Аннотация: Аляксей Мiхайлавiч змог пражыць даѓжэй, i галоѓнае атрымаць дапамогу трапляючых. Рэформы Пятра Першага не адбылiся, i развiццё Расii пайшло iншым шляхам.
ЦАР АЛЯКСЕЙ I ПАПАДАНЦЫ
АНАТАЦЫЯ
Аляксей Мiхайлавiч змог пражыць даѓжэй, i галоѓнае атрымаць дапамогу трапляючых. Рэформы Пятра Першага не адбылiся, i развiццё Расii пайшло iншым шляхам.
. РАЗДЗЕЛ Љ 1.
Цар Расii Аляксей Мiхайлавiч не пiѓ, нi палiѓ, выконваѓ пасты, але пражыѓ параѓнальна мала, усяго сорак шэсць гадоѓ. I памёр у 1676 годзе. А вось так атрымалася, што цар не памёр. А што ён не мог пражыць болей? Вось Людовiк Чатырнаццаты, якi i гуляѓ шмат, i пiѓ, i магчыма венерычнымi хваробамi пакутаваѓ - працягнуѓ амаль семдзесят сем гадоѓ. Дык чаго б i Аляксею Мiхайлавiчу не працягнуць столькi ж? Яны нарадзiлiся з Людовiкам амаль адначасова. Ну праѓда Аляксей Мiхайлавiч крыху раней.
Але вось смерцi цара не здарылася. Расiя пазбегла смут i мецяжоѓ, i стралецкiх бунтаѓ.
Была вайна з туркамi. Руская армiя рушыла на Крым. Шанцы яе былi невыразныя. Усё ж пазбегнуѓшы смуты было больш гармат, стрэльбаѓ i iншых прыпасаѓ. Па дарозе царскiя ваяводы будавалi крэпасцi. Так што паход быѓ бы больш паспяховым, каб не цяжкасцi з Перакопам. Паспрабуй яго адолей.
Але штурм аказаѓся не зусiм паспяховым. Першы паход зрасходаваѓшы запасы рускае войска правалiла i адышла. Пасля чаго цар загадаѓ узяць Азоѓ.
Аблога Азова iшла з пераменным поспехам. Пабудаваѓшы флот рускiя ѓсёткi блакавалi Азоѓ i змаглi перапынiць падвоз крэпасцi. Пасля чаго ѓзялi яе зморам. Частка турэцкiх войскаѓ сышла. Потым быѓ паход на Крым, у дадзеным выпадку больш паспяхова. I прарвалi нарэшце перакоп.
I тут зразумела каб быѓ поспех, у бой уступiлi пападанцы.
Алег Грабачэнка i Джэнi вырашылi дапамагчы рускай армii цара Аляксея.
Хлопчык-дэмiург узмахнуѓ мячамi, яны падаѓжэй, i зрэзалi галовы татарам.
Тыя ѓпалi, нiбы скошаныя. Гэта быѓ вельмi рэзкi выпад.
Джэнi таксама ѓзмахнула мячамi, i зноѓ ад яе лёз павалiлiся ссечаныя галовы турак.
Дзяѓчынка-падлетак шпурнула босымi пальчыкамi нажоѓ забойнай сiлы гарошынкi смерцi. Парвала на часткi татараѓ i пiскнула:
- За цара Аляксея!
Алег таксама босымi пальчыкамi ножак кiнуѓ атрутныя гульнi, прабiваючы нукераѓ i прачырыкаѓ:
- Воiны цемры -
Дакладна моцныя!
Зло кiруе светам,
Не ведаючы колькасцi...
Але вам сыны Сатаны -
Не зламаць моц Хрыста!
Джэнi плюнула агеньчыкам i дадала:
- Не зламаць!
I дзяѓчынка голай, ружовай пяткай паддаѓ гарошынку з узрыѓчаткай, парваѓшы i падкiнуѓшы ѓверх цэлую сотню татараѓ.
Дзецi, надзеленыя Чароѓнай сiлай, рэальна сваволiлiся. Алег зноѓ правёѓ мячамi млын, ссякаючы татарам галовы, а яны разляталiся ѓ розныя бакi нiбы шарыкi кегляѓ.
Пасля хлопчык-дэмiург пстрыкнуѓ босымi пальчыкамi ножак. I ѓ яго ѓ руках узнiк агнямёт. I хлопчык-тэрмiнатар як лупанет. I пайшоѓ агнiсты струмень вельмi пякучага i пажадлiвага агню.
Дзiця-дэмiург засмяяѓся бачачы, як згараюць многiя дзясяткi нукераѓ. Сапраѓды, кажучы гэта выглядала выдатна.
Джэнi ѓзяла i голай пяткай падкiнула вельмi моцны i забойны падарунак знiшчэння. Адразу дзве сотнi татарскiх салдат былi разарваныя.
Дзяѓчынка-падлетак праспявала:
Зямля стагнала пад ударам Чынгiсхана,
Але прыйшоѓ вялiкi дэмiург...
А атакуе турак меч Iвана,
Не возьмеш Айчыну на спалох!
Пасля чаго Алег i Джэнi, як возьмуць i зараз засвiшчаць. I вароны атрымаѓшы сардэчны прыступ зараз падаюць у глыбокую прытомнасць, i iх дзюбы падаюць на голеныя кiтайскiя галовы. I прабiваюць чэрапа.
Алег узяѓ i праспяваѓ:
- Чорны крумкач у аблiччы смерцi,
Ахвяру чакае ѓ паѓночную гадзiну...
Будзе крута ѓ гэта верце,
Дэмiургi мочаць вас!
Хлопчык i дзяѓчынка вельмi паспяхова папрацавалi мячамi, плюс яшчэ i чорны плашч у бой уступiѓ. Ён узялi i па татарах выпусцiѓ са шланга брую нафту. I падпал яе... I столькi нукераѓ абвуглiлася. Проста жудасць...
Перакоп быѓ узяты, i рускае войска Аляксея Мiхайлавiча пакарыла Крым.
Турцыя прайгравала войны. А царская Расiя прасекла акно i на поѓднi. Але зразумела яшчэ спрадвечна-славянскiя землi ляжаць у Польшчы, дакладней Рэчы Паспалiтай. I рускае войска надыходзiць з мэтай вызвалiць свае тэрыторыi хаця б да мяжы Кiеѓскай Русi.
Палякi быццам бы i лiкам слабейшыя, i горш арганiзаваныя, i дух ужо не той. I мясцовае насельнiцтва быццам бы не на iх баку.
Але вось адбываецца вырашальная бiтва з войскам караля Рэчы Паспалiтай.
Алег i Джэнi, у рукi ѓзялi гiпербластэр. На самой справе чаго цырымонiцца?
I хлопчык з дзяѓчынкай узялi i запусцiлi плынi энергii. А кожны ствол гiпербластэра выкiдвае ѓдарнай разбуральнай моцы за адну хвiлiну з паѓсотнi атамных бомбаѓ, скiнутых на Хiрасiму.
Вось гэта сапраѓды - моц невымерная.
I палякам прыйшлося прутка. Спалiлi Алег i Джэнi ѓсё iх войска. I гэта выклiкала такую панiку i шок, што Рэч Паспалiтая ѓзяла i без лiшнiх праблем здалася. I новым яе царом стаѓ Аляксей Мiхайлавiч. Што новае ёсць каласальнае дасягненне царскай iмперыi.
Аляксея ѓжо называлi не цiшэйшым, а вялiкiм. Але, зразумела, яшчэ не землi адваяваныя.
Швецыя ѓсё яшчэ ѓтрымлiвае Прыбалтыку i землi ѓ фiнскага залiва. Трэба прасекчы выхад да мора. - падвёѓ вынiк цар-бацюхна.
I вось рускае войска iдзе да Нарвы. На гэты раз яны не пацерпяць паражэння ад Карла Дванаццатага.
Бо хлопчык i дзяѓчынка гатовы бiцца. I вось мiльгаючы босымi, ружовымi пяткамi дзецi iдуць у атаку i махаюць мячамi. I сякуць шведаѓ.
I кожны ѓзмах - гэта цэлы выкашаны шэраг.
А вось босыя пальчыкi ножак дзяцей кiдаюць у непрыяцеля атрутныя iголкi, i дзiвяць шведаѓ, агнiстымi пульсарамi.
Алег вырашыѓ прымянiць яшчэ адзiн прыём дэмiурга-стваральнiка. Засвiстаѓ, i рыбы звар'яцелi. Выскачылi з вады i абрынулiся на шведскi гарнiзон, разбiваючы салдатам галовы хвастамi.
Нарва ѓпала практычна без страт. Затым рускiя войскi рушылi на Рэвель. I таксама бралi крэпасць за крэпасцю.
Алег i Джэнi i Чорных плашч выкарыстоѓвалi i агнямёты i лазерныя прамянi. I гэта было вельмi лёгка.
Рэвель упаѓ, а за iм i Рыга.
Джэнi заспявала, скалячы зубкi:
- Нас нiхто не спынiць,
Нас нiшто не пераможа...
Усе супостатаѓ зараз уроем,
Будзе надзейны меч i шчыт!
Алег хiхiкнуѓ i адказаѓ:
- Ды будзе! I вельмi крута.
Апошняй крэпасцю, якую ѓзялi рускiя войскi быѓ Выбарг. Хлопчык i дзяѓчынка, зараз узялi i прымянiлi авiяцыю, а менавiта папяровыя самалёцiкi. I тыя ѓ палёце пiкiравалi i прабiвалi шведаѓ з забойным аскалам.
Алег праспяваѓ, скалячы зубы:
- Ды блiзкая гадзiна цара-перамогi,
I ворага мы ломiм - хiлiцца шведы!
Аб хвалебны крок, аб хвалебны iмгненне,
Яшчэ напор i вораг бяжыць!
Сапраѓды песенька крутая. I Выбарг упаѓ.
Нарэшце з'явiлася i войска шведаѓ на чале ѓ Карлам Дванаццатым.
I зноѓ бой...
Алег Грабачэнка на сцяне. Несмяротны хлопчык, на выгляд гадоѓ дванаццацi кiдае босымi пальцамi ног iголкi. I дзiвiць надыходзячых кiтайцаѓ. Адразу тузiн.
Кiдае босымi пальцамi ножак iголкi i Джэнi. Дзяѓчынка вынiшчае супернiкаѓ i пiшчыць:
- Мая вялiкая сiла!
I адважна ваюе.
Але працаваць без падручных, можа сумна, а можа сумна. А чаму б не запрасiць дзяѓчынак з фантастычных раманаѓ? I самiм стварыць ваяѓнiц-прыгажунь якiя бiлiся б са шведамi?
Алег Грабачэнка Бог усё ж такi цi не Бог?
Нiкалета таксама босымi пальцамi ножак як кiне магутны бумеранг. Як раскрышыць супернiкаѓ, i прапiшчыць:
- У iмя вялiкай славы!
Далей ужо Вiёла сячэ мячамi шведаѓ, i заадно кiдае босымi ножкамi iголкi з атрутай. I напявае сабе:
- На прасторах Русi,
Мы здолеем усiх выратаваць!
I зноѓ мячы апускаюцца на супернiкаѓ. I калi ѓжо сякуць, то без усялякага жалю.
А вось калi Аѓрора пачала разбураць, i кiдаць босымi пальцамi ножак бумерангi, то гэта i зусiм поѓнае знiшчэнне. I скандынавы забiтыя падаюць пад ударамi рудай д'ялiцы.
А дзяѓчына раве:
- Усё паламаю i разарву!
I абедзвюма мячамi як возьме i сячэ!
А ад яе босай пяткi ляцiць востры, i колючы дыск. Гэта ѓвогуле дзяѓчына татальнай смерцi.
А вось i Лiзавета ѓ вырашальным баi. Як давай мучыць шведаѓ, i рассякаць iх на дробныя кавалкi мячамi.
Пракруцiла дзяѓчына матылька, i сем воiнаѓ скандынаѓскай iмперыi засечана.
А затым ад босых пальцаѓ ножак i ляцяць вострыя, атрутныя iголкi. I дзiвяць шведаѓ.
Алег Грабачэнка дзярэцца з белымi ваярамi. Яго мячы мiльгаюць нiбы прапелер.
Хлопчык са смакам спявае:
- Я буду наймацнейшым чэмпiёнам свету,
Мы пераможам Амерыку, Кiтай!
I зноѓ хлопчык кiдае босымi пальцамi дзiцячых ножак вострыя гульнi. I падаюць адразу два тузiны забiтых шведаѓ.
Вось такая бiтва. У рэальнай гiсторыi, царская Расiя дапятроѓскiх часоѓ страцiла частку сваёй тэрыторыi ѓ вайне са Швецыяй. Але тут рускiя вiцязi ваююць i не збiраюцца саступаць.
Алег Грабачэнка б'ецца i спявае:
- Але мы вiцязi поѓныя рускага духу,
Катам нiколi не пачуць, наш здушаны стогн!
I зноѓ хлопчык кiдае вельмi вострыя, i з моцным, звараным ведзьмамi атрутай, вельмi тонкiя iголкi!
Дзяѓчынка Джэнi побач з iм. I таксама яе ножкi шпурляюць такiя забойныя iголкi. А рукi сякуць нападаючых шведаѓ. Ваяѓнiца разбурае супастаѓ, i напявае:
- Я такая крутая, нiбы дэман усiх краiн...
Дзiма, Дзiма, Бiлан! Дзiма, Дзiма Бiлан!
Уладар усiх краiн!
Нiкалета таксама сячэ шведаѓ i напявае:
- У вячэрняй свiтанку, не дамо перамагчы Сатане!
I ад яе босых ножак таксама ляцяць забойныя iголкi.
Далей ворагаѓ разбурае Вiёла. I ад гэтай дзяѓчыны нiбы зыходзяць флюiды каласальнай энергii.
I ад босых ножак прыгажунi ляцяць бумерангi, i вострыя iголкi.
Ваяѓнiцы ежыць:
- Я вялiкая басаногая мара i прыгажосць!
I зноѓ шпурне ѓ супернiкаѓ нешта надзвычай забойнае.
А вось калi Аѓрора праводзiць млын i ссякае шведаѓ, то гэта i зусiм - вышэйшы пiлатаж анiгiляцыi.
А потым рудая кiне босымi пальцамi ног пранiзлiвыя iголкi. I падаюць забiтыя белыя ваяры.
А вось калi Лiзавета лупне. I адначасова ад яе голых ножак ляцiць цэлы пучок iголак, якiя ѓсё пранiзваюць i забiваюць.
А ваяѓнiцы пiшчыць:
- Так, так, так - атрымай фашыст у пятак!
I яе босыя ножкi зноѓ па шведам забойнае выкiнуць.
Нiкалета, секчы белых воiнаѓ мячамi, заѓважыла:
- З фашыстамi было i лягчэй, i цяжэй!
Лiзавета, правёѓшы млын, заѓважыла:
- А з намi дзяѓчатамi заѓсёды лёгка!
Аѓрора, прайграла прыём веер, i буркнула:
- А са мной наогул не засумуеш!
I ад яе босых ножак ляцiць забойнае джала.
А Вiёла як возьме i прапiшчыць:
- Мы не тараканы, мы дзяѓчаты - вялiкай славы!
I зноѓ ад яе босых ножак нешта вылецiць, i па непрыяцелю прыкладзецца.
Дзяѓчынкi ѓзялi за працу на сумленне.
Гэта крэпасць амаль адзiны апорны пункт рускiх у гэтым раёне. Ёсць яшчэ пара якiя будуюцца гарадоѓ. Добра, што шведы не сунулiся за Выбарг. Але Расея ѓ рэальнай гiсторыi кавалак сваёй тэрыторыi страцiла. Вельмi агрэсiѓная дынастыя ва ѓладзе ѓ Кiтаi. Аднак дзяѓчыны - гэта тое, што здольна i Люцыпара палiцы звярнуць ва ѓцёкi.
Алег Грабачэнка сячэ шведаѓ. I пры гэтым хлопчык спявае:
- Найвысокi будзе клас...
I вось ляцiць кiнуты босай ножкай хлопчыка бумеранг i лямант:
- Усiх пасячэ дзiкабраз!
Джэнi таксама кiнула ѓ супернiка тое, што з'яѓляецца забойствам. Размалявала яго на часткi, i пiскнула:
- Я басаногая мара i вялiкая прыгажосць!
I яе ножка кiдае дзiкiя дыскi.
Далей у баi Нiкалета. I таксама ѓ непрыяцеля кiдае тое, што расколвае супернiкаѓ.
I робiць гэта вельмi спрытна.
А яе босыя ножкi шпурляюць чарговыя, забойныя iголкi.
Далей у Вiёла ѓ баi. I таксама кiдае ѓ супернiка, рознага роду свастыкi i бумерангi.
I выкошвае непрыяцеля.
Пасля чаго як правае:
- Слава добраму цару!
А вось у баi i Аѓрора. Таксама непрыяцеляѓ са Швецыi нiшчыць. I калi ѓжо кiне, то кiне забойнай сiлай.
I пры гэтым праспявае:
- Ды ѓ iмя рускай Зямлi!
I таксама ад яе босых ножак разлятаюцца забойныя зарады.
Лiзавета таксама спуску непрыяцелю не дае. I ад яе босых ножак ляцiць тое, што прыносiць вiдавочную смерць.
I ваяѓнiца напявае:
- Не саступiм нiколi! Не прыйдзе на Русь бяда!
I зноѓ шведаѓ як закране. I возьме без цырымонiй пасячэ.
Шасцёрка ваяѓнiкоѓ i ваяѓнiц б'е моцна. I сячэ непрыяцеля, i кiдае босымi ножкамi.
I Джэнi таксама ѓ бiтве. I так яе босыя ножкi працуюць. Яна нiшчыць непрыяцеляѓ без усялякiх сумневаѓ вельмi крута.
I яе мячы нiбы каты.
Ваяѓнiца ежыць:
- Ды будзе слава!
Нiкалета таксама вядзе агонь босымi ножкамi, i кiдае забойнае. А заадно i мячамi актыѓна сячэ.
Адначасова пiшчыць:
- Мой антураж - казённы экiпаж!
Далей у баi Вiёла. Таксама чартоѓка найвышэйшага ѓзроѓню анiгiляцыi. Як правядзе мячамi матылька. А затым возьме i босымi ножкамi паражаючыя элементы кiдае.
Пасля чаго прае:
- Войска радуецца - наступаючы!
I цэлы шэраг скошаных кiтайцаѓ падае.
Дзяѓчына сабе спявае:
- Вiёла любiць забiваць! Ах, гэтая Вiёла!
А вось i Аѓрора ѓ iмклiвым наступе. Або дакладней агрэсiѓнай абароне. I пры дапамозе босых ножак выбiвае непрыяцеляѓ.
А заадно i пiшчыць. А калi пройдуць яе шаблi нiбы лопасцi культыватара, то тры тузiны шведаѓ разарвуцца на кавалкi!
А Аѓроры правiшча:
- Мiлагучныя акорды, сцяг Расii вельмi ганарлiвы!
I вось яе голая пятка як дагодзiцца шведскаму генералу ѓ падбародак. Той возьме i завалiцца.
Зоя ѓ баi агрэсiѓная. Сячэ сабе непрыяцеляѓ, i вiшча:
- Усiх сумнем i прыб'ем!
I ад босых ножак такiя кiнжалы ляцяць.
Святлана таксама спуску нiкому не дае. I нiшчыць непрыяцеляѓ, нiбы каса траву зразае. Шведы завальваюцца.
Дзяѓчына вiскоча:
- Шалёная iголка! Вунь з двара!
Алег Грабачэнка як зрэжа ѓдарамi мячоѓ кучу шведскiх воiнаѓ. I потым босымi ножкамi зорачку кiдае i праарэ:
- Маё войска ѓсiх мацней!
Хлапчук-тэрмiнатар як вiдаць на самым пiку знiшчэння непрыяцеляѓ. I дзейнiчае з каласальным азартам.
I ад яго босых пальцаѓ ног чарговы падаруначак смерцi адлятае. I як завальвае шведаѓ, якiя лезлi на сцяну.
Белыя воiны фанатыкi. Iх ужо цэлыя курганы трупаѓ навалiла. А яны ѓсё лезуць i лезуць, i лезуць!
Але хлопчык i дзяѓчынка проста ѓвасабленне забойнай моцы. I калi яны сякуць, то пырскi крывi ва ѓсе бакi ляцяць i вельмi далёка.
Алег Грабачэнка праспяваѓ:
- Гераiчнасць подзвiг апеты,
Мы ёсць заваёѓнiкi планет!
Джэнi гэтая няѓрымслiвая дзяѓчынка праспявала:
- Не спынiмся нi iмгненне.
Чуецца чыйсьцi здушаны крык!
I таксама ад босы ножкi дзяѓчынкi ляцяць разбуральныя i забойныя iголкi. Якiя дзiвяць шведаѓ, нiбы снапы пшанiцы. Ды дзяѓчынка Джэнi - рэальны тэрмiнатар.
Нiкалета, секчы шведаѓ, праспявала:
- I думала дзеѓка, байцоѓ тых круша,
Што жыць добра, i што жыццё добрае!
Пасля чаго зноѓ ад яе босых ножак ляцяць iголкi.
Вiёла, правяла шаблямi млын i пiскнула:
- Я ворагаѓ усё замачу, i паверце, не жартую!
I ножкi ваяѓнiцы запусцiлi некалькi зорачак.
А прыгажуня праспявала:
- Ваенны акт - б'ю ѓ пятак!
Аѓрора, секчы без лiшнiх эмоцый, выдала:
- Вялiкi поспех нас чакае! Паверце, страмчэй не бывае!
I таксама як босымi ножкамi, тое, што забiвае, запусцiць.
Пасля чаго прапiшчыць:
- Я крывавая кобра!
Лiзавета шведам лiтасцi не дае. I нiшчыць, нiбы гэта мурашкi. I заадно напявае:
- Смецце не будзе дарогi,
Вынось хутчэй ногi!
I вось ад яе босых пальцаѓ ножак зноѓ ляцяць забойныя прэзенты. Такая вось найкруцейшая баба!
I таксама раве:
- Будзе наша перамога, на святой вайне!
Алег Грабачэнка дзейнiчае ѓсё больш актыѓна. I сячэ з абедзвюх рук, i нават узяѓ у рот трубку i плюецца па шведам iголкамi. Вынiшчае працiѓнiкаѓ i пiшчыць сабе:
- Вось такая ѓ нас перамога -
Поѓны ход i заход!
I зноѓ хлапчук-тэрмiнатар як рубанет. I адначасова кiне тое, што забiвае без жалю.
Джэнi таксама ѓ баi. Адчайна дзяѓчынка. I калi ѓжо запусцiць сваёй босай ножкай бумеранг, то гэта ѓжо не менш за тузiн ссечаных шведаѓ.
Пасля чаго дзяѓчынка праспявае:
- Ох, вялiкi ѓ мяне верталёт,
Ну а сэрца ад шчасця спявае!
I ад голай пяткi дзяѓчынкi ляцiць забойчая зорачка. Ды гэта прыгажуня самага вышэйшага пiлатажу. I смерць сее направа i налева.
Нiкалета таксама нiшчыць шведаѓ усiмi спосабамi.
I пры гэтым напявае:
- Пiск, пiск, пiска...
Олiвер знайшоѓся Твiст!
I ад яе босай ножкi ляцiць смяротны прэзент.
Вось i Вiёла падцягнулася... Узяла i плюнула па ворагу з трубачкi. Потым секла млын мячамi. Затым яе босыя ножкi ѓзялi i запусцiлi пякельны прэзент смерцi.
I павалiлiся шведы. Нiбы iх злiзала агнямётам.
А тут у баi i Аѓрора. Таксама iмклiвая дзяѓчынка. I рудая смерць, i пякельны пякучы прамень. I возьме, стане секчы.
Няма такой нiшто не спынiць.
Нават танк "Маѓс".
Вось Аѓрора i цвiкоѓ па шведам. Што надзвычай крута i з шалёнай сiмволiкай i мячом.
А мячы ѓ рудай гарпii нi спыняцца, нi на iмгненне.
Пры гэтым Аѓрора пiшчыць:
- Мая Радзiма - Радзiма камунiзму!
I таксама ад яе босай ножкi, як вылет нешта надзвычай забойнае.
I зноѓ дзеѓка ѓ залёце.
А яшчэ тут Аѓрора ѓспомнiла, як сапраѓды ваявала з "Маѓсам", у адной з альтэрнатыѓных гiсторый. Тады саюзнiкi заключылi з Трэцiм Рэйхам перамiр'е, i карыстаючыся адсутнасцю бамбардзiровак, немцы запусцiлi ѓ вытворчасць "Маѓсы".
Ды гэтыя танкi сапраѓды пёрлi як звяры. I iх пасоѓванне было страшным.
Але не для дзяѓчат-тэрмiнатараѓ. Яны змагалiся з гiтлераѓцамi стрымана i iмклiва адначасова.
I паказалi мацi Кузьмы! А бiлiся ваяѓнiцы адважна.
Вось i цяпер рудая Аѓрора як разане мячамi. I выкасiць непрыяцеляѓ, нiбы культыватарам.