Аннотация: Puer a nostro tempore ad Medium Aevum movet et marchio fit. At Iulius Caesar , quod nomen pueri est , amantissime acceptum non exspectat , et casus eius feriores fiunt .
Casus Marchionis Pueri
ANNOTATIONES
Puer a nostro tempore ad Medium Aevum movet et marchio fit. At Iulius Caesar , quod nomen pueri est , amantissime acceptum non exspectat , et casus eius feriores fiunt .
. CAPUT I
Puer ambulavit per viam, et vidit circa se quamdam civitatem mediaevalem, in qua casae pauperum et domus bonae lapideae ex albo factae fiierunt.
Iulius in causa sumptuosa et luxuriosa erat. In pedibus sapis, ocreis politus, et in capite eius est pileus pluma. Nunc nobilis homo esse videtur, adulescens marchio tredecim annorum, familiae autem nobilium heres.
Puer ambulat, calcem calcans ridet. Pueri praeter currunt. Fere omnes nudi, discerpti, vestiti simplices, sed hilares, sient, risum.
Pueri enim fere semper rident et bono animo sunt. Et simulare non habent. Et si puer renuat et tristis fuerit, aliquid ei noceat, vel aliquod malum grave. Deuc in diario Typ.
Julius, nobilis factus, etiam Marchio minor, cantavit;
- Ego rex sum, omnia mihi subiecta sunt;
Fero animo...
Et tremit omnis terra;
Sub planta regis!
Et puer, dum accipit et ridet, dentes margaritos ostendens, in sole coruscans.
Hic est quidem haedus qui, si opus est, montes movebit. Puella decem annorum, nudis scintillans calcibus rosea, praetervolavit, extendit manum et quaesivit;
- Da mihi pulchrum denarium, seigneur nobile!
Puer nummum aureum e marsupio protulit, puellae projecit, et dixit:
- Accipe, sed lege!
Puella parvam sculpsit, sient, digiti pedem impingebant et interrogabant;
- Quo pacto, domine?
Iulius respondit:
- Non dices cuiquam me dedisse tibi nummum.
Puella cincinnis rubris movit et quaesivit;
- Et quare? Ceterum bonum factum est.
Marchio puer logice respondit:
- Quia tunc multitudo mendicorum, discalceatorum, squalentium infantium currit, nec transitum permittit.
Transivit se puella et dixit solemniter;
- Per Deiparam iuro me nemini dixero!
Et micans, nudis, calcibus undique, cucurrit.
Et Julius, sentiens influxum in se, cecinit;
Im 'cor patriae
Spatium aperiens...
Etsi turbae cum Satana oppugnant -
Nulla omnino navale pervium!
Nos pueri ruunt fortes;
Protinus hostes oppugnamus.
Pruina, pruina, nudis pedibus ;
Multi sunt livor in faciebus!
Pueri tamen hostes non cessabunt;
Scimus fortissime pugnare...
Et Fuhrer, mihi crede, occidemus;
Veniet retributio servis tenebrae abyssi.
In nomine Sanctae Matris splendidissimae,
Nos, protinus, audacter pugnabimus.. .
Aedificabimus alta communismi;
Et nos quemlibet frangemus, quem nosti, exercitum!
Nos piones sumus, pueri iusti
Vinculum nostrum rubeum est, color kumach ...
Sed pro patria, mihi crede, refero;
et causam Ilyich glorificabit!
Patria nostra, mihi crede, pulchra est;
In ea, in arctico, malae arbores florebunt...
Et periculosum est cum pueris pugnare;
fascistas comminuet!
Admiramur communismi
Quod aedificamus in beatitudine et dilectione.
Et cum fascismo possumus dinumerare;
Quod mare effundit sanguinis!
Noli credere, auctorem non infirmum;
Puer sum, sed pugnator tam frigidus est.
nobis, crede mihi, mundus non est satis;
Nudo pede grenade proiecit.
Nazis apte scribam;
Et coepit acerrima...
Etiam malesuada euismod nisi
Atque ego constanter ve!
Fascismum invictum esse ne credas;
Fortiter pugnavi, auctorem...
Alae supra nos volant cherubi;
Eamus exemplum pro aliis!
Pugnatum est in nomine domini nostri Iesu Christi
Et nobiscum est magnus Deus Svarog.
victorias gustus gloriae cognovimus;
Post omnes, virtus nobiscum est, Alba, Sapiens Deus!
Ita patria mea omnibus carior est.
Piones ego sum, nunc pro Rus' pugnando.
Fuhrer recta movebo in facie;
Sic, puer, pugna et noli timere!
aliquo casu ab hostibus captus essem;
Calcanei Fritz pueri combusti sunt .. .
Ignis sub plantis inclementer ardet;
Pueri digitos frangite!
Flagellabitur durissimæ, pene ad mortem.
ferrum pectori cum calore attulerunt .
Fascistae, sicut infernum ab inferno est
Prope caput pueri abscidit!
Nudo pedis laqueo me deduxerunt;
Etsi adhuc satis sum, considera haedum...
Et audivi multum verba mala;
Sed Stalin pater meus adhuc est!
Extemporalis ultimi fautoris iactus;
monstrorum malorum metitur ...
Non satis visum est inimicis.
Saltem aliquis in metu ferox clamabat!
Redii ad manipulos meos iterum:
Puer discalceatus in nive currit...
Et salices nivibus quatiuntur;
Misericordiam non dabo, hostem video!
Nobile sit tempus communismi;
Est autem Stalin gloriosissimus pater noster.
Agmina fascismi in cinerem dispergam;
Qui nobiscum est, in aeternum bene est?
Patria nostra non habet modum;
Vehementer exterminabimus Fritz ...
Abiciamus terram choleram violenti;
Posse tibi praemia tollere!
puer ego sum, auctor, magnus bellator;
Pugnam, crede mihi, sicut gigas.
Et Hitler, suus iustus, scis, byaka;
Et mihi Svarog solus dominus est apud Rod!
Et si opus sit, tempus communismi;
Veniet in gloria milicie patriae...
Disrumpamus vincula mali revanchismi;
Et nos cogitemus rivos tenebrarum catervae!
Hic pugnamus Berolinum intrantes;
Oppugnamus montes, palatia...
Victoria venit laete Mai;
Nepotibus et patribus nostri superbi sunt!
Marchio puer bene cecinit, modo mirabilis. Tametsi non cx opere et ex alio tempore. Et generaliter non omnino convenit hoc loco. Sed cantavit libenter et sentiens, et hoc iam excellens.
In equis nigris et in armis complures ad Iulium advecti sunt. unum, in aurata galea, duriuscula quaesivit;
- Quid hic manducare? Quid tu, peregrine?
Iulius audacter respondit;
- Si sic, quid ergo?
inquit Brutus;
- Vestis tua luxuriosa est, sed tu pedibus, non equo. Et quare hoc?
Respondit marchio puer ironice:
Sed quid,
Fieri non potest, ut in mente vivam
Sed quid,
Non potes credere quis
Cur vita nihil nos docet?
quare, quam ob rem?
Gromila notavit;
- Comprehendemus te et mitto te ad tor- cellarium. Ibi cognoscent carnifices qui sis. Forsitan etiam speculator!
Iulius sono duro respondit:
- Im Marchio de Caesare!
Caput satellitum murmuravit;
- Ostende mihi documentum!
Puer ad balteum pervenit. Tunc sciebat quod in hoc mundo esset marchio ex nobili familia. Sed hoc etiamnum probari debet. et documentum cum siglis exhibet.
Sed non erat documentum. Sicut equus albus pulcher. Puer recordatus est se reliquisse equum et tabellam et arma pro pignore apud Hess lamia. Quare?
Captivos pro hac lamia dimisit. Et depositum reddere debebat si Iulius emblematum magicam inveniret, quem magus ille sanguinarius alicubi in hac urbe seminavit.
Iulius eum viderit sed missio eius caput eius volavit. Id quomodo factum est.
Iamque puer in arto positus erat. Sine litteris nemo credet. Et potest furari vestimenta, sicut aurum.
Custodes, videntes tumultum Iulii, de equis desiluerunt. Raptim quaesivit puer aurum. Etiam carissimum camisolum et caligas captiosas diripuerunt. Postea ligaverunt puerum.
Et discalceati in una camisia et braccis involuti, fune circa collum eius, eum ad castrum duxerunt.
Iulius se humiliari sensit. Ut canis ducitur, vel servus in copulam. Manus autem post dorsum ligantur, quod nocent, et manus, et cubita, et scapulae torpent et dolens dolent.
Etiam et platea civitatis mediaevalis valde sordida est, et equus et liba bovis dispersa sunt per eam. Quod est foedissimum.
Plantae nudae pueri elasticae et callidi sunt. Nondum tempus erat mollire et mollire. sed magis laborat dispendio pretiosarum et lucidas ocrearum moralium quam corporalium.
Sed putidum est sentire raptum. Et quasi iam non sis marchio, sed plebeius.
Ambulabat puer, nudis pedibus feriens, maior non erat modus eius.
Modum tamen ut aliquantulum levare possit, cantare potuit. Sed nihil in mentem venit. Inspiratio similis est avertitur. Omnique ardore carentia.
Iulius etiam gravius ingemuit. Senex, puella lacerna, depauperata veste repente ad eum accurrit et pipiabat;
- Esne captivus?
Clamaverunt ad puerum:
- Recede! Nos exploratorem interrogandi afferimus!
Murmuravit puella;
- Proh! Sed suus interesting!
Praesidium in capite dixit:
- Si carnifex calcibus tuis torrere vis, tunc nobiscum venire potes. Socius fortasse es eius?
Puella respondit:
- Minime! eum primum video. Sed adhuc puer est, et antas eius igne torrebis?
Caput militiae adnuit.
- Profecto! Carnifices nostri sunt professionales. et exspectes puerum et eculeum et flagellum et forcipem candentem!
Puella pipiabat;
Sed tam crudele est!
- Nunc te verberabimus! - Et flagello torsit satellitum puellam. Illa se insiliit, et currit ad currendum, nudam coruscantem calcibus roseis.
Iulius altum spiritum tulit. Maior non erat modus eius. Nunc omnino messa est.
Hic puer acutis hastis super saepem adductus est. Hie carcer urbis aedificatio fuit. et hoc castellum verum est. In carcere carceris mox puellam verberaverunt. Pulchra admodum erat, quamquam aliquantum tenue et ossea. Et flagellum carnificis nudum dorsum eius flagellavit. Ipse tortor in tunica rubra et carnosus et ingens erat.
Et dura feriunt. Tota puellae terga et latera secantur, sanguisque fluxit. Clamavit in summo pulmonis dolore.
Iulius aegrotum sensit et avertit. Mores hic feri sunt. Sed mox, ut videtur, flagellum ibit per dorsum ejus musculosum, sient, nervosum.
Julius winced. Post amoenum calorem silices pavimenti et atrii in sole calefacti, nudi pedes pueri frigus et humidum intra carcerem senserunt.
Iulius cecinit;
Taganka, tuus sum captivus permanens;
Amissa juventute et ingenio...
Intra muros tuos!
Et puer iterum invitus exhorruit. Ille statim ad torturam cellam deductus est. Executores, ut scis, tempus non ferunt. Etiam opus eorum non est facile, interdum circa horologium laborare debes.
Et quibus tormentis fretus. Non semper occurres puellas pulchras et pueros bellus.
Iulium praepositus lictori tradit. Gemitus et ululatus iudicans valde intensivum opus erat.
Princeps carnifex ad Julium respexit et dixit:
- Bene! Hem, quid hic nobiscum es?
Puer respondit;
- Numquam!
Dixit custos capitis;
- Simulavit se comitem esse.
Iulius interpellavit;
- Pro Marchione!
Bellator magnus adnuit.
- Maxime! Et suspicamur speculatorem esse! Oportet nos confessionem excutere et nomina complicum ab eo.
carnifex consentiens annuit.
- Suus! Sed nunc occupatus sumus. Sed experiamur caligas Hispanicas.
Caput custodiae confirmatur;
- Credo in Phasellus.
Praefectus carnifex dixit:
- Caliga Hispanica, hoc cruciatu maximo cruciatu est. Dic forte nobis quis te huc misit, et ad quam rem?
Iulius dixit:
- Nemo me direxit. ego a me ipso.
Princeps tortor adnuit.
- Incipias!
Assistentes carnifices puerum apprehenderunt et ad curtem chalybem traxerunt. Cum Iulius iam nudis pedibus esset, crure revoluto paulo altius elevato machinam extraxit. Debebat sensim exprimi crus rotae versantis.
Quod cum attente defixisset, carnifex carnivora renidet.
Scribae sedebant in praetorio, et omne testimonium scribebant. Nec non et cruciati fauces immanis ululatus effugit. Duo scribae parat Iulius omnia scribere.
Puer molestia quaesivit;
- Non fastidis quid agis?
Carnifex consequenter dixit:
- Suae quisque officium habet. Quod faciunt aurifices non placent, sed opera eorum etiam suo modo utilia sunt. Ita nos, exempli gratia, etiam exploratores exponere prosunt tibi similes!
Iulius confidenter dixit:
- Non sum speculator!
Adnuit carnifices.
- Hoc nunc experiemur. Nos te vehementer interrogemus, omnia nobis narrabis.
Mulier crinibus igneis ad eos accessit et, posito clepsydra, dixit:
- Cum quindecim nondum sit maior aetas, tunc eum torquere potes eo tantum tempore, quo arena horologii infunditur.
Carnifex dixit:
"Fortasse iam quindecim est. Musculi conjiciuntur!
Rufus adnuit.
- Prorsus! Sed in hoc casu sit regimen parcens. Ipse rotam volvam ne ossa pueri frangam.
Carnifex confirmavit;
- Imo magnus es artifex in tormentis iactationibus. Sed tamen consuetudo ostendit - crudelem modum, et est efficacissimum!
Canae feminae, loco responderet, caligae Hispanicae decussit. Iulius metallum pedem pressere sensit. Praeterea clavi cathedrae per tenuem tunicam dorsum ingrate punguntur.
Femina carnifex benigne quaesivit;
Laederis, mi puer?
Iulius honeste respondit;
- Paululum!
Rufus risit improbe.
- Nunc plus nocebit!
iterumque cylindro trahebat. Quidem, dolor intenditur. Multo durius expressit.
Iulius constanter respondit;
- Ita, non a me quicquam accipies!
tortoris femina puerum in oculis intuens ait:
- Fortasse! - et addit cum risu. "Scis, puto te probabiliter scire quomodo bene pugnandum sit.
Puer adnuit.
- Est conceptus.
Red suggesserant:
- Age, ego cum eodem haedo tibi dabo pugnam. Si vincis, non excrucieris hodie.