Аннотация: Так атрымалася, што восень 1941 гады выдалася вельмi сухой i цёплай. У вынiку чаго немцы бяруць Маскву, i, здавалася б, разам з японцамi перамагаюць СССР. Але нечакана ѓ бой уступае цэлы дэсант пападальнiкаѓ.
ВАЕННАЯ ВОСЕНЬ ПАД МАСКВАЙ
АНАТАЦЫЯ
Так атрымалася, што восень 1941 гады выдалася вельмi сухой i цёплай. У вынiку чаго немцы бяруць Маскву, i, здавалася б, разам з японцамi перамагаюць СССР. Але нечакана ѓ бой уступае цэлы дэсант пападальнiкаѓ.
. РАЗДЗЕЛ Љ 1.
Ход гiсторыi ѓмяшалася надвор'е i ѓ кастрычнiку 1941 года не было пралiѓных дажджоѓ. Дарогi не раскiслi, i нямецкiя танкi, а таксама шматлiкiя аѓтамабiлi не ѓгразлi ѓ гразi. Асноѓныя сiлы Чырвонага войска пад Масквой апынулiся ѓ катлах. А частка нямецкiх сiл, не сустракаючы перашкодаѓ, прарвалася да сталiцы. Жукаѓ кiдаѓ у бой усе сiлы, нават школы, i рознага роду тылавыя часткi.
Гiтлераѓцы змаглi ѓзяць з ходу не толькi Калiнiн, але i Тулу. У вынiку iх войскi абышлi Маскву з поѓдня i перарэзалi камунiкацыi. Сталiн ледзь паспеѓ пакiнуць сталiцу.
Разгарнулiся вулiчныя баi. Апалчэнню спешна чулася зброя. Але гэта была друзлая затычка.
У бой нават кiнулi батальён з пiянераѓ. Хлопчыкi i дзяѓчынкi занялi абарону на вулiцы. Яны былi ѓзброены вiдавочна так-сяк. Толькi ѓ некаторых былi стрэльбы. Iншыя з рагаткамi, выбуховымi пакетамi, з нейкiмi дзiдамi, многiя самаробнымi лукамi. Пяцьсот дзяцей - прыкладна пароѓну хлопчыкаѓ i дзяѓчынак занялi абарону на адной з вулiц Масквы. Нягледзячы на халоднае надвор'е, дзецi вырашылi змагацца басанож.
I iхнiя голыя ножкi пачырванелi ад холаду як лапкi гусей.
Зрэшты, снягi не было, а на асфальце было памяркоѓна. I каб сагрэцца хлопцы падскоквалi, i мiтусiлiся. Iх злёгку запыленыя, ружовыя, дзiцячыя пятачкi мiльгалi.
Не тое каб у маскоѓскiх рабят не было абутку, але хтосьцi з iх дзесьцi прачытаѓ, што дзяцей на вайне немагчыма забiць, калi яны ваююць басанож. Бо iх у гэтым выпадку, сама мацi-Зямля абараняе. I гэта зразумела надзвычай выдатна.
Улетку дзецям без абутку ѓ радасць, а ѓжо глыбокая восень, няхай нават i няма маразоѓ i гэта гарадскiм хлопцам ужо не ѓ радасць.
А вось ужо немцы наступаюць.
Узяць такi вялiкi горад як Масква не проста. Але савецкую сталiцу, ужо гiтлераѓцы практычна поѓнасцю акружылi. I зразумела фон Бок разумее, што ѓводзiць у такi горад танкi - самагубна. I лепш паслаць штурмавыя групы. I спрабаваць пазбягаць лiшнiх страт.
Сталiн бяжыць у Куйбышаѓ, Ленiнград узяць не ѓдалося, але куды ён дзенецца.
А тут узяцце сталiцы павiнна вырашыць зыход вайны.
Пакуль клiмат немцам падыгрывае. Марозаѓ няма, снягi няма, i фрыцы наступаюць больш паспяхова i на паѓднёвым кiрунку. I Харкаѓ быѓ узяты з ходу. I Данбас i Растоѓ-на Доне загiнулi куды раней, чым у рэальнай гiсторыi. Так бруд i золь не мяшалi нямецкiм войскам якiя маюць над савецкiмi вялiкая перавага ѓ аѓтамабiлях, перасоѓвацца.
I вось першая штурмавая група немцаѓ наблiжаецца.
Хлопчык-пiянер Сярожка, яму гадоѓ адзiнаццаць шэпча равеснiцы Светке:
- Табе не страшна?
Дзяѓчынка-пiянерка адказала:
- Не!
I злосна тупнула, маленькай, босы, чырвонай ад холаду дзiцячай ножкай.
Хлопчык-пiянер з лютасцю праспяваѓ, сцiскаючы кулачкi:
- Я пiянер i гатовы да ѓсяго,
Чырвоны ваяѓнiк для бiтвы народжаны...
Страх - гэта слабасць i таму,
Хто спалохаѓся ѓжо пераможаны!
Хлопчык Пецька трымае ѓ дзiцячых руках стрэльбу. Яно здаецца цяжкаватым для тонкiх рук хлапчука.
Але пiянер, упёршыся дзiцячай ножкай страляе. Патрапiѓ ён цi не - не вiдаць.
Дзяѓчынка-пiянерка Лара праспявала:
- Будзе Гiтлеру капут,
Пiянеры там i тут,
Песню Сталiну спяваюць!
I дзяѓчынка таксама гадоѓ адзiнаццацi нацягнула цыбулю i падрыхтавалася страляць.
Немцы ѓ штурмавой групе нядрэнна навучаны i iмкнуцца хавацца. Заадно ѓ iх поѓна пiсталет-кулямётаѓ. А яны як пачынаюць пасылаць пеѓчую трэль.
Дзяѓчынка Лара здрыганулася i выпусцiла стралу.
Хлопчык-пiянер са светлымi, акуратна пастрыжанымi валасамi, басаногi i ѓ шортах Славка праспяваѓ:
-Мы пiянеры - дзецi камунiзму,
Вогнiшча, палатка i грымотны горан.
На Русь iдуць плынi зла фашызму,
Але ѓ хлапчукоѓ раздаецца звон!
I хлапчук паспрабаваѓ кiнуць босымi пальчыкамi ножак пакет з выбуховай сумессю. Той праляцеѓ, i разарваѓся з недалётам.
Дзяѓчынка-пiянерка Лара таксама стрэлiла. Лук у яе самаробны i далёкасць, i дакладнасць у яго няважная.
Дзяѓчынка-пiянерка Наташка, голай пяткай раздушыла кавалачак шкла, што ляжаѓ на асфальце, i праспявала:
Хоць засталося дзеѓцы жыцця,
Можа толькi пяць хвiлiн...
Будзе баль пры камунiзме -
Слаѓны хлопец Робiн Гуд!
I дзяѓчынка нацягнула цецiву i запусцiла стралу. У яе лук быѓ лепшы - спартовы, з крамы. I яна выпусцiла яе дакладней. У немца патрапiла i ён так зараве.
Дзяѓчынка-пiянерка Лара заспявала:
Нават дзяѓчынкам патрэбен востры меч са стралой,
Мы б'емся на радасць i шчасце людзей...
За Айчыну iдуць пiянеры з марай,
Знiшчаны ды будзе ѓ аладку злыдзень!
Дзяѓчына-камсамолка таксама басаногая, дала чаргу i пракрычала:
- Дзецi трымайцеся!
Хлопчык Пашка стрэлiѓ з рагаткi i прачырыкаѓ:
- У Iмя Вялiкага Ленiна!
Дзяѓчынка-пiянерка Веранiка, праспявала, упiраючыся голымi пяткамi, i прачырыкала, скалячы зубкi:
- Сталiн жыве ѓ маiм сэрцы,
Каб мы не ведалi смутку...
На шчасце адкрылi дзверцы,
I ѓ камунiзму далi!
Хлопчык-пiянер Андрэй кiнуѓ у немца пры дапамозе босы, дзiцячай ножкi каменьчык i праспяваѓ:
Няма не згасне зоркi,
Погляд - сакалiны, арлiны...
Голас народа звонкi -
Шэпт прыцiсне змяiны!
Дзяѓчынка-пiянерка Машка стрэлiла з рагаткi i пiскнула:
- У iмя Ленiна i Сталiна!
Дзецi ѓзялi i хорам заспявалi:
Мы крочым на Берлiн,
Камунiзму бачым далечы...
Увасабленне светлых сiл -
Правадыр усiх краiн таварыш Сталiн!
Дзяѓчынка Зойка, дзiцячай, босай ножкай наступiла на цвiк, i пiскнула i, вымавiла, напяваючы:
- Аб фюрар, аб фюрар, злы фюрар казёл,
Навошта на дзяцей ты наехаѓ асёл...
Атрымаеш ад нас ты менавiта ѓ пятак,
Нарвешся на моцны, дзяѓчынкi кулак!
Хоць i пiянеры быѓ героямi, i камсамолкi прыгожымi дзяѓчатамi, але бiтва за Маскву прайгравалася.
Хаця доѓжылася цэлы месяц. Але вось горад упаѓ. I Гiтлер абвясцiѓ голасна:
- СССР зрынуты!
Немцы захапiлi i амаль увесь Крым, акрамя Севастопаля. I ѓзялi Курск i Варонеж.
Пасля падзення Масквы салдаты Чырвонай Армii сталi больш ахвотна i часцей здавацца ѓ палон. I не толькi салдаты, але i генералы. Немцы ѓзялi Разань. I авалодалi горадам Горкi. Ленiнград, пакутуючы з голаду, вырашыѓ выкiнуць белы сцяг.
Немцы дайшлi да Казанi. I толькi ѓ студзенi павалiѓ снег. Але вялiкiх маразоѓ не было.
Немцы дайшлi i да Сталiнграда. Узiмку баi iшлi толькi на Каѓказе. Турцыя, зразумела, парушыла нейтралiтэт i напала на Закаѓказзе. I баi закiпелi з пякельнай сiлы. Вядома, Чырвоная армiя ѓжо не тая. Тым не менш савецкiя войскi адчайна супрацiѓляюцца. За Батумi баi доѓжылiся пяць дзён i начэй.
Грузiнскiя пiянеры бiлiся разам дарослымi.
Хлопчык гадоѓ дванаццацi Iлiка патрапiла ѓ палон да турак. Юнага пiянера паднялi спачатку на прэнг, i бiлi бiзуном па голай, мускулiстай спiне. Потым пад босымi ножкамi расклалi дровы i падпалiлi агонь.
Хлопчык сцiснуѓ зубы, але крык усё роѓна вырываѓся з горла.
Тады асманскi кат стаѓ наносiць удары па спiне, ужо распаленым у камiне сталёвым дубцом. I было вельмi балюча.
Пiянер у вынiку адключыѓся. Яго прывялi ѓ сябе. I сталi хлопчыку ламаць распаленымi абцугамi босыя пальчыкi ножак. I гэта жорстка.
Да вясны немцы i туркi занялi практычна ѓвесь Каѓказ. Толькi Ерэван яшчэ трымаѓся ѓ поѓным асяроддзi, але быѓ асуджаны.
Увесну ѓсё ж дарогi забухлi. Але немцы ѓжо былi на лiнii Казань - Астрахань, выйшаѓшы на рубяжы па плане "Барбароса", але з невялiкiм спазненнем.
У Афрыцы ваяваѓ Роммель. Гiтлер, зразумела, вырашыѓ яму дапамагчы. Перакiдвалiся дадатковыя сiлы. Але ангельцы прасавалi з Мальты. Фюрэр вырашыѓ перакiнуць частку авiяцыi з усходу. Японiя дабiлася серыi перамог у Азii. Уключаючы i ѓзяцце Сiнгапура. Ну вось фюрар i вырашыѓ, што ключ да Афрыкi: гэта зразумела Мальта i Гiбралтар.
Праѓда яшчэ ѓ Сiбiры быѓ Сталiн. Японiя, пасля серыi перамог, абяцала адкрыць фронт у маi.
Гiтлер вырашыѓ, што за лета трэба будзе заняць войскi Урал i Сярэднюю Азiю i злучыцца з японцамi.
Для наступлення супраць ангельцаѓ шмат сухапутных войскаѓ не трэба. Немцы нават не сталi здымаць войскi з усходу. Досыць выкарыстоѓваць трафейныя iзноѓ якiя выпускаюцца танкi. Тым больш узначалiѓ мiнiстэрства ѓзбраення i боепрыпасаѓ вельмi таленавiты i працавiты Шпеер. I выпуск танкаѓ i самалётаѓ узрос. З'явiлiся з больш магутнымi i даѓгаствольнымi гарматамi танкi Т-4, якiя ѓжо прабiвалi ѓ iлоб "Мацiльды" i iншыя машыны.
Сталiн у гэтых умовах прапанаваѓ Гiтлеру мiр. Але фюрар быѓ згодзен толькi на капiтуляцыю.
Правадыр СССР адмовiѓся капiтуляваць. У траѓнi пачалося наступленне немцаѓ на Урал, Волагду i Сярэднюю Азiю. А на Далёкiм Усходзе палезла Японiя.
Чырвоная Армiя ѓжо страцiла баявы дух i супрацiѓлялася эпiзадычна. Толькi за Уладзiвасток кiпелi жорсткiя баi з японцамi.
I там гераiчна бiлiся пiянеры.
Хлопчыкi i дзяѓчынкi пускалi ѓ ход рагаткi, i лукi са стрэламi. А тыя, што пападалi ѓ палон, атрымлiвалi пакаранне. Бiлi японца дзяцей палкамi па босых пятках. I бiлi вельмi моцна, адбiваючы падэшвы, разбiваючы ѓ кроѓ i да касцей.
Зразумела, пiянераѓ i лупцавалi, i вешалi на крукi. Ды гэта вельмi жорстка.
Мучылi японцы i камсамолак. Асаблiва любiлi голыя грудзi прыпякаць паходняй або распаленым абцугамi.
За лета немцы занялi ѓвесь Урал i Сярэднюю Азiю, i рухалiся далей. У вераснi яны дайшлi да Новасiбiрска. Увесну немцы змаглi разбамбiць ангельскую базу на Мальце i захапiць яе з дапамогай дэсанта. У чэрвенi загiнулi i Таѓбук i Гiбралтар. З падзеннем гэтых крэпасцяѓ Афрыка была асуджаная. Роммель ужо ѓ лiпенi захапiѓ Егiпет. Затым немцы занялi i Палестыну, потым Iрак i Кувейт. А восенню поѓнасцю пакарылi Блiзкi Усход. А затым уступiлi i ѓ Iран. Да канца сорак другога года, была захоплена i Iндыя. А зiмой iшло наступленне па Афрыцы ѓ напрамку ПАР.
Надышоѓ сорак трэцi год. Немцы сталi серыйна выпускаць "Тыгры" i "Пантэры". З'явiѓся ѓ серыi i танк "Леѓ". У рэальнай гiсторыi гэтая машына так i засталася толькi ѓ чарцяжах i праектах. А тут ужо грошай хапала. Машына была сур'ёзная: 90 тон вагой i рухавiк у 1000 конскiх сiл. I гармата 105-мiлiтраѓ з вялiкай даѓжынёй ствала.
За вясну немцы практычна цалкам пакарылi i Афрыку. Плюс была абвешчана татальная вайна.
Выпуск самалётаѓ узрос шматкроць i пайшоѓ паветраны наступ на Брытанiю.
У ход пайшлi i бамбавiкi Ю-288, якiя неслi да шасцi тон бомб.
Так што ангельцаѓ капiтальна сцiснулi. А ѓлетку рушыла ѓслед высадка дэсанта. Якая аказалася для Брытанii шокам.
I ѓ жнiѓнi 1943 Лондан упаѓ, i Англiя капiтулявала. Так завяршыѓся першы этап вайны.
У ЗША ж моцная эканомiка i вялiкi флот дазвалялi спадзявацца, што атрымаецца адсядзецца за акiянам. Сапраѓды Гiтлеру iх дастаць няпроста. Але фашысты моцныя. У серыю iдзе рэактыѓная авiяцыя, i падводныя лодкi на перакiсы вадароду. А таксама магутныя бамбавiкi - спачатку ТАЯ-400, потым ТАЯ-500, i больш магутныя ТАЯ-600.
Вось наступiѓ 1944 гады. Ён мiнуѓ у баях на моры. Немцам патрэбны быѓ час для будаѓнiцтва лiнкораѓ цi транспартных сродкаѓ. I вось стваралiся i балiстычныя ракеты.
А ѓ 1945 годзе ѓ Трэцiм Рэйху з'явiлiся i баявыя дыскалёты. I ход вайны пайшоѓ у больш спрыяльным для немцаѓ напрамку.
У ЗША спадзяваннi звязвалiся з атамнай бомбай. Але ѓ сорак пятым годзе нямецкая рэактыѓная авiяцыя ѓжо захапiла панаванне ѓ паветры. I давай прасаваць.
Рузвельт памёр, а Трумэн заявiѓ, што готаѓ на мiр, з любымi ѓмовамi.
Гiтлер прапанаваѓ капiтуляваць.
Амерыканцы вагалiся. Але фашысты i японцы сталi наступаць - сцiснулi абапал.
I ѓжо восенню сорак пятага года баi iшлi на тэрыторыi ЗША. I вось i Амерыка капiтулюе.
Але на тэрыторыi СССР успыхвае вялiкае паѓстанне. Сталiн яшчэ жывы i са сваiм падполлем iмкнецца адваяваць тэрыторыю.
Алег Грабачэнка гэта ѓсемагутны хлопчык-Бог i дэмiург, апынуѓся падчас бiтвы з фашыстамi ѓ паралельным свеце, там, дзе рускiм цяжэй за ѓсё.
Маргарыта побач з iм, таксама дзяѓчынка гатовая змагацца з фашыстамi.
Дзецi некаторы час рыхтуюцца да бiтвы. Яны i пiянер, i пiянерка.
Якога гэта адчуваць сябе з чырвонымi гальштукамi на шыi?
А басанож ужо звыкла i нават прыемнае... Трэба падрыхтавацца да адбiцця нападу фашыстаѓ i iх хаѓруснiкаѓ.
У тым лiку i амерыканцаѓ. Што ж трэба быць гатовымi? Ведаць, што сiлы няроѓныя i патрэбна кемлiвасць.
Дзецi рыхтуюцца, i рыюць пасткi, i сёе-тое спешна вынаходзяць.
Алег i Маргарыта ѓ натуральным свеце, i iх успрымаюць як сваiх.
Хлопчык рыхтуе для гiтлераѓцаѓ розныя сюрпрызы. З iншымi дзецьмi весела.
Суцэль вольна сябе яны разам з Маргарытай адчуваюць у кампанii жанчын i рабят. А што для Бога, якому хочацца пагуляць, ёсьць нешта немагчымае?
Алег нават дасцiпна заѓважыѓ:
Гераiчнасць не мае ѓзросту, а подзвiг дорыць юнацкасць душы!
Маргарыта згадзiлася:
- Гадоѓ на подзвiг нiколi не бывае мала, а стагоддзяѓ успамiнаѓ заѓсёды многа!
Хлапчук дапамагаѓ, дзяѓчына рыхтуецца да адбiцця абароны. Трэба бiцца.
Вось-вось фашысты наляцяць. Праѓда, Маргарыта нечакана пакiнула пазiцыi. Паколькi яна дзяѓчынка, яе адправiлi за лiнiю фронту як сувязную.
Дзяѓчынкi ѓсё ж выклiкаюць менш падазрэнняѓ, чым хлопчыкi. Тым больш Маргарыта светлавалосая i яе твар выклiкае павышаны давер.
Тут у асноѓным дзяѓчынкi-ваяѓнiцы. Iм працягваюць руку дапамогi пiянеры, пакуль на палях зацiшша i хлопцы з вастраносымi дзяѓчатамi самi выпрасiлiся дапамагаць старэйшым братам. Працуюць яны нават занадта заѓзята, iмкнучыся зрабiць пабольш, не разлiчваючы дзiцячыя сiлы. Вось як страшна ѓ iх вены набрынялi i рэзка, нiбы медны дрот вылезлi жылы на загарэлых мазолiстых руках i босых, так жорстка, што хочацца плакаць, збiтых нагах дзяцей-герояѓ. Пры гэтым яны яшчэ ѓмудраюцца, i сьпяваць;
Радзiма мая - гэта Сталiнград,
У ёй кветак дурман - дыямент расы!
Будзе, веру я - радасны парад,
У свеце без вайны - райскай прыгажосцi!
Стане чалавек - чалавеку брат,
Да кожнага прыйдзе дзяѓчына-мара...
Калi цяжка сам ты вiнаваты,
Будзе поѓнай вод салодкая рака!
Сунуѓ рыла фрыц - скалiць свой аскал,
Ён фашыст раве - замачу ѓсiх вас!
Але ѓ адказ яго падпiльнаваѓ удар
Мы ѓмеем бiць без вялiкiх прыкрас!
Пiянер аддаѓ нам вялiкi салют-
Паказаѓ што ён сапраѓдны тыгр!
I зараз байцы фрыцаѓ моцна б'юць,
Скончыѓся для нас час дзiцячых гульняѓ!
Сам Гасподзь Хрыстос загадаѓ жартам
Будзе вам лёс - увасабленне мар!
Чалавек у сэрцах - ён усяго дзiця,
Смутку ѓ ягонай душы як вянок з руж!
Кропелькi дажджу - жэмчуг ёсць марскi,
Адлюстраванне ѓ iх, зорак, што ѓ нябёсах!
Пагражае смерць - вострай нам касой,
А падступны воѓк - пры костках у лясах!
Але ведай пiянер - гальштук гэта кроѓ,
Толькi чырвоны колер - святасць на стагоддзi!
Прынясе Сварог - нам павер любоѓ,
Мiлата нябёсаѓ - ведайце вялiкая!
Па Берлiне мы басаногi крок,
Пiянер вядзе тысячы байцоѓ!
А супернiк стаѓ - пад ярмом iшак,
Усёй Сусвету святло - нашых малайцоѓ!
Дзяѓчынка Алена дапоѓнiла кароткай фразай;
У небе трывожна гараць,
Злоснай Люфтвафэ вочы!
Нiбы яны кажучы
Зноѓ над светам навальнiца!
А навальнiца i сапраѓды насоѓваецца, нават якое спускаецца да гарызонту сонца зацягвае сумесь хмар i з'едлiвага кусаючага вочы дыму.
Чуецца аддалены гул надыходзячых танкаѓ, i ѓ небе гудуць самалёты. Спачатку завiсаюць знакамiтыя рамы, а за iм з'яѓляюцца рэактыѓныя сцярвятнiкi "Арада"-8. Небяспечныя бамбавiкi шматмэтавага выкарыстання. Або вельмi манеѓраныя Ю-287 з крыламi зваротнай стрэлападобнасцi. I ѓжо грукочуць магутныя, аблогавыя прылады. Ад трапленняѓ фугасных снарадаѓ высока ѓ неба ѓзнiмаюцца, камякi зямлi i расплаѓленага дзёрну. А яшчэ страшней выпушчаныя з Арада-супер магутныя некiравальныя ракеты, што раздзiраюць акопы... А далей з'яѓляюцца штурмавiкi Фоке-Вульф, здольныя прыгладзiць любую абарону. Вось яна начытаецца баталiя. Маёр, спрактыкаваны не гледзячы на маладосць, Андрэй Матросаѓ трымае ѓ руках трафейны з крутой оптыкай бiнокль, назiраючы за наблiжэннем сталёвай фашысцкай лавiны. Гiтлераѓцаѓ шмат, i яны незвычайна моцныя. Нават пяхота, на колах i броннiках, пазбягаючы абстрэлаѓ са стралковай зброi. Пiянераѓ-працаѓнiкоѓ, iмкнуцца прагнаць у тыл, але яны не жадаюць сыходзiць i просяць у рукi вiнтоѓкi, каб дзерцiся.
Зброi на ѓсiх не хапае, хоць мясцовая хвацкая i хорт дзятва прывалакла, паляѓнiчыя стрэльбы i нават спартовыя лукi.
Сiнявокi i светлавалосы хлопчык Алег Грабачэнка нават вырабiѓ прашчу, начыненую самаробнымi з арыгiнальным начыннем гранатамi. Ён жа моцны вынаходнiк. I сама прашча не простая, а са мноства ствалоѓ - сапраѓдная "Кацюша" у драѓляным выкананнi пiянерскiмi рукамi. Рабяты-наватары варылi выбухоѓку саматужным спосабам, i выраблялi нават якiя зенiтныя прынады. Усе жадаюць адважна дзерцiся i перамагчы. А не атрымаецца памерцi з апошняй думкай пра Свяшчэнную i Незаменную Радзiму.
Маёр Андрэй Матросаѓ аддае загад:
- Без каманды агню не адчыняць!
Сапраѓды ѓ iх на ѓвесь батальён усяго тры яшчэ даваеннага выпуску "саракапяткi" (Усю найноѓшую зброю тэрмiнова перакiдваюць на Маскоѓскi накiрунак, тут толькi тое, што ѓдалося выкраiць па рэшткавым прынцыпе), а значыць шанец толькi ѓ тым, каб падпусцiць фрыцаѓ блiжэй.
Наперадзе, як гэта прынята ѓ гiтлераѓцаѓ самыя абароненыя машыны; танкi "Каралеѓскi тыгр", "Леѓ" i САУ "Фердынанд"-2 з 128 - мiлiметровай гарматай. Тыповая тактыка яшчэ з сярэднiх вякоѓ, пускаць у вастрыё клiну наймацнейшых i фактурных рыцараѓ. I нельга сказаць, каб немцы былi дрэннымi ваякамi. Нават неяк агульнапрынята лiчыць Германцаѓ прыроджанымi ваярамi. I непераѓзыдзенымi тэхнарамi разбурэння. Вось iх стварэння - машыны, якiх нават у борт можа прабiць толькi калiбр не меней 85 мiлiметровага. "Фердынанд"-128 прыйшоѓся даспадобы новаму выконваючаму абавязкi фюрара Герынгу, i выпуск гэтай машыны быѓ пастаѓлены на паток. Прычым не толькi ѓ мадыфiкацыi знiшчальнiка танкаѓ, але са штурмавой прыладай. Праѓда вытворчасць танкаѓ прарыву яшчэ толькi раскручваецца. Яны павiнны даць дарогу лягчэйшым машынам i трохi ад асноѓнай масы адсталай пяхоце.
Легкавыя аѓтамабiлi i матацыклы нацыстаѓ раз-пораз прытармажваюць, баючыся вырвацца наперадзе....
А вось басаногi хлопчык-пiянер i адначасова Бог-дэмiург Алег Грабачэнка даказвае, што яны нездарма тут засталiся. Спачатку лупанула зробленая сябрамi-пiянерамi па чарцяжах генiяльнага дзiцяцi прашча. Яна аказалася дастаткова ѓ дадзеным выпадку дальнабойнай, кумулятыѓныя выбуховыя пакеты, нiбы канькi iльдзiнкi, раскалолi браню i выцiснулi пабiтыя целы гiтлераѓцаѓ са сплясканымi каскамi i скручанымi аѓтаматамi. А для цяжэйшых машын ёсць прылады i круцейшы! Дэфiцытная супрацьтанкавая мiна, абмазаная самаробным клеем, а зверху якi робiць яе незаѓважнай дзёран з дапамогай дроту перамяшчаецца памiж пнёѓ, прама пад гусенiцу "Каралеѓскага Льва". Гэта танк нават выглядае вельмi страшна, такая вялiкая 128-мiлiметровая гармата, а на вежы з двух бакоѓ намаляваны драпежныя, раз'юшаныя морды. Вiдаць, немцы так разлiчваюць запалохаць савецкiх салдат.
Сталёвыя плiты гусенiцы са скрыгатам кладуцца на смяротны прэзент. Выбух здаецца не занадта моцным, але гусенiцу зрывае, i гiтлераѓскi танк пачынае дымiць як труба i з нечаканай для такога монстра хуткасць - кружыцца вялiкай вежай са ствалом-бярвеннем.
Iншыя, хлапчукi-пiянеры выкарыстоѓваюць падобныя прыстасаваннi, а таксама выбухоѓку ѓласнага паходжання зваранага па наватарскiм рэцэпце Грабачэнку Алега. Раз нямецкая пяхота баiцца, а танкi i САУ пруць наперадзе безабаронныя, то будзе iм за гэтае пакаранне.
Вось, напрыклад цяжкi "Фердынанд"-128 лепш за ѓсё накрыць з катапульты, бо 200 мiлiметровую браню не прабiць нiчым. А слабейшы дах ён з гарантыяй возьме. Тым больш генiяльны Рыбачэнка прыдумаѓ, як зрабiць выбух накiраваным. Для гэтага досыць ужыць прынаду з звычайнай лямпачкi напальвання. Тады вакуум засмактае выбухную хвалю, i ѓся энергiя пойдзе ѓ адну кропку. Гэтая iнавацыя нароѓнi з асобай, зваранай з прымешкай травы i сушаных грыбоѓ выбухоѓка дазваляе i пры невялiкiм выбухным пакет вырабляць сур'ёзныя разбурэннi. А хлапчукi i дзяѓчынкi выкарыстоѓваюць самыя пасрэдныя, толькi трыма цецiвамi лукi i рагаткi для стральбы па сталёвых стварэннях вермахта. Вось i "Каралеѓскага тыгра" разбiла гусенiцы i ён - драпежнiк, атрымаѓшы раненне, надрыѓна затрашчаѓ маторам i выкiнуѓ практычна ѓсляпую снарад.
Знакамiты "Пярэварацень", з нiзкiм сiлуэтам i моцным браняваннем, выглядае пляскатай чарапахай. Гэтае САУ яшчэ зусiм нядаѓна з'явiлася на савецка-германскiм фронце. З-за добрых хадавых якасцяѓ, прабiѓной на прыстойную дыстанцыю гаѓбiцы-гарматы i жывучасцi ѓ баi "Пярэварацень" адразу ж стаѓ прыпавесцю на мовах.
Але вось гусенiцы ѓ яго ѓсёткi звычайныя, хоць i шырокiя... Зрэшты, яшчэ лепш падарваць дно машыны i прымусiць яе выплёѓваць свае вантробы запчасткамi.
Тады гэта ѓжо чарапаха, якую скiнуѓ з вяршынi гары магутны, рускi арол. З якой вылазяць пабiтыя кiшкi i выпаѓзаюць перамолатыя костачкi забiтых чальцоѓ гiтлераѓскага павозкi.
Каханне Маркаѓна аддае перавагу лупiць у "Каралеѓскага Тыгра" з падствольнага гранатамёта - мэта гусенiцы, прычым каб танка страцiѓ здольнасць рухацца, варта разбiць прывад каткоѓ. Бландынка-камсамолка з ледзь сiнеючымi валасамi, якiя выгiнаюцца кудзеркамi, перакруцiла зброю ѓ руках i рыкнула:
- Самi спячэцеся ѓ каравай да абеду!
Вось чарговы падбiты "Пярэварацень" нiбы пiрацкi фрэгат са зламаным рулём ужо спаѓзае ѓ бок. Тыкае бранёй i сутыкаецца з "Каралеѓскiм Тыграм". I абодва сталёвыя на гусенiцах труны, пачынаюць палаць, а праз некалькi iмгненняѓ выбухаць з-за дэтануючага боекамплекта. Пара лёгкiх транспартаѓ пераварочваецца з-за разрыву, i кулямёты захлынулiся, засыпаючы патронамi i гiльзамi самi сябе. Затым гэтыя зрашэчаныя трупы пераварочваюцца.
Алеся Мураѓёва, якая толькi што прымусiла перавярнуцца "Пантэру", якая выскачыла наперад, таксама спрытна раскроiѓшы каток, прыгожа выказалася:
- Сiла не ѓ цяглiцах ляжалых, а мазгах дзе няма мышэй якiя шамацяць!
Каханне Маркаѓна перазараджваючы гранатамёт i, узважваючы яго на руках, устрывожаная. Боекамплект малы, а вораг моцны, але ѓсё ж не губляючы аптымiзму, прамаѓляе:
-Нават целам дуб, з скарочаным меркаваннем, усяго толькi пень, пад чужым сядалiшчам!
Вось ужо чортавы тузiн толькi цяжкай вагi машын спынiѓся. Якiя чакаюць састарэлымi вулканамi пабiтыя i, бездапаможныя танкi - зусiм не страшныя. Цмок пазбавiѓся галоѓ i яго бранiраваная шкура разыдзецца на сувенiры.
Але за iмi пруць астатнiя, асаблiва шматлiкiя броннiкi. Пiянеры-героi ѓ захапленнi, яны не будуць разбягацца... Вось САУ "Фердынанд"-128 дадае ходу i... Валiцца з вялiкiм трэскам у замаскiраваную яму. Хобат ствала зламаны, i толькi шырачэнныя гусенiцы зверху тырчаць i бездапаможна варушацца. А за iм сарвалася шустрая "Пантэра". Яе выродлiвае з празмернай даѓжынi дулiшча скрывiѓся i ѓнутры яго як iрване бранябойны снарад. А саму вежу пасля як сарве... Нiбы нябачная жаночая ножка, агрэсiѓна ѓсадзiла па мячы. Аднаго з вялiзных нямецкiх танкiстаѓ парвала папалам... Адляцеѓ бот з вензелем з дзвюх серабрыстых маланак - характэрных для СС. Упаѓ за метр ад Алега Грабачэнкi. Хлапчук-пiянер падхапiѓ яго i заѓважыѓ:
- Спатрэбiцца для самавара, а нам загартаваным юным ленiнцам - абутак рваць няма чаго. - I з рыкам пераймаючы даросламу, дадаѓ. - Будзем лепш iрваць танкi!
Вось яшчэ адзiн сюрпрыз i звычайнай рэйкi сарваѓся штурханы парамi чыгунны гаршчок у палаючай пыхай i як дзюбне, разам запалiѓшы цэлых тры транспарты.
Алеся Мураѓёва, чые залатыя валасы не цьмянеюць ад пылу - крыкнула:
- Але пасаран( якi стаѓ легендарным лозунг iспанскiх камунiстаѓ - яны не пройдуць!)!
. РАЗДЗЕЛ Љ 2.
Пiянеркi радуюцца i, нягледзячы на ѓвесь трагiзм сiтуацыi смяюцца. Дзе-нiдзе ѓ выкапаных ямах утоена самаробная выбухоѓка. Яе робяць дзедаѓскiм, саматужным спосабам. Вядома, ледзь слабей дынамiту, але для таго каб вывесцi з ладу хадавую частку суцэль хапае. I акрамя гэтага басаногi хлопчык-генiй Алег Грабачэнка прыдумаѓ спосаб рабiць разбуральную сумесь са звычайнага пiлавiння, гною i сена. Гэта танна i злосна! А як iрване, то i ѓ Нобеля вочышча б выкацiлiся ад здзiѓлення!
Фрыцы нясуць цяжкiя страты, бронетранспарцёры правальваюцца, некаторыя праходзяць небяспечныя зоны, але iх сустракаюць, кiдаючы гранаты i ѓзрыѓпакеты.
Тут нават пiянеры больш небяспечныя, чым дарослыя. Бо здагадлiвымi, юнымi байцам збудаваны маленькiя паравыя балiсты, што шпурляюць смяротныя "прэзенты" з хуткасцю блiзкай кулямётнай. Сам прынцып поршневай, але рухавiк круцiць лопасцi катапульт, што выкiдваюць з вялiкай пачатковай хуткасцю прэзенты смерцi. Яны вышпурваюць адмысловы пакуначкi з перагоначнага драѓнянага спiрту змяшаны са самаробным выбуховымi элементамi - амаль роѓнымi па забойнай сiле нiтраглiцэрыну.
Пры трапленнi больш тонкая браня гiтлераѓскiх транспартаѓ паддаецца, прымушаючы гарэць экiпажы блакiтным полымем. Звар'яцеѓшы ад болю, фрыцы нема гарлапаняць i разбягаюцца з перакошанымi ад жаху асобамi.
Некаторыя з iх ужо нават кiдаюць тэхнiку.
Шкада толькi, што ворагаѓ вельмi шмат, вiдаць, галоѓны ѓдар фон Бок вырашыѓ нанесцi тут. Несучы адчувальныя страты - некаторыя транспарта ѓ асноѓным амерыканскага або французскага выпуску - залiваючы ѓсё кулямётным агнём, падыходзяць да акопаѓ.
I наторкаюцца на вожыкi... Алёна тым часам лёгка, наводзiць саракапятку. У iлоб вядома "Каралеѓскага тыгра" i нават палепшаную "Пантэру", а тым больш "Каралеѓскую пантэру" не возьмеш, а вось барты можна i паспрабаваць. Тым больш, што "Пантэра" ѓ борце слабенькая, але затое за кошт хуткасцi iмкнецца прарвацца хутчэй... Вось як лупяць нямецкiя кулямёты, iмкнучыся ѓзяць на спалох. Аб бронетранспарцёрах няма чаго i казаць. Усiх вырадкаѓ прашыбуць i прымусяць яшчэ харкаць крывёю падлогам з распаленым металам!
У прыладзе малога калiбра шмат пераваг над вялiкiм - хуткастрэльнасць, лёгкасць у маскiроѓцы. I мэты яны ѓмеюць выбiраць.
Вось нават хвалены i здавалася надзейна абаронены ад прылад малога калiбра "Каралеѓскi леѓ" - машына, сталая для рускiх кашмарам на Саратаѓскай дузе, можа быць уражана, калi сапраѓды ѓляпiць усутыч вежы i карпусы з борта. Там яго самае слабае месца. I калi патрапiць у баявую кладку то... Дрэнна фрыцам давядзецца!
Алеся Мураѓёва iм крычыць:
- Будзе вам яшчэ Сталiнград! I ѓ сто разоѓ горш за Сталiнграда!
Гiтлераѓцы агрызаюцца, люта нiбы гiены. I сярод савецкiх хлопцаѓ ёсць забiтыя i параненыя. Асаблiва трагiчна, калi гiнуць юныя, толькi-толькi, якiя пачалi жыць байцы. Вось зусiм яшчэ маленькая, але адважная дзяѓчынка-пiянерка, з цяжкасцю падняѓшы ѓзрыѓпакет, кiдаецца з iм пад гусенiцы сярэдняга танка Т-4 "Л" (яшчэ захаваѓся ѓ страi гэты вырадак! Так з павялiчанай масай i, мацнейшым маторам). Шкада дзяѓчынку, але яна ненавiдзiць фашызм мацней, чым кахае жыццё. Пiянерка цвёрда ведае, што яе ѓчынак гераiчны i Гасподзь Iсус з радасцю адчынiць дзверы раю памерлым за Радзiму. Выродлiвая скрынка з доѓгiм, але ѓяѓным тонкiм з велiзарнай маскi ствалом падскоквае ѓверх i з яе зрывае квадратную вежу.
А байцы апенек кiдаюць гранаты, вось па якiя падпаѓзаюць на расправу матацыклам сталi цвiчыць па-майстэрску замаскiраваныя кулямёты. I галовы гiтлераѓскiх салдат, лопаюцца, нiбы збiтыя градам саспелыя вiшнi. А крывi расцякаецца яшчэ больш, чым соку ад раздушаных сакавiтых ягад.
Напаѓголы Алег Грабачэнка хлопчык-вынаходнiк i адначасова ѓсемагутны Бог у целе, свiснуѓ праз ноздры...
- Час збiраць камянi ѓ таго, што нават секунду не кiдае на вецер!
Ён ужо не першы раз, адчуваѓ на фашыстах свае штучкi. Вось, напрыклад рухавiкi машын усмоктваюць для матораѓ паветра, а ёсць туды, патрапiць сумесь градуляванага вугалю i некалькi змешаных вельмi з'едлiвых i калючых траѓ з парашковым дэтанатарам?
А бензабакi вялiкiх матацыклаѓ выбухаюць, выкiдваючы струменi апантанага агню. Такое адчуванне, што адбываецца бунт пякельных джынаѓ. Вось некалькi бронетранспарцёраѓ таксама далучаюцца да сваiх няѓдачлiвых калег. I ад iх на сотнi метраѓ разлятаюцца аскепкi бронi, якiя знаходзяць сябе ѓсё новыя i новыя ахвяры.
Алёнушка, наводзячы на "Абаротня" цэлiць у нiжнюю частку корпуса. Туды цяжка патрапiць, але ѓ гэтым адзiны шанец прабiць бязлiтасную самаходку. Плыѓнае рух пальца, i а затым паварот.
Гармата дае мяккую аддачу, i фашысцкая машына расколваецца напалову. А сарваны чырвоны сцяжок з чорнай свастыкай на фоне белага падае ѓ крывавы бруд.
Алёнушка шэпча мудрыя думкi:
- Справядлiвасць патрабуе ахвяр, дабрачыннасць ахвяраванняѓ, а поспех правай справы ахвярнасцi!
Алеся Мураѓёва далучаючы важкай гранатай у борт "Пантэры" дадае:
- Толькi непазбежныя ахвяры на вайне дапамогуць пазбегнуць няѓмольных ахвяраванняѓ капiтуляцыi!
Хлопчык-дэмiург Алег Грабачэнка, выпусцiѓшы з балiсты чарговае пылавое воблака, якое прымусiла надрыѓна кашляць, а затым ад гэтага ж кашлю выбухаць i лопацца маторы прароѓ:
- Рэшту трэба даваць супастату, але нельга аддавацца са здачай ворагу!
Разварот, дзяѓчына-артылерыст упiраецца голымi, прыгожымi ножкамi, каб лепш адчуваць бiярытмы Зямлi, i дыханне травы падэшвамi i зноѓ страляе, дзiвячы сапраѓды ѓсутыч падступны Т-4.
Прыгажуня-камсамолка ѓсмiхаецца i крычыць:
- Iдзi дзядок у пекла!
I тут якраз двух савецкiх сiвавалосых дзядуляѓ зрэзала кулямётнай чаргой. I яны акрываѓленыя завалiся ѓ лагчынку. Яшчэ адзiн абматаны звязкам гранат дзядок упаѓ пад гусенiцы танка "Пантэры". На развiтанне ён выгукнуѓ:
- Слава Сталiну!
Алёшка Мураѓёва з нацiскам працягнула:
- Героям слава!
Каханне Маркава, кiдаючы гранату сваёй вельмi гнуткай нагой, аглушальна выгукнула: