|
|
||
|
Цi сябар я табе? Мне ж нельга пазванiць У дзве гадзiны ночы i спытацца, Як жыць далей, Цi распавесцi, што прыснiўся змей Паветраны - цiкава, да чаго? Цi запрасiць на каву з каньяком... Цi прашаптаць, што твой спусцелы дом Цябе прыцiснуў да падлогi адзiнотай I нават i не сумнявацца ўпотай У тым, што я прыйду I адганю бяду, Як не зусiм, дык на бяспечную адлегласць... Ды толькi шоргат даляцiць з глыбiнь скалелых Праз доўгiя як вечнасць правады... Дый сам не пазваню нiкому ўночы, Нiхто не будзе з-за мяне расплюшчваць вочы I пакiдаць замоўленыя сны, Не праляцiць нiхто праспект начны З канца ў канец маланкай агнявой... Цi сябар я табе, Калi я "за сцяной"? 2004, чэрвень, 29, аўторак, 17:15 |
|