликата кога, претрпуваЌ«и големи загуби и сфа«аЌ«и Ќа залудноста на обидите да се пробие, отколку рововите ископани од советскиот народ, чуварските тенкови се движеа наоколу.
  Но и тука ги чекаше неприЌатно изненадува®е. Дваесетина "Суперфердинанди" успеаЌа да се приближат. Тие, за жал, беа со посилни возни карактеристики, благодарение на употребата на американските мотори.
  Советските возила се движеа низ отворено поле, што значи дека легендарните ловци можеа да погодат ве«е од три километри. Се разбира, "Superferdinands" промашиЌа, но високата стапка на оган на противвоздушните пушки им дозволи да удираат доста често. ПокраЌ тоа, полето беше силно ископано и изорено со гранати, а Т-34-85 не можеше да Ќа зголеми брзината. Но, тие сепак се движеа како бранови за време на ерупциЌа. И Пантери -5 и пргавите американски вештерки -5, брзи тенкови уништувачи, побрзаа да им помогнат на Фердинандовите -4.
  Фридрих се обиде да ги нокаутира (чисто потсвесно) командантите. Дури и прстите ми се стегаа од напнатоста. И имаше плодови! Младиот терминатор, од хоризонтална проекциЌа, нокаутираше четириесет и два тенкови Т-34, три КВ-и и два Су-122. Можеше да бидат уште три автомобили, но вниманието им беше одвлечено од напад на советски ловци и што е наЌважно од авиони за напад. Според нив, Фридрих почнал да поставува и воздушен пиштол од 37 милиметри и два 20 милиметарски (исто така доста впечатливо, ако удриш во лампион или во резервоар за гас или во мотор.
  Само дваесет и седум авиони, од кои осумнаесет Ils... Не е лошо, со оглед на важноста на секоЌ тенк, дури и оштетен во оваа тврдоглава битка... Еве неколку Т-34-85 забрзани, а сепак пробиле за да се затворат опсег. Тука пламнаа слабо оклопните американски "Вештерки" -5.
  Фридрих го виде нападниот авион на Ханс-Улрих Рудел. И овоЌ ве«е долго познат ас, се чини, реши да Ќа замени "Штука" со посилен и побрз Фокен-Вулф-5. Неговиот амблем на факелот им е познат на сите. ТоЌ го праша Фридрих:
  - Како си, ангел на смртта!
  Момчето Терминатор одговори:
  - Работи во Гестапо, а Ќас имам достигнува®а!
  Рудел увери:
  - И Ќас сум добар! Но, како успевате да снимате толку прецизно и брзо, па дури и од хоризонтална рамнина?
  Момчето кец, смееЌ«и се, одговори или дури и пееше:
  - Се што е невозможно е можно, сигурно знам! НаЌдете го диЌамантот на кралевите на ЗемЌата во проточна вода!
  - Ништо, до краЌот на денот «е стигнам до триесет! Рудел вети.
  Вра«а®е, замена на леталото и повторно родното Ме-362, авионот, коЌ освен дупки од куршуми на крилата, под раководство на Волка не доби никаква штета. И секако тенковската битка....
  Во КрасгвардеЌски беше жешко. Колоните на Петтата гардиска армиЌа и бригадите отстранети од другите фронтови се повлекоа. До Германците стигнаа засилува®а, вклучително и десетина американски уништувачи на тенкови, наЌновите М-18 со пиштоли од 110 милиметри. Овие машини не беа инфериорни во смртоносната сила во однос на пушките Тигар-5, калибар 105, па дури и подобро го победиЌа Т-34, бидеЌ«и беа помалку склони кон рикошет. Самиот пиштол, во исто време, исто така е од конвертиран американски противвоздушен пиштол, што значи дека брзо пука. Само овде оклопот е послаб од германските, но сепак доволни се 186 милиметри за да го држи проектилот во чело. Особено во движе®е, Т-34-85 е многу често размачкан.
  Фридрих, дури и на далечина, почувствува како се приближува цунами, нов бран авиони на Црвената армиЌа. Ова значи дека не зависи од тенковите, кои речиси се зафатиле со тесниот, па нека се погрижи нападниот авион за нив. Меѓу нив, патем, видливи се многу тешко вооружени и оклопни He-329. БидеЌ«и авионите за напад и уништувачите на тенкови се силни. Особено со пиштолите Ра-44 од 88 мм, кои го пробиваат не само покривот на резервоарот, туку и во челото. Само овде во воздушна борба, оваа машина, благо кажано, не е толку разноврсна како "работната кобила" Фокен-Вулф.
  Меѓу авионите за напад, Фридрих го забележал авионот на Хелга. Па, се разбира, назад во редовите.
  Момчето терминатор, спуштаЌ«и се малку по патот, «е отвориме три тенкови и самоодни пушки-76, пееше:
  - Ќе имаме шоу! Едноставно наЌвисоката суперкласа!
  . ПОГЛАВєЕ 18
  Хелга спремно одговори:
  - Секако дека ти верувам! Срцето не го дадов на Ўвер! Одговорот «е ви биде даден - верувате или не?
  Наместо да одговори, Фридрих почна да шутира од голема далечина од дното... А потоа да добива висина.
  Имаше доста советски авиони, но сепак помалку од првиот пат. Пилотите на Луфтвафе се чувствувале сосема самоуверено, како првоодделенец коЌ претепал досаден врсник во непознато училиште, по што буквално бил обземен од сила.
  Советските пилоти станаа полукави и откако паднаа под ударите, тие веднаш се распаднаа во групи, обидуваЌ«и се да ги повлечат Германците кон себе. Фридрих ги нападнал, искачуваЌ«и се на ридот. За него, сепак, одбива®ето на неприЌателот од директен напад само Ќа олесни тактиката. Но, други германски борци се искачиЌа во битка.
  Фридрих забележал вознемирен дека He-362 обично бил пред него. Ама не е, од долга оддалеченост од неколку километри и онака никоЌ не знае да пресече.
  И "Саламандерите" -3, исто како детски хартиени авиони, скокаат, скокаат како аЌкула по брановите, а тие самите добиваат ...
  Фридрих Ќа избрал своЌата жртва, командниот авион, пред да има време да размисли како овоЌ автомобил бил соборен. Момчето го изнесе моралот:
  - Во воЌна можеш да изгубиш, за разлика од спортот, еднаш, победуваш во воЌна, за разлика од игра, бескраЌно! Сепак, фигурите од таблата летаат само од губитникот, победникот ги става на табла, дури и претходно соборени борбени единици!
  Сепак, тепачката се почувствува на терен. На пример, Витман е ве«е доста закоравен тенк ас, се бореше на "Тигарот". ТоЌ, заедно со стрелецот, исто така често промашуваше, иако тенкот лесно се вртеше. Топ¤иЌа ШлаЌх, едваЌ имаше време да Ќа избрише потта од лицето. Челото на ова челично чудовиште е ве«е неколку пати погодено, но досега успеа да рикошетира. Витман викна на врвот на белите дробови:
  - Нека се доближат, не се нервираЌ, те молам...
  За состоЌбата на една личност во тие страшни услови зборуваа и впечатоците на учесникот во битката, заменик-началникот на штабот на 31-та бригада, коЌ неодамна стана ХероЌ на Советскиот СоЌуз, ГригориЌ Пенежко. ... Пред менталните слики, имаше тешки слики ... Имаше таков татнеж што мембраните притиснаа, крв течеше од ушите. Непрекинато татнежот на моторите, Ўвоне®ето на металот, татнежот, експлозиите на гранати, дивиот штракаат од искинато железо... Од пукотници, свртени одбранбени, искривени пиштоли, оклопите пукнаа, тенковите експлодираа.
  НепробоЌниот тежок "Паттон" -3, речиси празно се обиде да го земе советскиот Т-34-85. ТоЌ рикаше, заштитен оклоп испакнат. "Вештерките" -4 се лизнаа и се обидоа сами да го применат маневарот. Тоа беше како да беше ко®аничка воЌска од антички витези кои требаше да се убиЌат еден со друг. Честопати и двата тенкови пукаа беспрекорно и се разнесуваа едни со други.
  Од истрели во резервоари за гас, цистерните веднаш се разгореа. Отворите се отвориЌа, а тенковските екипи се обидоа да излезат. ГригориЌ виде млад поручник, полуизгорен, како виси на неговиот оклоп. Ранет, не можеше да излезе од отворот. И така умре. Немаше никоЌ наоколу да му помогне. ВоЌниците го изгубиЌа чувството за време, не почувствуваа ниту жед, ниту топлина, ниту удари во тесната пилотска кабина на тенкот. Една мисла, една желба - додека сте живи, победи го неприЌателот. Советските танкери, кои излегоа од своите уништени возила, го пребаруваа теренот за неприЌателски екипажи, исто така останаа без опрема и ги тепаа со пиштоли, ги фатиЌа од рака на рака.
  Слика во стилот на надреализмот на капетанот, коЌ во некакво лудило се качи на оклопот на уништениот германски "Тигар" -5 и со митралез удри во отворот за оттаму да ги "испуши" нацистите. Колку само храбро постапи командантот на тенковската компаниЌа Черторижски. Нокаутираше, низ виорот од гранати, пробиваЌ«и Ќа страната на неприЌателот "Тигар" -5, но самиот беше погоден. ИзлегуваЌ«и од автомобилот, цистерните го изгаснале пожарот. И повторно влегоа во битка.
  Хелга ве«е го прободе покривот на резервоарот на ГригориЌ Пенежко со последната школка. Гранатата го погодила резервоарот за плин, а сè се запалило. Пламените Ќазици ги изгореа советските танкери, принудуваЌ«и ги да скокнат од нивните отвори. Но, самиот ГригориЌ, коЌ беше ранет, немаше време да скокне ... ТоЌ изгоре жив, сфа«аЌ«и во вид што е подземниот свет ...
  Фридрих, гледаЌ«и дека неприЌателската авиЌациЌа ве«е стана помудра и се обидува да одлета на комбиниран начин, самиот ги нападна тенковите... На Германците навистина им беше тешко, иако во битката влегоа наЌтешко вооружените англиски тенкови Челин¤ер (The Екипите се исто така од синовите на БританиЌа и пукаат исклучително прецизно!) .
  Фридрих е полн со демонска енергиЌа и возбуда, тоЌ е подготвен сам да збрише сè и секого, дури и ако треба да се борите со цела тенковска воЌска, а уште пове«е со воздух. Но, треба да се вратите, горивото и мунициЌата се при краЌ, за ова, лет, соборува®е педесет и седум авиони и соборува®е на триесет и еден тенк и шест самоодни пиштоли, плус уште два оклопни транспортери, три КатЌуша, четири Андриуши, автомобили кои се обиделе да одат на задната страна.
  Хелга забележа:
  - Русите имаат песна за жените во нашите села! И ние немаме само борбени жени, туку и мажи, што ви треба!
  Фридрих се согласи:
  - Наши мажи, што ви треба, но жените се подобри!
  Хелга итро рече:
  - Жената победува со солзи, мажот со тоа што ги тера да пролеат!
  Фридрих, разголуваЌ«и ги забите, забележа:
  - БидеЌ«и сме остри, тогаш не е се така лошо денес!
  Мора да летате сами за следниот лет ... Па, ако е така, тогаш нема смисла да се изгуби срцето ... Ве«е е жешко во Focken-Wulf со мотор со воздушно ладе®е. Многу топло, мотор, плус сонце, плус малку време за ладе®е. Самиот Фридрих дури беше изненаден како сè уште не паднал со таков див товар. На краЌот на краиштата, тоа е елементарно ... Ќа Ќаде целата внатрешност ...
  Советските тенкови беа целосно разредени ... Сепак, засилува®ата повторно пристигнаа каЌ Германците, и речиси сите авиони за напад беа фрлени во битка ... Но, засилува®ата се погодни и за Ротмистров ... Истите тенкови од друг фронт.
  Но, воздухот е многу помирен, иако има одделни групи ловци, или авиони за напад.
  Фридрих Ќа повторува старата докажана тактика, ве«е знае дека таа нема да го изневери. А Германците...
  Се случува и прегрупира®е, бидеЌ«и пове«ето советски тенкови се ве«е уништени, тогаш можете да се обидете да се нападнете ... Витман мрачно забележа:
  - Осум тенкови беа нокаутирани ... За еден ден е добро, но за таков ден е лошо ...
  Водичот коригира:
  - Всушност, дванаесет ....
  Витман прекина:
  - Четири уништени автомобили кога Русите се искачиЌа низ длабок противтенковски ров - не брои! Беше елементарно. Да, и мунициЌата треба да се надополни ...
  Но, советските тенкови повторно се упатиЌа напред кога нападната летала особено почна да ги освоЌува. Особено, Фридрих, коЌ истрелал педесет и пет гранати, од кои четириесет и девет тенкови Т-34 и шест самоодни пиштоли. И му требаа пет и пол минути... Тоа е битката... Се разбира, можеше да биде пове«е... Фридрих помисли, зошто да пука од два топа истовремено? А Едно е сосема доволно... Во меѓувреме...
  Хелга го пречека на аеродромот, го бакна толку страсно, шепна:
  - Еве го олицетворението на витештвото - Дон Кихот!
  - Што рече? Фридрих пукна.
  ДевоЌчето веднаш се опорави:
  - Извини волк... Сакав да кажам Ланселот!
  Момчето кец пукна:
  - Тогаш друга работа! Впрочем, Дон Кихот е пародиЌа на витез. На некоЌ начин се исмеваат глупавото витештво и незаинтересираното благородништво!
  Хелга се согласи.
  - єас, генерално, го разбирам тоа! Но...
  Фридрих Ќа прекина девоЌката:
  - Во авиони живи!
  Советските тенковски екипажи и пилотите се чини дека направиЌа последен обид да го свртат бранот на краЌно неуспешната битка. Генералот Гота, како искусен командант коЌ ве«е темелно ги проучувал тактиките на Русите, не брзал да нападне, па дури и малку се наведнал за да Ќа искористи предноста во огнена мо« сто проценти. И секако, резервациЌа. Ова е тактиката на високиот боксер коЌ се повлекува пред нискиот човек, работи како броЌ два, но не дозволува маломерниот пиншер да Ќа затвори дистанцата и да добие предност. Па, Ротмистров нема друг избор! Или нападни или умри! Второто е подобро, иако и дваЌцата можеби се заедно!
  Па, Фридрих мора да се бори и со авиони ... Тоа е исто така борба, а неприЌателот е храбар ...
  Но, прво, момчето-терминатор застрела петнаесет напаѓачки тенкови Т-34-85. Толку етерично во еден рафал...
  Хелга извика:
  Ти си царот на воздухот! Така «е се прослави Третиот РаЌх!
  Фридрих ѝ одговорил:
  - И тоЌ е ве«е познат! И не треба да фалиш!
  Хелга извика:
  - А вие уште пове«е го величате!
  - Ќе се обидеме! Фридрих ржеше.
  ТоЌ повторно падна во ултра-борбен транс. Чудни мисли се вртеа во главата на момчето. На пример, што «е се случи со него по победата на Третиот РаЌх? Се разбира, покровителството на сопругата на императорот «е му обезбеди наЌвисока позициЌа, а неговиот син «е стане наследник на Големата империЌа. Возбудливи глетки! И Русите, конечно, го учат редот и дисциплината на коЌа не можеше да ги навикне ниту Сталин, крвавиот Грузиец.
  Иако, се разбира, победата е сè уште далеку ... Или може да потрае и да го сврти борецот коЌ удри во Фриц. Вака да убиеш неколку десетици фашистички возила и да се вратиш во СССР како хероЌ?
  Но, дали «е му помогне ако хероите од воЌната кои избегаа од заробеништво бидат застрелани, но .... Сталин воопшто не верува никому, рече дека нема син єаковлев! Така, тоЌ ве«е не може да се врати каЌ Фридрих... Особено по она што го направи... Беше можно да побегне во СССР веднаш, кога само му Ќа дадоа "Штуката". На момчето би му простиле... Па, можеби го пратиле во казнени баталЌони, а да соборел и некоЌ од нацистите... Да, имал шанса да се врати... Но, сега, во СССР, тие нема да го поштеди, тоЌ стана премногу крвав...
  Фридрих помисли, добро, зошто не пребегна на страната на Советите. Па, во ред, тоЌ се приклучи на Хитлеровата младина, бидеЌ«и беше во центарот на Берлин, тогаш немаше друг начин да преживее. Но, зошто ги уби комесари? Можеш само да го исклучиш... Зошто во него наеднаш се разбудил див Ўвер... Ниту Ўвер, бидеЌ«и животните обично убиваат за да Ќадат или поради чувство на глад. Човекот, од друга страна, го претвори убива®ето во забава, стануваЌ«и полош од тигар ...
  Што се случи со него што убиството почна да носи радост, а желбата да се воздигне во Третиот РаЌх, да се направи кариера Ќа доловува целата суштина? КоЌ стана, .. Зошто го изгуби чувството на патриотизам и приврзаност кон своЌот народ?
  Сепак, дали тоЌ има еден? Еве го истиот генерал Власов или Борис Алексеевич Смисловски. И овде, чудна личност, се чинеше примерен претставник на благородниот корпус на царска РусиЌа. И тоЌ мораше да замине на страната на Хитлер и другите фашисти. Офицер на руската царска армиЌа, капетан. По Граѓанската воЌна бил интерниран во Полска, а потоа емигрирал во ГерманиЌа. Влегол во служба во германската армиЌа. Од 1928 до 1932 година студирал на Вишите курсеви на Воениот оддел (АкадемиЌа на Генералштабот) на РаЌхсверот. За време на Втората светска воЌна, тоЌ зема активно учество во формира®ето на руските волонтерски единици. ТоЌ веруваше дека Германците можат да придонесат за обновува®ето на РусиЌа: "Победата на германските воЌски треба да не одведе во Москва и постепено да Ќа пренесе мо«та во наши раце. Германците и по делумниот пораз од Советска РусиЌа, «е мора уште долго да се борат против англосаксонскиот свет. Времето «е работи во наша корист, а тие нема да бидат до нас. Нашата важност како соЌузник «е се зголеми и «е имаме целосна слобода на политичко деЌствува®е".
  Главата на момчето лебдеше по она што претходно го прочитал на Интернет... Сосема случаЌно, погледот му претрча на страницата на референтната книга - "соучесници на нацизмот - срамот на нациЌата!"
  Навистина, во исто време тоЌ никогаш не соработувал со генералот А. А. Власов, бидеЌ«и не ги споделувал ниту неговите ставови, ниту неговиот план за акциЌа, но тоЌ лично се сретнал со него три пати, главно по инструкции од германскиот Генералштаб.
  Фридрих ги прекина мислите... Осумдесет и три советски авиони беа соборени, а последните гранати ве«е се поставени во тенкови и ве«е е можно да се врати... Па, каков копиле е тоЌ... Како има паднат... Крвава курва! Очите веднаш станаа влажни... Солени капки солзи течеа по мазните момчешки образи... Колку горко, дури и пукаЌте се!
  По вра«а®ето, глетката на уморна, но весела Хелга веднаш му го подигна духот, и тоЌ повторно се втурна во битка... ТоЌ е воин! Значи, тоЌ е роден да победи, а чиЌа нациЌа е послаба, тоЌ не е приЌател со неа!
  Хелга одеднаш забележа:
  - Дали плачеш?
  Фридрих одмавна со главата.
  - Ве«е ми се насолзиЌа очите, од умор! Каква битка! Ве«е шест дена не ги затворив очите! И пред тоа, скоро и да не спиев!
  Хелга утеши:
  - Овде «е се затвори казанот и «е спиеме малку... Останува уште малку. Само малку за победа!
  Лет на Focken-Wulfach-4, неприЌателските авиони не се видливи, а остана малку од тенковите. Но, дури и оние што се таму треба да се завршат.
  Хелга шепоти на радио:
  - Па, аЌде да ги земеме! Значи извртува®е на осумте!
  Фридрих се насмевнува.
  - Извртува®е на осум е подобро отколку шест на ленти на рамо!
  ДевоЌчето, откако удрило во автомобилот од нурка®е, лаело:
  - Не, не може да се замислиш како шестка. Имате раса на крал.
  Од Петтата гардиска армиЌа имаше рогови и нозе. Сега Гота даде наредба да напредуваат, особено затоа што ве«е беше вечер, времето помина многу по вечерата и темнината почна да се приближува.
  На боЌното поле имаше пове«е од илЌада и сто уништени и уништени советски тенкови и околу триста германски тенкови кои добиЌа некаква штета. Од нив, околу шеесет и пет автомобили во никоЌ случаЌ не беа предмет на реставрациЌа.
  А Фридрих, оставаЌ«и Ќа своЌата девоЌка да спие на креветче, сè уште леташе. ОвоЌ пат беше пренасочен кон сузбива®е на артилериЌа. ОчаЌниот марш на Ротмистов пренасочи дел од силите, воЌските на МаЌншаЌн, и тие напредуваа не пове«е од дванаесет километри во еден ден и навечер. Но«та падна, но бура¤иите сè уште работеа. Само ги смениЌа пилотите.
  Повторно, Фридрих наиде на но«ни бомбардери У-2. Автомобилите летаа речиси блиску до земЌата - лет на ниско ниво. Ќе имаа шанса да се протнат со вакво маскира®е, но во оваа ситуациЌа проработи ѓаволскиот инстинкт на младиот терминатор.
  Освен тоа, Фридрих наеднаш се засрамил од солзите, па збеснал... Дури и изгледот на момчето се променил. И сосем други зборови, од друга песна, ми се нафрлиЌа низ глава;
  Гневот се шири низ телото во огнен бран,
  Невозможно е да се разбере такво нешто и што ми се случува сега!
  Тука подземЌето го отвори сето црнило во душата,
  Сакам палати - не ми е доволно со душичка и раЌ во колиба!
  
  И како се случи сето тоа, дури ни Бог не знае,
  Станав копиле предавник, но досега сум мртов!
  Од каде е ова откровение, коЌ го родил,
  Црпам инспирациЌа во сад - мо«ни сили!
  
  Ѓаволот не влече во мрежа, фрлаЌ«и не во маѓепсан круг,
  Така се случи, ме фатиЌа во мрежата!
  Но, Ќас «е Ќа скршам мрежата и «е го прифатам Бог со моето срце,
  Не Ќа проколнуваЌ само небесната месечина!
  И ова се бра«а по оружЌе што ги знам со сигурност!
  
  О, даЌ ми шанса свети Господи
  Природо моЌа, ти си предавство и срам!
  Сакав месо, освен месо,
  И заврши во бездната, каде што мудроста заспа!
  
  Фашистот рече: ти ни служиш
  Ќе добиете признание за земЌиште, пари, титули!
  Но, откажете се од своЌата душа
  И ова е наЌлошата казна на светот!
  
  Но, Ќас сум слаб, влегов во хаос,
  И го уништи живиот, честа и совеста во себе!
  Така да биде, тежок факт
  На краЌот на краиштата, тоа не е роман, тоа е само приказна!
  
  Што да правам, назад;
  Нема пове«е, а сега барем вратот е во Ќамка!
  Но, демонот рече: стави краЌ на нередот,
  Ваква кукавичлук, веруваЌте, не прифа«ам!
  Фридрих го заврши овоЌ "вокал", соборуваЌ«и ги "ушите" и потоа се почувствува краЌно уморен ... И она што ве«е процвета, што значи дека доЌде нов ден на 11 Ќули. И седум дена е на нозе...
  По слетува®ето, момчето едваЌ успеало да истрча до креветот и веднаш паднало;
  Сонот испадна многу напнат... Фридрих сонуваше дека е студент и слуша предава®е. Згора на тоа, учителот за ¤иновски раст го кажува тоа со таков ентузиЌазам и жар што вие неволно слушате. Таму зборуваме за долгогодишен историски неприЌател на РусиЌа, САД. Се чини дека во неговата татковина конечно смислиле достоЌно оружЌе за одмазда;
  - Треба да знаете дека армиЌата на Пентагон Ќа распореди своЌата наЌдобра ударна сила во борбата против нашата желба да го пробиеме патот кон другите светови. Испратив телеграма до воЌската на НАТО, каде што изЌавив дека нема да Ќа заземам земЌата, дека спроведувам мирно истражува®е насочено кон доброто на целото човештво. Не Ќа сфатиЌа моЌата порака, сите ги мерат на нивната сомнителна и себична скала на вредности. Овие мегаломански копили®а мислат дека можат да го контролираат целото човештво. Тие мислат дека ако имаат манична страст за фа«а®е и уништува®е, тогаш и другите претставници на другите светови треба да Ќа имаат истата животинска страст.
  Говорникот застана и слушаше дарежлив бран аплауз. И Волка, исто така, силно му аплаудираше, иако не сакаше да препознава авторитети зад него. Па, мо«ниот ¤ин продолжи:
  - єас не сум Ўвер или предатор, но можам и имам намера да се бранам, доброто на моЌата цивилизациЌа зависи од моЌата борба, а ако моите неприЌатели и неприЌателите на моЌата цивилизациЌа имаат намера да нападнат, тогаш имам намера да се бранам. себеси. Ќе ги уништам оние што стоЌат меѓу мене и слободата. Оние кои речиси го поробиЌа човештвото, сметаЌ«и се себеси за наЌвисока нациЌа, надвор од ЌурисдикциЌата на луѓето, «е се соочат со одмазда. На група олигарси ве«е им дадов по еден денар, «е им покажам пример за човек способен за борба, а не како покорна овца под секира. Сите ние мора да се обединиме, бидеЌ«и тоа е нашата заедничка кауза, бидеЌ«и на ЗемЌата, наскоро нема да има што да дише. Сега на бизнис. За да ги победиме американската и НАТО флотата, потребни ни се големи, неограничени резерви на енергиЌа, фундаментално ново оружЌе и го имаме. На многумина, дури и на наЌдобрите од вас, Х-бомбата им се чини како врвна. Многумина, дури и наЌдобрите од вас, претпоставуваат дека не постои друг помо«ен начин за добива®е енергиЌа, освен уништува®ето кое може да биде тешко да се спроведе во пракса. Сите вие сте запознаени со термонуклеарните реакции, фузиЌата на атоми на водород и формира®ето на хелиум. Па, други елементи до железо. Нуклеарната фузиЌа им дава светлина на Ўвездите со милиЌарди години. И за многумина од вас изгледа невероЌатно дека може да се спроведат фундаментално нови реакции на синтеза: тие практично не постоЌат во природата. Многумина од вас се полни со стереотипни мисли дека ако реакциЌата не постои во природата, тогаш таа во принцип не може да постои. Каква апсурдна заблуда, науката за суперцивилизациите дава начин да се добиЌат огромни маси на енергиЌа во размери и реакции кои не постоЌат во природата. Ве«е го знаете постое®ето на кваркови: мини-честичките кои ги сочинуваат елементарните честички. Дури и вашата наука открила стотици елементарни честички. ПокраЌ нив, кои ги има забележано и вашата наука, има честички од разни видови, од кои многу ви изгледаат чудни, па дури и излишни. Ве погодува разновидноста на кварковите, што е тешко да се обЌасни на вообичаениот логичен начин. Во поново време, вашите научници откриЌа честички наречени преони, честички кои ги сочинуваат кварковите, а вие не сте успеале да доЌдете до нив и да ги проучите правилно. Па, сè уште не сте успеале да извлечете од Ќадрото не само преони, дури и кваркови. Па, каква енергиЌа може да се добие поради нивното споЌува®е или разделува®е: неизмерна дури и во споредба со термонуклеарна реакциЌа. Дури и со модерното, прилично ниско ниво на копнена наука, постоЌат теоретски пресметки кои покажуваат дека колку е помала честичката, толку пове«е енергиЌа извлекува. Ова сугерира дека ако е можно да се совлада таква енергиЌа, тогаш би било можно да се добие речиси неограничен извор на енергетски ресурси. Сепак, ниту еден копнеен научник не успеал не само да Ќа рекреира реакциЌата на фузиЌа на микрочестичките, туку дури и да извлече слободен кварк од Ќадрото.
  Дури и добива®ето бесплатен, неврзан кварк сè уште не е успех. КоЌа е причината што реакциЌата со крше®е или споЌува®е на ултралесни честички сè уште не е возможна, не само да се повтори, туку дури и да се поправи во природата. Причината лежи во ова: затоа термонуклеарната реакциЌа е толку тешка што фигуративно се нарекува и хероЌ со многу кратки раце. За да се предизвика термонуклеарна реакциЌа, потребна е енергиЌата на атомската бомба; за да експлодира атомска бомба, потребни се конвенционални експлозиви. За да се предизвика реакциЌа на фузиЌа на кварк, нема доволно реакциЌа на експлозиЌа на термонуклеарно полне®е, неговата мо« не е доволна за реакциЌата, поради што во природата не се наоѓаат супертешки кваркови. Не постои среден чекор, чекор коЌ ги одвоЌува и класифицира реакциите во рамките на атомската фузиЌа. Во термонуклеарната фузиЌа, постоЌат фази една по друга, кои продолжуваат да се зголемуваат во однос на ослободената енергиЌа. РеакциЌа коЌа ослободува многу пове«е енергиЌа од термонуклеарна експлозиЌа и е исклучително ретка: реакциЌа на уништува®е. Доаѓа од контактот на материЌата и антиматериЌата. Во природата, тоа е ретко, исклучително ретко, бидеЌ«и во реалниот свет речиси и да нема антиматериЌа. РеакциЌата на уништува®е е ретка по природа, не постои среден чекор помеѓу реакциЌата на фузиЌа на елементите и термонуклеарната реакциЌа. Суштината на проблемот е што самата антиматериЌа не е направена од едноставна материЌа. Во нашиот видлив систем, не можеме да го наб удуваме. Но, ако се движете во вселената и се наЌдовте на споЌот на универзумите, на границата на светот и антисветот, тогаш «е видите како се одвива процесот на уништува®е во големи размери. Суштината на проблемот се покажа дека е во добива®ето доволно количество антиматериЌа, односно материЌа коЌа не може да постои во реалниот свет. ПостоЌано би дошол во контакт со вистинска обична материЌа, би морал да се уништи или да експлодира, исто како што два одделно безопасни хемиски елементи експлодираат кога «е доЌдат во контакт. Протоните, неутроните, електроните, во контакт со позитроните, антинеутроните, антиелектроните би се претвориле во фотони и други честички кои брзаат во различни насоки. Нивната брзина на проширува®е е колосална и Ќа надминува брзината на светлината. Да, за време на уништува®е од големи размери, честичките поминуваат во брзина на суперсветлина, оддалечуваЌ«и се една од друга. Тешко е да се добие антиматериЌа на едноставен начин, со забрзува®е на честичките на акцелераторите. Вака добиениот резултат никогаш нема да ги оправда трошоците. Сепак, експериментално беше пронаЌден ефикасен начин за добива®е антиматериЌа на цврсти размери. НеЌзината суштина лежи во тоа што вероЌатноста за добива®е антиматериЌа, како и материЌата, е приближно иста, што значи дека разликата помеѓу антиматериЌата и обичната материЌа не е голема и не е потребна многу енергиЌа за да се промени поларитетот на материЌата. Ова може да се направи со користе®е на не толку силно зраче®е на посебно поле и бран од посебна природа. ПокраЌ кварковите, преоните, постоЌат креони, резони, форкони, риумони, кородони, ромони итн. распоред на микрочестички. Открива®ето на специЌални бранови Ќа револуционизира науката и општеството. Но, чие зраче®е, кое ниво може да го промени типот на материЌата, пренесуваЌ«и Ќа на квалитативно ново ниво, менуваЌ«и ги карактеристиките на материЌата. Откриен е нов вид на зраче®е во проучува®ето на човечките способности, неговите извонредни способности. Ние, Хитлернаторите, пред другите народи и народи, совладавме дополнителни способности. Новото телепатско зраче®е навлезе во олово и уште погусти цврсти суперматериЌали, што само по себе укажува на различен систем и различен опсег на зраче®е. Дури и на вашето ниво на наука и цивилизациЌа, има и создадено зраче®е што Ќа надминува брзината на светлината. Од радиоактивното зраче®е Алфа, Бета, Гама, ве«е Бета зраците се движат малку пове«е од брзината на светлината, а со зраче®ето Гама-АС вишокот на брзината на светлината е речиси еден и пол пати. На планетата ЗемЌа тие ве«е експериментално го откриЌа зраче®ето на брановите Клекон и Дер, кои двапати Ќа надминуваат брзината на светлината. Точно, додека тие се генерираат во микродози, тие не се ни свесни за изгледите. Ќе кажам пове«е помеѓу брзината на зраче®ето и неговата способност да навлезе во материЌата, постои директна врска. Колку е пократок опсегот на брановите, толку е поголема мо«та на пенетрациЌа, толку е поголема брзината на зраче®ето. Гама зраците само откако «е помине еден сантиметар олово се слабеат за половина. За зраче®ето на Клекон и Дер, продорната мо« е уште поголема. Зраче®ето со екстра опсег, без разлика дали се работи за аура, телепортациЌа, телекинеза, телепатиЌа, киберкинеза, тормокинеза, плазмокинеза, имаат наЌголема брзина и целиот опсег на пробива®е. Односно, во таканаречената духовна надградба лежи клучот за контролира®е на световите, за совладува®е на невидени форми на енергиЌа. НаЌновите облици на енергиЌа го отвораат патот до наЌновите форми на мере®а, мере®а на микросветот кои се способни да се вкоренат и да се реализираат во макрокосмосот, пренесуваЌ«и ги мере®ата помеѓу микро-фундаменталните честички во реалниот свет, т.н. на просторот. Нов тип на енергиЌа «е даде ново оружЌе, «е емитува зраци Z-56 и «е Ќа уништи армадата на агресорот во прав. Сега би можел подетално да Ќа обЌаснам суштината на новата енергиЌа и детално да опишам како настанува, како и ефектот од споЌува®ето, но ве«е ни беше поставен ултиматум. Овие горили мислат да не исплашат, но и да капитулираме, не можат да одолеат на искушението да го ораат островот и да го испеглаат со бомби и одбоЌки од тешки пушки. Ако нема воена акциЌа, тогаш зошто єенките собраа таква армада, им треба чин на заплашува®е, пример за цел свет. Вашите животи зависат од мене. На агресорот «е му одржам лекциЌа што «е Ќа памети цел живот, а коЌ «е остане жив «е им завидува на мртвите!
  На оваа фраза, сонот на Фридрих беше прекинат. Избезумено ги отвори очите. Хелга застана пред него и држеше букети цве«е во рацете, а во прстите на голата, девоЌката нога имаше роза, со коЌа таа  убезно Ќа скокоткаше голата, розова потпетица на момчето.
  - Па, спиЌ малку. Време е за вечера!
  Фридрих скокна и веднаш го цицаше во стомакот ... Но, да, тоЌ не Ќадеше речиси ништо една недела. ТоЌ пиеше само збогатена чоколада разредена со вода. Момчето погледна во сонцето и се изненади:
  - Чудно е, поминав околу пет часа, но изгледа многу помалку. Немав време ни да го слушам наЌинтересното предава®е за ново оружЌе!
  Хелга се насмеа.
  - За новото оружЌе? Да, кога се борат големите воини, наЌстарата техника им овозможува на сите да победат. Но, прво, Ќадете супа од риба. Неколку девоЌки, твои обожаватели, беа специЌално заварени за тебе. єадете и «е доЌдат нови сили.
  Фридрих со задоволство Ќа примил рибата супа, коЌа му се чинела наЌвкусното Ќаде®е на планетата ЗемЌа. Момчето Ќа испразнило шапката и почувствувало тежина во стомакот. Но, и покраЌ тоа весело скокна и се упати кон автомобилот.
  - Па Хелга, пак «е се караме!
  ДевоЌчето разиграно одговори:
  - И како!
  И сега сигурниот ко® Ме-362, заедно со неразделниот сателит Фокен-Вулф-4, повторно Ќа измачува атмосферата со пропелери. И тоа во воЌна како и во воЌна. Фридрих Ќа праша Хелга:
  КоЌа е вашата омилена забава покраЌ борбата?
  ДевоЌката тивко се насмеа и одговори:
  - Тешко е дури и да се каже! Иако знаеш. Се занимавав со резбарство. Испаднаа такви прекрасни обрасци ... И Ќас исто така се обидов да напишам фантастични приказни. Само кога напишав пар, сите почнаа да ми се смеат. И се чувствував толку засрамено што престанав да ги составувам. Знаете ли колку е неприЌатно кога ви се смеат!
  Фридрих се согласи:
  - Да, Ќас разбирам! Иако сега сум на врвот на славата! Но, штом умрам, речиси сум ...
  Хелга го прекина:
  - Не! ВеруваЌ ми, тие нема да заборават! Мислам дека твоето име «е се вика воздушна воЌска, или некоЌ од освоените источни градови. Или можеби улица во Берлин!
  Фридрих се насмеа.
  - Да, ме тешеше!
  Хелга доста сериозно додаде:
  - Можеби дури и нарачка во воздухопловството «е биде одобрена со вашиот портрет. Прво, имате толку слатко лице, и второ, вашиот резултат, ве«е пове«е од дваесет илЌади и петстотини неприЌателски авиони, вероЌатно никоЌ нема да го надмине!
  Фридрих исто така доста сериозно се спротивстави:
  - Не, тие можат да надминат ако воЌната со СССР се одолговлекува многу долго или ако сè уште треба да се справуваат со довчерашните соЌузници. Значи сè е можно ... Но, во принцип, можно е да се стигне до илЌада авиони! Што да правам и ова!
  Разговорот беше прекинат, мала ескадрила неприЌателски борци полета напред, а потоа тие мораа сериозно да ги преземат пушките.
  И покраЌ екстремниот замор и исцрпеност на нацистичката армиЌа, победата каЌ КрасногвардеЌски ги инспирираше Фриц и мултиплеменската група за нови подвизи.
  Нацистите не се осмелиЌа да Ќа нападнат Москва и го нападнаа градот Павловски Посад, коЌ се наоѓа на исток, и ги зацврстиЌа областите во непосредна близина до него.
  Советските воЌници, инаку не можеше да се бори храбро, но ходникот меѓу германските клинови беше толку многу стеснет до вечерта што ве«е беше пукано низ него.
  Фридрих и Хелга повторно мораа да ги нападнат тенковите, кои се обидоа да извршат контранапад и да Ќа намалат празнината. И тогаш се покажаа и совршено. Младиот човек успеал да надмине петстотини во тенкови! И ова е генерално достигнува®е на ултра-класата!
  Фридрих навистина се радуваше што беше толку кул! Дека тоЌ е наЌдобриот воин на сите времи®а и народи значи класа на класи! А какво е чувството да си повисок и поладен од сите! Фридрих е Волк, што значи волк!
  Ве«е беше темно, а битката сè уште не згасна. Германски колони од север, каде што беа растргнати ордите на познатиот Ромел, и од Ќуг, каде што преминот МеЌнштаЌн, го опколиЌа градот Павловски Посад. Ве«е на полно«, тенковите на Гота и, пред сè, неколку Фердинанд-4 упаднаа во перифериЌата на ова село... Но, тие беа принудени да застанат. Тогаш Гота даде наредба да се заобиколат наЌтврдокорните одбрани. Во два часот по полно« источно од Павловски Посад, делови од вториот СС корпус и првиот тенковски корпус, исто така од СССР, излегоа да се сретнат едни со други. Така, но«та на 12 октомври 1947 година, кругот на блокада се затвори околу московската воена група!
  . ПОГЛАВєЕ #19
  Утрото на 13 октомври 1947 година, Фридрих се бореше, како и секогаш несебично и вешто. Неговиот верен летечки ко® беше скинат во висина, а моторот, и покраЌ фактот што момчето го принуди пове«е од еднаш, работеше без дефекти ...
  Отпорот на советските трупи значително ослабна ... Нацистите сè уште не се осмелиЌа да Ќа нападнат Москва, коЌа беше претворена во непробоЌна тврдина, туку се пресели кон исток. Во Павловски Посад, битките сè уште беа во полн замав, фашистичките команданти сосема разумно одбиЌа да користат тенкови во градот, оставаЌ«и ги Романците, ИталиЌанците, Арапите, ИндиЌците и другите странски единици да упаднат.
  Фридрих учествуваше во две или три мали воздушни престрелки и без тешкотии отсече десетина авиони. Други цели беа мелени: топови, хаубици, минофрлачи, катЌуши и ако имате сре«а, тенкови.
  Последново, од друга страна, не се случувало често. Изгледа советот пропадна. До пладне, кога спарува®ето на октомври стана неподносливо, настана кратко затишЌе и Фредерик, или како што официЌално го нарекуваа Фридрих Велики Бизмарк, беше повикан во Смоленск.
  Младиот ас-терминатор изгледаше многу задоволно и весело. Иако Фридрих беше многу огорчен и засрамен од своето предавство, изгледите за добива®е на фашистички награди го радуваа момчето.
  Заедно со него била повикана и Хелга. ДевоЌчето исто така беше возбудено и неЌзините бисерни заби блескаа со шармантна пантерска насмевка. Таа рече:
  - Гледаш, момчето волк, ги победивме Русите!
  Фридрих не го сподели оптимизмот во овоЌ случаЌ:
  - Засега ова е само среден успех и борба... Битките и битките само земаат замав. Но, почетокот и всушност, успешно ...
  За наградата беше избрана зградата на регионалниот комитет на CPSU. Огромниот паркинг содржел многу луксузни автомобили, главно американско производство.
  Навистина, во собраниската сала беа присутни марионети генерали од АрмиЌата на САД, Британската империЌа, Канадската доминион. Имаше дури и еден од англиските принцови... И, се разбира, самиот Херман Геринг и Адолф Хитлер... Само тоа го изненади Фридрих, Маргарет не беше со него. Чудно е, можеби само што е бремена, оваа извонредна, единствена жена не сака да го загрози своето и детето добиено од кесот... На краЌот на краиштата, воЌната воопшто не е шега!
  Или можеби таа не сака да комуницира со новиот миленик на Хитлер со неЌзиниот сопруг? Тука, генерално, сè е можно и речиси е невозможно да се прочита што е во умот на една жена убава, како Афродита, и подмолно како Хера ...
  Сепак, Фридрих е дури и сре«ен поради тоа. Не беше доволно во присуство на Фирерот да се изложи себеси и неа на ризик да ги предаде неговите емоции, со неволен гест или непромислен збор. На краЌот на краиштата, сопрузите со рогови, особено во личноста на владетелот на полусветот, се многу опасни. Дури и за толку тврд човек како ТоЌ е воЌник броЌ еден на Третиот РаЌх!
  Пове«ето од оние што пристигнаа за наградата беа пилоти - самиот Геринг беше кец на десетка, жесток обожавател на теориЌата на генералот Дуа - авиЌациЌа, богот на воЌните, се разбира, пред сè доделени воздушни сили. Но, имаше и танкери, меѓу нив и познатиот Витман. А доделува®ето започна со витешки крстови.
  Кога Ќа повикале Хелга, девоЌката буквално скокнала како ко®, чукаЌ«и по петиците. Таа беше наградена со витешки крст и специЌална значка на борец, тенкови... Згора на ова, самиот фирер Адолф и врачи на девоЌката номинална сабЌа со диЌаманти, како наЌдобра жена коЌа се истакнала како резултат на борбите во Московска битка.
  Витман доби крст со дабови лисЌа, мечеви и диЌаманти, Ґвездата на витешкиот крст со златни дабови листови, мечеви и диЌаманти му беше доделена и на "бебето" Хафман. Награда доби и американскиот ас во своЌот непроменлив каубоЌски дрес.
  На Фридрих му беше доделена последната ... Тоа беше сосема логично, бидеЌ«и тоЌ беше наЌдобар меѓу наЌдобрите. Високата награда, Големата Ўвезда на витешкиот крст на железниот крст и дабови лисЌа, мечеви и диЌаманти, беше доделена на застрашувачки звуци на нацистичката химна. Дополнително, беа доделени четири значки за четиристотини, петстотини авиони и за четиристотини и петстотини тенкови. Овие значки беа исто така златни, а петстотини дури и со ситни диЌаманти.
  Хитлер долго време се ракуваше со Фридрих и со ентузиЌазам кажа нешто... Момчето со очи го проголта познатиот крст. ДиЌаманти украсени дабови листови од платина и рачки од меч. Во се«ава®ето ми блесна фигура дека дури и обичните витешки крстови со диЌаманти, само дваесет и седум такви ордени беа доделени во текот на целата воЌна. Па, во овоЌ момент тоа е уште помалку ... Повисок степен на награда, Витезниот крст, каде сребрените листови се заменети со златни, сè уште не е воспоставен.
  Сепак, наградите не застанаа тука. Хитлер обЌавил дека на Фридрих му бил доделен чин маЌор фелдмаршал на воздухопловните сили и гардата на СС, со доделува®е персонализирано оружЌе и бонус од милион и петстотини илЌади марки (трошокот за петнаесет наЌнови Пантери).
  Номиналното оружЌе беше исто како сабЌата донирана на Хелга, изработена од челик од Дамаск, со рачка прекрасно украсена со диЌаманти и смарагди.
  Фридрих не можел да одолее на искушението и неколку пати замавнал со оружЌе достоЌно на султанот. Рачката беше удобна, а сабЌата беше совршено избалансирана и изгледаше лесно за силна момчешка рака.
  Тогаш зборуваше американскиот генерал Манкурт, коЌ влезе во историЌата како автор на народниот израз: нека згреши моЌата земЌа, но ова е моЌата земЌа!
  ПокраЌ тоа, овоЌ командант стана познат по своЌата монструозна суровост, вклучително и кон воените заробеници.
  Манкурт остро рече:
  - Руските варвари зазедоа многу земЌа, создаваЌ«и една огромна барака во коЌа владее вечен хаос. До кога нивниот терористички режим «е мачи шестина од човештвото? Народите на РусиЌа го чекаат ослободува®ето и доаѓа®ето на нивната земЌа на армиЌата на слободна Европа и САД. И затоа, Америка «е вложи максимални напори да го порази СССР. Протокот на нашата опрема и волонтери од целиот свет «е се интензивира и зголемува! (бурен аплауз). Сите земЌи во светот се обединиЌа против болшевичката зараза. Господ Бог и небесната воЌска се со нас. Напред за победа!
  Еден Англичанец го следеше и после тоа Фирерот го прекина официЌалниот дел од церемониЌата наЌавуваЌ«и го почетокот на топката. Веднаш се поЌавиЌа многу девоЌки и жени подготвени да направат неколку познати херои.
  Фридрих сакал да Ќа избере Хелга за партнерка, но таа неочекувано одбила - велеЌ«и дека обичаЌот не наредува танцува®е со партнери или партнери во воено оружЌе. Па, зошто момчето избра друга дама, особено што сите жени овде се убави - очигледно тие биле специЌално избрани. Фридрих се насмевна и лесно танцуваше, но мислите на момчето беа за нешто друго.
  Така тоЌ доби висок орден и сега е главен фелдмаршал... Кариерата му е во нагорна линиЌа, а по броЌот на соборени авиони и уништени тенкови, нема рамен во светот! Се чини дека сè е во ред, но поради некоЌа причина мачките си ги чешаат срцата ... Но, ако земеме добро познати личности, на пример, Роберт Артроа, принцот на крвта од кралската гранка на Капетите. На краЌот на краиштата, тоЌ се бореше против своЌата татковина ФранциЌа и не настрада ни малку, иако крвта на неговите сонародници беше на неговите раце.
  И стотици илЌади Руси се борат на страната на нацистите. Дури и големиот воЌвода Кирил Романов официЌално Ќа обЌави своЌата поддршка за источната кампа®а и ослободува®ето на татковината од болшевиците. Романови се за нацистите и земЌите од Запад зад нив.
  Па, ако славните принцови и Третиот РаЌх се против Сталин, тогаш зошто Фредерик да страда. Згора на тоа, можно е неговите предци воопшто да не живеат во СССР. Па, да размислиме логично... На краЌот на краиштата, текот на историЌата е ве«е променет на наЌсериозен начин. Сега светот никогаш нема да биде поинаков, па битката во Москва Ќа изгубиЌа Советите ... И што значи ова? И фактот дека, прво, во свет што значително се промени, вероЌатноста неговите родители (патем, родени во различни градови) да се сретнат и да основаат семеЌство нагло паѓа. Но, исто така, тато и мама не се родени во 1947 година ... Тоа значи дека вероЌатноста да запознаете дваЌца дедовци и две баби «е биде уште помала!
  Плус, секое дете во однос на збир на гени е единствено и чисто индивидуално. А тоа значи дека ако моментот на зачнува®е се промени дури и за еден час, па дури и десет минути, тогаш тоа ве«е нема да биде тоЌ... Не Фридрих со единствена личност и збир на гени, туку сосема поинаков, можеби ни надворешно слично момче.
  Односно, интервенциЌата на платен убиец во минатото, според логиката на нештата, треба да доведе до исчезнува®е на прекршувачот на неприкосновените закони на времето... Односно, Фридрих, откако стана миленик на Хитлер, едноставно треба да исчезне! И тоЌ, и неговиот брат, а можеби и родителите и другите.
  Но, бидеЌ«и младиот ас е жив, и силен, здрав како никоЌ друг на оваа несре«на планета, тогаш можеби ова минато воопшто не е негов свет! Можеби ова не е ни негов универзум, некаков паралелен универзум, па дури и со временско задоцнува®е. Односно, тоЌ не ги убива Фридрих неговите предци, не неговите родни сонародници, туку вонземЌани поединци кои имаат само општа сличност со апстрактното минато на момчето-терминатор.
  Тоа значи дека тоЌ, всушност, не е предавник - само човек, како убиЌци од разни научно-фантастични серии, коЌ во минатото го користи знае®ето на сегашноста, па дури и обдарен со промисла со невероЌатна мо«. Па, ако тоЌ е предодреден да има супермо«и, тогаш едноставно е грев да не ги користи! Па, бидеЌ«и судбината, десната рака на самиот раЌ, го испрати прво каЌ Хитлеровата младина, потоа во Третиот РаЌх, тогаш треба да вложите максимални напори за да направите кариера. Добро е да се биде главен фелдмаршал на четиринаесет години, момче, но на дваесет е подобар генерал, па дури и фелдмаршал. И коЌ знае, можеби Третиот РаЌх и Америка конечно «е се сварат, а потоа неговиот син «е стане првиот светски диктатор!
  Тогаш одеднаш се поЌави оноЌ што младиот човек наЌмалку од сите очекуваше да го види: єу¤ин Порше... Висок, убав, силен, дури и малку рустикален и изненадувачки не аристократски за «ерката на еден од наЌголемите магнати на Третиот РаЌх.
  Навистина, за разлика од претходната средба, девоЌката облече многу скапи, со диЌаманти, но во исто време беа проЎирни и не го криеЌа шармот на грациозните, иако не мали нозе.
  Поради високите потпетици, ве«е високата девоЌка делуваше речиси како ¤интеса. Самиот Фридрих беше обичен, па дури и помал тинеЌ¤ер за своЌата возраст, беше понизок од неа, околу дваесет и три, дваесет и пет сантиметри, а земаЌ«и ги предвид штиклите и пове«е ...
  На Фридрих дури и се посрамоти, што ако никогаш не порасне пове«е од оваа девоЌка од шест килограми (коЌа успеа во татко ѝ Порше, на краЌот на краиштата, не е ¤ин, иако не се знае каква маЌка беше, и коЌа се качи под неЌзиното здолниште. !), «е биде над него секогаш да се крева. Да, подобро е што таа, како и минатиот пат, отиде боса ...
  ЕвгениЌа, сепак, со восхит го погледна младиот ас и испружеЌ«и ги рацете го бакна во усните:
  - Ти си моЌот витез! Светлината не е земна!
  Фридрих беше збунет:
  - Да Ќас....
  єу¤ин го прекина:
  - Нема потреба од зборови! Вие Ќа заслужувате пофалбата. И не само како пилот.... - Ќерката на таЌкунот Ќа затресе косата. - Само размислете, имате фантастичен подарок од инженер и дизаЌнер. Предложете вакви идеи... ГениЌалец! Над Леонардо Давинчи.
  Фридрих упати:
  - Па, да! Се согласувам, овоЌ уметник не победил ниту една воЌна. Иако неговите ремек-дела го освоиЌа целиот свет!
  Почнаа да танцуваат. ЕвгениЌа беше исто толку убава, лизгачка, но за Волка изгледаше преголема... А парфемот мирисаше опоЌно... Момчето, гледаЌ«и во деколтето на неЌзините луксузни гради, почувствува сосема природна желба за физички силна и развиена тинеЌ¤ер. Освен тоа, Хелга пркосно се правеше дека не забележува ништо. Но, помладата генерациЌа Германци Ќа учеа дека е непристоЌно жената да чувствува и уште пове«е да демонстрира  убомора, а мажот, ако е воен хероЌ, е должен дури и да изневерува . Што да се подобри расата! Како што рекол Хитлер: не е грев мажената жена да роди дете од друг маж, има еден коЌ има подобри физички податоци од неЌзиниот сопруг. Сепак, ЕвгениЌа сериозно го праша момчето:
  - А каде учевте дека толку добро ги знаете принципите на контрола на тенкови и самоодни пушки, измислуваЌ«и такви знае®а?
  Фридрих не можел и не сакал да Ќа каже вистината, а на непозната девоЌка, дури и ако неЌзиниот татко бил магнат, еден од десетте наЌбогати луѓе во Третиот РаЌх и миленик на Хитлер и Геринг. ТоЌ заобиколно одговори:
  - Хоби од детството играат улога тука ... Разни научна литература, желба да се измисли! Не е неопходно да се седи на маса за да се создаде нешто разумно ...
  ЕвгениЌа кимна со главата.
  - Да, и Ќас сум  убител на спортот, а во исто време го глодам, па дури и ¤вакам гранитот на науката... Сепак, дали г-ѓа Пистон изгледа како канцелариски стаорец?
  Фридрих, откриваЌ«и ги забите на волкот, потврди:
  - Да, на стаорец, и не само на кабинет, воопшто не личиш! НаЌвероЌатно, дури и вие може да се споредите ...
  ЕвгениЌа предупреди:
  - Само не се споредуваЌте со крава! Тоа е прилично гаден навестува®е!
  Фридрих филозофски забележал:
  - КоЌ не малтретира на дело, добива чин на коза! Значи ... Имаме глупава чаршиЌа.
  - ЧаршиЌата е сленг? ЕвгениЌа погоди. - Општо земено, германскиот говор се чини дека е точен, но некако... Премногу коректен, точно поставени стресови, Ќасни зборови, напнатост на говорот... И нема акцент, но чувствувате нешто не сосема природно во оваа исправност.. .
  Фридрих не покажа знаци дека е загрижен:
  -Ну и тоа со ова? Можеби се сомневате дека тоа бил советски шпион и дека Русите донирале дваесет илЌади, заедно со американските и половина илЌада од нивните безброЌ авиони, за да се инфилтрираат каЌ мене на врвот на Третиот РаЌх?
  ЕвгениЌа одмавна со главата.
  - Не Ќас не мислам така! Тоа беше премногу, дури и за Русите. Иако постои една позната изрека: РусиЌа не може да се разбере со умот. Но, овде ми се чини нешто друго, можеби вие, како да се каже ... Производ на генетски инженеринг на СС. НекоЌ иден човек? Сум читал научни трудови за генетика и знам дека човековата природа може да се промени, подобри или влоши со вештачка интервенциЌа. И вашите натчовечки квалитети на воин... Вистина е...
  Наместо да одговори, Фридрих Ќа наведна главата на високата девоЌка и страсно Ќа бакна на полните усни. Потоа рече:
  - Не си даваЌ убава глава. Ако се плашите дека од мене «е добиете неисправни деца, тогаш веруваЌте дека не е така! Во принцип, можеме да Ќа смениме темата на разговор.
  ЕвгениЌа се согласи:
  - Подобро е да се смениш! Разговор за тенкови... Конкретно, главниот оперативен штаб на чело со Гудериан издаде натпреварувачка задача: два вида тенкови... Како среден "ИмпериЌален Пантер" со 88-милиметарски топ Ел 100 или пократок, но оклопен, и фронтален наклонет оклоп од наЌмалку 250 милиметри и тежок "Кралски тигар" со пиштол калибар El100 од 105 mm, со фронтален оклоп од наЌмалку 300 ... ПокраЌ тоа, тежината на првиот тенк не е поголема од педесет тони, и вториот е 65.
  Фридрих шмркаше презирно, како лав пред гофер:
  - Зарем вакво нешто не е реално? Особено ако се земе предвид дека станавте многу полесни со оскудни материЌали, а соЌузничките бомбардери не ги опустошуваат земЌите на Третиот РаЌх!
  ЕвгениЌа воздивнуваЌ«и одговори:
  - Во принцип, тоа е можно, но немавме време, поточно немаме време да направиме прототип во метал во вистинско време. Некако предоцна ни го дадовте вашето брилиЌантно знае®е. И Хитлер сака наЌновите тенкови да почнат да стапуваат во служба со армиите на Третиот РаЌх оваа година.
  Младиот ас се изненади:
  - Зошто е потребно толку време за да се направи прототип?
  ДевоЌката кимна со главата.
  - Не малку, особено ако моделот е суштински нов ... Тоа е како народна работа: ако возиш, «е паднеш во провалиЌа!
  Фридрих мислеше: се разбира дека тука има проблеми... На пример, советските дизаЌнери страдаа толку многу години со создава®ето на тенкот ИС-10 или поминаа цели две години мачеЌ«и се со Т-54. ПокраЌ тоа, овоЌ тенк е дизаЌниран по воЌната и има искуство во битките од Втората светска воЌна. ПокраЌ тоа, тоа не беше фундаментално нов модел, туку само понатамошна еволуциЌа на Т-34. Еве, на пример, Т-44 не беше целосно успешен и практично не се користеше во воените деЌствиЌа ... Значи, не треба да очекувате никакви посебни чуда.
  Тенкот Тигар, со оглед на недостатокот на искуство на Германците во создава®е машини од овоЌ тип (освен, се разбира, ако не Ќа пресметате шасиЌата, на пример, ве«е постоеше Колосал тежок 150 тони создаден за време на Првата светска воЌна).
  Фридрих забележал:
  - Потребно е да се дизаЌнира врз основа на ве«е создадениот "Пантер" -5, или АГ. Неговото подвозЌе ви овозможува да носите пиштол не само од калибар 88 mm, туку дури и 128, или 150 хаубици ...
  ЕвгениЌа се насмеа.
  Но, тоа е токму она што го правиме! Сепак, Porsche ве«е има своЌ "Кралски тигар", иако со пиштоли со калибар 88 милиметри. Но, можеби, како среден модел, овоЌ «е успее. Во него беше завршена почетната задача за резервира®е 250 милиметри, иако тежината е прилично голема - 63 тони. Од друга страна, кулата со многу голем агол на рационален наклон на оклопот, елегантна и рационализирана... Можеби е можно да се победи на меѓународен натпревар, но проблеми «е се поЌават во иднина. Но, според вашето знае®е, можно е да се создаде тенк коЌ е непробоен од сите страни, уништуваЌ«и секаква одбрана. Навистина, за машина за пробив, многу е важно да се има само добра странична заштита, со што, за жал, Пантер не можеше да се пофали многу долго време.
  Фридрих забележал:
  - Можеби, засега нема да Ќа допреме темата за тенкови... Или подобро кажано, «е Ќа завршиме дискусиЌата. Ние сме стари професори или млади момци и девоЌки.
  ЕвгениЌа се согласи:
  - Во право си, како и секогаш, аЌде да зборуваме за нешто посекуларно. На пример, за британската кралска ку«а.
  Фридрих се гримаса.
  - Па, темата! Да, «е доЌде време од Винзорите нема да остане ништо. Или мислите, откако Ќа зазедоа Москва, нашите тенкови нема да можат да го прават ве«е заземениот Лондон?
  ЕвгениЌа трепкаше со забите:
  - Па, секако дека можат!
  По балот следеше благородна вечера со самите раскошни Ќаде®а, но без силни алкохолни пиЌалоци. Ништо посилно од шест степени. Па, тогаш Фридрих и ЕвгениЌа, како што доликува на момче и девоЌка, се повлекоа во посебна просториЌа.
  Иако е општо прифатено дека високите русокоси не се разликуваат по темпераментот, ЕвгениЌа неколку часа краЌно убедливо го докажа спротивното. Па, Фредерик, се разбира, исто така не го изгуби лицето. Така тие заспаа, гушкаЌ«и се цврсто.
  Момчето сонувало дека е Ќапонски нин¤а коЌ добил наредба од рускиот цар НиколаЌ II да го убие микадото, односно царот.
  Фридрих сонувал да се качува по грубите Ўидови, прилепуваЌ«и се до наЌмала пукнатина или пукнатина со прстите на рацете и нозете. Момчето влегло во палатата, каде започнала жестока тепачка ...
  Младиот нин¤а, како и обично, сецкан, избоден, им ги разнесе главите на неприЌателите... Сонот беше премногу хаотичен, премногу крв, сече®е и малку смисла. Плус, девоЌки со голи нозе со меч скокаат насекаде... Накратко...
  Успеавме да спиеме три-четири часа не пове«е... Фридрих го разбуди една девоЌка гласник велеЌ«и:
  - Битката е во полн ек! Нема незаменливи луѓе, освен такви како тебе Фридрих Бизмарк.
  Момчето скокна и без воопшто да се поздрави, побрза до наЌблиската писта.
  И како што се испостави, не залудно беше наречен ... Генералот на армиЌата Рокосовски доби наредба од Сталин, без да чека целосна концентрациЌа на сили, да изврши удар против армиската група на Ромел. Во овоЌ случаЌ, пресметката се засноваше на фактот дека Германците сè уште немаа време да ги распоредат своите трупи за напад на Воронеж. Така, имаше шанса да се изведе лоу удар по истегнатото крило, исцрпено од претходните битки на германските трупи.
  Фридрих беше принуден да седне на Фокен-Вулф, и тоа не Ќуришна модификациЌа, туку обичен модел, со четири дваесет милиметарски топови и два митралези. Така, поради преголема брза®е, момчето завршило без оружЌето кое толку ефикасно се покажало дека се бори со тенкови. Точно, тоЌ сè уште имаше десет бомби во трупот ...
  Небото исто така беше жешко, имаше советски Ќуришни авиони и ловци єаки-9. Сепак, наЌновите возила, поради лошата заштита и опстанок, беа ранливи и на долг дострел, за пиштоли со калибар 20 милиметри. Фридрих наЌпрвин на борците им ги дал роговите, кои, се разбира, биле пред побавниот Илис. Четири авионски пиштоли, тоа е мо«... Првите дваесетина Ќаки се распаднаа, дури и без никакви лукави приоди кон опашката.
  Фридрих не се вртеше, не маневрираше, тоЌ едноставно малку ги префрли воздушните пиштоли и го вибрираше телото на неговата масивна машина.
  Дваесет и пет, дваесет и шест, дваесет и седум ... Без промашува®е, за дрските єакс, кои, додека трпат загуби, сепак не се исклучуваат, туку дури и се обидуваат да Ќа зголемат брзината... Фридрих беше дури и малку изненаден зошто, во советската воена литература, оваа славна Фокен машина беше толку омаловажена - Вулф. Да, таа врши целосен пресврт за 22 секунди наспроти 19, за Yaks (а во лесната модификациЌа, Yak може да го направи тоа дури 17 секунди!). Но, на Фридрих не му треба маневрира®е, тоЌ едноставно успорува и лета кон нив. За една секунда, всушност можете да срушите седум до осум автомобили.
  Времето за Фридрих во состоЌба на борбен транс течеше ужасно бавно, а тоЌ има време да размисли и да Ќа деактивира мунициЌата. Во принцип, општо прифатено е дека дури и наЌвештиот ас, вклучуваЌ«и дури и такви феномени како Рудел, не е во состоЌба сериозно да влиЌае на текот на воЌната. Овде во реалната историЌа, шесте наЌдобри германски асови уништиЌа цела воздушна армиЌа, но нацистите безнадежно Ќа загубиЌа битката за доминациЌа во атмосферата.
  Но, во овоЌ случаЌ, фрла®ето толку многу Ќакови на едно место против човек е полн со ... Шеесет и еден борец беа соборени за помалку од една минута. Баш така, крилата паѓаат, или оклопното стакло на кабините се крши. Последново е уште полошо, бидеЌ«и во овоЌ случаЌ пилотот не може да се спаси. А во Црвената армиЌа ве«е останаа неколку искусни асови.
  Меѓу соборените возила, четири им припаѓале на стражарите, кои собориле пове«е од пет авиони... Но, повторно тоа не помогна, бидеЌ«и Волка знаел каде да удри и како... Како ловец што соборува Ќато гуски од автоматска пушка. Тоа е тоа, Ќато, во еден рафал, интуитивно, инстинктивно ги одредува и насочува движе®ата на цевката, кон саканата цел, кога ниту еден куршум не лета покраЌ себе. Гуски, а во случаЌов и советски авиони се соборуваат и таму каде што се скршени кокпитите и со зашиени пилоти, тие летаат право уште некое време. Но, некои крила губат ...
  Фридрих овде се сети на филмовите за добронамерните американски каубоЌци и познатиот филм со Ди Каприо во главната улога - "Брзо но мртов!". Но, во тие денови, американските каубои не знаеЌа автоматски митралези и воздушни пушки со брз оган. Во спротивно, «е сфатат какво монструозно оружЌе во однос на мо«та на уништува®е.
  єаковите од блискиот поглед завршиЌа и Фридрих се префрли на Ила. Овде наЌдобро е да ги нападнете одозгора, или од задната хемисфера. И тоа би било оптимално, без намалува®е на растоЌанието.
  Друг начин е да ги отфрлите покревките крила, не можете да обесувате оклоп на нив.
  IL-2 го носи прекарот грбавец. Откако во него беше инсталирано второто место, на почетник му стана потешко да собори сличен автомобил за почетник, но за стрелецот, коЌ Ќа штитеше задната хемисфера, но ... Се разбира, аеродинамиката на овоЌ авион се влоши . Така, со нив «е биде уште полесно ...
  Ќе беше пологично Илам да се распрсне во различни правци, но еве го системот... Накратко, започна со победува®е на легендарниот напад на авиони. Сепак, пргавите "саламандери" -3 ве«е пристигнаа на време. Го фатиЌа и ти®ата ...
  Фридрих дури помислил дека можат да излезат пред него, откако ги сретнале Ќаките додека сè уште се приближувале... Иако, коЌ знае... Пилотите на Луфтвафе не се храбри руски воЌници и обично не влегуваат во битка поброЌни, но можеби освен кога има премногу сериозна закана за копнените сили .
  Фридрих, сепак, исто така не доживува проблеми ... Заливот од топовите во задната оклопна хемисфера или облогата на крилата - резултатот е ист. И како овие автомобили потоа се тркалаат надолу, тие дури оставаат трага во воздухот ... Како ленти на грбот на претепан роб.
  Фридрих собори триесет и седум ти®а и зграпчи уште два пиони. Повторно ткае®е, иако досегашниот рекорд од сто и еден не е соборен. Само што на неприЌателот му останаа авиони. Сега само фрли ги бомбите и вратете се.
  Советските тенкови сега беа на напад, без поддршка на авиЌациЌата, а уште пове«е на артилериЌа. Напаѓачки авиони и бомбардери паднаа врз нив. За сре«а на советските танкери, тие можеа да ги користат возни карактеристики на возилата. Но, броЌот на авиони од сите видови постоЌано растеше.
  Фридрих ги фрли сите бомби и се сврте кон аеродромот. Сепак, тоЌ успеа да го види Focken-Wulf-4 Rudel, познатиот уништувач на тенкови.
  Младиот ас се врати на "родниот" аеродром, каде го чекаше Пегаз-терминатор Ме-362.
  Фридрих, откако го приземЌи Фокен-Вулф, му викна на соседниот пилот:
  - ОноЌ што има дрскост да тврди дека Ф -490 е лош ловец е лага. Нема лоши авиони, само лоши пилоти.
  Следното летот беше сведено исклучиво на борбата против тенковите. Германците засега немаа време да донесат мо«на тупаница за да го пречекаат оклопот и се натрупаа во авионите.
  Храбрите советски тенковски екипи ве«е Ќа преминаа парталавата линиЌа на фронтот и Ќа нападнаа пешадиската единица, составена од арапски доброволци.
  Муслиманите, спротивно на очекува®ата, храбро се бореле и не помислувале да бегаат, но во исто време постапувале краЌно неумесно. Конкретно, американската базука се користеше некако не на човечки начин, а уште пове«е гранати.
  Но, нападот на советските единици испадна. Особено фашистичките Ќуришници користеа броЌни мали бомби, со обликувани полне®а, идеЌа копирана од советските дизаЌнери, но со повешта имплементациЌа. Но, советските танкери не добиЌа наредба да висат мрежа одозгора.
  А Фридрих само подметна воздушни топови на покривите. Ова е наЌедноставната тактика. Удар низ отворот на кулата и вашата победа. И колку автомобили може да се фрлат вака ако удрите од хоризонтална рамнина ...
  И брзината на резервоарот не заштедува ако борецот удира интуитивно, без нишане®е, по каприц ...
  Тоа е како симулатор со тенкови, само вие имате бог режим, и секоЌ истрел е прецизен, и пукате често, често ...
  Овде броЌот на уништени тенкови надмина педесет, така што Рудел се одмара ... Но, сега морав да оттргнам. Се поЌави од страната "Уши". Шест парчи®а соборени, а останатите нека ги уништат Саламандерите. Во принцип, на овие пченкарни работници им е дозволено да водат битка преку ден, чисто самоубиство.
  Тенковите се поважни...
  Вра«а®е ... Лет на Фокен-Вулф-4, а до него е Хелга.
  ДевоЌката го прашала:
  - Па, што ти се допадна ЕвгениЌа?
  Фридрих шмркаше со презир во радиото:
  - На што си  убоморен?
  ДевоЌката се насмеа.
  - Се разбира не! Ние сме слободни, а не во брак. Само се прашувам коЌ е подобар во кревет, Ќас или таа!
  Фредерик жестоко одговори:
  - Секако дека си! Не сте толку големи, и многу попргави!
  Хелга весело се насмеа.
  - Не очекував ништо друго од тебе! Но, секако, наЌдоброто од сите... Фу таа е дизаЌнерски стаорец и една од ретките жени наградени со Витез крст на железниот крст!
  Фридрих забележал:
  - Мислам дабови лисЌа, вие сте веднаш зад аголот!
  Битката покажа дека момчето, можеби, беше во право. Хелга самоуверено ги прегази тенковите. Очигледно сакала да докаже дека воинот може да биде понагло од воинот. Иако, се разбира, таа не може да се спореди со Фридрих.
  Наскоро се поЌавиЌа големи тенкови колони од германски и американски возила. Особено пргав и разигран американски уништувач на тенкови "Witches" -3. Ова беше сериозно, особено затоа што советските возила ве«е беа во голема мера уништени со воздушни напади. Пантер-5, исто така, се покажа како проблематичен ... Неговиот долгоцевен топ за брз оган и непробоЌниот фронтален оклоп... Се чини дека брзината на блендата почна да паѓа, екипажите на советските тенкови. Некои, не слушаЌ«и ги командантите, се вратиЌа назад, обидуваЌ«и се да побегнат од овоЌ технотронски пекол.
  И повторно вра«а®е и заминува®е, напад на тенкови ...
  Ве«е беше пладне, се стемнуваше... Контранападот на Црвената армиЌа остана без пареа. ТоЌ и Хелга беа пренасочени кон насоката на поддршка, групата германски воЌски се движеше кон РЌазан. Во исто време, воЌниците на Ватутин во котелот исто така се обиделе да ги затегнат ...
  На исток, Германците сè уште полека напредуваат. Овде ги попречува издржливоста на советските трупи и одбранбените линии на степскиот фронт, дури и ако не толку густи како на перифериЌата на Москва.
  Сепак, нацистичките трупи добиЌа пове«е простор за маневрира®е, а Гот се обиде да ги заобиколи главните одбранбени Ќазли со такви колони. На некои места напредува®ето на германските единици го забрза ...
  Фридрих Ќа праша Хелга:
  Дали сте уморни од девоЌката од моите соништа?
  Русокосиот воин одговорил:
  - Радосното расположение го брка уморот, подобро од камшикува®е крави! Иако замор наместо млеко доаѓа со крвав гноЌ!
  Фридрих се согласи:
  -Вистината ве«е нема газе®е!
  Но«е, младиот продолжил да лета и покраЌ тоа што на небото дошле облаци и паднал дожд. Според германската воена доктрина, авиЌациЌата се користела и за потиснува®е на одбраната во првите редови... И за разлика од четириесет и првата година, Луфтвафе имал многу авиони благодарение на помошта на Пиндостан.
  Фридрих сега напаѓаше бункери, па дури и помали цели... Но«е, битката не стивнуваше, а советските трупи започнаа контранапади. Нека бидат мали, и прилично хаотични, но не помалку храбри за ова ...
  Во текот на но«та, освен ескадрилата У-2, не се сретнаа воздушни цели. И ги бомбардираа бункерите... Малку.
  До утрото на 15 октомври 1947 година, избувна битка за градот и, во исто време, за железничкиот Ќазол: Електростал. Таму беше многу топло и што е наЌважно, на Фридрих му се придружи и неговата неразделна приЌателка Хелга.
  - Па, каков голем витез, ги притискаме неприЌателите?
  Фридрих весело одговори:
  -Клошарите се туркаат на тезга со пиво, а ние победуваме. И како да победиме...
  Самиот град Електростал бил пристоЌно утврден. ПокраЌ армиските единици, во неЌзината одбрана учествуваа и две свежи дивизии на НКВД. Иако тие, генерално, не беа толку елитна воена гарда како СС, тие беа вооружени и со артилериЌа и со лесни тенкови.
  Нацистите, пак, се обидоа да создадат своЌ котел ... Заобиколете Ќа цитаделата, покриЌте Ќа со крлежи ...
  Тука, се разбира, воздушната поддршка игра значаЌна улога, особено ако вратот е истегнат.
  Хелга, како што е типично за една девоЌка, увери:
  - Победата «е биде наша! Подгответе Ќа вашата санка за лето!
  Фридрих се согласи:
  - И не само во лето! Ќе користиме тешки тенкови и воздушни гранати.
  Момчето мислело дека се вратиле во воЌската на МеЌнштаЌн, но наЌпопуларниот Ромел е попознат на Запад. БидеЌ«и за време на битката младиот човек деЌствувал пове«е во транс, предводен од пеколен дух, тогаш зошто да не се се«ава на славните дела на овоЌ командант. Уште поприЌатно е да се потсетиме на претепаните Британци отколку на поразените Руси!
  Ромел, откако стигна до линиЌата Маррет, сфати дека се наоѓа на наполеонова "средна позициЌа" помеѓу две неприЌателски воЌски и сега може, нанесуваЌ«и одлучувачки удар, да победи една од нив и дури потоа да се сврти и да се соочи со втората.
  Фридрих се насмеа во себе: Наполеон, иако Лав ТолстоЌ се сомневаше во тоа, несомнено беше голем командант и владетел. Особено ако ги гледате достигнува®ата. Само што не ги задржа. Хитлер за таа работа, уште полошо.... Но, во принцип, можете да го споредите Фирерот со Наполеон!
  Талентираниот командант Ромел разбрал и нешто друго: Американците и Французите се преселиле далеку на исток во централниот дел на Тунис и ги држеле Источните Грбни клисури во Фондук, Фаид и Гафс, покриваЌ«и ги Западните Дорзални клисури 60-70 милЌи на запад.
  Се чинеше дека ако итало-германските трупи ги зазеле Фаид и Гафса, а потоа се движеле на запад покраЌ Фериана и Касерин, можеле да отидат директно до огромната американска база за снабдува®е и нивното седиште во Тебесе. Во Тебесе, итало-германските трупи се наЌдоа далеку западно од соЌузничката линиЌа во Тунис и практично на самата нивна комуникациЌа. Ако Ромел потоа ги сврти своите тенкови и ги испрати на север кон морето, стотина милЌи од ова место, Германците би можеле да Ќа отсечат целата соЌузничка воЌска во Тунис или да ги принудат да се повлечат во Алжир.
  Мислите на Фридрих беа прекинати со поЌавата на дваЌца Лагови кои бегаат од зад облаците... Овие се во потрошувачка... А потоа добро насочени истрели кон пиштолите... Само тоЌ може да пука така... Уште четири єаки... и ете ги, да.... И сега, каЌ КатЌуша, оган ... Така што фрагментите летаат на сите правци ... Уште еден млазен фрлач ... Така Хелга се обидува од страна. Му вика:
  - ХероЌ, аЌде да притискаме пове«е!
  . ПОГЛАВєЕ 20
  МисиЌата на Олег Рибаченко и Маргарита Коршунова во паралелниот свет сè уште не е завршена.
  Германците напредуваа во правец на градот Горки. Го одведоа во целосно опкружува®е. Момче и девоЌка го бранеа овоЌ голем град.
  Целосно опколена и задушена Москва. Нацистите ве«е на места пробиЌа до Крем . СитуациЌата на главниот град на СССР беше практично безнадежна. На гранатите на московскиот гарнизон им се ближеше краЌот. А со падот на главниот град, тоа «е беше уште една воЌна.
  Олег Рибаченко и Маргарита Коршунова се бореа за градот на Волга.
  Момчето и девоЌката како и секогаш се борбено расположени.
  Тие пукаат и пеат:
  Пионерите не се откажуваат
  Не се плашат од тортура...
  Како орли се караат
  Испра«а®е на Фриц во пеколот!
  
  Многу од нив се херои
  Многу луди деца...
  Ако треба да одите во формациЌа -
  Се вчитува машината!
  И сега момче кое изгледа на околу дванаесет години, но всушност закоравен ветеран, коЌ ве«е има многу години, Олег Рибаченко даде пресврт, откако ги покоси нацистите.
  А потоа како со гола нога фрла граната на неприЌателот.
  И расфрлете го Фриц на сите правци.
  Тогаш момчето «е пее:
  - єас сум руски воин на колена на дивЌаците,
  неприЌатели на РусиЌа, «е го избришам лицето на земЌата!
  Маргарита, оваа девоЌка-хероЌ, исто така фрла убиствен подарок со боса нога. Ќе нокаутира маса нацисти и «е чврчоре:
  - За голема РусиЌа!
  И пак како да се смееш.
  Момче и девоЌка хероЌски се борат. Иако воЌната е речиси изгубена. Германците ве«е го прегазиЌа Оренбург и Ќа притиснаа Црвената армиЌа секаде каде што можеа.
  Поточно, Оренбург одамна е земен. Само еден замок сè уште стои таму. Нацистите ве«е Ќа опколиЌа Уфа.
  Згора на тоа, нивните трупи од Ќуг ве«е се приближуваат до Казан. СитуациЌата е пове«е од критична.
  А ситуациЌата Ќа влошува и тоа што самураЌите доаѓаат од исток и во Централна АзиЌа ве«е се здружиле со Германците.
  Но, храбрите деца на паднатите се борат. Тие веруваат во своЌата победа. Или барем се спремни да умрат со кренати глави. Сепак, како е смртта? Тие се бесмртни!
  И се деца со години. А некаде има и други светови и мисии.
  Олег дава уште еден удар. Потоа фрла граната со голи прсти и пее:
  - Сталин «е биде со нас засекогаш!
  Маргарита го замижа Фриц и чкрипи:
  - Не даЌ Боже! ОвоЌ канибал за нас!
  А девоЌката во бес фрли граната со боса нога.
  Олег Рибаченко сосема логично забележа:
  - Сите ние сме донекаде канибали!
  И момчето го фрли подарокот на смртта со голи прсти.
  Маргарита се согласи со ова:
  - Донекаде, да!
  А со гола нога лансираше и убиец од коЌ се судриЌа два германски автомобили.
  Олег Рибаченко пукаше и мислеше дека ситуациЌата во СССР, можеби, ве«е е безнадежна и нема многу смисла да се води воЌна. Затоа убиваат луѓе за ¤абе.
  Момчето со боса нога фрлило две гранати. Удри во гасеницата, германските тенкови од сериЌата "Е" се судриЌа заедно.
  Детето Терминатор пееше:
  - Кога «е доЌде време
  Ќе се бориме храбро!
  Подемот на борците наутро -
  И борете се добро!
  Момчето, всушност, беше подготвено да разбие каква било воЌска за неколку минути.
  Маргарита, исто така, го фрли подарокот од смртта со гола нога и чкрипи:
  - За Голема РусиЌа!
  Децата се толку храбри воини што никоЌ нема да ги гази. Тие се толку големи борци.
  Момчето и девоЌката, како и секогаш, се диво возбудени. А со нив и храброста, честа и храброста. Тие се борат против нацистите како титани. И Ќасно е дека неприЌателот нема да помине, каде што стоЌат како карпа. Можеби дури и нешто посилно од карпа и монолит.
  Маргарита, пукаЌ«и, рече:
  -Да бидеме светски шампиони
  Ние сме гиганти од средно училиште!
  И девоЌката повторно подарува смрт со гола, издлабена нога. И го скрши неприЌателот.
  Оваа девоЌка е толку кул, што не можете да користите ништо против неа.
  БидеЌ«и нема прием против отпадоци. Иако, ова не е старо, туку нешто уште посмртоносно и покул.
  Олег Рибаченко пукаше, кркаше:
  - єас не сум момче, Ќас сум супер момче и «е бидам над сите на светот!
  И повторно, како со боса нога фрла деструктивен тромб од експлозив. И повторно два германски тенкови се судираат заедно.
  Младиот воин е поставен на многу борбен начин. Но, тоЌ чувствува дека овде не можете да го скршите задникот со камшик. Иако нема безизлезни ситуации, како и непобедливи противници, исто така.
  Момчето се сети како му текнало за претседателските избори во БелорусиЌа:
  Шестиот пат да слушаш глупости не е интересно,
  И не разбирам колку "тато" верувам!
  РаЌ вети дека «е Ќа изгради Лукашенка -
  Но, заедно со светлината, одиме во темнината!
  Да, тоа беше предизвик за системот и култот на личноста. Навистина, зошто една европска земЌа да толерира диктатор, како во средниот век?
  Да, и Сталин е исто така диктатор, и во овоЌ универзум тоЌ постепено Ќа спушта воЌната за да го порази ...
  Децата-херои се бореа уште три дена. Во меѓувреме, нацистите го опколиЌа Казан и Ќа зазедоа Уфа.
  Борбите ве«е се водеа во самиот Крем . Четири вештерки се бореле со нацистите користеЌ«и мечеви и тенки дискови за фрла®е, со боси нозе.
  Крем  беше тешко оштетен од гранатира®ето на "Sturmlions", "Sturmtigers", бомбардира®а и огромни топови.
  Самиот Сталин, се разбира, сè уште е во Свердловск. И позициЌата на СССР изгледа речиси безнадежна. Но, Црвениот банер засега сè уште се крева над главниот град на РусиЌа, што значи дека не е се загубено!
  Луѓето веруваат дека пресвртната точка «е доЌде!
  Наташа го преполовува Арапинот. Фрла диск со боса нога и чкрипи:
  - Слава на бесмртната Татковина! Хитлер не може да не скрши!
  ЗоЌа исто така го пресече фашистот со две сабЌи и чврчореше:
  - Не, не скрши нас!
  После тоа, неЌзината гола нога фрлила убиствен диск кон нацистите.
  И неколку црни борци се урнаа од уништениот Ўид на Крем .
  Аурора пукаше понатаму. Таа пукаше ретко, но прецизно. И тогаш таа ги лансираше сабЌите. И од голите прсти летаа Ўвезди и остри тенки свастики.
  И тука Светлана «е фрли остар диск со гола нога и «е го пресече Фрицот. Потоа пее:
  - Коловрат, ЕвпатиЌ Коловрат е бранител на татковината, Перун е воЌник!
  Коловрат! ЕвпатиЌ Коловрат! Хероите на РусиЌа собраа тревога!
  Тука сите четворица се борат. Речиси цела Москва е ве«е заземена, испораките на мунициЌа завршиЌа. И руските момчи®а и девоЌки умираат. Но, тие не се откажуваат. Иако колку долго трае опсадата.
  ДевоЌките на Ўидот на Крем  се борат. Како богати луѓе. И покраЌ декември, тие се боси и во едно бикини. Но, тие не го чувствуваат студот. Напротив, нивната енергиЌа само се зголемува.
  И остри, многу рамни дискови летаат од голи прсти. Кои се растргнати од странските трупи на Вермахтот.
  Воините се борат како херои на воЌната. И тоа со минимална облека. Ваквите убавици не се срамат ниту од огромните тенкови од сериите Е и АГ, ниту од другите страшни изуми на нацистите.
  Ниту една девоЌка не е нешто што може да победи каква било форма на фашизам. Дури и ако е совршено како на овоЌ свет.
  Наташа сече со меч, фрли диск со гола нога, отсекуваЌ«и ги нацистите и пееше:
  - Колку е убаво да се живее во советска земЌа,
  И колку е убаво да се скрши Вермахтот!
  ЗоЌа, поминуваЌ«и Ќа воденицата со сабЌите, забележа:
  - Вермахтот стана болно силен! Еве ние го браниме Крем !
  А девоЌката со голи прсти фрли Ўвездичка што го удира Фриц.
  Потоа таа пееше:
  - Ова е див лов на неприЌатели!
  А потоа е Аурора во битка. Па, девоЌката е црвена и кул. На зимскиот ветер, неЌзината бакарно-црвена коса се вее како борбен транспарент. Не, таква девоЌка нема да се наведнува пред никого.
  И од фрла®ето на неЌзината гола нога, сечеЌ«и месо и крв, лета наЌостриот диск.
  Ги сече телата на противниците. И Аурора вреска:
  - єас сум супер девоЌка!
  И како изгледа Светлана во битка?
  ОвоЌ русокос терминатор е едноставно страшен оган и торнадо на уништува®е.
  А смртоносно изненадува®е лета и од неЌзиното боса нога. И девоЌка со полна брзина во тепачка.
  Сите четворица во битка. И таа не треба ниту да се повлече ниту да се откаже.
  Тие се четири вештерки - едноставно супер! Вистински квартет на уништува®е на се и секого!
  Воините го држат одбранбениот сектор. Но, Крем  е голем и не може да одолее насекаде. Силите се многу нееднакви.
  Наташа вознемирено забележа:
  Убиваме, не победуваме!
  И девоЌката повторно фрли смртоносна набоЌ со боса нога.
  ЗоЌа логично забележа, исецкаЌ«и го неприЌателот:
  - Не можеш се да освоиш... Освен ако во компЌутерска игра!
  И златнокосата девоЌка повторно го фрли дискот на смртта.
  Аурора, сечеЌ«и ги противниците со сабЌите, чврчореше:
  - Победата, верувам, «е биде наша! Во името на Света РусиЌа!
  И од фрла®ето на неЌзините боси нозе, лета дар на уништува®е.
  И исечените нацисти паѓаат.
  И тогаш Светлана во битка. Ги пресекува фашистите со своите фрла®а. И делува екстремно, па дури и бескраЌно вешто. НеЌзините боси стапала се толку агилни. И покажете страшно уништува®е.
  И тогаш девоЌката пее:
  - Слава на Татковината и нови светови!
  И повторно од неЌзините боси нозе лета изненадува®ето на смртта.
  И тука Наташа повторно е во битка. И го пресекува Фриц, брзаЌ«и како комета. И вреска на врвот на белите дробови:
  - Слава на наЌголемата Татковина!
  И мечевите ѝ полетуваат како косилка за трева.
  А девоЌката дури и пее:
  - Прослави Ќа РусиЌа како со векови,
  Нашиот сон «е се оствари!
  И девоЌката даде остар бумеранг со гола пета. И тоЌ изврте, и отсече десетина црни и шарени глави.
  Се разбира, девоЌките не ги убиваа Германците, туку колониЌалните единици кои беа користени против нив. Но, воините дури и од овоЌ само кулер.
  Тие се пенливи и живописни.
  Наташа повторно ги сече неприЌателите. И таа е боса, фрла такви работи.
  И рика:
  - Сталин и слава!
  А потоа ЗоЌа. Исто така како да се ослободи убиствен. И неЌзините голи прсти Ќа плукаат пораката за смртта.
  А воинот како да рика:
  - За таква татковина како нашата, не е страшно да се умре!
  И тогаш Аурора исто така «е го земе и «е влезе во битката. И, исто така, со боси нозе «е лансира бумеранг. И преобликуваЌте ги неприЌателите.
  Потоа, додека пее:
  - За Советска РусиЌа! Што «е владее со универзумот!
  А потоа во битката Светлана. Исто така девоЌка коЌа не може да се запре и да не се забави. Еве како таа тепа. Само од таков воин не можам да спасам!
  И со боси нозе фрла смртоносни пакети. И таа ги убива своите неприЌатели без милост.
  Иако тогаш єариле може да се моли за нив. Или можеби Перун. Тешко им е на грешниците после смртта, ги чека кралството Чернобог! Но, тоа е дури и интересно на своЌ начин - воЌните траат постоЌано! И толку многу борби! Значи, можеби не вреди премногу горко да се оплакува судбината на грешниците?
  Светлана дури и се чувствуваше малку смешно: нема да им завидувате на христиЌаните - тие «е бидат лишени од многу радости во вечноста. Дури и она што го имаа на планетата ЗемЌа.
  Ах, кутри грешници! И уште понесре«ен праведник!
  И девоЌката повторно го фрла подарокот на смртта со своЌата издлабена, гола нога. Потоа тоЌ вели:
  - Светот «е биде наш! Слава на РусиЌа!
  Наташа со своите мечеви нацрта троЌна пеперутка и чврчореше:
  - Нека е вечна слава на голема РусиЌа!
  А неЌзините боси нозе како да го исфрлаат убиственото и единственото. После тоа, голата потпетица на девоЌчето удрила во челото на црнец, и го соборил од Ўидот и уште петмина Арапи.
  Следна во борбата е ЗоЌа. Нема што да Ќа спречи. Таа се бори со нацистичките орди. И троши троЌна воденица. Борците пресекоа од неЌзиниот пад.
  Тогаш девоЌката вели:
  - Вечна РусиЌа, «е биде со Сварог!
  И им намигнува на партнерите.
  Следна во битката е Аурора. Метеше како пантер. Таа ги пресече сите. И со боси нозе лансираше подарок за смрт. Исече многу фашисти и пееше:
  - За наЌвисоката форма на Татковината!
  А потоа во битката и Светлана. Како ги сече неприЌателите. И работи многу добро.
  После тоа, дар на смрт лета од неЌзиното боса нога. И ги потстрижува нацистите темелно, како берберски жилет.
  И девоЌката вреска:
  - МоЌата возраст и моЌата вистина! Слава на Голема РусиЌа!
  Да, оваа четворка се бори навистина хероЌски. Но, четири боси и речиси голи убавици не можат да победат во Втората светска воЌна. И така Москва падна.
  ДевоЌките се пробиЌа од заробената престолнина, користеЌ«и ги и мечовите и наметката на невидливоста.
  Во принцип, тие се способни за многу. ДевоЌки од наЌвисока инициЌатива, дека не можат да се наЌдат повисоки и поубави.
  И Олег Рибаченко и Маргарита Коршунова го напуштиЌа заробениот град Горки.
  Нацистите, за жал, успеаЌа речиси насекаде.
  Момчето и девоЌката си заминаа и со боси нозе фрлаа игли во движе®е, истребуваЌ«и го Фриц.
  Олег Рибаченко пееше:
  - Не, будниот нема да избледи,
  Погледот на сокол, орел ...
  Гласот на народот е звучен -
  Шепот «е Ќа здроби змиЌата!
  
  Верувам дека целиот свет «е се разбуди -
  Ќе има краЌ на фашизмот...
  И сонцето «е огрее
  Патот, осветлуваЌ«и го комунизмот!
  Маргарита фрли неколку игли со прстите на босите стапала и потврди:
  - Не, нема да избледи!
  И пукаше од митралез, со коса®е на дваесетина фашисти.
  Такви се децата. Цврст, непоколеблив. Иако навистина, ова не е таков вид на воЌна. И тие треба да побегнат.
  Падна Москва, падна градот Горки. Нацистите го напаѓаат Казан. Ова е последниот советски град на Волга. Отпорот е хероЌски, но се пове«е и пове«е, и пове«е чувство на безнадежност.
  Нацистите добиЌа понапредни пирамидални тенкови од сериЌата АГ, во кои ниедно советско оружЌе не може да навлезе. И ова, морам да кажам, е многу лошо.
  Само кога босите нозе на момчето и девоЌките фрлаат гранати кон гасениците, германските чудовишта се судираат. Но, што може да направи само еден пар кога речиси цел свет излезе против СССР!
  Олег Рибаченко фрли граната со боса нога, ги турна АГ-50 и АГ-75 со нивните чела, по што рече:
  - Ако тврдината е на пат,
  НеприЌателот изградил ...
  Неопходно е да се заобиколи од задниот дел -
  Земете Ќа без истрел!
  Маргарита се согласи со ова:
  - ВоЌната за маме®е е голема работа! Особено ако силите се нееднакви!
  Олег Рибаченко забележа:
  - И Ќа играв стратегиЌата на Антантата. Со еднакво оружЌе, тоЌ уништи сто и четиринаесет милиони неприЌателски воЌници, а самиот изгуби само нула. Значи, поради тактиката, всушност можете да се борите против целиот свет!
  Маргарита се согласи со ова:
  - Сосема можно! И борете се и победи!
  Олег Рибаченко ги фрлаше иглите со голи прсти. Уби триесетина фашисти и рече:
  - Ќе победиме во името на Света РусиЌа!
  Момчето и девоЌката продолжиЌа со трча®ето ... За жал, силите се навистина премногу нееднакви.
  Казан беше уништен од секакво оружЌе. Сталин нареди да Ќа држат до последната капка крв. Но, во реалноста, борбениот дух на Црвената армиЌа по падот на Москва беше премногу скршен. Сите сакаа да умрат се помалку и помалку. Да, и нацистите се премногу супериорни по броЌност и оружЌе.
  И нивните млазни авиони ги бомбардираат сите градови и села кои нацистите сè уште не успеале да ги окупираат.
  Пред Олег Рибаченко и Маргарита Коршунова да стигнат до Казан, овоЌ град падна.
  Беше земен и Уфа. Така, и покраЌ суровата зима, нацистите се движеа кон Свердловск.
  Таму се наоѓаше штабот на Сталин. И од исток се искачиЌа самураите. єапонците се исто така силни.
  Нивните воини се особено опасни - нин¤а девоЌките. И покраЌ сибирската зима, тие итаат низ снегот боси, а и самите се во исти костими за капе®е. Страшно е дури и да се замислат такви воини. Иако се многу убави.
  Еве една од нив со сина коса, друга со жолта, трета со црвена, четврта со бела.
  Такви се наЌубавите убиЌци. Тие работат со еден меч, а на пешадиЌата фрлаат тенки дискови или чакри. И нин¤а експлозиви се фрлаат против тенковите - тие се само со големина на грашок, но наЌтешките советски тенкови летаат високо и ги растргнуваат.
  Дури и застрашувачките IS-7, нин¤а девоЌки не се пречка. Тие се воини од толку висок ред што дури и чуварите се немо«ни против нив.
  Еве една девоЌка нин¤а со сина коса, фрли грашок и три советски тенкови одеднаш со голи прсти, полета високо и експлодира на делови.
  А потоа има девоЌка со жолта коса и боса нога како фрла грашок. И повторно, советските автомобили летаат во различни правци и се распрснуваат во колачи. Да речеме само како воини овде - дури и наЌхрабриот витез «е биде срамежлив пред нив.
  Но, во битка, и нин¤а девоЌка со црвена коса. Исто како да фрлаш грашок убиец со боси нозе. И од неЌзиниот удар пукна оклопот на огромниот ИС-12.
  Ова е девоЌката-терминатор.
  А потоа нин¤а девоЌка со бела коса. На ист начин «е го преземе и со сета своЌа сила «е ги втурне мечевите во борците на Црвената армиЌа. Исечете ги и пеЌте:
  - Не сум патетичен инсект, нин¤а, но не сум желка!
  И повторно во битка, сите четири девоЌки убиЌци.
  Црвената армиЌа Ќа губи воЌната на сите фронтови. Но, сепак се обидува да се бори.
  Олег Рибаченко и Маргарита Коршунова талкаат низ зимскиот снег. Тие се сиромашни боси деца. За бесмртни тела, мразот не е толку страшен. За да се разболат или нешто да настинат, овие супермени не можат да се замрзнат. Но, сепак, кога «е се приближите до Урал, мразот е неприЌатен и ги гризе голите потпетици на децата.
  Олег тажно забележа:
  - Не знаете што е полошо - студ и глад, или сознание дека Ќа губи вашата света татковина!
  Маргарита сосема логично забележа:
  - За нас студот и гладот не се ништо... Но тоа што загубивме од нацистите е всушност лошо!
  Олег се согласи со ова:
  - Не станува полошо! Во принцип, зошто Третиот РаЌх генерално успева пове«е во паралелни универзуми отколку во нашиот?
  Маргарита направи логична претпоставка:
  - Затоа што нацистите се многу силни и организирани. И ние сме имале сре«а многу пати. Особено со Сталинград!
  Олег Рибаченко шутна снежна топка со боса нога и забележа:
  - Да, имавме многу сре«а со Сталинград! Самите Фриц глупаво се качиЌа во стапицата!
  Маргерит извика:
  - ОбидуваЌ«и се да не влезете во неволЌа,
  За да не се збуните и да не се изгубите ...
  Би било потребно да се соберат денар за денар,
  Или подобро да се роди повторно!
  Деца на патот, нападнаа одред нацисти. Убиле пове«е од сто воЌници. Еден бил оставен во заробеништво. Маргарита го принуди младиот човек да ги бакне нивните многу еластични стапала, црвени од студот. ТоЌ го направи тоа кротко. И рече дека Германците ве«е се приближуваат до Свердловск и го опкружуваат.
  Олег забележа:
  - Чудно е што Ќас и ти Маргот сме побрзи, но нешто се движи како обични луѓе или уште побавно!
  Маргарет се согласи:
  - Фатен во бран на пораз! Очигледно во овоЌ универзум се е против СССР. Дури и природата и просторот!
  Олег тогаш предложи:
  - И ако ни е тривиЌално да го убиеме Хитлер?
  Маргарита одмавна со главата негативно.
  - Хипер-вештерката не ни даде таква наредба! Па аЌде да правиме без само-активност. Освен тоа, што дава тоа?
  Олег Рибаченко самоуверено одговори:
  - Многу! Згора на тоа, Фирерот, ова е Фирерот во Африка!
  Маргарет предложи:
  - АЌде сега да се бориме на фронтот, а потоа, на сметка на Хитлер, «е видиме! Како што велат - побрзаЌте полека!
  Олег пееше:
  - Брзината е добра, не крши го длето... Човекот не е клукаЌдрвец и набрзина полуде!
  Момчето и девоЌката трчаа со сета своЌа урина. И успеа да брза во Свердловск. И тие почнаа да го бранат градот упаднат од нацистите.
  Нападот следеше еден по друг.
  Децата беа боси. Маргарита е во туника, а Олег Рибаченко е момче во шорцеви. Но, тие се бореа како наЌвистинските и непоколебливи херои.
  Олег фрли игла со голи прсти, го прободе Фриц во грлото и заЎвони:
  Нема да отстапиме ни педа земЌа!
  Маргарита фрлила граната со боса нога и чкрипела:
  - Ни капка, ни распон, ни сантиметар!
  Момче и девоЌка се степаа на студ. А со нив беа и други пионери. И, исто така, многумина се боси и покраЌ дивиот студ. И ако бесмртните деца не се плашат од див мраз, во секоЌ случаЌ, тие не можат да повредат, тогаш тоа е доста опасно за обичните деца.
  Еве еден бос пионер, чии прсти беа модри од студот, имаше настинка во забите, а вилицата му беше отечена. Момчето има многу болки. Но, и покраЌ тоа, тоЌ бесно зема еден куп гранати и ги фрла под нацистичкиот тенк, а тоЌ самиот паѓа прободен од пука®е на митралез.
  Ова е храбро момче...
  Или девоЌка, чии боси стапала пламнат како црвени булки, турка мина под гасениците на германските мастодони. Таа самата умира, плачеЌ«и:
  - За татковината и Сталин!
  Многу е болно да си бос во зима, во Сибир, кога не те штити бесмртно месо.
  Дури и Олег и Маргарита во тешки мразови не се толку задоволни што се полуголи. Но, тие се насмевнуваат и пеат, сакаЌ«и да ги расположат момците:
  - Ех, мраз, мраз, не ме замрзнуваЌ,
  не ме замрзнуваЌ! МоЌот ко®! МоЌот ко®!
  Беломачени!
  Момчи®ата и девоЌките, тресеЌ«и ги црвените и сините нозе од жестокиот студ, пееЌа:
  Снегот нема да не спречи! Мразот нема да не победи! Ние сме пионерите на Фриц! Фашистот «е биде тепан силно!
  Децата добро се борат! Но, болно нееднакви сили. Сталин побегна од опкружениот Свердловск во Новосибирск. Сепак, єапонците ве«е се приближуваат кон овоЌ град од исток. Тие дури и не се плашат од мразот на Сибир.
  Да, воЌната е при краЌ.
  Но, пионерите не се откажуваат. Па дури и во тешки времи®а, децата пеат храбро;
  Ние сме пионерите на децата на комунизмот -
  Оган, шатор и Ўвоне®е бубалица!
  ИнвазиЌа на проклетиот фашизам -
  КоЌ го чека бесен пораз!
  
  Што изгубивме во овие битки?
  И тогаш во битки со неприЌателот стекнати?
  Порано бевме само деца на светот -
  И сега воините на родната земЌа!
  
  Но, Хитлер направи чекор кон нашиот главен град,
  Фрла бомби без да го брои водопадот!
  Ние сме татковина уште поубава од небото -
  Сега доЌде крвавото заЌдисонце!
  
  Остро «е одговориме на агресиЌата -
  Иако и самите се мали по раст!
  Но, мечот во рацете на кревка тинеЌ¤ерка -
  Посилни од легиите на сатаната!
  
  Нека тенковите брзаат лавина по лавина,
  И Ќа делиме пушката на три!
  Нека полициЌата нишани на грб,
  Но, Светиот Бог жестоко «е ги казни!
  
  Што решивме? направи Ќа работата на светот
  И за тоа, за жал, морав да пукам!
  Смиреноста е ве«е одвратна.
  Има и насилство!
  
  Со девоЌката трчаме боси заедно -
  И покраЌ тоа што падна снег, снежниот нанос гори како Ќаглен!
  Но, не плашете се, знаЌте ги децата -
  Фашистот храбро со куршум «е го втурнат во ковчегот!
  
  Тука Ќа ставиЌа гнасната компаниЌа Фриц,
  А останатите кукавици се во бегство!
  Ние Ќа дробиме пешадиЌата како режа во битка -
  Ние не сме пречка за младите лета!
  
  Достигнува®ето на победата, «е биде во маЌ,
  Сега снежната бура е бодлив, тврд снег!
  Момчето е бос, сестра му е боса,
  Во партали, децата го запознаа наЌславниот ден!
  
  Од каде доаѓаат овие мо«и?
  Издржи болка и студ, таа потреба!
  Кога еден приЌател го измери дното на гробот,
  Кога приЌател стенка - «е умрам!
  
  Христос не благослови нас пионерите,
  Рече, Татковината ти е дадена од Бога!
  Ова е првата вера на сите,
  Советска, света земЌа!
  И умираат со насмевки на усните. Децата не знаат слабост... Олег Рибаченко и Маргарита Коршунова се бореа цела недела. Но, Свердловск падна. Дел од гарнизонот се предаде - чувствуваЌ«и безизлезна ситуациЌа. Само пионерите одбиЌа да капитулираат.
  И неколку храбри, боси момци отидоа на очаЌнички пробив. Трчаа низ снежните наноси, буквално сини од страшниот студ. И загинаа под митралези и топови.
  Прилично се изгребаа и Олег Рибаченко и Маргарита, но сепак избегаа од Свердловск. Потоа се преселивме во Новосибирск. Мраз, зима, долги но«и.
  Момчето и девоЌката трчаат кон себе, тажни се и многу лути.
  Маргарет забележа:
  - Хипервештерката би можела да му помогне на овоЌ свет! И тогаш нацистите победуваат! Ова е навистина универзална неправда!
  Олег Рибаченко скокна повисоко, се изврте во седумкратно салто и сосема логично забележа:
  - Генерално, има малку правда во светот! На пример, зошто старите луѓе страдаат? И, речиси без исклучок! А човек кога е млад, пуши и пие, па дури и ги влошува работите, а здрав е! Каде е правдата што Ќа трпат старите луѓе?
  Маргарита лесно се согласи со ова:
  - Нема правда во вселената!
  Олег Рибаченко праша малку наивно:
  - А каде гледа Господ?
  Маргарита, оваа боса девоЌка во дупната туника, предложи:
  - ВероЌатно, ние самите мора да станеме како богови, за да владее правдата во светот! Ова е мудроста на Создателот!
  Олег Рибаченко самоуверено потврди:
  - Верувам дека «е ги воскреснеме мртвите!
  Терминаторката потврди:
  - Да, верувам во тоа, се разбира!
  Децата истрчаа во Новосибирск и учествуваа во одбраната на овоЌ град.
  Тие се бореа во речиси последниот голем град под контрола на Црвената армиЌа.
  Сталин ве«е преговарал со Хитлер, согласуваЌ«и се да се предаде доколку му се гарантира личната безбедност. Фирерот беше подготвен за ова, особено ако партизаните се смират.
  єапонците ве«е упаднаа во Новосибирск од исток. Така што практично немаше шанси за бегство. СССР умира.
  Олег Рибаченко и Маргарита Коршунова пукаа кон нацистите, фрлаа гранати со боси нозе. И се уште се надеваа на нешто.
  До нив беа пионерите. Во силен мраз во Сибир, сите деца беа боси и во летни пионерски униформи со вратоврски. Умреа како херои.
  Нозете им беа црвени како гуски, а прстите им станаа сини.
  Но, пионерите не се откажаа.
  Ќе подлегнат на фашизмот!
  Олег Рибаченко фрли граната со голо момчешко стапало. ТоЌ турна три германски тенкови одеднаш со челата и шепна:
  - Верувам во победа!
  Маргарита, исто така, фрли присутен убиец со голи прсти и чврчореше:
  - И Ќас верував, и «е верувам до краЌ!
  И тие се бореа за последниот, советски град со бесот на очаЌот. А сепак немаше да се наведнуваат.
  Олег Рибаченко, за да ги развесели речиси смртоносните смрзнати пионери, пееше со голем ентузиЌазам;
  єас сум млад воин на МаЌка РусиЌа,
  Мо«ни земЌи, татковини на сите земЌи...
  Нема татковина во вселената, знаЌ дека е поубава,
  Под планина Сталин врзал вратоврска!
  Да се биде пионер е радост и повик,
  На краЌот на краиштата, тоа значи дека сте слуга на земЌата.
  И можете да го помножите универзумот -
  Уништува®е на махинациите на пеколот-сатаната.
  Кога доЌде летото во четириесет и едно
  За нас татне Ќунската бура...
  Не сакаме регионот да стане сиромашен,
  За сре«а, веруваЌте - Татковината е создадена!
  Со девоЌка ги чекаме нацистите во заседа,
  Добивме митралез пред тоа.
  И на лудо вознемирува®е на Хитлер,
  Нашиот одред успешно ги победи нацистите!
  ДевоЌките боси крупни,
  Снегот ве«е боцка под голиот ѓон.
  Од студот и пропаста станаа сини,
  Но, светиот оган ни Ќа загрева душата!
  Победивме без да ги знаеме мерките на противниците,
  Не даваме одмор де®е и но«е!
  Тие летаат до ешалоните во роЌ гранати,
  И полицаЌците со снаЌперска пушка.
  Никаде фашистите не можат да наЌдат поддршка,
  Нашиот пионерски, храбар одред...
  Способни, ако треба да исечете планини,
  Еве ги тенковите на Хитлер кои горат како све«и.
  Луѓето во напад на бес се собраа -
  За правда, храброст и чест.
  И нема гребен во морето на бури -
  Што би не натерало да седнеме!
  Влеговме во Берлин, се приклучуваме на Комсомол,
  Од газе®е боси со девоЌки цел свет!
  Вдишуваме победнички мед во небесниот маЌ,
  Сега стана вечен, нашиот светол успех!
  
  
  
  
  . АЛЕКСАНДАР III ЖИВЕЕЛ ШЕЕСЕТ И ОСУМ ГОДИНИ
  Кралот Ќа заЌакнал империЌата и економски. Немаше немири и револуциЌа, па економиЌата беше во постоЌан раст. А РусиЌа до Првата светска воЌна и населението имаше пове«е поради помалата смртност и анексиЌата на северните региони на Кина и КореЌа. А воЌската беше поголема. И се поЌавиЌа првите лесни тенкови во сериЌата и многу авиони од различни марки.
  За жал, Александар III не доживеа триумф во Првата светска воЌна, но НиколаЌ Втори ве«е го доби.
  Новиот крал имаше цврст престол, друга жена, голем наследник, двесте и осумдесет милиони луѓе и два и пол милиони воЌници во мирнодопски држави.
  Така, можете да се борите храбро и вешто! ПокраЌ тоа, Русите имаат и тенкови со лесни митралези, но тие штотуку се поЌавиЌа и тешки. Таа беше развиена од синот на Менделеев.
  Затоа, не Ќа запираЌте кралската воЌска!
  НиколаЌ II влегол во воЌна со Германците и АвстриЌците... Руските трупи Ќа зазеле ГалициЌа, Буковина и им нанеле низа порази на АвстриЌците. Отпрвин биле тепани во Источна ПрусиЌа, но потоа се одмаздиле и го отсекле Кенигсберг. СоЌузниците ги оттурнаа Германците од Париз... Руските трупи го зазедоа Краков и имаЌ«и нумеричка супериорност, и покраЌ зимата, Ќа продолжиЌа офанзивата, приближуваЌ«и се кон Будимпешта. ГерманиЌа понуди, гледаЌ«и дека мириса на пораз на мирот со умерени услови.
  Германците се согласиЌа да и дадат на РусиЌа КлаЌпеда и дел од земЌиштето во Полска, како и да платат отштета. На ФранциЌа и беше вратен дел од териториЌата коЌа претходно беше заземена под Бизмарк и малку Данска.
  Австро-УнгариЌа Ќа отстапи ГалициЌа, дел од Буковина и Краков. Но, империЌата не се распадна. РусиЌа ги повратила земЌите на Словените, сè што некогаш било дел од Киевска Рус и го проширила кралството Полска.
  ТурциЌа и єапониЌа немаа време да влезат во воЌната, како и ИталиЌа. Односно, Првата светска воЌна, всушност, не постоела. Толку малку мака. НиколаЌ II Ќа заЌакнал своЌата власт и потоа мирно владеел подолго време.
  РусиЌа, сепак, спроведе воЌна во Авганистан - конечно Ќа подели со Британците. Тогаш Иран беше поделен со БританиЌа.
  РусиЌа на тоЌ начин ги проширила своите поседи. Но, економската криза и Големата депресиЌа од 1929 година доЌдоа ... Во 1931 година, єапониЌа, во соЌуз со ТурциЌа, започна воЌна против царска РусиЌа. Но, во реалноста тоа беше самоубиство. Царската флота во Пацификот под команда на Колчак ги порази єапонците. А копнената воЌска генерално беше многукратно посилна.
  Истото може да се каже и за Турците. Тие очигледно не се искачиЌа против тоЌ неприЌател.
  Царска РусиЌа успеала да приземЌи трупи и да Ќа заземе єапониЌа. И тогаш руските трупи конечно Ќа окупираа ТурциЌа. Така заврши ерата на Отоманската империЌа.
  И царот НиколаЌ II Ќа зголеми своЌата слава и мо«та на РусиЌа. ОвоЌ славен цар владеел до 1936 година, а исто така починал на шеесет и осум години.
  Него го наследил АлексеЌ II. Во принцип, сосема здрав човек од триесет и две години. Неговата маЌка била поинаква, па Александар Трети не дозволил фатален брак.
  АлексеЌ II го заврши освоЌува®ето на Саудиска АрабиЌа со тоа што Ќа дели со БританиЌа.
  Вилхелм II владеел на тронот во ГерманиЌа до 1941 година. ОвоЌ монарх е на власт педесет и една година! Прилично долго!
  Но, овде на тронот е неговиот син Фердинанд. Не мириса на Хитлер. Друга приказна.
  Се додека има мир. Сите колонии беа поделени. Мусолини Ќа освоил ЕтиопиЌа.
  Нема што пове«е да се сподели... БританиЌа, сепак, минува низ тешки времи®а. И е во економска криза.
  И така Фердинанд му предложил на АлексеЌ II да ги подели колониЌалните поседи на ФранциЌа и БританиЌа. Како, всушност, колку можете да ги погледнете овие земЌи.
  Така Мусолини, Фердинанд и АлексеЌ II го склопиле своЌот пакт.
  Но, се разбира, дури и во тоа време РусиЌа ве«е успеа да Ќа освои речиси цела Кина и да стане посилна од сите пове«е пати во економиЌата, во воената сфера и по население.
  Цар АлексеЌ го одобри, генерално, таков предлог и одлучи дека заедно «е започнат.
  Фердинанд пове«е не беше млад. И тоЌ беше внимателен.
  Меѓутоа, на 15 маЌ 1945 година започна воЌната. Германците повторно се преселиле
  Против БелгиЌа ...
  И царската воЌска помина низ британските колонии и брзаше низ Египет.
  РусиЌа имаше десет милиони воЌници и петстотини дивизии и тоа самоуверено
  Победи. Се чинеше дека никоЌ не може да Ќа спречи.
  За два месеци, царската армиЌа ги зазеде ИндиЌа, Ќужен Иран, имотите на Британците во Саудиска АрабиЌа, Египет, Судан, поголемиот дел од Индокина.
  Но, Германците можеа само да Ќа окупираат БелгиЌа, а на перифериЌата на Париз беа запрени. Во воЌната влезе и ХоландиЌа.
  Царска РусиЌа уште два месеци ги запленила поседите на БританиЌа во АзиЌа и Ќа завршила ИндонезиЌа. Потоа слета во АвстралиЌа, се пресели низ Африка.
  Германците се обидоа да го заземат Париз, но нивниот напад беше одбиен. Сепак, воЌната беше изгубена. ИталиЌа, исто така, ги грабна африканските поседи на БританиЌа и ФранциЌа.
  Само во петтиот месец царските трупи почнаа да пристигнуваат во Европа. Досега, битките беа во полн ек во Африка и АвстралиЌа, но ве«е завршуваа. Австро-УнгариЌа, многу ослабена од загубата на земЌиште, исто така влезе во воЌната на страната на коалициЌата.
  Германците успеаЌа да Ќа заземат ХоландиЌа. И Ќа подобриЌа своЌата позициЌа.
  За уште два месеци, царска РусиЌа го заврши зазема®ето на АвстралиЌа и Африка. И само на краЌот на ноември, само на студ, започна нова офанзива на германско-руските трупи, заобиколуваЌ«и го Париз.
  Во овоЌ случаЌ, силите ве«е беа премногу нееднакви. Француско-англиските трупи беа поразени. А Париз е опкружен.
  И во новата година, гарнизонот капитулираше ... Тогаш царските и германските трупи Ќа зазедоа цела ФранциЌа за три недели. Потоа започна бомбардира®ето на БританиЌа ... И сите колонии беа заробени од коалициЌата.
  Велика БританиЌа во маЌ 1946 година ве«е беше искрварена и исфрлена од бомби
  Капитулиран.
  Така заврши уште една голема воЌна. РусиЌа ги зеде речиси сите колонии. ГерманиЌа доби релативно малку, ИталиЌа зграпчи нешто, Австро-УнгариЌа доби симболично парче.
  И покраЌ фактот што Германците очекуваа големи колонии, а само Мароко доби многу помалку во целост, ГерманиЌа ги вклучи во своЌот состав: БелгиЌа, ХоландиЌа и ФранциЌа до Порт де Кале.
  ПокраЌ тоа, царска РусиЌа го вратила Германецот во НамибиЌа и она што претходно го поседувале.
  Накратко, некако сфативме и се помиривме ...
  Мирот доЌде... Во 1953 година РусиЌа имаше атомска бомба, а една година подоцна и ГерманиЌа. САД добиЌа нуклеарно оружЌе во 1960 година.
  Така се создаде рамнотежа на стравот.
  И во 1955 година, првиот руски космонаут полета во вселената, летаЌ«и околу топката. И во 1961 година, Русите стапнаа на Месечината.
  И во 1983 година на Марс! Американците долетаа на Месечината во 1971 година, а Германците во 1984 година. Австро-УнгариЌа и ГерманиЌа се споиЌа во една држава. Шведска и Норвешка станаа дел од РусиЌа со автономиЌа и самоуправа.
  Другите земЌи постепено Ќа изгубиЌа своЌата независност.
  Во 1987 година, руските космонаути полетаа до Венера на планината. Во 1992 година на Меркур. И во 1999 година, Плутон.
  Сончевиот систем е совладан.
  Имаше три нуклеарни империи: Велика ГерманиЌа, САД и Велика РусиЌа.
  АлексеЌ Втори, исто така, почина на шеесет и осум години во 1972 година. Него го наследил неговиот син Александар Четврти. ОвоЌ крал имал четириесет и една година во времето на неговото искачува®е на престолот. Доволно чудно, но и Александар четврти помина шеесет и осум години и почина во 1999 година. А на тронот се искачи неговиот син Владимир III. Во 2013 година се прославиЌа четиристотини години од династиЌата Романови.
  Засега РусиЌа цврсто стои на своите нозе. Но, во светот сè уште има ГерманиЌа и САД неЌзини конкуренти. Царската империЌа, заедно со колониите, опфа«а нешто пове«е од половина од светската териториЌа и пове«е од две третини од светското население. РусиЌа е силна, но сè уште не е единствена.
  Владее со РусиЌа, Владимир третиот во 2019 година наполни шеесет и седум години. Многумина се прашуваат дали «е живее, како и претходните кралеви, шеесет и осум години или «е ги прекине овие чудни случаЌности?!
  Во меѓувреме РусиЌа развива антинуклеарно оружЌе. єасно е дека нема да има нуклеарно оружЌе, а РусиЌа целосно «е се справи со ГерманиЌа и САД. Има пове«е население и пове«е воЌници. И квалитетот на оружЌето е подобар!
  Но, додека има нуклеарно оружЌе, и не сите од нив се уште се освоени. Но, тие развиваат антинуклеарно оружЌе многу активно, така што има одредени шанси за победа.
  
  ПАДОТ НА ГИБРАЛТАР
  Шпанскиот диктатор Франко, за разлика од вистинската приказна, се согласил германските трупи да Ќа нападнат англиската тврдина Гибралтар. Во замена, ШпаниЌа доби некои британски и француски земЌи во Африка.
  Нападот под команда на МеЌнштаЌн се случи но«е од 25 ноември 1940 година до 26. Како што се испостави, Британците не беа баш подготвени за таков воен потег, а нацистите успеаЌа да заземат таква мо«на тврдина од удар.
  НеЌзиниот пад имаше значително влиЌание врз текот на воЌната. Вермахтот можеше да ги пренесе силите на наЌкратко растоЌание до Африка, а Британците беа блокирани да влезат во Средоземното Море од исток.
  Германската команда испрати неколку дивизии во екваториЌална Африка. ПокраЌ тоа, корпусот на Ромел беше префрлен во ЛибиЌа, неколку месеци порано од реалноста.
  Британците, пак, Ќа напуштиЌа офанзивата против ИталиЌанците во ЕтиопиЌа и почнаа да ги заЌакнуваат своите позиции во Египет. Сепак, Ромел успеал да им помине и како резултат на превентивен удар ги победил колониЌалните трупи, заземаЌ«и ги АлександриЌа и Каиро. ПозициЌата на БританиЌа во Африка стана посложена. Германците ве«е стигнаа до Суецкиот канал и се заканиЌа дека «е напредуваат понатаму на Блискиот Исток. ПокраЌ тоа, стана можно да се движи кон Судан.
  Навистина, работите на ИталиЌанците во ГрциЌа не беа многу успешни, но пристапот на дополнителни сили од ГерманиЌа Ќа спаси ситуациЌата.
  Хитлер имаше дилема: да го нападне СССР или да Ќа заврши БританиЌа? Успесите на Вермахтот во Африка Ќа поттикнаа втората одлука - да им ги одврзат рацете на Запад. Иако воените подготовки на СССР инспирираа страв каЌ Фирерот.
  Црвената армиЌа стануваше се посилна, но и Германците не седеа со скрстени раце. Производството на тенкови во 1941 година се удвои во споредба со 1940 година, а авиЌациЌата се зголеми за речиси два и пол пати.
  Нацистите го извршиЌа бомбардира®ето и слетува®ето на Малта. Потоа Ромел Ќа пробил одбраната на Суецкиот канал и влегол во Ирак, коЌ се побунил против британската власт. Германците релативно лесно го освоиЌа и КуваЌт и целиот Блиски Исток. Сталин, од друга страна, се придржуваше до тактиката на чека®е. Но, Черчил тврдоглаво Ќа продолжи воЌната. Вермахтот, откако стигна до Иран, се сврте кон єужна Африка.
  1941 година се приближуваше кон краЌот. Ослободува®ето на подморници се зголеми, а БританиЌа ги губеше своите колонии. САД беа пасивни. Но, єапониЌа не можеше да седи со скрстени раце и го нападна пристаништето во Перу на 7 декември. Нова воЌна започна во Пацификот. И Хитлер мораше повторно да се откаже од плановите за напад на СССР.
  Неопходно е да им се помогне на єапонците, да се заземат Иран и ИндиЌа, како и єужна Африка. И што е наЌважно самата БританиЌа. Згора на тоа, американските бомбардери не се играчка. Тие можат да му нанесат многу проблеми на Третиот РаЌх. И наЌзгодно е да се испорачаат бомбашки напади од териториЌата на БританиЌа.
  Така, Фирерот беше принуден во 1942 година да се откаже од идеЌата за инвазиЌа на исток.
  Имаше ризик самиот Сталин да го отвори фронтот, но... Мора да се знае карактерот на Сталин. ТоЌ е многу резервиран во надворешната политика. ВоЌната со Финска го направи Црвениот диктатор уште повнимателен.
  Додека СССР гради сила. БроЌот на авиЌациЌата на 1 Ќануари 1942 година достигна триесет и две илЌади возила, а тенковите, пове«е од дваесет и пет илЌади, плус уште три илЌади танкети. Севкупно, Сталин планираше да заврши регрутира®е на 20 механизирани корпуси, со вкупен броЌ тенкови од 32 илЌади возила, од кои наЌновите КВ од различни марки и Т-34, 16,5 илЌади. Плус, развоЌот на тенковите Т-50 сè уште траеше, иако автомобилот се покажа како лесен.
  Германците, откако се сретнаа со тенковите "Матилда" и некои крстосувачи и со информации дека Британците развиваат тешки тенкови, почнаа да прават и свои мастодони. Пред сè, "Тигарот" со топ од 88 милиметри и оклоп со непробоен пиштол од 75 милиметри со долга цевка.
  Достапни беа и информации за изградба на советски тенк. Тенкот КВ-2 маршираше на првомаЌската парада на Црвениот плоштад, а триесет и четворицата имаа некои податоци.
  Во секоЌ случаЌ, кога Шпеер го предводеше царското министерство за вооружува®е и мунициЌа, развоЌот на технологиЌата одеше побрзо. Хитлер сакаше да ги има наЌдобрите тенкови на светот, и потешки. Но, додека ГерманиЌа беше Ќасно инфериорна во однос на СССР. И броЌот на автомобили и нивниот квалитет. Во август 1941 година започна производството на резервоарот КВ-3. Автомобилот се покажа доста тежок со 68 тони, но вооружен со топ од 107 мм со почетна брзина на проектил од 800 метри во секунда. Ова ѝ обезбеди предност пред "Тигарот", коЌ, патем, сè уште не беше лансиран во сериЌата.
  Уште помо«ен беше КВ-5 со тежина од 125 тони и два пиштоли. Навистина, таквата тешка машина создаде пове«е проблеми за советската армиЌа отколку добро. И во 1942 година беше усвоена верзиЌата KV-4 со тежина од 107 тони. СССР со право можеше да се гордее со своите наЌтешки тенкови во светот, па дури и со наЌмо«ните.
  Но, од друга страна, ГерманиЌа се разви доста добро во авиЌациЌата. єу-188, откако влезе во сериЌа, разви брзина споредлива со борците. DO-217 исто така изгледаше пристоЌно. Активно се развиваа и млазни авиони. БидеЌ«и БританиЌа беше главната цел, на млазните бомбардери им беше посветено многу пове«е внимание отколку во реалната историЌа.
  Германците активно користеле ропска работа. Увезени од Африка огромен броЌ на црнци. Црните работници беа послушни, издржливи, но неквалификувани. Тие се користеле за помошна работа.
  Но, контролираЌ«и Ќа Европа, Германците би можеле да регрутираат доволен броЌ и квалификувана работна сила.
  Шпер дури успеа да го убеди Хитлер, сè уште не спроведуваЌ«и програма за истребува®е на Евреите, туку да ги користи во производството на авиони и опрема.
  Облогот беше ставен на воздушна офанзива против БританиЌа и масовна воЌна со подморници.
  Сепак, влегува®ето на Америка во конфликтот додаде главоболка на Фриц и принуди нагло зголемува®е на броЌот на глутници волци.
  ГерманиЌа беше принудена со задоцнува®е да го засили производството на бомбардери и стратешки авиони. Прво на сите Yu-288 и Yu-488 - со четири мотори. Но, нивниот развоЌ и доведува®е на ум беше потребно време. МодификациЌата ME-109 "F" како целина беше достоен противник за британските автомобили. Но, развоЌот на МЕ-209 не успеа, како и МЕ-210.
  Не успеа и нуркачкиот бомбардер XE-177. Но, Шпеер си поигра со количината. ПокраЌ тоа, Focke-Wulf стана наЌмо«ниот борец во однос на вооружува®ето, компензираЌ«и за некои од слабостите на ME-109. Да, и школата за летови на Германците се покажа како подобра од англиската, а уште пове«е американска. Во маЌ 1942 година, нацистите Ќа зазедоа єужна Африка. И американска ескадрила пристигна во Мадагаскар. Битката каЌ МидвеЌ се покажа како изгубена од Американците: па капетанот од третиот ранг, коЌ имаше одлучувачка улога во оваа битка, заврши, иронично, на Мадагаскар. САД сакаа да одржат база во Африка и да не дозволат нацистите да се опуштат. Но, ова значително Ќа влоши нивната позициЌа во Тихиот Океан.
  Точно, єапонците не постапиЌа сосема на ниво. Битката за хаваЌскиот архипелаг се одолговлекува.
  Нацистите Ќа добиЌа контролата над Африка и огромните резерви на стратешки суровини, а ги зазедоа и ИндиЌа и Иран. Ресурсите под контрола на Третиот РаЌх се огромни, но сепак треба да се сварат.
  Воздушната битка за БританиЌа не е толку Ќасна. ПостоЌано зголемуваЌ«и го производството на авиони, Германците вршеа притисок, но немаше целосна доминациЌа. Погодени се недостатокот на мо« на стратешката авиЌациЌа и помошта на САД, па дури и тогаш нема доволно подморници. И чудотворното торпедо со кое беа поврзани толку многу надежи не изневери.
  Фирерот не се осмели да слета во БританиЌа во 1942 година. Облогот беше направен на заЌакнува®е на морската мо« и на подморничката флота. Во исто време беа изградени носачи на авиони и борбени бродови. Имаше доволно производствен капацитет, но за се беше потребно време.
  Балистичките проектили од класа А исто така бараа фино подесува®е. Но, роботските школки FAU-1 почнаа масовно да се произведуваат. Релативно евтините автомобили, користеЌ«и едноставно гориво, имаа несомнена предност што не им требаа пилоти.
  Хитлер, откако доби пристап до неограничени природни ресурси и резерви на работна сила, сакаше да ги спаси животите на германските пилоти. V-1 како лесен за производство и беспилотен изгледаше како наЌдобро решение. И илЌадници такви роботски школки паднаа од есента 1942 година на Лондон.
  Во исто време, Германците го забрзаа развоЌот на авионскиот бомбардер Арадо и балистичките ракети.
  Сталин продолжи да чека и да собира сила. Во 1942 година, СССР произведе пет и пол илЌади нови тенкови КВ и Т-34, и околу илЌада стари марки, околу петстотини нови лесни Т-50 и Т-60 и двесте амфибиЌа. Зголемена е и флотата на авиони - стапиЌа во употреба околу петнаесет илЌади нови и стари авиони. Дури и имаше недостиг од пилоти. Производството на КатЌуша се зголеми бавно.
  Нацистичка ГерманиЌа произведе пове«е од триесет илЌади авиони, но претрпе значителни загуби во битките. Германците произведоа околу шест и пол илЌади тенкови. НаЌмногу од сè, Т-3 и нова модификациЌа на Т-4 со пиштол со долга цевка од 75 мм. НаЌновите "Тигри" произведоа нешто пове«е од стотина, а "Пантерите" се уште се само во прототипови.
  Но, автоматската пушка MP-44 дизаЌнирана од ШмаЌстер почна да влегува во сериЌата. За разлика од вистинската приказна, машината не мораше да се развива земаЌ«и го предвид недостигот на обоени метали. И ова го забрза развоЌот на поедноставна Ќуришна пушка, со легиран челик.
  Така, во малото оружЌе, Германците почнаа да добиваат предност. Но, им требаше и време за машината повторно да ги вооружи сите воЌници.
  Но, во подморничката флота, каде што ослободува®ето достигна четириесет или педесет подморници месечно, Германците навистина немаат еднакви.
  Имаше дури и многу брзи подморници на водород пероксид. Забрзана работа во нуклеарната програма. За сре«а, има многу ресурси. Па дури и грешката на германските физичари дека графитот не е погоден за модератор не се покажа како катастрофална. Изградени се неколку фабрики за производство на тешка вода, вклучително и во Африка.
  Значи, тоа не е со пере®е, туку со тркала®е, но нуклеарниот реактор на нацистите почна да работи во декември 1942 година. Дури и малку порано од Американците. По поразите во Пацификот почнаа сериозно расклопува®е. И финансира®ето на нуклеарната програма е драстично намалено.
  Почетокот на 1943 година беше означен со Хитлеровата декларациЌа за тотална воЌна и воведува®ето на универзална работна служба на окупираните територии. Масовните В-1 удари на Лондон не се оправдаа баш. Британците научиЌа делумно да ги одбиваат таквите удари, но Германците го зедоа броЌот.
  Но, воЌната со подморниците се покажа како навистина погубна за БританиЌа. Производството на оружЌе на островот нагло опадна поради недостаток на суровини. Метрополата беше пред колапс. ПокраЌ тоа, нацистите го зазедоа Мадагаскар, а єапонците, заедно со нацистите, Ќа нападнаа АвстралиЌа и релативно брзо го постигнаа своето предава®е.
  Иако Сталин Ќа разбираше опасноста од тактиката на чека®е, тоЌ остана доследен на себе, не влегуваЌ«и во тепачка. Подобро нека се истребат капиталистите до краЌ. И «е гледаме...
  Но, оваа тактика имаше и свои недостатоци. КористеЌ«и огромни ресурси, Третиот РаЌх ве«е подготвуваше воЌна против СССР. Производството на тенкови во Третиот РаЌх во 1943 година достигна просечно 1.200 возила дневно, плус триста и педесет самоодни пиштоли. ПокраЌ тоа, самоодните пиштоли не се воопшто слаби. "Фердинандс", "Бумбари", "єагдпантер". ИмаЌ«и предвид дека Германците скоро и да не претрпеле загуби во тенкови, нивното надополнува®е на панзвале ве«е било двоЌно побрзо од она на Црвената армиЌа. И квантитативниот Ќаз во технологиЌата во корист на СССР почна да се намалува.
  Во однос на квалитетот, Фриц го доби "Кралскиот тигар", сличен по тежина на КВ-3, во однос на продорната мо«, пиштолот беше дури и нешто супериорен поради квалитетот на проектилот и посилниот фронтален оклоп. Па, супертешките советски КВ-5 и КВ-4 се покажаа технички несигурни, особено нивното подвозЌе. Така, борбената употреба на таквите чудовишта беше доведена во праша®е.
  А Сталин, исто така, нареди создава®е на КВ-6 со седум пиштоли и два ракетни фрлачи. Тие го направиЌа автомобилот. Но, испадна дека е толку тежок и долг што не можете да го носите во воз или да го распоредите во битка. Т-34-76 е доста успешно возило, но послаб во директна борба од Пантер или Тигар. И КВ-1 и КВ-2 се споредливи со Германците во однос на тежината, но тие се инфериорни во однос на Пантерите и Тигрите во задникот. Германскиот Т-4 се израмни со триесет и четирите во оклоп и го надмина по вооружува®е, видливост и оптика, и тоа со еднаква тежина, или уште помалку, ако споредиме потешки модификации.
  Накратко, Fritz беше повлечен и квалитетот беше на ниво. И изгледот на ME-309 и ME-262 даде предност во квалитетот на авиЌациЌата. Како єу-488, наЌдобриот бомбардер со четири мотори. А зад нив стоЌат реактивни модели. Како што се єу-287 и Арадо.
  Во септември 1943 година, нацистите конечно извршиЌа успешно слетува®е во БританиЌа. По две недели борба - АнглиЌа капитулираше. И иако Черчил побегна во Канада, исходот од воЌната на Запад се чинеше однапред.
  Рузвелт, откако го загуби своЌот главен соЌузник и плашеЌ«и се од растечката мо« на Третиот РаЌх, побара мир.
  Хитлер, по разговорите со неговата придружба, поставил услов за Соединетите Држави: отфрла®е на нуклеарната програма и признава®е на сите освоЌува®а на єапониЌа и Третиот РаЌх. Како и повлекува®ето на трупите од Исланд, кои Фриц ве«е всушност го прекриле со подморската флота. Контролата на ЗемЌата на изгреЌсонцето над ГаЌа, каде борбите сè уште не престанале. ПокраЌ тоа, Хитлер барал материЌална компензациЌа за Третиот раЌх и єапониЌа за сите уништува®а и воени трошоци предизвикани од Соединетите Американски Држави и Велика БританиЌа.
  Иако условите на мирот беа исклучително тешки, Рузвелт со голема тешкотиЌа успеа да го протурка нивното усвоЌува®е во Конгресот и Сенатот.
  Голема улога во усогласеноста на САД одиграа навестува®ата на Сталин дека тоЌ не се противи на приклучува®ето кон коалициЌата на силите на Оската и барем е подготвен повторно да Ќа заземе АлЌаска.
  Победи американскиот прагматизам, коЌ се покажа повисок од ентузиЌазмот и емоциите. ПокраЌ тоа, нуклеарната програма на Германците се развиваше побрзо од американската, а тоа беше полн со катастрофа во иднина.
  Првата фаза од Втората светска воЌна заврши. Но, Фирерот сега сакаше да стави краЌ на СССР.
  Неочекуваната тактика на чека®е и видува®е на Сталин и неговата посветеност на каузата за светскиот мир играа злобна шега. На Џозеф му се спротивставиле Третиот РаЌх и єапониЌа со сите ресурси на источната хемисфера, вклучително и АвстралиЌа, и некои мостови во западниот свет.
  ЗемЌата на изгреЌсонцето, сепак, сè уште не Ќа завршила Кина, но можеше да отвори втор фронт. Хитлер, од друга страна, активно формирал колониЌални трупи и странски легии. Во исто време, се зголеми и производството на оружЌе.
  Во првата половина на 1944 година, производството на тенкови и самоодни пушки во Третиот РаЌх достигна и надмина сто возила на ден. Пантер-2 на своето ниво ги заобиколи сите советски автомобили. Се поЌави понапреден германски тенк "Лав", а наскоро и "Кралски лав".
  И што е наЌважно, млазната авиЌациЌа е сериски развиена. Како одговор, тенковите Т-34-85 и ИС-1 и ИС-2 влегоа во производство во СССР, а никоЌ не Ќа отстрани од производството ниту сериЌата КВ. НаЌмасивниот сериски тенк на Третиот РаЌх за 1944 година беше Пантер-2 и СССР Т-34-85. Потешките модели беа произведени значително - околу пати, во десет помали количини. И Германците не сакаа да возат многу тегови на советските патишта, а Сталин почна да не верува во сериЌата KV, а ИС се покажа дека се премногу сурови.
  Сепак, германскиот "Пантер" -2 со топ од 88 мм од калибар 71 L, го надмина Т-34-85 во мо«та на оклоп на пиштолот, во предниот оклоп и малку на страна, а исто така не признаваат во возни перформанси со мотор од 900 ко®ски сили и тежина од 47 тони. Дури и кога тежината на германскиот тенк порасна на 50,2 тони, се покажа дека не е фатално.
  А германскиот млазен авион воопшто немаше достоен противник.
  Хитлер одлучил дека е подобро да не Ќа влече гумата и Ќа започнал воЌната на 22 Ќуни 1944 година. ФрлаЌ«и врз СССР триста и педесет свои и странски дивизии и сто и дваесет дивизии на сателити. На страната на Третиот РаЌх беа: РоманиЌа, УнгариЌа, Словачка, Хрватска, Финска, Шведска, ИталиЌа, ПортугалиЌа, ШпаниЌа, БугариЌа, Аргентина, ТурциЌа.
  Германците користеле и огромен броЌ странци и хиви во Вермахтот. Севкупно, Третиот РаЌх, само во првиот ешалон, фрли во битка дванаесет и пол милиони воЌници, од кои не пове«е од четириесет проценти беа Германци по националност. Сателитите додадоа уште три милиони. Севкупно, во првиот ешалон има речиси шеснаесет милиони пешадиЌа, околу триесет и три илЌади тенкови, пове«е од педесет и пет илЌади авиони, околу двесте и педесет топови и минофрлачи.
  СССР, по мобилизациЌата, распореди тринаесет и пол милиони воЌници, но дел од силите мораше да се чуваат на Далечниот Исток и внатрешните области. Во првиот ешалон имаше осум милиони воЌници, околу триесет илЌади тенкови, речиси четириесет илЌади авиони и околу двесте илЌади пиштоли и минофрлачи.
  Така, на страната на Третиот РаЌх има двоЌна супериорност во пешадиЌата и петкратна супериорност во мобилноста на силата, со подобар митралез. Точно, СССР има многу митралези, речиси паритет.
  Разликата во тенкови не е голема, но поголем е процентот на застарени возила во СССР, како и тенкови од претходните изданиЌа.
  Германската млазна авиЌациЌа нема противник, а авионите со пропелер од Третиот РаЌх се побрзи и подобро вооружени. Точно, советските возила се супериорни во хоризонталната маневрира®е.
  Во артилериЌа и минофрлачи, рамнотежата на силите е наЌблиску до еднаквост. И квантитет и квалитет.
  Точно, флотата на Третиот РаЌх е особено под вода, многу пати посилна од советската. Како што е случаЌот со єапониЌа.
  ПокраЌ тоа, нацистите ве«е имаат балистички ракети од класа А во масовно производство, а првите дискети полетаа.
  Во принцип, нацистите «е бидат посилни, а Сталин сосема разумно Ќа подготви, иако со задоцнува®е, одбрана. Но, многу не е направено. Сталинската линиЌа не беше целосно обновена, и што е наЌважно, трупите не беа доволно обучени да Ќа задржат линиЌата. Иако беа очаЌно преквалификувани.
  Граничната линиЌа на Молотов, за три години вероЌатно, генерално беше завршена, но се наоѓаше премногу блиску до границата и немаше доволна длабочина. ПокраЌ тоа, Сталин наредил изградба на трет ешалон зад реките Днепар, но тоа започнало дури по предава®ето на Соединетите држави.
  Точно, покраЌ советските трупи, може да се смета и на делови од НКВД, чиЌ броЌ достигна милион воЌници и милициЌа. Станува збор за околу четири милиони луѓе, само во западните градови. Иако, се разбира, нивната борбена ефикасност е многу полоша од онаа на редовните единици.
  Германците, како и вистинската историЌа, го зададоа главниот удар во центарот, пресекуваЌ«и Ќа полицата од БЌалисток и тупаницата на Лвов. Уште првите денови од борбите покажаа дека Германците, и покраЌ големиот броЌ странски единици, офанзивата пове«е или помалку непречено Ќа водеа. Но, советските трупи често се губат.
  ПокраЌ тоа, борбената способност на украинските единици се покажа како сомнителна. Многу дезертери и се предале уште во првите денови од воЌната.
  Не беше можно да се задржи неприЌателот во граничните битки. И тогаш Сталин направи грешка, забрани повлекува®е на единиците на главната линиЌа и бараЌ«и да се исправи фронтот. Грешката сепак беше поправена, но со задоцнува®е. Германците можеа да го заземат Минск ве«е на 28 Ќуни, откако Ќа скршиЌа линиЌата на Сталин во центарот.
  КонфузиЌата само се засили. На 30 Ќуни се случи очекуваниот влез во воЌната на єапониЌа и неЌзините сателити. Така, засега моравме да заборавиме на трансферот на воЌници од Далечниот Исток.
  Германскиот пробив во центарот се прошируваше. Имаше огромна празнина што тие очаЌно се обидуваа да Ќа приклучат. Но, нацистите напредуваа и на 16 Ќули упаднаа во Смоленск.
  ФрлаЌ«и ги сите расположливи резерви во битка и ставаЌ«и ги милициите под оружЌе, Сталин и Жуков успеаЌа да го запрат напредува®ето на Фриц во центарот. Но, Хитлер ги сврте своите трупи на Ќуг. Нацистите создадоа огромен котел во Киев и Ќа зазедоа речиси цела Украина.
  Го блокираше Ленинград, го нападна Крим. Текот на неприЌателствата многу личеше на 1941 година, како немилосрдна карма. Но, разликите беа исто така доста значаЌни. СССР во 1941 година имаше некои слободни резерви, а сега сè беше ве«е мобилизирано. И кога нападот се случи во октомври, се покажа дека нема речиси ништо со што да се одржи одбраната.
  До почетокот на ноември 1944 година, нацистите Ќа опколиЌа Москва, принудуваЌ«и го Сталин да побегне во Куибишев.
  Нацистите, за разлика од реалната историЌа, имаа значителна нумеричка супериорност. Имаа доволно поделби за да Ќа заобиколат Москва од север и Ќуг. Но, советските единици се прошириЌа премногу на различни фронтови.
  Реално, во 1941 година, по мобилизациите, Сталин добил предност во однос на Вермахтот во броЌот на персоналот и имал четири пати пове«е авиони и тенкови отколку што имал Третиот РаЌх од самиот почеток на воЌната. И во првите пет месеци од воЌната, пове«е советска опрема беше произведена во реалната историЌа.
  Но, сега нацистите се сите адути, на страната и на квантитетот и на квалитетот на оружЌето и персоналот. И Црвената армиЌа ги има истите рани како во 1941 година. ВклучуваЌ«и го и неподготвеноста на Украинците, Балтите и многу мали нации да умрат за советскиот систем. Масовно предавство и трча®е по жртви на репресиЌа, обесправени и други навредени од сите видови. ВклучуваЌ«и ги и идеолошките неприЌатели на советскиот режим.
  А тоа што Германците го победиЌа и Западот само го зголемува броЌот на предавници.
  Затоа, не е чудно што Москва е опколена, а Германците го зазедоа Донбас, Воронеж и се движат кон Сталинград.
  Зимата во 1944 година, за жал, не беше толку студена и снежна како во 1941 година. Сепак, Москва хероЌски се држеше до краЌот на декември 1944 година. Сталинград падна во Ќануари 1945 година, а битките за него не беа премногу долги. Во февруари и почетокот на март, Германците и нивните сателити целосно го освоиЌа Кавказ и нафтените извори во Баку.
  Потоа офанзивата отиде по Волга. До Саратов, до КуЌбишев и понатаму во Оренбург и Казан.
  Сталин побегна во Свердловск. Казан падна во маЌ. Во летото, Германците и єапонците продолжиЌа да се движат во длабочините на РусиЌа. Отпорот на советските трупи падна. На 5 август 1945 година, Свердловск беше заземен. И на 3 септември 1945 година, Сталин конечно се согласи да се предаде. Во замена за сопствениот живот и слобода.
  Втората светска воЌна заврши. Но, мирот не траеше долго. Откако тестирал нуклеарно оружЌе, Хитлер се уверил во нивната феноменална деструктивна мо«.
  Сега се чинеше дека єапониЌа и Соединетите Држави сè уште се на патот кон светската доминациЌа на Третиот РаЌх. И иако Фирерот освоил пове«е земЌи отколку Џингис Кан, Александар Велики, Наполеон, императорот ТроЌан и СулеЌман Величествениот заедно, тоЌ решил да Ќа победи и єапониЌа.
  Точно три години по завршува®ето на Втората светска воЌна, сто балистички, интерконтинентални ракети со мо«ни нуклеарни полне®а Ќа покриа одеднаш земЌата на изгреЌсонцето.
  И тогаш започна офанзивата на копнените единици на Вермахтот и флотата. Германците релативно брзо ги зазедоа поседите на єапониЌа во АзиЌа, а самата метропола беше срамнета со земЌа со атомски бомби.
  Пове«е или помалку продолжен отпор пружиЌа пацифичките поседи на земЌата на изгреЌсонцето. Но, до Ќуни 1949 година, се беше готово. Сега остана само да се поразат САД. ПокраЌ тоа, имаше причина. Американците, спротивно на договорот, сепак развиЌа нуклеарно оружЌе и го извршиЌа своЌот таен тест.
  Хитлер Ќа започна воЌната на 1 Ќануари 1950 година, фрлаЌ«и триста нуклеарни проектили одеднаш на новата година.
  Разурнувачки нуклеарен напад уништи сто големи американски градови и уби неколку десетици милиони луѓе. Додадено е уште едно од наЌголемите злосторства на Адолф Хитлер на наЌдолгата листа на наЌодрозните злосторства.
  Потоа доЌде инвазиЌата на Канада, а од Ќуг заедно со латиноамериканските диктатури. Американците беа ослабени и шокирани, но очаЌно се бореа. Тие сфатиЌа дека поразот за нив значи само ропство и бавна, болна смрт.
  Затоа, таа беше наЌочаЌната од сите воЌни. И тоа траеше пове«е од една година, принудуваЌ«и го Третиот раЌх да фрли уште околу двесте нуклеарни полне®а и да претвори многу плодни земЌи во радиоактивна пустина.
  Но, целта сепак беше постигната и последниот неприЌател на Третиот РаЌх беше поразен. И после тоа започна процесот на таканаречената светска глобализациЌа. Германската марка стана единствената светска валута. Дури и формално независните земЌи беа сведени на ниво на колонии на Третиот РаЌх, додека одржуваа само ограничена локална самоуправа.
  Евреите и Циганите беа забранети: тие беа барани и уништени. СС извршиЌа масовни чистки и беснееЌа. ДоЌде вистински кошмар - часот на змеЌот. Или, поточно, ера. Фирерот градеше реална светска тоталитарна империЌа со бара®е за проширува®е на вселената.
  Во 1959 година, за време на прославата на седумдесеттиот роденден на Фирерот, се одржа официЌално крунисува®е, светски плебисцит - коЌ Ќа озакони титулата супер-император. И кога Адолф Хитлер почина во 1967 година, неговиот син Ќа наследи неговата титула и мо«.
  Во тоа време, планетата ЗемЌа ве«е основаше населби на Месечината и на Марс со Венера и активно се подготвуваше за проширува®е во надворешните Ўвездени светови... Нацистите сакаа универзална империЌа - изградба на Ґвездениот РаЌх, со цел да втурнете го целиот универзум во кошмар.
  
  НОВИ АВАНТУРИ НА ВИТЕЦИТЕ ОД ЧЕТИРИЕСЕТ ОСТРОВИ
  Димка го распарчи мечот и занемеен, трепнуваЌ«и со очите, застана на улицата. Рацете му беа облеани во крв, а она што остана од мечот беше крваво. Се огласиЌа сирените. Летна градска улица. И трча®е полицаЌци. Следи удар со палка на грбот. Димка едваЌ чуЌно вели:
  - Се предавам!
  Му ги вра«аат рацете назад и му ги прилепуваат лисиците. Момчето чувствува болка од металот вбризгуван во неговите зглобови. Го носат во комбе - црна врана.
  Димка чувствува мешавина од гнев и страв. Се потсетува на минатото. Остров на коЌ децата со мечеви се бореа за своЌата егзистенциЌа. Дрвени, но кога момчето «е го зафати бесот, тие се претвораат во остро брусен челик. Димка остана таму пове«е од неколку месеци. Се борел, се борел, бил ранет и самиот се ранил. Дури и лично го убил предавникот. Сè беше. И на краЌот победиЌа.
  Штета само децата останаа на уништениот брод. А успеал да побегне само со своЌата девоЌка. По ваквите авантури, затворот пове«е не изгледаше како земЌа.
  Го удрил момчето насилник со меч, и го видел како лежи, а локва крв течела.
  Дали ударот бил фатален? Толку несре«ен Димка, како пред ова да немало доволно авантури на главата. И ако убил што? Затвор? Дали «е го одведат во валкана, смрдлива «елиЌа со криминалци?
  И до каде «е седи? Има само четиринаесет години. Пове«е од десет, според законот, немаат право да даваат. Можеби се «е успее!?
  Во дворот на деведесет и втората година. Време кога толку многу се зборува за демократиЌа и слобода, но разбоЌништвото зема замав.
  Инката застана и Димка беше извадена. Згодно исончано момче со црна коса не изгледа како бандит, туку на жртва со врзани лисици.
  Димка речиси веднаш е однесен каЌ истражителот и каЌ обвинителот.
  Ме ставиЌа на стол.
  Истражителот постави неколку рутински праша®а и со насмевка рече:
  - Детето рането од тебе умира! Затоа молете се на Бога да не умре!
  Димка воздивнуваЌ«и одговори:
  - Не сакав...
  Обвинителот даде документ:
  - Ова е признание. Ако потпишете, «е бидете ослободени со кауциЌа во очекува®е на суде®ето. И таму, со оглед на младата возраст и нема®ето вози во полициЌа, «е го добиете условно!
  Димка го погледна листот и набрзина го прочита и одмавна со главата негативно:
  -Тука пишува дека самиот тинеЌ¤ер Ќа нападнал компаниЌата. И само ме нападнаа!
  Испитувачот имаше мишична физиономиЌа и густи веѓи, жубореше:
  - Потпишете се како што ве советуваме! Во спротивно, «е завршите во затвор. Сега сме буквално преполни со предмети, а вие «е треба да седите пред суд многу долго. И таму во «елиЌата има три реда легла на даски, една кофа во аголот и педесет нервозни, гладни момчи®а како тебе. Различни видови на криминалци. Па дури и да остане живо момчето што го ранивте, истрагата «е трае три години, а потоа уште една година и суде®е! НаЌубавите години од животот «е ги поминете во пеколот!
  Обвинителот кимна со главата во знак на согласност и потврди:
  -За тебе мерка притвор или притвор или писмено задолжение да не си одиш и «е те одземат мама и тато. Изборот е твоЌ! И веруваЌте, колониите за малолетници се ве«е преполни, и со задоволство «е ви дадат условна казна. Но, ако се карате со нас, тогаш сигурно «е има место!
  Димка почувствува дека истражителот и обвинителот не се шегуваат. А уствари можат да скапат во затвор. Иако, од друга страна, не е факт дека «е бидат ослободени доколку тоЌ потпише. Дали има многу примери кога полицаЌците изневеруваат? Но, главната работа во Димка беше тврдоглавоста и тврдоглавоста што Ќасно се манифестираше по престоЌот на островите на смртта. И момчето решително рече:
  - Не!
  Истражителот жестоко заркна:
  - Што не е?
  Димка грубо рече:
  - Нема да потпишам! Ме нападнаа, сакаа да ме ранат со син¤ир, а тоа беше самоодбрана!
  Истражителот заркна:
  - Добро тогаш! Во затвор, седи една недела помудро!
  Обвинителот кимна со главата, потпишуваЌ«и:
  -Додека на двомесечен притвор. Но, се разбира, можете да го ослободите порано!
  Истражителот заркна:
  - Мислам дека притворот «е му направи добро на момчето!
  Димка е извадена од канцелариЌа и одведена во затвор. Лисиците Ўвечеа, а единственото нешто што требаше да го направи Момчето беше да го премине син¤ирот преку патот. Таму требаше да биде прифатен.
  Димка одеше со син¤ир, врзан со син¤ири за дваЌца полицаЌци. Се чувствував прилично лошо. Затвор, «елиЌа, злобни осуденици. Да, и тоЌ влезе во неволЌа, одбиваЌ«и да потпише признание. Иако, од друга страна, после тоа нема да се откачите.
  Дима беше однесен во дежурната соба. Име, презиме, патроним, вредни предмети со вас.
  Потоа шмон. Полицаец и две жени во бели мантили го однеле момчето во соба со огледало и запалиле дополнителни светилки. Следеше командата:
  - Соблечи се!
  Димка воздивна - шмон! Само се прашувам зошто жените? Момчето ги соблече фармерките, маицата, патиките, Ќакната. Остана само со шорцевите.
  Една млада жена во бел мантил забележала:
  - Добро е граден!
  Службеникот повикал:
  - И соблечи ги га«ите! Жив!
  Димка гореЌ«и од срам ги соблече и нив. НесакаЌ«и поцрвене и се покри. Полицаецот повикал:
  - Тивко! Рацете до шевовите! Погледнете подобро - тоа е убиец!
  Една жена во бел мантил што личеше на медицинска сестра се насмевна и облече тенки медицински ракавици, гугаше:
  - Не сме виделе такви! Опушти се момче, тетка ти «е те почувствува!
  Таа почна да го прегледува телото на Дима. Прошетав низ косата на момчето што порасна за време на неговиот престоЌ на островите. Внимателно исчешлаЌте го секоЌ прамен, бараЌ«и нешто скриено. Можеби дури и пари. Потоа блесна во ушите и ноздрите на момчето. Таа го направи тоа внимателно, како да се надеваше дека «е наЌде нешто.
  Потоа нареди да Ќа стави главата на отворот и ги вкопа рацете во брадата. єа стави раката во устата. Димка мирисаше и вкуси гума со Ќазикот. Жената се чувствува зад непцата, забите, зад образите. Кога го притиснала коренот на Ќазикот, момчето почувствувало напад на повра«а®е. Да, колку е срамно. Неговата рака отиде до краЌниците и стана тешко да се дише.
  Потоа, конечно, жената ѝ го испрати и се насмевна:
  - Нема ништо!
  Службеникот наредил:
  - Продолжи Олга! Личното пребарува®е со оглед на посебната опасност на темата мора да биде наЌтемелно!
  Жената во бело почна да ги чувствува градите на Димка. Таа ги крена рацете и погледна под пазувите. И со неочекувана сила притиснато на папокот. Димка здивна...
  Тогаш жената застана и праша:
  - Па, сега нека клечи!
  Полицаецот заркна:
  - Не е многу доверливо! Погледнете го и неговиот анус!
  Жената во бело палто одмавна со главата.
  - За ова е потребна посебна дозвола! Слично на тоа, за да ги проверите интимните места на момчето!
  Офицерот мрзливо заповеда:
  - Седни ѓаволче...
  Димка достоинствено одговори:
  - єас сум момче!
  И стана лесно да се сквоти. Седеше десет пати. После тоа, жените му ги прегледале стапалата и му поминале меѓу прстите.
  После тоа Димка беше во соседната соба. Таму друго дете, во затворска униформа, исечено на нула со машина за пишува®е во рацете, рече:
  - Што има ново?
  Полицаецот одговорил:
  - Да, и многу Greyhound!
  Момчето се насмеа и забележа:
  - ТоЌ не е толку страшен! Па, седни на столот и скрати си Ќа косата!
  Димка седна. Не е убаво да си гол. И после те «елави како криминалец. Како дополнение, машината беше тапа и беше болно да се шишам. Густа, црна коса падна на подот. Соборените чизми на млад осуденик ги згазиле. Се чинеше дека со секое праменче си заминува по една честичка од бесмртна душа, а ти стануваше сè помалку слободен. Расположението на Дима беше придушено. Пред него имаше затворска «елиЌа и средба со малолетни деликвенти.
  Сепак, Димка никогаш не се плашеше од своите врсници. И по стврднува®ето на четириесетте острови, ве«е не е страшно. Ако е така, тоЌ «е се бори. А затворот?
  Што е уште еден тест. Има само четиринаесет години и го има целиот живот пред себе.
  
 Ваша оценка:
Связаться с программистом сайта.

Новые книги авторов СИ, вышедшие из печати:
О.Болдырева "Крадуш. Чужие души" М.Николаев "Вторжение на Землю"

Как попасть в этoт список

Кожевенное мастерство | Сайт "Художники" | Доска об'явлений "Книги"